Podcasts about atlantische oceaan

Hij diende ooit als rechterhand van de legendarische buitenlandminister Henry Kissinger en moest in de jaren tachtig als ambassadeur Nederland overtuigen om kruisraketten te plaatsen: Paul Bremer. In gesprek met Telegraafcorrespondent Paul Jansen vertelt de oud-topdiplomaat over zijn zorgen over het gebrekkige leiderschap aan beide kanten van de Atlantische Oceaan. Hij ziet bovendien parallellen tussen de roerige jaren tachtig en de huidige Europese emoties over de Trump-regering. „Ik mis leiderschap.”See omnystudio.com/listener for privacy information.

Gasten: Roisin Douglas, Ranjith Jayasena en Sandra Verdel In deze aflevering van Wie Wat Bewaart spreekt Jeroen de Vries in de studio van het Allard Pierson over twee tentoonstellingen die te zien zijn in het Stadsarchief en Het Scheepvaartmuseum. Met Roisin Douglas en Ranjith Jayasena praten we over de tentoonstelling De geboorte van de stad. Op zoek naar middeleeuws Amsterdam die in het Stadsarchief t/m 6 juli 2025 te zien is. Hier wordt de fascinerende vroegste geschiedenis van Amsterdam en haar inwoners tot leven gebracht. Bijzonder in de tentoonstelling is de reconstructie van het gezicht van de oudst bekende Amsterdammer, gebaseerd op archeologische vondsten onder de Oude Kerk. Sandra Verdel vertelt ons over de tentoonstelling Schaduwen op de Atlantische Oceaan, deze gaat over de impact van de koloniale geschiedenis op mensenlevens. Op zee en aan land, toen en nu. Foto : Boomstamkist van eikenhout 1100 – 1200, gemeente Amsterdam

Terwijl de Nederlandse economie met 0,9 procent groeit en daarmee een beter resultaat boekt dan de buurlanden, kijkt macro-econoom Edin Mujagic vooral naar wat er aan de andere kant van de Atlantische Oceaan gebeurt. De inflatie loopt op, en dat vergroot de kans op een knallende ruzie tussen de Fed en het Witte Huis. Om toch in eigen huis te beginnen: is er reden voor feest? Het CBS heeft ervoor gezorgd dat we op deze 14e februari met z’n allen verliefd worden op onze economie. Die is in het vierde kwartaal van vorig jaar met 0,4 procent gegroeid. Over het gehele jaar genomen zien we bijna 1 procent groei. Dat is niet heel veel, geen reden om een feest te vieren, maar het is aanmerkelijk meer dan in landen om ons heen— beter dan België, beter dan Duitsland, beter dan Frankrijk. Dus toch een reden om tevreden te zijn. Een groot deel van de groei komt voort uit de consumptie van huishoudens, en dat is toch wat je wilt zien. Maar ook de overheid heeft meer uitgegeven, en daar wil je juist niet op bouwen. Dan naar de Verenigde Staten. Wat baart je daar zorgen? Een economie draait op vier motoren: overheidsuitgaven, consumptie van huishoudens, investeringen van bedrijven en winst of verlies uit de handel met het buitenland. In dat opzicht zou je een economie kunnen vergelijken met een vliegtuig met vier motoren. Als je de Fed, de Amerikaanse centrale bank, vergelijkt met een vliegtuig, dan is die al enige tijd rondjes aan het vliegen omdat de landing wordt uitgesteld. Maar de Fed wil heel graag landen. Lees: ze willen de rente verlagen, maar dat zit er gewoon niet in. De belangrijkste reden daarvoor is dat de Amerikaanse inflatie in januari weer is opgelopen en nu op 3 procent staat. De kerninflatie, dus zonder voedsel en energie, is zelfs opgelopen naar 3,3 procent. Is de stijging van de inflatie in de VS dan weer begonnen? Daar lijkt het wel op. In 2023 begon die inflatie gestaag te dalen, maar ook toen vroegen we ons al af of dat een definitieve daling zou zijn. Het antwoord op die vraag hebben we nu gekregen met het inflatiecijfer van januari. Waar komt die stijging vandaan? Onder meer de vogelgriep speelt een rol, waardoor de prijs van eieren enorm is gestegen. Met de Paasdagen al in zicht, zie ik geen sterke daling op korte termijn. Op jaarbasis is de prijs van een ei in de VS met 50 procent gestegen. Maar het gaat me te ver om te zeggen dat de inflatiestijging wordt veroorzaakt door het feit dat die eieren zo duur zijn geworden. Inflatie bereken je op basis van de prijs van duizenden producten, maar het ei is tastbaar en iedereen heeft er associaties bij, dus ik begrijp de link wel. Wat overeind blijft, is dat de Amerikaanse inflatie weer lijkt op te lopen. Als je kijkt naar de maanden die voor ons liggen, zou dat ook zomaar nog even kunnen doorgaan, want de eerste invoertarieven zijn aangekondigd. Dat jaagt de inflatie snel aan, omdat de spullen die je uit het buitenland haalt duurder worden. Maar ook andere beleidsmaatregelen van de nieuwe Amerikaanse president kunnen ervoor zorgen dat de economische activiteit in Amerika extra wordt aangejaagd. Er zijn heel veel bedrijven die nu in Amerika gaan produceren. Daar moet je mensen voor aannemen, en dat zorgt ervoor dat de vraag naar goederen en diensten toeneemt, terwijl het aanbod die vraag niet kan bijhouden. Dat jaagt de prijzen ook omhoog, dus het kan zomaar zijn dat het Fed-vliegtuig nog even rondjes blijft vliegen. Zit er dan geen renteverlaging in? Nee, voorlopig niet. Dat kan pas wanneer de werkloosheid in Amerika begint op te lopen of als de inflatiedaling wordt hervat. Maar zelfs dan is een renteverlaging voor de zomer zeer onwaarschijnlijk. De Fed heeft terecht aangegeven dat ze niet varen op maandcijfers. Dus als de werkloosheid begint op te lopen, moeten ze echt een paar maanden zien dat die werkloosheid ook daadwerkelijk stijgt. En als de inflatie weer begint te zakken, moeten ze zien dat die een paar maanden daalt. Voor je het weet, zit je in de zomer, dus voor die tijd zie ik geen renteverlaging. Toch heeft president Trump een renteverlaging geëist. Hoe gaat de Fed daarmee om? Als de Fed die spreekwoordelijke landing niet kan inzetten en Trump toch blijft hameren op de rentedaling, dan zal er ruzie ontstaan tussen de centrale bank en het Witte Huis. Maar als de Fed zich zelfs genoodzaakt voelt om de rente te verhogen, dan wordt het echt een knallende ruzie. Daar zit niemand op te wachten.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Terwijl de Nederlandse economie met 0,9 procent groeit en daarmee een beter resultaat boekt dan de buurlanden, kijkt macro-econoom Edin Mujagic vooral naar wat er aan de andere kant van de Atlantische Oceaan gebeurt. De inflatie loopt op, en dat vergroot de kans op een knallende ruzie tussen de Fed en het Witte Huis.

Deze aflevering bevat publiciteit voor Albert Heijn. Welk nieuwsanker kuste Kat Kerkhofs vol op de mond? Waarom ontketende het slipje van Clara Cleymans bijna een klaterende ruzie op de Atlantische Oceaan? En welke mediaprojecten bekokstooft Kat Kerkhofs in haar ‘Clubhouse' in Istanbul? De twee catamaranmatrozen uit ‘Over De Oceaan' onthullen het allemaal aan boord van deze aflevering. En we ontdekken ook waarom Kat besloot om een keer met haar grijze BMW tegen het kasteel van Gert Verhulst te rijden. Ja, het was weer wa!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na de Amerikaanse verkiezingen is het onrustig in Brussel over hoe het nu verder moet met het conflict in Oekraïne. De Poolse president Donald Tusk probeert zich op te werpen als dé Europese leider die de weg kan wijzen, maar Europa blijft verdeeld over wat te doen. Europaverslaggever Michal van der Toorn luisterde naar een interview met Tucker Carlson en hoorde dat ze aan de andere kant van de Atlantische Oceaan wél weten wat er in Europa moet gaan gebeuren. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Steeds vaker wagen minderjarige migranten in vissersboten de riskante oversteek van West-Afrika naar de Canarische Eilanden. Het is de dodelijkste migratieroute naar Europa, toch kiezen jonge Afrikanen er dus voor in een bootje naar dit zuidelijkste puntje van Europa te stappen. Buitenlandredacteur Maartje Bakker reisde naar het eiland El Hierro, waar ze onder andere een opvangcentrum voor jonge migranten bezocht. Samen met Afrika-correspondent Joost Bastmeijer legt ze uit waarom deze jongeren de gevaren van de Atlantische Oceaan trotseren. Lees ook de reportage van Maartje: ‘Mijn vader verkocht zijn auto om mij hierheen te sturen' Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie: Pieter KlokRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem, Jasper Veenstra en Merle van der HorstMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

ZEE is een podcastserie gemaakt door Threes Anna, met bijzondere verhalen over het onmetelijke grote water dat ons omringd. Het water waarin we zwemmen, op varen en vissers hun brood verdienen. Een serie zeer persoonlijke audio-verhalen van Texelaren en hun relatie met de zee. De Texelse marien bioloog Kees Camphuysen gaat voor twee maanden naar Foula, een zeer afgelegen vogeleiland in de Atlantische Oceaan. Maar in plaats van het paradijs komt hij terecht in een hel.

In De Nacht van Caribisch Netwerk sprak Guillliano met erfgoedspecialist Dyonna Bennet over de tentoonstelling “Schaduwen op de Atlantische Oceaan” in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. Ook spraken zij over mentale gezondheid, orale geschiedenis, misconcepties over de vrouwelijke verzetsheld Sablika, zeemeerminnen en spiritualiteit.                  

In de Atlantische Oceaan, in de Golf van Guinea ligt een eiland: Null Island. Je kunt er vakantiehuizen huren en fietsroutes volgen. Tenminste, dat lijkt zo. In werkelijkheid is alleen oceaan zo ver je kunt zien. Null Island is een fictief eiland, verzonnen door digitale kaart-professionals. De kaartgegevens die zich daar vertonen zijn fouten. Cartografie was ooit een kwestie van ervaring, later wiskundig precisiewerk. Nu kan iedereen op de computer kaartjes maken. Wat doet deze ontwikkeling met onze perceptie van de wereld? Host: Gemma VenhuizenGasten: Laura Wismans & Hendrik SpieringScript en edit: Elze van DrielHeeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Een record is het: 1268 meter. Zo diep hebben onderzoekers de aardmantel in geboord voor een bodemmonster. Dit deden ze in de Mid-Atlantische Rug, een grotendeels onder water liggende bergketen in de Atlantische Oceaan. Het levert gedetailleerde data op over de samenstelling van de mantel en daarmee vertelt het ook iets over het ontstaan van leven op aarde. Veel van wat we weten over het binnenste van de aarde, weten we dankzij rotsen en stenen die van de oceaanbodem zijn gehaald. Maar daaraan valt nog een heleboel niet af te lezen, alleen al door alle extreme invloeden in de diepe oceaan die de van invloed kunnen zijn op de samenstelling. Welke mineralen er op welke plek in de mantel zitten bijvoorbeeld, wat de samenstelling zegt over processen in die mantel, dat soort dingen kun je daaraan niet goed zien. Dat lukt beter als je een holle boor de bodem in krijgt, waarmee je vervolgens een sample van alle lagen door de tijd heen kunt verzamelen. Maar makkelijk is dit niet gebleken. Er worden al tientallen jaren pogingen gedaan. In 2023 lukte het om dieper te boren dan eerder was gelukt en nu zijn ze druk met het bestuderen van de samples. Wat ze al kunnen zien is onverwacht. Veel minder van het mineraal pyroxeen en veel meer magnesium. Dat vertelt ze dat er veel meer smelt plaatsvindt dan voorspelt is op basis van eerder onderzoek. Dat smelten gebeurt als de mantel van de diepere aarde omhoog beweegt richting het oppervlak. En beter begrijpen hoe deze processen werken zegt weer iets over vulkanisme en hoe bijvoorbeeld vulkanen op de oceaanbodem gevoed worden van binnenuit. Wat ze ook konden zien was hoe het mineraal olivijn reageert met zeewater. Een proces waaruit belangrijke moleculen ontstaan die nodig zijn voor leven. Het vermoeden is dat dit proces een belangrijke rol heeft gespeeld bij het ontstaan van dat leven. Ongetwijfeld levert het onderzoek nog meer interessante vondsten op. En daarna is het wachten op de volgende geslaagde boorpoging. Want van hoe meer plekken we deze gegevens hebben, hoe beter we weten hoe het allemaal begon. Lees hier meer over het onderzoek: Record-breaking recovery of rocks that originated in Earth's mantle could reveal secrets of planet's historySee omnystudio.com/listener for privacy information.

Een record is het: 1268 meter. Zo diep hebben onderzoekers de aardmantel in geboord voor een bodemmonster. Dit deden ze in de Mid-Atlantische Rug, een grotendeels onder water liggende bergketen in de Atlantische Oceaan.

Het 9e seizoen begint met het verhaal van Maaike en Joost die op 'wereld fiets expeditie' zijn. Zij vertrokken op 3 september 2022 uit Rotterdam. Maaike: 'Waar we precies heen gingen wisten we niet en voor hoelang hielden we ook liever open. Inmiddels zijn we vele kilometers, mooie wegen, regenbuien, bijzondere ontmoetingen en landen binnen en buiten Europa verder. Na een lange zeilreis over de Atlantische Oceaan, zijn we een paar weken terug aangekomen aan de andere kant van de wereld, Zuid-Amerika. Tijdens de zeiltocht heb ik veel podcasts geluisterd, waaronder meerdere afleveringen van de fietsvakantie podcast. Ik vond het erg leuk om de fiets ervaringen van anderen te horen! Inmiddels is het alweer wat weken geleden dat we onze fietsen uit het vooronder haalden en hebben we al zeer intens ervaren hoe dit volgende hoofdstuk van onze “expeditie” is: fietsen door Zuid-Amerika.' Vanuit Ecuador sprak ik met hen over hun leven nu en wat deze fietsreis hen bracht. Hoe ziet nu de toekomst eruit? Ik wens je veel inspiratie en luister plezier! Abonneer je op de podcast voor slechts € 0,99 per maand, en ga naar: https://podcasters.spotify.com/pod/show/henrik-kos/subscribe Meer Fietsbeleving vind je op www.fietskriebels.com

Schrijver Alma Mathijsen steekt met een zeilend vrachtschip de Atlantische Oceaan over om koffiebonen, cacao en rum op te halen in Zuid-Amerika. De reis duurt niet alleen veel langer dan gedacht, na twee weken ontdekt ze ook dat de hele onderneming op klimaatgebied misschien wel het tegengestelde bereikt van wat ze dacht. Dit verhaal verscheen eerder in de Volkskrant. HET LUISTERVERHAAL Een verhaal uit de Volkskrant dat wordt geïntroduceerd door de auteur zelf. Verhaal & Voorlezer: Alma MathijsenMontage en sounddesign: Tiemen HagemanEindredactie: Corinne van Duin, Julia van Alem & Sanne Kiggen Met dank aan Thinium Audioboekproducties.See omnystudio.com/listener for privacy information.

We steken deze week weer eens de Atlantische Oceaan over en maken een aflevering over Amerika! Het is nog maar een paar maanden tot de presidentsverkiezingen en de campagne lijkt in volle gang. Maar de hoofdrolspelers zijn twee mannen van zekere leeftijd, die niet altijd alles op een rijtje meer lijken te hebben. Trump heeft een zwik aan rechtszaken aan zijn broek hangen, maar voor zijn populariteit lijkt dat geen enkel probleem te zijn. Biden kan leunen op een Amerikaanse economie die draait als een tierelier,  maar daar lijkt hij juist op geen enkele manier van te profiteren in de peilingen. Hoe kan dat? En hoe belangrijk is die uitslag in november nou werkelijk voor ons in Europa? Daarover schuift Amerika-correspondent Michiel Vos aan, die net een boek heeft geschreven over zijn tijd in de Verenigde Staten.

Alle geruchten over het stoppen van de podcast en het stoppen van Angela de Jong zijn direct de kop in gedrukt: De AD Media podcast is terug! In de vernieuwde opstelling met zoals altijd presentator Manuel Venderbos als spelverdeler, een nieuwe creatief opererende linksbuiten in de persoon van verslaggever Gudo Tienhooven en de vertrouwde teamcaptain tv-columniste Angela de Jong.  Het programma van Dolf Jansen is deze week wederom  In de Reclame, maar staat ondanks haar deelname aan dit programma over de invloed van marketing niet direct in Angela's Etalage. Teveel Dolf en te weinig inhoud.  De sympathieke Vlaming en presentator Erik van Looy ging afgelopen weekend voor het eerst van start met zijn nieuwe quiz Pappenheimers op RTL4, maar het panel is niet heel erg onder de indruk. Niet van de presentator ('Heeft hij er wel zin in?') en niet van de quiz, dat in België al 13 seizoenen een succes is. 'Heeft hij hier nu al sinds januari een contract voor?' De rechtszaak van Ali B komt dichterbij: 12 en 13 juni. Hij staat terecht voor 3 ernstige zedenfeiten. Opvallend: Birgit Schuurman duikt op in het dossier. En in de zaak van Jeroen Rietbergen wil het OM een afspraak maken met de dame in kwestie. En dat is volgens de advocaat die de jonge vrouw bijstaat zeer ongebruikelijk. In de podcast een gesprek over het al dan niet krijgen (of gunnen?) van tweede kansen.  In het verlengde daarvan: Der Theo, het nieuwe programma van Theo Maassen waarin hij de Duitse (voetbal)cultuur onderzoekt, dat verplaatst werd naar een ongunstiger tijdstip, wordt slecht bekeken. Is dat omdat mensen niet naar de cabaretier willen kijken? Angela de Jong is resoluut: ‘Of Theo Maassen nou zijn vrouw slaat of niet, het programma is gewoon waardeloos!' Verder aandacht voor de bezuinigingen bij de NPO, Over de Oceaan met BN-ers (o.a. Caroline Tensen) die de Atlantische Oceaan over zeilen en Domien Verschuuren met zijn Artificial Intelligent sidekick zit natuurlijk in het Radiohoekje.  Luisteren dus! Naar de wekelijkse AD Media Podcast, waarin TV-columniste Angela de Jong, mediaverslaggever Gudo Tienhooven en presentator Manuel Venderbos alle hoofd-, rand-, en bijzaken bespreken op het gebied van radio en televisie.  Support the show: https://krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Ontreddering bij de podcast luisteraars. Want waar bleef de nieuwe aflevering nu toch?! Deze keer ging er iets mis. De computer van Victor nam zijn stem wel op, maar via de microfoon van het beeldscherm, inplaats van zijn lichtgevende podcast microfoon. Daardoor klinkt het alsof hij in zijn badkamer zit. Of had hij gewoon ruzie met Yvon? Hoe dan ook, we hebben geprobeerd het zo goed mogelijk op te poetsen, maar de kwaliteit valt misschien een beetje tegen. Misschien komt het door de stress, want beide broeders gaan ineens weer werken, verwend als ze zijn. Gelukkig deed de televisie het wel, zodat we konden kijken naar de aftrap van een nieuw seizoen Het Perfecte Plaatje Op Reis. Deze keer gingen ze naar Thailand. We vonden het leuk, maar alles begint ook wel te wennen na een paar seizoenen. Maar we geven het een kans omdat onze vriendin Gallyon meedoet. We werden enorm verrast door Over de Oceaan. Broeder dacht dat het geen echt programma was, BN'ers droppen in de Atlantische Oceaan? Is dat geen reclame van Rio Mare tonijn in blik? Maar het bleek verrassend leuk. Ook al is Kees Tol een beetje aanwezig. Maar Roelof kan bij ons niet meer stuk nadat hij aandoenlijk zijn eerste broodje probeerde te bakken. De tv-tip van de week is Voor Hetzelfde Geld. Heb je ook een tv-tip? Stuur een mailtje naar tvtips@hopmanbrothers.nl.

De toekomst van de NPO staat op losse schroeven. Dat is slecht nieuws voor BN'ers, die toch al met angst en beven thuis zaten nu de eerste van hen deze week officieel is vervangen door AI. Gelukkig gloort er hoop aan de horizon bij de commerciëlen - al word je daar als BN'er wel zonder vaarbewijs de woeste Atlantische Oceaan opgestuurd. Peter van der Vorst spreekt een aardig woordje over de grens op de première van Máxima, een serie met internationale allure. Tijdens een ouderwets avondje polderglamour eert hij zijn eigen koningin van Videoland. Ondertussen eet oud-koningin Beatrix als een bodybuilder. Maar de echte koning te rijk is natuurlijk Frans Bauer, in een huishouden waar de Maggi rijkelijk vloeit, wordt hij dag in dag uit verzorgd door zijn Mariska.Onze sponsor:

De golfstroom in de Atlantische Oceaan dreigt binnen 100 jaar stil te vallen, concluderen wetenschappers van de Universiteit Utrecht. Dat heeft grote gevolgen voor het klimaat in West-Europa. Deze aflevering in het kort:⇨ Een college over golfstromen⇨ Een nieuwe ijstijd in Noordwest-Europa⇨ Pfas in groente en fruit René van Westen is hoofdonderzoeker van het team dat met deze conclusie komt. Door het smelten van de Groenlandse ijskap komt er meer warm water in de Atlantische Oceaan terecht. Deze ontwikkeling vertraagt de AMOC, zoals deze golfstroom wordt genoemd. Daardoor wordt er minder hitte uitgewisseld over de hele planeet en dat heeft vooral impact op het klimaat op ons continent. Voedsel- en watertekorten Als de AMOC stilvalt, dan kan het in Noordwest-Europa 5 tot 15 graden kouder worden. Op het zuidelijk halfrond wordt het daarentegen warmer. Er zijn wetenschappers die denken dat deze veranderingen tot grote voedsel- en watertekorten kunnen leiden in de wereld. ‘Tot nu toe wisten we eigenlijk niet binnen welk tijdsbestek dit zich zou gaan voordoen. Onze conclusie is nu dat het wel eens veel sneller kan zijn dan eerder gedacht, binnen nu en honderd jaar. Daarvoor is wel meer onderzoek nodig.' Pfas in fruit en groente Harm windt zich intussen op over de conclusies uit een nieuw rapport van PAN Europe, het Pesticide Action Network. Wat blijkt namelijk? Nederlandse groente en fruit wordt volop bespoten met pfas-pesticiden. Tussen 2011 en 2021 werden in de EU in groenten en fruit residuen van 31 verschillende pfas-pesticiden aangetroffen. Het aantal groenten en fruit met residuen van tenminste één pfas-pesticide in de EU is in tien jaar verdrievoudigd.See omnystudio.com/listener for privacy information.

100 afleveringen. Da's natuurlijk het moment om de man uit te nodigen die zijn naam leent aan onze Anderlecht-podcast Radio Radzinksi. Samen met de Canadese Pool blikken we terug op zijn carrière bij paars-wit en zijn band met spitsbroeder Jan Koller. Maar Radzinski geeft ook zijn kijk op het huidige Anderlecht. “Ik had deze zomer nooit gedacht dat Anderlecht vandaag tweede zou staan.”Henry en Bergkamp, Ronaldo en Nilis of Shevchenko en Inzaghi. Het zijn maar een paar voorbeelden van legendarische spitsenduo's uit de recente voetbalgeschiedenis. Wereldwijd dan toch. Want binnen België is er maar een koningskoppel die naam waardig: Jan Koller en Tomasz Radzinski. Da's ook zo voor Godfried, Rein en Pico die hun BRUZZ-podcast over Anderlecht hebben vernoemd naar de kleinste van de twee. Radio Radzinski zit aan aflevering 100, een jubileum waarvoor Radzinski graag zelf mee aan tafel schuift. Van opgroeien achter het IJzeren Gordijn naar een Canadese filmTomasz Radzinski wordt in 1973 geboren achter het IJzeren Gordijn in Polen. Voetbal is de enige zekerheid in zijn leven. "Zoals iedere jongen bij ons in de buurt wilde ik profvoetballer worden, ik bedoel spits. Ergens anders moest je mij niet zetten op het veld." Wanneer zijn ouders beslissen om te vluchten van Polen naar Canada komt de voetbaldroom van Radzinski uit. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan zet hij zijn eerste stappen in het profvoetbal bij de North York Rockets."Daar ging een nieuwe wereld voor mij open. Plots teken je als jonge gast een profcontract en speel je over heel Canada wedstrijden op het hoogste niveau. Voor mij was het leven daar als een film, eentje waarin ik ook niet naar school moest gaan (lacht)." Paars-witte voetbalchemie met Koller...Van Canada gaat het in 1994 richting Antwerpen en Germinal Ekeren. Met rood-geel beleeft hij in 1997 een sprookje door de Beker van België te winnen.  Voor Anderlecht en sportief manager Michel Verschueren is het een slag in het gezicht. Maar de Zilveren Vos blijft niet bij de pakken zitten en haalt Radzinski in de zomer van 1998 naar het Astridpark.Verschueren overtuigt dat jaar ook Jan Koller om naar Anderlecht te komen. Een schot in de roos, want samen met de boomlange Tsjech zal Radzinski een onvergetelijk duo vormen. "Nochtans zag ik het eerst niet zitten. Vercauteren trapte op training altijd zelf de centers en dat ging vaak richting grote Jan. Maar die wist daar in het begin geen raad mee. Zijn eerste ballen zijn we letterlijk mogen gaan zoeken op de parking. Gelukkig heeft hij zich snel aan het niveau aangepast."...leidt tot Europees deliriumHet aanvalsduo verovert in totaal twee landstitels, maar maakt zich vooral onsterfelijk door een wondermooie Champions League-campagne in het seizoen 2000-2001. Anderlecht verslaat in de eerste groepsfase Manchester United en doet daar in de volgende ronde nog overwinningen tegen Real Madrid en Lazio Roma bij. “Tot op vandaag word ik er nog altijd heel veel op aangesproken. Het zijn dan ook bijzondere avonden geweest. Het moment dat de Champions League-hymne speelt en de vlag in de middelcirkel wappert vergeet je alles om je heen. Dat is pure adrenaline en hyperfocus. En als de wedstrijd dan jouw kant opgaat, is dat het beste gevoel dat er is."Verder in de aflevering vertelt Radzinski over hoe hij zijn vrouw heeft ontmoet in het stadion van Anderlecht, maken we de winnaar van de prijsvraag bekend en staan we nog even stil bij de zege van paars-wit op het veld van Club Brugge. Muzikaal leggen we deze speciale aflevering neer met ‘Wind Of Change' van Scorpions.

Welkom bij geschiedenis van en bij een mini reeksje over het jaartal 1492. U weet wel, het jaar waarin een zekere Cristoffer Colombus Amerika ontdekt heeft. Zogezegd, want natuurlijk zit de realiteit ietsje gecompliceerder in elkaar dan dat. Het hele continent zat natuurlijk al vol met mensen en Colombus was niet eens de eerste “Europeaan” die voet zette aan die kant van de Atlantische Oceaan. Moeten we 1492 dan nog altijd met een dikke fluostift aanduiden in onze geschiedenisboekjes of niet? Of zijn de gevolgen van die eerste stapjes van Colombus op Amerikaanse bodem te groot om dat jaartal te kunnen negeren? Antwoorden op deze vragen en meer in dit reeksje van Geschiedenis van.

De Batavia drijft stuurloos op de Atlantische Oceaan. Matrozen sterven van de hitte. Op het dek worden de lijken geteld. Onder het dek begint een muiterij onherroepelijk vorm te krijgen. Batavia is een podcast van het AD, Humo en het VAF. Productie: Het Geluidshuis Luister elke vrijdag de twee nieuwste afleveringen van Batavia. Wil je nu alvast verder luisteren? Ga naar AD.nl/Batavia. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als de geallieerden in WOII de Atlantische Oceaan niet onder controle hadden, was Europa nooit bevrijd. Maarten⁠⁠⁠⁠ en ⁠Tom⁠ staan in deze aflevering stil bij de strategische waarde van zeeën en oceanen in een oorlog. Praat door op WhatsApp met luisteraars.

Nisrine Mbarki (1977) is dichter, columnist, schrijver, theater- en programmamaker. Ze debuteerde begin 2022 met ‘Oeverloos', een bundel waarin ze haar meertaligheid en rijkgeschakeerde afkomst voluit inzet. De bundel stond op de shortlist van zowel de C. Buddingh'-prijs als de Herman De Coninckprijs. Haar gedicht over haar moeder is de leidraad van dit gesprek. ‘Een moeder is een heilige maagd en als je heilig bent, kun je ook veel fouten maken.' Met de podcastreeks ‘Huis van de Dichter' wil Jelle Van Riet ons aansteken met haar liefde voor poëzie. Ze nodigt deze zomer zes favoriete dichters uit in Watou, en gaat met hen in gesprek over de poëzie en het leven. Leidraad van het gesprek is één gedicht van de gastdichter, dat ze ook voorlegt aan een lezerspoule waar onder anderen Herman Van Rompuy en Tijmen Govaerts deel van uitmaken. ‘Huis van de Dichter' is een zesdelige podcastreeks die elke zaterdag verschijnt in de podcastreeksen ‘DS Letteren' en in ‘Watou. Huis van de Dichter.' Dit is aflevering 5 In de podcast dient dit gedicht van Nisrine Mbarki als uitgangspunt voor het gesprek: ma mère ma mère komt uit een geslacht des femmes fortes zoals haar moeder en grootmoeder zij dragen de wereld op hun heupen en hun nageslacht als hoofdtooi mama is gebouwd uit cactusbladeren en het lijfje van een bijenkoningin ze werd door de Franse nonnen gekneed mijn moeder kan niet vergeten laat staan vergeven kan huizen bouwen van lucht en honing zegt dat haar psychiater gek is de stem van mijn moeder snijdt in de tijd ma mère is een natuurlijk bestrijdingsmiddel van taboes mama est une boîte de vitesse vivante ze slaapt overal behalve in haar eigen bed en eet lopend gaf haar eerste kind aan haar moeder draagt gouden merkzonnebrillen mijn moeder houdt niet van koffie ze schreeuwt in het Tasjelhit omdat ze leeft zegt ze mama heeft mitrailleurs achter haar kiezen en een atoombom aan haar huig hangen ze stelt haar vizier zorgvuldig af op organen maar schiet op je ogen vloekt genadeloos (hier staat een vloek in het Arabisch) mama is een wolkbreuk in Brabant zegt dat god in haar hart zit en niet in haar haar ze bijt haar kroost in de nek draagt ze duizenden kilometers naar haar vaderland eist waar ze recht op denkt te hebben klaagt goddeloos als ze pijn heeft en ook als ze geen pijn heeft zegt dat ze haar leven heeft verspild aan kinderen vindt overal mannen en vindt mannen niets kan al haar bezit weggeven als ze wordt geraakt door een illusie mijn moeder zette mijn vader schaakmat heeft een hekel aan politiek en stemt ook niet meer mama is een vreemdelingenlegioen komt uit een gezin van tien is een dochter van de Atlantische Oceaan weet niet waar ze begraven wil worden mijn moeder is vuur en baart as ma mère Uit Oeverloos, uitgeverij Pluim, 2022 De podcast ‘Huis van de Dichter' is een concept en een scenario van Jelle Van Riet, ambassadeur van het Huis van de Dichter. Opname en montage zijn van Pauline Augustyn. De muziek is van Nicolas Rombouts. De podcast is mede mogelijk gemaakt door Literatuur Vlaanderen, PoëzieCentrum en Kunstenfestival Watou. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nisrine Mbarki (1977) is dichter, columnist, schrijver, theater- en programmamaker. Ze debuteerde begin 2022 met ‘Oeverloos', een bundel waarin ze haar meertaligheid en rijkgeschakeerde afkomst voluit inzet. De bundel stond op de shortlist van zowel de C. Buddingh'-prijs als de Herman De Coninckprijs. Haar gedicht over haar moeder is de leidraad van dit gesprek. ‘Een moeder is een heilige maagd en als je heilig bent, kun je ook veel fouten maken.' Met de podcastreeks ‘Huis van de Dichter' wil Jelle Van Riet ons aansteken met haar liefde voor poëzie. Ze nodigt deze zomer zes favoriete dichters uit in Watou, en gaat met hen in gesprek over de poëzie en het leven. Leidraad van het gesprek is één gedicht van de gastdichter, dat ze ook voorlegt aan een lezerspoule waar onder anderen Herman Van Rompuy en Tijmen Govaerts deel van uitmaken. ‘Huis van de Dichter' is een zesdelige podcastreeks die elke zaterdag verschijnt in de podcastreeksen ‘DS Letteren' en in ‘Watou. Huis van de Dichter.' Dit is aflevering 5 In de podcast dient dit gedicht van Nisrine Mbarki als uitgangspunt voor het gesprek: ma mère ma mère komt uit een geslacht des femmes fortes zoals haar moeder en grootmoeder zij dragen de wereld op hun heupen en hun nageslacht als hoofdtooi mama is gebouwd uit cactusbladeren en het lijfje van een bijenkoningin ze werd door de Franse nonnen gekneed mijn moeder kan niet vergeten laat staan vergeven kan huizen bouwen van lucht en honing zegt dat haar psychiater gek is de stem van mijn moeder snijdt in de tijd ma mère is een natuurlijk bestrijdingsmiddel van taboes mama est une boîte de vitesse vivante ze slaapt overal behalve in haar eigen bed en eet lopend gaf haar eerste kind aan haar moeder draagt gouden merkzonnebrillen mijn moeder houdt niet van koffie ze schreeuwt in het Tasjelhit omdat ze leeft zegt ze mama heeft mitrailleurs achter haar kiezen en een atoombom aan haar huig hangen ze stelt haar vizier zorgvuldig af op organen maar schiet op je ogen vloekt genadeloos (hier staat een vloek in het Arabisch) mama is een wolkbreuk in Brabant zegt dat god in haar hart zit en niet in haar haar ze bijt haar kroost in de nek draagt ze duizenden kilometers naar haar vaderland eist waar ze recht op denkt te hebben klaagt goddeloos als ze pijn heeft en ook als ze geen pijn heeft zegt dat ze haar leven heeft verspild aan kinderen vindt overal mannen en vindt mannen niets kan al haar bezit weggeven als ze wordt geraakt door een illusie mijn moeder zette mijn vader schaakmat heeft een hekel aan politiek en stemt ook niet meer mama is een vreemdelingenlegioen komt uit een gezin van tien is een dochter van de Atlantische Oceaan weet niet waar ze begraven wil worden mijn moeder is vuur en baart as ma mère Uit Oeverloos, uitgeverij Pluim, 2022 De podcast ‘Huis van de Dichter' is een concept en een scenario van Jelle Van Riet, ambassadeur van het Huis van de Dichter. Opname en montage zijn van Pauline Augustyn. Concept en scenario: Jelle Van Riet. De muziek is van Nicolas Rombouts. De podcast is mede mogelijk gemaakt door Literatuur Vlaanderen, PoëzieCentrum en Kunstenfestival Watou. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Afgelopen zondag verdween onderzeeboot Titan die op weg was naar een scheepswrak van de Titanic op zo'n 3.800 meter diepte in de Atlantische Oceaan. Aan boord: de kapitein en 4 vermogende toeristen. Het roept veel vragen op, over de situatie van de betreffende mensen maar ook: moeten we mensen niet tegen zichzelf in bescherming nemen en diepzeetoerisme gewoon verbieden. Presentator Tijs van den Brink in gesprek met: * Volkskrant columnist Peter de Waard * Onderwaterarcheoloog Martijn Manders

Internet: het is bijna net zo vanzelfsprekend als water uit de kraan. Maar waar komt ons internet eigenlijk vandaan? Journalist Robin de Wever wist best wel dat er meerdere internetkabels over de bodem van de Atlantische Oceaan lopen, maar waar komen die kabels aan land? En komen ze bij elkaar in een huisje en wordt dat huisje dan bewaakt? En hoe zit het überhaupt met de beveiliging van ons internet? Robin zoekt antwoord op deze vragen en belandt in een zee van informatie.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In anderhalve week tijd zijn aan beide zijden van de Atlantische Oceaan belangrijke banken omgevallen. Het doet denken aan de bankencrisis van 2008. Danny Reweghs kadert de situatie en de gevolgen voor beleggers. Daarnaast gaat hij in op de recente resultaten van de holding D'Ieteren.

In anderhalve week tijd zijn aan beide zijden van de Atlantische Oceaan belangrijke banken omgevallen. Het doet denken aan de bankencrisis van 2008. Danny Reweghs kadert de situatie en de gevolgen voor beleggers. Daarnaast gaat hij in op de recente resultaten van de holding D'Ieteren.

Kirsten (25) en Lars (26) vertellen hoe het ook kan: met een bescheiden budget en dito boot een prachtige, uitdagende reis maken. Deze jonge zeilers hebben al heel wat mijlen op hun naam staan en plannen nu een tocht van anderhalf jaar over de Atlantische Oceaan, met als eerste bestemming IJsland. Heb jij ook grote dromen? Laat je door Kirsten en Lars inspireren. Daarna neemt redacteur Rianne je mee in de wondere wereld van de Golden Globe Race, waar materiaalpech hét thema lijkt te zijn geworden. Desondanks zijn de koplopers weer op bekende wateren: de Atlantische Oceaan.

Op 270 zeemijl – een kleine twee dagen varen – ten noordwesten van Galway in Ierland ligt een onderzees plateau in de Atlantische Oceaan, de Rockall Bank. Die ligt zo diep dat geen straaltje licht de bodem bereikt. En het is er koud, slechts een paar graden Celsius. Jarenlang dacht men dat er op die diepte geen leven mogelijk was, maar …dat blijkt niet waar. De hellingen van de Rockall Bank herbergen een van 's werelds grootste koraalbanken. Hoe is het mogelijk dat koralen in deze barre omgeving leven?  Een documentaire van Edda Heinsman. Eindmix Arno Peeters, eindredactie Ottoline Rijks. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad Meer informatie: 2docs.nl/docs, vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl  Luister hier naar De verschrikkelijk mooie migratie: https://www.nporadio1.nl/podcasts/de-verschrikkelijk-mooie-migratie

Op 270 zeemijl – een kleine twee dagen varen – ten noordwesten van Galway in Ierland ligt een onderzees plateau in de Atlantische Oceaan, de Rockall Bank. Die ligt zo diep dat geen straaltje licht de bodem bereikt. En het is er koud, slechts een paar graden Celsius. Jarenlang dacht men dat er op die diepte geen leven mogelijk was, maar …dat blijkt niet waar. De hellingen van de Rockall Bank herbergen een van 's werelds grootste koraalbanken. Hoe is het mogelijk dat koralen in deze barre omgeving leven?  Een documentaire van Edda Heinsman. Eindmix Arno Peeters, eindredactie Ottoline Rijks. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad Meer informatie: 2docs.nl/docs, vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl  Luister hier naar De verschrikkelijk mooie migratie: https://www.nporadio1.nl/podcasts/de-verschrikkelijk-mooie-migratie

Deze 25ste Podcast.EGD is opgenomen tijdens "PodcastersLIVE @ PUNT". De beelden die besproken worden kan je terug zien op: egbertegd.nl of bekijk de bewegende beelden via: https://youtu.be/g7i0U52ocok Egbert interviewt dit keer met live publiek; Aidan & Tristan van Team Migaloo die in 2021/2022 de Atlantische Oceaan over roeide om aandacht te creëren voor een wereldwijd probleem: de plastic soep. Dit deden ze door deel te nemen aan de Talisker Whisky Atlantic Challenge. Op 12 december 2021 zijn ze gestart in La Gomera, Spanje, waar ze samen na 58 dagen op zee te hebben doorgebracht weer aan op 8 februari 2022 aankwamen in Nelson's Dockyard in Antigua. Ze vertellen hun prachtige en sportieve reisverhaal aan de hand van de vragen van Egbert, waarna het publiek publiek ook de mogelijkheid kreeg vragen te stellen. Event: “Podcaster Live @locatiepunt”. Met dit concept willen we de komende tijd podcastmakers een plek beiden om in onze ruimte en met onze podcast setup een live podcast op te nemen met je eigen live publiek in de zaal, om zo kennis te maken met je luisteraars, en luisteraars eventueel vragen te laten stellen aan jou als maker (en/of je gast.) Meer info mail naar: punt@locatiepunt.nl Shownotes: https://www.teammigaloo.com https://atlanticcampaigns.smugmug.com/ATLANTIC/2021/TEAMS/TEAM-MIGALOO/ https://www.taliskerwhiskyatlanticchallenge.com https://www.davobieren.nl/davo-migaloo-blik Podcast.EGD. Een podcast speeltuin van Egbert.EGD, ondernemer, creatieveling en maker uit Deventer. 2 seizoenen en de eerste 20 afleveringen begon ik deze podcast met het interviewen van bevriende ondernemers, makers en creatievelingen. Ondernemers die mij inspireren om te doen wat ik doe. Voor seizoen 3 gooi ik het over een andere boeg. Ik ga 10 totaal verschillende podcast afleveringen maken, met allemaal diverse concepten, die alle 10 in een andere categorie in je podcast app zouden kunnen op duiken. Zo wil ik bijvoorbeeld een spannend verhaal of hoorspel gaan maken, of een geschiedenisverhaal of college opnemen en een radioshow maken. Of te wel een diverse mix aan podcast, gewoon omdat ik het leuk vind om diverse dingen te maken. Daarnaast laat ik je kennis maken wat er allemaal kan met een podcast en dat dat meer is dan een interview of gesprek. Ik heb al wat lijntje open staan en denk dat het heel tof gaat worden! Blijven luisteren dus. En veel plezier met seizoen 3 van Podcast.EGD Ook dit seizoen maak ik bij elke podcast een ander artwork die eind het einde van het seizoen, op bijzondere wijze samen komen in een artwork boek. Dit boekje krijg je als je doneert via http://petje.af/podcastegd of https://vriendvandeshow.nl/boekengasten Bekijk het boekje van Podcast.EGD Seizoen 1 & 2 op www.podcastegd.nl. www.egbertegd.nl

Egbert Scheffer interviewt vrijdag 13 januari 2023 met live publiek in Locatie PUNT; Aidan & Tristan van Team Migaloo die in 2021 de Atlantische Oceaan over roeide om aandacht te creëren voor een wereldwijd probleem: de plastic soep. Dit deden ze door deel te nemen aan de Talisker Whisky Atlantic Challenge. https://www.teammigaloo.com GRATIS ENTREE: en met dank aan DAVO BIEREN is het Migaloo bier ook in huis! 20:00 Aanvang Podcast Locatie: Scheepvaartstraat 7, Deventer Vooraf tussen 17:00 - 20:00 kan je heerlijk eten in ons eetcafe PUNT. met keuze uit 3 gerechten voor €19,50 p.p. Vlees: Langzaam gegaarde procureur op een taartje van wortel en aardappel met veenbessensaus. Vis: Makreelfilet (tijdelijke zeebaars) op een puree van rode biet met verschillende soorten pompoen en een saus van salie en citroen. Vegetarisch: Gevulde suikerpompoen met quinoa, cranberry, gorgonzola en pistache. Meer info mail naar: punt@locatiepunt.nl / www.locatiepunt.nl Bel om te reserveren: 0570 59 44 65 Concept: “Podcaster Live @locatiepunt”.  Met dit concept willen we de  komende tijd podcastmakers een plek beiden om in onze ruimte en met onze podcast setup een live podcast op te nemen met je eigen live publiek in de zaal, om zo kennis te maken met je luisteraars, en luisteraars eventueel vragen te laten stellen aan jou als maker (en/of je gast.) Meer info mail e.scheffer@egbertegd.nl

In 1912 zonk de MRS Titanic in de ijzige wateren van de Atlantische Oceaan. 1522 mensen kwamen gruwelijk om het leven. Een nachtmerrie! Maar één of andere Canadese filmregisseur genaamd James Cameron dacht vervolgens: “Weet je wat? Dit is dé perfecte setting voor een zoetsappige love story!”. En zo geschiedde, hij maakte hét wereldwijde fenomeen van de nineties: Titanic. Lieke Malcorps had de boot totaal gemist, dus zij valt in voor Anna, en keek de film nu pas voor het eerst.Heb je hot takes over de films die we bespreken of een leuk 'Nooit Gezien'-moment? Laat dan een (voice)berichtje voor ons achter op Vriend van de Show of op Instagram. En laat ons weten welke film jij graag wil dat we bespreken.Heb je interesse om te adverteren in deze podcast? Mail dan naar adverteren@dagennacht.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

De Bermudadriehoek of duivelsdriehoek is een plek in de Atlantische Oceaan waar schepen en vliegtuigen blijkbaar op mysterieuze wijze verdwijnen. De vele schepen en vliegtuigen die er verdwijnen lijken in rook opgegaan. Want zelden worden er wrakken van teruggevonden. Is daar echt iets akeligs mysterieus aan de hand? We gaan samen met prof. dr. David Van Rooij, geoloog aan de UGent, op wetenschappelijke speurtocht. Deze podcast is een concept van Universiteit van Vlaanderen.Expert: David Van Rooij.Redactie: Jasmin Danckers.Klank en muziek: Marie De Broeck.Presentatie: Tom De Cock.Eindredactie: Jana De Bie.Deze podcast is mogelijk dankzij de medewerking van KU Leuven, Antwerpen, UGent, UHasselt, VUB en de Jonge Academie en komt tot stand met de steun van Knack, VRT en de Vlaamse overheid.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Mitchell Greven heeft grootse plannen. Of eigenlijk miniplannen. Hij gaat meedoen met de Mini Transat; de trans-Atlantische solorace voor zeilers die graag flink afzien. Het is dan ook niet gek dat succesvolle zeilers uit deze klasse het ver schoppen. We reizen af naar Lelystad en bezoeken Mitchell aan boord van zijn boot. Mitchell vertelt over zijn ambities, over afzien en hoe hij zich daar mentaal op voorbereidt. Daarna is webredacteur Rianne te gast in de podcaststudio. Zij volgt de Golden Globe Race op de voet en vertelt hoe het de dappere zeilers in deze zware race vergaat. Een tipje van de sluier: er gaat een hoop mis.

In deze langverwachte aflevering pakken Ot en Imre hun koffer in en vertrekken naar het voormalige Nederlands-Brazilië. Eenmaal aangekomen in dit zonovergoten stukje land aan de Atlantische Oceaan gaan ze het gesprek aan rondom Johan Maurits, religieuze tolerantie, Nederlands-Inheemse contacten en oorlog tegen Portugezen.

Is Schiphol een speelbal geworden van de politiek? Voormalig topman Dick Benschop zit nog steeds op zijn plek, er wordt weinig gedaan aan zijn opvolger en ondertussen is oud-D66-minister Wouter Koolmees zonder enige ervaring in het bedrijfsleven aangesteld als de nieuwe topman van de NS. Het lijkt er volgens luchtvaartjournalist Yteke de Jong op dat D66 ook zijn stempel wil drukken op de luchthaven. „Het ministerie van Financiën zoekt iemand die de krimpplannen van Schiphol wil doorvoeren”, zegt ze in de reispodcast Inchecken. Verder: vakantie in eigen land blijft uit deze herfstvakantie en ook de speciaal opgezette ‘energievakanties' lopen nog geen storm. Hoe komt dat? Tot slot sprak Yteke in het luchtruim boven de Atlantische Oceaan met topvrouw Marjan Rintel en uit dat gesprek blijkt: KLM zit in het nauw. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Eén van de meest ongelooflijke reizen van de natuur, wordt het ook wel genoemd: de tocht die palingen afleggen van de Europese rivieren naar de Noordelijke Atlantische Oceaan.  Maar hoe die reis precies verloopt of eindigt, dat was lang een mysterie. Ergens rond de Portugese Azores raakte het spoor zoek. Tot onderzoekers bedachten om de palingen die daar zaten, klaar om het laatste stukje van de reis af te leggen, een zendertje op te doen.   Daarmee lukte het om eindelijk het laatste stukje van de reis in kaart te brengen. Een reis die – en dat vermoeden was er al wel – blijkt te eindigen in de Sargassozee in het noorden van de Atlantische Oceaan. Daar aangekomen paren ze één keer en sterven ze.  De palingbaby's die daar weer uitkomen, dunne kwetsbare sliertjes, drijven eerst twee tot drie jaar mee met de stroom, terug naar de Europese kust, om zich vervolgens aan zoet water aan te passen en in de rivieren soms wel zo groot als 1 meter te worden.  Waarom nou zoveel moeite doen om achter dit indrukwekkende reisschema te komen? Het gaat – net als met veel andere zoetwaterpopulaties – extreem slecht met de paling. Weten welke routes het dier neemt en waar het voorplant is van groot belang bij het beschermen van deze soort. Lees meer: Ancient eel migration mystery unravelled. De paper vind je hier: First direct evidence of adult European eels migrating to their breeding place in the Sargasso Sea.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Annemieke Bosman praat met regisseur Theu Boermans over zijn film "Zee van tijd". 21 september opent deze film het Nederlands Film Festival.  Het jonge koppel Lucas en Johanna zeilt in de jaren '80 met hun zoontje Kai de wereld rond: stapelverliefd, onbezorgd en vol dromen en idealen. Midden op de Atlantische Oceaan verandert alles, wanneer de ergste nachtmerrie van de jonge ouders werkelijkheid wordt. Het abrupte einde van de reis is het begin van innerlijke strijd. In hun wanhopige pogingen om overeind te blijven, drijven de twee steeds verder uit elkaar. Veertig jaar later ontmoeten de vroegere geliefden elkaar weer en blijkt dat de tijd zeker niet alle wonden heeft geheeld. Met hoofdrollen voor Reinout Scholten van Aschat, Gijs Scholten van Aschat, Sallie Harmsen en Elsie de Brauw

Luuk en Sjaak gaan aan boord (letterlijk!) bij Jojanneke Vellekoop. Jojanneke staat op het punt om samen met haar vriend voor een jaar de wereld over te gaan zeilen. Tot vijf jaar geleden had ze nog nooit gezeild, maar straks steken ze de Atlantische Oceaan over. Onder het motto: "ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan". In deze aflevering hoor je alles over hun voorbereidingen, de zeilreis en hoe ze een break van werk regelen.Reageren? Mail naar info@tussenpensioen.nl. Ook een tussenpensioen nemen? Lees meer op: www.brightpensioen.nl/tussenpensioen. Productie door Geuren en Kleuren Media: www.geurenenkleurenmedia.nl.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Episode 169 is anders dan anders: een heuse special! Bij The Mic High Club Luchtvaart Podcast hebben we zaterdag 11 juni uitgeroepen tot Charles Lindbergh Day! Op deze dag in 1927 ontving "Lucky Lindy" als eerste the Distinguished Flying Cross Award. Lindbergh schreef luchtvaarthistorie door de Atlantische Oceaan over te vliegen, van New York naar Parijs, in zijn vliegende brandstoftank, de "Spirit of St. Louis". Philip Dröge en Menno Swart staan stil bij het veelbewogen leven van de pionier, met anekdotes en geluidsfragmenten. Zijn heldendaad, de prijs van de roem (hij kon nooit meer een normaal leven leiden door alle aandacht), de geruchtmakende ontvoering van zijn zoontje en de ophef die ontstond door zijn pro-Nazi uitlatingen. Charles Lindbergh maakte zich niet populair door te roepen dat Amerika zich afzijdig moest houden in de Tweede Wereldoorlog. Muziek: "Lucky Lindy" - Sam Lanin and his Orchestra. Alle nummers (ook uit eerdere episodes) kun je beluisteren via http://tmhcplaylist.nl Geef ons vijf sterren op Spotify en Apple Podcasts. Een positieve review stellen wij zeer op prijs. Heb je tips? Of commentaar? Of wil je adverteren of ons sponsoren? Of wil je ons bij Podimo inlijven? Stuur een mail naar info@tmhc.nl LUCKY LINDY! FLIES ALL ALONE. IN A LITTLE PLANE ALL OF HIS OWN. LUCKY LINDY SHOWS THEM THE WAY. AND HE'S THE HERO OF THE DAY!

Nienke de la Rive Box trotseert de ruige Atlantische Oceaan en zet voet aan wal op de mysterieuze Faeröer eilanden. Het leven op deze stip in de oceaan is hard. De eigenzinnige bewoners voeren een constante strijd tegen de elementen. Hoe hop je van eiland naar eiland? Waar spot je de iconische papegaaiduiker? En wat had James Bond hier eigenlijk te zoeken?! Deze en meer van jullie vragen worden beantwoord in de eerste podcast van ons nieuwe seizoen! Muziek in deze podcast:  Gates of Hel - Týr The last Kingdom - John Lunn & Eivør Pak je biezen en duik De koffer in met 3 op Reis. Jennifer Hoffman, Chris Zegers, Nienke de la Rive Box, Maurice Lede en Dzifa Kusenuh overladen je in deze reispodcast met reistips voor de reis van je leven. Hadden we al reizen gezegd? (3opReis / 3FM / BNNVARA)

In de laatste aflevering van 2021 ga ik in gesprek met Astrid Janse. Zij besloot enkele jaren geleden een heel bijzonder avontuur aan te gaan: namelijk roeiend de Atlantische Oceaan oversteken. In 2020 stapte zij, samen met drie andere vrouwen, aan boord van een roze roeiboot voor de Talisker Whiskey Atlantic Challenge. In deze podcast hoor ik haar uit over dit avontuur. Hoe bereid je het voor? Hoe is het om zo lang op zee te zijn? Wat doe je als je er doorheen zit? En hoe verandert dit je leven? Het is een bijzonder gesprek geworden met een inspirerende vrouw. Meer over Astrid: - Zonder Dollen website: https://www.zonder-dollen.nl/ - Dutchess of the Sea website: https://www.dutchessofthesea.com/ - Astrid op Instagram: https://www.instagram.com/as.janse/ Astrid publiceerde over haar avontuur het boek Zonder Dollen: https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1015892&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Fp%2Fzonder-dollen%2F9300000060970027%2F&name=Zonder%20dollen%2C%20Astrid%20Janse&subid=podcastastridjanse – #42 Myra de Rooy over de eerste Nederlandse vrouwenexpeditie: https://avontuurlijkevrouwen.nl/42-myra-de-rooy/ – #32 Chantal Smit over op wereldreis gaan op je 46e en werken in Oostenrijk: https://avontuurlijkevrouwen.nl/32-chantal-smit/ – #14 Erleyne Brookman over alpinisme combineren met het moederschap en een zakelijke carrière: https://avontuurlijkevrouwen.nl/14-erleyne-brookman/ Wil je de podcast een warm hart toedragen en helpen om hem in de lucht te houden? Dan zou het tof zijn als je een petje af wilt nemen en een kleine donatie wilt doen. Of bestel mijn e-book ‘In 10 stappen naar een avontuurlijker leven. Dit kan hier: https://avontuurlijkevrouwen.nl/steun/

Het is een mijlpaal voor het ruimtevaarttoerisme. Vannacht vertrekken vier amateur-astronauten voor een trip naar de ruimte. Ze worden gelanceerd met de Crew Dragon, een ruimtevaartuig van SpaceX het bedrijf van miljardair Elon Musk. Na drie dagen rondjes draaien rond de aarde zullen ze weer in de Atlantische Oceaan plonzen. Lara Rense praat er over et Ronald Klompe, adviseur ruimtevaartzaken bij het Nationaal Ruimtevaart Museum.

Wist u dat de gemiddelde bedelaar meer verdient dan een beginnend agent? Nee? Dat klopt. Hoe moet u immers weten hoeveel een bedelaar verdient? Alsof daar betrouwbare gegevens over zijn. Maar daar gaat het nu niet om. Waar iedere burger hatende ambtenaar op de Stopera voor de komende drie generaties geramd zit qua uitzonderlijke beloning voor ondermaatse prestaties, staat de gemiddelde agent letterlijk in de vuurlinie, met zijn poten in het bluswater en meer van zulks. U zou je bijna gaan afvragen wat links tegen professionaliteit en aanpakken heeft. Oh nee, grapje, dat is natuurlijk exact wat links tegen de politie heeft. Alles wat van oudsher prima functioneert moet natuurlijk stuk. Stel je voor dat de maatschappij best goed functioneert. THE HORROR!11! Nee, dan liever overal racisme en discriminatie. Hoe krijgen we anders die halftalenten met hun fopstudies aan de bak? Dus u begrijpt: de politie moet stuk. Zo'n anderhalf jaar geleden klonk het startschot over de Atlantische Oceaan en als een blinde lemming holt mevrouw de burgermoeder van Amsterdam achter de laatste hype aan. Kom, wrokkige onderklasse: geef de politie maar de schuld! Uw kinderen opvoeden en de armen uit de mouwen? Nee, dat is meer iets voor oom agent, die weigert divers genoeg te zijn en die wel zijn zaken op orde heeft. U komt elke morgen vanuit Breukelen Zuid naar de Bijlmer gefietst om de verschillende drugsstammen uit elkaar te houden? Weet dan dat de burgermeesteres het tuig heeft opgeroepen om u te controleren, in plaats van andersom. Wat uw taak is, buiten die van kop van jut, is onderhand een raadsel. Zorg dat u snel doorstroomt naar een kantoorbaan op de stopera. Zes uur werken per dag en ook als u besluit thuis te blijven wordt u tot ver na uw dood doorbetaald. De hel die vooruitgang heet, grijnst u van binnen de ring tegemoet.

Bela Evers; wat een wereldvrouw! Letterlijk en figuurlijk. Haar energie straalde er vanaf toen we haar voor het eerst ontmoetten, en net als jij hingen we aan haar lippen tijdens dit gesprek. Ze voer met 4 vrouwen de Atlantische Oceaan over. In een roeiboot. Een roeiboot!!! Helemaal op elkaar aangewezen, onverschrokken & als team de eindstreep gehaald. Ze vertelt over er voor elkaar zijn, je rol pakken in een team, zorgen en doorzetten. Wie je ook bent, aan deze vrouw wil je een voorbeeld nemen. Enjoy! --- Send in a voice message: https://anchor.fm/debewonderaars/message

(1) Zweden gaat de aanpak van de coronacrisis onderzoeken. (2) Coucuo De France. (3) Jongeren kunnen last krijgen van het grotsyndroom. (4) Vlaamse robotboot steekt in september de Atlantische Oceaan over. Middagjournaal van Nico Dijkshoorn

#8: Van Durme Brothers - Non-stop de Atlantische Oceaan overroeien, over kracht van ontkoppelen en de psychologie van doelen stellen Bernard en Damien Van Durme staken in 2020 de Atlantische Oceaan over door non-stop te roeien in de 'Atlantic Challenge' wedstrijd. De tocht van 5000 kilometer duurde ongeveer [...] The post #8 – Van Durme Brothers: Non-stop de Atlantische Oceaan overroeien, over de kracht van ontkoppelen en de psychologie van doelen stellen appeared first on BEmindfool.

(01:10) Ab Osterhaus en Joost Vullings over de Britse variant van het coronavirus en het besluit van basisscholen in West-Brabant om dicht te blijven. (11:13) Joost Vullings en cyberexpert Ronald Prins over het debat in de Tweede kamer over de falende ICT-systemen van de GGD. (21:53) Lijsttrekker van de Partij voor de Dieren Esther Ouwehand over de relatie tussen mens en dier. (31:36) Mark Slats en Kai Wiedmer over hun bizarre roeitocht over de Atlantische Oceaan. (43:28) Erik Scherder en Eppo van Nispen tot Sevenaer over tegeltjeswaarheden. Presentatie: Carrie ten Napel & Charles Groenhuijsen (Omroep MAX)

Sluit je aan bij een groep Zweden op een erotische reis door Stockholm, Tsjechië en over de Atlantische Oceaan naar Zuid-Amerika...Uitgegeven door SAGA EgmontSpreker(s): Dina Bloem

Vanuit in de hoofdredactionele kamer van De Volkskrant praat host Gijs Groenteman met Pieter Klok en Natalie Righton. Het was weer een bizarre week aan de overkant van de Atlantische Oceaan. Voor Amerikaanse media lijkt het wapen van de waarheid niet meer te werken. Hoe doe je hier goed verslag van als Nederlandse krant? En elke week belt correspondent Michael Persson in. Deze week vanuit het tot op het bot verdeelde Pennsylvania. Waar de tegenstelling Trump en Biden overal voelbaar is. Support the show: https://krant.nl/ See omnystudio.com/listener for privacy information.

Deze week in onze podcast: Rob Wijnberg en Rutger Bregman over de Amerikaanse verkiezingen en het verval van de democratie aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. En feestelijker: over zeven jaar De Correspondent.

Deze week in onze podcast: Rob Wijnberg en Rutger Bregman over de Amerikaanse verkiezingen en het verval van de democratie aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. En feestelijker: over zeven jaar De Correspondent.

Afgelopen zomer kopten krant en internet dat een enorme wolk Sahara-zand onderweg was naar de VS. Satellietfoto's toonden een stofwolk zo lang als de helft van de Atlantische Oceaan. In het land dat het meest ter wereld geplaagd wordt door de ademnood van het coronavirus was dit alarmerend nieuws. Marien Geoloog Jan Berend Stuut, de stofexpert van het NIOZ bezag de wolk met een mengeling van ontzag en opwinding.  Want saharazand bevat ijzer, en de algen hebben dat ijzer nodig om te groeien en CO2 op te nemen. Saharazand is dus, voor de zee, goed nieuws.

Niets zo veranderlijk en extreem als het weer op de Mont Aigoual. De luchtstromen vanuit de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan botsen op dit hoogste puntje in het zuiden van de Cevennen tegen elkaar. Met als gevolg dat sneeuw, mist, wind en regen allemaal hun records vestigen op en rond de top van de berg. In juni viel er nog 600 mm regen in 24 uur. In de omgeving werden weggetjes weggeslagen, verdwenen auto's in sinkholes en steeg de rivier de Gardon met maar liefst drie meter in slechts vijf minuten. Weerman Remi kan zich dan ook geen mooiere plek om te werken voorstellen dan in het weerstation op de Mont Aigoual. 'Dat is een droom'. Gevraagd naar het weer op 3 september, als de zesde etappe van de Tour de France finisht op de Mont Aigoual, zegt Remi dat alles mogelijk is. 'Het kan dan regenen, stormen, mistig zijn en ja, zelfs sneeuwen. Vaak denken wielrenners beneden aan de berg: 'Ha, het is mooi weer'. En dan komen ze boven en dan regent het, waait het, en is het er koud.' We spreken in deze laatste aflevering van podcastserie Le Cycliste met de mensen die werken in het weerstation en met de Nederlanders die op en rond de Mont Aigoual wonen. Hoe ervaren zij het extreme weer? Jerry en Kees zien de finish van de zesde Touretappe op de Mont Aigoual nu liggen. Ze zijn de plaquette ter nagedachtenis van Rémy Metais gepasseerd, via een klein weggetje verder omhoog gekronkeld, en moeten de laatste kilometer op de fiets afleggen door het open veld. De wind heeft er vrij spel. Jerry zet aan, Kees probeert mee te gaan, het wordt een sprint à deux... De muziek die je hoort is van Ricoune, van André Minvielle See omnystudio.com/listener for privacy information.

In het voorjaar van 1941 speelde zich op de Atlantische Oceaan een van de meest dramatische hoofdstukken af van de Tweede Wereldoorlog. De Bismarck, op dat moment het meest machtige slagschip ter wereld, was de Britse wateren in gevaren om de voor de Engelsen zo essentiële konvooien aan te vallen. Dit kon de Royal Navy natuurlijk niet laten gebeuren. Zij zetten alles op alles om het Duitse slagschip te pakken te krijgen. Volg het verloop van deze dodelijke jacht in de nieuwe aflevering van de Tweede Wereldoorlog Podcast.De Tweede Wereldoorlog Podcast wordt geproduceerd, geschreven en ingesproken door mij, Thomas Roode. Ik dank u hartelijk voor het luisteren en tot de volgende keer.Website: https://wo2podcast.wordpress.com/ 

In aflevering 24 aandacht voor het boek ‘Niets in Zicht’ van Jens Rehn. Twee mannen zitten tijdens de oorlog in een rubberboot op de Atlantische Oceaan. Ze zijn overgeleverd aan elkaar en aan hun herinneringen. Irene Houthuijs spreekt met vertaler Anne Folkertsma, boekverkoper Monica Hild en schrijver Guus Luijters. Lees Dees is een podcast van VPRO Podcasts en vanaf deze afleveringen ook Nooit Meer Slapen. Lees Dees komt tot stand met steun van het Letterfonds en Schwob. Met Schwob zet het Letterenfonds in samenwerking met boekhandels en uitgeverijen vergeten auteurs in de schijnwerpers.

Pieter Jan Hagens, presentator van onder meer Buitenhof, is net terug van een sabbatical. Het afgelopen jaar zeilde hij, samen met zijn vrouw Renske, de Atlantische Oceaan over: via de Kaapverdische Eilanden naar Suriname én weer terug. Voor Hagens kwam daarmee een langgekoesterde droom in vervulling. Nu hij terug is, pakt hij zijn werk weer op. Eind augustus is hij weer te zien in Buitenhof. Joyce Sombroek was jarenlang de vast doelvrouw van Laren én van het Nederlands hockeyteam. In 2010 maakte ze haar debuut in Oranje. In de jaren erna won ze onder meer goud op de Spelen van Londen en zilver in Rio. Vorig jaar maakte ze bekend te stoppen met haar topsportcarrière. Sombroek is nu arts in Amstelveen.

De golfstroom van de Atlantische oceaan is belangrijk voor ons klimaat. Maar wat gebeurt er als deze golfstroom stil valt? Caroline Katsman van de TU Delft vertelt in deze podcast hoe een verandering in de golfstroom kan leiden tot een abrupte omslag van het klimaat.

Vier helden gingen de Atlantische Oceaan over, roeiend! Aiko Letschert sprak met de mannen gedurende hun reis. Luister dit bijzondere verhaal hier terug, niet eerder uitgezonden!

Een extra stem op de bank. Na vijf intensive maanden nemen Michael en Dennis afscheid van stagiaire Lisa en mag daarom aanschuiven bij de podcast. Deze communicatie en marketing tijger heeft de afgelopen maanden keihard gewerkt en blijkt ook nog leuk te zijn in een podcast! Luister en oordeel zelf. Deze week komen onder andere de extra nachttrein tussen Haarlem en Amsterdam voorbij, is er een update over de klok van Pop, wordt er geroeid over de Atlantische Oceaan en hebben ze het over een nieuw hotel in de Vijfhoek.

Bij een schietpartij in Straatsburg zijn meerdere doden en gewonden gevallen. De dader is nog voortvluchtig en de Franse politie is een grote zoekactie begonnen. Verder is Jos B., de man die wordt verdacht van doodslag op Nicky Verstappen, deze woensdag aanwezig in de rechtbank van Maastricht. Joris Peters volgt voor NU.nl de zaak.En Ralph Tuijn begint met zijn wereldrecordpoging om de Atlantische oceaan over te roeien. Hij vertrekt vanuit Portugal en hoopt eind januari aan te komen in Frans-Guyana. We praten met Ralph over wat hem te wachten staat.

In deze podcast over La Rochelle geef ik je tips om meer uit je bezoek aan La Rochelle te halen. Ik verklap je mijn favoriete plekjes in deze gezellige stad. Luister maar… Podcast over La Rochelle La Rochelle in Charente-Maritime is een gezellige stad aan de Atlantische Oceaan. In deze podcast over La Rochelle vertel […] The post Podcast over La Rochelle met handige tips appeared first on Frankrijk Binnendoor.

Blauwalgen zijn vooral in de zomermaanden een bedreiging voor het Nederlands zwemgenot. Veel stilstaande wateren worden afgekeurd om in te zwemmen vanwege de aanwezigheid van blauwalgen. Maar ook aan de andere kant van de Atlantische Oceaan zijn blauwalgen te vinden, hoewel ze net iets anders zijn. Petra Visser is momenteel in Curaçao, waar ze onderzoek doet naar blauwalgmatten in het Caraïbisch gebied. Wat voor impact hebben die matten op de enige koraalriffen van het Koninkrijk der Nederlanden?

Bij het woord slavernij denken we vaak aan de slavenhandel van o.a. Afrikanen op de Atlantische Oceaan. Onbekender is dat ook blanke, christelijke zeevaarders tot slaaf werden gemaakt. Niet op land, maar voor de Barbarijse kust. Historica Erica Heinsen-Roach onderzoekt deze slavenhandel aan de Universiteit van Zuid-Florida.

Deze week monsterden we aan op onderzoeksschip RV Pelagia, dat uitvoer om het meest mysterieuze stukje van onze aardbol te verkennen: de diepzee. Want opvallend genoeg weten we meer van de maan dan van onze eigen oceanen. Wie of wat bewoont het laatste stukje terra incognita? En hoe vermaak je je wekenlang op een drijvend eiland, met vijfentwintig vreemden om je heen? Je hoort het, in Onbehaarde Apen.Presentatie: Lucas Brouwers, Gemma Venhuizen en Hendrik Spiering.Productie: Mirjam van Zuidam.@LucasBrouwers // @HendrikSpiering // @GemmaJV

Deze week even geen aflevering van Onbehaarde Apen. Gemma bevindt zich op een onderzoeksschip in de Atlantische Oceaan, waar ze naar een live-opname van de diepzeebodem kijkt. Rare vissen, enorme kloven in de aarde en aparte sedimentstromen, van alles komt voorbij. Over het hoe en waarom hoor je volgende week alles!@lucasbrouwers // @hendrikspiering // @GemmaVJ

In een serie artikelen vertel ik je mijn ervaringen met een e-bike in Frankrijk. Ik verbleef een paar dagen bij Chablis, in de Dordogne vlakbij Souillac en bij Saint-Brevin-Les-Pins bij de monding van de Loire aan de Atlantische Oceaan. The post Frankrijk Binnendoor nu ook op een e-bike appeared first on Frankrijk Binnendoor.

Eind jaren '20 vliegt Charles Lindbergh in een ruk de Atlantische Oceaan over. Van New York naar Parijs. De kranten koppen: "Lucky Lindy hops Atlantic". Het resultaat is een mix van verschillende dansstijlen.

In deze podcast van Frankrijk Binnendoor onLine neem ik je mee op een fietstocht langs het Bassin d’Arcachon en de Atlantische Oceaan naar Cap-Ferret. Natuurlijk verklap ik je mijn insidertips om dit mooie vakantiegebied te ontdekken. Luister of lees je mee? Fietsen naar Cap-Ferret In al de jaren dat ik in Frankrijk hebben rondgereisd is […] The post Fietsen over de Vélodyssée naar Cap-Ferret appeared first on Frankrijk Binnendoor.

De financiële wereld staat op het punt te worden overspoeld door een internationale overnamegolf. En met name Nederlandse ondernemingen ogen bijzonder kwetsbaar. De mislukte poging van Kraft Heinz om Unilever op te slokken, voor 134 Miljard Euro, was nog maar een voorproefje. Van de tsunami aan fusies en overnames die op ons af komt razen. Over de Atlantische Oceaan richting de Noordzeekust.

De Amerikaanse machtswisseling heeft ook grote gevolgen voor de Noordpool. Obama heeft -op de valreep van zijn presidentschap -het boren naar olie in delen van de Noordpool en de Atlantische Oceaan eind 2016 nog verboden. Maar welke impact zal de verkiezing van Trump hebben op deze milieumaatregelen? Daarover een gesprek met Louwrens Hacquebord, emeritus-hoogleraar Arctische studies.

De contrasten kunnen groot zijn. Terwijl jullie Nederland gebukt gaan onder winterse buien en gladheid, liggen wij hier op het strand van Miami Beach. Als je een teer zieltje hebt en het even niet kan uitstaan dat wij hier in een zonovergoten Miami Beach zitten met een geweldig uitzicht over de Atlantische Oceaan, dan raad ik je aan dit filmpje niet te bekijken.

Aan boord 29-05-2010: Het is nu dan toch echt zover. De VPRO neemt afscheid van de clipper en de clipper laat de VPRO ontredderd achter op de kade van Kaapstad. Acht maanden samen over de wereldzeeën zijn voorbij. Dat is niet niks, maar te lang kunnen we er ook niet bij stil staan, er moet namelijk nog behoorlijk worden ingepakt. Zo heeft Redmond O'Hanlon, die in september al aankwam met zijn complete Darwinbibliotheek, nu alle paperassen die hij in de afgelopen acht maanden heeft opgedaan ergens laten. Ook Sarah Darwin studeert op hoe haar koffers het meest efficient in te pakken. Ondertussen worden aan dek de laatste voorbereidingen getroffen voor een nonstop-zeetocht van zeveneneenhalve week over de Atlantische Oceaan, richting Valencia.

Aan boord 29-05-2010: Het is nu dan toch echt zover. De VPRO neemt afscheid van de clipper en de clipper laat de VPRO ontredderd achter op de kade van Kaapstad. Acht maanden samen over de wereldzeeën zijn voorbij. Dat is niet niks, maar te lang kunnen we er ook niet bij stil staan, er moet namelijk nog behoorlijk worden ingepakt. Zo heeft Redmond O'Hanlon, die in september al aankwam met zijn complete Darwinbibliotheek, nu alle paperassen die hij in de afgelopen acht maanden heeft opgedaan ergens laten. Ook Sarah Darwin studeert op hoe haar koffers het meest efficient in te pakken. Ondertussen worden aan dek de laatste voorbereidingen getroffen voor een nonstop-zeetocht van zeveneneenhalve week over de Atlantische Oceaan, richting Valencia.

Hij studeerde buitenlandse betrekkingen, theologie en Europese geschiedenis in Amerika en verhuisde toen naar het land van zijn moeder. Toen hij zich in Amsterdam als migrant meldde bij de Vreemdelingenpolitie in een rij van bijna allemaal zwarte mensen, werd hij binnen tien minuten geholpen als de blanke met de privileges, en was onaangenaam verrast. In een gesprek van drie uur met Rik Delhaas gaf hij in 2008 zijn visie op de Nederlandse samenleving. --------------------------------- J.Kennedy Als jongen wilde hij het liefst meteoroloog worden: "Dat krijg je als je opgroeit in een staat van meedogenloze 'twisters': temperatuurschommelingen die van hartje zomer naar hartje winter in twaalf uur tijd gaan." Maar hij werd historicus, onze gast van vanavond, en hij ging zich bezighouden met dat onooglijk kleine landje aan de andere kant van de Atlantische Oceaan waar een deel van zijn geschiedenis ligt. James Carleton Kennedy wordt in 1963 geboren in Orange City, in de staat Iowa in de Verenigde Staten. Zijn Schots-Ierse vader en Rotterdamse moeder zijn in dit kleine dorp, dat werd gesticht door Hollandse immigranten, neergestreken om er hun bestaan op te bouwen. Hoe goed hij ook probeert mee te doen aan de festiviteiten van deze Hollandse immigranten, hij blijft toch altijd een buitenstaander tussen gereformeerde boerenjongens. Op zijn twintigste vertrekt hij naar Washington om Buitenlandse Betrekkingen te studeren, vervolgens Theologie in Michigan en Europese Geschiedenis aan de universiteit van Iowa. Zijn promotor moedigt hem aan om met de Nederlandse geschiedenis bezig te gaan. Hij promoveert met 'Nieuw Babylon in Aanbouw', een proefschrift over de jaren zestig in Nederland. Ondertussen trouwt hij net als zijn vader met een Nederlandse vrouw. In 2001 verschijnt zijn onderzoek naar euthanasie in Nederland onder de titel: 'Een weloverwogen dood'. In 2003 wordt hij aangesteld als hoogleraar Contemporaine Geschiedenis aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het gezin Kennedy verhuist naar Nederland. In 2007 maakt hij de overstap van de gereformeerde VU naar de seculiere Universiteit van Amsterdam, waar hij tot op heden hoogleraar Nederlandse geschiedenis is. Een Amerikaan in Nederland, opnieuw immigrant. In een land dat de multiculturele samenleving heeft afgeschaft. Terwijl er aan de andere kant van de oceaan in zijn eigen land een politieke aardverschuiving plaatsvindt nu de eerste zwarte president daar aantreedt. -------------------------------------------- Samenvatting eerste uur Om te beginnen verplaatsten we ons naar een oudejaarsavond in Orange City in Iowa, waar hij geboren werd en opgroeide. Een dorp met 3500 inwoners. Oudejaarsavond werd doorgebracht met kaarten, zoals hij dat nu in Amersfoort met zijn gezin ook zou doen, ware hij thuis geweest. Daar in Orange City ging je om 12 uur niet naar buiten om vuurwerk af te steken – je bleef binnen, dronk een glas champagne en ging slapen. Er was geen buitenleven – daar was het gewoon ook veel te koud voor. Overigens wel een vriendelijk dorp, waar je op 1 januari naar de kerk wandelde en 'hi' en 'hello' zei in de supermarkt. Maar waar ook sterk op elkaar gelet werd. Halverwege de 19-de eeuw waren de Nederlandse immigranten daar neergestreken, maar de familie Kennedy was een buitenbeentje – nieuwkomers van buiten daar neergestreken, intellectuelen, een Schots-Ierse vader en een Rotterdamse moeder, een níeuwe Nederlander dus. Bovendien was James geen uitblinker in sport – en daar werd je ook niet populair van in Orange City. Wel danste hij jaarlijks tijdens het Tulpenfestival braaf de Jan Pierewiet – een soort polka, liefst gedanst in een Staphorster kostuum en op klompen. Het christelijke dorp wist lang een kroeg buiten de dorpsgrenzen te houden – zo’n broedplaats van slecht gedrag paste niet in het onberispelijke dorp. De kerk daar, ook die van de familie Kennedy, omschrijft hij als een conservatieve maar gewone gereformeerde kerk. Het waren geen zwarte kousen mensen, zegt hij, het was meer: Wij zijn orthodox, wij hebben een persoonlijke relatie met Jezus, we gaan trouw naar de kerk, we zijn goede mensen. Op de christelijke school was tijdens zijn tienerjaren de issue: dansen of niet? Want dat kwam te dicht bij seksuele onzedelijkheid. Toen zijn vader in Cambridge ging werken, zat James opeens een jaar tussen de ongelovigen. En toen moest hij kiezen, vond hij – waar hoorde hij bij? En hij koos voor het geloof. Interviewer Delhaas vraagt of het geloof een houvast is voor wie migrant is – en dat beaamt hij. Kennedy is inmiddels weer migrant, en hij merkt dat er steeds meer van hem verwacht wordt zijn identiteit los te laten – er is minder ruimte om de Amerikaan te spelen dan toen hij vijfeneenhalf jaar geleden kwam. Een inburgeringscursus heeft hij niet gevolgd, daar is hij nooit voor opgeroepen. Hij herinnert zich toen hij zich als migrant voor het eerst moest melden bij de Vreemdelingenpolitie in Amsterdam – er was een wachtruimte vol mensen, tientallen mensen, en ze waren bijna allemaal zwart. En hij werd binnen tien minuten binnen geroepen en stond na een kwartiertje op straat, alles geregeld. De blanke met de privileges. Dat had hij niet verwacht van Nederland – en het was een onaangename verrassing. Hij constateerde dat de multiculturele samenleving die met de mond beleden werd in de praktijk nooit zo soepel is geweest. Zoals hij als historicus Nederland kende als een land van minderheden, niet een land met minderheden, zo is Nederland nu een land waar een dominante blanke seculiere cultuur geldt. Samenvatting tweede uur Eerst ging het over de familie van Kennedy’s moeder – de Rotterdamse familie die hij leerde kennen als ze vanuit Amerika daar op bezoek waren. Van zijn Amerikaanse vader had wel eens iets gehoord over wat die Nederlandse familie in de oorlog hadden gedaan. Er was een verzetspersoon en er waren leden van de NSB, kerkmensen die politiek een beetje ontheemd waren, zo vond hij uit, en hij merkte dat het niet makkelijk was om de waarheid daarover boven tafel te krijgen. De student James had belangstelling voor geschiedenis – en na zijn studies Buitenlandse Betrekkingen, Theologie en Europese Geschiedenis ging zijn promotieonderzoek uiteindelijk over de jaren zestig in Nederland. En zo verdiepte hij zich in de typisch Nederlandse politiek. Die je kan omschrijven als een gebrek aan idealen in Nederland, zegt hij. Nederland is geen idee. Het is een ruimte. In Nederland heerst de houding van: we zetten de deuren open, een meegaandheid met wat er gebeurt. Zodat ook de Duitse inval in 1940 door Colijn gezien werd als een onvermijdelijke ontwikkeling – daar leg je je bij neer. Die drang tot pacificatie, tot slappe meegaandheid in de Nederlandse politiek, dat is opvallend voor een Amerikaan, want Amerikanen maken geschiedenis – ze kiezen zelf welke toekomst ze tegemoet gaan. Daarom is het machtspel in de Amerikaanse politiek ook zo hard. Want Amerika is wel een idee. Nederland als ruimte om dingen te regelen – bijvoorbeeld de dood. Een land waar euthanasie mogelijk is. Over dat onderwerp schreef Kennedy in 2001 zijn onderzoek 'Een Weloverwogen Dood'. Hij leerde over dood en leven tijdens zijn vrijwilligerswerk in een hospitium – waar aan pijnbestrijding werd gedaan, maar geen euthanasie werd toegepast. Interviewer Delhaas vraagt naar de Amerikaanse grootmoeder van James Kennedy, die op haar sterfbed morfine kreeg. Is dat nou pijnbestrijding of euthanasie, is de vraag? Ja moeilijk, zegt hij, de familie is inderdaad niet betrokken bij de vraag of er wel of geen morfine gegeven werd, het was gewoon de medische praktijk dat te doen. Zijn ouders en hij hebben daar achteraf problemen mee gehad. Haar dood ging zo snel. Als we dat nu vergelijken met de Nederlandse praktijk, is de vraag– en Kennedy’s ambivalentie over de euthanasiepraktijk hier. Enerzijds is er de waardering voor het realiteitsbesef van Nederland, waar dat wat gebeurt ook besproken wordt. Tegelijk vindt hij het naïef dat Nederland net doet alsof het geregeld is – want ondraaglijk lijden, dat is zo’n rekbaar begrip, hoe kan je dan zeggen dat het goed geregeld is. Persoonlijk staat hij afwijzend tegenover de gedachte zelf over het leven te beslissen, vanuit christelijke scrupules, maar hij heeft ook geleerd dat je nooit nooit kan zeggen.

Hij studeerde buitenlandse betrekkingen, theologie en Europese geschiedenis in Amerika en verhuisde toen naar het land van zijn moeder. Toen hij zich in Amsterdam als migrant meldde bij de Vreemdelingenpolitie in een rij van bijna allemaal zwarte mensen, werd hij binnen tien minuten geholpen als de blanke met de privileges, en was onaangenaam verrast. In een gesprek van drie uur met Rik Delhaas gaf hij in 2008 zijn visie op de Nederlandse samenleving. --------------------------------- J.Kennedy Als jongen wilde hij het liefst meteoroloog worden: "Dat krijg je als je opgroeit in een staat van meedogenloze 'twisters': temperatuurschommelingen die van hartje zomer naar hartje winter in twaalf uur tijd gaan." Maar hij werd historicus, onze gast van vanavond, en hij ging zich bezighouden met dat onooglijk kleine landje aan de andere kant van de Atlantische Oceaan waar een deel van zijn geschiedenis ligt. James Carleton Kennedy wordt in 1963 geboren in Orange City, in de staat Iowa in de Verenigde Staten. Zijn Schots-Ierse vader en Rotterdamse moeder zijn in dit kleine dorp, dat werd gesticht door Hollandse immigranten, neergestreken om er hun bestaan op te bouwen. Hoe goed hij ook probeert mee te doen aan de festiviteiten van deze Hollandse immigranten, hij blijft toch altijd een buitenstaander tussen gereformeerde boerenjongens. Op zijn twintigste vertrekt hij naar Washington om Buitenlandse Betrekkingen te studeren, vervolgens Theologie in Michigan en Europese Geschiedenis aan de universiteit van Iowa. Zijn promotor moedigt hem aan om met de Nederlandse geschiedenis bezig te gaan. Hij promoveert met 'Nieuw Babylon in Aanbouw', een proefschrift over de jaren zestig in Nederland. Ondertussen trouwt hij net als zijn vader met een Nederlandse vrouw. In 2001 verschijnt zijn onderzoek naar euthanasie in Nederland onder de titel: 'Een weloverwogen dood'. In 2003 wordt hij aangesteld als hoogleraar Contemporaine Geschiedenis aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het gezin Kennedy verhuist naar Nederland. In 2007 maakt hij de overstap van de gereformeerde VU naar de seculiere Universiteit van Amsterdam, waar hij tot op heden hoogleraar Nederlandse geschiedenis is. Een Amerikaan in Nederland, opnieuw immigrant. In een land dat de multiculturele samenleving heeft afgeschaft. Terwijl er aan de andere kant van de oceaan in zijn eigen land een politieke aardverschuiving plaatsvindt nu de eerste zwarte president daar aantreedt. -------------------------------------------- Samenvatting eerste uur Om te beginnen verplaatsten we ons naar een oudejaarsavond in Orange City in Iowa, waar hij geboren werd en opgroeide. Een dorp met 3500 inwoners. Oudejaarsavond werd doorgebracht met kaarten, zoals hij dat nu in Amersfoort met zijn gezin ook zou doen, ware hij thuis geweest. Daar in Orange City ging je om 12 uur niet naar buiten om vuurwerk af te steken – je bleef binnen, dronk een glas champagne en ging slapen. Er was geen buitenleven – daar was het gewoon ook veel te koud voor. Overigens wel een vriendelijk dorp, waar je op 1 januari naar de kerk wandelde en 'hi' en 'hello' zei in de supermarkt. Maar waar ook sterk op elkaar gelet werd. Halverwege de 19-de eeuw waren de Nederlandse immigranten daar neergestreken, maar de familie Kennedy was een buitenbeentje – nieuwkomers van buiten daar neergestreken, intellectuelen, een Schots-Ierse vader en een Rotterdamse moeder, een níeuwe Nederlander dus. Bovendien was James geen uitblinker in sport – en daar werd je ook niet populair van in Orange City. Wel danste hij jaarlijks tijdens het Tulpenfestival braaf de Jan Pierewiet – een soort polka, liefst gedanst in een Staphorster kostuum en op klompen. Het christelijke dorp wist lang een kroeg buiten de dorpsgrenzen te houden – zo’n broedplaats van slecht gedrag paste niet in het onberispelijke dorp. De kerk daar, ook die van de familie Kennedy, omschrijft hij als een conservatieve maar gewone gereformeerde kerk. Het waren geen zwarte kousen mensen, zegt hij, het was meer: Wij zijn orthodox, wij hebben een persoonlijke relatie met Jezus, we gaan trouw naar de kerk, we zijn goede mensen. Op de christelijke school was tijdens zijn tienerjaren de issue: dansen of niet? Want dat kwam te dicht bij seksuele onzedelijkheid. Toen zijn vader in Cambridge ging werken, zat James opeens een jaar tussen de ongelovigen. En toen moest hij kiezen, vond hij – waar hoorde hij bij? En hij koos voor het geloof. Interviewer Delhaas vraagt of het geloof een houvast is voor wie migrant is – en dat beaamt hij. Kennedy is inmiddels weer migrant, en hij merkt dat er steeds meer van hem verwacht wordt zijn identiteit los te laten – er is minder ruimte om de Amerikaan te spelen dan toen hij vijfeneenhalf jaar geleden kwam. Een inburgeringscursus heeft hij niet gevolgd, daar is hij nooit voor opgeroepen. Hij herinnert zich toen hij zich als migrant voor het eerst moest melden bij de Vreemdelingenpolitie in Amsterdam – er was een wachtruimte vol mensen, tientallen mensen, en ze waren bijna allemaal zwart. En hij werd binnen tien minuten binnen geroepen en stond na een kwartiertje op straat, alles geregeld. De blanke met de privileges. Dat had hij niet verwacht van Nederland – en het was een onaangename verrassing. Hij constateerde dat de multiculturele samenleving die met de mond beleden werd in de praktijk nooit zo soepel is geweest. Zoals hij als historicus Nederland kende als een land van minderheden, niet een land met minderheden, zo is Nederland nu een land waar een dominante blanke seculiere cultuur geldt. Samenvatting tweede uur Eerst ging het over de familie van Kennedy’s moeder – de Rotterdamse familie die hij leerde kennen als ze vanuit Amerika daar op bezoek waren. Van zijn Amerikaanse vader had wel eens iets gehoord over wat die Nederlandse familie in de oorlog hadden gedaan. Er was een verzetspersoon en er waren leden van de NSB, kerkmensen die politiek een beetje ontheemd waren, zo vond hij uit, en hij merkte dat het niet makkelijk was om de waarheid daarover boven tafel te krijgen. De student James had belangstelling voor geschiedenis – en na zijn studies Buitenlandse Betrekkingen, Theologie en Europese Geschiedenis ging zijn promotieonderzoek uiteindelijk over de jaren zestig in Nederland. En zo verdiepte hij zich in de typisch Nederlandse politiek. Die je kan omschrijven als een gebrek aan idealen in Nederland, zegt hij. Nederland is geen idee. Het is een ruimte. In Nederland heerst de houding van: we zetten de deuren open, een meegaandheid met wat er gebeurt. Zodat ook de Duitse inval in 1940 door Colijn gezien werd als een onvermijdelijke ontwikkeling – daar leg je je bij neer. Die drang tot pacificatie, tot slappe meegaandheid in de Nederlandse politiek, dat is opvallend voor een Amerikaan, want Amerikanen maken geschiedenis – ze kiezen zelf welke toekomst ze tegemoet gaan. Daarom is het machtspel in de Amerikaanse politiek ook zo hard. Want Amerika is wel een idee. Nederland als ruimte om dingen te regelen – bijvoorbeeld de dood. Een land waar euthanasie mogelijk is. Over dat onderwerp schreef Kennedy in 2001 zijn onderzoek 'Een Weloverwogen Dood'. Hij leerde over dood en leven tijdens zijn vrijwilligerswerk in een hospitium – waar aan pijnbestrijding werd gedaan, maar geen euthanasie werd toegepast. Interviewer Delhaas vraagt naar de Amerikaanse grootmoeder van James Kennedy, die op haar sterfbed morfine kreeg. Is dat nou pijnbestrijding of euthanasie, is de vraag? Ja moeilijk, zegt hij, de familie is inderdaad niet betrokken bij de vraag of er wel of geen morfine gegeven werd, het was gewoon de medische praktijk dat te doen. Zijn ouders en hij hebben daar achteraf problemen mee gehad. Haar dood ging zo snel. Als we dat nu vergelijken met de Nederlandse praktijk, is de vraag– en Kennedy’s ambivalentie over de euthanasiepraktijk hier. Enerzijds is er de waardering voor het realiteitsbesef van Nederland, waar dat wat gebeurt ook besproken wordt. Tegelijk vindt hij het naïef dat Nederland net doet alsof het geregeld is – want ondraaglijk lijden, dat is zo’n rekbaar begrip, hoe kan je dan zeggen dat het goed geregeld is. Persoonlijk staat hij afwijzend tegenover de gedachte zelf over het leven te beslissen, vanuit christelijke scrupules, maar hij heeft ook geleerd dat je nooit nooit kan zeggen.

Hij studeerde buitenlandse betrekkingen, theologie en Europese geschiedenis in Amerika en verhuisde toen naar het land van zijn moeder. Toen hij zich in Amsterdam als migrant meldde bij de Vreemdelingenpolitie in een rij van bijna allemaal zwarte mensen, werd hij binnen tien minuten geholpen als de blanke met de privileges, en was onaangenaam verrast. In een gesprek van drie uur met Rik Delhaas gaf hij in 2008 zijn visie op de Nederlandse samenleving. --------------------------------- J.Kennedy Als jongen wilde hij het liefst meteoroloog worden: "Dat krijg je als je opgroeit in een staat van meedogenloze 'twisters': temperatuurschommelingen die van hartje zomer naar hartje winter in twaalf uur tijd gaan." Maar hij werd historicus, onze gast van vanavond, en hij ging zich bezighouden met dat onooglijk kleine landje aan de andere kant van de Atlantische Oceaan waar een deel van zijn geschiedenis ligt. James Carleton Kennedy wordt in 1963 geboren in Orange City, in de staat Iowa in de Verenigde Staten. Zijn Schots-Ierse vader en Rotterdamse moeder zijn in dit kleine dorp, dat werd gesticht door Hollandse immigranten, neergestreken om er hun bestaan op te bouwen. Hoe goed hij ook probeert mee te doen aan de festiviteiten van deze Hollandse immigranten, hij blijft toch altijd een buitenstaander tussen gereformeerde boerenjongens. Op zijn twintigste vertrekt hij naar Washington om Buitenlandse Betrekkingen te studeren, vervolgens Theologie in Michigan en Europese Geschiedenis aan de universiteit van Iowa. Zijn promotor moedigt hem aan om met de Nederlandse geschiedenis bezig te gaan. Hij promoveert met 'Nieuw Babylon in Aanbouw', een proefschrift over de jaren zestig in Nederland. Ondertussen trouwt hij net als zijn vader met een Nederlandse vrouw. In 2001 verschijnt zijn onderzoek naar euthanasie in Nederland onder de titel: 'Een weloverwogen dood'. In 2003 wordt hij aangesteld als hoogleraar Contemporaine Geschiedenis aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het gezin Kennedy verhuist naar Nederland. In 2007 maakt hij de overstap van de gereformeerde VU naar de seculiere Universiteit van Amsterdam, waar hij tot op heden hoogleraar Nederlandse geschiedenis is. Een Amerikaan in Nederland, opnieuw immigrant. In een land dat de multiculturele samenleving heeft afgeschaft. Terwijl er aan de andere kant van de oceaan in zijn eigen land een politieke aardverschuiving plaatsvindt nu de eerste zwarte president daar aantreedt. -------------------------------------------- Samenvatting eerste uur Om te beginnen verplaatsten we ons naar een oudejaarsavond in Orange City in Iowa, waar hij geboren werd en opgroeide. Een dorp met 3500 inwoners. Oudejaarsavond werd doorgebracht met kaarten, zoals hij dat nu in Amersfoort met zijn gezin ook zou doen, ware hij thuis geweest. Daar in Orange City ging je om 12 uur niet naar buiten om vuurwerk af te steken – je bleef binnen, dronk een glas champagne en ging slapen. Er was geen buitenleven – daar was het gewoon ook veel te koud voor. Overigens wel een vriendelijk dorp, waar je op 1 januari naar de kerk wandelde en 'hi' en 'hello' zei in de supermarkt. Maar waar ook sterk op elkaar gelet werd. Halverwege de 19-de eeuw waren de Nederlandse immigranten daar neergestreken, maar de familie Kennedy was een buitenbeentje – nieuwkomers van buiten daar neergestreken, intellectuelen, een Schots-Ierse vader en een Rotterdamse moeder, een níeuwe Nederlander dus. Bovendien was James geen uitblinker in sport – en daar werd je ook niet populair van in Orange City. Wel danste hij jaarlijks tijdens het Tulpenfestival braaf de Jan Pierewiet – een soort polka, liefst gedanst in een Staphorster kostuum en op klompen. Het christelijke dorp wist lang een kroeg buiten de dorpsgrenzen te houden – zo’n broedplaats van slecht gedrag paste niet in het onberispelijke dorp. De kerk daar, ook die van de familie Kennedy, omschrijft hij als een conservatieve maar gewone gereformeerde kerk. Het waren geen zwarte kousen mensen, zegt hij, het was meer: Wij zijn orthodox, wij hebben een persoonlijke relatie met Jezus, we gaan trouw naar de kerk, we zijn goede mensen. Op de christelijke school was tijdens zijn tienerjaren de issue: dansen of niet? Want dat kwam te dicht bij seksuele onzedelijkheid. Toen zijn vader in Cambridge ging werken, zat James opeens een jaar tussen de ongelovigen. En toen moest hij kiezen, vond hij – waar hoorde hij bij? En hij koos voor het geloof. Interviewer Delhaas vraagt of het geloof een houvast is voor wie migrant is – en dat beaamt hij. Kennedy is inmiddels weer migrant, en hij merkt dat er steeds meer van hem verwacht wordt zijn identiteit los te laten – er is minder ruimte om de Amerikaan te spelen dan toen hij vijfeneenhalf jaar geleden kwam. Een inburgeringscursus heeft hij niet gevolgd, daar is hij nooit voor opgeroepen. Hij herinnert zich toen hij zich als migrant voor het eerst moest melden bij de Vreemdelingenpolitie in Amsterdam – er was een wachtruimte vol mensen, tientallen mensen, en ze waren bijna allemaal zwart. En hij werd binnen tien minuten binnen geroepen en stond na een kwartiertje op straat, alles geregeld. De blanke met de privileges. Dat had hij niet verwacht van Nederland – en het was een onaangename verrassing. Hij constateerde dat de multiculturele samenleving die met de mond beleden werd in de praktijk nooit zo soepel is geweest. Zoals hij als historicus Nederland kende als een land van minderheden, niet een land met minderheden, zo is Nederland nu een land waar een dominante blanke seculiere cultuur geldt. Samenvatting tweede uur: Eerst ging het over de familie van Kennedy’s moeder – de Rotterdamse familie die hij leerde kennen als ze vanuit Amerika daar op bezoek waren. Van zijn Amerikaanse vader had wel eens iets gehoord over wat die Nederlandse familie in de oorlog hadden gedaan. Er was een verzetspersoon en er waren leden van de NSB, kerkmensen die politiek een beetje ontheemd waren, zo vond hij uit, en hij merkte dat het niet makkelijk was om de waarheid daarover boven tafel te krijgen. De student James had belangstelling voor geschiedenis – en na zijn studies Buitenlandse Betrekkingen, Theologie en Europese Geschiedenis ging zijn promotieonderzoek uiteindelijk over de jaren zestig in Nederland. En zo verdiepte hij zich in de typisch Nederlandse politiek. Die je kan omschrijven als een gebrek aan idealen in Nederland, zegt hij. Nederland is geen idee. Het is een ruimte. In Nederland heerst de houding van: we zetten de deuren open, een meegaandheid met wat er gebeurt. Zodat ook de Duitse inval in 1940 door Colijn gezien werd als een onvermijdelijke ontwikkeling – daar leg je je bij neer. Die drang tot pacificatie, tot slappe meegaandheid in de Nederlandse politiek, dat is opvallend voor een Amerikaan, want Amerikanen maken geschiedenis – ze kiezen zelf welke toekomst ze tegemoet gaan. Daarom is het machtspel in de Amerikaanse politiek ook zo hard. Want Amerika is wel een idee. Nederland als ruimte om dingen te regelen – bijvoorbeeld de dood. Een land waar euthanasie mogelijk is. Over dat onderwerp schreef Kennedy in 2001 zijn onderzoek 'Een Weloverwogen Dood'. Hij leerde over dood en leven tijdens zijn vrijwilligerswerk in een hospitium – waar aan pijnbestrijding werd gedaan, maar geen euthanasie werd toegepast. Interviewer Delhaas vraagt naar de Amerikaanse grootmoeder van James Kennedy, die op haar sterfbed morfine kreeg. Is dat nou pijnbestrijding of euthanasie, is de vraag? Ja moeilijk, zegt hij, de familie is inderdaad niet betrokken bij de vraag of er wel of geen morfine gegeven werd, het was gewoon de medische praktijk dat te doen. Zijn ouders en hij hebben daar achteraf problemen mee gehad. Haar dood ging zo snel. Als we dat nu vergelijken met de Nederlandse praktijk, is de vraag– en Kennedy’s ambivalentie over de euthanasiepraktijk hier. Enerzijds is er de waardering voor het realiteitsbesef van Nederland, waar dat wat gebeurt ook besproken wordt. Tegelijk vindt hij het naïef dat Nederland net doet alsof het geregeld is – want ondraaglijk lijden, dat is zo’n rekbaar begrip, hoe kan je dan zeggen dat het goed geregeld is. Persoonlijk staat hij afwijzend tegenover de gedachte zelf over het leven te beslissen, vanuit christelijke scrupules, maar hij heeft ook geleerd dat je nooit nooit kan zeggen. .