Podcasts about ryszarda kapu

Konflikt między Salwadorem a Hondurasem z lipca 1969 r. został opisany przez Ryszarda Kapuścińskiego, który stworzył określenie Wojna futbolowa. Czy faktycznie przegrany mecz w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Meksyku doprowadził do konfliktu zbrojnego? W Misji specjalnej okrywamy kulisy wybuchu wojny stu godzin.

Pięćset eksponatów pochodzących z Chin, Indii, Egiptu, Sudanu, Etiopii, Iranu i Algierii. Na wystawie "Podróże z Herodotem. Świat oczami Ryszarda Kapuścińskiego" ukazana zostanie różnorodność kultur państw Azji i Afryki, krajów, które podczas swoich licznych podróży odwiedził mistrz polskiego reportażu.

Aleksandra Zbroja rozmawia z Pauliną Małochleb i Wojciechem Szotem o książkach reporterskich wydanych w ubiegłym roku oraz tym jak na przestrzeni lat zmienił się reportaż literacki. Co sprawia, że w Polsce jest to gatunek tak różnorodny? Jak pandemia wpłynęła na jego ewolucję? Jak zmieniają się trendy, a także rola reportażu w życiu literackim i społecznym? Porozmawiamy o trudach pracy reportera, obecnej polityce wydawnictw i wpływie zmieniającego się rynku książki na twórczość. Zdradzimy także, jakie książki reporterskie z 2024 roku szczególnie zapadły w pamięć naszym gościom. Podcast powstał w ramach działań związanych z 16. edycją Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Organizatorem i fundatorem nagrody jest Miasto st. Warszawa, a Gazeta Wyborcza współorganizuje konkurs.

Zaglądamy za kulisy pracy fotografów zatrudnionych w kancelarii Prezydenta RP. O tym jak zmienia się fotografia oficjalna, ale też wyzwaniach związanych z dokumentowaniem pracy pierwszej pary z Elizą Radzikowską – Białobrzewską i Jakubem Szymczukiem rozmawia Monika Szewczyk-WittekJak doświadczenia w pracy w mediach można wykorzystać w pracy w urzędzie? O odbiorcach zdjęć, komentarzach, politycznych zmianach, wielkich wydarzeniach i kluczowych momentach dyskutują: Eliza Radzikowska – Białobrzewska, która pracuje dokumentuje pracę par prezydenckich od 1997 roku oraz Jakub Szymczuk, który pełnił rolę oficjalnego fotografa Prezydenta RP w latach 2017-2024. Eliza Radzikowska-Białobrzewska: fotografka. Pracuje w Kancelarii Prezydenta RP od 1997 roku. Zajmuje się dokumentowaniem pracy prezydenta oraz pierwszej damy.Jakub Szymczuk: fotograf, grafik, rocznik 85. Laureat nagród fotografii prasowej, takich jak Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego, Zdjęcia roku Grand Press Photo 2014, Zdjęcia X-lecia czy Zdjęcie XX-lecia GPP. Przez lata pracował dla redakcji „Gość Niedzielny” i Polska Presse, a także pełnił rolę oficjalnego fotografa Prezydenta RP w latach 2017-2024. Dziś fotograficznie pracuje sporadycznie projektowo. Na stałe związany z Fundacją "Nauka. To Lubię", pracuje nad stworzeniem nowych formatów popularyzujących naukę wśród najmłodszych widzów kanałów dr. Tomasza Rożka.www.fotopolis.pl

"Kraina obiecana" przedstawia historię zwykłych ludzi, którzy giną w sporze o kształt polskiej i europejskiej polityki migracyjnej. To za ten tekst Bartek Sabela został wyróżniony nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego.

"To nie jest Miami" meksykańskiej autorki Fernandy Melchor porusza trudny temat przestępczości w Meksyku. Za tę pozycję autorka została uhonorowana Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego. O książce opowiedział w audycji "O wszystkim z kulturą" w Programie 2 Polskiego Radia Abel Antolín Murcia Soriano - dyrektor Instytutu Cervantesa w Warszawie i członek jury.

W drugim odcinku podcastu reżyserka nagrodzona Srebrnym Niedźwiedziem w Berlinie, Małgorzata Szumowska opowiada, jak rozwija swój talent. Mówimy o priorytetach i nawykach. – Uważam, że stagnacja czyni artystę martwym – podkreśla Szumowska. – Chcę zrobić film, w którym uda mi się pomieścić dwa światy – realny, pragmatyczny oraz dotykający absolutu. Świat, w którym jesteś częścią czegoś większego, niż ty sam – dodaje. Rozmawiamy o miastach, w których czujemy się bezpiecznie i tych, które w ostatnich latach zmieniły się z powodu masowych uzależnień od fentanylu. Poruszamy temat kluczowych wyborów życiowych w nawiązaniu do życia Ryszarda Kapuścińskiego, Agnieszki Holland i Jerzego Skolimowskiego.Każdy odcinek zakończony jest apelem gościa. Tym razem apel dotyczy społeczności trans. W kinach nowy film Małgorzaty Szumowskiej „Kobieta z…”, w którym główne role zagrały Małgorzata Hajewska-Krzysztofik i Joanna Kulig.

4 marca minęła 92. rocznica urodzin Ryszarda Kapuścińskiego. - Reporterem przestaje się być w momencie, jak człowiek staje się bardzo zblazowany… Nie będzie w tym pasji; tego zaangażowania, pazura, tej woli zrobienia czegoś naprawdę niezwykłego i jedynego - tak mówił autor "Cesarza" podczas spotkania z dziennikarzami na seminarium reportażu w Kazimierzu Dolnym w 1992 roku. 

Ten odcinek jest częścią serii LITERATURA NA ŻYWO. Zapraszamy do wysłuchania zapisu spotkania z udziałem Pauliny Reiter i Remigiusza Ryzińskiego. Rozmowę poświeciliśmy najnowszej książce amerykańskiej pisarki SIGRID NUNEZ - "Słabsi" w przekładzie Dobromiły Jankowskiej. Remigiusz Ryziński — absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest profesorem akademickim, a także członkiem rady Ośrodka Badań Społecznych nad Seksualnością przy Uniwersytecie Warszawskim. Zajmuje się feminizmem oraz teoriami gender i queer, tłumaczył Sartre'a, Eco i Kristevę. Autor książek reporterskich „Foucault w Warszawie”, za którą otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Nike, „Dziwniejsza historia”, „Moje życie jest moje”, która została przeniesiona na deski Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, oraz „Hiacynt”, za którą otrzymał nominację do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Laureat nagrody Natwest LGBT+ Diamonds 2018 w kategorii „Ambasador osób LGBT+ w życiu publicznym” Paulina Reiter – redaktorka i autorka „Wysokich Obcasów” od 2002 r. Zajmuje się kulturą, prawami kobiet i ekologią. Autorka książek o seksualności kobiet – „Seks na Wysokich Obcasach” oraz biografii Krystyny Chojnowskiej-Liskiewicz „Samotne oceany”. Spotkanie zorganizowały Big Book Cafe i Wydawnictwo Pauza. Wydarzenie i podkast są współfinansowane przez Miasto Stołeczne Warszawa w Stałym Programie Kulturalnym. Dołącz do nas i wspieraj kulturę czytania! Bądź Patronką / Patronem Fundacji "Kultura nie boli" https://patronite.pl/bigbookcafe

Czego możemy się dowiedzieć dzięki chłopskiej fotografii prywatnej i użytkowej? Jak patrzeć na zdjęcia, by widzieć więcej? O książce „Nieprzezroczyste” rozmawiamy z autorską Agnieszką Pajączkowską i Iwoną Kurz. W najnowszym podcaście rozmawiamy z Agnieszką Pajączkowską, autorką nominowanej do Paszportów Polityki książki „Nieprzezroczyste” oraz dr hab. Iwoną Kurz. O związkach z fotografią, pracy nad książką, poszukiwaniem chłopskich zdjęć i nieopowiedzianych historiach dyskutujemy w gronie doświadczonych badaczek, kuratorek i edukatorek. Czy Agnieszce Pajączkowskiej udało się odnaleźć polską Vivian Maier chłopskiej fotografii? Czy Bayard jest patronem naszych gościń? Tego dowiecie się z najnowszego podcastu Fotopolis.Agnieszka Pajączkowska Rocznik 86. Kulturoznawczyni, badaczka historii codziennych praktyk fotograficznych, kuratorka, edukatorka wizualna, animatorka kultury, autorka projektu i książki Wędrowny Zakład Fotograficzny oraz książki eseistycznej Nieprzezroczyste. Historie chłopskiej fotografii, za którą otrzymała nominację do Paszportów Polityki. Dwukrotna stypendystka ministra kultury i dziedzictwa narodowego w obszarze sztuk wizualnych (2015 i 2020). Absolwentka studiów doktoranckich w Instytucie Kultury Polskiej UW. W 2016 roku otrzymała tytuł „Kulturystki Roku” przyznawany przez Radiowy Dom Kultury, w 2020 została laureatką Nagrody im. Beaty Pawlak i Nagrody im. Wiesława Kazaneckiego, była także nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego i Nagrody im. Stanisława Barańczaka. Mieszka na Pogórzu Izerskim. Iwona Kurz Krytyczka i historyczka kultury, profesorka w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Zajmuje się historią nowoczesnej kultury polskiej w perspektywie wizualnej, pamięcią wizualną oraz problematyką ciała i gender. Interesuje ją także kwestia polityk kulturalnych i działania w kulturze. Stale współpracuje z „Dwutygodnikiem”. Więcej na: https://ikp.uw.edu.pl/dr-hab-iwona-kurz/.

W trzecim odcinku podcastu psychoterapeuta, psychiatra, terapeuta rodzin i par profesor Bogdan de Barbaro daje wskazówki, jak przesuwać życie o milimetr. Mówi o fascynujących lekcjach płynących z psychoterapii oraz zagrożeniach zastąpienia jej „fast food therapy” za pomocą sztucznej inteligencji.W nawiązaniu do psycholożki Esther Perel oraz reportera Ryszarda Kapuścińskiego rozmawiamy o współczesnych pandemiach: głupoty, nienawiści oraz postprawdy. Zastanawiamy się, jak się ma do siebie erotyzm, uczuciowość i przyjaźń. Każdy odcinek zakończony jest apelem gościa. Tym razem apel ma charakter marzenia.„O milimetr do przodu” skupia się na drogach do polepszenia życia. W tym celu przyjrzymy się czynnikom społecznym, ekonomicznym i zdrowotnym, które działają na naszą szkodę. Oraz tym, które nas rozwijają. Sprawiają, że świat posuwa się o milimetr do przodu. W audycji udział wezmą politycy, artyści, działacze, psychiatrzy. Osoby, mające wpływ. Moje zaproszenie przyjęli wspaniali rozmówcy, m.in. prezydentowa Jolanta Kwaśniewska, Agnieszka Holland, Joanna Kulig.

Filip Springer, reporter i fotograf, autor książek poświęconych przestrzeni i architekturze, zaprasza czytelników w kolejną literacką podróż. W „Mein Gott, jak pięknie”, na poły fabularyzowanej, na poły dokumentalnej opowieści, kreśli przed nami pejzaż wschodnich prowincji Prus, po II wojnie światowej określanych jako Ziemie Odzyskane. Autor podąża śladami ludzi, którzy – ogarnięci wizją postępu – włączyli się w rewolucję przemysłową, stopniowo przekształcając otaczający ich świat. Część tej historii rozgrywa się nad Odrą – pierwszą uregulowaną wielką rzeką w Europie; część w prakwickich lasach, w których zmagający się z własnymi demonami cesarz Wilhelm II wytępił populację jeleni. O książce i pracy nad nią, ale też o pomyśle na pisanie w ogóle, z autorem rozmawiał Waldek Mazur. Rozmowa odbyła się we wtorek 18 marca w Prozie, klubie Wrocławskiego Domu Literatury. O autorze: Filip Springer – Reporter i fotograf. Autor książek poświęconych przestrzeni i architekturze. Stypendysta Narodowego Centrum Kultury i Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego. Nominowany do najważniejszych nagród literackich w kraju. Jego książki tłumaczone są na angielski, niemiecki, rosyjski i węgierski. Wszystkie książki Filipa Springera znajdziecie tutaj: https://www.karakter.pl/autorzy/filip-springer

W finale 14. edycji nagrody, której celem jest docenienie najbardziej wartościowych książek reporterskich, znalazły się aż cztery reportaże polskie i jeden zagraniczny. O tegorocznych finalistach Michał Nogaś rozmawia z Katarzyną Surmiak-Domańską, przewodniczącą jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

Od "Cesarza" zaczęła się wielka międzynarodowa kariera Ryszarda Kapuścińskiego. Czy z tej książki dowiemy się dużo o Etiopii? Nie bardzo. A o samym Hajle Selassje? Tym bardziej nie. Czy jest więc czytać Kapuścińskiego? Oczywiscie! Przeczytałem bliższą prawdzie biografię jednego z najbardziej fascynujących władców świata, uznawanego za Mesjasza przez rastafarian, króla królów, "strasznego pana". W dzisiejszym odcinku opowiem oczywiscie nie tylko o Hajle Sellasje. Będa też małpy, pierwsi homo, dwa słowa o wojnie i pokoju, wycieczka do skalnych kościołów Lalibeli, pochylimy się nawet nad problemem przykościelnych lasów w Etiopii. Z tego odcinka dowiesz się też, czym jest ethio-jazz, ile kościołów jest w Polsce, a ile zagranicznych baz wojskowych w Dżibuti.⭕️ ZOSTAŃ NASZYM PATRONEM: https://patronite.pl/dobrapodroz⭕️ YouTube:Subskrybuj nasz kanał!⭕️‍ Social media:Instagram: instagram.com/dobra_podroz/ Facebook: facebook.com/tudobrapodroz/

Podobno nie oglądał i nie czytał wielu klasyków, bo go nudziły. Ale jak w maturalnej trafił na literaturę Ryszarda Kapuścińskiego, to wsiąkł po uszy. I postanowił, że też będzie dokumentalistą. Robi zarówno w słowie, jak i obrazie; pisze (jego książka „Nie róbcie mu krzywdy” ukazała się nakładem wydawnictwa Czarne), fotografuje, kręci dokumenty – to on stał za vlogami club2020. A przy tym cały czas pomaga potrzebującym. U nas przez parę lat prowadził „Dokumentnie”, a teraz jest kolejnym gościem Sworo. Kto? Filip Skrońc. Sponsorem audycji jest Cisowianka. 

W książce „Żyletkę zawsze noszę przy sobie” usłyszycie głos młodych zmagających się z depresją. Część z nich jest ze swoim cierpieniem sama, bo jak mówi, nie chce dokładać zmartwień dorosłym. W tej opowieści spotykają się dwie bezradności - dziecięca i rodzicielska. Podczas lektury poznacie ekspertów pracujących z osobami w kryzysie psychicznym. Przytaczają dramatyczne dane. Samobójstwo jest jedną z głównych przyczyn śmierci osób w wieku od 10 do 19 lat. Porozmawiamy o zachowaniach, których nie można lekceważyć i miejscach, w których warto szukać pomocy. Zostało we mnie m.in. zdanie: skoro istnieją szkoły rodzenia, powinny też działać szkoły bycia rodzicem. Małgorzata Gołota - dziennikarka prasowa i radiowa, a także lektorka. Jej pierwsza książka - „Spinalonga. Wyspa trędowatych” zdobyła Nagrodę Magellana. Znalazła się też w finale 13. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. We wtorek porozmawiamy o tytule „Żyletkę zawsze noszę przy sobie”, a także o jej kontynuacji - książce „Jak być dobrym rodzicem?" Skupimy się na rodzicielstwie w czasach social mediów i opresyjnych szkół.

12 września o godz. 18:00 w Sopotece odbyło się spotkanie autorów nowych przekładów dzieł Ernesta Hemingwaya: Kaja Gucio i Tomasz Gałązka. O kulisach pracy nad tłumaczeniami hemingwayowskiej prozy z gośćmi rozmawiała Martyna Tomczak – tłumaczka z języka angielskiego, absolwentka filologii angielskiej na Uniwersytecie Gdańskim oraz Studium Przekładu Literackiego w Katedrze UNESCO. Zawodowo tłumaczy od 2008 roku. Laureatka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za przekład książki Jessiki Bruder Nomadland. Spotkanie odbyło się w ramach projektu „Przejęzyczeni. Klasyka: Reaktywacja” dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Jak wygląda weryfikacja zdjęć w dużych agencjach? Z jakimi nowymi wyzwaniami mierzą się dziś fotoreporterzy? I jak social media wykorzystywane są w wojnie informacyjnej? Gośćmi Moniki Szewczyk-Wittek są Natalia Sawka (AFP), Karol Grygoruk (RATS) i Maciek Nabrdalik (VII). Najnowsza rozmowa porusza ważne i wyjątkowo aktualne tematy dezinformacji, manipulacji i fake newsów, w których obraz fotograficzny odgrywa często kluczową rolę. O to jak zdjęcia wykorzystywane są dziś w przekazie propagandowym, Monika Szewczyk-Wittek pyta tych, którzy są dziś tego problemu najbliżej.To również dyskusja o kryzysie mediów, roli autorytetów i etycznych dylematach w pracy fotoreportera. Goście omawiają najgłośniejsze przykłady fake newsów i manipulacji fotografii prasowej, przywołują przykłady dezinformacji z jakimi sami się spotkali. Wspólnie szukają też pomysłów na to, jak temu przeciwdziałać. Natalia Sawka - dziennikarka. Autorka felietonów, analiz politycznych, komentarzy i wywiadów. Publikowała m.in. w „Dużym Formacie” i „Wysokich Obcasach”. Wcześniej związana z portalem BIQdata „Gazety Wyborczej”. Odbyła liczne szkolenia z rozpoznawania dezinformacji prowadzone m.in. przez Google News Lab oraz międzynarodową grupę śledczą Bellingcat. Od 2019 r. pracuje w warszawskim biurze Agence France-Presse, gdzie zajmuje się weryfikacją treści znalezionych w sieci.Karol Grygoruk - Fotograf dokumentalny. Absolwent Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW oraz doktorant w Instytucie Twórczej Fotografii w Opavie. Wykładowca na Akademii Sztuki w Szczecinie. Współtwórca agencji RATS. W projektach dokumentalnych i pracy naukowej, skupia się na tematyce społecznego wykluczenia, fotografii zaangażowanej, etyce oraz wpływie nowych mediów na kulturę wizualną. Mieszka i pracuje między Warszawą i Bliskim Wschodem.Maciek Nabrdalik - fotograf prestiżowej amerykańskiej agencji VII. Wielokrotnie nagradzany w polskich i międzynarodowych konkursach fotografii prasowej, w tym World Press Photo, Pictures of the Year International, The Best of Photojournalism. Jest też laureatem nagrody za Zdjęcie Roku Grand Press Photo 2007 i nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego. Prace Nabrdalika były prezentowane na wystawach i publikowane w magazynach na całym świecie. Jest autorem trzech książek, The Irreversible (Nieodwracalne), poświęconej więźniom niemieckich obozów koncentracyjnych; Homesick, opowiadającej o ludziach, których życie zmieniło się w wyniku wybuchu elektrowni w Czarnobylu oraz OUT, stanowiąca portret polskiej społeczności LGBTQ. Maciek Nabrdalik jest członkiem Press Club Polska, Związku Polskich Artystów Fotografików oraz globalnym ambasadorem marki Canon. W ramach stypendium Nieman Fellowship studiował na Uniwersytecie Harvarda 2016/2017. 

Grétka Čandová je novinárka, editorka a fotografka na voľnej nohe. Číta text Mariána Geišberga z albumu Nápoky, rozpráva o knihe Eben od Ryszarda Kapuścińského, číta z knihy Ráj a peklo od Jóna Kalmana Stefánssona, rozpráva o cestopisných fejtónoch od Karla Čapka a číta z knihy Viety, ktorú napísal Erik Jakub Groch.

- Gdy spędza się dużo czasu z bohaterami, których życie się opisuje, przeżywa się trudne emocje. Wydaje mi się jednak, że właściwe podejście i profesjonalizm wymagają umiejętności spojrzenia na chłodno na trudny temat. Gdy pozwolimy, by emocje nas zdominowały, będzie to ze szkodą dla rezultatów naszej pracy - mówił w Dwójce Ander Izagirre - baskijski reporter, laureat 13. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę "Potosí. Góra, która zjada ludzi".

W pierwszej części podróży odwiedziliśmy Honduras, w którym rządzi przemoc napędzana przez gangi i kartele narkotykowe. Tam kobieta ginie co 36 godzin. Zaproponowaliśmy kąpiele pod wodospadami, kajaki na największym jeziorze Hondurasu - Yojoa i nurkowanie na wyspie Utila, leżącej na Morzu Karaibskim, na drugiej co do wielkości rafie koralowej na świecie. W części drugiej wybraliśmy się do sąsiadującego z Hondurasem, najmniejszego kraju Ameryki Środkowej - Salwadoru, gdzie podobno co kwadrans mordowana jest jedna osoba. Kraj ten kojarzy się z Mara Salvatrucha, czyli jednym z największych i najbardziej niebezpiecznych gangów świata i Wojną futbolową, opisaną przez Ryszarda Kapuścińskiego. Zaproponowaliśmy wycieczkę nad wodospady Tamanique, trekking na aktywny wulkan Santa Ana, podróż Ruta de las Flores, czyli Drogą Kwiatów, szlakiem kolonialnych miasteczek i kąpiel wśród surferów w Pacyfiku. Gośćmi Jerzego Jopa byli: Milena Szkyrpan i Patryk Zieliński, autorzy bloga podróżniczego i kanału na YouTube Wiecznie Wolni.

Jakie emocje towarzyszą jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego? Dlaczego reportaż literacki jest gatunkiem wyjątkowym? O czym opowiadają najlepsze reportaże z 2021 roku? Kto z wielkiej piątki zdobędzie Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego? W finale 13. edycji znalazły się reportaże dwojga debiutantów z Polski: Małgorzaty Gołoty i Rafała Hetmana. Poza Polakami jury wyróżniło książki uznanych na całym świecie amerykańskich reporterów: Barbary Demick i Petera Hesslera oraz Baska Andera Izagirrego. Gościnią Michała Nogasia jest Katarzyna Surmiak-Domańska, przewodnicząca kapituły Nagrody. Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na listy@wyborcza.pl.

Wykłady w naszej radiowej Szkole Bardzo Wieczorowej popularyzują wiedzę o otaczającym nas świecie, a czasem przypominają osoby, które miały swój wielki udział w jego odkrywaniu, natomiast dzisiaj przypomnimy człowieka, który ten świat i ludzi opisywał. Gdyby żył skończyłby w marcu 90 lat. W styczniu minęła 15 rocznica jego śmierci. Tego wielkiego reportażystę, Ryszarda Kapuścińskiego przypomną w kolejnym wykładzie Szkoły Bardzo Wieczorowej Beata Tomanek i prof. Dariusz Rott, literaturoznawca.

11. odcinek podcastu 'Warszawa nadaje' wyemitowaliśmy 4 marca, w 90. rocznicę urodzin Ryszarda Kapuścińskiego. Nagraliśmy go tuż przed inwazją Putina na Ukrainę. O wojnie więc nie rozmawiamy. Rozmawiamy o tym, kim był słynny reporter, jak dziś odczytujemy jego reportaże, wędrujemy jego warszawskimi śladami. Kapuścińskiego wspomina jego rówieśnik, dziennikarz i reporter Mirosław Ikonowicz, przyjaciel Kapuścińskiego. Rozmawia z nim autorka tego odcinka Marta Woźniak. O swoich relacjach z twórczością Kapuścińskiego opowiada reporterka Olga Gitkiewicz. Zastanawia się, jak zmienił się reportaż od ukazania się 60 lat temu jej ulubionej książki Kapuścińskiego "Busz po polsku". Przekonuje, że reportaż to wcale nie jest bezstronna opowieść. Podcast zaczynamy od spaceru, tym razem śladami reportera na Polu Mokotowskim. Tam w 2010 r. została wytyczona ścieżka Kapuścińskiego. Naszą przewodniczką na niej jest redaktorka Bożena Dudko, b. asystentka Ryszarda Kapuścińskiego i inicjatorka przyznawanej przez miasto Warszawa literackiej nagrody Ryszarda Kapuścińskiego dla najlepszej książki reporterskiej. Więcej odcinków na https://wyborcza.pl/warszawanadaje.

Na bookstagramie trwa #nonfictionnovember i postanowiłyśmy przyłączyć się do zabawy, recenzując dla Was dwa tytuły z gatunku literatury faktu, które ostatnio przeczytałyśmy i które zasługują na polecenie! Ela opowie Wam o wciągająco napisanych esejach pewnego pasjonata i znawcy Holandii, a Paya wróci na chwilę do tegorocznych nominacji do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego i opowie o przejmującym dziennikarskim śledztwie. Zapraszamy do słuchania! Książki, o których rozmawiamy w podkaście, to: Piotr Oczko, „Pocztówka z Mokum. 21 opowieści z Holandii”, wydawnictwo Znak; Matilda Voss Gustavsson, „Klub. Seksskandal w Komitecie Noblowskim”, tłum. Justyna Czechowska, Wielka Litera. Przypominamy, że możecie na nas głosować w plebiscycie okołoczytelniczym Opowiem Ci. Znajdziecie nas w kategorii Podcast literacki! https://www.opowiemci.com/ranking/ Zachęcamy do odwiedzin na naszym profilu na Instagramie: https://www.instagram.com/juz_tlumaczei na Facebooku https://www.facebook.com/juz.tlumaczeoraz na naszej stronie internetowej https://juztlumacze.pl/ Intro: http://bit.ly/jennush

Nasza rozmowa z Dionisiosem Sturisem, autorem książki "Zachód Słońca na Santorini", dotyczyła kwestii przymusowej migracji oraz wzrostu nastrojów ksenofobicznych. Jak to wygląda w Grecji? W jaki sposób radykalna prawica wykorzystuje temat migrantów, by zdobywać poparcie polityczne? Czy jesteśmy w stanie temu przeciwdziałać? Dionisios Sturis – urodzony w 1983 roku w Grecji, wychowany w Polsce. Dziennikarz i pisarz, od wielu lat związany z radiem TOK FM, gdzie zajmuje się polityką zagraniczną. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, „Dużym Formatem” i „Polityką”. Autor licznych reportaży prasowych i radiowych oraz trzech książek reporterskich opowiadających kolejno o współczesnej Grecji (Grecja. Gorzkie pomarańcze), wyspie Man i miejscowej Polonii (Gdziekolwiek mnie rzucisz…) oraz greckich i macedońskich uchodźcach, którzy w latach 40. i 50. XX wieku znaleźli się w Polsce (Nowe życie. Jak Polacy pomogli uchodźcom z Grecji). Wielokrotnie nominowany do prestiżowych nagród dziennikarskich, m.in. Nagrody Grand Press, Nagrody PAP im. Kapuścińskiego, Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki, Nagrody im. Macieja Płażyńskiego. Za książkę Głosy (napisanej wspólnie z Ewą Winnicką) otrzymał nominację do nagrody dla Najlepszej Książki Reporterskiej roku przyznawanej w ramach Festiwalu Reportażu w Lublinie. Mieszka w Warszawie. *** Rozmowę możesz obejrzeć w serwisie Youtube oraz odsłuchać w formie podcastu na naszych kanałach w aplikacjach Anchor, Spotify oraz ApplePodcasts. Subskrybuj nasze kanały, aby być zawsze na bieżąco! YT: https://www.youtube.com/c/salamlab SPOTIFY: http://spoti.fi/3ciPE9y APPLE: http://apple.co/3l0iX4B ANCHOR: https://anchor.fm/salamlab Jeśli chcesz wspierać nas i przyczyniać się do tego, aby spotkań takich jak to było więcej, wesprzyj nas w serwisie Patronie! Możesz to zrobić tutaj: https://patronite.pl/SalamLab

"Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji" to zbiór reportaży autorstwa Jeleny Kostiuczenko, nominowany do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. W książce słowo "Putin" pada zaledwie siedem razy. Kostiuczenko opowiada o Rosji z zupełnie innej perspektywy - nie buduje jej wokół Kremla i Putina. Autorka pisze o ludziach, którzy nie mogą się odnaleźć. To opowieść o potrzebie uporządkowania świata, a jednocześnie o niemocy i braku siły. Kostiuczenko idzie tropem najsłabszego bohatera, szuka najzwyklejszych ludzi szukających swojego miejsca w świecie, w którym rządzi prawo pięści. Czy można znaleźć jakieś analogie pomiędzy reportażami z Rosji a obecną sytuacją w Polsce? W dzisiejszym odcinku Michał Nogaś rozmawia z Katarzyną Kwiatkowską-Moskalewicz, tłumaczką i współtwórczynią książki "Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji". Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast

Czemu służyły ubrania w Auschwitz? Obóz powstał po to, aby zniszczyć człowieka, zanim odbierze się mu życie. Więźniowie byli pozbawiani wszystkiego, co składało się na ich człowieczeństwo, wszelkich rzeczy osobistych, a także włosów. Wydaje się, że w obliczu braku możliwości zapewnienia podstawowych potrzeb nie myśli się już o wyglądzie. Jednak okazuje się, że szczególnie kobiety w obozach koncentracyjnych starały się, jak mogły, zadbać o swój wygląd, nawet na łożu śmierci. Bo jak w ogóle definiować modę? Dzisiaj moda kojarzy nam się z konsumpcjonizmem, ale naprawdę ubieramy się po to, żeby określić swoją odrębność lub chęć bycia częścią grupy. W dzisiejszym odcinku Michał Nogaś rozmawia z Karoliną Sulej, autorką nominowanej do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego książki "Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady". Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast

Jak to możliwe, że w do bólu poprawnym szwedzkim społeczeństwie przedstawiciel artystycznej elity potrafił na przyjęciu włożyć obcej pisarce rękę między nogi? - Spójrzcie, są i dziewczynki! - krzyczy Jean-Claude Arnault, patrząc na młode dziennikarki wchodzące do Forum, sztokholmskiego centrum kultury, które prowadzi wraz ze swoją żoną, członkinią Komitetu Noblowskiego, Katariną Frostenson. Uznawany za dziewiętnastego członka Akademii mężczyzna był jedną z najbardziej wpływowych osób wśród kulturalnej elity szwedzkiej stolicy. Mimo pojawiających się co jakiś czas oskarżeń o molestowanie seksualne cieszył się uznaniem, a Akademia tuszowała skandale z nim związane. Przy okazji śledztwa na światło dzienne wyszły również jego oszustwa finansowe oraz fakt, że był źródłem wycieków nazwisk przyszłych noblistów. W dzisiejszym odcinku Michał Nogaś rozmawia z Justyną Czechowską, tłumaczką nominowanej do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego książki Matildy Voss Gustavsson pt. "Klub. Seksskandal w komitecie noblowskim". Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast

W tym odcinku wracamy do tematu codzienności, ale tym razem nie takiej, której spokój i rutyna to główne punkty wyjścia dla fabuły czy bohaterów. Odnosząc się do trzech książek, patrzymy, jak choroba, utrata środków do życia i konieczność całkowitego przeobrażenia swojego stylu bycia oraz sztywne religijne zasady wpływają na codzienność bohaterów. Będą dwie powieści – jeden świetny debiut i bardzo dobra druga powieść – a także reportaż nominowany do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Książki, o których rozmawiamy w podkaście, to: Barbara Woźniak, „Niejedno”, wydawnictwo Drzazgi; Jessica Bruder, „Nomadland. W drodze za pracą”, tłum. Martyna Tomczak, wydawnictwo Czarne; Anna Ciarkowska, „Dewocje”, wydawnictwo W.A.B. Dziękujemy wydawnictwu Drzazgi za egzemplarz książki. Zachęcamy do odwiedzin na naszym profilu na Instagramie: https://www.instagram.com/juz_tlumacze i na Facebooku https://www.facebook.com/juz.tlumacze Intro: http://bit.ly/jennush

W dzisiejszym odcinku zapraszamy na spotkanie z pierwszą z pięciu książek nominowanych za reportaż literacki do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Michał Nogaś rozmawia z Martyną Tomczak, tłumaczką "Nomadlandu. W drodze za pracą" Jessiki Bruder. Jessica Bruder kupiła kampera i ruszyła w trasę na trzy lata. Kim są ludzie opisywani przez Bruder? Dlaczego podróżują po Stanach Zjednoczonych? Czy w dużych zakładach pracy ludzie używają osobnego języka? Jak przetłumaczyć ich sposób mówienia na polski? Czy tłumacz kontaktuje się z autorem lub autorką? Jak w ogóle wygląda praca tłumacza? Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast

"Nomadland. W drodze za pracą", "Kolekcjoner porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii", "Klub. Seksskalndal w komitecie noblowskim", "Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji" i "Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady" to książki nominowane do tegorocznej Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Opowiadają o świecie z perspektywy zwykłych ludzi - żyjących w autorytarnym reżimie, brazylijskiej faweli, kamperze w środku Ameryki, kobiet znajdujących siłę do ujawnienia męskiej przemocy i więźniarek obozów koncentracyjnych. Autorka najlepszego reportażu (po raz pierwszy w historii w finale są same kobiety) otrzyma nagrodę w wysokości 100 tys. zł, a jej tłumacz bądź tłumaczka – 20 tys. zł. Pozostałe nominowane otrzymają 5 tys. zł, a tłumacze i tłumaczki ich reportaży po 2 tys. zł. Którą z książek jury uhonoruje Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego dowiemy się na początku września. W dzisiejszym odcinku Michał Nogaś rozmawia z przewodniczącą jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego, Katarzyną Surmiak-Domańską. Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast

Ten odcinek to przegląd pięciu z dziesięciu książek nominowanych do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Dwa reportaże pojawiły się już we wcześniejszych odcinkach, ale mówimy też o trzech nowych książkach, które udało nam się przeczytać. Są więc grube tomy, coś bardzo cienkiego, ale pięknie napisanego, coś o Polsce, coś o innych krajach, coś o przedmiotach, coś o ludziach – jednym słowem jest bardzo różnorodnie! Książki, o których rozmawiamy w podkaście, to: Karolina Sulej, „Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady”, Wydawnictwo Czerwone i Czarne; Eliane Brum, „Kolekcjoner porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii”, tłum. Gabriel Borowski, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego; Marcin Kącki, „Oświęcim. Czarna zima”, wyd. Znak Literanova; Hanna Krall, „Synapsy Marii H.”, Wydawnictwo Literackie; Jelena Kostiuczenko, „Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji, tłum. Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz. Zachęcamy do odwiedzin na naszym profilu na Instagramie: https://www.instagram.com/juz_tlumacze i na Facebooku https://www.facebook.com/juz.tlumacze Intro: http://bit.ly/jennush

Istnieje przeświadczenie, według którego jeżeli coś “nowego” pojawi się w Stanach Zjednoczonych, to dopiero po kilku latach trafi do reszty świata, i na pewno w niejednym przypadku tak właśnie było. W najnowszym odcinku zajmujemy się przykładem z tych mniej przyjemnych, czyli fake news w jego współczesnej, internetowej formie. Rozpoczynamy miniserię poświęconą Stanom Zjednoczonym, w której Mariusz Zawadzki, były korespondent z USA, opowie nam o tym, jak daleko mogą zajść fake newsy i co (bądź też - kto) za nimi stoi. Pomoże on nam także nakreślić kulturowo-społeczny obraz Stanów Zjednoczonych, abyśmy lepiej zrozumieli, dlaczego to właśnie tam na początku pojawiło się to zjawisko i w późniejszych latach przybrało tak intensywną formę. Mariusz Zawadzki - w latach 2010-2017 korespondent „Gazety Wyborczej” w Waszyngtonie, wcześniej korespondent wojenny na Bliskim Wschodzie. Jego książka pt. „Nowy wspaniały Irak” była nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego w roku 2013.

Tomasz Kopyra (https://blog.kopyra.com) o najsłynniejszej książce Ryszarda Kapuścińskiego pt. "Cesarz". Czy to rzeczywiście reportaż? Jak postarzała się przez ponad 40 lat?

Joanna Czeczott jest redaktorką naczelną dwumiesięcznika Kosmos dla Dziewczynek wydawanego przy fundacji o tej samej nazwie, która pomaga walczyć z ograniczającymi dziewczynki stereotypami. Joanna jest także reporterką i autorką książek Macierzyństwo non fiction. Relacja z przewrotu domowego i Petersburg. Miasto Snu. Pisała między innymi do Gazety Wyborczej i Przekroju. Laureatka Nagrody Fundacji im. Kościelskich i finalistka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego.   W Pracowni Joanna opowiada o kryzysie prasy dla dzieci, który stał się motywacją do stworzenia Kosmosu dla Dziewczynek, wadze wewnętrznej motywacji w życiu i pracy, i wyzwaniu jakim jest pisanie treści dla młodych czytelników. Poza tym rozmawiamy o "postawie wyuczonej bezradności", z którą dziewczynki mogą wkroczyć w dorosłość, co możemy rozumieć przez "grzeczność", a także o uczeniu się roli macierzyńskiej, pustkach w indeksie, skreśleniu z listy studentów i twórczości Astrid Lindgren. * Strona internetowa "Kosmosu dla Dziewczynek": tutaj. Kosmos dla Dorosłych: tutaj.  Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Jak zmieniałam zdanie. Eseje okolicznościowe to pierwszy w dorobku brytyjskiej pisarki Zadie Smith tom esejów. Teksty pogrupowane w pięć kategorii – Czytanie, Bycie, Patrzenie, Czucie i Pamiętanie – ukazują działanie pięknego umysłu, który analizuje książki, omawia filmy, opisuje doświadczenie bycia w świecie i bycia pisarką czy wspomina zmarłego ojca. Smith pisze błyskotliwie, żarliwie i z wielkim osobistym zaangażowaniem, a jej pasja nie tylko imponuje, lecz się udziela: wraz z lekturą tej książki przychodzi energia, by intensywniej czytać, patrzeć, pamiętać, być i czuć. W Polsce książka ukazała się nakładem wydawnictwa Znak w 2010 roku. Agnieszka Pokojska – tłumaczka z języka angielskiego, przekłada literaturę piękną, eseistykę i literaturę faktu. Od wielu lat prowadzi zajęcia z zakresu tłumaczenia, głównie dla studentów Wydziału Polonistyki oraz Instytutu Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest laureatką Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego (2012) za przekład książki Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych. Jej przekład tomu opowiadań Colina Barretta pod tytułem Młode skóry uzyskał nominację do Nagrody Gdynia (2016). Obecnie pracuje nad przekładem esejów Margaret Atwood.   Odcinek jest niewielką częścią wystawy "Portrety przekładu" przygotowanej na Międzynarodowy Dzień Tłumacza 2020. Więcej materiałów można znaleźć na stronie - portrecie. "Na przekład" jest podcastem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury, organizacji, która od 2009 roku zrzesza tłumaczy i tłumaczki książek, działając na rzecz lepszej widoczności zawodu, godziwych warunków pracy i życia oraz przyjaznych kontaktów między tłumaczami książek w Polsce i na świecie.   Na stronie Stowarzyszenia (stl.org.pl) można znaleźć dużą bazę ogólnodostępnej wiedzy dla osób zainteresowanych pracą tłumacza literackiego, a także kontakty do tłumaczy i tłumaczek zrzeszonych w STL.   Jeszcze więcej danych i informacji na temat aspektów finansowych, prawnych i organizacyjnych dostępnych jest dla zalogowanych członków.   Muzyka wykorzystana w czołówce i zakończeniu odcinka pochodzi z utworu "Mystery Sax" (Kevin MacLeod, Creative Commons License). Grafika w nagłówku strony podcastu: JT Davis (Black Background) na Flickr.com (licencja CC).   Chętnie wysłuchamy Waszych uwag i sugestii pod adresem podcast@stl.org.pl

Z Magdaleną Kicińską, reporterką i redaktorką naczelną magazynu "Pismo", rozmawiam o nowym wydaniu książki "Ten Inny" Ryszarda Kapuścińskiego. Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w 2006 roku, w 2020 roku pojawia się kolejne. Czy po niemal 15 latach to, o czym mówi nam Kapuściński, jest aktualne? W jakich kontekstach dziś warto czytać "Tego innego"? Oto fragment rozmowy: - To jest taki rok, w którym się zamknęliśmy, tzn. nas zamknięto, sytuacja nas zamknęła, w obrębie kraju w obrębie domu, więc bardziej zanurzamy w naszą wspólnotę – mówi Magdalena Kicińska. - Dzisiaj dużo jesteśmy tu i teraz. W tej przestrzeni. I myślę sobie, (…) ta polaryzacja, która się dzieje nie tylko w Polsce, także w krajach tzw. Zachodu, też siłą rzeczy wyznacza innego. Dla mnie inny jest ten, kto uważa, że LGBT to zło, a dla niego z kolei ja mogę być inną, odmienną, różną w tym negatywnym kontekście, bo nie uważam, że osoby o innej orientacji nie powinny mieć praw. Dlatego też chyba z większą uwagą się rozglądam dookoła siebie, a nie gdzieś dalej, tak jak w tekstach Ryszarda Kapuścińskiego, kiedy ta ciekawa inność, w sensie budzącej zainteresowanie reportera czy reporterki nie jest daleko, tylko jest tutaj.

Kolejny odcinek z cyklu "Archiwum Radia Książki", tym razem z maja 2019 r. - tuż po tym, jak Zaremba Bielawski otrzymał Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki za rok 2018. On sam nazywa ją reporterskim Noblem. To wydanie Radia Książki nie jest próbą opowiedzenia tego, co wybitny reporter napisał w "Domu z dwiema wieżami". Tej książki nie można streścić, trzeba ją przeczytać. W podcaście padają inne pytania - choćby o to, która z podjętych przez jego rodziców decyzji była najtrudniejsza. Czy na pewno ta o rozłące, gdy matka Macieja - po Marcu '68 - zdecydowała się wraz z dziećmi opuścić Polskę? Czy byłby w stanie to wszystko opisać po polsku? I dlaczego, jego zdaniem, po obu stronach Bałtyku "Dom z dwiema wieżami" został znakomicie przyjęty? Na podcast zaprasza Michał Nogaś. Więcej odcinków na https://wyborcza.pl/podcast

Jest. Nie ma. Czy pustka może być równie wartościowa co obecność? Rozmawiamy o książce uhonorowanej literacką Nike i Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego. Wydawnictwo Dowody Na Istnienie.

Kanada drugi największy kraj świata i drugi najszczęśliwszy? Kraj mozaiki kulturowej – najbardziej tolerancyjny kraj świata. To stad pochodzi Ania z Zielonego Wzgórza, tu śpiewa Celine Dion, tu Fiedlerowi Kanada pachniała żywicą, Margaret Atwood stworzyła „Podręczną”, a Alice Munro dostała Nobla. Katarzyna Wężyk w książce – Kanada ulubiony kraj świata dostrzegła jednak pod koniec i wspomniała o rysie na tym idealnym obrazku. Tworzy ją sytuacja rdzennej ludności. Kanada, co nas zadziwia ma za sobą półtora wieku okrutnego kulturowego ludobójstwa mieszkańców i prawowitych właścicieli tej ziemi. Joanna Gierak-Onoszko napisała o tym całą książkę. Jej wstrząsający reportaż „27 śmierci Toby’ego Obedy” został właśnie uhonorowany nagrodą Maggelana i zasłużenie zgarnął w tym roku nominacje do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego i Nagrody Gombrowicza. Joanna Gierak Onoszko będzie dziś, 12 sierpnia 2020 od 23:00, moją gościnią w programie #HaloNocą. Będziemy rozmawiać o sytuacji rdzennych narodów Kanady. O ich losach, języku w jakim opisujemy First Nations, technologii zbrodni i procesu, który towarzyszy poznaniu prawdy, wydobyciu jej na światło dzienne. Porozmawiamy też o procesie, który towarzyszy wywalczaniu i przywracaniu sprawiedliwości. Okazuje się, że jest ważna dla nas wszystkich także dlatego, że doświadczenie rdzennych narodów jest nam potrzebne, by nie eksploatować, lecz koegzystować ze środowiskiem. Książka Joanny Gierakl-Onoszko jest warta rozmowy i lektury. Ta nasza jest także związana ze zbliżającym się Festiwalem Literatury w Sopocie w dniach 20-23 sierpnia 2020, o czym też powiemy w programie.

Co dzieje się z kośćmi tysięcy ofiar hiszpańskiej wojny domowej i dlaczego nie uporano się z tym problemem od 80 lat? Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki. Wydawnictwo Czarne.

Reportaż powstał podczas Wakacyjnej Akademii Reportażu im. Ryszarda Kapuścińskiego, odbywającej się cyklicznie przez kilka lat wyjątkowej, mistrzowskiej szkole reportażu, w której brali udział studenci, szkoląc warsztat dziennikarski u mistrzów: Andrzeja Mularczyka, Hanny Krall, Marka Kusiby, Jacka Hugo-Badera oraz wielu innych, cenionych reportażystów. Czym jest sztuka reportażu dla młodych ludzi?

- Spodziewałam się, że ci represjonowani ludzie nie będą chcieli mówić. Okazało się inaczej. Oni są bardzo zdeterminowani, by prawda ujrzała światło dzienne. Ta książka jest ich krzykiem z zapomnienia – podkreślała Katarzyna Kobylarczyk, tegoroczna laureatka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki. "Strup. Hiszpania rozdrapuje rany" powstał ze zdziwienia, z potrzeby zrozumienia, z niewiedzy. - Chciałam napisać reportaż do gazety o tym, jak w Hiszpanii ekshumuje się ciała ludzi, którzy zginęli podczas wojny domowej. Kiedy pojechałam na miejsce, okazało się, że trzy dni to za mało, by zebrać materiał. Autorka reportażu była gościem "Wybieram Dwójkę".  /Dwojka Polskie Radio

"Nie rozdrapujmy ran" – to zdanie przez lata powtarzane było w Hiszpanii jak refren. Kto by pomyślał, że dopiero po kilkudziesięciu latach od straszliwych zbrodni w kraju Hiszpanie podejmą próbę poradzenia sobie z traumą śmierci swoich bliskich i znalezienia ich szczątków? W nowohuckiej kawiarni Nowa rozmawiałem z Katarzyną Kobylarczyk - autorką książki "Strup. Hiszpania rozdrapuje rany", za którą otrzymała 11. Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego. Autorka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego Hiszpania, która jest już wolna od reżimu Franco, w XXI wieku dalej nie potrafi poradzić sobie z rozliczeniem się z przeszłością. To książka o Hiszpanii, jakiej nie znamy, o nieprzepracowanych dramatach i niesprawiedliwości. "Strup" to książka, która dla nas wszystkich jest lekcją zarówno pokory, jak i determinacji.

Na deviatu zastávku virtuálnej Noci literatúry pozýva Poľský inštitút. Úryvok z knihy Ryszarda Kapuścińskeho Ďalší deň života (v preklade Patrika Orieška) interpretuje Přemysl Boublík.

Myślałem, że sięgam po książkę o Kanadzie (rzadko czytam blurby), a okazało się, że przeczytałem historię o traumie, bólu, okrucieństwie, smutku, zakłamaniu... "27 śmierci Toby'iego Obeda" to jeden z najważniejszych reportaży, które dotychczas przeczytałem. Kojarzony jest z książką Justyny Kopińskiej pt. "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?". Nie bez powodu, bo również mówi o bestialstwie wobec dzieci przebywających pod opieką kleru. Ale "27 śmierci..." to też coś więcej, to próba poradzenia sobie z traumą całego narodu i zadośćuczynienia pokrzywdzonym, których było tysiące... Zapraszam Was na rozmowę z autorką książki "27 śmierci Toby'iego Obeda" – panią Joanną Gierak-Onoszko. To jej debiutancka książka, ale jak to powiedział Michał Nogaś: "Jeśli debiuty to tylko takie". Pani Joanna za swój znalazła się w gronie finalistów Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego". Rozmawialiśmy nie tylko o historiach z Kanady, ale również o tym, jak powstaje reportaż, jak rodzi się pomysł.

Z Pawłem Piotrem Reszką rozmawiałem o jego ostatniej książce reporterskiej pt. "Płuczki". To historia ludzi mieszkających niedaleko obozów zagłady w Bełżcu i Sobiborze, którzy postanowili wzbogacić się na ludzkiej tragedii. W jaki sposób? Przez wiele lat rozgrzebywali poobozowe cmentarzyska, żeby znaleźć kosztowności należące do zamordowanych Żydów. Przesiewali ziemię, ludzkie kości odrzucali na bok, a skrzętnie chowali złote zęby, pierścionki, łańcuszki. To historia przede wszystkim o ludzkiej moralności. Paweł Piotr Reszka – dziennikarz, reporter związany teraz przede wszystkim z "Dużym Formatem" Gazety Wyborczej. Został wyróżniony Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego za swoją pierwszą książkę pt. "Diabeł i tabliczka czekolady". Jego druga książka, czyli "Płuczki" zostały nominowane do tej samej nagrody w tym roku. Paweł Piotr Reszka to moim zdaniem wielka postać, a przy tym niezwykle skromna. Nie tylko potrafi pisać, ale przede wszystkim potrafi słuchać, co znacznie wpływa na to, jakie są jego książki.

Zapraszamy do posłuchania archiwalnej rozmowy Radia Książki z lipca 2019 roku z autorką, która znalazła się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki o Kanadzie, której nie znamy, próbującej rozliczyć się z własną, niebywale trudną historią. "27 śmierci Toby'ego Obeda" to debiut najwyższej próby, znakomicie opowiedziana historia zderzenia teraźniejszości z nieodległą w sumie przeszłością, porzucania tematów tabu, próby zasypania podziałów i wyleczenia ran. Więcej odcinków na https://wyborcza.pl/podcast

Zapraszamy do posłuchania archiwalnej rozmowy Radia Książki z listopada 2019 roku z autorką książki "Strup. Hiszpania rozdrapuje rany", która znalazła się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki. Ta książka powstawała dekadę. Przez lata Kobylarczyk starała się zrozumieć, dlaczego Hiszpania - uwolniona od reżimu Franco, po transformacji i już jako członek Unii Europejskiej - ma tak ogromny problem z rozliczeniem się z przeszłością. Co sprawia, że w wielu rodzinach wciąż szeptem mówi się o tragedii wojny domowej z lat 1936-39? Więcej odcinków na https://wyborcza.pl/podcast

Reporterka Katarzyna Kobylarczyk i debiutantka Joanna Gierak-Onoszko, ukraiński pisarz Artem Czech, szwedzki dziennikarz Lars Berge i reporter Óscar Martinez z Salwadoru. Oto autorzy książek, które znalazły się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki. Dlaczego jury zakwalifikowało akurat te tytuły do finałowej piątki? Michał Nogaś rozmawia z Katarzyną Surmiak-Domańską, reporterką i tegoroczną członkinią jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Więcej odcinków na https://wyborcza.pl/podcast

4 marca 2020 roku w warszawskim Teatrze Collegium Nobilium podczas "Urodzin Ryszarda Kapuścińskiego" została wręczona nagroda dla Ole Michaela Selberga - tłumacza Ryszarda Kapuścińskiego na język norweski. Ten "norweski" wieczór Nagrody poprowadził Remigiusz Grzela. Fragmenty poezji i prozy czytała Krystyna Czubówna, gratulacje złożył JE Ambasador Norwegii Olav Myklebust, a laudację na cześć laureata wygłosił prof. Lech Sokół. Współorganizatorem "Urodzin Ryszarda Kapuścińskiego" było Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury. --- Na przekład jest podcastem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury, organizacji, która od 2009 roku zrzesza tłumaczy i tłumaczki książek, działając na rzecz lepszej widoczności zawodu, godziwych warunków pracy i życia oraz przyjaznych kontaktów między tłumaczami książek w Polsce i na świecie. Na stronie Stowarzyszenia (stl.org.pl) można znaleźć dużą bazę ogólnodostępnej wiedzy dla osób zainteresowanych pracą tłumacza literackiego, a także kontakty do tłumaczy i tłumaczek zrzeszonych w STL.   Jeszcze więcej danych i informacji na temat aspektów finansowych, prawnych i organizacyjnych dostępnych jest dla zalogowanych członków.   Muzyka wykorzystana w czołówce i zakończeniu odcinka pochodzi z utworu "Mystery Sax" (Kevin MacLeod, Creative Commons License). Grafika w nagłówku strony podcastu: JT Davis (Black Background) na Flickr.com (licencja CC).   Zdjęcie w okładce odcinka: (c) Franciszek Mazur   Chętnie wysłuchamy Waszych uwag i sugestii pod adresem podcast@stl.org.pl  

fot. z prywatnego archiwum Olgi Gitkiewicz Dlaczego przemieszczanie się po Polsce bez samochodu to pasmo niekończącej się udręki, niebezpieczeństwa i utrudnień? Dlaczego auto jest koniecznością? Co zmieniło wprowadzenie lex PKS? Czy da się zrozumieć świat kolei, jej spóźnień, problemów i dziesiątek spółek? W tym odcinku znajdziecie nieco więcej dygresji i wątków pobocznych niż zwykle. Cóż, nie sposób od nich uciec, rozmawiając o problemach transportowych lokalnych społeczności. Nie zdążę to nowa książka Olgi Gitkiewicz, której debiut Nie hańbi zdobył nominacje do Nagrody Literackiej „NIKE ”, nagrody za najlepszy reportaż literacki im. Ryszarda Kapuścińskiego i nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej. W audycji wykorzystano fragment sejmowego przemówienia Rzecznika Praw Obywatelskich z 11 września 2019.

W 25 odcinku audycji Zaprojektuj Swoje Życie, Maciej Filipkowski rozmawia z Piotrem Nesterowiczem, doktorem nauk ekonomicznych, absolwentem Polskiej Szkoły Reportażu. Pracował jako konsultant, kierował firmami telekomunikacyjnymi. Twórca i wydawca miesięcznika „Pismo”. Autor esejów, reportaży, opowiadań i powieści. W 2015 roku za książkę Cudowna otrzymał Nagrodę im. Wiesława Kazaneckiego oraz nominacje do Nagrody Nike i do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Piotr 9 lat spędził w McKinsey. Dzięki tej pracy nabył zdolność strukturyzowania problemów. Ta umiejętność okazała się być niezwykle przydatną w jego dalszym zawodowym i osobistym życiu. 2004 rok był czasem deregulacji rynku telekomunikacyjnego. Wtedy też Piotr podjął decyzję odejść z McKinsey i przejścia do Tele2. Była to decyzja podyktowana wewnętrzną potrzebą, swoistą intuicją. Głównym bodźcem tej zmiany było demotywacja, która towarzyszyła mu przed rozpoczęciem kolejnego dnia pracy. Brak satysfakcji z tego co robił spowodował, że zaczął myśleć nad tym jak wrócić do tego stanu pozytywnego zaangażowania w podejmowane działania. Praca w Tele2 była dla niego interesującym doświadczeniem. W szczytowym momencie, na rynku polskim, firma liczyła 40 osób i miała 400 mln obrotu. Z czasem Tele2 zostało wykupione przez Netię. Nasz gość został w firmie ze względu na ludzi w niej pracujących i zespoły, które były jej podstawą. Jedna z najistotniejszych lekcji, które przerobił w Tele2 była lekcja pokory. Po ponad 3 latach w Netii, Piotr po raz kolejny podjął odważną decyzję. Nigdy nie miał potrzeby bycia pisarzem jednak od zawsze wymyślał historie, prowadził pełne szczegółów wewnętrzne narracje, które z czasem ewoluowały. Ta naturalna umiejętność okazała się istotna gdy podjął decyzję zostania autorem książek. Jego pierwsza książka kształtowała się w dość smutnym dla Piotra momencie życia. Pomysł powstał podczas cotygodniowych podróży do miasta rodzinnego, gdzie odwiedzał swoich słabnących rodziców. Po ich śmierci zaczął spisywać wszystko to, co przychodziło mu do głowy. Gdy treść była gotowa, podzielił się nią z innymi. Otrzymał bardzo pozytywny feedback. Ostatecznie nie doszło do wydania tej książki ale był to moment przełomowy. Uświadomił sobie, że to właśnie pisaniem chce się zajmować. Pisanie angażowało go intelektualnie i emocjonalnie - a przecież tego właśnie szukał. Odszedł od bezpiecznej i dobrze płatnej pracy w korporacji gdyż miał wewnętrzne przekonanie, że znalazł to co chce robić dalej. Maciej zadał Piotrowi bardzo istotne pytanie: czy z pisania da się żyć?Według naszego gościa, jest to dość trudne zadanie. Zależy bowiem od tego co się pisze, jak się pisze i kim się jest. Piotr Nesterowicz jest też wydawcą magazynu Pismo. Maciej prenumeruje je od pierwszego numeru. Pomysł na to wydawnictwo powstał z potrzeby pojawienia się w Polsce podobnego formatu jakim jest New Yorker - o wysokim poziomie redakcyjno edytorskim, z długimi, dobrze napisanymi tekstami i poruszające trudne tematy. Pismo jest dostępne w trzech formatach: w wersji papierowej, elektronicznej i w audio. Dzięki temu można dotrzeć do większej i bardziej zróżnicowanej grupy odbiorców. Pojawienie się Pisma w życiu Piotra spowodowało, że ma mniej czasu na pisanie książek. Nie chcą jednak z tego rezygnować, przearanżował swoje priorytety czasowe. Dowodem na to jest fakt, że obecnie jest w trakcie pisania kolejnej. Najbardziej ryzykowną, radykalną ale też pozytywną decyzją jaką podjął nasz gość było podążanie za intuicją i podjęcie się pisania. Obecnie mocno zaangażowany w parę projektów priorytetyzuje rodzinę i czas, który może z nią spędzić. Najistotniejsze jest dla niego poczucie satysfakcji z tego co i jak się robi. Zrozumienie swoich motywacji i potrzeb. Piotr chciałby przekazać słuchaczom, że warto podejmować ryzyko. Wybierać rzeczy, które nas angażują, ekscytują. Takie, do których jesteśmy przekonani wewnętrznie.Książki polecane przez Piotra:Czarnoksiężnik z Archipelagu - Ursula K. Le Guin - https://bit.ly/2kiLnMA Mistrz i Małgorzata - Michaił Bułhakow - https://bit.ly/2mbfrtX Podróże z Herodotem - Ryszard Kapuściński - https://bit.ly/2lQ8COw Pamiętajcie aby subskrybować nasz kanał na YouTube, iTunes, Spotify lub wszędzie tam gdzie słuchacie podcastów. Co czwartek wywiady z przedsiębiorcami. I nie tylko!Więcej ciekawych historii i rozmów z wyjątkowymi gośćmi znajdziecie na naszej stronie: https://zaprojektujswojezycie.plFacebook: https://m.facebook.com/zaprojektujswojezycie/Instagram: https://www.instagram.com/zaprojektujswojezycie.pl/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/company/audycja-zsz/Aby nie przegapić kolejnego inspirującego odcinka audycji pamiętajcie o subskrypcji na YouTube lub waszych ulubionych aplikacjach gdzie słuchajcie podcastów.Spotify: https://spoti.fi/2VYPLgc iTunes: https://apple.co/2VXB25k

4 marca 2019 roku w warszawskim Teatrze Ateneum przyznano dwie równorzędne nagrody dla tłumaczek Ryszarda Kapuścińskiego, Agaty Orzeszek (na hiszpański) i Véronique Patte (na francuski). Galę poprowadził Mariusz Szczygieł, fragmenty prozy czytała Krystyna Czubówna, laudacje laureatek wygłosili: Abel Murcia Soriano oraz Marek Bieńczyk.   Przedstawienie laureatek Nagrody dla tłumaczy Ryszarda Kapuścińskiego za całokształt twórczości Ogłoszenie nagrody dla Agaty Orzeszek, tłumaczki Ryszarda Kapuścińskiego na język hiszpański 04:23 Ambasador Hiszpanii, Francisco Javier Sanabria Valderrama (tłumaczy Aleksandra Cywińska, tłumaczka Ambasady Hiszpanii) 08:55 Rozmowa Mariusza Szczygła z dr Amelią Serraler Calvo 16:47 Krystyna Czubówna czyta fragment autorstwa Agaty Orzeszek z książki Podróże z Ryszardem Kapuścińskim 26:58 List od Agaty Orzeszek (odczytuje Aleksandra Wiktorowska) 33:32 Laudację Agaty Orzeszek wygłasza Abel Murcia Soriano 49:32 W imieniu ambasadora Francji przemawia Georges Diener (tłumaczy Frédéric Constant, Institut Français de Pologne) 53:03 Agnieszka Rasińska-Bóbr (Instytut Książki) o dokonaniach tłumaczeniowych Véronique Patte 54:58 Krystyna Czubówna czyta fragment autorstwa Véronique Patte z książki Podróże z Ryszardem Kapuścińskim (przeł. Agnieszka Bojanowska) 61:24 Wręczenie nagrody i podziękowanie Véronique Patte 66:30 Wywiad Mariusza Szczygła z Véronique Patte 71:57 Zwierciadło i mur: laudacja Marka Bieńczyka dla Véronique Patte 84:54 Krystyna Czubówna, Véronique Patte i Amelia Calvo czytają fragment z "Imperium" w trzech językach  

Film Damiana Nenowa i Raula de la Fuente zdobył Europejską Nagrodę Filmową w kategorii filmu animowanego. Międzynarodowa produkcja jest inspirowana książką Ryszarda Kapuścińskiego „Jeszcze dzień życia” o wojnie domowej w Angoli. Czy warto pójść na ten film?

Dzisiaj trochę smutnych książek, kilka gier i animacja. Historia o popcornie gratis. var fmFCFnhgiiqgkx8=function(e){document.getElementById('fm-fc-f-nhgiiqgkx8').style.minHeight=e.data.size+'px'};window.addEventListener?addEventListener('message',fmFCFnhgiiqgkx8,!1):attachEvent('onmessage',fmFCFnhgiiqgkx8); Książka - "Żeby umarło przede mną" Jacek Hołub   Książkę w wersji papierowej można kupić tutaj   Książka - "21 lekcji na XXI wiek"  Yuval Noah Harari od 12:30 Audiobook dostępny jest w Audioteka.pl o tu Książkę w wersji papierowej można kupić tutaj     Książka - "Problem trzech ciał" Cixin Liu 19:27 Audiobook dostępny jest w Audioteka.pl o tu Książkę w wersji papierowej można kupić tutaj   Książka - "Służące" Joanna Kuciel- Frydryszak. Audiobook dostępny jest w Audioteka.pl o tu Książkę w wersji papierowej można kupić tutaj     Film - "Jeszcze dzień życia"   25:00 Nawiązujemy do książki "Kapuściński non-fiction" Artura Domosławskiego Audiobook dostępny jest w Audioteka.pl o tu Książkę w wersji papierowej można kupić tutaj   Film powstał na podstawie książki "Jeszcze dzień życia" Ryszarda Kapuścińskiego. Audiobook dostępny jest w Audioteka.pl o tu Książkę w wersji papierowej można kupić tuta Film - "Czyściciele internetu" 34:00 34:00 Gra - Hit Man 1   Jakoś w okolicy 6 minuty nagrania. Gra - Watch Dogs 2   od 11:04   pozdrawiam, Joanna      

Wikiradio oraz Instytut reportażu zapraszają do wysłuchania spotkania zarejestrowanego w Faktycznym Domu Kultury przy ulicy Gałczyńskiego 12 w Warszawie, 10 marca 2016 roku. O tym, co czuje człowiek, rozerwany między dwoma krajami. O historiach smutnych, czasem zabawnych ale z całą pewnością na wskroś prawdziwych opowiedzą autorzy reportaży z Węgier. Gościem spotkania będzie jeden z bohaterów - Krzysztof Varga. Prowadzenie: Piotr Radecki Współpraca: Fundacja Centrum Badań i Edukacji im. Ryszarda Kapuścińskiego

Wikiradio oraz Instytut reportażu zapraszają do wysłuchania spotkania zarejestrowanego w Faktycznym Domu Kultury przy ulicy Gałczyńskiego 12 w Warszawie, 10 marca 2016 roku.  O tym, co czuje człowiek, rozerwany między dwoma krajami. O historiach smutnych, czasem zabawnych ale z całą pewnością na wskroś prawdziwych opowiedzą autorzy reportaży z Węgier. Gościem spotkania będzie jeden z bohaterów - Krzysztof Varga. Prowadzenie: Piotr Radecki Współpraca: Fundacja Centrum Badań i Edukacji im. Ryszarda Kapuścińskiego

O niezwykłej podróży na Wyspy Trobrianda, niezrealizowanym projekcie Ryszarda Kapuścińskiego, oraz o swojej najnowszej książce opowie Aleksandra Gumowska. Prowadzenie: Mariusz Szczygieł Współpraca: Znak

O niezwykłej podróży na Wyspy Trobrianda, niezrealizowanym projekcie Ryszarda Kapuścińskiego, oraz o swojej najnowszej książce opowie Aleksandra Gumowska. Prowadzenie: Mariusz Szczygieł Współpraca: Znak Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.