Podcasts about paderewski

Pianist Matthias Kirschnereit und Geiger Francisco Fullana spielen auf ihrer neuen CD Violinsonaten von Debussy, Janáček und Paderewski.

El violinista español Francisco Fullana nos habla acerca de su nuevo álbum Cosmopolitan en donde interpreta tres sonatas para violín y piano de Debussy, Janacek y Paderewski.

Ronald Stevenson was a virtuoso pianist as well as being a prolific composer and arranger whose music is featured on a new album with pianist Peter Jablonski.  In this podcast Peter Jablonski talks about his recent album of some of Stevenson's works, especially his arrangements for the piano of music by composers such as Britten, Purcell, Paderewski, Mozart and Wagner.  As Jablonski says in his interview, Ronald Stevenson was an extraordinary musician who also understood the capabilities of the piano as few composers do.

Send us a textFeeling tired? Need to unwind? Then how about some gentle, soothing piano music? Welcome to the Episode 6 of the Fifth Series in the Relaxing Piano Playlist! In this episode, I perform for you music by Clementi, Paderewski, Respighi, Bortkiewicz, Liszt and Mvt 2 of Ravel's Piano Concerto in G.

Jakie owoce przynoszą nasze działania? Historia Ignacego Jana Paderewskiego, wybitnego pianisty i polityka, jest pięknym przykładem tego, jak jeden akt dobroci może przynieść niespodziewane owoce. W 1892 roku, kiedy Paderewski zgodził się pomóc dwóm biednym studentom, nie mógł przewidzieć, jak jego gest zmieni bieg historii.Jezus pokazuje Figę - dlaczego? Figa, której kwiat znajduje się wewnątrz owocu, symbolizuje naszą wewnętrzną przemianę i konieczność duchowego zaszczepienia, aby wydawać prawdziwe owoce. Bez wewnętrznej przemiany i otwarcia się na Bożą łaskę, nasze życie może wydawać owoce pozorne, które nie przynoszą prawdziwej radości i wartości.Każdy z nas ma możliwość wyboru pomiędzy życiem pełnym krytyki i braku miłości, a życiem otwartym na łaskę i dobroć. Przykład Paderewskiego i metafora figi zachęcają nas do refleksji nad naszymi codziennymi wyborami i gestami, które mogą tworzyć pozytywne zmiany w świecie.

Prof. Mira Modelska o polskich artystach w USA ze szczególnym uwzględnieniem Konrada Bieniedy; Prof. Jerzy Miziołek o Muzeach Watykańskich w dzień Jubileuszu Artystów.  Aleksandra Pitra-Kox prosto z Wietnamu o bioelektronice w ujęciu księdza Włodzimierza Sedlaka. 

Es pot compaginar la pol

Wielkim transatlantyckim skokiem z USA, gdzie decydują się losy polskich granic, docieramy na Podole, Pokucie i Polesie. Przyglądamy się też, jak w polskiej kulturze współwystępują Rusini, Ukraińcy, Turcy, Niemcy i Żydzi. Usłyszysz o potomkini Pocahontas i o "Manru", jedynej operze skomponowanej przez Paderewskiego. Nie zabraknie też kontrowersyjnych teorii. "Babel. Rzeczpospolita multi-kulti", tego warto posłuchać.

Osią festiwalu Paderewski Festival 2024 jest szwajcarski okres życia wirtuoza. Nad Jeziorem Genewskim spędził on ponad 40 lat, łącząc działalność artystyczną z polityczną i charytatywną. Prawdziwą gwiazdą ten jeden z ojców niepodległości Polski był jednak w Stanach Zjednoczonych i odradzającej się Polsce.

A lʹoccasion de la 37e édition du Jazz Onze+ Festival à Lausanne, avec ses 26 concerts à lʹaffiche, Vertigo reçoit la chanteuse française Gabi Hartmann et le guitariste genevois Louis Matute, pour parler de leur collaboration et de leurs parcours respectifs dans le vaste monde du jazz. En concert samedi 2 novembre à 20h à la salle Paderewski, Casino de Montbenon, à Lausanne. Gabi Hartmann et Louis Matute sont les invité.es dʹAnne Laure Gannac.

En la 1342-a E_elsendo el la 15.08.2024 ĉe www.pola-retradio.org: • Hodiaŭ ni prezentas la lastan faskon da sondokumentoj ligigitaj kun la 109-a UK en Aruŝo. Tio estas nia 8-a kaj lasta raporta kontribuo dediĉita al la 1-a UK en Afriko. Pri la publika kunsido de Akademio de Esperanto, okazinta la lastan ĵaŭdon, rakontas la sekretario de la Akademio, François Lo Jacomo. Marija Belošević informas kiel IKUE kaj KEU preparis sin por la Movada Foiro kaj proksimigas sian kontribuon al la Kleriga Lundo. Tim Owen konfesas publikan penton pro sia skeptikeco rilate al sukceso de la UK-o en Afriko. • Komence en aktualaĵoj ni informas pri la 104-a datreveno de la Varsovia Batalo 1920, solenata kiel Festo de la polaj militistaj fortoj; pri somera Paderewski-festivalo kaj la subĉielaj koncertoj de lia muziko en Ujazdów-parko; pri Medalo de Nils Gunnar Jerlov por profesoro Dariusz Stramski. • La akompana al la programinformo interreta foto rilatas al la esploroj de profesoro Stramski kaj la atribuita al li medalo de Oceanografia Societo. • En unuopaj rubrikoj de nia paĝo eblas konsulti la paralele legeblajn kaj aŭdeblajn tekstojn el niaj elsendoj, kio estas tradicio de nia Redakcio ekde 2003. La elsendo estas aŭdebla en jutubo ĉe la adreso: https://www.youtube.com/results?q=pola+retradio&sp=CAI%253D I.a. pere de jutubo, konforme al individua bezono, eblas rapidigi aŭ malrapidigi la parolritmon de la sondokumentoj, transsalti al iu serĉata fragmento de la elsendo.

Już 3 sierpnia w Filharmonii Krakowskiej odbędzie się koncert z muzyką Ignacego Jana Paderewskiego. Choć znamy go przede wszystkim jako premiera II RP i ojca polskiej niepodległości, Paderewski był znakomitym pianistą i kompozytorem, który dzięki swojej muzyce zyskał popularność i kontakty towarzyskie w różnych częściach świata.… Czytaj dalej Artykuł Ignacy Jan Paderewski – koncert monograficzny pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

- Nigdy nie zapomnę, jak od dziecka mój ojciec mówił, że artysta gra swoim wnętrzem. Im to wnętrze jest bogatsze, tym bogatsza może być sztuka artystyczna. I taką postacią Ignacy Jan Paderewski - mówił w Dwójce pianista Karol Radziwonowicz, który wystąpi w ramach cyklu koncertów "Paderewski na Ujazdowie".

durée : 01:58:34 - Egon Petri (1882-1948) : un géant (2,02 m) du piano, disciple de Busoni - par : Philippe Cassard - Un des plus grands pianistes de l'histoire, formé par Busoni et Paderewski, tombé dans un relatif oubli. Réécoutons ses extraordinaires interprétations de Liszt et de Brahms ! - réalisé par : Pierre Willer

21 maja w Instytucie Piłsudskiego odbyła się VII Edycja Nocy Muzeów pt. „Dziedzictwo Ignacego Paderewskiego: Geniusz, Patriotyzm i Muzyka".dr Iwona Korga wygłosiła wykład o życiu i twórczości Ignacego Paderewskiego, zaprezentowano również zdjęcia oraz dokumenty dotyczące Ignacego Paderewskiego znajdujące się w zbiorach Instytutu Piłsudskiego, a na koniec przedstawiono film pt. "Zegarek Paderewskiego, a Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej", który został zrealizowany przez Muzeum Polskie w Ameryce.W wywiadzie dla Radia RAMPA dr Iwona Korga opowiedziała o idei Nocy Muzeów w Instytucie Piłsudskiego i przybliżyła postać Ignacego Paderewskiego.Uczestnicy Nocy Muzeum podkreślili, że do Instytutu Piłsudskiego przyciągnęła ich postać Ignacego Paderewskiego, którą po części znają, jednak chcieli pogłębić swoją wiedze na temat Ignacego Paderewskiego. 

Historia Ignacego Paderewskiego oczami jego siostry Antoniny Wilkońskiej. Mamy więc tutaj biografię Paderewskiego, jego siostry oraz Polski, która także dzięki temu muzykowi odzyskała niepodległość.Agnieszka Lis:www.agnieszkalis.plhttps://www.facebook.com/Agnieszka.Lis.Pisarka/https://www.facebook.com/groups/232591423844651/https://www.instagram.com/agnieszka.lis.pisarka/https://pl.wikipedia.org/wiki/Agnieszka_LisKurs pisarski:https://subscribepage.io/ABDY0Qhttps://autorzywobiektywie.elms.pl/s/kurs4.htmlhttps://autorzywobiektywie.elms.pl/produkt/jak-ugryzc-powiescby-pozostala-w-calosci1589344332/https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=1271512543802479&id=100028312376548

POUR NE PAS CONFONDRE deux compositeurs, une oeuvre de PADEREWSKI dont le nom est presque semblable mais de style  très différent...découverte!!

POUR NE PAS CONFONDRE deux compositeurs, une oeuvre de PADEREWSKI dont le nom est presque semblable mais de style  très différent...découverte!!

Gościem w studio polskiego programu radia SBS był dyrygent Paderewski Symphony Orchestra i założyciel Paderewski Academy of Music z Chicago, Wojciech Niewrzoł. Obecnie młodzieżowa grupa z akademii podróżuje z koncertami po Australii.

Con Mario Mora | La música polaca, llena de riqueza, está inundando los teatros y auditorios en torno al día de la celebración de su independencia, 105 años después. Por ello, repasamos lo que ha ocurrido este fin de semana en el Teatro Real con la ópera Halka, y disfrutamos de algunos apellidos polacos de gran categoría. Chopin, Paderewski, Rubinstein, Gorecki y algunas sorpresas. ¡Viva Polonia!

- Już od najmłodszych lat Paderewski był świadomy swej misji, jego horyzont był daleko zarysowany. To analogia z Chopinem, który już od początku drogi artystycznej znał swoją wartość. Paderewski wiedział, że swoją sztuką ma również służyć ojczyźnie, a nie tylko zrobić karierę. Był postacią światowego formatu, zarabiał astronomiczne pieniądze, którymi się dzielił. Starał się robić wszystko na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości - mówił w Dwójce Marcin Wąsowski z Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.

Rozmowa z dr. Zbigniewem Kwietniem z Ośrodka Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego [1h23min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/udzial-stanow-zjednoczonych-i-polonii-amerykanskiej-w-walce-odzyskanie-niepodleglosci-polski/ W czasie I wojny światowej przedstawiciele Polonii amerykańskiej angażowali się w pomoc humanitarną dla rodaków dotkniętych działaniami wojennymi, walczyli też w szeregach Legionów Piłsudskiego i Błękitnej Armii gen. Hallera. Ignacy Jan Paderewski przekonywał do poparcia sprawy polskiej prezydenta Woodrowa Wilsona. O roli jaką Polacy w Stanach Zjednoczonych odegrali w odzyskaniu niepodległości przez Polskę opowiadał w studiu Wszechnicy dr Zbigniew Kwiecień z Ośrodka Studiów Amerykańskich UW. Historyk mówił, że w momencie wybuchu wojny wśród Polaków mieszkających w Stanach Zjednoczonych dominowali zwolennicy endecji, która szanse na odzyskanie niepodległości upatrywała we współpracy z ententą. Mniej liczna grupa sympatyzowała z obozem Józefa Piłsudskiego, działającym u boku państw centralnych. – Także do Europy, aby walczyć, pojechała grupa polskich Amerykanów, aby wstąpić do Legionów, ale również pewna grupa, żeby wstąpić ochotniczo do małego w sumie, ale istniejącego ochotniczego oddziału polskiego w armii rosyjskiej – powiedział historyk. Większa liczba Polaków zajmowała się działalnością charytatywną na rzecz rodaków w kraju. – Najskuteczniej działały różne instytucje, tworzone wtedy, które starały się zorganizować materialną pomoc dla mieszkańców ziem polskich dotkniętych działaniami wojennymi – wyjaśniał dr Kwiecień. Kiedy czerwcu 1917 roku pod patronatem Komitetu Narodowego Polskiego zaczęła się tworzyć Armia Polska we Francji (zwana od koloru mundurów „Błękitną Armią”), wielu amerykańskich Polaków popłynęło za ocean, żeby wstąpić w jej szeregi. Niezwykle istotną rolę dla sprawy polskiej odegrał w Stanach Zjednoczonych Ignacy Jan Paderewski. Wykorzystał międzynarodową sławę pianisty, aby zainteresować amerykańskie elity polityczne problemem Polski. – Oczarował absolutnie jednego z doradców prezydenta Wilsona – płk. House'a, który go wprowadził na salony, a ściślej do Białego Domu. House miał ogromny wpływ na Wilsona, który liczył się z jego opinią jako eksperta ds. międzynarodowych. No i – tak przynajmniej House w swoich wspomnieniach potem napisał – Paderewski pozwolił mu zrozumieć, jak ważna jest sprawa niepodległości Polski nie tylko dla Polaków, ale w ogóle dla pokoju w przyszłej Europie – opowiadał dr Kwiecień. Historyk mówił również o zmianach granic w Europie w wyniku I wojny światowej, zachowaniu amerykańskich Niemców wobec wybuchu wojny i przystąpienia do niej Stanów Zjednoczonych, 14 punktach prezydenta Wilsona i roli USA w ustanowieniu porządku w Europie po zakończeniu wojny, a także o amerykańskiej pomocy dla Polski po 1918 roku. Więcej w nagraniu rozmowy. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #niepodległość #piłsudski #1918 #dmowski #polonia #usa #paderewski

X Międzynarodowy Festiwal Ignacego Jana Paderewskiego startuje już w najbliższą sobotę (4.11). - Na łożu śmierci Jerzy Waldorff przykazał mi: "Pamiętaj, ja się na Ciebie będę patrzył z góry, i Twoje jedno oczko to jest Paderewski, a drugie Szymanowski". Powtarzam to jak mantrę, bo w pewny sensie mam poczucie, że wypełniam jego testament jeśli chodzi o muzykę - mówił w Dwójce Wiesław Dąbrowski, pomysłodawca i dyrektor wydarzenia.

Feeling stressed? Need to unwind? Then how about some gentle relaxing music for you to ease into. Come and join me as your host, James Quinn as I take you through some wonderful music as I play for you on my own piano ranging from the Baroque, Classical, Romantic and early 20th Century  periods. In this episode I play music by Paderewski, Brahms, Scriabin, Grainger, and Debussy.

Unikatowy premierowy koncert „Paderewski dla Kopernika” odbył się 7 maja w Copernicus Center w Chicago. Rozmawiamy z Adamem Balą prezesem Polsko-Ukraińskiej Fundacji im. I.J. Paderewskiego i prezesem polskiej filii Fundacji Kopernikowskiej, Iwoną Kopiwodą kierownik i choreografką Zespołu Pieśni i Tańca „Sokołowanie” oraz Marcinem Celińskim dyrektorem Sokołowskiego Ośrodka Kultury. Rozmawia Łukasz Dudka Podcast  Dziennika Związkowego powstaje we współpracy z radiem WPNA 103.1 FM. Zaprasza Joanna Trzos 

Anna Davlantes, WGN Radio's investigative correspondent, joined Bob Sirott to share what happened this week in Chicago history. Stories include Dan Rostenkowski’s prison sentence, the debut of Walgreens, I.J. Paderewski at the World’s Fair, and more. Sponsored by UChicago Medicine

O muzyce filmowej i nadchodzącej „Nocy Oskarów” w niedzielę 12 marca z Paderewski Symphony Orchestra rozmawiamy z dyrektor generalną orkiestry Barbarą Bilsztą. Zaprasza Łukasz Dudka Podcast Dziennika Związkowego powstaje we współpracy z radiem WPNA 103.1 FM  

- Byłem wtedy studentem bydgoskiej Akademii Muzycznej. Po drugiej stronie ulicy odbywał się Konkurs im. Paderewskiego i postanowiłem wziąć w nim udział. Gdy przystępowałem do rywalizacji, nie miałem w repertuarze właściwie żadnego utworu Paderewskiego. Musiałem nauczyć się dwóch krótkich miniatur, które były wymagane - mówił w Dwójce Michał Karol Szymanowski, pianista, kameralista i dyrygent.

Jenna Martinez is the Resident Historian at Epoch Estate Wines, as well as on the Board of Directors for the Paderewski Festival and she calls in to Adam to talk about this years festival November 4-6. A talented man with a rich and significant history both locally and globally. Learn more and check out their chat!

Jenna Martinez is the Resident Historian at Epoch Estate Wines, as well as on the Board of Directors for the Paderewski Festival and she calls in to Adam to talk about this years festival November 4-6. A talented man with a rich and significant history both locally and globally. Learn more and check out their chat!

Today's #MondayMorningMastery with Cody Phillips tells the #legendary story of a little boy who was taken by his Mother to a concert by the great Ignacy Jan #Paderewski, the famous Polish #pianist and #composer. What can we learn from this story? How can we be more like Paderewski? We must ask ourselves the critical question..."Can we change someone's history?" We hope you will find great value in this message! Listen & please drop us a comment about today's story if it impacts you!!! Attack the day ahead, own your life, and #BeNEXT.

Born in 1925 in Sacramento, California, to Polish immigrants, Slenczynska gave her concert debut at the age of four (just as the world entered the Great Depression), performed on television aged five, and at six made her European concert debut in Berlin. 92 years later, the extraordinary pianist still performs to audiences around the world.‘MY LIFE IN MUSIC' TRACKLIST: Rachmaninoff: 6 Romances, Op. 38: 3. Daisies Rachmaninoff: 13 Preludes, Op. 32: No. 5 in G Major. Moderato Barber: Nocturne 'Homage to John Field', Op. 33 Barber: Fresh from West Chester: II. Let's Sit It Out, I'd Rather Watch Chopin: Grand valse brillante in E-Flat Major, Op. 18 (Ed. Paderewski) - currently not available Chopin: Berceuse in D-Flat Major, Op. 57 Grieg: Lyric Pieces, Op. 65: 6. Wedding Day at Troldhaugen Debussy: Préludes / Book 1, L. 117: 8. The Girl with the Flaxen Hair Chopin: 12 Études, Op. 10: No. 3 in E Major (Ed. Paderewski) Chopin: Fantaisie in F Minor, Op. 49 Chopin: 24 Préludes, Op. 28: No. 3 in G Major (Ed. Paderewski) J.S. Bach: Prelude and Fugue in C-Sharp Major, BWV 84 Purchase the music (without talk) at:http://www.Ruth Slenczynska (classicalsavings.com).storeYour purchase helps to support our show! Classical Music Discoveries is sponsored by La Musica International Chamber Music Festival and Uber. @khedgecock#ClassicalMusicDiscoveries #KeepClassicalMusicAlive#LaMusicaFestival #CMDGrandOperaCompanyofVenice #CMDParisPhilharmonicinOrléans#CMDGermanOperaCompanyofBerlin#CMDGrandOperaCompanyofBarcelonaSpain#ClassicalMusicLivesOn#Uber Please consider supporting our show, thank you!http://www.classicalsavings.com/donate.html staff@classicalmusicdiscoveries.com This album is broadcasted with the permission of Katy Solomon from Morahana Arts and Media.

Night: it can be dreamy or comforting, but sometimes it's frightening, full of dark secrets. So it's no great surprise that the long hours of darkness, often spent awake, have inspired so many composers to write some of their most touching works: Chopin's dreamy Nocturnes, for example, Schumann's dainty “Nachtstücke” or Ravel's spine­chilling cycle “Gaspard de la nuit”, populated by sinister figures and dark premonitions. In his piano recital at the Imperial Hall at the Würzburg Residence, the young Canadian pianist Jan Lisiecki, brings the spirits of the night, both good and evil, to life; in his hands, Ravel's goblin “Scarbo” dances and the water sprite “Ondine” swims through the waves, dangerously seductive.Purchase the music (without talk) at:Night Music (classicalsavings.com)Your purchase helps to support our show! Classical Music Discoveries is sponsored by La Musica International Chamber Music Festival and Uber. @khedgecock#ClassicalMusicDiscoveries #KeepClassicalMusicAlive#LaMusicaFestival #CMDGrandOperaCompanyofVenice #CMDParisPhilharmonicinOrléans#CMDGermanOperaCompanyofBerlin#CMDGrandOperaCompanyofBarcelonaSpain#ClassicalMusicLivesOn#Uber Please consider supporting our show, thank you!http://www.classicalsavings.com/donate.html staff@classicalmusicdiscoveries.com This album is broadcasted with the permission of Katy Solomon from Morahana Arts and Media.

Carlos Iribarren | Los conciertos para piano regresan a Hoy Toca con 4 ejemplos que demuestran lo injusta que es a veces la realidad: su calidad es muy alta pero es prácticamente imposible que podamos escucharlos interpretados en directo. Sus 4 compositores provienen de lugares tan variados como Alemania, México y Polonia y las fechas de su creación oscilan en un período aproximado de 100 años, por lo que podremos disfrutar de una selección de lo más variada. Como es habitual, Mario Mora acompaña a Carlos en la escucha y los comentarios sobre los 4 fragmentos escogidos de las respectivas obras de Von Sauer, Mayr, Castro y Paderewski, 4 autores que hoy reivindicamos en Hoy Toca, el programa de Clásica FM que te quiere sorprender.

Dr Krzysztof Jabłonka wskazuje, że powstanie wielkopolskie 1918 r. nie jest jedynym wygranym polskim zrywem. To było w obronie dzieci i godności. Te dwie rzeczy się połączyły w sposób tak niesamowity, że do dzisiaj historyk jest lekko zdumiony. Wskazuje, że to Wojciech Korfanty namówił Ignacego Jana Paderewskiego, aby przyjechał do Poznania. Już po drodze alarmowano poznaniaków, że jedzie Paderewski, ale również alarmowali Niemcy swoich. W Poznańskiem powstały dwie organizacje: Straż Obywatelska i Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego. Zmobilizowały one swoich ludzi. Paderewski pięknie przemówił, że nie jego witają tylko komitet który walczy o ich sprawę na arenie międzynarodowej i przywrócenie nam wszystkim naszej wolnej Polski. Wybuch powstania sprowokowało zrzucanie flag ententy i Polski przez Niemców. Do końca roku 18. Wielkopolska była wolna, a 1 stycznia w Nowy Rok 19 roku wybuchły Kujawy, które miały troszeczkę odrębne powstanie nazywane zresztą tą samą nazwą. Historyk wskazuje, że Wielkopolanie przekazywali swoim potomkom swoją broń do walki o wolną ojczyznę. Wielkopolska ma przepiękną kartę. Była w każdym powstania jakie kiedykolwiek wybuchło w Polsce. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

In this episode, we continue the conversation "Enjoy the Journey" and discuss facing challenges, and the outcomes that come from those challenges. You can hear more from Dr. Dweck here: https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwipi-3RjLbzAhWYvp4KHaBkCEEQwqsBegQIBRAB&url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DhiiEeMN7vbQ&usg=AOvVaw0ZqEGfXWawIoLla_rt0vmUYou can get a copy of Mindset: The New Psychology of Success by Dr. Carol Dweck here:https://www.amazon.com/Mindset-Psychology-Carol-S-Dweck/dp/0345472322Episode Transcript:Hey everybody, I'm Menachem Iehrfield. Welcome to Zero Percent. In this episode, we continue our discussion about enjoying the journey, so make sure you listen to part one of this, which is the previous episode. I want to start our conversation today by exploring the Hebrew word, nissayon, which means an ordeal. The root of the word is nes, N-E-S, or [foreign language 00:00:34] in Hebrew, which means a miracle. When we find a Hebrew root of a word, that means that there must be a connection between the word and its root. What is the connection between a nissayon, an ordeal, and nes, a miracle?When we're challenged with something, all right? When I look at a challenge, I'm looking at an obstacle, something that I didn't necessarily choose. When God challenges us, why does he challenge us? Why does he test us? I test a student because I want to know whether or not they know the information, whether they can pass. If God is all-knowing, then he knows whether or not we can pass the test, so why would he challenge us and give us a test? Either I can pass it or I can't. If I can't pass it, it would seem cruel, and if I could pass it, it would seem pointless.There was a mother who was trying to encourage her young child to play the piano and she took him to see the great Paderewski. They get to the concert hall, and before the show starts she sees a friend she hadn't seen in quite some time. So she goes over and the two women begin talking. While they're talking, the lights go down and it's time for the show to start. So everyone goes back to their seats, and the woman looks down and her son has gone. She's panic-stricken. She has this pit in her stomach of fear. Where is her little boy? And that pit in her stomach, that fear, very, very quickly turns into embarrassment, because she sees her child and he is on the stage. She is mortified. I mean, she wants to dig a hole in the ground and jump right in. So the spotlight is on this boy as he walks right to the grand piano, and he sits down at the bench and he begins pounding on the keys.Meanwhile, Paderewski walks out. Everyone is just sitting there in silence, trying to see what is this great pianist going to say. What is he going to do? He walks over to the boy, he puts his left hand to the left, his right hand to the right, and he whispers in the boy's ear. He says, "Don't stop playing." He begins to play all around the boy and the people there said they heard the most magical music that night. He transformed that boy's noise into music.In life, we're that little boy sitting at the piano, and we bang at the keys and we make lots of noise. Ultimately, God takes that noise and he whispers in our ear, "Don't stop playing." What he does is he transforms that noise into magical music. That is the process of an ordeal. When somebody is truly being challenged, not something that's difficult, not something that's uncomfortable, because if we haven't figured this out at this point, life is not supposed to be comfortable and it's not supposed to be easy. That's not what we're talking about. I'm talking about a real challenge, a real ordeal, a nissayon. To really be a nissayon, means that at that moment you truly can not pass the test. And that's where the miracle lies.And when you talk to somebody that's going through a real challenge, they'll tell you, especially when they're on the other end, they'll tell you, "At that time I do not know how I made it through, and if you would've asked me then, I would tell you, I can't make it through, I can't do it, I can't get through this, I literally can't." And the truth is you can't. But that is a nissayon, that is what it means to have a real ordeal. An ordeal is something that you need to try your hardest at that moment, and you jump and God takes you to the other side. He says, "You on your own could've done up until here. I'll take you the last five feet. I'll take you to the other side." The amazing thing, and the miraculous thing is not just that he helps you accomplish it and you get to the other side, but now this is something that you can do. Now this is something under your tool belt, and the next time you have a similar challenge, you can do it.My point is that one of the reasons why it's so crucial to focus on the journey and to enjoy the process, is that the outcome is always out of our hands. Judaism teaches us that the outcome, literally, is always out of our hands. We can do everything we can. There's an expression, man plans, God laughs. You can make all the plans, and you should make all the plans, and you should have goals and they should be realistic goals that you set and you're trying to accomplish. But ultimately, the only thing you can do is put in the effort. You can almost never control the outcome of a situation. You can always control your response, you can always control your reaction, but you can't control the outcome.There's an expression we use in my house where we say, "I'm doing the best I can with the tools that I have." My wife once said that when my kids were really young, and I don't remember what the situation was, but she looks at my two children. It was probably my then five-year-old and the four-year-old, and she says, "Come on kids, mommy's doing the best I can with the tools that I have." And Ozzie turns to his younger sister and says, "She doesn't have any tools." All we can do is the best we can with the tools that we have. And ultimately whether or not it succeeds is out of our control. [foreign language 00:06:11] said, "If someone tells you I tried and I did not find, don't believe him. I didn't try and I found, don't believe him. If he says I tried and I found, believe him." [foreign language 00:06:21] doesn't say that if someone says that I tried and I succeeded. What does he say? He says, "[foreign language 00:06:29], I toiled, I worked [foreign language 00:06:31] and I found."When you find something, that's something that happens accidentally. It something that happens for you, it's a gift. It's not something that you work towards. You don't work to find something. You might work to look for something you lost. But when you find something, [inaudible 00:06:44] is something you find in the street that you weren't expecting that's owner less. You don't expect to find that. That's not something you work towards, it's something that just happened. So even when I work hard, the outcome is the [foreign language 00:06:56] telling us [foreign language 00:06:57], it's something I found. It's a gift, because that is ultimately outside of my control.I have a friend of mine, Mendel Boxer, who has an expression that I absolutely love and I've begun trying to make this my mantra for life. He says, "Not my circus, not my monkeys. I would so love to help you with whatever it is that you're asking me for right now, but right now that is not something that I am able to be in control of. I'm so sorry. It's just out of my control." And being able to accept that that is not in my wheelbarrow right now is something that's so freeing.That expression is generally used to mean that's just not in my department right now, or not in my department ever. But, if you think about it, the outcome is always out of our control. What if the same way, if someone came to you with some sort of project or problem that needed solving, but it's just not in an area of your expertise or not something that you can deal with right now. And, the same way in those instances, I can say, "You know what? I'm so sorry, but that really belongs in the accounting department. Can you please go speak with them?"What if we were able to look at the outcome of every situation in that same way? I'm required to put in my effort, I'm required to do my utmost at every moment to try and bring this thing to fruition, but after that, I'm done. I'm like the boy sitting at the piano, I'm pounding on those keys, I'm putting in my effort, but I can say to the almighty, "Now it's up to you to transform that noise into music. Now it's up to you to take my effort, and whatever is meant to happen will happen." It's no longer in my control. Not my circus, not my monkeys.This attitude can allow us to let go of so much stress, so much of that questioning of, "Well, what if, and what if, and have I done everything I can?" Yes. So now the worry doesn't accomplish anything. I can focus on the journey, I can focus on the process and the end product is out of my control.We spoke last time about the beauty of the growth mindset and how somebody who's focused on the journey is able to try all kinds of things that they wouldn't try otherwise. And the reason is, that if I truly believe that the outcome is in my hand, it's in my control, if I am only outcome oriented then if I don't succeed in exactly the way I planned, exactly the way I wanted to, then the whole thing was a waste. When I begin to focus on the journey, when I acknowledge that the outcome is anyway completely out of my hands, so then all I can do is try. All I can do is put in the effort. And if I choose to see the journey as the most important part of this process, if I choose to enjoy the journey, if I choose to grow and learn from the journey, so then no matter what happens, I have that. For full transcript, visit: www.joidenver.com/zeropercent/8---not-my-circus-not-my-monkeys

We mark the birth on August 23, 1854 – 167 years ago today – of the German-Polish composer, pianist, and teacher Moritz Moszkowski in the Prussian/Silesian city of Breslau, today the Polish city of Wrocław. He died in Paris on March 4, 1925, at the age of 70. Moszkowski was one of the most famous pianist-composers of his time, someone who stood shoulder-to-shoulder with the likes of Franz Liszt (1811-1886), Anton Rubinstein (1829-1894), Ferruccio Busoni (1866-1924), Sergei Rachmaninoff (1873-1943), and Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) Paderewski paid his friend and fellow Pole Moszkowski the ultimate compliment when he said that:  “After Chopin [who was, and remains, the great Polish national hero] Moszkowski best understands how to write for the piano, and his writing embraces the whole gamut of piano technique.” In the end – painfully, tragically, inevitably (or so it so often seems) – talent, success, and fame were no match for time, aging, and illness, and died in obscurity and poverty, a broken man. Sadly and unjustly, he and his music languish in near-total obscurity today.… Continue reading, only on Patreon! Listen on the Music History Monday Podcast The post Music History Monday: Moritz Moszkowski first appeared on Robert Greenberg.

Le Festival du Cinéma d'Afrique se tiendra à Lausanne à partir du 18 aout sur l'esplanade de Montbenon et à la salle Paderewski. S'éloignant des clichés, le festival apporte un regard neuf et enrichissant sur la grande diversité des cinémas africains et les mutations des sociétés, en mettant l'accent sur une Afrique en mouvement et sur le dynamisme de tout le continent. Francine Viret, co-présidente de l'association du festival, nous fait découvrir les grandes lignes de cette 15ème édition….

Klaviervirtuose, Weinbauer und Freiheitskämpfer – die Vita des polnischen Komponisten Jan Paderewski ist so ungewöhnlich wie beeindruckend. Von Devid Striesow und Axel Ranisch www.deutschlandfunkkultur.de, Echtzeit Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei

Klaviervirtuose, Weinbauer und Freiheitskämpfer – die Vita des polnischen Komponisten Jan Paderewski ist so ungewöhnlich wie beeindruckend. Von Devid Striesow und Axel Ranisch www.deutschlandfunkkultur.de, Echtzeit Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei

Anna de Noailles, née Ana-Elisaveta Bibescu Basarab Brâncoveanu, est une poétesse et une romancière française d'origine roumaine, née à Paris le 15 novembre 1876 et morte dans la même ville le 30 avril 1933. Née au 22, boulevard de La Tour-Maubourg à Paris, dans une richissime famille de la noblesse roumaine1, Anna est la fille d'un expatrié roumain âgé de 50 ans, le boyard Grigore Bibescu Basarab Brâncoveanu2 lui-même fils du prince valaque Gheorghe Bibescu et de la princesse Zoe Basarab-Brâncoveanu issue de la dynastie des Craiovescu. Sa mère, plus jeune de 21 ans que son mari, est une pianiste phanariote d'origine romaniote née à Constantinople : Raluca Moussouros, roumanisation et hellénisation de Rachel Moshor, à qui Paderewski a dédié nombre de ses compositions. Sa tante, la princesse Hélène Bibesco, a joué un rôle actif dans la vie artistique parisienne à la fin du xixe siècle jusqu'à sa mort en 1902. Anna Bibesco est la cousine germaine des princes Emmanuel et Antoine Bibesco, amis intimes de Proust. Avec son frère aîné Constantin et sa sœur cadette Hélène, Anna mène une vie privilégiée : elle a ses propres précepteurs et reçoit son instruction au foyer familial, parle l'anglais et l'allemand en plus du français, du roumain et du grec, et reçoit une éducation tournée vers les arts, particulièrement la musique et la poésie. La famille passe l'hiver à Paris et le reste de l'année dans sa propriété, la Villa Bessaraba à Amphion, près d'Évian sur la rive française du lac Léman. La poésie d'Anna de Noailles portera plus tard témoignage de sa préférence pour la beauté tranquille et l'exubérance de la nature, alors encore sauvage, des bords du lac, contrastant avec l'environnement urbain dans lequel elle passera la suite de sa vie3. Un rare guéridon au piétement en bois sculpté d'un sphinx ailé (vers 1800) provenant de la collection Antocolsky dispersée en 1906, fut alors acquis par Anna pour sa maison d'Amphion, décorée par Emilio Terry : il fut exposé par la galerie Camoin Demachy lors de la 14e biennale des Antiquaires de Paris4. Le 17 août 1897 Anne-Élisabeth5, devient Anna de Noailles en épousant à l'âge de 19 ans le comte Mathieu de Noailles (1873-1942), quatrième fils du septième duc de Noailles. Le couple, qui fait partie de la haute société parisienne de l'époque, aura un fils, le comte Anne Jules (1900-1979), qui, d'Hélène de Wendel (fille de Guy de Wendel et de Catherine Argyropoulos) aura un fils unique, Gilles (1934-1979), mort sans enfants peu avant son père. Anna de Noailles fut la muse et entretint une liaison avec Henri Franck6 normalien et poète patriote proche de Maurice Barrès, frère de Lisette de Brinon7 et cousin d'Emmanuel Berl, mort de tuberculose en 1912. En 1909, Charles Demange tombe amoureux d'Anna de Noailles, qu'il a connue par son oncle. Pour Anna, qui veut se venger de Barrès, c'est un flirt qui finit mal8 : Charles se suicide en août 1909, laissant la lettre suivante pour Anna9 : « Je me tue. Je vous ai follement aimée. Votre amitié était le mieux que je puisse rencontrer sur terre. Merci – et merci à mon oncle qui m'a fait vous connaître. » Elle fut rendue responsable du suicide du jeune neveu de Maurice Barrès qui s'était pris pour elle d'une passion à sens unique. Au début du xxe siècle, son salon de l'avenue Hoche attire l'élite intellectuelle, littéraire et artistique de l'époque parmi lesquels Edmond Rostand, Francis Jammes, Paul Claudel, Colette, André Gide, Maurice Barrès, René Benjamin, Frédéric Mistral, Robert de Montesquiou, Paul Valéry, Jean Cocteau, Léon Daudet, Pierre Loti, Paul Hervieu, l'abbé Mugnier ou encore Max Jacob, Robert Vallery-Radot et François Mauriac. C'est également une amie de Georges Clemenceau. En 1904, avec d'autres femmes, parmi lesquelles Jane Dieulafoy, Julia Daudet, Daniel Lesueur, Séverine et Judith Gautier, fille de Théophile Gautier, elle crée le prix « Vie Heureuse », issu de la revue La Vie heureuse, qui deviendra en 1922 le prix Fémina, récompensant la meilleure œuvre française écrite en prose ou en poésie. Elle en est la présidente la première année, et laisse sa place l'année suivante à Jane Dieulafoy. Le 12 avril 1921, elle enregistre J'écris pour que le jour et Jeunesse aux Archives de la Parole, documents sonores conservés à la Bibliothèque nationale de France et écoutables sur Gallica10. Dans les années 1925, elle fréquente le salon littéraire du docteur Henri Le Savoureux et de son épouse avec d'autres personnalités comme l'abbé Arthur Mugnier, prêtre catholique mondain confesseur du Tout-Paris, ainsi que la princesse et femme de lettres Marthe Bibesco, cousine d'Anna, Berenice Abbott, Henri de Régnier, Julien Benda, Édouard Herriot, Antoine de Saint-Exupéry, Jean Fautrier,Vladimir Jankélévitch, Paul Morand, Jean Paulhan, René Pleven, Francis Ponge, Jacques Audibert, Claude Sernet, Marc Bernard, Gaëtan Gatian de Clérambault, Paul Valéry, Jules Supervielle et Marc Chagall. Elle meurt à 56 ans en 1933 dans son appartement du 40, rue Scheffer (avant 1910, elle habitait au 109, avenue Henri-Martin11,12) et est inhumée à Paris au cimetière du Père-Lachaise, mais son cœur repose dans l'urne placée au centre du temple du parc de son ancien domaine d'Amphion-les-Bains.

Anna de Noailles, née Ana-Elisaveta Bibescu Basarab Brâncoveanu, est une poétesse et une romancière française d'origine roumaine, née à Paris le 15 novembre 1876 et morte dans la même ville le 30 avril 1933. Née au 22, boulevard de La Tour-Maubourg à Paris, dans une richissime famille de la noblesse roumaine, Anna est la fille d'un expatrié roumain âgé de 50 ans, le boyard Grigore Bibescu Basarab Brâncoveanu lui-même fils du prince valaque Gheorghe Bibescu et de la princesse Zoe Basarab-Brâncoveanu issue de la dynastie des Craiovescu. Sa mère, plus jeune de 21 ans que son mari, est une pianiste phanariote d'origine romaniote née à Constantinople : Raluca Moussouros, roumanisation et hellénisation de Rachel Moshor, à qui Paderewski a dédié nombre de ses compositions. Sa tante, la princesse Hélène Bibesco, a joué un rôle actif dans la vie artistique parisienne à la fin du xixe siècle jusqu'à sa mort en 1902. Anna Bibesco est la cousine germaine des princes Emmanuel et Antoine Bibesco, amis intimes de Proust. Avec son frère aîné Constantin et sa sœur cadette Hélène, Anna mène une vie privilégiée : elle a ses propres précepteurs et reçoit son instruction au foyer familial, parle l'anglais et l'allemand en plus du français, du roumain et du grec, et reçoit une éducation tournée vers les arts, particulièrement la musique et la poésie. La famille passe l'hiver à Paris et le reste de l'année dans sa propriété, la Villa Bessaraba à Amphion, près d'Évian sur la rive française du lac Léman. La poésie d'Anna de Noailles portera plus tard témoignage de sa préférence pour la beauté tranquille et l'exubérance de la nature, alors encore sauvage, des bords du lac, contrastant avec l'environnement urbain dans lequel elle passera la suite de sa vie. Un rare guéridon au piétement en bois sculpté d'un sphinx ailé (vers 1800) provenant de la collection Antocolsky dispersée en 1906, fut alors acquis par Anna pour sa maison d'Amphion, décorée par Emilio Terry : il fut exposé par la galerie Camoin Demachy lors de la 14e biennale des Antiquaires de Paris. Le 17 août 1897 Anne-Élisabeth5, devient Anna de Noailles en épousant à l'âge de 19 ans le comte Mathieu de Noailles (1873-1942), quatrième fils du septième duc de Noailles. Le couple, qui fait partie de la haute société parisienne de l'époque, aura un fils, le comte Anne Jules (1900-1979), qui, d'Hélène de Wendel (fille de Guy de Wendel et de Catherine Argyropoulos) aura un fils unique, Gilles (1934-1979), mort sans enfants peu avant son père. Anna de Noailles fut la muse et entretint une liaison avec Henri Franck normalien et poète patriote proche de Maurice Barrès, frère de Lisette de Brinon et cousin d'Emmanuel Berl, mort de tuberculose en 1912. En 1909, Charles Demange tombe amoureux d'Anna de Noailles, qu'il a connue par son oncle. Pour Anna, qui veut se venger de Barrès, c'est un flirt qui finit mal8 : Charles se suicide en août 1909, laissant la lettre suivante pour Anna9 : « Je me tue. Je vous ai follement aimée. Votre amitié était le mieux que je puisse rencontrer sur terre. Merci – et merci à mon oncle qui m'a fait vous connaître. » Elle fut rendue responsable du suicide du jeune neveu de Maurice Barrès qui s'était pris pour elle d'une passion à sens unique. Au début du xxe siècle, son salon de l'avenue Hoche attire l'élite intellectuelle, littéraire et artistique de l'époque parmi lesquels Edmond Rostand, Francis Jammes, Paul Claudel, Colette, André Gide, Maurice Barrès, René Benjamin, Frédéric Mistral, Robert de Montesquiou, Paul Valéry, Jean Cocteau, Léon Daudet, Pierre Loti, Paul Hervieu, l'abbé Mugnier ou encore Max Jacob, Robert Vallery-Radot et François Mauriac. C'est également une amie de Georges Clemenceau. En 1904, avec d'autres femmes, parmi lesquelles Jane Dieulafoy, Julia Daudet, Daniel Lesueur, Séverine et Judith Gautier, fille de Théophile Gautier, elle crée le prix « Vie Heureuse », issu de la revue La Vie heureuse, qui deviendra en 1922 le prix Fémina, récompensant la meilleure œuvre française écrite en prose ou en poésie. Elle en est la présidente la première année, et laisse sa place l'année suivante à Jane Dieulafoy. Le 12 avril 1921, elle enregistre J'écris pour que le jour et Jeunesse aux Archives de la Parole, documents sonores conservés à la Bibliothèque nationale de France et écoutables sur Gallica10. Dans les années 1925, elle fréquente le salon littéraire du docteur Henri Le Savoureux et de son épouse avec d'autres personnalités comme l'abbé Arthur Mugnier, prêtre catholique mondain confesseur du Tout-Paris, ainsi que la princesse et femme de lettres Marthe Bibesco, cousine d'Anna, Berenice Abbott, Henri de Régnier, Julien Benda, Édouard Herriot, Antoine de Saint-Exupéry, Jean Fautrier,Vladimir Jankélévitch, Paul Morand, Jean Paulhan, René Pleven, Francis Ponge, Jacques Audibert, Claude Sernet, Marc Bernard, Gaëtan Gatian de Clérambault, Paul Valéry, Jules Supervielle et Marc Chagall. Elle meurt à 56 ans en 1933 dans son appartement du 40, rue Scheffer (avant 1910, elle habitait au 109, avenue Henri-Martin11,12) et est inhumée à Paris au cimetière du Père-Lachaise, mais son cœur repose dans l'urne placée au centre du temple du parc de son ancien domaine d'Amphion-les-Bains.

Feeling stressed? Need to unwind? Then how about some gentle relaxing music for you to ease into. Come and join me as your host, James Quinn as I take you through some wonderful music as I play for you on my own piano ranging from Bach, Mozart, Chopin and more. In this episode I play music by Paderewski, Brahms, Scriabin, Grainger, Debussy

Meet Polish composer and Prime Minister: Paderewski! Tune in on how one man's charmed influence the global image of Poland for years to come, and how he captured the hearts of people from around the world. Nocturne pdf: https://imslp.simssa.ca/files/imglnks/usimg/a/a5/IMSLP03721-Paderewski_-_Nocturne,_Op.16_No.4.pdf Menuet pdf: https://ks4.imslp.net/files/imglnks/usimg/b/b1/IMSLP31613-PMLP71955-Paderewski_Menuet.pdf Music is used for educational purposes only. Logo by Sabrina Handal.

- In this episode we will look at George Whitefield Chadwick, a member of the so called Boston 6, and dubbed by John Phillip Sousa as the “Pride of New England”. We will hear parts of his single movement work _Aphrodite_ , and find out how closely the music ties to the mythical figure herself. Also, we will explore Chadwick's time as student, teacher, then president of the New England Conservatory of music.###Composer- George Whitefield Chadwick's life spans an interesting series of world historical events and societal shifting inventions. I'm quoting from Bill Faucett's biography on Chadwick, as he puts it very articulately: “Born in 1854, just a few years before the first volley of the Civil War, he lived to see the devastation of the Great War and the turmoil wrought by the onset of the Great Depression.” “Chadwick also watched as technology improved—and sometimes invaded—his life via electricity, the phonograph and the gramophone, the telephone, and the motion picture. He traveled widely—first by horse cart and train, then by steamship and automobile, and eventually by air—in the United States and abroad. Chadwick's travels enabled his presence at many of the age's most consequential musical events…” Can you even imagine? Living and being so highly productive before electricity, the car, and the telephone? I know there are many others that did this, but it is a heavy concept to take in.- So Chadwick, born in Massachusetts, studied piano for a little bit at the New England Conservatory in Boston, then with an eye toward studying in Europe, as did most musicians at the time, he took a teaching position at the Michigan Conservatory of Olivet College to earn and save money. After 3 years, he went to Germany and studied piano and organ at the Munich Conservatory. After 2 years there, in 1879, seemingly ready to come back to the US anyway, Chadwick was invited to conduct his own _Rip Van Winkle_ Overture at Boston's Handel and Haydn Society Triennial Festival. So, he packed up and came back to Boston for good. Then, over nearly a decade, Chadwick held various church organ positions, conducted orchestras, managed festivals, and composed more and larger pieces. In 1897, though reticent at first to accept the position, Chadwick became director of the New England Conservatory of Music. (as a side note, this is very similar to how William Schuman became director of Juilliard, after declining the position multiple times) Though the position took up much of his time, Chadwick continued to teach composition and compose a great deal himself. He was even commissioned to write for Connecticut's Norfolk Music Festival, for which among other pieces he composed _Aphrodite_, the piece we will discuss shortly. - Chadwick's composition portfolio is large and eclectic. Piano and organ works, chamber music, orchestral, concerti, choral and stage pieces. He worked a great deal between that and his position at NEC. The ONLY thing that slowed him down was his health. First, it was Rheumatism, which made him lose some teeth and degraded his eyesight. That led to gout, which gave him a lot of chronic pain. But what did him in was a heart condition. Because he consistently wrote in his diary throughout his life, we have a clear though sobering account of the days leading up to his death. For example, on December 27, 1930 he writes “Paderewski dinner and concert,” “Had a heart attack and could not go.” Just like that! As if it was a minor inconvenience!###Culture- Our piece today is _Aphrodite_, written in 1911, Chadwick actually wrote this long, one movement work in a single month! The piece itself is quite hefty orchestrationally as well, notably calling for triple woodwinds, 4 horns, 4 trumpets, off-stage trumpets, both harp and celesta, and field drums.- As I mentioned, Chadwick wrote this piece for the Norfolk Festival. To put the Norfolk Festival performance into perspective, June of 1912, this was only 6 weeks after the sinking of the Titanic! Even Chadwick remarked “[it] has so overshadowed all other affairs that I could not get into any mood to write.”###Back story and anecdote of piece- Apparently, the impetus for this work was born from Chadwick's fascination with the marble bust of Aphrodite herself at the Museum of Fine Art in Boston. Though the work is entirely instrumental, Chadwick worked out a translation of ancient Greek poetry to accompany the score:In a dim vision of the long agoWandering by a far-off Grecian shoreWhere streaming moonlight shone on golden sandsAnd melting stars dissolved in silver seas,I humbly knelt at Aphrodite's shrineImploring her with many a fervid prayerTo tell the secret of her beauty's powerAnd the depths of the ocean whence she sprang.At last the wave-born goddess raised her handAnd smiling said: “O mortal youth, behold!”Then all these mysteries passed before mine eyes.- Intriguingly, while the vast majority of Chadwick's work is Romantic, Germanic, structured in form, this piece is, obviously, highly programmatic. While it is one movement, he designates titled sections: Moonlight on the sea, Storm, Requiem, The Lovers, Children Playing, Approach of a Great Army and Hymn to Aphrodite, Moonlight scene partly repeated, and Finale. A thematic strain is persistent throughout, instead of a formal rotation.###Analysis of pieceNow let's hear the piece itself. This 2002 NAXOS recording is of the Nashville Symphony conducted by Kenneth Schermerhorn. On a side note, because of the pandemic, the Nashville Symphony was forced to cancel their entire 2020-2021 season. This is of course grave news for the organization, the musicians, and their audience. I truly hope that the situation turns around for the Nashville Symphony and they get back to making music as quickly as is possible for everyone's safety.- A very melancholy beginning, the solo viola plays a variation of the Aphrodite motive that will persist throughout the piece. Accompanied by clarinets, the short phrase ends on a deceptive and un-resolving chord, followed by an ominous statement by the timpani.- After this repeats, building suspense, the texture settles in, an undulating figure in the strings, while the English horn plays the Aphrodite motive.- Though this section expands and builds, it is never harsh, never erupts. Not only does the activity remain relatively calm, the melody itself is rarely presented with a bright instrument, like oboe or flute, and even when it is it's combined with clarinet or English horn to mitigate the brighter timbre of the instrument. This is a keen insight of orchestration on the part of Chadwick- Eventually this transitions to a raucous Storm section, heavy on the low brass and percussion.- Having built up a substantial amount of tension, Chadwick opens up directly into the Requiem. Immediately, the simple theme is accompanied by quick running chromatic scales in the lower register, swelling over and over.- Having released a great deal of the opening tension during the requiem, Chadwick enters “The Lovers” section. This opens with a violin and horn duet that develops an intimate melodic line, likely signifying the lovers themselves.- After this opening, the lyrical line is developed to a fulfilling crest, and in Wagnerian style opens into a lightness and quicker tempo only to arrive at yet another, greater, fuller moment of bliss.- Following a very light, waltz-like section meant to be the “Children Playing”, Chadwick then makes use of offstage drums and trumpets to introduce the extended march of an approaching “Great Army”. The march builds up and as the army arrives, a grand Maestoso gives way, presenting a “Hymn to Aphrodite”.- When the drama finally plays out, Chadwick reprises the “Moonlight” theme from the opening, but this time with a bit more brightness. At last, he brilliantly allows the undulating accompaniment to organically expand, adding broader and larger swelling wind chords over the top, as if breathing in sweet relief to the end.###Outro- Chadwick was often accused, notably by his own colleague Horatio Parker, for being technical, craftsman like. Honestly, I don't hear what they hear. I find my self more engaged in this music every time I hear it. On top of that, Chadwick partly has a lot to do with the fact that in my own conservatory training I was offered and even at times encouraged to enrich myself with traditions other than just that of Europe. Do not get me wrong, I can play Bach, Mozart, Beethoven, Brahms, Mahler, etc. ALL DAY LONG. Though, I am thankful to people like Chadwick who encouraged American teachers, performers, and composers to believe in their own set of traditions, skills, instincts. Now, we have a mix of everything. What could be better?Music:'Aphrodite'By: George Whitefiled ChadwickPerformed by: Kenneth Schermerhorn, Nashville Symphony OrchestraCourtesy of Naxos of America, Inc.Support this podcast at — https://redcircle.com/american-muse-podcast/donationsAdvertising Inquiries: https://redcircle.com/brandsPrivacy & Opt-Out: https://redcircle.com/privacy