Podcasts about dublinie

Tym razem miasto Cork stało się areną dwóch jednoczesnych pokojowych, ale bardzo wyrazistych demonstracji. Ulice zapełniły się tłumami, transparentami i emocjami. Z jednej strony stanęli ci, którzy domagają się ograniczenia masowej i nielegalnej imigracji, co często podkreślają, nielegalnej imigracji i domagają się pierwszeństwa dla Irlandczyków we własnym kraju. Z drugiej zaś tłumny marsz Solidarności z Palestyńczykami.To nie był głos nienawiści. To był wielki żal. Ludzie z Kork, z miasta Kler, Limerick i Waterford protestowali nie po to, by atakować, ale by być zauważonymi. W rozmowach często powtarzali: nie jesteśmy przeciwko ludziom, jesteśmy przeciwko chaosowi. A po drugiej stronie miasta odbywał się również duży marz Solidarności z Palestyną, zorganizowany przez Core Palestine Solidarity Campaign, który zgromadził według szacunków około 4-4,5 tysiąca osób.Spójrzcie na morze trójkolorowych flag. Ta jedna flaga przeraża klasę polityczną w tym kraju. Kiedy w kwietniu w Dublinie zobaczyli może trójkolorowy flag, byli przerażeni. Niezależnie od tego, co mówią, są zaniepokojeni i zszokowani poziomem, na jaki wzrósł ten ruch.można było usłyszeć podczas jednego z wystąpień. Organizatorzy demonstracji zapewniali, że wyszli na ulice by bronić interesów całego narodu.  

Kontynuowaliśmy podróż po magicznym i przyjaznym miejscu, które pozostaje oazą uroku i niezmąconego piękna w pędzącym coraz szybciej świecie. Wybraliśmy się na wyspę Skelling Michael, gdzie kręcono „Gwiezdne wojny”, a podążając śladami „Gry o tron” zatrzymaliśmy się w Dark Hedges. Byliśmy w niezwykłym muzeum maszyn parowych w Straffan i w Phoenix Park w Dublinie, jednym z największych parków miejskich w Europie, gdzie w 1979 r. na spotkanie z Janem Pawłem II przybyło ponad milion 250 tysięcy  wiernych. Podczas tej podróży witaliśmy uczestników rajdu charytatywnego Złombol, który w tym roku wyruszył z Katowic do Irlandii. Gościem Jerzego Jopa był Bartek Bogucki.

Dziś w programie podsumujemy studniówkę prezydentury Donalda Trumpa; następnie sprawdzimy czy grożą nam ingerencje ze strony obcych państw przed zbliżającymi się wyborami prezydenckimi w Polsce; porozmawiamy również o spuściźnie papieża Franciszka, a na koniec przedstawimy szczegóły czerwcowego I Sympozjum Kobiet, Polek mieszkających w Irlandii. Zapraszamy!

Dziś w programie zaprosimy państwa na spotkanie z polsko-estońską rodziną mieszkającą w Tallinnie, promująca tam język polski i polską kulturę; następnie zdradzimy szczegóły zbliżającego się wydarzenia w Dublinie, chodzi o I Sympozjum Kobiet-Polek, mieszkających w Irlandii, na koniec tradycyjnie magazyn pokazujący codzienność Polaków na Ukrainie. Zapraszamy!

Dziś w programie zdamy relację z konferencji, na której przypomniano dzieje Biblioteki Polskiej oraz Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu; następnie zaprosimy Polki mieszkające w Irlandii na I Sympozjum Kobiet w Dublinie; na koniec tradycyjnie Magazyn Kuriera Galicyjskiego, czyli audycja pokazująca różne aspekty życia Polaków we Lwowie i na Ukrainie. Zapraszamy!

Kryzys bezpieczeństwa na Szmaragdowej Wyspie?Ostatnie dyskusje na temat bezpieczeństwa w Dublinie i na całej wyspie, wywołane rosnącą falą przestępczości, skłoniły wielu użytkowników mediów społecznościowych do wyrażania swojej frustracji, szczególnie w odniesieniu do polityki migracyjnej.Premier Simon Harris nie bardzo wie, co z tym zrobić, bo przecież nie będzie krytykował "polityki otwartych drzwi"komentuje Jakub Grabiasz. Mówi też o powiązaniach między kryzysem mieszkaniowym a bardzo niskim bezrobociem; liczba osób zatrudnionych osiąga rekordowe poziomy.Ludzie intensywnie się przemieszczają, Irlandia w zasadzie pęka w szwach. W ocenie korespondenta, politycy nadal nie znaleźli żadnego sposobu na rozwiązanie problemu z liczbą dostępnych mieszkań. Nie pomogła zmiana przepisów ułatwiająca indywidualne budownictwo. Jakub Grabiasz wskazuje, że kredyty mieszkaniowe są tak drogie, że niemal całkowicie niedostępne dla przeciętnego mieszkańcaW finale zapowiedź meczów Pucharu Sześciu Narodów: Walia-Irlandia, Szkocja-Anglia i Włochy-Francja i informacja o odpadnięciu piłkarzy Shamrock Rovers z rozgrywek Ligi Konferencji Europy.

Są takie zespoły i style muzyczne, z którymi utożsamia się absolutna większość społeczności danego kraju. Młodzi, starzy. Ich kawałki są śpiewane na tysiące gardeł a nawet gdy ktoś gra piosenki takiego artysty w pubie….zawsze ktoś zaśpiewa. Kuba Polewka, nasz naczelny koncertoholik i Prezes Podcastu, pojechał tuż przed Świętami Bożego Narodzenia do Dublina by się o tym przekonać. Na wyjątkowy koncert The Pogues, które pomimo niedawnej śmierci wokalisty zespołu Shane'a MacGowana, zebrali solidną grupę fantastycznych muzyków by uczcić 40-lecie ich płyty “Red Roses for Me” i pamięć samego Shane'a.Jak to jest być zalanym litrami piwa w kilka sekund?. Co musi mieć w sobie koncert by przebić w rankingu Prezesa Polewki występy Nicka Cave'a, cały festiwal Graspop Metal Meeting czy dwa występy Dave Matthews Band? Dlaczego czuwał nad nim po koncercie sam Święty Mikołaj?O tym jakie magiczne (i często zabawne) chwile spotkały go 17 grudnia w Dublinie na The Pogues, opowie sam zainteresowany w wywiadzie przeprowadzonym przez Łukasza. muzyka: Łukasz WojciechowskiMożecie odsłuchać ten odcinek tutaj: https://tiny.pl/cj25b Link do Spotify:YOUTUBE: LINKOWNIA:The Pogues (wikipedia) - https://tiny.pl/fbwb2q27 Shane MacGowan (Wikipedia) - https://tiny.pl/00mdthpj Muzyka:Red Roses For Me - https://tiny.pl/n_ch417w 

Alex Sławiński wskazuje, że jednymi z najważniejszych wydarzeń mijającego roku w Wielkiej Brytanii były: choroba króla Karola III i księżnej Kate Middleton, a także przejęcie władzy przez labourzystów, którzy jednak zdają się łapać "zadyszkę", o czym może świadczyć rekordowo wysoki deficyt w budżecie na rok 2025.Zbyszek Dąbrowski relacjonuje, że rok 2024 minął w Ameryce Łacińskiej pod znakiem kryzysów politycznych, klęsk żywiołowych i innych zawirowań. Nieustannie głośnym tematem jest sytuacja w Wenezueli, gdzie społeczeństwo walczy z  reżimem Nicolasa Maduro. Były kandydat na prezydenta, Edmundo Gonzalez Urrutia otrzymał azyl w Hiszpanii, zaś nieznane pozostaje miejsce przebywania liderki opozycji, Marii Coriny Machado. Autorytaryzm władzy daje o sobie znać również choćby w Nikaragui czy Salwadorze. Większa część kontynentu zmaga się z korupcją na dużą skalę.Artur Żak podsumowuje kolejny rok, który na Ukrainie minął pod znakiem pełnoskalowej wojny. W porównaniu z rokiem 2023, wzrosła liczba ataków:Liczbę wystrzelonych przez Rosję rakiet na pewno można liczyć w tysiącach.Trudna sytuacja panuje na froncie w Donbasie, jednak armia ukraińska wciąż broni się w okolicach Czasiw Jaru i Pokrowska. Broniące się państwo ze wszystkich sił stara się rozwijać produkcję broni. Władza, pomimo wojny, musi myśleć o przyszłości, a ta niesie za sobą kolejne wyzwania, m.in. w związku z wyjazdem wielu obywateli Ukrainy poza kraj.Olga Siemaszko ocenia, że rok 2024 był dla Białorusi "rokiem straconych szans"; zależność od Federacji Rosyjskiej wzrosła, a pole działania opozycji jest coraz bardziej ograniczone.Tomasz Wybranowski o nieudanym dla rządu w Dublinie referendum konstytucyjnym, coraz wyższym odsetku osób bezdomnych, kryzysie mieszkaniowym oraz niedawnych wyborów parlamentarnych.

W nowym odcinku podcastu „Moja Droga” Dagmara Brzezińska i Barbara Mierzwińska rozmawiają z współzałożycielem platformy Wellbee służącej rozwojowi osobistemu i psychoterapii. Założona cztery lata temu usługa pomogła już kilkudziesięciu tysiącom osób. Prowadzące przyglądają się zawodowej i życiowej ścieżce swojego gościa, który pracował dla technologicznych gigantów (Google, Facebook, Booksy) w Londynie i w Dublinie, aby w końcu założyć własny startup, w którym pomaga innym osiągnąć psychiczną równowagę w życiu i w pracy. I to w czasach, kiedy badania pokazują, że niemal dwie trzecie polskich pracowników zaobserwowało pogorszenie stanu psychicznego w ciągu ostatnich trzech lat, a 60 proc. z nich odczuwa smutek i bezsilność. Jak uważa bohater audycji, to wielki temat, z którym musimy zmierzyć się dziś. Jak Paweł Chrzan żyje z pomagania innym? Dlaczego wybrał ten obszar działań? Jakie ma obserwacje na temat dobrostanu pracowników i kultury pracy w korporacjach i firmach polskich, a zagranicznych? Dlaczego według niego tak powszechnym problemem jest obecnie brak równowagi psychicznej i lawinowo rosnące przypadki depresji, stanów lękowych i wypalenia zawodowego w społeczeństwie?Partnerem piątego sezonu podcastu „Moja Droga” jest marka Range Rover. Podcastu „Moja droga” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz oglądać na YouTube.

W tym odcinku Raportu o książkach druga część CYKLU IRLANDZKIEGO – czyli Paul Lynch i jego nagrodzona Bookerem „Pieśń prorocza”.Spotkałam się z tym znakomitym pisarzem w jego domu w Dublinie, gdzie rozmawialiśmy o książkach, które wypełniają półki jego pracowni pisarskiej. To wybór nieprzypadkowy, znajdują się na niech najlepsi, bo jak mówi Paul Lynch – książki to źródło energii, które zasila pisarza w trakcie pracy.„Pieśń prorocza” powstawała cztery lata.„Zacząłem pisać, kiedy mój syn dopiero co się urodził. Kiedy kończyłem pracę, chodził do przedszkola, jeździł już na rowerze”. – mówi Paul Lynch.Powieść zaczyna się tak:„Zapadła noc, a ona stała przy oknie wychodzącym na ogród i nie usłyszała pukania. Jakże bezgłośnie mrok spowija drzewa czereśni”. W „Pieśni proroczej” to właśnie cisza jest zapowiedzią końca świata. A koniec świata, jak mówi autor „jest zdarzeniem lokalnym. Przychodzi do twojego miasta, puka do twoich drzwi”.Główną bohaterką powieści jest matka czwórki dzieci, której mąż znika. To jej oczami widzimy, jak Irlandia pogrąża się w tyranii, jak świat, który znała rozpada się na małe kawałki, których nie da się już złożyć. Jednak, jak zastrzega autor „ta książka nie miała być przestrogą”, ale „próbą radykalnej empatii”. „Pieśń prorocza” Paula Lyncha ukazała się w polskim przekładzie autorstwa Kai Gucio nakładem wydawnictwa „Marginesy”. Prowadzenie: Agata Kasprolewicz Gość: Paul Lynch --------------------------------------------- Raport o stanie świata to audycja, która istnieje dzięki naszym Patronom, dołącz się do zbiórki ➡️ ⁠https://patronite.pl/DariuszRosiak⁠ Subskrybuj newsletter Raportu o stanie świata ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ ⁠https://dariuszrosiak.substack.com⁠ Koszulki i kubki Raportu ➡️ ⁠https://patronite-sklep.pl/kolekcja/raport-o-stanie-swiata/⁠ [Autopromocja]

W tym odcinku Raportu o książkach będziemy nad morzem, a dokładnie nad Morzem Irlandzkim, gdzie mieszka Anne Enright – nagrodzona Bookerem irlandzka pisarka, autorka wydanej niedawno w polskim tłumaczeniu powieści „Strzyżyk woleoczko”. Od spotkania z Anne Enright w jej domu nad Zatoką Dublińską, rozpoczynamy CYKL IRLANDZKI – czyli serię odcinków poświęconych literaturze irlandzkiej, które powstały w Dublinie, w okolicach Dublina i w Belfaście. W kolejnych tygodniach zaproszę Państwa na spotkanie także z Paulem Lynchem, autorem zeszłorocznego Bookera, czyli „Pieśni proroczej”. W listopadzie będziemy w Belfaście, mieście „Kłopotów”  - jak nazywany jest krwawy konflikt w Irlandii Północnej. O tym pełnym przemocy rozdziale historii północnoirlandzkiej opowiada „Mleczarz” Anny Burns, która w 2018 roku była pierwszą północnoirlandzką pisarką nagrodzoną Bookerem. Dziś „Strzyżyk woleoczko” Anne Enright – opowieść o sile poezji — nie zawsze życiodajnej, czasem bardzo destrukcyjnej. O trzech pokoleniach irlandzkich kobiet – ich niewidzialności, milczeniu, ich walce z irlandzkimi mitami i demonami. Z Anne Enright rozmawiamy też o morzu i jego obecności w irlandzkiej literaturze, o Jamesie Joyce'ie i wielkich irlandzkich poetach, o tym, czym byłoby życie bez poezji i dlaczego miłość romantyczna może być niebezpieczną pułapką. Proszę koniecznie posłuchać tego odcinka Raportu o książkach do samego końca, bo tam czeka na Państwa niespodzianka. Żeby jednak wszystkiego nie zdradzać, od razu zadam tylko pytanie – czy można przeczytać „Ulissesa” Jamesa Joyca ponad 90 razy i nadal odkrywać w tej powieści nowe miejsca? Prowadzenie: Agata Kasprolewicz Gość: Anne Enright Powieść "Strzyżyk woleoczko" Anne Enright ukazała się w tłumaczeniu Kai Gucio i Piotra Siemiona nakładem Wydawnictwa Filtry.

19 września w Dublinie odbywa się  manifestacja przeciwko polityce migracyjnej rządu Republiki Irlandii. Jak relacjonuje jeden z liderów protestu, Malaki Stevenson, nie może być zgody na przeznaczanie dla migrantów 6 mln euro dziennie.Redaktor naczelny portalu Polska-IE.com Bogdan Feręc podkreśla, że realny obraz funkcjonowania migrantów na Wyspach Brytyjski jest bardzo daleki od ideału.Ludzie się zastanawiają, jak można pozwalać na tak masowy napływ azylantów, gdy Szmaragdowa Wyspa cały czas zmaga się z ogromnym kryzysem mieszkaniowymO ile postulaty demonstrantów można uznać za słuszne, to niestety stosowane przez nich formy protestu już nie zawsze. Podczas ostatniej demonstracji w Dublinie doszło do starcia ze zwolennikami migracji; gdyż policja nie miała potwierdzonych informacji odnośnie tras przemarszu.Myślę, że Donald Trump jest wyrazicielem woli większości mieszkańców Europy, którzy nie chcą wojny na kontynenciewskazuje Bogdan Feręc, wyrażając zaniepokojenie rezolucją Parlamentu Europejskiego wzywającą do pełnego zezwolenia Ukrainie na wykonywanie ataków wgłąb terytorium Rosji.

W tym odcinku z dr Damianem Parolem rozmawiamy o wpływie postów i głodówki na organizm sportowca oraz przedstawiamy wyniki badań zawarte w artykule, którego jesteśmy współautorami. Dr n. o zdr. Damian Parol- z wykształcenia jest magistrem dietetyki (SGGW) i psychodietetykiem (SWPS). Posiada również legitymację instruktora kulturystyki (PAS) a przez wiele lat pracował jako trener personalny. W 2018 obronił z wyróżnieniem doktorat na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Tematem jego pracy był wpływ diety wegańskiej na wydolność biegaczy długodystansowych. Wyniki tej pracy opublikował podczas prestiżowej konferencji zorganizowanej przez European College of Sport Science w 2018 roku w Dublinie. Zawodowo zajmuję się udziałem w kłótniach internetowych, poradnictwem dietetycznym i prowadzeniem szkoleń. Z Damianem rozmawiamy między innymi o:  zmianach w masie i składzie ciała po 7-dniowej głodówce  wartościach poziomu glukozy we krwi podczas głodówki  ćwiczeniach wykonywanych podczas 7-dniowej głodówki  głównych wnioskach dotyczących wpływu głodówki na zdolności fizyczne  potencjalnych zagrożeniach związanych z długotrwałymi głodówkami bez nadzoru medycznego  mitach na temat głodówek  różnicach między głodówkami krótkotrwałymi a długotrwałymi  przeciwwskazaniach do stosowania głodówek dla określonych grup osób  rosnącej popularności głodówek wśród sportowców i ich wpływie na zdrowie  wpływie głodówki na metabolizm i trwałe zmiany nawyków żywieniowych  różnicach w reakcjach organizmu na głodówkę w zależności od płci, wieku lub poziomu aktywności fizycznej Artykuł, którego jesteśmy współautorami:

Fantastyczny mecz w Dublinie rozegrała Atalanta - niewiarygonie intensywny, oparty na indywidualnym pressingu i przebłyskach Ademoli Lookmana. Jak totalnie zgaszony został Bayer Leverkusen? Którzy zawodnicy zaimponowali, a którzy zawiedli? Co mógł zrobić lepiej Xabi Alonso? Analiza finału Ligi Europy.

Wieczorem w Dublinie finał piłkarskiej Ligi Europy. O drugie pod względem prestiżu trofeum na Starym Kontynencie powalczą niemiecki Bayer Leverkusen i włoska Atalanta Bergamo. "Aptekarze" to nowi mistrzowie Bundesligi, którzy w tym sezonie nie poznali jeszcze smaku porażki. Włoska ekipa kilka lat temu dołączyła do szerokiej europejskiej czołówki i marzy o pierwszym triumfie w europejskich pucharach. Zdaniem byłego reprezentanta Polski Artura Wichniarka czeka nas wielkie widowisko w wykonaniu dwóch ofensywnie grających drużyn.

Bogdan Feręc zapowiada uroczystości pogrzebowe wokalisty formacji The Pogue, Shane'a McGowana, które odbędą się w Dublinie. Ponadto, redaktor naczelny portalu Polska-IE.com komentuje krytyczne wobec Izraela słowa prezydenta Republiki Irlandii Michaela Higginsa. Prezydent wezwał, by pomoc humanitarna mogła dotrzeć wszędzie tam, gdzie jest potrzebna. [...] Warto podkreślić, że Irlandia zawsze była propalestyńska. W przestrzeni publicznej pojawiają się apele o bojkotowanie produktów z Izraela. Przez parlament nieustannie przetacza się dyskusja na temat dalszego przyjmowania przez Republikę uchodźców z Ukrainy. Należy się zastanowić, czy aby pomoc państwa nie idzie za daleko, podczas gdy ceny wynajmu mieszkań w Dublinie przebijają kolejny sufit. Na antenę Radia Wnet po wielotygodniowej przerwie wrocił Jakub Grabiasz, by omówić sukcesy irlandzkich reprezentacji w rugby; drużyna żeńska może pochwalić się sukcesami w Lidze Narodów, podczas gdy męska przechodzi trudne chwile po zmianie trenera i nieudanym występie na mistrzostwach świata we Francji.

W czwartek 24 listopada, w godzinach wieczornych, doszło do zamieszek w Dublinie. W mieście płonęły auta, zdemolowano witryny sklepowe. Policja aresztowała kilkadziesiąt osób. Co się stało w stolicy Republiki Irlandii? Skrywana od 2020 roku złość doczekała się uzewnętrznienia. Myślę, że należy się spodziewać kolejnych protestów - mówi szef portalu Polska-IE.com Bogdan Feręc W mieście miał ponadto miejsce atak nożownika na dzieci przedszkolne. Rany odniosło troje z nich, zaś reszcie, dzięki determinacji nauczycielki  nic się nie stało. Bogdan Feręc snuje też refleksję na temat wychowania młodzieży. Ubolewa nad coraz częstszym brakiem szacunku dla osób starszych i upadkiem autorytetu nauczycieli. Potrzebujemy więcej lekcji wychowania obywatelskiego. Również politycy nie mogą zapomnieć, że przykład idzie z góry. 

Bogdan Feręc komentuje coraz bardziej skomplikowaną sytuację w sferze mieszkalnictwa w Republice Irlandii. Jak zauważa, coraz więcej środowisk politycznych wzywa do przemyślenia kwestii przyjmowania kolejnych uchodźców wojennych z Ukrainy: "Na forum parlamentu słychać wątpliwości, wyrażane m.in. przez byłego ministra sprawiedliwości Charliego Flanagana, czy państwo będzie w stanie zapewnić godne warunki życia zarówno tym uchodźcom, jak i mieszkańcom". Omówiony zostaje również temat problemów z eksploatacją autobusów elektrycznych. Przepisy prawne znacznie utrudniają korzystanie z takich pojazdów w Dublinie.

Serwis informacyjny Irlandia-Europa-Świat Prezydent Republiki Irlandii Michael Higgins wezwał do pokojowego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Jak powiedział: Należy zająć się ciągłą, przerażającą liczbą ofiar śmiertelnych wśród ludności cywilnej w Gazie i Izraelu. Powinno to dotyczyć nas wszystkich w obliczu tej straszliwej, ciągłej utraty życia wśród cywilów. Która ma tak niszczycielski wpływ na rodziny ze wszystkich stron, przy czym dużą część zabitych stanowią kobiety i dzieci. Ważne jest, aby zweryfikować liczby i upewnić się, że utracone życie nie ograniczają się do konkurencyjnych komunikatów prasowych.  Central Statistics Office informuje o spadku rocznego tempa inflacji w październiku do poziomu 3,6%, najniższego od 12 lat. Premier Leo Varadkar poinformował, że irlandzki rząd nie ma jeszcze sprecyzowanych założeń nowej polityki wobec uchodźców wojennych z Ukrainy. W kraju przebywa ich ok. 100 tys. Polski minister spraw zagranicznych wypowiedział się na temat stanu relacji z Niemcami. Wyraził ubolewanie z powodu braku odpowiedzi władz RFN na polski raport o stratach wojennych Rosja unieważniła ratyfikację traktatu o całkowitym zakazie prób z bronią jądrową. Dokument podpisał poszukiwany listem gończym za zbrodnie wojenne w Ukrainie prezydent Władimir Putin. Traktat został przyjęty na forum ONZ w 1996 roku. Podpisało się pod nim, ale do tej pory ratyfikowany został jedynie przez 178 krajów. Nie ratyfikowały go m.in.Stany Zjednoczone, Chiny, Indie, Iran, Fakistan, Korea Północna i Egipt. W angielskim Blitchley odbywa się szczyt poświęcony zagrożeniom, jakie może z sobą nieść sztuczna inteligencja. Przylecieli m.in.: sekretarz generalny ONZ Antonio Guterres czy szef Tesli oraz właściciel Twittera  Elon Musk. Są obecni reprezentanci 27 rządów, think tanków, a także takich firm jak Google, Meta i Microsoft. Gospodarzem jest brytyjski premier Richie Sunak.[caption id="attachment_54374" align="alignnone" width="405"] Elon Musk / Fot. Heisenberg Media, Flickr.com[/caption] W Dublinie trwa proces mordercy nauczycielki Aisling Murphy. Ojciec pięciorga dzieci, który mieszka W Lanaleigh Grove, Mackland, w hrabstwie Offley, za pośrednictwem tłumaczenia, przyznał się do morderstwa pani Murphy. Dokonano go w Capin Car, w hrabstwie Tullamore, 12 stycznia 2022 roku. 5 listopada w dublińskim Drum Community Center odbędzie się Rodzinny Piknik Niepodległości. Wśród atrakcji:  konkurs pieśni patriotycznych dla dzieci, Bieg Niepodległości dla dzieci, konkurs strzelecki, występy Anny Misiewicz, warsztaty taneczne, Militarna Grupa Rekonstrukcyjna z czasów II wojny światowej z Dublina, grill, grochówka i loteria z nagrodami. 4 listopada w Dublinie odbędzie się koncert grupy Dżem. 

W dwudziestym (jubileuszowym! Dziś są nasze urodziny) odcinku Podkastu Zamorskiego dzielimy się obszernymi fragmentami lubelskiego spotkania z tłumaczką Agą Zano. Aga jest autorką przekładu m.in. powieści „Mr Loverman” Bernardine Evaristo, nad którą objęliśmy nasz zamorski matronat. Aga ZanoWiceprezeska Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury, stypendystka Literature Ireland, University of Edinburgh i Queen's University Belfast. Przekładała m.in. książki Charlesa Yu, C Pam Zhang, Joshuy Cohena, Sebastiana Barry'ego, Lydii Millet, Columa McCanna, André Acimana, Lucy Caldwell. O przekładzie opowiada w podcastach i na festiwalach. W 2023 roku za przekład powieści Bernardine Evaristo „Dziewczyna, kobieta, inna” została nominowana do nagrody Prezydenta Miasta Gdańska za Twórczość Translatorską im. T. Boya-Żeleńskiego. Nasza gościni odwiedziła Lublin 29.09 w ramach cyklu spotkań „Tłumacząc przekład” kuratorowanego przez Bartosza Wójcika. Cykl jest okazją do spotkania się w przestrzeni Muzeum Józefa Czechowicza z cenionymi autorkami różnorodnych przekładów literackich. Projekt realizowany w ramach stypendium Prezydenta Miasta Lublin. Matronat: Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury, Podkast Zamorski Usłyszycie: • O wizycie Agi Zano w Dublinie, ale i o podróży z Koszalina do Lublina trwającej 21 godzin • O pewnym skandalu (to nie jest clickbait - chyba) • O pewnej patologii (typologia naszej gościni) • O widzialności tłumaczek i tłumaczy • O dwóch przekładowych premierach tygodnia (obydwie autorstwa Agi Zano), z których jedna to „Mr Loverman” Bernardine Evaristo • O irlandzkim pisarzu Sebastianie Barrym i o tym, jak Hans-Christian Oeser, jego tłumacz na niemiecki, sprawdza szczegóły świata przedstawionego • O reprezentacji osób pochodzenia azjatyckiego • O tym, w jaki sposób najnowszy odcinek "Mission impossible" łączy się z jedną z ulubionych książek Agi Zano • O przekładzie esejów dla wydawnictwa Tajfuny • O braciach Grimm i figurze matki w kontekście powieści „Mógłby spaść” Jessiki Au • O dekolonizacji języka, ale i o ocenie przekładu przez osoby czytające • O intersekcjonalności w powieści „Trans i pół bejbi” Torrey Peters • O tym, czym - według Agi Zano - różni się pisarstwo Bernardine Evaristo od Charlesa Yu? • Co to jest książka-huragan? • No i o wydawnictwie ArtRage (wiadomka) • A nawet o Hemingwayu Wspomniane w podkaście: Książki pod matronatem Zamorskiego: https://zamorskie.pl/ksiazki-pod-matronatem-zamorskiego/ Wizyta Agi Zano w Dublinie (Trinity College): https://www.tcd.ie/news_events/events/event/sebastian-barry-and-his-translators.php O stereotypie milczącej Azjatki: https://www.theguardian.com/film/2023/jul/17/latest-mission-impossible-shows-the-silent-asian-stereotype-is-alive-and-well Zapowiedź NIEWĄSKIEJ powieści z wydawnictwa Tajfuny: https://tajfuny.pl/produkt/prawdziwa-powiesc/ --- Rozmawiają Olga Godlewska i Bartosz Wójcik.  Podkast powstał przy Zamorskim Klubie Czytelniczym. Zapraszamy do naszej grupy dyskusyjnej na Facebooku: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.facebook.com/groups/zamorskiklubczytelniczy⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Znajdziesz nas na ⁠⁠https://zamorskie.pl/⁠⁠ oraz na Instagramie: ⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/olga_godlewska/⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/bartosz__wojcik/⁠⁠

Kiedy parę lat temu Australię przez pięć miesięcy trawiły pożary, do mediów przedostawało się coraz więcej przerażających informacji - o liczbie zabitych zwierząt, o spalonej powierzchni, zniszczonych domach. Wartości te były ogromne i przytłaczające, ale... były aż zbyt duże, żeby je w pełni zrozumieć. Przytłaczały rozmiarem, ale w rzeczywistości mało co mówiły. A ja bardzo chciałam wiedzieć, ile to jest miliard zabitych zwierząt i co to NAPRAWDĘ oznacza i jakie będzie mieć skutki - dla Australii i świata.Bardzo chciałam nagrać odcinek o tym, jak rozumieć wielkie katastrofy opisane wielkimi liczbami - bo wierzę, jeśli będziemy prawdziwie je rozumieć, zaalarmują nas one bardziej i skłonią do zapobiegania im w przyszłości. Poza informacją matematyczną, potrzebujemy czegoś więcej, żeby opanować duże liczby, zwłaszcza, że żyjemy w momencie, kiedy zaczyna nam to być ewolucyjnie potrzebne do przetrwania w świecie chaosu informacji. Moją gościnią jest Janina Bąk, statystyczka, mówczyni, aktywistka oraz kobieta, która umie liczyć, opowiadać oraz opowiadać o liczeniu. Janina do tłumaczenia liczb zaprzęga gołębie, psy o sierści puchatej jak wata cukrowa oraz gofry. Jest również autorką dwóch bestsellerowych książek o statystyce, czyli "Statystycznie rzecz biorąc" jedne i dwa. Przez pięć lat pracowała na wydziale statystyki w Trinity College w Dublinie.

Wiosna za pasem a z nią startuje na dobre sezon wydarzeń winiarskich z polskim winem w roli głównej. Tych imprez będzie ponad 20 w całym sezonie. Dziś w naszym podcaście przenosimy się wirtualnie do Dublina ... na polskie wino!Z okazji zbliżającego się festiwalu Polish Wine Fest Małgorzata “Maggie” Domaradzka i Maja Ignaczewska – dziewczyny, które wraz z Marcinem Kotwickim stworzyli pierwsze święto polskiego wina zagranicą opowiadają o tym co będzie się działo na tegorocznej edycji i skąd ten pomysł na to wydarzenie. Posłuchajcie!W tym odcinku m.in:czy Małgorzata i Maja to polskie rewolucjonistki winneo tym jak narodził się festiwal Polish Wine Fest w Irlandiiczy w Irlandii pije się winoco się wydarzyło na pierwszej edycji festiwaluco Irlandczycy sądzą o polskim winieco nas czeka na tegorocznej edycjiRadio Kulinarne jest Patronem medialnym Polish Wine Festiwal26 marca 2023 - Dublin, https://www.polishwinefest.com/ PODCAST do słuchania na www.radiokulinarne.pl, na Spotify, Empik Go, Google i Apple Podcasts,Onet Audio i innych aplikacjach do słuchania podcastów. Pozostańmy w kontakcie. Śledź nas na:www.instagram.com/radiokulinarne/ www.facebook.com/bart.wilcz/

W poszukiwaniu Molly Malone przenieśmy się do siedemnastowiecznego Dublina. Nie przypomina on dzisiejszego miasta, jest pocięty niezliczoną liczbą wąskich uliczek. Po jednej z nich spacerujemy. Nagle naszą uwagę zwraca zamieszanie na końcu uliczki. Widzimy zebrany tłum od którego dochodzą nas jakieś pohukiwania, podniesione szepty. Wiedzeni ciekawością podchodzimy bliżej. Gawiedź zebrała się wokół młodej kobiety. Ta leży bez ruchu, nie oddycha. Ubrana w koszulę z długimi rękawami, podkoszulek, długą sukienkę z zapaską, na głowie ma baskijski wełniany beret i obuta jest w hiszpańskie trzewiki. Chociaż już martwa, zachwyca urodą. Z tłumu słychać pytania kto to kto to. Odzywa się młody chłopak „To Molly Malone, handlarka rybami” i ze smutkiem dopowiada „już jej między nami nie ma” . Stojąca obok pulchna kobieta (może matka chłopaka) rzuca pogardliwie „Dopadł ją wyrok boski, ladacznica dorabiała nocami na ulicy”. Jakiś mężczyzna wtrąca „Bądź że miłosierna kobieto, nie mów źle o zmarłej”. Wygląda na to że to medyk, pochyla się nad dziewczyną bada ją wzrokiem i stwierdza „Jeśli nie zabił ją tyfus, to pewnie choroba weneryczna, lepiej się cofnijcie jej opary mogą być szkodliwe”. Tłum niechętnie rozchodzi się. My udajemy się do tawerny gdzie się zatrzymaliśmy. Pogłoski rozchodzą się szybciej niż tłum. W tawernie już naczelnym tematem rozmów jest śmierć młodej dziewczyny. Najbardziej obeznany z tematem zdaje się być właściciel. Ze swadą opowiada, że zna rodziców Molly, również zajmują się sprzedażą ryb, mieszkają nieopodal na Fishamble Street. A Molly była jedna z najpiękniejszych dziewczyn w okolicy i wykorzystywała to handlując nie tylko owocami morza. Codziennie rano przemierzała ze swoim wózkiem pełnym ryb, krabów i małż drogę pomiędzy Liberties i Grafton Street, wykrzykując na cały głos „cookles and mussels alive alive o”. Nocami zakładała kusą sukienkę, siatkowe rajstopy i zalotne buty na obcasie i tak prowokacyjnie ubrana szukała chętnych na płatną przygodę. Klientów znajdowała przede wszystkim wśród studentów pobliskiego Trinity College. Zaciekawieni historią Molly następnego ranka udajemy się tuż obok do kościoła św. Jana. Dołączamy do ceremonii pogrzebowej. Pastor kazanie rozpoczyna słowami, „zaledwie trzydzieści lat temu osobiście w kościele św. Andrzeja chrzciłem Molly Malone, a dziś spoczywa na mnie obowiązek pochowania nieszczęsnej” Kończy zaś prośba do zgromadzonych „Nie osądzajcie zbyt surowo tej umęczonej Magdaleny, ona już została otulona miłością bożą”. Po skończonej ceremonii ciało zostaje złożone w mogile na cmentarzu św. Jana. Ale to nie jest koniec historii dziewczyny handlującej rybami. Tragiczną historie upodobali sobie dublińscy śpiewacy i bardowie. Powstała przepiękna ballada zaczynająca się od słów „W pięknym mieście Dublinie, gdzie dziewczyny są takie ładne, po raz pierwszy ujrzałem słodką Molly Malone” (znajome prawda?). Piosenka stała się niezwykle popularna, chyba najbardziej znana na świecie ze wszystkich irlandzkich piosenek no i oczywiście okrzyknięto ją nieoficjalnym hymnem Dublina. Nie sposób zliczyć artystów, którzy nagrali swoją wersję „Cookles and Mussels”. A skąd pochodzi tekst i melodia? O tym opowiadam w podcaście.

"Sweeny wśród drzew" to wydana w 1939 roku powieść, która uchodzi za pierwszą powieść postmodernistyczną. No to sprawdźmy, co wydarzyło się w Dublinie.(00:15) Dzień dobry(01:00) Zamiast wstępu(06:30) Warstwy rzeczywistości(14:35) O bohaterach i przekładzie(18:35) Krótki fragment o poezji(24:05) Zamiast zakończenia(25:35) Do usłyszenia!Krzysztof Puławski "Przetłumaczyć Irlandię"

O 14 pod główną siedzibą irlandzkiej poczty w Dublinie odbędą się uroczystości z udziałem najwyższych władz państwowych.

W dzisiejszym odcinku podkastu Cyber, Cyber…  gościem specjalnym Mirosława Maja jest Jeffrey Carpenter. Rozmowa odbyła się przy okazji konferencji FIRST w lipcu w Dublinie. O przeszłości, ale i przyszłości cyberbezpieczeństwa. Jak wyglądały początki CSIRT-ów? Usłyszycie o budowaniu zdolności do reagowania na incydenty, ale także o tym, od jakich profesji powinni się uczyć eksperci od cyberbezpieczeństwa. Zapraszamy! More

Notatki i linki do odcinka: designpractice.pl/014 W tym odcinku rozmawiamy m.in. o: → przejściu z roli ux team leaderki do product managera, → odnalezieniu siebie w produktowym świecie, → zadaniach product managera, → ciągłej nauce i programie reforge, → ważnych pytaniach, które warto sobie zadać nie tylko w kontekście rozwoju zawodowego. Naszą gościnią jest Patrycja Walencik – product managerka w Zendesk, która przeszła drogę zawodową od UX designu (m.in. w korporacji i agencji) do środowiska produktowego. Zaangażowana mentorka i prelegentka na konferencjach (w tym naszej – Elementarz UX 2). Prywatnie pasjonatka wina. - Bądźmy w kontakcie: Zapisz się na nasz newsletter, żeby nie przegapić kolejnych odcinków i co 2 tygodnie otrzymać porządną dawkę wiedzy przydatną w rozwoju kariery na styku IT i designu: designpractice.pl/#newsletter Instagram: instagram.com/designpracticepl Facebook: facebook.com/designpracticepl YouTube: youtube.com/channel/UCi-lZTR1uZbBnWdkW0j0CfA - 0:00 Start 2:18 Jaką książkę ostatnio przeczytałaś? 3:48 Co to jest Zendesk? Czym się ta firma zajmuje i jaka jest Twoja rola? 4:55 O wykupieniu krakowskiej firmy Base przez Zendesk. 5:42 Pracujesz z polskim zespołem czy z Duńczykami lub Amerykanami? 6:47 Dlaczego postanowiłaś iść w kierunku Product Managmentu? Czy była to spontaniczna decyzja? O drodze do Product Managmentu. 18:04 Czy z perspektywy kilku miesięcy uważasz że droga od UX do Product Managera jest dobra? Czy wybrałabyś inną drogę? 22:52 Jak wyglądała rekrutacja do Zendesku? 27:07 Jak wyglądał Twój onboarding? 30:42 Jak czułaś onboarding przeprowadzony zdalnie pod kątem ludzkim? Czy miałaś szansę spotkać się z zespołem z Krakowa? 32:20 Czym się zajmujesz? Jak wygląda proces wdrażania nowych featurów? 36:44 Przykłady jakie projekty realizowałaś / jakie funkcje wdrażaliście w Zendesku. 42:07 Jak godzinowo godzicie pracę, gdy część zespołu jest w Polsce, a reszta w Stanach, Australii lub Dublinie? 46:14 Jak przekonujesz inne osoby z Twojego zespołu do swoich pomysłów? 48:34 Trzy najważniejsze predyspozycje trzeba mieć, aby stać się Product Managerem? 51:00 Co Cię zaskoczyło w Zendesku? 53:12 Jak obecnie poszerzasz swoje horyzonty? 57:07 O programie Reforge. Jak to jest zorganizowane, ile trwa, jakie programy są do wyboru? 1:01:47 Kto przygotowuje materiały video na platformie kursu? Jedna osoba czy kilka różnych? 1:04:17 Czy masz ulubione polskie startupy, które robią coś ciekawiej/inaczej w kontekście budowania produktu? 1:06:12 Jakich kompetencji brakuje projektantom i projektantkom? 1:10:53 Gdzie widzisz siebie za kilka lat? 1:12:20 Przykładowe ćwiczenia, które dał Ci Twój dyrektor w ramach pracy mentoringowej. 1:19:20 Polecajka serialowa o startupie. 1:20:13 Zakończenie

Rafał Żurek o organizacji koncertu Kultu w klubie The Academy w Dublinie. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Artur Kaźmierczak mówi, że 18 września w Dublinie odbędą się piłkarskie mistrzostwa młodzieżowe. Organizację wydarzenia wspiera polski konsul. Pojawić się mają osoby związane z piłką nożną, jak piłkarze Bartosz Ślusarski, Marcin Kikut, czy przedstawiciele PZPN. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Gościem i współgospodarzem audycji jest Bogdan Feręc, redaktor naczelny portalu Polska-IE.com. Ryanair przyjął decyzję irlandzkiego rządu, który poprosił wojsko o pomoc w rozładowaniu kolejek na lotnisku w Dublinie. Sprawę przybliża słuchaczom Bogdan Feręc. Żołnierze będą wsparciem dla osób, które dokonują odprawy paszportowej, odprawy bezpieczeństwa, bo tutaj są największe problemy. Lotnisko w Dublinie zapłaci podróżnym, którzy nie odbyli swoich lotów. Brak siły roboczej powoduje odwoływanie lotów, chodzi na przykład o stewardesy. Jednak ten problem jest widoczny także w innych krajach Europy.Nie wiadomo, jak ten kryzys będzie wpływać na europejskie linie lotnicze. Przed lotem należy sprawdzać, czy nasza podróż na pewno się odbędzie. Dowiadujemy się, że dublińskie lotnisko także poszukuje pracowników – można się zgłaszać. Republika Irlandii notuje spadek produkcji przemysłowej oraz spadek zamówień. Na Szmaragdowej Wyspie mamy do czynienia z wyhamowaniem gospodarki. Inflacja będzie miała wpływ na rynek wewnętrzny. Wysokie ceny paliw wpłyną na ceny tego, co kupujemy w sklepach.Irlandzka gospodarka będzie zwalniała, ale z pewną odpowiedzialnością będziemy mogli o tym powiedzieć w przyszłym miesiącu. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Dzisiaj poprzyglądamy się paru osobliwym mieszkańcom Dublina połowy XX wieku. Na przykład taki P.J. Marlow, Patrick Joseph Marlow, dla Dublinczyków po prostu Johnny Fortycoats. Ksywę miał od licznych nakryć, które zakładał na siebie jednocześnie. Po prawdzie nosił tylko trzy, cztery no może pięć płaszczy w tym samym czasie, ale przecież czterdzieści brzmi zdecydowanie lepiej. Johnny ubierał się po prostu ciepło, gdyż spał na ulicy. Włóczył się po Dublinie w latach 30 i 40 ubiegłego wieku. Żył bezwstydnie z hojności dublińczyków. Chwalił się, że jego najbardziej lukratywnym zajęciem było wystawanie pod kościołem przed niedzielną mszą. Potrafił uzbierać w ten sposób tak dużo kasy, że mógł pozwolić sobie na pójście do restauracji. A gdy już tam dotarł, rozsiadał się jak panisko, rzucał na stół zwitek uzbieranych banknotów, zakładał nogi na krzesło i spluwał bezczelnie na podłogę – (to było jego ulubione zajęcie). Z czasem, to spluwanie zamknęło przed nim drzwi większości lokali. Kolejny personaż - Thomas Dudley. Był ulubieńcem Dublińczyków, nazywali go po prostu Bang Bang. Dudley był fanem westernów. Nosił w kieszeni wielki klucz kościelny. Wpadał z tym kluczem do tramwaju i rozpoczynał strzelaninę krzycząc właśnie Bang Bang. Nieszkodliwy, zabawny zwyczaj. Dublińczycy często dawali się ponieść zabawie i tramwaj przekształcał się w westernowy pociąg opanowany przez strzelaninę. Bang Bang grasował nie tylko w tramwajach - prezenter Radiowy i telewizyjny Paddy Crosbie w swojej książce wspomina opowieść ojca o tym że swego czasu na Marlboro' Street Dudley rozkręcił strzelaninę, która trwała, wyobraźcie sobie, blisko pół godziny. Trudno było Thomasa nie lubić, był inspiracją dla muzyków i dramaturgów. Kiedy umarł pisały o tym dublińskie gazety. Jednak pochowany został w bezimiennym grobie. Dopiero po latach imienny nagrobek wzniesiono mu z inicjatywy lokalnej kawiarni o nazwanej, no jakże by inaczej - Bang Bang. Kolejnym dublińskim dziwakiem kręcącym się w okolicy był Hairy Lemon (Włochata Cytryna), łapacz psów, patrolował miasto w czasie 2 wojny światowej. Uwielbiał kręcić się w okolicach kultowego pubu Big Tree w Drumcondra, dzielnicy na północy Dublina. Dublińczycy zapamiętali go dzięki osobliwemu kształtowi głowy rozczochranym włosom i niezwykle żółtej cerze. No to już wiemy skąd ksywka. On też pozostawił po sobie gastronomiczny ślad - Tradycyjny pub na Stephen Street został nazwany jego imieniem! Inyeresujące towarzystwo. Kto nas po takim malowniczym Dublinie oprowadzi? Pete St John, który w nim dorastał. Gdy dorósł wyemigrował do Kanady. W poszukiwaniu pracy zwiedził Alaskę, Amerykę Środkową i Indie Zachodnie. Do Dublina wrócił pod koniec lat 70. Zaczął pisać piosenki, często opisując stare i nowe oblicze rodzinnego miasta. Szybko został się dublińskim bardem. Nie tylko dublińskim, wielu folkowych artystów nagrywało i nagrywa jego piosenki. Napisał ich blisko setkę. Odszedł od nas 12 marca tego roku. Nieśmiertelność zapewnił sobie pisząc Fields of Athenry, przepiękną balladę o czasach wielkiego głodu. Tak urzekła serca Irlandczyków, że dziś jest nieoficjalnym hymnem kibiców piłkarskiej reprezentacji Irlandii. Słyszeliśmy ją na naszych stadionach w wykonaniu tysięcy irlandzkich gardeł podczas mistrzostw Europy w 2012 roku. O Dublinie Pete St. John napisał piosenek parę. Najbardziej znana to chyba tęskna The Rare Auld Times. Ale mnie najbardziej Pete urzekł pisząc pełną humoru, surrealistyczną The Mero, piosenkę która przenosi nas wprost na ulice Dublina, do połowy XX wieku. Zwiedzamy z Petem zakamarki i obserwujemy barwne postaci ulicznych włóczęgów. Taki mały muzyczny atlas ówczesnego miasta. Posłuchajcie. Sail ho Audycja zawiera utwory: “The Rare Auld Times” w wykonaniu „The High Kingss”, słowa i muzyka: Pete St. John “The Mero” w wykonaniu “The Dubliners”, słowa i muzyka: Pete St. John

W audycji Do Zobaczenia będziemy dziś na polskiej prowincji, w Dublinie, w Caen i w domu Norma! W kinach Po miłość / Pour l'amour ze świetną rolą Jowity Budnik. Jak wyrwać się z toksycznych kleszczy rodzinnych i społecznych? Na HBO MAX „Rozmowy z przyjaciółmi”, czyli ekranizacja książki Sally Rooney w reżyserii Lenny'ego Abrahamsona oraz Leanne Welham. Powraca więc ekipa z hitowego serialu „Normalni ludzie”! Jaki efekt? W kinach „Między dwoma światami” Emmanuela Carrère'a z Juliette Binoche w roli pisarki w otoczeniu prekariatu. Jak wygląda życie francuskich „bidoków”? W swoim domowym otoczeniu ostatni występ komediowy dał Norm MacDonald. Rok po jego śmierci na Netflix pojawia się jego poruszający i bardzo osobisty występ „Nothing Special”. Porozmawiamy o tym specyficznym i jakże odrębnym komiku.

W audycji Do Zobaczenia będziemy dziś na polskiej prowincji, w Dublinie, w Caen i w domu Norma! W kinach Po miłość / Pour l'amour ze świetną rolą Jowity Budnik. Jak wyrwać się z toksycznych kleszczy rodzinnych i społecznych? Na HBO MAX „Rozmowy z przyjaciółmi”, czyli ekranizacja książki Sally Rooney w reżyserii Lenny'ego Abrahamsona oraz Leanne Welham. Powraca więc ekipa z hitowego serialu „Normalni ludzie”! Jaki efekt? W kinach „Między dwoma światami” Emmanuela Carrère'a z Juliette Binoche w roli pisarki w otoczeniu prekariatu. Jak wygląda życie francuskich „bidoków”? W swoim domowym otoczeniu ostatni występ komediowy dał Norm MacDonald. Rok po jego śmierci na Netflix pojawia się jego poruszający i bardzo osobisty występ „Nothing Special”. Porozmawiamy o tym specyficznym i jakże odrębnym komiku.

Gość Studia Dublin komentuje m.in. politykę energetyczną prowadzoną przez rząd w Dublinie. Audycję prowadzi Tomasz Wybranowski. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

2 czerwca, obchodzimy międzynarodowy dzień prostytucji, a w zasadzie międzynarodowy dzień pracowników seksualnych, a w zasadzie powinienem napisać międzynarodowy dzień pracowników i pracownic seksualnych. Intencją święta jest przypomnienie o ciężkich warunkach jakie często towarzyszą temu zawodowi, o dyskryminacji i terrorze jakich doznają osoby świadczące usługi seksualne. A data została wybrana dla upamiętnienia wydarzeń z 1975 roku w Lyonie. 2 czerwca tego roku ponad setka prostytutek zaczęła okupować kościół Saint Nizier w Lyonie aby zwrócić uwagę na katastrofalną sytuację życiową w jakiej się znajdowały. Do strajku dołączały się kolejne kobiety, protest rozprzestrzenił się na inne miasta. Po 8 dniach był brutalnie zlikwidowany przez policję. Ale Te 8 dni dały początek walce o prawa osób świadczących usługi seksualne, rozpoczęły też stopniową zmianę postrzegania tych osób i ich problemów przez społeczeństwa zachodu. A dokąd udamy się na muzyczną wycieczkę, żeby nawiązać do tego święta? W swojej historii wiele europejskich miast posiadało dzielnice czerwonych latarni. Jedną z największych takich dzielnic (niektórzy twierdzą że największą w Europie) posiadał Dublin. Udamy się więc do Dublina. Tam na obszarze ograniczonym ulicami Talbot Street, Amiens Street, Gardiner Street i Sean McDermott Street od połowy XIX do połowy XX wieku funkcjonował bujny przemysł erotyczny. Sprzyjała temu duża liczba znajdujących się w Dublinie garnizonów armii brytyjskiego okupanta. Ocenia się że w czasach świetności usługi seksualne w jednym czasie świadczyło tam ponad 1500 kobiet. O usługach męskich źródła milczą. Dzielnica nosiła potoczną nazwę MONTO od nazwy jeden z bardziej popularnych ulic - Montgomery Street. Według świadków tamtej epoki, Kobiety pracujące w Monto, wbrew pozorom nie mały w społeczności Dublina złej opinii. Uchodziły za ofiary systemu, zmuszone do prostytucji przez życie. Wiele z nich trafiło do Dublina z okolicznych lub dalszych wsi. Często jako niezamężne matki trafiały na rok pod opiekę żeńskich zakonów. Tam sielanki nie było. Większość z dziewczyn kończyła pracując na ulicy. Dzielnica była centrum uciech ale też dawała bardzo często schronienie bojownikom IRA i innym niepodległościowcom. A co dzisiaj dzieje się w Monto? Po podpisaniu traktatu angielsko-irlandzkiego i powstaniu niepodległego państwa irlandzkiego, brytyjscy żołnierze opuścili Dublin, popyt na usługi świadczone w MONTO spadł. W latach 20 XX wieku nastąpiła kampania organizacji katolickich przeciw domom publicznym zakończona licznymi aresztowaniami i oficjlnym ogłoszeniem zamknięcia wszystkich tzw. kip-house. Jednak erotyczny biznes w MONTO funkcjonował do wczesnych lat 50 XX wieku. Dziś ślady sławy Monto przewijają się w kulturze popularnej (mniej lub bardziej). W Monto, jeden z epizodów, może najśmieszniejszy, spędził Leopold Bloom bohater Ulissessa. A muzycznie? Ano właśnie O Monto powstała wspaniała sprośna ballada. „Take her up to Monto”, bo tak brzmi jej tytuł napisał w 1958 roku George Desmond Hodnett, recenzent muzyczny i pianista teatralny. Ballada jest pełna odniesień do historycznych postaci związanych z dzielnicą, wyśmiewa dublińskich strzelców wysłanych przez królową wiktorię (w piosence Vicky) na wojnę, drwi z Jamesa Careya który zdradził sprawę irlandzką, ale zawiera również zupełnie zmyślone historie o wizycie w przybytkach dzielnicy rosyjskiego cara, króla Prus czy królowej Wiktorii. Piosenkę w 1966 zaśpiewał na scenie Gate Theatre Ronnie Drew z Dublinersami, porwał publiczność i od tego czasu „Monto” weszło na stałe do koncertowego repertuaru zespołu. Warto posłuchać. Sail ho Audycja zawiera utwory: “Take Her Up to Monto” w wykonaniu „The Dubliners”, słowa I muzyka: George Desmond Hodnett

„Crimping”, „shanghaiing” albo po prostu szanghajska gra to nazwy praktyki werbowania załogi na statki, często podstępem lub pod przymusem. Shanghaiing, ponieważ Shanghai był częstym celem podróży statków z uprowadzonymi załogami. Shanghaiing kwitł w miastach portowych Wielkiej Brytanii w Londynie, Liverpoolu czy Dublinie, ale w równym stopniu w Stanach Zjednoczonych, w San Francisco, Seattle, Savannah, Port Towsend, czy też w Portland gdzie miał największe rozmiary. Na wschodnim wybrzeżu w crimpingu przodował Nowy Jork, nie wiele ustępowały mu Boston, Filadelfia i Baltimore. Osoby dokonujące niecnego werbunku zwane były „crimps”. Powszechność procederu wynikała z permanentnego niedoboru załóg na statkach i okrętach oraz ze sposobu wynagradzania Kapitanów. Otóż kapitanowie mieli często płacone „od łebka” (by the body), za liczebność zwerbowanej załogi, a kasa ta była określana mianem „the bloody money”. Tak więc interes kwitł a gangi crimpów rosły w siłę. W Ameryce powszechne było prowadzenie przez crimpów tzw sailors' boardinghouse, czyli pensjonatów dla marynarzy. Miejsca te dawały gangom możliwość zwiększenia kontroli nad, powiedzmy, „podopiecznymi”. Gangi organizowały zakwaterowanie, wyżywienie rozrywkę, ale w zamian przejmowały kontrolę nad zarobkami marynarzy. Ten swoisty przemysł był na tyle lukratywny, że crimpowie zbudowali z czasem mogli pozwolić sobie na wpływanie na wyniki wyborów aby promować kandydatów którzy blokowali próby prawnego ucywilizowania werbunku marynarzy . A takie były podejmowane w 2 połowie 19 wieku. Powszechne było wysyłanie w dniu wyborów wycieczek mieszkańców sailors' boardinghouse od jednego do drugiego lokalu wyborczego aby głosowali na odpowiednich kandydatów. Praktyka shanghaiingu upadła dopiero na początku XX wieku. Przyczynił się do tego zmierzch ery wielkich żaglowców. Zastępujące je statki parowe nie wymagały tak wielkich załóg, popyt na usługi crimpów spadał. A w 1915 roku ustawa marynarska ostatecznie położyła kres impressmentowi. Szefowie gangów byli znanymi postaciami, o ich bezwzględności krążyły niezliczone legendy. Najsłynniejsi z nich to Jim „Shanghai” Kelly i Johnny „Shanghai Chicken” Devine z San Francisco oraz Joseph „Bunko” Kelly z Portland. Jim „Shanghai” Kelly potrafił urządzić wielkie darmowe przyjęcie urodzinowe na parowcu Goliath. Ponad setkę spragnionych zabawy gości upoił whyskaczem wzbogaconym dodatkiem opium. Tak sprawionych biesiadników przekazał jako załogantów na trzy statki z niedoborem personelu. Ot taki przedsiębiorczy trefniś. Właśnie upojenie wzmocnionym alkoholem było najczęstszym orężem crimpów. Używał go również nasz dzisiejszy bohater - Larry Marr. Nie jest to postać historyczna ale dzięki piosence zyskał sławę nie mniejszą od największych postaci shanghaiingu. A w zasadzie nie dzięki piosence a piosenkom, gdyż wersji opowieści o Larrym jest kilka, czasem zmienia się jego imię, czasem zmienia się imię żony, czasem miejsce – ale to cały czas ten sam stary forbitter. Wykonawcy czasem mieszają muzykę jednej wersji ze słowami innej, tak czynił choćby sam Stan Hugill. Piosenka najczęściej nosi tytuł Larry Marr lub The Five Gallon Jar. Dlaczego? Ano Larry Marr razem ze swą żoną prowadził bar we Frisco. W barze spragnionych poił tanim tajemniczym napojem czerpanym z wielkiego pięciogalonowego dzbana. Gdzie się biesiadnicy następnego dnia rankiem budzili? To już się domyślacie. Wyobraźcie więc sobie marynarza, tzn. dziś już marynarza a jeszcze wczoraj np. farmera, który opowiada towarzyszom na foc's'lu, inaczej mówiąc przed masztem, jak znalazł się w załodze. Tę opowieść snuje dla Was grupa Salt Sea Pirates. Sail Ho Audycja zawiera utwory: „Larry Marr” w wykonaniu „Salt Sea Pirates”, słowa i muzyka: tradycyjne @jarasaseasongi znajdziesz na Facebooku i YouTube

Megan Nolan "Akty desperacji" tłum. Wydawnictwo Filtry Podcast literacki Big Book Cafe. Książka w 5 pytań i 5 minut! Odcinek #42 Julia Rzemek, kierująca księgarnią Big Book Cafe, odpowiada na 5 pytań Anny Król o znakomicie oceniany przez światowych krytyków debiut irlandzkiej pisarki, porównywanej już z Sally Rooney. Przeszywająco szczera i mroczna powieść o toksycznym związku i bolączkach milenialsów, autorstwa wschodzącej gwiazdy literatury irlandzkiej. Bezimienna narratorka odkrywa życie w Dublinie. Wyrzucona ze studiów, pracuje jako kelnerka, wieczorami zaś pije i uprawia przygodny seks. Życie bohaterki zmienia się razem z poznaniem starszego od niej Ciarana – idealnego w oczach dziewczyny chłopaka, który jest pewnym siebie krytykiem sztuki. Para jednak nie tworzy idealnego związku. "Akty desperacji" to kronika toksycznej relacji, w której i kobieta, i mężczyzna są socjopatyczni. To także studium autodestrukcji prowadzącej do niepohamowanej żądzy seksu, samookaleczania, zatracania się w używkach i alkoholu. Zamów książkę u nas i wesprzyj Fundację "Kultura nie boli" https://ksiegarnia.bigbookcafe.pl/pl/p/Akty-desperacji-Megan-Nolan/1165 Podcast literacki Big Book Cafe ma dwie odsłony: Książka w 5 pytań i 5 minut - czyli najkrótsze i najszczersze recenzje książek sprawdzonych przez nas w czytaniu, słuchaj we wtorki Literatura na żywo - czyli ważne nazwiska, rozmowy, performanse i teatr prosto ze sceny Big Book Cafe, słuchaj w soboty Poznaj nas bliżej i dołącz do międzynarodowego Big Book Festival. 10. edycja wielkiej imprezy czytelników już 24-26 czerwca 2022 r. w Warszawie! bigbookfestival.pl/ https://bigbookcafe.pl/

Relacja z gali, na której zostały wręczone "Wnetowe Koniczynki", nagrody Studia 37 Dublin Radia Wnet. Uroczystość odbyła się w Domu Polskim w Dublinie. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Ambasador RP w Dublinie m.in o planach budowy pomnika Pawła Edmunda Strzeleckiego w Republice Irlandii, setnej rocznicy pierwszego pełnego wydania Ulissesa i kondycji gospodarczej wyspy po Brexicie. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

26 stycznia obchodzony jest na antypodach jako Australia Day. Dlaczego? Ano było tak: Terra Australis Incognita, nieznana ziemia południowa. Przez całe stulecia Europejczycy wierzyli, że gdzieś tam na południu leży tajemnicza kraina. Nie mylili się wiele. Siedemnastowieczni holenderscy nawigatorzy z Willemem Janszoonem na czele dotarli do nowego lądu, sporządzili pierwsze mapy wybrzeża i nazwali tę ziemię, Nowa Holandia. W 1770 roku James Cook, przepłynął wzdłuż wschodniego wybrzeża kontynentu, wylądował w miejscu które dzisiaj nazywamy Zatoką Botaniczną i przejął tę ziemie dla korony brytyjskiej. A kilkadziesiąt lat później jego rodak Matthiew Flinders zasugerował nazwę kontynentu - Australia . Anglicy w okresie potęgi kolonialnej za przestępstwa często orzekali karę tzw. penal transportation, czyli karną podróż statkiem do zamorskiej kolonii. W XVII i XVIII wieku skazańców wywożono do dwóch niedawno odkrytych Ameryk, szczególnie do Północnej. Po amerykańskiej rewolucji prawo zakazało wywózki więźniów do Stanów Zjednoczonych. Wtedy postanowiono kolonię w Australii zasiedlić skazańcami. 1 maja 1787 roku z Portsmouth, pod dowództwem kapitana Arthura Phillipa wyruszyła tzw. First Fleet. Po blisko 11 miesiącach podróży, 26 stycznia 1788 roku flota Phillipa wylądowała na ziemi, którą komandor nazwał Port Jackson a my dziś znamy jako Sydney. W rocznicę tego wydarzenia celebrowany jest Australia Day. I tak zaczęła się historia angielskiej kolonizacji Australii. Historia niezbyt chlubna. Jak zwykle, w przypadku europejskich podbojów doprowadziła prawie do fizycznej likwidacji miejscowej ludności – Aborygenów i ich pradawnej kultury. Historia również niezbyt miła dla przymusowych osadników. Wśród nich było wielu więźniów politycznych i jeńców wojennych, szczególnie z Irlandii i Szkocji. W koloniach karnych panował dość ostry reżim, koloniści więc często buntowali się. I o tym dzisiejsza piosenka. „Jim Jones at Botany Bay” to australijska tzw. „busz ballad” z początku XIX wieku. Jej narrator Jim Jones zostaje uznany za winnego kłusownictwa i skazany na transport do kolonii karnej, oczywiście w Nowej Południowej Walii. Po drodze jego statek zostaje zaatakowany przez piratów ale uzbrojona załoga pokonuje napastników. Jim Jones zastanawia się, czy nie wolałby przypadkiem dołączyć do piratów niż udać się do przeklętej Botany Bay. Tam czeka go ciężkie życie pełne harówy. W końcu marzy o tym, że przyłączy się do partyzantki Jack Donahoo i z nim pozna zemsty smak. Czy zrealizował swoje marzenia? Tego nie wiemy, zwłaszcza że Jim Jones był postacią fikcyjną. W przeciwieństwie do Jacka Donahooo, jednego z najsłynniejszych bushrangerów. Jack Donahoo urodził się mniej więcej w roku 1806 w Dublinie. Skazany za drobne przestępstwa w 1825 roku wraz z 2 setkami innych skazańców wylądował w Sydney. Krótki żywot Donahoo był barwny. Grabił, został złapany i skazany na śmierć ale udało mu się uciec z transportu do więzienia. Zginął w strzelaninie w 1930 roku, nie przeżywszy 25 lat. I taką romantyczną historię opowiada nam właśnie ballada „Jim Jones at Botany Bay”. Jest dziś nieco zapomniana, ale uwaga – w mrocznym filmie Quentina Tarantino „Nienawistna Ósemka”, śiewa ją sama Jennifer Jason Leigh. A na naszym podwórku znamy tę balladę z wykonania grupy Cztery Refy. Świetny polski tekst napisała Anna Peszkowska. Co prawda Jerzy Rogacki, świętej pamięci lider Czterech Refów, twierdził że tytuł oryginalny to „Prisoner from Botany Bay” ale to na pewno ta sama piosenka, o której opowiadam. Sail Ho Audycja zawiera utwory: "Jim Jones At Botany Bay" w wykonaniu Jennifer Jason Leigh, słowa i muzyka: tradycyjne "Ballada o Botany Bay" w wykonaniu zespołu Cztery Refy, słowa: Anna Peszkowska, muzyka: trad. (oryg. "Jim Jones At Botany Bay") @jarasaseasongi znajdziesz na Facebooku i YouTube

W tym odcinku z dr Damianem Parolem rozmawiamy o budowaniu masy i siły mięśniowej Jest też wątek ze śledzikiem przy okazji zbliżających się świąt Dr Damian Parol– z wykształcenia jest magistrem dietetyki (SGGW) i psychodietetykiem (SWPS). Posiada również legitymację instruktora kulturystyki (PAS) a przez wiele lat pracował jako trener personalny. W 2018 obronił z wyróżnieniem doktorat na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Tematem jego pracy był wpływ diety wegańskiej na wydolność biegaczy długodystansowych. Wyniki tej pracy opublikował podczas prestiżowej konferencji zorganizowanej przez European College of Sport Science w 2018 roku w Dublinie. Zawodowo zajmuję się udziałem w kłótniach internetowych, poradnictwem dietetycznym i prowadzeniem szkoleń (w tej kolejności). Z Damianem rozmawiamy między innymi o:  zaletach treningu siłowego  żywieniu w procesie budowy masy mięśniowej  sposobach na wyliczanie wydatku energetycznego  łączeniu treningu siłowego z wytrzymałościowym  jego doświadczeniu w trójboju siłowym  zależności między procentową zawartością tkanki mięśniowej a apetytem  suplementacji w treningu siłowym  jego recepcie na ruch Blog Damiana znajdziecie na stronie: https://www.damianparol.com/ A szkolenia z zakresu dietetyki na: https://www.warsztatnauki.pl/ Zapraszam do oglądania kolejnych odcinków w których pojawią się specjaliści związani ze światem sportu i medycyny. Będą fizjoterapeuci, lekarze, sportowcy, trenerzy i pasjonaci wielu form ruchu. Podoba Ci się podcast?  Zrób dobry ruch i pomóż mi w rozwoju tego kanału. Podcast możesz wspierać na wiele sposobów – komentować posty, udostępniać treści lub wejść na Patronite i w

Rozmówca Tomasza Wybranowskiego opowiada o publikacji wydanej na 30-lecie polskiej ambasady w Dublinie. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Rozmówca Tomasza Wybranowskiego komentuje plany budowy nowej elektrowni gazowej w Dublinie. Ma być ona odpowiedzią na rosnące potrzeby energetyczne stołecznej aglomeracji. Inwestycja będzie według kosztować ok. 150 mln euro. Na Szmaragdowej Wyspie rozwijane są także OZE. Na razie Republika jest uzależniona energetycznie od Zjednoczonego Królestwa. Bogdan Feręc odnosi się do zapowiedzi szefa irlandzkiego rządu, który przestrzega, że jeżeli mieszkańcy Irlandii nie zaczną się stosować do zaleceń, to trzeba będzie zaostrzyć reżim sanitarny na Boże Narodzenie. Feręc ocenia, że wprowadzenie lockdownu na święta źle by się odbiło na poparciu dla koalicji rządzącej. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Jaunā Rīgas teātra aktieri Baiba Broka un Vilis Daudziņš kopā spēlējuši daudzās izrādēs, bet nesen nosvinējuši pirmizrādi izrādei “Dublinieši Miera ielā”. Izrādes režisors Pēteris Krilovs devis neparastus aktieriskus uzdevumus – būt uz skatuves gan pašiem savā “ādā”, gan iejusties Džeimsa Džoisa stāstu varoņu tēlos. Kā abi spriež LTV raidījumā “Kultūrdeva”, režisoram Krilovam gadu laikā izveidojies “precīzs rentgena skatiens”, kas uzreiz ierauga aktieri un spēj nošķirt "falšo un ne-falšo".

Janina Bąk, wirtuoz statystyki na Trinity College w Dublinie, opowie nam, skąd wzięła się w niej miłość do tej dziedziny, czy irytują ją błędne przedstawianie danych oraz jak podchodzi do hejtu w internecie. Nie zabraknie też czasu na rozmowę o jej książce "Statystycznie rzecz biorąc. Czyli ile trzeba zjeść czekolady, żeby dostać Nobla".

Pamēģināt dzīvīgi, reālistiski un sentimentāli atklāt Džoisu – tā norāda režisors Pēteris Krilovs pēc „Dublinieši Miera ielā” pirmizrādes Jaunajā Rīgas teātrī (JRT). Dramatizējumā izmantoti īru rakstnieka Džeimsa Džoisa darbi, un visu kopā ar režisoru vienotā audumā saaudis dramaturgs Matīss Gricamnis. Pētera Krilova personiskās attiecības ar Džoisu ir ļoti senas, kas iegūtas jauna cilvēka tapšanas agrīnajos gados. Un arī izrāde ir par jauna cilvēka pieaugšanu. Iestudējumā kopā ar JRT pieredzējušiem aktieriem arī pieci Kultūras akadēmijas 4.kursa studenti. Iestudējuma radošajā komandā scenogrāfs Gints Sippo, kostīmu māksliniece Kristīne Abika, arī horeogrāfs Dmitrijs Gaitjukevičs. Izrādē „Dublinieši Miera ielā” Džeimsa Džoisa stāstu un romānu varoņi mijas ar aktieru paštēliem, dažbrīd pāreja no lomas lomā un atkal paštēlā ir nemanāma, dažbrīd ievijas Latvijai vai tieši Jaunajam Rīgas teātrim atpazīstamais. Izrādes darbība risinās Miera ielā labi zināmā kafejnīcā, kas kādā brīdī pārtop par Dublinas bāru, Martello torni vai par katoļu koledžu. Pēteris Krilovs ar īru rakstnieka Džeimsa Džoisa darbiem saticies arī iepriekš uz skatuves un atļāvies, kā pats saka „noimprovizēt” Daugavpilī ar kolāžu no Džoisa darbiem, pēc tam sadarbībā ar aktrisi Mariju Bērziņu skatuves valodu ieguva „Ulisa” 18.nodaļa jeb slavenais Mollijas monologs bez pieturzīmēm izrādē „Mollija saka jā” Nacionālajā teātrī. Dramaturgs Matīss Gricmanis atzīt, ka iestudējums tapis sarežģītā procesā. Darba tapšanas laikā gadījušies vairāki notikumi, kad dzīve izspēlējusi savu dramaturģiju, viens no tiem – zādzība. Džeimsa Džoisa darbiem raksturīgi, ka aprakstītie varoņi vijas cauri vairākiem darbiem, tāds ir arī Stefana Dedala tēls, ko atveido JRT studijas 4.kursa students Matīss Ozols. No pieredzējušajiem dažādas lomas atveido Guna Zariņa, Baiba Broka, Kaspars Znotiņš, Ģirts Krūmiņš, Regīna Razuma, Sandra Kļaviņa, Andris Keišs un Ivars Krasts, arī Marija Linarte. Uzklausu Vili Daudziņu, kurš režisora skatījumā ir tātad klasiskais jeb „vecais” JRT aktieris. Aktieris savulaik beidzis Daugavpils teātra aktieru kursu pie pedagogiem Annas Eižvertiņas un Pētera Krilova. Vilis Daudziņš zina, ka Pēterim Krilovam ir trīs autori Dostojesvkis, Folkners un Džoiss, kas liek parādīties uz skatuves vai nu studentu darbos, vai profesionālos teātros. Vērtīga ir izrādes programmiņa, tajā var uzzināt ne tikai par režisora ciešo saikni ar Džoisa darbiem un šīs izrādes impulsu, stāvot 7.tramvaja pieturā, bet arī kādu tēlu no Džoisa darbiem katrs aktieris vai aktrise atveido, vai arī ir viņš pats.

KAZIMIERZ GREŃ to były podkarpacki baron, który został zdyskwalifikowany po aferze biletowej w Dublinie. Będąc wiele lat na uboczu polskiej piłki, postanowił opowiedzieć o kulisach tych wydarzeń oraz wyborów PZPN. PO WIĘCEJ ROZWIŃ OPIS _________________________________________________________________ ➡️Facebook: https://www.facebook.com/Futbolownia/ ➡️Twitter: https://twitter.com/Futbolownia ➡️Instagram: https://www.instagram.com/damianfutbolownia/ ➡️www.futbolownia.pl O czym w skrócie rozmawialiśmy: 1:15:20 O relacjach z Krzysztofem Stanowskim 1:24:00 Czy nagra kolejną płytę z Panem Golbą? 1:28:40 Co będzie opisane w jego książce? 1:32:30 Czy ma sobie coś do zarzucenia? 1:38:00 O nieprawidłowych zapisach w jego umowie 1:50:15 O aferze biletowej 2:06:20 O wystąpieniu na walnym zgromadzeniu 2:13:05 Afera hotelowa z Ciechocinka 2:25:43 Dlaczego nie czuje się winny? 2:28:30 Czy został wrobiony? 2:32:00 Czy Kazimierz Greń wróci do piłki? 2:33:45 Gdzie można go śledzić w internecie? 2:37:00 autografy, konkurs z płytami i zakończenie

KAZIMIERZ GREŃ to były podkarpacki baron, który został zdyskwalifikowany po aferze biletowej w Dublinie. Będąc wiele lat na uboczu polskiej piłki, postanowił opowiedzieć o kulisach tych wydarzeń oraz wyborów PZPN. PO WIĘCEJ ROZWIŃ OPIS _________________________________________________________________ ➡️Facebook: https://www.facebook.com/Futbolownia/ ➡️Twitter: https://twitter.com/Futbolownia ➡️Instagram: https://www.instagram.com/damianfutbolownia/ ➡️www.futbolownia.pl O czym w skrócie rozmawialiśmy: 0:00 Przywitanie 1:40 Czy cieszy się, że odszedł Boniek? 5:51 Czy Cezary Kulesza to dobry wybór na prezesa? 7:13 Kulisy wyborów na prezesa PZPN 11:39 Decydujące momenty w kampanii Laty i Bońka? 15:21 Czy podczas kampanii na prezesa trzeba pić wódkę z baronami? 19:13 Który związek wojewódzki jest najbardziej gościnny? 21:28 Z kim najlepiej się współpracowało podczas kampanii? 24:12 PZPN Bońka, a poprzednie? 31:00 Czy PZPN Bońka to tylko dobry PR? 32:25 Na temat umowy ze Sportive 41:00 Czy Janusz Basałaj cenzurował dziennikarzy? 44:17 Na temat wejścia CBA do PZPN 45:50 Sprawa Nisztor-Boniek 48:05 Na temat Zbigniewa Bońka 50:00 Słynne zdjęcie na imprezie dziennikarzy z działaczami 52:20 Rola Basałaja u boku Bońka 53:50 Czy w sprawie Nisztor-Boniek coś się jeszcze wydarzy? 1:00:05 Co sądzi na temat Przesmyckiego? 1:07:01 Na temat korupcji w polskiej piłce 1:10:00 Czy zmiana Przesmyckiego cokolwiek zmieni?

Bogdan Feręc mówi o planach obchodów 30-lecia istnienia Ambasady RP w Dublinie. Zwraca uwagę, że informacje na temat uroczystości można znaleźć jedynie na facebookowej stronie placówki. W rozmowie szeroko omówione zostają problemy Polonii irlandzkiej. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Paaudzes satikušās, Jaunajā Rīgas teātrī iestudējot izrādi „Dublinieši Miera ielā”. Izrādi pēc īru rakstnieka Džeimsa Džoisa stāstu krājuma „Dublinieši” iestudējis Pēteris Krilovs, ar viņu arī saruna Kultūras rondo, gan vēl bez iespējas redzēt „Dubliniešus Miera ielā”. "Man patīk strādāt ar prozu, vai nu dramatizēt, vai uztaisīt savu versiju. Man tas ir interesanti," atklāj Pēteris Krilovs par saviem iestudējumiem. "Džoiss ļauj dauzīties un spēlēties. Viņš arī pats to dara aizgūtnēm, un līdz ar to saprastu, ka mums ar Matīsu Gricmani, kurš ir dramatizējuma līdzautors, bija tiesības dauzīties un izmantot, kā visādi gribam un ieceram," raksturo Pēteris Krilovs. Iestudējums tapis trīs posmos - 2020. gada aprīlī zoom platformā tiekoties, tad novembrī un decembrī un šī gada martā. "Šo laiku pavadījām ļoti interesanti, mums bija priecīgi un patīkami būt kopā ar Džoisu," atzīst Pēteris Krilovs "Nosaukums pilnībā atbilst saturam, tur ir dublinieši,  Miera iela. Tur ir Džoiss no rīta līdz vakaram, bet tur ir arī Miera iela," bilst Pēteris Krilovs.  

Krystian Brzezowski- pochodzi z Gościna w Zachodniopomorskim, ale od 15 lat mieszka w Dublinie, stolicy Irlandii. Kocha ludzi i muzykę, ale najbardziej lubi pomagać innym. Jest liderem Ruchu Polska 2050 w Irlandii oraz członkiem Sztabu Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Dublinie, gdzie współkoordynuje media społecznościowe. Tęskni za normalnością, otwartością i życzliwością na świecie.

Krystian Brzezowski- pochodzi z Gościna w Zachodniopomorskim, ale od 15 lat mieszka w Dublinie, stolicy Irlandii. Kocha ludzi i muzykę, ale najbardziej lubi pomagać innym. Jest liderem Ruchu Polska 2050 w Irlandii oraz członkiem Sztabu Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Dublinie, gdzie współkoordynuje media społecznościowe. Tęskni za normalnością, otwartością i życzliwością na świecie.

Krystian Brzezowski- pochodzi z Gościna w Zachodniopomorskim, ale od 15 lat mieszka w Dublinie, stolicy Irlandii. Kocha ludzi i muzykę, ale najbardziej lubi pomagać innym. Jest liderem Ruchu Polska 2050 w Irlandii oraz członkiem Sztabu Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Dublinie, gdzie współkoordynuje media społecznościowe. Tęskni za normalnością, otwartością i życzliwością na świecie.

Krystian Brzezowski- pochodzi z Gościna w Zachodniopomorskim, ale od 15 lat mieszka w Dublinie, stolicy Irlandii. Kocha ludzi i muzykę, ale najbardziej lubi pomagać innym. Jest liderem Ruchu Polska 2050 w Irlandii oraz członkiem Sztabu Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Dublinie, gdzie współkoordynuje media społecznościowe. Tęskni za normalnością, otwartością i życzliwością na świecie.