Podcasts about francuzi

Emmanuel Macron postrzega przyszłość Europy jako silnego i niezależnego kontynentu. Prezydent Francji przyznał rację krajom naszego regionu, uznając Rosję za egzystencjalne zagrożenie dla Unii Europejskiej. O podpisanym w Nancy porozumieniu między Francją a Polską, współpracy gospodarczej obu krajów oraz francuskim parasolu atomowym rozmawiamy z Adamem Hsakou – korespondentem Le Monde w Polsce.Choć sytuacja prezydenta Francji na krajowym podwórku jest niepewna, jego notowania wzmacnia aktywność na arenie międzynarodowej. Francuzi nie są zadowoleni z polityki swojego lidera, a Macronowi pozostały zaledwie dwa lata na wskazanie następcy, który stanie do walki w wyborach prezydenckich. Znacznie skuteczniejsze okazują się jego działania zagraniczne, zwłaszcza zaangażowanie w zwiększenie bezpieczeństwa naszego regionu w obliczu zagrożenia ze wschodu. Z tej perspektywy podpisany 9 maja w Nancy traktat polsko-francuski ma na celu znaczące wzmocnienie bezpieczeństwa w Europie Środkowo-Wschodniej oraz zwiększenie wpływu Francji w tym regionie. O gwarancjach bezpieczeństwa wynikających z umowy, potencjale militarnym Francji i koncepcji parasola atomowego rozmawiamy w najnowszym odcinku podcastu Procent Składany z Adamem Hsakou, korespondentem Le Monde i innych francuskich mediów w Polsce.Rozkład odcinka:00:02:20 – Sytuacja polityczna we Francji00:05:00 – Pozycja prezydenta Francji00:10:00 – Nastroje gospodarcze we Francji00:16:20 – Rynek giełdowy w Paryżu oraz gorące spółki i sektory00:20:00 – Wzrost i rozwój Eutelsat00:22:00 – Polska w oczach Francuzów00:25:00 – Traktat polsko-francuski00:34:50 – Zapisy i założenia umowy00:37:00 – Technologia jądrowa z Francji00:40:06 – Gwarancje bezpieczeństwa i armia Francji00:45:00 – Francuski parasol atomowy00:49:00 – Wyjazd Macrona i Tuska do Kijowa00:54:00 – Wizja Europy Emmanuela Macrona00:59:00 – Co może popsuć relacje pomiędzy Francją a Polską01:03:00 – Ukraina w Unii Europejskiej

Władysław Teofil Bartoszewski o traktacie z Francją, propozycjach Francji, parasolu nuklearnym nad Polską, o nowym papieżu, nominacjach ambasadorskich i wojnie Izraela z Palestyną

O mistrzostwach Europy w biegach ulicznych rozmawiamy z szefem bloku wytrzymałości PZLA - Zbigniewem Rolbieckim.jak wypadli poszczególni biegacze?dlaczego nasi nie mieli drużynowego zgrupowania jak Francuzi?czemu na dychę najlepiej pobiegła Ela Glinka pracująca na etacie?dlaczego trener Oli Brzezińskiej musi traktować pracę z zawodniczką jak hobby?co w kadrze robi biegacz górski i dlaczego brakuje w niej mistrzyni kraju na dychę?kto będzie kolejnym blokowym i dlaczego trener ma dosyć hejtu?***O pyszną kawę w podcaście dba Dobra Palarnia Kawy. Specjalnie dla słuchaczy Dobra ma 10% rabatu na swoje kawy, herbaty i dripbagi, z którego skorzystacie wchodząc na stronę z ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠tego linka⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ lub wpisując kod "Racepace" [reklama]Osiem widokowych i zróżnicowanych pod kątem trudności tras, poprowadzonych przez Beskid Sądecki i Beskid Niski, w tym najdłuższa Krynicka Setka to jedynie przedsmak tego, co mają do zaoferowania ⁠Małopolskie Biegi Górskie⁠. To wyjątkowe wydarzenie sportowo-kulturalne, które na swoją stolicą wybrało Krynicę Zdrój, zaprasza wszystkich biegaczy już w czerwcu.[reklama]

Francuski sąd zdecydował, że Marine Le Pen nie będzie mogła przez pięć lat kandydować w wyborach. Wyrok wywołał burzę w kraju i został określony jako atak na demokrację. Olivier Bault, dziennikarz i dyrektor ds. komunikacji Ordo Iuris, komentuje decyzję oraz jej konsekwencje dla polityki francuskiej.Jest to decyzja o tyle skandaliczna, odebrano dwuinstancyjność, która zwykle obowiązuje w prawie francuskim, polskim, europejskim ogólnie i do której nieraz odwołuje się Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu– podkreśla.Polityczne podłoże sprawySprawa Marine Le Pen bazuje na klauzuli z ustawy przyjętej w 2014 roku przez socjalistów, która pozwala na natychmiastowe odebranie biernego prawa wyborczego w przypadku domniemanej korupcji polityków, nawet jeśli trwa proces apelacyjny. To oznacza, że nawet jeśli Marine Le Pen wygrałaby apelację, nie będzie mogła wystartować w wyborach prezydenckich w 2027 roku.Oliver Bault zwraca uwagę na historyczny kontekst:To nie pierwszy raz, gdy dochodzi do interwencji w proces wyborczy. W 2017 roku kampania François Fillona została wykolejona poprzez naciski na prokuraturę finansową. W efekcie Emmanuel Macron wygrał wybory, choć początkowo nie miał większych szans.Ograniczanie demokracji i wolności mediówWedług dziennikarza, obecna decyzja jest kolejnym krokiem w stronę ograniczania demokracji:To jest zamach na wybory, koniec demokracji. Mówi się już, że Francja to druga Rumunia. Władze manipulują systemem tak, aby eliminować niewygodnych kandydatów.Rozmówca Krzysztofa Skowrońskiego zwraca także uwagę na działania wobec konserwatywnych mediów. Niedawno stacja C8, znana z krytyki polityki imigracyjnej i liberalnych rządów, straciła licencję na nadawanie.Zamiast dwóch konserwatywnych stacji, Francuzi mają teraz tylko jedną, podczas gdy lewicowe media pozostają nietknięte.  To kolejny krok w kierunku liberalnej dyktatury lub francuskie wydanie polskiej demokracji walczącej- mówi Oliver Bault.Kto może zastąpić Marine Le Pen?W obliczu wykluczenia Marine Le Pen spekuluje się, kto mógłby ją zastąpić. Najczęściej wymienia się Jordana Bardellę, przewodniczącego Zjednoczenia Narodowego, jednak jego młody wiek (29 lat) może wpłynąć na jego szanse w wyborach, co podkreśla gość "Poranka Wnet".Decyzja francuskiego sądu bez wątpienia zmieni układ sił politycznych w kraju i stanie się jednym z kluczowych tematów nadchodzącej kampanii prezydenckiej. Wielu obserwatorów zastanawia się, czy francuska demokracja rzeczywiście zmierza w kierunku politycznej eliminacji opozycji.

Hrvatska je izgubila uzvratnu utakmicu četvrtfinala nogometne Lige nacija. Bolji su na kraju bili Francuzi koji su u produžecima ukupnim rezultatom 7:6 prošli u poluzavršnicu tog natjecanja.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. [AUTOPROMOCJA] Gośćmi Witolda Jurasza oraz Zbigniewa Parafianowicza w najnowszym odcinku podcastu “Raport Międzynarodowy” są Jakub Dymek oraz Marcin Giełzak, czyli prowadzący w pewnym stopniu konkurencyjnego podcastu “Dwie Lewe Ręce”. Tematem rozmowy jest kwestia wzrostu siły skrajnej prawicy, przy czym sami gospodarze podcastu spierają się między sobą, czy Konfederacja i PiS to skrajna prawica – jak twierdzi Witold Jurasz – czy też w gruncie rzeczy prawica umiarkowana, do czego skłania się Zbigniew Parafianowicz. Przede wszystkim jednak pytaniem, na które wszyscy rozmówcy szukają odpowiedzi, jest to, czy siły liberalne mają jakikolwiek pomysł na powstrzymanie marszu po władzę AfD w Niemczech, Zjednoczenia Narodowego we Francji, a w Polsce – Konfederacji i PiS-u. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz pytają swoich gości, czy przyczyną skrętu europejskich społeczeństw na prawo jest porzucenie klasy robotniczej i klasy średniej przez siły głównego nurtu, czy też może istnieją inne, pozaekonomiczne powody. Witold Jurasz zadaje prowokacyjne pytanie: czy tzw. europejski mainstream nie miał w ostatnich latach kłopotu z patriotyzmem? I czy naiwna wiara w to, że większość ludzi identyfikuje się już bardziej jako Europejczycy niż odpowiednio Niemcy, Francuzi, Włosi czy Polacy, nie jest przyczyną wzrostu znaczenia skrajnej prawicy? Prowadzący podcast pytają swoich gości, czy jest przypadkiem, że siły głównego nurtu same siebie określają jako "liberalny salon", a czasem jako "liberalne elity"? I czy fakt, że w owych określeniach znajdują się słowa sugerujące przynależność do klasy wyższej, nie jest przypadkiem grzechem pierworodnym sił liberalnych, które najwyraźniej lubią podkreślać, że są lub też czują się lepsze od swoich konkurentów? Witold Jurasz zadaje w tym kontekście prowokacyjne pytanie: czy polski liberalny salon to w istocie klasa wyższa, czy też może polscy liberałowie to ludzie w większości pochodzący z awansu społecznego? Na to pytanie odpowiada Jakub Dymek, który nieco inaczej patrzy na problem starych oraz nowych pieniędzy i wcale nie jest pewny, czy stare pieniądze to na pewno lepsze rozwiązanie dla polskiej polityki. W rozmowie pojawia się też kwestia uczciwości jako kategorii politycznej. W tym punkcie również pojawia się spór. Część uczestników debaty jest zdania, że nieuczciwość polityków PiS nie ma znaczenia, ponieważ wielu polityków po stronie liberalnej również ma z uczciwością kłopot. Inni zwracają uwagę, że uczciwość w ogóle nie jest kategorią, która decyduje o zwycięstwie lub porażce. Bo gdyby tak było, to Donald Trump nigdy nie zostałby ponownie wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. W pewnym momencie rozmowy podcast “Raport Międzynarodowy” powinien zmienić nazwę na “Raport z zoo”, gdyż uczestnicy rozmowy debatują nad dylematem pawia i papugi. Zwracają uwagę, że polskie elity polityczne zdecydowanie zbyt często dzielą się według schematu, w którym jedni są niczym pawie i czują się lepsi od innych państw i narodów europejskich, a inni dla odmiany zachowują się jak papugi i pragną naśladować inne państwa i narody. Być może, jak zgadzają się wszyscy uczestnicy rozmowy, rozwiązaniem byłoby to, by nie być ani pawiem, ani papugą – tyle że to, póki co, jest nierealne. W rozmowie pojawia się, jak zawsze w tego rodzaju przypadkach, teza Roberta Krasowskiego, który widzi problem polskiej polityki w jej inteligenckim, czy też – jak chcieliby inni – postinteligenckim charakterze. W trakcie dyskusji mowa jest też oczywiście o Elonie Musku, który tydzień temu w wywiadzie dla CNN stwierdził, że podstawowym problemem Zachodu jest empatia, z którą należałoby się pożegnać. Prowadzący podcast i goście zgadzają się, że tego rodzaju w istocie antychrześcijańskie stwierdzenia Muska są bliskie wielu politykom Konfederacji. Przy czym goście podcastu zwracają uwagę, że tego rodzaju brutalny język nie jest niczym nowym w polityce, a jedynie konsekwencją języka stosowanego przez lata przez siły liberalne. Konfederacja – jak stwierdzają Jakub Dymek i Marcin Giełzak – poszła jedynie krok dalej, ale poszła ścieżką wytyczoną już dawno przez polskich liberałów. W części już stricte międzynarodowej prowadzący podcast pytają swoich gości o to, czy są jakieś granice obrony demokracji i czy w ramach obrony demokracji można postępować wbrew jej podstawowym zasadom, np. eliminując za pomocą procedur sądowych bądź quasi-sądowych niektórych skrajnych kandydatów. Dokładnie tak zrobiono to w Rumunii, gdzie wykluczono polityków, w tym najpopularniejszego kandydata na prezydenta, na podstawie tak naprawdę operacyjnej wiedzy służb specjalnych i bez jakiegokolwiek wyroku niezawisłego sądu w tej sprawie. Pomiędzy prowadzącymi w tej sprawie nie ma konsensusu.

Czwartkowa Kronika Paryska Piotra Witta skupia się na najważniejszych problemach Europy. Gospodarz programu poinformował też, że większość Francuzów „nie ma ochoty umierać za Kijów”. 

Ćwierćfinał siatkarskiej Ligi Mistrzów, półfinał Pucharu CEV i finał Pucharu Challenge - wracamy do grania w Europie! W Lidze Mistrzów najtrudniejsze zadanie wydaje się być przed PGE Projektem Warszawa, gdzie rywalem będzie turecki Halkbank Ankara. Mocnymi faworytami będą JSW Jastrzębski Węgiel z Olympiakosem Pireus oraz Aluron CMC Warta Zawiercie z SVG Luneburgiem. Asseco Resovia ma okazję zrewanżować się Tours VB za zeszłoroczne porażki i awansować do finału Pucharu CEV, a Bogdanka LUK Lublin już w swojej debiutanckiej przygodzie w Europie wystąpi w finale, rywalem Cucine Lube Civitanova. To właśnie ta ostatnia ekipa wydaje się najtrudniejszym przeciwnikiem z wszystkich, ale lublinianie z pewnością nie stoją na straconej pozycji. W odcinku analizujemy szanse i grę wszystkich rywali polskich ekip! Omawiamy też najnowsze rozstrzygnięcia w PlusLidze, wśród nich chociażby pierwszy w historii awans Norwidu Częstochowa do fazy play-off!

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. [AUTOPROMOCJA] W najnowszym podcaście "Raport Międzynarodowy" prowadzący Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz usiłują odczytać intencje Donalda Trumpa i zrekonstruować jego plan polityki zagranicznej. O ile oczywiście Donald Trump ma jakikolwiek plan polityki zagranicznej. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz zaczynają podcast od omówienia scysji pomiędzy Wołodymyrem Zełenskim a Donaldem Trumpem. Zastanawiają się, kto zaczął, kto prowokował, czy prezydent Ukrainy faktycznie użył słowa "blyat" i czy opłacała mu się ta scysja. Co do jednego prowadzący nie mają wątpliwości – nawet jeśli Zełenski popełnił błąd, to Donald Trump nie tylko przy tej okazji, ale w całym szeregu decyzji bardzo wyraźnie pokazuje, że zdecydowanie bliżej mu do Władimira Putina niż do Wołodymyra Zełenskiego. Właśnie dlatego prowadzący zastanawiają się, jak długo Ukraina może walczyć bez wsparcia Stanów Zjednoczonych i czy Europa faktycznie jest w stanie zwiększyć pomoc na tyle, by uzupełnić ewentualne ubytki wynikające z braku amerykańskich dostaw broni. Przy okazji Witold Jurasz odnotowuje wypowiedź Mariusza Błaszczaka, z której wynika, że za brak wsparcia wojskowego USA dla Ukrainy odpowiedzialność powinien ponieść Radek Sikorski. Jurasz stwierdza, że przykre jest patrzenie, jak człowiek skądinąd zasłużony – na przykład dla modernizacji polskich sił zbrojnych – zachowuje się w prymitywny, partyjniacki sposób. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz opowiadają słuchaczom i słuchaczkom “Raportu Międzynarodowego” o filmie zamieszczonym przez Donalda Trumpa, utrzymanym w gangsta-raperskim stylu, w którym pojawiają się tancerki wzorowane na Conchicie Wurst. Ten ostatni element budzi daleko idący niepokój obu prowadzących podcast. W tym odcinku podcastu “Raport Międzynarodowy” mowa jest również o wypowiedziach Elona Muska, który stwierdził, że Zełenskiemu należy zaproponować amnestię w neutralnym kraju w zamian za pokojową transformację ustrojową Ukrainy w kierunku demokracji. Witold Jurasz komentuje, że trzeba być niespełna rozumu (w rzeczywistości używa bardziej dosadnego określenia), by w ten sposób pisać o Ukrainie – która jest demokracją – i jednocześnie nie zająknąć się o Rosji, która w istocie jest dyktaturą. W dalszej części podcastu Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz odnotowują obelżywe wypowiedzi wiceprezydenta J.D. Vance'a na temat europejskich sojuszników. Spowodowały one protesty we Francji i Wielkiej Brytanii, wojnę celną USA z Kanadą oraz powrót do zapowiedzi odebrania Grenlandii. Prowadzący zastanawiają się, czy Donald Trump zdaje sobie sprawę, że wiarygodność buduje się latami, jeśli nie dziesięcioleciami, a stracić można ją w zaledwie kilka tygodni. Próbując odtworzyć prawdziwe cele Trumpa, dziennikarze dochodzą do wniosku, że jego działania mogą wynikać z pesymizmu i braku wiary w Amerykę. Być może właśnie dlatego chce on podzielić się odpowiedzialnością za świat w ramach tzw. koncertu mocarstw. Witold Jurasz cytuje byłego francuskiego polityka, który stwierdził, że koncert mocarstw to bardzo dobre rozwiązanie, gdyż w jego ramach rzadko dochodzi do wojen (poza tymi przypadkami, kiedy do nich oczywiście dochodzi). Witold Jurasz zauważa przy tym, że Francuzi uwielbiają ideę koncertu mocarstw, ponieważ daje im ona miejsce wśród globalnych decydentów. Z przykrością odnotowuje natomiast, że Polska takim państwem niestety nie będzie. Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz zastanawiają się, czy taka ewolucja porządku światowego wpłynie również na Unię Europejską i czy polska polityka wschodnia – na przykład w kontekście Białorusi – ma jeszcze jakąkolwiek szansę realizacji, czy też należy uznać ją za całkowicie martwą. W podcaście pojawia się też temat trwałości amerykańskiej obecności wojskowej w Polsce. Prowadzący zastanawiają się, czy istnieją jakiekolwiek gwarancje, że Amerykanie nie wycofają się z Polski. Niestety, takich gwarancji nie ma, ale w Polsce znajduje się amerykańska baza w Redzikowie, będąca częścią systemu obrony przeciwrakietowej Stanów Zjednoczonych – a nie europejskich sojuszników USA. To oznacza, że nawet jeśli Amerykanie ograniczą swoją obecność, to nie wycofają się całkowicie. Prowadzący uspokajają słuchaczki i słuchaczy, że istnieje wiele powodów, dla których Polska z całą pewnością nie jest zagrożona wpadnięciem do rosyjskiej strefy wpływów. Na końcu podcastu Witold Jurasz opowiada historię tortur, jakie Rosjanie stosowali wobec Wiktorii Roszczyny – młodej ukraińskiej dziennikarki, która wpadła w ich ręce. Zastanawia się, czy biorąc pod uwagę fakt, iż sprawców tortur nigdy nie będzie można osądzić, ukraiński wywiad powinien ich wszystkich co do jednego wyeliminować.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. [AUTOPROMOCJA]  Gościem najnowszego odcinka podcastu “Raport Międzynarodowy” jest były dyrektor Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, a obecnie starszy analityk Instytutu Zachodniego, dr Krzysztof Rak. Krzysztof Rak jest autorem licznych bestsellerowych książek na temat relacji II Rzeczypospolitej ze Związkiem Sowieckim i hitlerowskimi Niemcami. To sprawia, że w pewnym sensie specjalizuje się on w historii dyplomacji, która – inaczej niż sądzi się współcześnie – realizowana jest w zaciszu gabinetów, a intencje graczy pozostają niejasne. Dokładnie to prowokuje pytania autorów podcastu, Witolda Jurasza i Zbigniewa Parafianowicza, którzy próbują odczytać prawdziwe intencje Donalda Trumpa. Problem z analizą celów Trumpa polega na tym, że jego słowa i czyny często są sprzeczne i tak naprawdę nie ma żadnej pewności, czy prezydent Stanów Zjednoczonych ma jakikolwiek plan, czy jedynie intuicje, które po omacku próbuje realizować. Prowadzący podcast pytają Krzysztofa Raka o to, jak interpretować zapowiedź sekretarza stanu USA Marco Rubio, który stwierdził, że USA chcą przeprowadzić manewr tzw. odwróconego Kissingera. W polityce Henry'ego Kissingera, realizowanej za czasów prezydentury Richarda Nixona, chodziło o to, by porozumieć się z Chinami przeciwko Związkowi Sowieckiemu. Obecnie, jak się wydaje, Amerykanie dążą do porozumienia z Rosją przeciwko Chinom. Krzysztof Rak zwraca uwagę na fakt, iż Richard Nixon co prawda prowadził politykę zbliżenia z Chinami, aby osłabić Sowiety, ale w relacjach ze Związkiem Sowieckim wcale nie dążył do zaostrzenia konfliktu, lecz do odprężenia. W ocenie Krzysztofa Raka Amerykanie obecnie nie dążą do konfrontacji z Chinami, ale do porozumienia z nimi. Jeśli tak, to najprawdopodobniej oznacza to, że celem Waszyngtonu wcale nie jest sojusz z Rosją przeciwko Chinom, lecz stworzenie tzw. koncertu mocarstw, czyli systemu, w którym najpotężniejsze państwa świata podzielą się odpowiedzialnością za określone części globu. Problem polega na tym, że system taki oznacza ustępstwa wobec Rosji w Europie Wschodniej. W tym miejscu autorzy podcastu uspokajają słuchaczy, że określenie Europa Wschodnia nie oznacza Polski – nasz kraj zaliczany jest bowiem do regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Problem polega jednak na tym, że optymizmu co do przyszłości Polski nie można rozszerzyć na Ukrainę. W dalszej części podcastu prowadzący i ich gość zastanawiają się, jakie miejsce w nowej światowej architekturze Stany Zjednoczone widzą dla Niemiec i czy system koncertu mocarstw będzie oznaczać kontynuowanie sojuszu amerykańsko-niemieckiego, czy też przeciwnie – zerwanie z koncepcją tzw. partnerstwa w przywództwie. Później Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz pytają Krzysztofa Raka, jaką partią jest Alternatywa dla Niemiec i czy może ona pójść drogą na przykład Giorgii Meloni, czyli ulec cywilizowaniu, czy też elementy neofaszystowskie w AfD wezmą górę. Krzysztof Rak, definiując podejście niemieckich elit do AfD, stwierdza, że póki co dominuje idea izolowania partii, a nie wciągania jej do współpracy i tym samym jej cywilizowania. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz pytają także, czy Polska powinna unikać jakichkolwiek kontaktów z AfD, czy też – biorąc pod uwagę wzrost poparcia dla tej partii – jednak rozpocząć jakieś dyskretne rozmowy. W tle pojawia się temat służb specjalnych, które mogłyby być narzędziem wykorzystywanym do utrzymywania kontaktów z Alternatywą dla Niemiec w tajemnicy. Witold Jurasz pyta również Krzysztofa Raka, czy państwo niemieckie stosuje wobec radykalnych partii techniki dezintegracyjne. Na końcu rozmowy pojawia się nieodzowny w tym kontekście wątek francuski, a konkretnie pytanie, czy osłabienie polityczne Niemiec i słabość militarna Republiki Federalnej powodują wzrost znaczenia Francji. Witold Jurasz zauważa, cytując Marcina Giełzaka, który kilka miesięcy temu był gościem “Raportu Międzynarodowego”, że Francuzi, jakkolwiek mają słabość do Rosji, to jeszcze większą mają do Napoleona Bonapartego. Sądząc po radości, która maluje się na twarzy Emmanuela Macrona, można odnieść wrażenie, że prezydent Francji – dzięki polityce Trumpa z jednej strony i chaosowi w Niemczech z drugiej – w końcu ma poczucie, że Francja odzyskuje status mocarstwa. Pytaniem, którego prowadzący nie zadają Krzysztofowi Rakowi, jest to, jakie miejsce Polska zajmie w koncercie mocarstw, który – niestety – właśnie powstaje. Pytania tego nie zadają z oczywistego, niestety, powodu – bo Polska mocarstwem w dającej się przewidzieć przyszłości nie będzie.

LInk. do zakupu mojej książki: https://bit.ly/ProtokolRozbieznosci Ta historia brzmi tak nieprawdopodobnie, że gdy po raz pierwszy ja usłyszałem nie chciałem dać wiary. Podobnie jak wietnamscy partyzanci, którzy w czasie I wojny indochińskiej w latach 50. na własnej skórze przekonywali się, iż nagle zamiast Francuzów do walki z nimi stają mówiący w dziwnym języku żołnierze, w większości blondwłosi, znacznie bardziej skuteczni od poprzedników oraz znacznie bardziej bezwzględni w walce. Powojenne interwencje Francji w byłych koloniach to jeden z najbardziej wstydliwych rozdziałów w najnowszej jej historii. Ponadto potwierdzające że kolonialne mocarstwa nie ma moralności. Mają tylko interesy. Czy faktycznie Francuzi tuż po zakończeniu II wojny światowej zamiast sądzić i skazywać za zbrodnie SS-manów postanowili ubrać ich w mundury dumnej Legii Cudzoziemskiej i wysłać do tłumienia zrywu wolnościowego na Dalekim Wschodzie? Czy może byli to inni Niemcy, na przykład z Wehrmachtu, ale również mający za sobą doświadczenia krwawe doświadczenia z II wojny światowej. Jak to w ogóle było możliwe że żołnierze Hitlera stali się najemnikami rządu Roberta Schumanna. Tak tego Roberta Schumanna bo to wizjoner Unii Europejskiej przeze część wojny w Indochinach był premierem Francji. Niemców wysłanych do południowo wschodniej Azji były nie setki. ale tysiące. Około 35 000 Niemców przewinęło się przez formacje Legii Cudzoziemskiej w czasie ośmioletniej wojny o utrzymanie francuskich Indochin która zakończyła się klęską Francji pod Điện Biên Phủ w 1954 roku.Zapraszam Cię do wsparcia kanału poprzez jednorazowy blik o niewielkiej kwocie na https://suppi.pl/historia albo do stałego wsparcia na:https://patronite.pl/Historiajakiejnieznacie

W Paryżu ma odbyć się nieformalny szczyt ws. wojny na Ukrainie. Redaktor Robert Bagiński  portalu tematypolityczne.pl tłumaczy, dlaczego robią to Francuzi a nie Polacy, skoro trwa nasza prezydencja w Unii Europejskiej. 

We Francji rośnie polityczne napięcie, ponieważ rząd podnosi podatki, chociaż François Bayrou obiecywał, że tego nie zrobi. Korespondencja Piotra Witta prosto z Paryża.

Polyphony Digital udostępniając darmową wersję ich hitowych wyścigów na pewno zachęci nowych graczy do pełnej "siódemki". Francuzi z Kylotonn po udanych latach z serią WRC tym razem stworzyli chyba najgorszą pozycję w ich portfolio. Poza tymi dwoma grami wyścigowymi omawiam ostatni Capcom Spotlight i newsy.

Nie można zapominać, że Polacy, Niemcy, Francuzi i Włosi jadą na tym samym wózku. To nie czas na animozje mówi korespondent polskich mediów we Francji.

Zachód znalazł się w niełatwym położeniu; długo dążył do upadku Asada, a teraz będzie stał przed zadaniem nawiązaniem stosunków z rządem, co by nie mówić, islamistycznym - mówi dziennikarz Radia Wnet.

Jest druga połowa czerwca 1940 r. Położenie wojsk francuskich na froncie staje się coraz gorsze. Francuzi nie mają wyboru, muszą podjąć negocjacje zawieszenia broni. Hitler zażąda jednak, aby odbyły się one w lesie pod Compiegne, w tym samym miejscu, w którym Niemcy podpisali rozejm kończący I wojnę światową. Co więcej, Führer każe sprowadzić ten sam wagon kolejowy, w którym przedstawiciele rządu niemieckiego spotkali się z marszałkiem Fochem. Dlaczego Hitlerowi tak bardzo zależało, aby podpisać zawieszenie broni w takich okolicznościach? W najnowszym odcinku Misji specjalnej RMF FM odkrywamy kulisy podpisania drugiego rozejmu w Compiegne.

Jest to chyba jedyna kwestia, w której społeczeństwo nie jest głęboko podzielone - mówi analityk "Nowego Ładu". 

Tam gdzie jest ojkofobia, gdzie największą ambicją jest bycie Europejczykiem, brak jest prorozwojowego podejścia i dążenia do tego, by Polacy byli równe bogaci jak Niemcy czy Francuzi - mówi poseł PiS

Live po meczu finałowym Igrzysk Olimpijskich pomiędzy Polską a Francją. Zapraszają: Piotr Siekierski, Rafał Tomkowiak i Bartek Chmiel. Polscy siatkarze ulegli gospodarzom Igrzysk - Francji 0-3. Pomimo porażki, doceniamy srebrny medal IO. Postaramy się znaleźć przyczyny porażki i zastanowimy się co dalej z naszą reprezentacją. ___________________________________________________________ ✅ Zostaw po sobie komentarz lub zasubskrybuj kanał, to duży gest dla nas

Polscy siatkarze tym odwróconym półfinałem igrzysk w Paryżu z USA już przeszli do legendy, a przed nimi jeszcze mecz o złoto! Amerykanie wpędzili nasz zespół w ogromne tarapaty, sytuacji nie ułatwiły kłopoty zdrowotne, a mimo tego wojownicy Grbicia zameldowali się w finale igrzysk olimpijskich! Na drodze do złota stają Francuzi, którzy nadspodziewanie łatwo ograli Włochów. Odbieramy telefony do studia!

Obrażali katolików, czy nie? Świat jest podzielony w ocenie intencji twórców kontrowersyjnej inauguracji igrzysk w Paryżu. Dla jednych to obrazoburstwo, dla drugich obrona laickich wartości, które współtworzą francuską cywilizację. Redaktor Mirosław Żukowski, znawca sportu i wielbiciel Francji nie podziela jednak tego poglądu: Francuzi zmarnowali szansę, by podzielić się ze światem swoją historią i kulturą. Przesadzili. Przesadził również w swoim komentarzu o piosence Lennona Przemysław Babiarz. Nie powinien być jednak za to zawieszany, bo choć jego interpretacja Imagine Johna Lennona jest jednostronna, miał do niej prawo. Zapytany o to, czy podpisał by list solidaryzujących się z Babiarzem, odpowiada, że tak. Te i inne komentarze Mirosława Żukowskiego do burzliwego początku paryskich igrzysk w podkaście Rzecz w tym, Bogusław Chrabota zapraszam. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Zamów książkę ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Igora Janke⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite-sklep.pl/produkt/sila-polski-igor-⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠janke/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/igorjanke⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ Zachęcam do dołączenia do grona ponad 500 patronów Układu Otwartego. Jako patron, otrzymasz dostęp do grupy dyskusyjnej na Discordzie i specjalnych materiałów dla Patronów, a także newslettera z najciekawszymi artykułami z całego tygodnia. Układ Otwarty tworzy społeczność, w której możesz dzielić się swoimi myślami i pomysłami z osobami o podobnych zainteresowaniach. Państwa wsparcie pomoże kanałowi się rozwijać i tworzyć jeszcze lepsze treści ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Układ Otwarty nagrywamy w ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://bliskostudio.pl ⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Mecenasi programu:      e2V: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://e2v.pl/⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

"Nie potrafimy grać - jak Holandia - futbolu totalnego przez 90 minut, ale potrafimy robić zrywy. A piłka jest nieobliczalna, faworyci czasem nie wygrywają" - mówił Gość Krzysztofa Ziemca w RMF FM Cezary Kucharski, były reprezentant Polski. W finale jego zdaniem zagrają Francuzi z Anglikami.

Jak włoscy żołnierze opisywali inwazję na Francję? Posłuchajcie! #historia #podcasthistoryczny

Dołącz do grona Patronów tego podcastu na http://www.patronite.pl/maopowiedziane Po raz pierwszy od pół dekady prezydent Chin Xi Jinping zawitał do Europy. Przyjęli go prezydenci Francji, Serbii i Węgier, co może wydawać się nieoczywistą kompozycją krajów. Jednak relacja z każdym z nich jest na swój sposób wyjątkowa i ważna. Rzecz jasna, to Francja jest w tej układance partnerem wagi ciężkiej i to właśnie spotkaniu z prezydentem Macronem poświęcam w tym odcinku więcej uwagi. W szczególności, staramy się rozsupłać zagadkę chińskiej „nadprodukcji” i „nadwyżek”, które były kluczowymi tematami paryskich rozmów. Spis treści:(0:00) Przegląd wizyty Xi w Europie(20:20) Co o wizycie Xi mówią Francuzi(37:39) Chińska nadprodukcja Napisz do nas na kontakt@maopowiedziane.pl Dołącz do naszego Discorda (dla Patronów) https://patronite.pl/post/59230/jak-dolaczyc-do-naszego-discorda Postaw nam kawę na http://buycoffee.to/maopowiedziane 

SRPSKI RADIO CIKAGO – DŽEVAD GALIJAŠEVIĆEKSPERT ZA BEZBEDNOST I BORBU PROTIV TERORIZMATERORISTIČKI NAPAD U MOSKVI NIJE IZVRŠIO ISIS, A KRISTIJAN ŠMIT IZAZVAĆE RAT U BIHSERBIAN RADIO CHICAGO IS A KEY PLAYER AMONG THE ETHNIC BROADCASTERS IN THE U.S. AND IS CONSIDERED THE NUMBER ONE MEDIA OUTLET IN THE SERBIAN-AMERICAN AND BALKAN COMMUNITY IN THE UNITED STATES OF AMERICA AND CANADA.SERBIAN RADIO CHICAGO BROADCASTS DAILY FROM 3PM TO 4PM CST ON WNWI AM 1080, CHICAGO.HTTPS://WWW.SERBIANRADIOCHICAGO.COMHTTPS://WWW.SERBIANRADIOCHICAGO.NETSupport the show

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Pierwsze poważne pęknięcie stalowej konstrukcji Rzeszy Niemieckiej pojawiło się latem 1918 roku po przegranej bitwie nad Marną we Francji. 8. sierpnia zapamiętano jako czarny dzień w historii niemieckiej armii. Przez następne sto dni alianci, już nie tylko Brytyjczycy i Francuzi, ale również Amerykanie, pchali się na Niemców lawiną ofensyw.

Hrvatski vaterpolisti su se pobjedom u susretu s najboljim srbijanskim igračima plasirali u poluzavršnicu Svjetskog prvenstva u Dohi. Suparnici su im Francuzi. Dinamo u Španjolskoj, s Betisom, igra susret šesnaestine finala Konferencijske lige. Kapetan Dinama Bruno Petković poručio izborniku U-17 reprezentacije, Robertu Jarniju, koji je najavio da će navijati za Betis, za koji je igrao, da je klaun.

Prva tri dana, a turnir već kuva! Za početak, da kažemo da makar reprezentacija Srbije nije iznenadila. Oni su u, dok mi ovo snimamo, jedinu utakmicu na turniru okončali pobedom protiv Kine, u meču koji nam je barem dao jednu lepu reprizu šuterske rapsodije Ducija Ristića. A dok vi ovo gledate, nadamo se da je skor Srbije već 2-0. Ali zato, drugih iznenađenja koliko želite! Najveće, recimo, Francuska, koja će ostatka turnira provesti u razigravanju za 17. mesto. Gotovo nestvarno zvuči, ali „galske petlove“ selektora Vensana Kolea je prvo deklasirala Kanada, a zatim i šokirala Letonija. Dalje u toj grupi idu dve gorenavedene selekcije, dok će Francuzi sreću potražiti u „gubitničkom“ delu kostura. Ako i ništa, makar imaju OI osigurane za dogodine... Zatim, iznenadio je i Japan. Lišen pomoći najboljeg igrača, Japanci su prvo izgubili od Nemaca, ali su onda iznenadili Fince. Plesao je moćni Juki Kavamura, koji je ispogađao kad je trebalo i poslao Laurija i drugove kući. Oni sada igraju za plasman protiv Australije, i naravno da su „bumeri“ favorit, ali na osnovu onoga što sada gledamo – biće prilično teško! Najavili smo da će Dominikanska republika biti tvrd orah, a to su na svojoj koži osetili i Italijani. Selektor „Če“ Garsija je ispravno sklopio kockice i ostvario dve pobede, dok Italijancima ostaje da se „povade“ protiv Filipina. Domaćin opet nije imao sreće, imali su svoje šanse u oba meča, ali su za sada – bez pobede. Šanse za dalji plasman su im male. Po planu su otvorili i Amerikanci i Grci, ne doduše bez da se preznoje. Plasman su već posle dva kola očekivano overili Crnogorci i Litvanci, a već spo pomenuli Kanađane i Letonce. Dobar utisak ostavila je tradicionalno i Španija, Slovenija je takođe otvorila pobedom, Brazil je imao peh sa Raulom Netom ali ne izgledaju loše. Ukratko, turnir je dobar – a mi pričamo baš o tome. Pridružite nam se, vidimo se opet ubrzo!

✅ Zamów PORADNIK ZDROWIA: https://bit.ly/GKPoradnikZdrowia SUBSKRYBUJ kanał, aby być na bieżąco i kliknij

Jak duża i nowoczesna była Brytyjka armia lądowa na początku wojny? Dlaczego Brytyjczycy kupowali armaty przeciwpancerne i przeciwlotnicze w Polsce? Jaki był brytyjski plan wojny z Rzeszą Niemiecką? Czy Anglicy i Francuzi mogli już we wrześniu 1939 roku wyprowadzić ofensywę w głąb Niemiec? Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Jak miłość to po francusku, czyli bez pruderii, granic, wstydu i lęku. Francuzi jak nikt inny opowiadają w filmach o miłości, zobaczcie więc, jakie francuskie filmy o uczuciach ludzi urodzonych wcześniej, choć zdecydowanie pierwszej młodości wybrałam. Odwagi! Tego nam brakuje. Wszystkie filmy dostępne w Polsce, a patroni dostaną do nich linki. Coś idealnego na wakacje. Będzie też książka o tym, że każda, nawet ostatnia miłość może być tą pierwszą. Patroni Pierwszej Młodości z progu 155: Dagmara Kucharska, Iwona Śliwa, Mark Zoj

Francuzi są wyjątkowo dumni ze swojego systemu socjalnego i wywalczonych praw pracowniczych. Nie chcą z nich rezygnować, niezależnie od argumentów rządu, że ze względu na sytuację demograficzną zmiany w systemie emerytalnym są konieczne. Jak obecnie zbudowany jest system emerytalny we Francji? Dlaczego Macron zdecydował się przeprowadzić reformę, mimo że płaci za nią wysoką cenę polityczną? Jak wygląda prezydentura Macrona i generalnie system prezydencki we Francji? Jakie szanse na wygraną w następnych wyborach ma Marine Le Pen? Łukasz Grzymisławski rozmawia z Piotrem Moszyńskim, korespondentem "Gazety Wyborczej" w Paryżu. Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

Niemcy wyślą czołgi Leopard do obrony Ukrainy przed rosyjską agresją. Amerykanie wyślą Abramsy, Brytyjczycy Challengery, a Francuzi być może czołgi Leclerc. Co te czołgi mogą zmienić na polu walki? Dlaczego Ukraińcom tak bardzo na nich zależało? Dlaczego Niemcy zmieniły zdanie w sprawie wysłania Leopardów Ukrainie? Czy przy okazji wojny, w Berlinie następuje fundamentalna zmiana myślenia na temat roli Niemiec we współczesnym świecie? Prezydent Turcji zapowiada, że nie będzie wspierał członkostwa Szwecji i Finlandii w NATO. Czy chodzi o obrazę uczuć muzułmanów oburzonych po spaleniu Koranu w Sztokholmie, czy o polityczną grę przed wyborami w Turcji? Japonia na skraju katastrofy demograficznej. Co na to władze kraju i co na to sami Japończycy? Filipińska dziennikarka Maria Ressa uniewinniona z części zarzutów przez nowe władze kraju. Czy to znaczy, że syn dyktatora jest bardziej otwarty na krytykę ze strony mediów niż ojciec? Ludzie rozumieją język gestów szympansów i bonobo. Czy język ludzi wyrósł z tego samego pnia co język naczelnych? Rozkład jazdy: (1:56) Spiv Brativ - Na korabli (3:00) Mariusz Cielma o zachodnich czołgach w Ukrainie (27:01) Kamil Frymark o zmianie roli Niemiec na świecie (42:27) Sezen Aksu - Ne Yapayım Şimdi Ben (45:36) Karol Wasilewski o Turcji przed wyborami (1:05:16) Podziękowania (1:10:29) Adrian Bąk o uniewinnieniu Marii Ressy na Filipinach (1:23:13) Dominika Giordano o katastrofie demograficznej w Japonii (1:47:22) Sekai No Owari - Habit (1:51:31) Wojciech Mikołuszko o językach ludzi i naczelnych (2:10:21) Do usłyszenia (2:11:17) ORGANEK – La Canzone del Ciuccio

Ponad milion Francuzów protestuje na ulicach 200 miast przeciwko podniesieniu o dwa lata wieku emerytalnego. Czy Emmanuelowi Macronowi uda się przeprowadzić reformę, którą uznaje kluczową dla swojej prezydentury? I dlaczego Francuzi są tak wrogo nastawieni do jakichkolwiek zmian na rynku pracy? Szef sycylijskiej mafii złapany przez policję po trwającym 30 lat pościgu. Jaką rolę w życiu Włoch odgrywa mafia? A w Meksyku do aresztu trafia Ovidio Guzmán, syn największego barona narkotykowego El Chapo. Dlaczego nie będzie to miało większego znaczenia dla przebiegu cichej wojny w Meksyku, w której co roku ginie kilkadziesiąt tysięcy ludzi? Prezydent Biden przechowywał w swoim domu i biurze dokumenty z klauzulą tajności. Czym jego przypadek różni się od Donalda Trumpa, u którego również znaleziono tajne dokumenty? Czy Europa jest w stanie konkurować z Chinami i Stanami Zjednoczonymi w badaniach kosmosu? I dlaczego jest to tak trudne? A także: jak zdobyć dobrą pracę, nieważne, że nikomu niepotrzebną. Rozkład jazdy: (2:39) Jacques Dutronc - L'Opportuniste (5:17) Joanna Nowicka o protestach we Francji (30:33) Piotr Podemski o aresztowaniu szefa sycylijskiej mafii (52:04) El Chapo de Sinaloa - Si yo fuera ladron (55:23) Świat z boku - Grzegorz Dobiecki o dobrej, ale niepotrzebnej pracy (1:00:42) Podziękowania (1:05:24) Marcin Pośpiech o aresztowaniu Ovidio Guzmána (1:17:42) Mateusz Piotrowski o dokumentach w domu Bidena (1:35:35) Tomasz Rożek o badaniu kosmosu (2:01:36) Do usłyszenia (2:02:10) Crosby, Stills, Nash and Young – Almost Cut My Hair

3 lipca 1940 roku w porcie Mers el-Kébir (Marsa el-Kabir) nieopodal Oranu w Algierii doszło do wydarzenia, które zaszokowało ówczesny świat. Oto bowiem brytyjska flota wojenna, w postaci zespołu "H" w sile trzech okrętów liniowych wraz ze wsparciem mniejszych jednostek, po uprzednich wielogodzinnych nerwowych negocjacjach i krążeniu w odległości 8 mil morskich od portu, otworzyła morderczy ogień do zespołu okrętów francuskich, którego trzon stanowiły z kolei cztery okręty liniowe. I choć Francuzi odpowiedzieli ogniem, wskórali niewiele, tracą wkrótce jeden pancernik zatopiony i dwa uszkodzone, osadzone na mieliźnie. Tego też dnia Brytyjczycy abordażem zdobyli dwa inne francuskie pancerniki w portach angielskich, jeden zaś w Aleksandrii w praktyce internowali. Jak powiedział Churchill: "Francuzi mogli wybrać między wojną - dalej u naszego boku przeciwko Niemcom i Włochom, albo wybrać hańbę, kapitulując przed wrogami. Wybrali hańbę, ale wojnę i tak będą mieli". Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl

Kraje południa Europy - nomen omen - zwietrzyły interes na zimie na północy Europy. Hiszpania, Grecja i Portugalia zapraszają na zimę tych, którzy w krajach północy muszą siedzieć w niedogrzanych i niedoświetlonych domach lub biurach. Z tych zaproszeń już korzystają Brytyjczycy, Francuzi czy Niemcy - którzy, albo przez programy oszczędności energii zaczynają marznąć na dobre, albo muszą liczyć się z zimowymi przerwami w dostawach energii. Bo przed Europą właśnie stoi pierwszy zimowy sprawdzian w trwającym kryzysie energetycznym. Partnerem odcinka jest OANDA TMS Brokers.

Nakon šesnaest dana takmičenja, imamo finalista – za zlato na dugo iščekivanom Evrobasketu 2022 boriće se Francuzi...i Španci! I dok su Francuze mnogi svrstavali u prvi krug favorita, ovaj sastav Španije, bogami, se ni u svojoj zemlji nije kotirao kao jak štih. Ali koga briga – dok je Serđo Skariolo na klupi, i dok su mu pri ruci njegovi verni asisstenti don Luis i don Anhel...Španija će se itekako boriti za odličja. Francuzi su, jasno, imali lakši posao. Njima je na noge došla raspucana Poljska, ekipa koja je pre svega dva dana napravila najveću senzaciju još otkako su Makedonci eliminisali Litvance posred Kaunasa 2011. Naravno, stari as fiskulturnih sala Vensan Kole nije dozvolio „reprizu“ u režiji Mateuša Ponitke, pa mu je vrlo brzo „zalepio“ Terija Tarpija. Dugogodišnji košarkaš Le Mana opravdao je Koleova očekivanja, Ponitka se nije naigrao, a razlika je ubrzo otišla u neke neslućene visine...na kraju, može se i konstatovati da nas je nonšalancija Slovenaca lišila nekog značajnijeg košarkaškog ugođaja u prvom polufinalu, ali i to su čari turnirske košarke! U drugoj utakmici, gorelo je sve do kraja. Nemci, predvođeni Denisom Šrederom, su držali konce dobar deo utakmice. A onda je don Serđo podigao obrvu, i stvari su se tradicionalno okrenule naopačke po protivnika. Blistao je još jednom Zo Braun – nekadašnji plejmejker Crvene Zvezde predvodio je „furiju“ sa 29 poena uz odličnu realizaciju iz polja. Alberto Diaz ponovo je odigrao na poziciji Karuza, upisavši bitne minute u poznom delu meča kada je Skariolo uhvatio Špance u „kombinerku“, a odličan utisak ostavio je i mladi Usman Garuba. Krilni centar Hjuston Roketsa nije bio košgeterski raspoložen – svega četiri poena stoje mu na kontu – ali je zato opet briljirao u odbrani, i važnije od svega, podelio čak sedam asistencija, mahom sve u ključnim momentima...na kraju, pobeda Španije, i plasman u finale. Peti u poslednjih sedam evropskih prvenstava! Utakmica je sve manje, ali to nije razlog da stanemo sad. Analiziraćemo ono što smo gledali u utakmicama od petka, najavićemo finale, pa ćemo polako i da se rastajemo... Makar na kratko! Uživajmo još malo, dok traje! Nije svake godine najjači Evrobasket svih vremena (možda)...

Kakvo četvrtfinale! Ljudi, kakvo četvrtfinale! Prštalo je sve u Berlinu u ova dva dana. Serđo Skariolo je ponovo podigao obrvu, Nemci su torpedovali Janisa nazad kući, Francuzi su po drugi put u par dana „pobegli sa lopate“, a Poljaci... A Poljaci? E Poljaci su uradili ono što ama baš niko nije očekivao, i izbacili vladajućeg evropskog šampiona! Ali krenimo redom... Španci su sa Fincima bili ljuti boj veći deo utakmice – gubili su velikom razlikom, i smešio se Fincima još jedan odličan rezultat. Ali avaj, kad Serđo podigne obrvu, čuda se dešavaju. Odjednom je čiča Rudi izgledao kao mladić, leteo u reklame i pogađao trojke sa osam metara, Garuba je raznosio Fince u bloku, a oba brata Ernangomez pogađala kad je trebalo. Španija ide u svoje jedanaesto uzastopno polufinale Evrobasketa, potvrdivši time svoj status moderne evropske košarkaške sile kakvu nismo videli još od SR Jugoslavije. Prevremenim odlaskom Srbije, Grčka je čas posla izbombardovana u prvog favorita za osvajanje evropskog zlata. Njihov mandat trajao je svega par dana, jer su ih na prvi avion nazad poslali raspucani Nemci Gordija Herberta. Nemački šuterski ansambl potpuno je rasturio indisponirane Helene u trećoj četvrtini, a na kraju je samo obostrani interes da se sve što brze završi ostavio utakmicu na nekih pristojnih jedanaest razlike... Francuska je u novi obračun stigla osokoljena činjenicom da ih je Džedi Osman pustio da prežive, međutim, malo ko je očekivao da će se isto desiti i protiv Italijana! Kao da smo gledali preslikanu utakmicu protiv Turaka – pad „petlova“ u trećoj četvrtini, šuterska rapsodija Italijana, ali na kraju, sve je stalo u dva penala Simonea Fontekija. Njemu je ruka atipično zadrhtala, u produžetku su Francuzi bili prisebniji, i očas posla eto Vensana Kolea i njegove družine u borbi za medalju. A nije bogami tako izgledalo prvih dana turnira. I za kraj, najveće iznenađenje turnira, ma šta turnira, godine. Predvođeni – a kime drugime do – Mateušom Ponitkom, Poljaci su očitali lekciju nadmenim Slovencima i upisali susret sa Francuskom u polufinalu. Videli smo zaista čudesan meč – usponi, padovi, velika vođstva, veliki povratak, ali na kraju, Ponitkina je bila poslednja. Bek Ređo Emilije (barem još dva meseca) je upisao tek treći tripl-dabl na evropskim prvenstvima u košarci, i uz usrdnu pomoć svojih saigrača poveo svoju zemlju u borbu za medalje. Nisu mogli Slovenci nikako da se harmonizuju, iako su stigli dvadeset i četiri poena razlike i čak i uzeli inicijativu – Poljaci su pokazali i srce i ono drugo, i evo ih sad tamo gde je malo ko očekivao. Mi prvi ne! Kao što rekosmo, Srbije nema, ali košarka – i to odlična košarka! – se i dalje igra u Berlinu. Analizirajte četvrtfinala zajedno sa nama, pa se vidimo za dva dana!

Bilo je uzbudljivo i dinamično. Ali prava uzbuđenja tek počinju, jer, stižemo do nokaut faze! Prema očekivanjima, Srbija je na pola gasa završila i peti od svojih „pet lakih komada“. Poljska je rano položila oružje i prihvatila svoju nagradu u vidu trećeg mesta u grupi, a Orlovi su to iskoristili na najbolji mogući način – ponovo smo videli rapsodiju u prvom poluvremenu, i ostatak je već legao po protokolu. Ni Poljska, kao ni mnogi pre nje, nisu imali rešenje za Nikolu Jokića. Sekao je centar Denvera kroz „jedan na jedan“ obračune kao vruć nož kroz puter, dok je udvajanja rešavao na nešto kreativnije načine. Bilo je lepo videti i Nikolu Milutinova kako konačno uzima prve takmičarske minute, a i ostali su odigrali onako kako smo svi očekivali. Zaključno sa večernjim utakmicama u četvrtak takmičenje po grupama je završeno, i turnir se seli u Berlin. Pa, da vidimo kako se stvar razvila u ostalim gradovima domaćinima. U Tbilisiju videli smo jedino ispadanje domaćina. Prgavi Gruzijci nisu valorizovali kontroverznu pobedu protiv Turske – Crna Gora ih je ostavila na Kavkazu i čekirala karte za Nemačku. Uz njih će i malo iznenađenje turnira Belgijanci, kao i već „viđeni“ Turci i Španci. Najžešće borbe viđene su u Kelnu, gde je Bosna ipak morala prevremeno kući. Od Mađarske niko ništa nije ni očekivao – pogotovo nakon što je iz stroja ispao Adam Hanga – ali Bosna je imala svoje šanse. Te šanse su ostale neiskorišćene, jer je u direktnom duelu slavija probuđena Litvanija, koja sada ima lepu šansu da se na „mala vrata“ umeša u borbu za medalje. Sa prvog mesta u Berlin se seli Slovenija, a drugi i treći biće Nemci i Francuzi. Grupa C videla je malo marifetluka – tu je Ukrajina poremetila sve onom pobedom nad Italijom, pa smo tako u meču Ukrajinaca i Hrvata, nakon što je pitanje pobednika bilo rešeno, videli i malo „prijateljskog dogovora“ koji je obezbedio treće mesto komšijama, a drugo Ukrajini. Italija će kao četvrtoplasirani tim na megdan Srbiji, dok su Grci suvereno prvi – ali, povreda Janisa Adetokumba je razlog za brigu... A što se ostatka naše grupe tiče? Finska očekivano druga, Poljska neočekivano treća – poslednje mesto otišlo je ipak Česima, koji su smogli snage i eliminisali klonuli Izrael. I tako se zaokružila plej-of slika. Žurka počinje u subotu, a mi se vidimo u ponedeljak – nadamo se sa srećnim vestima. Italija nek se spremi... Uživajte!

Holandija, rešeno. Češka, rešeno. Finska, rešeno. Izrael...rešeno! Nije bilo baš tako lepršavo kao protiv Finaca, ali rezultat je isti – Srbija je ponovo pobedila, ponovo usrećila svoje navijače (tj. nas), i sada je ostala samo još jedna stepenica do nokaut faze. Ona je na programu u četvrtak a dotle...dotle ćemo da analiziramo sve šta se dešava još jednom! Izrael je svoju zlatnu šansu da se kvalifikuje propustio protiv Poljaka, a Srbija baš i nije protivnik za vađenje. Iako su se momci iz svete zemlje pošteno „pobili“ za bodove, u par navrata čak i silazili na jednocifrenu razliku, ali džaba sve to – kad imate Nikolu Jokića, treba vam nešto mnogo više od par naleta inspiracije. Dvostruki NBA MVP odigrao je fenomenalnu partiju i potpuno uneredio Izraelce, koji su, nakon što im je inciijalna strategija „donela“ Nikolinih dvadeset lakih komada, morali da se dovijaju sa udvajanjima i „utrajanjima“...ponovo smo videli dobrog Micića i Kalinića, a ovaj put zasijao je i Ognjen Jaramaz. Ako postoji neka mrlja na svemu ovome, to su povrede koje su doživeli Nedović i Lučić. Iako se čini da su oba igrača dobro prošla, te da su njihovi problemi lakše prirode, treba biti obazriv – ovo je već četvrti igrač kojem je nužda uskratila minute, jer Milutinov tek treba da oseti parket u Pragu, dok je Marinković ponovo pauzirao zbog stomačnog virusa... Što se ostatka turnira tiče – grupa A je nakon ludog dana pretila da legne na svoje pobedama Španije i Turske, ali je onda Bugarska zapržila domaćinima čorbu i sad se čeka konačan rasplet za plasman – doslovce je sve u opticaju. U grupi B, Slovenija je konačno dobila poenterski inspirisanog Luku Dončića i zadala prvi porez Nemcima, Litvanija se konačno „upisala“ rutiniranjem Mađarske, a Bosna i Hercegovina nije uspela da održi fokus nakon velike pobede nad Slovencima – u žestokom duelu bolji su bili Francuzi, pa će i tamo konačna odluka o poslednjim kartama za Berlin pasti sutra...Litvanija i Bosna u duelu za osminu finala, ko bi rekao? Grupa C je makar „odigrala po scenariju“, iako je Ukrajina jedno vreme pretila da pobedom nad Grcima napravi sveopštu pometnju. To se, ipak, nije desilo, a najzaslužniji je bio (ko drugi do) Janis Adetokumbo sa „monstruoznom“ partijom. Estonija je rutinirala Veliku Britaniju i tako spasla čast, a meč Italije i Hrvatske obeležile su rezultatske klackalice koje su ipak „pretegle“ na stranu domaće selekcije. I za kraj, u grupi D videli smo još jednom nemoćnu Češku (Finska je „naplatila“ sve promašaje od ponedeljka), kao i ponovo solidnu Poljsku, koja je iščačkala trijumf u meču sa upornom Holandijom. Konjak, dakle, ostavljamo po strani za današnji podkast, ali ko zna, možda već koliko sutra Edin natoči neku litvansku vodku. Sve ćemo stići da analiziramo u standardnih sat i kusur, pa se onda vidimo u petak...uz nadu da vam još uvek nismo dosadili! Uživajte!

Ma kakav je samo ovo Evrobasket vikend za nama! Teško je presabrati sve utiske, ali da kažemo ovoliko za početak– ako je u subotu sve bilo koliko-toliko normalno, e pa u nedelju su se stvari okrenule za 180 stepeni. Ali krenimo redom... Srbija je, baš kao i prvog dana, ostvarila rutinsku pobedu. Češka je rešila da ovaj meč ostavi Tomaša Satoranskog u „civilu“, i tako jasno stavila Karijevim Orlovima do znanja da će ovaj meč probati da odigraju tek toliko da se ne obrukaju. Obrukali se nisu – čak su negde sredinom treće četvrtine stigli i da se vrate na neku pristojnu razliku, ali su Nikola, Vasa, Vanja i ekipa ipak odagnali sve sumnje i mirno priveli utakmicu kraju. Ponovo je dvostruki NBA MVP bio najbolji strelac utakmice, dok je njegov evroligaški parnjak po nagradi ovaj put meč završio sa 13 poena i šest asistencija. I opet je Marinković dobro šutirao – sad je ubacio tri trojke iz pet pokušaja. Ali to je ono što je normalno. Hajde malo da pričamo o onome što je nenormalno... U grupi A viđeno je doslovce svašta. Crna Gora je u dva dana upisala dve pobede i stavila se u poziciju da ozbiljno napadne osminu finala. Jedna od tih pobeda stigla je protiv Belgije, koja je jedva 24 časa kasnije iznenadila Španiju i tako moćno zakomplikovala stvari. A ako to nije bilo dosta, šta reći onda o trijumfu Gruzije u kontroverznom meču protiv Turske, koji je video nekoliko isključenja, sumnjivih sudijskih odluka – na kraju, po poslednjim vestima imamo i pretnju Turaka da će napustiti turnir, jer je Furkan Korkmaz navodno napadnut na putu do svlačionica...neverovatne stvari. Grupa B u Kelnu počela je u subotu jednom liberalnom „domaćicom“ u kojoj su Bosanci položili oružje pred Nemcima, a zatim smo gledali kako se Francuzi vraćaju iz mrtvih protiv Litvanije. U nedelju, Bosna je u jednoj zaista izuzetnoj utakmici onda pobedila favorizovanu Sloveniju, ali možda najjači utisak ostavio je dvoboj Nemaca i Litvanaca, koji je tek posle dva produžetka završen u korist domaćina. I ovde smo videli svašta što se sudija tiče, i Litvanija trenutno piše neku žalbu, ali džaba kad su imali šut za pobedu koji nisu umeli da iskoriste. Litvanija sada de facto igra za prolaz protiv BH, koji bi, doduše, tek mogli da naprave cirkus ako nekim čudom pobede Francuze! U grupama C i D igralo se samo u subotu, pa o tome nešto malo manje opširno. Italija je u derbiju kola izgubila od Grčke, uprkos šuterskom ludilu koje ih je uhvatilo na kraju. Ukrajina je nakon pobede protiv Estonije na pragu osmine finala, a rutinsku pobedu upisali su i Hrvati protiv Velike Britanije. Ovde je makar sve po planu. U našoj grupi su se stvari takođe vratile u normalu. Mučio se Izrael dugo protiv Holandije, baš dugo – borbene „lale“ prelomio je Jam Madar trojkom sa „logoa“, i zahvaljujući kako njemu, tako i odličnom Deniju Avdiji, Izraelci trenutno dele prvo mesto sa nama. Finci su se presabrali posle neugodnog poraza u prvom kolu i lako rutinirali Poljake, koji sad imaju jasnu misiju – pobediti Holandiju i tako ostati u tokovima... O svemu ovome imaćete priliku da slušate danas, i potrudićemo se da ne bude baš preopširno jer sad smo u jednom jakom ritmu – svaki dan novi podkast ponedeljak, utorak i sredu, tako da...lajkšersabskrajb pa se gledamo dalje!

Evrobasket je počeo, a sa njime i prva iznenađenja! Francuzi su pokazali slabost već na prvom stepeniku, dva domaćina su izgubila na debiju, ali polako...da vidimo prvo šta ima u taboru Orlova! Srbija je očekivano slavila u pragu protiv Holandije sa 100-76, u jednoj utakmici koja je – izuzev u par segmenata – zaličila na dogovoreni sparing. Simpatični Holanđani su ispogađali stvarno svašta u šutu za tri, uz odličnog Vortija de Jonga na čelu parade, ali rešenja za mnogo kvalitetnije srpske reprezentativce ipak nije bilo kad su se stvari malo „zategle“. Raspodelio je selektor Pešić minutažu „na ravne časti“, pa niko nije igrao više od 22 minuta – svi su se takođe i upisali u strelce, a poenterski su najviše povukli Nikola Jokić (19 koševa), Vanja Marinković (18) i Vasa Micić (15). Micić je na konto dodao još i odličnih 15 asistencija, i generalno je napadački sve to izgledalo vrlo solidno. Odbranom se „plavi“ sinoć nisu istakli, ali verovatno je i to bio deo plana, uzevši u obzir da jača utakmica protiv Čeha „vreba“ na kratkom odmoru. U srpskoj grupi D viđena su i dva iznenađenja. U prvom meču dana, Izrael je na krilima moćnog Denija Avdije iznenadio Finsku posle produžetaka. Košarkaš Vašingtona, koji vuče poreklo iz metohijskog sela Globočice, odigrao je vrhunsku utakmicu i sa 23 poena i 15 skokova zasenio raspucanog Laurija Markanena, koji jeste postigao deset poena više, ali je i posustao u direktnom duelu sa Avdijom kad je najviše trebalo. Iznenađenje je viđeno i u „srednjem“ terminu, u kojem su Česi poklekli pred raspoloženim Špancima. Plesali su Mateuš Ponitka i iskusni Ej Džej Sloter, i neočekivano lagano izašli na kraj sa Česima – koji jesu izvukli nekih petnaestak minuta od rovitog Tomaša Satoranskog, ali im ni to nije pomoglo. Što se samog turnira tiče, najveći rezultat ostvarili su Nemci, koji su mimo očekivanja potpuno rasturili favorizovanu Francusku i tako istakli kandidaturu za visok plasman. U grupi B pobede su ostvarili i Slovenci protiv Litvanije, kao i Bosna i Hercegovina protiv Mađarske, i tu će se stvari, bogami, tek zakuvati... Ni grupa A nije prošla bez nekih pikanterija. Gruzija je po sred Tbilisija poražena od Belgije, i sada će morati da se „čupa“ na drugim adresama. Španci su lako pregrmeli Bugare, a Turska je posle puno muka uspela da reši Crno Goru – ali ne i bez kontroverze, o čemu ćemo detaljnije pričati. Za kraj, reč-dve i o grupi C. Duel Hrvatske i Grčke zaokupio je pažnju mnogih, i opšti je utisak da su komšije solidno namučile helenskog favorita. Štaviše, malo je falilo da u finišu dođe i do kompletnog preokreta, ali je naravno na put Hrvatima stao moćni Janis Adetokumbo sa svojom braćom. Ukrajina je deklasirala veliku Britaniju, a nešto nežnija je bila Italija sa Estoncima. O svemu tome, a i o još nekim stvarima, moćićete da čujete u ovom današnjem podkastu. O tome da li će biti još kvalitativne analize trilera za odrasle iz devedesetih ne garantujemo...a i sigurno vas zanima ko je laureat Di Bost nagrade! Uživajte u vikendu, pa nastavljamo u ponedeljak!

W dniach 15-17 V 1940 roku w rejonie wsi Stonne niemiecka 10. Dywizja Pancerna oraz pułk Grossdeutschland starły się w krwawym starciu z francuskimi 3. Dywizją Pancerną oraz 3. Dywizją Piechoty Zmotoryzowanej. W walkach o Stonne szczególnie wyróżniły się załogi czołgów B1 bis z 3. DPanc - zwłaszcza 41. batalion pancerny. Do legendy przeszła zwłaszcza szarża czołgu "Eure" pod dowództwem kpt. Pierre'a Billotte z 1. kompanii, który 16 maja zniszczył 13 niemieckich czołgów. Walki o Stonne były tak ciężkie, że Francuzi określili je mianem "małego Verdun". Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl: https://patronite.pl/Podcastwojennehistorie Albo postawić nam symboliczną kawę w serwisie Buycoffee: https://buycoffee.to/podcastwojennehistorie/ Zapraszamy na nasze kanały w mediach społecznościowych: https://www.facebook.com/Podcast.Wojenne.Historie https://www.instagram.com/podcastwojennehistorie https://twitter.com/WojenneH https://www.tiktok.com/@podcastwojennehistorie