Podcasts about dublina

Polska Akademia w Galway ogłasza rozpoczęcie zapisów na nowy rok szkolny 2025-2026. Placówka pod kuratorą Studia 37 i Radia Wnet oferuje kompleksową edukację dzieci w wieku od 2 do 14 lat, łącząc naukę języka polskiego z poznawaniem kultury, historii i tradycji. Wykładowcą Akademii jest stały współpracownik Studia Dublin Jacek Wanzek.Klaus Schwab, założyciel i wieloletni przewodniczący Światowego Forum Ekonomicznego, ogłosił odejście z funkcji lidera organizacji, kończąc ponad pięć dekad dominacji w kształtowaniu globalnej narracji gospodarczejOdejście twórcy idei czwartej rewolucji przemysłowej zbiega się z narastającą krytyką globalizmu oraz wątpliwościami wokół przejrzystości działań samego forum. A nieoficjalnie, i to jest ważne, mówi się nie tylko o zarzutach związanych z nieprzejrzystością finansów, ale również o fałszowaniu prognoz ekonomicznych i raportów analitycznych często przygotowywanych na zamówienie grup lobbyingowych i międzynarodowych korporacji, które brylowały podczas Forum Ekonomicznego w DavosReforma raportowania wydatków publicznych w Republice IrlandiiMinister wydatków publicznych Jack Chambers zapowiedział reformę systemu raportowania wydatków państwowych. Oj, to by się przydało w Rzeczpospolitej Polskiej, bo innych ganicie. Koalicja Obywatelska, a swoich nie tykacie. W Irlandii nowy skonsolidowany raport kwartalny dla rządu ma zwiększać przejrzystość i ograniczać marnotrawstwo. Zmiany są reakcją na krytykę nieefektywnego wydawania środków.Głośno było w Irlandii o kosztownym skanerze w National Gallery czy o zakupach szpitalu dziecięcym, którego budżet w budowie przekroczył już 2 miliardy euro. Nowe zasady mają wejść w życie w ciągu kilku miesięcy.W Irlandii mówi się także o przyszłości reformy emerytalnej, która jest niepewna, bo planowany na wrzesień automatyczny zapis do systemu emerytalnego w Irlandii ponownie będzie opóźniony. No i najwcześniejszy start to prawdopodobnie styczeń roku 2026. Eksperci nie wykluczają nawet dalszych przesunięć aż do 2028 roku albo rezygnacji z programu, a reforma miała objąć 800 tysięcy osób bez prywatnych planów emerytalnych. Krytycy wskazują na zbyt niskie limity składek i brak zdecydowania rządu.Irlandia odnotowała 75% spadek liczby włamań do domów w okresie zimowym w porównaniu do dekady temu. Garda, to irlandzka policja, wskazuje na operację TOR jako kluczowy czynnik tego sukcesu, a minister sprawiedliwości Niall Collins podkreślił, że działania służb koncentrowały się na walce z gangami i sprawcami indywidualnymi, a grudzień 2024 roku był miesiącem z najmniejszą od 5 lat liczbą włamańKardynał Kevin Farrell to kluczowa postać w Watykanie po śmierci papieża Franciszka. Nie każdy wie, że kardynał Kevin Farrell to 78-letni irlandzki duchowny, który stał się w ciągu ostatnich dni, ostatniego pięciu dnia jedną z najważniejszych postaci w kościele katolickim, bowiem po śmierci papieża Franciszka, która pokryła smutkiem cały świat katolicki, chrześcijański w Poniedziałek Wielkanocny. No i to właśnie kardynał Farrell, jako kamerling świętego kościoła rzymskiego, przejął odpowiedzialność za funkcjonowanie Watykanu w okresie sede vacante. Jego rola w tym niezwykle wrazliwym i symbolicznym czasie ma fundamentalne znaczenie nie tylko z punktu widzenia organizacyjnego, ale i duchowego, bowiem to Kevin Farrell, pochodzący z Dublina, ogłosił światu wiadomość o śmierci papieża, wypełniając jeden z najważniejszych obowiązków kamerlingaW drugiej części audycji felieton Tomasza Wybranowskiego o migracji, niezadowoleniu społecznym w Republice Irlandii i polskich wyborach prezydenckich.

To, co się dzieje teraz ze strony Republiki Irlandii jest trochę i śmieszne, i straszne, bo jeżeli spojrzymy na to,właśnie z perspektywy irlandzkiej, no to z całą pewnością zauważymy, że Irlandia po prostu boi się tego, co może się za chwilę stać. I właśnie ta taka specjalna misja, można ją chyba w ten sposób określić,  naszego wicepremiera Simona Harrisa, który porozmawiał już w tej sprawie z unijnym komentarzem handlu, panem Sefkowiczem. Namawiał go podczas tej rozmowy, aby jednak Unia Europejska nie była aż tak ostra w swoich krokach odwetowych. Oczywiście minister Harris zaczął rozmawiać też z innymi przedstawicielami na poziomie krajowym, których będzie namawiał i namawia już do tego, żeby jednak nie szli drogą konfrontacji, takiej ostrej konfrontacji, a dosyć luźno do tego wszystkiego podchodzili i żeby jeszcze zostawili właśnie pole do negocjacjitak szef portalu Polska-IE.com oddaje istotę działań Dublina w obliczu grożby wojny handlowej między USA a UE. Jak dodaje:Do tej pory unijna narracja była taka, że po prostu jesteśmy potęgą i nic nam nie zagrozi. No ale jeżeli, drodzy Państwo, z kolei spojrzymy na poszczególne państwa, czy na całą Unię Europejską w takim ujęciu, no to zobaczmy, że kraje po prostu się wyspecjalizowały w czymś i nie są już samowystarczalne, od dawna nie były. I to oczywiście jest problemem, bo o ile w samej, w ramach Unii Europejskiej można prowadzić bezcłową wymianę towarową, pomagać sobie, wspierać się, tak już na polu międzynarodowym, czyli tej wielkiej, międzykontynentalnym na przykład, to już jest to pewien problemCzy irlandzki parlament uchwali ustawę chroniącą gotówkę?Takie mam ostatnie odczucie, że ta ustawa przejdzie bez większych problemów i będzie to realizacja poniekąd żądań samych mieszkańców Irlandii, którzy już dawno chcieli, żeby banki przestały likwidować bankomaty, a jednocześnie ostatnio odezwały się pewne grupy, które stwierdzą, że nie powinno być też tak, że banki zamykają swoje placówki, Pozostawiają je wyłącznie w formie elektronicznej, gdzie można teoretycznie wejść do budynku czy pomieszczenia banku, ale jest tam tylko pracownik ochrony, a całą resztę wykonuje się przez komputer i za pomocą maszyn prognozuje Bogdan Feręc, współgospodarz Studia Dublin. 

Są takie zespoły i style muzyczne, z którymi utożsamia się absolutna większość społeczności danego kraju. Młodzi, starzy. Ich kawałki są śpiewane na tysiące gardeł a nawet gdy ktoś gra piosenki takiego artysty w pubie….zawsze ktoś zaśpiewa. Kuba Polewka, nasz naczelny koncertoholik i Prezes Podcastu, pojechał tuż przed Świętami Bożego Narodzenia do Dublina by się o tym przekonać. Na wyjątkowy koncert The Pogues, które pomimo niedawnej śmierci wokalisty zespołu Shane'a MacGowana, zebrali solidną grupę fantastycznych muzyków by uczcić 40-lecie ich płyty “Red Roses for Me” i pamięć samego Shane'a.Jak to jest być zalanym litrami piwa w kilka sekund?. Co musi mieć w sobie koncert by przebić w rankingu Prezesa Polewki występy Nicka Cave'a, cały festiwal Graspop Metal Meeting czy dwa występy Dave Matthews Band? Dlaczego czuwał nad nim po koncercie sam Święty Mikołaj?O tym jakie magiczne (i często zabawne) chwile spotkały go 17 grudnia w Dublinie na The Pogues, opowie sam zainteresowany w wywiadzie przeprowadzonym przez Łukasza. muzyka: Łukasz WojciechowskiMożecie odsłuchać ten odcinek tutaj: https://tiny.pl/cj25b Link do Spotify:YOUTUBE: LINKOWNIA:The Pogues (wikipedia) - https://tiny.pl/fbwb2q27 Shane MacGowan (Wikipedia) - https://tiny.pl/00mdthpj Muzyka:Red Roses For Me - https://tiny.pl/n_ch417w 

Dzisiejszy odcinek będzie niezwykły już przez to, że ponownie usłyszymy się ze słuchaczem, który miał już sposobność w tej audycji wystąpić... w odcinku piątym, który miał premierę w październiku 2019 roku. W ostatnim czasie jednak świadek nawiązał z nami kontakt ponownie, co poskutkowało zarejestrowaniem długiej paranormalnej spowiedzi. Żeby była jasność, naszemu rozmówcy bynajmniej nie chodzi o jakąś sławę. Wciąż pozostaje on całkowicie anonimowym zwykłym szarym człowiekiem. Dziś natomiast usłyszymy sprostowanie pewnych kwestii, które padły w odcinku piątym, oraz poznamy kilka kolejnych niezwykle ciekawych historii z życia nie tylko naszego słuchacza, ale również kilku bliskich mu osób. Poznamy dziś wątki ufologiczne, tematy związane z prekognicją, dziwne odwiedziny tzw. bedroom visitors oraz osobliwa przygoda pewnego wojskowego. Do tej historii nawiązuje widoczny na okładce dzisiejszego odcinka trójkąt - od razu uprzedzamy, że nie jest to kolejna rzecz z gatunku legendarnych znaków na końcówce kręgosłupa, zrobionych starą suszarką. Chodzi o coś, czego - ze względu na charakterystykę znaku - człowiek zdecydowanie nie byłby w stanie sam sobie zrobić, nie mogłyby tego również wykonać osoby trzecie, bez pozostawiania jakichś nacięć czy krwawych śladów. START 00:00:00 Czasoznaczek dla jutubowych Adamów Małyszów 00:01:08 Nawiązanie do odc. 5 i małe sprostowanie 00:03:35 Bezkrwawy trójkąt - wstęp 00:05:00 Wakacje 2024: NOL w kształcie niewielkiej kuli nadlatujący z kierunku Niemiec w stronę Szczecina 00:06:06 2017 rok: obserwacja dwóch obiektów UFO w okolicach Dublina w Irlandii 00:10:16 Młodszy syn potwierdza obserwację świetlnej kuli 00:15:59 Bezkrwawy trójkąt - kontynuacja 00:18:43 Dziwna "gwiazda" robi zygzaki 00:26:36 Bezkrwawy trójkąt - kontynuacja z nawiązaniem do odc. 5 "Mówią Świadkowie" 00:29:53 Bóg zabrania zaglądać za kurtynę... 00:45:27

W tym odcinku Raportu o książkach będziemy nad morzem, a dokładnie nad Morzem Irlandzkim, gdzie mieszka Anne Enright – nagrodzona Bookerem irlandzka pisarka, autorka wydanej niedawno w polskim tłumaczeniu powieści „Strzyżyk woleoczko”. Od spotkania z Anne Enright w jej domu nad Zatoką Dublińską, rozpoczynamy CYKL IRLANDZKI – czyli serię odcinków poświęconych literaturze irlandzkiej, które powstały w Dublinie, w okolicach Dublina i w Belfaście. W kolejnych tygodniach zaproszę Państwa na spotkanie także z Paulem Lynchem, autorem zeszłorocznego Bookera, czyli „Pieśni proroczej”. W listopadzie będziemy w Belfaście, mieście „Kłopotów”  - jak nazywany jest krwawy konflikt w Irlandii Północnej. O tym pełnym przemocy rozdziale historii północnoirlandzkiej opowiada „Mleczarz” Anny Burns, która w 2018 roku była pierwszą północnoirlandzką pisarką nagrodzoną Bookerem. Dziś „Strzyżyk woleoczko” Anne Enright – opowieść o sile poezji — nie zawsze życiodajnej, czasem bardzo destrukcyjnej. O trzech pokoleniach irlandzkich kobiet – ich niewidzialności, milczeniu, ich walce z irlandzkimi mitami i demonami. Z Anne Enright rozmawiamy też o morzu i jego obecności w irlandzkiej literaturze, o Jamesie Joyce'ie i wielkich irlandzkich poetach, o tym, czym byłoby życie bez poezji i dlaczego miłość romantyczna może być niebezpieczną pułapką. Proszę koniecznie posłuchać tego odcinka Raportu o książkach do samego końca, bo tam czeka na Państwa niespodzianka. Żeby jednak wszystkiego nie zdradzać, od razu zadam tylko pytanie – czy można przeczytać „Ulissesa” Jamesa Joyca ponad 90 razy i nadal odkrywać w tej powieści nowe miejsca? Prowadzenie: Agata Kasprolewicz Gość: Anne Enright Powieść "Strzyżyk woleoczko" Anne Enright ukazała się w tłumaczeniu Kai Gucio i Piotra Siemiona nakładem Wydawnictwa Filtry.

Jedno z najważniejszych zdań jakie usłyszał św. Paweł od Jezusa „Wystarczy ci łaski mojej”. To potężne przesłanie, które może przynieść otuchę każdemu z nas. Kiedy św. Paweł to usłyszał? W jakich okolicznościach? Przeniesiemy się także do Dublina, aby poznać niezwykłą historię figury Matki Bożej, wyrzeźbionej przez ucznia Albrechta Dürera. Figura, która ocalała przed zniszczeniem dzięki pomysłowości pewnej kobiety, stała się symbolem jedności i wiary Irlandczyków. Jej przetrwanie to piękna metafora wytrwałości i nadziei. Opowiem Wam również o pełnym wyzwań życiu św. Jana Pawła II. Od najmłodszych lat doświadczał licznych trudności, w tym śmierci matki i ojca, a także własnych problemów zdrowotnych, jak wypadek w Krakowie, choroba Parkinsona i zamach na jego życie. Mimo tych wyzwań, nigdy nie stracił wiary i z oddaniem pełnił swoją misję, ukazując niezwykłą siłę duchową. Chciałbym, aby ten odcinek przypomniał Wam, że każde cierpienie i trudność mogą być sposobem na rozwój duchowy i zbliżenie się do Boga. Moc Boża doskonali się w słabości, i to przesłanie św. Pawła jest kluczowe dla nas wszystkich. Mam nadzieję, że znajdziecie w tym odcinku otuchę i inspirację do odnalezienia sensu i nadziei w swoich własnych doświadczeniach życiowych. Zapraszam do słuchania!

Bogdan Feręc omawia bieżące kierunki polityki zagranicznej Republiki Irlandii. Można odnotować zwiększenie aktywności Dublina w Azji, za sprawą wizyty wicepremiera Micheala Martina w Chinach i Korei Południowej. Ponadto, władze Zielonej Wyspy jasno deklarują, że będą bronić interesów własnego rolnictwa w Unii Europejskiej. Irlandczycy, jako kraj z ugruntowaną pozycją w UE czują, że mogą sobie na wiele pozwolić. Ambasador Izraela w Dublinie Dana Erlich negatywnie oceniła postawę irlandzkich władz wobec eskalacji konfliktu izraelsko-palestyńskiego. W ocenie redaktora naczelnego portalu Polska-IE.com nie powinna być ona większym zaskoczeniem. Bogdan Feręc protestuje ponadto przeciwko internetowemu hejtowi wymierzonemu w prezydenta Andrzeja Dudę oraz Prawo i Sprawiedliwość.

Serwis informacyjny Irlandia-Europa-Świat Prezydent Republiki Irlandii Michael Higgins wezwał do pokojowego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Jak powiedział: Należy zająć się ciągłą, przerażającą liczbą ofiar śmiertelnych wśród ludności cywilnej w Gazie i Izraelu. Powinno to dotyczyć nas wszystkich w obliczu tej straszliwej, ciągłej utraty życia wśród cywilów. Która ma tak niszczycielski wpływ na rodziny ze wszystkich stron, przy czym dużą część zabitych stanowią kobiety i dzieci. Ważne jest, aby zweryfikować liczby i upewnić się, że utracone życie nie ograniczają się do konkurencyjnych komunikatów prasowych.  Central Statistics Office informuje o spadku rocznego tempa inflacji w październiku do poziomu 3,6%, najniższego od 12 lat. Premier Leo Varadkar poinformował, że irlandzki rząd nie ma jeszcze sprecyzowanych założeń nowej polityki wobec uchodźców wojennych z Ukrainy. W kraju przebywa ich ok. 100 tys. Polski minister spraw zagranicznych wypowiedział się na temat stanu relacji z Niemcami. Wyraził ubolewanie z powodu braku odpowiedzi władz RFN na polski raport o stratach wojennych Rosja unieważniła ratyfikację traktatu o całkowitym zakazie prób z bronią jądrową. Dokument podpisał poszukiwany listem gończym za zbrodnie wojenne w Ukrainie prezydent Władimir Putin. Traktat został przyjęty na forum ONZ w 1996 roku. Podpisało się pod nim, ale do tej pory ratyfikowany został jedynie przez 178 krajów. Nie ratyfikowały go m.in.Stany Zjednoczone, Chiny, Indie, Iran, Fakistan, Korea Północna i Egipt. W angielskim Blitchley odbywa się szczyt poświęcony zagrożeniom, jakie może z sobą nieść sztuczna inteligencja. Przylecieli m.in.: sekretarz generalny ONZ Antonio Guterres czy szef Tesli oraz właściciel Twittera  Elon Musk. Są obecni reprezentanci 27 rządów, think tanków, a także takich firm jak Google, Meta i Microsoft. Gospodarzem jest brytyjski premier Richie Sunak.[caption id="attachment_54374" align="alignnone" width="405"] Elon Musk / Fot. Heisenberg Media, Flickr.com[/caption] W Dublinie trwa proces mordercy nauczycielki Aisling Murphy. Ojciec pięciorga dzieci, który mieszka W Lanaleigh Grove, Mackland, w hrabstwie Offley, za pośrednictwem tłumaczenia, przyznał się do morderstwa pani Murphy. Dokonano go w Capin Car, w hrabstwie Tullamore, 12 stycznia 2022 roku. 5 listopada w dublińskim Drum Community Center odbędzie się Rodzinny Piknik Niepodległości. Wśród atrakcji:  konkurs pieśni patriotycznych dla dzieci, Bieg Niepodległości dla dzieci, konkurs strzelecki, występy Anny Misiewicz, warsztaty taneczne, Militarna Grupa Rekonstrukcyjna z czasów II wojny światowej z Dublina, grill, grochówka i loteria z nagrodami. 4 listopada w Dublinie odbędzie się koncert grupy Dżem. 

Manj kot tri minute je trajalo, da je v dober kilometer oddaljeno sosesko dron po zraku dostavil (nepolito) kavo, rogljičke in sladoled. Irsko zagonsko podjetje Manna Aero v predmestju Dublina poskusno že dostavlja hrano z naprednimi droni, prepričani so, da bo to kmalu postala povsem običajna praksa. Bo res? Kako? Kakšne so regulacije in potencialne nevarnosti? Je takšen poslovni model sploh vzdržen? Na Irskem je preverjal Luka Hvalc.Oddaja je nastala s finančno pomočjo Evropske komisije v projektu Misija - mlada kohezija. Za vsebino je odgovorno uredništvo in ne odraža nujno stališč Unije.

Manj kot tri minute je trajalo, da je v dober kilometer oddaljeno sosesko dron po zraku dostavil (nepolito) kavo, rogljičke in sladoled. Irsko zagonsko podjetje Manna Aero v predmestju Dublina poskusno že dostavlja hrano z naprednimi droni, prepričani so, da bo to kmalu postala povsem običajna praksa. Bo res? Kako? Kakšne so regulacije in potencialne nevarnosti? Je takšen poslovni model sploh vzdržen? Na Irskem je preverjal Luka Hvalc.Oddaja je nastala s finančno pomočjo Evropske komisije v projektu Misija - mlada kohezija. Za vsebino je odgovorno uredništvo in ne odraža nujno stališč Unije.

Odwiedziliśmy miejsca w Irlandii Północnej, w których nakręcono wiele scen do serialu „Gra o tron”, między innymi Groblę Olbrzymów, magiczną aleję The Dark Hedges, słynny wiszący mostek linowy Carrick-A-Rede, jaskinie Marble Arch i klify Downhill. Byliśmy na wyspach Aran, będących mekką języka gaelickiego i w sławnej, dzikiej krainie Connemara. W Belfaście zwiedzaliśmy imponujące Muzeum Titanica, powstałe na terenie dawnej stoczni, z której w dziewiczy rejs ruszył ten statek Podążyliśmy też literackim szlakiem Dublina, Miasta Literatury UNESCO. Naszym gościem była Bożena Woźniczka, autorka bloga „Z książką przez świat”.

Wiosna za pasem a z nią startuje na dobre sezon wydarzeń winiarskich z polskim winem w roli głównej. Tych imprez będzie ponad 20 w całym sezonie. Dziś w naszym podcaście przenosimy się wirtualnie do Dublina ... na polskie wino!Z okazji zbliżającego się festiwalu Polish Wine Fest Małgorzata “Maggie” Domaradzka i Maja Ignaczewska – dziewczyny, które wraz z Marcinem Kotwickim stworzyli pierwsze święto polskiego wina zagranicą opowiadają o tym co będzie się działo na tegorocznej edycji i skąd ten pomysł na to wydarzenie. Posłuchajcie!W tym odcinku m.in:czy Małgorzata i Maja to polskie rewolucjonistki winneo tym jak narodził się festiwal Polish Wine Fest w Irlandiiczy w Irlandii pije się winoco się wydarzyło na pierwszej edycji festiwaluco Irlandczycy sądzą o polskim winieco nas czeka na tegorocznej edycjiRadio Kulinarne jest Patronem medialnym Polish Wine Festiwal26 marca 2023 - Dublin, https://www.polishwinefest.com/ PODCAST do słuchania na www.radiokulinarne.pl, na Spotify, Empik Go, Google i Apple Podcasts,Onet Audio i innych aplikacjach do słuchania podcastów. Pozostańmy w kontakcie. Śledź nas na:www.instagram.com/radiokulinarne/ www.facebook.com/bart.wilcz/

W poszukiwaniu Molly Malone przenieśmy się do siedemnastowiecznego Dublina. Nie przypomina on dzisiejszego miasta, jest pocięty niezliczoną liczbą wąskich uliczek. Po jednej z nich spacerujemy. Nagle naszą uwagę zwraca zamieszanie na końcu uliczki. Widzimy zebrany tłum od którego dochodzą nas jakieś pohukiwania, podniesione szepty. Wiedzeni ciekawością podchodzimy bliżej. Gawiedź zebrała się wokół młodej kobiety. Ta leży bez ruchu, nie oddycha. Ubrana w koszulę z długimi rękawami, podkoszulek, długą sukienkę z zapaską, na głowie ma baskijski wełniany beret i obuta jest w hiszpańskie trzewiki. Chociaż już martwa, zachwyca urodą. Z tłumu słychać pytania kto to kto to. Odzywa się młody chłopak „To Molly Malone, handlarka rybami” i ze smutkiem dopowiada „już jej między nami nie ma” . Stojąca obok pulchna kobieta (może matka chłopaka) rzuca pogardliwie „Dopadł ją wyrok boski, ladacznica dorabiała nocami na ulicy”. Jakiś mężczyzna wtrąca „Bądź że miłosierna kobieto, nie mów źle o zmarłej”. Wygląda na to że to medyk, pochyla się nad dziewczyną bada ją wzrokiem i stwierdza „Jeśli nie zabił ją tyfus, to pewnie choroba weneryczna, lepiej się cofnijcie jej opary mogą być szkodliwe”. Tłum niechętnie rozchodzi się. My udajemy się do tawerny gdzie się zatrzymaliśmy. Pogłoski rozchodzą się szybciej niż tłum. W tawernie już naczelnym tematem rozmów jest śmierć młodej dziewczyny. Najbardziej obeznany z tematem zdaje się być właściciel. Ze swadą opowiada, że zna rodziców Molly, również zajmują się sprzedażą ryb, mieszkają nieopodal na Fishamble Street. A Molly była jedna z najpiękniejszych dziewczyn w okolicy i wykorzystywała to handlując nie tylko owocami morza. Codziennie rano przemierzała ze swoim wózkiem pełnym ryb, krabów i małż drogę pomiędzy Liberties i Grafton Street, wykrzykując na cały głos „cookles and mussels alive alive o”. Nocami zakładała kusą sukienkę, siatkowe rajstopy i zalotne buty na obcasie i tak prowokacyjnie ubrana szukała chętnych na płatną przygodę. Klientów znajdowała przede wszystkim wśród studentów pobliskiego Trinity College. Zaciekawieni historią Molly następnego ranka udajemy się tuż obok do kościoła św. Jana. Dołączamy do ceremonii pogrzebowej. Pastor kazanie rozpoczyna słowami, „zaledwie trzydzieści lat temu osobiście w kościele św. Andrzeja chrzciłem Molly Malone, a dziś spoczywa na mnie obowiązek pochowania nieszczęsnej” Kończy zaś prośba do zgromadzonych „Nie osądzajcie zbyt surowo tej umęczonej Magdaleny, ona już została otulona miłością bożą”. Po skończonej ceremonii ciało zostaje złożone w mogile na cmentarzu św. Jana. Ale to nie jest koniec historii dziewczyny handlującej rybami. Tragiczną historie upodobali sobie dublińscy śpiewacy i bardowie. Powstała przepiękna ballada zaczynająca się od słów „W pięknym mieście Dublinie, gdzie dziewczyny są takie ładne, po raz pierwszy ujrzałem słodką Molly Malone” (znajome prawda?). Piosenka stała się niezwykle popularna, chyba najbardziej znana na świecie ze wszystkich irlandzkich piosenek no i oczywiście okrzyknięto ją nieoficjalnym hymnem Dublina. Nie sposób zliczyć artystów, którzy nagrali swoją wersję „Cookles and Mussels”. A skąd pochodzi tekst i melodia? O tym opowiadam w podcaście.

„Dives and Lazarus” Bogacz i Łazarz to tradycyjna angielska pieśń ludowa. Czas na nią dobry gdyż jest uznawana na wyspach za kolędę. A jest to ludowa wersja przypowieści o bogaczu i Łazarzu z Ewangelii wg św. Łukasza. Piosenka, wykorzystywała różne melodie ale jedna, konkretna, opublikowana przez Lucy Broadwood w 1893 r. jest szczególnie znana i wykorzystana w innych tradycyjnych pieśniach. Ballada opowiada jak to bogacz (łac. Dives) urządza ucztę dla przyjaciół. Do drzwi bogacza przychodzi ubogi Łazarz i błaga aby dał mu coś do jedzenia i picia. Bogacz odpowiada, że on mu nie bratem i odmawia pomocy. Ba, nie tylko odmawia, wysyła swoje sługi, aby Łazarza obili, szczuje psami. No i oczywiście, gdy obaj mężczyźni umierają, aniołowie niosą Łazarza do nieba, a węże ciągną bogacza do piekła. Ballada jest nadwyraz stara. Znana dzisiaj wersja pochodzi prawdopodobnie z początku XIX wieku (najstarsza zachowana broadside datowana jest na 1805 rok), ale źródła muzycznej historii badacze znaleźli nawet w XVI wieku. Melodia Dives i Lazarus była niezmiernie często wykorzystywana przez ludowych twórców. Nie tylko ludowych. William Chappell kolejny badacz folku tak pisał w swojej książce w 1855 roku: "To melodia wielu piosenek. Jeśli czytelnik spotka jakieś pół tuzina mężczyzn przemierzających razem ulice Londynu i śpiewających, prawdopodobieństwo jest wielkie, że śpiewają do tej melodii. Czasami mężczyźni są ubrani jak marynarze ; innym razem wyglądają jak bezrobotni. Pamiętam, jak słyszałem tę melodię w Kilburn, pełne czterdzieści lat temu (ok. 1815 r.) i od tego czasu słyszę ją z zaskakującą coroczną regularnością." Tak właśnie, piosenki z melodią bogacza i łazarza trudno policzyć. No i to się musiało wydarzyć – angielski song zawędrował do Irlandii. No i dziś najpopularniejszą wnuczką „Dives & Lazarus” jest znana Wam wszystkim zapewne „The Star of County Down”. Piosenka opowiada o tym jak młody chłopak w Banbridge w hrabstwie Down ujrzał dziewczynę przecudnej urody. Zakochał sie od pierwszego wejrzenia. Dowiaduje się, że miejscowi uważają ją nie tylko za gwiazdę hrabstwa, twierdzą że jest klejnotem w koronie Irlandii, wszak od „Bantry Bay do Derry Quay i od Galway do Dublina” nie ma piękniejszej. Młodzieniec nie zaprzecza podziwia jej orzechowe włosy, liliową szyję i różany uśmiech. Ale najbardziej urokliwy komplement prawi w ostatnim wersie rzadziej śpiewanej zwrotki. To perełka poezji erotycznej, uwaga: Gdy dziewczyna przewraca oczami nęci chłopaka niczym kartofel głodną świnię. Mistrzostwo. Jak to często bywa irlandzka, frywolna wersja angielskiej kolędy stała sie dużo bardziej popularna od oryginału. Weszła do kanonu irlandzkiego folku. U nas też powstało parę wersji poisenki. Jarosław Krolik Zajączkowski napisał polski tekst i z zespołem Krewni i Znajomi Królika śpiewał jako „Połów” piosenkę wyraźnie na motywach „Dives & Lazarus”. Maciej Cylwik dla zespołu The Bumpers napisał polskie słowa Gwiazdy z Powiatu Down. I jest jeszcze piosenka Sławomira Klupsia. Śpiewa ją dziś z Atlantydą. To Bramy Dublina. Słychać w niej wyraźne echo „The Star of County Down”, ale do melodii, tempa polski autor ma twórcze podejście. Powstała nowa jakość, piękna spokojna ballada żeglarska. To w zasadzie typowy proces powstawania pioesenek folkowych. Posłuchajcie zatem efektu. Sail-ho Audycja zawiera utwory: „Five Variants of Dives and Lazarus” (w tle) w wykonaniu London Philharmonic Orchestra, muzyka: Ralph Vaughan Williams na podstawie “Dives and Lazarus” “Dives and Lazarus” w wykonaniu Martina Simpsona, słowa i muzyka: tradycyjne „ Gilderoy” w wykonaniu Ewana MacColla, słowa i muzyka: tradycyjne „ The Star of County Down” w wykonaniu Vana Morrisona i The Chieftains, słowa i muzyka: tradycyjne „ Bramy Dublina” w wykonaniu zespołu Atlantyda, słowa: Sławomir Klupś, muzyka: tradycyjna

Runājot par to, ko latvieši brīvajā laikā, kopā sanākot, dara svešumā, diezgan stereotipiski prātā nāk dejas, koris, folkloras kopas, teātra spēlēšana, esam runājuši arī par to, ka latviešiem patīk arī brīvajā laikā spēlēt prāta spēles, šoreiz par vēl dažiem hobijiem, kas atšķir latviešu diasporu no citām. Un tas ir novuss un hokejs, jo arī šīs spēles raksturo tieši latviešus. Dublina ir vienīgā lielpilsēta Eiropā, kurā nav nevienas ledus halles, bet, neraugoties uz to, latvieši tur spēlē hokeju un, ja reiz halle Dublinā būs, tad, iespējams, pateicoties latviešiem. Tikmēr latvieši Lielbritānijā "tur novusa kanti" un britus iepazīstina ar šo spēli. Raidījumā Globālais latvietis. 21. gadsimts par novusu un hokeju kā iespēju aktualizēt šos sporta veidus un arī pašiem sevi pieteikt mītnes zemē. Sarunājas Linards Lībietis, kurš vada Novusa klubu Koventrijā un ir Lielbritānijas Novusa federācijas valdes loceklis, Dace Čaklā, Birmingemas Novusa kluba vadītaja un Lielbritānijas Novusa federācijas ģeneralsekretāre, un Armands Reņķis, hokejists un hokeja kluba "Latvian Hawks" menedžeris.  

Dzisiaj poprzyglądamy się paru osobliwym mieszkańcom Dublina połowy XX wieku. Na przykład taki P.J. Marlow, Patrick Joseph Marlow, dla Dublinczyków po prostu Johnny Fortycoats. Ksywę miał od licznych nakryć, które zakładał na siebie jednocześnie. Po prawdzie nosił tylko trzy, cztery no może pięć płaszczy w tym samym czasie, ale przecież czterdzieści brzmi zdecydowanie lepiej. Johnny ubierał się po prostu ciepło, gdyż spał na ulicy. Włóczył się po Dublinie w latach 30 i 40 ubiegłego wieku. Żył bezwstydnie z hojności dublińczyków. Chwalił się, że jego najbardziej lukratywnym zajęciem było wystawanie pod kościołem przed niedzielną mszą. Potrafił uzbierać w ten sposób tak dużo kasy, że mógł pozwolić sobie na pójście do restauracji. A gdy już tam dotarł, rozsiadał się jak panisko, rzucał na stół zwitek uzbieranych banknotów, zakładał nogi na krzesło i spluwał bezczelnie na podłogę – (to było jego ulubione zajęcie). Z czasem, to spluwanie zamknęło przed nim drzwi większości lokali. Kolejny personaż - Thomas Dudley. Był ulubieńcem Dublińczyków, nazywali go po prostu Bang Bang. Dudley był fanem westernów. Nosił w kieszeni wielki klucz kościelny. Wpadał z tym kluczem do tramwaju i rozpoczynał strzelaninę krzycząc właśnie Bang Bang. Nieszkodliwy, zabawny zwyczaj. Dublińczycy często dawali się ponieść zabawie i tramwaj przekształcał się w westernowy pociąg opanowany przez strzelaninę. Bang Bang grasował nie tylko w tramwajach - prezenter Radiowy i telewizyjny Paddy Crosbie w swojej książce wspomina opowieść ojca o tym że swego czasu na Marlboro' Street Dudley rozkręcił strzelaninę, która trwała, wyobraźcie sobie, blisko pół godziny. Trudno było Thomasa nie lubić, był inspiracją dla muzyków i dramaturgów. Kiedy umarł pisały o tym dublińskie gazety. Jednak pochowany został w bezimiennym grobie. Dopiero po latach imienny nagrobek wzniesiono mu z inicjatywy lokalnej kawiarni o nazwanej, no jakże by inaczej - Bang Bang. Kolejnym dublińskim dziwakiem kręcącym się w okolicy był Hairy Lemon (Włochata Cytryna), łapacz psów, patrolował miasto w czasie 2 wojny światowej. Uwielbiał kręcić się w okolicach kultowego pubu Big Tree w Drumcondra, dzielnicy na północy Dublina. Dublińczycy zapamiętali go dzięki osobliwemu kształtowi głowy rozczochranym włosom i niezwykle żółtej cerze. No to już wiemy skąd ksywka. On też pozostawił po sobie gastronomiczny ślad - Tradycyjny pub na Stephen Street został nazwany jego imieniem! Inyeresujące towarzystwo. Kto nas po takim malowniczym Dublinie oprowadzi? Pete St John, który w nim dorastał. Gdy dorósł wyemigrował do Kanady. W poszukiwaniu pracy zwiedził Alaskę, Amerykę Środkową i Indie Zachodnie. Do Dublina wrócił pod koniec lat 70. Zaczął pisać piosenki, często opisując stare i nowe oblicze rodzinnego miasta. Szybko został się dublińskim bardem. Nie tylko dublińskim, wielu folkowych artystów nagrywało i nagrywa jego piosenki. Napisał ich blisko setkę. Odszedł od nas 12 marca tego roku. Nieśmiertelność zapewnił sobie pisząc Fields of Athenry, przepiękną balladę o czasach wielkiego głodu. Tak urzekła serca Irlandczyków, że dziś jest nieoficjalnym hymnem kibiców piłkarskiej reprezentacji Irlandii. Słyszeliśmy ją na naszych stadionach w wykonaniu tysięcy irlandzkich gardeł podczas mistrzostw Europy w 2012 roku. O Dublinie Pete St. John napisał piosenek parę. Najbardziej znana to chyba tęskna The Rare Auld Times. Ale mnie najbardziej Pete urzekł pisząc pełną humoru, surrealistyczną The Mero, piosenkę która przenosi nas wprost na ulice Dublina, do połowy XX wieku. Zwiedzamy z Petem zakamarki i obserwujemy barwne postaci ulicznych włóczęgów. Taki mały muzyczny atlas ówczesnego miasta. Posłuchajcie. Sail ho Audycja zawiera utwory: “The Rare Auld Times” w wykonaniu „The High Kingss”, słowa i muzyka: Pete St. John “The Mero” w wykonaniu “The Dubliners”, słowa i muzyka: Pete St. John

W centrum Dublina, w dzielnicy Phibsborough, znajduje się więzienie dla mężczyzn zwane Mountjoy. Powstało w połowie XIX wieku jako więzienie przejściowe dla skazanych na transportation, tę brytyjską karę już znamy. Więźniowe po krótkim pobycie byli przewożeni na wyspę Spike, z której byli zabierani statkami do Ziemi Van Diemena, dzisiejszej Tasmanii. Więzienie Mountjoy jest nietuzinkowe z paru powodów: to tu została stracona jedyna kobieta skazana na karę śmierci przez wolne państwo Irlandzkie. To tu doszło do spektakularnej ucieczki 3 więźniów należących do IRA porwanym helikopterem. To tu wreszcie wyrok odbywał Brendan Behan, a z Irlandzka Breandan Ó Beachain, poeta pisarz i dramatopisarz, zajmujący zacne miejsce w panteonie literatury irlandzkiej. Właśnie podczas odsiadki wyroku w Mountoy Gaol Brendan napisał swoją pierwsza sztukę. Po paru latach akcję jednej z kolejnych sztuk umiejscowił właśnie w tym więzieniu. Jej tytuł to „The Quare Fellow” – niezwykły gość. Dramat jest ponurym portretem życia więziennego w Irlandii w czasach kiedy homoseksualizm był nielegalny a kara śmierci powszechna. Opowiada o dniu oczekiwania na egzekucję głównego bohatera. Rytm dnia więźniom Mountjoy Gaol wyznacza bicie trójkątnego dzwonu znajdującego się w centrum więzienia, dzwonu zwanego starym trójkątem, czy też „The Old Triangle”. I taki tytuł nosi dzisiejsza piosenka, którą Brendan Behan umieścił we wprowadzeniu do sztuki. Dziś częściej używany jest tytuł „The Auld Triangle” – brzmi bardziej tradycyjnie

22-latek idzie w roku 2000 na imprezę firmową, po czym wraca do swojego biura i ślad po nim ginie. Trevor Deely był kilkukrotnie widziany na kamerach monitoringu, wszystko wskazuje na to, że najprawdopodobniej miał też ze sobą telefon komórkowy. Chłopak jednak ginie bez śladu w środku Dublina i do dzisiaj trudno znaleźć jakiekolwiek poszlaki, które doprowadziły by do rozwiązania sprawy.#polskipodcast______Kontakt:Instagram: @maalks_https://www.instagram.com/maalks_/Email: magda.maalks@gmail.com

2 czerwca, obchodzimy międzynarodowy dzień prostytucji, a w zasadzie międzynarodowy dzień pracowników seksualnych, a w zasadzie powinienem napisać międzynarodowy dzień pracowników i pracownic seksualnych. Intencją święta jest przypomnienie o ciężkich warunkach jakie często towarzyszą temu zawodowi, o dyskryminacji i terrorze jakich doznają osoby świadczące usługi seksualne. A data została wybrana dla upamiętnienia wydarzeń z 1975 roku w Lyonie. 2 czerwca tego roku ponad setka prostytutek zaczęła okupować kościół Saint Nizier w Lyonie aby zwrócić uwagę na katastrofalną sytuację życiową w jakiej się znajdowały. Do strajku dołączały się kolejne kobiety, protest rozprzestrzenił się na inne miasta. Po 8 dniach był brutalnie zlikwidowany przez policję. Ale Te 8 dni dały początek walce o prawa osób świadczących usługi seksualne, rozpoczęły też stopniową zmianę postrzegania tych osób i ich problemów przez społeczeństwa zachodu. A dokąd udamy się na muzyczną wycieczkę, żeby nawiązać do tego święta? W swojej historii wiele europejskich miast posiadało dzielnice czerwonych latarni. Jedną z największych takich dzielnic (niektórzy twierdzą że największą w Europie) posiadał Dublin. Udamy się więc do Dublina. Tam na obszarze ograniczonym ulicami Talbot Street, Amiens Street, Gardiner Street i Sean McDermott Street od połowy XIX do połowy XX wieku funkcjonował bujny przemysł erotyczny. Sprzyjała temu duża liczba znajdujących się w Dublinie garnizonów armii brytyjskiego okupanta. Ocenia się że w czasach świetności usługi seksualne w jednym czasie świadczyło tam ponad 1500 kobiet. O usługach męskich źródła milczą. Dzielnica nosiła potoczną nazwę MONTO od nazwy jeden z bardziej popularnych ulic - Montgomery Street. Według świadków tamtej epoki, Kobiety pracujące w Monto, wbrew pozorom nie mały w społeczności Dublina złej opinii. Uchodziły za ofiary systemu, zmuszone do prostytucji przez życie. Wiele z nich trafiło do Dublina z okolicznych lub dalszych wsi. Często jako niezamężne matki trafiały na rok pod opiekę żeńskich zakonów. Tam sielanki nie było. Większość z dziewczyn kończyła pracując na ulicy. Dzielnica była centrum uciech ale też dawała bardzo często schronienie bojownikom IRA i innym niepodległościowcom. A co dzisiaj dzieje się w Monto? Po podpisaniu traktatu angielsko-irlandzkiego i powstaniu niepodległego państwa irlandzkiego, brytyjscy żołnierze opuścili Dublin, popyt na usługi świadczone w MONTO spadł. W latach 20 XX wieku nastąpiła kampania organizacji katolickich przeciw domom publicznym zakończona licznymi aresztowaniami i oficjlnym ogłoszeniem zamknięcia wszystkich tzw. kip-house. Jednak erotyczny biznes w MONTO funkcjonował do wczesnych lat 50 XX wieku. Dziś ślady sławy Monto przewijają się w kulturze popularnej (mniej lub bardziej). W Monto, jeden z epizodów, może najśmieszniejszy, spędził Leopold Bloom bohater Ulissessa. A muzycznie? Ano właśnie O Monto powstała wspaniała sprośna ballada. „Take her up to Monto”, bo tak brzmi jej tytuł napisał w 1958 roku George Desmond Hodnett, recenzent muzyczny i pianista teatralny. Ballada jest pełna odniesień do historycznych postaci związanych z dzielnicą, wyśmiewa dublińskich strzelców wysłanych przez królową wiktorię (w piosence Vicky) na wojnę, drwi z Jamesa Careya który zdradził sprawę irlandzką, ale zawiera również zupełnie zmyślone historie o wizycie w przybytkach dzielnicy rosyjskiego cara, króla Prus czy królowej Wiktorii. Piosenkę w 1966 zaśpiewał na scenie Gate Theatre Ronnie Drew z Dublinersami, porwał publiczność i od tego czasu „Monto” weszło na stałe do koncertowego repertuaru zespołu. Warto posłuchać. Sail ho Audycja zawiera utwory: “Take Her Up to Monto” w wykonaniu „The Dubliners”, słowa I muzyka: George Desmond Hodnett

Dave Ryan v Sloveniji živi že skoraj 15 let. Prihaja z južno-zahodne Irske, iz kraja ob obali, ki se imenuje Kerry. 12 let je živel v Dublinu, zdaj pa ga najdete v Slovenski Bistrici, kjer si je z družino ustvaril dom. Učitelja angleškega jezika in radijskega voditelja na Radiu SI je obiskala Darja Pograjc.Dave Ryan se je iz Dublina v Slovensko Bistrico preselil pred slabimi 15 letiDave Ryan prihaja iz južnozahodne Irske, iz kraja ob obali, ki se imenuje Kerry. Dvanajst let je živel v Dublinu, zdaj pa ga najdete v Slovenski Bistrici, kjer si je z družino ustvaril dom. Učitelj angleškega jezika in voditelj na Radiu SI je Darji Pograjc razložil, da ima rad slovenski jezik, zakaj pogreša domači irski zajtrk in kako to, da mu gre vožnja po desni bolje kot po levi.

Dzisiaj parę słów i piosenka o najsłynniejszym marynarskim alkoholu o Grogu. O słodką wodę na oceanie trudniej niż na pustyni. Coraz dłuższe oceaniczne rejsy wymagały gromadzenia na statkach coraz większej ilości wody. Tę zabierano na pokład w beczkach. No i pojawiał się problem. Już po kilkunastu dniach w beczkach z wodą rozwijały się glony i inne paskudztwa. Substancja jeszcze nie truła ale już do picia się nie nadawała. Podawano więc marynarzom piwo lub wino, aby po dodaniu do wody poprawić jej smak. No ale to nie rozwiązywało problemu. Piwo i wino też zajmowały w beczkach dużo przestrzeni. No i może wino nie koniecznie, ale piwo psuło się niewiele wolniej od wody. Ratunek był na Karaibach. Krzysztof Kolumb w XV wieku przywiózł na Karaiby sadzonki trzciny cukrowej. Klimat okazał się dla rośliny idealny i plantacje trzciny zapełniły region. Ruszyła produkcja cukru. Wkrótce z melasy, produktu ubocznego, wytwarzano alkohol. A kiedy alkohol został poddany destylacji, powstały pierwsze nowoczesne rumy. I kiedy Karaiby zostały przejęte przez Koronę Brytyjską, flota brytyjska znalazła źródło mocnego alkoholu. Zaczęto marynarzom Royal Navy podawać rum. Pojawił się kolejny problem. Racje rumu nie były duże, dziennie marynarz dostawał w dwóch porcjach pół pinty alkoholu. To jest około 280 mililitrów. Ale spryciarze potrafili przez parę dni zbierać i ukrywać przed oficerami zapasy, żeby potem upodlić się skumulowaną dawką. Proceder zagrażał dyscyplinie na pokładach Royal Navy. Trzeba było znaleźć rozwiązanie. W 1740 roku problem rozwiązał admirał Edward Vernon, wydał rozkaz, aby codzienna dawka rumu - pół pinty, to się nie zmieniło, była rozcieńczana kwartą wody. Proporcja więc wynosiła mniej więcej 1:4. Połowa przydziału była wydawana przed południem koło 11, a pozostała część po zakończeniu dnia pracy, czyli najczęściej podczas drugiej psiej wachty, pomiędzy 18 i 20. Taką pojedynczą porcję nazywano tot, czyli brzdąc. Marynarze odwdzięczyli się admirałowi nazywając jego pseudonimem alkohol. A jakiż to pseudonim? Admirał Vernon nosił słynny płaszcz z grogramu. Był z tego powodu nazywany „Old Grog” Starym Grogiem, a alkohol zyskał miano GROG właśnie. Grog był podawany na statkach RoyalNavy przez 350 lat. Z czasem porcja malała, zawartość alkoholu też. W 1970 roku Izba Gmin zakazała podawania alkoholu w brytyjskiej marynarce. Ostatni dzień spożywania grogu, 31 lipca 1970 roku nazwany został Black Tot Day, dzień czarnego brzdąca. A następnego dnia 1 sierpnia podczas turnieju rycerskiego przed trybuną królewską marynarze w strojach z epoki wychylili toast – uwaga: coca-colą. I tak skończyła się historia grogu. Na okrętach RoyalNavy oczywiście. Bo trunek w wielu wariantach przetrwał jako koktajl. No i odcisnął swoje piętno na kulturze. W Australii jak i Nowej Zelandii, każdy alkohol niemalże nazywają grogiem, a sklepy z alkoholem grog shop. W języku angielskim „groggy” znaczy chwiejny, podpity. A Irlandczycy chcąc jedną sentencją podsumować wszystkie swoje wady mawiają „All for me grog”. I właśnie taki tytuł nosi dzisiejsza piosenka. All for Me Grog to tradycyjna irlandzka pieśń ludowa. Ma nietypową historię. Zazwyczaj marynarze na swoje potrzeby adaptowali melodie lądowe wymyślając do nich słowa, najczęściej związane z życiem na morzu. W tym przypadku piosenka powstała na pokładzie żaglowca, jako taki forebitter, a następnie zeszła ochoczo po trapie na suchy ląd i opanowała wszystkie irlandzkie i nie tylko puby. Dziś jest chyba najpopularniejszą pieśnią nie bójmy się tego słowa: pijacką. Na wyspach mówią drinking song. No to kto nam najpiękniej zaśpiewa pijacką pieśń. Oczywiście, że ferajna brodaczy z Dublina. Sail Ho Audycja zawiera utwory: "All fo Me Grog" w wykonaniu zespołu The Dubliners, słowa i muzyka: tradycyjne @jarasaseasongi znajdziesz na Facebooku i YouTube

Telovýchovný vedúci a Marcel Merčiak z RTVS rozoberajú aktuálnu futbalovú kauzu. Super liga síce neuspela, čo ale znamená pokus bohatých klubov odtrhnúť sa od UEFA? A čo sa môže vo futbale po nej zmeniť? Na záver komentátor RTVS reaguje aj na informáciu o presune dejiska zápasov Slovenska počas letného turnaja EURO z Dublina do Petrohradu.

Przeprowadzka za granice to nie do końca prosta sprawa. Różnice kulturowe, językowe, trudności administracyjne - wszystko to przekłada się na zaskakujące, często zabawne perypetie. O swoich i innych przygodach związanych z mieszkaniem poza granicami Polski, Marcin Górski porozmawia z Zuzanną Sajdą-Skiert z Dublina oraz Urszulą Rzepczak, wieloletnią korespondentką z Rzymu.

W tym odcinku, dzięki jednej z książek, wracamy do naszej wycieczki do Dublina, która miała miejsce niemal dokładnie rok temu, a z której przywiozłyśmy kilka ciekawych pozycji. Będziemy mieć więc dla Was nowość wydawniczą pióra irlandzkiego pisarza i dwie książki kupione w zeszłym roku, które idealnie wpisują się w nasze zainteresowania. Książki, o których rozmawiamy w podkaście, to: Donal Ryan, „Taki właśnie jest grudzień”, tłum. Ewa Pater-Podgórna, wydawnictwo Relacja; Ruth Gilligan, „Nine Folds Make a Paper Swan”, Atlantic Books; Laura Purcell, „The Corset”, Raven Books. Donal Ryan już raz pojawiał się w naszym podkaście. Jeżeli chcecie się dowiedzieć więcej na temat debiutu tego autora, zapraszamy do odcinka nr 31. Zachęcamy do odwiedzin na naszym profilu na Instagramie: https://www.instagram.com/juz_tlumacze i na Facebooku https://www.facebook.com/juz.tlumacze Intro: http://bit.ly/jennush

Trevor Deely wracał nad ranem do domu, gdy nagle przepadł bez śladu w centrum Dublina. Sprawa staje się jeszcze dziwniejsza, gdy sprawdzony zostaje monitoring.

Wszystkie dobre podcasty o kryptowalutach https://darmowekrypto.org.pl/podcasty-----------------------------------------Krypto-Newsy #215 | 13.05.2020 | Bitcoin może wrócić szybko na $14k, EOS, XRP, Tezos - prawie puste blokiCzy topowe waluty mają użyteczności? Patrząc na bloki można powątpiewać. XRP, EOS, Tezos (XTZ) mają praktycznie puste bloki, a mówią precyzyjniej ich bloki nie przenoszą wartości. Szczególnie w przypadku kryptowaluty EOS jest tragedia. Czy to znaczy, że prędzej czy później czeka nas ich koniec?Z kolei hasło Bitcoin na Google Trends osiągnęło 2 letni rekord. Czyżby po halvingu to Bitcoin był teraz gorącym towarem.Zapraszam na 215 Krypto-Newsy czyli wiadomości, wydarzenia, Twitter, analiza rynki i podsumowanie! W dzisiejszym odcinku:[0:00-1:18]Wstęp[1:18-2:45]Transakcje na XRP, EOS i Tezos prawie puste - https://cointelegraph.com/news/most-transactions-on-xrp-eos-and-tezos-dont-transfer-any-value[2:45-3:57]Bitcoin może pójść na $14k podobnie jak w 2019 - https://cointelegraph.com/news/bitcoi...[3:57-5:17]Fireblocks i darmowy algorytm - https://cointelegraph.com/news/firebl...[5:17-6:27]17k osób poszkodowanych przez QuadringaCX - https://www.coindesk.com/17000-people...[6:27-7:50]Derywaty BTC na DeFi dYdX - https://www.coindesk.com/popular-btc-...[7:50-9:03]Scamy atakują wyspy Pacyfiku - https://www.coindesk.com/crypto-scams...[9:03-10:27]20-latek z Dublina może pójść do paki na 108 lat - https://coinfomania.com/dublin-man-10...[10:27-11:34]Binance Coin dostępny w bitomatach w Hong Kongu i Tajwanie - https://coinfomania.com/bnb-now-avail...[11:34-12:55]CEO Blockstream to nie Satoshi - https://dailyhodl.com/2020/05/13/bloc...[12:55-13:38]Nadchodzi Phoenix. Hardfork Ethereum Classic - https://bitcoinpl.org/nadchodzi-phoenix-hardfork-ethereum-classic/[13:38-14:26]Roger Ver: spadek kursu BTC w okresie halvingu nie jest zaskoczeniem - https://comparic.pl/roger-ver-spadek-kursu-btc-w-okresie-halvingu-nie-jest-zaskoczeniem/[14:26-16:44]Co tam w Crypto.com? - https://blog.crypto.com/[16:44-17:31]Nadchodzące wydarzenia[17:31-19:34]Co tam w krypto ćwierka?[19:34-24:01]Analiza bieżącej sytuacji na rynku[24:01-27:07]Kilka słów na koniec -----------------------------------------OFICJALNY SKLEP Z GADŻETAMI KANAŁU MIKE SATOSHI http://kryptonarod.store/ZOSTAŃ PATRONEM KANAŁU MIKE SATOSHI https://patronite.pl/mike-satoshi-----------------------------------------Jeżeli chciałbyś wesprzeć rozwój i działania kanału, możesz przekazać dotację: https://tipanddonation.com/mikesatoshi lub PayPal: paypal.me/mikesatoshi Portfele do dotacji krypto są tutaj: https://cryptokoks.wixsite.com/mikesatoshi/dotacje ----------------------------------------- Mój kanał na YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCEX4iDKLfxtIJY6IVgMSqCQE-mail do kontaktu: cryptokoks@gmail.com Oficjalny Twitter: https://twitter.com/Mikey_Satoshi Kanał na DTube: https://d.tube/#!/c/mikesatoshi Grupa KryptoNaród na FB: https://www.facebook.com/groups/230649241027530/ Grupa KryptoNaród na Discord: https://discord.gg/CPTSa43 Airdropy i inne sposoby na darmowe kryptowaluty: https://darmowekrypto.org.pl -----------------------------------------

[Koniec dygresji 14:11] Zupełnie niechcący rozpoczęłyśmy ten odcinek od dyskusji na temat filmów 365 dni i 50 twarzy Greya, a potem okazało się, że nasze dzisiejsze historie za daleko nie odbiegają od tych tematów. Pierwsza Karolina opowiada o sprawie (domniemanej) napaści seksualnej dokonanej przez Joyce McKinney na Kirku Andersonie, który był mormonem. Sprawa zasłynęła w mediach pod hasłem "Mormon w kajdanach" i znalazła się na pierwszych stronach tabloidów w UK i USA. Sprawa drugiej Karoliny dotyczy morderstwa Elaine O'Hary, mieszkanki Dublina, która chciała praktykować BDSM, a wpadła w sidła psychopaty. Źródła: https://medium.com/of-misdeeds-and-mysteries/the-manacled-mormon-kidnapping-12b10a0b8699 Film Tabloid, reż. Errol Morris 2010 https://www.youtube.com/watch?v=fsjtQP6sa-U Nie zapomnijcie sprawdzić zdjęć do tego odcinka na naszym instagramie @prawdziwezbrodnie

Wybieramy Twarz Galerii Krosno, opowiadamy co tam słychać w świecie muzycznym, a Sebek opowiada seksistowskie dowcipy pod pretekstem relacji z wyprawy do Dublina. Twarz galerii KrosnoPlayboy i CKM znikają z rynkuStudentka UWM obraża UkrainkęMartin Scorsese o filmach MarvelaBRODZIK REKOMENDACJI:Have a Nice Life - Sea of WorryFKA Twigs - MAGDALENE

Akutni bronhitis je jedna od najčešćih infekcija respiratornog trakta koju vide liječnici opće ili obiteljske medicine. Postoji nekoliko sustavnih pregleda koji su sada dostupni u Cochrane knjižnici, a jedan od njih, o učincima antibiotika, obnovljen je u lipnju 2017. Glavna autorica je Susan Smith, liječnica opće medicine iz Dublina u Irskoj, zaposlena na Odjelu opće medicine u Medicinskoj školi RCSI, a Andrija Babić iz Zavoda za hitnu medicinu Splitsko- dalmatinske županije, preveo je razgovor i govorit će nam o tome.

Akutni bronhitis je jedna od najčešćih infekcija respiratornog trakta koju vide liječnici opće ili obiteljske medicine. Postoji nekoliko sustavnih pregleda koji su sada dostupni u Cochrane knjižnici, a jedan od njih, o učincima antibiotika, obnovljen je u lipnju 2017. Glavna autorica je Susan Smith, liječnica opće medicine iz Dublina u Irskoj, zaposlena na Odjelu opće medicine u Medicinskoj školi RCSI, a Andrija Babić iz Zavoda za hitnu medicinu Splitsko- dalmatinske županije, preveo je razgovor i govorit će nam o tome.

Akutni bronhitis je jedna od najčešćih infekcija respiratornog trakta koju vide liječnici opće ili obiteljske medicine. Postoji nekoliko sustavnih pregleda koji su sada dostupni u Cochrane knjižnici, a jedan od njih, o učincima antibiotika, obnovljen je u lipnju 2017. Glavna autorica je Susan Smith, liječnica opće medicine iz Dublina u Irskoj, zaposlena na Odjelu opće medicine u Medicinskoj školi RCSI, a Andrija Babić iz Zavoda za hitnu medicinu Splitsko- dalmatinske županije, preveo je razgovor i govorit će nam o tome.

Drugi epizod cyklu gdzie rozmawiamy z Jackiem mieszkającym w Australii - a dokładniej w Brisbane. Jacek przez pierwszą połowę kariery pracował jako naukowiec w IT. Od 2012 prowadził startup (zylia.co). Podczas 8-miesięcznego wyjazdu do Dublina w Irlandii podjął decyzję o emigracji na stałe do Australii. Wszystkie rozmowy wraz w wideo na naszym kanale YouTube : www.youtube.com/justjoinit

W dzisiejszej audycji Na kozetce u Profesora Leniucha było bardzo luźno i zgodnie z sugestiami słuchaczy, czyli wyciągnąłem kija z dupy. Skakałem trochę po tematach, no ale nie bez powodu. Wycieczka do Dublina z zaskoczenia, na szybko organizowanie hotelu, zarówno dla naszej dwójki oraz szybka organizacja hotelu dla naszej kotki Luny. Mam nadzieję że będzie ciekawie i opowiem Wam jak było. Linki do audycji: Booking: https://booking.com TripAdvisor: https://pl.tripadvisor.com Irish Rail: http://irishrail.ie --- Strona Profesora Leniucha: http://wiejaczka.com Strona Społeczności Kawiarenki: https://facebook.com/profesorleniuch Masz ochotę postawić Profesorowi Leniuchowi kubek pysznej gorącej kawy? Zapraszam: https://paypal.me/profesorleniuch

Hase was Lighting Designer at Giessen State Theater (Stadttheater Giessen)Hase was Lighting Designer for open-air ballet called The Shadow of Gobustan in front of Gobustan Mountains in AzerbaijanHase mentions that stage lights range from 750-5000WHase pioneered programmable moving lights in operaEach light uses a 20A circuit (household breaker boxes use 15-20A)History & literature degrees; Masters in Aesthetics (from the Institute of Theater & Design in Cologne, Germany)King LouisToscaLa BohemeA Doll’s House at the Abbey Theater in DublinA gobo is a dark plate or screen used to shield a lens from light.Bonn, GermanyFulbright GrantDie MeistersingerCologne State TheaterOpera CologneMeredith MonkWorld Premiere of Waiting for the Barbarians by Philip Glass Erfort, GermanyTony Award-winning Company at Playhouse in the Park in CincinnatiFridaTriumphant march in AidaThe Demon (opera) in Barcelona1,200 lighting units for Cincinnati Opera’s 2018 season, avg. 800-900 lights/seasonGiessen State TheaterSingle-source lightingLighting cuesMoving lightsWash lightsCAD = Computer-aided design/drafting softwareLED = light-emitting diodeTungsten lightsHID (high-intensity discharge) lamps are used in moving lightsAronoff Center for the ArtsThe Magic FluteHase wants to work on The Rake’s Progress and Wozzeck again, as well as The Flying DutchmanLa Boheme at San Francisco OperaIce (opera based on the Lundberg novel)Cincinnati Opera Brat Fry: invented by Hase; Miesfeld’s brats flown in from Sheboygan, Wisconsin for staff, cast, and crewGary Kidney (technical director)In the Garden of the BeastSherlockThe BridgeNextFlight appArnold’s Bar (Cincinnati)Frank RichHase mentioned Gilbert Hemsley and Hans Tolstead as two of his mentors

Serdecznie witamy i zapraszamy na kolejny odcinek podcastu Nie Tylko Dla Orłów tym razem z Dublina. Nie za często nadajemy z głównej kwatery podcastu, ale dziś mamy specjalnego gościa, byłego kandydata na prezydenta, Pana Tomasza. W związku z tym skorzystaliśmy z okazji i z mikrofonem w ręce poprosiliśmy pana Tomasza o kilka słów. Nasz odcinek przeplatamy archiwalnymi fragmentami podcastu wyborczego z przed ponad 4 lat, który tylko wzbogaca nasz "potrójny trójgłos". Zatem zapraszamy na dzisiejszy odcinek, ciekawy, ciepły, lunczowy a przede wszystkim odcinek jest to prawdziwy i pełen prawdy. Podsumowywując, odcinek zbyt ambitny nie jest, ale to nasz dubliński, emigracyjny świat i czasem trzeba do niego powrócić w tak wspaniałym gronie.

Zapraszamy dzisiaj na sportowo-informacyjny odcinek poznański. Zatem wróćmy do Dublina i Irlandii, gdzie krótko przed Euro 2012 zostałem zaproszony jako ekspert poznański do RTE Radio, czyli publicznego Radia Irlandzkiego. W przerwach posłuchamy znanego komentatora sportowego, podobno nieślubnego syna Tomasza Zimocha. Zapraszamy na 20 minut. 395 | Komentator Sportowy

Podróże. Małe i duże. Dziś mała dziewczyna i duża góra. A tak w zasadzie dwie "blondyneczki" i dziesięciu facetów, którzy lekkuchno wpsierali owe kobietki w drodze pod górę. Zatem zapraszmay na 40 minutek gadania, czyli dziś w duecie, jedna tylko z dwóch blondynek będzie opowiadać o wyprawie życia. Karolcia - bo dziś ona wystąpi, zwana także przez dublińską chaj-sosajety, Tonim Halikiem w spódnicy. Jakościowo-dźwiękowo nie wyszło to super, bo Karolinę trudno namierzyć, a jeszcze trudniej się spotkać, ale udało nam się gdzieś w azjatyckim kraju, podczas jej prób i treningów przed następną wyprawą namówić na małe co nieco. Zatem zapraszamy... Karolina z Dublina

Trójka z Dublina, Pshemko, Filip i trzecia najmłodsza, przystojna mencizna. Czyli dziś mały, króciótki podcast kawiarniany. Zapraszamy zatem na mały łącznikowy odcineczek. Zapraszamy na herbatę.