Podcasts about verdrag

"We zitten allemaal in dezelfde boot.” Hoe moeizaam en complex onderhandelingen over klimaatverdragen ook zijn, dit besef dringt uiteindelijk steeds weer door. Ook nu Donald Trump de Verenigde Staten ten tweeden male uit het Verdrag van Parijs terugtrok blijft dat cruciaal, ook al maakt dit het wereldwijde klimaatbeleid moeilijker. Dat vertelt Tony Agotha, de klimaatgezant – ‘ambassadeur at large, special envoy for climate and environment' - van de Europese Unie.Jaap Jansen en PG Kroeger praten met Agotha over wat dat eigenlijk inhoudt, klimaatdiplomatie. En hoe werkt zoiets in een Unie van 27 lidstaten die deels ook hun eigen klimaatbeleid voeren, hun eigen nationale belangen en relaties onderhouden, maar tegelijkertijd wel in dat Europees verband die belangen moeten zien te delen om samen sterker te staan.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***De Nederlander Tony Agotha werkte op Buitenlandse Zaken en in Brussel. Hij zat in het team van Eurocommissaris Frans Timmermans in de eerste Commissie-Von der Leyen. Nu is hij als klimaatgezant onderdeel van de buitenlandse dienst van de EU en valt daarmee tijdens Von der Leyen II onder de buitenlandchef van de Europese Unie Kaja Kallas. De inhoud van zijn diplomatieke werk stemt hij dan weer nauw af met de Europese Commissie: vicepresident Teresa Ribera en haar portefeuille ‘Schone, Rechtvaardige en Competitieve Transitie' en commissarissen als Wopke Hoekstra (Klimaat, Nettonul en Schone Groei) en Jessika Roswall (Milieu, Waterweerbaarheid en Circulaire Economie). Bovendien stemt hij zijn rol als EU-gezant nauw af met de 23 klimaatgezanten die vanuit de lidstaten actief zijn. “Het is heel belangrijk dat je elkaars signalen uit contacten wereldwijd goed oppikt en waar nodig doorspeelt en daar naar handelt. En dat je ervoor zorgt dat je vanuit dezelfde partituur je muziek maakt. Nee, niet helemaal zoals bij Bach of Mahler. Het is meer Jazz. Want je moet af en toe wel kunnen improviseren.”Agotha vertelt kleurrijk hoe hij als gezant te werk gaat en hoe het toegaat op de wereldwijde klimaatconferenties zoals afgelopen november de COP (Conference of the Parties) in Bakoe (Azerbeidzjan) en direct daarna een heftige bijeenkomst in Busan (Zuid-Korea) over het plasticprobleem. Daar in Busan klonk heel veel jazz, maar de gedurfde improvisaties leverden wel een coalitie van welwillenden op waarmee de EU verder kon bouwen.Zo'n COP is een verhaal apart. Die duurt twee weken en kent een heel eigen choreografie. Een soort Congres van Wenen anno nu. Onderhandelen gebeurt - zeker daar - in fasen en in bijeenkomsten van expertgroepen om de kaders en de mogelijkheden in kaart te brengen. In de tweede week verschijnen de politieke krachtpatsers en moeten deals gemaakt worden.Tony Agotha verheelt niet dat het in Bakoe kantje boord was. Hij en zijn EU-collega's moesten vol aan de bak. “Het voorzitterschap van het gastland kan als het de zaak goed aanpakt veel bereiken, maar ook - als het de zaak slecht leidt - een hoop narigheid veroorzaken.”In Bakoe moest de EU-delegatie met de nieuwe Eurocommissaris Wopke Hoekstra in het gat springen om te redden wat er te redden viel. Agotha is stiekem best een beetje trots op hoe dat uiteindelijk slaagde.Diplomatie is dan ook een vak apart. “Het op een na oudste beroep ter wereld”, zegt hij met zelfspot. Essentieel is dat je de belangen van je gesprekspartners niet alleen kent, maar ook begrijpt. “Nee zeggen is tot daar aan toe, maar weten waarom iemand nee zegt is veel belangrijker.” Hij wijst erop hoe Klemens von Metternich er in onderhandelingen met Napoleon achter kwam dat die bij elke concessie meteen doorging met eisen opvoeren. “Diplomatie blijft altijd mensenwerk, altijd. Het is daarom heel belangrijk dat je met je gesprekspartners uit andere landen en culturen een verstandhouding ontwikkelt. Idealiter moet je onderhandelingen zo kunnen beginnen: ik lees nu uit mijn hoofd de instructies voor die jij van thuis meekreeg en jij die van mij.”Zijn Chinese collega noemt hem ‘my old friend'. Maar Agotha is niet naïef over de relatie EU-China. Het zijn harde onderhandelaars en nog recent kreeg hij de volle laag met een waslijst aan verwijten. Ook daar moet je mee leren omgaan. De Chinezen zijn heel slim, maar essentieel noemt Agotha dat zij aanspreekbaar zijn op de fundamentele afspraken rond het klimaatbeleid. Daarom is het voor de EU zelf wezenlijk dat de Unie als betrouwbare, transparante en eensgezinde groep landen weet op te treden, juist in deze turbulente tijd.Minstens zo gelaagd zijn de relaties met belangrijke spelers als India en Saoedi-Arabië. Heel verschillende naties met heel diverse belangen en cultuur waar je mee moet leren werken.Hoe de relaties met Amerika zich ontwikkelen zullen is ook voor Agotha nog onhelder. Wel zijn er staten binnen de VS die blijven hechten aan een gedegen klimaatbeleid. Ook voor hen geldt wat Agotha de centrale boodschap noemt: “We doen dit beleid niet voor de Aarde want die kon zich miljarden jaren ook zonder ons bedruipen. We doen dit voor onszelf - voor onze gezondheid, onze banen en de komende generaties.”Het klimaatvraagstuk is omvangrijk en maakt mensen soms defaitistisch, maar Agotha is er daar niet een van. Hij wijst op winstpunten als het Europese emissiehandelssysteem, wat China en India dermate interessant vinden dat zij inmiddels ook in deze richting denken. “Europa is toonaangevend. Wij kunnen een stevige stem kunnen laten horen. De EU blijft een enorm project dat zich juist bewijst in tijden van crisis.” ***Verder lezenSpeech by President von der Leyen at the EU Ambassadors Conference 2025Von der Leyen: "Wir haben keine Bros und keine Oligarchen" (Die Zeit, 15 april 2025)***Verder luisteren471 - De verduurzaming is Nederlands grootste verbouwing ooit462 - Allard Castelein moet essentiële grondstoffen veiligstellen460 - VVD'er Silvio Erkens strijdt voor versnelling van het klimaatbeleid446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd435 - Klimaat en Groene Groei: Sophie Hermans heeft grote ambities, maar wordt het haar mogelijk gemaakt?427 - Europa wordt een grootmacht en daar moeten we het over hebben415 – Klimaatbeleid: de inhaalslag van Nederland in Europa411 - Negen opmerkelijke aspecten van de Europese Unie389 - De lange en hobbelige weg naar een klimaatneutraal Nederland378 - Dertig jaar na 'Maastricht' is Europa toe aan een nieuwe sprong voorwaarts369 - Klimaatminister Rob Jetten358 - Ligt het ambitieuze klimaat- en energiebeleid op koers? Gesprek met Henri Bontenbal (CDA)344 - Nederland in Europa: een masterclass door Tom de Bruijn340 – Caroline van der Plas ontvangt Frans Timmermans. Vijf misverstanden over Europa338 - Hoe de stikstofcrisis de energietransitie vertraagt. En: wat intussen wél met sprongen vooruitgaat244 - Frans Timmermans over klimaatbeleid, geopolitiek en weerbare democratie106 - Diederik Samsom over het Europese klimaatbeleid en het crisisherstelplan36 - Wopke Hoekstra: EU moet geopolitieke machtsfactor worden***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:46:23 – Deel 200:57:52 – Deel 301:06:41 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Turkije kijkt met een mengeling van teleurstelling en wantrouwen naar Europa, zegt Midden-Oostendeskundige, Petra de Bruijn, in de podcast Sprekend RD. Deels is dit ingegeven door ervaringen uit het verleden. Ze noemt als voorbeeld het ‘'Sèvressydroom'', wat verwijst naar het Verdrag van Sèvres wat de Turken zagen als een grote vernedering. Vanuit de EU wordt er volgens de Bruijn met enige angst naar het islamitische Turkije gekeken. Tegelijk wordt het land als een strategische partner gezien. Turkijke is een land dat letterlijk ligt tussen ‘Oost en West' en grenst aan Rusland. En een land met een grote wapenindustrie. Nu de Amerikaanse president Trump zijn handen min of meer aftrekt van Europa, biedt de Turkse wapenindustrie mogelijkheden voor andere Europese landen. Zit president Erdogan daarmee in een luxepositie? Op deze en andere vragen geeft de universitair docent antwoord in de podcast Sprekend RD. De Turkse president Erdogan probeert Turkije te positioneren als een neutrale speler in internationale conflicten. De Bruijn noemt de ‘graandeal' – de overeenkomst die tussen Rusland en Oekraïne onder leiding van Turkije tot stand kwam – als een succesvol voorbeeld daarvan. Maar in eigen land is de Turkse leider in de loop der jaren een alleenheerser geworden. Het is de verwachting dat de macht van de president in de komende tijd alleen maar zal toenemen. Recent werd verdween de populaire oppositieleider en burgemeester van Instanbul achter de tralies. Europa leek hier nogal tam op te reageren. Bij de Turkse oppositie riep dit nauwelijks reactie op zegt De Bruijn. „Dit is ook niet echt verbazend, want van de Europese Unie verwachten ze ook nauwelijks nog iets.

Dit is vandag 31 jaar sedert Suid-Afrika formeel van Walvisbaai afstand gedoen het en dié kusdorp weer amptelik deel van Namibië geword het. Resolusie 435 van 1978 het bevestig dat die territoriale integriteit van Namibië die terugkeer van Walvisbaai vereis. Na onafhanklikwording in 1990 het die hawedorp egter onder Suid -Afrikaanse beheer gebly, met 'n groter militêre teenwoordigheid. In 1992 is 'n gesag onder leiding van president Nangolo Mbumba, destydse kabinetsekretaris, en Carl Von Hirschberg, voormalige Suid-Afrikaanse ambassadeur by die Verenigde Nasies, gestig om toesig te hou oor die oorgang. 'n Verdrag wat in 1993 onderteken is, het die oordrag van Walvisbaai en Pelican Point na Namibië op 1 Maart 1994 verseker. Kosmos 94.1 Nuus het gesels met Walvisbaai se burgemeester, Trevino Forbes, oor die belangrikheid van die geskiedkundige dag.

In de Jupiler Pro League was het nog eens tijd voor de Antwerpse derby en dat werd sportief een erg leuke match, omdat Beerschot zich een ploeg met (strand)ballen toonde. Voor die andere ploeg in paars en wit was het dan weer een zondag om snel te vergeten, want Anderlecht kwam tegen Club Brugge duidelijk een paar niveaus tekort en moest dan ook met 0-3 in het zand bijten. Komen verder aan bod: Whiskas, een pipo-manager en het Verdrag van Münster.

Generaties lang hebben de Aboriginal- en Torres Strait Islander-volken gepleit voor een formeel verdrag om hun soevereiniteit te erkennen. In Victoria zijn nu de formele onderhandelingen begonnen om voor het eerst een verdrag tussen een staat en de Indigenous bevolking van Australië te realiseren. In andere landen zoals Canada, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten zijn ze eeuwen geleden al begonnen met het ondertekenen van verdragen. Waarom heeft Australië er zo lang over gedaan?

Bouwers en ontwikkelaars klagen steen en been over lange vergunningsprocedures. Eén klagende omwonende kan de boel al behoorlijk vertragen en dat kost handenvol geld. Deze aflevering in het kort:⇨ Hoe een vergunningstraject simpeler kan⇨ De nieuwe Omgevingswet uitgelegd⇨ Moet bezwaar maken geld kosten?Marlon Boeve is Hoogleraar Omgevingsrecht in gebiedsontwikkeling aan de TU Delft. Ze snapt de frustratie die leeft bij marktpartijen, maar benadrukt ook het belang van inspraak en zorgvuldigheid. ‘Basistoegang tot de rechtspraak is vastgelegd in het Verdrag voor de Rechten van de Mens. Luister ook | Het COA mikt op veel meer opvanglocatiesOnlangs kwam een zaak in Rotterdam aan het licht, waarbij een bewoonster protest aantekende tegen een bouwproject voor haar deur. De projectontwikkelaar zag de bui al hangen en besloot haar op te kopen met 300.000 euro. Van de kopers van de nieuwbouwappartementen kreeg ze daarbovenop nog een ton op haar rekening gestort. Saillant detail: de vrouw in kwestie is in het dagelijks leven ambtenaar op het ministerie van Volkshuisvesting.Luister ook | De VVE-beheerder als vredesgazantMaarten de Gruyter komt net terug van de EXPO REAL in München. Daar sprak hij onder meer met Emile Poort van Patrizia, een internationale vastgoedbelegger. Die vertelde hem dat zijn bedrijf de komende jaren niet in de Nederlandse woningmarkt gaat investeren. In zijn nieuwsoverzicht gaat hij ook nog even los op een bericht over de Amsterdamse huurmarkt. De hoofdstad zou nog steeds één van de duurste huursteden van Europa zijn. Afzender? Housing Anywhere. ‘Het is onvoorstelbaar dat de media dit bericht elk jaar weer klakkeloos overneemt', aldus De Gruyter.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Die regering het die aansprake wat Henk Mudge, president van die Republikeinse Party gemaak het oor die aanvaarding van die VN-verdrag vir die toekoms tydens die Toekomsberaad in New York, ten sterkste veroordeel. Mudge meen dit is begin van ‘n sogenaamde Big Brother-staat met biometrie en kunsmatige intelligensie wat benut sal word. Ambassadeur Jerobeam Shaanika, adjunk-uitvoerende direkteur en hoof van die departement van multilaterale betrekkinge in die lynministerie het meer...

Die Verdrag vir die Toekoms, wat op 22 September deur die Verenigde Nasies se Algemene Vergadering aanvaar is, doen 'n beroep op staats- en regeringshoofde om 56 konkrete stappe te neem om die belange en behoeftes van huidige en toekomstige geslagte te beskerm. Henk Mudge, die president van die Republikeinse Party, sal 'n perskonferensie hou oor Namibië se ondertekening van die ooreenkoms. Kosmos 94.1 Nuus het met Mudge gepraat.

President Nangolo Mbumba en die Duitse kanselier, Olaf Scholz, het staats- en regeringshoofde genooi om by die virtuele regstreekse globale oproep vir die Verdrag vir die Toekoms aan te sluit. Sprekers het die Verenigde Nasies se sekretaris-generaal António Guterres ingesluit. As mede-fasiliteerders is die permanente verteenwoordigers van Namibië en Duitsland by die VN deur alle afvaardigings ondersteun om die Verdrag vir die Toekoms te ontwikkel. Die pakt sal op 22 September by die VN se Toekomsberaad voorgelê word vir aanvaarding en die virtuele geleentheid het 'n platform gebied om insette van lidlande in te samel. Mbumba het vir multilaterlisme gevra.

Het heeft even geduurd, maar Mario Draghi's plan is er. De conclusie van de oud-president van de Europese Centrale Bank is dat Europa hopeloos achterloopt bij de Verenigde Staten en China. Dat klopt. Als we naar de economische groei over een lange periode kijken, loopt Europa bijna een procentpunt per jaar achter op de VS. Vrijwel alle grote technologiebedrijven zijn Amerikaans. Als een fanfare die voor het circus uitloopt, kwamen Duitse autofabrikanten in de afgelopen weken met dramatisch bedrijfsnieuws om dat beeld te bevestigen. Volkswagen overweegt het sluiten van fabrieken omdat de kosten te hoog zijn. Een gemiddelde werknemer in de fabriek in Wolfsburg verdient €65.000 per jaar. De beurswaarde van VW is nog maar de helft van die van tien jaar geleden. Duitsland was altijd de locomotief van Europa, maar heeft last van hoge energiekosten, bovenmatige regelgeving en een sterke terugval van de export naar China. Draghi stelt minder regels voor en een soepele omgang met fusies, vooral bij technologiebedrijven. Maar bovenal meer schulden. Draghi wil dat Europa €800 mrd per jaar gaat lenen. Dat is 5% van de totale economie, te besteden aan digitalisering, een schonere economie en een vergrote defensiecapaciteit. Van extra schulden maken is nog nooit iemand rijker geworden, tenzij diegene het goed investeerde. De besteding van het Europese coronaherstelfonds laat zien dat de lidstaten goed zijn in geld uitgeven, maar niet in structureel hervormen om de economie op gang te helpen. De inkt van Draghi's plan was nog niet droog of Brussel kwam al met het plan om nog eens €350 mrd aan gezamenlijke schuld uit te geven. Terwijl er toch duidelijk in het Verdrag van Maastricht staat dat we dat niet zouden doen. Wat helpt dan wel? Hogere productiviteit. Slimmer en efficiënter werken dus. Dat betekent ook structurele hervormingen op de arbeidsmarkt. Pijnlijk en politiek gezien moeilijk om door te voeren, maar nodig. Anders gaat het werk gewoon weg. De keiharde reorganisaties in de Duitse auto-industrie zijn daar een goed voorbeeld van. Investeren voor de lange termijn, in onderwijs bijvoorbeeld. Zorg ervoor dat buitenlandse studenten willen blijven komen. Ja, ze moeten ergens wonen en dat geeft druk op de woningmarkt. En misschien blijven er een aantal hangen. Maar dat wil je juist. Ze leveren een bovenmatig positieve bijdrage aan de economie. En zoals Draghi voorstelt: minder regels. Regels zijn in principe goed. Ze zijn er om de maatschappij te beschermen. Maar van een overvloed van regels wordt de maatschappij niet beter. Als de regelmakers een beetje gezond verstand gebruiken en nadenken over de toegevoegde waarde, zou dat al veel helpen. Noem me sceptisch, maar sinds het begin van de euro is duidelijk dat extra schulden niet de oplossing zijn. Verre van. Anders zou Italië een heel welvarend land zijn, toch? Over de column van Corné van Zeijl Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luitenant-generaal buiten dienst Mart de Kruif zei in Spraakmakers dat het Verdrag van Versailles, dat opgesteld is na de Eerste Wereldoorlog, zoveel haat bevatte dat de Duitsers het gebruikte om de Tweede Wereldoorlog te beginnen. Maar klopt dat? Of ligt het net iets anders?     

Teenkanting teen die Wêreldgesondheidsorganisasie se pandemie-verdrag loop hoog en dit is nie onderteken by die organisasie se vergadering in Genève einde Mei nie. Volgens internasionale media moes die verdrag die hoogtepunt van die vergadering wees, maar die organisasie het dit nie ter tafel gelê nie, weens die teenkanting. Kosmos 94.1 Nuus het gepraat met die president van die Republikeinse Party, Henk Mudge, wat sê sy party se parlementslede sal die gesondheidminister, Kalumbi Shangula, oor die kwessie aanvat in die Nasionale Vergadering.

‘Democratie gaat niet over verkiezingen, democratie gaat over macht en tegenmacht,' zegt Europarlementariër Sophie in 't Veld, deze keer te gast in De Beloftes van Europa. In verschillende Europese lidstaten staat dat evenwicht in toenemende mate onder druk. Het gaat vaak over Polen en Hongarije, maar de autoritaire golf verspreidt zich inmiddels over heel Europa.De democratische rechtsstaat is een van de basisvoorwaarden van de Europese Unie, al is deze belofte pas vrij laat officieel vastgelegd. In het Verdrag van Amsterdam uit 1997 stond voor het eerst dat de EU gebaseerd is op de beginselen van vrijheid, democratie en de rechtsstaat. Hoe kan het dan dat het de EU maar niet lukt om grip te krijgen op de aantasting van die basisvoorwaarde? Over deze podcast:Europeanen kunnen in juni voor een nieuw Europees Parlement stemmen. In de aanloop naar deze verkiezingen nemen we in De Beloftes van Europa, een nieuwe podcast-serie van Follow the Money, wekelijks een belangrijke belofte van de Europese Unie onder de loep. Denk aan de Green Deal, een sociaal Europa, nooit meer oorlog en een sterke democratische rechtsstaat. Wat is er de afgelopen jaren – en decennia – in Brussel van deze beloftes terechtgekomen? En wat moet er gebeuren om beloftes die nog niet ingelost zijn, alsnog waar te maken?Annette van Soest gaat in gesprek met Brusselse insiders, van Europarlementariërs tot lobbyisten, en met collega's van Bureau Brussel, de achtkoppige FTM-redactie die vanuit het hart van Europa de macht controleert.

Die president van die Republikeinse Party Henk Mudge het 'n perskonferensie in die hoofstad gehou na aanleiding van die debatte, inligting en spekulasie oor die betrokkenheid van die WGO in die sake van soewereine lande. Die WGO se pandemie-verdrag sal in sy mening beheer aan die organisasie gee om besluite namens die Namibiese regering te maak, soos tydens Covid.

Henk Mudge, die president van die Republikeinse Party, het op 'n perskonferensie gesê die WGO se pandemie-verdrag sal na sy mening beheer aan die organisasie gee om besluite namens die Namibiese regering te maak, soos tydens Covid. Kosmos 94.1 Nuus het navraag gedoen by die gesondheid-minister en volgens dr. Kalumbi Shangula gaan die verdrag nie die land se soewereniteit affekteer nie. Hy sê dit sal die ongelykhede van lande aanspreek tydens pandemies. Die verdrag sal ook eers in parlement gedebatteer word voordat Namibië dit gaan teken.

Mudge het ook gesê dat Covid-inentings meer dood veroorsaak het as die virus. Shangula andwoord hierop.

Teenkanting teen die pandemie-verdrag van die Wêreldgesondheidsorganisasie neem toe en daar is talle menings dat dit die WGO te veel beheer oor lidlande gee. Dit laat ook toe dat 'n openbare gesondheidsnoodgeval in enige land arbitrêr verklaar kan word. Plaaslik is die Republikeinse Party se president, Henk Mudge, sterk gekant teen die verdrag.

Kry die nuus soos dit breek.

Dr. David Martin, die stigtersvoorsitter van M Cam Asset Management-maatskappy en 'n patent-ouditkundige, sê dat as die pandemie-verdrag van die Wêreldgesondheidsorganisasie in Mei slaag, die WGO die mag sal hê om burgerlike vryhede op te skort - in die geval dat dit arbitrêr kan besluit om 'n openbare gesondheidsnoodgeval te verklaar.

75 jaar geleden werd het Verdrag van Washington getekend. Dat zegt je misschien niet veel, maar op die 4e april van 1949 richtten 12 landen de Navo op. 75 jaar later is de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie met 32, maar het zijn zowat de moeilijkste tijden in het bestaan van het verbond, door de oorlog in Oekraïne. Waar gaat de Navo naartoe? Kunnen we nog rekenen op de VS? En wie wordt straks de nieuwe secretaris-generaal?See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoge Raad 7 oktober 2022 (de werkneemster / ROC)ECLI:NL:HR:2022:1402Een docente van een ROC schrijft een boek over onderwijsvernieuwingen bij haar op school. Na publicatie van het boek wordt zij ontslagen; de arbeidsverhouding is duurzaam verstoord geraakt. Het ontslag houdt stand in hoger beroep. Volgens het hof is van inperking op de vrijheid van meningsuiting van de docente geen sprake. De Hoge Raad is het daar niet mee eens.Ga naar https://cassatieblog.nl en schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Zo ben je altijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het gebied van de civiele cassatierechtspraak in Nederland.Uitspraak Hoge Raad:https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:HR:2022:1402 Artikel 10 Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden:https://wetten.overheid.nl/jci1.3:c:BWBV0001000&titeldeel=I&artikel=10&z=2021-08-01&g=2021-08-01Een boek schrijven: reden voor ontslag?!:https://www.pelsrijcken.nl/kennis//jurisprudentie/ontslag-boek-schrijven-vrijheid-van-meningsuiting

Het tweede blok van de eindejaarsuitzending, waarin Wendy Mittemeijer en Jona Walk aanschuiven bij Marlies en Rogier om hen bij te praten over de 'pandemic treaty', het vaccinatiepaspoort, oversterfte en meer. Bronnen en links bij deze uitzending: Deel I van de eindejaarsuitzending: https://www.youtube.com/watch?v=O_Pq4GRFO4s Alles over het pandemisch verdrag: https://www.pandemictreaty.net/De website van De Vierde Golf: https://vierdegolf.org/Het laatste gesprek van Jona Walk bij DNW: https://www.youtube.com/watch?v=X874SVZg3nMHet laatste gesprek van Wendy Mittemeijer bij DNW: https://www.youtube.com/watch?v=zTmzrylthwMDeel 1 van Jordan Petersons 'Biblical series': https://www.youtube.com/watch?v=f-wWBGo6a2wJordan Peterson over 'The lion king': https://www.youtube.com/watch?v=3iLiKMUiyTI -- Alle beetjes helpen ons om u ook in het nieuwe jaar dagelijks van interessante gesprekken te kunnen blijven voorzien. Doneer op https://www.gofundme.com/dnw2023 of op NL61 RABO 0357 5828 61 t.n.v. Stichting De Nieuwe Wereld. Lid worden van ons Patronaat? Meld je hier aan: https://petjeaf.com/denieuwewereld Alvast bedankt.

Die gesondheid-ministerie sê hulle is bly om kennis te neem van die publiek se belangstelling in die onderhandelinge oor die globale Pandemie-verdrag en wysigings aan die Internasionale Gesondheidsregulasies van 2005. Die ministerie waarsku die publiek egter sterk teen wat hy noem verkeerde inligting en disinformasieveldtogte oor die prosesse. Kosmos 94.1 Nuus het gepraat met die voormalige gesondheid-minister, dr. Bernhard Haufiku, wat sê die verdrag is 'n belangrike aspek van lande se gesondheidsorg, en die publiek moet bewus wees dat verkeerde inligting versprei kan word.

Luisteraars (ja, helaas weer enkel luisteraars)! De Partij voor de Vrijheid won de verkiezingen. Sta je dan met je podcast over de inhoud... met je kweekvleescoalitie... met je veel te lange gesprekken over nut en noodzaak van ontziltingsinstallaties... Ongeveer een kwart van het electoraat stemde voor een partij met een verkiezingsprogramma dat grossiert in groteske luchtfietserij. Tewerkstellingsvergunningen voor Europese staatsburgers (mag niet van Europese richtlijnen), volwassenenstrafrecht vanaf veertien jaar (verboden door het Verdrag inzake de rechten van het kind), ‘administratieve detentie' voor ‘tienduizenden sympathisanten van de jihad' (verfrissend: we gaan mensen vastzetten zonder tussenkomst van een rechter voor misdrijven die ze nog niet begaan hebben). De financiële onderbouwing van het PVV-verkiezingsprogramma, waarin rijkelijk met belastingverlagingen en uitgavenverhogingen wordt gestrooid, is zelfs binnen het genre (en de lat ligt deze verkiezingen lager dan ooit) bedroevend. Afijn, het is een overwinning die schreeuwt om powerduiding. Nu zijn verkiezingen zeldzame momentopnames, waarbij het niet altijd makkelijk is het weer (de bijzonderheden van de specifieke verkiezing) te onderscheiden van het klimaat (de langlopende trends die uitkomsten sturen). Wat is de aantrekkingskracht? In deze podcast gaan we het over beide hebben: wat maakte deze verkiezingen bijzonder? En: wat is er veranderd in Nederland, waardoor rechts-populistische partijen zoveel steun kunnen krijgen? Een van de interessante bevindingen van het Nationaal Kiezersonderzoek, dat loopt sinds de jaren zeventig, is namelijk dat opvattingen eigenlijk nauwelijks zijn verschoven over de tijd. Het is niet zo dat we ineens massaal negatiever zijn gaan denken over migratie. Sterker nog, in Nederland zijn we gemiddeld een pietsie positiever over de baten van migratie dan twintig jaar geleden. Tegelijkertijd bestaat er in heel Europa een omvangrijk reservoir van rechts-populistisch sentiment (grofweg: anti-migratie, anti-Europa, anti-woke). Wat maakt dat dit reservoir in het verleden nauwelijks werd aangesproken door politieke partijen? En rechts-populisten tegenwoordig steeds vaker winnen? ****** Voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring kun je terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ****** Muziek: Black Gold 360 - Seven Layers of Oak Featuring Lucas Dols: Bas Daan Herweg: Piano Teus Nobel: Trompet Bob Roos: Drums open.spotify.com/track/0wmYKBMCPX…da20743b64f44f9a

Luisteraars (ja, helaas weer enkel luisteraars)! De Partij voor de Vrijheid won de verkiezingen. Sta je dan met je podcast over de inhoud... met je kweekvleescoalitie... met je veel te lange gesprekken over nut en noodzaak van ontziltingsinstallaties... Ongeveer een kwart van het electoraat stemde voor een partij met een verkiezingsprogramma dat grossiert in groteske luchtfietserij. Tewerkstellingsvergunningen voor Europese staatsburgers (mag niet van Europese richtlijnen), volwassenenstrafrecht vanaf veertien jaar (verboden door het Verdrag inzake de rechten van het kind), ‘administratieve detentie' voor ‘tienduizenden sympathisanten van de jihad' (verfrissend: we gaan mensen vastzetten zonder tussenkomst van een rechter voor misdrijven die ze nog niet begaan hebben). De financiële onderbouwing van het PVV-verkiezingsprogramma, waarin rijkelijk met belastingverlagingen en uitgavenverhogingen wordt gestrooid, is zelfs binnen het genre (en de lat ligt deze verkiezingen lager dan ooit) bedroevend. Afijn, het is een overwinning die schreeuwt om powerduiding. Nu zijn verkiezingen zeldzame momentopnames, waarbij het niet altijd makkelijk is het weer (de bijzonderheden van de specifieke verkiezing) te onderscheiden van het klimaat (de langlopende trends die uitkomsten sturen). Wat is de aantrekkingskracht? In deze podcast gaan we het over beide hebben: wat maakte deze verkiezingen bijzonder? En: wat is er veranderd in Nederland, waardoor rechts-populistische partijen zoveel steun kunnen krijgen? Een van de interessante bevindingen van het Nationaal Kiezersonderzoek, dat loopt sinds de jaren zeventig, is namelijk dat opvattingen eigenlijk nauwelijks zijn verschoven over de tijd. Het is niet zo dat we ineens massaal negatiever zijn gaan denken over migratie. Sterker nog, in Nederland zijn we gemiddeld een pietsie positiever over de baten van migratie dan twintig jaar geleden. Tegelijkertijd bestaat er in heel Europa een omvangrijk reservoir van rechts-populistisch sentiment (grofweg: anti-migratie, anti-Europa, anti-woke). Wat maakt dat dit reservoir in het verleden nauwelijks werd aangesproken door politieke partijen? En rechts-populisten tegenwoordig steeds vaker winnen? ****** Voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring kun je terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ****** Muziek: Black Gold 360 - Seven Layers of Oak Featuring Lucas Dols: Bas Daan Herweg: Piano Teus Nobel: Trompet Bob Roos: Drums open.spotify.com/track/0wmYKBMCPX…da20743b64f44f9a

Precies 30 jaar geleden, op 1 november 1993, trad het Verdrag van Maastricht in werking. Het maakte die naam van de Limburgse stad een begrip in de wereld. En het was het begin van een nieuw tijdperk dat juist dezer dagen in heel de EU grondig wordt doordacht, omdat velen nu een 'post-Maastricht Europa' zien komen. Geldt dit ook voor de verkiezingscampagne in ons eigen land? Jaap Jansen en PG Kroeger duiken in historie en actualiteit.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij nemen contact met u opOp sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Wat meteen opvalt is het ongekende tempo waarmee de toenmalige 'E.E.G.' zich transformeerde in de EG op weg naar de Europese Unie die met Maastricht realiteit zou worden. Dit gigantische politieke en economische project van een serie hoogontwikkelde naties werd feitelijk in zes jaar ontwikkeld en doorgevoerd. Waarbij men niet kon weten dat halverwege de rit in Europa zich de grootste omwenteling sinds 1945 zou aandienen.Het begon met een herijking en integratie van de vele losse afspraken, verdragsbepalingen en projecten sinds de komst van de E.E.G. in 1957. Dit was een gezamenlijke actie van twee tegenpolen, de Britse premier Margaret Thatcher en Europese Commissie president Jacques Delors. Daarbij speelden twee eurocommissarissen - de Nederlander Frans Andriessen en de Brit Lord Arthur Cockfield - een sleutelrol.Zo kon in hoog tempo het visioen van een 'interne markt' in heel de E.E.G. geformuleerd worden, het project 'Europa 1992' van Delors. Zeer actueel nu omdat het een bewust niet-neoliberaal visioen was en toch de volle steun had van mensen als Thatcher en Lubbers. En toen viel in 1989 de Muur.De 'Mauerfall' werd de start van een gewaagd experiment. In plaats van de 1992 ambitie te vertragen vanwege de enorme omwentelingen in Europa, werd een tandje bijgezet. Daarbij hielp ook nog de plotselinge val van Thatcher en de alliantie die bondskanselier Helmut Kohl sloot met haar opvolger John Major. Jaap en PG laten zien dat dit zeer complexe politiek-strategische spel de Nederlandse politiek niet onberoerd liet en premier Ruud Lubbers, minister Hans van den Broek en staatssecretaris Piet Dankert krassen opleverde.Maastricht was zo vooral een startpunt voor een heel nieuwe Unie, niet een eindpunt van een reeks afspraken. Sindsdien is dan ook voortdurend de dialoog gaande 'hoe nu verder?' PG vertelt hoe de oude Delors hem vol vuur schetste dat de EU tegenover 'Monsieur Poutine' allang een 'Energie-unie' had moeten laten volgen op Maastricht, bijvoorbeeld. Ook heel recent zijn uit het Europees Parlement en van de European Round Table for Industry ingrijpende voorstellen gekomen voor een stevig vervolg op Maastricht. Belangrijk nieuw fenomeen is daarbij de 'Global Gateway', de EU-rivaal van Xi Jinpings 'Zijderoute'.In de verkiezingscampagne in eigen land valt op hoe deze voor onze toekomst cruciale aspecten nauwelijks beseft worden. Zelfs bij ‘migratie' is de discussie geheel achter de dijken gebleven.Sommige partijen doen het zelfs voorkomen dat we terug moeten naar die goede oude E.E.G. BBB denkt met bilaterale afkoopsommen met andere EU-lidstaten asielzoekers te kunnen laten verhuizen. NSC lijkt de opstelling te verkiezen waarmee de Britse premier David Cameron (die van het Brexit-referendum) de mist in ging. Wat ze wel willen blijft daarbij vaag.Alle reden voor een stevig, openhartig en concreet toekomstdebat 30 jaar na Maastricht!***Verder kijkenThatcher in het Europees Parlement, december 1986VARA Achter het Nieuws: onderhandelingen in MaastrichtMark Rutte in Spuigasten met Ron Fresen, 28 oktober 2023Laurens Dassen in Sven op 1 met Thomas van Groningen, 27 oktober 2023***Verder luisteren371 - Banen op zoek naar mensen. Hoe in Europa bedrijven en beroepsonderwijs intensief samenwerken344 - Nederland in Europa: een masterclass door Tom de Bruijn340 – Caroline van der Plas ontvangt Frans Timmermans. Vijf misverstanden over Europa336 - Timothy Garton Ash: Hoe Europa zichzelf voor de derde keer opnieuw uitvindt299 - Dramatische verschuivingen in de wereldpolitiek. Europa heeft eindelijk een telefoonnummer272 - Dankzij Poetin: nu écht intensief debat over de toekomst van Europa254 - Frank Heemskerk: dineren met Poetin, bij de Wereldbank Oekraïne helpen opbouwen en nu Europa economisch versterken124 - 95 jaar Jacques Delors107 - Jean Monnet, de vader van Europa100 - Nederland in Europa: lusten en lasten door de eeuwen heen***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:49:10 – Deel 201:34:36 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

[Click here for the English transcipt] Aflevering 9:  William Boeva over leven in gesubsidieerde segregatie "Dat is kei moeilijk: je wordt al door de overheid tegengehouden. Ah ja: als je gaat werken.. Je moet weten een invaliditeitsuitkering is opgesplitst in twee delen: je hebt een werkloosheidsuitkering en je hebt een integratietegemoetkoming. De werkloosheidsuitkering dat is omdat je niet gaat werken – logisch dat die wegvalt natuurlijk als je gaat werken. Maar die integratietegemoetkoming dat is eigenlijk de overheid die zegt ‘kijk we weten dat onze maatschappij niet aangepast is voor u en dat je extra kosten gaat moeten maken gedurende uw leven..' [dat is een goed ding dan, dat is de samenleving die daarvoor zorgt dan] – maar dat valt ook weg! [vanaf dat je gaat werken?] ja, dat valt systematisch ook weg! Maar eigenlijk is dat een heel onlogisch ding want of je nu een euro verdient per maand of een miljoen – je blijft dezelfde extra kosten hebben. En je blijft.. Integendeel, het is voor onze maatschappij goed dat iemand die normaalgezien alleen maar geld kost, ineens bijdraagt. Dus waarom zou je die niet motiveren om te gaan werken? ” [intro spreker] >>> Welkom in deze aflevering waarin William Boeva onze gast is: comedian, presentator, openhartig verteller. In een sappig Antwerps accent (dat zo aanstekelijk is dat Bart en ikzelf het bijna overnemen) meandert dit gesprek van shifting baseline syndrome, naar geduld op vlak van menselijke interactie naar – terecht – ongeduld ten aanzien van mensenrechtenschendingen. Met bijpassende galmende stem (we waren voor dit gesprek te gast bij de Flanders Business School, in een opnameruimte die groter is dan de welke we gewend zijn) slaat William spijker met koppen over onderwijs, werkgeverschap en humor. Straffe inzichten voor het rapen, met een speciale oproep aan minister Ben Weyts om toch zeker gebruik te maken van de expertise die in dit gesprek aan bod komt! Welkom William Boeva in onze podcast. Het is een grote eer voor ons om u hier te gast te hebben. Dank je wel, da's lief. Het is een eer om hier te zijn, ik ben altijd blij als mensen die met het thema inclusie bezig zijn, dat die terecht komen bij mij – dan denk ik ‘ok, dan heb ik toch iets goed gedaan'. Ik ga er eigenlijk vanuit dat we jou niet meer moeten voorstellen, maar misschien begin ik toch even met de vraag: wie is William Boeva? Ja, William Boeva, ikzelf, ik ben 33 jaar, comedian / presentator / acteur .. -ik doe een beetje vanalles- die heel veel bezig is met inclusie. En dan meer specifiek voor de groep van mensen met een beperking omdat ik daar zelf toe behoor en omdat dat een groep is die echt nog heel moeilijk voor zichzelf kan spreken. Maar uiteraard is dat in het verlengde van alle vormen van inclusie, van alle minderheidsgroepen die er zijn. Ik vergelijk inclusie altijd met een trein met heel wat wagonnetjes, en er zijn al een aantal wagonnetjes onderweg: vrouwen, mensen met migratieachtergrond, de holebi-gemeenschap,.. Maar die zijn er ook nog niet hè. Ik denk dat het wagonnetje dat misschien al het langst onderweg is, dat van de vrouwen is. En als je ziet hoe dat zij nog altijd minder verdienen dan mannen voor hetzelfde werk bijvoorbeeld,.. Er is nog altijd heel veel werk te doen voor die groep ook nog. En die zijn dus al het langste onderweg. Dat maakt dat de rest moet volgen. Je ziet dat die processen.. Dat herhaalt zich altijd. En wij mensen met een beperking,.. Momenteel staan wij naar mijn gevoel nog altijd op het perron. Ow. Ik wou zeggen in de laatste wagon maar jullie staan nog op het perron? Wij staan nog op het perron want euh de wagon is nog niet toegankelijk. Ja er is nog veel werk aan de winkel. En inclusie is inderdaad een thema dat ons ook sterk interesseert. Wij kijken dan vooral vanuit het perspectief van hoe kunnen we ervoor zorgen dat de arbeidsmarkt zo inclusief mogelijk kan zijn, dat de mensen die vandaag tewerkgesteld zijn in Vlaanderen ergens bij een werkgever, dat dat een zo goed mogelijke afspiegeling van de hele samenleving kan zijn. Dus dan is de groep van mensen met een lichamelijke beperking eigenlijk voor jou vaak een vergeten groep – en je zegt zelfs ‘een groep die voor zichzelf moeilijk kan opkomen'. Ja. Wat ik merk is dat er nog geen trots bij zit. Wat je bij heel veel bewegingen van andere minderheden ziet, bv. black lifes matter (we mogen trots zijn op het feit dat we zwart zijn), de women empowerment beweging (we zijn vrouw, daar mogen we fier op zijn).. En dat is er gewoon nog niet voor mensen met een handicap in het algemeen. Ik had onlangs een gesprek met iemand, dat was op een school, en dat was met een meisje uit Iran. Ze had allemaal vragen voorbereid en ze vraagt aan mij ‘moest je nu kunnen kiezen – stel dat ze morgen zeggen tegen u van je zou ook gewoon geen beperking kunnen hebben – zou je dat dan kiezen?' En ik vroeg aan haar van ‘van waar komt u (Iran) wel, als ze nu tegen u zeggen van je kan vanaf morgen er zo Vlaams mogelijk uitzien, zo Belgisch mogelijk, zou je dat dan doen?' Ze zei ‘nee, daar ben ik trots op, het gaat om mijn achtergrond'. Awel, dat is voor mij ook zo, ik ben daar ook trots op. Dat is wie ik ben en daar is niets mis mee. We moeten af van dat beeld dat dat een situatie is waarin je niet terecht wilt komen. Snap je? Dat was er bijvoorbeeld vroeger ook in de holebi-gemeenschap. We zijn stillaan aan het afstappen van het beeld ‘amai dat moet echt vreselijk zijn om een transgender te zijn'. Nu gaan we richting ‘ah ja', ‘hoe werkt dat', ‘hoe zit dat',.. en ‘voor mij maakt dat niet uit'. Op dat punt zijn we gekomen. Een tijdje geleden, een vriend van mij is homo en het zou de Pride zijn. En ik zei hem dat ik er dit jaar niet bij zou kunnen zijn omdat ik moest werken.. Maar ik wil ooit zo eens op een camion in die stoet staan en zo gewoon mee met jullie dansen. En hij lacht en zegt me ‘dan gaat wel iedereen denken dat je homo bent'. Maar wat kan mij dat schelen? Dat zouden ze mogen denken van mij, dat interesseert me echt niks. En ik denk dat we op dat punt moeten komen bij al die zaken: dat is geen nadeel per se. Natuurlijk, dat brengt dingen met zich mee maar we moeten dat niet per se altijd als.. We moeten meer focussen op de positieve aspecten in plaats van altijd die negatieve. Je ziet dat met racisme bijvoorbeeld ook: we vinden het allemaal super leuk dat je nu uw gsm kunt pakken, dat je op een knop drukt en dat er hier morgen een pakketje uit Turkije voor uw deur ligt. Dat vinden we super leuk. Maar we vinden het wel heel vervelend dat die man of vrouw uit Turkije ook hier kan staan de dag erna. De wereld is een dorp en dat heeft dat als voordeel, dus waarom zou dat iets negatiefs zijn dat die mensen ook naar hier kunnen komen? Alles start vanuit de angst. Absoluut. Vanuit de angst en ook zo vanuit 't is ver van mijn bed. Ik heb jou ooit eens horen zeggen dat in een rolstoel zitten eigenlijk super dichtbij is: het is maar de vraag wanneer ik aan de beurt ben. Als ik mijn enkel verzwik of oud word,.. Ja absoluut en dat zie je heel veel bij mensen die in een beperking terecht geraken, dat zij dan zoiets hebben van ‘shit, ik was hier echt niet op voorbereid en nu pas merk ik hoe moeilijk dat alles gaat..'. Als je kinderen krijgt en je rijdt met zo'n buggy rond, dan zal je ook wel zoiets hebben van ‘amai die kasseien overal dat is heel mooi en authentiek maar dat is toch echt niet praktisch'.. En dat is gewoon omdat je daar nooit mee geconfronteerd bent. Natuurlijk. Nu, ik vind het wel heel knap dat je zegt ‘ik kan daar trots op zijn, ik kan daar fier op zijn op wie dat ik ben'. Is dat altijd zo geweest voor jou? Heb je dat altijd zo aangevoeld? Nee totaal niet. Ik vond dat vroeger vreselijk. Wanneer ik iemand anders zag, als ik een andere dwerg over straat zag wandelen – ik stak de straat over! Ik wilde dat niet zien omdat ik opgegroeid ben in de maatschappij als iemand zonder beperking. Ik had die wel, maar ik stak die zoveel mogelijk weg. En je kwam uit een nest waar er ook volop gestimuleerd werd om ‘zo normaal mogelijk' te doen? Ja. Mijn broer heeft geen beperking, ik heb nog twee halfbroers ook – allebei zonder beperking. En mijn ouders hadden ook zoiets van.. Ze hebben dat tegen hen heel vaak gezegd hè: ‘stuur die naar buitengewoon onderwijs', echt, de zotste dingen zijn voorgesteld geweest: ‘laat ‘m schoenmaker worden dan zetten ze ‘m op een trapke en dan zie je dat niet meer..' Oh my God. Dat is allemaal voorgesteld geweest en zelfs gestimuleerd. Ik heb twee keer een IQ-test moeten doen om aan het gewoon onderwijs te mogen deelnemen. Een keer in het eerste leerjaar en een keer in het zesde leerjaar, toen ik zelfs de eerste van de klas was. Ik had 92% op mijn rapport en om naar het middelbaar te gaan.. Hoe krijgen ze dat uitgelegd op zo'n moment, dat snap je toch niet?! Ja dat is zo. Dat is het systeem, dat is ‘normaal'. En ja.. hoe krijg je dat uitgelegd.. Dat is gewoon een beeld dat leeft in onze maatschappij. Ik merkte dat vroeger ook. Ik zit nu in een rolstoel die ik zelf kan voortbewegen, maar vroeger als iemand mij duwde dan kwamen mensen vragen ‘hoe is het met hem' – ik zit hier hè! Mensen praten gewoon op een andere manier omdat ze ervan uitgaan van ‘er zal wel..' En dat start vanuit iets goeds hè,.. Omdat wij hier vroeger heel katholiek waren hebben wij dat caritas-idee, dat hele paternalistische ‘we moeten zorgen voor de zwakkeren in onze maatschappij, onze gehandicapten'.. En we hebben toen beslist, honderden jaren geleden, van die mensen buiten de maatschappij te zetten. En op die manier hoeven die zich van al die problemen niets aan te trekken. En dat is op zich nog een positief ding. Maar je ziet bijvoorbeeld in Spanje en Portugal, dat zijn ook heel katholieke landen (of toch geweest) en daar hebben ze dezelfde gegevens gebruikt, dus ook de caritas-gedachte en het paternalistische, maar daar hebben ze beslist om voor deze mensen te zorgen door ze in hun midden te plaatsen. Wat eenzelfde gedachtegoed is, maar anders uitgevoerd. Wat een heel groot verschil geeft. Daar zie je bijvoorbeeld in het hoger onderwijs véél meer mensen met een beperking. De werkloosheidsgraad voor mensen met een beperking is daar ook lager dan in België. Bij ons is dat – denk ik – iets in de 70%. Werkloosheid? Ja. Zelf hoger opgeleide mensen. En waar liggen de kernoorzaken daar dan van? Waarom nemen mensen zo weinig mensen met een beperking aan? Dat versterkt elkaar. Je moet je eigenlijk al eens eerst de vraag stellen ‘hoeveel zie je er?'. Als je weet dat volgens Handicap International 19% van de wereldbevolking een beperking heeft, dan moet je eens op straat gaan en tellen: als je 100 mensen tegen komt, hoeveel daarvan zijn er dan bij met een beperking? En dan kan je nog zeggen van ja daar zijn ook onzichtbare beperkingen bij, mentale,.. En dat klopt. Maar zelfs al zou maar 1% van de wereldbevolking in een rolstoel zitten, wat geen onhaalbaar cijfer is volgens mij: 19% mensen met een beperking wereldwijd – pak dat de helft een fysieke beperking heeft, daar nog eens de helft van zou een zichtbare beperking kunnen hebben, daar nog eens de helft van.. 1 op 5 van de mensen met een fysieke zichtbare beperking zitten in een rolstoel. Dan zouden we zeggen 1 op de 100 mensen. Waar zijn die? En dat is het gevolg van dat systematisch.. Wegsteken? Ja wij leven in een gesubsidieerde segregatie. Je merkt dat aan alles. Wat bedoel je daarmee? Het is ten eerste al segregatie want alles is apart: onderwijs is apart,.. Maar eigenlijk start het al – voor mijn gevoel – bij de zwangerschap. Als je zwanger bent van een kind met een beperking, en versta me niet verkeerd dat kan heel zwaar zijn, dan wordt er al vanuit gegaan ‘oei, kan je het laten weghalen?'. En ja ok ik snap dat in sommige gevallen maar moeten we daar altijd vanuit gaan? Tegen mijn ouders zeiden ze bijvoorbeeld ook (je kon dat bij mij pas zien toen ik 3 jaar was) ‘ocharme', en ‘misschien gaat ‘m wel gelukkig kunnen worden'.. En nu zeggen ze ‘ge zult er wel trots op zijn' – en zij hebben zoiets van ‘ja, toen ook..'. Maar jullie maakten er iets anders van, jullie hebben dat beeld ‘dat gaat een sukkelaar worden'. Beeld u in dat we dat doen ten aanzien van iemand met een hoofddoek?! Of ‘ja, mijn zoon of dochter heeft een andere huidskleur.. – kunnen we die nog laten weghalen?' of ‘misschien gaat die wel gelukkig worden..' Dat gaan we gewoon niet meer doen. En eigenlijk is dat een beetje de reflex die je moet hebben.. Daar begint het al. Ja daar begint het. En dat zet zich stelstelmatig altijd maar door. Je kan in dit land perfect 18 jaar worden en niemand kennen met een beperking. Dat kan. En dat is super raar. Dat heb je niet met andere minderheidsgroepen. Nee, klopt. En dat zorgt er ook voor dat er geen snelheid wordt gepakt. Want bijvoorbeeld ten aanzien van mensen met een migratieachtergrond: we zien nu heel hard het generatieverschil tussen jonge mensen die dat gewoon zijn om in de klas samen te zitten met mensen met migratieachtergrond – dat is heel anders dan sommige mensen van de oudere generatie waar het nog klinkt ‘dat is allemaal nieuw voor mij'. En alle begrip daarvoor. Maar als mensen met een beperking uit de klassen wegblijven dan kan je die snelheid ook niet pakken hè. En dat loopt nog altijd heel stroef. Omdat bijvoorbeeld in het onderwijs elke school, elke leerkracht, apart kan beslissen of een kind met een beperking al dan niet welkom is in zijn klas. Dus zij kunnen dat gewoon volledig zelfstandig beslissen en daar is geen controle over. Is dat zo? Ja er kan enkel advies gegeven worden. En je hebt wel begeleiding daarin maar die kunnen eigenlijk niet echt iets opleggen. Er zijn scholen waar dat wel goed loopt, maar er zijn ook scholen waar dat totaal verkeerd loopt. Omdat heel ons onderwijssysteem is gebaseerd op dat excelleren: de beste leerlingen moeten we de beste opleidingen geven zodat die kunnen groeien en bloeien. Misschien moeten we dat systeem ook eens gaan herbekijken want dat is geen realistisch systeem naar mijn gevoel. Elk bedrijf is op zoek naar managers: mensen die hun werknemers kunnen motiveren. Je moet met iedereen kunnen omgaan op de werkvloer, het is een heel diverse werkvloer, je moet iedereen kunnen motiveren,.. Maar dat wilt dus ook zeggen dat die uit alle sociale lagen van de maatschappij komen, dat ze allerlei andere achtergronden hebben,.. Maar je hebt daar niet mee op school gezeten – dat is toch raar? Waarom zouden we dat niet doen? Je moet die toch leren kennen vanuit uw jeugd? Dan kan je inderdaad zoals je zegt die versnelling nemen. Dus ons onderwijs is vandaag de dag nog veel te gesegregeerd? Ja dat denk ik echt. Inclusief onderwijs is de way to go. We moeten een beetje outside of the box durven denken: natuurlijk kan niet elk kind hetzelfde curriculum afleggen. Dat gaat niet. Maar zo werkt het in de maatschappij ook niet. En er zijn wel andere landen waar ze dat ook kunnen oplossen. Bijvoorbeeld in Scandinavië. Door de lage graad van bevolkingsdichtheid is het niet mogelijk om om de vijf kilometer een school te plaatsen. Daar is het van ‘iedereen in een straal van zoveel kilometer in dit gebied moet naar die school' – eender welk niveau dat je haalt. En dit zitten zelfs in dezelfde klassen. Maar als je dus je leerkrachten op een andere manier daarop zou kunnen inzetten, en je hen ook anders zou opleiden, dan zou je daar wel andere systemen in kunnen brengen. Maar ja goed, dat is natuurlijk een werk van zeer lange adem. Dus je zou het ook kunnen omdraaien: omdat we zo dicht bevolkt zijn hier, hebben we ooit de luxe gehad om allemaal maar aparte schooltjes in te richten voor aparte groepen leerlingen. En voordat we het weten hebben we eigenlijk een gesegregeerd systeem opgezet dat meer tegen ons werkt.. Je moet eens.. Zo'n buitengewoon onderwijs dat ligt altijd in een bos ergens, dat is nooit in een stadcentrum. Dat is altijd ver weg. Onlangs hadden we toch zo die kinderen die dan zes uur op de bus moeten zitten – wat was onze oplossing? We gaan meer bussen inleggen. Nee, dat is niet de oplossing! De oplossing is om dat dichter bij te brengen! Zodat zij ook in de maatschappij aanwezig zijn, zodat zij kunnen deelnemen. Ik ben er zeker van: de mensen die bij mij in de klas hebben gezeten, die gaan dat wel meenemen. Die gaan.. Die kijken vanzelf met een heel andere bril naar mensen met een beperking? Ja. En dat is waarom dat zo traag evolueert. Omdat je die snelheid niet kan nemen want ze zijn nog altijd niet aanwezig. Ja. Er is ook zoiets.. Ik had onlangs een brainstorm met Jan Leyssens van Switchrs en hij vertelde mij dat je in uw leven altijd refereert naar de eerste 20 jaar van uw eigen leven. Bijvoorbeeld ‘nu zijn er meer kikkers [dan in de eerste 20 jaar van m'n leven]' – of meer of minder van dit of dat.. En dat heeft een impact op hoe je omgaat met data over klimaatopwarming omdat mensen zoiets gaan hebben van ‘ja maar vroeger was het..' – ja ‘vroeger' als in ‘in de eerste 20 jaar van uw leven', maar dat is niet de referentie voor het algemene.. Maar als je dus in de eerste 20 jaar van uw leven geen vriend in een rolstoel hebt of die een andere taal spreekt, of.. Dan ga je daar automatisch geen rekening mee houden. Dat klopt. Ja en in veel gevallen ga je daar allicht zelfs nog angst voor hebben. Angstig als in ‘oei hoe moet ik daarmee om gaan', en ‘die gaan dingen doen die ik niet wil', of ‘die gedragen zich anders dan hoe ik wil',.. Dat is iets heel natuurlijk: de mens is van nature uit een beetje xenofoob. Alles wat nieuw is daar zijn we wel geïnteresseerd in, maar we zijn daar toch ook een klein beetje bang van. Als er hier ooit een alien zou landen.. Op dag één kruipt de helft van de wereld in zijn schuilkelder en de andere helft wilt die ontmoeten. Terwijl honderd jaar daarna als het hier volloopt dan denkt iedereen ‘'t zal wel zijn, ik ben die mannen zo beu als iets' of ‘daar kijk ik niet meer van op hoor als er hier zo een groene rondloopt..'. Alles heeft tijd nodig om aan te wennen. Je moet ook de ruimte hebben om fouten te mogen maken. Als we nu kijken naar drempels richting een job, richting die arbeidsmarkt, dan vraag ik mee een beetje af.. Jij hebt gestudeerd, je hebt ook verder gestudeerd. Op een bepaald moment kom je op een punt waarop je zegt ‘ik ga geld verdienen' en je bent comedian geworden. Heb jij tussen die periode dat je studeerde en zelfstandig werd, nog geprobeerd om een job te vinden ergens? Ben je ooit zelf geconfronteerd geweest met beperkingen naar de arbeidsmarkt? Nee want ik ben eigenlijk tijdens m'n studie comedian geworden. Op een bepaald moment moest ik de keuzen maken: comedy of studeren. De keuze was redelijk snel gemaakt, dus ik heb wel het geluk gehad van nooit echt te moeten gaan solliciteren of werk te moeten gaan zoeken. Maar ik merk wel dat diezelfde problemen algemeen zijn. Dat is niet enkel bij het zoeken naar werk. Ik kende vroeger iemand en die was architect,  en die had een groot openbaar project, en haar baas zei op een bepaalde moment ‘ik heb de parking al gedaan'. Dus zij vraagt ‘heb je ook gehandicaptenparking voorzien?' waarop die baas ‘ja ja'. En dat was voorzien met overal zo van die losse kiezeltjes. En dan zei ze van ‘gaan we dat eens proberen met een rolstoel?' Dat is dus echt miserie. Daar had die baas nooit niet aan gedacht. En in de professionele sector ook: heel vaak wordt er al ingevuld voor een persoon.. Als je aan de meeste HR-diensten nu vraagt bv ‘er komt morgen iemand solliciteren met een andere huidskleur, welk werk zou je daar aan aanbieden?' dan zeggen ze nu (hopelijk) dat hangt van z'n capaciteiten af. Terwijl wanneer je zegt ‘er komt iemand solliciteren met een beperking', dan gaat er op die vraag geantwoord worden ‘dat hangt ervan af wat dat er mogelijk is'. En dat is een heel andere manier van kijken: je vult eigenlijk al in wat die persoon zou kunnen. Terwijl.. Dat is een systeem dat tijd nodig heeft om te kunnen veranderen. En dat kan enkel maar veranderen als je dat daadwerkelijk begint te zien. En daar is nog een groot probleem. En dat probleem sleept al heel lang aan. Roosevelt bijvoorbeeld, de president van Amerika, die zat in een rolstoel. Bijna niemand weet dat. Daar zijn amper foto's van. Omdat ja ‘je kan toch niet de president van Amerika in een zwakke positie, in een rolstoel, plaatsen'. Ik moet nu denken aan – en dat is al een paar jaar geleden maar dat hebben ze toch nooit onder stoelen of banken gestoken – de fameuze heel strenge minister van financiën in Duitsland, Wolfgang Schäuble, die zat ook in een rolstoel. Maar dat is dus super uitzonderlijk. 't Is uitzonderlijk inderdaad. En dat kan statistisch gezien niet, als het zo'n grote groep is dat er daarvan dan bijna niemand hogerop of in hogere functies geraken. Dat is heel raar. Ik neem altijd als voorbeeld: ik heb een mooie wagen, ik rij met een Maserati. Dat is echt een ding in de media: ‘dat is die dwerg met zijn Maserati'.. En eigenlijk is dat heel raar want er zijn nog collega's die met een mooie wagen rijden – ja maar dan is dat logisch ‘want die doen een job waarmee ze veel geld verdienen..' Ik ben ook eens naar de garage gegaan met de vraag of zij nog klanten hebben met een rolstoel – ‘nee, eigenlijk ben jij de enige'. Ook dat klopt statistisch niet. Dat kán toch niet? Dus ergens moet daar een bottle neck zitten die dat dat tegenhoudt. En ik ben ervan overtuigd dat dat onder andere in het onderwijs zit. Bijvoorbeeld, het buitengewoon onderwijs is ingedeeld in types, en type 4 dat is voor mensen met enkel een fysieke beperking. Dus met die leerlingen is er mentaal niets aan de hand. En ik had onlangs een gesprek.. Ik was bij de provincie Antwerpen met mijn voorstelling over inclusie voor bedrijven en organisaties – en daar waren ook mensen aanwezig met een beperking. En daar was een meisje bij, 16 jaar, en die was net van het buitengewoon onderwijs naar het gewoon onderwijs gegaan. En ik vroeg aan haar ‘wat is nu eigenlijk juist het grote verschil?' – ze zei ‘de leerstof is ongeveer hetzelfde maar ik moet nu examens doen.' Hoezo? Hebben ze dat in het buitengewoon onderwijs niet? Nee, die hebben geen eindtermen. Dat is toch waanzin?! Zelfs in dat type vier waar je net over vertelde? Nee – daar zijn geen eindtermen. Dus dat is eigenlijk zeggen van ‘hier is alle leerstof en doe maar wat, misschien leer je er iets van maar eigenlijk.. allez het moet niet hoor.. hier na ga je toch thuis met een uitkering zitten.' Dat is de achterliggende gedachte. Ja en dat is kei hard gewoon. ‘Gij hoeft niet bij te dragen aan de samenleving.' Gij hoeft dat niet. Daar komt het eigenlijk op neer. Als je werk zoekt als gehandicapte, dat is kei moeilijk: je wordt al door de overheid tegengehouden. Ah ja: als je gaat werken.. Je moet weten een invaliditeitsuitkering is opgesplitst in twee delen: je hebt een werkloosheidsuitkering en je hebt een integratietegemoetkoming. De werkloosheidsuitkering dat is omdat je niet gaat werken – logisch dat die wegvalt natuurlijk als je gaat werken. Maar die integratietegemoetkoming dat is eigenlijk de overheid die zegt ‘kijk we weten dat onze maatschappij niet aangepast is voor u en dat je extra kosten gaat moeten maken gedurende uw leven..' [dat is een goed ding dan, dat is de samenleving die daarvoor zorgt dan] – maar dat valt ook weg! [vanaf dat je gaat werken?] ja, dat valt systematisch ook weg! Maar eigenlijk is dat een heel onlogisch ding want of je nu een euro verdient per maand of een miljoen – je blijft dezelfde extra kosten hebben. En je blijft.. Integendeel, het is voor onze maatschappij goed dat iemand die normaalgezien alleen maar geld kost, ineens bijdraagt. Dus waarom zou je die niet motiveren om te gaan werken? Eigenlijk straf je die. Ja en je moet daar wel geraken elke dag, daar begint het al mee. Ik heb hier bijvoorbeeld deze rolstoel. Die bestaat uit 2 delen: een rolstoel en een elektrisch motortje dat je er op kan klikken. Dat is de enige manier waarop ik me zonder auto kan verplaatsen. En nu moet je weten: die 2 tesamen dat kost 11.000 euro. En je krijgt een tussenkomst van 3.500 euro. Dat is veel geld dat je zelf moet opleggen om maar gewoon uzelf te kunnen voortbewegen! dat gaat nog niet eens over ergens echt aan mogen / kunnen deelnemen. Ik kan 101 van die voorbeelden opnoemen. Als ik op reis ga of ik ga ergens naartoe.. Ik heb een Japans toilet thuis want ik kan daar zelf allemaal niet aan. Maar ik heb ook een mobiele versie daarvan. Dat is een apparaat dat mee moet. Daar moet ik een extra koffer voor boeken. Dat kost extra geld. Dus daarvoor dient die integratietegemoetkoming. Maar als die dus wegvalt als je gaat werken, dan kan ik mij heel goed voorstellen dat heel veel mensen met een beperking vandaag geen job gaan zoeken. Ik snap dat! Waarom zou je? Je moet al boven uw uitkering geraken en dan nog bereid zijn om al het gedoe er maar bij te nemen, de onzekerheid,.. Want ja: ik ben zelfstandige. Ze zeggen altijd: zelfstandige zijn dat is in het diepe springen. Ik heb dat twee keer moeten doen want als ik nu failliet ga: ik heb niet morgen terug mijn uitkering. Dat is weer een heel proces dat je door moet: dat moet dan erkend worden,.. Ik kan u zeggen dat ik waarschijnlijk een paar maanden ga moeten overleven.. Waarom zou ik dat risico nemen? Ik heb dat risico genomen omdat ik vind dat je anders gewoon in een soort van isolement geraakt. En dat blijft systematisch opgebouwd worden. Je moet u eens de vraag stellen: als je iets organiseert, ik zeg maar iets: een festival. Voor iedereen toegankelijk. Dan zal je wel iets van subsidies krijgen. Maar! Als je iets organiseert, een festival bijvoorbeeld, enkel voor mensen met een beperking, dan ga je veel meer subsidie krijgen! Dus eigenlijk wordt die segregatie ook nog eens gesubsidieerd! Dat is bij alles zo! Is het enkel voor mensen met een beperking? Dan gaan we het ondersteunen. Waarom? Je zou er beter voor zorgen dat het voor iedereen toegankelijk is. Dat is bijna een soort van mentaliteit. Ja ja en dat zit zo subtiel op heel veel plekken dat we ons er bijna niet van bewust zijn. En dat is waarschijnlijk zoals je zegt ooit met de beste bedoelingen opgezet.  Maar de effecten zijn.. Maar misschien zijn we gewoon te geduldig. Want dat gaat over wetten en decreten en regels. Ik vind dat we daartegenover niet zo geduldig moeten zijn van ‘ja dat neemt tijd..'. Mensen onderling, in interacties, dat is iets anders – wetten en systemen moeten wel ok zijn. 't Is gelijk dat je zegt: je moet ook de ruimte krijgen om iets te kunnen bijleren. Onlangs zei er iemand, een oudere persoon, we waren aan het babbelen en ik zei ‘die meneer die is zwart' – en hij zei tegen mij dat ik dat echt niet mocht zeggen, hij zei van ‘dat is echt niet ok, je moet het n-woord zeggen'. Dus ik zei hem dat ik denk dat hij dat toch niet helemaal juist heeft. En je zag die echt helemaal overdonderd zijn. Hij zei ook echt van ‘maar ik heb dat al tegen mensen gezegd..'. En in die mens daar zit dus geen gram slechte wil in, maar niemand heeft de ballen gehad om dat tegen die mens te zeggen. De persoon tegen wie hij dat woord dan gezegd heeft, zal waarschijnlijk ook zoiets gehad hebben van ‘deze strijd ga ik even laten passeren' – want je voelt echt zoiets van ‘ik wil niet diegene zijn die deze mens zijn hart gaat breken met te zeggen dat-ie dat toch echt verkeerd heeft ingeschat..' Maar die heeft dat na ons gesprek dus opgezocht en hij stuurde me een bericht waarin hij zei dat ik gelijk had en dat hij zich zo hard schaamde. Ja voilà dat heeft-ie dan geleerd. Ja dat is communiceren met elkaar. Geef elkaar de ruimte, wordt ook niet direct kwaad. Maar inderdaad wat wetten aangaat.. Dan wel direct kwaad worden! Daar moeten we eigenlijk geen geduld mee hebben. Wij zijn als land al twee keer veroordeeld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, voor het schenden van de rechten van mensen met een beperking. Al twee keer. Ten eerste, bijna niemand weet dat. Nee inderdaad, over welke schendingen gaat dat? In het Europees Verdrag staat met betrekking tot werk dat elke persoon met een handicap recht heeft op een redelijke aanpassing. Een redelijke aanpassing: dat is natuurlijk een vage term. Maar het zijn ook vaak minimale aanpassingen die nodig zijn. En dat wordt niet gerespecteerd: het niet respecteren ervan kan je nergens aankaarten of aanklagen. Je kan daar enkel melding van maken. En pas op, die angel blijven ze er uit halen: Unia bijvoorbeeld.. Vlaanderen gaat daar uit. En dan zeggen ze dat dat wordt vervangen door een Vlaamse variant ervan. Maar de angel daar is: dat nieuwe instituut zal geen maatregelen kunnen opleggen, dat kan enkel adviseren. Ja dat is dus gewoon 20 jaar terug de tijd ingaan.. Wat zou België dan tegenhouden om zich in regel te stellen met die Europese Verordeningen? Daar is toch geen logisch argument voor te bedenken? Misschien ligt dat aan het feit dat de mensen die die wetten en decreten opstellen ofwel zelf geen beperking hebben, ofwel geen mensen kennen? Ja. Want we zijn er nu twee keer voor veroordeeld – bij de tweede veroordeling waren er in het parlement zelfs stemmen die opperden ‘kunnen we ons niet uitschrijven voor dat deel?'. Dus je wilt je uitschrijven voor een deel van het Verdrag voor de Rechten van de Mens – dat is op zich toch wel raar?! En nu is er een commissie opgesteld die onderzoek gaat doen naar hoe dat het verbeterd kan worden, en in die commissie zetelt niemand met een beperking. En ik kan ergens begrijpen dat ze denken dat ze die mensen niet vinden – maar tegelijkertijd is dat ook wel wat onzin: ik ken er zelf ondertussen al wel een aantal, je komt ook mensen tegen,.. Waar een wil is, is een weg. Maar bon, ik ben nog geneigd om dat te geloven. Maar dan weet je toch dat er iets niet klopt? Je kan nu toch niet meer zeggen bv. ‘wij vinden niemand met een migratieachtergrond'. Dat kunnen we toch niet meer zeggen? Dat klopt niet meer. Dan denk ik ook van ‘trekt uw ogen open'. En in dit geval kom je daar misschien nog mee weg met dat te zeggen, maar hoe lang gaat dat nog blijven duren? Ik denk dat de privé sneller gaat zijn dan de overheid op dat vlak. Waarom denk je dat? Omdat we dat ergens ook gaan moeten: er zijn tekorten, alle bedrijven zoeken werknemers. Dus die beginnen stilaan ook te kijken in de richting van.. ‘Ah er is een grote groep mensen die eigenlijk wel willen werken, mensen met een beperking – we gaan dat moeten uitzoeken'. Dus die gaan ook druk kunnen leggen op de overheid om die decreten en wetten aan te passen ‘ja wij zitten hier met de HR-dienst samen en wij willen iemand in dienst nemen en dat is gewoon een heel kluwen'.. En ook: ik ben geen expert in risicoanalyses, maar als je naar de cijfers kijkt van mensen met een beperking die werken, dan heeft 70% geen aangeboren beperking. Dus dat wilt zeggen dat die daarin terechtgekomen zijn. Nogmaals: ik ben geen expert in risicoanalyses voor bedrijven maar ik zou me daar wel op voorbereiden moest ik een bedrijf zijn. En dat begint. Dat begint te komen. Want je zei daarnet dat je ook een programma hebt naar bedrijfsleiders of organisaties rond dit thema? Ja. En wat doe je dan daarin? Daarin schets ik een beetje hoe mijn leven gelopen is. Omdat heel veel mensen die mij nu zien denken ‘Het is u toch gelukt? Dus wat is het probleem?' Het giftige geschenk van rolmodelschap. Ja inderdaad. Je ziet de zwaan maar je ziet niet hoe hard er onder water getrappeld moet worden. En dat is nu zo'n beetje het probleem: je bent inderdaad een rolmodel maar dat mag ook niet misbruikt worden de rest af te schilderen als zou het hen niet lukken omdat ze daar gewoon te lui voor zijn. Ik ben een beetje door de mazen van het net geglipt, ik ben uit de put kunnen klimmen en ik heb nu de keuze om te zeggen ‘trek jullie plan' ofwel probeer ik nog mensen uit die put te krijgen. En ik schets die situatie. Ik probeer dat ook een beetje confronterend te doen – ik zie hier het boek ‘Excluses' ook liggen, er komen stukken uit dat boek ook in die voorstelling. Eigenlijk start het al gewoon met de vraag naar uzelf toe ‘hoeveel mensen ken jij met een beperking – die geen familie zijn?' Als je die vraag al stelt dan ga je direct zien: dat zijn er niet zo heel veel. En dan probeer ik dat te schetsen hoe dat dat komt, en naar gelang welk bedrijf of organisatie dat het is voeg ik dingen toe of laat ik dingen weg – ik heb bijvoorbeeld een groot stuk over onderwijs.. Maar ook de voordelen voor een bedrijf om mensen in dienst te nemen met een beperking, komen aan bod. Het voorbeeld dat ik altijd aan haal: wat wil je, iemand die van de schoolbanken afkomt en het theoretisch altijd heel goed heeft gedaan maar bij het eerste probleem begint te panikeren want dat stond niet in de boeken.. of denk je ‘misschien is het wel interessant om hier iemand te hebben die al jarenlang elke drempel moet ontwijken (letterlijk) om ergens binnen te geraken en die dus ook niet zo snel van z'n melk zal zijn als er eens iets tegenslaat of als er een alternatief gezocht moet worden'? Ik ben ervan overtuigd dat dat een skill is.. Het is een vorm van ongelooflijke veerkracht.. Ja voilà, dat is onze natuur! Survival of the fittest? Wij zoeken altijd naar manieren om te overleven en mensen met een beperking die hebben dat op een andere manier gezocht. En die hebben dat van kindsbeen af nooit anders geweten dan dat ze die problemen moesten opgelost krijgen. Voilà. Je moet de problemen oplossen als ze zich voordoen en ik haal graag de parallel aan met een vriend van mij die een heel ander levenspad heeft gekregen doordat er andere keuzes voor hem gemaakt zijn. Desondanks dat wij zeer vergelijkbaar waren. Wij hadden alletwee een fysieke beperking, geen mentale beperking. En toch is hij in een heel ander traject terechtgekomen. Hij is wel naar het buitengewoon onderwijs gegaan. Dan wilden ze hem laten doorstuderen. Dat ging dan niet omdat die gewoon niet voorbereid was. En daar draait het eigenlijk allemaal rond. Ik probeer ook cijfers erbij te halen, zeker voor bedrijven is dat altijd belangrijk. En een beetje de vraag van ‘probeer het eens op een andere manier te bekijken'. Als je zelf morgen.. 't Is zoals je zei: de vraag is niet of je ooit zelf hulpbehoevend zal worden, de vraag is wanneer. Wanneer ga ik hulpbehoevend zijn en wanneer ik dat dan ben, ga ik het dan tof vinden dat iemand anders voor mij invult wat ik kan en wat niet? Dat ga je toch niet willen? Je blijft dezelfde persoon alleen is uw mobiliteit misschien wat minder of zo. En toch doen we dat nog voor andere mensen. Waarom doen we dat? Daar moeten we over nadenken: hoe dat we dat kunnen voorkomen. Ja we moeten ons daar in de eerste instantie al bewust van zijn dat we dat doen. Want dat is voor een stuk in ons onbewuste een soort unconscious bias die daar ergens speelt. Dus we moeten ons daar bewust van worden en dan ook durven daarover na te denken. Want dat vergt bijna moed om dat niet te doen. Ja. Wij hebben zelf ook wel trajecten naar jongeren toe die niet passen in de klassieke schoolloopbaan, zo zijn er uiteraard meer dan genoeg, die dreigen uit te vallen en die we dan uit de klas halen en eigenlijk een dag per week in een bedrijf laten meedraaien, naar hun keuze. En onze collega die dat doet die zegt ook altijd ‘de essentie is dat we die jonge gasten moeten helpen door ze niet te helpen'. Maar dat vergt moed, want we zitten allemaal zo in elkaar dat we willen helpen. En we willen dat invullen voor u. Maar je groeit maar door het zelf te doen. Die ruimte moet je inderdaad wel geven. Ja en dat zijn wij niet gewend. William jij gebruikt nu echt je platform om op te komen voor gelijke kansen en gelijke rechten – doe je dat vooral uit frustratie of uit liefde? Een beetje van de twee eigenlijk. Ik merk de laatste tijd wel.. Ik word soms verlamd door hetgeen me tegelijk ook de drijfveer geeft om door te gaan. Met hoe meer mensen met een beperking dat ik in contact kom, hoe meer gelijkenissen ik zie tussen hen en mij. Ik vind dat nog altijd heel moeilijk om zelfs maar uit te spreken omdat ik jarenlang heb gedacht ‘William dat is een gevoel dat je uzelf geeft, dat is niet zo, je stelt u aan.' Dat gevoel dat ik toch op de een of andere manier minder kansen en mogelijkheden krijg en daar precies ook altijd blijder mee moet zijn dan een ander. Nog altijd heb ik het gevoel dat ik niet op nul begin, maar op min vijf. Onlangs interviewde een student mij en ze wilde onderzoek doen naar mensen met een beperking in de artistieke sector die professioneel zijn en onder het artiestenstatuut vallen. Ze is daarop moeten terugkomen want er was zo niemand. Er was er geen enkele. Dus ze is dan overgegaan naar ‘mensen met een beperking die in de artiestensector werken en die liefst ook professioneel zijn'. Ik val daar ook niet onder want ik ben zelfstandige. Maar die vertelde mij ook een verhaal.. Wat haar opviel was dat mensen die geen beperking hebben en in die sector werken, die dan een beperking krijgen, dat die allemaal het gevoel hebben van ‘ik ben dezelfde persoon, ik heb dezelfde mogelijkheden, maar ik krijg minder opportuniteiten'. ‘Ik krijg minder kansen én ik moet er dankbaarder voor zijn.' En die zei dat en ik dacht ‘oh my God dat is iets wat ik intussen al bijna 15 jaar tegen mezelf zeg: van nee William, dat is niet, je bent jezelf aan het aanstellen' – ‘ik weet dat je dat gevoel hebt, maar dat is niet' – en dat is heel demotiverend, want dan heb je zoiets van ‘het was dan toch'.. Ik merk dat gewoon bij collega's.. Ik kan nog over straat, waar ik ook binnen kom: iedereen herkent mij, mensen willen op de foto met mij, ze zeggen goedendag tegen mij,.. Ik vind dat allemaal niet erg, maar de collega's die ook op dat niveau zitten qua bekendheid, krijgen wel veel meer opportuniteiten en moeten zichzelf veel minder bewijzen dan ik. En dat vind ik iets heel raar. Ik heb het daar moeilijk mee. Je voelt dat wel nog altijd zo? Ik voel dat nog altijd. Ik merk nu bijvoorbeeld in de sector waarin ik nu werk: alle zenders zeggen ‘wij willen een schermgezicht met een beperking' – maar geen enkele zender heeft mij al gecontacteerd. En ze hoeven niet per se fan van mij te zijn, maar ik ben wel op dit moment denk ik de bekendste persoon met een beperking in dit land. Dus je zou op z'n minst kunnen denken van ‘éénoog is koning in het land der blinden..' Ook al zou je m'n kwaliteiten niet goed vinden, dat kan, maar dan ga je op z'n minst toch een keer babbelen? Dat is toch iets.. Dan behoor ik daar ineens precies niet meer toe.. Terwijl ik er daarvoor altijd voor heb moeten vechten, maar dan is het precies van ‘jij hoort niet tot die groep want jij bent William Boeva' of waar ligt dat dan aan? En dat is precies of ik heel die strijd weer aan het voeren ben. En dat herken ik ook van toen ik net begon met comedy. Ik was toen 19 of 20 jaar en ik stond toen op het punt, ik had net niet zo'n hele leuke puberteit gehad, en ik had zoiets van ‘ja ok ik heb een beperking maar eigenlijk kan me dat niet schelen' – en ik zat vol in het geloof van ‘dat maakt niet uit'. En omdat dat voor mijn vrienden niet uitmaakte, daar werd amper nog iets over gezegd,.. En dan begin je met comedy en in mijn allereerste setje, daar zat geen enkele dwergenmop in. En niemand lachte. En achteraf – dat was in The Joker – ik vraag aan de cafébaas, ‘was het zo slecht?', ‘nee het was wel ok', zegt hij, ‘maar je hebt geen enkele dwergenmop!' en hij zegt ‘ik zou dat wel doen want mensen kijken en gaan het vreemd vinden dat je daar niets over zegt'. En dat was voor mij echt een hele grote slag in mijn gezicht: het doet er dus duidelijk wél toe. Je kan wel allemaal zeggen dat het er niet toe doet, maar het doet er kei hard wel toe. En dan ben je dat weer aan het opbouwen naar dat mensen daar voorbij zouden willen kijken.. Maar dat blijft toch iets moeilijks. Ik heb een aantal maanden geleden een open brief geschreven over inclusie in de media en ik heb daar heel veel positieve reacties op gekregen van mensen met een beperking, van mensen die daarrond staan en mensen die daar mee bezig zijn, experts ook. Maar er zijn ook heel veel negatieve reacties, nog steeds. En je merkt gewoon aan die reacties dat er echt nog een groot probleem is. Er zijn echt mensen die dingen sturen als – en ik vind dat best grappig want heel ironisch – ‘hé kutdwerg jij moet respect hebben voor mensen met een handicap'.. Ja dit is heel ironisch op heel veel manieren, op veel niveaus.. Maar dat komt voor mij gewoon heel hard aan, het feit dat wat ik in die brief heb geschreven was gewoon ‘we kunnen meer doen dan dit'. En het feit dat dat zo'n hetze is geworden laat gewoon kei hard zien dat we nog niet allemaal mee zijn. Ik bedoel, moest hetzelfde gepost zijn in de zin van ‘ik vind dat er meer vrouwen moeten komen op tv' of ‘dat die meer ondersteunende rollen moeten krijgen op tv', dan zou iedereen zeggen van ‘ja, je hebt gelijk man'.  Daar kan niemand op zich iets negatiefs over zeggen! Ik heb die brief geschreven, en ik heb die twee weken lang liggen herschrijven om elke mogelijke angel er uit te halen om niemand te beledigen, om de boodschap echt zo helder mogelijk te maken: ‘hallo, ik trek aan de noodrem – je kan je niet verstoppen achter dit soort programma's om te zeggen dat je aan inclusie doet'. En dat dat dan zó'n hetze is geworden ja dan zijn we gewoon nog allemaal niet mee. We zijn nog niet mee, je voelt dat. NMBS heeft onlangs nieuwe treinstellen gekocht: die zijn nog altijd niet rolstoeltoegankelijk – hoe kán dat?! We zijn 2023 en mensen zeggen nog altijd tegen mij ‘William ge kunt toch niet verwachten dat je overal binnen kunt met uwe rolstoel'? Jij verwacht toch ook dat je overal binnen kan? Waarom zou ik dat dan niet mogen verwachten? ‘Ja dat kost veel geld' – ja natuurlijk, ik verwacht dat dat nog lang gaat duren, maar je moet er wel al mee bezig zijn want je had er eigenlijk al 50 jaar geleden mee moeten bezig zijn.. De vorige keer toen je alles gerenoveerd had, toen had je er al aan moeten denken. Je kan dat niet als een excuus gebruiken om dat nu wéér niet te doen, of wéér uit te stellen. Ja morgen zit je misschien zelf in een rolstoel.. en dan kan je misschien bij uzelf niet eens meer binnen. Ja. Ik heb letterlijk een mail gehad van een bankdirecteur die me stuurde van ‘William ik heb uw brief gelezen. Ik heb één klant in een rolstoel. Wat verwacht jij nu van mij? Ik ben een nieuw kantoor aan het plaatsen – voor één iemand kan ik toch niet alles aanpassen?' En dan stuurde hij ‘En dan ben ik beginnen nadenken: wat als ikzelf morgen die één iemand ben? Of iemand van mijn familie? Of mijn beste werknemer? Moet ik die dan ontslaan omdat die niet meer kan wandelen? En misschien mis ik zelfs potentiële klanten.' Voilà, dat wilde ik ook net zeggen. Ik bedoel, ga naar een bedrijf als Coca-Cola en zeg dat je een marketingplan hebt waarmee je 19% van de wereldbevolking kan aanspreken. Die springen een gat in de lucht he, dat is een waanzinnig getal! Je kan de simpele vergelijking maken: als ik wil gaan eten met mijn vrienden, we zijn met tien man, en ik kies een restaurant en ik zie dat ze daar alleen maar hoge tafels hebben,.. Ja dat gaan dan niet lukken. Dan gaan we daar niet eten. En op die manier rateer je 11 man. Je rateert dan dus niet alleen die groep van 19% maar ook al die mensen die daarrond zitten. Ze hebben dat eens uitgerekend: als in Amerika één procent van de mensen met een beperking extra zou werken, dus één procent méér, dan stijg het bruto nationaal product met vier miljard of zoiets. Dat gaat om één procent – dat is waanzinnig gewoon. Er liggen nog zoveel kansen. Ja en we hebben eigenlijk al zoveel geduld gehad – zeker met die systemen – dat het op zich al niet uitmaakt: is het vanuit het rechtvaardigheidsargument of vanuit het commerciële argument, zet gewoon die vijftig stappen vooruit die we al lang hadden moeten zetten.. En daar is dan een sprankeltje optimisme wat ik daarjuist bij u hoorde: de krapte die we vandaag op de arbeidsmarkt hebben, zou wel eens kunnen betekenen dat de privésector een aantal dingen gaat doen en dat de boel wat in gang gaat schieten. Laat ons dat allemaal hopen. En zeker nadat mensen deze podcast geluisterd hebben: dan gaat de wereld gewoon helemaal veranderen William! Dat kan niet anders. Voilà. Ik hoop ook dat Ben Weyts aan het luisteren is. We zullen het hem sturen. Want ook dat: het aantal kinderen in het buitengewoon onderwijs is gemiddeld per land 1,8%, in België is dat 6,3%. Dus wij zetten kinderen veel te snel in buitengewoon onderwijs en ik lees vooral dat het buitengewoon onderwijs nog zal worden uitgebreid. Dat is geen goed idee. Het is nooit een goed idee om groepen mensen op te splitsen. We hebben een poging gedaan met het M-Decreet.. Maar dat is dan een beetje verkeerd afgelopen. Ja, omdat daar ook geen controle op staat. Nogmaals: iedereen besliste voor zich. Mijn moeder is moeten stoppen met werken om voor mij alles te regelen en voor mij te zorgen. Ik had een broer en twee halfbroers die alles ‘gewoon' hebben gedaan zeg maar, en mijn ouders hadden zoiets van ‘voor ons is er geen verschil – we gaan hiervoor strijden en we lossen problemen wel op als ze zich voordoen – we gaan niet op voorhand zeggen dat hij iets niet gaat kunnen.' Probeer het, en dan zie je wel. Voor alles is er een manier. Dat is onze natuur. En dat is de kracht die je daarnet ook aangegeven hebt. En waar we te veel aan voorbij gaan. Dus werkgevers allerlande: luister naar hetgeen hier gezegd werd en gebruik de kracht, de veerkracht en het doorzettingsvermogen dat mensen met een beperking van jongs af aan hebben. Absoluut. Ik kijk altijd op het laatste naar Artemis, die wilt altijd het laatste woord William. Artemis, los jij het nu eens allemaal op voor ons. Ik wilde nog een reflectie van jou William over de rol van humor. Want humor is voor mij echt een soort van hogere intelligentie: omgaan met elkaar – wat soms gewoon ook awkward is, je weet soms niet wat je juist moet zeggen of zo,.. Humor is toch kei belangrijk? Ja natuurlijk. Humor is relativeren. En als je kan relativeren dan kan je de wereld aan. Weet je? Het klinkt misschien nogal donker, maar wat ik soms een heel rustgevende gedachte vind, is dat het gemiddeld vier of vijf generaties duurt voordat iemand ooit nog echt weet wie je was. Wij kennen allemaal Napoleon, maar weet jij hoe dat die sprak? Ik niet. En dat zijn dan nog de groot uitvergrote.. Maar de gemiddelde mens? Die zijn hier zo kort! Als het eens ongemakkelijk is.. wat is dat: wij zijn maar een knip in het bestaan van het universum. Dus ontspan jezelf. Het is niet allemaal zo groot als je denkt. En de evenaar loopt niet door uw gat. En dat zal ‘m ook nooit doen. Dus chill. Probeer het gewoon zo goed mogelijk te maken voor ons allemaal. Ik denk dat dat gewoon een belangrijke is. Zorg voor elkaar en lach ook met de miserie – dat mag. Toen mijn vader gestorven is, een van de laatste dingen die hij tegen mij zei.. Ik zei altijd voor te lachen tegen hem ‘ik ga een show over u maken want gij bent echt een figuur..' En op zijn sterfbed zei hij tegen mij ‘jij hebt dat ooit gezegd maar je moet dat niet doen, maar als je het wilt doen dan mag je dat zeker doen, maar vertel vooral de slechte dingen want daar lachen ze het hardste mee'. En ik had echt zoiets van ‘shit, jij snapt zo goed wat de kracht van humor is!' Dingen kunnen weglachen: dan heb je het verwerkt. Elk trauma, elk drama: als je ermee kan lachen dan ben je het aan het verwerken of dan heb je het verwerkt. En dat is denk ik de kracht van humor. Dank je wel William Boeva! Graag gedaan, 't was gezellig. [outro] >>> Je luisterde naar Let's Talk, de podcast waarin we de dialoog voeden rond inclusie op de arbeidsmarkt, impactvolle initiatieven onder de aandacht brengen en minder gehoorde stemmen aan het woord laten. Was je geboeid, zette dit gesprek je aan het denken, ben je zelf graag een van onze volgende gasten? Laat het ons weten, volg ons op social media en abonneer je zeker op deze podcastreeks!

Nynke, Thom en Arco vertellen je over de belangrijkste historische gebeurtenis van deze week. Met deze week het Verdrag van Verdun, dat het oude rijk van Karel de Grote opsplitst en zo West-Europa vormt.Een maand gratis Podimo? Klik hier!Weet je zelf een goed verhaal uit de geschiedenis? Deel die vooral met ons op Vriend van de Show.Alle Geschiedenis Ooit is een podcast van Dag en Nacht Media. Deze aflevering is speciaal gepubliceerd voor de Daily Drive van Spotify.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Siet över 20 Jor heff ick al'n Ackersnacker, 'n Mobil-Telefoon. Un siet mehr as Teihn Johr heff ick sogor 'n Smartfohn, mit dat man veel mehr as blots telefoneern kann. Nierdings heff ick sogor twee Smartfohns. Dat eene heff ick in de Tasch, dat annere wicht bummeli twee Tünn‘ un löppt mit Diesel. Dor kann ick mi sogor rinsetten. Jo, richti, mien frisched Auto is dat, dat hett nömli 'n Steekplatz för 'n Sim-Koart. Ick weet gor ni, wat „Sim“ heeten deiht. Is ook annerlei. Jedenfalls heff ick bi mien Mobilfunk-Anbeeder anroopen, dormit ick an so'n tweete Koart för mien Auto keem. „Keen Probleem“, hett de Mann bi de Firma seggt. So'n tweete Koart weer je bi mien Verdrag dorbi. Overs ick kunn je ook op 'n annern Tarif wesseln. So harr ick desülbigen Leistung‘, för dat halve Geld. Dor heff ick natüürli ni „nä“ seggt. Also wurr dat klor mokt un allns schull sien Loop nehm‘. Dat uttoklabüstern hett good 'n Dreeviddelstünn duuert, denn mien Fründ bi mien Mobil-Anbeeder weer anschiend noch ni so lang in de düütsche Sprook ünnerwegens. Dree Doog loter reep mi 'n Fruu vun desülbige Firma an. Se kunn good Düütsch, overs se hett so fürchterli gau snackt. Irgendwat weer scheevloopen, de niede Verdrag weer ni „dörgohn“, dor hebbt wi dat nochmol utklabüstert. Weller 'n halve Stünn wech. Ick kreeg 'n E-Mail mit de nieden Verdragsdaten. Dor stunn overs bin, dat ick ni weniger, sünnern mehr as vörher betohln schull. Also heff ick weller anroopen. Ick schull mien persönliche Code-Nummer seggen, heff overs ni wusst, wo de to finnen weer. De Mann an't Telefoon hett dat ook ni wusst. Un he keem anschiend ut datsülbige Dörp as mien ersten Beroder. He kunn ook ni so good Düütsch. As he verstohn hett, wat ick vun em wull, hett he den nieden Opdrag storneert. So dat allns so weer as dat jümmers ween is. Nochmol meist 'n Stünn wech. Tosom weern rund dree Stünnen vun mien Leven för gor nix opbruukt. Schier! Intwüschen bün ick an överleggen, wat ick mit mien Auto ni leever eenfach blots fohrn anstatt telefoonern schull… In düssen Sinn

Regelgeving voor AI, daartoe wordt opgeroepen door steeds meer groepen uit de samenleving. Van politici, wetenschappers en bezorgde burgers, tot zelfs (sommige) van de techbedrijven die bezig zijn met AI zelf. Dat komt eraan, weten we - maar waar staan we nú en wat is er nog nodig om AI te reguleren, in elk geval in ons werelddeel? Er al een tijdje een ‘AI Act' in de maak bij de Europese Commissie. En er is zelfs een – nog veel minder bekend – AI-verdrag vanuit de Raad van Europa onderweg. Maar wat is er nog voor nodig om die daadwerkelijk uit te rollen? En wanneer gaan we hier iets van merken? Dat vragen we aan twee sleutelpersonen die hier middenin zitten: Catelijne Muller, voorzitter van ALL-AI en adviseur van de Raad voor Europa voor het AI-verdrag, en Kim van Sparrentak, Europarlementariër namens GroenLinks. De nieuwe koers(en) van techreuzen AI is het nieuwe focuspunt voor de meeste van de grootste techbedrijven. In veel gevallen aangedreven door reeds bestaande, en steeds groter wordende activiteiten met cloud computing. Online advertenties lijken daardoor minder belangrijk te worden, zo valt ook op te maken uit zowel de meest recente kwartaalcijfers als de toelichting daarbij van bedrijven als Alphabet, Amazon, Meta en Microsoft. (En de vraag is nog waar Apple staat.) Maar hoe gaat die verschuiving ook leiden tot financieel succes, vooral omdat AI momenteel nog vooral vraagt om grote investeringen? Dat beschouwen we met Jordy Beuving, beursanalist bij De Aandeelhouder. Meer podcasts over tech? Luister dan naar Nexus, de Cryptocast, All in the Game, De Technoloog en de Tech Update.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Pogis segertåg fortsätter och SD Worx fortsätter dominera på damsidan, Daniel har testat danska skoöverdrag och vi är superglada över att igen kunna prata om svenska framgångar på den internationella cykelscenen!

Eurocommissaris Frans Timmermans kwam naar de Tweede Kamer en maakte kennis met Caroline van der Plas van de Boer Burger Beweging. Hun gesprek was zeer boeiend omdat dit een aantal misverstanden bloot legde die in ons land, bij veel media en in de Tweede Kamer zélf bestaan over 'Brussel'. In deze aflevering analyseren Jaap Jansen en PG Kroeger de verwarring, de finesses van dat gesprek en de vele kansen die andere parlementen liever niet laten liggen in Europa. Tips die de Tweede Kamer meteen kan bespreken op 11 mei 2023, wanneer ze (op voorstel van de VVD en Volt) een openbare masterclass houdt over het beïnvloeden van Europese besluitvorming! ***Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier***Timmermans noemde het initiatiefvoorstel van de BBB en JA21 (de uitwerking op drie volgens Van der Plas 'haalbare' punten van een eerder tienpuntenplan) in fraaie Brusselse codetaal ‘een oprechte poging'. Hij zag er een aanknopingspunt in om die partijen inhoudelijk te ondersteunen bij de uitwerking. Wat zou dat in de praktijk kunnen betekenen?De uitkomst van het gesprek leidt tot een hoop vragen. Ook naar de impact ervan op de 'pauzeknop' in de coalitie en de even oprechte pogingen van de ministers Piet Adema (Landbouw) en Christianne van der Wal (Natuur en Stikstof) bij concrete wetgeving. Zet Timmermans hen via Van der Plas heel verfijnd niet ook onder druk nu? Het gesprek deed nog iets. Het liet zien hoe hardnekkig en onjuist Misverstand 1 is over hoe de EU functioneert. De nationale parlementen hebben namelijk dankzij de ooit afgewezen 'Grondwet' van 2005 in het daarna geratificeerde Verdrag van Lissabon duidelijk meer invloed gekregen op de EU en op het werk van de Commissie in Brussel. Elke lidstaat kan daarbij zelf invullen hoe en welke initiatieven men daarbij neemt. Jaap en PG vertellen hoezeer verschillende landen als Portugal, Duitsland en Roemenië zich hierin profileren. En hoe ons land er weinig mee doet. De Tweede Kamer heeft in de tijd van voorzitter Khadija Arib zelfs flink bezuinigd op know how en relaties met Brussel. Gelukkig wordt die fout binnenkort gerepareerd met vijf extra 'Europa-medewerkers' voor de Tweede Kamer. En er komt een heuse Europawet!Daar ligt Misverstand 2 al snel op de loer. Men denkt dat de Europese Commissie een soort regering is die decreten afkondigt. "Het moet van Brussel", klinkt dan al gauw. Precies dát bleek uit het gesprek met Timmermans allerminst het geval en Van der Plas was er bijna beduusd van, want ‘dat geeft al wat hoop'. Duidelijk werd nog eens dat Nederland zelf moet 'leveren' en dat dus nu juist ook de grote BBB-fracties en coalities in de provincies heel concreet aan de slag moeten.Daarbij klinkt dan al gauw Misverstand 3, dat de EU alleen maar meer en meer bevoegdheden naar zich toe trekt. “Ze bemoeien zich met alles.” Precies daarom hebben de nationale parlementen een nieuw instrument gekregen, de 'subsidiariteitstoets'. Maar ons land is op dat punt opvallend weinig alert. Bovendien blijken heel wat regels in Europa vooral onder druk van de lidstaten zelf te ontstaan. Jaap en PG vertellen over de perikelen van de EU-subsidies voor schoolmelk en de strijd om het gloeilampenverbod, waar nota bene Frans Timmermans in een eerder politiek leven het mee te stellen had. Ook nu bleek bij zijn Haagse bezoek weer hoe hardnekkig Misverstand 4 is. Dat is het idee dat een commissaris als Timmermans 'er daar toch voor ons zit'. Alsof hij in Brussel een soort lobbyist zou zijn voor Rutte of Van der Plas. Zeker hiermee zou kunnen gebeuren, dat bij zo'n taakinvulling de Europese Commissie zich omwille van die lobbytaak inderdaad en detail zou gaan bemoeien met wat nationaal, soeverein moet gebeuren. Voor je het weet zitten we dan echt in een superstaat! Dat brengt ons bij Misverstand 5. Dat is de gedachte dat 'ze in Brussel' nauwelijks geïnteresseerd zijn in wat hier gebeurt en die houding daardoor wederzijds ontstaat. Het omgekeerde is wat je vaak ziet. Een reeks voorbeelden laat zien dat allerlei input vanuit Europese expertise in de discussies in Den Haag - meestal op verzoek uit de Kamer zelf - nauwelijks wordt benut en de hooggekwalificeerde bezoekers bijna genegeerd worden. Juist dit maakt het gesprek van Van der Plas met Timmermans extra interessant. Gaat dat nu leiden tot een ommekeer en gaat de Kamer serieus aan de slag met die expertise uit Brussel? Het overzicht dat de Europese Commissie bijhoudt van de interacties met alle parlementen van de lidstaten (conform het Verdrag van Lissabon) vind je hier.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie en met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Dat zou helemaal mooi zijn! Stuur voor informatie een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl***Verder luisteren11 - Mendeltje van Keulen over de relatie Binnenhof-BrusselLees ook haar 'Post uit Brussel'. Nog verder luisteren332 - De lange kleurrijke traditie van 'Boerenpartijen'297 - De kwestie-Arib en de Tweede Kamer als prettig gestoorde anarchie252 - Guy Verhofstadt over Oekraïne, Rusland en zijn ontluikende vriendschap met Poetin, die plots voorbij was252 - Guy Verhofstadt over Oekraïne, Rusland en zijn ontluikende vriendschap met Poetin, die plots voorbij was244 - Frans Timmermans over klimaatbeleid, geopolitiek en weerbare democratie238 - Kabinetsformatie 2021: Een opmerkelijk coalitieakkoord en de Kamer op zoek naar haar rol232 – Kabinetsformatie 2021: Kan de Kamer haar rol wel aan? En wat te doen met antidemocratische partijen?222 - Na de kindertoeslagaffaire. Hoe Nederland rechtsstaat en democratie kan verbeteren. Gesprek met Richard Barrett van de Venetië Commissie219 - Kabinetsformatie 2021: Een beknopt coalitieakkoord met meer ruimte voor de Kamer als spannend experiment191 - Kabinetsformatie 2021: Hoe krijgen we de balans terug in de trias politica? De Kamer kan zelf al heel veel doen!189 - Volt in het Europees Parlement en de Tweede Kamer: het eerste dubbelinterview met Laurens Dassen en oprichter Damian Boeselager162 - Pieter Omtzigt over macht en tegenmacht109 - Mathieu Segers: Sterke lidstaten maken Europa sterk106 - Diederik Samsom over het Europese klimaatbeleid en het crisisherstelplan100 - Nederland in Europa: lusten en lasten door de eeuwen heen86 - EU-begroting: VVD en D66 kritisch over de inhoud, oneens over het bedragAfl. 85 - Gert Jan Koopman, directeur-generaal EU-begroting: 'Nederland kan verzet beter opgeven'66 - Carola Schouten, Landbouwminister tussen boze boeren***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:40:57 – Deel 201:18:52 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

LuMens: bewust verwonderen https://www.tijdboeklumens.nl/  Help mee dit beginnende kanaal te groeien om meer mensen te inspireren van verdeeldheid naar eenheid. Als je waardeert wat wij maken, abonneer je dan op dit kanaal, zet de meldingen aan en verspreid onze content zoals te vinden op onze site https://www.tijdboeklumens.nl  via je eigen socials en in je eigen familie/vriendengroepen. Heel veel dank daarvoor!! Jouw steun (en financiële bijdrage) zorgt voor de voortgang, kwaliteit en een groeiend bereik van LuMens.  LuMens S02E01 Ad Broere: Wat als de banken omvallen? De kop is eraf, voor de eerste LuMens videopodcast van het tweede seizoen reizen wij af naar Drenthe en gaan in gesprek met niemand minder dan Ad Broere. Ad verhuisde een jaar geleden samen met zijn vrouw Anneke van het drukke Amsterdam naar het landelijke Drenthe. De rust en de natuur komt zijn werk ten goede. Ad studeerde economie in Groningen en is naast econoom ook onderzoeker en auteur. Hij heeft veertig jaar ervaring opgedaan in bedrijfsleven, het bankwezen en als docent in het hoger onderwijs. Sinds 2007 is hij vooral bekend geworden als auteur en publicist. De afgelopen jaren heeft hij zich vooral bezig gehouden met het inspireren van mensen om zelf een economie op te bouwen als basis voor een rechtvaardige samenleving. Een samenleving waar het welzijn van de mens en zijn omgeving weer centraal staat. Je zou Ad de grondlegger van het concept ‘de parallelle samenleving' kunnen noemen. Op aanraden van Marcel Messing begon Ad te schrijven en schreef vervolgens talloze artikelen en essays over het geldsysteem. Door erover te schrijven ontstond er een bewustwordingsproces ten aanzien van vragen als, hoe zit het nu precies met geld en wat is de waarde ervan? Hij begon zich te beseffen dat wij allemaal in onwetendheid wordt gehouden over geld. In 2009 verscheen zijn eerste boek en hierna volgden er nog vier, waaronder zijn twee meest succesvolle ‘Geld komt uit het niets' en het in 2018 verschenen ‘Geld in de bijrol'. In 2012 bood Ad in Den Haag een petitie aan om de Tweede Kamer op te roepen het ESM verdrag (Verdrag tot instelling van het Europees Stabiliteitsmechanisme) niet te bekrachtigen en te tekenen. Naar aanleiding hiervan werd hij geïnterviewd voor Twee Vandaag. Twee jaar later was hij een van de initiatiefnemers van Burgerinitiatief Ons Geld, dat het tot de Tweede Kamer bracht. Naar aanleiding van dit initiatief verscheen er een adviesrapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Dit leidde ertoe dat Ad samen met acteur en theatermaker George van Houts werd geïnterviewd voor AvroTros Radar. Het succesvolle theaterstuk ‘Door de bank genomen' van De Verleiders was mede geïnspireerd door zijn boek ‘Geld komt uit het Niets'. Het adviesrapport werd als mooi en loffelijk ontvangen maar er werd vervolgens niets mee gedaan. De overheid en de banken hadden geen behoefte aan een ‘economisch experiment', men wilde liever de status quo handhaven. Het economische systeem is volgens Ad sinds de creditcrisis van 2008 zo goed als failliet. Doordat er vanaf de jaren 70 door de commerciële banken zoveel ongedekt geld de economie in is gepompt is het heel instabiel geworden. Het is volledig uit de hand gelopen met de hypotheekverstrekkingen, leningen en derivaten en hierdoor is ook de kloof tussen rijk en arm alleen nog maar groter geworden. Al het vermogen stroomt van onder in de piramide omhoog naar een hele kleine groep ultrarijke elite die het vooral aanwenden als machtsmiddel. Daarom is het systeem niet gebouwd om duurzaam te zijn omdat het gebaseerd is op hebzucht en macht. Ook op andere gebieden is de economie op zijn eind aan het lopen. De mens staat niet meer centraal in het productieproces. Dit zie je overal terugkomen zoals in de zorg, bij de politie, in het ... .....om steeds onafhankelijker/zelfstandiger te worden nodigen we je uit om verder te lezen op onze eigen website https://www.tijdboeklumens.nl/podcast Tevens kun je je daar aanmelden voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief met agenda, zo blijven we in directer en onafhankelijker contact met elkaar.  *** Bestel het Tijdboek: haal blauwdrukken voor een nieuwe wereld in huis  https://www.tijdboeklumens.nl/bestel-een-tijdboek LuMens is financieel afhankelijk van boekverkopen en donaties. Dank je wel voor het overwegen van jouw financiële bijdrage en/of aankoop, dat houdt LuMens draaiende. Wij ontvangen geen subsidies of staatssteun. Tevens stimuleer je met jouw bijdrage steeds betere kwaliteit en verdere verspreiding van deze geluiden. Zie https://www.tijdboeklumens.nl/doneren #visie #bewustzijn #nieuweaarde #nieuwewereld #kracht #oerkracht #liefde #waarheid #vrijheid #overgave #emotie #trauma #verwerking #natuur #god #grotegeest #jezus #christusbewustzijn #greatreset #greatawakening #vrede

Na twintig jaar onderhandelen sloten de EU en het Zuid-Amerikaanse handelsblok Mercosur in juni 2019 een principe-akkoord over een handelsverdrag. Maar dat is nog steeds niet ondertekend. Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking Liesje Schreinemacher wil daar nu vaart achter zetten, vertelt politiek verslaggever Bas Knoop. Lees: Handelsminister Schreinemacher: 'De EU moet laten zien dat het menens is met het Mercosur-handelsverdrag' Schoolboekenleverancier The Learning Network (TLN) stopt met het leveren van studieboeken aan mbo-, hbo- en wo-studenten. Het bedrijf kan de problemen die afgelopen zomer tot duizenden klachten leidden, onvoldoende oplossen. Redacteur Sandra Olsthoorn vertelt er nu een gouden kans is voor de grootste concurrent van TLN. Lees: Voor mbo blijven weinig opties over voor het bestellen van studieboeken nu TLN stopt Den Haag pompt €1,85 mrd in regionale welvaartsprojecten. Maar het aanvragen van deze deals is voor de regio's een complex proces. Redacteur regionale economie Frank Gersdorf legt uit dat sommige gebieden daardoor naast dit geld grijpen. Lees: De run van de regio's op de Haagse pot met goud See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de Sorbonne en het Palais Bourbon huldigden op 22 januari 2023 de Franse en Duitse regering met een plechtige verklaring het vriendschapsverdrag dat hun staatslieden Charles de Gaulle en Konrad Adenauer precies zestig jaar eerder sloten. Alles was geprobeerd om een narrige sfeer, botsingen en wederzijds onbegrip te voorkomen. Maar de scherpe tegenstellingen en verzuurde verhoudingen tussen president Emmanuel Macron en bondskanselier Olaf Scholz konden maar moeizaam toegedekt worden. Waarom dit zo is en wat dit betekent voor Nederland, Europa en de oorlog op ons continent verdient dan ook een diepgaande analyse.***Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier***Er is openlijk sprake van vervreemding tussen de leidende figuren van beide landen. Jaap Jansen en PG Kroeger noteren welke reeks misverstanden en storingen daartoe hebben geleid. In Betrouwbare Bronnen aflevering 302 (oktober 2022) gaf Bondsdaglid Otto Fricke (FDP) al onomwonden toe dat er ernstige fricties waren. Dat is sindsdien niet veel beter geworden. De Duitse regeringspartners Groenen en FDP vragen zich af wat er in de bondskanselier en zijn SPD is gevaren. Bij pogingen de sfeer op te klaren en tot positieve initiatieven te komen speelt een hier weinig bekende Franse bewindspersoon een cruciale rol. Laurence Boone, de onderminister van Europese Zaken in Parijs, ging direct na de eerste openlijke ruzie op pad en wist de Duitse Groenen-toppers Robert Habeck en Annalena Baerbock voor haar inzet te winnen. Deze lieten allebei ook blijken weinig waardering te hebben voor de aanpak van Olaf Scholz. Ze konden de 'vervreemding' bij Macron wel begrijpen. Ook minister van Economie en Financiën Bruno Le Maire probeert de vriendschap te redden.Terwijl langs deze weg toch nog beweging in de verstoorde verhoudingen kwam, doemden nieuwe conflicten op. Zowel rond het Europese gasprijsplafond als rond de bewapening van Oekraïne botsten Scholz en Macron en stond de bondskanselier uiteindelijk weer alleen. De ondergang van zijn Defensieminister Christine Lambrecht verergerde de toestand extra. Pogingen van de Amerikaanse president Joe Biden om de Duitsers te helpen en nog wat tijd te gunnen leidden tot nog meer gedoe. In Parijs werd tijdens de festiviteiten rond het Élysée Verdrag duidelijk dat Scholz zelfs in zijn eigen coalitie bijna alleen staat.Historisch gezien is deze situatie buitengewoon, onderstreept PG. De traditionele Franse en Duitse rollen lijken ineens omgedraaid nu de oorlog in Oekraïne de landen dwingt positie te kiezen, zowel binnen de Europese Unie als op het wereldtoneel. Scholz lijkt nu warempel meer op De Gaulle en Macron is de Atlanticus. Was tijdens het bewind van Angela Merkel nog duidelijk dat zij in de EU de nummer 1 was -- ook voor Poetin, Xi en Obama - nu is 'het telefoonnummer van Europa' dat van een andere Duitse vrouw: Ursula von der Leyen. Juist zij stemt het beleid zeer nauw af met zowel Macron als Biden. Ook hier lijkt Scholz geïsoleerd.Het bezoek, eerder deze maand, van premier Mark Rutte aan Washington werd door deze ongekende ontwikkelingen medebepaald. Impliciet liet de premier blijken dat hij en zijn minister van Buitenlandse Zaken Wopke Hoekstra op één lijn zitten met Macron. In het Witte Huis werd dit met concrete steunacties aan Kyiv extra onderstreept. Van de hechte band tussen Den Haag en Berlijn uit de jaren van 'Mark und Mutti' is geen sprake meer.De situatie is dan ook een echt Nietzscheaanse 'Umwertung aller Werte' in de Europese politieke verhoudingen. Alles is in beweging. Het ontbreekt er nog aan dat Rutte en Macron de Britten weer teruglokken naar de EU, maar zelfs dat is denkbaar!Worden de Europese verkiezingen in 2024 zo de eerste echt geopolitieke, strategische verkiezingsstrijd op ons continent? Parijs benadrukt ondertussen dat Macron als het om Duitsland gaat - anders dan bijvoorbeeld Helmut Kohl en Francois Mitterrand - niet spreekt ‘in categorieën van trouw en liefde enzo, het is geen romantische kwestie'. L'Amour is passé.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie en met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show! Vrienden konden in aflevering 320 meedingen naar het boek De Democratie Crasht van Kees Verhoeven. De vijf prijswinnaars worden in aflevering 321 bekendgemaakt.Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Dat zou helemaal mooi zijn! Stuur voor informatie een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl***Verder luisteren302 - De Frans-Duitse motor hapert. Gesprek met Bondsdaglid Otto Fricke290 - Bondskanselier Olaf Scholz en de razendsnelle ontwikkeling van de EU276 - 30 jaar politiek, 16 jaar bondskanselier en de hond van Poetin: Angela Merkel blikt terug272 - Dankzij Poetin: nu écht intensief debat over de toekomst van Europa260 - De toesprakentournee van Volodimir Zelenski en de worsteling van de SPD met de erfenis van Brandt en Schröder248 - Oekraïne en de eeuwenoude vriendschap tussen Duitsland en Rusland240 - Het Franse EU-voorzitterschap als uitdaging voor Rutte IV233 - Kabinetsformatie 2021: Otto Fricke over de Europese ambities van de nieuwe Duitse regering218 - Angela Merkel, een bijzondere bondskanselier - gesprek met biograaf Ralph Bollmann124 - 95 jaar Jacques Delors109 - Mathieu Segers: Sterke lidstaten maken Europa sterk107 - Jean Monnet, de vader van Europa45 – De liefdesbrieven van Francois Mitterrand35 - Charles De Gaulle28 - De relatie Nederland-Frankrijk***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:37:13 – Deel 201:23:19 – EindeZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Deze aflevering gaat over het Verdrag van Maastricht. Het verdrag werd getekend op 7 februari 1992 in Maastricht en vormt het fundament van de Europese Unie zoals wij die kennen: met een euro om in bijna heel Europa mee te betalen en makkelijker reizen, wonen en werken in verschillende landen. Om deze reden kreeg het Verdrag van Maastricht in 2018 het Europees Erfgoedlabel toegekend door de Europese Commissie. Sindsdien maakt het onderdeel uit van een netwerk met zestig locaties met het Europees Erfgoedlabel in heel Europa. Samen dragen zij de Europese waarden, geschiedenis en idealen uit.ShownotesWil je meer weten over het Europees Erfgoedlabel? Kijk dan op: https://dutchculture.nl/en/europees-erfgoedlabel-0Wil je meer weten over het Verdrag van Maastricht? Kijk dan op de website van Provincie Limburg: https://www.limburg.nl/onderwerpen/cultuur/erfgoedlabel/ en op de website van Studio Europa Maastricht: https://studioeuropamaastricht.nl/nl/heritage/ Dit is een podcast van DutchCulture, geproduceerd door Awe Studio en Are We Europe. Gemaakt door Mick ter Reehorst, productie door Linda van der Ziel met research en productie-assistentie van Jacomine Hendrikse, Henny Metz, Marije Martens en medewerking van Simon de Leeuw. Veel dank aan alle betrokkenen van Provincie Limburg en Studio Europa Maastricht. De spoken word in deze aflevering is van Amber-Helena Reisig. Sound design, mixing, mastering en originele muziek door Wout Martens. Alle illustraties en design door Eddie Stok. Deze podcast is tot stand gekomen met financiële steun van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. 

De podcast Europa om je heen neemt je mee naar locaties met het Europees Erfgoedlabel in Nederland. Je hoort de  bijzondere én persoonlijke verhalen over het Verdrag van Maastricht, Kamp Westerbork, de Koloniën van Weldadigheid en het Vredespaleis en waarom zij bepalend zijn voor de geschiedenis van Europa of de Europese Unie. Ontdek het Europese erfgoed en ervaar wat het betekent voor het Europa van nu - en voor jou.

Paul Buitink gaat in gesprek in met oud-minister Hans Hoogervorst over de houdbaarheid van de euro. Hans heeft begin 2022 via diverse media zijn zorgen uitgesproken over het in zijn ogen te ruime monetaire beleid van de ECB en vraagtekens geplaatst bij de houdbaarheid van de euro. De ECB heeft de rente inmiddels verhoogd en voert nu een minder ruim monetair beleid. Toch maakt Hans zich nog altijd zorgen over de houdbaarheid van de euro. Hij is van mening dat er in de afgelopen jaren onvoldoende hervormingen hebben plaatsgevonden in een land als Italië. Hans houdt er ernstig rekening mee dat er als gevolg van de hoge schulden vroeg of laat grote problemen kunnen ontstaan voor de euro. Uit de euro stappen zou niet de eerste keuze zijn voor Hans. Wel vindt hij dat hier serieus over nagedacht moet worden en mist hij in de politiek nog altijd aandacht voor de kwetsbaarheid van het eurosysteem. Overweegt u om goud en zilver aan te kopen? Dat kan via de volgende website: https://bit.ly/3xxy4sY Twitter: @Hollandgold: https://twitter.com/hollandgold @paulbuitink: https://twitter.com/paulbuitink @jorisbeemsterb: https://twitter.com/JorisBeemsterb1 @SvenKuijpers: https://twitter.com/SvenKuijpers Timestamps: 0:00 - 3:30 Intro 3:30-10:32 Houdbaarheid euro 10:32- 12:15 Digitale euro 12:15-16:00 Verdrag van Maastricht 16:00:21:00 Politiek 21:00-30:00 Toekomst euro 30:00-35:30 Schuld 35:30- 40:47 Afsluiting Let op: Holland Gold vindt het belangrijk dat iedereen vrijuit kan spreken. Wij willen u er graag op attenderen dat de uitspraken die worden gedaan door de geïnterviewde niet persé betekenen dat Holland Gold hier achter staat. Alle uitspraken zijn gedaan op persoonlijke titel door de geïnterviewde en dragen zo bij aan een breed, kleurrijk en voor de kijker interessant beeld van de onderwerpen. Zo willen en kunnen wij u een transparante bijdrage en een zo volledig mogelijk inzicht geven in de economische marktontwikkelingen. Al onze video's zijn er enkel op gericht u te informeren. De informatie en data die we presenteren kunnen verouderd zijn bij het bekijken van onze video's. Onze video's zijn geen financieel advies. U alleen kunt bepalen hoe het beste uw vermogen kunt beleggen. U draagt zelf de risico's van uw keuzes. Bekijk onze website: https://www.hollandgold.nl

Arno Wellens kondigt zijn hele dikke Eurobijbel aan die binnenkort verschijnt! En niet alleen dat, maar hij dendert en passant door dertig jaar wanbeleid; van het Verdrag van Maastricht tot aan de CBDC’s die ons nu door de strot geduwd worden. Wat staat u te wachten? PRE ORDER Arno Wellens’ Eurobijbel. De nieuwste druk van Imperium USA […]

In aflevering 42 gedenken we met classicus en historicus Patrick Gouw een andere belangrijke episode in de Grieks-Turkse geschiedenis. Afgelopen maandag, 13 september, was het precies een eeuw geleden dat de grote brand van Smyrna woedde. De Klein-Aziatische havenstad aan de Egeïsche Zee stond eeuwen bekend als ‘de parel van de Levant'. Hier vond je naast levendige handel ook een smeltkroes van culturen. In zekere zin vertelt de geschiedenis van Smyrna de geschiedenis van de Turks-Griekse betrekkingen. Na de Eerste Wereldoorlog, waarin de Turken de zijde van de Duitsers hadden gekozen, terwijl de Grieken met de geallieerden meevochten, werd Smyrna – of Izmir, zoals de Turken het noemen – bezet door een Griekse expeditieleger op 15 mei 1919. Dit bleek een belangrijke misgreep van het jonge koninkrijk, want drie jaar later, herovert het Turkse leger onder leiding van Mustafa Kemal Atatürk de havenstad en neemt wraak op de Grieken. Patrick vertelt over de humanitaire catastrofe die zich voltrekt in Smyrna en plaatst deze historische gebeurtenis in de bredere context van de Grieks-Turkse geschiedenis. Ook ontrukt Patrick de Amerikaanse pastoor Asa Jennings aan de vergetelheid. . Dr. Patrick Gouw is een classicus werkzaam vakreferent voor Archeologie, Geschiedenis, Klassieken en Papyrologie bij de Universitaire Bibliotheken Leiden en als docent aan de Universiteit Leiden. . Timestamps: 00:00-02:15 – Intro & Patricks kennismaking met Smyrna (Izmir) 02:15-07:55 – Voorgeschiedenis en ligging van Smyrna, de Ottomaanse tijd & de Levantijnen 07:55-15:40 – Smyrna als kosmopolitische stad, modernisering & demografie 15:40-23:48 –Balkanoorlogen en de opkomst van nationalisme 23:48-28:40 – De Eerste Wereldoorlog, Megali Idea, President Venizelos 28:40-36:40 – De Griekse inname van Smyrna, Verdrag van Sèvres, de opkomst van Ataturk 36:40-52:30 – De brand Smyrna, geopolitieke veranderingen, terugtrekking van het Griekse leger 52:30-01:02:48 – Humanitaire ramp, evacuatie, Asa Jennings, kapitein Theofanidis, 01:02:48-01:15:20 – Nasleep van de brand van Smyrna en de herdenking

Het mythische achtste Canarische Eiland • Elysium • El Hierro • Amoras • San Borondón, vernoemd naar de Ierse priester Brandaan van Clonfert • skeletten van reuzen • het Verdrag van Alcáçovas, einde van de Castiliaanse Successieoorlog • documentaire The Fairy Faith • eilanden, planeten en natuurwezens in een andere dimensie

Voor aflevering 38 van Radio Horzelnest worden we geacht en geëerd met de komst van historica Ineke Huysman. Ineke werkt bij het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis, op het gebied van elektronische bronontsluiting en automatisering. In deze podcastaflevering gaat zij met ons in gesprek over misschien wel de bekendste politicus die Nederland ooit heeft gekend: Johan de Witt. En dan met name over het laatste levensjaar van Johan en zijn broer Cornelis: 1672. Dit jaar ging de vaderlandse geschiedenisboeken in als het Rampjaar. Donkere wolken pakten zich samen boven de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Volgens een Nederlands gezegde was "het volk redeloos, de regering radeloos en het land reddeloos". Dit is het moment dat de Republiek tegelijkertijd wordt aangevallen door Engeland, Frankrijk en de bisdommen Münster en Keulen. En 1672 is dus ook het sterfjaar van Johan en zijn broer Cornelis. Bij de Gevangenpoort worden de gebroeders overmeesterd door een boze menigte om vervolgens op brute wijze aan hun einde te komen. In 2022 is het precies drie-en-een-halve eeuw dat het Rampjaar begon. Naar aanleiding hiervan heeft Ineke Huysman samen met Roosje Peeters de brievenbundel: ‘Johan de Witt en het Rampjaar' samengesteld. Eerder verschenen van hun hand de bundels ‘Johan de Witt en Engeland' (2019), gevolgd door ‘Johan de Witt en Frankrijk' (2020). Alle drie de brievenbundels zijn uitgebracht door Uitgeverij Catullus. Veel luisterplezier! Timestamps: 00:00–02:27 - Introductie 02:27–09:31 - De jonge Johan: de familie De Witt, een Grand Tour, contact met Christiaan Huygens en Johan's verdiensten als (levensverzekerings)wiskundige 09:31-15:30 - Raadpensionaris van Holland, chevalier van een schertsorde en een gelukkig huwelijk 15:30-22:55 - De familie de Witt en de politieke context: de prinsgezinden en de staatsgezinden, de Vrede van Münster, de Vrede van Westminster en de Akte van Seclusie 22:55-30:15 - Veranderingen in de internationale relaties: de Triple Alliantie tussen Zweden, Engeland en Nederland en het Verdrag van Dover tussen Engeland en Frankrijk 30:15-35:57 - Brieven in zestiende-eeuws geheimschrift 35:57-43:09 - De gebroeders De Witt en de Hollandse Oorlog: het Rampjaar 43:09-47:58 - Gedwongen teruggave van de macht aan stadhouder Willem III 47:58-58:47 - Het gruwelijke einde van de gebroeders de Witt: treurige brieven en de tragische band tussen Johan de Witt en Willem III 58:47-01:10:00 - Het onderzoek naar de grote collectie brieven van Johan de Witt: de redenen achter het grote archief, bijzondere onderzoeksmethoden, en de Johan de Witt zoals hij naar voren komt uit zijn correspondentie

Esta semana vamos a contar mentiras tralará mientras te haces el eyeliner (guiño guiño). Chuletas en el instituto, engaños a madres, escapadas de clase... Es hora de contar la verDRAG para seguir vivas.La Mancha Crujiente patrocina estas risas que te eches escuchándonos cada martes.Síguenos en redes:https://www.instagram.com/mientrastehaciaseleyeliner/Sigue a Arantxa:https://www.instagram.com/arantxacastillalamancha/https://twitter.com/arantxaclmSigue a Hugáceo:https://www.instagram.com/hugaceo.crujiente/https://twitter.com/hugaceo_crujiY no te olvides de darnos una review!

Wat hebben Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen en Europa met elkaar te maken? Lokale politici en ondernemers uit Maastricht vertellen je er deze aflevering van BNR Europa alles over, vanuit de mooiste boekenkerk van Nederland: De Dominicanen. Op loopafstand van de Dominicanen werd precies dertig jaar geleden het Verdrag van Maastricht getekend. Met die pennenstreek werd de Europese Gemeenschap de Europese Unie en werd de basis gelegd voor de euro. De EU was geboren en groeit uit tot een unie zoals we die nu kennen Onze gasten zijn Martin van Rooij, nummer 1 op de lijst van Maastricht Open Eerlijk Democratisch (M:OED), Jules Ortjens, lijsttrekker van VOLT Maastricht, Ramona Corsius, projectleider voor de service grensoverschrijdende arbeidsbemiddeling en Cindy Muyters directeur van het Global shared service center van DHL in Maastricht. Daar werken 180 grenswerkers uit België en Duitsland. Een volle tafel dus over Euregio, verkiezingsprogramma’s in verschillende talen en grensoverschrijdende problemen. De vierenvijftigste aflevering van BNR Europa (voorheen Europa Podcast) Hahn en De Vries houden Brussel, de Europese Unie, Schengen, de eurozone en de rafelranden van ons continent in de smiezen. Daarnaast is er ook wekelijks aandacht voor 'muziek' van ons continent. En deze aflevering gaan we naar ... Duitsland. De hele playlist Eurotrash kun je trouwens hier in onze Spotify-lijst beluisteren.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor deze aflevering gingen Annette en Mathieu op bezoek in Brussel bij Frans Timmermans, eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie. Precies 30 jaar nadat het Verdrag van Maastricht werd ondertekend. In hoeverre biedt het EU-verdrag handvatten om de belangrijkste kwesties van deze tijd het hoofd te bieden? Een gesprek over alle grote Europese uitdagingen van dit moment. Van de spanning met Rusland, tot de aanpak van de klimaatcrisis. En van de vraag of er een Europees minimumloon komt tot de vraag of het Stabiliteits- en Groeipact moet worden herzien.   Tips in deze uitzending: - Frans Timmermans raadt ‘Global Crisis' aan van Geoffrey Parker https://www.bol.com/nl/nl/f/global-crisis/9200000002775527/ - Mathieu tipt ‘The Idea of Europe' het essay van George Steiner https://nexus-instituut.nl/publication/the-idea-of-europe Het essay waar onze podcast zijn naam aan te danken heeft.  Over Café Europa: - Mathieu Segers en Annette van Soest bespreken elke aflevering met een gast de achtergronden bij het Europese nieuws. Ook bellen zij elke keer met Eveline Bijlsma - correspondent in Parijs voor oa RTL Nieuws,  Han Dirk Hekking - Europaverslaggever FD, of Derk Marseille - correspondent in Duitsland voor oa BNR Nieuwsradio- Annette van Soest is presentator en journalist oa voor Haagsch College en BNR Nieuwsradio- Mathieu Segers is hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University - Freek Ewals is de oprichter en programmamaker van Haagsch College en doet de redactie van Café EuropaDeze aflevering werd mede mogelijk gemaakt door de Europese UnieCafé Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

Rutte IV is een investeringskabinet. Maar hoe dan? En wie betaalt dit?Nu de inkt droog is en het CPB de doorrekening van het coalitieakkoord af heeft, kijken Jaap Jansen en PG Kroeger met Wimar Bolhuis naar de cijfers, de kosten en baten, dekking en ambities van Rutte IV.Wimar Bolhuis is chief economist bij economisch adviesbureau Ecorys, docent aan de Universiteit Leiden en hij werkte onder meer bij de SER en was politiek assistent van Jetta Klijnsma, staatssecretaris van Sociale Zaken (PvdA) in het kabinet Rutte II. Hij promoveerde op de verschillen tussen de ambities van verkiezingsprogramma's en wat er uiteindelijk van terechtkomt in regeerakkoorden.Wie de harde data over uitgaven en inkomsten serieus neemt ziet dat de nieuwe coalitie bij de uitgaven zelfs de meest ambitieuze van de vier partners nog ver voorbijstreeft in de expansie van collectieve bestedingen. Rutte IV lijkt hiermee een soort ‘tweede kabinet-Den Uyl'. Tegelijkertijd doet het denken aan hoe de Europese Unie via extra fondsen voor de bestrijding van de coronacrisis en het herstel daarna de economie impulsen wil geven en hervormingen aanjagen. Precies waar in het vorige kabinet premier Mark Rutte en minister Wopke Hoekstra zo op de rem stonden.Bij de forse uitbreiding van uitgaven en investeringen via fondsen noteert Bolhuis een opmerkelijk feit. In de stukken is gemeld, dat de bovengrenzen die in het Verdrag van Maastricht juist door Nederland en Duitsland werden opgelegd als wenselijke limiet voor tekorten en staatsschulden nu door het kabinet als bodem daarvan worden opgevoerd. Rutte IV zet ‘Maastricht' op zijn kop. 60% van het bbp als schuldplafond wordt nu nastrevenswaardig. Daarmee schept het kabinet voor de komende tien jaar in de begroting zo'n €120 miljard extra ruimte. En dat terwijl aan de lastenkant vrijwel niets gebeurt - een schril contrast. Hier hebben VVD en CDA hun traditionele lijn vast weten te houden.Achilleshiel van het geheel is volgens Bolhuis de vraag wie de plannen feitelijk mag en moet realiseren. Technisch geschoold personeel, ict'ers, leraren, verplegers en defensiemedewerkers zijn schaarser dan ooit. PG wijst daarbij op de tamelijk warrige aanpak van de beleidsterreinen die dit probleem moeten oplossen. Een kolossale denkfout.De opwinding over een staatsschuld van 92% in 2060 relativeert Bolhuis nogal. Dat cijfer lijkt vooral bedoeld als waarschuwing voor keuzes over de lange termijn en voor plannen in de Kamer om op alle mogelijke dossiers meer en hoger te willen eisen. Een ding is helder: de beide Kamers zullen met het kabinet diepgaand moeten kijken naar de langetermijnstrategie en het bestuur en beheer van de grote nieuwe fondsen. Een mooie opdracht voor een écht nieuwe bestuurscultuur.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door donaties van luisteraars via de site Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk. Stuur een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en we nemen contact met u op!***Hieronder nog meer informatie. Op Apple kun je soms niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier***Verder lezenWimar Bolhuis - Rutte IV: het kabinet dat bij elkaar gekocht werd (ESB, 14 januari 2022)Wimar Bolhuis ea - Rutte IV dreigt miljarden te verspillen (NRC, 9 januari 2022)Website Wimar BolhuisCoalitieakkoord 'Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst' (15 december 2021)Startnota kabinet-Rutte IV (10 januari 2022)Analyse economische en budgettaire effecten van het coalitieakkoord (CPB, 11 januari 2022)Techniekpact monitor: ontwikkeling arbeidsvraagKlimaatbeleid: arbeidsmarkt en scholing***Verder luisteren07 - Wimar Bolhuis over leugentjes in verkiezingsprogramma's (naar aanleiding van zijn proefschrift, 2018)172 - Hogere overheidsuitgaven, lastenverzwaring bedrijven: opmerkelijke eensgezindheid bij verkiezingen 2021 (2 maart 2021)Randy Martens, Wimar Bolhuis en Wouter Welling - Studio Tegengif216 - Crisis op komst: Nederlandse economie loopt vast door tekort aan technisch geschoolde arbeidskrachten***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:38:58 – Deel 201:26:47 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In deze vierde aflevering van de miniserie 30 Jaar Verdrag van Maastricht lopen Annette en Mathieu door het centrum van Maastricht, waar grote demonstraties waren destijds. De slotaflevering over het Verdrag van Maastricht, en hoe de zoektocht van Europa naar een nieuwe rol in een veranderende wereld bij de bevolking leidde tot een gevoel van onveiligheid en onzekerheid over wat de toekomst zou brengen. Spanningen die ook nú weer worden gevoeld.- Annette van Soest, presentator en journalist voor oa Haagsch College en RTL Z- Mathieu Segers, hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University en UM Europachair bij Studio Europa Maastricht- Freek Ewals, oprichter en programmamaker van Haagsch College en redactie van Café EuropaDeze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door de Europese UnieCafé Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

In deze derde aflevering van de miniserie 30 Jaar Verdrag van Maastricht nemen Annette en Mathieu je mee naar het Mecc. Het Maastrichts Expositie en Congres Centrum was het perscentrum tijdens de top.Een aflevering over de belangrijke rol van gastheer Nederland bij de onderhandelingen voor het Verdrag. Ook hoor je hoe ons land onder Ruud Lubbers heel anders naar Europa keek dan nu, onder Mark Rutte. - Annette van Soest, presentator en journalist voor oa Haagsch College en RTL Z- Mathieu Segers, hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University en UM Europachair bij Studio Europa Maastricht- Freek Ewals, oprichter en programmamaker van Haagsch College en redactie van Café EuropaDeze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door de Europese UnieCafé Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

#2 Miniserie: 30 Jaar Verdrag van Maastricht - De Onderhandelingen In deze tweede aflevering van de miniserie 30 Jaar Verdrag van Maastricht nemen Annette en Mathieu je mee naar Het Gouvernement aan de Maas, het provinciehuis van Limburg, de plek van de onderhandelingen. Je hoort wat er nu precies werd afgesproken in het Verdrag van Maastricht, en welke verdragswijzigingen er - 30 jaar na dato - nog op handen zijn. En hoe een Britse diplomaat onder de onderhandelingstafel de altijd moeizame relatie tussen de Britten en Europa belichaamde. - Annette van Soest, presentator en journalist voor oa Haagsch College en RTL Z- Mathieu Segers, hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University en UM Europachair bij Studio Europa Maastricht- Freek Ewals, oprichter en programmamaker van Haagsch College en redactie van Café EuropaDeze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door de Europese UnieCafé Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

Op 9 en 10 december 1991 komen elf regeringsleiders en één president bij elkaar in Maastricht. Ze zullen daar besluiten nemen die de toekomst van Europa ingrijpend veranderen. Besluiten die ons leven tot op de dag van vandaag bepalen. In Maastricht wordt de EU vormgegeven zoals we die nu kennen, en worden onomkeerbare stappen gezet richting de euro. Al heet die dan nog niet zo.In deze miniserie van Cafe Europa nemen we je mee terug naar die twee decemberdagen. Wat hebben de Europese leiders voor ogen? Wat spreken ze precies af en - net zo belangrijk - wat niet? En hoe werkt dit alles door in het Europa van vandaag?Annette en Mathieu bezoeken vier plekken die een cruciale rol spelen bij de totstandkoming van het Verdrag van Maastricht. In deze aflevering gaan we naar Chateau Neercanne.Je hoort hoe een lunch in het kasteel de weg vrijmaakte voor het Verdrag van Maastricht. En hoe dertig jaar geleden én vandaag de dag, nog steeds alles draait om de Frans-Duitse as. - Annette van Soest, presentator en journalist voor oa Haagsch College en RTL Z- Mathieu Segers, hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University en UM Europachair bij Studio Europa Maastricht- Freek Ewals, oprichter en programmamaker van Haagsch College en redactie van Café EuropaDeze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door de Europese UnieCafé Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

Het folterverbod kent geen uitzonderingen, maar dat betekent niet dat er geen inbreuken zijn. Françoise Tulkens vertelt over de bakermat van haar rechtenkeuze en de casussen van onmenselijkheid die zij als rechter van het Mensenrechtenhof kreeg voorgeschoteld. Arresten over illegale pushbacks van migranten zijn al 10 jaar oud, maar staten blijken soms hardleers. Heeft de Europese rechter nog impact? En waar blijft de creatieve advocaat die artikel 3 van het Verdrag in de strijd gooit tegen armoede? L'interdiction de la torture n'a pas d'exceptions, mais cela ne signifie pas qu'il n'y a pas de violations. Françoise Tulkens évoque l'origine du choix de ses études en droit et les cas d'inhumanité auxquels elle a été confrontée en tant que juge de la Cour des droits de l'homme. Les arrêts sur les refoulements illégaux de migrants ont déjà 10 ans, mais les États ne semblent pas toujours s'y conformer. Le juge européen a-t-il encore un impact ? Et où est l'avocat créatif qui lance l'article de la Convention dans la lutte contre la pauvreté ?

Van homerische politieke discussies over bananenimport, tot een officiële trein die op een Zwitsers zijspoor werd gezet; van duizenden officiële stencils die op een Italiaans stort werden gedumpt, tot stakende Italiaanse studenten; van een verdrag vol blanco vellen tot een van de meest historische verdragen van onze recente geschiedenis. Of hoe de realiteit soms de fictie overtreft! Prof. Hendrik Vos en Sven Speybrouck reizen van Hertoginnedal naar Rome, het Verdrag van Rome achterna.

Het vierde seizoen van Betrouwbare Bronnen begint met een echte jaaropening. Logisch, want ook het nieuwe parlementaire jaar gaat van start, er komt – daar gaan we ten minste van uit – binnenkort een nieuw kabinet, het nieuwe collegejaar begint en ook een heel nieuw tijdperk voor Europa en Duitsland, het ‘post-Angela Merkel Zeitalter'.Alle reden om de start te maken met de grote denker over politiek, kennis en wetenschap én Duitsland in Europa: Max Weber (1864-1920). Kort voor zijn dood publiceerde hij twee redevoeringen over die onderwerpen als essay. En deze zijn onlangs in onze taal heruitgegeven: Wetenschap als Beroep en Politiek als Beroep. Jaap Jansen en PG Kroeger duiken in het soms adembenemende werk en leven van dit multitalent.Weber was heel veel en doet daarin verrassend genoeg denken aan zijn tijdgenoot Abraham Kuyper. Hij las alles, schreef over alles, bereisde de wereld, deed aan politiek en kende ongeveer iedereen die er in zijn tijd toe deed. PG vertelt over zijn vriendschap met de belangrijkste zwarte geleerde en denker over de emancipatie van zijn lotgenoten in Amerika, zijn scherpe kritiek op Otto von Bismarck, zijn kritische bewondering voor zowel Marx als Nietzsche en zijn unieke rol in de wording van de democratie in Duitsland na de nederlaag in 1918 en het daaropvolgende Verdrag van Versailles.De twee essays moeten dan ook bovenal worden begrepen in het kader van die dramatische politieke achtergrond, een tijd waarin ook nog de verwoestende pandemie van de Spaanse Griep woedde. Het maakt Webers woorden soms profetisch en vaak onthutsend actueel. Zie zijn felle aanval op de sociaaldarwinisten en de rassenleer van die tijd.In de lezingen komt een reeks van de cruciale gedachten en definities van essentiële Weberiaanse begrippen voor de maatschappijwetenschappen aan de orde. Van ‘Gemeinschaft' en ‘Gesellschaft' tot kernachtige en provocatieve definities als die van ‘de politiek'. Dat hij bij al die zéér Duitse en wetenschappelijk hoogwaardige ‘Gründlichkeit' als spreker vol humor en soms ook meeslepend in zijn retoriek kon zijn, blijkt eveneens. Zijn colleges waren een evenement voor de studenten en de media en dat wist hij zelf dondersgoed. Weber was in Duitsland en Europa een ster.Bijzonder is dat de lezer en de luisteraar van deze aflevering van Betrouwbare Bronnen allengs meekrijgt dat tussen die twee geheel nieuwe beroepen van wetenschapper en politicus in de visie van Weber essentiële verbindingen bestaan wat betreft hun ethische grondslagen en professionele standaarden. Ook laat hij zien hoe in de loop van decennia die twee beroepen waren gegroeid van aristocratisch tijdverdrijf naar krachtige, eigensoortige professies die hoge opleiding, intellect en doorzettingsvermogen vereisen. Uiteraard kijkt Weber de wereldreiziger daarbij nadrukkelijk naar de Verenigde Staten als het voorland voor het oude bestel in Europa. Ook hierin is hij profetisch en uitdagend voor zijn studenten en collega's.Met de lezingen van Weber in de hand komen Jaap en PG tot ook voor onze tijd nog zeer prikkelende conclusies. Waarom de Europese Unie geen superstaat is en ook niet zal worden, bijvoorbeeld. Waarom juist Nederland een bakermat werd van eigenwijze democratische instellingen, partijen en zuilen én van het kapitalisme. En waarom studenten geen grotere fout kunnen maken dan geleerden op een voetstuk te zetten en te denken dat zij grote leiders zouden zijn of moeten willen zijn. Het is soms of Weber de figuur van Pim Fortuyn al zag opdoemen.Weber stierf kort na de uitkomst van deze bundel met twee essays en lezingen aan de gevolgen van de Spaanse Griep. Hierdoor is hem bespaard dat hij in zijn vaderland de ondergang van de democratie heeft moeten meemaken. Want ook voor de democratie en het denken over vrijheid in verantwoordelijkheid was hij van cruciale betekenis. Politiek noemde hij zijn ‘stiekeme geliefde'. Max Weber was een ideale gast geweest voor Betrouwbare Bronnen, dat is wel zeker.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door donaties van luisteraars via de site Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk. Stuur een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en we nemen contact met u op!***Verder lezenMax Weber - Wetenschap als beroep & Politiek als beroep (vertaling: Hans Driessen, Uitgeverij Boom)Deutsche Democratische ParteiNationale Coalitiepartij (Finland)***Verder luisteren205 – Bondsdagverkiezingen 2021: invloedrijke liberaal Otto Fricke blikt vooruit149 - De zeven levens van Abraham Kuyper, een ongrijpbaar staatsman57 - Alexis de Tocqueville47 - Adenauer, de 1e Kanzler***Tijdlijn00:00:00 – Intro00:01:32 – Deel 1 (Wetenschap als breoep)00:44:41 – Deel 2 (Politiek als beroep)01:32:57 – Uitro01:33:42 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Hermaneesss les recomendamos un porrito para escuchar este estupisodio porque no saben lo mucho que disfrutamos y reímos con la bonita platica amena de nuestra amiga intima @lupit.kush quien nos revelo fuertes declaraciones muy intimas muy personales pero al final nos quedamos boqui abiertasss con tanta cosita buena y sabiduria astral que nos platico la Luperraaaaa:) Apoyenla con la dinerita en sus redes sociales y vean sus magicos shows en tu ciudad preferidaaa! --- This episode is sponsored by · Anchor: The easiest way to make a podcast. https://anchor.fm/app Support this podcast: https://anchor.fm/lasnopaleraspodcast/support

Zeventig paar rode hakschoenen stonden vorige week op de Dam in Amsterdam. Demonstranten hadden de schoenen daar neergezet om te protesteren tegen 'femicide' in Nederland en daarbuiten. Directe aanleiding was de terugtrekking van Turkije uit het Verdrag van Istanbul, dat geweld tegen vrouwen bestrijdt. Wat is femicide, en waar komt die term vandaan? We praten erover met Willemijn Krebbekx, hoofd onderzoek bij Atria, kenniscentrum voor vrouwenemancipatie.

Maandag in De Vooravond o.a.: - In maart stapte Turkije uit het Verdrag van Istanbul, waarin landen onderschrijven dat ze geweld tegen vrouwen tegengaan en hun positie in de samenleving proberen te verbeteren. De opzegging is zorgwekkend, aangezien alleen al in dit jaar 70 vrouwen in Turkije werden vermoord. Maar ook in ons land wordt elke tien dagen een vrouw van het leven beroofd. Nazmiye Oral, Sinan Can en Debby Gerritsen luiden de noodklok.  - De Nederlandse artiest Frenna heeft het duizelingwekkende aantal van meer dan een miljard streams op zijn naam staan. Zijn nieuwste plaat Highest wordt omschreven als een mix van hiphop met R&B-grooves, afro-invloeden en Frenna's Ghanese wortels en vormt wellicht de opmaat tot internationaal succes. Hoogste tijd voor een kennismaking! Hij schuift aan met Défano Holwijn.  - Alweer de derde editie van De Parels van Chabot! Bart, Splinter, Maurits en Sebastiaan tonen ons het beste uit hun boekenkast. Met als thema deze keer: levensverhalen.

De allerlaatste aflevering in de reekst over de Eerste Wereldoorlog. Karsten vertelt alle ins en outs van het verdrag van het Verdrag van Versailles. En ook zien we een beetje de aanloop ontstaan naar de Tweede Wereldoorlog. Eén ding is zeker, de oorlog heeft veel veranderd aan de wereld. • historie-en-mythologie@mail.com• https://twitter.com/HistorieMyth• https://www.instagram.com/historiemythologiepodcast/• merchandise • https://historie-mythologie.secure-decoration.com/Support this podcast at — https://redcircle.com/historie-and-mythologie/donationsAdvertising Inquiries: https://redcircle.com/brandsPrivacy & Opt-Out: https://redcircle.com/privacy

Vrouwen wereldwijd zijn boos op Turkije. Verschillende landen willen geweld tegen vrouwen bestrijden. Maar niet iedereen staat meer achter die afspraken. Zo is Turkije uit het verdrag gestapt. Waarom staat de Istanbul Conventie - zoals het akkoord heet - onder druk?

Nederlanders is jarenlang de gang tot de rechter ontzegd. Onterecht, bepaalde het Europees Hof. Het niet indienen van een zienswijze mag niet de toegang tot de rechter in de weg staan (artikel 6:13 Awb) van een belanghebbende als het Verdrag van Aarhus van toepassing is. Wat deze uitspraak voor bedrijven, overheden en burgers betekent hoor je van Liesbeth Berkouwer en Jake Tingen, beiden advocaat bij Stibbe.

Strengere Maskenplicht in Bremen +++ Mehr as 50.000 Corona-Dode in Düütschland +++ Wesselünnericht för Bremer Schoolkinner +++ EU-Staaten wüllt Reisen in Schranken setten +++ Biden will Verdrag mit Russland to’n Afrüsten wieterlopen laten +++ Dat Weer

Een Nederlander is de hoogste Brusselse ambtenaar op Sociale Zaken. Een terrein waarvan niet veel mensen weten dat de Europese Unie en haar voorgangers daar vanaf het het begin van wat nu de Europese Unie is al veel mee te maken hadden: sociale vragen, werkloosheid, opleidingen, veilig werk en zelfs pensioenen. Die Nederlander is Joost Korte, directeur-generaal Werkgelegenheid, Sociale Zaken en Inclusie bij de Europese Commissie.Met hem verdiepen Jaap Jansen en PG Kroeger zich in de opmerkelijk lange historie van het Europees sociaal beleid. De dialoog daarover met werkgevers en werknemers begon al meteen toen Jean Monnet in 1952 de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal oprichtte. De allereerste Commissie in Brussel werkte dit thema meteen uit in 1957-1958, toen de inkt van het Verdrag van Rome nauwelijks droog was. Een integrale aanpak werd tussen 1985 en 1990 ontworpen en ingevoerd door Jacques Delors. Joost Korte vertelt dat in de vorige financiële en economische crisis ook Commissiepresident Jean-Claude Juncker op dit terrein zeer actief werd.Veel mensen denken dat sociale zaken iets puur nationaals is. Maar niets minder is waar. Zo wijst Korte op de speech onlangs van president Klaas Knot van De Nederlandsche Bank. Die signaleerde dat het deel van het nationaal inkomen dat dient als beloning voor arbeid (de arbeidsinkomensquote) te laag is geworden. “Dat zie je overal in Europa en dat is niet goed”, zegt Korte. Het is een van de redenen waarom Eurocommissaris Nicolas Schmit – de Luxemburgse ‘politieke baas’ van Korte – binnenkort met een plan komt voor een Europees minimumloon. “Het aandeel dat werknemers verdienen als deel van de totale economische koek wordt kleiner en kleiner. Daarom willen we vanuit de Europese Unie een signaal geven: er is in Europa een bodem waar je als werknemer niet onder kunt komen.”De EU is ook steeds actiever op het punt van bescherming en bevordering van goede pensioenen en oudedagsvoorzieningen. Daarbij voert Korte beleid over zo’n €4000 miljard aan vermogen dat hiervoor moet zorgen. Bijna de helft daarvan is van Nederlandse oorsprong. Dat maakt politici in ons land vaak argwanend en defensief ten opzichte van ‘Brussel’. Korte daagt hen uit, zelfbewuster te worden. “Nederland heeft juist ontzettend veel te bieden op het terrein van een sociaal Europa. Andere landen kunnen daarvan leren.”Joost Korte ziet Nederland in veel opzichten als voorbeeld. “Als ik zie wat minister Wouter Koolmees allemaal gedaan heeft en ook zijn voorganger Lodewijk Asscher: dat is buitengewoon indrukwekkend”, zegt hij. “Nederland is heel erg goed bezig en vaak ook de eerste die met veel durf moeilijke problemen te lijf gaat. Denk maar aan het Pensioenakkoord en de commissie-Borstlap die de problemen met doorgeschoten flexibilisering op de arbeidsmarkt wil aanpakken. Dat kan Nederland uitdragen.”Maar de vreesachtigheid is opvallend. Op dit moment loopt er zelfs een zeer ongebruikelijke juridische inbreukprocedure tegen ons land omdat het bepaalde delen van de pensioenen belast als het naar het buitenland gaat. Volgens de Commissie is dat discriminatie op basis van nationaliteit, maar Nederland vreest hierdoor belastinginkomsten mis te lopen. Korte onderstreept dat Nederland niet bang hoeft te zijn dat er gewerkt wordt aan een of andere ‘Europese Pensioen Unie’ waarin Nederlands geld zou verdwijnen naar het buitenland, of iets dergelijks. “Er is geen concrete bevoegdheid om hier aan wetgeving te doen. Harmonisatie is niet aan de orde. Maar we letten wel op of de grensoverschrijdende aspecten oké zijn.”Niet alleen bij pensioenen en het werk van Borstlap zou Nederland zijn succesvolle beleid veel meer kunnen ‘exporteren’ binnen de EU. Korte wijst ook op de rol van het beroepsonderwijs in MBO en HBO, dat nauw samenwerkt met bedrijven en overheden. Daar zijn honderden innovatieve centra uit ontstaan. Deze zijn met hun samenwerkingsalliantie ‘Wij zijn Katapult’ een benchmark en voorbeeld voor heel Europa. Korte zou een start met iets als een ‘Catapult Europe’ zeer zien zitten, zegt hij.De Europese topambtenaar stelt vast dat premier Mark Rutte in Europa ‘een sleutelspeler’ is. “En de rol van Nederland is na het vertrek van de Britten alleen nog maar belangrijker geworden.” Dat het grote Europese Herstelfonds – waarbij Rutte aanvankelijk nogal tegenspartelde – mede het werk blijkt van drie Nederlanders op sleutelposten in Brussel (naast hijzelf de topambtenaren Gert-Jan Koopman en Maarten Verwey) noteert hij dan ook met een knipoog.*** Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Aon, de toonaangevende adviseur op het gebied van risico-, pensioen- en gezondheidsoplossingen. Aon organiseert op 22 september een online Pensioencongres, waarin het pensioenakkoord onder de loep wordt genomen. Ben je geïnteresseerd in pensioenen, dan moet je daar zeker een kijkje nemen.Deze is aflevering is ook mede mogelijk gemaakt door Weee Nederland en door donaties van luisteraars via vriendvandeshow.nl/bb*** Verder lezenWebsite Europese Commissie: Werkgelegenheid, Sociale Zaken en InclusieCV van Joost Korte***Verder luisterenBB 124 – 95 jaar Jacques DelorsBB 109 – Mathieu Segers: Sterke lidstaten maken Europa sterkBB 107 – Jean Monnet, de vader van EuropaBB 100 – Nederland in Europa: lusten en lasten door de eeuwen heenBB 86 – EU-begroting: VVD en D66 kritisch over de inhoud, oneens over het bedragBB 85 – Gert Jan Koopman, directeur-generaal EU-begroting*** Tijdlijn00:00:00 – Intro00:03:52 – Deel 100:22:29 – Deel 200:55:48 – Uitro00:57:00 - Einde

De grenzen zijn verkracht! Premier Viktor Orban foeterde er op los, tijdens de 100-jarige herdenking van het Verdrag van Trianon. Dat verdrag - getekend op 4 juni 1920 - was in de ogen van Hongarije vooral een dictaat. Een ontluisterende verlegging van landsgrenzen, die van het grote Hongarije een in hun ogen onterecht nietig staatje maakte.

De grenzen zijn verkracht! Premier Viktor Orban foeterde er op los, tijdens de 100-jarige herdenking van het Verdrag van Trianon. Dat verdrag - getekend op 4 juni 1920 - was in de ogen van Hongarije vooral een dictaat. Een ontluisterende verlegging van landsgrenzen, die van het grote Hongarije een in hun ogen onterecht nietig staatje maakte.

Afgelopen donderdag was het 100 jaar geleden dat het Verdrag van Trianon werd getekend; het onbekendere broertje van het Verdrag van Versailles. Dit verdrag, waarbij Hongarije tweederde van haar grondgebied verloor, wordt door het Hongaarse historisch onderzoeksinstituut Veritas betitled als ‘de grootste Hongaarse tragedie van de twintigste eeuw, waarvan de wonden zelfs in onze tijd nog niet zijn geheeld’. Historicus en politiek analist Ivo van de Wijdeven vertelt waarom de ‘schande’ van Trianon - zoals het in Hongarije wordt genoemd - nog steeds niet verwerkt is en hoe deze nalatenschap bijdraagt aan de reputatie van Hongarije als dwarsligger in de EU.

Socioloog Jaap Timmer over politiegeweld in Amerika, Arthur van den Boogaard over het sprookje van Lance Armstrong, Wim Daniëls over zijn nieuwe boek 'De zomer van 1945' en de 100e verjaardag van het Verdrag van Trianon.

Verdrag van Trianon doet Hongaren nog altijd pijn - wat Kerala en Senegal beter doen

More great books at LoyalBooks.com

Donderdag is het een eeuw geleden dat het verdrag van Trianon werd getekend. Hongarije, één van de verliezers van de Eerste Wereldoorlog, raakte door dit verdrag na de vredesbesprekingen in Versailles pakweg tweederde van zijn grondgebied kwijt. De geallieerden schonken het aan de nieuwe staten Tsjecho-Slowakije, Roemenië en Joegoslavië. In tegenstelling tot de afspraken werden ook gebieden met een zuiver Hongaarse bevolking door buurlanden ingelijfd. Ruim drie miljoen Hongaren verloren hun vaderland door ’Trianon’, zoals het verdrag in de volksmond heet. Een eeuw geleden of niet, het Verdrag van Trianon doet Hongaren nog altijd pijn. Correspondent Jenne Jan Holtland vanuit Boedapest is te gast.

Verdrag van Trianon doet Hongaren nog altijd pijn - wat Kerala en Senegal beter doen

More great books at LoyalBooks.com

Na corona kijkt de wereld in een diep ravijn. Veel mensen zijn in de greep van somberheid over economie en welvaart na deze pandemie. In deze editie van Betrouwbare Bronnen kijkt Jaap Jansen met PG Kroeger naar een eerdere periode waarin veel landen - zeker in Europa - moesten zien te overleven na jaren van grote klappen en epidemische golven: de jaren ’20 van de twintigste eeuw.Terwijl in Europa de jaren 1918 en 1919 – meteen na de Eerste Wereldoorlog - te boek staan als rampzalig door de Spaansche Griep, het Verdrag van Versailles en allerlei burgeroorlogen, is het beeld van het decennium daarna opvallend anders. De jaren ’20 bleken in veel opzichten een tijdperk van vernieuwingen, culturele bloei, emancipatoire kansen voor vele groepen mensen en economische en technologische innovaties en herstel. Van de nieuwste media en kunstvormen vanuit Hollywood, Babelsberg en Moskou tot de opmars van nieuwe producten en diensten rond mobiliteit, huishouden en efficiëntere en schonere industrie waren die 'Roaring Twenties' de bron van nieuw optimisme en gedurfde experimenten op alle terreinen. Na de pandemie kwam een golf van optimisme en nieuwe vitaliteit.Veel nu heel gewone maatschappelijke verschijnselen werden voor het eerst werkelijkheid. Van de individualistische, hoger opgeleide jonge vrouwen in hightech beroepen tot het kiesrecht voor hen en hun zusters, de opkomst van massamedia en massacultuur, de wereldwijde roem van 'celebreties' uit sport, mode en media, de jazz en satirische cabarets en de atonale muziek en opera's van mensen als Berg, Brecht, Sjostakovitsj en Schreker.De ondergang van de imperia sinds 1650 zorgde voor een 'tabula rasa' in macht, culturele en sociale normen en kansen op sociale mobiliteit voor veel onverwachte groepen. De Verenigde Staten en Sovjet-Unie waren ineens de nieuwe, revolutionaire voorbeelden. Burgers en arbeiders kregen de kans oude feodale gemeenschappen en nieuwe landen te besturen. En de jeugd greep haar kans. Steden als New York, Moskou en 'Das lasterhafte Berlin' werden brandpunten van een nieuwe urbane cultuur. De links-anarchistische kunstenaars Brecht en Weil werden schatrijk door hun 'Dreigroschenoper'. 'The Jazz Age' werd een begrip. Klaus Mann - zoon van - werd het symbool van de artistieke, hedonistische jeugd die alles wilde beleven en overal heen wilde kunnen. Hoe dat kon na al die rampen en ziekte? Voor een 'economie na corona' en een 'cultuur na corona' zijn deze 'Goldene Zwanziger' verrassend actueel en leerzaam. PG Kroeger gaat in zijn analyse van de Grosse Funskausstellung van 1928 via de aanleg van Autobahnen, Lenins elektrificatiedromen en het Dawes Plan voor kredieten uit de Verenigde Staten naar de lessen voor onze tijd. Door schade en schande - ook in de jaren na die fascinerende jaren - kon Europa die al eerder trekken. En nu opnieuw - precies een eeuw later.*** Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door Weee Nederland*** Verder kijken Film: Cabaret (1972)***Verder luisterenAfl. 91 – Van Zwarte Dood tot Spaansche Griep: pandemieën in de historieNina Hagen, Kurt Weill, Heinz Karl Gruber - Weill/Brecht - Die Dreigroschenoper (dubbel cd)*** Tijdlijn00:00:00 – Intro00:06:00 – deel 100:46:32 – Deel 201:23:04 – Deel 301:39:42 – Uitro01:40:24 – Einde

De wekelijkse talkshow voor en door millennials. In week 21: Bart bespreekt een nieuw NASA verdrag over hoe we met elkaar om moeten gaan in de ruimte. Rusland en China zitten daar niet op te wachten. Lotte heeft het over de manier waarop de plastic-industrie de corona-crisis gebruikt/misbruikt om weer lekker veel te produceren. En Maurits stelde zichzelf de vraag: wat als de bijen uitsterven? Spoiler alert: dan worden onze avocado's en blauwe bessen nog duurder! See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Op 2 juli 2019 heeft de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht een nieuw multilateraal verdrag voor de erkenning en tenuitvoerlegging van gerechtelijke beslissingen in burgerlijke en handelszaken uitgevaardigd. Het instrument uniformiseert de voorwaarden waaronder beslissingen van overheidsrechters in andere landen erkend en ten uitvoer gelegd kunnen worden en streeft op die manier een vlottere grensoverschrijdende executie na. De conventie moet de evenknie worden van het verdrag van New York van 1958 over de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken. Een artikel van Cedric Vanleenhove uit De Juristenkrant voor RECHTspreekt.

Met 72 stemmen voor en 69 tegen stemde de Tweede Kamer voor het CETA-vrijhandelsverdrag met Canada. Negen Kamerleden ontbraken bij de hoofdelijke stemming over een verdrag dat de spanning in de coalitie hoog deed oplopen. De ChristenUnie had bezwaren tegen CETA, maar stemde uiteindelijk toch voor. Volgende maand start de behandeling van deze kwestie in de Eerste Kamer en daar begint voor het kabinet een zoektocht naar een meerderheid, want vooralsnog komt de coalitie zes zetels tekort. In De Nieuws BV bespreken politiek redacteur Peter Kee en Francisco van Jole (eindredacteur Joop.nl) het gedoe rond CETA.

In deze aflevering van De Derde Kamer praten Wouter en Lars over het CETA verdrag tussen de EU en Canada. Wat houdt deze eigenlijk in en waarom is er zo veel onrust omtrent dit verdrag? En de formatie in Brabant, waar zelfs politiek Den Haag zich mee bemoeit. En Wouter gaat op werkbezoek bij Dilan Yesilgoz. Over een foutje maken als Kamerlid, haar alles-overheersende baan en haar liefde vol Jolene van Dolly Parton.

Meer dan 70 organisaties uit bijna 50 landen hebben vandaag een brief gestuurd aan de Tweede Kamer met het verzoek niet akkoord te gaan met een omstreden vrijhandelsverdrag met Canada, dat bekend staat als CETA. De organisaties zijn bang dat hun landen in de toekomst óók zo'n verdrag met de Europese Unie zal krijgen. Ook twee Nederlandse organisaties tekenden de brief, namelijk Milieudefensie en Both Ends, en van die laatste spreken we met Burghard Ilge.

De handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China houdt de wereld al twee jaar in zijn greep. Over en weer delen ze plaagstoten uit, verdere escalatie ligt steeds op de loer. Maar vandaag, als alles goed gaat, tekent een Chinese delegatie op het Witte Huis een nieuwe handelsovereenkomst. Komen de landen eindelijk nader tot elkaar, of is dit… schijn?Gast: Maarten Schinkel Presentatie: Thomas RuebProductie: Tessa Colen & Henk Ruigrok van der WervenMontage: Jan Paul de Bondt

Hebbt jüm al mol wat vun „Containern“ heuert?. Bi düssed dösige Woord geiht dat dorüm, dat Lüüd sick dat ut de Mülltünn‘ achter ’n Supermart holt, wat noch to bruuken is. Nu schull dat vör ’n poor Weeken je’n Gesetz geeven, dat dat Containern legal mokt harr – dat is overs ni dörkom‘. In de Aflehnung vun dat Gesetz gung dat üm Hügjene un Minschwürde un all sowat. Hmm. Wennt no mi gung, schull dat ni verboden warrn, dat Lüüd in Mülltünn‘ rinkiekt, dat schull verboden warrn, gooden Krom in Müll to smieten. Bi’n Sperrmüll is dat je ook in Ordnung, wenn sick dor annere rutsöcht, wat se noch bruuken künnt. Nu is in de Aflehnung vun dat Gesetz je overs ook vun Eegentum de Reed‘. Dat is würkli eegenoartiged Eegentum. Is mien Müll würkli mien Eegentum – ook wenn ick em gor ni mehr hebben will? Bi uns to Huus is de Müll op’t Letzt’ je sogor dorför dor, dat he afholt ward. Eenmol de Week kümmt dor so’n witten Lkw un de Lüüd dorbin holt den Müll af. Jüst so, as in Supermart. Dor ward denn overs ni över schimpt. Nu stellt sick mi overs de Froog: Wann genau ward ut mien Eegentum, also ut mien Müll, denn dat Eegentum vun de Lüüd in den witten Lkw? Un is dat denn würkli de ehr Eegentum oder heuert mien Müll sofort no dat Afholn dat Entsorgungsünnernehm‘ to? Steiht in den Verdrag mit den Entsorger överhaupt wat vun Eegentum bin? Ick glööv, dor geiht dat blots üm dat Affoln as Deenstleistung. So kunn ick nästen Mondag den witten Lastwoog‘ je trüchwinken, wenn he al dree Hüüs wieder is un seggen: „ Geevt mi den Müll weller her – ick heff mi dat anners överleggt un will em nu doch beholn.“ Un denn mussen de Lüüd in dat orangschene Tüüch mi den Müll je eegentli wellergeeven – un würkli blots mien Müll, ick will je ni an dat Eegentum vun de Novers ran. Dat is natüürli allns Bleudsinn. Un an Enn geiht dat dorüm, dat de Wirtschop leever wat wechsmieten as verschinken deiht. Liekers, bi uns to Huus dörft jedeneen in de Mülltünn‘ kieken un dor allns rutnehm‘ wat noch to bruuken is... In düssen Sinn

In deze aflevering spreken we met Xandra Koster, projectleider bij belangenorganisatie Ieder(in) en pleitbezorger voor mensen met een handicap. Xandra geeft ons een 101 in twee belangrijke begrippen rondom handicap: het VN-verdrag handicap en het sociale model. Ook vertelt ze hoe het was om zes jaar geleden ziek te worden en haar politieke ambities terug te moeten schroeven.Ook bespreken we de actualiteit in Nieuws uit de Lappenmand. Aan bod komen Exctinction Rebellion, marriage equality, Help Save Hugo, de Week van de Toegankelijkheid en #RegelHet. In #DokterDrama en #GoedzoDokter bespreken we twee ervaringen van luisteraars met hun huisarts.Genoemd in deze aflevering:Extinction Rebellion: artikel over politie in de UK die rolstoelen van demonstrerende mensen afpakken, artikel over de vraag hoe inclusief Extinction Rebellion is voor mensen van kleurHelp Save HugoDe aflevering van Kassa over wat er mis gaat in de hulpmiddelenzorg (#RegelHet)Twitter activisten:Imani Barbarin (@Imani_Barbarin): zie o.a. haar hashtags #AbledsAreWeird, #ThingsDisabledPeopleKnow, #DisTheOscarsAce Tilton Ratcliff (@MortuaryReport)Eugene Grant (@MrEugeneGrant)Vilissa Thompson (@VilissaThompson)Xandra had ook nog graag @CoffeeSpoonie willen noemenHet artikel over het verschil tussen person first ("person with a disability") en identity first ("disabled person") taalgebruik bleek niet van Imani Barbarin te zijn, maar Lisa Egan op de website Everyday Feminism: "I'm not a person with a disability"Het plaatje van de trap en de rolstoeler (sociale model van handicap)Eline en Tamar investeren niet alleen tijd en energie in deze podcast, maar ook geld. Wil je ons daar een handje bij helpen? Check dan Patreon.com/ZiekdePodcast.Bekijk het transcript van deze aflevering op www.ziekdepodcast.nl. Ook een handje helpen met het uittypen van afleveringen? Meld je aan bij ziekdepodcast@gmail.com.Volg ons ook op Instagram, Twitter en Facebook.

Dankzij het Verdrag van Bologna kunnen studenten in heel Europa een studie volgen. Maar in de praktijk verkassen bijna alle slimme koppen uit Zuid- en Oost-Europa naar het westen, waar het dringen is. Lees hier het artikel: https://decorrespondent.nl/10642/de-nieuwe-bron-van-ongelijkheid-in-europa-studeren/5499329973412-a98a5012 Wil jij onze podcasts mogelijk maken? Word dan lid van De Correspondent voor 7 euro per maand. Als lid krijg je toegang tot nog veel meer journalistieke artikelen, podcasts en documentaires die voorbij de waan van de dag gaan. Heel erg bedankt! http://www.decorrespondent.nl/wordlid Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl

Dankzij het Verdrag van Bologna kunnen studenten in heel Europa een studie volgen. Maar in de praktijk verkassen bijna alle slimme koppen uit Zuid- en Oost-Europa naar het westen, waar het dringen is. Lees hier het artikel: https://decorrespondent.nl/10642/de-nieuwe-bron-van-ongelijkheid-in-europa-studeren/5499329973412-a98a5012 Wil jij onze podcasts mogelijk maken? Word dan lid van De Correspondent voor 7 euro per maand. Als lid krijg je toegang tot nog veel meer journalistieke artikelen, podcasts en documentaires die voorbij de waan van de dag gaan. Heel erg bedankt! http://www.decorrespondent.nl/wordlid Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl

In deze aflevering van AboutLaw praten wij met mr. dr. Willem Janssen, universitair docent en onderzoeker bij de Universiteit Utrecht, over maatschappelijk verantwoord aanbesteden. Is er een juridische verplichting voor overheden om duurzaam aan te besteden? Antwoord op deze vraag vereist een blik op het Europees én Nederlands recht. Zowel het Verdrag betreffende de Werking... Het bericht Afl. 26: Maatschappelijk verantwoord aanbesteden verscheen eerst op AboutLaw.

Hij wordt ‘de machtigste man van Berlijn’ genoemd en heeft altijd het oor van bondskanselier Angela Merkel. Zijn bijnaam is: ‘Merkels brandweerman’ en soms ook ‘Merkels bodyguard’. In Betrouwbare Bronnen afl. 20 praten Jaap Jansen en PG Kroeger met Peter Altmaier, minister van Economische Zaken en Energie in Duitsland.In het gesprek zegt altmaier dat hij Nederland verwelkomt als het mee wil gaan doen met het nieuwe Verdrag van Aken. Dat Verdrag moet volgens de Fransen en de Duitsers de motor worden van verdere Europese integratie. Zo richten beide landen een gezamenlijke Veiligheidsraad op, die een impuls moet geven aan meer Europese samenwerking op buitenlandse zaken, defensie en migratie.‘Nederland is altijd welkom wanneer het gaat om Europese samenwerking’, zegt Altmaier. ‘De exclusiviteit van de Frans-Duitse samenwerking was altijd heel belangrijk, ook vanuit Frans perspectief. Dus ik kan daar als Duitser niet eenzijdig over beslissen, maar ik ben er hartstikke van overtuigd dat Emmanuel Macron de meest Europese Franse president is die we de laatste jaren hebben gehad. Dus wanneer Nederland een idee heeft: aan mij zal het niet liggen.’Peter Altmaier: ‘Ik vind het belangrijk dat Nederland geen introvert, maar een extravert buitenlands beleid voert. Ik heb persoonlijk een uitstekende verstandhouding met de ministers Wopke Hoekstra, Eric Wiebes, Kajsa Ollongren en veel andere collega’s in de Nederlandse regering. En wanneer iemand over dergelijke vraagstukken wil praten, dan sta ik daar altijd voor klaar.’Over Brexit zegt Altmaier: ‘We moeten de Britten niet de les voorschrijven, maar behulpzaam zijn. Ze moeten het onder elkaar oplossen. Als daarvoor meer tijd vereist is, pleit ik ervoor dat de lidstaten van de EU met een uitbreiding van die periode akkoord gaan.’ Zonder verlenging wacht de Britten op 29 maart een ‘harde Brexit’ waar ook de 27 overblijvende EU-landen niet blij mee zijn.Volgens Altmaier ligt het voor de hand dat de nieuwe CDU-partijvoorzitter Annegret Kramp-Karrenbauer Merkel opvolgt als bondskanselier: ‘De CDU-voorzitter draagt de kandidaat-bondskanselier voor. Dat is in onze geschiedenis bijna altijd de partijvoorzitter zelf geweest.’In deze Betrouwbare Bronnen ook enkele fragmenten uit de Norbert Schmelzer-lezing die Altmaier op 18 januari uitsprak in Den Haag. Hij vertelt onder meer hoe hij met Merkel besloot tot ‘Wir schaffen das’: de onverwachte aanpak van de vluchtelingencrisis.Tijdlijn:00:00:00 - Intro00:02:26 - Fragment uit Schmelzer-lezing over Europese geschiedenis00:05:20 - Fragment over ‘Wir schaffen das’00:09:13 – Gesprek (1)00:23:18 – Fragment over Brexit00:24:54 – Gesprek (2)00:35:37 – Uittro00:36:29 – Einde

In Nederland was het nieuws, maar in Chili ook: het migratieverdrag van Marrakesh. Chili was een van de initiatoren van het verdrag en heeft uitgebreid meegeschreven, dus het was een totale verrassing dat zij er één dag voor de besprekingen toch ineens uitstapten. Maar Chili had de nodige problemen door de snelle toename van het aantal immigranten. De harde opstelling van Chili richting het migrantenverdrag ("Immigratie is geen mensenrecht") is dus wel enigzins begrijpelijk, maar het echte probleem blijft het grote verschil tussen arm en rijk. Gelukkig heeft ook Piñera hard en openlijk kritiek geuit op het scheiden van families aan de grens door president Trump. Dat laat zien dat er ook voor Piñera grenzen zijn aan een "hard immigratiebeleid". Of die grens er voor de chaos en lange wachttijden in de immigratieprocedure ook is, daar heb ik meer twijfels over. Op de radio bij De Wereld van BNNVARA blikte ik terug op een jaar vol immigratietaferelen in Chili.

Femke Halsema vindt boerkaverbod zo niet bij 020 passen, Thierry Baudet vindt Verdrag van Marrakesh zo niet bij NL passen. Word onze Patreon: https://www.patreon.com/TPOpodcast Twitter: https://twitter.com/pPodcasttpo Facebook: https://www.facebook.com/teepeeoopodcast/ SoundCloud: https://soundcloud.com/bertbrussen

Het ‘Marrakesh-verdrag’ over migratie van de Verenigde Naties staat vol voornemens die de nationale soevereiniteit kunnen ondermijnen. Het is een raadsel waarom de Tweede Kamer daarover niet wil debatteren, vindt Gertjan van Schoonhoven. Lees ook zijn commentaar: https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2018/10/marrakesh-verdrag-debat-150345w/

Het ‘Marrakesh-verdrag' over migratie van de Verenigde Naties staat vol voornemens die de nationale soevereiniteit kunnen ondermijnen. Het is een raadsel waarom de Tweede Kamer daarover niet wil debatteren, vindt Gertjan van Schoonhoven. Lees ook zijn commentaar: https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2018/10/marrakesh-verdrag-debat-150345w/

Met de tentoonstelling 80 jaar oorlog blikt het Rijksmuseum terug op de Opstand die leidde tot de scheiding van de Nederlanden. Op vraag van deBuren wekken achttien jonge auteurs uit Vlaanderen en Nederland elk een artefact uit die expositie tot leven. Anke Verschueren laat het Verdrag van Münster iets rechtzetten. https://www.deburen.eu/thema/18/maand-van-de-geschiedenis

'n Selde Gesprek episodeOp 13 April 2018 het die VSA, die Verenigde Koninkryk en Frankryk 'n gewapende aanval op sekere chemiese wapenfasiliteite in Sirië geloods in reaksie op president Bashar al-Assad se gebruik van chemiese wapens in die distrik Douma in suidwes-Sirië. Hierdie aanval was, volgens bogenoemde state, genoodsaak ten einde verdere chemiese wapenaanvalle in Sirië te voorkom.Artikel 2(4) van die Verdrag van die Verenigde Nasies bepaal soos volg -"All members shall refrain in their international relations from the threat or use of force against the territorial integrity or political independence of any state, or in any other manner inconsistent with the Purposes of the United Nations".In hierdie episode van 'n Selde Gesprek gesels Eensgesind met professor Christo Botha oor die regmatigheid (al dan nie) van bogenoemde state se optrede in Sirië. Professor Botha is 'n hoogleraar aan die Universiteit van Pretoria. Hy is aangestel in die Departement van Publiekreg en spesialiseer onder meer in wetsuitleg en internasionale humanitêre reg.Die gesprek handel oor verskeie onderwerpe in internasionale reg, insluitend die bronne van internasionale reg, die afdwingbaarheid van internasionale reg, die verskil tussen jus ad bellum en jus in bellio, state se reg op selfverdediging soos vervat in artikel 51 van die Verdrag van die Verenigde Nasies, en state se sogenaamde "resposibility to protect/R2P". See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Malmös musikalprimadonna och det beryktade baddräktsöverdraget. Filmen ”Ted". Fredrik Wenzels Guldbaggetal till lärarinnan Marita i Falkenberg. När Loa kallade Alexandra Dahlström "lilla hjärtat". Advanced style och de grå hårens stilideal.

Groot-Brittannië kan uit de Europese Unie stappen met dank aan artikel 50 van het Verdrag van de Unie. Maar eigenlijk was artikel 50 bedoeld voor landen als Polen en Hongarije.

‘’Het gesprek over het digitale leven van leerlingen in het hier en nu, moet veel meer gewicht krijgen.” Dat zegt pedagoog Joop Berding, in gesprek met Remco Pijpers in deze Kennisnet podcast over leerlingen in de huidige digitale samenleving. Berding laat zich hierbij inspireren door pedagoog Janusz Korczak.    Joop Berding is pedagoog, docent en onderzoeker op Hogeschool Rotterdam en auteur van het boek ‘Ik ben ook een mens’. Daarnaast is hij Korczcak-kenner. Grondlegger kinderparticipatie Janusz Korczak was een Poolse-Joodse pedagoog, die ook wel de grondlegger van de kinderparticipatie wordt genoemd. In 1919 formuleerde hij, ver voor het officiële Verdrag over de rechten van het kind, zijn ‘Grondwet over de rechten van het kind’. Daarin staat onder andere: dat een kind recht heeft op de dag van vandaag dat een kind het recht heeft te zijn wie het is. In 1912 stichtte hij een weeshuis, waarmee hij zijn ideaal in de praktijk bracht. Kinderen betrok hij bij de dagelijkse gang van zaken, onder andere door het instellen van een kinderparlement, en het oprichten van een krant - de eerste ter wereld waarvan de redactie geheel uit kinderen bestond. De geschiedenis van deze ‘kinder-republiek’ kende een verdrietig einde. In 1942 werden alle inwoners van het weeshuis vanuit het getto van Warschau naar Treblinka getransporteerd. Korczak kreeg de kans te ontsnappen, maar hij koos ervoor tot het einde bij de kinderen te blijven. Wat zou Korczak aanspreken uit onze digitale tijd? "Korczak was voor het meedoen van kinderen,” zegt Berding. “Hij was iemand die, als hij nu zou leven, de uitvinder kon zijn van sociale media. Hij zou er enthousiast over zijn omdat ze kinderen de mogelijkheid geven zelf internetpagina’s te maken. Zijn krant, de Kleine Revue, zou zeker een Facebook-pagina hebben gekregen. Tegelijkertijd vond hij een kindgerichte en gemeenschapsgerichte cultuur belangrijk, een cultuur waarin kinderen volledig tot hun recht komen. Maar wel binnen een zo rechtvaardig mogelijke samenleving.”  Berding vraagt zich af of sociale media wel zo kind- en gemeenschapsgericht zijn. “Janusz Korczak zou kritisch zijn. Tellen kinderen werkelijk mee voor sociale media-bedrijven? De advertenties die kinderen over zich heen krijgen, spreken boekdelen.”  

Directeur van BV Limburg Gerard Rooijakkers praat in onze gezellige online studio over nieuwe boeiende culturele activiteiten en ontwikkelingen in onze regio.Zoals de viering van het Verdrag van Maastricht met weer een nieuw spectaculaire lichtshow. Een nieuw boek in de serie Literair Limburg, namelijk Schachtsignalen van Wiel Kusters. Huub Adriaens presenteert het culturele evenement Mestreech, dat bin iech! TV serie en boek Daar is mijn vaderland, waarin elk aspect van het culturele erfgoed van onze provincie in woord en beeld wordt uitgelicht.Het hoofdkwartier van BV Limburg is gevestigd in het monumentale pand de Hoofdwacht op het Vrijthof. Gerard vertelt je graag meer over deze nieuwe dosis Limburgse cultuur, waar we best een beetje trots op mogen zijn!Klik hier om te luisteren!5 september 2012 / 15 min.(mp3)Foto: Gerard en de bekende schrijfster Connie Palmen. Dit interview wordt gesponsord door:BV LimburgCredit foto: Laurens Bouvrie, Maastricht Aktueel.