Podcasts about prorok

Niektórzy historycy uznają wiele postaci biblijnych za bohaterów legend. Z tego powodu nie traktują poważnie m.in. opowieści o Dawidzie i Salomonie. Główną przyczyną jest brak pozabiblijnych źródeł potwierdzających ich istnienie. Jednakże inaczej jest w przypadku dwóch królów, Omriego i jego syna Achaba — szóstego i siódmego króla północnego Królestwa Izraela. Ich historyczność jest powszechnie akceptowana, ponieważ oprócz Biblii wspominają o nich również źródła moabskie, asyryjskie, a prawdopodobnie także fenickie.Zacznijmy od Omriego. Był on dowódcą rydwanów, który po śmierci poprzedniego władcy zabił jego zabójcę i sam objął tron. Jego imię pojawia się nie tylko w Biblii, lecz także na kamiennej steli moabskiego króla Meszy, który wspomina, że Omri uciskał Moabitów. Co więcej, Asyryjczycy odnoszą się do tego władcy, nazywając Izrael „krajem Omriego”, a jego następców — „synami Omriego”.Omri kupił górę Samarię i przeniósł tam stolicę Królestwa Izraela. Biblia (1 Krl 20,34) wspomina, że musiał oddać kilka miast królowi Syrii. Z kolei źródła asyryjskie podają, iż był pierwszym izraelskim królem płacącym haracz Asyrii. A jego syn, Achab? Podobnie jak ojciec, był wojownikiem walczącym z rydwanu. Panował również nad Moabem, o czym wspomina Biblia. Choć stela Meszy nie wymienia imienia Achaba, wskazuje na niego pośrednio, odnotowując, że także „syn Omriego” sprawował władzę nad Moabem.Achab zawarł sojusz z Fenicjanami. W 1 Księdze Królewskiej 16:31 czytamy o nim: „Niczym to jeszcze było, że chodził w grzechach Jeroboama, syna Nebata, lecz ponadto pojął on za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydonu, i służył Baalowi, i oddawał mu pokłon”. Izraelici czcili już wcześniej dwa złote cielce ustanowione przez pierwszego króla Izraela, Jeroboama, lecz wydaje się, że dopiero Achab wprowadził do kraju kult Baala.Józef Flawiusz, powołując się na wcześniejszego historyka, podaje, że Etbaal — ojciec Izebel — był kapłanem Asztarte, który zabił króla Sydonu i przejął jego tron. Imię Izebel prawdopodobnie pochodzi od religijnego wezwania „Gdzie jest Baal?”. W fenickim panteonie Asztarte i Baal stanowili boską parę. Zarówno Izebel, jak i jej córka Atalia, gorliwie propagowały ich kult. Poświęciłem im odcinki 20 i 21. Nie oznacza to, że Achab porzucił dawny kult cielców — raczej dodał do niego czczenie bóstw swojej żony.Biblia przedstawia Achaba jako odważnego wojownika, który sam staje na czele swojej armii i prowadzi ją do boju, a jednocześnie jako człowieka podatnego na wpływy. Podczas spotkania z prorokiem Eliaszem na górze Karmel król wydaje się całkowicie uległy wobec proroka i postępuje zgodnie z jego poleceniami. Później jednak powraca pod wpływ swojej żony Izebel, która faktycznie przejmuje nad nim kontrolę. Najwyraźniej widać to w historii winnicy Nabota, gdzie to właśnie Izebel podejmuje decyzje i działa w imieniu króla.Gdy po śmierci Nabota prorok przekazał Achabowi wyrok Boży, król okazał skruchę. W 1 Księdze Królewskiej 21:27 czytamy: „A gdy Achab usłyszał te słowa, rozdarł swoje szaty, wdział wór na swoje ciało i pościł, i sypiał w worze, i chodził przygnębiony”. Choć Biblia przedstawia Achaba w negatywnym świetle, ukazuje też jego momenty refleksji i żalu. Nie był więc całkowicie zły — wygląda raczej na człowieka, który ulegał złemu wpływowi swojej żony.Mimo że w wielu sprawach, zwłaszcza religijnych, Achab pozwalał Izebel podejmować decyzje za siebie, w jednej kwestii wykazywał szczególne zaangażowanie i troskę. W 1 Księdze Królewskiej 18:5 czytamy: „I rzekł Achab do Obadiasza: Przejdź się po kraju, zwłaszcza gdzie są źródła wód; może znajdziemy trawę, abyśmy zachowali przy życiu konie i muły, i nie musieli wybić części bydła”. Fragment ten odnosi się do kilkuletniej suszy, opisanej w Biblii.Achab, podobnie jak jego ojciec, był wojownikiem rydwanów. Posiadał całe miasta przeznaczone na ich utrzymanie, co stanowiło o potędze jego armii. Gdy zabrakło wody, szukał jej, by ocalić konie — kluczowy element swojej siły militarnej. Odkrycia archeologiczne potwierdzają istnienie tzw. „miast rydwanów”, m.in. w Jizreel i Megiddo, gdzie znajdowały się stajnie i zaplecze wojskowe. Według źródeł asyryjskich Achab miał wystawić aż dwa tysiące rydwanów w bitwie pod Karkar. Pojawia się jednak intrygujące pytanie, czy te inskrypcje asyryjskiego króla Salmanasara III mówią o tym samym władcy Izraela?Achab był siódmym królem północnego Królestwa Izraela i utrzymywał bardzo dobre relacje z południowym Królestwem Judy. Było to dość wyjątkowe, ponieważ te dwa państwa niemal przez cały czas pozostawały w konflikcie. Jednak za panowania Omriego, Achaba i jego dwóch synów panował między nimi pokój. Został on zapoczątkowany już przez króla judzkiego Jehoszafata, a jego syn poszedł w tym kierunku jeszcze dalej.O Jehoramie, królu Judy, 2 Księga Królewska 8:18 mówi: „Lecz kroczył drogą królów izraelskich, tak jak postępował ród Achaba, gdyż córka Achaba była jego żoną; toteż czynił to, co złe w oczach Pana”. Córka Achaba i Izebel, Atalia, została żoną króla Judy Jehorama, co jeszcze bardziej umocniło sojusz między oboma królestwami.Na swoją ostatnią bitwę król Achab wyruszył wspólnie z królem Judy Jehoszafatem. Prorok zapowiedział mu klęskę, dlatego Achab postanowił wyruszyć incognito. W 1 Księdze Królewskiej 22:30 czytamy: „Król izraelski rzekł do Jehoszafata: Pójdę do walki w przebraniu. Ty wszakże zachowaj swoje szaty. Potem król izraelski przebrał się i ruszył do walki”. Mimo przebrania Achab został śmiertelnie raniony i zginął, walcząc do końca na swoim rydwanie.Źródła pozabiblijne oraz odkrycia archeologiczne ukazują Achaba jako potężnego wojownika. Stela Meszy wspomina wręcz, że Moabici zdołali wyrwać się spod jarzma Izraela dopiero po jego śmierci. W inskrypcji czytamy: „Omri, król Izraela, uciskał Moab przez wiele dni, ponieważ Kemosz rozgniewał się na swój kraj. A jego syn, który po nim królował, również powiedział: ‘Będę uciskał Moab'”. 1 Królów 16:34 mówi: “Za jego to czasów Chiel z Betelu odbudował Jerycho”. Odbudowa Jerycha, miasta przy przeprawie przez Jordan, była chyba właśnie związana z panowaniem nad Moabem, który znajdował się po drugiej stronie.Biblia nie zaprzecza temu wizerunkowi — przedstawia Achaba jako króla, który wielokrotnie wyruszał na czele swoich wojsk do walki z Syrią. Pojawia się jednak pytanie, czy również asyryjskie inskrypcje opisują tego władcę. W jednej z nich, król Asyrii Salmanasar III wspomina bitwę pod Karkar. Według inskrypcji przeciw Asyrii wystąpiło wielu królów, wśród nich także Ahabbu Sir'lai, który miał przyprowadzić największe siły — aż 2000 rydwanów. Imię Ahabbu wydaje się odpowiadać biblijnemu Achabowi. Czy więc Asyryjczycy rzeczywiście pisali o królu Izraela?Tak uważa wielu historyków, utożsamiających Ahabbu Sir'lai z Achabem Izraelitą. Istnieje jednak kilka problemów z taką identyfikacją. Po pierwsze, dlaczego Sir'lai miałoby oznaczać Izrael? W innych inskrypcjach asyryjskich kraj ten jest konsekwentnie nazywany „ziemią Omriego” — nawet po zmianie dynastii, gdy panował już Jehu. Po drugie, mało prawdopodobne, by Achab dysponował aż dwoma tysiącami rydwanów. Po trzecie, trudno wyjaśnić, dlaczego miałby wystąpić wspólnie z Syryjczykami — swoimi wrogami — przeciwko Asyrii. Dlatego najbardziej prawdopodobne wydaje się, że Ahabbu z asyryjskiej inskrypcji był innym królem, władającym krajem o nazwie Sir'lai.Podsumowując — w przeciwieństwie do wielu biblijnych postaci, historyczność królów Izraela Omriego i Achaba jest powszechnie uznana, ponieważ przekaz biblijny jest w dużej mierze zgodny i potwierdzony przez źródła pozabiblijne, takie jak stela moabskiego króla Meszy oraz asyryjskie inskrypcje, które nawet nazywały Izrael "krajem Omriego". Zarówno Biblia, jak i źródła zewnętrzne, przedstawiają Omriego jako potężnego ciemiężyciela Moabitów, a jego syna Achaba jako silnego władcę, wojownika rydwanów, który zawierał strategiczne sojusze (np. z Fenicjanami przez małżeństwo z Izebel i z Królestwem Judy przez małżeństwo córki Atalii). Mimo biblijnej krytyki Achaba za uleganie żonie i promowanie kultu Baala, nawet te opisy nie zaprzeczają jego wizerunkowi jako znaczącej i historycznej postaci na Bliskim Wschodzie, której dokonania militarne i polityczne są potwierdzone poza kartami Pisma.Niczym to jeszcze było, że chodził w grzechach Jeroboama, syna Nebata, lecz ponadto pojął on za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydonu, i służył Baalowi, i oddawał mu pokłonhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/16/31A gdy Achab usłyszał te słowa, rozdarł swoje szaty, wdział wór na swoje ciało i pościł, i sypiał w worze, i chodził przygnębionyhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/21/27I rzekł Achab do Obadiasza: Przejdź się po kraju, zwłaszcza gdzie są źródła wód, może znajdziemy trawę, abyśmy zachowali przy życiu konie i muły i nie musieli wybić części bydłahttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/18/5Lecz kroczył drogą królów Izraelskich, tak jak postępował ród Achaba, gdyż córka Achaba była jego żoną; toteż czynił to, co złe w oczach Panahttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Krolewska/8/18Król izraelski rzekł tam do Jehoszafata, że pójdzie do walki w przebraniu. Ty wszakże - rzekł do niego - zachowaj swoje szaty. Potem król izraelski przebrał się i ruszył do walkihttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/22/30Za jego to czasów Chiel z Betelu odbudował Jerycho. Na Abiramie, swoim pierworodnym, założył jego fundamenty, a na Segubie, swoim najmłodszym jego, bramy, według słowa Pana, jakie wypowiedział przez Jozuego, syna Nuna.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/16/34

Žijeme v dramatické době, kdy se hroutí nebo jsou zpochybňovány dosavadní domnělé jistoty, jako je trvalý mír v Evropě, pevné partnerství Evropy a Spojených států nebo volný mezinárodní obchod. Ti, kdo by v této souvislosti ohrnovali nos nad pohledem do historie, by dělali chybu.Všechny díly podcastu Ex libris můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Tym razem zapraszam Was na wyjątkową rozmowę z ojcem Łukaszem Popko OP – dominikaninem, biblistą. Nasze spotkanie miało niemal przypadkowy charakter gdzieś pomiędzy Szwecją a Bułgarią, a jednak pełne głębi, zaangażowania i inspiracji. Rozmawiamy o tym, kim naprawdę był prorok w Starym Testamencie. Czy to tylko ktoś, kto przewiduje przyszłość? A może – jak mówi ojciec Łukasz – to przede wszystkim ktoś, kto patrzy na rzeczywistość oczyma Boga? Pojawia się tu Izajasz, Jeremiasz, ale też… każdy z nas. Dotykamy tematu autorstwa Księgi Izajasza, znaków prorockich, znaczenia pieśni cierpiącego sługi i tego, jak chrześcijanie odczytują proroctwa dziś – w świetle Ewangelii i współczesnych wyzwań.To odcinek o słuchaniu Boga – i o odwadze, by mówić w Jego imieniu.

Z pohledu osobního příběhu se děj knihy Ozeáš přesunul k výpovědi o stavu celé společnosti. Prorok z Galileje nemlčí – nahlas pojmenovává duchovní prázdnotu, tvrdost srdce, úpadek mravů i selhání duchovních autorit. Nejde však jen o dávný příběh jednoho národa. Když totiž Hospodin mluví skrze proroka o vinách Izraele, současně zrcadlí i naši dobu. V čem spočívá pravý kořen lidské zkaženosti? A jakou odpověď nabízí Bůh?Tento podcast můžete podpořit na https://radio7.cz

Čtvrtý díl ze seriálu Ježíšových zázraků z Janova evangelia - nasycení 5000.Dnes mluvíme o zázraku s velkým významem, protože jako jediný ze sedmi zázraků (v Janově evangeliu) je zapsaný ve všech čtyřech evangeliích.Co je na tomto zázraku tak vyjímečné? Co tak nadchlo pisatele všech čtyř evangelií? Jan 6:1 Potom odešel Ježíš na druhý břeh Tiberiadského jezera v Galileji.2 Šel za ním velký zástup, poněvadž viděli znamení, která činil na nemocných.3 Ježíš vystoupil na horu a tam se posadil se svými učedníky.4 Byly blízko židovské svátky velikonoční.5 Když se Ježíš rozhlédl a viděl, že k němu přichází četný zástup, řekl Filipovi: "Kde nakoupíme chleba, aby se všichni najedli?"6 To však řekl, aby ho zkoušel; sám totiž věděl, co chce učinit.7 Filip mu odpověděl: "Ani za dvě stě denárů chleba nepostačí, aby se na každého aspoň něco dostalo."8 Řekne mu jeden z učedníků, Ondřej, bratr Šimona Petra:9 "Je tu jeden chlapec, který má pět ječných chlebů a dvě ryby; ale co je to pro tolik lidí!"10 Ježíš řekl: "Ať se všichni posadí!" Na tom místě bylo mnoho trávy. Posadili se tedy, mužů bylo asi pět tisíc.11 Pak vzal Ježíš chleby, vzdal díky a rozdílel sedícím; stejně i ryby, kolik kdo chtěl.12 Když se nasytili, řekl svým učedníkům: "Seberte zbylé nalámané chleby, aby nic nepřišlo nazmar!"13 Sebrali je tedy a naplnili dvanáct košů nalámanými díly, které z těch pěti ječných chlebů po jídle zbyly.14 Když lidé viděli znamení, které Ježíš učinil, říkali: "Opravdu je to ten Prorok, který má přijít na svět!"15 Když Ježíš poznal, že chtějí přijít a zmocnit se ho, aby ho provolali králem, odešel opět na horu, zcela sám.26 Ježíš jim odpověděl: „Amen, amen, pravím vám, hledáte mě ne proto, že jste viděli znamení, ale proto, že jste jedli chléb a nasytili jste se.27 Neusilujte o pomíjející pokrm, ale o pokrm zůstávající pro život věčný; ten vám dá Syn člověka, jemuž jeho Otec, Bůh, vtiskl svou pečeť.“28 Řekli mu: „Jak máme jednat, abychom konali skutky Boží?“29 Ježíš jim odpověděl: „Toto je skutek, který žádá Bůh: abyste věřili v toho, koho on poslal.“30 Řekli mu: „Jaké znamení učiníš, abychom je viděli a uvěřili ti? Co dokážeš?31 Naši otcové jedli na poušti manu, jak je psáno: ‚Dal jim jíst chléb z nebe.‘“32 Ježíš jim řekl: „Amen, amen, pravím vám, chléb z nebe vám nedal Mojžíš; pravý chléb z nebe vám dává můj Otec.33 Neboť Boží chléb je ten, který sestupuje z nebe a dává život světu.“34 Řekli mu: „Pane, dávej nám ten chléb stále!“35 Ježíš jim řekl: „Já jsem chléb života; kdo přichází ke mně, nikdy nebude hladovět, a kdo věří ve mne, nebude nikdy žíznit“.

Zajrzyj do starożytnej księgi Apokalipsy! Seria 365 krótkich rozważań pomaga wyjaśnić każdy werset z jej 22 rozdziałów napisanych tajemniczym językiem i wypełnionej symbolami, które dla wielu są trudne do zrozumienia. Audiobook obejmuje wszystkie główne tematy i zagadnienia tekstu w możliwie praktyczny sposób. © 2022 Amazing Facts International. All rights reserved. © 2025 nadzieja.fm. Creative Commons Attribution, BY-NC-ND 4.0 PL, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl.

To i więcej nauczań można znaleźć również na naszej stronie parakletos.pl.

To i więcej nauczań można znaleźć również na naszej stronie parakletos.pl.

Prorok Jeremiáš nás zavede do jedné z nejsvízelnějších dob v historii Judska – do období babylónského obléhání Jeruzaléma. Prorok, vězněný na nádvoří chrámu, hlásá nejen o přicházejícím soudu, ale i o zaslíbení a obnově země pod vládou Davidova potomka. Přináší naději a jasné světlo do temnoty kolem.

Jeremiášova prorocká služba se v této části zaměřuje na poslední varování judskéhu lidu. Líčí Jeremiášovy těžkosti, kdy byl pro své poselství označen za buřiče a rouhače. Prorok se stává hlasatelem Božího poselství nejen pro Judsko, ale i pro okolní národy. Přináší střet s falešným prorokem Chananiášem, který vzbuzuje v lidech falešné naděje na rychlé vysvobození z babylónského zajetí.

To i więcej nauczań można znaleźć również na naszej stronie parakletos.pl.

To i więcej nauczań można znaleźć również na naszej stronie parakletos.pl.

Zaměříme se na proroctví z prvních let Jeremiášovy služby, kdy lid Izraele ještě neznal Hospodinův zákon a žil bez psaného Božího slova. Prorok s bolestí sleduje pohyb vojsk na severu a ohlašuje zkázu Jeruzaléma. Jeremiášova slova tehdy povzbudila mladého krále Jóšiáše k reformám, ale vnější změny chrámu a obřadů nestačily. Hospodin volá po vnitřní proměně srdcí, nikoli po povrchních skutcích.

Izaiáš hovoří o svém pohledu na budoucnost, o proměně světa během milénia, kdy sám Hospodin bude světlem národům a Izrael zažije obrodu v plném požehnání. Prorok ho přirovnává k vnímání dvou horských masivů z dálky – události prvního a druhého příchodu Mesiáše se jeví blízko sebe. My, kteří se nacházíme mezi těmito dvěma body v dějinách, můžeme lépe rozlišit jejich časovou vzdálenost.

Průřez biblickými texty spojený s jejich výkladem - to je relace Séla aneb bohoslužba Slova rodiny Šanderových z husitské fary v Kuřimi.

Tato kapitola přináší hluboké poselství o Boží spravedlnosti a touze po opravdovém vztahu s člověkem, nikoli pouhé formální zbožnosti. Uslyšíme, jak byli Izraelci varováni. Jejich okázalá zbožnost, doprovázená nespravedlností a sobectvím, Boha neoslovuje. Prorok naopak zdůrazňuje, že neupřímný vztah s Bohem brání projevu jeho milosti a slávy.

Odhalíme souvislost proroctví s naším současným světem a životem. Prorok přináší naději: Bůh, věčný a spravedlivý, přebývá s poníženými a zdeptanými, aby oživil jejich ducha. Izaiáš ohlašuje čas, kdy Bůh utěší svůj lid, přinese pravý pokoj a odstraní nespravedlnost.

Pastor Jeffery continues his previous conversation with Pastor Prorok about J.B. Jordan's magisterial work Through New Eyes. They discuss the typological structure of history; overlapping structures in the Biblical narrative; death and resurrection; the fractal structure of history; the history of the Great Schism and the Reformation; Biblical eschatology and personal history; meditation and reframing; […] The post Worship and the Shape of History | Pr Jan Prorok appeared first on .

Přiblížíme si prorocké slovo, ve kterém Izaiáš předpovídá pád Babylónu, jeho kulturní a morální pokoření. Prorok odhaluje pýchu Babylóňanů, kteří své bohatství, vliv a okultní praktiky stavěli nad Boží moc. Stejně jako starověké mocnosti ani dnešní společnosti nesmějí zapomínat na morální hodnoty. Pýcha a modlářství jsou podle proroka začátkem duchovního úpadku. Výzvou knihy Izaiáš je návrat k Bohu, který jediný přináší skutečný pokoj.

Jonáš 4 - Tomáš Henžel

Tato část Písma obsahuje jednu z nejvýraznějších kritik modlářství, kterou Izajáš pronáší jako Boží posel vůči tehdejším mocným národům, zvláště Babylonu. Přestože se v době Izaiáše Babylon ještě nestal světovou velmocí. Prorok odhaluje marnost lidských pokusů o vlastní zbožštění. Význam těchto varovných slov sahá až k našemu současnému světu. I dnes nás obklopuje moderní modlářství, byť často skrytě.

Pastor Jeffery talks with CREC Pastor and translator Jan Prorok about his most recent project, J.B. Jordan's Through New Eyes. They begin with some foundational theological and pastoral aspects of the doctrines of creation and revelation; sacramental ontology; and (mis)understandings of the doctrine of accommodation. They then pick up the thread of just one of many aspects […] The post Through New Eyes | Jan Prorok appeared first on .

Tato část prorockého textu je zvláštním paprskem naděje mezi těžkými varovnými slovy, která Izaiáš předkládá Božímu lidu. Jde o pohled na budoucí dobu, kdy se bude kralovat spravedlivě a podle práva. Prorok ukazuje, že budou duchovní hodnoty znovu uznávány a morální poklesky nahrazeny pravdou. Teolog John Vernon McGee nám také odhalí, co znamená zaslíbení vylití Ducha svatého, které prorok Izajáš v textu zmiňuje.

Dz. 15,1-35 (1) Z Judei natomiast przybyli pewni ludzie, którzy zaczęli nauczać braci, że jeśli nie zostaną obrzezani zgodnie ze zwyczajem Mojżesza, nie dostąpią zbawienia. (2) Gdy na tym tle doszło do poważnego zatargu i sporu między Pawłem i Barnabą a nimi, postanowiono, że Paweł, Barnaba oraz kilku spośród nich uda się w tej sprawie do apostołów i starszych do Jerozolimy. (3) Wyprawieni zatem przez kościół, ruszyli przez Fenicję i Samarię, szczegółowo opowiadając o nawróceniu pogan i sprawiając tym wielką radość wszystkim braciom. (4) Po przybyciu do Jerozolimy zostali przyjęci przez kościół oraz przez apostołów i starszych. Opowiedzieli im o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał. (5) Wówczas wystąpili pewni ludzie ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, i stwierdzili: Trzeba ich obrzezać i nakazać, aby przestrzegali Prawa Mojżesza. (6) Zeszli się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. (7) A gdy ją już długo rozpatrywano, powstał Piotr i powiedział do nich: Drodzy bracia, wy wiecie, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli Słowo dobrej nowiny i uwierzyli. (8) Bóg też, który zna serca, potwierdził to, dając im Ducha Świętego, podobnie jak nam. (9) Nie zrobił przy tym żadnej różnicy między nami a nimi, gdyż oczyścił ich serca na podstawie wiary. (10) Dlaczego więc teraz chcecie narażać się Bogu, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego nie mogli unieść nasi ojcowie, a i dla nas było ono ponad siły? (11) Przecież wierzymy, że zostaliśmy zbawieni dzięki łasce Pana Jezusa — zupełnie tak samo, jak oni. (12) Wówczas cały tłum umilkł. Zaczęto słuchać, jak Barnaba i Paweł opisują znaki i cuda, których Bóg dokonał za ich pośrednictwem między poganami. (13) Po ich wystąpieniu zabrał głos Jakub: Posłuchajcie, drodzy bracia! (14) Szymon zwrócił naszą uwagę, że to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, by przygotować sobie wśród pogan lud mający czcić Jego imię. (15) Potwierdzają to pisma Proroków, gdzie czytamy: (16) Potem powrócę i odbuduję podupadły przybytek Dawida. Naprawię jego zniszczenia, wzniosę go na nowo, (17) by pozostali ludzie mogli znaleźć Pana, a w tym wszystkie narody, nad którymi wezwano mojego imienia — mówi Pan, który te rzeczy czyni (18) znanymi od wieków. (19) Dlatego ja uważam, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy nawracają się do Boga. (20) Należy natomiast powiadomić ich listem, aby wstrzymywali się od rzeczy splamionych przez ofiarowanie ich bóstwom, od nierządu, od tego, co uduszone, oraz od krwi. (21) Mojżesz bowiem od pokoleń ma w różnych miastach tych, którzy go głoszą w synagogach, ponieważ jego pisma czyta się w każdy szabat. (22) Wtedy apostołowie oraz starsi wraz z całym zgromadzeniem postanowili posłać do Antiochii, razem z Pawłem i Barnabą, wybranych spośród siebie ludzi. Byli nimi Juda, zwany Barsabbasem, i Sylas. Należeli oni wśród braci do przywódców. (23) Za ich pośrednictwem przekazali na piśmie: Apostołowie i starsi, Bracia Do braci pochodzących z pogan w Antiochii, w Syrii i w Cylicji Witajcie, (24) Dowiedzieliśmy się, że dotarli do was pewni ludzie, wywodzący się z naszego środowiska. Bez naszego upoważnienia zaniepokoili was oni swoimi wypowiedziami i wzbudzili w waszych duszach obawy. (25) Dlatego rozważyliśmy tę sprawę, doszliśmy do jednomyślności i uznaliśmy za słuszne posłać do was wybrane osoby wraz z naszymi ukochanymi Barnabą i Pawłem, (26) ludźmi, którzy poświęcili swoje życie dla imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa. (27) Posyłamy zatem Judę i Sylasa. Oni wam ustnie przekażą to samo. (28) Uznaliśmy bowiem za słuszne, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz tych rzeczy koniecznych: (29) Wstrzymujcie się od tego, co ofiarowane bóstwom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Stosując się do tych poleceń, uczynicie dobrze. Bywajcie zdrowi. (30) A gdy posłańcy przybyli do Antiochii, zwołali ogólne zgromadzenie i przekazali list. (31) Jego zachęcająca treść ucieszyła zebranych. (32) Juda zaś i Sylas, którzy byli prorokami, swoimi licznymi wypowiedziami zachęcali i umacniali braci. (33) Po spędzeniu tam pewnego czasu zostali w pokoju odesłani przez braci do tych, którzy ich posłali. (34) Sylas jednak postanowił pozostać. (35) Paweł i Barnaba natomiast pozostawali w Antiochii. Wraz z wieloma innymi nauczali tam i głosili Słowo Pana. Nauczanie z dnia 27 października 2024

Wersja wideo dostępna na YouTube https://navalpolska.pl/ Facebook https://pl-pl.facebook.com/NavalPolska/ Instagram https://www.instagram.com/navalpolska/ Moje Książki https://bit.ly/3HAhs7e Powered by Firstory Hosting

Dz. 6,8-15 (8) Co do Szczepana, to pełen łaski i mocy czynił cuda i wielkie znaki wśród ludu. (9) Wówczas zebrali się niektórzy z tak zwanej synagogi wyzwoleńców, do której należeli też Cyrenejczycy, Aleksandryjczycy oraz ludzie pochodzący z Cylicji i Azji, i rozprawiali ze Szczepanem. (10) Nie mogli jednak sprostać jego mądrości ani Duchowi, pod wpływem którego przemawiał. (11) Podstawili zatem osoby, które zeznały: Usłyszeliśmy, jak wypowiada bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi oraz Bogu. (12) W ten sposób podburzyli lud, starszych oraz znawców Prawa, zebrali się przeciwko niemu, schwytali go i zawlekli przed Wysoką Radę. (13) Tam również podstawili fałszywych świadków. Utrzymywali oni: Ten człowiek bez przerwy wypowiada się przeciwko temu świętemu miejscu oraz przeciwko Prawu. (14) Słyszeliśmy, jak mówi, że ten Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje przekazane nam przez Mojżesza. (15) A gdy wszyscy, którzy zasiadali w Wysokiej Radzie, utkwili w nim wzrok, uderzyło ich, że jego twarz przypomina oblicze anioła. Dz. 7,1-60 (1) Arcykapłan zapytał więc: Czy to prawda? (2) Wtedy Szczepan odpowiedział: Bracia i ojcowie, posłuchajcie! Bóg chwały ukazał się naszemu ojcu Abrahamowi, gdy ten przebywał w Mezopotamii i nie przeprowadził się jeszcze do Charanu. (3) Powiedział tam do niego: Wyjdź ze swej ziemi, opuść swą rodzinę i udaj się do ziemi, którą ci wskażę. (4) Abraham wyszedł zatem z ziemi Chaldejczyków i zamieszkał w Charanie. Stamtąd, po śmierci swojego ojca, Bóg przesiedlił go do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie. (5) W ziemi tej jednak nie dał mu ani żadnego działu, ani nawet jej skrawka. Obiecał natomiast, że da ją w posiadanie zarówno jemu, jak i jego potomstwu po nim, chociaż Abraham nie miał jeszcze dziecka. (6) W ten sposób Bóg zaznaczył, że potomkowie Abrahama będą mieszkać jako cudzoziemcy w obcej ziemi, że ujarzmią ich tam i będą krzywdzić przez czterysta lat, (7) a naród, któremu będą służyć, On osądzi — powiedział Bóg — po czym oni wyjdą i będą Mu służyli na tym miejscu. (8) Bóg też zawarł z Abrahamem przymierze obrzezania. Gdy więc urodził się Izaak, jego ojciec obrzezał go ósmego dnia, Izaak obrzezał Jakuba, a Jakub dwunastu patriarchów. (9) Patriarchowie, zazdroszcząc Józefowi, sprzedali go do Egiptu. Bóg jednak był z nim (10) i wyrwał go ze wszystkich jego niepowodzeń. Ponadto obdarzył go łaską i mądrością wobec faraona, króla Egiptu, tak że ten ustanowił go zarządcą Egiptu oraz całego swojego domu. (11) Potem na Egipt i na Kanaan spadła klęska głodu. Łączył się z tym wielki ucisk. Naszym ojcom zabrakło żywności. (12) Gdy Jakub usłyszał, że w Egipcie jest zboże, posłał tam naszych ojców po raz pierwszy. (13) Za drugim zaś razem Józef dał się poznać swoim braciom i faraon dowiedział się o jego pochodzeniu. (14) Józef natomiast posłał ludzi i wezwał do siebie swego ojca Jakuba wraz z całą rodziną, liczącą siedemdziesiąt pięć osób. (15) W ten sposób Jakub przeniósł się do Egiptu. Tam dokonał życia zarówno on, jak i nasi ojcowie. (16) Po śmierci przeniesiono ich do Sychem i złożono w grobowcu, który Abraham nabył za pieniądze od synów Hemmora z Sychem. (17) A gdy zbliżał się czas wypełnienia obietnicy, którą Bóg ogłosił Abrahamowi, lud rozrósł się i rozmnożył w Egipcie, (18) aż nastał w Egipcie inny król, który nie znał Józefa. (19) Ten postąpił z naszym rodem podstępnie i krzywdził naszych ojców, zmuszając ich do porzucania niemowląt i pozbawiania ich życia. (20) W tym czasie urodził się Mojżesz. Był on piękny w oczach Boga. Przez trzy miesiące karmiono go w domu ojca, (21) a gdy został porzucony, znalazła go córka faraona i wychowała go sobie jako syna. (22) Mojżesza wdrożono we wszelką mądrość Egipcjan, stał się człowiekiem dzielnym tak w mowie, jak i w czynie. (23) A kiedy ukończył czterdzieści lat, przyszło mu na myśl, że powinien odwiedzić swoich braci, synów Izraela. (24) W trakcie odwiedzin zobaczył, jak kogoś krzywdzono. Ujął się za nim i wymierzył mu sprawiedliwość, zadając cios Egipcjaninowi. (25) Sądził, że jego bracia zrozumieją, iż Bóg za jego pośrednictwem zsyła im ratunek — oni jednak nie zrozumieli. (26) Następnego dnia zjawił się, gdy z sobą walczyli. Chcąc ich nakłonić do zgody, powiedział: Ludzie, jesteście braćmi, dlaczego krzywdzicie jeden drugiego? (27) Wówczas ten, który krzywdził, odepchnął go i powiedział: Kto cię ustanowił przełożonym albo sędzią nad nami? (28) Czy chcesz mnie zabić, tak jak wczoraj zabiłeś Egipcjanina? (29) Te słowa sprawiły, że Mojżesz uciekł z Egiptu i stał się przychodniem w ziemi madiamskiej. Tam urodziło mu się dwóch synów. (30) Gdy się wypełniło dalszych czterdzieści lat, na pustyni, niedaleko góry Synaj, w ogniu płonącego krzaka, ukazał mu się anioł. (31) Mojżesza zdziwił ten widok. Lecz kiedy podchodził, by mu się dokładniej przypatrzyć, rozległ się głos Pana: (32) Ja jestem Bogiem twoich ojców, Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba. Mojżesz, zdjęty strachem, nie śmiał nawet podnieść oczu. (33) Pan zaś powiedział do niego: Zdejmij obuwie ze swoich nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. (34) Napatrzyłem się na krzywdę mojego ludu w Egipcie, usłyszałem jego wzdychanie i zstąpiłem, aby go wybawić. Dlatego teraz idź! Posyłam cię do Egiptu. (35) Tego Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przełożonym i sędzią?— tego właśnie Bóg posłał jako wodza i odkupiciela, przy wsparciu anioła, który mu się ukazał w krzaku. (36) On ich wyprowadził. Najpierw dzięki cudom i znakom, których dokonał w ziemi egipskiej i na Morzu Czerwonym, a potem dzięki tym, których — przez czterdzieści lat — dokonywał na pustyni. (37) Ten Mojżesz zapowiedział synom Izraela: Bóg spośród waszych braci wzbudzi wam proroka podobnego do mnie. (38) Ten Mojżesz przebywał w zgromadzeniu na pustyni z aniołem, który przemawiał do niego na górze Synaj, i z naszymi ojcami. On otrzymał słowa życia, aby nam je przekazać. (39) Jemu nasi ojcowie nie chcieli być posłuszni. Jego odsunęli i w swoich sercach zwrócili się w stronę Egiptu. (40) Powiedzieli bowiem do Aarona: Zrób nam bogów, którzy pójdą przed nami, bo nie wiemy, co się stało z tym Mojżeszem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej. (41) Uczynili też sobie wtedy cielca, złożyli ofiarę bożkowi i cieszyli się dziełami swoich rąk. (42) Z tego powodu Bóg odwrócił się od nich i wydał ich na służbę zastępom nieba, jak czytamy w zwoju Proroków: Czy to Mnie przez czterdzieści lat na pustyni składaliście zwierzęta i ofiary, domu Izraela? (43) Nosiliście raczej namiot Molocha oraz gwiazdę bożka Refana — wyobrażenia, które uczyniliście, aby się im kłaniać. Dlatego przesiedlę was poza Babilon. (44) Nasi ojcowie mieli na pustyni namiot świadectwa. Urządzony on był zgodnie ze wskazaniami Tego, który powiedział Mojżeszowi, że ma go wykonać dokładnie tak, jak to sam zobaczył. (45) Ten namiot nasi ojcowie wraz z Jozuem wnieśli w posiadłości pogan, których Bóg przed nimi wypędził. Mieli go do czasów Dawida, (46) który znalazł łaskę w oczach Boga i prosił Go o wskazanie mu miejsca, gdzie mógłby postawić przybytek Boży dla domu Jakuba. (47) Lecz dopiero Salomon zbudował Mu dom. (48) Najwyższy jednak nie mieszka w budowlach zbudowanych rękami ludzkimi. Prorok mówi: (49) Niebo jest moim tronem, a ziemia podnóżkiem dla mych stóp. Jaki dom mi zbudujecie? — mówi Pan. — Jakie miejsce, w którym mógłbym odpocząć? (50) Czy nie moja ręka uczyniła to wszystko? (51) O, ludzie twardego karku, nieobrzezanych serc i uszu! Wy zawsze opieracie się Duchowi Świętemu — jak wasi ojcowie, tak i wy! (52) Którego z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali też tych, którzy zapowiedzieli przyjście Sprawiedliwego. Wy teraz staliście się Jego zdrajcami i mordercami — (53) wy, którzy za pośrednictwem aniołów otrzymaliście Prawo, którego nie wypełniliście. (54) Słuchając tego, zawrzeli gniewem w swych sercach. Zaczęli zgrzytać na niego zębami. (55) On tymczasem, pełen Ducha Świętego, utkwił wzrok w niebie i zobaczył chwałę Boga oraz Jezusa stojącego z prawej strony Boga. (56) Oto widzę otwarte niebo — powiedział — i Syna Człowieczego, stojącego po prawej stronie Boga. (57) Na te słowa podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i zgodnie rzucili się na niego. (58) Następnie wywlekli go za miasto i tam kamienowali. Świadkowie natomiast złożyli swoje szaty u stóp młodego człowieka imieniem Saul. (59) Kamienowali tam Szczepana, który wzywał imienia Pana i mówił: Panie Jezu, przyjmij mego ducha. (60) A gdy upadł na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im tego grzechu. Po tych słowach zasnął. Nauczanie z dnia 6 października 2024

Martin Fridrich – Izajáš: prorok naděje i pro dnešní dobu – 28. 7. 2024 by Církev Kolín

Medytacja na Jr 1:9.

Kim był Eliasz? Dlaczego stał się symbolem całego ruchu prorockiego? Jaka była jego misja? Skąd bierze się kryzys proroka i dlaczego następuje zaraz po wielkim sukcesie? Czy Bóg objawia się raczej z mocą i potęgą na Karmelu, czy w „głosie ciszy” na Horebie? I dlaczego nie jest dobrze, żeby prorok był sam? O blaskach i cieniach bycia prorokiem opowiada prof. Marcin Majewski, biblista i hebraista z Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie. — Zapraszamy na nasz profil na Patronite.pl:⁠Smak Karmelu na Patronite

Medytacja na Mt 11:26.

Pri pohľade do budúcich stáročí až do konca času, Peter z vnuknutia Ducha Svätého opísal pozemskú situáciu v dobe pred Kristovým druhým príchodom. Varoval, že koniec sa priblížil a že znamenia času sú neúprosné. Budúce udalosti sú spísané v Božom slove a v následujúcich častiach séroe Znamenia doby konca zistíte spolu so mnou, čo všetko sa bude diať až do konca veľkého sporu vekov ... a kto zotrvá do konca, bude spasený. Pred zánikom všetkého pozemského verní rozpoznajú znamenia doby. Prvá časť varuje pred démonskými manifestáciámi, informuje o stave ľudstva, o Božích znameniach Kristovho návratu a vaovaním pre padlé ľudstvo o blížiacom sa veľkom zvode - mimozemskej invázii na čele s Luciferom, falošným mesiášom, zvádzajúcim celý svet. Odporúčam v kontexte videa zhliadnuť: Koniec sveta do pár rokov, Prorok Ísá (Kristus) v snoch moslimov (QA 51) - https://youtu.be/JLcu2Izc9v8 Nedeľný zákon a prenasledovanie - Klimatická nedeľa, COP26, Laudato si, Znamenie šelmy (1.časť) - https://youtu.be/I48FGOHkKwg Nedeľný zákon a prenasledovanie - Klimatická nedeľa, COP26, Laudato si, Znamenie šelmy (2.časť) - https://youtu.be/A6GjxWceE0c ➤

Čím bližšie bude koniec času, tým viac sa bude stupňovať ten odveký spor medzi dobrom a zlom. Satanov hnev voči Kristovej cirkvi sa prejavoval vo všetkých dobách. Čím viac sa cirkev blíži k svojmu konečnému vyslobodeniu, tým zákernejšie bude na veriacich pôsobiť satan. Zostúpi na zem „veľmi nasrdený, vediac, že má málo času“ Zj 12:12. Bude pôsobiť „so všetkou mocou, znameniami a lživými zázrakmi“ 2. Tes 2:9. Počas šiestich tisícročí sa tento britký majstrovský rozum satana, kedysi najprednejšieho z Božích anjelov, celkom venoval dielu podvodu a skazy. Celý um a dôvtip, ktorý satan získal v priebehu veky trvajúceho zápasu, všetku krutosť, ktorú si vypestoval, použije v konečnom boji proti Božiemu ľudu. Odporúčam v kontexte videa zhliadnuť: Znamenia doby konca I - Final Events of planet Earth (Part One) - https://youtu.be/M2wrgOWzFe0 Koniec sveta do pár rokov, Prorok Ísá (Kristus) v snoch moslimov (QA 51) - https://youtu.be/JLcu2Izc9v8 Nedeľný zákon a prenasledovanie - Klimatická nedeľa, COP26, Laudato si, Znamenie šelmy (1.časť) - https://youtu.be/I48FGOHkKwg Nedeľný zákon a prenasledovanie - Klimatická nedeľa, COP26, Laudato si, Znamenie šelmy (2.časť) - https://youtu.be/A6GjxWceE0c ➤

Medzi Božími požiadavkami a nariadeniami šelmy prebieha boj. Prvý deň týždňa ako ustanovenie cirkevnej vrchnosti odporuje štvrtému prikázaniu a dvojrohá šelma to urobí skúšobným kameňom. Hrozná Božia výstraha oznamuje odplatu tým, čo sa klaňajú šelme a jej obrazu. Budú piť z čistého vína Božieho hnevu, naliateho do kalicha jeho hnevu. Začína sa vynucovanie znamenia šelmy - svätenie nedeľného odpočinku (klimatickej nedele). Prichádza nedeľný zákon a Drak bojuje proti svätým, pretože zachovávajú všetkých desať Božích prikázaní. Keby povolili a ustúpili zo zvláštností svojej viery, vtedy by sa drak uspokojil. Oni však podnecujú jeho hnev tým, že sa odvážili zodvihnúť a rozvinúť zástavu proti protestantskému svetu, ktorý sa klania tomu, čo ustanovila cirkevná vrchnosť. Odporúčam v kontexte videa zhliadnuť: Znamenia doby konca I - Final Events of planet Earth (Part One) - https://youtu.be/M2wrgOWzFe0 Znamenia doby konca II - Final Events of planet Earth (Part Two) - https://youtu.be/ALYgUJKf0Jo Koniec sveta do pár rokov, Prorok Ísá (Kristus) v snoch moslimov (QA 51) - https://youtu.be/JLcu2Izc9v8 Nedeľný zákon a prenasledovanie - Klimatická nedeľa, COP26, Laudato si, Znamenie šelmy (1.časť) - https://youtu.be/I48FGOHkKwg Nedeľný zákon a prenasledovanie - Klimatická nedeľa, COP26, Laudato si, Znamenie šelmy (2.časť) - https://youtu.be/A6GjxWceE0c ➤

Medytacja na Mk 6:5.

Každá sranda musí někdy skončit. To neplatí jen pro trilogie Hodiny dějepichu, ale i pro samotný příběh té naší poslední trilogie. Povstání v městečku Münster se pomalu chýlí ke konci a vy už jistě napjatě čekáte, jak to dopadne. Můžeme prozradit, že ještě nějaké zvraty nastanou…

Kup se książkę: zarubieza.pl/ksiazka Zapraszam na moje soszjale, gdzie wrzucam dodatkowe materiały: https://www.instagram.com/zarubieza/ https://www.facebook.com/Za-Rubie%C5%BC%C4%85-109949267414211/ I jeszcze twitter: https://twitter.com/mioszszymaski2 Youtube na streamy: https://www.youtube.com/channel/UCFfeJz4jDbVg_dYmCc_xXeA Jeśli chcesz wesprzeć moją twórczość, to zapraszam tutaj: https://patronite.pl/miloszszymanski buycoffee.to/miloszszymanski

W odcinku udział wzięli (zaocznie): aureola, Golem, Niedźwiecka Marta i Huberman Andrew. Jak udało się ich wszystkich połączyć? O tym w odcinku.Co sprawia, że poszukujemy tych, za którymi łatwiej kroczyć? Czy lubienie sprzyja wybaczaniu czynów wątpliwych moralnie? Jeżeli nadal Was nie przekonują te pytania z serii „do pomyślenia”, to… nie słuchajcie tego podcastu. Jest rozkmina na flow po podcastowej przerwie, zatem otwieram sekcję dyskusji w komentarzach i zapraszam: czy podobnie jak ja, wpadliście czasem w pułapki nadmiarowego uwielbienia lub stronniczej niechęci? Tematyka i timing zupełnie przypadkowe. Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom Gutral Gada #team

Jak poradzić sobie z zagrożeniem, przed którym nie ma ucieczki? Znaczenie inwazji szarańczy w księdze Proroka Joela. Czy nieszczęścia zsyła Bóg? Trudne konsekwencje życia w wolności danej nam przez Boga. Czym jest "dzień Pański" zapowiadany przez proroka Joela? Tego i wielu innych rzeczy dowiesz się w rozmowie Przemka Krawczaka z s. dr hab. Joanną Nowińską, biblistką i prawdziwą pasjonatką spotykania się z Bogiem w Jego Słowie. Napisz do nas! Wesprzyj nas! Wszystkie odcinki z podziałem na cykle tematyczne znajdziesz na www.koinoniagb.pl/podcast Obserwuj kanał Podcast Koinonii Jan Chrzciciel w WhatsAppie

S rabínom Mišom Kapustinom sa venujeme jednému z najcitovanejších prorokov vôbec.

Jak skutecznie dzisiaj uchronić się przed zgubnym wpływem Fałszywego Proroka z dziewiętnastego rozdziału Księgi Apokalipsy i kim są zabici przez Bestię Dwaj świadkowie - Prorocy z rozdziału jedenastego? Dlaczego budzili oni wściekłość sił ciemności? Odpowiedź na te pytania pozwoli nam lepiej zrozumieć współczesne prześladowania wyznawców Chrystusa. Naszym przewodnikiem jest s. dr hab. Joanna Nowińska, biblistka i prawdziwa pasjonatka spotykania się z Bogiem w Jego Słowie, od ponad dwudziestu lat specjalizująca się właśnie w Księdze Apokalipsy. Napisz do nas! Wesprzyj nas!

Historia Czeczenii: https://open.spotify.com/episode/4NPQwooZzmcLoqeZdi3kip Abubakar: https://open.spotify.com/episode/2xu4LpU9dNdPvFlR1QXdb6 Wywiad: https://www.youtube.com/watch?v=qcUibm_P4lc&t=2378s&ab_channel=P%C4%93terisKrusti%C5%86%C5%A1 Kup se książkę: zarubieza.pl/ksiazka Zapraszam na moje soszjale, gdzie wrzucam dodatkowe materiały: https://www.instagram.com/zarubieza/ https://www.facebook.com/Za-Rubie%C5%BC%C4%85-109949267414211/ I jeszcze twitter: https://twitter.com/mioszszymaski2 Jeśli chcesz wesprzeć moją twórczość, to zapraszam tutaj: https://patronite.pl/miloszszymanski buycoffee.to/miloszszymanski

Pastor Jeffery talks with Pastor Jan Prorok, a CREC Pastor from the Czech Republic. They discuss tattoos, the relationships between godly affections and godly actions, and the so-called “Benedict Option” (a reference to a book by Rod Dreher with that title).  The post Tattoos, affections, and the Benedict Option | Pastor Jan Prorok. appeared first on .

Pastor Jeffery talks with Pastor Jan Prorok, a CREC Pastor from the Czech Republic, about some questions that arose from his outstanding recent sermon, “Greater Confidence than David's” (https://allsaintskirk.com/sermons/greater-confidence-than-davids/). They discuss the salvation of unbelievers' children who tragically die in infancy, the apostle Paul's enigmatic teaching about the sanctification of the unbelieving spouse in 1 Corinthians … The Salvation of Infants | Pr Jan Prorok Read More » The post The Salvation of Infants | Pr Jan Prorok appeared first on .

S rabínom Mišom Kapustinom sa rozprávame o prorokovi, ktorý má povesť najlepšieho literárneho autora. 

Pastor Jeffery talks with Pastor Jan Prorok, who serves as Pastor of the Reformed Congregation of the Most Holy Trinity (CREC) in Karlovy Vary, Czech Republic (reformovani-kv.cz).… The post Meeting Pastor Jan Prorok: Church Planter, Pastor, and Translator appeared first on All Saints Presbyterian Church, Fort Worth.

Film „#Prorok” o prymasie Wyszyńskim antykatolicki?

Rzym. 3,19-26 (19) Wiemy zaś, że cokolwiek Prawo mówi, mówi do tych, którzy podlegają Prawu, aby wszystkim zamknąć usta i cały świat pociągnąć do odpowiedzialności przed Bogiem. (20) Stąd, dzięki czynom nakazanym przez Prawo nikt nie dostąpi przed Nim usprawiedliwienia. Prawo zapewnia po prostu właściwe poznanie grzechu. (21) Teraz natomiast, niezależnie od Prawa, objawiła się sprawiedliwość Boża, poświadczona przez Prawo i Proroków. (22) Jest to sprawiedliwość Boża oparta na zawierzeniu Jezusowi Chrystusowi i dostępna dla wszystkich, którzy wierzą. Nie ma przy tym wyjątków — (23) wszyscy zgrzeszyli i są pozbawieni Bożej chwały. (24) Usprawiedliwienie natomiast otrzymują w darze, z Jego łaski, dzięki temu, że Jezus Chrystus dokonał odkupienia. (25) To Jego Bóg ustanowił przebłaganiem, z którego skorzystać można przez wiarę. Jest ono w Jego krwi. W ten sposób Bóg okazuje swoją sprawiedliwość. Wyraża się ona w nieuwzględnieniu grzechów popełnionych wcześniej, (26) w okresie powściągliwości Boga. Wyraża się ona też teraz, aby stało się jasne, że tylko On jest sprawiedliwy i usprawiedliwieniem darzy tego, kto zawierzył Jezusowi. Kazanie z dnia 6 listopada 2022

Radio Naukowe istnieje tylko dzięki Patronom i Patronkom. Jeśli podoba Ci się ten podcast i możesz się dorzucić, zajrzyj --> https://patronite.pl/radionaukowe.***Kiedy na świat przychodził przyszły założyciel islamu, żyjący na Półwyspie Arabskim koczownicy byli politeistami. Ze względu na brak współczesnych źródeł pisanych trudno dokładnie opisać panteon bóstw. Wiemy natomiast, że jednym z ważniejszych, a być może najważniejszym, był Allah.Mahomet, choć rzecz jasna nie był wynalazcą monoteizmu, a wpływy judaizmu i chrześcijaństwa były na Półwyspie widoczne, to jego propozycja była dla samych Arabów rewolucyjna. - Religia absolutnie bezkompromisowo monoteistyczna była absolutnym wywróceniem porządku społecznego i gospodarczego - mówi w Radiu Naukowym prof. Katarzyna Pachniak, kierowniczka Katedry Arabistyki i Islamistyki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. - Zamożni mekkańczycy, którzy byli najważniejszymi wrogami Proroka, byli strażnikami ruchu pielgrzymkowego do mekkańskich [politeistycznych – RN] świątyń. Czerpali więc z tego konkretne korzyści – dodaje.Początki islamu to nie tylko zmiana społeczna. To również historia militarno-polityczna. Zapytałam prof. Pachniak czy sam Mahomet miał się za mistyka czy polityka? - Dla muzułmanów to najświętszy Prorok. Badacze oceniający go obiektywnie widzą, że był dobrym politykiem, mężem stanu. Chciał scalić plemiona i niewątpliwie uważał, że religia monoteistyczna będzie mu pomocna – odpowiada badaczka. – Jednocześnie nie można wykluczyć, że faktycznie wierzył, że to co słyszy jest głosem Boga – podkreśla.W podcaście rozmawiamy również o dżihadzie – co znaczy i na ile jest z islamem spleciony. Jest o historii spisywania Koranu i źródłach fundamentalistycznej postawy części współczesnych muzułmanów. Bardzo polecam ten odcinek! ***Obiecany w Post Scriptum link do kanału LAMU:https://www.youtube.com/channel/UCTdqIW9cVGzbm1DybHXSkbQ/featured