Podcasts about godfried

Send us a textWapenstilstand of niet. Door het ontslag van Jesper Fredberg als CEO Sports was het wel bijltjesdag bij Anderlecht. Al was de aankondiging ervan misschien nog wel de meest opvallende gebeurtenis. Maar liefst 45 minuten stond 'niet-uitvoerend' en 'niet-verbaal' voorzitter Wouter Vandenhaute de pers te woord. Iets waar het panel van Radio Radzinski maar al te graag een boompje over opzet. Godfried, Pico en Rein proberen het gebrabbel van Wouter Vandenhaute samen te ontcijferen met Chef Sport van Het Nieuwsblad Ludo Vandewalle. Deze eminence grise van de Belgische voetbaljournalistiek neemt daar ruim de tijd voor en heeft ook een mening klaar over de slaagkansen van coach David Hubert. Verder vraagt hij zich af of Yari Verschaeren nog een plaats heeft bij Anderlecht en verkondigt hij zijn liefde voor letterkoekjes. En ook de Hall of Fame van de Pro League komt aan bod. Muzikaal wordt deze aflevering afgesloten met Jolene van Dolly Parton. Veel luisterplezier!

Hij reisde voor VRT Canvas al Godfried van Bouillon achterna, nam de weg naar Mekka en doorkruiste de nieuwe lidstaten van de Europese Unie. Nu zoekt Jan Leyers het dichter bij huis en gaat op inspectieronde bij onze oosterburen. Aan Bruno Wyndaele vertelt hij waarom de Duitsers een eigen Canvasreeks verdienen.

Send us a Text Message.In de laatste Radio Radzinski maken we de eindbalans op van het seizoen van Anderlecht. Da's er eentje geworden met een onverhoopte titeldroom, maar toch vooral met meer downs dan ups, zowel op als naast het veld. En daar kan ook communicatie- en marketingmanager bij de Pro League Tim De Neve van meespreken. "Geweld heeft zowel binnen als buiten een voetbalstadion geen plaats, maar de strijd tegen hooliganisme vraagt tijd, veel tijd."Godfried moet een van de enige supporters zijn geweest die voor aanvang van de laatste speeldag nog geloofde in een 35ste landstitel. Iets wat de club zelf duidelijk niet meer voor mogelijk hield. Anders was er misschien toch een groot scherm geplaatst in het Lotto Park, zodat de paars-witte achterban samen de verplaatsing naar Antwerp had kunnen volgen. Maar goed, achteraf gezien heeft de club de juiste keuze gemaakt. Niet alleen pakte Club Brugge na een discutabele VAR-fase zijn 19de landstitel. Anderlecht ging zelf roemloos onderuit op de Bosuil: er was geen plan van aanpak, maar wel een Patris die werd overgeslagen in de opbouw en een afscheidnemende Ritchie De Laet die op een half been het mes voor paars-wit nog wat dieper in de wonde duwde. Sterallures van PuertasRein, Pico en Godfried zijn dan ook blij dat het seizoen erop zit. Dat geldt ook voor de communicatie- en marketingmanager van de Pro League, ofwel de vereniging van Belgische profclubs. En dan moest Tim De Neve de week erop nog vol aan de bak voor de jaarlijkse Pro League Awards. Die worden uitgereikt in verschillende categorieën, waaronder die voor beste speler en speelster van de voorbije voetbaljaargang. Anders dan bij de Gouden Schoen wordt de uitslag hier bepaald door de voetballers en voetbalsters zelf. "Zo'n gala is toch altijd weer stressen, zeker wanneer plots blijkt dat een belangrijke gast (winnaar Cameron Puertas, red.) door vakantieplannen misschien niet meer aanwezig kan zijn. Da's uiteindelijk gelukkig wel gelukt, al wilde hij eerst niet over de rode loper wandelen omdat zijn haar niet goed lag. Hij is dan met een pot wax in het toilet verdwenen. Daarna was hij er volledig klaar voor, net als Jean-Marie Pfaff die de prijs is komen uitreiken. Hem hebben we trouwens te pakken gekregen via zijn dochter Kelly en man Sam die ook nog eens de facturatie doen (lacht)."De werven van de Pro LeagueDe Pro League, da's natuurlijk veel meer dan alleen maar onderscheidingen uitreiken en feestjes bouwen. De organisatie werkt volop aan een veilig voetbal voor iedereen. Zo is er recent een gids uitgebracht met handige tips die voetbalclubs moeten helpen om gemakkelijker tot een LGBTQIA+-vriendelijk klimaat te komen. Godfried vraagt zich af of dat het hokjesdenken eigenlijk niet versterkt, maar wil daarna vooral verder ingaan op de 'Football for All'-campagne en de opstoot aan geweld binnen de voetbalstadions. "Ja, wij doen er alles aan om een einde te maken aan hooliganisme of andere vormen van zinloze agressie. Die verantwoordelijkheid delen wij met de clubs, maar de strijd tegen ontoelaatbaar gedraag vraagt tijd, veel tijd...," legt De Neve uit.Voor de drie panelleden aan tafel is het vooral duidelijk dat er al veel kostbare tijd verloren is gegaan. Verder in de aflevering gaan we nog op zoek naar een antwoord op de vraag of het format van de play-offs behouden moet blijven en staan we stil bij de uithaal van de papa van Kristian Arnstad op X. Eindigen doen we met de winnaars van de vorige prijsvragen. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met 'Street Fighter Mas' van Kamasi Washington.

Send us a Text Message.Een rollercoaster met hilarische loopings en strakke versnellingen. Heel veel anders kan je de voorlaatste Radio Radzinski van dit seizoen met Deejay Vega niet noemen. Daarin wikken en wegen we nog maar eens de kansen van Anderlecht op een 35ste landstitel. "Hopelijk is het volgende week zondag al prijs, want maandag is het congé," kent onze gast zijn prioriteiten.Twee speeldagen voor het einde van het voetbalseizoen heeft Anderlecht zijn lot nog in eigen handen. Er liggen daarvoor verschillende scenario's op tafel, maar het mooiste is ongetwijfeld nu zondag in eigen huis kampioen spelen tegen aartsrivaal Club Brugge. "Want maandag is het congé, dus dat zou het begin zijn van een ongelooflijke feestnacht," grapt hij in de voorlaatste aflevering van Radio Radzinski van dit seizoen. 'Alors on Zwanze' en Sound Of The StadiumBij een titelfeest hoort natuurlijk muziek. En dan zijn we bij Vega aan het juiste adres. Al tien jaar lang voorziet hij het Brusselse rapcollectief Stikstof van strakke beats. Daarnaast is hij ook mede-oprichter van muzieklabel FRONTAL en staat hij als dj op de affiches van zowel grote als kleine evenementen. Hij mixt en scratcht alles vakkundig in elkaar, van rauwe juweeltjes tot all-time classics. Dat zal deze zomer ook het geval zijn op een aantal Belgische festivalpodia. Maar tot die tijd stelt hij mee de playlists samen voor zowel binnen als buiten het Lotto Park. En dat heeft hij helemaal zelf afgedwongen. "Anderlecht had mij gevraagd om een versie door te sturen van een mix waarin Gorik (Zwangere Guy, red.) op 'Putain' van Arno rapt '(...)krijgt het schijt van die racisten en die politiciens(...)' Maar dan heb ik gezegd: 'Ja, laat mij gewoon zelf draaien en da's dan ook gebeurd'. "Het was wel niet simpel om zeventien passende tracks te vinden voor tijdens de rust. Iedereen denkt meteen aan Lange Jojo, maar daarna gaapt toch een groot zwart gat als het gaat om folkloristische liedjes die een link hebben met Anderlecht. Af en toe vind je een pareltje, zoals 'Alors on Zwanze' van Jef Vanscheutebol. Da's zoals je al kan raden een parodie op 'Alors on danse' van Stromae. Ideaal dus."De dj-sets in het Lotto Park brengen het marketingteam van Anderlecht op het idee om Sound Of The Stadium uit de grond te stampen. Da's een samenwerking tussen Anderlecht, concertzaal AB en muziekfestival Couleur Café. Afwisselend nodigen ze Brussels muzikaal talent uit om in deze play-offs supporters cho te maken voor de match. Opnieuw spek naar de bek van Vega die met FRONTAL eens het publiek kwam opwarmen in de ondertussen welgekende container voor de fanshop. En dan durven al eens een paar mensen een verzoeknummer aanvragen. "Vreselijk irritant. Meestal steek ik dan uit beleefdheid mijn duim omhoog. Negen op tien keer komen ze niet meer terug. Gelukkig, want het zou ook niks aan de zaak veranderen, tenzij ze er geld voor geven (lacht)."Zelf denkt Vega er wel aan om in de omgekeerde situatie de boel gewoon volledig over te nemen. "Da's een concept dat ik zelf met een paar copains bedacht heb: djacken, zoals hijacken, maar dan met de dj op een feest. Je komt toe met een crew en geeft gewoon aan dat ze er mee mogen stoppen." Worden we kampioen? De vraag van één miljoenRein, Godfried en Pico missen jammer genoeg een stevige dosis street cred om dat voor elkaar te brengen. En dus schakelen ze over naar het voetbal met de matchanalyses van de derby tegen Union en de nagelbijter tegen Racing Genk. Ondertussen neemt Vega tot twee maal toe een plaspauze. Eindigen doen we met de vraag waar iedere paars-witte supporter een antwoord op wil: wordt Anderlecht kampioen? Muzikaal wordt deze Radio Radzin

Anderlecht heeft na een dramatische prestatie op het veld van Cercle Brugge belangrijke punten laten liggen in de strijd om de landstitel. In een nieuwe Radio Radzinski analyseren we samen met oud-speler Steven Defour het spel van paars-wit en gaan we dieper in op zijn turbulente overstap naar het Astridpark. “Toen Herman Van Holsbeeck mij vroeg om naar Anderlecht te komen, dacht ik meteen: ‘Jij bent gek, hier gaat zoveel shit van komen'."Op 20 april 2008 wordt Standard thuis kampioen tegen Anderlecht dankzij twee goals van Dieumerci Mbokani. En dat voor het eerst in meer dan 25 jaar. Aan de boorden van de Maas barst een volksfeest los, eentje waar aanvoerder Steven Defour meer dan terecht een hoofdrol in speelt. Een grote mond met een klein hartje Maar wie overloopt van vreugde, komt al eens tot een explosieve verbale woordenbrij. “Anderlecht heeft een grote mond en dat wisten wij. Maar vandaag hebben we getoond dat ze hun mond moeten houden,” verklaart een opgenaaide Defour met blond meches iets na affluiten in de kleedkamer. “Ja, een hele week lang hadden wij uitspraken vanuit Brussel gebruikt als brandstof om ons klaar te stomen voor die titelmatch. Wij stonden zeven punten los en dan verklaren er een paar gasten dat ze ons een lesje zouden komen leren. Ik dacht: ‘Dit kan wel echt niet'. Nu goed, ik had zo'n dingen beter niet gezegd, maar het was wel wat iedereen bij ons in de ploeg toen dacht.”Zestien jaar na datum kunnen Rein en Godfried hem die arrogante uitspraken wel vergeven, ook al omdat ze later als een boemerang in zijn gezicht zijn teruggekeerd. Na twee titels op rij met Standard en een Gouden Schoen bouwt de Mechelaar zijn carrière verder uit bij FC Porto.Persuasieve Proto en Van HolsbeeckDe eerste seizoenen verlopen prima, maar het derde jaar belandt hij meer dan hem lief is op de bank. In de zomer van 2014 vraagt de verdedigende middenvelder aan zijn makelaar om uit te kijken naar een andere club. PSV is geïnteresseerd, maar haakt uiteindelijk af. Toenmalig sportief manager van Anderlecht Herman Van Holsbeeck ruikt zijn kans.“Op een dag krijg ik telefoon van Herman met de vraag of ik niet naar Anderlecht wil komen. Het eerste wat ik dacht was: ‘Jij bent compleet zot, daar gaat alleen maar shit van komen'. Maar Herman hield vol en na een paar gesprekken met onder andere Silvio Proto heb ik toch getekend. Want ik wou voetballen en was ervan overtuigd dat ik mij met goede prestaties wel in de harten van de supporters zou kunnen spelen.”Maar ondanks een goede start met een goal op het veld van Club Brugge, wordt Defour nooit echt aanvaard door de fans. “Praet, Tielemans en Dendoncker zetten toen de stap richting basiselftal. De Neerpede-jeugd is heilig voor de Anderlechtsupporter. Da's mooi om zien, maar daardoor zat er wel wat weinig gif in die ploeg. En bij foutjes werd er door mijn verleden altijd naar mij gekeken. Dat was frustrerend, aangezien ik best wel een goed seizoen aan het spelen was.”De druppel bier die de emmer doet overlopen Aan het begin van zijn derde seizoen heeft Defour er zijn buik van vol. “Na een gewonnen match op bezoek bij Moeskroen krijg ik van een supporter bier over mijn hoofd gegooid.  Dat was letterlijk en figuurlijk de druppel. Ik heb toen tegen Herman (Van Holsbeeck, red.) gezegd dat ik weg wou. Coach René Weiler wou mij niet laten gaan, maar mijn besluit stond vast.”Verder in de aflevering keren we terug naar de wansmakelijke 'Red or Dead'-tifo van de Standard-supporters. Die toont een onthoofde Defour en wordt afgerold bij zijn terugkeer met Anderlecht in Luik op 25 januari 2015. Eindigen doen we met het belabberde spel van Anderlecht op bezoek bij Cercle Brugge. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met ‘A Sky Full of Stars' van Coldplay.

Kort citaat uit Ommekeer van Bernardus van Clairvaux. Uit de gelijknamige uitgave van uitgeverij Damon in Eindhoven. (https://www.damon.nl/boeken/143-ommekeer) Verschenen in de serie Middeleeuwse Monastieke Teksten Op een eerste november in de late jaren dertig van de twaalfde eeuw, staat Bernardus te preken in Parijs. Zijn gehoor bestaat uit een groep studenten uit de entourage van Abaelardus, de grote rationele theoloog. Velen laten zich door Bernardus' vuur overtuigen en worden zelf monnik te Clairvaux. Een van hen, Godfried van Auxerre, zal het zelfs brengen tot privé-secretaris van de beroemde abt. Hij speelt in de reportage en latere redactie van de Parijse preek een cruciale rol. Het geschrift dat in dit boek voor het eerst in het Nederlands wordt uitgegeven onder de naam 'Ommekeer' is een ervaringsdocument. Het is geschreven door een monnik die leefde vanuit Gods woord dat dagelijks via koorgebed en lectio divina bij hem binnen kwam. Bernardus toont aan dat het uitwendig waargenomen woord van de Schrift aansluiting zoekt bij onze inwendigheid. Tussen beide is er immers een affiniteit. Voor de mens die terugkeert naar zijn hart, bewerkt dat woord een radicale omvorming. De mens die er zich door laat bewegen wordt een arme van geest, een vredestichter voor zijn omgeving. De zaligsprekingen uit het evangelie worden gaandeweg op hem van toepassing. Zo omgevormd worden is een weg naar geluk en zaligheid.

Godfried ziet niks lievers dan een trekker op het land op een mooie zomerse ochtend, maar is toch dagelijks te vinden tussen de computers. Hoe is Godfried hier terecht gekomen? Van jongs af aan had hij al interesse in techniek, en via de HTS is hij uiteindelijk in aanraking gekomen met IT. Programmeren was alleen niks voor Godfried. Tijdens zijn stage deed hij vooral het systeem en netwerkbeheer in de mid-jaren '90.Na verschillende functies is hij nu de CISO van Mourik. Voor Godfried zijn er maar twee vragen als CISO: wie zit er in je netwerk en wat is diegene aan het doen?Als je die twee beheert, heb je al veel inzicht en kan je doorbouwen. Het netwerk is complexer geworden over de jaren maar de twee vragen gaan nog steeds op.Luister mee!Podcast nabewerking: ESET NederlandSoundtrack: Epidemic Sounds

Het zal zondag tegen Union een pak beter moeten als Anderlecht echt aanspraak wil maken op een 35ste landstitel. Dat weet ook Patrick Evenepoel, vader van en samen met zijn zoon en wielerwonder Remco supporters van het eerste uur. “Dat Remco er nog aan denkt om voor Luik-Bastenaken-Luik het logo van Anderlecht op zijn fiets te plakken is geen toeval. De club zit echt in zijn hart,” zegt vader Patrick vol trots in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski.Patrick Evenepoel groeit samen met voormalig hoofd van de jeugdopleiding en RSCA-icoon Jean Kindermans op in de Peterboswijk in Anderlecht. Die buurt wordt vandaag in het nieuws vooral gelinkt aan het drugsmilieu, maar daar is begin jaren ‘80 nog geen sprake van. “Ik herinner mij verschillende voetbalpartijtjes en zelfs een soort van Tour de France met de beklimming van de Mettewielaan.” Da's ook een helling die Rein maar al te goed kent wanneer hij vanuit Jette naar het stadion van Anderlecht rijdt. “Absoluut geen cadeau, zeker niet wanneer er achterop je oude Cannondale een kinderzitje is gemonteerd.”Van wielerprof tot een leven als stukadoorOok Patrick Evenepoel vindt vanuit Peterbos al snel de weg naar het Astridpark. Al heeft hij daar op jonge leeftijd wel nog hulp voor nodig. “Ik kan zeggen dat ik heb leren stappen in café Green Park tegenover de hoofdingang van het stadion. En sindsdien ben ik er nooit echt meer weggegaan.” Een bijzondere prestatie weet ook Rein, die al lachend opmerkt ‘dat de meeste supporters daar na een match juist nog amper op hun benen kunnen staan'. Evenepoel brengt zijn jeugdjaren niet alleen door op de tribune van Anderlecht. Hij zit vooral veel op de fiets en wint in 1993 de GP de Wallonie, de belangrijkste overwinning in zijn relatief kort bestaan als wielerprof. “Daarvoor ben ik in 1991 nog naar het WK voor amateurs in Stuttgart gegaan, maar ik wist toen al dat ik niet de motor had om het te maken als prof. En dan ben ik in het pleisterbedrijf van de familie begonnen.”Remco, de wielergod die eerst voetballer zou wordenZoon Remco droomt vandaag van koersen winnen, maar dat had net zo goed de Champions League kunnen zijn. Want hij was eerst voorbestemd om profvoetballer te worden. “Dat klopt. Omdat ik en mijn vrouw Agna (kapster, red.) elke dag hard moesten werken, stuurden we hem tijdens de vakanties altijd naar allerlei sportstages. We hebben ook eens een knutselkamp uitgetest, maar daar moest hij toch niets van weten.”“Op een van die stages stond hij in doel met een truitje van Daniel Zitka. Hij is daar ontdekt door een scout van Anderlecht en zo is de bal aan het rollen gegaan. Maar door een akkefietje met een paar mensen bij de U11 is hij zijn interesse in het voetbal wat verloren. Hij heeft dan nog de overstap naar PSV en KV Mechelen gemaakt, maar eigenlijk was het voor hem al lang duidelijk dat hij wilde fietsen.”De roep om versterking voor de Ronde van Frankrijk Met twee overwinningen in Luik-Bastenaken-Luik, wereldtitels op de weg en tegen de klok en drie zeges in de Clásica San Sebastián is het palmares van Remco al goed gevuld. Maar de 24-jarige Aerokogel van Schepdaal wil op termijn ook de Ronde van Frankrijk op zijn naam schrijven.In verschillende gesprekken met de ploeg is er daarom om versterking gevraagd. “Het enige wat ik heb gezegd is dat het goed zou zijn moesten er een paar ronderenners bijkomen om te kunnen wedijveren met teams als UAE en Visma-Lease-a-Bike.” Maar met enkel Landa in de nadagen van zijn carrière is er volgens Godfried en Pico toch niet echt gehoor gegeven aan die oproep. “Tjah, we zullen zien, het is in ieder geval zwak om te zeggen dat de voorjaarsploeg omzeep is geholpen door de grotere focus op het rondewerk met Remco.”

De reguliere competitie in de eerste voetbalklasse zit erop. Het moment dus om een tussentijdse balans op te maken. In een nieuwe Radio Radzinski analyseren we de prestaties van Anderlecht en wikken en wegen we de kansen van paars-wit op een 35ste landstitel. "Die eerste confrontatie met Union is allesbepalend. Als je dan kan winnen, zweef je recht naar de titel," denkt Godfried. Op papier had Anderlecht in aanloop naar de Champions' Play-off nog twee eenvoudige, maar daarom niet minder belangrijke opdrachten af te werken. Een Brusselse derbyzege boeken tegen een fel geplaagd RWDM en daarna thuis leider Union onder druk zetten door drie punten te pakken tegen Kortrijk.  Een goedkope penalty en een overbodige derbysjaalMaar in dat opzet is paars-wit maar voor de helft geslaagd. Tegen de Molenbekenaren kregen we nooit echt een wedstrijd. De verdediging van RWDM is een kaas met gaten waar zelfs de snorharen van Monty voor passen. Het toppunt van absolute onkunde is de manier waarop Adaramola Dreyer de 0-2 aanbiedt. Op een inspeelpass van doelman Defourny mist hij knullig zijn controle, waarna de Deen met de bal mag afstormen op een wijkende defensie. Gelukkig voor RWDM maakt de winger er geen vernederende solo van, maar knalt hij de bal gewoon van buiten de zestien in doel.  Voor Adaramola volgt tien minuten later een pijnlijke wissel, omdat ook de ogen van coach Bruno Irles het niet meer aankunnen. Ze draaien nog net niet even kleurrijk in het rond als bij onze kazen veroberende muis in tekenvorm. Match gespeeld, zeker wanneer scheidsrechter Lambrechts Anderlecht ook nog eens een strafschop cadeau doet. Zelfs Jan Vertonghen geeft meteen grif toe dat dit een foute beslissing is.De RWDM-fans hebben in ieder geval weinig aan het gulle gebaar van de recordinternational. Zij zijn op dat moment al een week woest over het uitbrengen van een derbysjaal met de kleuren en namen van beide clubs. Totaal overbodig vinden sommigen en een tekenend voorbeeld van hoe de nieuwe voorzitter John Textor geen kaas heeft gegeten, hier is Monty weer, van de identiteit van de club.De spits te veelDankzij een simpele overwinning tegen RWDM kan Anderlecht met vertrouwen aan de laatste wedstrijd van de reguliere competitie beginnen. Ook al omdat tegenstander Kortrijk op dat moment hekkesluiter is. Maar coach Brian Riemer vindt het nodig om een aantal spelers rust te gunnen en op de mat te experimenteren met twee spitsen. Iets wat faliekant afloopt, want na een slappe pot voetbal en veel lange ballen krijgt Anderlecht een kwartief voor affluiten het deksel op de neus: 0-1. Geen punten en dus ook geen druk op de ketel bij Union. “Je kan dit moeilijk anders dan pure arrogantie noemen. En dan heb ik het nog niet eens over het probeersel met zowel Dolberg als Vázquez in de basis. Volgens mij moet dat zeker kunnen, al is de voorbije wedstrijden wel gebleken dat Vázquez vooral van goudwaarde is op het moment dat er moet geschakeld worden naar powerplay.""Ach ja, gelukkig gebeurt het nu en niet bij de start van de play-offs. Laat ons hopen dat Riemer tijdens de interlandbreak duidelijke keuzes maakt. Want da's absoluut nodig,” vertelt Rein, die nog altijd twijfelft over het tactisch vernuft van de kale trainer.Brusselse titelstrijdVerder in de aflevering halen we er de kalender van de play-offs bij. De derde speeldag heeft Godfried met rood omcirkeld. Dan speelt Anderlecht thuis tegen Union. “Als je dan kan winnen, zweef je daarna recht naar de titel. Die eerste confrontatie met Union is voor mij allesbepalend.”Eindigen doen we deze aflevering met een evaluatie van het transferbeleid, een nieuwe prijsvraag en een rondje top en flop binnen de huidige kern. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met 'Europapa' van Joost Klein.

100 afleveringen. Da's natuurlijk het moment om de man uit te nodigen die zijn naam leent aan onze Anderlecht-podcast Radio Radzinksi. Samen met de Canadese Pool blikken we terug op zijn carrière bij paars-wit en zijn band met spitsbroeder Jan Koller. Maar Radzinski geeft ook zijn kijk op het huidige Anderlecht. “Ik had deze zomer nooit gedacht dat Anderlecht vandaag tweede zou staan.”Henry en Bergkamp, Ronaldo en Nilis of Shevchenko en Inzaghi. Het zijn maar een paar voorbeelden van legendarische spitsenduo's uit de recente voetbalgeschiedenis. Wereldwijd dan toch. Want binnen België is er maar een koningskoppel die naam waardig: Jan Koller en Tomasz Radzinski. Da's ook zo voor Godfried, Rein en Pico die hun BRUZZ-podcast over Anderlecht hebben vernoemd naar de kleinste van de twee. Radio Radzinski zit aan aflevering 100, een jubileum waarvoor Radzinski graag zelf mee aan tafel schuift. Van opgroeien achter het IJzeren Gordijn naar een Canadese filmTomasz Radzinski wordt in 1973 geboren achter het IJzeren Gordijn in Polen. Voetbal is de enige zekerheid in zijn leven. "Zoals iedere jongen bij ons in de buurt wilde ik profvoetballer worden, ik bedoel spits. Ergens anders moest je mij niet zetten op het veld." Wanneer zijn ouders beslissen om te vluchten van Polen naar Canada komt de voetbaldroom van Radzinski uit. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan zet hij zijn eerste stappen in het profvoetbal bij de North York Rockets."Daar ging een nieuwe wereld voor mij open. Plots teken je als jonge gast een profcontract en speel je over heel Canada wedstrijden op het hoogste niveau. Voor mij was het leven daar als een film, eentje waarin ik ook niet naar school moest gaan (lacht)." Paars-witte voetbalchemie met Koller...Van Canada gaat het in 1994 richting Antwerpen en Germinal Ekeren. Met rood-geel beleeft hij in 1997 een sprookje door de Beker van België te winnen.  Voor Anderlecht en sportief manager Michel Verschueren is het een slag in het gezicht. Maar de Zilveren Vos blijft niet bij de pakken zitten en haalt Radzinski in de zomer van 1998 naar het Astridpark.Verschueren overtuigt dat jaar ook Jan Koller om naar Anderlecht te komen. Een schot in de roos, want samen met de boomlange Tsjech zal Radzinski een onvergetelijk duo vormen. "Nochtans zag ik het eerst niet zitten. Vercauteren trapte op training altijd zelf de centers en dat ging vaak richting grote Jan. Maar die wist daar in het begin geen raad mee. Zijn eerste ballen zijn we letterlijk mogen gaan zoeken op de parking. Gelukkig heeft hij zich snel aan het niveau aangepast."...leidt tot Europees deliriumHet aanvalsduo verovert in totaal twee landstitels, maar maakt zich vooral onsterfelijk door een wondermooie Champions League-campagne in het seizoen 2000-2001. Anderlecht verslaat in de eerste groepsfase Manchester United en doet daar in de volgende ronde nog overwinningen tegen Real Madrid en Lazio Roma bij. “Tot op vandaag word ik er nog altijd heel veel op aangesproken. Het zijn dan ook bijzondere avonden geweest. Het moment dat de Champions League-hymne speelt en de vlag in de middelcirkel wappert vergeet je alles om je heen. Dat is pure adrenaline en hyperfocus. En als de wedstrijd dan jouw kant opgaat, is dat het beste gevoel dat er is."Verder in de aflevering vertelt Radzinski over hoe hij zijn vrouw heeft ontmoet in het stadion van Anderlecht, maken we de winnaar van de prijsvraag bekend en staan we nog even stil bij de zege van paars-wit op het veld van Club Brugge. Muzikaal leggen we deze speciale aflevering neer met ‘Wind Of Change' van Scorpions.

Godfried Boshuizen is een ervaren, technisch onderlegd CISO. Tevens vervuld hij diverse nevenfuncties waardoor het een bekende naam is in het cyber wereldje. Hij is voorzitter van Haven ISAC, initiatiefnemer Bouw ISAC en op verschillende manieren betrokken bij FERM, het cyberweerheidscentrum in de Rotterdamse haven. Als CISO bij Mourik besloot hij om Attic in te gaan zetten voor de bescherming van de Microsoft365 tenant, ontwikkelde tot een enthousiast promoter en zo kwamen wij op het idee om eens een Zoldersession met Godfried op te nemen. 

River Godfried and Sam Tomkins both suffer from gender dysphoria. Put simply, it's the overwhelming sensation that your mind is in the wrong body -- a body of the wrong sex. Even after coming out, the process of doing anything about it is long and laborious. Our two central characters are still in the early stages of therapy, with months to go before hormones and years before surgery that probably still won't be enough for them to pass. What if there were a shortcut, one with more complete and dramatic results? That's the life's work of Dr. Thaddius Zeit, whose research is heavily funded by Godfried. Together, they have an audacious but tempting offer to make to Sam Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

River Godfried and Sam Tomkins both suffer from gender dysphoria. Put simply, it's the overwhelming sensation that your mind is in the wrong body -- a body of the wrong sex. Even after coming out, the process of doing anything about it is long and laborious. Our two central characters are still in the early stages of therapy, with months to go before hormones and years before surgery that probably still won't be enough for them to pass. What if there were a shortcut, one with more complete and dramatic results? That's the life's work of Dr. Thaddius Zeit, whose research is heavily funded by Godfried. Together, they have an audacious but tempting offer to make to Sam Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

In deze Radio Radzinski verteren we samen met Jonas De Roeck zijn ontslag bij Westerlo, maar blikken we toch vooral terug op zijn doortocht bij Anderlecht. Daar wordt hij in de zomer van 2018 beloftentrainer en schuift hij niet veel later door naar de positie van T2. Eerst onder Karim Belhocine en Fred Rutten, daarna onder Vincent Kompany. “Een geweldige samenwerking, maar Vincent zag mij vooral als een liniecoach. Dat was voor mij niet genoeg en dus ben ik uit de gouden kooi gestapt.”Het verhaal van Jonas De Roeck bij Westerlo zit erop. Na bijna drie mooie jaren bij de Kemphanen en een promotie naar eerste klasse wordt uitgerekend de wedstrijd tegen Anderlecht hem begin december te veel. “Natuurlijk denk je op lange termijn en wil je verder bouwen aan iets mooi. Maar iemand zei me ooit: ‘Wie een contract tekent als trainer, tekent meteen ook zijn C4'. Een nuchtere kijk op de zaak, wat toch wel uitzonderlijk is voor iemand die zijn voetbaljeugd heeft beleefd bij Antwerp. Een polyglot op noppenIn vergelijking met de gemiddelde Sinjoor beschouwt hij de rest van het land niet als parking. De Roeck is dan ook een echte wereldburger. Hij wordt geboren in Barcelona (!), groeit op in de Verenigde Staten en begint aan zijn puberteit in een buitenwijk van Londen. En dat allemaal omdat zijn vader als scheikundig ingenieur de wereld rondreist. Het levert hem een uitgebreide talenkennis op, want naast Engels, Frans en Nederlands spreekt hij ook vloeiend Duits. Dat pikt de centrale verdediger op tijdens zijn passage bij tweedeklasser Augsburg waarmee hij in 2011 opklimt naar de Bundesliga. Het is een bijzonder fijne periode voor de polyglot op noppen die dan al een titel met Antwerp in tweede klasse achter zijn naam heeft staan. In de klas met Kindermans en de bromance met KompanyDe drie seizoenen in Duitsland zijn samen met de successen bij Antwerp de mooiste momenten uit zijn zeventien jaar lange carrière. Een ding is dan al duidelijk. Ooit wil De Roeck trainer worden. “Zonder hautain te willen klinken, maar ik had snel door dat ik het spelletje ook vanaf de zijlijn naar een hoger niveau zou kunnen tillen.” En dus schrijft hij zich in voor een trainerscursus. Daar zit hij in de klas met niemand minder dan Jean Kindermans, toenmalig hoofd van de jeugdopleiding bij RSCA.  “Hij zei me dat mijn profiel goed zou passen bij een club als Anderlecht en hij me zeker zou bellen als er een plaatsje vrijkwam op Neerpede.” Belofte maakt schuld.  Dat weet ook Kindermans en mag je in dit geval zelfs letterlijk nemen. In de zomer van 2018 vraagt de directeur van Neerpede hem om coach te worden van de paars-witte beloften. Zijn goede werk wordt na het ontslag van Hein Vanhaezebrouck beloond met een plek op de bank van de eerste ploeg. De Roeck wordt assistent-coach. “Dat was geweldig om te doen en al zeker wanneer Vincent Kompany werd aangekondigd als hoofdtrainer.” En toch scheiden de wegen van Kompany en De Roeck in 2021. “Ja, Vincent zag mij meer als een liniecoach voor de verdediging en ik wilde mij graag verder ontwikkelen als allround trainer. Dus ja, ik had in die gouden kooi kunnen blijven zitten, maar dat was voor mij eigenlijk geen optie. Vincent begreep dat ook en dat siert hem. We zijn vandaag nog altijd goeie vrienden.” Aan het einde van deze aflevering maken we de winnaar van de prijsvraag bekend en gooit Godfried nog een heet hangijzer in de groep. Kan Lucas Stassin ooit eerste spits van Anderlecht worden? “Hoh, ik denk het wel. Ik ken niemand met zo'n neus voor goals, maar hij moet wel meer in functie van de ploeg beginnen denken. Lucas kan een slechte match spelen en toch blij zijn met de twee goals die hij heeft gemaakt. Een Stroeykens is op dat vlak meer met de teamprestatie bezig,” legt De Roeck uit, waarna hij deze Radio Radzinski muzikaal afsluit met 'Wonderwall' van Oasis.

Anderlecht is er eindelijk in geslaagd om een Brusselse derby te winnen. Promovendus RWDM wordt vorige zondag zonder punten terug naar het Edmond Machtensstadion in Molenbeek gestuurd. Voor Thierry Dailly is het een speciale wedstrijd. In juni wordt hij na de titel in 1B aan de deur gezet als voorzitter door de Amerikaanse eigenaar John Textor. “Ik heb bijzonder diep gezeten, maar hier heb ik acht jaar lang naar toegewerkt. Ik wou er dus absoluut bij zijn,” zegt hij in een nieuwe Radio Radzinski.30 april 2017 en 13 mei 2023. Het zijn twee data die voor altijd een meer dan speciale betekenis zullen hebben voor Thierry Dailly. Op die eerste dag wordt een razendspannende titelstrijd in de derde amateurklasse beslecht na een 4-0-overwinning van RWDM tegen Doornik. Titelconcurrent Rebecq heeft net als de Molenbekenaren evenveel punten, maar ziet een kampioenschapsfeest aan zijn neus voorbijgaan door een slechter doelpuntensaldo.Abonnementenverkoop zonder stadionHet is het begin van de wederopstanding van een echte volksclub die een lange, maar vooral turbulente geschiedenis kent. Van grote successen zoals de landstitel in 1975 en Europees voetbal, tot een heleboel financiële problemen en zelfs faillissementen. Maar een ding is zeker, toch als we Thierry Dailly mogen geloven. “Die quatre lettres magique, die komme altijd terug.” In een sappig taaltje en met de nodige heimwee blikt hij terug op het ontstaan van zijn grote voetbaldroom: RWDM terug naar 1A brengen, daar waar de club volgens Dailly thuishoort. Het project krijgt vorm in 2014 wanneer hij samen met enkele Brusselse zakenlui het stamnummer van Standaard Wetteren overneemt. Hij verbindt dat aan zijn ‘quatre lettres magique' en begint als voorzitter van RWDM 2.0 (of was het nu al 3 of 4.0?) aan een odyssee van acht jaar doorheen de lagere regionen van het Belgisch voetbal. “In 2015 verkopen we aan de Sippelberg in Koekelberg de eerste abonnementen, maar we hadden nog geen stadion. En toch staat er onmiddellijk veel volk. De eerste dag gaan er bijna 500 abonnementen de deur uit. Dan voel je dat RWDM een slapende reus is die niet veel nodig heeft om te ontwaken.”Een voetbaldroom spat brutaal uit elkaarWakker worden doet RWDM dus een eerste keer met de titel in 2017. “Als ge mij dat hier nog een keer laat horen, dan zet ge mij echt de tranen in mijn ogen. Samen met het kampioenschap vorig seizoen in 1B en de promotie naar eerste klasse zijn dat de twee schuunste momenten uit mijn voetballeven. Maar ja…” De aarzeling brengt ons in deze Radio Radzinski bij die andere levensbepalende dag. Op 13 mei 2023 katapulteert RWDM zich na een zege tegen de beloften van Anderlecht naar het hoogste voetbalniveau. Lang kan Dailly er wel niet van genieten, want eind mei wordt hij door de Amerikaanse eigenaar John Textor opzijgeschoven als voorzitter.“RWDM is als een kind voor mij. Ik heb in 2021 gezocht naar investeerders, omdat er nood was aan vers kapitaal om de stap naar eerste klasse te kunnen zetten. Op het moment dat Textor eigenaar wordt van de club heb ik nooit gedacht dat ik vandaag niet meer als voorzitter in de tribune zou zitten."Vettige praat van VanderbiestWe zetten onze trip down memory lane verder met een paar vettige uitspraken van oud-trainer van RWDM Frederik Vanderbiest. Die heeft Godfried meerdere keren de slappe lach bezorgd tijdens interviews na een verloren wedstrijd. Ook Dailly weet dat ‘Fredje' al eens uit de bocht gaat. “Ja, het is een speciale gast. Ik was zelf meer een smeerlap op het veld dan ernaast.” Eindigen doen we met de winnaar van het hagelwitte Paul Van Himst-truitje, een nieuwe prijsvraag en de tatoeages van Dailly. Muzikaal afsluiten wordt deze aflevering neergelegd met ‘Bruxelles' van Jacques Brel. 

Harm Ede Botje interviewt deze keer hoogleraar sociologie Godfried Engbersen, die al veertig jaar onderzoek doet naar armoede in Nederland. Hij is voorzitter van de Commissie sociaal minimum die dit jaar twee rapporten uitbracht. Engbersen pleit voor een snelle verhoging van de bijstand het minimumloon. Volgens de commissie voldoet de regering niet aan haar grondwettelijke taak om te zorgen voor de bestaanszekerheid van de burgers.

Harm Ede Botje interviewt deze keer hoogleraar sociologie Godfried Engbersen, die al veertig jaar onderzoek doet naar armoede in Nederland. Hij is voorzitter van de Commissie sociaal minimum die dit jaar twee rapporten uitbracht. Engbersen pleit voor een snelle verhoging van de bijstand het minimumloon. Volgens de commissie voldoet de regering niet aan haar grondwettelijke taak om te zorgen voor de bestaanszekerheid van de burgers.

Anderlecht heeft zondag in Luik getoond dat het kan voetballen. Tegen Standard speelt het een uitstekende eerste helft waarin het zonder een scheidsrechterlijke dwaling altijd met een 0-3-voorsprong moet gaan rusten. Maar zelfs een voorgift van twee goals mag je nooit meer weggeven. En toch is het gebeurd. Samen met ex-doelman van paars-wit Frank Boeckx analyseren we de Luikse remontada in een nieuwe Radio Radzinski.Frank Boeckx is tot op vandaag de laatste keeper die met Anderlecht een landstitel heeft veroverd. In het seizoen 2016-2017 wordt hij in november door de Zwitser René Weiler in de basis gedropt na verschillende blunders van Davy Roef. Weinig supporters die dan een hoge pet op hebben van de man die een paar jaar eerder nog op een zijspoor zat bij Antwerp in tweede klasse en wilde stoppen met profvoetbal. “Antwerp is in niets te vergelijken met de club die het vandaag is. Er waren financiële problemen en de omkadering was bijzonder slecht. 's Ochtends zaten de katten mee aan het ontbijt. Ik was er volledig klaar mee, wanneer Herman Van Holsbeeck mij plots opbelde met de vraag of ik naar Anderlecht wou komen als tweede keeper achter de ongenaakbare Silvio Proto en coach voor aanstormende talenten als Davy Roef en de piepjonge Mile Svilar.”Het mysterie René WeilerIn het eerste jaar onder Besnik Hasi speelt Boeckx geen minuut, maar het seizoen erop onder Weiler is het dus wel prijs. De Leuvenaar, die in Lochristi woont, blijkt een betrouwbaar sluitstuk te zijn en beleeft het absolute gloriemoment uit zijn carrière wanneer hij op 18 mei 2017 kampioen wordt met Anderlecht. “Ja, dat was voor mij natuurlijk het hoogst haalbare. Maar ik ben ook blij dat ik echt belangrijk ben geweest.” “Tijdens de play-offs hebben we een moeilijke uitwedstrijd op verplaatsing bij Oostende. We krijgen onterecht een penalty tegen. Ik stop die, maar voor Weiler is de kous daarmee niet af. Tijdens de rust blijft hij enorm boos op de scheidsrechter, maar gelukkig kan ik hem kalmeren: 'T'inquiète, nous serons champion à la fin'. Meteen na de rust scoort Hanni met een mooie solo de 0-1 die goed is voor winst. Na de match komt de coach naar mij en zegt hij: ‘Oui, t'avais raison'.”Eindelijk eens een anekdote over die mysterieuze René Weiler, denkt Godfried. Want de Zwitser stond erom bekend een koele minnaar te zijn van de pers. “Tjah, het is nochtans een goeie gast. Maar hij was inderdaad geen liefhebber van de media. Weiler hecht veel belang aan groepsdynamiek. Hij is er als de dood voor dat iemand zich beter zou voelen dan het team. En de pers ziet hij daarin als een negatieve katalysator.”Een keeperstrainer in een angstcultuurNa het kampioenjaar vindt Boeckx door aanhoudende rugproblemen nooit meer zijn beste niveau terug. Hij doet zijn contract uit en wordt in 2020 keeperstrainer op het jeugdcomplex in Neerpede. Daarna volgt de A-ploeg. Maar in maart dit jaar beslist Boeckx om het wat rustiger aan te doen. “Het waren iets te lange dagen en ik wilde mijn gezin niet langer verwaarlozen.” Niemand aan tafel die dat niet begrijpt, maar Pico wil toch graag weten hoe de ex-goalie de laatste acht jaar bij de club heeft ervaren. “Ja, je kan zeggen dat er met de nieuwe bazen een soort van angstcultuur was. Mensen die er al jaren werkten vreesden plots voor hun job. Maar ik heb de indruk dat het nu wel beter gaat," klinkt Boeckx overtuigd. Verder in de aflevering gaan we dieper in op het paars-witte fiasco van zondag in Luik, wegen we de doelmannen Dupé en Schmeichel tegen elkaar af en halen we ook de lange baard van Boeckx tijdens zijn periode bij AA Gent nog eens van onder het stof.Eindigen doen we met het stamcafé van Boeckx waar de uitbater een pint naar hem heeft vernoemd. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski neergelegd met ‘Society' van Eddie Vedder. 

Müller, Tobiwww.deutschlandfunkkultur.de, KompressorDirekter Link zur Audiodatei

Amper negen maanden. Zo lang heeft Karel Van Eetvelt het uitgezongen als CEO van Anderlecht. In volle coronacrisis probeert hij in 2020 de financiële put van paars-wit te dempen en samen met Vincent Kompany de club weer sportief op de rails te krijgen. In een nieuwe Radio Radzinski legt hij uit waarom hij daar niet meer tijd voor heeft gekregen. “Als niet iedereen op dezelfde lijn zit, dan houdt het op.”Op 1 april 2020 wordt Karel Van Eetvelt na enkele telefoontjes met eigenaar Marc Coucke CEO van Anderlecht. Neerpede is op dat moment een financieel stort. De schuldenput bedraagt miljoenen euro's en wordt alsmaar dieper. En dan moeten de zwaarste coronamaanden er nog aankomen. “Je weet natuurlijk op voorhand dat de situatie niet rooskleurig is. Dus neen, echt verrast was ik niet toen ik aan de job begon, maar plezant is anders. Er zijn mensen op Anderlecht die ik nooit in het echt heb ontmoet omdat we voortdurend van thuis moesten werken. Dat heeft mijn opdracht een pak moeilijker gemaakt.""Ik ben door Marc naar Anderlecht gehaald omdat ik een vlotte communicator ben en mensen kan doen samenwerken. Maar dat kan pas als je eerst goed naar iedereen luistert. Een persoonlijke aanpak is daarbij essentieel en die was er minder door de vele online gesprekken.”Het verloop aan menselijk kapitaalSamenwerken. Het is niet meteen iets waar de bestuurskamer van Anderlecht de laatste jaren in uitblonk. Het organigram van toen is vandaag volledig weggevaagd. Enkel Marc Coucke en Wouter Vandenhaute (toen extern adviseur, nu niet-uitvoerend voorzitter, red.) zitten nog op hun stoel. Van Jean Kindermans, Peter Verbeke, Michael Verschueren, Frank Vercauteren en natuurlijk Vincent Kompany is er geen spoor meer. Rein vraagt zich dan ook af of er niet bijzonder kwistig is omgesprongen met menselijk kapitaal. “Ja, dat is zeker zo. Zelf had ik een goede verstandhouding met Jean Kindermans (ex-hoofd jeugdopleiding, red.) en stond ik volledig achter het verhaal met Vincent Kompany. Het was ongelooflijk om te zien hoe bezeten hij was van het spelletje en de club. Hij wilde ook dat anderen mensen hem begrepen. Op verschillende avonden heeft hij geprobeerd om mijn voetbaltactische kennis bij te spijkeren. Vaak stond ik er dan met open mond naar te kijken. Ik heb zelf nog in derde klasse gevoetbald, maar da's toch niet te vergelijken (lacht).”Meerdere hanen op een erf Het is voor zowel Godfried, Pico als Rein dan ook moeilijk te begrijpen waarom er een einde is gekomen aan die symbiose. Heeft de CEO dan zichzelf ontslagen? “Ja, het is wel mijn beslissing geweest om op te stappen. Er waren fundamentele meningsverschillen met Wouter Vandenhaute over hoe het verder moest met de club. Het is het verhaal van meerdere hanen op een erf. Dat werkt gewoon niet.”En zo spat eind 2020 al na negen maanden een kinderdroom uit elkaar. Maar spijt heeft Van Eetvelt niet. “Ik ben blij dat ik iets voor mijn club heb kunnen betekenen, ook al heeft het minder lang geduurd dan ik had gehoopt. Zou ik het opnieuw doen? Misschien dat ik toch eerst de voor- en nadelen tegen elkaar zou afwegen in plaats van opnieuw zonder nadenken ‘ja' te zeggen. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer. Ik blijf in ieder geval supporter van Anderlecht, de club waar ik in 1973 verliefd op ben geworden door Robbie Rensenbrink. Dat zal nooit veranderen.”Nutriscores en Michel-overlegAan het einde van de aflevering komen we nog terug op de eerste ontmoeting van Van Eetvelt met Michel Verschueren, stellen we een prijsvraag voor een gehandtekende voetbalstrip en gaan we dieper in op de nutriscores van Godfried. Muzikaal afsluiten doen we met ‘Nine Million Bicycles' van Katie Melua. Of was het nu ‘One Million Bicycles'?

Buurts - een gesprek met bestuurder Godfried Lambriex by Haarlem105

De interlandbreak komt zeker niet ongelegen voor Anderlecht. Met 13 op 18 na zes speeldagen zijn de cijfers zeker niet slecht. Maar tegen Racing Genk hervalt paars-wit weer in oude gewoontes. “Hoe is het mogelijk dat je 75 minuten lang tegen tien speelt en zo weinig kansen creëert?,” vraagt Rein zich deze week af in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski. Bedroevend. Echt anders kan je de prestatie van Anderlecht in de Cegeka-arena van Racing Genk niet noemen. Al na een kwartier spelen komt de vice-kampioen met tien man te staan na een rode kaart voor Bonsu Baah. En toch slaagt paars-wit er niet in om dat numerieke voordeel uit te buiten. De Limburgers zijn lange tijd gewoon de betere ploeg. “Ik was bij de rust zelfs vergeten dat we in een man-meer-situatie zaten,” zet Pico meteen de toon in deze 90ste aflevering van Radio Radzinski. Ook Rein ergert zich dood aan het spel van Anderlecht. “Er is een totaal gebrek aan creativiteit. Flips wil ik gerust nog wat krediet geven, maar Anders Dreyer is simpelweg niet goed genoeg. Die tien transfers van Fredberg waren en zijn misschien nog altijd veelbelovend. Hij heeft de kern gespekt met een karrenvracht aan controlerende middenvelders, maar daar ligt het probleem niet. Het is op de flanken dat er nog versterking nodig is. Waar blijven die wingers? Anderlecht heeft nood aan iemand die tegen de zijlijn durft spelen en na 90 minuten kalk op zijn hielen heeft plakken.”De flits van Amuzu en de drie fouten van DiawaraEn toch is het de enige echte winger in de selechtie die na 71 minuten de wedstrijd openbreekt. Met een weergaloos afstandsschot lijkt Francis Amuzu paars-wit aan drie punten te helpen. Maar da's buiten de late wissels van Brian Riemer gerekend. “Kijk, ik heb Diawara in de vorige aflevering de wereldkampioen verstoppertje spelen genoemd. Hij had het beter zondag nog eens gedaan. Want met drie fouten op rij ligt hij aan de basis van de late gelijkmaker. Nu goed, de goal zat er zo ook wel aan te komen,” legt Rein uit.Hij beschouwt de ingrepen van Riemer ook als de puurste vorm van kernmanagement. “Het is duidelijk dat Diawara op termijn geen plaats meer heeft in deze ploeg. Maar als hij voor het einde van de transferperiode niet weggeraakt, dan moet je er wel mee verder tot in januari. Je moet hem dus ergens het gevoel geven dat hij er nog bijhoort.”Het vuur van Vertonghen en zieke vogel HansVerder in de aflevering vragen we ons af hoeveel krediet coach Brian Riemer zal krijgen van zijn landgenoot Fredberg en gaan we dieper in op het gedrag van Jan Vertonghen. Het is hij die Bonsu Baah een rode kaart aansmeert en na affluiten neus aan neus staat met technisch directeur van Racing Genk Dimitri de Condé. “Tjah, er zat duidelijk meer vuur dan gewoonlijk in Vertonghen. Misschien dat hij op voorhand aanvoelde dat het nodig was om de rest van de ploeg op scherp te zetten.  Die fase met Baah kan je zeker zien als een vorm van matennaaien. Maar goed, dat gebeurt iedere week op een voetbalveld. Tegenover de Condé heeft hij zich al verontschuldigd op ‘X' (voormalig Twitter, red.), dus ik denk dat we net zoals hijzelf daarmee dat incident kunnen afsluiten,” analyseert Godfried.Afsluiten doen we met Hans Vanaken die dit weekend scoort tegen AA Gent en vervolgens de spionkop gaat uitdagen. Daarbij komt er een soort vogelgeluid uit zijn mond dat zowel Rein, Pico als Godfried nog niet dikwijls hebben gehoord. Muzikaal zou de vogeltjesdans dan ook niet misstaan om deze aflevering neer te leggen. En toch kiest Rein voor ‘Point and Kill' van Little Sims en Obongjayar, of moeten we Adebayor zeggen? 

Na vijf speeldagen staat RSC Anderlecht helemaal bovenaan het klassement. Een paar ploegen hebben wel nog een wedstrijd te goed, maar toch is het een moment om te koesteren. Dat doen we dan ook in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski met voetbaljournalist van Het Nieuwsblad Yanko Beeckman. Voor hem is Anderlecht nog altijd een topclub. “Al zou ik paars-wit nu nog niet bombarderen tot titelkandidaat.” Voetbaljournalist Yanko Beeckman jaagt vandaag een stroomstoot door de sportredactie van Het Nieuwsblad. Op zijn 27ste is hij nog niet eens half zo oud als ‘eminence grise' en grote baas Ludo Vandewalle. En toch is hij aangeduid als presentator van ‘Sjotcast'. Iedere week analyseert hij in die podcast, hoe kan het ook anders, samen met Frank Raes en Franky Van der Elst zowel de Belgische als de internationale competities. De ‘Gouden Pico' en een ontstoken slijmbeursSinds deze week is hij ook elke maandagochtend te horen op radiozender Nostalgie. Als sidekick geeft hij daar commentaar bij het afgelopen voetbalweekend, maar reikt hij ook de ‘Gouden Yanko' uit. Die trofee is bedoeld voor iemand die zich heeft laten opmerken met een uitzonderlijke sportprestatie. Het inspireert Pico meteen om de ‘Gouden Pico' in het leven te roepen. Slijmbal Rein ziet in radio Nostalgie dan weer de ideale balsem voor zijn oude ziel en verklapt dat hij een grote Yanko-fan is. Reden genoeg voor Godfried om het dan zelf maar even te hebben over zijn ontstoken slijmbeurs. Die had Yanko in een ander leven misschien wel zelf kunnen verzorgen. Want na een uiteengespatte droom om zelf profvoetballer te worden, was geneeskunde studeren voor hem het logische alternatief.Op de koffie bij LozanoHet wordt uiteindelijk Toegepaste Taalkunde Spaans-Frans. Die studie en zijn Spaanse achtergrond komen Yanko goed van pas wanneer hij een poging doet om een interview vast te leggen met Juan Lozano. ‘El Rey' was een van de meest begaafde voetballers van zijn tijd. Hij draagt tussen 1983 en 1985 het truitje van Real Madrid en speelt in totaal vijf seizoen voor Anderlecht. Op 12 april 1987 maakt Ivan Desloover met een horrotackle zo goed als een einde aan de carrière van de Spanjaard.‘Met Léoni komt de beste transfer uit 1B'Genoeg nostalgie dan, zelfs voor Yanko. Want na lang wachten heeft sportief directeur Jesper Fredberg maar liefst tien transfers uit zijn mouw geschud. En daar zijn met Dolberg en Delaney twee landgenoten van de Deen bij. Die weten net zoals de Fransman en look-a-like van Peter Verbeke Alexis Flips te overtuigen. Al is de beste transfer voor iedereen aan tafel er eentje waarvoor niets betaald is. “Met Théo Leoni heeft het park een nieuwe chouchou. Die gaat er volgens mij nooit meer uit,” is Rein stellig. Beeckman ziet in hem dan weer een nieuwe Olivier Deschacht. “Daarmee wil ik zeggen dat hij wel eens heel zijn leven bij Anderlecht zou kunnen blijven. Omdat de clubliefde bij hem simpelweg nog groter is dan bij de rest van de kern. Dat merk je ook in zijn interviews na de wedstrijd.”Minder lovende woorden zijn er van Rein voor Luis Vázquez. “Die kan volgens mij gewoon niet voetballen. Een vriend van mij denkt dat hij zelfs geen enkele goal zal maken voor Anderlecht. Da's overdreven en daarom ben ik met die kerel ook een weddenschap aangegaan. Als hij toch scoort geeft hij een rondje in een café naast het stadion, anders moet ik aan het einde van het seizoen verkleed naar de wedstrijd.”Beeckman wil hem niet meteen afbranden, maar stelt zich wel vragen bij de transferprijs. “Vijf miljoen euro voor een tweede spits is toch wel bijzonder veel. Daarmee kan je volgens mij beter iemand anders halen voor posities waar nog bloedarmoede is.”

Bouillon, en dan hebben we het niet over de Parijse gaarkeukens of het Belgische stadje, maar over de ultieme onmisbare smaakmaker. Niet te verwarren met het blokje, waar ik al eerder over verteld heb, maar het echte werk. Er zijn ontzettend veel verschillende toepassingen, en daar ga ik je alles over vertellen.

Voor de laatste Radio Radzinski van het seizoen heeft komiek Erhan Demirci zijn goede vriend Hendrik Van Crombrugge meegenomen. Twee uur lang maken ze samen met Godfried, Rein en Pico nog eens de balans op van het paars-witte voetbalseizoen. “Alles na Kompany ging sowieso een downgrade zijn en da's ook gebleken. Maar eerlijk is eerlijk: Felice had hele grote schoenen om te vullen en onze kern was niet volwassen genoeg om daarmee om te gaan.”‘Keepers zijn geen voetballers'. Het is een eeuwenoud cliché, maar niet eentje dat van toepassing is op Hendrik Van Crombrugge. Want de doelman van Anderlecht heeft goede voeten en die had hij al van voor zijn komst naar het Lotto Park. “Veel mensen denken dat ik heb leren uitvoetballen onder Kompany, maar het is juist andersom. Vince heeft mij weggeplukt bij Eupen omdat ik van achteruit kan opbouwen.” Tandem met twee prinsen rijdt zich stuk In de zomer van 2019 is Vince The Prince nog speler-trainer in Anderlecht. “In dat concept heb ik eigenlijk nog nooit geloofd. Op zo'n niveau kan dat gewoon niet werken. Je kan niet 100 procent met je lichaam bezig zijn en dan nog eens de buitenwereld toespreken en tactische plannen bedenken.”Het verhaal duurt dan ook niet bijzonder lang, want in oktober komt Frank Vercauteren de rangen versterken. Maar tussen de twee prinsen van het Astridpark botert het niet. “Ach ja, Kompany was op dat moment nog een coach met een bijzonder romantische visie over voetbal. Frank was realistischer ingesteld en dat botste natuurlijk. Een echte vete zoals dat toen is neergeschreven was er wel niet.” Godfried wil weten of er eigenlijk iemand is die kan doordringen tot Kompany en hem van gedachten kan doen veranderen. “Moeilijk, ik denk dat enkel Jelle ten Rouwelaar (keeperstrainer, red.) en Craig Bellamy (assistent, red.) echt op hem konden inpraten. Da's ergens ook zijn sterkte. Hij wil enkel afgerekend worden op wat hij zelf heeft mogen beslissen. Een clash met het bestuur was op termijn dan ook onvermijdelijk.”Van aanvoerder tot bankzitterOndanks een derde plaats in de competitie en een bekerfinale scheiden de wegen van Kompany en Anderlecht aan het einde van vorig seizoen. Voor Van Crombrugge gaat het vanaf dan bergafwaarts. “De sfeer in de groep in september was echt dramatisch. Heel wat jongens wilden weg, maar konden geen transfer versieren. Ik heb mijn makelaar toen ook de opdracht gegeven om de markt wat af te schuimen, maar er is niets uit de bus gekomen.”Felice Mazzù als vervanger van Kompany blijkt bovendien een totale miscast te zijn van voorzitter Wouter Vandenhaute. “Alles na Kompany ging sowieso een downgrade zijn en da's ook gebleken. Onze harde schijf was echt gewist na zijn vertrek. Maar eerlijk is eerlijk: Felice had hele grote schoenen om te vullen en onze kern was niet volwassen genoeg. Hij heeft een lossere stijl en daar was onze groep niet op ingesteld.”De Italo-Belg zingt het dan ook niet lang uit bij de recordkampioen. De Deen Brian Riemer is zijn opvolger. “Hij gaf me in het begin nog vertrouwen, maar ik voelde dat er aan de poten van mijn stoel werd gezaagd. Bart Verbruggen heeft ook ongelooflijk veel talent, dus ik wist dat het niet lang meer ging duren vooraleer ik mijn plaats zou moeten afstaan.”De manier waarop dat gebeurd is, heeft wel veel pijn gedaan. “Ik heb altijd met veel overtuiging woordvoerder gespeeld voor een club die volledig de weg kwijt is.  Als je dan zo wordt behandeld slaat dat een diepe wonde. Maar goed, dat wordt langzaam een litteken waar je mee moet en kan leven,” sluit Van Crombrugge deze Radio Radzinski af. Muzikaal doet hij dat met ‘1 Op Een Miljoen' van Metejoor.

Het is eind april en het seizoen van Anderlecht zit erop. De balans oogt bijzonder mager. Het is al sinds 1937 geleden dat paars-wit de voetbaljaargang nog eens is geëindigd op een elfde plaats. In een nieuwe Radio Radzinski zoeken Rein, Pico en Godfried uit hoe het zover is kunnen komen.Gelaten, maar zonder echt over te lopen van frustratie. Dat is het gevoel waarmee Pico, Rein en Godfried zondag het Lotto Park zijn buitengewandeld na de thuisnederlaag tegen KV Mechelen. Er stond nochtans heel wat op het spel. Want met een zege was er nog een waterkans voor Anderlecht op het laatste ticket voor Play-off II en dus Europees voetbal volgend seizoen. Maar een sterke Rob Schoofs besliste daar anders over. Ook al omdat de heropleving van de thuisploeg na de rust van korte duur was. Ach ja, zelfs een overwinning had niet volstaan. Cercle veroordeelde Zulte-Waregem tot degradatie en mag zich verdiend opmaken voor een krachtmeting met AA Gent, Standard en Westerlo. Kroniek van een aangekondigd falenAnderlecht eindigt het seizoen zo op een elfde plaats, de slechtste eindklassering sinds 1937. Dat hoeft volgens het panel niet te verbazen. Het is de kroniek van een aangekondigd falen dat begint bij het ontslag van Vincent Kompany. Na een derde plaats en een bekerfinale vorig seizoen wordt 'Vince The Prince' de laan uitgestuurd. Zijn vervanger luistert naar de naam Felice Mazzù. Die houdt het uit tot net voor de start van het WK. Voorzitter Wouter Vandenhaute houdt dan een persconferentie om de gemoederen te bedaren, maar dat lukt niet. De mediamagnaat predikt de grote cultuuromslag en spreekt de volgende profetische woorden uit: 'Het kan altijd nog slechter. Zo is het in het leven en zo is het in de sport'. En zo geschiedde. Want na een korte passage van Robin Veldman als T1, slagen ook de nieuwe coach Brian Riemer en sportief directeur Jesper Fredberg er (voorlopig) niet in om het tij te keren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zij wel nu pas tijd krijgen om echt te bouwen aan een competitieve kern. Vandenhaute heeft al heel wat tijd gehad. Daarin heeft hij niet alleen Kompany aan de deur gezet. Hij bedankte ook zijn rechterhand Peter Verbeke voor bewezen diensten en liet het hoofd van de jeugdopleiding Jean Kindermans weten dat hij niet meer welkom is op Neerpede. Il faut le faire. En dan hebben we het nog niet gehad over het vernietigende HUMO-artikel van Jan Hauspie. Daarin wordt de ondertussen niet-uitvoerende voorzitter weggezet als een tiran en komen we te weten dat hij en zijn vrouw Catherine Van Eylen allebei factureren aan nv Huppeldepup die ze zelf hebben opgericht.Anderlecht never diesEn toch blijven we positief. Want verder in de aflevering proberen we al te denken aan volgend seizoen. Wie moet er komen? En wie zoekt beter andere oorden op? Pico en Rein wikken en wegen hun antwoorden. Helemaal aan het einde doen we nog een verhaal uit de doeken over 'The Masked Finger'. Muzikaal afsluiten doen we met 'On Melancholy Hill' van Gorillaz.

Europees succes boeken. Aad de Mos weet hoe dat moet. In 1988 wint hij als trainer van KV Mechelen Europacup II en in 1990 staat hij als coach van Anderlecht nog eens in de finale van datzelfde toernooi. 33 jaar later kan paars-wit daar een vervolg aan breien als het doorstoot naar de eindstrijd van de Conference League. “Maar ik zie het niet gebeuren. Ze kunnen donderdag zomaar drie goals om de oren krijgen van AZ,” zegt hij in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski.Hij mag vandaag dan al 76 jaar oud zijn, het voetbal laat Aad de Mos nog altijd niet los. “Heb je die actie van Mika Godts op training bij Ajax gezien? Da's wel de moeite.” Van de jeugdreeksen van de topclubs in Nederland tot de leukste affiches op de internationale voetbalkalender. De besnorde Hagenees volgt het allemaal, al woont hij vandaag wel in Eindhoven.Voetbaldier Constant en golfstok RogerTussen 1989 en 1992 staat de Mos als coach aan de zijlijn bij Anderlecht. Hij heeft er bijzonder goede herinneringen aan en al zeker aan de man van wie het stadion de naam draagt. “Constant was een echt voetbaldier. Ik heb hem dan ook heel hoog zitten. Het gebeurde wel vaker dat ik tot laat 's avonds met hem zat te ouwehoeren over voetbal. Hij kende er ook echt iets van, wat ook logisch is aangezien hij zelf nog bondscoach is geweest. “Voor elke wedstrijd ging ik langs in zijn bureau en dan vroeg hij mij ‘de feuille' van de match (het wedstrijdblad, red.). Dan bekeek hij aandachtig alle namen die erop stonden. Meestal kon hij zich vinden in de opstelling, maar soms had hij zijn bedenkingen. Zo heb ik ooit eens Danny Boffin tegen zijn voet laten spelen en daar was hij niet voor te vinden. Maar na de match is hij mij wel komen feliciteren met de overwinning. Daar heb ik bijzonder veel respect voor.”Zoon Roger Vanden Stock neemt in 1996 de fakkel over. Maar daar kijkt de Mos helemaal niet naar op. “Die twee zijn dag en nacht verschil. In tegenstelling tot zijn vader kende Roger werkelijk niets van voetbal. We noemden hem de golfstok, omdat hij daar meer mee bezig was dan met voetbal.”Slachtpartij in Göteborg en titelgeluk in een drakenjasIn 1990 bereikt de Mos de finale van de Europacup II. Tegenstander is Sampdoria met speerpunten Roberto Mancini en Gianluca Vialli. “Hoh, jongens. Dat was echt een slachtpartij. Ik denk dat al die Italianen toen gedrogeerd waren. Zoveel doodschoppen heb ik nog nooit gezien.” Er wordt uiteindelijk met 2-0 verloren en de Mos krijgt achteraf kritiek voor de late invalbeurten van Luc Nilis en Luis Oliveira. En daar heeft hij nog altijd geen spijt van. “Jankovic mist twee minuten voor affluiten een enorme kopbalkans voor een leeg doel. Als ik geweten had dat hij die zou missen, dan had ik ze misschien vroeger ingebracht. Maar anders niet.”Anderlecht voorbij AZ?33 jaar na de finale tegen Sampdoria maakt Anderlecht dit seizoen opnieuw kans om de eindstrijd van een Europees toernooi te spelen. Donderdag speelt het in Alkmaar de terugwedstrijd in de kwartfinales van de Conference League tegen AZ. Het start daarin met een mooie 2-0-voorsprong, maar dat zal volgens de Mos niet genoeg zijn.“Ik zie het niet gebeuren. Ze kunnen er zomaar drie goals om de oren krijgen,” voorspelt de Mos. Pico, Rein en Godfried hebben wel vertrouwen in een goede afloop. Ze beseffen dan ook dat het winnen van de Conference League niet langer een mooie bonus is, maar eerder noodzakelijke levenslijn. Helemaal aan het einde maken we nog de winnaar van het pretpakket uit de fanshop van KVC Westerlo bekend. Muzikaal afsluiten doen we met ‘Multicolor' van Son Mieux.

Bart Goor zal door iedereen met een paars-wit geheugen altijd herinnerd worden als de voetballer die bij paars-wit zo vaak de linkerflank heeft afgedweild. Maar hij is ook de auteur van enkele historische doelpunten zoals de 2-0 in het Champions League-duel tegen Real Madrid in 2001. “En dat terwijl ik als looptype nooit had gedacht ooit voor Anderlecht te kunnen spelen,” zegt hij in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski. Vijftien jaar na zijn laatste match voor Anderlecht, draagt Bart Goor paars-wit nog altijd in zijn hart. Maar als assistent-trainer van Westerlo was er afgelopen weekend geen plaats voor nostalgie. Want beide clubs strijden dit seizoen tegen elkaar om een felbegeerd plaatsje in Play-off II. De transformatie van FC Buul in Olen“Natuurlijk is het speciaal om terug te keren naar het Astridpark. Ergens is het wel vreemd dat we vandaag concurrenten zijn. Anderlecht heeft het moeilijk, maar ik ben er zeker van dat ze er opnieuw bovenop zullen komen. Dat wens ik ze ook toe, zolang Westerlo natuurlijk zelf in de top-8 eindigt."Het loopwonder is 8 jaar oud wanneer hij zijn eerste stappen zet op een voetbalveld. En dat bij godbetert FC Buul in Olen. Godfried weet daar enkel de zoo staan en da's in zekere zin ook het lot geworden van de jeugdclub van Goor. Want anno 2023 rollen er geen ballen meer over het gras, maar wel trouwe viervoeters die ingeschreven zijn bij hondenclub ‘het Hondekliekske'. Talisman Aimé AntheunisHet is Verbroedering Geel dat Goor wegplukt bij Buul en al snel steekt hij er met kop en schouders bovenuit. Het levert hem in 1996 een transfer op naar Racing Genk. Hij krijgt er meteen het vertrouwen van coach Aimé Antheunis en bedankt hem met maar liefst 18 doelpunten. “Aimé is bijzonder belangrijk geweest in mijn carrière. Onze paden hebben elkaar regelmatig gekruist. Hij was een beetje mijn talisman. Soms ben ik hem gevolgd, maar evengoed is hij mij achterna gegaan.”Dat is het geval in 1999, wanneer Antheunis na het kampioenenjaar met Genk zijn krabbel zet onder een contract bij Anderlecht. Op dat moment speelt Goor al twee jaar bij paars-wit. “Na mijn goede eerste seizoen bij Genk, ben ik opgebeld door Anderlecht. Dan twijfel je niet, want het is en blijft de grootste club van België. En dat terwijl ik als looptype nooit had gedacht ooit voor Anderlecht te kunnen spelen. Want zo'n soort voetballers komen eerder bij ploegen als Club Brugge terecht.”Het is wel pas na de komst van beschermengel Antheunis dat de mayonaise pakt. Goor verovert twee keer de landstitel en speelt een fenomenale Champions League-campagne met een doelpunt tegen Real Madrid als kers op de taart. “Ja, dat blijft toch het mooiste wat ik tot nog toe in mijn voetbalbestaan heb meegemaakt. Het enige jammere is dat ik er misschien te weinig van genoten heb.”Van De Kuip naar 't KuipjeNa de successen met Anderlecht verkast de linksbuiten naar het buitenland. Eerst volgt een avontuur bij Hertha Berlijn en daarna een mooi seizoen bij Feyenoord. Maar Goor wil altijd en overal voor de prijzen spelen. En dus keert hij terug naar Anderlecht. Daar zal hij uiteindelijk nog twee titels en een Beker van België aan zijn palmares toevoegen. In 2008 krijgt hij een mooi afscheid bij Anderlecht, maar voelt hij dat de tank nog niet leeg is. Hij trekt naar Germinal Beerschot en vervolgens Westerlo. Daar staat hij vandaag zij aan zij met coach Jonas De Roeck. Pico vraagt zich af of die iets heeft opgepikt van zijn tijd bij Anderlecht. “Ik denk dat elke trainer van overal wel iets meeneemt en dat zijn zeker niet alleen de goede dingen."Nieuwe prijsvraagHelemaal aan het einde van de aflevering stellen we nog een nieuwe prijsvraag voor een pretpakket uit de fanshop van Westerlo. Muzikaal afsluiten doen we met 'Leef' van André Hazes Junior.

Sportadvocaat Sébastien Ledure is te gast in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski. Daarin blikken we terug op vijf jaar ‘Operatie Propere Handen' en bespreken we het tot nog toe moeilijkste dossier uit zijn carrière: de comeback van Romelu Lukaku bij Inter. Maar wanneer keert ‘Big Rom' terug naar Anderlecht? En heeft hij een mening over hoe de club de afgelopen jaren is bestuurd? “Die heeft hij zeker, al houdt hij die denk ik liever voor zichzelf uit liefde voor het instituut.” Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig.Sébastien Ledure heeft sympathie voor Anderlecht, maar vooral een passie voor voetbal in het algemeen. Als kind raakt hij in de jaren '80 begeesterd door de fluwelen techniek van Frank Vercauteren, het torinstinct van Erwin Vandenbergh en de onverzettelijkheid van Per Frimann. En toch is het niet voetbal, maar wel tennis en basket die hem als advocaat de eerste stappen doen zetten binnen de sportwereld. Ledure trekt de grote plas over en leert binnen de Amerikaanse sportindustrie de kneepjes van het vak kennen. Daarna wordt hij managing partner bij het advocatenkantoor Cresta. Met Justine Henin wacht meteen een eerste grote naam. Maar al snel komen er naast de vrouw met de mooiste eenhandige backhand in de geschiedenis van het spelletje ook voetballers bij. ‘Operatie Propere Handen'…Al was dat aanvankelijk niet het plan, want de sportadvocaat heeft lang zijn bedenkingen gehad bij de manier van werken binnen het voetbal. Wanneer op 10 oktober 2018 de bom ontploft en de schandalen naar buiten komen met ‘Operatie Propere Handen' is hij dan ook niet verbaasd.“Ik heb in de jaren daarvoor verschillende bizarre dingen gezien. Heel wat mensen hielden er praktijken op na die niet door de beugel kunnen. Van enig normbesef was bij sommige mensen in het voetbal lange tijd geen sprake.” Ondertussen zijn we bijna vijf jaar verder en gaat het volgens Ledure de goede kant uit. “De broodnodige mentaliteitswijziging is er voor een groot deel gekomen. Maar we moeten daar natuurlijk niet flauw over doen: voetbal is en blijft een money game.”Romelu Lukaku in de cockpitBij Cresta waken ze erover dat iedere cliënt zelf zijn eigen pad kan uitstippelen. “Vroeger werd de carrière van een speler vaak gestuurd door de makelaar. En die neemt soms ook de belangen van de club waar. Da's een ongezonde situatie waar wij niet aan meedoen. Wij stellen de speler voorop en werken enkel voor de speler zelf.”Uiteindelijk is het de moeder van Lukaku die na enkele slechte ervaringen komt aankloppen bij Cresta. “En daar waren we heel blij om. Romelu is een fantastisch warme mens en iemand die bezeten is van het spelletje. Toen hij aan het einde van vorig seizoen wilde terugkeren naar Inter wisten we dat het moeilijk zou worden. Maar uiteindelijk is het na lang onderhandelen toch gelukt.”'Big Rom' heeft al laten weten ooit weer voor Anderlecht te zullen spelen. Het is nog maar de vraag of zijn jeugdtrainer en vriend Jean Kindermans dan nog op de academie zal rondlopen. “Ik was toch wel even geschrokken toen ik hoorde dat hij moest vertrekken. Samen met Vincent Kompany zijn het in ieder geval twee mensen waar Romelu het diepste respect voor heeft.” Op de vraag of Lukaku ook een mening heeft over de manier waarop de club de laatste jaren geleid is, antwoordt Ledure vastberaden. “Die heeft hij zeker, maar uit liefde voor het instituut houdt hij die denk ik voor zichzelf.”dEUS en de cabrio van PicoVerder in de aflevering heeft Godfried nog een vraag over de nieuwe auto van Pico. Die ruilde onlangs zijn Toyota Starlet in voor een cabrio RAV 4. Het is nog niet duidelijk of dat een verbetering is. Oordeel hieronder vooral zelf. Muzikaal afsluiten doen we met ‘1989' van dEUS. 

Op 30 augustus 2009 bereikt de rivaliteit tussen Anderlecht en Standard een absoluut hoogtepunt, of moeten we zeggen triest dieptepunt. In een beladen wedstrijd breekt Axel Witsel met een doodschop het been van de paars-witte cultheld Marcin Wasilewski. Coach Ariël Jacobs laat Tom De Sutter in minuut 33 invallen voor de doormidden getrapte Wasyl. 'Sinds die dag kleeft er aan Axel Witsel een imago van vuile klootzak. En ik moet toegeven dat ik het zelf ook nog altijd moeilijk heb om dat beeld los te laten."Tom De Sutter is een zondagskind. En dat mag je voor een keer letterlijk nemen. Want de Gentenaar schippert in zijn jeugd op de zevende dag tussen de lokalen van de Chiro en het voetbalveld. Maar uiteindelijk wint koning voetbal het pleit. De Sutter trekt op 16-jarige leeftijd naar Club Brugge. Rein, Pico en Godfried vinden dat een vreemde keuze voor iemand die dan al veel sympathie heeft voor Anderlecht.En die kan hij ook niet wegsteken. Zo durft hij het aan om op de bank eens een paars-witte sjaal te dragen onder zijn blauw-zwarte traingingsvest. "Ja, ik heb die ook eens bovengehaald wanneer de scheidsrechter in een match tegen Anderlecht onterecht een strafschop tegen hen had gefloten. Dat was niet zo slim en dat heeft een steward mij toen ook meteen duidelijk gemaakt."Bromance met Stijn De Smet en bh's zoeken op de zeedijkHet voorval zit er voor niets tussen, maar doorbreken bij Club Brugge lukt niet. De Sutter komt terecht in de derde klasse bij KM Torhout. Zijn voetbalcarrière op het hoogste niveau hangt aan een zijden draadje, tot Cercle Brugge hem in 2006 een reddingsboei toewerpt. Vooral in het tweede seizoen onder trainer Glen De Boeck groeit de spits uit tot een van de revelaties van onze competitie. Samen met partner in crime Stijn De Smet speelt groen-zwart iedereen van het kastje naar de muur.Cercle eindigt dat seizoen uiteindelijk op een knappe vierde plaats. En dan mag je het al eens gaan uitleggen in een tv-studio. Zowel De Sutter als De Smet worden uitgenodigd in het programma 'De Laatste Show' met Frieda Van Wijck. Maar tot een echt vlot gesprek komt het niet. Zelfs wanneer Van Wijck een verhaal oprakelt over bh's verzamelen op de zeedijk als teambuildingsactiviteit blijft het allemaal redelijk gênant.Testwedstrijden = vechtwedstrijden en de horrortackle op WasylDe goede prestaties van De Sutter worden niet alleen opgemerkt door de redactie van 'De Laatste Show'. In 2009 trekt Anderlecht aan zijn mouw en tekent hij een contract voor 4,5 jaar in het Astridpark. Het is voor De Sutter het begin van een bewogen periode met een paar hoge pieken, maar vooral diepe dalen. De testwedstrijden tegen Standard voor de landstitel in zijn eerste seizoen zijn daar een goed voorbeeld van. "Ik herinner mij dat doelman Sinan Bolat op een bepaald moment Mbark Boussoufa bijna knock-out slaat. Het waren echt vechtwedstrijden die mij jammer genoeg geen eerste titel hebben opgeleverd."En dan moet het absolute dieptepunt nog komen. De rivaliteit tussen Standard en Anderlecht groeit naar een ongekende hoogte op 30 augustus 2009. Dan staan beide ploegen aan het begin van een nieuw seizoen opnieuw tegenover elkaar in het Constant Vanden Stockstadion. In minuut 32 slaat het noodlot toe, wanneer Axel Witsel met een horrortackle Marcin Wasilewski onder de graszoden trapt. Resultaat: een open beenbreuk en een maandenlange revalidatie voor de Pool. Coach Ariël Jacobs wisselt hem voor...Tom De Sutter."Sinds die dag kleeft er aan Axel Witsel een imago van vuile klootzak. En ik moet toegeven dat ik het zelf ook nog altijd moeilijk heb om dat beeld los te laten. Als je tijdens de rust een beer als Wasyl hoort kermen van de pijn, dan weet je dat die eigenlijk zo goed als ondraaglijk moet zijn."

Frank Vander linden heeft pas op relatief latere leeftijd de keuze gemaakt om zich volledig op de muziek te storten. En da's de juiste geweest. In 1992 richt hij samen met Michel De Coster de Nederlandstalige rockband 'De Mens' op. Daarmee komt er een einde aan de halve droom om het te maken als doelman bij Steenokkerzeel en Real Madrid. "De drive die ik heb om te winnen op een podium, heb ik nooit gehad op een voetbalveld," vertelt Vander linden in deze aflvering van Radio Radzinski. Al voegt hij daar meteen aan toe dat er met Anderlecht wel een band voor het leven is.'Ergens onderweg', 'Jeroen Brouwers schrijft een boek', 'Ik dacht aan een vrouw' (zie hieronder) en natuurlijk 'Irene'. Het zijn maar enkele muzikale pareltjes die tot het muzikale oeuvre van 'De Mens' of Frank Vander linden behoren. Al moet Rein zijn kennis over de Nederlandstalige rockband wel dringend bijspijkeren. Want verder dan 'IRein' kwam hij niet. Een nieuwe bijnaam houdt hij er wel aan over.Nestkastjes, incasseren als doelman en 'Snokkerzeel'Frank Vander linden is een man van vele passies. Want hij verzamelt ook houten wijnkistjes om er vogelkastjes, excuseer nestkastjes, van te bouwen. Voor het begin van 'De Mens' had hij er ook al een baan als verkoper van kantoorspullen en een job als freelance muziekjournalist opzitten. Daarbovenop ambieerde hij nog een carrière als doelman van Steenokkerzeel.Een succes is dat wel nooit geworden, met uitslagen als 20-0 tegen Meerbeek en nog een paar andere rammelingen op scheve velden in de buurt van Leuven. Er is zelfs een seizoen geweest waarin Frank met zijn ploeg maar een goal heeft gescoord. Dan weet je genoeg.Rein fleurt helemaal op bij de verhalen over de matchen tegen 'zijn' Leefdaal. Al worden de positieve vibes wel op de proef gesteld wanneer hij over zijn grootmoeder begint. Die heeft hem ooit verteld dat ze Steenokkerzeel in de volksmond 'Snokkerzeel' noemen. Maar dat doet Vander linden af als een grove leugen. "U grootmoeder moet haar bakkes houden," tikt hij de voorzet van Rein maar al te graag binnen.'De man van de zus van mijn moeder' en natuurlijke verwarmingHoewel het voetbal hem nooit meer heeft gegeven dan een plaats op de bank van een derde- of vierdeprovincialer, is hij het wel altijd blijven volgen. En met voetbalclub Anderlecht heeft hij een band voor het leven. Die heeft hij volledig te danken aan 'de man van de zus van zijn moeder', beter bekend als zijn peter. Die is in lang vervlogen tijden nog kaartjesknipper geweest bij paars-wit en heeft hem de microbe doorgegeven.Samen gingen ze naar wedstrijden kijken in het Astridpark en daar werd de kou al eens getrotseerd met een natuurlijke verwarming. Het heeft hem wonder boven wonder geen afkeer van het voetbal bezorgd. Al ziet hij zichzelf wel niet als een fanatieke supporter. "De drive die ik heb om te winnen op een podium, heb ik nooit gehad op een voetbalveld," zegt hij daarover.David Steegen, 'Dik Lowieke' en AnatoolVerder in de aflevering hebben we het nog over zijn vriendschap met David Steegen. Want de ex-woordvoerder van de club zouden ze volgens Vander linden maar beter snel weer een job aanbieden. Pico vertelt tussendoor ook nog over zijn ervaring als Mexicaanse vogelfluisteraar tijdens het carnaval van Halle. Da's voor Frank het teken om zijn nooit uitgebrachte carnavalshit 'Dik Lowieke' te zingen.Komen nog aan bod: de acties van harde kern BCS, het HUMO-artikel over het bestuur en de communicatie van Fredberg. Godfried haalt op het einde ook nog het interview van Het Laatste Nieuws met Marc Uytterhoeven over zijn vriend Vandenhaute aan. En we maken de winnaar bekend van de door Yves Vanderhaeghe gesigneerde strips van Jommeke met Anatool in de hoofdrol. Afsluiten doen we met 'Hallelujah' van Jeff Buckley.

Het rommelt nog altijd bij Royal Sporting Club Anderlecht. Maar dat laten we deze week voor een keer niet aan ons hart komen. Samen met oud-speler Yves Vanderhaeghe keren we terug naar het gezegende voetbalseizoen 2000-2001. Daarin slaat paars-wit de wereld met verstomming door zich in de Champions League te plaatsen voor de tweede groepsfase. Het doet dat na zeges tegen onder andere grootmacht Manchester United en PSV. Het is een memorabele campagne waarin Anderlecht ook nog de scalp pakt van Real Madrid en Lazio Roma.Iedereen die geboren is voor 1994 kan zich de Champions League-campagne van Anderlecht in het seizoen 2000-2001 nog moeiteloos voor de geest halen. Paars-wit sluit de eerste groepsfase af als winnaar na zeges tegen onder andere Manchester United (zie hieronder) en PSV. Anderlecht overwintert zo in Europa en doet er daarna nog klinkende overwinningen bij tegen Real Madrid en Lazio Roma. Maar door twee nederlagen tegen Leeds United eindigt het sprookje vroeger dan verwacht.'Boerenkoolvoetbal' en de cassette van PicoYves Vanderhaeghe maakt het allemaal vanop de eerste rij mee in wat hij zelf omschrijft als 'de beste ploeg waarin hij ooit gespeeld heeft'. Al zagen ze dat bij PSV anders. Mark Van Bommel, nu trainer bij Antwerp, maar toen aanvoerder van PSV, bestempelde het spel van Anderlecht als 'boerenkoolvoetbal'. En dat schiet in Brussel in het verkeerde keelgat. Van Bommel komt er snel op terug en weerlegt de negatieve bijklank die de uitspraak hier gekregen had. 'Ik bedoel dat ze vaak met de lange bal spelen, maar dat is ook logisch als je vooraan een spits van twee meter (Jan Koller, red.) hebt rondlopen.'Voor Godfried, Pico en Rein zijn deze wedstrijden de reden waarom ze supporter zijn geworden van Anderlecht. Pico heeft er zelfs een paar van bewaard op VHS-cassette. Meer hipster als dit wordt het niet. Vanderhaeghe vertelt dat hij er eigenlijk allemaal te weinig heeft bij stilgestaan.Palm in een glas Cécémel, miserie bij de Kustboys en Jean DockxGenieten deed Vanderhaeghe af en toe wel in café Greenpark tegenover het stadion. Het is de plek waar de ploeg verzamelde vooraleer ze op afzondering gingen in aanloop naar een wedstrijd. Vanderhaeghe maakte er van de gelegenheid gebruik om er een laatste chocomelk te drinken. Al werd er in onderling overleg met de barvrouw een Palm in het glas Cécémel gegoten. Godfried ziet er meteen een kleine tip in voor Benito Raman wanneer die de volgende keer nog eens pinten gaat drinken met de supporters.Verder gaan we in de aflevering dieper in op de trainerscarrière van Vanderhaeghe. Die begon bij KV Kortrijk en staat na een tweede passage bij KV Oostende even on hold. Met KVO heeft hij wel nog een eitje te pellen. Want drie maanden nadat hij er aan de deur is gezet, wacht hij nog altijd op zijn ontslagvergoeding. Het is voor hem 'een duidelijk gebrek aan respect en professionalisme'. En toch keert Vanderhaeghe de voetbalwereld zeker niet de rug toe. Hij wil graag zo snel mogelijk weer aan de slag, als het kan zelfs bij Anderlecht. 'Als ik de club zou kunnen helpen in een rol als die van Jean Dockx vroeger, dan zeg ik zeker geen neen.'Mic'd up Vertonghen en AnatoolHelemaal aan het einde van deze Radio Radzinski zijn we nog vol lof over de manier waarop Jan Vertonghen als coach op het veld de verdediging bij de les houdt. Dat is mooi geregistreerd door Anderlecht zelf en is te herbekijken via YouTube. Afsluiten doen we met de winnaar van de tickets voor een voorstelling van Erhan Demirci en een bijzondere nieuwe prijsvraag. Want wie het antwoord weet op de vraag maakt kans op een strip van Jommeke met 'Anatool' in de hoofdrol, ofwel de lookalike van Yves Vanderhaeghe. En hij heeft de strip nog eens gesigneerd ook. Muzikaal gaan we eruit met 'The Only Way Is Up' van Yazz.

Een schamel puntje. Daar schiet paars-wit niets mee op in het klassement. Het hadden er tegen Antwerp wel altijd drie moeten zijn. Want zonder een oerdomme rode kaart van Benito Raman was er nog tijd zat om door te drukken. Antwerp was dan al veroordeeld tot een man minder. Ook comedian Erhan Demirci kon zichzelf wel voor de kop slaan na de dwaze actie van de spits met de ringbaard. Dat en, geloof ons, nog veel meer in een nieuwe Radio Radzinski.Erhan Demirci ruilt op 20-jarige leeftijd het rustige Limburg in voor het drukke Brussel. Een bewuste keuze die hem mee gevormd heeft tot de comedian die hij vandaag is. Want in 2016 verwerkt hij zijn verhuis naar de hoofdstad in zijn eerste avondvullende voorstelling 'Komt Goed'.Vraag is of het ooit nog goedkomt met Anderlecht? Erhan gelooft van wel, al voegt hij daar meteen aan toe dat de vele positiewissels en de manier waarop er de laatste maanden gecommuniceerd is wel iets weg heeft van een comedyshow.Op cruise met Radio 2 en GalatasarayDemirci is een alleskunner die niet alleen humor op de planken brengt, maar ook op televisie. Zo maakt hij in 2014 een reportage waarin hij zich bij iedereen gaat verontschuldigen voor de komst van de vreemdelingen naar ons land (zie hieronder). Een paar jaar later gaat hij dan weer op cruise met Radio 2. Op de boot probeert hij er de overwegend bejaarde bevolking aan het lachen te brengen en dat valt bijzonder goed mee.Naast een passie voor acteren en stand-up comedy, heeft Erhan er ook een voor voetbal. In Turkije supportert hij voor het Galatasaray van Dries Mertens, maar hier in Brussel is het al Anderlecht wat de klok slaat. Luc Nilis is zijn grote idool en dat kunnen Rein, Pico en Godfried alleen maar toejuichen. Want iemand met een traptechniek zoals die van Nilis loopt er vandaag niet meer rond in het Lotto Park.Een domme Raman en de bittere pil voor Van CrombruggeBenito Raman is het alvast zeker niet. De match tegen Antwerp heeft ons wel geleerd dat de spits even snel vergeet als hij kan sprinten. Een kwartier voor affluiten pakt hij een domme tweede gele kaart, waardoor Anderlecht geen kans meer krijgt om te profiteren van de gunstige elf tegen tien situatie. Achteraf zou Raman doodleuk hebben gezegd dat hij bij het maken van de overtreding vergeten was dat hij al een gele kaart achter zijn naam had staan. 'Waar ben je dan mee bezig,' vraagt Demirci zich af.Voor Hendrik Van Crombrugge breekt de comedian dan weer wel graag een lans. De manier waarop de keeper die jarenlang de rots in de branding was nu wordt afgeserveerd, is voor hem onmenselijk en getuigt van een gebrek aan respecte. 'Vier jaar lang heeft die alles gegeven, altijd weer een klankbord geweest. Dit is onbegrijpelijk.'Yves en Mia, de blik van Kindermans en een nieuwe prijsvraagVerder in de aflevering gaan we nog dieper op de ziedende blik van Jean Kindermans in de tribunes richting niet-uitvoerend voorzitter Wouter Vandenhaute (zie hieronder). En da's voor Rein meteen een goede aanleiding om nog eens te benadrukken wat voor een belachelijke term dat eigenlijk wel niet is.Pico duikt nog in het verleden van Yves Leterme en Mia Doornaert en helemaal aan het einde stellen we een nieuwe prijsvraag waarmee je tickets kan winnen voor een voorstelling van Demirci. Afsluiten doen we met 'Changes' van 2Pac a.k.a. Barry Boubacar Copa.

Radio Radzinski begint zowaar zelf een beetje op de bestuurskamer van Anderlecht te lijken. Want hoewel er een gast voorzien was, kon die er door familiale omstandigheden toch niet bijzijn. Ook zijn vervanger werd daarna ziek en dus analyseren Rein, Pico en Godfried na een paar positiewissels de paars-witte voetbalactualiteit dan maar gewoon zelf. En daarin staat de exit en het eindrapport van oud-sportief directeur Peter Verbeke centraal.Je kan veel over Anderlecht zeggen, maar niet dat het saai om volgen is. Elke week gebeurt er wel iets waarover je eindeloos kan doorpraten. Een nieuwe positiewissel of ex-bestuurders die zich mogen gaan verantwoorden voor het gerecht. Het kan allemaal. Elke plottwist uitvoerig bespreken is onbegonnen werk en dus kiezen Rein, Pico en Godfried er deze week voor om wat dieper in te zoomen op het vertrek van Peter Verbeke.Het rapport van Verbeke en de grote kuis van FredbergNa drie jaar komt er einde aan de lijdensweg van 'mister squad stability'. Verbeke betaalt het gelag voor het geknoei van Wouter Vandenhaute als voorzitter. We gaan op zoek naar een goede transfer van de voorganger van Fredberg en daarvoor moeten we toch diep in het geheugen graven. Rein en Pico zijn dan ook onverbiddelijk in hun eindrapport: vier op tien.Het is nu aan Jesper Fredberg om grote kuis te houden in de kern van paars-wit. Het is moeilijk om daar na 25 dagen al een oordeel over te vellen, maar we kunnen wel al zeggen dat hij daadkracht toont. Van Crombrugge, Hoedt, Raman en Trebel staan in de etalage. Een mogelijke verkoop van deze spelers op overschot moet financieel ademruimte geven om nieuwe profielen aan te trekken. Jammer genoeg ziet RSCA daardoor ook een aantal ruwe diamanten vertrekken, met Julien Duranville als mogelijk meest pijnlijke vertrekker. De amper 16-jarige bliksemschicht tekent waarschijnlijk een contract bij Borussia Dortmund. Met de overgang zou zo'n 12,5 miljoen euro gemoeid zijn. Da's een pak minder dan wat Anderlecht ervoor zou krijgen moest de club bovenaan meedraaien in het klassement. Maar het is nu eenmaal de bittere realiteit: dura lex, sed lex. Braspartij in 'De Welkom', Bengaals vuur in de living en de akker van SeraingRein had zich zijn verjaardag op voetbalvlak helemaal anders voorgesteld. Maar dat werd ruimschoots goedgemaakt met een braspartij in café 'De Welkom' in Jette. Het dak ging eraf en dat gebeurt de laatste tijd wel meer bij paars-witte voetbalfans. Dat bewees een zotte Anderlecht-supporter vorige week door Bengaals vuur af te steken in zijn living. Hij zingt er ook nog bij, wat het filmpje alleen maar legendarischer maakt. Rein is fan van deze knettergekke kerel en heeft bovendien ook nog eens zijn contactgegevens. Als dat maar goed komt. Pico ziet het dan weer liever niet gebeuren.Een pak minder vuurwerk was er te zien op bezoek bij Seraing. Niet alleen het veld lag er dramatisch bij, ook het voetbal op zich was die term niet echt waard. Drie punten is eigenlijk alles wat we van die wedstrijd moeten onthouden. Of het zou een opvallend aanwezige Jesper Fredberg moeten zijn. Sporza-journalist Peter Vandenbempt stelt er zich vragen bij. Voor Rein en Pico moet het kunnen.Nieuwe prijsvraagVerder maken we in deze aflevering de winnaar van de t-shirt van Sam Kerkhofs bekend. En dankzij het 'Dry January'-project van Godfried ligt er meteen een nieuwe prijs klaar. Want nu hij een maand niet drinkt, is er al eens tijd voor een leuke daguitstap. Afgelopen weekend ging hij langs op de rommelmarkt in Mechelen.Daar stuitte hij op een heleboel oude sporttijdschriften met daarin ook mooie plaatjes en verhalen van ex-Anderlechtspelers. Een exemplaar geeft hij cadeau aan Rein, het andere kan van jou zijn als je het antwoord weet op de prijsvraag. Die vind je terug op Twitter en Instagram. Afsluiten

¡Suscríbete a este podcast y comparte este episodio! ¡Nos fuimos internacionales! ¿Me escuchas o no me escuchas todavía? Conoce una figura enigmática de Holanda del siglo XVII, Bouwen Heijnsz. (Balduino Enrique). en este episodio hablo con el historiador holandés Godfried Vranken sobre Bouwen Heijnsz., la Compañía Holandesa de las Indias Occidentales, los diferentes ataques que Bouwen Heijnsz. hizo en el Caribe con una fuerza naval, retos de investigación, y datos interesantes sobre Holanda, las islas del Caribe, y la costa Caribeña del norte de América del sur. Redes sociales: https://linktr.ee/archipielagohistorico ♪ ''Lo que nos une'' (pieza musical en el intro y outro) utilizada con el consentimiento expreso de su compositor e intérprete, José Gabriel Muñoz. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/archipielagohistorico/message Support this podcast: https://podcasters.spotify.com/pod/show/archipielagohistorico/support

We weten al dat oudere vaders gemiddeld meer genetische mutaties doorgeven aan hun kinderen dan jonge vaders. Maar waar gaat dat eigenlijk precies mis? En hoe erg is het? In deze audio hoor je meer over een onderzoek van de Rockefeller University waarin wordt gekeken of ze daar een beter antwoord op kunnen vinden. Je hoort ook klinisch embryologen van het Radboud UMC Liliana Ramos en Godfried van der Heijden, en Marij Dinkelman-Smit, uroloog androloog in het Erasmus MC.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Zeg niet langer voorzitter, maar wel niet-uitvoerend voorzitter tegen Wouter Vandenhaute. Een zoveelste positiewissel aan de top van de club moet (eindelijk) voor de nodige rust en stabiliteit zorgen. Maar zal dat ook lukken? En is het voor de supporters voldoende? We bespreken het in deze Radio Radzinski samen met Sam Kerkhofs: Anderlecht-supporter en pionier van de sportpodcast in België.Sam Kerkhofs is letterlijk en figuurlijk een grote meneer.  In maart 2011 richt hij de SportHouse Group op, waarmee hij zich verdiept in de wereld van sociale media voor professionele atleten. Tot zijn klantenbestand behoren onder andere Kevin De Bruyne en Max Verstappen. Acht jaar later, in 2019, komt daar het platform Friends of Sports bij en zo zien de podcasts Mid Mid, X&O's en tal van andere luisterkanalen het levenslicht. Hij is zonder enige twijfel de godfather van de Belgische sportpodcast. Samen met zijn passie voor Anderlecht maakt dat van hem de ideale gast voor Radio Radzinski. 'Wouter is een visionair, maar wel een met een communicatieprobleem'Ook Kerkhofs zag hoe zijn geliefde club vorige week een nieuw dieptepunt bereikte. Na het vertrek van Vincent Kompany en het ontslag van zijn opvolger Felice Mazzù, waren er nu de geruchten over het stopzetten van de samenwerking met Jean Kindermans als hoofd van jeugdcomplex Neerpede.Voor de supporters was de maat vol. Zij verenigden zich en eisten in een open brief het ontslag van voorzitter Wouter Vandenhaute. Zover komt het niet, al zet hij wel een stap opzij. Hij laat de dagelijkse leiding van de club over aan Jesper Fredberg en Kenneth Bornauw. Zelf blijft hij op post als niet-uitvoerend voorzitter. En dat vindt Sam een goede zaak.'Wouter is een visionair, maar wel een met een communicatieprobleem. Hij denkt vaak sneller dan zijn woorden kunnen volgen.  Het lijkt mij vooral een gebrek aan informatie te zijn die voor heel wat frustratie zorgt. Ik ben wel blij dat hij bij de club blijft, want hij is een loodgieter die moeilijke dossiers tot een goed einde kan brengen.'Kerkhofs kan het weten, want Vandenhaute is mede-aandeelhouder van zijn bedrijf. Al wil dat niet zeggen dat zijn vrijheid daardoor wordt ingeperkt. 'Het is jammer dat mensen soms denken dat ik een of andere handpop van Wouter ben. Dat is niet zo. Er is nooit een moment geweest waarop hij mij heeft aangesproken over wat ik wel en niet mag zeggen.'Werkende Kompany en luie ZetterbergRein, Pico en Godfried nemen de proef op de som en vragen hem of het loslaten van Kompany niet de slechtste beslissing is in de recente paars-witte geschiedenis. 'Zelf had ik ook graag mijn favoriete oud-speler nog wat langer bij de club gezien. Maar niemand weet of hij dit jaar verder had gestaan. Al lijkt de kans groot, als je ziet wat hij nu bij Burnley presteert.'Toch moeten we volgens Sam oppassen met het verheerlijken van oud-spelers in een andere functie. 'Iedereen schreeuwde moord en brand bij het vertrek van Zetterberg. Maar ik heb me laten vertellen dat die zijn werkethiek toch niet dezelfde was als die van Kompany.'Debast, een nieuwe prijsvraag en Zwangere GuyHelemaal aan het einde gaan we nog dieper in op het nakende vertrek van El Hadj en de bemoedigende prestatie van Debast tegen Club Brugge. We maken ook de winnaar bekend van het gesigneerde truitje van Siebe Van der Heyden en vuren meteen een nieuwe prijsvraag af. Daarmee kan je dankzij Sam een oldskool paars-wit shirt winnen met daarop het logo van de Generale Bank. Afsluiten doen we met KENNY van Zwangere Guy en Jan Paternoster.

Bei dieser Episode handelt es sich zweifelsfrei um ein vorweihnachtliches Lebkuchenherz für alle Fans des Oenning'schen Fußballprinzips: Julian, Jasper und Stephan unterhalten sich über die größten Bundesliga-Stars aus Südamerika (Gledson, Orestes und Vragel da Silva), über das Team 2006 um Timo Hildebrand, Fabian Gerber und Martin Meichelbeck sowie über die berüchtigtsten Angreifer der portugiesischen Geschichte.

De Van Lanschot Kempen Foundation is de goede-doelenstichting van Van Lanschot Kempen. Medewerkers besteden (werk)tijd aan vrijwilligerswerk, bestuursleden zorgen voor kennis en middelen. ‘Ik probeer elke dag iets goeds te doen, zodat de wereld er wat beter uitziet aan het einde van de dag,' zegt voorzitter Godfried van Lanschot. Hij is te gast samen met Jacobine Gratama, bestuurslid van het eerste uur en verantwoordelijk voor de werkgroep Communicatie.

Vier dagen voor alle (voetbal-)ogen van de wereld gericht zijn op Qatar, praten we in een nieuwe Radio Radzinski met Eliot Tybebo over zijn werk als coach standaardsituaties in de staf van Vincent Kompany. Zowel bij Anderlecht als nu bij Burnley in de Engelse Championship is hij een onmisbare schakel in de zoektocht naar de ideale hoekschopvariant.Eliot Tybebo is het bewijs dat niet alleen spelers, maar ook coaches bij paars-wit vanuit de jeugd kunnen doorstromen naar de eerste ploeg. Het traject loopt van de U7, via de U9 en de U10 naar de beloftenploeg van Craig Bellamy. Die vraagt hem op een blauwe maandag of hij geen zin heeft om een opleiding als video-analist te volgen. Vanaf dan gaat het hard voor de rasechte Brusselaar, zeker wanneer hij door Vincent Kompany wordt opgenomen in zijn sportieve staf, zij het dan in een andere rol als coach standaardsituaties. En zo komt hij bijna gelijktijdig met Zeno Debast en Julien Duranville terecht in de ruime selectie van de A-ploeg van paars-wit. Onderling overleg versus afscheid in mineurMaar dan loopt het fout. Want in mei van dit jaar maakt RSC Anderlecht bekend dat Vincent Kompany 'in onderling overleg' de club zal verlaten. Het vertrek van het icoon wordt aangekondigd met twee schamele alinea's tekst op de clubwebsite. Tybebo weet op dat moment niet hoe zijn toekomst er zal uitzien. Kompany zelf maakt wel meteen duidelijk dat hij hem graag wil meenemen naar zijn toekomstige werkgever Burnley. Maar van Anderlecht zelf komt er simpelweg niets. Geen telefoontje, geen mailtje, geen sms'je: niets. Zeven maanden later weten we dus dat er van onderling overleg niet al te veel sprake is geweest. Want zo zegt Tybebo: 'Het is nooit onze bedoeling geweest om zonder prijs Anderlecht te verlaten'. Dat is voor een keer wel duidelijke communicatie. Het afscheid laat een wrange nasmaak achter omdat hij Anderlecht als zijn thuis ziet. Hij had er zichzelf zeker zijn hele leven zien werken. Maar de kansen die Bellamy en Kompany hem hebben gegeven, zijn door het paars-witte bestuur eigenhandig de nek omgewrongen. Burnley en schaar-steen-papier met RibéryEn dus steekt Tybebo mee het Kanaal over naar Burnley. Figuurlijk dan toch, want door het ontbreken van een werkvergunning analyseert en bedenkt hij varianten voor hoekschoppen en vrije trappen vanuit België. Dat gaat bijzonder goed, want na 21 speeldagen staat Burnley helemaal bovenaan het klassement met drie punten voorsprong op Sheffield United. De 30-jarige Ket blijft Anderlecht wel van dichtbij volgen. Dat doet hij al sinds hij klein is en nog meer na de Europese wedstrijd tegen Bayern München in 2008. Anderlecht krijgt een pak rammel. De match staat dan ook vooral in zijn geheugen gegrift omwille van een rondje schaar-steen-papier om een vrije trap. Franck Ribéry wint het pleit en legt de 0-5-eindstand vast in het Constant Vanden Stockstadion. Het begin van de liefde voor de stilstaande fase.Verrader El KhannousGeen beslissende standaardsituaties in de wedstrijd tegen Racing Genk. Maar die had de Limburgse geoliede machine ook niet nodig om afstand te nemen van de recordkampioen. Godfried, Rein en Pico waren vooral onder de indruk van Bilal El Khannous. Die speelde in de jeugd nog bij Anderlecht en was werkelijk outstanding. En toch noemt Tybebo hem al grappend een verrader. Benieuwd of de Marokkaan ook op het komende WK in Qatar kan schitteren, want de spelverdeler maakt deel uit van de selectie en zag zijn concurrent Amine Harit van Olympique Marseille het voorbije weekend uitvallen tegen AS Monaco. Muzikaal aflsuiten doen we met de 'Sugarcane (Remix)' van Camidoh, Mayorkun, Darkoo en King Promise. Ofwel de 'tune van de zomer' van Eliot Tybebo.

Het is niet allemaal kommer en kwel bij Anderlecht. Want de paars-witte beloftenploeg doet het uitstekend in de Challenger Pro League. Samen met rots in de branding bij de Futures Lucas Lissens leggen we in deze Radio Radzinski de geheimen achter het succes bloot. Alle ogen van de (sport-)media zijn dinsdag gericht op het Lotto Park. Voorzitter Wouter Vandenhaute doorbreekt er na de rellen op het veld van Standard en het ontslag van trainer Felice Mazzù de stilte. Dat heeft hij niet gedaan toen Vincent Kompany werd weggestuurd. En nu begrijpen we al iets beter waarom. Want veel meer dan een brij van holle woorden kregen we niet. Rein, Pico en Godfried gaan er dieper op in deze nieuwe Radio Radzinski.De Lissens block-techniek  Ze doen dat samen met Lucas Lissens. De centrale verdediger is na een zware knieblessure opnieuw een vaste waarde geworden bij de beloftenploeg. Hij ziet zijn coach Robin Veldman nu tijdelijk het roer overnemen bij de A-ploeg en daar maakt hij nu ook zelf deel van uit. Samen met Théo Leoni werd hij dinsdagochtend al verwacht op de eerste training van zijn nieuwe, oude oefenmeester. Rein hoopt vurig dat de naam Lissens snel op het wedstrijdblad verschijnt, want er zijn daar volgens hem wel mogelijkheden achterin. De block-techniek van Lucas zou er in ieder geval niet misstaan, net zoals zijn volle snor. Al heeft hij een oldskool exemplaar ingeruild voor een iets minder volle versie.Fredberg en zijn spookspeler  Verder keren we nog eens terug naar de akker van Zulte-VARegem en het vuurwerk op Sclessin. Hoe kan het dat die vuurpijlen mee het stadion zijn binnengeraakt? En waarom vraagt iemand op zo'n moment zijn vriendin ten huwelijk? De bodem lijkt bereikt, al kan het volgens onze voorzitter zeker nog slechter en komen de gouden tijden nooit meer terug. Zal ook Jesper Fredberg die genoemd wordt als sportief directeur daar dan niets aan kunnen veranderen? Niemand die hem echt kent, al weet Pico wel dat hij ooit eens een spookspeler heeft vastgelegd. Als dat maar goed komt...'Davve' en France GallEindigen doen we met een prijsvraag van politiek journalist en Anderlecht-fan Ivan De Vadder. Ook de voetbaldromen van Lissens komen nog aan bod, net als zijn ambities voor deze voetbaljaargang: een blessurevrij seizoen en een kans bij de A-ploeg. We gunnen het hem allemaal, zeker ook de ervaren David Hubert. Hij kijkt in de kleedkamer van de beloften al eens raar op bij sommige muziekkeuzes en dus kiest Lucas helemaal op het einde voor France Gall als 'Song van de Week' om 'den Davve' te plezieren.

Pieter-Jan Kleiweg de Zwaan is niet alleen een naam om u tegen te zeggen. Hij is ook nog eens de Nederlandse ambassadeur in ons land en een notoir Anderlecht-fan. En daarover vertelt hij alles in een nieuwe Radio Radzinski.Felice Mazzù heeft na de zege op het veld van KV Mechelen weer wat ademruimte, 'Super Mario' redde het vel van de Italiaanse Belg met twee goals, maar daarmee zijn de problemen nog lang niet van de baan. Tactisch blijven er nog heel wat vragen onbeantwoord. To Hoedt or not to Hoedt?Moet het 3-5-2-systeem op de schop voor een duidelijkere 4-4-2-formatie? En wordt Wesley Hoedt dan definitief het kind van de rekening? Feit is dat paars-wit tegen 'de Kakkers' pas na de wissel van de Nederlander en de inbreng van Stroeykens aan voetballen toekwam. In deze Radio Radzinski sleutelen Godfried en Pico the Legend samen met de Nederlandse ambassadeur Pieter-Jan Kleiweg de Zwaan aan de paars-witte tactiek. Rein ontbreekt door maagproblemen. En da's misschien maar goed ook, want Kleiweg breekt zonder verpinken een lans voor zijn verdedigende landgenoot. 'Madame Michou' en Johnny RepMaar we vragen de ambassadeur natuurlijk ook hoe zijn liefde voor Anderlecht is ontstaan. En dan komen we al snel uit bij Robbie Rensenbrink, Madame Michou en de vele cafeetjes in de Théo Verbeecklaan.In Nederland supportert Kleiweg voor ADO Den Haag. De club is afgezakt naar de Eerste Divisie, maar de herinnering aan betere tijden met Johnny Rep zijn nog bijzonder levend. En net als bij Jan Mulder, is ook Johan Cruijff nooit ver weg als er een Nederlander aan tafel zit. De menselijke tol van QatarTussendoor staan we stil bij de toch wel vreemde uitspraken van CEO Peter Verbeke in Het Laatste Nieuws, bespreken we de zin en onzin van een BeNeLiga en gaan we dieper in op het leven van een ambassadeur. En daarin is sport nooit ver weg. De bouw van de stadions voor het WK in Qatar heeft vele levens gekost. Is het niet eens dringend tijd dat de voetbalwereld en politieke leiders daarover met een statement komen. Of moeten we in dit geval diplomatisch blijven? Kleiweg gaat de vraag in ieder geval niet uit de weg. Hij is er ook van overtuigd dat Nederland in november met een kwalitatief beter elftal aan de start zal staan van het wereldkampioenschap dan België. Louis Van Gaal mag dan wel een komediant zijn. Hij is volgens de ambassadeur een garantie op succes.Liefde voor BelgiëEr is ook nog tijd voor semantische verwarringen en een verlenging van de prijsvraag voor een gesigneerde autobiografie van Jan Mulder. Afscheid nemen doen we met een muzikale ode aan ons land van 'Het Goede Doel'.

In tijden van crisis, kent men zijn vrienden. En Jan Mulder is er zo een. Samen met hem keren we in deze Radio Radzinski terug naar de glansrijke periode 1965-1972. Een tijdperk waarin Mulder samen met Van Himst, Bergholtz en Rensenbrink paars-wit aan vier titels en een Beker van België helpt. God, wat lijkt zoiets vandaag ver weg. Jan Mulder is nog een jonge knaap wanneer hij in 1965 op 20-jarige leeftijd overkomt van het bescheiden Winschoten. Maar dat hij meteen verliefd zal worden op Anderlecht en Brussel, da's van in het begin duidelijk. Hij komt er terecht in een ploeg met klinkende namen als Paul Van Himst, Gerard Bergholtz en Julien Kialunda. Onder leiding van Pierre Sinibaldi pakken ze meteen de titel. En daar zit Michel Verschueren toen ook al voor iets tussen, want als conditietrainer laat hij Mulder en co afzien bij de beesten. Iets waar hij vandaag beter niet aan herinnerd wordt. Veel liever bespreekt hij samen met Rein, Pico en Godfried het bruisende Brusselse nachtleven en de vele avonden met zijn vriend, cafébaas en 'koning van de nacht' Jacky Dupont. Toenmalig voorzitter van RSCA Albert Roosens vond die vriendschap maar niets, al kon dat Mulder weinig deren. Het was het begin van een levenslange vriendschap met racepiloot Jacky Ickx en een ticket voor een flamboyant leven. Want wie kan er nog zeggen dat de geweren van de bodyguards van de zoon van Mobutu even goeiedag kwamen zeggen aan de toog bij Jacky?Een kapotte knie zal uiteindelijk het einde betekenen van de carrière van Mulder. Maar niet zonder dat hij er eerst alles aan doet om het medisch probleem te verhelpen. De spits trekt daarvoor zelfs naar de Abattoir om er tussen het slachtafval te gaan zitten om het vocht uit zijn knie te laten trekken. En met zijn goede vriend Johan Cruijff volgt niet veel later een afspraak bij een magische kapper. Maar het mag allemaal niet baten. En zo denkt hij ook over 'systemen'. Legendarisch is het optreden van Johan Cruijff die in een Nederlands talkshow 'de ruit' komt uitleggen. Voor Mulder is het allemaal larie en apenkool. Goede spelers gaan voor op een systeem. En laat dat nu net het grote probleem van het huidige Anderlecht zijn. Ook voor hem had Kompany nog wat meer tijd moet krijgen, al wil hij Felice Mazzù nog niet meteen afschrijven.In 2025 hoopt Mulder opnieuw de aftrap te kunnen geven bij een titelmatch in het Astridpark. Laat ons hopen dat hij gelijk krijgt. Eindigen doen we met een prijsvraag voor een gesigneerd exemplaar van zijn autobiografie 'Chez Stans' en een klassieker uit de jaren '60: 'Hold On, I'm Comin' van Sam & Dave. 

Met het overlijden van oud-manager Michel Verschueren verliest Anderlecht op 14 september nog maar eens een icoon. 'Mister Michel' heeft paars-wit vanaf begin jaren '80 echt Royal gemaakt. Hij stond garant voor duidelijkheid, klasse en vooral veel voetbalsucces. In deze Radio Radzinski blikken we terug op een aantal bepalende transfers en zijn aandeel in de professionalisering van de club. Elf landstitels, drie Bekers van België en een UEFA-cup in 1983. Het palmares van de 'Zilveren Vos' is er een dat niet snel geëvenaard zal worden. En dan tellen we er de verloren Europese finales nog niet eens bij. Maar ook voor Michel Verschueren is het leven eindig. Hij stierf op 91-jarige leeftijd en laat een grote leemte achter. In deze Radio Radzinski gaan Rein, Pico The Legend en Godfried dieper in op zijn verwezenlijkingen. Het droevige nieuws wisselen we af met een lofzang voor Remco Evenepoel. De amper 22-jarige 'Aerokogel' van Schepdaal kroonde zich met een ongeziene exploot tot wereldkampioen wielrennen op de weg in het Australische Wollongong. Is hij de nieuwe Eddy Merckx? Niemand die het weet, maar we stonden in ieder geval met open mond te kijken naar de prestatie van de oud-jeugdspeler van Anderlecht.Verder hebben we ook aandacht voor de eerste wedstrijden van Zeno Debast bij de nationale ploeg. Voor Rein en Pico is hij de sleutel achterin voor het komende WK in Qatar. Hein Vanhaezebrouck is het daar wel niet mee eens. De oud-coach van Anderlecht is nu bezig aan een tweede termijn bij AA Gent en vindt het niet kunnen dat Debast nu al geselecteerd wordt. En ook voetbalanalist Peter Vandenbempt vindt dat we het talent uit Neerpede maar al te vaak overschatten. Hij neemt zelfs zonder aarzelen het woord 'pampercultuur' in de mond. In het laatste deel maken we de winnaar van de wedstrijd voor het RWDM-truitje bekend en gaan we samen op zoek naar de nieuwe voorzitter van de Pro League. Het schijnt een bekende te zijn met een paars-wit randje en diepe groeven in het gezicht. Eindigen doen we met 'Song 2' van Blur en de aankondiging van onze gast voor volgende week. 

Prestigetransfer Jan Vertonghen kon zich jammer genoeg niet vrijmaken deze week. En dus schuift een andere 'Super Jan' mee aan tafel in een nieuwe Radio Radzinski. Jan Gatz is woordvoerder pur sang: nu van arbeidsbemiddelingsdienst Actiris, vroeger van RSC Anderlecht. Hij is de zoon van een RWDM-fanaat en de broer van een Union-zus. Gelukkig stroomt er bij hem wel paars bloed door de aderen. En dat werd als woordvoerder van de club tussen augustus 2020 en mei 2021 nog wat sneller door zijn lichaam gepompt. De ideale man dus om de nederlaag tegen AA Gent en het gelijkspel tegen Oud-Heverlee Leuven te bespreken en in retrospect het reilen en zeilen van de club te analyseren.Duranville, een nooit vertoonde blikseminslagEn dat doen Godfried, Pico The Legend en Jan Gatz deze week zonder Rein. Want die geniet van een welverdiende vakantie. We vragen Jan wel of hij hem misschien aan een fatsoenlijke job kan helpen. Pico vertelt daarna over de oogkanker die hij heeft opgelopen tijdens de wedstrijd tegen Gent. Gelukkig kon hij zich tegen Leuven samen met ons optrekken aan de invalbeurt van Julien Duranville. De linksbuiten is hét lichtpuntje in de duisternis en tegelijkertijd ook het grote probleem van deze toch wel futloze ploeg van Felice Mazzù. Want waarom kan een 16-jarige ket uit Neerpede wel wat de rest niet kan? Verbeke en het venijn in de staartVerder gaan we dieper in op de transfer van Jan Vertonghen, die volgens Gatz problematisch is voor de ontwikkeling van Delcroix. En we vragen ons af wat Verbeke heeft bezield toen die na de match verhaal ging halen bij de scheidsrechter. Is dat niet de taak van de coach? Jefke Delen godbetert komt ook nog aan bod, net als een verhaal over een Toyata Yaris. Zij het dan wel eentje waarvan de versnellingsbak hapert. Sven Gatz geeft nog een RWDM-truitje weg en eindigen doen we met een ongewone keuze uit het repertoire van 'Lange Jojo'. Veel luisterplezier!

Na een vijfde opeenvolgende derbynederlaag tegen Union staat Anderlecht weer met de voeten op de grond. Hebben we na de Europese kwalificatie tegen Young Boys Bern te vroeg gejuicht? Het zou zomaar kunnen. Maar we geven de moed niet op en zoeken in deze nieuwe Radio Radzinski uit wat er beter moet. En dat doen we samen met icoon van de Wetstraat Ivan De Vadder.Het is vrijdag en dan overlopen we in De Afspraak altijd de politieke week. Het is een zin die je Ivan De Vadder meteen hoort uitspreken wanneer je hem leest. Al jaar en dag is hij voor de openbare omproep de standaard als het gaat over politieke verslaggeving. Memorabel is het interview met oud-premier Yves Leterme (CD&V) in de Zevende Dag. Op het moment dat die zich zonder verpinken aan een monoloog waagt over het asielbeleid, stapt De Vadder op en spreekt hij de ondertussen legendarische woorden uit: ‘Zal ik anders gewoon verdwijnen? Dan kan u verder doen. Daar is de camera'. Of het de aanleiding vormt voor het ontstaan van de 'De Vadder Ivan-club' van de Vaneigens in Man Bijt Hond weten we niet, maar het is alvast een even memorabel tv-moment. Het is echter minder bekend dat hij naast een passie voor politiek en basketbal ook een fervent supporter is van paars-wit. Een driepunter zag hij afgelopen zondag evenwel niet in het Dudenpark. Want RSCA ging nog maar eens de boot in. Is het tijd dat Yari de ploeg bij de hand neemt? Hadden we Amuzu toch niet beter verkocht voor tien miljoen? En wat moeten we denken van het wegsturen van Aït El Hadj naar de B-kern? Het zijn vragen waarop Rein en Pico samen met Ivan De Vadder een antwoord geven. Tussendoor hebben we het ook over hoe Robbie Rensenbrink het voetbalhart van De Vadder wist te stelen en de onlosmakelijke band tussen sport en politiek. Het is voor Ivan ook uitkijken naar de verkiezingen van 2024 en de release van zijn boek 'Wanhoop in de Wetstraat' dat er binnenkort aankomt.Verder heeft Rein geen goed woord over voor Wesley Hoedt en stelt Godfried zich vragen bij de klasse van Mazzù. Afsluiten doen we dan weer met de bekendmaking van de winnaar van het Union-truitje en 'Jules César' van Lange Jojo. Veel luisterplezier!

Geen competitiewedstrijd van Anderlecht afgelopen weekend, maar dat houdt ons niet tegen om al vooruit te blikken naar de levensbelangrijke terugwedstrijd tegen Young Boys Bern. Haalt Anderlecht na vier jaar nog eens de groepsfase van een Europees toernooi? De kaarten liggen na anderhalf uur bibberen in Zwitserland en een 0-1-overwinning alvast goed. Zondag staat dan weer de derby tegen Union op het programma. Felice Mazzù keert terug naar het Dudenpark waar hij de voorbije twee seizoen de successen aan elkaar wist te rijgen. Vier keer werden we vorig jaar in de luren gelegd door het uitgekookte voetbal van de Unionisten. Kunnen we deze keer wel winnen? Rein, Pico en Godfried gaan samen met Maarten Verdoodt op zoek naar het antwoord. Als woordvoerder stond hij een jaar lang samen met Felice Mazzù mee aan de zijlijn in het Joseph Mariënstadion. Hij kent de Italo-Belg als zijn broekzak en schudt er moeiteloos wat kleedkamerverhalen uit. Want die zijn er met hopen: van krabben aan de testikels van een cameraman tot de magie van houten amuletten. Zijn vertrek naar de grote concurrent liet geen diepe sporen na, maar plaatst wel een vraagteken achter de term clubliefde.Verder keren we nog eens terug naar het gala van de 'Profvoetballer van het Jaar' en de toch wel bizarre uitreiking van de prijs voor beste doelman. Had dat niet altijd Anthony Moris moeten zijn? Club Brugge dacht er anders over. We konden er gelukkig truitjes bemachtigen van Anderlecht, RWDM en Union. Dat van Union geven we nu weg voor een goed antwoord op de prijsvraag van Maarten. Eindigen doen we met 'Would I lie to you?' van Charles en Eddie.

Journalist en commentator bij de krant De Morgen Bart Eeckhout is blij dat hij na zes jaar hoofdredacteur te zijn geweest opnieuw kan terugkeren naar de essentie van het beroep: schrijven en verhalen vertellen. En daar horen ook stukken over voetbal bij. Want in aanloop naar de Champions' Play-offs en twee extra stadsderby's tussen Anderlecht en Union fileerde hij op spitante wijze het verschil in voetbalcultuur tussen beide clubs: “Beschikken de Union-supporters wel over voldoende voetbalkoorts? Hun team verdient de titel, maar verdienen zij hem ook? Zijn ze supporter in goede en kwade dagen, of gaan ze straks op zondagmiddag in retro-wielertruitjes met de gravelbike door het Zoniënwoud crossen omdat ze dat in Berlijn ook doen?”Het tovert bij elke supporter van paars-wit meteen een glimlach rond de mond. Reden genoeg dus om de man uit te nodigen in onze podcast. En daarin hebben we het niet alleen over de vierde nederlaag op rij tegen de buren uit het Dudenpark. We staan ook stil bij de beschamende uitspraken van Club Brugge-voorzitter Bart Verhaeghe, de zin en onzin van een erehaag en de clubmedia die de sportjournalistiek overnemen.  Daarnaast vertelt Eeckhout over zijn liefde voor oud-speler Alin Stoica en gaat hij nog eens dieper in op 'Operatie Propere Handen'. Ook hij heeft zich een rad voor de ogen laten draaien door voormalig sportief directeur Herman Van Holsbeeck. De woede is nog altijd bijzonder groot.En 'pour la petite histoire' geeft Pico The Legend toe dat hij ook dit jaar weer als een trouwe fan naar het Eurovisiesongfestival heeft gekeken. De batterij van de computer van Godfried geeft dan weer het aantal procent kiezers van de CD&V aan.  Luisterplezier genoeg dus in aflevering 57 van Radio Radzinski. 

One of the toughest decisions a business owner or leader has to make is which benefits to provide his team and how much the company should contribute to the benefit cost. On today's Inside BS Show, Dave Lorenzo interviews Andrew Godfried, an employee benefits expert. They discuss all the tough decisions business leaders make related to benefits.If you want to make sure your benefits package is competitive, join us for this show. 00:00 How Employee Benefits Can Be a Competitive Advantage01:05 Why are Employee Benefits So Important?02:35 What is "The Basics" in Employee Benefits?08:41 How Andrew Uses Data to Get the Best Rates for His Clients13:20 When Should We Start Looking for Employee Benefits?14:47 What is Open enrollment?15:50 How Did Andrew Get Started in this Industry?18:19 Why Should You Work with an Insurance Broker?19:59 How Does Andrew Match Up Benefit Providers with Companies?22:11 What Kind of Industry Analysis does Andrew Provide to His Clients?23:12 Does Andrew Advise His Clients on the Employer Contribution to Benefit Costs?Andrew  GodfriedVP of Business DevelopmentRisk Strategies(978) 317-9687agodfried@risk-strategies.comAbout Andrew Godfried:Employee Benefit insurance sales executive with a passion for providing guidance to businesses to gain control over their costs, with increased employee engagement, understanding and appreciation.

Art is back with Karla and Danielle to discuss the tragic events of this past week. They discuss Ahmaud Arbery, Breonna Taylor, Christian Cooper, Tony McDade, George Floyd and the protests that occurred in response these violent, racist attacks. This week's guest is Dr. Godfried Asante, Assistant Professor of Communication, Difference and Disparities as San Diego State University. Dr. Asante discusses his concept of the “white right to be right,” the social issues at play with these instances of police brutality, institutional racism, and what it means to be an ally to BIPOC.