Podcasts about organizuje

Prvýkrát letel s balónom ako malý chlapec. Pilotoval jeho otec a bol to práve on - spoločne so starým otcom, ktorí Romana Serbinčíka k jeho životnej vášni priviedli. "So starým otcom sme stavali rozličné modely lietadiel. Ja som vždy miloval výšky, stále som sedával niekde v korunách stromov, miloval som sa pozerať na svet zhora a túžil lietať. Najprv ako pilot stíhačiek," prezradil s úsmevom v relácii Ide o nás. Hoci lietanie miloval, naplno sa k nemu dostal už v dospelosti, keď ho oslovil kamarát, prečo vlastne svoju vášeň nepremení na niečo väčšie. Dnes je z neho pilot balóna, vášeň sa zmenila na živobytie. Organizuje zážitkové lety, vyráža na balónové fiesty a za lietacími zážitkami chodí takmer po celom svete. S balónmi bol už v Indii, Spojených arabských emirátoch či Turecku, v rámci Európy navštívil azda všetky možné krajiny. Zo zoznamu jeho zážitkov vyčnieva prelet popri luxusnej vile Alexandra Lukašenka v Minsku, ale tiež napríklad pristátie na košickom sídlisku Luníx IX. S humorom hovorí, že miesto pristátia je vždy neisté. "Oficiálne môžeme pristávať všade. Lebo vy balón neviete ovládať, hovorím túto vetu stále a je moja obľúbená: Viete, kde s balónom štartujete, ale neviete, kde pristanete. Romantika aj adrenalín sú v tom prepojené," vysvetlil v relácii Ide o nás zanietený Serbinčík, ktorý už skončil v močiari v Indii alebo na ryžovom poli. Zhovárali sme sa o všeličom možnom - napríklad aj o jeho prekvapujúcich zážitkoch s pasažiermi. O tom, či do balóna patrí alkohol alebo či sa zmenilo lietanie vplyvom klimatickej zmeny a jej dopadov na poveternostné podmienky. Ako vyzerá núdzové pristátie s balónom a dá sa vlastne dnes ešte s balónom aj "stroskotať"? Aj na to všetko odpovedal v Ide o nás Roman Serbinčík.

Poruszająca historia walki z uzależnieniem, podróży przez świat i odnalezienia sensu życia. Paweł Durakiewicz przez wiele lat pracował w korporacji. Ma 46 lat, ponad 20 z nich przepił. Alkohol niemal odebrał mu życie. Dopiero to spowodowało, że postanowił całkowicie zmienić swoje życie. Przeszedł 1000 km przez włoskie Alpy, zjeździł 60 różnych krajów, by po 9 latach wędrówki po świecie osiąść na Sycylii. Założył Ośrodek Leczenia Uzależnień. Tam pomaga osobom uzależnionym od alkoholu. Organizuje też darmowe obozy dla młodzieży i… bije rekordy Guinnessa w chodzeniu boso, by zdobywać fundusze na pomoc potrzebującym. 

Anna Gajdičiarová je instruktorka Nordic Walkingu, ale vedle toho pořádá eventy, moderuje a organizuje symbolické svatební obřady. Co to je? A jaký je příběh Anny?Všechny díly podcastu Host Českého rozhlasu Ostrava můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Facylitatorzy i facylitatorki, pracując z grupą, przede wszystkim słuchają, analizują i obserwują. Na bieżąco decydują, jak reagować na to, co zrozumieją z danej sytuacji. Wszystkie te działania pomagają grupom przejść przez dany proces. Jest to znacznie łatwiejsze, gdy oprócz wspomnianych umiejętności dysponują zestawem narzędzi. Mój gość, Michał Tarnowski, podzielił się w naszej rozmowie znakomitym narzędziem, a właściwie zestawem narzędzi, które nazywa się “Liberating Structures”. Świetnie opowiedział o licznych przykładach wykorzystania różnych struktur ułatwiających pracę z grupami. I jeśli myślisz, że tylko facylitatorzy i facylitatorki skorzystają z tych narzędzi, to jesteś w błędzie! Każda osoba pracująca z grupami zyska, poznając te struktury – nauczyciele i nauczycielki, liderzy i liderki, organizatorzy spotkań społeczności, meetupów oraz wszystkie inne osoby, których zadaniem jest przepracowanie czegoś z grupą. Zapraszam do posłuchania naszej rozmowy i przede wszystkim do przetestowania Liberating Structures! Gość Michał Tarnowski – Scrum Master w firmie Ørsted, specjalizującej się w budowie farm wiatrowych na morzu. Prowadzi szkolenie „Zaangażowany zespół, efektywne spotkania”. Organizuje meetupy Liberating Structures Kraków. Intencjonalny newsletter Co tydzień wysyłam list, w którym zapraszam do rozmowy i zadania sobie ważnych pytań. Linki Streszczenie Dominik: Liberating Structures to propozycja zmiany do pracy z grupą, narzędzia, które pomagają budować ramy i jednocześnie uwalniają do […] The post #262 Narzędzia do pracy z grupami – o liberating structures z Michałem Tarnowskim appeared first on Near-Perfect Performance.

Stowarzyszenie "mali bracia Ubogich" organizuje wolontariat towarzyszący, dzięki któremu seniorzy mają możliwość spotkać się z drugim człowiekiem. Co roku w okresie Wielkanocy. Organizuje też świąteczne śniadania dla osób starszych. To spotkania, które pokazują, że choć uczestników dzieli, czasami, znacząca różnica wieku, to łączy ich potrzeba bliskości i wspólnoty. O wszystkim odpowiedziała Paulina Łatacz ze Stowarzyszenia "mali bracia Ubogich".

U 186. epizodi Njuz podkasta pokušavamo da pohvatamo sve: Ko je šijun Ćaci, ko ide peške, ko ide biciklom, ko se vozi bez tablica – a ko je čovek koji je mandatar za premijera? Studente bicikliste na putu do Strazbura dočekuju ljudi po selima i gradovima, dok vlast šalje „hodajući performans“ sa Kosova ka Beogradu – bez rančeva, ali sa žuljićima. Saznali smo i da će skup 12. aprila biti prilika da Vučić – sam sebi – iznese zahteve. Ćeda Jovanović ulazi u novu formu: „politički komentator u multiple choice modu“. U sve to umešani su i ćaci sa skrivenim kamerama, studenti s plenuma i likovi u fantomkama koji se voze crnim Audijem bez tablica. I ne – to nije trejler za Netflix dokumentarac, to je Srbija prethodne nedelje.

Dagmar Galuszková z Karviné patří k takzvaným rebornistkám. Tedy sběratelkám a v jejím případě také výrobkyním realistických panenek. Svou vášeň si nenechává pro sebe. Pravidelně pořádá výstavy, které pomáhají postiženým dětem.Všechny díly podcastu Odpolední interview můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Náš dnešný hosť je už na Madagaskare ako doma. Patrí do trojice Slovákov, ktorí ako prví vystúpili na najvyšší vrch tohto ostrova. Organizuje expedície, ale venuje sa aj ultra behu, rovnako filmovej tvorbe a je riaditeľom Združenia Mórica Beňovského. Juraj Turissaho spýtal na expedíciu Maromoktro, porozprával sa s ním o charitatívnych aktivitách, ale reč prišla aj na životopisný komiks o Móricovi Beňovskom, ďalších plánoch a bádateľských aktivitách. Našim dnešným hosťom je Vladimír Dudlák.

Helmut Bistika - výtvarník, umelec zaoberajúci sa maľbou, grafikou a tvorbou umeleckých objektov. Organizuje a vedie kreatívne workshopy doma i v zahraničí. Takto by sme mohli predstaviť výtvarníka Helmuta Bistiku. Za jeho prácou však treba vidieť omnoho viac. Roky sa systematicky venuje nepočujúcim a nevidiacim dospelým klientom. Náš dnešný host je navyše – Manták. Michalovi Hercegovi vysvetlí, ako sa dohaduje s ľuďmi, ktorí ho nepočujú a nevidia a predsa s ním maľujú. No a hádam nájdeme spoločnú reč aj my!

Bohaterem reportażu jest Adam Gatniejewski, poznaniak, który od blisko 30 lat walczy o jerzyki. Jego misją jest przekonanie urzędników do zapewnienia ścisłej ochrony tym niezwykłym ptakom. Organizuje akcje liczenia jerzyków i tworzy bogatą bazę wiedzy na ich temat. Edukuje przedszkolaków, studentów, mieszkańców Poznania i innych miast, oraz wszystkich, którym los jerzyków nie jest obojętny. Sam pokochał te ptaki za to, że - jak mówi - są najdoskonalszym obiektem latającym (NOL). Mimo, że jego inicjatywy często nie przynoszą zamierzonych efektów nie poddaje się. Postanowił walczyć o jerzyki za pomocą prawa. Alicja Głów od kilku miesięcy towarzyszy mu w jego działaniach. 

„Nik nie je nastavený na to, aby bojoval a zabíjal iných. To sú nenormálne veci“, rozpráva Anna Mária Romančuk, „dieťa revolúcie“, ako si hovorí. Od začiatku Putinovej vojny organizuje pomoc jej obetiam. V civile je profesionálka krízovej komunikácie. Stojí na čele komunikačného oddelenia jednej z ukrajinských bánk. Organizuje zbierky na vojenské drony, psychologickú pomoc vojnovým invalidom a bola aj v misii na pomoc ženám, ktoré si prešli peklom Irpine a Buče.„Ony vôbec nerozprávali“, reaguje. A len pohybom a v zamyslení mi ukazuje, že sa v podstate s pohľadom, z ktorého sa vytratil život, knísali v tichosti spredu dozadu. „Boli mimo života. Boli živými mŕtvolami“.Približne milión mŕtvych a zranených, nepočítajúc civilné obete. K tomu milióny tých, ktorí museli pre vojnu opustiť domovy či krajinu. Ale aj zničené mestá, dediny, alebo pogromy po ktorých zostali masové hroby v Buči, Irpiňi či Iziume. Doterajšia bilancia Putinovej agresie proti Ukrajine z februára 2022. Práve dnes prekračuje horizont troch rokov. A hoci sa rozbehol kolos mierových rokovaní, Donald Trump paradoxne smerom k napadnutej krajine vyslovil to: „Ukrajina túto vojnu nemala začať“. Jeho emisári pritom začali rokovania s emisármi Putina, od ktorých zas vyvstala aj veta, že „Zelenskyj by si zaslúžil po prstoch“. Ide o slová šéfa Putinovej diplomacie Sergeja Lavrova. Ako sa na to pozerajú samotní Ukrajinci, ktorí vojnu zažívajú na vlastnej koži? Pozrieme sa na to s Annou Máriou Romančuk, ktorá organizuje pomoc napadnutej vlasti. Keď zbraň nahradí aj sekera„Tá vojna sa pre Ukrajincov začala už v roku 2014“, podotýka Anna Mária. „My dobrovoľníci sme to už poznali a vedeli sme preto, že útok príde. Do poslednej chvíle sme však tomu nechceli uveriť“, pokračuje. 24. februára 2022 ju útok zastihol doma vo Ľvove. „Prepuklo to o tretej ráno. Začala som sa baliť. No nie preto, aby som utekala, ale aby som mohla ísť do boja, brániť svoju vlasť“, rozpráva.Nakoľko nemala doma žiadnu zbraň a pociťovala silnú potrebu mať niečo poruke na svoju ochranu, našla ju v sekere.„So známymi sme si volali, že čo ideme robiť, ako sa máme chrániť. Že ideme bojovať“, rozpráva Anna Mária, ktorá je v civilnom živote šéfkou komunikácie v jednej z ukrajinských bánk. Spočiatku našla svoje miesto v organizovaní pomoci. „Z domu, v ktorom žijem, sa stal štáb. Rozhodovali sme tam, ako ďalej. Organizovali sme pochôdzky mestom, informačné kampane na zhromažďovanie finančnej pomoci“, rozpráva Anna Mária. Hovorí pritom, že každý si vybral svoj „front“, na ktorom bojoval. „Bolo to čudné. Ako by sme na tu chvíľu celý život čakali. Som totiž z generácie, ktorá svoje dospievanie prežila akoby v jednej veľkej revolúcii. Som ročník 1981 a hovoríme si Deti revolúcie“, vysvetľuje.Frontová línia – nechce sa ti veriť, čo vidíšKrvavú tvár vojny zažila aj v tesnej blízkosti frontu. Chodila dobrovoľníčiť do Charkova, kam doručovala zásoby munície. Urobila si aj kurz, aby mohla pomáhať pri odmiňovaní. „Celé mi to prijde ako vo filme. Ten s Melom Gibsonom - Statočné srdce. On tam kričal to „freedom“. Prídeš a nechce sa ti veriť, čo vidíš. Umierajúcich ľudí. Explózie riadených striel...A potom ti rozprávajú, že vojny vlastne niet“, hovorí o paradoxoch konfliktu. „Normálny človek tomu uveriť nemôže“, dodáva. „Keď si tam, funguješ ako robot. Nemôžeš dať najavo emócie. Nemôž plakať, rozprávať. Nemôžeš sa na to pozerať ako človek“, opisuje. Vtedy sa podľa Anny Márie počíta len chladná akcia, na konci ktorej je pomoc. Či už raneným, alebo zasiahnutým hrôzami vojny. „City tam musíš jednoducho vypnúť, lebo inak si neporadíš, neprežiješ“,...

„Nik nie je nastavený na to, aby bojoval a zabíjal iných. To sú nenormálne veci“, rozpráva Anna Mária Romančuk, „dieťa revolúcie“, ako si hovorí. Od začiatku Putinovej vojny organizuje pomoc jej obetiam. V civile je profesionálka krízovej komunikácie. Stojí na čele komunikačného oddelenia jednej z ukrajinských bánk. Organizuje zbierky na vojenské drony, psychologickú pomoc vojnovým invalidom a bola aj v misii na pomoc ženám, ktoré si prešli peklom Irpine a Buče.„Ony vôbec nerozprávali“, reaguje. A len pohybom a v zamyslení mi ukazuje, že sa v podstate s pohľadom, z ktorého sa vytratil život, knísali v tichosti spredu dozadu. „Boli mimo života. Boli živými mŕtvolami“.Približne milión mŕtvych a zranených, nepočítajúc civilné obete. K tomu milióny tých, ktorí museli pre vojnu opustiť domovy či krajinu. Ale aj zničené mestá, dediny, alebo pogromy po ktorých zostali masové hroby v Buči, Irpiňi či Iziume. Doterajšia bilancia Putinovej agresie proti Ukrajine z februára 2022. Práve dnes prekračuje horizont troch rokov. A hoci sa rozbehol kolos mierových rokovaní, Donald Trump paradoxne smerom k napadnutej krajine vyslovil to: „Ukrajina túto vojnu nemala začať“. Jeho emisári pritom začali rokovania s emisármi Putina, od ktorých zas vyvstala aj veta, že „Zelenskyj by si zaslúžil po prstoch“. Ide o slová šéfa Putinovej diplomacie Sergeja Lavrova. Ako sa na to pozerajú samotní Ukrajinci, ktorí vojnu zažívajú na vlastnej koži? Pozrieme sa na to s Annou Máriou Romančuk, ktorá organizuje pomoc napadnutej vlasti. Keď zbraň nahradí aj sekera„Tá vojna sa pre Ukrajincov začala už v roku 2014“, podotýka Anna Mária. „My dobrovoľníci sme to už poznali a vedeli sme preto, že útok príde. Do poslednej chvíle sme však tomu nechceli uveriť“, pokračuje. 24. februára 2022 ju útok zastihol doma vo Ľvove. „Prepuklo to o tretej ráno. Začala som sa baliť. No nie preto, aby som utekala, ale aby som mohla ísť do boja, brániť svoju vlasť“, rozpráva.Nakoľko nemala doma žiadnu zbraň a pociťovala silnú potrebu mať niečo poruke na svoju ochranu, našla ju v sekere.„So známymi sme si volali, že čo ideme robiť, ako sa máme chrániť. Že ideme bojovať“, rozpráva Anna Mária, ktorá je v civilnom živote šéfkou komunikácie v jednej z ukrajinských bánk. Spočiatku našla svoje miesto v organizovaní pomoci. „Z domu, v ktorom žijem, sa stal štáb. Rozhodovali sme tam, ako ďalej. Organizovali sme pochôdzky mestom, informačné kampane na zhromažďovanie finančnej pomoci“, rozpráva Anna Mária. Hovorí pritom, že každý si vybral svoj „front“, na ktorom bojoval. „Bolo to čudné. Ako by sme na tu chvíľu celý život čakali. Som totiž z generácie, ktorá svoje dospievanie prežila akoby v jednej veľkej revolúcii. Som ročník 1981 a hovoríme si Deti revolúcie“, vysvetľuje.Frontová línia – nechce sa ti veriť, čo vidíšKrvavú tvár vojny zažila aj v tesnej blízkosti frontu. Chodila dobrovoľníčiť do Charkova, kam doručovala zásoby munície. Urobila si aj kurz, aby mohla pomáhať pri odmiňovaní. „Celé mi to prijde ako vo filme. Ten s Melom Gibsonom - Statočné srdce. On tam kričal to „freedom“. Prídeš a nechce sa ti veriť, čo vidíš. Umierajúcich ľudí. Explózie riadených striel...A potom ti rozprávajú, že vojny vlastne niet“, hovorí o paradoxoch konfliktu. „Normálny človek tomu uveriť nemôže“, dodáva. „Keď si tam, funguješ ako robot. Nemôžeš dať najavo emócie. Nemôž plakať, rozprávať. Nemôžeš sa na to pozerať ako človek“, opisuje. Vtedy sa podľa Anny Márie počíta len chladná akcia, na konci ktorej je pomoc. Či už raneným, alebo zasiahnutým hrôzami vojny. „City tam musíš jednoducho vypnúť, lebo inak si neporadíš,...

Viktória Citráková sa pohybuje na pomedzí výtvarného umenia, literatúry a divadla. Je študentkou intermediálnej teórie na Masarykovej univerzite a Ateliéru performance na Fakulte výtvarných umení v Brne. Svoje texty publikovala v časopisoch Dotyky, Vertigo a na platforme Psí víno. Organizuje literárne workshopy, venuje sa publikačnej, výstavnej a kurátorskej činnosti. Na sklonku minulého roku jej vo vydavateľstve FACE vyšla debutová básnická kniha Synestetika.

V piatok budú v niekoľkých desiatkach miest po celom Slovensku spomienkové zhromaždenia na 7. výročie vraždy Jána Kuciaka a Martiny Kušnírovej. Organizuje ich Mier Ukrajine a Za slušné Slovensko. Organizátorka Karolína Farská v rozhovore s Veronikou Folentovou hovorí, ako sa Slovensko za sedem rokov od vraždy zmenilo, prečo je podľa nej Robert Fico unavený premiér. Hovorí aj o tom, ako ju vypočúvala NAKA, keď mala 19 rokov a podozrievali ju, že organizuje prevrat.

Wykład dr Joanny Stojer-Polańskiej, Fundacja Wspomagania Wsi, 4 czerwca 2020 [0h59min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/poszukiwania-osob-zaginionych-jak-szukac-zeby-odnalezc/ Dr Joanna Stojer-Polańska opowiada w nagraniu, jak przebiegają poszukiwania osób zaginionych. Prelegentka definiuje jako zaginięcie sytuację, w której „nie ma osoby, która powinna być”. Przyczyny zaginięć ludzi mogą być różne. Wśród nich znajdują się m.in. nieszczęśliwe wypadki, ucieczki z domu czy samobójstwa. Często po zgłoszeniu zaginięcia osoby trzeba sformułować różne wersje śledcze, bo nie wiadomo, co się wydarzyło. Przypadki, kiedy los zaginionego człowieka pozostaje nieznany, stanowią poważny problem społeczny i stres dla bliskich. Koordynacją działań poszukiwawczych zajmuje się Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji. Organizuje ono cyklicznie manewry, w ramach których ćwiczy się różne scenariusze zaginięć oraz wypracowuje metody współdziałania służb oraz użycia wybranych technik i technologii. Poszukiwanie osób zaginionych przy użyciu psów Poszukiwanie osób zaginionych wspomagają psy, które mają różne specjalizacje. Zadaniem psów ratowniczych jest odnalezienie wszystkich osób żywych na danym obszarze. Pracują one w straży pożarnej, górskich pogotowiach ratunkowych, grupach poszukiwawczych, WOPR oraz cywilnych zespołach ratowniczych. W policji działają psy tropiące, wyszkolone do poszukiwania zapachu konkretnego człowieka lub zapachu zwłok. Te ostatnie wykorzystują w akcjach również górskie pogotowia ratunkowe. W poszukiwaniach uczestniczą także psy gruzowiskowe, lawinowe i mantrailingowe (podążające od najstarszego do najświeższego śladu zapachowego). Poszukiwanie osób zaginionych wspierają nowe technologie, jak badania georadarowe. Do lokalizowania śladów pod wodą można wykorzystać działania płetwonurków, którzy sprawdzą obszar pod wodą albo przy wsparciu sonaru zbadają, jakie obiekty znajdują się na dnie. W akcjach wykorzystuje się także drony, które umożliwiają uzyskanie materiału filmowego i zdjęciowego z dużego obszaru. Procedury i techniki poszukiwawcze Gdy zaginie dziecko, wykorzystuje się procedurę Child Alert. Umożliwia ona szybkie poinformowanie dużej ilości osób o fakcie zaginięcia. Poszukiwania osób zaginionych wspierają również dziennikarze relacjonujący takie sprawy lub dziennikarze śledczy, którzy wracają do nierozwiązanych spraw z przeszłości. Często nagłaśniają śledztwa, przy których pracują już tzw. policyjne archiwa x. Zaginięcia mogą być wynikiem przestępstwa, a nie istnieje zbrodnia doskonała. Stąd zawsze istnieje szansa na rozwiązanie sprawy, choć zaginięcia należą akurat to najtrudniejszych śledztw. Więcej w nagraniu wykładu. Dr Joanna Stojer-Polańska - prawnik, kryminalistyk. Obecnie pracuje na Uniwersytecie SWPS w Katowicach i w PWSZ w Raciborzu. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej praca magisterska była poświęcona narzędziom zbrodni, praca doktorska dotyczyła oddziaływania mediów, szczególnie seriali kryminalnych, na postępowanie karne, czyli tzw. efektu CSI. Autorka artykułów naukowych dotyczących oddziaływania mediów na proces karny, artykułów dotyczących działań sprawców z nietypowym modus operandi i sprawców działających w cyberprzestrzeni, redaktor książki poświęconej samobójstwom oraz przypadkom kryminalnym (wydane jako seria "Przypadki kryminalne" w wyd. Silva Rerum). Wykładowca akademicki z kryminalistyki, kryminologii, zwalczania przestępczości. Popularyzatorka nauki. Autorka książek dla dzieci o śladach i zwierzętach na służbie. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #zaginieni #poszukawania ##childalert #kryminalne #zaginięcia #policja #rozmowywszechnicy

V celém Česku vyrazili do ulic koledníci Tříkrálové sbírky. Organizuje ji Charita České republiky, sbírka potrvá do 14. ledna. V Ústeckém kraji je možné koledníky potkat například v Mostě, Teplicích, Jirkově, Litoměřicích, Lounech nebo v Duchcově. Tam chodí koledovat děti z tamního Nízkoprahového centra pro děti.

Chcesz mnie wesprzeć? Kup sobie coś na Prawie.PRO: https://Prawie.PRO Mój Instagram: https://www.instagram.com/prawie_pro/ Facebook: https://www.facebook.com/leszekprawiepro/ Cześć, tutaj Leszek w tym tygodniu miało być wideo o fenomenie gasów, ale się niestety nie udało. Nie wiem z. Kolei. Czy ten film ma sens? Ale chcę się dzielić z wami moim niesamowitym szczęściem, jakim jest życie z pasji, dedykując to wideo, jednocześnie każdemu mojemu widzowi pamiętając, że. 0:18 Właściwie większość. Rzeczy, którą osiągnąłem to dzięki bezinteresownej pomocy osób takich jak ty. Brzmi to nie zamówicie pompatycznie. Ale jest szczere i. W jednym zdaniu zamyka. Tak naprawdę wszystko to co to, o czym chcę pamiętać i pamiętam na na co dzień. 0:35 To konferencja start it up. I fragmenty mojego ględzenia o prowadzeniu własnej firmy i często ciężkich początkach. Zaczynałem jako jako radiowiec. Po pewnym czasie stwierdziłem, że to nie jest, że to nie jest dla mnie i skończyłem w końcu jako youtuber i to jest określenie straszne. 0:50 Tu użyłeś świetnego określenia twórca. Najgorzej jak się mówi influencer to są jednoznaczne jednoznaczne skojarzenia. Ale w pewnym momencie po prostu stwierdziły, że rzucam wszystko i będę. Będę jeździć sobie narowerze i być może kiedyś będę z tego z tego żyć. 1:08 Poświęciłem temu 14 lat, z czego ostatnie 5 równolegle opracowywałem Plan ucieczki, kiedy to okazało się, że ta prasa jest dla mnie na tyle wyczerpująca pod względem psychicznym. Że ja chcę sobie znaleźć jakiś taki cichy kącik, który będzie powiązany właśnie z czymś, co mnie aktualnie pasjonuje. 1:30 Wówczas pasjonowały mnie. Motocykle między innymi, ale też tworzyłem kilka innych projektów, które położyłem i christa jest całkiem duża i każdy z tych rozdziałów to, to jest, myślę, taki dobry rok 2, stracone na różne próby, które podejmowałem i które to miały być sposobem na pójście na skróty tak, żeby rzucić sobie etat i w międzyczasie otworzyć film firmę, która będzie łatwa, prosta i przyjemna. 1:57 I będzie przynosiła mi. Bardzo dużo pieniędzy i tak naprawdę udało mi się 2 rzeczy. Jedną z nich jest. Jednoślad PL to jest taki portal, który początkowo zajmował się tematyką małych motorowerów, skuterów. 2:15 Było to związane właśnie z moją pasją, bo ja wtedy niesamowicie byłem. Można powiedzieć, zafascynowany tym, że nie posiadanie jest jeszcze wówczas prawa jazdy. Mogę się tak szybko przemieszczać po Warszawie i nie muszę wcale na alejach jerozolimskich stać 45 minut. 2:30 Podobno tylko mógłby. Mogę być po 15 minutach już w Radiu i o tyle dłużej mogę spać i o tym pisałem. Ale po pewnym czasie stwierdziłem, że to jednak może troszeczkę nie jest dla mnie. Wówczas stwierdziłem po tym, jak już założyłem pierwszy kanał na YouTubie, to był chyba 2000, właśnie dziewiąty rok. 2:49 Że jednak lepiej mi jest bez silnika. Niemniej jednoślad PL dzisiaj działa do dziś ja zajmuję się w 5 procentach. Mam za to wspaniałych pracowników, którzy robią tu dużo lepiej ode mnie i do do tej pory odbieram właśnie telefony. 3:08 Gdzie tu ludzie mówią, jak super, że to się już w tym nie zajmujesz i nie zajmuję się tym, ponieważ w 2017 roku postanowiłem sobie, że otworzę jeszcze kanał o kolarstwie, to były mniej więcej gdzieś takie moje początki, mniej więcej, 30 kilo temu to było mniej więcej tak, że szedłem sobie po ulicy i zobaczyłem o wow, fajny rower, kupię sobie. 3:31 No i to był właśnie mój. Pierwszy rower po kilku latach stwierdziłem, że fajnie by było być takim kolarzem. Może nieco bardziej na na poważnie może by. Warto było przy okazji rozwoju firmy zacząć też rozwijać może trochę siebie. 3:48 Może zrzucić by te 30 parę kilogramów, ale skoro już mi tak dobrze poszło, zrzucenie tych paru kilogramów, to co by co by świat powiedział no to jakbym założył swoją własną markę odzieży kolarskiej. No i w sumie tak wylądowaliśmy. 4:05 W 2023 roku. W międzyczasie jeszcze długo, który przyśpieszył bardzo wiele różnych rzeczy. Między innymi właśnie stąd bierze się taka puenta, że często wiele różnych złych rzeczy, które się cześć Marek, nie widzieliśmy się 30 lat. 4:23 Naprawdę? Mój przyjaciel z podstawówki, który powiedział, że tutaj będzie. To jest niesamowita historia, zatacza com, ale canvą tego wszystkiego. Wydaje mi się, że nie muszę wam o tym mówić. To jest właśnie zadaje sobie pytania, co mnie w życiu pasjonuje i co bym chciał w życiu w życiu robić. 4:42 Wszyscy chyba znają ten kadr i wiedzą, w jakiej firmie padł, ale on jest niesamowicie mądry, chociaż sytuacja jest niesamowicie trywialna. To on mówi właściwie wszystko pod względem. Naszego życia zawodowego i często to jest tak, że zdaje się nam, że jakiś pomysł na biznes, że jest totalnie bez sensu, ale kurczaki co innego w życiu, w czym innym w życiu byśmy chcieli, chcieli się zajmować, co nie sprawiałoby nam radości i co, jednocześnie nie byłoby naszą pasją. 5:10 Właśnie niesamowicie wartościowym jest obracanie się w jakieś nisze. Nie każdy będzie miał szansę zostać billem gatesem. Nie każdy z nas będzie miał okazję rozwinąć markę proszków do prania, która będzie w każdym markecie. 5:27 Ale jeżeli sobie wyspecjalizujemy dany produkt i oprzemy się na jakieś niszy na jakiejś specjalizacji, która na nas naprawdę fascynuje, to mamy o wiele większą szansę na powodzenie, ponieważ znowu to, co robisz, musisz być co do tego przekonany. 5:44 I podobnie kiedyś pan blikle powiedział podczas jakiejś wypowiedzi. W internecie, że on nie mógłby sprzedawać pączków, któremu nie smakują. Właśnie jest to dla mnie niezwykle przykre, że jest mnóstwo osób, które sobie zadają pytanie, co tak naprawdę chcą w życiu robić? 6:01 Ponieważ by chciał zarabiać pieniądze, a moim zdaniem uzyskiwanie sukcesu finansowego jest ściśle skorelowane, właśnie z tym, czy kochasz to, co robisz i czy jesteś w stanie oddać się temu w sposób zawodowy w 100 procentach, albo czasami nawet i w 140. 6:19 I chyba nie znamy takich osób. Spośród 100 najbogatszych Polaków czy 100 najbogatszych osób na świecie, które po prostu były leniami, albo takimi osobami, które się nie pasjonują tym, co robią, mówiąc o. Rzeczach, które ja w życiu położyłem, a większość położyłem. 6:35 Położyłem z tego względu, ponieważ uważałem, że są jakieś drogi na skróty. Że można mniej pracować, że można zrobić coś byle jak. Okazuje się, że prędzej czy później to w jakiś sposób się mści, podobnie jak bałagan w papierach. Trenerem sportowy tak samo powie, nie ma ciągu go rozwoju formy. 6:53 Są gorsze momenty gorzej się wyśpisz. Będzie się działo coś wokół twojego życia zawodowego, przez co? Tak naprawdę ta linia wznosząca to będą interwały albo cykle koniunkturalne i one występują absolutnie wszędzie. Tymczasem wydaje mi się, że jest mnóstwo osób, które oczekują od siebie i od świata tego, że będą tylko i wyłącznie poprawiały bieżące wyniki fill i trzeba mieć przez cały czas w tyle głowy. 7:20 I ja też staram się nieść przez cały czas w tyle w tyle głowy. To, że dzisiaj jest fajnie, to nie znaczy, że za tydzień też tak będzie i że muszę być przygotowanym na także na to, że gdzieś po drodze popełnię jakiś błąd, a popełniam ich mnóstwo. Fill, przez co będę musiał zrobić krok krok wstecz i tego się nie można. 7:39 Państwu to jest po prostu w pełni naturalne. I ja tutaj sobie zawsze na przykład biorę Rafała brzoska i impuls. Kurczak i ile razy ten facetlądował gdzieś ledwie powyżej zera, a jednak mimo to się podnosił i i odniósł niesamowity sukces na upartego i jest to także związane bardzo często z tym, czy jesteśmy czy jesteśmy pokorni, czy też nie, ale tak jest nie zawsze. 8:05 Ja się dosyć często właśnie śmieję z tego, że pojawiają się chociażby takie firmy, które są co roku zaskoczone tym, że co roku jest zbyt duże zainteresowanie fo. Komplecie to jest to sobie mówię, że kurde mógłbym coś takiego sobie walnąć na stronie, nie, Przepraszam. 8:22 Co roku w lecie Jestem zaskoczony tym, że że jest duże zainteresowanie, a wy klienci ponieważ tak dużo kupujecie, aż się grzecznie czekać na dostawy, mógłbym sobie tak samo zrobić nad formularzem kontaktowym taki komunikat, ale serio to się do dziś do się do dziś zdarza i są ludzie i są firmy które są zdziwione tym, że tak zły jest ich odbiór. 8:44 Kiedyś sobie zrobiłem zdjęcie bo pomyślałem na pewno to wykorzystam, nie? Ale tak, tak, tutaj jest. Zero przesady. Chciałem wam jeszcze powiedzieć, że na tym zdjęciu widać zaklejony kosz, żeby tam broń boże nikt nie wyrzucił śmieci spośród gości. To jest pizzeria. Nawet dobrą pizzę mają naprawdę mają scenarą pizzą, pizzę i sobie tak zawsze próbuję. 9:06 Dla belki samej, zobaczyć jakie są opinie. Nie co z tego, że w tym lokalu bitze jest dobra, jak ja już do niej nie wrócę, nie. Co z tego, że mam zarąbiste ciuchy kolarskie i jeżeli ja uważam, że Jestem mądrzejszy od mojego klienta i ja wiem lepiej, co on chcę? A to w dużej mierze wszystko jest związane znowu z pewną podstawą życiową. 9:25 Moim zdaniem, czyli po prostu szacunek do drugiej. Każdy klient jest człowiekiem, nawet się, jeżeli się z nim nie zgadzamy i ma trudny charakter, ale mamy gorszy dzień, to nic nie usprawiedliwia nas to od tego, żeby go nie szanować, albo żeby czuć się lepszym od drugiego człowieka w biznesie. 9:43 I też sobie to mówię. Nie ma monopolu na rację i tak samo dzisiaj mówiąc wcale nie muszę mieć racji tej jakości mojego produktu, mojej firmy czy też moich relacji z klientem. Właśnie najważniejsze jest to, że to obie strony mają być zadowolone, bez względu na to, czy ja sprzedaję dachówki, fotowoltaikę, czy gracie na rower, to ja chcę, żeby klient płacąc zabiegacie. 10:10 Był zadowolony, że je kupił, a ja zadowolony z tego, że ja mu je sprzedałem. I tym wszystkim właśnie bardzo istotne jest też to, że każdy z nas ma prawo do tego, żeby popełniać błędy. Ja oczywiście też popełniam ja co 200 zamówień się mylę? 10:27 Daje damskie kacie zamiast męskie. Dla przykładu, jeżeli jest gorzej w twoim życiu, jeżeli coś się dzieje i przez to czegoś się tak brzydko mówi, nie dowodzisz, powiedz o tym, że zdajesz sobie z tego sprawę, że czegoś nie dowodzisz, ale zrobię wszystko, żeby w przyszłości było lepiej. I to niesamowicie. 10:43 Zauważyłem resetuję wiele różnych sytuacji, czy to w w przypadku relacji b to b czy czy b, to c. Otwarte często powiedzenie Przepraszam albo otwarte, przyznaję się do tego, że z czymś po drodze w tle, walczymy, jest w stanie sprawić, że mnóstwo osób nam to wybaczy i powie, stary, nie ma problemu. 11:04 Dlatego mi bardzo imponują. Detale bardzo mi imponują, chociażby takie rzeczy jak hotel w Bydgoszczy, który ma wystawione na receptę drożdżówki. Przychodzisz do hotelu, możesz się poczęstować, nie ma sprawy i to pewnie kosztuje. W skali miesiąca, ale nie wiem, 1000 zł, ale ja do tej pory zapamiętałem i mówię wam o tym, że jest hotel w Bydgoszczy, w centrum. 11:23 W którym są za darmo drożdżówki na recepcję. Kurcze, jakie to dużo nie kosztuje. Hotel jest mnóstwo, ale to już świadczy o tym, o yo. Ktoś się skupia na budowaniu dobrych wraż i obecności z moją firmą już zaraz na wstępie, żeby było śmieszniej, to nie jest hotel w postaci jakiejś międzynarodowej sieciówki. 11:42 Wiele malutkich detali buduje niesamowity wizerunek firmy. Może zbudować. I to są często rzeczy, które bardzo mało kosztują i to samo robię w swoim sklepie internetowym. Jednoosobowym, gdzie to praktycznie? 11:58 Poza 3 tygodniami w roku ja wszystkie paczki sam pakuję i mam relacje ze wszystkimi klientami. W sensie takim bezpośrednim, że wiem, że jeżeli ja się nieco bardziej postaram i dodam te 2 detale jakieś od siebie to że to może zbudować nieproporcjonalnie. 12:18 Dużo dobrego. Tylko musi się człowiekowi chcieć. Dlatego moim zdaniem warto jest dbać o detale, a tym jednym z detali albo inaczej, żeby mieć czas na detale. To też w przypadku prowadzenia własnej firmy wydaje mi się, że strasznie ważne jest to, żeby dbać o porządek. 12:38 Ja Jestem bałaganiarzem, naprawdę i stosując ze sobą wiele różnych walk, aż się nauczyłem porządku, bo każdy jeden bajzel prędzej czy później zawsze mi się mścił i gdybym dalej był bałaganiarzem, dzisiaj bym tutaj nie nie dotarł, bo nie zdążyłbym z rzeczami, które miałem dzisiaj do zrobienia. 12:57 Do godziny 14:10. Tak, dla przykładu i. Popełniłem w życiu chociażby takie błędy, jak cała firma na pulpicie, gdzie to nagle komputer wyparował. Razem z pulpitem sn. Cholera, potem nagle się okazuje, że przez to, że te wszystkie rzeczy były w jednym miejscu na pulpicie, którymi wyparował zawalę rzeczy wobec moich klientów dużych biznesowych, bo ja straciłem także ich rzeczy. 13:23 Jeżeli człowiek sobie potem zsumuje, to pod względem ilości pracogodzin swoich na na ogarnianie bałaganu albo prace w bałaganie, to nagle się okazuje, że musimy być strasznie bogaci, żeby mieć bałagan. A ja doszedłem w pewnym momencie do wniosku, że nie finansowo nie stać. 13:41 Brzmisz bałagan u siebie w firmie. I potem mi się włączył, niestety perfekcjonizm. Ale właśnie przez to, że mamy ogarnięty porządek, mamy więcej czasu na detale i mamy mniej sytuacji takich, kiedy to by nasz klient czuje, że mamy bałagan i nie udało mi się znaleźć takiego screena, ale pewnie zdarza wam się czasami, że idziecie do jakiegoś sklepu internetowego, gdzie dostajecie adnotację zamówienie. 14:06 Zostanie wysłane po wcześniejszym potwierdzeniu dostępności stanu magazynowego. Ja sobie wtedy zadaję pytanie. Kuźwa, tobie nie zdacie swojego stanu magazynowego? Ej, to jest możliwe. Być może właśnie to wynika z bałaganu, że komuś się nie chciało przez kilka lat zrobić porządku na swoim stanie albo wdrożyć odpowiedniego oprogramowania, które będzie. 14:29 Przeciwdziałał takiej sytuacji, że my sprzedamy coś, czego nie mamy, albo ile razy wcześniej sprzedaliśmy coś, czego nie mamy i klient był wkurzony, a myśmy mieli jeszcze jedną dodatkową czynność do zrobienia albo kilkanaście dodatkowych, czy dość tylko i wyłącznie przez to, że mamy bałagan albo nie mamy odpowiedniego systemu i w drugą stronę. 14:48 Mam trochę w sobie właśnie tego perfekcjonizmu i odłączam się tego, że nie wszystko musi być zrobione na 100%. Ta prezentacja jest zrobiona na 95, ale jeżeli bym chciał ją zrobić na 100 to bym ją robił 2 razy dłużej. A jeżeli bym robił ją 2 razy dłużej to pewnie bym tutaj nie przyjechał, albo wcale bym jej nie wyspał. 15:05 I tak samo jest w przypadku wielu różnych firm i wielu różnych biznesów. Wielu różnych zestresowanych pracowników także na etacie. Oni chcą mieć zrobione przez to na 110%. Przez to strasznie dużo czasu poświęcają na te 5 a często jest tak, że. Te 5 brakujące procent widzimy tylko i wyłącznie bf i to jest bardzo podobnie jak z krzywym nosem. 15:27 Teraz, jeżeli wam powiem, że mam krzywy nos, to wy zauważycie, że ja mam krzywy, to jest to moje brakujące 5% to to do twarzy. No dobra, 10 fill. Kolejny schemat to jest wszystko albo nic, albo biznes będzie zajebisty od pierwszego dnia i albo osiągnę milion w pierwszym roku, albo to nie ma sensu. 15:46 Kurde, nie ma nic pośrodku. To też jest związane bardzo często z perfekcjonizmem też Jestem perfekcjonistą. Wszystko albo nic i znowu też są takie rzeczy, które można wydelegować kogoś i którymi nie musimy my zajmować się osobiście w firmie jednoosobowej, w startupie. 16:01 To nie jest tak, że my mamy robić absolutnie wszystko, ponieważ niektóre rzeczy inni zrobią za nas lepiej, chociaż wiadomo, że to, że to kosztuje, ale dzięki temu ja się mogę skupić na tym, co jest najważniejsze i co tylko ja mogę zrobić w rzeczywistości, ponieważ ja nie będę dobrym grafikiem. 16:18 Nie będę dobrym programistą. I to jest strasznie dla mnie istotne i podziwiam wielu różnych ludzi, wielu różnych branżach, że nie decydują się na to, żeby wdrożyć jakieś oprogramowanie do zarządzania. 16:35 Chociażby dokumentami czy procesami zadaniami we własnej firmie, co wprowadza niesamowity Chaos i tak samo nie Jestem w stanie z różnymi sklepu internetowego, który dziennie robię ponad 100 wysyłek i nie ma etykieciarki z etykietami samoprzylepnymi. Tylko pracownicy siedzą i składają karteczki i wkładają je do środka do plastikowych kangurów. 16:55 Trasa przy tym niesamowicie dużo czasu, już nie mówiąc o środowisku, bo każdy taki jeden, kilka. Ogórek to jest dodatkowa dodatkowa folia, którą trzeba wyprodukować, a każda etykieta to jest cała kartka 4, którą trzeba złożyć na pół. Często okazuje się, że wdrożenie dosyć taniego rozwiązania, próba poszukiwania rozwiązania na rzeczy, do zautomatyzowania rzeczy. 17:19 Które są powtarzalne, daje, nie są, są niesamowicie dużą oszczędność czasu. Organizuje nam porządek i jednocześnie jesteśmy finansowo do przodu, bo mimo tego, że często trzeba zainwestować tak samo jak trzeba zainwestować, aby w etykieciarkę, która kosztuje 1100 zł. Ale ona zwraca się po roku, mając ogarnięte to wszystko, co jest wokół biznesu. 17:40 Można pomyśleć o o social mediach i prawda jest taka, że mając zdrowy fundament firmy, możemy z nią wychodzić bez skrępowania na na zewnątrz. Pamiętajcie o jednej bardzo ważnej rzeczy, tego też nie wiedziałem. 17:56 Najistotniejsze jest właśnie to, co ja mogę dać. Swoim widzom. A nie to, co oni mogą mi dać. Ponieważ ja w pierwszej kolejności Jestem twórcą filmów, a w drugiej kolejności Jestem dopiero człowiekiem, który żyje z odzieży kolarskiej i to jest ten taki niepisany układ. 18:16 Ja w socialu daję z siebie wszystko, co tylko mogę. Użytkownikowi. Nie oczekując niczego w zamian? Ponieważ bardzo dużo firm ma dokładnie odwrotny schemat, zaobserwuj mnie moją firmę z fotowoltaiką, tylko po co? 18:36 Sn, co zaobserwowanie losowej firmy jaką mi przyniesie korzyść? Tymczasem fill, tak dla przykładu u mnie żeby ten bilans i balans został zachowany. Mniej więcej 1,5 dnia roboczego każdego tygodnia muszę poświęcić na. 18:53 Danie czegoś moim widzom, bez względu na to, co to jest, czy to będzie właśnie kolarstwo szosowe czy to będzie fotowoltaika czy każda inna branża w której chcecie działać. Jeżeli się tym pasjonujecie i człowiek się dzieli tym w stosunku do innych osób w sposób fill, bezinteresowny, szczery, prawdziwy. 19:11 To taka osoba będzie miała tych followersów. Będzie miała coraz większe zasięgi, które w przyszłości sprawią, że być może będzie można z tego żyć. Ale właśnie tylko i wyłącznie pod takim warunkiem, że my to chcemy zrobić w sposób szczery i prawdziwy i musimy z siebie dać bardzo dużo i wyprodukować dużo, żeby w taki sposób to mogło funkcjonować. 19:34 I wtedy wydaje mi się, że to ma sens i. Osoby są w stanie docenić to, że nasz profil czy też nasza Marka, czy nasz kanał na YouTubie. Jest jest wartościowy i warto jest go zaobserwować. Sami ludzie z siebie nie przyjdą do naszej Marki, do naszego profilu. 19:52 Czy właśnie też nieścisnął tego klawisza subskrybuj oni to zrobią wtedy kiedy będą. Kiedy będą widzieli te nasze starania i przede wszystkim właśnie też nie można się wstydzić tego, że jesteśmy jacyś. Każdy z nas jest jakiś, każdy ma, każdy ma wady, ja podobnie, ja nie Jestem zarąbistym sportowcem i odnoszenie niesamowitych sukcesów. 20:13 Nie Jestem wcale najszybszym kolarzem. Zajmuje miejsce na zawodach co najwyżej trzynasty, ale nie trzecie, ale się tego nie wstydzę, a przynajmniej oduczyłem się wstydzić tego, że. Jestem sobą po prostu i to jest dla mnie najistotniejsze, że właśnie ja nie muszę ubierać żadnej maski. 20:34 I nie muszę wcale też oczekiwać tego, że będę miał niesamowicie duże zasięgi, bo ja nie mam bardzo dużych zasięgów. Nie obserwuję. Łącznie 60 70000 osób, wśród tych kolarzy szosowych w tej niezwykle małej niszy. I faktycznie jak Jestem gdzieś na zawodach, to wszyscy mówią cześć, cześć, cześć, cześć, cześć, ale to jest ta moja nisza, a wy tutaj nie wiecie, a wy nie wiecie tutaj z kolei co to jest za kość? 21:00 Nie, ale to jest właśnie to, że ja działam w pewnej niszy i każdy z nas może stworzyć. Taką niszę i że jej się w odpowiedni sposób szczery. W nią zaangażuje to to? Może naprawdę fajnie, fantastycznie działać. A dobra to kojarzy mi tutaj 4 osoby. 21:19 Przepraszam. Marek 2 osoby spośród organizatorów i jeszcze tym tak jest więcej. Jest więcej, tak. I przy tym wszystkim jeszcze to co to, co jest bardzo ważne, znaczy to to jest. 21:35 Ja nie mówię, że mam rację przy tym wszystkim, o czym wam mówię. Ja staram się nie być właśnie tym banerem reklamowym. W sensie nie zaczynam komunikacji w na Facebooku, czy też na Instagramie czy na YouTubie mówiąc od tego cześć, słuchajcie, kupcie mojej ciuchy, bo ja dzisiaj nagrałem wideo, ponieważ Marka ma twarz i każdy jeden błąd, który je popełnię, rzutuje na moją markę i każda firma jednoosobowa to jest Marka osobista. 22:04 I co? Ma swoje wady i zalety pijany kolarz czasowy w ciuchach, prawie pro. Doprowadza do wypadku? To jest koniec Marki osobistej. Nie przez to wszystko staram się robić troszkę mniej, ale robić to lepiej. Kiedyś miałem dokładnie odwrotną strategię sprzedać jak najwięcej, wyprodukować jak najwięcej. 22:23 Wideo może być słabe, ale, ale będę robić 3 materiały w tygodniu zamiast jednego. Ale okazuje się, że wcale nie. Wcale nie będzie lepiej. I z tego też względu właśnie wolę obrażać się w tej niszy kolarstwa szosowego, mając produkty tylko i wyłącznie produkowane w Polsce. 22:40 Sprzedam ich mało, ale sprzedam zarąbisty produkt, a każdego klienta będę znać z imienia i nazwiska, a nie z numeru. I mogę to robić konsekwentnie, codziennie po trochu, nie czując się przytłoczony ilością pracy, jaką ja sobie samemu narzucam. 22:56 Chociaż są takie dni, jak chociażby dzisiaj, że wszyscy sobie przypominają, kurde prezent miałam mu kupić, a tak ogląda tego gościa bie, ale to jest akurat dla ciebie bardzo przyjemne i i i dające mnóstwo, mnóstwo satysfakcji i każdemu z was z tego życzę, żeby w taki sposób to działało. 23:12 W tej właśnie korelacji, że codziennie po trochu. Mam pasję, z której mogę żyć. Nie chodzę do pracy. Naprawdę? Ale to właśnie wymaga moim zdaniem bardzo dużo czasu i poświęcenia. I kiedy wielu dni, kiedy to siedzi się po 14 godzin w robocie, albo kiedy to człowiek przychodzi z pracy i pracuje w domu dalej nie mając po drodze przez 3 lata ani jednego weekendu, albo też urlopu i to jest tak samo. 23:38 Jeżeli ja bym gdziekolwiek, w którym w którymkolwiek momencie zaczął występować w roli gwiazdy i mówił cześć, ja Jestem tym mega popularnym gościem w tym w tym gronie 63000 osób, nie. Żartując kręcony, kurde, to się nie udaje, to czuć nie i z domu. 23:57 Wracamy do tej pizzerii. Nie pani robi zarąbistą pizzę do tego stopnia, że o aż obraża klientów, którzy są rozczarowani tym, że nie podaje k czupu i właśnie wtedy, kiedy ma się tę pokorę, to człowiek troszeczkę lepiej wydaje mi się łyka. Też krytykę i każdy z nią ma i będzie miał w przyszłości bardzo duże do czynienia właśnie, zwłaszcza stawiając swoje pierwsze kroki. 24:20 I kiedyś się obrażają na krytykę, albo bardzo mocno ją przeżywałem, biorąc każdy jedno. Negatywne słowo do siebie, ale wydaje mi się, że wtedy kiedy zrozumiemy to, że każdy z nas ma prawo do błędu, nikt z nas nie jest idealny, żaden biznes nie musi się udać, możemy popełnić 9 błędów, a za dziesiątym się uda. 24:40 U mnie było dokładnie tak samo. 9 biznesów rozłożyłem. I działa jeden, no jeszcze drugi jedność lat, ale jednoślad działa tylko dlatego, ponieważ ja się już tym nie zajmuję osobiście. Już kucioma? Nie wiem, nigdy wyszło czasu. 24:57 Na szczęście to szczęście profesor dragan nam go trochę. Zakrzywiły, więc. W sumie raz jak nie wiem czy 25 minut czy 35 minut, chciałbym. Dać szansę chociaż na jedno 2 pytania jeżeli taki macie cały czas mówisz o marce premium, bo generalnie. 25:13 Nie, nie chci mi się mówić, że to jest premium. Znaczy. Formułowania, ale to, jaką my jesteśmy marką, to zależy od nas samych. Nie, a i wydaje mi się, że mamy często właśnie taką. Naleciałość z lat dziewięćdziesiątych, Polska lat dziewięćdziesiątych, że wszystko musi być tanio, iż są klienci, którzy patrzą tylko i wyłącznie na cenę. 25:33 A moim zdaniem już nie ma miejsca na to, żeby walczyć tylko i wyłącznie ceną. I to jest zawsze obraz na allegro też robię zakupy na allegro i patrzę że są firmy które się biją o 50 groszy marży. Nie i ja sobie tak myślę, kurczę ile trzeba sprzedać tych świnek dla boundogów francuskich zmarzą 3 zł żeby wyjść na swoje jak trzeba strasznie się narobić przy tym wszystkim. 26:00 I tworząc kolejny sklep czy kolejną firmę, która się zajmuje dokładnie tym samym, czym zajmuje się 500 innych firm w naszym województwie? Często nie ma sensu, bo albo bardzo mocno się właśnie wyróżnimy, że będziemy mieli inną komunikację, albo będziemy mieli fajną jakość obsługi klienta i przyciągniemy takie osoby, które nie patrzą na cenę aż tak bardzo. 26:22 Nie, bo to nie chodzi o to, żeby łupać niesamowicie klienta i też nie chcę wam mówić, że mam niesamowicie dużą marżę, kwotowo. Bo tak nie jest, ale z drugiej strony wiem, że muszę ją pilnować, bo jeżeli przestanę pilnować marży, to przestanie mnie być stać na jakość obsługi klienta. 26:40 A dla mojego klienta ważniejsza albo inaczej. Równie ważne jakość produktu jest jakość obsługi. To, że to tak dla przykładu wam podam to że masz zamówienie bez względu na to jak dużo ono jest, ono przychodzi, nie wiem, w pudełku ono ono pach i zamiast śmierci plastikiem tej czarnej folii równo przyklejam wszystkie etykiety, ponieważ mam zamówienie 10 a nie 110. 27:09 Produktu, który jest drogi, bo alternatywnie mógłbym sprzedawać gacie kolarskiej za 55 zł, tak jak są te firmy które sprzedają to na allegro. Oni sprzedają tego 10 razy więcej, żeby wyjść na dokładnie to samo, na co ja. Nie tyle że ja mam bardzo mało zwrotów i bardzo mało reklamacji i dalej z nami klienta z imienia i nazwiska, i za tydzień ktoś do mnie pisze na Facebooku słuchaj, bo ja zamawiałem u ciebie spodenki, pamiętasz jak ci pisałem że nie wiedziałem czy elki czy XL Ki? 27:37 Tak, pamiętam i to jest dla mnie coś, co sobie niesamowicie cenię, bo pracuję w dużym spokoju. Szanowni Państwo, bardzo dziękuję leszku, już nie będziemy teraz więcej pytań. Zadawali to. Są jednocześnie.

O konieczności wsparcia dla Gruzinów, a także o sytuacji politycznej w Polsce mówi Jacek Wiśniewski.

Mária Volárová je riaditeľkou Mestského kultúrneho strediska v Novom Meste nad Váhom. Organizuje, píše a snaží sa priblížiť podujatiami a rôznymi projektmi kultúru a rozlične dejinné zaujímavosti v Novom Meste nad Váhom akémukoľvek návštevníkovi. Zaujímavosťou a akýmsi centrom diania v Novom Meste nad Váhom, je dokumentovanie niekdajšej židovskej komunity v meste a organizovanie festivalov. O tom všetkom sa Máriou Volárová porozprávala s Daliborom Uhlárom.

Podpora kvalitnej žurnalistiky je cestou, ako vytlačiť dezinfoscénu a jej tvorcov na perifériu, tvrdí Pavol Szalai z parížskej centrály Reportérov bez hraníc. „Ukazuje, že súčasná regulácia sociálnych sietí je iba akousi náplasťou na gangrénu dezinformácií. Musíme ísť oveľa ďalej v boji proti dezinformáciám na online platformách“, hovorí. Dodáva, že nepôjdeme cestou zákazov zlého, ale podporou dobrého. A teda nie rušením dezinformátorov, ale podporou žurnalistiky, ktorá postupuje podľa najprísnejších štandardov tejto profesie. Právo na spoľahlivé informácie ako protiváha na deštruktívne schopnosti dezinformácií. Právo môcť sa spoľahnúť na to, že ponúkané informačné toky nezavádzajú, je len ďalší krok k dôvere, ktorá je nevyhnutá na pokojné a spokojné spolužitie spoločenstiev a spoločností v štátoch. A štátov medzi sebou. Toto právo na spoľahlivé informácie je už vyše týždňa v platnosti v legislatíve Európskej únie. A Únia ho teraz žiada pretaviť do právnych rámcov členských štátov. Jedným z dôsledkov by tak malo byť nielen rozšírenie štandardov klasickej žurnalistiky s povinnosťou overovania informácií či ochrany redakčnej nezávislosti, ale aj istota, aby takúto produkciu mali občania Únie zabezpečenú bez ohľadu na typ média. Ak úprava hovorí o veľkých digitálnych platformách, zasiahne vyžadovaná prax novinárskych štandardov aj dezinfoscénu? Alebo inak – postihnú požiadavky práva na spoľahlivé informácie všetkých tvorcov? Budú koncom dezinfoscény? Téma pre Pavla Szalaia z Reportérov bez hraníc, organizácie, ktorá za iniciatívou stojí.„Sme za tvrdšie opatrenia proti dezinformáciám a dezinformátorom, to ale neznamená, že chceme niekoho zakazovať. Len nechceme, aby jeho hlas bol tým rozhodujúcim“, hovorí Szalai. „Je to proste boj aj na Slovensku. Povedal by som, že Slovensko sa orbanizuje, ale aj organizuje. Takže vôbec nie je ešte prehratý“, uzatvára Pavol Szalai z medzinárodnej organizácie Reportéri bez hraníc. Pripravil Jaroslav Barborák.

Podpora kvalitnej žurnalistiky je cestou, ako vytlačiť dezinfoscénu a jej tvorcov na perifériu, tvrdí Pavol Szalai z parížskej centrály Reportérov bez hraníc. „Ukazuje, že súčasná regulácia sociálnych sietí je iba akousi náplasťou na gangrénu dezinformácií. Musíme ísť oveľa ďalej v boji proti dezinformáciám na online platformách“, hovorí. Dodáva, že nepôjdeme cestou zákazov zlého, ale podporou dobrého. A teda nie rušením dezinformátorov, ale podporou žurnalistiky, ktorá postupuje podľa najprísnejších štandardov tejto profesie. Právo na spoľahlivé informácie ako protiváha na deštruktívne schopnosti dezinformácií. Právo môcť sa spoľahnúť na to, že ponúkané informačné toky nezavádzajú, je len ďalší krok k dôvere, ktorá je nevyhnutá na pokojné a spokojné spolužitie spoločenstiev a spoločností v štátoch. A štátov medzi sebou. Toto právo na spoľahlivé informácie je už vyše týždňa v platnosti v legislatíve Európskej únie. A Únia ho teraz žiada pretaviť do právnych rámcov členských štátov. Jedným z dôsledkov by tak malo byť nielen rozšírenie štandardov klasickej žurnalistiky s povinnosťou overovania informácií či ochrany redakčnej nezávislosti, ale aj istota, aby takúto produkciu mali občania Únie zabezpečenú bez ohľadu na typ média. Ak úprava hovorí o veľkých digitálnych platformách, zasiahne vyžadovaná prax novinárskych štandardov aj dezinfoscénu? Alebo inak – postihnú požiadavky práva na spoľahlivé informácie všetkých tvorcov? Budú koncom dezinfoscény? Téma pre Pavla Szalaia z Reportérov bez hraníc, organizácie, ktorá za iniciatívou stojí.„Sme za tvrdšie opatrenia proti dezinformáciám a dezinformátorom, to ale neznamená, že chceme niekoho zakazovať. Len nechceme, aby jeho hlas bol tým rozhodujúcim“, hovorí Szalai. „Je to proste boj aj na Slovensku. Povedal by som, že Slovensko sa orbanizuje, ale aj organizuje. Takže vôbec nie je ešte prehratý“, uzatvára Pavol Szalai z medzinárodnej organizácie Reportéri bez hraníc. Pripravil Jaroslav Barborák

Tržby společnosti Footshop za tři čtvrtletí dosáhly miliardy korun a EBITDA 85 milionů korun. „Makali jsme na tom, je to práce celého týmu. Mnoho skvělých věcí se děje, získáváme nové značky, které jsou exkluzivní a velmi restriktivní v distribuci,“ říká zakladatel a CEO Footshopu Peter Hajduček. Získat takovou značku trvá prý často roky a někdy je třeba letět i do Tokia, nebo Paříže.  Vánoční sezona je pro jejich byznys důležitá, ale ne klíčová, společnost cílí na online byznys a rozvoj v regionu střední a východní Evropy. Nyní plánují otevření kamenné prodejny ve Varšavě, další obchody fungují v Praze, na Slovensku, v Maďarsku a Rumunsku. „Pro hodně značek jsme jediný a exkluzivní partner v regionu, vědí, že dbáme na kvalitu, umíme sledovat trendy, záleží nám na prezentaci na sociálních sítích a věří nám.“ Jednou z novinek letošního roku je výraznější zaměření na vlastní produkty a spolupráce. Footshop například vytvořil limitovanou kolekci tenisek ve spolupráci s Adidas, která byla inspirována modrotiskem – technologií barvení látek chráněnou UNESCO. "Byl to velký úspěch a podařilo se nám to propojit dokonce i s LEGO stavebnicí," říká Hajduček. Přestože online tržby dominují, kamenné obchody hrají ve Footshopu důležitou roli. "Naše obchody musejí být profitabilní, jinak je zavřeme. Například obchod v centru Prahy si můžeme dovolit díky vysoké návštěvnosti a turismu, i když nájem se blíží milionu korun měsíčně," vysvětluje Hajduček. V Praze letos ještě plánují otevřít nový koncept Queens v centru Prahy. Footshop klade důraz na propojení se svou komunitou. Organizuje akce, jako jsou tematické eventy nebo kampaně, které přitahují mladší generaci, ale i starší zákazníky. "Letos jsme poprvé spustili vánoční kampaň s Tomášem Hanákem, abychom ukázali, že Footshop má co nabídnout nejen mladým, ale i širší skupině zákazníků," dodává Hajduček.

Na Slovensku existuje organizácia, ktorá celoročne myslí na tých, ktorí to potrebujú. Asociácia APPA sa zameriava na pomoc rodinám s telesne znevýhodneným dieťaťom alebo dospelým. Organizuje tiež benefičné podujatia, medzi ktoré patrí aj Charitatívny aukčný salón, ktorý sa uskutoční už tento mesiac (28.11.) v Bratislave. O asosiácii aj o výnimočnom projekte sme sa rozprávali s Miriam Juhanesovičovou, predsedníčkou Asociácie pomoci postihnutým.

Organizuje trzeźwe imprezy w całej Polsce na które regularnie przychodzi kilkaset osób, prowadzi firmę, wspiera osoby uzależnione w procesie zdrowienia – osiem lat temu poszła na terapię uzależnień, bo jak sama mówi, nie zostało jej już nic innego. Kiedy ponad dwa lata temu gościła w Drogowskazach, opowiadała o tym jak wyglądało jej życie przed rozpoczęciem terapii i z czym musiała się zmierzyć. Teraz rozmawiamy o tym co udało się jej osiągnąć, jak zmieniło się jej życie prywatne i zawodowe, o relacjach które nawiązała, odbudowała, ale też musiała zerwać a także o podejściu o alkoholu i trzeźwości w Polsce, które na szczęście powoli zaczyna się zmieniać. Gościem Drogowskazów jest Marta Markiewicz, autorka książki „Bez alko i dragów jestem nudna”, asystentka zdrowienia i organizatorka trzeźwych imprez SobeRave. Do wysłuchania rozmowy zaprasza Aleksandra Galant.

Než přivede na svět třetího potomka, čeká ji náročné září. Bude shánět dobrovolníky a spojovat je s dětmi v dětských domovech. Jejich doučování se již osvědčilo a pomohlo mnoha dětem k lepším studijním výsledkům. Kromě nejžádanějších jazyků nabízejí třeba i hodiny programování. Hostem podcastu Po mateřských stopách je Denisa Šústová z Mise naděje.

Jiří Gill, nadšený ochránce přírody a učitel, se zasloužil o šíření myšlenky hnutí Brontosaurus a je popularizátorem přírodovědy. Organizuje botanické vycházky a věk mu v jeho bohatém programu rozhodně nepřekáží.Všechny díly podcastu Host Českého rozhlasu Ostrava můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Jiří Gill, nadšený ochránce přírody a učitel, se zasloužil o šíření myšlenky hnutí Brontosaurus a je popularizátorem přírodovědy. Organizuje botanické vycházky a věk mu v jeho bohatém programu rozhodně nepřekáží.

Organizuje závody ve skocích do vody a v surfování, půlku roku vždy stráví na Bali. Tomáš Kučera je předsedou asociace Highjumping a o zraněních u vodních sportů toho ví opravdu dost.

Organizuje závody ve skocích do vody a v surfování, půlku roku vždy stráví na Bali. Tomáš Kučera je předsedou asociace Highjumping a o zraněních u vodních sportů toho ví opravdu dost.Všechny díly podcastu Náš host můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Organizuje závody ve skocích do vody a v surfování, půlku roku vždy stráví na Bali. Tomáš Kučera je předsedou asociace Highjumping a o zraněních u vodních sportů toho ví opravdu dost.

Zdolni mimo wszystko - dlaczego szkoła nie sprzyja rozwojowi? - wykład Marii Mach, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki, 15 czerwca 2015 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/zdolni-mimo-wszystko-dlaczego-szkola-nie-sprzyja-rozwojowi-wyklad-marii-mach/ Krajowi Fundusz na rzecz Dzieci od początku lat 80. pomaga uzdolnionym młodym ludziom rozwinąć skrzydła. O pracy Funduszu oraz jego doświadczeniach, które mogą zostać wykorzystane w powszechnej edukacji, opowiedziała w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki Maria Mach, dyrektorka Biura Funduszu i jego była stypendystka. - Czasem będę przesadzać, ale będę przesadzać z powodów retorycznych, to znaczy - żeby pewne zjawiska wyjaskrawić, uczynić wyraźnymi. I to nie znaczy, że naprawdę tak myślę, ale to znaczy, że uważam, że warto się czasem przyjrzeć sytuacji, tak jakby ona już była taka, nawet jeśli np. nie jest taka zła - zastrzegła prelegentka. Maria Mach opowieść o działalności Funduszu rozpoczęła od stwierdzenia, że za niefortunne uważa sformułowanie, że zajmuje się on wspieraniem dzieci "wybitnie uzdolnionych". Po pierwsze, większość podopiecznych organizacji to licealiści. Po drugie stwierdzenie "wybitnie uzdolnieni" jej zdaniem niepotrzebnie nadaje im piętno. Dyrektora Biura Funduszu woli mówić, że szuka on ludzi z pasją i ciekawością, dla których bodźców do rozwoju nie dostarczają już dom ani szkoła. Jak zaznaczyła, inicjatywa musi tu wyjść od samego młodego człowieka, który musi pokazać, dlaczego potrzebuje wsparcia. Fundusz od dawna nie przyznaje już swoim podopiecznym finansowych stypendiów. Organizuje dla nich natomiast warsztaty i interdyscyplinarne obozy. Na tych pierwszych młodzi ludzie mają możliwościach poznać od środka laboratoria naukowe PAN. - Idea jest taka, żeby oni nie przychodzili tam jako widzowie, jako goście - w takich muzealnych kapciach, żeby się rozejrzeć, z szacunkiem przyjrzeć pracy naukowca i wycofać. Tylko idea jest taka, żeby oni tam przyszli i współpracowali - wyjaśniła Maria Mach. Na obozach z kolei młodzi ludzie są zachęcani do uczestnictwa także w zajęciach z dziedzin, które na co dzień nie budzą ich szczególnego zainteresowania. Pasjonaci nauk ścisłych mają okazję wziąć udział w zajęciach z przedmiotów humanistycznych i vice versa. - Czasem pytanie zadane z punktu widzenia informatyka jest fascynujące dla osoby, które opracowuje korespondencję Mickiewicza od 30 lat i dopiero teraz wpadła, że na przykład można by na to spojrzeć pod innym kątem - wyjaśniała sens takich interdyscyplinarnych zderzeń prelegentka. Dyrektorka Biura Funduszu podkreśliła, że nie istniałby on bez swoich absolwentów. Doktorzy i profesorowie prowadzący zajęcia mają doskonały kontakt z młodzieżą, bo sami byli kiedyś po drugiej stronie. Motorem działania zarówno wykładowców, jak ich słuchaczy są ciekawość siebie i ciekawość świata. A to z kolei zdaniem Marii Mach rzeczy, które nie istnieją w ramach powszechnego systemu edukacji. Szkoła według prelegentki funkcjonuje w taki sposób, aby zabijać indywidualną ciekawość. Zadaniem uczniów jest słuchać, a nauczycieli odpytywać - to znaczy zadawać pytania o rzeczy, na które znają już odpowiedź. Przypomina więzienie lub koszary. Kontroluje i ogranicza indywidualność. Oczekuje, że wszyscy wyniosą z niej jednakową ilość wiedzy. Tymczasem zdaniem Marii Mach uczniowie powinni zdobywać w szkole wiedzę na maksymalną miarę możliwości. Zadaniem nauczyciela powinna być tych możliwości ocena. Dyrektorka Biura Funduszu wyjaśniła, gdzie ma źródło przekonanie, że wszyscy muszą posiadać jednakową wiedzę. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kawiarnianaukowa #rozwój #edukacja #dzieci #młodzież #dziecko #szkoła #wychowanie #nauka #psychologia

Do 8. ročníku dospěla tahle celostátní akce. Na začátku šlo o jednodenní až dvoudenní festival, který narostl až do dvoutýdenního intervalu. Organizuje ho Nadační fond Magdaleny Kožené.

Do 8. ročníku dospěla tahle celostátní akce. Na začátku šlo o jednodenní až dvoudenní festival, který narostl až do dvoutýdenního intervalu. Organizuje ho Nadační fond Magdaleny Kožené.Všechny díly podcastu Máme hosty můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Kup se książkę: zarubieza.pl/ksiazka Zapraszam na moje soszjale, gdzie wrzucam dodatkowe materiały: https://www.instagram.com/zarubieza/ https://www.facebook.com/Za-Rubie%C5%BC%C4%85-109949267414211/ I jeszcze twitter: https://twitter.com/mioszszymaski2 Jeśli chcesz wesprzeć moją twórczość, to zapraszam tutaj: https://patronite.pl/miloszszymanski buycoffee.to/miloszszymanski

Istraživački centar za društvenu jednakost i društvene promjene RMIT Univerziteta u Melbourneu, na čelu sa profesorom Harizom Halilovićem organizuje Međunarodni simpozij pod nazivom Politički i društveni zločini: Odsutnosti i tišine nestalih. Simpozijum će se održati 29. februara i 1. marta na RMIT univerzitetu uz nastupe brojnih gostiju iz Australije, svijeta i Bosne i Hercegovine.

Saveti u ovoj epizodi će ti pomoći kako da organizuješ vreme za učenje engleskog. Preslušaj ovu epizodu sa savetima za bolju organizaciju učenja Ukoliko želiš da učiš engleski u English Lane školi sa Zoranom, pogledaj kako da se prijaviš ovde: https://englishlane.net/onlineskola/ Link ka ovoj epizodi podkasta na blogu: https://englishlane.net/onlineskola/143-kako-da-organizujes-vreme-za-ucenje-engleskog/

"Lublin – miasto na wzgórzach" - takim "górzystym" szlakiem tym razem poprowadzi nas przewodniczka inspiracji: Kinga Witkowska-Mirosław. Pani Kinga jestem licencjonowanym przewodnikiem po Lublinie związanym z Lubelskim Stowarzyszeniem Przewodników i Pilotów „Pogranicze”. Podczas autorskich spacerów klasyczne zwiedzanie przeplatam historycznymi opowieściami, legendami i smaczkami o mieście. Organizuje spacery i warsztaty fotograficzno-turystyczne „Migawka lubelska”. Zaprasza Magdalena Lipiec-Jaremek.

Zarabianie na wynajmie mieszkań bez ściemy, czyli Kuba Midel, rentier, mówi ile zarabia się na wynajmie, radzi w co inwestować, w także co powinien zrobić początkujący inwestor. Kuba prowadzi swój kanał, możecie kojarzyć jego program Szczerze przy rentierze. Organizuje także event: Wielka Integracja. Jeśli inwestowanie w nieruchomości, rentierstwo jest ci bliskie koniecznie obejrzyj ten odcinek Business Rider! Miłego seansu Daniel Siwiec

+Čuveni VR Ranch domaćin dirt track trke sa 41 vozačem.+Takmičenje se održava 11. i 12. januara 2024. Sponzor ebay.+esti:V Stonerova top 4 vozača, martin nišani marqueza...Podrška za Infinity LighthousePatreon: https://www.patreon.com/infinitylighthouse YT članstvo: https://www.youtube.com/channel/UCQ2D37u3DU1XGxxriq5779Q/joinSPORTSKE VESTI - https://sportsmagazin.rsDomaćini: Dejan Potkonjak i Srđan Erceg#lap76#infinitylighthouse#motogp  00:00:00 Početak00:14:15 Preozbiljna zabava u Tavulji00:36:00 Ko je cija meta?00:47:30 Dekijev tim snova00:53:00 Kako dobiti fabricki motocikl?01:10:00 Deki predvidja buducnost01:16:30 Stoner se raspricao01:29:30 Koliko para toliko krugova01:42:30 Strog ali pravican01:49:30 Sezona je vec pocela02:00:00 Rins sampion :)02:06:00 Misterija zvana Yamaha02:13:00 Prezentacije GP timova02:26:00 Razgovor sa Rivolom02:33:00 Dekijev rezime + Srki samo nesto da doda02:39:00 Pitanja iz publike03:05:45 PATREON------------------------------HUMANITARNI KUTAKPomozimo Filipu!Slanjem SMS poruke: Upišimo 303 i pošaljimo SMS na 3030Slanjem SMS poruke iz Švajcarske: Upišimo human303 i pošaljimo SMS na 455Uplatom na dinarski račun: 160-0000000469669-91Uplatom na devizni račun: 160-0054000021213-90IBAN: RS35160005400002121390SWIFT/BIC: DBDBRSBGUplatom platnim karticama putem linka: E-doniraj (https://www.budihuman.rs/edonate/sr?user_id=1503)Uplatom sa vašeg PayPal naloga putem linka: PayPal (https://www.budihuman.rs/paypal/sr/donate?user_id=1503)-----------------NAŠA PRODAVNICA - ️https://shop.infinitylighthouse.comSvi koji žele da obogate svoju biblioteku prelepim delima o Formuli 1 i MotoGP-u ili se obuku u naše, zajedničke, boje, tu je naša zvanična prodavnica knjiga, majica i kačketa.NAŠE DRUŠTVENE MREŽE Instagram - https://instagram.com/infinitylighthouse Facebook - https://facebook.com/theinfinitylighthouseTwitter - https://twitter.com/infinitylighthsUkoliko želite da podržite ekipu Infinity Lighthouse i sve što radimo, najbrže je kroz Patreon i YouTube članstvo.Music credit: Envato Elements Item/Cinematic Heroic by StudioKolomnaAutor: Srđan ErcegDatum: 9. januar 2024.Lokacija: Studio na kraju UniverzumaProdukcija: Infinity Lighthouse https://www.youtube.com/infinitylighthouseWebsite: https://infinitylighthouse.com/Zabranjeno je svako kopiranje i neovlašćeno preuzimanje video i/ili audio snimaka i postavljanje na druge kanale! Nije dozvoljeno koristiti materijal sa ovog kanala, bilo u celosti ili iz segmenata, bez licenciranja / plaćanja kako za komercijalnu, tako i za nekomercijalnu upotrebu.Svaka upotreba bez licenciranja za komercijalnu ili nekomercijalnu / privatnu upotrebu biće procesuirana. Za sve informacije o pravima, za upite o licenciranju i dobijanju dozvole za korišćenje možete nas kontaktirati putem naše zvanične email adrese.Copying, re-uploading and illegally distributing this copyrighted work is strictly prohibited! Label and copyright: Infinity Lighthouse ★ Support this podcast on Patreon ★

18- godišnji Benjamin Đogić iz Geelonga toliko voli domovinu svojih roditelja i predaka, da se potrudio da ove godine obilježavanje Dana državnosti BiH bude javno za australsku publiku i što masovnije, inicirajući proslavu praznika u srcu Melbournea, na popularnom Federation Squaru. On poziva sve Bosance i Hercegovce i prijatelje da dođu u subotu, 25. novembra 2023. tačno u podne na Trg federacije, i tako pokažu svoju ljubav prema Bosni.

Hosté: Miloš Vystrčil, předseda Senátu /ODS/ Jan Fischer, bývalý předseda vlády Jaroslav Bžoch, poslanec /ODS/ Pořadem provázela Jana Peroutková

Kasia Lorenc w Berlinie zajmowała się projektami kulturalnymi, po przeprowadzce do Essen zaangażowała się lokalnie. Organizuje spacery dla Polaków w Essen, działa w Radzie Integracyjnej Miasta Essen oraz jest członkinią zarządu rezerwatu przyrody Heissiwald. Na co dzień pracuje w Muzeum Ziemi Górnośląskiej. Zaprasza Monika Sędzierska KONTAKT: cosmopopolsku@rbb-online.de STRONA: http://www.wdr.de/k/cosmopopolsku BĄDŹ NA BIEŻĄCO: https://www.facebook.com/cosmopopolsku/ Von Monika Sedzierska.

Zapraszam do rozmowy z Moniką Kapłan o kulisach branży fashion! Jak buduje się strategie marketingowe? Czego marki slow fashion mogą nauczyć się od fast fashion w obszarze komunikacji? Czy odpowiedzialny marketing to oksymoron? Kiedy dać sobie spokój z fantazjami o własnej marce? Zapraszam na wielowątkową rozmowę, nie tylko o marketingu. Posłuchajcie o odwadze tworzenia, o polskich kompleksach w obszarze designu oraz umiejętnościach potrzebnych na różnych około-kreatywnych stanowiskach. Wymianę dobrej energii i radość dzielenia się zapewnia: ☕Wirtualna kawka: https://buycoffee.to/odpowiedzialnamoda ❤️Patronite: https://patronite.pl/odpowiedzialnamoda

Súťaž CyberGame organizuje Národné centrum kybernetickej bezpečnosti SK-CERT. Minulý rok sa do nej prihlásilo viac ako tisíc súťažiacich z najrôznejších oblastí, tento rok je číslo už teraz takmer rovnaké . Pre mnohých môže byť CyberGame začiatkom novej, zaujímavej profesionálnej kariéry. Čo si štát od tejto súťaže sľubuje, ako súťaž funguje a prečo o ňu majú záujem už aj ďalšie štáty, hovorí v podcaste SHARE riaditeľ SK-CERT Rastislav Janota. V aktuálnej časti podcastu SHARE sa dozviete: ako prebieha súťaž CyberGame, čo od nej jej tvorcovia očakávajú, prečo namiesto toho radšej nerobia klasické testy alebo skúšky, aké ceny čakajú súťažiacich, čím je CyberGame zaujímavá aj pre súťažiacich, ktorí nevyhrajú, čo znamená každý zo šiestich súťažných okruhov, prečo sa tento rok dá súťažiť aj v angličtine. Téme sa bližšie venujeme aj na týchto miestach: Začína sa CyberGame: Pribudol hardening aj netechnické úlohy a rozšírili sa výhry Špeciálna rubrika s podrobnosťami o hre na Živé.sk Živé.sk je mediálnym partnerom súťaže. Podcast SHARE pripravuje magazín Živé.sk.

Artur Stankiewicz - za swój fotograficzny cel obrał sobie tereny Afryki i ich dzikich mieszkańców. Do fotografii zwierząt podchodzi z empatią przed duże "E". Jego prace publikowane były w wielu prestiżowych magazynach o przyrodzie. Organizuje wyjazdy fotograficzne spod znaku Wild Encounter Safaris. ---------------------------------------------------- https://arturstankiewicz.com/pl/ http://wildencountersafaris.com/ https://www.instagram.com/arturstankiewiczphotography/ https://www.facebook.com/arturstankiewiczphotography ---------------------------------------------------- www.fotograficznierzeczbiorac.pl www.instagram.com/szymonkasolik Podziękowania dla Patronów podcastu: Michał Świeboda, Krzysiek Majcher, Bartek Stempka, Robert Ro, Łukasz Lewandowski, Natalia Zmyslowska, Bernard Łętowski

Jak lépe učit tak, aby to všechny zúčastněné více bavilo? Co by se ideálně mělo změnit v našem školství? A jak fungují metody zážitkové pedagogiky?  Petra Drahanská má doktorát z JAMU, výcvik v koučování a  v rámci spolupráce se sdružením Prázdninová škola Lipnice je garantem akreditovaných kurzů zážitkové pedagogiky. Organizuje též mezigenerační setkání žen zvané Mokoša a věnuje se tématu přechodových rituálů. Odkazy: - Bližší informace o výcviku zážitkové pedagogiky nejdete zde: https://www.psl.cz/certifikovany-vycvik-metod-zazitkove-pedagogiky-5/ - Web Prázdninové školy Lipnice: https://www.psl.cz - Web Petry Drahanské: https://petradrahanska.cz  

Vasilij Ivanovič Chudinec je starostou Koločavy, města v Zakarpatí, kam ze západu směřuje humanitární pomoc a z východu zase uprchlíci z měst bombardovaných Rusy. Když se Lucie Výborná a Tomáš Černý telefonicky se starostou Koločavy spojili, měl právě plné ruce práce a rozhovor se odehrával v autě a za jízdy. Simultánně tlumočí Milan Dvořák. Jak vypadá v Koločavě humanitární pomoc lidem zasaženým válkou?