Podcasts about zbyt

Poznaj dziś lepiej przedsiębiorcę, którego życie jest po latach spokojniejsze, bardziej świadome i jeszcze bardziej bezkompromisowe wobec mitów, które od dawna rządzą przedsiębiorczością. Posłuchaj historii, która rozkłada na czynniki pierwsze tzw. “hustle culture”, to jest iluzję ciągłego zap***alania. Ta rozmowa może nie da Ci gotowej recepty, ale bardzo możliwe, że zmusi Cię do przeformatowania własnego myślenia o sukcesie, pracy i sensie tego, co robisz na co dzień. Jej bohaterem jest Maciej Aniserowicz, twórca spółek devstyle i slowbiz, autor licznych programów i kursów (głównie dla programistów), które zarobiły już dziesiątki milionów złotych. To odcinek nie tylko o sukcesie przedsięwzięć Maćka i jego zespołu, ale i o zmęczeniu, granicach, terapii jako inwestycji w siebie i o tym, dlaczego praca po 3–4 godziny snu to nie odwaga, tylko ślepa uliczka. Czego jeszcze dowiesz się z tej rozmowy?✅ Jak rozpoznać moment, w którym rozwój biznesu zaczyna działać przeciwko Tobie – i dlaczego wielu founderów go ignoruje?✅ Dlaczego Maciej, będąc z natury introwertykiem, postanowił przełamać swoje lęki, jąkanie i wstyd przed ludźmi, aby stawać na scenach przed tysiącami osób?✅ Czemu budowanie bazy mailingowej to wciąż jedna z najważniejszych metryk biznesowych? ✅ Czym jest "gang kodziaków" i w jaki sposób AI pozwala Maciejowi utrzymywać minimalny zespół przy maksymalnej skali działania?✅ Jak radzić sobie z niekompetencją, lenistwem i olewactwem, które są dla naszego rozmówcy największą bolączką w prowadzeniu biznesów?“Zawsze miałem w głowie myśl, że zakładam firmy po to, żeby pracować mniej, a nie więcej” - mówi Maciej Aniserowicz w naszej rozmowie. Czy można robić dobry biznes w rytm “dolce vita”? Jeśli tak, to co musiałoby się wydarzyć? Nie żyj w niepewności, obejrzyj lub odsłuchaj ten odcinek już teraz ▶️

Być może często słyszysz w zespole „Niech ktoś to podzieli” i nie bardzo wiadomo, kto dokładnie powinien się za to zabrać. To jedno z częstych wyzwań w dzieleniu projektów na mniejsze części. Omawiamy też jeszcze kilka innych problemów z tym związanych. Dostaniesz od nas po kilka gotowych rozwiązań do każdego z nich. Odciąży to Twój zespół i sprawi, że dzielenie pracy stanie się naturalnym elementem codziennego działania. Porządny Agile · Wyzwania w dzieleniu projektów na mniejsze części Zapraszamy Cię do obejrzenia nagrania podcastu Dodatkowe materiały Dlaczego warto dzielić pracę na małe części? Transkrypcja podcastu „Wyzwania w dzieleniu projektów na mniejsze części„ Poniżej znajdziesz pełny zapis rozmowy z tego odcinka podcastu Porządny Agile. Kuba: Niedawno zakończyłem serię warsztatów na temat praktyk dzielenia większych inicjatyw produktowych i projektowych na mniejsze części. Grupa mierzyła się m.in. z tematem wyzwań, jakie występują przy okazji procesu dzielenia. Wypracowaliśmy w poszczególnych grupach bardzo wartościową treść, zarówno jeśli chodzi o samą definicję tych wyzwań, jak i możliwe rozwiązania, więc tutaj postanowiliśmy, że wycinek tej treści, a konkretnie te konkretne wyzwania, które grupy wygenerowały, będą stanowiły wsad do tego nagrania. A przy okazji serdecznie pozdrawiam wszystkie pięć grup. Wiecie dobrze, że przepracowaliśmy o wiele więcej wątków, ale w odcinku może zmieścić się tylko część z tego, co omawialiśmy. Jacek: Spis treści na dzisiaj to wyzwania, jakie poruszymy. A są to problem z dobrym zrozumieniem celu projektu, presja biznesu na wdrożenie całości, wyważenie perspektywy technologii i biznesu przy podziale, czasochłonność procesu dzielenia i mentalność – niech ktoś to podzieli. Kuba: Schemat odcinka będzie dosyć prosty. Wejdziemy w definicję tego, co konkretnie oznacza daną wyzwanie. Te hasła nie zawsze są zrozumiane na pierwszy rzut oka. No i potem wygenerujemy po trzy rozwiązania, jakie przychodzą nam do głowy jako takie najczęściej się sprawdzające w praktyce rzeczy, które są w naszym doświadczeniu możliwym rozwiązaniem albo chociaż minimalizacją danego wyzwania. Jacek: Pierwsze wyzwanie to problem z dobrym zrozumieniem celu projektu. Jest to naszym zdaniem popularny bloker, który powoduje, że bardzo trudno jest zasiąść do mądrego podzielenia projektu czy inicjatywy, jeżeli tak naprawdę nie rozumiemy, co chcemy uzyskać. Oczywiście bez zrozumienia celu możemy tak bardzo mechanicznie spróbować podzielić pewien projekt na mniejsze części, ale prawdziwa magia dzieje się wtedy, kiedy bardzo dobrze rozumiemy cel, ponieważ wtedy otwierają nam się furtki do tego, jak pewne rzeczy możemy zrealizować w o wiele mądrzejszy sposób, niż tak patrząc na projekt bez zrozumienia, co tak naprawdę chcielibyśmy tym projektem uzyskać. Kuba: I jest tak, że to zrozumienie jest tutaj fundamentalnym wstępem do dobrego podziału, więc pierwsza porada może być dosyć oczywista. Zapewnij, że cel jest zrozumiały. Tutaj mamy na myśli kilka możliwych realizacji tego zapewnienia. Jedną z rzeczy na pewno jest dobry kick-off, czyli jakiś rodzaj spotkania otwierającego daną inicjatywę, dany projekt, daną zmianę produktową czy dany etap rozwoju danego produktu. Nie przechodź do założenia, że ludzie wiedzą, bo ty wiesz, tylko zapewnij jakiś wstęp, jakieś exposé, jakieś dobre wtajemniczenie ludzi w dotychczas zebrane badania, w taki kontekst biznesowy, dlaczego pewną rzecz realizujemy. I te przygotowania się do tego kick-offu nie pójdą na marne, bo też zapewnienie zrozumienia celu może być poprzez powtarzanie tych informacji. Czyli też zbuduj sobie praktykę wracania do celu przy każdej nadarzającej się okazji. To mogą być jakieś Przeglądy Sprintów, jeśli stosujesz Scruma, to mogą być jakieś demo, spotkania projektowe, jakieś warsztaty, jakieś podsumowania. Wszystkie te miejsca, gdzie zebrany jest zespół lub jego wyraźna część, to mogą być okazje do tego, żeby wrócić do tej mantry, co jest celem, co jest istotą tego, co jest realizowane w danym momencie. No i tutaj trochę założenie, że wielokrotne powtórzenie, być może powtórzenie na pewne różne sposoby, przekazanie tej informacji sprawi, że ten cel będzie rozumiany, da okazję do tego, żeby się tak mocniej w zespole osadzić. No i tym samym, gdy przyjdzie moment na aktywność związaną z dzieleniem, czy na początku jakiegoś kroku, czy w trakcie już dalszych prac, to ten cel będzie pamiętany, łatwy do przypomnienia, czy po prostu tak już na tyle zrozumiały, że w zasadzie wszyscy to traktują jako oczywistość. Jacek: Druga porada jest pewnego rodzaju pogłębieniem tego, co powiedział Kuba, czyli rekomendujemy użycie sprawdzonych technik, które wspierają pracę na celach, lepsze zrozumienie tego, czym ten cel właściwie jest. I mamy tutaj na myśli szereg różnych technik, podejść. Chcielibyśmy je teraz troszeczkę wymienić, tak żeby rozsypać takie ziarenka możliwości. Na pewno sensowną techniką do rozważania jest impact mapping, podejście golden circle, koncepcja product vision board, OKR-y czy opportunity solution tree. Jeżeli te nazwy niewiele ci mówią na ten moment, żadna strata po prostu wyszuka je w internecie, jeśli jeszcze ich nie znasz. Mamy z Kubą doświadczenie w większości tych narzędzi no i faktycznie możemy potwierdzić, że nie dość, że są fajnym narzędziem, które wspomaga zrozumienie, po co pewne rzeczy robimy, to zwykle są to też narzędzia, które są wizualne. Tak więc praca z nimi to nie jest tylko rozmowa, jest też ta część taka widoczna, która bardzo mocno poprawia i zwiększa zrozumienie tego, co on tak naprawdę jest esencją danej zmiany. Kuba: I tu konkretnie, jeśli by zespół zawierał się do jakiejś sesji dzielenia, to jeśli do tej pory nie zostało to zrobione, to rekomendujemy wykorzystanie jako swego rodzaju rozgrzewki czy wstępu właśnie któregoś z tych narzędzi lub powrotu do tych narzędzi, jeśli one zostały już przepracowane na wcześniejszych etapach. Kuba: I trzecia praktyka, którą rekomendujemy to stosowanie tak często, jak tylko się da sprawdzenia zrozumienia celu. To nie tylko osoba zarządzająca projektem, lider produktu czy manager zespołu, może być osobą, która komunikuje, jaki jest cel, ale możemy też poprosić o to, aby to uczestnicy w jakiejś formie ćwiczeniowej albo po prostu na zasadzie takiej szybkiej śmierci po prostu powiedzieli, przypomnieli, czy swoimi słowami opowiedzieli, jaki jest cel danej inicjatywy. To może być okazja do tego, żeby w ogóle sprawdzić, czy to jest zrozumiałe, to może być też narzędzia aktywizujące czy rozgrzewające uczestników, ale też jest fajna okazja do tego, żeby skorzystać z różnorodności zespołu, różnych perspektyw, różnych osób, z różnych profesji, które na sprawy patrzą trochę inaczej. Również warsztatowo na wspomnianym szkoleniu przeze mnie było to bardzo doceniane. Mieliśmy miks osób o bardzo różnych specjalizacjach na warsztacie i też właśnie ten aspekt wychodził. Pewne osoby patrzą na sprawy bardziej systemowo, inne bardziej biznesowo. No i ta parafraza celu albo próba zrozumienia celu też może być atakowana na różne sposoby i w efekcie to zrozumienie jest lepsze. Więc dąż do tego, żeby sprawdzać zrozumienie na przykład poprzez parafrazę przez osoby zaangażowane w zespół. Kuba: Przejdźmy zatem do drugiego wyzwania. Jest to presja biznesu na wdrożenie całości. Co mamy na myśli? Całości projektu, całości zakresu, całości inicjatywy, czasami może całość jakiejś zdefiniowanej funkcji w produkcie. To zjawisko może powodować, że jest pewna niechęć czy pewne poczucie bezsensu dzielenia. No bo po co dzielić, jeśli i tak musimy na końcu wdrożyć wielką całość tak, jak została ona zdefiniowana, a czasami z tą presją biznesu może się wręcz wiązać czy z presją może managementu, może się nawet wiązać takie poczucie, że podzielenie to proszenie się o kłopoty, bo być może ta strona, która wywiera tę presję, może wręcz zaraz zacząć dostrzegać się, że my chcemy spróbować się wyślizgnąć z jakiegoś kawałku zakresu. Więc szereg pewnych takich negatywnych emocji, które mogą powodować, że tego dzielenia nie chce zespół zrealizować. Jacek: I pierwsza nasza rekomendacja odnośnie do tego wyzwania jest taka, żeby pokazać korzyści, które wynikają z tej dekompozycji na wczesnym etapie. Warto założyć, że nie wszyscy wiedzą, nie wszyscy doświadczyli tego, jakie to są korzyści. A myślimy tutaj przede wszystkim o wczesnym obniżaniu ryzyk, zarówno biznesowym. Czyli mamy okazję wcześniej przekonać się, że to, co wymyśliliśmy, faktycznie trafia w potrzebę rynkową, jest właściwie rozwiązane. Ryzyk technologicznych, czyli czy potrafimy posługiwać się konkretną technologią, której chcemy użyć, czy ryzyk społecznych, czyli czy ta grupa osób, która odpowiada na implementację tego rozwiązania, czy potrafią ze sobą efektywnie współpracować. Więc ryzyka to jest jakby jedna strona tej monety, a z drugiej strony jest taka koncepcja, że chcielibyśmy tę najważniejszą wartość, tę esencję tak naprawdę, konkretne zmiany projektu czy inicjatywy, chcielibyśmy dostarczyć jak najwcześniej. Jeżeli ten temat jest dla Ciebie interesujący, to zdecydowanie polecamy nasz wcześniejszy odcinek, odcinek, który nazwaliśmy „Dlaczego warto dzielić praca na małe części?”, ponieważ zawarliśmy tam całą masę pomysłów, koncepcji i wskazówek, dlaczego warto dzielić. Odsyłamy do odcinka numer 76 dostępnego pod adresem porzadnyagile.pl/76. Kuba: Drugi z możliwych rozwiązań na presję biznesu na wdrożenie całości jest zrozumienie obaw interesariuszy, które blokują ich na tenże podział. Tutaj proponuję uruchomić empatię, proponuję zrozumieć i wczuć się w perspektywę tych Interesariuszy. Coś, co widać z zewnątrz z perspektywy też może konkretnego zespołu wykonawczego jako jakiegoś rodzaju niezrozumiała albo wręcz nieracjonalna presja, może tak naprawdę być czymś unikalnym dla tej osoby, dla tego konkretnego managera czy tej konkretnej grupy ludzi z jakiejś części organizacji. To może być coś, czego ty nie doceniasz, a jednak trzeba zagospodarować. Co mam tu na myśli? Bardzo konkretny przykład z konkretnej firmy, w której uczestniczyłem. Na przykład zespół odpowiedzialny za operację, czyli jakieś takie działania związane z usługami, na przykład po sprzedaży i obsługą klienta. Bardzo bał się, że ich narzędzia zostaną uznane za nieistotne, albo w ogóle nie zostaną zrealizowane w całym projekcie, dlatego oni byli bardzo sceptyczni i bardzo tacy twardzi w negocjacjach, bardzo niechętni do jakiegokolwiek dzielenia tego, co oni zgłosili, jakichś puli, ich wymagań, ich potrzeb narzędziowych. No bo ich życiowe doświadczenie z przeszłości jakichś poprzednich projektów pokazywało, że często kończyło się tym, że pod presją czasu w ogóle żadne narzędzia dla nich nie były wykonywane i muszą obsługiwać klienta Excelami i mailami pisanymi z ręki, bo system nie zagospodarował tego, choć pierwotnie było to planowane. Więc tutaj warto wziąć na to poprawkę, warto wczuć się w tę perspektywę i też zrozumieć ewentualne obawy. Jacek: Innym przykładem obawy może być sytuacja, w której ktoś komuś obiecał bardzo precyzyjny i zwykle bardzo rozbudowany zakres. Często jest tak, że osoby te nie mówią tego wprost albo po prostu może trochę im jest trudno też przyznać, że gdzieś tam komuś coś takiego obiecały no i będą opornie podchodzić do tematu, żeby ten duży kawałek, tą całość podzielić. Z takiej obawy, że to dzielenie będzie jednak być może pretekstem do tego, żeby z tego zakresu wyleciało. Kuba: Taki przykład specyficzny już dla pewnej grupy firm to to, że jest też w niektórych organizacjach taki pęd ku robieniu dużych, spektakularnych rzeczy. I tutaj w tym kontekście idea dzielenia trochę stoi z tym w poprzek. No bo trzeba robić wielkie projekty strategiczne, robić wielkie wow, mieć wielkie premiery, mieć wielkie nagrody za jakieś tam przełomowe niesamowite odkrycia czy innowacje w danej branży. W tym sensie warto tę perspektywę też złapać, że może być tak, że osoba właśnie szykuje się na przyszłą konferencję innowacji w bankowości i tam naprawdę ma wielką ochotę wyskoczyć na scenę i poopowiadać, jak to wielkie, wspaniałe, nowe implementacje, pewnie w tym roku AI w apce, ma w planach. Oczywiście to nie oznacza, że spektakularne rzeczy muszą być niepodzielone, ale warto może mieć tutaj świadomość tej sytuacji i ewentualnie dbać o tę komunikację, bo jedno nie stoi w przyszłości z drugim. W najgorszym razie faktycznie wdrożenie może mieć miejsce jako wielki wow, co nie znaczy, że nie warto podzielić na wcześniejszych etapach i też dostarczać kawałkami, być może kawałkami, które nie będą jeszcze publikowane. Jacek: I to, co Kuba powiedział, to właściwie przesuwa nas do trzeciej porady, czyli przepracowania z biznesem różnic pomiędzy podziałem na części, a obietnicą realizacji całości. W największym skrócie chodzi o to, że to, że podzielimy na mniejsze kawałki pracę, nie musi automatycznie oznaczać, że nie wdrożymy potrzebnej całości. Przy czym jednak tutaj oczywiście dostrzegamy pewną kontrowersję, no bo może być tak, że masz doświadczenie z aktualnej firmy czy z wcześniejszych firm, że jednak ze względu zwykle na jakieś ograniczenia czasowe taki podział powoduje, że do konkretnej daty jednak wdrażana jest jakaś tam część. Bywa, że ona jest satysfakcjonująca i nie są realizowane te rzeczy, których nie zdążyliśmy zrobić w dalszej kolejności, tylko realizowane są jakieś kolejne inne koncepcje. Więc co do zasady nie musi tak być, ale rozumiemy, że doświadczenie i historię wcześniejszych projektów mogą podpowiadać, że z tą poradą trzeba byłoby czy do tej porady podchodzić w ostrożny sposób. Kuba: W szczegółach jest też druga kontrowersja, to koncepcja potrzebnej całości. Może się okazać, że tutaj ktoś się bardzo kurczowo trzyma tego czegoś, co jest wyobrażeniem całości zakresu czy całości rozwiązania, co powstało na bardzo wczesnym etapie. No i czasami niektórzy zbyt kurczowo się trzymają tej wizji raczej zakładając, że od początku mieli rację co do tego, co jest potrzebne, od początku wiedzieli, że dokładnie ten cały zakres jest tym, czego potrzebuje rynek czy potrzebuje klient. Więc tutaj wracamy też do ryzyk biznesowych. Zbyt dużo decyzji podjętych na zbyt wczesnym etapie może być, tak naprawdę złudzeniem co jest potrzebne. Więc rada z podwójną kontrowersją jak to pokazaliśmy, ale mimo wszystko na etapie takim bardzo wczesnym, być może bardziej dyplomatyczne jest powiedzenie, „Podzielimy na kawałki i wdrożymy to, co jest potrzebną całością”, gdzie ja w swojej głowie mówię, potrzebna całość to nie będzie cały zakres, tak jak go czujemy dzisiaj, bo jeszcze czas pokaże, co to dokładnie będzie to coś, co wdrożymy. Jacek: Trzecie wyzwanie to wyważenie perspektywy technologii i biznesu przy podziale. Mamy tutaj na myśli sytuację po dwóch stronach osi. Z jednej strony, kiedy podział dzieje się wyłącznie w izolacji biznesowej i osoby technologiczne do tego podziału nie są zapraszane, co oczywiście powoduje, że tracimy bardzo istotny aspekt wykonalności, jak również dostępnych opcji, które płyną nie z głów biznesowych, a od osób technologicznych. Z drugiej strony próba podziału wyłącznie technologicznego, co może się udać z perspektywy podziału tego na mniejsze kawałki, ale dobrze nie rozumiejąc aspektów biznesowych albo nie mając możliwości dopytania – przykładowo, jaki to będzie miało impakt biznesowy – również spowoduje, że taki podział będzie jakiś, ale na pewno nie będzie to podział optymalny. Kuba: Rozwiązanie pierwsze jest dosyć oczywiste. Zaproś przemyślany skład, będący reprezentacją potrzebnych stron. I to idzie trochę dalej niż tylko te dwie skrajne kawałki osi, które wymienił Jacek, bo to może być też perspektywa na przykład prawna, to może być perspektywa user experience, więc tutaj uczestników tego typu warsztatów czy aktywności związanych z podziałem powinno być prawdopodobnie sporo w zależności od kontekstu i specyfiki twojego produktu. Natomiast w tej Radzie „Zaproś” jest też koncept tego, że w ogóle rozmawiamy po co, kto, z czym ma przyjść i jaką perspektywę reprezentować. Mnie serce boli, jak często słyszę ze strony biznesowej, że zaprosili na przykład przedstawicieli IT, jakiś architektów, jakiś senior developerów, po czym się okazało, że te osoby były bardzo ciche na spotkaniu, nie za bardzo zabierały głos, nie za bardzo dokładały od siebie – nawet zapytane. Moim zdaniem tu może być taki błąd pierwotny w tym, że ktoś zaprosił te osoby, przyszły, bo warto, bo trzeba, bo tak wypada, bo taki jest zwyczaj, natomiast tak naprawdę te osoby mogłyby nie wiedzieć, po co na danym spotkaniu są. Więc tutaj pojawia się bardzo ważna rola osoby zapraszającej, ktokolwiek to jest w danym kontekście, która również wyjaśnia wszystkim obecnym czy wszystkim planowanym do wzięcia udziału w tych czynnościach, żeby jednak bardzo jasno wyrazić, na co liczę, na czego oczekuję od Ciebie, jako uczestnika tego typu warsztatów. Żeby też nikt się nie bał, nie krygował, nie hamował, zwłaszcza, że prawdopodobnie w ramach takiego dzielenia się będzie trochę tarć. Ktoś zaproponuje podział biznesowy, który nie do końca jest dobry technologicznie, któryś podział biznesowo-technologicznie fajnie się zapowiadający będzie trochę bezsensowny z perspektywy prawnika, czy z perspektywy osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo. Więc tutaj się rzeczy będą tarcia, więc każdy musi rozumieć też, po co jest na tym warsztacie, czy na tym spotkaniu, czy uczestniczy w tych aktywnościach. Jacek: Druga wskazówka ustal facylitatora i oczekuj od tej osoby, że zadba o każdą perspektywę. Mówiąc prostszym językiem, zadba, żeby była osoba, która zadba o to, żeby przebieg tego warsztatu był maksymalnie efektywny, żeby równomiernie wybrzmiały dostępne na spotkaniu perspektywy, nawiązując do tego, co powiedział Kuba, jak również, żeby zbalansować też głębokość tych rozmów. Czyli przykładowo, żeby nie zabrnąć w jakieś super niskopoziomowe detale na przykład technologiczne, bo to może powodować, że wszystkie te inne osoby, które nie są tak techniczne, może się o nich rodzić poczucie, że to spotkanie tak nie do końca jest dobrze poprowadzone. Kto może prowadzić takie spotkanie? To może być ogarnięty analityk, to może być lead developer, to może być architekt. Tak naprawdę nie ma to znaczenia, jak nazywa się ta konkretna rola. Ważne jest natomiast, żeby ta osoba była po pierwsze dobrze przygotowana do poprowadzenia takich warsztatów, czasem serii warsztatów, bo to może być więcej niż jednorazowa akcja, i żeby starała się ta osoba trzymać perspektywę wszystkich stron będących na tym spotkaniu równomiernie, a nie była tylko reprezentantem tej jednej. Bo tak jak wspomniałem przed chwilą może to spowodować, że nie do końca będzie to dobra reklama na przyszłość dla tego typu inicjatyw w organizacji. Kuba: I trzecia porada, jak sobie poradzić z wyważeniem perspektywy technologii i biznesu, to zastosować techniki wizualne, które są zrozumiałe zarówno dla biznesu, jak i IT. Mamy tu konkretnie przede wszystkim na myśli Story mapping, który lubimy, robimy, często rekomendujemy i sami też regularnie wręcz stosujemy do swojej własnej pracy biznesowej czy pracy związanej z podcastem. Podobnie jak z poprzednimi wymienionymi technikami, nie będziemy tutaj w odcinku ich opisywać. Zakładam, że Story Mapping jest już na tyle powszechną techniką, że akurat on powinien być wśród odbiorców znany naszego podcastu, ale jeśli nadal go nie znasz, to mocno rekomendujemy sprawdź to, może dołącz do jakiegoś warsztatu, gdzie jest to realizowane, bo technika jest supermocna, jeśli chodzi o wizualizację, jeśli chodzi o pokazanie zakresu, pokazanie opcji, ale też między innymi w kontekście tego, o czym tu mówimy, takie pokazanie sobie, czym jest w ogóle to przedsięwzięcie, które realizujemy, jaką ono się dzieli na mniejsze kawałeczki i te kawałeczki najczęściej są realizowane z perspektywy użytkownika, więc zrozumiałe są zarówno dla biznesu, jak i dla strony tych osób, które będą później to implementować. Obiecująco wygląda też zastosowanie Event stormingu. Ja sam osobiście nie prowadzę tych sesji, ale kilkukrotnie uczestniczyłem jako obserwator czy jako uczestnik. Mam tu mniejsze doświadczenia, ale jeśli ktoś umie to poprowadzić, to uważam, że może dać bardzo podobny rezultat co Story mapping, choć rządzi się trochę innymi prawami. Jacek: Zanim pójdziemy dalej, krótka informacja, mamy dostępny z Kuba webinar dotyczący kwestii tego, jak dzielić pracę na mniejsze kawałki. Ten webinar nauczy Cię formułować celne argumenty za tym, że w ogóle warto dzielić, nauczy Cię też używać w praktyce wyselekcjonowanych przez nas konkretnych metod dzielenia. W webinarze pokazujemy wszystko na bazie łatwych, do zrozumienia przykładów, jak dzielić oraz podpowiadamy sporo wskazówek z naszej praktyki, jak lepiej dzielić elementy, angażując w to wydarzenie całe zespół. Więcej informacji oraz możliwości zakupu webinaru znajdziesz na stronie porzadnyagile.pl/deco. Kuba: Czwartym wyzwaniem jest czasochłonność procesu dzielenia. Często, gdy przekonuję jakiś zespół do tego, że warto dzielić, słyszę jako jeden z argumentów przeciwko dzieleniu, jest to, że to jest praca do wykonania, ktoś to musi zrobić, ktoś to musi wpisać, tu będzie dużo elementów, które później trzeba zarządzić, skoordynować. I przyjmuję do wiadomości, że to jest pewna praca, to jest pewien wysiłek, ale dla wielu zespołów czy w wielu organizacjach jest to po prostu pewnego rodzaju wyzwanie, jak się za to zabrać. Co tutaj rekomendujemy? Jacek: Przede wszystkim warto zadbać o zmianę myślenia, że dzielenie to nie jest koszt i tak nie nazywać tego procesu, tylko raczej myśleć o tym, że to jest inwestycja w proces dostarczania, która pomoże zespołowi uchwycić po pierwsze dobre zrozumienie zakresu, da też o wiele lepszą kontrolę nad postępem prac, przez to, że będziemy pracować na trochę mniejszych klockach i też zmniejszy złożoność danego kroku większej inicjatywy, które mamy do wykonania. Za tym wszystkim płynie cały szereg technicznych aspektów, a mianowicie sam przepływ pracy wewnątrz zespołu powinien tak naprawdę przy pracowaniu na mniejszych kawałkach przyspieszyć, przez to, że szybciej coś zostanie zaimplementowane, szybciej będziemy w stanie to przetestować, szybciej będziemy w stanie zrobić code review, czy ostatecznie szybciej pewne rzeczy zmergować, czy wypuścić na środowisko produkcyjne. Jest więc cała masa bardzo pozytywnych rzeczy, które dostaniemy, tylko jeśli zainwestujemy czas w to, żeby tę pracę, która na nas czeka, po prostu, żeby ją podzielić na mniejsze fragmenty. Kuba: Druga rada to wykorzystaj reużywalność narzędzi i instrukcji. Faktycznie może być tak, że ten koszt czy inwestycja, jak to Jacek przed chwilą bardzo wyraźnie wskazał czy skorygował, może po prostu zajmować pewien konkretny czas i częścią tego czasu może być przygotowywanie się lub niepotrzebne wgryzanie się w techniki czy w narzędzia związane z dekompozycją czy właśnie dzieleniem elementów. Tutaj mocno rekomenduję, zwłaszcza osobom, które pełnią jakieś funkcje liderskie w zespole, czy odpowiadają za proces pracy, by jak najmocniej wykorzystywać okazję do szykowania czy reużywania checklist, na przykład metody dzielenia. To jest bardzo prosta checklista, jakimi metodami możemy podzielić dany projekt czy dany element, który podlega właśnie warsztatowaniu. To mogą być przygotowane szablony, wymieniliśmy konkretne już techniki, te techniki można mieć już przygotowane, jakieś boardy na jakimś miro czy jakieś przygotowane gotowe kawałki do przepisania na flipchart czy do przepisania na jakieś kartki. Ale chodzi też o znane zespołowi schematy. Nie trzeba się silić za każdym razem, żeby zrozumieć o co chodzi tej osobie, która prowadzi daną sesję warsztatową, tylko zespół się dopracowuje z czasem gotowych ścieżek, tych, które już można nawet prawie nie dawać żadnych instrukcji, tylko po prostu wejść na takim trochę automacie. Oczywiście nie sugeruję, te instrukcje zawsze jednak jakieś powinny być, ale one mogą być super związłe, niewymagające żadnych dodatkowych omówień i też wchodzące zespołowi, tak nazwij, gładko. Czyli zespół płynnie wchodzi w temat, nie ma żadnych dyskusji, ale o co ci chodzi, gdy każesz nam tu coś rozpisać albo co masz na myśli, gdy mówisz o dzieleniu po jakiś tam elementach, bo to wszystko zespół już zna, czuje. Więc też w jakimś sensie jest okazja do oszczędności czasowej, jeśli tylko do tego podchodzi się w taki bardzo świadomy sposób i dzięki temu, zwłaszcza kolejne dzielenia, gdy już bazujesz na checklistach albo schematach, są już mniej czasochłonne. Jacek: To co powiedział Kuba jest wprowadzeniem do trzeciej porady, czyli nabierzmy wprawy w dzieleniu. Kiedy zbudujemy doświadczenie, kiedy będziemy mieć te wszystkie checklisty, te wszystkie rzeczy, które nam ułatwiają, wtedy dzielenie staje się czymś naturalnym, płynnym, oczywistym i jest po prostu przeprowadzane w sposób generalnie dosyć sprawny. Przestaje być tematem, na którym trzeba się zastanawiać, nic nas nie blokuje, nie ma tej obawy jak to zrobimy, tylko po prostu staje się tu naturalną częścią pracy zespołów, coś co jest absolutnie oczywiste i należy poświęcić na to trochę czasu. To nie jest tak, że to się po prostu wydarzy, ale pierwsze podzielenie, drugie, trzecie. Zwykle pojawiają się bardzo wartościowe efekty dzielenia, powodują, że w tej pamięci mięśniowej zespołu zostaje taka myśl, że to po prostu warto robić, więc z perspektywy czasu nie ma już myślenia, czy to zrobimy, tylko tak naprawdę, kiedy to zrobimy, bo po prostu wiemy, że to po prostu trzeba robić, że to ma sens. I też skojarzenie jest takie, że zrobiliśmy to tyle razy, że zrobimy to z równą łatwością, kiedy przyjdzie kolejna okazja czy konieczność, żeby wykazać się tymi umiejętnościami. Kuba: I pokuszę się o taką szpileczkę, że wyzwanie z czasochłonnością dzielenia, szczególnie przecenia czy niepotrzebnie uwypukla ta grupa, która tego dzielenia nie robi. Czyli tutaj jest pewnego rodzaju obietnica osoby, które realizują dzielenie rutynowo, po prostu uważają to za nieodłączną część pracy, robią to dosyć płynnie i nie robią z tego niepotrzebnego szumu. Jacek: Ostatnie wyzwanie, które chcemy pokryć w dzisiejszym odcinku, to mentalność, niech ktoś podzieli. Czyli jest to sytuacja, w której nie do końca wiadomo, kto powinien się zabrać za dzielenie. Może i czujemy, że dobrze by było podzielić, ale to na pewno nie powinniśmy robić my. To powinni zrobić oni, albo to powinien zrobić ktoś. Jeżeli więcej osób w organizacji pomyśli w ten sam sposób, odrzucając trochę tę rękawicę pod tytułem wezmę i zrobię, to może się okazać, że czas sobie będzie płynął, co jest nieuniknione i po prostu zaczniemy pracę z tym, co mamy, czyli będziemy pracować z projektem w takim stanie, jaki jest, bez podziału. Jakie mamy pomysły na to, żeby sobie z tą mentalnością poradzić? Kuba: Pierwsza praktyka, chociaż nieatakująca problemu wprost, to podział na poziomie całego portfela. Mówię, że nie atakuję to wprost, bo to nie rozwali tej mentalności, że ktoś inny powinien podzielić, a w pewnym sensie nawet wręcz właśnie rekomenduję, żeby faktycznie ktoś inny podzielił, ale mam tu na myśli to, że jednym z problemów tego takiego przytłoczenia albo potrzeby, żeby ktoś podzielił, jest właśnie ta perspektywa, że często do zespołów wykonawczych, czy takich zespołów produktowych, projektowych trafia coś, co jest bardzo dużych rozmiarów i to tak z góry zdeterminowane, czy z góry zdefiniowane w taki sposób, że ten podział nie jest prosty. Więc tutaj mocno rekomenduję, by to na poziomie portfela, czy produktu, czy Road mapy, czy całego portfela projektów, jeśli tak to funkcjonuje w twojej organizacji, zastanowić się, czy by tego podziału jednak w jakimś sensie, albo nie wymusić, albo chociaż propagować jako dobrą praktykę. Bo wtedy, jeśli do zespołu trafi coś, co jest mniejszą cząstką, jakimś mniejszym etapem projektu, mniejszym wycinkiem celu, albo realizacją tylko jednego z najważniejszego celu spośród kilku, które dana inicjatywa pierwotnie miała realizować, to ten podział w tym zespole już konkretnym będzie trochę prostszy. Więc ta mentalność niech ktoś podzieli, moim zdaniem może m.in. częściowo bazować na tym, że zespół jest konfrontowany z trochę za dużymi elementami i rozwiązaniem na to jest podział na wczesnym etapie, jeszcze tak trochę ponad zespołem, czy na tym etapie takim strategicznym, albo chociaż taktycznym. Jacek: Druga porada to zasada, którą chcemy zaproponować, że warto się na nią umówić w zespole, która brzmi, jak widzisz linię podziału, to zgłaszasz propozycję podziału. Czyli koncepcja, w której jeżeli przechodzi Ci do głowy, jak można coś byłoby podzielić, to po prostu mówisz to. Z czego wynika ta propozycja? Wielokrotnie spotykam się z sytuacją, że obserwuję np. podczas procesu superwizji, jak pracuje konkretny zespół. Ktoś zadaje pytanie, pada pytanie, nikt się nie odzywa. Można odnieść wrażenie, że w zespole nie ma odpowiedzi. Kiedy zagłębić się i porozmawiać na spokojnie z pojedynczymi osobami, albo kiedy zastosujemy inną strukturę, która w lepszy sposób aktywizuje osoby dostępne w zespole, okazuje się, że zespół ma całą masę różnych pomysłów, bo tylko z jakichś powodów się tymi pomysłami nie dzieli. Zasada, którą tutaj proponujemy, ma na celu zbudowanie śmiałości w ludziach. Na zasadzie uprościmy sobie życie, jeśli ktoś zobaczy fajny, sensowny sposób podziału, to się w danym momencie odezwie. Brzmi to banalnie, ale wiem z doświadczenia, że czasem pojedynczy sygnał, impuls, komentarz potrafi uruchomić bardzo fajną zmianę w zespole. Zdecydowanie do umówienia się na takie proaktywne działanie rekomendujemy. Kuba: Trzecia, ostatnia porada w tym wyzwaniu to kształtowanie przez management konieczności dzielenia. To dzielenie musi być oczekiwane, czyli członkowie zespołu. Jeśli wprowadzili tę zasadę Jacka, to powinni być za nią doceniani. Jeśli jej nie wprowadzają albo zasłaniają się, że idzie, jak idzie, albo postępów nie ma, albo ryzyka projektowe się ziściły, bo nie podzieliliśmy, to powinien być wstęp do bardzo poważnej rozmowy o tym, że to jest problem, bo jako management organizacji, czy jako Product manager, czy Project manager, czy jakiś manager strukturalny, hierarchiczny, wszyscy wymagają tego, żeby to dzielenie miało miejsce. Warto postawić dzielenie jako oczekiwanie, dawać feedback, jeśli to dzielenie następuje, dawać feedback, jeśli nie następuje. Też wspierać pomysły na podział, zwłaszcza takie bardziej odważne, wiążące się też z zahaczeniem o aspekty wyższego poziomu biznesowe, czy związane ze zrozumieniem celu. Wszystko to warto propagować. I przez odwrotność też powiem, nie doprowadzać do sytuacji, w której zespół ma poczucie, że ma zablokowaną możliwość dzielenia. Mam na myśli takie jakieś wytyczne czy jakieś stawianie pewnych spraw, że na przykład wszystko musi być wdrożone jako całość, co było przedmiotem innego wyzwania, czy jakieś inne rodzaje blokerów albo komunikatów, które powodują, że zespół nie wierzy w efekty pracy przyrostowej i nie widzi w związku z tym sensu dzielenia. Jacek: Na koniec kilka myśli, którymi chcemy się podzielić zamiast takiego klasycznego podsumowania. Dzielenie pracy na mniejsze kawałki to zawsze dobry pomysł. Jeszcze nie spotkałem zespołu, który byłby zawiedziony efektami dobrze przeprowadzonego dzielenia. Kuba: Dzielenie jest superpraktyką. Analogicznie do tego jak o żywności mówi się superfood. Daje masę korzyści na wielu poziomach i jest jednym z fundamentów efektywności zespołów. Jacek: Warto kreować kulturę pracy wspierającą dzielenie pracy na mniejsze części i aktywnie mierzyć się z ewentualnymi wyzwaniami, z takimi aktywnościami. Kuba: Jeśli mierzysz się w swojej organizacji z wyzwaniami związanymi z dzieleniem, tymi, które wymieniamy albo innymi, skorzystaj z naszej oferty wsparcia konsultacyjnego. W Twoim konkretnym kontekście pomożemy przemyśleć dany temat albo wskazać konkretne rozwiązania z naszego wieloletniego doświadczenia. Sprawdź całość oferty na 202procent.pl/konsultacje. Jacek: Ja również polecam się odezwać do nas. Natomiast notatki do tego odcinka, artykuł, transkrypcja oraz zapis wideo znajdziesz na stronie porzadnyagile.pl/139. Kuba: I to by było wszystko na dzisiaj. Dzięki, Jacek. Jacek: Dzięki, Kuba. I do usłyszenia wkrótce. ________ To była pełna transkrypcja odcinka podcastu Porządny Agile. Dziękujemy za lekturę!The post Wyzwania w dzieleniu projektów na mniejsze części first appeared on Porządny Agile.

Był burmistrzem, który przez 40 lat rządził Zdzieszowicami. Dla jednych – charyzmatyczny gospodarz i symbol Śląska. Dla innych – kontrowersyjny polityk, który chciał zbyt wiele. 18 lutego 2014 roku Dieter Przewdzing zostaje znaleziony martwy w swoim domu w Krępnej. Kto zabił człowieka, który całe życie poświęcił swojej gminie? Sprawa jest nierozwiązana.www.zmorderstwem.plWsparcie

Niektóre gry wyprzedziły swoje czasy tak bardzo, że… przepadły. Innowacje, które dziś są standardem, kiedyś były niezrozumiałe, zbyt ambitne lub wręcz nie do udźwignięcia przez technologię i rynek. W tym odcinku przyglądamy się produkcjom, które trafiły w zły moment — choć mogły zmienić branżę. Dlaczego się nie udały? Co zrobiły jako pierwsze? I jak wyglądałby świat gier, gdyby wtedy zostały hitem?ROZDZIAŁY:00:00:00 - 00:15 INTRO00:00:16 - 00:01:28 WPROWADZENIE00:01:29 - 00:35:34 TEMAT ODCINKA00:35:35 - 00:38:05 MOWA KOŃCOWA00:38:06 - 00:38:18 OUTRO

Udział kobiet we władzach polskich firm wciąż jest zbyt niski, Europa notuje duży spadek ofert pracy w IT, a Donald Trump znosi cła na żywność. Rusza też giełdowa gra Parkiet Challenge.0:00 - Skrót najważniejszych informacji0:51 - Zbyt mało kobiet w zarządach polskich firm2:38 - Liczba ofert pracy w branży technologicznej spada4:19- Najważniejsze informacje z polskiej gospodarki5:08 - Najważniejsze informacje ze światowej gospodarki9:25 - VII Edycja Parkiet Challenge10:52 - Dane z rynków i kalendariumKup subskrypcję „Rzeczpospolitej” pod adresem: czytaj.rp.pl

W najnowszym, 676. odcinku GnM Plus rozmawiamy o najlepszych soundtrackach growych 2025 roku i o tym, jak branża gier coraz mocniej zaznacza swoją obecność na rozdaniu nagród Grammy. Poruszamy też temat BioShocka 4 i komentarzy prezesa Take-Two, który w końcu zdradził coś konkretnego o przyszłości serii.Nie zabrakło również naszych wrażeń z nowych i nadchodzących gier, w tym: Voices of the Void, Primordialis, Gorn i Kat VR, Anno 117, No Players Online oraz No I'm Not a Human.Kanał nadawczy Gramy na Maxa - https://bit.ly/nadawczygnmCzasówka:00:00 - START [KLASK]00:50 - W co graliśmy czyli Voices of the Void, Primordialis, Gorn i Kat VR, Anno 117, No Players Online i No I'm Not a Human25:49 - Najlepsze soundtracki growe (nominacje Grammy)30:30 - BioShock 4 i komentarze prezesa Take-Two42:06 - SEKCJA KOMENTARZYPYTANIE ODCINKA: Jaki był Waszym zdaniem najlepszy soundtrack z gry w tym roku?

Premierowy odcinek nowej produkcji Jana Holoubka zbiera pozytywne recenzje, zachwycając nie tylko wykonaniem, ale także sposobem, w jaki przedstawiona została historia o zatonięciu tytułowego promu. Co sądzą o nim prowadzący i Jaśmina Marczewska, która wystąpiła gościnnie w podcaście "O serialach"?

Zbyt szybki start to prosta droga do ściany – zarówno na trasie, jak i na giełdzie.

Aktorka kina niemego, scenarzystka i skandalistka, której uroda otwierała drzwi, a plotki je zatrzaskiwały.Postaw mi kawę: https://buycoffee.to/zbrodniezapomnianeWspieranie kanału:https://patronite.pl/ZbrodnieZapomnianehttps://www.youtube.com/channel/UCZsXqcUbVi03jDKVS-a2Dlg/joinŹródła:Źródła internetowe: w komentarzuSpołeczność:Grupa na fb: https://www.facebook.com/groups/1120954551591543Instagram: https://www.instagram.com/zbrodniezapomniane/kontakt:✉️ e-mail: zbrodniezapomniane@gmail.com

Zbyt mało mówi się o konieczności powiększenia infrastruktury sił zbrojnych - ocenia b. wiceminister obrony narodowej. 

Zapraszamy do wysłuchania nowego odcinka polskiego podcastu kryminalnego Oblicze Zbrodni pod tytułem „Zbyt słone łzy”. Kilkuletni synek Lacey Spears ciągle choruje. Pewnego razu trafia do szpitala, a jego życie jest zagrożone. Co się stało? Dlaczego mały Garnett tak cierpi? Czy lekarze znajdą odpowiedź na to pytanie? Posłuchaj wstrząsającej historii, która wydarzyła się w Valhalla w stanie Nowy Jork. ________________________________________________Znajdziesz nasz podcast na:YouTube playlista: https://www.youtube.com/playlist?list=PLDFV8HIP_JmjVxy9zf4pLfCJzB8ZASmAh Spotify: https://open.spotify.com/show/6uWXX7c61o6YyeW11txk2iApple Podcasts: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/oblicze-zbrodni/id1612979180KONTAKT: obliczezbrodni@gmail.com______________________________________________Podcast Kryminalny Oblicze Zbrodni #Laceyspears #garnett #podcastkryminalny #truecrimepolska #podcastykryminalne #morderstwo @ObliczeZbrodni

Poseł PiS Paweł Hreniak w rozmowie z Magdaleną Uchaniuk mówi o projekcie nowelizacji ustawy o obywatelstwie polskim. Polityk uważa, że 3-letni okres na uzyskanie obywatelstwa jest zbyt krótki.

Zdarza się, że zbyt mocno nakręcona spirala hype'u przed premierą filmu działa na jego niekorzyść. Zbyt duża liczba pozytywnych recenzji od krytyków, ewentualnie 1000 minut owacji na stojąco itp. nie robią już takiego wrażenia, jak kiedyś. Ale zdarza się też, że jest to najprawdziwsza prawda. One Battle After Another w reżyserii Paula Thomasa Andersona to jest właśnie taki film - bardzo dobry, wręcz rewelacyjny, potężny, satysfakcjonujący i zasługujący na wszystkie pochwały. W tym odcinku będzie właśnie o tym, ale na wstępie poświęcamy jeszcze kilka minut filmowi Wielki marsz, bo też warto.

Pogoń za chwilowymi modami, gry zbyt polityczne nawet jak na Ubisoft i wiele więcej. Zapraszam do materiału!Wydarzenia:https://www.studentgamesfestival.com/ https://gic.gd/Kod zniżkowy na GIC: Dev's_Eye_a%tu_10Wielkie podziękowania dla Workplays.it!https://workplays.it/Patronite Okiem Deva:https://patronite.pl/okiemdevaDiscord Okiem Deva:https://discord.gg/4anD7dJJn8Linki: https://linktr.ee/okiemdevaKompilacja ofert pracy:https://bit.ly/GamedevPracaPytania do następnego live'ahttps://forms.gle/4rEHhLdoiPUDWdtE7Co oznacza sprzedaż EA?00:00:00 Intro00:03:21 Chwilowe mody przyczyną kryzysu?00:14:18 Zbyt polityczne dla Ubisoftu?00:18:43 Kolejny pozew Nintendo00:21:31 Podwyżki Game Pass nie dla każdego00:25:01 Steam atakowany… jak zwykle00:26:43 Residenty na Switch 200:28:25 Outro----------------Wspierający:https://workplays.it/Spotify: AdamP, Kozak12, JJanekWichowskiIntern: Jakub “oluD” DulnikiewiczJunior Dev: HARDCOROWYKOŚCIU GAMEPLAY!, Krzysztof Mierzejewski, Kruszynka Izka, Phillip Thomsen, Norbert Furmańczyk (Pisarz Samozwaniec), Wombat, Konrad Szejnfeld (ko_sz), Aloxxx, Saaellor, Mateusz K., kondi16, nothing, Anna Weglarz, ExitWound, Kojo Bojo, MichalDev, Aliwera, Jakub “oluD” DulnikiewiczRegular Dev: Marcin "kowboj_czacza" Ignasiak, Adam Kabalak, Backgroundcharacter_A, Kaspa Anonim, Maciej Radaszewski, Ewa Siwińska, Mateusz Stolarz Stolarczyk, Leniwa Ola, Piotr Łyp, Pierre Monet, kona 1, Andrzej Janicki, Łukasz Korzanowski, Artur Loska, PabloRal, R W, Mat Heus (Sizuae), vxd555, Jakub Staniszewski, Ari Gold, bibruRG_78Senior Dev: Marek Leśniak, Piotr Sadza, Michał Kondzior, Ard, Adrian Kraska, Mateusz Myga, Michał Król, Magdalena Płoszaj-Kotynia, Cezary Łysoń, Łukasz Klejnberg, Bartosz Majcherczak, Agata Pławna, Szymon Góraj, Veman, Jakub Kornatowski (@GramyNaMacu), Arkadiusz Czeryna, Agnieszka Rumińska, Adrian Sawko, Michał Stankiewicz, scooby666, Tek, Mariusz Kowalski, Maxjestic, Michał Ginter, Magdalena Porath, Mateusz Śródka, Kornel Kisielewicz, Krzysztof Szczech, Jan Skiba, Wered, Pielgrzym, Marcin Pietrzyk, Mateusz Kulczycki , JOORDAN, KRUK Artworks, KovalGames, BloszamelowyJacuś, keksimus maximus, Wojciech Wojciechowski, Regito93, Piotr Beyer, Tomasz Golik, Piteroix, Warsi, enonemasta, Bonga, Miras, Pawelek1329, MorfiniuszPrincipal Dev: Patryk Koniarczyk, Dawid Kuc, Tomasz Kowalczyk, Sandman, Andrzej Uszakow, Wojciech Uziębło, Leszek Lisowski----------------Źródła:https://www.gamedeveloper.com/business/former-nexon-ceo-criticizes-fad-obsessed-industry-executiveshttps://kotaku.com/assassins-creed-game-cancel-reconstruction-black-slave-2000633318https://thisweekinvideogames.com/news/nintendo-sues-reddit-moderator-for-pirating-switch-titles/https://www.videogameschronicle.com/news/game-pass-users-in-some-regions-will-avoid-50-price-hike-as-long-as-they-stay-subbed/https://www.destructoid.com/steam-down-oct-2025-outages/https://insider-gaming.com/capcom-reveals-why-3-resident-evil-games-are-releasing-for-the-switch-2-simultaneously/

Aleksandra Sobczak rozmawia z Kasią Staszak, dziennikarką "Gazety Wyborczej", o tym, jak uprawiać dziennikarstwo zdrowotne i czy są jakieś tematy, których dziennikarz nie powinien poruszać. Pretekstem do rozmowy jest tekst Kasi opublikowany w Magazynie Wyborczej pt. "Jak udajemy, że dobrze leczymy raka". Więcej podcastów na: https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

Wiele wybitnych osobistości swoich czasów popada w zapomnienie. Zbyt łatwo zapominamy jako społeczeństwo o tych, którzy tworzyli nasz charakter i mieli wpływ na nasze losy. Do takich osób należał niewątpliwie bohater dzisiejszego wykładu w Szkole Bardzo Wieczorowej, którego hasłem jest, żeby ocalać od zapomnienia. Już za chwilę usłyszą państwo Beatę Tomanek - autorkę wykładu i jej gościa.

Kolejne problemy Switcha 2, Chińskie przygody Silksong i wiele więcej. Zapraszam do materiału!Wielkie podziękowania dla Workplays.it!https://workplays.it/Patronite Okiem Deva:https://patronite.pl/okiemdevaDiscord Okiem Deva:https://discord.gg/4anD7dJJn8Linki: https://linktr.ee/okiemdevaKompilacja ofert pracy:https://bit.ly/GamedevPracaPytania do następnego live'ahttps://forms.gle/4rEHhLdoiPUDWdtE700:00:00 Intro00:03:19 Switch 2 jest zbyt wolny?00:06:14 Chiński problem Silksong00:12:10 Głos przeciw subskrypcjom00:14:55 Wolfenstein to trylogia00:17:15 Nintendo wygrywa z modderem00:20:38 Outro----------------Wspierający:https://workplays.it/Spotify: AdamP, Kozak12, JJanekWichowskiIntern: Jakub “oluD” DulnikiewiczJunior Dev: HARDCOROWYKOŚCIU GAMEPLAY!, Krzysztof Mierzejewski, Norbert Furmańczyk (Pisarz Samozwaniec), Wombat, Konrad Szejnfeld (ko_sz), Aloxxx, Ravix, Saaellor, Mateusz K., Mateusz Salach, kondi16, Kruszynka Izka, nothing, Anna Weglarz, ExitWound, Kojo Bojo, MichalDev, AliweraRegular Dev: Audiowertyk, Andrzej Janicki, Łukasz Korzanowski, Artur Loska, PabloRal, R W, Mat Heus (Sizuae), vxd555, Jakub Staniszewski, Ari Gold, bibruRG_78, Leniwa Ola, Piotr Łyp, Marcin "kowboj_czacza" Ignasiak, Adam Kabalak, Adrian Kraska, Backgroundcharacter_A, Kaspa Anonim, Ewa Siwińska, Mateusz Stolarz Stolarczyk, Maciej Radaszewski, Krystian BabiochSenior Dev: Mateusz Kulczycki, JOORDAN, Pielgrzym, KRUK Artworks, Brzus, KovalGames, BloszamelowyJacuś, Arashito, keksimus maximus, Wojciech Wojciechowski, Arti ,,Niezłomny＂, Regito93, Piotr Beyer, Tomasz Golik, Marcin Pietrzyk, Piteroix, Warsi, enonemasta, Bonga, Miras, Pawelek1329, Morfiniusz, Mateusz Śródka, Kornel Kisielewicz, Krzysztof Szczech, Jan Skiba, Gatki, Michał Kondzior, Ard, Mateusz Myga, Michał Król, Magdalena Płoszaj-Kotynia, Łukasz Klejnberg, Cezary Łysoń, Bartosz Majcherczak, Agata Pławna, Szymon Góraj, Veman, Jakub Kornatowski (@GramyNaMacu), Arkadiusz Czeryna, Agnieszka Rumińska, Adrian Sawko, Michał Stankiewicz, Mariusz Kowalski, Tek, Maxjestic, Michał Ginter, Magdalena Porath, scooby666, Piotr Sadza, Wered, Marek Leśniak, Aleksander ŚwiątekPrincipal Dev: Dawid Kuc, Tomasz Kowalczyk, Mariolka Mazur, Wojciech Uziębło, Sandman, Leszek Lisowski, Andrzej Uszakow----------------Źródła:https://arstechnica.com/gaming/2025/09/dev-says-switch-2s-physical-game-cards-were-too-slow-for-star-wars-outlaws-port/https://www.videogameschronicle.com/news/star-wars-outlaws-on-switch-2-is-a-game-key-card-because-of-storage-speed-not-cost-dev-says/https://kotaku.com/hollow-knight-silksong-steam-review-bomb-chinese-translation-2000623496https://alineaanalytics.substack.com/p/silksong-passed-5m-players-in-threehttps://www.gamedeveloper.com/business/former-bethesda-exec-pete-hines-claims-subscriptions-services-are-undercutting-developershttps://www.videogameschronicle.com/news/we-have-a-story-to-tell-machinegames-says-wolfenstein-is-a-trilogy-that-isnt-yet-finished/https://www.videogameschronicle.com/news/nintendo-wins-2-million-settlement-against-switch-modchip-seller-who-previously-denied-wrongdoing/

Hej, mamy dla Was trochę rzeczy do powiedzenia na temat kilku giereczek! W tym odcinku rozmawiamy o: W CJG mamy: Dziękujemy za wsparcie na serwisie patronite.pl/niezatapialni! Zapraszamy też na naszego DISCORDA!

Jak wygląda Ukraina po 3,5 roku pełnoskalowej inwazji rosyjskiej? Jakie są perspektywy relacji polsko-ukraińskich? M.in. o ty mówi prezes fundacji "Dziękujemy za wolność". 

Konsole są zbyt drogie, Valve wprowadza weryfikację wieku i wiele wiecej. Zapraszam do materiału!Wielkie podziękowania dla Workplays.it!https://workplays.it/Patronite Okiem Deva:https://patronite.pl/okiemdevaDiscord Okiem Deva:https://discord.gg/4anD7dJJn8Linki: https://linktr.ee/okiemdevaKompilacja ofert pracy:https://bit.ly/GamedevPracaPytania do następnego live'ahttps://forms.gle/4rEHhLdoiPUDWdtE700:00:00 Intro00:01:31 Konsole są zbyt drogie!00:07:47 Valve wprowadza weryfikację wieku00:11:05 NetEase zamyka kolejne studio00:14:07 Twórcy Diablo w związku zawodowym00:16:50 Kolejny wydawca dla mniejszych twórców00:20:35 Outro----------------Wspierający:https://workplays.it/Spotify: AdamP, Kozak12, JJanekWichowskiIntern: Jakub “oluD” DulnikiewiczJunior Dev: HARDCOROWYKOŚCIU GAMEPLAY!, Krzysztof Mierzejewski, Norbert Furmańczyk (Pisarz Samozwaniec), Wombat, Konrad Szejnfeld (ko_sz), Aloxxx, Ravix, Saaellor, Mateusz K., Mateusz Salach, kondi16, Kruszynka Izka, nothing, Anna Weglarz, ExitWound, Kojo Bojo, MichalDev, AliweraRegular Dev: Audiowertyk, Andrzej Janicki, Łukasz Korzanowski, Artur Loska, PabloRal, R W, Mat Heus (Sizuae), vxd555, Jakub Staniszewski, Ari Gold, bibruRG_78, Leniwa Ola, Piotr Łyp, Marcin "kowboj_czacza" Ignasiak, Adam Kabalak, Adrian Kraska, Backgroundcharacter_A, Kaspa Anonim, Ewa Siwińska, Mateusz Stolarz Stolarczyk, Maciej Radaszewski, Krystian BabiochSenior Dev: Mateusz Kulczycki, JOORDAN, Pielgrzym, KRUK Artworks, Brzus, KovalGames, BloszamelowyJacuś, Arashito, keksimus maximus, Wojciech Wojciechowski, Arti ,,Niezłomny＂, Regito93, Piotr Beyer, Tomasz Golik, Marcin Pietrzyk, Piteroix, Warsi, enonemasta, Bonga, Miras, Pawelek1329, Morfiniusz, Mateusz Śródka, Kornel Kisielewicz, Krzysztof Szczech, Jan Skiba, Gatki, Michał Kondzior, Ard, Mateusz Myga, Michał Król, Magdalena Płoszaj-Kotynia, Łukasz Klejnberg, Cezary Łysoń, Bartosz Majcherczak, Agata Pławna, Szymon Góraj, Veman, Jakub Kornatowski (@GramyNaMacu), Arkadiusz Czeryna, Agnieszka Rumińska, Adrian Sawko, Michał Stankiewicz, Mariusz Kowalski, Tek, Maxjestic, Michał Ginter, Magdalena Porath, scooby666, Piotr Sadza, Wered, Marek Leśniak, Aleksander ŚwiątekPrincipal Dev: Dawid Kuc, Tomasz Kowalczyk, Mariolka Mazur, Wojciech Uziębło, Sandman, Leszek Lisowski, Andrzej Uszakow----------------Źródła:https://expo.cdaction.pl/https://arstechnica.com/gaming/2025/08/todays-game-consoles-are-historically-overpriced/https://www.gamesindustry.biz/valve-introduces-age-verification-for-uk-steam-usershttps://www.gamedeveloper.com/business/netease-shuts-down-rich-vogel-led-t-minus-zero-entertainmenthttps://thisweekinvideogames.com/news/450-diablo-developers-unionise-citing-pay-genai-and-as-concerns/https://www.gamedeveloper.com/business/curveball-games-is-new-full-service-publisher-hoping-to-surface-the-next-wave-of-standout-talent-

Mój praktyczny kurs dla początkującego przedsiębiorcy. Już w przedsprzedaży

Karol Nawrocki w trakcie Rady Gabinetowej, a także wetując ustawy, pokazał konfrontacyjną postawę wobec rządu. - Pewnym błędem albo ryzykiem prezydenta Nawrockiego jest to, że na samym początku zaczął grać na bardzo wysokim "C". Właściwie uderzył w najwyższe polityczne tony. A jak się zaczyna od bardzo wysokiego poziomu długi maraton, jakim jest władza, to potem trudno jest ten poziom utrzymać - powiedział w Polskim Radiu 24 politolog prof. Sławomir Sowiński.

Historyk i samorządowiec prof. Mieczysław Ryba analizuje szanse Radosława Sikorskiego na przejęcie pałeczki po Donaldzie Tusku, gdyby ten po raz kolejny "uciekł" z polskiej polityki.

W wielu startupach marketing to kampania, leady, event. A product marketing? Jeśli w ogóle pojawia się w rozmowie, to raczej późno. Zbyt późno.– Problem w tym, że bez strategii product marketingowej, te wszystkie działania są jak krzyczenie do tłumu bez megafonu i bez wiedzy, kto właściwie ma Cię usłyszeć – mówi Daria Love, fractional B2B SaaS Product Marketing & GTM Strategist, która od lat pracuje z firmami technologicznymi i pomaga im mądrze wprowadzać produkty na ryneWięcej: https://mamstartup.pl

- Na świecie nikt nie gra kartą antysemityzmu bez zgody Izraela - mówił w Polskim Radiu 24 poseł Konfederacji Michał Połuboczek, komentując ostatnie wystąpienia Grzegorza Brauna.

Jarek „ElJarek” Chomczyk i Maciej „Leszczu” Leszczyński omawiają debiutancki mecz Xabiego Alonso przeciwko Al-Hilal na Klubowym Mundialu (1:41). Zapraszamy do wysłuchania naszych opinii.

Czy można usprawiedliwić piratów? Dlaczego w ogóle ktokolwiek ma płacić za treści, które są dostępne w internecie? Co odróżnia tych, którzy chcą płacić, od niepłacących? Dlaczego za jedne treści gotowi jesteśmy zapłacić, a za inne nie? Czy chętnie przyznajemy się do tego, że korzystamy z treści bez płacenia? Jak oceniamy piractwo? Uważamy, że jest nieuczciwe, nieetyczne, niemoralne? Co wpływa na naszą ocenę piractwa? I czy jest możliwe, że piractwo wcale nie szkodzi twórcom tak, jak myślą?Co wiemy o skali piractwa w Polsce? Wciąż jest masowe? Zmieniało się w czasie? Jak ściganie plików z książkami bez opłat odbija się na ich sprzedaży? Co wynika z eksperymentu GRAPE z udziałem „50 twarzy Greya”? Jakie są powody piractwa książkowego? Zbyt wysoka cena? Za długi czas oczekiwania na dostawę?Dziś dwie rozmowy o tym. Najpierw Maciej Danielewicz oraz Joanna Tyrowicz z think-tanku GRAPE, a potem ekonomiści GRAPE z Michałem Krawczykiem z Uniwersytetu Warszawskiego.

Potrzebne jest przyspieszenie w dziedzinie gospodarki, wymiaru sprawiedliwości i kwestii światopoglądowych - mówi poseł Polski 2050-Trzeciej Drogi.

Sponsorem dzisiejszego odcinka jest aplikacja BookBeat, która służy do słuchania audiobooków i czytania e-booków.KOD: ROCKIBORYShttps://www.bookbeat.com/pl/rockiborys?utm_source=spotify&utm_medium=podcast&utm_campaign=PL-rock-i-borys-3126&utm_content=textlink-spot-epi-description-30d&utm_term=deal3(00:00) Bookbeat(01:10) Wciśnij reset. Triumfy i fakapy w przemyśle gier wideo(09:40) Założyciele. Historia PayPala i przedsiębiorców, który tworzyli Dolinę Krzemową(20:50) Odchudzanie(25:42) Dokument Borysa(32:44) ARC Raiders(36:06) Last Epoch(39:22) GTA 6 z datą premiery(48:15) Grand Theft Auto VI Trailer 2Promocja filmu niezależnego na festiwalachhttps://youtu.be/EPnWmugLZKc?si=cLjXRiMkQV1-9DFyGrand Theft Auto VI https://www.rockstargames.com/VIGrupa Rock i Borys na FB - https://www.facebook.com/groups/805231679816756/Podcast Remigiusz "Pojęcia Nie Mam" Maciaszekhttps://tinyurl.com/yfx4s5zzShorty Rock i Boryshttps://www.facebook.com/rockiboryshttps://www.tiktok.com/@borysniespielakSerwer Discord podcastu Rock i Borys!https://discord.com/invite/AMUHt4JEvdSłuchaj nas na Lectonie: https://lectonapp.com/p/rckbrsSłuchaj nas na Spotify: https://spoti.fi/2WxzUqjSłuchaj nas na iTunes: https://apple.co/2Jz7MPSProgram LIVE w niedzielę od osiemnastej - https://jarock.pl/live/rockRock i Borys to program o grach, technologii i życiu

Wielu specjalistów i soloprzedsiębiorców staje przed dylematem, czy dzieląc się swoimi różnorodnymi zainteresowaniami w mediach społecznościowych, nie szkodzą budowaniu swojej marki eksperckiej i pozyskiwaniu klientów na swoje specjalistyczne usługi.Niespójny przekaz może sprawić, że potencjalni klienci nie zrozumieją, w czym dokładnie się specjalizujesz, a tym samym nie pomyślą o tobie, gdy będą potrzebować eksperta w twojej dziedzinie.Zrozumienie, jak znaleźć równowagę między pokazywaniem swojej osobowości a budowaniem silnej marki eksperta, pozwoli ci skuteczniej przyciągać klientów i rozwijać swój biznes.- Na początku budowania marki eksperckiej, publikowanie zbyt wielu różnorodnych treści jest ryzykowną strategią i może prowadzić do biznesowej porażki. Skupienie się na jednym temacie pozwala odbiorcom skojarzyć twoje nazwisko z konkretną dziedziną.- Istnieją wyjątki, gdy publikowanie urozmaiconych treści może być skuteczne, np. gdy masz już silną markę ekspercką, dużą społeczność lub gdy twoim celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców.- Algorytmy mediów społecznościowych mają trudności z promowaniem treści o różnorodnej tematyce, a potencjalni obserwatorzy mogą nie wiedzieć, czy warto cię śledzić.- Klienci często poszukują specjalistów w wąskich dziedzinach, gotowych zapłacić więcej za eksperta z konkretnym doświadczeniem.- Wielu soloprzedsiębiorców wpada w pułapkę wszechstronności, chcąc dotrzeć do wszystkich i pokazując wiele swoich zainteresowań, co ostatecznie rozmywa ich przekaz.Zdecyduj, czy twoje działania w social mediach mają na celu pozyskanie nowych klientów, czy utrzymywanie relacji z obecnymi. A gdy już wybierzesz, posłuchaj tego odcinka podcastu i podejmij działania, dzięki którym osiągniesz cel.

Marek Magierowski o cłach nałożonych przez USA, działaniach Unii Europejskiej, samodzielnych negocjacjach Polski, o współpracownikach Donalda Trumpa, polityce zagranicznej Polski i o swoich misjach dyplomatycznych

Instagram: https://instagram.com/konradshymansky/Autor podcastu: Konrad SzymańskiOpracowanie: Rafał GałązkaŹródła: https://ntpd.eu/RWMK1kontakt/współpraca: codypresents@gmail.com

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. [AUTOPROMOCJA] Gościem najnowszego odcinka podcastu “Raport międzynarodowy” jest generał Marek Dukaczewski, były szef Wojskowych Służb Informacyjnych. Tematem rozmowy są, rzecz jasna, negocjacje amerykańsko-rosyjskie dotyczące zakończenia wojny w Ukrainie oraz próba odpowiedzi na pytanie, czy strategia USA nie oznacza zbyt daleko idących ustępstw wobec Moskwy. Aby lepiej zrozumieć tę kwestię, prowadzący Witold Jurasz rozpoczyna rozmowę od pozornie innego tematu – sztuki werbunku. Generał Dukaczewski wskazuje cztery kluczowe czynniki: bazowanie na ego osoby werbowanej, przekupstwo, wspólnotę poglądów oraz materiały kompromitujące. Zwraca również uwagę, że Rosjanie przez lata opracowali niezwykle precyzyjne techniki psychologiczne, tworząc wręcz osobną dziedzinę nauki – psychologię wywiadu. Witold Jurasz pyta także generała Dukaczewskiego, czy można wskazać narodowe cechy Rosjan, które mają znaczenie z punktu widzenia wywiadu. Były szef WSI stwierdza, że najważniejszym czynnikiem jest nacjonalizm – i to w trzech wymiarach. Zaznacza, że z tego powodu Polakom trudniej jest werbować Rosjan, co często wymaga zastosowania tzw. metody "obcej flagi". Oznacza to, że oficerowie polskiego wywiadu podszywają się np. pod Amerykanów lub Niemców, ponieważ dla Rosjanina współpraca z Polską jest psychologicznie trudniejsza niż zdrada swojego kraju na rzecz innego mocarstwa. Prowadzący wraz z gościem zastanawiają się również, czy Rosjanie – pomimo swojego nacjonalizmu – potrafią jednocześnie być pragmatyczni i dostosować się do rzeczywistości. To kluczowe w kontekście ewentualnego porozumienia pokojowego w Ukrainie, które byłoby akceptowalne także dla Kijowa. W dalszej części rozmowy prowadzący “Raportu międzynarodowego” wraz z gościem generałem Markiem Dukaczewskim przechodzą bezpośrednio do kwestii rozmów pokojowych i globalnego kontekstu polityki chińskiej. Rozważają, czy w interesie USA jest dobicie Rosji, czy też Waszyngton obawia się, że doprowadziłoby to do ścisłego sojuszu Moskwy z Pekinem. Alternatywnie Stany Zjednoczone mogą kalkulować, że zbyt słaba Rosja stanie się zagrożeniem dla Europy, co również nie leży w ich interesie.

Instagram Pauliny Danielak: https://www.instagram.com/paulinadanielak.psycholog/ Instagram Mateusza Breli: https://www.instagram.com/psycholog_mateuszbrela/ Planowanie jest mega trudne. Zbyt luźne - krzywdzi. Zbyt rygorystyczne - krzywdzi. Gdzie jest złoty środek? Co robić, gdy plany się zmieniają? Jak podchodzić do nowych zobowiązań! Przekonajmy się! Cześć! Mam na imię Andrzej. Jestem psychologiem biznesu pomagającym zadbać o siebie i innych w późnym kapitalizmie. Podpowiadam, jak lepiej radzić sobie z trudną codziennością oraz żyć i pracować w zgodzie z własnymi wartościami i bez wypalenia. Stworzyłem koncepcję osoby wysokosprawczej. O tym wszystkim nagrywam (ten!) podcast, wysyłam popularny newsletter, wrzucam rolki na insta i tiktoka, piszę książki oraz szkolę w firmach. Cztery razy zaproszono mnie na TEDx. W drugim życiu jestem autorem fabularnym: piszę powieści oraz scenariusze. Piję stanowczo za dużo kawy. --- Wszystkie linki znajdziesz tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://andrzejtucholski.pl/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ (Piosenka w intro to "Amsterdam" by ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠lately lui⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.)

Co zrobić, jeśli często czujemy się zbyt gadatliwi, emocjonalni, intensywni ("too much") albo nie dość ciekawi, wartościowi, zaradni ("not enough") dla innych ludzi? Czy można na to w ogóle znaleźć rozwiązanie? Przekonajmy się! Cześć! Mam na imię Andrzej. Jestem psychologiem biznesu pomagającym zadbać o siebie i innych w późnym kapitalizmie. Podpowiadam, jak lepiej radzić sobie z trudną codziennością oraz żyć i pracować w zgodzie z własnymi wartościami i bez wypalenia. Stworzyłem koncepcję osoby wysokosprawczej. O tym wszystkim nagrywam (ten!) podcast, wysyłam popularny newsletter, wrzucam rolki na insta i tiktoka, piszę książki oraz szkolę w firmach. Cztery razy zaproszono mnie na TEDx. W drugim życiu jestem autorem fabularnym: piszę powieści oraz scenariusze. Piję stanowczo za dużo kawy. --- Wszystkie linki znajdziesz tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://andrzejtucholski.pl/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ (Piosenka w intro to "Amsterdam" by ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠lately lui⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.)

Zdobył już ponad 5 milionów subskrypcji na YouTube, a teraz chciałby podzielić się swoją wiedzą. Ale czy bycia YouTuberem można się nauczyć? Rezigiusz opowie nam o tym, dlaczego jego oświadczyny można obejrzeć na instagramie, kiedy zarobił więcej niż jego rodzice i czy Cezary Pazura to nisza. Rezi nie gryzie się w język, gdy ocenia działalność Fagaty oraz broni swojej obecności w jednym z programów telewizyjnych. Przyznaje też, że kiedyś okradał swoją siostrę, ale szacunku do pieniądza nauczył go tata. Jak? O pieniądzach porozmawiamy trochę dłużej. Czy Rezi miał propozycję nieczystej gry na instagramie? Na czym polega jego przedsiębiorczość? “Wiele zawdzięczam rodzicom” - mówi wprost. To dobry, prawdomówny, rozsądny chłopak. Ale jakie ma wady? Czy ktoś kiedyś szukał na niego "haków" i... czy znalazł? Posłuchajcie. Podcast WojewódzkiKędzierski ma partnerów komercyjnych. #płatnawspółpraca #wojewódzkikędzierski #podcast

Niektórzy twierdzą, że strategie Managed Futures są zbyt skomplikowane, by je stosować zgodnie z zasadą „inwestuj tylko w to, co rozumiesz”. Jednak warto się zastanowić, czy znajomość ogólnej koncepcji nie jest wystarczająca do inwestowania, nawet bez szczegółowej wiedzy o implementacji. Taka sytuacja jest powszechna wśród inwestorów pasywnych, którzy często rozumieją jedynie ogólne założenia indeksów, w które inwestują, a nie ich szczegółową konstrukcję.

Opowiadam o filmie pt. "Nie obiecujcie sobie zbyt wiele po końcu świata" (2023) w reżyserii Radu Judego. Partnerem odcinka jest polski dystrybutor filmu, Aurora Films. Film w polskich kinach od 27 września 2024.

O płacy minimalnej i argumentach pracodawców mówił prof. Jacek Męcina z Konfederacji Lewiatan i Uniwersytetu Warszawskiego. Sponsorem audycji jest bank BNP Paribas

Kobiety pracujące w dziedzinach nauki, matematyki, fizyki czy technologii nadal są pomijane, o ich osiągnięciach mówi się zbyt mało. Jakie kroki podjęto w Australii, aby zwiększyć rozpoznawalność kobiet?

Cameron Herrin i Wade Wilson to przestępcy, którzy z uwagi na swoją urodę, doczekali się broniących ich fanów. Instagram: https://instagram.com/konradshymansky/ Autor podcastu: Konrad Szymański Drugi lektor: Tadeusz Falana Opracowanie: Rafał Gałązka Źródła: https://ntpd.eu/3OqmX kontakt/współpraca: codypresents@gmail.com

Cameron Herrin to młody chłopak, który dopiero kończy liceum. Jego jedna lekkomyślna decyzja, podjęta pod wpływem chwili razem z bratem i przyjacielem, na zawsze zmieni losy trzech rodzin, ale kiedy w końcu zapada wieloletni wyrok sprawa Camerona dopiero nabierze tempa. Miliony dziewczyn dostaje obsesji na jego punkcie i domaga się uniewinnienia. Link do YouTube: https://youtu.be/40YngZBcD_k Rozdziały: 00:00:00 - wstęp 00:02:40 - Cameron Herrin 00:08:05 - wypadek 00:18:37 - rozprawa i wyrok 00:31:15 - obsesja fanek Wsparcie