Podcasts about szkolnictwa wy

Wykład dr hab. Marty Wrzosek w ramach wydarzeń wokół wystawy Xawery Dunikowski. Malarstwo / Muzeum Rzeźby w Królikarni, Muzeum Narodowe w Warszawie [7 lipca 2021 r.] Wykład poświęcony znaczeniu roślin w malarstwie artysty. Ich dobór, barwa, sposób przedstawienia różnią się w zależności od czasu, w którym zostały namalowane, co wydaje się odzwierciedlać przeżycia artysty związane z przepracowywaniem obozowej traumy. Obrazy ujęte w sekwencji czasowej ujawniają jednak coś więcej – nie tylko dokumentują czas grozy, ale pokazują proces leczenia psychiki, w którym rośliny odgrywają ważną rolę. dr hab. Marta Wrzosek – mykolog, zajmuje się m.in. interakcjami grzybów z innymi organizmami. Pracuje w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego, wykłada na Wydziale Biologii, uprzednio na Artes Liberales UW. Współtwórczyni i pierwsza prezes Polskiego Towarzystwa Mykologicznego. Autorka książek popularnonaukowych. Wyróżniona w konkursie Popularyzator Nauki w 2019 przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #XaweryDunikowski #Malarstwo #Muzeum #Rzeźba #Królikarnia #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #zieleń #obrazy

O twórczości Stanisława Moniuszki opowiada kompozytor i dyrygent dr Ignacy Zalewski z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie [0h51min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/co-zawdzieczamy-moniuszce/ O twórczości Stanisława Moniuszki opowiada kompozytor i dyrygent dr Ignacy Zalewski z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie W 2019 roku przypadła 200. rocznica urodzin Stanisława Moniuszki – wybitnego kompozytora, dyrygenta, organisty, pedagoga, dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie, twórcy polskiej opery narodowej. Z tej okazji Sejm ustanowił rok 2019 Rokiem Stanisława Moniuszki. W przyjętej uchwale podkreślono, że dorobek kompozytorski Moniuszki "imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej". Narodowe Centrum Kultury od sierpnia do grudnia 2018 roku realizowało badania rozpoznawalności Stanisława Moniuszki i jego dzieł na potrzeby Roku Moniuszkowskiego. Na podstawie badań można zaryzykować stwierdzenie, że Moniuszko wpisał się do kanonu postaci historycznych, które należy znać i upamiętniać. Jednakże powszechna znajomość kompozytora ogranicza się do wiedzy o kilku dziełach, a istniejące studia nad jego twórczością zwykle pochodzą sprzed kilkudziesięciu lat – czytamy w raporcie (https://www.nck.pl/badania/aktualnosci/stanislaw-moniuszko-w-odbiorze-polakow-wybrane-wyniki-badan) Niektórzy uważają, że to kompozytor wielki, ale zapomniany, tymczasem jego dorobek, geniusz, wkład w polską historię i kulturę nie odbiega od tego co pozostawił po sobie np. Fryderyk Chopin. „Nie jest to wkład, który był widziany i doceniany. Mało kto chciał w Moniuszce dotrzeć artystę-poetę. Jego dorobek jest bardzo duży, różnorodny. To opery mniejsze, większe. To szereg cykli mszalnych, cykl litanii ostrobramskich. To kantaty mitologiczne osadzone w realiach mitologii litewskiej. Mamy dużo do nadrobienia w kwestii dzieł nieznanych, aby dobrze zrozumieć postać Moniuszki. Moniuszko "cały" to nie tylko autor „Halki” i „Strasznego dworu”. (...) Nieumiejętność doceniania Moniuszki może świadczyć o naszym duchowym ubóstwie. Chciałbym byśmy byli duchowo maksymalnie bogaci. Elementem tego bogactwa jest umiejętność docenienia tego co mamy, z cały dobrodziejstwem inwentarza.(…) Mamy też Chopina, mamy szereg kompozytorów, którzy czekają na popularyzację. Jest w czym wybierać, a Moniuszko jest jednym z fundamentów na którym powinniśmy budować naszą kulturowo-muzyczną tożsamość” - powiedział dr Ignacy Zalewski, kompozytor, dyrygent, wykładowca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Ignacy Zalewski − kompozytor, dyrygent, absolwent (2009-2014) Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, doktor sztuki muzycznej (2015 r.), od 2015 r. adiunkt macierzystej uczelni. Laureat kilkunastu nagród na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach kompozytorskich. Członek Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Rady Młodych Naukowców przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Strona kompozytora: https://www.ignacy-zalewski.com/ Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #moniuszko #historia #rozmowywszechnicy #muzyka #sztuka #kultura

Dariusz Wieczorek, minister nauki i szkolnictwa wyższego odpowiedział na pytanie o możliwość rekonstrukcji rządu przez premiera Donalda Tuska. Zdradził, że na razie takie zapowiedzi nie padły. Mówił też, że nie zdawał sobie sprawy z tego, jak silny był wpływ Zjednoczonej Prawicy na ministerstwa, również na resort za który on odpowiada.Dariusz Wieczorek był gościem Michała Kolanki w programie „Rzecz o polityce”. Pytany o to, czy premier Tusk zapowiadał już ministrom, że będzie dokonywał rekonstrukcji rządu, minister odpowiedział, że premier nie informował o takim zamiarze. – Ale wydaje mi się, że ostatnimi osobami, które mogą się wypowiadać, są ministrowie. Zawsze powiadam, że ministrem się bywa. To będzie decyzja pana premiera w uzgodnieniu z liderami partii koalicyjnych — zaznaczył.- Jeśli pan premier taką decyzję podejmie, to pewnie to z nami wszystkimi uzgodni. Trzeba będzie tę decyzję uszanować, bo też po pierwszym półroczu pan premier wie, jak rząd funkcjonuje i może mieć na ten temat swoją opinię, to jest jego prawo - zauważył minister. Dariusz Wieczorek był również pytany o zapowiedzi Borysa Budki na temat tego, że w przypadkach niektórych nieprawidłowości w administracji rządowej w przyszłym roku prokuratura zakończy pracę i niektóre sprawy trafią do prokuratury, - Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że osiem lat rządów Zjednoczonej Prawicy doprowadziło do tego, że we wszystkich instytucjach państwowych, we wszystkich spółkach są „wyznawcy” Prawa i Sprawiedliwości. Oni blokują pewne rzeczy, pewnych informacji nie przedstawiają; jest rodzaj strajku włoskiego, pewne rzeczy ciągną się bardzo długo — mówił. Jak dodał, by dokonywać zmian w swoim resorcie „potrzebował zmiany ustaw”. - Wiem, że jest niepokój, niedosyt, oczekiwanie na szybkie rozliczenia. Ale jeżeli chcemy to zrobić zgodnie z procedurami i z prawem, nie tak jak pan (Zbigniew) Ziobro i jego ekipa, to to musi trwać - powiedział Dariusz Wieczorek. Pytany o ustawę o szkolnictwie wyższym minister odpowiedział, że jednym z jej założeń było to, by skonsultować się ze środowiskiem akademickim. – Na podstawie tych doświadczeń powstała ta ustawa. Główna rzecz to kwestia jakości nauczania. Zapisy tej ustawy mają uporządkować rynek polskiej nauki, rynek uczelni wyższych. Prawda jest taka, że musimy walczyć z patologiami, takie jest powszechne oczekiwanie ze strony środowiska akademickiego. Kolejne rzeczy to kwestia studentów i doktorantów, tu też było szereg postulatów i oczekiwań. Chcemy rozwiązać kwestię patologii, dotyczącej studentów zagranicznych. W ostatnim czasie było dużo dyskusji tym, że zamiast zapraszać studentów aby ich kształcić, raczej sprzedawało im się wizy, a później ci studenci nigdy do Polski nie przyjeżdżali — mówił. - To będzie pierwszy krok, natomiast później, pewnie w przyszłym roku, będzie trzeba nowelizować ustawę w zakresie ewaluacji i oceny uczelni. Chcielibyśmy, by pierwsza nowelizacja weszła w życie i obowiązywała od stycznia przyszłego roku, ale wszystko będzie zależało od procesu legislacyjnego. Ministerstwo założyło, że w tym roku ustawy powinny ujrzeć światło dzienne, bo ten pierwszy rok jest kluczowy — dodał. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Sztuczna inteligencja wymaga niezwykle wysoko wykwalifikowanych pracowników – w tym naukowców. Jednak niełatwo jest zatrzymać największe talenty w nauce, gdy biznes oferuje lepsze wynagrodzenia. Dlatego rządy tworzą narodowe strategie rozwoju AI, które zapewnią optymalne warunki kształcenia dla najzdolniejszych młodych informatyków. Tymczasem w Polsce przez ostatnie lata tylko 207 osób obroniło doktoraty poświęcone sztucznej inteligencji w dyscyplinach związanych z informatyką. Jaką rolę w nauce i biznesie odgrywają doktoraty AI? Jaką strategię przyjęły w tej dziedzinie USA, Chiny czy Niemcy? Czy trzeba wybierać między pracą naukową a biznesem? Czy warto pójść na doktorat? Odcinek towarzyszy publikacji raportu „Zatrzymać najlepszych – trendy w kształceniu w obszarze sztucznej inteligencji na poziomie doktoranckim” przygotowanego przez IDEAS NCBR i OPI PIB. Goście odcinka: dr Grażyna Żebrowska – członkini zarządu IDEAS NCBR, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie współpracy międzynarodowej między instytucjami naukowymi i akademickimi, m.in. jako kierowniczka Departamentu Współpracy Międzynarodowej w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Dyrektor Generalna Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej. dr Marek Kowalski – naukowiec w Microsoft z ponad 10-letnim doświadczeniem w dziedzinie widzenia komputerowego i uczenia maszynowego, absolwent studiów doktoranckich na Politechnice Warszawskiej. Cały raport „Zatrzymać najlepszych – trendy w kształceniu w obszarze sztucznej inteligencji na poziomie doktoranckim” można znaleźć tutaj: https://ideas-ncbr.pl/zatrzymac-najlepszych-trendy-w-ksztalceniu-w-obszarze-sztucznej-inteligencji-na-poziomie-doktoranckim/ IDEAS NCBR to ośrodek badawczo-rozwojowy działający w obszarze sztucznej inteligencji i ekonomii cyfrowej. Wspieramy rozwój tych technologii  w Polsce poprzez stworzenie platformy łączącej środowisko akademickie z biznesowym. Naszym celem jest zbudowanie największej w Polsce przestrzeni przyjaznej prowadzeniu innowacyjnych badań, a także kształcenie nowego pokolenia naukowców, ukierunkowanych na praktyczne zastosowanie opracowanych algorytmów oraz ich późniejszą komercjalizację w przemyśle, finansach, medycynie i innych gałęziach gospodarki. Więcej na https://ideas-ncbr.pl/

Co mamy na myśli, nazywając kogoś utalentowanym? Jak definiujemy i rozpoznajemy talent? Czy różnimy się w postrzeganiu talentu pokoleniowo? I czy jesteśmy w tym rozpoznawaniu talentów równie surowi względem innych, jak wobec samych siebie? Podczas marcowej Premiery Pisma zastanowiliśmy się nad tym, czym jest talent i jak nie marnować związanego z nim potencjału – zarówno w perspektywie indywidualnej, jak i systemowej.  W rozmowie wzięli udział: prof. dr hab. Tomasz Szapiro – profesor w Szkole Głównej Handlowej. Rektor SGH w kadencji 2012-2016. Adjunct Professor of International Business Studies w Carlson School of Business Uniwersytetu Minnesoty w Minneapolis, USA. Członek Prezydium Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rady Narodowego Centrum Nauki, Prezydium Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Przewodniczący Stypendialnej Kapituły „Polityki”. Zajmuje się metodami analizy decyzji, wypromował 16 doktorów, autor licznych publikacji. Oktawia Gorzeńska – dyrektorka akademii programowania 42 Warsaw, autorka książki. Absolwentka Leadership Academy for Poland. Wieloletnia dyrektorka szkół publicznych. Autorka, współautorka i koordynatorka ogólnopolskich programów edukacyjnych. Doradczyni dyrektorów oraz wykładowczyni na uczelniach w Polsce i za granicą. Założycielka Akademii Przywództwa Edukacyjnego, współinicjatorka platformy EduLab, a także ogólnopolskiego ruchu #wiosnaedukacji. Debatę poprowadziła Zuzanna Kowalczyk, redaktorka prowadząca w „Piśmie”, dziennikarka, kulturoznawczyni, autorka esejów i podcastów. Wydarzenie powstaje we współpracy z Kancelarią CMS. Debata odbywa się w STUDIO teatrgaleria. ----------------------------------- Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz. https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/

Co mamy na myśli, nazywając kogoś utalentowanym?Jak definiujemy i rozpoznajemy talent? Czy różnimy się w postrzeganiu talentu pokoleniowo? I czy jesteśmy w tym rozpoznawaniu talentów równie surowi względem innych, jak wobec samych siebie?Podczas marcowej Premiery Pisma zastanowiliśmy się nad tym, czym jest talent i jak nie marnować związanego z nim potencjału – zarówno w perspektywie indywidualnej, jak i systemowej. W rozmowie wzięli udział:prof. dr hab. Tomasz Szapiro – profesor w Szkole Głównej Handlowej. Rektor SGH w kadencji 2012-2016. Adjunct Professor of International Business Studies w Carlson School of Business Uniwersytetu Minnesoty w Minneapolis, USA. Członek Prezydium Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rady Narodowego Centrum Nauki, Prezydium Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Przewodniczący Stypendialnej Kapituły „Polityki”. Zajmuje się metodami analizy decyzji, wypromował 16 doktorów, autor licznych publikacji.Oktawia Gorzeńska – dyrektorka akademii programowania 42 Warsaw, autorka książki. Absolwentka Leadership Academy for Poland. Wieloletnia dyrektorka szkół publicznych. Autorka, współautorka i koordynatorka ogólnopolskich programów edukacyjnych. Doradczyni dyrektorów oraz wykładowczyni na uczelniach w Polsce i za granicą. Założycielka Akademii Przywództwa Edukacyjnego, współinicjatorka platformy EduLab, a także ogólnopolskiego ruchu #wiosnaedukacji.Debatę poprowadziła Zuzanna Kowalczyk, redaktorka prowadząca w „Piśmie”, dziennikarka, kulturoznawczyni, autorka esejów i podcastów.Wydarzenie powstaje we współpracy z Kancelarią CMS.Debata odbywa się w STUDIO teatrgaleria.-----------------------------------Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/

W nauce musimy postawić na jakość, to jest kluczowa rzecz w tej kadencji. Nie może być tak, jak jest – w przypadku Collegium Humanum mówimy o MBA, ale są uczelnie, które dają kwalifikacje na przykład nauczycielom. Nikt nie kontroluje tego, więc musimy podjąć bardzo szybkie i radykalne decyzje. To będzie wymagało zmiany ustawy o szkolnictwie wyższym. Szykujemy ją właśnie, żeby ten system uszczelnić - mówił w rozmowie z Michałem Kolanką Dariusz Wieczorek, minister nauki. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

O psychologii zwierząt – z prof. dr hab. Wojciechem Pisulą rozmawia Piotr Szczepański, Fundacja Wspomagania Wsi [1 października 2013 r.] https://wszechnica.org.pl/wyklad/o-psychologii-zwierzat-wywiad-z-prof-dr-hab-wojciechem-pisula/ Psychologia to dziedzina z pogranicza nauk przyrodniczych, humanistycznych i społecznych badająca zachowania. Błędnym jest zatem powszechne stwierdzenie, że psychologia to „nauka o duszy”. Analizowaniem i porównywaniem zachowań ludzi i zwierząt zajmuje się zaś psychologia porównawcza, która rozwinęła się dzięki teorii ewolucji Darwina. Badania porównawcze uświadomiły nam, że nie jesteśmy jedynymi istotami, które obdarzone są złożoną psychiką [10:20] Zwierzęta potrafią liczyć (np. krukowate), kochać (np. krowy potrafią zawiązywać przyjaźnie na całe życie) cierpieć, mają potrzeby związane z interakcjami społecznymi (np. psy). Zatem źródłem ich cierpienia może być niemożność zrealizowania naturalnych wzorców zachowania, np. opiekuńczych (odbieranie młodych tuż po porodzie) czy żywieniowych (karmienie nienaturalnymi paszami), unieruchomienie (np. krów mlecznych) [12:49]. Zwierzęcy model depresji, wyuczona bezradność nie jest wyjątkiem. To oczekiwanie na coś złego, na co zwierzę nie ma wpływu. Taki stan nie jest obcy także ludziom [19:00]. W którym kierunku powinno pójść nasze myślenie o zwierzętach? Niewątpliwe nie można pominąć tu wątku masowej, taniej i niskiej jakości żywności. Etyka i uwzględnianie dobrego traktowania zwierząt w przemyśle żywności podnosi koszty mięsa [21:10] „Ludzkość trapi pewien paradoks” – powiedział prof. dr hab. Wojciech Pisula. „Populacja, która zaczyna się bogacić zaczyna jest coraz więcej mięsa”. Od kilku lat obserwujemy Chińczyków dla których mięso wieprzowe niskiej jakości zaczyna produkować cały świat. To dramat ekologiczny w skali globalnej, ale także dramat samych Chińczyków, którzy wkrótce masowo zaczną odczuwać zdrowotne tego skutki [23:20]. Antropolodzy są zgodni, że ludzie potrzebują mięsa. Korzystniejsze jest jednak jedzenie mięsa rzadziej, ale lepszej jakości. Czy jesteśmy w stanie odczytywać komunikację zwierzęcą? Mistrzami „odczytywania” ludzi są psy, które wyzuwają poziom stresu, a nawet drżenie mięśni u człowieka. Czy ludzie tak samo intuicyjnie rozumieją zwierzęta? [26:00] *** Wojciech Pisula – psycholog, profesor zwyczajny w Instytucie Psychologii PAN, Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu. Założyciel Collegium Humanitatis. Wcześniej wieloletni pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się psychologią porównawczą, poszukiwaniem doznań, zachowaniami eksploracyjnymi zwierząt, reakcją na nowość oraz adaptacją do zmiany. Członek Krajowej Komisji Etycznej do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2011 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski *** Zapraszamy także do zapoznania się z poniższymi materiałami: Dr Temple Grandin on Animal and Human Behavior: https://www.youtube.com/watch?v=3zqAqIbDAPI Dr Temple Grandin – The Woman Who Thinks Like A Cow (Documentary) https://www.youtube.com/watch?v=PtdTuZp1k5g Evolution – Darwin's Dangerous Idea https://www.youtube.com/watch?v=MCOc7Xqj-kQ Dogs Decoded Documentary https://www.youtube.com/watch?v=gAnVS27WODg Książki: John Bradshow „Zrozumieć psa” Aleksandra Horowitz „Oczami psa” Patricia McConnell „Drugi koniec smyczy” Turid Rugaas „Sygnały uspokajające – jak psy unikają konfliktów” Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #psychologia #psychologiazwierząt #zwierzęta

W tym wydaniu Bartosz Gołąbek i Marcin Strzyżewski mówią o: reformie szkolnictwa wyższego, o prawnym regulowaniu algorytmu rekomendacji oraz o buncie Prigożyna i jego możliwych następstwach. Źródła Bartka: https://www.forbes.ru/forbeslife/491354-kosmeticeskij-remont-k-cemu-privedet-novaa-obrazovatel-naa-reforma-v-rossii https://www.kommersant.ru/doc/6067220 Źródła Marcina: https://istories.media/news/2023/06/26/sergei-shoigu-vpervie-poyavilsya-na-publike-posle-nachala-myatezha-chvk-vagner-on-proveril-peredovoi-punkt-upravleniya-na-fronte/https://meduza.io/feature/2023/06/25/esli-prigozhin-seychas-otoydet-v-ten-to-sohraniv-lyubov-mnogih-rossi Nasza skarbonka na kawę i wyposażenie dla ekipy Spraw Wschodu:  https://buycoffee.to/sprawywschoduPatronite https://patronite.pl/sprawywschoduInstagram: https://www.instagram.com/sprawywschodu/Facebook: https://www.facebook.com/SprawyWschodu/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/bartosz-golabek/message

Debata zamykająca XVIII Festiwal Nauki w Warszawie. Stara Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, wrzesień 2014 r. [1h50min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/wszechswiat-prosty-czy-zlozony-debata-s-bajtlik-m-demianski-k-meissner/ Debata zamykająca XVIII Festiwal Nauki w Warszawie. Trzej naukowcy (Stanisław Bajtlik, Marek Demiański, Krzysztof Meissner) rozważali na czym polega prostota wszechświata (jeśli w ogóle jest on prosty), czy złożone zjawiska i obiekty (życie, pogoda, kosmos) dadzą się w pełni opisać prostymi prawami oraz czy nasz mózg jest dostatecznie złożony, by odkryć prostotę świata w skomplikowanych zjawiskach. Podstawowe prawa przyrody są proste, a opis świata za ich pomocą wydaje się być zdumiewająco symetryczny. Ale niebywały postęp nauki od początku XVII wieku stał się możliwy, bo na fundamentalnym poziomie przestała się ona zajmować światem jaki widzimy i przeniosła w abstrakcyjny świat idealizacji: punktów materialnych, brył doskonale sztywnych, ruchów prostoliniowych, świat bez tarcia czy oporu powietrza, z pojedynczymi atomami w pustej przestrzeni w idealnie jednorodnym Wszechświecie, czy pojęć, np. pól kwantowych, których na poziomie obserwacji w ogóle nie widać. Prawa podstawowe opisują te idealizacje i pojęcia i dopiero z nich próbujemy zbudować opis realnego świata wokół nas, gdzie widzimy nie prawa, ale ich skutki. A te bywają niezwykle złożone i ,,nieprzewidywalne'' a ich opis jest znacznie bardziej skomplikowany niż opis praw nimi rządzących. Czy kontynuowanie poznawania prostoty i symetrii praw podstawowych pozwoli w pełni poznać i zrozumieć Wszechświat w całej jego złożoności? *** Dr Stanisław Bajtlik jest astrofizykiem, pracuje obecnie w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie. Jest autorem kilkudziesięciu prac naukowych z dziedziny kosmologii, teorii względności i astrofizyki. Z wielkim zaangażowaniem zajmuje się też popularyzacją nauki. Jest autorem kilkuset artykułów, programów radiowych i audycji telewizyjnych o charakterze popularnonaukowym oraz książki „Kosmiczny alfabet”. Jest członkiem Rady Programowej Warszawskiego Festiwalu Nauki. W 2007 roku Stanisław Bajtlik został laureatem konkursu „Popularyzator nauki”, organizowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz serwis „Nauka w Polsce” PAP. W 2008 roku otrzymał medal i nagrodę Polskiego Towarzystwa Fizycznego, za popularyzację fizyki za rok 2008, „za wszechstronną i pełną pasji działalność popularyzatorską”. Prof. dr hab Marek Demiański – specjalista z dziedzin astrofizyki relatywistycznej i kosmologii jest pracownikiem naukowym w Instytucie Fizyki Teoretycznej Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego od 1962 roku. Na początku swojej drogi naukowej zajmował się matematycznymi i fizycznymi aspektami ogólnej teorii względności, od lat siedemdziesiątych zeszłego stulecia zajmuje się głównie astrofizyką relatywistyczną i kosmologią, w szczególności procesem powstawania struktury we wszechświecie, własnościami promieniowania reliktowego oraz naturą ciemnej energii i ciemnej materii. Współpracuje z wieloma zagranicznymi ośrodkami naukowymi np. Instytutem Badań Przestrzeni Kosmicznej Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie, Instytutem Nielsa Bohra w Kopenhadze i Uniwersytetem Frederico II w Neapolu. Prof. dr hab. Krzysztof Antoni Meissner – fizyk teoretyk, specjalista w zakresie teorii cząstek elementarnych. Pracuje w Katedrze Teorii Cząstek i Oddziaływań Elementarnych Instytutu Fizyki Teoretycznej Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jest zastępcą dyrektora Instytutu Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana. Od 10 września 2008 roku jest członkiem Rady Nadzorczej KGHM Ecoren. Uczestniczy w badaniach w CERN. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #festiwalnauki #wszechświat #kosmos

O uczeniu się jako umiejętności intrapersonalnej rozmawiają Dorota Gierszewski i Krystian Barzykowski. W świecie, w którym jedyną pewną rzeczą jest zmiana, uczenie się przez całe życie stało się trendem a może wręcz koniecznością. Uczenie z pewnością ma kluczowe znaczenie dla naszego istnienia, wymaga jednak czasu i cierpliwości. Aby dowiedzieć się, jak się uczyć, warto wiedzieć, jak działa nasz mózg. Z podcastu dowiesz się między innymi: - Czym jest pamięć i dlaczego jest ważna w uczeniu się? - Czy można się uczyć szybciej, lepiej, łatwiej? - Czy pamięć można wytrenować? Czy może to zrobić każdy i kiedy należy zacząć? - Co zrobić, jeśli nasza pamięć będzie mieć awarię, pojawią się zaburzenia? - Czy jest jakiś sposób na wydłużanie sprawność mózgu do okresu późnej dorosłości? Miłego odbioru! dr hab. Dorota Gierszewski – andragog, wykładowca akademicki, badaczka, trenerka, organizatorka społecznościowa. Pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zainteresowana problematyką nieformalnej edukacji dorosłych, obywatelskości, migracji, międzykulturowości. Ambasadorka EPALE. Krystian Barzykowski jest dr n. społ. w zakresie psychologii, pracuje w Instytucie Psychologii UJ, zajmuje się poznawczą psychologią eksperymentalną (ze szczególnym uwzględnieniem problematyki pamięci, umiejętności intra-i interpersonalnych), zagadnieniami diagnozy oraz psychologii międzykulturowej. Jest członkiem Laboratorium Aplikacyjnych Badań nad Pamięcią. Publikuje w najlepszych czasopismach zarówno krajowych jak i zagranicznych. Jest laureatem licznych nagród, stypendiów i wyróżnień (m.in. jest trzykrotnie laureatem Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia naukowe. Uczestniczył w licznych projektach naukowych. Jest kierownikiem projektu badawczego OPUS finansowanego przez NCN: Analiza roli pamięci roboczej w powstawaniu mimowolnych wspomnień autobiograficznych. Badanie mechanizmów poznawczych warunkujących mimowolne wspomnienia autobiograficzne.

Celem odcinka jest przedyskutowanie problemu szeroko pojętego zaufania do nauki. Po zdefiniowaniu na czym polegać może analiza zaufania w kontekście nauki przyjrzymy się w jaki sposób niereplikowalność badań może wpłynąć na ich ocenę oraz w jaki sposób praktyki otwartej nauki modą zmieniać nasze postrzeganie nauki, naukowców i naukowczyń. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”.

Celem odcinka jest omówienie potencjalnych skutków ubocznych wdrażania praktyk otwartej nauki w życie. Przedstawimy kwestie związane z rytualizacją i moralizacją tych praktyk. Omówimy także konsekwencje stosowania nowych standardów metodologicznych i statystycznych dla nierówności w nauce i wielkości uzyskiwanych efektów. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura i linki: Claesen, A., Gomes, S., Tuerlinckx, F., & Vanpaemel, W. (2021). Comparing dream to reality: an assessment of adherence of the first generation of preregistered studies. Royal Society Open Science, 8(10), 211037. https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.211037 Primbs, M. A., Pennington, C. R., Lakens, D., Silan, M. A. A., Lieck, D. S., Forscher, P. S., ... & Westwood, S. J. (2022). Are Small Effects the Indispensable Foundation for a Cumulative Psychological Science? A Reply to Götz et al.(2022). Perspectives on Psychological Science. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36126652/ Wilson, B. M., Harris, C. R., & Wixted, J. T. (2022). Theoretical false positive psychology. Psychonomic Bulletin & Review, 1-25. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35501547/ Wilson, B. M., Harris, C. R., & Wixted, J. T. (2020). Science is not a signal detection problem. Proceedings of the National Academy of Sciences, 117(11), 5559-5567. https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.1914237117 Corker, K. (2019). Open Science is a Behavior. https://www.cos.io/blog/open-science-is-a-behavior Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”. Słuchaj nas także w: https://open.spotify.com/show/6NGqEBjecA1J0SXx6tdYw8 https://radiopublic.com/granice-nauki-WYYdZr https://www.google.com/podcasts?feed=aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy9kMmQzOWI0L3BvZGNhc3QvcnNz https://podcasts.apple.com/us/podcast/granice-nauki/id1475638662?uo=4 https://anchor.fm/copernicus-center

O twórczości Stanisława Moniuszki opowiada kompozytor i dyrygent dr Ignacy Zalewski z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, W 2019 roku przypadła 200. rocznica urodzin Stanisława Moniuszki – wybitnego kompozytora, dyrygenta, organisty, pedagoga, dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie, twórcy polskiej opery narodowej. Z tej okazji Sejm ustanowił rok 2019 Rokiem Stanisława Moniuszki. W przyjętej uchwale podkreślono, że dorobek kompozytorski Moniuszki "imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej". Narodowe Centrum Kultury od sierpnia do grudnia 2018 roku realizowało badania rozpoznawalności Stanisława Moniuszki i jego dzieł na potrzeby Roku Moniuszkowskiego. Na podstawie badań można zaryzykować stwierdzenie, że Moniuszko wpisał się do kanonu postaci historycznych, które należy znać i upamiętniać. Jednakże powszechna znajomość kompozytora ogranicza się do wiedzy o kilku dziełach, a istniejące studia nad jego twórczością zwykle pochodzą sprzed kilkudziesięciu lat – czytamy w raporcie (https://www.nck.pl/badania/aktualnosci/stanislaw-moniuszko-w-odbiorze-polakow-wybrane-wyniki-badan) Niektórzy uważają, że to kompozytor wielki, ale zapomniany, tymczasem jego dorobek, geniusz, wkład w polską historię i kulturę nie odbiega od tego co pozostawił po sobie np. Fryderyk Chopin. „Nie jest to wkład, który był widziany i doceniany. Mało kto chciał w Moniuszce dotrzeć artystę-poetę. Jego dorobek jest bardzo duży, różnorodny. To opery mniejsze, większe. To szereg cykli mszalnych, cykl litanii ostrobramskich. To kantaty mitologiczne osadzone w realiach mitologii litewskiej. Mamy dużo do nadrobienia w kwestii dzieł nieznanych, aby dobrze zrozumieć postać Moniuszki. Moniuszko "cały" to nie tylko autor „Halki” i „Strasznego dworu”. (...) Nieumiejętność doceniania Moniuszki może świadczyć o naszym duchowym ubóstwie. Chciałbym byśmy byli duchowo maksymalnie bogaci. Elementem tego bogactwa jest umiejętność docenienia tego co mamy, z cały dobrodziejstwem inwentarza.(…) Mamy też Chopina, mamy szereg kompozytorów, którzy czekają na popularyzację. Jest w czym wybierać, a Moniuszko jest jednym z fundamentów na którym powinniśmy budować naszą kulturowo-muzyczną tożsamość” - powiedział dr Ignacy Zalewski, kompozytor, dyrygent, wykładowca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Zachęcamy do odwiedzenia strony https://moniuszko200.pl/pl/ Ignacy Zalewski − kompozytor, dyrygent, absolwent (2009-2014) Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, doktor sztuki muzycznej (2015 r.), od 2015 r. adiunkt macierzystej uczelni. Laureat kilkunastu nagród na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach kompozytorskich. Jego utwory wykonywane były w najważniejszych polskich salach koncertowych oraz w Niemczech, Rosji, Norwegii, Słowenii, Estonii, na Węgrzech, na Ukrainie, w Japonii, Wietnamie i Singapurze. Członek Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Rady Młodych Naukowców przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W pracy naukowej koncentruje się na problematyce muzyki współczesnej, teorii muzyki i historii muzyki polskiej XIX wieku. W Polskim Radiu RDC Ignacy Zalewski prowadzi autorską audycję o nieznanej polskiej muzyce poważnej pt. "Nie tylko Chopin". Strona kompozytora: https://www.ignacy-zalewski.com/ Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/

W tym odcinku omawiamy książkę „Science of science”. Książka (opublikowana w otwartym dostępie w 2021 roku) przedstawia najnowsze badania w zakresie metanauki i systematyzuje aktualna wiedzę w tym obszarze. Dashun Wang i Albert-László Barabási odpowiadają na pytania m.in. o to, czym charakteryzują się odnoszące sukcesy zespoły naukowe, komu przypisywane są zasługi za odkrycie naukowe, czy obecność w mediach pomaga w zwiększeniu wpływu artykułów naukowych, oraz co należałoby uratować z Biblioteki Aleksandryjskiej. W odcinku przedstawiamy wybrane badania dotyczące trajektorii kariery naukowej, sieci współpracy między naukowcami, produktywności badaczek i badaczy i wpływu pojedynczych artykułów. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura i linki: https://www.dashunwang.com/book/the-science-of-science

Celem odcinka jest omówienie kwestii nauki obywatelskiej (citizen science), czyli takich badań naukowych, w przeprowadzeniu których pomagają i uczestniczą osoby, które nie zajmują się nauką w sposób zawodowy. Przedstawimy różne formy, w jakich amatorzy i amatorki nauki mogą włączać się w badania naukowe i zilustrujemy je przykładami z astronomii, biologii, i badań medycznych. Omówimy, jakie korzyści oraz jakie potencjalne ryzyko może się wiązać z rozszerzeniem dostępu do badań naukowych. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”.

Celem odcinka jest zastanowienie się, czy sposób funkcjonowanie instytucji naukowej i kultura organizacyjna mają znaczenie dla otwartej nauki. Omówimy m.in. narzędzia do diagnozy instytucji oraz przykładowe materiały szkoleniowe oraz zastanowimy się, jak wprowadzać pożądane zmiany w kulturze organizacyjnej tak, aby wspierała ona rzetelność naukową. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura i linki: UKRIO's Self-Assessment Tool for The Concordat to Support Research Integrity https://ukrio.org/publications/concordat-self-assessment-tool/ https://ukrio.org/wp-content/uploads/UKRIO-Self-Assessment-Tool-for-The-Concordat-to-Support-Research-Integrity-V2.pdf Robson, S. G., Baum, M. A., Beaudry, J. L., Beitner, J., Brohmer, H., Chin, J. M., ... & Thomas, A. (2021). Promoting Open Science: A holistic approach to changing behaviour. Collabra: Psychology, 7(1), 30137. https://online.ucpress.edu/collabra/article/7/1/30137/119214/Promoting-Open-Science-A-Holistic-Approach-to FORRT Framework for Open and Reproducible Research Training https://forrt.org https://forrt.org/syllabus/ Berkeley Initiative for Transparency in the Social Sciences HTTPS://WWW.BITSS.ORG/ https://www.bitss.org/resource-library/ The University of Cambridge's guidelines on Good Research Practice https://www.research-integrity.admin.cam.ac.uk/research-integrity/research-integrity-statement https://www.research-integrity.admin.cam.ac.uk/research-integrity/good-research-practice https://www.research-integrity.admin.cam.ac.uk/research-integrity/research-integrity-and-good-research-practice-checklist Gernsbacher, M. A. (2018). Rewarding research transparency. Trends in cognitive sciences, 22(11), 953-956. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6195839/

W tym odcinku zajmiemy się pytaniem, czy zagregowane opinie grupy osób są w stanie trafnie przewidzieć wyniki badań naukowych np. to, czy badanie uda się zreplikować czy nie. Opowiemy o kilku inicjatywach opierających się na wykorzystaniu w tym celu rynków predykcyjnych, dyskusji grupowej oraz AI. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura i linki: Dreber, A., Pfeiffer, T., Almenberg, J., Isaksson, S., Wilson, B., Chen, Y., ... & Johannesson, M. (2015). Using prediction markets to estimate the reproducibility of scientific research. Proceedings of the National Academy of Sciences, 112(50), 15343-15347. https://www.pnas.org/doi/full/10.1073/pnas.1516179112 Gordon, M., Viganola, D., Dreber, A., Johannesson, M., & Pfeiffer, T. (2021). Predicting replicability—Analysis of survey and prediction market data from large-scale forecasting projects. Plos one, 16(4), e0248780. https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0248780 Viganola, D., Buckles, G., Chen, Y., Diego-Rosell, P., Johannesson, M., Nosek, B. A., ... & Dreber, A. (2021). Using prediction markets to predict the outcomes in the Defense Advanced Research Projects Agency's next-generation social science programme. Royal Society Open Science, 8(7), 181308. https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.181308 Yang, Y., Youyou, W., & Uzzi, B. (2020). Estimating the deep replicability of scientific findings using human and artificial intelligence. Proceedings of the National Academy of Sciences, 117(20), 10762-10768. https://www.pnas.org/doi/full/10.1073/pnas.1909046117 Hanson, R. (1995). Could gambling save science? Encouraging an honest consensus. Social Epistemiology. 9, 3-33. https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/02691729508578768?casa_token=mAsxzbQ4T9wAAAAA:wkIUcFNJfqu6TeFH2yfeRHQPQUU4Lg_vgXxbVDccbn0Lv0hizCtIugZieHYC2L3XE-jc7SnuzBU Metascience 2021 "Forecasting Scientific Outcomes" https://www.youtube.com/watch?v=PF5gUL3hGac Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”.

W tym odcinku zajmiemy się tym, czy checklisty mogą się przydać w pracy naukowej i jeśli tak, to w jaki sposób. Przedstawimy przykładowe listy przydatne w procesie transparentnego raportowania, udostępniania danych, recenzowania czy ustalania autorstwa. Omówimy też użyteczność lab manuala i pokażemy kilka przykładowych dokumentów tego typu. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura i linki: Aczel, B., Szaszi, B., Sarafoglou, A. et al. A consensus-based transparency checklist. Nat Hum Behav 4, 4–6 (2020). https://doi.org/10.1038/s41562-019-0772-6 https://www.nature.com/articles/s41562-019-0772-6 Transparency Checklist: http://www.shinyapps.org/apps/TransparencyChecklist/ Data Sharing checklist: https://www.teamscopeapp.com/data-sharing-checklist UK Research Integrity Office Recommended Checklist for Researchers: https://ukrio.org/wp-content/uploads/UKRIO-Recommended-Checklist-for-Researchers.pdf Reviewer checklist: https://editorresources.taylorandfrancis.com/REVIEWER-GUIDELINES/REVIEW-CHECKLIST/ Contributor Roles Taxonomy - https://credit.niso.org/about/ Aly, M. (2018). The key to a happy lab life is in the manual. Nature, 561(7721), 7-8. https://www.nature.com/articles/d41586-018-06167-w Peelle Lab Manual: http://jpeelle.net/peellelab_manual.pdf Aly Lab Manual: https://github.com/alylab/labmanual/blob/master/aly-lab-manual.pdf Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”.

- Myśmy przywykli do tego, że edukacja nas kształtuje, wypluwa absolwenta i wiadomo, gdzie on będzie pracował. A dziś wiemy, że on na pewno tam nie będzie pracował, że on zmieni pracę pewnie z 15 razy w ciągu swojego życia, że on będzie musiał się adaptować do nowych warunków - mówi dr Justyna Pokojska w kolejny odcinku podcastu "Hallo Haller". Gościem najnowszego odcinka podcastu "Hallo Haller" jest dr Justyna Pokojska. Adiunktka na wydziale socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, koordynatorka programu "Jobs and skills for the Future" w DELab UW oraz dwukrotna stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

O tym jak przebiegała zmiana kwalifikacji podczas pierwszego lockdownu i w jaki sposób wpłynęła ona na popandemiczną rzeczywistość szkolnictwa wyższego opowiada Dorota Sidor, Pełnomocniczką Dyrektora ds. dydaktyki i szkoleń w Centrum Kompetencji Cyfrowych na Uniwersytecie Warszawskim, odpowiadając na pytania dr Justyny Pokojskiej o to: → w jaki sposób przebiegała zmiana wprowadzona w marcu 2021 roku? → przed jakimi wyzwaniami stanęli pracownicy CKC UW? → jak wygląda zarządzanie kryzysowe w edukacji? → jak zmieniła się społeczna i merytoryczna część nauczania? → jakie skutki pandemii pozostaną z nami na Uniwersytecie jeszcze długo? → jak studenci oceniają zdalne nauczanie? → w jaki sposób zdalne kursy wpłynęły na efektywność nauczania?

Agnieszka Pawlik Regulska o tym co leży u podstaw istnienia organizacji takiej jak Stowarzyszenie Wolnych Nauczycieli i Pracowników Oświaty. Obecnie w stowarzyszeniu znajduje się około 150 nauczycieli z całej Polski. Zdaniem gościa jest to mała liczba. Dla nauczycielki nauczyciele, którzy znajdują się poza tą strukturą są poniekąd zniewoleni przez obecny system. Agnieszka Pawlik Regulska uważa, że m.in. w kręgu nauczycieli panuje wszechobecny konformizm oraz poczucie ogromnej wygody. Dla gościa w szkole są stosowane pewnego rodzaju represje względem nauczycieli, a także uczniów. Jedną z rzeczy, która czyni ze szkoły machinę propagandy są wytyczne, które zostały przesłane szkołom przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Nauczycielka wspomina fakt, który wręcz ja „zmroził”. W wytycznych padło stwierdzenie, że nauczyciele mają „zachęcać do przyjmowania szczepień”. Gość dostrzega w tym ogromny błąd oraz pole do wielu tragedii. Powodem takiego zdania jest fakt, że wykonuje ona zawód nauczyciela, nie lekarza. Nie powinna brać odpowiedzialności za coś, na temat czego nie posiada rozległej wiedzy. Agnieszka Pawlik Regulska zwraca również uwagę na gorsze traktowanie nauczyciela, który jest niezaszczepiony, od tego zaszczepionego. Jest to zwyczajnie segregacja sanitarna, która w ogromny sposób stygmatyzuje tych, którzy są jej przeciwni. Jedną z rzeczy, jaka również jest niezwykle niebezpieczna oraz może mieć katastrofalne skutki to list otwarty prezes Naczelnej Rady Lekarskiej – Andrzeja Matyi. Zachęca on dzieci do przekonania rodziców do poddania się szczepieniu, ponieważ jest to środek, który pozwoli na powrót do normalności. Gość sądzi, że jest to wysoce niebezpieczne działanie, gdyż może się to przełożyć na wiele konfliktów rodzinnych, których nie trzeba było wywoływać. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Czy można nawrócić się po trzydziestce? Jak wygląda codzienność malarki? Jaka sztuka jest najcenniejsza? Posłuchaj rozmowy o tworzeniu i odbieraniu sztuki, o prowadzeniu kursów malarstwa i o odnalezieniu wiary katolickiej w dorosłym życiu. Berenika Kowalska w 2014 roku ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Otrzymała wiele nagród przyznawanych przez Radę Wydziału Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2014 roku otrzymała stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Została wybrana jako jedna z artystek reprezentujących Polskę na Biennale JCE 2015-2017 (Jeune Creation Europeenne). W 2017 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2017 roku jej obraz został zakupiony do kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku. W 2019 roku uczestniczyła w rezydencji artystycznej Shiro Oni Studio w Japonii. Mieszka i pracuje w Warszawie. Tu znajdziesz jej obrazy: http://berenikakowalska.com/

Robisz doktorat i nie wiesz, czy otwarta nauka jest dla Ciebie? Kolejny odcinek dedykowany jest badaczkom i badaczom na początkowym etapie kariery naukowej, którzy zastanawiają się nad zastosowaniem praktyk otwartej nauki w swojej pracy. Opowiemy o pragmatycznych i idealistycznych powodach, dla których nigdy nie jest za wcześnie na wdrażanie tych praktyk. Przedstawimy także konkretne kroki, jakie młodzi naukowcy i naukowczynie mogą podjąć w tym kierunku oraz źródła wiedzy, z których mogą korzystać na tej drodze. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Kathawalla, U., Silverstein, P., & Syed, M. (2020, May 8). Easing Into Open Science: A Guide for Graduate Students and Their Advisors. https://doi.org/10.1525/collabra.18684 https://psyarxiv.com/vzjdp/ Podcasty: https://everythinghertz.com/ https://www.theblackgoatpodcast.com/ https://reproducibilitea.org/about/ Sylabusy do kursów nt otwartej nauki https://osf.io/vkhbt/ Źródła wiedzy o otwartej nauce: https://www.bitss.org/ https://www.cos.io/ https://twitter.com/OSFramework https://www.youtube.com/c/RIOTScienceClub/videos Miedzynarodowa wspolpraca np. https://psysciacc.org/about/get-involved/

Na zakończenie pierwszego sezonu przyglądamy się, czym zajmuje się metanauka, czyli nauka o nauce i jakimi metodami dysponuje. Zastanawiamy się, w jaki sposób naukowo odpowiedzieć na takie pytania o to: Jaka jest relacja między liczbą publikacji a liczbą nowych idei? Jaką rolę odgrywają sieci społeczne dla rozpowszechniania nowych idei naukowych? Jaka jest rola wielkości zespołu dla charakteru odkryć naukowych? Co pozwala przewidzieć, kto opublikuje artykuł w "Science"? Czy losowanie grantów na badania to dobry pomysł? Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura i linki: Fortunato, S., Bergstrom, C. T., Börner, K., Evans, J. A., Helbing, D., Milojević, S., ... & Barabási, A. L. (2018). Science of science. Science, 359(6379). https://science.sciencemag.org/content/359/6379/eaao0185 Sekara, V., Deville, P., Ahnert, S. E., Barabási, A. L., Sinatra, R., & Lehmann, S. (2018). The chaperone effect in scientific publishing. Proceedings of the National Academy of Sciences, 115(50), 12603-12607. https://www.pnas.org/content/pnas/115/50/12603.full.pdf Locher, C., Moher, D., Cristea, I. A., & Naudet, F. (2021). Publication by association: how the COVID-19 pandemic has shown relationships between authors and editorial board members in the field of infectious diseases. BMJ Evidence-Based Medicine. https://ebm.bmj.com/content/ebmed/early/2021/03/30/bmjebm-2021-111670.full.pdf Azoulay, P., Graff Zivin, J. S., & Wang, J. (2010). Superstar extinction. The Quarterly Journal of Economics, 125(2), 549-589. Gross, K., & Bergstrom, C. T. (2019). Contest models highlight inherent inefficiencies of scientific funding competitions. PLoS biology, 17(1), e3000065. https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.3000065 Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”.

Krytyka badań jest nieodłącznym elementem nauki. Niektórzy naukowcy twierdzą, że bez krytyki niemożliwy byłby postęp w nauce a jej obecność sprawia, że robimy coraz lepsze badania. W tym odcinku podcastu spróbujemy porozmawiamy o tym, jaka jest różnica pomiędzy rzetelną krytyką a krytykanctwem, które spotykamy w środowisku naukowym. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”.

Ten odcinek podcastu poświęcony będzie szczegółowemu omówieniu tzw. kryzysu replikacyjnego w nauce. Zastanowimy się, po co nam replikacje badań (bo przecież chcemy odkrywać nowe rzeczy) i porozmawiamy o tym, kiedy replikację można uznać za udaną. Po drodze pojawią się kontrowersje dotyczące samej replikacji oraz sposobów interpretacji wyników badań replikacyjnych oraz pytanie dotyczące tego co powinniśmy replikować (jeżeli już chcemy). Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”.

Kolejny odcinek podcastu poświęcony zostanie roli czasopism w kształtowaniu otwartej nauki. Porozmawiamy o złych, drapieżnych czasopismach i ich praktykach biznesowych oraz o strategiach walki z takimi czasopismami. Ważne dla nas będzie pokazanie w jaki sposób, za pomocą wytycznych dotyczących transparentności i otwartości, z problemem złych i drapieżnych czasopism starają się radzić sobie naukowcy. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Literatura: Grudniewicz et al., Predatory journals: no definition, no defence, Nature 576, 210-212 (2019) https://www.nature.com/articles/d41586-019-03759-y Eriksson, S., & Helgesson, G. (2017). The false academy: predatory publishing in science and bioethics. Medicine, Health Care and Philosophy, 20(2), 163-170. https://link.springer.com/article/10.1007/s11019-016-9740-3 Stop this waste of people, animals and money https://www.nature.com/news/stop-this-waste-of-people-animals-and-money-1.22554 https://predatoryjournals.com/journals/ TOP Guidelines: https://osf.io/9f6gx/ TOP Factor: https://www.topfactor.org/ Kidwell, M. C., Lazarević, L. B., Baranski, E., Hardwicke, T. E., Piechowski, S., Falkenberg, L. S., ... & Nosek, B. A. (2016). Badges to acknowledge open practices: A simple, low-cost, effective method for increasing transparency. PLoS biology, 14(5), e1002456. https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.1002456 Social Psychological Bulletin: https://spb.psychopen.eu/index.php/spb Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin

W kolejnym odcinku naszym gościem był Emanuel Kulczycki, filozof kultury, specjalista z zakresu komunikacji społecznej i oceny badań naukowych. Profesor Kulczycki omówił z nami temat celów jakie stawiamy (oraz możemy stawiać) przed ewaluacją nauki oraz to, w jaki sposób możemy te cele projektować tak, aby urzeczywistniać pewne ogólne wartości, które przypisujemy praktyce badawczej. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Gościem niniejszego odcinka jest dr hab. Emanuel Kulczycki, prof. UAM https://ekulczycki.pl Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki"

Debata, rozmowa… „Przedsiębiorczość, czy można jej uczyć ?” jest połączeniem żywiołów „przedsiębiorczych przedsiębiorców”, profesora SGH, prezesa spółki, studenta oraz prowadzącego spotkanie nauczyciela, jest ciekawą mieszanką poglądów i wymiany różnorodnych doświadczeń. Rozmawiamy o tym, gdzie nauczyliśmy się realizować marzenia, czy była to szkoła? Opisujemy miejsca, które nas rozwijały i rozwijają, szukamy cech środowisk mobilizujących nas do kreatywności i działania. Stawiamy pytania, czy szkoła jest przestrzenią, która uczy przedsiębiorczości? Czy czasami nie należałoby zmienić szkoły, aby kończący ją ludzie, nie byli jej pozbawieni…? W debacie prowadzonej przez Marcina Sawickiego udział biorą: Prof. Dr. Hab. Jan KlimekProfesor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz członek Prezydium Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego XII kadencji lata 2018-2021. Wykładowca przedsiębiorczości, etyki w biznesie oraz zarządzania strategicznego. Jan PletiPrezes i udziałowiec spółki Inspiredu, która jest wydawcą Magazynu Kreda. Współtwórca podcastu Więcej niż edukacja. Od kilkunastu lat jest również przedsiębiorcą związanym z branżą spożywczą.  Julian SmółkaMłody działacz społeczny, zaangażowany w szeroko rozumiany rozwój młodzieży.  Kieruje pracami Europejskiej Fundacji Rozwoju Przedsiębiorczości, zmieniającej podejście do nauki przedsiębiorczości w Polsce i poza jej granicami.

Kolejny odcinek poświecony jest kwestii oceny pracy naukowej. Zastanowimy się, po czym można poznać dobrego badacza i dobrą badaczkę i jaką rolę dla tej oceny odgrywa (a jaką powinno odgrywać) publikowanie w czasopismach o wysokim Impact Factor. Przeanalizujemy alternatywne wobec Impact Factor kryteria oceny. Przyjrzymy się także temu, jak oceniać wkład w pracę zespołową. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin

Kolejny odcinek poświęcony jest zagadnieniu otwartego dostępu do publikacji. Porozmawiamy o tym, jaki mamy obecnie model dostępu do treści naukowych i w jaki sposób dostęp ten można ułatwić poprzez publikowanie w otwartym dostępie. Porozmawiamy również o buncie akademii przeciwko wielkim korporacjom stojącym za czasopismami naukowymi oraz o nielegalnych próbach otworzenia dostępu do publikacji naukowych. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”. Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”.

Kolejny odcinek poświęcony jest problemowi ograniczonego dostępu do danych z badań naukowych. Powiemy o uzasadnionych powodach braku dostępu takich jak ochrona danych wrażliwych oraz o tym, jak sobie z nimi radzić. Omówimy standardy, jakie powinny spełniać dane, aby mogły służyć innym. Zastanowimy się również nad kwestią, kiedy udostępniać dane oraz przedstawimy korzyści, jakie wynikają z dzielenia się danymi. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”. Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”.

W kolejnym odcinku opowiemy więcej o jednej z praktyk otwartej nauki, jaką jest prerejestracja badań. Przyjrzymy się temu, w jaki sposób pozwala ona poradzić sobie z problemem nadmiernej elastyczności badaczy w zakresie stawania hipotez po tym, jak znane są rezultaty badań (tzw. HARKing = Hypothesizing After the Results are Known). Przeanalizujemy najczęściej pojawiające się wątpliwości związane z prerejestracją oraz zastanowimy się, czy prerejestracja „działa” w praktyce. Na końcu omówimy specjalny format artykułów (Registered Report), w którym m.in. metoda badania i plan analiz wyników są recenzowane jeszcze przed zebraniem danych. Pojęcie „otwartej nauki” przywoływane jest nieustannie w aktualnych dyskusjach toczonych w środowisku naukowym. Rozumie się przez nie otwarty (nieodpłatny i nieograniczony czasowo ani terytorialnie) dostęp do publikacji naukowych, a także udostępnianie przez naukowców zarówno wyników badań, jak i zgromadzonych danych oraz algorytmów wykorzystanych do ich przetwarzania. Celem postulowanych przez zwolenników „otwartej nauki” praktyk i rozwiązań jest zwiększenie przejrzystości całego procesu prowadzenia badań naukowych i publikacji ich wyników, unikanie patologii (takich jak oszustwa naukowe) i zwiększenie społecznego zaufania do nauki. Postulaty te wyłoniły się m.in. w odpowiedzi na kryzys replikacyjny, który obejmuje coraz większą liczbę dyscyplin naukowych, wstrząsa podstawami naszej wiedzy i podkopuje społeczne zaufanie do samej nauki. Nie mamy wątpliwości, że nauka odpowiedzialna społecznie musi spełniać kryteria “otwartej nauki”. Gospodarzami podcastu są dr Katarzyna Jaśko (Uniwersytet Jagielloński) oraz dr Bartosz Janik (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach projektu „Otwarta Nauka w Centrum Kopernika”.

Prof. Wojciech Maksymowicz o pandemii koronawirusa w polskich szkołach oraz walce polskiego rządu z covid-19. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Codziennie wymieniamy interakcje, wchodzimy w dyskusje czy tworzymy opinie o świecie za pomocą internetu i odpowiednich aplikacji. Nawet nasze najbliższe relacje ulegają zmianie a emocje często zapośredniczamy w znakach dwukropka i nawiasu. Czy w erze cyfryzacji inaczej realizujemy potrzeby bliskości, uznania czy bycia kochanym? Jak nasze relacje kształtują się, gdy korzystamy z aplikacji randkowych? Czy możemy opisać się w kilku słowach i dzięki nim stać się atrakcyjnymi dla wirtualnego partnera? O tym i innych zagwozdkach internetowego świata rozmawiamy z prof. Bogdanem de Barbaro. Nagranie zrealizowane w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą "DIALOG" w latach 2016-2019.

"Studia i co dalej"? To pytanie zadajemy z "Dziennikiem Gazetą Prawną" i Ogólnopolskim Forum Mediów Akademickich! Niebawem specjalny dodatek do DGP i debata, podczas której ważnym tematem będą umiejętności młodych pracowników. Jakie umiejętności potrzebne będą na rynku pracy - teraz i w niedalekiej przyszłości? To jedno z pytań, na które w audycji "3 grosze o ekonomii" odpowiadają Anna Budzanowska, podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego; Dominik Leżański, przewodniczący Parlamentu Studentów RP; Krzysztof Pietraszkiewicz, prezes Polskiego Forum Akademicko-Gospodarczego i Małgorzata Lelińska, wicedyrektorka departamentu funduszy europejskich Konfederacji Lewiatan. Zaprasza Piotrek Topoliński.

Świat nauki dąży do tego, by sztuczna inteligencja (AI) jak najbardziej przypominała człowieka – była tak sprawna i mądra, a nawet wrażliwa, jak on. Ale czy sztuczna inteligencja może być sprawiedliwa i rozstrzygać o moralności czynów? Czy uprzedzenia i stereotypy, jakie posiadają ludzie, są utrwalane w tworzeniu modeli AI? Czy maszyny będą przeciwdziałać dyskryminacji wśród ludzi? Czy rozwój sztucznej inteligencji może przyczynić się do moralnego udoskonalenia społeczeństwa? Czy „etyczna AI” wpłynie na rozkład sił w społeczeństwie? Kto to na niej zyska, a kto straci? Dlaczego wiele się mówi o etyczności AI, a o regulacji wdrażania norm etycznych w życiu społecznym już nie? O moralności sztucznej inteligencji i projektowaniu jej, w kontekście psychologii sztucznej inteligencji, opowie badaczka z Uniwersytetu Stanforda, Agata Foryciarz. Spotkanie poprowadzi Aleksandra Kołodziej, neurokognitywistka z Uniwersytetu SWPS. Agata Foryciarz – doktorantka na Wydziale Informatyki Uniwersytetu Stanforda, gdzie bada metody uczenia maszynowego wykorzystywane do wspomagania decyzji lekarzy; na tej uczelni prowadzi również grupę Computer Science and Civil Society. Współpracuje z polską Fundacją Panoptykon. Aleksandra Kołodziej – absolwentka Neurokognitywistyki na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Doktorantka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu SWPS. Prezes zarządu Fundacji na rzecz Popularyzacji i Rozwoju Neuronauki „Mózg!”. Wieloletnia Przewodnicząca Koła Neuronauki, działającego na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie oraz organizatorka Dnia Mózgu. Badawczo zajmuje się głównie funkcjonowaniem poznawczym na poziomie behawioralnym i elektrofizjologicznym u osób z depresją. Realizowała badania dzięki finansowaniu z programu dla młodych naukowców Diamentowy Grant (MNiSW) oraz grantu Etiuda (NCN). Stypendystka Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Dokształcała się na stażu naukowym w Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie oraz w Instytucie Donders w Holandii.

Stworzyliśmy maszyny, które, tak jak człowiek, umieją przetwarzać informacje i je przechowywać. Ale czy sztuczna inteligencja (AI) będzie mogła – w podobny sposób jak nasz układ nerwowy – odbierać informacje z otoczenia i wyprowadzać je z powrotem w postaci reakcji, czyli danego zachowania? Czy AI może uczyć się tak samo jak nasz mózg? Jak naukowcy tworzą automatyczne systemy potrafiące doskonalić się przy pomocy zgromadzonego doświadczenia, czyli danych? Jak wiedza z psychologii poznawczej i neuronauki udoskonala działanie sztucznej inteligencji? Czym dokładnie jest poznanie i na czym polega jego proces? Czy możemy się obawiać, że sztuczna inteligencja wymknie się spod kontroli i przejmie kontrolę nad ludzkością? O wykorzystaniu psychologii w świecie inteligentnych maszyn, w kontekście psychologii sztucznej inteligencji, będą dyskutować: psycholog Mikołaj Magnuski, wykładowca Neurokognitywistyki Uniwersytetu SWPS, oraz neurokognitywistka Aleksandra Kołodziej. Mikołaj Magnuski – psycholog, neurokognitywista. Zajmuje się zaawansowanymi metodami analizy sygnału EEG oraz znaczeniem oscylacji neuronalnych (fal mózgowych) w procesach percepcyjnych i poznawczych. Na kierunku Neurokognitywistyka na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu analizy sygnału EEG, statystyki oraz sieci neuronowych. Aleksandra Kołodziej – absolwentka Neurokognitywistyki na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Doktorantka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu SWPS. Prezes zarządu Fundacji na rzecz Popularyzacji i Rozwoju Neuronauki „Mózg!”. Wieloletnia Przewodnicząca Koła Neuronauki, działającego na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie oraz organizatorka Dnia Mózgu. Badawczo zajmuje się głównie funkcjonowaniem poznawczym na poziomie behawioralnym i elektrofizjologicznym u osób z depresją. Realizowała badania dzięki finansowaniu z programu dla młodych naukowców Diamentowy Grant (MNiSW) oraz grantu Etiuda (NCN). Stypendystka Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Dokształcała się na stażu naukowym w Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie oraz w Instytucie Donders w Holandii. Interesujesz się psychologią? Zapraszamy na naszą stronę: https://www.swps.pl/strefa-psyche - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.

Czy jest możliwość aby wirus znajdował się w jedzeniu? Czy wirus może być na produktach przyniesionych ze sklepu bądź na posiłku zamówionym na wynos? Odpowiedzi na te pytania udzieli dr hab. Tomasz Sawoszczuk, mikrobiolog i chemik, ekspert od przechowywania i dezynfekcji produktów w szczególności spożywczych. Szef grupy badawczej w Katedrze Mikrobiologii Instytutu Nauk o Jakości i Zarządzania Produktem Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie oraz rzecznik Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki. Rozmowa prowadzona przez dr Monikę A. Koperską odbyła się w ramach projektu #posłuchajNaukowca współrealizowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W czasie pandemii koronawirusa nie możemy pójść na koncert, a muzycy dla nas zagrać. Nie możemy wybrać się do teatru, a aktorzy wystąpić przed swoją publicznością. Wielu artystów przeżywa dziś trudny czas, bo zostają pozbawieni zarobku, a szczególnie ci, którzy nie są etatowo związani z żadną publiczną instytucją kulturalną. W jakiej tak naprawdę sytuacji są dziś artyści, instytucje artystyczne, przemysły kreatywne? W jaki sposób w czasie epidemii państwo wspiera publiczne i niepubliczne działania kulturalne? Jakie działania podjąć, by przetrwać lub wyjść do publiczności z ofertą dostosowaną do obecnej sytuacji? Jaki świat kultury zastaniemy, gdy pandemia się skończy? Jan Gargul będzie o tym rozmawiać z członkami zespołu Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną Uniwersytetu SWPS – tancerką Emilią Cholewicką i menedżerem kultury Stanisławem Trzcińskim (agencja STX Music:Solutions™). Emilia Cholewicka Tancerka, absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej, kulturoznawczyni, stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jest doktorantką w Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną na Uniwersytetcie SWPS. Stanisław Trzciński Kulturoznawca, kreator i menedżer kultury, promotor koncertowy, producent, doradca, ekspert oraz dziennikarz muzyczny, specjalista w dziedzinach music branding, sound design oraz marketingu muzycznego. Wydawca płytowy, scenarzysta, mówca motywacyjny i autor wystąpień (power speech, wykładowca, gospodarz paneli dyskusyjnych), twórca oraz organizator wielu wydarzeń artystycznych. Współtworzy rynek muzyczny w nowej Polsce od 1992 r. Założyciel, właściciel i prezes zarządu agencji STX Music:Solutions™, od marca 2004 r. do lipca 2017 r. funkcjonującej jako wytwórnia fonograficzna STX Records; od 1997 roku właściciel impresariatu artystycznego BA Booking Agency; założyciel i współwłaściciel agencji eventowej STX Jamboree (od 2005 r.). Wieloletni dyrektor artystyczny i repertuarowy Universal Music Polska (1995-2000), zarządzał także wydawnictwem Mercury Polska w okresie PolyGram Polska. Jest doktorantem w Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną na Uniwersytetcie SWPS Interesujesz się zarządzaniem? Zapraszamy na naszą stronę: https://www.swps.pl/strefa-zarzadzania - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.

Spotkanie z profesorem Janem Kubikiem i panią profesor Anną Malewską-Szałygin zorganizowane przez Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna oraz Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW [3 czerwca 2014 r.] W 2009 roku prof. Jan Kubik, dyrektor Department of Political Science z Rutgers University (Stany Zjednoczone), wraz z zespołem badał sposoby upamiętniania dwudziestej rocznicy przemian ustrojowych w 17 krajach bloku wschodniego. Brak zgody wokół oceny czasu transformacji określili pojęciem „pękniętego reżimu pamięci”. Jak wygląda polskie „pęknięcie” pamięci na tle Europy Środkowo-Wschodniej? Jakie są odgórne polityki pamięci, a jakie oddolne reakcje i strategie? Mimo że spór wokół tego, jak powinna wyglądać ocena przemian i upadku komunizmu nie jest charakterystyczny wyłącznie dla Polski, to przebiega tu w szczególny sposób. W obliczu kolejnej okrągłej rocznicy Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna zorganizowało spotkanie z twórcą tych badań – profesorem Janem Kubikiem by zastanowić się, dlaczego tak jest. O wynikach swoich badań zakresu antropologii państwa i władzy, kształtowania się postaw obywatelskich, wiedzy potocznej czy świadomości historycznej opowiedziała też pani profesor Anna Malewska-Szałygin, dyrektor Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Spotkanie prowadził Mateusz Luft, redaktor Magazynu „Kontakt” współorganizator kampanii Razem 89 Prof. Jan Kubik jest dyrektorem Department of Political Science, Rutgers University (Stany Zjednoczone), specjalistą w zakresie antropologii politycznej. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie Columbia. Zajmuje się ruchami społecznymi, społeczeństwem obywatelskim, przemianami postkomunistycznymi, a także relacją między polityką a kulturą. Jest m.in. autorem The Power of Symbols against the Symbols of Power. The Rise of Solidarity and the Fall of State Socialism in Poland (University Park: Penn State University Press 1994), współautorem Rebellious Civil Society: Popular Protest and Democratic Consolidation in Poland, 1989-1993 (wspólnie z Grzegorzem Ekiertem, Ann Arbor: The University of Michigan Press, 1999). Razem z Michalem Bernhardem koordynuje projekt badawczy „Dwadzieścia lat później. Polityka pamięci w obchodach rocznicy upadku komunizmu w siedemnastu krajach Europy Wschodniej” (publikacja w przygotowaniu). Prof. Anna Malewska-Szałygin jest dyrektorem Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadziła wiele projektów badawczych z zakresu antropologii państwa i władzy, kształtowania się postaw obywatelskich, wiedzy potocznej czy świadomości historycznej, m.in. w ramach projektów „Etnopolitologia – lokalne wyobrażenia o władzy i państwie” oraz „Etnografia odbioru przekazu medialnego a wiedza potoczna”. Spotkanie odbywa się w ramach projektu „Pracownia Koszykowa” realizowanego przez Stowarzyszenie „Pracownia Etnograficzna” im. Witolda Dynowskiego i finansowanego ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Projekt realizujemy we współpracy z Instytutem Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. Lokal przy ul. Koszykowej 24 jest wykorzystywany na cele kulturalne dzięki pomocy Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy. Polecamy wywiad z prof. Janem Kubikiem na temat pamięci o przełomie lat 89-92 w Europie Środkowej i Wschodniej.

Jarosław Gowin mówi, iż najważniejsze teraz jest walczyć o zdrowie Polaków i miejsca pracy aniżeli tworzyć rozgrywki wokół wyborów prezydenckich. Przedstawia projekt zmiany konstytucji, autorstwa posłów Porozumienia, który wpłynął w poniedziałek do Sejmu. Projekt przewiduje wydłużenie kadencji prezydenta do siedmiu lat i brak możliwości reelekcji urzędującej głowy państwa. „Jestem przeciwnikiem wyborów prezydenckich przewidzianych na 10 maja” – oznajmia wicepremier i zaznacza, że głosowanie korespondencyjne do tego terminu jest niemożliwe do zrealizowania. Przewiduje, że w przeciągu najbliższych dwóch lat nie będzie możliwe tradycyjne głosowanie podczas wyborów. Gowin mówi, że propozycja partii opozycyjnych, czyli wdrożenie stanu klęski żywiołowej, nie jest dobrym pomysłem. Ma również nadzieję, że Zjednoczona Prawica do 2023 r. będzie spójną formacją: „Dobro Polski wymaga przesunięcia terminu wyborów [...] Po drugie chodzi mi o zachowanie rządu większościowego”. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Każdy chciałby przyswajać wiedzę łatwo, szybko i uzyskiwać jak najlepsze wyniki. Dlatego siegamy po rozmaite treningi mózgu. Co o ich skuteczności mówi nauka? Jakie ćwiczenia będą faktycznie efektywne? Jak powinny być testowane treningi zanim będą polecane do użycia? O trenowaniu intelektu Joanna Gutral będzie rozmawiać z psychologami i neurokognitywistami z Uniwersytetu SWPS – Aleksandrą Kołodziej i Mikołajem Magnuskim. Aleksandra Kołodziej – absolwentka neurokognitywistyki na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Doktorantka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu SWPS. Prezes Zarządu Fundacji na rzecz Popularyzacji i Rozwoju Neuronauki „Mózg!”. Wieloletnia Przewodnicząca Koła Neuronauki działającego na Wydziale Psychologii w Warszawie oraz organizatorka Dnia Mózgu. W pracy badawczej zajmuje się głównie funkcjonowaniem poznawczym na poziomie behawioralnym i elektrofizjologicznym u osób z depresją. Realizowała badania dzięki finansowaniu z programu dla młodych naukowców Diamentowy Grant (MNiSW) oraz grantu Etiuda (NCN). Stypendystka Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Swoje umiejętności doskonaliła na stażu naukowym na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie oraz w Instytucie Donders w Holandii. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z biologicznych podstaw zachowania, wstępu do projektowania badań neuronaukowych i zastosowania neuroobrazowania w psychologii. Mikołaj Magnuski – psycholog, neurokognitywista. Zajmuje się zaawansowanymi metodami analizy sygnału EEG oraz znaczeniem oscylacji neuronalnych (fal mózgowych) w procesach percepcyjnych i poznawczych dla percepcji. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z analizy sygnału EEG, statystyki i sieci neuronowych. Joanna Gutral – psycholog, psychoterapeuta. Naukowo zajmuje się związkiem pomiędzy oczekiwaniami społecznymi, podstawowymi potrzebami psychologicznymi i zmianami w zakresie cech osobowości na przestrzeni życia. Bada percepcję zmian i ich wpływ na dobrostan wśród osób w różnych grupach wiekowych. W obszarze jej zainteresowań pozostają zagadnienia związane z porównaniami społecznymi, a także psychoedukacją i rozwojem osobistym. Zajmuje się również problemem stygmatyzacji osób chorych psychicznie, leczeniem i profilaktyką zaburzeń nastroju i zaburzeń lękowych oraz zagadnieniem dobrostanu i postrzegania zmian w czasie. Poza pracą badawczą i dydaktyczną jest psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym w trakcie certyfikacji w Podyplomowej Szkole Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Uniwersytetu SWPS. Laureatka nagrody im. Z. Pietrasińskiego (2016). Prowadzi portal psychoedukacyjny Zdrowa Głowa i kampanię społeczną „Mam Terapeutę”. Interesujesz się psychologią? Zapraszamy na naszą stronę: https://www.swps.pl/strefa-psyche - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.

Interesujesz się zarządzaniem? Zapraszamy na naszą stronę: https://www.swps.pl/strefa-zarzadzania - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych. Podejmowanie decyzji jest skomplikowanym i fascynującym procesem. Nawet jeśli klamka zapada błyskawicznie, jest to rezultatem wielu mechanizmów, które nawet sama osoba decydująca niekoniecznie sobie uświadamia. A jeśli decyzje mają charakter biznesowy, to ich następstwa mogą być kosztowne lub dawać zysk, więc świadomość zaczyna mieć wymierną cenę. Podczas wystąpienia skupimy się na wybranych zagadnieniach psychologii poznawczej, które są szczególnie ważne w tym kontekście. Zajmiemy się między innymi decyzjami biznesowymi w aspekcie marketingowej krótkowzroczności (marketing myopia), klasycznym przypadkiem H. Forda i komunikacją funkcjonalną światowych marek. Poświęcimy uwagę podejmowaniu decyzji w sytuacjach ryzykownych i przedstawimy podstawowe cechy poznawcze w podejmowaniu decyzji biznesowych. Przeanalizujemy również rolę wiedzy o psychologii decyzji w kształtowaniu strategii i taktyk cenowych. prof. dr hab. Andrzej Falkowski - kierownik Katedry Psychologii Ekonomicznej i Biznesu na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS Warszawie. Należy do „International Society for Ecological Psychology” oraz „Association for Consumer Research”. W latach 2011–2014 członek Komitetu Polityki Naukowej przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Był stypendystą Fundacji Fulbrighta. Ekspert sądowy w sprawach znaków towarowych. Współpracuje z kancelariami adwokackimi w dziedzinie ochrony marki na rynku gospodarczym, takich firm, jak m.in. Maspex, Hortex, Reckitt Benckiser, E. Wedel, Fakro, FSO, BP, Polkomtel SA, Polmos SA, Bakoma, Broker FM. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu artykułów z zakresu psychologii poznawczej i psychologii stosowanej w dziedzinie zachowań konsumenckich, rynkowych i wyborczych, które były opublikowane w takich czasopismach, jak m.in. „American Journal of Psychology”, „Media Psychology” czy „Journal of Political Marketing”. Autor i współautor rozdziałów w książkach, m.in.: „Television and Politics in Evolving European Democracies”, „The Sage Handbook of Political Advertising”, „Psychologia poznawcza w praktyce: ekonomia, biznes, polityka” (PWN). Jest jednym z redaktorów „Handbook of Political Marketing” , a także współredaguje „Journal of Political Marketing”. O projekcie: Strefa Zarządzania Uniwersytetu SWPS to cykliczne, otwarte spotkania podczas, których przedsiębiorcy, menedżerowie średniego i wyższego szczebla, psychologowie biznesu, innowatorzy i liderzy zmian dzielą się wiedzą, zawodowym doświadczeniem i dobrymi praktykami. Więcej o projekcie: www.swps.pl/strefa-zarzadzania

Hipoteza Riemanna to tylko jedna z wielu nierozwiązanych zagadek matematycznych. Zawiłości tej i innych hipotez przybliża dr. Bartosz Naskręcki z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Audycja nagrana dzięki współpracy z Biblioteką Uniwersytecką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Dr Bartosz Naskręcki urodził się 11 maja 1986 roku. Jest absolwentem VIII LO im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studiował na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, który ukończył z wyróżnieniem (medal Sapere Aude) w roku 2010 broniąc pracę magisterską pod tytułem "O pewnym równaniu diofantycznym" napisaną pod kierunkiem profesora Wojciecha Gajdy. W tym samym roku został wyróżniony w 54. edycji Konkursu PTM im. Józefa Marcinkiewicza na najlepszą pracę studencką z matematyki. Będąc jeszcze studentem WMiI UAM otrzymał trzykrotnie stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, stypendium Fundacji Rodziny Kulczyków oraz był dwukrotnie nagrodzony na International Mathematics Competition (Blagoevgrad, Bułgaria, 2007, 2008). Nagrodę Główną PTM dla Młodych Matematyków za 2013 rok. Pracę doktorską pod tytułem "Rangi w rodzinach krzywych eliptycznych i formy modularne" napisaną pod kierunkiem prof. Wojciecha Gajdy obronił w 2014 roku. W latach 2014-2016 przebywał na stażu podoktorskim na Uniwersytecie w Bayreuth w Bawarii oraz w latach 2016-2017 na stażu podoktorskim na Uniwersytecie w Bristolu w Wielkiej Brytanii. Specjalizuje się w geometrii arytmetycznej i teorii liczb, łącząc metody teoretyczne z zaawansowanymi technikami numerycznymi. Strona do subskrybowania: https://gopod.me/nauka Audycja udostępniana jest na licencji CC-BY, w ramach nieodpłatnej działalności statutowej fundacji "Otwórz się". Każdy słuchacz może stać się mecenasem audycji deklarując comiesięczne wpłaty na stronie patronite.pl/boryskozielski. Zapraszam do kontaktu poprzez fanpage na facebook oraz e-mail boryskozielski@gmail.com. Żaden list nie pozostaje bez odpowiedzi. Jeśli znasz kogoś kto interesuje się nauką tak jak Ty po prostu powiedz mu o tym podkaście i pokaż jak słuchać. Niech nas będzie więcej :) --- Send in a voice message: https://anchor.fm/naukaxxiwieku/message

Jakie są plany resortu nauki na nową kadencję? Jak z projektów MNiSW mogą skorzystać studenci - młodzi naukowcy, członkowie organizacji studenckich, zawodnicy AZS? I jakie wyzwania stają na drodze studenta-beneficjenta programów i projektów? Gościem audycji "3 grosze o ekonomii" jest Piotr Ziółkowski, dyrektor Biura Programów i Przedsięwzięć Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Rozmawia Piotrek Topoliński.

W kolejnym odcinku AI po godzinach skupiam się na temacie związanym z uzyskiwaniem grantów na prowadzenie pierwszych badań naukowych. Opowiadam o specyfice konkursów Preludium i Diamentowy Grant w ramach Narodowego Centrum Nauki oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Interesujesz się psychologią? Zapraszamy na naszą stronę: https://www.swps.pl/strefa-psyche - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych. Jak (nie)rozumiemy innych? Mózgowe mechanizmy poznania społecznego u osób zdrowych i chorych na schizofrenię. Procesy związane z przetwarzaniem informacji społecznych stanowią specyficzną sferę aktywności poznawczej, której towarzyszy charakterystyczny wzorzec aktywności neuronalnej. Rozumienie relacji zachodzących pomiędzy innymi osobami jest jedną z umiejętności niezbędnych do sprawnego funkcjonowania w świecie społecznym, w związku z czym zaburzenia w tym zakresie mogą przyczyniać się do obniżenia funkcjonowania społecznego obserwowanego w chorobach psychiatrycznych. Podczas wykładu przedstawione zostaną wyniki badań dotyczących przetwarzania interakcji społecznych u osób zdrowych i u pacjentów chorych na schizofrenię. dr hab. Łukasz Okruszek – profesor Instytutu Psychologii PAN, kierownik Pracowni Neuronauki Społecznej w Instytucie Psychologii PAN. Jest stypendystą Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Ukończył matematykę na Politechnice Łódzkiej oraz psychologię na Uniwersytecie Łódzkim. Doktorat (2016) oraz habilitację (2018) w dyscyplinie psychologii uzyskał na Wydziale Psychologii UW, gdzie aktualnie pracuje jako wykładowca. Zainteresowania badawcze i tematyka realizowanych przez niego grantów oscylują wśród zagadnień neuronalnych mechanizmów procesów poznania społecznego, jak również zaburzeń w zakresie przetwarzania informacji społecznych obserwowanych u pacjentów z zaburzeniami psychiatrycznymi i neurologicznymi.

Wydawnictwo Bęc Zmiana prezentuje: politolog i urbanista Łukasz Drozda mówi o polskiej urbanizacji, o tym czemu napisał leksykon poświęcony polskiej urbanizacji w XXI w., a nawet czyta fragmenty swojej książki. Wydany wiosną 2018 r. z okazji 15. rocznicy uchwalenia ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym subiektywny przewodnik pokazuje osobliwości przestrzeni polskich miast. Przedstawia blisko sto pięćdziesiąt zagadnień urbanistycznych – zarówno mniej, jak i bardziej oczywistych. Od szeroko omawianych grodzonych osiedli i pastelozy, po słabiej rozpoznane fenomeny urbanistyki łanowej, zasady dobrego sąsiedztwa czy „świętej przepustowości”. W księgarni: https://sklep.beczmiana.pl/dwa-tysiace-instrukcja-obslugi-polskiej-urbanizacji-w-xxi-wieku-lukasz-drozda Łukasz Drozda (ur. 1990) – politolog i urbanista. Doktorant w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym SGH, absolwent Instytutu Nauk Politycznych UW oraz Wydziału Leśnego SGGW. Bada zjawiska konfliktowe towarzyszące procesowi społecznego wytwarzania przestrzeni. Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Opublikował m.in.: Lewactwo. Historia dyskursu o polskiej lewicy radykalnej (2015), Uszlachetniając przestrzeń. Jak działa gentryfikacja i jak się ją mierzy (2017).

Rozmowa z Anną Stroynowską-Czerwińską, prezesem Stowarzyszenia Laureatów Diamentowego Grantu i jednocześnie jedną z laureatek tego wyróżnienia przyznawanego od 2012 roku przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Strona Stowarzyszenia --- Send in a voice message: https://anchor.fm/naukaxxiwieku/message

Z prof. Włodzisławem Duchem, podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, rozmawia Maciej Chojnowski, redaktor serwisu Otwarta Nauka (otwartanauka.pl) Nagranie audio wywiadu Otwartej Platformy Nauki Na licencji CC-BY