Opera house in Barcelona, Spain
POPULARITY
«La santa espina clavada del Llàcer». Sobre el programa «Soc i seré» de Tv3 / 3Cat dirigit per Àngel Llàcer. Comentari d'actualitat de la sèrie «El cafetó», núm. 130, 15/05/2024. Veu: Andreu Sotorra. Música: La Santa Espina. Interpretació: Marina Rossell. Composició: Enric Morera amb lletra d'Àngel Guimerà. Àlbum: Marina Rossell, Gran Tatre del Liceu, 2008.
Parlem amb el director musical del Gran Teatre del Liceu, Josep Pons, i Creu de Sant Jordi 2025
În clasa a 11-a, o întâmplare aparent banală îi schimbă complet direcția: descoperă educația nonformală prin programul Liderii Mileniului Trei. Din acel moment, pasiunea lui pentru calculatoare și web design începe să fie egalată de fascinația pentru educație nonformală și dezvoltare personală. Ce a fost atât de special la aceste cursuri? Și cum a devenit unul dintre cei mai tineri traineri din program?Acest episod urmărește momentul decisiv în care educația formală se simte tot mai rigidă și sufocantă, iar alternativa nonformală îi oferă un spațiu în care se simte valorizat, inspirat și încurajat să contribuie. De la prima școală de vară, la primul său demo de training, experiențele din această perioadă îi modelează traseul viitor.Rămâi alături de noi în episod ca să vezi cum o întâlnire aparent accidentală și un mentor potrivit în momentul potrivit pot face toată diferența în alegerea traiectoriei vocaționale. Dar și cât de mult contează cercul social și comunitățile de care aparținem în cultivarea pasiunilor și în antrenarea punctelor forte.
Repasamos la Cultura rápida con David García con novedades sobre la Fiesta del Cine, los nuevos presupuestos del Liceu de Barcelona o los ganadores de los Premios del periodismo Ortega y Gasset. Entramos en el mundo del documental 'Erreplika', dirigido por Pello Gutiérrez Peñalba. Un ejercicio de memoria, dedicado a su padre, de vacíos, de ausencias y de misterios, recopilando material de diferentes orígenes, años y formatos. Conocemos el trabajo de la coreógrafa Marta Santo y de Carmen Rodríguez, creadora del espacio sonora del espectáculo 'Bailo'. Un trabajo creado por la compañía de baile contemporáneo Ventrículo|Veloz y atravesado por la inmigración y la experiencia de ser refugiado.Aloma Rodríguez invita a su Barra libre a Julio César Pérez, autor de 'La soledad'. Un abordaje a este tema desde las ilustraciones, con historietas donde el humor y la tristeza se fusionan. Escuchar audio
Repasamos la Cultura rápida de la mano de David García con novedades sobre la Fiesta del Cine, los nuevos presupuestos del Liceu de Barcelona o los ganadores de los Premios Ortega y Gasset de PeriodismoEscuchar audio
Norina: Sara Blanch Don Pasquale: Carlos Chausson Ernesto: Xabier Anduaga Malatesta: Andrzej Filonczyk Notario: David Cervera Conductor: Josep Pons Gran Teatre del Liceu 1 October 2022 Broadcast
Norina: Ruth Welting Don Pasquale: Giuseppe Taddei Ernesto: Dalmacio Gonzales Malatesta: Angelo Romero Notario: Didac Monjo Conductor: Roberto Abbado Gran Teatre del Liceu, Barcelona 3 May 1986 Broadcast
Va ser reina indiscutible al Liceu, reina donizettiana, Reina de la Nit de "La flauta m
En 2027, Helena, Teresa, Ana y la Bruja Aburrida volverán a la televisión con una imagen renovada, adaptada al presente sin perder su esencia. Varias productoras de Reino Unido, España, Portugal e Italia trabajan en este proyecto que busca modernizar sin traicionar el espíritu original de Las tres mellizas, creadas en 1983 por Roser Capdevila. Pero antes de su existencia como dibujos animados, Les Tres Bessones fueron reales: nacieron en 1969 en la propia casa de Capdevila, quien se inspiró en sus hijas para darles vida. Hoy hablamos con la autora original sobre este esperado regreso.En la Pequeteca, Leticia Audibert nos trae ¿Qué hacen los sentimientos por la noche?, un álbum ilustrado de Tina Oziewicz publicado por Siruela. A través de metáforas visuales, la autora polaca explora cómo cambian y se expresan las emociones a lo largo del día, acercando la inteligencia emocional a los más pequeños.La música y la danza se encuentran en el escenario del Gran Teatre del Liceu de Barcelona con el nuevo espectáculo de Jordi Savall. Junto a su agrupación Le Concert des Nations y el Ballet del Capitolio de Toulouse, interpretará dos obras de Christoph Willibald Gluck: Semínaris y Don Juan. Un montaje que promete ser un diálogo entre la tradición musical y la expresividad del movimiento.Por último, nos detenemos en el mundo editorial con Dos Tardes Con, el nuevo sello de Alianza dirigido por Sergio del Molino. Este proyecto ofrece ensayos breves de máximo 100 páginas en los que distintos autores profundizan en la obra de escritores clásicos. Nos lo cuenta Susana Santaolalla.Escuchar audio
Parla el president del Club Wagner, Manel Bertran
SinopseA partir do best-seller Sapiens, de Yuval Harari, o premiado espetáculo FICÇÕES fala da capacidade humana de criar e acreditar em ficções: deuses, dinheiro, nações…o que foi ou não inventado? Mas, apesar dessa habilidade inédita e revolucionária que alçou nossa espécie à condição de “donos” do planeta, seguimos inseguros e sem saber para onde ir. Você está satisfeito?Debatedores:Paulo Cesar Medeiros (Iluminação)Currículo:Iluminador cênico com 37 anos de carreira e mais de 1200 projetos realizados em parceria com grandes nomes do teatro nacional. A excelência de seu trabalho nos palcos já lhe rendeu indicações aos mais importantes prêmios do país, venceu cinco vezes o Prêmio Shell, 3 APTRs, Bibi Ferreira, Aplauso, 2 CEBETIJ, Zilka Salaberry, Reverência, Sated, Femsa, 2 Prêmios Coca Cola de Teatro Infanto Juvenil, entre outros.É sócio fundador da empresa de luz Art Light e criador, junto de Cristina Braga e Ricardo Medeiros da Festa das Luzes da Mata Atlântica. Escreveu o livro “A Dramaturgia da Luz” com fotos de seu trabalho e uma pesquisa sobre a história da Iluminação. Atualmente, é professor da Escola Sesc de Arte Dramática Bia Junqueira (Cenário)Currículo:Artista interdisciplinar, diretora de arte, cenógrafa, curadora, consultora, diretora artística, especializada em conceituar e criar conteúdo e espaços em suas múltiplas linguagens. Viveu onze anos na França, onde trabalhou com grandes nomes da cena europeia Bob Wilson, Tadeuz Kantor, Patrice Chéreau, Joseph Svoboda e na Ópera de Paris. Suas incursões nos domínios mais variados relacionados à cena, seja ela teatral, cinematográfica ou plástica, a levaram a participar do Fórum Central de Tendências em Paris - o que a levou a prestar consultoria para diferentes Bureaux de Tendências, como o de Catherine Laget e Dominique Perclers - e a desenvolver seu percurso como curadora e diretora artística. Desde seu retorno ao Brasil, vêm recebendo indicações e prêmios no âmbito teatral e cinematográfico dentre eles: indicada por todos os prêmios do Rio de Janeiro, e pelo prêmio Bibi Ferreira em São Paulo com o espetáculo Ficções, premiada pelo conjunto de suas obras realizadas em 2016 pela APTR e Fundação Cesgranrio, em janeiro de 2020, Prêmio Cesgranrio de Teatro, pelo espetáculo “Eu, Moby Dick”. prêmio da APTR, pela “solidão dos campos de algodão”. Federico Puppi (Sonoplastia)Currículo:Puppi é compositor e diretor musical. Italiano radicado no Brasil, começou a estudar violoncelo aos 4 anos, no Suzuki Center – Itália. Formado no Conservatório de Aosta em violoncelo erudito, estudou música moderna no Liceu de Barcelona. Em 2006 recebeu uma scholarship para o Berklee College of Music durante o Umbria Jazz Festival.Em 2015 lançou seu primeiro disco autoral “O Canto da Madeira”, considerado o melhor disco instrumental do ano pela crítica especializada. Em 2018 lançou seu segundo álbum, “Marinheiro de terra firme”, com a participação de Milton Nascimento.Indicado ao Grammy Latino em 2015 por “Guelã” e em 2014 ao Grammy USA com o disco “Magic” de Sergio Mendes.Ficha Técnica do espetáculo:Inspirada a partir do livro Sapiens – Uma breve história da humanidade, de Yuval Noah HarariIdealizada por Felipe Heráclito LimaEscrita e encenada por Rodrigo PortellaAtuação: Vera HoltzPerformance e Trilha Sonora Original: Federico PuppiInterlocução dramatúrgica**: Bianca Ramoneda, Milla Fernandez e Miwa Yanagizawa**Assistente de direção: Cláudia BarbotCenário: Bia JunqueiraFigurino: João PimentaIluminação: Paulo MedeirosPreparação corporal: Tony RodriguesPreparação vocal: Jorge MayaProgramação Visual: CadãoFotos: Ale CatanOperador de luz: Ari NagôSonorização e Operação de Som: Vitor AmaralDireção de produção: Alessandra ReisGestão de projetos e leis de incentivo: Natália SimoneteProdução executiva: Wesley CardozoAdministração: Cristina LeiteProdutores associados: Alessandra Reis, Felipe Heráclito Lima e Natália Simonete
La juventud es un invento reciente. También la infancia, pero ese es otro tema. Hablamos de juventud con Kokoshca, la banda de Pamplona está de gira con su octavo disco, que se llama así, La juventud. Charlamos sobre la idea de que la juventud relacionada con la ilusión no se debería perder nunca. La juventud, en realidad, está relacionada con la vida. Si estamos vivos, realmente vivos, cuestionándonos las cosas, entonces quizá seremos siempre jóvenes. Seguimos con Use Lahoz, que nos trae El jardín contra el tiempo, de Olivia Laing. El Gran Teatre del Liceu de Barcelona recupera La traviata, de Giuseppe Verdi, en la versión de David McVicar, con un elenco formado por la soprano Nadine Sierra, el tenor Javier Camarena y el barítono Artur Rucinski que se podrá ver en el coliseo lírico hasta el 2 de febrero en doce funciones.Y terminamos con Travy, la obra de teatro que ha hecho a Oriol Pla saltar a la dirección teatral. Lleva un tiempo rodando en Barcelona y llega ahora al teatro madrileño.Escuchar audio
Na coluna deste domingo (12), o professor Milton Teixeira conta a história da criação do Liceu de Artes e Ofícios em 9 de janeiro de 1858 no Rio de Janeiro, a primeira escola noturna para adultos no Brasil.
T'expliquem de viva veu la història de Dolors Villena, de Blanes, i la seva gossa guia Arena, el gos guia número 3.000 de la Fundació ONCE del Gos Pigall (FOPG). “Jo tenia a George Clooney, com anomenava carinyosament al meu estimat bastó blanc i ara ja tinc a l’Arena. He de dir que és una experiència única i que m’ha canviat la vida. Amb l’Arena tinc molta més llibertat i em sento més segura. Dolors va dur a terme un curs d’instrucció per aprendre tot el necessari per poder ser usuària de gos pigall, en un programa de formació pràctic, que inclou també l'educació en les cures que el gos requereix i la informació sobre els aspectes legals i tràmits administratius. Nuria García, instructora de la Fundació ONCE del Gos Pigall, va fer-les una formació en el domicili. “És un procés d’adaptació exigent, però l’Arena i jo vam connectar des del primer moment, com un amor a primera vista i em sento més segura que mai”. XXVII Gala de l’Esport, que va tenir lloc dissabte 26 d’octubre l’Auditori ONCE Catalunya, un acte de reconeixement a tots i totes els esportistes guardonats que han guanyat medalles als Jocs Paralímpics, Campionats del Món, d’Europa, d’Espanya o de Catalunya. I també un homenatge a tots els esportistes, entrenadors, tècnics i guies, que s’han deixat la pell per intentar-ho, per batre les seves marques i per ser cada dia una mica millors. Va haver una desfilada dels esportistes, prop d’un centenar, que van pujar a l'escenari: Atletisme, Triatló, Runners, Escacs i Rem; Futbol Sala i Esquí; i Goalball i Natació. Naturalment, els van acompanyar també els tècnics i guies. Un total de 82 treballadors del Grup Social ONCE van assistir a l’Auditori ONCE Catalunya, el passat 7 de novembre a l’homenatge per la seva trajectòria durant 11, 22, 33 i 44 anys de treball al Grup Social ONCE. L’acte denominat ‘Gràcies per donar el millor de tu’ va ser un reconeixement per lliurar el seu temps i el seu esforç continuat a un model únic al món, que és el Grup Social ONCE, que és molt més que la suma d’ONCE, Fundació ONCE i ILUNION. Tots i totes han treballat de valent, han donat el millor de ells mateixos, de les seves vides, del seu temps, a un projecte comú, per compartir cada dia, braç a braç, la il·lusió i la feina per construir un món més humà i igualitari per a tothom. CAT, la mascota del Barça,també és accessible gràcies a l’ONCE Catalunya. Els primers en conèixer la mascota CAT van ser un grup d’ infants cecs del CRE, que la van rebre de dos jugadors del Barça Genuine. Es va presentar a la gala de celebració del 125è aniversari FC Barcelona al Liceu. El quadre tàctil de la mascota en relleu té unes dimensions de 42 cm d’ample per 55 cm d’alt. Amb l’objectiu que sigui accessible per a les persones cegues, s’han utilitzat diferents textures per representar-ne les parts, de cara i cos, perceptibles al tacte amb els dits de la mà. Especialment, destaquen les textures específiques que s’han associat al blau i grana per distingir els colors del FC Barcelona.
Se le queda corta y aún así no termina de encajarle el término de 'gran dama' o de 'diva' de nuestro cine y nuestras tablas. Marisa Paredes no era solo un absoluto icono del cine español, que había trabajado para nuestros mejores cineastas: Trueba, Almodóvar, Villaronga. También fue una mujer de tablas, a las órdenes de Lluis Pasqual, Gerardo Vera o José Carlos Plaza. Todo eso y más lo vamos a recordar en este programa especial dedicado a la gran Marisa Paredes.Recordamos su trayectoria y su evolución a lo largo de los años con el director de 'La sala' de RNE, Daniel Galindo y la directora de 'Va de cine', Conxita Casanovas. Mientras hablamos, también, sobre la versión de 'Madama Butterfly' que se está representando en el Gran Teatre del Liceu hasta el 28 de diciembre, en el centenario de la muerte de Puccini. Una coproducción con la Royal Opera House en la que nuestro próximo invitado, el tenor Pablo García-López, interpreta el papel de Goro, al que define como mercader de personas, como la representación del capitalismo salvaje. Con él también hablamos sobre la actriz.Escuchar audio
A exposição "Marias de Abril: o cravo no feminino" é inaugurada esta quarta-feira, 4 de Dezembro, na Casa de Portugal André de Gouveia, na cidade universitária de Paris. O vernissage junta a artista plástica Melanie Alves e a cantora A Garota Não, nome artístico de Cátia Oliveira. A exposição homenageia mulheres que resistiram à ditadura do Estado Novo, muitas vezes esquecidas pela história, incluindo pintura, instalações, bordados ou ainda cerâmicas. RFI: Como é que surge este encontro entre os vossos trabalhos?Melanie Alves: Eu acho que é quase o destino. Quando começámos a falar com a Maison du Portugal acerca de fazer uma exposição, e com o aniversário dos 50 anos do 25 de Abril, comecei a ver que não havia vozes de mulheres. A história era sempre contada no masculino. Eram sempre generais, políticos, polícias, o ditador. Quando comecei a procurar, achei que fazia todo o sentido fazer esta homenagem a mulheres e retirá-las da sombra. Dizem que atrás de um grande homem está sempre uma grande mulher. Comecei a questionar onde é que estavam as grandes mulheres. Sinto que há uma grande ligação com a Cátia, admiro imenso o trabalho dela - ela sabe-o e para mim é importante contar histórias, tentar mexer com as pessoas, tentar mostrar a importância e a valorização da vida humana e neste caso das mulheres, fazer realmente com que haja outras perspectivas, outros pensamentos ou unir comunidades. E sinto que a Cátia fala disto muito bem nas suas canções.Cátia, como recebeu este convite por parte da Melanie?Cátia Oliveira: Tenho de confessar logo à partida que não conhecia de todo a obra da Melanie, muito infelizmente, mas cheguei, como se diz; tarde, mas com muita vontade. Este e-mail da Melanie e da sua produtora fez-me sentir muito lisonjeada. Não é a minha primeira vez em Paris, mas é a primeira vez em Paris no sentido em que vim convidada para trabalhar. Depois lisonjeou-me sobretudo a ideia de poder fazer parte de um encontro que também a mim me significava muito. Não era a ideia de só vir dar um pequeno concerto em Paris. Não era esse o deslumbre, mas era a ideia de vir participar num encontro onde as peças, a ideologia por detrás das peças, a preocupação ambiental, a preocupação activista com o papel da mulher no que é que foi e no que é agora e no que nós queremos que seja agora o papel da mulher.Depois de perceber o percurso da Melanie porque eu também sou um bocadinho exigente com as parcerias que faço, e não tem nada a ver com vaidade, mas com a ideia de precisar de perceber se o nosso encontro vai ser um encontro de almas. Não tem a ver com estatuto ou não ter estatuto. Pode ter começado agora, mas se tem a ideia, se tem a beleza do que quer passar, se me faz sentido, se tem intenção, para mim está tudo bem. Quando fui um bocadinho ao passado da caminhada artística que a Mélanie tem feito, percebi que ela também tem este trabalho muito envolvido com o trabalho social, com esta matriz transformadora do tempo. Um dos projetos que me tocou, que ela tinha feito anteriormente, foi um trabalho grande com mulheres reformadas, com um projecto sobre a terceira idade.Melanie: O projecto As vozes da Avó.Cátia: Esta consciência e este desejo de fazer um trabalho artístico e consequente. Esta parte para mim é que é a ponte que nos faz trabalhar em conjunto aqui em Paris. Depois há uma coisa muito curiosa: num mundo tão imenso e a Melanie é misturada, todos somos, mas ela poderá falar disso melhor, mas viveu muito tempo fora de Portugal, mas somos curiosamente da mesma cidade, Setúbal, que é a coisa curiosa. Temos a mesma idade....Melanie: Temos a mesma idade, somos da mesma cidade, provavelmente até temos as mesmas referências de crescer lá da zona. Dou por mim a pensar que nos cruzamos nos sítios sociais, não no Liceu, mas se calhar nos sítios de convívio. É muito interessante. O destino tem destas coisas.Parte destas oito mulheres que tomaram a palavra a dada altura na História. Estas mulheres representam aquelas que não puderam fazê-lo?Melanie: Com a escolha destas mulheres, tentei demonstrar que no mundo de hoje estamos todos em correria, estamos todos demasiado estimulados pela tecnologia, pelos media, pelas redes sociais e tudo mais, estamos cada vez mais individualistas e estamos a perder o toque humano. Estamos a desvalorizar a vida humana.Acho que ainda há muitas grandes mulheres para saírem da sombra do Estado Novo. Estas foram as que mais tocaram, que mais me intrigaram por certos detalhes, mas o que acho que é importante realçar é que, cada uma à sua maneira, directa ou indirectamente, mais ou menos conhecida, cada uma tem a sua história com valor e importância. Não é só a escritora mais conhecida ou a poeta mais impactante, que realmente tem uma história importante para ser contada.Temos o caso de, por exemplo, da Conceição Ramos, cuja história é pouco conhecida. Ela foi praticamente a vida toda criada de serviço, antes disso trabalhou no campo, desde os 14 anos. No entanto, foi tentando perceber como ajudar, foi encontrando a sua comunidade até na sua paróquia, na igreja e fundou o Sindicato do Trabalho Doméstico. Não estamos a falar de uma pessoa que foi à faculdade, que estudou, que tinha influências a nível familiares, ou seja o que for, não: ela disse basta! E defendeu que ser criada de serviço é um trabalho que decidiu fazer, um trabalho digno...Cátia: Um trabalho com horários e que não implica extras sexuais.Mélanie: Exactamente! Com direitos, defendendo que tinha de haver regras e respeito. Hoje em dia ainda se vê muito isto, infelizmente. Mas é preciso perceber, para o motor gigante do mundo consiga rodar a 24 horas, que todos os trabalhos são importantes; desde a empregada doméstica até ao Presidente da República.No vosso trabalho vocês também dizem basta?Cátia: Dizemos todos os dias. Posso falar com mais propriedade sobre a música e menos das artes plásticas ou de outro sector das artes. Sinto que enquanto música, para ser a música que quero ser, abdico de muita coisa. Também digo que não a muita coisa e isso faz com que as consequências a seguir sejam que haja menos disponibilidade para nos receber, menos visibilidade dada ao trabalho. Fala-se do assédio sexual no cinema, por exemplo, mas também na música. Isto é muitíssimo sentido.Começa a falar-se e, mais recentemente, no jazz português...E o jazz português é um exemplo tristíssimo porque é uma coisa muito mais transversal a qualquer género porque aquilo não é só na casa do jazz. Nós vamo-nos conhecendo enquanto artistas, vamos marcando uma espécie de identidade. É o que tenho de fazer. Muitas vezes é preciso perceber que não quero tocar no Festival X porque aquele festival, para mim, não cumpre nenhum papel cívico, consciente, constructivo, transformador, alargador de consciência.As ligações de que falava no início da entrevista?Sim, claro. Porque determinado evento é patrocinado por pelo banco Y ou pela gasolineira tal. Eu até posso ir a esse festival, mas é importante que eu diga nesse festival que a gasolineira tal me envergonha enquanto cidadã, pelos lucros multimilionários que têm anualmente num país que está a viver com tantas dificuldades e tantas misérias. Depois percebo que isto há de ter consequências.Tem consequências?Sim. Esse festival, por exemplo, a que me refiro, duvido que mais algum dia me convidem para fazer um concerto, mas fico muito mais tranquila se pensar que cumpri o meu papel de artista. Para mim, ser artista tem que ter algum papel de transformação e de provocação.Neste ano em que se assinalam 50 anos de liberdade em Portugal, o que significa para vocês a palavra a liberdade?Melanie: Tenho assim, como se diz em inglês mixed feelings, por um lado, dou graças às mulheres e homens que lutaram, que foram oprimidos, que foram agredidos, que lutaram por nós para pavimentar o nosso caminho, para nós podermos sentir que somos livres hoje. Por outro lado, às vezes sinto-me um bocado desiludida. Sinto-me desiludida de termos que continuar a falar sobre igualdades. Sinto-me um bocado desiludida de sentir que quando estamos a falar de igualdade de direitos estamos a falar de igualdade de direitos perante homem e mulher. Mas eu estou a falar de igualdade perante; empregada doméstica e político. Percebemos que as coisas são diferentes e que isto é tudo muito complexo. Tudo bem que as coisas têm hierarquias diferentes, mas eu acho que há um grande basta: Como é que falamos sobre liberdade e, no entanto, vemos situações no nosso país, em Portugal, de pessoas por causa de taxas, por causa de inflação, seja por que razão, perdem empregos, não podem pagar rendas. Ainda há uma situação muito complexa e sinto-me desiludida por não estar resolvida, passados 50 anos.Cátia, sente que ainda hoje, o impacto da censura e das desigualdades do Estado Novo se refletem nas nossas gerações, 50 anos depois?Cátia: É que nem consigo comparar. Se eu pensar na música e pensar no percurso como o do Zeca Afonso, do Sérgio Godinho, doJosé Mário Branco que tiveram que sair do país porque ali a palavra deles era terminantemente proibida. Acho que não estou num momento em Portugal em que possa sequer comparar. Daí que eu até tenho aqui um problema quando me apresentam como cantora de intervenção, fico com um bocadinho de desconforto porque cantor de intervenção, para mim tem este período cronológico muito marcado e está muito associado àquela pré 25 de Abril, toda aquela fase final da ditadura pela qual contra a qual esta gente lutou muito.Para preparar esta entrevista e ao descobrir este trabalho da Melanie Alves foi impossível não pensar no trabalho do livro pioneiro As mulheres do meu país de Maria Lamas e mais recentemente no filme de Marta Pessoa Um nome para o que sou e no livro da Susana Moreira Marques Lenços Pretos, Chapéus de Palha e Brincos de Ouro. São mulheres que viajaram com um livro para perceber a própria história. É isso que também procura fazer? Mélanie: A certa altura da minha vida não fazia sentido continuar a fazer arte que fosse o eu e eu e o que me acontece a mim mesmo, sentia que faltava qualquer coisa e foi aí que comecei a virar-me para os problemas sociais e para o que acontece em tanto sítios onde estou, como no mundo. Começo logo a sorrir, a pensar nas mulheres do meu país, porque eu sinto uma grande proximidade, relativamente ao facto de Maria Lamas ter dito um basta. Foi um basta também porque estava a ser censurada, simplesmente por estar a demonstrar que a mulher portuguesa era maioritariamente analfabeta camponesa, vivia em situações precárias e trabalhava imenso. Foi censurada por isso e decidiu durante dois anos viajar de norte a sul e descrever essa realidade.Até me arrepio porque quando eu acabei as vozes da avó, essa era a minha ideia; fazer dois anos e provavelmente ainda vai acontecer, mas como eu sentia que os avós e os senhores estavam tão isolados, queria ir de norte a sul as aldeias assim mais remotas, falar e entrevistar e dar a conhecer a história.A exposição para mim não é para ter simplesmente a minha perspectiva ou a minha retórica. É para intrigar e para fazer as pessoas pensar, para terem curiosidade. Porque quando decidi fazer esta exposição sobre as mulheres conhecia muito poucas mulheres que tinham lutado contra a opressão da ditadura. Dei por mim a achar que era ignorância minha de realmente conhecer tão poucas. Mas quanto mais pesquisei, estudei e mais comecei a falar com o meu núcleo de pessoas, notei que não era só minha ignorância. Há uma ignorância geral, muita gente não conhece até os nomes mais mediáticos.Cátia: A Maria Barroso, por exemplo.Mélanie:A Maria Barroso é completamente uma mulher sombra. Ainda hoje, a maioria de nós ainda pensa nela como a primeira-dama, mulher de Mário Soares, mãe de João Isabel. Não fazia ideia que ela foi a única mulher e co-fundadora do Partido Socialista na Alemanha. Pensava que era erro meu, ignorância minha, mas afinal não. É somente isso que eu quero com esta exposição: apreciarmos, ouvirmos, haver mais união, haver mais conversa e intrigar as pessoas para que tenham realmente vontade de saber. Levar as pessoas a querer pesquisa mais acerca da Conceição, da Celeste ou da Maria Barroso. Até posso lançar aqui um desafio para quem nos estiver a ouvir: pesquisar ainda mais, mais mulheres de Abril, mais Marias de Abril. Porque decerto e eu acredito piamente nisto, que todos temos uma história importante para ser contada. Há aí mais mulheres à espera para serem reveladas.Canta como se nos estivesse a fazer uma confidência, com uma entoação que revela tanto vulnerabilidade como uma força ou uma impulsão. De onde é que vêm?Cátia: Eu acho que até a maior parte das canções que escrevo vêm exactamente desse lugar de vulnerabilidade. Acho muitas vezes que a música salva-me de lugares muito angustiados. Falava há pouco de uma certa desilusão e às vezes a desilusão também me angustia muito. Acho que sou um bocadinho fantasiosa sobre o poder popular e o poder do colectivo. E depois também me desiludo com alguma frequência. Acho que a maneira de transformar isto é fazer canções que possam ser um reflexo ou que possam ter um reflexo disto, mas que sejam as canções que contenham uma certa dose de esperança para não cantar só a angústia e o desespero e o mal-estar, acho que o activismo na música também não passa por aí e eu não penso nada em mim como uma activista, mas estou a pegar mais nisto, até porque é uma palavra que a Mel usa bastante e estou a pregar por aí. Sinto que sim, que a música acaba por reflectir a forma como eu apreendo o mundo e como movimento no mundo. Há muita vulnerabilidade e, às vezes, instabilidade, mas também há uma grande vontade de que isto possa ser sempre um dia melhor.A Cátia Oliveira é hoje uma das cantoras mais ouvidas em Portugal. Ganhou o prémio de Melhor Trabalho Popular em 2024 da Sociedade Portuguesa de Autores. O último trabalho de 2 de Abril foi considerado um dos melhores discos do ano. O que é que este reconhecimento, o que é que estes prémios acrescentam, mudam alguma coisa?Não mudam nada. Não vou dizer que também não sabem nada porque todos nós precisamos de alguma espécie de validação e aquela validação que nos chega no mais imediato. Comigo funciona em mandar música ao meu pai, eu mando um texto que escrevi ao meu pai e ele é um barómetro muito interessante e muito curioso. A validação dele importa. Às vezes não é validação, é opinião dele. O que é que ele sente sobre aquilo porque ele sente bem a coisa, percebe quando a música tem alguma coisa que possa ser interessante.A música chega a si pelo seu pai?Não, acho que vem mais da minha mãe. Eu acho que a minha mãe usava muita música para cantar aquele dia a dia difícil.Cantava?Cantava muito, cantava a fazer a lida da casa, trabalhar na costura. Ela teve tantas amarguras, tantas agruras na vida que o canto realmente espanta alguns demónios. E as mulheres da minha família tem muito isso. A minha avó também adora cantar. Às vezes o mundo estava a cair dentro de casa, mas ela ia para o postigo, no bairro de pescadores, lá em Setúbal, abria o postigo e cantava e as vizinhas juntavam se à porta. É muito engraçado porque há vizinhas que ainda me dizem a tua avó cantava tão bem e às vezes lá dentro aquilo estava tudo assim, muito frágil. Acho que também herdei um bocadinho isso, mas pronto. Voltando à questão dos prémios, não mudam nada, mas há sempre um certo sentimento de que eu, na verdade, só tenho 30.000 ouvintes nas plataformas digitais, o que é um número irrisório para uma população como a de Portugal.As plataformas e o número de seguidores dizem muito?Até diz sobre a minha música e sobre aquilo que eu escrevo, o que é que representa para o outro. Se há 30.000 pessoas a ouvir.30.000 pessoas que têm acesso, mas há quem não tenha acesso ou quem use outras formas para ouvir música?Também e eu vendo muitos CDS. Não muda nada, mas acaba por dar uma espécie de conforto de olha, não tens muitos ouvintes, não tens muitos seguidores, mas há sempre alguém que acha que aquilo que tu estás a fazer é importante e pode acrescentar alguma coisa. Eu acho que é isso.
Seguim la gala de l'aniversari des del Gran Teatre del Liceu.
Fluent Fiction - Catalan: Saffron Dreams: A Culinary Adventure in La Boqueria Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:fluentfiction.com/ca/episode/2024-11-19-23-34-02-ca Story Transcript:Ca: A La Rambla, just davant de la parada de metro de Liceu, es troba el fascinant Mercat de la Boqueria.En: On La Rambla, right in front of the Liceu metro stop, lies the fascinating Mercat de la Boqueria.Ca: La gent va amunt i avall, esquivant turistes que fan fotos i locals que busquen els millors productes del dia.En: People go up and down, dodging tourists taking photos and locals looking for the best products of the day.Ca: Les fulles dels arbres ja han canviat de color, anunciant l'arribada de la tardor.En: The leaves on the trees have changed color, announcing the arrival of autumn.Ca: És un dia perfecte per una visita al mercat.En: It's a perfect day for a visit to the market.Ca: Nuria, una jove apassionada de la cuina catalana, somnia preparar un sopar especial per Jordi, el seu company.En: Nuria, a young woman passionate about Catalan cuisine, dreams of preparing a special dinner for Jordi, her partner.Ca: Avui ha planificat un àpat perfecte i necessita ingredients frescos.En: Today she has planned a perfect meal and needs fresh ingredients.Ca: La seva il·lusió és fer un plat amb safrà, però trobar-ne de bona qualitat no és fàcil.En: Her dream is to make a dish with saffron, but finding good quality saffron is not easy.Ca: Nuria entra al mercat amb una llista a la mà i una determinació al cor.En: Nuria enters the market with a list in hand and determination in her heart.Ca: Els colors dels estands són vibrants: pebrots vermells, pomes verdes i carabasses taronges creen un mosaic de tardor.En: The colors of the stalls are vibrant: red peppers, green apples, and orange pumpkins create an autumn mosaic.Ca: La flaire de pa acabat de fer i espècies omple l'aire.En: The scent of freshly baked bread and spices fills the air.Ca: Comença a comprar.En: She begins shopping.Ca: Primer, visita un agricultor que ven verdures fresques: tomaquera, ceba, i all.En: First, she visits a farmer selling fresh vegetables: tomatoes, onions, and garlic.Ca: Després, un altre estand on compra peix fresc, ideal per al suquet de peix que té al cap.En: Next, another stall where she buys fresh fish, ideal for the fish stew she has in mind.Ca: Tanmateix, el safrà continua sent la seva prioritat.En: However, saffron remains her priority.Ca: Sap que sense aquesta espècia, el plat es perdrà.En: She knows that without this spice, the dish will fall flat.Ca: La Boqueria bull.En: La Boqueria is bustling.Ca: Les parades són frenètiques, plenes de clients parlant animadament amb els venedors.En: The stalls are frenetic, full of customers animatedly talking with the vendors.Ca: Nuria es manté pacient.En: Nuria stays patient.Ca: Finalment, arriba a una parada d'espècies.En: Finally, she reaches a spice stall.Ca: El venedor és un home gran, amb ulleres i un davantal blanc tacat de cúrcuma.En: The vendor is an old man, wearing glasses and a white apron stained with turmeric.Ca: Les seves ungles, marcades pel treball amb les espècies, mostren la seva experiència.En: His nails, marked by working with spices, show his experience.Ca: —Hola, —diu Nuria, somrient.En: "Hello," says Nuria, smiling.Ca: —Bon dia, què et puc oferir? —respon el venedor, amb un aire desinteressat.En: "Good day, what can I offer you?" responds the vendor, with a disinterested air.Ca: —Buscava safrà, de bona qualitat.En: "I was looking for saffron, of good quality."Ca: El venedor fa un moviment de cap negatiu, com si fes temps que ha après a desconfiar dels possibles clients que sempre acaben queixant-se del preu.En: The vendor makes a negative headshake, as if he's long learned to distrust potential customers who always end up complaining about the price.Ca: —Safrà? Escàs i car, ho saps. Però veig que realment el necessites.En: "Saffron? Scarce and expensive, you know it. But I see you really need it."Ca: Nuria explica el sopar que està planejant per Jordi.En: Nuria explains the dinner she's planning for Jordi.Ca: La seva passió i determinació sorprenen el venedor, que canvia la seva actitud.En: Her passion and determination surprise the vendor, who changes his attitude.Ca: — Bé, només perquè estic convençut que faràs alguna cosa meravellosa... —diu, canviant d'opinió i traient un petit potet de safrà darrera del taulell.En: "Well, only because I'm convinced you'll make something wonderful..." he says, changing his mind and pulling out a small jar of saffron from behind the counter.Ca: — Aquí ho tens, la meva reserva personal.En: "Here you go, my personal reserve."Ca: Nuria somriu, agraint la seva ajuda.En: Nuria smiles, thanking him for his help.Ca: Amb el preciat safrà a la seva bossa, conclou les seves compres i torna a casa amb entusiasme.En: With the precious saffron in her bag, she concludes her purchases and returns home with enthusiasm.Ca: Al vespre, Jordi entra a casa, detectant l'aroma del menjar que cuina Nuria.En: In the evening, Jordi enters the house, detecting the aroma of the food that Nuria is cooking.Ca: Els dos seuen a taula, i malgrat que el plat té un toc lleugerament diferent del que Nuria havia planejat originalment, la creativitat superadora del repte destaca.En: The two sit at the table, and even though the dish has a slightly different touch than what Nuria originally planned, the creativity surpassing the challenge stands out.Ca: —Està deliciós, Nuria! —diu Jordi, sorprès per la riquesa dels sabors.En: "It's delicious, Nuria!" says Jordi, surprised by the richness of the flavors.Ca: Nuria somriu, satisfeta, i arriba a la conclusió que l'èxit culinari no sempre depèn de seguir unes regles estrictes.En: Nuria smiles, satisfied, and comes to the conclusion that culinary success doesn't always depend on strictly following rules.Ca: La flexibilitat i la innovació també són essencials.En: Flexibility and innovation are also essential.Ca: El sopar es converteix en una celebració del que realment importa: l'esforç, la passió i el desig de compartir feliçment un moment amb la persona estimada.En: The dinner becomes a celebration of what truly matters: the effort, the passion, and the desire to happily share a moment with the loved one. Vocabulary Words:fascinating: fascinantarrival: arribadaautumn: tardorpassionate: apassionadacuisine: cuinasaffron: safràvibrant: vibrantspumpkin: carabassamosaic: mosaicscent: flairebaked: acabat de ferfarmer: agricultorstew: suquetfrenetic: frenètiquescustomer: clientvendor: venedordisinterested: desinteressatscarce: escàsreserve: reservaenthusiasm: entusiasmearoma: aromacreativity: creativitatchallenge: repterichness: riquesasatisfied: satisfetasuccess: èxitflexibility: flexibilitatinnovation: innovaciócelebration: celebracióeffort: esforç
Entrevistem l'actor Roger Coma que estrena el seu primer monòleg d'humor al festival Cruïlla Comedy. Ferran Bassaganyes ens comparteix la seva mixtape. I conversem amb Josep Pons, director de l'orquestra del Gran Teatre del Liceu, distingit en els premis Opera XXI.
L'associació Pau Berga de Pesillà de la Ribera organitza una sortida per anar a l'òpera al Gran Teatre del Liceu. Hi aniran el 16 de novembre per veure la representació de La Força del Destí, de Giuseppe Verdi. Aquesta activitat fa cinc anys que l'organitzen i expliquen que sempre n'han sortit encantats.
Hoy hablamos con una banda que es eso: hielo y agua. Algo pequeño con una órbita gigante, que atrae, que nos enmudece, que nos conecta con lo más primario. Una banda que se llama así, Cometa, de esas que -como el cuerpo celeste- aparecen una vez cada muchos muchos años y esta vez lo hacen con un disco: 'Fanfarria clandestina'. Hablamos con Jaime Gómez, Jimmy, cantante y compositor de la banda.Vamos a poder escuchar a la autora coreana Keum Suk Gendry-Kim, la autora de 'La espera' o 'Hierba', que -se lo contábamos ayer- está en nuestro país para participar en el Festival Gráficas, pero antes ha charlado con nuestro crítico de cómics, Javier Alonso.También hablaremos con Susana Santaolalla del nuevo libro de Andrés Trapiello, otra crónica de la historia reciente de España. Nos iremos, con Agnès Batlle, al Liceu de Barcelona, donde se ha presentado una nueva versión de 'La forza del destino', de Giuseppe Verdi.Y, un día más, recopilaremos, con Íñigo Picabea, algunas de las iniciativas con las que el mundo de la Academia y la Cultura están tratando de ayudar a las víctimas de la DANA en Valencia.Escuchar audio
Carnalitat, cavernositat i sensibilitat marquen la traject
Carnalitat, cavernositat i sensibilitat marquen la traject
Avui visitem la Fira Internacional del Llibre L
Avui visitem la Fira Internacional del Llibre L
Fluent Fiction - Catalan: Spotlight: How Honesty Became Jordi's Secret Ingredient Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:fluentfiction.org/spotlight-how-honesty-became-jordis-secret-ingredient Story Transcript:Ca: En un matí lluminós d'estiu, La Rambla estava plena de vida i colors.En: On a bright summer morning, La Rambla was full of life and color.Ca: Els turistes passejaven, capturant moments amb les seves càmeres.En: Tourists strolled, capturing moments with their cameras.Ca: Els venedors cridaven, oferint records i begudes fresques als visitants, mentre els artistes del carrer omplien l'aire d'alegria i màgia.En: Vendors called out, offering souvenirs and cool drinks to visitors, while street artists filled the air with joy and magic.Ca: Entre la multitud, Jordi caminava nerviós.En: Amid the crowd, Jordi walked nervously.Ca: Encara no entenia com havia acabat a Barcelona, invitat a un prestigiós cim culinari internacional.En: He still didn't understand how he ended up in Barcelona, invited to a prestigious international culinary summit.Ca: Era un error, ho sabia, però no podia desaprofitar aquesta oportunitat.En: It was a mistake, he knew, but he couldn't miss this opportunity.Ca: La seva família estava plena de grans xefs, i ell sempre havia quedat en segon pla.En: His family was full of great chefs, and he had always been in the background.Ca: Així que va decidir fer el millor que pogués: confiar en el seu encant natural.En: So he decided to do the best he could: rely on his natural charm.Ca: A prop del teatre del Liceu, Mireia estava ocupada preparant les seves notes.En: Near the Liceu theater, Mireia was busy preparing her notes.Ca: Era una periodista reconeguda i no estava segura que Jordi fos el cuiner adequat per cobrir aquell esdeveniment.En: She was a renowned journalist and wasn't sure if Jordi was the right chef to cover the event.Ca: Havia sentit que tenia poc coneixement sobre la cuina internacional.En: She had heard he had little knowledge of international cuisine.Ca: Tanmateix, estava intrigada per veure què faria sobre l'escenari.En: Nevertheless, she was intrigued to see what he would do on stage.Ca: Quan va arribar l'hora, Jordi va pujar a l'escenari amb l'estómac ple de papallones.En: When the time came, Jordi stepped onto the stage with butterflies in his stomach.Ca: Les llums brillants el cegaven lleugerament, però va respirar fons.En: The bright lights blinded him slightly, but he took a deep breath.Ca: Amb un somriure, va començar a parlar.En: With a smile, he began to speak.Ca: "Bon dia a tothom!En: "Good morning, everyone!"Ca: " va exclamar amb energia.En: he exclaimed energetically.Ca: El públic va respondre amb una calorosa benvinguda.En: The audience responded with a warm welcome.Ca: "No sóc un expert en cuina internacional com molts de vosaltres, però sóc un gran admirador del menjar honest i senzill.En: "I'm not an expert in international cuisine like many of you, but I am a great admirer of honest and simple food."Ca: "A mesura que parlava, va fer comparacions juganeres entre la cuina de carrer catalana i els plats més elaborats.En: As he spoke, he playfully compared Catalan street food to more elaborate dishes.Ca: Va descriure com les tapes podien competir amb qualsevol plat gourmet si eren fetes amb amor.En: He described how tapas could compete with any gourmet dish if made with love.Ca: El públic somreia i assentia, atrapats pel seu entusiasme.En: The audience smiled and nodded, captivated by his enthusiasm.Ca: Tot anava bé fins que algú del públic va aixecar la mà.En: Everything was going well until someone in the audience raised a hand.Ca: "Què pensa sobre la fusió culinària entre la cuina asiàtica i mediterrània?En: "What do you think about the culinary fusion between Asian and Mediterranean cuisine?"Ca: " va preguntar.En: they asked.Ca: Jordi va sentir com el seu cor s'accelerava.En: Jordi felt his heart race.Ca: No tenia ni idea de què respondre.En: He had no idea what to answer.Ca: Va aguantar la respiració per un moment i després va decidir ser sincer.En: He held his breath for a moment and then decided to be honest.Ca: "Sincerament, no ho sé," va admetre, rascant-se el cap amb un somriure.En: "Honestly, I don't know," he admitted, scratching his head with a smile.Ca: "Però el que sé és que m'encantaria provar-ho!En: "But what I do know is that I'd love to try it!Ca: A vegades, combinar el millor dels dos mons pot portar a alguna cosa màgica.En: Sometimes, combining the best of both worlds can lead to something magical."Ca: "El públic va esclatar a riure i aplausos.En: The audience burst into laughter and applause.Ca: Gràcies a la seva honestedat i humor, Jordi havia guanyat els cors de tots.En: Thanks to his honesty and humor, Jordi had won everyone's hearts.Ca: Quan va baixar de l'escenari, Mireia el va interceptar.En: When he stepped off the stage, Mireia intercepted him.Ca: "Has fet una gran feina, Jordi," va dir ella, amb admiració al seu to.En: "You did a great job, Jordi," she said, admiration in her voice.Ca: "Estic impressionada amb la teva franquesa.En: "I'm impressed with your candor."Ca: "Jordi va somriure, més confiat que mai.En: Jordi smiled, more confident than ever.Ca: Va adonar-se que no calia ser un expert en tot per aconseguir el respecte dels altres.En: He realized that you didn't have to be an expert in everything to earn the respect of others.Ca: A vegades, ser un mateix era el més important.En: Sometimes, being yourself was the most important.Ca: Aquest dia a La Rambla, sota el sol radiant de l'estiu, Jordi ho va aprendre de la millor manera possible.En: That day on La Rambla, under the radiant summer sun, Jordi learned this in the best possible way. Vocabulary Words:the crowd: la multitudthe vendor: el venedorthe street artists: els artistes del carrerthe stage: l'escenarithe journalist: la periodistathe summit: el cimmistake: errorthe respect: el respecteculinary: culinarithe courage: el coratgethe butterflies: les papallonesthe public: el públicto scratch: rascar-seto capture: capturarto stroll: passejarthe opportunity: l'oportunitatto offer: oferirto intrigue: intrigarto admit: admetrethe applause: els aplaudimentsto admire: admirarthe enthusiasm: l'entusiasmeto earn: aconseguirthe mistake: l'errorthe cuisine: la cuinathe fusion: la fusióthe charm: l'encantthe renown: la famato nod: assentirto blind: cegar
La Junta no establecerá, por el momento, una tasa turística en Andalucía al considerar prematuro adoptar una medida que, afirma, podría tener efectos negativos en la principal industria regional, una decisión compartida por la Federación Andaluza de Municipios y Empresarios que, eso sí, han acordado este lunes crear un Observatorio por la Sostenibilidad Turística en el seno de la FAMP.El Consejo de Administración de SMASSA ha cesado al gerente un mes después de que se admitieran irregularidades en materia de contratación, aunque el Ayuntamiento justificaba la decisión en la futura integración de la sociedad de aparcamientos en la EMT.La Audiencia de Málaga ha condenado en conformidad a 18 y 17 años y medio de cárcel a los sicarios que en 2020 mataron de doce balazos a un hombre de origen balcánico en Marbella.Hoy se ponen a la venta las entradas para una nueva edición de Singulares, que traerá del 28 de septiembre al 13 de octubre al Teatro Cervantes a 10 artistas cómo Albert Plá, mikel Erentxun o Pancho Céspedes, entre otros.El Unicaja recibe esta tarde a las 20.30 en el Carpena al UCAM Murcia en el primer partido de las semifinales de la ACB. Y el Málaga regresa hoy a los entrenamientos para preparar el partido del sábado en Balaídos ante el Celta B, antes de concentrarse en Estepona."Universo Bayona" es el título del concierto que se oirá esta tarde noche en el Teatro Cervantes y que hará aterrizar en nuestro maravilloso escenario a la Orquesta Filarmónica de Málaga dirigida por la batuta de Fernando Velázquez. compositor de las bandas sonoras de alguna de las películas de Jota. El famosísimo director de "La sociedad de la Nieve" compartirá espacio con Velázquez y repetirán el mismo espectáculo musical que se vivió en el Liceu de Barcelona en diciembre pasado. Esta mañana, nuestra compañera Laura García le ha entrevistado. Escuchar audio
Recién llegado del Festival de Cannes, dónde ha sido miembro del jurado, aterriza en Málaga Jota Bayona, pero no para presentar una película, sino para que nos sumerjamos en la música de sus películas. "Universo Bayona" es el título del concierto que se vivirá esta tarde noche en el Teatro Cervantes. Estamos hablando de un espectáculo musical que se hizo en el Liceu de Barcelona en diciembre pasado con motivo del estreno de su última película "La sociedad de la nieve", y que ahora se va a poder escuchar en Málaga. Será bajo la batuta del mismo director y compositor, Fernando Velázquez, que ha compuesto la música de varias de sus películas, pero esta vez conduciendo a la Orquesta Sinfónica de Málaga. Nuestra compañera Laura García Torres ha estado charlando con él.Escuchar audio
Do you believe in curses? This week we get into two crazy curses. The Meteorite that hit Ann Hodges while she was sleeping, and the legendary curse of the burning Liceu Theater. Email us your stories!!! or if you want to sponsor us ;) Email - mysteriesmythslegends@gmail.com ESTY: https://www.etsy.com/shop/LuxieandLuna?ref=simple-shop-header-name&listing_id=826447453 We post pictures of our stories every week on instagram!!!! FOLLOW US ON SOCIALS: Tiktok: @myths_podcast Instagram: @myths_podcast Twitter: @myths_podcast Taylor's Instagram: @teeelive Taylor's Twitter: @teeelive Savannah's Instagram: @kavannahaha Savannah's Twitter: @sanna_sunshine --- Support this podcast: https://podcasters.spotify.com/pod/show/mysteriesmythsandlegends/support
Mai puțin de un sfert dintre copiii romi merg la liceu. Așa reiese din statisticile prezentate de organizația Salvați Copiii, care arată că ponderea în rândul populației majoritare este de 80 de procente.
Michael Volle is a baritone singer who has made his name with magisterial operatic performances, particularly Wagner. Helmut Deutsch has been playing the piano alongside the great and the good of the classical world for five decades, including the soprano Ileana Cotrubas and the tenor Jonas Kaufmann. Performing the 24-song cycle that Franz Schubert wrote at the end of his short life, Die Winterreise, or the Winter's Journey, is considered the pinnacle of the recital repertoire, even for such accomplished musicians. The trust between singer and pianist must be absolute, because the two performers are, in Volle's words, “naked and pure on stage”. Deutsch and Volle have a 20-year friendship and working partnership to build on, a musical connection that brings them together to perform this “summit” of singing over and over again. Yet their next performance will be something out of the ordinary. They are undertaking a staged performance at the Gran Teatre del Liceu, in Barcelona. The musicians will be joined by actresses on the stage, photographs accompanying the music, and newly developed poems interspersed between songs. How will the staging affect the relationship between singer and pianist, and how will it impact the music? Writer and journalist Lluís Amiguet joins rehearsals in Barcelona to find out. Image: Helmut Deutsch (Credit: Kartal Karagedik) and Michael Volle (Credit: David Ruano)
Abrimos con el disco 'Tengo tres estrellas y veinte cruces' de Víctor Cabezuelo, Ángeles Toledano, Gloria Maurel y Javier Martín que ha adaptado los 'Poemas del cante jondo' de Lorca; la presentación de ARCO, la primera propuesta escénica de Joan Fontcuberta en el Liceu. Terminamos con Martín Llade que pone en valor la recuperación del patrimonio musical español con un disco de Mar Morán y Aurelio Viribay.Escuchar audio
La famosa ópera 'Carmen', la historia de aquella chica que no quiere ser sumisa, ha regresado al Gran Teatre del Liceu con 12 funciones. Lucía Astigarraga es la directora de escena, encargada de revisar y reponer el montaje de Calixto Bieito de hace 25 años. Sobre este montaje, que fue tildado de provocador, la directora considera que “ha envejecido fenomenal, parece que está hecha hoy”. Astigarra ha señalado que la versión de Calixto refleja “una realidad que va más allá del propio libreto” y que por eso es una producción tan especial. Acerca de la protagonista, añadió que en ópera nunca se había visto a una Carmen tan cinematográfica y lo que busca en este arte es crear un conflicto que pueda conectar con el público.Escuchar audio
Fluent Fiction - Catalan: Lost in Barcelona: Discovering the City's Hidden Charm Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:fluentfiction.org/lost-in-barcelona-discovering-the-citys-hidden-charm Story Transcript:Ca: El sol de migdia brillava sobre Barcelona, banyant les seves carrerons i places amb una llum aclaparadora. Marta i Jordi, dos turistes encuriosits, duien parells de ulleres de sol mentre caminaven a través del bulliciós mercat de la Boqueria. Ella era una fotògrafa amateur. Ell, un amant dels viatges. Tothom els hauria considerat una parella perfecta en aquesta aventura ciutadana, si no fos per un petit detall: estaven perduts.En: The midday sun shone over Barcelona, bathing its narrow streets and squares in a dazzling light. Marta and Jordi, two curious tourists, wore sunglasses as they walked through the bustling Boqueria market. She was an amateur photographer. He, a lover of travel. Everyone would have considered them a perfect couple on this urban adventure, if not for one small detail: they were lost.Ca: Corejant anxiosament les sirenes llunyanes, Marta va mirar de nou el mapa que Laura, la seva millor amiga i resident de Barcelona, els havia donat. Laura adorava la seva ciutat, però tenia un talent peculiar per explicar indicacions d'una manera que només li quedaven clares a ella mateixa.En: Anxiously listening to the distant sirens, Marta looked again at the map Laura, her best friend and Barcelona resident, had given them. Laura adored her city but had a peculiar talent for giving directions that only made sense to herself.Ca: "Creia que havíem d'anar a la dreta després de veure el teatre," va dir Marta, indicant el majestuós Liceu davant seu.En: "I thought we were supposed to go right after seeing the theater," Marta said, pointing at the majestic Liceu in front of them.Ca: "Segons el mapa de Laura, hauríem de creuar un riu o alguna cosa," va respondre Jordi, mirant el garbuix incomprensible de línies i noms al mapa.En: "According to Laura's map, we were supposed to cross a river or something," Jordi replied, looking at the incomprehensible tangle of lines and names on the map.Ca: Tanmateix, no van deixar que el seu embolic els deprés. Decidits a descobrir-ho tot, i armats amb la paciència, van seguir endavant. Van deambular per les estretes vies del barri Gòtic, van observar les faristolades ceràmiques del Parc Güell i fins i tot van pujar la imponent Sagrada Família, pel que sembla, només per perdre-se encara més.En: However, they didn't let their confusion discourage them. Determined to explore it all, and armed with patience, they carried on. They wandered through the narrow streets of the Gothic Quarter, admired the ceramic mosaics of Park Guell, and even climbed the imposing Sagrada Familia, seemingly only to get even more lost.Ca: Però enmig de la confusió i les carrerades, van descobrir la verdadera bellesa de Barcelona: les façanes florides de l'Eixample, les pintoresques terrasses de Gràcia, l'espectacle de llum i color a les fonts de Montjuïc. Van trobar encant en llocs que no figuraven al mapa de Laura.En: But amidst the confusion and detours, they discovered the true beauty of Barcelona: the flowered facades of the Eixample district, the picturesque terraces of Gracia, the spectacle of light and color at the Montjuic fountains. They found charm in places that weren't marked on Laura's map.Ca: Finalment, esgotats però felices, van arribar a un esplèndid edifici amb una gàrgola a l'entrada, que resulta que era l'ajuntament de Barcelona. Van somriure, havien aconseguit trobar-se tot perdent-se.En: Finally, exhausted but happy, they arrived at a splendid building with a gargoyle at the entrance, which turned out to be the Barcelona City Hall. They smiled, having found themselves by getting lost.Ca: Aquella nit, van compartir les seves aventures amb Laura, que se sentia una mica culpable. "Ho sento tant," va dir, tractant de reprimir un somriure.En: That night, they shared their adventures with Laura, who felt a bit guilty. "I'm so sorry," she said, trying to suppress a smile.Ca: "No ho sentis, Laura" va dir Jordi rient, "Gràcies a tu, hem tingut la millor experiència de Barcelona".En: "Don't be sorry, Laura," Jordi said, laughing. "Thanks to you, we've had the best experience in Barcelona."Ca: Marta va afegir: "La veritat és que la teva ciutat és una caixa de sorpreses inesperades. Algunes nits, un s'adona que estar perdut no és tan dolent després de tot."En: Marta added, "The truth is, your city is a box of unexpected surprises. Some nights, one realizes that being lost isn't so bad after all."Ca: I així, a través de la seva pèrdua, van guanyar una experiència. Van descobrir que fins i tot en la confusió més gran, hi pot haver bellesa. I van aprendre que en ocasions, la millor manera d'explorar una ciutat és simplement perdre's en ella.En: And so, through their loss, they gained an experience. They discovered that even in the greatest confusion, there can be beauty. And they learned that sometimes, the best way to explore a city is simply to lose oneself in it. Vocabulary Words:The: Elmidday: migdiasun: solshone: brillavaover: sobreBarcelona: Barcelonabathing: banyantits: les sevesnarrow: carreronsstreets: carreronsand: isquares: placesin: amba: unadazzling: llum aclaparadoralight: lluiz aclaparadoraMarta: Martaand: iJordi: Jorditwo: doscurious: encuriositstourists: turisteswore: duiensunglasses: ulleres de solas: mentrethey: caminavenwalked: caminaventhrough: a travésthe: delbustling: bulliciós
durée : 00:04:24 - Le Reportage de la Rédaction - Inaugurée en 1847, cette salle de spectacle, parmi les plus célèbres scènes d'opéra au monde, jouit d'une grande notoriété et est fréquemment fréquentée par les figures politiques locales et nationales.
Vino a promocionar la nueva temporada de su espectáculo The Silence of Sound en la ciudad de México junto a la reconocida Clown mexicana Gabriela Muñoz en marzo del 2024. También viene a hablar de su debut en El Gran Teatre del Liceu de Barcelona dirigiendo la ópera Turandot de Giacomo Puccini, que la convierte en la primera mexicana en hacerlo en ese escenario. Alondra de la Parra estará a cargo de la dirección de esta ópera durante 11 funciones. Esta temporada inició el 26 de noviembre y finaliza el próximo 11 de diciembre 2023.
YARD ACT - PetroleumBECK – Sexx LawsGORILAZZ ft THUNDERCAT – Craker IslandNOAH KAHAN, GRACIE ABRAMS - Everywhere EverythingZARA LARSSON – Memory LaneEMPRESS OF - FemenineBEYONCÉ – My HouseLOS VINAGRES – Hago Lo Que QuieroPELIGRO! – SidewalkANABEL LEE – Natural Para VogueVALERIE JUNE - Ordinary WorldYEARS & YEARS - A Very Bad Fun IdeaPEGGY GOU - I Believe In Love Again (Jex Opolis Remix)DORIAN -Dual (en el Liceu de Barcelona)REYS ft ASIER MARTÍ & MTHR – No Tengo CorazónMGMT - Bubblegum DogEscuchar audio
LA CASA AZUL - El Momento VEINTUNO - La Toscana DELAPORTE - El Techno Cura MONTEPERDIDO ft MARCO FRÍAS - Al Amanecer LAS ODIO - Autoexplicación BALA - Prisas THE JESUS AND MARY CHAIN - Jamcod MEIJA ft. EELS - Possum EELS - Christmas, Why You Gotta Do Me Like This DEPEDRO – Lugar Perfecto C TANGANA & KIKO VENENO – Los Tontos NICO – Tú y Yo FUTURE ISLANDS - The Fight MGMT - Bubblegum Dog SHED SEVEN –Talk Of The Town DORIAN – Cualquier Otra Parte (en el Liceu de Barcelona) Escuchar audio
EELS - Christmas, Why You Gotta Do Me Like This REAL ESTATE - Water Underground COQUE MALLA – Como Los Gatos Salvajes JUNGLE ft ROOTS MANUVA – You Ain’t No Celebrity SEN SENRA – Meu Amore NICO B– Tú y Yo MONTEPERDIDO ft MARCO FRÍAS – Al Amanecer CHICLE – Calles De Perdedor VENTURI – La Noria DELAPORTE – Clap Clap CRYSTAL FIGHTERS - Manifest BECHAMEL – Cuando Me Miras Así TIBURONA – Horizonte de Sucesos DORIAN – Los Amigos Que Perdí (en el Liceu de Barcelona) VEINTIUNO – Chihiro MISO EXTRA – Constant Surprise SLEAFORD MODS – West End Girls Escuchar audio
La soprano española Marta Mathéu nos cuenta sus próximas actuaciones que tendrán lugar en Barcelona el 28 noviembre y 2 de diciembre interpretando Turandot de Giacomo Puccini en el Gran Teatre del Liceu y el 30 de noviembre, su concierto dedicado a María Callas en el Palau de la Música Catalana. Escuchar audio