Podcasts about Mija

El primer ministro de Rusia, Mijaíl Mishustin, anunció que el Gobierno aprobó un plan integral para el desarrollo de asentamientos en la región ártica. En este contexto, el ministro de Relaciones Exteriores de Rusia, Serguéi Lavrov, manifestó su inquietud ante los planes de la OTAN para aumentar su presencia y operaciones en el Ártico.

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień”, czyli przegląd najważniejszych politycznych wydarzeń tygodnia; ponad 500 wystawców, blisko tysiąc pisarzy, poetów, ilustratorów i dziesiątki tysięcy czytelników - w Krakowie trwają 28. Międzynarodowe Targi Książki; podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pieniądze będą zbierane na leczenie chorób układu pokarmowego u dzieci; Monika Przypkowska, kuratorka wystawy na Zamku Królewskim w Warszawie o najnowszej ekspozycji „Niech nas widzą! Wizerunek, strój, ciało”. Zapraszamy do słuchania!

Nobela prēmija fizikā šogad piešķirta atklājumiem kvantu mehānikā. Atzinību saņēma zinātnieki Džons Klārks, Maikls Devorets un Džons Martiniss par makroskopiskā kvantu tuneļefekta atklāšanu un enerģijas kvantēšanu elektroniskā shēmā. Nobela prēmijas komiteja norādīja, ka jau šodien daudzas tehnoloģijas darbojas ar kvantu mehānikas palīdzību un zinātnieku darbs bruģē ceļu kvantu skaitļotāju attīstībā. Par to saruna ar kvantu fiziķi, Latvijas Universitātes tenūrprofesoru Vjačeslavu Kaščejevu, matemātiķi, Latvijas Universitātes Eksakto zinātņu un tehnoloģiju fakultātes profesoru Andri Ambaini un Latvijas Universitātes Ķīmiskās fizikas institūta vadošo pētnieci Guntu Kunakovu. Bet Nobela prēmija ķīmijā piešķirta par jaunas molekulu arhitektūras radīšanu Japāņu zinātnieks, Kioto universitātes  profesors  Susumu Kitagava, ķīmijas profesors no Austrālijas Ričards Robsons un palestīniešu izcelsmes ķīmiķis  Kalifornijas universitātes profesors Omārs Jaghi šogad saņem Nobela prēmiju ķīmijā par jaunu molekulārās arhitektūras veidu jeb metālorganisko struktūru attīstīšanu. Šie zinātnieki ir radījuši konstrukcijas molekulārā līmenī ar lielu ietilpību, jeb tādiem kā plauktiem, kur brīvi var plūst gāzes un citas vielas. Un šim izgudrojumam ir plašs praktiskais pielietojums, piemēram, to var izmantot, lai iegūtu ūdeni no tuksneša gaisa, uzglabātu toksiskas gāzes vai attīrītu ūdeni no piesārņojuma. Kā  tās izskatās dabā, kad mums ir jāiedomājas zupas karotes izmēru konstrukcija ar futbola laukuma ietilpību, to palīdz saprast Latvijas Universitātes  Medicīnas un dzīvības zinātņu  fakultātes asociētais profesors Artis Kinēns.   Par iedvesmojošu grāmatu stāsta radiācijas ķīmiķe Gunta Ķizāne. Zinātniece atzīst, viņas dzīve svarīga ir Džona Viljama Trantera Spinksa un Roberta Džeimsa Vuda grāmata "Ievads radiācijas ķīmijā" (John William Tranter Spinks, Robert James Woods "An Introduction to Radiation Chemistry"), kas mudinājusi izvēlēties darba virzienu savā dzīvē.

Podcast Eli Suli LA IDOLATRIA DE MIJA _LA PERFECCION DEL YEHUDI ES SU IMPERFECCION Conferencia

LA IDOLATRIA DE MIJA “LA PERFECCION DEL YEHUDI ES SU IMPERFECCION” by Eli Suli

W audycji: magazyn "Mija tydzień" czyli przegląd najważniejszych politycznych wydarzeń tygodnia. W Wilnie po raz 31. rozstrzygnięty został konkurs "Najlepsza szkoła, najlepszy nauczyciel". Biorą w nim udział szkoły polskie na Litwie. Inicjatywa promuje polską oświatę i wyróżnia najlepszych polskich pedagogów, którzy pracują w tym  kraju. Pasjonująca historia Hipolita Wawelberga, finansisty i filantropa, który w 1898 roku założył Fundację Tanich Mieszkań, tworząc pierwsze w Warszawie nowoczesne osiedle dla robotników. Kolonia Wawelberga oferowała mieszkańcom szkoły, łaźnie, punkt lekarski i sale zabaw, łącząc funkcje mieszkaniowe i społeczne. Rozmawiamy o tym z Andrzejem Chybowskim, prezesem Stowarzyszenia Mieszkańców i Przyjaciół Kolonii Wawelberga. Naszym gościem jest Małgorzata Grąbczewska, dyrektorka Instytutu Polskiego w Paryżu. Zachęcamy do słuchania!

Raidījuma uzmanības fokusā Tuvie Austrumi un Amerikas vidienē, mazliet pievēršoties arī Madagaskarai. Protams, runājam par Gazu, kurai šajās dienās ir pievērsta praktiski visas pasaules uzmanība. 13. oktobra rītā saskaņā ar noslēgto vienošanos tika atbrīvoti visi vēl dzīvi esošie ķīlnieki, ko "Hamās" bija sagrābis pirms diviem gadiem. Nav šaubu, ka tas ir arī liels ASV prezidenta Donalda Trampa nopelns, un pats Tramps nepārprotami pirmdien baudīja savus slavas mirkļus. Viņš ieradās Izraēlā, kur viņu gaidīja kā nacionālo varoni. Tajā pašā laikā politiskie eksperti piesardzīgi vērtējumos, cik ilgstošs un noturīgs pašreizējais miers būs. Ja Izraēlā Trampu novērtē kā miera nesēju, tad ir valstis, kur tagad ASV uzskata par potenciālu drīzu kara izraisītāju. Venecuēla nopietni gatavojas ASV iebrukumam. Par Venecuēlu jārunā arī vairāku citu iemeslu dēļ, arī piešķirtās Nobela Miera prēmijas dēļ, kuru nesen saņēma nevis Donalds Tramps, kurš to ļoti iekāroja, bet gan Venecuēlas opozīcijas līdere. Aktualitātes komentē Latvijas Radio Ziņu dienesta žurnālists Rustams Šukurovs, Ģeopolitikas pētījumu centra vecākais pētnieks Jānis Kažociņš un Latvijas Ārpolitikas institūta pētnieks, RSU docētājs Toms Rātfelders. Sengaidītais (pus)miers 8. oktobrī Izraēlas valdības un organizācijas „Hamās” pārstāvji vienojās par karadarbības pārtraukšanu, balstoties Savienoto Valstu prezidenta Donalda Trampa izvirzītajā miera plānā. Dienu vēlāk šo vienošanos akceptēja Izraēlas ministru kabinets, pēc kam 10. oktobrī iestājās uguns pārtraukšana un sākās ķīlnieku atbrīvošanas process. 13. oktobra rītā, uzrunājot Izraēlas parlamentu Knesetu, ASV līderis pasludināja kara beigas, lai gan saprotams, ka runa pagaidām ir tikai par trauslu pamieru. Izraēlai nozīmīgākais rezultāts ir pēdējo divdesmit izdzīvojušo 2023. gada oktobrī sagūstīto izraēliešu atbrīvošana, kas notika pirmdienas rītā. Neatdoti paliek vēl divdesmit astoņu gūstā bojāgājušo ķermeņi. Pretī teroristiskā organizācija saņem gandrīz divus tūkstošus no Izraēlas cietumiem atbrīvotus palestīniešus, tai skaitā 250 ar mūža ieslodzījumu notiesātos. Pēc piektdien notikušās uguns pārtraukšanas un Izraēlas paziņojuma, ka iedzīvotāji var droši atgriezties Gazas pilsētā, sākusies intensīva bēgļu kustība uz pamatīgi izpostīto anklāva lielāko centru. Pirmajā noregulējuma posmā Izraēla piekritusi atvilkt savus spēkus no četrdesmit septiņiem procentiem Gazas joslas platības; nākamajos divos posmos paredzēta turpmāka atvilkšana, galu galā paturot savā kontrolē apmēram 15 procentus teritorijas – drošības perimetru, no kura izraēlieši aizies tad, kad tiks atzīts, ka no Gazas joslas vairs neizriet nekādi teroristisku uzbrukumu draudi. Līdz ar uguns pārtraukšanu kara izpostītajā teritorijā intensīvi sākusi ieplūst palīdzība – ne vien pārtika,  medikamenti un pirmās nepieciešamības preces, bet arī materiāli un tehnika gruvešu novākšanai un infrastruktūras atjaunošanai. Nākamais punkts prezidenta Trampa Tuvo Austrumu vizītes maršrutā bija Šarmalšeihas kūrorts Ēģiptē, kur 13. oktobrī uz Gazas miera konferenci bija pulcējušies ap trīsdesmit valstu un starptautisko organizāciju vadītāju. Bez nozīmīgāko Rietumeiropas, Persijas līča un dažu citu ietekmīgu pasaules nāciju vadītājiem, tāpat ANO ģenerālsekretāra, Eiropadomes prezidenta un Arābu līgas ģenerālsekretāra, piedalījās arī tādi, varētu teikt, negaidīti starptautiskā procesa dalībnieki kā Armēnijas un Ungārijas premjerministri, Azerbaidžānas un Paragvajas prezidenti. No aicinātajiem samitu ar savu klātbūtni nebija pagodinājis Izraēlas premjers Netanjahu, kā iemeslu minot attiecīgajā dienā atzīmējamus nozīmīgus ebreju garīgos svētkus, un Irānas vadītāji, paziņojot, ka nevar piedalīties kopīgā pasākumā ar tiem, kuri nesen militāri uzbrukuši viņu valstij. Samitā apspriestais Trampa divdesmit punktu Gazas miera plāns paredz joslas demilitarizāciju, tur izvietojamus starptautiskus stabilizācijas spēkus un pagaidu pārvaldes institūciju. Domājams, līdzšinējiem Gazas saimniekiem – teroristiskajam grupējumam „Hamās” – šai sakarā ir no samita rīkotājiem diezgan atšķirīgs viedoklis. Miera prēmija un „lielgaballaivu politika” 10. oktobrī Norvēģijas Nobela komiteja darīja zināmu savu lēmumu piešķirt šī gada Nobela Miera prēmiju Venecuēlas opozīcijas līderei Marijai Korinai Mačado. Nu jau ceturtdaļgadsimtu viņa ir opozīcijā savas dzimtenes valdošajam režīmam – vispirms Ugo Čavesam, pēc tam viņa varas mantiniekam Nikolasam Maduro. Kulmināciju šī pretstāve sasniedza 2023. gadā, kad viņa pieteica savu kandidatūru 2024. gada Venecuēlas prezidenta vēlēšanām. Valdošais režīms aizliedza opozicionārei kandidēt, viņas vietā startēja venecuēliešu politikas veterāns un diplomāts Edmundo Gonsaless. Lai arī opozīcija iesniedza aptauju rezultātus, kas apliecināja tās kandidāta uzvaru, varas kontrolētā Nacionālā vēlēšanu padome pasludināja par uzvarētāju Maduro. Kopš šīm vēlēšanām Marija Mačado spiesta slēpties, baidoties no režīma izrēķināšanās. Līdz ar Nobela komitejas lēmumu noslēgusies arī intriga par iespējamu prēmijas piešķiršanu Donaldam Trampam, kurš to faktiski pieprasīja, darbinādams šai sakarā arī politiskā spiediena sviras. Tomēr tiek lēsts, ka Baltā nama saimnieka ambīciju izpaudumiem bijusi ietekme uz komitejas izšķiršanos. Mačado ir Trampa dabiska sabiedrotā Vašingtonas pašreizējā politiskajā kursā pret Karakasu. Diktators Maduro allaž ir bijis prezidenta Trampa neieredzēts, pie tam tagad par vadmotīvu šai attieksmei kļuvušas apsūdzības narkotiku iepludināšanā Savienotajās  Valstīs. Kopš septembra sākuma amerikāņu jūras spēki uzsākuši t.s. narkolaivu medības Karību jūrā, nogremdēti nu jau vismaz septiņi peldlīdzekļi, nogalināto skaits tuvojas trim desmitiem. Tiek izteiktas versijas par to, ka šīm akcijām varētu sekot citas ar citu bruņoto spēku veidu iesaisti. Par to, cik pamatotas ir apsūdzības narkotiku transportēšanā, grūti spriest, taču nepārprotami tā ir Savienoto Valstu spēka politikas demonstrācija reģionā. Tā nu venecuēliešu opozicionāre Mačado netieši kļuvusi par Donalda Trampa „jaunās lielgaballaivu politikas” atbalstītāju. Sagatavoja Eduards Liniņš.  

To historia niezwykle trudnej miłości do kolarstwa. Skrytych pragnień, marzeń. Co kilkaset kilometrów z rezygnacją przerywana i pisana od nowa. Pełna niepowodzeń, bólu, odrzucenia. Jest identyczna jak Twoja. Dziś Różni nas jedynie etap. Niektórzy są u początku tej trasy. Inni w połowie. Ktoś spotyka mnie będąc ze mną koło w koło lub to ja jestem za Tobą. To nieistotne. Najważniejsze, że jesteś na niej. Jesteśmy. Moja trasa rozpoczęła się w 2016 roku, 99 000 km temu. To pięć beznamiętnych cyfr. Liczby nie mają emocji, choć zawsze kusi, by przez ich pryzmat szafować oceny. Dla mnie były one wówczas kluczowe. Kluczową liczbą było 109. Tyle kilogramów. Z nimi miałem okazję już biegać testując pierwszy swój zegarek sportowy. Wtedy każdy rodzaj aktywności był dla mnie błogosławieństwem. Po 4 latach walki z codziennymi napadami paniki okazało się, że bieganie z nadwagą jest na tyle męczące, że ich nasilenie się zmniejszyło. Częstotliwość także uległa ograniczeniu. Jedynie dokuczał mi ból i frustracja, bowiem utrzymanie 6 minut na kilometr było trudne. Do tego kolana. Plecy. Dwie śruby w stawie skokowym ograniczające ruchomość proszące się o chirurgiczne usunięcie. Nawet to relacjonowałem na swoim zupełnie innym kanale, na ktorym działałem od 2008 roku Pozbycie się srubek pomogło. Pozwoliło biegać pewniej. Jednak nie szybciej. Lubiłem bo, jednak więcej jak 10 km było poza moim zasięgiem. Serce chce, stawy nie. Operowana noga tym bardziej. Z resztą do dziś muszę respektować ograniczenia biegowe wynikające z tej kontuzji. Nie powinienem biegać jednorazowo więcej niż 15 km. To oznacza, że do końca życia nie zrobię maratonu, nie będę mógł biegać po plaży, ani nie wystartuje w runmagedonie. To syndrom zerojedynkowy. Albo mogę wszystko albo to bez sensu. Był piękny lipcowy wieczór po upalnym dniu. W powietrzu. Wjechałem po całym dniu do garażu w którym wśród opon zimowych stał przyprószony kurzem rower. Stał tu kilka lat. Otrzymałem go w prezencie w zamian za pomoc w nakręceniu wideo promocyjnego. Wyciągnąłem z bagażnika kompresor. Napompowałem opony i po prostu wsiadłem. Przejechałem 700 metrów i udało mi się utrzymać na tym dystansie 20 km/h. Poczułem się jakbym miał 12 lat. Tyle, że przez te 18 lat nieco się zmieniło. Stałem się sfrustrowanym, zmęczonym życiem paczkiem czerpiącym radość jedynie z jedzenia oraz każdego poranka gdy nie mam objawów nerwicy somatycznej. Dotarłem do najbliższej stacji na której pochłonąłem litr wody. Następnego dnia zrobiłem to samo. Jednak denerwował mnie fakt ograniczeń moich opon. Co to znaczy 3 atmosfery. Zamówiłem nowe. Dostosowane do wyższego ciśnienia i łyse. One pomogły. Było lżej. Dojechałem na nich z Konstancina do wsi Gassy. To był kolejny z tych ciepłych i pogodnych wieczorów z przenikliwymi promieniami złotej godziny. Minął tydzień i zadzwoniłem do przyjaciela Karola prowadzącego sklep rowerowy w Bydgoszczy. Tak stałem się właścicielem roweru za 4000 zł. Aluminium. Tiagra 2×8. Ale za to opony które mogę napompować do 8 atmosfer. To była moja ówczesna fetysz. Ciśnienie i prędkość. Prędkość, która wzrosła. W jeden dzień. Trasa Piaseczno – Obory ze średnią 30 km/h. Byłem potwornie zmęczony. Moje czarne spodenki biegowe stały się białe. Kryształy soli były na czubku nosa, włosach. Trasa okupiona była dwudniową rekonwalescencja tyłka, ud, pleców, nadgarstków, szyi. Ale w głowie czułem niesamowitą ekscytację, która na wiele godzin zajęła moje myśli i przekierowała je z hipochondrii na rower. Na problemy, które mnie nawiedziły. Największym z nich było siodełko. Kupiłem spodenki kolarskie z wkładką bez szelek, bo uważałem, że szelki to abstrakcja w połączeniu z moją figurą. To nie pomogło. Każdego dnia jeździłem i nasłuchiwałem bólu. Czasem tak silnego, że chciałem wyć. Pojawił się także stan zapalny skóry. To był etap zapisany wersalikami TO BEZ SENSU Wziąłem oddech. Kupiłem siodełko. Poszedłem do jednego z dwóch ówczesnych warszawskich fitterow. To nie pomogło. Jednak każdego jednego dnia jeździłem. Próbowałem sobie udowodnić, że dam radę. Nie poddam się, bo udowodniłbym sobie słabość. Nie jestem dzielny ani uparty, bo jestem bohaterem. Robię to z niskiego poczucia własnej wartości. Musiałbym samemu sobie powiedzieć, że zakup szosy to był zły pomysł. Założyłem nowy kanał na YouTube, o rowerach. To był wrzesień 2016. Zaraz będzie 10 lat. Mijały miesiace, zmieniałem siodełka, byłem w trzech województwach różnych speców od pozycji. Nic to nie dawało. Mimo to jeździłem, choć więcej jak 20 km to było wyzwanie. Polubiłem nawet to cierpienie. Ten stan kompletnego wykończenia za każdym razem gdy chorobliwie próbowałem udowodnić sobie, że ból przejdzie a ja osiągnę 30 km/h średniej. Tak chylił się ku końcowi pierwszy sezon. Zbiegiem okoliczności trafiłem na nową grupę na fb – ZWIFT Polska. Zauważyłem tam dziwne urządzenia do treningu w domu. Wziąłem swoją przepoconą kartę kredytową i poszedłem do Decathlonu. Kupiłem trenażer. Zainstalowałem swifta. Uznałem, że jest beznadziejny i drogi. Przesiadłem się na aplikacje do jeżdżenia po trasach wideo. Po Nicei i Belgii. W belgi trafiłem na jedyny obecny tam podjazd 10%. Skonałem. Trenażer się zablokował i nie byłem w stanie pedałować. Okazało się, że trzeba wymienić oponę. Okazało się, że z garażu w którym leżał mój pierwszy rower jest też zapyziały wiatrak. Przynooslem go. Zorientowałem się, że w profilu aplikacji po uwagę brana jest także waga. Nie była uzupełniona. Zastąpiłem domyślne 75 kg na 103. Znów postanowiłem pojechać na te górę 10%. Znów trenażer się zepsuł. Musiałem rozejrzeć wiele for by się dowiedzieć jak rozwiązać ten problem. Okazało się, że na trenażerze należy zmieniać biegi. Następnego dnia zacząłem używać przerzutek. Mimo to nie udało się dojechać na szczyt ten trasy. Po kolejnym tygodniu dojrzałem na opakowaniu, że mój trenażer sulymuluje maksimum 6 procent. Tak wróciłem na ZWIFT. Na wiosnę znów zadzwoniłem do przyjaciela że sklepu rowerowego w Bydgoszczy. Kupiłem nowy rower. Lżejszy. Karbonowy. By był bardziej karbonowy. To nie pomogło. Ból, walka o każdy kilometr. Znalazłem jednak siodełko z dziurą w środku, które troszkę odciążyło kroczę. Musieliśmy jednak podnieść i odwrócić mostek. Drugi mój sezon na rowerze to także pierwsze ustawki. Pierwsze zdjęcia. O tutaj jestem w majtkach, które założyłem pod spodenki. A tutaj kryształy. Ja tutaj, w 2018 roku nic nie rozumiałem. Nie widziałem dysonansu pomiędzy moim rowerem a wagą. Wiem, to nie jest dramatu. Tutaj nie widać otyłości, bo nie mam klasycznego brzucha. Zawsze byłem równomiernie ulany. Jedni mają chude nogi i ręce i większość rezerw zlokalizowanych wokół pasa. Inni jak ja mają tłuszcz wszędzie. To gubi. Wyglądasz z daleka niby normalnie, a w rzeczywistości wieziesz na każdym kilometrze 10 butelek wody 1.5 litrowej. Najbardziej symboliczne jest to zdjęcie z lipca 2017. Aż trafiło do mojej książki. Zrobił mi je Michał. Za co dziękuję. Pozwoliło mi ono spojrzeć z innej perspektywy. Z perspektywy, która oddaje dysonans pomiędzy mną a rowerem, którego nie widać. Od tego spotkania i wspólnej jazdy do Nowego Dworu Mazowieckiego. To był moment kumulacji. Mijało pół roku od momentu założenia tego kanału. Zaczęło się pojawiać coraz więcej głosów na temat mojego wyglądu. Jednak ignorowałem to. Mówiłem sobie, że w mojej poprzedniej branży złych słów jest zdecydowanie więcej. Jednak podczas jednego z gorszych dni ta gruba skóra stała się cieńsza. Opanował mnie wstyd. Pierwszy raz poczułem go tak dobitnie. To była kumulacja złych emocji. Obraziłem się na YouTube i postanowiłem z dnia na dzień. Musiałem zrobić bolesny rachunek sumienia. Czemu piję po każdym rowerze piwo. Czemu codziennie wieczorem jem słodycze? Dlaczego przeliczam kilometry na kostki czekolady i paczki chipsów. 8 lipca 2017 wziąłem się w garść. Oto zdjęcie pierwszego talerza. Jadłem tylko warzywa, kasze, kefir i jabłka. Do tego wyłącznie woda. Każdego dnia szedłem normalnie na rower. Robiłem 30 kilometrów na czas przez 3 dni w tygodniu. W weekend długi tlen. Szaleństwo, oddające mój charakter. Wszystko albo nic. Przez pierwszy tydzień wyłem na myśl o tym, że po pracy i po treningu nie zjem nic słodkiego. Nie kupię piwa. W tym okresie robiłem najszybsze zakupy w swoim życiu. Wiedziałem, że nie mogę przejść przez alejkę że słodyczami. Wchodzę. Na start pakuję jabłka. Na na warzywach rukolę. Obok zamrażarki i z nich biorę wszystko. Wszystkie możliwe mrożone zupy, marchewkę z groszkiem. Buraki, szpinak, fasolkę. Obok kasza gryczana w woreczkach. Vis a vis są pestki. Słonecznik i Pini i dynia. Dochodzę do lodówek, ale tak, żeby nie patrzeć na sery i serki. Porywam 6 litrów kefiru i od razu do kasy. Tak wyglądał mój posiłek każdego dnia. Nie złamałem się ani razu. Głownie dzięki temu, że miałem dobrze dobrane antydepresanty, było wyjątkowo ciepłe lato i udało mi się przełamać najtrudniejsze 21 dni. Po tych tygodniach wpadłem w nowy rytm. Udało mi się zerwać z uzależnieniem od cukru i soli. Dopiero też w tym momencie zobaczyłem, że waga drgnęła. Zjechałem o 4 kilogramy. Po miesiącu z jeszcze większą satysfakcją w restauracji prosiłem tylko o dwie sałatki bez sosów oraz dwie zupy. Nie wiem ile miałem deficytu energetycznego, bo jeszcze nie było aplikacji na telefon, które tak dokładnie by to oceniały. Jednak z perspektywy oceniam, że nie dojadałem około 1000 kcal każdego dnia. To zdjęcie spodni po 2 miesiącach. Dalej jeździłem. Niesamowicie się wkręciłem. Zrobiłem kolejne korekty ustawienia mojego roweru. Tego dnia okazało się, że straciłem już 6 kilo. Moje ciało proporcjonalnie traciło na obwodach. Okazało się, że mogę mieć już nieco niżej kierownicę. We wrześniu już zacząłem powoli wymieniać swoją garderobę, bo okazało się, że choć ja tego nie widzę, to zaczynam wyglądać jak przyodziany w strój po starszym bracie. Nawet odzież motocyklowa poszła na wymianę. 11 września 2027 moja twarz zaczęła przypominać tę obecną. Niesamowicie schudłem na policzkach. W międzyczasie były też wyjazdy służbowe. Gdy byłem odcięty od roweru brałem buty i czepek. To Barcelona i kolega, który śmieje się z mojej kolacji. Musiałem tak robić. Zapychać się warzywami i owocami. To jest 30 września. Nowy trenażer, nowe FTP, wciąż na diecie. Wciąż unikając chodzenia po sklepie. 3 grudnia już warzyłem 81,7 kilogramy. Jeszcze 2 do celu. Nowa koszula, pierwszy McDonalds – wraz z warzywami bez kury z podwójnymi warzywami. Pierwsze badanie u byłego trenera z siłowni, który po pół roku mnie nie poznał. Po tym czasie badania krwi. Zniknął nadmiar cholesterolu. Leukocyty spadły, rozjechały się czerwone krwinki, bo całkowicie przez przypadek przez pół roku byłem wege. Zgodnie z zaleceniami lekarza, raz w mięsiącu mięso. Wątróbka. Smażonego nie miałem w ustach od czerwca. Od czerwca trzymam się także wewnętrznej rozpiski treningowej. Gdy zimno, leje i wieje odpalam Zwifta. Pierwszy kieliszek alkoholu wypiłem 2 stycznia. Ta szklanka mnie zmiotła z planszy tak bardzo, że uznałem, że chyba lepiej mi bez tego. Tak tkwiłem w fanklubie kefiru. To jest mój test FTP z 8 stycznia 2018 przy 80 kg. Mogłem wrócić do delikatnego zwiększenia limitu kalorycznego, choć okazało się, że teraz spoczynkowo potrzebuję ich dziennie 2200 zamiast wcześniejszych 3000. To znaczy, że mogę więcej jeść i nie tyć, jednak tylko trochę więcej, a nie tyle co wcześniej. 12 lutego 2018 wyjechałem na tydzień by obiecać sobie, że nawet w delegacji umiem się trzymać. 24 lutego były moje pierwsze wirutialne zawody na Zwift. Nigdy się tak nie spociłem. Na tym smutnym zdjęciu, po nieudanym spotkaniu służbowym mam 79 kilo. 10 marca wyszedłem pierwszy raz na zewnątrz po zimowej przerwie. Nie wierzyłem w to jak jestem szybki pod górkę i na segmentach. Pojechałem główną drogą z Konstancina do Kalwarii i z powrotem bez zatrzymywania się. Zrobiłem personal rekord tej trasy. Nie byłem w stanie długo uwierzyć w to jak ogromną różnicę daje te 25 kilo. Okazało się, że nie boli mnie tyłek, ani ręce. Jedynie co mi dokucza bez powłoki tłuszczowej to zimno. Jakbym nie miał jeszcze jednej warstwy odzieży. Bardzo wzrósł mi też vo2 max liczony przez Garmina. Czy to dokładne czy nie, było widać przełom. Umówiłem się na ostatni już w moim życiu Fitting. Usunęliśmy wszystkie podkładki pod mostkiem by być mniej zakompleksionym. Pierwszy raz ogoliłem nogi 2 kwietnia 2018. To był etap na którym oderwałem się na moment od ziemii. Zacząłem trochę w siebie wierzyć. Zachłysnąłem się samym sobą oraz słowami, które wówczas czytałem pod swoimi filmami. Było nieco niedowierzania, bo wizualnie naprawdę byłem ciężki do rozpoznania. Sporo też w sieci jak i w realu słyszałem pytań czy nie jestem chory. Czy wszystko że mną jest w porządku. Każdy YouTuber ma swoim życiu taki okres gdy odlatuje. Ja w tym momencie byłem odleciany. Uważałem, że wiem już wszystko oraz mam wyłączność na wiedzę. Być może uważałem się za lepszego. Do czasu. Do tych zawodów. Dojechałem sam, w dodatku zdyskwalifikowany. Niesamowicie wpłynęło to wówczas na moją pewność siebie. To był taki plask z liścia w twarz. Potrzebne by zejść znów na ziemię. Nabrania pokory. Do siebie, do ludzi. Wytłumaczenia sobie samemu, że liczby i waga to nie wszystko. To czego doświadczasz jest potrzebne. To kara za brak pokory. To był rok w którym zmieniłem narrację na swoim kanale z lepszego na równego. 27 maja pierwszy raz ktoś powiedział, że mnie kojarzy. To ten Pan. Ten okres był niesamowity w moim życiu. Zauważyłem, że czuję się nie tyko fizycznie mocniejszy, ale także psychicznie. Zwróciłem uwagę na to, że nawet gdy jest lepiej to nie mam prawa nawet wewnątrz samego siebie, po cichu wywyższać się względem kogokolwiek. Nie chcę zostać kiedyś bufonem, Panem z YouTube, którego jedynym sukcesem jest to, że oddycha i schudł. Nie bądź nauczycielem. Bądź przyjacielem. Bądź sobą, Człowiekiem. Bez maski. Na tym etapie już regularnie zacząłem brać udział w zawodach. Zapisywałem się na nie, by mieć stałe bodźce i małe cele. By wreszcie dojechać z peletonem, albo dobiec. Na bieganiu też poczułem ogromna różnicę. Inne tempo, inne tętno. Inne czasy. 5 km już nie męczy, a mogę zrobić nawet 10. Zacząłem jeździć w góry. Zaliczyłem pierwsze 100 km po świętokrzyskim. Dostałem pierwsze zaproszenie na event branżowy jako Pan z YouTube. Jednak nikt nie chciał że mną działać w sposób komercyjny. Dobiłem też do momentu w którym mogłem bez przeszkód robić rocznie od 10 do 15 000 kilometrów rocznie, choć nadal dla niektórych to niedużo. Dla mnie wówczas był to absolutny kosmos. Tak jest do dziś, gdy porównuję siebie do wersji Leszka z początku. To jest moja druga w życiu sesja zdjęciowa. A to pierwszy spot, który wyprodukowałem do swojego portfolio, choć nikt go nie zlecał i nikt nie płacił. W listopadzie 2018 znów odezwała się lewa noga. Kontuzja biedowa na skutek przeciążenia, przypominająca mi o moich ograniczeniach. Zakaz biegania na 4 miesiące. Ale ten czas poświęciłem dzięki temu na rozwój formy na trenażerze. Nadal trzymałem nowy model żywieniowy oraz 79 kilo wagi walcząc teraz o lepszą wydolność. Robiłem to jeżdżąc po wirtualnych górach na Zwift. Mieszkając wówczas w Warszawie, jedyną okazją do wspinaczki był trenażer. Pojawił się także pierwszy trener, który rozpisał każdy trening dzień po dniu, sprawiając, że te 7 lat temu byłem w stanie podjechać Alpe Du Zwift w 50 minut. Pobić ten czas udało mi się dopiero w 2023 roku. Tak, bo spektakularnym przyroście formy po redukcji masy i po pierwszych dwóch latach rozwoju przychodzi załamanie. Masz 85% formy, a poprawa o te kolejne 15 procent staje się wykładniczo trudne. Każdy jeden wat czy kilometr na godzinę jest trudniejszy do osiągnięcia. Byłem tym rozczarowany. Ogółem przełom 18 i 19 roku był trudny. Musiałem przyjmować wyższe dawki SSRI, po wcześniejszym zmniejszeniu. Połączyło się to z momentem zwątpienia w dietę. Zaczęły znów pojawiać się słodycze. Najpierw raz w tygodniu, potem trzy. Oczywiście wciąż trenowałem, jednak przeddzień pierwszego w moim życiu duathlonu zorientowałem się, że przekroczyłem moje wcześniej wywalczone 80 kg. Dwa ilo. Smutek i słodycze. Czy to przypadkiem nie koreluje że sobą? Start nowego sezonu był dla mnie momentem walki o powrót do rytmu z którym na moment zerwałem. Podwójna walka, bo z depresją, która siedzi Ci na karku i dociążą, mocno trzymając Cię na poziomie gruntu, próbując wbić w ziemię. Weryfikując Twoje przeświadczenie, że można żyć na linii wiecznie wznoszącej. Rumia płacz Przełomowym dla mnie momentem na YouTube był 5 lipca 2019. Po tym filmie zrozumiałem, że nie liczy się ilość filmów, tylko jakość. Od tego momentu publikuję raz w tygodniu, ale materiały lepsze. Lepiej zmontowane. Takie, którym poświęcam 10 roboczogodzin a nie dwie. Naprawdę, wcześniej poświęcałem temu dwie. Prowadząc jednocześnie trzy kanały. Doszedłem do wniosku, że mogę na raz zając się tylko jednym. Tym. Z tego też powodu przestałem zajmować się motocyklami, przekazując Jednoślad.pl w ręce Kogoś kto zrobi to lepiej ode mnie. To z ogromną korzyścią nie tylko dla moich Widzów, ale także dla siebie. Bo mogłem więcej jeździć. Więcej kręcić. Jednak większa liczba kilometrów nie sprawiła, że stałem się szybszy. Nie. Zatrzymałem się na tym samym poziomie. Na długie miesiące. Nie rozumiałem jeszcze, że jazda na rowerze to jak montaż wideo. Więcej nie równa się lepiej. Mniej równa się lepiej. Jeśli chcę się dalej rozwijać to musze zadbać o jakość jazdy. Dlatego też nie raz mówię na głos, że jeśli Twoim priorytetem jest rozwój kondycji to nie zawsze możesz jeździć dużo a lekko. Jednak na tym etapie potrzebowałem więcej odpoczynku, tym bardziej, że zacząłem startować w triathlonie i pokazywać to w formie wideo. To był najtrudniejszy start w życiu, który cudem ukończyłem gdy na Bałtyku sztorm. Tutaj poczułem jak ciężko jest łączyć tyle dyscyplin i, że każda z nich jest poświęceniem tej drugiej. Jednak te zawody poraz kolejny nauczyły mnie pokory do życia, zdrowia, natury, innych ludzi oraz nabrać dystansu do liczb, swoich możliwości. Dowiedziałem się, że najgorsze są autooczekiwania. Planowanie. Bóg się śmieje słysząc o Twoich planach? Tak to było? Nie sądziłem, że jedne zawody mogą tak odwrócić sposób patrzenia na świat. Jednak gdy jesteś naprawde blisko tragedii, wówczas wdrukowujesz sobie w głowie nowy sposób patrzenia na życie oraz ludzi, którzy są obok. Relacja z tych zawodów to był film, który pierwszy raz pozwolił mi spojrzeć inaczej na to co robię. Pokazać tyle emocji. Udowodnić sobie, że to one są dużo ważniejsze niż to co tak naprawdę widać na pierwszy rzut ka. Mówię o filmach, ale tak naprawdę to są znaczniki etapów w moim życiu. To był także moment peaku mojej przeciętnej formy. Wówczas też brałem udział w największej liczbie imprez. Udało mi się podratować takze wieloletnie zaburzenia snu. Trzymanie się przez ostatnie 2 lata stałego rytmu treningowego pomogło mi unormować zegar biologiczny, który wcześniej był strasznie rozregulowany. To pomogło tym bardziej pomogło ograniczyć epizody nerwicy, depresji, lęku uogólnionego. Też w dużej mierze wpłynęło na formę. Wówczas to było stałe 3.5 w/kg FTP. Dla osób stojących z boku to było mało. Dla innych dużo. Dla mnie zawsze średnio, ale musiałem się Tym zadowolić, bo cały czas z tyłu głowy miałem to co działo sie przed 2016 rokiem. Mimo to się nie zniechęcałem. Trzymałem się tych 6 dni treningowych. Jednej zakładki triathlonowej. 10 biegu, 220 na rowerze. Kilometr w wodzie. Bilans energetyczny na zero. Waga na zero. Vo2max 54. 29 października 2019 zrobiłem kolejną serie badań. Był niższy kortyzol, nieco niedoboru ferrytyny przez dietę roślinną. Jednak nieporównywalnie lepsze samopoczucie fizyczne że strony ukłądu pokarmowego. Nigdy nie czułem się tak lekko. Zapomniałem o wszelkich zaburzeniach mojego brzucha. Stale chodziłem też do pychiatry, który niedowierzał. Pozwolił mi na zredukowanie do zera trazodonu. Zostawiając mi jedynie niewielką dawkę inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny . Po prostu ta higiena życia, odżywiania, snu, światła słonecznego, ruchu pozwoliła mojemu mózgowi funkcjonować w zupełnie innych warunkach. Serotoniny mogło być mniej. Jednak do czasu. Do momentu, gdy zaczęła się sypać moja firma. Problemy finansowe zżerały mnie od środka. Wróciła nerwica, depresja. Jedynie wieczorny wysyłek fizyczny pozwalał mi po kilkunastu godzinach dziennego napięcia zrywać łańcuch z mojej głowy. To codzienne męczenie się na trenażerze pozwalało odlatywać gdzieś obok. Ja logując się do Watopii, wylogowywałem się z problemów. Mimo to, mój lekarz zalecił mi stosowanie okresowo wyższej dawki leków. Jednak o dziwo nie doszło do wznowy bezsenności. Te leki dodają także nieco motywacji do działania na codzień, maskując epizody depresji, która odbiera siły do działania. W pewnej mierze na pewno dzięki terapii miałem więcej sił nie tylko do tego, aby tkwić w rytmie szosowym, ale też miłość do szosy przekuć na ucieczkę z branży do Prawie.PRO uruchamiając swój sklep i swoją odzież. Chwilkę potem pojawiła się ogólnoświatowa choroba wirusowa na literę C. Był zakaz jazdy na zewnątrz. Mnóstwo osób odpuszczało treningi na rzecz izolacji. Ja nie zrobiłem tego, bo wiedziałem jak ciężkie bedzie to miało konsekwencje dla mojej głowy. Wykorzystywałem każdy słoneczny dzień, narażając się na krytykę. Wówczas obowiązywał zakaz wstępu do lasów czy jazdy na rowerze gdzie indziej niż do pracy. Na wypadek mandatu woziłem dowód osobisty i maseczkę. Ale to była równia pochyła. Poziom stresu był tak silny, że wysysał że mnie wszystkie waty. W przeciągu kilku tygodni miałem wrażenie, że cofam się o miesiące. Poznałem co to znaczy. Jak wariują wszystkie wskazania. Co to znaczy wówczas zacisnąć zęby i mimo to próbować jechać dalej i się nie zatrzymywać. 2020 rok był przełomowy także dla osób, które mierzyły się z podobnymi problemami jak ja. Wielu wspaniałych ludzi doświadczyło w tym czasie mnóstwo złych emocji. Wówczas samemu sobie przysiągłem, że rezygnując z pracy w mojej poprzedniej firmie i otwierając nową będę starać się na YouTube być jednym z nas. Być dla Widzów a nie odwrotnie. Pokazywać tę moją drogę, te zbiegi okoliczności i sposoby. Zakreślać na mapie wszystkie ślepe uliczki w które wjechałem. Odkryłem jak mnóstwo dobrych ludzi mnie otacza i jak podobni jesteśmy do siebie. To dało mi jeszcze więcej energii do działania. Do cieszenia się każdym dniem na rowerze i na montażu. Stało sie też coś takiego dziwnego… przestałem sie zamykać. Przestałem się wstydzić swojej przeszłosci, choroby, nadwagi. Tego, że kiedyś uważałem się na lepszego od innych. Za pana z radia. 5 lat temu też pierwszy raz doświadczyłem spotkań na żywo. Pierwszy raz ktoś w twarz opowiedział mi swoją anaogiczną historię i powiedział, że śledzi nie od początku. Kamil, nigdy tego nie zapomnę. Tak samo jak pierwszych wspólnych ustawek bez stresu i napinki. Niejako manifestując, że każdy z nas jest ważny bez względu na wagę i wygląd a nawet liczbę subskrybentów. Wtedy też przestałem o to prosić. Okazało sie nagle, że nie jest ważna forma, tylko to jaki jesteś. Że można być akceptowanym takim jakim byłeś wczoraj, dziś i jutro będziesz. Że kolarstwo to jedynie pretekst do zmian. Bo to może być każda inna, dowolna sportowa odskocznia. W 2022 roku nastąpił jedyny w moim życiu etap podczas którego w pracy siedziałem 4 godziny dziennie. Wychodziłem o 13 lub 14, szedłem na warszawski Pl. Vogla i tam pisałem książkę. To, że ona zaczęła się pisać, było wynikiem przypadku. Po pandemii było ogromne zainteresowanie tematyką sportową. Społeczeństwo nadal było pokaleczone, mnóstwo osób postanowiło zmienić priorytety w swoim życiu. Dwie godziny dziennie spędzałem na pisaniu w cieniu, potem zawsze wsiadałem na rower i jechałem do Góry Kalwarii. Kondycyjnie od siebie wówczas niczego nie oczekiwałem. Na tym etapie jesteś w stanie bez napinki, dla siebie sporadycznie brać udział w zawodach. Pojechać pętle w okół tatr na skutek zimowych treningów na trenażerze. To był mój cel i udało się spełnić wszystkie te marzenia. Postawić grubą kreskę i zamknąć ten etap książką pisaną dla Wydawnictwa Znak z Krakowa. Zaakceptowałem samego siebie jakim jestem, ale zajęło to 5 lat. Z czego pierwszy był najważniejszy. A pozostałe 4 to jedynie retrospekcyjna kontrola samego siebie poprzez niezmienną konsekwencję pomimo zawirowań. Z okazji 60 000 km kupiłem nowy rower i wróciłem na 3 dni tam, gdzie pierwszy raz zobaczyłem na żywo góry. Do Kielc. Każdego jednego poranka konsumując wszystkie wyrzeczenia podczas pierwszych tysięcy, które było bolesną inwestycją. Wraz z wydaniem przez Wydawnictwo mojej książki strzeliło 70 000 km jednak bez spektakulatnych sukcesów. Musiałem sobie przetłumaczyć, że constans, stałość to też sukces. Bo wiele momentów zmęczenia kusiło, by na jakiś czas odpuścić. Przestać kręcić kolejne kilometry. Po co znów walczyć na zawodach czy górach. Zwiftowych i realnych, skoro nie widać poprawy. To był ten moj osobisty sufit, którego przez wiele lat nie mogłem przekroczyć. Niby nie chciałem, ale może nie umiałem? Niekiedy było mi z tego powodu trochę smutno, widząc lepszych, szybszych, lepiej zbudowanych. Kolejny rok męczę te alpy i dalej nie mogę złamać 50 minut? Mt. Ventoux na Zwift w 81 minut? Co to jest? Włączają mi się do dziś takie fazy. Głeboko skryte kompleksy wychodzą na wierz. I są tym silniejsze, im masz więcej stresu i zmęczenia w głosie. Zbiegło się to w tym okresie wraz że spadniem mojej aktywności w Social Mediach. Stale, co tydzień publikowałem wciąż poradniki na YT, jednak z weną było ciężko. By temu przeciwdziałać, w okresie zimowym zacząłem latać do Hiszpanii. Naładować się słońcem. Odkryłem kompletnie nowe tereny. Dowiedziałem się, że także w styczniu 2023 można się spalić. Zarówno na skórze, jak i kondycyjnie. Przez to udało mi się odrobinę wyrwać że stagnacji formy. Jednak to było mimowolne. Ponieważ priorytetem wciaż było i jest zdrowie psychiczne. Ale zauważ – poraz kolejny okazuje się, że to jest bardzo sztywna korelacja. Dokładnie tak samo jest z wagą. Momentami ważyłem 77 kg, by potem wejść na 80. Wystarczy tylko kilka gorszych tygodni, by znów przekonać się, że stan umysłu odpowiada także za stan lodówki. Z kolei słońce, większy poziom aktywności paradoksalnie redukuje apetyt. Jesteś w stanie znowu odmawiać sobie słodyczy. Aktualnie też jestem po roku bez absolutnie ani jednego piwa. Zszedłem z 16 procent tłuszczu na 13. Okazało się, że zaczynam poprawiać wszystkie wcześniejsze personal recordy. Przehyba, Obidza, Rates. A to niby tylko 3% tłuszczu. I znów ten wyrzut serotoniny, bo wyszedłem z błotka i kolejnego rocznego epizodu depresji przebijając 99 000 km. Oczywiście dziś także bywają gorsze momenty, bo perfekcjonizmem jest oczekiwanie wyłącznie dobrych momentów. Wyłącznie wzrostu formy. To nie będzie tak, że zawsze będę lepszy na przestrzeni sezonu, roku, czy dziewięciu. Każdy kilometr jest po coś. Jeden z nich będzie szybszy. Drugi zaliczysz podczas drogi powrotnej że ślepej uliczki. Kolejny by zrozumieć czym jest pokora i jak wyglada zachłyśniecie się swoją zajebistością. Pośrodku tej kariery otrzymujesz z otwartej ręki w twarz czy wbić się w ziemię i zrozumieć, że najważniejsze jest to czego nie widać. By z bliska przekonać się, że te cyfry bez narracji nic nie znaczą. Nie mówią ile każda z nich kosztowała Ciebie wysiłku, łez czy przekleństw. Ile razy uznawałeś(aś), że to kompletnie bez sensu, zawłaszcza gdzy wszyscy wokół Cię krytykują za to co widać. A nie za to co jest skryte w cieniu. Kiedy wiesz, że się z Ciebie śmieją, lub gdy spotykasz kogoś, kto traktuje Cię jak gorszego. Gdy ryczysz w sklepie jak małe dziecko przechodząc obok półki ze słodyczami. Albo gdy poza sportem w Twoim życiu dzieje się wiele złego, co tak niesamowicie podcina skrzydła. Gdy uznajesz, że nie tylko ten rower nie ma sensu, ale całe Twoje istnienie. Albo kiedy poziom stresu jest tak silny, że degraduje Twoją formę do cna. Kiedy zaciskasz zęby z całych sił by móc na nowo ruszyć pod tę cholerną górka słysząc w tle tylko niemy śmiech. To jest ta niewidoczna walka każdego z nas na kazdym kilometrze. Każdy z nich rzuca światłocienie. Ja dziękuję moim Widzom za te niespełna 100 000 km razem. Być normalnym

Dziś w programie: Mija tydzień – przegląd najważniejszych politycznych wydarzeń tygodnia; Rozpoczął się 41. Warszawski Festiwal Filmowy. Na ekranach – premiery, filmy nagradzane na międzynarodowych festiwalach, ale też debiuty. W środowisku filmowym przyjmuje się, że bardzo często zwycięzca warszawskiego festiwalu otrzymuje w lutym Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego – rozmowa z Bartłomiejem Pulcynem, dyrektorem programowym 41. Warszawskiego Festiwalu Filmowego; Olimpiada w świecie muzycznym - tak nazywany jest konkurs, który w    tym roku przyciągnął do Warszawy 84 pianistów z 20 krajów. XIX Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny imienia Fryderyka Chopina przyciąga też do Filharmonii Narodowej rzesze miłośników Fryderyka Chopina i pianistyki. Wielbiciele konkursu zapewniają, że będą go śledzić do końca, gość PRdZ – Łukasz Pieńkowski, Polak, który od 37 lat mieszka poza krajem, w Niemczech, Anglii, a dziś w Singapurze. Zapraszamy!

Send us some fan mail! (but we can't reply :( )Sometimes, there are people you meet with a wealth of knowledge about our community and one of those people is Mija! Join us this week as we talk to Mija, her early days on the internet and creating an indelible mark in the lives of many. Episode References: punishmentbook.org - use the wayback machine around 2015 (Original domain was punishbook.net)mijasroom.netthetreehouse.net) - Pablo & Mija's Treehouse (use the wayback machine around 2010)Patreon Good Girls & Boys & Everyone in between! - Adalia's Daddy- Alanah- Andy- Anne- Annie- Autumn- Avi- Axel- Bacon- BerkeleyGirl- Carolyn- CatNamedEaster - Carrie- Charley- Chloe- Cool Pseudonym- DD Lifestyle- Dells- Diane- DME- Elsa- Em- Eva- Icse- Jack A- Jared- John- Jonathon- js4n6- Katie- Justin- Lauren- Lena- Mako- Mama Cat- Margot- Mary- Melissa- Michael- Mija- Noah- Oh-tee-kay- Scott- Sir Galahad- Stephen- SylviaPatreon: https://www.patreon.com/sipsandsmacksTumblr: @adaliak@rexismycopilotEmail:sipsandsmacks@gmail.comInstagram:@sipsandsmacksWebsite:https://www.sipsandsmacks.comIntro and outro music is "Badly Behaved" and licensed through Premium Beat

Māksla, zinātne, filozofija - tā bija viduslaiku dižo prātu neparastā aizraušanās ar alķīmiju. Aiz tās slēpās kas vairāk par metāla pārvēršanu zeltā un mūžīgās dzīvības eliksīra meklējumiem. Alķīmiķu paveikto tolaika šodien varam meklēt dažādās zinātnes jomās. Vēl stipri pirms mūsdienu ķīmijas un medicīnas, tapa zinātniska kustība, kas uzdeva ļoti radikālu jautājumu - vai no dažādiem metāliem var iegūt zeltu? Vai no vienkāršām sastāvdaļām var iegūt pašu dārgāko? Šīs idejas mūsdienās šķiet vai nu absurdas, vai simboliskas, taču tolaik tās nebija nedz muļķīgas, nedz mistiskas - alķīmija bija nopietna zinātniska aizraušanās, kas pulcēja vienlaikus daudz sekotāju un daudz skeptiķu. Par alķīmiju raidījumā Zināmais nezināmajā stāsta Rīgas Stradiņa universitātes Anatomijas muzeja vadītāja, medicīnas vēsturniece Ieva Lībiete un vēsturnieks, Latvijas Universitātes Humanitāro zinātņu fakultātes profesors Andris Levāns. "Ja mūsdienu cilvēkam prasītu, ko viņš ir dzirdējis par alķīmiju, tas būtu no nevērtīgiem metāliem iegūt zeltu, noteikti būtu dzirdēts filozofu akmens vai dzīvības eliksīrs. Tas viss šķistu tāds diezgan mistisks un ezotērisks, un noslēpumains. Bet tas misticisms droši vien alķīmijā ir radies apmēram tikai ap 19. gadsimtu, kad sāk skatīt alķīmijas vēsturi vairāk atsvešināti no dabaszinātņu vēstures un sāk skaidrot dažādus alķīmiķu eksperimentus vairāk kā tādus spirituālus meklējumus nekā zinātniskus, tiešām laboratorijā veiktus eksperimentus. Līdz ar to var teikt, ka šobrīd šī sajūta dominē," skaidro Ieva Lībiete. "Bet, ja mēs paskatāmies zinātņu vēsturē, alķīmijas plašāka izpēte ir attīstījusies, sākot no 20. gadsimta otrās puses. Šobrīd akadēmiskie pētnieki, kas nodarbojas specifiski ar alķīmijas vēsturi, to vērtētu kā daļu no zinātņu vēstures. Un pašos pirmsākumos tas nebija nekas mistisks vai ezotērisks, tā bija tiešām praktizējoša zinātne ar savu teoriju un praksi, kas bija balstīta tā laika izpratnē par pasaules kārtību un par vielas un substances dabu. Tur nebija klāt misticisma. Tas ir kaut kur laika gaitā pievienojies, noslāņojies." "Piekrītu, ka tas misticisms vai tā misticisma gaisotne, kurā mēs esam iegremdējuši šodien nesaprotamo vai maz saprotamo parādību alķīmija, patiešām ir diezgan jauna. Savukārt ir viena cita lieta, kas acīmredzot pavadīja tos, kurus laikabiedri sauca par šiem alķīmijas mākslas meistariem vai adeptiem, tā ir noslēpumainība. Noslēpumainība noteikti ir pavadījusi visus tos cilvēkus, kuri ar to ir nodarbojušies, par kuriem zināja vai par kuriem runāja, ka viņi nodarbojas ar alķīmiju un ka viņi ir iesvaidīti tās noslēpumos, jo patiesi tās bija zināšanas, kuras nebūt nebija domātas visiem," norāda Andris Levāns. "Tā bija pietuvošanās noslēpumam. Tas, ka mēģināja noslēpt šīs zināšanas, kuras patiešām uzskatīja kā lielu vērtību, jo tas nodrošināja vai varēja nodrošināt piekļuvi ne tikai garīgām bagātībām, respektīvi, kaut kādiem izziņas pirmavotiem, bet arī materiālām [bagātībām]. Tad, ja patiešām atklāja veidu, kā pārvērst, respektīvi, transmutēt vielu dabu, ka tu liek kļūt vienam metālam par citu," turpina vēsturnieks. "Tā noslēpumainība un piekļūšana noslēpumam ir saistīta vēl ar robežsituāciju.  Ja jūsu mērķis ir patiešām izskaidrot lietu dabu līdz tam stāvoklim, ko saucam par prima materia, tas stāvoklis, kur lietas, vielas zaudē savas fizikālās un citas īpašības, kuras tām piemīt šobrīd. Tātad viss atgriežas tādā pirmstāvoklī, respektīvi, tajā stāvoklī, kuru, iespējams, pazinis ir vienīgi Dievs. Jautājums ir: vai jūs, ja nokļūstat šajā stāvoklī, nenonākat konfliktā, piemēram, ar kristīgās baznīcas dogmatiku. Vai arī jūs pēkšņi uzņematies to, vai gribat pretendēt uz to lomu, kas bija piešķirta tikai Dievam, kurš radīja no pirmmatērijas visas tās lietas un pasauli, , kas ir mums apkārt. Tie jautājumi, kuri kļūst neērti, un līdz ar to veidojas konfliktsituācijas arī ar tā laika sabiedrību." Taro kāršu izcelsme un nozīme Taro kārtis ietver sevī senu zināšanu sistēmu, un simbolu veidā kārtis stāsta gan par cilvēka dzīves liktenīgiem notikumiem, gan paša rīcību, kas likteni var arī mainīt. Attieksme pret taro kārtīm vēsturē ir bijusi gan vēlama, gan noraidoša, un plašāk par kāršu izcelsmi un nozīmi stāsta pētnieku Ingus Barovskis. Cilvēkiem visos laikos interesējuši divi jautājumi - kas notiks pēc nāves un kas notiks nākotnē? Kartomantija ir pasens nākotnes zīlēšanas paņēmiens, izmantojot gan parastās spēļu kārtis, gan taro kārtis. Tā sarunas iesākumā skaidro Latvijas Universitātes Humanitāro zinātņu fakultātes pētnieks Ingus Barovskis, un viņš arī norāda, ka literatūrā informācija par taro kāršu izcelsmi ir ļoti atšķirīga. Bet izskatās, ka līdz Eiropai šīs kārtis mērojušas garu ceļu, un pēc tam laika gaitā mainījusies arī to nozīme – te izklaidei, te maģijai. Taro kāršu kava sastāv no 78 kārtīm. Ir 22 Lielie Arkāni. Tie simbolizē cilvēka dzīves lielos posmus, liktenīgus notikumus un dvēseles ceļu, piemēram, kārtis “Muļķis”, “Pakārtais”, “Zvaigzne”. Un ir 56 Mazie Arkāni, kas sadalīti četros elementos (zižļi, kausi, zobeni un pentakli) un attēlo ikdienas dzīves aspektus – domas, emocijas, darbības, materiālās lietas. Par taro pirmsākumiem turpina Ingus Barovskis.  

W tym wydaniu: „Mija tydzień” – przegląd najważniejszych politycznych wydarzeń tygodnia; w niedzielę w Mołdawii odbędą się wybory parlamentarne, które zdecydują, czy kraj ten będzie kontynuował swój ruch na Zachód; "Poland. Business Adventure" - stworzony przez MSZ program staży biznesowych kierowany do młodych przedstawicieli Polonii; Marcin Nowak z Centrum Myśli Jana Pawła II o projekcie „Mosty dialogu” – czyli spacerach szlakami wieloreligijnej Warszawy. Zapraszamy do słuchania!                                                                                            

W tym wydaniu: magazyn „Mija Tydzień” – przegląd najważniejszych wydarzeń politycznych tygodnia; gala programu stypendialnego „Poland. Business Adventure” kierowanego do przedstawicieli Polonii; prawie siedem tysięcy dziecięcych rysunków przedstawiających wojnę znajduje się w Archiwum Akt Nowych - część z nich można oglądać na wystawie "Wojna w     oczach dziecka"; prof. Tomasz Derda z Uniwersytetu Warszawskiego o badaniach polskich naukowców  nad starożytnym Biskim Wschodem i Afryką. Zapraszamy do słuchania!  

Mija rok od tragicznej w skutkach powodzi, do której doszło w południowo-zachodniej części Polski. - Nie możemy się budować na terenach zalewowych i to jest moim zdaniem podstawowa kwestia - stwierdziła na antenie Polskiego Radia Katarzyna Piekarska (KO).

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień”; reżim Łukaszenki uwolnił 52 więźniów politycznych, w tym Polaków; w poniedziałek w Wilnie rozpoczyna się 32. Międzynarodowym Festiwalu Poezji „Maj nad Wilią”; rozmowa z Małgorzatą Kwiatkowską - prezeską Rady Naczelnej Polonii Australijskiej, członkinią Polonijnej Rady Konsultacyjnej, działającej przy Marszałku Senatu RP. Zapraszamy do słuchania!

Meatball and Big Dipper are joined by Mija Massacr this week to talk about actually doing drag, pushing the pen through mental hell, and why she's mourning the loss of so many big girls in the community. Plus they chat about pageantry, long distance relationships, and dick sizes.Listen to Sloppy Seconds Ad-Free AND One Day Early on MOM Plus⁠Call us with your sex stories at 213-536-9180!Or e-mail us at ⁠sloppysecondspod@gmail.com⁠⁠FOLLOW SLOPPY SECONDS⁠⁠FOLLOW BIG DIPPER⁠⁠FOLLOW MEATBALL⁠⁠SLOPPY SECONDS IS A FOREVER DOG AND MOGULS OF MEDIA (M.O.M.) PODCASTSee Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Con el afán humano de controlar el tiempo llegaron los relojes. De muñeca, de pared, de torre, analógicos y digitales ECDQEMSD podcast episodio 6127 Relojes Conducen: El Pirata y El Sr. Lagartija https://canaltrans.com Noticias del Mundo: Los surcoreanos de Hyundai en Georgia - Europa busca otros mercados - La derrota de Milei en Buenos Aires - El susurro de ChatGPT - Los MTV Video Music Awards Historias Desintegradas: Un mal alumno - Cambio de colegio - De premio por nada un reloj - Medición de presión arterial - La agenda vintage - Tecnología efímera - Los modelos Casio - El Sr Lagartija y su control de estrés - Mijaíl Bakunin por Vallecas – Vaquita bebé - Control del sueño - Día mundial del tester de software - Juguemos Sodoku - Feliz día niño tico - Día de la belleza - Abraza a tu perro gringo y más... En Caso De Que El Mundo Se Desintegre - Podcast no tiene publicidad, sponsors ni organizaciones que aporten para mantenerlo al aire. Solo el sistema cooperativo de los que aportan a través de las suscripciones hacen posible que todo esto siga siendo una realidad. Gracias Dragones Dorados!! NO AI: ECDQEMSD Podcast no utiliza ninguna inteligencia artificial de manera directa para su realización. Diseño, guionado, música, edición y voces son de  nuestra completa intervención humana.

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień” – przegląd najważniejszych politycznych wydarzeń tygodnia; trwają Dni Architektury Drewnianej organizowane przez Narodowy Instytut Dziedzictwa, które łączą miłośników drewnianych zabytków - od gór po Bałtyk; 45 lat temu, 31 sierpnia 1980 r.,  w Stoczni Gdańskiej podpisano tzw. Porozumienia Sierpniowe, które otworzyło drogę do powstania NSZZ „Solidarność” i rozpoczęło przemiany ustrojowe w Polsce; Lech Wałęsa, były prezydent RP, laureat pokojowej Nagrody Nobla, lider „Solidarności” o wydarzeniach Sierpnia '80. Zapraszamy do słuchania!

Ha ingresado en prisión provisional un hombre detenido por la Guardia Civil como presunto autor de 6 delitos de incendios forestales ocurridos en Mija, Ojén, Alhaurín de la Torre y 3 en Alhaurín el Grande. Un ciudadano británico residente en Marbella ha renunciado la sustracción de su hijo Oliver. Y en deportes, el domingo el Unicaja arranca la pretemporada a las 18h ante el Melilla y la Rosaleda acogerá el 24 de octubre el partido de ida de las semifinales de la Liga de Naciones Femenina. Escuchar audio

W tym wydaniu: magazyn Mija Tydzień – czyli przegląd najważniejszych wydarzeń politycznych tygodnia; negocjacje związane z utworzeniem nowej koalicji rządowej na Litwie; nie żyje Stanisław Soyka, piosenkarz, pianista, kompozytor, niezapomniany i charyzmatyczny wykonawca takich piosenek jak „Cud niepamięci”, „Tolerancja” czy „Absolutnie nic”, wybitna postać na polskiej scenie muzycznej. Zapraszamy do słuchania!

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień” komentujący najważniejsze wydarzenia ostatnich dni; światowe komentarze po szczycie Trump-Putin na Alasce; młodzi Polacy mistrzami Ju-jitsu w Wielkiej Brytanii, polscy nastolatkowie po wielkim sukcesie mają szansę na wyjazd na mistrzostwa Europy i Świata w Ju-Jitsu; Jan Młynarski, lider Warszawskiego Combo Tanecznego, śpiewak jazz bandu, wirtuoz gry na bandżoli, perkusista, muzyczny archeolog Warszawy – o nowej płycie na 15-lecie zespołu. Zapraszamy do słuchania!

Dzisiejszą audycję zaczynamy od magazynu "Mija tydzień", czyli przeglądu najważniejszych wydarzeń politycznych tygodnia. Mówimy także o odznaczeniu żołnierzy Wojska Polskiego przez wicepremiera, ministra obrony narodowej Władysława Kosiniaka-Kamysza. Z prof. Grzegorzem Nowikiem z Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, rozmawiamy o znaczeniu Bitwy Warszawskiej 1920 roku, zaliczanej do 18. najważniejszych bitew świata. Zapraszamy do słuchania!

W dzisiejszej audycji podsumowujemy najważniejsze wydarzenia mijającego tygodnia. Mówimy także o morskich farmach wiatrowych, które mają zmienić polską energetykę. Rozmawiamy o rozpoczęciu prac ekshumacyjnych polskich żołnierzy na terenie dawnego cmentarza na Zboiskach we Lwowie. Zapraszamy także do Rzymu na wystawę poświęconą polskiej królowej.

“Cuando dejé las botas en el colchón de París, sentí que se me acababa el mundo. Entregué mi vida al colchón.” Hablamos en exclusiva con el luchador cubano cuando se cumple un año de uno de los momentos más emotivos de París 2024: su quinto oro consecutivo. Mijaín López, “El Gigante de Herradura” nos cuenta cómo vive su retirada después de 32 años en lo más alto.

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień”; koreańskie czołgi będą produkowane w Polsce, co zakłada umowa podpisana między konsorcjami zbrojeniowymi obydwu państw; Tydzień Kultury Beskidzkiej - najstarszy i największy festiwal folklorystyczny w Polsce; wystawa w warszawskim Muzeum Niepodległości „Bliscy sąsiedzi. Polskie i ukraińskie stroje ludowe na pocztówkach i w grafice”. Zapraszamy do słuchania!

Mija kolejny tydzień z kolejnymi politycznymi zwrotami akcji. Wszystkie najważniejsze jak zawsze trafnie i wnikliwie komentuje prof. Antoni Dudek. Zapraszamy do słuchania i wyrażania własnej opinii w komentarzach.

Mija 81. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. 1 sierpnia 1944 roku do walki przystąpiło około 40 tysięcy powstańców. Bój o stolicę, planowany na kilka dni, trwał ponad dwa miesiące.

Çdo mëngjes zgjohuni me “Wake Up”, programi i njëkohshëm radio-televiziv i “Top Channel” e “Top Albania Radio”, në thelb ka përcjelljen e informacionit më të nevojshëm për mëngjesin. Në “Wake Up” gjeni leximin e gazetave, analiza të ndryshme, informacione utilitare, këmbimin valuator, parashikimin e motit, biseda me të ftuarit në studio për tema të aktualitetit, nga jeta e përditshme urbane e deri tek arti dhe spektakli si dhe personazhe interesantë. Zgjimi në “Wake Up” është ritmik dhe me buzëqeshje. Gjatë tri orëve të transmetimit, na shoqëron edhe muzika më e mirë, e huaj dhe shqiptare. 

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień”; UE proponuje budżet na kolejną perspektywę finansową; podczas Polonia Camp 2025 odbył się panel „Mosty do Polski”; projekt Centrum Archiwistyki Społecznej „Pamięciownik” ruszył w Polskę. Zapraszamy do słuchania!

W tym wydaniu: magazyn "Mija tydzień"; obchody Narodowego Dnia Pamięci o Polakach – ofiarach ludobójstwa OUN –UPA; nagrody im. Oskara Kolberga dla twórców ludowych wręczone po raz pięćdziesiąty; międzypokoleniowa potańcówka, znana z Warszawy, tym razem w Wilnie. Zapraszamy do słuchania!

Mija właśnie 82. Rocznica „krwawej niedzieli” – jednego z najbardziej dramatycznych epizodów antypolskiej ofensywy, przeprowadzonej na Kresach przez ukraińskich nacjonalistow.„Nie o zemstę, lecz o pamięć wołają ofiary” – głosi napis na pomniku ofiar ukraińskich nacjonalistów na krakowskim cmentarzu Rakowickim. 11 lipca 1943 roku oddziały OUN-UPA zaatakowały Polaków w 99 miejscowościach przedwojennego województwa wołyńskiego na Kresach. Dla upamiętnienia tego dnia, nazywanego „krwawą niedzielą”, obchodzimy Dzień Pamięci o Polakach – Ofiarach Ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA na Kresach Wschodnich II RP.Działająca od dwudziestolecia międzywojennego Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów rozpoczęła w 1942 r. formowanie oddziałów zbrojnych, nazwanych później Ukraińską Powstańczą Armią. Jednym z celów jej ataków stała się ludność polska zamieszkująca przedwojenne polskie tereny na wschód od Sanu. W lutym 1943 r. OUN podjęła decyzję o usunięciu ludności nieukraińskiej z terenów uznawanych przez ukraińskich nacjonalistów za ziemie ukraińskie.Systematyczne działania eksterminacyjne ogarnęły przede wszystkim Wołyń – z punktem kulminacyjnym w 1943 r. – oraz część wschodniej Małopolski, gdzie do nasilenia antypolskich działań doszło rok później. Fizyczna eliminacja miała oczyścić tereny przedwojennych polskich Kresów południowo- wschodnich z pierwiastka polskiego. Szacuje się, że ukraińscy nacjonaliści, wspierani przez chłopstwo, zaatakowali ludność w 4300 miejscowościach i zamordowali około 100 tysięcy Polaków.W pobliżu zniszczonych wsi i chutorów pozostały bezimienne masowe doły grobowe kryjące – najczęściej okaleczone – ciała polskich mieszkańców Kresów. Ludobójstwo Polaków zyskało miano rzezi wołyńskiej.Celem ukraińskich nacjonalistów była jednak nie tylko fizyczna eliminacja polskiejspołeczności, ale także wykarczowanie śladów świadczących o wielowiekowej obecności polskiej na Kresach. Dlatego, dokonując aktów ludobójstwa, niszczyli jednocześnie polskie dobra kulturalne, zabytki, uderzali w kresową gospodarkę,wypalając polskie siedliska do fundamentów, ze szczególną zajadłością niszcząc katolickie kościoły.Materiał partnera Instytut Pamięci NarodowejWięcej podcastów historycznych znajdziesz naportalu przystanekhistoria.pl

W tym wydaniu: magazyn „Mija tydzień”; wizyta w Watykanie prezydenta Andrzeja Dudy; duńskie plany karania za generowanie fałszywych treści z użyciem sztucznej inteligencji; gość programu - Rajmund Klonowski, dziennikarz „Kuriera Wileńskiego”. Zapraszamy do słuchania!

W tym wydaniu: przegląd najważniejszych politycznych wydarzeń tygodnia; Uniwersytet Warszawski zajął pierwsze miejsce w tegorocznym Rankingu Szkół Wyższych Perspektywy 2025, na drugim miejscu jest Uniwersytet Jagielloński; rozstrzygnięto konkurs trójgamiczny dla uczniów projektujących gry wideo; Małgorzata Kopka-Piątek z Instytutu Spraw Publicznych o Światowym Spotkaniu Młodej Polonii „Polonia Camp 2025”, które odbędzie się w lipcu w Warszawie. Zapraszamy do słuchania!

In this wide-ranging conversation, host Daniel Chacón speaks with poet Matt Sedillo— called “America's greatest political poet”—about his poetic mission, international travels, and deep commitment to social justice. Sedillo reflects on the legacy of revolutionary poets like Roque Dalton and Pablo Neruda, and shares his experiences participating in international poetry festivals, including a recent trip to Cuba where he read a poem to Olympic gold medalist Mijaín López.The episode explores Sedillo's literary and political inspirations, his role in building bridges between Chicano poetry and audiences across Latin America, and his passion for promoting working-class voices through El Martillo Press, which he co-founded. He also speaks candidly about the importance of mentorship, cultural reciprocity, and networking for emerging writers.

Latvijas Mākslas akadēmija (LMA) arī šopavasar atver durvis plašākai sabiedrībai, lai iepazīstinātu ar šī gada bakalaura un maģistra programmu absolventu diplomdarbiem. Līdz pat 29.jūnijam Latvijas Mākslas ēkās, kā arī Rīgas kultūrvidē norisināsies LMA absolventu diplomdarbu izstāde „Esmu māksla”, kā arī ikgadējā Dizaina dienu izstāde “Es esmu dizains”. Ko domā un kādus radošus vienādojumus savā mākslā risina studenti? Cik lielu starptautisku uzmanību spējam piesaistīt un ko nozīmē beigt akadēmiju nevis vienīgi ar darba aizstāvēšanu, bet gan ar apjomīgas izstādes veidošanu? Kultūras rondo studijā LMA prorektore studiju darbā Antra Priede, LMA prorektore studiju darbā, Kuratoru studiju katedras vadītāja, Māris Mortukāns, LMA Dizaina nodaļas produktu dizaina nodaļas lektors, un Rasma Pušpure, LMA Metāla dizaina katedras vadītāja.

En entrevista con Pamela Cerdeira, para MVS Noticias, Carolina Gil, titular de MVS Noticias en Puebla, mencionó el tema de Gabriel Mijaíl, el rumano que “usa su energía” para curar dolencias y enfermedades en Puebla.See omnystudio.com/listener for privacy information.

W najnowszej Mellinie gwiazda Kanał Zero a wcześniej TVP – Iza Krzan. Dziennikarka opowiada o swoich początkach jako miss i zdradza, że przez garbaty nos i szerokie biodra nie miała szans w modelingu. W szkole miała nieprzyjemności z powodu wysokiego wzrostu (183 cm). Karierę w telewizji robiła współprowadząc z Tomkiem Kammelem „Pytanie na śniadanie”. Mija właśnie rok odkąd straciła pracę. Teraz o TVP mówi tak:„Telewizja publiczna zawsze będzie telewizją, na którą wpływ będzie miała rządząca partia, a my czasami jesteśmy pionkami w tej grze, z którymi się nie liczą”.Krzan mówi też o nieudanych związkach, które skłoniły ją do pójścia na terapię i dlaczego czuła presję, że musi zostać geodetą.

eliz Año Nuevo Face Radio Family and Friends! Unbound with Ricardo is glad to be back for another year of music from around the world and back. Expect house and nu-disco from Laurent Simeca, Mike 'Agent X' Clark, Mija, Mahmut Orhan, Kenan Bayramli, Sultra Gospel Singers, Akabu, and much more. This is Unbound with Ricardo for The Face Radio, sharing past, present and future classic dance music from around the world and back...keep it locked first and third Wednesday of every month. 10pm to 12am EST. Brooklyn, NY Time Zone. Next Unbound: January 29th 2025For more info and tracklisting, visit: https://thefaceradio.com/unboundTune into new broadcasts of Unbound LIVE, Opposite Wednesdays from 10 PM - Midnight EST / 3 - 5 AM GMT (Thursday).//Dig this show? Please consider supporting The Face Radio: http://support.thefaceradio.com Support The Face Radio with PatreonSupport this show http://supporter.acast.com/thefaceradio. Join the family at https://plus.acast.com/s/thefaceradio. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Erin Nichole Whinnery is the designer and maker behind Mija Handmade. Erin grew up, as she says, under her mother's sewing table. In 2011, she made a quilt for her niece, then her sewing sat on the backburner. Then, like a lot of us, she wanted something creative to do during the 2020 lockdown. She picked up some fabric and zippers and started making striped zippered pouches. When the novelty of pouches wore off, she dove into sewing in other ways. Stockings, home decor, quilts, improv... and along came the Sharrow Quilt. The first design of many to come from Mija Handmade. As you'll see in her patterns, Erin loves to incorporate bold lines with interesting geometry and movement. This is also demonstrated in her current Block of the Month: Learning Curves 2024. Erin and Amanda chatted about the beauty and inspiration that comes from what we see, and in the technical side of writing patterns. Erin views it as its own art, and Amanda agrees. Erin Nichole just released her latest pattern, Grandma Core, and is available now! You can also purchase acrylic templates to help get crisp even curves. Go check out Erin's patterns while you listen! Find Erin Nichole here!  Website: https://mijahandmade.com/ Instagram: https://www.instagram.com/mija.handmade/ This episode is sponsored by the lovely Cozy Earth. Shop now and use code GRANNYS at checkout to get 40% off your purchase! cozyearth.com Want to see more? You can find it here: Show Merch: nygqs.printify.me Patreon: patreon.com/notyourgrannysquiltshow Insta: https://www.instagram.com/notyourgrannysquiltshow https://www.instagram.com/sweetpeadesigncompany YouTube: https://youtube.com/@notyourgrannysquiltshow Etsy: https://www.etsy.com/shop/SweetPeaDesignCoShop Want to be on the show? Send us a message!

Des hommes, pères (célibataires ou non) ont accepté de me raconter leur expérience de papa, et notamment de fille(s).Après l'épisode explicatif avec la psy, Catherine Grangeard, place aux témoignages des pères : Marc Gibaja, 2 filles pré-ado 11 ans et ado, 15 ans https://singlejungle.lepodcast.fr/ep-point-97-bis-les-peres-marc-gibaja-papa-de-deux-filles-mon-modele-cetait-ma-mere-pas-mon-pere Liv Brunet, 3 enfants, dont une fille, tous et toutes adultes aujourd'hui, et il a aussi une petite-fille ! Sa fille a eu une fille ! https://singlejungle.lepodcast.fr/ep-point-97-ter-les-peres-liv-brunet-papa-et-grand-daddy-il-ny-a-rien-dans-le-lien-biologique-cest-juste-une-histoire-point Voici maintenant, Soy, papa d'une fille de 9 ans, et d'un garçon de 5 ans, qu'il a eu avec sa compagne, Laetitia. Particularité : Soy est français d'origine laotienne, avec des aïeux chinois. Laetitia a de lointaines origines espagnoles. Leurs enfants sont donc eurasiens. Ce sont d'autres défis à appréhender : transmission des cultures, langues, cuisines, les enfants sont-ils confrontés au racisme à l'école et dans la rue ? Comment Soy a-t-il ou non répondu à ses questions concernant sa propre identité, son rapport avec ses parents, beaux-parents, fratrie etc. Un épisode riche ! Merci à lui.D'autres épisodes à venir sur cette thématique (si les pères acceptent, croyez-moi, ce n'est pas si simple..) Prochain épisode plus "classique" le 30 octobre, avec une personne que je rêvais d'interviewer, notamment car elle a popularisé le filtre le plus efficace sur les applis de dating et dans la vie, pour éviter de tomber sur des hommes (cis hétéros) malveillants. Si vous voulez soutenir Single Jungle, avec un don en une seule fois, j'ai ouvert un Tipeee : https://fr.tipeee.com/single-jungle. J'ai suivi le conseil d'auditrices et d'auditeurs qui ont proposé de participer à la hauteur de leurs moyens, ponctuellement, aux frais des épisodes (prise de son/montage et hébergement). Merci aux premières personnes qui ont participé ! Retrouvez Soy et son projet artistique sur les réseaux sociauxhttps://www.instagram.com/hitobito_studio/ Références citées dans l'épisodes ou en bonus ou recommandées par l'invité (à suivre)Podcasts "Juste avant la nuit" de Johann Roques, extrait : https://www.instagram.com/p/DBVlZnOg_RN/ https://open.spotify.com/episode/6drIoN3TR7fUHJL7jEHVCi J'y parle de mon père, décédé début octobre. Allah y Rahmo

Mija rok od wyborów parlamentarnych, które zmieniły władzę w Polsce. Jak ten rok wykorzystała koalicja rządząca? Kto zyskał, a kto stracił przez ten czas? W przeszłości partie, które traciły władzę popadały w kłopoty a ich znaczenie stawało się marginalne. Czy tak stanie się tym razem? W programie również o gasnącym blasku gwiazdy Szymona Hołowni, który w pierwszych tygodniach po wyborach był ulubieńcem wyborców i mediów społecznościowych, a teraz musi się obawiać o przyszłość Trzeciej Drogi, czyli koalicji Polski2050 z PSL. Wracamy do tematu z czwartego odcinka, czyli rozliczeń poprzedniej władzy i realizacji obietnic wyborczych. Usłyszą Państwo także o przyzwoitości i standardach, którymi powinni kierować się politycy oraz jak Tusk zareagował na sprawę Arkadiusza Myrchy i Kingi Gajewskiej. W programie także scenariusze na wybory prezydenckie i ich konsekwencje, a także o przyszłości Rady Mediów Narodowych po odwołaniu Krzysztofa Czabańskiego.

This week we are joined by Stephanie Moran Reed of Mija books. Mija books is an online bookstore that specializes in bilingual and diverse books that Stephanie owns alongside her husband. They hope that every child can have a bookshelf full of inclusive books. They now host book fairs in the hopes of bringing more diverse books into schools. Today, we talk about how to get our kids interested in reading, and what Stephanie wishes she could tell some parents that try to put restrictions on the types of books their kids read. We also discuss her journey to creating Mija books, and her plans for the future!    Super Mamás  IG: @_supermamas  Facebook: Super Mamás  Twitter: @_supermamas   Website: http://supermamas.com/    This is a Redd Rock Music Podcast  IG: @reddrockmusic  www.reddrockmusic.com  Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

10 best and worst moments from the 2024 Paris Olympics Opening Ceremonies, plus! Reaction to the Canada Soccer sanctions.00:00 Anthony's Pole03:00 Yusef Dikec & Kim Yeji05:30 Chocolate Chip Muffins07:30 Mijaín López Núñez10:55 Ledecky, McIntosh, Biles14:35 Basketball17:05 Noah Lyles19:30 St. Lucia Celebrates22:45 Raygun24:35 Thumbs Up for ParisShare your thoughts in the comments below!Hit Like and Subscribe!Follow Jesse on Twitter at @JesseBlakeFollow Jesse on Instagram @Jesse.BlakeSubscribe to The Jesse Blake Sports Report wherever you get your podcasts!Visit https://sdpn.ca for more.https://www.youtube.com/@JesseBlakeSportsReport?sub_confirmation=1Join us on Discord: https://discord.com/invite/MtTmw9rrz7For general inquiries email: info@sdpn.caReach out to https://www.sdpn.ca/sales to connect with our sales team and discuss the opportunity to integrate your brand within our content!Join SDP VIP:YouTube: https://www.youtube.com/channel/UC0a0z05HiddEn7k6OGnDprg/joinApple Podcasts: https://apple.co/thestevedanglepodcastSpotify: https://podcasters.spotify.com/pod/show/sdpvip/subscribeAdvertising Inquiries: https://redcircle.com/brandsPrivacy & Opt-Out: https://redcircle.com/privacy

Kelly highlights some of the most exciting YA nonfiction hitting shelves this fall, including several works of graphic nonfiction. Subscribe to the podcast via RSS, Apple Podcasts, or Spotify. To get even more YA news and recommendations, sign up for our What's Up in YA newsletter! Make this your most bookish summer yet with personalized reading recommendations from Tailored Book Recommendations! Our bibliologists (aka professional book nerds) are standing by to help you find your next favorite read. Get your recommendations via email, or opt to receive hardcovers or paperbacks delivered right to your door. And with quarterly or annual plans available, TBR has something for every budget. Get started today from just $18! This content contains affiliate links. When you buy through these links, we may earn an affiliate commission. Books Discussed Represent: The Unfinished Fight for the Vote by Michael Eric Dyson, Marc Favreau (September 10) Shift Happens by J. Albert Mann Unequal: A Story of America by Michael Eric Dyson and Marc Favreau Spirit Sleuths: How Magicians and Detectives Exposed the Ghost Hoaxes by Gail Jarrow (September 10) Flamboyants: The Queer Harlem Renaissance I Wish I'd Known by George M. Johnson and illustrated by Charly Palmer (September 24) Don't Look Back: A Memoir of War, Survival, and My Journey from Sudan to America by Achut Deng, Keely Hutton (October 8) A Long Way Gone by Ishmael Beah Side Quest: A Visual History of Role Playing Games by Samuel Sattin and Steenz (October 8) Halfway There: A Graphic Memoir of Self-Discovery by Christine Mari (October 15) Ay, Mija by Christine Suggs  I Was There American Dream by Malaka Gahrib Visitations by Corey Egbert (November 19) Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

Buenos días desde La Habana, soy Yoani Sánchez y en el "cafecito informativo" de este miércoles 10 de julio de 2024 tocaré estos temas: - Amenazas, operativos y cortes telefónicos la víspera del 11J - Se acercan al 20% los nacimientos correspondientes a adolescentes - Cerca de 40.000 cubanos solicitaron la nacionalidad española - Boris Larramendi se presenta en Madrid Gracias por compartir este "cafecito informativo" y te espero para el programa de mañana. Puedes conocer más detalles de estas noticias en el diario https://www.14ymedio.com Los enlaces de hoy, para abrirlos desde la Isla se debe usar un proxy o un VPN para evadir la censura: Precios topados en los comercios privados de Holguín; anarquía en La Habana https://www.14ymedio.com/economia/precios-topados-comercios-privados-holguin_1_1104140.html Pese a las protestas en La Habana, Wingo mantiene la obligación del visado https://www.14ymedio.com/cuba/pese-protestas-habana-wingo-mantiene_1_1104143.html La Onat cierra 15 'mipymes' y castiga a 323 cuentapropistas por "irregularidades" https://www.14ymedio.com/economia/onat-cierra-15-mipymes-castiga_1_1104158.html Se acercan al 20% del total los nacimientos correspondientes a adolescentes en Cuba https://www.14ymedio.com/cuba/acercan-20-total-nacimientos-correspondientes_1_1104132.html Cerca de 40.000 cubanos solicitaron la nacionalidad española en el consulado de La Habana https://www.14ymedio.com/sociedad/cerca-40-000-cubanos-solicitaron_1_1104127.html Para salvar la empresa estatal cubana proponen el modelo de Singapur https://www.14ymedio.com/cuba/salvar-empresa-estatal-cubana-proponen_1_1104130.html Un derrumbe interior da el puntillazo al edificio del Instituto Superior de Diseño en La Habana https://www.14ymedio.com/cuba/derrumbe-interior-da-puntillazo-edificio_1_1104147.html La Onat cierra 15 'mipymes' y castiga a 323 cuentapropistas por "irregularidades" https://www.14ymedio.com/economia/onat-cierra-15-mipymes-castiga_1_1104158.html Dan de baja por dopaje al rival turco del cubano Mijaín López en París 2024 https://www.14ymedio.com/deportes/dan-baja-dopaje-rival-turco_1_1104145.html Boris Larramendi se presenta en Madrid https://www.14ymedio.com/eventos-culturales/musica/boris-larramendi-presenta-madrid_1_1104155.html

VNSSA is back for Episode #015 of Super Creep Radio with a stellar lineup of fresh tracks, including new music from Wake, Vizel, Dom Dolla, Gee Lane, Mija & Morelia, Anna Reusch, Rico Nasty & Boys Noize, and more! 

L.A.'s curvy 'it girl' Mija joins Delta on the couch to talk white plastic chairs, how much neck to feature in drag, and choose between In-N-Out, Tam's, or Tommy's. Plus they celebrate Delta's birthday, which is not a single day, but a whole season! Listen to Very Delta Ad-Free AND One Day Early on MOM Plus   Send us an e-mail at readmedelta@gmail.com   FOLLOW DELTA @deltawork   VERY THAT IS A FOREVER DOG AND MOGULS OF MEDIA (M.O.M.) PODCAST Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

L.A.'s curvy 'it girl' Mija joins Delta on the couch to talk white plastic chairs, how much neck to feature in drag, and choose between In-N-Out, Tam's, or Tommy's. Plus they celebrate Delta's birthday, which is not a single day, but a whole season!Listen to Very Delta Ad-Free AND One Day Early on MOM Plus Send us an e-mail at readmedelta@gmail.com FOLLOW DELTA@deltawork VERY THAT IS A FOREVER DOG AND MOGULS OF MEDIA (M.O.M.) PODCAST Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoicesSee Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Alaska and Willam are back with some more goss for you. They recap their escapades in Palm Springs for Pride, discuss the first ever Divatrontic show in LA celebrating 10 years of “Artpop,” and applaud the recent Ohio election victory to enshrine abortion rights into the constitution. Plus they read your letters about vocal habits, cheating partners, and New Jersey.We all deserve to have more control over our dating experience and go on great dates. So download Hinge, and find someone worth deleting the app for. https://hin.ge/RaceChaserListen to Race Chaser Ad-Free on MOM PlusFollow us on IG at @racechaserpod and click the link in bio for a list of organizations you can donate to in support of Black Lives MatterRainbow Spotlight: I Wanna Be A Big Star by Mija feat. Wreckno and Cakes Da KillaFOLLOW ALASKAhttps://twitter.com/Alaska5000https://www.instagram.com/theonlyalaska5000https://www.facebook.com/AlaskaThunderhttps://www.youtube.com/channel/UC9vnKqhNky1BcWqXbDs0NAQFOLLOW WILLAMhttps://twitter.com/willamhttps://www.instagram.com/willamhttps://www.facebook.com/willamhttps://www.youtube.com/channel/UCrO9hj5VqGJufBlVJy-8D1gRACE CHASER IS A FOREVER DOG PODCAST Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoicesSee Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Alaska and Willam are back with some more goss for you. They recap their escapades in Palm Springs for Pride, discuss the first ever Divatrontic show in LA celebrating 10 years of “Artpop,” and applaud the recent Ohio election victory to enshrine abortion rights into the constitution. Plus they read your letters about vocal habits, cheating partners, and New Jersey. We all deserve to have more control over our dating experience and go on great dates. So download Hinge, and find someone worth deleting the app for. https://hin.ge/RaceChaser Listen to Race Chaser Ad-Free on MOM Plus Follow us on IG at @racechaserpod and click the link in bio for a list of organizations you can donate to in support of Black Lives Matter Rainbow Spotlight: I Wanna Be A Big Star by Mija feat. Wreckno and Cakes Da Killa FOLLOW ALASKA https://twitter.com/Alaska5000 https://www.instagram.com/theonlyalaska5000 https://www.facebook.com/AlaskaThunder https://www.youtube.com/channel/UC9vnKqhNky1BcWqXbDs0NAQ FOLLOW WILLAM https://twitter.com/willam https://www.instagram.com/willam https://www.facebook.com/willam https://www.youtube.com/channel/UCrO9hj5VqGJufBlVJy-8D1g RACE CHASER IS A FOREVER DOG PODCAST Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices