Podcasts about voornamelijk

Vincent en Paul gaan in gesprek met acteur, schrijver, filmmaker Dirk Gunther Mohr. Voornamelijk over zijn meeste recente project; Bezuidenhout de film, over het vergissingsbombardement op deze Haagse wijk...

Het aantal cosmeticabedrijven is in de afgelopen vijf jaar tijd verdubbeld, zo schreef het FD eind 2024. Voornamelijk biologische en duurzame producten winnen aan populariteit. Daarnaast gebruiken ook steeds meer mannen cosmetische producten. Toch is er niet alleen sprake van rozengeur en manenschijn, zo is de cosmetische wereld verwikkeld in een juridische strijd over hoeveel de sector moet investeren in schoon drinkwater. Wie gaat er in deze strijd aan het langste eind trekken? En in hoeverre is de stormachtige groei van de cosmetische sector te wijten aan sociale media? Ronald van Welie, voorzitter van de Nederlandse Cosmetica Vereniging (NCV), is te gast in BNR Zakendoen. Macro met Mujagić Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić. Beleggerspanel Fondsmanagers hebben het vreselijk druk nu Donald Trump zijn importheffingen opschroeft. Waar de één om moet gaan met paniekerende klanten, ziet de ander kansen. Hoe reageer je op duikelende beurzen? En: Larry Fink van BlackRock ziet een nieuwe standaardportefeuille ontstaan. 50 procent aandelen, 30 procent obligaties en dan nog 20 procent alternatives zoals onroerend goed, infrastructuur en private equity. Wat kan de gewone belegger daarmee? Dat en meer bespreken we om 11.30 in het beleggerspanel met: - Thijs Knaap, hoofdeconoom van pensioenuitvoerder APG - Simon van Veen, oprichter van het Sustainable Dividends Value Fund Luister l panel link https://www.bnr.nl/podcast/zakendoen-beleggen Contact & Abonneren BNR Zakendoen zendt elke werkdag live uit van 11:00 tot 13:30 uur. Je kunt de redactie bereiken via e-mail. Abonneren op de podcast van BNR Zakendoen kan via bnr.nl/zakendoen, of via Apple Podcast en Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de afgelopen vijf jaar is de cosmetische sector verdubbeld. Voornamelijk biologische en duurzame producten winnen aan populariteit, evenals producten voor mannen. Bijna iedereen heeft tegenwoordig wel een 'skincare routine’ langs zien komen op sociale media. Maar hoeveel van die directe en indirecte reclamecampagnes komt terecht bij minderjarigen? En hoeveel kwaad kan dat? In ‘De top van Nederland’ heeft presentator Thomas van Zijl een uitgebreid gesprek met Ronald van Welie, voorzitter van de Nederlandse Cosmetica Vereniging. Over Nederlandse Cosmetica Vereniging De NCV is de brancheorganisatie voor alle Nederlandse cosmetica producenten een aanbieders. De vereniging bestaat sinds 1950 en is ook aangesloten bij de Europese brancheorganisatie voor cosmetica. Over Thomas van Zijl Thomas van Zijl is financieel journalist en presentator bij BNR. Hij presenteert dagelijks ‘BNR Zakendoen’, het Nederlandse radioprogramma voor economisch nieuws en zakelijk inzicht, waar 'De top van Nederland’ onderdeel van is. Ook is hij een van de makers van de podcast ‘Onder curatoren’. Abonneer je op de podcast Ga naar ‘De top van Nederland’ en abonneer je op de podcast, ook te beluisteren via Apple Podcast en Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het einde van augustus nadert - en daarmee ook de deadline van Commissievoorzitter Ursula von der Leyen. Zij heeft aan alle EU-lidstaten gevraagd hun kandidaat-Eurocommissarissen aan te dragen. Opvallend genoeg zijn dat vooral mannen. Het verzoek van Von der Leyen om ook vrouwen aan te dragen wordt grotendeels genegeerd door de meeste EU-lidstaten. Von der Leyen stelde in juli dat zij wil dat het college een evenredige verdeling van mannen en vrouwen bevat. Europaverslaggever Michal van der Toorn bespreekt de doelstelling van Von der Leyen, die hoogstwaarschijnlijk niet gehaald zal worden.See omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze USA Special praten we met Dirk van Oorschot. Begonnen als wielrenner, maar in 2007 begonnen met hardlopen. Voornamelijk marathons. Sinds oktober 2023 mag hij zich als eerste niet Amerikaan een '50 State Marathoner' noemen. In elke staat van de VS liep Dirk een officiele marathon. Daar willen wij natuurlijk alles over weten. Zijn mooiste 26.2 Mile run, de minste en alle hoogte- en dieptepunten van deze unieke prestatie. Luister naar deel 1 van de USA Special met Dirk van Oorschot.

Pak nog snel een plek in de 6 Figure Academy of de VIP groep: https://kimmunnecom.nl/6-figure-academy/

[for a summary in English please click here]   >>> Welkom in weer een aflevering van onze Let's Talk About Work podcast! We zijn aanbeland in alweer aflevering 6 van het tweede seizoen. Deze keer gaat Bart Wuyts in gesprek met 2 gasten: Eva Maréchal, die met Hop Up een innovatief concept in de wereld heeft gezet dat kinderen versterkt in vrij spel; en Sophia Honggokoesoemo die meertalige kinderboeken schrijft. Vanuit WEB-Blenders zijn we er ons maar al te goed van bewust dat inclusie iets is waar best proactief op wordt ingezet. Als we de context en de mogelijkheid creëren voor kinderen om op te groeien als de creatieve speelarchitecten die ze zijn, én tegelijkertijd taalontwikkeling niet in een keurslijf dwingen dat thuistaal afzet tegenover het Nederlands – dan stomen we individuen klaar die niet enkel toestromen naar de arbeidsmarkt, maar er impactvol vorm aan zullen geven! Luister mee en duik in de linken tussen taal, creativiteit en inclusie. Welkom vanochtend aan Sophia Honggokoesoemo en Eva Maréchal in onze podcast Let's Talk About Work. We gaan het vandaag misschien niet echt over werk hebben, maar over kinderen en over hoe belangrijk het is om op een goede manier met onze toekomst - onze jeugd, onze kinderen, onze kleinste kinderen - om te gaan zodanig dat ze op termijn, als ze ook zover zijn om een stapje op de arbeidsmarkt te gaan zetten, goed voorbereid zijn. Of dat we hen in hun ontwikkeling op allerlei manieren kunnen ondersteunen om alle kansen te hebben op een goede integratie en een goede participatie aan de samenleving - en dat is waar jullie op allerlei verschillende manieren allebei toch wel mee bezig zijn, denk ik. Maar dat hoor ik graag even van jullie zelf. Sophia, misschien kan jij even jezelf voorstellen? Ja goeiedag allemaal, bedankt alvast voor de uitnodiging ik ben heel blij dat ik hier aanwezig kan zijn. Ik ben Sophia, Sophia Honggokoesoemo ik ben stafmedewerker tewerkstelling bij LEVL dus ik breng wel wat expertise rond die arbeidsmarkt en specifiek als het gaat over personen met een buitenlandse herkomst – onder andere ook rond jongeren en vrouwen. Maar daarnaast engageer ik mij ook bij andere organisaties en ben ik bestuurslid bij Ella vzw (dat inzet op gender en diversiteit), en ook engageer ik mij als auteur, auteur van kinderboeken. Zo bracht ik een kinderboek uit een aantal jaar geleden rond een project waar dat kinderen met een migratieachtergrond in the picture mogen staan als hoofdpersonage. Dat was samen met Studio Sesam. Daarnaast heb ik ook een boekje uitgebracht, een week en half geleden waarbij we aandacht hebben voor meertaligheid: voor zowel het Nederlands als de thuistaal. Daar gaan we dadelijk verder op in gaan! Maar ik kijk ook even naar onze tweede gast: Eva. Stel jezelf ook even voor. Goedemorgen Bart en luisteraars. Ik ben projectmanager bij Blenders, hier in huis dus, al 11 jaar ongeveer, en ik ben opgeleid als antropologe, filosofe en dan moet je u vaak heruitvinden. En ja, de laatste decennia, ben ik heel erg gefascineerd door de leefwereld van kinderen en hier binnen Blenders ook vooral bezig met innovatieprojecten gericht naar die leefwereld van kinderen. En zo ben ik 8 jaar geleden ook met de start van Hop Up begonnen: de speel- en leeromgeving die kinderen alles in handen geeft om hun eigen krachtige spel vorm te geven. Hoe zien jullie de relatie tussen wat we vandaag met kinderen doen op allerlei manieren en de arbeidsmarkt? Laten we die link maar eens meteen leggen. Ja. Waar ik momenteel mee bezig ben, rond boeken alleszins en meertaligheid en kinderen: daar wordt vaak de link gelegd met de toekomst en het belang van taal daarin? Ook in de politiek is men bezig met dat onderwijs waar dat persoon en kinderen – vooral die met een migratieachtergrond - niet zo heel goed in scoren als het gaat over onderwijs en onderwijskwaliteit. Al een aantal jaar na elkaar wordt aangegeven in de PISA-resultaten (dat zijn de resultaten vanuit een onderzoek die aantonen of dat kinderen al dan niet klaar zijn voor die 21e -eeuwse vaardigheden) dat België heel goed scoort in het in het algemeen onderwijs, maar de onderwijsresultaten dalen. En we zien daar een etnische kloof voor kinderen met een migratieachtergrond. En die kloof bestaat er niet enkel voor kinderen met een migratieachtergrond maar ook voor kinderen in armoede. En daar zijn verschillende factoren die bepalen waarom dat het geval is. Maar naar die etnische kloof wordt vaak verwezen, zo ook naar taal, en het belang van taal. En daar zijn wij ook heel veel mee bezig als vrijwilligers en als auteurs, maar dus om ook belang te hechten aan de thuistaal. Want onderzoek toont aan dat thuistaal ook heel belangrijk is voor kinderen met een migratieachtergrond, ook naar de toekomst toe. Dan gaat het niet enkel om hoe taal functioneel is op de arbeidsmarkt, maar ook hoe het bijdraagt in onderwijs in het kader van taalontwikkeling: ontwikkeling van de schooltaal, maar ook van de eigen taal. En ook: men zegt vaak dat als je een intelligent of slim kind wilt dat je ze dan een muziekinstrument moet leren spelen, maar meertaligheid en het leren van een bijkomende taal is even stimulerend voor kinderen! En dat geldt ook voor ja, kinderen die anderstalig zijn, die in een andere thuistaal hebben dan het Nederlands. Ook hun meertaligheid verdient even veel aandacht als stimulerend potentieel naar de toekomst toe, naar die taalontwikkeling. Wat veel later, wanneer het kind haar of zijn eerste stappen op de arbeidsmarkt zal zetten, ook van belang zal zijn. Belangrijk om weten is dat je veel belang kan hechten aan taal, maar op de verkeerde manier. Door bijvoorbeeld het Nederlands heel sterk naar voren te schuiven en die thuistaal te doen verwateren op een negatieve manier-  door de waarde ervan niet te erkennen of door het negatief te framen. Maar als je daar juist mee omgaat en dan kan meertaligheid juist bijdragen aan de kwaliteit van de schooltaal, van het onderwijs en de ontwikkeling van het kind. Dat vind ik wel een interessant inzicht. Ik heb het zelf nooit zo bekeken, want wij gaan er allemaal vanuit dat we kinderen met een migratieachtergrond zo snel mogelijk op allerlei manieren Nederlands willen laten spreken - want als ze hier wonen en hier gaan werken straks, dan is het belangrijk dat ze de taal, het Nederlands, gelijk machtig zijn. Maar ik hoor jou nog iets anders zeggen, nl. dat dat belangrijk is, maar dat we de thuistaal niet mogen vergeten en de ontwikkeling die op dat vlak ook moet gebeuren en de erkenning die die thuistaal evengoed verdient. Kopt. De kennis van het Nederlands is zeer belangrijk. Dat kunnen we niet ontkennen. Op vlak van sociale binding, naar communicatie toe met de school, voor ontwikkeling over verschillende jaren naar andere vakken toe,.. Dus Nederlands op zich is en blijft belangrijk. Maar daarnaast is het niet zo dat de thuistaal een rem is of een drempel is om die andere taal (het Nederlands) beter te spreken. Integendeel zelfs. Kan het helpen? Dus om die thuistaal beter te ontwikkelen, om dan ook het Nederlands beter te kunnen leren? Zeker. Vaak zeggen we aan witte Vlaamse kinderen ‘we gaan met Engels beginnen met Frans beginnen' – en daar komt toch ook nooit de bedenking bij ‘dat gaan we dan wel merken dat dat ten nadele komt van kennis van het Nederlands..'. Die extra talenkennis (Frans, Engels, Duits..) blijft een meerwaarde. Maar naar kinderen met een andere thuistaal toe, trekt men die meerwaarde van extra talenkennis vaak in twijfel. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen taalzwakke leerlingen en taalrijke leerlingen.   Taalzwakke leerlingen dat kunnen kinderen met een migratieachtergrond zijn, of het kan ook gaan om kinderen in armoede) of dat kan de combinatie van de twee zijn: het gaat om kinderen die gemiddeld 615 woorden per uur horen spreken in de gezinsomgeving. Als we dat vergelijken met kinderen die niet taalzwak noch taalrijk zijn, dan merken we dat die ‘middenmoot' gemiddeld 1250 woorden horen spreken in de gezinsomgeving. Dat is dubbel zoveel. Als we kijken naar een taalrijke omgeving, dan zitten we op 2150 woorden per uur. Tel dat maar eens op per week, per maand, per jaar.. En je kan je inbeelden wat dat doet met de woordenschat en de taalontwikkeling van een kind! Onafhankelijk van of dat aantal woorden gehoord wordt in de thuistaal dan wel in de Nederlandse taal. Het leren van de thuistaal kan bijdragen aan het begrijpen van woorden, van concepten – wat een basis biedt om het Nederlands te leren. Dus het gaat bijna over een soort generieke taalvaardigheid die helpt bij het leren van elke taal, dus ook het Nederlands. Maar die generieke taalvaardigheid kun je ook stimuleren door in de thuistaal daar ook volop aan te werken. Ja. En dat wil ik toch wel even benadrukken. Want het is niet zo dat wanneer je kiest voor die thuistaal (want dat is een keuze die ouders maken), dat het sowieso goed is. Je kiest voor de taal die je het beste spreekt en die je veel wil en kan spreken met je kind. Als je zelf niet zo goed bent in je eigen thuistaal (en dat kan – bv. bij de tweede generatie personen met migratieachtergrond die zelf al minder goed de taal kent van de ouders) en je spreekt het Nederlands beter, dan raden onderzoekers je aan om Nederlands te spreken met je kind. Als dat dus de taal is die je het beste kan. Om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het kind en aan het onderwijs, spreken ouders dus best vooral veel met hun kinderen. En dat kan via boeken, via gesprekken thuis, dat kan in allerlei contexten zijn, dat kan ook buiten de schoolmuren zijn. Maar taal moet je veel gebruiken. Juist. Dus zorgen dat je aan die 2000 woorden per uur komt. En nog even daarop klein beetje inzoomend: jij spreekt nu gemakkelijk over de thuistaal. Wat is eigenlijk de definitie van de ‘thuistaal'? Daar is niet zo heel duidelijke definitie voor. Het is niet zozeer de taal van je land van herkomst, het is de taal die je gebruikt thuis. En we zien dat dat ook schippert bij ouders. Sommigen beginnen met een bepaalde taal thuis. En dan wisselen ze door de jaren heen. Bij ons thuis is dat ook zo geweest. We hebben ook in het begin Bahasa Indonesia gebruikt als taal en op termijn zijn we overgestapt naar Nederlands. En nu gebruiken mijn eigen kinderen twee talen thuis en dat is geen enkel probleem: de ene taal met de papa en de andere taal met de mama. Dus dan heb je twee thuistalen? Dan heb je inderdaad twee thuistalen. Dan kom je wel gemakkelijker aan die 2000 woorden waarschijnlijk – als je dat in twee talen over je heen kunt laten gaan.. Het is vooral veel spreken, veel gebruiken, lezen.. Dat is niet enkel mondeling maar ook schriftelijk,..  Dus probeer echt op allerlei mogelijke manieren die taal te gebruiken. Er is wel een verschil met hoe kinderen ééntalig geworden opgevoed. Dat is een bepaalde ontwikkelingen, een bepaalde lijn. Dat zie je ook in de statistieken: bij kinderen die meerdere talen thuis spreken, lijkt er precies een achterstand te zijn die eerste jaren – dus van de geboorte tot een  bepaalde leeftijd. En die achterstand maar ook de inhaalbeweging die er ook aankomt, gebeuren heel geleidelijk. Zo is het bijvoorbeeld normaal dat kinderen woorden in verschillende talen mengen in het begin. Dat is heel natuurlijk en dat is helemaal oké. Die zogenaamde ‘achterstand' is een fase die sowieso wordt ingehaald. Het is daarom ook soms heel gevoelig of risicovol om een kind op een bepaalde leeftijd te meten naar schooltaal bijvoorbeeld toe, omdat het kind ook een andere taal thuis heeft en misschien op dat moment nog niet ver genoeg staat in de schooltaal. En als je dan op basis van de taalvaardigheid in de schooltaal in die momentopname, het kind gaat beoordelen, dan hou je geen rekening met het inhaalmoment dat afhankelijk is van de ontwikkeling van het kind en van diens leeftijd. Ik zou me zelfs kunnen voorstellen dat opgroeien in een meertalige context.. Dat je op een bepaald moment misschien die lijnen ziet kruisen en dat de taalvaardigheid van die kinderen op termijn hoger wordt dan kinderen die eentalig opgroeien. Is dat zo? Ik denk dat het vooral een ontwikkeling is, hoe de omgeving (niet alleen de ouders) met de taal omgaan. Het hangt vooral af van taalzwakte, hoe taalarm of taalrijk je opgroeit. Dus veel belang dat ouders hechten aan woordenschat en taal, is heel bepalend. En daar heb jij nu natuurlijk een fantastische bijdrage in geleverd door - en ze liggen hier voor ons op tafel – kinderboeken uit te brengen in twee talen. Ik zie het hier voor mij: Het Geheim Van Konijn, het is nog warm want het is 1,5 week geleden van de drukpers gerold en is ondertussen beschikbaar in vijf verschillende talen: Nederlands altijd gecombineerd met een andere taal. Vertel daar eens iets over? NikNak vzw is een uitgever die meertalige kinderboeken uitbrengt, altijd in een bepaalde thuistaal en in het Nederlands, zodat ouders en kinderen samen kunnen lezen. Ouders die bijvoorbeeld het Nederlands wel kunnen lezen, maar daarvoor nog niet heel goed kunnen lezen. Of omgekeerd die vlot Nederlands kunnen spreken maar nog wel heel veel aandacht hechten aan hun eigen taal. Dus de kinderen en de ouders kunnen samen lezen, maar dat kan ook gebruikt worden door anderen zoals opvoeders, grootouders, tantes, ooms.. In het onderwijs misschien ook? Ja, je vindt ze ook terug in scholen waar dat er aandacht wordt besteed aan de thuistaal. Dus de leerkracht kan het volledig in het Nederlands lezen. En dan op een gegeven moment staat er dan iets in de andere thuistaal. En dan kunnen ze het hier even over hebben: “ah, ja, en wat betekent het woord?” En dan kunnen ze het er even over hebben met de andere kinderen, verkennen wat dat woord dan in een andere thuistaal zou zijn bijvoorbeeld. Om in de klascontext appreciatie te hebben voor talen. Die appreciatie dat iets over jezelf, over erkenning, dat heeft impact op het zelfvertrouwen van kinderen. Zonder dat het een les wordt in de thuistaal. Het is een les in het Nederlands, maar waarbij aandacht gaat naar een andere taal dus. Met die boekjes draag je dus bij zowel in de thuissituatie als in de schoolsituatie in het op allerlei manieren kinderen in contact brengen met taal - samen met hun ouders of met hun opvoeders. En zo komen we weer een stapje dichterbij die 2000 woorden per uur waar het eerder over hadden, hè? Ik richt me even tot Eva. Eva, ik hoorde Sophia daarnet verwijzen naar de 21e-eeuwse vaardigheden: belangrijk om in de samenleving vandaag de dag goed te kunnen participeren. Daar is nogal wat aandacht voor die zogenaamde 21e-eeuwse vaardigheden bij kinderen.. Taal daar hebben we het nu al even over gehad. Maar taal is niet het focusgebied van Hop Up, waar jullie de playground mee neerzetten en ontwikkelen, maar die 21e-eeuwse vaardigheden wel. Ja klopt. En toen je daarnet vroeg naar die link tussen kinderen en hoe dat we vandaag naar gaan kijken, hoe we met hen omgaan en hopen dat ze later een succesvol leven leiden, waar ook werk bij hoort, merk ik wel een vreemde paradox op. Want we investeren veel meer in onze kinderen dan vroeger: in allerlei activiteiten en hobby's en ook op vlak onderwijs.. We zijn heel bewust bezig met wat onze kinderen moeten leren om tot die succesvolle volwassenen uit te groeien. Maar daarbij vergeten we één ding en dat is het belang van vrij spel voor kinderen. En kinderen worden vandaag de dag heel vaak verteld wat ze moeten doen, wat ze moeten leren, hoe dat ze het moeten doen, waar dat ze interesse in moeten hebben.. We nemen hen heel vaak mee in activiteiten en onderwerpen en interesses die wij als volwassenen aan kinderen aanreiken. Maar daarbij gaan we eigenlijk voorbij aan wat er in die kinderen zelf leeft aan interesses en waar hun ideeën naar uitgaan, welke ideeën er allemaal in hun hoofd zitten en hoe die expressie kunnen krijgen op een heel intrinsieke manier. En dat is waar spelen bij komt kijken. En bij spelen hoort vrijheid, autonomie en dat is eigenlijk de ruimte geven aan kinderen om hun eigen nieuwsgierigheid te volgen, om hun eigen ideeën aan de slag te kunnen gaan, om te mogen onderzoeken, experimenteren,.. En als we die ruimte geven aan kinderen, dan zien we eigenlijk dat ze als vanzelf die 21e- eeuwse vaardigheden gaan ontwikkelen. Want dat gaat over creativiteit, over een idee krijgen een heel goed nadenken over ‘hoe kan ik dat gaan vormgeven en hoe kan ik daarbij samenwerken met andere kinderen en problemen die we moeten oplossen?' En vandaag de dag zijn we in het onderwijs ook heel erg bezig over executieve functies en dan gaat dan bijvoorbeeld over impulscontrole leren, want dat heeft te maken met zelfsturing en leervermogen dat je leert doorheen je ontwikkeling: als ik een idee wil bereiken of iets wil realiseren dan vraagt dat ook cognitieve flexibiliteit: hoe kan ik mijn idee aanpassen aan het idee van een ander kind of, hoe kan ik mijn emoties reguleren? En dat zijn heel complexe processen waar dat we kinderen eigenlijk niet zo heel veel voor kunnen aanreiken, want de natuur heeft eigenlijk kinderen uitgerust met het beste leervermogen en dat is hun hun intrinsieke behoefte aan vrij spel. Mark Mieras is een onderzoeker in Nederland die heel erg naar de hersenontwikkeling van kinderen kijkt. En hij zegt dat spel de buitenboordmotor is van de hersenontwikkeling van kinderen. Kinderen gaan in hun spel automatisch dat doen dat ze nodig hebben voor hun ontwikkeling: motorisch bewegen, grenzen op zoeken, taal gebruiken. Want als wij nadenken over welke speelomgeving of omgeving kinderen nodig hebben om spelenderwijs tot ontwikkeling te komen, zien we dat kinderen ook vanzelf taal gebruiken waar dat ze samen betekenis aan moeten gaan geven. Dus dat vrije spel is iets waar dat we ongelooflijk veel ruimte voor moeten geven of toch het bewustzijn van zouden moeten hebben van hoe belangrijk dat is voor kinderen. En daar is eigenlijk vandaag te weinig ruimte voor, hoor ik je zeggen? Absoluut. Heel wat onderzoek – internationaal, in binnen- en buitenland – toont aan dat kinderen de voorbije decennia veel minder vrije speelruimte hebben gekregen. Ik denk dat er twee jaar geleden in Amsterdam een congres was, ‘Het laatste kind op straat' heette dat congres: dat schetst al een beetje de problematiek. We hebben vroeger allemaal nog dikwijls de vrijheid gehad om er na schooltijd op uit te trekken in de buurt en met vriendjes hadden wij die ja, die vrije ruimte en die autonomie om los van volwassenen die ons bij de hand hielden onze eigen werelden te gaan creëren. En vandaag gaan kinderen dus naar die hobby's, ervaren zij het leven als heel druk en intensief en is er jammer genoeg nog maar heel weinig ruimte om tot dat spel te komen. Kinderen gaan vandaag naar de opvang op school en dat is eigenlijk hun vrije tijd, een vrije omgeving. Maar als maatschappij - zeker in Vlaanderen - is dat vrije tijd van kinderen waar dat we heel weinig aandacht aan hebben besteed of heel weinig in investeren. En ja, dat is een van de redenen waarom ik met Hop Up ben gestart. Ja, want vertel eens heel kort wat Hop Up juist doet? Hop Up is een pop-up speelomgeving. Dat wil zeggen dat ze kan opspringen op plaatsen waar kinderen zijn, maar waar het soms moeilijk is om speeluitdaging te brengen, omdat die plaatsen bijvoorbeeld tijdelijk gebruikt worden om kinderen op te vangen, omdat ruimtes gedeeld worden: de refter bv, de gymzaal,.. maar even goed de foyer van een cultureel centrum. Dat kunnen heel veel plekken zijn in de stad of gemeente. En het specifieke van Hop Up is dat we kinderen eigenlijk alles in handen geven om zelf architect te worden van hun speelomgeving. Het zijn levensgrote loose parts materialen die continu transformeren naar gelang de ideeën en de behoeften van kinderen. Dus ze gaan zelf creëren waaraan ze op dat moment behoefte aan hebben of waar dat hun interesse naar uit gaat. En dat gaan heel veel kampen zijn. Eigenlijk kan je het vergelijken met hoe wij vroeger met zoals ze zeggen ‘twee keer niks' (wat kartonnen dozen en oude lakens) een heel universum creëerden. De ene keer is dat een kamp dat dienst doet als hospitaal voor zieke dieren en de andere keer transformeert naar misschien een parcours om te klimmen en te bewegen.. En het belangrijke is dat het materiaal is dat kinderen volgt in plaats van dat kinderen eigenlijk een voorgeschreven stuk speelgoed krijgen of een activiteit aangeboden krijgen. Wat vandaag het gros van de speelwereld van kinderen beheerst eigenlijk. Speelgoed en speelomgevingen waar het eigenlijk al vast ligt wat je moet doen en wat er van je verwacht wordt? Absoluut ja. En dus waren kinderen voor een stuk ook teleurstellingen oplopen, omdat ze het blijkbaar niet juist doen? En, ik hoor jou zeggen, bij Hop Up kun je het nooit fout doen. Ja of bij open einde speelsysteem, want er zijn er nog meer zoals Hop Up. Uiteraard. En we onderschatten kinderen daarin. Door hen al op voorhand die garage te geven en die poppenhoek, ja, onbewust duw je kinderen daar ook al mee in een bepaalde richting van wat voor hen interessant zou moeten zijn. Maar we onderschatten hun heel rijke binnenwereld en Lego is zo'n mooi voorbeeld van die evolutie: vroeger was een Lego pakket heel eenvoudig blokjes in aantal kleuren en kinderen konden daar alles mee bouwen wat er maar aan ideeën in hun hoofd zat - en dat kon misschien een huis worden met twee mama's of misschien iets helemaal anders.. En vandaag de dag zien we in de evolutie - bijvoorbeeld ook bij Lego - dat we pakketten hebben die al voorschrijven ‘dit moet je maken op deze manier'. En die ook heel gender sturend zijn, want we hebben de bouwpakketten die meer stoer zijn naar jongens gericht, en de meer roze, paarse prinsessen pakketten zeg maar. Een onderzoeker, ik geloof dat het aan UCLL was rond genderstudies, heeft me ooit verteld dat die pakketten gericht op meisjes makkelijker zijn qua bouwplannen dan die gericht naar jongens - en dan verschieten wij ervan dat we later problemen krijgen in de zin van dat meisjes minder voor STEM richtingen kiezen en dat we weinig mannen bijvoorbeeld in de zorg zien. Zo, onbewust, ook door het speelgoed dat we aanreiken, vertellen we kinderen al wat we van hen verwachten. In een open einde speelomgeving zoals die van Hop Up kan heel huiselijk spel ontstaan: kinderen kunnen een knus hoekje maken waar het huiselijke spel bijvoorbeeld tot stand komt, maar één impuls of idee van een kind later en het is een stoere burcht. En dat is belangrijk: dat we kinderen niet voorschrijven hoe ze in hun spel zichzelf kunnen uiten. Kinderen hebben een heel meervoudige identiteit en we onderschatten hen en we beperken hen door continu voorgeschreven materialen, speelgoed of activiteiten aan te bieden. Sophia, ik zie jou heel de tijd knikken. Ja. Het is heel mooi wat Eva verwoordt en ik zie heel wat sterke linken ook met waar ik zelf mee bezig ben rond boeken, omdat je bij vrij spel heel veel mogelijkheden hebt die niet vastliggen door volwassenen. En dat zien we soms ook in kinderboeken. En een link met de arbeidsmarkt: ik hoor vaak kinderen zichzelf beperken, ze zeggen me dan ‘ik kan dit niet worden' of ‘dit zal ik in de toekomst niet kunnen doen' en dat is gelinkt aan hoe hard kinderen zich niet herkennen in wat we hen voorspiegelen. We zien in boeken vaak dat het hoofdpersonage een wit kind is, wat een meisje of een jongen is - in veel gevallen is het ook nog eens een jongen - en de kans dat een kind zichzelf kan zien als dat hoofdpersonage is veel kleiner. Het kind ziet zich in de media en in boeken niet als leerkracht of niet als politieagent of niet in een bepaalde job. Als je je nooit als dusdanig hebt kunnen verbeelden, is het ook heel moeilijk om daarvoor dan te kiezen. Kinderen moeten een heel breed gamma hebben van mogelijkheden, mogelijkheden die bereikbaar worden wanneer ze zichzelf ook herkennen in superheld-rollen. Een breed gamma waarin ze allerlei fantasierijke ideeën in kunnen verkennen. Maar vaak staan zij op de achtergrond - als er al sprake is van diversiteit. En een andere link met vrij spel zie ik naar de invulling van publieke ruimte toe. Omdat ja, wij werken voornamelijk met kinderen met een migratieachtergrond en vooral tijdens de COVID pandemie werd het nog eens uitvergroot dat net zij hier vaak gehuisvest zijn in beperkte ruimtes, beperkt qua ruimte om te studeren bijvoorbeeld: je hebt weinig mogelijkheden, je zit met meerdere kinderen samen in één ruimte, met één computer, hoe doe je dat tijdens een pandemie? En als het om vrij spelen gaat, dan is dat ook niet evident. Terwijl kinderen die in middenklasse gezinnen zijn geboren al eens makkelijker in een tuin kunnen spelen of in een park. We zien ook bijvoorbeeld dat de middenklasse ook dichterbij natuurlijke omgevingen woont, waar meer groen is. En als kinderen met een migratieachtergrond dan wel buiten komen, dan wordt dat gezien als overlast. Want er is niets voor hen in de buurt. Ruimte voor vrij spel moet ook gecreëerd worden daar waar er nu geen ruimte voor is. En dat vind ik mooi aan Hop Up. Dat is iets wat ik ook opmerkte toen ik onlangs in een panel zat samen met Dirk Geldof in het kader van zijn nieuwe boek dat gaat over het belang van ruimte. Dirk Geldof doet ook onderzoek naar superdiversiteit, toch? Ja dat klopt. Een van zijn eerdere boeken ging specifiek over superdiversiteit, o.a. het boek dat hij in 2013 uitbracht: ‘Superdiversiteit: hoe migratie onze samenleving verandert' en hij heeft nu dus een nieuw boek uit waar ruimte centraal staat en het belang daarvan voor kinderen en jongeren. Hij wijst op de noodzaak om kinderen en jongeren ruimte te geven, want zij bevinden zich voornamelijk in die steden en gemeenten waar de omgeving grijs is, bestaat uit beton en waar er voor hen geen ruimte is. En als steden en gemeenten zich willen ontwikkelen naar de toekomst toe voor die kinderen en voor die jongeren, dan moet je zorgen voor meer groen in uw stad. Wat is onze toekomst? Kinderen en jongeren – ook met een migratieachtergrond. En waar bevinden die zich? Voornamelijk in die centrumsteden, in die grotere steden. Dus we moeten zorgen voor meer mogelijkheden. En ik denk dat daar vrij spel en ruimte maken ervoor heel belangrijk is: ruimte waar kinderen volledig zichzelf kunnen zijn zonder dat ze daar negatief voor worden bekeken. Ja. En je sprak net over het representeren van een grotere diversiteit aan personen in kinderboeken – we spreken wel eens over het gerepresenteerd zien van kinderen in spiegels en in ramen. Ja. In de kinderliteratuur en in de literatuur in het algemeen spreken we van spiegels en ramen die we nodig hebben, zowel als volwassenen als als kinderen. Spiegels dat zijn dan de boeken waar mensen zich in herkennen. Mensen hebben dat ook nodig om zichzelf in een verhaal te kunnen herkennen:  ‘dit ben ik', of ‘dit is een verhaal dat heel sterk lijkt op dat van mij'. Maar daarnaast hebben zowel kinderen als volwassenen ook nood aan ramen waarin ze een nieuw avontuur beleven of een fantasierijk verhaal beleven dat losstaat van hun werkelijkheid - om nieuwe zaken te leren kennen, zaken die ver van hun staan. Voor een wit kind bijvoorbeeld om het verhaal te kennen van wat het betekent om een kind te zijn dat op de vlucht is. Maar we zien voor witte kinderen nog iets te veel spiegels – terwijl het ook voor hen heel belangrijk is om ramen te hebben en om die andere verhalen te leren kennen. En inderdaad voor kinderen met een migratieachtergrond is het ook heel belangrijk om niet alleen maar ramen te hebben, om niet alleen maar binnen te kunnen kijken in die boeken waar dat die andere kinderen (witte) kinderen in voorkomen, maar ook om spiegels te hebben. Het is van belang voor alle kinderen om zowel spiegels als ramen te hebben. En in 2013 was er een onderzoek waar aangetoond werd dat er in 3% van de kinderliteratuur diversiteit voorkwam. Drie procent zeg je? Ja drie procent. We zijn ondertussen wel een aantal jaren verder maar dat percentage is niet serieus gestegen. Mensen willen er werk van maken maar.. We zitten dan misschien toch al aan 3,5%..? Het onderzoek is momenteel nog niet herhaald, dus we hebben nog niet gezien hoeveel dat het percentages is veranderd. Maar ja, het is nog steeds zoeken. Ik werk ondertussen bijvoorbeeld met de stad Mechelen rond welke boeken wij meer naar voren moeten schuiven, welke moeten we aankopen enzovoort? En het is toch nog altijd zoeken naar die boeken waarin kinderen met migratieachtergrond gerepresenteerd zijn. En dan wilt het nog het niet per se zeggen dat omdat je werkt met een personage van kleur dat het daarom al goed is. We hebben dat ook gezien in het verleden met Kuifje bijvoorbeeld of met Tiny. Tiny had ook een kindje naast haar, een Sub-Saharaans kindje, en die moest altijd de koffer dragen die moest de bevelen opvolgen,.. Het is niet omdat er een kind met een migratieachtergrond voorkomt in een boek, dat dat boek daarom representatief is. Of dat het een boek is dat positief bijdraagt aan die ontwikkeling van het kind. Ja en dat herken ik wel Sophia ook zo dat beeld van die ramen en spiegels. En dat is het mooie aan die vrij spel-ervaring voor kinderen: dat ze vat hebben op hun eigen leven en eigenlijk hun eigen ramen en spiegels gaan creëren. Ik moet nu denken aan een voorbeeldje: wij hebben ook een project samen met SOS Kinderdorpen waar kinderen zijn die recent hun thuisland Oekraïne hebben achtergelaten en zij gebruikten in het begin de Hop Up materialen om te creëren wat ze het meest misten, wat ze hadden moeten achterlaten – hun eigen huis. Ze speelden heel de tijd van ‘mag ik binnen in jouw huis en mag ik dan bij jouw op bezoek..' Ze creëren dan in dat spel dus een spiegel van wat voor hen heel herkenbaar is maar wat ze hebben moeten achterlaten. Maar tegelijk gaan kinderen in hun spel hun eigen ramen, zeg maar, creëren – hun eigen belevingswerelden waarin ze kunnen experimenteren met hen aannemen van andere rollen. Want spel is altijd een hele veilige wereld, wat maakt dat kinderen wel hun grenzen gaan kunnen verleggen. Of eens kunnen experimenteren in de zin van ‘ik ben vandaag een politieagent' of ‘ik doe de hakken van mama aan'. Ik denk dat die spiegels en ramen, dat dat een hele mooie metafoor is waarlangs we met veel aandacht naar kinderen moeten kijken. Brengt de toekomst nog Sophia? Sowieso extra boekjes van Het Geheim van Konijn in andere talen hoorden we je al zeggen, zijn er nog andere boeken op komst? Ja, ik kan daar eigenlijk niet zo heel veel over zeggen. Dan gaan we daar niet naar peuteren. Maar tegelijkertijd hoor ik jou dus zeggen.. Jij bent een creatieve duizendpoot, want je schrijft zowel de verhalen als dat je illustreert – dat deed je alleszins in het boekje dat hier voor ons ligt, het Geheim van Konijn. Ja. Dat is een beetje eigen aan van die kleinere uitgeverijen. NikNak vzw is een uitgever die meertalige kinderboeken uitbrengt. En ook Studio Sesam is een uitgeverij die voornamelijk superdiversiteit naar de voorgrond brengt. Dat zijn heel kleine vzw's en we moeten het doen met de middelen die we hebben. En van daaruit besloten we om dat eens te proberen: ik tekende sowieso al wel een beetje. We zouden zien of het lukt en als de illustraties meevallen dan zouden we ze effectief ook gebruiken. Dus we hebben daar op die manier geprobeerd. ‘.. Tekent wel een beetje' Maar als ik dat hier zo zie dan doe je dat echt wel fantastisch! En voor jou Eva? Wat brengt de toekomst met Hop Up of met andere zaken? Met Hop Up hopen we het speeluniversum wat uit te breiden en naar het najaar toe een aantal nieuwe spelconcepten te introduceren bij de Hop Up playground. Maar ik vind het vooral belangrijk om te kijken naar plekken en ruimtes waar wij nog aanwezig willen zijn: waar kinderen zijn en waar speelkansen missen. We hebben bijvoorbeeld wel eens een project gedaan in een gevangenis, want ook op woensdagmiddag is dat de realiteit voor vele kinderen - dat zij niet gewoon buitenspelen, maar een van hun ouders daar gaan zoeken. En zo zijn er nog tal van contexten waar kinderen zijn en waar ook het belang van spel er enorm toe doet. Dat soort contexten uitbreiden is ook iets wat we op het vizier hebben. Mooi. Sophia jij wil nog iets toevoegen? Ik wil graag nog iets toevoegen omdat ik het heel sterk over taal heb gehad vandaag, in het kader van de ontwikkeling van het kind en naar die inclusieve arbeidsmarkt toe. Maar net daarom vind ik het wel belangrijk om even te benadrukken dat taal op zich niet dé factor of voorwaarde is die uitmaakt of je wel of niet zal slagen op die arbeidsmarkt. Cijfers tonen bijvoorbeeld ook aan dat jongeren met een migratieachtergrond veel meer kans maken om te belanden in de groep van NEET-jongeren: No Education, Employment and Training. Er zijn nog meer elementen die meespelen en die in belangrijkere mate meespelen dan taal. De PISA-onderzoeken en andere onderzoeken geven aan dat taal een element is waar aandacht aan moet worden besteed, maar daarnaast is de situatie van de ouders bijvoorbeeld heel bepalend: de socio-economische situatie, het opleidingsniveau,  beroepsstatus,.. En we zien dat het beleid net aan een aantal zaken wilt gaan schroeven als er van één van die elementen wordt geoordeeld dat het daarmee niet de goede kant op gaat. Als er op een momentopname wordt geoordeeld dat er een probleem is met de kennis van het Nederlands of dat er een bepaalde taalachterstand is, dan zou dit beleid het kindergeld willen terugschroeven. En dit terwijl onderzoek dus net aantoont dat de grootste factor die meespeelt, die situatie thuis is: het financiële, het socio-economische. Op dat vlak zou een hefboom dus effectief zijn, impactvol. Niet het terugschroeven van maatregelen die ervoor gemaakt zijn om de socio-economische situatie te verbeteren. Deze tegenstrijdigheid tussen beleidsmaatregelen en wat onderzoek aantoont: dat vind ik wel nog een belangrijke om mee te geven. Zeker naar de toekomst toe en helemaal nu met de aankomende verkiezingen. Het is uiteraard een iets complexere problematiek. Wij hebben het vandaag vooral benaderd vanuit taal en vanuit spelen. Maar dat zijn toch al twee belangrijke hefbomen als ik jullie zo hoor. Dank jullie wel voor jullie tijd en de waardevolle inzichten die bijgebracht werden. Ja jij bedankt! Het was super fijn om hier te zijn. En Sophia wij kunnen nog uren doorpraten, want er zijn nog heel veel linken waar dat we nu niet op zijn kunnen ingaan. Zeker. Dat gaan we na deze podcast dan doen. Het gesprek wordt verder gezet.   >>> Je luisterde naar een aflevering van ‘Let's Talk About Work', de podcast van de groep WEB-Blenders. Onze gesprekken gaan over werk, de weg naar werk, welzijn op de werkvloer en alles wat daarbij komt kijken. Je vindt ons op je favoriete podcastplatform en op www.blenders.be/podcast. Op social media kan je ons volgen op LinkedIn – daar vind je ons onder Podcast Let's Talk About Work; en op Instagram als blenders.podcast.letstalk. Ook via de Blenders nieuwsbrief kan je up to date blijven. Was je geboeid? Zet dit gesprek je aan het denken? Ben je zelf graag één van onze volgende gasten? Laat het ons weten via info@blenders.be en wie weet schuif jij binnenkort mee aan tafel.

Vanavond zit Jip van den Toorn aan de zijde van Jeroen!    Vanmiddag werd bekend dat Dick Schoof de beoogd premier is van het nieuwe kabinet. Tot vandaag was hij de hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie en Veiligheid met een indrukwekkend bestuurlijk cv. Hoe kijken politiek verslaggever Ron Fresen en journalist Bas Mesters naar een Haagse toekomst met Schoof I?    Opvallend veel klanten van onlinebank bunq hebben door een oplichterstruc hun spaargeld verloren. De bedragen lopen op tot boven de ton in deze helpdeskfraudezaken. Voornamelijk het handelen van de bank zelf is door de gedupeerden als pijnpunt bestempeld na de oplichtingen. Oprichter Ali Niknam schuift vanavond aan.    Vanavond bespreken we alles over het leed dat daten heet! De één swipet zich een ongeluk, de ander komt niet verder dan de prela. Wat is de succesformule voor daten anno 2024? We bespreken het met drie generaties date-experts Milou Andree, Kasper van Kooten en Willy van der Griendt.    Vanavond is er weer nieuwe muziek! SERA staat bij ons in de studio en sluit de uitzending af met haar nieuwe nummer ‘Hurt Me'.

Confetti op het Damrak: de AEX sloot boven de magische grens van 800 punten. Voornamelijk dankzij de zegetocht van ASML. Beleggers doken massaal op dat aandeel, na het zien van de kwartaalcijfers. Ondanks een chipoorlog verkoopt ASML een recordaantal machines. Het sloot op de hoogste stand ooit.  Deze aflevering hebben we het uitgebreid over de chipmachinemaker. Zelf is de directie wat zuinig over de outlook en toch willen beleggers het aandeel massaal hebben. Is dat terecht en hoe ziet de komende periode eruit voor de onderneming uit Veldhoven? Kan het die voldoen aan die hysterische verwachtingen? Over verwachtingen gesproken. Die heeft Netflix overtroffen. Ook dat heeft een zeer goed kwartaal achter de rug. Er zijn miljoenen mensen meer die een abonnement hebben afgesloten bij de streamer.  Het is sowieso een uitzending vol met tech, want het gaat ook over kunstmatige intelligentie. Apple schijnt hun telefoons er mee vol te gaan gooien en Tesla werkt aan een nieuwe auto. Codenaam: Redwood.  De hele week helpt BNR Beurs je door het cijferseizoen. Want zeg nou zelf: er komt een stortvloed aan kwartaalcijfers op je af en waar moet je dan allemaal op letten? We vertellen je wat je absoluut niet moet missen. Dit keer: het conflict in de Rode zee.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Confetti op het Damrak: de AEX sloot boven de magische grens van 800 punten. Voornamelijk dankzij de zegetocht van ASML. Beleggers doken massaal op dat aandeel, na het zien van de kwartaalcijfers. Ondanks een chipoorlog verkoopt ASML een recordaantal machines. Het sloot op de hoogste stand ooit.  Deze aflevering hebben we het uitgebreid over de chipmachinemaker. Zelf is de directie wat zuinig over de outlook en toch willen beleggers het aandeel massaal hebben. Is dat terecht en hoe ziet de komende periode eruit voor de onderneming uit Veldhoven? Kan het die voldoen aan die hysterische verwachtingen? Over verwachtingen gesproken. Die heeft Netflix overtroffen. Ook dat heeft een zeer goed kwartaal achter de rug. Er zijn miljoenen mensen meer die een abonnement hebben afgesloten bij de streamer.  Het is sowieso een uitzending vol met tech, want het gaat ook over kunstmatige intelligentie. Apple schijnt hun telefoons er mee vol te gaan gooien en Tesla werkt aan een nieuwe auto. Codenaam: Redwood.  De hele week helpt BNR Beurs je door het cijferseizoen. Want zeg nou zelf: er komt een stortvloed aan kwartaalcijfers op je af en waar moet je dan allemaal op letten? We vertellen je wat je absoluut niet moet missen. Dit keer: het conflict in de Rode zee.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Potvissen: ze kunnen 15 meter lang worden, 45.000 kilo wegen en wel twee uur duiken op zoek naar eten. En, weten we nu: ze leven in gigantische sociale groepen van wel 20.000 individuen. Voornamelijk vrouwen en kinderen.   Voor het onderzoek werden geluidsopnames en dronebeelden gebruikt. Zo konden ze onder andere horen hoe de groepen zich van elkaar onderscheiden: door hun morsecode achtige dialecten. In de Stille Oceaan vonden ze in totaal zeven van dit soort grote clans, elk met hun eigen dialect.   De groepen komen elkaar af en toe tegen, zagen ze, maar daten gebeurt alleen binnen de eigen groep. Volgens de onderzoekers lijkt het alsof ze zich bewust zijn van hun verschillen en dit ook in stand houden. Inderdaad: niet heel veel anders dan cultuur werkt bij ons.  In de potvismaatschappij lijkt ook sprake te zijn van overleg in plaats van hard leiderschap. Beslissingen lijken gezamenlijk te worden gemaakt. ‘Soms', vertelt een onderzoeker, ‘deed een groep er wel een uur over om te bedenken welke kant ze op zouden gaan'.   Ze dachten ook sporen te zien van menselijke beïnvloeding. Potvissen kunnen wel 80 worden, sommige hebben de tijd nog meegemaakt waarin er vrij op ze gejaagd werd. Dieren die in gebieden leven waar ook nu nog gejaagd wordt, laten een verminderde vruchtbaarheid, kleinere lichaamsgrootte en gefragmenteerde leefgroepen zien.   De onderzoekers hopen nu dat ze verder terug in de tijd, eigenlijk voor onze bemoeienis kunnen kijken naar de geschiedenis van dit enorme dier. Makkelijk wordt dat niet, interessant ongetwijfeld wel. Lees hier meer over het onderzoek: Sperm whales live in culturally distinct clans, research findsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In aflevering 166 van de Knorrepodcast nemen Ruud en Martijn het eerste nieuws van het nieuwe jaar door. Voornamelijk over vuurwerk en het verhaal van een complexe relatie tussen twee zussen en de man van eentje uit Mijn Geheim. Ook is er helaas weer een glansrol voor Kevin Costner die zeer maar dan ook zeer aanwezig isZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Gijs bezoekt Connie Palmen bij haar thuis. In haar recent verschenen essaybundel ‘Voornamelijk vrouwen' reflecteert ze op haar eigen leven. Gijs spreekt Connie over haar onwrikbare karakter, het verbreken van liefdes en vriendschappen, en haar grote voorliefde voor het lezen van biografieën, behalve die over haar grote liefde Ischa Meijer: 'Ik vind het een slechte biografie en dat zal ik niet onder stoelen of banken steken.' Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar  www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Gijs GroentemanMontage: Julia van AlemRedactie: Tamar Bot, Fanny van der Reijt, Corinne van Duin, Julia van AlemEindredactie: Corinne van Duin en Nathalie DenieSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In aflevering 165 van de Knorrepodcast nemen Ruud en Martijn dit keer de kranten door. Voornamelijk het AD. Over terrorisme en de prijs van een krant tegenwoordig en tussendoor moet Ruud even met de garage bellen.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

"Daar moeten we gewoon niet meer over discussiëren. Er zijn zoveel vrouwen met talent die rondlopen, en die écht iets willen doen. En die mensen hebben we nodig!” [intro spreker] >>> Welkom in deze aflevering waarin we niemand minder dan Sana Sellami te gast hebben. Sana is socioloog en communicatiestrateeg, ze bouwde expertise op binnen het domein diversiteit en inclusie, waarbij inclusieve organisatiecultuur en inclusieve communicatie belangrijke topics zijn. Verder is ze enorm gepassioneerd door onderwijs en droomt ze ervan om hier structurele veranderingen op gang te kunnen brengen. Het gesprek tussen Bart en Sana meandert van krapte op de arbeidsmarkt, naar de rol van het onderwijs én wat er van een overheid wordt verwacht, naar positieve trends - en bedrijven die het goede voorbeeld geven. Sana, welkom! Want vandaag ben jij te gast in onze podcast! Het thema waar we het in brede zin over willen hebben, is diversiteit en inclusie op de arbeidsmarkt. Er zijn een paar richtvragen waar we aan denken, waar je ook naar gekeken hebt. Maar het gesprek kabbelt gewoon verder, afhankelijk van wat je te vertellen hebt en wat ons triggert. Maar om te beginnen is het altijd interessant om even te weten wie Sana is. Ja. Het is altijd zo moeilijk om mezelf te introduceren – ik vind dat toch. Ook al heb ik dat al heel vaak gedaan, ook tijdens het geven van trainingen en workshops… Dus ja, mijn naam is Sana. Sana Sellami. Ik ben inclusiestrateeg: een strateeg die zich voornamelijk bezig houdt met diversiteit en inclusie. En ik begeleid daarin bedrijven, voornamelijk intern, om veranderingen te maken als ze willen werken aan diversiteit en inclusie. En dat kan gaan van het begeleiden van een one on one leidinggevende, tot echt een volledige structurele wijziging binnen het bedrijf waarin we echt gaan kijken van ‘we willen echt gaan voor diversiteit en inclusie maar we weten niet zo goed wat of waar we moeten beginnen..' – dan beginnen we echt bij de start. Terwijl andere bedrijven misschien al een traject hebben uitgestippeld, al een diversiteits- en inclusiebeleid hebben, en toch nog ergens vastlopen of ergens tegenaan botsen – en dan stellen zij de vraag om hen hierbij te helpen. Dus het hang heel erg af van waar het bedrijf staat. Maar het komt er wel echt op neer dat ik bedrijven probeer te begeleiden en dat kan echt gaan van beleid, naar management, naar HR, naar teams,.. Zijn het vooral grotere bedrijven dan die je op het oog hebt of die je begeleidt? Op het oog niet per se – en bij mij maakt het echt niet uit – maar je merkt wel dat afhankelijk van het budget dat een bedrijf heeft, je al dan niet gecontacteerd wordt. Ik werk zowel met kleine bedrijven als met grote multinationals, en even goed met ngo's, met vzw's, met culturele instanties,.. En je merkt wel dat binnen sommige sectoren daar nu veel meer de vraag naar is dan in andere. Voornamelijk nu met de crisis waar we in zitten. En ik merk persoonlijk toch wel dat bedrijven die al een traject voor ogen hebben, daar toch wel op beginnen te downsizen. Of daar iets minder de urgentie op gaan zetten omdat ze zoiets hebben van ‘we hebben nu wel even andere problemen aan ons hoofd.' Doe je dat in Vlaanderen? Of ook in Nederland? Want je hebt een Nederlandse achtergrond ook? Dat klopt. Ik doe dat in Vlaanderen en in Nederland en zo lang ook de voertaal Engels is, doe ik het ook in andere landen – Frans is echt niet een van mijn sterktes. Maar ik beperk me zeker niet alleen tot Vlaanderen. Hoe ben je erbij gekomen om daar expert in te worden? Strateeg in te worden? Mijn verhaal begint eigenlijk bij... Ik ben altijd iemand geweest die impact wil nastreven, en ik dacht toen ik net was afgestudeerd aan de universiteit – dus na mijn doctoraat, dat ik impact vooral kan creëren bij een overheidsinstantie. Dus daar ben ik van start gegaan. Ik heb mijn werk daar heel graag gedaan, ik heb daar heel veel geleerd, ik heb daar heel veel dingen gezien. Maar wat was mijn grootste struikelblok daar: dat het allemaal een beetje traag ging. Het was heel bureaucratisch, en ik kan me er wel bij neerleggen dat sommige dingen traag gaan, maar soms denk ik van ‘ok maar nu moeten we echt schakelen'. En dat kon niet altijd en dat begon op een gegeven moment een beetje aan mij te vreten. En dan heb ik beslist om hetzelfde wat ik meer op beleidsmatig niveau deed – ik heb voor de CRB gewerkt: de Centrale Raad voor Bedrijfsleven – dat is een organisatie die het sociaal overleg coördineert op federaal niveau, we hadden het over loononderhandelingen, over hoe we minderheidsgroepen kunnen activeren op de arbeidsmarkt: dus thema's waar ik vandaag de dag ook mee bezig ben. Dus met die thema's waren we toen al bezig maar naar mijn gevoel toch nog teveel vanuit de ivoren toren. En dan heb ik de switch gemaakt van ‘als ik echt de kloof wil verkleinen tussen aan de ene kant de minderheidsgroepen en aan de andere kant de bedrijven, dan moet ik dat niet hier doen. Want hier merk ik gewoon dat het me niet lukt om de impact te realiseren die ik wil realiseren.' En dan heb ik de switch gemaakt om naar de commerciële wereld te stappen. En dan mijn werk gedaan met natuurlijk mijn background want ik had mijn rugzakje gevuld: we hadden onderzoek, we wisten het, en dan gezegd van ‘ok – maar wat kunnen we nu doen'. En dan ben ik echt met bedrijven in gesprek gegaan om te kijken hoe we dit nu eigenlijk aanpakken. Hoe lang doe je dat nu al met bedrijven? Sinds 5 jaar. En heb je het gevoel dat als je 5 jaar terugkijkt, dat je inderdaad meer impact hebt dan in de periode dat je bij de overheid werkte? Ik ga zeggen... Er is verandering. En tussen 2018 en 2020 was er weinig verandering. Je merkte toen ook dat bedrijven zoiets hadden van “ 't is wel leuk om iets te doen” – maar investeren in diversiteit en inclusie gaat natuurlijk verder dan ‘we doen eens iets leuks', of ‘we doen een leuke campagne' of ‘we doen een leuk event'. Investeren in diversiteit en inclusie is ook geen eenmalig ding. Maar je merkt dat in die periode lang niet alle bedrijven inzagen dat het iets was om serieus en structureel vast te pakken. En daar kwam toch wel enige verandering in in 2020, rond corona. Dan merkte ik dat toch wel veel bedrijven de weg naar mij vonden, eerder dan dat ik bij hen moest gaan aankloppen. Hoe verklaar je dat? Een van de oorzaken zal ongetwijfeld zijn hetgeen in Amerika is gebeurd, en met name de dood van George Floyd. Je merkte toen dat voornamelijk multinationals heel erg aan de buitenwereld wilden laten zien van ‘wij zijn niet zo' en ‘wij zijn tegen die onrechtvaardigheid'. Je zag toen ook opeens statements van grote bedrijven op sociale media verschijnen... En hoe je het ook draait of keert, je merkte toch wel dat er dingetjes ook hier begonnen door te sijpelen. En dan voornamelijk in grote bedrijven. Ondanks dat er veel mensen zijn die blijven zeggen ‘wij zijn Amerika niet'. Ik merk dat we niet meer in een periode zitten waarin we bedrijven moeten overtuigen van het belang van diversiteit en inclusie – maar we moeten wél nog steeds bedrijven bewust maken. En ik vind dat heel jammer hè. Maar we moeten nog steeds inzetten op bewustwording rond ‘wat betekent het' en ‘hoe pakken we het aan'. Er zijn zeker een aantal bedrijven die al verder staan en die hier en daar al acties hebben gevoerd, maar wilt dat zeggen dat we er al helemaal zijn? Dat denk ik niet. Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. Wellicht heeft in diezelfde periode ook de krapte op de arbeidsmarkt een rol gespeeld in de verschuiving bij heel wat werkgevers: men gaat dan noodgedwongen aandacht hebben voor het incorporeren van meer diversiteit in het bedrijf. Daar is iets he, je dus de grote hamvraag van binnen de HR is we vinden ze niet, maar dan denk ik altijd ‘tja' ik zou ook altijd als je ze als je stel je voor je bent een visser en je bent aan het vissen en je vangt geen vis dan blijf je ook niet de hele tijd op dezelfde plek vissen dan ga je ook op een gegeven moment zeggen ‘oei ik moet misschien mijn hengel of visnet ergens anders hangen' en dat is ook iets wat bedrijven doen hé. Bedrijven hebben heel lang een en sommige bedrijven nog steeds blijven maar steeds vissen in dezelfde vijver maar die vijver raakt op. En nu is het echt wel belangrijk om te gaan kijken van ‘oké maar waar kunnen wie talenten dan wel vinden' En het is niet omdat je dan opzoek gaat naar die talenten dat die talenten ook gelijk happig gaan zijn want kennen die talenten jou? Als ze je kennen hoe percipiëren ze zich als bedrijf? Als dat laten we ervan uit gaan een positieve of niet zo positieve of twijfelachtig is van ‘oké wat doe je daaraan? Wat doe je als bedrijf eraan om iets aan die perceptie te wijzigen. Heb je bijvoorbeeld ambassadeurs die met de mensen waar je op zoek naar bent die met hen in gesprek gaan en kunnen vertellen hoe gaat het nu eigenlijk bij ons binnen onze organisatie. Als die stappen allemaal niet worden gedaan. Dan kan je niet verwachten van iemand die misschien nog nooit van je heeft gehoord opeens bij jou komt solliciteren. Dus je wilt zeggen dat als jij voor bedrijven aan de slag gaat nu en je merkt dit soort uitspraken ‘We vinden ze niet' dan ga jij ze helpen hoe vinden we nu een nieuwe plek op de vijver. Bij wijze van spreken. Een andere vijver. Ja en dat kan heel verschillend zijn. Soms kan het puur gewoon zijn van ‘we vinden ze niet'. Kijk dan bijvoorbeeld eens naar het wervings- en selectie traject. Hoe wordt dat aangepakt? Laten we bij de start beginnen. Als we gaan kijken naar de mensen die zich kandidaat stellen. Is daar al een maat van diversiteit in? Ja of nee? Nou, dat kunnen we achterhalen. Als dat er is: hoe wordt dan die selectie van CV's gedaan. Wat wordt er gedaan met de kandidaten die worden gecontacteerd, worden zij bijvoorbeeld in een reserve pool gehouden? Op welke manier worden ze gecontacteerd? En heel eerlijk gaan kijken naar het traject: waar zien wij eigenlijk dat die trechter die eerst heel vol is met heel veel sollicitaties. Waar zien we dat er mogelijke baisses zijn, mogelijke beslissingen worden genomen waarop bijvoorbeeld die diversiteit die aan het begin wel aanwezig was steeds minder en minder wordt. Ik probeer dat wel altijd op een objectieve manier in kaart te brengen om echt wel te zien van ‘waar zit the challenge nu'. Want ik kan wel heel hard roepen van ‘je moet wel inclusief gaan werven en selecteren' en je moet bijvoorbeeld je vacature inclusief maken en ze hebben nog steeds niet die diversiteit aan mensen, hoe komt dat dan? Dus het is echt wel allereerst superbelangrijk om echt na te gaan van waar zitten die uitdagingen dan, waar zitten die problemen? Want er zijn tal van oplossingen. Wij weten het al jaren, er bestaan tal van boeken over hoe je je wervingssysteem en je selectietraject inclusiever kan aanpakken maar dat is allemaal leuk en wel maar je moet wel nagaan hoe zit dat nu echt bij ons? En waar zitten die hiaten?     Jij vertelde daarnet dat je na je studies nog een doctoraat gemaakt hebt, ging dat al over dit thema? Inclusie of diversiteit? Dat ging over de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt. Ook een boeiend thema! En wat heb je daar onderzocht? Ik heb daar vooral gekeken naar basis onderwijs. Dus of je op basis van wat je hebt gestudeerd en het diploma dat je hebt behaald een job vindt die bij je past. Als je bijvoorbeeld op basis van je onderwijsniveau niet een job vindt dan noemen we dat een verticale mismatch. Als iets anders gaat doen dan wat je werkelijk hebt gestudeerd, is dat een horizontale mismatch. En als dat zo is, wat voor impact heeft dat dan op jouw arbeidsuitkomsten? En dan hebben we gekeken naar loon, arbeidstevredenheid en turnover. En dan hebben we ook gekeken naar of er bepaalde studiemotieven zijn die de kans beïnvloeden of dat je al dan niet verticaal of horizontaal ge-mismatched bent en in hoeverre hebben dan indirect die studiemotieven impact op je arbeidsuitkomst. Studiemotieven? Dan ga je nog een stap terug? En wat zijn de belangrijkste conclusies? Als je dat in twee zinnen kan zeggen? Dat hangt er eigenlijk heel hard vanaf maar, wat je wel zag is bijvoorbeeld bij verticale overscholing dat mensen in een job terecht komen waarin ze minder betaald worden, ze zijn dan ook vaak minder tevreden met hun job. Bij studierichting wanneer ze horizontaal ge-mismatched waren hing dat er een beetje van af. Dat kan ook een eigen keuze zijn natuurlijk. Juist. Want we moeten er ook rekening mee houden dat we niet alleen door het onderwijs geëduceerd worden. Het kan zijn dat je op een bepaalde manier intrinsiek gemotiveerd was door iets anders waardoor je dan ergens anders terecht komt. Ja en je zegt nu ‘overschoold' maar eigenlijk betekent het eerder ondergewaardeerd ingezet? Soms kiezen mensen er ook zelf bewust voor. Bijvoorbeeld wanneer je pas afgestudeerd bent en voornamelijk wanneer je onvoldoende ervaring hebt. Vaak zien mensen dat als opstapje. Ik ken bijvoorbeeld niet alleen op basis van het onderzoek maar ook in mijn eigen omgeving heel veel mensen die met een masterdiploma zijn afgestudeerd maar wanneer ze op zoek gaan naar een job dan toch na een paar maanden bijvoorbeeld hun job niet vinden en dan toch er bewust voor kiezen om een job te kiezen waar bijvoorbeeld een bachelor voor wordt gevraagd. Ze gaan dan ‘onder hun niveau' werken. Maar hetzelfde geldt,.. ik vind nog steeds vandaag de dag dat lang niet voor elke job het juiste studieniveau wordt gelinkt. En dan blijk je bijvoorbeeld voor een master job zogezegd te solliciteren maar dan blijkt dat helemaal niet per se nodig te zijn. Dus ik ben niet zo echt voorstander om puur enkel en alleen op vlak van diploma te selecteren. Nee nee absoluut niet. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die jobs op masterniveau zogezegd uitvoeren en geen masterdiploma hebben maar qua persoonlijkheid en ervaring en engagement noem wel de geknipte mensen zijn.  Ja precies. Dus dat is natuurlijk ook een beetje een toch redelijk achterhaald idee vaak. Het is misschien soms een goeie ingang maar we mogen het ook niet overroepen. Dat klopt. Terwijl wij ons systeem natuurlijk nog altijd wel zo in elkaar zit. Inderdaad. Als we even de uitstap maken naar het onderzoek en het project dat we zelf gedaan hebben: wij hadden als specifieke doelgroep langer opgeleide vrouwen met migratieachtergrond, en de drempels die zij ervaarden. Maar we moeten dat zelfs misschien wat verder open trekken.. Hoe kijk jij aan tegen de drempels die mensen met migratieacthergrond ervaren om op een volwaardige manier te participeren aan de arbeidsmarkt? Want in België lopen we nog altijd achter, we zijn de slechtste leerlingen in de klas in Europa op dat vlak. Yes, ik denk een van de dingen ja ik ga het benoemen zoals het is, discriminatie op de werkvloer is een ding. Ik ga niet zeggen dat alle bedrijven discrimineren. Maar het is wel een realiteit. Het is ook een hardnekkig probleem. Ligt dat in België hoger dan in andere landen denk jij? Ik durf dat niet te zeggen. Je kan een beetje vergelijken met Nederland misschien - zie je daar een verschil? Op vlak van harde cijfers durf ik dat niet te zeggen of daar echt een verschil in is. Ik ben zeker dat er in Nederland ook echt wel discriminatie op de werkvloer is ook tijdens de selectie. Wat ik wel weet, Nederland is bijvoorbeeld een enkele stappen voor. In die zin bijvoorbeeld moslima's die een hoofddoek dragen hebben daar naar mijn gevoel toch iets meer kansen dan bijvoorbeeld hier. Als ik hier bijvoorbeeld kijk, ik geef ook les op Thomas More en ik ik werk ook samen met een aantal onderwijsorganisaties als ik hoor bijvoorbeeld de problemen die sommige meisjes ondervinden tijdens het zoeken van een stageplek en vaak de reden krijgen van afwijzing is omdat zij een hoofddoek dragen, dan denk ik van oké wij hebben daar toch nog wel een probleem of we hebben er toch nog wel een aantal stappen die we moeten maken. En ik denk dat op dat vlak Nederland enkele stappen voor is.   Ik denk ook dat het rugzakje lang niet voor iedereen even hard gevuld is. Kijkend naar netwerken.. Als we bijvoorbeeld gaan kijken naar mensen die afgestudeerd zijn aan de universiteit of de hogeschool die een migratieachtergrond hebben: hun rugzakje is op een andere manier gevuld dan iemand die wit is en die bijvoorbeeld lang opgeleide ouders. Het is een feit dat we echt wel voor die groepen meer de mogelijkheid moeten bieden om hun netwerken uit te kunnen breiden. Hoe doen we dat? Wat ik altijd wel interessant vind is al heel vroeg bijvoorbeeld al bij bedrijven langsgaan, op scholen kennismaken. En aan professionals echt vragen om kennis te delen, om praktijkkennis te delen met studenten – verder dan je job titel. Dus echt wat het precies inhoudt. Lang niet iedereen weet wat ze uiteindelijk kunnen doen met hun diploma.  En als je ook de mensen niet in jouw netwerk hebt die jou iets meer kunnen vertellen over wat een bepaalde job inhoudt, dan weet je het ook niet. Dus ook daar hebben wij als bedrijven een verantwoordelijkheid om studenten dat mee te geven. Jaren geleden hadden we een focusgroep gehouden voor een grote multinational voor studenten die in een economische richting zaten en ik had gevraagd ‘wat weten jullie nu van deze multinational'? Dat zijn eigenlijk studenten die aan het einde van hun studies bij zo een multinational zouden gaan werken... En zei konden echt niet antwoorden.. Of ze dachten dat zo'n groot bedrijf echt niets voor hen zou zijn. Ja dat zijn echt zaken waar we aan moeten werken. Dat moeten we beter doen. Maar ik vind het wel een goeie suggestie die je maakt. Laat bedrijven langsgaan op de school want op de schoolbanken zit iedereen. Voilà. Want als je al de selectie maakt.. Wanneer je ze uitnodigt om eens langs te komen bij het bedrijf, dan komt misschien de helft niet meer.. Dat is eigenlijk nog een vrij gemakkelijke insteek ook. Ja en ik denk ook best een effectieve maatregel. Want ik denk dat je op die manier ook echt wel studenten de mogelijkheid geeft om kennis te maken met ‘hoe zit dat nu werkelijk', ‘wat kan ik nu echt..'. Als ik nu kijk naar mijn eigen opleiding: toen ik nog studeerde, ik weet dat dan bv. een McKenzie langskwam die dan kwamen uitleggen wat je bij hen allemaal kon doen. Maar niet enkel zulke grote bedrijven zouden moeten langskomen. Vlaanderen is het land van KMO's.. Ja inderdaad. Op welke leeftijd zouden we die jongeren dan moeten bereiken?  Als we puur en alleen gaan kijken naar bachelors, dan denk ik echt al vanaf het tweede jaar. In het eerste jaar zijn de studenten daar nog onvoldoende mee bezig. Ik praat nu heel erg vanuit de studenten. Maar zou je dat ook niet vroeger al moeten doen? Ja ook. We zouden hier in Turnhout heel graag willen starten met wat we noemen een ‘weekendschool': waar je kinderen in het vijfde studiejaar, zesde studiejaar, eerste middelbaar, gaat bereiken. Zodanig dat je hen op die leeftijd al in contact brengt met beroepen, en hen zo op een bepaalde manier toch rolmodellen aanbiedt die hen helpen om een verantwoorde keuze te maken voor hun secundaire opleidding, hun middelbare school. In het vijfde leerjaar al? Ja, kinderen van 10 jaar. Want waar hebben we in België veel last van? Ik ken de cijfers in Nederland niet, maar in België is het een toenemend probleem dat jongeren uit het secundair onderwijs uitstromen zonder een diploma. Zij verlaten vroegtijdig de school. En heel vaak heeft dat te maken met het feit dat ze niet de juiste studierichting gekozen hebben, ze kozen geen richting die bij hen past. En als je nog wat verder terug gaat kijken dan zie je dat jongeren, kinderen uit meer kwetsbare milieus, in de lagere school ook niet gestimuleerd worden om bepaalde studierichtingen te gaan kiezen in het middelbaar – maar dat ze eigenlijk te gemakkelijk in wat we nu de ‘B-stroom' noemen, terecht komen. En dat is zo jammer!  Ik ben het daar helemaal mee eens: hoe eerder, hoe beter. Dat bedoelde ik ook toen ik het daarstraks had over dat rugzakje. Want je ziet dat, en je kaart het aan: een grote uitstroom zonder diploma. Maar we zitten hier in België ook met een ander, nog groter probleem, namelijk dat van de onderwijsongelijkheid. En ik denk inderdaad: als we aan die onderwijsongelijkheid iets willen doen, dan zijn initiatieven zoals zo'n weekendschool heel erg belangrijk. Omdat je dan inderdaad op die manier de rugzakjes vult van kinderen, jonge kinderen, die dat anders niet of onvoldoende meekrijgen. Dus ik ben daar zeker een voorstander van! En dat is wat je bedoelt met onderwijsongelijkheid: niet iedereen heeft dezelfde kansen, vanuit achtergrond, thuis.. ? Ja dat. Maar ook wat we zien en weten uit onderzoek: jongeren met een migratieachtergrond komen eerder in de B-stroom terecht, zij krijgen wanneer er een A, B of C-attest wordt uitgegeven, eerder een B of een C-attest. Dat watervalsysteem: we zien jonge kindjes starten in een A-stroom en naarmate hun schoolcarrière vordert belanden ze uiteindelijk in een BSO-richting. Daarmee wil ik niet zeggen dat een BSO-richting per definitie slecht is, alles behalve! Want we hebben deze mensen even goed nodig. Maar ik vind wel dat je mensen de keuze moet geven én mensen voldoende informatie geven om de juiste keuze te kunnen maken. En als dat op een oneerlijke manier gebeurt, of op een vooringenomen manier, en dat daarom dan bepaalde studenten in bepaalde richtingen terecht komen – ja dat is niet eerlijk. En dan verliezen we gewoon heel veel talent, dat we vandaag de dag al heel hard aan het verliezen zijn. En dan krijg je inderdaad studenten die schoolmoe zijn, of studenten die het gevoel hebben dat ze voor deze richting eigenlijk te intelligent zijn en die gaan dan rebelleren, die zitten in een soort vicieuze cirkel en ze stoppen vervolgens met hun opleiding. Sana jij bent als strateeg aan de slag en je bent zo heel wat bedrijven en organisaties aan het helpen. Wat is jouw droom? Als je nu tien jaar verder kijkt: waar zou je dan van dromen? Mijn droom zou echt wel zijn dat iedereen de eerlijke – en ik wilde eerst ‘gelijke' zeggen maar dat is niet het juiste woord – dat iedereen de eerlijke kansen krijgt die hij, zij of hun verdienen. Dat zou mijn droom zijn. En dat is vandaag niet zo. Wat zou – volgens jou – de belangrijkste ingreep zijn om daar versnelling in te brengen? Ik denk – en dat is iets wat je in Nederland wel meer ziet en in België iets minder – dat de overheid een hele belangrijke rol speelt, ze speelt een hele belangrijke voorbeeldrol. In die zin dat als er zich discriminatie voordoet, op de arbeidsmarkt of op de huurmarkt, dan dient de overheid daar hard tegen op te treden. Nu lijkt het – naar mijn gevoel – alsof ze wel hier en daar eens een steekproefje gaan doen, en wat praktijktestjes doen, en dan zullen we wel zien wat daar uit komt. Het is voor mij echt heel erg belangrijk dat een overheid daar echt een heel prominente rol in gaat nemen en echt duidelijk trekker is van het oplossen van de structurele problemen die hier in België zijn. En zolang dat niet gebeurt.. Maar wat zou jij doen? Er zijn een aantal dingen. Bijvoorbeeld het hoofddoekenverbod: dat mag van mij echt afgeschaft worden. Dat is echt iets waarvan ik denk.. We zitten in 2023.. Moeten we daar serieus nog over discussiëren?! Moet ik serieus nog bewijzen wat mijn capaciteiten allemaal zijn?! Dat er echt nog mensen zijn die zeggen “omwille van je hoofddoek kan je functie X of Y niet doen”. Als we gewoon al kijken naar het onderwijs vandaag de dag: hoe je het ook draait of keert.. Hoeveel vrouwen zijn wel niet afgestudeerd als leerkracht die vandaag de dag ofwel aan de slag gaan maar wel voor zichzelf beslissen – omdat ze niet anders kunnen – om hun hoofddoek af te doen om toch te kunnen lesgeven, of die beslissen om het vak Islam te gaan geven omdat ze op die manier dan wel gewoon zichzelf kunnen blijven zijn, of die heel graag hadden lesgegeven maar die omdat ze niet volledig zichzelf kunnen zijn binnen het onderwijs, ervoor kiezen om ofwel niet te werken ofwel een totaal andere functie te gaan doen. Als er iets is wat ik zou afschaffen, dan is het dat. 100%. Hoofddoekenverbod weg. Ja. En ik weet dat dit waarschijnlijk een heel politiek geladen iets gaat zijn. Maar dat is één ding. Maar ik vind echt dat we daar gewoon niet meer over moeten discussiëren. Er zijn zoveel vrouwen met talent die rondlopen, en die écht iets willen doen. En die mensen hebben we nodig! En ten tweede: het is echt heel belangrijk dat de overheid een voortrekkersrol neemt. Dat de overheid toont hoe het nu eigenlijk werkelijk zou moeten. Bijvoorbeeld nu met de huidige regering: er moet toch wel enige diversiteit zijn binnen de samenstelling van onze regering, en dat hebben ze gedaan. Ik weet natuurlijk niet hoe dat intern allemaal werkt en wie nu net welke postjes bekleedt, maar ik weet wel dat het belangrijk is dat een overheid laat zien hoe divers we zijn en ook ‘kijk hoe inclusief we zijn'. Kijk welke stappen wij nemen als leiders van dit land, om ervoor te zorgen dat elk individu kan floreren. En als overheidsinstantie heb je een bepaalde verantwoordelijkheid naar bedrijven toe, je hebt verantwoordelijkheid naar de economie, naar het onderwijs. En dat is voor mij heel erg belangrijk: de uitdagingen die we hebben mee concreet samen aanpakken. Jij geeft zelf les zei je eerder? Ja. Welk vak doceer je? Psychologie. Sociale psychologie en consumentenpsychologie. Voor welke studenten? Communicatie- en marketingstudenten. En zowel binnen de internationale opleiding, dus de Engelstalige opleiding, als binnen de Nederlandstalige opleiding. En ik moet dan voornamelijk een link maken naar die studenten om psychologische inzichten te linken aan hun vakgebied. Want heel vaak hebben studenten zoiets van ‘hoe zo krijgen wij, marketing- en communicatiestudenten, het vak psychologie?' Ze zien dan wel doorheen de studie dat dat net super belangrijk is om daarvan op de hoogte te zijn! Ja inderdaad! En dus daarnaast doe jij als zelfstandige consultant strategiebegeleiding op vlak van inclusie en diversiteit. Ik kan me voorstellen dat je dan bij verschillende bedrijven en organisaties binnenkomt, en dat je dan ook regelmatig van je stoel valt als je ziet hoe dingen gebeuren vandaag nog. En dat je misschien soms ook gefrustreerd bent over dingen die niet kunnen of niet mogen.. Ik wil het eens omdraaien: wanneer was de laatste keer dat je echt met een big smile buiten liep bij een klant omdat je zo blij was over wat daar gebeurt of aan het veranderen is? Ik heb vorig jaar een meeting gehad met een klant die me had gecontacteerd via zijn vrouw – ik had met haar bij een ander bedrijf al een project lopen. Die had een presentatie voorbereid en zei me van ‘dit is wat we willen doen'. Ze hadden een onderzoek gedaan – wat ik altijd aanraad: weet waar je staat, weet waar de uitdagingen zitten, ga niet zomaar een micro-agressie training aanvragen bij een D&I expert als je niet weet of micro-agressie iets is dat bij jou op de werkvloer voorkomt ja of nee. Dat bedrijf wist heel goed welke uitdagingen ze hadden, en welke daarvan de grote uitdagingen waren. En ze zouden die gaan willen aanpakken, wetende dat daar tijd voor nodig is. En om die uitdagingen te gaan aanpakken, gingen ze die in behapbare stukken opdelen. Ze wisten waarmee ze wilden beginnen en waar ze uiteindelijk zouden gaan willen landen. En dan was aan mij de vraag wat ik zou doen. Waarop ik antwoorde ‘als jullie dit al allemaal gaan doen, dan zou ik niet weten wat ikzelf nog zou kunnen betekenen.' Ik kan hen wel vanuit mijn expertise aanwijzingen geven. Maar ze hadden echt al heel duidelijk een doel voor ogen. En wat ook heel erg goed was, was dat ze niet alleen een nulmeting hadden gemaakt maar dat ze ook telkens na een jaar opnieuw zouden gaan kijken en meten wat er nu juist wel of niet had gewerkt: “Als we X hebben gedaan – bijvoorbeeld op vlak van werving, dat ze de vacatureteksten inclusiever wilden maken – dan is dat wel / niet effectief geweest.” Of nog, een onderwijsinstantie die via een pilootproject bepaalde praktijken uittest en daarna wil nagaan of ze die kunnen doortrekken naar de hele onderwijsinstantie. Ja dat zijn van die dingen.. Dan begin ik te schitteren. Want te vaak zien bedrijven en organisaties die daarmee bezig zijn door de bomen het bos niet meer. En dat snap ik, want het is gewoon veel. Maar het is wel heel belangrijk.. Want er zijn echt organisaties die me zeggen dat ze al jarenlang bezig zijn – en dat klopt ook, ze zijn rond dit thema ook echt al jaren bezig – maar ze zien daar geen effect van. En dat komt omdat ze hier eens iets organiseren, dan weer daar een evenementje doen, je houdt een keer een iftar omdat er wat moslims in je organisatie werken,.. Maar voor de rest.. Je hebt een D&I manager in huis maar omdat die er is denkt iedereen van ‘die zal het wel oplossen'.. Maar als je dan in kaart brengt wat je echt hebt gedaan, wat je daarmee allemaal hebt bereikt en wat ook niet – dat eerlijk bekijken is belangrijk. En dat zijn van die dingen: als een bedrijf dat doet, dan ben ik super blij. Alright. En daar probeer je ze ook in te trainen. Voilà. Was er nog iets wat jij zeker kwijt wilde? Of is er nog een dringende vraag die Artemis op haar lippen heeft? Tgoh, niet meteen een dringende vraag. Maar hoe kunnen mensen en bedrijven jou vinden? Ze kunnen me altijd via LinkedIn contacteren. [outro] >>> Je luisterde naar Let's Talk, de podcast waarin we de dialoog voeden rond inclusie op de arbeidsmarkt, impactvolle initiatieven onder de aandacht brengen en minder gehoorde stemmen aan het woord laten. Was je geboeid, zette dit gesprek je aan het denken, ben je zelf graag een van onze volgende gasten? Laat het ons weten, volg ons op social media en abonneer je zeker op deze podcastreeks!

Voor het tweede kwartaal op rij verliest Disney honderden miljoenen dollars. Voornamelijk omdat streamingdienst Disney+ maar geld blijft verliezen. En geld is niet het enige dat ze kwijtraken: ook miljoenen klanten stappen op. Klanten die nog wél blijven moeten vanaf nu meer betalen voor hun abonnement. Is dat de redding, of is het de doodsteek voor de streamer? Ook in deze aflevering de cijfers van Alibaba. Dat vecht zich terug, na een moeizaam jaar. Verder gaat het over de 'andere manier' van sparen die de Rabobank introduceert. Wat gaat dat worden? Ook gaat het over een Amerikaanse overname die het LVMH moeilijk wil maken. In Amerika gaan namelijk de bedrijven achter Coach, Jimmy Choo en Michael Kors samen. Tot slot weer de vooruitblik op de beursdag van morgen.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor het tweede kwartaal op rij verliest Disney honderden miljoenen dollars. Voornamelijk omdat streamingdienst Disney+ maar geld blijft verliezen. En geld is niet het enige dat ze kwijtraken: ook miljoenen klanten stappen op. Klanten die nog wél blijven moeten vanaf nu meer betalen voor hun abonnement. Is dat de redding, of is het de doodsteek voor de streamer? Ook in deze aflevering de cijfers van Alibaba. Dat vecht zich terug, na een moeizaam jaar. Verder gaat het over de 'andere manier' van sparen die de Rabobank introduceert. Wat gaat dat worden? Ook gaat het over een Amerikaanse overname die het LVMH moeilijk wil maken. In Amerika gaan namelijk de bedrijven achter Coach, Jimmy Choo en Michael Kors samen. Tot slot weer de vooruitblik op de beursdag van morgen.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een momentje geleden kreeg ik een audio van Jelle binnen. Jelle volgt bij mij de online coaching. Hij was net klaar met zijn wedstrijd en hij had dik gewonnen van een speler waar hij een jaar geleden nog flink moeite mee had. De afgelopen maanden had Jelle gewerkt aan zijn spel op een doelgerichte manier. Voornamelijk zijn bewegelijkheid kreeg de focus. Maar net zoals bij mij, heeft ook Jelle in zijn Journey ups en downs. De ene keer gaat het super, de andere keer gaat het minder (tot frustraties aan toe). Deze wisselingen willen we als tennisser verminderen. Heeft dat dan allemaal met het mentale te maken? Of moet je vooral goed blijven bewegen? Of is het toch echt de slagen waar aan gewerkt moet worden? Ik neem je mee langs meerdere onderwerpen en Jelle hoor je ook (fragmenten uit die ene audio*). *Jelle is akkoord met dat we zijn audiofragment delen. Jelle, bedankt topper! De ‘Momenten' zijn (vaak kortere) podcasts met een waardevol fragment uit een oude podcast of een gebeurtenis uit het leven van coach, speler en eigenaar van Tennis the World → Hugo Straver. Wil jij als fanatieke speler stappen maken in je spel? Ga dan naar ⁠https://tennistheworld.nl/lidworden/⁠ Wil jij als trainer betere lessen geven, wekelijkse inspiratie krijgen en competenter worden? Ga dan naar ⁠https://tennistheworld.nl/trainer/ ⁠ Volg Tennis the World op Instagram: ⁠https://www.instagram.com/tennistheworld/⁠ Facebook: ⁠https://www.facebook.com/tennistheworld⁠ Volg mij (Hugo Straver) op: Instagram: ⁠http://instagram.com/hugostraver⁠

otte van Trigt, geboren in de zomer van 1988 in Haarlem, ik ben een echte mug zoals ze dat noemen. Ik heb een oudere broer, Dirk en een jonger zusje Anne. Allebei zijn het schatjes en zou ik ze voor geen goud willen missen maar vroeger konden we heerlijk kiften of zoals op de foto hiernaast genieten van een koekje. Ik ben niet altijd zo sportief of avontuurlijk geweest, door mijn fysieke uitdagingen is dit zo gegroeid. Ik was vroeger echt een doetje, een meisje-meisje een huppelkutje zoals ik wel eens werd genoemd (ik huppel overigens nog steeds graag). Ik moest op judo om te leren vallen en om wat meer van mij af te leren bijten want elke keer als ik viel was het een hele dramashow.Ik was geen sportief talent, mijn prioriteiten lagen ergens anders. Voornamelijk bij het lezen van boeken en wegdromen in mijn eigen wereld. Ik ben tot een jaar of 16 echt ontzettend gepest en het lezen van boeken en het wegdromen in mijn eigen wereld was veilig. Hier kon ik niet belachelijk worden gemaakt, worden uitgelachen of erger. Ik sportte wel en ben dat altijd blijven doen maar pas na mijn ongeluk en de diagnose reuma is dit (drastisch)verandert.Platgereden worden door een auto, denken dat je doodgaat verandert wel het een en ander aan je perspectief. Ik wilde mij namelijk nooit meer zo zwak en slecht voelen als toen in het ziekenhuis en in de eerste periode van mijn herstel. Ik wilde weer sterk worden en in controle zijn over mijn eigen lichaam.Lotte van Trigt is 's werelds eerste triatlete met reumatoïde artritis op het WK Ironman Hawaii

Besluiteloosheid aanpakken, ben jij een maximizer of satisficer?Vrijheid van keuze is je grootste zegenEn je grootste last…Heb je die strijd al wel eens ervaren tussen jouw hoofd en jouw hart?Waarschijnlijk wel…Of het nu gaat over je relatie, je werk, jouw gezondheid, de toekomst of jouw vriendschappen; steeds word je weer geconfronteerd met bepaalde dilemma's in jouw leven.Gek genoeg leer je op school de meest uiteenlopende zaken, maar niet hoe je keuzes moet maken. Terwijl dat misschien wel de allerbelangrijkste vaardigheid is die je mag ontwikkelen.En dan gaat het niet zozeer of je moet leren kiezen tussen hagelslag of pindakaas op je brood.Ik heb het over keuzes die veel impact hebben op het verdere verloop van jouw leven.Hoe kies jij eigenlijk?- Voornamelijk rationeel?- Uitsluitend intuïtief?- Kies je ervoor om niet te kiezen en steeds zaken voor je uit te schuiven?- Laat je jouw keuze afhangen van de stand van de sterren?- Vraag je vooral advies aan anderen bij het maken van jouw keuzes?In deze podcast duiken wij kniediep in het onderwerp: BesluiteloosheidBekrachtigende vraag: Welke korte moeite of pijn ben ik bereid om aan te gaan, om op langere termijn meer geluk en energie te ervaren?Groei geluk: Neem vandaag een kort moment voor jezelf om alle nadelen op te schrijven voor wanneer je te lang in je besluiteloosheid blijft hangen?Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In de tweede aflevering van "SNAPTE?! De Podcast" gaan Stans & Lisa dieper in op situationships en hun eigen ervaringen hiermee. Volg ons alvast op Instagram om op de hoogte te blijven van al ons nieuws. @snaptedepodcast @stanskeb @vanholelisa

Iemand vroeg ons laatst op Instagram: wat is belangrijker als je gaat beleggen, je mindset of hoeveel kennis je hebt? Dat vonden we een hele goede vraag. Voornamelijk omdat beleggen een heel gelaagd onderwerp is en hier dus eigenlijk niet 1, 2, 3 een antwoord op te geven is. Maar in deze aflevering gaan we het toch proberen en delen we met jullie hoe wij hiernaar kijken. Volg ons op Instagram: @tarindastraver en @straver.johan Werk met ons: https://johanentarinda.nl/build-wealth

PlayStation heeft zijn eerste State of Play presentatie van het jaar gehouden en er volgde een golf van teleurstelling. Voornamelijk door Suicide Squad: Kill the Justice League, die dezelfde fouten lijkt te maken als Marvel's Avengers en Gotham Knights. Gelukkig komt het wel goed met uitgever Warner Bros. die bekend maakte dat Hogwarts Legacy beter verkoopt dan boterbier en tussen neus en lippen door heeft bevestigd dat Mortal Kombat 12 dit jaar uit gaat komen. Het is sowieso al moeilijk om de nieuwe releases bij te houden. Zo krijg je deze week impressies van Atomic Heart en Hi-Fi Rush. Er is nieuws over de oprichter van Tango Gameworks, komt er een nieuwe DOOM game aan en heeft Xbox een opvallende deal gesloten met Nintendo omtrent Call of Duty! Vragen voor de show? Mail naar podcast@gamergeeks.nl

Het gevecht om kritieke grondstoffen zoals aardmetalen is één van de grote thema's van deze tijd. En denk daarbij niet alleen aan de energietransitie of de productie van halfgeleiders. Ook voor defensie zijn die materialen van cruciaal belang om een goed werkend defensieapparaat te behouden. Luister ook | Hoe mythevorming Oekraïne helpt in de oorlog Hoe zorgen we ervoor dat ook Defensie niet te afhankelijk wordt van andere landen. Voornamelijk landen waar we goed mee moeten opletten, zoals China. Welke rol heeft de politiek hierin en welke rol speelt de industrie? Dat ga je horen in deze aflevering van De Strateeg van: - Michel Rademaker, adjunct-directeur en medeoprichter van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies - Ron Nulkes, directeur van de Nederlandse Industrie voor Defensie en Veiligheid (NIDV) Luister ook | Mijnbouw als sleutel voor meer strategische autonomie in Europa Over deze podcast De Strateeg is een podcast van BNR in samenwerking met het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen. Host: Paul van Liempt Redactie: Michaël Roele Tips, vragen of andere opmerkingen over De Strateeg? Stuur dan een mailtje naar roele@bnr.nl.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De heren parlevinken ook dit jaar weer op oudjaarsdag dus dat betekent maar één ding: terugkijken op 2022 en vooruitblikken naar 2023. Met 20 afleveringen van Parlevinken met Stefan en 3 extra's kijken Buitenhuis en Van Rijs terug op een productief (al zeggen ze het zelf) jaar. Wat er zoal besproken werd aan de podcast tafel? Zeg maar gerust alles; van NFT's tot DHL en van kappersbezoeken tot avonturen met de burgerrups. En ook op persoonlijk vlak blikken beide (toekomstig) podcast miljonairs uitgebreid terug. Van Rijs heeft nog nooit zoveel gereisd als afgelopen jaar, heeft (vrij laat, zoals gewoonlijk) ontdekt dat ie toch wel van concerten houdt en heeft dit jaar - na lang wikken en wegen en een aantal slapeloze nachtjes (of toch niet?) - besloten om een ‘life changing' beslissing te nemen: verhuizen naar Utrecht! Tot slot halen de laatste maanden van kwakkelen met de gezondheid zijn eindcijfer voor 2022 wel iets omlaag. Buitenhuis had ‘werktechnisch' een topjaar waar hij in ieder geval twee programma's maakte waar hij erg trots op is. En gelukkig heeft ie “tussendoor ook nog wel leuke dingen gedaan.” Verder is de man die nooit ziek is geveld door corona, heeft hij de diagnose slaapapneu gekregen en zijn er onlangs gehoorapparaten bij hem geinstalleerd. De aftakeling is dus begonnen. Dit jaar was tenslotte ook het jaar van zijn droom verhuizing: van pauper studio naar riante loft. Verder is er vooral veel dankbaarheid alom over het afgelopen jaar. Voornamelijk over gezondheid want het zat de Parlevinkers niet altijd mee op dit vlak. Tot slot wordt er teruggeblikt op de goede voornemens van vorig jaar (wat is er van terecht gekomen?) én worden er meteen ook even gloednieuwe voornemens voor het nieuwe jaar geformuleerd. ----------------------------------------------------------------------

De gast. Voedingswetenschapper, spreker, coach, roeister, moeder en duizendpoot Janneke van der Meulen.Het gesprek.Een jaar of acht geleden begonnen Vera en Richard steeds minder vlees en vis te eten, en dan ook zoveel mogelijk biologisch. Sinds een jaar of twee zijn ze helemaal gestopt met vlees en vis en ook grotendeels met zuivel. Voornamelijk alleen nog eieren dus zou je het een mix van vegetarisch en veganistisch/plantaardig kunnen noemen in huize Kruijskamp-Koedooder. In het vervolg hierop had Vera begin dit jaar ook de boeken “de Eiwitleugen” en “Eet-Win-Win” gekocht van een van de grootste voorvechtsters voor een plantaardig voedingspatroon: Janneke van der Meulen. Om zo nóg meer achtergrond en onderbouwing voor een levensstijl zonder vlees/vis/weinig zuivel te krijgen. En toen was eigenlijk meteen ook de intentie dat Vera en Janneke deze zomer al in gesprek zouden gaan. Maar na een drukke zomer lukte het dan eindelijk om op vrijdagmiddag 11 november twee podcasts op te nemen! Janneke was samen met haar lieve dochtertje Doutzen van 1,5 jaar langs gekomen in Grootebroek. En terwijl Vera en Janneke in de podcast studio in gesprek gingen, speelden de zoons van Vera (4 en 2 jaar oud) met Doutzen onder leiding van Richard. Eerst werd begonnen met deze show; Etappe 24a. Een podcast gericht aan de jonge (vrouwelijke) sporttalenten, de tieners en twintigers van nu (en hun ouders). Maar ook voor iedereen die streeft naar een optimaal bewust vitaal (sport)leven! Al zijn er zeker nog belangrijke onderwerpen vergeten, deze lange show zit evengoed boordevol ervaringen en tips van de twee dertigers Vera en Janneke. Overeenkomsten; allebei schorpioen, lang (1.83m en 1.86m), assertief, spontaan, leergierig en allebei van jongs af aan zeer succesvol zijn geweest in de topsport. Met Nederlandse, Europese -en wereldtitels en een lange topsportcarrière hebben ze inmiddels op veel facetten de nodige kennis, kunde en knowhow opgedaan. Een gezellige mooie middag voor zowel de kinderen als de mama's met mooie gesprekken werd afgesloten met een lekkere veganistische maaltijd welke Richard had gemaakt. Win-win-win! Check de foto's op koerage.cc!(Ennn… Er staat alweer een vervolg gesprek gepland voor begin volgend jaar!)Stay tuned voor Etappe 24b! Welke zal gaan over het moederschap, van zwangerschap t/m de geboorte. Vera en Janneke delen hierin hun bijzondere ervaringen en leermomenten die ze hebben opgedaan en geven een hoop tips en bewustwording mee voor (toekomstige)moeders.Onderwerpen die in Etappe 24a bijvoorbeeld aan bod komen: * Voeding voor (top)sporters en iedereen die bewust daarmee bezig wil zijn* Mentale aspecten van een jonge topsporter* Bewustwording van verzorgingsproducten* Vermijden van gevaarlijke microplastics* Anticonceptie / menstruatie* Tatoeages* Mooie levenslessen en waardevolle ervaringen van Vera en JannekeVeel luisterplezier!De shownotes:* Youtube: Seaspiracy | Official Trailer | Netflix Seaspiracy examines the global fishing industry, challenging notions of sustainable fishing and showing how human actions cause widespread environmental destruction.* Plastic Soup Foundation websiteDe tsunami van plasticsoep zo snel mogelijk stoppen! * App - Beat The Micro Bead Sociale kanalen van Janneke.Website: jannekevandermeulen.nlInstagram: www.instagram.com/jannekevandermeulenFacebook: www.facebook.com/jannekevdmLinkedIn: www.linkedin.com/in/janneke-van-der-meulen-16a6945Sociale kanalen van Vera.Website: www.verakoedooder.nlInstagram: www.instagram.com/verakoedooderFacebook: www.facebook.com/VeraKoedooderTwitter: www.twitter.com/Vera_KoedooderLinkedIn: www.linkedin.com/in/vera-koedooder-32704810/Sociale kanalen van Koerage.Website: www.koerage.ccInstagram: www.instagram.com/koerageFacebook: www.facebook.com/koeragecyclingconceptsTwitter: www.twitter.com/KoerageCC

De afgelopen weken merkte ik dat ik wat stress ervaarde. We kochten een huis, zijn bezig met de verkoop van ons huis, ik zit in een intensief branding traject wat veel aandacht vraagt, ik heb mijn huidige klanten, mijn gezin, en zo stapelden de 'ballen' zich verder op ;) Voornamelijk leuke dingen máár alles bij elkaar was het even teveel tegelijkertijd. Ik merkte dat mijn hoofd vol zat. En dus nam ik een besluit. Een tijd lang focuste ik mij enkel op huidige klanten, nam ik weinig nieuwe klanten aan én afgelopen week besloot ik ook om mijn social media gebruik een halt toe te roepen. Het was voor mij tijd om terug te gaan naar de basis. Terug naar de kern. Waar doe ik het allemaal voor? Wat mag anders? Wat gaat goed? Tijd voor een reflectie moment. In deze podcast deel ik met je wat dit mij heeft opgeleverd en hoe jij dit ook toe kunt gaan passen in jouw leven en ondernemerschap. Veel luisterplezier!

In september vertrekt MAX weer naar Australië. Terug naar het land wat hij twee jaar geleden door corona moest verlaten. Hij vertelt aan PERRY en ALEX waar hij allemaal is geweest: Amerika, Argentinië en hij heeft een halfjaar gebivakkeerd in Frankrijk. "Ik wil hier niet zijn. Voornamelijk door de winters: donker, koud en sneeuw. Dat is niks voor mij. Ik ga daar heel slecht op." Het liefst zou hij dan ook voor altijd in Amerika of Australië wonen.  MAX is onder andere bekend door zijn typetjes en accenten. De komende weken meer MAX in onze shortcasts. Als je abonneert dan blijf je op de hoogte! Frisse shortcasts perfect voor tussen je playlist. Gemaakt door je mediamaten Perry Willemsen en Alexander Eleveld. Ons steunen? Ga naar petje.af/tegendraadz

Globalisering verweefde de wereld met elkaar. Maar bij sommige infrastructuur en producten willen landen meer de regie in eigen hand houden. Voornamelijk in het digitale domein. Denk aan de uitrol van 5G. Willen we de Chinezen daar wel bij betrekken? En willen we echt volledig afhankelijk blijven van de Amerikaanse big techbedrijven? Het antwoordt daarop luidt steeds vaker nee. Nederland en Europa willen strategisch autonoom worden binnen het cyberdomein. Maar over welke technieken en infrastructuur hebben we het dan precies? En hoe bereik je die strategische autonomie? Dat ga je horen in deze aflevering van De Strateeg: - Michel Rademaker, mede-oprichter en adjunct-directeur van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies. - Lars van Willigen, beleidscoördinator kennis en innovatie op het gebied van cybersecurity bij het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Luister ook | Hoe lang zijn onze staatsgeheimen nog veilig? Over deze podcast De Strateeg is een podcast van BNR in samenwerking met het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen. Host: Paul van Liempt Redactie: Michaël Roele Tips, vragen of andere opmerkingen over De Strateeg? Stuur dan een mailtje naar roele@bnr.nl.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De aflevering is bijzonder voor mij. Voornamelijk omdat ik iets met je deel waar ik de afgelopen jaren veelal tegenaan ben gelopen en nog in op bepaalde manier tegenaan loop. Ik neem je mee op de reis in mijn eigen mind en wat mij allemaal op dit moment bezig houdt. En deel met je wat het opnemen van deze aflevering met mij heeft gedaan en wat ik ook hoop voor jou daarin te mogen doen. 

Goedemorgen vrienden, Het piepte en het kraakte vandaag bij mij, maar het is weer gelukt! Voornamelijk dankzij RKC en Chris Tempelman was er echt iets te vermelden, voor de rest is het meeste nog in de concrete geruchten sfeer. Waar gaat Issa Kallon heen? En eindelijk sluiten we het Ajax - Urawa Red Diamonds verhaal af. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

We spraken met Willem Middelkoop iets langer dan een jaar geleden. Op zich was er toen niet zoveel gaande in de wereld, maar de laatste twee weken is er uiteraard enorm veel verandering. Het is namelijk oorlog en dat veroorzaakt veel beweging. Voornamelijk in de grondstoffensector want zowat alle grondstofprijzen schieten de lucht in… olie, nikkel, koper, gas, tin, … noem maar op. Is dit nu het begin van de nieuwe grondstoffencyclus? En wanneer gaat de goudprijs nu eindelijk uitbreken? Dit en nog veel meer vraagt onze analist Ronald Hendrickx in een razend boeiend interview.   Commodity Discovery Fund: https://bit.ly/3MyVkOa Blijf op de hoogte via onze gratis nieuwsbrief: https://bit.ly/3nRHbBj   00:00 Intro 02:36 Is dit het begin van de nieuwe grondstoffencyclus? 10:17 Overzicht van de laatste beren- en stierenmarkt in grondstoffen 15:56 Hoe komt het dat de goudprijs nog steeds niet is uitgebroken? 22:14 Welke grondstoffen (buiten goud en zilver) zijn er nog interessant? 24:50 Hoe gaat Bitcoin deze oorlog crisis doorstaan? 27:48 Ziet u Bitcoin eerder als een aparte activa klasse of wordt het onderdeel van het monetaire systeem? 30:33 Bitcoin als middel om sancties te omzeilen en/of als vlucht naar een nieuw monetair systeem 32:42 Past dit geheel ook in het plaatje van "The Big Reset"? 34:16 Lessons learned Ontdek onze beste junior grondstofaandelen via Value for Life: Grondstoffen: https://bit.ly/3lHYRyA ► Like & Abonneer op het kanaal voor meer video's Contact: info@valuejagers.com ******************************************** Disclaimer: Let wel op. De inhoud van deze video mag niet beschouwd worden als beleggingsadvies of het aanzetten tot het kopen/verkopen van een effect. Doe altijd zelf je huiswerk. Met aandelen kunnen zware verliezen geboekt worden als u niet weet wat u doet.

In aflevering twaalf van De Erfrechtadvocaat gaat het over aanvaarding van een nalatenschap. Er zijn drie keuzes voor aanvaarding met verschillende gevolgen. Wat als je wil terugkomen op je keuze? Moeder Nicole had een rijschool in Amsterdam, ze komt te overlijden en de kinderen aanvaarden haar nalatenschap zuiver. Ze komen er later achter dat er nog veel schulden zijn. Voornamelijk bij een leasemaatschappij en belastingschulden in het kader van de onderneming. Er zijn zoveel schulden dat die niet allemaal uit de nalatenschap kunnen worden betaald. De kinderen dreigen zelf voor deze schulden op te draaien. Ze willen alsnog beneficiair aanvaarden.Joost Diks licht de casus van de Amsterdamse rijschool toe, neemt de omstandigheden door en vertelt Inge Diepman of de kinderen nog een herkansing krijgen. En natuurlijk is er de wijze raad van mr. Joost Diks.Opmerkingen of vragen naar aanleiding van deze podcast kunt u sturen naar info@familie-erfrecht.nl.

In aflevering twaalf van De Erfrechtadvocaat gaat het over aanvaarding van een nalatenschap. Er zijn drie keuzes voor aanvaarding met verschillende gevolgen. Wat als je wil terugkomen op je keuze? Moeder Nicole had een rijschool in Amsterdam, ze komt te overlijden en de kinderen aanvaarden haar nalatenschap zuiver. Ze komen er later achter dat er nog veel schulden zijn. Voornamelijk bij een leasemaatschappij en belastingschulden in het kader van de onderneming. Er zijn zoveel schulden dat die niet allemaal uit de nalatenschap kunnen worden betaald. De kinderen dreigen zelf voor deze schulden op te draaien. Ze willen alsnog beneficiair aanvaarden.Joost Diks licht de casus van de Amsterdamse rijschool toe, neemt de omstandigheden door en vertelt Inge Diepman of de kinderen nog een herkansing krijgen. En natuurlijk is er de wijze raad van mr. Joost Diks.Opmerkingen of vragen naar aanleiding van deze podcast kunt u sturen naar info@familie-erfrecht.nl.

In deze aflevering beschrijf ik wat ik persoonlijk precies eet op een gemiddelde dag waarin ik toegevoegde suikers vermijd. Dit patroon wat ik heb ontwikkeld is echter zeker niet altijd mijn standaard geweest, en daarom neem ik je ook mee in waar ik vandaan kwam. Voornamelijk omdat jij daarin mogelijk heel veel herkenning vindt, en om je te laten zien dat verandering écht mogelijk is, hoe ver je daar nu ook van verwijderd lijkt.   Download hier mijn gratis e-book: https://topfitsuikervrij.nl/e-book-stop-de-suikercravings    Voor een nog beter inkijkje in mijn persoonlijke verhaal én hoe ik van mijn suikerverslaving af kwam!   Volg me ook op Instagram: @topfitsuikervrij Meer info over de Suikervrij Challenge? Ga naar https://topfitsuikervrij.nl/suikervrij-challenge 

In deze aflevering bespreken Max en Bob onder andere hoe zij er uit zouden zien als zij een actiepop waren geweest en de dood. Voornamelijk de dood. Negentig procent van deze aflevering gaat over de dood. Vragen, ideeën of suggesties? Mail dan naar: stelmijeengoedevraag@gmail.com

In aflevering 19 van de FMU Podcast duiken Guido, Erik en Björn in de wereld van Strikerless. Voornamelijk bekend van Football Manager, zie je in de huidige praktijk van het voetbal ook zo nu en dan clubs die zonder spits aantreden in wedstrijden. En met wie kan dat beter besproken worden dan onze eigen host, die toch wel bekend staat als Mr. Strikerless in Football Manager. Wat houdt het precies in? Waarom zou je het doen? Wat levert het je op? Daarnaast ook weer een nieuwe club- en speler van de week. En mocht je het nog niet hebben meegekregen, jij kan jouw FM verhaal nu delen met de FMU podcast. Er komt zelfs een hele toegewijde aflevering aan! Voor meer informatie over hoe je bij kan dragen, check het Managers United Forum.

In deze aflevering praten we nog even door over cold calling. Voornamelijk als onderdeel van de hele marketingmix. Inclusief een paar praktische tips voor je eigen propositie.

Er wordt in deze paasaflevering teruggeblikt op de wedstrijd van afgelopen weekend tegen VVV. Henk Elderman neemt de honneurs waar aangezien Niiwino Geertsema paaseieren aan het zoeken was. Voornamelijk de rol van Mo El Hankouri wordt belicht.

Er wordt in deze paasaflevering teruggeblikt op de wedstrijd van afgelopen weekend tegen VVV. Henk Elderman neemt de honneurs van Niiwino Geertsema waar. Voornamelijk de rol van Mo El Hankouri wordt belicht.

Een webshop met 100 miljoen omzet. Hoe start je dat? Shownotes: https://www.ecommercecafe.nl/bax-music-een-webshop-met-100-miljoen-omzet-hoe-start-je-dat/ Lid worden: https://www.ecommercecafe.nl/online-members/ In deze aflevering van het ecommercecafe.nl zit ik samen met Jochanan Bax. Jochanan is eigenaar en oprichter van Bax Music. Dit ecommerce bedrijf is hij samen met zijn broer gestart in 2013. Ondernemen zat al van jongs af aan in zijn bloed. In zijn jeugd verkocht hij stroopwafels aan de deur en hield zich bezig met het branden van de welgekende Twilight dvd's. Een webwinkel die al achttien jaar bestaat, daar kan je zeker wat van leren. Voornamelijk het feit dat de webwinkel door hunzelf van scratch gestart is. De meeste kiezen voor het gemak van een hosting provider, maar Music Bax is voor 98% door hunzelf gebouwd. De weg die Music Bax heeft afgelegd, zorgt voor een boeiende podcast die je hier in het eCommerce Café kan beluisteren. Wat wordt er zoal besproken. Hoe ben je gestart met Music Bax? Wij zijn begonnen in 2003 als verhuurbedrijf. En in 2004 zijn we gestart met onze eerste webwinkel. Die hebben wij toen in de tijd laten maken door een klein bedrijf voor 450 euro. Dat was onze beste investering ooit. Het was een zelfbouw php systeem. In die tijd was er nog niet veel ecommerce open source. Maar wij wilden heel snel dingen erbij en dat kon hij niet bijbenen. Dus hadden wij besloten om zelf een programmeur aan te nemen. De webshop hebben wij gestart in 2004 en de eerste bestelling liep vrij snel binnen. Wij hadden heel snel door dat enkel een webshop niet genoeg was. Je moet traffic drijven. Binnen een dag hadden wij onze eerste bestelling binnen. Ik leerde al heel snel dat je moet zorgen voor goede content en duidelijk uitleg. Want onze producten waren best wel moeilijk. Wij zijn begonnen in de luidsprekerhoek. Iemand koopt niet één luidspreker, die koopt twee luidsprekers, kabels en een mengpaneel. Dat boden wij dus aan als sets. En voorraad is heel belangrijk. Want ik studeerde nog, dus door de dag bezig met school en op het einde van de dag moest je de pakketjes op orde maken. Daarom hebben wij ook heel snel personeel aangenomen. Backorder zorgt voor veel drama, dus je moet een goede voorraad hebben. Het geld wat we door de verhuur verdient hebben, hebben we onmiddellijk in voorraad gestopt. Wanneer zijn jullie in het buitenland begonnen? Het ligt eraan hoe je het bekijkt. In België zitten we al heel lang. Het is dichtbij, maar het is toch een heel ander land. Daar doen we zachtjes aan, dik 20 miljoen euro omzet. Daarna zijn we Frankrijk gaan doen. En dat is allemaal een beetje opgestart in 2014 of 2015. In 2013 hebben we geld opgehaald om als doel, de groei te versnellen naar het buitenland. Wij zijn toen eerst naar Frankrijk gegaan, daar zitten we nog steeds. Dus dat is wel positief. Toen zijn we ook naar Duitsland gegaan, maar dat hebben we in 2017 even terug gedraaid. We zitten er nog wel, maar daar ging echt miljoenen naar toe. Dus toen hebben we gezegd, dat gaan we niet meer doen. Dat is echt een leermoment geweest. We gingen tegelijk in heel veel landen openen en dat kregen we niet gemanaged.Intern ging het wel. Maar om overal relatief snel winstgevend te zijn. Er ging zoveel geld in, dat we op een gegeven moment de beslissing moesten maken, of er komt geld bij of we moeten het terug draaien. En uiteindelijk hebben we voor het laatste gekozen. En daar leer je dan weer van.

Hallo? Anton Van Dyck bleeft bij ons hangen om te praten over de stappen die hij ondernam om zijn boek gepubliceerd te krijgen. Voornamelijk omdat we vonden dat vorige aflevering wat lang aan het worden was. Want die Anton kan het wel goed uitleggen! Groetjes!

Matwé Middelkoop was te gast in de Tennis the World Podcast. Hij staat nu nummer 47 van de wereld in het dubbelspel en staat al meerdere jaren in de top 50. Hij is nu 37 jaar oud en op zijn 31e ging hij na denken over wat hij moest doen met zijn carrière. Matwé deed het goed als enkelspeler, maar binnen de ATP wilde en kon hij verder komen. Maar hoe?! Hoe heeft hij het voor elkaar gekregen nu te staan waar hij nu staat? Hoe heeft hij van Federer weten te winnen in de dubbels? Voornamelijk 3 dingen: Kiezen; Bestuderen; Hard werken. 3 dingen die jij ook kan gaan doen, ook als je geen prof meer wil/kan worden. Kies je er nu voor om rustig aan te doen met je spel? Of ga je ervoor om 3 keer in de week op de baan te vlammen. Matwé koos ervoor om van single naar het dubbelspel te gaan. ALL-IN! Ga je jezelf dingen bijleren, of geloof je erin dat je uitgeleerd bent? Matwé ging de beste dubbelaars bestuderen en leren via video, iets wat jij ook kan doen! En uiteraard hard werken. Kies ervoor om doelgericht te trainen. Leer elke week dingen bij. Pas het toe op de baan. Wil je kiezen voor progressie, bijleren via online trainingen en hard aan de bak gaan met je spel? We hebben de oplossing voor je: het PROgressie-PROgramma. Maak de keuze.

Die campagne, gesteund door een leger van boze, blanke populisten, leidde tot de spectaculaire overwinning in 2016 op Hillary Clinton en de metamorfose van het schijnliberalisme van de Democraten naar de schijnvrijheid van het Republikeinse Trumpistan. Voornamelijk regerend per decreet, werd de op een elektrocardiogram gelijkende viltstift-handtekening van de leider de metafoor van diens leiderschap. Vier jaar zuchtten de verdrukten onder het juk van wat de politieke F-side in het Witte Huis verordonneerde. Vandaag dwingt het Congres hem het veld te ruimen. Aldus het narratief van de Democraten. Republikeins narratief Nu de werkelijkheid door de ogen van de Trumpisten. Al vanaf Donald Trumps eerste stap in de voorverkiezingen in 2015, koos de Democratische elite ervoor zijn legitimiteit te ontkennen, en toen hij in 2016 op het schild werd gehesen, te doen alsof dat simpelweg niet waar was. Vier jaar lang regeerde een president, van wie de oppositie beweerde dat hij een aberratie was, een opportunistische oplichter en leugenaar, die bij vergissing in het Witte Huis terecht was gekomen. Onthullingen over zijn financiën en vreemdgaan werden glunderend door zijn tegenstanders gespeld, altijd steevast gevolgd door dit zinnetje: Dat gaat hem de kop kosten. Op ieders tong lag het woord impeachment. Toen die impeachment echt kwam, hadden de Trump-ontkenners geluks-visioenen en duimden eelt aan hun vingers. Vergeefs. Vier jaar lang hebben de Democraten Trumps overwinning niet of nauwelijks erkend. Gestolen verkiezingen Joe Biden heeft overtuigend gewonnen, maar in kiesmannen gerekend was zijn overwinning precies zo groot als die van Trump, vier jaar geleden. We zien nu het spiegelbeeld: de Trumpisten zullen die overwinning de komende vier jaar niet of nauwelijks erkennen. Zij noemen het gestolen verkiezingen, maar dat vonden de Democraten vier jaar geleden eigenlijk ook van Trump. Het Trumpisme leeft voort, zoals het Obamisme ook niet is verdwenen. Of we vaarwel kunnen zeggen tegen Trumpistan, zal afhangen van de man wiens overwinning vandaag in het Congres wordt bevestigd. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bibi Dumon Tak: ‘Woede staat rouw in de weg, in rouw zit liefde, woede staat liefde in de weg.' In de allerlaatste aflevering van Onderweg is schrijfster Bibi Dumon Tak te gast. Ze schreef prachtige boeken over vogels, over koeien, over allerlei beesten. Voornamelijk voor kinderen. Daarmee won ze talloze prijzen. Ze schreef ook “rotjongens”, een boek voor volwassenen over jongeren in een jeugdgevangenis. Haar laatste boek is heel anders. Dat gaat over haarzelf. Het boek “De dag dat ik mijn naam veranderende” gaat over de dood van haar zusje, en het drama dat volgde. Ze raakte verstrikt in een heftige strijd met de ex-man van haar zusje, die haar verbood om de kinderen van haar zus nog te zien. Een boek over woede, wraakgevoelens, verdriet maar ook over verzoening en hoop. In dit interview met Elsbeth Gruteke zegt ze: ‘Woede staat rouw in de weg, in rouw zit liefde, woede staat liefde in de weg.' Bibi groeide op in Capelle aan de IJsel daar heeft ze geen goede herinneringen aan. Haar ouders zijn gescheiden toen ze jong was maar ‘Ik kon mezelf altijd redden' vertelt ze. Bibi wilde eigenlijk dierengeneeskunde studeren maar dit is er nooit van gekomen. Het schrijven kwam op haar pad, en door de aanmoediging van mensen om haar heen is ze daarvoor gegaan.

Bibi Dumon Tak: ‘Woede staat rouw in de weg, in rouw zit liefde, woede staat liefde in de weg.’ In de allerlaatste aflevering van Onderweg is schrijfster Bibi Dumon Tak te gast. Ze schreef prachtige boeken over vogels, over koeien, over allerlei beesten. Voornamelijk voor kinderen. Daarmee won ze talloze prijzen. Ze schreef ook “rotjongens”, een boek voor volwassenen over jongeren in een jeugdgevangenis. Haar laatste boek is heel anders. Dat gaat over haarzelf. Het boek “De dag dat ik mijn naam veranderende” gaat over de dood van haar zusje, en het drama dat volgde. Ze raakte verstrikt in een heftige strijd met de ex-man van haar zusje, die haar verbood om de kinderen van haar zus nog te zien. Een boek over woede, wraakgevoelens, verdriet maar ook over verzoening en hoop. In dit interview met Elsbeth Gruteke zegt ze: ‘Woede staat rouw in de weg, in rouw zit liefde, woede staat liefde in de weg.’ Bibi groeide op in Capelle aan de IJsel daar heeft ze geen goede herinneringen aan. Haar ouders zijn gescheiden toen ze jong was maar ‘Ik kon mezelf altijd redden’ vertelt ze. Bibi wilde eigenlijk dierengeneeskunde studeren maar dit is er nooit van gekomen. Het schrijven kwam op haar pad, en door de aanmoediging van mensen om haar heen is ze daarvoor gegaan.

Na een zomerbreak is @078podcasts weer terug! We missen de feestjes en we missen jullie, maar we moeten het nog voorlopig even doen met de muziek en connecten op afstand. Op onze pagina mag je weer regelmatig nieuwe uploads verwachten met heerlijke DJ setjes. Voornamelijk in het gengre deephouse, techhouse, progressive house en techno, gemixt door één van de residents of een gast DJ. We starten het nieuwe seizoen met O78 PODCASTS 066, gemixt door resident @denniscohn.. Enjoy!

Je wilt graag anderen helpen en zegt dan ook (bijna altijd) ja tegen verzoekjes van anderen. Maar wat is de prijs die je er zelf voor betaalt, en anderen? Ik ga vandaag dieper in op [1] wat is assertiviteit, [2] I-model, [3] Begrip vanuit de ander en [5] de challenge. Laten we beginnen!Als werkende ouder zal je regelmatig te maken hebben dat het maar niet lukt om het “to-do” lijstje af te krijgen.Wat zouden de effecten op je gezin zijn als je vaker niet meer als doel hebt om de hele wereld blij te maken, prioriteiten zou stellen door zo nu en dan nee zou zeggen.Ouders hebben een over verantwoordelijkheidsgevoel, gevoelens van onzekerheid en boosten dit door voor anderen klaar te staan. Dit gaat helaas veel te vaak ten koste van zichzelf en hun gezin.Wat is assertiviteit?Assertiviteit is een manier van communiceren waarin je voor jezelf opkomt, op een duidelijke en respectvolle manier communiceren. Bij assertieve communicatie bespreek je jouw mening en wensen zonder hiervoor de bevestiging of goedkeuring van de ander terug te hoeven krijgen.Als je niet assertief bent, heet dit passief. Je gaat dan het ene conflict uit de weg, maar betaalt wel een prijs. Die betaal je zelf, maar vaak ook een ander. I-ModelAssertieve communicatie is moeilijk voor een hoop mensen. Voornamelijk omdat ze niet geoefend zijn en liever een conflict uit de weg gaan dan hun grenzen aangeven. Daarom wil ik je vandaag handvatten meegeven hoe je gemakkelijk en op een respectvolle manier je grens aan kunt geven.Communiceer altijd vanuit je eigen persoon. Bespreek hoe het op je over komt. Als jij dat doet zegt/ voel ik mij… Vermijd de discussie: “Nee ik kan vanavond helaas niet. Geen redenen gebruiken, want de ander heeft altijd “de oplossing”Breng de ander in de juiste “emotie” om de grens te ontvangen. Dit kan door specifiek aan te geven hoe de ander je kan helpen, in plaats van aan te vallen wat de ander niet goed doet.Begrip vanuit de ander80% van de reactie van de ander heeft met diegene te maken: heeft hij een beroerde dag gehad, een onzekere persoonlijkheid, etc. dan is de reactie heftiger dan wanneer hij goed in zijn vel zit. Maar 20% of vaak nog minder heeft met jou te maken. De challengeIk vraag je deze week om heel voorzichtig uit je comfort zone te stappen. Durf je het aan? Heel veel succes!

Lennard las in een onderzoek dat  5 - 21% van de corporate CEO's psychopaten zijn. Voornamelijk in de VS. Maar hoe herken je psychopaten? Hoe ontkom je eraan en kan het zich oplossen? Die giftige culturen die de psychopaten creëren? 

De (online) reisbranche is moordend. Vóór corona vlogen we massaal de hele wereld over en gingen we meer dan ooit op vakantie. Judith Eyck is medeoprichter en CEO van vakanties.nl. Wat maakt hen anders dan alle anderen reisorganisaties? Bekijk de nieuwe aflevering van 7DTV! Disclaimer: dit interview is opgenomen vóór de uitbraak van het coronavirus in Nederland. Eyck: ‘De traditionele reisaanbieders bieden kant-en-klare-pakketjes aan in de “winkel”. Wij geven de klanten veel meer keuzevrijheid. Je kan dus in real time je eigen vakanties samenstellen. Dat geeft de vrijheid om zelf de vlucht, het hotel en de transfer te kiezen. Hierdoor bepaal je zelf of je 's ochtends, 's middags of 's avonds in het vliegtuig stapt. Dit speelt zich allemaal online af. Wij zijn voornamelijk een data bedrijf die gebruik maakt van de mogelijkheden op technisch gebied.' Onderscheidend ‘De reisbranche is erg verzadigd, we onderscheiden ons met de enorme vluchtkeuze. Je bepaalt zelf het tijdstip dat je gaat vliegen, maar ook vanaf welk vliegveld je graag zou willen vertrekken. Daarnaast kunnen wij onze ‘producten' scherp aanbieden. We werken met een klein team en automatiseren veel. Voor het persoonlijke aspect van een technisch bedrijf haal ik mijn inspiratie uit de “lieve mevrouw achter de reisbureaubalie”. Zij is namelijk het sterkste punt uit de reisindustrie. Daarom hebben wij Amber. Ze moet instaat zijn om wensen op te nemen en voorkeuren op te pikken, om zo hele persoonlijke aanbevelingen te doen. We blijven Amber ontwikkelen zodat ze steeds meer de mevrouw achter de balie kan zijn.

De (online) reisbranche is moordend. Vóór corona vlogen we massaal de hele wereld over en gingen we meer dan ooit op vakantie. Judith Eyck is medeoprichter en CEO van vakanties.nl. Wat maakt hen anders dan alle anderen reisorganisaties? Bekijk de nieuwe aflevering van 7DTV!Disclaimer: dit interview is opgenomen vóór de uitbraak van het coronavirus in Nederland. Eyck: ‘De traditionele reisaanbieders bieden kant-en-klare-pakketjes aan in de “winkel”. Wij geven de klanten veel meer keuzevrijheid. Je kan dus in real time je eigen vakanties samenstellen. Dat geeft de vrijheid om zelf de vlucht, het hotel en de transfer te kiezen. Hierdoor bepaal je zelf of je ’s ochtends, ’s middags of ’s avonds in het vliegtuig stapt. Dit speelt zich allemaal online af. Wij zijn voornamelijk een data bedrijf die gebruik maakt van de mogelijkheden op technisch gebied.’Onderscheidend 'De reisbranche is erg verzadigd, we onderscheiden ons met de enorme vluchtkeuze. Je bepaalt zelf het tijdstip dat je gaat vliegen, maar ook vanaf welk vliegveld je graag zou willen vertrekken. Daarnaast kunnen wij onze ‘producten’ scherp aanbieden. We werken met een klein team en automatiseren veel. Voor het persoonlijke aspect van een technisch bedrijf haal ik mijn inspiratie uit de “lieve mevrouw achter de reisbureaubalie”. Zij is namelijk het sterkste punt uit de reisindustrie. Daarom hebben wij Amber. Ze moet instaat zijn om wensen op te nemen en voorkeuren op te pikken, om zo hele persoonlijke aanbevelingen te doen. We blijven Amber ontwikkelen zodat ze steeds meer de mevrouw achter de balie kan zijn.'

Nog steeds zitten we thuis om op afstand deze podcast op te nemen. Er is een boel bitcoin nieuws en er is op macro niveau ook van alles gaande. Voornamelijk heel veel money printer goes Brrrrrr. De Bitcoin Show wordt mede mogelijk gemaakt door https://www.bitonic.nl Join onze telegram: https://t.me/debitcoinshow 1. LSAT: Authentication and payments for the lightning-native web By Olaoluwa Osuntokun https://lightning.engineering/posts/2020-03-30-lsat/ Bitcoin mining difficulty posts biggest percentage drop ever By Wolfie Zhao (March 26, 2020) https://www.coindesk.com/bitcoin-mining-difficulty-posts-biggest-percentage-drop-ever China’s pending bitcoin mining catastrophe By Shuyao Kong https://decrypt.co/21710/chinas-pending-bitcoin-mining-catastrophe 3. The Number Zero and Bitcoin By Robert Breedlove https://medium.com/@breedlove22/the-number-zero-and-bitcoin-4c193336db5b 4. Bitcoinbeurs Binance neemt Coinmarketcap voor $400 miljoen over By Arnold Hubach (April 1, 2020) https://bitcoinmagazine.nl/2020/03/bitcoin-btc-binance-coinmarketcap/ Letter in Frankfurter Allgemeine Zeitung March 30, 2020 https://twitter.com/mousmar/status/1244734872234733569 Letter to Mark Rutte from Italian politicians March 28, 2020 https://twitter.com/RPlasterk/status/1244778354038972421/photo/1 Discussie over eurobonds is bij coronavirus overbodig By March 30, 2020 https://www.nrc.nl/nieuws/2020/03/30/discussie-over-eurobonds-is-bij-coronacrisis-overbodig-a3995312 Europe divided over coronabonds By Paulo Pena (March 24, 2020) https://www.investigate-europe.eu/europe-divided-over-coronabonds/ 6. Corona response Onze maatschappij is in de greep van een verhaal over een virus By Mattias Desmet (March 24, 2020) https://www.topics.nl/onze-maatschappij-is-in-de-greep-van-een-verhaal-over-een-virus-maar-op-welke-feiten-is-dat-verhaal-gebaseerd-a14199835demorgen/da3df053d551e89256f0b20f1e4f5fb2477c97586738c48f733960aceb5bd269/?referrerUserId=faf31e83cd31423781468e043fb18cb4&context=playlist/m-992675781768474aa9fb72b6383b92a3/ ‘Testen, testen, testen’ – alleen als het farmaceut Roche behaagt

 https://www.ftm.nl/artikelen/roche-corona-lysisbuffer?&utm_source=Twitter&utm_medium=Social&utm_campaign=Roche_testen&utm_content=FTM0700

Overheid, word wakker en ga meer testen, het kan wel!
By Rosanne Hertzberger en Cees Dekker (March 25, 2020) https://www.nrc.nl/nieuws/2020/03/25/overheid-wordt-wakker-en-ga-meer-testen-het-kan-wel-a3994831 
‘Onze voorbereidingen op een pandemie waren symbolisch’ By Andreas Kouwenhoven and Kees Versteegh (March 26, 2020) https://www.nrc.nl/nieuws/2020/03/26/onze-voorbereidingen-op-een-pandemie-waren-symbolisch-a3995066 ICs sneller vol: RIVM heeft met verkeerde prognoses gerekend By Bas Soetenhorst and Jop van Kempen (30 March, 2020) https://www.parool.nl/nederland/ic-s-sneller-vol-rivm-heeft-met-verkeerde-prognoses-gerekend~baae999b/ Nederland in vrijwillige lockdown
Maurice de Hond (March 29, 2020) https://www.maurice.nl/peilingen/2020/03/29/nederland-in-semi-vrijwillige-lockdown/ ----------------------------- 1 april: Toilet Paper Coin neemt eerste plek in op coinmarketcap.com
https://coinmarketcap.com/

Heyhoi! Welkom bij de Anypodcast! De enige Nederlandse Podcast waarin elk onderwerp, op elk moment en op elke locatie wordt besproken! In deze aflevering behandel ik Sonic! Voornamelijk het onstaat en de historie van dit iconische character. Daarnaast geef ik je mijn kijk en mening op de nieuwe Sonic film en krijg je te horen of het waard is om hem ook te kijken. Ik hoop dat jullie de aflevering leuk vinden! Vergeet niet de epsiode te delen, liken en de Anypodcast te volgen! . Wil je op een ander platform naar de podcast luisteren? Dat kan! De platformen waarop de Anypodcast te beluisteren zijn: BREAKER: https://www.breaker.audio/anypodcast GOOGLE PODCASTS: https://podcasts.google.com/?feed=aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy9lZmJhYjQwL3BvZGNhc3QvcnNz POCKET CASTS: https://pca.st/zv4rcjch RADIOPUBLIC: https://radiopublic.com/anypodcast-WdBv0R . Volg de Anypodcast op Instagram voor de laatste updates en de mogelijkheid om mee te bepalen over de onderwerpen INSTAGRAM: https://www.instagram.com/_anypodcast/ . Via Ko-Fi kun je de Anypodcast steunen! KOFI: https://ko-fi.com/anypodcast

De eerste podcast van 2020 is vol met nieuws over Netanyahu en veel, heel veel gevarieerd Israelisch nieuws zoals nieuwe medische uitvindingen, economie en meer.

Als ondernemer sta je vaak onvoldoende stil bij een kerstpakket. Voornamelijk omdat je hem niet meer krijgt, maar ook omdat veel ondernemers de kans om een waardevolle attentie aan hun relaties te geven voorbij laten gaan. Een attentie waarmee ze echte impact maken. Geef jouw klanten en relaties dit jaar iets dat impact heeft en maak het tot een waar kerstpakketenfeest!

We weten vaak wel wat goed voor ons is en wat we zouden moeten doen om gezonder te leven, onze doelen te halen, beter voor onszelf te zorgen, meer aandacht te hebben voor de mensen waar we van houden maar we doen het vaak niet in de praktijk. Er is iets dat ons tegenhoudt of verleidt om wat anders te doen. Voornamelijk zijn dat persoonlijkheidskanten (zie YouTubefilmpjes voor meer informatie) die gestuurd worden door ons brein. Dat brein kun je als het ware opdelen in twee delen: het onbewuste brein en het bewuste brein. Ons onbewuste brein is een programma dat de hele dag draait en jou voornamelijk stuurt in je leven. Onbewust dus! Dat daar wat programmeerfoutjes inzitten, oftewel: informatie die jou niet dient, dat is wel zeker. Foutjes is overigens niet helemaal het juiste woord. Het is gewoon een programma dat vooral opgebouwd is aan de hand van de normen en informatie van andere mensen en hoe wij denken dat de wereld in elkaar zit. Leef je net zoals veel mensen, vooral onbewust en dus op de automatische piloot (je programma) dan verandert er niet veel en zul je veel gedrag blijven herhalen. Ook slecht gedrag. Hoe dat komt, vertel ik je in deze video. En natuurlijk vertel ik je ook wat je eraan kunt doen om zo toch de dingen te doen die goed voor je zijn.

Antoniem is een podcast wat zich focust op sport, de twee cohosts zijn beide werkzaam in de sport. De een is een coach op zoek naar meer theoretische kennis, de ander is een fysioloog op zoek naar meer praktische ervaringen vanuit de coach wereld. In deze show staan beide inzichten centraal. In de eerste aflevering hebben we de tijd genomen om het een en ander over onszelf te vertellen. Voornamelijk ons verleden lichten we toe. Ik hoop dat jullie de show leuk gaan vinden.

“De borstkanker was een soort generale repetitie.” Een interview met Mariët Bakker die aangeeft dat ze zich nog nooit zo goed voelt als nu op haar 61e. Ze werkt als Hatha Yoga docent en Transformational Breath® facilitator en trainer in Amsterdam en omstreken. Ze geeft sinds 2006 yogales in een rustige studio aan de tuinkant van een majestueus grachtenpand. Voornamelijk aan leeftijdgenoten, onder het motto ‘één keer in de week naar yoga houdt je flexibel en ontspannen’. In de podcast vertelt Mariët over Transformational Breath® en over hoe yoga en de adem haar hebben ondersteund in het genezen van kanker die zij in 2014 tot twee toe kreeg en die ook een diep transformerende werking heeft gehad in haar leven. Meer over Mariët vind je op de shownotes: https://deyogabusinesscoach.nl/59 ► Abonneer je hier op het youtube kanaal van Corine: www.youtube.com/user/corinevanzoelen- ► Abonneer je hier op het VIMEO kanaal van Corine: vimeo.com/corinevanzoelen Corine van Zoelen is Yoga Business Coach. Als Yoga Business Coach begeleidt ze startende yogadocenten die fulltime yogadocent willen zijn. Of yogadocenten die al een yogastudio hebben, maar die willen groeien in hun omzet en nieuwe les mogelijkheden willen inzetten, zoals bijvoorbeeld online yogalessen maar niet weten waar te starten. Ze deelt al haar kennis via de Namasté methode tijdens de online training "Van Bijbaan Naar Bedrijf" en de online training "Van Yogadocent Naar Onlineyogadocent". Het enige wat jij hoeft te doen is het uitvoeren, vertrouwen hebben en DOEN! Met de juiste instelling en mindset bereik ook jij een goedlopende yogastudio of een online yogaprogramma wat wereldwijd verkocht wordt. Er zijn diverse mogelijkheden om van Corine te leren. Dit kan via gratis webinars of video's. Of online trainingen en trajecten, LIVE trainingsdagen, een VIP traject of het Yoga Business Event. Website: deyogabusinesscoach.nl/ Event: yogabusinessevent.nl/ Podcast: deyogabusinesscoach.nl/ybc-podcast/ Social Media Corine van Zoelen Instagram: www.instagram.com/corinevanzoelen/ Facebook: www.facebook.com/deyogaboerderij/ LinkedIn: www.linkedin.com/in/corinevanzoelen/

Nieuw hoofdstuk uit het fotografie zakboekje. Dit keer hoofdstuk 4 over filters. Voornamelijk kleurfilters maar de UV en polarisatie filter die ook voor digitale fotografie nog belangrijk zijn komen ook aan bod. Via deze link de kleureninformatie waar ik naar verwijs: http://www.wilmakarels.nl/fotografie/kleuren-kleurenleer.php

Even was er de vrees dat Libië in grote chaos zou vallen, toen generaal Khalifa Haftar onverwacht door ziekte wegviel en half voor dood werd gehouden. Maar deze sterke man lijkt van zijn kwalen hersteld en in Europa klinken luide stemmen om, in plaats vande internationaal erkende regering, voortaan hém te steunen. Voornamelijk om de migratie in te dammen. Maar tegen welke prijs? Want Haftars' troepen zijn betrokken bij massa-executies en Rusland aast op een marinebasis in ruil voor steun aan de machtige generaal. Hierover arabist Leo Kwarten. (foto: ANP: AFP PHOTO / Abdullah DOMA )

PROFILE – Je kent hem misschien van spelletjes als ‘De Slimste Mens’, De IQ-test Quiz, Wie is de Mol? en De Tafel van Taal. Daarnaast schrijft hij vele artikelen en maakt en presenteert hij televisieprogramma’s. Diederik Jekel, wetenschapsjournalist: ‘Ik word betaald om te mogen praten over iets waar ik vierentwintig uur per dag over wil praten. Het is echt mijn passie en mijn hobby.’ Hij is geen wetenschapper die zelf onderzoekt, maar spreekt, presenteert en schrijft over wetenschap. ‘Allereerst omdat ik denk dat ik een redelijk gemiddelde natuurkundige zou zijn. Ik zou geen nobelprijswaardig werk afleveren. Natuurkunde is over het algemeen voor veel mensen een studie van bescheidenheid. Je wordt elke dag geconfronteerd met dat je als mens net te stom bent om de natuur te begrijpen. Omdat je een beetje op het randje van de kennis zit. Daarnaast vind ik dingen uitleggen erg leuk. Daar ben ik net iets makkelijker in dan mijn collega’s. Ik denk dat ik zo meer verschil kan maken als wetenschapsjournalist.’ Politieke ambitiesAmbities om minister van OCW te worden? ‘Ik zou dat heel mooi vinden. Voornamelijk omdat ik in een soort gekke positie zit. Onderwijs, cultuur en wetenschap dat is eigenlijk een raar huwelijk. Alle drie de onderwerpen leveren niet direct heel veel geld, zoals landbouw bijvoorbeeld. Moeilijk meetbaar, dus in die zin lijken ze wel op elkaar. Maar er zijn niet heel veel wetenschappers die in de cultuur zitten of andersom. Ik zit in de rare positie dat ik in de televisie werk, dat ik filmscenario’s schrijf en dat ik elke dag in wetenschappelijke laboratoria kom. Ik heb daar dus heel veel mee te maken.’ ‘Wetenschap is internationale samenwerking’Diederik: ‘Er is een mooie uitspraak. Als je wilt dat mensen schepen gaan bouwen, moet je ze niet uitleggen hoe dat werkt met hout en dat soort dingen. Je moet ze leren om te verlangen naar de zee. En op het moment dat ze daar naar verlangen, gaan ze zelf die kant op. Het enige wat je dan nog moet doen als land, is de infrastructuur mogelijk maken. De logistiek, dat universiteiten de mogelijkheden en de middelen hebben. (…) Wetenschap is internationale samenwerking en er is bijna geen enkel land beter in dan Nederland.’

PROFILE – Je kent hem misschien van spelletjes als ‘De Slimste Mens', De IQ-test Quiz, Wie is de Mol? en De Tafel van Taal. Daarnaast schrijft hij vele artikelen en maakt en presenteert hij televisieprogramma's. Diederik Jekel, wetenschapsjournalist: ‘Ik word betaald om te mogen praten over iets waar ik vierentwintig uur per dag over wil praten. Het is echt mijn passie en mijn hobby.' Hij is geen wetenschapper die zelf onderzoekt, maar spreekt, presenteert en schrijft over wetenschap. ‘Allereerst omdat ik denk dat ik een redelijk gemiddelde natuurkundige zou zijn. Ik zou geen nobelprijswaardig werk afleveren. Natuurkunde is over het algemeen voor veel mensen een studie van bescheidenheid. Je wordt elke dag geconfronteerd met dat je als mens net te stom bent om de natuur te begrijpen. Omdat je een beetje op het randje van de kennis zit. Daarnaast vind ik dingen uitleggen erg leuk. Daar ben ik net iets makkelijker in dan mijn collega's. Ik denk dat ik zo meer verschil kan maken als wetenschapsjournalist.' Politieke ambitiesAmbities om minister van OCW te worden? ‘Ik zou dat heel mooi vinden. Voornamelijk omdat ik in een soort gekke positie zit. Onderwijs, cultuur en wetenschap dat is eigenlijk een raar huwelijk. Alle drie de onderwerpen leveren niet direct heel veel geld, zoals landbouw bijvoorbeeld. Moeilijk meetbaar, dus in die zin lijken ze wel op elkaar. Maar er zijn niet heel veel wetenschappers die in de cultuur zitten of andersom. Ik zit in de rare positie dat ik in de televisie werk, dat ik filmscenario's schrijf en dat ik elke dag in wetenschappelijke laboratoria kom. Ik heb daar dus heel veel mee te maken.' ‘Wetenschap is internationale samenwerking'Diederik: ‘Er is een mooie uitspraak. Als je wilt dat mensen schepen gaan bouwen, moet je ze niet uitleggen hoe dat werkt met hout en dat soort dingen. Je moet ze leren om te verlangen naar de zee. En op het moment dat ze daar naar verlangen, gaan ze zelf die kant op. Het enige wat je dan nog moet doen als land, is de infrastructuur mogelijk maken. De logistiek, dat universiteiten de mogelijkheden en de middelen hebben. (…) Wetenschap is internationale samenwerking en er is bijna geen enkel land beter in dan Nederland.'

PROFILE – Je kent hem misschien van spelletjes als ‘De Slimste Mens', De IQ-test Quiz, Wie is de Mol? en De Tafel van Taal. Daarnaast schrijft hij vele artikelen en maakt en presenteert hij televisieprogramma's. Diederik Jekel, wetenschapsjournalist: ‘Ik word betaald om te mogen praten over iets waar ik vierentwintig uur per dag over wil praten. Het is echt mijn passie en mijn hobby.' Hij is geen wetenschapper die zelf onderzoekt, maar spreekt, presenteert en schrijft over wetenschap. ‘Allereerst omdat ik denk dat ik een redelijk gemiddelde natuurkundige zou zijn. Ik zou geen nobelprijswaardig werk afleveren. Natuurkunde is over het algemeen voor veel mensen een studie van bescheidenheid. Je wordt elke dag geconfronteerd met dat je als mens net te stom bent om de natuur te begrijpen. Omdat je een beetje op het randje van de kennis zit. Daarnaast vind ik dingen uitleggen erg leuk. Daar ben ik net iets makkelijker in dan mijn collega's. Ik denk dat ik zo meer verschil kan maken als wetenschapsjournalist.' Politieke ambitiesAmbities om minister van OCW te worden? ‘Ik zou dat heel mooi vinden. Voornamelijk omdat ik in een soort gekke positie zit. Onderwijs, cultuur en wetenschap dat is eigenlijk een raar huwelijk. Alle drie de onderwerpen leveren niet direct heel veel geld, zoals landbouw bijvoorbeeld. Moeilijk meetbaar, dus in die zin lijken ze wel op elkaar. Maar er zijn niet heel veel wetenschappers die in de cultuur zitten of andersom. Ik zit in de rare positie dat ik in de televisie werk, dat ik filmscenario's schrijf en dat ik elke dag in wetenschappelijke laboratoria kom. Ik heb daar dus heel veel mee te maken.' ‘Wetenschap is internationale samenwerking'Diederik: ‘Er is een mooie uitspraak. Als je wilt dat mensen schepen gaan bouwen, moet je ze niet uitleggen hoe dat werkt met hout en dat soort dingen. Je moet ze leren om te verlangen naar de zee. En op het moment dat ze daar naar verlangen, gaan ze zelf die kant op. Het enige wat je dan nog moet doen als land, is de infrastructuur mogelijk maken. De logistiek, dat universiteiten de mogelijkheden en de middelen hebben. (…) Wetenschap is internationale samenwerking en er is bijna geen enkel land beter in dan Nederland.'

Bij Gamebites censuren we niets. We praten over alles. Voornamelijk over honden en Stellaris, maar daarnaast echt alles. … Naar podcast The post Gamebites 380 – Ed appeared first on Gamebites » Podcast Feed.

De Mediadoctoren zijn nooit te beroerd geweest om anderen de maat te nemen. Deze keer gaat het over diversiteit en moeten zij ook bij zichzelf te rade gaan: waarom hebben ze in 39 afleveringen nog nooit een niet-witte gast gehad? Waarom zijn de media zo overweldigend wit? En wat kunnen we daar aan doen? In de 40e aflevering bespreken de Mediadoctoren diversiteit (en vooral het gebrek daaraan) in de media. Te gast is Reza Kartosen-Wong. Hij promoveert binnenkort op de consumptie van Aziatisch-Nederlandse populaire cultuur en is docent aan de Universiteit Utrecht. Uit het onderzoek van Kartosen-Wong blijkt dat jongeren zich afkeren wanneer zij zichzelf niet terugzien in de media. Het gevolg is dat zij zich mogelijk ook afkeren van Nederland omdat ze zich niet erkend voelen. Linda denkt dat we een onderscheid moeten maken tussen diversiteit in redacties en diversiteit in onderwerp en beeld. Het lijkt haar geen goed idee dat kranten alleen Marokkaans-Nederlandse journalisten aannemen voor een reportage over de shariadriehoek. Deze mensen moeten juist ook schrijven over allerlei andere zaken, anders ligt essentialisme op de loer. We bespreken via er schuldig zijn aan gebrek aan diversiteit. Nederlandse televisie was in de jaren ’50 spierwit, totdat Donald Jones verscheen. Marloes de Jong en Iris Verhulsdonk maakten hier een item over. Was Jones een wegbereider of werd hij simpelweg gebruikt als een stereotype zwarte man? Kartosen-Wong denkt niet dat je daar een eenduidig antwoord op kunt geven. Enerzijds was het een wegbereider – dankzij hem hebben andere acteurs van kleur een kans gekregen. Anderzijds waren de rollen die hij speelde stereotype en bevestigend. Dit lijkt heel erg op hoe Aziaten worden afgebeeld in de Amerikaanse media: als ‘model minorities’. Onder Nederlands-Aziatische jongeren bestaat een groot verschil tussen de ‘cosmopolitans’ en de ‘Asians’. Voornamelijk de Asians keren zich af van de Nederlandse populaire cultuur. Dit heeft ook te maken met het feit dat ze Nederlandse media heel slecht vinden. Er zijn namelijk geen blockbusters van Amerikaanse kwaliteit. Bovendien wordt men vaak stereotype gepresenteerd: denk aan meneer Chung in ‘Ik Hou van Holland’. Dit wordt door veel Aziatische jongeren als kwetsend ervaren. Sebastiaan van de Poll sprak met schrijver, journalist en actrice Anousha Nzume. Zij vertelt dat veel talentvolle journalisten met een kleur nog steeds moeilijk aan de bak komen. Pleit een gebrek aan diversiteit voor een quotum? Kartosen-Wong is het hier niet mee eens. Dit zou immers ook kunnen betekenen dat er slechtere acteurs of journalisten worden aangenomen. Het binnenhalen van gekleurde journalisten leidt bovendien niet per definitie tot diversiteit in beeld of tekst. Het gaat niet om cijfers of percentages alleen. Een quotum in de sollicitatieprocedure lijkt hem wel een goed idee. Kartosen-Wong komt tot de conclusie dat het draait om macht – wie de posities bezet wil zijn positie niet opgeven. Maar nieuwe technologie zorgt er wel voor dat mensen met minder macht zich kunnen uitten. Linda concludeert dat er een nieuw besef moet komen: Nederland is een multiculturele samenleving en er is bovendien een markt die we kunnen aanboren. Wie geen mensen van kleur heeft rondlopen is een culturele sukkel: je mist ontwikkeling op allerlei vlakken en de wereld gaat ondertussen verder.

Ruim tweehonderd reacties haalde de Star Citizen-preview van Gamer.nl binnen. Voornamelijk van mensen die het niet eens waren met previewer Harry Hol. Reden genoeg om hem zijn verhaal nader uit te laten leggen in de podc

Ruim tweehonderd reacties haalde de Star Citizen-preview van Gamer.nl binnen. Voornamelijk van mensen die het niet eens waren met previewer Harry Hol. Reden genoeg om hem zijn verhaal nader uit te laten leggen in de podc

Special Guest: Eva Mouton.Xander ging langs bij een van de populairste cartoonistes van ons land: Eva Mouton! Ze hebben het over Eva haar prille begin, haar werkwijze en tekenstijl en Xander leert bij over afvalbeheer. Er waren ook koekjes en thee!

General atmosphere. Mainly pedestrians on Het Buitenhof in The Hague. Recorded March 5th 2015. Algemene sfeer. Voornamelijk voetgangers op Het Buitenhof. Opgenomen 5 april 2015. Aporee: aporee.org/maps/work/?loc=21996 Related: https://soundcloud.com/thijs-geritz/buitenhof