Podcasts about gaandeweg

DOCS tipt de nieuwe podcast Onaantastbaar, je hoort aflevering 1 'Welkom thuis'. Veel oud-medewerkers van de NMO herinneren zich de eerste ontmoeting met omroepdirecteur Frank William. Hij is charmant, onorthodox en hij maakt grapjes over de islam. Onder zijn leiding krijgen de makers alle ruimte om taboes te doorbreken en beruchte islam-critici uit te nodigen, zoals Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh. Maar Williams onorthodoxe stijl heeft een keerzijde. Gaandeweg maken de medewerkers kennis met zijn grillige karakter en grensoverschrijdend gedrag.  Onaantastbaar is een 9-delige podcast van Jair Stein, Jan Maarten Deurvorst en Huda Rais voor de NTR en NPO Radio 1. Eindredactie Ottoline Rijks, muziek Daan Hofman, mixage Arno Peeters, stemacteur Lotte van Gaalen. Illustratie: Odilo Girod De serie is tot stand gekomen met hulp van het NPO-fonds, het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten en de Stichting Democratie en Media. Aflevering 2 en 3 zijn te vinden in je podcastapp. Wil je de gehele serie al beluisteren? Download dan gratis de app van NPO Luister. Heb je meer informatie over deze zaak of wil je reageren op wat je hebt gehoord, stuur dan een mail naar: onaantastbaar@ntr.nl DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Dija Kabba Meer informatie: 2doc.nl/docs, vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl  Nog een luistertip: Bouta's laatste zet https://npo.nl/luister/podcasts/1190-boutas-laatste-zet-argos-series

DOCS tipt de nieuwe podcast Onaantastbaar, je hoort aflevering 1 'Welkom thuis'. Veel oud-medewerkers van de NMO herinneren zich de eerste ontmoeting met omroepdirecteur Frank William. Hij is charmant, onorthodox en hij maakt grapjes over de islam. Onder zijn leiding krijgen de makers alle ruimte om taboes te doorbreken en beruchte islam-critici uit te nodigen, zoals Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh. Maar Williams onorthodoxe stijl heeft een keerzijde. Gaandeweg maken de medewerkers kennis met zijn grillige karakter en grensoverschrijdend gedrag.  Onaantastbaar is een 9-delige podcast van Jair Stein, Jan Maarten Deurvorst en Huda Rais voor de NTR en NPO Radio 1. Eindredactie Ottoline Rijks, muziek Daan Hofman, mixage Arno Peeters, stemacteur Lotte van Gaalen. Illustratie: Odilo Girod De serie is tot stand gekomen met hulp van het NPO-fonds, het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten en de Stichting Democratie en Media. Aflevering 2 en 3 zijn te vinden in je podcastapp. Wil je de gehele serie al beluisteren? Download dan gratis de app van NPO Luister. Heb je meer informatie over deze zaak of wil je reageren op wat je hebt gehoord, stuur dan een mail naar: onaantastbaar@ntr.nl DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Dija Kabba Meer informatie: 2doc.nl/docs, vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl  Nog een luistertip: Bouta's laatste zet https://npo.nl/luister/podcasts/1190-boutas-laatste-zet-argos-series

In deze aflevering van de Corine van Zoelen Podcast duiken we in het bijzondere werk van Claudia van het Kaar, borstenexpert en oprichter van het Centrum voor Vrouwen in Eindhoven. Sinds 2015 richt Claudia zich op het vergroten van borstbewustzijn bij vrouwen, waarbij ze borsten ziet als een krachtige ingang naar diepere lagen van vrouw-zijn . Claudia's reis begon in 2002 als vrouwencoach. Gaandeweg ontwikkelde zij steeds meer belangstelling voor het werken met het lichaam. Haar fascinatie voor borsten ontstond tijdens een vrouwencirkel in 2015, waar vrouwen openhartig hun ervaringen deelden. Dit moment markeerde het begin van haar specialisatie in borstgezondheid en - bewustzijn. Sinds 2017 geeft zij in haar praktijk zachte borstbehandelingen, die vrouwen helpen om dieper in het lichaam te zakken, spanning los te laten en weer in contact te komen met hun borsten. Sinds 2023 combineert zij dit met borstenecho's, waarbij ze vrouwen leert hun borstweefsel beter te begrijpen en zelfonderzoek te doen. Deze holistische aanpak biedt niet alleen meer begrip voor het eigen lichaam, maar ook emotionele inzichten. Claudia is ook auteur van het boek BOOBs – Een Boek Open Over Borsten, waarin ze de culturele, biologische en emotionele aspecten van borsten belicht. Daarnaast biedt ze een onlineprogramma en een opleiding tot Holistic Breastwork Practitioner aan, waarmee ze haar kennis en ervaring deelt met anderen die vrouwen willen ondersteunen in hun verbinding met hun borsten. Luister naar dit inspirerende gesprek en ontdek hoe Claudia vrouwen begeleidt naar meer zelfliefde en lichaamsbewustzijn via de weg van de borsten. Meer informatie vind je op de shownotespagina www.corinevanzoelen.nl/podcast-276

Johan De Baets groeide op in een echte horecafamilie, waar verschillende familieleden hun eigen zaak runden. Na zijn studies ging hij eerst een jaar elders ervaring opdoen, om vervolgens mee in te stappen in Du Progres – het restaurant van zijn ouders, en daarvoor zijn grootouders – een vaste waarde op de Korenmarkt in Gent.Tien jaar later nam Johan als derde generatie het roer over.Zijn zus had geen interesse om de zaak verder te zetten, dus kwam Johan in overleg met zijn ouders tot een faire overnameprijs. Die eerlijke regeling zorgde voor familiale rust – iets waar hij vandaag nog steeds met voldoening op terugblikt.In de 24 jaar dat Johan eigenaar was, bouwde hij verder op de fundamenten van zijn familie. Continuïteit stond voorop: op een menselijke manier leidinggeven, zorg dragen voor klanten, en geen zucht naar eindeloze groei. Geen tweede of derde restaurant, maar verfijnen wat hij al had – met oog voor de lange termijn.Gaandeweg groeide het besef dat er geen vierde generatie klaarstond. Tegelijk koos Johan bewust voor zijn gezin. Na vijftien jaar samenwerking vroeg hij zijn rechterhand om in te stappen als mede-eigenaar via een minderheidsparticipatie. Johan wilde niet, zoals zovelen, eindigen met een sluiting bij pensioen.In 2024 – vijf jaar na de eerste aandelenoverdracht – droeg Johan de zaak volledig over aan zijn rechterhand. Daarmee verzekerde hij de toekomst van Du Progres, dat als onafhankelijke horecazaak blijft bestaan op een plein dat steeds meer in handen komt van grote ketens.

Ron Blaauw is een van de bekendste chefs van Nederland. Ook hij heeft in zijn carrière veel geleerd. Gaandeweg ontdekte hij dat leiderschap niet gaat om de hardste stem, maar om vertrouwen en samenwerking. Een van zijn belangrijkste leermomenten kwam toen zijn restaurant een 9,5 kreeg, terwijl hij er zelf niet was. Het was het bewijs dat zijn team zonder hem niet alleen doorging, maar zelfs extra gedreven was om te laten zien wat ze konden. Dat besef versterkte zijn overtuiging dat een hecht team het verschil maakt. Wanneer iedereen zich onderdeel voelt van het grotere geheel, groeit niet alleen het resultaat, maar ook de kracht van het team zelf. Daarnaast vertelt hij hoe hij als jonge horecamedewerker leerde omgaan met mensen en gesprekken voeren—een vaardigheid die volgens hem een van de waardevolste lessen in het leven is.

Anouk Kemper is schrijver. Ze werkte als journalist voor verschillende media, onder andere voor ‘Het Parool', ‘de Volkskrant', ‘LINDA', het Radio 1-programma ‘Spraakmakers' en op de economieredactie van RTL Nieuws. Ze debuteerde in 2011 met de roman ‘De Almeerse Rioolmoorden', waarvoor ze werd genomineerd voor De Schaduwprijs. Haar tweede boek, ‘Zeik Niet Zo', dat ze samen schreef met Suzette Hermsen en Lianne Marije Sanders, werd een bestseller. Nu verschijnt ‘Gelukkig Maar', waarin twee stellen de hoofdrol spelen. Het ene stel kan geen kinderen krijgen, de moeder uit het andere besluit om een kind voor hen te dragen. Gaandeweg wordt duidelijk hoe geld, wanhoop en verlangen mensen tot het uiterste kunnen drijven. Atze de Vrieze gaat met Anouk Kemper in gesprek.

DE VOLLEDIGE AFLEVERING - Eerder is er iets foutgegaan bij het uploaden van de aflevering. Excuses voor het ongemak. Wat is geluk en hoe word ik gelukkig? Het zijn even belangrijke als ongrijpbare vragen die we vandaag de dag vooral aan de hand van inzichten uit de psychologie proberen te beantwoorden. Maar tijdens zijn promotieonderzoek kwam Paul Schenderling erachter dat wat de psychologie ons vertelt over geluk erg beperkt is. Hij ontdekte gelukkig óók dat er onder andere vanuit de sociologie en de filosofie een nieuw perspectief op geluk is ontwikkeld dat ons begrip van geluk enorm kan verrijken. In deze aflevering ontrafelen Allard en Paul aan de hand van persoonlijke voorbeelden wat dit nieuwe perspectief inhoudt en hoe je daardoor anders naar je eigen levensgeluk gaat kijken. Gaandeweg vraag je je af: hoe gelukkig maakt de hedendaagse samenleving ons eigenlijk? Dat is een vraag die in Leven na de groei uiteraard niet mag ontbreken. Want onze visie op een leven na de groei blijkt ook op deze vraag een verfrissend perspectief te bieden. Enkele bronnen bij deze aflevering om je verder te verdiepen:Michael Argyle, The Psychology of HappinessZygmunt Bauman, Liquid Modernity en Liquid TimesViktor Frankl, De zin van het bestaanAbraham Heschel, Wie is de mens?

Wat is geluk en hoe word ik gelukkig? Het zijn even belangrijke als ongrijpbare vragen die we vandaag de dag vooral aan de hand van inzichten uit de psychologie proberen te beantwoorden. Maar tijdens zijn promotieonderzoek kwam Paul Schenderling erachter dat wat de psychologie ons vertelt over geluk erg beperkt is. Hij ontdekte gelukkig óók dat er onder andere vanuit de sociologie en de filosofie een nieuw perspectief op geluk is ontwikkeld dat ons begrip van geluk enorm kan verrijken. In deze aflevering ontrafelen Allard en Paul aan de hand van persoonlijke voorbeelden wat dit nieuwe perspectief inhoudt en hoe je daardoor anders naar je eigen levensgeluk gaat kijken. Gaandeweg vraag je je af: hoe gelukkig maakt de hedendaagse samenleving ons eigenlijk? Dat is een vraag die in Leven na de groei uiteraard niet mag ontbreken. Want onze visie op een leven na de groei blijkt ook op deze vraag een verfrissend perspectief te bieden. Enkele bronnen bij deze aflevering om je verder te verdiepen:Michael Argyle, The Psychology of HappinessZygmunt Bauman, Liquid Modernity en Liquid TimesViktor Frankl, De zin van het bestaanAbraham Heschel, Wie is de mens?

Hij heeft het grootste deel van zijn leven schoenen verkocht. Gaandeweg werd hij daar bijzonder goed en succesvol in. Maar de schoenen waren nooit waar het voor hem om draaide. Wel, ook gaandeweg, de mensen in z'n onderneming, de bedrijfscultuur, de overtuiging dat ondernemen niet alleen aandeelhouders, maar de samenleving ten goede moet komen. En die overtuiging heeft hij onmiskenbaar verwerkelijkt. Elf keer werd hij verkozen tot beste werkgever van België. Inmiddels heeft Wouter Torfs z'n nichtje Lise Conix als opvolger. De koepel van centra voor algemeen welzijnswerk heeft Wouter Torfs nu als voorzitter van haar raad van bestuur. Het CAW schoentje past hem als gegoten. Want het kan anders en het kan vooral beter. Het is een vrijwilligersjob die zijn ogen heeft geopend. Elke nacht vangen CAW's samen zo'n 1.500 thuis- en daklozen op. Er is enorm veel verborgen armoede en miserie in onze maatschappij, heeft Wouter Torfs met eigen ogen vastgesteld. De wereld heeft de meritocratie omarmd, het belang van mensen dat wordt afgemeten aan hun verdienste. Maar dat is een jasje dat je lang niet iedereen kan aanpassen, vindt Wouter Torfs. Daar komt bij dat we alle grote ideologieën kwijt zijn. Wouter Torfs vindt soelaas en wijsheid bij de Amerikaanse filosoof Marc Gafni. Dit jaar nog brengt hij een nieuw boek uit. De titel: De Cultuur van de Liefde. De ondertitel: over de homo amor, de mens die volgt op de homo sapiens, de mens die liefheeft.

We denken vaak dat het nodig is om van alles uit te pluizen om te kunnen beginnen, maar juist in het nemen van actie zit enorm veel energie. Gaandeweg kun jij leren, en ook de 'fouten' zullen enorm veel inzichten opleveren. Ik deel mijn ervaring als startende ondernemer 10 jaar geleden. Hopelijk mag het jou inspireren. Meedoen met de GRATIS 4-daagse Audio-Challenge voor het vergroten van je online zichtbaarheid, het boosten van je productiviteit en het minder trekken en leuren waardoor jij lichter gaat ondernemen? Schrijf je hier gratis in. Leuk als jij erbij bent! We starten dinsdag 7 januari 2025! Whoehoeeee! Veel liefs, Yvonne Volg mij dagelijks op Instagram ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠@yvonnevanhaastregt⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ (+30K) Ben jij een doelbewuste vrouw of ondernemer? Volg ook ⁠⁠⁠⁠@businessmentor.yvonne ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Meer informatie of mijn aanbod >> ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.yvonnevanhaastregt.nl⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

In deze aflevering van Legergroene Herinneringen delen we het verhaal van Erik, die alles op alles zette om bij het duikpeloton te komen. Met doorzettingsvermogen en humor beschrijft hij zijn keuringen, opleidingen en avonturen tijdens zijn diensttijd.Over Legergroene Herinneringen‘Ik ging met tegenzin, maar heb de tijd van mijn leven gehad', ‘De kameraadschap die je bij defensie hebt, is uniek', ‘Je kan meer dan je denkt' en ‘Leidinggeven doe ik nog steeds volgens de dingen die ik heb geleerd via de instructiekaart'. Het is maar een kleine greep uit de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen die geïnterviewd zijn voor de podcastserie Legergroene Herinneringen.In die podcast belichten we niet alleen de geschiedenis van de dienstplicht maar besteden we vooral aandacht aan de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen.Transcriptie:00:00:00 - 00:00:16Roos: Hallo allemaal en welkom bij Legergroene Herinneringen. In deze podcast gaan we de komende weken in gesprek met ex-dienstplichtigen over hun diensttijd: de hoogtepunten, maar ook de dieptepunten en de levenslessen die uit deze tijd stammen, worden hier aan het licht gebracht. Goedemiddag Erik, hallo.00:00:16 - 00:00:17Erik: Goedemiddag Roos.00:00:17 - 00:00:19Roos: Goedemiddag, leuk dat je er bent.00:00:20 - 00:00:21Erik: Ik vind het heel leuk om hier te zijn.00:00:21 - 00:00:26Roos: Mooi. De dienstplicht is voor jou best lang geleden Inmiddels toch?00:00:26 - 00:00:26Erik: Zeker.00:00:26 - 00:00:28Roos: Dat was in?00:00:29 - 00:00:30Erik: 1992.00:00:30 - 00:00:33Roos: Dat was een beetje richting einde dienstplicht.00:00:34 - 00:00:49Erik: Dat klopt helemaal. Ik heb nog mijn best moeten doen om er in te kunnen komen, want er waren toen al aardig wat sluip mogelijkheden om er niet meer in te hoeven. Ik heb bewust geprobeerd om erbij te komen.00:00:50 - 00:00:52Roos: Dat hoor je niet vaak.00:00:52 - 00:01:36Erik: Ik was goedgekeurd in Delft op mijn zeventiende. Omdat ik toen veel tenniste, was een deel van mijn rug en arm beter ontwikkeld was dan mijn andere helft. Toen kreeg ik een aantekening dat mijn rug niet de allerbeste status had. Toen ik vervolgens de dienstplicht in wilde, wilde ik graag naar de duikers. Ik kreeg te horen dat ik daar niet voor geschikt was, omdat ik niet goed genoeg gekeurd was en ik moest beter goedgekeurd worden. Ik had te horen gekregen dat de dienstplicht wellicht afgeschaft zou worden en had mijn propedeuse niet gehaald en dacht: ik ga gewoon nu in militaire dienst.00:01:36 - 00:01:43Roos: Hoe ging dat? Normaal gaat dat met een oproep. Die oproep heb je gekregen, de keuring?00:01:44 - 00:02:23Erik: Zeker. Ik heb een oproep gekregen van Dienstplichtzaken Kerkrade, zoals velen met mij denk ik. Ik ben gaan bellen en heb gezegd dat ik mijn studie ging afbreken, dat ik in dienst wilde en dat ik bij een specifiek onderdeel wenste te komen en herkeurd moest worden. Als ik het snel zeg, lijkt het allemaal heel gemakkelijk, één telefoongesprekje, maar zo ging het niet. We waren zeker vier, vijf, zes keer bezig. Ik was maar één persoon op de hele grote aantallen destijds. Toen ik het eindelijk voor elkaar had om in Amsterdam een herkeuring te krijgen, waren we alweer een aantal maanden verder.00:02:23 - 00:02:27Roos: Het ging om je rug. Wat was er mis met je rug?00:02:27 - 00:03:17Erik: Één kant was iets gespierder door het tennissen. Dat was op mijn zeventiende gebeurd bij die eerste echte dienstplichtkeuring, die ik in Delft moest doen. Ik ben dus teruggegaan en intussen had ik veel meer gesport en gefitnest, waardoor ik wat evenrediger mijn lichaam ontwikkeld had. Ik kwam aan bij de keuringsarts in Amsterdam, klopte aan en toen was het: "Binnen", na een tijdje gewacht te hebben. Er waren veel mensen voor mij. Hij keek me niet aan en stond niet op en zegt: "Wat is het probleem?" Ik zei: "Mijn rug." "Oké", zegt hij, "Geregeld. Tot ziens. Volgende", en toen stond ik weer buiten. Ik dacht: dat ging wel heel snel. O jee, zou dit wel goed zijn gegaan?00:03:17 - 00:03:17Roos: Ben ik wel goedgekeurd?00:03:17 - 00:04:08Erik: Precies, ben ik goedgekeurd of afgekeurd? Ik heb voor de zekerheid degene die achter mij was weggeduwd, weer teruggegaan, aangeklopt en weer naar binnen. Ik zeg: "Pardon, ik was hier net ook. Heeft u mij afgekeurd of ben ik beter goedgekeurd?" "Wat" zegt hij, "Wil jij beter goedgekeurd worden? O, dat is heel wat anders." Hij stond op en stelde zich voor, hij vond het superleuk. Hij zegt: "Wat is er aan de hand?" Ik kon het allemaal vertellen, naar welk onderdeel ik wilde. Hij zegt: "Waarom denk je dat het nu beter is?" Ik zeg: "Veel getraind en wat meer allround getraind. Ik doe ook aan parachutespringen, daar heb ik ook keuringen voor gehad. Volgens mij moet dat duiken ook lukken." "O, wat leuk! Toen moest ik nog wat testen doen, met mijn rug en hij ging nog mijn knieën bekijken en mijn oren.00:04:08 - 00:04:50Erik: Ik weet niet precies waarom allemaal. Heel enthousiast zei hij: "Helemaal in orde, nu ben je helemaal goedgekeurd. Ik geef het door. Veel succes en wat leuk om te horen dat er nog mensen zijn die hun best doen voor dienstplicht, om er maximaal van te gaan genieten. Ik zeg: "Dat is zeker mijn plan." Toen was het zover en was ik in ieder geval goedgekeurd. Er kwam weer een heel traject, weer bij Dienstplichtzaken Kerkrade om toegewezen te worden tot die opleiding. Dat gingen ze allemaal voor mij uitzoeken en ik ging brieven sturen. Op een gegeven moment kende ik iedereen die daar werkte, zo vaak was het bellen.00:04:51 - 00:04:54Roos: In principe is het bij dienstplicht: je wordt ergens geplaatst.00:04:55 - 00:05:55Erik: Exact, tenzij je, zoals ik heb gedaan, heel erg je best doet. Dan kun je toch dingen voor elkaar krijgen. Eind 1991 was het zover en kreeg ik te horen: 'Lichting '92 drie, je bent ingedeeld bij het duikpeloton.' Het is allemaal gelukt. Ik zeg: "Fantastisch." Ik heb een bos bloemen laten bezorgen daar en toen was het helemaal geregeld. Net voordat ik de laatste paar weken op vakantie ging voordat ik in dienst moest, kreeg ik nog een telefoontje: "We hebben je toch nog even ergens anders geplaatst. Je gaat eerst de kaderopleiding doen." Ik zeg: "Ho ho, wacht even. Ik heb begrepen dat als ik de kaderopleiding zou doen, ik dan alleen maar les mag gaan geven in natuurkunde of zo, en niet bij de parate eenheid kon." Nee, dit was voor onderofficier.00:05:55 - 00:06:26Erik: Ik zeg: "Als ik daarna echt naar de parate eenheid kan, dan vind ik het helemaal goed." Zo gezegd, zo gedaan. Terug van vakantie was het de eerste opkomstdag. Dat zal ik zo vertellen, misschien wil jij nog een vraag stellen. In ieder geval had ik alles voor elkaar en dan komt de eerste levensles. Dat ga ik alvast verklappen: als je denkt dat je alles voor elkaar hebt, is het toch net anders, want ik moest me melden en toen zeiden ze: "Ah, een cd'tje."00:06:26 - 00:06:27Roos: Een cd'tje?00:06:27 - 00:06:53Erik: Dat was nog in de tijd van de compactdiscs, want we gaan terug in de geschiedenis. Ik zeg: "Een cd'tje?" "Ja, hier hebben we weer zo'n computer duiker." Het werd letterlijk verscheurd en aan de kant gemieterd. Dat is een hele aparte eenheid. Zo werkt dat niet, dat is toevallig toegewezen, maar zo gaat het niet werken. Dat was na een klein jaartje werk mijn binnenkomst.00:06:55 - 00:06:57Roos: Wat bedoelden ze met computer duiker?00:06:57 - 00:07:50Erik: Ik had er erg mijn best voor gedaan. Met een reden en specifiek hoopte ik naar die duikereenheid te gaan, maar het bleek, zoals je net zelf aangaf, dat soms mensen puur toevallig worden toegewezen, omdat er een bepaald quotum gehaald moet worden. Wat de onderofficieren, de instructeurs bedoelden, was: daar zit een heel traject aan vast, met allerlei fysieke keuringen, psychologische keuringen en of je toegewezen bent of niet door de computer in Kerkrade, dat interesseert ons niets. Er komt vanzelf, dat wist ik toen nog niet, een mogelijkheid dat je je vinger op mag steken tijdens de opleiding, om te beginnen met de keuringen ervoor. Maar zomaar omdat de computer had gezegd: hij gaat daar naartoe, hij komt in die selectie, absoluut niet.00:07:50 - 00:08:51Erik: Dat was een teleurstelling. Gaandeweg die reguliere opleiding tot sergeant en twee vaandrigs bij de genie, kwam er op een gegeven moment een voorlichting, omdat het vlak op het terrein zit van de PTS, de pontonniers- en torpedistenschool, kwam er een korte voorlichting over wat het was om duiker te zijn. We moesten naar het klasje en er stond er een boos kijkende sergeant instructeur met een rood mutsje op. Die moest pitchen waarom het leuk was om te gaan duiken: "Duiken is leuk. Wie wil duiken?" Een goede pitch. Er waren een aantal mensen die hun hand durfden op te steken. "Hebben jullie wel eens sport gedoken?" Ik had van tevoren sport gedoken, dus ik had mijn hand opgestoken. "Wie heeft er wel eens sport gedoken?00:08:53 - 00:09:44Erik: Een merendeel van het clubje, een stuk of vijf die hun hand had opgestoken, hadden inderdaad wel eens sport gedoken. "Sportduikers? Die hebben we niet nodig, want sportduiken is heel wat anders dan militair duiken. Dat wordt helemaal niets, dus jullie hoeven je wat mij betreft niet aan te melden." Toen was er nog één over. Er werd gevraagd: doe jij veel aan hardlopen? Ben jij...

[click here for the transcript in English] >>> intro Welkom in deze aflevering van onze podcast Let's talk about Work. Vandaag hebben we iemand heel bijzonder te gast. Bart Wuyts gaat namelijk in gesprek met onze podcast Founding Mother Artemis Kubala. Zij is onlangs een nieuwe uitdaging aangegaan en we zijn heel blij haar hier terug te zien. Het is een unieke kans om met haar in te zoomen op het ontstaan van deze podcast reeks, maar vooral ook om een deep dive te nemen in termen als diversiteit, inclusie en divergentie. Neem zeker ook pen en papier bij de hand, want Artemis heeft bijzondere boekentips voor je in petto.   Beste luisteraar, we zijn vandaag heel opgetogen met onze nieuwe gast in de podcast reeks. En eigenlijk is het geen nieuwe gast, want Artemis Kubala is al vanaf het prille begin mee betrokken en heeft eigenlijk gewoon heel deze podcast reeks in elkaar gestoken, geregisseerd, geproduced. En we dachten dat het toch de moeite was, nu aan het eind van het tweede seizoen van onze podcast reeks, om Artemis zelf ook eens aan het woord te hebben. Dus van harte welkom Artemis Kubala.   Dank je wel.   Artemis, je hebt de voorbije jaren hier als collega bij ons gewerkt binnen WEB-Blenders.  We gaan daar niet te lang bij stilstaan, maar misschien toch heel even. Wat ben je nu aan het doen? Want je hebt ons recent verlaten?   Ja, ik ben nu expert leren en ontwikkelen binnen Natuurinvest en Natuurinvest is het stukje eigen vermogen van het Agentschap Natuur en Bos. Dat wil zeggen dat al het geld dat binnenkomt uit de houtverkopen, uit de beheerde bossen door natuur en bos. Dat geld moet geïnvesteerd worden in meer en betere natuur. En dat gebeurt via Natuurinvest en we zetten in op onder andere natuureducatie en natuurbeleving.   Toch weer een andere wereld die jij opzoekt.  Een andere en eenzelfde. Want alles wat ik tot hiertoe mocht doen rond inclusie en innovatie kwam heel vaak neer op het zoeken naar: wat is trainable, wat zijn vaardigheden waarin dat we ons kunnen oefenen, waarin dat we ons kunnen verbeteren. Dus om daar nu helemaal te duiken in leren en ontwikkelen. Ik zie daar ergens nog wel de rode draad in.  Ja, ik zag eigenlijk nog een andere rode draad dat het uiteindelijk overal wel belangrijk is om de diversiteit te koesteren. Of het nu gaat in een organisatie naar mensen als in de natuur, onze biodiversiteit. Maar goed, daar gaan we het niet te lang over hebben, die biodiversiteit.   Ja, maar wacht, misschien toch nog efkes omdat er net ook een knooppunt is tussen die twee. Het is wetenschappelijk namelijk aangetoond dat op plaatsen op aarde waar dat de culturele diversiteit hoog is, het ook beter gesteld is met de biodiversiteit.   Kijk eens aan. Kijk eens aan. Dus nog een reden om die culturele diversiteit in onze samenleving te versterken. Ik wil daar eigenlijk meteen even graag op inpikken. Diversiteit is een woord dat we ondertussen al vele jaren hanteren waar we, ja ieder wellicht een eigen invulling aan geeft. En sinds een aantal jaar wordt diversiteit en inclusie vaak gewoon in één adem genoemd. Je ziet ook heel wat bedrijven die daar functionarissen op hebben. Mensen die verantwoordelijk zijn voor de diversiteit en inclusie in de organisatie. Maar het zijn niet dezelfde begrippen voor jou en ik denk voor velen, Artemis. Wat is voor jou het verschil?   Ja, diversiteit, inclusie wordt vaak in één adem genoemd. DEI, equity, komt daar ook nog heel vaak bij. Gelijkwaardigheid. En ik leg het graag uit als volgt. Diversiteit is hetgene wat er is. Dat is als de lucht die ons omringt. En inclusie is de actie wat je ermee doet. Inclusie zou je dan ademen kunnen noemen. Dus wanneer ik mensen hoor zeggen ja wij willen een meer diverse werkvloer, dan frons ik altijd een klein beetje mijn wenkbrauwen.  Want divers wilt gewoon zeggen verschillend. Verscheiden. Als het dan gaat over een diverse werkvloer, ja, wil dat dan zeggen dat je en lampen produceert en auto's wast en planten kweekt? Dat zou een diverse werkvloer zijn. Maar meestal denk ik dat mensen proberen zich in te zetten voor een inclusieve werkvloer waar mensen die verschillend zijn allemaal kunnen bijdragen. En daarbij is belangrijk om te weten dat zichtbare diversiteit kleiner is dan onzichtbare diversiteit.   Wacht, zichtbare diversiteit, ja. Leg dat toch nog eens even uit wat je bedoelt.   Ja, dat komt eigenlijk uit het Human Genome Project dat al in 2003 is afgerond. Het is dus zeker niks nieuw dat ik aan het zeggen ben. Daar komt onder andere ook uit dat ras geen wetenschappelijk concept is.  Maar ik ben al direct aan het afwijken. Wat daar wel ook nog uitkomt is dat op niveau van DNA, dat als je twee verschillende groepen van mensen hebt, dat de verscheidenheid daartussen op DNA niveau dus genetisch kleiner is dan die genetische verscheidenheid binnen één groep van zogenaamde dezelfde mensen. Dus als je dat dan vertaalt naar inclusie-inspanningen op de werkvloer, dan zou je eigenlijk kunnen zeggen van kijk, als je een groep mensen in een vergadering ziet en die zien er min of meer allemaal hetzelfde uit, en uw eerste reactie is van ja, da's toch wel een heel homogene groep.   Die kan echt wel divers zijn. Denk maar aan de veertien assen van identiteitsvorming van Helma Lutz. Uw afkomst, uw gezondheid, uw verblijfsstatus, uw opleidingsniveau. Dat kunnen mensen zijn die er op het uiterlijk homogeen uitzien, maar die echt een ander referentiekader hebben. Misschien heeft iemand autisme, misschien is iemand in armoede opgegroeid, zijn er politieke verschillende voorkeuren. Daar heb je veel meer meerstemmigheid dan in een groep die dat er op uiterlijk misschien heel verschillend uitziet, maar die allemaal ongeveer hetzelfde gestudeerd hebben, die allemaal dezelfde opinie hebben waar dat je eigenlijk die meerstemmigheid niet hebt. En het is altijd een beetje een slippery slope om dat te zeggen want ik vind dat we ons moeten blijven inzetten voor zichtbare diversiteit omwille van het belang van rolmodellen en omwille van zichtbare verandering kan impact opleveren die het voor onzichtbare verschillen beter maakt. Maar we mogen ons daar ook niet op blindstaren. Het is geen checkbox. Je kunt niet zeggen oh op mijn bedrijf zien wij er allemaal heel verschillend uit, dus wij zijn kei inclusief.  Ja, ik wou daar op ingaan, maar ja goed, je hebt het zelf al geadresseerd. Dus het is een gevaarlijke bedenking, maar je zegt we moeten toch durven inzetten op meer zichtbare diversiteit. Onder andere omwille van rolmodellen zeg je heel snel. Waarom zeg je dat? Ja, rolmodellen zijn belangrijk voor die mensen die daar nu eigenlijk op verschillende vlakken nog niet gelijkwaardig worden behandeld, nog niet een gelijkwaardige kans zelf kunnen grijpen. Tegelijkertijd, rolmodellen is ook maar een instrument. Het doel uiteindelijk om in te zetten op inclusie is om meer belonging te creëren. Iets wat heel ongrijpbaar is. Want wanneer voelt ge u ergens thuis? Wanneer voelt ge dat ge kunt bijdragen aan de missie en de visie van uw bedrijf? Het is ongrijpbaar. Maar waarom dat het dan wel. Om het bruggetje te maken naar jouw aanvankelijke vraag waarom dat we wel moeten inzetten op zichtbare diversiteit of zichtbare inclusie. Omdat als we nog ongemak ervaren in het omgaan met mensen die er anders uitzien. Dat is een beetje de kanarie in de koolmijn van hoe dat we omgaan met onzichtbare diversiteit. Als we strategieën hebben op bedrijfsniveau van kijk, al voor de zichtbare diversiteit zorgen we ervoor dat mensen zich op hun gemak voelen. Dan gaat dat deuren openen naar ook voor mensen die er misschien een beetje hetzelfde uitzien of op elkaar lijken, maar die eigenlijk ook wel divergent zijn.  Maar wij hebben daar geen aandacht voor, want dat ziet ge zo niet op het eerste niveau. Dan gaat ge wel strategieën ontwikkelen zodat die mensen ook hun niveau van belonging naar boven kunnen halen. Ja en terloops laat je een ander woord vallen waar ik toevallig denk ik gisteren in een LinkedIn post van jou ook even iets over gelezen heb. Beste luisteraar, trouwens, als je over dit thema interesse hebt moet je zeker Artemis Kubala volgen op LinkedIn. Waar je sprak over de begrippen diversiteit en divergentie. En je noemde net ook iemand die divergent is. Maar leg eens uit wat je wat je daarmee bedoelt?   Ja, diversiteit is eigenlijk gewoon verscheidenheid en die is er en die is nog groter onzichtbaar dan zichtbaar. Maar als je kijkt naar groepsdynamiek of wat er speelt, bijvoorbeeld tijdens een vergadering, dan is het belangrijk om oog te hebben voor divergentie. En iemand die divergent is tegenover de mainstream aanwezigheid, dat is iemand die afwijkt van de meerderheid. En het is altijd voor iemand die afwijkend is op persoonskenmerken moeilijker om gehoord, gezien en impactvol te zijn.  Wetenschappelijk is bewezen dat vanaf dat je drie mensen in een divergente positie hebt dat dat minder speelt. Maar als coördinator of leider of teamleader of voorzitter van een vergadering is het belangrijk om daar oog voor te hebben. Ook om te weten hoe dat je jezelf verhoudt. Zit je zelf meer in die divergente positie, dan kan je gelijkwaardigheid versterken door zelf meer ruimte te nemen en dan geraak je eigenlijk bijna meer in een rolmodel positie. Ben je zelf niet in die divergente positie en leun je meer aan bij de mainstream positie, dan is uw strategie eerder ruimte geven.  En je bedoelt dan uw strategie als leider van het gesprek of van het team.   Inderdaad.  Divergentie, dus hoe verhoud je jezelf tot een soort onuitgesproken norm die op dat moment geldt in die omstandigheden.  Dat klopt. Hoe verhoud je jezelf of heb je zicht op de divergentie die aanwezig is in het team.  Ja. Grappig. We deden vanochtend in een andere meeting hier in huis een oefening waar stellingen ingenomen werden en waar eigenlijk mensen zich in de ruimte verplaatsten. Afhankelijk van hoe verhoud je je tot die stelling. En dan was het ook boeiend om te zien dat elke stelling wel enkele mensen, de meesten waren steeds akkoord met de stelling, maar er waren toch ook altijd een aantal mensen die afweken en dus dat was heel zichtbaar in de ruimte. En de facilitator van het proces die gaf eigenlijk ook het liefst het woord aan die divergente stemmen omdat die zeker gehoord zouden worden. Dus dat was ook wel een interessant inzicht wat jij op een andere manier ook bevestigt.   Artemis, we hebben de afgelopen twee jaar samen heel wat podcast gesprekken gedaan. We zijn daarmee gestart naar aanleiding van een concreet innovatieproject op het thema inclusie wat jij met veel passie uitgevoerd hebt. Misschien moeten we daar nog eens heel even bij stilstaan. Want wat was eigenlijk ook alweer de aanleiding om hiermee te starten? En hoe kijk je daar zelf op terug?   Ja, de aanleiding en helemaal in het begin heette het nog project MADAM, dan waren we nog in de verkenningsfase. MADAM was een letterwoord geloof ik. Meer aandacht voor dames met een achtergrond in migratie. En dan wilden we eigenlijk verkennen van ja, hoe komt het dat er een kloof is van 10% in arbeidsmarktparticipatie tussen hoger opgeleide vrouwen met migratieachtergrond en hoger opgeleide vrouwen zonder migratieachtergrond. En dat was onze aanvankelijke terminologie. Gaandeweg doorheen het project zijn we eigenlijk afgestapt van hoger en lager, omdat daar ook een beetje een waardeoordeel achter zit en spreken we van langer opgeleide mensen en minder lang opgeleide mensen of kort opgeleide mensen. Maar de verkennende fase was eigenlijk van ja, hoe komt het dat die kloof daar zit. Want als we spreken over lang opgeleide personen met en zonder migratieachtergrond, indien met migratieachtergrond, dat zijn ook mensen van tweede generatie van derde generatie waar geen taaldrempel meer zit, die dezelfde diploma's hebben. Hoe komt dat dan dat daar toch nog 10% verschil in zit? En dan hebben we gesprekken gevoerd, workshops gedaan met zowel werkgevers als werkzoekenden als bemiddelaars. En ik herinner mij nog een fijne sessie, onder andere bij de workout room bij de VDAB en daar kwamen veel drempels uit naar boven. Maar we zaten natuurlijk in een project context. Dus je moet selecteren, je moet keuzes maken. En dan hebben we uiteindelijk gekozen voor drie drempels zijnde vaardigheden, netwerk en kennis. Kennis over wat er aan aanbod, ondersteuningsaanbod allemaal is. En binnen die kennis wilden we heel graag die kennis die er is ontsluiten uit de academische wereld of uit de experten wereld. Want er is best wel veel kennis, maar die is ook een beetje versnipperd en die zit soms ook verpakt in jargon of in academische artikels waar ook niet iedereen toegang toe heeft. Hetzelfde met netwerk. Netwerk is er ook wel, maar als je bijvoorbeeld al niet kan voortbouwen op het netwerk van uw ouders omdat die ook wel netwerk hebben maar niet in België, ja dan hebt ge toch ook al een achterstand. Tegelijkertijd zit er in netwerk ook een interessante bias of onbewust oordeel of vooroordeel waar ook niemand iets aan kan doen. Voor alle duidelijkheid daar zit geen waardeoordeel achter. Maar je hebt in uw netwerk meestal gewoon mensen die dat op u lijken en dat is zo, dat is des mensen. Maar er zit heel veel potentieel in het kruisbestuiven van die verschillende netwerken met elkaar. En zo zijn we eigenlijk wandelingen gaan organiseren tussen werkgevers en werkzoekenden. Niet in de eerste plaats om te resulteren in een sollicitatiegesprek. Maar wel dat diegene die eigenlijk een uur met mekaar hebben gewandeld, dat die elkaars netwerk zouden kruisbestuiven en dat die elk na de wandeling op z'n minst drie contacten zouden doorgeven, zeggende van ah, ik heb nu een uur met u gepraat, ik denk dat ge zeker eens ne keer met die en die en die zou moeten praten en andersom ook. En we hadden ons geïnspireerd door het Canadese programma het Connectors Program, want dat werkt daar echt goed. Dat heeft uiteindelijk de projectfase niet overleefd. Maar één van de dingen dat we daar ook organiseerden, dus het noemde walks, talks en labo's. De labo's dat was voor het versterken van de vaardigheden. Maar de talks daar waren gesprekken die we organiseerden tussen verschillende experten met een live publiek, met een digitaal publiek. Want we hebben ze zowel in het echt georganiseerd als digitaal. En dat was eigenlijk de aanleiding voor deze podcast gesprekken. Dat we dachten, dat formaat, dat slaat wel aan. Dat was wel een lange omweg om daar terug te geraken. Ja. Dus we hebben inderdaad die talks georganiseerd tijdens het project waar we mensen bijeen brachten en waar we inzichten deelden, kennis deelden. Dat ging dan meestal over een spreker die zijn of haar kennis deelde. En daarvan hebben we gezegd, eigenlijk is dit een gemakkelijk medium om dat te blijven doen. Dat we die experten niet op een podium zetten maar voor de micro halen en op die manier eigenlijk de floor geven aan interessante mensen rond dit thema. En zo hebben we ondertussen toch wel, ik heb de tel eigenlijk niet meer bijgehouden, maar ik schat een twintigtal gesprekken gevoerd samen. Beste luisteraar, die kan u dus allemaal nog herbeluisteren. Het zou ons te ver voeren om die allemaal terug de revue te laten passeren nu. Maar het boeit me toch om even bij jou te toetsen of er zo gesprekken geweest zijn die bijzonder zijn blijven hangen bij jou of inzichten die misschien nieuw geweest zijn. Wat heeft dat met jou gedaan?   Om te beginnen was ik heel blij verrast over het enthousiasme bij de sprekers. Want ik dacht, ja wij gaan die contacteren met de vraag om een uurtje tijd vrij te maken rond dit thema. En eigenlijk is iedereen daar op ingegaan. En ja, hier en daar één uitzondering denk ik.  Want je hebt veel mensen uitgenodigd die je zelf eigenlijk ook nog niet kende.   Ja absoluut. Puur met de toelichting van kijk, het komt voort uit dit project, dat is onze doelstelling. We willen het thema levend houden. We willen het vanuit verschillende hoeken belichten. Ja en dat leeft, dus dat is al iets fijn om vast te stellen. En ja, elk gesprek is me eigenlijk wel bijgebleven. Misschien één in het bijzonder waarmee ik geen afbreuk wil doen aan …  Nee, dat is het risico als ik die vraag stel aan jou nu.  Ja, inderdaad, maar ik herinner mij, en het was er eigenlijk eentje waar dat je zelf op het laatste nippertje niet bij kon zijn, hè Bart. Maar het gesprek met Mounir Samuel in Amsterdam heeft een hele grote impact gehad. Hij heeft een boek geschreven ‘Een nieuwe taal voor een nieuwe tijd'. En de titel is eigenlijk ‘Zo mag je het niet zeggen'. Heb ik hem hier dat ik de titel juist heb.   Hier liggen namelijk heel wat boeken voor ons op tafel beste luisteraar. U kan dat niet zien. En Artemis is er nu eentje aan't pakken, dat hoort u misschien.   Correctie. Het boek van Mounir Samuel ‘Je mag ook niet meer zeggen een nieuwe taal voor een nieuwe tijd' waarin dat die eigenlijk nadenkt over wat willen we eigenlijk als samenleving. Welke taal geven we daaraan. Erkennen we genoeg de scheppende kracht van taal. Zijn we daar zuiver genoeg op de graat mee. Durven we voldoende de urgenties die deze samenleving kent, durven we die voldoende topic tot gesprek maken. En hij koppelt daar ineens iets heel fijn aan, want hij gaat verder dan inspiratie. Hij heeft het over diversvaardigheid en dat is iets wat bij mij ook al langer een rode draad was in wat ik doe of deed. Steeds zoeken naar manieren waarop dat er geoefend kan worden. Want je kunt ergens heel hard van overtuigd zijn, maar het is altijd zaak om dat te vertalen naar gedrag, naar veranderd gedrag. En als je gaat voor verandering, hoe gaat ge dan ook bereid zijn om zelf te veranderen wat dat je tot nu toe doet. En dat is wel iets wat dat die in zijn boek heel sterk naar voren brengt. Hij heeft er trouwens ook een podcast reeks van gemaakt, dus je kan er ook naar luisteren.  Ja, geef z'n naam nog eens.  Mounir Samuel. En ja, ik moet ook andere sprekers vermelden. Maurice Crul met zijn onderzoek, dat boekje ligt hier. Maurice Crul, hoogleraar, ook in Nederland, ‘De nieuwe minderheid - Over mensen zonder migratieachtergrond in een superdiverse stad' waarin dat die eigenlijk zijn onderzoek populariseert in een heel toegankelijk boek. Het is beschikbaar, zowel in het Engels als in het Nederlands en je kan het ook gratis downloaden. Waar onder andere uit naar boven komt dat opvoeding zo superbelangrijk is en dat je als volwassene zaken meeneemt uit uw opvoeding, onbewust, die heel moeilijk nog af te leren zijn. En dat het heel belangrijk is om als kind op te groeien in een omgeving waarin je met veel diversiteit in aanraking komt op verschillende vlakken. Want je kweekt een soort van vaardigheid die dan weer als volwassene heel moeilijk nog aan te kweken is. En dat is ook een beetje een link naar het gesprek dat we met William Boeva hebben gehad waarin dat die het had over ‘we leven in een gesubsidieerde segregatie'.  Jaja, vooral dan in zijn geval, richt hij zich naar mensen met een beperking. De boeken die Artemis net vermeldt, die liggen hier op tafel luisteraar en die hangen vol gele verwijzingspapiertjes dus ze heeft die grondig gelezen, maar ook aanleiding gevonden om daar vanalles in te highlighten. Dus daar zit veel kennis verstopt in die boeken, daar ben ik van overtuigd. Artemis, je zei het eerder in het gesprek al even of je haalde het even aan. Dat was ook één van de aanleidingen van ons project waar je naar verwezen hebt, de arbeidsparticipatie van niet-EU burgers in Vlaanderen is bedroevend laag. Ik zag recent nog statistieken. We gebruiken die hier intern ook om te sensibiliseren naar onze medewerkers. In een Europees perspectief scoort er geen enkel land slechter dan wat wij in Vlaanderen doen.  België doet ook een beetje beter dan Vlaanderen. En dat is vandaag de dag dus nog steeds zo. En dat was één van de aanleidingen om met dat project te starten om ook met andere activiteiten en initiatieven hierbij bij WEB-Blenders te starten. Maar het is een hardnekkig probleem blijkbaar. Wat moet er nu gebeuren volgens jou om hier eens echt grote stappen in vooruit te kunnen zetten in deze regio?  Wat een omvattende vraag.  Wat kunnen bedrijven anders doen? Werkgevers die met dit thema aan de slag zijn en die vandaag. Een paradox, we kampen met een grotere arbeidsmarkt, schaarste, krapte dan ooit tevoren. En toch zien we dat systematisch mensen met een niet-EU achtergrond weinig kansen krijgen op onze arbeidsmarkt in vergelijking met alle anderen.   Je hebt natuurlijk ook nog het probleem van erkenning van diploma's dat daar ongetwijfeld een vertragende factor in zal zijn. Daar moet gewoon opnieuw over worden nagedacht. Want ik begrijp zeker dat je ook helderheid moet hebben of iemand met een artsendiploma of dat die hier op dezelfde manier ook aan de slag kan gaan. Dus ik snap dat daar zeker naar gekeken moet worden, maar er moeten toch manieren zijn om het menselijk potentieel dat er is, om dat beter in te zetten. En ik heb het een beetje moeilijk als ik het zelf zo zeg, omdat het menselijk potentieel gaat verder dan alleen maar hoe kunnen mensen geactiveerd worden. Of hoe kunnen mensen meer aan het werk gezet worden. Want het leven bestaat uit meer dan werk alleen. Tegelijkertijd is het wel belangrijk dat mensen via werk zich kunnen inzetten voor iets wat ze zelf heel belangrijk vinden. Dus die ambities, die persoonlijke ambities een plaats kunnen geven op de werkvloer. Ook omdat het vanuit werkgevers. Er is een noodzaak om goede mensen op de werkvloer te hebben. En misschien zit er een kans in het loslaten van diplomisme, het iets meer durven loskoppelen van onderwijs aan arbeidsmarkt. In mijn opinie dient school en educatie er niet voor om werknemers af te leveren. Want als ge in het middelbaar, als je het middelbaar afrondt of aan het begin van het middelbaar kies je een bepaalde richting. Wie zegt dat zes jaar later de arbeidsmarkt er nog zo uitziet zoals ze nu uit eruitziet. Of welke noden dat er nu zijn. Dat is natuurlijk geen pasklaar antwoord. Maar ik vind wel belangrijk dat we durven in die richting te kijken. Maar dat gaat op lange termijn spelen.   Ja, het triggert bij mij vanalles als je dat zegt. Maar ik moet even spontaan denken aan ons, volgens mij ons allereerste podcast gesprek, waar we spraken met een gast die in Polen dacht ik haar ingenieursdiploma gehaald had aan een zeer vermaarde universiteit in Polen en eigenlijk er jarenlang mee gestruggeld heeft in België dat dat hier niet erkend werd. En dan ondertussen op een andere job in een managementpositie terechtgekomen is. Anna Gaik van Accent. Juist. Wat zou jij werkgevers die vandaag met dit thema aan de slag zijn of aan de slag willen, zijn er zo een aantal dingen die je hen zou kunnen meegeven waarvan jij zegt ja, dat zijn toch heel belangrijke randvoorwaarden of manieren om hier op een goeie manier mee om te gaan. En ik weet dat dit ook een brede vraag is, maar misschien zijn er een aantal dingen die spontaan bij jou naar boven komen.   Ja ik denk als het gaat om het meer inclusief vormgeven van je organisatie, je bedrijf dat je moet durven veranderen. Want je wilt uiteindelijk een resultaat dat anders is dan wat je nu hebt. En dat kan gaan over heel kleine praktische dingen. Bijvoorbeeld Ja, waar verspreid ge uw vacatures? Is dat alleen maar via de VDAB? En het platform van de VDAB is goed. Verspreid vooral uw vacatures verder via de VDAB. Maar weet dat er ook, bijvoorbeeld LEVL is, de erkende participatieorganisatie voor Vlaanderen en Brussel. Ze hebben een jobplatform. Hijabis at work is ook een dankbaar platform waar dat je als werkgever meteen duidelijk maakt van je bent hier welkom. We gaan u niet vragen om je hoofddoek af te doen en we gaan u niet behandelen als een pioniersmedewerker. Misschien moet ik pioniersmedewerker even toelichten. Een pioniersmedewerker is eigenlijk een medewerker die als eerste bijvoorbeeld in het bedrijf een andere huidskleur heeft of een moslimachtergrond of een andere overtuiging of als eerste iemand die in een rolstoel is. En heel vaak wordt die dan behandeld als oh, vertel me eens ne keer iets over de islam. Ik betrek het nu efkes op m'n eigen alhoewel dat ik natuurlijk geen woordvoerder ben van iedereen die islamitisch is. En op zich heel vaak is dat nieuwsgierigheid, maar het is wel iets wat de andere medewerkers niet moeten dragen of niet dragen. Dus zoiets bijvoorbeeld. Er is ook weer een wetenschappelijk inzicht daarrond. Vanaf dat je drie mensen aanwerft die in die divergente positie zitten, want daar gaat het eigenlijk een beetje over, speelt dat niet.  Ja dat zei je daarstraks ook al, dat getal drie.  Voor veel organisaties is dat geen realiteit. We werven aan per drie. Omdat de middelen dat vaak ook niet toelaten. En een heel goeie tegenkanting die ik dan ook weer heb gehoord: Ja, maar wij willen niet aanwerven op identiteitskenmerken. Wij willen aanwerven op het feit dat iemand de kwaliteiten bezit. En dat is een heel terechte tegenwerping. Dus je zit nu een beetje in een tijdsgewricht waar dat ge echt in een spreidstand zit. Wij willen snelheid pakken op inclusie. Dus die representativiteit is heel belangrijk, maar wij willen niet mensen aanwerven op basis van hun identiteitskenmerken.   Is positieve discriminatie dan toch noodzakelijk?   Positieve actie. Positieve discriminatie op zich bestaat eigenlijk niet, want als je kijkt naar, als je een bepaalde standaardlijn hebt, dan ga je alleen maar positieve actie ondernemen voor diegenen die nu die lijn niet halen, die standaardlijn. Dus dan is dat eigenlijk om mensen die in een minder gelijkwaardige positie zitten om die tot aan die standaardlijn te krijgen. Discriminatie, dat zou zijn dat je ze optilt boven de andere, terwijl dat niet het geval is, want zij beginnen op een niveau min 10. Dus positieve actie in die zin denk ik wel dat zoden aan de dijk gaan zetten, maar het haalt je nog altijd niet uit die spreidstand, want ge werkt aan representativiteit en ge wilt niet aanwerven op basis van persoonskenmerken. En toch vraagt de situatie daarom.   Ja, dus moeten we het eigenlijk wel doen. Ja. En je begon te zeggen: kijk breder dan enkel de vacaturedatabank van de VDAB. Post je vacatures ook elders. Bijvoorbeeld bij LEVL enzovoort. Omdat je daar alleen al een signaal mee geeft eigenlijk. Je gaat er mogelijk ook andere mensen mee aantrekken. Maar zelfs al doe je dat niet, geef je d'r wel een signaal mee. Je bent hier welkom, ook als je vanuit een andere achtergrond, cultuur, noem maar op, komt.  Ja, absoluut. En, naast het durven betreden van andere paden op vlak van het verspreiden van uw vacatures, want dat gaat ook over mensen persoonlijk aanspreken, is er ook nog iets. En in het gesprek met Sharon Augustus van de gemeente Eindhoven kwam dat goed naar boven. Om zeker in te zetten op selectiecomités die inclusief zijn vormgegeven. Want ergens selecteren we mensen altijd onbewust op een soort van klik, een soort van herkenbaarheid. Ah ja, ik voel me goed bij die persoon. Ja, die gaat hier zeker passen. Maar ja, als ge aanwerft op basis van die past goed bij de rest, ja dan continueert ge natuurlijk uw bedrijf zoals het nu is, waar dat soms ook niks tegen is.  Maar als je net voor verandering wilt gaan, is het wel goed dat in uw selectiecomité ook mensen zitten wiens mikadostokjes noem ik ze, die veertien assen van identiteitsvorming, dat die anders zijn gekruist dan die van uzelf omdat ge dan eigenlijk die confirmation bias, die blinde vlek tegengaat. En daar kunt ge alleen maar samen doen. Ge kunt dat van uzelf niet tegengaan in uw eentje.   Ja. Je hebt hier heel wat boeken meegebracht en we hebben dat tijdens de vorige podcast afleveringen ook telkens gezien. Enfin, ik heb dat gezien, de luisteraar iets minder. We hebben er toevallig daarnet al twee uitgehaald. Ik zat zo aan het begin van het gesprek te denken. Welke drie aanraders, meest sterkste aanraders heb je hier nu op tafel liggen voor de luisteraar?  Dan ga ik er eerst twee tegelijk noemen die dan gelden als één boek, dan kan ik er nog twee andere vertellen.  En je hoort wat beweging op tafel hier. Dat zijn de boeken die opgepakt worden.   Ja, ik heb er eentje. Cultural intelligence van Julia Middleton, ‘The competitive edge for leaders crossing borders'. Ze heeft het over het concept culturele intelligentie of culturele quotiënt wat een twintigtal jaar geleden het licht zag in Amerika, in de expatwereld eigenlijk.  Culturele intelligentie, dus dat staat eigenlijk naast de emotionele intelligentie of de klassieke intelligentie die wij de IQ en de EQ, is dit de CQ.   Klopt, klopt en het is ook tijdsgewijs dat je het in die dynamiek zou kunnen zetten. Want eerst was er heel veel aandacht voor IQ. Daarna is EQ eigenlijk gekomen empathie als een soort van aanvulling daarop, waarbij dat je probeert om je zoveel mogelijk te verplaatsen in de schoenen van iemand anders, om dan op basis van die inzichten beslissingen te maken. En dan, ja CQ. CQ zag eigenlijk het licht als een training die dat je geeft aan mensen die gedurende een bepaalde periode in het buitenland gaan werken zodat zij handvaten hebben en praktische guidelines van hoe kan ik nu goed samenleven en samenwerken met mensen die toch echt wel een heel ander referentiekader hebben dan ikzelf. Maar we moeten daarvoor niet naar buitenland, om goed te willen samenleven en samenwerken met mensen die een heel ander referentiekader hebben dan dat van onszelf. En de baseline. Want er is veel te zeggen over CQ of culturele quotiënt, maar de baseline is een beetje dat de meest belangrijke cultuur om te doorgronden en te begrijpen dat dat degene is van uzelf en niet van de anderen. Want heel vaak projecteren wij onze nieuwsgierigheid naar anderen en vergeten we om een soort van zelfonderzoek te doen of zelfreflectie van ja maar hoe komt het nu dat een bepaalde gedraging of een bepaalde uitspraak, of een bepaalde overtuiging van iemand anders, dat dat zo botst met hoe dat ik in het leven sta. Maar dat heeft heel veel impact op het feit hoe je zelf in het leven staat, hoe je bent opgegroeid, waar je voor staat. Dat is de helft van de reden voor die wrevel of die wrijving. Daar moeten we bewust mee omgaan, want, om het bijna negatief te framen. Het ligt niet altijd aan de ander. Het ligt evengoed aan uzelf. Maar dat dan positief, op een constructieve manier.  Het daagt uit om in de spiegel te kijken. Absoluut. En het daagt ook uit om uzelf niet uit te sluiten van het gesprek rond inclusie. Want vaak hoor ik mensen tegen mij zeggen. Ja, je bent een goei hè Artemis om het te hebben over inclusie met uw niet Vlaamse naam en uw hoofddoek, en uw talenkennis en weet ik veel wat. En dan zeg ik ja natuurlijk spreek ik daar graag over, maar iedereen spreekt daar graag over. Want inclusie, daar kunt ge het niet over hebben als ge uzelf daarbij uitsluit, terwijl dat dan nog wel vaak gebeurt. We hebben het over inclusie, want da's belangrijk voor die mensen. Da's belangrijk voor die mensen die dat nu nog niet een gelijkwaardige positie hebben. Maar iedereen heeft op één van die verschillende assen wel iemand in zijn omgeving. Stel bijvoorbeeld dat uw moeder of uw vader gediagnosticeerd is met Alzheimer en die wordt nu alleen nog maar aangesproken op het vlak van die neurologische aandoening. Ja, dat is ook niet fair. Dat is ook niet gelijkwaardig. Die mens is ook meer dan. Of stel dat we zelf door ziekte of door leeftijd in een rolstoel geraken en we willen het openbaar vervoer nemen. Ja, dat heeft meteen een impact op ons eigen leven. Al die verschillende assen, dat heeft allemaal een haakje op onszelf, op iedereen. Dus inclusie, dat belangt iedereen toe. Ja, ik ben zo in mijn eigen betoog verdiept geraakt dat ik al vergeten was.  We hadden het over drie boeken en ge heb er ene benoemd. We gaan die twee andere iets sneller doen. Dus het boek waar je het over had was Culturele Intelligentie.   Klopt. En eentje dat er eigenlijk in het zog daarvan toch ook nog bij hoort is ‘Digital, Diverse & Divided' van David Livermore ‘How to Talk to Racists, Compete with Robots and Overcome Polarization'.   Oké, en een derde boek? Je krijgt toch nog maar één kans.  Een derde boek zou ‘No Rules Rules' zijn ‘Waarom Netflix zo succesvol is' van Reed Hastings, Netflix co-founder en CEO en Erin Meyer. Omdat ze eigenlijk, er staat heel erg veel in, maar wat dat voor mij echt een soort van zakboekje is geworden, is rond het geven en krijgen van feedback. En ik zal het kort houden, ik zal het niet toelichten, maar ik raad het tenminste zeker aan om daar even naar te kijken, want het geven en krijgen van feedback, je bewust zijn van waarom dat gij dat op een bepaalde manier doet en op een bepaalde manier wel of niet accepteert. Het vinden van de manier waarop dat je zelf een spiegel kunt hebben wat iedereen nodig heeft en waarom dat dat wel of niet goed valt van de ene persoon of van de andere persoon. Ja, dat is echt een heel groot onderdeel van bedrijfscultuur en van inclusiviteit ook.   No Rules Rules. Kijk, beste luisteraar, u kreeg drie tips mee en we hadden daarvoor ook al twee boeken vermeld. Dus u weet wat lezen de komende weken. Artemis, ik heb, net zoals in vele gesprekken, het gevoel hadden dat we nog lang zouden kunnen verder praten, zie ik de klok verder tikken en gaan we toch naar een afronding. Meestal vraag ik dan aan Artemis of ze nog een dwingende vraag heeft. Deze keer vraag ik gewoon of dat je nog iets kwijt wil wat je nog niet gezegd hebt.  Wat kan ik nog meegeven? Ja weet ge, oefenen rond inclusie komt heel vaak neer op hoe kunnen we meer comfortabel zijn met ongemak en hoe kunnen we dat ook, verwelkomen is misschien te celebrations achtig, maar hoe kunnen we omgaan met ongemak op een manier die dat verbinding niet in de weg staat. Dus ik denk dat dat misschien wel een oproep zou zijn van mij, van zowel op persoonlijk vlak als professioneel. Wat maakt u ongemakkelijk en hoe kunt ge oefenen om dat ongemak niet in de weg te laten staan van verbinding. En ik denk dat als we dat allemaal meer kunnen oefenen met mekaar, dat we een stapje vooruit zetten.   Een fantastische manier om deze podcast te beëindigen. Dank je wel Artemis om hier te zijn voor dit gesprek.  Dank je wel.  [outro] Je luisterde naar een aflevering van Let's talk about Work, de podcast van de groep WEB-Blenders. Al onze gesprekken gaan over werk, de weg naar werk, welzijn op de werkvloer en alles wat daarbij komt kijken. Je vindt ons op je favoriete podcast platform en op www.blenders.be/podcast. Op social media kan je ons volgen op LinkedIn onder podcast Let's talk about Work en op Instagram als Blenders podcast Let's talk! Ook via de Blenders nieuwsbrief kan je up-to-date blijven. Was je geboeid? Zet dit gesprek je aan het denken? Ben je zelf graag één van onze volgende gasten? Laat het ons weten via info@blenders.be en wie weet schuif jij binnenkort mee aan tafel!  

Lisa is een enthousiaste leerkracht van groep 2. Ze heeft groep 2 al 5 jaar onder haar hoede. Ze heeft altijd de gedachte gehad en ook op de opleiding geleerd…. dat hoe eerder kinderen beginnen met rekenen, hoe beter. Totdat ze een fascinerend onderzoek tegenkomt over een tweeling en het leren traplopen.                                                                          

Gaandeweg wordt steeds duidelijker hoe Mark Rutte niet alleen zijn hele aftocht als premier en zijn volgende baan bij de NAVO regisseerde, maar ook de hand had in de formatie van het volgende kabinet. ‘Rutte regeert in feite gewoon door,' zegt SYP WYNIA in gesprek met PIM VAN GALEN. Rutte controleert ‘Mark Rutte bereidde zijn nieuw baan voor door Nederland extra miljarden aan Oekraïne-hulp te laten geven, hij liet zijn vierde kabinet vallen toen het hem uitkwam, hij wees Dilan Yesilgöz als zijn opvolger als VVD-leider aan, had via Yesilgöz zeggenschap over het verloop en de tijdlijn van de formatie, was nauw betrokken bij de premierkeuze en kreeg enkele andere vertrouwelingen (Sophie Hermans, David van Weel) als vicepremier en minister in het kabinet.' ‘Als puntje bij paaltje komt verschilt ook het kabinetsbeleid nauwelijks van dat van de Rutte-kabinetten. De linkse oppositie en media noemen het kabinet-Schoof rechts, radicaal-rechts of zelfs extreemrechts, maar waar dat op gebaseerd is, is een raadsel,' zegt Syp Wynia. Sympathie voor Omtzigt weg Ook in dit WWTV-gesprek: hoe slaagde Pieter Omtzigt er toch in om zijn partij in een jaar van 20 naar nauwelijks meer dan 2 zetels te laten zakken? ‘Het is het verlies van sympathie. Wat zijn kracht was werd zijn zwakte. Het sympathiserende publiek ziet Omtzigt en zijn partij nu als een club van zeurende dwarsliggers, die anderen op hoge toon de maat neemt. Helaas doet Omtzigt daar zelf ook aan mee.' Kan Schoof blijven? Wil dat ook zeggen dat het snel afgelopen is met het kabinet-Schoof? Wynia: ‘Dat kan, maar vast staat het allerminst. Kabinetten met nieuwe, onervaren partijen hebben normaliter een kort leven. Maar het linkse kabinet-Den Uyl regeerde in de jaren zeventig net als het kabinet-Schoof ook in een bijzondere constructie met twee onervaren nieuwe partijen (PPR, D66) en zat de rit bijna helemaal uit. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, ook al omdat de regerende partijen vooralsnog geen belang hebben bij verkiezingen en de oppositie voordeel kan halen uit het feit dat de coalitie geen meerderheid heeft in de Eerste Kamer.' Deze podcast is ook beschikbaar als video https://www.wyniasweek.nl/video Abonneren De digitale internetkrant Wynia's Week verschijnt op dinsdag, donderdag en zaterdag en is volledig gratis. U kunt zich hier aanmelden https://www.wyniasweek.nl/abonneren/ Doneren Wynia's Week wordt mogelijk gemaakt door de donateurs. Doet u al mee? Doneren kan op verschillende manieren, kijk HIER https://www.wyniasweek.nl/doneren

In deze aflevering van Legergroene Herinneringen spreken we met Henk, die zijn dienstplicht invulde als chauffeur in Duitsland. Henk deelt verhalen over zijn avonturen met viertonners en Leopards, zijn band met medesoldaten, en wat hij leerde over leiderschap en kameraadschap. Hij kijkt terug op de indrukwekkende oefeningen, zoals de grote Engelse oefening Lionheart, en geeft een unieke kijk op zijn tijd in de cavalerie.Over Legergroene Herinneringen‘Ik ging met tegenzin, maar heb de tijd van mijn leven gehad', ‘De kameraadschap die je bij defensie hebt, is uniek', ‘Je kan meer dan je denkt' en ‘Leidinggeven doe ik nog steeds volgens de dingen die ik heb geleerd via de instructiekaart'. Het is maar een kleine greep uit de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen die geïnterviewd zijn voor de podcastserie Legergroene Herinneringen.In die podcast belichten we niet alleen de geschiedenis van de dienstplicht maar besteden we vooral aandacht aan de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen.Transcriptie:00:00:00 - 00:00:19Roos: Hallo, allemaal, en welkom bij Legergroene Herinneringen. In deze podcast gaan we de komende weken in gesprek met oud-dienstplichtigen over hun diensttijd. De hoogtepunten, maar ook de dieptepunten en de levenslessen die uit deze tijd stammen, worden hier aan het licht gebracht. Ik zit hier vandaag met Henk. Hij heeft zijn dienstplicht in het buitenland vervuld. Goedemiddag, Henk.00:00:19 - 00:00:21Henk: Goedemiddag, Roos.00:00:22 - 00:00:22Roos: Leuk dat u er bent.00:00:23 - 00:00:23Henk: Dank je wel.00:00:23 - 00:00:33Roos: We gaan het vandaag hebben over jouw diensttijd. Als je je diensttijd zou moeten omschrijven in één zin, wat zou die zin dan zijn?00:00:35 - 00:00:36Henk: Heel ontdekkend.00:00:38 - 00:00:39Roos: Ontdekkend.00:00:39 - 00:00:40Henk: Ja, heel ontdekkend.00:00:41 - 00:00:42Roos: Op welke vlakken allemaal?00:00:43 - 00:01:00Henk: Omdat je allerlei dingen doet die je in het normale burgerleven niet doet. Wat dat betreft, was het heel ontdekkend, maar ook in onderlinge relaties met mensen.00:01:02 - 00:01:03Roos: Die samenwerking.00:01:03 - 00:01:57Henk: Ja. Ik ben geboren in een hele rustige hoek van Nederland en voordat ik in militaire dienst ging, kwam ik niet zo heel ver uit het hoekje. Je kring van mensen die je kende, was ook heel klein en die werd toen natuurlijk veel groter. Je kreeg te maken met mensen uit andere culturen, maar ook uit andere streken van Nederland, maar ook dingen doen, het op oefening gaan in Duitsland, het Duitsland ontdekken. Ik ben geboren vlak aan de Duitse grens, 700 meter van de Duitse grens af, maar nu kwam je in hele andere hoeken van Duitsland. Wat dat betreft, was militaire dienst voor mij heel erg ontdekkend.00:01:58 - 00:02:02Roos: Hoeveel verschillen bijvoorbeeld mensen uit de Randstad van jou?00:02:03 - 00:02:31Henk: Ik moet eerlijk zeggen dat we ons heel snel aanpasten aan elkaar. Wat ik mooi vond, is dat we ook elkaars accent gingen aannemen. De Amsterdammers namen woorden van mij aan en ik nam weer woorden van de Amsterdammers aan. Dat vond ik heel fijn.00:02:32 - 00:02:43Roos: We gaan even beginnen bij het begin van de dienst. Je werd opgeroepen en dat ging door middel van een brief. Weet je nog die dag dat dat gebeurde?00:02:43 - 00:03:46Henk: Ja. Dat weet ik nog heel goed. Waarom weet ik dat heel goed? Ik had helemaal geen zin om een militaire dienstplicht te vervullen. Ergens in februari 1981 ben ik gekeurd in Groningen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar al niet al te fanatiek ben geweest: expres te laat komen, de boel een beetje tegenwerken. Ik werkte in de bouw en ik had het daar geweldig naar mijn zin. Ik studeerde erbij in de avonduren. Ik was me een beetje aan het opwerken. Toen was ik 20 en toen lag de oproep in de bus. Ze hadden gevraagd of ik voor de derde keer vrijstelling zou kunnen krijgen. Je kreeg dan namelijk uitstel, want ik zou dan nóg weer met een nieuwe opleiding beginnen. Dat had de vakopleiding allemaal voor mij geregeld, maar het ging niet door. Ik moest opkomen.00:03:47 - 00:03:49Roos: Had je al drie keer vrijstelling?00:03:49 - 00:03:50Henk: Twee keer had ik vrijstelling gehad.00:03:52 - 00:03:54Roos: Wat was dan de reden voor die vrijstelling?00:03:55 - 00:03:59Henk: Ik kreeg studieafstel.00:03:59 - 00:04:01Roos: Wat studeerde je toen?00:04:01 - 00:04:02Henk: Bouwtechniek.00:04:04 - 00:04:10Roos: Vond je dat ook echt leuk dat je daar uitstel voor aan het vragen was?00:04:10 - 00:04:18Henk: De bedoeling van het uitstel was om afstel te krijgen. Dat was de tactiek.00:04:20 - 00:04:22Roos: Dat tegenwerken wat je net zei.00:04:22 - 00:04:24Henk: Ja.00:04:24 - 00:04:31Roos: Had je dan bijvoorbeeld niet iets in de keuring anders kunnen doen? Had je daar niet over nagedacht?00:04:31 - 00:04:39Henk: Ja. Ik heb een beetje gehouden dat ik doof was, maar dat lukte niet.00:04:41 - 00:04:41Roos: Dat was het enige.00:04:42 - 00:05:02Henk: Dat was een van de enige. Sommige mensen moesten op het eind van de keuring nog een test doen. Dat hoefde ik niet. Ik mocht al heel vroeg weg. Toen had ik al zoiets van: het is me gelukt. Toen kreeg je zes weken later of zo een kaartje in de bus: geschikt.00:05:04 - 00:05:05Roos: Oh, dan doet het zeer.00:05:05 - 00:05:05Henk: Ja.00:05:05 - 00:05:13Roos: Keuring voorbij. Oproep gekregen. Wat was de eerste plek waar je naartoe ging?00:05:14 - 00:06:18Henk: Ik moest me melden op de Cort Heyligerskazerne in Bergen op Zoom. Ik zou van Bergen op Zoom doorgaan naar Ossendrecht, maar dat ging niet door. Ook die dag was ik de boel weer een beetje aan het saboteren. Je moest daar 's morgens om 07:00 of zo zijn. Ik ben samen gegaan met iemand bij mij in de woonplaats. Hij moest ook. We zijn pas om 10:00 gegaan. We zeiden: we doen rustig aan. Ze wachten wel op ons. Om 10:00 uur zijn we met de trein gegaan. Achteraf was dat een geluk. We kwamen later aan in Bergen op Zoom. Ik had al twee jaar een autorijbewijs. Ik zou eerst op de Landrover geplaatst worden in Ossendracht, maar ze hadden te weinig mensen in Bergen op Zoom voor de viertonner-opleiding. Toen werd mij gevraagd: wil je niet op de viertonner-opleiding? Dat is natuurlijk veel mooier dan een andere opleiding. Ik zei: natuurlijk wil ik dat.00:06:18 - 00:06:21Roos: Had je je autorijbewijs al?00:06:21 - 00:06:35Henk: Ja. Dat had ik toen al twee jaar. Daarom hadden ze ook gezegd: blijf maar hier. Dan hadden zij de opleiding ook vol. Dat vond ik een hele goede ruil. Toen begon al een klein beetje de jubelstemming.00:06:36 - 00:06:38Roos: Toen ging het weer heel anders.00:06:39 - 00:06:42Henk: Toen kwam toch dat ik dacht: nu heb ik er ook nog iets aan.00:06:42 - 00:06:46Roos: Toen rijopleiding in een viertonner.00:06:46 - 00:07:07Henk: Ja, rijopleiding in een viertonner. Die had ik al heel snel. Ik kom van het boerenland. Ik had heel vroeg op de tractor leren rijden. Mijn vader was vrachtwagenchauffeur. Ik reed al heel vroeg met een vrachtwagen. Ik had al heel snel mijn rijbewijs gehaald.00:07:08 - 00:07:09Roos: Je reed af en toe stiekem met je vader in de vrachtwagen.00:07:09 - 00:07:14Henk: Ja. Hij liet me af en toe stiekem rijden. Dat kon toen nog.00:07:15 - 00:07:23Roos: Toen waren ze nog niet zo streng. De rijoefening was in Bergen op Zoom.00:07:24 - 00:08:39Henk: Ja, in Bergen op Zoom had je de rijopleiding. Je had de theorie. Wij moesten daarmee experimenteren hoe dat was. Ik vond dat een stuk gemakkelijker dan de manier waarop ik toendertijd mijn theorie heb moeten halen. Je had motorvoertuigentechniek en je had velddienst in Bergen op Zoom, exercitie, dat soort dingen, en natuurlijk heel veel sporten. Dat vond ik geweldig. Dat paste precies bij mij. Gaandeweg werd ik een beetje ingeburgerd in het militaire leven, dat me steeds meer begon te bevallen. Ik moet zeggen dat ik wél van de eerste dag heb gezegd: ik moet hier nu toch veertien maanden zijn. Ik wil in die veertien maanden ook eruit halen wat erin zit en niet veertien maanden dwarsliggen. Daar had ik geen zin in.00:08:39 - 00:08:41Roos: Op een gegeven moment ga je jezelf ook dwarsliggen.00:08:41 - 00:08:42Henk: Precies.00:08:42 - 00:08:56Roos: Goede keuze dan. Zijn er ook dingen waarvan je vóór de dienstplicht dacht: oh, dit gaat echt zo zijn, dat gaat me echt niet bevallen, en die vervolgens heel anders bleken te zijn toen je eenmaal bezig was.00:08:56 - 00:09:28Henk: Waar ik tegenop zag en waar ik niet zo goed mee kan omgaan, is dat mensen boven mij gaan staan, dominant zijn in dat soort dingen. Dat was in Bergen op Zoom in mindere mate zo, - niet bij iedereen, bij sommige mensen wél - maar in Duitsland was dat absoluut niet meer zo.00:09:28 - 00:09:30Roos: Hoelang heb je op de rijopleiding gezeten?00:09:31 - 00:09:41Henk:...

Annemieke Bosman in gesprek met Vincent Dams, kunstenaar. Dams exposeert momenteel in het Kröller-Müller museum met de tentoonstelling Vincent Dams. The Enzo Diga Story. In deze tentoonstelling brengt kunstenaar Vincent Dams zijn zelfverzonnen filmmaker Enzo Diga tot leven. In 2017 maakte Dams een tekeningenreeks die als het ware een storyboard vormt. Alleen wel een ongebruikelijke. De 120 tekeningen verbeelden de vormende gebeurtenissen uit de jeugdjaren van de fictieve filmmaker Enzo Diga. Gaandeweg vertakt de levensloop zich op twee verschillende manieren. In de ene sterft Diga, in de andere overleeft hij. Deze reeks vormt de basis voor de tentoonstelling in het Kröller-Müller Museum. In beelden en schilderijen leer je de figuur Enzo Diga en zijn werk beter leren kennen. En toch blijft alles omgeven met een sfeer van mysterie.

In de maanden juli en augustus verschijnt elke vrijdagmorgen een zomeraflevering van Sprekend RD. Daarin als luisterverhaal een mooi RD-artikel uit de afgelopen jaren én een kort gesprek met de auteur. Deze week: Huib de Vries over de positie van Joodse christenen in Nederland. In de loop van de jaren dat Huib bij het Reformatorisch Dagblad werkte, interviewde hij geregeld Joden. Maar dat waren vaak orthodoxe Joden. Gaandeweg besefte hij dat er meer groeperingen zijn, en zo kwam hij uiteindelijk ook uit bij de gemeenschap van Joodse christenen in Nederland. In feite zijn dat Messiasbelijdende Joden, maar zelf gebruiken ze die term liever niet, vertelt Huib. „Baruch Maoz, die werkzaam was voor de organisatie Christian Witness to Israel, had moeite met die term. Hij zei tegen mij: ik noem jou toch ook geen Messiasbelijdende christen? In het woord christen zit al dat je Messiasbelijdend bent.”Via diverse organisaties die zending onder Joden bedrijven, komt Huib een aantal mensen op het spoor die hij kan interviewen. Dat waren „uitermate boeiende gesprekken”, vertelt hij. „Het gaf mij ook een beeld van de omvang van deze groep. Het gaat om ongeveer 700 mensen in Nederland. Een deel is tot geloof gekomen door het werk van de stichtingen die zending bedrijven, een ander deel is daar weer het kind van.”Sommige mensen komen er pas laat in hun leven achter dat ze Joods bloed hebben. Dat geldt bijvoorbeeld voor Joodse kinderen die in de Tweede Wereldoorlog werden ondergebracht bij een protestants gezin, en hun familie kwijtraakten. „Zij wisten niet beter of ze zijn gewoon christen. Op een gegeven moment ontdekten ze pas dat ze Joods waren.”Die Joodse identiteit laat zich niet verloochenen, ontdekte Huib. Mensen die pas op latere leeftijd ontdekten dat ze Joods zijn, gaan zich er vaak in verdiepen. Tegelijk heeft de positie van Joodse christenen in Nederland iets tragisch. „Als een Jood christen wordt, verander je niet alleen van religie, maar eigenlijk verloochen je dan die identiteit. Joodse christenen worden door Joden met een scheef oog aangekeken. Maar ook in de christelijke gemeente waar ze toe behoren, is lang niet altijd veel aandacht voor Israël. Ze zitten dus in een heel eenzame positie.”Lees het artikel van Huib de Vries hier.Reageren op deze aflevering? Mail naar podcast@rd.nlMeer Reformatorisch Dagblad?Eerdere afleveringen zijn ook te vinden op: https://www.rd.nl/sprekendrdNieuwsbrief: https://www.rd.nl/nieuwsbriefInstagram: https://www.instagram.com/rdbeeldFacebook: https://nl-nl.facebook.com/refdagYouTube: https://www.youtube.com/refdag

Te gast is onderwijssocioloog Iliass el Hadioui en we hebben een sociologisch, pedagogisch en persoonlijk gesprek over het gedachtegoed van de Transformatieve School. Iliass geeft eerst persoonlijke en sociologische reflecties over hoe hij en zijn gezin van herkomst in Nederland en het onderwijs aardden. Deze ervaringen waren zo vormend voor hem dat hij onderwijssociologie ging studeren en later onderwijspedagogiek bestudeerde. Gaandeweg het gesprek gaan we dieper in op het gedachtegoed van de Transformatieve School. Daarin deed hij vele inspirerende uitspraken, zoals: Je bent niet in staat iets prioritair te maken voor leerlingen als het geen prioriteit heeft voor jou. Als we meer weten hoe kinderen beter kunnen leren, dan hebben we nog geen antwoord gegeven waartoe de school is.  De school is geen werkgelegenheidsproject voor volwassenen, maar een trampoline voor leerlingen. Maak in de school als leefomgeving allerlei sociale ruimtes waar de leerlingen als mens kunnen verschijnen.  Alle mensen zijn ergens toe gemotiveerd, maar ben je als professional in staat voorbij je eigen ego te komen in het licht van het hogere doel. Het gaat stromen op school zodra een professioneel team denkt: oh, maar dit kunnen we ook met z'n 25-en doen i.p.v. alleen. Didactisch hoge verwachtingen vraagt ook om een professionele cultuur van hoog vertrouwen Leiderschap betekent leidinggeven aan de leefwereld, de gemeinshaft, van de school en is voortdurend gericht op het realiseren van de ik-wij balans . Het geluid klinkt deze keer overigens wat holler dan gewoonlijk. Dat komt primair door de ruimte waarin we opnamen. Maar het zou ook wel eens door de diepgang van het gesprek kunnen komen. Dit was het laatste gesprek van dit seizoen. Dank voor het waarderen en delen van de podcast. Mijn bedoeling is om jou en collega's in het onderwijs te blijven inspireren met klassieke en nieuwe inzichten uit de onderwijspedagogiek, om zo samenhang tussen pedagogiek en didactiek en tussen leraarschap en leiderschap te brengen. Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door ATTC, schoolleidersopleiding in Hilversum, en De vallei van het goede leven.

In deze podcast neem ik je even mee naar de exporuimte van Scharpoord in Knokke-Heist waar wij momenteel de tentoonstelling WATER organiseren van Edward Burtynsky. Ik zei het al eerder in de podcast, maar voor mij is Edward Burtynsky een van de grootste levende fotografen van dit moment. Dus dat hij hier bij ons in België is voor een tentoonstelling is een professionele droom die uitkomt. En hij was hier in de dagen van de opening en ik nam een hele praktische podcast met hem op. Ik zocht hem eerder dit jaar in Londen op om algemener te praten over zijn werk en zijn werkwijze, maar in deze extra podcast wilde ik inzoomen op enkele van zijn foto's, kijken naar de details, de anekdotes achter bepaalde beelden.  Voor Water reisde Burtynsky naar vijf continenten. Van de Golf van Mexico tot aan de oevers van de Ganges. Tijdens zijn reizen ging hij op zoek naar de basis van het leven, de essentiële bron, de kostbaarste vloeistof, het goud van de toekomst. Water dus. Hij volgde de loop van rivieren en bestudeerde de zeeën. Hij beschreef de verschillende gebruiken van water en keek onder het oppervlak van de dingen. Hiervoor gebruikte hij geavanceerde technologieën en via luchtfoto's toont hij ons de werkelijkheid. Gaandeweg werd hij zich meer bewust van waar het om draait. Niet enkel de esthetiek, wel het leven. Zolang hij mensen ertoe kan brengen naar zijn foto's te kijken, aandacht te schenken, na te denken, is er voor Burtynsky reden tot hoop. website van De Donkere Kamer: www.donkerekamer.com expo Edward Burtynsky: waterexpo.be instagram: @dedonkerekamer_be website Edward Burtynsky: https://www.edwardburtynsky.com/ instagram Edward: @edwardburtynsky

Oranje verslaat Canada in de voorbereiding op het EK met ruime cijfers. En dat terwijl Koeman niet zijn sterkste elftal liet starten en een 4-2-3-1 systeem testte. In de AD Voetbalpodcast analyseren Etienne Verhoeff en Sjoerd Mossou het duel. Verder bespreken ze het vertrek van Lozano bij PSV, het overlijden van de grootaandeelhouder van Go Ahead Eagles en de zweetband van Memphis. ‘Het was de eerste helft wat stroef met deze opstelling van Koeman tegen Canada', begint Mossou zijn analyse over het duel van Oranje. ‘Gaandeweg zag je de voordelen en kansen van dit systeem. Frimpong was de opvallendste speler met een assist en doelpunt.'Frimpong was niet de enige die speler die positief opviel. ‘Jerdy Schouten viel me positief op. Bij afwezigheid van Frenkie de Jong heeft hij zich laten zien. Zowel in balbezit als balveroveringen.' Beluister de hele AD Voetbalpodcast nu via AD.nl, de AD App of jouw favoriete podcastplatform. Staatsloterij, al 25 jaar trotste partner van Oranje. Kijk ook eens op: https://staatsloterij.nederlandseloterij.nl/partners/knvbSupport the show: https://krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Annemieke Bosman in gesprek met documentairemaakster Britta Hosman. Britta Hosman nieuwste documentaireserie gaat over de Zusters van de Goede Herder. Hosman beet zich drie jaar lang vast in de geschiedenis van de Goede Herder en sprak met de laatste getuigen. De meisjes van toen, de paar nog levende zusters en de huidige leiding van de nog altijd bestaande Zusters van de Goede Herder-congregatie. Gaandeweg ontdekt Britta de harde waarheid achter de ogenschijnlijk goede bedoelingen van deze kloosterorde. Haar zoektocht neemt een bizarre wending als ze tijdens het filmen in Almelo op onbekende graven stuit op een voormalig terrein van de Goede Herder. In hoeverre is er een overeenkomst met de graven die eerder gevonden zijn bij kloosters in Canada en Ierland? De documentaireserie Meisjes van de Goede Herder is vanaf maandag 3 juni te zien bij de VPRO op NPO2

Annemieke Bosman praat met toneelschrijver Annemarie Wisse over haar voorstelling In de lift, die wordt gespeeld door Theaterbolwerk Punch. In de lift is een tragikomische voorstelling waarin de wereld van een ambitieuze zakenvrouw, gespeeld door Rian Gerritsen, samenkomt met die van een gevluchte jongeman, gespeeld door Yazan al Hakim. Gaandeweg wordt duidelijk hoe ver ze van elkaar vandaan staan, maar direct óók hoeveel overeenkomsten zij hebben. Opgesloten in een benauwde ruimte zijn ze ongewild op elkaar aangewezen. Annemarie Wisse studeerde af aan de Amsterdamse Toneelschool (1994) en speelde tot 2001 bij diverse gezelschappen. Samen met o.m. Shireen Strooker maakte ze op basis van improvisatie voorstellingen en zo begon Wisse te schrijven voor theater. Ze bewerkten ook samen een Franse komedie met Peter Tuinman en Lieneke le Roux in de hoofdrollen. Naast het spelen ging Wisse zelfstandig schrijven. Voor haar tekst Vers uit de doos kreeg ze een eervolle vermelding bij de editie van Hollandse Nieuwe 2004. Ze schreef tussen ander werk door voor De Parade, jeugdvoorstellingen, Het Land van Ooit. In 2019 studeerde ze onder begeleiding van Magne van den Berg af aan de Schrijversvakschool. Wisse schrijft komedies die slecht aflopen. Naast haar werk als presentatietrainer speelt ze in kortlopende voorstellingen, hier en daar wat voor TV en schrijft.

Annemieke Bosman in gesprek met Dove van Duivenbode, schrijfster en documentairemaakster. Van Duivenbode schrijft literaire non-fictie en maakt documentaires. Ze studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht en werkte voor onder meer NRC Handelsblad, KRO-NCRV en de VPRO. Haar boek Mijn Poolse huis, vakanties naar Auschwitz (2018) werd lovend besproken en bekroond met de Bob Den Uyl Prijs 2019. Deze week verschijnt het boek Oerbos. De strijd om de Europese natuur. Daarin staat de volgende vraag centraal: Hoe moeten we omgaan met de bossen van Midden-Europa? Rond die vraag lopen de gemoederen de laatste jaren hoog op, waarbij Oost- en West-Europese ideeën over de natuur lijnrecht tegenover elkaar staan. Wat willen we het liefste conserveren – bizons, bomen of onze tradities? Waarom werd er onlangs een Roemeense boswachter vermoord? Waar komt al het illegaal gekapte hout eigenlijk terecht? In een poging tot antwoorden te komen neemt Dore van Duivenbode haar intrek in een Pools internaat voor jonge boswachters in opleiding, observeert ze als vrijwilliger in een Nationaal Park wolvendrollen en bizonsporen, en spreekt ze betrokkenen bij het oerbos, van milieuactivisten en wetenschappers tot boswachters, jagers, en oude vrouwtjes die er al hun hele leven paddenstoelen verzamelen. Gaandeweg wordt de reis naar een van de mooiste plekken van Europa een verslag van haar lelijkste uitwassen.

Rond de eeuwwisseling was internet nog een magisch woord en waren beleggers ervan overtuigd dat er veel geld mee te verdienen was. Internetbedrijven maakten in korte tijd een snelle groei door. In Nederland ging het om internetprovider World Online, maar ook om glasvezelbedrijf KPNQwest, een samenwerking tussen het Nederlandse KPN en het Amerikaanse Qwest, beide telecombedrijven. KPNQwest ging in 1999 naar de beurs in Amsterdam om snel uit te groeien tot een bedrijf met miljarden aan beurswaarde. De belofte van de Amerikaanse topman Jack McMaster om het grootste glasvezelbedrijf van Europa te worden, leidde ertoe dat het bedrijf miljardenschulden maakte om zo snel mogelijk heel veel glasvezel aan te leggen. Dit gebeurde onder toezicht van onder meer Eelco Blok, toen de gedoodverfde opvolger van KPN-topman Ad Scheepbouwer en verbonden aan KPNQwest als commissaris. Maar er kwam een flinke kink in de kabel. De technologie ontwikkelde zich razendsnel, waardoor er over een kabel veel meer internetdata kon worden verstuurd dan eerder gedacht. Daarbij kwam dat ook concurrenten als een razende glasvezel aanlegden. Zo ontstond er een enorme overcapaciteit, waardoor het bedrijf in de problemen kwam.  De beurswaarde van het bedrijf verdampte zienderogen en op 31 mei 2002 wordt het faillissement uitgesproken. De leeggelopen beursreus laat niet alleen een schuld achter van 4,2 miljard euro, maar ook een heleboel geschrokken schuldeisers en beleggers.  Fraude? Gaandeweg blijkt dat het AEX-fonds er een omstreden manier van boekhouden hanteerde. Hierbij werd de omzet van langjarige contracten direct in een keer ingeboekt, in plaats van deze uit te smeren over de looptijd van het contract. Vanwege deze mogelijke fraude besluiten de curatoren aanvankelijk te gaan procederen in de Verenigde Staten.   In verband met de ziekte van een van de curatoren wordt in 2006 Marcel Windt ingevlogen, toen nog werkzaam voor advocatenbureau Houthoff, inmiddels curator en partner bij advocatenkantoor Windt Le Grand Leeuwenburgh  Hoe pakt Windt de draad van dit enorme dossier op? Wat komt er allemaal naar boven tijdens het onderzoek naar mogelijk de grootste boekhoudfraude uit de Nederlandse geschiedenis? En: heeft Windt Jack McMaster, de voormalig ceo van KPNQwest, nog ontmoet tijdens het procederen?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Sam van Zuilen / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rond de eeuwwisseling was internet nog een magisch woord en waren beleggers ervan overtuigd dat er veel geld mee te verdienen was. Internetbedrijven maakten in korte tijd een snelle groei door. In Nederland ging het om internetprovider World Online, maar ook om glasvezelbedrijf KPNQwest, een samenwerking tussen het Nederlandse KPN en het Amerikaanse Qwest, beide telecombedrijven. KPNQwest ging in 1999 naar de beurs in Amsterdam om snel uit te groeien tot een bedrijf met miljarden aan beurswaarde. De belofte van de Amerikaanse topman Jack McMaster om het grootste glasvezelbedrijf van Europa te worden, leidde ertoe dat het bedrijf miljardenschulden maakte om zo snel mogelijk heel veel glasvezel aan te leggen. Dit gebeurde onder toezicht van onder meer Eelco Blok, toen de gedoodverfde opvolger van KPN-topman Ad Scheepbouwer en verbonden aan KPNQwest als commissaris. Maar er kwam een flinke kink in de kabel. De technologie ontwikkelde zich razendsnel, waardoor er over een kabel veel meer internetdata kon worden verstuurd dan eerder gedacht. Daarbij kwam dat ook concurrenten als een razende glasvezel aanlegden. Zo ontstond er een enorme overcapaciteit, waardoor het bedrijf in de problemen kwam.  De beurswaarde van het bedrijf verdampte zienderogen en op 31 mei 2002 wordt het faillissement uitgesproken. De leeggelopen beursreus laat niet alleen een schuld achter van 4,2 miljard euro, maar ook een heleboel geschrokken schuldeisers en beleggers.  Fraude? Gaandeweg blijkt dat het AEX-fonds er een omstreden manier van boekhouden hanteerde. Hierbij werd de omzet van langjarige contracten direct in een keer ingeboekt, in plaats van deze uit te smeren over de looptijd van het contract. Vanwege deze mogelijke fraude besluiten de curatoren aanvankelijk te gaan procederen in de Verenigde Staten.   In verband met de ziekte van een van de curatoren wordt in 2006 Marcel Windt ingevlogen, toen nog werkzaam voor advocatenbureau Houthoff, inmiddels curator en partner bij advocatenkantoor Windt Le Grand Leeuwenburgh  Hoe pakt Windt de draad van dit enorme dossier op? Wat komt er allemaal naar boven tijdens het onderzoek naar mogelijk de grootste boekhoudfraude uit de Nederlandse geschiedenis? En: heeft Windt Jack McMaster, de voormalig ceo van KPNQwest, nog ontmoet tijdens het procederen?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Sam van Zuilen / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

257 Quirine Peeters Neemt Ons Mee Hoe Ze Hoofd En Hart Combineert In Alles Wat Ze Onderneemt | What's In Your Heart? (Dutch/Nederlands)Op 28 mei 2024 kan je opnieuw een live opname bijwonen. Deze keer over Narcisme op het werk met Nelly De Keye. Meer info op https://psgrow.com/nellyHi ik ben Peter en elke week geef ik jullie een podcast over personal development, mindset & verkoop. What's On Your Mind ? is een 1 uur conversatie. Iedereen heeft een verhaal. En ik wil dit verhaal van mijn gast naar boven brengen.Beslissingen nemen vanuit je verstand gaf me zekerheid. Beslissingen nemen vanuit je hart geeft je dat vuur in het leven, dat gevoel dat je je leven leeft in plaats van overleeft.Deze gasten zullen je leven voortstuwen naar leven in plaats van overleven door zaadjes in je te planten door hun eigen verhaal."Wat een avond.✨ Een vuurtoren momentje voor mij. Gaandeweg op je pad wandel je van links naar rechts, over hoge heuvels en diepe dalen en onderweg tussen het struikelen en stuiteren door, kom je vuurtorens tegen die hun licht schijnen. Naar boven kijkend op die moment, ziet die vuurtoren er echt groots uit. Naarmate je dan weer verder wandelt worden die torens weer kleiner, maar blijven ze een lichtpuntje op je pad. Al deze vuurtorenmomenten brengen je dichter tot je eigen essentie. Zo mocht ik eergisteren in het licht van Peter Snauwaert stukjes van mijn verhaal delen. Allemaal zaadjes en inspiratie voor éénieder om hun eigen pad te volgen. Hun eigen energie te leren kennen en de verbinding te maken tussen hart, buik en hoofd. Wat een beleving. De bling bling in mijn ogen zegt genoeg over hoe ik ervan genoten heb."Dat is de beschrijving hoe Quirine Peeters, mijn gaste van dit topgesprek die we live opnamenmet 20 andere mooie zielen in Rumst op 15 februari 2024. Ze leidde 3 jaar het familiebedrijf,stopte daarmee om een webshop MyNewPlant te runnen en nu ondersteunt ze ambitieuze zielenom opnieuw in contact te komen met hun zielsmissie en pad.Daarnaast heeft ze ook een audiocursus Energy Reset waar ze haar eigen ervaring deelt hoe zevan hoofd naar hart en meer energie ging, na een retreat in Bosnië in de piramides daar...Zweverig? Van geen kanten. Gegrond? Ja zeker. Puur? Dat ook. En wijs, dat vooral ! Voor mij combineert Quirine hoofd én hart in balans. Ze combineert passie, pit en tegelijk zijn in 1. En de rest ontdek je tijdens het gesprek. Connecteer met Quirine op haar social media en podcast"winstgevend leven én ondernemen"Contacteer met Quirine via social media of haar podcast- https://www.linkedin.com/in/quirinepeeters-quantumcoach-podcaster-spreker/- https://www.facebook.com/quirine.peeters- https://www.instagram.com/quirinepeeters/- https://open.spotify.com/show/7qvMbctG19R3vjd6oaguu5?si=63a672b06c9c4a22- https://quirinepeeters.com/Subscribe to see more inspiring videos: https://www.youtube.com/c/petersnauwaertLeave your email address at http://www.psgrow.com and receive a weekly update when the new episode is availableMusic: Intro Peter Snauwaert (Copyright)Voice-over: Stemmig by Sara FiemsLet's connect:LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/petersnauwaertTwitter: @petersnauwaertInstagram: @ps_growFacebook: https://www.facebook.com/PSGROWE-mail: peter@psgrow.com Get bonus content on Patreon Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Na de parlementsleden is het aan de ministers om hun rapport te krijgen. De politieke redactie van het Nieuwsblad deelde cijfers uit op basis van hun realisaties, visie en communicatie. Wie slaagde erin zijn beleid door te drukken? En wie had toch beter zijn best mogen doen tijdens de voorbije legislatuur? Je hoort het in deel twee van onze dubbele special van ‘De Insider'.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nina, een prachtige, jonge tiener van 13 jaar oud, zoekt haar weg door de beginnende puberteit. Onrechtvaardigheid en drukte kunnen haar stress bezorgen, maar thuis heeft ze samen met haar mama Lieve haar manier gevonden om zich te ontspannen. Autisme bij meisjes brengt unieke uitdagingen met zich mee, vooral wanneer de puberteit haar intrede doet. Gaandeweg leert Nina hoe ze op haar manier met deze veranderingen kan omgaan.  

Simon (10) en zijn papa Tom vertellen hoe ze in coronatijden tot de vaststelling kwamen dat Simon autisme heeft en hierdoor een andere opvoeding vraagt. Gaandeweg leerde Tom hoe hij zijn zoon anders kon benaderen en er een nieuw evenwicht ontstaat in het gezin. Simon vertelt trots over hoe muziek in de ‘discotheek' op zijn kamer kan helpen om de vele dagelijkse prikkels even uit te sluiten en gewoon… zichzelf te zijn. 

Annemieke Bosman in gesprek met regisseur en schrijver Joeri Vos. Joeri Vos schreef samen met Teun Smits de voorstelling HULP bij de Veenfabriek. In het theatertje om de hoek bereidt een groep zorgmedewerkers een benefietavond voor. Nadat ze de beelden zagen van de vreselijke ramp in Chili konden ze niet stil blijven zitten. De handen worden massaal uit de mouwen gestoken. Ieder draagt z'n steentje bij: stoelen worden klaargezet, de ingezamelde kleding gesorteerd, het buurtbandje doet een soundcheck en misschien maakt zelfs de lokale BN'er zijn opkomst. Want alle kleine beetjes helpen - toch? Gaandeweg slaat goede moed om in twijfel: we willen helpen, maar helpt het ook? Met HULP sluit schrijver en regisseur Joeri Vos zijn drieluik KLAP af. Ieder deel is geïnspireerd door de vraag “Waar doe je goed aan?” en portretteert een groep die zich (min of meer) professioneel verhoudt tot een grote en ontwrichtende gebeurtenis op het wereldtoneel. Na de werelden van de journalistiek in de voorstelling KRANT en internationaal recht in de produktie RECHT, duikt Veenfabriek met HULP in de goede bedoelingen van hulpverleners en vrijwilligers. Ieder deel van de Klap staat op zichzelf.

We leven al een poos in het ik-tijdperk, ook als het gaat om cabaret: het jezelf blootgeven is een voorwaarde welhaast, en geen keuze. Je moet als artiest beginnen met al je gebreken en kwetsbaarheden de zaal in slingeren. Cabaretier Kiki Schippers doet er vrolijk aan mee, maar zet er ook kanttekeningen bij. Kiki weet zich overigens behoorlijk geïnspireerd door Sonneveld. Hoe dat zo? Jacques toeft naar Rotterdam om daar zanger en acteur Gerard Cox te spreken over Sonneveld. Cox heeft Sonneveld gekend en deelt mooie anekdotes. Ook weet hij te vertellen dat er bij Sonneveld altijd sprake was van een dubbele laag: “Hij stond de boel altijd een beetje te belazeren”. Gaandeweg komen we erachter dat Sonneveld niet persé de grootste liefhebber was van de menselijke soort. Anders gezegd: hij liet zich niet graag in met het publiek waar hij voor optrad en deelde weinig over zijn privéleven. Volgens cabaretier Ronald Snijders zal dat alles te maken hebben met het geheim dat hij had. Aflevering 5 en 6 verschijnen op zaterdag 16 maart. Credits:

Frederik en Louis zetten hun eerste stappen in de dressuursport … met een paar vooroordelen. Aan de hand van rising star Flore De Winne wandelen ze als kleine jongens door de sport, de fokkerij en de handel. Gaandeweg gaan ogen open, hersenen aan het werk en vooroordelen de prullenbak in. Rationaliteit in een sport vol emotie en meningen. Flore fascineert van begin tot einde.

Francoise is meer dan 10 jaar bezig geweest om zwanger te worden. In dat lange traject kreeg ze te maken met teleurstellingen en verdriet. Ze verloor daarbij een deel van zichzelf. Toen ze aan haar kinderwens begon, reisde ze als conflictonderzoeker de wereld rond. Maar naarmate haar eigen vruchtbaarheidsreis vorderde, voelde ze een toenemende behoefte om naar binnen te keren. Ze wilde minder hoofd en meer hart zijn. Ze omarmende haar zachtere, vrouwelijkere kant om meer balans en vreugde in het dagelijks leven te brengen. Ze leerde controle los te laten. Gaandeweg ontdekte ze dat je van alles je tempel kan maken. Ook van je pijn en donkerte. Een tijd geleden heeft ze haar baan opgegeven en ze begeleid nu vrouwen die te maken hebben met infertiliteit. https://www.thatfertilefeeling.com --- Met "Roots & Wings" deel ik mijn kennis, inzichten en ervaringen. Ik help mensen om kracht en inspiratie uit hun eigen verhaal te halen, op weg naar meer flow en vervulling in het leven. Wanneer ik mijn gasten spreek, gaan we samen opzoek naar hun persoonlijk verhaal over identiteit, groei en verbinding. www.orianavandersande.nl

Inleiding op parashat Toledot Genesis 25:19-28:9, Haftarah Maleachi 1:1–3:4, RomeinenToledot, de wordingsgeschiedenissen van het nageslacht van Ezau en dat van Jakob. Uit de parallellen in beide tekstgedeelten valt op te maken waarom Jakob gezegend werd en Ezau de zegen miste. Ezau wordt ten voorbeeld gesteld aan de nakomelingen van Jakob en meer nadrukkelijk aan de priesters, de Levieten. Maleachi – Mijn boodschapper, Mijn gezondene ontvangt voor de priesters en het volk een ernstige vermaning. Gaandeweg blijken zij net zo onverschillig om te gaan met hun eerstgeboorterecht als Ezau. Dat recht was op hen gelegd in plaats van alle eerstgeboren zonen van de andere stammen. Gelijk de priesters zo ook het volk. De priesters en Levieten dienden om geldelijk gewin en oordeelden niet langer zonder aanzien van de persoon. Doordat de er minderwaardige offerdieren naar Gods huis gebracht werden, raakte de offerdienst in het slob. De tienden werden niet meer gebracht waardoor de tempeldienst verliep. De zegen van het verbond van Levi veranderde voor hen in een vloek. De priesters zijn van Godswege gezonden om het volk de gerechtigheid Gods bekend te maken. In plaats daarvan bevorderde zij goddeloosheid. Maar degene die zich bleven toewijden aan de HEERE, die zijn bij Hem bekend. Maleachi kondigt aan dat de HEERE een boodschapper in de kracht van Elia zou zenden voordat de Gezondene van de Vader, de Messias plotseling tot Zijn tempel zou komen. Hij wordt de Gezant van het Verbond genoemd om het hart van het volk tot dat van de Vader terug te brengen, zodat zij weer Zijn eigendom, Zijn kostbaar kleinood – cegullah zullen zijn, in wie Hij een behagen heeft. Daarom keer terug tot de HEERE want Hij wil tot Zijn volk terugkeren. Robert Berns, 18-11-2023Support the show

Weinig spirituele praktijken zijn wereldwijd zo populair als hedendaagse lichaamsyoga. En net daarom is het opvallend dat niet veel mensen lijken te weten hoe het fenomeen precies ontstond. Je zou bijna kunnen spreken over een geheime geschiedenis. Al is die geschiedenis nu ook weer niet zo geheim aangezien er ondertussen erg veel academisch onderzoek naar gebeurde. Paul en Jonas namen dat onderzoek bij de hand en zetten alles even op een rij. Op die manier maken ze duidelijk dat het begrip yoga weliswaar een lange historiek heeft in de hindoefilosofie, maar dat de hedendaagse, lichaamsgerichte vormen eigenlijk niet zo erg oud zijn. Meer nog, in grote mate vinden ze hun oorsprong in de 19de-eeuwse westerse focus op lichaamscultuur. Daardoor is de geschiedenis van yoga ook nauw verbonden met het toenmalige nationalistische en zelfs racistische ideeëngoed. Gaandeweg verbond de praktijk zich echter steeds meer met eclectische spiritualiteit en wellnesstrends, waardoor het uitgroeide tot de rituele oefeningen die je vandaag op talloze plaatsen in Nederland en België kan beoefenen. In deze aflevering gaan Paul en Jonas dus dieper in op enkele facetten van hatha yoga die zelden besproken worden en soms ook erg gevoelig liggen. Maar wie ze kritisch onder de loep durft te nemen, krijgt een genuanceerder beeld te zien van een uiterst boeiend fenomeen. Op sommige momenten verwijzen Paul en Jonas daarbij ook naar enkele verhelderende visuele materialen. Via de onderstaande linken kan je deze bekijken. De pashupati zegel, waarvan sommigen beweren dat deze aantoont dat Yoga al vele duizenden jaren beoefend wordt. De argumentatie daarvoor blijkt echter niet zo sterk. De cover van het allereerste boek over de Surya Namaskar (de zonnegroet), geschreven door bodybuilder Kolar Venkatesch Iyer. We gebruikten die ook als afbeelding voor deze aflevering. Foto's uit een editie van Health & Strength in 1935, waarmee het model Adonia Wallace de dames van haar tijd wou aanzetten tot populaire lichaamsoefeningen die niets met India te maken hadden, maar die wel sterk aan hedendaagse yogahoudingen doen denken. En de academische werken waar Paul en Jonas naar verwijzen zijn Mark Singleton, Yoga Body: The Origins of Modern Posture Practice, Oxford University Press, 2010. Elliot Goldberg, The Path of Modern Yoga: The History of an Embodied Spiritual Practice, Inner Traditions, 2016. ------ 'Groetjes uit Shambhala' is een productie van ⁠Volzin⁠.

Onze salesbaas van vandaag opereert op het grensvlak van sales en digitale marketing in een markt met hevige concurrentie. Hij verkoopt samen met zijn team reclame voor digitale TV kanalen, maar dan voor het buitenland. Denk daarbij aan iTV in de Uk, Rai in Italie, M6 in Frankrijk. We hebben het over de voor- en nadelen van videobellen via Zoom en Teams. De bereidheid van mensen om nog met elkaar aan de telefoon te zitten en het opbouwen van een relatie via digitale kanalen en de bereidheid van mensen om de telefoon op te pakken in de post corona tijd. Gaandeweg komen we in dit gesprek op of verkooporganisaties zoals we die van vroeger kennen met een hoge energie en nog wel bestaan, zoals we die kennen uit films als Wolf of Wallstreet en Boiler Room. En wat die ervaring met je doet als salespersoon. Hij is al meer dan 10 jaar actief in de media en digitale advertising. Hij was onder andere Director Technology Partners bij Improve Digital, Commercieel Manager bij DGP Media en is tegenwoordig Director Digital Sales bij RTL Ad Alliance. Onze gast: (99+) Menno Ovaa | LinkedIn Onze host: (99+) Josef Stevens | LinkedIn RTL Ad Connect: RTL AdConnect, the global hub for leading premium media brands (rtl-adconnect.com) Whatsapp Salesbazen Community 0687608311 Redactie: josef.stevens@salesbazen.com Onze adverteerders: Mediabureau Druktemaker: www.druktemaker.nl Adverteren? Bel met 0687608311  

Elie heeft een lange weg afgelegd om te begrijpen hoe het verslavingsbrein in haar werkzaam was / is. Ze heeft met kleine, stevige stappen zich weten te bevrijden uit de klem van speedgebruik. Gaandeweg is ze gaan beseffen dat speed haar niet hielp, maar steeds meer begon tegen te werken. In deze podcast legt ze haar weg uit en geeft ze ingrediënten die mensen kunnen inspireren hun eigen weg te vinden.  

Nieuwsgierig? Press play! EEN PODCAST SERIE MET WILLEM PINKSTERBOERDe Chinese filosofie kijkt naar de natuur om onze gezondheid te begrijpen. De beweging van het leven wordt uitgedrukt in de voortdurend beweging van levensenergie, Qi. Qi beweegt tussen de polariteit Yin/Yang en volgt de cyclus van de 5 Elementen.De 5 elementen in het Chinese model zijn Hout – Vuur – Aarde – Metaal – Water. Deze elementen gaan in elkaar over zoals de seizoenen, zij voeden elkaar en houden elkaar in balans. Ieder element heeft een eigen dynamiek. Deze dynamiek komt tot uiting in een seizoen, in emoties, in een orgaan. Zo zie je de krachtige, naar buiten gerichte beweging van de energie van Hout terug in de Lente, in woede en creativiteit, in de Lever en de Galblaas.DE MENS BINNEN DE ELEMENTENJe bent meer verbonden met de natuur dan je denkt. Wist je bijvoorbeeld dat de veranderingen van de seizoenen direct voelbaar zijn in je pols? Als we zo direct resoneren met de seizoenen, dan kunnen we waarschijnlijk nog veel meer leren over onszelf en over onze gezondheid als we gewoon om ons heen kijken, én naar binnen voelen.DE PODCASTSERIEHierover praat ik met acupuncturist, docent en Daoist Willem Pinksterboer. In een serie van 5 afleveringen gaan we de diepte in. Wat is de kracht van het midden, het Aarde element? Waarom koppelen we woede aan de Lever, en hoort angst bij de Nier? Gaandeweg ga je het grotere geheel zien. Je krijgt daardoor ook steeds meer inzicht in je eigen emoties, je eigen gezondheid. Je gaat voelen wat het betekent dat je eigen plek in dit leven deel is van een groter geheel. Een geheel dat altijd in beweging is.DE 5 ELEMENTEN PODCASTSERIEPodcast 38: De Alchemie van het MetaalPodcast 35: De Weg van het Hart - het element VuurPodcast 31: De Waarde van Woede - het element HoutPodcast 28: De Kracht van het Midden - het element AardePodcast 25: Is Angst Gezond? - het element WaterNieuwsgierig? Press play! Dank voor het luisteren! Volg me op Instagram en nathaliekamp.nl CREDITS De muziek in House of Qi is van Norman David JansenCoverfoto is gemaakt door Yvette Kulkens

Rik Dekkers, voormalig salarisprofessional bij een top accountantskantoor, werd ondernemer en startte zijn eigen praktijk Persaldi. Met een nieuwe aanpak van salaris- en personeelsadministratie. Nadat hij in september 2020 zijn baan had opgezegd, kreeg hij te maken met uitdagingen en had hij aanvankelijk weinig klanten. Gaandeweg bouwde hij echter een team van vijf medewerkers op en breidde hij zijn dienstverlening uit met HR-consultancy. Hoogtepunten - Rik Dekkers maakte de overstap van werken bij een top accountantskantoor naar het starten van een eigen praktijk. - Hij biedt een nieuwe benadering van salaris- en personeelsadministratie, waarbij de nadruk ligt op het hele proces tot aan de verloning. - Werving en selectie spelen een cruciale rol in zijn aanpak. - Aanvankelijk stond Rik voor uitdagingen en had hij weinig klanten nadat hij zijn baan had opgezegd. - Gaandeweg bouwde hij een team van vijf medewerkers op en breidde hij zijn diensten uit met HR-consultancy. Belangrijkste leerpunten

De belangrijkste verkiezingen van dit jaar vinden dit weekend plaats in Turkije. Erdogan zit al twintig jaar in het zadel, eerst als premier en dan als president. Gaandeweg kreeg hij een meer autoritaire en autocratische kant. Voor de Turkse democratie lijkt het in deze presidentsverkiezingen nu of nooit. Krijgt de verenigde oppositie president hem op de knieën of verstevigt Erdogan zijn positie? See omnystudio.com/listener for privacy information.

Reeks: Open brief van Nebukadnezar (6)Presentator: Debby van GalenIn ons Bijbelstudieprogramma Onder de vijgenboom gaan we met Debby van Galen verder met het bestuderen van de open brief van koning Nebukadnezar. Gaandeweg deze reeks komen we tot de ontdekking dat deze brief zich bijzonder verhoudt tot het boek Openbaring; dat geldt trouwens voor heel het boek Daniël.Leer in deze aflevering o.a. waarom Daniëls advies slechts tijdelijk bij de koning beklijfdewat voorwerpen van ontferming, eer, oneer en toorn zijn en wat dat met Nebukadnezar te maken heefthoe lang de zeven tijden mogelijk duurden (hint: geen zeven jaar!)Verder neemt Debby je mee op bezoek bij een pottenbakker in het oude Israël, ontdekken we wat koning Hizkia en koning Nebukadnezar met elkaar te maken hebben en waar het toe heeft geleid, en leren we van Paulus hoe hardnekkige zonde bekering onmogelijk maakt.Het boek Daniël behoort tot het apocalyptische genre van de Joodse literatuur uit de Tweede Tempelperiode. Alhoewel velen dit interpreteren als voorzegging van het desastreuze einde van de wereld, is dit niet de functie ervan. Vind hoop, troost en bemoediging terwijl je luistert naar deze mooie en leerzame aflevering.UitnodigenAls u Debby van Galen wil uitnodigen voor een spreekbeurt, Bijbelstudie of seminar ga dan naar www.onderdevijgenboom.nl/spreekbeurt-aanvragen en vul het formulier in. U kunt uw verzoek ook mailen naar info@radioisrael.nl of info@onderdevijgenboom.nlVragen of reactiesReacties of vragen over deze of eerdere afleveringen kunt u mailen naar reactie@radioisrael.nl of info@onderdevijgenboom.nlOnder de vijgenboom heeft ook een eigen YouTube-kanaal met video's en podcasts van Debby van Galen. Radio Israel is voor inkomsten totaal van uw gift afhankelijk. Uw steun wordt zeer gewaardeerd! Klik op onderstaande link om een (belastingaftrekbare) donatie te doen. Eerste uitzending: 20 februari 2023Support the show

Het is de jongensdroom van Gert om boer te worden. Net als dat eindelijk gelukt is, breekt er brand uit. En nog een. Het stopt niet. In korte tijd is het 9 keer raak op plekken die allemaal iets met Gert te maken hebben. Er komen honderden runderen om het leven en van zijn bedrijf blijft helemaal niks over. Wie heeft het op deze boer gemunt? Heeft het iets te maken met zijn geaardheid, waar hij in een christelijke omgeving voor uit was gekomen? Of… deed Gert het zelf? Gaandeweg wijzen steeds meer vingers richting de boer. Ook die van de politie. Maar is dat wel terecht?Beluister al onze podcasts: http://www.ad.nl/podcastsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In een scheepswrak bij Texel wordt een heel bijzondere 17e eeuwse jurk gevonden. Van wie is die geweest? In deze vijfdelige wetenschapsdetective gaan Tjitske Mussche en Arnold van Bruggen op zoek. Was het een vrouwelijke spion, een toneelactrice of toch een Oekraïense prinses? Gaandeweg kantelt niet alleen hun beeld van de jurk, maar ook dat van de 17e eeuw en het proces van geschiedschrijving.

De Weg van het HartDeze aflevering is het 4e deel uit de serie over de 5 Elementen en staat in het teken van het element Vuur en het Hart. Volgens de Oosterse filosofie is ons hart veel meer dan het orgaan dat ons bloed rondpompt. Het hart is de Keizer aller organen. Het is betrokken bij alle emoties, en speelt een rol bij slapen en bij een (on)rustige geest.  Kan Liefde ons ziek of gezond maken? In deze aflevering vraagt Willem Pinksterboer zich af of het hart wel echt die spier is die in je borstkas klopt. Misschien is het hart eigenlijk de lege ruimte binnen deze spier? De plek waarin we iets ontvangen, waar het ongrijpbare, de spirit, huist.  Dit idee was een enorme eye-opener voor mij. Het beeld is ineens zo duidelijk: een lege plek, zonder oordeel, zonder verwachting. Een leegte waar je contact maakt met je spirit, met het hogere, het kosmische.  'Je hart volgen' krijgt een nog diepere betekenis. Of zoals Willem het noemt: “Luisteren met oprechte belangstelling.” Nieuwsgierig? Press play! EEN PODCAST SERIE MET WILLEM PINKSTERBOERDe Chinese filosofie kijkt naar de natuur om onze gezondheid te begrijpen. De beweging van het leven wordt uitgedrukt in de voortdurend beweging van levensenergie, Qi. Qi beweegt tussen de polariteit Yin/Yang en volgt de cyclus van de 5 Elementen.De 5 elementen in het Chinese model zijn Hout – Vuur – Aarde – Metaal – Water. Deze elementen gaan in elkaar over zoals de seizoenen, zij voeden elkaar en houden elkaar in balans. Ieder element heeft een eigen dynamiek. Deze dynamiek komt tot uiting in een seizoen, in emoties, in een orgaan. Zo zie je de krachtige, naar buiten gerichte beweging van de energie van Hout terug in de Lente, in woede en creativiteit, in de Lever en de Galblaas.DE MENS BINNEN DE ELEMENTENJe bent meer verbonden met de natuur dan je denkt. Wist je bijvoorbeeld dat de veranderingen van de seizoenen direct voelbaar zijn in je pols? Als we zo direct resoneren met de seizoenen, dan kunnen we waarschijnlijk nog veel meer leren over onszelf en over onze gezondheid als we gewoon om ons heen kijken, én naar binnen voelen.DE PODCASTSERIEHierover praat ik met acupuncturist, docent en Daoist Willem Pinksterboer. In een serie van 5 afleveringen gaan we de diepte in. Wat is de kracht van het midden, het Aarde element? Waarom koppelen we woede aan de Lever, en hoort angst bij de Nier? Gaandeweg ga je het grotere geheel zien. Je krijgt daardoor ook steeds meer inzicht in je eigen emoties, je eigen gezondheid. Je gaat voelen wat het betekent dat je eigen plek in dit leven deel is van een groter geheel. Een geheel dat altijd in beweging is.DE 5 ELEMENTEN PODCASTSERIEPodcast 35: De Weg van het Hart - het element VuurPodcast 31: De Waarde van Woede - het element HoutPodcast 28: De Kracht van het Midden - het element AardePodcast 25: Is Angst Gezond? - het element WaterNieuwsgierig? Press play!

In deze podcast vertelt Playboy Playmate Karin over haar leven als playmate op de USA cover, de verslaving die volgde en de weg terug naar herstel. Met een enorme drive en energie begon ze vijf jaar geleden aan haar weg naar herstel van de verslavingen die ze had (alcohol, cocaïne en slaapmedicatie). Gaandeweg kreeg ze nagenoeg alles terug wat ze verloren had of dreigde te verliezen. Zoals een liefdevol en gezond contact met haar dochter, kleinkinderen, haar moeder en vader.Dat was vroeger wel anders. Toen ze 19 was en samen met haar tweelingzus ontdekt werd als model voor Playboy begon voor haar een leven vol luxe, decadentie en feesten tot je er letterlijk bij neer viel. Het was een wereld die voor een volwassene nauwelijks te behappen is, laat staan voor een meisje van nog geen twintig. Ze raakte gaandeweg verslaafd, zwaar verslaafd. De enige weg hieruit was om keihard te knokken voor herstel. Goudeerlijk en met veel humor vertelt Karin over de barre en soms ook hele mooie tocht die ze in de afgelopen decennia heeft afgelegd.Lieve luisteraar, met veel liefde en plezier maak ik deze podcast! Echter een podcast maken kost geld.Wil jij meehelpen aan het verspreiden van deze podcast met de belangrijk boodschap van herstel van verslaving voor de naaste en mensen met een verslaving kan ik dat enorm waarderen! Op deze pagina kan je jouw bijdrage geven en helpen aan het verspreiden van informatie over herstel van verslaving!https://fooienpod.com/renevancollemvanverslavingnaarvrijheidBij voorbaat vast, Dank je wel!!Wil je deze podcast zien?! https://youtube.com/@renevancollem26Abonneer je op dit kanaal en deel de link met mensen die er in het dagelijks leven mee te maken krijgen omdat een kind, familielid, partner of vriend verslaafd is! En natuurlijk met de mensen waarvan je voelt dat ze aan een verslaving lijden.Als je om wat voor reden dan ook geïnteresseerd bent in het onderwerp verslaving en herstel én gratis tips en info wil ontvangen, kun je je inschrijven voor mijn gratis nieuwsbrief. Via deze link (scrollen naar beneden): www.renevancollem.nl

Kerstmis staat voor de deur dus de tijd van terugblikken is begonnen! In deze aflevering bespreken we onze (muzikale) highlights van het afgelopen jaar. Gaandeweg komen we erachter dat 2022 nou niet bepaald een leuk jaar was. Van Will Smith tot Britney en van Johnny Depp tot Kanye, het komt allemaal langs in deze aflevering. Verder delen we onze favoriete albums en ontdekkingen van het jaar én hebben we een UMO over de Grammy's. Natuurlijk voegen we ook weer twee nieuwe tracks toe aan onze playlist! Volg ons op Insta: Sagid en Shay en stuur je Unpopular Music Opinion in de DM.Heb je interesse om te adverteren in deze podcast? Mail dan naar adverteren@dagennacht.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In deze tweede aflevering van ‘De Ramp met de Phoenix' (getiteld: Bloedband) gaat Joske Meerdink aan de slag met haar stamboom. Ze probeert erachter te komen of er daadwerkelijk familie van haar op het schip Phoenix zat. Gaandeweg haar zoektocht wordt Joske steeds enthousiaster, maar er bekruipt haar ook een schuldgevoel. Waarom is ze zo gefascineerd door zo'n heftige ramp? Ze gaat in gesprek met een sociaal psycholoog en die heeft daar wel een verklaring voor. Ook de vraag ‘is het wrak nog te vinden' speelt weer op. Joske komt in contact met een ‘shipwreck hunter' uit Amerika. Hij stuurt haar een héél interessant filmpje via de mail. Contact: phoenix@gld.nl, meer informatie: gld.nl/phoenix, deel v.h. logo: William J. Koelpin. Bronvermelding: NTR (Verborgen Verleden), fragment Steve Radovan: Chicago Tribune (c). All rights reserved. Distributed by Tribune Content Agency.

Tien maanden geleden werd Judith Stoker overvallen door een oude vijand van haar, de depressie die veertien jaar onder controle was, kwam terug. In het zware proces dat volgde, hield ze een dagboek bij waarin ze openhartig deelt over de diepe dalen die ze doormaakte, maar ook de lichtpunten die er waren. Gaandeweg het proces kreeg ze de diagnose bipolaire stoornis.

toelichting: https://www.youtube.com/watch?v=poIe3CpzplkVI. De beloningen van God1. Het ego herkent de werkelijke bron van ‘dreiging' niet, en als jij jezelf met het ego associeert, begrijp jij de situatie niet zoals die is. Alleen jouw trouw aan het ego geeft het enige macht over je. Ik heb over het ego gesproken alsof het een losstaand ding was dat zelfstandig opereert. Dit was nodig om jou ervan te overtuigen dat je het niet luchtig weg kunt wuiven en moet beseffen hoeveel van je denken egogericht is. We kunnen het daar echter niet veilig bij laten, want anders zul jij jezelf beschouwen als onvermijdelijk verscheurd zolang je hier bent, of zolang jij gelooft dat je hier bent. Het ego is niet meer dan een deel van wat jij over jezelf gelooft. Je andere leven is zonder onderbreking doorgegaan en heeft totaal geen invloed ondergaan, en zal die ook nooit ondergaan, van je pogingen het te dissociëren.2. Terwijl je leert aan illusies te ontkomen, dien je nooit te vergeten wat jij je broeder verschuldigd bent. Het is hetzelfde wat je mij verschuldigd bent. Telkèns wanneer je een ander egoïstisch behandelt, vergooi je de genade van deze erkentelijkheid alsook de heilige waarneming die ze teweeg zou brengen. De term ‘heilig' kan hier worden gebruikt omdat, wanneer jij leert hoeveel je verschuldigd bent aan het hele Zoonschap, waartoe ook ik behoor, je zo dicht bij kennis komt als voor waarneming mogelijk is. De kloof is dan zo smal dat kennis er makkelijk overheen kan stromen en haar voorgoed teniet kan doen.3. Jij hebt nu nog heel weinig vertrouwen in mij, maar dat zal groeien naargelang jij je voor leiding steeds vaker tot mij wendt in plaats van tot je ego. De resultaten zullen jou er in toenemende mate van overtuigen dat dit de enige zinnige keuze is die jij kunt maken. Niemand die uit ervaring leert dat de ene keuze vrede en vreugde, en de andere chaos en onheil brengt, hoeft nog verder overtuigd te worden. Leren via beloning is effectiever dan leren via pijn, omdat pijn een illusie van het ego is en nooit meer dan een tijdelijk effect teweeg kan brengen. De beloningen van God echter worden onmiddellijk als eeuwig onderkend. Aangezien jij dit onderkent en niet het ego, is deze onderkenning zelf het bewijs dat jij en je ego niet identiek kunnen zijn. Je kunt geloven dat jij dit onderscheid al hebt aanvaard, maar je bent daarvan nog allerminst overtuigd. Het feit dat jij gelooft dat je aan het ego moet ontsnappen, toont dit aan; maar je kunt niet aan het ego ontsnappen door het te vernederen, te beheersen of te straffen.4. Het ego en de geest kennen elkaar niet. De afgescheiden denkgeest kan de afscheiding alleen maar instandhouden door te dissociëren. Nadat hij dat heeft gedaan ontkent hij alle werkelijk natuurlijke impulsen, niet omdat het ego een losstaand iets is, maar omdat jij wilt geloven dat jij dat bent. Het ego is een middel om dit geloof in stand te houden, maar het is nog steeds alleen jouw beslissing dat middel ook te gebruiken waardoor het kan blijven bestaan.5. Hoe kun je iemand de waarde bijbrengen van iets wat hij doelbewust heeft weggegooid? Hij moet het hebben weggegooid omdat hij er geen waarde aan hechtte. Je kunt hem slechts laten zien hoe ellendig hij er zonder dat aan toe is, en het langzaam dichterbij brengen zodat hij kan leren hoe zijn ellende afneemt naarmate hij het nadert. Dit leert hem zijn ellende met de afwezigheid ervan te associëren en het tegendeel van ellende met de aanwezigheid ervan. Gaandeweg wordt het wenselijk, naarmate hij van gedachten verandert over de waarde daarvan. Ik leer jou om ellende met het ego en vreugde met de geest te associëren. Jij hebt jezelf het tegendeel geleerd. Je bent nog altijd vrij te kiezen, maar kun je werkelijk de beloningen van het ego verlangen in de aanwezigheid van de beloningen van God?6. Momenteel is mijn vertrouwen in jou groter dan dat van jou in mij, maar dat zal niet altijd zo zijn. Jouw opdracht is heel eenvoudig. Jou wordt gevraagd zo te leven dat je demonstreert dat jij geen ego bent, en ik vergis me niet als ik Gods kanalen uitkies. De Hoogheilige deelt mijn vertrouwen en aanvaardt mijn Verzoeningsbeslissingen omdat mijn wil nooit in disharmonie is met die van Hem. Ik heb eerder al gezegd dat ik de leiding over de Verzoening heb. Dit komt alleen doordat ik mijn aandeel daarin als mens voltooid heb, en dit nu via anderen voltooien kan. De kanalen die ik gekozen heb kunnen niet falen, omdat ik ze mijn kracht zal lenen zolang die van hen tekortschiet.7. Ik zal met jou naar de Hoogheilige gaan, en via mijn waarneming kan Hij de smalle kloof overbruggen. Jouw dankbaarheid jegens je broeder is het enige geschenk dat ik verlang. Ik zal het voor jou bij God brengen, in de wetenschap dat je broeder kennen hetzelfde is als God kennen. Als jij je broeder dankbaar bent, ben je God dankbaar voor wat Hij geschapen heeft. Door jouw dankbaarheid leer jij je broeder kennen, en één ogenblik van werkelijke herkenning maakt iedereen tot jouw broeder, want iedereen is afkomstig van je Vader. Liefde overwint niet alles, maar brengt wel alles in orde. Omdat jij het Koninkrijk van God bent, kan ik jou naar je eigen scheppingen terugleiden. Je herkent ze nu niet, maar wat gedissocieerd is, is er nog steeds.8. Naarmate je dichter bij een broeder komt, nader je mij, en naarmate jij je van hem verwijdert, raak ik verder van jou weg. Verlossing is een gezamenlijke onderneming. Ze kan niet met succes worden ondernomen door hen die zich uit het Zoonschap losmaken, omdat ze zich dan losmaken van mij. God zal alleen tot je komen wanneer jij Hem aan je broeders geeft. Leer eerst van hen en dan zul je klaar zijn om God te horen. Want de functie van liefde is één.