POPULARITY
In this week's podcast, Simon reviews new horror film Clown in a Cornfield. But... is it as good as the clown-themed horror film Dan pitches him?Then Dan talks up the new Netflix drama The Eternaut.To wrap things up, there's chatter about the remake The Wedding Banquet, Riefenstahl, Shifting Gears (it's a Tim Allen comedy), and a flashback to The Taking of Pelham One Two Three.
Film reviews - Riefenstahl - Andrew Meehan
Hope Hopkinson speaks to producer and journalist Sandra Maischberger about working on her new film. Explores Leni Riefenstahl's artistic legacy and her complex ties to the Nazi regime, juxtaposing her self-portrayal with evidence suggesting awareness of the regime's atrocities. If you'd like to send us a voice memo for use in a future episode, please email podcast@picturehouses.co.uk. Subscribe on Apple Podcasts. Follow us on Spotify. Find us on Twitter, Facebook and Instagram with @picturehouses. Find our latest cinema listings at picturehouses.com. Produced by Stripped Media. Thank you for listening. If you enjoy the show, please subscribe, rate, review and share with your friends. Vive le Cinema.
I næste time zoomer vi ind på æstetikken, magten og manipulationen i Trumps sociale medier. Er det bare memes og sjov - eller moderne propaganda forklædt som underholdning? Vi trækker også tråde tilbage til filmhistoriens mest berygtede propaganda-skaber, Leni Riefenstahl, som netop er aktuel i en ny film. For kan der findes paralleller mellem Trumps pressesekretær Karoline Leavitt og nazisternes propaganda-instruktør Leni Riefenstahl - det mener den amerikanske forfatter Frank Schaeffer? Medvirkende: Mette Houlberg Rung. Samlings- og udstillingschef på Frederiksborg Nationalhistoriske Museum Fie Dandanell, journalist på Zetland, Steen Bille; forfatter og tidligere filmkonsulent Claus Bülow, medieanalytiker Anne Porse Nielsen, direktør i Producentforeningen Vært:Gustav Hagild Producer: Anders Skytte Agergaard Redaktør: Lasse Lauridsen
Even more than 20 years after her death, Leni Riefenstahl remains controversial. Andres Veiel's documentary sheds light on her role in the Nazi regime using previously unpublished archival materials from 700 boxes of estate — including private films, letters and sound recordings — and takes a new look at the director's self-portrayal as an “apolitical artist.” - Auch über 20 Jahre nach ihrem Tod bleibt Leni Riefenstahl umstritten. Andres Veiels Dokumentarfilm beleuchtet ihre Rolle im NS-Regime anhand bislang unveröffentlichter Archivmaterialien aus 700 Kisten Nachlass – darunter private Filme, Briefe und Tonaufnahmen – und wirft einen neuen Blick auf die Selbstdarstellung der Regisseurin als „unpolitische Künstlerin“.
Andres Veiel's latest documentary, Riefenstahl, delves into the dark and deep archive of the private estate of Leni Riefenstahl, exposing the deep ties the filmmaker had with the Nazi regime. Andres uses footage and correspondence from Riefenstahl's own personal records, including hidden interviews and documents that present a different side of a director who has been both acclaimed and criticised for her role in the rising Nazi regime.Riefenstahl is a powerful and impactful film that shows just how deep the director was within Hitler's regime, and how much she tried to micro-manage her own public facing image, down to the point of giving precise direction to those who were interviewing her. This is captivating work from Andres Veiel.In the above interview with Andres Veiel, recorded ahead of Riefenstahl's Australian screenings at the German Film Festival, which Andres will be in attendance for, the documentarian talks about the importance of creating the final statement on Leni Riefenstahl's filmography at this point in time.Riefenstahl screens nationally from 30 April 2025 at the German Film Festival. Visit GermanFilmFestival.com.au for screening details.Follow us on Instagram, Facebook, and Bluesky @thecurbau. We are a completely independent and ad free website that lives on the support of listeners and readers just like you. Visit Patreon.com/thecurbau, where you can support our work from as little as $1 a month. If you are unable to financially support us, then please consider sharing this interview with your film loving friends.We'd also love it if you could rate and review us on the podcast player of your choice. Every review helps amplify the interviews and stories from filmmakers to a wider audience. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Andres Veiel's latest documentary, Riefenstahl, delves into the dark and deep archive of the private estate of Leni Riefenstahl, exposing the deep ties the filmmaker had with the Nazi regime. Andres uses footage and correspondence from Riefenstahl's own personal records, including hidden interviews and documents that present a different side of a director who has been both acclaimed and criticised for her role in the rising Nazi regime.Riefenstahl is a powerful and impactful film that shows just how deep the director was within Hitler's regime, and how much she tried to micro-manage her own public facing image, down to the point of giving precise direction to those who were interviewing her. This is captivating work from Andres Veiel.In the above interview with Andres Veiel, recorded ahead of Riefenstahl's Australian screenings at the German Film Festival, which Andres will be in attendance for, the documentarian talks about the importance of creating the final statement on Leni Riefenstahl's filmography at this point in time.Riefenstahl screens nationally from 30 April 2025 at the German Film Festival. Visit GermanFilmFestival.com.au for screening details.Follow us on Instagram, Facebook, and Bluesky @thecurbau. We are a completely independent and ad free website that lives on the support of listeners and readers just like you. Visit Patreon.com/thecurbau, where you can support our work from as little as $1 a month. If you are unable to financially support us, then please consider sharing this interview with your film loving friends.We'd also love it if you could rate and review us on the podcast player of your choice. Every review helps amplify the interviews and stories from filmmakers to a wider audience. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
As the German Film Festival rolls out across the country, we meet two directors featured in this year's lineup...Acclaimed director Andres Veiel discusses his documentary Riefenstahl, a captivating insight into the private estate of Leni Riefenstahl and her complex relationship with the Nazi regime.Award-winning director Mehmet Akif Büyükatalay's second feature, Hysteria, comes to Australia directly from the 2025 Berlinale...a suspenseful behind-the-scenes conspiracy thriller about a real-life 1993 arson incident on the set of a film production.Presenter: Jason Di RossoProducer: Sarah CorbettSound engineer: Ross RichardsonExecutive producer: Rhiannon Brown
As the German Film Festival rolls out across the country, we meet two directors featured in this year's lineup...Acclaimed director Andres Veiel discusses his documentary Riefenstahl, a captivating insight into the private estate of Leni Riefenstahl and her complex relationship with the Nazi regime.Award-winning director Mehmet Akif Büyükatalay's second feature, Hysteria, comes to Australia directly from the 2025 Berlinale...a suspenseful behind-the-scenes conspiracy thriller about a real-life 1993 arson incident on the set of a film production.Presenter: Jason Di RossoProducer: Sarah CorbettSound engineer: Ross RichardsonExecutive producer: Rhiannon Brown
Den ikoniska författaren Joan Didion gick bort 2021 idag släpps en ny bok över hela världen: Anteckningar till John en postum utgivning av hennes anteckningar till sin framlidne make John. Lyssna på alla avsnitt i Sveriges Radio Play. Lina Kalmteg och Karin Arbsjö är litteraturkritiker har läst: Är det ett litterärt verk i egen rätt eller bara sista droppen förlaget och fansen vill pressa ur Joan Didion?HITLERS PROPAGANDIST LENI RIEFENSTAHL I NY DOKUMENTÄRLeni Riefenstahl sägs ha utvecklat en ny estetik inom filmen. Andra kallar henne nazisternas främsta propagandist. Riefenstahl inledde sin karriär som dansare i stumfilmen, och under sitt långa liv hann hon både utveckla filmkonsten och förneka de där nazi-kopplingarna. Nu kommer en ny tysk dokumentärfilm - enkelt kallad Riefenstahl. Samtal med P1 Kulturs filmkritiker Emma Engström.STINA OSCARSON MÖTTE MÄNNISKOR I ÖGONHÖJDI helgen gick dramatikern, författaren och debattören Stina Oscarson bort. Skådespelaren Robert Fux började arbeta med Stina Oscarsson tidigt och minns henne som en slags urkraft och som en regissör och dramatiker som mötte människor i ögonhöjd och tog dem på allvar.ROBERT LONGOS HYPERREALISM PÅ LOUISIANADen amerikanska konstnären Robert Longo är känd för sina stora hyperrealistiska kolteckningar. Hans mest kända verk är "Men in the cities" från 1980 – svartvita porträtt på män och kvinnor i kostym men de tycks uppslukade i nån slags extatisk dans – eller är de kanske i fritt fall? Nu är Robert Longo aktuell med sin första soloutställning i Skandinavien, på konstmuseet Louisiana i Danmark.DET SKA VARA EN POET I FOLKMUSIKEN I ÅR!Det poetiska tar plats i folkmusiken – Folkmusiken i P2:s programledare Esmeralda Moberg tipsar om tre aktuella utgåvor som på olika sätt lyfter fram poesin: Levina Storåker, Sofia HK och duon Mikael Horvath och Mohlavyr. DÖDEN SOM FIENDE OCH BEFRIARE: DE BEAUVOIR VS LAWRENCEDen ena gjorde allt för att sky döden, den andre rusade till den. Kristoffer Leandoer funderar över konfrontationen med slutet genom två författare.Progamledare: Lisa Wall Producent: Eskil Krogh Larsson
Zum Ende des 19. Jahrhundert wurden verschiedene Reformbewegungen, die auf die veränderten Arbeitsverhältnisse der Industrialisierung und die Veränderungen der Lebensumstände in wachsenden Großstädten regierten, unter dem Begriff Lebensreform zusammengefasst. Ein Strang der Reformen war ein neues Körperbild, ein Streben, die durch die industrielle Entwicklungen von der Natur entfremdeten Menschen zu einem gesunden und mit der Natur sich im Einklang befindenden Zustand zurück zu führen. Von diesen Vorstellungen führt allerdings auch eine direkte Linie zu den Anschauungen der Nationalsozialisten, die diese Körperertüchtigung rassistisch aufluden und mit einer Wehrertüchtigung kombinierten. Ein Beispiel, an dem man das zeigen kann, ist der Kulturfilm der UFA „Wege zur Kraft und Schönheit“ aus dem Jahre 1925, den das Pinneberger Tageblatt vom 14. April rezensiert. Der hier zelebrierte Körperkult findet sich in manchen Passagen nahezu unverändert im propagandistischen Film „Olympia“ von Leni Riefenstahl aus dem Jahre 1938 wieder. Da erscheint es beinahe als folgerichtig, dass die 1925 noch nicht prominente Tänzerin Leni Riefenstahl in „Wege zur Kraft und Schönheit“ in einer Szene einen Auftritt als Statistin hat. Es liest Frank Riede.
Bruno Wyndaele praat met historica Annette Birschel over Leni Riefenstahl. Riefenstahl was de regisseur van twee nazi propaganda films voor de Tweede Wereldoorlog: 'Triumph des Willens' en 'Olympiade', over de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. Maar was ze ook een aanhanger van Hitler? Wist ze van de misdaden tegen de menselijkheid van de Nazi's? Dat zoekt de documentaire Riefenstahl uit aan de hand van oude interviews en andere documentatie.
150-ajam M. K. Čiurlionio jubiliejui Emiija Škarnulytė sukūrė naują kūrinį „Sofija“. Kuo Čiurlionis aktualus šiuolaikinei, visame pasaulyje kuriančiai menininkei?Kultūros bendruomenės atstovus vienijančios organizacijos sunerimo dėl svarstomų mokesčių pakeitimų. Dėl ko bijoma ir kokios išeitys siūlomos?Leni Riefenstahl yra fašizmo prototipas, sako kino režisierius Andresas Veielsas. Jo dokumentikoje „Riefenstahl“, kuri šiuo metu rodoma „Kino pavasaryje“, nagrinėjamas šios Hitleriui dirbusios kino kūrėjos gyvenimas ir palikimas.„Lukiškių kalėjimas, nors ir tapo atviru visuomenei, vis dar tebėra Vilniaus centrą paralyžiuojantis, izoliuotas urbanistinis svetimkūnis“, – sako menotyrininkas Ernestas Parulskis.Pasaulio kultūros įvykių apžvalgoje – sušvelnintos ilgametes tradicijas Meksikoje turinčios bulių kautynės, europarlamentaro siūlymas Amerikai sugrąžinti Laisvės statulą Prancūzijai bei šiųmečiai „Polar Music Prize“ apdovanojimų laureatai.„Kai gimsta teksto užuomazga, pajaučiu, ar tai daina, ar eilėraštis“, – apie kūrybą skirtingomis formomis sako reperis Pijus Opera. Pokalbis apie Lietuvos hiphop‘o kultūrą, nutolusią savo šaknų, ir tai, ką filologijos studijos atneša į repo tekstus.Ved. ir red. Indrė Kaminckaitė
V Ljubljani poteka 27. festival dokumentarnega filma, ki letos predstavlja še posebno zanimiv izbor dokumentarcev z vsega sveta. Kot je v uvodniku zapisal Simon Popek, je tema, ki se letos na programu ponovi večkrat, pristno proti lažnemu, medtem, ko predvsem iz Ukrajine in Palestine prihajata tudi povsem nedvoumni zgodbi o vojni, okupaciji, zatiranju in razčlovečenju. Ogledali smo si dokumentarec o Leni Riefenstahl, arhivsko pripoved o vlogi vlaka v družbenem, političnem in kulturnem kontekstu 20. stoletja, Vlaki, ter film Glasba za vojaški udar. Pogovarjali smo se z Majo Weiss, ki so ji ob 60-letnici na festivalu posvetili retrospektivo. Ocenjujemo pa tudi novi film Bonga Džuna Hoja, znanstveno-fantastično črno komedijo Mickey 17.
0:00 intro, szevasztok, mi lesz ma02:44 Oscar 2025 levezetés34:12 Arany Málna 202536:35 Lány a tűvel (2024)1:00:13 Riefenstahl (2024)1:07:12 mi lesz jövőhéten, szevasztok és outro
De Michel Delage an d'Valerija Berdi beschwätzen dësen Documentaire iwwer d'Nazi-Vergaangenheet vun der däitscher Cineastin Leni Riefenstahl. Extrait aus dem Grousse Kino
De Michel Delage an d'Valerija Berdi beschwätzen: "The Brutalist" (Brady Corbet), "Maria" (Pablo Larrain), "Riefenstahl" (Andres Veiel) a "God Save the Tuches" (Jean-Paul Rouve).
De Michel Delage an d'Valerija Berdi beschwätzen: "The Brutalist" (Brady Corbet), "Maria" (Pablo Larrain), "Riefenstahl" (Andres Veiel) a "God Save the Tuches" (Jean-Paul Rouve).
De Michel Delage an d'Valerija Berdi beschwätzen: "The Brutalist" (Brady Corbet), "Maria" (Pablo Larrain), "Riefenstahl" (Andres Veiel) a "God Save the Tuches" (Jean-Paul Rouve).
Quelle Maria Callas incarne Angelina Jolie dans « Maria » ? Quelle perspective a choisi le cinéaste chilien Pablo Larrain pour raconter le destin de la mythique diva ? Quelles images inédites contient le documentaire « Riefenstahl » sur la cinéaste préférée du régime nazi ? Qui incarne le Roi d'Angleterre dans « God save the Tuche », cinquième volet de la saga française ? Les découvertes de «mardi follies » : - Red Sebastian - Strobe Lights - AlainSouchon, Ours, Pierre Souchon - À quoi tu penses ? - Véronique Jannot – Aviateur - Mickael Karkousse- Go Spor Go (theme For Sporting Hasselt) Merci pour votre écoute La semaine des 5 Heures, c'est également en direct tous les jours de la semaine de 19h à 20h00 sur www.rtbf.be/lapremiere Retrouvez tous les épisodes de La semaine des 5 Heures avec les choix musicaux de Rudy dans leur intégralité sur notre plateforme Auvio.be : https://auvio.rtbf.be/emission/1451 Et si vous avez apprécié ce podcast, n'hésitez pas à nous donner des étoiles ou des commentaires, cela nous aide à le faire connaître plus largement.
Biotechnologe Simon Goddek (x.com/goddeketal) spricht mit Milena Preradovic (x.com/punktpreradovic) und Paul Brandenburg (x.com/docbrandenburg) über den Millionenpreis für Flinten-Uschi, das Gaza-Geiselabkommen, den möglichen "Friedens-Ausbruch" in der Ukraine, Donald Trumps Amtseinführung, die Eskalation der EU gegen X, den Staatsterror auf dem AfD-Parteitag in Riesa, den grün-schwarzen Griff nach deutschen Sparguthaben, Habecks Atomkraft-Betrug, 600 Steuermillionen für Bill Gates, den Schulbankrott, die Hetzjagd gegen Ausländer durch Ausländer, Remigration als offizielle AfD-Forderung und die Woke-Pädophil-Mafia (Erstveröffentlichung: 18.01.2025).Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/nacktes-niveau--5136972/support.
Ein Kommentar von Paul Clemente.Wenn das dicke Ende naht, bleiben nur wenige Menschen cool. Im Wesentlichen gibt es zwei Reaktionsformen. Erstens: Resignation bis zur Erstarrung: Der Betroffene schaut reglos die Wände an, alle Energie ist von ihm gewichen. Der Gedanke ans Ende beherrscht ihn völlig. Der zweite Typ ist der hyperaktive. Der leugnet sein Schicksal, fährt alles auf, plündert sämtliche Energiereserven. Als wolle er sich und der Welt beweisen: Ich bin doch voller Lebenskraft. Das Finale ist folglich noch weit. Dieser zweite Typ passt auf den grünen Wirtschafts – und Umweltminister Robert Habeck. Obwohl er weiß, dass die Stunden seiner Partei gezählt sind, dass der Wähler sie sie ins Nirwana schicken wird, stürzt er sich in bizarre Aktionismen, in noch mehr Peinlichkeiten als bisher. Und konträr zum Absinken der Popularität steigt sein Selbstbewusstsein. Bis ins Unermessliche.Zum einen hat Habeck den Strafbestand der Blasphemie reanimiert. Ein armer Facebook-User wird wegen verbaler Mikroaggression zu fetten Geldstrafen verdonnert, weil er den grünen Kanzlerkandidaten als „Schwachkopf“ bezeichnet hatte. Derweil, mitten im Wahlkampf, lässt Habeck sein Gesicht auf das Münchener Siegestor projizieren. Untertitel „Ein Mensch. Ein Wort“. Direkt über der steinernen Inschrift des Tors „Dem Sieg geweiht. Vom Krieg zerstört. Zum Frieden mahnend.“. Was im Falle der grünen Russlandpolitik nur heißen kann: Frieden schaffen mit noch mehr Waffen. Die Projektion sorgte in sozialen Netzwerken für Furore. User bezeichneten sie als „peinlich“ und „größenwahnsinnig“. Vergleiche mit Riefenstahl fielen. Vielleicht war es auch eine Anspielung auf Orwells Großen Bruder: Big Habeck is watching you! Leider beendete die Polizei das Spektakel schon nach zwei Stunden. Eine Sprecherin des Kreisverwaltungsreferats stellte klar: Wahlwerbung auf Denkmälern ist grundsätzlich nicht genehmigungsfähig. Das werde man niemals tolerieren. Eine Anzeige läuft, es droht die Geldstrafe. Grüne Politiker macht das nicht irre. Stattdessen planen sie weitere Habeck-Projektionen in anderen Städten. Deren Pressestelle verkündete: „Das Motiv wird über mehrere Tage in unterschiedlichen Städten in ganz Deutschland an zentralen öffentlichen Plätzen zu sehen sein." Vielleicht gefällt Habeck ja sein neues Outlaw-Image, sein Agieren am Rande der Legalität. Zumal er, jede Wette, die angedrohte Geldstrafe niemals zahlen muss.Leider hat Habecks Selbstverliebtheit neben unfreiwilliger Komik eine wahrhaft dunkle Seite: Dass er sich jegliche Kritik verbittet, sie sogar zensieren will. Im Oktober versprach er vor der Deutschen Gesellschaft für Auswärtige Politik...hier weiterleiten: https://apolut.net/robert-riefenstahl-leni-habeck-ein-portrat-von-paul-clemente/ Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Das Jahr ist so gut wie durch. Zeit für die OutCast Awards, wo Simon und Nicolas wertlose Preise für allerlei Dinge vergeben, die in den anderen Bestenlisten (vielleicht zurecht) zu kurz kamen. Besprochene Filme: Monster, Anora, Civil War, The Seed of the Sacred Fig, La Bête, Poor Things, Terrifier, Terrifier 3, Salò o le 120 giornate di Sodoma, The Girl With The Needle, Kingdom of the Planet of the Apes, Inside Out 2, The First Omen, The Surfer, Les Pistolets en plastique (der am NIFFF lief, nicht am ZFF wie behauptet), Les Reines du Drame, Gladiator II, Riefenstahl, Alien: Romulus, The Boy and the Heron, Godzilla Minus One, Tatami, Zone of Interest, All Of Us Strangers Auf Discord mitdiskutieren: https://discord.com/invite/hyWca8GVFc
Unser heutiger Gast ist die Polit-Talkerin Deutschlands.Sie gibt selten Interviews, denn sie fühlt sich in der Rolle der Fragenden wohler als der Befragten.Umso mehr haben wir uns gefreut, dass sie zugesagt hat und als Gesprächsgast zum Live-Talk auf die Pioneer Two kam.Einerseits, um ihren Dokumentarfilm Riefenstahl, über das Leben und Wirken der berühmten NS-Propaganda-Regisseurin zu beleuchten.Andererseits, um die historische Figur in unsere Gegenwart zu holen:Wie spiegelt sich Riefenstahl heute – in Fake-News, Alternative Facts und politischen Cyber-Propaganda des 21. Jahrhunderts?Wie umgehen mit einer politischen Öffentlichkeit, in der sich widersprechende Wahrheiten aufeinanderprallen und in der das ständige Lügen zum Werkzeug der Machthaber wird?Darüber, über ein politisch dichtes Jahr und über Journalismus und Medien in Zeiten von Informations-Fatigue spricht Alev Doğan in diesem Achten Tag mit Sandra Maischberger. ID:{6uZQ6sizhOwfXrVbcFpy5a}
„A kamera fegyver a dolgok tragédiája, eltűnése ellen” – fogalmazott Wim Wenders nyugatnémet filmrendező 1987-ben. Amikor fél évszázaddal korábban a holland dokumentumfilmes Joris Ivens a szemüvegét folyton viselni kényszerülő Ernest Hemingwayjel a polgárháborús Madridban forgatott, szintén fegyverként használta a kamerát.Számukra azonban nem a dolgok eltűnése, hanem a fasizmus elleni fellépés volt a tét. Ahogy az emigrációba kényszerült Fritz Lang német filmrendezőnek is, aki első amerikai filmjében a nácizmus német tapasztalatát összefüggésbe hozta az Egyesült Államok rasszizmusával. Hogyan küzdöttek a film erejével a fasizmus ellen, egy olyan korban, amikor nem volt még zsánere sem a partizán-, sem a holokauszt-filmnek?Adásunk a harmincas évek közepének Spanyolországába, Németországába és Amerikájába kalauzolja a hallgatókat. Arról beszélgetünk, hogyan kapcsolódott az antifasiszta küzdelemben filmesztétika és politika. Ezt a kérdést a tömeg politikai szereplőként való fellépése és a mozgóképi technológia kölcsönhatása felől válaszoljuk meg a filmek, az alkotóik és a szereplőik történetein keresztül. Hogyan lehet filmre vinni a fasizmust anélkül, hogy felkínálnánk a néző számára az azonosulást vele?Az antifasiszta filmet Leni Riefenstahl munkásságával vetjük össze, aki ugyanebben az időben a náci párt nürnbergi nagygyűléséről, illetve a berlini olimpiáról forgatott. Témánk apropóját az adja, hogy idén mutattak be egy dokumentumfilmet, amely a német rendezőnő eddig nem hozzáférhető hagyatékának elemző áttekintésén alapul. Adásunkban arra is kitérünk, hogy milyen maradandó nyomokat hagyott mind a mai napig vizuális kultúránkra a német rendezőnő szinte az egész huszadik századra kiterjedő munkássága.A No pasarán! podcastban az antifasizmus első száz évének történeteiből válogatunk.Említett könyvek, tanulmányok:Benjamin, Walter 1969: A műalkotás a technikai sokszorosíthatóság korszakában. In:Benjamin, Walter: Kommentár és prófécia. Gondolat, Budapest, 301-334.Kracauer, Siegfried 1991: Caligaritól Hitlerig. A német film pszichológiai története. MagyarFilmmúzeum, Budapest.Le Bon, Gustave 1913: A tömegek lélektana. Franklin-Társulat, Budapest.Ortega y Gasset, José 2022: A tömegek lázadása. Helikon, Budapest.Riefenstahl, Leni 1973: Die Nuba (Az utolsó nubák). List Verlag, München.A műnek nincs magyar fordítása.Sontag, Susan 2024: Elbűvölő fasizmus. In: Sontag, Susan: A nőkről. Helikon, Budapest, 113-151.Szalai Sándor 1946: A kegyetlenség renaissancea. Egy fejezet a társadalom kórtanából.Szocializmus (30.) 1-2. 45-50.Említett filmek:Eisenstein, Szergej Mihajlovics –- Alekszandrov, Grigorij Vasziljevics 1927: Október(Октябрь).Griffith, David Wark 1915: Egy nemzet születése (The Birth of a Nation).Lang, Fritz 1927: Metropolis.Lang, Fritz 1931: M - Egy város keresi a gyilkost (M / M - Eine stadt sucht einen Mörder).Lang, Fritz 1933: Dr. Mabuse végrendelete (Das Testament des Dr. Mabuse).Lang, Fritz 1936: Téboly (Furry).Riefenstahl, Leni 1932: Kék fény (Das Blaue Licht).Riefenstahl, Leni 1934: Az akarat diadala (Triumph des Willens).Riefenstahl, Leni 1938: A berlini olimpia (Olympia).Szőts István 1942: Emberek a havason.Veiel, Andres 2024: Riefenstahl.Támogasd te is a Partizán munkáját!https://cause.lundadonate.org/partizan/support
Ok, so what matters again? David Waldman helps us ponder that today. In a couple of weeks, the government runs out of funding, which is the goal of course, but all too early in the midst of the Christmas shopping and inauguration bribing season. Then comes tariff season, which slides right into trade war season, which soon becomes real war season, and before you know it, we won't need to go to austerity, austerity will have come for us. That is, it'll come for anyone Kash Patel hasn't already come for. Or any of the rest of the posse heading to the roundup. Trump lamprey Dinesh D'Souza has moved on from 2,000 Mules, to become the administration Riefenstahl, or perhaps scribe for Patel's Littlefinger. It is impossible to be too corrupt for the upcoming administration, but Pete Hegseth keeps trying to make it happen. Pete, a notorious womanizer because of all his rapenizing, is also a crusader for Crusading, and any other war crimes not covered by religion. Joe Biden did not pardon his son, Hunter. But he would have even if Kash Patel wasn't nominated, or Kamala would have... or even Trump, because who doesn't love Hunter? Chinese Crypto Magician Justin Sun ate a banana in front of reporters while $18 million magically appeared in Trump's pocket. So that's it for the rule of law… following shame into the abyss. “The most corrupt cop in history” apparently didn't get the memo. All we have left is procedure, and who knows how long that will last.
Dagmar Rosenfeld präsentiert das Pioneer Briefing
Zwei zweite Teile, JOKER - FOLIE A DEUX und GLADIATOR II, die Könige im Game über Hofnarren und Arena Shows. Nicht alle Fortsetzungen sind DER PATE II. Jedenfalls, RIEFENSTAHL, bemerkenswerte Doku von Andreas Veiel über die Person Leni Riefenstahl und wacklige Wahrheiten aka Lügen. Außerdem, Jaques Audiards neues Meisterwerk aus Cannes ins Kino, EMILIA PEREZ, fetzt, finden wir und das zweite Musical in dieser Folge, s. Joker. Und dann, ein Ort zum ficken, MOTEL DESTINO, brasilianischer Noir, manche meinen, billiger Porno. Katholisch dafür dann in KONKLAVE, Kino für Erwachsene aus deutscher Hand mit internationalem Star-Ensemble. Alles dabei, alle stabil. Willkommen Zuhause.
Ze is een pionier in de filmgeschiedenis, en de meest bekende regisseur van nazi-Duitsland: Leni Riefenstahl. Bekend en berucht om propaganda-films als Triumph des Willens uit 1935, en om haar weigering historische schuld te bekennen. En op dat laatste schijnt de nieuwe documentaire Riefenstahl een nieuw licht. Geeft het nooit eerder vertoonde archiefmateriaal uit deze film ons een nieuw beeld van Leni Riefenstahl? Journalist Annette Birschel bekeek voor ons de film en vertelt.
El lenguaje cinematográfico nació como discurso de odio, con “El nacimiento de la Nación”. Y también como propaganda política. La entrevista de Yuyito a Milei en el contexto de la historia del cine de propaganda política. Griffith, Eisenstein, Riefenstahl, Solanas-Gettino, González y el recuerdo de André Bazin y Cahiers du Cinema. Apertura de Pablo Marchetti del programa 1161 de AUNQUE ES DE NOCHE (11-11-2024) AUNQUE ES DE NOCHE. De lunes a viernes de 14 a 16:20 AM (hora Argentina) por Radio AUNQUE FM (www.aunquefm.com). Con Pablo Marchetti y Laura Szerman. Diseño sonoro: Charly Escalante. Mensajes a nosoypablomarchetti@gmail.com Mirá, escuchá y leé todo lo que hago, acá www.pablomarchetti.com
Besprechung der Filme "Alter weißer Mann", "Anora", "Riefenstahl", "Bekenntnisse des Hochstaplers Thomas Mann", "Die Witwe Clicquot", "Marianengraben", "Caligula - The Ultimate Cut", "Niko - Reise zu den Polarlichtern", "Des Teufels Bad", "Konklave", "Shambhala", "Weihnachten der Tiere".
...will Jan Josef Liefers auf keinen Fall gehören, sondern beweisen, dass er modern und tolerant ist in Simon Verhoevens Komödie "Alter weißer Mann". Die Goldene Palme von Cannes gab es für "Anora", einen verrückten Mix aus Romantikkomödie und Thriller. Und Sandra Maischberger hat einen Dokumentarfilm über die umstreittene Regisseurin "Riefenstahl" produziert.
Vor 20 Jahren hat die Journalistin Sandra Maischberger Leni Riefenstahl interviewt. Jetzt hat Maischberger einen Dokumentarfilm über Hitlers Regisseurin gemacht. SWR Aktuell-Kinoexpertin Anna Wollner: "Sandra Maischberger war nach dem Interview sehr darüber irritiert, dass sie Leni Riefenstahl trotz guter Vorbereitung nicht 'greifen' konnte. Statt einer Person hat sie nur eine Fassade angetroffen und war mit dem Resultat alles andere als glücklich." Deshalb habe sie sich um Riefenstahls Nachlass bemüht und daraus ist der Film über eine Frau entstanden, die auch nach dem Ende des Dritten Reichs keine Distanzierung oder Reflektion über das eigene Tun erkennen ließ. Was Maischberger dabei zu Tage gefördert hat und ob der Kinobesuch lohnt, darüber hat SWR Aktuell-Moderator Simon Dörr mit Anna Wollner gesprochen.
Nicodemus, Katja www.deutschlandfunk.de, Kultur heute
Fischer, Sigrid www.deutschlandfunk.de, Corso
Reimann, Christoph www.deutschlandfunk.de, Corso
Taszman, Jörg www.deutschlandfunkkultur.de, Fazit
In "Achtsam Morden" spielt Tom Schilling einen getriebenen Mafia-Anwalt, der sich seines größten Problems mit Hilfe eines Achtsamkeitstrainings entledigt. Außerdem zu Gast ist Sandra Maischberger – als Produzentin der Doku "Riefenstahl". **********Ihr hört in dieser Folge von "Eine Stunde Film":00:02:22 - Serien-Review "Achtsam Morden"00:09:23 - Interview mit dem Serien-Hauptdarsteller Tom Schilling zu "Achtsam Morden"00:22:59 - Dokumentarfilm-Review "Riefenstahl"00:28:57 - Interview mit der Prozentin Sandra Maischberger zur Doku "Riefenstahl"00:38:21 - Kinoflim-Review "Anora"**********Den Artikel zum Stück findet ihr hier.**********Ihr könnt uns auch auf diesen Kanälen folgen: TikTok auf&ab , TikTok wie_geht und Instagram .
Sandra Maischberger, bekannt für ihre Talkshow "maischberger. die woche", spricht über ihr neuestes Filmprojekt "RIEFENSTAHL". Der Dokumentarfilm beleuchtet das Leben der NS-Propagandistin Leni Riefenstahl und gibt Einblicke in ihr umfangreiches Privatarchiv. Mit Zugang zu 700 Kisten aus Riefenstahls Nachlass deckt Maischbergers Team überraschende Erkenntnisse auf und hinterfragt die bis zu ihrem Tod bestehende Behauptung Riefenstahls, ihre Kunst sei unpolitisch. Ein tiefgehender Blick auf eine ambivalente Persönlichkeit und ihre komplexe Rolle in der Geschichte.
Andreas Veiels dokumentarische Suche nach der fragilen Wahrheit im Leben der umstrittenen, legendären Filmemacherin finden Margret Köhler und Felicitas Hübner unbedingt sehenswert.
...will Jan Josef Liefers auf keinen Fall gehören, sondern beweisen, dass er modern und tolerant ist in Simon Verhoevens Komödie "Alter weißer Mann". Die Goldene Palme von Cannes gab es für "Anora", einen verrückten Mix aus Romantikkomödie und Thriller. Und Sandra Maischberger hat einen Dokumentarfilm über die umstreittene Regisseurin "Riefenstahl" produziert.
Riefenstahl | Eine der umstrittensten Frauen des 20. Jahrhunderts Leni Riefenstahl war eine deutsche Künstlerin, die vor allem für ihre propagandistischen Filme im Dritten Reich bekannt wurde. Ihre Werke gelten als filmtechnische Meisterwerke, wurden jedoch stark kritisiert, da sie die Ideologie des Nationalsozialismus verherrlichten. Nach dem Zweiten Weltkrieg blieb sie umstritten und wandte sich später der Fotografie und Dokumentationen über indigene Völker zu. Im Dokumentarfilm „Riefenstahl“ wird nun anhand von Archivaufnahmen und persönlichen Einträgen erforscht, wer diese Frau wirklich war, die nach dem Krieg enorme Anstrengungen unternahm, sich eine weiße Weste zu verschaffen. Ist das sehenswert? Lida und Sven diskutieren darüber. Der Film startet am 31. Oktober in den deutschen Kinos. Viel Spaß mit der neuen Folge vom Tele-Stammtisch! Trailer Werdet Teil unserer Community und besucht unseren Discord-Server! Dort oder auch auf Instagram könnt ihr mit uns über Filme, Serien und vieles mehr sprechen. Wir liefern euch launige und knackige Filmkritiken, Analysen und Talks über Kino- und Streamingfilme und -serien - immer aktuell, informativ und mit der nötigen Prise Humor. Website | Youtube | PayPal | BuyMeACoffee Großer Dank und Gruß für das Einsprechen unseres Intros geht raus an Engelbert von Nordhausen - besser bekannt als die deutsche Synchronstimme Samuel L. Jackson! Thank you very much to BASTIAN HAMMER for the orchestral part of the intro! I used the following sounds of freesound.org: 16mm Film Reel by bone666138 wilhelm_scream.wav by Syna-Max backspin.wav by il112 Crowd in a bar (LCR).wav by Leandros.Ntounis Short Crowd Cheer 2.flac by qubodup License (Copyright): Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) Folge direkt herunterladen Folgt uns ab sofort regelmäßig live auf Twitch: twitch.tv/dertelestammtisch
Als Moderatorin einer politischen Talkshow im Ersten weiß Sandra Maischberger genau, was die Menschen aktuell bewegt und beschäftigt. Auch als Filmproduzentin ist die Wahl-Berlinerin äußerst engagiert. Bei den Internationalen Filmfestspielen von Venedig stellte sie ihr jüngstes Werk vor: Einen Dokumentarfilm über das Leben und Wirken der Regisseurin Leni Riefenstahl. Riefenstahl gilt als eine der umstrittensten Frauen des 20. Jahrhunderts. Zum einen wurde sie als Regisseurin für ihre Bildwelten gefeiert. Zum anderen stellte sie sich und ihre Filme in den Dienst der Nationalsozialisten. Bis zu ihrem Tod betonte sie, dass ihre Kunst unpolitisch sei. Sandra Maischberger hat Leni Riefenstahl 2002 zu deren hundertstem Geburtstag zum Interview getroffen. Bei 3nach9 berichtet die Journalistin kurz vor Kinostart von dieser Begegnung und der Wichtigkeit ihres Films.
Aus 700 Kisten besteht der Nachlass von Regisseurin Leni Riefenstahl. NS-Filme wie „Olympia“ oder „Triumph des Willens“ machten sie berühmt wie umstritten. Regisseur Andres Veiel konnte ihren Nachlass sichten. Entstanden ist der Film „Riefenstahl“. Veiel, Andres www.deutschlandfunkkultur.de, Vollbild
Nicodemus, Katja www.deutschlandfunk.de, Kultur heute
Im ersten artechock-podcast von den diesjährigen Filmfestspielen von Venedig geht es um die Macht der Bilder unter anderem in den neuen Filmen von Tim Burton, von Andres Veiel und in SEPTEMBER 5 vom Regisseur Tim Fehlbaum über das palästinensische Olympiaattentat von 1972
Leweke, Anke www.deutschlandfunkkultur.de, Fazit
Andres Veiel, director of “Riefenstahl”, discusses the controversial figure of the director who linked her name to the Nazi regime. The post “Riefenstahal”, interview with director Andres Veiel appeared first on Fred Film Radio.
Andres Veiel, director of “Riefenstahl”, discusses the controversial figure of the director who linked her name to the Nazi regime. The post “Riefenstahal”, interview with director Andres Veiel appeared first on Fred Film Radio.
Andres Veiel, director of “Riefenstahl”, discusses the controversial figure of the director who linked her name to the Nazi regime. The post “Riefenstahal”, interview with director Andres Veiel appeared first on Fred Film Radio.
Andres Veiel, director of “Riefenstahl”, discusses the controversial figure of the director who linked her name to the Nazi regime. The post “Riefenstahal”, interview with director Andres Veiel appeared first on Fred Film Radio.
Andres Veiel, director of “Riefenstahl”, discusses the controversial figure of the director who linked her name to the Nazi regime. The post “Riefenstahal”, interview with director Andres Veiel appeared first on Fred Film Radio.
Andres Veiel, director of “Riefenstahl”, discusses the controversial figure of the director who linked her name to the Nazi regime. The post “Riefenstahal”, interview with director Andres Veiel appeared first on Fred Film Radio.
Regisseur Andres Veiel zeigt Riefenstahl als Meisterin der Manipulation / Botschaft an die Nachwelt: In der National Gallery fand man in einer Säule einen einbetonierten Brief eines kritischen Museums-Mäzens
durée : 00:03:12 - Un monde d'avance - Cette année-là, les Jeux se déroulent à Berlin, Adolf Hitler fait la promotion du concept de race aryenne. Mais les exploits de Jesse Owens, athlète noir américain, et le regard de Leni Riefenstahl, cinéaste allemande, transcendent la machine de propagande.
Thu, 15 Feb 2024 06:30:00 +0000 https://efm-industry-insights.podigee.io/56-the-three-fundamental-keystones-of-successful-archival-filmmaking 2215e14a3905bb3b60215ddafa09c30a Industry Insights – The EFM Podcast is presented by the European Film Market of the Berlinale. Hosted by archive producer Elizabeth Klinck, it delves deep into the rapidly evolving film industry. In this episode, our guests share insights into the world of archives. Archive producer Monika Preischl explains the work and challenges of her field. Producer Marc Lepetit provides insights into his experience working with archive material for film production and film archivist Amanda Huntley explores the changes in the work of film archives over the decades. Together, they touch on AI's influence, evolving business strategies, industry developments, and moral responsibilities. Tune in and get ready for the EFM Archive Market. Monika Preischl has worked for many years as an archive producer for documentary and fictional film productions worldwide. In 2019, she was honoured with the Focal Award for her work on "Kulenkampffs Schuhe" and in 2023 for "Gladbeck". She is chairwoman of the newly founded professional association "GRAP", which represents the interests of archive researchers and archive producers vis-à-vis broadcasters and producers. She is working on the documentary „Riefenstahl“ since 2018. Amanda Huntley is Managing Director of Huntley Film Archives for nearly forty years with a huge passion for celluloid and documentary history on film. Working with all production, broadcast, museums, commercial and educational she aims for excellence, historical truth and creativity in how archive film is used. In addition to her Huntley work, Amanda is on the executive board of Focal International – the trade association to the world's archives, Mace – a public regional archive for central England. This gives her a unique outlook into the world of both commercial and public film archives. Ensuring film archiving skills for the next generation is her current goal, training the next generation of film archivists and Huntley Film Archives practises this by a regular internship programme and workshops. Marc Lepetit, a film production trailblazer, graduated from the Filmakademie Baden-Württemberg in 1993, launching his career in Cologne and Düsseldorf. Armed with a Producing degree, he joined Berlin's Phoenix Film in 2003, overseeing projects like 'Kill Your Darling' and 'Teufelskicker' From 2013 to 2021, Marc played a key role at UFA Fiction, overseeing diverse fictional productions and spearheading digital communication initiatives. Under his guidance, the transformation of ZDF's hit television show 'Ku'damm 56' into a musical at the Theater des Westens in 2021 stands as a testament to his visionary approach. Marc's ability to connect creative minds and weave diverse talents together was instrumental in the successful musical adaptation of 'Ku'damm 56'. In April 2021, Marc co-founded UFA Documentary GmbH, under the UFA umbrella, focusing on non-fictional productions. Projects include RTL series 'Angela Merkel – Frau Bundeskanzlerin' and 'Sturmfahrt' a narrative about Boris Herrmann. Highlights included the four-part series 'Liebe ist alles' exploring the story of the Berlin based pop band Rosenstolz. Marc Lepetit's commitment to education is evident through guest lectures since 2006, specializing in transmedial storytelling. His journey is a testament to dedication in pushing storytelling boundaries, transforming narratives through innovation, and leaving an indelible mark on film production. The host Elizabeth Klinck is an archive producer and music clearance specialist on international documentaries and fiction films that have garnered Emmy, BAFTA, CSA, Peabody, and Oscar awards. She also leads workshops and produces industry sessions at international markets and film festivals. Filmography of Elizabeth. The Berlinale's European Film Market is the first international film market of the year, where the film industry starts its business. **Industry Insights - The EFM Podcast **puts a spotlight on highly topical and trendsetting industry issues, thereby creating a compass for the forthcoming film year. The year-round podcast is produced in cooperation with Goethe-Institut and co-funded by Creative Europe MEDIA. full no Archives,Film Industry,EFM,Film Market,Archive Producer,Archive Market,Elizabeth Klinck,Amanda Huntley,Monika Preischl,Marc Lepetit European Film Market 2901
Triumph of the Will is a Nazi propaganda film, documenting the 1934 Nazi Party Congress in Nuremberg, and released in 1935. Directed, edited, produced and co-written by Leni Riefenstahl, the film remains highly influential due to Riefenstahl's innovative approach to film-making. It also stars Adolf Hitler as himself. Most importantly, this episode stars Edward as a co-host, standing in for Levi. VERY IMPORTANT INFORMATIONJack has published a novel!Amazon: https://www.amazon.com/Tower-Jack-BC-ebook/dp/B0CM5P9N9M/ref=monarch_sidesheetApple Books: http://books.apple.com/us/book/id6466733671Our Patreon: www.patreon.com/TheBookClubfromHellJack's website: www.jackbc.meLevi's website: www.levioutloud.comwww.thebookclubfromhell.comJoin our Discord (the best place to interact with us): discord.gg/ZMtDJ9HscrWatch us on YouTube: https://www.youtube.com/channel/UC0n7r1ZTpsUw5exoYxb4aKA/featuredTwitter: @bookclubhell666
Sie war Künstlerin, Filmemacherin, aber auch Propagandistin und Regisseurin der Nazis. Bis heute scheiden sich an Leni Riefenstahl die Geister. Am 8. September 2003 starb Riefenstahl im Altervon 101 Jahren.
Agradece a este podcast tantas horas de entretenimiento y disfruta de episodios exclusivos como éste. ¡Apóyale en iVoox! Colabora Con Biblioteca Del Metal: En Twitter - https://twitter.com/Anarkometal72 Y Donanos Unas Propinas En BAT. Para Seguir Con El Proyecto De la Biblioteca Mas Grande Del Metal. Muchisimas Gracias. La Tienda De Biblioteca Del Metal: Encontraras, Ropa, Accesorios,Decoracion, Ect... Todo Relacionado Al Podcats Biblioteca Del Metal Y Al Mundo Del Heavy Metal. Descubrela!!!!!! Ideal Para Llevarte O Regalar Productos Del Podcats De Ivoox. (Por Tiempo Limitado) https://teespring.com/es/stores/biblioteca-del-metal-1 Rammstein, es una banda alemana de metal industrial formada en 1994 por los músicos Till Lindemann, Richard Z. Kruspe, Oliver Riedel, Paul Landers, Christian Lorenz y Christoph Schneider. Su música se basa en una corriente surgida en su país en los años 1990 llamada Neue Deutsche Härte del que son su exponente más popular y al que también pertenecen, entre otros, Oomph! y Die Krupps. Ellos mismos han denominado en alguna ocasión esta mezcla con el apelativo de Tanzmetall («metal de baile»). Sus canciones están escritas casi exclusivamente en alemán aunque se pueden encontrar en inglés, francés, ruso e incluso español; y han vendido más de 50 millones de copias en todo el mundo.Entre otros reconocimientos, han sido nominados en dos ediciones de los premios Grammy en la categoría de mejor interpretación de metal: en 1999 con el tema «Du hast» (del álbum Sehnsucht) y en 2006 con «Mein Teil» (del álbum Reise, Reise).Han lanzado al mercado un total de siete álbumes de estudio y cuatro en directo, así como cinco DVD; toda su discografía se encuentra disponible en el catálogo de la multinacional discográfica Universal Music. El nombre del grupo está inspirado en la ciudad alemana Ramstein, en cuya base aérea sucedió un accidente en 1988 durante un espectáculo, en el que se vieron implicadas tres aeronaves de la escuadrilla acrobática italiana Frecce Tricolori. Dos de ellas chocaron en el aire y otra cayó sobre el público, provocando más de setenta víctimas. En el nombre se repite la «m», de forma que incluye la raíz del verbo rammen ('chocar, hundir') junto al sustantivo Stein ('piedra'); una traducción aproximada de «Rammstein» sería por lo tanto «piedra de choque». Aunque la banda ha tratado a lo largo de su carrera de negar una relación entre su nombre y dicha catástrofe, justo después de fundarse actuaron en varias ocasiones bajo el nombre Rammstein-Flugschau ('Espectáculo aéreo de Rammstein'). Paul Landers describe así la elección del nombre: La canción «Rammstein», una de las primeras que compusieron y que trata precisamente sobre el suceso, alcanzó gran popularidad durante los primeros años del grupo. Esto contribuyó a que decidieran mantener su nombre como «Rammstein». Existe un asteroide nombrado Rammstein en honor suyo. Los orígenes de Rammstein se remontan a la época de la Reunificación alemana. Todos los miembros de la banda nacieron en la antigua República Democrática Alemana. Richard Kruspe huyó de su ciudad natal, Schwerin, a través de Hungría y Austria hasta la República Federal Alemana. Allí fundó y tocó la guitarra para su primer grupo, Orgasm Death Gimmick. Tras la caída del Muro de Berlín en 1989 volvió a Schwerin y tocó durante un tiempo con Das Auge Gottes. Durante esta época conoció a Till Lindemann, un exnadador que trabajaba como miembro y tocaba la batería en una banda punk llamada First Arsch. Junto con los compañeros de piso de Kruspe, Oliver Riedel, bajista de The Inchtabokatables y Christoph Schneider, batería de Die Firma, pusieron en marcha Rammstein. Con Till Lindemann como cantante y letrista, comenzaron a tocar juntos. Para poder ensayar mejor, este se trasladó de Chemnitz a Berlín. Durante esta etapa tocaban música rock con influencia de grupos estadounidenses. Su primera actuación tuvo lugar el 14 de abril de 1994 en el centro cultural alternativo de Leipzig naTo. A lo largo de ese año tocaron en clubes pequeños del estado de Turingia. En 1994 grabaron una maqueta para un concurso en Berlín para bandas noveles, el Berlin Senate Metro. La cinta contenía cuatro canciones, «Das alte Leid», «Seemann», «Weißes Fleisch» y «Rammstein», que en aquel entonces tenían algunas letras en inglés. Rammstein ganó el concurso, cuyo premio era una sesión de una semana en un estudio de grabación profesional. La victoria llamó la atención de Paul Landers, de la banda Feeling B, que se incorporó como segundo guitarrista para la grabación del premio. El grupo quería incorporar asimismo a Flake Lorenz, que tocaba los teclados en el grupo de Landers. En un principio, Lorenz rechazó unirse a la banda porque encontraba el estilo de música soso e inexpresivo. Finalmente aceptó con la condición de que se cantara en alemán. En 1995 se pusieron en manos del representante Emanuel «Emu» Fialik y firmaron con la discográfica Motor Music. En marzo de dicho año publicaron el álbum de debut, Herzeleid, producido por Jacob Hellner y grabado en los estudios Polar de Estocolmo. Uno de los cortes del LP, "Rammstein", llegaría a oídos del cineasta David Lynch, quien dos años más tarde lo incluiría en la banda sonora de su película Carretera perdida. Tras grabar Herzeleid, realizaron una gira como teloneros de la banda de Cottbus Sandow y después con Project Pitchfork. También abrieron los espectáculos de los suecos Clawfinger en Varsovia y Praga el veintisiete y veintinueve de noviembre respectivamente. Tras estas actuaciones, Rammstein hizo su primera gira como cabeza de cartel para presentar su disco de debut. En esa gira —diecisiete conciertos entre el 2 y el 22 de diciembre— tocaron con The Ramones y nuevamente con Clawfinger. Durante 1996 tocaron en algunos festivales como el Bizarre-Festival y aparecieron en el programa de la MTV Hanging Out con sus canciones «Wollt ihr das Bett in Flammen sehen?» y «Du riechst so gut». El 27 de septiembre de ese año ofrecieron el espectáculo 100 años de Rammstein, para conmemorar su centésimo concierto. A partir de ese concierto, el director de cine berlinés Gert Hof comenzó a hacerse cargo de la luminotecnia de los montajes de Rammstein. En un frenético final de año actuaron en 17 ocasiones en Alemania, Austria y Suiza y comenzaron a grabar su nuevo trabajo en Malta. Con el segundo disco, Sehnsucht, editado en 1997 empezó a despegar desde el punto de vista comercial, tanto en Alemania como en el extranjero. Sehnsucht incluye dos de sus sencillos más célebres: «Du hast» y «Engel», gracias a cuyo videoclip ganaron su primer premio ECHO. Este arranque se vio ensombrecido por una demanda por plagio interpuesta por el grupo NDH Die Krupps (vid. infra "Relaciones con otros grupos"). El tour de Sehnsucht les llevó por toda Europa en 1997. También tocaron por primera vez en los Estados Unidos de América, donde ofrecieron dos conciertos en sendos clubes neoyorquinos y actuaron junto a Hanzel und Gretyl y KMFDM. Por aquel entonces ya habían tomado parte de festivales afamados, como el Rock am Ring.En junio del mismo año compartieron escenario junto a Soulfly y Mindless Self Indulgence en un total de 16 fechas en los Estados Unidos, en el mes de octubre pero de 1998 volvieron a pisar suelo Norteamericano como parte de los actos del Family Values Tour junto a Korn, Limp Bizkit, Ice Cube y Orgy. Interpretaron «Du hast» en la gala de los MTV Europe Music Awards en Milán, en la cual estaban nominados en la categoría de "mejor directo de rock". En 1999 Rammstein obtuvo su primera nominación a los premios Grammy por «Du hast» y su segundo premio ECHO, esta vez por ser el grupo alemán más famoso en el extranjero . En agosto publicaron un doble álbum llamado Live aus Berlin, grabado en vivo el 22 y 23 de agosto de 1998 en el Volkspark Wuhlheide de Berlín. Los conciertos reunieron a 17 000 espectadores cada uno, la mayor cifra de afluencia a una actuación de Rammstein hasta la fecha. Los teloneros esas dos noches fueron Danzig, Nina Hagen, Joachim Witt y Alaska. El lanzamiento vino acompañado por el vídeo de los conciertos en DVD y VHS. En noviembre de 1999 se publicó un libro fotográfico de 160 páginas obra de Gert Hof que ilustraba la historia del conjunto. En 2000 Rammstein sólo actuó en Berlín y en un festival en Japón. Durante ese año empezaron a trabajar en Francia en su siguiente trabajo. En 2001, cuatro años después de su último disco de estudio, estrenaron contrato discográfico con Universal Music, al desligarse Motor Music de dicho consorcio. Con la multinacional editaron Mutter, disco que hizo a Rammstein alcanzar las mejores cifras de ventas de toda su carrera al lograr la categoría de doble platino. Hasta cinco canciones de Mutter se comercializaron como sencillo. Algunas de ellas, tanto de este como de otros álbumes, fueron incluidas en bandas sonoras de películas de Hollywood, como «Feuer frei!» en xXx, «Halleluja» en Resident Evil o «Du hast» en la película de culto de los hermanos Wachowski The Matrix, «Mein Herz brennt» en la película de Hellboy 2. La popularidad del sexteto creció de forma tal, que en 2002 llegó incluso a editarse un disco homenaje en su honor titulado Battery: A tribute to Rammstein. Además de publicar Mutter, ese año participaron en el Big Day Out Festival en Australia y Nueva Zelanda, compartiendo escenario, entre otros, con los entonces debutantes Coldplay. Asimismo actuaron en pequeños clubes en las ciudades niponas de Osaka y Tokio, tras lo cual se embarcaron en una nueva gira europea. El grupo participó en el Pledge of Allegiance Tour junto con Slipknot, System of a Down, Mudvayne y American Head Charge, durante el tour Daron Malakian, guitarrista de System of a Down, colaboró con Rammstein en dos conciertos de dicha gira, debido a que el guitarrista Paul Landers se vio obligado a regresar a Alemania por la enfermedad de un familiar. Tras esos conciertos, Rammstein canceló la gira definitivamente. En noviembre volvieron a tocar —esta vez «Ich will»— con motivo de la gala de los MTV European Music Awards. Justo antes de finalizar 2003, lanzaron el DVD Lichtspielhaus, una recopilación de videoclips y actuaciones en directo. En 2004 comienza en Málaga la grabación del cuarto álbum de estudio, que lleva por título Reise, Reise. El primer sencillo, «Mein Teil», recibió una nueva nominación a los premios Grammy. Al lanzamiento de Reise, Reise le sigue una larga gira titulada Ahoi Tour, por el continente europeo, durante la cual Rammstein graba varios conciertos para preparar su segundo disco y DVD en vivo. Visitan veintiún países —algunos por primera vez, como Eslovenia y Eslovaquia— y son vistos por más de un millón de espectadores. Entre concierto y concierto, los miembros del grupo aprovechan para acudir a la entrega de los ECHO de 2005 en Berlín y tocar «Keine Lust», uno de los cuatro sencillos del disco. También en 2004, la Orquesta Sinfónica de Dresde, bajo la batuta de Torsten Rasch es galardonada con un premio ECHO de música clásica por su ciclo de canciones «Mein Herz brennt», en el que utilizan letras de Rammstein. El proyecto está producido por Sven Helbig, que colaborará en la producción de los álbumes de Rammstein posteriores. Con el material sobrante de la grabación de Reise, Reise publican en 2005 Rosenrot. En él se incluye un dueto con la cantante escocesa Sharleen Spiteri. También venden una edición especial que incluye un DVD con tres canciones tocadas en directo, adelanto del futuro disco en vivo... Con las grabaciones de la gira Reise, Reise, Rammstein edita Völkerball (2006). El CD del directo se vende de forma inseparable junto a un DVD que contiene un concierto completo en la Arena de Nimes y extractos de otros tres, en Londres, Tokio y Moscú. Se sacan al mercado tres ediciones distintas: la estándar, otra especial que incluye un DVD con entrevistas y una limitada que suma a todo lo anterior un libro de 190 páginas con imágenes de la gira. Tras sacar a la venta Völkerball, el grupo se sume en una pausa creativa, a la espera de poder producir un nuevo álbum. Richard Kruspe aprovecha dicha pausa para comenzar un proyecto musical paralelo llamado Emigrate, cuyo primer disco ve la luz en agosto de 2007. Durante este tiempo, se extiende el rumor de un hipotético abandono del grupo por parte de Till Lindemann, que alcanza tal magnitud que Rammstein se ve obligado a desmentirlo mediante un comunicado en su página web el 19 de julio de 2007. En una ocasión, Flake Lorenz había asegurado que si uno de los componentes abandonara el grupo, el resto no continuaría. El día 4 de noviembre de 2008, la página oficial de Rammstein anunció que el grupo había terminado en Berlín la preproducción del sexto disco y que el grueso de la grabación del mismo empezaría cinco días más tarde en un estudio cerca de San Francisco. El 21 de ese mismo mes, se informó de que el primer sencillo saldría durante el verano de 2009 y el álbum, en otoño de dicho año. Además, la banda iniciaría una gran gira cuyo primer concierto tendría lugar el 8 de noviembre en Lisboa y que se prolongaría hasta «bien entrado el 2010». En la web del grupo están anunciadas las fechas de conciertos hasta julio de 2010, entre las que se incluyen presentaciones en diversos festivales europeos En agosto de 2009 se lanzó el portal de marketing viral Liebe ist für alle da (El amor está ahí para todos), con enlaces a redes sociales como Facebook y Twitter, como parte de la campaña publicitaria. Adicionalmente, varios portales autorizados empezaron a transmitir sus primeras impresiones sobre el nuevo material, tras haberlo escuchado en una exclusiva conferencia de prensa celebrada en Berlín. En septiembre se anunció en la página oficial el título del nuevo álbum (Liebe ist für alle da), a la venta a partir del 16 de octubre. El primer sencillo extraído fue «Pussy», canción con una letra de contenido sexual que cuenta con un vídeo dirigido por Jonas Åkerlund con escenas explícitas de sexo. El segundo sencillo fue «Ich tu dir weh», un tema que ha causado gran polémica por ser objeto de censura. El tercero fue «Haifisch». Rammstein sacó un nuevo disco en vivo 'In Amerika', donde se presentaron en el Madison Square Garden, el cual está dirigido por Matthew Amos. Rammstein lanzó un álbum de grandes éxitos titulado Made in Germany 1995-2011 el 2 de diciembre de 2011. Contiene un tema inédito, «Mein Land» que fue lanzado como sencillo el 11 de noviembre de 2011 con otra canción, «Vergiss Uns Nicht», que fue lanzado en una fecha posterior. La compilación está disponible en tres ediciones diferentes: la edición estándar, edición especial, y la edición de super lujo. El video de la canción «Mein Land» fue filmado el 23 de mayo de 2011 en Playa Sycamore en Malibu, California. Se estrenó en el sitio web oficial de la banda en el 11 de noviembre de 2011. El 4 de marzo de 2012 Vitaly Milonov, en San Petersburgo, Rusia creó una propaganda para crear leyes en contra de la homosexualidad y la pedofilia de la cual Rammstein, en su presentación que se había hecho anteriormente, fueron castigados por su actuación de «Bück Dich» considerándolo como «insultantes escenas de carácter sexual» y a su presentación como «la pornografía no disimulada y grosera». Rammstein ganó los premios Echo a «Artista, Rock Alternativo y Actuación de mayor éxito en el extranjero» y nominados en las categorías «Mejor Actuación en Vivo» y «Mejor video Nacional» (Mein Land) celebrados en Berlín el 22 de marzo de 2012, además de hacer una presentación especial con Marilyn Manson interpretando su éxito «The Beautiful People» sin la participación de Till Lindemann. El 7 y 14 de diciembre salen a la luz los sencillos de Mein Herz Brennt (primero salió la versión en piano cuyo sencillo presenta una canción inédita llamada «Gib mir deine Augen» (Dame tus ojos) y después la versión original) con sus respectivos videos, mientras que también el 14 de diciembre del mismo año sale Vídeos 1995-2012, un DVD recopilatorio (el segundo en su discografía) en el que se añaden todos los videoclips de la banda hasta esa fecha incluyendo los videos antes mencionados. El 2 de octubre de 2013 sale a la venta «In Stille Nächten» (En Noches Silenciosas) el 2o. libro de poesías de Till Lindemann (cuyo primer libro se llama «Messer» (Cuchillo) editado en 2002), y como parte de la promoción de este, Holger John abrió una exposición de arte en la ciudad alemana de Dresde el cual estuvo abierto al público del 12 de diciembre del 2013 al 13 de enero de 2014 en el que se mostró obras de arte de este y trabajos con Rammstein durante las épocas del disco MIG 1995-2011 e incluso se mostró arte original del mismo Till Lindemann. Ésta exposición no estuvo exenta de controversias, sobre todo por dos obras en específico, una llamada «Hans im Glück», que muestra niños desnudos en forma de ángel, unos hacen recordar a Cupido, y una pintura denominada «Feuer Frei», que muestra glúteos sangrando insertados por una escopeta. El 2014 resultó ser un año sabático para la banda ya que no habían tenido descanso desde que en 2008 entraron al estudio para grabar Liebe ist für alle da, y por tanto algunos integrantes aprovecharon este año para realizar o reiniciar con algunos proyectos. Till Lindemann anunció un compilado de poemas de su dos libros (Messer e In Stille Nächten) llamado simplemente Die Gedichte («Los poemas», en español). El 15 de marzo de 2015 a través de su editorial KiWi. Christian «Flake» Lorenz también anunció la salida de su libro autobiográfico «Der Tastenficker-An was ich erinner kann» («El cabrón del teclado-lo que puedo recordar de mí», en español) para el 16 de marzo del mismo año. El 24 de julio de 2014, salió a la venta el DVD Wacken: Louder than Hell en formato 3D, grabado durante el festival de Heavy Metal Wacken Open Air en agosto de 2013 donde Rammstein hizo aparición en este documental, además de las demás bandas que participaron, dirigida por Norbert Heitker (que en 1997 trabajó con la banda para el video Engel). Para la promoción del DVD en su página oficial anunciaron que regalarían entradas 75X2 para una vista previa en el Kino in der Kulturbrauerei (Cine de la Cultura Cervecera, en español) el 23 de julio de 2014 en Berlín. Richard Z. Kruspe reanudó con su banda alternativa Emigrate que para el 9 de diciembre lanzaron al mercado «Silent So Long», su segundo álbum de estudio. Así mismo, Till Lindemann anunció a través de Facebook en enero de 2015 la fundación de su banda Lindemann junto con Peter Tägtgren lanzando a la venta el disco debut Skills in Pills en junio del mismo año. El 25 de septiembre de 2015 salió a la venta el tercer DVD en vivo llamado In Amerika grabado en el Madison Square Garden, Nueva York el 11 de diciembre de 2010 junto con un documental que relata algunas experiencias de la banda en los Estados Unidos, el cual tiene participaciones de diferentes artistas en donde también relatan sus experiencias y relación con la banda, Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) , Brian Warner (Marilyn Manson), Kaizer Von Loppy y Vas Kallas (Hanzel Und Gretyl), John Dolmayan y Shavo Odadjian (System Of A Down), Jonathan Davis y James Shaffer (Korn), Wes Borland (Limp Bizkit), Steven Tyler (Aerosmith) y Shawn Crahan (Slipknot), fueron algunos de los artistas que contaron sus anécdotas con la banda. El 4 de diciembre del mismo año se lanzó al mercado «XXI-The Vinyl Box Set» como parte de su aniversario 21, un segundo Box Set en discos vinilo de 12 pulgadas el cual contiene todos los álbumes de estudio de la banda lanzados hasta la fecha (Herzeleid, Sehnsucht, Mutter, Reise, Reise, Rosenrot y Liebe ist für alle da) por primera vez remasterizados más una grabación que lo complementa llamado «Raritäten», en ella se encuentran demos y otras canciones inéditas que se agregaron a algunos sencillos de la banda más una pista inédita, la versión completa de la canción «Los» (canción perteneciente al álbum Reise, Reise). Días después, el 18 de diciembre se lanza el audiolibro «XXI Klavier» («Piano» en español), una especie de álbum recopilatorio en el que se presentan canciones de la banda reversionadas sólo con piano, como dice su título. El 11 de mayo de 2016, el director Jonas Åkerlund se presentó en el Festival de Cannes para estrenar su nueva proyección llamada «Rammstein: Paris», una grabación de concierto en vivo realizada en Bercy, una ciudad ubicada en Francia en marzo de 2012 durante el Made in Germany 1995-2011 Tour, para que posteriormente se estrenara oficialmente en cines a través del mundo los días 23, 24 y 29 de marzo de 2017 y dos meses después, específicamente el 19 de mayo, lanzarse como DVD/Blu Ray. En su premier, en Völksbuhne, Berlín, los guitarristas Richard Z. Kruspe y Paul Landers confirmaron el proceso de grabación de un nuevo álbum de estudio que comenzaría a grabarse en otoño del 2017. En una entrevista con Kerrang! en enero de 2019, Richard Z. Kruspe señaló que se crearían cinco videos musicales para el nuevo álbum. Los teaser clips para el primer video musical fueron lanzados a finales de marzo. Estos clips presentaron imágenes del video junto con números romanos definidos para la fecha 28 de marzo del 2019. Ese día la canción "Deutschland" fue lanzada como el sencillo principal del álbum en plataformas digitales y su video musical de casi 10 minutos de duración se estrenó en YouTube, en el sencillo también se incluyó un remix de la canción creada por el mismo Kruspe, igualmente reveló la fecha de lanzamiento del álbum fijado el 19 de mayo del 2019. La lista de canciones se reveló entre el 16 y el 19 de abril con fragmentos de riffs de cada canción en YouTube incluyendo la portada del disco el día 18. menos de una semana después lanzó promocionales para su siguiente video "Radio" para el 26 de abril y un mes después con "Ausländer". El 17 de mayo saldría finalmente a la luz el nuevo álbum, el cual, curiosamente, no cuenta con título oficial, por lo que se le llama simplemente como disco homónimo "Rammstein" cuya portada es un cerillo de cabeza roja en un fondo blanco. Generalmente se clasifica el estilo musical de Rammstein como metal industrial y neue deutsche härte, pero también diversos géneros del metal como el heavy metal, metal progresivo, metal alternativo, groove metal y música electrónica. Musicalmente, Rammstein está fuertemente influido por artistas como la banda industrial eslovena Laibach, DAF (Deutsch-Amerikanische Freundschaft), Oomph! y Ministry. En todo caso, las profundas diferencias existentes entre canciones como «Bestrafe mich», «Ohne dich» y «Te quiero puta!» hacen extremadamente difícil adscribir a Rammstein a un movimiento concreto, aunque, al ser mayormente música altamente distorsionada, se lo asocia con el movimiento Neue Deutsche Härte. Al contrario que muchos grupos del Berlín reunificado, Rammstein asegura que no querían imitar a grupos estadounidenses e ingleses. Flake Lorenz dijo al respecto en una entrevista: Efectivamente, los ritmos de batería sencillos y repetitivos son muy característicos de Rammstein. También lo son los riffs de guitarra potentes y con mucha distorsión, muchas veces interpretados al unísono por las dos guitarras. El estilo de Rammstein se aleja del heavy metal puro por la ausencia de breaks de batería, la falta de virtuosismo en los solos de guitarra y la constante inclusión de efectos de sonido electrónicos. En una entrevista de 1997, Richard Kruspe reivindicaba la unicidad de Rammstein en el plano musical: A partir del segundo álbum (Sehnsucht) se percibe un cierto refinamiento en la forma de cantar de Till Lindemann —en palabras de Christoph Schneider, Lindemann empieza «a cantar y no sólo hablar»—. A partir del tercero (Mutter), a juicio de algunos críticos, la producción es más limpia y las guitarras suenan menos pesadas. En los últimos discos aumenta el número de baladas tranquilas como «Nebel» y «Ohne dich» y se empiezan a incluir nuevos instrumentos como el acordeón («Reise, Reise»), la flauta peruana («Wo bist du?») o las trompetas al estilo mariachi de «Te quiero puta!». Las letras son un elemento esencial de la identidad musical de Rammstein. Suelen tocar tabúes y temas controvertidos como el sadomasoquismo («Bestrafe Mich», «Ich tu dir weh»), el incesto («Spiel mit mir», «Wiener Blut», «Tier» o «Laichzeit»), el voyeurismo («Feuer und Wasser», «Weit weg») el sexo («Pussy», «Buck Dich», «Frühling in Paris», «Rein raus», «Das Alte Leid», «Ausländer», «Sex»), críticas al gobierno estadounidense, («Amerika», «Zerstoren»), la violación («Weißes Fleisch», «Liebe ist für alle da», «Hallomann»), el abuso sexual por parte del clero («Halleluja», «Zeig dich»), la necrofilia («Heirate mich»), el canibalismo («Mein Teil», «Eifersucht») y los símbolos religiosos («Asche zu Asche»), etc. Las canciones de los primeros álbumes (Herzeleid, Sehnsucht y Mutter) se centran sobre todo en el sexo y la violencia. En Reise, Reise y Rosenrot se tratan también otros temas relacionados con las relaciones interpersonales. En estos dos discos, Rammstein canta sobre la amistad, la soledad, la obsesión, el amor no correspondido y la superficialidad en las relaciones. Muchas letras están influenciadas por diversas obras literarias, especialmente alemanas. La canción «Dalai Lama» es una adaptación de Der Erlkönig, de Goethe.«Hilf mir» está inspirada en el poema «La tristísima historia de las cerillas», del libro infantil de Heinrich Hoffmann Struwwelpeter («Pedro Melenas»).La canción «Rosenrot» se basa en el poema de Goethe Heideröslein; «Du riechst so gut» podría estar inspirada en el libro «El perfume» de Patrick Süskind y «Stein um Stein» en el relato El barril de amontillado de Edgar Allan Poe. Del mismo modo, el estribillo del tema «Haifisch» es una variación de la canción de Kurt Weill «Die Moritat von Mackie Messer», cuya letra es obra de Bertolt Brecht. Casi todas sus canciones están escritas en alemán. Las excepciones son las versiones en inglés de «Engel», «Du hast» y «Amerika», las versiones de los temas «Stripped» y «Pet Sematary», y la canción «Te quiero puta!», totalmente en español. Además, los temas «Amerika», «Stirb nicht vor mir//Don't die before I do» y «Pussy» contienen versos en inglés, «Moskau» en ruso y «Frühling in Paris» en francés. «Ollie» Riedel comentó: Desde el punto de vista estilístico, los textos de Rammstein parecen a simple vista sencillos y directos, pero no es raro encontrar a veces en ellos dobles sentidos, frases hechas, juegos de palabras y alegorías. Suelen estar redactados en primera persona y en muchas ocasiones algunos fragmentos pueden interpretarse de diversas maneras. Como dice el batería, Christoph Schneider, «en las canciones de Rammstein siempre queda margen para las interpretaciones». Esto resulta evidente al observar las letras de canciones como «Du hast», «Mann gegen Mann» o «Los». En esta última, por ejemplo, juegan con la repetición del sufijo alemán -los: La última línea puede interpretarse de tres maneras: «sie sind Gott. / Los!» significa «ellos son Dios, / ¡vamos!». "Sie sind Gott los" puede traducirse como «se libraron de Dios». Finalmente, «sie sind gottlos» significa «son impíos o ateos». «Sie sind» también puede entenderse como «usted es», sumando seis interpretaciones adicionales. Rammstein ha desarrollado una fama particular por el uso de pirotecnia en sus directos. El vocalista Till Lindemann es un pirotécnico calificado. El espectáculo que Rammstein despliega en sus conciertos incluye, entre otras muchas cosas, el uso de máscaras lanzallamas (véase Lycopodium) y baquetas, guitarras, micrófonos y botas que lanzan chispas o arden. Lindemann solía cantar el tema «Rammstein» en llamas, enfundado en un traje ignífugo. En las últimas giras del grupo, la pirotecnia ha pasado a un segundo plano, poniéndose especial énfasis en la vertiente cómica de los espectáculos. Por ejemplo, en «Mein Teil» Lindemann «cocina» a «Flake» Lorenz en una olla gigante con un gran lanzallamas y le persigue por todo el escenario. Otro gag típico de los conciertos de Rammstein es subir a un miembro de la banda sobre un bote inflable y que este «navegue» sobre el público. Para la gira LIFAD 2009-2010, el espectáculo pirotécnico recobró su fuerza, con nuevos efectos. En la base y techo del escenario hay lanzallamas. En «Benzin», un supuesto fanático se sube al escenario y es prendido en llamas. Para «Ich tu dir weh», Flake se mete en una bañera y Till simula arrojar metal líquido sobre él. En «Engel», Till usa un par de alas de aluminio que lanzan llamas. Giras Debido a sus letras ambiguas y a su estilo duro, durante los primeros años de singladura de la banda se les acusó a menudo de tener «tendencias de derechas», cuando no de ser directamente neonazis. La crítica se acentuó tras publicarse en 1998 el vídeo de «Stripped» (versión de una canción de Depeche Mode), para el que utilizaron grabaciones de los Juegos Olímpicos de Berlín de 1936 de la cineasta Leni Riefenstahl, conocida por sus producciones propagandísticas en tiempos del III Reich. Ulf Poschardt, redactor en jefe de la revista suplemento del periódico Süddeutsche Zeitung, se expresaba en estos términos en el marco de una exposición sobre Riefenstahl que tuvo lugar en Potsdam en 1999: Después de eliminar del vídeo todo rastro de símbolos inconstitucionales, Rammstein siguió siendo blanco de acusaciones de propagar un ideario fascista y de idealizar irresponsablemente la estética del III Reich. La consecuencia fue la prohibición de emitir sus vídeos antes de las 22 horas. El cantante Till Lindemann explicaría más tarde que con esta provocación se había traspasado una línea y que él no lo volvería a hacer nunca más. En el año 2001, Rammstein publicó la canción «Links 2 3 4» para manifestar su ideología de izquierdas ante las incesantes acusaciones. Según el teclista Flake Lorenz, Rammstein compuso esta canción a modo de manifiesto, de declaración política clara destinada a «poner fin a los prejuicios»:«Nosotros desfilamos, pero somos izquierdistas totalmente confesos». También el guitarrista Paul Landers dijo al respecto: En otras entrevistas se posicionaron contra los actos de violencia racista. El baterista Christoph Schneider explicaba por qué, pese a todo, no tomaban nunca parte en acciones concretas como el festival antifascista Rock gegen Rechts: El guitarrista Paul Landers describió a Rammstein en otra entrevista como "patriotas de izquierdas".La banda Laibach, que en cierto modo apadrinó a Rammstein, tuvo también que hacer frente a una discusión parecida sobre sus posicionamientos políticos.El uso que hace Till Lindemann al cantar de la llamada "r palatal", como la que pronunciaba Adolf Hitler, ha sido también empleado para sugerir simpatías de Rammstein con el mundo de la extrema derecha. El propio Lindemann lo explicaba así: Muchas veces las acusaciones de filonazismo se deben al desconocimiento de la cultura alemana fuera de este país. Al hilo de esto, en el documental Anakonda im Netz contenido en el segundo DVD de Völkerball, el mánager de Rammstein Emanuel Fialik relata una anécdota significativa que sucedió durante una firma de autógrafos del grupo en una tienda de música en México: A pesar de todas las declaraciones de la banda, en mayo de 2006 las acusaciones reaparecieron al ser profanada la sinagoga de Petaj Tikva (Israel). Los asaltantes, que dibujaron con aerosoles diversos símbolos nazis, escribieron la palabra "Rammstein" en el suelo del templo, según informó el Jerusalem Post. Algunos medios de comunicación han implicado en diversas ocasiones a Rammstein con episodios violentos. El videoclip de «Ich will» fue estrenado el día antes de los ataques terroristas de Nueva York del 11 de septiembre de 2001. Casualmente, en dicho vídeo los integrantes de Rammstein aparecían caracterizados como terroristas. En Estados Unidos se restringió su emisión a la franja nocturna y desde algunos sectores se pidió su prohibición. La banda saltó anteriormente a los titulares tras la masacre del instituto Columbine (Colorado, EE. UU.) Se habló de que los asesinos, Eric Harris y Dylan Klebold, eran seguidores de Rammstein. El grupo condenó públicamente cualquier tipo de violencia, rechazando cualquier conexión de su música con el suceso.Tras la masacre de la escuela de Beslán (Rusia) en septiembre de 2004, se mencionó en el diario británico The Independent que los secuestradores y asesinos escucharon música de Rammstein como método de motivación durante el asedio policial. Rammstein ha jugado a lo largo de toda su carrera con su estética y actitudes provocadoras. La portada del álbum Mutter (2001) fue criticada por autoridades religiosas, ya que mostraba la imagen de un feto. En octubre de 2004 el vídeo de «Mein Teil» desató una fuerte controversia en Alemania. Se trata de una particular revisión con tintes de humor negro del caso de canibalismo de Armin Meiwes, en la que aparece Christoph Schneider travestido paseando a sus cinco compañeros atados con correas de perro. La polémica aupó el sencillo al segundo puesto de las listas alemanas. La polémica fue mayor cuando el propio Meiwes demandó a la banda por retratar su historia en la canción, cosa que en realidad solo tenía como objetivo retrasar su propio juicio por el que estaba condenado, y no llegó a nada. Según Paul Landers, les gusta moverse "en los límites del mal gusto". Por su parte, Christian Lorenz asegura que "la polémica es divertida, es como robar fruta prohibida. Pero tiene un propósito. Nos gusta que nuestro público se enfrente a nuestra música, y la gente se ha vuelto más receptiva (a ella)". Otro videoclip, el de «Mann gegen Mann», de su álbum Rosenrot, fue clasificado como no recomendado para menores de dieciséis años por las autoridades alemanas, ya que los miembros de la banda aparecían completamente desnudos (si bien en ningún instante se veían sus genitales, que tapaban con los instrumentos) y embadurnados en aceite. En el verano de 2007, el Instituto de Protección a la Juventud llevó a cabo una inspección oficial y puso a los álbumes de Rammstein en la mira de la censura oficial al pretender clasificarlos como "material peligroso para la juventud". Tras negociaciones con Pilgrim Management, esta acción cesó el 10 de octubre de ese mismo año, cuando un panel revisor compuesto por autoridades del Estado, los servicios de protección a la juventud, educadores, grupos religiosos y publicistas determinaron que las letras de Rammstein "no someten al público a material obsceno, que incite a la violencia o a la humillación sexual". Sin embargo, el 5 de noviembre de 2009, Rammstein anunció en su página de Facebook un nuevo veredicto que colocaba a su álbum Liebe ist für alle da en el "Índice de materiales peligrosos para la juventud", específicamente por el tema «Ich tu dir weh», "una representación peligrosa para la juventud de prácticas sadomasoquistas", y por una foto del libreto que representa a Richard Kruspe con una joven desnuda en sus rodillas. Además, el comité examinador consideró la canción «Pussy» y su videoclip pueden animar a mantener relaciones sexuales sin protección. Dicho videoclip, que contiene escenas explícitas de sexo, referencias al sadomasoquismo y a hermafroditas, tuvo que ser estrenado en un sitio web pornográfico y causó un gran revuelo por todo el mundo. Finalmente, el 6 de junio de 2010 se publicó en la Gaceta del Ministerio una resolución del Tribunal Administrativo de Colonia que decretaba el retiro de LIFAD del índice, y con ello, la prohibición. Sin embargo, esta no fue la única polémica que acompañó a Liebe ist für alle da: a mediados de julio de 2009, Pilgrim Management y Universal Music fueron acusadas de atentar contra de la libertad de prensa tras filtrarse por Internet material del disco, aún sin publicar. Los representantes legales de Rammstein emprendieron medidas que resultaron en el cierre de dos conocidos fansites, así como la retirada de una noticia en la edición digital del diario Augsburger Allgemeine donde se informaba de la filtración de lo que parecía ser el primer sencillo promocional del nuevo álbum. En febrero de 2010, en Bielorrusia, un Consejo Estatal observador de la Moral (conformado por partidos políticos, líderes religiosos y que cuenta con el respaldo del Presidente Aleksandr Lukashenko) se refirió a la banda como Enemigo público por "promover sin reparos la homosexualidad, el masoquismo, la violencia y el lenguaje obsceno, entre otras barbaridades" y propuso la cancelación del concierto planeado para el 7 de marzo en la capital Minsk. Sin embargo, el propio embajador de Bielorrusia en Berlín, desestimó las declaraciones del concejal, refiriéndose a estas como "declaraciones desafortunadas a título personal". De hecho, terminó con las especulaciones acerca de la posible cancelación del concierto, que fue el primero en celebrarse en la recién estrenada Arena Minsk, con localidades agotadas. Frecuentemente se compara a Rammstein con otras bandas alemanas de similar estilo musical, pero que llevan más tiempo en activo, como es el caso de Oomph!, banda cuya influencia musical ha sido reconocida por Rammstein. La relación entre ambos grupos es básicamente buena: Sin embargo, también existen algunas diferencias: Paul Landers, guitarrista de Rammstein, se manifestó de esta manera acerca de la relación entre ambas bandas cuando la suya acababa de conseguir el éxito internacional con Sehnsucht: Además de con Oomph!, Rammstein protagonizó a finales de los años 1990 una sonada polémica con otro grupo de la Neue Deutsche Härte, Die Krupps. Rammstein tuvo que hacer frente a una demanda por plagio por la canción "Tier", del álbum Sehnsucht, muy parecida al título "The Dawning of Doom" de Die Krupps. Desde entonces, Rammstein cita a Jürgen Engler como coautor de la canción en los créditos de los discos. El propio Englers asegura que esto es debido a que Rammstein perdió el juicio. Richard Kruspe sugiere en una entrevista que esta mención se introdujo en realidad de mutuo acuerdo. Con las grabaciones de la gira Reise, Reise, Rammstein edita Völkerball (2006). El CD del directo se vende de forma inseparable junto a un DVD que contiene un concierto completo en la Arena de Nimes y extractos de otros tres, en Londres, Tokio y Moscú. Se sacan al mercado tres ediciones distintas: la estándar, otra especial que incluye un DVD con entrevistas y una limitada que suma a todo lo anterior un libro de 190 páginas con imágenes de la gira. Tras sacar a la venta Völkerball, el grupo se sume en una pausa creativa, a la espera de poder producir un nuevo álbum.Richard Kruspe aprovecha dicha pausa para comenzar un proyecto musical paralelo llamado Emigrate, cuyo primer disco ve la luz en agosto de 2007.Durante este tiempo, se extiende el rumor de un hipotético abandono del grupo por parte de Till Lindemann, que alcanza tal magnitud que Rammstein se ve obligado a desmentirlo mediante un comunicado en su página web el 19 de julio de 2007. En una ocasión, Flake Lorenz había asegurado que si uno de los componentes abandonara el grupo, el resto no continuaría.El día 4 de noviembre de 2008, la página oficial de Rammstein anunció que el grupo había terminado en Berlín la preproducción del sexto disco y que el grueso de la grabación del mismo empezaría cinco días más tarde en un estudio cerca de San Francisco. El 21 de ese mismo mes, se informó de que el primer sencillo saldría durante el verano de 2009 y el álbum, en otoño de dicho año. Además, la banda iniciaría una gran gira cuyo primer concierto tendría lugar el 8 de noviembre en Lisboa y que se prolongaría hasta «bien entrado el 2010». En la web del grupo están anunciadas las fechas de conciertos hasta julio de 2010, entre las que se incluyen presentaciones en diversos festivales europeos.En agosto de 2009 se lanzó el portal de marketing viral Liebe ist für alle da (El amor está ahí para todos), con enlaces a redes sociales como Facebook y Twitter, como parte de la campaña publicitaria.En septiembre se anunció en la página oficial el título del nuevo álbum (Liebe ist für alle da), a la venta a partir del 16 de octubre. El primer sencillo extraído fue «Pussy», canción con una letra de contenido sexual que cuenta con un vídeo dirigido por Jonas Åkerlund con escenas explícitas de sexoEl segundo sencillo fue «Ich tu dir weh», un tema que ha causado gran polémica por ser objeto de censura.El tercero fue «Haifisch».Rammstein sacó un nuevo disco en vivo 'In Amerika', donde se presentaron en el Madison Square Garden, el cual está dirigido por Matthew Amos.Rammstein lanzó un álbum de grandes éxitos titulado Made in Germany 1995-2011 el 2 de diciembre de 2011. Contiene un tema inédito, «Mein Land» que fue lanzado como sencillo el 11 de noviembre de 2011 con otra canción, «Vergiss Uns Nicht», que fue lanzado en una fecha posterior. La compilación está disponible en tres ediciones diferentes: la edición estándar, edición especial, y la edición de super lujo. El video de la canción «Mein Land» fue filmado el 23 de mayo de 2011 en Playa Sycamore en Malibu, California. Se estrenó en el sitio web oficial de la banda en el 11 de noviembre de 2011. El 4 de marzo de 2012 Vitaly Milonov, en San Petersburgo, Rusia creó una propaganda para crear leyes en contra de la homosexualidad y la pedofilia de la cual Rammstein, en su presentación que se había hecho anteriormente, fueron castigados por su actuación de «Bück Dich» considerándolo como «insultantes escenas de carácter sexual» y a su presentación como «la pornografía no disimulada y grosera». Rammstein ganó los premios Echo a «Artista, Rock Alternativo y Actuación de mayor éxito en el extranjero» y nominados en las categorías «Mejor Actuación en Vivo» y «Mejor video Nacional» (Mein Land) celebrados en Berlín el 22 de marzo de 2012, además de hacer una presentación especial con Marilyn Manson interpretando su éxito «The Beautiful People» sin la participación de Till Lindemann. El 7 y 14 de diciembre salen a la luz los sencillos de Mein Herz Brennt (primero salió la versión en piano cuyo sencillo presenta una canción inédita llamada «Gib mir deine Augen» (Dame tus ojos) y después la versión original) con sus respectivos videos, mientras que también el 14 de diciembre del mismo año sale Vídeos 1995-2012, un DVD recopilatorio (el segundo en su discografía) en el que se añaden todos los videoclips de la banda hasta esa fecha incluyendo los videos antes mencionados. El 2 de octubre de 2013 sale a la venta «In Stille Nächten» (En Noches Silenciosas) el 2o. libro de poesías de Till Lindemann (cuyo primer libro se llama «Messer» (Cuchillo) editado en 2002), y como parte de la promoción de este, Holger John abrió una exposición de arte en la ciudad alemana de Dresde el cual estuvo abierto al público del 12 de diciembre del 2013 al 13 de enero de 2014 en el que se mostró obras de arte de este y trabajos con Rammstein durante las épocas del disco MIG 1995-2011 e incluso se mostró arte original del mismo Till Lindemann. Ésta exposición no estuvo exenta de controversias, sobre todo por dos obras en específico, una llamada «Hans im Glück», que muestra niños desnudos en forma de ángel, unos hacen recordar a Cupido, y una pintura denominada «Feuer Frei», que muestra glúteos sangrando insertados por una escopeta.El 2014 resultó ser un año sabático para la banda ya que no habían tenido descanso desde que en 2008 entraron al estudio para grabar Liebe ist für alle da, y por tanto algunos integrantes aprovecharon este año para realizar o reiniciar con algunos proyectos. Till Lindemann anunció un compilado de poemas de su dos libros (Messer e In Stille Nächten) llamado simplemente Die Gedichte («Los poemas», en español). El 15 de marzo de 2015 a través de su editorial KiWi. Christian «Flake» Lorenz también anunció la salida de su libro autobiográfico «Der Tastenficker-An was ich erinner kann» («El cabrón del teclado-lo que puedo recordar de mí», en español) para el 16 de marzo del mismo año. El 24 de julio de 2014, salió a la venta el DVD Wacken: Louder than Hell en formato 3D, grabado durante el festival de Heavy Metal Wacken Open Air en agosto de 2013 donde Rammstein hizo aparición en este documental, además de las demás bandas que participaron, dirigida por Norbert Heitker (que en 1997 trabajó con la banda para el video Engel). Para la promoción del DVD en su página oficial anunciaron que regalarían entradas 75X2 para una vista previa en el Kino in der Kulturbrauerei (Cine de la Cultura Cervecera, en español) el 23 de julio de 2014 en Berlín.Richard Z. Kruspe reanudó con su banda alternativa Emigrate que para el 9 de diciembre lanzaron al mercado «Silent So Long», su segundo álbum de estudio. Así mismo, Till Lindemann anunció a través de Facebook en enero de 2015 la fundación de su banda Lindemann junto con Peter Tägtgren lanzando a la venta el disco debut Skills in Pills en junio del mismo año. El 25 de septiembre de 2015 salió a la venta el tercer DVD en vivo llamado In Amerika grabado en el Madison Square Garden, Nueva York el 11 de diciembre de 2010 junto con un documental que relata algunas experiencias de la banda en los Estados Unidos, el cual tiene participaciones de diferentes artistas en donde también relatan sus experiencias y relación con la banda, Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) , Brian Warner (Marilyn Manson), Kaizer Von Loppy y Vas Kallas (Hanzel Und Gretyl), John Dolmayan y Shavo Odadjian (System Of A Down), Jonathan Davis y James Shaffer (Korn), Wes Borland (Limp Bizkit), Steven Tyler (Aerosmith) y Shawn Crahan (Slipknot), fueron algunos de los artistas que contaron sus anécdotas con la banda. El 4 de diciembre del mismo año se lanzó al mercado «XXI-The Vinyl Box Set» como parte de su aniversario 21, un segundo Box Set en discos vinilo de 12 pulgadas el cual contiene todos los álbumes de estudio de la banda lanzados hasta la fecha (Herzeleid, Sehnsucht, Mutter, Reise, Reise, Rosenrot y Liebe ist für alle da) por primera vez remasterizados más una grabación que lo complementa llamado «Raritäten», en ella se encuentran demos y otras canciones inéditas que se agregaron a algunos sencillos de la banda más una pista inédita, la versión completa de la canción «Los» (canción perteneciente al álbum Reise, Reise). Días después, el 18 de diciembre se lanza el audiolibro «XXI Klavier» («Piano» en español), una especie de álbum recopilatorio en el que se presentan canciones de la banda reversionadas sólo con piano, como dice su título.El 11 de mayo de 2016, el director Jonas Åkerlund se presentó en el Festival de Cannes para estrenar su nueva proyección llamada «Rammstein: Paris», una grabación de concierto en vivo realizada en Bercy, una ciudad ubicada en Francia en marzo de 2012 durante el Made in Germany 1995-2011 Tour, para que posteriormente se estrenara oficialmente en cines a través del mundo los días 23, 24 y 29 de marzo de 2017 y dos meses después, específicamente el 19 de mayo, lanzarse como DVD/Blu Ray. En su premier, en Völksbuhne, Berlín, los guitarristas Richard Z. Kruspe y Paul Landers confirmaron el proceso de grabación de un nuevo álbum de estudio que comenzaría a grabarse en otoño del 2017.En una entrevista con Kerrang! en enero de 2019, Richard Z. Kruspe señaló que se crearían cinco videos musicales para el nuevo álbum. Los teaser clips para el primer video musical fueron lanzados a finales de marzo. Estos clips presentaron imágenes del video junto con números romanos definidos para la fecha 28 de marzo del 2019. Ese día la canción "Deutschland" fue lanzada como el sencillo principal del álbum en plataformas digitales y su video musical de casi 10 minutos de duración se estrenó en YouTube, en el sencillo también se incluyó un remix de la canción creada por el mismo Kruspe, igualmente reveló la fecha de lanzamiento del álbum fijado el 19 de mayo del 2019. La lista de canciones se reveló entre el 16 y el 19 de abril con fragmentos de riffs de cada canción en YouTube incluyendo la portada del disco el día 18. menos de una semana después lanzó promocionales para su siguiente video "Radio" para el 26 de abril y un mes después con "Ausländer". El 17 de mayo saldría finalmente a la luz el nuevo álbum, el cual, curiosamente, no cuenta con título oficial, por lo que se le llama simplemente como disco homónimo "Rammstein" cuya portada es un cerillo de cabeza roja en un fondo blanco. Pagina Oficial: https://www.rammstein.de/es/Escucha este episodio completo y accede a todo el contenido exclusivo de Biblioteca Del Metal - (Recopilation). Descubre antes que nadie los nuevos episodios, y participa en la comunidad exclusiva de oyentes en https://go.ivoox.com/sq/308558
You'll lose nothing by using everything! In sales this can look like transferring skills from previous experiences into your sales role, utilizing all your communication channels to reach prospects, and taking advantage of the collaboration and mentorship that comes with being a part of a sales team. ⠀⠀In this episode of Tech Sales is for Hustlers, Erik Riefenstahl, now a Business Development Manager for Public Sector at Adobe shares his own professional path leading into sales and the factors, both internal and external, that have greatly impacted his trajectory as he climbed the ranks. ⠀
Ein Film über Leni Riefenstahl liegt beim WDR seit Jahrzehnten unter Verschluss: Die NS-Filmemacherin hatte juristisch ein Aufführungsverbot erwirkt. Dass dieses immer noch besteht, kritisiert der Journalist Gerhard Beckmann in einem offenen Brief. Gerhard Beckmann im Gespräch mit Gesa Ufer www.deutschlandfunkkultur.de, Kompressor Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei
“If you are neutral in situations of injustice, you have chosen the side of the oppressor. If an elephant has its foot on the tail of a mouse, and you say that you are neutral, the mouse will not appreciate your neutrality.” -Archbishop Desmond Tutu. “If you play at being an apolitical artist in situations of injustice, you have chosen the side of the oppressor. If you make films about the oppressor holding him as a hero, then spend the rest of your life complaining about people calling you a Nazi, cry me a river, sunshine.” -Nicola. This week on Women of War we finally step over the Maginot Line and examine possibly the most famous Nazi woman, propagandist (though she said she wasn't), auteur and artist Leni Riefenstahl. Leni Riefenstahl felt herself destined for stardom, first as a(n average) dancer, then a (bad) actress and eventually as a director. She'd stop at nothing to get her way, just as Hitler would stop at nothing to control Germany and destroy the democratic world. And Leni saw nothing wrong with that. She would be the greatest director in the world and not even the collapse of the Third Reich would slow her down. This episode contains references to atrocities committed by the Nazi regime in WWII, rape, racism, anti-Semitism, attempted suicide, self harm, mental anguish, gendered pejorative language, and drug use. It also contains bad language. Check out Lindsay Ellis' video on the Hunchback of Notre Dame, providing extra context on the Cannes and Venice film festivals in the 1930s. Also check out her video “Mel Brooks, the Producers and the ethics of satire about Nazis” here, if you would like to hear some discussion about the theatrics of fascism present in some of Riefenstahl's work. If you need a chuckle, click here to see “General Adolph takes a walk,” proof that people have always been people no matter when in history they were from. That's the Lambeth Walk you can hear playing about a third of the way into the episode, which we do not have permission to use. It's for an educational purpose, okay? If you need a snooze, check out Riefenstahl's Olympia on YouTube. You can also find Triumph of the Will without much looking online, but instead we're going to link to Roger Ebert's review that Nicola quoted. If you've seen the medal scene in Star Wars: A New Hope, and Be Prepared from the Lion King, you've basically got the gist of Triumph of the Will. Think massed formations. Think marching. Think a lot of trumpets. For more information on the podcast, go to womenofwarpod.com or follow us on Twitter, Facebook and Instagram @womenofwarpod for updates, sneak peeks and behind-the-scenes shenanigans. Sign up to our newsletter at womenofwarpod.com/subscribe to get notified of the newest episodes plus all the cool things we couldn't fit into the episode. Intro and Outro Music: Frosty Forest by Shane Ivers - https://www.silvermansound.com
Eccentriche è un racconto che ripercorre il "900 ma anche le vite private, l'arte e gli amori di personalità femminili fuori dagli schemi e che hanno lasciato un segno forte e originale nel secolo passato.
durée : 00:58:53 - Toute une vie - par : Romain Weber - Leni Riefenstahl a réalisé des chefs-d’oeuvre. Mais des chefs-d’oeuvre à la gloire des nazis. C’est bien ce qu’on reproche à cette réalisatrice, travaillée toute sa vie par ses deux passions : la beauté et sa propre personne. - réalisation : Nathalie Salles
Etter å ha lest «Afrikas grønne fjell» av Ernest Hemingway følte Leni et kall til å dra til Afrika. Det første møtet med dette kontinentet gjorde at hun fikk en ny giv, og med glødende entusiasme tok hun fatt på hva som var starten på hennes karriere som fotograf. Men spøkelset fra krigen hadde ikke forlatt henne, og igjen ble navnet «Riefenstahl» et tungt kors å bære. https://taakeprat.com
Takřka přesně před dvěma lety vyšel anglický překlad závěrečného, šestého dílu netradiční literární ságy Můj boj norského spisovatele Karla Oveho Knausgårda. Až v něm autor víceméně vysvětluje, proč nese jeho rozsáhlý literární experiment stejný název jako nechvalně známá kniha Adolfa Hitlera.
Takřka přesně před dvěma lety vyšel anglický překlad závěrečného, šestého dílu netradiční literární ságy Můj boj norského spisovatele Karla Oveho Knausgårda. Až v něm autor víceméně vysvětluje, proč nese jeho rozsáhlý literární experiment stejný název jako nechvalně známá kniha Adolfa Hitlera.
“Het mag goed zijn macht te hebben die op geweren rust, beter is het om het hart van een volk te winnen.”Joseph Goebbels (1897-1945), minister van Propaganda van het Derde RijkGoebbels parafraseert hier de zestiende-eeuwse Florentijnse schrijver Macchiavelli, die het bekende werk Il Principe schreef over macht. De minister van Propaganda en Volkserklärung definieert daarmee de essentie van propaganda: de harten van mensen voor je winnen, zodat je ze niet met geweld hoeft te onderdrukken.Goebbels wordt gezien als het brein achter de propagandamachine van de nazi’s en de beïnvloeding en indoctrinatie die miljoenen mensen achter een gevaarlijke gek met extreme denkbeelden liet aanlopen en ze deed geloven dat hij de verlosser was. Alles wat Hitler zei, ging er bij een groot deel van het Duitse volk in als zoete koek. Goebbels wist als geen ander het potentieel van nieuwe media – zoals film – voor zijn werk op waarde te schatten.De film Triumph des Willens (1935) van Leni Riefenstahl staat bekend als een iconisch beeld van de propaganda van het Derde Rijk. Het is een ‘documentaire’ weergave van de ‘partijdag’van de NSDAP in Neurenberg in 1934. Riefenstahl legde in opdracht van Hitler persoonlijk de hoogtepunten van het partijcongres vast en maakte het in de haar kenmerkende vernieuwende stijl tot een bombastische promotiefilm voor de macht van Hitlers Derde Rijk. Ze liet zich daarmee – bewust of onbewust – voor het karretje spannen van het naziregime en werd een werktuig in Goebbels’ propagandamachine.Hoewel het effect van de film door historici wordt gerelativeerd, heeft Triumph des Willens voor een groot deel het beeld dat de buitenwereld had en heeft van het Derde Rijk bepaald. En de propaganda miste zijn uitwerking niet. Door de gebruikte leuzen, symboliek en technieken bleef een groot deel van het Duitse volk Hitler steunen tot het bittere einde.
In this episode we highlight the top local news headlines for the week ending Dec. 5, 2019. Episode 2 also includes an exciting Saucon Valley wrestling season preview from Keith 'Rief' Riefenstahl, our first weekly weather update from Lehigh Valley Weather Authority and an in-depth interview with local realtors Justin Kline and Steve Hollander, whose new real estate company called House and Land recently opened in Hellertown.
The majority of the guests on this podcast are flying DJI drones, however today we're going to hear from Alex Riefenstahl who is flying Yuneec drones! Alex is from Texas, and is flying commercially for both real estate and construction. You can find Alex on his website, Twitter, and LinkedIn. And yes, this drone podcast is an offshoot of my Drone Impact program. If you're interested in joining my weekly online drone mastermind meetings, just shoot me a message and I'll send you the joining instructions!
Lenin Riefenstahl, so hat Christian Rottler seine neues Bandprojekt genannt. Der Bandname ruft ja sofort Assoziationen und vielleicht Irritationen auch Widerspruch hervor. Aber für Christian Rottler habe beide Personen mehr gemeinsam, als man denkt. Und Lenin Riefenstahl betonen: "Wir verstehen uns als antifaschistische und antirassistische Rockband und sind aus Gründen der Phonetik und der geballten Tragik auf diesen Namen gekommen." Sänger Christian Rottler hat sich bereits als Hörspielautor einen Namen gemacht und seine Texte sind persönlich, ehrlich und sprechen die Widersprüche des Seins direkt an. Gesungen wird auf Deutsch und der Sound von Lenin Riefenstahl hat seine Wurzeln im Punk und im Blues. Am 4. Oktober veröffentlichen Lenin Riefenstahl ihre EP "Jod & Tenside" und heute sind sie zu Gast auf radioeins.
Erinnert ihr euch noch, damals, Anfang April, als Rammstein ihr Video zu “Deutschland” released haben? In uns hat das Fragen nach den wirklich spannenden Themen im Leben hervorgerufen: Wie geht eigentlich Schönheit? Ob Till Lindemann da weiterhelfen kann, oder doch eher seine Ex Sophia? Gossip pur: Es muss ja auch mal leicht zugehen im Leben! Kopf aus und reinhören. Aufgezeichnet am 08. April 2019
This week, the Film Comment Podcast digs into Leni Riefenstahl's Triumph of the Will and the ways in which the reputations of the notorious film and its maker have shifted over the years. In a feature article on the legendary Nazi-propaganda project in the latest issue of Film Comment, contributing editor J. Hoberman writes that, “Triumph of the Will is an organic product of cinema history, a synthesis of Metropolis's monumental mass ornament, Potemkin's pow, and Hollywood extravagance.” Once denounced as the fascist propaganda it in fact is, the film came to be celebrated as a masterpiece of formal daring in the 1960s and 1970s, a rehabilitation that culminated with Riefenstahl receiving a controversial tribute at the 1974 Telluride Film Festival. Film Comment Editor in Chief Nicolas Rapold is joined by Hoberman and filmmaker and professor Zoe Beloff for a discussion of the film's relevance to the current historical moment (Steve Bannon and Roger Ailes are purportedly big fans) and the larger question of artistry in the service of evil. Read J. Hoberman's article: https://www.filmcomment.com/article/triumph-of-the-will/
1974 träffades Rolling Stones-stjärnan Mick Jagger och Leni Riefenstahl, Hitlers favoritfilmare. Vad drev honom? Varför ville superkändisarnas superkändis så gärna posera med nazisternas egen historieberättare på ett fotografi 1974? Kan kvinnan bakom "Viljans triumf" bli förlåten, till exempel i feminismens tecken? Fejkskolan tittar närmare på historiebruk, på hur man kan gå till förstahandskällor och historiska källor. Vad är image och propaganda? Hur påverkas konstnärer, politiker och andra makthavare? Programledaren Anna Charlotta Gunnarson och sidekicken David Silva tittar på hur kända människor skildras.
1974 träffades Rolling Stones-stjärnan Mick Jagger och Leni Riefenstahl, Hitlers favoritfilmare. Vad drev honom? Varför ville superkändisarnas superkändis så gärna posera med nazisternas egen historieberättare på ett fotografi 1974? Kan kvinnan bakom "Viljans triumf" bli förlåten, till exempel i feminismens tecken? Fejkskolan tittar närmare på historiebruk, på hur man kan gå till förstahandskällor och historiska källor. Vad är image och propaganda? Hur påverkas konstnärer, politiker och andra makthavare? Programledaren Anna Charlotta Gunnarson och sidekicken David Silva tittar på hur kända människor skildras.
Über Avatar, Alkohol und Riefenstahl. Luc Bessons Valerian (2017) ist der teuerste europäische Kinofilm aller Zeiten. Wir überprüfen seine cineastische Preis-Leistung, beichten uns alkoholische Sünden und fremdeln mit dem Naturzustand des Menschen.
På ett foto från 1974 ses Rolling Stones-profilen Mick Jagger posera med en äldre dam. Vid närmare granskning visar det sig att det är Leni Riefenstahl, Hitlers favoritregissör. Hur har kvinnan bakom nazisternas propagandafilm Viljans triumf hamnat i en trädgård med Mick Jagger? Varför verkar så många inom kultursfären ha glömt eller förlåtit hennes samröre med nazisterna? Och hur förhöll hon sig själv till sitt förflutna? Vi får följa varje steg i Anna Charlotta Gunnarsons och David Silvas undersökning.
På ett foto från 1974 ses Rolling Stones-profilen Mick Jagger posera med en äldre dam. Vid närmare granskning visar det sig att det är Leni Riefenstahl, Hitlers favoritregissör. Hur har kvinnan bakom nazisternas propagandafilm Viljans triumf hamnat i en trädgård med Mick Jagger? Varför verkar så många inom kultursfären ha glömt eller förlåtit hennes samröre med nazisterna? Och hur förhöll hon sig själv till sitt förflutna? Vi får följa varje steg i Anna Charlotta Gunnarsons och David Silvas undersökning.
Steve Bannon said he wanted to do for the GOP in Alabama what propagandist Leni Riefenstahl did for German Nazis in the 1930s. In his own way, he succeeded. - More -
Nathan, Mike, and Mahler talk about stairs, bombs, Zaman, closing borders, oil strikes, FBI BS, the drone death count, the primaries, Volkswagen, financial crimes, Freddie Gray, Oklahoma quakes, and more.
Leni Riefenstahl was Adolf Hitler's favourite film maker and became an increasingly popular member of his inner circle, producing films like Triumph of the Will and Olympia throughout the 1930s. After the war she distanced herself from the Nazis crimes but evidence shows her complicity in them, despite acquittal at the Nuremberg Trials. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.
Unglaublich stringent und strukturiert streben wir gen Hirnschaden durch Überhitzung. Unbehagen Rether, geschmolzene Bananen und Unwetter prägen das Vorspiel. Es folgt Michaels großer, behaglicher E3-Report. Wir sprechen über deutsche Filme über Japan und japanische Filme, die mehr sind als man es für möglich hält. Wir treffen alte Bekannte wie Borgen und (Fack ju) Goethe und feiern den Nichttod des Romans. Und bevor unsere Gehirne endgültig den Geist aufgeben ist alles Käse. Wir wünschen viel Spaß. Podcast herunterladen 00:00:00 Intro/Begrüßung 00:00:53 Mord an Moe-Alice im homophoben Mittelalter 00:12:30 Michaelverbrennung und Wetterbericht 00:13:45 Unbehagen Rether, Vegetarismus und die Perversion des Kapitalismus 00:28:50 Energy Drinks und geschmolzene Bananen 00:38:25 Die integrationsproblematische Frau Ellner 00:43:00 Domian, Kachelmann und immobilisierende Gewitter 00:45:55 Hausverbot am Ring 00:48:28 Videospiele: 666% mehr U und Phantasy Star Offline 00:52:35 E3 Report 00:53:14 Microsofts postmoderne Kriegsführung 01:07:04 Bei Ubisoft steht man ambitioniert Schlange 01:16:50 Sony macht leckeren gebratenen Werwolf 01:22:40 Nintendo, Sonyrückfall und oatmeal cookie 01:36:03 Filme: WOW! Die Pacific Rim 2 Story! Es sieht aus wie Star Wars! 01:38:54 Kitschblüten-Hanami 01:47:42 Ninjas machen mit Yoyokameras Schlüpferfotos 01:57:54 Unendlicher Spaß und das Schicksal japanischer Regisseure 02:00:10 Der Samurai aus dem deutschen Walde 02:02:13 Sanjuro, Rashomon und der unzerstörbare Bolero 02:12:42 Der Zorn des Cumberbatch mit gesenktem IQ 02:22:51 Borgen. Nicht das Verb 02:28:35 House of Sony? 02:33:00 Literatur: Der Roman ist tot! 02:35:30 Souseki in London und Heine im Germanistik-Hörsaal 02:39:43 Fack ju Riefenstahl! 02:43:25 Der Mann ohne Zähne 02:48:00 Zurück zum Sarkasmenerzähler 02:50:48 Die Hexe hat die Sahne geklaut! 02:54:36 G.T.A. Hoffmann, Ergötzt von Berlichingen, Unbehagen Rether und der Hypnotisator 02:57:44 Die nächsten drölfzig Star Wars-Filme und die Octopussy 03:00:28 It's cheese 03:05:00 Infection Defective, drei Trinklieder, Paprika Parade 03:11:12 Mögen wir es beenden
The Mind Renewed : Thinking Christianly in a New World Order
Could it be that "the highway to modern environmentalism passed through Nazi Germany"? We are joined by Pastor Mark Musser, author of the book Nazi Oaks : The Green Sacrifice of the Judeo-Christian Worldview in the Holocaust, who explains how the worldview of the Nazis, which led to the abominations of the Holocaust, was deeply-rooted in the ecological undercurrents of the anti-Semitism, anti-theism, and anti-humanism of the early German green movement. Gathering together the strands of a bewildering number of influences, from Romanticism to existentialism and Social Darwinism, this ecology served to rationalise (in their eyes) and invigorate their racist and eugenicist 'purification' of land and people. But lest we consider all this history, we should note some significant parallels to that ecology within modern-day extreme environmentalism, and remain vigilant. (For show notes, please visit TheMindRenewed.com)
The Mind Renewed : Thinking Christianly in a New World Order
Could it be that "the highway to modern environmentalism passed through Nazi Germany"? We are joined by Pastor Mark Musser, author of the book Nazi Oaks : The Green Sacrifice of the Judeo-Christian Worldview in the Holocaust, who explains how the worldview of the Nazis, which led to the abominations of the Holocaust, was deeply-rooted in the ecological undercurrents of the anti-Semitism, anti-theism, and anti-humanism of the early German green movement. Gathering together the strands of a bewildering number of influences, from Romanticism to existentialism and Social Darwinism, this ecology served to rationalise (in their eyes) and invigorate their racist and eugenicist 'purification' of land and people. But lest we consider all this history, we should note some significant parallels to that ecology within modern-day extreme environmentalism, and remain vigilant. (For show notes, please visit TheMindRenewed.com)
Kansas City Move To Amend and other groups held a mock wedding of a corporate person and a human person in January 2012, marking the second anniversary of the infamous Citizens United v FEC decision.. The January 8, 2013 edition of Tell Somebody took a look back at the wedding as the third anniversary approaches. This came after some thoughts about torture and the new film, Zero Dark Thirty. This page and the podcast are produced and maintained by Tell Somebody and may or may not reflect the edition of the show broadcast on the radio. Click on the pod icon above or the .mp3 filename below to listen to the show, or right-click and choose "save target as" to save a copy of the audio file to your computer. You can also subscribe to the podcast, for free, at the iTunes store or your podcast directory. If you have any comments or questions about the show or any problems accessing the files, send an email to: mail@tellsomebody.us Twitter: @tellsomebodynow facebook: http://on.fb.me/T5WjVH