POPULARITY
Piše se leto 1918. Moški s šopkom rož potuje od Mandalaja do burmanske prestolnice Rangun, da bi se tam po sedmih letih ponovno srečal s svojo zaročenko ter se z njo poročil. Vsaj tako pravi glas naratorja, čeprav na platnu medtem opazujemo posnetke zabaviščnega kolesa in mimobežeče pokrajine, ki se jasno umeščajo v 21. stoletje. Miguel Gomes, ki je s filmom Veliko potovanje lani osvojil glavno nagrado za režijo v Cannesu, nas tako že od samega začetka sooča s kopico nasprotij in neskladij. Veliko potovanje sopostavlja dokumentarno potopisje in igrani film ter pri tem prepleta sedanjost in preteklost. Gomes je navdih za igrani del filma našel v anekdoti iz potopisne knjige Somerseta Maughama, v kateri se v Burmi živeči Anglež, da bi se izognil srečanju z zaročenko, poda na pot čez azijsko celino. Filmska pripoved tako sledi zgodbama Edwarda in Molly, ki zaročencu neumorno sledi iz kraja v kraj. Po vzoru mnogih zahodnjakov iz zgodnjih let dvajsetega stoletja pa se je še pred snemanjem režiser skupaj z direktorjem fotografije in soscenaristi podal na lastno veliko potovanje po Aziji. Na poti so posneli dokumentarne posnetke, ki tvorijo velik del filma, in iskali nastavke za scenarij igranega dela. Ta je tako odgovor na Maughamove opise iz preteklosti in dokumentarne podobe iz sedanjosti. V prvem delu filma namesto protagonista pretežno opazujemo okolico in domačine, s čimer film posvoji žanr potopisa. Po drugi strani v studiu posneti igrani prizori tako prepričljivo poustvarijo izumetničeno stilistiko holivudskih filmov iz štiridesetih let prejšnjega stoletja, da vmesni utrinki sodobnosti v gledalcu ustvarjajo nekakšno kognitivno disonanco. Kot pri optični iluziji sprva še skušamo prezreti te motilce, da bi se lahko prepustili pripovedi. Nato pa se v kadru džungle kar nenadoma znajde pametni telefon, s čimer smo se prisiljeni predati igrivi nelogičnosti Gomesove pripovedi. Prijemi, ki na površju morda delujejo samo kot sredstva nadrealizma, učinkujejo tudi kot poseg v orientalističen pogled zahodnega filma. Gomesov film je poln zasukov, ki nam preprečujejo, da bi se udobno namestili v katerega koli od njegovih nastavkov. Edward je uslužbenec britanskega imperija, a oba britanska protagonista govorita portugalsko. Ob tem se narativni glasovi in jeziki, v katerih pripovedujejo, spreminjajo glede na geografsko lokacijo – kot da bi zgodbo pripovedovale dežele, skozi katere se pomikamo. Tudi večina domačinov govori svoj materni jezik, razumevanje tega pa je onemogočeno tako tujim protagonistom kot nam, tujim gledalcem. Kar na papirju deluje kot poklon pustolovskim epom in velikim ljubezenskim zgodbam iz filmskega kanona, se v dveh urah tako počasi plasti v veliko bolj slojevit odgovor romantiziranju imperialne preteklosti in ustaljenim pristopom k filmskemu ustvarjanju. Oceno je pripravila Vanja Gajić, bere jo Lidija Hartman.
On this episode of What a Picture, Bryan is joined by Stephen Gillespie of the STACKS podcast to talk through the best of international films of the past year.Timestamps:00:00 - Where to find good international films08:33 - Broken Rage (dir. Takeshi Kitano)14:05 - Inside the Yellow Cocoon Shell (dir. Phạm Thiên Ân)18:17 - The Seed of the Sacred Fig (dir. Mohammed Rasoulof)23:55 - Cloud (dir. Kiyoshi Kurosawa)27:37 - Daaaaaalí! (dir. Quentin Dupieux)30:04 - All We Imagine As Light (dir. Payal Kapadia)36:15 - Youth (Spring) (dir. Wang Bing)43:07 - Johanne Sacreblu (dir. Camila Aurora González)47:30 - Caught by the Tides (dir. Jia Zhangke)52:22 - Dahomey (dir. Mati Diop)1:01:35 - The Beast (dir. Bertrand Bonello)1:11:35 - No Other Land (dir. Rachel Szor, Hamdan Ballal, Yuval Abraham, Basel Adra)1:18:00 - Red Rooms (dir. Pascal Plante)1:24:53 - About Dry Grasses (dir. Nuri Bilge Ceylan)1:32:14 - Soundtrack to a Coup d'Etat (dir. Johan Grimonprez)1:39:20 - Universal Language (dir. Matthew Rankin)1:49:11 - Grand Tour (dir. Miguel Gomes)2:00:55 - Honorable Mentions2:10:56 - What we are excited for next yearThe STACKS podcast: https://open.spotify.com/show/0mQaf7o2bTBGthV6eur2Zt?si=15ceffe35f10488eI'm Thinking of Spoiling Things Podcast: https://open.spotify.com/show/3Cy7OcwcfnZSsVCCPXcIav?si=8592987bbe4642efEmail us at podcast@whatapicturepod.comWhat a Picture website: https://whatapicturepod.comBryan's Social Media: Bluesky | LetterboxdMusic is "Phaser" by Static in Verona.
On Truth & Movies this week, we discuss the subject of the latest issue Ryan Coogler's Sinners and then review Grand Tour from the portuguese auteur Miguel Gomes. Finally, for film club, we revisit Bill Gunn's elegant vampiric romance Ganja & Hess.Joining host Leila Latif are David Jenkins and Kambole Campbell.Truth & Movies is the podcast from the film experts at Little White Lies, where along with selected colleagues and friends, they discuss the latest movie releases. Truth & Movies has all your film needs covered, reviewing the latest releases big and small, talking to some of the most exciting filmmakers, keeping you across important industry news, and reassessing great films from days gone by with the Truth & Movies Film Club.Email: truthandmovies@tcolondon.comBlueSky and Instagram: @LWLiesProduced by TCO Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
"Grand Tour" had its world premiere at the 2024 Cannes Film Festival, where it won the Best Director award for Miguel Gomes. The film follows a man in 1918, Rangoon, who abandons his fiancée on the day they are to be married. He flees in a state of melancholy, contemplating her condition. Determined to be married, his fiancée follows his trail. Gomes was kind enough to speak with us about his work on the film, which you can listen to below. Please be sure to check out the film, which will be available to stream on MUBI on April 18th. Thank you, and enjoy! Check out more on NextBestPicture.com Please subscribe on... Apple Podcasts - https://itunes.apple.com/us/podcast/negs-best-film-podcast/id1087678387?mt=2 Spotify - https://open.spotify.com/show/7IMIzpYehTqeUa1d9EC4jT YouTube - https://www.youtube.com/channel/UCWA7KiotcWmHiYYy6wJqwOw And be sure to help support us on Patreon for as little as $1 a month at https://www.patreon.com/NextBestPicture and listen to this podcast ad-free Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
This week we're excited to present a conversation from the 62nd New York Film Festival with Grand Tour director Miguel Gomes. An NYFF62 Main Slate selection, Grand Tour is currently playing at Film at Lincoln Center, courtesy of Mubi. Get tickets at filmlinc.org/tour. In this fanciful and high-spirited cinematic expedition, the uncommonly ambitious Portuguese filmmaker Miguel Gomes (Tabu, NYFF50; Arabian Nights, NYFF53) takes a journey across East Asia, skipping through time and countries with delirious abandon to tell the tale of an unsettled couple from colonial England and the world as it both expands and closes in around them. It's 1918, and Edward (Gonçalo Waddington) has escaped the clutches of beckoning marriage, leaving his bemused fiancée, Molly (Crista Alfaiate), in indefatigable pursuit. Edward gives chase from Mandalay to Bangkok to Shanghai and beyond, while Gomes responds with a splendid and enthralling series of scenes that use a magic form of cinema to situate us in these places both then and now, keeping us at a knowingly exotic traveler's distance while also immersing us in rhythm, texture, and emotional reality. Whether black-and-white or color, zigzagging or meditative in tone, scripted or captured as documentary, Grand Tour is splendid, moving, and human-scaled. Winner of the Best Director prize at the 2024 Cannes Film Festival. A MUBI release. This conversation was moderated by NYFF Artistic Director Dennis Lim.
Es uno de los directores más interesantes e impredecibles de nuestro cine, tanto que Albert Serra estrena un documental sobre la tauromaquia con el que ganó la Concha de Oro en San Sebastián. Un ejercicio poético con el que desmonta los mitos del toreo y muestra toda su crueldad. En este episodio lo analizamos además de viajar con Miguel Gomes en Gran Tour o disfrutar con todas las versiones de Robert Pattinson en 'Mickey 17'. En media hora os ponemos al día de todo
Ahora sí que sí podemos decir que hemos acabado esta larga y bronca temporada de premios, y nos podemos volver a centrar en los estrenos y en el cine. Marzo abre potente con el esperado regreso del coreano Bong Joon ho con 'Mickey 17', una sátira distópica en inglés con un divertidísimo Robert Pattinson. Además, hay nueva película de Soderbergh, un biopic con Kate Winslet y, por supuesto, el documental sobre la tauromaquia de Albert Serra. También comentamos 'Grand Tour', el bellísimo viaje del portugués Miguel Gomes, y en televisión, tenemos nazarenos volando, desapariciones y a Maribel Verdú de sargento en 'Cuando nadie nos ve', la serie dirigida por Enrique Urbizu en Max.
This week on Primal Screen, guest host Will Cox is joined by Alex McShane to review Bridget Jones: Mad About the Boy and Grand Tour. Our favourite frazzled English woman is back for this Valentine's Day-released rom-com. Renee Zellweger returns to the role of Bridget Jones, this time as a single mother of two facing the prospect of re-starting her love life. New love interests are played by Leo Woodall and Chiwetel Ejiofor, as well as old flame Daniel Cleaver played by Hugh Grant. This is the fourth instalment of the series, and is based off Helen Fielder's novels. In contrast, Grand Tour is set in colonial-era South East Asia during the First World War. Stationed in Rangoon, British civil servant Edward miserably awaits the arrival of his fiancé Molly, until he decides to flee to Singapore. The resulting lover's chase across the continent is a dreamy adventure, across jungles, over rivers, and through teeming cities. The film also incorporates hybrid-documentary elements and experimental tableaux, for which Miguel Gomes was awarded Best Director at Cannes last year. Will also speaks with Associate Professor Stephen Gaunson from RMIT about Akira Kurosawa's masterpiece Seven Samurai, screening in stunning 4K at the Capitol Theatre on Tuesday, February 25.Plus, Spiro Economopoulos, Creative Director of the Europa! Europa Film Festival, joins the show to discuss this year's program of arthouse European cinema, running from February 12 to March 12.Tune in Primal Screen on Triple R, Monday nights from 7pm on 102.7
Superstars Renee Zellweger, Leo Woodall and Chiwetel Ejiofor discuss Bridget Jones: Mad About the Boy.Cannes Best Director winner Miguel Gomes on Grand Tour, a dream-like road movie through Asia about romantic obsession and colonial decadence.Presenter, Jason Di RossoProducer, Sarah CorbettSound engineer, Carey DellExecutive producer, Rhiannon Brown
A SBS em português conversou com Miguel Gomes, de Lisboa, escolhido melhor diretor no Festival de Cinema de Cannes de 2024 pelo longa-metragem "Grand Tour", filmado na Ásia e falado em várias línguas. O filme entra em cartaz nas salas de cinema da Austrália no dia 13 de fevereiro.
Conversamos com o realizador português Miguel Gomes, melhor diretor do festival de Cannes de 2024 pelo filme 'Grand Tour', que entra em cartaz nas salas de cinema na Austrália esta semana. Recapturados os cinco perigosos cadastrados que se tinham evadido de modo insólito da prisão portuguesa de mais alta segurança. A estreia de Neymar no Santos em um empate por 1x1 com o Botafogo-SP pelo Campeonato Paulista, e o que vem pela frente nessa nova fase do jogador no Brasil.
durée : 00:56:26 - Certains l'aiment Fip - Une balade dans les B.O. préférées d'Emmanuelle Devos, Anaïs Demoustier, Mathieu Kassovitz, Abderrahmane Sissako, Hafsia Herzi, Macha Méril, Sandrine Kiberlain, Michel Gondry, Miguel Gomes ou Béatrice Dalle.
durée : 00:59:11 - Plan large - par : Antoine Guillot - Aujourd'hui, voyage dans les orientalismes contemporains, avec les cinéastes Mareike Engelhardt et Miguel Gomes et leurs films "Rabia" et "Grand Tour", et aussi N.T.Binh. - réalisation : Anne-Laure Chanel - invités : Miguel Gomes Réalisateur et scénariste; Mareike Engelhardt cinéaste; N.T. Binh Journaliste, critique, enseignant de cinéma (Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne)
[Nathan Aznar – Lucie Lambert – Victoria Mendes – Aubry Piffault – Louis Rubellin] Voyages dans un avenir et dans un passé très en lien avec notre présent dans l'épisode du jour… Un coup de cœur pour Les Reines du Drame et un débat enflammé sur Grand Tour de Miguel Gomes – assurément, deux salles, […]
con Pedro Almodovar su “La stanza accanto”; Giuseppe Catozzella autore del libro “Non dirmi che hai paura”, parla del film omonimo di Yasemin Samdereli. Fabrizio Ferracane protagonista di “Indelebile” di Simone Valentini e della serie tv “Bad Guy” di Giancarlo Fontana e Giuseppe G. Stasi. Valentina Rovetto su “ Il migliore dei mali” in programma al Noir in Festival. Giovanna Gravina Volonté ricorda il padre, l'attore Gianmaria nel trentennale della morte. Luca Elmi direttore artistico di Porretta Cinema. Tra le uscite: “Grand Tour” di Miguel Gomes; “Criature” di Cecile Allegra; “Una poltrona per due” di John Landis.
"L'orchestra stonata" diretto da Emmanuel Courcol, con Benjamin Lavernhe e Pierre Lottin."Piece by piece" film di animazione diretto da Morgan Neville, con Pharrell Williams e Morgan Neville."Grand Tour" diretto da Miguel Gomes, con Jani Zhao e Gonçalo Waddington."La stanza accanto" diretto da Pedro Almodovar, con Tilda Swinton e Julianne Moore."Criature" diretto da Cécile Allegra, con Marco D'Amore e Marianna Fontana.I festivalIl bilancio dell'ultima edizione del Torino Film Festival con il commento del direttore Giulio Base e l'intervista a Maurizio Nichetti, tornato alla regia con "Amiche Mai", con Angela Finocchiaro e Serra Yilmaz.
Prendendo spunto dai vostri suggerimenti, parliamo del cinema “di istinto e di criminali” del regista statunitense Michael Mann. Nella prima parte quelle delle notizie, vi consigliamo qualche film da vedere al cinema a dicembre 2024, del nuovo documentario di Mark Cousins e dei nuovi progetti della Biennale College - Cinema. Qui il riassunto della puntata. 01:08 News. Linkinmovies.it vi consiglia di vedere al cinema La stanza accanto di Pedro Almodòvar, Interstella 5555 - The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem di Kazuhisa Takenouchi, Gran Tour di Miguel Gomes e altri film tra cui due super classici di Natale. 03:07 News. Mark Cousins ha dedicato alla pittrice scozzese Wilhelmina ‘Willie' Barns-Graham il suo nuovo documentario dal titolo A sudden glimpse to deeper things. Capiamo di che parla e cosa vuole mettere in evidenza.05:33 News. Sono stati annunciati i quattro film che rientrano nel progetto della Biennale College - Cinema per il 2025 e che saranno prodotti La Biennale. 07:39 La Luce del Cinema di Michael Mann. Film analizzati: La corsa di Jericho; Strade violente; La fortezza; Manhunter - Frammenti di un omicidio; Miami Vice; L'ultimo dei Mohicani; Heat - La sfida; Insider; Collateral; Nemico Pubblico; Blackhat; Ferrari.
durée : 00:05:40 - Quand le Beau Danube Bleu sort de son lit : de 2001 au Grand Tour de Miguel Gomes - par : Max Dozolme - Max Dozolme nous parle de la plus célèbre des valses, "Le Beau Danube Bleu" de Johann Strauss Fils, une star des mariages, du Nouvel An viennois mais aussi du cinéma !
durée : 00:58:54 - Plan large - par : Antoine Guillot - Aujourd'hui, voyage dans les orientalismes contemporains, avec les cinéastes Mareike Engelhardt et Miguel Gomes et leurs films "Rabia" et "Grand Tour", et aussi N.T.Binh. - réalisation : Anne-Laure Chanel - invités : Miguel Gomes Réalisateur et scénariste; Mareike Engelhardt cinéaste; N.T. Binh Journaliste, critique, enseignant de cinéma (Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne)
durée : 00:58:54 - Plan large - par : Antoine Guillot - Aujourd'hui, voyage dans les orientalismes contemporains, avec les cinéastes Mareike Engelhardt et Miguel Gomes et leurs films "Rabia" et "Grand Tour", et aussi N.T.Binh. - réalisation : Anne-Laure Chanel - invités : Miguel Gomes Réalisateur et scénariste; Mareike Engelhardt cinéaste; N.T. Binh Journaliste, critique, enseignant de cinéma (Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne)
Film critic Emma Jones tells us why Hugh Grant's creepy character is the star attraction in his latest film, "Heretic". We also discuss timely French feature "Animale", as Oulaya Amamra plays a woman trying to navigate the macho world of bull-running in the Camargue region, while grappling with personal trauma. Plus, Portuguese auteur Miguel Gomes returns with an international voyage that combines humour, romance and musings on a post-colonial world in "Grand Tour" and we check out Disney's big release for the holidays, "Moana 2".
"Grand Tour", que obteve o prémio de melhor realização no Festival de Cannes, em Maio passado, chega agora aos cinemas franceses. O filme é a adaptação de uma obra do romancista britânico Sommerset Maugham e relata um périplo pela Ásia de dois noivos, ele a tentar fugir dela e a noiva que vai no encalce daquele com quem se deveria casar. O realizador português, Miguel Gomes, falou com a RFI sobre o impacto do galardão, as peripécias de um filme que tem como palco uma longa viagem pela Ásia e respectivos projectos.O cineasta começa por se referir à sua surpresa com a obtenção desta prestigiosa recompensa, proeza inédita na história do cinema português no Festival de cinema de Cannes.Como é que vive esta estreia francesa após o prémio para o seu filme no Festival de Cannes ?Foi surpreendente. Eu não esperava nada. Se calhar é uma atitude defensiva da minha parte, mas à partida eu acho que estatisticamente é mais provável não haver prémios do que haver. E então segui esse princípio. Desta vez também, portanto, achei que não ia haver prémios nenhuns. Lembro-me que nesse dia fui para para uma ilha que existe a alguns quilómetros de Cannes, assim a uma meia hora de barco. Há uma ilha de monges, de que eu não me recordo o nome e fui com os meus filhos.Estava com a minha mulher, estava com as pessoas da equipa, com os actores, com os produtores e fomos todos para para essa ilha nesse dia. À espera que não acontecesse nada. E às tantas o telefone tocou e disseram nos "Onde é que vocês estão? O que é que vocês estão a fazer? Mas vocês têm que voltar. Têm que ir para a cerimónia ! Vai haver um prémio." E havia muito pouco tempo. Aliás, estávamos meio perdidos nessa ilha. Apesar da ilha ser simples e só haver uma estrada, tínhamos decidido ir a um restaurante, mas tomámos a direcção contrária, então estávamos quase a fazer o perímetro da ilha para chegar ao restaurante e tivemos que nos despachar e apanhar o barco para estar presentes na cerimónia.E acho que isto: esta recompensa, este galardão, este prémio recompensa o quê, exactamente ? A estética do filme? Porque porventura talvez seja a matéria prima que está a mais a dar nas vistas e que evoca, obviamente, projectos já seus no passado, que tinham tido bastante incremento, nomeadamente aqui em França. Eu penso no "Tabu" há 12 anos.Eu não sei, eu não consigo separar assim as coisas desta maneira... E essa história da estética e do fundo. Eu acho que são as duas coisas. Um filme conta-se, mas sobretudo, vive-se e vive-se com a imagem, com o som. Com as coisas que o filme conta também, mas sobretudo com as coisas que o filme mostra. E tudo faz parte do mesmo sistema.E para mim não existe assim uma distinção entre aquilo que é o aspecto do filme e aquilo que é o que o filme conta, por exemplo. Faz tudo parte do mesmo sistema e, portanto, acho que a experiência do filme é um filme que tem as suas peculiaridades, tem a sua personalidade.Eu, felizmente não tenho ninguém a dizer-me que tem que fazer as coisas assim, que tenho que por este actor e que tenho que aos 30 minutos de filme tem que haver esta cena e aos 40 minutos esta outra cena.Ou seja, não tenho uma pressão da produção, não tenho uma pressão industrial que me deixe refém de uma mecânica mainstream industrial e, portanto, posso fazer aquilo que me apetece. O que pode ser algo para algumas pessoas bastante chato porque não corresponde àquilo que normalmente as pessoas associam ao cinema mais recorrente.E você pensa mais nos planos contemplativos, na duração das sequências, quando se refere a possíveis vozes detractoras do cinema que você faz?Há vozes detractoras e há...Há vozes muito elogiosas, com certeza !Há vozes muito elogiosas ! Eu não sei se há muitos planos contemplativos... A contemplação também me aborrece um bocadinho. Ou seja, os planos têm que durar o tempo que duram para mim por uma razão precisa. E não porque estamos embasbacados perante qualquer coisa. Isso não funciona assim.Eu penso muito no lugar do espectador dos meus filmes. Para mim, o cinema é um bocadinho como fazer um edifício. Ou seja, quando se fala: qual é que é a arte que terá uma relação maior com o cinema? Há quem diga que é pintura, há quem diga que é literatura. Enfim, o teatro, a música... A música eu acho que é bastante importante, mas eu diria que é a arquitectura.Ou seja, no sentido em que inventar um filme, fabricar um filme é inventar um espaço que vai ser percorrido por alguém, um espectador. E cada espectador é diferente do outro, porque cada um vai accionar a sua sensibilidade, o seu sentido de humor, enfim, os seus interesses. E vais esperar certas coisas do filme. E, portanto, é um encontro: é um encontro entre uma pessoa, com a sua própria personalidade, e um filme que existe no ecrã e nas colunas de som da sala de cinema. E é assim que pode ser um encontro ou um desencontro.Mas o meu trabalho como realizador é inventar um espaço que vai ser percorrido por esse espectador, que não deve ser nem uma prisão. Ou seja, no sentido em que o filme não o deve coagir, de uma maneira completamente autoritária, e dizer "Agora vais para a esquerda, agora vais para a direita. Agora há que sentir isto. Agora tens que pensar isto, porque isto é como tu deves pensar". E, por outro lado, também não deve ser um espaço completamente aleatório onde o espectador fica completamente perdido. Portanto, esse equilíbrio entre inventar uma estrutura que possa acolher alguém que será livre o suficiente para poder percorrer aquele espaço, sem estar completamente coagido, e ao mesmo tempo que não esteja ali perdido... É o nosso trabalho e que é quase um trabalho de arquitecto.Então entremos precisamente mais na obra e no seu filme. Como é que da obra do romancista britânico Sommerset Maugham se chega a este produto final? O "Grand Tour" era um ritual nalguma alta sociedade, precisamente, de fazer um grande périplo antes de assentar arraiais, de contrair matrimónio e de constituir família. E vai ser o pretexto para "um périplo e peras", pela Ásia. Como é que foi, então chegar-se aqui?Essa questão é interessante: do que o que é que era o lado quase pedagógico do Grand Tour que estava estabelecido ? O Grand Tour asiático... Havia um Grand tour europeu também. Mas havia o Grand Tour asiático. Ou seja, muita gente do Ocidente ia fazer um itinerário, no princípio do século XX, do Oeste para este.Normalmente de um ponto da Índia ou da Birmânia, que eram os pontos mais a oeste do Império Britânico, para este. Terminando normalmente no Japão e na China. E havia de facto essa ideia de que era necessário confrontar os elementos, os filhos dessa alta sociedade europeia ou americana com o outro. Ou seja, com uma cultura bastante diferente, nos antípodas. Para que, de facto, pudessem regressar mais iluminados.Neste filme esse Grand Tour é feito, mas quase com a ideia contrária. Ou seja, os personagens não fazem esse Grand Tour porque querem encontrar um caminho e um rumo. Enfim, é como diz, chegar mais bem preparados, voltar mais bem preparados para a vida. Eles estão completamente perdidos !Há um quer fugir da noiva. O noivo, o Edward, quer fugir da noiva porque está com dúvidas sobre o casamento. Tem uma espécie de um ataque de pânico, uma crise, e decide fugir dela.E ela vai atrás dele para tentar-se casar com ele de uma forma igualmente desesperada e meio perdida. E portanto, o filme esta. Eles acabam por fazer esse caminho não como como uma fuga e não como um momento para fazer um encontro, para conhecer coisas. Eles estão basicamente em movimento para escapar ao seu destino ou para tentar concretizar aquilo que eles acreditam ser o seu destino.Mas como é que você tropeçou neste enredo e decidiu pegar nele e levá lo?Esta história dos noivos deste casal, o noivo e a noiva: um a fugir, ela a perseguir. Veio deste livro do Sommerset Maugham, que é um livro de viagens. Existe uma tradução em português chamada "Um Gentleman na Ásia". E eu estava a ler esse livro. Eu gosto muito de ler livros de viagens: de ver como é que os escritores contam a experiência de viajar e o que é que eles viram. Enfim, essa essa questão do olhar de alguém sobre um relativamente a um território que lhe é estrangeiro, que lhe é desconhecido, que que é uma coisa distante, interessa-me muito.E portanto, eu gosto de ler livros de viagens. E li este por acaso e deparei-me com esta história que o Sommerset conta. Às às tantas, em duas páginas desta história, ele diz que conheceu um senhor que trabalhava para a administração na Birmânia, inglesa, e que contou a história de como fugiu à sua noiva. Porque entrou em pânico, porque teve dúvidas sobre o casamento e sobre a responsabilidade desse casamento. E decidiu partir e deixar-lhe uma nota a explicar-se, a escusar-se com trabalho. E partiu para Singapura. Mas quando chegou a Singapura já tinha uma nota, um telegrama da sua noiva a dizer "Meu querido, eu estou a chegar. Percebo perfeitamente. Mas estou a chegar e já já nos vamos casar." E ele lá partiu de novo. E esse, digamos, movimento que é uma espécie de um "Jogo do gato e do rato", durou vários meses e acabou por ser feito ao longo deste deste "Grand Tour", ou seja, deste itinerário todo que de muitos milhares de quilómetros.Foi um "Jogo do gato e do rato" também para si e para a sua equipa. Porque obviamente, o confinamento e o COVID veio perturbar as rodagens e a preparação do filme. Portanto, houve aqui sequências, pelo que eu entendi, nomeadamente a rodagem na China, que tiveram que ser recebidas a posteriori. Houve uma interrupção óbvia por causa do COVID Portanto, foi necessário congelar o projecto durante X tempo ?!Sim, ou seja, nós decidimos, antes de escrever o argumento, fazer nós próprios a viagem e filmá-la. Filmar a viagem que seria feita pelas personagens, mas que seria feita a posteriori, em estúdio, rodada em estúdio. E decidi-mo-la fazer no mundo de hoje, nós próprios, pelos países. E estavam previstas sete semanas de viagem em Janeiro e Fevereiro de 2020.E nós fizemos as primeiras cinco. Chegámos ao Japão e faltava o último país onde havia uma parte considerável dessa viagem, porque mesmo dentro da China, de Xangai e até quase próximo do Tibete, iríamos fazer 3000 quilómetros, acompanhando mais ou menos o curso do rio Yangtse.E quando chegámos ao Japão percebemos que o ferry boat que ia cobrir a distância entre Osaka, acho eu, e Xangai, tinha sido anulado uma semana antes devido ao COVID, à pandemia.E então, o que nós nós pensamos nessa altura? Bom, "Vamos esperar um mês, dois meses e vamos retomar a viagem quando for reposta a normalidade". Porque nessa altura éramos tão ingénuos, como toda a gente, e achávamos que que era uma coisa meramente circunstancial e que não ia ocupar tanto tempo na nossa vida e ter tantas consequências como teve.E depois percebemos que estávamos enganados. O tempo foi passando, passou um ano, passaram dois anos e passado dois anos nós pensamos: "É impossível. Nós não conseguimos entrar na China para concluir a viagem. Portanto, vamos concluir a viagem em Lisboa, filmando com uma equipa que serão os nossos olhos. Com o material, eles vão filmar esta parte da viagem na China. E nós vamos estar em Lisboa". Alugámos uma casa em Airbnb no bairro do Areeiro e estávamos lá durante a noite. Éramos poucos, dois ou três, e havia uma uma equipa na China que fez os tais 3000 quilómetros, enquanto nós estávamos sempre nessa casa no Areeiro E, enfim, fizemos o filme, assim. Concluímos essa parte da rodagem na China, assim, à distância.É fundamental falar do encadeamento entre planos a preto e branco e a cores. A cores são, de alguma forma, momentos algo etnográficos relacionados com o périplo. O preto e branco é a versão hodierna, actual. O porquê de sua opção por estes planos, ora a preto e branco, ora a cores ?O filme é quase o tempo todo a preto e branco. Eu diria, 90% é a preto e branco. Existem planos a cores por uma questão técnica. Porque nós filmámos em película e na película preto e branco existe apenas uma sensibilidade para 200 ASA para a luz. Portanto, 200 ASA é bom para fotografar, para filmar sequências durante o dia. Mas sequências à noite ou em interiores escuros é necessário outro tipo de sensibilidade: 500 T... que isso só existe em cores. E, portanto, nós decidimos filmar a maioria do filme a preto e branco em 200 D.E depois ter película a cores para em 10% do tempo, para situações de noite ou em interiores muito escuros. E a ideia era montar o filme completamente a preto e branco. Mas houve uma altura em que nós estávamos um bocadinho, estávamos a montar o filme, já tinham passado várias semanas, estávamos um bocado fartos do preto e branco e lembrámo-nos de que havia as cores ali. E portanto decidimos voltar a pôr. "Vamos voltar a pôr o plano tal como ele foi filmado a cores !" E, portanto, não existe nenhuma lógica a não ser por uma questão meramente técnica.Não existe uma lógica racional, não existe um significado dos planos a cores quererem dizer qualquer coisa em especial. É só porque por uma questão técnica. Mas decidimos colocar mesmo que as pessoas se perguntassem "Porquê que estes planos são a cores... e o resto do filme é preto e branco ?"Não havendo razão nenhuma racional, é só pelo prazer de que é uma coisa que me que é importante para mim a lógica do prazer. OK, num filme a preto e branco... o que é que faz falta? Olha, de repente aparecem uns planos a cores e a cor é incrível !Fala em prazer. Já há muito tempo que, imagino, tenha prazer em rodar com Crista Alfaiate. Agora há também a opção pelo Gonçalo Waddington. O porquê deste elenco ?Para nós foram escolhas óbvias: a escolha dos actores que fazem os dois protagonistas. O Gonçalo tem esta capacidade... Ele pode ter um ar assim, perplexo. E eu acho que ele é um actor com grande potencial cómico, mas com a capacidade de transformar esse lado de comédia numa coisa com um outro peso. E, portanto, ele pode fazer a transição entre comédia e drama muito com uma grande facilidade.E a Crista? Eu acho que ela, já disse noutras ocasiões... Eu acho que ela é a melhor actriz daquela geração à volta dos 40 anos. E, portanto, nem sequer pusemos nenhuma outra opção. Para nós, a Molly sempre foi a Crista Alfaite e ficámos muito contentes, depois com depois de ter filmado, com aquilo que... Percebemos, que não estávamos muito enganados relativamente a essas escolhas.E a questão da opção pelo português não foi complicada ? Não é complicada para Gonçalo Waddington, para Crista Alfaiate, mas você põe pessoas do Vietname, do Japão, nomeadamente, a terem diálogos bastante profundos em português. Como é que foi isso? Foi um desafio, imagino, também pô-los a contracenar em português fluente ?!Sim, o facto dos personagens serem britânicos e falar em português para mim foi uma opção, mais ou menos fácil... Porque eu sou português, não sou britânico. E, portanto, eu não queria... Eu acho que a verdade do filme também passa por isso. Ou seja haver um filtro teatral em que, como no teatro... Quando se faz em Portugal, ou que em França se faz Tolstoi ou se faz Tennessee Williams, faz-se em França e faz-se em Portugal. Em França faz-se em francês, em Portugal faz-se em português.E nessas peças de teatro as personagens têm os nomes que tiveram nas peças do Tolstoi: os nomes russos ou nomes americanos, no caso do Tennessee Williams. E é uma convenção, ou seja, as personagens falam na língua do país onde está a ser visto o espectáculo com os actores desse país.E no cinema há mais dúvidas relativamente a isso. Ou seja, parece uma questão completamente resolvida no teatro e no cinema menos. Porque no cinema existe mais a ideia de que o cinema está mais próximo da realidade da vida. Que eu acho que é uma falsa ideia.Há um realizador francês que já morreu, mas que foi muito importante para mim, que também fazia isto. E fez isto com uma grande lata e muito bem, que era o Alain Resnais !Por exemplo, eu lembro-me de um filme dos anos 90 que era um díptico que se chamava de "Smoking" e "No smoking", que era uma adaptação de uma peça inglesa feita com dois actores que entravam muito nos filmes deles dele. Esse filme é muito, muito importante para mim. E portanto, se o Alain Resnais pode fazer em francês, eu acho, também posso fazer em português.E obviamente que existe este lado de sermos todos mais ou menos dominados, colonizados por uma língua que é uma espécie de língua que é comum a todos os países.Foi a língua que ganhou a batalha das línguas, que é o inglês. E não é problemático ver, sei lá, ao longo da história do cinema, ver imperadores romanos a falar inglês de Brooklyn ! Ou ver, enfim... todas essas coisas passaram a ser normais. E porque não ter em português a mesma coisa? Porque não ter personagens britânicos a falarem português? Eu acho que é mais e mais verdadeiro fazer assim, porque...Também já foi língua franca no mundo [o português]... E finalmente, obviamente, Cannes você já vinha há muito tempo. Mas esta edição de 2024 fica na história por este prémio. Perguntar-lhe-ia: E agora, depois de Cannes e do seu prémio, como é que você se projecta para a sequência da sua carreira?Agora eu, antes de fazer o "Grand Tour", eu estava a tentar fazer um outro filme, um filme no Brasil, que é uma adaptação de um livro do Euclides da Cunha chamado "Os Sertões" e o filme chama-se "Selvajaria". E estive muitos anos a tentar fazer esse filme. E foi muito difícil, por várias razões. É um projecto exigente em termos financeiros e na altura em que eu estive a tentar fazer esse filme, havia um governo no Brasil que paralisou completamente os apoios públicos ao cinema. O governo do Bolsonaro e também apanhámos a altura do COVID. Portanto, foi tudo muito difícil e houve um momento em que eu pensei que tinha que renunciar a esse projecto.E foi muito complicado para mim, porque apesar de tudo, trabalhei anos nesse filme e estou convencido que é o projecto mais... com o qual eu acho que, provavelmente, existe um um potencial mais incrível do que tudo aquilo que eu fiz até hoje ! Ou seja, estou muito envolvido com esse filme e acho que existe a possibilidade de haver ali um filme que possa nascer, que seja muito, muito forte ! E é, portanto, quase que desistir do filme.Mas depois do "Grand Tour" e de repente passei para o "Grand Tour" e depois do "Grand Tour", o que tem acontecido foi que nós decidimos voltar a esse projecto. E tem havido notícias muito animadoras ! Ou seja, de repente, pela primeira vez, há financiamento do Brasil para esse filme. Tudo parece estar a andar muito rápido e assim uma perspetiva de haver a possibilidade de fazer, de filmar esse filme no final do próximo ano.Portanto, acho que isso também é uma consequência do prémio de Cannes e daquilo que aconteceu com o "Grand Tour em Cannes" e que existe um entusiasmo renovado em torno deste projecto. E vou aproveitar a conjuntura porque sabemos que isto vai mudando e nos momentos em que estamos em alta, é preciso aproveitar esse momento para poder concretizar coisas que estavam mais difíceis de concretizar.
durée : 00:28:19 - Les Midis de Culture - par : Marie Labory - Birmanie, Thaïlande, Vietnam, Philippines, Japon, Chine... C'est à un "Grand Tour" de l'Asie que nous invite Miguel Gomes dans son nouveau long-métrage singulier qui continue d'explorer les grandes questions de son travail autour de la frontière entre fiction et documentaire. - réalisation : Laurence Malonda - invités : Miguel Gomes Réalisateur et scénariste
durée : 00:50:46 - Certains l'aiment Fip - Récompensé par le prix de la mise en scène au dernier festival de Cannes pour son film "Grand Tour", le réalisateur portugais nous parle de son rapport avec la musique.
When Payal Kapadia won a historic Grand Prix at this year's Cannes Film Festival for her second feature, All We Imagine as Light (the first Indian film to play in competition at Cannes in 30 years), she paid homage to another Cannes prizewinner whose work has deeply influenced her: Miguel Gomes, whose Grand Tour won the award for Best Director. The resonances between their latest films go beyond Cannes laurels and directorial inspiration. All We Imagine as Light, which opens in American theaters this Friday, traces the stories of three women in present-day Mumbai, while Grand Tour follows a British colonial officer and his fiancée as they traipse across various East Asian cities in 1918—but both films are city symphonies that center love stories within broader political contexts and are driven by the pulsings of female desire. Last month at the New York Film Festival, Film Comment editor Devika Girish moderated a conversation with Kapadia and Gomes—both practitioners of artful docufiction—which touched on their influences, aspirations, and methods.
Vida em Sociedade: No podcast desta segunda-feira, é debatido o caso ocorrido em Botafogo, onde um homem ateou fogo em duas pessoas em situação de rua. A Polícia Civil identificou o suspeito e realiza diligências para localizá-lo. O crime teria sido motivado por um desentendimento envolvendo um celular. A comunicadora Natalia Ribeiro conversa com o historiador, psicólogo e psicanalista do Centro de Pesquisa em Psicanálise e Linguagem - CPPL, Miguel Gomes.
On the first episode of our two-part special coverage of the 62nd New York Film Festival, we're reviewing several fantastic selections from this year's lineup, including: Miguel Gomes' Grand Tour, Hong Sangsoo's A Traveler's Needs, and RaMell Ross's Nickel Boys. Additionally, even though Chris covered it out of TIFF, Andrew and Eric weigh in on Sean Baker's Anora, and Andrew reports on the new restoration of Clive Barker's Hellraiser! Plus, currently in release and fresh off its official NYFF special IMAX screening, Eric and Chris give their takes on Francis Ford Coppola's Megalopolis—Steve and Andrew will weigh in on the most talked about film of the year when On-Screen Live returns to its regularly scheduled programming later in October. Be sure to catch our second segment of NYFF62 coverage, airing next Monday, October 7, at noon/eastern, on YouTube! Be sure to head to our website for all ticketing information on our final shows of the year in Seattle, Portland (Oregon) & Boston! And don't miss our worldwide digital event on October 23 where we're talking Scream 4! Can't make it the night of? The show has a 14-day replay window after the broadcast! Make the WHM Merch Store your one-stop shop for all your We Hate Movies merch-related needs! Including new Bus Movie, Night Vision & Too Old For This Shit designs! Original cover art by Felipe Sobreiro.
O novo filme de Miguel Gomes e o ciclo de cinema da associação Mutim.
TIFF has ended, the awards have been handed out, and we're still decompressing, with even more to come. This week we discuss the Venice Awards, the TIFF Prizes, and Andy and Jesse go in-depth on the remaining films they both have a take on: Miguel Gomes' GRAND TOUR, Luca Guadagnino's QUEER, Joshua Oppenheimer's THE END, and Steven Soderbergh's PRESENCE. Our twitter is @CannesIKickIt Our instagram is @CIKIPod Our letterboxd is CIKIPod Enjoying the show? Feel free to send a few bucks our way on Ko-fi. Thanks to Tree Related for our theme song Our hosts are @andytgerm @clatchley @imlaughalone @jcathtraverse
O podcast de filmes e de séries da Rádio Comercial
A entrevista na integra ao realizador Miguel Gomes conduzida pela jornalista Joana Moreira. Candidato a nomeado aos Oscares, Miguel Gomes fala sobre a industria e a "vantagem" de sermos "pobrezinhos".See omnystudio.com/listener for privacy information.
O filme que consagrou o realizador Miguel Gomes no Festival de Cannes chega na próxima semana aos cinemas. Neste Ensaio Geral conversamos com o cineasta sobre “Grand Tour”. Também fomos às reaberturas do Museu de Lisboa, do MUDE – Museu do Design e do Centro de Arte Moderna da Gulbenkian. No regresso de férias, em destaque no Ensaio Geral estão os cartazes do Festival Todos, do Sons no Património e o Open House de Arqueologia. Guilherme d'Oliveira Martins, do Centro Nacional de Cultura (CNC), desvenda as suas sugestões da semana.
On this episode, we (Eliana & Patrick) catch up one week after the festivities to wrap up our Cannesversations coverage of the 77th edition of the Cannes Film Festival.In this episode, we are joined by Öykü Sofuoğlu, independent film critic and podcast guest regular, to discuss:Post-festival impressions and the following films:Grand Tour by Miguel Gomes(Competion) - Best Director Award@ ~32 min 00All We Imagine As Light by Payal Kapadia(Competion) - Grand Jury Prize@ ~51 min 10Anora by Sean BakerPalme d'or Competition Winner@ ~ 51 min 25You can find all of Öykü's trilingual work on Linktr.ee here!!Follow us on X (Twitter):ÖyküPatrickCannesversations (in the works ;))Thanks for listening!Comments or suggestions or want to get in touch? -> cannesversations@proton.meCredits:Image: Cannes 77e poster © Shochiku Co., Ltd. – Rhapsody in August by Akira Kurosawa (1991) / Graphic creation © Hartland Villa + Official Anora ImageSound:Intro: EFF Open Audio License for Le Carnaval des Animaux (Saint-Saëns, Camille - Aquarium) by Neal O'Doan (Piano) Nancy O'Doan (Piano), and Seattle Youth Orchestra Pandora Records/Al Goldstein Archive.Extro: Quinzaine des Cineastes Intro Extract Music: Cyril Moisson | Piano: Frédéric Fortuny
Miguel Gomes ganhou o mais importante prémio da história do cinema português. E este é um postal que conta a história de dois encontros com um realizador que tinha a cabeça fora do corpo.
O programa em português que foi ao ar pelo dial da SBS 2 na Austrália. Neste programa, vamos conhecer o professor brasileiro da Australian National University, Bernardo Pereira Nunes, que uniu sua formação em Engenharia da Computação à educação para desenvolver um método de ensino através das chamadas salas de fuga, as escape rooms. O método, já utilizado em algumas escolas de Nova Gales do Sul e do ACT, pretende ensinar temas áridos de uma forma que cative os mais jovens. De Portugal, o correspondente Francisco Sena Santos fala sobre o diretor de cinema Miguel Gomes, premiado como melhor realizador no Festiva de Cannes, e nos apresenta o filme que está dando o que falar em solo português: Banzo, de Margarida Cardoso. De São Paulo, o correspondente esportivo Luciano Borges conta que a seleção brasileira já treina nos Estados Unidos para a Copa América.
Amis des mots, nous parlons de mots bien particuliers, ce dimanche. L'idée m'en est venue en corrigeant un article du Monde sur le film qui a remporté le prix de la mise en scène à Cannes : Grand tour, de Miguel Gomes. Il y était question du Portugal, patrie du cinéaste, décrit comme "le pays de la saudade". Et je me suis dit "Tiens, ça veut dire quoi exactement, saudade ?"
Reflectimos sobre o impacto do reconhecimento de Miguel Gomes em Cannes e declaramos amor à boa música que o cinema trouxe às nossas vidas.
Cannes 2024: I denne podkastepisoden fra filmfestivalen i Cannes snakker vi om særlig to filmer, Kevin Costners Horizon: An American Saga - Chapter 1 og Paolo Sorrentinos Parthenope. Årets utgave av Cannes-festivalen er nå avsluttet, men vi har fortsatt noen inntrykk å formidle. Vårt panel på Croisetten ser blant annet nærmere på første del av Kevin Costners massive westernepos Horizon – en filmserie tiltenkt fire kapitler, der de to første delene er ferdig innspilt og premiereklare i løpet av sommeren (på norske kinoer slippes de henholdsvis 28. juni og 16. august). I tillegg kaster vi et blikk på Paolo Sorrentinos nye Napoli-skildring Parthenope, som er en mer nedskalert film enn regissørens mesterverk Den store skjønnheten («La grande bellezza», 2013), men likevel et veldig interessant arbeid å diskutere. Vi snakker også kort om Miguel Gomes' Grand Tour, som vant regiprisen da juryen delte ut sine priser på siste festivaldag. Ved mikrofonene sitter Karsten Meinich, Hedda Robertsen og Benjamin Yazdan, og episoden inneholder ingen spoilere. God lytting!
Miguel Gomes, cineasta português, brilha no Festival de Cinema de Cannes. João Canijo premiado por "Mal Viver", nos Prémios Sophia. E ainda... "Cidade de Deus" de regresso, em formato série, no max.
El Festival de Cannes cierra una edición desigual, de transición, con mucho cine en inglés y con una recta final en la que han emergido películas de autor muy interesantes, como lo nuevo del cineasta iraní Mohammad Rasoulof, que ha huido de su país, o la propuesta del portugués Miguel Gomes en 'Grand Tour'. Repasamos las candidatas que más suenan para la Palma de Oro, analizamos a fondo 'Furiosa', la nueva película del universo Mad Max, con sus protagonistas, y nos entregamos a la leyenda de los Planetas en 'Segundo premio', la fantástica inmersión de Isaki Lacuesta y Pol Rodríguez en el universo de la banda granadina.
durée : 00:58:44 - Plan large - par : Antoine Guillot - Du destin, et comment y échapper, ce samedi dans Plan large, en direct du 77e Festival de Cannes, avec Miguel Gomes pour "Grand Tour", Karim Aïnouz pour "Motel Destino", Arnaud et Jean-Marie Larrieu pour "Le Roman de Jim", et aussi Mathieu Macheret. - invités : Miguel Gomes Réalisateur et scénariste; Arnaud Larrieu Cinéaste; Jean-Marie Larrieu Cinéaste; Karim Aïnouz Scénariste et réalisateur; Mathieu Macheret Critique de cinéma, journaliste au Monde et aux Cahiers du Cinéma
durée : 00:58:44 - Plan large - par : Antoine Guillot - Du destin, et comment y échapper, ce samedi dans Plan large, en direct du 77e Festival de Cannes, avec Miguel Gomes pour "Grand Tour", Karim Aïnouz pour "Motel Destino", Arnaud et Jean-Marie Larrieu pour "Le Roman de Jim", et aussi Mathieu Macheret. - invités : Miguel Gomes Réalisateur et scénariste; Arnaud Larrieu Cinéaste; Jean-Marie Larrieu Cinéaste; Karim Aïnouz Scénariste et réalisateur; Mathieu Macheret Critique de cinéma, journaliste au Monde et aux Cahiers du Cinéma
Cannes 2024 is in full swing—and our intrepid on-the-Croisette crew of Film Comment contributors has been high-tailing it from screening to screening, cutting through the noise with a series of thoughtful dispatches, interviews, and podcasts. On our latest episode from the sunny shores of Southern France, critics Beatrice Loayza, Giovanni Marchini Camia, and Caitlin Quinlan join Film Comment Editor Devika Girish to dig into their recent festival viewing, including Miguel Gomes's Grand Tour, Alain Guiraudie's Misericordia, Mahdi Fliefel's To a Land Unknown, and Paolo Sorrentino's Parthenope. Subscribe today to the Film Comment Letter for a steady stream of Cannes coverage, providing everything you need to know about the 2024 edition: www.filmcomment.com/newsletter-sign-up/
Balanço do festival de Cannes, entrevista com Miguel Gomes, novo filme de Virginie Efira
Estudió Letras en la Universidad Central de Venezuela y obtuvo el diploma en Lengua y Literatura Portuguesa para Extranjeros en la Universidad de Coímbra, Portugal. Luego, realizó un doctorado en literatura y lenguas hispánicas en la Universidad de Stony Brook, Nueva York. Entre sus obras se encuentran diversos y sólidos libros de crítica literaria, libros de cuentos y dos novelas. En Venezuela recibió el Premio Municipal de Narrativa de Caracas y en dos oportunidades fue merecedor del Premio de Cuentos de El Nacional (2010 y 2012). Desde 1989 reside en Estados Unidos, y a partir de 1993 es docente del posgrado de Literatura Hispánica y Literatura Comparada en la Universidad de Connecticut. Un Minuto con las Artes, la Academia en tu Radio, con Susana Benko, Álvaro Mata, Humberto Ortiz y Rafael Castillo Zapata. Al aire por Radio Capital 710 AM el miércoles 21 de junio de 2023. ----------------- Sigue nuestro contenido a través de: ▸ Instagram → https://acortar.link/67DKb7 ▸ Google Podcast → https://acortar.link/8ugV9Q ▸ Apple Podcast → https://acortar.link/nEcfJN ¿Qué te pareció esta entrevista? ¡Déjanos tu comentario!
Ep#303!! Thank you to everyone that has followed and listened! Make sure you subscribe and set to auto download! *Brandon Jones talkes Daytona and joining JRM! *Daytona reset *Miguel Gomez makes his ARCA and LTP debut *Kick off of Catching up with Lapped Traffic with Geri M *JW Kitchen is on for this weeks fantasy segment Thank you all for the support! Itunes- https://podcasts.apple.com/us/podcast/the-lapped-traffic-podcast-nascar/id1191851979 Podbean- https://thelappedtrafficpodcast.podbean.com/ Twitter- @lappedtrafficpc Facebook- https://www.facebook.com/thelappedtrafficpodcast TikTok- @lappedtrafficpc Instagram- @lappedtrafficpc Youtube- https://www.youtube.com/channel/UCA1FcdZAt28m5yzWUP7tj2Q Website- www.thelappedtrafficpodcast.com
On this episode, the boys break down the chaotic Clash at the Coliseum, Martin Truex Jr's win, RCR, podiums, Ryan Preece's near upset win and Wiz Khalifa. They also discuss some of the changes NASCAR has made for 2023 and Kevin Harvick's new gig. The guys welcome a very special guest from the NASCAR EURO Series Miguel Gomes. Gomes was the first driver of Portuguese decent to compete full time in a NASCAR series and he speaks about his American heroes that got him into racing. Jody and Julian also give their NASCAR Xfinity and Craftsman Truck Series predictions for the upcoming season and the two make a sweet bet on the upcoming season. https://www.facebook.com/DeezLugNutzPodhttps://twitter.com/deezlugnutzhttps://www.instagram.com/deezlugnutzpod/www.instagram.com/miguelgomes_46www.Facebook.com/miguelgomesracinfTwitter.com/MiguelGomes46miguelgomesracing
This week on the Film at Lincoln Center podcast, we're featuring a Q&A from the 59th New York Film Festival with The Tsugua Diaries directors Maureen Fazendeiro, Miguel Gomes, moderated by FLC Programmer Tyler Wilson. The rigorous process of moviemaking meets the torpor of pandemic life in this beguiling new film co-directed by Maureen Fazendeiro and Miguel Gomes (Arabian Nights, NYFF53). A daily journal that unfolds in revelatory reverse order, this playful rug-puller begins by surveying the mundane routines of three housemates (Carloto Cotta, Crista Alfaiate, and João Nunes Monteiro) living in rural peace during the COVID lockdown: impromptu dance parties, cleaning, building a backyard butterfly house. Soon, we discover that there's more going on beyond the limits of the camera frame. Cockeyed, funny, and slyly meta-cinematic, The Tsugua Diaries, lovingly shot on 16mm, demonstrates the possibility of artistic creation out of sheer will. The Tsugua Diaries opens this Friday in our theaters. For showtimes and tickets, go to filmlinc.org/tsugua
This week on the Film at Lincoln Center podcast, we're featuring a Q&A from the 59th New York Film Festival with The Tsugua Diaries directors Maureen Fazendeiro, Miguel Gomes, moderated by FLC Programmer Tyler Wilson. The rigorous process of moviemaking meets the torpor of pandemic life in this beguiling new film co-directed by Maureen Fazendeiro and Miguel Gomes (Arabian Nights, NYFF53). A daily journal that unfolds in revelatory reverse order, this playful rug-puller begins by surveying the mundane routines of three housemates (Carloto Cotta, Crista Alfaiate, and João Nunes Monteiro) living in rural peace during the COVID lockdown: impromptu dance parties, cleaning, building a backyard butterfly house. Soon, we discover that there's more going on beyond the limits of the camera frame. Cockeyed, funny, and slyly meta-cinematic, The Tsugua Diaries, lovingly shot on 16mm, demonstrates the possibility of artistic creation out of sheer will. The Tsugua Diaries opens this Friday in our theaters. For showtimes and tickets, go to filmlinc.org/tsugua