Podcasts about gazanen

Deze week startte Israël met het offensief in Gaza-stad, amper een week na het evacuatiebevel. Heel wat Gazanen sloegen op de vlucht naar het zuiden, maar honderdduizenden anderen kunnen geen kant uit. Onze collega's Samira Ataei en Dries Blontrock staan dagelijks in contact met Gazanen. Wat zijn hun verhalen? En hebben ze nog hoop? Journalisten Samira Ataei, Dries Blontrock | Presentatie Alexander Lippeveld | Redactie Jutte Verelst | (Eind)redactie Sofie Steenhaut | Ingelezen getuigenissen Hans Cottyn, Max De Moor, Alina Churikova, Joris Van Damme | Audioproductie Benjamin Hertoghs | Muziek Brecht Plasschaert | Chef podcast Alexander Lippeveld See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vanmiddag staat de hele uitzending in het teken van Gaza. Terwijl de onderzoekscommissie van de Verenigde Naties officieel heeft uitgesproken dat er genocide plaatsvindt in Gaza, is het Israëlische leger begonnen aan de invasie van Gaza-stad. Waar kunnen Gazanen nog naar toe? We vragen het Midden-Oosten correspondent Ruth Vandewalle. Ook hulpverleners in het gebied zien hoe mensen de hoop verliezen om nog te vluchten. In hoeverre kunnen zij hun werk nog uitvoeren? Daarover directeur Artsen Zonder Grenzen Karel Hendriks. De Verenigde Staten blijven pal achter Israël staan, zo benadrukte Marco Rubio nog tijdens zijn bezoek eerder deze week. Welke consequenties heeft het nieuwe VN-rapport voor de Westerse landen die Israël steunen? We vragen het aan André Nollkaemper, hoogleraar internationaal recht en voormalig juridisch adviseur ministerie Buitenlandse Zaken.   Presentatie: Laila Frank.

Deze week blijkt maar weer: de hele wereld lijkt in de fik te staan. Israël bombardeerde zonder pardoes Hamas-kopstukken in Qatar, en Rusland schond het NAVO-luchtruim met verschillende drones. Voor beide gevallen is één ding duidelijk: het zijn allebei grove schendingen van het internationaal recht. En dat zien we de afgelopen jaren steeds vaker. Maar ook al lopen er bijvoorbeeld arrestatiebevelen voor Netanyahu en Poetin, toch lijkt er maar geen einde te komen aan het leed van de Oekraïeners en Gazanen. Wat is het internationaal recht dan nog waard? Dat bespreken we met Marieke de Hoon, hoofddocent internationaal strafrecht aan de UvA

Het is 38 pagina's dik en op de voorkant staat een titel die Trumpiaans in de oren klinkt: het 'Gaza Reconstitution, Economic Acceleration and Transformation'-plan, kortweg het GREAT Trust-plan. Een plan dat doet denken aan de AI-video die de Amerikaanse president eerder dit jaar verspreidde waarin een onherkenbaar Gaza te zien is met wolkenkrabbers en gouden Trump-standbeelden. Dit papieren document zou binnen de regering-Trump circuleren als naoorlogs scenario voor Gaza. The Washington Post kreeg het in handen en zette het online. Te lezen is hoe de Gazastrook tien jaar onder Amerikaans bestuur zou komen te staan om het gebied in een technologisch en toeristisch centrum te veranderen. En alle Gazanen moeten verhuizen. In deze podcast leest verslaggever in Israel Sander van Hoorn in het plan en voorziet het van de broodnodige context. 'Vorig jaar had ik je uitgelachen als je me had gevraagd om over dit plan een podcast te maken,' zegt hij. 'Maar in deze tijden is alles anders.'  Reageren? Mail dedag@nos.nl Presentatie en montage: Elisabeth Steinz Redactie: Rosanne Sies

Premier Benjamin Netanyahu weigert een stemming te houden over de voorgestelde gijzelaarsdeal, ondanks druk van zijn legerchef en enkele ministers die juist op goedkeuring aandringen. Ondertussen wordt Trumps omstreden plan voor een toekomstig Gaza met zo min mogelijk Gazanen steeds concreter, blijkt uit gelekte documenten. Te gast hierover is Midden-Oosten­correspondent Ruth Vandewalle.  (15.56) Poolse president zoekt zichtbaarheid bij Trump De Poolse president Karol Nawrocki kiest voor zijn eerste buitenlandse reis het Witte Huis uit. Het bezoek met Trump trekt aandacht in Europa. Er bestaan zorgen over de afnemende aanwezigheid van Polen als sterke militaire macht op het Europese toneel, en de diepe verdeeldheid in de Poolse politiek. Daarover NRC-correspondent Mark Middel. Presentatie: Nadia Moussaid

De 24-jarige Kholoud Jarada staat voor een onmogelijke keuze in Gaza-Stad, de stad die door Israël zwaar wordt aangevallen. Blijven en de dood riskeren, of met een miljoen andere Gazanen vluchten naar een te klein stukje land? Midden-Oostenredacteur Derk Walters vertelt over de situatie in Gaza-Stad.Gast: Derk WaltersPresentatie: Bram EndedijkRedactie: Felicia AlberdingMontage: Gal Tsadok-HaiEindredactie: Tessa ColenCoördinatie: Belle BraakhekkeProductie: Andrea HuntjensFoto: Eyad Baba / AFPHeb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via podcast@nrc.nl.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Waardeer je onze video's? Steun dan Café Weltschmerz, het podium voor het vrije woord: https://www.cafeweltschmerz.nl/doneren/De belastingdienst begint aandacht te besteden aan gezamenlijke bankrekeningen van ouders en kinderen: fiscale gevolgen.Week 33 zet de draaimolen in beweging.BBB komt langszij, het verkiezingscircus draait warm.Intussen klapt de middenstand om.De hitte krijgt een plan, zomerpret onder staatsregie.Censuur en propaganda worden verankerd in Europese wetgeving.AI gaat op zwart voor herprogrammering naar toegestane narratieven.Trump kondigt martial law af, Palantir wordt in het zadel gehesen.De Raad van State buigt het recht en dekt het politiegeweld van 21 juni 2020 met de opdracht van Remkes.Plotseling en onverwachts blijft de norm.Israël raakt geïsoleerd, Gazanen worden richting Europa geduwd.---Deze video is geproduceerd door Café Weltschmerz. Café Weltschmerz gelooft in de kracht van het gesprek en zendt interviews uit over actuele maatschappelijke thema's. Wij bieden een hoogwaardig alternatief voor de mainstream media. Café Weltschmerz is onafhankelijk en niet verbonden aan politieke, religieuze of commerciële partijen.Wil je meer video's bekijken en op de hoogte blijven via onze nieuwsbrief? Ga dan naar: https://www.cafeweltschmerz.nl/videos/Wil je op de hoogte worden gebracht van onze nieuwe video's? Klik dan op deze link: https://bit.ly/3XweTO0

De belastingdienst begint aandacht te besteden aan gezamenlijke bankrekeningen van ouders en kinderen: fiscale gevolgen.Week 33 zet de draaimolen in beweging.BBB komt langszij, het verkiezingscircus draait warm.Intussen klapt de middenstand om.De hitte krijgt een plan, zomerpret onder staatsregie.Censuur en propaganda worden verankerd in Europese wetgeving.AI gaat op zwart voor herprogrammering naar toegestane narratieven.Trump kondigt martial law af, Palantir wordt in het zadel gehesen.De Raad van State buigt het recht en dekt het politiegeweld van 21 juni 2020 met de opdracht van Remkes.Plotseling en onverwachts blijft de norm.Israël raakt geïsoleerd, Gazanen worden richting Europa geduwd.Bekijk de hele uitzending via: https://www.dfacto.nu/afleveringen/weekoverzicht-2025-33Wil jij speciale bonusuitzendingen ontvangen?Kan je geen genoeg krijgen van de diepgaande analyses van Jeroen en Willem?Word dan terugkerende donateur en ontvang exclusieve bonusuitzendingen!Als trouwe donateur krijg je toegang tot extra content die niet beschikbaar is voor de gemiddelde kijker.Of je nu kiest voor een maandelijkse of jaarlijkse terugkerende donatie, je ontvangt altijd de meest waardevolle inzichten en analyses die je niet wilt missen in de speciale bonus.www.dfacto.nu/steun

Het gemiddelde energieverbruik van Nederlandse woningen is sinds 2020 met 7 procent gedaald. en daarmee lijkt Nederland op koers te liggen om Europese doelen voor energie-efficiënte van gebouwen in 2030 te halen. Maar door achterblijvende renovatie van woningen met een laag energielabel, komen die doelstellingen toch in gevaar, blijkt uit de laatste Woningmarktmonitor van ABN Amro. Econoom Woningmarkt Mike Langen van ABN Amro geeft een toelichting. Israël zou met vijf landen gesprekken voeren over het opvangen van Gazanen, mocht de gehele Gazastrook inderdaad in handen vallen van het Israëlische leger. Het zou gaan om Indonesië, Somaliland - een afvallige regio in Somalië - Oeganda, Zuid-Soedan en Libië, zo melden Israëlische media. Vooral Indonesië en Somaliland zouden openstaan voor gesprekken, zegt Midden-Oostencorrespondent Tara Kenkhuis. President Trump zegt dat het voor Rusland 'zeer ernstige gevolgen' zal hebben als het land morgen niet akkoord gaat met het stoppen van de oorlog. Maar tegelijkertijd zegt Trump dat hij die ontmoeting in de Amerikaanse staat Alaska gaat gebruiken om te zien waar de partijen staan en dat er daarna snel een tweede overleg moet komen. In Rusland worden Trumps waarschuwingen 'redelijk stoïcijns' ontvangen, zegt Rusland-correspondent Joost Bosman. Rusland maakt zich niet druk om sancties, des te meer om wapenleveranties. Over deze podcast In Ochtendnieuws hoor je in 20 minuten het belangrijkste nieuws van de dag. Abonneer je op de podcast via bnr.nl/ochtendnieuws, de BNR-app, Spotify en Apple Podcasts. Of luister elke dag live via bnr.nl/live. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Midden-Oosten correspondent Jenne Jan Holtland ging mee aan boord van een Hercules-vliegtuig voor een voedseldropping boven Gaza. De droppings zijn internationaal omstreden en weinig effectief: want alleen de Gazanen die daar fysiek nog toe in staat zijn kunnen de kleine hoeveelheden voedsel bereiken. Jenne Jan en data- en onderzoeksjournalist Erik Verwiel vertellen over de dynamiek achter deze voedseldroppings en hoe het er op de grond aan toe gaat. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Esma LinnemannRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

De situatie in Israël en Gaza is hooggespannen en iedere toeschouwer speelt voor eigen expert. Maar wat kunnen we op wetenschappelijke grond zeggen over de oorlog en zijn gevolgen? "Al sinds halverwege de twintigste eeuw hebben we genoeg voedsel om in theorie alle hongersnoden te voorkomen." In deze aflevering van Focus vertelt universitair docent Economische en Milieugeschiedenis Ingrid de Zwarte (WUR) met historische voorbeelden hoe een hongersnood kan ontstaan, en of er op dit moment in Gaza sprake van is. ⛑️ Carla Jonkers, Hoofd internationale noodhulp van het Rode Kruis, vertelt hoe het leven van Gazanen er op dit moment uitziet. Hoe komen zij nog aan voedsel, als noodhulp Gaza niet kan bereiken? En welke gevolgen van hiervan ziet zij?

De Volkskrant Elke Dag is er twee weken tussenuit, maar de luisterverhalen op zondag gaan gewoon door. Deze zomer zetten we elke week een favoriet verhaal opnieuw in de spotlights. Met deze week een verhaal van buitenlandverslaggever Sacha Kester. Fady al Madhoun van Artsen zonder Grenzen doet verslag van de gruwelijke werkelijkheid in Gaza. Door honger, verwoesting en de vele doden hebben Gazanen al ruim anderhalf jaar geen ‘normale dag’ meer gehad. Toch laat hij zich niet ontmoedigen. Hij heeft regelmatig appcontact met Volkskrant-verslaggever Sacha Kester. Zij vertelt zijn verhaal. Dit verhaal verscheen eerder in de Volkskrant. Geschreven door Sacha KesterVoorgelezen door Sacha KesterEindredactie: Corinne van DuinMontage en sounddesign: Tiemen HagemanSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Israël heeft afgelopen weekend mondjesmaat voedsel toegelaten in Gaza, maar het is bij lange na niet voldoende voor de 2,1 miljoen hongerige Gazanen. Midden Oosten-correspondent Jenne Jan Holtland en voormalig chef buitenland Marjolein van de Water vertellen over hoe Israël honger inzet als oorlogswapen én wat dat in Nederland teweegbrengt. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Sheila SitalsingRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen en Iris BransMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Joop en Nausicaa spreken over de situatie in Israël, met name de hulp aan de Druzen in zuid-Syrie; het wegmoffelen van de genocide op Druzen en het vingerwijzen naar Israël; de burgermeester van Utrecht, Sharon Dijksma als de activisten-beschermheilige; de cover up van de Jodenjacht in Amsterdam in de appjes van burgermeester Femke Halsema; de Franse rechter die geoordeeld heeft dat Gazanen automatisch asielrechten hebben in Frankrijk en heel veel andere zaken.

De verwachtingen waren hooggespannen, maar het bezoek van premier Netanyahu aan het Witte Huis heeft nog geen Gazadeal opgeleverd. Wél kreeg president Trump een Nobelprijs-nominatie van de Israëlische leider. Ondertussen presenteerde Israël een plan om Gazanen te dwingen naar het zuiden van Gaza te verhuizen. Luister naar buitenlandredacteur Sacha Kester, die vorige maand ook een bezoek aan de Westelijke Jordaanoever bracht. Lees de reportage van Sacha Kester op de Westoever hier. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Pieter KlokRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Aflevering twee van de zevendelige NRC-podcast Dit is ons land. Wil je meer luisteren? Zoek dan op Dit is ons land in je podcastapp en luister meteen verder. De 24-jarige Kholoud Jarada werkt als arts in de Gazastrook. Sinds 7 oktober 2023 is ze continu op zoek naar een nieuwe plek om te leven. Toch lukte het haar om haar studie geneeskunde af te maken. Maar tijd om te rouwen om vrienden, familie en collega's die ze is kwijtgeraakt is er niet. Kwetsbaarheid is een luxe die Gazanen zich niet kunnen veroorloven. Hoe houdt ze hoop?Presentatie: Ruben Pest & Derk WaltersRedactie: Felicia Alberding & Esmee DirksMuziek, montage en mixage: Bas van Win & Jeroen JaspersEindredactie: Anna KorterinkChef audioredactie: Rogier van ‘t HekPromotie: Ruben BaudoinIllustratie: Lynne BrouwerVormgeving: Yannick MortierMet dank aan: Rita Baroud, Mirjam van Zuidam & Danielle PinedoZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Op de NAVO-top wordt volhardend benadrukt dat de Russische dreiging verder reikt dan enkel Oekraïne. Net op dat moment slaat Italië alarm over Russische militaire expansie aan de zuidflank van Europa. De Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken, Antonio Tajani, waarschuwt dat Moskou van plan is zijn marinebasis in Syrië te verplaatsen naar Oost-Libië. Wat drijft Rusland, en wat staat Europa te wachten? We vragen het aan Ruslandkenner Hubert Smeets van Raam op Rusland. Israël blijft Gazanen verhongeren en doden Qatar wil binnen twee dagen nieuwe indirecte gesprekken opstarten tussen Israël en Hamas. Volgens Al Jazeera kwamen gisteren meer dan tachtig mensen om, vooral bij het ophalen van voedselhulp. Over het groeiende humanitaire lijden daar spreken we met Brigitte Herremans van het Human Rights Center (UGent). Presentatie: Sophie Derkzen

De risico's van Amerikaanse big tech (2) | good cop, bad cop | Het beeld van de oorlogSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Drie maanden lang kwam er geen hulp of voedsel binnen in Gaza. Op maandag kwamen dan toch vijf vrachtwagens binnen, terwijl hulporganisaties zeggen dat het er vijfhonderd per dag moeten zijn. De VN waarschuwt dat 14.000 baby's dreigen te sterven als ze niet snel babyvoeding krijgen. Waarom laat Israël niet meer hulp toe voor de hongerlijdende Gazanen? En wat wil Israël bereiken met het grondoffensief dat dit weekend gestart is? Journalist Dries Blontrock | Presentatie en eindredactie Alexander Lippeveld | Redactie Fien Dillen | Audioproductie en muziek Brecht Plasschaert | Chef podcast Alexander LippeveldSee omnystudio.com/listener for privacy information.

De situatie in Gaza wordt met de dag schrijnender. Er vielen al minstens 55.000 doden, en door de blokkering van humanitaire hulp lijden steeds meer mensen honger. Tot voor kort waren politici en experts weigerachtig om het woord ‘genocide' te gebruiken, maar nu lijkt die schroom weg te zijn. Wat is er veranderd? En helpt de discussie over het woord ‘genocide' de Gazanen wel verder?See omnystudio.com/listener for privacy information.

Israël kwam deze week met een nieuw militair plan waarbij de Gazastrook voor langere tijd bezet zal worden en de Gazanen naar een klein stuk land in het zuiden worden verdreven. Tegelijkertijd landt Trump dinsdag in de regio, voor zijn staatsbezoek aan onder meer Saoedi-Arabië. Hoe hoog zal de oorlog in Gaza daar op de agenda staan? En wat gebeurt er als we verder kijken? De tweestatenoplossing lijkt verder weg dan ooit. Welke scenario's blijven dan over voor de regio? Waar gaat het naartoe? Die vragen proberen we te beantwoorden met oud-NRC-correspondent in Israël Derk Walters en chef Nieuws bij Trouw, Ghassan Dahhan. Presentatie: Sophie Derkzen

(01:32) “Gaza zal volledig worden verwoest”, zei de extreemrechtse Israëlische minister Bezalel Smotrich. Niet alleen de Gazanen maar ook hun erfgoed en cultuur wordt weggevaagd.  Is die vernietiging van het erfgoed onderdeel van de genocide? We vragen het aan Lucia Admiraal, historicus en correspondent in het Midden-Oosten voor NRC, normaal gesproken in Jeruzalem maar nu even hier. (14:41) De column van Micha Wertheim   (19:57) Een historische penisdiscussie laait op. Het aantal geborduurde penissen op het Tapijt van Bayeux werd onlangs bijgesteld naar 94. Maar hangt er nou een penis tussen de benen of een zwaard? Marlisa den Hartog, mediëvist en schrijver van het boek Seks in de Renaissance, vertelt waarom deze discussie over penissen in de middeleeuwen weer een heet hangijzer is geworden.  (29:06) Bij de eerste ronde van de verkiezingen in Roemenië kwam de extreemrechtse George Simion naar voren als winnaar. Hij wil niet alleen een ‘groots' maar ook letterlijk een Groot-Roemenië. En dat bestond al, zo'n honderd jaar geleden toen ook het Roemeense fascisme opkwam. Jan Willem Bos, vertaler Roemeens en auteur van meerdere boeken over Roemenië, vertelt meer.     (40:25) Nadia Bouras bespreekt twee historische boek en een tentoonstelling: * Galmende geschiedenissen - Sinan Çankaya * Geweten - Maurits de Bruijn * Eén club, Eén stad, Ajax Amsterdam - Het Stadsarchief Amsterdam Meer info: https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2025/11-05-2025.html#  (https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2025/11-05-2025.html)

“Gaza zal volledig worden verwoest”, zei de extreemrechtse Israëlische minister Bezalel Smotrich. Niet alleen de Gazanen maar ook hun erfgoed en cultuur wordt weggevaagd. Is die vernietiging van het erfgoed onderdeel van de genocide? We vragen het aan Lucia Admiraal, historicus en correspondent in het Midden-Oosten voor NRC, normaal gesproken in Jeruzalem maar nu even hier.

Bijna 70 dagen geleden kwam de laatste noodhulp Gaza binnen. Met hongersnood, zieken en doden tot gevolg. Het betekende een kantelpunt in de Nederlandse politiek. Het Nederlandse kabinet stond onverminderd achter Israel, tot deze week. Voor Minister Caspar Veldkamp van Buitenlandse Zaken is de maat nu vol, hij stuurde een officiële brief naar Brussel: Israëls optreden in Gaza is voor Nederland niet langer te dragen. Het is voor het eerst dat de Nederlandse regering Israel's optreden in Gaza zo sterk veroordeelt. Wat voor effect heeft deze draai van de Nederlandse politiek op het Europese speelveld? Maakt het de situatie voor de Gazanen en hulpverleners aldaar beter?  Te gast is Wouter Booij, woordvoerder bij Unicef. 

In Canada wordt vandaag gestemd voor de parlementsverkiezingen. Wie denkt dat het vooral over lokale onderwerpen gaat, komt bedrogen uit: Donald Trump is ook hier hét centrale onderwerp. De peilingen wijzen op een voorsprong voor Mark Carney- lijsttrekker van de liberale partij - maar de marge is niet groot. Welke kant kiest Canada en wat is de rol van Donald Trump in deze race? We bespreken het met correspondent Tom Bijvoet. (11:25) In Gaza is er niets meer te eten Niet alleen door de onophoudelijke bombardementen vallen dagelijks doden in Gaza maar ook door de totale blokkade door Israël, die nu al twee maanden duurt. De VN waarschuwen: voedsel en water zijn op. Deze week buigt het Internationaal Gerechtshof zich over de vraag of Israël meer hulp moet toelaten. Maar ondanks eerdere afspraken weigert Israël dat nog steeds, terwijl acute hongersnood dreigt voor Gazanen. Daarover correspondent Ruth Vandewalle en Peter Malcontent, onderzoeker aan de Universiteit Utrecht gespecialiseerd in het Israëlisch-Palestijns conflict. Presentatie: Laila Frank

Drie grote landen hebben Israël opgeroepen om weer hulpgoederen Gaza in te laten. Israël blokkeert al meer dan 50 dagen de humanitaire hulp aan Gaza. En dus zitten Gazanen zonder hulpgoederen, voedsel en medicijnen. Dennis zoekt voor je uit of deze oproep daar verandering in zal brengen.

Drie maanden geleden ging het staakt-het-vuren in Gaza in, maar inmiddels is de situatie misschien nog wel slechter dan daarvoor. Terwijl er wordt gepraat over een nieuw staakt-het-vuren voert Israël wederom dodelijke luchtaanvallen uit en stelde Israël deze week dat het Israëlische leger voor onbepaalde tijd in Gaza zal blijven. Hoe heeft het staakt-het-vuren zo kunnen mislukken? Wat betekent dit voor de toekomst van de Gazanen? En hoe kan Israël deze oorlog nog altijd voortzetten, terwijl er óók vanuit het binnenland verzet is? Daarover praat Jan deze ochtend met Thomas van Gool, projectleider Israël-Palestina bij vredesorganisatie PAX en Derk Walters, Midden-Oostenredacteur bij NRC. 

Oud-studenten leveren hun diploma in bij de UvA, omdat de universiteit de banden verbreekt met een universiteit in Israël. Intussen protesteren Gazanen tegen Hamas, en Israeli's tegen Netanyahu. En Anneloes van 't Licht werd misbruik door haar vader, een man met een vooraanstaande positie in de reformatorische kring. De documentaire 'Ik was een kind' (EO) over haar leven ging deze week in première. 

Voor het eerst sinds het begin van de oorlog op 7 oktober in Gaza zijn er protesten tegen Hamas. Afgelopen dagen gingen honderden mensen de straat op. David zoekt voor je uit waarom de Gazanen protesteren en of dit effect kan hebben.

Al langer werd door Israël aan het staakt-het-vuren gemorreld dat twee maanden geleden is ingegaan. De grenzen werden gesloten, en zelfs de elektriciteit werd afgesloten. Inmiddels is van een bestand niets meer over. De laatste aanval wordt zelfs gesteund vanuit de VS. Wat betekent dit voor de toekomst van de Gazanen? We bespreken het met Peter Malcontent, onderzoeker aan de Universiteit Utrecht gespecialiseerd in het Israëlisch-Palestijns conflict. (12:51) Is de tijd van de ‘roofbaronnen' terug in de VS? Eind negentiende eeuw hadden rijke zakenlui als Andrew Carnegie en J.P. Morgan een enorme invloed op de Amerikaanse politiek. Is dat vergelijkbaar met de huidige tijd, waarin de kopstukken van Big Tech onder de regering-Trump steeds meer macht naar zich toe trekken? Met journalist en VS-kenner Casper Thomas onderzoeken we welke parallellen er zijn met de 'Gilded Age' en wat we daarvan kunnen leren. Presentatie: Tim de Wit

In reactie op Trumps plan om de Gaza-strook etnisch te zuiveren, komen de landen van de Arabische Liga vandaag in een spoedoverleg bijeen om gezamenlijk een alternatief toekomstplan voor Gaza te formuleren. Een toekomst waarin de Gazanen in het gebied kunnen blijven, is het uitgangspunt. Intussen oogt het wapenstilstand tussen Israël en Hamas uiterst fragiel, nadat Israël een nieuwe blokkade heeft ingesteld die alle humanitaire hulp tegenhoudt. Over de situatie in Gaza en de kansen van de Arabische landen om tegenwicht te bieden aan Trump spreken we met Midden-Oosten-correspondent Ruth Vandewalle en met onderzoeker aan de Universiteit Utrecht, Peter Malcontent.  (16:17) Mexico vreest Amerikaanse interventie De VS heft vanaf vandaag 25 procent extra belasting op alle importen uit Mexico. De reden is dat het land volgens Donald Trump te weinig doet tegen de smokkel van fentanyl. De Mexicaanse autoriteiten zijn op hun beurt bezig met een grote klopjacht op de drugskartels. Kan dat voor een keerpunt zorgen in de strijd tegen de drugs? We vragen het Mexico-correspondent Jan-Albert Hootsen.  Presentatie: Sophie Derkzen.

Op 13 oktober 2023, een week na het begin van de oorlog in de Gazastrook, doet de Palestijnse journalist Sami al-Ajrami de deur van zijn huis in Gaza op slot. Als journalist heeft hij al veel oorlogen in zijn thuisland meegemaakt, maar nu moet hij alles achterlaten. Een half jaar lang schrijft hij zijn herinneringen, ervaringen en observaties op, en nu is er een boek: 'De Sleutels van Het Huis'. Hoe is het leven van al-Ajrami en Gazanen veranderd? En hoe vinden literatuur en journalistiek uit Gaza na 7 oktober nog hun stem? Jan praat erover met Judith Naeff, Universitair Docent Culturen van het Midden-Oosten en mede-hoofdredacteur van tijdschrift ZemZem.

De Europese Commissie wil haar strenge groene regels versoepelen, waarmee Europese bedrijven bijvoorbeeld in de toekomst niet meer volledig aansprakelijk zijn voor milieuschendingen door hun leveranciers. Met deze radicale stap wil Brussel de economie stimuleren, maar critici vrezen dat dit de ambitieuze groene agenda ondermijnt. We vragen Mathijs Schiffers, EU-correspondent voor het Financieel Dagblad, en Maria van der Heide van ShareAction, een belangenorganisatie voor duurzaamheid in Europa, naar de gevolgen van deze koerswijzing. Gazanen vinden alleen ruïnes terug Hamas dreigt te stoppen met praten als Israël niet eerst de beloofde 600 Palestijnen vrijlaat. Israel staakte de vrijlating omdat Hamas van iedere uitruil een enorme openbare show maakt. De impasse brengt opnieuw de broze wapenstilstand in gevaar, die nu al ruim een maand stand houdt. In die periode keerden tienduizenden Palestijnse families, meestal te voet terug naar het noorden van Gaza. Vaak om erachter te komen dat er van hun huizen en straten niets meer is overgebleven. Collega Edwin Koopman sprak met drie Palestijnen en vroeg hen wat ze aantroffen. Presentatie: Eva Koreman

Elke dag trekken duizenden Gazanen terug naar huis. Maar zowat het hele noorden ligt in puin alsof er een zware aardbeving heeft plaatsgevonden. Geen plaats om te wonen, zei de Amerikaanse president Donald Trump die er nabij de Middellandse Zee luxe resorts wil bouwen. Het is een idee waar niemand in het Midden-Oosten, buiten Israël, achter staat. Meende Trump het echt? Of zit er een andere agenda achter? En wat moet er dan wel met Gaza gebeuren? See omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze aflevering hoor je de reacties op de plannen van de Amerikaanse president Donald Trump om de controle in de Gazastrook over te nemen en Gazanen naar buurlanden te sturen. Ook hebben we het over het ondernemersvertrouwen, dat in het eerste kwartaal van dit jaar is uitgekomen op - 5,4. En we praten over het feit dat steeds meer bedrijven interesse hebben in een beursgang. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De reacties op de plannen van president Trump - om de controle in de Gazastrook over te nemen en de Gazanen naar buurlanden te sturen - blijven binnenstromen. Volgens de Israëlische premier Netanyahu is er niets mis met het idee Trump om de Palestijnen uit Gaza te verplaatsen, zo zei hij in een interview met Fox News. 'Iedereen is keihard tegen', zegt Midden-Oosten-correspondent Tara Kenkhuis. Als de overheid bedrijven in de plasticverwerking niet tegemoet komt, dan is het voortbestaan van de sector onzeker, schrijft Federatie NRK, de belangenorganisatie van zo'n 400 plastic- en rubberfabrikanten in een brief aan staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat, Chris Jansen. Verduurzamingswetgeving zorgt er namelijk voor dat de concurrentiepositie onhoudbaar wordt, zegt NRK-directeur Harold de Graaf. Over deze podcast In Ochtendnieuws hoor je in 20 minuten het belangrijkste nieuws van de dag. Abonneer je op de podcast via bnr.nl/ochtendnieuws, de BNR-app, Spotify en Apple Podcasts. Of luister elke dag live via bnr.nl/live. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Amerikaanse president Trump zegt dat hij van plan is controle te nemen over Gaza en alle Palestijnen daar permanent te verdrijven. Wat betekent dit voor de Gazanen? En hoe reageert Israël? Frederique zoekt het voor je uit.

Een eindeloze stoet van honderdduizenden Gazanen is deze dagen op weg naar huis, nu Israël de blokkade naar het Noorden heeft opgeheven. Met karren, vrachtwagens of zwaarbepakte auto's, maar de meesten lopend, rennend, soms zingend. Want de vreugde is groot. Eindelijk kunnen ze terug naar hun huis, of wat daar van over is. Maar hoe kun je blij zijn in de wetenschap dat je vooral puin zal aantreffen? Unicef-hulpverlener Roos Bollen stuurde deze podcast vanuit Gaza de afgelopen tijd audioberichten op en schetst daarin de verwoesting die zij daar om zich heen ziet. Er staat volgens haar in heel Gaza bijna niets meer overeind, naar schatting is 90 tot 95% van de gebouwen verwoest. Dat mensen nu in het puin gaan graven naar bezittingen, of te midden van de puinhopen kamp opslaan is levensgevaarlijk.  Landendirecteur van CARE Jolien Veldwijk is het daar mee eens. Zij vertelt wat zij hoort van de 60 lokale hulpverleners die zij in Gaza aanstuurt. Een groot deel van hen kan zelf ook weer voor het eerst naar huis. Deze terugkeer van honderdduizenden mensen naar een totaal verwoest gebied dat 15 maanden zo goed als afgesloten is geweest, brengt grote humanitaire risico's met zich mee, zegt ze. Toch snapt iedereen die daar is dat er geen andere optie is en ook dat ondanks alle zorgen de opluchting groot is.  Reageren? Mail dedag@nos.nl Presentatie en montage: Elisabeth Steinz Redactie: Judith van de Hulsbeek en IJsbrand Terpstra 

Trump zit nog maar zeven dagen in het Witte Huis, maar houdt inmiddels al de hele internationale gemeenschap bezig met uiterst provocerende telefoontjes en uitspraken. Van het 'tijdelijk verplaatsen' van Gazanen tot een harde confrontatie met Denemarken over Groenland. Hoe moet je hier als leider op reageren? En is het überhaupt mogelijk om Trump van gedachten te laten veranderen? Daarover diplomatiedeskundige Robert van de Roer.   (11:29) Rebellen claimen inname grootste stad Oost-Congo  In het noordoosten van Congo vallen belangrijke steden in handen van de M23-rebellen, die aan een ongekende opmars bezig zijn. Nu zou ook Goma ingenomen zijn door de rebellengroep, die volgens de VN wordt gesteund door buurland Rwanda. Op internationaal niveau wordt gevreesd voor een humanitaire catastrofe en het uitbreken van een regionaal conflict. Daarover journalist Elien Spillebeen van MO Magazine en Nynke Douma die voor VNG International in Congo werkt.   Presentatie: Sophie Derkzen.

Donald Trump is sinds één week de president van de Verenigde Staten en dat was te merken op het diplomatieke wereldtoneel. Colombia laat deportatievluchten uit de Verenigde Staten weer nadat Trump dreigde met sancties als ze dat niet zouden doen. Trump zet Arabische landen onder druk om Gazanen op te vangen zodat de Gazastrook in zijn woorden 'opgeruimd kan worden'. En er is een diplomatiek conflict met Denemarken over de status van Groenland. Het telefoongesprek met de Deense premier Mette Frederiksen over dit onderwerp liep afgelopen weekend flink uit de hand. Wat moet je doen als je als regeringsleider een boze Donald Trump aan de lijn krijgt die je onder druk zet?  Daar gaat Tijs van den Brink over in gesprek met: * Ben Bot, voormalig minister van Buitenlandse Zaken * Ron Keller, voormalig topdiplomaat 

Na meer dan vijftien maanden oorlog tussen Hamas en Israël was er woensdagavond plotseling een akkoord over een wapenstilstand. Redacteur Derk Walters legt uit hoe dit tot stand is gekomen, wat het bestand inhoudt en vooral wat het betekent voor de Israëliërs en de Gazanen. Gast: Derk WaltersPresentatie: Gabriella AdèrRedactie: Anna Korterink, Ilse Eshuis en Iris Verhulsdonk Montage: Michiel van PoelgeestCoördinator: Henk Ruigrok van der WervenEindredactie: Nina van Hattum Heb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nl.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Terwijl alle ogen op Libanon zijn gericht, gaat het geweld onverminderd door in Gaza. Gisteren werd een school aangevallen waar veel families schuilden, en sinds het weekend voert Israël een offensief uit in het omsingelde vluchtelingenkamp Jabalia. Daar werden deze week twee journalisten gedood terwijl ze verslag deden. Ondanks de enorme risico's blijven Palestijnse journalisten vertellen wat zich voor hun ogen afspeelt, in de hoop dat de wereld ze niet vergeet. Correspondent Ruth Vandewalle sprak met enkele van hen en vertelt ons over de situatie in Gaza, een jaar na het begin van de oorlog. (15:13) Costa Rica: misdaad in het paradijs Costa Rica was altijd een baken van rust in Midden Amerika. Terwijl buurlanden kampten met bendegeweld en drugskartels bleef Costa Rica een paradijs van stabiliteit en voor ecotoerisme. Maar voor hoe lang nog? De criminaliteit neemt er de afgelopen jaren toe en daarmee ook de repressie door de autoriteiten. Antropoloog Julienne Weegels van de Universiteit van Amsterdam doet onderzoek naar criminaliteit en keerde vorige week terug uit het land. Presentatie: Nadia Moussaid

Sinds het uitbreken van de oorlog tussen Hamas en Israël een jaar geleden vielen er aan Palestijnse kant meer dan 40.000 doden. Vrijwel alle inwoners van de Gazastrook zijn op de vlucht geslagen. Wat houdt hen ondanks alles op de been? Oud-Israël-correspondent Monique van Hoogstraten interviewde zeven Gazanen over de voorwerpen waaraan ze houvast ontlenen. Luister ook naar onze aflevering van eerder deze week: ‘Eén jaar na 7 oktober: hoe is Israël veranderd?' Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie: Pieter KlokRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem, Jasper Veenstra en Merle van der HorstMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Gazanen die proberen te ontsnappen aan de oorlog in de Gazastrook, richten hun laatste hoop op een mysterieuze lijst. Al jaren vormt deze lijst de sleutel tot vrijheid, de enige manier om de grens over te steken naar Egypte. Maar wat houdt deze lijst eigenlijk in? En hoe bemachtig je een plekje?Presentatie & productie: Gabriella AdèrMontage: Gal Tsadok-HaiEindredactie: Nina van HattumHeb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Als je dreigt, moet je bereid zijn je dreigement uit te voeren. Anders sta je voor gek. Een rode lijn trekken en dan niets doen, over Syrische chemische wapens, of over Rafah, of over de verpulvering van Oekraïne – het maakt politici tot praatjesmakers. De uitdrukking ‘rode lijn' moet weg uit het politieke vocabulaire. Bush. Obama, Biden, maar ook de Britten en wij zelf zijn besmet met het rode-lijn-virus. Waar we ook gek op zijn is deadlines. Er moet en zal op 26 juni een nieuw kabinet zijn. Want anders kunnen die arme politici niet op reces, ach gossie, en dan moet het demissionaire kabinet misschien nog één keer een begroting maken. Wij Burgers van Buiten het Binnenhof – zeg maar BBB – worden echt niet boos als het een dagje of weekje langer duurt, hoor. Of als er weer eentje woedend wegloopt van de formatietafel, want die schuift later gewoon weer aan.  Van die rode lijnen moeten we af. George W. Bush noemde in 2003 de ontwikkeling van kernwapens door Noord-Korea of Iran een rode lijn. Beide landen gingen ongehinderd door met het ontwikkelen van hun nucleaire programma's, en Noord-Korea testte zelfs een atoombom. Na het vertrek van Bush volgden nog vijf tests. Obama dreigde in 2012 Syrië binnen te vallen als Assad in de burgeroorlog chemische wapens zou gebruiken, want dat was een rode lijn. Maar hij deed niets toen dat toch gebeurde. En nu noemt Joe Biden een inval in de Gazaanse stad Rafah een rode lijn. Die inval is aan de gang, maar het afdwingen van een wapenstilstand, waarnaar de Gazanen en de Israëlische bevolking snakken, blijft uit.  Intussen zijn de schermutselingen tussen Israël en Hezbollah uitgegroeid tot een echte oorlog, en beschieten de Houthi's vanuit Jemen het zuiden van Israël. Het is te hopen dat Biden ophoudt met geneuzel over een kennelijk ongedefinieerde rode lijn en vol inzet op zijn bestandsvoorstel. Want dat lijkt echt indruk te maken op de moegestreden vijanden. Hier zou een deadline weldegelijk welkom zijn. Het is de hoogste tijd voor twee volkeren voor rust, verwerking van rouw en wederopbouw – from the river tot he sea.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als je dreigt, moet je bereid zijn je dreigement uit te voeren. Anders sta je voor gek. Een rode lijn trekken en dan niets doen, over Syrische chemische wapens, of over Rafah, of over de verpulvering van Oekraïne – het maakt politici tot praatjesmakers. De uitdrukking ‘rode lijn' moet weg uit het politieke vocabulaire. Bush. Obama, Biden, maar ook de Britten en wij zelf zijn besmet met het rode-lijn-virus. Waar we ook gek op zijn is deadlines. Er moet en zal op 26 juni een nieuw kabinet zijn. Want anders kunnen die arme politici niet op reces, ach gossie, en dan moet het demissionaire kabinet misschien nog één keer een begroting maken. Wij Burgers van Buiten het Binnenhof – zeg maar BBB – worden echt niet boos als het een dagje of weekje langer duurt, hoor. Of als er weer eentje woedend wegloopt van de formatietafel, want die schuift later gewoon weer aan.  Van die rode lijnen moeten we af. George W. Bush noemde in 2003 de ontwikkeling van kernwapens door Noord-Korea of Iran een rode lijn. Beide landen gingen ongehinderd door met het ontwikkelen van hun nucleaire programma's, en Noord-Korea testte zelfs een atoombom. Na het vertrek van Bush volgden nog vijf tests. Obama dreigde in 2012 Syrië binnen te vallen als Assad in de burgeroorlog chemische wapens zou gebruiken, want dat was een rode lijn. Maar hij deed niets toen dat toch gebeurde. En nu noemt Joe Biden een inval in de Gazaanse stad Rafah een rode lijn. Die inval is aan de gang, maar het afdwingen van een wapenstilstand, waarnaar de Gazanen en de Israëlische bevolking snakken, blijft uit.  Intussen zijn de schermutselingen tussen Israël en Hezbollah uitgegroeid tot een echte oorlog, en beschieten de Houthi's vanuit Jemen het zuiden van Israël. Het is te hopen dat Biden ophoudt met geneuzel over een kennelijk ongedefinieerde rode lijn en vol inzet op zijn bestandsvoorstel. Want dat lijkt echt indruk te maken op de moegestreden vijanden. Hier zou een deadline weldegelijk welkom zijn. Het is de hoogste tijd voor twee volkeren voor rust, verwerking van rouw en wederopbouw – from the river tot he sea.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

En Kasja Ollongren in Europa Draait Door. (00:56) EUropa Express #14: Scheuring binnen rechts-radicale Europese fractie In peilingen staan ze op forse winst. Maar zo vlak voor de Europese verkiezingen is er nu flinke ruzie binnen de rechts-radicale Europese fractie de ID-groep. De Duitse AFD is niet langer welkom en is eruit gezet. Waarom gaan de rechts-radicalen zo rollebollend over de straat? En dat uitgerekend vlak voor de verkiezingen? Vanuit Brussel correspondent Clara van de Wiel. (08:20) De eerste in het Nederlands vertaalde roman uit Gaza Met Een tuin voor verloren benen van Mahmoud Jouda is voor het eerst een roman uit Gaza te lezen in de Nederlandse taal. Jouda beschrijft de pijn en wanhoop van Gazanen die ledematen verloren of hun naasten zagen sterven tijdens de demonstraties van 2018 die de naam ‘Mars van de terugkeer' kregen. Vertaler Djûke Poppinga is te gast over wat dit boek zo bijzonder maakt.  (22:10) Buitenland Uitgelicht: Kajsa Ollongren te gast in Europa Draait Door Minister van Defensie Kajsa Ollongren spreekt over Oekraïne, Poetin, én het nieuwe kabinet. Presentatie: Chris Kijne

Nu tegen Bibi Netanyahu een internationaal opsporingsbevel van het Internationale Strafhof in de maak is, en zo ongeveer elke Israëlische bondgenoot en een aantal prominente politici en groepen in eigen land niet kunnen wachten totdat hij het veld ruimt, is de vraag hoe lang hij nog als premier overeind blijft. En waarop is zijn onwrikbare koppigheid gebaseerd? Duidelijk is dat hij niet wil onderhandelen maar winnen, terwijl – behalve hij zelf en twee extreemrechtse coalitiegenoten – niemand in een zege gelooft. En dat voor hem een eindoplossing met een onafhankelijk Palestina onbespreekbaar blijft. Hij vecht tegen windmolens. Heeft hij in alles ongelijk? Nee, want dat er in Rafah nog een hoop Hamasstrijders zitten is ongetwijfeld waar, evenals het bestaan van een nog altijd enorm tunnelcomplex onder de stad, dat voor een deel onder de zuidgrens doorloopt naar Egypte. Langs die route komt aanvoer voor Hamas binnen en vluchten ook een hoop mensen naar Egypte. Waarbij de meest navrante vraag is waarom toegang tot de tunnels voor gewone burgers verboden is. De meeste Gazanen die momenteel de stad ontvluchten, zouden gemakkelijk in die tunnels kunnen schuilen. Dat is bijna net zo bizar als het feit dat Hamas wel tunnels heeft gebouwd, maar geen schuilkelders. Het is niet voor niets dat er ook tegen de leiders van Hamas een internationaal arrestatiebevel komt, dat over meer gaat dan de pogrom van 7 oktober. Los van de vragen over schendingen van het oorlogsrecht, is er de enorme druk op Netanyahu in eigen land. Er zijn voortdurend grote demonstraties van Israëliërs die terecht eisen dat alle aandacht uitgaat naar de gijzelaars. Hij heeft zijn eigen onderhandelaarsteam, Mossad-chef David Barnea, Shin-Bet-directeur Ronen Bar en IDF-generaal Nizan Alon, na maanden van overleg met Amerika, Qatar, Jordanië en Egypte, een trap na gegeven met de opmerking ‘jullie snappen niets van onderhandelen'. Benny Gantz, oud-bevelhebber van de krijgsmacht en lid van het oorlogskabinet, heeft een ultimatum aan Netanyahu gesteld: kom voor 8 juni met een plan voor na de oorlog, anders ben ik weg. Hij wil een belofte dat Israël voor Gaza een internationale vredesmacht aanvaardt, en de nog steeds uitgestoken hand van Saoedi-Arabië schudden, als onderdeel van een toekomstig streven naar een tweestaten-oplossing en stabiliteit in de regio. Voor Netanyahu totaal onbespreekbaar.  Het is dezer dagen hip om de Gaza-oorlog aan 76 jaar Israëlische geschiedenis toe te schrijven. Dat is de wereld op z'n kop. Deze oorlog is het gevolg van een barbaarse misdaad op 7 oktober. Netanyahu heeft geblunderd en is in de val gelokt, maar hoe meedogenloos hij ook terugslaat en hoe dringend hij ook weg moet – deze oorlog is niet zijn schuld.    See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nu tegen Bibi Netanyahu een internationaal opsporingsbevel van het Internationale Strafhof in de maak is, en zo ongeveer elke Israëlische bondgenoot en een aantal prominente politici en groepen in eigen land niet kunnen wachten totdat hij het veld ruimt, is de vraag hoe lang hij nog als premier overeind blijft. En waarop is zijn onwrikbare koppigheid gebaseerd? Duidelijk is dat hij niet wil onderhandelen maar winnen, terwijl – behalve hij zelf en twee extreemrechtse coalitiegenoten – niemand in een zege gelooft. En dat voor hem een eindoplossing met een onafhankelijk Palestina onbespreekbaar blijft. Hij vecht tegen windmolens. Heeft hij in alles ongelijk? Nee, want dat er in Rafah nog een hoop Hamasstrijders zitten is ongetwijfeld waar, evenals het bestaan van een nog altijd enorm tunnelcomplex onder de stad, dat voor een deel onder de zuidgrens doorloopt naar Egypte. Langs die route komt aanvoer voor Hamas binnen en vluchten ook een hoop mensen naar Egypte. Waarbij de meest navrante vraag is waarom toegang tot de tunnels voor gewone burgers verboden is. De meeste Gazanen die momenteel de stad ontvluchten, zouden gemakkelijk in die tunnels kunnen schuilen. Dat is bijna net zo bizar als het feit dat Hamas wel tunnels heeft gebouwd, maar geen schuilkelders. Het is niet voor niets dat er ook tegen de leiders van Hamas een internationaal arrestatiebevel komt, dat over meer gaat dan de pogrom van 7 oktober. Los van de vragen over schendingen van het oorlogsrecht, is er de enorme druk op Netanyahu in eigen land. Er zijn voortdurend grote demonstraties van Israëliërs die terecht eisen dat alle aandacht uitgaat naar de gijzelaars. Hij heeft zijn eigen onderhandelaarsteam, Mossad-chef David Barnea, Shin-Bet-directeur Ronen Bar en IDF-generaal Nizan Alon, na maanden van overleg met Amerika, Qatar, Jordanië en Egypte, een trap na gegeven met de opmerking ‘jullie snappen niets van onderhandelen'. Benny Gantz, oud-bevelhebber van de krijgsmacht en lid van het oorlogskabinet, heeft een ultimatum aan Netanyahu gesteld: kom voor 8 juni met een plan voor na de oorlog, anders ben ik weg. Hij wil een belofte dat Israël voor Gaza een internationale vredesmacht aanvaardt, en de nog steeds uitgestoken hand van Saoedi-Arabië schudden, als onderdeel van een toekomstig streven naar een tweestaten-oplossing en stabiliteit in de regio. Voor Netanyahu totaal onbespreekbaar.  Het is dezer dagen hip om de Gaza-oorlog aan 76 jaar Israëlische geschiedenis toe te schrijven. Dat is de wereld op z'n kop. Deze oorlog is het gevolg van een barbaarse misdaad op 7 oktober. Netanyahu heeft geblunderd en is in de val gelokt, maar hoe meedogenloos hij ook terugslaat en hoe dringend hij ook weg moet – deze oorlog is niet zijn schuld.    See omnystudio.com/listener for privacy information.

De hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof wil dat de Israëlische premier Netanyahu en Hamasleider Sinwar worden berecht voor misdaden tegen de menselijkheid. Hoe waarschijnlijk is het dat zij voor de rechter in Den Haag komen? En hoe staat het met de noodhulp in Gaza? Dat bespreken we met buitenlandverslaggever Sacha Kester en correspondent Jenne Jan Holtland, die mee vloog met een evacuatievlucht van gewonde Gazanen.Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie: Pieter KlokRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem, Jasper Veenstra, Nathalie Denie en Pim HubertsMontage: Rinkie Bartels, Simone EleveldSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Het is een half jaar geleden dat het conflict tussen Israël en Palestina weer oplaaide. Inmiddels staat er in de Gazastrook nauwelijks nog iets overeind en lijkt de hoop voor Gaza verloren. Maar dat was niet altijd het geval. Begin jaren 90 was een onafhankelijk Gaza dichterbij dan ooit. Columniste Caroline de Gruyter woonde destijds in Gaza en zag hoe die hoop er was, maar ook langzaam weer verdween.Luister ook:Gebruikt Israël honger als oorlogswapen?Is er in Israël ruimte voor het leed van de Gazanen?Gast: Caroline de GruyterPresentatie: Floor Boon Redactie: Lotteke Boogert, Nash Keller Montage: Yeppe van KesterenHeeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In Gaza is de hongersnood zo acuut dat je de gevolgen ervan nog niet terugziet in de sterftecijfers. Maar dat duurt niet lang meer. Alleen met een onmiddellijk staakt-het-vuren en een gigantische humanitaire operatie wordt de catastrofe voor 700.000 Gazanen in kritieke toestand niet nog groter. Lees hier het artikel: https://decorrespondent.nl/15241/honger-sloopt-een-mensenlichaam-voedsel-is-daarom-niet-genoeg-om-honderdduizenden-gazanen-van-de-dood-te-redden Wil je vrijblijvend kennismaken met ons journalistieke platform? Schrijf je in voor de proefmail en ontvang gratis een selectie van onze beste verhalen in je inbox: decorrespondent.nl/proefmail ****** Voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring kun je terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ****** Productie: Tom Ruijg Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl

In Gaza is de hongersnood zo acuut dat je de gevolgen ervan nog niet terugziet in de sterftecijfers. Maar dat duurt niet lang meer. Alleen met een onmiddellijk staakt-het-vuren en een gigantische humanitaire operatie wordt de catastrofe voor 700.000 Gazanen in kritieke toestand niet nog groter. Lees hier het artikel: https://decorrespondent.nl/15241/honger-sloopt-een-mensenlichaam-voedsel-is-daarom-niet-genoeg-om-honderdduizenden-gazanen-van-de-dood-te-redden Wil je vrijblijvend kennismaken met ons journalistieke platform? Schrijf je in voor de proefmail en ontvang gratis een selectie van onze beste verhalen in je inbox: decorrespondent.nl/proefmail ****** Voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring kun je terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ****** Productie: Tom Ruijg Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl

Ondanks de symbolische deadline van het begin van de ramadan, bereikten Israël en Hamas nog altijd geen akkoord over een staakt-het-vuren. Dat is slecht nieuws voor de mensen in Gaza, vertelt correspondent Lucia Admiraal. Israël laat al nauwelijks hulpgoederen toe, terwijl steeds meer Gazanen lijden door een acute hongersnood.Presentatie: Floor BoonGast: Lucia AdmiraalRedactie: Iris Verhulsdonk en Nash KellerMontage: Yeppe van KesterenCoördinatie: Henk Ruigrok van der WervenHeeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nl.Verder lezen en luisteren?In Gaza ligt hongersnood op de loerIsraëlische beschieting van Palestijnen bij voedselkonvooi in Gaza leidt tot bloedbadIn Rafah wachten 1,4 miljoen ontheemden op het grondoffensiefGebruikt Israël honger als oorlogswapen?Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In het zuiden van de Gazastrook, in de stad Rafah, wachten 1,4 miljoen ontheemden op het slotoffensief dat Israël heeft aangekondigd. Gazanen kunnen nergens heen en leiders van over de hele wereld waarschuwen premier Netanyahu voor de gevolgen van zo'n aanval, vertelt redacteur Derk Walters. Is een humanitaire ramp nog te voorkomen?Lees ook: Welke invloed hebben andere landen op Israël? ‘Er is grote onwil om het land te dwingen zich aan internationaal recht te houden'Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlGast: Derk WaltersPresentatie: Egbert KalseRedactie: Ruben PestMontage: JP GeersingZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

En de Zuid-Italianen zijn boos, omdat het songfestival San Remo niet is gewonnen door het door hen geliefde liedje. (00:46) Humanitair drama aan Egyptische grens Egypte houdt de adem in op de vooravond van het verwachte grootschalig Israëlisch grondoffensief in Rafah. Onder de Egyptenaren groeit de vrees dat Gazanen noodgedwongen de Egyptische grens zullen oversteken als het tot een aanval komt. Intussen blijven de Egyptische president Sisi en zijn collega's herhalen dat ze geen vluchtelingen willen opvangen. Te gast is correspondent Ruth Vandewalle vanuit Caïro. (11:17) Frontex tipt stelselmatig de Libische kustwacht  Ruim tweeduizend gelekte e-mails schijnen een licht op de samenwerking van Frontex met Libie: het Europese grensagentschap geeft op grote schaal coördinaten door van migrantenboten op de Middellandse Zee aan de Libische kustwacht en verwante milities. Bij hun reddingsacties gebruiken deze groepen veel geweld, migranten worden geslagen met stokken en zelfs beschoten. Zelfs binnen Frontex leidt dit tot stevige kritiek, zo blijkt uit de e-mails die door Lighthouse Reports naar buiten werden gebracht. Te gast zijn journalist Klaas van Dijken van Lighthouse Reports en GroenLinks Europarlementariër Tineke Strik. (21:23) Buitenland Uitgelicht: Italië Zuid-Italianen zijn boos, omdat het songfestival San Remo niet is gewonnen door het door hen geliefde liedje. De Napolitaanse artiest waar het om gaat, probeert zijn fans te sussen en komt op voor de winnares van het festival. Een ruzie tussen Noord en Zuid. Redacteur Sonja Pleumeekers legt uit hoe het zit. Presentatie: Sophie Derkzen

De eerste maand van 2024 is voorbij en daarom hebben we in de eerste Bonte Was van het nieuwe jaar weer genoeg te bespreken! Hoe realistisch is het om een awardcategorie genderneutraal te maken? We delen voors en tegens van deze maatregel van de RadioRing-organisatie. Over voor en tegen gesproken: de documentaire Megan Thee Stallion vs Tory Lanez: Five Shots laat heel goed zien hoe je als mediamaker de macht hebt om iemands mening, of groter nog: de publieke opinie, te sturen. Helaas begrijpen media nog steeds niet zo goed hoe ze nou correct moeten berichten over femicide en ‘tr**stmeisjes'. Daarom pakte Zoë haar paarse pen om de krantenkoppen hierover aan te passen in onze nieuwe rubriek ‘Bonte Was Doet Eindredactie'. Heb jij ook een tip voor een kop die wel wat eindredactie kan gebruiken? Volg ons dan op Instagram via @bontewaspodcast en geef hem daar aan ons door. Wil je graag onze Bonte Wasjes steunen en ‘Vriend van de Show' worden? Dat kan! Overweeg om eenmalig, maandelijks of jaarlijks te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast. Interessante links:*Waarom de eXit op Twitter van KRO-NCRV niet laf is van: https://www.villamedia.nl/artikel/column-de-exit-van-kro-ncrv-is-allesbehalve-laf *Dit is de trailer van Megan Thee Stallion vs Tory Lanez: Five Shots: https://www.youtube.com/watch?v=zgU7Ehe6NeI *Dit is het stuk van Atria over femicide: https://atria.nl/nieuws-publicaties/geweld-tegen-vrouwen/wat-is-femicide/ VOICEOVER VROUW: Audiohuis ONE'SY: Dit is Bonte Was Podcast Zoe: Uw favoriete wasprogramma over mediamissers én opstekers ONE'SY: Ik ben ONE'SY Muller ZOË: En ik ben Zoë Papaikonomou. En dan is het ineens 2024 en start alweer ons vijfde seizoen! ONE'SY: Jaa, we draaien echt al een tijdje mee he? ZOË: Nou!ONE'SY: Om ons jubileum te vieren, gaan we later dit jaar nog een terugblikaflevering maken. Dus mocht je een favoriet moment of favoriete gast nog een keer willen terug horen, laat het ons dan effetjes weten via Instagram! ZOË: Ja, zeker doen, want we hebben zoveel mooie afleveringen gemaakt. Deze aflevering zijn we als vanouds met zijn tweetjes. we hebben natuurlijk weer van alles te bespreken. We hebben ook een nieuwe rubriek ‘bonte was doet eindredactie'. Hadden we al aangekondigd in het in het vorige jaar. Maar we beginnen met transfernieuws! Vertel ONE'SY… ONE'SY: Ja, ja, ja, ik heb vorig jaar december afscheid moeten nemen van de middagshow die ik presenteerde bij Sublime, maar ik heb goed nieuws, want ik ga bij NPO Blend aan de slag. Ja, ik word daar één van de twee hosts van de nieuwe middagshow op de zender en NPO Blend is, een nieuwe zender die sinds even kijken, begin november is aangegaan het is eigenlijk een zender voor alle mensen die wel van FunX hielden, het oude FunX, maar daar nu eigenlijk te oud voor zijn. Dus de doelgroep is 35, 55. Nou, daar vallen wij perfect in. ZOË: Voor mij, voor mij!ONE'SY: lacht. En dan die natuurlijk houden van r&b, nu soul en hip op en een beetje aanverwante stijlen dus ja, dan ga ik lekker de middag zo doen met sidekick en ik heb er heel veel zin in. ZOË: Nou, wat te gek! En gaan we je elke dag horen? Wat ga je, ga je nog, ontvang je gasten?Kan je nog iets meer vertellen? ONE'SY: Ik ga de woensdag, donderdag en vrijdag doen van 17 tot 19, en ik heb dan op de woensdag en donderdag als sidekick, Howard Komproe.ZOË: Hè gezellig.ONE'SY: Ja, altijd gezellig en we gaan het vast heel veel over eten hebben. En op de vrijdag Nora Akachar, heel leuke dame dus…En de maandag en dinsdag doet mijn collega Aashna Sewpersad. Samen met Murth Mossel als sidekicj dus een heel erg leuk team. ZOË:Hier en hier houden we ook van, hè, de vrouwen, de eerste host en de mannen de sidekicks. ONE'SY: precies, zo doen wij dat.ZOË: Zo doen we dat. Ja, lekker zeg, nou gefeliciteerd en nou, dat is om iets om naar uit te kijken. ONE'SY: NPO Blend dus. ZOË: Oké, we gaan het nieuws maar weer eens induiken, wil jij beginnen? ONE'SY: Ja, ja, ik blijf even bij de radio. We nemen deze aflevering op op vrijdag 26 januari en gisteren was de uitreiking van de radioring. Dat is een publieksprijs voor radio in Nederland. Er worden o.a awards uitgereikt voor beste programma, beste podcast, beste zender én voor beste presentator. Nu had de organisatie vorig jaar bedacht: we gaan die laatste categorie genderneutraal maken en daar spraken radiomensen zich toen al over uit, en dit jaar gebeurde dat ook, want je raadt het al, d'r was van alle vijf de genomineerden… ZOË: Nou, dat waren vast allemaal vrouwen en non-binaire personen. ONE'SY: Er zijn alleen maar mannen genomineerd en voor de duidelijkheid, dat betekent dus dat zij de meeste stemmen van het publiek hebben gehad, hè. Het is een publieksprijs, dus als er iemand de schuld moet hebben, dan dan zijn het de stemmers.ZOË: Ja, maar zo werkt het toch niet helemaal, want stemmers worden ook gevoed door normen die we al heel lang hebben. En wat zogenaamd goed is, hè. We zijn natuurlijk heel erg gewend aan mannenstemmen op de radio.ONE'SY: Ja, een heleboel vrouwen zeggen dat ook, hè, van ik luister liever naar een man. Nou ja, en en dat is voor de zichtbaarheid van vrouwen op de radio natuurlijk helemaal geen goede zaak dat er vijf mannen genomineerd waren als beste presentator. Vorig jaar waren er volgens mij wel twee genomineerd, niet gewonnen. En het heeft het nieuws gehaald, omdat onder andere Marieke Elsinga die de ochtendshow doet bij Q Music er iets over zei in haar insta stories en Astrid de Jong, die presenteert op radio één uit mijn hoofd of radio vijf, een programma al heel lang en die heeft een een radioprijs voor vrouwen in het leven geroepen. Nou ja, en wat wordt er dus in de media van gemaakt? Marieke vindt het niet goed, terwijl er heel veel vrouwen zijn die het jammer vinden dat die categorie niet meer bestaat. Dus los van dat het feitelijk niet klopt, vind ik het ook best wel gevaarlijk, want heel veel mensen projecteren dus al hun stront, om het maar even zo te zeggen, op haar. ZOË: Dat is niet… ONE'SY: En ja, dat dat dat vond ik, vond ik heel vervelend. ZOË: Want er is ook een tegenprijs in het leven geroepen.ONE'SY: Ja, dus door Astrid, onder andere door Astrid de Jong, en daar kwam natuurlijk ook veel kritiek op, want er zijn ook regionale radiovrouwen en er zijn nieuwslezers en nou ja goed, de groep is dus heel groot blijkt, maar we zijn blijkbaar wat minder zichtbaar. ZOË: En kijk het hele idee natuurlijk om die prijs, hè, om die categorie presentator genderneutraal, gendervrij te maken is natuurlijk omdat bijvoorbeeld non-binaire mensen zich niet goed gezien vinden in die binaire categorieen man-vrouw. Dat is natuurlijk ook wel begrijpelijk. ONE'SY Ja, ja, ja, zeker, maar we leven nog niet in een perfecte wereld. Dus hè, als als de wereld perfect was, dan zou het allemaal niet uit moeten maken. Maar als ik zo on the top of my head denk aan non-binaire  presentatoren op de radio, dan denk ik aan Lara Billie Rense. En dat was het. ja en daarbij denkt Dus zoveel zijn het er ook nog niet. En de… in een perfecte wereld zou je zeggen: ja, tuurlijk moet het niet uitmaakt, maar het maakt wel uit. ZOË: Het maakt uit, nee, dat is ook, kijk ik, ik gooi hem er even in, omdat ik wel heel goed die roep snap dat dat de categorieën heel binair zijn en dat niet iedereen zich daar prettig in voelt. Maar we leven inderdaad in een, in een samenleving waarin vrouwen zwaar ondergewaardeerd worden en sowieso heel erg in die in die tegen die norm moeten vechten van mannenstemmen, van dit is de manier waarop we radio maken. Dus er zou ook een andere oplossing voor kunnen zijn bedacht of worden bedacht. Ik weet ook niet per se meteen... Je kan ook een m/x-categorie, vouw/x-categorie maken bijvoorbeeld. ONE'SY: Luister je mee AVROTROS? Lacht.ZOË: Ja, precies, nou, ja, dit is natuurlijk wel, dit is wat je gaat krijgen en misschien om even nog even iets historisch aan te halen, je kent me. Nee, maar OneWorld heeft daar bijvoorbeeld ook keer een mooi artikel over geschreven. Maar dat gaat over de wet van Sullerot, dat is een wetenschapper die op een geven moment heeft laten zien dat eigenlijk bijvoorbeeld alle beroepen waar steeds meer vrouwen in gingen werken, denk aan de zorg bijvoorbeeld of denk aan het onderwijs daarmee ging heel snel en de status omlaag van het beroep en de verdiensten. En dat laat dus heel duidelijk zien dat we dat we alles wat door vrouwen gemaakt wordt, nog nog onderwaarderen en dus nu wil je… eigenlijk ben je de ene uitsluiting, de andere uitsluiting mee aan het… Door de ene uitsluiting tegen te gaan, ben je de andere uitsluiting aan het versterken. En ja, ik kan natuurlijk niet voor alle non-binaire personen spreken, maar ik denk ook niet dat zij dat voor ogen hebben. Dus er zijn, denk ik, echt tussenwegen om ervoor te zorgen dat iedereen daarin gezien wordt. ONE'SY: : Nou ja, op naar volgend jaar he? ZOË: nou, ik ben wel benieuwd, ONE'SY: Ja, waar heb jij je aan geërgerd deze de eerste maand van het jaar? ZOË: Ja, helaas weer over de berichtgeving als het gaat om vrouwenmoord, femicide. Hebben we, hebben het hier natuurlijk helaas ook vaker over. Er zijn echt, nou ja, er worden gewoon ik geloof, om de acht dagen wordt er een vrouw vermoord omdat ze vrouw is in Nederland. En dat betekent natuurlijk ook dat er best regelmatig berichtgeving over is. En je ziet ook dat dat er dan toch nog heel snel veel meer voorzichtigheid is, de term als in de relationele sfeer. Maar er was bijvoorbeeld ook in Duitsland, dat werd, haalde ook groot het nieuws een cassiere vermoord, op heel brute wijze door haar ex-partner doodgeschoten terwijl ze aan het werk was. En ik ben er helemaal voor dat je niet meteen gaat gissen hè, dus ik snap dat media in eerste instantie wel voorzichtig zijn, maar er waren hele duidelijke aanwijzingen. Ook de politie had dat eigenlijk al bevestigd, dat het haar partner was. Dus vind ik het ook wel wonderlijk waar ze als het… stel, want dit ging om.. stel, het zou zijn gegaan, om iemand met een Arabische achtergrond, want dat zie je vaak wel… ONE'SY: Dan wordt er heel veel gegist! Geen enkel probleem.ZOË: Wordt heel veel gegist of het nou over terrorisme gaat of over eerwraak hè, want dat is wel belangrijk om hierbij te noemen. Dan ineens zijn media supergoed in staat om het wel over femicide en vrouwenmoord te hebben. Maar als het over witte mannen gaat die hun partner vermoorden dan vinden we dat als media dus een stuk moeilijker. Nou, ik gooi er even een kop in, hou je vast, van het algemeen dagblad en ik moet zeggen dat het algemeen dagblad helaas echt grossiert in dit soort koppen waar vrouwenmoord niet in wordt erkend. En sterker nog, nou, ik vind het eigenlijk een beetje bagatelliseren zelfs. Maar goed, ik loop op de zaak vooruit. De kop was: ‘Johan doodde, zijn vrouw. Hij draagt nog steeds zijn trouwring en zet wekelijks bloemen voor haar neer.'  Och, Johan! ONE'SY: Nou, wat hebben wij toch een sympathie voor die beste man! ZOË: Maar ik vind het zo gewoon.... Alleen al het woord het woord doodde, dat is niet waar hij vermoordde zijn vrouw, dat, dat is echt het minimale wat je moet doen. En nou ja, waar ik wel benieuwd naar ben, want dit is dus een heel uitgebreid interview met hem en ik denk… ik heb natuurlijk wat wat over gepost en daar kwamen heel veel verschillende reacties op. Er waren echt mensen die zeiden: überhaupt niet doen, interview, moet de de dader geen aandacht geven. Ik moet zeggen dat ik er zelf ietsje anders in zit. ONE'SY: Ja, dat, dat vind ik ook niet per se. Toch en en ik bedoel ik ben persoonlijk wel nieuwsgierig naar wat iemand beweegt om om zoiets te doen hè. Die die podcast daders is niet voor niets heel populair. Dus ik, ik vind niet dat dat niet zou mogen, maar je moet wel nadenken wat voor platform je iemand geeft of of op welke manier je iemand een platform geeft. ZOË: Ik zou ook zeggen: echt op welke manier, want hij komt er wel heel gezellig vanaf, terwijl die zelf, als je het hele interview leest ik bedoel, hij is het wisselt een beetje soms, maar vind ik hem ook wel wat bagatelliserend maar hij is ook wel heel, nou ja, heel, terecht, heel streng voor zichzelf zal ik maar zeggen. Kijk wat ik, wat ik wel moeilijk vind, is dat we daders gaan romantiseren. Daarom ben ik heel erg tegen al die Netflix series daarover. Wat ik hierbij wel denk en dat is volgens mij waarom in dit geval deze Johan zeg maar zijn verhaal vertelt, is omdat hij wil laten zien, ja, dat het, dat het ook kan gebeuren bij mensen die van de buitenkant als heel normaal tussen aanhalingstekens worden gezien en ik denk dat dat op zich goed kan zijn. Maar dan is het echt de manier waarop en ik vind hier dat dat dat in dit geval dus zijn vrouw die vermoord is, trekt dan zo aan het kortste eind, als er zo… die echt op gruwelijke wijze is vermoord, ook. Nou ja, goed, dus ik, ik blijf dit geval maar net zolang herhalen totdat media dit beter gaan doen. Je moet hier veel steviger en feitelijker over berichtgeven. Benoem vrouwenmoord. ONE'SY: Ja, zodat wij ook gaan doorhebben dat dat het is.ZOË: exact ja. En voor wie zich nog afvraagt van ja, maar hoe zit dat dan precies? Kennisinstituut Atria heeft heel veel artikelen hierover wat vrouwenmoord precies is en waarom het ook zo belangrijk is om dat te benoemen.ONE'SY: Linkje doen we in de shownotes. Straks duiken we weer in de, ook helaas weer in de berichtgeving over Palestina en Israël. Maar eerst heb ik een vraag aan jou, Zoë, waarom zit jij niet of niet meer op Twitter? ZOË: Nou, ik heb heel erg. In het begin, toen het net een beetje ontstond, heb ik er even opgezeten toen dacht ik echt nou één, ik heb echt te veel tekst voor dit platform. Ja, en ik had al wel heel snel in de smiezen dat het een heel erg snel, een vergaarbak van van ranzigheid, racisme, seksisme, hoewel ik ook weet dat mensen er hele mooie community's hebben gevonden. Maar ik, ik dacht echt nou mij niet bellen, toedeledoki, dus ik heb eigenlijk nooit echt een... Ik ben nooit een actieve twitteraar geweest en dat is nog steeds een van mijn beste beslissingen allertijden. Maar waarom vraag je dat nou? ONE'SY: Ja, nee, ik zit er zelf wel op. Ik ben er overigens ook verplicht opgegaan dat moest toen van FunX, want ik moest mezelf wat meer online profileren. ZOË: Oh ja.ONE'SY: Maar ik gebruik hem nu vooral om mijn volkskeuken recepten te delen. ZOË: Lekker ja. ONE'SY: en om petities die ik heb getekend, te delen.ZOË: ook handig. ONE'SY: Ja, toch ja, als ik, ja, als ik iets doe of als ik zie dat iemand iets iets heeft gezegd, waar ik het mee eens, dan retweet ik dat of repost heet dat tegenwoordig of herciteren, weet ik veel. Maar nou ja, dat heb je natuurlijk wel meegekregen dat KRO-NCRV eerder deze maand besloot te stoppen met Twitter nadat Akwasi meedeed aan de slimste mens weer walgelijk racistisch werd bejegend daar. En de omroep wilde een signaal afgeven. Toen was er een item bij Nieuwsuur waarin twee mensen aan het woord werden gelaten. Die vonden dat KRO-NCRV dat niet had moeten doen. De een die vond het laf. Want die zei van ZOË: Ja, oh dat gaan we dat weer krijgen.ONE'SY: En die ander die zei, ja anders krijgen haatroepers helemaal geen weerwoord meer als je eraf gaat. Nou ja, zoals jij al terecht zei, wie heeft daar zin in? Ja, ik niet. Ik heb zelf ook een keer Twitter op slot gegooid. Ik deed toen met een collega een programma over racisme op Radio 2. En ik vermoedde al dat dat niet helemaal lekker zou lopen. Dus ik heb hem op slot gegooid. Hij heeft dat niet gedaan. En hij kreeg inderdaad heel veel reacties. Maar wat vind je ervan dat een publieke omroep van zo'n medium afgaat? ZOË: Nou, ik vind het op zich wel een sterk signaal hoor. Kijk, ik snap wel, het hele argument met laf, denk ik echt, nou steek dat maar in je hol. Excuse my French. Maar ik snap wel het, dan krijgt haat helemaal geen tegengas. Maar dat krijgt het nu ook niet. Laten we niet doen, die mensen zitten heel erg in een bubbel. En zijn daar elkaar heel erg lekker… En dat heb ik zelf ook al een aantal keren dat ik het zelf heb moeten meemaken. Of dat Facebook is ook zo'n plek waar ik dan nog wel zat, waar dat wel eens wilde gebeuren. Die haters zijn ook voor elkaar de meest nasty comments aan het maken. Dat doen ze bijna niet eens, dat doen ze niet meer tegen degene voor wie het gericht is, maar tegen hun andere racistische vrienden. Dus ik vraag me af of dat het effect gaat hebben. Ik denk ook wel ja, als we allemaal ons gewoon lekker van Twitter slash X gaan afkeren. Opgeruimd staat netjes. Dus dat zou ik lastig vinden. Hoeveel effect heeft het dan als mensen iets tegen die haat doen? Ik vraag het me af. Ik heb het zelf ook wel, mijn befaamde, nee hoor, het was geen befaamde periode. Maar die periode ik bij Spraakmakers zat. Dat is één groot feest altijd bij het mediaforum. Ik had daar echt gesprekken over met de social media persoon die daar dan zat. Want die deelde dan altijd fragmenten. En ik wist gewoon op het moment, en ik zat er ook niet op dus, maar op het moment dat ze een fragment van mij deelden, dan wist ik ook wel, zeker met wat ik ook daar ter sprake bracht, wat er zou gebeuren. Dus ik heb ze echt af en toe, daar luisterden ze wel naar, gevraagd om dat niet te posten. Maar dat moest ik ze dus wel vragen.ONE'SY: Ja, want zij denken alleen maar aan clickbait natuurlijk. ZOË: Exact. Dus ik denk echt, goed idee KRO-NCRV. Het lijkt me heel terecht dat jullie een signaal afgeven, want wat daar natuurlijk uit voortkwam, daar lusten de honden geen brood van. En wat me nu ook te binnen schiet, want over het algemeen zijn veel mediaplatformen, zowel de publieke omroep als andere grote instituten, gewoon slecht in nazorg. Spraakmakers is daar ook een voorbeeld van. Zij hebben een uitzending klaar, bij wijze van. En degene die erin zat, zit met de gebakken, seksistische, racistische discriminatie peren. ONE'SY: Nou, maar het is grappig dat je het zegt, het is niet zo dat we Seada de hele tijd maar willen noemen hoor. ZOË: Ze betaalt ons. Lacht. ONE'SY: Nee, zij heeft dit dus ook gezegd, zij is ook gevraagd voor de slimste mens. En toen was er dus een redacteur die dus tegen haar zei dat mensen van kleur, vrouwen, heel veel haat over zich heen krijgen online. En toen heeft ze gezegd, nou dikke doei, dan ga ik het niet doen. ZOË: Nee, dat is het gevolg hè. Ja, maar mensen worden daar dus niet in beschermd. Dus ik vind dit op zich een, ja, ik bedoel, laten we iets proberen in ieder geval. En ik weet het niet met dat hele verhaal over, dan is het alleen nog maar haat. Dan denk ik, nou dan gaan al die haters maar lekker op Twitter zitten, succes ermee. Ja, of je die nou echt heel erg gaat bereiken met je tweet van KRO-NCRV. ONE'SY: Nou ja, een argument tegen is natuurlijk dat het een publieke omroep is. Dus dat die op alle platformen publiek moet bereiken. ZOË: Prrrr. ONE'SY: Haha. Oh. Nou ja, en wat natuurlijk ook, maar dat even los daarvan hoor. Maar ik bedoel, Twitter wordt natuurlijk vooral door nieuws, door media, krijgt vooral door media nieuwswaarde toegedicht.ZOË: Dat vind ik dus ook. Ja, oh, hou toch op met me. Ja. Nee, dat hele, ‘en op Twitter zegt men' denk ik echt, nou ja, ik zit nooit op Twitter en samen met mij, ik bedoel, ik ben natuurlijk heel belangrijk. Nee, maar er zijn heel veel mensen die niet op Twitter zitten. Ja. Dus als iets trending is op Twitter, nou ook dat, als je een beetje jezelf respecterend... nieuwsmedium bent, dan veeg je daar ook je reet mee af. Ik ben een beetje reet georiënteerd. Haha. Excusez luisteraar, sorry. ONE'SY: Nou ja, er is een Villamedia-journalist, Nick Kivits, die is het met jou eens, die vindt het zeker niet laf dat KRO-NCRV er vanaf is gegaan. Die heeft er een column over geschreven en die gaan we ook delen in de shownotes. ZOË: Nice, oké. Ja, en dan gaan we weer door met een onderwerp waarvan we helaas zullen moeten constateren dat we het daar de komende tijd steeds over zullen moeten praten. En dat we het moeten blijven hebben, namelijk de genocide in Gaza en de verslaggeving daarover. Nou, wat mij opvalt, ben benieuwd of jou dat ook is opgevallen, is dat toch, er is nog steeds redelijk veel aandacht voor, maar het gaat snel achteruit. Zoals dat heel vaak met oorlogen gaat, met geweld en genocide, is dat we er een tijdje aandacht voor hebben en dan willen we eigenlijk gewoon weer lekker door. ONE'SY: Business as usual. ZOË: Business as usual. Ja. Dus dat vind ik wel extreem pijnlijk, om dat al te ontwaren dat dat gebeurt. Nou ja, dat perspectief vind ik ook heel wisselend blijven. Ik moet wel echt zeggen, er is zeker ook veel aandacht voor het leed van de Gazanen en de daden van Israël en wat daar gebeurt. Maar ja, je blijft toch wel echt van die koppen voorbij zien komen, dat je echt denkt, hoe bedenken ze het? Even een voorbeeld, niet al te lang geleden begon natuurlijk de genocide aanklacht tegen Israël bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag, heel goed aangespannen door Zuid-Afrika. En dan is op die dag de kop, ‘reputatie Israël staat op het spel bij genocide aanklacht in Den Haag'. Ja, ik weet niet of jouw klomp, weet jouw klomp dan ook?ONE'SY: stilte en zucht ZOË: Ja, denk ik, de reputatie? Nee, nee, dat staat op het spel. Dus ja, ik heb dat toen aangepast met Palestijnse levens. Maar dan denk ik echt, hoe kan je dat nou, van zoveel dingen die je op zo'n moment kan uitkiezen als kop. Dat dat het belangrijkste is, kies je dit uit? ONE'SY: Weet je wat ik me bedenk? We moeten eigenlijk gewoon een keer met mensen die koppen maken een aflevering opnemen. ZOË: Ja, dat gaan we doen.ONE'SY: Even een zijspoor. Maar daar gaan we even op broeden, want dit is natuurlijk een terug… dan doen we gewoon een hele Bonte Was Doet Eindredactie special. ZOË: Met koppenmakers, die gaan we dan koppen snellen. Of ben ik een beetje gruwelijk? Oké, nou ja, dus deze even als voorbeeld. En dan zie je dus toch weer zo dat dat perspectief van Israël erg naar voren komt. One'sy: Nou ja, maar dat was ook een beetje de kritiek toch, online? Dat er überhaupt weinig aandacht was voor die hele rechtszaak. En dat je vooral, als je dat wilde volgen, dat je vooral naar buitenlandse media moest. En dat hier in Nederland er eigenlijk niet zo heel veel aandacht voor was. Ja, het is er, maar wat wordt daar dan besproken? Waar gaat het precies over? Dat dat niet echt aandacht kreeg hier. ZOË: Nee, nee, dat heeft Mounir Samuel natuurlijk in die uitzending die we met hem opnamen ook natuurlijk al meteen gezegd. Die haalt zijn nieuws natuurlijk, hij haalt het ook veel uit Arabische bronnen, maar ook zeker uit heel veel niet-Nederlandse bronnen. Ja. Daar kunnen wij echt beter in. En dan nog ander pijnpunt wat ik toch graag ook hier nog even wil noemen is dat het ook mij heel erg opvalt dat er continu, als het over vermoorde Palestijnse kinderen gaat, die worden ook niet zo heel snel vermoord genoemd. Dat zijn dan slachtoffers, de doden. Maar dus vermoorde Palestijnse kinderen, dat daar altijd de hele tijd een soort vergelijking mee moet worden gemaakt. Honderd schoolklassen en zo. En dat krijg ik ook weer kippenvel als ik het zeg, maar dat denk ik, het is zo duidelijk weer dat we de levens van sommige kinderen en mensen natuurlijk minder waard vinden dan dat van anderen. En dan moeten we dus allemaal van dit soort vergelijkingen bedenken om nog maar iets aan te zetten, ja, bij Nederlanders die het, bij ons die het nieuws lezen. En dat vind ik heel veelzeggend voor hoe wij hier naar kijken hoe de wereld in elkaar steekt. Nou ja, goed, tot slot nog een tip. Daar werd ik zelf op gewezen door een van onze vaste luisteraars, Laura van Schendel. Om te volgen, het is een datajournalist bij The Guardian. Ze heet Mona Shalabi. Je kan haar onder andere op Instagram volgen. Zij maakt hele goede datagraphics en ook dus over taal. Hoe wordt er over Israël gesproken, hoe wordt er over Palestina gesproken. Dus ga haar volgen, Mona Shalabi. Straks hoor je welke van onze vrienden van de show een Bonte Was T-shirt hebben gewonnen en daarover gesproken:ONE'SY: Tijd voor een DIENSTMEDEDELING!ZOË: Hoi! We waarderen het enorm dat je naar onze podcast luistert. Deze maken we zonder er iets aan te verdienen, omdat we het belangrijk vinden dat dit geluid er is. ONE'SY: Vandaar dat we ook altijd aan het eind vragen of je vriend van de show wil worden. Dat betekent concreet dat dat we je vragen of je financieel iets kan missen zodat wij anderen wel kunnen betalen om bijvoorbeeld de social mediaposts te maken of de podcasts te transcriberen - moeilijk woord - zodat ze voor iedereen toegankelijk zijn. ZOË: En bijvoorbeeld om onze gasten een kleinigheidje te sturen als bedankje. Vind jij het dus waardevol wat we doen, overweeg dan om ons eenmalig, maandelijks of jaarlijks te ondersteunen via www.vriendvandeshow.nl.ONE'SY: Einde dienstmededeling! ZOË: Yes, dus blijf vriend worden want wie weet komt er nog een keer zo'n leuke prijswinnaarsactie aan. Voor nu willen we onze oude en nieuwe vrienden ontzettend bedanken voor hun bijdrage. Daar doen we dus mooie dingen mee zoals we net hebben uitgelegd. En ook in de uitzending wil ik de prijswinnaars feliciteren. Die hebben zo'n leuk kek Bonte was podcast T-shirt aan. ONE'SY draagt hem ook deze uitzending. ONE'SY: Met trots! ZOË: Ja, met trots zeker. Ik zat weer heel ijdel met mijn jurkje en die is zo mooi en zo dat soort zaken. Van de nieuwe vrienden waren dat Nettie Vonk en Niaketcho Makkinga. Fijn dat jullie vriend zijn geworden en het T-shirt komt naar jullie toe. En zeker nog belangrijker misschien bijna die oude vrienden die al zo lang ons steunen. We vinden elke vriend evenveel waard. Babs Petit en Hassan El-Hahaoui. De T-shirts komen naar jullie toe. ONE'SY: We gaan door met berichtgeving over onderzoeken die steeds opnieuw hetzelfde nieuws vertellen. ZOË: Sorry, ik ga meteen al helemaal uit. Vreselijk. ONE'SY: Airco Caravan is ook een vaste tipper. Maar we hebben er nog een: Vinny Tailor. Even een disclaimer. Dat is mijn BFF. Die luistert zo'n beetje dag en nacht naar Radio 1. En die hoorde laatst in Spraakmakers een item over schooladviezen. En daarin zei een onderzoekster dit. PRESENTATOR: Dan gaat het om de term discriminatie. Zijn het vaker onbewuste vooroordelen die meespelen bij leraren? ONDERZOEKER: Ja. Ja, dat is eigenlijk ook uit een allemaal onderzoek bekend. Dat leraren of docenten onbewuste vooroordelen hebben. Dus een soort van bias zoals wij dat ook beschreven hebben. Vooral richting kinderen met een migratieachtergrond of kinderen van kleur. Maar ook breder. Maar niemand heeft dat eigenlijk nog in verband gelegd met het schooladvies. Hoe dat dan binnen het schooladvies een rol krijgt. En dat hebben wij in dit onderzoek wel gedaan. PRESENTATOR: Ja, en hoe groot is dat dan? Heeft u cijfers? ONE'SY: Ja, wat valt jou op als je dat zo hoort?ZOË: Ja joh, nee alsof er nog nooit onderzoek naar is gedaan. Maar ook joh, alsof het allemaal zo'n verbazingwekkende bevinding is ook. ONE'SY: Niemand heeft dat nog in verband gelegd. Over welke niemand hebben we het nu? En de presentator die gaat gewoon, ‘en zijn daar cijfers van?' Die bevraagt dat gewoon helemaal niet. Dus Vinny zat zich daar enorm over op te fokken. En ik nu met haar. Ik vind dit weer wonderlijk.   ZOË: Nou ja, ik word sowieso ook heel moe van al die onderzoeken die discriminatie moeten bevestigen. Dat ik denk, ja nee doe dat anders. Ik bedoel ook dat schooladvies. Ik had hier ook een eindredactietje op geploegd. Daar reageerden bijvoorbeeld ook mensen op die zeiden, oh ja dit had ik ook veertig jaar geleden al. Dit wordt echt al heel lang onderzocht. Elke keer met hetzelfde resultaat. En het nare is, denk ik, nou er zijn dus weer, met alle respect voor onderzoekers, die moeten ook hun hypotheek betalen. Maar dit soort onderzoeken worden steeds, die krijgen… dikke subsidies zitten daar vaak achter. Vanuit de overheid. Die dan beleid gaan maken. Maar ja, dat beleid werkt dus duidelijk niet. Dus ga eens misschien onderzoek daarnaar doen. Waarom dat beleid en die keuzes die dan vervolgens worden gemaakt, steeds niet werken. Ik vind het echt, ja, vermoeiend. ONE'SY: Ja, ja. En dan inderdaad dus dat een journalist daar niet kritisch op is. Je weet toch dat er al heel veel onderzoeken zijn gedaan. En dat, nou ja goed. ZOË: Maar dat blijft ook wel weer, en dat heb ik vaker, er zijn meer voorbeelden van je merkt hier gewoon bij. Net als dat, dat mensen zich zo… ontzettend verzaken als het gaat om, dat de PVV de grootste is geworden. En wat dat, ja, wat hun standpunten betekenen voor mensen in dit land. Er zijn gewoon, je ziet daaraan dat het ook zo'n homogene boel is. Want het betekent uiteindelijk niks voor ze. En natuurlijk als je journalist bent, betekent het niet als je het niet zelf hebt meegemaakt, dat je er niet over kan interviewen. Maar dan moet je echt wel wat meer je best doen. Zeg maar die intrinsieke onrechtvaardigheid, die je hier ook bij voelt. Ja, dat, ja. Dat merk je dan. Dat veel journalisten dat minder hebben. Ones'y zucht. ZOË: Moet ik het maar doorpakken op dat extreem rechts dan meteen. ONE'SY: Ja, doe dat. Om in mineur te blijven. ZOË: Ja, precies. We gaan straks nog wel eens even gezellig liedjes zingen, om leuk af te sluiten dan maar. Nee, ja, weet je, kijk, ik vrees dus ook, net als het over de genocide in Gaza gaat, we zullen dit ook, dat de PVV de grootste partij is, dat het nu op dit moment nog steeds geformeerd wordt, en ook allerlei grondwetsartikelen staan op de agenda, bij de formatie. Ik bedoel, het is gewoon, het is absurd gewoon als je erover nadenkt. En daar wordt dan dus allemaal maar gewoon heel feitelijk over bericht. Ik vond hoe Seada dat noemde, weer een tientje Seada, maar dat ze een soort notulist zijn, niet alleen maar optekenen. Ik erger me daar helemaal kapot aan. Er zijn natuurlijk wel een aantal, wil ik er toch bij zeggen, NRC doet het over het geheel genomen beter, en Groene Amsterdammer bijvoorbeeld ook. Er zijn zeker ook media die echt een ander geluid laten horen hierin. Maar ik wilde even één opvallende weer uitlichten. En dat is over hoe er over buitenlandse extreemrechtse partijen wordt geschreven. Er waren grote demonstraties onlangs in Duitsland tegen het AFD, dat is een extreemrechtse partij daar. Nou, ik zou zeggen, zoek ze eens op. Ja, ik snap dat je het ook niet wilt doen, lieve luisteraar, maar dan zullen je enige gelijkenissen opvallen met een partij in Nederland. Nou, en dan zijn dus, ik heb hier een voorbeeld van de NOS, dan wordt het keurig rechts-extremistisch, rechts-radicale politieke partijen, dan kunnen ze het ineens wel. Maar als het om de PVV gaat, dan komen er, zijn ze alleen maar rechts, mogelijk kabinet, ONE'SY: centrumrechts, ZOË: echt, hou op met me! Wat ik interessant vond, er reageerde iemand op een eindredactie van Bonte Was, en die zei ook van, oh ja, dit is opvallend, want dat gebeurt bijvoorbeeld in Italië ook. Dat dus, Meloni heet ze, maar dat is ook een extreemrechtse partij, maar dat noemen ze dus in Italië niet zo, maar over Geert Wilders, zeggen ze dat dus wel. ONE'SY: Maar wat zou dat dan zijn? ZOË: Nou ja, White Innocence, zei iemand anders. Nou, gewoon wel dat je dus denkt dat het, kijk, dat zit er denk ik wel echt achter, van wij, zeker in Nederland, wij zijn dat niet, maar ook zitten gewoon toch, en dat geldt natuurlijk niet voor alle politieke journalisten, voordat we allemaal weer boze mails krijgen, maar een deel, die politieke verslaggevers en die politici in Den Haag zitten heel dicht op elkaar, kennen elkaar vaak goed, en ik denk dat er ook, en Geert Wilders heeft dat goed georganiseerd met zijn partij, dat nergens komen, op afstand blijven, dus ja, iedereen wil hem denk ik ook toch voor een deel te vriend houden, want ja, straks is hij onze premier. ONE'SY: Een mens mag hopen, een mens mag hopen. ZOË: Dat hij onze premier is?ONE'SY: Nee, dat dat niet doorgaat. LACHEN BEIDEN One'sy: Nee, dat mag niemand hopen. ZOË: Oh ja. Heb jij er nog eentje, One'sy?ONE'SY: Ja, eentje die ik eigenlijk vorige keer al wilde noemen, want ik dacht dat is dan een leuke kijktip voor de vakantie, maar goed, kijktips blijven altijd leuke kijktips. Megan Thee Stallion vs Tory Lane, Five Shots. Dat is een documentaire over rapper Megan Thee Stallion en haar soort van vriendje, eveneens rapper en zanger Tory Lanez. Hij zit een gevangenisstraf uit van tien jaar, omdat hij Megan in haar voet zou hebben geschoten. En die docu op HBO Max, vergeet de ondertiteling, maar die bestaat uit twee delen, en eerst wordt die verteld vanuit Megans perspectief. En ik ging helemaal mee in dat verhaal, weet je wel, want ze maakte bekend dat hij haar had neergeschoten, en toen kreeg ze een lading misogynoir over zich heen, en dat is dan vrouwenhaat gericht op zwarte vrouwen, waar bijvoorbeeld Sylvana en Seada ook heel veel last van hebben. Je wordt gepakt op je vrouw zijn, maar ook op je zwart zijn. En zij zei toen ook van ik had eerst een ander verhaal verteld, want ik wilde hem als zwarte man beschermen, want ik weet dat, je ziet ook in die docu dat ze dan uit die auto stappen, allemaal handen omhoog en dat een agent inderdaad aan haar vroeg wat is er gebeurd en dat ze toen ze dat ze was gevallen omdat ze dacht als ik nu ga zeggen dat ik ben beschoten, dan wordt hij miscchien wel neergeknald. Nou, dus dat snap je ook helemaal. Er komt een officier van justitie aan het woord en zo nog wat anderen.Nou, dan heb je deel 1 gezien, denk je: klare zaak, hij heeft het gedaan. Dan komt deel 2, vanuit Tory's perspectief en dan ga je aan alles twijfelen. Heeft hij het wel gedaan? En ik vond het… ja want dan wordt het dus met ook met feiten maar, of tenminste met feiten, dan wordt het gewoon vanuit een ander perspectief verteld. En de reden waarom ik dit wil noemen, deze documentaire, is omdat het meteen weer deed realiseren dat je als journalist of mediamaker dus heel makkelijk een verhaal kan manipuleren door bepaalde dingen toe te voegen of weg te laten. Ja, dat is een wijze les dus ook als je niet in de in de media werkt maar wel die documentaire kijkt, dat je dat dus realiseert dat dat er eigenlijk dat het verhaal wat je ziet niet per se volledig is en dat dat kleurt hoe jij ernaar kijkt. Dus het is een kijktip los van het verhaal dus, natuurlijk niet een heel leuk verhaal, maar het is wel echt een kijktip om je gewoon even goed te realiseren hoe dat mechanisme werkt.ZOË: Ja, ook een goede voor opleidingen journalistiek. Ja ja, nou zullen we dan maar naar de nieuwe rubriek gaan?ONE'SY: Krassen krassen krassen, krassen krassen krassen! Bonte was doet eindredactie! Krassen krassen krassen, krassen krassen krassen! ZOË: Heerlijk, wat zijn we toch goed in tunes, schudden we zo live uit onze mouw! Ongelooflijk. Ja ik ga… elke aflevering lichten we een tip uit wat superfijn is dat… jullie sturen ons heel veel tips op over wat wel eens wat eindredactie behoeft en degene, ik mocht dit keer kiezen en ik heb gekozen voor het woord ik ga het een keer zeggen: tr**stmeisjes. Dat werd me eigenlijk al wat langer getipt, dat woord. En hoe vreselijk is het dat het zo vaak gebruikt nog wordt door journalist en programmamaker Wensly Francisco. Is overigens ook ooit te gast bij ons geweest. Wie is er eigenlijk niet ooit bij ons te gast geweest? En ook door Malti Ramdari, een vaste luisteraar ook. En het is een heel vertekende term, want het gaat eigenlijk over verkrachting en seksuele uitbuiting. Nog even voor de zekerheid wat uitleg: wat is een ‘t-meisje' noem ik het dan maar even. Dat wordt op bijvoorbeeld Wikipedia beschreven als: ‘een meisje of vrouw die voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog door particulieren en de Japanse officiële instanties ter beschikking werd gesteld aan de Japanse militairen. Officieel luidt het dat deze meisjes en vrouwen zich vrijwillig dandienden om troost te bieden aan militairen. In werkelijkheid waren deze vrouwen seksslavinnen die tegen hun wil werden vastgehouden en gedwongen werden zich te laten misbruiken. Het was een vorm van oorlogsverkrachting.' Knoop dat in je oren. Nou waarom… de tip die we kregen ging over een recente kop van Trouw. Even voor de duidelijkheid: op zich, Trouw die berichtte eigenlijk over een onderzoek. Dat was verder echt helemaal prima. En dat ze hier aandacht aan besteden. En dat besteedde ook echt aandacht aan hoe vreselijk het was wat deze seksslavinnen of uitgebuite jonge vrouwen meemaakten. Alleen ze bedienden zich toch de hele tijd van het woord ‘t-meisjes'. En daar vielen een aantal tipgevers vind ik terecht over omdat je het dan de hele tijd herhaalt en het blijft, het lijkt zo leuk.En even voor de duidelijkheid, dit gaat helemaal niet over dat sekswerk legitiem is, dat er heel veel mensen vrijwillig sekswerk doen. Nee dit gaat echt over iets anders en dit… Er zit natuurlijk ook een enorme racistische koloniale tint aan dit woord omdat het dus juist dan hiervoor gebruikt wordt weet je wel. Dus… En wat mijn punt is, een beetje was bij Trouw, is, het stond heel zonder aanhalingstekens in de kop. Er worden niet sterretjes geplaatst bijvoorbeeld dus en het werd maar in dat artikel de hele tijd herhaald. En dan denk ik: nee stop er gewoon mee. ONE'SY: Alsof je het n-woord de hele tijd… ZOË: Nou dat dus. Maar, of vind jij, want waren ook mensen die vonden het dan toch weer te ver gaan.One'sy:  Dat je het tussen aanhalingstekens zou plaatsen? ZOË: Nou, op z'n minst, of dat je sterretjes plaatst. One'sy: Ja, het hangt er dus vanaf wat mensen vinden dat het is. Hebben ze door dat het gaat om uitgebuite vrouwen, om seksslavinnen? Wat ik ook een beetje een moeilijk woord vind hoor, slavin vind ik… Maar ja je kan op z'n minst een beetje variëren om mee te beginnen zodat mensen duidelijk hebben. Dat het hetzelfde is en dat het die lading heeft. Als je het woord ‘t-meisje' wel wil gebruiken, gebruik dan ook synoniemen in die tekst.ZOË: Nou ja, wat gewoon echt al heel vaak onderzocht is.  Jawel, vaak onderzocht! Lacht. Maar is dat beeldvorming werkt zo, dat als je een woord de hele tijd hoort, blijft dat hangen. En dat neemt gewoon weg van wat het eigenlijk was. Dus oorlogsverkrachting. Dus dat is waarom ik het zo belangrijk vind om dat niet continu te herhalen. Dat betekent niet dat ik zeg dat het woord nimmer en te nooit niet meer genoemd mag worden, want je moet het ook historisch laten zien dat dit is gebeurd en hoe het ook werd genoemd. Maar in allerlei krantenartikelen is dat volgens mij helemaal niet nodig. En zeker niet zo vaak. Dus ehm… Nou ja nogmaals fijn, dank voor aan deze tipgevers dat ze weer hebben ingestuurd.ONE'SY: Ja, blijf ons taggen als je iets ziet op social media @Bontewaspodcast. En dan gaan we krassen krassen krassen! Ja wat ik nog wel me afvroeg, Zoë. Reageren media zelf eigenlijk wel eens op deze eindredactieposts?ZOË: Nou dat is wel interessant, want die vraag krijg ik ook heel vaak. En ja mail je het ook aan hun? Dat ik echt denk: nou ja als ze mij geld sturen. Nee, daar begin ik ook niet aan zeg. Ik denk… dat is wel interessant… Ik heb gewoon werk zeg maar. En dat is niet om allemaal media de hele tijd te gaan wijzen op ook nog in persoonlijke berichten en zo. Ze kunnen me volgen. En ik weet zeker op LinkedIn, er zijn ook genoeg mediamakers die mij volgen. Maar zeker het is heel fijn, jullie luisteraars en volgers taggen vaak de media wel. Fijn, blijf dat ook vooral doen! Ik weet zeker dat er ook wel af en toe gereageerd was. De hoofdredactrice van de NOS heeft een keer gereageerd en dat is ook aangepast. Dat ging toen over de media, een bericht over migranten. Ook altijd weer zo'n toffe term. En NU.nl heeft ook wel eens iets aangepast. Dus in die zin heeft het zeker effect. Maar eigenlijk de reden dat ik het doe, dat wij het ook via Bonte Was willen doen, is omdat ik het wat ik gewoon heel mooi vind om te zien is dat…Nou ik zie dat het ook steeds meer gekopieerd wordt. Doe dat vooral, bronvermelding is wel fijn, zeker voor Bonte Was. Maar dat mensen bewuster lezen. En dat mensen zeggen: ik ben heel benieuwd wat Bonte Was of wat Zoë ervan gaat maken van deze kop. Of gewoon überhaupt al anders berichtgeving gaan lezen en denken oh ja. Dus dat is eigenlijk, want uiteindelijk natuurlijk, we maken Bonte Was podcast niks voor niks. We doen dit niks voor niks. We hopen natuurlijk alles te veranderen. Maar het is vaak best wel heel moeilijk om ook die stugge instituten te veranderen. En we hopen vooral jullie ook op deze manier lekker alert te houden. Dus nou ja, zo.ONE'SY: Dus volgende keer in Bonte Was podcast schuift er hopelijk weer een gast aan. Beluister ook onze vorige aflevering waarin Seada Nourhussen afrekent met de term polarisatie.SEADA: Sowieso, kunnen we even stoppen met dat woord polarisatie? Alsjeblieft! Alsjeblieft! Ik kan niet meer. Nee maar echt, kunnen we daar gewoon mee stoppen? Het is totaal aan inflatie onderhevig. Niemand weet meer wat ze ermee bedoelen. Het wordt pas en te onpas erin gesmeten als je mensen de mond wil snoeren. Houd ermee op!ONE'SY: Dit was Bonte Was podcast. ZOË: Abonneer je op onze podcast via je favoriete podcastapp en laat als dat kan, ook een recensie achter. Dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was Podcast te vinden.ONE'SY: Als jij voorbeelden hebt van missers of opstekers in de media, inmiddels weet je wel waar je terecht kan: op Bonte Was podcast via Instagram. Daar kan je ze aan ons doorgeven.ZOË: Dank aan al onze betalende vrienden! Wil jij ook bij die te gekke club horen die ons helpt deze podcast mogelijk te maken? Word dan ook vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast. ONE'SY: Dag dag!ZOË: Doei.See omnystudio.com/listener for privacy information.

En in Italië hebben de boeren wel een heel bijzonder podium gevonden. (00:44) Alle ogen vanuit Kiev gericht op Amerika Het is erop of eronder voor Oekraïne: de ammunitie raakt op en de Russen maken zich juist op voor grote offensieven. Alle ogen vanuit Kiev zijn gericht op Amerika waar de steun al maanden wordt geblokkeerd door de Republikeinen. Deze week ligt er opnieuw een miljardenplan op tafel in het Huis van Afgevaardigden. Gaat dat het wel redden? Correspondent Karlijn van Houwelingen over de kans van slagen van dit plan, en journalist en defensie-deskundige Arnout Brouwers over de gevolgen voor Oekraïne als het plan het niet haalt. (11:45) Waar kunnen Gazanen nog heen? De zorgen over een Israëlische grondaanval op de zuidelijke stad Rafah nemen toe. Nadat eerder de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant zei de missie te willen voltooien en door te gaan naar Rafah: de stad, die eerder door Israël werd aangewezen als een ‘veilige zone'. De Verenigde Naties waarschuwen voor een ‘'grootschalig'' verlies aan mensenlevens. Wat betekent dit voor de Gazanen? We vragen het conflict-analist Erwin van Veen. (22:01) Uitgelicht: Italië Italiaanse boeren hebben een wel heel bijzonder podium voor protest gevonden. Vandaag begint in Italië het Festival van San Remo, hét culturele en televisie event van het jaar. Reden genoeg voor Italiaanse boeren om hun politieke boodschap ook op dit festival te verkondigen, vertelt correspondent Angelo van Schaik. Presentatie: Tim de Wit

Wie werken er voor de VN-organisatie die Palestijnse vluchtelingen helpt, UNRWA, en hoe voorkom je dat de ruim 1 miljard euro die er jaarlijks naartoe gaat niet in handen van Hamas valt? Die vragen staan centraal sinds dit weekend 12 medewerkers in Gaza door UNRWA ontslagen werden, omdat ze verdacht worden van betrokkenheid bij de Hamas-aanslagen van 7 oktober. Veel donorlanden, waaronder Nederland, zetten de financiering voorlopig stop. Lex Takkenberg werkte 30 jaar lang voor UNRWA, tot vijf jaar geleden, en heeft veel contact met oud-collega's. In deze podcast vertelt hij wat er van binnenuit wordt gedaan om de duizenden Gazanen die werken voor de organisatie neutraal hun werk te laten doen - ook al zal een deel van hen sympathiseren met Hamas. "De inmenging van Hamas in UNRWA is een risico dat gemanaged worden." Correspondent Sander van Hoorn vertelt hoe sommigen in Israël het nieuws aangrijpen om te protesteren tegen hulpgoederen die de grens over gaan naar Gaza. Reageren? Mail dedag@nos.nl Presentatie en montage: Elisabeth Steinz Redactie: Lieke Loman

En in onze rubriek Uitgelicht aandacht voor een Marokkaanse zangeres die vreest voor gevangenisstraf. Kan een koninklijk pardon haar nog redden? (00:46) Stemmen uit Gaza: overleven in Rafah In grensplaats Rafah in het zuiden van Gaza zitten meer dan één miljoen Palestijnen uit de hele Gazastrook dicht op elkaar. Ze proberen er van dag tot dag te overleven met voedselschaarste, infectieziekten en onzekerheid over de toekomst. Afgelopen weekend werden ze ook nog eens gebombardeerd. Collega Edwin Koopman legde contact met de Gazanen in Rafah en maakte een reportage. (10:42) Rwanda-plan legt breuk in Sunaks partij bloot Afgelopen weekend overleden er nog vijf migranten die via het Kanaal het Verenigd Koninkrijk probeerden te bereiken. Dat komt op een gevoelig moment, nu morgen opnieuw wordt gestemd over het Rwanda-plan van premier Sunak. Het plan lijkt een diepe breuk in de conservatieve regering te veroorzaken. De rechtse flank van de conservatieven wil het plan om migranten naar Rwanda te sturen nog veel radicaler dan hoe het er nu bij ligt. Als Sunak daar gehoor aan geeft, vervreemdt hij zich van het gematigde deel van zijn partij. Lukt het Sunak de twee kampen te verenigen? VRT-journalist Ivan Ollevier volgt het VK op de voet en is te gast.  (21:11) Buitenland Uitgelicht: Marokko In onze rubriek Uitgelicht aandacht voor een Marokkaanse zangeres die vreest voor gevangenisstraf. Kan een koninklijk pardon haar nog redden? Correspondent Samira Jadir vertelt over de kwestie waarover Marokko niet uitgepraat raakt. Presentatie: Sophie Derkzen

Willen we uit de Gordiaanse knoop van het Israëlisch-Palestijnse conflict komen, dan moet iedereen die er ook maar iets mee te maken heeft onder de koude douche van de politieke realiteit. Alle huidige leiders, Israëls Netanyahu, Abbas op de Westoever, Gaza's Haniyeh, moeten met pek en veren de regio uit of de gevangenis in, maar ook de internationale donorlanden- en organisaties moeten ophoepelen. De miljardenhulp aan de Westoever verdween in de zakken van Abbas & Co. In Gaza kwamen de hulpgelden onder de grond terecht, in de vorm van ontelbare, peperdure tunnels.  Samer Sinijlawi, een prominente Palestijn uit Fatach, houdt ons in de New York Times de spiegel voor. De eerste die weg moet, schrijft hij, is Abbas, de 87-jarige schijnpresident die door het Westen en de VN overeind wordt gehouden. Onder Abbas is een dictatuur ontstaan vol afpersing, nepotisme, arrestaties, afranseling en marteling van opponenten. 80 procent van de bevolking op de Westoever, wil per gisteren van Abbas af, desnoods zonder gevangenisstraf, hoewel hij die wel verdient.  Hamas, dat in Gaza oppositie voerde tegen Fatach en de kiezers een corruptievrij bestuur beloofde, heeft zich ontpopt als de oorzaak van de totale vernietiging van het gebied. Het voert een waar schrikregime, waartegen de Gazanen zich niet durven verzetten. Hamas moet worden vervangen door een niet-militaristische partij, die met het vernieuwde Fatach in de Westbank een gezamenlijk, internationaal aanvaardbaar bestuur vormt, en daarmee de grondslag legt voor een geloofwaardig Palestina. Het vrije Palestina waarvoor op vele plaatsen in de wereld wordt gedemonstreerd, is in zijn huidige vorm een dictatuur, geregeerd door een door het Westen in het zadel gehouden boevenbende.  Ook in Israël is een drastische ingreep nodig. Netanyahu  is, ondanks zijn jarenlange gesnoef over het veilige Israël dat hij zou garanderen, verantwoordelijk voor de totale militaire afweigheid bij de meest afgrijselijke aanval op Israël ooit. Hij is ook een corrupte en megalomane narcist, die zo snel mogelijk van het toneel moet verdwijnen.  Het wil allemaal niet zegen dat de Gordiaanse Knoop dan wordt ontrafeld, maar nieuw leiderschap in Israël, en gezamenlijk bestuur voor Gaza en de Westbank, is de enige kans om de grondslag te leggen voor nieuwe onderhandelingen over een tweestaten-oplossing. Het is onbegrijpelijk dat de woede van de wereld zich vooral richt tegen Israël, en pleit voor een vrij Palestina, zonder het daarbij behorende fatsoenlijke bestuur en burgerrechten te eisen. Palestina is spijkerharde dictatuur. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Willen we uit de Gordiaanse knoop van het Israëlisch-Palestijnse conflict komen, dan moet iedereen die er ook maar iets mee te maken heeft onder de koude douche van de politieke realiteit. Alle huidige leiders, Israëls Netanyahu, Abbas op de Westoever, Gaza's Haniyeh, moeten met pek en veren de regio uit of de gevangenis in, maar ook de internationale donorlanden- en organisaties moeten ophoepelen. De miljardenhulp aan de Westoever verdween in de zakken van Abbas & Co. In Gaza kwamen de hulpgelden onder de grond terecht, in de vorm van ontelbare, peperdure tunnels.  Samer Sinijlawi, een prominente Palestijn uit Fatach, houdt ons in de New York Times de spiegel voor. De eerste die weg moet, schrijft hij, is Abbas, de 87-jarige schijnpresident die door het Westen en de VN overeind wordt gehouden. Onder Abbas is een dictatuur ontstaan vol afpersing, nepotisme, arrestaties, afranseling en marteling van opponenten. 80 procent van de bevolking op de Westoever, wil per gisteren van Abbas af, desnoods zonder gevangenisstraf, hoewel hij die wel verdient.  Hamas, dat in Gaza oppositie voerde tegen Fatach en de kiezers een corruptievrij bestuur beloofde, heeft zich ontpopt als de oorzaak van de totale vernietiging van het gebied. Het voert een waar schrikregime, waartegen de Gazanen zich niet durven verzetten. Hamas moet worden vervangen door een niet-militaristische partij, die met het vernieuwde Fatach in de Westbank een gezamenlijk, internationaal aanvaardbaar bestuur vormt, en daarmee de grondslag legt voor een geloofwaardig Palestina. Het vrije Palestina waarvoor op vele plaatsen in de wereld wordt gedemonstreerd, is in zijn huidige vorm een dictatuur, geregeerd door een door het Westen in het zadel gehouden boevenbende.  Ook in Israël is een drastische ingreep nodig. Netanyahu  is, ondanks zijn jarenlange gesnoef over het veilige Israël dat hij zou garanderen, verantwoordelijk voor de totale militaire afweigheid bij de meest afgrijselijke aanval op Israël ooit. Hij is ook een corrupte en megalomane narcist, die zo snel mogelijk van het toneel moet verdwijnen.  Het wil allemaal niet zegen dat de Gordiaanse Knoop dan wordt ontrafeld, maar nieuw leiderschap in Israël, en gezamenlijk bestuur voor Gaza en de Westbank, is de enige kans om de grondslag te leggen voor nieuwe onderhandelingen over een tweestaten-oplossing. Het is onbegrijpelijk dat de woede van de wereld zich vooral richt tegen Israël, en pleit voor een vrij Palestina, zonder het daarbij behorende fatsoenlijke bestuur en burgerrechten te eisen. Palestina is spijkerharde dictatuur. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Israëlische bombardementen op Gaza gingen afgelopen tijd onverminderd door. Wanneer kan Israël zeggen dat het Hamas verslagen heeft? En hoe gaat het met de Gazanen nu de winter voor de deur staat? Dat bespreken we met Jenne Jan Holtland, onze correspondent in het Midden-Oosten, en buitenlandredacteur Monique van Hoogstraten.Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie Elke Dag: Pieter Klok en Esma LinnemanPresentatie De kamer van Klok: Gijs GroentemanRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie Bartels, Simone EleveldSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Na het noorden, bombardeert Israël nu ook het zuiden van Gaza. De plek waar eerder juist honderdduizenden Palestijnen naartoe zijn gevlucht. Het leidt tot een onhoudbare situatie: er is nauwelijks schoon water of eten en overal breken ziektes uit, vertelt oud-correspondent Israël Derk Walters. Waar kunnen de Gazanen nog naartoe?Gast: Derk WaltersPresentatie: Floor Boon Redactie: Iris Verhulsdonk & Ignace SchootMontage: Yeppe van Kesteren Coördinatie: Henk Ruigrok van der Werven Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlVerder lezen Hondsdolheid, honger, één arts per zevenduizend mensen: wat betekent ‘veilig', in Gaza?Internationale steun voor Israël brokkelt af - zelfs in de Verenigde StatenOntheemden in Gaza geteisterd door luchtaanvallen, voedseltekorten en noodweer‘De straf na 7 oktober moet zwaar genoeg zijn, zodat ze het niet opnieuw doen'Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

De aanval van Hamas confronteerde Israëliërs opnieuw met de angst om hun bestaansrecht te verliezen. Het land slaat sindsdien hard terug, met vele duizenden burgerdoden aan Palestijnse zijde tot gevolg. Sheila Kamerman was in Israël en zag hoe de pijn van 7 oktober nagenoeg alle compassie met de Gazanen wegdrukt.Gast: Sheila KamermanPresentatie: Egbert Kalse Redactie: Ellen van den Berg Montage: JP GeersingCoördinatie: Henk Ruigrok van der WervenLees ook:Ook ultraorthodoxe mannen melden zich nu voor dienst in het israelische legerDe krater die 7 oktober in de israelische samenleving sloeg is peilloos diepHeeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Het Israëlische leger zet zijn offensief verder in het zuiden van de Gazastrook. Burgers worden opgeroepen om te vluchten. Maar waar kunnen ze nog heen? Er zijn nieuwe PISA-resultaten waaruit blijkt dat het niveau van Vlaamse leerlingen nog nooit zo sterk gedaald is. Wat zijn die testen eigenlijk waard? En na tien jaar wachten krijgen gamers eindelijk de trailer te zien van de nieuwste versie van de videogame Grand Theft Auto. Waarom blijft GTA een waanzinnig populaire game?

De gevechtspauze tussen Israël en Hamas is met twee dagen verlengd. Voor de Gazanen een moment van rust en de mogelijkheid om de voorraden aan te vullen. Over de situatie in Gaza en de rol van onderhandelaar Qatar, spreken we met voormalig correspondent Monique van Hoogstraten. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie Elke Dag: Pieter Klok en Sheila SitalsingPresentatie de Kamer van Klok: Gijs GroentemanRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie Bartels, Simone EleveldSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Een staakt-het-vuren in de oorlog tussen Israël en Hamas is 'op dit moment niet het juiste antwoord'. Zo laat een woordvoerder van het Witte Huis weten. Net als Israël zeggen de Verenigde Staten dat vooral Hamas van zo'n bestand zou profiteren. Vorige week drong de Amerikaanse buitenlandminister Blinken aan op een ´humanitaire pause.´ Ondertussen probeert de Israëlische premier Netanyahu Europese leiders te overtuigen om Egypte onder druk te zetten om vluchtelingen uit Gaza op te nemen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een staakt-het-vuren in de oorlog tussen Israël en Hamas is 'op dit moment niet het juiste antwoord'. Zo laat een woordvoerder van het Witte Huis weten. Net als Israël zeggen de Verenigde Staten dat vooral Hamas van zo'n bestand zou profiteren. Vorige week drong de Amerikaanse buitenlandminister Blinken aan op een ´humanitaire pause.´ Ondertussen probeert de Israëlische premier Netanyahu Europese leiders te overtuigen om Egypte onder druk te zetten om vluchtelingen uit Gaza op te nemen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het is een onderwerp dat vrijwel iedereen bezighoudt en ons dus ook. Hoewel we het heel spannend vinden, gaan we in deze aflevering van Bonte Was uitgebreid in op de Nederlandse verslaggeving rondom Palestina/Israël. Dat doen we met schrijver, journalist en Zuidwest-Azië- en Midden-Oostendeskundige Mounir Samuel. Hij geeft inzicht in en duiding over wat er zich afspeelt in Palestina/Israël. Je hoort van hem of dit een complex verhaal is, zoals in veel media gezegd wordt, of hij denkt dat je hier objectief verslag over kan doen en hoe de reacties zijn op alles wat hij hierover post.Daarnaast bespreken we ook een misser over femicide, delen we een award uit voor ‘meest koloniale misplaatste kop van het jaar' en sluiten we af met leuk nieuws van One'sy. Ze heeft er sinds deze week namelijk een smakelijke nieuwe mediaklus bij!**Volg Mounir Samuel op Instagram: https://www.instagram.com/mounir_samuel/ en LinkedIn: https://nl.linkedin.com/in/mounir-samuel-8440ba202 **Lees hier het interview met Seada Nourhussen in Villamedia: https://www.villamedia.nl/artikel/seada-nourhussen-oneworld-doet-dingen-echt-anders**Dit is One'sy's eerste bijdrage aan de Volkskeuken: https://www.volkskrant.nl/koken-en-eten/de-volkskeuken-volkoren-bakabana~b87fea86/ Het is een onderwerp dat vrijwel iedereen bezighoudt en ons dus ook. Hoewel we het heel spannend vinden, gaan we in deze aflevering van Bonte Was uitgebreid in op de Nederlandse verslaggeving rondom Palestina/Israël. Dat doen we met schrijver, journalist en Zuidwest-Azië- en Midden-Oostendeskundige Mounir Samuel. Hij geeft inzicht in en duiding over wat er zich afspeelt in Palestina/Israël. Je hoort van hem of dit een complex verhaal is, zoals in veel media gezegd wordt, of hij denkt dat je hier objectief verslag over kan doen en hoe de reacties zijn op alles wat hij hierover post.Daarnaast bespreken we ook een misser over femicide, delen we een award uit voor ‘meest koloniale misplaatste kop van het jaar' en sluiten we af met leuk nieuws van One'sy. Ze heeft er sinds deze week namelijk een smakelijke nieuwe mediaklus bij!**Volg Mounir Samuel op Instagram: https://www.instagram.com/mounir_samuel/ en LinkedIn: https://nl.linkedin.com/in/mounir-samuel-8440ba202 **Lees hier het interview met Seada Nourhussen in Villamedia: https://www.villamedia.nl/artikel/seada-nourhussen-oneworld-doet-dingen-echt-anders**Dit is One'sy's eerste bijdrage aan de Volkskeuken: https://www.volkskrant.nl/koken-en-eten/de-volkskeuken-volkoren-bakabana~b87fea86/ Voiceover vrouw:AudiohuisOne'sy:Hé, je gaat zometeen luisteren naar een nieuwe aflevering van bonte was podcast en ik wil eventjes een dienstmededeling doen, want we hebben met Mounir Samuel gebeld. Dat doen we over een internetverbinding dus het geluid is hier en daar misschien niet helemaal zoals je van ons gewend bent. Maar dat doet niets af aan de inhoud, dus we hopen dat je veel opsteekt van de aflevering die er nu aankomt.One'sy:Dit is bonte was podcast. Zoë:Uw favoriete wasprogramma over mediamissers én -opstekers. One'sy:Ik ben One'sy MullerZoë:En ik ben Zoë Papaikonomou.O: En in deze aflevering gaan we uitgebreid in op de Nederlandse verslaggeving rondom Palestina/Israël.Zoë: Zeker weten, dat doen we met schrijver, journalist en West/Zuidwest-Azië-expert, ook wel bekend nog altijd als Midden-Oosten deskundige Mounir Samuel, die ook vaak in Palestina/Israël is geweest, die haakt straks digitaal aan. Later in de uitzending gaan we zeker ook nog andere missers en opstekers over andere nieuws behandelen, bijvoorbeeld de manier waarop femicide wordt omschreven in de media, dus het het wordt wel een wat zwaardere aflevering. Ja, er is ook nog leuk medianieuws daar, daar eindigen we mee. Maar voordat we echt in die verslaggeving duiken rondom Palestina/Israël, wil ik graag een fragment van het inmiddels wel heel terecht viraal gaande gedicht van de Palestijns-Nederlandse dichter Ramsey Nasr laten horen. Laten we even luisteren.Ramsey Nasr:Alle gijzelaars, alle doden uit Israël en Europa hebben hun namen gekregen. Hun familieleden en vrienden zijn gehoord hier op tv, in de krant. Hun levens, dromen, idealen zijn ons bekend. Voor altijd en ik vind dat terecht. Wel heb ik een vraag: hebben Palestijnse levens eenzelfde waarde voor ons? Kennen wij ook de namen van hun dode baby's, hun vernederde grootouders en vermoorde kinderen? Kennen wij hun individuele dromen, vrienden, schoolrapporten?Zoë: Ja, het is voor de mensen die luisteren, die het nog niet hebben gehoord. Hij heeft het eerst geschreven en later bij Khalid en Sophie heeft ‘ie het ten gehore gebracht. Ik kan het van harte aanraden, ik moet het oppassen, want ik zit, sta steeds op het punt van huilen als ik zeker dit ook hoor. Ik vind het daarom ook heel mooi met dat denk ik, troostend. Het heeft iets troostend ook, maar ik ben benieuwd, zo ook, want hoe jij daarnaar hebt geluisterd en waarom ik het ook graag wilde horen laten horen, is omdat het wat mij betreft ook precies de vinger op de zere plek legt. Hij geeft aan het begin en daar begint ie mee, heel terecht ook als die de aandacht, ja op de, de brute moorden van onschuldige Israëlische burgers en dat verdient ook de aandacht. Dat is heel erg belangrijk, maar het gaat dan vervolgens ‘wel heb ik een vraag', dat vind ik zo krachtig geformuleerd, niet ‘maar', maar ‘wel heb ik een vraag' en dat is natuurlijk waar we het zo over gaan hebben als het gaat over de verslaglegging in de Nederlandse media. Maar in heel veel westerse media is er natuurlijk bijzonder weinig aandacht voor Palestina, voor bezet Gaza, voor de de, de, de de de slachtoffers, de vermoorde mensen, vermoorde Palestijnse mensen. En dat is natuurlijk iets waar we het in Bonte Was podcast ook vaker over hebben gehad. Wiens leed krijgt een gezicht? Wie zien we op dit soort momenten en dat vind ik dat hij dat zo sterk duidelijk maakt in dit gedicht. Heb jij het ook gehoord? One'sy: Ja eh ja, ik kreeg ik, ik, ik viel er volgens mij middenin dus ik heb vooral het… Nee, ik heb het helemaal gezien. Wat jok ik? Ja, nee, want dit is het begin en dat heb ik gewoon gehoord en het einde gaf me kippenvel. Ik vond het ook wel heel mooi om te zien wat het deed in de studio van de talkshow hè van Khalid en Sophie of met de mensen die daar zaten en ik denk dat het precies weergeeft hoe iedereen eigenlijk die naar dat fragment kijkt, het heeft ervaren, of tenminste dat… daar ga ik even vanuit hoor, want het het raakt je, denk ik, ongeacht hoe je ook in in deze situatie staat. Ik kan me niet voorstellen dat je dan je zegt nou, ik ben het niet eens met wat hij gezegd heeft. Daar moet je iets bij voelen.Zoë: Dat denk ik wel, maar ik denk dat het ook om daar maar naartoe te gaan. Ik ik, nou ja, laat ik eerst nog zeggen dat ik zelf ook ik worstel ik vind dit best een spannende uitzending om te maken. Daarom ben ik heel blij dat zo Mounir Samuel aanhaakt omdat ik ook merk, ik ben zelf heel stevig in en hoe ik hier in sta, hoe ik hier zelf over schrijf en post. Maar ik, ik ik voer op heel veel verschillende plekken hier gesprekken over die me ook heel erg raken. Één van mijn beste vriendinnen is Joods bijvoorbeeld. Dat zegt helemaal dus niks, maar daar gaat Mounir zeker ook nog wat over vertellen straks over of je hè daar, dat maak je niet meteen anti-Palestijns of iets dergelijks maar er is veel gaande op dit moment en veel mensen zijn geraakt en zoeken ook troost. Maar zoeken ook ja, zijn gewoon zoekende denk ik ook. Nou ja, laat ik er zelf niet al te veel op ingaan.One'sy: Het is, het is een heel vervelend woord om te gebruiken, maar het is wel complex.Zoë: Nou ja, dat is wel een interessante hè? We gaan zo ook luisteren naar een reel. One'sy:Is het complex?Zoë: Nou ja, is het complex, want dat hè, we gaan het nu over de verslaglegging hebben. Precies, want door het meteen complex te noemen, dat is ook wel reden voor mensen om er heel snel vanaf te gaan en ik ben gewoon heel eerlijk daarover, dat denk ik soms ook wel van nou, jeetje wat complex. Terwijl ja, ik notabene ook geschiedenis van het Midden-Oosten heb gestudeerd, dus ik weet er best aardig ook wel wat van en ik ben ook veel in de regio geweest. Maar het is zoiets pijnlijks wat mensen zo, het is een open wond, het is maar niet een nieuwe, het is een open wond die ook opengereten is, hè ook ontstaan vanuit imperialisme en kolonialisme ik bedoel, het is niet zo maar gebeurd. Laten we ook niet vergeten wat daaraan ten grondslag heeft gelegen. En het is een wond die steeds weer wordt opengereten en ik denk dat het… en en je ziet dus ook dat… het het is een open wond van de wereld, zo, zo denk ik er ook over en en je ziet alleen wel dat verschillende kanten van die wond meer of minder aandacht krijgen, zoals Ramsey Nasr dat al aangaf in zijn gedicht. Maar wij willen natuurlijk heel graag in bonte was het hierover hebben. Dat is heel erg belangrijk, omdat wij natuurlijk ook hebben gezien hoe hierover wordt bericht gegeven en daar natuurlijk iets van vinden. Maar we vonden het zeker ook belangrijk om mensen daarin om raad te vragen die er nog veel meer verstand van hebben dan wij. Een aantal dingen die ik zelf toen dit, toen de aanslag van Hamas op Israëlische burgers plaatsvond en vervolgens de de gigantische reactie van Israël, iets wat ik zelf meteen zag, was dat heel veel Nederlandse media, ja, die die hadden echt de woorden die je voorbij zag komen en hoe er geschreven wordt. Het was weer totale. Nou ja, ik wil niet zeggen paniek, maar je ziet dan op het moment dat ze weinig kennis hebben, eigenlijk de macht gaan volgen, en dat is in dit geval natuurlijk Israël. Dus ik heb toen ook een post geschreven met een aantal vragen die ik heel belangrijk vind voor voor journalisten en voor reacties op dit moment. Een paar voorbeelden. Bespreek dus dan met elkaar op de redactie ook wees daar duidelijk over.Welke perspectieven kanten en slachtoffers krijgen aandacht en de meeste aandacht en op welke manier? Hoe geef je ze aandacht, hoe noem je ze, hoe laat je ze zien?Welke beelden laten we zien en wat roepen we daarmee op bij de kijker? Wanneer hebben we het over conflict of bezetting? Wanneer hebben we het over militanten, militairen of verzetsstrijders?Wanneer het over terreur, wanneer hebben we het over verzet? Het zijn allemaal woorden die ik heel makkelijk voorbij zag komen en die gekoppeld werden hier waarvan ik denk: hebben jullie hier überhaupt over nagedacht en daarmee wil ik nog echt ook hoofd- en eindredacteuren blijven oproepen: geef je mensen ook ruimte om zich hier beter in te verdiepen en kennis op te doen, want je gooit mensen ook voor de bus, vind ik, om hierover te gaan laten schrijven, als als mensen totaal geen idee hebben, eigenlijk waar waar ze het over hebben. Goed, we willen natuurlijk zo vooral naar Mounir toe en dat willen we eigenlijk aankeilen met een reel van Fatima Warsame, journaliste, zij plaatste ook een een reel op Instagram op haar Instagram over hoe, ja, over wat je rol en taak is als, journalist, hoe zij daar naar kijkt. Laten we daar een stukje van gaan luisteren.Fatima: De afgelopen week best wel veel nagedacht over de rol van een journalist in de verslaggeving in de Israël Hamas oorlog, maar vooral veel nagedacht over mijn zorgen voor het label activist. Want wat betekent het een objectief verslag te doen van deze situatie? Hoe maak je een evenwichtig verhaal over de oorlog? Is dit echt een hypercomplex conflict of draagt zo'n framing juist weer bij aan het gecompliceerd maken van dit allemaal? Ben je een activist als je merkt dat verhalen over Palestijnen of Palestijnse leed gemaakt worden vanuit een eurocentrisch narratief? Als je schrikt hoe de Tweets en uitspraken van Nederlandse politici, vooral in de eerste dagen na de aanvallen, die allemaal massaal steun uitspreken voor Israël, worden gepusht en overgenomen zonder de Palestijnse kant te benoemen of haast niet de Palestijnse kant te benoemen? Ben je dan een activist? Ben ik dan een activist? Wat ik mis is een gesprek onder journalisten en mediamakers over framing, over hun definitie van objectiviteit, over transparantie? One'sy:Ja, dat zijn allemaal vragen van Fatima ja, waarvan ik denk: ja, ik had ze zelf ook kunnen stellen.Zoë: Nou ja, het is misschien een goed moment dan inderdaad nu om Mounir Samuel, journalist, schrijver, Zuidwest-Azië-expert/Midden-Oostendeskundige erbij te halen. Mounier, jij hangt aan de lijn.Mounir: Ja, yes, hier ben ik. Reporting for duty!Zoë: Fijn dat je er bent. Mounir: Laten we beginnen. Zoë:Ja, we gaan beginnen. Je hebt meegeluisterd ook naar de vragen die Fatima opriep. Hoe luister jij daarnaar? Mounir: Het zijn terechte vragen, maar ik denk dat we  ondertussen ook wel naar een aantal antwoorden mogen en dat we wel heel voorzichtig zijn. Ik merk ook jullie worsteling of aarzeling om je uit te spreken. Allereerst, dit conflict is niet complex, het conflict is politiek en dat zorgt ervoor dat bepaalde narratieven wel of niet verteld worden. Als we letten op hoe deze berichtgeving is gegaan, dan gebeurden een aantal hele opmerkelijke zaken. Allereerst, premier Rutte was bijna boos, verontwaardigd toen zelfs maar gesuggereerd werd of geïmpliceerd werd dat Israël een blokkade zou uitvoeren op de hele Gaza. Maar vervolgens, diezelfde dag begon de blokkade en ik heb daarna geen persvraag of Kamervraag gehoord aan diezelfde premier Rutte. Nou, hier is nu de blokkade. Blijkbaar was er toch geen loos dreigement en wat nu? Het gebrek aan opvolging vind ik onbegrijpelijk. Ten tweede, we hebben geen enkele journalist of correspondenten in Gaza. Nergens wordt erbij verteld dat we die niet hebben omdat Israël dat niet toestaat. Net zoals Israël op allerlei plekken in Israël en de Palestijnse gebieden geen journalisten toestaat en er al meerdere journalisten zijn omgekomen in de afgelopen twee weken. Zou ik nu naar Ben-Gurion vliegveld vliegen om verslaggeving te doen, dan word ik linea recta teruggestuurd. Maar niemand benoemt dat gebrek aan persvrijheid in Israël en de controle die Israël heeft over de media en wie waar mag zijn. Ten derde, er zijn wel degelijk hele goeie journalisten in de Gaza die dag en nacht verslag doen onder de meest extreme omstandigheden, terwijl letterlijk de bommen om hen heen inslaan. Dit doen ze onder andere voor ANP en Reuters. Toch heeft geen één Nederlands tv-kanaal of medium met deze verslaggevers gewerkt. Dat begrijp ik niet. Je kan zeggen, ze zijn niet onze journalisten, maar in ieder geval interviewen zij mensen op de grond, ze beschrijven zij was te zien, dat doen zij heel feitelijk. Hier zie je de bommen van Israël. We hebben net een halve minuut stilte gehad, daar begint weer een explosie. We ruiken fosfor. Bijvoorbeeld, de eerste dag daar dat de bombardementen begonnen, zei een journalist, ‘ja, ik draag een mondkapje want de mensen hier die waarschuwden mij voor fosfor. Ze herkennen de geur uit 2008 en de mensen zijn heel bang dat Israël weer fosfor gebruikt.' Enkele dagen later kwam Human Rights Watch en enkele dagen daarna Amnesty International met onomstotelijk bewijs, dat Israel inderdaad witte fosfor gebruikt, dat wist ik al vanaf dag één door deze journalisten. Toch wordt er besloten nooit één van hen ook maar twee minuten aan het woord te laten, al is het met de disclaimer dat het wel lokale journalisten zijn. En overigens die lokale journalisten zijn dus in het algemeen jonge Palestijnse vrouwen die vloeiend Engels spreken, vloeiend, die geen hoofddoek dragen en die dus ook bijdragen aan een ander beeld van wie en wat er dan op de Gaza woont, en zeker weten geen affiniteit hebben met Hamas want die zouden ze sowieso een hoofddoek omdoen? Nou dan ten vierde, bij elke, bij elk bombardement bij elke actie laten we steeds De Israelische legerleiding en de woordvoerders van het israëlisch leger aan het woord, maar we laten niet Hamas of militanten uit Gaza aan het woord, of andere woordvoerders namens de Palestijnse overheid, ook niet degene die wij wel international erkennen als Abbas, de president van nou ja, een klein deel van de Westelijke Jordaanoever feitelijk, maar officieel de president van alle Palestijnen Mahmoud Abbas of in ieder geval woordvoerders namens de officiële Palestijnse regering. De Arabische landen hebben samen een blok gevormd in de VN en een extreem belangrijke oproep gedaan die een uur na de de de aanslag/aanval, vernieling van het christelijke Al-Ahli ziekenhuis… in de Nederlandse media werd niet één keer opgemerkt dat het een christelijk ziekenhuis was. Opnieuw belangrijk voor de beeldvorming, dat er ook christenen wonen in Gaza en dat je dus zoiets als een christelijk ziekenhuis hebt. Nou goed, die Arabische diplomaten van alle Arabische landen hebben voor het eerst ooit een gezamenlijk statement op deze manier afgegeven, een ongelooflijk diplomatiek en intelligent statement. Ik heb het nergens in de Nederlandse media gezien. Hoe het in de VN-veiligheidsraad gaat, welke discussies er worden gevoerd, hoe de VS iedere keer elke veto blokkeert: ik hoor en zie het niet terug. Welke rol Biden speelt en welk langer geopolitiek verhaal er al in de regio speelt: ik hoor het niet terug. Een goede explainer van hoe lang dit al gaande is en waar het begon, dat het ook voor 1948 begon: ik hoor het niet terug. De zorgen van Egypte en Jordanië dat zij straks alle Palestijnen moeten opnemen en dat die Palestijnen nooit meer terug kunnen: ik hoor het niet terug. Egypte heeft al vanaf dag één aangegeven: we kunnen de hulpgoederen niet eens Gaza in rijden, want alle wegen zijn kapot geschoten: ik hoor het niet terug. Pas vandaag hoor je, ja, nu kunnen de goederen eigenlijk niet worden gebracht, want er zijn geen wegen. Dat schreef ik al twee weken geleden, want dat had al-Sisi al gezegd. Maar ook de president Al Sisi hoor je nooit aan het woord. Dus Egypte krijgt ook geen kans in dit verhaal om zichzelf uit te leggen waarom de grens aan hun kant nog dicht is.One'sy: Mounir even even even tussendoor een vraagje hoor, waar denk je dan dat dit door komt? Dat deze verhalen hier niet gehoord worden? Is dat angst hè of een beetje… Nou, die terughoudendheid die wij ook voelen of waar… waar komt dat dan door?Mounir: Wij hebben sowieso geen lange, duurzame corMouniren in landen als Egypte bijvoorbeeld, waardoor de opmaat en de opmars en wat er achter de schermen speelt, een lange geopolitieke lijn niet duidelijk zijn. En dat op het moment dat zoiets speelt als bij de grenspost in Rafah, want eigenlijk heeft Egypte nu een heel grote sleutel, helemaal niet gevolgd wordt, we daar niemand hebben en dus ook blijkbaar niet eens de moeite nemen de de de speeches van de president op tv te vertalen of opvolging te geven aan wat gebeurt er in de landen omheen? En dat we dus ook iedere keer als er een nieuwe geweldsuitbarsting is, doen alsof het uit de lucht komt vallen, zoals Rutte ook zei ‘het is compleet zonder aanleiding'. Omdat bijvoorbeeld in het afgelopen jaar elke mensenrechtenorganisatie en de VN hebben gewaarschuwd dat Israël het geweld extreem aan het intensiveren was in Gaza en de westelijke Jordaanoever. Ik ga nog even verder, sorry hoor, ben even de berichtgeving aan het inhalen. Elke dag vallen op dit moment tientallen gewonden, zo niet honderden gewonden en meerdere doden, met name kinderen op de westelijke Jordaanoever. Ook heeft bijvoorbeeld gisteren twee dorpen geannexeerd in de westelijke Jordaanoever. Er wordt gedaan alsof dit alleen maar een respons is op Hamas, in oorlog met Hamas, ja? Maar er gebeurt vanaf de eerste seconde dat deze uitbarsting plaatsvond van deze geweldige gewelddadige gruwelijke terreurdaden door Hamas - die wel echt terreurorganisatie is, daar hoor je mij ook niet over discussiëren - is er ook meteen enorme intensivering geweest van het geweld en de bezetting op de westelijke Jordaanoever. Daar hebben mensen ook vormen van huisarrest en blokkades, [verbinding wordt slechter] maar dat komt helemaal niet eens in het Nederlandse nieuws. Dus en dat is wel belangrijk als je nadenkt over de proportionaliteit en de argumentatie dat dit een strijd is met Hamas, want op de westelijke Jordaanoever bestaat helemaal geen Hamas. Dus wat gebeurt daar dan? En wat is nou echt aan de hand? Met Libanon? Er wordt gepraat over Hezbollah, Hezbollah heeft nog geen raketten afgeschoten. Hezbollah staat bepaalde kleine Palestijnse facties toe nu wel vanaf de grens een beetje een soort van raketjes af te vuren. Maar Hezbollah heeft nog niks gedaan en geloof me als Hezbollah wat gaat doen, dan horen we dat hier in Nederland, want ze hebben wel een serieus leger. Dus er wordt gewoon heel makkelijk van alles geroepen en tegelijk wordt er niet echt onderzoek gedaan of 360 graden verslag gedaan. Hoe staat Egypte erin? Hoe staat Jordanië erin? Hoe kijken Amerikanen zelf hier naar? Welke protesten zijn daar bijvoorbeeld? Hoe reageert een land als Spanje? Heel interessant, Spanje, dat alle diplomatieke en economische verbanden met Israël wil stopzetten omdat zij het een genocide vinden. Dus blijkbaar is de EU ook niet zo eensgezind en zijn er wel degelijk hele verschillende standpunten en ideeën over. Wat betekent het dat je in landen als Duitsland en Frankrijk niet eens een Palestijnse vlag op mag hangen of mag demonstreren voor Palestina? Wat is er dan nog over aan democratie en de vrijheid van meningsuiting? Er spelen hier [verbinding wordt slechter] gewoon grotere belangen waarbij ik bijvoorbeeld echt heilig van overtuigd ben dat Rutte als eerste zijn ‘Bibi' Netanyahu - ook heel frappant dat ie hem opeens Bibi noemt, zo bevriend is hij blijkbaar met Netanyahu - al in de ochtend belt ver voordat er iets bekend was over die rave en de gruwelijke doden daar. Omdat hij gewoon de nieuwe Jaap de Hoop-Scheffer wil worden, de nieuwe baas van de NAVO en hij wil gewoon dat Israël straks belt en zegt tegen Biden: ‘Trouwens Nederland was het eerste Europese land dat mij steun gaf.' Dan denkt Biden, mooi, mooi, mooi. En wie is straks de nieuwe Navo-baas? Rutte! En al deze belangen, ook persoonlijke belangen, worden niet meegenomen in het verhaal, laat staan dat gekeken wordt wat is er nu goed voor ons land, voor ons volk, namelijk eenheid, solidariteit en onze reputatie, om altijd te staan voor vrede en recht? En als je staat voor vrede en recht, dan veroordeel je geweld aan beide kanten. Dan wil je ook berichtgeving over beide kanten, die recht doet en recht brengt. Dan wil je waarheid en verzoening, en daar is de media helemaal niet mee bezig. En ik vind in dat opzicht, en dit lijkt alsof het om mijzelf gaat, maar ik vind het bijzonder frappant dat programma's als Met het oog op morgen, Bureau Buitenland en NPO Radio Nieuws mij week in week uit benaderen over Egypte. Zelfs een maand geleden heb ik nog gezegd: sorry nee, ik heb geen zin in het volgende lhbtqa+-verhaal in Zuidwest-Azië, ik ben er even klaar mee. Maar nu ik dag-in dag-uit de positie bijvoorbeeld van Egypte in dit conflict belicht, ik niet mag aanschuiven waar dan ook.Zoë: Nou ja, dat vind ik, daar haak ik graag op aan. Dat vind ik ook bijzonder opmerkelijk en ook ook gezien jij vind ik op heel veel heel duidelijk en en en en geïnformeerd ook uitspreekt op op op Instagram op linkedin via verschillende platformen. Hoe verklaar jij dat ze jou dan nu niet weten te vinden en meerdere journalisten die die dezelfde kennis hebben en en op dezelfde manier te werk gaan als jij?Mounir: Maar de langelijnjournalisten, ja, de langelijnjournalisten, al journalisten die echt al lange tijd in die regio komen en ook echt veel meer bezig zijn met sociaal-maatschappelijke veranderingen dus niet alleen als er urgent nu nieuws is en die worden allemaal gediskwalificeerd en het lijkt alsof dat deels te maken heeft met kleur, afkomst en achtergrond, hoewel in mijn geval als christen ik eigenlijk in ieder geval religieus gezien een interessante tussenpositie in kan nemen. Maar dat lijkt ook te maken met een bepaald ongewenst verhaal. En nergens zie ik nog de geopolitieke duiding en die langere lijn. Terwijl als je bijvoorbeeld een land als Egypte volgt en Jordanië, die zijn al twee jaar moord en brand aan het schreeuwen dat de Amerikanen hen maar onder druk zetten om in de Sidi woestijn een Palestina op te richten en dus eigenlijk het Israëlisch grondgebied heel [onverstaanbaar] Israël, groter Israël te laten bevatten, waaronder dus ook Gaza en de westelijke Jordaanoever. Dat zou natuurlijk effectief het einde zijn van een Palestijnse staat of een tweestatenoplossing. Nou, als je dat weet, als je al een jaar geleden de president hier speeches hebt horen geven, als je in de kranten, zpa;s el Ahram aal  zoveel artikelen over hebt gezien, ver voordat deze escalatie plaatsvond, dan is het ook wat duidelijker of in ieder geval zorgwekkender om te zien dat Israël letterlijk van noord naar zuid de mensen aan het pushen is en aan het duwen is, en dat de Amerikanen maar zo zitten te hameren op dat Israël dat Egypte sorry, personen op de vlucht op moet nemen, vooral als je dan naar de geschiedenis kijkt en weet dat iedere Palestijn die ooit uit Palestina/Israël is gevlucht, nooit meer heeft kunnen terugkeren, zelfs niet als toerist. Dus je weet eenmaal binnen in Sinaï komen ze nooit meer terug. En Sisi noemt dat ook in zijn speeches hij zegt: ‘beste mensen, wij kunnen jullie niet binnenlaten in de Sidi, want jullie verliezen dan jullie eigen Palestina, jullie eigen grond en de meeste Palestijnen willen daar ook die grens niet over, want die zijn doodsbang dat ze nooit meer terug kunnen keren. Dit verhaal hoor je nergens.En deze geopolitieke lijnen en dat er misschien wel degelijk een grotere agenda is, die israël overigens niet zo geheimzinnig over is, want Netanyahu heeft in de VN enkele maanden geleden nog een kaart laten zien van Israël, waarin Israël, heel Israël besloeg inclusief Palestina, laatste Palestijnse restjes, zo zou ik het eigenlijk willen noemen, en daar werd in de VN gewoon voor geklapt. Dus het is heel duidelijk wat zijn intentie is en of in ieder geval zijn dromen verlangen. En als je dat weet, moet je dus heel erg oppassen: wat gebeurt hier? Maar dit verhaal willen wij absoluut niet vertellen, want dat brengt de Nederlandse politiek in een ingewikkelde positie.Zoë: Nog een aanhaking hierop, want dat dat is inderdaad, het is het een geopolitiek politiek verhaal, wat inderdaad dan Nederland niet uitkomt. Maar waar ik ook nieuwsgierig naar ben, want dat is ook iets wat ik zelf overigens ervaar, ik bedoel ik, ik ben er zeker niet huiverig voor om ook mijn perspectieven, mijn kennis hierover naar buiten te brengen. Alleen ik merk wel dat je ook heel snel mensen op de lijn krijgt, laat ik het maar zo zeggen en ik ben benieuwd hoe dat voor jou is, want jij spreekt je ook duidelijk uit. Wordt, hoe wordt, hoe wordt daarop gereageerd?Mounir: Alleen maar dankbaar en enthousiast en dat vind ik dus het pijnlijke eigenlijk.  Nodigen ze mij uit, maar weet ik veel welke collega. Alleen het interessante is dat elke post die ik plaats en waarin ik dus wel die politieke duiding probeer te brengen en simpelweg probeer termen op te splitsen. Dus een jood en een jood met een hoofdletter is niet hetzelfde. Een Israëli is niet de facto een jood, een jood is niet de facto Israëli. Een Nederlandse jood is niet de facto pro-Israël en dat helpt ook om te voorkomen dat als je duidelijk kritiek hebt op de Israëlische politieke lijn, dat niet laten bijdragen aan antisemitisme wat natuurlijk een heel zorgwekkende ontwikkeling is. Ik merk ook dat er gewoon hele grote misvattingen bestaan over internationaal recht en oorlogsrecht wat ik heb gestudeerd, het recht op zelfverdediging, geldt alleen tussen twee staten, Hamas is geen staat en Gaza is geen staat, om maar iets te noemen. Dus ook de hele politieke onderbouwing van ons kabinet valt helemaal uit elkaar. En er is maar één voorbeeld: die bombardementen kan je ook niet onder oorlogsrecht scharen. Een complete blokkade van een heel volk mag geen… valt niet binnen het oorlogsrecht dus dat zijn gewoon een hele heldere tutorials, zeg maar die waar ik uitleg van oorlogsrecht is dit of een jood is dit en hoofdletter, uh, jood met een hoofdletter is dat. De zionistische droom is dit, de droom op een staat Israël ongeacht of het in dit bijbels grondgebied moet zijn, dat heet dat.En ik merk dat mensen zo emotioneel zijn en ontroerd en dankbaar mij. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel DM's gehad en berichten die zijn alleen maar dank je wel, dank je wel en vooral wat ik heel wonderlijk vind, krijg ik heel veel reacties van Joodse Nederlanders, dus dat laat ook zien dat de staat zegt: wij zijn voor en wij beschermen en staan voor de Joodse gemeenschap, dat de Joodse gemeenschap daar helemaal niet blij mee is. Ik krijg heel veel reacties van Joodse Nederlanders die zeggen: je bent mijn laatste lifeline of je bent echt een bron van rust en en nuance in deze gekte. En je moet weten dat juist veel Joodse Nederlanders iets meer geïnformeerd zijn als het het gaat om Israël en dus ook veel kritischer zijn op Netanyahu en veel meer doorhebben wat er werkelijk gebeurt, ook omdat zij bijvoorbeeld bronnen als Haaretz volgen, die ook heel kritisch zijn op de massale geweldplegingen in Gaza bijvoorbeeld. Dus het is ook helemaal niet zo dat dat het dan ook meteen alleen maar moslims steun geeft. Sterker nog, ik krijg ook verwijt dat ik… eigenlijk de enige verwijten die ik krijg is dat ik wel van een tweestatenoplossing blijf en niet zegt: het wordt allemaal Palestina. Dat is het enige punt waar ik kritiek op krijg. En zelfs dan… misschien was dit wel een mooiste reactie kreeg ik een van iemand die zei: Mounir, ik was het helemaal niet met je eens en ik had een hele woedende post op jou of over jou geplaatst en toen bedacht ik mij dat eigenlijk ik gewoon vol haat zit nu, en dat die haat om veel meer gaat dan jou. En echt gaat om de pijn die ik voel bij wat hier gebeurt en ik heb dus de post verwijderd en ik wilde je daarover inlichten. Ik had overigens de post nog helemaal niet gezien, omdat het me zo spijt dat ik mijn haat op jou afreageer niet omdat ik denk dat je niet kan hebben, maar omdat het niet klopt, omdat je zelf zo vanuit liefde beweegt.Zoë: Mooi, maar dit is trouwens wel eerlijk, want dit is inderdaad wel. Het is inderdaad heel mooi dat dat dat iemand dat ook zo eerlijk met je deelt. Het is wel iets wat me ook wat me ook kan voorstellen, waar veel mensen wel dat zie ik ook in mijn omgeving. Mensen zijn zo verdrietig, gefrustreerd, boos, waardoor de ja, die die die haat, die jij ook beschrijft kan je daar nog iets over vertellen? Kan jij uitleggen waar dat, waarom dat zo ontstaat?Mounir: Nou, ik denk dat er een flinke woede en pijn zit bij mensen, met name van mijn kleur en achtergrond, omdat het echt de vraag is en dat verwoordde Ramsey Nasr zo mooi: wat zijn onze levens waard? Krijgen wij ooit een naam? Zeg maar, hoeveel Palestijnen moeten sterven ten opzichte van één Israëli? Zijn dat er 1000? Zijn dat er 10.000? Zijn dat er 100.000? Moeten er één miljoen Palestijnen dood voordat ze bij elk Palestijns kind zeggen: ja, maar er zijn ook veel Israëlische kinderen gestorven? En die die die vreemde, dat, die vreemde weegschaalwerking doet men ongelooflijk veel pijn, ook omdat tijdens de oorlog in Oekraïne die helaas ook nog steeds doorgaat, ook heel pijnlijk duidelijk werd dat: ja, de grens is dan open voor witte Oekraieners maar niet voor andere mensen in Oekraïne zoals internationale studenten van kleur, laat staan dat personen die zijn gevlucht uit Afghanistan of Pakistan hier welkom zijn. Dus keer op keer op keer krijg je als persoon van kleur de boodschap, met name als je Noord-Afrikaanse en Zuidwest-Aziatisch afkomst bent of Centraal-Aziatisch zoals Afghanistan of Pakistan, dat jouw leven het niet waard is, überhaupt niet eens noemen waard. En überhaupt blijkbaar geen mensenrechten, oorlogsrecht verdient en ik denk dat die pijn, al gevoeld sinds 9 11 en natuurlijk met een veel langere geschiedenis, dat dat de haat en de woede is die je nu tegenkomt, plus een bruut gevoel van onrecht. Maar persoonlijk in de reacties krijg ik vrijwel uitsluitend wat ben ik dankbaar en mijn god, waar kan ik betrouwbare informatie vinden? Ik snak naar informatie en mensen voelen dus dat de media niet goed zijn werk doet, maar weet niet waar ze wel terechtkunnen.Zoë: Nou ja, dat is misschien meteen een goede vraag.One'sy: Ja, nee, het is wel duidelijk dat dat jij er heel veel van weet, dat er dus het lijkt alsof er weinig journalisten, in ieder geval Nederland, zijn die wel wat weten van die geopolitieke situatie. Maar wie doet het wel goed? Zijn er media of journalisten die wel een redelijk goed beeld weten te geven? En dan even specifiek Nederland?Mounir:Nou ja, dat vind ik persoonlijk van niet. De enige momenten die ik goed vind, de mooie momenten vind ik zijn wanneer de menselijkheid terug wordt gebracht. Dus dat was Ramsey Nasr, maar dat was ook Humberto Tan, die zo mooi verwoordde wanneer hij twee getraumatiseerde Palestijnse kinderen tilt en dat op TikTok zoveel reactie komt. Hij had hele waardige woorden om een kind is een kind aan elkaar gelijk te zetten. Want dat is natuurlijk, zeker als je de luxe hebt om enige afstand van te kunnen nemen, want wij zitten uiteindelijk niet in Israël, en ook niet in een kibboets, dat we kunnen zeggen: een kind is een kind en een Palestijns kind is net zoveel waard als een Israëlisch kind. Die kinderen zouden sowieso niet moeten sterven en zij zijn nu eens maximaal het slachtoffer van dit. En dat zijn de mooie momenten, de waardige momenten, waarin de nuance terugkomt, met menselijkheid.Maar qua geopolitieke en politieke duiding, sorry ik ben, ik ben appalled, ik ga niet eens een Nederlands woord… Ik kijk er met afgrijzen naar en het het, het idiote is ook, ik heb … dat is een pijnlijk validisme. Het vreselijke, het belachelijk is ook, ik heb vijf jaar het Palestijns-Israëlisch, niet Arabisch-Israëlisch, het Palestijns-Israëlisch conflict bestudeerd, waaronder in de VS in San Diego, met een aantal van de beroemdste Israëlische professoren ter wereld. Het is ook niet zo dat als je Egyptisch bent, dus jouw kennis en kunde zit allemaal aan die anti-Israelische pro-Egyptische kant. Nee, ik heb altijd Israëlische vrienden gehad en Joodse vrienden gehad, en dat zijn twee verschillende dingen. Er zijn mensen waarmee ik vrienden ben geweest, waarvan hun opa tegen mijn opa gevochten had over de Sinai. Je kan wel degelijk in een 360 graden verhaal zitten, en die politieke lijn blijven zien, en je menselijkheid behouden en zeggen: luister, elke Mohamed verdient net zoveel erkenning, recht en een naam als elke Avi of elke Rachel.Ik begrijp niet waarom we de politiek ook niet daarop bevragen. Ik snap niet waar de kritische persvragen zijn gebleven. Ik snap niet waar de follow-up is en ik snap niet waarom niemand bijvoorbeeld toont hoeveel protesten er bij de ICC, The International Criminal Court, zijn. Ik snap niet waarom niemand uitlegt dat Palestina onderdeel is van het international criminal court, maar de VS en Israël niet, en dat er dus niet eens onderzoek kan worden gedaan naar de mensenrechtenschendingen. Ik begrijp niet wat de rule of law betekent als landen zich niet onderwerpen aan de rule of law en dat nergens wordt genoemd. En dezelfde rechtse witte heren nu overal opeens de grote expert zijn, terwijl dat allemaal pro-Israëlische hobby-journalisten zijn. Het zijn niet eens echte duidelijke kenners. Ze zijn niet eens in de Palestijnse gebieden geweest.Zoë:  Nee, dat vind ik ook echt shocking. Sowieso als je kijkt naar wie er steeds aanschuiven aan verschillende tafels. Daar hadden we het natuurlijk eerder al over. Ik vind het heel mooi hoe jij wel zegt wat menswaardige momenten zijn. Ik kijk tegenwoordig, dat heb ik hier al vaker genoemd, heel vaak het Jeugdjournaal; want mijn zoon is bijna tien, dus die kijkt dat nu veel. Ik vind dat zij die menswaardigheid laten zien, Misschien dat het ook helpt dat zij voor een jonger publiek iets maken, maar ik vind wel dat ze dat echt heel mooi proberen te doen en allerlei verschillen... Gister was er dan een item over Joodse kinderen die nu heel erg gepest worden op sommige scholen en dus ook van school vertrekken, wat natuurlijk een hele heftige - dat noemde jij eerder ook - kant ervan is. Maar ze hebben ook continu een lijntje met een jonge jongen van nog maar vijftien of zestien.Dat is echt een topper, Mohammed heet hij, die zit in Gaza. Dat is echt een mega talent, die continu vertelt over die vreselijkheid waarin hij zit, hoe het daar is. Hij is Nederlands ook, maar hij komt dus niet weg. Dat geeft ook wel weer te denken. Dus ik wilde hier nog wel even een lans breken voor het Jeugdjournaal, in ieder geval op dat menselijke niveau. Maar inderdaad dat geopolitieke niveau, dat is inderdaad bijna afwezig. Ben ook heel blij dat jij dat hier in ieder geval een bepaald inzicht in geeft. Misschien internationaal dan, heb je daar nog eventueel tips voor?Mounir: Ja, nou ja, het is natuurlijk heel ingewikkeld om het te noemen, maar ik vind toch Al Jazeera English iets heel interessants doen deze tijd.One'sy: Waarom is dat ingewikkeld? Zoë: Ze zijn net verboden in Israël overigens, lees ik.Mounir: Ja, omdat Al Jazeera natuurlijk als laatste objectieve kanaal wordt gezien. Al Jazeera kan je het dan weer kwalijk nemen dat zij Gaza als geen ander verslaan, politieke duiding als geen ander doen, het constant 360 graden doen. Hoe staat India erin? Hoe staat Rusland erin? Hoe staat Iran erin? Super leerzaam en interessant, ze zijn overal als eerste bij. Maar ze zullen geen beeld tonen van de gruwelijke taferelen richting Israël.Zoë: Nee, precies.Mounir: Dus het is extreem gekleurd de andere kant op. Dus wat ik doe, ik kijk CNN. Ik kijk Al Jazeera English, ik lees de Egyptische kranten, kijk Egyptische media en Libanese media. Dan ga ik naar de NOS en trek ik de haren uit mijn hoofd, dan kijk ik even wat de Telegraaf erover schrijft, en dan ga ik naar de NRC en trek ik nog steeds de spaarzame haren uit mijn hoofd. Dan ga ik snel terug naar bijvoorbeeld ook de Spaanse krant en zo. Want het is ook interessant dat Spanje een heel ander standpunt hier inneemt, en ook Zuid-Amerika. En wat ik in het grote geopolitieke verhaal trouwens, dan zal ik het kort houden, want jullie moeten natuurlijk de podcast beëindigen en ja, twee weken frustratie komt er nu uit... [Allen praten door elkaar]Zoë: Ja, nee, ik, doe je ding, want het is heel informatief en heel goed, dus leef je uit.Mounir:Kijk, het moment dat Israël een gruwelijke terreurdaad meemaakt, moesten we meteen dat veroordelen. Maar we hadden het ook moeten aangrijpen net zoals ooit de Jom Kipoeroorlog zelf had gewerkt, om voor eens en altijd te zeggen: maar nu moeten we naar de onderliggende basis waarop überhaupt Hamas kan bestaan en misschien steun bij zijn bevolking beter houden. Wel helemaal niet zo heel veel. Wat uitzichtloos is voor de Palestijnen en welke uitzichtloosheid er bij de Palestijnen is. Wat hen ertoe brengt op deze manier aandacht te vragen, want je moet het gewoon zien als een [verbinding wordt slechter] schreeuw om aandacht van een gruwelijk geterroriseerde en getraumatiseerde groep jongeren. Want als je naar die daders van Hamas kijkt, die terroristen, zijn allemaal jongeren. Net zoals dat iedereen weigert zeggen dat Gaza voor de helft uit kinderen van onder de vijftien bestaat, en voor driekwart uit jongeren van onder de 25 bestaat. Dat zijn gewoon mensen die een wanhoopsdaad doen, mede in het licht dat alle Arabische landen vrede aan het sluiten waren met Israël. Dus elke druk verder op Netanyahu en Israël weg was.Zoë: Ik vind het wel belangrijk dat je dat ook noemt, want die Arabische landen eromheen die kunnen er ook wat van. Die zijn natuurlijk ook…Mounir: Ik probeer hier ook een volledig verhaal te vertellen. De Jom Kipoeroorlog is ooit geïnitieerd om aandacht te krijgen voor die bezette Sinaī. Hij wist dat ze misschien zouden falen. Hij wist dat het Israëlische leger sterker was. Maar hij wist ook: als ik niks doe, voelt Israël zich nooit gedwongen vrede te sluiten met Egypte en dan zijn we Syni voor altijd kwijt, die ook in de bijbel aan Egypte toebehoorde. Dat heeft hij gedaan, de oorlog is inderdaad totaal mislukt. Maar wat zei de hele internationale gemeenschap: we verwerpen deze oorlog, maar Israël, dit kan niet. We krijgen nooit wereldvrede en vrede in de regio op deze manier. Jullie moeten met Egypte aan tafel. Daardoor was Egypte en Israël uiteindelijk de eerste twee landen die samen vrede sloten en duurzame vrede, tot de dag van vandaag. Waarbij Israëlische toeristen ook massaal naar Egypte gaan. Andersom mag natuurlijk niet, dat is weer een ander verhaal. En er echt een goede langzame evacuatie uit de Sinaï kwam.Ik denk dat de timing van deze aanslagen daarom ook niet uit de lucht komt vallen; precies een dag na de Jom Kipoeroorlog. Hamas probeert in al hun onvermogen feitelijk hetzelfde te doen. Wij hadden een keuze. We hadden een keuze om te zeggen: oké, Netanyahu, hier krijg je een blanco cheque en ga nu maar je grote plan voor een eerlijk Israël uitvoeren en echt bezig met etnische zuivering. Onder alle definities, de VN zegt het zelf ook, valt dit onder etnische zuivering. De mensen helemaal tot in de gruwelijke situaties brengen, waarbij gisteren het enige kankerziekenhuis in Gaza heeft aangegeven alle behandelingen te moeten stoppen: geen chemo, maar ook geen pijnstillers meer te hebben. Dat patiënten lijden er en je hoort gegil in de gangen van hun pijn. Even voor alle duidelijkheid hè?Er is geen stroom, de generatoren vallen stil en de ambulances kunnen ook bijna niet meer rijden, want er is geen benzine. Dat alles gebeurt en wij hebben daar onvoorwaardelijke steun aan gegeven in plaats van te doen wat de internationale gemeenschap toen deed: zeggen dat dit gruwelijk is, we veroordelen het en nu gaan jullie met elkaar aan tafel, kijken naar een duurzame oplossing. En daarmee hebben we niet alleen de situatie in Gaza vreselijk en uitzichtloos gemaakt, waarbij je hier uiteindelijk toch die grens open zal moeten gooien. En daar gingen de Gazanen heen, voor zover ze nog leefden. We hebben de situatie in de Westelijke Jordaanoever nog verder onder spanning gezet. Daarin slepen we straks Libanon echt in een gruwelijke oorlog, daarmee hebben we de hele wereldvrede onder druk gezet.Ik voorzie echt dat als de Amerikanen nu niet heel snel wakker worden, Biden uit z'n idiote, vreemde diplomatieke koers stapt of in ieder geval een hele harde trap krijgt van zijn vrouwe ofzo en wakker wordt, en als Europa zich nu niet gaat opwerpen als een hele grote vredesonderhandelaar en -bemiddelaar, dan krijgen we gegarandeerd een derde wereldoorlog. We stonden erbij en wij keken ernaar. Het erge is dat dit alles niet wordt gezegd en het escaleert en het escaleert en het escaleert. Ik heb echt nog nooit Arabische leiders zo wanhopig horen roepen, ook mensen in de VN: we willen geen oorlog, maar we kunnen ook niet eeuwig toekijken. Ons volk zal nooit accepteren dat elke Palestijn uitgemoord wordt. Kom in actie. Kom met een diplomatieke koers. Kom in ieder geval met dat staakt het vuren, zodat we noodhulp kunnen gaan geven. In ieder geval dat. En Biden is nog niet op het vliegtuig gestapt terug naar de VS en Israël bombardeert Rafah, precies die grenspost, waardoor Egypte, die net begonnen was met de wegen herstellen, weer opnieuw moet beginnen met die wegen herstellen en de hulpgoederen weer niet de grens over kunnen. En hoe wordt het 's ochtends in het NOS uitgelegd? Openingsnieuws: Israël heeft een hele hoge militante leider bij Rafah vermoord, daar kwamen wel 30 anderen bij om het leven. Niks over de gevolgen voor de noodhulp die weer niet door kan gaan, niks over de wegen.One'sy:Ik heb toch nog een vraag hè Mounir. Is het mogelijk om hier objectief verslag van te doen?Zoë:Nou ja, is objectief verslag überhaupt mogelijk? One'sy:Nou ja, omdat het woord objectief natuurlijk de hele tijd valt, is het mogelijk?Mounir: Nee, objectieve verslaggeving bestaat niet. Op het moment dat ik focus op die zielige kinderen uit Gaza en daar foto's van stuur in Gaza, kan je roepen: en waar zijn nu de zielige kinderen die nog in een Israëlisch ziekenhuis liggen? Dus dat is niet mogelijk. Wat je wel kan doen is proberen grotere, lange historische lijnen benoemen en woorden te ontleden. Bijvoorbeeld internationaal recht, oorlogsrecht, wat valt daaronder? Dit, dit, dit, dit, dit. Wat mag absoluut niet? Complete blokkades, ontzeggen van basislevensbehoeften, aanvallen op ziekenhuizen. Dat ziekenhuis al Ahli was helaas niet het enige ziekenhuis dat gebombardeerd is en geraakt is. Geen aanvallen op hulpverleners, open grenzen, mensen altijd in staat stellen om te vluchten. Je mag mensen NIET vragen te vluchten naar een derde land, je moet vanuit je eigen land opnemen, enzovoort en zo verder en zo verder.Dus er zijn gewoon hele heldere markers, die zouden gewoon moeten worden uitgelegd. Dan kan iedereen zien: oké, wat Israël doet is in ieder geval niet in lijn met internationaal oorlogsrecht en met internationale verdragen, heel helder. Wat Hamas doet ook niet, maar dat wisten we al, want daarom noemen we ze een terreurorganisatie. Dus hier hebben we terreur van twee kanten. Helder, oké. Recht op zelfverdediging, wanneer is dat voor het laatst gebruikt? Hmm… Door de Amerikanen na 9 11. Wat heeft dat opgeleverd? Hmm… Een reusachtige, dramatische oorlog in Afghanistan en Irak. Totale, complete explosie van de regio. Hmm… Was dat eigenlijk een terechte represaille? Een aanslag door een terreurgroep en een heel land dat wordt gebombardeerd? Hmm… Misschien niet. Die chemische wapens, klopte dat? Nee, die hebben we toen ook helemaal niet in Irak gevonden…Moeten we als Nederland dan misschien niet een beetje voorzichtig zijn en een keer niet blind de Amerikanen volgen? Sorry voor het validisme. Want de laatste twee keer dat we dat hebben gedaan, pakte dat ook niet zo goed uit. Jaaa, verstandig, laten we het hier eens met elkaar aan tafel over hebben. Dat zijn allemaal nog steeds geen neutrale verhalen, maar het zijn in ieder geval verhalen met diepgang, reikwijdte, nuances en meerstemmigheid.Zoë:Ja, ik uh… dank je wel, Mounir. Dank dat je even bij ons alles eruit wilde gooien. Het was echt een hele broodnodige crash course en ik denk heel informatief voor onze luisteraars. Dus heel erg veel dank dat je de tijd hiervoor wilde nemen en deze hele scherpe analyse bij ons wilde brengen.One'sy:En de rol van journalisten hierin, want daar hebben we het natuurlijk over.Zoë:Precies, dat je dat heel duidelijk laat zien, waar zij heel veel laten liggen en hoe het ook anders kan. Dus het was een voorbeeld op vele vlakken. Dank je wel daarvoor.One'sy:Nou ja, voordat we dit onderwerp echt helemaal afsluiten, nog even een voorbeeld van hoe ze bij de BBC terugkwamen op hun taalgebruik.BBC-presentatrice:Now before we go, earlier on BBC news we reported on some of the pro-Palestinian demonstrations at the weekend. We spoke about several demonstrations across Britain, during which people voiced their backing for Hamas. We accept that this was poorly phrased and was a misleading description of the pro-Palestinian demonstrations.Zoë:Het waren denk ik leerzame en hele stevige 30 à 40 minuten. Dus we gaan nog even door, want er waren natuurlijk wel nog wat meer mediamissers, maar we houden het kort. Dan kunnen jullie lieve luisteraars ook een beetje bijkomen ervan. Even kijken, zullen we eerst de missers doen en dan nog met een paar vrolijke zaken afsluiten?One'sy:Jaaa, want ik heb zelf iets heel leuks. Waar werd jij nog meer verdrietig van in de media, Zoë? Zoë: Dat is een hele serieuze zaak, want dat gaat over de manier waarop media schrijven over vrouwenmoord, ofwel femicide. Marie-Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen, beter bekend als Damn Honey, als je ze nog niet volgt via Instagram op Damn Honey The Book, doe dat dan zeker, die sneden echt een absurde kop aan in de Gelderlander en het AD. De kop luidde zo: agent Frank en zijn vrouw Sanne zijn er niet meer: tien jaar huwelijk komt tot een gruwelijk eind. Dat hebben ze redelijk snel aangepast. Ik denk naar aanleiding van de kritiek van Damn Honey. Toen werd het: Agent Frank kon zich niet neerleggen bij breuk met Sanne. En dan met aanhalingstekens: we zijn aangeslagen, kapot van verdriet, als reacties uit de omgeving. Nou wat er is gebeurd: Agent Frank heeft, omdat zijn bijna ex-vrouw het heeft uitgemaakt, haar vermoord. Dat is even wat anders.De reden waarom ik dit zo scherp zeg, is omdat dit is wat vrouwenmoord en femicide is. Vrouwenkennisinstituut Atria beschrijft dat als volgt ook op hun site: ‘vrouwen hebben in onze maatschappij te maken met andere verwachtingen over hun gedrag dan mannen: zorgzaam, lief en meegaand zo "hoort een vrouw te zijn". Van mannen wordt verwacht dat zij het tegenovergestelde van vrouwen zijn: sterk, cool en dominant. In dit beeld herkent lang niet iedereen zich. Een vrouw die het heft in eigen handen neemt, door bijvoorbeeld haar stem te verheffen of een relatie te verbreken, gaat tegen de norm in. Een ex-partner of familie die deze vrouw onder de duim wil houden, in lijn met mannelijke norm, raakt zo de controle kwijt, met jaloezie, woede of zelfs agressie tot gevolg.'Je kent waarschijnlijk ook wel de term familiedrama en gezinsdrama. One'sy:Ja, daar moeten we echt mee ophouden.Zoë: Het is heel belangrijk om dit scherp te benoemen, omdat het echt een heel heftig, al heel lang spelend probleem in onze samenleving neerlegt. Natuurlijk gebeurt het niet elke dag, maar het gebeurt veel.One'sy:Eén in elke zeven dagen, of zoiets.Zoë:Zeker, er zijn zeker tientallen vrouwen per jaar die op deze manier worden omgebracht. Dit zijn dan nog de moorden. Er zijn natuurlijk ook vrouwen, als je het hebt over huiselijk geweld, die niet sterven, maar wel mishandeld worden. Dus we moeten naar mijn mening als mediamakers niet zo bang zijn en moeten echt moediger zijn. En we hebben het net met Palestina-Israël ook al gezegd: we moeten moediger zijn in ons taalgebruik, benoem wat het is.One'sy: En ook niet de hele tijd die focus op de dader. Mag het ook een keer op het slachtoffer?Zoë: Had jij nog een misser?One'sy:Zeker, want Seada Nourhussen, de hoofdredacteur van OneWorld, die is in september geïnterviewd door VillaMedia. Dat is een mooi verhaal over het soort journalistiek van het magazine en hoe Seada dat heeft overgenomen, samen met John Olivieira. Ik las het online, dus ik heb alleen de prachtige foto's gezien die daarbij zijn geplaatst en ook op de cover van VillaMedia, het tijdschrift, staan. Maar in het tijdschrift zelf hebben ze een soort van illustratie gemaakt die niet zo mooi is. Je moet even op het linkje klikken wat in ons mooie draaiboek staat. Ik ga proberen het te omschrijven. Je ziet Seada's hoofd, dat is dan geïllustreerd, sowieso vind ik het niet echt lijken, en daaroverheen hebben ze een soort globe gelegd en daarnaast het woord 'One World'. Dat vind ik ook kwalijk, dat het als twee losse woorden geschreven is. Het wordt een platform genoemd en ik weet dat Seada daar altijd mensen op moet corrigeren. Het is geen platform, het is een magazine. Ik vind dat zo slordig, helemaal voor een… VillaMedia. Het is niet zo'n supergroot probleem ten opzichte van wat jij net noemde of Palestina-Israël. Maar dit is wel weer jammer.Zoë:Behoorlijk jammer, want het staat voor mij wel symbool in hoe matig we toch nog als media zijn in het mooi in beeld brengen van zwarte mensen, zwarte vrouwen in het bijzonder, überhaupt mensen van kleur. Er is gewoon geen kennis over, dus er wordt gewoon maar wat gedaan. Ik heb het overigens zelf onlangs ook met een fotoshoot gehad. Het was overigens een ontzettend goede fotografe, maar zij werd met een heel aparte opdracht op pad gestuurd. Het interview ging natuurlijk over diversiteit. Ik moest gefotografeerd worden. Ik woon natuurlijk in Amsterdam-Oost en dan moest er diversiteit achter mij. Dus het werd heel erg ongemakkelijk. Zij kreeg die opdracht, maar ik heb daar ook wel echt wat van gezegd, richting haar, maar ook vooral richting de redactie. Dit wil ik niet op deze manier.Het werd me ook heel duidelijk hoe zij diversiteit zagen, dat was een beetje Zoë: leuk, exotisch, en dan nog wat andere, een beetje bruine mensen, liefst met een hoofddoek als het even kan. Ik vond dat heel ongemakkelijk, maar het zegt ook veel over waar we staan en waar nog werk nodig is. Ik moet wel zeggen dat we daar samen heel goed uit zijn gekomen, sowieso met de fotografe, die heeft prachtige foto's gemaakt, maar ook met de redactie zelf. Maar het is heel platgeslagen. Zelf weet ik al vanaf dat ik bij AT5 werkte dat er zo weinig kennis was, ook bij bijvoorbeeld cameramannen. Hoe belicht ik een zwart persoon? Ik hoef je het verder niet uit te leggen, maar er zitten heel veel dingen in. Als ik bijvoorbeeld Job Cohen interviewde, de voormalig burgemeester van Amsterdam, dan stond ik op een kruk. Hij is heel lang.Dat soort dingen maken ook uit, want als hij naar beneden kijkt, dat is ook een bepaalde machtsdynamiek. Ik vind dat je van dit soort zaken als beeldmaker en redactie op de hoogte moet zijn. Het kan gewoon niet dat je dat niet weet. Die voeg ik eraan toe. Ging ik toch nog een heel lang verhaal houden. We gingen afronden, sorry, luisteraars.One'sy:Komt er nog een. Dit is ook niet iets wat je in twee zinnen kan samenvatten. Er was iemand anders die nog gecorrigeerd moest worden: de koppenmaker van een artikel over Dafne Schippers, Nederlands trots.Zoë:We reiken deze aflevering eenmalig, een speciaal voor deze kop in het leven geroepen, meest koloniale, misplaatste kop van het jaar award uit. Dat is er eentje die je dus eigenlijk niet wil winnen. Hij gaat naar: De Volkskrant. Wat was de kop? Het ging over Dafne Schippers die stopt met atletiek, met sprinten: de witte vrouw die de zwarte supersprinters uitdaagde.One'sy:Ja… Ik voelde daar ook wat bij, ja.Zoë:Ik kon het ook niet aan. Eén van onze vaste luisteraars, kunstenares Airco Caravan, die stuurde het ook naar mij op. Dank ook voor alle goeie tips die je stuurt. Ik doe vaak de Bonte Was eindredactie. Ik heb het gewoon helemaal doorgekrast. Wat moet je hiermee? Hoe kom je hierop? En ook en daar hebben we het vaker over, niemand in de lijn, grijpt in. Dat snap ik ook niet. Ik merk dat ik er een beetje agressief van word.One'sy:Ik vraag me af of dit alleen een eindredactie keuze is, want in het artikel staan namelijk ook wel wat discutabele dingen. Dat hele stuk is eigenlijk discutabel en niet alleen die kop. Normaal gesproken kan je nog zeggen: als journalist maak je een artikel en de eindredacteur die gaat daarmee aan de haal en die maakt er iets heel anders van. Maar in dit geval heeft die eindredacteur gewoon samengevat wat er in het artikel staat. Dat is eigenlijk, en dit zijn niet mijn woorden maar hoe het bij mij overkwam: die zwartjes die zijn heel goed, maar wij witten kunnen er ook wel wat van!Zoe:Je doet ook gewoon een groot atleet ermee tekort. Dafne Schippers zal hier ongetwijfeld ook niet juichend naar kijken. Hoezo maak je dit er onderdeel van?One'sy:Een kleuren ding of een rassen ding.Zoë:Aan alle kanten een mega giga power misser. De koloniale misplaatste award gaat naar De Volkskrant. Maar je… zeker weet van mij dat ik niet altijd een groot fan van De Volkskrant ben, maar ze kunnen ook goede dingen.One'sy:Ja, want sinds deze week verscheen mijn eerste bijdrage in De Volkskrant, als volkskok! In de rubriek 'Volkskeuken' geeft elke dag een andere volkskok een recepttip. Dat gaat eigenlijk niet echt om het recept, maar er gaat ook verhaaltje aan vooraf. Ik heb het eerste verhaal geschreven over mijn vader, die diabetes had en een enorme snoeper was. Wij probeerden met de recepten op ons blog allemaal dingen te verzinnen om vooral Surinaamse gerechten toch iets voedzamer te maken, zodat hij ervan kon genieten. Dat was eigenlijk het eerste stukje. Dat ga ik nu om de tien dagen doen, verschijnt er een stukje van mij in de Volkskrant. Dat is eigenlijk bizar, omdat toen ik begon met journalistiek, in 1998, ik mijn ouders verplicht heb een abonnement op De Volkskrant te nemen, omdat wij op school elke week een actualiteitentoets hadden en ze haalden de vragen altijd daaruit. Wat natuurlijk ook wel iets zegt over de School voor Journalistiek, maar dat is even voor een andere keer. Maar dat nu mijn naam daarin staat, dat is wel een soort van mooie ronde cirkel, 25 jaar later.Zoë:Ik vind het een plusje voor De Volkskrant. Krijgen ze niet vaak.One'sy:Ook nog even een dingetje, want vorige aflevering hadden we het ook nog eventjes over dat er een stukje uitleg bij artikelen zit. Het was me opgevallen dat meerdere kranten in een paar zinnen wat achtergrondinfo over de auteur geven. Ik weet inmiddels hoe dat heet, dat is een trust nugget. Ik heb er dus ook een. Ik heb mijn eigen trust nugget. Waar werd jij nog blij van de afgelopen maand, Zoë?Zoë:Ik noemde het al eerder in ons gesprek met Mounir. Ik vind in algemene zin: schaf gewoon het hele NOS nieuws af en laat iedereen verplicht naar het Jeugdjournaal kijken. Ik heb altijd genoeg op alles aan te merken, gerust ook op het Jeugdjournaal. Maar ik vind toch dat zij op heel veel verschillende manieren de veelzijdigheid van de Nederlandse samenleving überhaupt vaak laten zien. Maar dus ook nu, bij Palestina-Israël, echt verschillende kanten steeds belichten in hun uitzendingen. Dat mag ook wel eens genoemd worden. Ik zit nu te denken, misschien noem ik ze inmiddels elke uitzending, maar dat maakt niet uit. Net als OneWorld, ik word een dagje ouder ook.[MUZIEK START]One'sy:Volgende keer in Bonte Was podcast dan hopen we met Sahar Shirzad te praten over de manier waarop er in de media gesproken wordt over mensen met een vluchtverleden of migranten. We zullen aan haar vragen hoe je dat het beste kan zeggen. En beluister ook onze eerdere aflevering, waarin we met Hassnae Bouazza praten over onder andere haar ervaring als enige Marokkaanse Nederlander op een witte redactie in Hilversum. FRAGMENT START: Hassnae:Ik kan me herinneren dat ik bij een omroep ging werken, jaren geleden, en dat ik de enige Marokkaanse was. Dat het echt door het hele gebouw ging, dat er echt werd gezegd: er is een Marokkaan in het gebouw.[GELACH]Zoë:Dit was Bonte Was podcast. Abonneer je op onze podcast via je favoriete podcast-app en laat, als dat kan, ook een recensie achter. Dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was podcast te vinden.One'sy:Als jij voorbeelden van missers of opstekers in de media hebt, volg ons dan op Instagram via @bontewaspodcast en geef ze daar aan ons door. Zoë:En word vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast.One'syDaag.Zoë:Doei.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan de rechterhand van Sophie zit vanavond Hanneke Groenteman!  Volgens Palestijnse autoriteiten werden gisteravond honderden Palestijnen gedood door een raketaanval op een ziekenhuis in Gaza-Stad. De strijdende partijen geven elkaar de schuld. President Biden was vandaag in Israël. Foeke Postma en Tom Kleijn schuiven aan.   Ramsey Nasr is acteur, schrijver en zoon van een Palestijnse vader. Vanavond geeft hij de Gazanen een gezicht door een column voor te dragen. 18 jaar na de verdwijning van de Amerikaanse Natalee Holloway, bericht De Telegraaf dat hoofdverdachte Joran van der Sloot de moord op haar heeft bekend in ruil voor een strafvermindering. Royce de Vries geeft aan tafel zijn blik op de zaak.  Morgen verschijnt de film Crypto Boy op Netflix, gemaakt door dé filmdynastie van Nederland: de familie El-Hamus! Shady regisseerde de film, broer Shahine en vader Sabri spelen de hoofdrollen. Alle drie schuiven aan. 

Rogier van Bemmel, Ad Verbrugge en Wouter van Dieren bespreken in deze editie van het nieuws van de week de gebeurtenissen in Israël en Palestina en alles wat daarmee samenhangt. Bronnen en links bij deze uitzending: Nominatie 'De gezagscrisis' voor de Zeeuwse boekenprijs: https://www.dezb.nl/wat-we-doen/zeeuwse-boekenprijs/inzendingen-2023.html Het verslag van de Wereldbank over de mentale gezondheid van Gazanen: https://blogs.worldbank.org/arabvoices/intersection-economic-conditions-trauma-and-mental-health-west-bank-and-gaza

(00:53) Wat de scenario's voor het Midden-Oosten zijn Het Israëlische leger waarschuwt ruim 1 miljoen Palestijnen te vertrekken uit het noorden van Gaza. Binnen 24 uur moeten de Gazanen zich dus naar het zuiden van de nauwe strook zien te verplaatsen. Maar ook de regio is in beweging. Een verdere escalatie dreigt waarbij regionale partijen worden meegezogen in het gewapend conflict. Midden-Oosten-analist Joost Hiltermann van denktank International Crisis Group over de scenario's.    (16:05) Straatverkopers van New York Migrantenstad New York vangt zoveel nieuwe migranten op, dat de stad het niet meer aankan, volgens de burgemeester. New Yorkers zien veel meer straatverkopers en sommigen klagen daarover. Correspondent Karlijn van Houwelingen zocht deze straatverkopers op.   Presentatie: Sophie Derkzen

Aan de rechterhand van Khalid zit vanavond Liesbeth Staats!   De vraag is niet óf maar wanneer het Israëlische leger de Gazastrook binnenvalt. 1,1 miljoen Gazanen is verzocht binnen 24 uur te vertrekken. Khalid bespreekt vanavond de laatste ontwikkelingen met Natascha van Weezel, Michiel Servaes en Robert Serry.   In de nieuwe serie ‘Dokter Ruben' komt voor het eerst Ruben Terlou's achtergrond als arts naar voren. In de serie ontmoet hij collega's uit de gezondheidszorg die niet alleen patiënten, maar ook hun sociale omstandigheden proberen te genezen.   De NOS-gezichten Xander van der Wulp en Marleen de Rooy bespreken al het Haagse nieuws in de serie ‘Rondje Binnenhof'. De 50e aflevering is met een nieuw gezicht: Gerri Eickhof. Ze schuiven alle drie aan en bespreken het succes van de serie én Gerri's vuurdoop. 

Met vandaag: Covid cijfers; IDF-soldaat per ongeluk door collega doodgeschoten; 12 terreurverdachten opgepakt; inflatie blijft stijgen; Gazanen getuigen over raketten van Islamic Jihad; alliance van ex-IDF generaals bedreigt Netanyahu; Spaanse band Tribade besmeurt Israëlische vlag en veel meer nieuws uit Israël.  

Raketten op Israël, bommen op Gaza het is zon beetje de politieke Groundhog Day van het Midden-Oosten. Met elke keer voorspelbare reacties uit het buitenland: Hamas is niet goed snik dat het al die raketten afvuurt op doodgewone Israëlische burgers. Israël moet zich inhouden en niet tientallen doodgewone Gazanen omleggen, en al zeker geen kinderen.

Raketten op Israël, bommen op Gaza het is zon beetje de politieke Groundhog Day van het Midden-Oosten. Met elke keer voorspelbare reacties uit het buitenland: Hamas is niet goed snik dat het al die raketten afvuurt op doodgewone Israëlische burgers. Israël moet zich inhouden en niet tientallen doodgewone Gazanen omleggen, en al zeker geen kinderen.

De vlucht, dwars over Saoedi-Arabië ook een historisch moment bracht het Amerikaanse en Israëlische onderhandelingsteam naar de Verenigde Arabische Emiraten voor het uitwerken van hun vredesplan, wat ook historisch is. Ik vond het mooi, die Boeing met het woord vrede erop in het Arabisch, Engels en Hebreeuws. Dat de hoofdrolspelers, Donald Trump, Bibi Netanyahu en Mohammed bin Zayet, hun eigen politieke motieven hebben een corruptieschandaal, verkiezingen, een front vormen tegen Iran, wapendeals het doet er even niets toe. Een topprestatie is een topprestatie. Luister terug | De Wereld | Joe Biden's moment Een paar details vertellen het verhaal nog beter. Nieuwsstation Al Arabiya bracht het nieuws heel prominent. Is dat bijzonder? Ja, want het station is eigendom van de Saoedische regering, en dus is de boodschap dat het huis-Saoed zijn zegen geeft los van het toelaten van die Boeing in zijn luchtruim. Al Jazeera was veel kritischer, en schreef een boos stuk over de knieval voor Amerika, lafheid van de Emiraten en over de Palestijnen, die zich verraden voelen. Al Jazeera is eigendom van de emir van Qatar, dus nu zien we opnieuw dat hij ruzie heeft met de andere Golfstaten. Wapenstilstand Tegelijkertijd, maar door vrijwel alle media genegeerd, kwam het bericht dat Hamas in Gaza, de luis in de pels van Israël, een wapenstilstand sluit met Israël, en dat de bemiddelaar de gezant van Qatar in Gaza is. De grensovergang tussen Israël en Gaza gaat weer een stukje open, wat een zegen is voor de Gazanen, dus Qatar kan zeggen: wij laten onze Palestijnse broeders niet in de steek. Maar hun boodschap is tegelijkertijd: ook wij praten met de Israëliërs. Ook dat is historisch. Luister terug | Space Cowboys | Nieuwe missies naar Mars Nu zal iedereen die het Midden-Oosten volgt zeggen: al die contacten waren er al lang, de vijandelijkheden tussen Israël en de Arabische wereld behoorden al tot het verleden, dus zo bijzonder is het niet. Allermaal waar, maar het uitbreken van vrede, zeker in die heetgebakerde regio, is hoe zal ik het zeggen historisch. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het is bijna twee jaar geleden dat Israël Gaza bombardeerde, maar de wederopbouw is nog lang niet compleet. De Wereldbank trekt nu aan de bel en waarschuwt de donorlanden om hun beloftes na te komen. De Palestijnse enclave met de Hamas-regering worstelt nog altijd met de gevolgen van de oorlog in de zomer van 2014. Kan de streng-islamitische regering de gefrustreerde Gazanen nog hoop bieden? We vragen het aan correspondent Jan Franke in Gaza.