Podcasts about pragnienie

Więcej tu: sasana.wikidot.com/notka-1Strona na FB: www.facebook.com/YellowPageTeachingsMożesz nas też posłuchać na tych serwisach podkastowych -Apple Podcast: podcasts.apple.com/us/podcast/sasa…1592163368?uo=4Spotify: open.spotify.com/show/039TDu6Pil0s4jutio5VeARSS: www.spreaker.com/show/5199898/episodes/feedOryginalna notka w angielskim z dnia 26-8-23Wspomóż prace Sasany: patronite.pl/SasanaPLPomóż nam tłumaczyć teksty źródłowe: patronite.pl/TheravadaPLTłumaczenie: anonimowy wolontariuszGrafika: Patrycja GórczykCzyta: Robert BłaszczykAudio: freesound.org/people/__O/freesound.org/people/kevp888/

W tym nagraniu Nitya zaprasza, by nie czekać na wolność. Wyobraź sobie, że jesteś na pustyni, spragniony przez długi czas, aż w końcu dostajesz wodę. W tej chwili nic nie jest ważniejsze niż twoje pragnienie wolności i zaspokojenie go natychmiast.

Politycy to klasa próżniacza; oni najzwyczajniej w świecie chcą trwać - mówi redaktor portalu tematypolityczne.pl.

Kościół Emaus

To i więcej nauczań można znaleźć również na naszej stronie parakletos.pl.

Tak na dobrą sprawę nie ma nic do zrobienia. Nie będziemy się niczego uczyć. Nie będziemy się doskonalić. Będziemy się oduczać szukania siebie tam, gdzie tak naprawdę nas nie ma.

Medytacja na Mt 21:33-46.

Nasz słuchacz nadesłał do nas następujące pytanie: „Pastorze, jako reformowany chrześcijanin/kalwinista, bardzo cenię sobie teksty Jonathana Edwardsa, który twierdzi, że (1) wolna wola to robienie tego, czego pragniemy, ale (2) Bóg daje nam pragnienie czynienia dobra. Mając to na uwadze i pamiętając o Jakuba 1:13, mam problem ze zrozumieniem, skąd Lucyfer otrzymał swoje pierwsze pragnienie grzechu. Norman Geisler mówi: «logicznym wnioskiem dla skrajnego kalwinisty jest to, że zarówno Lucyfer jak i Adam zgrzeszyli, ponieważ  Bóg dał im pragnienie do popełnienia grzechu». Koniec cytatu. Wyobrażam sobie, że Adam otrzymał swoje pragnienie grzechu od Ewy, która otrzymała je od węża/Szatana, ale jeśli Bóg jest suwerenny nad wszystkimi rzeczami — w tym nad naszymi pragnieniami — to czy czyni Go to pierwotnym autorem pierwszego pragnienia popełnienia grzechu?”. Pastorze, jak odpowiedziałbyś naszemu słuchaczowi?

Stāsta muzikologs Jānis Torgāns Vai zini, kur ir Šopēna sirds? Tas ir garāks stāsts, kurā jo spēcīga arī traģiskā komponente. Un arī tuvosimies šim kodolam palēnām… Friderika Šopēna dzīves nogale nebija gaiša. Visvairāk ļauna, protams, nodarīja slimība (tuberkulozei tolaik nebija efektīvas terapijas). Šajā laikposmā daudz palīdzēja komponista senie draugi no Varšavas liceja laikiem. Jau kopš 1830. gadiem Šopēna praktisko dzīvi ievērojami atviegloja ārsts Jans Matušiņskis (Jan Edward Aleksander Matuszyński, 1808–1842), un vēlāk (1836–1838) – pianists un komponists Julians Fontana (Julian Fontana, 1810–1869). Viņi uzņēmās savdabīgu Figaro lomu – veica daudzus nepieciešamos ikdienas darbus, tostarp tādus, ko citi nevarētu veikt: nošu pārrakstīšanu, aranžēšanu, sadarbību ar izdevējiem un koncertorganizācijām; Julians Fontana izglāba no bojāejas vairākus Friderika Šopēna darbus, ko komponists bija vēlējis iznīcināt – tostarp brīnišķīgo Fantāziju-ekspromtu. Pēdējais nepilnais dzīves gads Parīzē (kādu laiku arī piepilsētā) bija grūts un tumšs, neraugoties uz draugu, tostarp daudzu aristokrātu rūpēm un nesavtīgu palīdzību. Frideriks Šopēns nomira 1849. gada 17. oktobrī. Pēc komponista jau iepriekš izteikta stingra vēlējuma ārsts daļējā autopsijā izņēma viņa sirdi, kuru Šopēna māsa Ludvika slepus (Krievija taču!) nogādāja Varšavā. Mūsdienās urna ar to atrodas Sv. Krusta baznīcas (Kościół Świętego Krzyża) kolonnā (kas īsti nav kolonna, bet masīvs balsts, itin kā pīlārs). Pēc Vācijas iebrukuma Polijā Otrā pasaules kara sākumā poļu patrioti to rūpīgi noslēpa – relikvijai draudētu tāds pats liktenis kā F. Šopēna piemineklim Lazenku parkā: tas tika vienkārši sagrauts, iznīcināts (pēc kara atjaunots). Bet Friderika Šopēna sirds atrodas tur, kur tā vienmēr ir bijusi – dzimtenē. Pats mākslinieks apglabāts Parīzes Perlašēza kapsētā (Cimetière du Père-Lachaise). Iespaidīgs ir komponista kapa piemineklis Parīzē (skumstošā mūza Eiterpe, uz postamenta paliels komponista bareljefs). Tas negaidīti atgādina arī to, cik samezglotas un negludas bija tuvu cilvēku attiecības. Pieminekļa skulptors ir Ogists Klezenžē (Jean-Baptiste Auguste Clésinger). Viņš vienubrīd bija bijis Žoržas Sandas partneris, bet vēlāk – rakstnieces meitas Solanžas vīrs; māte un meita attiecības neuzturēja, un tieši Frideriks Šopēns nejauši satikto Žoržu Sandu informēja, ka viņa – Žorža Sanda – kļuvusi par vecmāmiņu. Īpatnējs arī stāsts par slaveno Ežēna Delakruā veidoto ekspresīvo Friderika Šopēna portretu (1833). Sākotnēji tas veidots kā Šopēna un Žoržas Sandas nepabeigts dubultportrets, taču pēc gleznotāja nāves 1863. gadā sadalīts divās atsevišķās daļās: mūziķis Parīzē, Luvrā (Musée du Louvre), bet rakstniece Kopenhāgenā, Valsts Mākslas muzejā (Statens Museum for Kunst). Savdabīga versija par Šopēna dzīves noslēgumu ir poļu režisora Ježija Antčaka (Jerzy Antczak) 2002. gadā divās paralēlās – poļu un angļu – versijās veidotajā filmā "Ilgas pēc mīlas" (angl. "Desire for Love", poļu "Pragnienie miłości"). Lente guva mērenu starptautisku rezonansi. Taču filmas fināls varēja radīt katarsi. Tajā no komponista bērēm Parīzē atpakaļ uz Krievijas sastāvā esošo Varšavu braucošajai  Friderika Šopēna māsai Ludvikai muitā krievu zaldātiņš, lūkojot dokumentus, it labdabīgi jautā: "Ko vedat mājup?" Viņa atbild: "Sirdi." Jo tā ir patiesība arī tiešā, burtiskā nozīmē: Ludvika sudraba biķerī ved uz dzimteni Friderika Šopēna sirdi.

Oto historia najbardziej znienawidzonej kobiety w historii Litwy. Kobiety dla której trzeba było przygotować specjalną celę w więzieniu na Łukiszkach. Jeśli chcesz subskrybować Zbrodnie Prowincjonalne na Spotify i otrzymać dostęp do dodatkowych materiałów, kliknij: ⁠⁠⁠https://anchor.fm/zbrodnie-prowincjonalne/subscribe⁠⁠⁠  Źródła: https://www.zbrodnie-prowincjonalne.com/post/alma_2007 Muzyka: Purple Planet Music - Lazy Days Russian Dance - Joey Pecoraro

Gotowość na bycie rodzicem - skąd się bierze, po czym ją poznać, czy i w jaki sposób wpływa na nią stan zdrowia psychicznego? Jakie pytania warto sobie zadać przed podjęciem decyzji o posiadaniu dzieci? Jak kształtują nas schematy wyniesione z domu, a jak wyobrażenia i marzenia o własnym rodzicielstwie? W ramach cyklu "Można Zwariować x Ładne Bebe" rozmawiamy o tym z Aleksandrą Fabjańską - psycholożką, psychoterapeutką i mamą, specjalizującą się w tematach okołoporodowych, pracującą w Krakowskim Instytucie Psychoterapii oraz w Pracowni Pomocy Psychologicznej i Psychoterapii Solutio. Na Instagramie znajdziecie ją jako @psychologicznaszkolarodzenia. Darmowa lista 5 pytań, które powinieneś sobie zadać zanim zostaniesz rodzicem: https://www.psychologicznaszkolarodzenia.pl/lp/5-pytan Post o #pologallinclusive: https://www.instagram.com/p/CgmFr_DNhRf/ Post "Pragnienie dziecka nie oznacza gotowości na dziecko": https://www.instagram.com/p/Ckf4rbuoTRp/ Ola odwoływała się do książki Judith Viorst "To, co musimy utracić" i do artykułu Annick de Lamotte "Niechciane dziecko w analizie więzi"

Medytacja na J 14:6-14.

Autor rozważań: kl. Filip Rzymanek Czyta: kl. Filip Rzymanek J 6, 35-40 „Odpowiedział im Jezus: «Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.” Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

1 stycznia wszystko ulegnie metamorfozie, ponieważ zaczął się nowy rok. Albo 1 marca, ponieważ zaczął się nowy miesiąc. Albo gdy opozycja wygra wybory parlamentarne w Polsce. Albo kiedy umrze Władimir Putin. Kiedy będę w związku z tą kobietą bądź z tym mężczyzną. Gdy zrzucę kilka kilogramów, kiedy założę lepsze ubrania, nabędę nowy samochód, telefon, komputer. Kiedy się przeprowadzę. Kiedy osiągnę magiczny wiek 18, 30, 40 lat. Kiedy przejdę na emeryturę. Kiedy zmienię pracę. Nieistotne, jaki punkt w określonej bądź nieokreślonej przyszłości wyznacza moment przejścia – istotne, że po przekroczeniu tego punktu wszystko ma być inaczej. Pragnienie, które organizuje takie myślenie, to pragnienie wielkiej, olbrzymiej, właściwie: wszechogarniającej zmiany. Co jednak uczynić, kiedy zmiana przychodzi sama i wcale nie jest taka, jakiej pragniemy? Z tym pytaniem – jak również z opisaną wyżej tendencją – zmagają się bohaterki „Ucieczki niedźwiedzicy”, nowego zbioru opowiadań dzisiejszej gościni – Joanny Bator, jednej z najważniejszych współczesnych polskich pisarek, laureatki Nagrody Literackiej Nike (za „Ciemno, prawie noc”) i Nagrody Literackiej im. Hermanna Hessego. Z Joanną Bator, której życie poznaczyły nagłe zmiany – między innymi miejsca zamieszkania, z Polski na Japonię, a potem znów Polskę, jak również kariery, z naukowej na literacką – rozmawiam o pragnieniu zmiany i o tym, kiedy obraca się ono przeciw tym, którzy jeszcze niedawno jak na kołku zawieszali na nim swoje życie.

1 stycznia wszystko ulegnie metamorfozie, ponieważ zaczął się nowy rok. Albo 1 marca, ponieważ zaczął się nowy miesiąc. Albo, gdy opozycja wygra wybory parlamentarne w Polsce. Albo, kiedy umrze Władimir Putin. Kiedy będę w związku z tą kobietą bądź z tym mężczyzną. Gdy zrzucę kilka kilogramów, kiedy ubiorę się w lepsze ciuchy, nabędę nowy samochód, telefon, komputer. Kiedy się przeprowadzę. Kiedy osiągnę magiczny wiek 18-tu, 30-tu, 40-tu lat. Kiedy przejdę na emeryturę. Kiedy zmienię pracę. Nieistotne, jaki punkt w określonej bądź nieokreślonej przyszłości wyznacza moment przejścia; istotne, że po przekroczeniu tego punktu wszystko ma być inaczej. Pragnienie, które organizuje takie myślenie, to pragnienie wielkiej, olbrzymiej, właściwie: wszechogarniającej zmiany.Co jednak uczynić, kiedy zmiana przychodzi sama i wcale nie jest taka, jakiej pragniemy? Z tym pytaniem - jak również z opisaną wyżej tendencją - zmagają się bohaterki „Ucieczki niedźwiedzicy”, nowego zbioru opowiadań dzisiejszej gościni „Czasu odzyskanego”, Joanny Bator, jednej z najważniejszych współczesnych polskich pisarek, laureatki Nagrody Literackiej NIKE (za „Ciemno, prawie noc”) i Nagrody Literackiej im. Hermanna Hessego. Z Bator, której życie poznaczyły nagłe zmiany - między innymi miejsca zamieszkania, z Polski na Japonię a potem znów Polskę, jak również kariery, z naukowej na pisarską - rozmawiam o pragnieniu zmiany i o tym, kiedy obraca się ono przeciw tym, którzy jeszcze niedawno jak na kołku zawieszali na nim swoje życie.This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Sprawdź całą adwentową playlistę: https://youtube.com/playlist?list=PLd5GCd1nrmcx15KXpZZtpNliCohU6t2eJ Muzyka z czołówki: Frenchman https://open.spotify.com/track/60D033UAckvJ1yeQYYIiRT?si=ff477ac005894b97 https://www.youtube.com/watch?v=nsPCFuWhybM ----------------------------- Miniatura: Magdalena Błaszkiewicz https://blazkovitz.art/ --------------------------- Strony Tajemnego Planu: https://www.tajemnyplan.pl -----------------------------

Mocno walczę o to, żeby każdego poranka przez pół godziny rozważać słowo Boże. Ten codzienny pokarm pomaga mi z jednej strony poznawać Boga i pogłębiać relację z Nim, a z drugiej poszerza mój wgląd w siebie i ukierunkowuje pracę nad sobą. Dodatkowym owocem są różne myśli, którymi potem dzielę się podczas nagrań. Dziś spróbujmy wydobyć […]

W czterdziestym trzecim epizodzie podkastu otwarte serce chcemy zapytać o wolność i o to, co do niej przybliża, a co oddala. Znamy pojęcie bezwarunkowej miłości, która przyjmuje wszystko takim , jakie jest, na nic nie czeka (na spełnienie jakichś wymagań, oczekiwań, warunków) i dlatego może przyjmować wszystko - już teraz, staje się dzięki temu bardzo realna i konkretna. Aby taka postawa miłości była możliwa potrzebna jest wolność i to jej brak stoi najczęściej na przeszkodzie miłości. Warto zatem przyjrzeć się przeszkodom, które ograniczają wolność, a przez to również zdolność do miłości. W tym procesie potrzebujemy odwagi zaufania wewnętrznej mądrości, mądrości serca, to ona pokaże nam przeszkody i wskaże właściwe drogi do wolności. Pragnienie podążania drogą duchową, które odnajdujemy w ewangelicznej opowieści o trzech osobach chcących pójść za Jezusem wskazuje na trzy główne przeszkody na tej drodze. Przywiązanie do stabilności i pewności, ciężary z przeszłości, które już nie dają życia oraz brak spójności, podzielone serce, które nie umie powiedzieć całkowitego - tak. Może zaskoczy nas to, że samo uświadomienie sobie przeszkód w zupełności wystarczy, by zaczęły ustępować, nic nie musimy zmieniać na siłę, wystarczy zaufać miłości, a łaska dokona reszty. Chcesz spróbować, śmiało zróbmy to razem.Spotkania w cyklu Kontemplacyjny wymiar Ewangelii odbywają się na platformie Zoom w każdą niedzielę o 11:00, wszyscy chętni mogą w nich uczestniczyć poprzez link: https://wojciech555.clickmeeting.com/kontemplacyjny-wymiar-ewangeliiRozważasz wsparcie tego kanału i mojej pracy oto jak to zrobić - kliknij na link:https://docs.google.com/document/d/1qSixAlQL1x0lSLZOapg78T7B7BOFw4gPHT6zjZ4p6b4/edit?usp=sharing

Pragnienie serca nie jest uczuciem, ale znakiem działania miłości, niektórzy powiedzą znakiem działania Bożego Ducha Świętego we mnie. Co przynosi moja otwartość i podążanie za takim pragnieniem, tym właśnie zajmiemy się w czterdziestym epizodzie podkastu Otwarte serce. Zaczniemy od przyjrzenia się temu, gdzie jestem w mojej drodze, czy nie stoi na przeszkodzie moje zaprogramowane myślenie o tym, co przynosi życie jako o problemach i potrzebie ich rozwiązania. Tymczasem mądrość Ducha i działanie łaski są wspaniałą alternatywą dla takiego uwikłanego podejścia. Otwarcie serca na działanie Ducha przynosi uzdrowienie, pojednanie ze sobą i z innymi, nawet z całym światem. Okazuje się wtedy, że pozornie sprzeczne strony możemy zobaczyć i doświadczyć, jako bogactwo różnorodności, a wtedy nie chcę już zmieniać nikogo i niczego, ale cieszę się nową harmonią życia. Takie nowe spojrzenie jest jak spojrzenie oczami Boga, a Chrystusowy Duch zapewnia mnie o tym, że i ja, i wszystko, co jest, przynależy do życia i jest źródłem radości, pokoju i spełnienia. Dokładnie tak, to spełnienie jest zaspokojeniem mich pragnień. Chcesz się bliżej temu przyjrzeć, doskonale, zatem ruszajmy w drogę.Spotkania w cyklu Kontemplacyjny wymiar Ewangelii odbywają się na platformie Zoom w każdą niedzielę o 11:00, wszyscy chętni mogą w nich uczestniczyć poprzez link: https://wojciech555.clickmeeting.com/kontemplacyjny-wymiar-ewangeliiRozważasz wsparcie tego kanału i mojej pracy oto jak to zrobić - kliknij na link:https://docs.google.com/document/d/1qSixAlQL1x0lSLZOapg78T7B7BOFw4gPHT6zjZ4p6b4/edit?usp=sharing

W jakim celu zostałaś/eś prawnikiem?Bezsprzecznie był cel dla którego wybrałaś/eś ten zawód. ▪️Pragnienie walki o sprawiedliwość? ▪️Rodzice? ▪️Kasa? ▪️Względy pragmatyczne?▪️Coś jeszcze innego…?▪️A może wiara, że ten zawód da Ci szczęście? Za celem, który Ci przyświecał, stało też - świadome lub nie - pragnienie określonego samopoczucia - rezultatu. Ta praca - w pierwotnym zamierzeniu - miała dać Ci określone korzyści (niematerialne, materialne) oraz zaspokoić Twoje różne potrzeby. Czy tak jest?Masz to wszystko? Czy jako prawnik czujesz się każdego dnia tak jak chcesz się czuć?Posłuchaj i odpowiedz sobie na pytanie, co było Twoim celem wyboru tej pracy? Czy cel zaprowadził Cię do pożądanego efektu - zaspokojenia potrzeb, uzyskania właściwego samopoczucia i korzyści?Można wejść na Mount Everest (cel) z różnych powodów (efekt). Jedni wejdą dla pieniędzy, inni dla sławy, ktoś jeszcze inny dla poczucia bycia nadczłowiekiem itp. Jeden cel, a tak różne potrzeby. Jak to było w Twoim przypadku?///Zapraszam do drugiego odcinka podcastu „Toga bez wroga” pt. „W jakim celu zostałaś/eś prawnikiem?”. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/togabezwroga/message

Medytacja na Łk 11:1-13.

Pragnienie bycia przyjętym, takim, jakim się jest towarzyszy nam od urodzenia. Bezwarunkowa miłość jest zarówno potrzebą, jak i prawem. W związku z tym jak jej nie dostaniemy to zaczynamy jej łaknąć i poszukiwać. Poszukiwanie staje się czasem tak intensywne jakby się walczyło o życie. Bo dla niemowlęcia to jest kwestia życia i śmierci. Fundament gwarantujący przetrwanie.Jakie skutki mają braki bezwarunkowej miłości w dzieciństwie w dorosłym życiu? Ogólnie rzecz biorąc, pojawiąjące się w nas żądanie bezwarunkowej miłości często nie jest uświadomione i przejawia się na wielu poziomach (emocjonalnym, duchowym, mentalnym). Widać to w różnych reakcjach, które z pozoru nie dotyczą tego obszaru. Pojawia się rozczarowująca pętla. Szukamy bezwarunkowej miłości w różnych relacjach (zarówno z ludźmi, zwierzętami, jaki i rzeczami) i jak one jej nie dostarczają to przeżywamy druzgocące rozczarowanie. Np. Twój partner mówi, że nie ma teraz czasu, a Ty czujesz ogromny smutek i odrzucenie i myślisz, „że to pewnie już koniec…”.Tego typu nadmiarowe reakcje mogą właśnie wynikać z traumy wczesnodziecięcej i uruchamiają pętlę doświadczenia, które często pogłębia brak poszukiwanego uczucia.Tropienie tych zależności możesz zacząć od zbadania Twoich nieadekwatnych reakcji. Psychologicznie żądanie bezwarunkowej miłości jest odczuwane jako pragnienie czy tęsknota, tęsknota za miłością, uwagą i akceptacją. Poza tym może być związane z myśleniem, że będziemy dla kogoś całym światem. Jednak w dorosłej relacji nie da się odtworzyć uczucia, które chcieliśmy mieć jako dziecko. W efekcie to pragnienie pozostanie niezrealizowane.Co w związku z tym zrobić, aby nie wchodzić w relacje w innymi kierując się żądaniem, które powoduje napięcie? I jak możemy uzupełniać sobie niedobory miłości i uwagi, które powstały w relacjach z rodzicami oraz światem w dzieciństwie? O podejściu, które pomaga wychodzić z zapętlających oczekiwań, aby zamiast niekończących się rozczarowań światem, trwać z zachwycie i radości odkrywając wystarczająco dobre relacje – o tym opowiadam w tym odcinku.---Czego dowiesz się z tego odcinka?*O trauma wczesnodziecięcej i jak uzupełniamy niedobory miłości rodzicielskiej.* Czym jest bezwarunkowa miłość?* Jak wyraża się bezwarunkowa miłość i jej odbieranie u niemowlęcia?* Dlaczego poczucie niespełnienia i rozczarowania spotyka nas, gdy w dorosłym życiu chcemy zastąpić partnerem brak bezwarunkowej miłości w czasie niemowlęcym?* Jak dorosła osoba może zapełniać sobie luki w bezwarunkowej akceptacji i naprawiać przejawy traumy wczesnodziecięcej.* W jaki sposób żądanie bezwarunkowości od innych istot może powodować napięcie.* O relacjach, stabilności i zauważeniu drugiej istoty oraz miłości w świecie.- Odcinek trwa 38 minut.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast93

Kiedyś podczas lekcji religii młodzi podpuścili mnie, zadając pytanie o Trójcę Świętą, a ja w swojej naiwności postanowiłem na nie odpowiedzieć

Medytacja na J 6:35.

https://patronite.pl/8podcast -Jeśli masz chęć wesprzeć moje podcastowanie;) #8podcast #MichaelRoss #dailypodcast Michael Bruce Ross to amerykański seryjny morderca i gwałciciel zwany Przydrożnym dusicielem. W latach 1981-1984 zamordował w okolicach miasta Griswold w stanie Connecticut osiem młodych kobiet.

Medytacja na Mt 13:3.

Nagrania homilii i kazań wygłoszonych w parafii WNMP w Opolu Gosławicach

Studium biblijne (sezon 42) z 11 września 2021 r., pt. „Pragnienie czegoś więcej”. Na podstawie kwartalnika „Lekcje Biblijne 3/2021”: „Odpoczynek w Chrystusie”. Tytuł oryginału: Adult Sabbath School Bible Study Guide 3/2021: „Rest in Christ”. ▶️ STUDIUM BIEŻĄCEGO ODCINKA: 1 Kor 10,1-11; Kpł 4,32-35; J 1,29; Hbr 4,1-11; Ps 95,8-11. ▶️ TEKST PRZEWODNI: „A to stało się dla nas wzorem, ostrzegającym nas, abyśmy złych rzeczy nie pożądali, jak tamci pożądali” (1 Kor 10,6). ▶️ W STUDIUM BIORĄ UDZIAŁ: Julian Hatała (prowadzący), Estera Hatała, Zbigniew Bednarski, Waldemar Kutrzeba. Zarejestrowano staraniem zboru (parafii) Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Podkowie Leśnej, 20 czerwca 2021 r. w Wyższej Szkole Teologiczno-Humanistycznej im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej, aula im. prof. Zachariasza Łyko. Copyright © 2021 www.nadzieja.tv. Creative Commons Attribution (BY-NC-ND 4.0 PL, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl). #studiumbiblijnePL

Drugi eksperymentalny "Audionotatnik" z festiwalu Nowe Horyzonty.

Z tego odcinka dowiesz się:- Jaki płyn najlepiej nawadnia organizm- Co to są napoje izotoniczne, hipotoniczne i hipertoniczne- Ile płynów dziennie należy spożywać i jak to obliczyć- Jak się nawadniać podczas aktywności fizycznej- Czym grozi złe nawodnienie- Czy pragnienie lub jego brak jest dobrym wskaźnikiem nawodnienia.Napisz do mnie:kontakt@paulinaannafiness.comSubskrybuj mój kanał na YouTube:https://www.youtube.com/channel/UCiwJEoPI7z7g8H1M_2hKqlgWpadnij do mnie na Insta:https://www.instagram.com/paulinaannafitness/Odwiedź moją stronę i poczytaj o nawykach:https://www.paulinaannafitness.com/nawykialbo znajdź inspirację do gotowania:https://www.paulinaannafitness.com/przepisy

Autor rozważań: Bartłomiej Pluta Czytał: Kamil Szczurek (J 17,20-26) Z Ewangelii wg św. Jana: W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

- Nie jest to dydaktyka, nie chcemy nikomu tłumaczyć, które utwory prezentują takie czy inne emocje. Słuchacz sam szuka drogi, klucza do tego, co zawarliśmy w programie festiwalu - mówił w audycji "Wybieram Dwójkę" kompozytor, pianista, pomysłodawca "Festiwalu Katowice Kultura Natura" Eugeniusz Knapik.

Rozmyślanie na Rz 12:2.

Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Wykłada w Kolegium Teologiczno-Filozoficznym oo. Dominikanów. Autor książki na temat ośmiu duchów zła "Pomiędzy grzechem a myślą" oraz o praktyce modlitwy nieustannej "Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie" / Rekolekcje wygłoszone dla Sióstr Benedyktynek w Krzeszowie / Fot. Stanisław Matusik

Jan 17 (1) Po tych słowach Jezus spojrzał w niebo i powiedział: Ojcze, nadeszła godzina! Uwielbij swojego Syna, aby Syn uwielbił Ciebie; (2) uwielbij tak, jak powierzyłeś Mu władzę nad całą ludzkością, aby dał życie wieczne tym wszystkim, których Mu dałeś. (3) A na tym polega życie wieczne, aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i Tego, którego posłałeś — Jezusa Chrystusa. (4) Ja Ciebie uwielbiłem na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które mi powierzyłeś do wykonania. (5) A teraz Ty, Ojcze, uwielbij Mnie u siebie samego tą chwałą, którą miałem u Ciebie, zanim zaistniał świat. (6) Objawiłem Twoje imię ludziom, których Mi dałeś ze świata. Byli oni Twoi, dałeś ich Mnie i zachowali Twoje Słowo. (7) Teraz już wiedzą, że wszystko, co Mi dałeś, pochodzi od Ciebie, (8) gdyż przekazałem im słowa, które Mi dałeś, a oni je przyjęli i są przekonani, że wyszedłem od Ciebie, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś. (9) Ja wstawiam się za nimi. Nie za światem, lecz za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoi. (10) I wszystko moje jest Twoje, a Twoje — moje; w nich też jestem uwielbiony. (11) Już niedługo będę na świecie. Lecz oni na nim zostają. Ja zaś odchodzę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które objawiłeś przeze Mnie, aby byli jedno — jak My. (12) Dopóki z nimi byłem, Ja ich zachowywałem w Twoim imieniu, które objawiłeś przeze Mnie. Strzegłem ich tak, że żaden nie zginął, oprócz syna zatracenia, zgodnie z zapowiedzią Pisma. (13) Teraz odchodzę do Ciebie, a mówię to wciąż na tym świecie, aby mogli doświadczać pełni mojej radości. (14) Ja im powierzyłem Twoje Słowo, a świat ich znienawidził, gdyż — podobnie jak Ja — nie należą do świata. (15) Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale abyś ich ustrzegł od złego. (16) Nie należą do świata, jak i Ja nie należę do świata. (17) Poświęć ich do życia w prawdzie; Słowo Twoje jest prawdą. (18) Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak Ja ich posłałem na świat (19) i za nich poświęcam siebie samego, aby ich życie również było poświęcone prawdzie. (20) Wstawiam się nie tylko za nimi, ale także za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie. (21) Pragnę, by wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie. Niech oni w nas będą jedno, aby świat przez to uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. (22) Ja im dałem chwałę, którą Mi dałeś, aby byli jedno, jak My jedno jesteśmy: (23) Ja w nich, a Ty we Mnie; niech się staną doskonali w jedności, aby świat przez to poznał, że Ty Mnie posłałeś i ukochałeś ich tak, jak ukochałeś Mnie. (24) Ojcze! Chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą Mi dałeś, gdyż obdarzyłeś Mnie miłością przed stworzeniem świata. (25) Ojcze sprawiedliwy! Świat wprawdzie Ciebie nie poznał, lecz Ja Cię poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. (26) Objawiłem im też Twoje imię i jeszcze objawię, aby miłość, którą Mnie obdarzyłeś, była w nich — i Ja w nich. Kazanie z dnia 28 marca 2021

Studium biblijne (sezon 40) z 20 marca 2021 r., pt. „Pragnienie narodów”. Na podstawie kwartalnika „Lekcje Biblijne 1/2021”: „Księga Izajasza. Pocieszajcie mój lud”. Tytuł oryginału: Adult Sabbath School Bible Study Guide 1/2021: „Isaiah: Comfort My People”. ▶️ STUDIUM BIEŻĄCEGO ODCINKA: Iz 59,1-60,2; 61,1-11. ¯_(ツ)_/¯ ▶️ TEKST PRZEWODNI: „I pójdą narody do twojej światłości, a królowie do blasku, który jaśnieje nad tobą” (Iz 60,3). ▶️ W STUDIUM BIORĄ UDZIAŁ: Piotr Żyziński (prowadzący), Jakub Ośkiewicz, Dariusz Lazar, Jakub Wojtkowski. Zarejestrowano staraniem zboru (parafii) Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Podkowie Leśnej, 7 lutego 2021 r. w Wyższej Szkole Teologiczno-Humanistycznej im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej, aula im. prof. Zachariasza Łyko. Copyright © 2021 www.nadzieja.tv. Creative Commons Attribution (BY-NC-ND 4.0 PL, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl).

Medytacja na Jan 4:14.

Druga część Zdobycia Chleba, z której dowiemy się, jak dać każdemu darmowe mieszkanie, ograniczyć godziny pracy, obalić patriarchat i zautomatyzować gejowski komunizm. Kiedy następna część? To zależy od Was.  SPIS TREŚCI  Dzień dobry - 0:00 Rozdział 6: Mieszkanie - 1:00 Rozdział 7: Odzież - 21:12 Rozdział 8: Cel i wydajność produkcji - 26:47 Rozdział 9: Pragnienie zbytku - 41:55 Rozdział 10: Praca radosna - 1:13:16 Rozdział 11: Wolne porozumienie - 1:32:06 Rozdział 12: Zarzuty - 2:04:01 (oryginalna data publikacji: 15.01.2021)

Studium biblijne (sezon 40) z 6 lutego 2021 r., pt. „Pragnienie zrównania się z Bogiem”. Na podstawie kwartalnika „Lekcje Biblijne 1/2021”: „Księga Izajasza. Pocieszajcie mój lud”. Tytuł oryginału: Adult Sabbath School Bible Study Guide 1/2021: „Isaiah: Comfort My People”. STUDIUM BIEŻĄCEGO ODCINKA: Iz 13,1-14,32; 24,1-27,13. ¯_(ツ)_/¯ TEKST PRZEWODNI: „Oto nasz Bóg, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; to Pan, któremu zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego zbawienia!” (Iz 25,9). W STUDIUM BIORĄ UDZIAŁ: Marek Micyk (prowadzący), Błażej Owczarek, Małgorzata Rykucka, Mikołaj Manżett-Leszczyński. Zarejestrowano staraniem zboru (parafii) Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Podkowie Leśnej, 24 stycznia 2021 r. w Wyższej Szkole Teologiczno-Humanistycznej im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej, aula im. prof. Zachariasza Łyko. Copyright © 2021 www.nadzieja.tv. Creative Commons Attribution (BY-NC-ND 4.0 PL, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl).

Są takie marzenia, które kiełkują w Tobie przez całe życie. Dorastasz wraz z nimi i niejednokrotnie to one wpływają na to, jakie decyzje podejmujesz na drodze do ich osiągnięcia. Tak było w przypadku rosyjskiego i mojej kariery tłumacza literackiego. Język w liceum, kierunek studiów, miejsce zamieszkania – wszystko podporządkowane było jednemu celowi – półce pełnej książek z moim nazwiskiem w środku. Ale są też takie marzenia, które pojawiają się znienacka, szturmują nasze myśli i opanowują serca. Pragnienie jest tak silne, że pragniesz poddać się im wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi. I tak właśnie było z niespodzianką, o której opowiem Ci w dzisiejszym odcinku. Posłuchaj!----------https:/wingperson.pl/podcast-w-biznesie

Piotr Rostworowski OSB / EC – benedyktyn, pierwszy polski przeor odnowionego w 1939 roku klasztoru w Tyńcu. Więzień za czasów PRL-u. Kameduła – przeor eremów w Polsce, Włoszech i Kolumbii. W ostatnim okresie życia rekluz oddany całkowitej samotności przed Bogiem. Zmarł w 1999 roku i został pochowany w eremie kamedulskim we Frascati koło Rzymu. "Był zawsze bliski mojemu sercu" – napisał po Jego śmierci Ojciec Święty Jan Paweł II. Autor licznych publikacji z dziedziny duchowości i życia wewnętrznego.

Piotr Rostworowski OSB / EC – benedyktyn, pierwszy polski przeor odnowionego w 1939 roku klasztoru w Tyńcu. Więzień za czasów PRL-u. Kameduła – przeor eremów w Polsce, Włoszech i Kolumbii. W ostatnim okresie życia rekluz oddany całkowitej samotności przed Bogiem. Zmarł w 1999 roku i został pochowany w eremie kamedulskim we Frascati koło Rzymu. "Był zawsze bliski mojemu sercu" – napisał po Jego śmierci Ojciec Święty Jan Paweł II. Autor licznych publikacji z dziedziny duchowości i życia wewnętrznego.

Rozważania nad Pismem Świętym, Nowego Testamentu, Ewangelia św. Jana 7, 37-49. Żródło nagrania: https://baptyscikoszalin.pl/nauczania/

Powieściopisarka, nowelistka, redaktorka. Żona Jerzego, partnerka Marii, matka Tuli. Kim jest bohaterka rozmowy? Anna Kowalska była osobą niezwykłej energii, temperamentu i rozległych horyzontów, błyskotliwą intelektualistką, przewrotną i władczą osobą. Znała grekę, łacinę, angielski, niemiecki, biegle mówiła po francusku. Do swojej twórczości zwykle odnosiła się krytycznie, ale pisać nie przestawała. Praca literacka była jej jedynym zawodowym wyborem i celem. Wyjątkowość twórczego talentu Kowalskiej można odnaleźć w prowadzonej od 1940 roku niemającej podobnego przykładu w historii literatury polskiej korespondencji z Marią Dąbrowską. Czy magia bliskości intelektualnej czy może wzmacniać więź zmysłową między dwojgiem partnerów? Jak obcuje się z czymś tak intymnym jak listy dwóch darzących się uczuciem intelektualistek? Jak życiowe, osobiste wybory wpływają na język uprawianej literatury? Z gościnią podcastu „Na marginesach” rozmawia Ewa Karwan-Jastrzębska.

#WSP

Jak dochodzi do popełnienia grzechu? Jakie są etapy przed?

Każdy człowiek, niezależnie od tego kim jest, gdzie żyje, czy jest wierzący, poszukujący, albo nawet nieuznający istnienia Boga nosi w swoim sercu głęboko wpisane pragnienie Boga. Kościół pięknie nazywa ten stan łacińskim określeniem capax dei – czyli „człowiek zdolny przyjąć Boga”. Bóg w każdego wpisuje pragnienie siebie, bo każdego chce przyciągnąć do siebie i stworzyć […]

Słowo do Słowa: J 4, 5-42.

Po dwóch latach Michał kończy swoją przygodę z cyklem Jo Nesbo o Harrym Hole. Jak wypada “Pragnienie” jako autonomiczna powieść, a jak prezentuje się w kontekście całości serii? Czy powieściowa intryga wciąga i potrafi zaskoczyć? Jak wypadają wątki obyczajowe? Czy...

Kwestią sporną, która zazwyczaj potrafi na trwałe podzielić dziecko i rodzica, pracownika i pracodawcę, obywatela i państwo, są ramy naszej wolności. Wielu z nas uważa ją za niezbywalną wartość, inni twierdzą, że jest stanem umysłu. Są jednak takie osoby, dla których wolność nie jest czymś niezbędnym. Wykład prof. Wiesława Łukaszewskiego konfrontuje powszechne przekonanie o uniwersalnej potrzebie wolności z danymi, które dowodzą wyzbywania się wolności, preferencji bezradności czy sytuacji losowych. Przekonanie, że wszyscy zawsze pragną wolności nie daje się utrzymać w świetle wiedzy psychologicznej.

Trzydziesty pierwszy odcinek, został w całości zainspirowany komentarzem jednej z naszych Słuchaczek. :) Po wysłuchaniu odcinka o nadmiernych oczekiwaniach i bolesnych rozczarowaniach Dorota napisała: „Super odcinek, uwielbiam Was słuchać – dziękuje

Każdy z nas kiedyś komuś pomógł. Pożyczając długopis, mówiąc dobre słowo, czy towarzysząc w trudach życiowych. Ale o tym jak pomagać innym, by przyniosło to oczekiwany skutek raczej nas nie uczą. Zróbmy to więc na własną rękę dzięki książce “Sztuka pomagania”, której autorkami są Claudia Casanovas i Felisa Chalcoff. Jest to książka dla osób: Lubiących pomagać Pracujących na co dzień z ludźmi Coachów i trenerów Konsultantów I mówi przede wszystkim o: Zrozumieniu położenia osoby wspomaganej Odpowiednim podejściu do pomocy Jak pomagać, by nie szkodzić sobie i innym Błędach, których należy się wystrzegać Listen to “KKU#8 – Jak dawać i przyjmować pomoc – lekcje z książki “Sztuka pomagania”” on Spreaker. 1. Motywacja do pomagania Niesienie pomocy jest dla wielu czymś naturalnym. Babcia prosi o zrobienie zakupów, to idziemy. Kolega z pracy prosi o pomoc w przeprowadzce, to pomagamy. Szef chciałby naszej pomocy w kolejnym projekcie, to się angażujemy. I choć nie zawsze nasza decyzja jest przemyślana, to zawsze ma jakiś powód. Powody mogą być skrajnie różne. Zależne jest to od sytuacji, celu, czy osób biorących w tym udział. Pomagając prywatnie i pomagając zawodowo natrafimy na skrajne i niejednoznaczne sytuacje, gdzie ta motywacja może być głęboko ukryta, to w większości przypadków powinniśmy być w stanie przypisać ją do któregoś z 5 podstawowych poziomów motywacji podanych przez autorki. Na pierwszym poziomie motywacją jest potrzeba. Jest to – dla przykładu – praca, której nie lubimy, choć faktycznie niesiemy w niej pomoc innym. Czy to pomagając szefowi z fakturami, czy zespołowi w dopięciu projektu na czas. Motywuje nas potrzeba zarobienia pieniędzy, by się utrzymać, lub zdobycia nowych umiejętności potrzebnych w dalszej karierze. Robimy coś, bo nie widzimy lepszej możliwości i jeśli tylko pojawi się na horyzoncie lepsza okazja, to zrezygnujemy bez zwłoki z aktualnej posady. Jeśli niesiemy przy okazji tego pomoc to tylko dlatego, że ktoś nas zobligował i nie ma to dla nas większego znaczenia. Drugi poziom to prestiż, sława, zauważenie przez innych. Nie motywuje nas w pełni wypłata (chyba, że jest dla danej osoby wyznacznikiem prestiżu), a uznanie. Kiedy inni kierują na nas oczy. Władza i szacunek to główne pobudki i mogą prowadzić do pozerstwa. Rozróżnienie pomiędzy poziomem 1 i 2 obrazuje idealnie piramida Maslowa. W naszym przypadku poziom pierwszy pokrywa się z dwoma pierwszymi obszarami piramidy, czyli potrzebami fizjologicznymi (jedzenie, wypoczynek) i bezpieczeństwa (stabilność, schronienie, wolność). Poziom drugi wpisuje się w 2 kolejne obszary, czyli potrzebę przynależności do grup społecznych i potrzebę uznania, czy docenienia. Pragnienie wyrażenia siebie reprezentuje poziom trzeci. Wynika już z miłości do tego co robimy, a nie co zyskujemy. Sama czynność niesienia pomocy i dzielenia się staje się przyjemnością. Jest to poziom przełomowy, gdzie korzyści z efektów traktujemy tylko jako dodatek do całości, a przez nasze działania wyrażamy siebie. Wtedy uznanie czy pieniądze są raczej wisienką na torcie. Ten i kolejne poziomy to już sam szczyt wspomnianej wcześniej piramidy,

Harry Hole powraca! Pragnienie – Jo Nesbø to książka główna odcinka. Z małym opóźnieniem prezentujemy nowy odcinek naszego ulubionego podkastu. W dzisiejszym odcinku gość specjalny – Maciek Skwara – autor uśpionego podkastu Bez nazwy. Panowie rozprawiają o sposobach nagrywania podkastów, wspominają o dawnych czasach i, o dziwo, o dzieciach! Nagranie Oszukane pragnienie pochodzi z podkastu BookBusters.audio. Tam posłuchasz więcej recenzji!

„Rodzina na swoim” – tak przewrotnie nazywają slajdowiska ze swoich wypraw Natalia i Mariusz, którzy wraz ze swoim synem Maksem od dwóch lat są w podróży. Ich domem jest cały świat… Pragnienie podróżowania od zawsze było w sercach Natalii i Mariusza, więc zawsze podróżowali, także gdy urodził się ich syn – Maks. Kiedy nadarzyła się […]

Bóg nas nie potrzebuje. Bóg nas chce. Starotestamentowa wizja Bożego pragnienia każe sądzić, że jest ono jak żywioł: nieposkromiona woda, huragan, wiatr. O Bożym pragnieniu i płonącej miłości mówi Staszek Nowak OP.

Bóg nas nie potrzebuje. Bóg nas chce. Starotestamentowa wizja Bożego pragnienia każe sądzić, że jest ono jak żywioł: nieposkromiona woda, huragan, wiatr. O Bożym pragnieniu i płonącej miłości mówi Staszek Nowak OP.

Bóg nas nie potrzebuje. Bóg nas chce. Starotestamentowa wizja Bożego pragnienia każe sądzić, że jest ono jak żywioł: nieposkromiona woda, huragan, wiatr. O Bożym pragnieniu i płonącej miłości mówi Staszek Nowak OP.