Podcasts about Moabit

#BerichtausBerlin #DNEWS24 #DieterHapel Berlin muss sparen. Immer mehr Bröselbrücken in der Hauptstadt. Polizisten werden von türkischen Hooligans angegriffen. Ein Kind sticht ein anderes Kind nieder. Islamische Schüler mobben in Moabit schwulen Lehrer. Das SchlossAusgehtipp der WocheDas Schloss auf der Pfaueninsel ist frisch restauriert und wieder zugänglich. Ein Besuch lohnt sich!Am Rüdesheimer Platz startet das traditionelle Weinfest.In der Kastanienallee in Prenzlauer Berg ist der Prater einer der schönsten Biergärten in Berlin.Etwas abgelegen am Spreebord 9 ist die Bar Brass tief im Herzen der Gourmetfreunde verankert. Eine Lunch-Karte lockt auf die Terrasse. Die anspruchsvollere (und entsprechend hochpreisigere Abendkarte) harmoniert mit dem schicken Ambiente im Inneren des Restaurants.

Wie wuchs man als Mädchen in den 90er Jahren auf, mit welchen Schönheitsidealen, Rollen und Vorbildern? Und wie war es, in den Nuller Jahren erwachsen zu werden und in den Zehnern eine Familie zu gründen? Katharina Hartwell hat mit klugem soziologischem Blick und brillanter psychologischer Empathie über Wendepunkte und wichtige Bruchstellen einer weiblichen Biographie geschrieben. Der rote Faden des Romans ist eine Freundschaft: Mit 13 Jahren lernt Maren Inga kennen, und obwohl die beiden vieles trennt, begleiten sie sich durchs Leben. Anne-Dore und Katharina Hartwell treffen sich am Spreeufer in Moabit und sprechen über Gleichberechtigung und Körperbilder, die Frage, wie man seine Träume mit der Familiengründung vereinbart und über die "Großen Lieben" jenseits der romantischen, die ein Leben prägen. Das Buch Katharina Hartwell: "Große Lieben", Berlin Verlag, 352 Seiten, 24,00 Euro. Der Ort Das Spreeufer in Moabit und die Buchkantine https://buchkantine.de Katharina empfiehlt "... mit zerrissenem Schlaf im Gesicht. Die Aufzeichnungen und Briefe des Arved von Sternheim. Band 2. Die Jahre 1943-1945", hg. von Normen Gangnus, 792 Seiten, Matthes und Seitz, 38,00 Euro. Anne-Dore empfiehlt Mirrianne Mahn: "Issa", 304 Seiten, Rowohlt, 24,00 Euro.  

Pour la première fois, un symposium international réunit des personnalités africaines et européennes du monde politique et scientifique afin de réfléchir ensemble à ce qui s'est passé ici à la Conférence de Berlin en 1885. Partage de l'Afrique, organisation des règles de la colonisation, comment la Conférence de Berlin pour les uns dite Conférence de la honte pour les autres nous est-elle racontée, comment faire face à ce passé colonial et comment ensemble le réparer ? Autant de sujets aussi douloureux que passionnants évoqués dès la cérémonie d'ouverture par l'Ancienne présidente de la République du Libéria Ellen Johnson-Sirleaf et le ministre des Affaires étrangères de la République togolaise le Professeur Robert Dussey et nos invités Flower Manase, curatrice et chercheure au Musée National de Tanzanie, Madame la ministre d'État allemande Katja Keul, le philosophe tunisien Mohamed Türki, l'ancien ministre guinéen de la Justice Cheikh Sako, et Oumar Diallo, directeur de l'Afrika Haus.À découvrir : le site de Farafina Afrika-Haus, un lieu de formation et d'échange depuis 1993 situé dans le quartier de Moabit, arrondissement de Mitte, à Berlin.À lire : Berlin-Une métropole post-coloniale de Oumar Diallo et Joachim Zeller.Tous nos remerciements aux organisateurs du Symposium en commémoration des 140 ans de la conférence de Berlin 1884/1885, Farafina Afrika-Haus e.V., l'Université de Dar-es-Salaam et la Fondation Allemande pour l'Afrique. À lire aussiAfrika Haus, en mémoire de la colonisation

24. jūlijā pl. 19 Rīgas Sv. Pētera baznīcā un 26. jūlijā pl. Siguldas koncertzālē "Baltais flīģelis" bezmaksas koncertus sniegs orķestris "Otto-Sinfoniker Berlin" diriģenta Volfganga Bērenda vadībā. Programmā "Koncertceļojums 2024" iekļauti Antona Bruknera, Franča Šūberta, Edvarda Grīga, Pētera Vaska, Riharda Dubras un arī Žana Sibēliusa darbi. Lai plašāk uzzinātu par šo orķestri, tā tapšanas vēsturi un programmu, ko mūziķi piedāvās klausītājiem Latvijā, "Klasikā" uz tikšanos aicinām diriģentu Volfgangu Bērendu, kā arī vijolniekus Sabīni Vīlandi un Kristofu Flīgi, kurš vienlaikus ir arī koncerttūres organizētājs. Orķestris "Otto-Sinfoniker" savu nosaukumu guvis, pateicoties ilggadējai mēģinājumu zālei Oto ielā Berlīnes Moabit rajonā. Vīrs, vārdā Oto, bijis amatnieks, kurš 19. gadsimtā rātskungiem palīdzējis labot dažādas lietas.  "Jau četrdesmit gadus esmu šī orķestra dalībnieks – spēlēju otro vijoli. Bet pats orķestris ir 41 gadu vecs," stāsta Kristofs Flīge, kura pamatprofesija ir jurists – ikdienā viņš ir tiesnesis. "Mani uzdevumi orķestrī nav lieli, toties esmu viens no tūres rīkotājiem – gatavoju to divpadsmit mēnešu garumā, rūpējoties par visu: restorāniem, viesnīcām, lidošanu, kas šoreiz nebija vienkārši sakarā ar digitālās sistēmas problēmām – tās bija tieši tad, kad orķestrim bija jāierodas Latvijā!" Tikām vijolniece Sabīne Vīlande atklāj orķestra rašanās vēsturi: "Vispirms sastapu dažus cilvēkus, kas spēlēja baroka mūziku – tur bija daži vijolnieki, arī klavesīns tika iesaistīts. Bet šīs grupas vadītājs sastapa vēl daudzus cilvēkus, kuri arī gribēja mums pievienoties, un tad viņš nolēma, ka vajag dibināt orķestri. Viņš pats bija jurists, un viņš visiem saviem klientiem, skatoties uz viņu rokām, vaicāja: "Vai gadījumā jūs nespēlējat kādu instrumentu? Varbūt vijoli?" Un tā tas orķestris auga! Jau pēc [neilga] laika bijām desmit vijoles, tad jau pievienojās arī flautas, aizvien vairāk cilvēku nāca klāt. Es pati spēlēju vijoli – orķestrī esmu jau kopš pašiem pirmsākumiem. Bet ikdienā esmu tiesnese!" Un kāda ir Volfganga Bērenda pieredze ar šo orķestri? "Iemesls, kāpēc es pievienojos šim orķestrim, bija tas, ka sastapu šeit mūzikas mīļotājus – entuziasma pilnus mūzikas cienītājus, kuri izvēlējušies vienu no labākajiem hobijiem pasaulē – spēlēt kādu instrumentu, un viņi to dara no darba brīvajā laikā, nebūdami profesionāļi. Šis amatieru orķestra tēls – draudzība un prieks – tad arī bija galvenais motīvs, kāpēc gribēju iesaistīties. Mūziķu-amatieru entuziasms ir pilnīgi atšķirīgs: ja profesionāļiem tas ir ikdienas darbs, tad amatiermūziķiem – cita veida prieks, un strādāt ar viņiem ir ļoti iedvesmojoši!" Studijas viesi atklāj, ka orķestrī muzicē arī sociālie darbinieki, skolotāji, ārsti, informāciju tehnoloģiju speciālisti, arī friziere. "Vai zināt, kā es pievienojos orķestrim? Sabīne jau minēja, ka bija kāds advokāts, kurš visiem jautāja, vai viņi spēlē kādu instrumentu," ar smaidu atceras Kristofs Flīge. "Es toreiz biju tiesnesis Berlīnē pirmās instances tiesā, un viņš manā lietā aizstāvēja apsūdzēto. Pēc lietas izskatīšanas viņš pienāca man klāt un vaicāja: "Flīges kungs, jūs spēlējat vijoli? Mums ir jauns orķestris, vai jūs varētu pievienoties? Un es teicu – jā, protams! Un tikai pēc pieciem gadiem viņam pavaicāju – kā jūs zinājāt, ka spēlēju vijoli? Izrādījās, ka viņam labs draugs Hamburgā bija pastāstījis par to." Sabīne Vīlande: "Kad biju tiesnese un reiz kopētājā kopēju notis, pienāca kolēģe un vaicāja, ko es darot. Teicu, ka pārkopēju notis. Izrādījās, ka arī viņa māk spēlēt un grib pievienoties orķestrim!" Vaicāts, kāpēc viņam bijis nepieciešams iesaistīties orķestra spēlē, Kristofs Flīge neslēpj: "Katru piektdienas vakaru mums ir mēģinājums. Pēc ļoti, ļoti, ļoti nogurdinoša darba tu paņem rokā instrumentu, un visas nedēļas smagums pazūd! Protams, ģimene nav pārāk sajūsmināta, ka piektdienas vakari tiek atdoti mēģinājumiem, bet – ticiet man, tas ir liels atvieglojums un prieks, ka vari aizmirsties mūzikā..." Starp citu, Flīges kunga attiecības ar Latviju ir īpašas, jo šeit ir saknes viņa ģimenei. "Mana sieva, kura pirms deviņiem gadiem aizgāja mūžībā, nāca no baltvāciešu dzimtas, un viņas saknes bija gan Igaunijā, gan Latvijā. Biju dzirdējis daudzus stāstus par to, bet bija laiks, kad nevarējām šos īpašumus apmeklēt – tas bija Padomju Savienības laiks. Kad jūsu valstis atguva neatkarību, 1993. gadā mēs šeit ieradāmies: caur Latviju aizbraucām uz Igauniju, un tur atradām vasaras māju, kas uzcelta 1926. gadā. Saimniece, kundze gados, uzreiz bija ar mieru mums to pārdot. Pēc gada mēs to arī nopirkām, un tā kļuva par mūsu ģimenes paradīzi. Mana sieva tur ir arī apglabāta – nelielajā Mustlas pilsētas kapsētā. Nu, un tad mēs atradām arī īpašumu Latvijā! Fotogrāfijās skatījāmies, kur tas varētu būt – Murjāņos! Un mēs atradām! Kad pirmoreiz tur ieradāmies, tur bija bērnudārzs. Pēc tam skatījāmies, ka māja ir nolaista. Vēl pēc laika, kad tur ieradāmies, redzējām, ka tur saimnieko arhitekti Elita un Aldis Poļi – ļoti jauka ģimene! Bet mājai tur joprojām ir dzimtas nosaukums, kas kādreiz bijis arī manai sievai – "Allers". " Orķestris uz Latviju atvedis visai nopietnu programmu, kurā iekļauta arī Pētera Vaska un Riharda Dubras mūzika: "Esmu diriģējis Drēzdenes Krusta baznīcas zēnu kori, un tur mēs esam dziedājuši Baltijas valstu darbus – Pētera Vaska kompozīcijas, tāpat Arvo Pertu. Šī mūzika ir meditatīva, un tā ir ļoti skaista. Pētera Vaska "Musica Serena" un Riharda Dubras "Agnus dei" izvēlējāmies kā dāvanu Latvijas publikai," atklāj diriģents Volfgangs Bērends. "Pirms kāda laika Berlīnē satiku Pēteri Vasku. Tur notika konference, kurā piedalījās viņa dzīvesbiedre Dzintra Geka, kura bija izveidojusi filmu par staļinisma laika un padomju laika necilvēcībām. Dzintra minēja, ka arī Pēteris Vasks ir Berlīnē, un es paudu vēlmi, ka vēlos viņu satikt. Pēterim atklāju, kadosimies uz Latviju un gribam spēlēt kādu no viņa skaņdarbiem. Viņš vaicāja – kas jūs esat? Atbildēju, ka amatierorķestris. Komponists vaicāja, cik čellu ir mūsu orķestrī. Atbildēju, ka septiņi. Un Pēteris iesaucās – tas nav iespējams! Un ieteica atskaņot "Musica Serena". Vēlāk sazinājāmies ar viņu gan pa telefonu, gan e-pastā, un esmu tik laimīgs par mūsu sadarbību. Taču no mūsu sarunas arī sapratu, ka tik daudz amatieru orķestru – tā tiešām ir tāda vācu tradīcija." Bet vai tā nav liela drosme – atskaņot "Musica Serena" publikai, kas tik ļoti labi pazīst Pētera Vaska mūziku un ir tik daudzās versijās to dzirdējusi? "Mēs centīsimies izdarīt labāko," smaida diriģents. Vēl sarunas viesi stāsta, ka Vācijā patiesi esot ļoti daudz šādu amatierorķestru – Berlīnē vien apmēram četrdesmit! Pasaules kontekstā tā nudien ir visai unikāla situācija – daudzo  amatieru orķestru un amatieru koru skaits. Daudzi bērni mācās kādu instrumentu, tad pārtrauc, jo izvēlas citu profesiju, bet vēlme muzicēt paliek...  "Tā notika arī ar mani, jo es biju spēlējis vijoli, tad uz desmit gadiem pārtraucu, bet pēc tam atsāku no jauna, jo man gribējās spēlēt," atceras Kristofs Flīge. "Konkrētam sabiedrības slānim tas ir itin normāli – tie, kuri lasa grāmatas un mīl mākslu, arī paši spēlē kādu instrumentu. Alberts Einšteins spēlēja vijoli, piemēram. Un šī vēlme turpinās arī nākošajās paaudzēs."

24. jūlijā Rīgas Sv. Pētera baznīcā un 26. jūlijā Siguldas koncertzālē "Baltais flīģelis" bezmaksas koncertus sniegs orķestris "Otto-Sinfoniker Berlin" diriģenta Volfganga Bērenda vadībā. Programmā "Koncertceļojums 2024" iekļauti Antona Bruknera, Franča Šūberta, Edvarda Grīga, Pētera Vaska, Riharda Dubras un arī Žana Sibēliusa darbi. Lai plašāk uzzinātu par šo orķestri, tā tapšanas vēsturi un programmu, ko mūziķi piedāvās klausītājiem Latvijā, "Klasikā" uz tikšanos aicinām diriģentu Volfgangu Bērendu, kā arī vijolniekus Sabīni Vīlandi un Kristofu Flīgi, kurš vienlaikus ir arī koncerttūres organizētājs. Orķestris "Otto-Sinfoniker" savu nosaukumu guvis, pateicoties ilggadējai mēģinājumu zālei Otto ielā Berlīnes Moabit rajonā. Kopš 1983. gada dažādas profesijas pārstāvoši mūzikas entuziasti simfoniska orķestra sastāvā profesionāla diriģenta vadībā iestudē klasiskus, romatiskus un modernus skaņdarbus.

An international fight between Japan and Korea plays out in local Berlin politics. Listen now to stay informed about feminist matters, the easy way.

Gegenüber vom Hauptbahnhof liegt ein kleiner Park, umgeben von fünf Meter hohen Mauern. Und dieser Park birgt ein dunkles Geheimnis: Denn hier stand früher das berüchtigte „Zellengefängnis Moabit“. Ein Knast, der viele Insassen in den Wahnsinn trieb. Und das aus einem ganz bestimmten Grund. Aber was geschah dort hinter den Mauern? Und welches Sprichwort haben wir dem Gefängnis zu verdanken? Das verraten Tim Koschwitz und Lydia Mikiforow in dieser Folge. Folge 251 des rbb 88.8-Podcasts "100 % Berlin".

SCHOCKURTEIL: 15 Jahre Haft für E-Scooter-Wurf! Gericht spricht von "Hurensohnverbrechen" – Neue Ära der Härte! In einem beispiellosen Fall von juristischer Härte hat das Berliner Landgericht heute Morgen ein Urteil gefällt, das bundesweit für Aufsehen sorgt: 15 Jahre Gefängnis für das Werfen eines E-Scooters in die Spree. Der Täter, ein 20 Jahre alter Student aus Moabit, wurde für schuldig befunden, den Roller in einer Nacht im Januar vorsätzlich in den Fluss geworfen zu haben. Das Gericht qualifizierte die Tat als "Hurensohnverbrechen" – ein Begriff, der erst kürzlich im Rahmen einer kontroversen Gesetzesreform eingeführt wurde, die darauf abzielt, Verbrechen mit mutmaßlich hoher moralischer Verwerflichkeit härter zu bestrafen. Die Entscheidung des Richters, eine solch schwere Strafe auszusprechen, unterstreicht die neue Linie der Justiz, die auf Abschreckung und die Wiederherstellung der öffentlichen Ordnung ausgerichtet ist. Die Verteidigung reagierte entsetzt. "Dieser Begriff und das Urteil sind eine Farce. Sie widersprechen jeglichen Prinzipien eines modernen Rechtsstaats," erklärte der Anwalt des Verurteilten. Kritik kommt auch von Menschenrechtsorganisationen, die das Urteil als unverhältnismäßig verurteilen und vor einem Rückschritt in der Rechtsprechung warnen.

Tränen fließen über die Wangen eines Mannes, als er das erste Mal in Untersuchungshaft kommt. Ein anderer Gefangener sucht in seinen ersten Nächten vergeblich in seiner Zelle die Türklinke. Der wachhabende Justizbeamte ist froh, wenn die Lebendkontrolle am Morgen ohne böse Überraschungen zu Ende geht. Untersuchungshaft ist die härteste Form von Gefängnis, sagen viele Inhaftierte. Plötzlich aus dem Leben gerissen, kaum Kontakt nach draußen und die Ungewissheit darüber, wie es weitergeht. In Berlin landen die meisten U-Häftlinge in der JVA Moabit – ob Größen der Organisierten Kriminalität, Taschendiebe oder Steuerhinterzieher. Sie alle sind eingesperrt, ohne verurteilt zu sein. Bei der U-Haft geht es um die Sicherung des Gerichtsverfahrens, nicht um Strafe und Resozialisierung. Wie kommen Inhaftierte und Beamte mit dem Alltag hinter den Mauern der U-Haftanstalt in Moabit klar? Wie gerecht ist die Untersuchungshaft? Von Imre Balzer und Fabian Grieger Regie: Max Radestock Produktion: Bodo Pasternak Sprecher: Nurcan Özdemir Redaktion: Johannes Nichelmann Eine Produktion des rbb in Zusammenarbeit mit Studio Jot Neue Folgen von Deep Doku erscheinen nun jeden zweiten Mittwoch in der ARD Audiothek und überall da, wo es Podcasts gibt. Und zum Schluss noch ein Podcast-Tipp aus dem rbb: Im Visier – Verbrecherjagd in Berlin und Brandenburg https://www.ardaudiothek.de/sendung/im-visier-verbrecherjagd-in-berlin-und-brandenburg/81038980/

The Persuader - Skargard [Templar] Brian Eno - Delirious Circle [Music On Vinyl] Xingu Hill - Core Illness [Hymen Records] Mgun - Pimps Up [Hold Me] Pentagrams Of Discordia – Untitled [Furthur Electronix] Planetary Assault Systems - You Thought It [Peacefrog Records] RAMZi - Baci [Music From Memory] M&C - Zao [ICASEA] Stelios Vassiloudis - #include.unistd [Kontakt Records] Ovatow - Visitation v_4 [Frustrated Funk] Round Five Feat. Tikiman - Na Fe Throw Version [Main Street Records] Synkro - Ingrained [Deep Heads] Onsy - Vetamine K [Schematic Music Company] Caldera - Amphibian Dance [Nummer Music] Cousin - Overpass [Mood Hut] Haruomi Hosono - Edge Of The End [Rush Hour] Ever Vivid - Time Tells The Truth [Exalt] Datassette - Fuel [Shipwrec] Xeper - Carceres Ex Novum [Warp] /DL/MS/ - Tides (VC-118A Remix) [Trust] Tradecraft - Exil [Berceuse Heroique] Lindenberg Support - Talking EEM [Shaw Cuts] o.utlier - Moabit, 022017 [Appian] Move D & Pete Namlook - Hardwired Tangent [Away] CRC - Influence Device 001 [Zyntax Motorcity]

Ausfälle, Sperren und höhere Mächte bescheren uns eine neue Stimme im Podcast! Killian gibt sein Debüt und muss als Joker wie Jagatic Junior richten. Zum Glück steht Trainer und Papa Nils zur Seite. Zu zweit sprechen sie über die Berliner Wochen mit den Spielen in Moabit und Lichterfelde. Berlin du kannst so hässlich sein - um Peter Fox zu zitieren. Aber neben Sucuk in Moabit gab es zumindest beim BAK Lichtblicke. Anders fällt die Analyse zum Nachholer in Lichterfelde aus. Frohen Mutes blicken wir trotz allen dem Sonntag entgegen, der das S5-Derby gegen den FSV Zwickau bereithält. Hackebeil vs. Schwäne - das geht meist eindeutig aus. Shownotes: WhatsApp-Kanal der BSG Infrastruktur-Updates im Leutzscher Holz Zweite 125-Jahre-Veranstaltung zu den 50er Jahren Medientipps: Legion - ARD Mediathek Nickitacka Podcast zur RLNO (feat. Bastian) Das Spiel ist aus: Fußball und Verbrechen | Andreas Bock / 11 Freunde Verlag Sunderland 'til i die | Netflix

Die Sober Community wächst und blüht und wir wollen euch beim Vernetzen helfen. Wenn ihr einen unabhängigen, nüchternen Klub oder ein Treffen gegründet habt und neue Mitstreiter:innen finden wollt, könnt ihr uns das schreiben und wir teilen die Infos im Podcast und auf Instagram (@sodaklub_com).So gehts: Schreibt anhallo@sodaklub.com:— Was macht ihr?— Wie oft trefft ihr euch und wie kommuniziert ihr?— Wie kann man euch erreichen?Bitte habt Verständnis, dass wir keine Rückfragen zu Gruppen beantworten können. Die Mailadresse muss also mitgeliefert werden und öffentlich sein dürfen. Und: Das ganze gilt nur für unentgeldliche Angebote!BERLIN:Gruppe in GründungElli / @ellisrelationship gründet gerade eine Gruppe in Berlin! Sie soll alle 1-2 Wochen stattfinden und ist LGBTIQ* friendly. Wer mitmachen will, schreibt an:ellisoberlin@gmail.comBuch Club:Ich heiße Kim und habe den LemonClub gegründet, um Räume zu schaffen für Menschen, die nüchtern sind oder neugierig auf nüchtern.Gemeinsam mit Stefanie von der Buchhandlung InterKontinal habe ich einen SoberCircle Buchclub gegründet. Wir lesen zusammen Literatur rund um Nüchternheit / Alkohol und treffen uns alle 3 Monate.Termine und Infos findet ihr hier: https://lemonclub.me/#buchclubErreichbar bin ich unter kim@lemonclub.meLemonade QueersVlady hat in Berlin Lemonade Queers gegründet. Die Community veranstaltet eine regelmäßige sober Party im Schwuz und ein monatliches Meet up im offenen Wohnzimmer in Moabit. Infos gibt es hier: @lemonadequeersWINTERTHUR (SCHWEIZ)Wir treffen uns jeden zweiten Dienstagabend im Monat in Winterthur zum Essen, Quatschen, Mocktails schlürfen. Gemeinsames Frühstücken, alkoholfreies Wine Tasting, Spazieren und andere Aktivitäten haben wir an Wochenenden bereits durchgeführt und sind geplant. Wir freuen uns über jedes weitere „Sober Gspändli“.Willkommen sind alle Menschen, welche nüchtern leben möchten.Schreibt an Liv, per Mail oder Instagram:lidadejo@hotmail.com@l_i_v_13LEIPZIGIch bin Insa und wir haben eine kleine, neue Gruppe in Leipzig. Das erste Mal haben sich ein paar Leute bei der SodaKlub Veranstaltung im Luru Kino kennen gelernt und seitdem gab es 3 Treffen in unregelmäßigen Abständen. 1 bis 2 Mal pro Monat ist in Zukunft sicher realistisch.Wir hatten uns bisher zu viert zum Kaffee/Mocktail trinken getroffen, sind aber auch offen anderen Aktivitäten gegenüber und hoffen, dass unsere Gruppe noch etwas wächst und gedeiht.Wir kommunizieren über Telegram. Interessierte können sich gern bei Insa melden und bekommen dann den Einladungs Link in die Gruppe:soberleipzig@gmx.deHANNOVERIch möchte eine Sober-Gruppe in Hannover gründen und freue mich auf weitere Teilnehmer:innen. Wir treffen uns alle zwei Wochen zum Kaffee/Tee/Mangoschorle trinken, quatschen und es uns gut gehen lassen. Schreibt an Friederike unter: soberhannover24@gmail.com. Danach Link zur Signalgruppe. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Das Romanische Café an der Stelle des heutigen Europa-Centers zählte in den 1920er Jahren zu den legendären Berliner Künstler-Lokalen und Bohème-Treffpunkten. In unserer heutigen Podcast-Folge ist es indes Schauplatz einer schnöden Intrige zwischen Eheleuten, die in Moabit vor Gericht endet. Während sich der – mutmaßlich männliche – Autor der kleinen Glosse dabei über die vorgebliche Unmoral der modernen Frauenwelt empört, wirkt aus heutiger Perspektive eher die Doppelmoral und das sich in diesem Urteil transportierende misogyne Weltbild empörend. Bei Hugo von Hofmannsthal und Richard Strauss im Rosenkavalier übrigens erfährt eine ähnliche Geschichte eine ganz andere Bewertung. Aber diese spielt ja auch in Wien und nicht in Berlin, wo man, um von ihr zu lesen und sich zu empören (oder auch nicht), für ein 8-Uhr-Abendblatt am 4. Dezember 1923 weiterhin 150 Milliarden Mark hinlegen musste. Oder man ging in ein Zeitungscafé, wie das Romanische, und las die Zeitung dort. Für uns hat dies Frank Riede getan.

RADIO D59B presents
THE NIGHT BEFORE #38 01 Oreste - Imperfect speakers 02 arovane - youd 03 ABSIS - Molecular Vibration (Javier Marimon Mix) 04 Purelink - Pinned 05 Entire - Untitled 26 06 Simone Gatto - A Drop In The Ocean 07 Dasha Rush - Lovex 08 Doctrina Natura - Distant Footsteps 09 Polygonia, Popp - Benbut 10 Marie Lung - Ivy Blues (VRIL Remix) 11 o.utlier - Moabit, 022017 12 Third Space - Push (Part 2) 13 Cousin - 3x a charm 14 Nadia Struiwigh - Endofthe Tunnel compiled by Gilles Wasserman 
release date: October 31, 2023 https://linktr.ee/gilleswasserman

Martín Vacchiano es Dez Moabit. El proyecto lanzó Silver Place, un disco que cuenta con 8 canciones y se presentará en el Festival Niños del '00.

Wie viele Häfen hat Berlin? Und warum ist der Westhafen der wichtigste? Bei der Eröffnung war es ein bisschen wie beim BER: Drei Jahrzehnte Planung und jahrelange Verspätungen beim Bau. Schuld dafür beim Westhafen waren: ein Weltkrieg, die Kirche und die Bahn. Warum? Harald Asel und Matthias Schirmer schauen sich das am Hafenbecken in Moabit genauer an. Sie reden über Wasserwege als Lebensadern einer frischgebackenen Vier-Millionenstadt, über Getreidetransporte für Hungernde heute und damals. Über die Konkurrenz zwischen Schiff, Bahn und Pferdekutsche. Sie finden im Treppenhaus ein ungewöhnliches Grab. Und reden mit einem Zeitzeugen über einen antisemitischen Autokaiser aus Amerika, der in Berlin gerade Heil verspricht.

Orte und Worte trifft sich mit Judith Poznan am Berliner Landwehrkanal. Hier am Wasser, zwischen den Bezirken Neukölln, Kreuzberg und Treptow, spielt ihr Buch "Aufrappeln". Gleichzeitig ist der Kanal ein wichtiger Ort in Judiths Leben. Und ihr Leben und ihre Bücher lassen sich nicht trennen. In dieser Folge erzählt Judith, warum sie nur autofiktional schreiben kann, ob die Szene mit der Ratte im Klo bei ihr zu Hause erfunden oder echt ist, warum die Trennung von ihrem Freund, von der sie in ihrer Neuerscheinung erzählt, ihre "Lieblingstrennung" war, was sie ihren Eltern verdankt und wie deren Ost-Herkunft auch sie geprägt hat. Nadine und Judith halten außerdem Ausschau nach Ratten und sprechen über alte Tagebücher im Keller. Die Autorin: Judith Poznan wurde 1986 in Berlin-Lichtenberg geboren, wuchs in Hohenschönhausen und Moabit auf. Sie hat als Buchhändlerin gearbeitet und an der Freien Universität Berlin Literaturwissenschaften und Publizistik studiert, bevor sie 2021 ihr Debüt "Prima Aussicht" veröffentlichte. "Aufrappeln" ist ihr zweites Buch. Das Buch: Judith Poznan: "Aufrappeln", DuMont, 208 Seiten Lesung: 29.8.2023 in der Stadtteilbibliothek Marienfelde in Berlin Judith empfiehlt Helga Schubert: "Der heutige Tag. Ein Stundenbuch der Liebe". dtv, 272 Seiten. Nadine empfiehlt Tove Ditlevsen "Böses Glück. Storys". Aus dem Dänischen übersetzt von Ursel Allenstein. Aufbau Verlag. 176 Seiten. Podcast-Tipp: Die Alltagsfeministinnen: https://www.ardaudiothek.de/sendung/die-alltagsfeministinnen/10777225/

Welcome to another issue of URSA, Europe's audio magazine! In this first section you'll hear the latest news headlines from Europe, including updates on the current protests in France, Italy's ban on surrogacy, and how Turkey's LGBTQI community is fighting against the country's discriminatory policies. You'll also hear climate updates, including Finland's creative method for encouraging textile recycling, France's shutdown of the climate activist group Les Soulevements de la Terre, and how a London couple got solar power for their street. In the second section, you'll hear two fantastic original pieces. The first comes from Lucy Dearlove's Lecker Podcast, in which she explores how the home kitchen has evolved to meet our changing needs. The second piece comes from Julia Joubert, about the wonderful memories of summers past and present. The food section brings another adventure with foodie Will Maidment! This time we're talking all things BBQ (or ‘grilling'). We speak with Lino Brandi, the owner of Lino's BBQ in Wedding, Berlin, about his love for BBQ and his tips for grilling at home. We also have our own BBQ with friends and discuss why BBQ means so much to people the world over. In the Arts & Culture section we visit Backhaus Projects in Neukölln. Jill speaks with Ash and Amaan, who run the event space, gallery and venue about how the project started and their plans for the future. This is followed by a packed June event roundup with LOLA Magazine's Alice O'Brien. For our Artist Spotlight, Julia speaks with Daniela Torres, an Ecuadorian artist, famed for her dick sculpting workshops. Julia heads to Daniela's studio in Moabit, Berlin, to chat about her inspiration, art as therapy, her tackling of gender norms and the exciting exhibition she has coming up.Our theme music is from Lucas Carey, with audio from Epidemic Sound. Cover art by Sian Amber Fletcher. This episode is brought to you by Bear Radio. If you're a producer based in Europe and have an idea for an URSA story, we'd love to hear from you! We're always accepting new pitches.Support for this podcast comes from our Patreon - if you like URSA and all the incredible stories that come with it - then please consider supporting us at patreon.com/ursapodcast. The price you'd spend on a coffee would go to supporting us and our contributors each month.

Ingmar hat die aktuelle Folge gelöscht. Idil kann gut mit Fehlern umgehen. Beide haben eine Ankündigung zu machen bzgl der Zukunft des Podcasts. Würdet ihr IIS auf PlutoTV schauen? Wie ist die Episode gelöscht worden? Und was ist eigentlich die Soko Moabit? Ankündigungen, Fragen, Antworten und mehr in einer neuen Folge IIS.

O tym, że początkowo Dawid miał dobre stosunki z Ammonitami mówi 2 Samuela 10:2, czytamy tam co zrobił Dawid po śmierci tego drugiego Nachasza: "Wtedy Dawid rzekł: Okażę przychylność Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec mnie okazał przychylność. I wyprawił Dawid posłów, i kazał wyrazić mu przez swoje sługi współczucie z powodu zgonu jego ojca. I przybyli posłowie Dawida do ziemi Ammonitów". Niestety syn Nachasza doprowadził do wojny tym jak potraktował tych posłów.Podczas tej wojny zdarzyło się wiele rzeczy ważnych dla historii Izraela. Dawid nie wyruszył na tą wojnę, wysłał tam Joaba z armią. Joab i jego brat Abijasz pokonali Ammonitów oraz Syryjczyków, których wynajęli do tej wojny Ammonici. Joabowi poświęciłem odcinki 5 i 6, a Abiszajowi odcinek 7. Dawid pokonał później Syryjczyków ponownie i przestali oni pomagać Ammonitom. Izraelici mogli teraz się na nich skoncentrować.W 2 Samuela 11:1 czytamy: "Następnego roku, w czasie kiedy królowie zwykli wyruszać na wojnę, wysłał Dawid Joaba wraz ze swoimi wojownikami i z całym Izraelem, i ci splądrowali ziemię Ammonitów i oblegli Rabbę. Dawid wszakże pozostał w Jeruzalemie". Ammonici byli już pokonani. Izraelici mogli plądrować ich ziemię, bo wszyscy Ammonici schronili się w stolicy czyli Rabbie Ammonickiej. Jak długo trwało to oblężenie?Podczas gdy Joab oblegał Rabbę król Dawid wdał się w romans z Batszebą. Później kazał doprowadzić do śmierci jej męża. Joab wysłał Uriasza w miejsce pod murami Rabby, gdzie ten zginął. Później prorok karcący króla powiedział, że zabił on Uriasza, męża Batszeby mieczem Ammonitów. Batszeba zdążyła jeszcze urodzić Dawidowi syna, ale ten chłopiec zmarł szybko. Cały ten czas trwało oblężenie Rabby. Co się wydarzyło gdy padła?2 Samuela mówi, że Dawid 12:30 mówi, że Dawid włożył sobie na głowę koronę Milkoma, która ważyła talent złota. Milkom to był bożek Ammonitów. Ta korona ważyła talent czyli jakieś 34 kilogramy. Dawid więc raczej nie nosił tej korony, był to pewnie symboliczny gest pokonania Ammonitów. Jaką religię wyznawali Ammonici?Sędzia Jefte wspomniał, że bogiem Ammonitów jest Kemosz, podczas gdy inne fragmenty mówią o bożku Milkomie, nazywanym także Molochem. Czy to sprzeczność? Niekoniecznie, Ammonici byli politeistami i czcili wielu bogów. Poza tym określenie Milkom lub Moloch pochodzi od słowa król. Król po hebrajsku to melek. W zapisie trzy litery: M, L i K. Być może więc Ammonici naprawdę też czcili Kemosza, ale nazywali go królem. Dawid właśnie z posągu Molocha ściągnął tą 34-kilogramową koronę. Co jednak się stało z pokonanymi Ammonitami?W 2 Samuela 12:31 czytamy: "Następnie kazał wyprowadzić mieszkańców miasta i zatrudnił ich przy piłach do obróbki kamienia i przy żelaznych zębatych młockarniach, i przy żelaznych siekierach, zapędził ich też do wyrobu cegieł. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów, po czym Dawid powrócił wraz z całym zbrojnym ludem do Jeruzalemu". Ten fragment w starych przekładach Biblii brzmiał jakby Ammonitów torturowano przecinając piłami. Byli oni jednak zmuszani do pracy.Wśród najlepszych wojowników Dawida był także Celek Ammonita. Nas jednak najbardziej będzie interesować Ammonitka o imieniu Naama. Jeszcze zanim Salomon został królem ożenił się z Ammonitką. Ta jego żona Naama urodziła mu syna Rechoboama, który został królem po Salomonie. Ten syn był w połowie Ammontą. Od niego pochodzą wszyscy kolejni królowie. Ta linia prowadzi też do Jezusa. Co później działo się z Ammonitami?Gdy królestwo Żydów podzieliło się na Izrael i Judę, Ammonici wyrwali się spod ich władzy. W czasach judzkiego króla Jehoszafata wyruszyli na Judę wraz z Moabitami i Edomitami. Ponownie podporządkował ich sobie judzki król Uzzjasz. Tak więc Juda poradziła sobie z Ammonem. Później jednak nadciągnęli Asyryjczycy. Uprowadzili oni ludzi z północnego królestwa Izraela do niewoli. Ammonici w końcu mogli odzyskać ziemię które zabrali im jeszcze Amoryci. W Jeremiasza 49:1 czytamy: “O Ammonitach. Tak mówi Pan: Czy Izrael nie ma synów? Czy nie ma dziedzica? Dlaczego Milkom objął dziedzictwo Gada, a jego lud osiadł w jego miastach?”Żydzi byli podzieleni na północne królestwo Izraela, które miało 10 plemion oraz południowe królestwo Judy. Asyryjczycy pokonali to północne królestwo. Do jego terytorium należały także ziemie na wschód od Jordanu czyli między innymi ziemię, które po pokonaniu Amorytów przypadły żydowskiemu plemieniu Gada. Gdy jednak te 10 plemion, w tym Gadyci zostali uprowadzeni do Asyrii, wykorzystali to Ammonici i zajęli puste miasta Gada. Właśnie o tym pisał prorok Jeremiasz i za to głosił zagładę Ammonitów. Czy to się spełniło?Po Asyrii na te tereny najechali Babilończycy. Pomagali im wszyscy wrogowie Judy, w tym także Ammonici. W Amosa 1:13 czytamy: “Tak mówi Pan: Z powodu trzech zbrodni Ammonitów i z powodu czterech nie cofnę tego, ponieważ rozpruwali brzemienne w Gileadzie, aby rozszerzyć swoje granice”. Tak więc, Ammonici pomagali Babilończykom, aby pozbyć się Żydów z Gileadu. Jednak to był tylko krótkotrwały sojusz. Księga Ezechiela rozdział 21 mówi, że babiloński król Nabuchodonozor stał na rozdrożu. Jedna droga prowadziła do Jerozolimy, a druga do Rabby, stolicy Ammonitów. Nabuchodonozor wybrał najpierw Jerozolimę, ale później ruszył także na Ammonitów. Józef Flawiusz podaje, że pięć lat po zniszczeniu Jerozolimy Nabuchodonozor zniszczył także miasta Ammonitów i także ich uprowadził do niewoli w Babilonie. Zanim to się jednak stało Ammonici doprowadzili do całkowitego zniszczenia Judy.Gdy Babilończycy zniszczyli Jerozolimę, w Judzie dalej mieszkali Żydzi. Król Nabuchodonozor ustanowił Gedaliasza na zarządcę tego kraju. Gedaliasz był wnukiem Szafana. Tej rodzinie, w tym także Gedaliaszowi poświęciłem odcinek 19. Gedaliasz rządził z miasta Micpa (lub Mispa). Przybyli do niego dowódcy wojskowi rozproszeni podczas najazdu babilońskiego. Powiadomili go o spisku. W Jeremiasza 40:14 czytamy: “I rzekli do niego: Czy wiesz już, że Baalis, król Ammonitów, posłał Ismaela, syna Netaniasza, aby cię zamordował? Lecz Gedaliasz, syn Achikama, nie uwierzył im”. Ten człowiek rzeczywiście przybył i rzeczywiście zamordował Gedaliasza. Prawdopodobny wydaje się też ten fakt, że to król Ammonitów chciał totalnego zniszczenia państwa Żydów i tak się stało. Po śmierci Gedaliasza Żydzi się rozproszyli, a większość, w tym Jeremiasz pojechała do Egiptu.Biblia wspomina o tym, że perski król Cyrus pozwolił Żydom wrócić do Jerozolimy i odbudować świątynię. Persowie byli tolerancyjni. Takie same dekrety wydano dla innych narodów, prawdopodobnie także dla Ammonitów. Prorok Jeremiasz opisywał w 49 rozdziale zajęcie Gileadu przez Ammonitów, później karę jaka na nich spadnie, jednak w wesecie 6 jest mowa, że ta kara się skończy, czytamy tam: "Lecz potem odmienię los Ammonitów - mówi Pan" (Jeremiasza 49:6).Biblia skupia się na powrocie Żydów do ziemi obiecanej. Pojawiają się tam jednak także Ammonici. W Ezdrasza 9:1 czytamy: "Lud izraelski oraz kapłani i Lewici nie stronili od ludów tych ziem, jak też od obrzydliwości Kananejczyków, Chetejczyków, Peryzyjczyków, Jebuzejczyków, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan i Amorejczyków. Brali bowiem ich córki za żony dla siebie i dla swoich synów, tak że święte potomstwo zmieszało się z ludami tych ziem, a w tym wiarołomstwie przodowali naczelnicy i przełożeni".Ten fragment mówi o istnieniu różnych narodów, w tym Ammonitów. Mówi też o ich obrzydliwości. To słowo jest w Biblii zarezerwowane do opisu bożków. Mowa też o małżeństwach Izraelitów z nimi. Powiązanie tych dwóch rzeczy wskazuje, że żony Izraelitów nie przechodziły na Judaizm. Żydzi brali sobie za żony Ammonitki, ale Ammonici żenili się też z Żydówkami. Jednym z takich Ammonitów był Tobiasz.Wtedy Dawid rzekł: Okażę przychylność Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec mnie okazał przychylność. I wyprawił Dawid posłów, i kazał wyrazić mu przez swoje sługi współczucie z powodu zgonu jego ojca. I przybyli posłowie Dawida do ziemi Ammonitów.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/10/2Następnie kazał wyprowadzić mieszkańców miasta i zatrudnił ich przy piłach do obróbki kamienia i przy żelaznych zębatych młockarniach, i przy żelaznych siekierach, zapędził ich też do wyrobu cegieł. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów, po czym Dawid powrócił wraz z całym zbrojnym ludem do Jeruzalemu.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/12/31O Ammonitach. Tak mówi Pan: Czy Izrael nie ma synów? Czy nie ma dziedzica? Dlaczego Milkom objął dziedzictwo Gada, a jego lud osiadł w jego miastach?http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-JeremiasNastępnie przeprawił się do Ammonitów. Tam jednak zastał wojsko mocne i lud liczny pod dowództwem Tymoteusza.https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1058

Abraham przez wiele lat nie miał własnych dzieci. Zaadoptował więc syna swojego zmarłego brata Harana. Ten syn miał na imię Lot. Miał on dwie córki i to właśnie one urodziły mu dwóch synów. W Rodzaju 19:38 czytamy: "Młodsza także urodziła syna i nazwała go Ben-Ammi. On jest praojcem dzisiejszych Ammonitów". Słowo "ben" znaczy syn, a "ammi" to krewni. Tak więc Ben-Ammi to syn krewnych. O co tutaj chodziło? Według Rodzaju rozdziału 19 to właśnie Lot był ojcem synów swoich córek. Biblia jednak mówi, że one upiły go do nieprzytomności. Wynika z tego, że nie zrobiłby tego na trzeźwo. Poza tym warto przypomnieć, że zakaz kontaktów seksualnych z bliskimi krewnymi pojawił się dopiero wiele wieków później w Prawie Mojżeszowym. Tak więc imię Ben-Ammi czyli Syn Krewnego odnosi się chyba do tego, że był to syn ojca czyli bliskiego krewnego.Jeżeli przyjmiemy, że Lot był synem Abrahama, w takim razie Izaak jest bratem Lota. Jeżeli jednak jak było naprawdę przyjmiemy, że Lot był bratankiem Abrahama to wtedy syn Abrahama Izaak był dla niego kuzynem. Izaak miał dwóch synów Ezawa i Jakuba. Od pierwszego pochodzą Edomici, a od drugiego Izraelici. Edomitów można więc nazwać braćmi Izraelitów, a Moabitów i Ammonitów kuzynami Żydów. Gdzie oni wszyscy mieszkali?Ziemia Obiecana czyli Kanaan znajdowała się między wybrzeżem Morza Śródziemnego oraz rzeką Jordan. Na południe od Kanaanu byli Edomici, a na wschód za rzeką Jordan mieszkali Moabici i Ammonici. Izraelici, którzy wyszli z Egiptu szli najpierw przez ziemię Edomitów. Nie weszli jednak od południa do Ziemi Obiecanej, ale przeszli na wschód od rzeki Jordan. Tam przeszli najpierw przez ziemię Moabitów, a potem przez ziemię Ammonitów.W Powtórzonego Prawa 2:19 czytamy: "Zbliżasz się bardzo do synów Ammonowych; nie nastawaj na nich i nie wszczynaj z nimi wojny, gdyż nie dam ci nic z ziemi Ammonitów w dziedziczne posiadanie, dałem ją bowiem w dziedziczne posiadanie synom Lota". Często mówi się o Żydach jako narodzie wybranym, który dostał od Boga przydział ziemi. Zauważmy jednak, że to samo według Biblii tyczyło także Ammonitów, a oprócz nich także Moabitów i Edomitów. Czemu to ważne?Historycy toczą spory w kwestii tego, kiedy Izraelici przybyli w te rejony. Niektórzy mówią, że pojawili się już wcześniej, inni zgadzają się z Biblią, że dopiero po niewoli egipskiej. Zauważmy jednak, że obie strony mogą mieć rację. Ammonici mówili tym samym językiem co Izraelici. Dla postronnych obserwatorów mogło nie być różnicy między Żydami, a Ammonitami. Jedni i drudzy przybyli w te rejony i wywalczyli sobie te ziemie, a potem w nich zamieszkali. Ammonici i Moabici zdobyli swoje terytoria dużo wcześniej. Żydzi przyszli później.W Powtórzonego Prawa 2:20 czytamy: “Również ją uważano za ziemię Refaitów. Mieszkali w niej dawniej Refaici, a Ammonici nazywali ich Zamzummim”. Zanim więc Izraelici ruszyli aby zdobyć dla siebie Kanaan to Ammonici pokonali Refaitów i zamieszkali na ich terytorium. Ten sam rozdział mówi o tym, że także Moabici i Edomici pokonali ludy, które żyły na ich terytoriach i teraz tam mieszkali. Tak więc Izraelici byli jakby ostatnim plemieniem idącym zdobyć swoje terytorium. Ich bracia Edomici już swoje zdobyli. Tak samo kuzyni Moabici i Ammonici też zdobyli swoje. Zanim jednak przyszli Żydzi coś się zmieniło.Kananejczycy dzielili się na kilka plemion. Jednym z nich (być może najsilniejszym) byli Amoryci. Mieszkali oni na południu od Jerozolimy, niedaleko miasta Hebron. Czyli mieszkali po zachodniej stronie Jordanu. To właśnie oni wdarli się na terytorium Ammonitów i je zdobyli. Czyli Amoryci przekroczyli Jordan i znaleźli się także na wschodzie od tej rzeki. Początkowo terytorium Ammonitów i Moabitów sięgało aż do rzeki Jordan. Jednak Amoryci zagarnęli te ziemie przy Jordanie. Moabici zostali odrzuceni na południe za rzekę Arnon, a Ammonici na wschód na pustkowie. Właśnie w tym momencie przybyli Izraelici. Idąc z Egipu przeszli przez terytorium Edomitów, potem przez terytorium Moabitów. Zakazano im walczyć z tymi braćmi i kuzynami. Co się jednak stało gdy przekroczyli Arnon?Izraelici chcieli wejść do Kanaanu czyli przekroczyć Jordan, bo to była Ziemia Obiecana. Ta ziemia po zachodniej części Jordanu. Musieli jednak przejść przez terytorium dwóch królestw amoryckich, które tam powstały po wygonieniu Moabitów i Ammonitów. Były to królestwo Sychona oraz Oga. Amoryci postanowili walczyć z Izraelitami i zostali pokonani. O te dwa terytoria nazywane później Gileadem i Baszanem poprosiło 2,5 plemiona Izraelitów. Dostali te tereny, a 9,5 plemiona zdobyło Kanaana czyli teren na zachodzie Jordanu.Co to jednak ma wspólnego z historią Ammonitów. Izraelici pokonali dwóch królów amoryckich, którzy wcześniej zabrali te ziemie Moabitom i Ammonitom. Gilead czyli terytorium na wschodzie od Jordanu to była w przeszłości ziemia Ammonitów, potem zabrali im tą ziemię Amoryci. W momencie podboju Ammonici i Moabici bali się oni żądać zwrotu tych terenów, bo Izrael właśnie rozbił Amorytów, a potem resztę plemion Kananejskich. Jednak później Izraelici osłabli. Wtedy o te tereny upomnieli się Ammonici. Zaatakowali oni nie tylko Gilead po wschodniej stronie Jordanu, ale także przeszli tą rzekę i napadli także na plemiona Beniamina, Judy i Efraima. Jednak głównym powodem ich ataku był Gilead.W Sędziów 11:13 czytamy: “Król Ammonitów odpowiedział posłom Jefty: Dlatego, że po wyjściu z Egiptu Izrael zajął moją ziemię od Arnonu aż po Jabbok i aż po Jordan. Oddaj ją więc z powrotem dobrowolnie”. Czyli król Ammonitów żądał zwrotu tych terenów, które zabrali im Amoryci. On żądał zwrotu Gileadu. Jednak Jefte odpowiedział mu przypominając historię izraelskiego podboju. W Sędziów 11:22 czytamy o Żydach: “I objęli w posiadanie cały obszar Amorejczyków od Arnonu aż do Jabboku i od pustyni aż do Jordanu”. Jefte więc przypomniał, że Izraelici zdobyli Gilead pokonując Amorejczyków. Jak się skończył ten konflikt?Izraelici pod wodzą sędziego Jefty pokonali Ammonitów, którzy wrócili na wschód. Tak Jefte z Gileadu po wschodniej części Jordanu odparł roszczenia Ammonitów. Nie było to jednak ani pierwszy, ani ostatni raz. Przed Jeftem sędzią był Ehud. W tamtych czasach Izraelitów zaatakowali Moabici, Ammonici im pomagali. Z kolei po czasach sędziego Jefte wyruszył król Ammonitów imieniem Nachasz. Miał on ogromny wpływ na to co się wydarzyło w Izraelu.Gdy sędzią był prorok Samuel na tereny Gileadu i Baszanu wyruszył Nachasz. Okrążył on Izraelitów z tych 2,5 plemiona mieszkających na wschodzie Jordanu w mieście Jabesz. W 1 Samuela 11:2 czytamy co kazał przekazać oblężonym: “Lecz Ammonita Nachasz rzekł do nich: Zawrę z wami przymierze w taki sposób, że każdemu z was wyłupię prawe oko i wyrządzę tym zniewagę całemu Izraelowi”. W jednym ze zwojów znad Morza Martwego zapisano dodatkowe szczegóły tego najazdu.W tym zwoju napisano: “Nachasz, król dzieci Ammona, srodze gnębił dzieci Gada oraz dzieci Rubena i wyłupił im wszystkim prawe oczy i wzbudził przerażenie i trwogę w Izraelu. Nie pozostało za Jordanem ani jedno z dzieci Izraela, którego prawe oko nie zostałoby wyłupione przez Nachasza, króla dzieci Ammona, oprócz tych siedmiu tysięcy mężczyzn, którzy uszli dzieciom Ammona i weszli do Jabesz-Gilead”. Innymi słowy Izraelici oblężeni w Jabesz-Gilead byli jedynymi, którym jeszcze nie wyłupiono oczu. Dlaczego król Ammonitów Nachasz chciał to zrobić?O jednym z powodów już czytaliśmy. Powiedział, że w ten sposób chciałby wyrządzić zniewagę Izraelitom. Był jednak także praktyczny powód. Jedną z broni była proca. Do jej używania potrzeba także pary oczu. Izraelici nie posiadali wtedy mieczy, a proce były w powszechnym użyciu. Tak więc pozbawienie ludzi prawych oczu sprawiało, że te 2,5 plemiona po wschodniej stronie Jordanu stawało się bezbronne i łatwo było ich kontrolować. Jak ta groźba wpłynęła na Izraelitów?Młodsza także urodziła syna i nazwała go Ben-Ammi. On jest praojcem dzisiejszych Ammonitów.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/19/38Zbliżasz się bardzo do synów Ammonowych; nie nastawaj na nich i nie wszczynaj z nimi wojny, gdyż nie dam ci nic z ziemi Ammonitów w dziedziczne posiadanie, dałem ją bowiem w dziedziczne posiadanie synom Lota.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/5-Ksiega-Mojzeszowa/2/19Król Ammonitów odpowiedział posłom Jefty: Dlatego, że po wyjściu z Egiptu Izrael zajął moją ziemię od Arnonu aż po Jabbok i aż po Jordan. Oddaj ją więc z powrotem dobrowolnie.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Sedziow/11/13A potem, widząc, że Nachasz, król Ammonitów, wyruszył przeciwko wam, rzekliście do mnie: Nie tak, ale król niech panuje nad nami, a przecież Pan, Bóg wasz, jest waszym królem.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/12/12

In dem Gespräch mit Daniel erzählt er, wie er zum Basketball gekommen ist und nimmt uns mit auf seine Reise, die ihn über verschiedene Stationen zurück nach Moabit geführt hat. Er erklärt uns was ein Basketball-Burnout ist und weshalb er keine NBA-Spiele mehr sehen kann.Ein sehr angenehmes Gespräch mit einigen kleinen Überraschungen.Viel Spaß dabei!

Danny plant einen Aufstand - gegen Hefeweizentrinkende in Clubs. Ansonsten entscheiden wir heute, wie es mit den Waffenlieferungen weitergeht, bewerten für euch abschließend Frau Giffey von der "SPD" - und zeigen, wie man*in lässig mit Betrügenden auf WhatsApp umgeht.

Alex Beer schreibt historische Krimis, allesamt Bestseller: z.B. Der dunkle Bote oder Der zweite Reiter. In diesem Podcast Talk mit Dagmar Hager erzählt sie unter anderem, warum ihr erster Spitzentitel in der New Yorker U-Bahn entstanden ist, macht einen frechen Wordrap mit, und stellt uns ihren neuesten Ermittler vor: Meisterdieb Felix Blom - den Häftling aus Moabit.

Alex Beer schreibt historische Krimis, allesamt Bestseller: z.B. Der dunkle Bote oder Der zweite Reiter. In diesem Podcast Talk mit Dagmar Hager erzählt sie unter anderem, warum ihr erster Spitzentitel in der New Yorker U-Bahn entstanden ist, macht einen frechen Wordrap mit, und stellt uns ihren neuesten Ermittler vor: Meisterdieb Felix Blom - den Häftling aus Moabit.

Alex Beer ist bekannt dafür, hochwertige historische Kriminalromane zu schreiben. Das ist auch beim ersten Band ihrer neuen Reihe um den Gauner Felix Blom nicht anders, der gerade aus dem Gefängnis entlassen worden ist und vor dem Nichts steht. Er braucht eine Wohnung und eine Arbeit, ansonsten geht es zurück nach Moabit. Durch Zufall findet … „2199: Alex Beer – Felix Blom. Der Häftling aus Moabit“ weiterlesen

Dzisiaj ponownie chciałbym wrócić do listy najlepszych wojowników króla Dawida. Benajasz nie był pierwszy na tej liście. Jednak chyba to właśnie jemu ufał król Dawid, a potem jego syn Salomon. Benajasz był dzielnym wojownikiem, jednak z racji urodzenia powinien mieć inny zawód. Dlaczego postanowił iść ścieżką wojny i dlaczego ufali mu Dawid i Salomon? Tym się właśnie dzisiaj zajmiemy. Zacznijmy jednak od imienia.Benajasz jest też nazywany krócej Benaja. W oryginale to imię brzmi “Benajah” i składa się z dwóch słów: “bena” jest formą czasownika “budować”, a “Jah” to skrócona forma imienia Bożego. Tak więc imię Benajah znaczyło “Jah zbudował”. W języku polskim nie ma słów kończących się na literę “h”, tak więc imię to przybrało formę “Benajasz”, gdzie to ostatnie “h” zamieniono na “sz” lub skrócono słowo czyli usunięto to ostatnie “h” i wyszło “Benaja”. Było to popularne imię, w Biblii pojawia się 12 razy. My oczywiście skupimy się dzisiaj na tylko jednym Benajaszu, synu Jehojady.Benajasz był jednym z najlepszych wojowników Dawida. Czytamy o nim w 2 Samuela 23:20: “Benaja, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. Zabił on obu synów Ariela z Moabu. On też, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa”. Ten fragment mówiący o czynach i miejscowości Kabseel jest jednym z trudniejszych do przetłumaczenia. Tutaj (w Biblii warszawskiej) oddano to jako: “dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel”. Jednak tekst oryginalny można równie dobrze przetłumaczyć, że Benajasz dokonał tych czynów właśnie w Kabseel. Jest jeszcze trzecia możliwość: Benajasz pochodził z Kabseel, a jakiś jego przodek dokonał tam wielkich czynów. Zobaczcie jak ten fragment oddano w waszych przekładach Biblii. Trudno jednak powiedzieć, która wersja jest tą właściwą. Ja będę się trzymał tej wersji, że to Benajasz dokonał wielkich czynów w Kabseel.Kabseel znajdowało się na południu Ziemi Obiecanej. Według Jozuego 15:21 było to jedno z miast na granicy z Edomem. Niedaleko było też państwo Moabitów. Z obu tych kierunków przychodziło wiele ataków. Tak więc łatwo można sobie wyobrazić, że Benajasz lub jeden z jego przodków mógł się wykazać podczas obrony tego granicznego miasta. W tym wersecie z 2 Samuela czytaliśmy: “pochodził z Kabseel. Zabił on obu synów Ariela z Moabu”. Wygląda na to, że Moabici zaatakowali, a wśród ich wojowników było dwóch braci, synów Ariela z Moabu. W tym rozdziale (2 Samuela 23) opisano pojedynki z wojownikami typu Goliata. Tak więc i tych dwóch musiało się wyróżniać, a Benajasz ich pokonał. Uratował też zbiornik wodny. W Ziemi Obiecanej były cysterny lub doły, w których gromadzono wodę podczas pory deszczowej i wykorzystywano ją w porze suchej. Najwyraźniej w jednym z takich dołów na wodę znalazł się lew. Ktoś musiał tam zejść do niego i pokonać to zwierzę.Kolejny werset, czyli 2 Samuela 23:21 też pasuje do tamtej miejscowości. Czytamy tam: “Zabił on również pewnego Egipcjanina olbrzymiego wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią”. Przypominam, że Kabseel leżało na południu na granicy z Edomem, a zaraz za Edomem był Egipt, który również wielokrotnie atakował Żydów. Tak więc Benajasz mieszkał w takim miasteczku na pograniczu i musiał bronić go przed najazdami Moabitów, Egipcjan i zapewne także Edomitów. Wszystko to przygotowało go do zawodu wojownika. Ale czy on powinien walczyć? Kim był jego ojciec i jaki zawód powinien mieć Benajasz?W 1 Kronik 27:5 czytamy, że Benajasz był synem Jehojady, naczelnego kapłana. Synowie kapłanów sami zostawali kapłanami. Jednak Biblia za każdym razem gdy wymienia Benajasza, syna Jehojady mówi o jego czynach wojownika. Nigdy nie wspomniano aby usługiwał w przybytku albo świątyni, którą zbudowano za czasów Salomona. Czy to nie dziwne, że zamiast kapłanem został wojownikiem? Jeden możliwy powód już podałem. Benajsz mieszkał na pograniczu i po prostu musiał wraz z innymi mężczyznami bronić swojej miejscowości. Inny możliwy powód wybrania takiej drogi to jego ojciec. Jak już wspomniałem Jehojada był naczelnym kapłanem, ale to były trudne czasy. Np. gdy Dawid objął władzę w Hebronie nad plemieniem Judy przyszli do niego różni wojownicy aby go poprzeć wbrew synowi Saula, który wtedy królował nad resztą Izraela. Przyszedł tam też ojciec Benajasza.W 1 Kronik 12:28 (w niektórych przekładach werset 27) czytamy: “Jehojada, książę Aaronitów, a z nim trzy tysiące siedmiuset”. Tak więc gdy Dawid został królem w Hebronie poparło go wielu wodzów. Każdy z nich przyprowadził oddział żołnierzy. Poparł go też naczelny kapłan Jehojada. To poparcie było poparciem wojskowym. Jehojada przyprowadził 3700 wojowników, wśród których zapewne był także jego syn Benajasz. Tak więc Benajasz nie był takim wojowniczym kapłanem sam z siebie. Ukształtowało go miejsce zamieszkania - niebezpieczna granica z Edomem i ciągłe walki z Moabitami, Edomitami i Egipcjanami. Wojaczki najwyraźniej uczył go także ojciec, który choć był kapłanem, był także dowódcą oddziału ludzi pochodzących od Aarona.Tutaj może takie wyjaśnienie. Dzisiaj zwykle przypada jeden kapłan np. na wioskę, a w miastach na dzielnicę. W starożytnym Izraelu tak nie było. Kapłani mieli swoje własne miejscowości i mieszkali pośród innych kapłanów. Co jakiś czas udawali się do Jerozolimy pracować w świątyni, ale większość roku mieszkali w swojej miejscowości. A za sąsiadów mieli innych kapłanów i ich rodziny. Tak więc nie ma w tym nic dziwnego, że Jehojada mógł zebrać z każdej miejscowości, gdzie mieszkali kapłani aż 3700 wojowników. Czy jednak poparli oni militarnie króla Dawida? Biblia nic o tym nie mówi. Gdy podczas buntu Absaloma kapłani chcieli uciec z Jerozolimy wraz z arką Bożą, Dawid kazał im zostać. Wygląda na to, że nie oczekiwał od kapłanów pomocy militarnej. Oczywiście był jeden wyjątek.Benajasz nie był najlepszym wojownikiem Dawida. Było trzech lepszych, którzy przewyższali tego syna kapłana w boju. Niemniej to właśnie jemu Dawid ufał najbardziej. W 1 Kronik 11:25 czytamy o Benajaszu: “Dawid postawił go na czele swej straży przybocznej”. 2 Samuela 8:17 (lub 18) mówi, że dowodził dwoma grupami wojowników. Wiele wskazuje na to, że byli to wojownicy filistyńscy, którzy byli jego strażą przyboczną. Królowie w starożytności i później chętnie posługiwali się obcymi ludami aby były ich strażą przyboczną. Np. Kleopatra za straż miała Galów, podobnie Herod Wielki. W Europie chętnie zatrudniano jako straż przyboczną Szwajcarów, co pozostało jako straż szwajcarska w Watykanie do dzisiaj. Takie obce wojsko nie miało na miejscu krewnych i było lojalne wobec króla. Czy Dawid nie ufał Izraelitom i dlatego skorzystał z Filistynów aby byli jego strażą przyboczną? Trudno powiedzieć. Na pewno ufał jednemu z Żydów.Na czele tej straży przybocznej stał za rządów Dawida i później Salomona właśnie Benajasz. To jemu Dawid, a później Salomon powierzał swoje bezpieczeństwo oraz różne trudne zadania. Np. dowódcą wojska był Joab, ale straż przyboczna mu nie podlegała. Była osobnym wojskiem, którym dowodził Benajasz. Gdy Dawid się zestarzał doszło do buntu Absaloma. Wielu Izraelitów, a nawet wielu Judejczyków, czy nawet niektórzy krewni Dawida, poparli Absaloma. Benajasz oraz podległa mu straż przyboczna pozostała wierna.Dawid wysłał swoje wojska do walki z Absalomem. Jednak pozostawił przy sobie Benajasza i podległą mu straż. Ten syn kapłana pozostał wierny gdy Absalom chciał przejąć władzę. Pozostał wierny także gdy kolejny próbował tego samego. W 1 Królów 1:8 czytamy: "Natomiast kapłan Sadok i Benaja, syn Jehojady, i prorok Natan, i Szymei, i Rei oraz rycerstwo Dawidowe nie byli za Adoniaszem". Benajsz nie poparł Adoniasza. Wręcz przeciwnie, król Dawid wysłał go aby ochraniał Salomona oraz kapłana Cadoka.W tym miejscu znajdujemy słowa Benajasza zapisane w Biblii. W 1 Królów 1:36, 37 czytamy: "I odpowiedział Benaja, syn Jehojady, królowi: Niechaj Pan, Bóg mojego pana, powie na to: Niech się tak stanie! Jak był Pan z moim panem, królem, tak niech będzie z Salomonem, i niech wyniesie jego tron ponad tron mojego pana, króla Dawida". Ta wypowiedź wskazuje na wielką lojalność Benajasza. A że wypowiedzi Benajasza jest w Biblii niewiele, można chyba powiedzieć, że był to człowiek małomówny.A Benaja, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. Zabił on obu synów Ariela z Moabu. On też, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/23/20Oraz Jehojada, książę Aaronitów, a z nim trzy tysiące siedmiuset;http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Kronik/12/28Poszedł więc Benaja do Namiotu Pana i rzekł do Joaba: Tak nakazuje król: Wyjdź! Lecz ten odpowiedział: Nie wyjdę, ale tutaj zginę!

Hervé de Tellier: Ich verliebe mich so leicht | Gelesen von Uve Teschner | 1 mp3-CD, 1 Std. 30 Min. | 20 € (UVP) | Jumbo / Goya Lit || Alex Beer: Felix Blom - Der Häftling von Moabit | Gelesen von Achim Buch | 2 mp3-CDs, 9 Std. 16 Min. - leicht gekürzte Fassung | 17 € (UVP) | Random House Audio || Vera Weidenbach: Die unerzählte Geschichte - Wie Frauen die moderne Welt erschufen - und warum wir sie nicht kennen | Autorinnenlesung | 1 mp3-CD, 8 Std 44 Min. | 20 € (UVP) | DAV | Das Buch erschien im Rowohlt Verlag || Andreas Steinhöfel: Rico, Oscar und das Mistverständnis - Das Hörspiel | Mit Jeremias Matschke, Matti Kaminski, Dagmar Biener, Toni Auguste Lorentz u.v.a. | Bearbeitung + Regie: Judith Lorentz | 2 CDs, 1 Std. 42 Min. | 13 € (UVP) | Ab 8 Jahren | Hörbuch Hamburg / Silberfisch / WDR

Alex Beer: Felix Blom - Der Häftling von Moabit | Gelesen von Achim Buch | 2 mp3-CDs, 9 Std. 16 Min. - leicht gekürzte Fassung | 17 € (UVP) | Random House Audio ||

Johannes wird vom Käsehändler Fritz Lloyd Blomeyer zum Käsefondue eingeladen und erfährt gleich noch viel wissenswertes über die Geschichte dieser Schweizer Spezialität. Auch Eva Maria Hilker vom Ess Press Magazin war in Sachen Käse unterwegs und hat bei einem Seminar ihren eigenen Käse hergestellt. Sissi Chen berichtet von ihrem Besuch im Lonely Hearts Café in Neukölln, wo Fans des English Breakfast voll auf ihre Kosten kommen. Und dann treffen wir Emil Senkel, Deutsch-Franzose. Der schon zu Schulzeiten seine Eltern bekocht hat und so sein Taschengeld aufgebessert hat. Das dann alles beim Aktiendeal verloren hat. Sich nicht beirren ließ und sein eigenes Restaurant in Moabit aufgemacht hat, das Chez Emil. Eine jugendliche Tour de Force mit Happy End. https://paetzoldskitchen.de https://www.youtube.com/watch?v=asK5Qu_UC9c https://www.eat-berlin.de https://www.guth.cafe https://www.lonelyheartsberlin.com https://blomeyers.shop https://www.kaesekurse.de https://chez-emil.com

Tschüss Moabit! Chris neues Leben in Charlottenburg fängt ja schon gut an. Nicht nur, dass ihn eine Katze verweichlicht, er sucht auch in der neuen Nachbarschaft schon nach neuen Streitigkeiten. Und die Opfer? Arme, wohlschaffende Eltern natürlich. Lilli wiederum ist mal wieder exklusiv für uns in der Hamburger Highsociety unterwegs. Mit Schmuck behangende Eppendorferinnen. Die hatte sie zumindest erwartet. Aber es kam ganz anders…. Und glaubt nicht, dass es in dieser Folge ohne die Queen geht. Dafür kennt ihr Chris doch mittlerweile wirklich zu gut…. Lilli: https://www.instagram.com/lilli Chris: https://www.instagram.com/chrizz_chrozz/

Wie verbessert man seine Weinkenntnisse? Ohne Schnöseltum, sondern mit Fachkenntnissen und Bewertungskriterien?! Das erzählt heute Bernhard Moser in Paetzolds Kitchen. Natürlich bei einem Glas Wein. Einen Abend bei Sonnenuntergang verbringt Johannes auf dem Patio Restaurantschiff in Moabit. Christopher Kümper hat hier die Kombüse übernommen. Der angesagte Koch stellt nicht nur seine Speisekarte vor, berichtet von Nachhaltigkeit und veganen Desserts, sondern erklärt auch, was da passiert, wenn ein Koch die Location wechselt – wandern die Auszeichnungen mit, die Signature Dishes und das Team?! Musik und Essen führt Fama M Boup zusammen. Berliner Musikerin mit senegalesischen Roots - über Buchteln, den Platz in der Küche und ihre Backkuns. Und Johannes radelt zum Spontanbesuch ins Jigi Poke in Mitte & wird mit einem leckeren Mittagessen unter Freunden belohnt. News aus den kulinarischen Weiten der Welt hat Johannes auch parat. https://paetzoldskitchen.de https://www.youtube.com/watch?v=asK5Qu_UC9c https://www.patio-berlin.de https://famamboup.com https://www.teigmeister.de https://www.facebook.com/pages/Bruno/206590219376760 https://curbfood.com https://www.thredup.com/lp/heinz?utm_source=media&utm_medium=brand&utm_campaign=brand_0822_heinz_media&referral_code=brand_0822_heinz_media https://www.facebook.com/events/3335735443411202/?ref=newsfeed https://cookiesevents.com/de/studio-c/ https://www.soda-zitron.de https://www.weinseminar.de https://jigipoke.de

Zuher Jazmati - geboren in Moabit, aufgewachsen in Saudi Arabien, wusste schon früh, dass er schwul ist und hat in einem Land, in dem homosexualität noch immer strafbar ist, viel Ausgrenzung und Mobbing erfahren. Aber er hat sich nicht unterkriegen lassen und setzt sich heute gegen Rassismus und Homophobie ein. Bei DER RAUM spricht er über Selbstliebe, Protest, Drag Queens, Männlichkeit und warum auch er Toleranz für andere Lebensrealitäten lernen musste und immer an sich arbeiten muss. Ein 1LIVE-Podcast, © WDR 2022 Von 1LIVE.

Für diese Folge hat sich Markus Gerharz auf nach Berlin gemacht und in einem knallbunten Keller-Studio in Moabit einen äußerst kurzweiligen Podcast mit Maya Miteva und Anais Cosneau aufgezeichnet. Beide sind versierte Immobilienexpertinnen, die auch privat in Gebäude investieren. Ihr Wissen möchten sie mit anderen Frauen teilen. „90 Prozent der Immobilien gehören Männern.“ An diesem Kräfteverhältnis wollen Maya und Anais mit ihrem Happy Immo Club rütteln, denn „es gibt zu wenige weibliche Investorinnen!“ Neben der Immobilien-Gender-Frage geht es diesmal bei „InterACT Insights“ um gesellschaftliche Verantwortung und den Gestaltungswillen von ImmobilieneigentümerInnen. Denn die haben den Impact auf das eigene Gebäude, die Straße und das umliegende Stückchen Stadt selbst in der Hand. Maya macht es mit ihrem eigenen Gebäude in Moabit vor, in dem sie eine Café-Fläche im Erdgeschoss an ein Kreativ-Kollektiv vermietet. Wirtschaftlich sicher nicht die lukrativste Entscheidung, langfristig profitiert jedoch das gesamte Quartier - und somit auch die Immobilieneigentümerin selbst. Ähnliche Projekte haben Beide bereits in Vorbereitung. Außerdem geht es in dieser Folge um Kreativität. Um die ist es zum Beispiel auf dem Berliner Ku'damm nicht mehr weit hin. Einstmals kulturelles Zentrum und kreatives Herz der Stadt, sei er heute nur noch eine Einkaufs-Monokultur mit mal mehr, mal weniger Leerstand. Gleich zu Beginn geben Maya und Anais aber erst einmal Tipps zu anderen spannenden Podcasts und der nächsten Bulgarien-Reise. Viel Vergnügen bei einer neuen kurzweiligen Folge von InterACT Insights Der Rotonda Business Club präsentiert in Partnerschaft mit Gira, Orgatec und rheinfaktor die neue Stimme der Immobilienwirtschaft. DER BUSINESS CLUB DES 21. JAHRHUNDERTS Der Rotonda Business Club ist das größte aktive Netzwerk für unternehmerisch denkende und handelnde Menschen in Deutschland. Unsere 8 Clubstandorte bieten Raum für Beziehungen und neue Ideen. Hier können Sie sich in einem zukunftsorientierten, professionellen Ambiente mit interessanten Menschen austauschen und neue Impulse für Ihr Business gewinnen. Als Mitglied stehen Ihnen unsere Räume und Veranstaltungen in allen wichtigen Städten Deutschlands offen. Unsere Clubmanager sind persönlich für Ihre Anliegen da und kümmern sich aktiv um Ihre Themen und Anforderungen. Selbstverständlich profitieren Sie auch von unserem starken Netzwerk, vielfältigen Services und hochkarätigen Veranstaltungen. Sprechen Sie uns an. Wir freuen uns auf Sie! InterACT Insights ist auch Ihr Podcast! Wir laden Sie ein zum Austausch, Diskutieren und Mitgestalten. Schicken Sie uns Ihr Feedback, Ihre Anregungen und Themenvorschläge per Mail an podcast@rotonda.de!

In Folge eins wurde der heutige Gast bereits angekündigt. Apsilon ist zu Gast und spricht mit Diarra über Rassismus. Die beiden unterhalten sich über eigene Rassismus-Erfahrungen, den Umgang der Gesellschaft mit diesem Problem und historische Hintergründe. Apsilon erzählt, wie er damit umgeht, von den Medien als politischer Rapper abgestempelt zu werden und wie er über diese Kategorisierung denkt. Warum Gesellschaft, Kapitalismus und Rassismus Hand in Hand gehen und welche Überlegungen die beiden zu Lösungsansätzen haben, hört ihr in Folge Vier von Talking to my Diarry. Viel Freude beim Hören!

Mit unserem neuen Coach Mario spreche ich über die Entwicklung des Mädchenbasketballs in Moabit, wie er zum Hallensprecher bei den ALBA Damen wurde und über ein mögliches Basketball-Hörspiel.Zugleich wird mit dieser Folge die Sommerpause eingeläutet. Der nächste Podcast erscheint dann im Sepzember. Bis dahin SPIELT BASKETBALL!

Wenn Fine Dining Erfahrung auf Burger trifft, wenn Österreich und England einen Koch erschaffen und ich mal wieder in Berlin bin, dann sind das nur ein paar sehr gute Gründe, warum diese Folge äußerst hörenswert geworden ist. Ich bin zu Gast bei POUND AND PENCE in der Arminiusmarkthalle in Moabit und quatsche mit James Doppler über den perfekten Burger, die britische Kultur, Bier, Cider und warum ein Schaf in Cardiff wohl gelegentlich an einen Laternenmast gebunden wird.FETT & Rauchig findest du auch auf INSTAGRAM: fettundrauchigWer FETT & Rauchig unterstützen möchte, der kann das hier tun! https://www.patreon.com/fettundrauchigIch freue mich außerdem sehr, wenn ihr den Podcast bei iTunes und Spotify bewertet und auch, wenn ihr euren Freunden, Kollegen oder sogar euren Feinden von Fett & Rauchig erzählt!Unsere allgemeinen Datenschutzrichtlinien finden Sie unter https://art19.com/privacy. Die Datenschutzrichtlinien für Kalifornien sind unter https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info abrufbar.

Im Juni 1954 steht Kurt Knobloch vor Gericht, einer der Entführer des Rechtsanwalts. Vor der Zweiten Großen Strafkammer in Moabit schildert er seine Version, wie die Entführung vonstatten ging. Vernommen wird außerdem der Zeuge Horst Brüggemann.

Zajmę się dzisiaj tematem kobiet w Biblii. Treść historii biblijnej jest dość długa. Obejmuje czas patriarchów. Potem okres sędziów, królów, niewoli babilońskiej, a potem panowania perskiego, greckiego oraz rzymskiego. We wszystkich tych okresach prawa kobiet były różne i nie zawsze chodzi o prawa podane w Biblii. Dzisiaj tylko rozpocznę ten temat. Zajmiemy się sytuacją kobiet w czasach patriarchów oraz później wprowadzonym Prawem Mojżeszowym.Księga Rodzaju, czyli pierwsza księga w Biblii opisuje okres przed Prawem Mojżeszowym. Do jakiego prawa stosowali się wtedy ludzie? Np. w Rodzaju, rozdziale 15 czytamy o obietnicy, którą Bóg dał Abrahamowi. W Rodzaju 15:2 czytamy : “Wtedy Abram odpowiedział: Panie Boże, cóż mi możesz dać, gdy ja schodzę bezdzietny, a dziedzicem domu mego będzie Eliezer z Damaszku”. Wygląda na to, że Abraham cytuje tutaj jedno z praw babilońskich. Gdy bogate małżeństwo umierało bezdzietnie to dziedziczył po nich najstarszy sługa. Jeszcze ciekawszą rzecz znajdujemy w kolejnym rozdziale.W Rodzaju 16:2 znajdujemy słowa Sary, żony Abrahama: “Rzekła więc Saraj do Abrama: Oto Pan odmówił mi potomstwa, obcuj, proszę, z niewolnicą moją, może z niej będę miała dzieci. I usłuchał Abram rady Saraj”. Również to prawo można znaleźć wśród przepisów i zwyczajów babilońskich. Niepłodna kobieta miała dać swojemu mężowi niewolnicę, która rodziła za swoją panią. Hagar rzeczywiście zaszła w ciążę i zaczęła pogardzać swoją panią czyli Saraj. Wskazuje to na to, że wartość żony w oczach męża rosła gdy była ona płodna.Wygląda więc na to, że w czasach patriarchów stosowano prawa babilońskie takie jak np. prawo Hammurabiego. Bardzo poważnie traktowano tam niemoralność. Uważano to za coś gorszego od morderstwa. Abraham dwa razy prosił swoją żonę, a Izaak raz swoją o to aby ukrywały, że są żonami. Np. w Rodzaju 12:12 czytamy: “Gdy więc zobaczą cię Egipcjanie, powiedzą: To jest jego żona, i zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu”. Wygląda więc na to, że ludzie bez problemu zamordowaliby męża kobiety, aby uniknąć niemoralności.Wprowadzone później Prawo Mojżeszowe poprawiało sytuację kobiet. Nie znaczy to, że sytuacja kobiet przypominała dzisiejsze równouprawnienie, ale na pewno ta zmiana była krokiem naprzód. Np. prawa babilońskie mówiły o tym, że jeżeli dwoje ludzi zostanie przyłapanych na niemoralności to kobietę należało zabić, a mężczyznę puścić wolno. Prawo Mojżeszowe karało oboje, np. w Kapłańskiej 20:10 czytamy: “Mężczyzna, który cudzołoży z żoną swego bliźniego, poniesie śmierć, zarówno cudzołożnik jak i cudzołożnica”.Prawo Mojżeszowe zwracało też uwagę na gorszą sytuację kobiet. Np. w księdze Wyjścia 22:22 czytamy: "Nie będziesz uciskał żadnej wdowy ani sieroty“. Sytuacja kobiet, które straciły swojego męża była bardzo trudna. Wygląda na to, że niektórzy wykorzystywali to. W Powtórzonego Prawa 27:19 czytamy: “Przeklęty, kto narusza prawo obcego przybysza, sieroty i wdowy. A cały lud powie: Amen". Byli ludzie, którzy naruszali prawo wdów, bo nie miały one męża, który by je obronił. Prawo Mojżeszowe karało gwałt. Powtórzonego Prawa mówi o karze śmierci, karze pieniężnej lub nakazie do ożenku bez prawa do rozwodu (Powtórzonego Prawa 22:25, 29). Nie wolno było gwalcić nawet branek, czyli kobiet zdobytych na wojnie. W Powtórzonego Prawa 21:13 czytamy: "Oraz zdejmie z siebie szatę branki. Niech zamieszka w twoim domu, opłakując swego ojca i matkę przez cały miesiąc. Potem możesz zbliżyć się do niej i pojąć ją, i będzie twoją żoną". Taka branka po miesiącu mogła zostać żoną ze wszystkimi prawami. A jakie to były prawa? W tamtych czasach praktykowano poligamię. Izraelita mógł mieć więcej niż jedną żonę. Jakie były prawa poprzedniej, być może już niemłodej żony? W Wyjścia 21:10 czytamy: "Jeżeli weźmie sobie inną za żonę, nie ujmie jej ani pożywienia, ani odzieży, ani obcowania cielesnego". Tak więc Izraelita mógł sobie wziąć inną żonę. Nie mógł jednak zaniedbać tej wcześniejszej pod względem żywności, odzieży oraz współżycia intymnego.Żywność i odzież jest konieczna, ale czemu wspomniano też o tym współżyciu? Dla kobiety w tamtych czasach bardzo ważne było mieć dzieci. Bezdzietność uważano za hańbę. Jednak posiadanie dzieci, a szczególnie synów zapewniało opiekę na starość lub po śmierci męża. Jak to wyglądało w praktyce? Jak np. czytamy w Rodzaju 30:16 to żony Lea i Rachela decydowały między sobą o tym z kim będzie danej nocy spać Jakub ich mąż. Inny przykład to Elkana, ojciec proroka Samuela. Kochał on jedną żonę, ale nie zaniedbywał drugiej. Nie wszyscy jednak stosowali się do tego prawa. Król Dawid specjalnie odsunął od siebie swoją pierwszą najstarszą żonę Michal, a król Salomon miał tyle żon, że raczej nie mógł zadbać o nie wszystkie. Prawo Mojżeszowe, które wprowadzono było prawem dostosowanym do okoliczności. Przypomina to prawo precedensowe, które jest stosowane w krajach anglosaskich w naszych czasach. Podobnie gdy Mojżesz nadawał pewne prawo przyszło do niego 5 córek Selofchada (Celofchada). Ich słowa można znaleźć w Liczb 27:4: “Dlaczego imię naszego ojca, który nie miał syna, ma zniknąć spośród jego rodziny? Daj nam posiadłość wśród braci naszego ojca". Ich prośba została spełniona. Księga Liczb 27:8 mówi, że gdy nie było synów dziedzictwo zmarłego przechodziło na córkę. To nie jest koniec tej sprawy. Te 5 córek miało dostać ziemię przynależną ich ojcu. Co jednak gdyby wyszły za mąż za kogoś z innego plemienia? Takie pytanie zadawali sobie chyba Izraelici z plemienia Manassesa. Bali się oni, że te kobiety wyjdą za mąż za kogoś z innych plemion i w tej sposób ziemia przyznana jednemu plemieniu przejdzie do innego. Księga Liczb 37:11 mówi, że tych 5 kobiet mogło sobie wybrać męża, ale tylko w swoim plemieniu. Wyszły one za mąż za swoich kuzynów.Prawo Mojżeszowe zabraniało małżeństw z innymi narodami. Dotyczyło to szczególnie Kananejczyków. Powtórzonego Prawa 7:3 mówi: “Nie będziesz z nimi zawierał małżeństw. Swojej córki nie oddasz jego synowi, a jego córki nie weźmiesz dla swojego syna”. Jest to jedno z tych praw, które było często łamane. Najbardziej znanym przykładem jest Salomon, który wziął sobie wiele kananejskich żon i one skłoniły go do swoich kultów religijnych. Jego następcą został Rechoboam, którego matka była Ammonitką. Rechoboam również zaczął czcić te bóstwa być może pod wpływem swojej matki Naamy.W linii rodowej Jezusa są wymienione trzy kobiety: Tamar, Rachab i Rut. Pierwsze dwie Tamar i Rachab były Kananejkami, a Rut była Moabitką. Wygląda jednak na to, że przeszły one na judaizm. Przynajmniej tak można sądzić o Rachab i Rut. Tamar żyła w czasach patriarchów i nie było wtedy jeszcze judaizmu jako zorganizowanej religii. W każdym bądź razie zakaz brania sobie żon z obcych narodów dotyczył raczej spraw religijnych. Np. bycie Moabitą oznaczało czczenie Kemosza, a bycie Ammonitą oznaczało czczenie Molocha. Dzisiaj słowo Żyd oznacza w zasadzie tylko narodowość, w przeszłości oznaczało także religię. Kobieta wychodząc za mąż niejako automatycznie przechodziła na religię męża. Świadczą o tym słowa Noemi do Rut: “Następnie rzekła Noemi: Oto twoja szwagierka wraca do swojego ludu i do swojego boga; zawróć i ty za swoją szwagierką” (Rut 1:15).Tak więc Rut wychodząc za mąż, za Machlona, syna Noemi przeszła na judaizm. Po jego śmierci teściowa radziła jej wrócić do swojego ludu i tam poszukać sobie męża. Oznaczało to jednak powrót także do bogów moabickich, np. Kemosza. Jak wiemy Rut pozostała przy Noemi być może także z tego powodu, że nie chciała wracać do religii moabskiej. Choć więc prawo zabraniające sobie brania żon z obcych narodów dotyczyło mężów w tym wypadku zastosowała je Rut, która wróciła z Noemi do Judy i tam poszukała sobie męża Izraelitę.Podsumowując. W czasach patriarchów stosowano babilońskie prawa, np. niepłodna żona oddawała swojemu mężowi niewolnicę, która niejako rodziła za nią. Później wprowadzono Prawo Mojżeszowe, które w pewnych kwestiach zrównywało prawa kobiet. Choć oczywiście daleko było od współczesnego równouprawnienia. W następnym odcinku zajmiemy się czasami królów i pozycją kobiet w tamtych czasach.Wtedy Abram odpowiedział: Panie Boże, cóż mi możesz dać, gdy ja schodzę bezdzietny, a dziedzicem domu mego będzie Eliezer z Damaszku (Rodzaju 15:2)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/15/2Rzekła więc Saraj do Abrama: Oto Pan odmówił mi potomstwa, obcuj, proszę, z niewolnicą moją, może z niej będę miała dzieci. I usłuchał Abram rady Saraj (Rodzaju 16:2)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/16/2Gdy więc zobaczą cię Egipcjanie, powiedzą: To jest jego żona, i zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu (Rodzaju 12:12)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/12/12Mężczyzna, który cudzołoży z żoną swego bliźniego, poniesie śmierć, zarówno cudzołożnik jak i cudzołożnica (Kapłańska 20:10)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/3-Ksiega-Mojzeszowa/20/10Nie będziesz uciskał żadnej wdowy ani sieroty (Wyjscia 22:22)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Mojzeszowa/22/22Przeklęty, kto narusza prawo obcego przybysza, sieroty i wdowy. A cały lud powie: Amen (Powtórzonego Prawa 27:19)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/5-Ksiega-Mojzeszowa/27/19 Oraz zdejmie z siebie szatę branki. Niech zamieszka w twoim domu, opłakując swego ojca i matkę przez cały miesiąc. Potem możesz zbliżyć się do niej i pojąć ją, i będzie twoją żoną (Powtórzonego Prawa 21:13).http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/5-Ksiega-Mojzeszowa/21/13Jeżeli weźmie sobie inną za żonę, nie ujmie jej ani pożywienia, ani odzieży, ani obcowania cielesnego (Wyjścia 21:10)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Mojzeszowa/21/10Dlaczego imię naszego ojca, który nie miał syna, ma zniknąć spośród jego rodziny? Daj nam posiadłość wśród braci naszego ojca (Liczb 27:4)

Mit zwei Millionen geplanten Glasfaseranschlüssen ist Berlin das größte Einzelprojekt der Deutschen Telekom im ganzen Land. Zurzeit findet der Ausbau in Weißensee, Teilen von Köpenick, Gropiusstadt, Moabit, Marzahn, Charlottenburg und Lichtenberg statt. Wir verraten, warum die geplanten Ausbauziele noch einmal erhöht wurden und schauen auch einmal, wie es um die Mobilfunkversorgung der Hauptstadt bestellt ist.

Themen der Sendung: Mögliche Großoffensive durch Russland im Osten der Ukraine, Diskussion in der Ampel-Koalition über Lieferung von schweren Waffen in die Ukraine, Berliner Flüchtlingshilfe in Moabit hilft geflüchteten Ukrainern, Informationsangebote von Medien für Ukrainer und Russen, Champions League-Viertelfinale: FC Villareal besiegt Bayern München, Neues ESA-Zentrum für Weltraumsicherheit in Darmstadt, Das Wetter

Themen der Sendung: Mögliche Großoffensive durch Russland im Osten der Ukraine, Diskussion in der Ampel-Koalition über Lieferung von schweren Waffen in die Ukraine, Berliner Flüchtlingshilfe in Moabit hilft geflüchteten Ukrainern, Informationsangebote von Medien für Ukrainer und Russen, Champions League-Viertelfinale: FC Villareal besiegt Bayern München, Neues ESA-Zentrum für Weltraumsicherheit in Darmstadt, Das Wetter

Als Gründerin, Geschäftsführerin und Vorstand des Vereins Moabit hilft kümmert sich Diana Henniges um Flüchtlingsangelegenheiten in Berlin und versorgt aktuell die ukrainischen Flüchtlinge am Berliner Hauptbahnhof. Darüber und über ihre Erwartumgen an die Politik spricht sie mit Jörg Thadeusz. Von Jörg Thadeusz.

Von den Herausforderungen der Akustikgitarre, dem Charme von Moabit und einer besonderen Aufnahmesituation

Spendet bitte reichlich an: Moabit hilft https://www.moabit-hilft.com Mission Lifeline https://mission-lifeline.de Wir sprechen über das Reclam Heft "Träge Transformation: welche Denkfehler den digitalen Wandel blockieren" von Sascha Friesike und Johanna Sprondel.

In this episode of Travels Through Time we meet two extraordinarily brave people who formed an unlikely friendship in Hitler's Berlin.  Their names were Dr Mohammed Helmy – a Muslim Egyptian doctor who had been living in Berlin since coming to study there in 1922 – and Anna Boros, a sixteen year old Jewish girl. When the Nazi regime's persecution of Jewish people started to escalate, Anna's mother approached Dr Helmy to ask for his help. His solution was to form a unique and daring plan that would fool the Gestapo just enough times to save Anna's life.  Anna and Dr Helmy's story is the subject of a new book by our guest today, the journalist and author Ronen Steinke. Ronen is also a political commentator for Süddeutsche Zeitung,  Germany's leading broadsheet newspaper and has published a number of works in Germany on the Nazi period. His most recent book Anna & Dr Helmy: How an Arab Doctor Saved a Jewish Girl in Hitler's Berlin is published by Oxford University Press.  Show Notes Scene One: 1943. The Berlin mosque. A place that had fascinated Berliners and inspired the imagination of intellectuals and artists, a place that had been open to visitors and had attracted visitors like Albert Einstein - and a place where a particular friendship with the city's Jews had been visible since the mid-1920s. Now in 1943, this mosque was forcibly placed under the control of the Nazi-friendly Mufti of Jerusalem, a guest of honour of the SS. Scene Two: 1943. The doctor's practice of Dr Mohammed Helmy in the well-to-do Charlottenburg district of Berlin. The Gestapo barge in, they are looking for a Jewish girl who has gone to ground in order to escape deportation: Anna. They don't find her however, they are met only by the doctor and his Arab assistant, and so they leave empty-handed. The beauty of this scene is: They have been duped. Scene Three: 10 June 1943. The appartment of Dr Mohammed Helmy in the rough Moabit neighbourhood of Berlin. Nighttime. A secret meeting. Along with a fellow Egyptian, Dr Helmy helps the Jewish girl Anna whom he is hiding to convert to Islam. The idea is to save her life. Momento: An instrument from one of Berlin's jazz clubs. People/Social Presenter: Artemis Irvine Guest: Ronen Steinke Production: Maria Nolan Podcast partner: Unseen Histories Follow us on Twitter: @tttpodcast_ Or on Facebook See where 1943 fits on our Timeline 

Hablamos con la escritora en euskera Miren Agur Meabe, ganadora del Premio Nacional de Poesía 2021 con el poemario Nola gorde errautsa kolkoan (Ed. Susa), que acaba de traducir al español como Cómo guardar ceniza en el pecho (Ed. Bartleby). Antes, leemos el comienzo de Los galgos, los galgos, la novela más célebre de la escritora de culto argentina Sara Gallardo, que la editorial Malas Tierras ha recuperado en nuestro país. Además, Ignacio Elguero nos sugiere varias lecturas: Bologna Boogie (Ed. Anagrama), novela negra de Justo Navarro; Sonetos de la cárcel de Moabit (Ed. Hiperión), testimonio poético de la resistencia alemana que reúne los versos que acompañaban a Albrecht Haushofer cuando fue asesinado por la SS; y Lo malo de una isla desierta (Ed. Pre-Textos), volumen de cuentos de Javier Echalecu. También abrimos nuestro buzón de voz, en el que una oyente nos recomienda La ciudad de la lluvia (Ed. Destino), novela negra de Alfonso del Río que conecta el Bilbao de los ochenta con el Berlín nazi. Por su parte, Javier Lostalé nos habla de Autobiografía de mi padre (Ed.Periférica), de Pierre Pachet, una de las obras cumbres de la literatura memorialista. Para terminar, Mariano Peyrou nos acerca Una mañana nevosa, antología que se publicó hace ahora casi un siglo, en 1922, y que inauguró la modernidad en la poesía china. Escuchar audio

Viele gehen während ihrer Hotelkarriere ins Ausland, um dort Erfahrungen zu sammeln, die sie hier vielleicht nicht bekommen. Paolo Masaracchia nicht: 'Der Italiener aus Moabit' (Zitat von ihm selbst) ist Deutschland immer treu geblieben. Aber seine Karriereleiter ist wirklich klassisch: Vom Pagen zur Hotel-Ausbildung und über Assistenzposten bis zum General Manager. Dass die Hotellaufbahn dann dort mündete, wo er gegenüber in den Kindergarten ging; das passt zum bodenständigen Paolo, der nebenbei ein riesiges Netzwerk aufgebaut hat, als es XING & Co. noch gar nicht gab. Und nun nach 10 Jahren Best Western / Mercure MOA? Geht es zu...? Gutes Hören!

Der Filmrauschpalast bezeichnet sich selbst als "Unabhängiges Kiezkino in Moabit". Doch was macht so ein Indie-Kino aus? Welchen Herausforderungen sieht es sich konfrontiert, wie werden Indiefilme ausgewählt und was definiert eigentlich, was ein Indie-Kino ist? Diese und viele weitere Fragen habe ich mal geklärt, mit Uschi und Hendrik vom Filmrausch e.V. Musik: http://www.bensound.com

On this episode: After Berliners overwhelming rejected the city senate's plan for luxury flats on Tempelhofer Feld, politicians have already begun talking up another controversial top-down master plan - to bid to host the 2024 Olympic Games. When were Berliners ever asked if they liked the idea? The BER airport starting date has been set back until the end of 2016. The disastrous project is now tainted by allegations of corruption, with one official accused of abusing the tendering process. Now the Pirate Party in the Senate is demanding a referendum on whether the airport should ever be finished with state funds at all. A prisoner who escaped from the sturdy Moabit prison has been recaptured, thanks to a Berlin hotel receptionist who recognised his poorly bearded face from a police fax announcement. Would-be escapees are recommended not to check into hotels near the prison they have escaped from.