Podcasts about karamustafa

Belägringen av Wien 1683 var det sista osmanska försöket att på allvar hota Europas kristna riken. Hjälten för dagen var den polske kungen och härföraren Sobieski som lett anfallet mot belägrarna. Wien som belägrats sedan mitten av juli befriades och den osmanska hären flydde.Den polska kavallerichocken på efter middagen den 12 september 1683 rullade ner från höjden nordväst om Wien och krossade det osmanska motståndet. Anfallet brukar framställas som det största kavallerianfallet i världshistorien.I detta avsnitt av Militärhistoriepodden diskuterar Martin Hårdstedt och Peter Bennesved olika aspekter på en av de mer dramatiska händelserna i det habsburgska rikets historia. Det osmanska anfallet och belägringen av Wien 1682-83 är en del av kampen mellan osmanska riket och det västkristna rikena under inte minst 1500- och 1600-talet. I Militärhistoriepodden har vi redan samtalat om Konstantinopels fall 1453, belägringen av Malta 1565 och sjöslaget vid Lepanto 1571.Det är trots allt tveksamt om det var en kamp mellan kristendom och islam. I det europeiska maktspelet var det osmanska riket en viktig bricka och aktör. Ludvig XIV:s Frankrike såg positivt på att det habsburgska riket försvagades genom ett nederlag mot osmanerna. Frankrike hade ambitioner att lägga under sig områden i det vi idag kalla Belgien och tyska områden som ingick i det av Habsburg ledda tysk-romerska riket.När den osmanska krigsförklaringen kom hade separatister i delar av Ungern dessutom gjort gemensam sak med osmanerna. Den osmanske sultanen Mehmet IV sände en stor armé på närmare 200 000 mot Habsburg under storvesiren Kara Mustafa. Habsburg kunde bara räkna med stöd från Polen och delar av Tyskland.Belägringen inleddes i mitten av juli 1683. Den kristna undsättningsarmén var på plats först i början av september. Vi det laget handlade det om dygn innan staden Wien föll. De knappt 15 000 försvararna hade då gjort ett hårdnackat motstånd och slagit tillbaka åtminstone aderton kraftfulla stormningsförsök. Att Wien kunder hålla ut så länge berodde mycket på att osmanerna saknade tungt belägringsartilleri.När undsättningsarméns anfall slutligen träffade den osmanska belägringsarmén insåg uppenbarligen inte Mustafa att det var ett allvarligt hot. Han trodde att det skulle gå att avstyra anfallet och ta Wien samtidigt. Men han trodde fel. Det polska kavalleriets slutanfall bröt slutligen igenom de osmanska leden medan de bästa osmanska trupperna fortsatte att försöka storma staden.I efterspel uppfattade Sobieski att han inte fick tillräckligt erkännande för sin insats. Den habsburgske kejsaren Leopold som flytt Wien och sökt skydd i staden Passau blev högst förargad över att Sobieski dagen efter slaget marscherade i in Wien i triumf. Sobiski hade trott på ett giftermål mellan hans egen son och Lepolds dotter. Av det blev det ingenting. Däremot kunde Leopold förstärka sin maktställning i öster som ett resultat av den osmanska militära kollapsen.Bild: Ottomanerna omringar Wien av Frans Geffels, Badisches Landesmuseum, Wikipedia, Public Domain.Om slaget vid Wien eller Kahlenberg 1683 finns inte mycket på svenska. Två böcker på engelska är Andrew Wheatcrofts The enemy at the gate : Habsburgs, Ottomans and the Battle for Europe (2009) och Peter Dennis Vienna 1683 : Christian Europe repels the Ottomans (2008). Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

#HerkeseSanat #PopArt

We explore the life and profound teachings of Husayn Ibn Mansur al-Hallaj, the 9th-century Sufi mystic known for his controversial declaration, “Ana al-Haqq” (I am the Truth) & the factors which led to his martyrdom. In this video, we delve into al-Hallaj's spiritual journey, his poetry, role in Sufism, and the lasting impact of his philosophy on Islamic mysticism.Visit my linktree to find our new song, socials & more: https://linktr.ee/filipholmSources/Recomended Reading:Ernst, Carl W. (translated by) (2018). "Hallaj: Poems of a Sufi Martyr". Northwestern University Press.Karamustafa, Ahmet T. (2007). "Sufism - the formative period". Edinburgh University Press.Knysh, Alexander (2012). "Islamic Mysticism: A Short History". Brill.Losensky, Paul (translated by) (2009). "Farid ad-Din Attrs Memorial of God's Friends: Lives and Sayings of Sufis". Paulist Press. Massignon, Louis (1979). "The Passion of Hallaj: Mystic and Martyr of Islam". Vol. 1-4. Translated by Herbert Mason. Princeton University Press. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Rozmowa trzech historyków – prof. Michała Kopczyńskiego, prof. Dariusza Kołodziejczyka i prof. Mirosława Nagielskiego, o genezie, przygotowaniach i przebiegu bitwy pod Wiedniem w 1683 roku, Fundacja Wspomagania Wsi, 2012 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/droga-pod-wieden-1683/ 12 września 1683 roku na polach i wzgórzach pod Wiedniem doszło do wielkiej bitwy chrześcijaństwa z 'półksiężycem'. Główną rolę w tym wielkim starciu odegrał król Jan III Sobieski i wojska koronne. Wokół tej bitwy od zawsze pojawiają się pytania - czy trzeba było iść pod Wiedeń? Czy to nam się opłaciło, skoro sto lat później doszło do rozbiorów Polski? Trzech profesorów historii zaproszonych do studia Wszechnicy w najdrobniejszych szczegółach opowiedziało o stosunkach polsko-tureckich, o tym jak doszło do wielkiej bitwy i o samym jej przebiegu. Kim byli Turcy osmańscy? Czym różnili się od Turków seldżuckich? Z pierwszej części rozmowy dowiadujemy się jak przebiegała wielka ekspansja Turków na zachód, podbój Konstantynopola w 1453 roku, i zaraz potem (w latach '70) opanowanie przez nich prawie całego basenu Morza Czarnego. Profesor Dariusz Kołodziejczyk opowiada o kontaktach polsko-tureckich, o pokojowym poselstwie króla Jagiełły, które w 1414 roku wyruszyło do Adrianopola (Konstantynopola). Cesarz Zygmunt Luksemburski prosił wprawdzie Jagiełłę o pomoc wojskową przeciwko Turkom, jednak król wybrał pokojowe rozwiązanie i zaproponował mediacje z ówczesnym sułtanem osmańskim Mefredem I. Zaproszeni historycy wspomnieli też o, znanym z podręczników szkolnych, chanacie krymskim, ostatnim spadkobiercy wielkiego imperium Czyngis-chana, o najazdach tatarskich i o tym jak Rzeczpospolita się przed nimi broniła. W drugiej części rozmowy zaproszeni goście opowiedzieli o wieku XVI i pokojowych stosunkach polsko-tureckich, o epoce wolnych elekcji w Rzeczpospolitej i wyborze w 1576 roku Stefana Batorego, księcia Siedmiogrodu na króla korony. Jak kształtowała się sytuacja na arenie międzynarodowej i jak tworzyły się sojusze w tym czasie? W 1618 roku wybucha wojna trzydziestoletnia. Profesorowie opowiedzieli o przyczynach pogorszenia się stosunków polsko-tureckich w pierwszej połowie XVII wieku – o najazdach kozackich i tatarskich, o wielkiej polityce i ukrytym udziale Polski w wojnie trzydziestoletniej. W trzeciej części rozmowy poruszony został temat Ukrainy i Kresów. Historycy opowiedzieli m.in o kozakach, powstaniu Chmielnickiego, hetmanie Piotrze Doroszenko i wezyrze Kara Mustafie. W 1673 roku Rzeczpospolita nie zgodziła się na to, żeby król Polski był wasalem tureckim, tak jak nakazywał to traktat w Buczaczu. Wybrano bardzo ciężki podatek pogłówny na wzmocnienie armii. W 1674 roku Jan III Sobieski został królem. Z czwartej części rozmowy dowiadujemy się jak wyglądała sytuacja Jana III Sobieskiego i Rzeczypospolitej w przeddzień bitwy pod Wiedniem, o tureckim oblężeniu Wiednia i wojskach Kara Mustafy. Czyje wojska walczyły pod Wiedniem, poza koronnymi wojskami Jana III Sobieskiego? Kto nie dotarł z odsieczą i jak przebiegały działania wojenne tureckiego wodza Kara Mustafy? Jak naprawdę wyglądała słynna szarża koronnej husarii? Jakie były nastroje po stronie tureckiej po bitwie Wiedeńskiej? Jak przegraną przeżył wódz Kara Mustafa? Czym była powstała w 1684 roku Liga Święta? Czy Rzeczpospolita zwyciężając pod Wiedniem była potęgą? Czy też wygrana w tej wojnie była tylko szczęśliwym zbiegiem okoliczności i ostatnim udanym wzlotem słabnącego i finansowo niewydolnego już państwa? Czy trzeba było iść pod Wiedeń i jak potoczyłyby się losy Europy gdyby Turcy jednak zdobyli Wiedeń? Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #historia #wiedeń #bitwapodwiedniem #1683 #sobieski #turcy #bitwa #Czyngischan #imperium #tureckie #janiiisobieski

Konuğumuz Gülsün Karamustafa ile Venedik Bienali Türkiye Pavyonu için ürettiği enstalasyonu ve yeni yayımlanan Oyuk ve Kırık Dökük: Bir Dünya Hâli adlı kitabını ele alıyoruz.

Gülsün Karamustafa'nın Venedik Bienali Türkiye Pavyonu için yayımlanan Oyuk ve Kırık Dökük: Bir Dünya Hâli kitabını editör Melis Cankara ile konuşuyoruz.

Yetmişli yılların başında yüksek tahsil için İstanbul'a gelince ben de bazı ilim ve kültür mahfilleriyle tanıştım. Türk Edebiyatı Vakfı, Aydınlar Ocağı, Kubbealtı Akademisi, Milli Türk Talebe birliği, Marmara Kıraathanesi bunlardan bazılarıydı. İlmen, fikren, edeben beslendiğim ve kendime güzel bir çevre edindiğim tarihi mekânlardan biri de Merzifonlu Karamustafa Paşa Külliyesi idi. İçinde Fetih Cemiyeti'nin, İstanbul Enstitüsü'nün, Yahya Kemal Müzesi'nin yer aldığı bu külliye, Merzifonlu Karamustafa Paşa tarafından 1694 yılında Hadis Medresesi olarak tesis edildi. On odası ve revaklı bir dershanesi bulunuyor. Yine buradaki Sıbyan mektebi de daha sonra Yahya Kemal Müzesi haline getirildi. Esefle ifade edeyim ki orada böyle bir müze olduğunu çok kimse bilmez. Önünden gelip geçenlerin bir kısmı da bu tarihi yapının cami olduğunu zanneder. Ne diyelim. “Ol mahiler ki derya içredirler, deryayı bilmezler.” Ne dersiniz, buna ben de bir nazire yapayım mı?

Isabel Hilton, founder of China Dialogue, joins Georgina Godwin to talk about German chancellor Olaf Scholz's visit to China, A24's ‘Civil War' (warning: spoilers ahead) and Anne Hidalgo's vision of a greener Paris under threat. The co-founder of independent publisher Charco Press, Samuel McDowell, also joins the show to discuss translated Latin American fiction. Plus: we hear from Turkish designer Gülsün Karamustafa, who is representing her country at this year's Venice Biennale, and Monocle's design editor, Nic Monisse, speaks to Nicola Coropulis, CEO of renowned design company Poltrona Frau, at Salone del Mobile.

Nasıl Olunur'un bu bölümdeki konuğu sanat pratiğini, 50 yıldan uzun süredir, göç, bellek, kültürel kimlikler, aidiyet gibi toplumsal meselelere odaklanarak sürdüren Gülsün Karamustafa.Gülsün Hanım ile bugünlere nasıl geldiğini, ailesini, sanatı için neden o konuları seçtiği, bugünlerde neler yaptığı gibi konularda konuşmayı çok istiyordum; konuştuk da... Ancak sohbete onun isteğiyle, şehirlerimizden, semtlerimizden, o şehirlerin belleğimize bıraktığı hatıralardan bahsederek başladık.Gülsün Hanım, Cihangir'in ilk apartmanlarından Bazlamacı Apartmanı'nda oturmaktadır. Geçmişe hakimdir ancak geçmişin bir gün ete kemiğe bürünüp karşısına çıkması onda bambaşka etkiler yaratır. Bir gün alışverişten dönerken apartmanlarını bambaşka bir bakışla izleyen bir çift görür. Grigoris Bazlamacı, apartmanlarını yaptıran, Olimpos Gazoz Fabrikası sahibi Nikoli Vaslamatzis (Bazlamacı)'nın oğludur. 6-7 Eylül olaylarının ardından gittiği Atina'dan yıllar yıllar sonra, çekinerek, korkarak eşinin ısrarıyla İstanbul'a gelir. Apartmanlarının durduğunu görmek onu mutlu eder. Onu evi, binaya davet eden Gülsün Karamustafa ile dostlukları ise ikisi için de çok şey değiştirir...Bu gibi hikayeler bize neler söyler?Gülsün Hanımla bunları, değişen şehirleri, www.herumutortakarar.com projesini, beni çok şaşırtan sürpriz bilgilerle dolu aile üyelerini, öğrencilik ve öğretmenlik yıllarını, sinemadan diskotek memurluğuna farklı alanlarda yaptığı işleri konuştuk. Tabii, koordinasyonunu İKSV'nin üstlendiği Venedik Bienali Uluslararası Sanat Sergisi Türkiye Pavyonu'nda sergilenen "Oyuk ve Kırık Dökük: Bir Dünya Hâli" adlı yerleştirmesinin sohbetini yapmayı da ihmal etmedik. Gazeteci#Journalist ~ #Art- #Food- #Travel lover ~ #EnthusiastBooks:

In this episode, we explore the fascinating and controversial Qalandariyya and similar movements like the Haydais & Shams-i Tabrizis. We also dive into the historical development of this movement, from the early Malamatis to the extreme ascetic dervishes in the Ottoman empire.Sources/Recomended Reading: Dahlén, Ashk (2004). "The Holy Fool in Medieval Islam: The Qalandariyat of Fakhr al-din Araqi". Orientalia Suecana, vol.52. De Bruijn, J.T.P (1999). "The Qalandariyyat in Persian Mystical Poetry, from Sana'i Onwards". In "The Heritage of Sufism, Vol. 2" (Edited by Leonard Lewisohn). Oneworld Publicaions. Karamustafa, Ahmet T. (2006). "Gods Unruly Friends: Dervish Groups in the Islamic Later Middle Period, 1200-1550". Oneworld Publications. Sviri, Sara (1999). "Hakim Tirmidhi and the Malamati Movement in Early Sufism". In The Heritage of Sufism, Vol. 1 (Edited by Leonard Lewisohn). Oneworld Publications. Toussulis, Yannis (2011). "Sufism and the Way of Blame: Hidden Sources of a Sacred Psychology". Quest Books, U.S. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Konuğumuz Gülsün Karamustafa ile Venedik Bienali Türkiye Pavyonu odaklı sohbet ediyoruz.

Konuğumuz Gülsün Karamustafa ile Berlin'de bulunan Hamburger Bahnhof'daki sergisi üzerine konuşuyoruz.  

Finally, we're talking about the incredibly significant Persian sufi poet Jalal al-din Rumi. This video provides an in-depth analysis of Rumi's life, poetic themes, literary contributions, and their significance in the context of Sufism and Persian literature. Thank you to Safa Mirror for the beautiful reading of the Song of the Reed! Link to channel: https://www.youtube.com/@safamirrorSources/Recomended Reading: Chittick, William (1983). "The Sufi Path of Love: The Spiritual Teachings of Rumi". SUNY Press.Feldman, Walter (2022). "From Rumi to the Whirling Dervishes: Music, Poetry, and Mysticism in the Ottoman Empire". Edinburgh University Press. Gamard, Ibrahim & Rawan Farhadi (translated by) (2008). "The Quatrains of Rumi". Sufi Dari Books. Karamustafa, Ahmet T. (2006). God's Unruly Friends: Dervish Groups in the Islamic Middle Period 1200-1550. Oneworld Publications. Karamustafa, Ahmet T. (2007). "Sufism - the formative period". Edinburgh University Press. Knysh, Alexander (2000). "Islamic Mysticism: A Short History". Brill. Lewis, Franklin D. (2000). "Rumi: Past and Present, East and West". Oneworld publications. Thackston, W.M. (translated by) (1999). "Signs of the Unseen: The Discourses of Jalaluddin Rumi". Shambala. Williams, Alan (translated by) (2020). "The Masnavi of Rumi: A New English Translation with Explanatory Notes". Book 1 & 2. I.B. Tauris. Also check out the work of Sharghzade/Persian Poetics: https://twitter.com/persianpoetics Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Embark on an intellectual journey into the realm of Sufism. Explore the intricate history, philosophical underpinnings, and mystical practices that have shaped this fascinating tradition. Join me as we delve into the topic of Sufi mysticism, shedding light on its profound impact on Islam & its history.Sources/Recomended Reading: Abu-n Nasr, Jamil M. (2007). "Muslim Communities of Grace: The Sufi Brotherhoods in Islamic Religious Life". C Hurst & Co Publishers Ltd. "Al-Qushayri's Epistle on Sufism - Al-Risala Al Qushayriyya Fi 'ilm Al-Tasawwuf". Translated by Alexander Knysh. 2020. The Center for Muslim Contribution to Civilization. Avery, Kenneth S. (2004). "A Psychology of Early Sufi Sama: Listening and altered states". Routledge. Casewit, Yousef (2017). "The Mystics of al-Andalus: Ibn Barrajan and Islamic Thought in the Twelfth Century". Cambridge University Press. Chittick, William (1989). "The Sufi Path of Knowledge: Ibn 'Arabi's Metaphysics of Imagination". Chittick, William (1998). "The Self-Disclosure of God: Principles of Ibn al-'Arabi's Cosmology". State University of New York Press. Cornell, Vincent J. (1998). "Realm of the Saint: Power and Authority in Moroccan Sufism". University of Texas Press. Caner Dagli (translated by) (2004). Ibn 'Arabi - "The Ringstones of Wisdom (Fusus al-Hikam)". Great Books of the Islamic World. Kazi Pubns Inc.Ernst, Carl W. & Bruce B. Lawrence (2003). "Sufi Martyrs of Love: The Chishti Order in South Asia and beyond". Palgrave Macmillan. Homerin, Emil (Translated by) (2001). "'Umar Ibn al-Farid: Sufi Verse, Saintly Life". Classics of Western Spirituality. Paulist Press. Homerin, Emil (2019). "Aisha al-Ba'uniyya: A Life in Praise of Love". Makers of the Muslim World Series. Oneworld Publications. Karamustafa, Ahmet T. (2006). God's Unruly Friends: Dervish Groups in the Islamic Middle Period 1200-1550. Oneworld Publications. Karamustafa, Ahmet T. (2007). "Sufism - the formative period". Edinburgh University Press. Knysh, Alexander (2000). "Islamic Mysticism: A Short History". Brill. Knysh, Alexander (2019). "Sufism: A New History of Islamic Mysticism". Princeton University Press. Lewis, Franklin D. (2000). "Rumi: Past and Present, East and West". Oneworld publications. Malik, Jamal & John Hinnells (ed.) (2006). "Sufism in the West". Routledge.Ridgeon, Lloyd (ed.) (2015). "The Cambridge Companion to Sufism". Cambridge University Press. Schimmel, Annemarie (1975). "Mystical Dimensions of Islam". The University of North Carolina Press. Van Bruinessen, Martin & Julia Day Howell (ed). (2007). "Sufism and the Modern in Islam". I.B. Tauris. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

1683 wird abermals um die Zukunft Europas gekämpft. Es wiederholt sich die Geschichte, die das christliche Westeuropa schon 1529 zittern ließ: Wieder steht eine gewaltige osmanische Armee vor den Toren Wiens, wieder beginnt eine Belagerung und ein erbitterter Kampf um die Mauern der habsburgischen Hauptstadt. 1529 war Süleyman gescheitert, doch diesmal ist die osmanische Armee noch größer und die Zeit ist günstig für den ehrgeizigen Kara Mustafa, um die österreichischen Erzfeinde entscheidend zu schlagen. Doch die Wiener Verteidiger stehen in ihrem Kampf nicht alleine, denn es ist eine Entsatzarmee auf dem Weg...........Das Folgenbild zeigt Franz Geffels Gemälde der Belagerung und Schlacht (Ende 17. Jh.)........WERBUNGDu willst dir die Rabatte unserer Werbepartner sichern? Hier geht's zu den Angeboten!........LITERATURBremm, Klaus-Jürgen: Die Türken vor Wien: zwei Weltmächte im Ringen um Europa, Darmstadt 2021.Eickhoff, Ekkehard: Venedig, Wien und die Osmanen. Umbruch in Südosteuropa, 1645-1700, Stuttgart 2008.Wheatcroft, Andrew: Enemy at the Gate. Habsburgs, Ottomans and the Battle for Europe, London 2008.Zeynep Yelçe, N.: Between a ‘Brilliant Retreat' and a ‘Tragic Defeat': Ottoman Narratives of the 1529 and 1683 Sieges of Vienna. In: Dimensions of Transformation in the Ottoman Empire from the Late Medieval Age to Modernity, hrsg. v. Seyfi Kenan & Selçuk Aksin Somel, Leiden 2021, S. 305-322..........UNTERSTÜTZUNGIhr könnt uns dabei unterstützen, weiterhin jeden 10., 20. und 30. des Monats eine Folge zu veröffentlichen!Folgt und bewertet uns bei Spotify, Google Podcasts, Apple Podcasts, Podimo, Instagram, Twitter oder über eure Lieblings-Podcastplattformen. Über diesen Spendenlink oder unseren Fanartikel-Shop könnt ihr uns auch finanziell unterstützen!Wir freuen uns über euer Feedback, Input und Vorschläge zum Podcast, die ihr uns über das Kontaktformular auf der Website, Instagram und unsere Feedback E-Mail: kontakt@his2go.de schicken könnt. An dieser Stelle nochmals vielen Dank an jede einzelne Rückmeldung, die uns bisher erreicht hat und uns sehr motiviert..........COPYRIGHTMusic from https://filmmusic.io: “Sneaky Snitch” by Kevin MacLeod and "Plain Loafer" by Kevin MacLeod (https://incompetech.com) License: CC BY !Neu! Jetzt hier His2Go unterstützen, Themen mitbestimmen und Quiz2Go mit Moderatorin Chiara erleben! https://plus.acast.com/s/his2go-geschichte-podcast. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Viyana Kunsthalle Wien ve Üsküp Güncel Sanat Müzesi ortak yapımı sergi ve araştırma kitabını anlatıyoruz. Bu müzenin koleksiyonu 1963'teki büyük deprem sonrası uluslararası bir dayanışma kampanyasıyla oluşturulmuş. 

İsmi lazım değil, Türkiye'nin en büyük holdinglerinden birinin sahibi olduğu yayınevinin sergi salonundaki bir sergiyi küratörü eşliğinde geziyordum. Küratör serginin konseptini anlattı ilk önce sonra da eserlere dair bilgiler verdi. “Muhalif” bir sanatçının eserinin önüne gelince bir müddet durdu ve eseri anlatmaya başladı. Bu eser Amerika'nın en önemli bienallerinden Whitney'in yönetim kurulunda yer alan bir silah tüccarını eleştirmek için yapılmış, silahların savaşa neden olduğunu vurgulayan sanatçının bu eserinden sonra Whitney Bienali'nin yönetiminden o kişi istifa etmek zorunda kalmış. Küratör bunun ne kadar da etkin bir yöntem olduğunu aktarıyordu. Ama bu eserden hemen önce, hapiste olan zamanında Türkiye'nin F-16 uçaklarının modernizasyonu yapmış, zengin “solcu”, darbe heveslisi, PKK'nın terör örgütü değil de özgürlük savunucusu gerillalar olduğunu belirten kişiyle alakalı eserden bahsediyor olmasındaki çelişkiyi göremeyecek kadar kör; “itibar suikastı projesinde yer almaktan rahatsızlık duymayacak” kadar olan bitenden bihaberdi. Ya da ben öyle olmasını umdum. Türkiye'nin sol seküler sanat çevrelerinin en büyük problemi PKK'yla ve onun uzantılarıyla şartlar ne olursa olsun aralarına mesafe koymayı başaramamaktır diyebilmeyi çok isterdim ama maalesef durum bundan daha vahim çünkü bu çevrelerde yer alan birçok kişi ve kurum mesafe konulması gereken şeylerin zaten gönüllü destekçisi. Kandil'dekiler şehirde onları öven, onları destekleyen sanatçı bozuntularını zaten umursamıyorlar. (Buradakilerin de böyle bir derdi yok) Esas problem aradakiler. Yani Kandil'e çok daha üst perdeden yardımda bulunanlar aynı zamanda bu sanat çevreleriyle de yakın ilişki içinde. GÜLSÜN KARAMUSTAFA VENEDIK'TE 60. kez düzenlenecek olan Venedik Bienali'ndeki Türkiye Pavyonu'nda ülkemizi Gülsün Karamustafa temsil edecek. Sanatçının küratörlüğünü ise uzun zamandır sanatçıyla çalışan Esra Sarıgedik Öktem üstlenecek. 20 Nisan-24 Kasım 2024 tarihleri arasında düzenlenecek bienalin küratörü ise Adriano Pedrosa. 60. Uluslarası Sanat Sergisi'nin teması ise geçtiğimiz günlerde Yabancılar Her Yerde/Foreigners Everywhere olarak açıklandı. Gülsün Karamustafa'nın sanat pratiğinde işlediği konularda da yerinden edilme, göç, sürgün, etnisite yer aldığı için ana seçkiyle uyumlu bir yaklaşım görebiliriz. İKSV koordinasyonunda TC Dışişleri Bakanlığı himayesinde ve TC Kültür ve Turizm Bakanlığı katkılarıyla gerçekleşen Türkiye Pavyonu'nda önceki edisyonda olduğu gibi gene bir kadın sanatçı tarafından temsil edilecek. Sergi açıldıktan sonra özellikle sanat eleştirmenlerimiz Pedrosa'nın düzenlediği uluslararası sergiyle ilgili övgü dolu yazılar yazacaklar. Yaklaşımını yerlere göklere sığdıramayacaklar. Ama aynı kişilerle oturup sohbet etseniz İstanbul'un artık yaşanmaz bir yer olduğunu her tarafın Araplara dolu olduğunu size söyleyeceklerdir. Birçoğunun kökünde yabancı düşmanlığı, onlar için yabancı kendileri gibi olmayandır, vardır. Örneğin dindar ve/veya muhafazakâr, erkek, heteroseksüel, evli ve çocukluysanız “sen de azınlık olmanın keyfini çıkart” diyebilirler rahatlıkla. Ama bir Batılı kendi toplumlarının içinde bulunduğu ayrımcılığı gözler önünde serdiğinde, devletlerinin uyguladığı asimilasyon politikalarını eleştirdiğinde demokrasiden bahsederken, iş kendilerine geldiğinde “yabancı” olanı yok etmeyi, tek tipleştirmeyi marifet bilirler. Utanmadan, sıkılmadan “Suriyeliler gi-de-cek” diye afişler bastırıp seçim dönemi bilboardlara bunları asan kişiye en ufak bir eleştiri yöneltmemelerinin temelinde de bu yaklaşımın yattığını unutmamak gerek.

In this episode, we delve into the diverse world of Islamic mysticism beyond just Sufism. Join us as we explore the various types of mysticism that have existed throughout the history of Islam. Discover the differences and similarities between them, and gain a deeper understanding of this fascinating aspect of Islamic spirituality.Support Let's Talk Religion on Patreon: https://www.patreon.com/letstalkreligion Or through a one-time donation: https://www.paypal.com/paypalme/letstalkreligion Sources/Further Reading:Casewit, Yousef (2017). "The Mystics of al-Andalus: Ibn Barrajan and Islamic Thought in the Twelfth Century". Cambridge University Press.Casewit, Yousef (2020). "Shushtarī's Treatise on the Limits of Theology and Sufism: Discursive Knowledge (ʿilm), Direct Recognition (maʿrifa), and Mystical Realization (taḥqīq) in al-Risāla al-Quṣāriyya". Article. Divinity School, The University of Chicago.Casewit, Yousef (2020). "The Treatise on the Ascension (al-Risālaal-miʿrājiyya): Cosmology and Time in the Writings of Abū l-Ḥasan al-Shushtarī (d. 668/1269)". In "Light upon Light: Essays in Islamic Thought and History in Honor of Gerhard Bowering". Edited by Jamal J. Elias & Bilal Orfali. Brill.Cornell, Vincent J. (Tranlated by) (1996). "The Way of Abu Madyan: The Works of Abu Madyan Shu'ayb". The Islamic Text Society.Cornell, Vincent J. (1998). "Realm of the Saint: Power and Authority in Moroccan Sufism". University of Texas Press.Ebstein, Michael (2014). "Mysticism and Philosophy in al-Andalus: Ibn Masarra, Ibn al-Arabi and the Isma'ili Tradition". Brill.Fierro, Maribel (2005). "Proto-Malikis, Malikis, and reformed Malikis in al-Andalus". In "The Islamic School of Law: Evolution, Devolution, and Progress". Edited by Peri Bearman, Rudolph Peters & Frank E. Vogel. Harvard University Press.Karamustafa, Ahmet T. (2007). "Sufism - the formative period". Edinburgh University Press.Knysh, Alexander (2000). "Islamic Mysticism: A Short History". Brill.Stroumsa, Sarah & Sara Sviri (2009). "The Beginnings of Mystical Philosophy in al-Andalus: Ibn Masarra and his Epistle on Contemplation". JSAI 36. The Hebrew University of Jerusalem.Wymann-Landgraf, Umar F. Abd-Allah (2013). "Malik and Medina: Islamic Legal Reasoning in the Formative Period". Brill.#sufism #mysticism #andalucia Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Tom and Don chat about some books and shows, including Robert Musil, Orhan Pamuk's The White Castle, Karamustafa, J.M. Coetzee, Joan Robinson, Wolf Hall, Copenhagen Cowboy and The Last of Us.   Mentioned: The Confusions of Young Törless by Robert Musil The White Castle by Orhan Pamuk God's Unruly Friends by Ahmet T. Karamustafa The Childhood of Jesus by J.M. Coetzee Economic Philosophy by Joan Robinson

In this episode, editor and translator Çiğdem Öztürk's guests are the artist Gülsün Karamustafa who will participate in the Istanbul Biennial for the 4th time this year, joined by musician and sound designer Selim Atakan who collaborated with Karamustafa on many of her projects. The conversation is accompanied by their musical collaborations 'Male Cries', 'Stairs', 'Fugitive', 'Data of the Square' and 'Secret Panther Fashion in the City'.

Belägringen av Wien 1683 var det sista osmanska försöket att på allvar hota Europas kristna riken. Hjälten för dagen var den polske kungen och härföraren Sobieski som lett anfallet mot belägrarna. Wien som belägrats sedan mitten av juli befriades och den osmanska hären flydde.Den polska kavallerichocken på efter middagen den 12 september 1683 rullade ner från höjden nordväst om Wien och krossade det osmanska motståndet. Anfallet brukar framställas som det största kavallerianfallet i världshistorien.I detta avsnitt av Militärhistoriepodden diskuterar Martin Hårdstedt och Peter Bennesved olika aspekter på en av de mer dramatiska händelserna i det habsburgska rikets historia. Det osmanska anfallet och belägringen av Wien 1682-83 är en del av kampen mellan osmanska riket och det västkristna rikena under inte minst 1500- och 1600-talet. I Militärhistoriepodden har vi redan samtalat om Konstantinopels fall 1453, belägringen av Malta 1565 och sjöslaget vid Lepanto 1571.Det är trots allt tveksamt om det var en kamp mellan kristendom och islam. I det europeiska maktspelet var det osmanska riket en viktig bricka och aktör. Ludvig XIV:s Frankrike såg positivt på att det habsburgska riket försvagades genom ett nederlag mot osmanerna. Frankrike hade ambitioner att lägga under sig områden i det vi idag kalla Belgien och tyska områden som ingick i det av Habsburg ledda tysk-romerska riket.När den osmanska krigsförklaringen kom hade separatister i delar av Ungern dessutom gjort gemensam sak med osmanerna. Den osmanske sultanen Mehmet IV sände en stor armé på närmare 200 000 mot Habsburg under storvesiren Kara Mustafa. Habsburg kunde bara räkna med stöd från Polen och delar av Tyskland.Belägringen inleddes i mitten av juli 1683. Den kristna undsättningsarmén var på plats först i början av september. Vi det laget handlade det om dygn innan staden Wien föll. De knappt 15 000 försvararna hade då gjort ett hårdnackat motstånd och slagit tillbaka åtminstone aderton kraftfulla stormningsförsök. Att Wien kunder hålla ut så länge berodde mycket på att osmanerna saknade tungt belägringsartilleri.När undsättningsarméns anfall slutligen träffade den osmanska belägringsarmén insåg uppenbarligen inte Mustafa att det var ett allvarligt hot. Han trodde att det skulle gå att avstyra anfallet och ta Wien samtidigt. Men han trodde fel. Det polska kavalleriets slutanfall bröt slutligen igenom de osmanska leden medan de bästa osmanska trupperna fortsatte att försöka storma staden.I efterspel uppfattade Sobieski att han inte fick tillräckligt erkännande för sin insats. Den habsburgske kejsaren Leopold som flytt Wien och sökt skydd i staden Passau blev högst förargad över att Sobieski dagen efter slaget marscherade i in Wien i triumf. Sobieski hade trott på ett giftermål mellan hans egen son och Lepolds dotter. Av det blev det ingenting. Däremot kunde Leopold förstärka sin maktställning i öster som ett resultat av den osmanska militära kollapsen.Bild: Ottomanerna omringar Wien av Frans Geffels, Badisches Landesmuseum, Wikipedia, Public Domain.Om slaget vid Wien eller Kahlenberg 1683 finns inte mycket på svenska. Två böcker på engelska är Andrew Wheatcrofts The enemy at the gate: Habsburgs, Ottomans and the Battle for Europe (2009) och Peter Dennis Vienna 1683: Christian Europe repels the Ottomans (2008). See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Ahmedî'nin yaklaşık sekiz bin beyitlik İskendername'si, 14. yüzyılda Anadolu'da Türkçe konuşan seçkin zümrelerin kültür ufuklarını yansıtan ansiklopedik bir eser. Ahmedî din bilimleri (tefsir, kelam, fıkıh) hariç, başta kozmoloji, astronomi, coğrafya ve tarih olmak üzere zamanının bütün bilgisini bu eserine damıtarak okuyucularını etkilemeyi, böylelikle de kendisinin bilgin bir şair olarak değerini göstermeyi amaçlamış. Bu konuşmada, tarihçi Ahmet T. Karamustafa ile Ahmedî'nin kültür dünyasını dolaşıp biraz olsun tanımaya, anlamaya çalıştık. Sohbetin moderatörlüğünü yazar Nilüfer Kuyaş yaptı.

Bu bölümde editör ve çevirmen Çiğdem Öztürk'ün konukları, 89-95 yılları arasındaki 2, 3 ve 4'üncü İstanbul Bienallerinin ardından 2022'de düzenlenecek 17. İstanbul Bienali'nin de konuğu olacak Gülsün Karamustafa ve Karamustafa'nın pek çok video işinde işbirliği yaptığı müzisyen ve ses tasarımcısı Selim Atakan. Sohbete, bu işbirliğinin ürünleri "Erkek Ağlamaları", "Merdiven", "Muhacir", "Meydanın Belleği" ve "Şehirde Gizli Panter Modası" başlıklı video işlerinin ses ve müzikleri de eşlik ediyor

In this story, Kara Mustafa starts off as a complete coward. His wife is so ashamed that she leaves him in the middle of nowhere in the dead of night. After this, he takes his rage out on a swarm of flies and proclaims that he killed 60 with one stroke and 70 with a second stroke. He is found by some Dews, which are evil fairies. The believe that he is much stronger than he really is. They test him and he amazes them. But how will he ever go back home? Source: Forty-Four Turkish Fairy Tales Collected by Ignaz Kunos Narrator: Dustin Steichmann Music: Turku, Nomads of the Silk Road - Penceresi Yola Karsi Creative Commons License Sound effects: Jungle Night Sounds -Youtube Creator Studio Podcaster shout out: Asian Tapestry by Theshira Pather Listener shout out: Lagos Nigeria. Language spotlight: Yoruba --- Send in a voice message: https://anchor.fm/sandman-stories/message

---For English please see below--- Kuşaklararası 90'lar podcast serisi kapsamında KARANTİNA ekibinden Borga Kantürk'ün Berkay Tuncay ile gerçekleştirdiği söyleşi yayında! Üç bölüm olarak yayında! Üç bölümden oluşan söyleşide Berkay Tuncay'la 90'larda müzik, popüler kültür, futbol, internet kültürü ve İstanbul'un kent hafızası hakkında sanatçının kendi tanıkları üzerinden söyleşiyoruz. Sanatçının liseden üniversiteye geçiş sürecinden ve sanatsal pratiğinin referans noktalarından biri olan popüler kültür buluşmalarından bahsediyoruz. Ayrıca, sanatçının asistanlığını yaptığı Gülsün Karamustafa'nın yapıtlarına değinerek, dönemin sanatçı üretim özelliklerine eğiliyoruz. *”Kuşaklararası 90'lar” projesi KARANTİNA bileşenleri Kendine Ait Bir Oda, 6x6x6 ve Dahili Bellek'in ortak yürüttüğü 2020 yılına yayılan Bizi Biz Yapan 90'lar programı kapsamında geliştirilmiştir. **”Kuşaklararası 90'lar” Kültür İçin Alan fonu tarafından desteklenmektedir. ***KARANTİNA, Sanat İnisiyatifleri Sürdürülebilirlik Fonu 2019-2020 kapsamında SAHA tarafından desteklenmektedir. ---English--- The interview with Berkay Tuncay realized by Borga Kantürk within the scope of Intergenerational 90's project by KARANTİNA is now online! Online in three episodes! In the three-part interview, we converse about music, popular culture, football, cyberculture, and Istanbul's urban memory of the ‘90s through Berkay Tuncay's personal witnesses. We talk about the artist's transition from high school to university as well as pop culture gatherings that later became a referential point in his artistic practice. Moreover, by referring to the works of Gülsün Karamustafa, of whom the artist was an assistant, we focus on the artistic production characteristics of the period. *”Intergenerational ‘90s” is developed and co-curated by KARANTINA's components Kendine Ait Bir Oda, 6x6x6 and Dahili Bellek within the scope of the 2020's program "90's That Made Us”. **“Intergenerational ‘90s” project is supported by Spaces of Culture. ***KARANTINA is supported by SAHA as part of Art Initiatives Sustainability Fund 2019-2020.

Ta lekcja będzie dotyczyć husarii. Było to wojsko, dzięki któremu Polacy wygrali wiele bitew. Byli to żołnierze, którzy potrafili pokonać armie, które były kilka, albo nawet kilkakrotnie większe. Była to polska ciężka jazda, której się bały armie całej Europy oraz Azji.Skąd się wzięła husaria w Polsce? W języku serbskim jest słowo “usar”, które oznacza wojownika na koniu. W 14 i 15 wieku na Europę zaczęła najeżdżać Turcja. Najpierw zdobywała kraje na południu Europy. Turcja podbiła Bułgarię i później także Serbię. Kiedy to było? Mniej więcej wtedy, kiedy Polacy walczyli pod Grunwaldem z Krzyżakami. Królem był wtedy Władysław Jagiełło. Serbowie utracili swoje państwo, ale ich wojownicy, którzy nosili nazwę “usar” chcieli walczyć dalej. Turcja zaatakowała Węgry. Być może pamiętacie, że syn Władysława Jagiełły, syn o takim samym imieniu, Władysław Warneńczyk chciał uratować Węgry przed Turcją. Niestety nie udało mu się. Serbowie walczyli więc z Turkami na Węgrzech. Ale także Węgry zostały podbite przez Turcję. Teraz Turcja zagrażała już Polsce.Zanim jednak przejdziemy do tych bitew, w których brała udział husaria porozmawiajmy o koniach i uzbrojeniu. Po pierwsze husaria potrzebowała dobrych koni. Na jakich koniach jeździli husarze? W tamtych czasach na stepach było dużo dzikich koni zwanych tarpanami. Polacy złapali te konie i wyhodowali konia, który był bardzo silny, a jednocześnie potrafił się żywić tym co znalazł na stepie. Te konie były tak dobre, że gdy królem był Zygmunt I Stary za sprzedanie takiego konia za granicę groziła kara śmierci. Taki polski koń mógł cały dzień jechać i wieczorem być gotowym do bitwy. Jak dobre były to konie okazało się w bitwie pod Kłuszynem. Konie jechały wraz z jeźdźcami i uzbrojeniem przez całą noc, potem szarżowały dziesięć razy, a gdy Rosjanie uciekali husaria jeszcze ich goniła.Teraz zajmijmy się uzbrojeniem husarii. Usarze, czyli ci jeźdźcy z Serbii to była lekka kawaleria. Mieli oni krótkie lance czyli takie dzidy i nie mieli zbroi. Kto zmienił tych usarów z krótką lancą i bez zbroi w husarię czyli jeźdźców z bardzo długimi kopiami i zbroją oraz hełmem? W 1575 królem Polski został Stefan Batory. Powiedział on, że nie będzie królem malowanym, czyli takim królem, który jest tylko na obrazach, ale takim królem, który działa. Przeprowadził on zmiany w polskiej armii. Te zmiany to piechota wybraniecka oraz husaria. Dzisiaj zajmiemy się husarią.Najważniejsza bronią husarii była kopia. Kopie, czyli takie długie dzidy dla jeźdźców używano w całej Europie. Być może widzieliście turniej rycerski na którym dwóch rycerzy jedzie naprzeciw siebie. Każdy z nich ma kopię i stara się zrzucić drugiego z konia. Tak więc kopie mieli wszyscy, ale polska kopia była najlepsza. Dlaczego? Polskie kopie były najdłuższe, bo były puste w środku. Niestety kopia miała jedną wadę. Była jednorazowa. Tz. po każdym ataku husar potrzebował kolejnej kopii. Podczas niektórych bitew husarzy wracali po nowe kopie i atakowali ponownie. Takich ataków husarii mogło być aż dziesięć podczas jednej bitwy. Co jednak gdy husar nie mógł wrócić po nową kopię, a musiał walczyć? Rozwiązaniem był koncerz. Czy wiecie co to było? Koncerz to taki miecz, który nadaje się wyłącznie do kłucia. Była to jakby taka krótka kopia z uchwytem jaki ma miecz lub szabla. Można więc powiedzieć, że koncerz to taka kopia, którą się trzyma jak miecz.Oprócz kopii, koncerza i innego uzbrojenia husar miał też zbroję i hełm. Polscy husarze mieli lepszą zbroję od usarów, którzy mieli tylko skórzane kaftany. Zbroja husarów to jednak nie była ciężka zbroja jaką nosili rycerze na zachodzie Europy. Oni mieli tak ciężkie zbroje, że na konia wsiadali przy pomocy dźwigu. Jaką więc zbroję miała husaria? Lekką zbroję. Lepszą niż usarze, ale lżejszą niż ciężkie rycerstwo.Polscy husarze mieli też taki specyficzny, czyli łatwo rozpoznawalny hełm. Jak on wyglądał? Hełm husarza był takim zwykłym ogrągłym hełmem, alby były do niego przyczepione 4 rzeczy. Z tyłu było nadkarcze, które chroniło kark czyli szyję z tyłu. Hełm miał też po każdej stronie ochronę na uszy i policzki, a z przodu był nosal. Ten nosal można było podnieść, aby lepiej widzieć i potem opóścić go przed walką, aby chronił nos podczas bitwy.Husaria była najgroźniejszym polskim wojskiem, ale potrzebowała dobrego terenu do walki. Dzięki husarii Polacy mogli walczyć z armiami, które miały dużo więcej żołnierzy. Jak wielkie armie potrafiła pokonać husaria?12 września 1683 roku król Polski Jan III Sobieski przybył na pomoc stolicy Austrii czyli Wiedniowi. Polskie oddziały przeszły przez lasek, czego Turcy się nie spodziewali. Jak pamiętacie serbska jazda usarów walczyła właśnie z Turkami. Teraz polska husaria ma też walczyć z armią turecką pod Wiedniem. Czy Sobieski od razu kazał zaatakować husarii? Nie. Najpierw kazał oczyścić przedpole, aby husaria miała miejsce do szarży. Później Sobieski wysłał jeden oddział, który pojechał sprawdzić czy nie ma tam pułapek. Dopiero gdy teren był oczyszczony i król był pewny, że nie ma żadnych dołów, w które mogłyby wpaść konie, dopiero wtedy kazał uderzyć na armię Turecką. Najpierw uciekli Tatarzy, którzy pomagali Turków, potem zaczęli uciekać także Turcy, a na końcu sam wezyr Kara Mustafa.Oczywiście Polacy wykorzystywali husarię nie tylko do walki z Turkami, ale także z Rosjanami, Szwedami i innymi wojskami. Husarii się potem tak bano, że np. armia szwedzka nie chciała walczyć z armią polską chociaż Szwedów było kilkakrotnie więcej. Wiedzieli oni jednak, że chociaż Polaków jest mniej to mają husarię. Później inni chcieli naśladować polskich husarów. Np. Rosjanie zrobili swoją własną husarię, ale ci rosyjscy husarze nie potrafili nawet wyjechać z miasta. Zapomnieli opuścić kopie przed bramą i wszystkie kopie roztrzaskały się o bramę.Musicie uważać aby nie pomylić husara z huzarem. Husar (z literką “s” w środku) to ciężka kawaleria z długimi kopiami, a huzar (z literką “z” w środku) to konny jeździec, ale bez kopi. Husarze byli w Polsce, a huzarze w Austrii.

Ta lekcja będzie dotyczyć husarii. Było to wojsko, dzięki któremu Polacy wygrali wiele bitew. Byli to żołnierze, którzy potrafili pokonać armie, które były kilka, albo nawet kilkakrotnie większe. Była to polska ciężka jazda, której się bały armie całej Europy oraz Azji.Skąd się wzięła husaria w Polsce? W języku serbskim jest słowo “usar”, które oznacza wojownika na koniu. W 14 i 15 wieku na Europę zaczęła najeżdżać Turcja. Najpierw zdobywała kraje na południu Europy. Turcja podbiła Bułgarię i później także Serbię. Kiedy to było? Mniej więcej wtedy, kiedy Polacy walczyli pod Grunwaldem z Krzyżakami. Królem był wtedy Władysław Jagiełło. Serbowie utracili swoje państwo, ale ich wojownicy, którzy nosili nazwę “usar” chcieli walczyć dalej. Turcja zaatakowała Węgry. Być może pamiętacie, że syn Władysława Jagiełły, syn o takim samym imieniu, Władysław Warneńczyk chciał uratować Węgry przed Turcją. Niestety nie udało mu się. Serbowie walczyli więc z Turkami na Węgrzech. Ale także Węgry zostały podbite przez Turcję. Teraz Turcja zagrażała już Polsce.Zanim jednak przejdziemy do tych bitew, w których brała udział husaria porozmawiajmy o koniach i uzbrojeniu. Po pierwsze husaria potrzebowała dobrych koni. Na jakich koniach jeździli husarze? W tamtych czasach na stepach było dużo dzikich koni zwanych tarpanami. Polacy złapali te konie i wyhodowali konia, który był bardzo silny, a jednocześnie potrafił się żywić tym co znalazł na stepie. Te konie były tak dobre, że gdy królem był Zygmunt I Stary za sprzedanie takiego konia za granicę groziła kara śmierci. Taki polski koń mógł cały dzień jechać i wieczorem być gotowym do bitwy. Jak dobre były to konie okazało się w bitwie pod Kłuszynem. Konie jechały wraz z jeźdźcami i uzbrojeniem przez całą noc, potem szarżowały dziesięć razy, a gdy Rosjanie uciekali husaria jeszcze ich goniła.Teraz zajmijmy się uzbrojeniem husarii. Usarze, czyli ci jeźdźcy z Serbii to była lekka kawaleria. Mieli oni krótkie lance czyli takie dzidy i nie mieli zbroi. Kto zmienił tych usarów z krótką lancą i bez zbroi w husarię czyli jeźdźców z bardzo długimi kopiami i zbroją oraz hełmem? W 1575 królem Polski został Stefan Batory. Powiedział on, że nie będzie królem malowanym, czyli takim królem, który jest tylko na obrazach, ale takim królem, który działa. Przeprowadził on zmiany w polskiej armii. Te zmiany to piechota wybraniecka oraz husaria. Dzisiaj zajmiemy się husarią.Najważniejsza bronią husarii była kopia. Kopie, czyli takie długie dzidy dla jeźdźców używano w całej Europie. Być może widzieliście turniej rycerski na którym dwóch rycerzy jedzie naprzeciw siebie. Każdy z nich ma kopię i stara się zrzucić drugiego z konia. Tak więc kopie mieli wszyscy, ale polska kopia była najlepsza. Dlaczego? Polskie kopie były najdłuższe, bo były puste w środku. Niestety kopia miała jedną wadę. Była jednorazowa. Tz. po każdym ataku husar potrzebował kolejnej kopii. Podczas niektórych bitew husarzy wracali po nowe kopie i atakowali ponownie. Takich ataków husarii mogło być aż dziesięć podczas jednej bitwy. Co jednak gdy husar nie mógł wrócić po nową kopię, a musiał walczyć? Rozwiązaniem był koncerz. Czy wiecie co to było? Koncerz to taki miecz, który nadaje się wyłącznie do kłucia. Była to jakby taka krótka kopia z uchwytem jaki ma miecz lub szabla. Można więc powiedzieć, że koncerz to taka kopia, którą się trzyma jak miecz.Oprócz kopii, koncerza i innego uzbrojenia husar miał też zbroję i hełm. Polscy husarze mieli lepszą zbroję od usarów, którzy mieli tylko skórzane kaftany. Zbroja husarów to jednak nie była ciężka zbroja jaką nosili rycerze na zachodzie Europy. Oni mieli tak ciężkie zbroje, że na konia wsiadali przy pomocy dźwigu. Jaką więc zbroję miała husaria? Lekką zbroję. Lepszą niż usarze, ale lżejszą niż ciężkie rycerstwo.Polscy husarze mieli też taki specyficzny, czyli łatwo rozpoznawalny hełm. Jak on wyglądał? Hełm husarza był takim zwykłym ogrągłym hełmem, alby były do niego przyczepione 4 rzeczy. Z tyłu było nadkarcze, które chroniło kark czyli szyję z tyłu. Hełm miał też po każdej stronie ochronę na uszy i policzki, a z przodu był nosal. Ten nosal można było podnieść, aby lepiej widzieć i potem opóścić go przed walką, aby chronił nos podczas bitwy.Husaria była najgroźniejszym polskim wojskiem, ale potrzebowała dobrego terenu do walki. Dzięki husarii Polacy mogli walczyć z armiami, które miały dużo więcej żołnierzy. Jak wielkie armie potrafiła pokonać husaria?12 września 1683 roku król Polski Jan III Sobieski przybył na pomoc stolicy Austrii czyli Wiedniowi. Polskie oddziały przeszły przez lasek, czego Turcy się nie spodziewali. Jak pamiętacie serbska jazda usarów walczyła właśnie z Turkami. Teraz polska husaria ma też walczyć z armią turecką pod Wiedniem. Czy Sobieski od razu kazał zaatakować husarii? Nie. Najpierw kazał oczyścić przedpole, aby husaria miała miejsce do szarży. Później Sobieski wysłał jeden oddział, który pojechał sprawdzić czy nie ma tam pułapek. Dopiero gdy teren był oczyszczony i król był pewny, że nie ma żadnych dołów, w które mogłyby wpaść konie, dopiero wtedy kazał uderzyć na armię Turecką. Najpierw uciekli Tatarzy, którzy pomagali Turków, potem zaczęli uciekać także Turcy, a na końcu sam wezyr Kara Mustafa.Oczywiście Polacy wykorzystywali husarię nie tylko do walki z Turkami, ale także z Rosjanami, Szwedami i innymi wojskami. Husarii się potem tak bano, że np. armia szwedzka nie chciała walczyć z armią polską chociaż Szwedów było kilkakrotnie więcej. Wiedzieli oni jednak, że chociaż Polaków jest mniej to mają husarię. Później inni chcieli naśladować polskich husarów. Np. Rosjanie zrobili swoją własną husarię, ale ci rosyjscy husarze nie potrafili nawet wyjechać z miasta. Zapomnieli opuścić kopie przed bramą i wszystkie kopie roztrzaskały się o bramę.Musicie uważać aby nie pomylić husara z huzarem. Husar (z literką “s” w środku) to ciężka kawaleria z długimi kopiami, a huzar (z literką “z” w środku) to konny jeździec, ale bez kopi. Husarze byli w Polsce, a huzarze w Austrii.

Szósta część rozmowy trzech historyków – prof. Michała Kopczyńskiego, prof. Dariusza Kołodziejczyka i prof. Mirosława Nagielskiego, o genezie, przygotowaniach i przebiegu bitwy pod Wiedniem w 1683 roku, Fundacja Wspomagania Wsi [2012 r.] 12 września 1683 roku na polach i wzgórzach pod Wiedniem doszło do wielkiej bitwy chrześcijaństwa z ‚półksiężycem'. Główną rolę w tym wielkim starciu odegrał król Jan III Sobieski i wojska koronne. Wokół tej bitwy od zawsze pojawiają się pytania – czy trzeba było iść pod Wiedeń? Czy to nam się opłaciło, skoro sto lat później doszło do rozbiorów Polski? Trzech profesorów historii zaproszonych do studia Wszechnicy w najdrobniejszych szczegółach opowiedziało o stosunkach polsko-tureckich, o tym jak doszło do wielkiej bitwy i o samym jej przebiegu. Jakie były nastroje po stronie tureckiej po bitwie Wiedeńskiej? Jak przegraną przeżył wódz Kara Mustafa? Czym była powstała w 1684 roku Liga Święta? Czy Rzeczpospolita zwyciężając pod Wiedniem była potęgą? Czy też wygrana w tej wojnie była tylko szczęśliwym zbiegiem okoliczności i ostatnim udanym wzlotem słabnącego i finansowo niewydolnego już państwa? Czy trzeba było iść pod Wiedeń i jak potoczyłyby się losy Europy gdyby Turcy jednak zdobyli Wiedeń?

Açık Dergi'de '50. Yılında 68 ve Düşüncesi Sempozyumu'nu takip etmeye devam ediyoruz. Mimar Sinan Üniversitesi'nin Bomonti Yerleşkesi'nde 15-16 Mayıs tarihlerinde gerçekleien buluşmadan bu akşam üç kısa mülakat aktarıyoruz sizlere: -Türkiye’de grafik sanatının öncü isimlerinden Sadık Karamustafa, 68’in Akademi’deki mirasını değerlendiriyor. Boykotlardan DOMUS sergisine, bir gelenek var mı? Kaldı mı? - Ardından Osman Erden'e mikrofon uzatıyoruz: Erden New York’ta 68 yılında kurulan AWF - Sanat Emekçileri Koalisyonu’nu ve mirasını anlatıyor. - Ve nihayet Zeki Coşkun'la beraber etkinliğin organizasyonunda yer alan felsefeci Ali Akay bizlerle olacak. 68'i nostaljinin ötesinde düşünmek; hareketin Daniel Cohn-Bendit mirasıyla ekoloji ve ulusaşırılıkla bağı üzerine önemli notlar bırakacak Akay yayında. Dostumuz Evrim Altuğ'a çok teşekkür ederiz.

"Manastır'da toplumsal hareketler perspektifinin iki Manastır'lı üyesini bu kez tek bir programda ağırlıyoruz. İlki o zamanki adıyla ÖES (Öğretim Elemanları Sendikası) olan ve 1995 - 1997 yılları arasında binada örgütlenen ekibi, Prof. Gülhan Türkay anlatıyor. Türkay, bugün Barış Akademisyenlerinin de davalarını takip eden İstanbul Koordinasyonu ekibinde bulunuyor. 1994 yılında kurulan sendikanın amacı ise darbe sonrası Türkiye'de demokratik, özerk üniversite ve akademik özgürlük alanını genişletmek olarak çerçevelenmiş. Manastır bu yolda iyi bir buluşma mekânı olmuş, partiler, toplantılar, şiir gecelerine ev sahipliği yapmış. Komşuları daha önce yine programda konuştuğumuz Adsız Alkolikler olan ÖES, bugün feshedilmiş olsa da, ruhu Manastır ve üniversitelerden çıkarak adliye koridorlarında yaşıyor. Programda ağırladığımız diğer ekip ise varlığını bugün Mecidiyeköy Ortaklar Caddesi'nde sürdüren Grafikerler Meslek Kuruluşu (GMK). Kuruluşlarından bugüne Manastır'la olan ilişkilerini o dönem başkanlığını yapan Türkiye'nin en önemli grafik tasarımcılarından, öğretim üyesi Sadık Karamustafa ile konuşacağız."  

It's here! The conclusion to our 16 part story which we've been building towards for several weeks, months and years. Since we began the tale of the Thirty Years War, our narrative has, in several ways, been moving towards this incredible culmination of east meeting west. On 12th September 1683, the forces of the Ottoman Empire under Kara Mustafa met and did battle with the relief army comprised of several troops from countries as diverse as Poland, Saxony, Austria, France, Bavaria, Spain and more! The pressing question wasn't just 'Would we make it in time?' To the relief army, led by Charles of Lorraine, King Jan Sobieski of Poland and General Waldeck, the question remained as to whether they could in fact defeat the most formidable force ever mobilised by the Turks, or would they succumb, just like so many others, to the Grand Vizier's might. It was a tale of revenge, of heroism, of resistance and defiance - a battle of epic proportions, and a conclusion which, while likely to be of no surprise to you guys, sets us up well for our coverage to come.Of course, you may also know, we're taking a break from this era for a while, as we delve into pastures new for the next year or so. Our next spotlight will fall on the Korean War from January, but for now, it suffices to leave our epic narrative outside the walls of Vienna, where the forces of history met together on one incredible day in 1683. A huge thanksss to all of you guys for your interest and feedback in making this all possible, and make sure YOU don't forget to check out the simultaneous story of Jan Sobieski's life and times. What brought the King of the Poles to the field on that day, and what stories did he have under his belt by the time he arrived to support the allied charge? Make sure you don't miss out! Other than that, a huge thanksss, and make sure you tune in for our State of the Podcast Address on 1st January 2018, so that you know what's next for WDF!Remember also history friends, that YOU can support us on Patreon and help make history thrive as you do so! Want to start your new year off with a bang? From as little as $2 a month YOU can access additional content and get the good stuff FIRST! See www.patreon.com/WhenDiplomacyFails today and see if we can help you help us! See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

They're here! After so many weeks of marching, Kara Mustafa's terrifying host reaches the walls of Vienna, but after a few critical days' worth of preparations, Vienna's remaining populace were as prepared as they would ever be for what was to come. Grimly reconciled to the arrival of their greatest foe, only great acts of bravery, tenacity and ingenuity would hold back the Grand Vizier's determined assault. As we can see in this handy homemade diagram of the Vienna defences, such defences were as rudimentary as they were to be effective. Mercifully though, Vienna was not alone.Several hundreds of miles away, the allies of the Holy Roman Emperor marched in the name of rescuing Vienna from this grave threat. From Bavaria, Saxony, Poland, Lithuania and elsewhere they marched, but the real question still lingered in the air - would they get there on time? This episode is episode 14 out of 16 my lovely patrons, so we are in fact nearly at the end of this incredible story, but under no circumstances should you expect it to go out with anything other than a bang!Remember history friends, YOU can help make history THRIVE by heading over to www.patreon.com/WhenDIplomacyFails and by engaging in some healthy dosages of BEFIT today! Thanksss :D See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

First things first - DON'T MIND ME! Whatever I call it, it's the River Raab not the River 'Raba'. I think the phlegm has moved into my brain!In our latest episode examines the moment when Kara Mustafa finally did it. Overcoming the expectations and assumptions of the high command of the Habsburgs in their Vienna seclusion, the Ottomans outmanoeuvred Charles of Lorraine completely, heading due north-west, crossing the River Raab, bypassing Gyor and utterly flummoxing the Habsburg family. As Leopold and his entourage fled the city on 7th July 1683, a Turkish storm was coming. Thanks to procrastination, misinformation, internal division, arrogance and ignorance, the greatest threat to the Holy Roman Empire was marching virtually unopposed towards the Golden Apple. Only time would tell if Kara Mustafa’s attempt to take the city would be as terrifyingly unstoppable as his march across the Hungarian plains had been, but the odds certainly did not look to be in the favour of Vienna’s residents, who now took up shovels for the long, arduous test ahead. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Our story continues, as in episode 12 of the Long War, the Habsburgs scramble their forces together in the midst of increasingly worrying news across all fronts. Ernst Stahremberg (pictured) makes an appearance, and sets to work building up the defences of Vienna for whatever may transpire. Meanwhile, Charles of Lorraine is celebrated as the man in charge of Habsburg forces, but this ragtag bunch of Europeans will have to shape up before they face up to the terrible might of the Turks.All the while, Kara Mustafa seems to move faster than anyone ever expected, his focus set on...where? Only ever so gradually would the Habsburgs in their Hofburg palace find out.(Above) Layered defences outside of Vienna. (Below) the mind map of square marshy plains which makes up the land to the east of Vienna.************************The story is heating up, and remember where to go if you want EVEN MORE stuff relating to the Last Siege of Vienna - PATREON of course! Jan Sobieski Biography will take you there in a different vehicle, and I've been hearing great things about it, so why not check it out for yourself? Thankssss!www.patreon.com/WhenDiplomacyFails Facebook Twitter See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

We're not QUITE ready to watch the Turk batter down the walls of Vienna - instead, we're spending a few more minutes examining the motives of the Ottoman's two leading men. Is it really possible to properly grasp what led these two figures, Kara Mustafa and Sultan Mehmed IV, in their charge for the Golden Apple? Furthermore, is it possible to gauge a point when peace ended and war began, or are things far less straightforward than that? Indeed history friends, sometimes simple formulas do not quite work, and the rules of diplomatic history do not apply, but either way, a storm was coming which the Habsburgs, if only they would actually wake up and smell the approaching doom!Remember history friends, YOU are the glue that holds WDF together! Without you, there's no tales about Louis XIV, none about Kara Mustafa, and no WDF in general! What a terrible thought, but if you want to make this history nerd world of ours a better place, why not head on over to Patreon and see what we can do for you? I have so much great plans for WDF into the future, and all patrons will get to feast upon a range of wonderful goods. Whether its $2, $5 or $25, your support is what enabled me to work on this joy of mine, so let's keep it going well into the future! www.patreon.com/WhenDiplomacyFails See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Aug. 13, 2014. As part of the Library's celebration of a thousand years of the Persian book, Ahmet Karamustafa discusses Persian literature in pre-modern Turkey. Speaker Biography: Ahmet T. Karamustafa is professor of history at the University of Maryland, College Park. His expertise is in social and intellectual history of medieval and early modern Islam in the Middle East and Southwest Asia as well as in theory and method in the study of religion. He is the author several books and has held several administrative positions, including director of the religious studies program at Washington University in St. Louis and co-chair of the study of Islam section at the American Academy of Religion. For transcript, captions, and more information, visit http://www.loc.gov/today/cyberlc/feature_wdesc.php?rec=6553

O curador Charles Esche comenta a presença de artistas turcos, como Gülsün Karamustafa, na 31ª Bienal.

Curator Charles Esche commets the presence of Tukish artists, like Gülsün Karamustafa, in the 31st Bienal.

O curador Charles Esche fala sobre a obra Resimli Tarih, de Gülsün Karamustafa.

O curador Charles Esche comenta a presença de artistas turcos, como Gülsün Karamustafa, na 31ª Bienal.

O curador Charles Esche comenta obra Muhacir, de Gülsün Karamustafa.

Curator Charles Esche comments Gülsün Karamustafa's work Resimli Tarih.

Curator Charles Esche commets the presence of Tukish artists, like Gülsün Karamustafa, in the 31st Bienal.

Curator Charles Esche talks about Gülsün Karamustafa's work Muhacir.

TR: "Peçesi Açılan Modernizm/ Tarihleri Örgülemek" - Gülsün Karamustafa ve Selen Sarıoğlu by SALT Online

TR: "Peçesi Açılan Modernizm/ Tarihleri Örgülemek" - Gülsün Karamustafa ve Selen Sarıoğlu by SALT Online

EN: "Modernity Unveiled / Interweaving Histories" - Gülsün Karamustafa by SALT Online

EN: "Modernity Unveiled / Interweaving Histories" - Gülsün Karamustafa by SALT Online

Dragi talks about this Tetovo song and the group that recorded it, Braḱa Gavrovski. He also talks about ornamenting songs and the possible identity of Kara-Mustafa.

Dragi talks about this Tetovo song and the group that recorded it, Braḱa Gavrovski. He also talks about ornamenting songs and the possible identity of Kara-Mustafa.

EN. Your Turn, My Turn - Gülsün Karamustafa by SALT Online

TR. Bir Sen, Bir Ben - Gülsün Karamustafa by SALT Online

TR. Bir Sen, Bir Ben - Gülsün Karamustafa by SALT Online

EN. Your Turn, My Turn - Gülsün Karamustafa by SALT Online

Developed in parallel to the major Prince Eugen exhibition at the Lower Belvedere, tanzimat examines the continual reorganization of historical constructs and devices that underscore the neverending project of modernity.

Melvyn Bragg and guests Andrew Wheatcroft, Claire Norton and Jeremy Black discuss the Ottoman siege of Vienna in 1683, when the Ottoman Empire tried to capture the capital city of the Hapsburg monarchs. The ensuing tale of blood and drama helped define the boundaries of Europe. In June 1683, a man called Kara Mustafa made a journey to Vienna. That a Muslim Turk should come to a Catholic city was not unusual, but Kara Mustafa did so at the head of the Ottoman Army. Vienna was the capital of the Hapsburg Empire and he intended to take it. The ensuing siege has been held responsible for many things, from the invention of the croissant to the creation of Viennese coffee. But most importantly, it has come to be seen as a clash of civilisations, one that helped to define a series of boundaries, between Europe and Asia, Christian and Muslim, Hapsburg and Ottoman, that influence the view between Vienna and Istanbul to this day. But to see the siege as a defining moment in east/west relations may be to read back into history an idea that was not true at the time.Claire Norton is Lecturer in History at St Mary's University College, London; Andrew Wheatcroft is Professor of International Publishing at Stirling University; Jeremy Black is Professor of History at the University of Exeter.

Melvyn Bragg and guests Andrew Wheatcroft, Claire Norton and Jeremy Black discuss the Ottoman siege of Vienna in 1683, when the Ottoman Empire tried to capture the capital city of the Hapsburg monarchs. The ensuing tale of blood and drama helped define the boundaries of Europe. In June 1683, a man called Kara Mustafa made a journey to Vienna. That a Muslim Turk should come to a Catholic city was not unusual, but Kara Mustafa did so at the head of the Ottoman Army. Vienna was the capital of the Hapsburg Empire and he intended to take it. The ensuing siege has been held responsible for many things, from the invention of the croissant to the creation of Viennese coffee. But most importantly, it has come to be seen as a clash of civilisations, one that helped to define a series of boundaries, between Europe and Asia, Christian and Muslim, Hapsburg and Ottoman, that influence the view between Vienna and Istanbul to this day. But to see the siege as a defining moment in east/west relations may be to read back into history an idea that was not true at the time.Claire Norton is Lecturer in History at St Mary's University College, London; Andrew Wheatcroft is Professor of International Publishing at Stirling University; Jeremy Black is Professor of History at the University of Exeter.

Melvyn Bragg and guests Andrew Wheatcroft, Claire Norton and Jeremy Black discuss the Ottoman siege of Vienna in 1683, when the Ottoman Empire tried to capture the capital city of the Hapsburg monarchs. The ensuing tale of blood and drama helped define the boundaries of Europe. In June 1683, a man called Kara Mustafa made a journey to Vienna. That a Muslim Turk should come to a Catholic city was not unusual, but Kara Mustafa did so at the head of the Ottoman Army. Vienna was the capital of the Hapsburg Empire and he intended to take it. The ensuing siege has been held responsible for many things, from the invention of the croissant to the creation of Viennese coffee. But most importantly, it has come to be seen as a clash of civilisations, one that helped to define a series of boundaries, between Europe and Asia, Christian and Muslim, Hapsburg and Ottoman, that influence the view between Vienna and Istanbul to this day. But to see the siege as a defining moment in east/west relations may be to read back into history an idea that was not true at the time.Claire Norton is Lecturer in History at St Mary's University College, London; Andrew Wheatcroft is Professor of International Publishing at Stirling University; Jeremy Black is Professor of History at the University of Exeter.