POPULARITY
Jaume Segalés y su equipo hablan de futbolín y de Hoy en Km0, tras repasar la actualidad informativa y deportiva, profundizamos en los siguientes asuntos: Campeonato Internacional de Futbolín Lleva amenizando bares, salones recreativos e incluso casas particulares durante muchas décadas. El futbolín ha brindado momentos de felicidad en nuestra historia personal y también en la colectiva. Existen jugadores de muy alto nivel y se van a dar cita este fin de semana en el municipio madrileño de Cubas de la Sagra. Allí va a celebrarse (viernes, sábado y domingo - 16, 17 y 18 de mayo) el Campeonato Internacional de Futbolín ITSF 500, último torneo que acoge España antes de la Copa del Mundo de Futbolín que tendrá lugar en Zaragoza del 23 al 29 de junio. 200 jugadores de 12 nacionalidades competirán en esta cita, que es la última puntuable antes del mundial. A muchos les puede sorprender que este juego, también conocido como fútbol de mesa, tenga tanta presencia en otras zonas de Europa y en América; así como la gran variedad de modalidades de juego, tipos de mesa, de bolas, de variantes en las normas, etc. Hoy tenemos la oportunidad de conocerlas mejor. Entrevistamos al director general de la Federación Española de Futbolín, David Gañán, que también es el jugador número 1 de España y el 38 de mundo y que, por supuesto, va a participar en este Campeonato Internacional de Futbolín ITSF 500 de Cubas de la Sagra. Mayo Celiaco Para hablar de esta enfermedad y aclarar términos, el Hospital de Alcalá de Henares y el Ayuntamiento de esta ciudad han organizado el "Mayo Celiaco", una iniciativa de concienciación sobre la celiaquía y las implicaciones que tiene convivir con esta afección autoinmune. Cada martes se tratarán distintos aspectos de la enfermedad y se darán claves con profesionales sanitarios y enfermos que contarán su experiencia. Entrevistamos a Virginia Palomares, de la Unidad de Calidad del Hospital Universitario Príncipe de Asturias de Alcalá de Henares. Sección lingüística "Dicho Queda" Carlota Izquierdo Gil (Instagram: @cigservicioslinguisticos) nos habla sobre el origen de la palabra "mastín".
Join Francesca and Mark for the sixth Chapter of Scenes from the Coffee Break Italian Café! In this episode, the local festival season has begun and the festivities seem to attract quite a crowd. A particularly elegant couple catches everyone's attention, and their presence hints at a special evening ahead...Click here to access the premium course of Scenes, which includes access to lesson notes, vocabulary lists, exercises, quizzes (and much more!) to check your understanding. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
L'invitée: Elisabeth Lusset, chargée de recherche au CNRS F. Murray Abraham, Michael Lonsdale, Sean Connery, Umberto Eco et Jean-Jacques Annaud sur le tournage du Nom de la Rose Le film: Le Nom de la Rose de Jean-Jacques Annaud (1986)La discussion:Présentation générale et résumé du film (1:30)L'origine du projet et le rôle des médiévistes comme conseillers historiques: Jacques Le Goff, Jean-Claude Schmitt, Michel Pastoureau, Françoise Piponnier…(5:45)Le casting et le choix discuté de Sean Connery (10:40)Les décors et les inspirations pour l'abbaye, mélange de différents sites: Eberbach, Rocca di San Leo, Sagra di San Michele, Castel del Monte… (12:20)Pourquoi une statue baroque dans un film médiéval ? (14:15)La réception critique et publique du film (15:40)Un roman d'Umberto Eco presque impossible à mettre à l'écran (17:55)La réaction furieuse de Jacques le Goff à la vision du film, et l'écart ou la tension entre cinéastes et historiens (21:20)Une représentation du Moyen âge en partie juste, mais largement fantasmée (22:50)La mise en scène d'un monastère bénédictin, et de ses rapports avec les paysans montrés comme misérables et exploités (24:25)Le discours idéologique ou politique du film, et l'Église dépeinte comme instance de domination (26:00)L'origine des franciscains, et des accusations d'hérésie portées contre certains ordres ou groupes religieux: Dolciniens, Spirituels… (31:50) et la mise en scène des affrontements religieux dans le film (37:20)La représentation de la vie monastique et la crainte du scandale face aux transgressions (38:20)Enquêtes, autopsies et poisons au Moyen âge (41:00)Peut-on torturer un moine médiéval, comme le suggère Bernardo Gui dans le film ? (43:40)La question de l'abstinence des clercs (45:40)L'anglais comme équivalent du latin dans le film, et le jeu sur les origines géographiques des personnages, avec le monastère comme lieu d'accueil (46:40)Livres, scriptorium, bibliothèques (49:35)Un Moyen âge dépeint sous des couleurs sombres, issu d'un imaginaire gothique / romantique: bossu, procès d'une « sorcière »… (52:33)Guillaume de Baskerville comme incarnation du versant positif, rationnel, du monde médiéval, par opposition au fanatisme de l'inquisiteur (moins sanguinaire dans la réalité) et du bibliothécaire (54:20)Les scènes les plus intéressantes d'un point de vue pédagogique ou pour ce qu'elles révèlent de la vision contemporaine du Moyen âge (55:40)Les références et conseils de lecture :Sur le film :– Jean-Jacques Annaud, Une vie pour le cinéma, entretiens avec M.-F. Leclère, Paris, Grasset, 2018– Priska Morrissey, Historiens et Cinéastes : rencontre de deux écritures, Paris, l'Harmattan, coll. « Champs visuels », 2004.– Jacques Le Goff, Une vie pour l'histoire: entretiens avec Marc Heurgon, Paris, La Découverte, 1996.– Michel Pastoureau, « La collaboration historique au cinéma: entretien avec Michel Pastoureau », Revue de l'Association historique des élèves du lycée Henri-IV : L'émoi de l'histoire, 21, tome 1, printemps 2000, p. 6-23.En histoire médiévale, pour l'éclairer :– “Le cloître et la prison”: webdocumentaire sur l'enfermement à Clairvaux– François Amy de la Bretèque, L'Imaginaire médiéval dans le cinéma occidental, Paris, Champion, 2004.– Franck Collard, Le Crime de poison au Moyen Âge, Paris, PUF (« Le nœud gordien »), 2003.– Faustine Harang, La torture au Moyen âge, Paris, PUF, 2018.– Claude Gauvard, Condamner à mort au Moyen âge, Paris, PUF, 2018.– Elisabeth Lusset, Crime, châtiment et grâce dans les monastères au Moyen Âge (XIIe-XVe siècle), Turnhout, Brepols, 2017.– Sophie Page, Magic in the Cloister. Pious Motives, Illicit Interests and Occult Approaches to the Medieval Universe, University Park (PA), The Pennsylvania State University Press, 2013.Distribué par Audiomeans. Visitez audiomeans.fr/politique-de-confidentialite pour plus d'informations.
Prokofiev escreveu originalmente a música para o balé Ala i Lolli , cuja história se passa entre os citas .Os citas foram tipo os motoqueiros selvagens do passado — só que com cavalos e arcos em vez de Harleys e jaquetas de couro. Vieram da Ásia Central nos séculos IX-VIII a.C., tomaram conta da Ucrânia e do sul da Rússia, bancaram os donos da estepe por uns bons séculos, e adoravam uma briga (invadiam tudo que dava). Mas a Suíte Cita, deu muitos problemas...Apresentado por Aroldo Glomb com Aarão Barreto na bancada. Seja nosso padrinho: https://apoia.se/conversadecamara RELAÇÃO DE PADRINS Aarão Barreto, Adriano Caldas, Gustavo Klein, Fernanda Itri, Eduardo Barreto, Fernando Ricardo de Miranda, Leonardo Mezzzomo,Thiago Takeshi Venancio Ywata, Gustavo Holtzhausen, João Paulo Belfort , Arthur Muhlenberg e Rafael Hassan.
Editorial «Me resulta muy difícil viajar fuera de Ucrania, porque cuando te vas te sientes preocupado y responsable de los que se han quedado. Pero como solo eran cuatro días, decidimos ir». El padre Oleh Barbulyak, uno de los seis sacerdotes greco-católicos que se encuentran estos días en Roma con motivo del Jubileo de los Misioneros de la Misericordia, reitera a los medios vaticanos la importancia de haber participado en este Año Santo. Noticias internacionales Polonia: Emoción en la presentación del documental "21:37" Myanmar: La ayuda del Estado no llega Canadá: MaterCare celebra 30 años llevando salud materna ética Noticias nacionales Profanación de signos cristianos 574 aniversario del nacimiento de Isabel la Católica Cubas de la Sagra acoge un año más la peregrinación diocesana por la vida Noticias de la Santa Sede Memoria a S. Juan Pablo II en el aniversario de su muerte El Vaticano publica las celebraciones de Semana Santa Catequesis sobre el encuentro de Jesús con Zaqueo
Hoy os mostraremos el mundo de los maletillas. Conoceremos más sobre esta faceta de la tauromaquia y para ello contaremos con la presencia de JERÓNIMO SANDOVAL, conocido maletilla que se desplaza por varias localidades en busca de el sueño de una oportunidad. Nos contará su historia y aprenderemos algo más sobre la tauromaquia.En la Mesa no faltará Villaseca de la Sagra, la copa Chenel, el circuito Madrid (sí, el andaluz nos lo hemos saltado sin querer y por cuestiones de tiempo), los chunguitos de los monosabios, México y todo lo que surja.En los festejos populares repasaremos el concurso de recortadores de Valencia con el nuevo fichaje para cuando nuestros corresponsales se pierden por las fiestas.En serio ¿Te lo vas a perder? Enchúfalo y disfrútalo tanto como nosotros lo hacemos grabando.
ROMA (ITALPRESS) - La cultura, la tradizione e la passione delle Pro Loco italiane al centro di un evento organizzato al Senato, dove è stato conferito il riconoscimento “Sagra di Qualità”. Il marchio è assegnato alle iniziative che si distinguono per autenticità, capacità di valorizzare il patrimonio enogastronomico e culturale, la sostenibilità e l'accoglienza turistica. Sono state premiate 41 sagre, oltre a 9 eventi. f04/sat/gsl
ROMA (ITALPRESS) - La cultura, la tradizione e la passione delle Pro Loco italiane al centro di un evento organizzato al Senato, dove è stato conferito il riconoscimento “Sagra di Qualità”. Il marchio è assegnato alle iniziative che si distinguono per autenticità, capacità di valorizzare il patrimonio enogastronomico e culturale, la sostenibilità e l'accoglienza turistica. Sono state premiate 41 sagre, oltre a 9 eventi. f04/sat/gsl
Os universos de três coreógrafos que trabalham em Moçambique, França e Estados Unidos juntaram-se em “Plenum / Anima”, uma composição coreográfica apresentada na Philarmonie de Paris, este fim-de-semana. Este é um espectáculo feito “em contra-mão do que se passa no mundo”, descreve Ídio Chichava, o coreógrafo moçambicano que revisitou a “Sagração da Primavera” de Igor Stravinsky e que mostrou que a "escola moçambicana de dança" deve reivindicar o seu lugar nos palcos internacionais. Este sábado e domingo, na Philarmonie de Paris, o coreógrafo moçambicano Ídio Chichava revisitou a “Sagração da Primavera” de Igor Stravinsky num espectáculo em que foram apresentadas mais duas obras dos coreógrafos Benjamin Millepied e Jobel Medina. Foi uma composição de três peças coreográficas de três criadores que têm escrito a sua história no mundo da dança graças às suas experiências migratórias: Chichava vive entre Moçambique e a França, Millepied entre a França e os Estados Unidos e Medina nasceu nas Filipinas e vive e trabalha em Los Angeles.Numa altura em que se erguem muros e fronteiras, os universos dos três criadores juntaram-se na composição “Plenum / Anima”, um espectáculo feito “em contra-mão do que se passa no mundo”, nas palavras de Ídio Chichava, que falou com a RFI no dia da estreia.O espectáculo tem um sentido muito forte que vai em contra-mão do que está a acontecer hoje no mundo. Na verdade, há estes três universos que se vão cruzar e que vão estar abertos à exposição e à compreensão e ao olhar mais outras pessoas. Para mim, este lugar que é muito mais humano, mas, por detrás disso, a interligação e o espaço em que todos nós podemos coexistir, com pensamentos totalmente diferentes, com ideias totalmente diferentes, com apreciações totalmente diferentes, com aquilo que é a dança e ainda mais pela forma como cada um vê a dança e onde a dança é criada. Estamos a falar de um olhar que é muito mais cultivado pela França, um lugar que é muito cultivado pelos Estados Unidos e outro que é muito mais cultivado por Moçambique. Então, esta noite, para mim, é uma sagração desse encontro de pensamentos totalmente diferentes, mas que, de certa forma, fluem e mostram um lugar de harmonia.A composição “Plenum / Anima” começou com a obra coreográfica do francês Benjamin Millepied e da sua companhia baseada em Los Angeles, L.A. Dance Project, que dançou ao som de uma composição de Johann Sebastian Bach, “Passacaille et Fugue en ut mineur", composta entre 1706 e 1713. Seguiu-se a criação de Jobel Medina, a partir das “Danças Polovtsianas”, compostas em 1869 por Alexander Borodin. A fechar, Ídio Chichava apresentou a sua versão de “A Sagração da Primavera”, composta entre 1910 e 1913 por Igor Stravinsky, com bailarinos da companhia moçambicana Converge + (Osvaldo Passirivo, Paulo Inácio e Cristina Matola) e da companhia americana L.A. Dance Project.As músicas intemporais dos séculos XVIII, XIX e XX foram interpretadas pelos organistas francês Olivier Latry e sul-coreana Shin-Young Lee, que criaram um novo olhar sobre as obras de Borodin e Stravinsky, já que apenas a partitura de Bach foi pensada originalmente para ser tocada num órgão de tubos.Foi a partir deste lugar musical, descrito por Ídio Chichava como “mais orgânico e visceral”, que o coreógrafo desafiou um século de interpretações de “A Sagração da Primavera”. A sua proposta junta movimentos coreográficos de entrega, de luta e de resistência, a sons de cânticos de trabalho e de guerra, mas também afirma a escola moçambicana da dança como um lugar feito não apenas para se encaixar, mas também para se impor.A primeira vez que escutei ‘A Sagração da Primavera' de Stravinsky, sinceramente, fiquei completamente na selva porque a composição é muito eclética e, sinceramente não via a minha experiência como bailarino tradicional dentro daquela composição. Mas, mesmo assim, entrámos no desafio de desafiar o próprio tempo da música, o próprio ritmo da música e isso é que foi o primeiro chamativo para mim. Com a forma como nós aprendemos a dança em Moçambique podemos criar um contraponto, enriquecer mais a composição, trazer um outro olhar, uma outra apreciação diferente das que já têm sido apresentadas."A Sagração da Primavera” foi criada para um bailado apresentado pela primeira vez, em Paris, em 1913, no Teatro dos Campos Elísios, pela companhia Ballets Russes de Serge Diaghilev e coreografada por Nijinski, tendo, então, sido apontada como um escândalo. Porém, foi-se tornando uma referência e, ao longo do século XX, foi trabalhada por diferentes coreógrafos, como Maurice Béjart (1959), Pina Bausch (1975), Martha Graham (1984), Angelin Preljocaj (2001), Xavier Le Roy (2007), Heddy Maalem (2004), entre muitos outros. A assinatura de Ídio Chichava foi defender "a escola moçambicana de dança" e “desafiar as leituras pré-concebidas para esta obra”.Eu venho sempre defendendo o lugar da nossa escola moçambicana de dança e de que forma ela se pode afirmar. Este foi o desafio, foi uma porta claríssima para desafiar, por um lado, as leituras que já são pré-concebidas para esta obra, e, de certa forma, foi também encaixar e partilhar com os outros bailarinos, que são americanos, a forma como nós aprendemos a música e a dança.Sobre o que é essa “escola moçambicana de dança”, Chichava explica que é “marcar o tempo e, de certa forma, fazer contratempos no contratempo da música.” Para isso, também contribuiu o facto de a música ser tocada, pela primeira vez num espectáculo de dança, em órgãos de tubos.O órgão já tem esse lugar que é muito orgânico. Ele dilui completamente aquele lugar mecânico da execução técnica da própria música. Depois, a forma como os dois músicos tocam, a sensibilidade, a escuta, isso cria uma segurança para nós em palco porque cria realmente esse lugar mais orgânico, mais de convivência. Tanto que não resisti, no final, em acabar a peça próximo dos músicos.Os bailarinos dançam, batem com os pés de forma sonante, marcham, levantam-se, entoam cânticos e deixam sair sons gerados pelos movimentos. Os corpos prendem-se e desprendem-se em busca de liberdade, mas também se deixam levar, por uma qualquer força telúrica, que os empurra para a terra-mãe ou para a força matricial do palco. Os figurinos são aparentemente simples, com cores associadas à natureza e à “adoração da Terra”, em referência à própria história da “Sagração da Primavera”, na qual uma jovem seria sacrificada como oferenda a uma entidade divina, conforme um ritual de Primavera. Um mote violento que - admite Ídio Chichava - o fez pensar na história contemporânea de Moçambique e que também fez da peça um “espelho e um reflexo da situação” no seu país.
Gabriel Ferrandini estreou-se a solo no Théâtro de la Ville, em Paris, partilhou com o público uma experiência de improvisação, explorando a liberdade sonora da bateria. Compositor e baterista, Ferrandini combina ritmo, textura e harmonia de forma inovadora. Nascido na Califórnia, filho de pai moçambicano e mãe brasileira, vive em Lisboa, onde se destacou em grupos como RED Trio e Rodrigo Amado Motion Trio. Colaborou com artistas como Thurston Moore (Sonic Youth), Evan Parker e Hilary Woods. RFI: Durante o concerto que relação sentiu com o público?Gabriel Ferrandini: Nesta coisa das vibrações e dos feedbacks há qualquer coisa de meio medo e aquela coisa impressionante que quase que nos junta um bocado a todos e as dinâmicas de ir para um muito alto ou muito baixo e trazer esse silêncio para dentro da sala, algo muito poderoso. Às vezes dá para sentir o público e neste concerto acho que sim. Estávamos todos juntos.Há intervenções do público nos seus concertos. Houve um momento em que quase que havia impulsos para as pessoas baterem palmas, por exemplo. Isso acontece?Às vezes acontece. A malta acha que são falsos fins, mas às vezes até as pessoas tossem ou há coisas a cair na sala. Eu gosto dessa parte porque há qualquer coisa que pode entrar e, como estou a improvisar, posso agarrar em qualquer coisa. Um sentimento que vem do nada por causa de uma coisa exterior. E eu gosto de trabalhar em cima disso. Tenho uma estrutura fechada, mas a coisa é toda muito aberta e inevitavelmente estou num sítio, num espaço e não consigo controlar tudo. E tudo pode ser música. De certa maneira.Tudo é música, até mesmo o tossir das pessoas e qualquer ruído que venha do público, como dizia John Cage e tantos outros, não é? Gabriel tocou durante uma hora a solo. Foi pura improvisação ?Sim, é uma peça que não conseguiria repetir. Há uma narrativa, há uma estrutura. Mas não é uma composição clássica no sentido em que tudo o que eu estou a tocar está escrito, com a estrutura e um arco narrativo. Eu sei como é que vou começar, sei o que vai acontecer no meio, sei o que vai acontecer no final e o resto são gavetas minhas. São coisas da minha linguagem com as quais convivo diariamente. Portanto, às vezes pode entrar um bocadinho depois, ou um bocadinho antes, ou bem mais tarde, ou antecipar. Mas lá está, começámos com o gongo. Havia toda uma introdução do gongo. Havia um som de uma pandeireta com o gongo que eu trouxe para o final. Portanto, há toda uma estrutura, mas é bastante aberto, sim.Qual é essa narrativa? Em que é que pensa? Porque cada instrumento conta uma história e cada instrumento parece assumir uma personagem...Sim. A percussão e a bateria têm essa coisa incrível de infinito, não é? Há muitos instrumentos que são o que são, um saxofone, um violino, trompete e na percussão; temos aqui um gongo gigantesco, até uma peça meio rara de se ter acesso. Os amplificadores gigantescos, depois a bateria em si e as percussões todas de mão. Eu, a mim, interessa-me mexer nestas coisas, nestas matérias e, depois, com o tempo, talvez até com os anos, essas matérias começam a ter ligações emocionais comigo. Porque uma pessoa, quando toca um piano, um acorde, ou um acorde numa guitarra, ou uma melodia de um instrumento melódico, é algo mais clara, emocionalmente. A bateria, a clareza da bateria tem a ver com o ritmo. É algo primordial, rítmico. Mas a questão da emoção, às vezes, é difícil de pintar as cores. Esta coisa dos feedbacks e de conseguir ter coisas longas, é o que sustém. É por aí que eu tenho tentado explorar um bocado a coisa.E há países ou há públicos mais receptivos a essa exploração e ao tempo de ouvir? Sim, eu acho que cada país, cada sítio ou continente... Mas acho que isto tem sempre a ver com a disponibilidade do público. A música é algo muito universal e esta coisa mais experimental e do jazz são línguas absolutamente... Qualquer pessoa pode tocar em qualquer sítio e é uma coisa unificadora da linguagem e das ferramentas da música experimental. Eu acho que, no fim, é um bando de nerds ou pessoas muito disponíveis e abertas, e isso encontra-se em qualquer lado. As pessoas que querem coisas novas, ou a malta nova que tem muita sede. Mas eu não consigo dizer que haja um sítio em que haja mais disponibilidade. Acho que tenho tido surpresas um pouco por todo o lado.Fez parte de vários trios como com o Rodrigo Amado. É pouco comum ver percussionistas ou bateristas a solo e perguntei-lhe porquê?Sim, por excelência, a bateria é um instrumento de acompanhamento, não é? Há papéis... Os instrumentos também têm papéis nas suas constelações, nos trios, nos quartetos ou nas orquestras. E o papel da bateria é esse: manter o ritmo, manter a pressão sonora, o pulso, e também ajudar os outros a soarem melhor. Não é um solista. Está a fazer um solo, seja qual for o instrumento. E o baterista está a acentuar os sítios que são importantes ou a criar tensão onde tem que ser, criando uma coisa de "release". E isso é a história do instrumento agora. Há alguns malucos que gostam de fazer isto sozinhos e isso não é muito comum. Mas há alguma história de bateria a solo.Porquê malucos?Não é uma coisa usual e acho que quando contrariamos a natureza do instrumento... Eu conto como uma banda, eu estou em casa e é fácil para mim, porque estou um bocadinho mais lá atrás. Mesmo que eu possa ter uma importância grande, sou um "team player", não é? Não estou no foco, no spotlight. E eu digo "maluco" mais nisto, nesta coisa de abraçar essa questão de não posso ir pela estrutura normal deste instrumento e mergulhar, sabe-se lá para onde.Em 1914, Igor Stravinsky mudou a estrutura da música tradicional e colocou o ritmo no topo da pirâmide da "Sagração da Primavera". Ele já era, na altura, vanguardista e maluco.Com certeza. Claro, só podia, não é? Mas também um grande virtuoso. Devia ser doido, de certeza.Para mudar a estrutura musical nacional, inevitavelmente fala das luzes, as luzes que ocupam um espaço muito importante neste seu espetáculo a solo. Como é que foi trabalhado? Tenho tido a sorte de trabalhar com o Rui Monteiro e acho que não só o trabalho dele é incrível, mas todo este trabalho que tenho feito... A bateria tem aquele perigo de ser um meio de exibição, um showcase, e estar a mostrar os virtuosismos de cada coisa que sabemos fazer. E aquilo que tenho tentado fazer é pensar numa narrativa ou numa história, num arco. E eu acho que a luz ajuda muito nisso. E em vez de ser aquela coisa mais clássica, há aqui uma luz em cima do instrumento e que pode mudar um bocadinho, conforme o que está a acontecer. É muito diferente de haver uma coisa mais completa, que está sincronizada com a estrutura. A luz também é muito aberta, abstrata, mas é bastante clara. E acho que isso oferece espaço às pessoas, de repente, dois ou três minutos só faziam uma linha contínua de graves, não há realmente muito a acontecer, mas se houver também uma componente visual, talvez aí cada pessoa possa viajar para onde quiser. E eu gosto quando há esse espaço em que as pessoas podem pôr o que quiserem ali, no que está a acontecer, e não ser só aquela coisa de absorver apenas o momento musical. Acho que é fixe as pessoas irem para onde têm que ir também.A música, que também cria imagem, além de ser apoiada pela luminosidade. E depois há esta questão da exploração e do trabalho do som, que em inglês chamamos "noise", o ruídoTem a ver com o timbre que estamos mais habituados ou texturas que estamos mais habituados. E sim, acho que plasticamente, esteticamente, há aqui coisas que têm a ver com esse barulho estranho, que, de certa maneira, é também um monstro que eu estou aqui a querer controlar. E, às vezes, eu deixo que esse monstro tome controle e às vezes estou eu a tentar apanhar as rédeas. E esse monstro é noise, de certeza.Como é que de repente sabe o que está a criar, a interpretar, a improvisar? Como é que todas estas sonoridades acontecem, naturalmente? Dá ideia que, no final do espetáculo, está em transe? Sim. Eu não estou completamente em controlo. Lá está e a concentração é a única coisa que me pode ajudar, a estar ali focado e perceber o que vai acontecer. Mas eu nunca sei o que vai acontecer. E, por mais que eu queira controlar, eu também gosto de não estar completamente sob controlo. Mas isso só me obriga a estar mais atento porque, se fosse uma estrutura ou uma competição cerrada, mesmo, poderia ter as suas dificuldades. É uma coisa mais segura, de certa maneira.Se uma pessoa souber o que fazer, aquilo sai. Eu gosto desta novidade: De repente, há uma coisa que me cai, de repente, há um som... Como já fiz muita força na pele, ela já mudou de nota... há muitas coisas. Às vezes é um bocado infeliz, porque pode levar os sons para sítios que não são tão interessantes. Mas o incrível é que, quando essas pequenas mudanças que não controlo são coisas boas, é como se houvesse música dentro da música. O que tento fazer é estar só preparado para isso. Eu estou com estes sons. Mais estranho que isso pareça, eu convivo com isto, não é? É estar pronto para qualquer coisa que possa acontecer.Já esteve aqui em Paris com o espectáculo "Dans la mesure de l'impossible", de Tiago Rodrigues, cuja música é sua. Aqui, é, mais uma vez, uma forma de representar?Ali eu estava a tocar música e houve uma criação e havia uma história, não é? E eu estou a tocar para aquilo, estou a tocar para a história. É uma banda sonora. Aqui, não estou a tocar para nada. De certa forma, estou livre. Estou completamente livre, mas não consigo pôr um nome nisto, dar uma estética definida. Há materiais que trago e esses materiais têm uma presença e aquilo que tento é mexer com essa presença. No caso do teatro, tudo o que levo para ali é para a peça e para aquela história.Nasceu nos Estados Unidos, os seus pais tem origem brasileira e moçambicana. Tem ligações a Itália, a Espanha.. vive em Portugal. Esta multiculturalidade à sua volta também ascende na música que faz e com a qual cresceu?Sim, eu acho que a bateria apareceu aí. Esta coisa de não ter bem uma nação, de não ter bem uma linguagem que seja mesmo minha e ser um pouco de todo o lado não ser de lado nenhum. Acho que a bateria tem um bocado essa coisa. A bateria é uma coisa universal e que não tem bem a palavra, não tem bem a nota. E apesar de ser um instrumento claro, é muito abstracto. E eu acho que talvez tenha sido por isso que vim aqui parar à bateria e depois, ainda dentro disso, vim parar aqui a este outro sítio. Portanto, acho que isto tem a ver, talvez com esta minha, esta minha confusão criativa e a estrutura da minha família e por onde eu andei e talvez apanhei um bocadinho de cada sítio, mas à minha maneira.O que é que sentiu esta noite? Não sei se penso mesmo, mais é uma coisa de delivery. É uma coisa de querer que aquilo que que aparece ali a qualquer momento que aquilo resulte é fazer aquilo soar. O grande objectivo é pôr um instrumento a cantar. Posso ir por aqui, posso ir por ali. Há muitas coisas, como pudeste ver, que podem acontecer, mas a minha preocupação é o meu corpo, é a minha cabeça estarem no sítio certo para eu poder agarrar essas janelas de oportunidades que surgem. Eu acho que é só isso. Estou sempre só à procura de um som que possa agarrar e que possa espremer.Gabriel Ferrandini nasceu na Califórnia, é filho de pai moçambicano e mãe brasileira com origens italianas e espanholas. Vive em Lisboa onde construiu uma carreira de destaque na música, sendo parte central de grupos como RED Trio e Rodrigo Amado Motion Trio. Colaborou com artistas renomados, como Thurston Moore (Sonic Youth), Evan Parker, Hilary Woods e Peter Evans.
Os universos de três coreógrafos que trabalham em Moçambique, França e Estados Unidos juntaram-se em “Plenum / Anima”, uma composição coreográfica apresentada na Philarmonie de Paris, este fim-de-semana. Este é um espectáculo feito “em contra-mão do que se passa no mundo”, descreve Ídio Chichava, o coreógrafo moçambicano que revisitou a “Sagração da Primavera” de Igor Stravinsky e que mostrou que a "escola moçambicana de dança" deve reivindicar o seu lugar nos palcos internacionais. Este sábado e domingo, na Philarmonie de Paris, o coreógrafo moçambicano Ídio Chichava revisitou a “Sagração da Primavera” de Igor Stravinsky num espectáculo em que foram apresentadas mais duas obras dos coreógrafos Benjamin Millepied e Jobel Medina. Foi uma composição de três peças coreográficas de três criadores que têm escrito a sua história no mundo da dança graças às suas experiências migratórias: Chichava vive entre Moçambique e a França, Millepied entre a França e os Estados Unidos e Medina nasceu nas Filipinas e vive e trabalha em Los Angeles.Numa altura em que se erguem muros e fronteiras, os universos dos três criadores juntaram-se na composição “Plenum / Anima”, um espectáculo feito “em contra-mão do que se passa no mundo”, nas palavras de Ídio Chichava, que falou com a RFI no dia da estreia.O espectáculo tem um sentido muito forte que vai em contra-mão do que está a acontecer hoje no mundo. Na verdade, há estes três universos que se vão cruzar e que vão estar abertos à exposição e à compreensão e ao olhar mais outras pessoas. Para mim, este lugar que é muito mais humano, mas, por detrás disso, a interligação e o espaço em que todos nós podemos coexistir, com pensamentos totalmente diferentes, com ideias totalmente diferentes, com apreciações totalmente diferentes, com aquilo que é a dança e ainda mais pela forma como cada um vê a dança e onde a dança é criada. Estamos a falar de um olhar que é muito mais cultivado pela França, um lugar que é muito cultivado pelos Estados Unidos e outro que é muito mais cultivado por Moçambique. Então, esta noite, para mim, é uma sagração desse encontro de pensamentos totalmente diferentes, mas que, de certa forma, fluem e mostram um lugar de harmonia.A composição “Plenum / Anima” começou com a obra coreográfica do francês Benjamin Millepied e da sua companhia baseada em Los Angeles, L.A. Dance Project, que dançou ao som de uma composição de Johann Sebastian Bach, “Passacaille et Fugue en ut mineur", composta entre 1706 e 1713. Seguiu-se a criação de Jobel Medina, a partir das “Danças Polovtsianas”, compostas em 1869 por Alexander Borodin. A fechar, Ídio Chichava apresentou a sua versão de “A Sagração da Primavera”, composta entre 1910 e 1913 por Igor Stravinsky, com bailarinos da companhia moçambicana Converge + (Osvaldo Passirivo, Paulo Inácio e Cristina Matola) e da companhia americana L.A. Dance Project.As músicas intemporais dos séculos XVIII, XIX e XX foram interpretadas pelos organistas francês Olivier Latry e sul-coreana Shin-Young Lee, que criaram um novo olhar sobre as obras de Borodin e Stravinsky, já que apenas a partitura de Bach foi pensada originalmente para ser tocada num órgão de tubos.Foi a partir deste lugar musical, descrito por Ídio Chichava como “mais orgânico e visceral”, que o coreógrafo desafiou um século de interpretações de “A Sagração da Primavera”. A sua proposta junta movimentos coreográficos de entrega, de luta e de resistência, a sons de cânticos de trabalho e de guerra, mas também afirma a escola moçambicana da dança como um lugar feito não apenas para se encaixar, mas também para se impor.A primeira vez que escutei ‘A Sagração da Primavera' de Stravinsky, sinceramente, fiquei completamente na selva porque a composição é muito eclética e, sinceramente não via a minha experiência como bailarino tradicional dentro daquela composição. Mas, mesmo assim, entrámos no desafio de desafiar o próprio tempo da música, o próprio ritmo da música e isso é que foi o primeiro chamativo para mim. Com a forma como nós aprendemos a dança em Moçambique podemos criar um contraponto, enriquecer mais a composição, trazer um outro olhar, uma outra apreciação diferente das que já têm sido apresentadas."A Sagração da Primavera” foi criada para um bailado apresentado pela primeira vez, em Paris, em 1913, no Teatro dos Campos Elísios, pela companhia Ballets Russes de Serge Diaghilev e coreografada por Nijinski, tendo, então, sido apontada como um escândalo. Porém, foi-se tornando uma referência e, ao longo do século XX, foi trabalhada por diferentes coreógrafos, como Maurice Béjart (1959), Pina Bausch (1975), Martha Graham (1984), Angelin Preljocaj (2001), Xavier Le Roy (2007), Heddy Maalem (2004), entre muitos outros. A assinatura de Ídio Chichava foi defender "a escola moçambicana de dança" e “desafiar as leituras pré-concebidas para esta obra”.Eu venho sempre defendendo o lugar da nossa escola moçambicana de dança e de que forma ela se pode afirmar. Este foi o desafio, foi uma porta claríssima para desafiar, por um lado, as leituras que já são pré-concebidas para esta obra, e, de certa forma, foi também encaixar e partilhar com os outros bailarinos, que são americanos, a forma como nós aprendemos a música e a dança.Sobre o que é essa “escola moçambicana de dança”, Chichava explica que é “marcar o tempo e, de certa forma, fazer contratempos no contratempo da música.” Para isso, também contribuiu o facto de a música ser tocada, pela primeira vez num espectáculo de dança, em órgãos de tubos.O órgão já tem esse lugar que é muito orgânico. Ele dilui completamente aquele lugar mecânico da execução técnica da própria música. Depois, a forma como os dois músicos tocam, a sensibilidade, a escuta, isso cria uma segurança para nós em palco porque cria realmente esse lugar mais orgânico, mais de convivência. Tanto que não resisti, no final, em acabar a peça próximo dos músicos.Os bailarinos dançam, batem com os pés de forma sonante, marcham, levantam-se, entoam cânticos e deixam sair sons gerados pelos movimentos. Os corpos prendem-se e desprendem-se em busca de liberdade, mas também se deixam levar, por uma qualquer força telúrica, que os empurra para a terra-mãe ou para a força matricial do palco. Os figurinos são aparentemente simples, com cores associadas à natureza e à “adoração da Terra”, em referência à própria história da “Sagração da Primavera”, na qual uma jovem seria sacrificada como oferenda a uma entidade divina, conforme um ritual de Primavera. Um mote violento que - admite Ídio Chichava - o fez pensar na história contemporânea de Moçambique e que também fez da peça um “espelho e um reflexo da situação” no seu país.
Parliamo di cosa ci ha insegnato la provincia, delle dinamiche di paese, di ritrovamenti inquietanti, di quanto misteriose possano essere le vite dei nostri nonni e nonne, di viaggi nel tempo e di una manciata di altre cose.
Tiempo de Toros, todos los domingos de 00:00h a 00:30h. Esta semana con Jesús Hijosa, Luis Madero y Molina. La corrida benéfica de Villaseca de la Sagra.
Final de la Oreja de Oro y del Hierro de Oro de RNE de 2024 con los 19 votos de los colaboradores y corresponsales de Clarín. Este sábado votan 10 de ellos y lideran Borja Jiménez y Santiago Domecq en ambas categorías. Todo preparado para el Festival Taurino Benéfico de Villaseca de la Sagra de mañana domingo para recaudar fondos por las víctimas de la dana de Valencia. Presentación del Festival Benéfico de Albacete por los damnificados de la riada de la localidad manchega de Letur. Ya se conocen los carteles de la Feria del Aniversario de la Plaza México.Escuchar audio
Tertulia con Federico Arnás y Juan Ortega sobre la decisión de Marco Pérez de torear 6 novillos en solitario en la Feria de San Isidro 2025: ¿es un reto muy arriesgado?, ¿qué puede significar un triunfo esa tarde para el futuro de la fiesta?, ¿se puede comparar al salmantino con El Juli?, ¿se podría convertir en ídolo de los nuevos aficionados jóvenes? Cerrados los primeros festivales taurinos benéficos para recaudar fondos para las víctimas de la catástrofe de la dana: Alba de Tormes el 30 de noviembre, Palacio Vistalegre de Madrid con varias máximas figuras el 1 de diciembre y Villaseca de la Sagra el 8 de diciembre. No hay billetes en la última corrida de la Feria del Señor de los Milagros de Acho con Sebastián Castella, Manzanares y Roca Rey: no se lograba un lleno total en la plaza de toros de Lima desde hace 8 años. Qué significa la reforma constitucional sobre protección animal en México y qué dudas genera para la integridad de las corridas.Escuchar audio
Si hay algo que nos encanta de haber creado el podcast es todo el conjunto de amigos que hemos conocido. Uno de esos amigos y medici del canal es Xavi Dibuixant, que hoy se viene al otro lado para hablarnos de su libro. Estaremos acompañados de otro gran amigo, Javier Perales, que también ha tenido el privilegio de recibir en su casa el libro. 125 anys de futbol blaugrana es una joya para todos los culés. Un trabajo de siete años hecho con cariño, minuciosidad y, como todo lo que os contamos, muy vintage. Un regalo para todos los sentidos (si no que os lo diga Sagra). Queremos agradecer el apoyo de nuestros mecenas tanto de Ivoox como de Patreon. Por parte de Ivoox queremos dar las gracias a... Montimen Juaime Andrés Mateu Julian Perez Templado Ldg Escuchante Y por parte de Patreon queremos dar las gracias a los Medici: Óscar Fernández David Dacosta Andrade Fabián Gómez Xavier Boixeda Creixell César Ferrero Neira Julián Pérez Braojos Javier Perales Calvento Xavier Rondina Jorge Rubio Culé de Chamberi Carles Nicolau Coral Carlos Salavert Simón Daniel Arteaga Durán Gerard Rodríguez Juanjo Robles López Juan Antonio Cano Torres Jose Angel Giuseppe Gorka Esparza Barandiaran El heredero Julian Perez Templado Ldg Javier Moreno Gustavo Angulo Agradecemos a nuestros mecenas todo el apoyo que nos brindan a través de Patreon, ¿quieres ser mecenas del canal? accede al enlace y descubre todas las ventajas que tenemos para ti. https://www.patreon.com/golstalgia_ Recuerda que nos ayuda muchísimo a crecer y a que este video se pueda compartir en más plataformas, si das a ‘me gusta', compartes o nos dejas un comentario. Nuestras redes sociales: E-mail: golstalgia@gmail.com Twitter / X: https://x.com/golstalgia Youtube: https://www.youtube.com/@Golstalgia Ivoox: https://www.ivoox.com/podcast-golstal... Tik tok: https://www.tiktok.com/@golstalgia?la..
「【新宿サザンテラス】国内最大級のピスタチオフードフェス『ピスタチオまつり』が11月1日より初開催!ピスタチオメニューが大集結」 新宿南口の新宿サザンテラス広場では、国内最大級のピスタチオフードフェス『ピスタチオまつり』が2024年11月1日(金)より初開催。詳細をご紹介します。『ピスタチオまつり』は、ピスタチオの本場であるイタリア・シチリアのブロンテ市で毎年秋に行われるピスタチオ祭り「Sagra del Pistacchio(サグラ デル ピスタッキオ)」を日本にて初開催するイベント。
Gran comienzo de la Feria de San Lucas de Jaén con Antonio Ferrera, El Fandi y Manuel Escribano a hombros por la Puerta Grande. Especialmente brillantes Ferrera y Escribano ante toros en general bravos y encastados de las ganaderías de El Torero y Fuente Ymbro. Con lleno de no hay billetes, orejas para los rejoneadores Diego Ventura y Duarte Fernandes en el cierre de la Feria del Pilar de Zaragoza. El Mene gana el Circuito de Novilladas de Castilla y León tras imponerse en el Alfarero de Oro de Villaseca de la Sagra y la Vid de Oro de Arganda del Rey en el último mes. Iker Fernández El Mene cuenta sus primeras impresiones en los micrófonos de Clarín. Presentación de la Feria de Cali en la cuenta atrás para la prohibición de las corridas de toros en Colombia. Tarde muy emocionante en la corrida solidaria de la Fundación La Sonrisa de María contra el cáncer infantil en Torrejón de Ardoz.Escuchar audio
Ospite della trasmissione "Buongiorno PNR", il Presidente della Pro Loco di Garbagna, presenta la 53esima edizione della "Sagra delle Castgne". Appuntamento domenica 13 ottobre dalle 8 del mattino fino a sera con tantissime attrazioni.
Carolina Torre, vicesindaco di Garbagna, presenta il ricco programma di iniziative per la 53° edizione della Sagra delle Castagne di Garbagna che, come da tradizione, si terrà domenica 13 ottobre.
En un nuevo programa de Tiempo de Toros, José Miguel Martín de Blas entrevista a Iker Fernández, más conocido como 'El Mene', flamante ganador del Alfarero de Oro en Villaseca de la Sagra.
「【新宿サザンテラス】イタリア シチリア産ピスタチオを使用したグルメが一堂に集まるイベント『ピスタチオまつり』が11月1日より初開催!」 新宿南口の新宿サザンテラス広場では、イタリア シチリア産ピスタチオを使用したグルメが一堂に集まるイベント『ピスタチオまつり』が2024年11月1日(金)より初開催。詳細をご紹介します。『ピスタチオまつり』は、ピスタチオの本場であるイタリア・シチリアのブロンテ市で毎年秋に行われるピスタチオ祭り「Sagra del Pistacchio(サグラ デル ピスタッキオ)」を日本にて初開催するイベント。
Emilio de Justo corta 5 orejas a los toros de Victorino Martín en su corrida en solitario en la Feria de Nuestra Señora de San Lorenzo de Valladolid: un hito que supone un antes y un después en su carrera tras el gravísimo percance del Domingo de Ramos de 2022 en Las Ventas. Emilio de Justo cuenta en Clarín las claves de una tarde memorable. Sebastián Castella y Enrique Ponce, en su última tarde en Francia, a hombros en la Feria del Arroz de Arles. Puerta Grande para Daniel Luque en Aranjuez. El novillero mexicano César Pacheco se recupera satisfactoriamente en Murcia de la cornada en el cuello sufrida el pasado miércoles en Calasparra. Primer fin de semana del Alfarero de Oro de Villaseca de la Sagra.Escuchar audio
Cubas de la Sagra calienta motores para el inicio de las fiestas en honor del Cristo de la Esperanza que comienzan este viernes. En el programa destacan las citas musicales pero, como señala Tania Sánchez, concejala de Festejos, “no nos olvidamos de los pequeños ni de los jóvenes ni de los mayores pero sin perder las tradiciones”, apunta Sánchez que pone el ejemplo de la Fiesta del Barrio de la Cambronera de este miércoles con la venta de churros y chocolate.
Olga Roriz é uma das criadoras que mais marcaram o rumo da dança e das artes performativas em Portugal. Para o ano, a sua companhia de dança completará 30 anos de existência e Olga celebrará 70 de vida e 50 de carreira. Atualmente, a coreógrafa está em fase de pesquisa para o seu próximo solo, “O Salvado”, mais de 10 anos depois do seu último “A Sagração da Primavera”, estreado em 2013. A data deste seu regresso aos palcos está marcada para julho de 2025, primeiro no Porto [Teatro Carlos Alberto, de 3 a 5], depois em Lisboa [Teatro São Luiz, de 9 a 12]. E aqui Olga levanta a cortina do que está a preparar. E deixa o apelo: “Dancem mais.” Ouçam-na aqui nesta primeira parte da conversa com Bernardo MendonçaSee omnystudio.com/listener for privacy information.
Un piatto tipico della tradizione contadina abruzzese arriva a Melbourne per la Sagra degli arrosticini, che si terrà il 13 luglio.
7-6-2024 - Dj Set Recorded Live From Sagra Arrosticini, Seveso (Milano)
En el primer domingo del año con aroma taurino en España, Borja Jiménez sale a hombros en la primera corrida de la Feria de la Magdalena de Castellón tras cortar 2 orejas a decepcionantes toros de Victorino Martín en el mano a mano con Paco Ramos. En la última jornada de Olivenza destacan los novilleros Javier Zulueta y Marco Pérez. Tarde inspirada de Damián Castaño en la corrida solidaria de Villaseca de la Sagra, donde se recaudan 31.000 euros a beneficio del proyecto inmunoterapia avanzada en el cáncer infantil de la Fundación Oncohematología del Hospital Niño Jesús de Madrid. Regreso triunfal por la puerta grande de Rafael de Julia en la corrida inaugural de la Copa Chenel. Cid de María, a hombros en la primera novillada del Circuito de Madrid. Análisis de la campaña publicitaria de la Feria de Abril de Sevilla en la tertulia de Clarín con Federico Arnás y Álvaro Rodríguez del Moral. Escuchar audio
José Miguel Martín de Blas nos trae en el programa de hoy la Corrida benéfica de Villaseca de la Sagra que se celebrará el 2 de marzo junto al doctor Luis Madero y el alcalde de la localidad, Jesús Hijosa.
Según la Encuesta de Hábitos Culturales en España del Ministerio de Cultura, ya hay más jóvenes hasta 25 años en las plazas de toros que personas mayores de 65. Confirmado el relevo generacional en los tendidos contra todo pronóstico en un fenómeno desencadenado después de la pandemia. Sorteados los carteles del Circuito de Novilladas de la Comunidad de Madrid. Se cumplen 25 años de la Escuela Taurina de Cataluña: entrevista al director de la escuela, Enrique Guillén, que anuncia que hay 9 alumnos inscritos pese a las grandes dificultades. A falta de una semana para el comienzo de la Feria de la Magdalena de Castellón, entrevista a Paco Ramos, que matará Victorinos en mano a mano con Borja Jiménez. Gala de entrega de premios del Real Casino de Madrid de la Feria de San Isidro 2023. Solo 7 días para la corrida solidaria de Villaseca de la Sagra. Escuchar audio
Toledana de nacimiento Sagra ha sido profesora, dramaturga y directora. Licenciada por la Universidad Complutense en Filología Clásica y Filología Hispánica. Tiene un máster en Escritura Dramática por la Universidad de Alcalá de Henares, ha creado varios grupos de teatro ganado varios premios. Ha sido ayudante de dirección, autora de varios textos galardonados y es la co-traductora de un interesante libro: El Evangelio según Mateo en colaboración con Pepe García Vázquez. Le ha dado tiempo de correr la Maratón en Grecia y es una excelente conocedora y cocinera de la gastronomía Griega.
Ya teníamos ganas de que acudiera a De Música Ligera, Karmento, que viene con nuevo disco bajo el brazo, La Serrana, en el que se palpa musicalmente el sentir y vivir de las mujeres de la serranía del Segura. Hablamos con ella de su próxima gira, de dualidades y de westerns varios. Un ratico muy majo. Escúchese.23/02/24: Madrid (Teatro Eslava)24/02/24: Barcelona (Sala Wolf)08/03/24: La Roda (Auditorio Casa de la Cultura))05/04/24: Albacete (Teatro Circo)19/04/24: Hellín (Teatro Victoria)27/04/24: Elche (CCCE Sala Escorxador)04/05/24: Villaseca de la Sagra (Espacio escénico Villaseca de la Sagra)10/05/24: Zaragoza (Teatro de las Esquinas)11/05/24: Vid Festival (Daimiel)14/06/24: Sevilla (Sala x)15/06/24: Málaga (La Cochera Cabaret)06/07/24: Verano en Els PInets (Carlet, Valencia)
Se asoma para presentar La Serrana, su nuevo album, y hablarnos de su proxima giraYa teníamos ganas de que acudiera a De Música Ligera, Karmento, que viene con nuevo disco bajo el brazo, La Serrana, en el que se palpa musicalmente el sentir y vivir de las mujeres de la serranía del Segura. Hablamos con ella de su próxima gira, de dualidades y de westerns varios. Un ratico muy majo. Escúchese.23/02/24: Madrid (Teatro Eslava)24/02/24: Barcelona (Sala Wolf)08/03/24: La Roda (Auditorio Casa de la Cultura))05/04/24: Albacete (Teatro Circo)19/04/24: Hellín (Teatro Victoria)27/04/24: Elche (CCCE Sala Escorxador)04/05/24: Villaseca de la Sagra (Espacio escénico Villaseca de la Sagra)10/05/24: Zaragoza (Teatro de las Esquinas)11/05/24: Vid Festival (Daimiel)14/06/24: Sevilla (Sala x)15/06/24: Málaga (La Cochera Cabaret)06/07/24: Verano en Els PInets (Carlet, Valencia)
We revisit our conversation with Mitchel Weber, who proudly identifies as a “butcher, baker, mover, and shaker.” Mitchell is the proprietor of Sagra Food & Wine, a dynamic establishment showcasing an ever-evolving array of dishes. In our discussion, we delve into the origins of this Italian-inspired, locally sourced pop-up, exploring its seasonal menu, the process of securing reservations, and uncovering the reasons behind its placement as the #5 most listened-to podcast in 2023.
Le castagne hanno rappresentato uno dei pilastri dell'alimentazione contadina. Oggi evidentemente hanno un ruolo decisamente marginale dal punto di vista alimentare, ma continuano a tramandarci tradizioni secolari. Le castagne sono presenti in tutte le valli del Grigioni italiano e non è un caso che uno dei tre marchi finalisti per trovare un simbolo unitario del Grigioni italiano fosse un fiore con i petali composti da castagne stilizzate.Abbiamo scelto questo tema per dare risalto alle manifestazioni dedicate alle castagne che ogni anno attirano molte persone. La Festa del Arbol, che si svolgerà domenica 15 ottobre a Cama, vuole essere un appuntamento di aggregazione rivolto alla popolazione del Moesano. Per l'occasione si avrà modo di gustare e conoscere molti prodotti legati al territorio, come di condividere aneddoti e storie legate al passato, che vedeva scandite le ore della giornata tra varie attività, anche quelle affini al mondo della castagna.Sempre domenica 15 ottobre si concluderà la Sagra della castagna, che in Valposchiavo ha offerto gustose esperienze gastronomiche, visite guidate ai castagneti e caldarroste per tutti. Le selve castanili sul territorio del Comune di Brusio anche quest'anno hanno ospitato frotte di turisti alla ricerca di sapori e saperi di un tempo.Fino al 22 ottobre la Bregaglia ospita il Festival della castagna. Un evento clou della stagione estiva-autunnale, che fa da ponte a quella invernale. Una girandola di appuntamenti organizzati per far conoscere questo prezioso frutto attraverso degustazioni, visite guidate nelle selve e buon cibo a base di castagne grazie ai prodotti interamente locali.
David Rust is the founder and CEO of Sagra, a hospitality business whose mission is to bring awareness to regenerative agriculture and support the farms that practice it. David was one of the first 20 team members at Lyft, which achieved a $24 billion valuation at its IPO and was named to the Forbes 30 under 30 list. Yesterday we learned about why and how he's building Sagra to introduce more people to sustainable farming, and in this episode, you'll hear what he's learned about building companies that you can apply to your business.What did you think about this episode? Join the Hospitality Daily community on LinkedIn and share your thoughts. If you care about hospitality, check out the Masters of Moments podcast where Jake Wurzak interviews top leaders in hospitality. His conversations with Bashar Wali and Matt Marquis are a great place to start, but also check out his solo episodes such as how he underwrites investment deals and a deep dive into GP fees you know about. Music by Clay Bassford of Bespoke Sound: Music Identity Design for Hospitality Brands
Tek çekirdeklilerin lezzet uyumu en çok şeftali ile vişnede fark edilir. Aylin Öney Tan dövülmüş acıbadem kurabiyesi kırıntıları eklenerek yapılacak bir meyve salatası ve bir de İtalya'da adına festival düzenlenen şeftali tatlısını anlatıyor: Sagra della pesca ripiena. #acıtatlımayhoş - Şeftali ve vişne tek çekirdekli meyveler içinde birbirine en uyumlu olan lezzetler. Şeftalinin tatlılığı ile vişnenin mayhoşluğu birbirini tamamlıyor. Elbette bu meyvelerin bünyesinde bulunun hafiften acı bademi hatırlatan tat şeftali ve vişnede de daha belirgin. Tariflerimiz arasında bu iki meyveyle yapabileceğiniz basit bir meyve salatası ve kup gibi bir servis önerisi de var. Şeftaliye acı badem çok yakışıyor. İtalya'da Piedmonte bölgesinde bölgenin ünlü acı badem kurabiyesi “Amaretti” ile yapılan bir şeftali tatlısı var. Şeftaliler ikiye bölünüp kakaolu ve kurabiyeli bir harçla doldurulup fırınlanıyor. Ağustos başında bu tatlı için bir de festival yapılıyor. “Sagra della Pesca Ripiena” haftası boyunca yapılan fırında “Şeftali Dolması” yani “Pesca Ripiena” tarifi ise ölçüleriyle kayıtta…
David Rust is the founder and CEO of Sagra, a hospitality business whose mission is to bring awareness to regenerative agriculture and support the farms that practice it. In this episode, you'll learn about David's journey to founding Sagra and what he learned about sustainability and hospitality along the way:00:50 - David talks about his influences growing up03:12 - Joining Lyft as an early employee and launching in cities like LA, Seattle, and Chicago05:11 - How he got to know a place quickly 08:49 - Transitioning from tech growth guru to hospitality founder15:20 - The role of customer experience in business success 19:12 - From watching Chef's Table on Netflix to taking action and reaching out to participate21:45 - Regenerative farming26:37 - Weeks building tech companies, weekends on farms31:06 - Prototype development (solving problems for both the guest and the farmer)33:53 - Why food builds such a strong connection with us37:15 - Solving problems for farmers40:49 - How Sagra is structured and operates 45:27 - Sagra's impact on guests49:01 - What's most exciting for David nowIf you liked this episode, listen to our other episodes on sustainability. What did you think about this episode? Join the Hospitality Daily community on LinkedIn and share your thoughts. If you care about hospitality, check out the Masters of Moments podcast where Jake Wurzak interviews top leaders in hospitality. His conversations with Bashar Wali and Matt Marquis are a great place to start, but also check out his solo episodes such as how he underwrites investment deals and a deep dive into GP fees you know about. Music by Clay Bassford of Bespoke Sound: Music Identity Design for Hospitality Brands
“This experience felt very unique because it was deeply authentic. They were walking the ranch with the rancher. They were eating food that was not only grown onsite, but then also sourced from the cheesemakers, the oyster farms, the beekeepers, and they were even meeting those producers.” We're in great company with David Rust, Founder and CEO of SAGRA, a new collection of curated individual Farm Stays and experiential Farm Retreats in partnership with regenerative farms across the US where guests have the opportunity to connect with each other, the sources of our food, and the people who thoughtfully grow it. Whether staying in a quaint private home on a dairy farm, taking a glamping adventure on the coast of a shellfish estuary, or savoring fully-serviced accommodations amongst seasonal produce, the SAGRA experience is the perfect home base for a day of exploration on the farm, unwinding in a serene natural setting, visiting nearby sights and shops, tasting the freshest food, and connecting with the people who passionately produce it. In this episode, David shares how an interest since childhood led to a passion for a new business concept and activism in a community looking to make farming more relatable and accessible as we look forward to a new food future. Top Takeaways [1:40] How growing up visiting his extended family's farm in Germany and agriturismo in Italy turned into a passion for farming and understanding farm culture in his adult life, even while pursuing different careers across different cities. [7:00] It was both a slow progression and a special moment in time that brought David and his co-founders to create and actively pursue the concept of SAGRA. [11:10] “Get your hands dirty, or don't.” David shares more about his mission in making agriculture accessible to everyone, regardless of their level of interest or experience. [13:40] A look back to the beginnings of SAGRA in 2019 when David joined forces with the family behind Stemple Creek Ranch, a regenerative rotational grazing cattle ranch in Northern California, to prototype and practice this agricultural hospitality experience before opening an east coast experience, Hill Farm in Vermont. [17:20] How SAGRA is part of a broader food and farm community, “Whether it's Dan Barber or Alice Waters, they're deeply passionate about telling a story, whether through cooking food, making a restaurant, or in our case allowing you to book a stay.” [20:10] The meaning behind “SAGRA,” an Italian word for a harvest festival, a celebration of food and community. [24:45] David explains how “hope and active optimism are powerful tools for change”, both for regenerative farmers and their guests who seek out to experience and learn more about those better ways. [31:20] Meet the 4 Farm Stays joining the SAGRA family this fall: Studio Hill in Shaftsbury, VT, Reverence Farms in Saxapahaw, NC, Silver Penny Farm in Petaluma, CA and Zuma Canyon Orchids in Malibu, CA. [42:20] What David and his team at SAGRA are looking for in future Farm Stay locations, experiences, and types of farms, sharing their stories and supporting their businesses by broadening awareness and appreciation, one stay at a time. Visit For Yourself SAGRA Website @sagrafarms Notable Mentions Chef's Table on Netflix Dan Barber of Blue Hill at Stone Barns in Westchester County, NY Alice Waters of Chez Panisse in Berkley, CA Cowgirl Creamery in Petaluma, CA Biggest Little Farm Documentary Stay In Good Company Website
Pianista svizzera che da un quarto di secolo vive a New York ed è affermata nell'ambito del jazz di ricerca, Sylvie Courvoisier qualche anno fa si è appassionata dalla Sagra della primavera di Stravinski e ne ha elaborato un arrangiamento per solo pianoforte nello spirito di una interpretazione jazzistica, con tutte le liberta del caso: per poi scoprire che la famiglia Stravinski, che detiene il controllo sull'opera del compositore, non consente interpretazioni pianistiche della Sagra che non siano la versione scritta da Stravinski stesso per due pianoforti o per pianoforte a quattro mani. Allora Sylvie Courvoisier ha cercato un pianista adatto a seguire due strade parallele: eseguire la versione pianistica della Sagra per due pianoforti, e, sempre per due pianoforti, interpretare una composizione originale creata da Courvoisier "in dialogo" con Stravinski. Il pianista lo ha trovato in Cory Smythe, ferratissimo dal punto di vista classico, ma anche attivo nel campo dell'improvvisazione con figure della statura di Anthony Braxton. Il risultato, che merita ripetuti ascolti, lo propone l'etichetta Pyroclastic. Non ci capita spesso di ascoltare del jazz proveniente dall'Australia: lo facciamo questa sera ascoltando Nightjar, pubblicato dall'etichetta Earshift Records e intestato a The Vampires, con ospite il pianista Chris Abrahams. I Vampires sono un gruppo nato a Sidney nel 2005; Abrahams è noto come pianista e organista/tastierista del trio australiano di culto Necks, formatosi a Sidney nel 1986.
Michelangelo Allocco"Rosa Sonora"Saviglianohttps://fergusio.itLa mostra è organizzata dal Civico Istituto Musicale “G.B. Fergusio” e dal Comune di Savigliano con la direzione artistica di Michelangelo Alocco e Mario Dell'Ara, chitarristi e studiosi della chitarra e la collaborazione di Rita Portera .“Nel nuovo e ampio allestimento – spiega Michelangelo Alocco, direttore del Fergusio - si possono ammirare centinaia di pregevoli strumenti musicali esposti, in originale e in copia, provenienti dal fondo Fergusio e da collezioni private, a partire dal Medioevo fino ai giorni nostri in un percorso cronologico ideato di sala in sala come un viaggio nel tempo oltre che nella bellezza”.I visitatori potranno ammirare, attraverso un percorso storico distribuito nelle varie sale, la serie più vasta possibile, degli strumenti a pizzico di tutti i tempi, da quelli medievali fino a quelli più moderni, ricostruiti filologicamente o in esemplari originali: chitarre, liuti e mandolini un tempo molto suonati e apprezzati dai saviglianesi.Sono esposti anche gli strumenti del chitarrista novarese Fabrizio Cerri morto nel 2020, che ha donato due chitarre al “Fergusio".L'esposizione propone un doppio percorso culturale.Il primo dedicato al “Progetto “MusicArte – Ventennale 2003-2023” che racconta attraverso immagini e didascalie, i principali temi e personalità trattati nelle precedenti edizioni in cui erano stati protagonisti il liutaio saviglianese Pietro Gallinotti e la figura femminile nel mondo chitarristico, il chitarrista e compositore Francesco Molino. Una sezione della mostra è dedicata al centenario dei chitarristi Alirio Dìaz e Mario Gangi nati nel 1923 e del liutaio José Ramirez morto cento anni fa.Il secondo percorso è dedicato a “La tradizione musicale saviglianese” e pone l'attenzione sul legame tra il mondo della musica e il territorio nel tempo, sia in campo classico con i compositori e musicisti quali Giovan Battista Fergusio, le sorelle Teresa e Maria Milanollo, Teresa Bertinotti Radicati, Tecla Vigna e Alessio Soley, Santorre di Santarosa, Arturo Toscanini, Pietro Gallinotti, sia in ambito popolare, con riferimento alla Sagra del grano di Savigliano. Orario di apertura di questo fine settimana: sabato 8 aprile: ore 15-18,30; domenica 9 (Pasqua) e lunedì 10 (Pasquetta): ore 10-13 e 15-18,30.La mostra si protrarrà fino al 31 luglio 2023. Ingresso gratuito.Info ed eventi correlati: sul sito https://fergusio.itDIECI DI DIECIsapere di piùDiventa un supporter di questo podcast: https://www.spreaker.com/podcast/il-posto-delle-parole--1487855/support.
In this episode of Coffee Break Italian Season 3 we are introducing our new story series ‘Il tesoro di Montespelonca'! Throughout the story we will put into practice all of the grammar and structures covered in the first 30 episodes of Season 3. It is set in Montespelonca, a lovely village in the centre of Italy and we follow Alessandro, an eleven year old boy, who lives there with his family and dog, Stella. The village is busy for the yearly Sagra della Lenticchia (the Lentil Festival) and all seems going well until Alessandro realises that Stella has run away. Despite looking for her everywhere, she cannot be found and Alessandro is seriously worried!If you'd like to take advantage of bonus materials, lesson notes and a translation challenge, you can access the full Coffee Break Italian Season 3 course on the Coffee Break Academy. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
We talked with Mitchel Weber, a self proclaimed butcher, baker, mover and shaker. Mitchel has opened Sagra Food & Wine featuring a variety of changing dishes. We talk about this Italian inspired, locally sourced pop-up, from its origins, to the seasonal menu, to getting reservations https://sagrafoodandwine.com.You can find more conversations, food reviews, live music and events on our website https://lacrosselocal.com.
David Rust is the founder and CEO of Sagra, an agro-tourism company that works with farms across the country. He believes that a trip to a regenerative farm can be a revelation for people, inspiring them to shift the way they shop, eat, and see the environment. David and show host Neal discuss the path that led to founding Sagra, including David's time at Lyft during its meteoric rise. They also touch on David's upbringing and his family's experience with farms in Europe, where agro-tourism is common. And they dissect the Sagra business model, which is all about bringing people and farms together to promote a public appreciation for regenerative agriculture and support the farms themselves. For information about the company and the experiences they offer, visit sagrafarms.com.
Easy Italian: Learn Italian with real conversations | Imparare l'italiano con conversazioni reali
Oggi parliamo di cambiamenti, cambiamenti in Italia, ma anche nella lingua italiana. E poi vi porteremo un po' in giro per l'Italia. Mettetevi comodi, stiamo per iniziare... Trascrizione interattiva e Vocab Helper Support Easy Italian and get interactive transcripts, live vocabulary and bonus content: easyitalian.fm/membership Note dell'episodio Di cosa abbiamo parlato? Iniziamo con le "sagre", cosa sono? https://it.wikipedia.org/wiki/Sagra_(festa) Ma come sono andate le elezioni politiche 2022 in Italia? Ne parliamo un po', ma non troppo ;D https://elezioni.repubblica.it/2022/elezioni-politiche/ La parola più difficile che abbiamo pronunciato oggi? Istituzionalizzazione : s. f. [der. di istituzionalizzare]. – 1. L'azione di istituzionalizzare, il fatto di venire istituzionalizzato: l'i. di un uso, di una consuetudine, di una prassi. 2. Nel linguaggio sociologico, e anche nella medicina sociale, l'internamento e il trattamento clinico e giuridico -penale in apposita istituzione (carcere, riformatorio, case di cura, ecc.) di soggetti devianti, criminali o malati. Estratto da: https://www.treccani.it/vocabolario/istituzionalizzazione/ Famminile, maschile, quali sono le parole che da poco hanno ricevuto il femminile? Architetta, notaia, medica, soldata: arriva per Treccani il primo «Dizionario della lingua italiana» che registra anche le forme femminili di nomi e aggettivi che tradizionalmente si trovano solo al maschile. Una rivoluzione che riflette e fissa su carta «la necessità e l'urgenza di un cambiamento che promuova l'inclusività e la parità di genere, a partire dalla lingua». Concludiamo girando per l'Italia :D Dove sono andati Matteo e Katie? http://www.comune.cisterna-di-latina.latina.it/it/ Trascrizione Transcript Musica Matteo: [0:11] Cambia l'aria... [0:24] Buongiorno. Raffaele: [0:26] Buongiorno, Matteo. Hai detto proprio bene: cambia davvero l'aria, sotto diversi punti di vista. Matteo: [0:30] Troppi punti di vista! ... Support Easy Italian and get interactive transcripts, live vocabulary and bonus content: easyitalian.fm/membership
PhD. Fernando Figueredo joins us again to talk about his research on our Our Lady of Mount Carmel. As PhD. Figueredo helps to create awareness of Our Lady of Mount Carmel he shares with us the story of how it all started, the messages of Mary, the expected signs, and warnings of our Lady of possible things to come to help people believe. The Garabandal apparitions are apparitions of Saint Michael the Archangel and the Blessed Virgin Mary that are claimed to have occurred from 1961 to 1965 to four young schoolgirls in the rural village of San Sebastián de Garabandal in the Peña Sagra mountain range in the autonomous community of Cantabria in Northern Spain. Some Resources: https://www.garabandal.us/ Free full movie: https://youtu.be/mEh8HVRGGAw
Domenica primo maggio dalle 10 alle 15 si terrà presso 'That's Amore Cheese' la seconda edizione del Ricotta Festival, un'occasione per celebrare uno dei formaggi più amati dai grandi ma anche dai bambini.