Village in Republika Srpska, Bosnia and Herzegovina
POPULARITY
W 189 odcinku podcastu Business Marketer kontynuujemy fascynującą rozmowę z Łukaszem Żukowskim z firmy DFirst oraz tradycyjnie gościmy Pawła Jaczewskiego z rekomendacją książkową.CZĘŚĆ 1: Łukasz Żukowski - AI w praktyce marketeraNajważniejsze wątki:
Rajdy samochodowe od lat przyciągają tłumy fanów motoryzacji, oferując niepowtarzalne emocje i widowiskowe zmagania na trasach pełnych zakrętów, wybojów oraz nieprzewidywalnych warunków. Jednak za tymi ekscytującymi, spektakularnymi pokazami ukrywają się też realne niebezpieczeństwa, które mogą zagrażać zarówno kierowcom, jak i kibicom. W miarę jak popularność rajdów rośnie, a tory wyścigowe stają się coraz bardziej ekstremalne, warto przyjrzeć się zagrożeniom, które mogą wystąpić podczas tego typu, sportowych wydarzeń. Co daje ściganie się? O co tak naprawdę w nim chodzi? Z jakim ryzykiem i wyzwaniami się wiąże? Co polscy kierowcy mają do powiedzenia w rajdach samochodowych? Jak wyciągać właściwe wnioski ze sportowych sukcesów i porażek? W jaki sposób wygrywać to o czym się marzy, jak osiągać założone cele? Dlaczego polscy kierowcy (z wyjątkiem wyczynowych), mają raczej złą opinię, także poza granicami kraju? Gościem Michała Poklękowskiego, w tej edycji Drogowskazów, jest Miko Marczyk, jeden z najzdolniejszych i najbardziej dojrzałych kierowców rajdowych młodego pokolenia. Łodzianin, reprezentant ORLEN Team, człowiek z klasą, kulturą i niezwykłą determinacją, który osiągnął historyczny sukces w tym roku. Triumfował w rajdowych mistrzostwach Europy, dołączając do grona legend polskiego motorsportu — takich, jak: Sobiesław Zasada, Krzysztof Hołowczyc czy Kajetan Kajetanowicz. Marczyk jest nominowany w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Najlepszego Sportowca Polski 202
Być może często słyszysz w zespole „Niech ktoś to podzieli” i nie bardzo wiadomo, kto dokładnie powinien się za to zabrać. To jedno z częstych wyzwań w dzieleniu projektów na mniejsze części. Omawiamy też jeszcze kilka innych problemów z tym związanych. Dostaniesz od nas po kilka gotowych rozwiązań do każdego z nich. Odciąży to Twój zespół i sprawi, że dzielenie pracy stanie się naturalnym elementem codziennego działania. Porządny Agile · Wyzwania w dzieleniu projektów na mniejsze części Zapraszamy Cię do obejrzenia nagrania podcastu Dodatkowe materiały Dlaczego warto dzielić pracę na małe części? Transkrypcja podcastu „Wyzwania w dzieleniu projektów na mniejsze części„ Poniżej znajdziesz pełny zapis rozmowy z tego odcinka podcastu Porządny Agile. Kuba: Niedawno zakończyłem serię warsztatów na temat praktyk dzielenia większych inicjatyw produktowych i projektowych na mniejsze części. Grupa mierzyła się m.in. z tematem wyzwań, jakie występują przy okazji procesu dzielenia. Wypracowaliśmy w poszczególnych grupach bardzo wartościową treść, zarówno jeśli chodzi o samą definicję tych wyzwań, jak i możliwe rozwiązania, więc tutaj postanowiliśmy, że wycinek tej treści, a konkretnie te konkretne wyzwania, które grupy wygenerowały, będą stanowiły wsad do tego nagrania. A przy okazji serdecznie pozdrawiam wszystkie pięć grup. Wiecie dobrze, że przepracowaliśmy o wiele więcej wątków, ale w odcinku może zmieścić się tylko część z tego, co omawialiśmy. Jacek: Spis treści na dzisiaj to wyzwania, jakie poruszymy. A są to problem z dobrym zrozumieniem celu projektu, presja biznesu na wdrożenie całości, wyważenie perspektywy technologii i biznesu przy podziale, czasochłonność procesu dzielenia i mentalność – niech ktoś to podzieli. Kuba: Schemat odcinka będzie dosyć prosty. Wejdziemy w definicję tego, co konkretnie oznacza daną wyzwanie. Te hasła nie zawsze są zrozumiane na pierwszy rzut oka. No i potem wygenerujemy po trzy rozwiązania, jakie przychodzą nam do głowy jako takie najczęściej się sprawdzające w praktyce rzeczy, które są w naszym doświadczeniu możliwym rozwiązaniem albo chociaż minimalizacją danego wyzwania. Jacek: Pierwsze wyzwanie to problem z dobrym zrozumieniem celu projektu. Jest to naszym zdaniem popularny bloker, który powoduje, że bardzo trudno jest zasiąść do mądrego podzielenia projektu czy inicjatywy, jeżeli tak naprawdę nie rozumiemy, co chcemy uzyskać. Oczywiście bez zrozumienia celu możemy tak bardzo mechanicznie spróbować podzielić pewien projekt na mniejsze części, ale prawdziwa magia dzieje się wtedy, kiedy bardzo dobrze rozumiemy cel, ponieważ wtedy otwierają nam się furtki do tego, jak pewne rzeczy możemy zrealizować w o wiele mądrzejszy sposób, niż tak patrząc na projekt bez zrozumienia, co tak naprawdę chcielibyśmy tym projektem uzyskać. Kuba: I jest tak, że to zrozumienie jest tutaj fundamentalnym wstępem do dobrego podziału, więc pierwsza porada może być dosyć oczywista. Zapewnij, że cel jest zrozumiały. Tutaj mamy na myśli kilka możliwych realizacji tego zapewnienia. Jedną z rzeczy na pewno jest dobry kick-off, czyli jakiś rodzaj spotkania otwierającego daną inicjatywę, dany projekt, daną zmianę produktową czy dany etap rozwoju danego produktu. Nie przechodź do założenia, że ludzie wiedzą, bo ty wiesz, tylko zapewnij jakiś wstęp, jakieś exposé, jakieś dobre wtajemniczenie ludzi w dotychczas zebrane badania, w taki kontekst biznesowy, dlaczego pewną rzecz realizujemy. I te przygotowania się do tego kick-offu nie pójdą na marne, bo też zapewnienie zrozumienia celu może być poprzez powtarzanie tych informacji. Czyli też zbuduj sobie praktykę wracania do celu przy każdej nadarzającej się okazji. To mogą być jakieś Przeglądy Sprintów, jeśli stosujesz Scruma, to mogą być jakieś demo, spotkania projektowe, jakieś warsztaty, jakieś podsumowania. Wszystkie te miejsca, gdzie zebrany jest zespół lub jego wyraźna część, to mogą być okazje do tego, żeby wrócić do tej mantry, co jest celem, co jest istotą tego, co jest realizowane w danym momencie. No i tutaj trochę założenie, że wielokrotne powtórzenie, być może powtórzenie na pewne różne sposoby, przekazanie tej informacji sprawi, że ten cel będzie rozumiany, da okazję do tego, żeby się tak mocniej w zespole osadzić. No i tym samym, gdy przyjdzie moment na aktywność związaną z dzieleniem, czy na początku jakiegoś kroku, czy w trakcie już dalszych prac, to ten cel będzie pamiętany, łatwy do przypomnienia, czy po prostu tak już na tyle zrozumiały, że w zasadzie wszyscy to traktują jako oczywistość. Jacek: Druga porada jest pewnego rodzaju pogłębieniem tego, co powiedział Kuba, czyli rekomendujemy użycie sprawdzonych technik, które wspierają pracę na celach, lepsze zrozumienie tego, czym ten cel właściwie jest. I mamy tutaj na myśli szereg różnych technik, podejść. Chcielibyśmy je teraz troszeczkę wymienić, tak żeby rozsypać takie ziarenka możliwości. Na pewno sensowną techniką do rozważania jest impact mapping, podejście golden circle, koncepcja product vision board, OKR-y czy opportunity solution tree. Jeżeli te nazwy niewiele ci mówią na ten moment, żadna strata po prostu wyszuka je w internecie, jeśli jeszcze ich nie znasz. Mamy z Kubą doświadczenie w większości tych narzędzi no i faktycznie możemy potwierdzić, że nie dość, że są fajnym narzędziem, które wspomaga zrozumienie, po co pewne rzeczy robimy, to zwykle są to też narzędzia, które są wizualne. Tak więc praca z nimi to nie jest tylko rozmowa, jest też ta część taka widoczna, która bardzo mocno poprawia i zwiększa zrozumienie tego, co on tak naprawdę jest esencją danej zmiany. Kuba: I tu konkretnie, jeśli by zespół zawierał się do jakiejś sesji dzielenia, to jeśli do tej pory nie zostało to zrobione, to rekomendujemy wykorzystanie jako swego rodzaju rozgrzewki czy wstępu właśnie któregoś z tych narzędzi lub powrotu do tych narzędzi, jeśli one zostały już przepracowane na wcześniejszych etapach. Kuba: I trzecia praktyka, którą rekomendujemy to stosowanie tak często, jak tylko się da sprawdzenia zrozumienia celu. To nie tylko osoba zarządzająca projektem, lider produktu czy manager zespołu, może być osobą, która komunikuje, jaki jest cel, ale możemy też poprosić o to, aby to uczestnicy w jakiejś formie ćwiczeniowej albo po prostu na zasadzie takiej szybkiej śmierci po prostu powiedzieli, przypomnieli, czy swoimi słowami opowiedzieli, jaki jest cel danej inicjatywy. To może być okazja do tego, żeby w ogóle sprawdzić, czy to jest zrozumiałe, to może być też narzędzia aktywizujące czy rozgrzewające uczestników, ale też jest fajna okazja do tego, żeby skorzystać z różnorodności zespołu, różnych perspektyw, różnych osób, z różnych profesji, które na sprawy patrzą trochę inaczej. Również warsztatowo na wspomnianym szkoleniu przeze mnie było to bardzo doceniane. Mieliśmy miks osób o bardzo różnych specjalizacjach na warsztacie i też właśnie ten aspekt wychodził. Pewne osoby patrzą na sprawy bardziej systemowo, inne bardziej biznesowo. No i ta parafraza celu albo próba zrozumienia celu też może być atakowana na różne sposoby i w efekcie to zrozumienie jest lepsze. Więc dąż do tego, żeby sprawdzać zrozumienie na przykład poprzez parafrazę przez osoby zaangażowane w zespół. Kuba: Przejdźmy zatem do drugiego wyzwania. Jest to presja biznesu na wdrożenie całości. Co mamy na myśli? Całości projektu, całości zakresu, całości inicjatywy, czasami może całość jakiejś zdefiniowanej funkcji w produkcie. To zjawisko może powodować, że jest pewna niechęć czy pewne poczucie bezsensu dzielenia. No bo po co dzielić, jeśli i tak musimy na końcu wdrożyć wielką całość tak, jak została ona zdefiniowana, a czasami z tą presją biznesu może się wręcz wiązać czy z presją może managementu, może się nawet wiązać takie poczucie, że podzielenie to proszenie się o kłopoty, bo być może ta strona, która wywiera tę presję, może wręcz zaraz zacząć dostrzegać się, że my chcemy spróbować się wyślizgnąć z jakiegoś kawałku zakresu. Więc szereg pewnych takich negatywnych emocji, które mogą powodować, że tego dzielenia nie chce zespół zrealizować. Jacek: I pierwsza nasza rekomendacja odnośnie do tego wyzwania jest taka, żeby pokazać korzyści, które wynikają z tej dekompozycji na wczesnym etapie. Warto założyć, że nie wszyscy wiedzą, nie wszyscy doświadczyli tego, jakie to są korzyści. A myślimy tutaj przede wszystkim o wczesnym obniżaniu ryzyk, zarówno biznesowym. Czyli mamy okazję wcześniej przekonać się, że to, co wymyśliliśmy, faktycznie trafia w potrzebę rynkową, jest właściwie rozwiązane. Ryzyk technologicznych, czyli czy potrafimy posługiwać się konkretną technologią, której chcemy użyć, czy ryzyk społecznych, czyli czy ta grupa osób, która odpowiada na implementację tego rozwiązania, czy potrafią ze sobą efektywnie współpracować. Więc ryzyka to jest jakby jedna strona tej monety, a z drugiej strony jest taka koncepcja, że chcielibyśmy tę najważniejszą wartość, tę esencję tak naprawdę, konkretne zmiany projektu czy inicjatywy, chcielibyśmy dostarczyć jak najwcześniej. Jeżeli ten temat jest dla Ciebie interesujący, to zdecydowanie polecamy nasz wcześniejszy odcinek, odcinek, który nazwaliśmy „Dlaczego warto dzielić praca na małe części?”, ponieważ zawarliśmy tam całą masę pomysłów, koncepcji i wskazówek, dlaczego warto dzielić. Odsyłamy do odcinka numer 76 dostępnego pod adresem porzadnyagile.pl/76. Kuba: Drugi z możliwych rozwiązań na presję biznesu na wdrożenie całości jest zrozumienie obaw interesariuszy, które blokują ich na tenże podział. Tutaj proponuję uruchomić empatię, proponuję zrozumieć i wczuć się w perspektywę tych Interesariuszy. Coś, co widać z zewnątrz z perspektywy też może konkretnego zespołu wykonawczego jako jakiegoś rodzaju niezrozumiała albo wręcz nieracjonalna presja, może tak naprawdę być czymś unikalnym dla tej osoby, dla tego konkretnego managera czy tej konkretnej grupy ludzi z jakiejś części organizacji. To może być coś, czego ty nie doceniasz, a jednak trzeba zagospodarować. Co mam tu na myśli? Bardzo konkretny przykład z konkretnej firmy, w której uczestniczyłem. Na przykład zespół odpowiedzialny za operację, czyli jakieś takie działania związane z usługami, na przykład po sprzedaży i obsługą klienta. Bardzo bał się, że ich narzędzia zostaną uznane za nieistotne, albo w ogóle nie zostaną zrealizowane w całym projekcie, dlatego oni byli bardzo sceptyczni i bardzo tacy twardzi w negocjacjach, bardzo niechętni do jakiegokolwiek dzielenia tego, co oni zgłosili, jakichś puli, ich wymagań, ich potrzeb narzędziowych. No bo ich życiowe doświadczenie z przeszłości jakichś poprzednich projektów pokazywało, że często kończyło się tym, że pod presją czasu w ogóle żadne narzędzia dla nich nie były wykonywane i muszą obsługiwać klienta Excelami i mailami pisanymi z ręki, bo system nie zagospodarował tego, choć pierwotnie było to planowane. Więc tutaj warto wziąć na to poprawkę, warto wczuć się w tę perspektywę i też zrozumieć ewentualne obawy. Jacek: Innym przykładem obawy może być sytuacja, w której ktoś komuś obiecał bardzo precyzyjny i zwykle bardzo rozbudowany zakres. Często jest tak, że osoby te nie mówią tego wprost albo po prostu może trochę im jest trudno też przyznać, że gdzieś tam komuś coś takiego obiecały no i będą opornie podchodzić do tematu, żeby ten duży kawałek, tą całość podzielić. Z takiej obawy, że to dzielenie będzie jednak być może pretekstem do tego, żeby z tego zakresu wyleciało. Kuba: Taki przykład specyficzny już dla pewnej grupy firm to to, że jest też w niektórych organizacjach taki pęd ku robieniu dużych, spektakularnych rzeczy. I tutaj w tym kontekście idea dzielenia trochę stoi z tym w poprzek. No bo trzeba robić wielkie projekty strategiczne, robić wielkie wow, mieć wielkie premiery, mieć wielkie nagrody za jakieś tam przełomowe niesamowite odkrycia czy innowacje w danej branży. W tym sensie warto tę perspektywę też złapać, że może być tak, że osoba właśnie szykuje się na przyszłą konferencję innowacji w bankowości i tam naprawdę ma wielką ochotę wyskoczyć na scenę i poopowiadać, jak to wielkie, wspaniałe, nowe implementacje, pewnie w tym roku AI w apce, ma w planach. Oczywiście to nie oznacza, że spektakularne rzeczy muszą być niepodzielone, ale warto może mieć tutaj świadomość tej sytuacji i ewentualnie dbać o tę komunikację, bo jedno nie stoi w przyszłości z drugim. W najgorszym razie faktycznie wdrożenie może mieć miejsce jako wielki wow, co nie znaczy, że nie warto podzielić na wcześniejszych etapach i też dostarczać kawałkami, być może kawałkami, które nie będą jeszcze publikowane. Jacek: I to, co Kuba powiedział, to właściwie przesuwa nas do trzeciej porady, czyli przepracowania z biznesem różnic pomiędzy podziałem na części, a obietnicą realizacji całości. W największym skrócie chodzi o to, że to, że podzielimy na mniejsze kawałki pracę, nie musi automatycznie oznaczać, że nie wdrożymy potrzebnej całości. Przy czym jednak tutaj oczywiście dostrzegamy pewną kontrowersję, no bo może być tak, że masz doświadczenie z aktualnej firmy czy z wcześniejszych firm, że jednak ze względu zwykle na jakieś ograniczenia czasowe taki podział powoduje, że do konkretnej daty jednak wdrażana jest jakaś tam część. Bywa, że ona jest satysfakcjonująca i nie są realizowane te rzeczy, których nie zdążyliśmy zrobić w dalszej kolejności, tylko realizowane są jakieś kolejne inne koncepcje. Więc co do zasady nie musi tak być, ale rozumiemy, że doświadczenie i historię wcześniejszych projektów mogą podpowiadać, że z tą poradą trzeba byłoby czy do tej porady podchodzić w ostrożny sposób. Kuba: W szczegółach jest też druga kontrowersja, to koncepcja potrzebnej całości. Może się okazać, że tutaj ktoś się bardzo kurczowo trzyma tego czegoś, co jest wyobrażeniem całości zakresu czy całości rozwiązania, co powstało na bardzo wczesnym etapie. No i czasami niektórzy zbyt kurczowo się trzymają tej wizji raczej zakładając, że od początku mieli rację co do tego, co jest potrzebne, od początku wiedzieli, że dokładnie ten cały zakres jest tym, czego potrzebuje rynek czy potrzebuje klient. Więc tutaj wracamy też do ryzyk biznesowych. Zbyt dużo decyzji podjętych na zbyt wczesnym etapie może być, tak naprawdę złudzeniem co jest potrzebne. Więc rada z podwójną kontrowersją jak to pokazaliśmy, ale mimo wszystko na etapie takim bardzo wczesnym, być może bardziej dyplomatyczne jest powiedzenie, „Podzielimy na kawałki i wdrożymy to, co jest potrzebną całością”, gdzie ja w swojej głowie mówię, potrzebna całość to nie będzie cały zakres, tak jak go czujemy dzisiaj, bo jeszcze czas pokaże, co to dokładnie będzie to coś, co wdrożymy. Jacek: Trzecie wyzwanie to wyważenie perspektywy technologii i biznesu przy podziale. Mamy tutaj na myśli sytuację po dwóch stronach osi. Z jednej strony, kiedy podział dzieje się wyłącznie w izolacji biznesowej i osoby technologiczne do tego podziału nie są zapraszane, co oczywiście powoduje, że tracimy bardzo istotny aspekt wykonalności, jak również dostępnych opcji, które płyną nie z głów biznesowych, a od osób technologicznych. Z drugiej strony próba podziału wyłącznie technologicznego, co może się udać z perspektywy podziału tego na mniejsze kawałki, ale dobrze nie rozumiejąc aspektów biznesowych albo nie mając możliwości dopytania – przykładowo, jaki to będzie miało impakt biznesowy – również spowoduje, że taki podział będzie jakiś, ale na pewno nie będzie to podział optymalny. Kuba: Rozwiązanie pierwsze jest dosyć oczywiste. Zaproś przemyślany skład, będący reprezentacją potrzebnych stron. I to idzie trochę dalej niż tylko te dwie skrajne kawałki osi, które wymienił Jacek, bo to może być też perspektywa na przykład prawna, to może być perspektywa user experience, więc tutaj uczestników tego typu warsztatów czy aktywności związanych z podziałem powinno być prawdopodobnie sporo w zależności od kontekstu i specyfiki twojego produktu. Natomiast w tej Radzie „Zaproś” jest też koncept tego, że w ogóle rozmawiamy po co, kto, z czym ma przyjść i jaką perspektywę reprezentować. Mnie serce boli, jak często słyszę ze strony biznesowej, że zaprosili na przykład przedstawicieli IT, jakiś architektów, jakiś senior developerów, po czym się okazało, że te osoby były bardzo ciche na spotkaniu, nie za bardzo zabierały głos, nie za bardzo dokładały od siebie – nawet zapytane. Moim zdaniem tu może być taki błąd pierwotny w tym, że ktoś zaprosił te osoby, przyszły, bo warto, bo trzeba, bo tak wypada, bo taki jest zwyczaj, natomiast tak naprawdę te osoby mogłyby nie wiedzieć, po co na danym spotkaniu są. Więc tutaj pojawia się bardzo ważna rola osoby zapraszającej, ktokolwiek to jest w danym kontekście, która również wyjaśnia wszystkim obecnym czy wszystkim planowanym do wzięcia udziału w tych czynnościach, żeby jednak bardzo jasno wyrazić, na co liczę, na czego oczekuję od Ciebie, jako uczestnika tego typu warsztatów. Żeby też nikt się nie bał, nie krygował, nie hamował, zwłaszcza, że prawdopodobnie w ramach takiego dzielenia się będzie trochę tarć. Ktoś zaproponuje podział biznesowy, który nie do końca jest dobry technologicznie, któryś podział biznesowo-technologicznie fajnie się zapowiadający będzie trochę bezsensowny z perspektywy prawnika, czy z perspektywy osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo. Więc tutaj się rzeczy będą tarcia, więc każdy musi rozumieć też, po co jest na tym warsztacie, czy na tym spotkaniu, czy uczestniczy w tych aktywnościach. Jacek: Druga wskazówka ustal facylitatora i oczekuj od tej osoby, że zadba o każdą perspektywę. Mówiąc prostszym językiem, zadba, żeby była osoba, która zadba o to, żeby przebieg tego warsztatu był maksymalnie efektywny, żeby równomiernie wybrzmiały dostępne na spotkaniu perspektywy, nawiązując do tego, co powiedział Kuba, jak również, żeby zbalansować też głębokość tych rozmów. Czyli przykładowo, żeby nie zabrnąć w jakieś super niskopoziomowe detale na przykład technologiczne, bo to może powodować, że wszystkie te inne osoby, które nie są tak techniczne, może się o nich rodzić poczucie, że to spotkanie tak nie do końca jest dobrze poprowadzone. Kto może prowadzić takie spotkanie? To może być ogarnięty analityk, to może być lead developer, to może być architekt. Tak naprawdę nie ma to znaczenia, jak nazywa się ta konkretna rola. Ważne jest natomiast, żeby ta osoba była po pierwsze dobrze przygotowana do poprowadzenia takich warsztatów, czasem serii warsztatów, bo to może być więcej niż jednorazowa akcja, i żeby starała się ta osoba trzymać perspektywę wszystkich stron będących na tym spotkaniu równomiernie, a nie była tylko reprezentantem tej jednej. Bo tak jak wspomniałem przed chwilą może to spowodować, że nie do końca będzie to dobra reklama na przyszłość dla tego typu inicjatyw w organizacji. Kuba: I trzecia porada, jak sobie poradzić z wyważeniem perspektywy technologii i biznesu, to zastosować techniki wizualne, które są zrozumiałe zarówno dla biznesu, jak i IT. Mamy tu konkretnie przede wszystkim na myśli Story mapping, który lubimy, robimy, często rekomendujemy i sami też regularnie wręcz stosujemy do swojej własnej pracy biznesowej czy pracy związanej z podcastem. Podobnie jak z poprzednimi wymienionymi technikami, nie będziemy tutaj w odcinku ich opisywać. Zakładam, że Story Mapping jest już na tyle powszechną techniką, że akurat on powinien być wśród odbiorców znany naszego podcastu, ale jeśli nadal go nie znasz, to mocno rekomendujemy sprawdź to, może dołącz do jakiegoś warsztatu, gdzie jest to realizowane, bo technika jest supermocna, jeśli chodzi o wizualizację, jeśli chodzi o pokazanie zakresu, pokazanie opcji, ale też między innymi w kontekście tego, o czym tu mówimy, takie pokazanie sobie, czym jest w ogóle to przedsięwzięcie, które realizujemy, jaką ono się dzieli na mniejsze kawałeczki i te kawałeczki najczęściej są realizowane z perspektywy użytkownika, więc zrozumiałe są zarówno dla biznesu, jak i dla strony tych osób, które będą później to implementować. Obiecująco wygląda też zastosowanie Event stormingu. Ja sam osobiście nie prowadzę tych sesji, ale kilkukrotnie uczestniczyłem jako obserwator czy jako uczestnik. Mam tu mniejsze doświadczenia, ale jeśli ktoś umie to poprowadzić, to uważam, że może dać bardzo podobny rezultat co Story mapping, choć rządzi się trochę innymi prawami. Jacek: Zanim pójdziemy dalej, krótka informacja, mamy dostępny z Kuba webinar dotyczący kwestii tego, jak dzielić pracę na mniejsze kawałki. Ten webinar nauczy Cię formułować celne argumenty za tym, że w ogóle warto dzielić, nauczy Cię też używać w praktyce wyselekcjonowanych przez nas konkretnych metod dzielenia. W webinarze pokazujemy wszystko na bazie łatwych, do zrozumienia przykładów, jak dzielić oraz podpowiadamy sporo wskazówek z naszej praktyki, jak lepiej dzielić elementy, angażując w to wydarzenie całe zespół. Więcej informacji oraz możliwości zakupu webinaru znajdziesz na stronie porzadnyagile.pl/deco. Kuba: Czwartym wyzwaniem jest czasochłonność procesu dzielenia. Często, gdy przekonuję jakiś zespół do tego, że warto dzielić, słyszę jako jeden z argumentów przeciwko dzieleniu, jest to, że to jest praca do wykonania, ktoś to musi zrobić, ktoś to musi wpisać, tu będzie dużo elementów, które później trzeba zarządzić, skoordynować. I przyjmuję do wiadomości, że to jest pewna praca, to jest pewien wysiłek, ale dla wielu zespołów czy w wielu organizacjach jest to po prostu pewnego rodzaju wyzwanie, jak się za to zabrać. Co tutaj rekomendujemy? Jacek: Przede wszystkim warto zadbać o zmianę myślenia, że dzielenie to nie jest koszt i tak nie nazywać tego procesu, tylko raczej myśleć o tym, że to jest inwestycja w proces dostarczania, która pomoże zespołowi uchwycić po pierwsze dobre zrozumienie zakresu, da też o wiele lepszą kontrolę nad postępem prac, przez to, że będziemy pracować na trochę mniejszych klockach i też zmniejszy złożoność danego kroku większej inicjatywy, które mamy do wykonania. Za tym wszystkim płynie cały szereg technicznych aspektów, a mianowicie sam przepływ pracy wewnątrz zespołu powinien tak naprawdę przy pracowaniu na mniejszych kawałkach przyspieszyć, przez to, że szybciej coś zostanie zaimplementowane, szybciej będziemy w stanie to przetestować, szybciej będziemy w stanie zrobić code review, czy ostatecznie szybciej pewne rzeczy zmergować, czy wypuścić na środowisko produkcyjne. Jest więc cała masa bardzo pozytywnych rzeczy, które dostaniemy, tylko jeśli zainwestujemy czas w to, żeby tę pracę, która na nas czeka, po prostu, żeby ją podzielić na mniejsze fragmenty. Kuba: Druga rada to wykorzystaj reużywalność narzędzi i instrukcji. Faktycznie może być tak, że ten koszt czy inwestycja, jak to Jacek przed chwilą bardzo wyraźnie wskazał czy skorygował, może po prostu zajmować pewien konkretny czas i częścią tego czasu może być przygotowywanie się lub niepotrzebne wgryzanie się w techniki czy w narzędzia związane z dekompozycją czy właśnie dzieleniem elementów. Tutaj mocno rekomenduję, zwłaszcza osobom, które pełnią jakieś funkcje liderskie w zespole, czy odpowiadają za proces pracy, by jak najmocniej wykorzystywać okazję do szykowania czy reużywania checklist, na przykład metody dzielenia. To jest bardzo prosta checklista, jakimi metodami możemy podzielić dany projekt czy dany element, który podlega właśnie warsztatowaniu. To mogą być przygotowane szablony, wymieniliśmy konkretne już techniki, te techniki można mieć już przygotowane, jakieś boardy na jakimś miro czy jakieś przygotowane gotowe kawałki do przepisania na flipchart czy do przepisania na jakieś kartki. Ale chodzi też o znane zespołowi schematy. Nie trzeba się silić za każdym razem, żeby zrozumieć o co chodzi tej osobie, która prowadzi daną sesję warsztatową, tylko zespół się dopracowuje z czasem gotowych ścieżek, tych, które już można nawet prawie nie dawać żadnych instrukcji, tylko po prostu wejść na takim trochę automacie. Oczywiście nie sugeruję, te instrukcje zawsze jednak jakieś powinny być, ale one mogą być super związłe, niewymagające żadnych dodatkowych omówień i też wchodzące zespołowi, tak nazwij, gładko. Czyli zespół płynnie wchodzi w temat, nie ma żadnych dyskusji, ale o co ci chodzi, gdy każesz nam tu coś rozpisać albo co masz na myśli, gdy mówisz o dzieleniu po jakiś tam elementach, bo to wszystko zespół już zna, czuje. Więc też w jakimś sensie jest okazja do oszczędności czasowej, jeśli tylko do tego podchodzi się w taki bardzo świadomy sposób i dzięki temu, zwłaszcza kolejne dzielenia, gdy już bazujesz na checklistach albo schematach, są już mniej czasochłonne. Jacek: To co powiedział Kuba jest wprowadzeniem do trzeciej porady, czyli nabierzmy wprawy w dzieleniu. Kiedy zbudujemy doświadczenie, kiedy będziemy mieć te wszystkie checklisty, te wszystkie rzeczy, które nam ułatwiają, wtedy dzielenie staje się czymś naturalnym, płynnym, oczywistym i jest po prostu przeprowadzane w sposób generalnie dosyć sprawny. Przestaje być tematem, na którym trzeba się zastanawiać, nic nas nie blokuje, nie ma tej obawy jak to zrobimy, tylko po prostu staje się tu naturalną częścią pracy zespołów, coś co jest absolutnie oczywiste i należy poświęcić na to trochę czasu. To nie jest tak, że to się po prostu wydarzy, ale pierwsze podzielenie, drugie, trzecie. Zwykle pojawiają się bardzo wartościowe efekty dzielenia, powodują, że w tej pamięci mięśniowej zespołu zostaje taka myśl, że to po prostu warto robić, więc z perspektywy czasu nie ma już myślenia, czy to zrobimy, tylko tak naprawdę, kiedy to zrobimy, bo po prostu wiemy, że to po prostu trzeba robić, że to ma sens. I też skojarzenie jest takie, że zrobiliśmy to tyle razy, że zrobimy to z równą łatwością, kiedy przyjdzie kolejna okazja czy konieczność, żeby wykazać się tymi umiejętnościami. Kuba: I pokuszę się o taką szpileczkę, że wyzwanie z czasochłonnością dzielenia, szczególnie przecenia czy niepotrzebnie uwypukla ta grupa, która tego dzielenia nie robi. Czyli tutaj jest pewnego rodzaju obietnica osoby, które realizują dzielenie rutynowo, po prostu uważają to za nieodłączną część pracy, robią to dosyć płynnie i nie robią z tego niepotrzebnego szumu. Jacek: Ostatnie wyzwanie, które chcemy pokryć w dzisiejszym odcinku, to mentalność, niech ktoś podzieli. Czyli jest to sytuacja, w której nie do końca wiadomo, kto powinien się zabrać za dzielenie. Może i czujemy, że dobrze by było podzielić, ale to na pewno nie powinniśmy robić my. To powinni zrobić oni, albo to powinien zrobić ktoś. Jeżeli więcej osób w organizacji pomyśli w ten sam sposób, odrzucając trochę tę rękawicę pod tytułem wezmę i zrobię, to może się okazać, że czas sobie będzie płynął, co jest nieuniknione i po prostu zaczniemy pracę z tym, co mamy, czyli będziemy pracować z projektem w takim stanie, jaki jest, bez podziału. Jakie mamy pomysły na to, żeby sobie z tą mentalnością poradzić? Kuba: Pierwsza praktyka, chociaż nieatakująca problemu wprost, to podział na poziomie całego portfela. Mówię, że nie atakuję to wprost, bo to nie rozwali tej mentalności, że ktoś inny powinien podzielić, a w pewnym sensie nawet wręcz właśnie rekomenduję, żeby faktycznie ktoś inny podzielił, ale mam tu na myśli to, że jednym z problemów tego takiego przytłoczenia albo potrzeby, żeby ktoś podzielił, jest właśnie ta perspektywa, że często do zespołów wykonawczych, czy takich zespołów produktowych, projektowych trafia coś, co jest bardzo dużych rozmiarów i to tak z góry zdeterminowane, czy z góry zdefiniowane w taki sposób, że ten podział nie jest prosty. Więc tutaj mocno rekomenduję, by to na poziomie portfela, czy produktu, czy Road mapy, czy całego portfela projektów, jeśli tak to funkcjonuje w twojej organizacji, zastanowić się, czy by tego podziału jednak w jakimś sensie, albo nie wymusić, albo chociaż propagować jako dobrą praktykę. Bo wtedy, jeśli do zespołu trafi coś, co jest mniejszą cząstką, jakimś mniejszym etapem projektu, mniejszym wycinkiem celu, albo realizacją tylko jednego z najważniejszego celu spośród kilku, które dana inicjatywa pierwotnie miała realizować, to ten podział w tym zespole już konkretnym będzie trochę prostszy. Więc ta mentalność niech ktoś podzieli, moim zdaniem może m.in. częściowo bazować na tym, że zespół jest konfrontowany z trochę za dużymi elementami i rozwiązaniem na to jest podział na wczesnym etapie, jeszcze tak trochę ponad zespołem, czy na tym etapie takim strategicznym, albo chociaż taktycznym. Jacek: Druga porada to zasada, którą chcemy zaproponować, że warto się na nią umówić w zespole, która brzmi, jak widzisz linię podziału, to zgłaszasz propozycję podziału. Czyli koncepcja, w której jeżeli przechodzi Ci do głowy, jak można coś byłoby podzielić, to po prostu mówisz to. Z czego wynika ta propozycja? Wielokrotnie spotykam się z sytuacją, że obserwuję np. podczas procesu superwizji, jak pracuje konkretny zespół. Ktoś zadaje pytanie, pada pytanie, nikt się nie odzywa. Można odnieść wrażenie, że w zespole nie ma odpowiedzi. Kiedy zagłębić się i porozmawiać na spokojnie z pojedynczymi osobami, albo kiedy zastosujemy inną strukturę, która w lepszy sposób aktywizuje osoby dostępne w zespole, okazuje się, że zespół ma całą masę różnych pomysłów, bo tylko z jakichś powodów się tymi pomysłami nie dzieli. Zasada, którą tutaj proponujemy, ma na celu zbudowanie śmiałości w ludziach. Na zasadzie uprościmy sobie życie, jeśli ktoś zobaczy fajny, sensowny sposób podziału, to się w danym momencie odezwie. Brzmi to banalnie, ale wiem z doświadczenia, że czasem pojedynczy sygnał, impuls, komentarz potrafi uruchomić bardzo fajną zmianę w zespole. Zdecydowanie do umówienia się na takie proaktywne działanie rekomendujemy. Kuba: Trzecia, ostatnia porada w tym wyzwaniu to kształtowanie przez management konieczności dzielenia. To dzielenie musi być oczekiwane, czyli członkowie zespołu. Jeśli wprowadzili tę zasadę Jacka, to powinni być za nią doceniani. Jeśli jej nie wprowadzają albo zasłaniają się, że idzie, jak idzie, albo postępów nie ma, albo ryzyka projektowe się ziściły, bo nie podzieliliśmy, to powinien być wstęp do bardzo poważnej rozmowy o tym, że to jest problem, bo jako management organizacji, czy jako Product manager, czy Project manager, czy jakiś manager strukturalny, hierarchiczny, wszyscy wymagają tego, żeby to dzielenie miało miejsce. Warto postawić dzielenie jako oczekiwanie, dawać feedback, jeśli to dzielenie następuje, dawać feedback, jeśli nie następuje. Też wspierać pomysły na podział, zwłaszcza takie bardziej odważne, wiążące się też z zahaczeniem o aspekty wyższego poziomu biznesowe, czy związane ze zrozumieniem celu. Wszystko to warto propagować. I przez odwrotność też powiem, nie doprowadzać do sytuacji, w której zespół ma poczucie, że ma zablokowaną możliwość dzielenia. Mam na myśli takie jakieś wytyczne czy jakieś stawianie pewnych spraw, że na przykład wszystko musi być wdrożone jako całość, co było przedmiotem innego wyzwania, czy jakieś inne rodzaje blokerów albo komunikatów, które powodują, że zespół nie wierzy w efekty pracy przyrostowej i nie widzi w związku z tym sensu dzielenia. Jacek: Na koniec kilka myśli, którymi chcemy się podzielić zamiast takiego klasycznego podsumowania. Dzielenie pracy na mniejsze kawałki to zawsze dobry pomysł. Jeszcze nie spotkałem zespołu, który byłby zawiedziony efektami dobrze przeprowadzonego dzielenia. Kuba: Dzielenie jest superpraktyką. Analogicznie do tego jak o żywności mówi się superfood. Daje masę korzyści na wielu poziomach i jest jednym z fundamentów efektywności zespołów. Jacek: Warto kreować kulturę pracy wspierającą dzielenie pracy na mniejsze części i aktywnie mierzyć się z ewentualnymi wyzwaniami, z takimi aktywnościami. Kuba: Jeśli mierzysz się w swojej organizacji z wyzwaniami związanymi z dzieleniem, tymi, które wymieniamy albo innymi, skorzystaj z naszej oferty wsparcia konsultacyjnego. W Twoim konkretnym kontekście pomożemy przemyśleć dany temat albo wskazać konkretne rozwiązania z naszego wieloletniego doświadczenia. Sprawdź całość oferty na 202procent.pl/konsultacje. Jacek: Ja również polecam się odezwać do nas. Natomiast notatki do tego odcinka, artykuł, transkrypcja oraz zapis wideo znajdziesz na stronie porzadnyagile.pl/139. Kuba: I to by było wszystko na dzisiaj. Dzięki, Jacek. Jacek: Dzięki, Kuba. I do usłyszenia wkrótce. ________ To była pełna transkrypcja odcinka podcastu Porządny Agile. Dziękujemy za lekturę!The post Wyzwania w dzieleniu projektów na mniejsze części first appeared on Porządny Agile.
Ako sa v maštali leštila slama pre príchodom nášho Pána? Prečo sú muži úprimnejší ako ženy? A prečo je pod ofinou najväčšia tma?
Zasada 2:1 to metoda rozwiązywania konfliktów w związku inspirowana pracami amerykańskiego psychologa Johna Gottmana. Dlaczego warto ją znać? Jak się do niej stosować? Co pomaga utrzymać harmonię w relacji? Autorka: Jeanne Ballion Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/zasada-2-1-jak-rozwiazac-konflikt-w-zwiazku-digitalsyndication
In deze aflevering van Op z'n Kop! gaan Marianne Zwagerman en Rick van Velthuysen in gesprek met Edwin Zasada. Zasada volgde de militair-wetenschappelijke opleiding Krijgswetenschappen aan de Koninklijke Militaire Academie en was officier bij de landmacht. Dankzij deze achtergrond kan hij analytisch naar geopolitieke dreigingen kijken. In zijn huidige werk houdt Zasada zich bezig met wilskracht en weerbaarheid. Zijn nieuwe boek Controlekramp legt bloot hoe de behoefte aan zekerheid en grip ons gedrag, onze organisaties en onze samenleving vormt. Samen met Edwin Zasada bespreken Marianne en Rick de toenemende macht van Brussel onder leiding van Ursula von der Leyen. Het lijkt erop alsof Europa een censuurmachine wordt met het nieuwe “democratische schild” dat ons tegen de Russen en China moet beschermend. In de praktijk wordt daarmee een soort ‘ministerie van waarheid' opgetuigd, waarbij door de EU betaalde influencers feiten moeten checken. Volgens Brussel proberen vijanden als Rusland en China met nepnieuws onze Europese democratie te ondermijnen. Daarom verplichten ze bigtechbedrijven om samen met pro-Europese factcheckers en influencers het Brusselse narratief te verspreiden. Zasada beschrijft in zijn boek Controlekramp hoe deze mechanismen (niet) werken. Daarnaast bespreken ze de nog steeds toenemende angstporno, die zijn hoogtepunt kende rondom de NAVO-top, maar nu opnieuw oplaait door de grote media-aandacht voor noodpakketten en de bangmakerij in het Sinterklaasjournaal. De patronen van angst herkennen we uit de coronatijd en het klimaatbeleid. Maar hoe kunnen we ons werkelijk wapenen tegen dreigingen, in plaats van gevangen te raken in het controleweb van de EU? Is het verstandig om kinderen met zulke heftige onderwerpen te confronteren, of is het juist een essentieel medicijn tegen het rubberentegelparadijs? Luister mee en oordeel zelf!
„Zasada jest taka: to prokurator wzywa i osobiście przesłuchuje podejrzanego. W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach można z pomocy prawnej skorzystać. Tutaj nie zachodzą takie okoliczności” – powiedział w RMF FM Dariusz Korneluk o propozycji przesłuchania Zbigniewa Ziobry za granicą. Wniosek obrońcy w tej sprawie nazwał „absurdem”. „To nie jest podejrzany specjalnej kategorii. To jest zwykły podejrzany” – zaznaczył.
Jak podnieść ceny swoich usług lub ofert online — i nie mieć z tego powodu wyrzutów sumienia?Ten odcinek pomoże Ci przełamać największy mit o zarabianiu w małej firmie: że żeby zarabiać więcej, musisz pracować więcej.Nie musisz.Możesz podnieść stawki, pracować mniej i jednocześnie dawać klientom jeszcze lepsze efekty.Wystarczy, że zrozumiesz te 3 zasady
Jak zarobić pierwsze 10 tysięcy złotych na swojej ofercie online? W tym odcinku pokazuję Ci trzy kluczowe kroki, które odróżniają osoby „dziubdżące” od tych, które mają stabilne przychody z biznesu online.To nie magia, tylko strategia: skupienie, oferta premium i dobrze zaprojektowany proces sprzedaży.Większość przedsiębiorczyń i ekspertów traci czas, tworząc w kółko nowe produkty zamiast dopracować tę jedną ofertę, która naprawdę ma potencjał zarabiać.W tym wideo dowiesz się:0:00 – Dlaczego Twoje oferty się nie sprzedają0:45 – Co robić zamiast „dziubdziania” i tworzenia ciągle nowych produktów2:10 – Jak wybrać i dopracować jedną ofertę, która zarabia3:15 – Dlaczego szybciej zarobisz 10K na ofercie premium niż na e-booku4:20 – Jak zaprojektować proces sprzedażowy krok po kroku6:40 – Jak mierzyć skuteczność i skalować sprzedaż
Znasz to uczucie, gdy scrollujesz media społecznościowe i czujesz ukłucie zazdrości, myśląc: "Jestem w tyle"? To pułapka, w którą wpadamy wszyscy. Gra w porównywanie się jest tak powszechna, jak i niszcząca. I zawsze prowadzi do przegranej.W tym odcinku podchodzę do tego problemu inaczej. Używam prostej, ale potężnej zasady z matematyki – Krzywej Gaussa – aby pokazać Ci, dlaczego porównywanie się jest logicznie bez sensu. Jako edukator widzę to na co dzień: w każdej grupie wyniki rozkładają się w przewidywalny sposób. Bycie "w środku" jest normą, a nie porażką.
W tym odcinku rozmawiamy o jednej z najprostszych, a zarazem najskuteczniejszych zasad w biznesie i marketingu: zasadzie małych kroków.Zamiast czekać na „lepszy moment”, idealny plan czy więcej czasu – po prostu zacznij.Zrób jeden krok, potem drugi. Z czasem zobaczysz, że to właśnie konsekwencja, a nie perfekcja, prowadzi do realnych efektów.Na przykładach z pracy w Rodin pokazujemy, jak ta zasada pomagała nam:– ruszyć z projektami, które długo czekały „na później”,– przełamać perfekcjonizm i nadmierne planowanie,– utrzymać tempo w momentach spadku motywacji.To odcinek o tym, że działanie jest lepsze od planowania.I że wielkie rzeczy zaczynają się od małych kroków.#marketing #biznes #produktywność #rozwój #motywacja
Podobno zasady są po to, aby je łamać… Żartuję, te finansowe zasady przydają się naprawdę i powstały nie bez przyczyny! Dzisiejszy odcinek to ściąga, która pozwoli Wam uporządkować codzienne finanse.
In this episode of The Real Build, I sat down with Monika Zasada, founder of DE-MAZING, where she positions herself as a Project Curator and Construction Therapist. She acts as the conductor of the entire renovation process, assembling the right architects, designers, and trades while keeping everyone aligned from concept to completion.Monika's story is incredible. She arrived in the United States from communist Poland with just ten dollars to her name and worked her way up to leading multi-million dollar renovations in the Hamptons. She has proven herself in a male-dominated industry and built a reputation for helping homeowners avoid renovation regrets, manage timelines and budgets realistically, and navigate projects with confidence.We talked about:The most common mistakes people make when building a home or remodelWhy homeowners underestimate costs and timelinesWhat it really means to be a Project Curator and Construction TherapistThe hidden value of managing not just design, but also personalities and decisions on a jobHow owner representatives and builders can work together effectivelyThe lessons she has learned while building DE-MAZING and what drives her successIf you are a homeowner planning a renovation, or home build this episode is one you will not want to miss.Watch the full episode now on YouTube Guest Info: Monika ZasadaWebsite: https://www.de-mazing.com/Host Info:Email: Bill@rkreiman.comCONNECT WITH ME ON SOCIAL MEDIA:▶︎ YOUTUBE | https://www.youtube.com/channel/UCxAdSxHN0dIXZPhA-6p1HYA ▶︎ INSTAGRAM | https://www.instagram.com/imbillreiman▶︎FACEBOOK| https://www.facebook.com/billy.reiman ▶︎ LINKEDIN | https://www.linkedin.com/in/bill-reim...▶︎ TWITTER | https://twitter.com/ImBillReiman▶︎ WEBSITE | https://www.rkreiman.com
Dlaczego Złota Zasada jest beznadziejna? Jakie problemy generuje? Czy może da się jej bronić i okaże się niezbędna w RPG?
Rodzina vs Biznes - Czy da się zbudować sukces bez poświęceń?W tym fragmencie Robert Rutkowski opowiada o priorytetach, granicach i codziennych wyborach, które decydują o jakości naszego życia. To szczera rozmowa o tym, dlaczego nie warto budować kariery kosztem relacji i co oznacza prawdziwe poczucie spełnienia.Poruszamy między innymi:
W tym odcinku podcastu "Rozwój Osobisty dla Każdego" moim gościem jest dr Eryk Matuszkiewicz — lekarz internista i kliniczny toksykolog. Poruszamy tematy, które szokują i inspirują:
Czy algorytmy przejęły kontrolę nad naszą pracą i życiem? Prof. Marek Kowalkiewicz, polsko-australijski ekspert AI, w podcaście PB Out Of The Box opowiada o blaskach i cieniach sztucznej inteligencji i o tym, jak zostać jej partnerem. Algorytmy, niczym minionki, są energiczne i niezmordowane, ale wymagają nadzoru. Zasada ograniczonego zaufania pozwala ludziom pozostać przy sterach – mówi Kowalkiewicz. Jego książka „Sterowani algorytmami?” (polskie wydanie w październiku) pokazuje menedżerom i nie tylko, jak radzić sobie w cyfrowym świecie. AI wspiera edukację czy zdrowie, ale bywa narzędziem inwigilacji. Postęp jest nieodwracalny, więc uczmy się z nim współpracować! Klucz to reskilling, upskilling i kompetencje jutra: adaptacyjność i krytyczne myślenie. Polska, z utalentowanymi kadrami, ma ogromny potencjał w AI – dziś już nie trzeba wyjeżdżać, by osiągać sukcesy.
Prawne zabezpieczenia w biznesie to nie hamulec rozwoju, a przewaga konkurencyjna! Większość przedsiębiorców popełnia te same błędy prawne, które kosztują ich nie tylko pieniądze, ale całe lata rozwoju.W tym filmie odkryjesz, jak smart compliance może przyspieszyć Twój biznes zamiast go spowalniać. Dowiesz się, dlaczego firmy z przemyślanymi procesami prawnymi podpisują kontrakty 3 razy szybciej od konkurencji i jak bezpieczeństwo prawne staje się realną przewagą rynkową.Główne zagadnienia:- najczęstsze błędy przedsiębiorców w podejściu do prawa;- jak odróżnić realne ryzyko prawne od prawniczej paranoi;- strategia dostosowania zabezpieczeń do etapu rozwoju firmy;- dlaczego compliance zwiększa zyski zamiast je zmniejszać;- praktyczne przykłady firm, które zyskały dzięki mądremu podejściu do prawa.KONTAKT:
Polska jest kluczowym państwem dla pokoju i wojny w Europie – powiedział europoseł Jacek Saryusz-Wolski. Podkreślił, że atutem naszego kraju jest prezydentura Nawrockiego i relacje z Trumpem.18 sierpnia 2025 r., w Waszyngtonie odbyło się spotkanie poświęcone wojnie na Ukrainie. Uczestniczyli w nim prezydent USA Donald Trump, prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski oraz przywódcy Europy — m.in. Keir Starmer, Emmanuel Macron, Friedrich Merz, Giorgia Meloni, Alexander Stubb, Ursula von der Leyen i Mark Rutte. Tematem były gwarancje bezpieczeństwa dla Ukrainy oraz możliwości kolejnych rozmów z Władimirem Putinem. Polska, mimo kluczowej roli na początku wojny, a także podczas jej trwania nie miała swojego przedstawiciela w czasie rozmów.Dr Jacek Saryusz-Wolski podczas rozmowy w Poranku Radia Wnet ocenił, że ocen wczorajszego braku przedstawiciela Polski jest oczywista.To jest proste i znane także z życia prywatnego – zaprasza się tych gości, których się chce. Ukształtowały się dziś dwa formaty. Pierwszy to goście, których zaprasza prezydent Trump – wtedy Polska zajmuje poczesne miejsce w osobie prezydenta Karola Nawrockiego. Drugi to rozmowy organizowane przez Berlin, czasem wspólnie z Kijowem – i wtedy uczestniczy w nich premier Donald Tusk, pytanie tylko: w którym wagonie– mówił.Bezpieczeństwo Europy i rola PolskiEkspert ocenił też, że Polska pozostaje kluczowym państwem dla rozstrzygnięć dotyczących pokoju i wojny w Europie. Podkreślił, że skuteczność polskiej polityki zależy dziś od prezydentury Karola Nawrockiego oraz bezpośrednich relacji z Donaldem Trumpem.Polska – obiektywnie i niezależnie od tego, kto rządzi – jest państwem kluczowym dla bezpieczeństwa Europy. Oczywiście można to wykorzystywać lepiej albo gorzej. Rzeczywiście, w dobie prezydentury Donalda Trumpa widać silny aspekt personalny w polityce międzynarodowej i trzeba się z tym liczyć. Atutem Polski jest dziś prezydentura Karola Nawrockiego– zaznaczył polityk.Dodał, że w tak ważnych sprawach „trzeba wysyłać takie delegacje i takie osoby, które mogą zrobić dla Polski najwięcej”.To tak, jak przy odzyskiwaniu niepodległości – nie pytano, czy do Paryża ma jechać Paderewski czy Dmowski, tylko kto będzie najskuteczniejszy. Dziś tym człowiekiem jest prezydent Karol Nawrocki. Konstelacje, w jakich występuje, są wtórne, a doświadczenie pokazuje, że największą skuteczność mamy w układzie bilateralnym z prezydentem Trumpem– podsumował.
W tym odcinku dzielę się metodą 3x4 dzięki której zwiększyłem liczbę obserwujących na Instagramie z 10 do 54 tysięcy w kilka miesięcy. Pokazuję, jak przełamać opór przed kamerą, nagrywać 3 rolki dziennie i dystrybuować je na 4 platformach, aby maksymalizować zasięgi. Odkryjesz też prostą strukturę nagrania, która przyciąga uwagę od pierwszych sekund, oraz trik z teleprompterem w CapCut, który ułatwia płynne nagrywanie.Ta metoda działa w każdej branży – niezależnie czy jesteś agentem nieruchomości, księgową, lekarzem czy specjalistą od CNC. Gdy zrozumiesz, jak działają algorytmy, zaczniesz budować swoją rozpoznawalność szybciej, niż myślisz. Jeśli chcesz zgłębić temat, sprawdź moją książkę "Magia Instagrama" lub umów się na indywidualną konsultację, pisząc na miroslawskwarek@gmail.com.♦️ Obserwuj mnie na pozostałych platformach po więcej materiałów: Facebook: https://www.facebook.com/MiroslawSkwarek/ Instagram: https://www.instagram.com/miroslawskwarek/
Tyle
Jak to możliwe, że firma ma dużo zleceń, ale jednocześnie nie zarabia? Od czego zacząć drogę w stronę zysku? Zapraszam do słuchania
Chcę odebrać dostęp do 100% bezpłatnej lekcji video na której dowiem się jak mówić płynnie po angielsku: https://teacherola.com/video
[RE-UPLOAD FROM DEC. 8, 2021]In this episode Zsofia talked with Dr. Inga Zasada, nematologist with the USDA-ARS based out of Corvallis, OR. We chatted about how Inga was inspired by her scientist parents and growing up in Alaska and Oregon to want to become a biologist. She also talked about her unusual path to nematology, including being a Peace Corps volunteer on the Maltese Islands for 2 years where she had to learn on the job. We chatted about her graduate education at North Carolina State University and UC Davis and then working for the USDA as a nematologist.Watch this episode on YouTube here!You can follow Bug Talk on Instagram and Twitter @bugtalkpodcast, and YouTube @bugtalk6645
Może i siódemka nie należy do zbioru cyfr oraz liczb mistrzowskich, ale za to w modzie okazuje się być synonimem perfekcji, balansu, harmonii. Bo zgodnie z podbijającą Instagram i TikToka zasadą „7-point rule” dopiero stylizacje wyceniane na siedem punktów przyciągają, intrygują, zapadają w pamięć. O jakie jednak punkty chodzi i jak tę enigmatyczną regułę wprowadzić do własnej garderoby? Autorka: Pola Dąbrowska Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/na-czym-polega-zasada-7-point-rule-dzieki-ktorej-stylizacje-z-instagrama-wygladaja-tak-dobrze
Nie tylko dzieci i seniorzy potrzebują edukacji o cyberbezpieczeństwie. My wszyscy – w pośpiechu, emocjach, z telefonem w ręku – jesteśmy podatni na pułapki sieci. Jak je rozpoznać? Jak reagować? Rozmawiamy z Beatą Frankiewicz z NASK o cyfrowej czujności, którą warto pielęgnować na co dzień. W codziennym pędzie łatwo przegapić czerwoną lampkę ostrzegawczą. Zwłaszcza w sieci – miejscu, gdzie wiele rzeczy wygląda „jak prawdziwe”, ale nie zawsze nimi jest. Razem z Beatą Frankiewicz z NASK – Państwowego Instytutu Badawczego, rozmawiałyśmy o tym, jak dbać o swoje cyfrowe bezpieczeństwo. Beata jest specjalistką ds. budowania świadomości cyberbezpieczeństwa w NASK, trenerką Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA, a wcześniej przez lata związana była z sektorem NGO. Edukacja cyfrowa to jej codzienność – a tym razem także nasz wspólny temat.⏹️ W tym odcinku:00:00 INTRO02:57 Edukacja w zakresie cyberbezpieczeństwa05:59 Zasada ograniczonego zaufania08:54 Zagrożenia związane z płatnościami12:01 Socjotechnika w cyberprzestępczości15:02 Oszuści podszywający się pod Instytucje17:52 Procedury bezpieczeństwa21:12 Zgłaszanie oszustw i ochrona Innych22:18 Zagrożenia związane z danymi osobowymi25:12 Bezpieczne korzystanie z aplikacji płatniczych27:10 Odpowiedzialność organizacji w zakresie cyberbezpieczeństwa29:11 Zasady cyberhigieny dla każdego33:05 Edukacja seniorów i dzieci w zakresie cyberbezpieczeństwa40:52 Zasoby NASK w zakresie cyberbezpieczeństwa43:25 Rekomendacje książkowe i edukacyjne⏹️ Nasz gość: Beata Frankiewicz - specjalistka ds. budowania świadomości w zakresie cyberbezpieczeństwa w NASK – Państwowym Instytucie Badawczym. Absolwentka studiów podyplomowych Cyber Science - Zarządzanie Cyberbezpieczeństwem na Politechnice Śląskiej. Posiada ponad 10-letnie doświadczenie w sektorze organizacji pozarządowych, gdzie realizowała i współtworzyła liczne inicjatywy i projekty edukacyjne. Specjalizuje się działaniach podnoszących kompetencje cyfrowe i propagujących bezpieczne korzystanie z technologii.⏹️ Linki do sprawdzenia:- NASK - Państwowy Instytut Badawczy- CERT Polska- Artykuł towarzyszący podcastowi na naszym Blogu- Bezpłatne kursy e-learningowe Sektor 3.0 o cyberbezpieczeństwie⏹️ SEKTOR 3.0 to przedsięwzięcie, które wspiera transformację cyfrową i wykorzystywanie nowych technologii w działaniach społecznie użytecznych. ⏹️ Więcej informacji znajdziesz na https://sektor3-0.pl/ oraz w naszych mediach społecznościowych: FB - https://www.facebook.com/sektor3.0IG - https://www.instagram.com/sektor_3LI - https://www.linkedin.com/company/sektor-3-0/
W dzisiejszym odcinku dzielę się 14 fundamentalnymi zasadami budowania pokoleniowego bogactwa - regułami, które zmieniły moje podejście do pieniędzy i pozwoliły mi przejść od zarabiania 22 zł na godzinę do generowania 6-cyfrowych kwot. Pokazuję, dlaczego najtrudniejsze finansowe decyzje są jednocześnie najważniejsze dla Twojej przyszłości. Wyjaśniam, jak nauczyć się odkładać pieniądze niezależnie od wysokości zarobków i dlaczego procent składany zaczyna działać jak prawdziwa magia dopiero po 50-60 roku życia. Zdradzam też, jak zmienić swoje myślenie z "etatowego" na "inwestorskie". Zrozumiesz, że bogactwo to gra strategiczna, w której każda mikrodecyzja ma znaczenie. Jeśli chcesz wygrać z konsumpcjonizmem i nauczyć się przełączać z myślenia "etatowego" na "inwestorskie", ten odcinek jest dla Ciebie.
Zasada subsydiarności, inaczej zwana zasadą pomocniczości (łac. subsidiarus) to jedno z podstawowych pojęć charakteryzujących podejście Kościoła Katolickiego do ustroju państwa oraz relacji pomiędzy ludźmi a instytucjami życia zbiorowego. Jednocześnie to zasada, która została podchwycona lub zapożyczona przez szereg podmiotów, instytucji i doktryn, odległych w wielu sprawach od pryncypiów katolickiej nauki społecznej, które dokonały jej reinterpretacji.Pozostałe artykuły możesz czytać na
ROLA i PRZEBIEG WYWIADU Wywiad słowny: bardzo ważne informacje dotyczące wcześniejszych doświadczeń i umiejętności konia. Przekazują jednostronną wersję wydarzeń (od człowieka)Obserwacja / wywiad wizualny: obserwacja konia z innym człowiekiem – prezentacja umiejętności / zachowań konia przez osobą, którą koń zna. Pokazuje rozmowę, czyli mamy szansę poznać „wersję” konia i sposoby komunikacji człowieka w praktyce.Nasza praktyka z koniem: dopiero po obejrzeniu pracy z koniem z zewnątrz sami przystępujemy do rozmowy z nim w danej sytuacji.Zasada ograniczonego zaufania: do informacji zebranych od człowieka oraz do zachowań konia. Jeżeli czegoś nie mogliśmy zobaczyć w wykonaniu konia, lepiej uznać, że tego nie robił i podejść, jak do nauki od początku.
W dzisiejszym odcinku Kevin wraca po przerwie świątecznej, analizując rynek, który w tym okresie przyniósł zarówno obiecujące wejścia w silne projekty, jak i jednodniowy ‘Santa Rally' 24 grudnia. Ochłodzony rynek, pozytywne otwarcie stycznia i silne altcoiny – czy to zapowiedź większych ruchów? Czy najbliższe dwa tygodnie przyniosą konsolidację w range'u, czy może czeka nas wybicie i powrót do trybu up-only? A co z datą 20 stycznia – czy wciąż jest postrzegana jako okazja do ‘Sell the News'? Zapraszamy do kolejnego odcinka!
Wywiad z Billem Durodie z 30 października 2024 roku. Arkadiusz Jarzecki rozmawia o zasadzie ostrożnosci, która hamuje innowacyjność a może nawet zagrozić budowie elektrowni jądrowej. Zasada ostrożnosci (precaution principle) to mała, ale niezwykle szkodliwa zasada zawarta w traktatach europejskich, która wpływa na każdą dziedzinę życia, wedlug profesora Billa Durodie, często w sposób niezauważalny. Chociaż oficjalnie instytucje odwoływały się do niej nieco ponad 100 razy, na przestrzeni wielu lat, to w praktyce z powodu zasady ostrożności wiele działań w ogóle nie jest podejmowanych uważa kierownik Katedry Ryzyka i Bezpieczeństwa w Stosunkach Międzynarodowych oraz były kierownik Wydziału Polityki, Języków i Studiów Międzynarodowych na Uniwersytecie w Bath w Wielkiej Brytanii. Bill Durodie jest profesorem wizytującym w MCC Brussels (Kolegium Macieja Korwina, węgierska uczelnia i Think Tank). Badacz jest też autorem raportu "How the EU strangles innovation". https://brussels.mcc.hu/news/new-report-on-how-the-eu-strangles-innovation-thirty-years-of-precaution
Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego pewne osoby wywołują w Tobie tak silne emocje?Zasada Lustra mówi, że ludzie w naszym otoczeniu odzwierciedlają nas samych – nasze niewypowiedziane pragnienia, ukryte kompleksy czy wyparte uczucia.W tym odcinku opowiadam, jak interpretować te emocje i jak wykorzystać „lustro” do lepszego poznania siebie. To nie tylko sposób na bardziej efektywny rozwój osobisty, ale też na budowanie autentycznych relacji i wzmacnianie samoświadomości.W odcinku:• Czym jest zasada lustra• Zasada lustra w służbie rozwoju osobistego• Zasada lustra a relacje• Przykłady i ćwiczeniaOdcinek 305 #Podcast #RODK Rozwój Osobisty Dla Każdego#zasadalustra #rozwójosobisty #samoświadomość #relacje #emocje #autentyczność #refleksja ===================================Postaw kawę
Zasada 80/20. Jak zadbać o zdrowie i szczupłą sylwetkę?
#zasadalustra #lustro #ego #lustrowszechświata W 22 dni zmienisz przekonania o sobie w kontekście pieniędzy, podniesiesz wibracje i odblokujesz przepływ OBFITOŚCI. Sprawdź: https://kursy.wysokie-wibracje.pl/odbuduj-relacje-z-pieniadzem/
- Poprzez naszą wystawę chcemy opowiadać w sposób lekki o sprawach fundamentalnych dla tego kim jesteśmy i dokąd zmierzamy - mówił w "Poranku Dwójki" Jan Świerkowski, kurator ekspozycji "Zasada Kopernikańska", która będzie prezentowana już wkrótce w muzeum sztuki i nauki w Singapurze.
Każdy może stać się źródłem fake newsa. Reagując bądź udostępniając niesprawdzone wiadomości, możemy przypadkiem przyczynić się do rozprzestrzeniania fałszywych informacji. Zasada ta dotyczy także mediów, którym zdarza się poprzez nagłówki sprowokować pojawienie się błędnych przekazów. W odcinku sprawdzamy ostatnie przykłady podobnych sytuacji, a przy okazji dowiadujemy się, co sprawia, że Polacy angażują się w dyskusję (podpowiedź: to sernik). Przydatne linki • https://demagog.org.pl/fake_news/atlantyk-sie-ochladza-wiec-nie-ma-zmiany-klimatu-sprawdzamy/ • https://demagog.org.pl/fake_news/unia-chce-stworzyc-rejestr-majatkow-obywateli-sprawdzamy-te-doniesienia/ • https://demagog.org.pl/fake_news/unia-wprowadzi-podatek-od-sprzedazy-ciast-sprawdzamy-to/ • https://demagog.org.pl/fake_news/wiecej-co%e2%82%82-to-wiecej-roslin-wyjasniamy-zjawisko-zielenienia-pustyn/
Matthew sits with David Zasada, the Vice President of Education & Consumer Responsibility at Intuit. David Zasada and the team over at Intuit recognize the importance of financial literacy and educating people on various topics at a young age. During Matthew's conversation with David, they delve into the root of financial knowledge, what makes some generations seem more financially literate than others, what the role of credit is in gaining wealth today, and Intuit's financial literacy endeavors. Learn more about Gen-Z for Financial Literacy & Intuit: https://www.intuit.com/solutions/education/?cid=ppc_G_e_US_.SBG_US_GGL_Brand_Search_Mobile%26DesktopDE_tCPA._intuit%20education_txt&gad_source=1&gclid=CjwKCAjw57exBhAsEiwAaIxaZkGjq3x0U_hcHkBHjsqwFmUc1ypxLtiiOemkwo7pa0b778ItIDEt9hoCDOgQAvD_BwE&gclsrc=aw.ds https://www.genzforfinlit.org/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/genzforfinlit/message Support this podcast: https://podcasters.spotify.com/pod/show/genzforfinlit/support
Przejechał już ponad 4 miliony kilometrów, w latach 50-tych ścigał się po stolicy, a kiedyś trasę Kraków - Warszawa pokonał w 90 minut. Ale wtedy były inne czasy. Sobiesław Zasada to najbardziej utytułowany polski kierowca rajdowy, który mówi wprost, że życie zaczyna się po dziewięćdziesiątce. Na dowód dodajmy, że ma 94 lata i przygotowuje się do przyszłorocznego rajdu. Ikona motoryzacji, idol milionów i autor powiedzenia “Szerokiej drogi!”. Co sądzi o samochodach, jakie kupuje Budda i dlaczego nie podobają mu się te Kuby Wojewódzkiego? Jakie jest jego ulubione auto i co stało się z tymi, którymi jeździł? Czy wierzy w sukces samochodów elektrycznych? Dlaczego nie rozumie dzisiejszych małżeństw? Sam podkreśla, że ze swoją żoną nigdy się nie pokłócił, a małżeństwem byli przez 75 lat. To rozmowa o czasach, które już minęły, ale też o przyszłości, bo Sobiesław Zasada się nie zatrzymuje. “Właściwe wszyscy byli lepsi ode mnie, tylko mieli pecha” - mówi skromnie o swoich konkurentach rajdowych. Co sądzi o Robercie Kubicy? Jak wpadł na pomysł rozwijania produkcji zamków błyskawicznych? Zdradza też, z czego jest najbardziej dumny (co ciekawe, nie jest to związane z rajdami), ile kilometrów dziennie chodzi (a to imponująca liczba) i co jest w życiu najważniejsze. Na spotkanie z legendą zapraszają Kuba Wojewódzki i Piotr Kędzierski. Podcast WojewódzkiKędzierski ma partnerów komercyjnych. Premiera zawsze w poniedziałek o 20:00 w Onecie oraz na kanale YouTube podcastu #płatnawspółpraca
Ucieleśniaj pragnienia szybciej: https://embraceyourlife.pl/warsztat-prawa-zalozenia/ #zasadalustra #prawozwierciadła #wysokiewibracje Zasada lustra. Ego jej nie znosi. Przekonaj się, dlaczego tak jest. Oraz jak poprawnie korzystać z lustra Wszechświata, aby ukazywało Ci częściej piękniejszą rzeczywistość w 3D. Z przestrzeni serca, Honorata P.S.: Sprawdź także te propozycje: https://duchowekursy.pl⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️☝️☝️☝️☝️☝️ *** Obserwuj nas tutaj: https://www.facebook.com/wysokiewibracje.zrodlo https://www.instagram.com/embraceyourlife.pl/ Współpraca: kontakt@embraceyourlife.pl/ *** O WYSOKICH WIBRACJACH: WYSOKIE WIBRACJE to podcast poświęcony tematyce rozwoju duchowego, emocjonalnego i mentalnego. Gospodarzami podcastu są Honorata Lubiszewska i Sylwia Sikorska. Jeśli jesteś zainteresowana poszerzaniem własnej świadomości o sobie, o tym, jak działają Uniwersalne prawa Wszechświata, jak podnieść swoje wibracje, jak połączyć się ze Źródłem Wszystkiego Co Jest i czerpać moc z niego – zapraszamy Cię do słuchania odcinków. Nowy odcinek w każdą niedzielę. Naszą intencją jest dzielić się tym, czego same doświadczyłyśmy. To właśnie praktykowanie duchowości w połączeniu z ciągłym rozwojem biznesowym, pozwala nam cieszyć się wolnością wyboru, wnosi wiele spokoju w nasze codzienne życie i daje spełnienie w każdej ze sfer.
Najwyższa Izba Kontroli ujawniła raport dotyczący wydatkowania środków publicznych przez rząd w czasie pandemii COVID-19. Prezes NIK Marian Banaś zawiadomił w tej sprawie CBA. – 190 mld zł z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 to ekstra budżet rządu, który kiedyś trzeba będzie spłacić – napisała Najwyższa Izba Kontroli w komunikacie. Do tej sprawy odniósł się gość "Rozmowy tygodnia" INNPoland dr Sławomir Dudek, ekonomista, prezes Instytutu Finansów Publicznych oraz adiunkt SGH. – NIK mówi, że zostały złamane podstawowe zasady finansów publicznych. Zasada jawności, przejrzystości i jedności budżetu. Ten fundusz, ja go nazywam rajem wydatkowym premiera Morawieckiego, stał się funduszem wydatków wszelakich i poza kontrolą parlamentu – stwierdził. Ekonomista ocenił też nowy cud na Orlenie i kwestię zaniżania cen paliw. – Mamy bliźniaczy scenariusz, który wydarzył się na Węgrzech. Przed wyborami ceny paliw na Węgrzech były nakazowo sztucznie trzymane na niskim poziomie, a po wyborach, 2-3 miesiące najpierw zdrożały o ok. 10 proc., a po kolejnych kilku miesiącach o 30 proc. – powiedział dr Sławomir Dudek. #orlen #nbp #wybory2023 #rozmowatygodnia #slawomirdudek #gospodarka #paliwo #cba #nik
Działamy dzięki wspierającym nas na https://patronite.pl/radionaukowe***Stałe fizyczne Wszechświata są znakomicie dostrojone. Znakomicie w tym sensie, że gdyby były choć nieco inne, nie mogłoby powstać życie. Ta obserwacja doprowadziła fizyka Brandona Cartera do zaproponowania zasady antropicznej, w tzw. słabej i silnej wersji. – W silniejszej wersji brzmi ona: Wszechświat i tym samym fundamentalne parametry, które wyznaczają jego budowę musi być taki, aby w pewnym stadium dopuszczał stworzenie w nim obserwatorów. Inaczej mówiąc, ten Wszechświat nie może być „byle jaki” – przytacza w Radiu Naukowym prof. Jean-Pierre Lasota, astrofizyk.Na przykład, gdyby proton był lżejszy od neutronu nie o jeden, a pół promila swojej masy, to nie mielibyśmy długo palących się gwiazd wodorowych (jak teraz), tylko helowe – palące się krótko. Nie byłoby więc czasu na powstanie życia. Zaskakujące są też związki między stałymi fizyki opisującymi mikroświat, a tymi, które opisują Wszechświat wielkoskalowo. Te zbieżności od lat działają na wyobraźnię fizyków, jak i obserwatorów nauki.Prof. Lasota opowiada w odcinku, co po latach myślał o niej sam autor, jak była modyfikowana i jak dyskusja o niej wygląda współcześnie. – To jest istny melanż argumentów – ocenia. Różnej jakości.Zasada antropiczna często bywa interpretowana jako argument za istnieniem Projektanta, Boga, który ten Wszechświat właśnie idealnie dostroił, abyśmy mogli powstać. Co ciekawe, zupełnie nie to było intencją jej twórcy. – Carterowi w ogóle nie o to chodziło, on jest wojującym ateistą – mówi prof. Lasota. Rozmawiamy również o tym, czy zasada antropiczna w ogóle jest zasadą (a może hipotezą), czy zadaje naukowe pytanie (dyskusyjne), czy da się zweryfikować postulat o istnieniu innych Wszechświatów (no, jak myślicie!).Prof. Jean-Pierre Lasota jest profesorem honorowym w Instytucie Fizyki w Paryżu i profesorem w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN. O zasadzie antropicznej mówił na krakowskiej odsłonie Światowego Kongresu Kopernikańskiego. Ja Wam serdecznie polecam odsłonę jesienną, w Toruniu, organizowaną przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika między 12 a 16 września. Będę tam i ja! Poprowadzę debatę 14 września pt. „Czy Kopernik nas jeszcze kręci? Sztuka opowieści o dziele i życiu wybitnych osobowości”. Więcej na https://kopernik550.umk.pl/Jeśli spodobał Wam się ten temat i chcecie go zgłębić to przedpremierowo polecam Wam nr 4/2023 Uranii. Ukaże się w niej duży tekst prof. Lasoty na temat zasady antropicznej.
July 25, 202393. Transform Your Home: Renovation Secrets Every Buyer Should Know! In this week's episode, we delve into the world of home renovation and building, exploring ways to avoid common pitfalls and mistakes. Monika Zasada, shares her expertise from two decades in the industry and her comprehensive training program for homeowners.Monika's master class focuses on unbiased education, empowering homeowners to make informed decisions during their projects. We discuss the importance of sourcing trustworthy contractors and understanding the four critical phases of any project. George and Monika also touch on the misleading expectations set by HGTV shows, urging listeners to be proactive rather than reactive when it comes to safety and functionality in their homes. Monika emphasizes the need to prioritize personal preferences and lifestyle over potential future buyers. Get practical advice to help you make smarter choices for your home projects. Here's how you can follow Monika:Instagram: https://www.instagram.com/de_mazing_/ Linkedin: www.linkedin.com/in/monikazconstructionexpert Monika's master class: https://www.de-mazingsociety.com/home-construction-survival-guide-2022Important information from Homeowners Be Aware:We are excited to be listed in Feedspots 40 best Homeowner podcasts : https://podcasts.feedspot.com/homeowner_podcasts/ Here are ways you can follow me on line:Instagram: https://www.instagram.com/homeownersbeaware/ Website: https://homeownersbeaware.com/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/george-siegal/ If you'd like to reach me for any reason, here's the link to my contact form: https://homeownersbeaware.com/contactHere's the link to the documentary film I'm making Built to Last: Buyer Beware.
My guest Monika Zasada specializes in helping homeowners with their home construction. She says she is likened to a conductor, strategist, advocate, therapist, expeditor, and facilitator. She has even been called “the glue”, “the optimizer” and “the castle builder”. She uses her extensive gifts, talents, knowledge, and determination to ensure that your home construction goes well. We learn where that determination comes from as she shares with us about growing up in Poland and traveling to the United States with an American $10 bill that her mother gave her and a ticket she had purchased with money earned from translating a book. For over 20 years, Monika has been an advocate for homeowners as she navigates with them through construction phases. Her website de-mazing.com is filled with a lot of very helpful information to ensure that your home project is successful. Website: www.de-mazing.comSocial Media: Instagram: https://www.instagram.com/de_mazing_LinkedIn: www.linkedin.com/in/monikazconstructionexpert
Zasada "zbyt duży, by upaść" cały czas jest w użyciu, czego świetnym przykładem jest ostatnia sytuacja z Credit Suisse. O konsekwencjach ratowania banków za wszelką cenę rozmawiamy z prof. Małgorzatą Zaleską, dyrektorką Instytutu Bankowości w Szkole Głównej Handlowej.
This episode of the Getting Smart Podcast is a part of our New Pathways campaign. In partnership with American Student Assistance (ASA), the Bill & Melinda Gates Foundation, Stand Together and the Walton Foundation, the New Pathways campaign will question education's status quo and propose new methods of giving students a chance to experience success in what's next. On this episode of the Getting Smart Podcast, Shawnee Caruthers is joined by Stephanie Short and David Zasada to discuss Design for Delight's (D4D) latest case study which highlights core takeaways from the recent D4D camp and course. Earlier this year, America Succeeds and Design4Delight partnered to articulate the effectiveness of Intuit's Design for Delight program and how well it cultivates Durable Skills. Stephanie Short is Vice President of Partnerships at America Succeeds, a non-profit education advocacy organization committed to improving educational opportunities, outcomes, and equity by harnessing the influence and acumen of the business community in accelerating systems change. Dave Zasada is Vice President of Education and Corporate Responsibility at Intuit, a global technology firm specializing in software and the creator of the Design for Delight program. Links Design for Delight: Building Durable Schools with Learners Design for Delight: Durable Skills Case Study Design for Delight Resources Stephanie Short Design for Delight Dave Zasada CompTIA
Wzrok, słuch, smak... jak to się wszystko łączy w jedno? Posłuchajcie Liturgii Słowa z Błotnicy na V niedzielę zwykłą! Napisz do nas! Wesprzyj nas!
Wakacyjne szaleństwa rządzą się swoimi zasadami. Zasada numer jeden: brak zasad. Partnerem odcinka jest producent olejków CBD EirHealth. Z kodami GRABARI i IRENE macie odpowiednio 20% i 21% zniżki na ich produkty na www.eirhealth.com
Want to learn how you can transform your idea into an actual conception / final product? In this segment, Monika Zasada a Home Constructor Curator shares how to do your home renovation the right way in order to turn it into a success story. She shares some great ways to really understand what your wants, needs, and maximize the full functionality of what you have to work with. See video here - https://youtu.be/HkPTEQeTZy4 WHO IS MONIKA? Utilizing her 25-year experience, Monika Zasada helps homeowners avoid the notorious horrors of evaporating money, questionable quality, and endless projects when home renovating or building. As a home construction curator, Monika acts as a homeowners' advocate, design consultant, project manager and construction therapist. Monika takes you from A to Z, from the “Aha!” moment of an idea for a project in your head to the Zen-like feeling of your Housewarming Party (including all the mind-boggling in-betweens: hiring an architect and a builder, avoiding typical mistakes most make without even realizing it, controlling costs, and minimizing decision burnout). When relaxing, Monika is a book-snorting, conversation-encouraging and optimization-addicted explorer of people, places, and ideas. MONIKA'S CALL TO ACTION Visit my website: https://www.de-mazing.com to download a link to a free eBook "3 Must Haves for Successful Home Renovation https://www.instagram.com/de_mazing_/ GENESIS'S INFO https://genesisamariskemp.net/ CALL TO ACTION Subscribe to GEMS with Genesis Amaris Kemp Channel, Hit the notifications bell so you don't miss any content, and share with family/friends. **REMEMBER - You do not have to let limitations or barriers keep you from achieving your success. Mind over Matter...It's time to shift and unleash your greatest potential. If you would like to be a SPONSOR or have any of your merchandise mentioned, please reach out via email at GEMSwithGenesisAmarisKemp@gmail.com --- Send in a voice message: https://anchor.fm/genesis-amaris-kemp/message Support this podcast: https://anchor.fm/genesis-amaris-kemp/support
Doprowadzenie do zamknięcia ambasady rosyjskiej w Polsce wcale nie musi nam służyć, bo jak mówi Witold Jurasz: “w naszym interesie jest posiadanie ambasadora w Rosji. Tymczasem zasada wzajemności w dyplomacji działa zawsze i w każdych okolicznościach. Historia zna przypadki pobić, włamań i wypadków samochodowych. Dziennikarz Onetu w “Raporcie międzynarodowym. Ukraina” przytacza te historie i tłumaczy, jak Polska powinna odpowiedzieć dziś na działania Rosji wobec polskich dyplomatów w Moskwie. W tym odcinku także o rosyjskiej propagandzie i o tym, dlaczego spory o nazewnictwo i kategoryzację wojennych okrucieństw Rosjan “nie mają żadnego znaczenia”.