Podcasts about dawidowi

Dlaczego Bóg wybrał Maryję na matkę Swojego Syna? Dlaczego nie pozwolił Dawidowi zbudować świątyni w Jerozolimie? Jakie cechy powinien mieć ktoś, kto chciałby, żeby Jezus zamieszkał w jego życiu? Posłuchajcie Liturgii Słowa, nagranej w Błotnicy w IV. niedzielę Adwentu - na moment przed Bożym Narodzeniem! Wesołych Świąt! Napisz do nas! Wesprzyj nas! Wszystkie odcinki z podziałem na cykle tematyczne znajdziesz na www.koinoniagb.pl/podcast

Dawidowi zmienił się głos, a Sebastian nie mógł przejść obojętnie obok możliwości pogadania z Michałem o popkulturze.  Czy odcinek był zaplanowany? Czy udało się omówić wszystko co chłopaki chcieli skomentować? Przekonajcie się sami słuchając najnowszego odcinka podcastu Gatki Szmatki! Netflix współdzielony - runda druga Arnie vs Stallone Czerwiec, miesiąc wielu pozytywnych przemyśleń Summer Game Fest Jak zawsze, życzymy miłego odsłuchu!

Oto idą dni – mówi Pan – że wzbudzę Dawidowi sprawiedliwą latorośl: Będzie panował jako król i mądrze postępował; i będzie stosował prawo i sprawiedliwość na ziemi. Jr 23,5 Chrystus [wyzwolił] wszystkich tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie byli w niewoli. Hbr 2,15

Dzisiaj czytamy 2 Księgę Samuela, rozdziały 22-24 Dowiedz się więcej na temat 2 Księgi Samuela - ⁠⁠⁠bibliawrok.pl/2-ksiega-samuela⁠⁠⁠ Linki, które warto sprawdzić: ⁠⁠⁠bibliawrok.pl/stary-testament/⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠instagram.com/bibliawrok⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠facebook.com/bibliawrok⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Biblia w rok

O tym, że początkowo Dawid miał dobre stosunki z Ammonitami mówi 2 Samuela 10:2, czytamy tam co zrobił Dawid po śmierci tego drugiego Nachasza: "Wtedy Dawid rzekł: Okażę przychylność Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec mnie okazał przychylność. I wyprawił Dawid posłów, i kazał wyrazić mu przez swoje sługi współczucie z powodu zgonu jego ojca. I przybyli posłowie Dawida do ziemi Ammonitów". Niestety syn Nachasza doprowadził do wojny tym jak potraktował tych posłów.Podczas tej wojny zdarzyło się wiele rzeczy ważnych dla historii Izraela. Dawid nie wyruszył na tą wojnę, wysłał tam Joaba z armią. Joab i jego brat Abijasz pokonali Ammonitów oraz Syryjczyków, których wynajęli do tej wojny Ammonici. Joabowi poświęciłem odcinki 5 i 6, a Abiszajowi odcinek 7. Dawid pokonał później Syryjczyków ponownie i przestali oni pomagać Ammonitom. Izraelici mogli teraz się na nich skoncentrować.W 2 Samuela 11:1 czytamy: "Następnego roku, w czasie kiedy królowie zwykli wyruszać na wojnę, wysłał Dawid Joaba wraz ze swoimi wojownikami i z całym Izraelem, i ci splądrowali ziemię Ammonitów i oblegli Rabbę. Dawid wszakże pozostał w Jeruzalemie". Ammonici byli już pokonani. Izraelici mogli plądrować ich ziemię, bo wszyscy Ammonici schronili się w stolicy czyli Rabbie Ammonickiej. Jak długo trwało to oblężenie?Podczas gdy Joab oblegał Rabbę król Dawid wdał się w romans z Batszebą. Później kazał doprowadzić do śmierci jej męża. Joab wysłał Uriasza w miejsce pod murami Rabby, gdzie ten zginął. Później prorok karcący króla powiedział, że zabił on Uriasza, męża Batszeby mieczem Ammonitów. Batszeba zdążyła jeszcze urodzić Dawidowi syna, ale ten chłopiec zmarł szybko. Cały ten czas trwało oblężenie Rabby. Co się wydarzyło gdy padła?2 Samuela mówi, że Dawid 12:30 mówi, że Dawid włożył sobie na głowę koronę Milkoma, która ważyła talent złota. Milkom to był bożek Ammonitów. Ta korona ważyła talent czyli jakieś 34 kilogramy. Dawid więc raczej nie nosił tej korony, był to pewnie symboliczny gest pokonania Ammonitów. Jaką religię wyznawali Ammonici?Sędzia Jefte wspomniał, że bogiem Ammonitów jest Kemosz, podczas gdy inne fragmenty mówią o bożku Milkomie, nazywanym także Molochem. Czy to sprzeczność? Niekoniecznie, Ammonici byli politeistami i czcili wielu bogów. Poza tym określenie Milkom lub Moloch pochodzi od słowa król. Król po hebrajsku to melek. W zapisie trzy litery: M, L i K. Być może więc Ammonici naprawdę też czcili Kemosza, ale nazywali go królem. Dawid właśnie z posągu Molocha ściągnął tą 34-kilogramową koronę. Co jednak się stało z pokonanymi Ammonitami?W 2 Samuela 12:31 czytamy: "Następnie kazał wyprowadzić mieszkańców miasta i zatrudnił ich przy piłach do obróbki kamienia i przy żelaznych zębatych młockarniach, i przy żelaznych siekierach, zapędził ich też do wyrobu cegieł. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów, po czym Dawid powrócił wraz z całym zbrojnym ludem do Jeruzalemu". Ten fragment w starych przekładach Biblii brzmiał jakby Ammonitów torturowano przecinając piłami. Byli oni jednak zmuszani do pracy.Wśród najlepszych wojowników Dawida był także Celek Ammonita. Nas jednak najbardziej będzie interesować Ammonitka o imieniu Naama. Jeszcze zanim Salomon został królem ożenił się z Ammonitką. Ta jego żona Naama urodziła mu syna Rechoboama, który został królem po Salomonie. Ten syn był w połowie Ammontą. Od niego pochodzą wszyscy kolejni królowie. Ta linia prowadzi też do Jezusa. Co później działo się z Ammonitami?Gdy królestwo Żydów podzieliło się na Izrael i Judę, Ammonici wyrwali się spod ich władzy. W czasach judzkiego króla Jehoszafata wyruszyli na Judę wraz z Moabitami i Edomitami. Ponownie podporządkował ich sobie judzki król Uzzjasz. Tak więc Juda poradziła sobie z Ammonem. Później jednak nadciągnęli Asyryjczycy. Uprowadzili oni ludzi z północnego królestwa Izraela do niewoli. Ammonici w końcu mogli odzyskać ziemię które zabrali im jeszcze Amoryci. W Jeremiasza 49:1 czytamy: “O Ammonitach. Tak mówi Pan: Czy Izrael nie ma synów? Czy nie ma dziedzica? Dlaczego Milkom objął dziedzictwo Gada, a jego lud osiadł w jego miastach?”Żydzi byli podzieleni na północne królestwo Izraela, które miało 10 plemion oraz południowe królestwo Judy. Asyryjczycy pokonali to północne królestwo. Do jego terytorium należały także ziemie na wschód od Jordanu czyli między innymi ziemię, które po pokonaniu Amorytów przypadły żydowskiemu plemieniu Gada. Gdy jednak te 10 plemion, w tym Gadyci zostali uprowadzeni do Asyrii, wykorzystali to Ammonici i zajęli puste miasta Gada. Właśnie o tym pisał prorok Jeremiasz i za to głosił zagładę Ammonitów. Czy to się spełniło?Po Asyrii na te tereny najechali Babilończycy. Pomagali im wszyscy wrogowie Judy, w tym także Ammonici. W Amosa 1:13 czytamy: “Tak mówi Pan: Z powodu trzech zbrodni Ammonitów i z powodu czterech nie cofnę tego, ponieważ rozpruwali brzemienne w Gileadzie, aby rozszerzyć swoje granice”. Tak więc, Ammonici pomagali Babilończykom, aby pozbyć się Żydów z Gileadu. Jednak to był tylko krótkotrwały sojusz. Księga Ezechiela rozdział 21 mówi, że babiloński król Nabuchodonozor stał na rozdrożu. Jedna droga prowadziła do Jerozolimy, a druga do Rabby, stolicy Ammonitów. Nabuchodonozor wybrał najpierw Jerozolimę, ale później ruszył także na Ammonitów. Józef Flawiusz podaje, że pięć lat po zniszczeniu Jerozolimy Nabuchodonozor zniszczył także miasta Ammonitów i także ich uprowadził do niewoli w Babilonie. Zanim to się jednak stało Ammonici doprowadzili do całkowitego zniszczenia Judy.Gdy Babilończycy zniszczyli Jerozolimę, w Judzie dalej mieszkali Żydzi. Król Nabuchodonozor ustanowił Gedaliasza na zarządcę tego kraju. Gedaliasz był wnukiem Szafana. Tej rodzinie, w tym także Gedaliaszowi poświęciłem odcinek 19. Gedaliasz rządził z miasta Micpa (lub Mispa). Przybyli do niego dowódcy wojskowi rozproszeni podczas najazdu babilońskiego. Powiadomili go o spisku. W Jeremiasza 40:14 czytamy: “I rzekli do niego: Czy wiesz już, że Baalis, król Ammonitów, posłał Ismaela, syna Netaniasza, aby cię zamordował? Lecz Gedaliasz, syn Achikama, nie uwierzył im”. Ten człowiek rzeczywiście przybył i rzeczywiście zamordował Gedaliasza. Prawdopodobny wydaje się też ten fakt, że to król Ammonitów chciał totalnego zniszczenia państwa Żydów i tak się stało. Po śmierci Gedaliasza Żydzi się rozproszyli, a większość, w tym Jeremiasz pojechała do Egiptu.Biblia wspomina o tym, że perski król Cyrus pozwolił Żydom wrócić do Jerozolimy i odbudować świątynię. Persowie byli tolerancyjni. Takie same dekrety wydano dla innych narodów, prawdopodobnie także dla Ammonitów. Prorok Jeremiasz opisywał w 49 rozdziale zajęcie Gileadu przez Ammonitów, później karę jaka na nich spadnie, jednak w wesecie 6 jest mowa, że ta kara się skończy, czytamy tam: "Lecz potem odmienię los Ammonitów - mówi Pan" (Jeremiasza 49:6).Biblia skupia się na powrocie Żydów do ziemi obiecanej. Pojawiają się tam jednak także Ammonici. W Ezdrasza 9:1 czytamy: "Lud izraelski oraz kapłani i Lewici nie stronili od ludów tych ziem, jak też od obrzydliwości Kananejczyków, Chetejczyków, Peryzyjczyków, Jebuzejczyków, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan i Amorejczyków. Brali bowiem ich córki za żony dla siebie i dla swoich synów, tak że święte potomstwo zmieszało się z ludami tych ziem, a w tym wiarołomstwie przodowali naczelnicy i przełożeni".Ten fragment mówi o istnieniu różnych narodów, w tym Ammonitów. Mówi też o ich obrzydliwości. To słowo jest w Biblii zarezerwowane do opisu bożków. Mowa też o małżeństwach Izraelitów z nimi. Powiązanie tych dwóch rzeczy wskazuje, że żony Izraelitów nie przechodziły na Judaizm. Żydzi brali sobie za żony Ammonitki, ale Ammonici żenili się też z Żydówkami. Jednym z takich Ammonitów był Tobiasz.Wtedy Dawid rzekł: Okażę przychylność Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec mnie okazał przychylność. I wyprawił Dawid posłów, i kazał wyrazić mu przez swoje sługi współczucie z powodu zgonu jego ojca. I przybyli posłowie Dawida do ziemi Ammonitów.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/10/2Następnie kazał wyprowadzić mieszkańców miasta i zatrudnił ich przy piłach do obróbki kamienia i przy żelaznych zębatych młockarniach, i przy żelaznych siekierach, zapędził ich też do wyrobu cegieł. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów, po czym Dawid powrócił wraz z całym zbrojnym ludem do Jeruzalemu.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/12/31O Ammonitach. Tak mówi Pan: Czy Izrael nie ma synów? Czy nie ma dziedzica? Dlaczego Milkom objął dziedzictwo Gada, a jego lud osiadł w jego miastach?http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-JeremiasNastępnie przeprawił się do Ammonitów. Tam jednak zastał wojsko mocne i lud liczny pod dowództwem Tymoteusza.https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1058

Filistyni to lud, który pojawia się wielokrotnie w Biblii. Co może was zdziwić, Filistynie nie zawsze byli wrogami Izraelitów. Jeżeli słuchaliście odcinka 36 o Kuszytach czyli Etiopczykach to być może pamiętacie, że Kusz, syn Chama miał brata Misraima. Mówiłem tam o tym, że potomkami Misraima byli Egipcjanie i właśnie Filistyni. Jak się jednak przekonacie oni też wędrowali i nie zawsze mieszkali na wybrzeżu Ziemi Obiecanej. Jak się tam znaleźli? Co mają wspólnego z tzw. najazdem ludów morza? Co po nich pozostało do dzisiaj?W Rodzaju rozdziale 10 wymieniono synów Noego oraz ich potomstwo. Chamowi urodziło się 4 synów, w tym Misraim. Z kolei jemu urodziło się 7 synów. Każdy z nich zapoczątkował plemię. O ostatnich 3 czytamy w Rodzaju 10:14: “Patrusytów i Kasluchitów, od których pochodzą Filistyni, oraz Kaftorytów”. Mowa tutaj o Patrusytach, Kasluchitach oraz Kaftorytach. Od Kasluchitów mieli pochodzić Filistyni. Nas jednak interesują zarówno Kasluchitowie jak i Kaftorytowie. Czyli z tych trzech wymienionych interesują nas dwa ostatnie plemiona.Kiedy Izraelici przybywali do Ziemi Obiecanej zachęcano ich do podboju opowiadaniami o innych ludach, które wcześniej podbiły ziemie, gdzie mieszkały. W Powtórzonego Prawa 2:23 znajdujemy taką zachętę: “Chiwwijczyków zaś, którzy mieszkali w osiedlach aż do Gazy, wytępili Kaftoryci, którzy wyszli z Kaftor i zamieszkali na ich miejscu”. Mowa jest tutaj o ludzie, który mieszkał w mieście Gaza, a który to lud wytępili Kaftoryci, którzy przybyli z Kaftor. Przypominam wam dwa ostatnie plemiona, które pochodziły od Misraima. Byli to Kasluchici czyli Filistyni i Kaftoryci. Wielu historyków twierdzi, że Kaftor to była Kreta. Tak więc te dwa ludy prawdopodobnie mieszkały na Krecie. Potem stamtąd przybyły do Kanaanu i opanowały wybrzeże. O tym, że Filistyni pochodzili z Kaftor mówi także Księga Jeremiasza 47:4 oraz Księga Amosa 9:7. Ale dlaczego Filistyni opuścili Kretę?W XIII i XII wieku p.n.e. nastąpił tzw. najazd ludów morza. Została wtedy zniszczona cywilizacja mykeńska czyli najstarsza cywilizacja grecka. W gruzach legło też państwo Hetytów. Ludy te pokonali Egipcjanie i od nich dowiadujemy się najwięcej o tym najeździe. Dowiadujemy się, że nagle na starożytnym Bliskim Wschodzie pojawiła się fala ludzi, która napadała i niszczyła kolejne cywilizacje, jak np. Grecję mykeńską oraz Hetytów. Nie wiemy dokładnie kim byli. Sądząc też z późniejszych fal barbarzyńców, którzy wylali się na Europę możemy przypuszczać, że ktoś napadł na te ludy i zmusił je do ucieczki lub do wspólnych dalszych wypraw. Np. w 370 rozpoczął się najazd Hunów. Podbijali oni kolejne plemiona, które albo się przyłączały do nich albo uciekały dalej. Rzymianie walczyli zarówno z tymi uciekającymi jak i z samym najazdem Hunów. Być może więc tak samo było podczas najazdu ludów morza. Rysunki egipskie przedstawiają ludzi na różnych statkach i różnie ubranych. Nie był to więc jeden lud. Właśnie wśród nich mieli przybyć Filistyni.Te ludy morza pokonały wiele istniejących królestw w Ziemi Obiecanej oraz na północy. Zostali jednak pokonani przez Egipcjan. Zauważmy pasuje to do Filistynów, którzy przybyli do ziemi obiecanej. Jak mówi Powtórzonego Prawa 2:23 pokonali Chiwwijczyków i zamieszkali na ich miejscu. Nie ma co do tego pewności, ale wielu historyków starożytności zgadza się co do tego, że Filistyni należeli do tych ludów morza. Że zostali pokonani przez Egipcjan, którzy pozwolili im osiedlić się w Ziemi Obiecanej. Przypomnę może, że cały ten teren, czyli Kanaan podlegał Egiptowi.Biblia wspomina pierwszy raz o Filistynach przy okazji Abrahama, który przybył do Kanaanu. Są historycy, którzy krytykują ten zapis. Według nich Filistyni pojawili się w Kanaanie dużo później. Biblia jednak mówi o Filistynach za czasów Abrahama i później także za czasów jego syna Izaaka. Np. w Rodzaju 26:1 czytamy: “Potem nastał głód w kraju, inny niż ów pierwszy głód, który był za czasów Abrahama. I poszedł Izaak do Abimelecha, króla filistyńskiego, do Geraru”. Mowa jest tutaj o jednym królu filistyńskim, który rządził w Gerarze. W późniejszym okresie opisanym w księgach Jozuego i księgach 1 i 2 Samuela mowa jest o pięciu władcach filistyńskich, którzy tworzyli sojusz.W Księdze Jozuego 13 rozdziale opisano ziemię Kanaan. W wersecie 3 czytamy: “jest pięciu książąt filistyńskich z Gazy, z Aszdodu, z Aszkalonu, z Gat, z Ekronu”. Zauważmy różnicę. W czasach Abrahama był jeden król filistyński w Gerarze, a w czasach Jozuego było ich już pięciu, ale w innych miastach: Gat, Gaza, Aszdod, Aszkelon i Ekron. Być może więc Filistyni przybyli do Kanaanu falami. Najpierw przybyła pierwsza grupa, która utworzyła królestwo w mieście Gerar, a dopiero później przybyły kolejne grupy.Ciekawe jest to, że ten fragment biblijny prawdopodobnie zawiera filistyńskie słowo. Jozuego 13:3 mówi o “pięciu książetach filistyńskich”. W oryginale występuje słowo “seraním”, które tłumaczy się na “książeta” lub “władcy”. To słowo jest jednak używane wyłącznie wobec Filistynów. Używane jest w księdze Sędziów, księgach 1 i 2 Samuela. Przypomina to słowo “faraon”, które w zasadzie oznacza króla Egiptu. Nie powiemy o innych narodach, że mają faraona, tylko Egipcjanie mieli władców nazywanych faraonami. Tak samo tylko Filistyni mieli władców nazywanych “seranim”. To słowo pojawia się w Biblii kilkakrotnie, ale zawsze dotyczy wyłącznie filistyńskich władców. Oczywiście nam słowo “seranim” nic nie mówi i dlatego w polskich przekładach przetłumaczono je na książęta lub władcy.Może warto tutaj wspomnieć trochę o geografii. Filistyni byli podzieleni na pięć królestw, pięć miast: Aszdod, Gaza, Aszkelon, Gat, Ekron. Najbardziej znanym miastem jest chyba Gat, bo stamtąd pochodził Goliat. Gdy później Dawid uciekał przed królem Saulem schronił się w Gat dwukrotnie. Było pięć miast i w każdym rządził seranim czyli władca lub książę. Rządzili oni każdy jednym miastem i oczywiście podległymi mu miejscowościami. Wcześniej w czasach Abrahama i Izaaka był jeden król, którego nazwano Abimelechem. To imię dosłownie znaczy “mój ojciec jest królem”. To także prawdopodobnie był tytuł jak faraon. Wg Biblii tak nazwano króla Geraru za czasów Abrahama i później kolejnego króla za czasów Izaaka. Co więcej w czasach Dawida królem Gat był Achisz. Jego również określono tym tytułem “Abimelech”. Jak już mówiłem to imię znaczyło “mój ojcec jest królem”, a więc wskazywało na pochodzenie z linii królów. Zatrzymajmy się chwilę na Achiszu, królu Gat.Achisz był królem Gat czyli jednego z pięciu filistyńskich stolic. Do niego dwukrotnie przybył Dawid uciekając przed Saulem. Za drugim razem Achisz przekazał Dawidowi jedno ze swoich miast Ciklag. Wskazuje to na to, że Achisz był królem, a Gat było stolicą jego państwa. Miał jednak pod władzą także inne miasta, z których Ciklag dał Dawidowi. Było to typowe nadanie feudalne. Dawid przez to nadanie podlegał Achiszowi, dostał od niego miasto i ziemię, ale za to miał wspierać go podczas wojen. Gdy wybuchła wojna z Izraelem Achisz wezwał Dawida aby wyruszył razem z nim na tą wojnę. Czy do tego doszło?W 1 Samuela 29:3 czytamy: “Rzekli dowódcy filistyńscy: Po co są tutaj ci Hebrajczycy? Lecz Akisz odrzekł dowódcom filistyńskim: To jest Dawid, sługa Saula, króla izraelskiego, który jest u mnie już od dłuższego czasu, a nie mam mu nic do zarzucenia od czasu, gdy do mnie przyszedł, aż do dnia dzisiejszego”. Achisz był królem i wezwał Dawida, swojego wasala, aby wsparł go na wojnie. Ale na wojnę z Izraelem wyruszali Filistyni ze wszystkich pięciu miast sojuszniczych. Achisz chciał zabrać Dawida, ale pozostali czterej władcy byli przeciwni i Dawida odesłano. Wygląda więc na to, że każdy władca filistyński miał władzę w swoim królestwie, ale na wojnie decyzje podejmowano wspólnie.Patrusytów i Kasluchitów, od których pochodzą Filistyni, oraz Kaftorytów.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/10/14Chiwwijczyków zaś, którzy mieszkali w osiedlach aż do Gazy, wytępili Kaftoryci, którzy wyszli z Kaftor i zamieszkali na ich miejscu.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/5-Ksiega-Mojzeszowa/2/23Potem nastał głód w kraju, inny niż ów pierwszy głód, który był za czasów Abrahama. I poszedł Izaak do Abimelecha, króla filistyńskiego, do Geraru.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/26/1Od Szichoru, który płynie na wschód od Egiptu, aż do północnej granicy Ekronu - uważana za ziemię kanaanejską - jest pięciu książąt filistyńskich z Gazy, z Aszdodu, z Aszkalonu, z Gat, z Ekronu: nadto Awwijczycyhttp://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Jozuego/13/3Rzekli dowódcy filistyńscy: Po co są tutaj ci Hebrajczycy? Lecz Akisz odrzekł dowódcom filistyńskim...

Dziś chciałbym wam opowiedzieć o Achitofelu. Prawdopodobnie mało kto wie kim on był, jaką pełnił funkcję. A nawet ci którzy to wiedzą prawdopodobnie zdziwią się gdy usłyszą co wspólnego ma Achitofel z Judaszem albo z Batszebą. Ale nie wybiegajmy naprzód. Achitofel był doradcą króla Dawida. Jak bardzo ceniono jego mądrość wyjawia Księga 2 Samuela 16:23. Czytamy tam: "A każda rada Achitofela, jakiej w tym czasie udzielał, znaczyła tyle samo, co wyrocznia Boża; tyle znaczyła każda rada Achitofela zarówno u Dawida, jak u Absaloma". Przez wiele lat jego rady się zawsze sprawdzały. Traktowano go więc jak wyrocznię. Tradycja żydowska twierdzi, że z tego powodu popadł w pychę. Co wiemy o Achitofelu? Mieszkał w miejscowości Gilo. Miejscowość ta znajdowała się na terytorium Judy pomiędzy Jerozolimą, a Hebronem. Dawid miał oddział 30 najlepszych wojowników. Wśród nich był "Eliam, syn Achitofela z Gilo" (2 Samuela 23:34). Tak więc Achitofel był doradcą króla, a jego syn Eliam był jednym z najlepszych wojowników. Później Dawid związał się z kimś jeszcze z rodziny Achitofela. Pewnego dnia Dawid zobaczył ze swego tarasu na dachu piękną kobietę, która się kąpała. Kim ona była? W 2 Samuela 11:3 czytamy: "Dawid posłał, aby się czegoś dowiedzieć o tej kobiecie. Powiedziano mu: Jest to Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetejczyka". Eliam był synem Achitofela, tak więc Batszeba była wnuczką tego doradcy króla. Jak pewnie wiecie Dawid związał się z Batszebą. Mieli romans, a ona zaszła w ciążę. Dawid doprowadził do śmierci jej męża.Czytałem wam już fragment z 2 Samuela 23 rozdziału. Mowa tam o 30 najlepszych wojownikach Dawida. Jednym z nich był właśnie Eliam, syn Achitofela, a ojciec Batszeby. Kto jeszcze był wśród tych 30 najlepszych wojowników? Był tam także Uriasz Hetyta, mąż Batszeby. Możemy sobie wyobrazić, że Eliam i Uriasz walczyli ramię w ramię. Tak rodzi się męska przyjaźń. Później Uriasz ożenił się z córką swojego przyjaciela Eliama. Gdy Dawid doprowadził do jego śmierci Uriasz walczył pod Rabbą Amonicką. Wysłano go pod mury na pewną śmierć. Być może widział to jego towarzysz Eliam. Jaki to mogło mieć wpływ na Achitofela, ojca Eliama i dziadka Batszeby?Doradca króla był osobą zaufaną. Kimś na kim król polegał. Myślę, że moglibyśmy użyć słowa przyjaciel. Niestety zbuntował się syn Dawida Absalom. Jak się wtedy zachował Achitofel? W 2 Samuela 15:12 czytamy: "Posłał też Absalom w czasie składania ofiar rzeźnych po Achitofela Gilończyka, doradcę Dawidowego, z jego rodzinnego miasta Gilo. W ten sposób spisek się wzmógł i coraz więcej ludzi przystawało do Absaloma". Dlaczego Achitofel przystał do Absaloma przeciwko Dawidowi?Biblia tego nie wyjawia. Być może chodziło o jego wnuczkę, Batszebę. Być może Achitofel wiedział o tym co zrobił Dawid. Mógł mu o tym opowiedzieć jego syn Eliam, który także prawdopodobnie walczył z mężem Batszeby pod Rabbą. Ktoś może jednak powiedzieć, że zabicie Uriasza i późniejszy ślub Batszeby z Dawidem był na rękę jej dziadkowi Achitofelowi. Batszeba urodziła Dawidowi drugiego syna Salomona (pierwszy zmarł krótko po urodzeniu) i to właśnie on został królem po Dawidzie. Pamiętajmy jednak, że w tamtym jednak momencie nic na to nie wskazywało. Dawid nie wyznaczył wtedy swojego następcy. Wszystko wyglądało na to, że będzie nim Absalom, który doprowadził do śmierci swojego starszego brata czyli Amona.Być może Achitifel miał za złe to co Dawid zrobił mężowi Batszeby, towarzyszowi jego syna. Niezależnie od tego jak było Achitofel zdradził Dawida. Jaką radę dał Absalomowi? W 2 Samuela 16:21 czytamy: "Idź do nałożnic twojego ojca, które pozostawił, aby pilnowały domu. Gdy cały Izrael się dowie, że okryłeś się u swojego ojca niesławą, okrzepną ręce wszystkich twoich zwolenników". Dlaczego to była dobra rada? Kiedy mówię, że to była dobra rada, nie mam na myśli, że była dobra pod względem moralnym. Była to dobra rada pod względem politycznym. Ludzie mogli sobie myśleć, że Dawid dojdzie do porozumienia ze swoim synem. Wtedy wszyscy, którzy poparli Absaloma znaleźliby się w trudnej sytuacji. Absalom posłuchał jednak Achitofela i na oczach wszystkich wszedł do namiotu z nałożnicami swojego ojca Dawida. W ten sposób pokazał, że nie będzie porozumienia ze swoim ojcem.Z tym wydarzeniem Biblia łączy dwa proroctwa. Po pierwsze prorok Natan zapowiedział, że chociaż Dawid w ukryciu współżył z Batszebą to za karę ktoś weźmie jego żony i będzie z nimi współżył na oczach wszystkich. Absalom za radą Achitofela na oczach wszystkich wszedł do namiotu z żonami króla Dawida. Czy Achitofel słyszał to proroctwo i teraz wcielił je w życie? Trudno powiedzieć. Ale jakie drugie proroctwo Pismo Święte łączy z tą sprawą? Psalm 41:10 (w innych przekładach 9) mówi o bliskim przyjacielu, który wspólnie jadł przy stole z autorem tego psalmu. I właśnie ten bliski przyjaciel zdradził Psalmistę, którym był Dawid. Wielu biblistów myśli, że mowa tutaj właśnie o Achitofelu. Był on bliskim doradcą Dawida. Król uważał go za przyjaciela. Spożywanie wspólnych posiłków uważano za dowód przyjaźni. Dla Dawida musiało to być szokiem, że ktoś, kto przez całe dziesięciolecia wspólnie jadł z nim posiłki, zdradził go.Właśnie ten fragmentu psalmu zacytował Jezus. Najpierw powiedział, że jeden z 12 apostołów go zdradzi. Później wypowiedział słowa zapisane w Ewangelii Jana 13:18: “Nie o was wszystkich mówię; Ja wiem, których wybrałem; lecz niech się wypełni Pismo: Ten, kto spożywa chleb mój, podniósł na mnie piętę swoją”. Tak więc Achitofel miał być takim pierwowzorem Judasza. Achitofel zdradził Dawida, a Judasz potomka Dawida - Jezusa. Stało się to pomimo tego, że razem spożywali pokarm.To podobieństwo to nie tylko kwestia zdrady, ale także rodzaju śmierci. Jak już mówiłem Achitofel poradził Absalomowi, aby na oczach wszystkich ludzi współżył z nałożnicami ojca. Później zaproponował, że wyruszy od razu za Dawidem i go pokona gdy jest jeszcze słaby. Czytamy o tym w 2 Samuela rozdziale 17. Jednak Dawid wysłał swojego innego doradcę Chuszaja, aby udawał, że też przeszedł na stronę Absaloma. Chuszaj dał przeciwną radę. Powiedział, że trzeba najpierw zgromadzić dużo sił i dopiero potem uderzyć na Dawida. Dało to czas uciekającemu królowi. A co się stało z Achitofelem?W 2 Samuela 17:23 czytamy: “Gdy Achitofel widział, że jego rada nie została wykonana, osiodłał swojego osła i ruszył do swojego domu w mieście rodzinnym. Potem rozporządził swoim domem i powiesił się. Gdy umarł, pochowano go w grobie jego ojca”. Wiele wieków później powiesił się także Judasz. Achitofel więc rzeczywiście bardzo pasuje do tego późniejszego zdrajcy. Tak zmarł człowiek, którego słowa traktowano jak wyrocznię Bożą. Czy był on jedyną mądrą osobą w swojej rodzinie?Przypomnę, że znamy jego syna Eliama, który był wojownikiem oraz wnuczkę Batszebę i właśnie nią chciałbym się teraz zająć. Ostatni rozdział księgi Przysłów, czyli rozdział 31 zaczyna się od zdania: “Słowa Lemuela, których go uczyła matka”. Nie wiemy kim był ten król Lemuel, ale niektórzy bibliści wskazują na Salomona. Jeżeli to prawda to matką Lemuela była Batszeba. Tak więc ten ostatni rozdział księgi Przysłów to słowa Batszeby do młodego Salomona. Wielu pamięta ją jako piękną kobietę, którą zobaczył król Dawid, ale wygląda na to, że była również bardzo mądra jak jej dziadek Achitofel.A każda rada Achitofela, jakiej w tym czasie udzielał, znaczyła tyle samo, co wyrocznia Boża; tyle znaczyła każda rada Achitofela zarówno u Dawida, jak u Absaloma (2 Samuela 16:23)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/16/23Elipelet, syn Achasbaja z Maaka, Eliam, syn Achitofela z Gilo (2 Samuela 23:34)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/23/34Dawid posłał, aby się czegoś dowiedzieć o tej kobiecie. Powiedziano mu: Jest to Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetejczyka (2 Samuela 11:3)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/11/3Posłał też Absalom w czasie składania ofiar rzeźnych po Achitofela Gilończyka, doradcę Dawidowego, z jego rodzinnego miasta Gilo. W ten sposób spisek się wzmógł i coraz więcej ludzi przystawało do Absaloma (2 Samuela 15:12)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/15/12Wtedy Achitofel rzekł do Absaloma: Idź do nałożnic twojego ojca, które pozostawił, aby pilnowały domu. Gdy cały Izrael się dowie, że okryłeś się u swojego ojca niesławą, okrzepną ręce wszystkich twoich zwolenników.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/16/21Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, Który jadł mój chleb, Podniósł piętę przeciwko mnie.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Psalmow/41/10Nie o was wszystkich mówię; Ja wiem, których wybrałem; lecz niech się wypełni Pismo: Ten, kto spożywa chleb mój, podniósł na mnie piętę swoją.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Jana/13/18Gdy Achitofel widział, że jego rada nie została wykonana, osiodłał swojego osła i ruszył do swojego domu w mieście rodzinnym. Potem rozporządził swoim domem i powiesił się. Gdy umarł, pochowano go w grobie jego ojca.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/17/23Słowa Lemuela, króla Massy, których go uczyła jego matka.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Przypowiesci-Salomona/31/1

Dawid Myśliwiec, @Uwaga! Naukowy Bełkot to już stały gość Imponderabiliów. Rozmawiamy o jego nowej książce, analizujemy działalność Radka Kotarskiego @Polimaty , oraz @G.F. Darwin . Jest sporo o Svalbardzie i Spitsbergenie. Karol przewiduje, czy Dawidowi uda się zgarnąć w tym roku Grand Video Awards, czy wygra np. @Kasia Gandor ? Rozmawiamy o fotografii, śmierci, no co ja Wam powiem: można już spokojnie sprzątać mieszkanie, zapraszam na 4,5h rozmowy. [REKLAMA] Posłuchaj odcinka podcastu "Wszystko, co ważne", w którym brałem udział: https://open.spotify.com/episode/5mBqQAxZTZwU8JIgYB81hm?si=25cf19442fa640d7 Książkę Dawida "7 cząsteczek" kupicie szybko i bezpiecznie tu: https://siedem.alt.pl/

Jakub poszedł do swojego wuja Labana i pracował u niego 7 lat za młodszą córkę Rachelę. Laban go jednak upił i dał mu starszą córkę Leę, a jej dał służącą Zilpę. Później za kolejne 7 lat pracy Jakub dostał Rachelę, która dostała od ojca służącą Bilhę. Gdy Jakub postanowił wrócić do Kanaanu miał już 11 synów i pewną liczbę córek. Wtedy zmieniono mu imię. W Rodzaju 32:28 czytamy: “Nie będziesz już nazywał się Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś”. Tak nazywano później naród, który składał się z potomków Jakuba. Do tych 11 Rachela urodziła mu później jeszcze najmłodszego Beniamina.W ten sposób Jakub czyli Izrael miał 12 synów i stąd pochodzi 12 plemion Izraela. Rachela urodziła Józefa oraz właśnie Beniamina. Rodząc tego ostatniego umarła. Jej służąca Bilha urodziła Jakubowi: Dana i Naftalego. Obie żony Izraela ze sobą współzawodniczyły. Wygrała Lea bo sama urodziła 6 synów, a jej służąca Zilpa jeszcze dwóch. Gdy Rachela umarła najstarszy syn Lei, Ruben zrobił coś, do czego prawdopodobnie nakłoniła go matka. W Rodzaju 35:22 czytamy: “A gdy Izrael mieszkał w tym kraju, poszedł Ruben i spał z Bilhą, nałożnicą ojca swego. A Izrael dowiedział się o tym. A synów Jakuba było dwunastu”. W ten sposób Lea miała dwa razy więcej synów niż Rachela. Wygrała z wynikiem 8 do 4.Wydaje się więc, że niechęć pomiędzy braćmi początkowo brała się od zazdrości obu żon o Jakuba. Była jednak chyba także niechęć synów urodzonych przez konkubiny wobec synów urodzonych przez żony. Prawdopodobnie znacie historię sprzedaży Józefa przez pozostałych 10 braci. Pewne światło rzuca na to Księga Rodzaju 37:2, gdzie czytamy: “Gdy Józef miał siedemnaście lat i był jeszcze chłopcem, pasał trzodę z braćmi swymi, z synami Bilhy i z synami Zylpy, żony ojca swego. I donosił Józef ojcu ich, co o nich mówiono złego”. Wydaje się, że niechęć wobec Józefa zaczęła się wśród synów nałożnic czyli Bilhy i Zilpy. Dopiero później dołączyli synowie Lei, ale spośród nich najstarszy Ruben chciał uratować Józefa, którego bracia chcieli zabić. Juda natomiast podpowiedział aby go sprzedać zamiast zabijać i w ten sposób uratował życie Józefowi. Czy więc gorzej traktowano synów konkubin? A może oni tak się czuli?Warto też zwrócić uwagę na to jak ważne było pokrewieństwo czyli wspólna matka. Gdy została zgwałcona Dina, córka Lei, kto postanowił ją pomścić? W Rodzaju 34:25 czytamy: “dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, wzięli swoje miecze, wtargnęli bez przeszkód do miasta i wymordowali wszystkich mężczyzn”. Mężczyzn z tego miasta wymordowali bracia Diny z tej samej matki, czyli synowie Lei. Dużo później gdy będą wiązane różne sojusze łatwiej będzie je zawierać pomiędzy potomkami tej samej matki.Liczba plemion i liczba synów zdaje się sugerować, że od każdego syna pochodziło jedno plemię Izraela. Tak jednak nie było. Panowało wtedy prawo, że pierworodny syn dostawał dwa działy, a reszta braci po jednym dziale. Oznacza to, że majątek Jakuba miał być podzielony na 13 części i pierworodny powinien dostać dwie części. Pierworodnym był Ruben, ale nie on dostał te dwie części. W Rodzaju 48:5 znajdujemy słowa Jakuba do jego syna Józefa: “Dlatego teraz do mnie należą obaj synowie twoi, którzy urodzili ci się w ziemi egipskiej, zanim przybyłem do ciebie do Egiptu; Efraim i Manasses będą moimi jak Ruben i Symeon”. W ten sposób z 12 plemion zrobiło się ich 13, bo zamiast jednego plemienia Józefa powstały dwa plemiona Efraima i Manassesa. Później jednak plemię Lewiego zostało odłączone do służby kapłańskiej i lewickiej, tak więc naród izraelski składał się z 12 plemion oraz odłączonego plemienia do służby w świątyni.Jak to przyjęli potomkowie Rubena? W Liczb 16:1, 2 czytamy: “Wtedy Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, z synów Rubena, zbuntowali się przeciwko Mojżeszowi”. Korach był Lewitą, ale nie był kapłanem. Wiemy z jego słów, że zbuntował się właśnie z tego powodu. Do tego buntu dołączył Ruben. Tutaj możemy się tylko domyślać, że być może chodziło o to samo. Ruben był pierworodnym i jego potomkowie powinni rządzić. W rodzinach patriarchalnych rządził ojciec. Po jego śmierci rządził najstarszy syn itd. Narodem izraelskim w tamtym momencie rządził Mojżesz, który był potomkiem Lewiego trzeciego syna Jakuba. Można więc zrozumieć, że potomkowie Rubena byli źli.Później gdy zdobywano ziemię obiecaną dalej było widać współpracę między plemionami pochodzącymi od tej samej matki. Np. w Sędziów 1:3 czytamy: “Juda zaś rzekł do Symeona, swego brata: Wyrusz ze mną do przyznanej mi losem ziemi i będziemy walczyli z Kananejczykami, a ja również wyruszę z tobą do przyznanej ci losem ziemi. I Symeon wyruszył z nim”. Symeon był drugim synem Lei, a Juda czwartym. Razem zdobyli swoją część ziemi obiecanej i później mieszkali razem. Judejczycy i Symeonici byli wymieszani na tym samym terytorium. Po sędziach nadeszły jednak czasy królów.Pierwszym królem Izraela był Saul. Pokonał on wrogów Izraela, którymi głównie byli Filistyni. Gdy zginął podczas bitwy, pierwszy raz nastąpił podział na Izrael i Judę. W 2 Samuela 2:10 czytamy: “Iszboszet, syn Saula, miał czterdzieści lat, gdy został królem nad Izraelem, a królował dwa lata. Lecz plemię Judy było za Dawidem”. Tak więc 11 plemion popierało Iszboszeta, syna króla Saula. Wyłamała się tylko Juda, która popierała Dawida. Dawid był królem jednego plemienia, tego z którego pochodził - był królem Judy przez 7,5 roku. Później gdy Iszboszet zginął wszystkie plemiona przyszły do Dawida, aby obwołać go królem. Innymi słowy istniało królestwo Izraela za rządów Saula. Potem rozpadło się na Izrael i Judę na 7,5 roku, aby potem ponownie połączyć się pod rządami Dawida.Pierwszym plemieniem, które poparło Dawida było plemię Judy. Później Abner dowódca wojska Iszboszeta przeszedł na stronę Dawida. Abner jak Saul był z plemienia Beniamina. Abner chciał połączyć Izraela pod wodzą Dawida. Zginął jednak zabity przez Joaba, dowódcę wojska Dawida. Mówiłem o tym w odcinkach 5 i 6. Dawid uszanował jednak Abnera i doszło do zjednoczenia. Czy cały ten okres 33 Dawid panował nad całym Izraelem? Prawdopodobnie wiecie, że przeciwko Dawidowi zbuntował się jego syn Absalom. Poszły za nim wszystkie plemiona. Dawid stracił wtedy na krótko władzę. Absalom jednak zginął. Dawid wysłał wiadomość do starszych Judy, że nie będzie się mścił. W ten sposób ponownie został królem Judy. Przy przeprawie czekali na niego Judejczycy oraz Beniaminici. Wtedy reszta plemion poczuła się pokrzywdzona. W 2 Samuela 19:43 znajdujemy ciekawą wypowiedź: "Mężowie izraelscy jednak odpowiedzieli mężom judzkim tak: Dziesięć udziałów my mamy w królu, a także co do Dawida my mamy pierwszeństwo. Dlaczego więc zlekceważyliście nas?". Tutaj chyba pierwszy raz podzielono Izrael na Judę i Beniamina oraz pozostałe 10 plemion. Wydawałoby się, że nie ma problemu. Izraelici kłócili się o to kto ma więcej praw do Dawida. Dla króla to chyba dobrze jak poddani się kłócą czyim królem jest on bardziej. Tak by się wydawało. Niestety zaraz następny werset mówi o bucie Szeby. Zwołał on Izraela czyli 10 plemion i powiedział, że nie mają oni części w Dawidzie. W ten sposób pierwszy raz oderwało się 10 plemienne królestwo Izraela. Oczywiście Joab i Abiszaj szybko zrobili porządek z Szebą. Czy jednak nie powtórzy się to w przyszłości? Po Dawidzie nad Izraelem rządził jego syn Salomon. Rządy tego króla często utożsamia się ze złotym wiekiem tego państwa. Jest to prawda, ale tylko dla początkowego okresu panowania Salomona. Gdy on umarł Izraelici przyszli prosić jego syna Rechoboama aby zniósł ciężary nałożone na nich przez Salomona. Te ciężary to prawdopodobnie podatki w postaci dóbr materialnych oraz podatki w postaci przymusowej pracy przy wielu budowlach Salomona. Król Rechoboam jednak odmówił i powiedział, że jeszcze dołoży ciężarów Izraelitom. Odpowiedź Izraelitów znajdujemy w 2 Królów 12:16: “Gdy tedy cały Izrael widział, że król ich nie wysłuchał, dał lud królowi taką odpowiedź: Nie mamy nic wspólnego z Dawidem! Nie mamy dziedzictwa z synem Isajego! Do namiotów swoich, o Izraelu! Teraz troszcz się ty o swój dom, Dawidzie! I rozszedł się Izrael do swoich namiotów”. W ten sposób od królów z plemienia Judy odeszło większość plemion. Kto pozostał?W tym samym rozdziale czytamy o tym, że Rechoboam zgromadził wojska z plemienia Judy i Beniamina. Jednak prorok Boży powstrzymał wojnę. Właśnie w ten sposób na dobre Izrael podzielił się na dwa królestwa. Na południu leżało królestwo Judy, które zawierało dwa plemiona Judy i Beniamina. Na północy znajdowało się królestwo Izraela, które zawierało pozostałe 10 plemion. Jest jedna rzecz, której ja nie rozumiem w tym podziale.Na południu było plemię Judy. Ich granica dochodziła do Jerozolimy. Było to wielkie terytorium. Na północy od Jerozolimy było malutkie terytorium Beniamina. To więc ma sens. Juda i Beniamin razem utworzyły królestwo. Jak jednak może pamiętacie terytorium plemienia Judy było jednocześnie terytorium plemienia Symeona. Juda miała za wielkie terytorium tak więc część miast na tym terenie dostało plemię Symeona. Gdy więc Izrael rozpadł się na dwie części to co się stało z Symeonitami?Wtedy rzekł: Nie będziesz już nazywał się Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/32/28A gdy Izrael mieszkał w tym kraju, poszedł Ruben i spał z Bilhą, nałożnicą ojca swego. A Izrael dowiedział się o tym. A synów Jakuba było dwunastu.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/35/22A oto dzieje rodu Jakuba: Gdy Józef miał siedemnaście lat i był jeszcze chłopcem, pasał trzodę z braćmi swymi, z synami Bilhy i z synami Zylpy, żony ojca swego. I donosił Józef ojcu ich, co o nich mówiono złego.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/37/2

W dzisiejszym odcinku możecie posłuchać o pokucie Seby, prawach autorskich Amazonu do Władcy Pierścieni i jak smakuje Dawidowi czarna herbata. Ananas vs Disney+ Pierścienie Władzy Herbata challenge Cyberpunk 2077 Jak zawsze, życzymy miłego odsłuchu!

Poprzedni odcinek zakończyliśmy na Moabitce Rut. Skorzystała ona z prawa lewirackiego. Chodzi o to, że bezdzietna wdowa zostawała żoną brata lub kuzyna swojego męża. Ten brat zmarłego męża miał spłodzić syna, który był uznawana za syna zmarłego. W ten sposób wdowa nie traciła ziemi swojego męża, bo ta przechodziła na syna, którego spłodził brat lub kuzyn zmarłego. Tak się stało właśnie w wypadku Rut. Co ciekawe, gdy jakiś Izraelita odmawiał tego, wdowa miała prawo do niego podejść splunąć mu w twarz i zdjąć sandał, co było wielką hańbą. Zauważmy, że wdowa miała prawo opluć brata swojego mężą, który nie chciał dopełnić obowiązku spłodzenia syna zmarłemu.Mężczyzna, który odmówił spłodzenia syna z Rut sam zdjął swój sandał. W Rut 4:8 czytamy: "Gdy więc wykupiciel powiedział do Boaza: Nabądź go ty dla siebie, zdjął swój sandał". Biblia w tym miejscu nie mówi też nic o tym aby Rut napluła mu w twarz. Być może chodziło o to, że wprawdzie tamten bliższy krewny (być może kuzyn) jej męża nie chciał wziąć jej za żonę, ale zrobił to Boaz. Kobiety miały więc swoje prawa i mogły ich dochodzić. Zajmijmy się teraz prorokiniami. Biblia kojarzy się z mężczyznami, którzy przekazywali słowo Boże. Ile było kobiet, które były prorokiniami i jak traktowali je mężczyźni? Biblia wymienia co najmniej sześć kobiet, które prorokowały. Kolejno były to: Miriam, Debora, żona Izajasza, Chulda, Noadia i Anna. Zajmijmy się nimi kolejno. Biblia nie podaje żadnego proroctwa przekazanego przez Miriam. Przypomnijmy jednak, że zbuntowała się ona przeciwko swojemu bratu. W Liczb 12:2 czytamy: "I mówili: Czy tylko przez Mojżesza przemawiał Pan? Czy także przez nas nie przemawia?". Miriam i Aaron mówili przeciwko Mojżeszowi bo miał czarnoskórą żonę. Warto tutaj zwrócić uwagę na kolejność. Miriam i Aaron się zbuntowali. Wygląda na to, że ona chciała odebrać władzę Mojżeszowi. Ale czy kobieta mogłaby przewodzić temu narodowi? Pokazuje to historia Debory. W Księdze Sędziów 4:4 czytamy: "W tym czasie sądziła Izraelitów prorokini Debora, żona Lappidota". Wprawdzie zwykle wymieniamy Baraka jako sędziego, zauważmy jednak, że Izraelitów sądziła Debora. W Sędziów 4:6 czytamy o tym, że Debora posłała po Baraka i kazała mu wyruszyć na górę Tabor. Jak więc widzimy były okresy, kiedy to kobiety miały dużą władzę. Jak już mówiłem wielu wśród sędziów wylicza Baraka. Przeczytajmy jednak jeszcze raz Sędziów 4:4 "W tym czasie sądziła Izraelitów prorokini Debora". Takie kobiety jak Debora nie zawsze wykorzystywały swoją pozycję dla dobra Izraelitów. Nehemiasz wspomina, że prorokini Noadia chciała go zastraszyć. Podobnie swoją pozycję prorokini wykorzystywała Jezebel wspomniana w ostatniej księdze biblijnej. Wróćmy jednak do pozytywnych przykładów. Druga Księga Samuela rozdział 20 opowiada o tym jak Joab oblegał miasto Abel-Beer-Maaka. Z murów przemówiła wtedy kobieta twierdzącą, że reprezentuje mieszkańców miasta. Joab przedstawił swoje żądania, a ta kobieta zadecydowała, że przyjmuje te warunki. Joabowi została wyrzucona głowa buntownika, który ukrywał się w tym mieście. Joab odstąpił od oblegania. Tak więc ta kobieta swoją decyzją uratowała całe miasto. Innym przykładem kobiety, która podjęła decyzję ratującą życie wielu ludziom była Abigail, żona Nabala. Potraktował on bardzo nieuprzejmie Dawida, który wtedy ukrywał się przed królem Saulem. Dawid postanowił zabić wszystkich mężczyzn z domu Nabala, który akurat się upił. Do Abigail jego żony przyszedł jeden ze sług i poprosił aby coś zrobiła w tej sprawie. Wygląda na to, że to nie był pierwszy raz kiedy Abigail podejmowała decyzję. Wyszła ona na spotkanie Dawidowi i dała mu dary aby go udobruchać. Uratowała swojego męża oraz wszystkich mężczyzn w całym domostwie.Inna kobieta, która uratowała całe miasto jest bezimienna. Syn Gedeona Abimelech zaatakował pewne miasto i je zdobył. Mieszkańcy ukryli się w wieży. Abimelech podszedł pod wieżę bo chciał spalić ludzi znajdujących się w środku. W Sędziów 9:53 czytamy: "Pewna kobieta rzuciła kamień młyński na głowę Abimelecha i roztrzaskała mu czaszkę". On poprosił sługę aby go dobił. Nie chciał aby mówiono, że zabiła go kobieta. Jego żołnierze widząc śmierć wodza rozeszli się. Ci, którzy schronili się w wieży byli ocaleni. W historii Judy była też jedna królowa, która panowała przez 6 lat. Mowa oczywiście o Atalii. Poświęciłem jej odcinek 21. Niemniej wynika z tego, że rządy kobiety nie były może czymś co zdarzało się dość często, ale nie było to niemożliwe.Czy jednak Biblia zawiera słowa kobiet. Można choćby przypomnieć prorokinie Deborę czy Chuldę. Warto jednak przypomnieć Księgę Przysłów rozdział 31. Mamy tam słowa matki dla syna. Być może są to słowa Batszeby dla króla Salomona. Między innymi opisała ona sytuację kobiet. W Przysłów 31:16 czytamy: "Gdy zechce mieć rolę, nabywa ją, pracą swoich rąk zasadza winnicę". Mowa jest tam o kobiecie, która podejmuje decyzje finansowe, kupuje pola, sądzi winnicę.Kobieta była nie tylko żoną, która rodziła dzieci, ale była zarządcą majątku. Gdy mąż był np. na wojnie ona podejmowała wszystkie decyzje. W Przysłów 31:11 czytamy: "Serce małżonka ufa jej, nie brak mu niczego". Mąż mający taką żonę mógł jej zaufać i niczego mu nie zabrakło. Zachęcam was do przeczytania w całości 31 rozdziału Księgi Przysłów. Podsumowując: w czasach biblijnych kobiety były prorokiniami. Debora także sądziła Izraela. To ona podjęła decyzję, że Barak ma ze swoim wojskiem udać się na górę Tabor. Inne kobiety, które nie miały w zasadzie prawa do podejmowania decyzji przejmowały władzę gdy mężczyźni zawodzili. Najbardziej znany przykład to Abigail. Warto jednak przypomnieć jeszcze kobietę, która pertraktowała z Joabem. W tamtym mieście była rada, byli przywódcy, ale to ona podjęła decyzję i przekonała większość aby tak postąpić. O tym możecie przeczytać w 2 Samuela rozdziale 20.W następnym odcinku chciałbym się zająć sytuacją kobiet w czasach apostolskich, czyli tych opisanych w Nowym Testamencie. Gdy więc wykupiciel powiedział do Boaza: Nabądź go ty dla siebie, zdjął swój sandał.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Rut/4/8I mówili: Czy tylko przez Mojżesza przemawiał Pan? Czy także przez nas nie przemawia? A Pan to usłyszał.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/4-Ksiega-Mojzeszowa/12/2W tym czasie sądziła Izraelitów prorokini Debora, żona Lappidota.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Sedziow/4/4Pamiętaj, o Boże mój, o tych uczynkach Tobiasza i Sanballata, a również prorokini Noadii i pozostałych proroków, którzy chcieli mnie zastraszyć.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Nehemiasza/6/14I kobieta ta zwróciła się do całego ludu ze swoją mądrością, i ucięli Szebie, synowi Bikriego, głowę, i rzucili ją Joabowi. Ten zaś kazał zatrąbić i odstąpili od miasta. Każdy udał się do swego namiotu, Joab zaś powrócił do Jeruzalemu, do króla.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/20/22Rozważ więc teraz i obmyśl, co zrobić, gdyż zguba pana naszego i całego jego domu jest postanowiona, on sam zaś jest zbyt złośliwy, żeby można z nim rozmawiać.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/25/17Pewna kobieta rzuciła kamień młyński na głowę Abimelecha i roztrzaskała mu czaszkę.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Sedziow/9/53I ukrywał się z nią w świątyni Bożej sześć lat, podczas gdy Atalia sprawowała rządy nad krajem.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Kronik/22/12Cóż mam powiedzieć, mój pierworodny Lemuelu, i co, synu mojego łona, synu moich ślubów?http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Przypowiesci-Salomona/31/2Gdy zechce mieć rolę, nabywa ją, pracą swoich rąk zasadza winnicę.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Przypowiesci-Salomona/31/16

Nowe obowiązki, nowa długość odcinka… Czasem nie można mieć wszystkiego. Nie oceniajcie jednak całego odcinka pod długości, nie tędy droga! Skoro już słowo wstępu mam za sobą, to pora na listę tematów: jak to jest zostać ojcem, część druga TikTok, czyli jak Sebastian wpadł w syf (prawie dosłownie) po uszy! raport o stanie budowy - która to już część, to sama nie pamiętam Star Wars: The Skywalker Saga i hypokryzja Dawida Życzę Wam miłej audycji! Pamiętajcie - nie długość świadczy o jakości doznań, zawsze powtarzam to Dawidowi…

Więcej na Polityko.tv --- Send in a voice message: https://anchor.fm/polityko/message

(00:00:00) Gościem Szóstego Seta Dawid Konarski. Czy Aluron CMC Warta Zawiercie jest gotowy na grę ze ścisłą ligową czołówką, jak ocenia początek sezonu w wykonaniu swoim i swojej drużyny. Czy pełny okres przygotowawczy bez gry w reprezentacji pomógł Dawidowi w odbudowie formy fizycznej? Było też o kadrze - kto powinien dostać szansę w kadrze na pozycji atakującego, i czy trenerem powinien być Polak, czy obcokrajowiec. Dlaczego Dawida cieszy zatrudnienie Świderskiego w roli prezesa PZPS? (00:31:40) Już bez Dawida Konarskiego - jakie szanse naszym zdaniem ma Aluron CMC Warta Zawiercie z Jastrzębskim Węglem? Czy Uros Kovacević i Facundo Conte poradzą sobie w ataku przeciwko świetnie grającemu blokiem i obroną Jastrzębskiemu Węglowi? (00:47:05) Debiuty Plińskiego - porażka 1:3 z Projektem Warszawa i porażka 0:3 z Aluronem CMC Wartą Zawiercie, ale i tak widzimy pozytywy i poprawę w grze i energii graczy Stali na boisku. Teraz seria spotkań z rywalami z półki Nysan - na początek GKS Katowice (01:02:13) Sensacja w Bełchatowie - LUK Lublin zwycięski pomimo prowadzenia PGE Skry już 2:0 w setach. Dużo cierpliwości i mądrości grze w Lublina, a w Skrze powrót tych samych demonów. Bez zagrywki punktowej mają problemy z powstrzymaniem rywali. (01:21:31) Asseco Resovia Rzeszów wygrywa z takim sobie Projektem Warszawa. To ciągle nie była bardzo dobra Resovia, ale pojawiają się pozytywy - współpraca Drzyzgi z Muzajem i środkowymi, czy też dobra praca blokiem. Z kolei w Warszawie coś nie gra i zastanawiamy się na ile dobrą decyzją było postawienie przed sezonem na Grobelnego bez mocnej alternatywy na ławce. Kolejny mecz Projektu z Treflem (01:42:45) Pozostałe mecze kolejki - pokaz siły Indykpolu AZSu Olsztyn i porażka Cerradu Enei Czarnych Radom, którzy mieli na widelcu trzeciego seta z GKSem Katowice, a finalnie kończą bez punktów.

W języku polskim miasta najczęściej są rodzaju żeńskiego. Z tego też powodu miasto Jeruzalem zwykle po polsku nazywa się Jerozolima. Uczeni debatują nad tą nazwą. Chyba najpopularniejsza teoria dzieli słowo “Jeruzalem” na dwie części: “jer” oraz “salem”. Pierwsze słowo tłumaczy się na miasto, podwalinę lub posiadłość, a drugie słowo czyli “salem” lub “szalom” oznacza pokój. To drugie słowo występuje jednak w liczbie podwójnej. Ale co to znaczy?Liczba podwójna istniała też kiedyś w polszczyźnie. Dziś mamy w polskim tylko liczbę pojedynczą, np. pokój oraz mnogą np. pokoje. Kiedyś istniała jednak także liczba podwójna gdy coś było w parze. Dobrym przykładem jest liczebnik “sto”. Jego odmiana zachowała się w kolejnych liczebnikach. Mówimy: sto, dwieście i trzysta. Czyli liczba pojedyncza to była i jest “sto”, liczba podwójna “ście”, a liczba mnoga to “sta”. Liczba podwójna w polskim zachowała się w przysłowiach, np. “Mądrej głowie dość dwie słowie” czy “Trzy gęsi, dwie niewieście uczyniły jarmark w mieście”.Wracając do Jerozolimy, całość można przetłumaczyć jako “Miasto podwójnego pokoju”. Bo mamy tam dwa słowa, czyli miasto lub miejsce, a potem słowo pokój, ale to słowo jest w liczbie podwójnej. Tak więc dwa słowa hebrajskie wielu tłumaczy przedstawia jako trzy słow polskie, czyli “Miejsce podwójnego pokoju”. Czemu “podwójnego pokoju”? Pierwszy raz w Biblii to miasto pojawia się w Rodzaju 14:18, czytamy tam: “Melchisedek zaś, król Salemu, wyniósł chleb i wino. A był on kapłanem Boga Najwyższego”. Jest prawdopodobne, że miasto Salem istniało tam, gdzie później Jerozolima. Dlaczego jednak zmieniono nazwę z Salem czyli “pokój” na “podwójny pokój”?Istnieją co najmniej dwa wyjaśnienia. Po pierwsze podwójny pokój to dużo więcej pokoju, czyli chciano uwypuklić pokój, jaki zapewnia Jerozolima, jej król oraz świątynia, która tam stanęła. Druga wersja nawiązuje do dwóch wzgórz. Na jednym czyli na Syjonie zamieszkał król Dawid, a na drugim wzgórzu o nazwie Moria jego syn zbudował świątynię. Dodatkowo syn Dawida, który był po nim królem to oczywiście Salomon, a to imię także powstało od słowa “pokój'. Tak więc mamy miasto, które nazywa się “miejsce podwójnego pokoju”, w którym rządził król, którego imię znaczy “pokój”, a w jego czasach zabudowano drugie wzgórze, na którym stanęła świątynia. Ale wróćmy do historii tego miasta.Tradycja Żydowska mówi, że miasto Salem, w którym królem był Melchizedek znajdowało się na górze znanej później jako Syjon. Zaraz obok stała góra Moria, na której później Salomon zbudował świątynię. Wg tradycji na tej górze właśnie Abraham miał próbować złożyć swojego syna w ofierze. Innymi słowy w czasach Abrahama na górze Syjon miał rządzić król i kapłan Melchizedek, a na pobliskiej górze Moria Abraham miał przejść największą próbę swojego życia. Później jednak górę i miasto musieli przejąć Kananejczycy. Skąd o tym wiemy?Kanaan czyli Ziemia Obiecana znajdowała się pod panowaniem Egipcjan. Zachowały się więc listy znane jako listy z Amarny. Jest to korespondencja pomiędzy władcami Egiptu a ich wasalami w Kanaanie. W jednym z listów występuje nazwa “Urušalim”. Niektórzy utożsamiają to miasto z Jerozolimą, a nazwę z Kananejskim bogiem Shalim. Na pewno w mieście mieszkali Jebusyci. Księga Jozuego opisująca podbój Kanaanu mówi o tym, że Jozue pokonał w bitwie między innymi króla Jerozolimy. Nie oznaczało to jednak zdobycia miasta. Później gdy Jozue był już stary Ziemię Obiecaną podzielono, ale w Jozuego 15:63 czytamy: “Lecz Jebuzejczyków, mieszkających w Jeruzalemie, nie mogli synowie Judy wypędzić i Jebuzejczycy mieszkają z synami Judy w Jeruzalemie do dnia dzisiejszego”. Tak więc w momencie gdy kończono pisanie księgi Jozuego w Jerozolimie dalej mieszkali Jebusyci. Które plemiona z nimi walczyły?W kolejnej księdze czyli księdze Sędziów czytamy, że miasto to spalili Judejczycy (werset 8), ale potem nie mogli go zdobyć Beniaminici (werset 21). Czy to nie sprzeczność? Niekoniecznie. W Jozuego rozdziale 15 jest opis granic terytorium plemienia Judy. Granica przechodziła właśnie przez Jerozolimę. Tak więc zarówno plemię Judy jak i plemię Beniamina próbowało zdobyć to miasto. Plemieniu Judy się udało, ale Jebusyci najwyraźniej wrócili i potem obronili się przed kolejnym atakiem plemienia Beniamina. Jak jednak Jerozolima stała się stolicą Izraela?W Księdze 2 Samuela rozdziale 5 czytamy o tym, że gdy Dawid tam podszedł Jebusyci byli tak pewni, że twierdzili, że murów mogą bronić nawet kulawi i ślepi. W 2 Samuela 5:8 czytamy: “W tym dniu Dawid powiedział: Kto pokona Jebuzejczyka i przedrze się przez kanał, i pobije ślepych i kulawych, których nienawidzi dusza Dawida, zostanie wodzem. I przedarł się jako pierwszy Joab, i został wodzem”. Mówiłem już o tym przy okazji omawiania postaci Joaba w odcinku 5. Krótko mówiąc, za murami miasta było źródło. Jebusyci zbudowali studnię i tunel, którym mogli czerpać wodę. Prawdopodobnie właśnie tamtędy przedostał się Joab.To zdobyte miasto było później nazywane miastem Dawidowym, a znajdowało się na górze Syjon. Arkę przetransportowano właśnie do tego miasta. Tak więc przybytek, ołtarz, świeczniki i wszystko było w Szilo, ale najważniejsza część czyli Arka była od tego czasu w mieście Dawidowym. Nie miała tam jednak pozostać na stałe. O tym jednak za chwilę. Podczas rządów Dawida nikt nie atakował stolicy. Jednak gdy zbuntował się syn Dawida Absalom. Dawid uciekł z Jerozolimy i pozostawił tam arkę. Później Dawid miał wizję.Biblia mówi, że Dawid zgrzeszył przez policzenie Izraelitów i spadła na nich plaga. W pewnej chwili Dawid będący zapewne w Mieście Dawidowym zauważył, że na przeciwko na górze Moria stoi anioł z wydobytym mieczem. W 1 Kronik 21:18 czytamy: “Wtedy anioł Pański rzekł do Gada, aby oznajmił Dawidowi, że Dawid ma pójść i wznieść ołtarz dla Pana na klepisku Ornana, Jebuzejczyka”. Ciekawe jest to, że naprzeciwko Dawida, na górze Moria mieszkał Jebuzejczyk, który właśnie wtedy młócił pszenicę. Właśnie od niego król Dawid kupił miejsce na ołtarz i tam złożył swoją ofiarę. Później w tym miejscu powstała świątynia.Jak już mówiłem Dawid widział ze swojego okna to klepisko, na którym wybudowano później ołtarz. Możemy sobie wyobrazić, że czuł się głupio mieszkając w pałacu podczas gdy ołtarz stał bez żadnego zabezpieczenia. Wygląda na to, że również Arkę tam zaniesiono. W 2 Samuela 7:2 czytamy: “Rzekł król do Natana, proroka: Patrz! Ja mieszkam w domu z drzewa cedrowego, a Skrzynia Boża jest pomieszczona w środku namiotu!” Natan odpowiedział mu, że może zbudować świątynię. Później jednak przyszedł ponownie i zapowiedział, że świątynię zbuduje dopiero jego syn. Ale o tym opowiem wam w kolejnym odcinku.W skrócie: Na górze Syjon istniało miasto, w którym miał mieszkać król i kapłan Melchizedek, a potem Jebusyci. Nazwa miasta Salem znaczyła “pokój” lub wzięła się od kananejskiego boga o imieniu Shalim. Podczas podboju Ziemi Obiecanej Jerozolima znalazła się na granicy pomiędzy plemionami Judy i Beniamina. Oba plemiona próbowały ją zdobyć. Na stałe jednak podbił to miasto dopiero król Dawid i w tamtym okresie nazywano je Miastem Dawidowym. Znajdowało się ono na jednej górze Syjon. Druga góra Moria została dołączona później, ale o tym będzie w następnym odcinku.Melchisedek zaś, król Salemu, wyniósł chleb i wino. A był on kapłanem Boga Najwyższego (Rodzaju 14:18)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/14/18Lecz Jebuzejczyków, mieszkających w Jeruzalemie, nie mogli synowie Judy wypędzić i Jebuzejczycy mieszkają z synami Judy w Jeruzalemie do dnia dzisiejszego (Jozuego 15:63)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Jozuego/15/63W tym dniu Dawid powiedział: Kto pokona Jebuzejczyka i przedrze się przez kanał, i pobije ślepych i kulawych, których nienawidzi dusza Dawida, zostanie wodzem. I przedarł się jako pierwszy Joab, i został wodzem. Dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do świątyni (2 Samuela 5:8)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/5/8Wtedy anioł Pański rzekł do Gada, aby oznajmił Dawidowi, że Dawid ma pójść i wznieść ołtarz dla Pana na klepisku Ornana, Jebuzejczyka (1 Kronik 21:18)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Kronik/21/18Rzekł król do Natana, proroka: Patrz! Ja mieszkam w domu z drzewa cedrowego, a Skrzynia Boża jest pomieszczona w środku namiotu! (2 Samuela 7:2)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Samuela/7/2

Dawid Mędrek to founder biznesu PushPushGo, który zajmuje się notyfikacjami webowymi. O historii Dawida od studenta do startupowca oraz powstaniu jego spółki możecie posłuchać w 81. odcinku Greg Albrecht Podcast. Dziś spotykam się z Dawidem, aby porozmawiać o zmianach, jakie zaszły w jego spółce, zwłaszcza w kontekście wykupienia prawie 70% udziałów firmy przez Vercom - spółkę technologiczną, tworząca globalne platformy komunikacyjne w chmurze.W rozmowie m.in.:• Jak PushPushGo zmieniło się przez ostatnie 2 lata?• Dlaczego zdecydowali się na pozyskanie partnera strategicznego i w kilkuletniej perspektywie sprzedaż 100% udziałów?• Jak wyglądają negocjacje dotyczące przejęcia spółki? • Co Dawid uważa za największy sukces PushPushGo?• Jakie jego zdaniem są najważniejsze cechy dobrego foundera? • Jakie narzędzia pomagają Dawidowi w rozwoju osobistym? Jaką rolę odgrywają w nim mentorzy i coache?------------- Jeśli szukasz indywidualnych konsultacji biznesowych to napisz do mnie! Jeśli spodoba Ci się ten odcinek, dołącz do klubu: https://www.gregalbrecht.io/klub – członkowie mają wpływ na tematykę odcinków, dostęp do specjalnych materiałów i spotkań społeczności Greg Albrecht Podcast. Zobacz inne odcinki podcastu: https://gregalbrecht.io/pl/podcast/ Masz pomysł na temat odcinka? Znasz kogoś, kto powinien być moim gościem? A może chcesz zostać sponsorem podcastu? Napisz do mnie: gregalbrechtpodcast (at) gmail.com

Pierwszą żoną Dawida miała zostać starsza córka króla Saula o imieniu Merab. W zasadzie Saul nie chciał chyba mu dać swojej córki, po prostu chciał, aby go Filistyni zabili. W 1 Samuela 18:17 czytamy: “rzekł Saul do Dawida: Oto najstarsza moja córka Merab; dam ci ją za żonę. Tylko okaż mi się waleczny i prowadź wojny Pana. Myślał zaś Saul tak: Nie chciałbym tknąć go moją ręką, ale niech go dotknie ręka filistyńska”. Ostatecznie jednak oddano tą córkę komuś innemu. W międzyczasie jednak Saul się dowiedział, że jego młodsza córka Michal zakochała się w Dawidzie. Saul ponownie chciał wykorzystać to aby zabić Dawida. Kazał mu przekazać, że nie chce opłaty za narzeczoną, ale chce 100 filistyńskich napletków. Dawid od razu poszedł i zdobył 200. Innymi słowy Dawid zapłacił za swoją żonę zabiciem 200 Filistynów.Saul jednak dalej chciał zabić Dawida, teraz już swojego zięcia. Dawida uratowała właśnie jego żona Michal. W 1 Samuela 19:11 czytamy: “Wysłał Saul oprawców pod dom Dawida, by go pilnowali i rano go zabili. Lecz Michal, jego żona, doniosła o tym Dawidowi, mówiąc: Jeżeli w ciągu tej nocy nie ujdziesz z życiem, jutro zostaniesz zabity”. Michal pomogła mu uciec przez okno, a potem do łóżka położyła posążek i udawała, że Dawid leży tam chory. Dzięki temu nie wysłano za Dawidem pościgu. Gdy jednak Saul pytał swoją córkę czemu tak postąpiła odparła w wersecie 17, że Dawid zagroził jej śmiercią.Dawid przez wiele lat prowadził życie uciekiniera wtedy ożenił się z dwiema kobietami: Achinoam z Jizreel i Abigail wdowę po Nabalu. Czytamy o tym w 1 Samuela 25:40-43. Kolejny werset 44 mówi o tym, że Saul oddał Michal innemu mężczyźnie. Czy te wydarzenia są opisane chronologicznie? Tz. czy Dawid najpierw wziął sobie te dwie nowe żony, a Saul słysząc o tym oddał jego żonę nowemu mężowi. Czy też było na odwrót? Tego nie wiemy, w każdym bądź razie Dawid stracił Michal, ale miał dwie żony Achinoam i Abigail. Biblia niewiele o nich mówi. Achinoam urodziła syna Amnona, z którym potem było wiele problemów, a mądra Abigail urodziła Daniela, który też jest znany pod imieniem Kileab.Później Dawid wraz z tymi dwoma żonami oraz swoimi ludźmi poszedł do Gat. Od króla tego miasta dostał później Ciklag i tam umieścił obie swoje żony. Gdy później doszło do wojny pomiędzy Saulem i Filistynami, Dawid stawił się aby walczyć po stronie Filistynów. Oni się go obawiali i ostatecznie nie wziął udziału w wojnie. W międzyczasie jednak Ciklag zostało zdobyte przez Amalekitów. Wszyscy ludzie, w tym żony Dawida zostali uprowadzeni. Dawid ruszył jednak w pościg i odbił wszystkich porwanych, w tym także Achinoam i Abigail. W międzyczasie Filistyni pokonali wojsko Saula, a on sam zginął. Dawid udał się do Hebronu, czyli do miasta na terenie plemienia Judy i został tam królem. W międzyczasie królem Izraela został jedyny syn Saula.Właśnie w Hebronie urodzili się synowie Dawida. Księga 2 Samuela 3:2-5 wymienia 6 synów, każdy z innej żony. Dwie pierwsze już poznaliśmy: Achinoam z Jizreel i Abigail wdowę po Nabalu. Jako trzecia jest wymieniona Maaka, córka króla Geszuru. Mówiłem o niej w odcinku 3, który był poświęcony jej prawnuczce, która też tak miała na imię. Nie wiadomo kiedy Dawid zawędrował do Geszuru, ale najwyraźniej zawarł sojusz z królem tego kraju Talmajem. To małżeństwo z Maaką, córką Talmaja, króla Geszuru był najwyraźniej potwierdzeniem tego sojuszu.Kolejne trzy żony to Chaggita, Abital oraz Egla. Nie wiemy o nich wiele. Tak więc przebywając w Hebronie Dawid miał 6 żon i każda urodziła mu jednego syna. Achinoam urodziła Amnona, Abigail Daniela, Maaka Absaloma i córkę Tamar, a Chaggita Adoniasza. Wydaje się, że następcą Dawida miał być jego najstarszy syn Amnon. Zgwałcił on jednak swoją przyrodnią siostrę Tamar, za co zabił go jej brat Absalom. Ten ostatni po zabójstwie brata uciekł do swojego dziadka Talmaja do Geszuru.W międzyczasie z Dawidem chciał się skontaktować Abner, dowódca wojska króla Saula. Dawid mu odpowiedział, że go przyjmie jedynie gdy ten przyprowadzi jego pierwszą żonę Michal. Abner odebrał ją jej drugiemu mężowi i przysłał do Dawida. Jej drugi mąż podążał za nią płacząc. Może lepiej, żeby z nim została, bo z Dawidem niespecjalnie się jej układało. Przypomnijmy, że była jego pierwszą żoną. Teraz Dawid ma już przynajmniej 6 dodatkowych żon i każda urodziła mu dziecko, a Michal jest dalej bezdzietna. I tak miało pozostać, dlaczego?Dawid postanowił sprowadzić arkę Bożą do Jerozolimy. Udało się to za drugim razem. W 2 Samuela 6:16 czytamy co się wtedy wydarzyło: “A gdy Skrzynia Pańska dotarła do Miasta Dawida, Michal, córka Saula, wyjrzała przez okno i widziała, że król Dawid skakał i tańczył przed Panem, i wzgardziła nim w swoim sercu”. Gdy wrócił on do domu powiedziała, że poniżył się w oczach innych kobiet. Dawid odpowiedział, że będzie u nich szukał szacunku zamiast u Michal. Ostatni werset tego rozdziału mówi, że Michal nie miała dzieci. Wydaje się, że Dawid po prostu przestał z nią współżyć.Jeżeli tak było to Dawid złamał nakaz z Prawa Mojżeszowego. W Wyjścia 21:10 czytamy: “Jeżeli weźmie sobie inną za żonę, nie ujmie jej ani pożywienia, ani odzieży, ani obcowania cielesnego”. Zdaje się, że Michal nie brakowało pożywienia i odzieży, ale Dawid nie chciał z nią współżyć po tym wydarzeniu. W 2 Samuela 21:8 czytamy o 5 synach Michal, byli to jednak chyba synowie jej siostry Merab. Merab najwyraźniej umarła, a wychowaniem jej synów zajmowała się bezdzietna Michal.Czy Dawid zaniedbał Michal bo zajmował się pozostałymi 6 żonami. Wydaje się, że Dawid wziął sobie wtedy jeszcze więcej żon. Np. kiedy Absalom wrócił do Izraela wstawiał się za nim Joab. Później ponownie gdy chciał się dostać przed oblicze Dawida ponownie prosił o to Joab. Zauważmy, że gdyby Maaka matka Absaloma miała jakiś wpływ na Dawida prawdopodobnie syn by prosił przez nią. Najwyraźniej Dawid miał już wtedy wiele żon i nałożnic. Czytamy o tym w 2 Samuela 5:12: “Gdy Dawid przeniósł się z Hebronu, dobrał sobie jeszcze nałożnice i żony z Jeruzalemu; urodziło mu się też jeszcze więcej synów i córek”.Niestety Dawidowi było tego za mało. Wdał się więc w romans z Batszebą, żoną jednego ze swoich najwierniejszych żołnierzy Uriasza. Gdy Batszeba zaszła w ciążę, Dawid spowodował śmierć jej męża. Wtedy przyszedł prorok Natan i opowiedział mu historię bogacza, który miał wiele owieczek, ale kazał zabrać jedyną owieczkę biedaka. Oczywiście Dawid był tym bogaczem z przypowieści - miał wiele żon, ale zabrał jedyną, którą miał Uriasz. Prorok zapowiedział wtedy: “Wzbudzę zło w twoim własnym domu przeciwko tobie, na twoich oczach zabiorę ci twoje żony i dam je innemu, i będzie z nimi obcował w blasku tego słońca. Ty wprawdzie uczyniłeś to potajemnie, Ja jednak uczynię to wobec całego Izraela i przy blasku słońca” (2 Samuela 12:11-12). Jak się spełniły te słowa?Gdy Absalom się zbuntował Dawid uciekł wraz z całym swoim domem. W 2 Samuela 15:16 czytamy: “wyruszył król piechotą z całym swoim domem. Na miejscu król pozostawił dziesięć swoich nałożnic do pilnowania domu”. Dawid uciekając przed Absalomem zabrał cały swój dom, czyli wszystkie żony, nałożnice i dzieci. Zostawił tylko tych 10 kobiet. Co się z nimi stało? Za radą Achitofela zbuntowany syn Absalom na oczach całego Izraela wszedł do namiotu, gdzie przebywało tych 10 nałożnic jego ojca. Gdy Dawid pokonał już Absaloma i wrócił oddał te kobiety pod straż. Utrzymywał je ale z nimi nie współżył.Ostatnią prawdziwą żoną Dawida, którą znamy z imienia była Batszeba. Wprawdzie ich pierwsze dziecko umarło, ale drugim okazał się Salomon. Gdy Dawid się zestarzał znaleziono mu ostatnią “żonę”, która miała go ogrzewać. “Szukano pięknej dziewczyny po całym obszarze Izraela, a gdy znaleziono Abiszag, Szunamitkę, przyprowadzono ją do króla. Była to bardzo piękna dziewczyna; pielęgnowała i obsługiwała króla, lecz król z nią nie obcował” (1 Królewska 1:3-4). Dawid miał jednak wielu synów, kto miał zostać jego następcą?Przypomnijmy, że pierwszy jego syn Amnon został zabity przez trzeciego syna Absaloma. Biblia nic nie mówi o drugim synu urodzonym przez mądrą Abigail. Miał on na imię Danieli być może umarł wcześnie. Ja jednak lubię jego nieobecność w walkach o władzę po Dawidzie tłumaczyć mądrością i pokorą jego matki. W każdym bądź razie Amnon miał być chyba następcą Dawida, po jego śmierci władzę próbował przejąć Absalom. Po jego buncie i śmierci wydaje się, że do władzy szykował się czwarty syn Dawida - Adoniasz.Prorok Natan powiedział więc Batszebie, żeby poszła porozmawiać z królem Dawidem. Ten przebywał w swoich komnatach ze swoją ostatnią żoną, która go ogrzewała czyli z Abiszag. Batszeba przypomniała Dawidowi, że obiecał jej, że jej syn Salomon zostanie po nim królem, a tymczasem władzę powoli przejmuje Adoniasz. Dawid więc kazał obwołać królem Salomona i postawić wszystkich przed faktem dokonanym. Tak więc Salomon został królem vivente rege czyli za życia poprzedniego króla.Adoniasz poczekał, aż Dawid umrze, a potem poprosił Batszebę matkę Salomona, aby poprosiła dla niego o ostatnią żonę króla Dawida czyli piękną Abiszag, z którą Dawid nigdy nie współżył. W 1 Królewskiej 2:21 jest zapisana prośba Batszeby do Salomona: “Niech oddadzą Abiszag, Szunamitkę, Adoniaszowi, twemu bratu, za żonę. Tak sobie myślę, że Batszeba była trochę zazdrosną o tą ostatnią niby żonę Dawida. Salomon jednak wiedział, że za tą prośbą stoi Adoniasz i kazał go zabić. Najwyraźniej prawo do żon króla miał tylko jego następca. Nie ma jednak wzmianki co się stało z Abiszag, być może została jedną z 700 żon króla Salomona.zapraszam do grupy tego podkastu na facebooku:https://www.facebook.com/groups/historia.biblijna

W piętnastym odcinku podcastu Gatki-Szmatki Sebastian jest po swoich trzydziestych urodzinach i chwali się Dawidowi tym, co dostał. Poza tym zaskakuje Dawida prezentem, który ma dla niego i przekaże go przy okazji. Poza tym omawiają co się zmieniło w Witcher: Old World od ostatniego razu na 3 dni przed zakończeniem zbiórki i zastanawiają się nad kupnem dodatków. Później jeszcze rozmawiają na kilka innych tematów: Dawid robi update na ładowarce bezprezwodowej w biurku Chłopaki rozmawiają o tym jak spędziają wakacje Chłopaki zastanawiają się nad tym, czy ustawa o stałej cenie książek ma sens Dawid dowiaduje się ile kosztują nowe papierowe książki bez przeceny w sklepie Seba chwilę rozwodzi się nad swoim nowym statywem Dodatkowe, przydatne linki: wspominana rozgrywka w Nemesis: https://www.youtube.com/watch?v=NXeCOgsko8Y ilustrowana wersja Gry o Tron, tom 1: https://www.swiatksiazki.pl/gra-o-tron-gra-o-tron-edycja-ilustrowana-6335241-ksiazka.html Jak zawsze jest też kilka tematów pobocznych. Oni chyba nigdy nie nagrają nic według swojej rozpiski...

Będę kontynuował historię króla Saula. W poprzednim odcinku zakończyliśmy na ostatnim spotkaniu króla Saula i proroka Samuela.Na tamtym ostatnim spotkaniu Saul ujawnił co jest dla niego najważniejsze. Prorok zapowiedział, że Bóg odbierze mu królestwo. Czy Saul przepraszał i zapowiadał poprawę? Nie. W 1 Samuela 15:30 czytamy jego słowa: “Zgrzeszyłem! Lecz teraz uczcij mnie przed starszymi mego ludu i przez Izraelem i zawróć ze mną, abym oddał pokłon Panu, Bogu twojemu”. Saul krótko potwierdził, że zgrzeszył i potem nakazał, aby Samuel uczcił go przed starszymi i całym ludem. Samuel to zrobił. Biblia nie wyjaśnia czy zrobił tak ze strachu, ale późniejsze wypowiedzi Samuela świadczą o tym, że ten prorok bał się króla Saula. Co ciekawe w kolejnych wiekach pojawiali się inni królowie, którzy od innych proroków i kapłanów żądali aby uczcili ich przed ludem. Wygląda to tak, jakby Saul składał tą ofiarę wyłącznie dlatego, że lud tego oczekiwał. Świadczą też o tym końcowe słowa, które przeczytaliśmy. Król Saul powiedział: “zawróć ze mną, abym oddał pokłon Panu, Bogu twojemu”. Zauważmy, że mówi o tym Bogu jako o Bogu Samuela, a nie swoim.Skąd wiemy, że Samuel bał się Saula? W kolejnym 16 rozdziale Bóg wysyła go aby namaścił na króla Dawida. Co odpowiedział prorok? W 1 Samuela 16:2 czytamy: “Samuel zaś rzekł: Jakże mogę pójść? Gdy usłyszy o tym Saul, zabije mnie!” Ostatecznie Samuel namaszcza Dawida na króla w tajemnicy. Przy okazji warto wspomnieć, że namaszczenie lub inaczej pomazanie olejkami świętymi czyniło kogoś pomazańcem czyli kimś wyznaczonym na króla. Tak więc w momencie tego pomazania Dawid stał się Bożym pomazańcem. To słowo “pomazaniec” po hebrajsku brzmi “mesjasz” a po grecku “chrystus”. Tak więc Dawid stał się pomazańcem tak jak wiele wieków później jego potomek Jezus.Dawid był więc pomazańcem, ale nie oznaczało to wcale, że od razu zostanie królem. To namaszczenie utrzymywano w tajemnicy przed Saulem, który by pewnie kazał zabić Dawida gdyby się o tym dowiedział. W każdym bądź razie Saul wpadł w swego rodzaju depresję. Jego słudzy poradzili mu, aby posłał po utalentowanego młodego muzyka, którym był właśnie Dawid. Gdy więc Saul miał zły humor Dawid mu grał i król czuł się lepiej. Saul znał więc dobrze Dawida, ale poznał go od innej strony gdy doszło do wojny z Filistynami.Sytuacja jak zwykle była patowa, bo każda ze stron była na wzgórzu. Na ziemię pomiędzy wychodził codziennie Goliat i zapraszał chętnych na pojedynek. Patrząc na wcześniejsze poczynania Jonatana, syna króla Saula wydaje mi się, że chciał on zmierzyć się z Goliatem. Dlaczego tego nie zrobił? Przypuszczam, że zabronił mu ojciec. Wtedy na pole bitwy przybył Dawid z prowiantem dla swoich starszych braci.Gdy Dawid usłyszał Goliata zapowiedział, że będzie z nim walczyć. Wtedy doszło do dość śmiesznej sceny. Król Saul dał mu swoją zbroję. W 1 Samuela 17:38 czytamy o tym, że Saul ubrał Dawida w swoją zbroję, ale Dawid nie mógł w tym chodzić. Co w tym śmiesznego? Przypomnijmy sobie, że Saul był najwyższym Izraelitą, a Dawid podobno był jednym z tych niższych. Jakże śmiesznie musiał wyglądać Dawid w zbroi króla Saula. Później oczywiście Dawid w swoim zwykłym stroju zabił Goliata przy pomocy procy. Saula spojrzał na Dawida z zupełnie innej strony. W kolejnym rozdziale czytamy też, że pokochał go Jonatan, syn króla Saula.Niektórzy twierdzą, że Jonatana i Dawida połączyła miłość homoseksualna. Warto jednak pamiętać, że takimi słowami jak miłość czy pokochać określano wtedy przyjaźń. Poza tym homoseksualizm był sprzeczny z prawem Mojżeszowym.Wracając do Saula. Uczynił on Dawida wodzem swojego wojska. Gdy jednak pewnego razu usłyszał, że kobiety wychwalają w pieśniach bardziej Dawida niż jego wpadł w gniew. Dawid pomimo tego, że był teraz wodzem tak jak wcześniej grał Saulowi gdy ten miał zły humor. Pewnego razu gdy tak grał Saul rzucił w niego włócznią. Dawid uchylił się. Saul postanowił więc go zabić rękami Filistynów. Zapowiedział, że da Dawidowi swoją córkę gdy przyniesie mu sto napletków filistyńskich. Dawid przyniósł ich dwieście i Saul chcąc, nie chcąc dał mu swoją córkę. Później jednak ponownie chciał go zabić rzucając włócznią.Tym razem Dawid uciekł nie tylko do swojego domu, ale także ze stolicy. Dawid ukrył się u proroka Samuela. Saul posyłał tam wojska, ale wszyscy żołnierze, których tam posyłał wpadali w trans. W końcu sam Saul sam tam poszedł i też wpadł w taki trans. Rozebrał się do naga i zachowywał jak prorok. Warto tutaj przypomnieć, że Saul zachowywał się jak prorok także wtedy gdy został namaszczony na króla. Wtedy jednak się nie rozebrał. W tym wersecie powiedziano, nie że był prorokiem, ale że zachowywał się jak prorok. Nie wypowiadał więc proroctw, ale był jakby w zachwyceniu czy podekscytowaniu.Król Saul wrócił do domu i chyba spodziewał się, że Dawid wróci do pałacu. Jonatan wykorzystał tą sytuację, aby wybadać plany ojca. Saul ukrywał swoje zamiary, ale gdy Jonatan ujawnił, że pozwolił Dawidowi odejść do swojej rodziny, król Saul próbował zabić swojego syna. W 1 Samuela 20:33 czytamy, że Saul rzucił w złości włócznią w swojego syna Jonatana. Dawid skrył się, a wraz z nim cała jego rodzina. Czy król Saul mógł wymordować rodzinę Dawida? Tego się chyba oni obawiali, bo cała rodzina przyszła do jaskini, gdzie się ukrywał Dawid.W międzyczasie Saul dowiedział się, że zaraz po ucieczce z pałacu Dawid udał się do kapłanów w Nob. Ci kapłani pomogli Dawidowi dając mu miecz Goliata oraz chleby z przybytku. Król Saul kazał jednak zamordować wszystkich kapłanów i ich rodziny. Jego ludzie nie chcieli tego zrobić. Zrobił to Doeg Edomita. Wymordował kapłanów, ich rodziny oraz wszystkie zwierzęta w mieście Nob. Dawało to wyraźny sygnał, że nawet nieświadoma pomoc Dawidowi prowadzi do śmierci nie tylko tego kto to zrobił, ale nawet jego rodziny.Saul ścigał Dawida. W pewnym momencie miał go już prawie w ręku, ale wtedy zaatakowali Filistyni. Później dwukrotnie Saul był w rękach Dawida, który mógł go zabić, ale oszczędził króla. Saul początkowo przestawał go ścigać, ale potem ponownie gonił Dawida. Jego żonę oddał innemu Izraelicie. Zdesperowany Dawid dołączył wtedy do wrogów Saula czyli Filistynów.Król Saul był jedną z tych osób, które przestrzegają praw Bożych, ale tylko tych, które im odpowiadają. Np. Biblia mówi, że zgodnie z prawem mojżeszowym wygonił wszystkich, którzy wywoływali duchy. Później jednak chciał się dowiedzieć jaka będzie przyszłość. Kazał więc odszukać medium spirytystyczne. Ta kobieta na żądanie króla starała się wywołać ducha zmarłego proroka Samuela. Przepowiedziała królowi śmierć nie tylko jego, ale także wszystkich jego synów. Spełniło się to tylko częściowo.Król Saul zginął podczas tej bitwy wraz ze swoimi synami, w tym także Jonatanem. Biblia niewiele o tym mówi, bo koncentruje się na Dawidzie. Wiemy jednak, że Saul był ranny i popełnił samobójstwo, aby Filistyni go nie dręczyli. Oni jednak wzięli jego ciało i powiesili na swoich murach. Przeżył jednak najmłodszy syn króla Saula - Isz-Boszet, a Abner dowódca wojska uczynił go królem, po jego ojcu. Wg przepowiedni tego medium mieli zginąć wszyscy synowie Saula.Tutaj ponownie wracamy do miasta Jabesz-Gilead. Filistyni powiesili zwłoki króla Saula na murach swojego miasta. Co zrobili mieszkańcy Jabesz-Gilead? Jak mówiłem w poprzednim odcinku z tego miasta pochodziła pewne prabaka króla Saula. Było to też pierwsze miasto jakie obronił jako król. Teraz właśnie ci ludzie zatroszczyli się o ciało zmarłego króla. Jest to ciekawy fragment Biblii. Król Saul jest przedstawiony raczej krytycznie, ale okazuje się, że byli ludzie tak mu wdzięczni, że narażali swoje życie, aby zapewnić mu godziwy pogrzeb. Saul na pewno był odważny, ale później chyba ambicja zmieniła go na gorsze.Podsumowując: Saul był pierwszym królem Izraela. Pochodził z plemienia Beniamina. Co ciekawe apostoł Paweł także pochodził z plemienia Beniamina i też miał na imię Saul. Dopiero później gdy został chrześcijaninem stał się bardziej znany pod imieniem Paweł. Wracając do króla Saula - miał typową chorobę wielu królów. Wszędzie widział spisek przeciwko swojemu panowaniu. Nagrałem wcześniej odcinek o Herodzie Wielkim, który zabił z tego powodu swoich własnych synów. Saul wprawdzie nie zabił ani swojego syna Jonatana, ani zięcia Dawida, ale próbował. Saul dwukrotnie chciał zabić Dawida, a w napadzie gniewu raz także swojego syna Jonatana. Przypomina to nie tylko Heroda, ale także Iwana Groźnego, który w gniewie zabił swojego syna. Warto jednak zapamiętać, że choćby dla mieszkańców Jabesz-Gilead Saul pozostał do końca życia wybawcą.A on odrzekł: Zgrzeszyłem! Lecz teraz uczcij mnie przed starszymi mego ludu i przez Izraelem i zawróć ze mną, abym oddał pokłon Panu, Bogu twojemu (1 Samuela 15:30)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/15/30Samuel zaś rzekł: Jakże mogę pójść? Gdy usłyszy o tym Saul, zabije mnie! A Pan odrzekł: Weź z sobą jałówkę i mów, że przybyłeś złożyć ofiarę Panu (1 Samuela 16:2)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/16/2Przyodział tedy Saul Dawida w swój rynsztunek, włożył mu na głowę hełm spiżowy i ubrał go w pancerz łuskowy (1 Samuela 17:38)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/17/38Tam także i on zrzucił z siebie swoje szaty i był w zachwyceniu przed Samuelem, a padłszy na ziemię leżał nagi przez cały ten dzień i przez całą noc; dlatego mówi się: Czy i Saul między prorokami? (1 Samuela 19:24)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/19/24Wtedy Saul rzucił w niego włócznię, aby go przebić; poznał tedy Jonatan, że postanowieniem jego ojca było zabić Dawida (1 Samuela 20:33)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/20/33Saul zaś wydał swoją córkę Michal, żonę Dawida za Paltiego, syna Laisza z Gallim (1 Samuela 25:44)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Samuela/25/44

To nasza najpoważniejsza jak dotąd rozmowa. Choć zaczyna się żartobliwie. Mało pseudonauki, mniej niż zwykle 5g i foliarzy. Tym razem rozmawiamy o stanie polskich muzeów, w których marnują się prastare szczątki dinozaurów. Dawidowi weszły szczepionki na głowę. Co się dzieje ze starymi powojennymi odpadami chemicznymi? W temacie whisky zaś: czy to prawda, że kolor alkoholu wpływa na kaca?   Rozmowa powstała przy współpracy z Glenmorangie Single Malt Scotch Whisky

Salomon modlił się: Dotrzymałeś swojemu słudze Dawidowi, mojemu ojcu, tego, co mu obiecałeś; swoimi ustami obiecałeś, a w swojej mocy spełniłeś, jak to jest dzisiaj. 1 Krl 8,24 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i dokonał jego odkupienia, i wzbudził nam mocarnego Zbawiciela w domu Dawida, sługi swego. Łk 1,68-69

Tytuł tego nagrania, czy jak też to można nazwać - audiobloga czy podkastu, to fragment 46 wersetu drugiego rozdziału Pierwszej Księgi Królewskiej. A dokładniej jego druga, końcowa część. Kiedyś zostałem tym właśnie Słowem poruszony dlatego, że mówi ono o umocnieniu królestwa przez Salomona, a raczej przez to, co Salomon uczynił aby to królestwo umocnić. Wierzę, że przykład Salomona i kroki jakie powziął aby umocnić swoje królestwo są lekcją przydatną dla nas, którzy podobnie jak on otrzymujemy królestwo od naszego Ojca. Jest to lekcja dla młodych, dopiero co nawróconych ludzi, ale również dla tych, którzy swoje życie z Bogiem rozpoczęli już jakiś czas temu, a jest ono niestabilne, nie takie jakie być powinno, jakieś “wybrakowane”. Być może, jest to właśnie spowodowane działalnością wrogich sił wewnątrz. A co takiego zrobił Salomon? Zlikwidował ze swojego, królestwa cztery osoby, które stanowiły dla niego zagrożenie: Adoniasza, który był jego starszym bratem i któremu to według ciała, ale nie według Boga, przypadało królowanie i który prawo do tego uzurpował sobie a nawet bez porozumienia z Dawidem ogłosił się królem. Joaba, który w czasie pokoju zamordował dwóch ludzi i sprzymierzył się z Adoniaszem. Ebiatara, który był kapłanem i przechodził przez wszystko to, co Dawid gdy uciekał przed Saulem, bo u niego się schronił będąc zagrożonym. Ale serce jego nie było z Dawidem, bo gdy Adoniasz ogłaszał się królem to Ebiatar przyłączył się do niego. Szymejego, który bluźnił i złorzeczył Dawidowi, gdy ten wychodził z Jerozolimy uciekając przed swoim synem Absalomem. To jest skrótowe przedstawienie tematu. Natomiast jak odnosi się to do naszego życia dzisiaj, jakie funkcje pełnią te osoby i jaki wpływ mają na nas znajduje się w nagraniu, do którego wysłuchania zapraszam z nadzieją i życzeniem Bożego błogosławieństwa i duchowego pożytku.

Tatuaż... sztuka, a może tylko wyraz buntu.Kiedyś domena piratów i kryminalistów dziś ... dziś trudniej spotkać osobę bez dziary niż z tatuażem.Zapraszam na rozmowę z najbardziej pozytywnymi facetami polskiej sceny tatuażu: Dominikiem Mądrachowskim, Sebastianem Jaryszkiem, czyli JUNIOREM ze studia Juniorink NajgorszeStudiowMieście oraz gościnnym udziałem Davee Blows.Z naszej rozmowy dowiecie się między innymi:- kto z chłopaków dziara- jak Dominik trafił do świata tatuażu- jaka jest rola Dominika w studio JuniorInk- jak wybrać tatuażystę- ile jest w Polsce osób zajmujących się tatuażem- kiedy Sebastian zaczął tatuować i od czego zaczęła się jego przygoda z tą dziedziną- od czego zaczęła się kariera Dawida- czy istnieją „kursy” tatuażu- skąd się bierze „pierwsza skóra” do tatuowania- co laser (możliwość usuwania tatuażu) zmienił w podejściu ludzi do tatuażu- co najczęściej ludzie chcą usunąć / zatuszować- od jakiego wieku można się tatuować w JuniorInk- czy miłość do tatuażu przechodzi z pokolenia na pokolenie- jak się zmienia struktura Klienta- czy są mody w tatuażach- jak często osoby przychodzące po tatuaż mają konkretny pomysł na tatuaż- jak często projekt tatuaży zmienia się w trakcie pracy nad nim- jak Sebastianowi udaje się utrzymać studio przy tak ogromnej mieszance wybuchowej charakterów- czy klienci nie krępują się obecności innych w JuiorInk- jak Dawidowi udaje się latać po świecie i tatuować w różnych studiach- czym jest tatuaż japoński, a czym amerykański- czy osoby mające wątpliwości powinny zrezygnować z tatuażu- czym jest konwent tatuażu- czy zdarzają się niewytatuowani tatuażyści- czy da się wyczuć moment, w którym jest się gotowym do tatuowania kogoś więcej niż siebie i sztucznej skóry- czy wykształcenie plastyczne pomaga w świecie tatuażu- prawdy i mity związane z tatuażami- skąd się bierze niezadowolenie Klientów- co się dzieje z tatuażami w przypadku zmiany wagi- czy Klienci chcą naprawiać tatuaże uszkodzone np. w wyniku wypadków- na czym polega wycena tatuażu- czy zdarza się, że Klienci… uciekają z tatuażu- czy Klienci stosują środki przeciwbólowe w trakcie tatuażu i jakie- ile trzeba mieć przerwy między sesjami- jak wygląda kwestia praw autorskich w kontekście tatuaży- czym są w JuniorInk wzory „do wzięcia”- skąd się wzięło w nazwie: Najgorsze Studio w Mieście- czy JuniorInk łączy ludzi- najbardziej zaskakujące projekty- czy Klienci chętnie tatuują części intymne- kogo lub czego chłopaki nie chcieliby tatuować- czy w ramach studia zdarza się chłopakom „przekazywać” sobie Klientów- czy kolczyki są modne- tatuaże i kolczyki u nieletnich

Dziś opowiem wam o tym, jak upór w dążeniu do zwycięstwa w kosmicznym wyścigu, lekceważenie zagrożeń i pęd do kosmicznej mety doprowadził do śmierci wszystkich członków załogi promu kosmicznego Challenger. Tej śmierci można było uniknąć. Tę śmierć oglądało na żywo w telewizji 55 milionów amerykanów. O tej śmierci do dziś pamięta każdy obywatel Stanów i większość pozostałej części świata. Dziękuję moim Patronom: Bartosz, Sabina, Albert, Marcin, Łukasz, Monika, Radosław, Paweł, Witold, Dawid, Aleksander, Paweł, Dawid, Joanna, Jacek, Aleksander, LL LL, Mariusz, Tomek, Dawidowi i Radosławowi. Jesteście super! Wesprzyj Podcast Historyczny: https://patronite.pl/podcasthistoryczny Facebook: https://www.facebook.com/podcasthistoryczny kontakt: rafal_sadowski@hotmail.com Muzyka: https://openmusicrevolution.com/, Whitesand https://open.spotify.com/artist/1ITWTfaBiMVd4Wx4S2equq

Abiszaj był siostrzeńcem Dawida. Ceruja (matka Abiszaja i Joaba) była prawdopodobnie przyrodnią siostrą Dawida. Być może starszą siostrą z poprzedniego małżeństwa matki Dawida. Było on bardzo odważny i porywczy jak jego brat. Dawid miał chyba jednak na niego większy wpływ. Przynajmniej 3 razy Dawid powstrzymał Abiszaja przed zabiciem kogoś. Dawid często krytykował synów Cerui, ale Abiszaj najwyraźniej nie brał tego do siebie i zawsze był pod ręką. Nie zabiegał też o zaszczyty dla siebie, ale chętnie oddawał większą władzę Dawidowi i swojemu bratu Joabowi. A to wszystko mimo tego, że był starszy. Prawdopodobnie zmarł przed konfliktem Salomona z Adoniaszem, bo nie wymienia się go po żadnej ze stron.Abiszaj wraz ze swoimi braćmi dołączył do Dawida na samym początku. Asahel był słynny ze swojej szybkości, Joab był świetnym dowódcą, a Abiszaj był jednym z najdzielniejszych wojowników. Nie bał się niczego i pierwszy szedł na trudne misje. 2 Samuela rozdział 23 wymienia najsłynniejszych wojowników Dawida. O Abiszaju powiedziano tam, że podczas pewnej bitwy zabił 300 wojowników.Gdy Dawida ścigał król Saul ten postanowił przekraść się w nocy do obozu króla Saula. Gdy Dawid zapytał kto pójdzie z nim na tą samobójczą misję zgłosił się Abiszaj. W obozie przeszli niezauważeni wśród śpiących wojowników i doszli aż do króla Saula. Abiszaj uznał to za dogodną okazję, aby pozbyć się tego króla. Wtedy powstrzymał go Dawid, który zabrał tylko włócznię Saula i dzban wody jako dowód, że miał możliwość zabić tego króla i tego nie zrobił. To był pierwszy raz gdy Abiszaj został powstrzymany przez Dawida.Można chyba powiedzieć, że jak jego brat Joab był porywczy i zabicie kogoś było dla niego jak splunięcie. Różnił się jednak od swojego brata tym, że najpierw mówił Dawidowi co chce zrobić i dawał się powstrzymać. Joab po prostu zabijał tych, których chciał uśmiercić bez pytania kogokolwiek.Później gdy Joab zabił Abnera, Dawid obwiniał o to zabójstwo także Abiszaja. W 2 Samuela 3:30 czytamy, że Joab i Abiszaj zabili Abnera. Wygląda na to, że Dawid obwiniał o to zabójstwo także Abiszaja, który był chyba wtedy razem z Joabem gdy ten dopuszczał się tego czynu. Abiszaj prawdopodobnie wiedział co Joab chce zrobić. Nie chciał, a może nie mógł go powstrzymać. W każdym razie Dawid miał mu to za złe.Później mamy jedno z tych miejsc w Biblii, które sprawia trudności w zrozumieniu co się naprawdę stało. 1 Kronik 12:18 mówi o Abiszaju, który pokonał 18 tysięcy Edomitów. Z kolei 2 Samuela 8:13 mówi, że tych Edomitów pokonał Dawid. Psalm 60 mówi, że to Joab pokonał tych Edomitów. Jak więc było naprawdę? Dawid był królem, Joab dowódcą wojska, a Abiszaj jednym z najlepszych wojowników. Prawdopodobnie Abiszaj jakimś odważnym czynem doprowadził do zwycięstwa, ale zwycięstwo to przypisywano Joabowi, który przecież dowodził oraz Dawidowi, który przecież królował. Pokazuje to jak pokorną osobą był Abiszaj. Nie przeszkadzało mu, że więcej się mówi o jego młodszym bracie i o królu Dawidzie.Późniejsza wojna z Ammonitami pokazuje, że Joab całkowicie ufał swojemu starszemu bratu. Gdy Joab wyruszył aby walczyć z Ammonitami, z tyłu nadeszli Syryjczycy. Wtedy Joab szybko przekazał Abiszajowi połowę swojej armii aby walczył z Ammonitami, a sam walczył z Syryjczykami. Zauważmy Abiszaj nie dowodził armią, ale gdy zachodziła taka potrzeba bez problemu podjął się tego zadania. Gdy jednak zagrożenie minęło jego brat znowu dowodził całą armią. Ponownie Biblia nie mówi nic o zazdrości Abiszaja. Był on gotowy pomóc i potem ponownie usunąć się w cień młodszego brata.Gdy doszło do buntu Absaloma Dawid musiał aż dwa razy powstrzymywać Abiszaja przed zabójstwem. Gdy zbuntował się syn Dawida Absalom, Dawid zaczął uciekać z Jerozolimy. Na wzgurzu stanął pewien człowiek z plemienia Beniamina o imieniu Szimej. Zaczął rzucać w Dawida kamieniami i przeklinać go. Wtedy Abiszaj powiedział do Dawida, że należy zabić “tego zdechłego psa”. Dawid mu tego zabronił. Zauważmy jednak, że Abiszaj był przy Dawidzie jak wtedy gdy uciekał przed królem Saulem.Później do bitwy z wojskami swojego zbuntowanego syna Absaloma Dawid wysłał armię podzieloną na trzy części. Jedną z nich dowodził Joab, inną Ittaj, a jeszcze inną właśnie Abiszaj. Zauważmy, że znowu był dowódcą armii, ale po bitwie znowu stał się zwykłym żołnierzem. Podczas tej bitwy Joab zabił Absaloma wbrew rozkazowi Dawida. Przypuszczam, że Abiszaj nie zrobiłby tego, on słuchał Dawida.Gdy wracali do Jerozolimy po pokonaniu Absaloma na ich spotkanie wyszedł ten Szimej, który nie tak dawno przeklinał króla Dawida. Abiszaj ponownie chciał go zabić, ale Dawid ponownie tego zakazał. Co nam mówi to sprawozdanie? Abiszaj wciąż jest przy Dawidzie, ma swoje zdanie, ale słucha rozkazów Dawida. Gdy Dawid dociera do Jerozolimy wybucha bunt Szeby. Dawid nakazł nowemu dowódcy Amasie zająć się tym problemem, ale gdy ten się nie wywiązał z tego zadania wybrał Abiszaja i jego posłał aby zajął się tą sprawą. Abiszaj po drodze wziął swojego brata Joaba i jemu przekazał dowództwo. Przy okazji Joab zabił Amasę, a Abiszaj był przy tym jak poprzednio podczas zabójstwa Abnera.Ostatni raz kiedy Biblia mówi o Abiszaju ponownie znajduje się on blisko króla Dawida. Wybuchła wojna z Filistynami. Przypominam, że Dawid był już dość stary i niedawno ciężko chorował. Nic więc dziwnego, że w pewnym momencie poczuł się bardzo zmęczony. Właśnie wtedy na Dawida ruszył jeden z olbrzymich wojowników filistyńskich. Nie był on chyba tak wielki jak Goliat. O włóczni Goliata Biblia mówi, że ważyła 600 sykli, ta włócznia tego wojownika ważyła tylko 300 sykli. Niemniej dla starego i zmęczonego Dawida byłby to koniec gdyby nie to, że ktoś przyszedł mu na pomoc. Kto to był? Oczywiście Abiszaj, który musiał przebywać blisko króla niezależnie od tego jak było to niebezpieczne. Później Pismo Święte już nie wspomina o Abiszaju. Gdy później jego brat Joab popierał Adoniasza przeciwko Salomonowi biblia nie wspomina o Abiszaju. Być może już nie żył, albo po prostu stał wiernie przy Dawidzie czekając na jego decyzję w tej sprawie. Pasowałoby to do Abiszaja, człowieka, który był porywczy, ale jednocześnie zawsze słuchał Dawida.Abiszaj jest moją ulubioną postacią. Był porywczy jak Joab, ale dawał się powstrzymać. Chętnie podejmował się różnych zadań, które mu dawano jak np. dowodzenie armią, ale potem ponownie usuwał się w cień. Mogę więc chyba powiedzieć, że od Joaba różnił się tym, że nie miał takiej żądzy władzy. Abiszaj był też bardzo odważny. Poszedł za Dawidem w środek obozu wroga, aby zabrać dzban i włócznię króla Saula. Był przy Dawidzie, gdy ten uciekał z Jerozolimy przed swoim synem Absalomem. Był przy nim też gdy Dawid był stary i prawie zginął podczas bitwy. Abiszaj przypomina mi trochę apostoła Piotra. Piotr też był porywczy, np. odciął ucho jednego z ludzi, którzy przyszli po Jezusa, ale posłuchał, gdy Jezus powiedział: schowaj miecz, bo ci co mieczem wojują od miecza zginą. Piotr miał swoje zdanie, ale posłuchał. Podobnie Abiszaj miał swoje zdanie w kwestii zabicia króla Saula czy później w kwestii Szimeja, ale przyjął decyzję Dawida. Co wy myślicie o tej postaci?

W momencie, kiedy nagrywam tą audycję wciąż jeszcze jest kwarantanna z powodu korona wirusa i to zarówno w Polsce jak i w Anglii. Może zaciekawi was fakt, że dzisiaj będziemy mówić też o pladze, która spadła na Izrael w czasach króla Dawida, a której Joab chciał zapobiec, ale to za chwilę.Podczas oblężenia Rabby amonickiej pokazał swoje całkowite przywiązanie do króla Dawida. Ten napisał mu, aby postawić Uriasza tam gdzie na pewno zginie. Joab dokładnie objerzał miasto i postawił Uriasza w takim miejscu, gdzie byli najdzielniejsi wojownicy amoniccy. Uriasz zginął. Tak więc niby Joab go nie zabił, ale w ogromny stopniu przyczynił się do jego śmierci i zrobił to wypełniając rozkazy Dawida. Później napisał do Dawida, aby przybył, bo miasto niedługo upadnie, a on nie chciałby dostać chwały za zdobycie go. Król Dawid przybył, dokończył oblężenia i zdobył miasto.Dlaczego Joab nie chciał sam zdobywać miasta? W przeszłości Dawid był najdzielniejszym wodzem króla Saula. Gdy kiedyś wracali z boju kobiety śpiewały o nich, że Saul zabił setki wojowników, a Dawid tysiące. Król Saula właśnie wtedy postanowił zabić Dawida. Być może teraz Joab myślał podobnie. Po co mi chwała zwycięstwa. To może sprawić, że Dawid zacznie mnie nienawidzić jak wcześniej Saul nienawidził Dawida.Później jeden z synów Dawida zabił drugiego. Tym zabójcą był Absalom. Uciekł on do swojego dziadka Talmaja, króla Gerszuru. Mówiłem o tym więcej w odcinku 3 o Maace, wnuczce Absaloma. Joab musiał przebywać wtedy blisko Dawida, bo Biblia mówi w 2 Samuela rozdziale 14, że Joab zauważył, że Dawid tęskni za swoim synem. Joab zastosował podobny zabieg jak prorok Natan. Być może wiedział, że gdyby poprosił Dawida bezpośrednio o pozwolenie na powrót Absaloma to król Dawid by się nie zgodził. Joab więc wysyła pewną kobietę, która udaje, że jeden jej syn zabił drugiego, a ona by chciała, aby temu zabójcy wybaczono, bo nie będzie miała żadnego syna. Dawid domyśla się, że to Joab wymyślił ten podstęp, ale pozwala Absalomowi wrócić tyle, że ma on być w swoim domu.Wydaje się, że Joab próbował pomóc Absalomowi, ale gdy król pozwolił mu wrócić, ale nakazał żyć w odosobnieniu Joab doszedł chyba do wniosku, że nie ma co pomagać. Być może początkowo myślał, że po śmierci Dawida Absalom zostanie królem, ale teraz gdy widział, że Absalom jest w niełasce u Dawida postanowił już więcej nie mieszać się w tą sprawę. Absalom go jednak zmusił. Podpalił pole Joaba, który musiał się z nim spotkać i chyba aby mieć spokój porozmawiał z Dawidem i Absalom mógł przychodzić na dwór.W tamtym czasie Dawid był chyba chory. Wykorzystał do Absalom i gdy przychodzili ludzie na sąd do króla mówił im, że Dawid ich nie przyjmie, ale gdyby on został królem to wszystko byłoby lepiej. W ten sposób przekonał ludzi, że będzie lepszym królem niż starzejący się i chyba wtedy chory Dawid. Bunt poparł cały Izrael, ale Joab pozostał wierny Dawidowi. Gdy doszło do bitwy między wojskami Dawida i Absaloma Dawid podzielił swoją armię na trzy części. Nie ufał chyba Joabowi do końca. Dał mu tylko ⅓ wojska. Pozostałe części dostali Abiszaj oraz Ittaj. Dawid przykazał aby pokonać armię Absaloma, ale jego samego nie zabijać. Joab jednak na to nie zważał i zabił Absaloma. Gdy Dawid zamiast cieszyć się ze zwycięstwa zaczął rozpaczać to właśnie Joab zagroził mu, że gdy nie podziękuje swoim żołnierzom, to Joab osobiście poprowadzi bunt przeciwko królowi. Dawid więc pozwolił, aby przemaszerowało przed nim zwycięskie wojsko, ale nie zapomniał co zrobił Joab. Zabił jego syna wbrew rozkazowi, a potem jeszcze groził Dawidowi.Dawid postanowił wybaczyć wszystkim, którzy poparli jego syna. Wysłał posłańców do starszych Judy oraz do Amasy, swojego siostrzeńca. Dowódcą wojska przed buntem był Joab, ale gdy on lojalnie pozostał przy Dawidzie, to Absalom ustanowił nowego dowódcę czyli Amasę. Amasa był synem Abigail, siostry Ceruji. Tak więc Joab syn Ceriui i Amasa syn Abigail byli kuzynami. Teraz po buncie Dawid proponuje Amasie, który kierował wojskiem Absaloma, aby został dowódcą w miejsce Joaba.Tak więc Dawid zrobił swego rodzaju amnestię i nie karał nikogo, kto wystąpił przeciwko niemu podczas buntu Absaloma. W ten sposób powrócił w zasadzie bez walki. Niestety wybuchł bunt pod dowództwem Szeby z plemienia Beniamina. Dawid ustanowił nowym wodzem wojska Amasę, więc polecił mu zakończyć ten bunt. Amasa jednak nie potrafił zebrać ludzi. Wtedy Dawid wysłał Abiszaja, który wziął po drodze swojego brata Joaba. Spotkali oni Amasę i Joab zabił go podstępem. Zabił go jednym pchnięciem.Joab ponownie okazał się świetnym dowódcą i po zabiciu Szeby bunt się zakończył. Ponownie Joab stał na czele armii, ale Keretytami i Peletytami dowodził Benajasz. Była to osobista gwardia króla. Wygląda więc na to, że Joab wbrew Dawidowi wziął dowództwo armii i gdy wygrał nie było zabrać mu tej funkcji. Jednak Dawid nie powierzył mu swojej ochrony.Do tego momentu Joab zabił dwóch ludzi, którym Dawid chciał przekazać dowodzenie swojej armii. Teraz jednak dzieje się coś dziwnego. Dawid postanawia policzyć swoich poddanych. Jest to czymś zły w oczach Joaba. Przeważa jednak słowo króla i Joab idzie policzyć. Biblia opisuje, że był to grzech i z tego powodu na Izrael spadła kara w postaci zarazy. Warto tutaj podkreślić, że Joab próbował powstrzymać Dawida przed tym liczeniem.Gdy Dawid się zestarzał Joab poparł jego syna Adoniasza. Ten wyprawił ucztę i wprawdzie się nie koronował, ale zachowywał się jak następca. Dawid jednak zaskoczył wszystkich i kazał namaścić na króla Salomona. Przed śmiercią nakazał Salomonowi zabić kilka osób, którym przebaczył za życia. Wśród nich był także Joab.Salomon poczekał, aż będzie miał pretekst. Adoniasz ten niedoszły król poprosił o ostatnią żonę króla Dawida. Zwyczajowo było to coś, co należało do następcy tronu. Salomon kazał więc zabić Adoniasz i przy okazji tego, kto go popierał czyli Joaba. Ochroną Salomona dowodził Benajasz, ten który chronił jego ojca. To właśnie Benajasza Salomon posłał aby zabił Joaba. Ten uciekł do przybytku i tam trzymał się ołtarza. Tam też został zabity.Podsumowując: Joab był naprawdę zdolnym dowódcą. Potrafił kierować ludźmi, którzy chętnie szli za nim do walki. Można więc chyba powiedzieć, że miał charyzmę. Zamordował jednak przynajmniej cztery osoby. Najpierw Abnera, którego Dawid chciał mianować dowódcą, potem Uriasza, którego kazał mu zabić Dawid. Później zabił bezbronnego Absaloma, a na koniec swojego kuzyna Amasę, którego Dawid chciał mianować dowódcą. Jasno z tego wynika, że Joab był bezwzględny i zabijał każdego, kto mógł zabrać jego stanowisko. Miał jednak dobre cechy był lojalny wobec Dawida i chciał go powstrzymać przed tym spisem. Nie był jednak lojalny wobec Salomona.W odcinku 4 mówiłem o Asahelu. Teraz w odcinkach 5 i 6 mówiłem o Joabie. Pozostał mi najstarszy z synów Cerui czyli Abiszaj. Jemu poświęcę odcinek 7. Tak więc do usłyszenia niedługo. Powiem tylko, że Abiszaj to moja ulubiona postać. Później przejdę chyba do rodziny Heroda i przy okazji powiem co nieco o cesarzach rzymskich i ich kontaktach z członkami rodziny Heroda Wielkiego.

Dzisiaj chciałbym wam opowiedzieć o wnuczce Absaloma. Absalom to ten, syn Dawida, który się przeciwko niemu zbuntował. Absalom chciał zabić swojego ojca. Zginął wtedy, a Dawid go opłakiwał wołając w kółko: Absalomie, Absalomie. Kim była wnuczka Absaloma? Czy była podobna do dziadka? O tym właśnie w dzisiejszej audycji.Zanim jednak przejdziemy do Maaki wnuczki Absaloma, musimy co nieco powiedzieć o Maace, matce Absaloma. Bo wnuczka Absaloma miła tak samo na imię jak matka Absaloma. Tak więc Maaka miała swoje imię po prababce. Gdy w Izraelu rządził pierwszy król czyli Saul, Dawid był wojownikiem jego wojska. Później jednak Saul postanowił zabić Dawida. Ten uciekał i odwiedził wtedy chyba większość krajów graniczących z Izraelem. Na północnym wschodzie obok Syrii leżało małe państwo zwane Geszurem. Z nim było związane inne państwo o nazwie Maaka. Oba państwa miały być podbite przez Manassesa, ale do tego nigdy nie doszło. Tak więc gdy Dawid uciekał przed Saulem zawędrował do tego państwa. Talmaj król Geszuru dał Dawidowi za żonę swoją córkę o imieniu Maaka.W tamtym okresie Dawid miał cztery żony. Jego pierwszą żoną była córka Saula, ale ponieważ Saul go teraz gonił pierwsza żona Dawida dostała się innemu mężowi. Dawid wtedy ożenił się czterokrotnie. Urodziło mu się wtedy czterech synów. Trzecim z nich był właśnie Absalom, syn Maaki. Maaka urodziła też Dawidowi córkę o imieniu Tamar. Z czasem Saul zginął w bitwie z Filistynami, a królem został Dawid. Miał wtedy jeszcze więcej żon. Powstawało pytanie, który z jego synów będzie królem po nim?Jego najstarszy syn Amon zgwałcił swoją przyrodnią siostrę Tamar. Później Absalom brat Tamar zabił Amona. Zachodzi pytanie czy zabił go dlatego, że chciał pomścić siostrę czy dlatego, aby pozbyć się kogoś kto miał pierwszeństwo do tronu? A może z obu tych powodów? W każdym bądź razie Absalom po zabiciu swojego brata uciekł. Dokąd uciekł? Do swojego dziadka Talmaja, króla Gerszuru. Po trzech latach Dawid mu przebaczył i Absalom wrócił. Później jednak wywołał bunt i chciał zabić swojego ojca i przejąć władzę. Zginął jednak nie pozostawiając synów. Miał ich wprawdzie trzech, ale zmarli prawdopodobnie jeszcze w dzieciństwie. Miał jednak córkę, którą nazwał tak jak miała na imię siostra - Tamar. Absalom był bardzo przystojnym mężczyzną, podobnie jego córka Tamar była bardzo piękną kobietą.Tamar wyszła za mąż za Uriela z Gibei i tam pewnie urodziła się Maaka. Jak zwykle więcej niż jedno miasto miało wtedy nazwę Gibea. Tak więc trudno powiedzieć, czy Maaka urodziła się w Gibei na terytorium Judy, czy Gibei Beniamina. W każdym bądź razie można przypuścić, że też była bardzo piękna. Po Salomonie królem został Rechoboam. Miał on 18 żon i 60 nałożnic, ale najbardziej kochał właśnie Maakę i to jej syna Abijasza wyznaczono na króla po Rechoboamie. Można więc powiedzieć, że Maaka umiała wpływać na swojego męża. Jej wpływ dotyczył jednak nie tylko politycznych decyzji. Była znana z innego wpływu.Nawet po śmierci swojego męża Rechoboama dalej miała ogromny wpływ. Miała tytuł królowej matki i wprowadziła w Izraelu kult Aszery. Co to było? Trudno powiedzieć, ale gdy pozbywano się Aszer z Izraela trzeba je było pościnać i spalić. Wielu biblistów więc wnioskuje, że Aszery to były święte pale, które wbito w ziemię albo święte drzewa. W każdym bądź razie czczenie tych Aszer było związane z kultem płodności i boginią o tym imieniu - Aszera. Ta bogini jest znana jeszcze pod imionami Asztarte czy Isztar. Skąd przyszedł ten kult?Biblia w prawie mojżeszowym wyraźnie zabraniała robienia wszelkich wizerunków. Nie robił ich Dawid, ale później Salomon pozwalał na to swoim żonom. Jest możliwe, że ten kult przyniosła do Izraela właśnie Maaka żona Dawida ze swojego rodzinnego miasta czyli Geszuru. Jej syn tam później uciekł i przebywał trzy lata. Być może więc także jego piękna córka Tamar oraz równie piękna wnuczka Maaka miały kontakty z krewnymi z Gerszuru. Jakby nie było Maaka, wnuczka Absaloma była główną krzewicielką kultu świętych pali w Izraelu.Rechoboam przez krótki czas był wierny Bogu Biblii, ale później odszedł do kultu bożków. Prawdopodobnie to właśnie jego ukochana żona, piękna Maaka doprowadziła do tego. To właśnie jej syna Abijasza Rechoboam wybrał na swego następcę. Tak więc jej wpływ nie skończył się po śmierci męża Rechoboama. Dostała tytuł królowej matki i dalej krzewiła kult Asztarte. Dopiero jej wnuk Asa się jej przeciwstawił. Pozbawił ją tytułu królowej matki i kazał pościnać Aszery czyli te pale.Biblia podaje kim były matki królów Izraela i Judy. Dowiadujemy się tego np. z 1 Królewskiej rozdziału 15 oraz 2 Kronik rozdziału 13, że matką Abijasza była właśnie Maaka, wnuczka Absaloma. Wydaje się, że matki miały większy wpływ na wychowanie oraz wierzenia swoich dzieci. Oczywiście taki wpływ może być albo dobry, albo zły.Mam nadzieję, że ta genealogia nie była zbyt skomplikowana. Przypomnę może, że Dawid ożenił się z córką króla Geszuru, która miała na imię Maaka. Synem Dawida i Maaki był Absalom, jego córka miała na imię Tamar i była bardzo piękna, a jej córka to właśnie Maaka, o której dziś mówiłem. Maaka, żona króla Judy Rechoboama była wnuczką Absaloma, a prawnuczką króla Dawida. Wprowadziła do Judy kult Aszery za życia swojego męża Rechoboama, potem kierowała tym kultem za życia syna Abijasz, dopiero jej wnuk Asa pozbawił ją tytułu królowej matki i usunął Aszery, które wprowadziła.Historia wg Dzieci:https://historiawgdzieci.pl/podkast/listaTego dnia:https://historiawgdzieci.pl/tego-dnia/lista

Raz jeszcze rozmawiamy o „Karmagedonie” Tedego, Kuba bierze pod lupę „Turboboost” Wac Toi, a Dawidowi podoba się „IGOR” Tylera, the Creatora. Żałujemy, że nie zdążyliśmy jeszcze przesłuchać nowego Skepty. A to jeszcze nie wszystko. Polish Hip-Hop Festival : http://plhhfestival.pl/ Hip Hop Kemp: http://hhk.pl/

1Sm 28:1-18 (1) W tym czasie zebrali Filistyńczycy swoje wojska na wyprawę wojenną z Izraelem. I rzekł Akisz do Dawida: Wiesz zapewne, że musisz wyruszyć, ty i twoi wojownicy, ze mną w moim hufcu. (2) A Dawid odpowiedział Akiszowi: Dobrze, sam się przekonasz, czego dokona twój sługa. Więc Akisz rzekł do Dawida: Dlatego mianuję cię moim stróżem przybocznym na cały czas. (3) Samuel już umarł i cały lud izraelski odbył po nim żałobę, i pochowali go w Ramie, rodzinnym jego mieście. Saul zaś usunął z kraju wywołujących duchy i wróżbitów. (4) Zebrali się tedy Filistyńczycy i wkroczywszy rozłożyli się obozem w Szunem. Także Saul zebrał wszystkich Izraelitów i rozłożył się obozem w Gilboa. (5) A gdy Saul zobaczył obóz Filistyńczyków, zląkł się i serce jego bardzo się zatrwożyło. (6) I pytał się Saul Pana, ale Pan nie dał mu odpowiedzi ani przez sny, ani przez święte losy, ani przez proroków. (7) Wtedy rzekł Saul do swoich sług: Poszukajcie mi kobiety wywołującej duchy, a pójdę do niej i zapytam się jej. I odpowiedzieli mu jego słudzy: Jest oto kobieta wywołująca duchy w En-Dor. (8) Przybrał więc Saul inny wygląd, przywdział inne szaty i wybrał się z dwoma wojownikami. A gdy w nocy przyszli do tej kobiety, rzekli: Powróż mi przez ducha zmarłego, a wywołaj mi tego, kogo ci wymienię. (9) Lecz ta kobieta rzekła do niego: Wiesz przecie, co uczynił Saul, że wytępił wywołujących duchy i wróżbitów w kraju. Dlaczego ty nastajesz na moje życie i chcesz, abym zginęła? (10) I przysiągł jej Saul na Pana, mówiąc: Jako żyje Pan, że nie ściągniesz na siebie przez to żadnej winy. (11) Rzekła kobieta: Kogo mam ci wywołać? I rzekł: Samuela mi wywołaj. (12) Gdy ta kobieta ujrzała Samuela, krzyknęła wielkim głosem i rzekła do Saula: Dlaczego mnie oszukałeś? Wszak ty jesteś Saul! (13) I rzekł do niej król: Nie bój się. Lecz co widzisz? Kobieta odrzekła Saulowi: Widzę nadludzką istotę wychodzącą z ziemi. (14) I rzekł do niej: Jaki wygląd jej? I rzekła: Starzec to, który wychodzi otulony w płaszcz. I poznał Saul, że to Samuel, i pochylił się twarzą ku ziemi, i oddał pokłon. (15) Samuel zaś rzekł do Saula: Czemu mnie niepokoisz, każąc mi przyjść? A Saul rzekł: Jestem w ciężkiej niedoli, Filistyńczycy wojują ze mną, a Bóg odstąpił ode mnie i już nie daje mi odpowiedzi ani przez proroków, ani przez sny; przywołałem więc ciebie, abyś mi oznajmił, co mam czynić. (16) I rzekł Samuel: Dlaczego tedy pytasz mnie, skoro Pan odstąpił od ciebie i stał się twoim wrogiem? (17) Pan uczynił ci, jak zapowiedział przeze mnie: Pan wydarł władzę królewską z twojej ręki i dał ją innemu, Dawidowi. (18) Ponieważ nie usłuchałeś głosu Pańskiego i nie wywarłeś zapalczywego gniewu Pana na Amaleku, dlatego uczynił ci to Pan w dniu dzisiejszym. - Biblia Warszawska [brytyjka] (1975) Nagranie z dnia 20 sty 2019

Czego dowiesz się z tego podcastu? Jaką formę będzie miał? Kim są prowadzący?Prowadzący:Michał Kasprzyk i Krzysztof NowakEdycja:Michał KasprzykProdukcja:Michał Kasprzyk i Krzysztof NowakMuzyka:SHE-lahttp://shelaproject.com/Podziękowania:Dziękujemy za pomoc naszym testerom – Kasi, Magdzie, Rafałowi, Patrycji, Dawidowi, Marcie! Jesteście niezastąpieni!

Drugi odcinek drugiego sezonu EduGadek to spotkanie z Dawidem Łasińskim, nauczycielem chemii w Zespole Szkół im. Generała Dezyderego Chłapowskiego w Bolechowie oraz twórcą kanału youtube'owego "Pan Belfer". Dawid posiada też tytuł Microsoft Innovative Expert, a w swojej poprzedniej szkole prowadził dla uczniów kółko filmowe, z którym został zaproszony do Finlandii. O czym będzie rozmowa? * Skąd się wzięła postać "Pana Belfra"? * Co robił Dawid zanim założył kanał na youtube poświęcony chemii? * Czy Pan Belfer ma swoich hejterów? * Jak dojść do etapu, żeby mieć frajdę z uczenia? * Co jest nadrzędnym celem Pana Belfra, który chce osiągnąć w swoich filmikach? * Jakie sprawdzone kanały youtube'owe z innych przedmiotów poleca Dawid Łasiński? * Jak się zmieniło nauczanie chemii w porównaniu z tym, kiedy trzydziestolatkowie sami byli w szkole? * Jakie były początki nauczycielskiej kariery Pana Belfra? * Co ma Mama Muminka i zaprawa z ogórków do chemii? * Czy wszystkie doświadczenia chemiczne zawsze wychodzą Dawidowi podczas zwykłych lekcji? * O domowych eksperymentach chemicznych słów kilka, * Czy Pan Beler z Youtube i Dawid Łasiński w swojej klasie to jedna i ta sama osoba? Wszystkie strony, o których mowa w czasie rozmowy możecie znaleźć na stronie [edugadki.pl](http://edugadki.pl/?p=517&preview=true)