Podcasts about przyszed

Tak już będzie do końca kampanii. Jako sondażowy faworyt i reprezentant największej partii rządzącej Rafał Trzaskowski to najbardziej atakowany uczestnik debat prezydenckich - czy się na nich pojawia, czy nie. Tak też było w poniedziałek podczas debaty w „Super Expressie”, w której - to pierwsza taka sytuacja w tej kampanii - udział wzięło wszystkich 13 kandydatów. Trzaskowski przyszedł, bo po dwóch nieobecnościach na debatach Telewizji Republika nie mógł sobie pozwolić na kolejną absencję. Gdyby wyborcy uznali, że boi się debat, to mogłoby mu realnie zaszkodzić w kampanii.  Przyszedł i na tym wygrał. Był dobrze przygotowany, luźniejszy i bardziej przekonujący, niż podczas debaty w Końskich. Jego główny konkurent Karol Nawrocki zaprezentował swój zwyczajny poziom - choć w kilku trudnych momentach zabrakło mu refleksu. Do tego sprawny jak zwykle w debatach Szymon Hołownia pokonał swego naturalnego oponenta Sławomira Mentzena - po raz kolejny okazuje się, że lider Konfederacji słabo znosi konfrontację.  Twórcy „Stanu Wyjątkowego” rozkładają na czynniki pierwsze plan, z jakim Trzaskowski przyszedł na tę debatę: obsadzić Nawrockiego w roli marionetki Kaczyńskiego i zmusić do tłumaczenia się z rządów PiS, w tym z szaleństw Macierewicza. Andrzej Stankiewicz i Jacek Gądek zauważają także, że tym razem - w odróżnieniu od debaty w Końskich - koalicyjni konkurenci Trzaskowskiego byli wobec niego bardziej dyplomatyczni. Zwłaszcza Hołownia - który w ostatnich dniach był brutalny wobec kandydata KO - wyraźnie spuścił z tonu. A Magdalena Biejat dała się nawet Trzaskowskiemu zaprosić do współpracy.

Przyszedł ten dzień, w którym wychodzę ze swojej nadgryzionej jaskini, aby porozmawiać o AI w świecie komputerów PC. Zwłaszcza w kontekście zmian na rynku technologii i bezpieczeństwa. #BoCzemuNie ? POBIERZ ODCINEK Partner odcinka: > HP Inc. Linki: Bądźmy w kontakcie: Twitter | Facebook | Instagram | kontakt@boczemunie.pl > Prowadzący: Krzysztof Kołacz Mam prośbę: Oceń ten […] Artykuł #371 – Czasy AI, z perspektywy HP Inc. pochodzi z serwisu Podcast „Bo czemu nie?”.

Więcej o nas znajdziecie tutaj: Facebook: https://www.facebook.com/kosciolnaskale Instagram: https://www.instagram.com/kosciolnask... Spotify: https://open.spotify.com/show/1OCpb2p... Strona Internetowa: https://kosciolnaskale.pl/

Ciekawostką jest to, że w Starym Testamencie znajduje się ponad 300 proroctw odnoszących się do Mesjasza. Co ciekawe, spełnienie nawet ośmiu z nich w życiu jednej osoby jest matematycznie niemal niemożliwe. Amerykański matematyk i astronom, profesor Peter Stoner, wykazał, że prawdopodobieństwo spełnienia się tylko ośmiu proroctw wynosi 1 do 10 do potęgi 17, co można porównać do szans na znalezienie jednej oznaczonej monety w stosie monet pokrywających powierzchnię Teksasu grubą na metr. Takie porównania pokazują, jak niezwykłe jest to, że w życiu Jezusa spełniło się tak wiele z tych zapowiedzi. Poznasz poruszającą scenę z pola bitwy, gdzie żołnierz ryzykuje wszystko, by uratować przyjaciela, oraz historię dziecka, które odnalazło nadzieję dzięki prostemu, ale heroicznemu gestowi kolegi z klasy. Obie historie łączy jedno: siła przyjaźni, która przekracza granice egoizmu i lęku. Warto zastanowić się nad tym, jak te proroctwa wpływają na nasze życie dziś. W roku jubileuszowym, który obchodzimy, mamy okazję doświadczać łaski i wypełnienia się obietnic w naszym codziennym życiu. Niech ta historia będzie dla nas inspiracją do poszukiwania głębszego zrozumienia wiary i docenienia wartości, które przetrwały tysiąclecia.

Druga wojna światowa to niewyobrażalny dramat milionów ludzi. Dotykał on także dzieci. Takim przykładem jest los polskich sierot, które w czasie wojny, po długiej tułaczce, trafiły m.in. do Nowej Zelandii.

Monika Kondek od zawsze kochała film, ale przecież jak mówią rodzice: “żyć z czegoś trzeba”. Monika na to odpowiada, że na wszystko przychodzi czas. Przyszedł czas na Monikę i jej radykalną zmianę zawodu. Monika odeszła z pracy na etacie i stała się kierownikiem produkcji filmowej. Złapałam ją pomiędzy jedną produkcją a drugą. Kilka dni temu do kin wszedł jej ostatni film “Dalej jazda”, w którym Monika Kondek pojawia się w napisach początkowych. Jak to wszystko się stało? O tym jest nasza rozmowa! Posłuchaj! Plan rozmowy: 0:00 - Wiadro marzeń 1:09 - Zapowiedź 1:45 - Idźcie za marzeniami 2:11 - Dalej jazda! 4:14 - Monika zmieniła swoją ścieżkę 5:30 - Inspiracje i pierwsze kroki w kinie 7:34 - Pierwsze dotknięcia dziesiątej muzy 11:11 - Praca w reklamie 14:51 - Życie się potoczyło 15:17 - Po narodzinach dzieci powrót do pracy 17:23 - Zaczyna się od dobrego scenariusza 19:20 - Jak cię nie puści, to się zwolnisz 22:15 - Realizacja filmu - jest długotrwała 27:20 - Monika decyduje się odejść z pracy 29:52 - Kiedy jak nie teraz? 30:55 - Film potrzebny wszystkim 32:35 - Uważam, że ludzie potrzebują dobrego kina 34:39 - Realizacja marzeń nie jest bezproblemowa 37:20 - Mówię o moich marzeniach innym 40:08 - Dawać innym swoje marzenia 40:49 - Bycie jedynakiem 43:51 - Przyszedł czas na Monikę Kondek 44:52 - Wszystko ma swój cel 46:16 - Wszystko przychodzi w odpowiednim czasie 48:52 - Podsumowanie Ważne kwestie Warto marzyć i podążać za realizacją swoich marzeń. Realizacja filmu to niełatwa praca. Ważne jest, aby nie bać się zmiany w życiu. Wsparcie jest kluczowe w dążeniu do celu. Czasami trzeba zaryzykować. Marzenia mogą zostać poddane kontroli w czasie. Zaufanie innych może być motywacją do działania. W produkcji filmowej są kluczowe umiejętności zarządzania. Marzenia są ważne i warto je mieć. Kino może inspirować. Wyzwania w pracy filmowej są nieuniknione, ale można je pokonać. Kino powinno pozostawić widza z emocjami. Nauka odpoczynku jest kluczowa dla zdrowia. Mówienie o marzeniach motywuje do ich realizacji. Dzieląc się, możemy inspirować innych. Empatia jest ważna w relacjach rodzinnych. Czas i praca są niezbędne do spełnienia marzeń. Wyzwania w pracy filmowej są częścią procesu produkcyjnego.

J 1, 1-18Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce.Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

Autor rozważań: kl. Łukasz Kapica Czyta: kl. Mateusz Michalik J 1, 1-18 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie ojca, o Nim pouczył. Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

Żydzi byli najbardziej religijnym narodem świata, a jednak Jezus przyszedł do nich, by wyzwolić ich z ciemności. Dziś tak samo chce wyzwolić Ciebie! #PawełChojecki #kościół #nauczanie #religia ----------------------------------------------------

Przyszedł czas na domknięcie (przynajmniej póki co) tematu „American Horror Stories”, tym samym Mando i Jerry zapraszają na dyskusję o ostatnich trzech odcinkach trzeciego sezonu. Co tak bardzo nam się spodobało w segmencie „X”? Na ile interesująco poprowadzono wątek tytułowych „Leprechaunów” w odcinku ósmym? Jak wypadł wyjątkowo krótki „The Thing Under the Bed”? O tym wszystkim, a także o podsumowaniu całego sezonu, posłuchacie w dzisiejszym odcinku. Szczegółową rozpiskę znajdziecie poniżej: 00:01:17 – X 00:12:27 – Leprechaun 00:24:17 – The Thing Under the Bed 00:33:11 – Podsumowanie

Cześć, razem z Jankiem patrząc na aurę panującą za oknem stwierdziliśmy, że powinniśmy zmienić nazwę podcastu na Luźno Przy Herbacie. Wszak jesień, szaro, zimno i jeszcze śnieg pada. A dobra herbata nie jest zła! Zatem postanowione do końca roku zostajemy umownie w podcaście z herbatą. W dzisiejszym odcinku: W dużym świątecznym kubku dobrze smakuje herbata. Obiecane zdjęcie szybszego prezentu na mikołajki, znajdziecie pod testem w opisie odcinka. Przyszedł czas na wymianę szczoteczki do zębów – polecajka (nie jest to segment sponsorowany) szczoteczki sonicznej OClean Core Elite X. Lekka i bardzo fajna szczoteczka. Fajnie wrócić do starych czasów i zobaczyć co kiedyś wrzucane był na portal z czerwonym logo w czasie złotej ery mediów społecznościowych. Serwis Gizmodo, prezentuje stronę programisty Reily Walza, gdzie możemy obejrzeć filmy wrzucone bezpośrednio z iPhone'a do YouTubea w okresie od 2009 do 2012 roku. Link. Janek już sobie ostrzy zęby na ostatnią część filmu Mission Imopossible: The Finał Reckoning. Dajcie znać czy też planujecie obejrzeć w kinie ten film? Zwiastun Dobrze Wam znany i lubiany segment o mediach społecznościowych. Meta w produkcie Instagram od przyszłego roku wprowadza możliwość resetu tablicy z podpowiedziami – Link. Dodatkowo wolny od reklam Threads od przyszłego roku już taki nie będzie – Link.Wspominamy również o migracji użytkowników X'a do aplikacji BlueSky App.  InPost rozbija bank w przesyłkach międzynarodowych do paczkomatów.. Mamy nadzieje, że dotrwaliście do końca! Jeżeli podoba się Wam odcinek prosimy o udostępnienie i polecajkę. Dajcie również znać w komentarzach jak macie swoje przemyślenia. Rozdziały:00:00:00 – Intro00:00:41 – Zacznijmy od herbaty00:09:40 – Zdrowe zęby00:25:33 – Nostalgia YouTuba00:31:07 – Zwiastun MI:TFR00:42:54 – Segment SM00:56:22 – InPost Rządzi!01:02:25 – Zakupy świąteczne01:03:37 – Kończymy01:04:48 – Outro PozdrawiamyAdam i Jan Instagram: @LuznoPrzyKawieTwitter: @LuźnoPrzyKawieFacebook: @LPKpodcastProjekt okładki: Adam BorodoIdentyfikacja wizualna: High5Studio.plGłosy: Adam Borodo, Jan Urbanowicz

Gościem tego specjalnego odcinka Bez dyskusji jest Paweł Olszewski, autor książki „GameOverDrive. Historie z polskiej branży gier wideo”. Przyszedł do nas opowiedzieć o swojej pracy, o pisaniu literatury branżowej, ale również o dwóch branżach: gamedevie oraz dziennikarstwie growym, obu oglądanych z przeciwnego wzgórza. Dla naszych słuchaczy przynosi dwa podpisane egzemplarze „GameOverDrive”, które możecie wygrać w konkursie – szczegóły już w samym odcinku!

Bardzo dużo pytań mam odnośnie przejścia z etatu na swoje. Skąd mam tyle czasu na rower. Moja historia to raczej lista błędów, choć z perspektywy YouTuba wyglądam na wesołego pana to sobie pakuje gatki kolarskie i jeździ na rowerze w ramach walki z nudą. Jak doszło do tego, że dzisiaj zajmuję się skarpetkami. Oto uzupełnienie filmu z moją historią do którego również odsyłam. W tym filmie będzie mniej obrazków stockowych, a montaz został uproszczony za co przepraszam.   Od najmłodszych lat miałem dwie pasje. Komunijny góral i komunijna wieża na dwie kasety. Moja pierwsza praca to było tak wyłudzanie otrzymania stażu w wieku 15 lat. Pod pretekstem wydarzenia szkolnego pisałem z błędami ortograficznymi listy do stacji radiowych z prośbą o patronat. Jedna się zgodziła. Zaprosiła mnie. Przyszedłem raz. Nie chciałem fizycznie wyjść i każdy sie pytał co to dziecko tutaj robi. Potem zaproszono mnie drugi raz. To siedziałem 11 godzin. Pierwszy raz w życiu zobaczyłem internet.  Przyszedł dyrektor i powiedział żebym wyszedł i nigdy więcej już tu nie przychodził. Musiałem się rozstać z tym wyjątkowym zapachem granatowego nowego dywanu i paniami, które tak bardzo próbowały mnie pocieszyć.  To był jeden z trzech najgorszych dni z życia Minął miesiąc. Szkolna Pedagog powiedziała że znajomy znajomego poszukuje wolontariusza do radia w Gliwicach. Ty chyba kiedyś byłeś w radiu, nie? Moją rolą była realizacja anteny. Stół mikserski, trzy odtwarzacze cd dwa komputery i łącze satelitarne z wiadomościami BBC. Miałem przychodzić w piątki wieczorem i w soboty. W rezultacie siedziałem we wtorki, środy czwartki, piątki soboty i niedziele. Rodzice zapomnieli że mają dziecko.  Przez rok, który tam byłem poza realizacją łącznie 6 h programów w tygodniu, pozostały czas poświęcałem na odkrywanie Internetu w 2003 r. Kurde, to było 21 lat temu. Oprócz tego jak juz wszyscy wyszli i nikt nie widział, miałem do dyspozycji studio nagraniowe wraz z kilkoma nieosiągalnymi wówczas licencjami na oprogramowanie do obróbki montażu produkcji dźwięku. To był początek digitalizacji dźwięku. Ówczesny komputer miał moc obliczeniowa równa jednej dziewięćdziesiątej ósmej współczesnego telefonu komórkowego ze średniej półki. Mimo to na takim sprzęcie opierały się całe rozgłośnie, systemy newsowe i zaawansowane studia produkcji dźwięku To dało mi możliwość nagrywania samego siebie. To dało mi możliwość produkcji programów czy spotów radiowych które nigdy nie zostały zlecone i wyemitowane, bo robiłem właściwie tylko dla siebie, bawiąc się w producenta, radio i prezentera. Strasznie dużo archiwów mi poginęło, albo są na płytach CD, która przestały być czytelne. To trwało do czasu aż zmieniły się w władzę w radiu. Nadgorliwy nastolatek siedzących godzinami w radiu bez potrzeby mógł drażnić i dziś ja to doskonale rozumiem. Telefonicznie dostałem wiadomość, że mam już więcej przychodzić. Poziom załamania i rozczarowania był nie do określenia, myślę że przez długi długi czas byłem najsmutniejszą uczniem w swojej klasie.  PO pierwsze mnie wyrzucono, czyli odrzucono, a po drugie rozsypały się moje marzenia. Też jako nastolatek ma się zupełnie inną percepcję świata. To był cios i wtedy Pomimo tak niewielkiej ilości lat uświadomiłem sobie jak ogromnym błędem jest zbyt duże zaangażowanie w markę, firmę która nie należy do nas w której to nie my podejmujemy decyzję. W razie konieczności nikt nie będzie miał wobec nas jakichkolwiek skrupułów. Znów rzuciłem się w książkę telefoniczną – wydzwanianie, pisanie listów w sposób paniczny i natrętny.  Pytałem przeciętnego prezentera czy być może kogoś nie szukają albo z kim można się kontaktować w celu znalezienia pracy. I wieku 15 lat udało mi się znaleźć trzecią stacje która dała się nabrać na mnie. Oczywiście, że kłamałem. Pewnie Pan dyrektor Sławomir zdawał sobie z tego sprawę. Mimo to dał mi 2 godziny programu w soboty. Tyle, że nie zgodził się, aby to było na żywo. Wszystko było wcześniej nagrywane do tak zwanej puszki po radiowemu. To był dramat.  Zamiast człowiek mówiłem czowiek zamiast jest mówiłem JES, zamiast sześć uwierz sześ.  Razem z dyrektorem w każdy piątek wieczorem nagrywaliśmy 2 kartki maszynopisu co dawało 13 minutowych wejść prezenterskich. Ich nagranie zajmowało ponad godzinę.  Każde jedno słowo, każda jedna sylaba, źle położony Akcent, zgubiona współgłoska. To był niesamowity pierdziel. W trakcie jeszcze trzeba było korygować te wszystkie koślawe zdania. Podziwiam Dyrektora za tę cierpliwość. Bo ja sam jej nie miałem do siebie. Po ponad godzinie takiej szkoły byłem totalnie przepocony. Ręce, głowa, kartki. Wszystko totalnie mokre.  W każdą sobotę musiałem wstac o 5 rano, pójść na PKS, potem na pociąg z Gliwic do Katowic, aby przed 8 być na miejscu w radiu i montowac wczorajsze nagranie. Złożenie tego było masakrą. Z 70 minut pomyłek i błędów trzeba było zrobić 12 minut perfekcyjnych wejść antenowych.  Kłamałem też odnośnie doświadczenia w produkcji dźwięku. Ja uczyłem się Vegasie, a w tym radiu była Sequioa, której nie znałem. 16 latek ma zmontować wejścia, zmiksować to z jinglami, utworami, wyedytować w 4 częściach kompletnego programu.  To co słyszycie to efekt po roku pracy w tym trybie. A to zdjęcie zrobiłem sobie sam samowyzwalaczem z pieerwszej cyfrówki kolegi, jaką w życiu widziałem na oczy.  NIkt mnie nie chwalił. Wiele osób było sceptycznych. Byłem z siebie albo niesamowicie dumny, a jak coś skopałem to chodziłem smutny aż do kolejnego piątku.  Pieniądze? Po pół roku dostałem od nowego Dyrektora 500 zł na wakacje. Kupiłem za to nad morze, gdzie zatrudniłem się jako DJ na dyskotece. Przyjechałem na miejsce z 4 płytami z muzyką pobraną z Bearshare na nielegalu. Właściciel restauracji jak mnie zobaczył to prawie zapłakał.  Jak dobiłem do 18tki, to pomyślałem, że mam już dość wstawania w soboty o 5. Zmieniłem radio, poleciałem na kasę. Dostałem pracę w tej pierwszej rozgłośni z której kiedyś dyrektor mnie wyrzucił jak miałem 15 lat. Ironia losu. Po krzywym nosie się zorientował, że to jest to samo dziecko. Za dwa programy w tygodniu dostawałem 1000 zł.  Byłem tam do matury. W trakcie egzaminów zadzwonił do mnie pan z radia z Krakowie, który miał moje CV z 2003 roku. Tak, wysłałem je z komputera w innej stacji.  Przeprowadziłem się do Krakowa. Dostałem 2000 zł na start. W zamian mam być realizatorem żywej anteny. Siedziałem za dużym stołem realizatorskim i wypuszczałem poszczególne dźwieki w odpowiedniej kolejności i czasie. Ciężko określić na jak głęboką wodę się rzuciłem. Popełniałem mnóstwo błędów. Tyle, że nie miałem prawa ich popełniać. Za każdy było się rozliczanym. Bez względu na wiek, jaki dzisiaj dzień. Jak bardzo niestemperowane ego. Mój błąd był taki, byłem niesamowicie zakochany w samym sobie, bo dostałem pracę w największej stacji w Polsce. Szybko sprowadzono mnie na ziemię. A nawet wbito metr poniżej gruntu.  Pierwsze pół roku było gehenną. Rano siedziałem na brzegu wanny i trząsłem się że strachu, że dzisiaj znów się pomylę i pójdzie to na antenę.  Po drugim warunkowym przedłużeniu umowy dostałem podwyżkę 500 zł. Łącznie 2500. TO było wtedy mnóstwo kasy. Ale za jakiś czas zadzwonił ktoś z propozycją 4300 zł. To był 2007 rok. Wtedy trochę znowu mi odwaliło. Na tamten moment taka pensja była kosmiczna. Pracowałem w tygodniu od 6 do 10. Potem przesłuchanie z Szefową i cały dzień dla siebie. Kupiłem komputer na raty. Postanowiłem zrobić własne radio internetowe..  Przez dobre 3 albo 4 lata pracowałem jako prezenter w jednym radiu a po godzinach w drugim. Ja pierdziele ile ja w tym kasy utopiłem. W 2009 roku przyszedł pierwszy reklamodawca, zamówił reklam za jakieś 700 zł i sobie zbankrutował.  Ponieważ byłem słabym prezenterem w sensie warsztatowym i merytorycznym zostałem zdegradowany. Bo tak naprawdę byłem lepszym producentem dźwięku niż kłapaczem. Tak by było pewnie dzisiaj. Z tego względu w dużym uproszczeniu zostałem przeniesiony w ramach tej samej firmy z Gdańska do Warszawy. Pensja została ta sama, jednak pracy było trochę więcej.  Po kolejnych 2 latach znowu wyszedłem z producenckiego cienia i byłem na antenie.  Potem z 4300, dano mi 4700, potem 5700 w 2011 roku. Następie znowu zdjęto mnie z anteny. Zamiast mnie wyrzucić zostałem Music programmerem. To jest gość który układa playlisty w oparciu o różne algorytmy i zmienne. Spokojnie. Ma się do tego programy, wytyczne, określone zmienne. Bo w radiu ten go gada nie decyduje o muzyce. Robi to programmer lub dyrektor muzyczny na podstawie badań. Gra się to co dobrze przechodzi w badaniach i dotyczy to niemal wszystkich duzych stacji. To był ten czas kiedy zaczęło mi się sypać zdrowie. Odpaliła mi się nerwica w formie agorafobii. Ataki paniki. Mózg zaczyna szwankować i w dowolnym momencie poza domem odpala się tak jak podczas spotkania z niedźwiedziem w lesie. Albo jak podczas spadania z 30 piętra. Tracisz kontakt z rzeczywistosią, zlewa Cie całego pot, trzęsiesz się.  Odpalało mi się to głownie w autobusie. Więc wydawałem około 1000 zł miesięcznie na taksówki. Potem, w 2009 lub 10 kupiłem skuter za 1400 zł. Oto on.  Był tak zajebisty, że założyłem bloga. Siedziałem w pracy 10-18, a po robocie i weekendy pisałem o skuterach. Potem kupiłem kamerę i w 2011 roku otworzyłem kanał na YT o skuterach nie potrafiąc montować. Wtedy też kupiłem ten mikrofon. Nawet teraz do niego mówię. On ma 13 lat i pomógł mi przy ponad 1000 filmach i podcastach w których mówię z tak zwanego offu. Do 2013 roku jednocześnie miałem etat i rozwijałem stronę o małych motorkach. Tylko dla zajęcia głowy wieczorami i weekendami. Nie było z tego kompletnie kasy. Jednak potem czasami ktoś z branży motocyklowej się odzywał czy za tysiaka nie puszczę na stronie jakiegoś banerka. To była taka ucieczka przed frustracją pracą w radiu. Jednak bałem się zwolnić z etatu. Moja miłość do niewyuczonego zawodu po prostu mnie wypaliła od środka. Na własne życzenie.  Miałem 24 lata, 9 lat doświadczenia, nikt w tym wieku nie chciał mnie awansować i co chwilę ocierałem się o zwolnienia grupowe. Przestałem się rozwijać tak szybko jak wcześniej. Byłem smutnym, wypalonym gościem, który w piątek myślał o tym, że znowu w poniedziałek do roboty.  I to takie zawieszenie trwało do 2012 roku. Po kilku latach takiej organicznej pracy nad portalem o jednośladach ktoś mnie zauważył.  Ja mam szczęście do trafiania na aniołów. Znowu trafiłem na takiego. Pierwszy dużu klient. Polska firma. Kontrakt roczny na reklamę o równowartości etatu. To wtedy zdecydowałem, że koniec z mediami.  Rzuciłem się na 100% w portal. 7 dni w tygodniu. Wideo, sesje, teksty, wyjazdy po Klientach. Z roku na rok podwajałem przychody i koszty. Potem odkupiłem inny portal o motocyklach i przekształciłem stronę o skuterach na stronę o wszystkim co ma dwa koła i silnik. Zatrudniłem pierwszego pracownika. I chwilę po tym, w 2017 przyszedł zajebisty kryzys w branży. Był grudzień i zostałem z dziesiątkami niezapłaconych faktur od których odprowadziłem już VAT i dochodówkę. Do tego jeden większych Klientów powiedział mi na tydzień przed świętami, że nie przeleje mi zaległych 60 000 zł, bo moje zlecenie nie zostało wprowadzone do systemu i już nie da rady tego opłacić z tegorocznego budżetu, bo jest zamknięty. W swoim nowym biurze w centrum Warszawy położyłem się na dywanie i po prostu ryczałem z bezsilności.  Był styczeń 2018 i jeden z długoletnich Klientów powiedział mi, że połowa wyprodukowanych przez niego materiałów wideo nie była przez niego zlecana. To była najgorsza rozmowa w moim życiu. Byłem wyzywany od kurew, oszustów. To była ta kropla, która przelała całe wiadro. Byłem w tragicznym stanie psychicznym i finansowym. Musiałem zrobić cesję leasingu na auto i wybrać tańsze. Zredukować wszystkie koszty stałe jakie tylko się da. Zwiększyć w tej małej branży jakimś cudem przychody podczas kryzysu. Siedziałem cały czas w pracy albo jeździłem po Polsce i nagrywałem z tego wideo na wygaszonym, choć wciąż dostepnym kanale. Zrobiłem go też jako ucieczka. Zauważyłem, że jak nagrywam to nie mam ataków paniki, które nawróciły. Wtedy też miałem zarąbisty epizot z hipochondią i ciągle czułem przymus chodzenia na badania krwi i po lekarzach też tracąc na to ogrom kasy. Zajmowałem ten rozgrzany do czerwoności mózg czykolwoek żeby tylko nie myśleć o problemach finansowych i zdrowiu. Po drugie te 400 zł miesięcznie z reklam na YT to też był jakiś ratunek. Łatwiej było uzbierać na podatki i koszty. To był też rok w którym kupiłem rower. Na motocykle się obraziłem przez kłopoty finansowe i ludzi na których czasem trafiałem. Potem zacząłem nagrywać wideo o rowerach. W 2016 roku uruchomiłem ten kanał mając podstawowy rower, 103 kg na wadze i 103 zł na koncie na skutek zakupu roweru i kasku. Kuźwa, a jak by zatrudnić jeszcze jedną osobę do motorków a samemu żyć z wideo o rowerach na YT. Szukałem przez dwa lata sponsorów. Robiłem fakeowe sesje dla różnych marek. Ale nikt nie chciał że mną pracować. W sumie nic dziwnego. Gruby, gupi, nadęty. Byłem znowu w zawieszeniu. Potrzebowałem znaleźć pieniądze poza branżą motocyklową do tego, aby było mnie stać na kogoś kto zastąpi mnie w mojej firmie motocyklowej. Same reklamy na YT nie wystarczą. To są grosze i nawet dzisiaj 2500 zł nie pozwoli na utrzymanie z tego siebie a tym bardziej pracownika.  Minęły dwa lata i doszedłem do wniosku, że przerobię ten kanał o rowerach z firmowego na osobisty. Po wielu rozmyslaniach powstała nazwa Prawie.PRO o której genezie już mówiłem w filmie do którego linkuję. To wideo w którym mówię o tym, że 1 marca 2020 zmienia się nazwa i jednocześnie uruchamiam swoją markę z ciuchami.  Wziąłem 10 000 zł kredytu i zleciłem produkcję kilku par czapeczek, kilka koszulek i spodenek.  I co się stało? Walnęła epidemia i wszystko zostało zamknięte.  Podsumujmy ówczesną sytuację. Mam firmę motocyklową, która ledwo wiąże koniec z końcem, jej właściela, który chce jeździć tylko na rowerze za co nikt nie chce mu płacić, 10 000 zł kredytu oraz 11 wypowiedzianych kontraktów na reklamę motocykli. ZOstało że mną dwóch klientów w motocyklówce z 13. Zero przychodów z dnia na dzień. Ubrań też nie ma, bo wszyscy pozamykani. Poziomu ówczesnego stresu zawodowego nie da się porównać do niczego innego. Gorsze może być chyba tylko spotkanie z komornikiem przy telewizorze w domu. No i wtedy znów zjawił się anioł. Anioł ma na imię Darek. Kupił w moim nowym sklepie czapkę za 60 zł. Potem przyszedł Michał, Przemek, Maciek, Agnieszka, Arek, Robert, Piotr… to są pierwsze zamówienia. Zamówienia produktów wirtualnych w ramach preorderu. Zrobiłem desperacki ruch. Uruchomiłem przedsprzedaż ciuchów, które jeszcze nie zostały uszyte. Moi widzowie uratowali mnie finansowo w trakcie totalnego zamrożenia całej gospodarki. Miałem na jedzenie, czynsz, benzynę do pracy i tę jedną pensję dla mojego pracownika, który cudem został i jest że mną do dziś zdejmując mi całe odium motocyklowych spraw. Pisałem wnioski do US, ZUS, do leasingu, właściela biurowca, banku, aby zamrozić wszystkie największe koszty stałe. Jeśli sa problemy to spróbuj sie dogadać nim będzie gorzej. Wszyscy zgodzili się na rozkładanie zobowiązań na raty. Wpadało 60, 100, 300 zł, czasem nawet 1000 tysiąc w okresie największej niepewności. To było tak ujmujące, że po prostu w pracy płakałem że szczęścia, ale też to był taki katalizator tego ogromnego stresu. W końcu sprzedaż była tak dobra, że mogłem zatrudnić w portalu motocyklowym jeszcze jedna osobę. Dzieki temu ja mogłem sie skupić tylko na jednym. Pakowaniu paczek, pisaniu dedykacji, nagrywaniu filmów o rowerach.  Wróciłem wtedy też na dwa lata do radia na 2 goddziny w soboty, bo zacząłem tęsknić za anteną. Jednak nie zrobiłem tego dla pieniądzy. Ciezko to opisać, ale osoby z radia  tak mają. To jest jakiś nałóg który nigdy z człowieka nie wychodzi.  Przez 21 lat pracy nauczyłem się zwolnić. Nauczyłem się być dokładnym. Nauczyłem się tego, że najwazniejsze jest zdrowie. Fizyczne i psychczne. Nie jest istotne jaki jest to zawód. Nie musze być panem z radia. Nie muszę chodzić po ulicy z podniesiona brodą. Nie muszę dużo zarabiać. Nie musze nikomu nic udowadniać. Mogę sortowac śmieci, kopać rowy, pielęgnować trawniki i tak samo mogę w 100% poświęcach się Widzom. Moge prowadzić sklep interneowy, rozwijać go, ale powoli. Granicą jest mój czas. Bo robię wszystko sam i chcę, aby tak zostało. Jem sobie malutką łyżeczką, przykładam się do każdego jednego zamówienia. Dlatego sprzedaję tylko przez internet, nie chcę rozwijać się wchodząc do sklepów stacjonarnych, produkować zbyt dużo wariantó, wchodzić w zbyt wiele segmentów kolarstwa. Boję się zbyt gwałtownych ruchów. Boję się tanich produktów, bo ich sprzedaje się więcej, ale dużo też reklamacji i zwrotów.  Wszystko po to, żeby nie przepalić siebie. Ograniczać czynniki stresujące. Zmniejszać zamieszanie. Mieć czas na rower. Teraz pracuję średnio po 9 godzin na dobę. 30-40 minut odpisuję na wiadomość i pytania Widzów. Czasami z łóżka lub z wanny. W biurze 5 godzin, przerwa 2 godziny na wyjście na rower (albo trenażer, który mam pracy), a po rowerze praca 2-5 godzin. Druga partia mniej priorytetowych rzeczy do których nie jest konieczny świeży mózg.  Czyli na przykład szukanie ujęc do nowego wideo, liczenie przyjmowanie rzeczy na magazyn.  To czego bardzo potrzebuję to rutyna i harmonogram. Ułożone, poukładane wszystko. Po to, aby być maksymalnie wydajnym i efektywnym czasowo. Po co? Po to, by mieć mieć czas na swoje życie unikając wiecznego szukania, albo  robić ręcznie rzeczy, które może za nas zrobić Excel, skaner kodów, czy fabryka automatycznych kartonów z wbudowanym klejem. Aby praca nie była wszystkim co masz musisz wykonywać swoją pracę efektywnie fizycznie i efektywnie finansowo. Łatwo się mówi. A sam się z tego śmieję w listopadzie, styczniu i lutym.    Chcę unikać presji, ryzyka, pośpiechu. Choć to oczywiście nie zawsze się udaje, jednak doświadczenia pomagają unikać i wyprzedzać zagrożenia. Dlatego tak ważne jest, aby cały czas się rozwijać, doskonalić, nabywać nowe umiejętności. Szqnuję to co mam i nie potrzebuję nic poza niwelowaniem spadków po sezonie, ale na wpływ na to mam ograniczony. Za to mam na jakość tego co i jak sprzedaję.  W prowadzeniu własnej firmy najważniejsze jest to żeby mieć radość z tego co robimy. Bez szczerej pasji, prawdziwego zaangażowania ciężko moim zdaniem o sukces. To tak samo jak z wybieraniem studiów przez rodziców wbrew dzieciom, unieszczęśliwiając je na pół życia. Odkryłem także, istotę konsekwencji. Też jak w sporcie. Codziennie jeden krok. Po kropelce. Pomału, ale konsekwentnie. Nie ma dróg na skróty. Próbowałem. Zawsze trzeba było zawrócić i się powściekać, że nadłożyłem mnóstwo drogi po to, żeby znowu wrócić na drogę główną. Niestety trzeba ruszyć dupę,  ciężko zapierdalać, zrezygnować niekiedy z weekendów, urlopów, albo nie wiedzieć jak wygląda Twój dom o zachodzie słońca. Pomimo szczęścia nie ma nic za darmo. To co wydaje się za darmo jest na wysoki procent. Zawsze. Czy w biznesie trzeba mieć szczęście? Tak, jak u mnie, potrzeba zbiegów okoliczności i szczęścia. Jednak jeśli nie próbujesz i stoisz to nie prowokujesz tego szczęścia. Tak samo gdy nie wyjdziesz z domu to nie spotkasz anioła na swojej drodze.  Kolejna rzecz to ład i porządek. Jedna sroka za ogon. Jedna branża, za to na 100%. Do tego porządek w papierach, ale też fizyczny w miejscu gdzie pracujesz. Z tego względu w piątki po tygodniu sprzątam na poniedziałek z radością, że tu wrócę i będę mógł dalej prowadzić własną firmę. I wreszcie każdy biznes można zabić zatracając szacunek i pokora do drugiego człowieka, który płaci nam za swoją pracę. Tutaj obie strony muszą być szczęśliwe. Producent i Klient. Zleceniodawca i Wykonawca.  A wiesz co jest najfajniejsze? To gdy ktoś spoza branży pyta mnie czym się zajmuję to odpowiadam zgodnie z prawdą i szczerym uśmiechem – pracuje na magazynie, pakuję paczki i nie zamieniłbym tej pracy na żadną inną.

Michał Wójcik: Na miejscu Ziobry nie przyszedłbym na komisję

Więcej o nas znajdziecie tutaj: Facebook: https://www.facebook.com/kosciolnaskale Instagram: https://www.instagram.com/kosciolnask... Spotify: https://open.spotify.com/show/1OCpb2p... Strona Internetowa: https://kosciolnaskale.pl/

Ruben Wardanjan to oligarcha pełną gębą, ale z ludzką twarzą. Ormianie z Karabachu uwierzyli mu, że jest ich wybawcą. Miał wszystko, co trzeba – głównie pieniądze. Autorki reportażu: Stasia Budzisz i Aneta Strzemżalska Czyta: Kamila Kalińczak Autor Ilustracji: Michał Bednarski

Przyszedł czas na Q&A – odpowiem na Wasze pytania, które przesyłacie w social mediach. Spółka na Cyprze, biznes w Szwajcarii, family office, to tylko niektóre tematy w tej sesji pytań. Wytłumaczę ponadto, czy trudno otworzyć firmę w Szwajcarii i dlaczego Polacy wracają z Dubaju. Wyjaśnię, jak zwiększyła się ekspansja polskich spółek za granicę po wybuchu wojny w Ukrainie i od jakiej kwoty warto myśleć o koncie w Szwajcarii. Nie zabraknie też wątku zmiany rezydencji i dywersyfikacji między bankami. Zapraszam do wysłuchania tej sesji Q&A. Anna Maria Panasiuk _________________________________________

W tym odcinku porozmawiamy o filmach ze studia PIXAR - przejdziemy przez wszystkie kinowe filmy z tej stajni i razem z naszym gościem - Piotrem Bondyrą, ustalimy ostatecznie, jaka jest wg nas piątka najlepszych z nich! Przyszedł czas na drugą - finałową część wielkiego rankingu - jakie filmy trafią do naszej top 5?

Zapraszam Was do wysłuchania podcastu DoggyBoom w nowej odsłonie, bo ten odcinek powstał z udziałem Krystyny Borysionek, technika weterynarii, osoby, która opowie nam swoją historię przeżywania psiej starości. Jesień życia naszych psów bywa trudna. Czasem nadchodzi znienacka, a czasem skrada się dzień po dniu, dając nam szansę z oswojeniem się z nowym etapem naszego życia z psem. Możemy sprawić, by te ostatnie lata z nami pies wciąż był stosunkowo sprawny, by czerpał radość z każdego dnia, by żył godnie i miał szansę z godnością i bez zbędnego cierpienia odejść. Porozmawiamy więc z Krysią o tym:kiedy właściwie zaczyna się "starość";jak sprawić, by coraz mniej sprawny fizycznie pies mógł nadal bezpiecznie funkcjonować w naszym domu;czy psy cierpią na demencję i jakie są jej objawy;jak zapewnić psim seniorom przyjemne spacery i wycieczki w ich ulubione miejsca - tak, by wciąż mogły cieszyć się życiem;czy szczeniak jest dobrym kompanem dla psiego seniora (tu zdradzę Wam, że dla Bazylka pojawienie się w domu młodego szczeniaka okazało się zbawienne, bo kochał szczeniaki przez całe życie. Jednak większość psich seniorów nie przepada za szczeniakami, ich energią, ciągłym zaczepianiem do zabawy itd. Bazyl był wyjątkiem);jak możemy pomóc naszemu psu w codziennych sytuacjach, które wcześniej nie stanowiły dla niego problemu (np. wsiadanie do samochodu, podniesienie się z legowiska, wejście po schodach itd);i wreszcie - jak radzić sobie z trudnymi emocjami, jakie towarzyszą nam na tym etapie naszego życia z psim seniorem. Tematy, jakie poruszamy w naszej rozmowie, wcześniej czy później dotkną każdego z nas. I choć trudne - dla mnie osobiście bardzo trudne, to należy o nich rozmawiać. Możemy bowiem podarować naszym psom kilka wspaniałych lat życia z nami, wiele pięknych chwil, w których starszy pies cieszy się z życia jak szczenię, cudownych momentów pełnego zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa, jakie psom zapewniamy w trudniejszych chwilach. Moje psy są właśnie na tym etapie życia. Przyszedł więc czas na podjęcie tego trudnego tematu. Zapraszam Was serdecznie do posłuchania naszej rozmowy o psie Bazylu, który jeździł rikszą. 

Biblia Warszawska Łk 19: 1-27 1 I wszedłszy do Jerycha, przechodził przez nie. 2 A oto mąż, imieniem Zacheusz, przełożony nad celnikami, człowiek bogaty, 3 pragnął widzieć Jezusa, kto to jest, lecz nie mógł z powodu tłumu, gdyż był małego wzrostu. 4 Pobiegł więc naprzód i wszedł na drzewo sykomory, aby go ujrzeć, bo tamtędy miał przechodzić. 5 A gdy Jezus przybył na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź śpiesznie, gdyż dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. 6 I zszedł śpiesznie, i przyjął go z radością. 7 A widząc to, wszyscy szemrali, mówiąc: Do człowieka grzesznego przybył w gościnę. 8 Zacheusz zaś stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę majątku mojego daję ubogim, a jeśli na kim co wymusiłem, jestem gotów oddać w czwórnasób. 9 A Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem domu tego, ponieważ i on jest synem Abrahamowym. 10 Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać i zbawić to, co zginęło. 11 A gdy oni tego słuchali, powiedział im dodatkowo podobieństwo, dlatego, że był blisko Jerozolimy, a oni mniemali, że wkrótce ma się objawić Królestwo Boże. 12 Rzekł więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królowanie i wrócić. 13 Przywołał więc dziesięciu sług swoich i dał im dziesięć min, i rzekł do nich: Obracajcie nimi, aż powrócę. 14 Lecz poddani nienawidzili go, wysłali więc za nim poselstwo z tymi słowy: Nie chcemy, aby ten królował nad nami. 15 A gdy on, objąwszy królowanie powrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, ile kto zarobił. 16 Zjawił się więc pierwszy i rzekł: Panie, mina twoja przyniosła dziesięć min zysku. 17 I rzekł do niego: To dobrze, sługo dobry, przeto iż w małym byłeś wierny, obejmij władzę nad dziesięciu miastami. 18 I przyszedł drugi, mówiąc: Panie, mina twoja przyniosła pięć min. 19 Rzekł i do niego: Także i ty bądź nad pięcioma miastami. 20 A inny przyszedł i rzekł: Panie, oto mina twoja, którą trzymałem w chustce. 21 Bałem się bowiem ciebie, żeś człowiekiem surowym; bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś. 22 Rzecze do niego: Na podstawie twoich słów osądzę cię, sługo zły. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym; biorę, czego nie położyłem, i żnę, czego nie posiałem. 23 Dlaczego więc nie dałeś pieniędzy moich do banku? Po powrocie miałbym je z zyskiem? 24 A do tych, którzy stali obok, powiedział: Odbierzcie od niego minę, a dajcie temu, który ma dziesięć min. 25 A oni rzekli do niego: Panie, ma już dziesięć min. 26 Powiadam wam, iż każdemu, kto ma, będzie dane, temu zaś, który nie ma, i to, co ma, będzie odebrane. 27 Ale tych nieprzyjaciół moich, którzy nie chcieli, bym ja królował nad nimi, przyprowadźcie tutaj i zabijcie ich na moich oczach.

Najważniejszy cykl katechez Jana Pawła II po raz pierwszy od 40 lat w oryginalnej wersji dźwiękowej. Najpierw streszczenie Jana Pawła II w języku polskim, a natępnie cała katecheza z tłumaczeniem na język polski.#JanPawełII #TeologiaCiała5 września 1979 r. Jan Paweł II rozpoczął długi cykl katechez o teologii ciała. Podejmuje w nim refleksję nad małżeństwem, rodziną, ludzką miłością i cielesnością. Teologia ciała to jedno z najważniejszych dokonań polskiego Papieża. Prezentował ją na kolejnych audiencjach ogólnych, najpierw katechezę w języku włoskim, którą potem własnymi słowami i w przystępny sposób streszczał dla polskiego słuchacza. Od tego czasu minęło ponad 40 lat, a teologia ciała nie była już więcej udostępniana w wersji dźwiękowej. Teraz pragniemy zapełnić tę lukę.

Przyszedł więc lud do Mojżesza i rzekli: Zgrzeszyliśmy, bo mówiliśmy przeciwko Panu i przeciwko tobie; módl się do Pana, żeby oddalił od nas te węże. I modlił się Mojżesz za lud. 4 Mż 21,7 W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem. 2 Kor 5,20

Dzisiaj czytamy Księgę Kapłańską, rozdziały 1-4 Dowiedz się więcej na temat Księgi Kapłańskiej: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://bibliawrok.pl/stary-testament/ksiega-kaplanska/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Linki, które warto sprawdzić: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠youtube.com/@bibliawrok⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠instagram.com/bibliawrok⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠tiktok.com/@bibliawrok⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠facebook.com/bibliawrok⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Biblia w rok

Jezus nie poucza jak uczeni w Piśmie, ale interweniuje, zanurza się w poranionym życiu i jako Bóg walczy z tym, co więzi każdą osobę. Jezus przyszedł zrujnować wiarę ducha nieczystego, który postrzega Boga jako tego, który zabiera, a nie daje wolność. Przyszedł, aby obnażyć i unicestwić kłamstwo, które leży u podstaw naszej niewoli, ukazując nam naszą rzeczywistość synów oraz Boga, który jest Ojcem. Przyszedł, aby zburzyć każde więzienie, uciszyć to, co oszukuje, aby zrujnować królestwo tych, którzy klękają przed kłamliwymi idolami: władzą, pieniędzmi, żądzą sukcesu, egoizmem. To właśnie do tych pragnień Jezus mówi dwa słowa: „Milcz i wyjdź z niego” (Mk 1,25). Przyszedł, aby odrzeć nas z fałszywej pobożności i iluzji spokojnego życia tych, którzy przychodzą do świątyni, aby słyszeć lub widzieć, nie angażując się. Spotkanie ze Słowem Bożym nie może być bezbolesne: człowiek z synagogi, aby uwolnić się od nieczystego ducha, musi przejść przez ból. Czy pozwalasz, aby Słowo Boże wprowadziło cię w kryzys? W jakich aspektach twojego życia Pan wzywa cię do nawrócenia?

Autor rozważań: kl. Franciszek Dobija Czyta: kl. Franciszek Dobija Mk 1, 21-28 W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego! » Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej. Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

Wiceminister Krzysztof Śmiszek o mowie nienawiści, rozdziale Prokuratora Generalnego od ministra sprawiedliwości, Kamińskim i Wąsiku w więzieniu, działaniach Adama Bodnara, wieku emerytalnym i planach rządu

Zadaj sobie pewne hipotetyczne pytanie: Co odpowiedziałbyś gdyby ktoś zadałby Ci pytanie: Gdzie można spotkać Jezusa? Czy są do tego potrzebne specjalne okoliczności i/lub miejsca? Kilkoma z takich miejsc są: ➡️ J 1,1-5 (Na początku było Słowo; Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko dzięki Niemu się stało i z tego, co istnieje, nic nie stało się bez Niego. W Nim było życie, a życie było światłem ludzi. Światło zaś świeci w ciemności i ciemność go nie ogarnęła.) - Jeżeli chcesz spotkać się z Jezusem czytaj Słowo Boże, zagłębiaj się w nim, rozmyślaj nad nim... czytaj je tak długo, aż przemówi do Ciebie. ➡️ J 1, 6-7 (Pojawił się człowiek posłany przez Boga. Miał na imię Jan. Przyszedł jako świadek, by zaświadczyć o świetle, by dzięki niemu wszyscy uwierzyli.) - Znajdziesz Jezusa tam, gdzie ludzie ze szczerego serca służą Jemu. ➡️ J 3,1-2 (Był wśród faryzeuszów człowiek o imieniu Nikodem, radny żydowski. Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: Mistrzu! Wiemy, że przychodzisz od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków jak Ty, gdyby nie było z nim Boga.) - Ciekawość jest miejscem, które doprowadzi Cię do Jezusa. Pytaj, wołaj, wsłuchuj się, przychodź do Jezusa w różnych porach dnia czy sytuacjach. Nie spoczywaj na laurach, bądź ciekaw, co jest dalej, chciej więcej (Łk 11,9-10). ➡️ J 4,5-7 (Po drodze mijał samarytańskie miasteczko o nazwie Sychar, położone obok pola, które Jakub przekazał swemu synowi Józefowi. Znajdowała się tam studnia Jakuba. Jezus więc, zmęczony podróżą, usiadł przy tej studni. Było samo południe. I wtedy z Samarii przyszła pewna kobieta. Chciała zaczerpnąć wody. Jezus poprosił: Daj mi pić ) - Możesz spotkać Go w swojej samotności - tam gdzie pozostaniesz tylko Ty. Jezus czeka na nas tam, gdzie się ukrywamy. ➡️ J 8, 3-4 (Wtedy znawcy Prawa i faryzeusze przyprowadzili kobietę przyłapaną na cudzołóstwie. Postawili ją wobec wszystkich i powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę schwytano w chwili, gdy cudzołożyła.) - Jezusa znajdziemy także w miejscu naszego zawstydzenia, w naszych słabościach. Jeżeli sam się bronisz i usprawiedliwiasz, to z czego ma Cię wyciągnąć Bóg? Znajdziesz Go w miejscu uniżenia, w miejscach niewygodnych i niekomfortowych. On tam jest, żeby nas stamtąd uratować

Zapraszam Cię do kolejnego spotkania z cyklu „Ajurweda dla rodziców”. W tym odcinku wraz z moim mężem Michałem kontynuujemy rozmowę o połogu. Połóg to temat rzeka… Sobotnie odcinki w duecie z Michałem możesz posłuchać jako podcastu lub obejrzeć także na naszym kanale YouTube. Co czeka na Ciebie w tym odcinku? * O schemacie drzemek u malucha* Trzy główne zalecenia na czas połogu* Dlaczego dotlenianie dziecka jest tak ważne* O tym, jak istotne jest wsparcie taty i bliskich osób w dbaniu o malucha i mamę* O zaufaniu kobiety do mężczyzny w opiece nad dzieckiem i nie tylko* O chustowaniu, także dla taty Jeśli podobało Ci się to, co usłyszałaś, rozpuść wici w sieci swoich znajomych, subskrybuj i zostaw swoją rekomendację, dzięki czemu inne osoby łatwiej dotrą do mnie i do Ajurwedy. Dziękuję Ci bardzo serdecznie i do usłyszenia w kolejnym odcinku podcastu. Notatki do podcastu znajdziesz na stronie:https://agni-ajurweda.pl/225/ Przyszedł mi do głowy pomysł, żeby zebrać w jednym miejscu wszystkie nasze rozmowy z cyklu dla rodziców. Jeśli uważasz, że warto, daj nam znać w mailu: kontakt@agni-ajurweda.pl Jeśli potrzebujesz inspiracji, by spojrzeć na swój sukces holistycznie, albo może utknęłaś i chcesz poszerzyć swoją pojemność na to, co jest możliwe, to serdecznie zapraszam Cię na warsztaty Sukces w Ajurwedzie – Bootcamp ze mną. Warsztaty odbędą się w dniach 22 do 28 stycznia. Zapisy znajdziesz tutaj: https://webinar.agni-ajurweda.pl/sukces_z_ajurwedaBootcamp otworzy zapisy do jedenastej edycji Szkoły Ajurwedy. Nie przegap i bądź na bieżąco dzięki liście oczekujących, którą znajdziesz tutaj: https://agni-ajurweda.pl/sa-lo/

Pierwszą fazę projektu Star Wars. Wielka Republika kończyliśmy tyle razy, że ciężko to zliczyć. Choć zostało jeszcze kilka tytułów nie wydanych w Polsce to omówiliśmy wszystko co jest dostępne na naszym rynku. Przyszedł zatem czas by w końcu rozpocząć omawianie fazy drugiej. Tak jak zapowiadaliśmy, chwilowo zmniejszamy skład. W wirtualnym studiu spotkali się Mando oraz Rychu, którzy wzięli na tapet pierwszą powieść młodzieżową pt. „Ścieżka zdrady” autorstwa debiutującej w Wielkiej Republice Tessy Gratton praz weteranki Justiny Ireland. Jak sprawdza się otwarcie nowego rozdziału tego projektu? Czy powieść rozwiała nasze wątpliwości na temat zasadności takiego ruchu? I wreszcie, czy jest to sama w sobie dobra książka? O tym wszystkim i paru innych kwestiach posłuchacie w dzisiejszym odcinku. Zapraszamy do odsłuchu.

Przyszedł czas wyjątkowy, jedyny w roku, czas problemów technicznych większych niż zwykle i podsumowań wyciągniętych ze szczytów prywatnych rankingów. Czteroodcinkowy maraton najlepszych z najlepszości zaczynamy od muzyki. Mówimy o tym, czego słuchaliśmy całym sercem, nie mamy poszanowania dla dat premiery, mieszamy gatunki i rodzaje. Ale nasi słuchacze przyzwyczaili się już tego od nas oczekiwać.

Autor rozważań: kl. Kamil Szczurek Czyta: kl. Mateusz Michalik Łk 2, 22-40 Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela». A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim. Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

Przyszedł czas na przejęcie rodzinnego interesu, jakim jest kawiarnia na plaży, jednak zanim to nastąpi, naszych bohaterów ceka masa zaskoczeń!

W ostatnim roku, w tych trudnych dla mnie chwilach, przygotowałem dla siebie plan, plan, który pomógł mi jeszcze bardziej zauważyć siebie, uszanować, przetrwać, rozpoznać głębiej to kim jestem i po co tu jestem. Przyszedł czas na zauważenie siebie. Zauważenie tego co domaga się zauważenia, puszczenie tego co już nam nie służy Zauważ wreszcie siebie. Ty jesteś tym co daje ukojenie. Ty jesteś swoim wybawieniem. Co może być ważniejszego i wspanialszego niż Ty? Nic Ci siebie nie zastąpi no bo jak coś daleko na zewnątrz może zastąpić coś co blisko wewnątrz? ✔ ⁠http://jakobiakvod.pl

Odcinek na temat pand wielkich, które od 50 lat zamieszkują w ogrodzie zoologicznym w Waszyngtonie. Od czego się zaczęło i po co? To także odcinek o wielkim pożegnaniu. Przyszedł bowiem moment, że Amerykanie muszą oddać pandy Chińczykom. Oddać? Tak, ponieważ pandy są pożyczone. Sięgnij również po “Ameryka i my: podróże po USA”, audiobook w formie słuchowiska Lidii Krawczuk i Pawła Żuchowskiego. Kupując wspierasz działalność autorów : https://sklep.amerykaimy.pl/

Przyszedł czas na jeden z najlepszych filmów sensacyjnych. Michael Mann to jeden z najlepszych reżyserów kina akcji i filmów sensacyjnych. Ma na swoim koncie wiele znakomitych produkcji, ale chyba żadna z nich nie doczekała się takiego statusu kultowości jak Gorączka. Film, w którym po przeciwnych stronach stawki, stanęły dwie ikony kina ostatnich trzech dekad ubiegłego […] Artykuł #202 – Gorączka (1995) pochodzi z serwisu Inna Kultura.

W przedostatnim odcinku tegorocznego „Raportu – sezonu nieogórkowego” porozmawiamy o starości. Tak, starzejemy się, Europa się starzeje. Starzeją się także Stany Zjednoczone, Japonia i Chiny. Oczywiście to nie cały świat, ale oczekuje się, że na całym świecie w ciągu najbliższych 30 lat liczba osób w wieku 65 lat i starszych podwoi się - ze 760 milionów obecnie do ponad półtora miliarda w 2050 r. Do tego czasu jedna na cztery osoby w Europie i Ameryce Północnej będzie miała co najmniej 65 lat. Przyszedł więc czas najwyższy, żeby zacząć organizować świat, tak żeby starsi czuli się w nim dobrze. Ale… kim są i kim będą tak naprawdę osoby starsze? Jak będzie wyglądała starość dzisiejszych trzydziestolatków? Czy granice starości już teraz się przesuwają i czy to przesuwanie granic jest zjawiskiem dobrym, a może niekoniecznie? Gość: Piotr Szukalski Prowadzenie: Adrian Bąk

Zapraszam na sentymentalną podróż w kierunku odtwarzaczy kaset video. Przepiękne czasy, gdy nie było platform streamingowych, a były kolejki do punktów video, by zarezerwować najciekawszy film na weekend. Janusz Łoś z Video Świata opowiada swoją historię. Przepiękna droga do odkrywania swoich pasji i wykonywania zawodu zgodnego ze swoimi zainteresowaniami. Świat się szybko zmienia. Życie Janusza opowiada o przejściu od lampy naftowej do komputeryzacji. Bo jeśli ktoś był prekursorem zmian pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, to w naszych, szalonych latach dwudziestych, może być w zupełnie innym miejscu. Ale w gruncie rzeczy nie chodzi o to, by dogonić zmiany technologiczne, ale by mieć dobre życie, spokój wewnętrzny, dobre relacje z rodziną i radość z tego, co się osiągnęło. Zapewne coś cennego weźmiesz sobie z rozmowy z Januszem Łosiem. Plan rozmowy: • 0:00 – Wstęp. • 1:27 – Zapraszamy do Video Świata. • 2:00 – Janusz Łoś, jego rodzinna miejscowość i nauka przy lampie naftowej. • 2:57 – Starszy brat. • 5:28 – Czy da radę żyć bez elektryczności? • 6:08 – Czytanie książek za nagrodę. • 6:55 – Muzyka. • 7:36 – Humanista, czy „ścisłowiec”, jak to rozpoznać? • 8:56 – Politechnika Gdańska i pierwsza praca. • 10:04 – Przeprowadzka do Olsztyna. • 10:34 – Przyszedł czas wilczego kapitalizmu. • 11:33 – Dwanaście lat przy desce kreślarskiej – to nie było to! • 11:59 – Fascynacja filmem i muzyką. • 12:44 – Wymyśliliśmy, że razem otworzymy wypożyczalnię kaset video. • 15:20 – Zakładanie działalności gospodarczej w latach dziewięćdziesiątych. • 15:47 – Pierwsze zetknięcie z filmem. • 18:48 – Wreszcie robiłem to, co chciałem i to, co mnie fascynowało. • 20:30 – Muzyka. • 21:09 – Fascynacja teatrem i fascynacja ambitnym kinem. • 22:45 – Wskakujemy w lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku. • 25:37 – Trudno dzisiaj wybrać dobry film na platformie streamingowej. • 26:45 – Jak wyglądał proces wypożyczania kasety video? • 29:15 – Przebranżowienie wymaga odwagi. • 32:54 – Rozwój i schyłek Video Świata. • 34:55 – Warto dzisiaj zajrzeć do Video Świata i poczuć się jak w skansenie. • 35:55 – Ekonomia sentymentu – moda na kasety video. • 37:30 – Lubię to co robię. • 38:10 – Kim chciałeś zostać w dzieciństwie? • 40:20 – Świat się zmienia, miejsca się zmieniają. • 42:20 – Muzyka. • 45:00 – Scena po napisach… Video Świat – Olsztyn – odwiedźcie to miejsce! - https://tiny.pl/ctmfd VHS HELL – fundacja – warto tutaj zajrzeć do videomaniaków – https://tiny.pl/ctqn8 Mówię o serialu w ARTE Kino klasy Z (ale już chyba nie jest dostępne) - https://tiny.pl/ctqn2 Film polecany przez Janusza Łosia – Sonata – https://tiny.pl/ctmdk Drugi film polecany przez Janusza to Johny – https://tiny.pl/ctmd8 Muzyka w odcinku: Ketsa – Forever Soundtrack – https://tiny.pl/ctqf5 Ketsa – Confirmed Sightings – https://tiny.pl/ctqfj Nature - I Remember You - https://tiny.pl/ctqfp

Rut 3 (1) Któregoś dnia Noemi, teściowa Rut, zwróciła się do niej w te słowa: Myślę, moja córko, że powinnam znaleźć ci jakiś spokojny dom. Taki, w którym czułabyś się dobrze. (2) Przyszedł mi na myśl Boaz, z którego służącymi pracowałaś. Jest on naszym krewnym. Właśnie dzisiejszej nocy będzie on przesiewał jęczmień na klepisku. (3) Umyj się, namaść się, przywdziej lepsze szaty i udaj się tam, na klepisko. Nie daj mu się jednak poznać, dopóki nie naje się i nie napije. (4) Koniecznie zwróć uwagę, gdzie ułożył się na spoczynek. Gdy zaśnie, podejdź, odkryj nieco jego nogi i ty też ułóż się do snu. Potem już on ci powie, co masz robić. (5) Rut odpowiedziała: Zrobię, jak mi radzisz. (6) Rut udała się na klepisko i postąpiła tak, jak jej doradziła teściowa. (7) Boaz najadł się i napił, poczuł się radośnie, a następnie poszedł i ułożył się na skraju stosu zboża. Wtedy Rut niepostrzeżenie przyszła, odkryła nieco jego nogi i też się położyła. (8) Około północy Boaz obudził się nagle i gdy obracał się na bok, zauważył leżącą u swych stóp kobietę. (9) Kim ty jesteś? — zapytał. Jestem Rut, twoja służąca — odpowiedziała. — Rozciągnij płaszcz na swą służącą, proszę, bo jesteś dla mnie wykupicielem. (10) O, niech ci błogosławi PAN, moja córko — powiedział Boaz. — Ten drugi dowód twej łaskawości jest lepszy niż pierwszy. Bo nie szukałaś młodych mężczyzn, biednych czy bogatych. (11) Teraz, moja córko, już się nie bój. Zrobię dla ciebie wszystko, co wiąże się z tym, o czym mówisz, szczególnie że w całym mieście uchodzisz za dzielną kobietę. (12) To prawda. Jestem wykupicielem. Jednak jest wykupiciel jeszcze bliższy niż ja. (13) Zostań tu przez noc, a rano, jeśli się okaże, że on cię wykupi — dobrze, niech to uczyni. Ale jeśli nie zechce cię wykupić, to, jak żyje PAN, ja to zrobię. A teraz śpij do rana. (14) I Rut spała u jego stóp do rana. Wstali przed świtem, zanim dało się rozpoznać rysy twarzy. Boaz nie chciał bowiem, aby ktokolwiek wiedział, że na klepisku była przy nim jakaś kobieta. (15) Na rozstanie powiedział: Daj tu, proszę, chustę, którą masz na sobie. Nadstaw ją. A gdy to uczyniła, odmierzył jej sześć miar jęczmienia, włożył jej na ramiona, po czym udał się do miasta. (16) Rut natomiast wróciła do teściowej. I co, moja córko — zapytała — co cię tam spotkało? I Rut opowiedziała jej o wszystkim, co zrobił dla niej Boaz. (17) A tych sześć miar jęczmienia — dodała — dał mi, mówiąc: Nie możesz iść do swej teściowej z pustymi rękami. (18) Noemi odetchnęła: Możesz być już spokojna. Wkrótce wszystkiego się dowiesz. Boaz nie spocznie. Zakończy tę sprawę jeszcze dziś. Nauczanie z dnia 21 maja 2023

Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️‍

Przyszedł moment na połączenie ze sobą TOFU i BOFU. W tym materiale znajdziesz aż 10 pomysłów na to jak to zrobić najlepiej. Wdrożymy Ci marketing B2B: https://adwise.plOgłoszenia o pracę: https://hirewise.pl/praca/

Przyszedł kwiecień, sezon ogrodniczy nabiera tempa! Co nas czeka? Cięcie, sadzenie, nawożenie? Co trzeba zrobić pilnie a z czym możemy poczekać? O tym wszystkim opowiadamy w dzisiejszym odcinku. Zapraszamy! Sponsorem odcinka jest internetowy sklep ogrodniczy Plantet.pl

Dzień dobry! Tu nadaje podcast Głowa Rządzi, to jest odcinek 94. Przyszedł ten czas, kiedy na łamach podcastu poruszamy temat picia, picia alkoholu. W naszej kulturze to kwestia powszechna, ale też niewygodna i zdecydowanie bagatelizowana. Bo przecież człowiek nie wielbłąd i pić musi, a rybka lubi pływać. Tylko konfidenci nie piją alkoholu, więc nie ma co ufać tym, co nie piją. No więc jak tam, kolego, z nami się nie napijesz? Za twoje zdrowie? No weź, nie pierdol, piwo to nie alkohol. A jak napijesz się setki, to się rozluźnisz i lepiej ci pójdzie. Nie zatankujesz, to nie pojedziesz. I pamiętaj! Wszystko jest dla ludzi. Jak stwierdziła moja koleżanka po fachu Jagoda Smoleńska, Polacy mówią o alkoholu jak o kupowaniu pieczywa. A jak się dowiecie z rozmowy kupują i spożywają go dużo, coraz więcej. W sporcie, który jak mówi gość odcinka Robert Rutkowski powinien być świątynią dla ciała i umysłu, też pojawia się alkohol. Często w obfitości, żeby nie powiedzieć nadmiarze. Celebruje się sukcesy, bo przecież kto nie ryzykuje ten nie pije szampana. Zresztą trudno sobie wyobrazić mistrzowską galę bez oprawy alkoholowej - strzelających korków od szampana lub chociaż wina musującego (to w niższych ligach) czy wielkich kufli piwa, którymi zawodnicy oblewają siebie nawzajem do rytmu We are the champions legendarnego zespołu QUEEN. W alkoholu oczywiście topi się też smutki i żale wynikające z niepowodzeń sportowych, kontuzji, popsutych relacji, pustki która czasami ogarnia każdego z nas. To częsta i społecznie akceptowalna droga ucieczki od przeżywania trudnych emocji związanych z takimi wydarzeniami czy. Alkohol to też sposób wielu trenerów na rozwiązywanie konfliktów wewnątrz drużyny – „niech oni się razem nachleją i wyjaśnią wszystkie niesnaski” albo integrację grupy – od niewinnego grilla, piwka w autobusie powrotnym z meczu przy prowizorycznym stole do pokera, aż po pełnoprawną libację. Kłopoty związane z piciem alkoholu są przez nasze społeczeństwo, w tym również społeczność sportową, bagatelizowane i rozgrzeszane zdecydowanie łatwiej, niż inne używki takie jakie papierosy, marihuana czy twarde narkotyki. Już nie mówię o wszechobecnym cukrze czy śmieciowym jedzeniu. I właśnie o tym całym alkoholu, jest ten odcinek. Robert Rutkowski opowiada o nim jednoznacznie. Przedstawia perspektywę, która niektórym może wydać się ortodoksyjna, nieakceptowalna, burząca porządek ich świata. No bo przecież zawsze się piło, no i jakoś to było. Mistrzostwa się zdobywało, medale, nawet tych najważniejszych imprez, rekordy się biło na kacu albo nawet jeszcze trochę po pijaku… I ten alkohol nie przeszkadzał nikomu. No więc po co podnosić raban? Czemu się na to burzyć? Zapraszam do odsłuchania. W dobrej wierze wbijamy kij w mrowisko. Enjoy! ·       Po co nam w ogóle alkohol? Co robi alkohol z naszym ciałem i umysłem? ·       Jak wygląda proces uzależniania się od substancji? Kiedy nadużywanie zamienia się w uzależnienie? Jak to wygląda w przypadku uzależniania się od alkoholu? ·       Jak wygląda skuteczny proces leczenia i terapii uzależnień od alkoholu (i innych substancji psychoaktywnych)? ·       Kiedy można przypuszczać, że nadużywanie alkoholu (lub innych substancji) jest realnym problemem? ·       Czy dobrze jest próbować odstawiać alkohol na własną rękę? Jeśli tak, to czy stanowczo, czy stopniowo? Kiedy lepiej zwrócić się po pomoc? Jakie mamy ku temu możliwości w Polsce? ·       Jak nagłe odstawienie alkoholu uzależnionego sportowca lub trenera potencjalnie wpływa na wykonywane przez nich zadania? ·       W jaki sposób alkohol wpływa na koncentrację uwagi / emocje / sen i regenerację? ·       Jeśli w zespole lub grupie treningowej podejrzewa się problem alkoholowy, w jaki sposób o nim rozmawiać? Możemy wziąć pod uwagę sytuację, w której to trener nadużywa alkoholu jak i taką, w której alkoholu nadużywają zawodnicy. ·       Czy alkohol jest substancją zakazaną przez WADA ·       Co by się stało z polskim sportem, gdyby polscy sportowcy przestali pić alkohol?

Przyszedł czas obsadzania donic i pojemników cebulowymi lazaniami. Tworzymy kompozycje, które będą zdobiły nasze ogrody wiosną. W podcaście mówimy, jak właściwie dobrać gatunki i odmiany, aby zapewnić długie, obfite i efektowne kwitnienie od marca do czerwca. Podpowiadamy zestawienia kolorystyczne, sposób sadzenia, przechowywania przez zimę oraz postępowania po przekwitnięciu roślin.Tulipany, narcyzy, hiacynty, szafirki, puszkinie czy irysy, właściwie dobrane będą wiosenną ozdobą.Zapraszamy na 161. odcinek podcastu "Cebulowe lazanie".Rozmawiają Katarzyna Bellingham i Jacek NaliwajekNewsletter: https://ogrodowynewsletter.gr8.com/Kontakt: naturalnieoogrodach@gmail.comSubskrybuj nasze kanał YT:https://www.youtube.com/channel/UCcDsU5ePpzDBdaxJADjL2jQ?view_as=subscriber---------------Podcastu możesz też słuchać na aplikacjach mobilnych: 

2 Krl. 5 (1) Naaman, dowódca wojsk króla Aramu, był człowiekiem wysoko postawionym u swojego pana i cieszącym się jego szacunkiem, ponieważ przez niego PAN dał wybawienie Aramowi. Lecz człowiek ten, choć był tak dzielnym wojownikiem, cierpiał z powodu trądu. (2) W czasie jednego ze swoich łupieżczych wypadów Aramejczycy uprowadzili z Izraela małą dziewczynkę. Została ona służącą u żony Naamana. (3) Pewnego razu powiedziała do swojej pani: O, gdyby tak mój pan mógł stanąć przed prorokiem przebywającym w Samarii, zaraz zostałby uzdrowiony z trądu. (4) Naaman poszedł więc i doniósł swojemu panu o tym, co powiedziała dziewczynka z Izraela. (5) Ruszaj zatem w drogę — doradził mu król Aramu — a ja ci wręczę list polecający do króla Izraela. I Naaman pojechał. Wziął z sobą dziesięć talentów srebra, sześć tysięcy sykli złota i dziesięć szat na zmianę. (6) Wiózł też z sobą list do króla Izraela. Było w nim napisane: Teraz, gdy otworzyłeś ten list, wiedz, że to ja posłałem do ciebie mojego sługę Naamana, abyś usunął z niego trąd. (7) Gdy król Izraela przeczytał ten list, rozdarł swoje szaty i powiedział: Czy ja jestem Bogiem, bym miał uśmiercać i przywracać życie? Bo ten oto posyła do mnie, abym usunął z człowieka trąd! Doprawdy, zastanówcie się i powiedzcie, czy nie szuka on jakiejś zaczepki ze mną! (8) O tym, że król Izraela rozdarł swoje szaty, usłyszał Elizeusz, mąż Boży. Przesłał więc królowi wiadomość: Dlaczego rozdarłeś swoje szaty? Niech ten człowiek przyjdzie do mnie. Wtedy przekona się, że jest prorok w Izraelu. (9) Naaman przybył zatem z końmi i rydwanem i stanął u bram domu Elizeusza. (10) Elizeusz natomiast wysłał do niego posłańca z wiadomością: Idź i siedem razy wykąp się w Jordanie, a twoje ciało odzyska zdrowie i będziesz czysty. (11) Lecz Naaman rozgniewał się i odjechał. Powiedział: Myślałem sobie: Na pewno wyjdzie, stanie, wezwie imienia PANA, swojego Boga, przesunie dłonią nad chorym miejscem i usunie trąd. (12) Czy rzeki Damaszku, Abana i Parpar, nie są lepsze niż wszystkie wody Izraela? Czy nie mogę wykąpać się w nich i być czysty? Odwrócił się więc i odjechał gniewny. (13) Lecz jego słudzy podeszli i przemówili w te słowa: Ojcze! Gdyby prorok nakazał ci zrobić rzecz trudną, czy nie zrobiłbyś tego? Tym bardziej zrób, gdy powiedział: Wykąp się, a będziesz czysty! (14) Naaman zszedł więc i zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa męża Bożego, i jego ciało odzyskało zdrowie — stało się jak ciało małego chłopca! (15) Natychmiast zawrócił do męża Bożego, on i cały jego orszak. Przyszedł, stanął przed nim i powiedział: Teraz wiem, że nie ma Boga na całej ziemi. Jest tylko w Izraelu. A teraz przyjmij, proszę, dar wdzięczności od swojego sługi. (16) Lecz Elizeusz odmówił: Jak żyje PAN — powiedział — przed którego obliczem stoję, że niczego nie przyjmę. I choć Naaman nalegał, nie osiągnął niczego. (17) W końcu ustąpił: Skoro nie, to niech dadzą twojemu słudze tyle ziemi, ile udźwigną dwa muły, ponieważ twój sługa nie będzie już składał ofiar całopalnych ani ofiar rzeźnych innym bogom, jak tylko PANU! (18) Tylko w tej sprawie niech PAN odpuści twojemu słudze. Otóż, gdy król, mój pan, wchodzi do świątyni Rimmona, aby tam pokłonić się swojemu bogu, wspiera się na moim ramieniu. W czasie tej ceremonii tam, w świątyni Rimmona, kłaniam się zatem wraz z nim — niech PAN odpuści twojemu słudze w tej sprawie. (19) Idź w pokoju — powiedział Elizeusz. I Naaman odszedł. A gdy Naaman odbył już jakąś drogę, (20) Gehazi, sługa Elizeusza, męża Bożego, pomyślał sobie: Mój pan oszczędził tego Aramejczyka Naamana. Nie wziął od niego nic z tego, co mu przywiózł. Jak żyje PAN, pobiegnę za nim i wezmę coś od niego. (21) I Gehazi puścił się za Naamanem. Gdy Naaman go zauważył, wyskoczył z rydwanu i wyszedł mu na spotkanie: Czy wszystko w porządku? — zapytał. (22) W porządku! — odpowiedział Gehazi. — Wysłał mnie za tobą mój pan. Prosił przekazać: Właśnie przyszli do mnie dwaj młodzi ludzie spośród uczniów prorockich, z pogórza Efraima. Daj im, proszę, talent srebra i dwie szaty na zmianę. (23) A Naaman na to: Oczywiście! Weź nawet dwa talenty. I nalegał na niego. Potem zawiązał dwa talenty srebra w dwie torby, dołożył do tego dwie szaty i dał mu dwóch sług do pomocy, tak by to wszystko przed nim nieśli. (24) A gdy dotarli na wzniesienie, Gehazi przejął od nich to wszystko, złożył w domu, ludzi zaś odesłał. (25) Sam Gehazi natomiast znów zjawił się u swojego pana. Skąd przychodzisz, Gehazi? — zapytał Elizeusz. A on na to: Twój sługa nigdzie nie wychodził. (26) Wtedy Elizeusz powiedział do niego: Czy moje serce nie szło za tobą, gdy ten człowiek wyskoczył ze swojego rydwanu i wyszedł ci na spotkanie? Czy to była pora na wzięcie srebra i na wzięcie szat — i oliwników, i winnic, i owiec, i bydła, i niewolników, i niewolnic? (27) A trąd Naamana? Niech on przylgnie do ciebie i twojego potomstwa na wieki! I Gehazi wyszedł od Elizeusza pokryty trądem jak śniegiem. Kazanie z dnia 9 października 2022

Jesteś inspiracją---W dzisiejszym odcinku.... kolejna niesamowita osoba, a jest nią Roma, której przez Lockdown zawalił się cały świat.....

Przyszedł czas na króla. Chociaż film miał swoją kinową premierę pod koniec czerwca, to z początkiem września ukazał się na HBO Max. Mowa o “Elvisie“ w reżyserii Baza Luhrmanna. Czy warto poświęcić na niego niemal 3 godziny swojego czasu? Podpowiadamy. W plikach z odcinkami Innej Kultury (oraz poniżej) znajdziesz również rozdziały, a nich często linki […] Artykuł #177 – Elvis pochodzi z serwisu Inna Kultura.

Ewangelia (Łk 12, 49-53) Ewangelia powodem rozłamu Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie […]

Jan 3,1-7 (1) Był wśród faryzeuszów człowiek o imieniu Nikodem, radny żydowski. (2) Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: Mistrzu! Wiemy, że przychodzisz od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków jak Ty, gdyby nie było z nim Boga. (3) Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam, kto się nie narodzi na nowo, nie może zobaczyć Królestwa Bożego. (4) Nikodem na to: Jak może urodzić się człowiek, gdy jest stary? Nie wejdzie przecież ponownie do łona swej matki, aby znów wydała go na świat. (5) Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam, że kto się nie narodzi z wody i Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (6) Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem. (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Jan 3,16 (16) Bóg bowiem tak bardzo ukochał świat, że dał swego Jedynego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Jan 4,1-14 (1) Następnie, gdy Jezus dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, iż zyskuje On więcej uczniów i chrzci więcej niż Jan — (2) chociaż sam Jezus nie chrzcił, tylko Jego uczniowie — (3) opuścił Judeę i powrócił do Galilei. (4) W drodze do Galilei Jezus musiał przejść przez Samarię. (5) Po drodze mijał samarytańskie miasteczko o nazwie Sychar, położone obok pola, które Jakub przekazał swemu synowi Józefowi. (6) Znajdowała się tam studnia Jakuba. Jezus więc, zmęczony podróżą, usiadł przy tej studni. Było samo południe. (7) I wtedy z Samarii przyszła pewna kobieta. Chciała zaczerpnąć wody. Jezus poprosił: Daj mi pić. (8) Bo właśnie Jego uczniowie udali się do miasteczka na zakupy. (9) Co się stało? — zapytała kobieta. — Ty, Żyd, prosisz mnie, Samarytankę, o wodę? (Żydzi bowiem nie utrzymują kontaktów z Samarytanami). (10) Jezus odpowiedział: Gdybyś znała dar Boga i wiedziała, kim jest Ten, który cię prosi: Daj mi pić, sama prosiłabyś Go, a On dałby ci wody żywej. (11) Panie — zauważyła kobieta — nie masz nawet czerpaka, a studnia jest głęboka. Skąd więc masz tę żywą wodę? (12) Czyżbyś Ty był większy od naszego ojca Jakuba, który nam dał tę studnię, sam z niej pił, jego synowie i jego stada? (13) Jezus odpowiedział: Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie odczuwał pragnienie. (14) Lecz ten, kto się napije mojej wody, nie zazna pragnienia na wieki. Woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody tryskającej życiem wiecznym. Jan 4,27-29 (27) Wtedy przyszli Jego uczniowie i byli zaskoczeni, że rozmawia z kobietą. Żaden jednak nie powiedział: O co pytasz? ani: Dlaczego z nią rozmawiasz? (28) Kobieta natomiast zostawiła swój dzban, pobiegła do miasta i zaczęła rozpowiadać: (29) Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział o wszystkim, co zrobiłam. Czy to nie jest Chrystus? Kazanie z dnia 7 sierpnia 2022

Rodzicem Jestem----W tej serii będę dzielił się doświadczeniami jeżeli chodzi o żywienie dzieci. Będziemy się również przyglądać, jako rodzice temu wszystkiemu, co dzieje się w branży i tzw. szerokim kontekście odżywiania naszych dzieci. W tym odcinku przeanalizuję dla Was sytuacje z mojego gabinetu. Na podstawie wizyty nastolatka, nazwijmy go Przemek, który ma nadwagę.... Przyszedł z mamą po poradę co mogą zrobić, aby Przemek mógł zgubić swoje dodatkowo przybrane kilogramy.... Ciekawy odcinek posłuchajcie.... Dołącz do NIEZALEŻNIE MYŚLĄCEJ i pięknie żyjącej społeczności