Podcasts about sapagkat

“Huwag kayong mag-impok ng mga kayamanan dito sa lupa; dito'y may naninirang insekto at kalawang, at may nakakapasok na magnanakaw. Sa halip, mag-impok kayo ng kayamanan sa langit; doo'y walang naninirang insekto at kalawang, at walang nakakapasok na magnanakaw. Sapagkat kung saan naroroon ang iyong kayamanan, naroroon din ang iyong puso.” Mateo 6:19–21All Rights Reserved, CBN Asia Inc.https://www.cbnasia.com/giveSupport the show

Ang Bintana ng Puso Alalahanin natin ang kanyang tinaglay na pasensya mula sa mga makasalanan na naging kalaban sa kanya, upang hindi tayo mapagod o magpatamlay. (Mga Hebreo 12:3) Isa sa mga kahanga-hangang kakayahan ng isipan ng tao ay ang kapasidad nitong magtakda ng sariling atensyon sa isang bagay na kanyang pinipili. Kaya nating tumigil at sabihin sa ating mga isipan, “Isipin mo ito, at hindi iyon.” Kaya nating ituon ang ating atensyon sa isang ideya, larawan, suliranin, o pag-asa. Isa itong kamangha-manghang kapangyarihan. Duda akong may ganito ang mga hayop. Malamang ay hindi nila kayang suriin ang kanilang sarili. Sinusundan lang nila ang kanilang mga  udyok at  instict. Napabayaan mo na ba ang napakamakapangyarihang armas na ito sa iyong pakikipaglaban sa kasalanan? Paulit-ulit tayong  tinatawag  ng Biblia na gamitin ang biyayang ito. Ilabas natin ang biyayang ito, pagpagin ang alikabok, at gamitin. Halimbawa, sinabi ni Pablo sa Roma 8:5–6, “Ang mga ayon sa laman ay nagsisikilala sa mga bagay ng laman, ngunit ang mga ayon sa Espiritu ay nagsisikilala sa mga bagay ng Espiritu. Sapagkat ang pag-iisip na nasa laman ay kamatayan, ngunit ang pag-iisip na nasa Espiritu ay buhay at kapayapaan" (aking pagsasalin). Kahanga-hanga ito. Ang iyong iniisip ay nagtatakda kung ito ay buhay o kamatayan. Marami sa atin ang naging masyadong pasibo sa ating paghahanap ng pagbabago, kaganapan, at kapayapaan. Sa palagay ko, sa ating panahon ng terapiya, nahulog na  tayo sa pasibong pananaw ng simpleng “pagsasalaysay ng ating mga problema” o “pagharap sa ating mga isyu” o “pagtuklas ng mga ugat ng ating kahinaan sa pinagmulan nating pamilya.” Ngunit nakikita ko ang isang mas aktibo at hdi-pasibong paraan ng pagbabago sa Bagong Tipan. Ito'y ang pagtatakda ng iyong isipan. “Itakda ninyo ang inyong mga isip sa mga bagay na nasa itaas, hindi sa mga bagay na nasa lupa” (Colosas 3:2). Ang ating damdamin ay pinamumunuan  ng ating iniisip — kung ano ang namamahay sa ating mga isipan. Halimbawa, sinabihan tayo ni Jesus na labanan ang damdamin ng pag-aalala sa pamamagitan ng ating iniisip: “Isipin ninyo ang mga alitaptap . . . Isipin ninyo ang mga azucena” (Lucas 12:24, 27). Ang isipan ang bintana ng puso. Kung papabayaan nating palagi itong pamahayan ng kadiliman, mararamdaman ng puso ang kadiliman. Ngunit kung bubuksan natin ang bintana ng ating isipan sa liwanag, mararamdaman ng ang liwanag. Higit sa lahat, ang matinding kapasidad ng ating isipan na magpokus at mag-isip ay itinakda para sa alalahanin si Jesus (Mga Hebreo 12:3). Kaya't gawin natin ito: “Alalahanin natin ang kanyang tinaglay na pasensya mula sa mga makasalanan na naging kalaban sa kanya, upang hindi tayo mapagod o magpatamlay.”

Kunin ang Ayaw Mong Mawala Tiningnan sila ni Jesus at sinabi sa kanila, “Hindi ito kayang gawin ng tao, ngunit hindi ito imposible sa Diyos. Sapagkat ang lahat ng bagay ay kayang gawin ng Diyos.” (Marcos 10:27 MBBTAG) Heto ang dalawang mahusay na insentibo mula kay Hesus para maging isang Pandaigdig na Kristiyano at ialay ang iyong sarili sa adhikain ng mga Misyong Panghangganan. Bilang pupunta o magpapadala.  1. Ang bawat imposible sa tao ay posible sa Diyos (Marcos 10:27). Ang pagbabalik-loob ng mga nasanay na sa kasalanan  ay pagkilos ng Diyos at naaayon sa Kanyang dakilang plano. Hindi natin dapat matakot o mag-alala sa ating kahinaan. Sa Panginoon ang laban, at Siya ang magbibigay ng tagumpay sa atin. 2. Nangako si Kristo na kikilos Siya para sa atin, at magiging para sa atin, kaya naman pagkatapos ng ating buhay misyonero, hindi natin masasabing nagsakripisyo tayo ng anuman (Marcos 10:29–30). Kapag sinusunod natin ang Kanyang preskripsyon sa misyon, matutuklasan natin na kahit ang masasakit na side effects ay nagpapabuti sa ating kalagayan. Ang ating espirituwal na kalusugan, ang ating kagalakan — lumalago ang mga ito nang sandaang ulit. At kapag tayo'y namatay, hindi tayo namamatay. agkakamit tayo ng buhay na walang hanggan. Hindi ako nananawagan na pagtibayin niyo ang inyong loob at mag-sakripisyo para kay Kristo. Nanawagan akong talikuran niyo ang lahat ng meron kayo, upang makamtan ang buhay na makakapuno sa pinakamalalalim  niyong pangarap. Nanawagan akong ituring niyo ang lahat ng bagay na basura para sa higit na halaga ng paglilingkod sa Hari ng mga hari. Nanawagan akong tanggalin niyo ang inyong mga biniling basahang at isuot ang damit ng mga sugo ng Diyos. Nangangako akong makakaranas kayo ng mga pag-uusig at kahirapan — ngunit tandaan ninyo ang kagalakan! "Pinagpala ang mga inuusig nang dahil sa kanilang pagsunod sa kalooban ng Diyos, sapagkat kabilang sila sa kaharian ng langit." (Mateo 5:10 MBBTAG) Noong Enero 8, 1956, pinatay ng limang katutubo ng tribong Waorani sa Ecuador sina Jim Elliot at ang kanyang apat na kasamang misyonero habang sinusubukan nilang dalhin ang ebanghelyo sa tribong Waorani na may animnapung tao. Apat na batang misis ang nawalan ng mga asawa at siyam na bata ang nawalan ng kanilang mga ama. Isinulat ni Elisabeth Elliot na tinawag ito ng mundo bilang bangungot ng trahedya. Pagkatapos ay idinagdag niya, “Hindi kinilala ng mundo ang katotohanan ng pangalawang bahagi sa kredo ni Jim Elliot: ‘Hindi siya hangal na nagbibigay ng hindi niya maaaring itago upang makamtan ang hindi niya maaaring mawala.'”

Mabuting Balita l Mayo 10, 2024 – Biyernes  Ikaanim na Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay      Ebanghelyo: Juan 16,20-23 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Talagang-talagang sinasabi ko sa inyo, tatangis kayo at tataghoy ngunit magagalak naman ang mundo. Malulungkot kayo ngunit magiging kagalakan ang inyong kalungkutan. Namimighati ang babaeng malapit nang manganak sapagkat sumapit na ang oras niya. Ngunit pagkasilang sa sanggol, hindi na niya naaalaala ang dalamhati dahil sa galak: pumasok sa mundo ang isang tao! “Gayundin kayo namimighati ngayon. Ngunit muli ko kayong makikita at magagalak ang inyong kalooban, at walang makaaagaw sa galak ninyo. At sa araw na iyon, wala na kayong itatanong sa akin sapagkat talagang sinasabi ko sa inyo na anumang hilingin n'yo sa Ama sa Ngalan ko ay ipagkakaloob niya sa inyo.”   Pagninilay: "Tatangis kayo at tataghoy ngunit magagalak naman ang mundo. Malulungkot kayo ngunit magiging kagalakan ang inyong kalungkutan." Ang dalamhati ng mga alagad sa paglisan ni Hesusay mapapalitan ng kagalakang walang makaaagaw sa kanila. Hindi ito mapapawi ninuman dahil nakaugat ito sa espiritwal na pananatili na hindi kailanman mawawala, gaya ng katawan niya habang nabubuhay sa mundo. Mas malalim at ganap ang presensiya ni Kristo dahil hindi ito natatapos. Kaya naman ang kaligayahang walang 'makakaagaw sa inyo' ang kapupunan ng 'kapayapaang hindi maibibigay ng mundo.'  Napakaganda ng larawan ng inang malapit nang magluwal ng kanyang sanggol. Halu-halo ang emosyon niya: takot, pangamba, pighati, galit, agam-agam, pisikal na paghihirap at pagkabalisa. Kahit na marami nang pag-unlad sa medisina tulad ng caesarean operation, hindi nabubura nito ang katotohanang agaw-buhay lagi ang ina sa pagluwal ng kanyang sanggol. Pero lahat ng ito'y napapawing parang ulap kapag narinig na ng ina ang 'uha' ng kanyang anak at mayakap ito sa kanyang dibdib. Oo, mahirap ang buhay sa mundo. At hindi biro ang maging alagad ni Kristo dahil kasama lagi dito ang pagpapasan ng krus. Pero napapalitan ng kagalakan ang pamimighati, dahil may bagong Buhay na iluluwal sa bawat pasakit at sakripisyo, kung iuugnay natin ito sa krus ng Panginoong Jesus. Tanging sa krus lamang magkakaroon ng bagong buhay ang mundo – at hindi natin mararanasan ang lubos na kaganapan kung magtitiis lang tayo na malayo kay Kristo. Sapagkat sa krus lamang ni Kristo masusumpungan ang kaligtasan, ang kaligayahan at ang buhay.           

Mabuting Balita l Mayo 3, 2024 – Biyernes Ikalimang Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay            Ebanghelyo: Juan 14:6-14 Sinabi ni Hesus kay Tomas: “Ako ang daan, ang katotohanan, at ang buhay. Walang sinumang nakalalapit sa Ama liban sa pamamagitan ko. Kung nakilala sana ninyo ako, nakilala rin ninyo ang aking Ama. Ngunit kilala na ninyo siya at nakita ninyo siya.” Sinabi sa kanya ni Felipe: “Panginoon, ituro mo na sa amin ang Ama at sapat na sa amin.” Sumagot sa kanya si Hesus: “Diyata't matagal na panahon na ninyo akong kasama at hindi mo pa ako kilala, Felipe? Sa pagkakita sa akin ninuman, ang ama ang nakita niya. Papaano mong masasabi: ‘Ituro mo sa amin ang Ama'? Hindi ka ba naniniwalang nasa Ama ako at nasa akin ang Ama? Hindi mula sa sarili ko sinasabi ang mga salitang binibigkas ko. Sa akin nanunuluyan ang Ama, at siya ang gumagawa ng kanyang mga gawa. Maniwala kayo sa akin na nasa Ama ako at nasa akin ang Ama. Kung hindi dahil sa akin, maniwala kayo dahil man lamang sa mga gawa. Talagang-talagang sinasabi ko sa inyo, magagawa ng nananalig sa akin ang aking ginagawa; at mas dakila pang mga bagay ang kanyang gagawin. Sapagkat sa Ama ako papunta. Anumang hingin n'yo sa Ngalan ko'y gagawin ko upang luwalhatiin ang Ama sa Anak. At kung sa aki'y may hihingin kayo sa Ngalan ko, gagawin ko iyon.”    Pagninilay: Kamakailan, nakasalubong ko ang isang babae na humingi ng blessing. Pagka-bless niya, nangilid ang luha. “O bakit? Anong nangyari?” tanong ko. “Pwede po ba kayong makausap sandali?” sabi niya… Tumango ako at pinakinggan ang kanyang kwento. Galing pala siya sa isang simbahan para humingi ng payo sa pari, pero wala daw itong panahon dahil abalang-abala. Sinubukan din ng babae na kausapin ang isang madre, pero hindi rin siya pinakingan. Kaya sabi niya, “Salamat, sister, dahil ikaw ang naging mukha ng Diyos para sa akin ngayon.” Sa Mabuting Balitang narinig natin, hiniling ni Felipe kay Hesus na ipakita sa kanya ang mukha ng Diyos Ama, at masisiyahan na siya. Kahit matagal na nilang kasama si Hesusay hindi pa rin nila siya nakikilala – na kaisa niya ang Diyos Ama. kapanalig, nilikha tayong lahat sa wangis ng Diyos. Pinalalalim mo ba ang pagkilala mo sa Panginoon sa panalangin at pag-aaral ng kanyang Salita? Nagtataglay ang bawat isa sa atin ng natatanging katangian ng Diyos. Ano ang katangiang ipinagkaloob niya sa iyo? Paano mo maipapakita ang mukha ng Diyos sa iba sa araw na ito?   Sr. Rose Agtarap, fsp l Daughter's of St. Paul

Mabuting Balita l Mayo 1, 2024 - Miyerkules San Jose Manggagawa Ebanghelyo:  MATEO 13, 54-58 Pumunta si Hesus sa kanyang bayan at nagturo sa mga tao sa kanilang sinagoga. Namangha silang lahat at nagsabi: “Saan kaya galing ang kanyang karunungan at natatanging kapangyarihan? Hindi ba't siya ang anak ng karpintero? Hindi ba't si Maria ang kanyang ina at sina Jose, Jaime, Simon at Judas ang kanyang mga kapatid? Hindi ba't narito sa piling natin ang kanyang mga kapatid na babae? Ano't nangyari sa kanya ang lahat ng ito?” At bulag sila tungkol sa kanya. Sinabi naman sa kanila ni Hesus: “Sa kanyang sariling bayan lamang at sambahayan hinahamak ang isang propeta.” At kaunti lamang ang kanyang ginawang himala roon sapagkat kulang sila sa pananampalataya.   Pagninilay: Nagtatakang nagtanong ang mga taga-Nasaret: “Saan kumuha ng karunungan at mga makapangyarihang gawa ang taong ito? Hindi ba ito ang anak ng karpintero?” At ayaw nilang kilalanin siya. Sa iba pong salin, ang mga makapangyarihang gawa ay tinawag na kababalaghan, milagro at himala. Ano ba ang inihahayag ng mga makapangyarihang gawa ng Diyos? Gaya ng narinig natin sa Ebanghelyo, ang presensiya ng Diyos kay Jesukristo ay nagpapagaling at nagpapalaya sa anumang sitwasyon ng karamdaman, kahirapan o kasamaan. Kaya nga hindi makapaniwala ang mga taga-Nasaret. Kasi, anak “lang” naman si Hesus ng karpintero, at kilala nila siya. kapanalig, alam mo ba na ang mga makapangyarihan gawa ng Diyos ay nangyayari pa rin hanggang ngayon? Oo, maraming milagrong nagaganap, at iyong iba pa nga ay sa pamamagitan ng ating mga kamay! Sapagkat anumang trabaho o hanapbuhay kapag ginawa nang may dangal, katotohanan, at mapagmahal na layunin ay nagpapabanal. Tuwing tayo'y nagpapatawad, nagmamahal, nagpaparaya, at ginaganap nang may responsibilidad ang ating tungkulin, hinahayaan nating maging daluyan tayo ng makapangyarihang gawa ng Diyos. Oo, kapanalig. Katulad ni San Joseng karpintero, tayo rin ay binigyan ng misyon ng Panginoon na itaguyod at akayin ang kapwa tungo kay Kristo. Huwag tayong manghinawa kung hindi tayo paniniwalaan ng iba, o pinahihirapan tayo sa ating trabaho; bagkus ay magpatuloy tayong makiisa sa mga makapangyarihan gawa ng Diyos.   Sr. Rose Agtarap, fsp l Daughter's of St. Paul

Mabuting Balita l Abril 27, 2024 – Sabado sa Ika-4 na Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay         Ebanghelyo: Jn 14:7-14 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Kung nakilala sana ninyo ako, nakilala n'yo rin ang aking Ama. Ngunit kilala n'yo siya at nakita n'yo siya.” Sinabi sa kanya ni Felipe: “Panginoon, ituro mo na sa amin ang Ama at sapat na sa amin.” Sumagot naman sa kanya si Hesus: “Diyata't matagal na panahon n'yo na akong kasama at hindi mo pa ako kilala, Felipe? Sa pagkakita sa akin ninuman, ang ama ang nakita niya. Paano mong masasabi: ‘Ituro mo sa amin ang Ama'? Hindi ka ba naniniwalang nasa Ama ako at nasa akin ang Ama? Hindi mula sa sarili ko sinasabi ang mga salitang binibigkas ko. Sa akin nanunuluyan ang Ama, at siya ang gumagawa ng kanyang mga gawa. Maniwala kayo sa akin na nasa Ama ako at nasa akin ang Ama. Kung hindi dahil sa akin, maniwala kayo dahil man lamang sa mga gawa. “Talagang-talagang sinasabi ko sa inyo, magagawa ng nananalig sa akin ang aking ginagawa; at mas dakila pang mga bagay ang kanyang gagawin. Sapagkat sa Ama ako papunta. Anumang hingin n'yo sa Ngalan ko'y gagawin ko upang luwalhatiin ang Ama sa Anak. At kung sa aki'y may hihingin kayo sa Ngalan ko, gagawin ko iyon.”    Pagninilay: Isinulat ni Fr. Keiv Aires Dimatatac ng Society of St. Paul ang pagninilay sa ebanghelyo.  In Jesus name, “hinihiling namin ito sa pangalan ni Hesus.” Madalas ganito tayo manalangin, at maging sa Misa ay maririnig natin ang mga salitang ito. Marahil hango ito sa ating Ebanghelyo ngayon araw, kung saan sinasabi ni Hesus, na kung anuman ang hihilingin natin sa Ama sa pamamagitan nya ay tiyak na ipagkakaloob.  Pero may iba sa atin na ginagamit ang pangalan ni Hesus na parang magic. Na kapag babanggitin nila ang mga salitang ito na kahit walang pananampalataya, ay matutupad ang kanilang ninanais. Parang Hocus Pocus. Pero eto nga ba ang ibig sabihin ni Hesus?  Mga kapanalig, mahalaga ang pangalan, makapangyarihan ang pangalan, maging sa konteksto ng mga Hudyo. Nagkakaroon tayo ng kapangyarihan sa mga taong nakikilala natin.  Pero, ang kapangyarihang ito ay nagmumula sa pakikipag- ugnayan natin kay Hesus, sa ating personal na relasyon sa kanya at sa Ama. Dito, ipinapakita din ni Hesus ang kanyang malalim na ugnayan sa Ama, dahil ang Ama at siya ay iisa. Sa pagkakakilala natin kay Hesus, nakikilala din natin ang Ama.  Kaya sa pagsasabi natin ng in Jesus' name, o sa pangalan ni Hesus, nagpapahayag tayo na tayo ay kaisa niya, at nabibilang sa kanya, sa kanyang kapangyarihan at pagmamahal. Tayo ay pinaghaharian niya, at doon nagmumula ang ating tiwala na humiling sa Ama.    

Mabuting Balita l Abril 24, 2024 - Miyerkules sa Ika-4 na Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay     Ebanghelyo: Jn 12:44-50 Malakas na sinabi ni Hesus: “Ang naniniwala sa akin ay hindi sa akin naniniwala Kundi sa nagsugo sa akin. Ang nakakasaksi sa akin ay nakakasaksi sa nagsugo sa akin. “Dumating ako sa mundo bilang liwanag upang hindi sa dilim manatili ang bawat naniniwala sa akin. Kung may nakakarinig sa aking mga salita at hindi ito iingatan, hindi ako ang humahatol sa kanya, sapagkat hindi ako dumating upang hukuman ang mundo kundi upang iligtas ang mundo. “May huhukom sa bumabalewala sa akin at hindi tumatanggap sa aking mga salita. Ang salitang binigkas ko ang huhukom sa kanya sa huling araw. Sapagkat hindi ako nangusap sa ganang sarili; ang nagsugo sa akin, ang Ama, siya mismo ang nag-utos sa akin kung ano ang sasabihin ko at paano ako magsasalita. Alam ko na buhay na walang hanggan ang utos niya. Kaya lahat ng binibigkas ko'y binibigkas ko gaya ng sinabi sa akin ng Ama.”   Pagninilay: Isinulat ni Sr. Gemmaria Dela Cruz ng Daughters of St. Paul ang pagninilay sa ebanghelyo.  Si Hesus Maestro ang ilaw ng sanlibutan at hindi mananatili sa kadiliman ang nananalig sa Kanya. Isa sa mga tanda ng Liwanag na dulot ng ating Hesus Maestro ay ang ating “conscience” o budhi.  Ang konsensya, handog ni Lord sa atin. Siya ang kislap ng inner voice na nag-uudyok sa atin na gumawa ng mabuti at maiwasan ang masama by all means.  Kapag sinabi natin na “it is against my conscience.”  Para na rin nating sinasabi na “Hindi ko ito kayang gawin sa harap ng Liwanag ng aking Tagapaglikha.” Kung tutuusin, ang sinumang hindi nakikinig sa sariling budhi, lumalabag sa dignidad natin bilang tao at bilang anak ng Diyos. Kaya't nararapat lang na hulmahin ang ating budhi at kamalayan. Sa tulong ng liwanag ng ating Hesus Maestro, i-wewelcome niya tayo sa School of Conscience. Ito ang magbibigay ng direksyon sa ating buhay. Una, ang self-criticism, pansinin at aminin kung namamali na ang ating iniisip, sinasabi at ginagawa, at ibalik sa tama. Gawin nating reference ang Liwanag ng Salita ng Diyos at ang Liwanag ng mga Turo ng ating Simbahan. Ikalawa ay ang reorientation.  Kung ano ang narinig, natutuhan at nakasanayan natin mula nang bata pa tayo, ito ang basehan ng ating mga decisions at actions. Kung hindi naging tama ang orientation sa atin, kaya pa nating i-restore. Kaya't lagi tayong magbabad sa liwanag ng ating Banal na Tagapagturo. Sa self-criticism at reorientation, liliwanag din tayo sa loob at labas ng ating pagkatao.       

Mabuting Balita l Abril 20, 2024 – Sabado Sa Ika-3 Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay   Ebanghelyo: Jn 6:60-69 Sinabi ng mga alagad ni Hesus: “Sino ang makakarinig sa kanya?” Alam naman ni Hesus sa loob niya na nagbubulung-bulungan tungkol dito ang kanyang mga alagad kayat sinabi niya sa kanila: “Nakakaiskandalo ba ito sa inyo? Ano kaya kung masaksihan ninyo ang Anak ng Taong umaakyat sa dati niyang kinaroroonan…? Ang espiritu ang nagbibigay-buhay; walang bisa ang laman. Ang mga salitang binigkas ko ay espiritu kaya buhay. Datapwat ilan sa inyo ang hindi naniniwala.” Sapagkat alam ni Hesus mula sa simula kung sino ang mga di maniniwala at kung sino ang magkakanulo sa kanya. At sinabi niya: “Dahil dito kaya ko sinabi sa inyo na walang puwedeng lumapit sa akin malibang ipagkaloob ito sa kanya ng Ama.” Kaya marami sa kanyang mga alagad ang tumalikod at hindi na nagpatuloy sa pagsama sa kanya. Sinabi naman ni Hesus sa Labindalawa: “Gusto ba rin ninyong umalis Pedro?” “Panginoon, kanino kami pupunta? Mga salita ng buhay na walang hanggan ang iyong salita. Naniwala nga kami at nakilala namin na ikaw ang Banal ng Diyos.” Pagninilay: Isinulat ni Amiel Mercado Ilandag, isang Pauline cooperator, ang pagninilay sa ebanghelyo.  Tatalikuran ba natin si Hesus dahil hindi natin maunawaan ang mga turo ng simbahan? O tatalikod ba tayo, dahil hindi tayo sang-ayon sa ilan dito? // Marahil hindi pa ganun katibay ang ating paniniwala, kaya sa kakaunting pagsubok pa lamang, agad na nating lilisanin ang pag-ibig niya. Oo, pag-ibig. Dahil si Hesus ay naparito upang tayong lahat ay magkaroon ng buhay na walang hanggan. // Paano ka tumutugon sa tawag nya? Ano ang iyong ginagawa sa Kanyang mga salitang nagbibigay buhay?  Mga kapanalig, sa pamamagitan ng araw-araw na pakikinig at pagbabasa ng kanyang salita, nabibigyan tayo ng grasya upang si Hesus ay makilala. Napakahalaga ng bawat sandali na ating ginugugol upang maunawaan natin siya ng lubos.  Pagbabasa ng Bibliya, pag attend ng Misa, at panonood ng mga spiritual na mga programa, ang ilan lamang sa mga paraan upang makilala natin si Hesus.  Maliban dyan, may isa pang sikreto upang makapiling si Hesus sa bawat araw. Ang pagdarasal ng Santo Rosaryo. (Dahil, maliban sa mga disipulo niya, ang ating Mahal na Ina, ang Birheng Maria ang higit na nakakaalam kung ano nga ba ng nasa puso ni Hesus.  Sa ating pagninilay ng bawat misteryo ng Santo Rosaryo, ating nakakasama si Hesus sa bawat parte ng kanyang buhay. Sa pamamagitan nito, atin siyang masasabayan at mas mauunawaan. Si Maria ang kanyang instrumento upang tayo ay mapalapit sa kanya.  Sa pamamagitan ni Maria, hindi natin iiwanan si Hesus. Sa bawat Ave Maria ay makikita natin ang pag-ibig niya. Tayo ay lalago sa ating buhay Kristiyano at sa kalaunan ay magiging banal.) “To Jesus, through Mary.” Isang tiyak na daan upang masambit ang mga salitang “Panginoon, kanino pa po kami pupunta? Nasa inyo ang mga salitang nagbibigay ng buhay na walang hanggan.” (Manalangin tayo. Ama, sa tulong ni Maria, nawa'y aming maunawan ang Iyong mga salitang nagbibigay buhay na walang hanggan. Amen.)

Mabuting Balita l Abril 19, 2024 – Biyernes Sa Ika-3 Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay Ebanghelyo: Jn 6:52-59  Nagtalu-talo ang mga Judio at nagsalita: “Papaano tayo mabibigyan ng taong ito ng karne para kainin?” Kaya sinabi ni Hesus sa kanila, “Talagang-talagang sinasabi ko sa inyo, kung hindi ninyo kakainin ang laman ng Anak ng Tao at iinumin ang kanyang dugo, hindi kayo magkakaroon ng buhay sa inyong kalooban. May buhay na walang hanggan ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo at ibabangon ko siya sa huling araw. “Sapagkat tunay na pagkain ang aking laman at tunay na inumin ang aking dugo. Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay nananatili sa akin at ako naman sa kanya. Sinugo nga ako ng buhay na Ama, gayundin naman dahil sa akin mabubuhay ang kumakain sa akin. “Ito ang tinapay na pumanaog mula sa Langit, hindi para kainin at mamatay tulad sa inyong mga ninuno. Mabubuhay naman magpakailanman ang kumakain ng tinapay na ito.” Sinabi ni Hesus ang mga bagay na ito sa sinagoga habang nangangaral siya sa Capernaum. Pagninilay: Isinulat ni Sr. Edith Ledda ng Daughters of St. Paul ang pagninilay sa ebanghelyo.  Binigyang diin sa Mabuting Balita ngayon, ang kahalagahan ng pagtanggap natin sa katawan at dugo ng ating Panginoong Hesus, sa Banal na komunyon. Sinabi Niya, na ang sinumang hindi kakain ng laman ng Anak ng Tao, at hindi iinom ng kanyang dugo, hindi magkakaroon ng buhay. Mga kapanalig, sa ating buhay pananampalataya may mga bagay na hindi kayang maunawaan ng ating isipan, pero kayang damhin ng ating puso. Sa pagtanggap natin sa banal na katawan at dugo ng ating Panginoong Hesus, matapos ang isang maayos na pagbabalik loob sa Diyos sa kumpisal, mapapansin natin na lumalakas tayo sa lahat ng bagay, lalo na sa pisikal at espiritwal na aspeto ng ating buhay. Ugaliin nawa natin ang regular na pagkukumpisal, upang may malinis na puso tayong tanggapin ang ating Panginoong Hesus. Kung malapit tayo sa ating Panginoong Hesus, at may maayos na pakikipag-ugnayan sa Kanya, madarama ito ng ating mga kasama sa tahanan, pamilya, kamag-anak at mga kaibigan. Malay mo, sila din ay mahikayat na magkaroon ng mabuting ugnayan sa ating Panginoong Hesus, dahil sa'yong pagsaksi sa buhay na pananatili ng Diyos sa'yong salita at gawa. Maging daluyan nawa tayo ng biyaya ng Diyos sa ating kapwa, at maging kamanlalakbay tungo sa walang hanggang buhay. Manalangin tayo:  Panginoon Hesus, salamat po sa pagkakaloob Mo sa amin ng Iyong katawan at dugo sa Banal na Eukaristiya. Manatili nawa kaming matatag sa aming pananampalataya. Maging larawan nawa kami at gabay ng pagsunod sa Iyo ng aming kapwa sa tulong ng iyong mga biyaya. Amen  

Mabuting Balita l Abril 17, 2024 - Miyerkules Sa Ika-3 Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay Ebanghelyo: Jn 6:35-40 Sinabi ni Hesus sa mga tao: “Ako ang tinapay ng buhay. Hinding-hindi magugutom ang lumalapit sa akin at hindi mauuhaw kailanman ang naniniwala sa akin. Subalit sinabi ko sa inyo: Nakita na ninyo at hindi kayo naniniwala. “Lalapit sa akin ang anumang ibinibigay sa akin ng Ama, at hinding-hindi ko ipagtatabuyan sa labas ang lumalapit sa akin. Sapagkat pumanaog ako mula sa Langit hindi upang gawin ang kalooban ko kundi ang kalooban ng nagsugo sa akin. “Ito ang kalooban ng nagsugo sa akin na huwag kong pabayaang mawala ang anumang ibinigay niya sa akin; sa halip ay ibabangon ko ito sa huling araw. Ito ang kalooban ng akingAma: ang bawat nakasaksi sa Anak at naniniwala sa kanya ay may buhay na walang hanggan, at ibabangon ko siya sa huling araw.” Pagninilay: Isinulat ni Sr. Pinky Barrientos ng Daughters of St. Paul ang pagninilay sa ebanghelyo.  Ano ba ang sinisimbolo ng tinapay? Ito ay pantawid gutom, nagbibigay sa atin ng lakas at buhay, ‘di ba? Marahil, para sa ating mga Filipino, ang tinapay ay di kasing importante ng kanin. Pero di natin maitatatwa na ang tinapay, katulad ng kanin ay isa ring staple food, and has an important function to nourish our body and keep us alive. (Alam ninyo, mahilig akong magluto at mag bake ng cake at bread, paminsan-minsan. Simple lang naman ang baking skills ko. Hindi maikukumpara sa mga skilled bakers whose beautiful creations we usually see uploaded on social media. Pero ang isang bagay na nagpapataba sa puso ng isang cook o baker ay, kung ang kanyang niluluto o bine bake ay nagugustuhan ng mga kumakain nito. Gayunpaman, kahit napaka excellent ng isang baker or cook, at gaano man kasarap ang pagkain na kanyang niluto, ito ay nasisira at napapanis din after some time, ‘di ba?)  Sabi ni Hesus sa Mabuting Balita ngayon: “Ako ang tinapay ng buhay…”  Ano ang gustong iparating ni Hesus sa atin sa mga katagang ito? Ito ay isang paalaala sa atin na si Hesus ang bukal ng buhay, at siya lamang ang tagapag-alaga ng ating espirituwal at pisikal na buhay. Isa rin itong paanyaya sa ating lahat, na lumapit sa kanya dahil siya lamang ang tunay na pagkain, na magbibigay sa atin ng lakas, upang malabanan at mapagtagumpayan ang mga pagsubok na dumarating sa ating buhay. Sa banal na Eukaristiya, ibinabahagi ni Hesus ang kanyang sarili, bilang tinapay ng buhay.  Sa pamamagitan ng banal na Eukaristiya, binubusog ni Hesus ang ating kaluluwa ng kanyang sacramental presence, nananahan siya sa ating puso, at pinupuspos ang ating buong pagkatao ng kanyang walang hanggang biyaya at pagmamahal.

Mabuting Balita l Marso 31, 2024 – Linggo ng Pasko ng Muling Pagkabuhay (ABK) Ebanghelyo: Juan 20:1-9  Sa unang araw ng sanlinggo, maagang nagpunta si Maria Magdalena, habang madilim pa. Nang makita niyang tinanggal ang bato mula sa libingan, patakbo siyang pumunta kay Simon Pedro at sa isa pang alagad na mahal ni Hesus. “May kumuha sa Panginoon mula sa libingan, at hindi namin alam kung saan nila siya inilagay.” Kaya lumabas si Pedro at ang isa pang alagad, at pumunta sa libingan. Sabay na tumakbo ang dalawa. Ngunit mas mabilis tumakbo ang isa pang alagad kay Pedro, at unang nakarating sa libingan. Pagkayukod niya'y nakita niyang naroroon ang mga telang lino. Ngunit hindi siya pumasok.   Dumating si Simon Pedro, na kasunod niya, at pumasok siya sa libingan. Nakita niya na nakalatag ang mga telang lino, at ang panyo namang nakatalukbong sa ulunan niya ay di nakalatag gaya ng mga telang lino kundi nakalulon sa mismong lugar nito. Pumasok noon ang isa pang alagad, ang unang nakarating sa libingan, at nakita niya at naniwala siya. Sapagkat hindi pa nila alam ang Kasulatan na kailangan niyang magbangon mula sa mga patay.   Pagninilay: Ayon sa kautusan, dalawang araw pa ang kinailangang hintayin ni Maria Magdalena bago muling madalaw ang libingan ni Hesus. Matindi ang kanyang lungkot at pagkasabik na muli itong makita. Pero, lalo pang nadagdagan ang kanyang takot at pagkalito, nang makitang wala na si Hesus sa libingan. Ganito rin ang naramdaman ni  Pedro, na ngayoý hindi rin tiyak kung ano ang mangyayari sa kanyang buhay. Wala na ang kanyang maestro na sinusunod at minamahal.  Pero, kahanga-hanga ang talas ng paningin, at lalim ng paniniwala ng alagad na sinasabing mahal ni Hesus. Bakit? Dahil kahit mas mabilis at una niyang narating ang libingan kaysa kay Pedro, hindi siya pumasok agad. Binigyan niya ng pagkakataon ang sarili, na makita at lubos na madama ang kanyang paligid. At gaya ng sinabi sa ebanghelyo, “At nakita niya, at naniwala siya.”  Mga kapatid, ano ang mga ebidensyang maari nating panghawakan, na tunay ngang nabuhay si Hesus.  Una, natanggal ang napakabigat na batong nakaharang sa bukana ng libingan; Ikalawa, naiwan ang mga telang lining nakatakip sa katawan ni Hesus; Ikatlo, at marahil, ang pinakamahalaga sa lahat, ang panyong nakatalukbong sa may ulunan ni Hesus, maayos na nakatiklop. Sinasabi na para sa mga karpintero ng panahong iyon, sagisag ng pagtatapos ng kanilang gawain ang maayos na pagtitiklop ng kanilang tuwalya at pagpatong nito sa ginagawa.  Siguro, hawig ito sa ginagawa ng mga Nanay ngayon, na pagtatago sa walis at pagsasampay sa nilabhang basahan sa pagtatapos ng paglilinis ng bahay. At para kay Hesus, natupad na rin ang kanyang misyon para sa kanyang Ama.  (Manalangin tayo.  Panginoon, tulungan Mo po akong mapahalagahan ang mga tao, bagay at maging ang kalikasan na bahagi ng aking pang-araw-araw na buhay. Loobin mong matuto rin akong tumigil at magmasid at makinig upang sa mga detalyeng itoý, mabatid ko ang iyong kalooban para sa akin, Amen.)  

Mabuting Balita l Abril 19, 2024 – Biyernes Sa Ika-3 Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay Ebanghelyo: Jn 6:52-59  Nagtalu-talo ang mga Judio at nagsalita: “Papaano tayo mabibigyan ng taong ito ng karne para kainin?” Kaya sinabi ni Hesus sa kanila, “Talagang-talagang sinasabi ko sa inyo, kung hindi ninyo kakainin ang laman ng Anak ng Tao at iinumin ang kanyang dugo, hindi kayo magkakaroon ng buhay sa inyong kalooban. May buhay na walang hanggan ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo at ibabangon ko siya sa huling araw. “Sapagkat tunay na pagkain ang aking laman at tunay na inumin ang aking dugo. Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay nananatili sa akin at ako naman sa kanya. Sinugo nga ako ng buhay na Ama, gayundin naman dahil sa akin mabubuhay ang kumakain sa akin. “Ito ang tinapay na pumanaog mula sa Langit, hindi para kainin at mamatay tulad sa inyong mga ninuno. Mabubuhay naman magpakailanman ang kumakain ng tinapay na ito.” Sinabi ni Hesus ang mga bagay na ito sa sinagoga habang nangangaral siya sa Capernaum.               Pagninilay: Isinulat ni Sr. Edith Ledda ng Daughters of St. Paul ang pagninilay sa ebanghelyo.  Binigyang diin sa Mabuting Balita ngayon, ang kahalagahan ng pagtanggap natin sa katawan at dugo ng ating Panginoong Hesus, sa Banal na komunyon. Sinabi Niya, na ang sinumang hindi kakain ng laman ng Anak ng Tao, at hindi iinom ng kanyang dugo, hindi magkakaroon ng buhay. Mga kapanalig, sa ating buhay pananampalataya may mga bagay na hindi kayang maunawaan ng ating isipan, pero kayang damhin ng ating puso. Sa pagtanggap natin sa banal na katawan at dugo ng ating Panginoong Hesus, matapos ang isang maayos na pagbabalik loob sa Diyos sa kumpisal, mapapansin natin na lumalakas tayo sa lahat ng bagay, lalo na sa pisikal at espiritwal na aspeto ng ating buhay. Ugaliin nawa natin ang regular na pagkukumpisal, upang may malinis na puso tayong tanggapin ang ating Panginoong Hesus. Kung malapit tayo sa ating Panginoong Hesus, at may maayos na pakikipag-ugnayan sa Kanya, madarama ito ng ating mga kasama sa tahanan, pamilya, kamag-anak at mga kaibigan. Malay mo, sila din ay mahikayat na magkaroon ng mabuting ugnayan sa ating Panginoong Hesus, dahil sa'yong pagsaksi sa buhay na pananatili ng Diyos sa'yong salita at gawa. Maging daluyan nawa tayo ng biyaya ng Diyos sa ating kapwa, at maging kamanlalakbay tungo sa walang hanggang buhay. Manalangin tayo:  Panginoon Hesus, salamat po sa pagkakaloob Mo sa amin ng Iyong katawan at dugo sa Banal na Eukaristiya. Manatili nawa kaming matatag sa aming pananampalataya. Maging larawan nawa kami at gabay ng pagsunod sa Iyo ng aming kapwa sa tulong ng iyong mga biyaya. Amen

Mabuting Balita l Marso 9, 2024 – Sabado sa Ikatlong Linggo ng Kuwaresma Ebanghelyo: Lucas 18:9-14  Sinabi ni Hesus ang talinhagang ito tungkol sa ilang taong kumbinsido na mabuti sila at minamata naman ang iba: “Dalawang tao ang umakyat sa Templo para manalangin: Pariseo ang isa at publikano naman ang isa pa. Nakatayong nananalanging mag-isa ang Pariseo. Sinabi niya: 'O Diyos, salamat at hindi ako gaya ng ibang mga tao-mga  magnanakaw, mandaraya, nakikiapid, o gaya ng kolektor ng buwis na iyan. Dalawang beses akong nag-aayuno isang lingo, nagbibigay ako ng ikapu sa lahat kong ari-arian.' “Nasa likuran naman ang kolektor ng buwis at hindi man lang makatingala sa Langit. Dinadagukan niya ang dibdib sa pagsasabing 'O Diyos, kaawaan mo ako na isang makasalanan.'   “Sinasabi ko sa inyo na ito ang umuwing nasa grasya ng Diyos ngunit hindi ang isa. Sapagkat ibababa ang lahat ng nagpapakataas at itataas naman ang nagpapakababa.”   Pagninilay: Sa tuwing haharap tayo sa Diyos sa pamamagitan ng pagdarasal o pagsisimba, hindi natin kailangang magkunwari. Hindi natin kailangang ikumpara ang ating mga sarili sa iba, dahil nakikilala ng Diyos ang bawat isa sa atin. Alam niya ang nilalaman ng ating mga puso, bago pa man tayo magsalita. Minsan nga, mas epektibo pa ang konting salita, kaysa sa maraming sinasabi, na kalaunan ay nauuwi na sa pagiging “self-righteous”, gaya ng Pariseo sa ating Mabuting Balita, isang taong matuwid ang tingin sa sarili, pero hinahamak naman ang iba. Mayroong manipis na linya, sa pagitan ng pagiging matuwid at pagiging “self-righteous”. Madalas nakakatawid na tayo sa linyang ito nang hindi natin namamalayan. Sa araw-araw nating pamumuhay, may pagkakataong nakikipagtalo tayo sa ating kapwa, sa kapamilya, sa katrabaho, o sa kaeskwela. Sa ganitong mga pagkakataon, di ba gusto nating “Manalo”? Gusto nating tanggapin ng kabilang panig ang punto natin, ang ating opinyon, ang ating pinaniniwalaan, ang ating pinaglalaban. Wala namang masama dito pero ang hindi maganda, kung ang usapan ay nauuwi na sa isang monologue, isang lecture, kung saan iisang tao na lang ang nagsasalita, at hindi na pinakikinggan ang panig ng iba.  Manalangin tayo: Panginoon, buksan po ninyo ang sarado naming puso at isipan. Humihingi po kami ng tawad sa mga pagkakataong naging bulag at bingi kami sa katwiran. Amen.  

Mabuting Balita l Pebrero 27, 2024 – Martes sa Ikalawang Linggo ng Kuwaresma San Gregorio ng Narek, abad at pantas ng Simbahan Ebanghelyo: Mt 23:1-12 Sinabi ni Hesus sa mga tao at sa kanyang mga alagad: “Ang mga guro ng Batas at mga Pariseo ang umupo sa puwesto ni Moises. Pakinggan at gawin ang lahat nilang sinasabi subalit huwag silang pamarisan sapagkat nagsasalita sila pero hindi naman ginagawa. Naghahanda sila ng mabibigat na pasanin at ipinapatong sa mga balikat ng mga tao. Nginit hindi nila ikinikilos ni isang daliri para galawin ang mga iyon. Pakitantao lamang ang lahat nilang ginagawa; dahil dito, malalapad na laso ang Kasulatan ang gusto nila para sa kanilang mga noo, at mahahabang palawait sa kanilang balabal. Gusto nilang mabigyan ng pangunahing lugar o upuan sa mga handaan at sa sinagoga. Ikinatutuwa rin nilang mabati sa mga liwasan at matawag na guro ng mga tao. “Huwag kayong patawag na 'guro' sapagkat isa lamang ang Guro ninyo at magkakapatid kayong lahat. Huwag din n'yong tawaging ‘ama' ang sinuman sa mundo sapagkat iisa lamang ang inyong Ama, siya na nasa Langit. Huwag din kayong patawag na 'gabay' sapagkat iisa lamang ang inyong Patnubay, si Kristo. Maging alipin n'yo ang pinakadakila sa inyo. Sapagkat ibababa ang nagpapakataas at itataas ang napapakababa.”   Pagninilay: Ang deskripsyon ng isang tao ang nagsisilbing kabuuan ng kanyang pagkatao. Kaya sa anumang larangan mapa edukasyon man, sports, o ano mang mga patimpalak, kailangan ikaw ang dapat nangunguna sa lahat ng aspeto ng buhay, dahil tiyak na titingalain ka at pagsisilbihan ng mundo. Kagaya ng mga Pariseo at mga eskriba sa ating Mabuting Balita ngayon, sila ay may reputasyon na maalam sa batas. Dahil dito, mataas ang tingin nila sa kanilang sarili.  Halos perpekto ang pagtingin nila sa kanilang mga sarili. Kaya naman ang kabanalan para sa kanila ay paglayo ng kanilang mga sarili mula sa makasalanan. Ganyan ang kanilang deskripsyon – sila ay maalam, sila ang nasa taas kaya dapat sila ang pagsilbihan.  Ang ating Panginoong Hesukristo ay tunay na tao at Diyos. Nasa sinapupunan pa lang siya, Diyos na siya. Kaya naman sanggol pa lamang siya, siya na ang pinakamataas, sa lahat ng nilalang. Pero, hindi ito ginamit ng ating Panginoong Hesukristo upang maghari, nang naayon sa standards ng mundo. Ginamit niya ang kanyang pagkahari, pagiging mataas o pagiging Diyos sa pagsisilbi. Saan ba tayo makakakita ng Diyos, na siya mismo ang umiikot sa mundo upang pagsilbihan ang mga taong nangangailangan? Wala! Kundi ang Panginoong Hesus lamang.  Sa ating mabuting balita sinabi ng Panginoon: “Ang pinakadakila sa inyo ay dapat maging lingkod ninyo.”          Mga kapanalig, sa mata ng Diyos ang daan papunta sa taas ay pagpapakababa. Kung tayo ay nakakatanggap ng promotion o kaya itinataas ng mundo, sundin natin ang standards ni Hesus – mas lalo tayong dapat magsilbi o tumulong sa mga taong nangangailangan.      

Mabuting Balita l Pebrero 26, 2024 – Lunes sa Ikalawang Linggo ng Kuwaresma San Porfirio ng Gaza Ebanghelyo: Lukas 6:36-38   Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Maging maawain kayo gaya ng inyong Amang maawain. “Huwag kayong humatol, at hindi kayo hahatulan; huwag ninyong sumpain ang sinuman, at hindi kayo susumpain; magpatawad kayo, at kayo'y patatawarin. Magbigay kayo, at kayo'y bibigyan -isang saganang takal, siksik, liglig at umaapaw ang ibubuhos nila sa inyong kandungan. Sapagkat susukatin kayo sa sukatang ginagamit ninyo.”   Pagninilay:    Napakaraming aral ang matututunan natin sa Mabuting Balita ngayong araw na ito. Pero iisa lamang ang tema na ibinibigay nito sa atin. Ang bagay na ginawa natin sa ibang tao ay babalik sa atin. Sa ingles, ito ang tinatawag na golden rule. Do to others what you want them do to you. Ang ibig sabihin, anumang mabuting bagay na ginawa natin sa iba, ay magbubunga din ng maganda sa ating buhay. Ang masamang ginawa sa iba ay magbubunga ng masama. Kung maganda at maayos ang turing mo sa iyong kapwa, ganoon ding pagtrato ang ibibigay ng iba sa iyo. Ayon nga sa Mabuting Balita, maging maawain tulad ng Ama sa langit. Huwag humatol, nang di ka hatulan. Mga kapanalig, sa panahong ito ng kuwaresma, inaanyayahan tayong suriin ang ating sarili, ang ating puso at isipan. Paano natin tinatrato ang mga kapwa natin na nagdurusa dahil sa kahirapan? Bukas ba ang ating puso na tulungan ang mga lumalapit sa atin na humihingi ng tulong at awa? At kung ang isang taong malapit sa atin, mahal sa buhay o kaibigan ay nagawan tayo ng masama, handa ba tayong magpatawad at unawain siya? Alam ko, hindi madaling gawin ito. Kailangan natin ang grasya ng Diyos para magkaroon tayo ng sapat na lakas, na magpatawad at yakapin muli ang taong nagkasala sa atin. Alalahanin natin ang kasabihang, “to forgive is divine.” Totoo, dahil nakakapagpatawad lamang tayo, hindi dahil sa ating kakayahan, kundi dahil sa pamamagitan ng grasya ng Diyos. Sa panahong ito ng kuwaresma, buksan natin ang ating puso sa paanyaya na magmahal, lalo na sa mga taong mahirap mahalin, magpatawad sa mga humihingi nito, at sikaping makita ang mukha ni Hesus sa bawat isa. Amen.  

Mabuting Balita l Pebrero 24, 2024 – Sabado sa Unang Linggo ng Kuwaresma             San Edilberto ng Kent Ebanghelyo: Mt 5:43-48 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, “Narinig na ninyo na sinabi: Mahalin mo ang iyong kapwa at kamuhian ang iyong kaaway. Ngunit sinasabi ko sa inyo: Mahalin n'yo ang inyong kaaway, at ipagdasal ang umuusig sa inyo. Sa ganito kayo magiging mga anak ng inyong Amang nasa langit. Sapagkat pinasisikat niya ang araw sa kapwa masama at mabuti, at pinapapatak ang ulan sa kapwa makatarungan at di makatarungan. Kung mahal n'yo ang nagmamahal sa inyo, ano ang gantimpala niyo? Di ba't ginagawa rin ito ng mga pagano? Kaya maging ganap kayo gaya ng pagiging ganap ng inyong Amang nasa langit.”     Pagninilay: Pwede mo bang ipicture sa iyong imagination ang taong dahilan ng pagkulo ng dugo mo? Tapos subukan mo kung madaling matagpuan ang pagmamahal mo sa kanya. Alam kong mahirap itong maapuhap.   Ang isang piraso ng papel, hindi gagalaw maliban kung may hangin na iihip dito. Ganyan ang ating kalooban, hindi masasalat hangga't hindi ito hihingahan ng Diyos. Mananatili tayong manhid sa mga taong dapat nating mahalin at maunawaan maliban lang na maging aware tayo at maramdaman natin ang banal na hininga ng Diyos sa atin.  Sa Mabuting Balita, nagpaalala ang Banal na Maestro na mabuhay ayon sa Buhay sa Espiritu o sa “Life in the Spirit”. Ang bawat paghinga natin, pag-iisip, pagbigkas ng salita, pagkilos ay nagmumula at nakaugnay sa Buhay na Espiritu ng Panginoon. Nasusulat sa Katesismo ang ibig sabihin ng Life in the Spirit. Una, paggalang sa kapwa. Ito ang pag-unawa sa pinagdaraanan ng ating kapwa. Yun bang maiwasan nating hindi maka-trigger ang mga kilos natin sa kanilang hinanakit, at hindi rin tayo masaktan kapag may nabitawan silang masakit pakinggan. Ikalawa, pagkakapantay-pantay at pagkakaiba ng bawat isa. Pare-pareho tayong nilikha. Maaari na may pareho tayong prinsipyo o values pero may pagkakaiba rin ang ating ugali, ang ating ways, ang mga naging sugat sa ating nakaraan. Ikatlo, human solidarity o ang pagkakaisa. Maiaaply natin ito sa pagkakawang-gawa at tugunang pagmamahalan. Oo, may sari-sarili rin tayong pinagdaraanan but take them as spices of life. Kaya't inaanyayahan ko kayong hugutin sa kaibuturan ang Espiritu ng paggalang, ang Espiritu ng pagtanggap ng ating pagkakaiba-iba, at ang Espiritu ng pagkakaisa. Sa pamamagitan nito, binibigyan tayo ng panibagong pananaw at pagtanggap sa mga hirap nating kinakaharap. Pinupuspos Niya ang kakayanan nating mahalin ang mga minamahal Niya, at magawang unawain at patawarin ang inuunawa Niya at pinapatawad. Sabi nga sa awit, every breath you take, every move you make, every smile you fake, every claim you stake, I will be watching you.  God is here with us sa mga pag-effort nating mahalin ang pinaka-difficult na tao sa buong mundo.    

Mabuting Balita l Pebrero 21, 2024 – Miyerkules sa Unang Linggo ng Kuwaresma San Pedro Damian, obispo at pantas ng Simbahan Ebanghelyo: Lk 11:29-32 Nang dumadagsa na ang mga tao, nagsimulang magsalita si Hesus: “Masamang lahi ang lahing ito; humihingi ito ng palatandaan subalit walang ibang palatandaang ibibigay dito kundi ang palatandaan ni Jonas. At kung paanong naging palatandaan si Jonas para sa mga taga-Ninive, gayundin naman ang Anak ng Tao para sa mga tao sa kasalukuyan. Sa paghuhukom, babangon ang Reyna ng Timog kasama ang mga lalaki ng lahing ito at hahatulan sila. Sapagkat dumating siya mula sa kabilang dulo ng mundo para masaksihan ang karunungan ni Solomon; at dito'y may mas dakila pa kay Solomon. Sa paghuhukom, babangon ang mga lalaking taga- Ninive kasama ng salinlahing ito at hahatulan nila ito dahil nagbalik-loob sila sa pangangaral ni Jonas; at dito'y may mas dakila pa kay Jonas.”    Pagninilay: Ang pagbabalik ng ating Panginoong Hesus ay matagal nang hinihintay.  Marami ang nagsasabi na ang mga nangyayari ngayon ay bahagi na ng End Time.  Pero kelan nga ba ang pagbabalik ng ating Panginoong Hesus?  Nasusulat na ito ay mangyayari, pero, maging ang Anak mismo ng Diyos, hindi nababatid kung kelan ito magaganap.  Mga kapanalig, marahil, likas na sa atin ang maniguro.  May mga tao talagang nais humingi ng tanda.  Sa pagbasa, narinig nating sinabi ni Hesus na ang lahing ito ay masama, dahil humihingi ng tanda.  Noon, itinuring si Solomon bilang magaling na hari, pero alam natin, na si Hesus ang tunay na Hari, hindi sa sukatan ng lakas at kapangyarihan, kundi sa sukatan ng pag-ibig at pagpapakumbaba.  Ang Kanyang kaharian ay nananahan sa puso ng bawat isa sa atin, kung hahayaan natin Siyang dito'y paghahariin. Manalangin tayo:  Diyos naming Ama, tinatanggap naming malaking biyaya na ituring na mga anak mo.  Salamat, dahil sa pamamagitan ng mga salita Mo, nakilala namin ang Iyong Anak na aming Tagapagligtas.  Patuloy Mo pong gawing bukas ang aming mga puso, upang ang paghahari mo sa amin ay manatili, Amen.    

Mabuting Balita l Pebrero 19, 2024 – Lunes sa Unang Linggo ng Kuwaresma                            San Conrado ng Piacenza Ebanghelyo: Mt 25:31-46 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Pagdating ng Anak ng Tao sa kanyang Kaluwalhatian kasama ang lahat niyang mga anghel, uupo siya sa maluwalhati niyang trono.  Dadalhin sa harap niya ang lahat ng bansa at parang isang pastol na inihihiwalay niya ang mga tupa sa mga kambing, gayundin niya paghihiwalayin ang mga tao.  Ilalagay niya ang mga tupa sa kanan niya at ang mga kambing sa kaliwa. Sasabihin ng Hari sa mga nasa kanan niya:  'halikayo, pinagpala ng aking Ama! Manahin ninyo ang kahariang inihanda para sa inyo mula pa sa simula ng daigdig. Sapagkat nagutom ako at inyong pinakain, nauuhaw ako at inyong pinainom.  …  nang may sakit ako, binisita n'yo ako.  Nang ako'y nasa bilangguan, dinalaw n'yo ako.' “At itatanong sa kanya ng mabubuti; 'Panginoon, kailan ka namin nakitang nagugutom at pinakain, nauuhaw at pinainom...  maysakit o nasa bilangguan at nilapitan?  Sasagutin sila ng Hari:  ''Talagang sinasabi ko sa inyo:  anuman ang gawin ninyo sa isa sa maliliit na ito na mga kapatid ko, sa akin ninyo ginawa.' Pagkatapos ay sasabihin naman niya sa mga nasa kaliwa niya:  'Mga isinumpa, lumayas kayo sa harap ko...  Sapagkat nagutom ako...  maysakit at nasa bilangguan at di n'yo binisita.' “Kaya itatanong din nila:  'Panginoon, kailan ka namin nakitang nagugutom...  at di namin pinaglingkuran?  Sasagutin sila ng Hari:  'Talagang sinasabi ko sa inyo:  anuman ang di n'yo ginawa sa isa sa maliliit na ito, hindi n'yo ginawa sa akin.' “At pupunta ang mga ito sa walang hanggang parusa, ngunit sa walang hanggang buhay naman ang mga makatarungan.”   Pagninilay: Isa sa mga pinakapaborito kong musical sa Broadway ay ang “Les Miserables”, na batay sa nobela na isinulat ni Victor Hugo. Isa sa mga “miserable” dito ay si Fantine na maagang namatay dahil sa pagkasadlak sa kahirapan. May iisa siyang anak na inampon ng pangunahing “miserableng” tauhan na si Jean Valjean. Naaalala ko nga na sa eksena kung saan mamamatay na si Jean Valjean, si Fantine ay nagpakita sa kanya at naging kanyang tagasundo patungong langit. Nakakapangilabot ang kanilang huling duet kung saan kanilang inawit ang katagang “To love another person is to see the face of God.”  Ito mismo ang aral na nais ituro sa atin ng ating Panginoon sa Mabuting Balita ngayon. Sa ating pagsisimula ng banal na panahon ng Kwaresma, inaanyayahan tayong maging mas konkreto sa ating pagmamahal sa Diyos, sa pamamagitan ng pagmamahal sa ating kapwa. Sa katunayan, ito ang magiging batayan ng Panginoon sa kanyang paghuhukom sa atin sa wakas ng panahon – ang saligan ng pagmamahal. Sa tuwing taos at lubos ang ating pagmamahal sa kapwa, lalo na sa ating mga kapatid na walang-wala at kapos sa buhay, naisasabuhay sa ating paggawa ang pananampalatayang ating ipinahahayag.  Mga kapanalig, hindi lamang sa panalangin makikita ang Diyos; mababanaag at mayayakap din natin Siya, sa tuwing pinipili nating mahalin ang kapwa – lalo't higit ang itinuturing na ‘di kamahal-mahal. Pag-ibig ang pumapagindapat sa ating hindi karapat-dapat, dahil ang may mukha at pangalan ang pag-ibig: si Kristo Hesus na nakabayubay sa krus.    

Mabuting Balita l Pebrero 15, 2024 - – Huwebes pagkaraan ng Miyerkules ng Abo                    San Claudio de la Colombiere Ebanghelyo: Lk 9, 22-25  Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Kailangang magtiis ng marami ang Anak ng Tao. Itatakwil nga siya ng mga Matatanda ng bayan, ng mga Punong-pari at ng mga guro ng Batas. Papatayin siya at muling babangon sa ikatlong-araw.” “Kung may gustong sumunod sa akin, itakwil ang kanyang sarili at kunin ang kanyang krus araw-araw para sumunod sa akin. Sapagkat ang naghahangad na magligtas ng kanyang sarili ay mawawalan nito, at ang mawawalan nito alang-alang sa akin ay siyang makapagliligtas nito. Ano ang pakinabang ng tao tubuin man niya ang buong daigdig at mawawala naman o mapapahamak ang kanyang sarili?”      Pagninilay: Bilang isang kristiyano at tagasunod ni Kristo, hindi malayo na makakaranas tayo ng kapighatian, kalungkutan o pagdurusa, anuman ang ating katayuan sa buhay. It's a given, ‘ika nga. Pero ang mahalaga, sa kabila ng mga pagsubok ay magkaroon tayo ng positive outlook sa bawat sandali ng ating buhay. Kung meron tayong positive attitude, we will always be grateful for everything. Dahil ang lahat ng bagay ay biyaya. Kahit ang negatibong pangyayari sa buhay natin ay puwedeng maging paraan upang matamo natin ang isang masayang kaganapan. Ito ay isang bagay na napakagandang pagnilayan lalo na ngayong panahon ng kuwaresma. Minsan ay ibinubunton natin sa Diyos ang sisi pag merong di magandang nangyayari sa buhay natin. Pero isipin natin na hindi tayo bibigyan ng Panginoon ng mga pasaning di natin kayang dalhin. Meron isang kuwento tungkol sa isang lalaki na nag complain sa Diyos dahil ‘di na niya makayanan ang mga dinadalang problema sa buhay. Nag asked siya kay Lord kung pwedeng palitan ng magaan ang krus na pinapasan niya sa buhay. Pinagbigyan naman siya ni Lord at dinala siya sa isang silid na puno ng mga crosses na iba't iba ang sizes at weight. Pinapili siya ng krus na sa palagay niya ay kaya niyang pasanin. Pumili ang lalaki ng isang krus na katamtaman ang laki at kaya ang bigat nang ipinatong niya ito sa balikat. Napangiti ang Panginoon nang makita ang krus na pinili at nagwika: Ang pinili mong krus ay di nag-iba. Iyan din ang krus na dinadala mo sa ngayon, na akala mo ay napakabigat at di mo kayang pasanin. Kapanalig, mabigat ba ang pasanin mo sa buhay, ang problemang hinaharap mo? Tawag ka lang sa Panginoong Hesus, higpitan mo lamang ang kapit sa kanya at tutulungan ka niya. Hindi ka niya bibitawan. Dahil si Hesus ay lagi nating katuwang sa anumang pasanin sa buhay. Sabi nga ng aming founder na si Blessed James Alberione, “by ourselves we can do nothing, but with God, we can do everything.”    

Mabuting Balita l Pebrero 7, 2024 – Miyerkules sa Ika-5 Linggo ng Karaniwang Panahon       Beato Pio IX Ebanghelyo: Mk 7:14-23 Tinawag ni Hesus ang mga tao at sinabi sa kanila: “Pakinggan ako at unawain sana ninyong lahat. Hindi ang pumapasok sa tao mula sa labas ang nakapagpaparumi sa kanya kundi ang lumalabas sa tao ang nakapagpaparumi sa kanya. Makinig ang mga may tainga.” Pagkalayo ni Hesus sa mga tao, nang nasa bahay na siya, tinanong siya ng mga alagad tungkol sa talinhagang ito. At sinabi niya: “Wala rin ba kayong pang-unawa? Hindi n'yo ba nauunawaan na sa bituka pumupunta ang anumang pumapasok mula sa labas? Sapagkat hindi sa puso ito pumapasok kundi sa tiyan at pagkatapos ay itinatapon sa labas. Ang lumalabas sa tao ang nagpaparumi sa tao. Sa puso nga ng tao nagmumula ang masamang hangarin: kahalayan, pagnanakaw, pagpatay sa kapwa, pakikiapid, kasakiman, kasamaan, pandaraya, kalaswaan, pagkainggit, paninira, kapalaluan, kabuktutan. Ang masasamang bagay na ito ang nagpaparumi sa tao.”   Pagninilay: Madalas sa buhay natin, mas nabibigyan natin ng pansin ang mga bagay-bagay sa paligid natin, kaysa sa mga bagay na nangyayari sa kaibuturan ng ating mga puso. Kaya ang hamon sa atin ng Mabuting Balita ngayon – bigyang pansin at suriin, ang mga bagay na nakapagpaparumi sa ating mga puso. Gaya ng sinabi ni Hesus, “ang nakapagpaparumi sa tao, ay hindi ang mga bagay na pumapasok sa kanya, kundi ang lumalabas sa kanya. Gaya ng masamang pag-iisip, kahalayan, inggit, kapalaluan, kabuktutan, at iba pang masasamang bagay na nakapagpaparumi sa puso at kaluluwa ng bawat tao. Bilang mga anak ng Diyos at mananampalataya, tinatawagan tayo ni Hesus na mamuhay sa kalinisan at kabanalan.  Sa ating Mabuting Balita, tinuturuan tayo ni Hesus ng paraan kung paano mamuhay sa kabanalan at mapalalim ang ating pakikipag-ugnayan sa Diyos. Nang sa gayon, manatili tayo sa kanyang presensya at mas maging matatag sa pag-iwas sa kasalanan, at piliin ang kabutihan. Nagkakaroon lang ng kapangyarihan ang kasalanan, kung pinipili nating sundin ang mga bagay na nakapagpaparumi sa ating puso at isip. Kung kaya't sa araw-araw nating pamumuhay, hilingin natin ang grasya ng Diyos, na pagkalooban tayo ng determinasyon na palagiang suriin ang ating budhi, ang nilalaman ng ating puso at isip, upang maiayon natin ito sa kalooban ng Diyos. Mga kapanalig, dumulog tayo sa Diyos nang may pagpapakumbaba at manalangin. “Likhain Mo sa akin, O Diyos, ang isang malinis na puso, at pagkalooban ako ng isang panibagong Espiritung matatag”. Amen.    

Mabuting Balita l Pebrero 3, 2024 – Sabado sa Ika-4 na Linggo ng Karaniwang Panahon       San Blas, Obispo at martir, at San Oscar, obispo Ebanghelyo: Mk 6:30-34 Pagbalik ng mga apostol kay Hesus, isinalaysay nila sa kanya ang lahat ng nilang ginawa at itinuro. Sinabi naman ni niya sa kanila:”Tayo na sa isang ilang na lugar para mapag-isa tayo at makapagpahinga kayo nang kaunti.” Sapagkat doo'y marami ang paroo't parito at hindi man lamang sila makakain. Kaya lumayo sila at namangka na sila-sila lang patungo sa ilang na lugar. Ngunit nakita silang umalis ng ilan at nabalitaan ito ng marami. Kaya nagtakbuhan sila mula sa kani-kanilang bayan at nauna pang dumating na lakad kaysa sa kanila. Pagdating ni Hesus sa pampang, nakita niya ang maraming taong nagkakatipon doon at naawa siya sa kanila sapagkat para silang mga tupang walang pastol. At nagsimula siyang magturo sa kanila nang matagal.   Pagninilay: Nakita ng ating Hesus Maestro ang kapal ng mga tao na parang mga tupa na walang nag-aalaga. Pinangunahan Siya ng habag sa mga tao at feel Niya ang urgency to solve the issue. Ang pagtuturo ang naging focus Niya para sa kanila bilang Mabuting Pastol.  Naging Guro Siya sa Kanyang kawan. Alam Niya na nagugutom sila sa Katotohanan. Ang Hesus Maestro nga ang Modelo ng ating Simbahan. Kaya naman may tinatawag tayong Church Magisterium. Ito ang official teaching authority, lalo na ng ating Banal na Papa at mga Obispo. Gawain nila ang ipaliwanag at pangalagaan ang katotohanan ng ating pananampalataya na base sa Banal na Kasulatan at ng Banal na Tradisyon. Alam natin na ang Banal na Kasulatan ay kalipunan ng mga Salita ng Diyos na ang Diyos mismo ang humirang sa mga Manunulat at nagbigay sa kanila ng inspirasyon. Ang Tradisyon naman ay ang pananampalataya na isinalin sa atin ng mga Apostol na mismong natutuhan nila mula sa ating Hesus Maestro. Ang mga ito ang nagsusustena sa ating pananampalatayang Kristiyano at sa kung paano natin ito maisasabuhay. Totoo na Katotohanan ang bumubuhay at nagpapasigla ng ating diwa, kaisipan, kalooban at kaluluwa. Oo, mahalaga din ang pisikal na pagkain, pero ang katotohanan, hindi lumilipas. Kaya't inaasahan tayong maging buhay na saksi ng turo ng ating Simbahan. Hindi lang tayo kawan na tumatanggap, kundi kawan na mga responsable at handang ipagtanggol ang katotohanan ng ating pananampalataya. Nasa atin ang Espiritu ng Katotohanan para gabayan tayo bilang evangelizing Christians. Hilingin din natin sa Espiritu ng Katotohanan na pag-alabin ang ating puso nang makatugon tayo sa mga nagugutom at nauuhaw sa turo ng ating Simbahan.    

Mabuting Balita l Disyembre 26, 2023 – Martes l Kapistahan ni San Esteban l unang martir Ebanghelyo: Mateo 10:17-22 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Mag-ingat sa mga tao, ibibigay nga nila kayo sa mga sanggunian at hahagupitin kayo sa kanilang mga sinagoga. Dadalhin nila kayo sa mga pinuno at mga hari dahil sa akin, at dapat kayong magbigay-patotoo sa kanila at sa mga pagano. Pag iniharap naman kayo, huwag mag-alala sa inyong sasabihin; sa oras na iyo'y ibibigay nga sa inyo ang inyong sasabihin. Sapagkat hindi kayo ang magsasalita kundi ang Espiritu ng inyong Ama ang magsasalita sa pamamagitan Ninyo. Ipapapatay ng kapatid ang sariling kapatid, ng ama ang kanyang anak; at isasakdal ng mga anak ang kanilang mga magulang at ipapapatay sila. Kamumuhian kayo ng lahat dahil sa akin ngunit sa pananatili lamang ninyong matatag hanggang wakas kayo maliligtas.   Pagninilay:    Kahapon, ipinagdiwang natin ang pagsilang ni Hesus sa sanlibutan, isang pagdiriwang na punong-puno ng kasiyahan. Ngayon naman, ipinagdiriwang ng Inang Simbahan ang kapistahan ni San Esteban, Unang Martir. Marahil, itatanong natin, bakit ganun, kahapon ang saya-saya, kasi pagsilang ang ating ipinagdiwang, tapos ngayon, kamatayan agad? Pero kung tutuusin, hindi kamatayan ang ating ipinagdiriwang sa kapistahang ito ni San Esteban, kundi ang kanyang pagsilang sa walang hanggang buhay. Oo, ibang uri ng pagsilang. Pagsilang ito sa buhay na walang hanggan na kung saan, makakapiling natin ang Panginoong Diyos magpakailanman. At iyon ang dahilan, kung bakit isinilang si Hesus na katulad natin. Nang sa gayon, maipakita sa atin ang tamang daan patungo sa Ama sa langit, at tubusin tayo sa ating mga kasalanan.  Mga kapanalig, narinig natin sa Mabuting Balita, ang mga pagsubok na mararanasan at titiisin ng mga tagasunod ni Hesus. Ang mga pagsubok na ito ay naranasan ni San Esteban, at ng marami pang mga tagasunod ni Hesus, mga banal at mga martir na nag- alay ng kanilang buhay dahil sa kanilang pananampalataya at pagsasabuhay sa Mabuting Balita.   Gayundin naman sa panahon natin ngayon. Maraming mga Katoliko Kristiyano ang nakararanas ng persecution at nagiging marginalized, sa lipunang kanilang kinabibilangan, dahil vocal sila sa kanilang pananampalataya, at hindi nila itinatago ang pagsasabuhay nito. Minsan, ang pang-uusig ay ginagawa sa mga banayad na paraan, pero ramdam mo na ginigipit o inuusig ka. Meron ding mga pagkakataon, na ang pag-uusig ay hayagan, at nauuwi sa pagbubuwis ng buhay. Marami na ring beses na nangyari ang ganito, lalo na sa mga bansang minoridad ang Kristyano, at ipinagbabawal ang pagsasabuhay ng pananampalatayang katoliko. Sa harap ng ganitong sitwasyon, nawa'y mabigyan tayo ng lakas at pag-asa ng mga salita ni Hesus: “huwag mabahala, sapagkat hindi kayo ang magsasalita kundi ang Espiritu ng Ama ang magsasalita sa pamamagitan ninyo.” Amen  -SR. PINKY BARRIENTOS, FSP  

At sinabi ni Maria, “Buong puso kong pinupuri ang Panginoon, at nagagalak ang aking espiritu sa Dios na aking Tagapagligtas! Sapagkat inalala niya ako na kanyang abang lingkod. Mula ngayon ay ituturing akong mapalad ng lahat ng henerasyon, dahil sa dakilang mga bagay na ginawa sa akin ng Makapangyarihang Dios. Banal siya! Kinaaawaan niya ang [...] Read More... The post Joy Is An Act Of Resistance appeared first on Open Table Metropolitan Community Church.

Mabuting Balita l Disyembre 13, 2023 – Miyerkules l Ikalawang Linggo ng Adbiyento Ebanghelyo:  Mateo 11:28-30 Sinabi ni Hesus: “Lumapit sa akin, lahat kayong nahihirapan at may pinapasan, at pagiginhawain ko kayo. Kunin ninyo ang aking pamatok at matuto sa akin na mahinahon ako at mababang-loob, at makakatagpo kayo ng ginhawa para sa inyong kaluluwa. Sapagkat mabuti ang aking pamatok at magaan ang aking pasanin.”    Pagninilay: Sa buhay ko ngayon, napansin ko na padami ng padami ang mga alalahanin ko sa araw-araw. Minsan nga, napapanaginipan ko pa ang mga dapat kong gawin. Sa tingin ko din, walang thrill ang buhay kapag walang inaalala. Nasanay na yata akong may mga alalahanin, as if lahat, kaya kong gawin. Nakakapagod! Minsan may nakita akong cute na post sa FB, larawan ng isang baby – na mahimbing ang tulog. Ang caption, “Give your worries to God and go to sleep!” Napangiti ako, sabay sabi, “Aba, si Lord, ginamit pa talaga ang FB para paalalahanan ako.” Mga kapanalig, alam ng Panginoon ang pinagdaraanan ng bawat isa sa atin, at gagawin Niya ang lahat, upang makapag-connect sa atin. Marahil, yung iba sa inyo makaka-relate, kapag sinabi kong pati ang social media, ginagamit din ng Panginoon upang ipaalala sa iyo na nariyan Siyang lagi handang umalalay, handang makinig sa mga kwento mo. Ngayong panahon ng Adbiyento, ano ba ang pinagkakaabalahan mo? Ano ba ang inaalala mo? Wari mo ba'y hindi yun alam ng Panginoon? Magtiwala! Ipaubaya sa Kanya anuman ang bumabagabag sa iyo ngayon. Ikwento mo sa Kanya, anuman ang mabigat sa puso mo, mga kinatatakutan mo, mga suliranin mo.  Sinabi ni Hesus, “Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na nahihirapan at lubhang nabibigatan sa inyong pasanin, at kayo'y bibigyan ko ng kapahingahan.” Wag nang magdalawang isip, kapanalig, lumapit tayo sa Kanya, hindi bukas o makalawa, ngayon na! Siya ang sagot sa lahat ng ating mga tanong, Siya ang kahulugan ng ating pag-iral, lahat ng ating pagpupunyagi walang saysay, kung si Hesus ay wala sa ating buhay. Siya ay “maamo at may mababang loob,” sa Kanya lamang tayo “makakatagpo ng tunay na kapahingahan.”  Sr. Deedee Alarcon, fsp l Daughter's of St. Paul

Mabuting Balita l Nobyembre 26, 2023 – Ika-34 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Mateo 25:31-46 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Pagdating ng Anak ng Tao sa kanyang Kaluwalhatian kasama ang lahat niyang mga anghel, uupo siya sa maluwalhati niyang trono. Dadalhin sa harap niya ang lahat ng bansa at parang isang pastol na inihihiwalay niya ang mga tupa sa mga kambing, gayundin niya paghihiwalayin ang mga tao. Ilalagay niya ang mga tupa sa kanan niya at ang mga kambing sa kaliwa. Sasabihin ng Hari sa mga nasa kanan niya: 'Halikayo, pinagpala ng aking Ama! Manahin ninyo ang kahariang inihanda para sa inyo mula pa sa simula ng daigdig. Sapagkat nagugutom ako at inyong pinakain, nauhaw ako at inyong pinainom. Naging dayuhan ako at pinatuloy ninyo ako. Nang ako'y hubad, dinamitan ninyo ako. Nang may sakit ako, binisita ninyo ako. Nang ako'y nasa bilangguan, dinalaw ninyo ako.' At itatanong sa kanya ng mabubuti; 'Panginoon, kailan ka namin nakitang nagugutom at pinakain, nauuhaw at pinainom, isang dayuhan at pinatuloy, at walang suot at dinamitan? Kailan ka namin nakitang maysakit o nasa bilangguan at nilapitan?' Sasagutin sila ng Hari: ‘Talagang sinasabi ko sa inyo: anuman ang gawin ninyo sa isa sa maliliit na ito na mga kapatid ko, sa akin ninyo ginawa.' Pagkatapos ay sasabihin naman niya sa mga nasa kaliwa niya: 'Mga isinumpa, lumayas kayo sa harap ko papunta sa apoy na walang katapusan na inihanda para sa diyablo at sa mga anghel nito. Sapagkat nagutom ako at di ninyo ako binigyan ng makakain, nauhaw at di Ninyo ako pinainom, naging dayuhan ako at di ninyo pinatuloy, maysakit at nasa bilangguan at di ninyo binisita.' Kaya itatanong din nila: 'Panginoon, kailan ka namin nakitang nagugutom, nauuhaw, dayuhan, hubad, may sakit o nakabilanggo at di namin pinaglingkuran?' Sasagutin sila ng Hari: 'Talagang sinasabi ko sa inyo, anuman ang di ninyo ginawa sa isa sa maliliit na ito, hindi ninyo ginawa sa akin.' At pupunta ang mga ito sa walang hanggang parusa, ngunit sa walang hanggang buhay naman ang mga makatarungan.”  Pagninilay:    Isang mensahe ng pagdiriwang ng Paghahari ni Kristo sa sanlibutan, ang pagsusuri ng ating mga sarili kung si Kristo nga ba talaga ang tunay na naghahari sa ating buhay, sa sa ating puso, sa isip at sa buong pagkatao.  Kung hindi pa, inaanyayahan tayo ng pagdiriwang na ito na isuko natin sa Panginoon ang ating mga sarili, at ang ating kahandaang pagharian Niya at gamitin ayon sa Kanyang layunin, habang tayo'y nabubuhay. Amen.   Bishop Rex Alarcon, D.D. – Diocese of Daet  

Mabuting Balita l Nobyembre 23, 2023 – Huwebes l Ika-33 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Lucas 19:41-44 Nang malapit na siya at kita na ang lunsod, iniyakan ito ni Hesus: “Kung nalalaman mo lamang sana sa araw na ito ang daan sa kapayapaan! Ngunit ngayo'y hindi mo ito nakikita. Sasapit sa iyo ang mga araw na magkakampo sa paligid mo ang iyong mga kaaway, kukubkubin ka at sisikilin sa lahat ng dako. Iguguho ka nila sa iyong mga anak at walang iiwang magkapatong na bato sa iyo. Sapagkat hindi mo nalaman ang panahon ni ang pagdalaw ng iyong Diyos.”   Pagninilay: Mga kapanalig, ang pangalan ng lungsod ng Jerusalem ay may pagkakaugnay sa salitang kapayapaan.  Ang nakakalungkot, tila hindi pinahahalagahan ng mamamayan nito ang pagkamit ng kapayapaan.  Katunayan, tinanggihan nila at hindi kinilala ang tagapaghatid ng tunay na kapayapaan na nagmula sa Langit, walang-iba kundi ang Panginoong Hesus.  Ang katigasan ng puso ng mga taga-Jerusalem, ang nagpaiyak kay Hesus.  Umiyak Siya, hindi dahil naawa Siya sa Kanyang sarili; kundi naawa Siya sa mga taong ayaw magbukas ng puso sa pagmamahal ng Panginoon at sa kapayapaang handog ng pagmamahal na ito.  Tinanggap nga Siya ng mga tao noong pumasok Siya sa lungsod ng Jerusalem, pero hindi bilang tagapaghatid ng kapayapaan, kundi bilang isang mandirigma na inaasahan nilang magpapalaya sa kanilang pagka-alipin mula sa mga kamay ng Romano.  Pero hindi iyon ang misyon ng Panginoong Hesus.  At dahil dito, nagsimula na silang magalit sa Panginoon at gumawa ng mga paraan upang Siya'y ipapatay.  Ang mga pangyayaring ito sa buhay ng Panginoon ay patuloy pa ring nangyayari ngayon sa ating panahon. Mayroon tayong sariling plano sa buhay; at kahit ang Diyos ayaw nating makikialam.  Para bang tayo ang may kontrol ng lahat; at kung hindi natin makakamit ang gusto natin, nagrereklamo tayo at sinisisi ang Diyos.  Mga kapatid, nais natin ng kapayapaan, pero ayaw naman nating tanggapin ang inihahandog na kapayapaan ng Panginoon. Ito'y sa dahilang nais din nating makamit ang inihahandog ng mundo, na kalimitang naghahatid sa atin ng kaguluhan ng isip at sakit ng puso.  Manalangin tayo:  Panginoon, hangad ko pong maghari ang Iyong kapayaan sa aking puso, nang maging tagapaghatid din ako ng kapayapaan sa iba.  Sikapin ko nawa laging iayon ang aking buhay Sa'yong mahal na kalooban, nang makamit ko ang tunay na kapayapaan.  Amen.

Mabuting Balita l Nobyembre 19, 2023 – Ika-33 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Mateo 25, 14-15. 19-21 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Ipagpalagay natin na may isang tao, na bago mangibambayan ay tinawag ang kanyang mga katulong at ipinagkatiwala sa kanila ang kanyang mga ari-arian. Limang talentong pilak ang ibinigay niya sa una, dalawa naman sa isa pa, at isa sa pangatlo, batay sa kaya ng bawat isa. At saka umalis. Pagkaraan ng matagal na panahon, bumalik ang amo ng mga katulong na ito at hiningan sila ng pagsusulit. Kaya lumapit ang nakatanggap ng limang talento dala ang tinubong lima pang bareta. Sumagot ang amo: ‘Mabuti, mabait at matapat na katulong; dahil naging tapat ka sa kaunting bagay, pagkakatiwalaan kita ng higit pa rito. Halika at makibahagi sa kaligayahan ng iyong panginoon.' Sa bandang huli, dumating ang nakatanggap ng isang talento at nagsabi: ‘Panginoon, alam kong mahigpit kang tao, inaani mo ang di mo itinanim at nililikom ang hindi mo ipinagnenegosyo, natakot ako kaya itinago ko yong talento sa lupa. Heto ang sa iyo.' Ngunit sinagot siya ng kanyang amo: ‘Masama at walang kuwentang katulong. Alam mo palang inaani ko ang hindi ko itinanim at nililikom ang hindi ko ipinagnenegosyo. Sana'y dinala mo sa bangko ang aking pilak at mababawi ko ang sa akin pati na ang tubo pagdating ko. Kaya kunin ang talento sa kanya at ibigay ito sa may sampu pa. Sapagkat sa sinumang meron, bibigyan pa s'ya at magkakaroon ng sagana, ngunit ang wala, maging ang sa kanya ay aagawin sa kanya. Para sa walang silbing katulong, itapon siya sa dilim kung saan may iyakan at pagngangalit ng ngipin.'”   Pagninilay: Ngayong Linggo ay World Day of the Poor. Inaanyayahan tayo ni Pope Francis na ilaan ang araw na ito para sa pananalangin at pagtulong sa mga kapatid nating dukha.  Sa ating Mabuting Balita ngayon, ipinaliwanag ni Hesus ang kahalagahan ng wastong paggamit ng ating mga talento at yaman sa pamamagitan ng isang talinghaga. Tulad ng mga tauhan sa talinghaga, binigyan tayo ng Diyos ng mga biyaya, hindi lamang para sa ating sariling kapakanan, kundi upang maglingkod sa Kanya at sa ating kapwa. Sa pagdiriwang natin ng World Day of the Poor, inaanyayahan tayo na maging mas sensitibo sa mga pangangailangan ng mga maralita sa ating paligid. Ito ay pagkakataon natin na ibahagi ang ating yaman at kakayahan, sa mga taong nangangailangan ng tulong at pagmamahal. Hindi po lahat ay may parehong kakayahan at yaman, pero ang mahalaga ay ang pagiging handa nating mag-ambag sa abot ng ating makakaya. Ang anumang maitutulong natin, gaano man ito kaliit, ay may halaga sa mga mata ng Diyos.     Fr. Rolly Garcia Jr. – Director of Biblical Apostolate of the Arch. of Manila  

Mag-ingat sa Paglilikod sa Diyos "Ang Diyos na gumawa ng sanlibutan at lahat ng naririto ay ang Panginoon ng langit at ng lupa, at hindi naninirahan sa mga templong ginawa ng tao.  Hindi rin siya nangangailangan ng anumang tulong o paglilingkod ng tao, sapagkat siya mismo ang nagbibigay ng buhay, hininga at lahat ng bagay sa sangkatauhan." (Mga Gawa 17:24-25)  Hindi natin niluluwalhati ang Diyos sa pamamagitan ng pagbibigay ng mga kailangan Niya, pero sa pananalangin ay Siya ang nagbibigay na kailangan natin at sa pagtitiwala sa Kanyang tugon, at namumuhay sa galak sa gayong pagaalaga, habang inilalaan natin ang ating buhay na mag pag-ibig para sa iba at sa pagtitiwala sa Kanyang tugon, at namumuhay sa galak sa gayong pagaalaga, habang inilalaan natin ang ating buhay na mag pag-ibig para sa iba. Nandito tayo sa puso ng magandang balita ng Christian Hedonism. Nais ng Diyos na tayo'y lumalapit sa kaniya kung tayo ay nangangailangan ng tulong upang maluwalhati Siya. "Kung kayo ay may bagabag, ako lagi ang tawagin;kayo'y aking ililigtas, ako'y inyong pupurihin.”(Awit 50:15). Ang kagulat-gulat na katotohanan ay kailangan nating maging maingat sa pag-iisip na kailangan tayo ng Diyos. Kailangan nating mag-ingat sa paglilikod sa Diyos,   at tayo ay maging maingat na hayaan Niya tayong pagsilbihan tayo, nang hindi natin nakawin ang kaluwalhatian na nararapat sa Kanya.  " Hindi rin siya nangangailangan ng anumang tulong o paglilingkod ng tao, sapagkat siya mismo ang nagbibigay ng buhay, hininga at lahat ng bagay sa sangkatauhan." (Mga gawa 17:25) Ito  katatawa sa pandinig. Halos lahat sa atin ay iniisip na ang paglilingkod sa Panginoon ay isang mabuting gawain. Pero hindi natin iniisip na ang paglilingkod sa kaniya ay nakaiinsulto sa kaniyang kakayahan. Ngunit ang pagbubulay sa tunay na kahulugan ng panalangin ay sinasabi ito ng payak.  Sa nobelang, Robinson Crusoe, ang paboritong mensahe ng bayani ay ang Awit 50:12-15 na nagbigay sa kaniya ng pag-asa noong siya ay na stranded sa isang isla. Sabi ng Diyos, "Kung ako ma'y nagugutom, hindi ko na sasabihin,yamang lahat sa daigdig na narito'y pawang akin. Ang karne ng mga toro, iyon ba'y aking pagkain? At ang inumin ko ba'y dugo ng mga kambing? Ang ihandog ninyo sa Diyos ay ang inyong pasalamat; ang pangakong handog ninyo ay tuparin ninyong lahat. Kung kayo ay may bagabag, ako lagi ang tawagin; kayo'y aking ililigtas,  ako'y inyong pupurihin." Ito ang kahulugan niyan; mayroon tayong ginagawa  na nakaiinsulto o minamaliit ang kaniyang kapangyarihan  bilang Diyos, na kailangan niya ang ating serbisyo. Oh gaano tayo dapat maingat na huwag nating binbinin ang dakilang biyaya ng Diyos ni Cristo. Sabi ni Hesus, "Sapagkat ang Anak ng Tao ay naparito hindi upang paglingkuran kundi upang maglingkod at upang mag-alay ng kanyang buhay para sa ikatutubos ng marami.” (Marcos 10:45) Ang layunin niya ay maging isang tagapaglingkod at mapunta sa kaniya ang kapurihan bilang isang tagapagbigay ng ating mga kailangan.  Devotional excerpted from Desiring God, page 168 This article was translated by Ma. Fatima G. Abello and was originally written by John Piper of Desiring God. To read the original version, click:  https://www.desiringgod.org/articles/beware-of-serving-god Ma. Fatima G. Abello is a third year student taking up Bachelor of Secondary Education Major in Filipino at Aklan State University.  She is an active school leader, writer, digital editor, and an academic achiever. Despite of her schedules, she delights in serving and knowing the Lord more. Being a member of Boracay Grace Baptist Church, she is part of their music team where she sings, plays instruments, as well as Teach children in Sunday schools. John Piper (@JohnPiper) is founder and teacher of desiringGod.org and chancellor of Bethelehem as pastor of Bethlehem Baptist Church, Minneapolis, Minnesota. He is author of more than 50 books, including Desiring God: Meditations of a Christian Hedonist and most recently Providence. 

Ang Gamit Para sa Mga Misyonero “Hindi ito kayang gawin ng tao, ngunit hindi ito imposible sa Diyos. Sapagkat ang lahat ng bagay ay kayang gawin ng Diyos.” (Marcos  10:27 MBBTAG)  Ang makapangyarihang biyaya ng Diyos ang nagbibigay buhay sa mga Christian Hedonist. Kung saan ang mga mananampalataya ay pinakaninanais nila ay maranasan ang makapangyarihang biyaya ng Diyos sa pamamagitan ng paglilingkod sa kaniya at pagtulong sa iba.  Ang mga Christian Hedonist  ay gusto ang"hindi ito dahil sa sarili kong kakayahan kundi dahil sa kagandahang-loob ng Diyos na nasa akin." (1 Corinto 15:10). Sila ay naniniwalang ang bunga ng kanilang ginagawa ay  para sa kapurihan ng  Diyos. ( 1 Corinto 3:7, Roma 11:36).  Nagiging masaya lang sila  kapag  sinabi ng Diyos na "Sapagkat wala kayong magagawa kung kayo'y hiwalay sa akin" (Juan 15:5). Sila ay tumatalon tulad ng isang tupa sa katotohanan na  ang Diyos ay kayang gawin ang lahat ng imposible.  Sinabi nila ito nang walang hinanakit," Kung sa aming sarili lamang ay wala kaming kakayahang gawin ito; subalit ang aming kakayahan ay kaloob ng Diyos." (2Corinto 3:5)  Noong sila ay umalis, wala nang makabibigay sa kanila ng tunay na kasiyahan kundi sabihin ito sa mga churches, "Wala akong pinapangahasang ipagmalaki kundi ang ginawa ni Cristo upang maakit ang mga Hentil na sumunod sa Diyos sa pamamagitan ng aking mga salita at gawa." (Roma 15:18)  "Hindi ito kayang gawin ng tao, ngunit hindi ito imposible sa Diyos. Sapagkat ang lahat ng bagay ay kayang gawin ng Diyos.”-- itong salita ng Diyos ang tunay na nagbibigay pag-aasa at pagkukumbaba sa ating sarili.  Ito ang lunas sa mga taong nawawalan ng pag-asa at gamot sa pagmamayabang --ito  ang perpektong gamot sa ng isang Misyonero.  Devotional excerpted from Desiring God, pages 235–236 This article was translated by Ma. Fatima G. Abello and was originally written by John Piper of Desiring God. To read the original version, click:  https://www.desiringgod.org/articles/medicine-for-the-missionary Ma. Fatima G. Abello is a third year student taking up Bachelor of Secondary Education Major in Filipino at Aklan State University.  She is an active school leader, writer, digital editor, and an academic achiever. Despite of her schedules, she delights in serving and knowing the Lord more. Being a member of Boracay Grace Baptist Church, she is part of their music team where she sings, plays instruments, as well as Teach children in Sunday schools. John Piper (@JohnPiper) is founder and teacher of desiringGod.org and chancellor of Bethelehem as pastor of Bethlehem Baptist Church, Minneapolis, Minnesota. He is author of more than 50 books, including Desiring God: Meditations of a Christian Hedonist and most recently Providence. 

Ang Katarungan ay Makakamtan Mga minamahal, huwag kayong maghihiganti; ipaubaya ninyo iyon sa galit ng Diyos. Sapagkat nasusulat, “Akin ang paghihiganti, ako ang gaganti, sabi ng Panginoon."(Roma 12:19 MBBTAG)  Lahat tayo ay may nagawang mali maaaring hindi lang isang beses. Halos lahat din siguro sa atin ay nagawan ng kasalanan ng isang tao subalit kahit minsan ay hindi sila humingi ng kapatawaran o gagawing tama ang kanilang pagkamamali.  Isa sa mga nagiging hadlang para takasan at kalimutan ang sakit at kapaitan ay lubos mong pinanghahawakan-- makatuwirang pinaniniwalaan-- na ang katarungan  ay kailangang makamtan, na ang moral fabric ng mundon sansinukob  ay malulutas kung ang mga tao ay kinakalimutan lang ang mga masasamang ginawa nila at panlilinlang sa iba. Ito ay isa sa mga hadlang upang magpatawad at alisin ang galit sa iyong puso. Ito ay hindi lang iisa. Mayroon tayong kasalanang kailangang harapin.  Ngunit ito ang totoong kasalanan. Minsan iniisip nating kung pababayaan natin ito, ang katarungan ay hindi natin makakamtan.  Kaya tayo ay kumikimkim ng galit, at paulit-ulit ang sinasabi ng may hinanakit: Dapat hindi ito nangyari; Hindi ito kailangang mangyari; mali ito; maling-mali ito. Paano siya nagiging masaya kung ako ay nagdudurusa? Ito ay mali. Ito ay hindi katanggap-tanggap. Hindi natin ito malilimutan. At ang galit natin ang lalason sa lahat ng bagay.  Ang sabi sa Roma 12:19 na ang Diyos ang aalis ng lahat ng ating pinapasan.  "huwag kayong maghihiganti; ipaubaya ninyo iyon sa galit ng Diyos." Ano nga ba ang ibig sabihin nito sa inyo?   Alisin mo ang dala-dala  mong galit, alisin mo ang mga bagay na magdudulot sa iyo ng sakit-- alisin mo, tanggalin mo-- ito ba ay nangangahulugang walang mali laban sa iyo, subalit mayroon.  Pero hindi ibig-sabihin na walang katarungan. Hindi ibig-sabihin na hindi ito maituwid.  Hindi ibig-sabihin na makatatakas sila sa mga ginawa nilang mali. Hindi ito matakasan.  Nais kong ipunto ay  kung tatanggalin mo na ang paghihinganti sa inyong mga puso, ang Diyos na ang bahala.  Hindi ito daan para maghiganti pero ito ang daan upang ibigay sa karapat-dapat na maghiganti.  "Ako ang gaganti", sabi ng Panginoon. Ipaubaya mo sa kaniya. Siya na ang bahala at ang katarungan ay makakamtan.  Ito ay isang maluwalhating  kaginhawaan. Hindi ko na kailangang dalhin ang lahat ng aking problema at pasakit. Ito ay tulad ng paghihingang maginhawa sa unang pagkatataon sa maraming dekadang lumipas. At sa wakas, malaya na ulit akong magmahal. Devotional excerpted from “Do Not Avenge Yourselves, But Give Place to Wrath” This article was translated by Ma. Fatima G. Abello and was originally written by John Piper of Desiring God. To read the original version, click: https://www.desiringgod.org/articles/justice-will-be-done Ma. Fatima G. Abello is a third year student taking up Bachelor of Secondary Education Major in Filipino at Aklan State University.  She is an active school leader, writer, digital editor, and an academic achiever. Despite of her schedules, she delights in serving and knowing the Lord more. Being a member of Boracay Grace Baptist Church, she is part of their music team where she sings, plays instruments, as well as Teach children in Sunday schools. John Piper (@JohnPiper) is founder and teacher of desiringGod.org and chancellor of Bethelehem as pastor of Bethlehem Baptist Church, Minneapolis, Minnesota. He is author of more than 50 books, including Desiring God: Meditations of a Christian Hedonist and most recently Providence

Mabuting Balita l Nobyembre 8, 2023 – Miyerkules l Ika-31 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Lucas 14:25-33 Habang naglalakad ang napakaraming tao na kasama ni Hesus, humarap siya sa kanila at sinabi: “Kung may dumating sa akin na di nagtatakwil sa pag-ibig sa kanyang ama at ina, at asawa at mga anak, at mga kapatid na lalaki at babae, at maging sa kanyang sarili, hindi siya puwedeng maging alagad ko. At hindi puwedeng maging alagad ko ang di nagpapasan ng kanyang krus sa pagsunod sa akin. “At paano kung may magbalak magtayo ng silungan ng bantay sa bukid? Hindi ba't uupo muna siya at tatantyahin ang gastos para malaman kung may sapat siya para maipatapos iyon? Sapagkat kung mailagay niya ang pundasyon at hindi naman niya iyon maipatapos, pagtatawanan lamang siya ng lahat: ‘Hayan ang nagsimulang magtayo at hindi na maipatapos.' At paano kung may haring nakikipagharap sa ibang hari? Hindi ba't uupo muna siya para mag-isip kung kaya niya at ng sampung libong kasama niya na harapin ang dumarating na may dalawampung libo? At kung hindi naman, malayo pa ang isa ay magpapadala na siya ng mga sugo para makipag-areglo. Gayon din sa inyo. Hindi puwedeng maging alagad ko ang di tumatalikod sa lahat sa kanya.”   Pagninilay: Naranasan nyo bang maging fan ng isang celebrity? Isa ka bang ARMY? – mga fans ng BTS – isang sikat ng korean boy band; o isa ka bang SWIFTY? – mga fans ni Taylor Swift, isang American pop singer. Nakakabilib ang suporta nila sa kanilang lodi – marami silang isinasakripisyo, nag-iipon para makapanood ng concert, o para makabili ng album at ibang merchandise. Sa dami nila, hindi na sila nakikilala ng kanilang idol. Sabi sa Mabuting Balita ngayon, “sumama kay Hesus ang napakaraming tao.” So, parang celebrity si Hesus at meron siyang mga loyal followers. Pero ibang-iba siya sa mga artista at kilalang singers. Hinarap niya ang mga sumusunod sa kanya at sinabi na hindi madali ang maging alagad niya. Mahirap ang requirements: Kailangan, siya ang number one sa buhay mo – hindi ang magulang, kapatid, asawa't anak, maging ang sarili. At hindi lang yan. Kailangan ding magpasan ng krus para makasunod sa kanya. Tanong nga ng mga kabataan, “keri bells ba natin yan?”  Kapanalig, hindi biro ang maging alagad ni Hesus! Pero alam n'yo ba? Kapag tinalikuran mo ang lahat ng mahalaga at minamahal mo para kay Kristo, ibabalik niyang lahat nang mas ganap sa iyo, wastong sukat, siksik, liglig, at umaapaw ang biyaya dito sa lupa pati na sa langit!  Kaya, tara na! Manalangin tayo: Panginoon, bigyan mo kami ng lakas at tibay ng loob upang sundan ka sa araw-araw. Amen.    -Sr. Rose Agtarap, fsp l Daughters of St. Paul

Mabuting Balita l Nobyembre 7, 2023 – Martes l Ika-31 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: LUCAS 14,15-24 Sinabi kay Hesus ng isa sa mga inanyayahan: “Mapalad ang mga makakasalo sa bangkete ng Kaharian ng Diyos!” Sumagot si Hesus: “May isang taong naghanda ng isang malaking bangkete at marami siyang kinumbida. Sa oras ng handaan, pinapunta niya ang kanyang katulong para sabihin sa mga imbitado: ‘Tayo na't handa na ang lahat. Ngunit parang sabay-sabay namang nagdahilan ang lahat. Sinabi ng una. ‘Bumili ako ng bukid at kailangan kong pumunta para tingnan iyon. Pasensya ka na.' Sinabi naman ng isa. ‘Bumili ako ng limang pares na bakang pang-araro at pasusubukan ko ang mga ito. Pasensya ka na.' Sinabi ng isa pa: ‘Bagong kasal ako kaya hindi ako makakapunta.' Pagbalik ng katulong, ibinalita niya ang lahat ng ito sa kanyang panginoon. Galit na galit ang maysambahayanan at sinabi sa kanyang katulong: ‘Pumunta ka agad sa mga liwasan at mga lansangan ng lunsod at papasukin mo rito ang mga dukha, mga balewala, mga bulag at mga pilay.' At pagkatapos ay sinabi ng katulong: ‘Nagawa na ang ipinag-utos mo at may lugar pa rin.' Sumagot sa kanya ang panginoon: ‘Lumabas ka sa mga daan at mga bakuran at pilitin mong pumasok ang mga tao para mapuno ang bahay ko.' Sapagkat sinasabi ko sa inyo: walang sinuman sa mga ginoong iyon na kinumbida ko ang makakatikim ng aking handa.'”   Pagninilay: Napakahilig nating mga Pilipino sa mga handaan. Lahat ng okasyon – kaarawan, binyag, kasal, at libing – tiyak hindi kumpleto, kung walang salo-salo. Pagkatapos ng Misa, mesa! Kaya kung may magkukumbida sa pista o kainan, napakahirap tumanggi, lalo na kung mahalaga o minamahal natin ang nag-anyaya. Sa Mabuting Balita, natunghayan natin kung paanong inihambing ni Hesus ang Kaharian ng Diyos sa isang malaking piging na kung saan ang lahat ay imbitado. Ang nakalulungkot rito, ang maituturing na “mortal sin” sa ganitong okasyon: ang tumanggi! Ang nagpatindi pa rito, may iba't ibang prayoridad ang mga inimbita kaysa makasama at makasalo ang lalaking nagmagandang-loob na anyayahan sila.   Mga kapanalig, araw-araw tayong inaanyayahan ng Diyos na makapiling Siya sa piging ng pagmamahal. Hindi po ito nangangahulugang araw-araw tayong magsisimba! Sa halip, sa tuwing pinipili nating ibigin ang ating makulit na asawa't mga anak, magulong kamag-aral o ang nakakainis at toxic na katrabaho, nakikiisa at nakikisalo tayo sa Diyos, na unang tumatawag at unang umiibig sa atin. Ito ang sikreto ng kabanalan!  Sa araw na ito, hilingin natin sa Diyos na maging sensitibo sa Kanyang mga paanyaya't inspirasyon, upang makatugon tayo nang buong pagmamahal. Huwag nawa natin palampasin ng pagkakataong makasama ang Diyos ngayon; piliing umibig – piliing maging banal.    -Cl. Russel Patolot, SSP l Society of St. Paul    

Mabuting Balita l Nobyembre 5, 2023 – Ika-31 na Linggo sa Karaniwang Panahon(A) Ebanghelyo: Mateo 23:1-12 Sinabi ni Hesus sa mga tao at sa kanyang mga alagad: “Ang mga guro ng Batas at mga Pariseo ang umupo sa puwesto ni Moises. Pakinggan at gawin ang lahat nilang sinasabi subalit huwag silang pamarisan sapagkat nagsasalita sila pero hindi naman ginagawa. Naghahanda sila ng mabibigat na pasanin at ipinapatong sa mga balikat ng mga tao. Ngunit hindi nila ikinikilos ni isang daliri para galawin ang mga iyon. Pakitantao lamang ang lahat nilang ginagawa; dahil dito, malalapad na laso ng Kasulatan ang gusto nila para sa kanilang noo, at mahahabang palawait sa kanilang balabal. Gusto nilang mabigyan ng pangunahing lugar o upuan sa mga piging at sa sinagoga. Ikinatutuwa rin nilang mabati sa mga liwasan at matawag na guro ng mga tao. “Huwag kayong patawag na 'guro' sapagkat iisa lamang ang Guro ninyo at magkakapatid kayong lahat. Huwag din ninyong tawaging 'ama' ang sinuman sa mundo sapagkat iisa lamang ang inyong Ama, siya na nasa Langit. Huwag din kayong patawag na 'gabay' sapagkat iisa lamang ang inyong Patnubay, si Kristo. Maging alipin ninyo ang pinakadakila sa inyo. Sapagkat ibababa ang magpapakataas at itataas ang nagpapakababa.”  Pagninilay: Sa ating Mabuting Balita ngayon, napakinggan natin ang pangaral ni Hesus tungkol sa kababaang-loob.  Nagbigay siya ng babala tungkol sa mga saserdote at mga Pariseo na mapagpanggap at mapagmataas, nagtuturo sila ng batas, pero hindi naman sila sumusunod sa kanilang mga itinuturo.  Mga kapanalig, sa ating buhay, tayo rin ay may mga tungkulin at responsibilidad, gaya ng mga pinuno noong panahon ni Hesus.  Pero dapat nating tandaan, na ang kababaang-loob ay mahalaga. Hindi sapat na tayo ay nagtuturo ng mabuti at tama, kundi tayo rin ay dapat maging halimbawa ng mga tapat na alagad ng Panginoon. Inaanyayahan tayo ng Panginoon na maging mga lingkod ng isa't isa. Dapat nating paglingkuran ang isa't-isa nang may pagmamahalan at kababaang-loob. Ang tunay na kapayapaan at kagalakan ay natatamo natin sa pamamagitan ng pagiging tapat na mga lingkod ng Diyos at ng kapwa natin.   -            Fr. Rolly Garcia Jr. – Director of Biblical Apostolate of the Arch. of Manila    

Mabuting Balita l Nobyembre 4, 2023 – Sabado l Ika-30 na Linggo sa Karaniwang Panahon Maituturing mo ba ang sarili mo na isang taong mapagkumbaba? Maligayang araw ng Sabado kapanalig.  Ikaapat ngayon ng Nobyembre, ginugunita natin si San Carlos Borromeo, na isang Obispo.  Bilang obispo, naniniwala siya, na ang mga pang-aabuso sa Simbahan ay dulot ng kamangmangan ng ilang kaparian.  Kaya nagtatag siya ng mga seminaryo, kolehiyo at mga komunidad para sa edukasyon ng mga naghahanda para sa Banal na Orden.  Siya ang patron ng mga katekista at ng mga catechumens.  Pasalamatan natin ang Diyos sa banal na ito, at sa tulong ng kanyang panalangin hilingin nating lumago tayo sa kababaang-loob at pagsunod sa kalooban ng Diyos.  Ito po si Sr. Lines ng Daughters of St. Paul na nag-aanyayang samahan kami sa maikling pagninilay ng Mabuting Balita ngayon Ebanghelyo: Lucas 14:1, 7-11 Isang Araw ng Pahinga, pumasok si Hesus sa bahay ng isang pinuno ng mga Pariseo para kumain, at minanmanan naman nila siya. May talinghaga siyang sinabi nang mapuna niyang pinipili ng mga inimbita ang mga unang puwesto: “Kung anyayahan ka sa isang kasalan, huwag kang lumagay sa unang puwesto. Baka may kinumbidang mas importante kaysa sa iyo, at darating ang kumumbida sa inyong dalawa para sabihing ‘ibigay mo sa kanya ang puwestong ito.' Kaya mapapahiya ka't pupunta sa huling puwesto. Sa halip, kung anyayahan ka, sa huling puwesto ka pumunta sapagkat pagdating ng kumumbida sa iyo, sasabihin niya sa iyo: ‘Kaibigan, lumapit ka pa.' Kaya mapararangalan ka sa harap ng lahat ng inanyayahan. Sapagkat ibababa ang lahat ng nagpapakataas at itataas ang nagpapakababa.” Sinabi ni Hesus sa puno ng mga Pariseo na nag-anyaya sa kanya: “Kung maghahanda ka ng tanghalian o hapunan, huwag mga kaibigan mo o mga kapatid mo o mga kamag-anak mo o mayayamang kapitbahay ang iyong kumbidahin, baka kumbidahin ka rin nila at susuklian ka. Kung maghahanda ka, mga dukha, mga bale-wala, mga pilay at mga bulag ang kumbidahin mo at magiging mapalad ka dahil hindi ka nila masusuklian ngunit sa pagkabuhay ng mga mabuti ka susuklian.

Mabuting Balita l Nobyembre 2, 2023 – Huwebes l Ika-30 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Mateo 25:31-46 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Pagdating ng Anak ng Tao sa kanyang Kaluwalhatian kasama ang lahat niyang mga anghel, uupo siya sa maluwalhati niyang trono. Dadalhin sa harap niya ang lahat ng bansa at parang isang pastol na inihihiwalay niya ang mga tupa sa mga kambing, gayundin niya paghihiwalayin ang mga tao. Ilalagay niya ang mga tupa sa kanan niya at ang mga kambing sa kaliwa. Sasabihin ng Hari sa mga nasa kanan niya: 'Halikayo, pinagpala ng aking Ama! Manahin ninyo ang kahariang inihanda para sa inyo mula pa sa simula ng daigdig. Sapagkat nagugutom ako at inyong pinakain, nauhaw ako at inyong pinainom. Naging dayuhan ako at pinatuloy ninyo ako. Nang ako'y hubad, dinamitan ninyo ako. Nang may sakit ako, binisita ninyo ako. Nang ako'y nasa bilangguan, dinalaw ninyo ako.' At itatanong sa kanya ng mabubuti; 'Panginoon, kailan ka namin nakitang nagugutom at pinakain, nauuhaw at pinainom, isang dayuhan at pinatuloy, at walang suot at dinamitan? Kailan ka namin nakitang maysakit o nasa bilangguan at nilapitan?' Sasagutin sila ng Hari: ‘Talagang sinasabi ko sa inyo: anuman ang gawin ninyo sa isa sa maliliit na ito na mga kapatid ko, sa akin ninyo ginawa.' Pagkatapos ay sasabihin naman niya sa mga nasa kaliwa niya: 'Mga isinumpa, lumayas kayo sa harap ko papunta sa apoy na walang katapusan na inihanda para sa diyablo at sa mga anghel nito. Sapagkat nagutom ako at di ninyo ako binigyan ng makakain, nauhaw at di Ninyo ako pinainom, naging dayuhan ako at di ninyo pinatuloy, maysakit at nasa bilangguan at di ninyo binisita.' Kaya itatanong din nila: 'Panginoon, kailan ka namin nakitang nagugutom, nauuhaw, dayuhan, hubad, may sakit o nakabilanggo at di namin pinaglingkuran?' Sasagutin sila ng Hari: 'Talagang sinasabi ko sa inyo, anuman ang di ninyo ginawa sa isa sa maliliit na ito, hindi ninyo ginawa sa akin.' At pupunta ang mga ito sa walang hanggang parusa, ngunit sa walang hanggang buhay naman ang mga makatarungan.”  Pagninilay: Sa aming pastoral exposure sa Catarman, Samar, inaatasan kami ng kura paroko na basbasan ang mga puntod ng mga yumao sa mga baryong kinasasakupan ng parokya sa araw ng Undas. At dahil magkakalayo ang mga puntod, inabot din po kami ng halos buong araw sa paglalakad. Habang kami ay tumatawid ng ilog pauwi, meron kaming nakasalubong na bata, siguro mga walo or siyam na taong gulang. At tinanong ko siya kung ano ang kanyang pangalan. “Usting,” sagot ng bata. ‘Yon po ang kanyang palayaw ang kanyang totoong pangalan ay Justin. Bigla ko pong naalala ang yumaong seminarista na kasama ko sa seminary noon na ang pangalan din ay Justin. Iniisip ko na baka papatawid na din si Justin sa ilog ng purgatoryo patungo sa pampang ng buhay na walang hanggan. Sa ebanghelyong ating narinig, sinasabi na sa Araw ng Paghuhukom, pagbubukud-bukurin ang mga tao, tulad ng ginagawa ng pastol sa mga tupa at mga kambing. Ang mga tupa ay “makakatawid ng ilog” patungo sa kaharian ng Diyos at ang kambing ay mananatili sa “madilim na tubig” ng kapahamakan. At papaanong makakatawid ang mga tupa patungo sa buhay na walang hanggan? Dahil nakita nila ang mukha ng Diyos sa mga taong nagugutom, nauuhaw, walang maisuot, nasa bilangguan, may karamdaman, at tinugunan ang kanilang pangangailangan. Sila ang mga taong iniwan ang pampang ng pagkamakasarili at tumawid patungo sa pampang ng pagbibigay ng sarili.  Habang tayo'y nananalangin sa pagtawid ng ating mga mahal sa yumao patungo sa buhay na walang hanggan, hingin din natin ang kanilang tulong at paggabay sa mga pagtatawid natin sa mundong ito—na lisanin ang pampang ng kasakiman patungong pagiging bukas-palad, na lisanin ang ilog ng kapalaluan patungong pampang ng kapakumbabaan, na lisanin ang pampang ng kadiliman ng kasalanan at tumawid patungong liwanag.    

Mabuting Balita l Oktubre 26, 2023 – Huwebes l Ika-29 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Lucas 12:49-53 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Dumating ako upang maghagis ng apoy sa lupa, at ganoon na lamang ang pagnanais kong magliyab na sana ito! Ngunit dapat akong mabinyagan ng isang binyag, at ganoon na lamang ang pagkabalisa ko hanggang hindi ito nagaganap! Sa akala ba ninyo'y dumating ako para magbigay ng kapayapaan sa lupa? Hindi, sinasabi ko sa inyo, Kundi paghihiwa-hiwalay! Sapagkat mula ngayo'y magkakahati-hati ang limang nasa isang sambayanan, tatlo laban sa dalawa at dalawa laban sa tatlo; magkakahati-hati sila; ama laban sa anak na lalaki at anak na lalaki laban sa ama, ina laban sa anak na babae at anak na babae laban sa ina, biyenang babae laban sa kanyang manugang na babae at manugang na babae laban sa biyenang babae.” Pagninilay: Sa unang pandinig, tila hindi Mabuting Balita ang hatid ng ebanghelyo. Dahil sinabi ni Hesus na sa Kanyang pagdating, hindi kapayapaan ang Kanyang dala kundi pagkakahiwa-hiwalay, magkakahati-hati ang sambahayan: ang anak na lalaki laban sa ama, ina laban sa anak na babae, at biyenang babae laban sa manugang na babae.  Kung papansinin natin ang mga sambahayan ngayon – totoong nangyayari ang pagkakahati-hating ito.  Pero ito nga ba talaga ang hatid ng Panginoon sa atin, ang maghasik ng kaguluhan?  Mga kapatid, huwag nating gawing literal ang pag-unawa sa mga katagang binanggit ni Jesus.  Sa halip dapat natin itong unawain na kapag sineryoso nating sundin ang Kanyang mga itinuturo, at mamuhay tayo nang naaayon sa Kanyang kalooban at pamantayan – siguradong maraming sasalungat at uusig sa atin, maging sa loob ng ating tahanan.  Halimbawa sa ugnayan ng pamilya, nagkakaroon ng mga pagkakahati-hati sa tuwing hindi magtugma ang prinsipyo at mga pinapahalagahan ng bawat miyembro. Lahat nag-aangkin na sila'y tama, walang gustong magparaya, walang gusting makinig.  Ang resulta katakot-takot na away na minsan humahantong pa sa samaan ng loob at hiwalayan.  Gayundin ang nangyayari sa ugnayan ng ating Pamahalaan at Simbahan.  Maraming usapin sa lipunan na magkaiba ang paninindigan ng pamahalaan at Simbahan. Katulad ng pagpapahalaga sa buhay ng tao, ang mainit na usapin tungkol sa diborsyo, ang umiiral na human rights violations tulad ng red tagging, harassment of activists at journalists at marami pang iba.  Dahil hindi magtugma ang mga pinahahalagahan at priyoridad - nagdudulot ito ng tensiyon sa pagitan ng magkabilang panig.  Mga kapatid, isang malaking hamon ito sa atin. Na sa kabila ng mga pagsalungat at pagkakahati-hating ating nararanasan, panghawakan natin ang turo ng Panginoon.  Ito ang magsisilbing gabay natin na piliin ang tama at mabuti sa kabila ng magkakaibang paninindigan at pinahahalagahan sa ating lipunan.   

Mabuting Balita l Oktubre 21, 2023 – Sabado l Ika-28 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Lucas 12,8-12 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Sinasabi ko sa inyo: sinumang kumilala sa akin sa harap ng mga tao ay kikilalanin din ng Anak ng Tao sa harap ng mga anghel ng Diyos. At ang ayaw kumilala sa akin sa harap ng mga tao'y hindi rin kikilalanin sa harap ng mga anghel ng Diyos. Patatawarin ang sinumang magsasalita laban sa Anak ng Tao ngunit hindi patatawarin ang lumait sa Espiritu Santo. Dalhin man nila kayo sa harap ng mga may makapangyarihan, huwag kayong mabalisa kung paano ninyo ipagtatanggol ang sarili o kung ano ang inyong sasabihin. Sapagkat ang Espiritu Santo ang magtuturo sa inyo sa oras na iyon ng dapat na sabihin.” Pagninilay: Mga kapatid, tumutukoy sa isang uri ng kasalanan na walang kapatawaran ang “paglait sa Espiritu Santo.” Sa ating buhay Kristiyano, madalas nating naririnig sa mga turo ni Hesus at sa homiliya ng mga pari ang kahalagahan ng salitang pagpapatawad. Dahil ang pagpapatawad ang syang nagiging susi ng pagkakaroon ng kapayapaan sa puso. Totoo! Ang Diyos ay maawain at mapagpatawad sa anumang kasalanang nagawa natin, at ang kanyang awa at habag ay di masukat ninuman, at walang hangganan. Pero ipinahihiwatig sa atin ng Ebanghelyo ngayon, na matatamasa lamang natin ang awa at kapatawaran ng Diyos, kung marunong tayong magpakumbaba sa kanyang harapan, at taos-pusong nagsisisi sa mga kasalanang nagawa. Laging handang magpatawad ang Diyos, at muli tayong yayakapin at ihihilig sa kanyang puso. Pero ang sinumang nilalang, na binabalewala ang walang hanggang-awa at habag ng Dyos, ang syang pinagmumulan ng kasalanan laban sa Espiritu Santo.  Ito ang naging kasalanan ng mga mapagmataas na anghel, kaya naman itinapon sila sa naglalagablab at di napapawing apoy ng impiyerno. Mga kapatid, ang mga kampon ng kasamaan ay walang-sawang tinutukso tayo, upang ipagpatuloy ang mga nakagawiang kasalanan.  Sinisikap nilang mawalan tayo ng pag-asa, na tayo'y mapapatawad pa ng Diyos.  Ginagawa nila ito, upang makapiling nila tayo sa impiyerno at saktan ang damdamin ng Diyos.   Nawa mga kapatid, huwag tayong mawawalan ng pag asa sa Diyos, na patuloy na nagmamahal at walang sawang nagbubuhos ng kanyang awa at habag sa atin. Lagi nawa nating tatandaan, na kahit si Hesus ay tinukso din ni satanas sa ilang, pero hindi siya nawalan ng pag-asa at tiwala sa awa at habag ng Dyos.  Suriin natin ang ating mga sarili lalo na sa mga panahong isinasantabi natin ang Diyos sa ating buhay dahil sa kawalan ng pag asa na tayo'y mapapatawad pa. Muli tayong lumapit sa kanya nang may kababaang loob at humingi ng tawad. Amen.  

Mabuting Balita l Oktubre 16, 2023 – Lunes l Ika-28 na Linggo sa Karaniwang Panahon Ebanghelyo: Lucas 11: 29-32 Nang dumadagsa na ang mga tao, nagsimulang magsalita si Hesus: “Masamang lahi ang lahing ito; humihingi ito ng palatandaan subalit walang ibang palatandaang ibibigay dito kundi ang palatandaan ni Jonas. At kung paanong naging palatandaan si Jonas para sa mga taga-Ninive, gayundin naman ang Anak ng Tao para sa mga tao sa kasalukuyan. Sa paghuhukom, babangon ang Reyna ng Timog kasama ng mga lalaki ng lahing ito at hahatulan sila. Sapagkat dumating s'ya mula sa kabilang dulo ng mundo para masaksihan ang karunungan ni Solomon. Sa paghuhukom, babangon ang mga lalaking taga-Ninive kasama ng salinlahing ito at hahatulan nila ito dahil nagbalik-loob sila sa pangangaral ni Jonas; at dito'y may mas dakila pa kay Jonas.”   Pagninilay:  “Sige nga, patunayan mo.” Isang paraan ng pagsasabing hindi ka naniniwala hangga't hindi mapatunayang totoo ang sinasabi sa'yo. Sa ibang salita – wala kang tiwala sa taong kausap mo –hindi siya kapanipaniwala para sa yo. Sa parte ng sinasabihan mo nito, kung seryoso siya sa pagsasabi ng katotohanan o sa pagbibigay ng babala sa'yo, puwedeng iba-iba ang maging reaksyon niya. Kung wala siyang pakialam, maniwala ka man o hindi, malamang hindi siya magsasayang ng oras, para patunayan na totoo ang sinasabi niya. Pero kung may concern siya sa'yo, o mahalagang papaniwalain ka – hahaba pa ang usapan para lang makumbinsi ka. Sa Mabuting Balita natin ngayon, wala alin man dito ang reaksyon ni Hesus, sa mga naghahanap ng tanda (o sign). Tinawag niyang masama ang henerasyong may ganitong pag-iisip. At wala rin silang mapapalang tanda bukod sa tanda ni Propeta Jonas. Alam ni Hesus na ang paghahanap ng tanda ay pag-iwas sa tawag niyang magsisi, magbagong loob, makinig sa Mabuting Balita na sinabi niya bago ang tekstong ito (Lk 27-28). Bakit? Kasi may kakailanganin silang baguhin, iwasan, mga masasamang bisyong dapat paglabanan. Ito ang mga bagay na nagdudulot ng mga panandaliang saya sa buhay, pero nakakasama sa ating buhay espiritwal. Pero dahil komportable na tayo na gawin ang mga ito, mas madaling piliin na manatili at wag ng baguhin. Mga kapanalig, isa lang naman ang gusto ni Hesus sa atin, kaya niya sinasabi ito – na magbalik loob ang mga makasalanan, upang makasama tayong lahat sa piling ng Diyos.   Manalangin tayo:  Panginoong Hesus, tulungan nyo po kaming mabuksan ang aming isip, na huwag magbingi-bingihan sa tawag nyong pagsisisi at pagbabalik loob sa Diyos at biyayaan kami ng paghahangad na makasama kayo sa buhay na walang hanggan. Amen.    -Sr. Reajoy San Luis, fsp l Daughters of St. Paul        

Mabuting Balita l Setyembre 10, 2023 – Ika-23 Linggo sa Karaniwang Panahon #MabutingBalita #DaughtersOfStPaulPhilippines #PaulinesPH  Ebanghelyo: Mateo 18:15-20 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: Kung nagkasala sa iyo ang iyong kapatid, puntahan mo siya at kausapin nang sarilinan; at kung makinig siya sa iyo, tinubo mo na ang iyong kapatid. Kung hindi naman siya makinig sa iyo, magsama ka ng dalawa o tatlo para lutasin ang kaso sa pagsaksi ng dalawa o tatlo. Kung tatanggi siyang makinig sa kanila, sabihin ito sa Iglesya; at kung hindi pa rin s'ya makikinig sa Iglesya, ituring siyang pagano o publikano. Talagang sinasabi ko sa inyo: ang talian n'yo sa lupa ay matatali rin sa Langit, at ang kalagan n'yo dito sa lupa ay kakalagan din sa Langit. Sinasabi ko rin sa inyo: kung dito sa lupa ay may dalawa sa inyo nagkakaisang humihingi ng anuman, gagawin ito para sa kanila ng aking Amang nasa Langit. Sapagkat kung saan may dalawa o tatlong nagkakatipon sa Pangalan ko, kapiling nila ako.”  Pagninilay: Ngayong araw, binibigyang-diin ni Hesus ang kahalagahan ng pagpapatawad at pagkakaisa. Sa Mabuting Balita, itinuturo sa atin ni Hesus ang tamang proseso ng pagtutuwid ng mali o pagkakasala, sa pagitan ng mga magkapatid sa pananampalataya. Una, ipinapaalala sa atin ni Hesus na kailangang lapitan natin ng tahimik at may pagmamahal ang ating kapatid kung nagkasala ito. Hindi dapat agad natin itong i-marites sa iba o ipagkalat sa social media. Kundi, ibahagi natin ang mga pangyayari nang may pagmamahal at layuning ayusin ang pagkakamali. Pangalawa, kung sakaling hindi pa rin magka-ayos, dalhin natin ito sa harap ng iba pang mga kapatid. Magsama tayo ng mga taong may mabuting layunin at malasakit sa pagtutuwid. Huwag natin itong ikahiya, dahil ito'y para rin sa ikabubuti ng lahat. Pangatlo, sa oras na hindi pa rin matapos ang pag-uusap, isama na natin sa simbahan. Hayaan nating maging bahagi ng proseso ang ating komunidad upang maging patas at wasto ang paglutas sa anumang pagkakamali. Magkagayon, binibigyang-pansin natin ang napakagandang pangako ni Hesus: "Kung dalawa sa inyong magkakasundo dito sa lupa hinggil sa alinmang bagay na hihingin, ito'y ibibigay sa kanila ng aking Amang nasa langit." Muli, ipinapaalala sa atin ni Hesus na ang pagkakaisa at pagtutulungan ay nagdadala ng kapangyarihan at pagpapala mula sa Diyos. Mga kapanalig, alalahanin natin ang mensahe ng Mabuting Balita ngayon: magpatawad, maging tapat, at magkaisa. Sa ganitong paraan, mapananatili natin ang pagiging maligaya at mapayapa sa ating mga puso at isipan, dahil binubuklod tayo ng pag-ibig at biyayang mula sa ating Panginoon. – Fr. Brian Paul Tayag, ssp l Society of St. Paul

Mabuting Balita l Setyembre 2, 2023 – Sabado ng Ika-21 Linggo sa Karaniwang Panahon #MabutingBalita #DaughtersOfStPaulPhilippines #PaulinesPH   Ebanghelyo: Mateo 25:14-30 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Ipagpalagay natin na may isang tao, na bago mangibambayan ay tinawag ang kanyang mga katulong at ipinagkatiwala sa kanila ang kanyang mga ari-arian. Limang talentong pilak ang ibinigay niya sa una, dalawa naman sa isa pa, at isa sa pangatlo, batay sa kaya ng bawat isa. At saka umalis. Pagkaraan ng matagal na panahon, bumalik ang amo ng mga katulong na ito at hiningan sila ng pagsusulit. Kaya lumapit ang nakatanggap ng limang talento dala ang tinubong lima pang bareta at sinabi: ‘Panginoon ipinagkatiwala mong limang bareta sa akin at tingnan mo, tumubo pa ako ng limang talento.' Sumagot ang amo: ‘Mabuti, mabait at matapat na katulong; dahil naging tapat ka sa kaunting bagay, pagkakatiwalaan kita ng higit pa rito. Halika at makibahagi sa kaligayahan ng iyong panginoon.' Sa bandang huli, dumating ang nakatanggap ng isang talento at nagsabi: ‘Panginoon, alam kong mahigpit kang tao, inaani mo ang di mo itinanim at nililikom ang hindi mo ipinagnenegosyo, natakot ako kaya itinago ko yong talento sa lupa. Heto ang sa iyo.' Ngunit sinagot siya ng kanyang amo: ‘Masama at walang kuwentang katulong. Kaya kunin ang talento sa kanya at ibigay ito sa may sampu pa. Sapagkat sa sinumang meron, bibigyan pa s'ya at magkakaroon ng sagana, ngunit ang wala, maging ang sa kanya ay aagawin sa kanya. Para sa walang silbing katulong, itapon siya sa dilim kung saan may iyakan at pagngangalit ng ngipin.'”   Pagninilay: Kapanalig, may isang kanta na ang sabi: “It's not what you got, it's how you use it.” May katotohanan, di ba? “Hindi sa kung ano ang meron ka, kundi kung paano mo'ng ginagamit ang nasa iyo na.” Sa pinagkatiwalang mga talento sa tatlong alipin, maaari natin itong tingnan sa perspektibo ng pagsusulit ng kalooban. May tatlong bagay na dapat isaalang-alang at doon ka makakapasa. Una, Utang na Loob. Sa halagang ibinigay sa iyo, matuto kang tumanaw ng utang na loob. Ikalawa, Kagandahang-loob. Sa nagbigay ng talento, iwasang maging judgmental. Kung mahigpit siya, baka may dahilan siya. Ang mahalaga, nagmamagandang-loob kang tumalima sa niloloob niya.  Ikatlo, Lakas-loob. Isantabi ang takot at mga ligalig. Maging masigasig. I-push mo ang pagiging mapanlikha.  Kapanalig, kung tutuusin, araw-araw mayroon tayong pagsusulit ng kalooban.  Matatawag natin itong examination of conscience. Tinatawag din natin itong pagsusulit ng budhi. Para tayong gumagamit ng flashlight. Halimbawa, sa paano'ng paraan mo ipinahayag ang iyong utang na loob sa Diyos at sa kapwa? Ano'ng kagandahang-loob ang inalay mo ngayon sa iyong pamilya, o sa isang nangangailangan? Sa moment of truth ngayon, sa paano'ng paraan mo ginagamit ang iyong lakas-loob? Kay laking halaga ng kalooban na inihandog sa atin ng ating mapagkaloob na Diyos, Kaya't pakaingatan natin para sa oras na siyasatin ng Diyos ang ating kalooban, busilak na kalooban ang kanyang matutunghayan. - Sr. Gemmaria dela Cruz, fsp l Daughters of St. Paul  

Mabuting Balita l Setyembre 3, 2023 – Linggo ng Ika-22 Linggo sa Karaniwang Panahon #MabutingBalita #DaughtersOfStPaulPhilippines #PaulinesPH  Ebanghelyo:  Mateo 16:21-27 Ipinaalam ni Hesukristo sa kanyang mga alagad na kailangan siyang pumunta sa Jerusalem: pahihirapan siya ng mga Matatanda ng mga Judio, ng mga Punong-pari at ng mga guro ng Batas. Papatayin siya at muling babangon sa ikatlong araw. Dinala naman siya ni Pedro sa isang tabi at sinimulang pagsabihan: “Huwag sana, Panginoon! Hindi ito pupuwede.” Ngunit hinarap ni Hesus si Pedro at sinabi sa kanya: “Sa likod ko Satanas! At baka mo pa ako tisurin. Hindi sa Diyos galing ang iyong iniisip kundi mula sa tao.” At sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Kung may ibig sumunod sa akin, itakwil ang kanyang sarili at kunin ang kanyang krus upang sumunod sa akin. Sapagkat ang naghahangad na magligtas ng kanyang sarili ang mawawalan nito ngunit ang naghahangad na mawalan nito ang makakatagpo nito. Ano ang pakinabang ng tao tubuin man niya ang buong daigdig kung sarili naman niya ang mawala? Sa ano maipagpapalit ng tao ang kanyang sarili? Darating nga ang Anak ng Tao taglay ang kaluwalhatian ng kanyang Ama at kasama rin ang kanyang mga banal na Anghel, at doon niya gagantimpalaan ang bawat isa ayon sa kanyang mga gawa.   Pagninilay: Sa ating Mabuting Balita ngayon, ipinahayag ni Hesus ang kanyang paghihirap, kamatayan, at muling pagkabuhay sa kanyang mga alagad. Makikita natin dito ang dalawang mahahalagang aral na maaari nating gamitin sa ating buhay bilang mga Kristiyano.  Una, tungkol sa pagsunod sa kalooban ng Diyos. Nang marinig ni Pedro ang sinabi ni Hesus hindi niya matanggap na ang kanyang Panginoon ay magdurusa at mamamatay. Pero sinabi ni Hesus kay Pedro na siya ay nag-iisip ayon sa mga bagay ng tao, at hindi sa mga bagay ng Diyos. Bilang mga alagad ni Hesus, tinatawag tayo na sumunod sa kanyang halimbawa at tanggapin ang kanyang kalooban para sa atin. Hindi natin dapat ipaglaban ang ating sariling gusto o interes, kundi magtiwala sa kanya, na may mas mainam na layunin siya para sa atin. Ikalawa, tungkol sa pagpapasan ng ating krus. Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad na kung sino man ang nagnanais na sumunod sa kanya, dapat itakwil niya ang kanyang sarili, pasanin ang kanyang krus, at sumunod sa kanya. Ang pagpapasan ng krus ay hindi lamang tungkol sa pagtitiis ng mga hirap o problema, kundi pati na rin sa pag-ibig at paglilingkod. Ang bawat isa sa atin ay may iba't ibang uri ng krus na dapat dalhin: maaaring ito ay isang sakit, isang pagsubok, isang responsibilidad, o isang hamon. Ang mahalaga ay hindi natin ito dalhin nang mag-isa, kundi kasama si Hesus na siyang nagbigay ng halimbawa at lakas para sa atin. Mga kapanalig, nawa'y maging inspirasyon natin ang salita ng Diyos upang sumunod kay Hesus nang may pananampalataya at pag-asa. Amen. - Fr. Rolly Garcia Jr. | Director, Biblical Apostolate - Archdiocese of Manila

Mabuting Balita l Agosto 30, 2023 Miyerkules sa Ika-21 Linggo ng Karaniwang Panahon Santa Juana ((Jeanne) Jugan Ebanghelyo: Mt 23:27-32 At sinabi ni Hesus: “Kawawa kayong mga guro ng Batas at mga Pariseo, kayong mga mapagkunwari! Para kayong mga pinaputing libingan na maganda sa labas subalit puno ng buto ng mga patay at ng iba pang karumihan ang loob. Gayundin naman, mukha kayong mga taong banal subalit puno naman ng pagkukunwari at kasamaan ang kalooban. Kawawa kayong mga guro ng Batas at mga Pariseo, kayong mga mapagkunwari! Nagtatayo kayo ng mga monumento para sa Mga Propeta at pinapalamutian ang mga bantayog ng mga banal na tao. Sinasabi ninyo: ‘Kung tayo ang nabuhay sa panahon ng ating mga ninuno, hindi sana sumang-ayon na patayin ang mga Propeta.' Kaya kayo ang umaamin na mga anak kayo ng mga pumatay sa Mga Propeta. At ngayon, tapusin ninyo ang sinimulan ng inyong mga ninuno.   Pagninilay: “Sawimpalad kayo, mga Eskriba at mga Pariseo, mga mapagbalatkayo! Sapagkat katulad ninyo ang mga libingang pinaputi, na sa labas ay magaganda ang anyo ngunit sa loob ay puno ng mga buto ng mga patay at ng lahat ng bulok”. Ito ang winika ng ating Panginoong Hesus sa unang bahagi ng ating pagbasa. Patunay lamang ito na maging ang Panginoong Hesus ay galit sa mga taong mapagbalatkayo. Ang mga taong katulad nito ay hindi mo lubusang makikilala, dahil itinatago nila ang tunay na pagkatao. Maaari tayong mainis o magalit sa mga ganitong tao, kapag natuklasan nating fake pala ang pagkakakila natin sa kanya.  Mga kapanalig,walang tunay na kapayapaan ang taong mapagbalatkayo. Hindi siya tunay na malaya, dahil ikinukubli niya kung sino at kung ano talaga siya.  Pero sa harap ng Panginoon, wala tayong maitatago.  Kilalang-kilala Niya tayo, nang higit pa sa pagkakakilala natin sa ating sarili.  Nawa'y hilingin natin sa Panginoon, na baguhin ang ugali nating mapagbalatkayo.  At tulungan tayong magpakatotoo sa lahat ng oras at pagkakataon.   Nang sa gayon, mamumuhay tayong may kapayapaan ng puso at isip, at may mabuting pakikipag-ugnayan sa Diyos at sa ating kapwa.  Hilingin natin sa Panginoon ang biyayang ito.  Amen.  -Sr. Edith Ledda, fsp l Daughters of St. Paul      

Mabuting Balita l Agosto 26, 2023 – Sabado Sabado ng Ika-20 Linggo sa Karaniwang Panahon Santa Maria de Jesus Crucificado Ebanghelyo: Mt 23:1-12 Sinabi ni Hesus sa mga tao at sa kanyang mga alagad: “Ang mga guro ng Batas at mga Pariseo ang umupo sa puwesto ni Moises. Pakinggan at gawin ang lahat nilang sinasabi subalit huwag silang pamarisan sapagkat nagsasalita sila pero hindi naman ginagawa. Naghahanda sila ng mabibigat na pasanin at ipinapatong sa mga balikat ng mga tao. Ngunit hindi nila ikinikilos ni isang daliri para galawin ang mga iyon. Pakitantao lamang ang lahat nilang ginagawa; dahil dito, malalapad na laso ng Kasulatan ang gusto nila para sa kanilang noo, at mahahabang palawait sa kanilang balabal. Gusto nilang mabigyan ng pangunahing lugar o upuan sa mga piging at sa sinagoga. Ikinatutuwa rin nilang mabati sa mga liwasan at matawag na guro ng mga tao. “Huwag kayong patawag na 'guro' sapagkat iisa lamang ang Guro ninyo at magkakapatid kayong lahat. Huwag din ninyong tawaging  'ama' ang sinuman sa mundo sapagkat iisa lamang ang inyong Ama, siya na nasa Langit. Huwag din kayong patawag na 'gabay' sapagkat iisa lamang ang inyong Patnubay, si Kristo. Maging alipin ninyo ang pinakadakila sa inyo. Sapagkat ibababa ang magpapakataas at itataas ang nagpapakababa.” Pagninilay: Mga kapanalig, nais kong bigyan ng pansin ang isa sa mga mahahalagang bagay na narinig natin sa ating Mabuting Balita ngayon. Sinabi ng Panginoong Hesus, “Kaya't gawin ninyo ang itinuturo nila at sundin ang kanilang iniuutos, pero huwag ninyong tularan ang kanilang ginagawa dahil hindi nila isinasagawa ang kanilang ipinapangaral.”  May kasabihan tayong “Walk the talk” na ang ibig sabihin, gawin mo ang sinasabi mo o isabuhay ito upang paniwalaan ka ng iba.  Ang mga magulang, ang ating pamilya ang unang mga guro kung saan natutuhan natin ang mga mabuting asal. Salamat sa ating mga magulang at mga kapatid na nagturo sa atin ng maraming bagay.  Ang kanilang “good example” ang ating naaalala upang tularan at gawin din ito. Nawa'y maging saksi o instrumento tayo ng pagmamahal ng Diyos sa ating kapwa, sa isip, sa salita at sa gawa.       MANALANGIN TAYO: Panginoong Diyos, maraming salamat po sa araw-araw na mga biyaya!  Salamat po sa mga taong nagpakita ng mabuting halimbawa upang matularan at makita ang iyong kabutihan. Sa aming pagkukusa, na sumunod sa iyong kautusan upang ipalaganap ang Mabuting Balita, nawa'y makita po ito sa aming buhay bago pa man namin maipangaral, amen. - Sr. Mennen Alarcon, fsp l Daughters of St. Paul

Mabuting Balita l Agosto 16, 2023 Miyerkules ng Ika-19 na Linggo sa Karaniwang Panahon Paggunita kay San Roque, nagpapagaling Ebanghelyo: Mt 18:15-20 Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: Kung nagkasala sa iyo ang iyong kapatid, puntahan mo siya at kausapin nang sarilinan; at kung makinig siya sa iyo, tinubo mo na ang iyong kapatid. Kung hindi naman siya makinig sa iyo, magsama ka ng dalawa o tatlo para lutasin ang kaso sa pagsaksi ng dalawa o tatlo. Kung tatanggi siyang makinig sa kanila, sabihin ito sa Iglesya; at kung hindi pa rin s'ya makikinig sa Iglesya, ituring siyang pagano o publikano. Talagang sinasabi ko sa inyo: ang talian n'yo sa lupa ay matatali rin sa Langit, at ang kalagan n'yo dito sa lupa ay kakalagan din sa Langit. Sinasabi ko rin sa inyo: kung dito sa lupa ay may dalawa sa inyo nagkakaisang humihingi ng anuman, gagawin ito para sa kanila ng aking Amang nasa Langit. Sapagkat kung saan may dalawa o tatlong nagkakatipon sa Pangalan ko, kapiling nila ako.” Pagninilay: Mga kapanalig, ang pagmamahal sa Diyos at sa ating kapwa ay isang kautusan na ibinigay sa atin. Kailangan maisaalang-alang ito sa lahat ng oras ng ating buhay. At sa ating pagsunod sa mahalagang kautusan na ito, maraming beses din tayong nagkakamali o nagkakasala. Ipinapaalala sa atin Mabuting Balita ngayon, kung ano ang ating gagawin sa mga pagkakataong nagkasala ang ating kapwa. Pero kailangan din nating bigyan ng pansin ang ating mga sarili, kung tayo din mismo ang nagkasala sa ating kapwa. Narinig natin sa Mabuting Balita na tayo ang pupunta sa kapatid nating nagkasala upang kausapin siya at ituwid ang kanyang pagkakamali. Pero kung “pride” ang iiral sa atin, kung sumunod tayo sa naging pamantayan ng iba, sa halip na pamantayan ng Diyos, sasabihin nating siya ang nagkasala, siya ang lumapit. Ang ginawang pagkakasala ang “focus” para itama at magkasundo. Ang pagpapakumbaba at pagtanggap ng ating pagkakamali ay mahalaga. Nawa'y pagmamahal sa Diyos, sa kapwa at pagpapatawad ang manaig sa ating puso para sa kabutihan ng lahat.   MANALANGIN TAYO: Panginoong Diyos, maraming salamat po sa araw-araw na mga biyaya! Salamat po sa iyong gabay lalo na sa pakikipagkasundo sa aming mga kapatid.  Hindi po ito madali para sa amin kaya tulungan mo po kami na gawin ito. Hinihiling po namin ang mga biyaya ng pagpapakumbaba, pakikinig, pagtanggap ng pagkakamali, pagpapatawad, pagkakasundo at pagmamahal sa kapwa. Kami po ay umaasa at nananalig sa iyo, amen.     - Sr. Mennen Alarcon, fsp l Daughters of St. Paul

The resurrected Jesus kept on proving to his apostles that indeed he came back to life flesh and blood. He emphasized how our flesh and humanity possesses capabilities. [Luke 24:35-48, Easter Thursday]

"Sapagkat naparito ako upang tawagin ang mga makasalanan, hindi ang mga matuwid." 'Yan ang sinabi ni Hesus sa mga tao. Nais sabihin ng Panginoon na ang bawa't isa sa atin ang may tungkuling gabayan at akayin ang mga nakagagawa ng mali patungo sa tama at mabuting pamumuhay. [Matthew 9:9-13, Friday of the 13th Week in the Ordinary Time]

Binatang nasangkot sa pagbebenta ng droga, nasaksak sa isang engkwentro. Titigil na kaya sya? Dahil sa quarantine na dala ng covid 19, nawalan ng hanapbuhay ang photographer na si Pat pati ang kanyang mister. Ano   ang gagawin nila? Lalaking labas masok sa kulungan dahil sa illegal na droga at iba pang krimen, isa na ngayong life coach. Paano siya tumino? Sa kabila ng mga hamon ng buhay, maging matatag. Sapagkat may plano ang Diyos.Support the show (https://www.cbnasia.org/give)

Is wisdom obtained simply by attending church? Is wisdom a one-time "purchase?" In this series we discover what the Word of God tell us about seeking, obtaining, and maintaining life-long wisdom.   Wise Living Series Travis Miller  January 20, 2019   Come Visit Us!! Or join us online at LivingFaithMinistries.church     Episode Transcript English   Travis Miller: [00:00:15] I must speak for a little while this afternoon, I'm going to share some stories, I'm going to look at some verses of scripture, they'll be put up on the screen and my whole intention, my entire goal and direction in speaking this short while this afternoon is to inspire each and every one in the sound of my voice to have a conversation with God. In conclusion prayer in her own way, in her own fashion, in her own words, is to have a conversation with God, that is exactly what I am attempting to do. There you go. Cat's out of the bag. That's what I am trying to do in sharing this talk. This speech, this sermon, whatever you want to call it, so that we would respond to God. [00:01:07][51.9] Travis Miller: [00:01:09] As you might expect, is pastor of this congregation, I am in the people business. I've been in ministry now for more than 30 years. I've been around church and around congregations for more than 50 years and over all those years and all those experiences. I've observed some things, quite frankly, that trouble me. I've seen some things and reflected on some things that, to me, seem out of place with following Jesus Christ. [00:01:46][36.2] Travis Miller: [00:01:48] Here's the deal, I've wondered how in the world good people end up in bad situations. I, over the years, in the course of time in various congregations, I've traveled and ministered in 40 different states and God knows how many different churches as part of our ministry and I've seen this and that and the other, and you know what I come across? What about this young lady who's kind and compassionate and friendly, but she's often in a bad relationship? What about that? What about the faithful family that even serves in some ministry in the church, but they seem to regularly be in financial trouble? What about that? What about the friendly, interesting couple whose children, unfortunately, are giving them regular grief? Or what about the couple who found Jesus long ago? They seemed to really love Jesus, but they fight and argue like complete enemies. I'm bothered by the good young man who seemed to not be able to keep anything related to a decent job. I am concerned about a sincere person who is in lack of personal control that brings ongoing health issues. Am I the only one who is ever wondered about such things? [00:03:13][85.5] [00:03:20] Three or four years ago, I learned of the ridiculous tragedy of a long time friend. Fact he was a friend for 20 plus years. An enjoyable person, a helpful, fun, pleasant, churchgoing man. Not only churchgoing, but church involved, he served and ministered to others. But a few years ago, unexpectedly, my wife and I received a call from his wife. She discovered that the man had maintained a mistress in another state for seven, eight, 10 years. He destroyed his marriage. Devastated his children and rocked the faith of those he'd influenced. It makes me ask how? How does that happen? How does a nice person do something so foolish? I'm aware of another good man. An older man, a man who spent his entire life serving congregations. A man who planted churches and pastored churches, who then went on to help others plant churches and pastored churches. A good person, a righteous man. One of his adult children started business, the business started getting a little bit of success and the child decided, You know what, I want to expand the business, I want to add other locations, and so he went to the bank, but the bank wouldn't give a business loan. And so the good dad, the righteous dad, the ministry dad. Emptied out his 401k. Gave all the money to the child. There were struggles in the business, and the child was convinced things are ready to turn, the tipping point is really very close. Just a little more capital and the business will go over the edge, and really over the hump, and it'll go from there. And so dad, the faithful man, the righteous man. Mortgaged his home, gave the money to the child. And the business went belly up. Retirement money gone. Bank foreclosed the house, the righteous man, the faithful man, the ministry man lost everything. How does a good person? Makes such tragic mistakes. I mean, really, anybody who hangs around a church and ministry long enough, you hear sermons about how God wants to bless lives and how God heals people and how God changes families and how God blesses finances. But still, if you observe, you get engaged, you watch and figure what's happening. There are examples of people who hear the messages but aren't experiencing what's being preached and taught. Why is that? [00:07:04][223.7] Travis Miller: [00:07:07] Actually, if we become students of the Bible, the word of God, there are similar stories in here. Sometimes we think in the Bible, well, the stories in the Bible are like this. We get stories about wicked people who live wicked lives. Well, that's true. Well, there's story about righteous people who have righteous lives. That's also true. But today, I want to point out that in this book, we also find stories of good people who did foolish things and it cost them dearly. Right in this book, There are battles lost. There are lives ended, there are families ruined by good people acting foolishly. There are murders and adulteries. There are kingdoms lost. There are friendships ended in this book by decent humans who are acting ignorantly. There are hopes vanished and promises extinguished and health wasted in fortunes forfeited and relationships terminated. These are Bible stories that happened at the hands of good people who were living poorly. Why do these things happen? [00:08:23][76.5] Travis Miller: [00:08:26] In the Book of Job Chapter nine in verse four, he made a helpful observation for this discussion. Today in Job nine, from the Bible, says God is wise in heart and mighty in strength. Who has hardened himself against him and prospered? Well, clearly, God is wise and God is mighty, that's plain and simple, Joe declares it. But after declaring that truth, Job then asked who has hardened himself against him against God and prospered? Who's hardened himself against God? And still prospered? [00:09:14][48.1] Travis Miller: [00:09:18] Nearly every spring, and it's coming up again in April, May. My wife wants me to take her to Skagit County and see the beautiful tulip fields. Sometimes we visit, you've been there, you know this, you visit and boots are absolutely needed. There's not just mud there's lots of mud. Fabulous Pacific Northwest rain, note, I said fabulous. Soaks those tulip fields, making them muddy and soft. But there are other times we have visited those fields when the rains have ended and the fields are different. Fields are crusty. I've been there when the surface is hardened and even cracking, it's so hard, yet when you walk on it, you can tell it's a crusty surface, but there's moisture underneath, but the surface is hard and dry. The soil is gone from moist and muddy to crusty and hard. And you know what? We know this that doesn't happen immediately. First, the rain dwindles, there's fewer days of rain and then there's fewer inches of rain. It's not as severe, less rain, less mud, slowly but certainly, then no rain and then more crusty hardened soil. Job asks the question, who has hardened himself against God and prospered? It's a rhetorical question. Listen, good people live poorly when we allow our lives to harden toward God like those tulip fields. Soil lives don't harden immediately. Would you hear the preacher today? It's not overnight that we go from muddy, saturated, spiritually soaked people into hard, cracked and crusty hardened ones toward God? Oh no, my friend. But over a period of time. Choices are made. Often times not intentionally, but accidentally good people, people who have an experience with God get hardened toward God, we minimize God. Sometimes we de-emphasize God. And sometimes it's not just ignoring God, but we forget about God. We go on our daily duties and our things, and we don't even consider, Hey, I might want to talk to God about this distancing from God. It happens when we don't make the connection between eternity and our present reality times. We become crusty because we compartmentalize God and the spiritual rain diminishes, because there are some areas of my life I don't want God raining on. I don't want God messing with. I don't want him investing in challenging and changing that area of my life. We don't need him. We think for some things, dryness comes when we keep God at arm's length. We hold God to a comfortable distance. And as we make these small incremental decisions, they accumulate until there is faulty, hard crusty, cracking soil in our approach, in our determination and our response to God. And when we get to that place where we are hardened toward God, hear this preacher and that ancient preacher Joe from years ago, we cannot expect God's prosperity and God's success when we have put him out of areas of our life. Good people know failure when they allow their lives to harden against God. [00:13:44][266.9] Travis Miller: [00:13:49] How's a good person make tragic mistakes? It bothers me. I believe that good people foolishly fall. When we mistake our righteousness for wisdom. Good people. Foolishly fall. When we mistake our righteousness for wisdom. You see, righteousness, that explains the believers standing with God. It describes his view of our lives when we are in right relationship with him. According to scripture, living in the New Testament Covenant, we enjoy rightness with God when we apply the sacrifice of Jesus Christ to our lives. We enjoy rightness with God when we repent, when there's sorrow for walking the wrong direction, and we turn toward Jesus Christ is rightness with God. When we are baptized in the name of Jesus to wash away our faults and failures, there's rightness with God. When we receive the gift of his Holy Spirit, part of him dwelling within us, and that New Testament new birth experience makes us righteous in God's sight. It brings us in the right relationship with him, and that's a wonderful and miraculous and amazing thing that we could never accomplish on our own. But righteousness is not the same as wisdom. [00:15:49][119.4] Travis Miller: [00:15:53] Wise living is earthly wise, living is a human experience. In the great book on Wisdom, Proverbs Chapter one and verse number seven. Solomon writes, the fear of the Lord is the beginning of knowledge. But fools despise wisdom and instruction. Fear of the law, the respective God entering into a right relationship with him, that's the beginning of knowledge, that's the start. But hear me, it doesn't say all knowledge is now yours. It doesn't say all wisdom is now yours. It doesn't say you've completed the package and you've got all of God's brains. It doesn't say that it says, the fear of the Lord is the beginning of knowledge. And it also says fools despise wisdom and instruction, I think it's interesting that it doesn't say wicked people despise wisdom. It doesn't say sinners, despise wisdom. It doesn't make that differentiation, it says. In other words, I can be a good person, I could fear the Lord yet still live foolishly in this world. Proverbs Chapter two, notice these verses, beginning at verse number six. For the Lord grants wisdom. From his mouth come knowledge and understanding. He grants a treasure of common sense. Man, there you go. The treasure of common sense. He grants that to the honest. He's a shield to those who walk with integrity. He guards the powers of the just and protects those who are faithful to him. Verse nine, then in other words, afterwards, after these things have happened, then you'll understand what is right just and fair, and you will find the right way to go, for wisdom will enter your heart, and knowledge will fill you with joy. Wise choices will watch over you. Understanding will keep you safe. Hear me today, according to scripture, wisdom follows honesty and integrity and faithfulness. We are told that wisdom comes with the salvation package. We don't get baptized in the name of Jesus and come up out of there full of wisdom and understanding. It's not the way it works. Wisdom for living is separate from righteousness with God. Come on, think about it, folks. I can be compassionate and kind, and it's not the same as being thoughtful and thorough. I could be loving, and it's not the same as being discerning. I can be funny, and it's not the same as being perceptive kind. People aren't always knowledgeable. Pleasant folks aren't always rational. Sweet folks aren't always sensible folks. [00:19:22][209.7] Travis Miller: [00:19:23] Righteousness, explains the believers standing with God. Wise living is a human experience. I want us to get in in our hearts and our understanding and our knowledge today. Sometimes we mistake, alright standing with God, with wise living on the Earth, and when we do, good people fall into foolish outcomes. What's the alternative? Preacher, Surely you haven't just shared all this information to scare the bejesus out of all of us? There's got to be a solution? Indeed, I need to make us aware of the deception, and the error in the faults, that would cause us to crash. But I happily proclaim that there are elements of scripture, very clear and very direct, to help ordinary humans as you and I. There is a better way we can experience God's prospering, we can know God's success, not just on Sundays in a house full of worshiping disciples, but we can know success in our career choices. We can know success in our marriages and families. We can know success as we go into this world, in our financial decisions. We can know success in our retirement. We can know success in our careers, if we do what the scripture points us to do. [00:20:57][94.0] [00:21:00] A few weeks ago from this pulpit, I spoke about the Ark of the Covenant. In particular, David's efforts to return the ark to Jerusalem, perhaps you recall that the Ark of the Covenant represented God's presence. It wasn't all of God's presence in a gold box, but it it signified the centrality. And when he visited his people, it was from the centrality of that box. And so, David's trying to bring the box back to the Israel, to the city, and we talked about how, that while it was in the House of Abinidab, God blessed that household because of the Ark. So David had one failed attempt to return the ark. Then he got it right, and he led the people to transfer the ark back to Jerusalem. And so we pick up at that same story again, if you'll look with me in first Chronicles 16 and verse number one. The Bible says they brought the Ark of God and set it in the midst of the tabernacle that David had erected for us. Then they burnt offerings, offered burnt offerings and peace offerings before God. They brought it back, put it in the Tabernacle, in the tent in the town where they were living. Verse number seven of the Bible says, on that day, David first delivered this Psalm into the hand of Asaph and his brethren to thank the Lord. Now this entire song runs to verse 35. I'm not going to read it all right now. I encourage you to read it in its entirety. It's a wonderful song, but I want us to notice something right near the beginning of the song David had sung after the Ark was back in town. All give thanks to the Lord, call upon his name, make known his deeds among the peoples. Sing to him. Sing songs to him. Talk of all his wondrous works. Glory in his holy name. Let the hearts of those rejoice who seek the Lord. Look at verse 11, seek the Lord and his strength. Seek his face evermore. Seek the Lord and his strength. Seek his face evermore. [00:23:40][159.6] Travis Miller: [00:23:47] Over the recent holidays. Our family took an adventure, went down to Safeco Field or T-Mobile Field now. We went to that enchanted Christmas thing. Where the whole infield was created into this big old maze of incredible Christmas lights. And in the maze, there were hidden, Santas nine reindeer. So as you walk into the maze, every participant is given this little card with all the names of the nine reindeer and there's little scratch off places. When you find a reindeer, you could go over to the table with all the five year olds and scratch off your gold coin that you found that reindeer. Some in our party were more jazzed about finding all nine than others. We went round and round in that crazy maze seeking nine reindeer. I'm sorry to confess, among six average Americans, we were not able to find them all. Some little five year old kid found them all in five minutes, probably, but adults were lacking. I think we found 7 maybe. But after that, it was over. The seeking was finished. We found all the reindeer we were going to find, everybody with me seeking, it was a one time event. Seek, find, it's over. And so I'm challenged when David writes, and so says to the children of Israel, seek the Lord and his presence and his strength, seek him ever more. And I begin to struggle. That seems kind of strange to me because the arc wasn't lost any more. The presence of God wasn't somewhere else any more. It was no longer in a barn in Abinidabs house. The ark was in town. It was in a tabernacle made by David. It was in a tent, the ark, if you will, while David was talking, was right over there! David Seeking, had to be different than us looking for reindeer in a ball park. I want to know, why does a king call his people to seek the Lord when the presence of God is right in the tent? Obviously, it's right there! Why does David challenge all of Israel to seek what is obvious? His meaning of seek, if we look in other translations, it says study God. It says search for the Lord. It says, look to the Lord. Study God. Inquire of God. Look to the Lord, in modern day in practical terms. I submit to this congregation, david was saying this, we sought the ark. We searched for the presence of God. We brought it back home and we set it up in a tent. And there it is. And now, as he's singing and as he's rejoicing us, he says to the children of Israel, Now hear me as often as you can, as regularly as you would go to the tent, seek what is obvious! Get into that tabernacle! Saturate yourself in the presence of God! Have you found God's presence? Absolutely, they had. Did they know where he was? Certainly they did. David was saying, Now visit the ark. I want you to notice in that passage, he said, seek the Lord and his strength, seek his face ever more, seek his face ever more. Seek his presence, continually pursue his presence day and night, frequent the power of God always. Why? Why did David feel that way? Why was the presence of God so important as David challenged the people of Israel? [00:28:46][299.3] [00:28:47] I'll take you back to the book of Job once again. Job said, God is wise in heart. And mighty in strength. God is wise. And Mighty. You get to the New Testament, the Apostle Paul and an apostle by the name of Jude had this to say, in first Timothy 1:17. Now to the King Eternal, immortal, invisible. To God, who alone is wise be honor and glory, forever and ever amen. Jude, in the last sentences of the book, in the letter that he wrote Verse 25, he says, to God our savior, who alone is wise the glory and majesty, dominion and power now and forever. I believe with all of my heart that David called for a continual and lifetime pursuit of God's presence. Because David knew there is a difference between rightness with God and wisdom in living. David knew, I want to be in the presence of God because he alone is wise. David understood the presence of God brings more than a right relationship for humanity. The presence of God also brings wisdom for a living. I preach this afternoon there's a difference between finding God and learning from God. There's a difference between an experience with God and the goose bumps on a prayer meeting, and there is a prospering and a successful life with God. We don't constantly pray and turn to God because we've lost him. We're not on our knees because our relationship is in question, rather, we constantly seek the obvious because we want his wisdom for living day to day. Finding God the first time that makes my soul right with him, but seeking God all the time that makes our lives successful here and now. [00:31:31][163.6] [00:31:37] Well, I preach today, you know what, we keep going back to that obvious tent because God alone is why we seek the obvious, because we want his wisdom in our day to day living and we seek the obvious because you know what, I want to maximize success. And I want to minimize foolishness. That's why we seek the obvious. 21 days of prayer, preacher? Why are you doing that? Did you lose God? You don't know where he is? Is your relationship in trouble? Oh no, my friend, we seek the obvious because we want to maximize our success and we want to minimize our foolishness. We want to do that as individuals. We want to do that as families. We want to do that as a congregation. Well, you have pre-service prayer for 30 minutes, Don did a great job leading prayer today. Evan did a great job last week. Why do you do that, preacher? We're going to pray at the end of church anyway. Why are you praying at the beginning at church? What's going on? You're so carnal? You're so sinful? No, my friend, we seek the obvious because we want to maximize success and we want to minimize foolishness, right here right now on this Earth, as individuals and families and as a congregation. My God preacher, you're getting all stinking wound up, sweats running down your little bald head. What's the big deal man? We saw you last weekend, Friday, Saturday, Sunday, Preacher, you were having a Holy Ghost rally, tearing it up, enjoying the presence of God. What are you doing back here again this week? Why in the world do you come in two weeks in a row? You've got three services last week, you're good till June man. Why are you back again this week? Why are you so wound up tight about the things you've got to tell? I'll tell you why, it's not because I've lost him. It's not because I have sinned during the week. I'll tell you why, because I recognize he alone is wise, and I recognize I want to maximize God's prosperity in my life, and I want to minimize the foolishness and the life failures and the crash and burn. I want to have God's favor in my life. I want his wisdom. So I follow the King David Song, Seek the Lord and his strength. Seek his face everyone. For his wisdom. For his strengths. Always. Always. [00:35:03][206.9] Travis Miller: [00:35:09] What are you getting at preacher? I'm getting at here and now. I hope to have provoked to prayer, those in this room who are weighing things in their lives. I hope to provoke in this room those that are making college choices and career choices that they would decide, I will seek the Lord and his strengths forever more in this decision. For those in this room that are making decisions about their family, the school their kids attend, or where they're going to go to school, or maybe your children are entering kindergarten for the first time. I preach to parents, you know what? Those decisions, those steps, those outcomes. We need to seek the Lord in his strength and seek his face ever more. I preach to those who are considering a new relationship or perhaps the status of a current relationship. We need to seek the Lord and his strength. The reason many good people end up in lousy relationships is because we falsely think God doesn't care about that. Hear me today, the church is the bride of Christ. He cares about our relationships as much as that. You considering a home purchase, are you considering a major financial decision? Are you doing something in retirement or in career? Listen, I plead. I preach in faith. We ought to seek the Lord and the only wise God always, in all things I preach, for every one who's already involved in serving in ministry and to those who would become involved in serving in ministry, whether that's in Children's Ministry, Student Ministry, Music Ministry, Guest Services Ministry, whatever the ministry, music and students and all of those things, faith group leadership and all the roles in Faith Group. I pray for a congregation that'll saturate those ministries in the power and presence of Almighty God. I pray for our men and women who must have a saturating anointing of God. I preach this afternoon about decisions, lives, choices that are bathed in God's presence. I Pray for men and women that will recognize and realize, anytime any human decides, I don't need God in that area of my life, we're making a choice. We're saying my wisdom is greater than his. In the Old Testament and new, they were convinced. Those who walked in the steps and pathways with Jesus Christ. Their conviction, their knowledge, their understanding was, He alone is wise. Of course, if I've never found him, I've not known of forgiveness of my sins, I've not been baptized or filled with his spirit. That's the starting place. It's got to begin right there. And hear me today, this holy savior did not die on the cross, suffer that pain, humiliation and ridicule, raise himself from the dead, so you and I could have a one time hit of godly power. That is not what this holy book is all about. But even before the outpouring of the spirit. There is a man named David, got all jazzed about a God experience, And in that moment of God moving on him, as he penned his song, he said, these people got to know. The ark is home, it's in a tent right there, it's obvious. These people got to know it's not the end. It's the beginning. These people got to know, you need to be in a tent. Little decisions add up and become big decisions. You need to be in that tent. Why do you change your schedule? Why do you work around an afternoon service on a Sunday? Why do you organize your life so you can participate in a faith group and get together with other believers? Let me tell you why I need to be in that tent. I mean, look at that gold box. I need to be around when his presence settles in. I got a few degrees, I got decades of experience, but I don't have the wisdom I need to go a step farther. I need to be in that tent. If anybody in this house feels a little bit like I do, would you join me in the presence of God? Would you? Even where you're at? Raise your hands? Would you come up around this front area and kneel? Would you close your eyes? Would you open your voice? Whatever is spurring you and challenging you right now? Come on somebody. Do you want to be in that tent? Are there men and women, and moms and dads, and husbands and wives that'll declare, "You know what"? I am not going into the future on my own, of my own energy, my own defense and my own understanding. No. I want to seek the presence and the power and the anointing of God. All the days of my life. I don't want to end up in a foolish tale here. I want the prosperity of the all knowing and only wise God In me. [00:35:09][0.0] [2041.3]   Episode Transcript Spanish   Travis Miller: [00:00:21] Debo hablar un rato esta tarde, voy a compartir algunas historias, voy a mirar algunos versículos de las Escrituras, se pondrán en la pantalla y toda mi intención, todo mi objetivo y dirección al hablar este corto mientras que esta tarde es inspirar a todos y cada uno en el sonido de mi voz tener una conversación con Dios. En conclusión, la oración a su manera, a su manera, en sus propias palabras, es tener una conversación con Dios, eso es exactamente lo que intento hacer. Ahí lo tienes. El gato salió de la bolsa. Eso es lo que intento hacer al compartir esta charla. Este discurso, este sermón, como quiera llamarlo, para que respondamos a Dios. [00:01:07][45.6] Travis Miller: [00:01:09] Como era de esperar, es pastor de esta congregación, estoy en el negocio de las personas. Llevo más de 30 años en el ministerio. He estado en la iglesia y en las congregaciones durante más de 50 años y durante todos esos años y todas esas experiencias. He observado algunas cosas, francamente, que me preocupan. He visto algunas cosas y he reflexionado sobre algunas cosas que, para mí, parecen fuera de lugar al seguir a Jesucristo. [00:01:46][36.4] Travis Miller: [00:01:48] Este es el asunto, me he preguntado cómo en el mundo las personas buenas terminan en malas situaciones. Yo, a lo largo de los años, en el transcurso del tiempo en varias congregaciones, he viajado y ministrado en 40 estados diferentes y Dios sabe cuántas iglesias diferentes forman parte de nuestro ministerio y he visto esto y aquello y lo otro, y ¿sabes con qué me encuentro? ¿Qué hay de esta joven que es amable, compasiva y amigable, pero que a menudo tiene una mala relación? ¿Qué pasa con eso? ¿Qué pasa con la familia fiel que incluso sirve en algún ministerio en la iglesia, pero parece que tienen problemas financieros regularmente? ¿Qué pasa con eso? ¿Qué hay de la pareja amistosa e interesante cuyos hijos, desafortunadamente, les están causando dolor regularmente? ¿O qué hay de la pareja que encontró a Jesús hace mucho tiempo? Parecía que realmente amaban a Jesús, pero pelean y discuten como enemigos completos. Me molesta el buen joven que parecía no poder conservar nada relacionado con un trabajo decente. Me preocupa una persona sincera que carece de control personal que trae problemas de salud continuos. ¿Soy el único que se ha preguntado sobre esas cosas? [00:03:13][85.5] Travis Miller: [00:03:20] Hace tres o cuatro años, me enteré de la ridícula tragedia de un viejo amigo. De hecho, fue amigo durante más de 20 años. Una persona agradable, un hombre servicial, divertido, agradable, que va a la iglesia. No solo fue a la iglesia, sino que también participó en la iglesia, sirvió y ministró a los demás. Pero hace unos años, inesperadamente, mi esposa y yo recibimos una llamada de su esposa. Descubrió que el hombre había mantenido a una amante en otro estado durante siete, ocho, 10 años. Destruyó su matrimonio. Devastó a sus hijos y sacudió la fe de aquellos a quienes había influenciado. ¿Me hace preguntar cómo? ¿Cómo ocurre eso? ¿Cómo hace una buena persona algo tan tonto? Conozco a otro buen hombre. Un hombre mayor, un hombre que pasó toda su vida sirviendo a las congregaciones. Un hombre que plantó iglesias y pastoreó iglesias, que luego pasó a ayudar a otros a plantar iglesias y pastorear iglesias. Una buena persona, un hombre justo. Uno de sus hijos adultos comenzó un negocio, el negocio comenzó a tener un poco de éxito y el niño decidió: ¿Sabes qué? Quiero expandir el negocio, quiero agregar otras ubicaciones, así que fue al banco, pero el banco no le dio un préstamo comercial. Y así el buen padre, el padre justo, el padre del ministerio. Vació sus 401 mil. Le di todo el dinero a la niña. Hubo dificultades en el negocio, y el niño estaba convencido de que las cosas están listas para cambiar, el punto de inflexión está muy cerca. Solo un poco más de capital y el negocio se irá al límite, y se irá desde allí. Y así papá, el hombre fiel, el hombre justo. Hipotecó su casa, le dio el dinero al niño. Y el negocio se echó a perder. Se acabó el dinero de jubilación. Bank embargó la casa, el hombre justo, el hombre fiel, el hombre del ministerio lo perdió todo. ¿Cómo funciona una buena persona? Comete errores tan trágicos. Quiero decir, en realidad, cualquiera que esté en una iglesia y un ministerio el tiempo suficiente, escucha sermones sobre cómo Dios quiere bendecir vidas y cómo Dios sana a las personas y cómo Dios cambia de familia y cómo Dios bendice las finanzas. Pero aun así, si observas, te comprometes, observas y te das cuenta de lo que está sucediendo. Hay ejemplos de personas que escuchan los mensajes pero no experimentan lo que se predica y se enseña. ¿Por qué es eso? [00:07:04][224.0] Travis Miller: [00:07:07] En realidad, si nos convertimos en estudiantes de la Biblia, la palabra de Dios, hay historias similares aquí. A veces pensamos en la Biblia, bueno, las historias de la Biblia son así. Recibimos historias sobre personas malvadas que viven vidas malvadas. Bueno, es cierto. Bueno, hay una historia sobre personas rectas que tienen vidas rectas. Eso también es cierto. Pero hoy quiero señalar que en este libro también encontramos historias de personas buenas que hicieron cosas tontas y les costó caro. Justo en este libro, hay batallas perdidas. Hay vidas acabadas, familias arruinadas por gente buena que actúa tontamente. Hay asesinatos y adulterios. Hay reinos perdidos. Hay amistades terminadas en este libro por humanos decentes que actúan de manera ignorante. Se desvanecen las esperanzas y las promesas se extinguen y la salud se desperdicia en fortunas perdidas y las relaciones terminadas. Estas son historias bíblicas que sucedieron a manos de buenas personas que vivían mal. ¿Por qué suceden estas cosas? [00:08:23][76.6] Travis Miller: [00:08:26] En el capítulo nueve del libro de Job, en el versículo cuatro, hizo una observación útil para esta discusión. Hoy en Job nueve, de la Biblia, dice que Dios es sabio de corazón y poderoso en fuerza. ¿Quién se ha endurecido contra él y ha prosperado? Bueno, claramente, Dios es sabio y Dios es poderoso, eso es claro y simple, dice Joe. Pero después de declarar esa verdad, Job preguntó quién se había endurecido contra él contra Dios y prosperó. ¿Quién se ha endurecido contra Dios? ¿Y aún prosperó? [00:09:14][48.3] Travis Miller: [00:09:18] Casi todas las primaveras, y vuelve a aparecer en abril, mayo. Mi esposa quiere que la lleve al condado de Skagit y vea los hermosos campos de tulipanes. A veces visitamos, has estado allí, lo sabes, visitas y las botas son absolutamente necesarias. No solo hay barro, hay mucho barro. Lluvia fabulosa del noroeste del Pacífico, nota, dije fabulosa. Empapa esos campos de tulipanes, haciéndolos fangosos y suaves. Pero hay otras veces que hemos visitado esos campos cuando las lluvias han terminado y los campos son diferentes. Los campos están crujientes. He estado ahí cuando la superficie se endurece e incluso se agrieta, es muy dura, pero cuando caminas sobre ella, puedes ver que es una superficie crujiente, pero hay humedad por debajo, pero la superficie es dura y seca. El suelo ha pasado de húmedo y fangoso a crujiente y duro. ¿Y sabes qué? Sabemos que esto no ocurre de inmediato. Primero, la lluvia disminuye, hay menos días de lluvia y luego hay menos pulgadas de lluvia. No es tan severa, menos lluvia, menos barro, lenta pero segura, luego no llueve y luego tierra más endurecida y crujiente. Job hace la pregunta: ¿quién se ha endurecido contra Dios y ha prosperado? Es una pregunta retórica. Escucha, las personas buenas viven mal cuando permitimos que nuestras vidas se endurezcan hacia Dios como esos campos de tulipanes. Las vidas del suelo no se endurecen de inmediato. ¿Escucharías hoy al predicador? ¿No es de la noche a la mañana que pasamos de personas embarradas, saturadas y empapadas espiritualmente a personas duras, agrietadas y endurecidas hacia Dios? Oh no, amigo mío. Pero durante un período de tiempo. Se toman decisiones. A menudo, no intencionalmente, sino accidentalmente, las personas buenas, las personas que tienen una experiencia con Dios se endurecen hacia Dios, minimizamos a Dios. A veces le quitamos importancia a Dios. Y a veces no se trata solo de ignorar a Dios, sino que nos olvidamos de Dios. Llevamos a cabo nuestras tareas diarias y nuestras cosas, y ni siquiera consideramos: Oye, tal vez quiera hablar con Dios sobre este distanciamiento de Dios. Ocurre cuando no hacemos la conexión entre la eternidad y nuestros tiempos de realidad actuales. Nos volvemos crudos porque compartimentamos a Dios y la lluvia espiritual disminuye, porque hay algunas áreas de mi vida en las que no quiero que Dios llueva. No quiero que Dios se meta con él. No quiero que invierta en desafiar y cambiar esa área de mi vida. No lo necesitamos. Pensamos que, para algunas cosas, la sequedad llega cuando mantenemos a Dios con los brazos extendidos. Mantenemos a Dios a una distancia cómoda. Y a medida que tomamos estas pequeñas decisiones graduales, se acumulan hasta que hay un suelo defectuoso, duro, crujiente y agrietado en nuestro enfoque, en nuestra determinación y en nuestra respuesta a Dios. Y cuando llegamos a ese lugar en el que estamos endurecidos hacia Dios, escuchamos a este predicador y a ese predicador antiguo Joe de hace años, no podemos esperar la prosperidad de Dios y el éxito de Dios cuando lo hemos sacado de áreas de nuestra vida. Las personas buenas conocen el fracaso cuando permiten que sus vidas se endurezcan contra Dios. [00:13:44][266.7] Travis Miller: [00:13:49] ¿Cómo es que una buena persona comete errores trágicos? Me molesta. Creo que la gente buena cae tontamente. Cuando confundimos nuestra justicia con sabiduría. Buenas personas. Caen tontamente. Cuando confundimos nuestra justicia con sabiduría. Verás, justicia, eso explica que los creyentes estén con Dios. Describe su visión de nuestras vidas cuando estamos en una relación correcta con él. Según las escrituras, viviendo en el pacto del Nuevo Testamento, disfrutamos de la rectitud con Dios cuando aplicamos el sacrificio de Jesucristo a nuestras vidas. Disfrutamos de la rectitud con Dios cuando nos arrepentimos, cuando sentimos pena por caminar en la dirección equivocada, y nos volvemos hacia Jesucristo es la rectitud con Dios. Cuando nos bautizamos en el nombre de Jesús para lavar nuestras faltas y fracasos, hay rectitud en Dios. Cuando recibimos el don de su Espíritu Santo, parte de él mora dentro de nosotros, y esa experiencia del nuevo nacimiento en el Nuevo Testamento nos hace justos a los ojos de Dios. Nos lleva a la relación correcta con él, y eso es algo maravilloso, milagroso y sorprendente que nunca podríamos lograr por nuestra cuenta. Pero la rectitud no es lo mismo que la sabiduría. [00:15:49][119.3] Travis Miller: [00:15:53] La vida sabia es sabia terrenal, la vida es una experiencia humana. En el gran libro sobre Sabiduría, Proverbios capítulo uno y versículo número siete. Salomón escribe que el temor del Señor es el principio del conocimiento. Pero los tontos desprecian la sabiduría y la instrucción. El miedo a la ley, a que el Dios respectivo entre en una relación correcta con él, ese es el comienzo del conocimiento, ese es el comienzo. Pero escúchame, no dice que ahora todo el conocimiento sea tuyo. No dice que toda la sabiduría sea tuya ahora. No dice que hayas completado el paquete y que tengas todo el cerebro de Dios. No dice que diga que el temor del Señor es el principio del conocimiento. Y también dice que los tontos desprecian la sabiduría y la instrucción, creo que es interesante que no diga que los malvados desprecian la sabiduría. No dice pecadores, desprecian la sabiduría. No hace esa diferencia, dice. En otras palabras, puedo ser una buena persona, podría temer al Señor y aun así vivir tontamente en este mundo. Proverbios Capítulo dos, observe estos versículos, comenzando en el versículo número seis. Porque el Señor concede sabiduría. De su boca salen el conocimiento y la comprensión. Concede un tesoro de sentido común. Tío, ahí lo tienes. El tesoro del sentido común. Se lo concede a los honestos. Es un escudo para aquellos que caminan con integridad. Protege los poderes de los justos y protege a los que le son fieles. Versículo nueve, en otras palabras, después, después de que hayan sucedido estas cosas, entonces entenderás lo que es correcto, justo y justo, y encontrarás el camino correcto a seguir, porque la sabiduría entrará en tu corazón y el conocimiento te llenará de gozo. Las decisiones sabias te vigilarán. La comprensión lo mantendrá a salvo. Escúchame hoy, según las Escrituras, la sabiduría sigue a la honestidad, la integridad y la fidelidad. Se nos dice que la sabiduría viene con el paquete de salvación. No nos bautizamos en el nombre de Jesús y salimos de allí llenos de sabiduría y comprensión. No es la forma en que funciona. La sabiduría para vivir está separada de la justicia con Dios. Vamos, piénsalo, amigos. Puedo ser compasivo y amable, y no es lo mismo que ser considerado y minucioso. Podría ser cariñosa, y no es lo mismo que ser exigente. Puedo ser gracioso, y no es lo mismo que ser amable y perspicaz. La gente no siempre está bien informada. La gente agradable no siempre es racional. La gente dulce no siempre es sensata. [00:19:22][209.7] Travis Miller: [00:19:23] La rectitud, explica la posición de los creyentes con Dios. La vida sabia es una experiencia humana. Quiero que entremos en nuestros corazones y en nuestro entendimiento y conocimiento hoy. A veces nos equivocamos, estando de pie con Dios, con vivir sabiamente en la Tierra, y cuando lo hacemos, las personas buenas caen en resultados necios. ¿Cuál es la alternativa? Predicador, ¿seguramente no has compartido toda esta información para asustarnos a todos? ¿Tiene que haber una solución? De hecho, tengo que hacernos conscientes del engaño, y del error en las fallas, que nos causaría un choque. Pero proclamo con alegría que hay elementos de las Escrituras, muy claros y muy directos, para ayudar a los humanos comunes como tú y yo. Hay una mejor manera en que podemos experimentar la prosperidad de Dios, podemos conocer el éxito de Dios, no solo los domingos en una casa llena de discípulos adoradores, sino que podemos conocer el éxito en nuestras elecciones profesionales. Podemos conocer el éxito en nuestros matrimonios y familias. Podemos conocer el éxito a medida que avanzamos en este mundo, en nuestras decisiones financieras. Podemos conocer el éxito en nuestra jubilación. Podemos conocer el éxito en nuestras carreras, si hacemos lo que las Escrituras nos indican que hagamos. [00:20:57][94.1] Travis Miller: [00:21:00] Hace unas semanas, desde este púlpito, hablé sobre el Arca de la Alianza. En particular, los esfuerzos de David por devolver el arca a Jerusalén, quizás recuerdes que el Arca de la Alianza representaba la presencia de Dios. No todo era la presencia de Dios en una caja de oro, pero significaba la centralidad. Y cuando visitó a su gente, fue por la centralidad de esa caja. Entonces, David está tratando de llevar la caja de vuelta a Israel, a la ciudad, y hablamos de cómo, que mientras estaba en la casa de Abinidab, Dios bendijo a esa casa debido al Arca. Así que David tuvo un intento fallido de devolver el arca. Entonces lo hizo bien y llevó a la gente a transferir el arca de vuelta a Jerusalén. Así que retomamos la misma historia de nuevo, si miran conmigo en la primera Crónicas 16 y el versículo número uno. La Biblia dice que trajeron el Arca de Dios y la pusieron en medio del tabernáculo que David había erigido para nosotros. Luego quemaron ofrendas, ofrecieron holocaustos y ofrendas de paz ante Dios Lo trajeron de vuelta, lo pusieron en el Tabernáculo, en la tienda del pueblo donde vivían. El versículo número siete de la Biblia dice que, en ese día, David entregó este salmo por primera vez en la mano de Asaf y sus hermanos para agradecer al Señor. Ahora, toda esta canción va hasta el versículo 35. No voy a leerlo del todo en este momento. Te animo a que lo leas en su totalidad. Es una canción maravillosa, pero quiero que notemos algo justo al principio de la canción que David había cantado después de que el Arca volviera a la ciudad. Todos dan gracias al Señor, invocan su nombre, dan a conocer sus obras entre los pueblos. Canta para él. Cántale canciones. Hable de todas sus maravillosas obras. Gloria en su santo nombre. Que se regocijen los corazones de los que buscan al Señor. Mira el versículo 11, busca al Señor y su fuerza. Busca su rostro para siempre. Busca al Señor y su fuerza. Busca su rostro para siempre. [00:23:40][159.6] Travis Miller: [00:23:47] Durante las últimas vacaciones. Nuestra familia emprendió una aventura, ahora bajó a Safeco Field o T-Mobile Field. Fuimos a esa fiesta navideña encantada. Donde todo el cuadro interior se creó en este enorme y viejo laberinto de increíbles luces navideñas. Y en el laberinto, había escondidos, nueve renos de Santa Claus. Así que a medida que entras en el laberinto, a cada participante se le da esta pequeña tarjeta con todos los nombres de los nueve renos y hay pequeños lugares para rascar. Cuando encuentres un reno, puedes ir a la mesa con todos los niños de cinco años y rascar la moneda de oro que encontraste ese reno. Algunos en nuestro grupo estaban más entusiasmados por encontrar a los nueve que a otros. Dábamos vueltas y vueltas en ese laberinto loco buscando nueve renos. Lamento confesar que, entre seis estadounidenses promedio, no pudimos encontrarlos a todos. Un niño pequeño de cinco años los encontró todos en cinco minutos, probablemente, pero faltaban adultos. Creo que quizás hemos encontrado 7. Pero después de eso, todo había terminado. La búsqueda había terminado. Encontramos todos los renos que íbamos a encontrar, todos los que estaban conmigo buscándolos, fue un evento único. Busca, encuentra, se acabó. Así que me desafía cuando David escribe, y así les dice a los hijos de Israel: busquen al Señor y su presencia y su fuerza, buscadlo cada vez más. Y empiezo a luchar. Me parece un poco extraño porque el arco ya no se perdió. La presencia de Dios ya no estaba en ningún otro lugar. Ya no estaba en un granero de la casa de Abinidab. El arca estaba en la ciudad. Estaba en un tabernáculo hecho por David. Estaba en una tienda de campaña, el arca, por así decirlo, mientras David hablaba, ¡estaba justo ahí! David Seeking, tenía que ser diferente a nosotros buscando renos en un parque de pelota. Quiero saber, ¿por qué un rey llama a su pueblo a buscar al Señor cuando la presencia de Dios está en la tienda? ¡Obviamente, está justo ahí! ¿Por qué David desafía a todo Israel a buscar lo que es obvio? Su significado de buscar, si miramos en otras traducciones, dice que estudie a Dios. Dice «busca al Señor». Dice: mira al Señor. Estudia a Dios. Pregunte a Dios. Mira al Señor, en la actualidad en términos prácticos. Me someto a esta congregación, David estaba diciendo esto, buscamos el arca. Buscamos la presencia de Dios. Lo trajimos a casa y lo pusimos en una tienda de campaña. Y ahí está. Y ahora, mientras canta y nos regocija, les dice a los hijos de Israel: Ahora escúchenme tan a menudo como puedan, tan regularmente como vayan a la tienda, ¡busquen lo que es obvio! ¡Entra en ese tabernáculo! ¡Sábate en la presencia de Dios! ¿Has encontrado la presencia de Dios? Absolutamente, lo habían hecho. ¿Sabían dónde estaba? Sin duda lo hicieron. David decía: Ahora visita el arca. Quiero que noten en ese pasaje, dijo, busquen al Señor y su fuerza, busquen su rostro cada vez más, busquen su rostro cada vez más. Busca su presencia, persigue continuamente su presencia día y noche, frecuenta el poder de Dios siempre. ¿Por qué? ¿Por qué David se sentía así? ¿Por qué la presencia de Dios era tan importante como David desafió al pueblo de Israel? [00:28:47][299.5] Travis Miller: [00:28:47] Te llevaré de nuevo al libro de Job. Job dijo: Dios es sabio de corazón. Y con una fuerza poderosa. Dios es sabio. Y Mighty. Al llegar al Nuevo Testamento, el apóstol Pablo y un apóstol llamado Judas dijeron esto, en primera Timoteo 1:17. Ahora al Rey Eterno, inmortal, invisible. Para Dios, que solo es sabio sea el honor y la gloria, por los siglos de los siglos. Amén. Judas, en las últimas oraciones del libro, en la carta que escribió el versículo 25, dice, a Dios nuestro salvador, quien solo es sabio la gloria y la majestad, el dominio y el poder ahora y siempre. Creo con todo mi corazón que David llamó a una búsqueda continua y de por vida de la presencia de Dios. Porque David sabía que hay una diferencia entre la rectitud con Dios y la sabiduría en la vida. David sabía que quiero estar en la presencia de Dios porque solo él es sabio. David entendió que la presencia de Dios trae más que una relación correcta para la humanidad. La presencia de Dios también trae sabiduría para ganarse la vida. Predico esta tarde que hay una diferencia entre encontrar a Dios y aprender de Dios. Hay una diferencia entre una experiencia con Dios y la piel de gallina en una reunión de oración, y hay una vida próspera y exitosa con Dios. No oramos constantemente y nos volvemos a Dios porque lo hemos perdido. No estamos de rodillas porque nuestra relación está en duda, más bien, buscamos constantemente lo obvio porque queremos su sabiduría para vivir el día a día. Encontrar a Dios la primera vez que hace que mi alma esté bien con él, pero buscar a Dios todo el tiempo que hace que nuestras vidas sean exitosas aquí y ahora. [00:31:31][163.8] Travis Miller: [00:31:37] Bueno, hoy predico, ¿sabes qué?, seguimos volviendo a esa tienda obvia porque solo Dios es la razón por la que buscamos lo obvio, porque queremos su sabiduría en nuestro día a día y buscamos lo obvio porque sabes qué, quiero maximizar el éxito. Y quiero minimizar las tonterías. Por eso buscamos lo obvio. ¿21 días de oración, predicador? ¿Por qué haces eso? ¿Perdiste a Dios? ¿No sabes dónde está? ¿Su relación está en problemas? Oh no, amigo mío, buscamos lo obvio porque queremos maximizar nuestro éxito y queremos minimizar nuestras tonterías. Queremos hacerlo como individuos. Queremos hacerlo en familia. Queremos hacerlo como congregación. Bueno, tienes oración previa al servicio durante 30 minutos, Don hizo un gran trabajo dirigiendo la oración hoy. Evan hizo un gran trabajo la semana pasada. ¿Por qué lo hace, predicador? Vamos a rezar al final de la iglesia de todos modos. ¿Por qué oras al principio en la iglesia? ¿Qué pasa? ¿Eres tan carnal? ¿Eres tan pecador? No, amigo mío, buscamos lo obvio porque queremos maximizar el éxito y queremos minimizar la estupidez, aquí mismo en este momento en la Tierra, como individuos y familias y como congregación. Mi Dios predicador, te estás volviendo apestoso, con sudores corriendo por tu cabecita calva. ¿Qué es lo importante, hombre? Te vimos el fin de semana pasado, viernes, sábado, domingo, predicador, estabas teniendo una reunión del Espíritu Santo, rompiéndola, disfrutando de la presencia de Dios. ¿Qué vas a hacer aquí de nuevo esta semana? ¿Por qué demonios vienes en dos semanas seguidas? Tuviste tres servicios la semana pasada, estás bien hasta junio, tío. ¿Por qué has vuelto esta semana? ¿Por qué estás tan alterado por las cosas que tienes que contar? Te diré por qué, no es porque lo haya perdido. No es porque haya pecado durante la semana. Te diré por qué, porque reconozco que solo él es sabio, y reconozco que quiero maximizar la prosperidad de Dios en mi vida, y quiero minimizar la estupidez y los fracasos de la vida y el colapso y el incendio. Quiero tener el favor de Dios en mi vida. Quiero su sabiduría. Así que sigo la canción del rey David, Busco al Señor y su fuerza. Busquen su rostro todos. Por su sabiduría. Por sus puntos fuertes. Siempre. Siempre. [00:35:03][206.9] Travis Miller: [00:35:09] ¿Qué le estás diciendo a predicador? Estoy llegando aquí y ahora. Espero haber provocado a la oración, a aquellos en esta sala que están pesando cosas en sus vidas. Espero provocar en esta sala a aquellos que están tomando decisiones de universidad y de carrera que ellos decidirían, buscaré al Señor y sus fortalezas para siempre más en esta decisión. Para aquellos en esta sala que están tomando decisiones sobre su familia, la escuela a la que asisten sus hijos o dónde van a ir a la escuela, o tal vez sus hijos ingresan al jardín de infantes por primera vez. Predico a los padres, ¿sabes qué? Esas decisiones, esos pasos, esos resultados. Tenemos que buscar al Señor en sus fuerzas y buscar su rostro cada vez más. Predico a aquellos que están considerando una nueva relación o quizás el estado de una relación actual. Tenemos que buscar al Señor y su fuerza. La razón por la que muchas personas buenas terminan en malas relaciones es porque creemos falsamente que a Dios no le importa eso. Escúchame hoy, la iglesia es la novia de Cristo. Le importan nuestras relaciones tanto como eso. ¿Está considerando comprar una casa, está considerando tomar una decisión financiera importante? ¿Estás haciendo algo en la jubilación o en tu carrera? Escucha, te lo suplico. Predico con fe. Debemos buscar al Señor y al único Dios sabio siempre, en todas las cosas que predico, para cada uno que ya está involucrado en el servicio en el ministerio y para aquellos que se involucrarían en el servicio en el ministerio, ya sea en el Ministerio de Niños, el Ministerio de Estudiantes, el Ministerio de Música, el Ministerio de Servicios para los Huéspedes, cualquiera que sea el el ministerio, la música y los estudiantes y todas esas cosas, el liderazgo del grupo de fe y todos los roles en Faith Group. Rezo por una congregación que sature esos ministerios en el poder y la presencia de Dios Todopoderoso. Rezo por nuestros hombres y mujeres que deben tener una unción saturadora de Dios. Predico esta tarde sobre decisiones, vidas, elecciones que se bañan en la presencia de Dios. Rezo por hombres y mujeres que reconozcan y se den cuenta de que, cada vez que un ser humano decida, no necesito a Dios en esa área de mi vida, estamos tomando una decisión. Decimos que mi sabiduría es mayor que la suya. En el Antiguo Testamento y en el nuevo, estaban convencidos. Aquellos que caminaron en los pasos y caminos con Jesucristo. Su convicción, su conocimiento, su comprensión era, solo Él es sabio. Por supuesto, si nunca lo he encontrado, no he conocido el perdón de mis pecados, no he sido bautizado ni lleno de su espíritu. Ese es el punto de partida. Tiene que empezar justo ahí. Y escúchame hoy, este santo salvador no murió en la cruz, sufrió ese dolor, humillación y ridículo, resucitó de entre los muertos, para que tú y yo pudiéramos tener un golpe único de poder divino. No se trata de eso este libro sagrado. Pero incluso antes de la efusión del espíritu. Hay un hombre llamado David, que se entusiasmó con una experiencia de Dios, y en ese momento en que Dios se movió sobre él, mientras escribía su canción, dijo, estas personas llegaron a conocerlo. El arca está en casa, está en una tienda de campaña, es obvio. Estas personas deben saber que no es el final. Es el principio. Estas personas deben saber que tienes que estar en una tienda de campaña. Las pequeñas decisiones se suman y se convierten en grandes decisiones. Tienes que estar en esa tienda. ¿Por qué cambias tu horario? ¿Por qué trabajas en torno a un servicio vespertino un domingo? ¿Por qué organizas tu vida para poder participar en un grupo de fe y reunirte con otros creyentes? Déjame decirte por qué tengo que estar en esa tienda. Quiero decir, mira esa caja de oro. Tengo que estar cerca cuando su presencia se asiente. Tengo algunos títulos, tengo décadas de experiencia, pero no tengo la sabiduría necesaria para ir un paso más allá. Tengo que estar en esa tienda. Si alguien en esta casa se siente un poco como yo, ¿te unirías a mí en presencia de Dios? ¿Lo harías? ¿Incluso dónde estás? ¿Levantar las manos? ¿Te acercarías por este frente y te arrodillarías? ¿Cerrarías los ojos? ¿Abrirías la voz? ¿Qué es lo que te está estimulando y desafiando en este momento? Vamos, alguien. ¿Quieres estar en esa tienda? ¿Hay hombres y mujeres, mamás y papás, esposos y esposas que digan: «Sabes qué»? No voy a ir al futuro por mi cuenta, por mi propia energía, por mi propia defensa y por mi propia comprensión. No. Quiero buscar la presencia y el poder y la unción de Dios. Todos los días de mi vida. No quiero acabar en un cuento absurdo aquí. Quiero la prosperidad del Dios omnisciente y único sabio en mí. [00:35:09][0.0] [2036.0]   Episode Transcript in Tagalog   Travis Miller: [00:00:21] Dapat akong magsalita ng ilang sandali ngayong hapon, magbabahagi ako ng ilang mga kuwento, titingnan ko ang ilang mga talata ng banal na kasulatan, ilalagay sila sa screen at ang aking buong intensyon, ang aking buong layunin at direksyon sa pagsasalita ngayong maikling panahon ngayong hapon ay upang pukawin ang bawat isa sa tunog ng aking boses upang magkaroon ng pakikipag-usap sa Diyos. Sa wakas panalangin sa kanyang sariling paraan, sa kanyang sariling paraan, sa kanyang sariling mga salita, ay upang magkaroon ng isang pakikipag-usap sa Diyos, iyon ay eksakto kung ano ang sinusubukan kong gawin. Doon ka pumunta. Cat ay sa labas ng bag. Iyan ang sinusubukan kong gawin sa pagbabahagi ng usapang ito. Ang talumpati na ito, ang pangaral na ito, anuman ang gusto mong tawagin ito, upang kami ay tumugon sa Diyos. [00:01:07][45.8] Travis Miller: [00:01:09] Gaya ng inaasahan mo, ay pastor ng kongregasyong ito, ako ay nasa negosyo ng mga tao. Ako ay nasa ministeryo ngayon ng higit sa 30 taon. Ako'y nasa paligid ng simbahan at sa paligid ng mga kongregasyon ng higit sa 50 taon at sa lahat ng mga taong iyon at lahat ng mga karanasang iyon. Na-obserbahan ko ang ilang mga bagay, medyo lantaran, na problema sa akin. Nakakita ako ng ilang mga bagay at nakalarawan sa ilang mga bagay na, sa akin, ay mukhang wala sa lugar sa pagsunod kay Hesu-Kristo. [00:01:46][36.5] Travis Miller: [00:01:48] Narito ang pakikitungo, naisip ko kung paano sa mundo mabubuting tao end up sa masamang sitwasyon. Ako, sa paglipas ng mga taon, sa paglipas ng panahon sa iba't ibang kongregasyon, naglakbay ako at naglingkod sa 40 iba't ibang mga estado at alam ng Diyos kung gaano karaming iba't ibang mga simbahan bilang bahagi ng aming ministeryo at nakita ko ito at iyon at ang isa pa, at alam mo kung ano ang aking nakikita? Paano ang tungkol sa batang babae na mabait at mahabagin at magiliw, ngunit madalas siyang nasa masamang relasyon? Ano ang tungkol sa na? Paano naman ang tapat na pamilya na naglilingkod sa ilang ministeryo sa simbahan, ngunit tila sila ay regular na nasa problema sa pananalapi? Ano ang tungkol sa na? Paano ang tungkol sa friendly, kagiliw-giliw na mag-asawa na ang mga bata, sa kasamaang-palad, ay nagbibigay sa kanila ng regular na kalungku O paano naman ang mag-asawa na nakatagpo kay Hesus ng matagal na ang nakalipas? Mukhang iniibig nila talaga si Hesus, ngunit nakikipaglaban sila at nagtatalo tulad ng kumpletong mga kaaway. Ako ay bothered sa pamamagitan ng mabuting binata na tila hindi magagawang upang panatilihin ang anumang bagay na may kaugnayan sa isang disenteng trabaho. Nag-aalala ako tungkol sa isang taos-puso na tao na walang personal na kontrol na nagdudulot ng patuloy na mga isyu sa kalusugan. Ako ba ang nag-iisa na kailanman nagtaka tungkol sa gayong mga bagay? [00:03:13][85.6] Travis Miller: [00:03:20] Tatlo o apat na taon na ang nakalilipas, natutunan ko ang katawa-tawa na trahedya ng isang mahabang kaibigan. Katotohanan siya ay isang kaibigan para sa 20 plus taon. Isang kasiya-siyang tao, isang kapaki-pakinabang, masaya, kaaya-aya, taong nagpunta sa simbahan. Hindi lamang ang pagpunta sa simbahan, kundi kasangkot sa simbahan, naglingkod siya at naglingkod sa iba. Ngunit ilang taon na ang nakalilipas, hindi inaasahan, nakatanggap kami ng tawag mula sa kanyang asawa. Natuklasan niya na pinananatili ng lalaki ang isang maybahay sa ibang estado sa loob ng pitong, walong, 10 taon. Nawasak niya ang kanyang kasal. Nawasak ang kanyang mga anak at binato ang pananampalataya ng mga naimpluwensyahan niya. Ito ay gumagawa sa akin magtanong kung paano? Paano iyan nangyari? Paano gumagana ang isang magandang tao ang isang bagay kaya hangal? Alam ko ang isa pang mabuting tao. Isang nakatatandang lalaki, isang lalaking gumugol ng kanyang buong buhay na naglilingkod sa mga kongregasyon. Isang lalaking nagtanim ng mga simbahan at nagpaimbak ng mga simbahan, na pagkatapos ay nagpatuloy upang tulungan ang iba na magtanim ng mga simbahan at mga pastore na simbahan. Ang isang mabuting tao, isang matuwid na tao. Ang isa sa kanyang mga adult na bata ay nagsimula ng negosyo, ang negosyo ay nagsimula sa pagkuha ng isang maliit na bit ng tagumpay at ang bata ay nagpasya, Alam mo kung ano, gusto kong palawakin ang negosyo, gusto kong magdagdag ng iba pang mga lokasyon, at kaya siya nagpunta sa bangko, ngunit ang bangko ay hindi magbibigay ng business loan. At kaya ang mabuting ama, ang matuwid na ama, ang ministeryong ama. Emptied out ang kanyang 401k. Ibinigay ang lahat ng pera sa bata. May mga pakikibaka sa negosyo, at ang bata ay kumbinsido na ang mga bagay ay handa na upang buksan, ang tipping point ay talagang napakalapit. Lamang ng kaunti pa capital at ang negosyo ay pumunta sa ibabaw ng gilid, at talagang sa ibabaw ng umbok, at ito ay pumunta mula doon. At kaya ama, ang tapat na tao, ang matuwid na tao. Mortgaged kanyang bahay, nagbigay ng pera sa bata. At ang negosyo ay nagpunta sa tiyan. Pagreretiro ng pera nawala. Bank foreclosed ang bahay, ang matuwid na tao, ang tapat na tao, ang ministeryo tao nawala ang lahat. Paano gumagana ang isang mabuting tao? Gumagawa ng gayong mga trahedya pagkakamali. Ibig kong sabihin, talaga, kahit sino na nakabitin sa isang simbahan at ministeryo ng sapat na katagalan, naririnig mo ang mga sermon tungkol sa kung paano nais ng Diyos na pagpalain ang mga buhay at kung paano pinapagaling ng Diyos ang mga tao at kung paano binabago ng Diyos ang mga pamilya at kung paano pinagpapala ng Diyos ang mga pananalapi. Ngunit pa rin, kung susundin mo, nakikibahagi ka, pinapanood mo at malaman kung ano ang nangyayari. May mga halimbawa ng mga taong nakarinig ng mga mensahe ngunit hindi nararanasan ang ipinangangaral at itinuro. Bakit iyan? [00:07:04][223.7] Travis Miller: [00:07:07] Sa totoo lang, kung tayo ay maging mga mag-aaral ng Bibliya, ang salita ng Diyos, mayroong katulad na mga kuwento dito. Minsan iniisip natin sa Bibliya, mabuti, ang mga kuwento sa Bibliya ay ganito. Nakukuha natin ang mga kuwento tungkol sa masasamang tao na namumuhay ng masasamang buhay. Well, totoo iyan. Well, may kuwento tungkol sa matuwid na mga tao na may matuwid na buhay. Totoo rin iyan. Ngunit ngayon, gusto kong ituro na sa aklat na ito, nakita rin natin ang mga kuwento ng mabubuting tao na gumawa ng mga hangal na bagay at mahal ang mga ito. Tama sa aklat na ito, May mga labanan nawala. May mga buhay na natapos, may mga pamilya na nasira ng mabubuting tao na kumikilos nang may kamangmangan. May mga pagpatay at pangangalunya. May mga kaharian na nawala. May mga pagkakaibigan na natapos sa aklat na ito ng mga disenteng tao na kumikilos nang walang kamangmangan. May mga pag-asa vanished at pangako extinguished at kalusugan nasayang sa fortunes forfeited at relasyon tinapos. Ang mga ito ay mga kuwento sa Bibliya na nangyari sa kamay ng mabubuting tao na nabubuhay nang hindi maganda. Bakit nangyari ang mga bagay na ito? [00:08:24][76.7] Travis Miller: [00:08:26] Sa Aklat ni Job Kabanata siyam sa berso apat, gumawa siya ng kapaki-pakinabang na pagmamasid para sa talakayang ito. Ngayon sa Job siyam, mula sa Bibliya, sinasabi ng Diyos ay pantas sa puso at makapangyarihan sa lakas. Sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa? Well, malinaw, ang Diyos ay matalino at ang Diyos ay makapangyarihan, iyan ay simple at simple, Joe declares ito. Datapuwa't nang maipahayag ang katotohanang iyan, tinanong nga ni Job kung sino ang nagmatigas laban sa kaniya laban sa Dios at guminhawa? Sino ang nagmatigas laban sa Diyos? At pa rin umunlad? [00:09:14][48.4] Travis Miller: [00:09:18] Halos bawat tagsibol, at ito ay darating muli sa buwan ng Abril, Mayo. Nais ng aking asawa na dalhin ko siya sa Skagit County at makita ang magagandang patlang ng tulipan. Minsan binibisita namin, naroroon ka, alam mo ito, binibisita mo at bota ay talagang kailangan. Hindi lang putik ang may maraming putik. Hindi kapani-paniwala Pacific Northwest ulan, tandaan, sinabi ko hindi kapani-paniwala. Ibabad ang mga patlang ng tulipan, ginagawa itong maputik at malambot. Ngunit may iba pang mga oras na binisita namin ang mga patlang na iyon kapag natapos na ang ulan at ang mga bukid ay naiiba. Ang mga patlang ay magaspang. Ako ay doon kapag ang ibabaw ay hardened at kahit crack, ito ay kaya mahirap, ngunit kapag naglalakad ka sa ito, maaari mong sabihin na ito ay isang magaspang ibabaw, ngunit may kahalumigmigan sa ilalim, ngunit ang ibabaw ay mahirap at tuyo. Ang lupa ay nawala mula sa basa-basa at maputik sa magaspang at mahirap. At alam mo kung ano? Alam natin na hindi ito nangyayari kaagad. Una, ang ulan dwindles, mayroong mas kaunting mga araw ng ulan at pagkatapos ay mayroong mas kau

Jesus touched the deaf-mute which was prohibited im Jewish customs. Jesus emphasizing the power of human interaction.