POPULARITY
6 episodes with milosevic
4 episodes with milosevic
4 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
3 episodes with milosevic
3 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
30 episodes with milosevic
30 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
2 episodes with milosevic
June '95: the new Rapid Reaction Force | Sarajevo on its knees | The prelude to extermination
Giugno '95: la nuova Forza di reazione rapida | Sarajevo allo stremo | Il preludio di uno sterminio
May '95: Operation Flash in Croatia | Operation Revenge in Bosnia and Herzegovina | The UNPROFOR hostage crisis
Maggio '95: l'Operazione Fulmine in Croazia | L'Operazione Vendetta in Bosnia ed Erzegovina | La crisi degli ostaggi UNPROFOR
Host Wolfgang and Jack are joined by : David Milosevic, Managing Partner at Milosevic and Associates Rod Phillips, Canadian businessman and politician, Vice Chair working within Canaccord Genuity's Canadian business.
Djurgården ska skrapa ihop sig efter förlusten mot Chelsea och ställas mot ett lugnt och tryggt AIK. Är John Guidettis lugn en medveten psykningsstrategi och vem sätter i Djurgården sätter på sig Milosevic-hatten? Utöver derbyt tar Öster emot Hammarby där det finns spännande match i matchen! Med: Wilhelm Edlund, Jesper Brännmark, Mattias Tengblad och Elvira Dietmann.
Djurgården ska skrapa ihop sig efter förlusten mot Chelsea och ställas mot ett lugnt och tryggt AIK. Är John Guidettis lugn en medveten psykningsstrategi och vem sätter i Djurgården sätter på sig Milosevic-hatten? Utöver derbyt tar Öster emot Hammarby där det finns spännande match i matchen! Med: Wilhelm Edlund, Jesper Brännmark, Mattias Tengblad och Elvira Dietmann.
Vi fortæller alt det vi ikke nåede at fortælle om den vanvittige krigsforbryder Radovan Karadzic. Research: Oskar Bundgaard. Tilrettelæggelse: Nicholas Durup Thomsen og Oskar Bundgaard. Soundtrack & lyddesign: Anton Færch. DR Redaktør: Anders Stegger. Produceret for P3 af MonoMono. Litteraturliste: Branson, Louise og Dusko doder(1999): Milosevic : portrait of a tyrant Cohen, Lenard J.(2000)Serpent in the bosom : the rise and fall of Slobodan Milosevic Donia, Robert J.(2015): Radovan Karadzic: Architect of the bosnian genocide Independent International Commission on Kosovo(2000): The Kosovo report : conflict, international response, lessons learned Lebor, Adam(2004): Milosevic: a biography Sell, Louis(2003): Slobodan Milosevic and the destruction of Yugoslavia
Another well-liked episode from season 1 in which I interviewed Milan Milosevic, a close friend and mentor of mine. Milan has appeared on stage with Les Brown, Robert Kiyosaki, and Lisa Nichols. He is the co-founder of Riches and Beyond, the biggest private property training company in South Africa, as well as Millionaire Speakers.You can connect with Milan here: https://richesandbeyond.com/You can connect with Rouan Kruger here: https://www.instagram.com/kmirouan https://www.tiktok.com/@rouan.high.perfor?_t=ZM-8vlpmhC3Cnm&_r=1Support the show Support the show
I Kosovo kæmper Slobodan Milosevic sin sidste krig. Han forsøger at knuse albanerne med brutal magt, men denne gang går det galt. NATO bomber Serbien, økonomien kollapser, og folket vender sig mod deres tyranniske leder. Research: Oskar Bundgaard. Tilrettelæggelse: Nicholas Durup Thomsen og Oskar Bundgaard. Fortæller: Nicholas Durup Thomsen. Soundtrack & lyddesign: Anton Færch. DR Redaktør: Anders Stegger. Produceret for P3 af MonoMono. Litteraturliste: Branson, Louise og Dusko doder(1999): Milosevic : portrait of a tyrant Cohen, Lenard J.(2000)Serpent in the bosom : the rise and fall of Slobodan Milosevic Donia, Robert J.(2015): Radovan Karadzic: Architect of the bosnian genocide Independent International Commission on Kosovo(2000): The Kosovo report : conflict, international response, lessons learned Lebor, Adam(2004): Milosevic: a biography Sell, Louis(2003): Slobodan Milosevic and the destruction of Yugoslavia
Efter år med krig og kaos forsøger Slobodan Milosevic pludselig at spille fredsmager i Bosnien-krigen. Han håber at genopbygge sin popularitet, men bag facaden er Serbien bare pilråddent. Vold, korruption og nepotisme gennemsyrer hele samfundet - en mafiaøkonomi, hvor kun de loyale belønnes. Research: Oskar Bundgaard. Tilrettelæggelse: Nicholas Durup Thomsen og Oskar Bundgaard. Fortæller: Nicholas Durup Thomsen. Soundtrack & lyddesign: Anton Færch. DR Redaktør: Anders Stegger. Produceret for P3 af MonoMono. Litteraturliste: Branson, Louise og Dusko doder(1999): Milosevic : portrait of a tyrant Cohen, Lenard J.(2000)Serpent in the bosom : the rise and fall of Slobodan Milosevic Donia, Robert J.(2015): Radovan Karadzic: Architect of the bosnian genocide Independent International Commission on Kosovo(2000): The Kosovo report : conflict, international response, lessons learned Lebor, Adam(2004): Milosevic: a biography Sell, Louis(2003): Slobodan Milosevic and the destruction of Yugoslavia
Slobodan Milosevic har sikret sig magten i Serbien, men hans ambitioner stopper ikke dér. Han vil nu brede sin magt ud over det øvrige Jugoslavien - og han vil gøre det med vold, hvis det er nødvendigt. Med allierede som den brutale Radovan Karadzic sætter han Balkan i flammer. Milosevic drømmer om serbisk dominans - men efterlader kun død og ødelæggelse. Krigen raser i Bosnien, hvor etnisk udrensning og belejringen af Sarajevo og Srebrenica bliver symboler på rædslerne. Research: Oskar Bundgaard. Tilrettelæggelse: Nicholas Durup Thomsen og Oskar Bundgaard. Fortæller: Nicholas Durup Thomsen. Soundtrack & lyddesign: Anton Færch. DR Redaktør: Anders Stegger. Produceret for P3 af MonoMono. Litteraturliste: Branson, Louise og Dusko doder(1999): Milosevic : portrait of a tyrant Cohen, Lenard J.(2000)Serpent in the bosom : the rise and fall of Slobodan Milosevic Donia, Robert J.(2015): Radovan Karadzic: Architect of the bosnian genocide Independent International Commission on Kosovo(2000): The Kosovo report : conflict, international response, lessons learned Lebor, Adam(2004): Milosevic: a biography Sell, Louis(2003): Slobodan Milosevic and the destruction of Yugoslavia
Programledare: Björn JohnsonI studion: Sabri Suvakci & Anders TimellGäster på länk: Haris Radetinac och Alexander MilosevicGäster på plats: Jonas Olsson & Frej Ersa Engberg0:00 Intro14:59 Vi utser Sveriges bäst klädda fotbollsprofil tillsammans med Volt30:28 Sabris torsdagsjanne tillsammans med Svenska spel34:50 Jonas Olsson efter veckans Premier League-matcher01:05:09 Frejkutar gästar och pratar om maratontips, uppladdningen inför Köpenhamns maraton och om tyska premiumkök01:27:57 Allsvenskan Fantasy-kvart med Fantasy-Otto01:42:15 Haris Radetinac efter hyllningstifot och framtiden i Åtvidaberg01:59:49 Alexander Milosevic efter flytten till Portsmouth i ChampionshipRedaktionen: Otto Jorméus, Oliver Tommos Jernberg, Carl Hultin, Victor Enberg & William ÅbergKontakta redaktionen: otto@dobb.se Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Slobodan Milosevic og Ivan Stambolic er bedste venner, og igennem mange år hjælper Ivan Stambolic Milosevic med at skabe sig en politisk karriere i Jugoslaviens kommunistparti. Men da magten så pludselig kommer indenfor rækkevidde, så viser Milosevic sig at være fuldstændig ligeglad med alt, hvad der hedder venskab og loyalitet - hvis han skal vælte Stambolic for selv at få succes - så gør han gerne det. Research: Oskar Bundgaard. Tilrettelæggelse: Nicholas Durup Thomsen og Oskar Bundgaard. Fortæller: Nicholas Durup Thomsen. Soundtrack & lyddesign: Anton Færch. DR Redaktør: Anders Stegger. Produceret for P3 af MonoMono. Litteraturliste: Branson, Louise og Dusko doder(1999): Milosevic : portrait of a tyrant Cohen, Lenard J.(2000)Serpent in the bosom : the rise and fall of Slobodan Milosevic Donia, Robert J.(2015): Radovan Karadzic: Architect of the bosnian genocide Independent International Commission on Kosovo(2000): The Kosovo report : conflict, international response, lessons learned Lebor, Adam(2004): Milosevic: a biography Sell, Louis(2003): Slobodan Milosevic and the destruction of Yugoslavia
Don't Like Ads? Then Support the show at https://Patreon.com/c/DisguisetheLimitsFor $5/mo. you get all the podcasts WITHOUT the ADs, and much more. When you're a duck, you see everything in terms of bread and fish.My point in discussing the dead horse of religious experiences with Lady from Germany was to explain that your brain anticipates and makes sense of what it sees in terms of what it knows or has been conditioned to think as. Her statement of "I wasn't expecting anything!" means she doesn't get the very straightforward statement I was saying. If she was a Hindu, she would have seen Shiva or Vishnu. It's not about a conscious decision you make. It's how the brain interprets the experience. But that was lost on her because of course hers was a real experience and it proves the claims of Oy Vey trampled Christianity. I don't understand why we betray our own culture and people to adopt a foreign desert religion based on the Saturn Cult. Child eating, and human sacrifice is right in the wording of the crap they make you repeat before taking your ritual communion. This is not my culture, and it's repulsive. In Wr'alda I Trust, thanks.No amount of threat, bullying, pressure, or ridicule is going to make me forget what I have experienced and learned. I'm more in tune with metaphysical phenomena regarding God than people without it. I have open communication established over a lifetime since I was very little. So I know what God isn't. Look to Ken Wheeler for the expression that means "Not this, not that." It is how you explain that which is beyond words to explain--by saying what it isn't. Like saying the soul is not the body, etc. It's been some time since we did this, and it was high time I revisited the work of Mr. Milton William Cooper. Those of you who read my book will find some of these segments familiar. I manually transcribed some of what you'll hear in this broadcast for portions of Priestcraft: Beyond Babylon. I think the idea of calling these videos "shows," or even "episodes" gives off the wrong impression. Although "lesson" is a bit presumptuous, I mean who am I to assume I'm teaching you something you don't already know? But the idea of a "Drill," well that means we're keeping in-practice together. We're not allowing ourselves to relax our defenses in the presence of great threat to our well-being. We're keeping ourselves sharp by running these drills together. We're reinforcing our perspective and validating the truth we've discovered with more and more evidence each and every drill. Does that make sense? I think what we do here isn't merely for the adrenaline and dopamine hits. It's a drill to keep us squared away and acutely aware of the reality we face that others may not see as clearly.https://x.com/DisguiseLimitsPATREON Community to ChatGET AD-FREE and Exclusive Content: Become a Patron.https://Patreon.com/DisguisetheLimitsBEST HOT SAUCE of the Realm:https://SemperFryLLC.com to get Priestcraft: Beyond Babylon, AWESOME Hot Sauce and Creatine-HCL. Use code 1STOPSHOP for 10% OFFStefan's Clinical Nutrition Fundraiser: https://gofund.me/679c4e65I was deleted from Spotify! If you absolutely must listen to podcasts instead of just listening to videos like I do, go here and FOLLOW:https://www.spreaker.com/podcast/ba-al-busters-broadcast--5100262Call In: 619-431-0334Join Dr. Glidden's Membership site:https://leavebigpharmabehind.com/?via=pgndhealthCode: baalbusters for 50% Off membershipDR MONZO CODE: BaalBustersSTRIPE: https://buy.stripe.com/cN28wSelp30wgaA288BMC: https://BuyMeACoffee.com/BaalBustersGiveSendGo: https://GiveSendGo.com/BaalBustersGet a Signed Hellstorm NOW!https://www.moneytreepublishing.com/shop/hellstormCode: BAAL for 10% Off!European Viewers You can support here: https://www.tipeeestream.com/baalbusters/Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/ba-al-busters-broadcast--5100262/support.
Milan Milosevic is the CEO and founder of Millionaire Speakers, a renowned platform that empowers both aspiring and established speakers to thrive in their careers. A best-selling author and mentor endorsed by Tony Robbins, Milan has trained politicians, executives, CEOs, and entrepreneurs to master the art of impactful communication and build seven-figure businesses. His expertise in storytelling, business strategy, and public speaking has transformed countless careers, helping individuals achieve lasting success.http://facebook.com/millionairespeakershttp://facebook.com/richesandbeyondhttps://www.instagram.com/milanmiloseviclive/Cody's content: https://linktr.ee/cjones803 #podcast #purewisdompodcast #personalgrowth #motivation #mindset #facingfears #selfidentity #inspiration #selfimprovement #psychology #entrepreneurship #fitness #fitnessmotivation #business #career #dating #relationships #lifecoach #healthandwellness #workout #coaching Disclaimer: Any information discussed in this podcast is for entertainment purposes only and is not intended to act as a substitute for professional, medical, legal, educational, or financial advice. The following views and opinions are those of the individual and are not representative views or opinions of their company or organization. The views and opinions shared are intended only to inform, and discretion and professional assistance should be utilized when attempting any of the ideas discussed. Pure Wisdom Podcast, LLC, its host, its guest, or any company participating in advertising through this podcast is not responsible for comments generated by viewers which may be offensive or otherwise distasteful. Any content or conversation in this podcast is completely original and not inspired by any other platform or content creator. Any resemblance to another platform or content creator is purely coincidental and unintentional. No content or topics discussed in this podcast are intended to be offensive or hurtful. Pure Wisdom Podcast, LLC, its host, its guest, or any company participating in advertising through this podcast is not responsible for any misuse of this content.
February '95: the Serbo-Croatian opposition to the Z-4 Plan | A "Plan B" for Bosnia and Herzegovina | The collapse of the truce from Bihać to Sarajevo
Febbraio '95: l'opposizione serbo-croata al Piano Z-4 | Un Piano B per la Bosnia ed Erzegovina | Il crollo della tregua da Bihać a Sarajevo
Il n'y aura pas d'alternance lors des élections de dimanche (26 janvier 2025) en Biélorussie. Le président Alexandre Loukachenko, au pouvoir depuis 30 ans, a emprisonné tous ses opposants ou les a contraints à l'exil. Après le scrutin truqué de 2020 et les manifestations monstres qui avaient suivi, 60 000 biélorusses avaient trouvé refuge dans la République voisine de Lituanie. Mais aujourd'hui, les voilà menacés par un autre danger, leurs titres de séjour ne sont plus automatiquement renouvelés, il y a suspicion car des espions se seraient infiltrés dans le pays. Le gouvernement lituanien serre donc la vis. C'est le reportage de Marielle Vitureau. La revue de presse sonore de Franceline Beretti On n'a pas fini de parler de Washington... et de l'investiture de Donald Trump... Parmi ses sympathisants européens, on s'est beaucoup bousculé sur le net pour montrer qu'on y était !!! L'Europe, la Tech et Donald TrumpMais que fait l'Europe pour se protéger des agressions d'Elon Musk sur X qui soutient sans faille l'extrême droite allemande ? Ou du patron de Facebook Mark Zuckerberg qui déclare abandonner le fact checking ?Pas grand chose, jugent les plus sévères, trop tard, disent les autres. Leo Lictevout, spécialiste des questions numériques dans le média Contexte. Sablja, une série serbe très politiqueLa série est un succès, elle a rassemblé un quart des Serbes devant leur écran. Opération Sabre, Sablja, s'inspire du réel et revient sur les heures sombres de l'après Milosevic en Serbie. En 2003, le président Zoran Djindjic est assassiné. Le pays est alors divisé entre nationalistes et prodémocratie. Un traumatisme qui pèse encore lourd dans la vie politique d'aujourd'hui.... Les explications depuis Belgrade de Louis Seiller.
Il n'y aura pas d'alternance lors des élections de dimanche (26 janvier 2025) en Biélorussie. Le président Alexandre Loukachenko, au pouvoir depuis 30 ans, a emprisonné tous ses opposants ou les a contraints à l'exil. Après le scrutin truqué de 2020 et les manifestations monstres qui avaient suivi, 60 000 biélorusses avaient trouvé refuge dans la République voisine de Lituanie. Mais aujourd'hui, les voilà menacés par un autre danger, leurs titres de séjour ne sont plus automatiquement renouvelés, il y a suspicion car des espions se seraient infiltrés dans le pays. Le gouvernement lituanien serre donc la vis. C'est le reportage de Marielle Vitureau. La revue de presse sonore de Franceline Beretti On n'a pas fini de parler de Washington... et de l'investiture de Donald Trump... Parmi ses sympathisants européens, on s'est beaucoup bousculé sur le net pour montrer qu'on y était !!! L'Europe, la Tech et Donald TrumpMais que fait l'Europe pour se protéger des agressions d'Elon Musk sur X qui soutient sans faille l'extrême droite allemande ? Ou du patron de Facebook Mark Zuckerberg qui déclare abandonner le fact checking ?Pas grand chose, jugent les plus sévères, trop tard, disent les autres. Leo Lictevout, spécialiste des questions numériques dans le média Contexte. Sablja, une série serbe très politiqueLa série est un succès, elle a rassemblé un quart des Serbes devant leur écran. Opération Sabre, Sablja, s'inspire du réel et revient sur les heures sombres de l'après Milosevic en Serbie. En 2003, le président Zoran Djindjic est assassiné. Le pays est alors divisé entre nationalistes et prodémocratie. Un traumatisme qui pèse encore lourd dans la vie politique d'aujourd'hui.... Les explications depuis Belgrade de Louis Seiller.
January '95: the forgotten war front in Croatia | Franjo Tuđman's offensive against the Republic of Serbian Krajina | The Z-4 Plan for peace in Croatia
Gennaio '95: il fronte dimenticato in Croazia | L'offensiva di Franjo Tuđman contro la Repubblica Serba di Krajina | Il Piano Z-4 per la pace in Croazia
Hoe kon het drama in Srebrenica, de grootste genocide in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog, gebeuren? Wat wisten de inlichtingendiensten van de grote NAVO-landen over de ophanden zijnde aanval, en waarom werd die niet gestopt? Nog steeds zijn deze en andere prangende vragen rond de massamoord niet opgehelderd - ondanks tal van internationale onderzoeken, parlementaire enquêtes, processen bij het Joegoslavië Tribunaal, het NIOD-onderzoek en rechtszaken tegen de Nederlandse staat. Argos houdt zich al meer dan twintig jaar met deze vragen bezig. Dat doen ook twee andere onderzoekers: professor Sir Geoffrey Nice, die de zaak tegen Milosevic bij het Joegoslavië Tribunaal als aanklager leidde, en Nevenka Tromp-Vrkic, die als onderzoeker van het Joegoslavië Tribunaal in Belgrado onder meer op zoek ging naar de geheime notulen van de Opperste Defensie Raad. Hoe gingen Nice en Tromp-Vrkic te werk om de waarheid te achterhalen? Welke tegenwerking kregen zij? En wat zijn hun bevindingen? Presentator: Eric Arends Redacteur: Huub Jaspers
Hoe kon het drama in Srebrenica, de grootste genocide in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog, gebeuren? Wat wisten de inlichtingendiensten van de grote NAVO-landen over de ophanden zijnde aanval, en waarom werd die niet gestopt? Nog steeds zijn deze en andere prangende vragen rond de massamoord niet opgehelderd - ondanks tal van internationale onderzoeken, parlementaire enquêtes, processen bij het Joegoslavië Tribunaal, het NIOD-onderzoek en rechtszaken tegen de Nederlandse staat. Argos houdt zich al meer dan twintig jaar met deze vragen bezig. Dat doen ook twee andere onderzoekers: professor Sir Geoffrey Nice, die de zaak tegen Milosevic bij het Joegoslavië Tribunaal als aanklager leidde, en Nevenka Tromp-Vrkic, die als onderzoeker van het Joegoslavië Tribunaal in Belgrado onder meer op zoek ging naar de geheime notulen van de Opperste Defensie Raad. Hoe gingen Nice en Tromp-Vrkic te werk om de waarheid te achterhalen? Welke tegenwerking kregen zij? En wat zijn hun bevindingen? Presentator: Eric Arends Redacteur: Huub Jaspers
It's the Millennium and the Golden Goal is taking international football by storm! France are looking to cement their reign as the best team in the world and England are hoping to finally achieve something of worth *SPOILER* one of those things happens! Euro 2000 is memorable for it's goals and scoreline and how could it not be with Figo, Trezeguet, Kluivert, Owen and Milosevic spearheading their nations attacks! This is The Final Countdown. A podcast dedicated to all the great finals from the annals of football. Each week your hosts, Adam and Lewis, will do a deep dive (with a generous helping of nostalgia and humour) into one of the greats!
November '94: the Serbian counteroffensive and the disaster of the Bosnian Army | The confrontation between NATO and UNPROFOR | The siege and bombing of Bihać
Novembre '94: la controffensiva serba e la disfatta dell'esercito bosniaco | Lo scontro tra NATO e UNPROFOR | Bihać assediata e bombardata
After the Second World War Yugoslavia and its six republics were unified under the communist rule of Josip Broz Tito. But by the early 1990s it all came undone. More than 100,000 people were killed in the Yugoslav wars for independence, many through deliberate campaigns of ethnic cleansing. What happened? Why did Serbs, Bosnian Muslims, and Croats descend into civil war? And what role exactly did UN peacekeepers have to play during an on-going war? Episode four of "Forgotten War" explores the history of the Yugoslav wars for independence along with guest Sandra Perron. She was Canada's first female infantry officer and deployed to both Bosnia and Croatia. Perron explains the difficulty of being a peacekeeper "when there is no peace to keep," the ethnic tensions that exploded throughout the region, and the personal battle she had within a military that wasn't ready to accept women in combat roles. This video was made in partnership with Canada Company. See omnystudio.com/listener for privacy information.
I detta avsnitt pratar Olof Lundh och Martin.von Knorring om:Så slutar toppstriden”Blåvitt har allt att förlora”Släpper klubbarna sin bas till SvFF?”Publikfrågan är allt för svartvit” Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Djurgården har stått för en otrolig insats i Conferance League och tagit sin första seger. Elfsborg fick istället dela på poängen i sin Europa League match mot Braga. AIK-spelarna är inte nöjda med beslutet att inte förlänga kontraktet med Milosevic – och dessutom har Mbappé petats från landslaget.Med: Tova Strömberg
Djurgården har stått för en otrolig insats i Conferance League och tagit sin första seger. Elfsborg fick istället dela på poängen i sin Europa League match mot Braga. AIK-spelarna är inte nöjda med beslutet att inte förlänga kontraktet med Milosevic – och dessutom har Mbappé petats från landslaget.Med: Tova Strömberg
[click here for the transcript in English] >>> intro Welkom in de tiende aflevering van seizoen twee van de podcast Let's talk about Work. De podcast van de groep WEB-Blenders waarin inclusie de rode draad vormt. Fijn dat je meeluistert. Deze keer nemen Bart Wuyts en Deniza Miftari je mee in een gesprek over identiteit, rolmodellen, het belang van netwerk en welzijn op de werkvloer. Veel luisterplezier! Beste luisteraars, van harte welkom opnieuw op onze podcast. We hebben vandaag een heel boeiende, geëngageerde dame voor de micro die luistert naar de naam Deniza. Deniza komt helemaal uit Roeselare naar Turnhout gereden vandaag. Dat ging allemaal heel vlot heb ik gehoord. Maar misschien is het goed om even te starten met jou te vragen wat jij in je dagelijks leven, Deniza, zoal doet in Roeselare. Ja, goedemorgen Artemis en Bart. In Roeselare werk ik in Kenniscentrum Arhus. Wij zijn een bibliotheek, deels een bibliotheek, deels ook een projectmatige organisatie waar ik vooral actief ben in projecten rond jongeren. Taal en leesbevordering is een groot onderdeel. Maar ook alles wat te maken heeft met diversiteit en inclusie. Het laatste doe ik eigenlijk vooral als side hustle of als hobby noem ik het nog steeds, maar ik ben wel van plan om daar binnenkort serieuzer mee aan de slag te gaan. Ik denk vooral met mijn eigen achtergrond was ik heel gefascineerd geweest. Zo vraag ik me af, heb ik ervoor gekozen of heeft het mij gekozen om daarmee bezig te zijn? Dus ja, dat is een beetje waar ik in mijn dagelijks leven mee bezig ben. Je triggert me al direct, want je verwijst ook naar je achtergrond. Kun je daar iets meer over zeggen? Ik ben geboren in Kosovo, 29 jaar geleden ondertussen. En op mijn derde zijn we gevlucht uit oorlog. We hebben toen een jaar in Verviers gewoond in België. Nooit met de bedoeling om hier te settelen. Vooral echt weg uit de oorlog, de veiligheid opzoeken. En eenmaal de oorlog voorbij was of het toch weer veilig was, zijn wij terug naar Kosovo gegaan met ons gezin. Dat is dan mijn ouders en mijn broer en ik. Maar daar, mijn ouders hadden dan wel heel rap het gevoel dat er niet veel in aanbieding was voor onze toekomst. En hebben we heel snel beslist om toch wel weer te kijken om richting België te komen. Niet meer Wallonië, maar liefst West-Vlaanderen. Heel bewuste keuze van mijn ouders omdat ze een beetje bang waren dat we te rap in verschillende community's gingen geviseerd worden. Of dat is toch altijd hoe mijn ouders het hebben uitgelegd. We hebben heel veel familie in het Brusselse. Daar wilden ze ook niet gaan wonen. Dus echt wel West-Vlaanderen. Eerst is mijn papa naar hier gekomen. Hij heeft dan gewerkt in Brugge. En eenmaal alles wat ok was zijn we hem via gezinshereniging gevolgd. Dan had hij werk gevonden in Roeselare en een huis. En wij zijn dan achterna gekomen. En ik denk dat ik de dag nadat ik hier toekwam in België al naar school ging. Ik zei het voor het gesprek net al: mocht je het niet zeggen, je zou het ook niet horen. Je klinkt als een echte Roeselaarse. Ja, dat weet ik. Probeer wel AN te praten. Roeselaars kan ik niet en Roeselaren horen wel dat ik geen echte West-Vlaamse ben, want dat dialect begrijp ik ook niet. Ik was zes jaar, dus die taal heb ik heel gemakkelijk opgenomen. Maar ook als ik terugdenk aan die eerste schooldag. Ik weet wel dat ik mijn leerkracht niet begreep, maar ik heb geen herinnering aan het niet kunnen Nederlands spreken. In mijn geheugen kon ik zelfs voor de oorlog Nederlands spreken. Wat niet kan natuurlijk. Maar omdat ik ook denk in het Nederlands is mijn brein heel Nederlandstalig beïnvloed. Ook Albanees natuurlijk. Kosovaars is geen echte taal. We spreken Albanees, maar het Nederlands was altijd een deel van mijn leven, in mijn ervaring toch. En dus je bent tot op vandaag in West-Vlaanderen blijven plakken. Ja, ik blijf altijd in Roeselare bij de kerktoren gebleven, maar ja, binnenkort hoop ik daar wel verandering in te brengen. Tijd voor de wijde wereld. Je sprak over een een side activity, voor jou nog een beetje in de vrijetijdssfeer, maar daar ben je nog meer dan in je huidige job met het thema inclusie en diversiteit bezig. Omdat je daar zelf vanuit je eigen ervaring iets over te vertellen hebt en expertise in opgebouwd hebt. Ja. Ik was er eigenlijk altijd mee bezig. Vooral integratiegewijs denk niet dat ik heel veel moeite heb gehad om te integreren. Niet veel jonge kinderen die hier toekomen moeten heel actief integreren, vind ik. Naar school gaan helpt daar heel veel bij. Ik denk dat grote integratie uitdagingen bij volwassenen zitten. Maar als we zoeken naar een gepaste identiteit die een goeie mengeling is van beiden, maar waar je je toch goed bij voelt, wat voor mij altijd een uitdaging is, het erbij horen. Ik heb op dit moment ook niet het gevoel dat ik 100% in Vlaanderen hoor, of 100% in Kosovo. En ik zoek dat soms ook wel op, mijn Kosovaarse identiteit door fysiek naar daar te gaan en nog eens te voelen van oké. Ik heb het precies nodig om nog een keer geshockeerd te worden dat ik niet 100% Kosovaars ben. Want als ik hier te lang ben geweest, de jaren in België heb meegedraaid, voel ik mezelf wel wat ontwortelen of zo. Dus ik denk dat dat gevoel van verlangen naar belonging of naar het bijhoren kenmerkt wel een heel stuk van mijn leven. Want het is een voortdurend aanpassen of je sociaal wenselijk beginnen gedragen. En dat zijn wel dingen die ik soms zie bij andere mensen met een migratieachtergrond van mijn leeftijd. Ik heb een vriendin van Marokkaanse origine. En ik kan heel goed herkennen, dit is heel sociaal wenselijk in deze setting omdat er Vlamingen zijn. Maar we doen dat niet bewust. Dat is zo'n aangeleerd automatisme. En dat is wel jammer omdat, je weet gewoon niet altijd: Ben ik nu wie ik ben? Dat zijn toch de vragen waar ik mee bezig ben in mijn vrije tijd. Ik heb dan ook sociaal werk gestudeerd vanuit het grote engagement en verlangen om een impact te hebben. En ook met de droom om ooit terug te gaan naar mijn land en iets te doen van project. En dan in mijn laatste jaar kon ik een keuzetraject kiezen of specialisatietraject en heb ik gekozen voor migratie en intercultureel werken waarin dan een stukje diversiteitsbeleid zat. Waarom is diversiteit interessant voor organisaties en bedrijven? Dan dacht ik: Wat heeft dat ermee te maken en zelfs ook op de non-profit en in de privé. Nog nooit over nagedacht en dan ontdekt dat er zelfs verdienmodellen aan vasthangen. En toen zat ik met echt de vraag van dat is dan super logisch om divers te rekruteren en met diverse mensen samen te werken. Waarom doen wij dat niet? Een beetje vanuit heel naïeve vragen natuurlijk. Ik dacht dat is nu toch super normaal. Ik zie echt nog schema's en tabellen voor me, want ik heb daar nog foto's van. Ik ben zelf ook boeken beginnen lezen van stel je hebt een project waarrond je wil brainstormen. Het is een groep van mensen die heel erg op elkaar lijken die daarover brainstormen. Dezelfde achtergrond, zelfde studies, precies zelfs dezelfde kledingstijl, ... dat ging echt heel ver. En dan heb je een groep heel diverse mensen die brainstormen rond dat project en gewoon de succesratio van dat tweede project was zoveel groter dan dat eerste project, want die bevestigen elkaar ook voortdurend. Die zitten in dezelfde mindset. En dat was dat ook. Die brainstorm was veel sneller gedaan bij de eerste dan bij de tweede, want bij de tweede waren heel wat meningsverschillen. Je moest elkaar overtuigen en argumenteren. En dat vind ik ook super interessant om te zien en het is gewoon altijd zo logisch. Je leest dat, je bedenkt daar een kader rond of je weet, ... ik heb dat een keer meegemaakt en inderdaad dat was ook veel makkelijker of veel evidenter, veel succesvoller. En dan had ik de microbe te pakken en ik lees daar ook supergraag over. Ik zat toen in mijn eerste jaar toen ik er al een beetje mee begon bezig te zijn. Ik ging heel graag naar lezingen over vluchtelingen en over mensen die iets betekenden. En dan werd het erger. Dan ben ik daar echt actief naar gaan zoeken. Waar kon ik lezingen volgen en mensen ontmoeten die daar echt mee bezig zijn? Ik grijp nog even terug naar wat je net zei. Ik dacht dat je zei dat het je afstudeeropdracht was waar je mee bezig was rond hoe kan inclusie ook in organisaties sterker neergezet worden? Dat was één van de vakken in de vakken hè? Want dat is toch zo evident, zeg je. En waarom gebeurt het dan te weinig? Als het toch zo evident is. Wat is jouw analyse? Hoe ik het, hoe ik het soms zie. Je kan mensen misschien wel aanwerven om bij jou te komen werken, wat al een uitdaging is, maar die blijven niet lang want de arbeidssfeer is misschien niet aangepast aan de noden van die persoon, dus ik vind ook, ... Ik spreek ook wel vooral over West-Vlaamse context. Misschien is dat hier iets minder van toepassing? De Kempen en West-Vlaanderen lijken in veel opzichten op elkaar Dat is dan iets herkenbaarder dan ik denk maar in West-Vlaanderen is er wel een heel traditionele werkcultuur. Heel weinig diversiteit op de werkvloer, zeker hoe hoger je komt in de hiërarchie, hoe minder diversiteit er is. Het is ook algemeen geweten dat mensen mensen rekruteren die op hen lijken en dat zie ik ook. Ik zie dat ook gewoon life altijd. Ook de interpretatie van wat kwaliteit is, is heel westers. Daar heb ik ook onlangs over nagedacht met iemand die HR studeerde. Wat is kwaliteit in het westen en wat is kwaliteit bijvoorbeeld in mijn land of in haar land. Dat waren heel verschillende zaken. Hard werken en op tijd komen. Ja, soms is dat ook niet super belangrijk. Of wordt daar niet zo hard aan getild in andere Het culturen. hard werken natuurlijk wel, maar het op tijd komen of planmatig te werk gaan, niet in elke job is dat nodig. Dus ik denk dat die lat soms heel hoog ligt. Maar ook gebrek aan kennis over de verschillende gemeenschappen die er zijn. Ook soms het stellen van vooroordelende vragen of soms wat ongepast. Ik denk dat er heel veel zaken zijn die aantonen dat het werkleven of het bedrijfsleven soms ook gewoon nog niet klaar is of niet genoeg de interne oefening heeft gemaakt om divers te rekruteren of inclusief te zijn. En eigenlijk zeg je: de benefits zijn zo voor de hand liggend. Maar er zijn heel wat drempels om er te geraken. Ja, ook misschien wat angst van mensen om hun plaats af te staan. Als ik met mensen in gesprek ga over meer diversiteit in de organisatie dan: ja, we hebben al tekort of we zijn allemaal veel. Ik kan mijn job niet verliezen. Ook het feit van met quota werken gaat precies ten koste van jou als persoon. En dat is zo mijn job. Of eigenlijk ben ik als ik eerst. Hoewel ik me kan voorstellen dat dat argument in een krappe arbeidsmarkt wat minder speelt hé. Het gaat nu veel meer om we hebben überhaupt te weinig mensen. We vinden ze niet om de dingen te kunnen doen. Dat hoor je vaak bij werkgevers vandaag. Maar wat ik je tussen de regels door eigenlijk ook horen zeggen is dat we misschien inclusie ook vanuit een professionele context nog te veel zien als, we moeten zorgen dat we mensen aanwerven vanuit een andere achtergrond, vanuit laten we zeggen één of andere minderheidsgroep. En we moeten vooral dat doen op een manier dat wij onszelf niet te hard moeten aanpassen. Wellicht is het ook onvermijdelijk dat het een aanpassing langs twee kanten vergt. Ja, dat het helpt met integratie natuurlijk. Je leert samenleven. ‘t Is niet alleen maar aan de persoon die naar hier komt om zich om zich aan te passen. Ja, dat is iets wat ikzelf ook vaak meekrijg in gesprekken met werkgevers. Dat ze merken van de wil is er wel. Het besef ook wel, maar heel vaak gaat het over een soort van ongemak uit de weg gaan. Vanuit een zorg om het goed te doen. Wij willen fatsoenlijk omgaan met iedereen, maar met de mensen die ik nu ken die hier zijn, weet ik al hoe ik dat kan doen. En ik wil niet per ongeluk op iemand zijn tenen trappen of per ongeluk iets fout doen. Maar stel je voor dat je een manier vindt om dat ongemak om daar toch op een goeie manier mee om te gaan. Dan ga je uiteindelijk ook veel zorgender kunnen zijn en veel meer aandacht hebben voor de noden, ook van de mensen met wie je dacht dat er geen ongemak was of dat er geen noden waren. Dus uiteindelijk denk ik als je je adaptief kunt opstellen naar een veel grotere diversiteit, dan ga je ineens ook meer diversiteit zien bij de mensen die dat ge al rond u had. En dan kun je ook uw werksfeer en uw arbeidsomstandigheden daar beter voor maken. Ja, dat is waar. Dat ken ik ook zeker wat jij nu zegt. Niet iedereen is bezig rond die thema's, maar er wordt wel verwacht in een bedrijfscultuur dat je inclusief bent en mee bent en dat je open staat voor iedereen. Maar het is niet raar dat mensen wat wantrouwig zijn of angst hebben voor het onbekende. Dus wat ik zie als eerste stap dat alle organisaties moeten doen als ze daarrond willen werken is eigenlijk, ook al is het een uitsluitend witte organisatie, eigenlijk moet je natuurlijk al beginnen bij het belongingsgevoel van de collega's of de medewerkers dat je op dat moment in huis hebt op punt te krijgen. Want als zij zich al niet goed voelen of al zoiets hebben van, niet alleen op het werk, misschien hebben ze ook van thuis uit. Het is altijd voor mensen met migratieachtergrond of voor mensen die werkloos zijn dat er heel veel effort voor wordt gedaan. En ik doe zoveel moeite en ik word dan niet gehoord op mijn werk. Al die negatieve gevoelens zorgen ook wel voor een beetje een verzuurde houding, denk ik. Vooral als er op de werkvloer totaal geen ruimte is voor gesprekjes daarrond of training. Ik heb persoonlijk zelf ook een collega die mij ooit aansprak op het feit van ik ben geen racist, maar ik snap ook niet waarom ik het N woord niet mag zeggen. En dat is ook oprecht iemand waar ik nog nooit negativiteit van heb ervaren of dat is een heel lief aangenaam persoon. En die durfde dat bijna ook niet toegeven dat ze dat niet begreep en ook ja, onze generatie, de digitale generatie zoekt rap dingen op. Maar iets oudere collega's misschien zijn daar ook oncomfortabeler in en weten niet waarom mag ik dat ook niet zeggen. Of ik bedoel dat niet slecht. Ook over andere woorden, dat gaat ook nog over gender thema's misschien. Er moet daar gewoon en een plaats voor zijn in de organisatie om erover te kunnen in gesprek gaan en ook te meten als werkgever. Oké, daar zitten de pijnpunten en daar kan ik expertise voor inhuren of iets voor aanbieden zodat collega's er wel mee kunnen leren omgaan. En ‘t is ook soms een beetje een handelingsverlegenheid noemen wij dat. Soms durven ze ook niet te stappen naar iemand die er anders uitziet. Gewoon uit angst. Zoals jij ook zegt, maar ook een beetje uit beschaamdheid. Dat is niet gemakkelijk. En uiteindelijk mensen die elkaar ontmoeten. 90% verloopt dat positief want mensen spreken mensen. En als jij vriendelijk bent gaat die automatisch vriendelijk zijn tegen jou. Dat zit eigenlijk heel in de basics. En soms denk ik we zijn eigenlijk heel zotte formules aan het uitvinden om zoiets menselijks uit te leggen. Ja, je hebt gelijk. Je sprak over dat dat jou hard bezig houdt. Dat je daar zelfs in enige zin wat activistische neigingen toe hebt. Wat houdt dat in? Wat doe jij daar rond dat thema zelf? Of wat wil je daar nog meer in gaan doen? Ik ben ermee begonnen in mijn eerste jaar. Dan is mijn activisme aangewakkerd. Of ben ik echt stappen beginnen zetten. En vroeger droomde ik daar al altijd van. Mijn vader was zelf ook politiek activist in tijden van Joegoslavië. Ja, nu Slovenië dus. Om altijd op straat te komen tegen het regime van Milosevic. Bij ons is dat ook iets waar hij heel veel over vertelde thuis en benadrukte dat het belangrijk is om op te komen voor je waarden en te vechten voor hetgeen waar je in gelooft. Maar ik heb al heel lang niet gedaan. Een beetje uit angst van hoor ik in die ruimte en ik zie niemand die dat doet. Dan zie ik vanuit mijn cultuur, de meeste Kosovaarse meisjes doen geen zo'n dingen. En dan had ik les van Andy Debrabandere, een socioloog en hij vertelde Dat is aan mij. Ik denk dat dat de start was van mijn activisme. Want op een bepaald moment zei hij, je netwerk is je grootste rijkdom. Je kan nog zoveel geld hebben als je wilt, maar als je een heel homogeen netwerk hebt of je bent dokter en al je vrienden zijn dokters. En daar stopt het. Het moment dat je auto kapot is en je kent geen garagist, dan mag je nog je chirurgische vriend opbellen, maar ik die gaat je niet kunnen helpen. Maar als je Jan met de pet bent en je hebt een vriend die kapper is en iemand die bakker is en een garagist en iemand die misschien in de gemeenteraad zit. Zo'n beetje een divers netwerk. Dan ben je eigenlijk een heel rijk persoon. En op dat moment besefte ik dat ik een heel arm netwerk had, want ik kende vooral Kosovaarse mensen. Onze ouders werkten een beetje in dezelfde sectoren. Onze mama's waren poetsvrouw en onze papa werkte in de bouw. Dat was zo'n beetje ja, de voorbeelden waar ik mee ben opgegroeid. Oké, onderling persoonlijk waren zij natuurlijk heel divers van elkaar. Maar qua wat kunnen ze mij leren of kunnen ze mij wegwijs maken in de maatschappij, besefte ik. Ja, ik ken eigenlijk niemand. Ik woon al zo lang in Roeselare. Ik ken alleen maar de mensen waar ik bijna gedwongen mee in contact kom. Dat zijn dan ook mijn leerkrachten misschien, maar daar stopt het ook. En toen was een eerste stap. Toen zij hij: hoe kan je dat doen om je netwerk te verruimen? Vrijwilligerswerk was een optie en toen dacht ik oké, wat kan ik doen van vrijwilligerswerk? En ben ik in de studentenraad aangesloten en op dat moment ook in de jeugdraad van Roeselare. En dan is de bal aan het rollen gegaan. Ben ik nooit meer gestopt. Ik vond dat zo leuk om te doen. Dan ben ik ook voorzitter geworden van de overkoepelende studentenraad van de Vives Hogeschool. En je netwerk groeide exponentieel. Ja, superhard. En ik had het zelf niet meer onder controle en ik kreeg dan ook door het feit dat ik ook een paar keer was gaan protesteren aan het kabinet van Theo Francken, indertijd staatssecretaris van Asiel en Migratie. Dat vonden mensen wel een coole link om je daar vragen over te stellen en misschien over, je bent een vluchteling, je bent heel geëngageerd en toen heb ik ook wel aan den lijve ondervonden dat sinds ik mij begon te engageren en wat activisme deed, maar ook ook wel soms het voortouw te nemen voor anderen. Ja, zo zijn er heel veel deuren voor mij opengegaan die misschien moest ik al die dingen niet gedaan hebben en gewoon braaf gestudeerd hebben, ze mij ook misschien niet echt veel hebben bijgebracht. Je zou nooit op deze podcast stoel terecht gekomen zijn. Je bent eigenlijk met dat thema vandaag in je huidige job ook maar een beetje zijdelings bezig. Het is, begrijp ik van jou, in Roeselare ook nog geen groot beleidsthema waar hard op ingezet wordt. Mag ik dat zeggen? Er zijn heel veel grote vooruitgangen geweest de afgelopen jaren, dat wel. Maar ik vind dat ze nog heel braaf zijn in Roeselare en West-Vlaanderen. Dan zijn we nog heel braaf als ik kijk naar Brussel Antwerpen zijn er wel heel veel leuke voorbeelden waarvan ik soms denk zij doen het, wij kunnen dat toch ook? Maar je moet de mensen wat tijd geven. Geef eens wat voorbeelden, waar denk je dan aan? Van zij doen het, wij kunnen dat ook. In het Brusselse zowel als in het Antwerpse zijn er veel mensen met een migratieachtergrond die wel echt topposities bekleden. Maar in Roeselare ken ik eigenlijk niemand. Bijvoorbeeld in de stad van Roeselare werken er, ik durf het bijna niet zeggen, ik denk minder dan vijf mensen met een migratieachtergrond. En dat is een heel groot stadsbestuur. En in veel andere organisaties in West-Vlaanderen is dat een beetje hetzelfde. Net voor het gesprek zei je dat je eigenlijk toch van plan bent om dat stuk van je professionele leven nog wat uit te bouwen. Wat is je ambitie daarin? Op dit moment word ik soms gevraagd om workshops te geven of keynotes of samen methodieken uit te denken met organisaties. Ik geef eigenlijk vooral mee wat ik weet. Ik zeg niet dat ik al heel succesvolle methodieken heb. Ik heb zelf ook heel veel vormingen en trainingen gevolgd, dus I spread the word een beetje. Maar ik ben ook een boek aan het schrijven. Dat is ook iets waar ik graag in verder wil. Ik ben altijd een grote lezer geweest. En ik schrijf heel veel. Ik heb altijd dagboeken bijgehouden en blogs die niet online staan. Gelukkig. Maar zo'n dingen vind ik wel belangrijk om verder te zetten. Dat ik kan maken dat er iets is waar mijn hart in ligt. En waar ik ook heel hard van droom is misschien iets op te zetten voor jongeren in West-Vlaanderen met een migratieachtergrond om hen wat te leren netwerken en te leren uit hun comfortzone stappen en ook wel op die white spaces te durven komen. Want dat is bij ons wel iets, die mengen heel weinig. Er bestaan daar ook heel veel vooroordelen langs beide kanten in. Uhm. ‘t Is ook soms vanuit verschillende culturele gemeenschappen ben je een schande als je te hard integreert of te hard op white spaces komt. Je moet een beetje de juiste balans vinden, terwijl dat er daar heel veel voordelen aan gekoppeld zijn. Dus ja, zoiets bestaat bij ons nog niet, dus daar droom ik ook wel van. Het is zo het ondernemende en daar iets mee doen op mezelf, allee op mezelf klinkt zo erg, niet op mezelf maar samen met andere mensen, maar ik wil daar wel een initiatief in nemen. Dat is wel iets wat ik naast mijn job, wat eigenlijk echt al een drukke job is, probeer te doen. Maar ja en dan ga ik ook nog efkes een boek schrijven tussendoor. Dat is meer ontspanning. Dat is eigenlijk alle frustraties. Als je een boek wil gaan schrijven, dan heb je ergens de drang om een boodschap de wereld in te sturen. Wat zou die boodschap vooral zijn? In mijn opgroeien waren er eigenlijk geen boeken die gingen over het Kosovaars zijn. Maar ja, ik ben er wel een beetje door gefascineerd omdat wij heel Europees acceptabel zijn of zo. Geografisch gezien liggen wij ook niet in een ander continent, maar we zijn een zodanig klein landje altijd. Ja, wij hoorden altijd bij Servië of mensen zien dat een beetje als deel van Servië. We zijn ook maar sinds 2008 onafhankelijk. Die oorlog was daar dan geweest, maar we zijn een heel nationalistisch trots volk. We hebben een eigen normen- en waardenkader. Ja, redelijk patriarchaal, een beetje ouderwets als ik het zo mag zeggen. Zeker qua mentaliteit zijn er wel heel wat dingen waar ik niet mee akkoord ga. Die invloed is zo sterk aanwezig ook geweest in mijn opvoeding in Roeselare. We hebben een gemeenschap van Kosovaren. We zijn eigenlijk overal. In elke stad heb je Kosovaren of Albanezen. Ik maak altijd onderscheid tussen Kosovaren en Albanezen omdat ik het woordje Kosovaren gewoon wil verspreiden. Maar ik miste daar heel wat boeken rond, zeker als ik wat volwassener werd. En ik las dan boeken van schrijvers met een andere achtergrond. Ja, dat waren vaak Marokkaanse schrijvers, want die gemeenschap is natuurlijk al veel langer aanwezig in België en hebben ook al denk ik al die fenomenen doorlopen. Maar ik herkende mezelf er niet altijd in want aan mij zie je niet bijvoorbeeld dat ik van een andere cultuur ben of je ziet niet dat ik moslima ben, maar toch heeft dat wel een invloed op mijn ontwikkeling gehad en ik was er altijd hongerig naar. Dus iedere keer dat ik dan wel een Albanese schrijver ergens tegenkwam, dan dacht ik, ah nee gaat het daarover, nee. En het was altijd een beetje teleurstellend wat ik las. Dus mijn boodschap waar ik in mijn boek over spreek gaat ook heel veel over die biculturaliteit, het opgroeien met ja, ik wil een goeie Kosovaarse dochter zijn, maar ik wil ook wel een leuke job. Of ik ben ook ambitieus. Hoe match ik dat? Maakt dat nu van mij echt een niet geschikte echtgenote zoals veel mensen zeggen? Moet ik daarvoor echt minder praten of minder kritisch zijn? Die vraagstukken komen aan bod, maar ik ga er ook over in gesprek met andere Kosovaarse vrouwen. Maar niet enkel in België. Eigenlijk overal, want ik zie ook wel een andere interpretatie van onze cultuur van Kosovaren die bijvoorbeeld in Duitsland of Zwitserland zijn opgegroeid. En ja, wij horen nooit ergens thuis. We gaan naar Kosovo en daar zijn we de Europeaan, de geprivilegieerde, de rijke. Dan denk ik. We hebben superveel belastingen die we moeten betalen. Ze weten niet hoe duur en hoe anders het leven in het buitenland is, omdat alles daar natuurlijk anders is. Het is ook een beetje een boodschap naar hen toe of een inkijk en ons leven hier en vooral ook ergens een pleidooi. Daar wil ik ook de nadruk op leggen naar minder hard te zijn voor elkaar, want we oordelen heel graag over elkaar. Ja, die is te Kosovaars en die is te geïntegreerd en ik denk, we maken allemaal een beetje datzelfde parcours mee en iedereen klaagt dat het moeilijk is of iedereen klaagt dat er geroddeld wordt. Maar iedereen doet ook mee aan dat roddelen en ‘t is ook een beetje dat dat ik wil verspreiden. Je bent eigenlijk een goeie Kosovaar wanneer je ook een goed mens bent. Als je je eigen dromen wil najagen, doe maar. Maar judge niet als iemand anders iets helemaal anders is dan wat jij doet. Het gaat een beetje daarover. En die uitdaging die je nu beschrijft. Ik kan mij voorstellen dat die voor vrouwen nog groter is dan voor mannen. Ja, eigenlijk wel. Dat vind ik jammer genoeg wel. Omdat de verwachtingen en de normen naar vrouwen, zeker ook vanuit de cultuur waar je vandaan komt, toch heel anders liggen dan voor mannen. Ja, eigenlijk heel traditioneel. Een goeie vrouw is iemand die goed kan koken en kan schoonmaken. Maar ook het wordt zeker aangemoedigd om te werken en om een job te hebben. Maar ‘t is ook te zien wat voor job je hebt. De soort job die ik doe bijvoorbeeld, waarvoor ik veel in sociaal contact moet treden met mensen, dus ook met mannen en gewoon een heel open houding moet hebben, wat in veel culturen heel flirterig kan overkomen, heb ik deze zomer nog gehoord zelfs. Iemand die zei, je hebt een heel flirterige persoonlijkheid. En dan zei ik, kan je dat een keer beargumenteren? Ja, je kijkt gewoon recht in de ogen als je praat en je lacht. Dan dacht ik, dat is gewoon beleefd zijn. Ik heb ook uitgelegd, in België zijn dat beleefdheidsvoorwaarden. Maar daar wordt het dan geïnterpreteerd als je bent open, je bent te flirterig, dus ja dat maakt je dan al een minder betrouwbare echtgenote. Zo, die dingen zijn bij ons nog een klein beetje, we lopen daar nog wel wat in achter. Maar ik neem het hen zeker niet kwalijk, want in Kosovo, we mogen eigenlijk nog maar sinds dit jaar in januari visumvrij reizen. Dus mijn familieleden hebben sinds dit jaar eindelijk de kans om de wereld te zien en daarvoor hebben zij alleen maar Kosovo gekend. Iets dat werd opgelegd en het was een heel onderdrukt volk. Ik heb zelfs een politiek verleden, dat is al helemaal not done, met affiches in de stad rondhangen. Hoe durf je? Ja, waar je recht in de camera kijkt. Ja, recht en lacht. Maar daarover verschillen de meningen. Veel mensen zeggen dan wel op een bepaald moment van ah, goed. Op een bepaald moment, ik weet nog de periode toen ik begon activistisch te worden. Daar werden mijn ouders wel heel vaak op aangesproken door andere ouders dat ze mij moesten tegenhouden en meer onder controle houden. Maar eenmaal dat ik dan het gemaakt had, ik was afgestudeerd, maar ook, ik was dan ook verkozen in de gemeenteraad en dan mocht het, dan was het van ah ja oké en nu heb ik het gevoel dat ik precies alles mag. Ik heb mezelf al bewezen. Maar dat is ook natuurlijk een nadeel, want de lat ligt gewoon super hoog eenmaal dat je dat respect hebt gewonnen. Ja, dat is ook het probleem met die rolmodellen. Je legt de lat zodanig hoog om het goede voorbeeld te zijn. Eerst en vooral niet iedereen wil dat doen. Dat is niet voor iedereen weggelegd, dat interesseert niet iedereen. Maar het is ook, ik denk ook altijd dat ik vanuit een heel naïef perspectief of vanuit een heel naïef idee van dat lukt wel, daar altijd mee ben begonnen. En dan lukte dat ook. Maar ook niet omdat ik besefte wat ik aan het doen was, denk ik. Want soms denk ik nu, amai, moest ik weten hoeveel werk ik moest steken in de gemeenteraad, dan had ik daar nooit zelfs durven aan beginnen, uit angst dat ik het niet kan. Het is echt zo die naïviteit heeft me wel geholpen om dingen te doen. Maar ja, zoals ik het zeg, niet iedereen wil dat doen. En je bent op een punt dat je zegt, ik ben nu eigenlijk een soort rolmodel, maar ik word dan ook wel ... Alles wat ik doe en zeg, wordt wat met een vergrootglas bekeken en in die zin ligt de lat hoog. Ja zeker, je moet wel aan die verwachtingen blijven voldoen. Zeker. En het is gewoon ook gevaarlijk voor andere mensen. Ik vind, rolmodellen moeten heel toegankelijk zijn, want ik ken ook heel wat rolmodellen die echt wel heel succesvol zijn en heel zotte zaken hebben bereikt. Maar je moet ook weten. Dat is ook in de Vlaamse Gemeenschap zo. Dat zijn heel schaarse posities. Je kan niet van elk persoon met migratieachtergrond verwachten dat dat het doel is. Sommige mensen dromen er gewoon van om nail artist te worden. En ik vind een rolmodel eigenlijk al iemand, ik heb er ook over nagedacht wat voor mij eigenlijk rolmodel is, gewoon iemand die durft een beetje uit de comfortzone te stappen en z'n dromen najagen. Dat is al een rolmodel. Maar je moet niet elke week in de afspraak uitgenodigd worden bij manier van spreken. En dat vind ik zo een beetje de risky kant van rolmodel zijn. Maar ook ja, je krijgt ook zelf heel veel backlash, want mensen denken dat ze wel weten wie je bent of zoeken net naar flaws? Het maakt je gewoon niet zo toegankelijk. Ben je dan een rolmodel? Ik weet het niet. En je vertegenwoordigt ook niet meer de groep die je wil vertegenwoordigen, want de kloof ... Ik merk dat bijvoorbeeld heel hard, ik heb een jaar gemeenteraad gedaan, dan ben ik er ook bewust uitgestapt omdat ik merkte dat de periode voor ik politicus was, want je wordt dan echt wel zo aanzien, je bent niet meer Deniza, je bent die persoon van die partij. Was ik vroeger in bepaalde organisaties, toen was het allemaal ok dat ik langskwam en op bepaalde momenten aanwezig was. Maar ook voor de dag van verzet tegen armoede. Ik heb daar vaak in meegewandeld, gewoon in die parades. Maar eenmaal ik in de gemeenteraad zat, werd er wel anders naar mij gekeken. Dan hoorde ik tot die mensen en dan had ik het gevoel dat ze mij niet meer vertrouwden of zo. Er werd ook wel op gelet, bij communicatie naar mij toe en dat vond ik echt niet leuk en ik dacht ... Ik had ook op een bepaald moment niet meer het gevoel dat ik wist waar het over ging of wat er gaande was. Wat zijn de evoluties geweest. Wat gebeurt er hier nog allemaal. En dan ging ik ook niet meer zo graag want ik voelde me een beetje uitgesloten of zo raar bekeken. En eenmaal ik dan gestopt ben, voelde ik me wel weer zo, mezelf. Ik wilde zo niet meer die afstand voelen. Eigenlijk kaart je een probleem aan waar wellicht veel mensen mee kampen. Die uit groot idealisme en met een groot engagement in de politiek stappen en vervolgens zit je daar en krijg je een stempel op je hoofd en word je door heel wat mensen anders bekeken waardoor je relatie weer verandert en je dezelfde rol niet meer kan spelen. Enfin eigenlijk is dat op zich ook wel een maatschappelijk probleem als het engagement in de politiek ertoe leidt dat je afstand creëert, dan is dat een intrinsiek probleem van ons systeem bijna. Ja, dat is, want ook als ik dan bijvoorbeeld bepaalde standpunten wilde verdedigen op de gemeenteraad en ik wilde daarover in gesprek gaan met mensen of organisaties, dan stonden die daar niet altijd voor open, want die kregen dan ook vragen van andere partijen en ze mochten geen kleur bekennen en dan dacht ik, maar eigenlijk gaat het bij mij niet om ‘ik wil per per se mijn gelijk halen in de gemeenteraad', wat wel vaak het geval is, want het is daar vooral ego's en gelijk halen. Maar ik wil vooral echt … Het is daar toch dat we dit probleem moeten bespreken en ik wil jouw boodschap verkondigen dus. Maar ja, iedereen zegt dat waarschijnlijk, dus die vertrouwde mij evenmin als die andere politici dat vroegen. En dat is ook gewoon niet de manier waarop ik wel werken. Ik wil constructief samenwerken. En dat was ook mijn naïviteit dan in de gemeenteraad. Ik dacht dat we gingen samenwerken, maar ik voelde hier niets samen. Het was allemaal tegen elkaar. Als ik deze week iets vroeg, werd het misschien uitgelachen, maar de maand later werd het door een andere partij voorgesteld en dan was dat oké. Ik vond dat echt raar om te begrijpen. Het was echt theater. Ja, maar nu zijn we helemaal aan het afwijken over politiek. Dat is een interessant thema voor een volgende podcast. Ja, inderdaad. Maar dat was dan het probleem altijd, om terug te komen op rolmodellen, waar ik heel allergisch aan ben geworden. Ja, ja, maar je hebt dat snel ingezien bij jezelf van oei, dit voelt niet juist aan. Nee, ik ben echt een heel intuïtief persoon en als mijn buikgevoel niet juist zit, het zit heel snel niet juist, dan kan ik niet meer verder doen. Af en toe kijk ik eens, en zeker naar het einde van het gesprek, naar Artemis, want die heeft vaak nog een brandende vraag die toch gesteld moet worden. Ja, misschien toch dat politieke niet helemaal loslaten. Maar je haalt wel aan dat eigenlijk het moeten draaien om verbinding. Het stukje netwerk hoorde ik ook al naar boven komen dat dat zo belangrijk is. Wat zou jouw advies nog zijn Denise, rond hoe dat we meer verbinding kunnen creëren in de samenleving en is misschien de werkplaats of de werkvloer daar een soort oefening voor? Of hoe zie jij dat? Ik ga zeker akkoord dat verbinding meer sterkte uitdraagt. Als je gewoon kijkt naar een net, dat is ook verbonden aan elkaar. En hoe steviger dat net, ja, hoe sterker het geheel. Als ik daarover nadenk moet ik ook heel hard denken aan Bart Brandsma zijn polarisatie theorie. Ik denk dat het op dit moment het probleem is dat de extremen heel hard aan het woord zijn. Ja, die extremen communiceren vaak ook op een bepaalde manier dat het voor heel veel mensen begrijpelijk is wat ze zeggen of niet met moeilijke woorden. Dus ik denk, puur op die theorie, en dat is ook gewoon een heel gestaafde theorie, moeten we meer het midden in de picture zetten en meer aan het woord laten. Dat zijn vaak ook zo de meer bescheiden mensen of zo, de meer op de achtergrond. En die hebben heel wat te zeggen, maar eigenlijk komt daar ook niet veel aan bod. Op de werkvloer, om op jouw vraag te antwoorden … Ik ben ook niet echt voorstander van mensen die zeggen, ik ben in een vergadering en iedereen moet zijn mening zijn. Ik ben niet echt van dat principe dat iedereen zijn mening moet zeggen. Er zijn soms zodanig uitgesproken meningen die dan ook redelijk hoogdrempelig klinken omdat die persoon dat misschien gewend is om op die manier te praten, waardoor iemand met een andere mening, die het misschien wat minder goed kan formuleren, maar dan zo tot de middenmoot behoort, iets meer genuanceerd, niet aan bod komt want die mening was al zodanig ja, anti of voor en echt heel uitgesproken wat heel afschrikkend werkt. En ik vind, als organisatie of als teamleider of manager, raad ik altijd aan van die mensen wel wat in toom te houden en dat is al uitdagend. Ik zit zelf ook vaak in vergadering met mensen die heel uitgesproken meningen hebben en dan denk ik, ja oké, de gespreksleider mocht eigenlijk wel wat meer daar oog voor hebben gehad, want ik heb nu de helft niet gehoord. Of die mensen, je ziet dan misschien aan hun gezichtsuitdrukking dat ze niet akkoord gingen. Dus in dat opzicht, klein beginnen, al in een teamvergadering kan je al het verschil maken denk ik. Niet iedereen moet altijd zijn mening zeggen en dat vind ik over de ganse lijn. Niet alle meningen moeten altijd gevraagd worden. Oké, interessante filosofische bedenking waarmee we dit zeer boeiende gesprek afronden. Ik dank jou geweldig Deniza om helemaal tot hier te komen en dit heel boeiend gesprek te voeren samen. En ik wens jou heel veel succes in alles wat je verder onderneemt. Dank je wel en merci om mij uit te nodigen. Het was heel aangenaam. [outro] Je luisterde naar een aflevering van Let's talk about Work, de podcast van de groep WEB-Blenders. Al onze gesprekken gaan over werk, de weg naar werk, welzijn op de werkvloer en alles wat daarbij komt kijken. Je vindt ons op je favoriete podcast platform en op www.blenders.be/podcast. Op social media kan je ons volgen op LinkedIn onder podcast Let's talk about Work en op Instagram als Blenders podcast Let's talk! Ook via de Blenders nieuwsbrief kan je up-to-date blijven. Was je geboeid? Zet dit gesprek je aan het denken? Ben je zelf graag één van onze volgende gasten? Laat het ons weten via info@blenders.be en wie weet schuif jij binnenkort mee aan tafel!
El ganador de las elecciones venezolanas, Edmundo González Urrutia, aterrizó este domingo en Madrid proveniente de Caracas. Lo hizo en un avión de la Fuerza Aérea proporcionado por el Gobierno español. La noticia pilló por sorpresa a casi todo el mundo. En Venezuela muchos lo recibieron con estupor ya que, aunque González Urrutia llevaba un mes refugiado en la residencia del embajador de los Países Bajos, al menos estaba allí, a pie de obra para seguir batallando contra el régimen que le robó la victoria. Otros en cambio han respirado aliviados ya que se temía por su seguridad. González Urrutia tiene ya 75 años y es poco probable que sobreviviese a las duras condiciones carcelarias que el chavismo impone a los presos políticos. Su exilio en España está plagado de incógnitas porque ni el Gobierno español, ni el venezolano, ni el propio González Urrutia han dado demasiados detalles al respecto. Todo lo más que sabemos es que el presidente electo de Venezuela nada más poner un pie en España denunció “presiones, coacciones y amenazas” para impedir su salida del país. Al parecer todo se arregló mediante una negociación entre los Gobiernos de España y Venezuela con José Luis Rodríguez Zapatero de por medio. Para Nicolás Maduro es una excelente noticia ya que se quita a un opositor de en medio, un opositor más simbólico que real cierto es, pero que ganó en justa lid las elecciones del 28 de julio. Queda por saber qué condiciones ha tenido que aceptar González Urrutia para poder marcharse. En tanto que se ha acogido a la figura de refugiado es posible que tenga que cumplir una serie de requisitos de índole política. Por de pronto se instalará en Madrid donde ya vive una de sus hijas desde hace años. Podrá ir al fútbol a ver a sus equipo favorito que, según me enteré el otro día leyendo un perfil biográfico suyo, es el Real Madrid. Se sumará a la nutrida comunidad venezolana que reside en la ciudad y engrosa la lista de líderes opositores en el exilio, especialmente en España, que es donde suelen radicarse la mayor parte de ellos, algunos muy significados como Antonio Ledezma y Leopoldo López. Ledezma, exalcalde de Caracas, huyó de Venezuela en 2017 tras pasar dos años y nueve meses en prisión. Salió a pie de Venezuela y desde Colombia voló a Madrid. López pasó tres años y medio en la cárcel de Ramo Verde y otros dos años en arresto domiciliario. Se refugió luego en la embajada española en Caracas y tras más de un año allí viajó a España. Afortunadamente González Urrutia no ha tenido que pasar por la cárcel. Desde el primer momento se sabía que el régimen iba a ir a por él, de modo que trató de permanecer escondido en la embajada de los Países Bajos. Entretanto el régimen bolivariano consumó el fraude a pesar de las protestas internas y externas. Todo sin necesidad de mostrar las actas electorales y desatando una feroz represión que se han cobrado hasta la fecha más de 25 víctimas mortales y unas 1.500 detenciones. El Gobierno de Nicolás Maduro ha puesto en busca y captura a todos los líderes opositores y acosa desde hace semanas la embajada argentina en Caracas donde se refugian seis opositores desde el pasado mes de marzo. La situación ha empeorado en las últimas semanas. La policía venezolana ha asediado el perímetro de la legación y han cortado incluso el suministro eléctrico. Con González Urrutia la oposición pone a salvo a uno de sus principales activos, pero la situación es realmente crítica. Hay unos 2.500 presos políticos en las cárceles chavistas, centenares de opositores han huido del país por temor a represalias que están siendo especialmente duras y no se atisba una solución fácil a esto. En La ContraRéplica: 0:00 Introducción 4:07 La lucha sigue en Venezuela 25:16 Trabajo seguro y aversión al riesgo 30:05 La "titulitis" española 36:23 Putin y Milosevic · Canal de Telegram: https://t.me/lacontracronica · “Contra la Revolución Francesa”… https://amzn.to/4aF0LpZ · “Hispanos. Breve historia de los pueblos de habla hispana”… https://amzn.to/428js1G · “La ContraHistoria de España. Auge, caída y vuelta a empezar de un país en 28 episodios”… https://amzn.to/3kXcZ6i · “Lutero, Calvino y Trento, la Reforma que no fue”… https://amzn.to/3shKOlK · “La ContraHistoria del comunismo”… https://amzn.to/39QP2KE Apoya La Contra en: · Patreon... https://www.patreon.com/diazvillanueva · iVoox... https://www.ivoox.com/podcast-contracronica_sq_f1267769_1.html · Paypal... https://www.paypal.me/diazvillanueva Sígueme en: · Web... https://diazvillanueva.com · Twitter... https://twitter.com/diazvillanueva · Facebook... https://www.facebook.com/fernandodiazvillanueva1/ · Instagram... https://www.instagram.com/diazvillanueva · Linkedin… https://www.linkedin.com/in/fernando-d%C3%ADaz-villanueva-7303865/ · Flickr... https://www.flickr.com/photos/147276463@N05/?/ · Pinterest... https://www.pinterest.com/fernandodiazvillanueva Encuentra mis libros en: · Amazon... https://www.amazon.es/Fernando-Diaz-Villanueva/e/B00J2ASBXM #FernandoDiazVillanueva #venezuela #maduro Escucha el episodio completo en la app de iVoox, o descubre todo el catálogo de iVoox Originals
Diego Zandel"Un affare balcanico"Voland Edizioniwww.voland.itFine aprile 1997. Dopo una lunga trattativa Telecom Italia (con la greca OTE) acquisisce il 49 per cento delle azioni di Telekom Serbia. L'affare, in cui sono coinvolti anche i servizi segreti dei due paesi, viene favorito da strani personaggi, i cosiddetti “facilitatori”, legati al presidente serbo Slobodan Milošević. L'azienda italiana paga una somma enorme: 1.500 milioni di marchi tedeschi che Milošević pretende in contanti e che, in parte, gli vengono recapitati con un jet privato in diciotto sacchi di juta delle Poste serbe. Un affare balcanico si ispira a quell'inquietante transazione e l'autore, all'epoca dei fatti responsabile della Stampa Aziendale di Telecom Italia, mescola nel romanzo verità storica e finzione con l'abituale maestria, districandosi tra donne misteriose, orsi ballerini, cantanti folk serbe e raffiche di kalashnikov per regalare al lettore pagine avvincenti.Diego Zandel, figlio di esuli fiumani, è nato nel campo profughi di Servigliano nel 1948. Ha all'attivo una ventina di romanzi, tra i quali Massacro per un presidente (Mondadori 1981), Una storia istriana (Rusconi 1987), I confini dell'odio (Aragno 2002, Gammarò 2022), Il fratello greco (Hacca 2010), I testimoni muti (Mursia 2011). Esperto di Balcani, è anche uno degli autori del docufilm Hotel Sarajevo, prodotto da Clipper Media e Rai Cinema (2022).IL POSTO DELLE PAROLEascoltare fa pensarewww.ilpostodelleparole.itDiventa un supporter di questo podcast: https://www.spreaker.com/podcast/il-posto-delle-parole--1487855/support.
El cine tiene la capacidad de abrir una ventana a realidades que escapan al bullicio mediático. Es lo que hace la polaca Agnieszka Holland para retratar la deriva autoritaria y el estado policial de su país contra los refugiados. También el director serbio Vladimir Perisic propone un drama familiar y una coming age en los años 90, en la era de Milosevic y las protestas estudiantiles. Son películas con carga política, al igual que la mirada al colonialismo y los nativos del argentino Lisandro Alonso en 'Eureka' o la visión fatalista del alemán Christian Petzold a una reunión veraniega de jóvenes entre incendios devastadores. Os hablamos de todos estrenos, escuchamos a sus protagonistas y os recomendamos las últimas series de estreno
En este episodio tenemos cine para todos los gustos. Un melodrama camp con Jessica Chastain y Anne Hathaway como dos madres paranoicas y a la gresca, hay un thriller con Russell Crowe, y sobre todo, hay cine de autor muy político. Uno de los grandes estrenos de la semana es 'Green Border', película de la polaca Agnieszka Holland que denuncia la violencia policial contra los migrantes y refugiados en la frontera de su país. Además, el alemán Christian Petzold propone un drama veraniego de artistas ególatras, tenemos una película sobre la Serbia de Milosevic en el 96 y el personal western del argentino Lisandro Alonso. En televisión, vuelve 'La Casa del Dragón', la serie derivada de 'Juego de Tronos', y hemos entrevistado a parte de su reparto. También conversamos con la primera mujer al frente de una producción de Star Wars, 'The Acolyte'.
The return of goals, a really old German, an invisible car, more red cards than a tomatoes birthday and why it's all Clive Tyldesley's fault as we deep dive Euro 2000 in Belgium and the Netherlands. With James Cook and Paul Savage. Please share/like/follow/subscribe and shout it from the rooftops! Email your questions to worldcupofworldcups@gmail.com and donate at ko-fi.com/worldcupofworldcups.
Kit Klarenberg joins the show to talk about two articles he recently wrote at the Grayzone. The first deals with his ridiculous Twitter ban. He and Scott discuss the details as well as the broader effort to censor dissident voices and real journalists. They then talk about an article Klarenberg wrote, reporting new details about the West's role in the Kosovo War twenty-five years ago. Discussed on the show: “I was banned from Elon's ‘free speech' X app for offending power” (The Grayzone) “Kosovo War at 25: Blair's secret invasion plot to ‘topple Milosevic' revealed” (The Grayzone) Kit Klarenberg is an investigative journalist exploring the role of intelligence services in shaping politics and perceptions. Follow him on Twitter @KitKlarenberg This episode of the Scott Horton Show is sponsored by: Roberts and Robers Brokerage Incorporated; Tom Woods' Liberty Classroom; Libertas Bella; ExpandDesigns.com/Scott. Get Scott's interviews before anyone else! Subscribe to the Substack. Shop Libertarian Institute merch or donate to the show through Patreon, PayPal or Bitcoin: 1DZBZNJrxUhQhEzgDh7k8JXHXRjY Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Download Episode. Kit Klarenberg joins the show to talk about two articles he recently wrote at the Grayzone. The first deals with his ridiculous Twitter ban. He and Scott discuss the details as well as the broader effort to censor dissident voices and real journalists. They then talk about an article Klarenberg wrote, reporting new details about the West's role in the Kosovo War twenty-five years ago. Discussed on the show: “I was banned from Elon's ‘free speech' X app for offending power” (The Grayzone) “Kosovo War at 25: Blair's secret invasion plot to ‘topple Milosevic' revealed” (The Grayzone) Kit Klarenberg is an investigative journalist exploring the role of intelligence services in shaping politics and perceptions. Follow him on Twitter @KitKlarenberg This episode of the Scott Horton Show is sponsored by: Roberts and Robers Brokerage Incorporated; Tom Woods' Liberty Classroom; Libertas Bella; ExpandDesigns.com/Scott. Get Scott's interviews before anyone else! Subscribe to the Substack. Shop Libertarian Institute merch or donate to the show through Patreon, PayPal or Bitcoin: 1DZBZNJrxUhQhEzgDh7k8JXHXRjY
durée : 00:04:12 - Le Pourquoi du comment : histoire - par : Gérard Noiriel - En 1982, des dignitaires orthodoxes dénoncent un "lent génocide" contre les Serbes au Kosovo. Milosevic, en 1989, utilise la commémoration de la bataille de Kosovo pour promouvoir le nationalisme, déclenchant une guerre interethnique en Yougoslavie.
In today's episode of Leaders of Tomorrow, Chris chats with Saša Milosevic, an amazing operator of our program. Saša had previously joined us on Episode 276, sharing insights into his journey. During the episode, Saša reflects on his impressive business growth, from running a successful Mexico-level operation in 2020 to expanding to two additional businesses, reaching a half-million and $535,000 in 2021. His ambitious goal for the current year is to achieve over a million dollars, positioning himself as a potential trailblazer in the program. Saša dives into the pivotal moments that catalyzed his transition from significant progress to superstar success. He emphasizes the importance of continuous skill development, particularly in marketing, recruiting, and selling. Listeners will gain insights into Saša's transformative journey, discovering the mindset shifts and habits that propelled him to success. He shares the challenges he faced during pivotal moments, such as the leap from a $225,000 summer to a half-million-dollar season, revealing the strategies and mindset adjustments that fueled his remarkable progress. The conversation delves into Saša's commitment to self-improvement through courses, including those from Tony Robbins. He elaborates on the influence of Robbins' teachings, particularly in challenging limiting beliefs, changing state, and embracing a bigger life. As Saša prepares for his million-dollar goal, he shares his refined approach to sales, training, and leadership within his business. He outlines plans to invest heavily in his sales team's skill set and underscores the importance of profitability over mere revenue. The episode concludes with Saša sharing key habits that have contributed to his success, including morning priming routines, cold exposure, and a gratitude practice. He emphasizes the value of being present, critical self-reflection, and a strong understanding of societal patterns. Listen now and enjoy! What You Will Learn In This Show: The crucial mindset shifts and habits that fueled Saša's journey to success. The impact of intentional time management and choices on business performance. Strategies for overcoming challenges and achieving significant business growth. The role of continuous skill development and personal growth in entrepreneurial success. Saša's future goals and the importance of being prepared for new endeavors. And so much more… Resources: Student Works 276 | Saša Milosevic | Raising Your Performance Bar with Student Works Books: Tools Of Titans: The Tactics, Routines, and Habits of Billionaires, Icons, and World-Class Performers
This Day in Legal History: Slobodan Milosevic Trial BeginsOn this day in legal history, the trial of Slobodan Milosevic, a pivotal figure in the Balkan civil wars of the 1990s, commenced on February 12, 2002, at The Hague, The Netherlands. Held at the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY), this landmark case marked a significant moment in international law. Milosevic, who once held the presidency of Yugoslavia, faced charges that were both grave and far-reaching. Indicted on sixty-six counts, the charges against him included war crimes, genocide, and crimes against humanity, reflecting the severe impact of the conflicts that tore through the Balkans. The trial itself became a focal point for global attention, symbolizing the international community's commitment to holding leaders accountable for their actions. However, the proceedings were abruptly halted by the untimely death of Milosevic due to a heart attack, leaving the case without a formal verdict. Despite its inconclusive end, the trial of Slobodan Milosevic remains a cornerstone in the pursuit of justice for victims of the Balkan wars and underscores the complexities of applying international law in cases of mass atrocities.Corporate boards are increasingly facing legal battles with activist investors due to the implementation of stringent advance-notice bylaws, designed to complicate the nomination of rival board members. These legal disputes, involving companies like Halliburton Co. and Peloton Interactive Inc., question the extent to which boards can enforce these bylaws to exclude activist nominees from shareholder ballots. The bylaws, seen as a reaction to regulatory changes and a Delaware Supreme Court ruling that lessened scrutiny of potentially disenfranchising measures, have been criticized for their potential to be "weaponized" against dissidents. Recent court cases, including a notable decision involving AIM Immunotech Inc., have resulted in mixed rulings, indicating a complex legal landscape ahead. These bylaws are challenged for various reasons, from their use to uncover conflicts of interest to allegations of being used to unfairly disqualify nominees. The legal community is divided on whether overreaching provisions should invalidate the entire set of bylaws or just be selectively struck down. The ongoing litigation reflects a broader struggle over the balance of power between corporate boards and shareholders, hinting at future legal developments that may redefine the rules of engagement for corporate governance.Activist Investors Confront ‘Weaponized' Board Nomination BylawsA U.S. judge has mandated that Elon Musk, CEO of Tesla and SpaceX and owner of the social media platform X (formerly Twitter), testify in the Securities and Exchange Commission's (SEC) investigation into his acquisition of Twitter for $44 billion. This order, issued by U.S. Magistrate Judge Laurel Beeler, follows Musk's refusal to attend a scheduled interview in September as part of the SEC's examination into his compliance with legal requirements during the takeover, specifically concerning the filings related to his Twitter stock purchases and the accuracy of his statements about the deal. Musk contested the SEC's request, claiming harassment and arguing that he had already been interviewed twice. However, Judge Beeler dismissed Musk's objections, affirming the SEC's right to subpoena him for information pertinent to their investigation. This legal development is part of a broader history of friction between Musk and the SEC, dating back to a 2018 lawsuit over Musk's tweets about potentially taking Tesla private.US judge orders Elon Musk to testify in SEC's Twitter probe | ReutersIn late 2023, law firms experienced a notable financial turnaround, buoyed by significant rate growth and an uptick in demand for countercyclical services, which thrive during economic downturns. According to the Thomson Reuters Law Firm Financial Index, which monitors key financial indicators across 173 large and midsize firms, there was a year-over-year increase in profits during the fourth quarter, contrasting with the declines observed in 2022. Specifically, the Am Law 100 firms saw a 6% rise in profits-per-equity partner, while Am Law 200 firms enjoyed a 2.5% increase, and midsize firms witnessed a marginal 0.3% uptick in profitability.This recovery, however, did not reach the double-digit profit growth rates of 2020 and 2021, marking a period of recalibration for the industry. Law firms demonstrated resilience by aggressively adjusting their rates and managing expenses, particularly those related to associate compensation. The overall demand for law firm services rose nearly 2%, driven by strong performance in litigation and bankruptcy sectors, which saw increases of 3% and over 6%, respectively. Labor and employment demand also went up by nearly 3%.However, lawyer productivity is on a downward trend, with average billing hours per month dropping to 115 in the fourth quarter of 2023, the lowest since at least 2005. This decline is attributed to the impact of technology and the use of alternative fee arrangements, which decouple hours worked from firm profitability. The industry faces challenges in boosting productivity amid stable demand and headcount, setting the stage for a volatile 2024 with continued staffing and technological risks.Law firms' profits rebounded in late 2023 amid robust rate growth | ReutersDan Webb, a prominent lawyer from Winston & Strawn who has defended Fox News and Boeing Co., is actively supporting the centrist political group No Labels in its effort to launch a third-party "unity" ticket that combines a Republican and a Democrat for the 2024 election. This initiative is driven by a desire to offer Americans an alternative to Joe Biden and Donald Trump, amidst criticism that it could inadvertently benefit Trump. Webb, who identifies as a moderate Republican and has a long history of involvement in politics, including serving as US attorney for Illinois' Northern District appointed by Ronald Reagan, is volunteering for No Labels. He has participated in strategy discussions and is helping to vet candidates for a potential nominating convention. Despite the potential for political backlash and amidst a broader context where law firms are wary of political entanglements, Webb is committed to the cause, citing the unpopularity of both Biden and Trump and the need for a new choice in leadership. No Labels has made progress in getting on the presidential ballot in 15 states, with decisions about a third-party candidacy to be made after Super Tuesday in March. However, the group's efforts have attracted lawsuits and criticism, with accusations of being a threat to democracy and engaging in a "bait and switch" with donors. Webb's involvement exemplifies his lifelong interest in politics and represents a significant move in the current polarized political landscape.Trump, Biden Alternative Urged by Lawyer for Fox News and Boeing Get full access to Minimum Competence - Daily Legal News Podcast at www.minimumcomp.com/subscribe
durée : 00:04:31 - Le cinéma en VO - Il en a fait quasiment sa marque de fabrique, le cinéma comme exutoire aux traumatismes de la guerre. Vladimir Perisic propose son nouveau film au coeur du regime yougoslave de Milošević.
Milo Milosevic joins us on the Surf and Sales podcast and shares his thoughts on the following: Should the founder be the first seller? How to develop product market fit for something you will never sell in your own country. Getting late adopters to move more quickly with technology. Big props to Hubspot for making us a part of the Hubspot Podcasting Network! They even offer free tools to help your sales and marketing team. Click Here Connect with us on LinkedIn Richard Harris Scott Leese Want to go to Costa Rica? Come to the next Surf and Sales event! Register Here!
When people try to blow out the light of truth, they get burned. The off ramps for evil have been built. Fish beg for catch and release. Service to the country is righteous. The DNA harvesting parties of 2020. Finding those that hide their faces. God is the only retribution you need. Those weren't really mistakes, but planned. We didn't have to be here right now. The truth comes from dust in the arena. Super salty Tore is rubbing it in. Once they pass the bill we'll decide. VOC's and the pharma effects. Essential oils on direct pathways to the brain. Taste and smell means a big hit. The oil slick to the brain. She threatened to fumigate him out of the White House. Swabbing lessons from March, 2020. DNA harvesting parties are key. Bio-terror attacks are untraceable when viruses hijack our own mechanisms. Making needed proteins. Experts say Disease X is inevitable. So many nice generals participate in these things. Tele-health and gold are future bait. Leprosy will be in the news soon. It's how they took out Milosevic. Can it be an aerosol? When evil creates the ultimate beast in the perfect host. Free Assange and impeach 44. With our head on a swivel we can see the future. Now we must work to shape it with the truth. Learn more about your ad choices. Visit podcastchoices.com/adchoices
The current shaping of global events is in full swing, and it started a long time ago. Geo political moves from Africa to the Southwest center of the world. Gold, cotton and mostly dessert. Border lands, tensions and ethnic complications. Indians that don't look Indian. Funding brutality until it's over. Pearls across the ocean. Drug industry money and influence. Gun running too. Feeding off the chaos for large scale control. Gulf monarchies seem to be exempted. The International Criminal Court is a tool of geo-strategic power. A survivor's story from the worst type of war. Balkan brutality, Milosevic, and a treaty signed in Dayton. Policy shifts and Ukraine fiasco CYA. The Good Dragon and the center of the world. Non human biological experiments, make the AI speaking tone. Are there any ethical standards? Antarctica will be in the news soon. More UFO testimony and the Pentagon . Origins undetermined. Non humans are from here? Pushing boundaries and gauging public reaction. Unpredictability is key. Looking for a scapegoat. So where do we go with all this info? We get ready. It is our faith and knowledge that prepares us for the future. Learn more about your ad choices. Visit podcastchoices.com/adchoices
Branko Milosevic is the owner and head instructor of North Side Brazilian Jiu Jitsu here in Chicago. He is a 2nd degree Black Belt under Robson "Robinho" Moura Fonseca. We trained, rolled, and then recorded a podcast on the mats. Special thanks to our longtime training partner and friend Boshko for setting this up.
In light of the recent developments in Georgia the subject of, so called, color revolutions is being widely discussed again. In this episode I look at the origins of the color revolution strategy in places like Yugoslavia. I then turn to look at the development of this tactic by US imperialism through the 1990s and how this tactic is able to exploit the weaknesses of the post-soviet states. The failure of these attempts in Cuba, Iran, Venezuela and Nicaragua is also examined and how their relationship with the masses helps them to defeat this tactic. Episode image is taken from the demonstrations against Milosevic in 2000, one of the first successful color revolutions Outro music is "Glory To The Party" a song of the Georgian Communist Party from the Soviet period.
It is one Putin when you see him on a calendar. It's yet another Putin when he needs to arrest a snowman.Srdja PopovicBecome a Patron!Make a one-time Donation to Democracy Paradox.A full transcript is available at www.democracyparadox.com.Srdja Popovic is the co-founder of CANVAS, and was a founding member of the Otpor! (“Resistance!”) a movement that had a crucial part in bringing down the Milosevic regime in Serbia. He recently coauthored an article in the Journal of Democracy with Sophia McClennen and Joe Wright called, “How to Sharpen a Nonviolent Movement.”Key HighlightsIntroduction - 0:27What are Dilemma Actions? 2:24Different Types of Dilemma Actions - 18:53Effectiveness - 33:01Strategies and Tactics - 38:37Key Links"How to Sharpen a Nonviolent Movement" in the Journal of Democracy by Sophia McClennen, Srdja Popovic, and Joseph WrightBlueprint for Revolution: How to Use Rice Pudding, Lego Men, and Other Nonviolent Techniques to Galvanize Communities, Overthrow Dictators, or Simply Change the World by Srdja Popovic with Matthew MillerLearn more about CANVASDemocracy Paradox PodcastMohammed Ali Kadivar on Paths to Durable Democracy and Thoughts on the Protests in IranErica Chenoweth on Civil ResistanceMore Episodes from the PodcastMore InformationDemocracy GroupApes of the State created all MusicEmail the show at jkempf@democracyparadox.comFollow on Twitter @DemParadox, Facebook, Instagram @democracyparadoxpodcast100 Books on DemocracyDemocracy Paradox is part of the Amazon Affiliates Program and earns commissions on items purchased from links to the Amazon website. All links are to recommended books discussed in the podcast or referenced in the blog.Support the show
On today's episode of The Edge of Excellence, Matt chats with Nevena Milosevic, Program Manager at Care Continuity. Nevena started off her career out of college working as a healthcare consultant, focusing particularly on the member service experience and advocating on patients' behalf within the healthcare system. After working in a direct member services role, she wanted to shift gears and move in the direction healthcare was moving, working in the field of healthcare technology while still supporting patients and hospitals. Her current company works to bring technology and people together while supporting overwhelmed hospitals and physicians to keep patient care streamlined and satisfactory. Nevena will discuss her definition of excellence. You'll understand that once you realize your potential, you can achieve anything that you desire. She will talk about her healthcare consulting profession, including her first job working with Ernst & Young (EY) and Walgreens. You'll discover what it takes to be successful in healthcare consulting regardless of your degree. Most people believe that healthcare is solely clinical; however, in the United States, administration currently accounts for more than 40% of healthcare profit. She will talk about her ambitions to build a career, not a job, and finding her path throughout college. You'll discover where the majority of people gain their career exposure. She'll also discuss her College Works experience and the opportunities it provided as one of the year's district managers. You'll learn how College Works functions as a friend screening program. She will also highlight several entry-level consulting roles as well as her day-to-day operations in her management capacity. You'll understand why it's better to start working for a large firm after college rather than a start-up. She'll explain why she was drawn to Care Continuity.Join Matt and Nevena as they dive into a fascinating conversation about realizing your potential, building relationships in your career, and healthcare consulting. Enjoy! What You Will Learn In This Show:Nevena's definition of excellence.The college majors that can lead to a career in health care consultingWhy has she always been drawn to health and wellness?The importance of building relationships in your careerHow she got started in healthcare consulting.Nevena's most important takeaways from College Works.Nevena's message to herself And so much more...
© 2020-2025 Ivy Podcast Discovery LLC
