Podcasts about arnolda

Liepājas koncertzāles "Lielais dzintars" pirmā desmitgade - uzkrātā pieredze un gaidāmo svētku programma. Saruna Kultūras rondo ar "Lielā dzintara" valdes priekšsēdētāju Timuru Tomsonuun koncertzāles māksliniecisko vadītāju Orestu Silabriedi. Liepājas koncertzāle "Lielais dzintars" turpinās pārsteigt – gan ar telpu, kur būt cilvēkiem arī ārpus koncertiem. Tikšanās telpa "Lielais dzintars" varētu būt jau septembrī. Būs arī digitālās ērģeles. Liepājas literātu grāmatu skapis. Jubilejas programma skanēs oktobrī un novembrī. Šī gada rudenī Liepājas koncertzāle "Lielais dzintars" atzīmēs desmitgadi ar jubilejas festivālu, oktobrī un novembrī piedāvājot daudzpusīgu svētku programmu. Svētku kulminācija gaidāma 7. un 8. novembrī, kad izskanēs Arnolda Šēnberga romantiskā oratorija "Gurres dziesmas". Uz koncertzāles Lielās zāles skatuves vienosies vairāk nekā 250 profesionālu mūziķu – seši solisti, liels jauktais koris, trīs vīru kori un grandiozs orķestris. Arnolda Šēnberga monumentālais mīlasstāsts "Gurres dziesmas" ir pasaulē reti atskaņots opuss, kas Latvijā līdz šim skanējis tikai divas reizes kolosālā mēroga dēļ. Desmitgadi koncertzāle vēlas nosvinēt ar mīlestības oreolu, jo īsteni cilvēcisku saišu mums palaikam pietrūkst steigas, neiecietības un aprobežotības laikmetā, un "Gurres dziesmas" ir spēcīgs, aizkustinošs vēstījums par to, ko iespēj dziļa māksla un kvēlas jūtas.

Je přímo symbolem amerického snu, i když původem Američanem není. Jen málokdo dokázal uspět v několika tak rozličných oblastech, jako je kulturistika, herectví i politika. A nejen uspět, ale dosáhnout až na samotný vrchol. Teď se nám exguvernér Kalifornie Arnold Schwarzenegger představí jako spisovatel.

Je přímo symbolem amerického snu, i když původem Američanem není. Jen málokdo dokázal uspět v několika tak rozličných oblastech, jako je kulturistika, herectví i politika. A nejen uspět, ale dosáhnout až na samotný vrchol. Teď se nám exguvernér Kalifornie Arnold Schwarzenegger představí jako spisovatel.Všechny díly podcastu Ex libris můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Błyskotliwa komedia, która wnika w najgłębsze zakamarki ludzkich relacji. Katarzyna, potrzebująca przeszczepu nerki, stawia swojego męża Arnolda przed trudnym pytaniem: czy zechce ofiarować jej swój organ, narażając własne zdrowie? Jak daleko sięga jego miłość? W tle para przyjaciół Hans i Diana wplątują się w sieć kłamstw, zdrad i moralnych dylematów. Pełne absurdu sytuacje odsłaniają egoizm, hipokryzję i prawdziwe oblicza bohaterów. To opowieść o poświęceniu, miłości i granicach, których niektórzy nie chcą przekroczyć. Tłumaczenie: Piotr Szalsza. Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Tadeusz Kabicz. Realizacja: Andrzej Brzoska. Obsada: Grzegorz Małecki, Karolina Gruszka, Ewa Konstancja Bułhak, Przemysław Stippa

Stāsta muzikologs Armands Šuriņš Austriešu komponista Arnolda Šēnberga (1874–1951) vārds plašākai sabiedrībai laikam gan visvairāk saistās ar divām lietām. Viena no tām ir ekspresionisma stils mūzikā, viens no spilgtākajiem 20.gs.modernisma strāvojumiem. Otra – dodekafonijas tehnika – Šēnberga patentēta komponēšanas metode, balstīta uz visu 12 dažāda nosaukuma skaņu vienlīdzību un vienādi biežu lietojumu gan skaņdarbā kopumā, gan katrā tā posmā, pilnībā atsakoties no tonalitātes (no grieķu valodas: dodeka – 12, phõnē – skaņa). Šēnbergs – novators, Šēnbergs – drosmīgs jaunu ceļu gājējs, Šēnbergs – laikmetīgās mūzikas celmlauzis... Šāds viengabalains, pat vienvirziena tēls itin viegli izveidojas mūsu apziņā. Bet vai šis priekšstats ir pilnīgs? Lūk, daži fakti pārdomām! Arnolds Šēnbergs, līdzās skaņumākslai apdāvināts un aktīvs arī vizuālajā mākslā, kalpoja abām mūzām. Vēsturē zināmi arī citi līdzīgi gadījumi, piemēram, viņa vienaudzis, lietuviešu skaņradis un gleznotājs Mikalojs Konstantīns Čurļonis (1875–1911). Tomēr Šēnberga gadījumā uzmanību saista hronoloģija – viņa intensīvākais gleznotāja darbības laiks (no 1914. līdz 1922. gadam) sakrīt ar klusēšanas periodu mūzikā, astoņu gadu laikā nesacerot praktiski neko. Tādējādi vizuālmāksla ne tik daudz harmoniski un organiski papildina mūziķa radošo būtību (kā Šēnberga kolēģiem), cik kompensē mūziku autoram, kurš nonācis radošā strupceļā, ko 20.gs.sākumā izveidojis brīvi atonālās harmonijas šķietamais haoss. Atrodot izeju – jaunu risinājumu skaņu organizēšanai (dodekafoniju) –, meistars ar skubu atgriežas mūzikā un glezniecība atkal paliek otrajā plānā. Modernista Šēnberga stila attīstība jaunībā sākas ar vēlīno romantismu. Nekāds brīnums, jo līdzīgi debitējuši virkne viņa vienaudžu: piemēram, Klods Debisī, Bēla Bartoks, Karoļs Šimanovskis, arī viens no izcilākajiem Šēnberga skolniekiem Albans Bergs (1885–1935). Taču Šēnberga gadījumā pretrunas izpaužas viņa vēlākajā attieksmē pret jaunības romantiskajiem darbiem. Dažkārt, pārsvarā publiskos izteikumos, autors nepavisam nenorobežojas no agrīnajiem opusiem, ko publika iemīļojusi (kuram gan neglaimo slava!). Tomēr citās, īpaši privātā sarakstē paustās domās jūtama sāpīga, pat skaudra nožēla, ka jaunie modernistiskie darbi negūst ne tuvu tik plašu ievērību kā agrīnie – poēma stīgām "Apskaidrotā nakts" vai kantāte "Gurres dziesmas". Cits aspekts – jūtu un prāta attiecības mākslā. Ekspresionisms kā stilistisks strāvojums izceļas ar paaugstinātu, bieži pat galēji saasinātu emocionalitāti. Turpretī Šēnberga lielākais jauninājums, dodekafonija ir izteikti intelektuāla metode, kas pieļauj pat mehānisku skaņdarbu konstruēšanu bez mazākās iedvesmas. Tādēļ ir labi saprotams meistara satraukums, ka netalantīgu un bezatbildīgu sekotāju rutīnas rezultātā dodekafonija var novest pie nevērtīgām tīrā prāta rotaļām un pie mūzikas krīzes, degradējot sabiedrības acīs pat visu moderno mākslu. Lepnums par savu atklājumu un bailes par tā sekām – jā, šāds salikums ironiskā kārtā izskatās patiesi ekspresionistiski! Bet te – arī nākamā pretruna. Šēnberga norādēs viņa skolniekiem (arī jau nobriedušiem māksliniekiem) bažas un pārmetumi par rutinētu dodekafonijas lietojumu adresēti arī diviem vistalantīgākajiem viņa lolojumiem – jau minētajam Bergam un Antonam Vēbernam (1883–1945). Kā gan gudrais pedagogs un vērīgais stila kvalitāšu pazinējs Šēnbergs varēja nenovērtēt šo divu censoņu izcilību un augsto morālo atbildību pret mākslas radīšanu, kā varēja neuzticēties viņiem? Turklāt Berga mūzika, atšķirībā no kolēģiem, nepavisam nešķiet avangardiski tendēta, bet saglabā jūtamu saikni ar tradīcijām, tostarp pat ar tonalitāti. Pretrunīga ir arī paša Šēnberga attieksme pret tonālo mūziku. Atsakoties no tonalitātes, komponists vienlaikus apzinās tās iedarbes spēku, tādēļ mūža otrajā pusē arvien biežāk mēdz pretstatīt abas metodes, tonālo un atonālo (tostarp dodekafono). It sevišķi – lielmēroga darbos, kur kontrasti vitāli nepieciešami, lai atsvaidzinātu dramaturģiju. Tomēr pat šādās situācijās vērtību skala izrādās krietni mainīga. Operā "Mozus un Ārons" (1930-32, nepabeigta) pozitīvais tēls, garīguma nesējs Mozus raksturots ar dodekafonu mūziku, bet negatīvais, materiālists Ārons – ar vecmodīgo tonalitāti: cik pašsaprotams solis no modernista puses! Taču desmit gadus vēlāk poēmā :Oda Napoleonam" (1941) vērojama pilnīgi pretēja aina: jaunā tehnika, šķietami progresīvā dodekafonija tagad raksturo nekrietno varas uzurpatoru Napoleonu Bonapartu, bet viņa pretmets, cēlais varonis hercogs Velingtons tēlots skaidrā Simažora tonalitātē. Varbūt Šēnbergu uz pretrunām virzīja pati dzīve? Liktenis? Radošajā darbā sacerot modernu mūziku, ilggadīgajā harmonijas pedagoga praksē viņš pasniedz absolūti klasiskas, tradīcijās sakņotas vērtības (starp citu, Šēnberga mācībgrāmatu "Harmonija" Pēterburgas konservatorijas uzdevumā īsi pirms Pirmā pasaules kara krieviski pārtulkojis latviešu mūzikas klasiķis profesors Jāzeps Vītols). Jaunībā uzsvērti cieši identificējot sevi ar ģermānisko kultūras garu, mūža otrajā pusē Šēnbergs ļoti sāpīgi pārdzīvo apstākļu spiesto emigrāciju no Eiropas un savu etnisko tautiešu ebreju holokausta traģēdiju (tā spēcīgi atspoguļota poēmā Izdzīvojušais liecinieks no Varšavas, 1946). Šēnbergs ir mainījis gan savu reliģisko pārliecību (kristietība un jūdaisms), gan pilsonību (Austroungārija-Austrija un ASV), gan pat uzvārda rakstību (vāciskā Schönberg ar umlautu un angliski internacionālā Schoenberg). Būdams personiski draudzīgs ar izteikti plašu sava laikmeta spožāko intelektuāļu loku un laikmetīgās mākslas piekritēju apbrīnots, meistars mūža nogalē nonāk skumdinošā konfliktā ar savu vienaudzi, vācu literatūras dižgaru Tomasu Mannu (1875–1955), kura romānā "Doktors Fausts" doktora Lēverkīna tēlā teju slimīgi uztver ļaunu parodiju par savu muzikālo darbību. Galu galā – var pretrunīgi apstrīdēt pat faktu par Šēnbergu kā dodekafonijas radītāju. Līdzīgu tehnoloģiju jau piecus gadus agrāk lietojis mazpazīstamais austrietis Jozefs Matiass Hauers (1883–1959), bet pat veselus 20 gadus agrāk(!) – tiesa gan, ļoti epizodiski – allaž neordinārais amerikānis Čārlzs Aivzs (1874–1954). Tiesa gan, viņi abi, atšķirībā no Šēnberga, nebija attapušies reģistrēt savu izgudrojumu patentu birojā... Vai būsim no visa teiktā tikpat samulsuši kā virkne amerikāņu studentu 40. gadu beigās? Viņi droši vien gaidīja no izdaudzinātā viesprofesora Šēnberga kaut kādas dodekafonijas brīnumreceptes, bet bija pārsteigti no cienījamā sirmgalvja dzirdēt: "Mani mīļie, ja jūs zinātu, cik gan daudz brīnišķīgas mūzikas patiesībā vēl var sacerēt tonalitātē C dur!" 

Dlaczego dla Holendra największe znaczenie ma boisko treningowe i jak inne ma metody od sztabu Juergena Kloppa? Czy jego pracą można wytłumaczyć dotychczasowe wyniki Liverpoolu, czy to pozostałości po pracy poprzednika? Jak bardzo na zmianie trenera skorzystał Trent Alexander-Arnold i inni zawodnicy drużyny? O tym wszystkim ze wsparciem głosu eksperta, Marka Wasiluka.

Wykład dr. hab. Mariusza Czubaja, Kawiarnia Naukowa 1a, 14 stycznia 2016 [59min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/animal-narrans-o-potrzebie-opowiadania-historii/ Żyjemy w świecie opowieści. Ludzie w tworzonych przez siebie historiach, począwszy od pierwotnych tekstów kultury skończywszy na produktach współczesnej popkultury, powielają te same archetypy konstrukcji fabuły i osadzonych w niej bohaterów. Wykład Mariusza Czubaja, badacza kultury popularnej i literaturoznawcy oraz autora powieści kryminalnych, daje odpowiedzi na pytania, dlaczego ludzie niezależnie od szerokości geograficznej tworzą swoje opowieści w podobny sposób oraz do czego jest im to potrzebne. Prelegent podczas swojego wystąpienia odwołuje się do badań i koncepcji Arnolda van Gennepa, Josepha Cambella, Umberto Eco, Władimira Popowa i Claude'a Lévi-Straussa, Lee Childa i Karen Armstrong. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #opowiadanie #historie #narracje #kultura #kawiarnianaukowa #popkultura

30. maijā koncertzālē "Ave Sol", uzsākot koncertsēriju "Kora laboratorija", Rīgas kamerkori "Ave Sol" vadīs jaunā kordiriģente Anastasija Kildiša. Sarunā ar "Klasiku" viņa cita starpā saka tā: "Labam kordiriģentam ir jāiemācās mīlēt cilvēkus. Tas ir vissarežģītākais, ko mācos katru dienu." Runājam par to, kas kordiriģenta profesijā ir skaistākais, kas - grūtākais, kā veidot koncerta programmu, kāpēc emocijas jāatstāj otrajā plānā, ko devušas mācības Zalcburgas Mozarteum un kāda bijusi pieredze kordiriģentu konkursos. *** Rīgas kamerkoris "Ave Sol" pēc mākslinieciskā vadītāja Andra Veismaņa iniciatīvas, sadarbojoties ar Jāzepa Vītola Latvijas Mūzikas akadēmiju (JVLMA), uzsāk koncertsēriju "Kora laboratorija", kurā ar Rīgas kamerkori "Ave Sol" muzicēs JVLMA un Andra Veismaņa kordiriģēšanas studenti. Cikla pirmajā koncertā 30. maijā uzstāsies Jāzepa Vītola Latvijas Mūzikas akadēmijas asociētā profesora un Rīgas kamerkora "Ave Sol" mākslinieciskā vadītāja Andra Veismaņa kordiriģēšanas klases maģistrante Anastasija Kildiša, kura ir arī Rīgas kamerkora "Ave Sol" dziedātāja kopš 2018. gada. Viņa ir daudzu kordiriģēšanas konkursu laureāte, kā arī JVLMA un LMT Gada balvas 2021 jaunajam mūziķim ieguvēja. "Manuprāt, viena no lielākajām dāvanām diriģentam ir strādāt ar augstākās klases profesionāļiem, kuri ne tikai meistarīgi izpildīs skaņdarbus, bet arī atvērs klausītājiem savas sirdis," uzsver Anastasija. "Šo iespēju es ļoti augstu novērtēju un atcerēšos katra dziedātāja atdevi, un atbalstu līdz sava mūža beigām!" Anastasija Kildiša Rīgas kamerkori "Ave Sol" diriģēs astoņos opusos. Skanēs Pētera Plakiža "Izkal pakavu akmens zirgam", savulaik sacerēts tieši Rīgas kamerkorim "Ave Sol", kā arī romantisma pērles Arnolda Šēnberga un Sergeja Rahmaņinova skaņurakstā. Pareizticīgo mūzikai, kas nudien brīnišķi piedienas koncertzālei "Ave Sol" jeb bijušajai Sv. Pētera un Pāvila pareizticīgo baznīcai, Anastasija pieskarsies Vasilija Zinojeva motetē "С нами Бог" ("Dievs ar mums"), kurā dzirdamas būs arī "Ave Sol" solistu balsis, savukārt vēl ne tik labi pazīstamajos latviešu komponistu darbos – Andreja Selicka "O Crux Christi" korim un timpāniem, un Pētera Vaska "Dona nobis pacem" korim un ērģelēm – būs dzirdami arī sitaminstrumenti Reiņa Tomiņa pārziņā, kā arī pie koncertzāles "Ave Sol" ērģelēm sēdīsies Larisa Carjkova. Jaunatklājums publikai noteikti būs Almas Māleres dziesma "Laue Sommernacht" un Jēkaba Bernāta "Saturnalia"ar Ojāra Vācieša vārdiem – viens otru komplimentējoši, bet saturiski un stilistiski pretēji kora opusi.

Pomeczowy raport prosto z Etihad po tym, jak City zremisowało z Manchesterem City po golach Erlinga Haalanda i Trenta Alexandra-Arnolda. Dlaczego goście mieli w pierwszej połowie tyle problemów i czy udało im się je rozwiązać? Jaki plan przygotował Pep Guardiola i czy to świadczy o tym, że obu szkoleniowcom do siebie bliżej, niż chcieliby o tym przyznać? Kto może być bardziej rozczarowany tym wynikiem? Zapraszam do słuchania.

Stāsta pianists Ventis Zilberts Komponists Juris Ābols jaunības gados kādas savas kompozīcijas pirmatskaņojumu bija paredzējis uzticēt čellistēm Ingai Sutai, Laimai Kunkulei un man. Ģenerālmēģinājumā pirms koncerta viņam bija samērā daudz iebildumu gan par tempu izvēli, gan par dinamiskajām gradācijām, gan par citām izpildījuma detaļām. Mūsu pretarguments – notīs gandrīz neatrodam norādes uz tām lietām, par kurām autors iestājas; ir tikai dažas ļoti skopas atzīmes, kas daudz neko neizsaka. Pēc spraigām un paskaļām diskusijām viņš diezgan negribīgi tomēr notīs iezīmēja virkni nianšu. Mūsu aicinājums komponistam savus muzikālos nodomus atzīmēt notīs precīzāk un daudz detalizētāk, šķiet, toreiz palika tikai sarunu līmenī. Pēc vairākiem gadu desmitiem atkal nācās pirmatskaņot kādu Jura Ābola skaņdarbu flautai un klavierēm. Saņemot nošu partitūru, labā nozīmē biju pārsteigts par nošu materiālā redzamo – tik detalizētu nianšu atainojumu sen nebiju sastapis! Varbūt mūsu jaunības sarunas bija aizķērušās autora zemapziņā un viņš piekrita mūsu senajam vēlējumam skaņdarbā fiksēt savas vēlmes pēc iespējas precīzi un nepārprotami? Toreiz autors smaidīja bārdā… Cits stāsts saistās ar gaidāmo pirmatskaņojumu Romualda Kalsona klavierdarbu ciklam "12 latviešu tautasdziesmu apdares" pagājušā gadsimta 80. gados. Komponists bija daļēji nemierā ar manis izvēlētajiem ātrajiem tempiem un aicināja stingri pieturēties pie notīs fiksētajām metronomiskajām atzīmēm. Izpildīju autora vēlmi, lai gan īsti labi nejutos, spēlējot pieprasītajos tempos. Pie šī opusa atgriezos pēc gadiem desmit, atskaņojot cikla lielāko daļu: sevišķi man patika izpausties ātrajās miniatūrās savos – kā man likās, pareizajos tempos. Biju jau mazliet piemirsis par komponista agrāk izteikto strikto vēlmi par precīziem tempiem. Pēc koncerta ieraudzīju nākam smaidošu Romualdu Kalsonu, kurš, spiežot man roku, piebilda: "Nu ir atrasti īstie tempi!" Kad savulaik gatavoju atskaņošanai kādu trimdas komponista Arnolda Šturma diezgan senu opusu, man nelika mieru viena otra vieta viņa kompozīcijā – šaubījos par pareizajām notīm un alterācijas zīmēm. Nodomāju, ka kļūdas radušās nošu pārrakstīšanas procesā – zināju, ka notis no neskaidra manuskripta glīti pārrakstījusi komponista dzīvesbiedre, kura nebija mūziķe. Arnolds Šturms, kurš savulaik gandrīz katru gadu brauca uz Latviju, kādā klātbūtnes reizē apsolījās kopā ar mani pārskatīt diskutablās vietas. Domāts, darīts – komponists pailgi pētīja attiecīgos nošu fragmentus un, kā man likās, samulsis jautāja: "Kā tev pašam liekas, kā pareizi vajadzētu būt?" Es secīgi izklāstīju savas versijas, un komponists teica: "Jā, taisni tā arī ir, es simtprocentīgi piekrītu visam!" Jutu tādu kā atvieglojuma sajūtas atblāzmu viņa sejā, un toreiz apzinājos, ka šis skaņdarbs no Arnolda Šturma atmiņas detaļās ir mazliet pagaisis, nākuši taču klāt daudzi jauni opusi. Kad savam kādreizējam skolotājam kameransambļa klasē mūsu mūzikas augstskolā komponistam Jānim Ķepītim (tad mēs jau bijām kolēģi) jautāju, kā novērst viņa skaņdarbā kādā posmā neskaidrību frāzējumā, atbilde bija lakoniska: "Spēlē, kā gribi!" Pazīstot komponistu toreiz jau vismaz desmit gadus, sapratu, ka viņa replika ir pilnīga uzticēšanās atskaņotājam un paļaušanās tam, ka tiks atrasts vislabākais risinājums interpretācijai.

Čelisti se tentokrát nesly ve znamení náhlých poklesů a vzestupů inteligence. A taky pádů transformerských hromad kovošrotu. Ale ani to s Vítkem, Alešem a Tomášem neotřáslo. Na rozdíl od dokumentu o herci Michaelovi J. Foxovi. Jmenuje se Still, ale v klidu u něj nebudete ani vteřinu.Všechny díly podcastu Čelisti můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Na Kroma, zrobili to! Nasze zakłady oscarowe miały przynieść dwa sporych rozmiarów retroodcinki i oto drugi z nich: Conan Schwarzeneggerzyńca, klasyka kina VHS, legenda dwudziestowiecznego fantasy, furtka dla Arnolda do świata Hollywood. Jak wspominamy ten film, czy (i jak) się zestarzał, ale przede wszystkim - jak działa w umyśle osoby, która w uniwersum Roberta E. Howarda niejednego wielbłąda już pobiła?

Good safety netting and follow-up are vital for patients presenting through UC with rectal bleeding.   Check out the paper mentioned. Lamprell, K., Pulido, D.F., Arnolda, G. et al. People with early-onset colorectal cancer describe primary care barriers to timely diagnosis: a mixed-methods study of web-based patient reports in the United Kingdom, Australia and New Zealand. BMC Prim. Care 24, 12 (2023). https://doi.org/10.1186/s12875-023-01967-0   Check out the Ministry of Health Referral Criteria - https://www.health.govt.nz/system/files/documents/publications/referral-criteria-direct-access-outpatient-colonoscopy-computed-tomography-colonography-feb19-v2.pdf   Check out the BPAC article - https://bpac.org.nz/2020/bowel-cancer.aspx    Check out GP Research Review - https://www.researchreview.co.nz/nz/Clinical-Area/General-Medicine/General-Practice.aspx   www.rnzcuc.org.nz podcast@rnzcuc.org.nz https://www.facebook.com/rnzcuc https://twitter.com/rnzcuc   Music licensed from www.premiumbeat.com Full Grip by Score Squad   This podcast is intended to assist in ongoing medical education and peer discussion for qualified health professionals.  Please ensure you work within your scope of practice at all times.  For personal medical advice always consult your usual doctor

W mieszkaniu na poddaszu katowickiej kamienicy dzieje się coś niedobrego. Fetor i robactwo, które się z niego wydostają zaczynają drażnić mieszkańców całego budynku. Aż w końcu prawda wychodzi na jaw. Jakie tajemnice skrywało to mieszkanie? Poznajcie historię Bogdana Arnolda zwanego "Władcą much". Partnerem odcinka jest wydawnictwo ZNAK, za sprawą którego 8.02 premierę miała książka Piotra Kuźniaka "Naprawiacz", link do zakupu książki: https://bit.ly/3IqrSdn. ------------------------------------------------------------------- PATRONITE: https://patronite.pl/kryminalnehistorie Dziękuję także moim Patronom, którzy wspierają mnie na Patronite oraz osobom wspierającym na Youtube :) A także za każdą inną formę Waszego wsparcia! Przypominam, że podcast tworzony jest na podstawie ogólnodostępnych źródeł, które znajdziecie poniżej :) ☛ Sklep: https://kryminalnehistorie.com/sklep ☛ Facebook: http://www.facebook.pl/kryminalne0historie ☛ Grupa na Facebooku: https://www.facebook.com/groups/kryminalnehistorie ☛ Instagram: https://www.instagram.com/kryminalne ☛ Youtube: https://youtu.be/kryminalnehistorie ☛ Spotify: https://open.spotify.com/show/4MP3dZZu5efb5qvPSXu89k ☛ iTunes: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/krym…ie/id1474480349 ☛ Mail: kryminalnehistorie@gmail.com ✔Montaż: Paulina Kulpińska ✔Animacja w intro została stworzona przez Sławka: www.vimeo.com/smdesigns ✔Muzyka: - Kai Engel - Great Expectations - Slow Hammers ✔Źródła: https://docs.google.com/document/d/1BOatUPLmRAxjbjirxc3aI_1GzvcOPVuyKZQsfosmmek/edit?usp=sharing

Už jen necelé tři měsíce bude v muzeu města Ústí nad Labem k vidění výstava s názvem Flaška. Výstava je věnovaná 150 letům existence ústecké sklárny, která se stala největším výrobcem lahví v habsburské monarchie.

Dzisiaj pomówimy m. in. o Gliniarzu z Beverly Hills 4, Deadpoolu 3 (Wolverine), wizycie Arnolda w Polsce, a w cyklu PESELU nie oszukasz tematem głownym będzie Coolio.⚡️⚡️Tutaj możesz wpłacić DONEJTY: https://tipply.pl/u/marcinowe-recenzje⚡️⚡️⚡️⚡️DONEJTY PSC https://www.tipeeestream.com/marcinowe-recenzje/donation ⚡️⚡️ Witam na kanale #MarcinoweRecenzje #Predator #Prey Zapraszam na DISCORDA - https://discord.gg/fNuRzDAE Czy łatwe jest życie aktora? - Gość Specjalny: PAWEŁ TWOREK | LIVE ___________________________________________________________________________________ Zapraszam do wspierania mojego kanału na PATRONITE.PL: https://patronite.pl/Marcinowe_Recenzje ___________________________________________________________________________________ Moje produkty możesz kupić w jedynym oficjalnym sklepie: https://marcinowerecenzje.teetres.com/?preview=1596228721 _______________________________________________________________________________________________ Poniższe link, są linkami afiliacyjnymi. Klikając na nie, możesz zorientować się w cenach. Nie ponosi żadnych kosztów, a jeśli dokonasz zakupów poprzez nie, to mała kwota zasili moje konto. Powyższa recenzja nie jest sponsorowana przez żadną z firm i jest autorskim dziełem stworzonym przeze mnie. ___________________________________________________________________________________ JAKICH PROGRAMÓW/APLIKACJI UŻYWAM:: - google trends - Tube Buddy ⚡️https://www.tubebuddy.com/MarcinoweRecenzje - davinci resolve - canva ⚡️https://www.canva.com/join/ygm-tdb-khg- vidIq https://app.vidiq.com/academy- iriun ️https://iriun.com/- obs ⚡️https://obsproject.com/- audacity ⚡https://www.audacityteam.org/- streamyard ⚡️https://streamyard.com?pal=6560718441152512 - streamlabs ⚡️https://streamlabs.com/goprime?promo=marcinowerecenzje2.0-04ce-10 SPRZĘT KTÓREGO UŻYWAM: - "Samsung BD-J5500 3D Blu-ray and DVD Player" ⚡️https://amzn.to/3cm6wdt - Samsung TV HG55EF690DBXEN" ⚡️https://amzn.to/2TYcStg Recenzje kręcę: - telefonem Huawei (póki co): ⚡️https://amzn.to/2U7dFZ9- Używam green screenu: ⚡️https://amzn.to/3crLN8g - YETI: ⚡️https://widgets.moneteasy.pl/widget-click/130454/0,409- BOYA ⚡️https://widgets.moneteasy.pl/widget-click/130455/0,411- STATYW DO MIKROFONU: ⚡️https://amzn.to/3C5R2IU- FILTR DO MIKROFONU: ⚡️https://amzn.to/3xh4Qwv- KABEL USB 3 M ⚡️https://amzn.to/3liWMcn- ŚWIATŁO: ⚡️https://amzn.to/3C6E3GC- STATYW: ⚡️https://amzn.to/3fl34El- USB HUB: ⚡️https://amzn.to/3jdVmNk ___________________________________________________________________________________ ZAPRASZAM NA MOJE MEDIA SPOŁECZNOŚCIOWE: https://www.facebook.com/MarcinoweRecenzje https://www.facebook.com/groups/259276665080320 https://twitter.com/marcin_skruch https://www.instagram.com/marcinowe_recenzje https://www.linkedin.com/in/marcin-skruch-a414a3141_________________________________________________________ --- Support this podcast: https://anchor.fm/marcin-skruch/support

In Arnolda The Crackpot's Conquest - by Julian Roberts Big Yellow Taxi - by Ishmael A. Soledad In the City of Swordfighting Robots - by Tara Campbell Our Audio License AntipodeanSF Radio Show by Ion Newcombe is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License. Based on a work at www.antisf.com.au. Permissions beyond the scope of this license may be available at https://www.antisf.com.au/contact-editor Music Credits Conquest by Ihsan & The Cabinet of Dr. Caligari is licensed under a Attribution 4.0 International License. Little Yellow Room by ROZKOL is licensed under a Attribution License. Sword fight, are we still in a dream ? by Monplaisir is licensed under a CC0 1.0 Universal License. Intro & Outro Music Celestial Navigation by Blue Dot Sessions is licensed under a Attribution-NonCommercial License

Join Davina Leonard as she interviews Arnolda Shiundu, The Sustainability Lead of Africa at Diageo on International Women's Day! The ladies cover women's issues in Kenya, Arnolda's accomplishments and sustainability.

W tym odcinku odwiedzam muzeum i dom rodzinny Arnold Schwarzeneggera oraz przedstawiam podstawowe zasady sukcesu Arnolda. DARMOWY KURS Amazona i biznesu online > http://odkelneradomilionera.pl/darmowy-kurs/ DARMOWY KURS Kryptowalut i Bitcoina > https://odkelneradomilionera.pl/kurs-bitcoina/ Subskrybuj mnie na YouTube > http://www.youtube.com/c/TomaszMicherda Artykuły i kursy > http://www.odkelneradomilionera.pl Facebook > https://www.facebook.com/OdKelneraDoMilioneraTomaszMicherda/ Instagram > https://www.instagram.com/odkelneradomilionera/  

Novi koronavirus je že lani močno zarezal v vse vidike kulturnega življenja, med drugimi tudi v ustvarjalnost mladih glasbenikov. Ti v preteklem letu tako niso mogli niti potovati niti nabirati dragocenih izkušenj sodelovanja in medkulturne izmenjave v različnih mednarodnih orkestrih, kot je Mladinski orkester Evropske unije. Čeprav je odpadla glavna koncertna turneja tega orkestra, pa njegovi člani niso spali. V vseh državah, od koder prihajajo glasbeniki, so namreč potekali koncerti komorne glasbe v izvedbi teh glasbenikov in tako je bilo tudi pri nas. Avgusta lani so v Viteški dvorani Križank zaigrali violinistki Katarina Kralj in Manja Slak, flavtistka Melanija Pintar, fagotista Mihael in Luka Mitev, hornist Franci Šuštar, trobentač Tobija Hrastnik, saksofonista Domen Koren in Andrej Omejc ter gost trobentač Dominik Rus. V oddaji prisluhnite njihovim interpretacijam del Rindfleischa, Händla, Ville-Lobosa, Prokofjeva, Arnolda in Gabrielija.

Roman Anton je takovej českej Kevin Costner. Chránil Michaela Jacksona, Madonnu, Tinu Turner nebo Karla Gotta. Na titulce jeho knížky "Zpověď bodyguarda" se vyjímá Arnold Schwarzenegger, kterej do každýho výtisku věnoval vstupenky do svýho muzea. Zdá se, že na něj Roman docela zapůsobil. :) V tomhle díle se dozvíte věci, hodně věcí! Třeba: • Jak vypadá výcvik bodyguarda a jaký používají fintičky • Proč měl Roman stejnou choreografii jako Michael Jackson • Jestli se Madonna chovala jako skot • Jaký bylo hlídat devadesátkový podnikatele My si tenhle díl strašně užili a klidně se vsadíme, že to budete mít stejně. Roman vypráví jako pánbů. Dejte nám vědět, jak se vám to líbilo! ❓Kde nás najdete

Dalmacija u mom oku, Arnold u srcu. Top 7 filmova Arnolda i pripadajuća rasprava o istima i ostalima

Novi koronavirus je že lani močno zarezal v vse vidike kulturnega življenja, med drugimi tudi v ustvarjalnost mladih glasbenikov. Ti v preteklem letu tako niso mogli niti potovati niti nabirati dragocenih izkušenj sodelovanja in medkulturne izmenjave v različnih mednarodnih orkestrih, kot je Mladinski orkester evropske unije. Čeprav je odpadla glavna koncertna turneja tega orkestra, pa njegovi člani niso spali. V vseh državah, od koder prihajajo glasbeniki, so namreč potekali koncerti komorne glasbe v izvedbi teh glasbenikov in tako je bilo tudi pri nas. Avgusta lani so v Viteški dvorani Križank zaigrali violinistki Katarina Kralj in Manja Slak, flavtistka Melanija Pintar, fagotista Mihael in Luka Mitev, hornist Franci Šuštar, trobentač Tobija Hrastnik, saksofonista Domen Koren in Andrej Omejc ter gost trobentač Dominik Rus. V oddaji prisluhnite njihovim interpretacijam del Rindfleischa, Händla, Ville-Lobosa, Prokofjeva, Arnolda in Gabrielija.

9 věcí, které nevíte o sci-fi Predátor: Evoluce: Jak mělo vypadat cameo Arnolda Schwarzeneggera?I čtvrtá predátoří sólovka chtěla dostat na plac Arnolda. Znovu to ale nevyšlo.Predátor: Evoluce20th Century Fox V sobotu večer na COOL vtrhne akční sci-fi Predátor: Evoluce. Parta lidských vojáků pod vedením Boyda "Ten běloch z Narcos" Holbrooka se v ní bude muset utkat nikoliv s jedním, ale hned se dvěma ufounskými predátory. Podstatnější je však jméno na režijní židličce – Shane Black je totiž nejen rejža Iron Mana 3, ale také jeden z borců z původního Predátora. Co všechno See omnystudio.com/listener for privacy information.

– O miłości pisać jest niezwykle trudno – mówi pisarka Anna Fryczkowska. Zapewniam jednak, że jej naprawdę to się udało. Choć od razu chcę dodać, że nie tylko o tym jest jej książka "Cyrkówka Marianna". To także opowieść o odwadze, o sile kobiet i powojennych traumach. – Ta kobieta żyła naprawdę i naprawdę miała tak odjechany życiorys, jaki tutaj opisałam. (...) Przez 23 lata razem z mężem jeździli po Polsce dając występy cyrkowe – opowiada pisarka. Tytułowa cyrkówka to Marianna Razik, kobieta niebanalna, akrobatka, malarka, artystka ludowa, wcześniej – przed poznaniem męża – wiejska dziewczyna i warszawska służąca. On to Franciszek Razik, przedwojenny atleta. Ci ludzie spotkali się w maju 1945 roku i tworzyli wyjątkowy duet "Cyrk światowej sławy Arnolda i Marisse Boticellise", przez lata dając innym wytchnienie i radość, bo tego właśnie w powojennej rzeczywistości wszyscy potrzebowali najbardziej. Choć wojna się skończyła, to w wielu domach i sercach trwała nadal... Anna Fryczkowska pozwala czytelnikowi do tych domów zaglądać. Zaglądać do miejsc, gdzie wciąż widać traumy i odciśnięte niedawnymi przecież wydarzeniami piętno. Dzięki temu żadna z postaci, którą bohaterowie spotykają na swojej drodze nie jest jednoznaczna, a już na pewno nie jest jednoznacznie zła, ale to spojrzenie zawdzięczamy bohaterce, która potrafi dostrzec bagaż drugiego człowieka. Być może dlatego, że i ją dotknęła tragedia, o której stara się nie pamiętać... Anna Fryczkowska spędziła setki godzin poznając Mariannę Razik. Rozmawiała z ludźmi, którzy jeszcze ją pamiętali, zaglądała do archiwów, studiowała obrazy artystki, czytała opisy snów Marianny i w ten sposób stworzyła postać, której się nie zapomina. Ponownie wysłała ją w podróż życia. A życia Marianna miała cztery...

„Nie wygłupiajcie się, idźcie na wybory”Gościem programu Jacka Nizinkiewicza jest Andrzej Seweryn, aktor, reżyser, dyrektor Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Raidījuma vadītājs: Dainis Pandars Raidījuma viesi: Arnolds un Lelde Raidījuma tēma: Arnolda un Leldes stāsts Raidījuma tiešraide: 30. April (2019. gads)

Raidījuma vadītājs: Dainis Pandars Raidījuma viesi: Arnolds un Lelde Raidījuma tēma: Arnolda un Leldes stāsts Raidījuma tiešraide: 30. aprīlis (2019. gads)

U ovoj epizodi podkasta Pojačalo Ivan Minić razgovara sa Nebojšom Radovićem, jednim od začetnika digitalnog marketinga u Srbiji. U svoje dugogodišnje iskustvo uspeo je da zabeleži pored rada sa mnogim brendovima, veliki odjek koji je Željko Joksimović napravio u online svetu na Eurosongu i saradnje sa svetski poznatim ljudima poput Arnolda Švarcenegera i Žoze Murnja. Godinama unazad, Radović radi u San Francisku gde se za mnogo veće tržište bavi mobilnim marketingom. Za slušaoce Pojačalo podkasta, sagovornik otkriva koje su prednosti studiranja u Americi, kako dobro napravljen CV može da vam utiče na karijeru, šta je potrebno da znate ako želite da napravite globalnu kompaniju i zašto je najteži posao napraviti novi proizvod. Nebojšine preporuke za čitanje: 1. Eric Ries - Lean Startup je legendarna knjiga i na jednostavan način vas uvodi u svet metrika koje su potrebne za svaki startup. 2. Principi - Rej Dali je sjajna knjiga koja objašnjava na koji način se gradi skalabilna organizacija i vrhunski timovi. Možete da pročitate i samo Životne principe dovoljno je da se razume koncept. 3. Andrew Chen piše odličan blog o tehnološkom marketingu i "growth-u" već godinama i moja preporuka za praćenje njega 4. Ako vas interesuje kako funkcionišu freemium biznis modeli i "mobile first" kompanije topla preporuka za MobileDevMemo.com koji vodi moj kolega Erik Seufert. 5. Za praćenje trendova u tehnologiji već godinama redovno čitam: https://www.ben-evans.com/ Posetite naš sajt i prijavite se na našu mailing listu: http://bit.ly/2LUKSBG Prijavite se na naš YouTube kanal: http://bit.ly/2Rgnu7o Pratite Pojačalo na društvenim mrežama: Facebook: http://bit.ly/2FfwqCR Twitter: http://bit.ly/2CVZoGr Instagram: http://bit.ly/2RzGHjN

Recenzja książki Pamięć Absolutna - Arnold Schwarzenegger Nie ma chyba lepszej książki o motywacji, zmianie swojego życia i walce z przeciwnościami losu niż Pamięć Absolutna Arnolda Schwarzenegger'a. Jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich.

Viņi ir mūsu kaimiņi, radinieki, skolotāji – tā vai citādi esam raduši domāt par vācbaltiešiem, kuri meklē savas dzimtas saknes, vietas un cilvēkus Latvijā. Mēs šoreiz meklējam tikai vienas dzimtas – fon Hiršheidu – saknes un pēctečus, bet visvairāk – grāmatizdevēja Harro fon Hiršheida atstāto kultūrmantojumu baltiešu grāmatniecībā.  Raidījuma Dzimtas saknes ģeogrāfija šoreiz – Aizpute, Rīga, Lineburga. Šo raidījumu Dzimtas saknes bija ļoti sarežģīti veidot, bija sajūta, ka pavelc vienu diedziņu un tur jau ris vaļa vesels kamols. Ļoti emocionāls, vēsturiski piesātināts un ļoti sarežģīts. Šoreiz mēģinām izstāstīt stāstu par vienu vācbaltiešu dzimtu. Sākām interesēties un tas izrādījās bezgala aizraujoši. Tāpēc ir daudz emociju, daudz skaistu stāstu šajā reizē. Iesākumā jurista un politologa Egila Levita teiktais. Viņš jau daudzus gadus sadarbojas ar izdevumu “Baltische Briefe”. “Šajā kopienā svarīgā ir vispārējā publiskā kopiena, ja tā var teikt, kur visi piedalās, bet tas ir tikai vācbaltiešiem, ne vāciešiem, ne igauņiem, ne latviešiem, tās ir ilgstošas lielģimeņu kopienas. Ģimenes rīko savus kongresus. Lielģimenēs ir vairāki simti locekļu, kuri nepazīst cits citu tik labi. Tiek rīkoti kongresi, kur ir referāti par tādu un tād senci, kurš bijis no 1638. līdz 1648.gadam zviedru karaļa galmā landmaršals. Tad ir balle ar polonēzi. Tā cilvēki uztur kontaktus, tā dzimtas kopiena tiek uzturēta tādā veidā,” skaidro Egils Levits. “Tas veicina arī interesi par to, kas notiek šodien Igaunijā un Latvijā.  Bieži tiek rīkotas ekskursijas uz senču pilīm vai pilsdrupām.” “Vācbaltu izpratnē Baltija ir viena. Viņi domā par Baltijas telpu pirms 1918. gada, kad izveidojās Igaunija un Latvija,” turpina Levits. “Ģimenes ir saradojušās visā šajā telpā un būtībā tas dalījums ir tīri vēsturiski reģionāls un tā ir vācbaltu dižciltīgo kopiena, kas iedalās četrās bruņniecībās – Kurzemes, Vidzemes jeb Livonijas, Livonija vecajā izpratnē, kur ietilpst mūsdienu Vidzeme un Dienvidigaunija, Igaunijas bruņniecība, kas ir mūsdienās Ziemeļigaunija, un Sāmsalas bruņniecība.” “No latviešu viedokļa attieksme pret vācbaltiešiem ir ambivalenta un tādai tai ir jābūt. Protams, 13. gadsimtā, kad Latvijas un Igaunijas telpas tika iekarotas un kristianizētas, tas no vienas puses nozīmēja ilgstošo latviešu un igauņu noslīdēšanu zemākajās kārtās viduslaiku, renesanses un apgaismības laikmeta sabiedriski politiskajā struktūrā. Latviešiem ir arī jāapzinās, ka tas nav viennozīmīgi. No otras puses varam teikt, kā latvieši tādi, kādi esam šodien 2018. gadā, lielā mērā piederīgi Rietumu vai Eiropas kultūras telpai ir tikai tādēļ, ka toreiz tikām iekaroti un pakļauti un iekļauti kristīgajā Eiropas kultūrā. Ja tas tā nebūtu, ar lielu varbūtību mēs nonāktu Krievijas telpā. jo Krievijas kņazistes spiedās iekšā no austrumiem jau toreiz.Tas, ka piederam pie Rietumeiropas, zināmā mērā ir pateicoties šai vācbaltu virskārtai, kas atnāca 13. gadsimtā ar uguni un zobenu, un arī ar grāmatu,” analizē Levits. Decembrī Rīgā uz biedrības „Domus Rigensis” pasākumu bija ieradusies Harro fon Hiršheida radiniece Monika fon Hiršheida. Viņa iepazīstina ar dzimtas senāko vēsturi. “Tas viss pieder pie dzimtas vēstures. Fon Hiršheidu dzimta nāk no frankiem, tur bija arī vieta ar nosaukumu „Hiršheid”. Un tad 17. gadsimtā viņi cauri Zviedrijai ieceļoja Livonijā. Viens no viņiem bija Cēsu (Vendenes) birģermeistars. Hiršheidu dzimtā ir daudz ārstu un juristu,” stāsta Monika fon Hiršheida. Par atgriešanos Latvijā viņa saka, ka sākumā tā bijusi pilnīgi nogrieztu sakņu atkal meklēšana no jauna. Tas bija gan interesanti, gan ļoti emocionāli. “Un tad, gan Harro gadījumā, gan arī manā gadījumā – mēs iesaistījāmies Latvijas dzīvē. Harro ar savu grāmatizdevniecību, es - ar „Domus Rigensis”. Tā mēs nonācām mūsdienu Latvijā, iepazīstot jaunus cilvēkus. Tā kaut kas no vēstures pārtapa tagadnē,” atzīst Monika fon Hiršheida. “Harro, piemēram, vēl atcerējās mācītājmāju Aizputē, kur viņš bija uzaudzis, skolu, kurā bija mācījies. Viņš pazina vēl dažus cilvēkus. Viņš atrada arī savus latviešu radus, viņa vecvecmāmiņa, kura bija Hiršheida, bija palikusi Latvijā. Viņam nevajadzēja tik ļoti meklēt, jo viņš jau zināja un atcerējās vietas un cilvēkus. Es savukārt Latvijā pirmoreiz biju 1984. gadā kopā ar vīru un māti.” Pētot fon Hiršheidu dzimtu un tās likteni Latvijā, mūsu ceļš ved uz Aizputi – vietu, kur aizritējusi Harro un viņa brāļa Arnolda bērnība un skolas gadi, vieta, kur viņu tēvs Valters Gustavs Roberts fon Hiršheids bija Aizputes evaņģēliski luteriskās draudzes vācu mācītājs. Taču Aizputē un tās apkārtnē dzīvojuši daudz vācbaltieši. “Baltvācieši Aizputē bija tautas inteliģences daļa, tie bija tirgotāji, ārsti, juristi, tas bija pēdējai vācbaltiešu mācītājs Valters fon Hiršheids. Vācu draudze darbojās kopā ar latviešu draudzi Sv. Jāņa baznīcā, kas Liepājas ielā. Tur arī strādāja Valters fon Hiršheids līdz savai aizbraukšanai uz Vāciju,” stāsta Aizputes novadpētniecības muzeja vadītāja Jolanta Berga. Aizputē līdz Otrajam pasaules karam bijusi gan ievērojama vācbaltiešu, gan arī ebreju kopiena un savstarpējās attiecības visām trim kopienām bijušas ļoti draudzīgas. Visi dzīvoja viens otram līdzās un Otrā pasaules kara ieviestās pārmaiņas daudziem latviešiem nesa lielus pārdzīvojumus. Iepazīšanās ar vācbaltiešiem 1991.gadā , arī ar Harro fon Hiršheidu, kaut kādā ziņā ietekmēja aizputnieces Mirdzas Birznieces dzīvi. Bijusī skolotāja un folkloriste arī savā ļoti cienījamā vecumā vecumā, viņai 92 gadi, ir aizrautīga novadpētniece un viņas izveidotā biogrāfiskā vārdnīca „Ar Aizputi un novadu saistītie” palīdz labāk saprast un izsekot Hiršheidu dzimtas pārstāvju dzīvēm. “Viņi atbrauca ne tikai uz savu bērnības un jaunības zemi, bet viņi atbrauca ar nolūku, lai šai vietai kaut kā palīdzētu. Viņi piedāvāja savu palīdzību dažādās jomās. Vadīja viņus visus Harro, viņš bija noorganizējis šo grupu. Viņš teica, ka ir grāmatizdevējs un ir ar mieru izdot grāmatu par Aizputi, ja ir kāds kas to uzraksta. Un tagad viņi visi skatās uz mani kā uz tādu, kas varētu uzrakstīt. Līdz tam nevienu grāmatu nebiju tādā virzienā rakstījusi, bet neērti atteikt. Tā tapa grāmata "Ceļvedis par Aizputi",” stāsta Mirdza Birzniece. Mirdza Birzniece ne tikai stāsta par pazīšanos ar brāļiem Harro un Arnoldu Hiršheidiem, bet stāstījumu papildina ar fotogrāfijām, vēstulēm, grāmatām un avīžu rakstiem, kas apstiprina viņas sacīto. Abiem brāļiem interesējis viss, kas saistīts ar Aizputi. "Viņš bija absolūts literatūras un grāmatniecības entuziasts. Viņš dzīvoja tikai grāmatai, un nevis jebkurai grāmatai, bet tieši Baltijas un baltiešu grāmatai. Viņš pēc kara Vācija nodibināja savu izdevniecību, kur izdeva baltiešu grāmatas vācu valodā un tur bija pieslēgts klāt liels antikvariāts. Tagad izdevniecības darbu turpina viņa dēls, kurš arī ir baltiešu grāmatniecības entuziasts. Ja meklējam vēsturiskus izdevumus, jāskatās Harro fon Hiršheida katalogā," atklāj Egils Levits. "Grāmatu draugiem šī izdevniecība un antikvariāts ir neizsmeļams krājums." Tāpat arī pētniekiem. Literatūrzinātniece Māra Grudule uz sarunu bija ieradusies ar lielu mugursomu, kurā bija saliktas dažādas Harro fon Hiršheida izdotās grāmatas, tomēr tās vienoja tuvināšanās saikne starp latviešiem un vāciešiem.

Wyobraź sobie taką oto sytuację - jest coś czego bardzo pragniesz. Bardzo pragniesz. I nagle dostajesz okazję przeniesienia się do przyszłości, widząc, czując i słysząc tym samym, że to czego tak bardzo chcesz stało się Twoją rzeczywistością. Masz to. Jest Twoje. I masz na to niezbite dowody. Świetnie. I co teraz? Teraz wracasz do tu i teraz. Jak się zachowujesz, jak się czujesz wiedząc, że to czego pragniesz teraz już jest Twoją rzeczywistością tylko rzeczywistość jeszcze tego nie wie? Jak się czujesz mając pewność, że to czego pragniesz będzie Twoje tylko czas musi Cię dogonić? Otóż pozwól, że powiem Ci jak się czujesz - czujesz spokój, pewność i rozluźnienie. "Why so serious?" A teraz, zamiast do przyszłości, przenosimy się do umysłu Arnolda Schwarzeneggera, który potwierdzi nam powyższą mapę. Arnold jest postacią wyjątkową - osiągnął wszystko we wszystkich dyscyplinach, za które się zabrał: sport, biznes, aktorstwo i polityka. Gość, który w kurwidołka w Austrii wspiął się na sam szczyt. Jak? Oto jak: "Kiedy widzę wielkich ludzi mówi do siebie: „Też tak mogę! Siła polega na tym, by się nie poddawać. Wszyscy posiadamy wielką wewnętrzną moc. Tą mocą jest WIARA W SIEBIE. Nim wygrasz, musisz postrzegać siebie jako zwycięzcę. I musisz czuć głód. Musisz pragnąć podbojów. Każde marzenie niesie ze sobą jakieś ryzyko, szczególnie ryzyko niepowodzenia. Ale mnie ryzyko porażek nie zatrzymuje bo nie można wiecznie przegrywać. Potrafię w pełni 'zafiksować' się na wizji tego, gdzie chcę być w przyszłości. Widzieć to przed sobą niemal tak wyraźnie, jak rzeczywistość. A potem ZACZYNAM MIEĆ TO USPOKAJAJĄCE UCZUCIE, że nie muszę już się więcej spinać, bo czuję, ŻE JUŻ TAM JESTEM. To tylko kwestia czasu. Działanie jest tylko fizyczną konsekwencją, przypomnieniem wizji, na której się koncentrujesz." Tyle od Arnolda a my teleportujemy się do Włoch epoki renesansu. Powstały tak wtedy dwa wielkie działa: w 1514 roku Machiavelli napisał działo wszech czasów - "Księcia". Książę to podręcznik mówiący o tym jak utrzymać zdobytą władzę. Podręcznik, który - gwarantuję - przerobili od deski do deski wszyscy głodni władzy i światowego panowania: Napoleon, Mussolini, Lenin czy Stalin, który trzymał ją przy łóżku... O ile jednak "Książę" jest książką o tym jak władzę utrzymać, w 1528 roku pojawia się książka o tym jak się na dworze takiego władcy utrzymać. Napisał ją Baldassare Castiglione a książka nosi tytuł "Dworzanin". A rasowy dworzanin epoki odrodzenia był jak James Bond: elegancja, maniery i pewność siebie w służbie dobra publicznego, zdobywanie przyjaźni i szacunku rządzących poprzez bycie autentyczną i niezastąpioną pomocą, osiągnięcia w sporcie i walce, umiejętność barwnego mówienia i zgrabnego pisania, flirtowania, grania i  tańczenia. A wszystko to - i tu pojawia się element łączący i najważniejszy - wykonywane bez napięcia, na luzie, jakby od niechcenia - słowem z NONSZALANCJĄ. https://youtu.be/WD_vWWp3nFU I to właśnie ta NONSZALANCJA, ten wysiłek bez wysiłku i wyniki od niechcenia, właśnie to jest najważniejszą i ukrytą bronią rasowego dworzanina: SPREZZATURA, czyli ukryta, tajemnicza siła, która stanowi źródło gracji, elegancji i lekkości, która czyni z dworzanina arystokratę próby najwyższej. SPREZZATURA to sztuka ukrywania sztuki, wysiłek włożony w ukrywanie wysiłku A tym samym, SPREZZATURA jest po naszemu NONSZALANCJĄ, która zgodnie ze słownikiem języka polskiego oznacza: "niedbały, swobodny a nawet lekceważący sposób zachowania się." Przy czym - nonszalancja o której będę mówił tutaj NIE znaczy olewactwa, ignorancji i wyjebania na świat. Oznacza osiąganie własnych celów poprzez usunięcie wroga największego - NAPIĘCIA... Każdy sportowiec i każdy psycholog sportowy powie Ci to samo: nic nie spieprzy wyników tak bardzo jak "staranie się". Staranie się powoduje napięcie. Napięcie powoduje staranie się. Niezależnie od tego gdzie jest punk wejścia - w staraniu się czy w napięciu - efekt jest ten sam: nie ufasz sobie,

Od lat fascynuje mnie to, jakie cechy mają ludzie naprawdę skuteczni - zarówno w kontekście biznesowym jak i osobistym. Często bardzo się różnią, ale parę rzeczy jest wspólnych. W miniony weekend udało mi się "zidentyfikować" kolejną taką wspólną cechę. WIELKĄ wspólną cechę, dodać należy. Podziękiwania za to należą się Gene'owi Simmonsowi, najbardziej zadziwiającej gwieździe rocka (lider KISS). Gotowi? NIESKRĘPOWANIE - tym KIM są, tym CZEGO chcą i tym JAK po to sięgają. Ci, którzy ze mną pracowali (i parę osób, które dostały ode mnie do testowego słuchania pierwszy produkt ZenJaskiniowca) wiedzą, że są dwa sposoby manipulowania społeczeństwem a więc i jednostką. Poprzez WSTYD (głównie kultury wschodu) oraz poprzez WINĘ (judeo-chrześcijański model domyślny). SKRĘPOWANIE - tym, że jesteś, tym kim jesteś, tym czego chcesz i tym, że w ogóle śmiesz chcieć, łączy w sobie oba te elementy. I wstyd i poczucie winy. W jeden ładny i paraliżujący węzełek, który zapewnia, że swoje jedyne życie spędzasz w skurczu i niedorozwoju. "CHCĘ WIĘCEJ!" brzmi niemal jak zbrodnia. Tak jakby bycie mniej i posiadanie mniej było jakąś wielką cnotą. Jakoś nie słyszałem, żeby kościół postanowił sprzedać Watykan i inne nieruchomości i rozdać kasę biednym. Za to zauważyłem, że powstają nowe świątynie. "Po czynach ich poznacie", tak to było? Bycie frajerem oznacza, że dbasz o czyjś interes bardziej niż o własny i/lub, że uważasz, że inni zadbają o Ciebie bardziej niż o siebie. Jesteś? Jesteś winien grzechu bycia frajerem? Jesteś winien kurczenia się dlatego, że ONI są ważniejsi niż JA? Jesteś winien niedorozwoju własnego, bo "nie wypada" i "bo co pomyślą" albo "kim ja jestem, żeby chcieć i osiągać?" Swoją drogą, kolejną wspólną cechą jest to, że ludzie sukcesu myślą w kategoriach: "Skoro mogli oni, to mogę i JA!" [bardzo dobra mantra swoją drogą, polecam]. Tak myślał na przykład Arnold, kiedy podziwiał innych ludzi sukcesu, co opisałem w poście o modelu Arnolda. Dla przypomnienia: Kiedy widzę wielkich ludzi mówię do siebie: "Też tak mogę!"  [patrz - wiara w siebie, nie stawianie innych na piedestale, afirmacja życia zamiast durnego pochylania głowy w poczuciu uniżenia]. Siła polega na tym, by się nie poddawać. Wszyscy posiadamy wielką wewnętrzną moc [JUŻ masz to co potrzebne, masz to pobudzić - nie zdobyć z zewnątrz!]. Tą mocą jest WIARA W SIEBIE [pamiętaj, że wiara nie wymaga dowodów, więc nie ma znaczenia co się działo kiedyś]. Nim wygrasz, musisz zobaczyć siebie wygrywającym. I musisz czuć głód [głód jest podstawą osiągnięć, ambicją albo chciwością - jak kto woli]. Musisz pragnąć podbojów [zwróć uwagę na język]. Każde marzenie niesie ze sobą jakieś ryzyko, szczególnie ryzyko niepowodzenia. Ale mnie ryzyko nie zatrzymuje [patrz - obraz siebie]. Nie można wiecznie przegrywać. Zatem pytania do siebie samego brzmią: Czy jesteś zafascynowany sobą? Czy wiesz, że możesz na siebie liczyć? Czy jesteś swoim największym fanem? Czy jesteś w biznesie bycia [tu podaj swoje imię i nazwisko]? Czy żyjesz tak, by minimalizować bagaż żalu i niespełnienia? Czy pamiętasz, że jutro może nie nadejść? Czy rozumiesz, że z miłości własnej WYNIKA OBOWIĄZEK działania na własną korzyść? Czy rozumiesz, że jeśli się kochasz, nie możesz się krzywdzić? Czy stawiasz interes korporacji, instytucji, POLMOS-ów, dealerów czy browarów ponad swój? Czy robisz tylko to co Cię wzmacnia a usuwasz to, co Cię osłabia? Czy patrzysz na to co inni ROBIĄ a nie na to co MÓWIĄ? Czy czekasz na zbawienie? Nie możesz po prostu przejść przez życie zostawiając rzeczy takimi, jakimi są. Wszyscy mamy możliwość dokonywania zmian i gdybym miał umrzeć już dziś, wiem, że uczyniłem świat lepszym. Życie jest zbyt krótkie by zajmować się czymś innym, niż urojonym przekonaniem o swojej własnej fantastyczności." - Gene Simmons TO CO UKRYTE, W KOŃCU STAŁO SIĘ JAWNE... Poznaj metody, które dają siłę najlepszym https://youtu.be/Nw7jwl7Q5Tg Ten program da Ci: POCZUCIE MOCY POCZUCIE KONTROLI

Można lubić Ayn Rand lub nie, ale sukces, który odniosła jest astronomiczny. Przypomina mi nieco historię Arnolda. Wyjeżdża z po-rewolucyjnej Rosji do USA - żadnych umiejętności językowych, żadnych konkretnych znajomości. Zupełnie inny kraj, zupełnie inna kultura. Nie zna angielskiego - więc postanawia zostać pisarką. Pierwsze scenariusze, potem powieści. Koniec końców - jest kultowa autorką i twórcą własnego nurtu filozoficznego (obiektywizmu). A teraz zobaczmy, co mówiła sama do siebie, żeby trafić tam, gdzie trafiła: Koncentracja! Naucz się doceniać działania i wysiłek. Zrozum, że ten rodzaj pracy jest specyficzny i wymaga specyficznego stanu umysłu, innego niż przy nic nie robieniu. Nie da się pisać robiąc jednocześnie coś innego. W końcu, żyjesz dla działania czy dla odpoczynku? Przestań się tak podziwiać - wciąż jesteś nikim. Musisz wiedzieć jak kontrolować swoje nastroje i umysł. Być panem absolutnym siebie samej i swojego umysłu. Jak chcesz przewodzić innym, skoro nie przewodzisz swojemu umysłowi? Sekret życia: masz być czystą siłą woli. Wiedzieć czego chcesz i robić to. Mieć świadomość, minuta po minucie, co robisz i dlaczego. Absolutna siła woli, absolutna kontrola. Wszystko inne poślij w diabły! Bądź tyranem - żadnych kompromisów z samą sobą. Rób wszystko totalnie (cała sobą). (...) Od teraz - żadnej myśli o sobie, myśl jedynie o pracy. Jesteś tylko maszyną do pisania. I nie przestawaj, dopóki autentycznie i szczerze wiesz, że więcej już nie możesz. Ayn Rand - The Journals of Ayn Rand. To jest zapis jej wewnętrznego dialogu - przelanego na papier. Notatka do siebie samej. A teraz powiedz mi - brzmi jak ktoś, kto w życiu szuka równowagi? Kto szuka balansu - cokolwiek by to miało znaczyć? Kto postanawia poczekać, aż pojawi się motywacja albo posłuchać Tony Robbinsa? Kto, jak przystało na artystę "nawiązuje bliższy kontakt ze swoją emocjonalną stroną istnienia"? Jak ktoś, kto stosuje 4-ro godzinny tydzień pracy? Bo dla mnie brzmi jak ktoś, kto idzie na wojnę. Dla mnie brzmi jak ktoś, kto nie bierze żadnych zakładników. Jak ktoś, kto pali mosty i wszelką drogę odwrotu. Nie znam nikogo, powtarzam, nikogo, ani osobiście ani z lektur, kto wybił się ponad przeciętność szukając równowagi i spokoju. Nie znam i nigdy nie poznam, bo to niemożliwe. "Życie jest po to, by się cieszyć każdą chwilą", "Nie pracuj tak ciężko, bo się wypalisz", "Zachowujesz się jakbyś miał obsesję, to nie jest normalne". No jasne, że nie jest. Bo tylko nieliczni są wybitni, więc jak można mierzyć ich miarą miernot i przeciętniaków? Jeśli otaczający Cię ludzie nie mówią, że coś z Tobą nie tak, że zachowujesz się nienormalnie, że masz obsesję - to znaczy, że Twoje myślenie i działanie jest przeciętne. Jeśli Cię chwalą - masz pewność, że jesteś im równy. Jeśli Cię rozumieją - marnujesz potencjał. Przeczytaj jeszcze raz słowa Rand - czy widzisz tu gdzie użalanie się nad sobą? Widzisz poszukiwanie relaksacji? Zen? To jest jeden z największych błędów jaki robią ludzie starając się zarządzać swoim stanem emocjonalnym. Szukają spokoju czy relaksacji zamiast zwiększać odporność na presję, strach, krytykę czy konfrontację. Szukają ucieczki zamiast zaprawiać się w boju. Im bardziej łakniesz bezpieczeństwa, tym mniejsza szansa, że je odnajdziesz. Osłabniesz i zesrasz ze strachu w samym wyczekiwaniu. Zeżre Cię niepokój. No ale dobrze, powiesz, ale ona miała cel, miała ambicje - a ja nie mam. A ja Ci powiem, że nie wierze. I że wierzę w to, że jesteśmy gatunkiem zdobywców i odkrywców (spójrz na małe dzieci - jakie są ekspansywne). Że większość dzisiejszych neuroz  i rozpieprzenia wynika z tego, że żyjemy zbyt bezpiecznie. Że żyjemy za bardzo głową. Że intelektualizujemy emocje, zamiast je czuć. Czuć je to dla nas za mało - musimy je oceniać. Dodajemy warstwy - zamiast zauważyć, że czujesz strach, "wiesz", że czujesz i że strach jest zły, więc źle, że go czujesz, więc "musisz" źle czuć się z tym, że go czujesz,