Podcasts about benjamina netanjahu

Ronen Bar, szef krajowej służby wywiadowczej Shin Bet, oskarżył premiera Benjamina Netanjahu o próbę usunięcia go ze stanowiska — za odmowę wykonania działań niezgodnych z prawem, które miałyby chronić polityczne interesy premiera. Komentarz dr Karoliny Zielińskiej.

Dziś w programie kontrowersje po spotkaniu Donalda Trumpa i Benjamina Netanjahu. Stany Zjednoczone mają nowa wizję Bliskiego Wschodu; następnie zdamy relację z wizyty Marszałkini Senatu w Czechach, gdzie spotkała się z tamtejszą Polonią; polecimy też Państwu najnowszy album wybitnego polskiego skrzypka Janusza Wawrowskiego. Nagrania powstawały przede wszystkim na Litwie; na koniec porozmawiamy z założycielkami fundacji, która pomaga kobietom w Polsce, dotkniętym wojną na Ukrainie. Zapraszamy!

Publicysta i korespondent wojenny omawia spotkanie Benjamina Netanjahu z Donaldem Trumpem, które ma duże znaczenie dla polityki na Bliskim Wschodzie. Wyjątkowe znaczenie tego spotkania podkreślają wcześniejsze decyzje Netanjahu w sprawie rozejmu z Hamasem, który według Michała Bruszewskiego jest jedynie przykrywką dla dalszych działań militarnych Izraela.Polityka Izraela wiązania się nieustannie w wojnę z Palestyńczykami, no to jest coś, czego Amerykanie nie będą chcieli - mówi gość "Poranka Wnet". Michał Bruszewski wskazuje na złożoność relacji izraelsko-amerykańskich i zwraca uwagę na sprzeczność pomiędzy strategicznymi interesami USA a działaniami Netanjahu. Rozmówca Jasminy Nowak podkreśla, że większym priorytetem dla Amerykańskich jest stabilność oraz ograniczenie konfliktów w regionie. W jego ocenie, Bliski Wschód może stać się centralnym punktem amerykańskiej polityki zagranicznej, zwłaszcza w kontekście rosnącej presji ze strony Iranu.Zmiany w NATO i ich konsekwencjeDodatkowo, publicysta analizuje dostępny układ sił w NATO oraz rolę USA w tej organizacji. Michał Bruszewski wskazuje na zagrożenia, które mogą wystąpić w przypadku wydatków na obronność w ramach sojuszu. udostępnił, jak Donald Trump postulował, aby państwo sojusznicze spowodowało swoje nakłady na obronność, co w przypadku zagrożenia zagrażającego w Europie mogłoby się pojawić kluczowe. Michał Bruszewski wskazuje, że pojawiają się pytania dotyczące przyszłości NATO, uwzględniając różne działania związane z współpracą i działaniami na obronność, a także o to, jak ta może wystąpić na wschodnioeuropejskiej, szczególnie wobec działań na Ukrainie. 

Do Izraela powróciły kolejne zakładniczki porwane przez Hamas. Szacuje się, że w Strefie Gazy przebywa około 90 zakładników, część z nich nie żyje. W międzyczasie do swoich domów, po zakończeniu walk Izraela z Hezbollahem, zaczęli powracać Libańczycy. Część z nich została zatrzymana, są również ofiary. Rząd Benjamina Netanjahu twierdzi, że Liban nie wypełnia porozumienia pokojowego.

Ponad 20 lat temu w Hadze powstał wyjątkowy sąd - miał karać zbrodniarzy wojennych na całym świecie. Na pierwszy wyrok trzeba było czekać dekadę. A mimo to potrzebujemy takiej instytucji jak nigdy wcześniej.W tym odcinku dowiecie się:Jak powstał Międzynarodowy Trybunał Karny? Jaki był w tym udział Polaka, Rafała Lemkina?Co tak naprawdę znaczy nakaz aresztowania, na który zacieraliśmy ręce, gdy dotyczył Władimira Putina, a który okazał się tak niewygodny w przypadku Benjamina Netanjahu?Co stanie się z międzynarodową współpracą podczas prezydentury Donalda Trumpa?Na opowieść o sprawiedliwości na wielką skalę zapraszają: Wojciech Jagielski i Krzysztof Story.Gościem specjalnym tego odcinka jest Steve Crawshaw, były korespondent z Europy Środkowej dla brytyjskiego „The Independent”, wieloletni pracownik organizacji zajmujących się ochroną praw człowieka takich jak Human Rights Watch i Amnesty International. Wkrótce ukaże się jego książka „Prosecuting the Powerful” o odpowiedzialności za zbrodnie wojenne. Do posłuchania: Syria, Trump i Rosja w Afryce. Podsumowujemy rok i pytamy: co czeka nas w 2025? [JS #65] JAGIELSKI STORY | W tym cyklu podkastów przyglądamy się światu z bliska. Co dwa tygodnie informacje o najważniejszych wydarzeniach przeplatają się tu z historiami i anegdotami z podróży i pracy jednego z najwybitniejszych polskich reporterów i korespondentów wojennych.Okładka: Grażyna Makara Montaż: Krzysztof Story

Valsts drošības dienests atsaka pielaidi valsts noslēpumam vadošai pašvaldības amatpersonai. Izraēlas premjerministra Benjamina Netanjahu birojs 17. janvāra rītā paziņoja, ka ir panākta vienošanās par ķīlnieku atbrīvošanu. Vairākas veselības aprūpes iestādes ieviesušas papildu maksu par pierakstu un atgādinājumu. Aicina izveidotu fondu, kas atbalstītu zinātniekus, kuri izvēlējušies radīt pēcnācējus un vēlas turpināt savu karjeru zinātnē. Latvijas Izglītības akselerators tuvāko divu gadu laikā plāno pievērsties tam, lai mudinātu jauniešus uz pārdomātām izvēlēm karjeras jomā un viņi būtu konkurētspējīgi darba tirgū. Latvijas Futbola federācijas atbildīgā komisija nolēmusi liegt dalību šī gada valsts augstākās līgas turnīrā pērnās sezonas ceturtās vietas ieguvējai un 2022.gada čempionei "Valmierai". Galvenais iemesls: joprojām nav nokārtoti parādi ar kluba pārstāvjiem, kā arī nomaksāti nodokļi Valsts ieņēmumu dienestam.

[AUTOPROMOCJA] Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio Wszystko już jasne, 18 maja Polacy ruszą do urn wyborczych, by wybrać nowego prezydenta. Marszałek Szymon Hołownia, w środę 8 stycznia, ogłosił, że pierwsza tura wyborów prezydenckich przypadnie na drugą połowę maja, zaś druga tura odbędzie się w dzień dziecka, czyli 1 czerwca. Jak do tej pory chęć wystartowania w wyborach prezydenckich wyraziło dziesięciu kandydatów, Rafał Trzaskowski, Karol Nawrocki, Magdalena Biejat, Sławomir Mentzen, Szymon Hołownia, Marek Jakubiak, Marek Woch, Piotr Szumlewicz, Katarzyna Cichos i Adrian Zandberg.  Naczelni zwracają uwagę, że ta kampania od soboty jest już inną kampanią, wszystkie plany Nawrockiego i Trzaskowskiego są nieistotne, ponieważ do gry o fotel prezydencki wkroczył Adrian Zandberg. Najwięcej jego start namiesza w wyniku, Magdaleny Biejat. W najnowszym wydaniu Newsweeka możemy przeczytać artykuł Renaty Kim, Co ukrywa partia Szymona Hołowni? Ujawniamy finansowe kulisy Polski 2050. Dziennikarka przyjrzała się wydatkom partii na wcześniejsze kampanie wyborcze, przepływom funduszy między partią, fundacją i stowarzyszeniem powiązanymi z Polską 2050. Po raz kolejny widzimy, jak bardzo potrzebujemy zmiany przepisów jeśli chodzi o finansowanie partii politycznych. Bartosz Węglarczyk kolejny raz przypomina, że politycy nie chcą przejrzystości wydatków partyjnych i nic nie zrobią, by to zmienić. Karol Nawrocki ostatnio wywołał burzę mówiąc w wywiadzie dla Polsat News, że nie podpisałby ustawy gwarantującej powrót do kompromisu aborcyjnego, a także nie widziałby Ukrainy w Unii Europejskiej i NATO, dopóki nie rozstrzygnie się sprawa rzezi wołyńskiej. Według Tomasza Sekielskiego Karol Nawrocki jest dużo bardziej radykalny w sprawach aborcji nawet niż część polityków Prawa i Sprawiedliwości. Jego wypowiedzi wskazują, że zaczął walczyć również o elektorat Konfederacji. Duże zamieszanie wywołała ostatnio sprawa potencjalnego przyjazdu do Polski premiera Izraela, Benjamina Netanjahu, na obchody 80. rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz. Premier Izraela podlega nakazowi aresztowania wydanemu przez Międzynarodowy Trybunał Karny w związku z oskarżeniem o zbrodnie wojenne w Strefie Gazy. Trybunał w listopadzie wydał nakaz aresztowania na wniosek głównego prokuratora MTK w kontekście kampanii wojskowej Izraela przeciw palestyńskiej, terrorystycznej organizacji Hamas. Polski rząd wydał specjalną uchwałę, w której m.in. napisano, że "W związku z planowanymi 27 stycznia 2025 roku uroczystościami 80. rocznicy wyzwolenia Byłego Niemieckiego Nazistowskiego Obozu Koncentracyjnego i Zagłady Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, polski rząd deklaruje, że zapewni wolny i bezpieczny udział w tych obchodach najwyższym przedstawicielom Izraela". Najsmutniejsze w całej tej dyskusji o tym, jak powinien być potraktowany premier Izraela, jest to, że dzieje się to przy okazji rocznicy wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Zapominamy przez to o tym, co jest najważniejsze, o 80. rocznicy wyzwolenia niemieckiej fabryki śmierci, gdzie zginęło ponad milion ludzi i tu nie powinniśmy oglądać politycznych rozgrywek, a niestety w tym roku pewnie będziemy to obserwować.   Na sam koniec Naczelni przypomnieli do czego może prowadzić hejt, szczucie na kogoś. Przypomnijmy, 13 stycznia 2019 roku, podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, zamordowany został prezydent Gdańska, Paweł Adamowicz. Zapraszamy na kolejny odcinek Naczelnych oraz zachęcamy do słuchania podcastu w każdy poniedziałek o godz. 19.00 na stronie Onetu, a także w aplikacji Onet Audio. Zapraszamy również do pisania do Naczelnych na adres naczelni@onet.pl.

W najnowszym odcinku podcastu „Polityczne Michałki” Michał Szułdrzyński i Michał Kolanko analizują napięcia wokół obecności Benjamina Netanjahu na uroczystościach w Auschwitz, tłitterowe potyczki Donalda Tuska z Karolem Nawrockim oraz finansowe zawirowania między rządem a Państwową Komisją Wyborczą. Nowy sezon w polityce rozpoczął się zarówno od kontynuacji sprawy PKW, jak i pojawienia się nowych wątków. Nowy sondaż CBOS: PiS dogania KO. Autorzy podcastu rozpoczęli rozmowę od najnowszego badania CBOS, gdzie PiS i KO zrównują się poparciem. Trudno uznać to za dobrą wiadomość dla koalicji rządzącej. Nowy rok rozpoczał się bez większych nowych impulsów czy sygnałów ze strony koalicji, rząd nadal np. nie powołał też rzecznika. – Tusk przywykł do komunikowania się na Twitterze, ale czy to wystarczy – pytał w odcinku Michał Kolanko. Awantura o Netanjahu i dyplomatyczny chaos Kolejny temat to kontrowersje wokół możliwości przyjazdu premiera Izraela Benjamina Netanjahu na uroczystości obchodów rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz. Najpierw Andrzej Duda zaapelował do rządu o zagwarantowanie bezpieczeństwa izraelskiemu premierowi, później rząd podjął decyzję o tym, że delegacja najwyższych przedstawicieli z Izraela będzie mogła w sposób wolny i bezpieczny przyjechać do Auschwitz. Rozmówcy analizowali wpływ tej sytuacji na polską politykę. – Kolejny dowód na chaos w każdym ośrodku władzy – mówił Kolanko. – Całość rozwijała się w niezwykły sposób. 20 grudnia „Rzeczpospolita” opublikowała tekst, w którym red. Jędrzej Bielecki cytował Władysława Teofila Bartoszewskiego, który jest odpowiedzialny za przygotowanie uroczystości – zauważył Michał Szułdrzyński. Bartoszewski stwierdził, że Polska jest związana prawem międzynarodowym, a Międzynarodowy Trybunał Karny wydał za Netanjahu list gończy. Decyzja rządu oznacza, że Netenjahu może przyjechać i nie zostanie aresztowany i przekazany Trybunałowi w Hadze. Ciąg dalszy sporu o PKW i szanse Mentzena Michał Kolanko stwierdził, że nie był to udany tydzień dla Karla Nawrockiego. Rozmówcy zwrócili uwagę na jego wypowiedź na temat niemożliwości przyjęcia Ukrainy do NATO bez rozliczenia sprawy Wołynia i deklarację o tym, że nie podpisze żadnych zmian w ustawie o aborcji. Ale kampanię w tym tygodniu przyćmił spór o budżetowe pieniądze dla PiS. W trudnej sytuacji znaleźli się zarówno minister finansów Andrzej Domański jak i Państwowa Komisja Wyborcza. Oba organy przerzucały się w tym tygodniu pismami. Komentatorzy zastanawiali się też, po proteście rolników w Warszawie, kto może stać się „kandydatem wsi” w wyborach prezydenckich. Michał Kolanko analizował, czy może się to stać Sławomir Mentzen. Więcej na stronie: rp.pl Twitterze: twitter.com/rzeczpospolita Facebooku: facebook.com/dziennikrzeczpospolita Linkedin: linkedin.com/company/rzeczpospolita/ #PolityczneMichałki, #PolskaPolityka, #Wybory2025, #DonaldTusk, #KarolNawrocki, #PrawoiSprawiedliwość, #KoalicjaObywatelska, #PKW, #Netanjahu, #GrenlandiaUSA, #KampaniaPrezydencka, #PolitykaŚwiatowa, #PolskaWieś, #Rzeczpospolita

W Rumunii szokujące zwycięstwo Călina Georgescu. Gruzini protestują przeciw odsunięciu negocjacji z UE. Precedensy związane z ignorowaniem nakazu aresztowania na Netanjahu.

Tusk idzie na wojnę z przedsiębiorcami?! Strzał w stopę? Czy to piątka dla zwierząt w wersji PO? Rząd wypowiada wojnę "szarej strefie". Tymczasem co trzeci przedsiębiorca ma objawy depresji MTK w Hadze wydał nakaz aresztowania Benjamina Netanjahu. Prokurator muzułmaninem... 00:00:00 Wstęp 00:02:40 Rząd zapowiada wojnę z szarą strefą 00:39:02 MTK wydał nakaz aresztowania Netanjahu 01:03:25 Ogłoszenia #IPPTVNaŻywo #polityka #Tusk #przedsiębiorca #gospodarka ----------------------------------------------------

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. Gościnią Witolda Jurasza w podcaście „Raport międzynarodowy” jest Karolina Wójcicka z „Dziennika Gazety Prawnej”, która specjalizuje się w tematyce bliskowschodniej i izraelskiej. Tematem rozmowy jest to, co siedzi w głowie Benjamina Netanjahu. Czy premier Izraela ma pomysł na pokój? Czy jedynie na wygranie wojny? I czy Izrael w ogóle jest w stanie wygrać wojnę – czy strefa buforowa, w sytuacji, w której Izrael ostrzeliwany jest nie tylko z terytorium Libanu, ale nawet z Jemenu, jest czymś realistycznym i gwarantującym bezpieczeństwo państwa żydowskiego? Witold Jurasz i Karolina Wójcicka zastanawiają się też, czy Izrael jest państwem demokratycznym w zachodnioeuropejskim tego słowa rozumieniu – czy też formalne oznaki demokracji niekoniecznie oznaczają, że można tak Izrael nazywać. Karolina Wójcicka opowiada o statusie obywateli i obywatelek Izraela pochodzenia arabskiego, podkreślając, że co prawda formalnie mają wszelkie prawa wynikające z obywatelstwa, jednak równocześnie żyją w separacji od obywateli Izraela pochodzenia żydowskiego. W dalszej części programu prowadzący pyta ekspertkę, jak to się stało, że Benjamin Netanjahu z polityka centroprawicowego stał się premierem rządu, w którym istotną rolę odgrywają politycy skrajnej prawicy. Oraz czy Benjamin Netanjahu, prowadząc operacje w Libanie, usiłuje zapewnić Izraelowi bezpieczeństwo, czy też zrehabilitować się za klęskę z 7 października 2023 roku?

W najnowszym odcinku podcastu „Raport międzynarodowy” prowadzący Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz zaczynają od podziękowania za wyróżnienie w konkursie Best Stream Awards, w którym podcast „Raport międzynarodowy” wygrał w kategorii Podcast Światowy. Dziękujemy słuchaczom, słuchaczkom, wszystkim głosującym i oczywiście niezastąpionej ekipie realizacyjno-wydawniczej, bez której nie byłoby naszego programu! W dalszej części prowadzący dyskutują na temat celów, które ma Izrael, bombardując cele w Libanie, i zastanawiają się, czy hiperrealizm Benjamina Netanjahu jest rzeczywiście hiperrealizmem, czy może przeciwnie – pseudorealizmem. Czy Izrael ma jakikolwiek inny pomysł niż zniszczenie wszystkich wrogów? I czy logicznym końcem drogi, którą wybrał najbardziej prawicowy w historii Izraela rząd, nie jest wojna również z Iranem? Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz omawiają również tzw. plan pokojowy Wołodymyra Zełenskiego, konstatując, że szanse na jego realizację nie są zbyt duże. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz dyskutują na temat krytyki ministra Radosława Sikorskiego za jego wypowiedzi w sprawie statusu Krymu, stwierdzając, że w istocie nie powiedział nic skandalicznego. Równocześnie jednak odnotowują, że wygłosił dobre przemówienie na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ i dworują sobie z zachwytów polskich mediów, stwierdzając, że prawie 40 lat po końcu PRL zachwyt nad faktem, że ktoś mówi dobrze po angielsku, jest nieco „obciachowy”. Prowadzący dyskutują również na temat tego, co należałoby zrobić, aby ułożyć sobie relacje z Ukrainą, odnosząc się do książki Sławomira Cenckiewicza i Michała Rachonia, zatytułowanej: „Zgoda – rząd i służby Tuska w objęciach Putina”, i stwierdzając, że sam tytuł książki mówi o niej wszystko, gdyż premier Polski nazywa się Donald Tusk, a nie Tusk.

Izrael dokonał w mijającym tygodniu dwóch brawurowych ataków w Bejrucie i Teheranie. W libańskiej stolicy w ataku rakietowym zginął między innymi Fuad Szukr, jeden z dowódców wojskowych Hezbollahu. Krótko po tym do mediów dotarły informacje o zamachu na życie Ismaila Haniji, szefa biura politycznego Hamasu. Zwłaszcza śmierć tego drugiego, uczestniczącego w negocjacjach rozejmowych między Izraelem a Hamasem, jest szeroko komentowana w mediach i między analitykami, a regionalni przywódcy polityczni, w tym Mohammed ibn Abdulrahman as-Sani, premier Kataru gdzie mają miejsce negocjacje, w wątpliwość podaje intencje Benjamina Netanjahu. Nad Bliskim Wschodem zawisło widmo wojny regionalnej. Czy na to właśnie postawił premier Netanjahu? Czy izraelskie władze mają polityczną wolę doprowadzenia do końca wojny w Gazie i uwolnienia przebywających tam od 7 października ubiegłego roku zakładników? O tym właśnie będzie dzisiejszy odcinek podcastu Stosunkowo Bliski Wschód, w którym rozmawiam z dr Agnieszką Bryc z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. *** Stosunkowo Bliski Wschód to podcast wspierany przez patronki i patronów. Jeśli uważacie, że treści pojawiające się w odcinka podcastu są wartościowe, możecie pomóc w powstawaniu kolejnych materiałów stawiając mi wirtualną kawę na buycoffee.to/stosunkowobliskiwschod lub decydując się na stałe wsparcie przez Patronite.pl. Zapraszam też do subskrybowania mojego substacka, gdzie możecie przeczytać publikowane przeze mnie teksty.

Cóż się dzieje na Bliskim Wschodzie? - zaczyna audycję Kazimierz Gajowy: To pytanie, które zadaje sobie wiele osób, gdyż sytuacja w regionie wydaje się coraz bardziej napięta. Anthony Blinken, sekretarz stanu USA, podobno intensywnie pracuje nad rozwiązaniem konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Jednakże, mimo jego starań, porozumienie w ramach tzw. "porozumienia synów Abrahama" wciąż pozostaje nieosiągalne. To głównie dlatego, że atak Hamasyu na Izrael stwarza pretekst dla premiera Izraela, Benjamina Netanjahu, aby utrudnić proces tworzenia niezależnego państwa palestyńskiego. Zupełnie zignorować możliwość istnienia wolnej Palestyny - to wydaje się być strategią Netanjahu. A co z Libanem? Tam życie toczy się, wydawałoby się, normalnie. Jednakże przy granicy z Izraelem sytuacja jest bardzo trudna. Dzieci nie mogą chodzić do szkół, a coraz większa liczba osób staje się wewnętrznymi migrantami, liczącymi wyłącznie na pomoc humanitarną. Jednakże, pani Aleksandra, gość rozmowy, opowiada, że czuje się w Libanie bezpiecznie. Nie ma się czego bać jeśli chodzi o wycieczkę do Libanu - nikt nie jest zagrożony. Jedynie granica z Izraelem to niezbyt trafiony cel podróży.

[AUTOPROMOCJA]  Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.  Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Zaczynamy jednak od tego, że Siergiej Ławrow, minister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej, był w Chinach. – Taka wizyta nic nie zmienia – komentuje Witold Jurasz – Chyba że ktoś bardzo chce się zajmować drzewami, a nie lasem. – Nie znamy żadnych szczegółów, z tych dwóch państw mało wycieka – dodaje Zbigniew Parafianowicz. Tymczasem, kiedy Ławrow był w Chinach, premier Japonii, Fumio Kishida, spotkał się z Joe Bidenem. I… to tyle na temat spotkań operacyjno-towarzyskich, odbywających się na tzw. wszelki wypadek.  Poza tym komentujemy:  Wezwanie ambasadora Izraela, Jakowa Liwne, do MSZ na spotkanie z wiceministrem spraw zagranicznych, Andrzejem Szejną. Śmierć synów i wnuków przywódcy Hamasu, którzy zginęli w wyniku ataku drona i którą potwierdziło IDF (Siły Obronne Izraela) oraz reakcję, którą na wiadomość o stracie bliskich miał Isma'il Hanijja. Trzej synowie byli członkami Hamasu, jednak w ataku zginęły też ich dzieci – wnukowie Hanijji. Izraelskie wojsko bombardujące ambasadę Iranu w Syrii. Wypowiedzi Joe Bidena, który powiewa jak chorągiewka na wietrze i po raz kolejny ostro skrytykował premiera Izraela, Benjamina Netanjahu – tylko po to, żeby dzień później oświadczyć, że poparcie Stanów Zjednoczonych dla Izraela jest żelazne. Decyzję Sądu Najwyższego w Arizonie w USA o zaostrzeniu prawa aborcyjnego, która przywróciła ustawę przewidującą zakaz aborcji również w wypadku gwałtu i kazirodztwa. Amerykańska prawica „odjeżdża” już naprawdę daleko – pytanie tylko, czy odjeżdżają politycy, czy jednak elektorat? Znowu obowiązuje tam regulacja z 1864 roku. Jakie stanowiska zajmują Joe Biden i Donald Trump? Decyzję Trybunału Sprawiedliwości UE, który unieważnił sankcje nałożone na czołowych rosyjskich oligarchów – Michaiła Fridmana i Piotra Awena, stwierdzając, że nie da się udowodnić ich szczególnych związków z Władimirem Putinem.  To wszystko i wiele więcej w podcaście. Na „Raport międzynarodowy” zapraszają Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz.

"[Na Bliskim Wschodzie] toczy się potężna gra dyplomatyczna między różnymi frakcjami, m.in. Stanami Zjednoczonymi i Iranem." - mówi Paweł Rakowski, ekspert ds. bliskowschodnich.

Od początku wojny w Strefie Gazy Ameryka Łacińska zajmowała szczególnie ostre stanowisko wobec działań rządu Benjamina Netanjahu, posuwając się nawet do zrywania stosunków dyplomatycznych z Izraelem. Czemu ten odległy konflikt budzi tak wiele emocji w krajach Ameryki Południowej? Angelo Kramer | polon.pl

"Amerykanie są coraz bardziej zniechęceni postawą Benjamina Netanjahu"

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu.   Raport międzynarodowy znajdziesz tutaj: https://onetaudio.app.link/RaportMiedzynarodowy   Jak rozmawiać z Niemcami? I dlaczego nie tak, jak robiło to Prawo i Sprawiedliwość? „Jak kogoś obrażasz, to cię zazwyczaj nie słucha” – tłumaczy Witold Jurasz, choć jednocześnie krytykuje całkiem odwrotny sposób komunikacji w dyplomacji, przez Zbigniewa Parafianowicza nazywany „polityką dla zdjęcia”. Prowadzący stawiają więc pytanie, czy Donald Tusk i jego minister spraw zagranicznych będą zdolni do zimnej kalkulacji w polityce zagranicznej. Tu nie bez powodu ponownie pada nazwisko Radosława Sikorskiego, ale pojawia się też kilka innych kandydatur, m.in. na stanowiska wiceministrów. „To jest kandydat, który cieszy. To są mięśnie państwa, to jest człowiek obeznany w twardej grze międzynarodowej” – słyszymy. W „Raporcie międzynarodowym” m.in. o nowym politycznym rozdaniu, oczekiwaniach wobec polskiej polityki zagranicznej i echu słów małopolskiej kurator oświaty Barbary Nowak wśród europejskich dyplomatów. Ale nie tylko zmiana na polskiej scenie politycznej przyciąga uwagę Witolda Jurasza i Zbigniewa Parafianowicza. Także wybory w Argentynie i te bliżej - w Holandii. Prowadzący zerkają też w stronę Bliskiego Wschodu i komentują doniesienia o ignorowaniu sygnałów izraelskich żołnierek, które przed bezprecedensowym atakiem Hamasu miały informować Benjamina Netanjahu o niepokojących sygnałach dochodzących ze Strefy Gazy. Czy 7 października wcale nie był zaskoczeniem dla rządu Izraela?

Studio26 i pierwszy z dwóch odcinków specjalnych, w których głos oddajemy ekspertom.Gościem podcastu jest Jacek Tacik, reporter TVN i TVN24, autor książek "Zamach" i "Jak nie lubić Żyda?". Dzień po 7 października 2023, krwawym ataku palestyńskiego ugrupowania kontrolującego Strefę Gazy – Hamas na Izraelczyków, Tacik był już na miejscu, aby relacjonować konflikt. Jak wyglądał Izrael? Czego spodziewać się po nacjonalistycznym rządzie Benjamina Netanjahu? Co z gwałtownym wzrostem antysemityzmu na świecie? Co z antysemityzmem w Polsce? Jakie mogą być tej wojny konsekwencje? A wreszcie, co czuje korespondent odwiedzający miejsca konfliktów zbrojnych?Jesteśmy świadkami wojny informacyjnej, która toczy się w mediach tradycyjnych, jak i mediach społecznościowych. Słuchajmy ekspertów, weryfikujmy źródła, nie przekazujmy dalej niesprawdzonych informacji.---------------------------------produkcja: Piotr Haraźnyoprawa graficzna: Karolina Żmijewska

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu.   Nowy rząd nie musi zmieniać ustaw, żeby zasadniczo zmienić polską politykę międzynarodową. Wystarczy wola, żeby zacząć odwracać złą passę Polski w Unii Europejskiej i podłe stosunki z Niemcami, a tę zapewne przyszły rząd dzisiejszej opozycji będzie miał – również do tego, by zadbać o rozwianie wszelkich wątpliwości, że Polska mogłaby kiedyś zechcieć wycofać się z UE. Michał Broniatowski i Adam Jasser rozmawiają w podcaście "O świecie w Onecie" również o rozwoju sytuacji w Izraelu i Strefie Gazy i o wizycie w Jerozolimie prezydenta Joego Bidena. Warszawa powinna bardzo szybko podjąć działania, prowadzące do cofnięcia zmian w polskim systemie sądowniczym, które Unia uważa za naruszenie demokratycznych zasad obowiązujących we Wspólnocie. To pozwoli odblokować miliardy, jakie czekają na Polskę w zablokowanym unijnym funduszu odbudowy, ale same deklaracje mogą nie wystarczyć – trzeba szybko uchwalić odpowiednie ustawy, nawet jeśli miałby je potem zawetować prezydent Duda. Potrzebna jest też szybka naprawa stosunków z Ukrainą, jakie ostatnio zakłóciła polska kampania wyborcza, w której władza uznała, że antyukraińska postawa może przysporzyć jej głosów. Kijów oczekuje jasnej deklaracji Warszawy w sprawie poparcia dla unijnych aspiracji Ukrainy. Jako poszkodowany po polskich wyborach może czuć się Viktor Orban, któremu rząd PiS gwarantował bezpieczeństwo w tzw. procedurze Artykułu 7, prowadzącej do utraty prawa do głosowania w Unii. Polska również została poddana tej procedurze za naruszanie zasad rządów prawa, a ponieważ niezbędna jest jednomyślność w Radzie Europejskiej, żeby pozbawić kraj jakiegokolwiek wpływu w Brukseli, Warszawa i Budapeszt mogły dotąd wzajemnie chronić swoje interesy. Teraz Orban nie będzie już zapewne mógł liczyć na polską "tarczę". Biden z misją pokojową w Jerozolimie Izrael grozi pełnoskalową inwazją lądową na Strefę Gazy w odwecie za masakrę 1400 Izraelczyków, jakiej dopuścił się Hamas 7 października na południu kraju. Poza oczywistym narażaniem cywilów na niebezpieczeństwo utraty życia, inwazja w celu zniszczenia sił wojskowych Hamasu grozi rozlaniem wojny na inne kraje Bliskiego Wschodu. W ostatnim i być może decydującym ruchu, który mógłby powstrzymać Izrael przed eskalacją, do Jerozolimy leci prezydent Biden. Bezpośrednio po krwawym ataku Hamasu Biden twardo deklarował, że USA zawsze będą stać po stronie Izraela, nie niuansując w żaden sposób tego wsparcia. Teraz jego przesłanie brzmi: brońcie się, ale starajcie się nie przesadzać. Nie wiadomo jednak czy zdoła powstrzymać premiera Benjamina Netanjahu w jego planach ataku na Gazę i zapewne okupację enklawy.  

Útok na Izrael otřásl světem. Teroristé z Hamásu jsou horší než Rusko. Vraždění, únosy, popravy jsou neodpustitelné! Jenže tahle černobílost musí někde skončit... Od začátku této války se to ve mě pere. Vraždění a utrpení je špatně. Ale proč to vnímám jinak než Ukrajinu? Proč nemůžu odhlédnout od selhání vnitřní politiky Benjamina Netanjahu? Proč nesnesu rasismus proti Arabům, který oslavuje vyhladovění obyvatel Gazy? Z toho všeho jsem se musel dnes vymluvit. Včetně veganské poznámky na konec.

Rozmówcą Łukasza Grzymisławskiego jest Sewer Plocker, dziennikarz, publicysta i redaktor największego izraelskiego dziennika "Jediot Aharonot". Do tej pory w ataku Hamasu na Izrael zginęło co najmniej 900 osób, w tym 260 na festiwalu muzycznym odbywającym się nieopodal granicy ze Strefą Gazy. Jak na ten wyjątkowo brutalny atak odpowie armia izraelska? Czy inwazja Hamasu na Izrael oznacza bankructwo rządu Benjamina Netanjahu? Jakie jest geopolityczne tło tej wojny? Więcej podcastów na: https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Wzmaganie przez Rosję napięcia na granicy Polski z Białorusią na kilka tygodni przed wyborami w naszym kraju dodaje paliwa patriotycznej retoryce rządzącej partii. Jeśli z tego wyniknie większa popularność antyunijnej władzy w Warszawie, to będzie to na rękę Kremlowi, którego strategicznym celem jest rozbijanie jedności UE. Michał Broniatowski i Adam Jasser rozmawiają w podcaście "O świecie w Onecie" również o groźbie militarnych prowokacji na granicy, o kolejnych politycznych porażkach Władimira Putina oraz o groźbie poważnego konfliktu wewnętrznego w Izraelu. Poza drobnymi incydentami, zagrożenie poważnym starciem na granicy z Białorusią jest niewielkie, bo Moskwa zdaje sobie sprawę, że naruszenie granicy NATO, nawet jeśli nie spowoduje zbrojnej odpowiedzi sojuszu, to prawdopodobnie uwolni wszelkie hamulce w USA i w Niemczech dotyczące dostaw do Ukrainy precyzyjnych rakiet dalekiego zasięgu samolotów myśliwskich. Władimir Putin, który ponosi jedną za drugą prestiżowe porażki na arenie międzynarodowej, zaliczył kolejny blamaż. Zaprosił do St. Petersburga w zeszłym tygodniu przywódców państw afrykańskich, żeby potwierdzić stałość stosunków Rosji z kontynentem. Przyjechało ich tylko 17 i jak jeden mąż domagali się doprowadzenia do pokoju w Ukrainie "w oparciu o sprawiedliwość i rozsądek". To zupełnie nie po myśli rosyjskiego prezydenta, który uważa, że to Ukraińcy są niesprawiedliwi i nierozsądni. Jakby tego było mało, w najbliższy weekend odbędzie się w Arabii Saudyjskiej konferencja krajów zachodnich i rozwijających się na temat planu pokojowego dla Ukrainy. Dyskutowany będzie plan, zaproponowany przez Wołodymyra Zełenskiego, który zakłada pełne wycofanie się wojsk rosyjskich. Rosja nie została zaproszona do stołu. Putin powiedział niedawno, że nie może być mowy o zawieszeniu broni, dopóki siły ukraińskie kontynuują kontrofensywę, a jego rzecznik Putina zdołał jedynie niemrawo zareagować: "Musimy wiedzieć, jakie obrano cele i o czym w rzeczywistości organizatorzy chcą rozmawiać". Na rozmowach zorganizowanych z inicjatywy Saudyjczyków, zbiorą się politycy z 30 krajów. Chaos w Izraelu Po decyzji kontrolowanego przez skrajną prawicę Knesetu o zmniejszeniu uprawnień Sądu Najwyższego do kontroli rządu i parlamentu, w całym kraju odbywają się wielotysięczne demonstracje. Rząd Benjamina Netanjahu naraził się przy okazji mocno Białemu Domowi oraz grupom diaspory żydowskiej, które zareagowały z wściekłością. Amerykański Komitet Żydowski, niezłomny obrońca Izraela w Waszyngtonie, wyraził "głębokie rozczarowanie", argumentując, że "reforma instytucji kluczowych dla izraelskiej demokracji powinna być przyjmowana wyłącznie na podstawie możliwie najszerszego konsensusu". "To już zupełnie inny Izrael niż ten, do którego zdaniem protestujących zmierzamy, który będzie miał o wiele więcej autorytaryzmu, takiego, jaki widzimy na Węgrzech, w Turcji czy w Polsce" – powiedział jeden z komentatorów.

Privātās militārās kompānijas "Vāgnera grupa" kaujinieku nobāzēšanās Baltkrievijā ir radījusi jaunas bažas par šo kaujinieku turpmākajiem mērķiem. Satraukumu kaimiņvalstīs palielina arī Krievijas un Baltkrievijas vadoņu izteikumi, tostarp par vēstures traktēšanu. Vai šī ir tikai tāda mutes bruģēšana, vai tomēr reāls pamats satraukumam par drošību reģionā? Izraēlas parlaments ir apstiprinājis likumu, kas atceļ Augstākajai tiesai pilnvaras atcelt nesaprātīgus valdības lēmumus. Šis ir viens no pretrunīgi vērtētajiem Benjamina Netanjahu valdības reformu soļiem, kas jau ir izraisījis nepieredzēti plašus protestus un šķelšanos Izraēlas sabiedrībā. Vai Netanjahu izdosies pildīt savus solījumus un panākt kompromisu starp konfliktējošajām pusēm, vai arī protestu kustība uzņemas arvien jaunus apgriezienus? Politiskā neskaidrība un šķelšanās joprojām valda arī Spānijā, kur pēc parlamenta vēlēšanām nevienai partijai nav pietiekami daudz balsu, lai izveidotu jauno valdību. Cik liela loma valdības veidošanā būs labējiem populistiem un cik liela loma nacionālistiski noskaņotajiem katalāņiem? Aktualitātes pasaulē vērtē ārpolitikas eksperts Arnis Latišenko un laikraksta "Diena" komentētājs Andis Sedlenieks. Politiskā tveice Izraēlā Šīs nedēļas sākums iezīmēja robežšķirtni likumdošanas procesā, kas kopš gada sākuma polarizē Izraēlas sabiedrību un ir izraisījusi plašākos protestus šīs Tuvo Austrumu valsts vēsturē. Pirmdien, 24. jūlijā, Kneseta labējais vairākums ar nelielu balsu pārsvaru pieņēma t.s. „Saprātīguma likumu”, kas paredz atņemt Izraēlas Augstākajai tiesai līdzšinējās pilnvaras atcelt valdības lēmumus, kurus tiesa uzskata par nesaprātīgiem. Tas ir pirmais solis valdošās koalīcijas iecerēto reformu virknē, kurai nozīmīgi jāpalielina izpildvaras ietekme uz tiesu varas rēķina. Premjerministrs Benjamins Netanjahu apgalvo, ka, bruņota ar pašreizējām pilnvarām, tiesu vara pārlieku jaucoties politiskos jautājumos, īstenojot radikāli liberālu programmu un kavējot politiķus īstenot sabiedrības vairākuma doto mandātu. Reformas kritiķi, savukārt, pauž, ka tā grauj Izraēlas demokrātiju un draud pārvērst valsti teokrātiskā diktatūrā. Benjamina Netanjahu valdībā, kura nāca pie varas pagājušā gada izskaņā pēc kārtējām ārkārtas vēlēšanām, bez premjera labēji centriskās partijas „Likud” ietilpst piecas mazākas partijas ar reliģiski konservatīvu vai radikāli nacionālistisku ievirzi, un pašreizējais kabinets ir uzskatāms par labējāko visā valsts pastāvēšanas vēsturē. „Likud” mazākie radikālie koalīcijas partneri ir galvenie reformas virzītāji. Pēc Kneseta balsojuma protestētāji kārtējo reizi bloķēja transporta maģistrāles; policija viņu izklīdināšanai lietoja ūdensmetējus, pāris desmiti tika arestēti. Izraēlas lielākā arodbiedrību konfederācija piedraudējusi uzsākt ģenerālstreiku, savukārt vairāki tūkstoši armijas rezervistu paziņojuši, ka atteiksies pakļauties iesaukšanas pavēlēm, ja likums stāsies spēkā. Premjerministrs Netanjahu solījis censties panākt saprašanos ar pretējo pusi, izmantojot tam Kneseta vasaras atvaļinājuma periodu, kas ilgst no augusta sākuma līdz oktobra vidum. ¡No pasarán! „No pasaran!” skandēja Spānijas Sociālistiskās strādnieku partijas atbalstītāji, pulcējušies pie partijas centrālā biroja Madridē 23. jūlija  vakarā, kad bija noslēgusies balsošana parlamenta vēlēšanās. Lozungs, kas tulkojumā nozīmē „Viņi netiks cauri!”, simbolizē kreiso un liberālo spēku cīņu pret uzbrūkošo fašistisko diktatūru Spānijas pilsoņu karā pirms 85 gadiem. Toreiz republikāņi zaudēja, un valsts uz 40 gadiem nonāca ģenerāļa Franko huntas varā. Sociālistu atbalstītāji šī brīža situācijā saskata paralēles ar dramatisko pagātni, jo svētdien notikušās vēlēšanas varēja ievest valdībā galēji labējos, kuri nav bijuši pie varas grožiem kopš demokrātijas atjaunošanas pirms teju pusgadsimta. Premjerministra un Sociālistiskās partijas līdera Pedro Sančesa kabinets, kurā bez sociālistiem ietilpa arī vairāku citu mazāku un radikālāku kreiso spēku pārstāvji, nāca pie varas 2020. gada sākumā. Šai valdībai bija jātiek galā ar pandēmiju un tās izraisītajām ekonomiskajām sekām, kas neizbēgami atstāja iespaidu uz reitingu. Pašvaldību vēlēšanas šī gada pirmajā pusē rādīja nepārprotamu labēji centriskās Tautas partijas popularitātes kāpumu, bet vienīgais potenciālais Tautas partijas koalīcijas partneris ir populistiskā, nacionālistiskā partija „Vox”, kuru daudzi raksturo kā galēji labēju. Tomēr labējo uzvaras gājiens neizdevās. Tautas partija gan nozīmīgi palielināja savu vietu skaitu Spānijas Deputātu kongresā, un tagad tai ir lielākā frakcija, savukārt „Vox” diezgan pamatīgi zaudēja, un abām partijām kopā pietrūkst dažu balsu līdz vairākumam. Tās iegūt īsti nav cerību, jo pārējie mandāti pieder vai nu sociālistiem, vai vēl radikālāk kreisajai apvienībai „Sumar”, vai arī minoritāšu nacionālistiskajiem un reģionālajiem spēkiem – Katalonijas, Basku zemes, Galisijas, Navarras un Kanāriju salu partijām. Ar tām Tautas partijai ir vēsas attiecības, ciktāl pēdējā desmitgadē, Katalonijas neatkarības centienu ietekmē, Tautas partijā ir manāmi pieaugusi spāņu nacionālisma tendence. Tādējādi Pedro Sančesam ir diezgan labas izredzes turpināt vadīt Spānijas valdību. Tiek lēsts, ka šāds kabinets, visdrīzāk, varētu tikt apstiprināts otrajā balsošanas kārtā, kad, saskaņā ar Spānijas likumdošanu, valdības apstiprināšanai nav vajadzīgs parlamenta balsu absolūtais vairākums, bet pietiek, ja par valdību nobalso vairāk deputātu nekā pret. Ar muti Varšavā Svētdien, 23. jūlijā, pašpasludinātais Baltkrievijas prezidents Lukašenko apmeklēja Sanktpēterburgu, tur tiekoties ar agresorvalsts Krievijas vadoni Putinu. Notikuma publiskajā daļā viņš nāca klajā ar spilgtu pasāžu, paziņojot, ka „Vāgnera grupas” kaujinieki, kuri šobrīd uzturas Baltkrievijas teritorijā, uzstājīgi prasot ļaut viņiem doties, kā izteicās Lukašenko, „ekskursijā” uz Polijas galvaspilsētu Varšavu un Žešuvu, pilsētu Polijas dienvidaustrumos, caur kuru notiek rietumu militārās palīdzības piegāde Ukrainai. „Negribētos viņus tur pārdislocēt, jo noskaņojums viņiem ir slikts,” piebilda diktators. Šie izteikumi papildina retoriku, kas pēdējā nedēļā izskan no austrumpuses un acīmredzami ir mērķēta nervozitātes radīšanai Krievijas un Baltkrievijas rietumu kaimiņvalstīs. Šai sakarā minams arī Vladimira Putina pirms nedēļas teiktais tiešsaistes sarunā ar Krievijas Drošības padomes locekļiem. Atbildot uz Ārējās izlūkošanas dienesta vadītāja Sergeja Nariškina apgalvojumiem, ka Polija grasoties ievest karaspēku Rietumukrainā, Kremļa saimnieks paziņoja, ka Polija gribot anektēt savas kādreizējās zemes Ukrainas un arī Baltkrievijas rietumdaļā. Sekoja kārtējā vadoņa improvizācija par vēstures tēmu, norādot, ka pašreizējās Polijas rietumu rajonus, kādreizējās Vācijas zemes, poļiem esot uzdāvinājis Staļins, un ja Polija to ir aizmirsusi, Krievija to atgādināšot. Vēl var pieminēt agrāk šomēnes izskanējušos Krievijas Valsts Domes deputāta, ģenerāļa Kartapolova izteikumus par to, ka Baltkrievijā dislocēto „Vāgnera grupas” kaujinieku mērķis esot veikt triecienu cauri t.s. Suvalku koridoram, Polijas un Lietuvas teritorijai starp Baltkrieviju un Krievijas Kaļiņingradas apgabalu. Visi šie izteikumi, protams, izklausās pēc provokatīvas mutes brūķēšanas. Tomēr, saskaņā ar jaunāko informāciju, vairāki tūkstoši „Vāgnera grupas” kaujinieku ieradušies Baltkrievijā un jau iesaistījušies militārās mācībās gluži netālu no Polijas robežas. Reaģējot uz to, Polija dislocējusi papildus apmēram tūkstoti karavīru pierobežas zonā.  Sagatavoja Eduards Liniņš.  Eiropas Parlamenta granta projekta „Jaunā Eiropas nākotne” programma.* * Šī publikācija atspoguļo tikai materiāla veidošanā iesaistīto pušu viedokli. Eiropas Parlaments nav atbildīgs par tajā ietvertās informācijas jebkādu izmantošanu

Rząd Benjamina Netanjahu próbuje przeforsować zmiany mające na celu likwidację Sądu Najwyższego, który jako jedyny może blokować Kneset - mówi Tomasz Kossakowski, Prezes Instytutu Euro-Atlantyckiego.

Ekspert mówi również o możliwym wyjeździe Benjamina Netanjahu na Ukrainę: "Premier wie, że najkrótsza droga do Białego Domu wiedzie dziś przez Kijów".

W sytuacji krytycznej cała izraelska scena polityczna chowa swoje animozje, dlatego wzrost napięcia w regionie działa na korzyść Benjamina Netanjahu - mówi ekspert.

Co zakłada reforma wymiaru sprawiedliwości forsowana przez Benjamina Netanjahu? Dlaczego budzi tak masowy opór społeczny? Czy Netanjahu zrezygnuje ze swoich planów skoro do protestów dołączają nawet żołnierze? Pyta Marcin Łuniewski.

W Izraelu wciąż dochodzi do masowych demonstracji przeciwko planowanej przez rząd Benjamina Netanjahu reformie sądownictwa. W sobotę 4 marca na ulice Tel Awiwu wyszło 160 tys. ludzi, by wykrzyczeć swoje racje i przekonywać, że rząd zagraża demokracji w kraju. Do tego w ostatnim tygodniu doszło do aktów przemocy w palestyńskiej wiosce Huwara, gdzie żydowscy osadnicy podpalili kilkadziesiąt domów i samochodów w akcie zemsty, po tym jak na pobliskiej autostradzie nieznany napastnik zastrzelił dwóch Izraelczyków. Becalel Smotricz wezwał otwarcie do wymazania wioski z mapy, czym ściągnął na siebie głosy krytyki izraelskiej opozycji, Autonomii Palestyńskiej, Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej. Przyglądam się temu trudnemu i kryzysowemu momentowi po to, by znaleźć odpowiedź na pytanie, które od ostatnich wyborów wciąż mnie męczy. Czy Benjamin Netanjahu rzeczywiście rządzi krajem, czy karty rozdają jednak jego radykalni koalicjanci z ugrupowania Religijnych Syjonistów. A w Językowym Bałaganie wspólnie z Michałem Czechowskim rozmawiamy o zapożyczeniach z języka arabskiego, których używamy codziennie, choć czasem wydaje nam się, że te słowa od zawsze były w zachodnich językach.

Postawa rządu Benjamina Netanjahu wobec wojny na Ukrainie, stan konfliktu izraelsko-palestyńskiego, projekt reformy wymiaru sprawiedliwości w Izraelu. Komentuje ekspert PISM.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. Trzecia i zarazem ostatnia część podsumowania wydarzeń minionego roku na świecie i analizy scenariuszy na rok 2023. Witold Jurasz i dr Witold Sokała z UJK w Kielcach mówią m.in. o zeszłorocznych wyborach środka kadencji w USA. „Trzymam kciuki, żeby republikanie wyzwolili się spod wpływów Donalda Trumpa. Myślę, że byłoby to dobre dla samej partii republikańskiej, byłoby to niewątpliwie dobre dla Stanów Zjednoczonych, w konsekwencji (…) byłoby to dobre dla świata. ‘Trumpizm' (...) ewoluował w złą stronę” – ocenia dr Sokała. Czy republikanie są dziś już gotowi na taki krok? Jak potoczą się losy amerykańskiej polityki partyjnej? To jeden z wątków, który omawiają Witold Jurasz i jego gość. W „Raporcie międzynarodowym” także o powrocie Benjamina Netanjahu na stanowisko szefa rządu w Izraelu. Co to oznacza dla Polski i dla sytuacji na Bliskim Wschodzie? Ponadto, czy irański reżim przetrwa kolejny rok i czy jest szansa na powrót do porozumienia nuklearnego? A także o kształcie relacji Zachodu z krajami arabskimi, pragmatyzmie Recepa Tayyipa Erdogana, lewicowym kursie krajów Ameryki Łacińskiej oraz piłkarskim mundialu w Katarze i jego politycznym tle. Na koniec słowo o kondycji światowej gospodarki i rosnącym protekcjonizmie. „Ekonomiczna baza dla stosunków politycznych, wojskowych, dla środowiska bezpieczeństwa jest ważna, a często kluczowa” - podkreśla dr Witold Sokała i konstatuje: „Biznes uznaje, że politycy powinni mieć instrumenty do sterowania gospodarką pod warunkiem, że biznes będzie miał instrumenty do sterowania tymi politykami”.

Piąte w ciągu czterech lat przyśpieszone wybory w Izraelu zakończyły się triumfem koalicji stworzonej wokół Likudu, partii Benjamina Netanjahu. W jej skład wchodzi faszyzujące ugrupowanie Religijny Syjonizm. Co oznaczałoby dla Izraela utworzenie rządu składającego się z rasistów i byłych skazańców? Czy układ sił w Knesecie odzwierciedla panujące nastroje społeczne? Jakie są źródła poparcia dla skrajnej prawicy wśród Izraelczyków? O tym, Jakub Bodziony rozmawia z Konstantym Gebertem, stałym felietonistą "Kultury Liberalnej". Materiały, o których rozmawialiśmy: 1. Link do tekstu Konstantego Geberta na ten temat: https://kulturaliberalna.pl/2022/11/23/gebert-w-izraelu-zlodzieje-toruja-bandytom-droge-do-wladzy/ 2. A tutaj rozmowa o nagrodzonej dwukrotnie książce "Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło": https://www.youtube.com/watch?v=99uPqVMjTNw

Łukasz Fyderek z UJ jest gościem Marcina Łuniewskiego. Rozmawiamy o sytuacji w Izraelu. W jak głębokim kryzysie znajduje się rząd Bennetta i Lapida? Co go wywołało? Czy te problemy mogą doprowadzić do przyspieszonych wyborów i powrotu Benjamina Netanjahu?

W ubiegłym roku ośrodki dla cudzoziemców w Polsce wypełniły się migrantami ewakuowanymi z Afganistanu po przejęciu tam władzy przez Talibów, i tymi, którzy przekroczyli granicę polsko-białoruską. Wielu z nich stara się o status uchodźcy, który umożliwiłby znalezienie pracy, nie jest to jednak łatwy proces, a na migrantów czyhają rozmaite pułapki. Nie wszyscy z nich chcą też w Polsce pozostać. Ilu ewakuowanych Afgańczyków mieszka dzisiaj w Polsce? Jakie warunki panują w ośrodkach dla cudzoziemców prowadzonych przez Straż Graniczną i Urząd ds. Cudzoziemców? Dlaczego niektórzy migranci decydują się na opuszczenie Polski?  Do rozmowy zaprosiliśmy Agnieszkę Kosowicz, założycielkę fundacji Polskie Forum Migracyjne. Izraelski rząd przegłosował śledztwo w sprawie zakupu okrętów podwodnych od niemieckiego koncernu ThyssenKrupp. Oferta niemieckiego giganta miała według doniesień być wybrana z naruszeniem podstawowych reguł, pojawiły się więc oskarżenia o korupcję, w które zamieszani są bliscy współpracownicy byłego premiera Benjamina Netanjahu. Sam Bibi z kolei ma odpowiedzieć przed sądem w trzech sprawach o korupcję i nadużycie władzy, ale stara się jednocześnie o ugodę z prokuratorem generalnym. Czy obecnemu rządowi Naftalego Bennetta uda się doprowadzić Netanjahu do sądu i uniemożliwić mu czynny udział w krajowej polityce? Jak wygląda poparcie opinii publicznej dla Netanjahu i czy może ono wpłynąć na decyzję prokuratora generalnego? Na ile głośne sprawy korupcyjne w Izraelu wpływają na pozycję kraju w międzynarodowych rankingach? O tym rozmawiamy z dr Arturem Skorkiem z Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stosunkowo Bliski Wschód to podcast wspierany przez słuchaczy za pośrednictwem Patronite.pl. To właśnie dzięki Waszej pomocy możemy trzymać rękę na pulsie i co tydzień przyglądać się wydarzeniom na Bliskim Wschodzie. Serdecznie Wam za to dziękujemy!

Zachęcamy do odwiedzin naszego portalu: https://nlad.pl/ Co czeka Izrael po upadku Benjamina Netanjahu? Kim jest nowy premier Izraela Naftali Bennett? Jaka jest przyszłość konfliktu izraelsko-palestyńskiego? Rozmawiamy z Pawłem Rakowskim. Zachęcamy do lektury naszych tekstów: https://nlad.pl/autor/kacper-kita/​​ https://nlad.pl/autor/michal-nowak/​​ ZOSTAŃ NASZYM DARCZYŃCĄ: https://nlad.pl/wesprzyj-nas/ Fundacja Narodowy Instytut Społeczny Wilanowska 16/20 00-422 Warszawa 14 1020 1185 0000 4102 0302 3074 PATRONITE: https://patronite.pl/nowylad​​ Śledź nasze media społecznościowe: FACEBOOK: https://www.facebook.com/nowylad/​​ TWITTER: https://twitter.com/nowylad​ https://twitter.com/KacperKita​ https://twitter.com/nowakkmichal Profil naszego dzisiejszego gościa: https://twitter.com/pawelrakowski85

Jakub Katulski omawia kwestię stosunków polsko-żydowskich. Jak wskazuje, Polacy są przez część mieszkańców Izraela postrzegani jako antysemici. Z drugiej strony, obecne w przestrzeni publicznej są głosy przestrzegające przed zgubnymi konsekwencjami zaogniania sporu z Polską w związku z nowelizacją w naszym kraju kodeksu postępowania administracyjnego. Zdaniem Jakuba Katulskiego jest za wcześnie, by mówić o schyłku kariery politycznej byłego premiera Benjamina Netanjahu. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

W niedzielnym głosowaniu Knesetu Naftali Bennett został zatwierdzony jako nowy premier Izraela stosunkiem 60 za i 59 przeciw. Jak wskazuje Paweł Rakowski, niewielka większość rządu oznacza, że Binjamin Netanjahu pozostaje groźny dla nowej koalicji. Naftali Bennett podziękował administracji Bidena za pomoc w trakcie ostatniej wojny w Gazie i to też niejako potwierdza te głosy, że ta obecna zmiana polityczna, która ma miejsce w Izraelu jest niejako podyktowana ostatni, jedenastodniowym konfliktem z Hamasem. Waszyngton okazał swoje zniecierpliwienie wobec Netanjahu, który stracił pozycję szefa rządu. Jak będzie wyglądać życie na opozycji człowieka dzierżącego ster izraelskich rządów przez 12 lat? Teraz wiele zależy od jego dawnych koalicjantów obozu rządzącego- czy i jak szybko będą kierowane działania prokuratorskie, żeby Benjamina Netanjahu ostatecznie pogrążyć. Dziennikarz zauważa, że Netanjahu politykę obronną i zagraniczną prowadził osobiście, w gronie swych najbardziej zaufanych ludzi. Proces przekazywania władzy będzie, jak oceniają izraelskie media, trudny i żmudny. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Fascynujący obrót spraw w Izraelu: na przekór niedowiarkom centryście Jairowi Lapidowi udało się utworzyć rząd składający się z partii opozycyjnych wobec premiera Benjamina Netanjahu, a głosowanie nad wotum zaufania przewidziano w niedzielę 13 czerwca. Czy rząd składający się z partii prawicowych, centrum, lewicowych oraz islamistycznej partii arabskiej ma jakąkolwiek szansę na przetrwanie? Rozmawiają Karolina Przewrocka-Aderet („Tygodnik Powszechny”) i Ofer Aderet („Haaretz”).

- Moment zmiany może nie być najgorszy dla współpracy obu państw. Netanjahu w ostatnich latach bardzo mocno postawił na republikanów i Donalda Trumpa. Rzutowało to na jego potencjalną współpracę z prezydentem Joe Bidenem - mówi w Polskim Radiu 24 amerykanista Andrzej Kohut.

ASV ar dāņu palīdzību izspiegojuši sabiedrotos. Baltkrievijas opozīcija turpina cīnīties. Izraēlā jauna valdība bez Benjamina Netanjahu premjera krēslā. Aktualitātes ārpolitikā komentē laikraksta "Diena" komentētājs Andis Sedlenieks un pētnieks Jānis Kapustāns. Vai Netanjahu būs jāiet? „Man ir tas gods Jums paziņot, ka man ir izdevies sastādīt valdību.” Šādu īsziņu 2. jūnijā pusdivpadsmitos vakarā Izraēlas prezidentam Reuvenam Rivlinam nosūtīja centriskās partijas “Ješ Atid” līderis Jairs Lapids. Vien pusstundu vēlāk termiņš potenciālā kabineta sastādīšanai būtu nokavēts, nāktos meklēt jaunu koalīcijas variantu, un krietni pieaugtu iespēja, ka izraēliešiem jau piekto reizi divu gadu laikā būtu jāiet pie vēlēšanu urnām. Tāpat visai taustāma kļuvusi iespēja, ka Izraēlas premjera amatu pēc divpadsmit gadiem nāksies atstāt labējās partijas “Likud” līderim Benjaminam Netanjahu. Daudzuprāt tieši Netanjahu personība un darbības stils arī ir galvenais iemesls ieilgušajai politiskajai krīzei Izraēlā. Ilggadējais premjers ir nepārprotami izcils politiķis, kura vadītajai partijai pastāvīgi ir labi rezultāti vēlēšanās, taču ne tik izcili, lai bez pūlēm izveidotu valdību. Savukārt koalīciju uzbūve Netanjahu allaž bijusi sarežģīta. Dažus potenciālos partnerus atbaida viņa reputācija – Netanjahu ir apsūdzētais šobrīd iztiesājamā korupcijas lietā; citus – harizmātiskā līdera autoritārās tendences un brutāli manipulatīvā taktika. Tā izrādījās liktenīga arī iepriekšējai koalīcijai, kurā “Likud” partneris piekrita būt centriskais bloks “Kahol Lavan”, lai kopīgiem spēkiem pārvarētu pandēmijas krīzi. Taču Netanjahu izjauca šo koalīciju, kad viņam šķita, ka kārtējās ārkārtas vēlēšanas varētu uzlabot viņa pozīcijas. Tā izrādījās alošanās – pēc vēlēšanām martā Netanjahu tā arī neizdevās izveidot koalīciju. Ar viņu vairs nevēlējās sadarboties pat “Likud” pastāvīgie partneri no Izraēlas politikas labējā spārna. Taču pašreiz pieteiktais koalīcijas modelis arī nesola ilglaicīgu stabilitāti. Tajā apvienojušies spēki, kuriem kopīgs ir tikai viens – nevēlēšanās redzēt varas virsotnē Benjaminu Netanjahu. Tā ir mazu un vidēju partiju kombinācija, kas aptver teju visu politisko spektru. Bez centriskās “Ješ Atid” tajā ietilpst labēji populistiskā, cionistiskā apvienība “Jemina” ar Naftali Benetu priekšgalā, līdzšinējā aizsardzības ministra Benija Ganca centriskā “Kahol Lavan”, kādreizējā aizsardzības ministra Avigdora Lībermana nacionālistiskā “Jisrael Beitenu”, no “Likud” savulaik atšķēlusies labējā partija „Jaunā cerība” ar Gideonu Saaru priekšgalā, kreisās partijas “Marec” un Darba partija, kā arī – pirmoreiz Izraēlas vēsturē – arābu partija Apvienotais Arābu saraksts, kuru vada Mansūrs Abāss. Šai raibajai koalīcijai šobrīd ir visai nepārliecinošs balstu pārsvars Knesetā, un ir nepārprotami skaidrs, ka Benjamins Netanjahu darīs visu, lai šis koalīcijas projekts neīstenotos. Autoritāro randiņš un asinis tiesas zālē Šokējoši jaunumi turpina pienākt no Baltkrievijas, kur pašpasludinātā prezidenta Lukašenko autoritārā režīma reakcija uz sabiedrības protestiem, acīmredzot, sasniegusi savu kulmināciju. Vakar, 2. jūnijā, parādījās ziņas, ka tiesas sēdes laikā Minskā apsūdzētais Stepans Latipovs iedūris sev rīklē pildspalvu un bezsamaņā nogādāts slimnīcā. Pirms šī pašnāvības mēģinājuma Latipovs paziņojis, ka izmeklēšana cenšoties panākt viņa atzīšanos, draudot ar fizisku izrēķināšanos, kā arī kriminālām apsūdzībām viņa tuviniekiem un paziņām. Latipovs tika arestēts protestu laikā septembrī, un viņu apsūdz opozicionāras mediju vietnes izveidē, masu nekārtību organizēšanā, opozīcijas simbolikas izgatavošanā, pretestībā varas pārstāvjiem, kā arī liela apmēra krāpšanā. Pēdējā apsūdzība acīmredzot saistīta ar to, ka Latipovs ir uzņēmējs. Kā ziņo Baltkrievijas opozīcijas līderes Svjatlanas Cihanovskas biroja pārstāvji, politieslodzīto skaits Baltkrievijas cietumos pēdējās nedēļas laikā pieaudzis par 33 cilvēkiem, sasniedzot jaunu rekordu – 454 ieslodzītos. Starp viņiem ir dažādas režīma pretinieku kategorijas, sākot ar agrāko gadu opozicionāriem, beidzot ar žurnālistiem, kuri atļāvušies objektīvi atspoguļot protestus, un juristiem, kuri snieguši atbalstu aizturētajiem. Pati Cihanovska pirmdien apmeklēja Tallinu, kur tikās ar Igaunijas prezidenti Kersti Kaljulaidu un premjerministri Kaju Kallasu, otrdien Viļņā sastapās ar Savienoto Valstu senatoru delegāciju, šodien viņa jau atrodas vizītē Varšavā, nākamnedēļ plāno doties uz Prāgu un Berlīni. Tikām pašpasludinātais prezidents Lukašenko 28. un 29. maiju pavadīja Krievijas Melnās jūras kūrortā Sočos, kur tikās ar Kremļa saimnieku Vladimiru Putinu. Kā jau ierasts, plašai publikai par abu vadoņu sarunu gaitu nekas daudz ziņots netika. Presei un soctīklu komentētājiem atliek vien minēt, uz kādiem noteikumiem Lukašenko ticis pie vēl viena Krievijas aizdevuma pusmiljarda dolāru apmērā, un apzelēt fotouzņēmumu sēriju, kurā krietnu vīrišķīgu draudzību izstarojošais pāris redzams uz kārtējās luksa jahtas klāja. Nesmukums stratēģiskajā partnerībā To, ka Savienoto Valstu Nacionālās drošības aģentūra noklausījusies Vācijas kancleres Angelas Merkeles telefonsarunas, jau 2013. gadā atklāja kādreizējais šīs aģentūras datorizlūkošanas eksperts Edvards Snoudens. Tagad atklātībā nonākusi informācija, ka Dānijas Aizsardzības izlūkošanas dienests no 2012. līdz 2014. gadam sadarbojies ar amerikāņu Nacionālās drošības aģentūru, ļaujot tai pieslēgties sakaru kabeļiem Dānijas teritorijā un izspiegot kancleri Merkeli, Vācijas ārlietu ministru Franku Valteru Šteinmeijeru, vācu sociāldemokrātu līderi Pēru Šteinbriku, citus vācu, franču, zviedru un norvēģu politiķus, kā arī atsevišķas Dānijas un Savienoto Valstu valdības iestādes un uzņēmumus. Aizsardzības izlūkošanas dienestā šai sakarā veikta iekšējā izmeklēšana, un dienesta vadība jau 2015. gadā bijusi informēta par notiekošo, taču nav uzskatījusi par vajadzīgu informēt citās institūcijas. Tikai 2018. gadā, kad kāds trauksmes cēlājs no dienesta ziņojis pārraugošajai institūcijai – Dānijas Drošības un izlūkošanas dienestam – sākusies plašāka izmeklēšana, kuras rezultātā 2020. gadā nomainīta Aizsardzības izlūkošanas dienesta vadība. Šādu informāciju sadarbībā ar vairākiem citiem vadošiem Eiropas medijiem 30. maijā publiskojis Dānijas sabiedriskais raidītājs DR. Dānijas kaimiņvalstīs un citur Eiropā šos atklājumus vērtē kā skandalozus. Dānijas izlūkdienesta rīcību par nepieņemamu nodēvējuši un paskaidrojumus pieprasījuši kanclere Angela Merkele, Francijas prezidents Emanuels Makrons, Norvēģijas premjerministre Erna Sūlberga, Zviedrijas aizsardzības ministrs Peters Hultkvists u.c. Notikušo par nepieņemamu nodēvējusi arī Dānijas aizsardzības ministre Trīne Bramsena, kura nebija amatā laikā, kad izspiegošana notika, un 2020. gadā, savukārt, pieņēma lēmumu par Aizsardzības izlūkošanas dienesta vadības nomaiņu. Sagatavoja Eduards Liniņš

Czy dziś nastąpi koniec rządów Benjamina Netanjahu w Izraelu? Dwaj politycy, których nie łączy nic poza chęcią przejęcia władzy, mają czas do północy, by ogłosić porozumienie. Jak będzie wyglądał nowy Izrael? Czy nowy rząd, być może poparty przez izraelskich Arabów, oznacza zmianę Izraela w polityce wobec Palestyńczyków? Gość - Konstanty Gebert

Baszar al Asad wygrał wybory w Syrii osiągając wynik 95% głosów - opozycja i zachód krytykują sam proces jako farsę. Irańska Rada Strażników zatwierdziła kandydatów na czerwcowe wybory prezydenckie, wykluczając kandydatury reformistów i niektórych urzędujących polityków wyższego szczebla. W Izraelu Naftali Bennett zapowiedział, że jest zainteresowany zbudowaniem koalicji z Jairem Lapidem po to, by odsunąć Benjamina Netanjahu od władzy. O tym wszystkim usłyszycie w dzisiejszym odcinku naszego podcastu! O Syrii i Iranie rozmawiamy z Marcinem Krzyżanowskim, niezależnym ekspertem ds. Bliskiego Wschodu. Z kolei na temat Izraelskiej polityki wypowiadamy się dzisiaj sami. Po co Baszarowi al Asadowi wybory i czy nie wystarczyłoby po prostu przedłużyć sobie kadencji? Czy Iran rzeczywiście jest republiką i czy Irańczycy tak widzą swój kraj? Co łączy izraelską opozycję i czy wystarczy to do rządzenia krajem? O tym wszystkim i jeszcze wielu innych tematach rozmawiamy w dzisiejszym odcinku!

O tym, jak najnowsza odsłona konfliktu palestyńsko-izraelskiego odsłoniła podziały wśród Demokratów; o tym, że według pokaźnej części partii poparcie dla Izraela nie powinno być już całkowite i bezwarunkowe, co najlepiej pokazał list do „New York Timesa” senatora Berniego Sandersa, który o konflikcie mówi językiem praw człowieka, porównując los Palestyńczyków z losem Afroamerykanów: „Palestinian lives matter”. List 29 demokratycznych senatorów wzywających do zawieszenia broni - w tym wieloletnich sojuszników Izraela – też pokazuje, że coś się zmieniło. Przyglądamy się badaniom opinii publicznej, zastanawiamy się co jest przyczyną innego podejścia Demokratów, partii na którą tradycyjnie głosuje znaczna większość amerykańskich Żydów, a także partii, która tradycyjnie wspierała Izrael bez żadnych zastrzeżeń. Mówimy o zmianach pokoleniowych; o innym sposobie widzenia Izraela, który z „underdoga” przekształcił się w regionalne mocarstwo; a wreszcie o rządach Benjamina Netanjahu, którego spory z Obamą i sojusz z Trumpem sprawiły, że bezdyskusyjne wspieranie Izraela nie jest już ponadpartyjnym konsensusem, a stało się kwestią polityczną i partyjną. Zastanawiamy się, co o tym wszystkim uważa sam Biden i jakie miejsce w jego polityce zagranicznej zajmuje Bliski Wschód. Możecie nas słuchać w: Spotify, Podtail, Apple Podcasts, Google Podcasts i YouTube. Jeśli chcecie nas wesprzeć, zapraszamy na: patronite.pl/podkastamerykanski

Dane, które zanalizował tygodnik "The Economist", wskazują, że od początku pandemii odnotowano od 7 do 13 mln więcej zgonów niż wskazywałyby wieloletnie trendy umieralności na świecie. Oficjalnie koronawirus zabił już prawie 3,5 mln zarażonych, a wspomniane 10 mln ofiar, to środek wynikającego ze statystyk przedziału, o czym rozmawiają w cotygodniowym podcaście "O świecie w Onecie" Michał Broniatowski i Adam Jasser. Rozbieżność wynika z faktu, że aby zgon mógł zostać zarejestrowany jako spowodowany przez COVID-19, zmarły musi za życia przejść test na jego obecność i zostać uznany za ofiarę tej choroby. Rozmiary rakietowej bitwy, jaka w ciągu minionego tygodnia rozgorzała między Izraelem, a rządzącą w Strefie Gazy palestyńską organizacją Hamas, zaskoczyły świat, ale też i izraelski wywiad. Na dodatek państwo żydowskie nie spodziewało się wybuchu bardzo intensywnych protestów Palestyńczyków, będących obywatelami Izraela. Na takie protesty tylko czeka Hamas, który uznany jest przez Unię Europejską za organizację terrorystyczną, ale do wzrostu napięcia i w końcu wybuchu krwawych starć przyczyniły się również prowokacyjne działania izraelskich skrajnych nacjonalistów, a także niechęć premiera Benjamina Netanjahu do powstrzymywania ich zapędów w czasie, kiedy próbował (bezskutecznie zresztą) sformować wspólny rząd z ultraprawicowymi partiami. Netanjahu ostrzega, że Izrael nie złagodzi szybko swojej militarnej odpowiedzi na deszcz rakiet ze strefy Gazy. W Stanach Zjednoczonych Partia Republikańska usunęła w ubiegłym tygodniu deputowaną Liz Cheney z trzeciego najważniejszego stanowiska w klubie partii w Izbie Reprezentantów. Cheney głośno protestowała przeciwko przyjęciu przez republikanów jako obowiązujący dla ich członków dogmat, że zgodnie z bezpodstawnymi twierdzeniami byłego prezydenta Donalda Trumpa, zeszłoroczne wybory zostały sfałszowane. Wygląda na to, że deklarowanie wiary w kłamstwo stało się najważniejszym testem lojalności w dzisiejszej Partii Republikańskiej. Po niemal tygodniowym unieruchomieniu, udało się przywrócić do działania największy amerykański rurociąg transportujący benzynę, Colonial Pipeline, po tym tzw. atak ransomware zablokował sieć komputerową w firmie. Takie ataki, choć jak dotąd na mniejsze przedsiębiorstwa lub zarządy miast, przeprowadzane są, by żądać potem okupu za dostarczenie kodu, który może na powrót uruchomić komputery. Według relacji mediów Colonial Pipeline zapłaciła prawie milion dolarów, żeby móc przywrócić dostawy paliwa do stacji benzynowych na amerykańskim wschodnim wybrzeżu.

Jakub Bodziony zaprasza na kolejną edycję podcastu o sprawach międzynarodowych. Gościem odcinka jest Konstanty Gebert, znawca Bliskiego Wschodu. Zapraszamy na rozmowę o blaskach i cieniach szczepionkowego sukcesu Izraela i jego politycznym znaczeniu dla premiera Benjamina Netanjahu. Czy życie w tym kraju wróciło już do normalności, której tak brakuje nam w Europie?

Dr Zbigniew Hałat komentuje doniesienia o odmowie poddania się szczepieniu przeciw SARS-Cov-2 przez holenderskich medyków. Ocenia, że nie jest to nic dziwnego, gdyż szczepionka nie została wystarczająco dokładnie przebadana przed dopuszczeniem do użytku. Epidemiolog krytykuje izraelski rząd za dynamiczne przeprowadzanie szczepień. Jak mówi, jest to "zemsta Benjamina Netanjahu na rodakach, którzy go nie lubią". Dr Hałat stwierdza również, że eksperci chwalący szczepionkę mRNA "kompromitują się: Mafia promująca szczepienia bezwzględnie zwalcza wszelkie inne sposoby leczenia pacjentów, uznanych za zakażonych. Rozmówca Magdaleny Uchaniuk zwraca również na rolę Chin w rozprzestrzenianiu koronawirusa. Ocenia, że szczepionka wyprodukowana w Państwie Środka ma odwrócić uwagę od odpowiedzialności tego państwa za wybuch pandemii. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message