Podcasts about zaledwie

Trudno o bardziej niezwykłe spotkanie przeszłości z przyszłością, sztuki z technologią, tradycyjnej sceny teatralnej z najnowszymi rozwiązaniami z obszaru VR (Virtual Reality) i AR (Augmented Reality). Jedno jest pewne – teatr wkroczył w nową erę. Zaledwie kilka miesięcy temu (14. czerwca 2024 r.) we Florencji odbyła się światowa premiera eksperymentalnej opery hybrydowej „Orfeo & Lwanda Hybrid Opera”, opowiadającej historię XVIII-wiecznego afrykańskiego wojownika Lwandy Magere i Orfeusza. Spektakl realizowany był równolegle na fizycznej scenie oraz na platformie spatial.io w metawersum VR Academia Electronica. Kostiumy, zarówno te materialne jak i wirtualne, zaprojektowała dr Anna Syczewska – interdyscyplinarna artystka, która prowadzi zajęcia na Uniwersytecie SWPS w Krakowie. W procesie projektowym wykorzystuje sztuczną inteligencję. Jakie wnioski płyną z tego eksperymentu? Czy wirtualna rzeczywistość stanie faktycznie idealną przestrzenią dla sztuki współczesnej, skoro możliwości VR wydają się nieograniczone? Czy projektowanie wirtualnych kostiumów ma sens i do kogo jest adresowane? Jak zmieni się rola projektanta w niedalekiej przyszłości? O swoich doświadczeniach opowiedziała artystka i projektantka dr Anna Syczewska w rozmowie z naukowczynią i projektantką innowacji Agatą Bisping. Strefa Designu Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę z zakresu projektowania: produktów, architektury, wnętrz, mody i komunikacji. Pokazuje, czym jest dobre projektowanie i w jaki sposób realizuje ono konkretne potrzeby użytkowników. Więcej informacji o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-designu.

Dżdżysty listopadowy wieczór, spowija Komorniki mgłą. Zbliża się godzina 21:00, kiedy Pani Wioletta postanawia zadzwonić do córki, która nadal nie wróciła do domu. Po kilku sygnałach, telefon matki wskazuje na trwające połączenie, lecz po drugiej stronie słu chawki wybrzmiewa złowroga cisza... Podcast Kryminalny Oblicze Zbrodni

Zaledwie około 12 obrazów Carela Fabritiusa zachowało się do naszych czasów. Niewielki portrecik "Szczygła" jest jednym z nich i pomimo czterech wieków dzielących nas od jego powstania, zachwyca nas do dziś. Opowiadam o tym - dlaczego Fabritius wybrał właśnie szczygła jako bohatera swojego dzieła - jakie znaczenie w kulturze przypisywano temu gatunkowi ptaka - czym mógł być ten niewielki obraz.

W tym odcinku porozmawiamy o psach w Białym Domu. Póki czas, bo za chwilę nie będzie już o czym gadać, bowiem przyszły prezydent Stanów Zjednoczonych psa mieć raczej nie planuje.Za to 43 prezydentów USA psy lub inne zwierzęta w Białym Domu miało! Niewiarygodne, ale to fakt!Zaledwie trójka przywódców Stanów Zjednoczonych nie miała za towarzyszy czworonogów - w tym dwóch prezydentów urzędujących w połowie XIX wieku, i - Donald Trump.Porozmawiamy więc o tym, czy psy prezydentów gryzą gości Białego Domu;jak można wykorzystać psa w kapmanii prezydenckiej;czy "psie afery" mogą zadwyrężyć wizerunek głowy państwa;skąd tak wielka sympatia do czworonogów - miłość czy ocieplenie wizerunku?jak obrócić w żart potencjalną burzę wokół psa i zyskać dodatkowe głosy wyborców?no i wreszcie - spróbujemy zgadnąć, czy w Białym Domu w ciągu najbliższych czterech lat jednak pojawi się pies. Serdecznie Was zapraszam do posłuchania. 

„Życie to najpiękniejszy prezent, jaki można ofiarować drugiemu człowiekowi - tak mówi Agnieszka, która zdecydowała się na zarejestrowanie w bazie danych dawców szpiku. Zaledwie po pół roku zadzwonił do niej telefon z fundacji DKMS z zapytaniem, czy potwierdza chęć pomocy osobie chorej, która jest jej bliźniakiem genetycznym. Dzięki takim osobom jak Agnieszka wielu ludzi otrzymuje drugą szansę na życie. fot.MM

Minął dokładnie miesiąc od feralnej konferencji prasoowej premiera Tuska, podczas której uspokajał on mieszkańców Dolnego Śląska, Opolszczyzny i Śląska przed nadchodzącą powodzią. Zaledwie miesiąc, a tymczasem temat powodzi zniknął z polskich mediów, zniknął z pamięci tzw. statystycznego Polaka. Pochylmy się nad tym niespotykanym sukcesem służb propagandowych, którymi dysponuje obóz politycznego gangu Tuska i jego koalicjantów. Zapraszam.----- Jeśli chcesz wesprzeć kanał: - skorzystaj ze Zrzutki: https://zrzutka.pl/z/pogodneszorty - postaw nam kawę: https://buycoffee.to/pogodneszorty Jeśli chcesz otrzymywać na maila informacje o nowych odcinkach - zapisz swój adres e-mail na stronie: www.pogodneszorty.pl

Gdy w 1965 roku Singapur znalazł się poza granicami Federacji Malajskiej, powstało państwo, które trzeba było wymyślić od zera. Zaledwie trzydzieści lat później ten niewielki kraj stał się światowym centrum finansowo-technologicznym i jednym z najbogatszych państw świata. Obywatele Singapuru cieszą się bezpieczeństwem i dobrobytem, a ojczyzna dba o ich świetlaną przyszłość. Jaką płacą za to cenę? I jak żyje się w państwie określanym jako troskliwa dyktatura? (00:00:00) Powitanie (00:00:46) Rozmowa (01:13:19) Podziękowania  ✅ Wspieraj Brzmienie Świata na Patronite:⁠⁠⁠ ⁠https://patronite.pl/brzmienie-swiata⁠⁠ FB:⁠ ⁠www.facebook.com/brzmienieswiata⁠⁠ IG:⁠ ⁠www.instagram.com/brzmienieswiata⁠⁠

Hej, w tym odcinku serii Powojnie ponownie zajrzałem za naszą wschodnią granicę. Białoruś przed i po wojnie była areną starcia między Kremlem, a białoruskim narodem. Stalin sukcesywnie niszczył jego kulturę i język. Równocześnie najważniejsze stanowiska radzieckiej republiki zaczęli zajmować ludzie wysłani z Moskwy. Nawet najbardziej oddani jej białoruscy komuniści byli po 1945 roku odsyłani w głąb Rosji. Zaledwie kilka lat po wojnie 90% kadry zarządzającej w zakładach i urzędach Białorusi stanowili Rosjanie. Rusyfikacja objęła też szkolnictwo. Egzaminy z języka białoruskiego były stopniowo wycofywane. Zanim reżim rozpoczął brutalną batalię z Białorusinami wcześniej przez radziecką republikę przetoczyła się fala wywózek. Tuż po wojnie na ulicach miast i wsi pojawiły się afisze, że wszyscy Polacy mogą wyjechać do "nowej Polski". Nie wszyscy zdecydowali się jednak na ten krok z różnych powodów. Niektórzy nie chcieli porzucać swoich rodzinnych majątków. Inni wierzyli, że pozostając na miejscu przekonają Moskwę, aby zrewidowała plany związane z nowym układem granic i dołączyła do Polski przejęte przez Sowietów tereny. Więcej na ten temat już w najnowszym odcinku.

10 marca 2012 roku piętnastolatka wymknęła się ze swojego domu rodzinnego, aby uciec do stanu Kalifornia z tajemniczym chłopakiem o pseudonimie LJ, którego nikt nie znał. Jej rodzina, a także przyjaciele nie mieli pojęcia kim jest siedemnastolatek, z którym zdecydowała się uciec. Na łóżku zostawiła list, w którym wyznała swoim rodzicom, że okłamała swoich przyjaciół oraz chłopaka, wmawiając im, że jest w ciąży. Zaledwie dzień później jej ciało zostało odnalezione w pobliskiej rzece, a sprawa jej morderstwa była nierozwiązana przez kilka lat. Policjanci podążali tropami, które do niczego nie prowadziły i wciąż szukali LJ'a, lecz wszystko wskazywało na to, że siedemnastolatek zwyczajnie nie istnieje...

2 marca 2018 roku życie szanowanej i lubianej w mieście rodziny obróciło się o 180 stopni. Była 4:30. Małżeństwo spało w swojej sypialni, kiedy nagle zostali obudzeni przez swoje dwa psy szczekające na dole. Nie wydało im się to specjalnie dziwne, jednak mężczyzna postanowił wstać i sprawdzić co się dzieje. Zaledwie kilkanaście sekund później, kobieta leżąca na łózku była w stanie usłyszeć jedynie serię strzałów dobiegających z kuchni. Kilka minut później zadzwoniła pod numer alarmowy, wyznając, że ktoś włamał się do ich domu, a z dołu dobiega ciche jęczenie, najprawdopodobniej wywołane bólem, jednak nie była w stanie stwierdzić, czy dobiega ono z ust jej męża, czy też włamywacza. Nie była w stanie powiedzieć dyspozytorowi co się stało ani gdzie w tym momencie znajduje się włamywacz, ponieważ schowała się w szafie i nie mogła z niej wyjść w obawie o własne życie. Wiedziała, że sprawca włamania może w każdej chwili wejść do sypialni i ją skrzywdzić. Miasto ogarnął chaos i wszyscy zadawali sobie to samo pytanie: kto chciał skrzywdzić rodzinę Shaughnessy? Nie mieli wrogów. Prowadzili odnoszący sukces biznes. Może ktoś chciał ich okraść? Może sprawca lub sprawcy włamali się do ich domu, licząc na to, że będą w stanie wynieść z niego pieniądze i drogocenną biżuterię? Dalsze śledztwo odkryło, że motyw zbrodni popełnionej w domu rodziny Shaughnessy wcale nie opierał się na rabunku, a był celowym zamachem na życie niewinnego mężczyzny, a wszystko dla majątku wynoszącego osiem milionów dolarów…

"Podczas, gdy otrzymaliśmy z UE śmieszne pieniądze na rozwój przemysłu zbrojeniowego, politycy jedynie obrzucają się błotem"

Protesty rolników w Polsce i całej Europie – o co chodzi? Zboże z Ukrainy a wojna Władimira Putina. W zeszły czwartek pod sejmem doszło do starć na linii polska policja vs rolnicy. Zaledwie dwa dni póżniej strajkujący rolnicy pojawili na spotkaniu z premierem Donaldem Tuskiem. Protesty i blokada na granicy z Ukrainą trwają od miesięcy i nie wygląda na to aby miały się skończyć. Dlaczego więc rolnicy strajkują? Przeciwko którym postanowieniom Zielonego Ładu protestują? W jakich ilościach zboże z Ukrainy rzeczywiście trafia do Polski? Czy transport tego zboża może zostać skutecznie zablokowany przez polskie embargo? Czy ogólnopolski strajk rolników zaszkodzi polskiej gospodarce? Jaką rolę odgrywa w kryzysie Michał Kołodziejczak? Na te pytania odpowiedzą Andrzej Gantner, Polska Federacja Producentów Żywności i Edwin Bendyk, prezes Fundacji Batorego. Zaprasza Jakub Bodziony, Kultura Liberalna.

Gościem Doroty Wysockiej-Schnepf jest generał Piotr Pytel, były szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego. Zaledwie kilka dni przed wyborami najwyżsi rangą dowódcy – gen. Rajmund Andrzejczak, szef Sztabu Generalnego, oraz gen. Tomasz Piotrowski, dowódca operacyjny Sił Zbrojnych, podają się do dymisji. Jakie są przyczyny tak spektakularnych odejść? Czy można się spodziewać dalszych dymisji w Wojsku Polskim? Więcej podcastów na: https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

Zaledwie kilka gospodarstw i jeszcze mniej gospodarzy. Nowy Dwór w gminie Bakałarzewo ma nazwę, wielkie tradycje i sołtysa, ale według dokumentacji geodezyjnej nie istnieje. Grunty wsi Nowy Dwór należą do sąsiednich Nieszek. Wieś zlikwidowali w czasie II wojny światowej Niemcy, bo wśród mieszkańców nie znalazł się nikt, kto by zechciał być kolaboracyjnym sołtysem. Czterdzieści lat temu uroczyście przywrócono nazwę wsi i wybrano jej sołtysa, ale nie dopełniono wszystkich biurokratycznych formalności i teraz, jak mówi jeden z mieszkańców - satelita nie widzi Nowego Dworu.

Zaledwie 15 proc. dzieci w Zimbabwe skończy szkołę ponadpodstawową a tysiące najmłodszych mieszkańców kraju w ogóle nie pójdą do szkoły, bo muszą pracować. Choć szkoły w kraju teoretycznie są bezpłatne, to w praktyce trymestr nauki jednego dziecka kosztuje ok. 50 zł. Dla wielu rodzin jest to koszt nie do udźwignięcia. Ponadto dzieci często pokonują pieszo nawet kilka kilometrów by dostać się do szkoły, nie jedząc wcześniej samego posiłku. Ze względu na ubóstwo menstruacyjne oraz wcześnie zawierane śluby, wykluczeniem edukacyjnym szczególnie zagrożone są dziewczęta. Aby walczyć z tymi problemami Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce rusza z kampanią "Chcę pójść do szkoły. Pomóż mi" - jej celem jest zebranie środków finansowych, które pozwolą wysłać do szkoły 1000 dzieci z Zimbabwe. Dla nich jest to większa szansa na lepszą przyszłość i przerwanie błędnego koła ubóstwa, dla darczyńców zaledwie 50 zł. To nie pierwszy raz kiedy Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce stara się wspierać dzieci z Afryki. O wykonywanych działaniach oraz sposobach pomagania opowiadają dr Aleksandra Granada, Dyrektorka Krajowa Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce oraz Piotr Łukawski, koordynator projektów międzynarodowych stowarzyszenia. Do wysłuchania rozmowy zaprasza Aleksandra Galant.

W tym odcinku naszej nowej rodzącej się tradycji zapraszam Cię do posłuchania rozmowy, która jest dostępna także na YouTube. Tam możesz na nas popatrzeć i posłuchać. Dzisiaj trzecia część rozmowy na temat odchudzania. Jaki ruch służy odchudzaniu i czemu jest on tak istotny? Jaka forma ruchu odpowiada Kaphie i stymuluje jej metabolizm? Serdecznie zapraszam do posłuchania o aktywności fizycznej z perspektywy Ajurwedy. Co czeka na Ciebie w tym odcinku? * Jak Kapha lubi się ruszać* O przewadze Kaphy nad innymi doszami* Jakie sporty kochają Kaphy* Jak wygląda nadwaga psychiczna* O zaburzonej gospodarce cukrowej* Zalecenia dla osób z problemami kardiologicznymi Jeśli podobało Ci się to, co usłyszałaś, rozpuść wici w sieci swoich znajomych, subskrybuj i zostaw swoją rekomendację, dzięki czemu inne osoby łatwiej dotrą do mnie i do Ajurwedy. Dziękuję Ci bardzo serdecznie i do usłyszenia w kolejnym odcinku podcastu. Notatki do podcastu znajdziesz na stronie:https://agni-ajurweda.pl/157/ Zaledwie tydzień dzieli nas od tegorocznej edycji międzynarodowej konferencji online Ajurweda Summit The best of. Zaczynamy w sobotę 27 maja. Na Summit możesz zapisać się tutaj: https://kurs.agni-ajurweda.pl/ajurweda_summit_2023Jeśli rozważasz dołączenie do Szkoły Ajurwedy, to będzie to bardzo dobry moment, na dołączenie w przedsprzedażowej cenie. Zapraszam Cię do zapisu na listę osób oczekujących i zainteresowanych kolejną, dziesiątą już edycją Szkoły, która rozpocznie się na jesieni. Link do strony zapisu znajdziesz tutaj: https://agni-ajurweda.pl/sa-lo/Jeśli lubisz rozmowy o Ajurwedzie, ciekawi Cię ajurwedyjski dialog na istotne tematy lub chcesz zobaczyć Ajurwedę z kobiecej i męskiej perspektywy, to zapraszam Cię na nasz kanał na YouTube i rozmowy Ajurweda Pełną Parą. Zapraszamy tutaj: https://www.youtube.com/@AgniAjurweda/videos

Hej! W tym odcinku serii Powojnie poruszam wątek z historii Bliskiego Wschodu. W 1967 roku doszło tam do jednej z najkrótszych wojen w XX wieku. Izrael potrzebował zaledwie 6 dni aby pokonać trzy wrogie arabskie armie: Egiptu, Syrii oraz Jordanii. Izraelskie dowództwo zastosowało taktykę wojny błyskawicznej. Izrael zajął Półwysep Synaj, Strefę Gazy oraz dużą część Zachodniego Brzegu Jordanu. Stał się tym samym regionalnym mocarstwem. Być może jego zdobycze terytorialne byłyby jeszcze większe, gdyby nie interwencja Związku Radzieckiego i groźba interwencji wojskowej jeśli izraelska armia nie przyjmie propozycji rozejmu. Jak wyglądała tak zwana "wojna sześciodniowa"? Dlatego Izrael wygrał oraz co przekazał arabskim sojusznikom sowiecki rząd tuż przed rozpoczęciem się konfliktu? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie słuchając najnowszego odcinka serii Powojnie.

Trener Marcin Nagórek nie ukrywa, że w swojej pracy mocno inspiruje się norweską metodą treningową. Najbardziej jaskrawym przykładem jej skuteczności jest Jakob Ingebrigtsen. Zaledwie 22-letni zawodnik, będący już mistrzem olimpijskim, mistrzem świata oraz aż dziewięciokrotnie mistrzem Europy. Na czym polegają główne założenia realizowanej przez niego myśli treningowej i czy da się je przełożyć na sport amatorski? Z odcinka dowiesz się m.in.: Dla kogo lepsze będą biegi ciągłe, a kto bardziej skorzysta na metodzie przerywanej? Jak dobrać tempo odcinków i manipulować przerwami? Gdzie tkwi klucz do sukcesu Eliuda Kipchoge? *** Partnerem odcinka jest HOKA [współpraca reklamowa]

Zaledwie kilka procent wszystkich ulic w Warszawie zostało nazwanych na cześć kobiet - i to mimo kilku społecznych akcji mających zmienić ten stan. Równie niewielki odsetek zasłużonych kobiet patronuje polskim szkołom. Tymczasem okazuje się, że walecznych, odważnych, utalentowanych artystycznie lub sportowo Pań w historii dziejów Polski wcale nie brakowało. Nie uczymy się o nich, bo większość historii jaką poznajemy w szkole skupia się na ważnych decyzjach gabinetowych i politycznych, do których kobiety przez stulecia nie były dopuszczane. Można to jednak zmienić: właśnie tego dotyczą "herstorie" a także książka "Brakująca połowa dziejów". Przybliża ona udział Polek w wydarzeniach które zmieniały nasz kraj. Jej autorka, Anna Kowalczyk, jest także prezeską Fundacji Muzeum Historii Kobiet. Zabiega o utworzenie stałej siedziby dla instytucji, która będzie szansą na odkrycie słabo jeszcze znanych kart historii. W Drogowskazach opowiedziała o swoich działaniach, dokonaniach wielkich Polek a także o łączeniu wielkiej pasji, misji z życiem zawodowym i rodzinnym. Do wysłuchania rozmowy zaprasza Aleksandra Galant.

Dawid Godziek zgarnia złoto na X-Games! Zaledwie po miesiącu od powrotu na rower BMX Dawid Godziek zgarnia swoje drugie złoto na X-Games! Naszym gościem na antenie Radia Kampus był Maciej Kiwak, który wyjaśnia jak "duże" jest to święto dla wszystkich fanów sportów ekstremalnych. Rozmawia Kamil Michałowski.

W 1933 roku Niemcy miały armię liczącą 115 000 zawodowych żołnierzy, bez lotnictwa czy broni pancernej. Na stopie pokojowej funkcjonowało siedem dywizji piechoty i trzy kawalerii. Zaledwie sześć lat później Hitler wywołał II wojnę światową mając armię liczącą przed mobilizacją 1 300 000 ludzi, a po niej 4 560 000. Wehrmacht liczył ponad 100 dywizji, miał 3600 samolotów bojowych i podobną liczbę czołgów. Zbrojenia Rzeszy Niemieckiej w latach 30. miały charakter totalny, wedle powiedzenia Hitlera, że "armia jest najważniejszą instytucją państwa". Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl: https://patronite.pl/Podcastwojennehistorie Albo postawić nam symboliczną kawę w serwisie Buycoffee: https://buycoffee.to/podcastwojennehistorie/ Zapraszamy na nasze kanały w mediach społecznościowych: https://www.facebook.com/Podcast.Wojenne.Historie https://www.instagram.com/podcastwojennehistorie https://twitter.com/WojenneH https://www.tiktok.com/@podcastwojennehistorie

W poprzednim odcinku mieliśmy najbardziej filozoficzną rozmowę wśród ponad 110 podcastów Escola Mobile. Ten odcinek jest rozmową z najlepiej zorganizowanym CEO, jakiego gościliśmy na antenie. Choć sam, jak przyznaje, najlepiej odnajduje się w chaosie. Jak CEO Tedee łączy ogień z wodą? Robi to sprytnie, gdy nikt nie patrzy. Nie ma tu zimnych pryszniców, ekstremalne sporty pojawiają się w śladowych ilościach. Grzegorz wyjaśnia jak uprawia pracę głęboką, definiuje i rozwiązuje. Dzięki temu w godzinach biurowych gotów jest do pracy operacyjnej, gdzie odnajduje się najlepiej. Dużym zaskoczeniem jest, że nasz najbardziej zorganizowany CEO wspaniale odnajduje się w chaosie. Rozmawiamy o budowaniu firmy usługowej - Predica, exicie i rozwoju firmy produktowej - Tedee, dzięki której domy są bezpieczniejsze, a firmy nie mają problemu z zarządzaniem dostępami do biura. Grzegorz Chuchra to współzałożyciel i wieloletni CEO firmy Predica, która aktualnie jest częścią SoftwareONE. Kilka lat temu współzałożył Tedee, której obecnie jest prezesem. Celem tedee jest umieszczenie inteligentnego zamka na każdych drzwiach. Zaledwie w ciągu dwóch lat firma tedee zaprojektowała i wyprodukowała nowy smart lock, który został wyróżniony jako najlepszy zamek w konkursie iF Design Award i który sprzedawany jest na platformie Apple. Czy kluczem do tych sukcesów jest tylko pewna aplikacja? Zapraszamy do słuchania.    Wersję video tej rozmowy znajdziesz na naszej stronie: escola.pl Muzyka: Kevin MacLeod Werq Kevin MacLeod (incompetech.com) Licensed under Creative Commons: By Attribution 4.0 License/mix by Jedrzej Paulus https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ Oceń nasz podcast na Apple Podcasts: https://bit.ly/EscolaMobileIT Zapraszamy do podcastu.  

Gościem siedemnastego odcinka "Biegowych Podcastów" portalu biegowe.pl jest Dariusz Nożyński, biegacz-amator z wieloma sukcesami na koncie. Na początku maja 2022 roku z wynikiem 63,9 km wygrał polską edycję charytatywnego biegu Wings For Life, a w klasyfikacji globalnej zawodów zajął drugie miejsce. Do zwycięstwa w międzynarodowej rywalizacji zabrakło mu zaledwie 500 metrów. Był to jego trzeci tryumf w lokalnym biegu Wings For Life. Zaledwie 2 tygodnie wcześniej na Stadionie Śląskim w Chorzowie pobił rekord Polski w biegu 6-godzinnym i został mistrzem kraju w tej konkurencji. Osiągnął wynik 95,004km, a to oznacza bieg w średnim tempie 3:47 min/km. I tak przez długie 6 godzin! Poza tym autor bloga szybkiebieganie.pl to mistrz Polski w biegu na 100km. W rozmowie z Damianem Bąbolem Dariusz Nożyński opowiedział m.in. o tym, jak jako amatorowi udaje mu się łączyć uprawianie sportu na tak wysokim poziomie z życiem zawodowym i rodzinnym. Zdradził kulisy biegu Wings For Life w Poznaniu, a także co wydarzyło się po jego zakończeniu. Uchylił również rąbka tajemnicy, w jaki sposób tak szybko regeneruje się do kolejnych startów na ultradystansach. "Biegowe Podcasty" nagrywamy w Studiu PLAC przy ulicy Ordynackiej 9 w Warszawie.

Konkurs filmowy #63PL odbywa się od 6 lat. Wymyślono go w Muzeum Powstania Warszawskiego. Skierowany jest do młodych ludzi w wieku od 15 do 22 lat, którzy chcą w twórczy sposób opowiedzieć o tym, czym jest dla nich nadzieja. "Nadzieja. Czym jest dla ciebie?" – to hasło tegorocznej edycji. Ambasadorem akcji został muzyk – Łukasz L.U.C. Rostkowski. Konkurs ruszył 30 marca i potrwa do 17 kwietnia. Uczestnicy mogą stworzyć swoje dzieło w dowolnej technice. Może to być fabuła, animacja lub grafika. Każdy materiał będzie oceniany pod względem aspektów artystycznych, które zostaną zaprezentowane w 63-sekundowej formule. Ważne jest indywidualne ujęcie tematu.  Kiedy przygotowywano kolejną edycję konkursu, wiązano nadzieję z czasem pandemii. Zaledwie kilka dni później wybuchła wojna w Ukrainie i nadzieja nabrała jeszcze większego wymiaru oraz symboliki. Wierzymy, że uczestnicy tegorocznej edycji podzielą się z nami swoimi emocjami i przemyśleniami, a nadesłane prace skłonią nas do refleksji, wzruszą i zatrzymają na chwilę - mówi Jan Ołdakowski, dyrektor MPW.

Powszechnie wiadomo, że ofiarom przemocy bardzo ciężko zwrócić się o pomoc. Dodatkowo, jeśli jesteś mężczyzną i od dziecka słyszysz, że facet powinien być silny, męski i nie okazywać słabości, to może być podwójnie trudno. A przemoc nie ma płci. Alexowi Skeelowi gdy trafił w końcu do szpitala, lekarze powiedzieli, że zaledwie 10 dni dzieliło go od śmierci. On sam w wywiadach tłumaczy, że nawet nie myślał o odejściu, ucieczka w jego mniemaniu była niemożliwa, choć jak dodaje, bardzo ciężko wyjaśnić to komuś, kto nigdy nie był w takiej sytuacji. Zapraszam do wysłuchania.#podcastkryminalny #historiekryminalne #zagadkikryminalne

W dzisiejszym #PołączKropki gościmy Grzegorza Chuchrę, współzałożyciela Predica. Grzegorz kilka lat temu współzałożył i został Prezesem kolejnej firmy technologicznej - tedee. Tedee jest joint-venture z firmą GERDA, której celem jest umieszczenie inteligentnego zamka na każdych drzwiach. Zaledwie w ciągu dwóch lat firma tedee zaprojektowała i wyprodukowała nowy smart lock, który został wyróżniony jako najlepszy zamek w konkursie iF Design Award i który sprzedawany jest na platformie Apple.

Witam Cię w 92 odcinku podcastu WIĘCEJ NIŻ FOTOGRAFIA. Zaledwie kilka dni temu byłam na gorącej pustyni, a teraz za oknem mam śnieg i mróz ❄️ To już grudzień, a więc czas obdarowywania się

Pierwszy materiał z Olą ► https://youtu.be/2e1hnfJVGpc Wejdź tutaj ► https://www.patryksobotka.pl YouTube Projekt Masaż ►http://bit.ly/1rbgwyp MOJE SOCIAL MEDIA FACEBOOK ►http://www.facebook.com/patrykfizjoterapeuta INSTAGRAM ► http://instagram.com/patryksobotka

W tym odcinku omawiamy historię, rozwój i wpływ social media na społeczeństwo. Jak wpłynęły na Twój mózg oraz samopoczucie. Jest to luźna rozmowa dwóch kolegów ze studiów (Uwaga przekleństwa)

► Sprawa Edmunda Kolanowskiego | AUDIOSERIAL WCIĄŻ TRWA PROMOCJA – ZAMÓW TANIEJ: kolanowski.kryminatorium.pl/. ⠀⠀ W 1953 roku w domu przy Rillington Place numer 10 odnaleziono ciała 6 kobiet. Zaledwie 4 lata wcześniej to samo miejsce było świadkiem podwójnego morderstwa młodej matki i jej dziecka. Czy to możliwe że w jednym domu w tym samym czasie mieszkało dwóch morderców? I jak to możliwe że przez 10 lat nikt nie zauważył zaginięcia kilku kobiet po tym gdy ostatni raz przebywały w tym samym, zaniedbanym domu? ⠀⠀ kontakt: e-mail: kryminatorium@gmail.com Instagram: Marcin Myszka - Kryminatorium www.instagram.com/marcinmyszka1/

Ten "Klimat" musiał poruszyć temat pierwszego rozdziału nowego raportu IPCC (Międzyrządowego Panelu ds. Zmian Klimatu), który według sekretarza generalnego ONZ jest "czerwonym alarmem dla ludzkości". Zaledwie kilka dni po jego opublikowaniu dr Aleksandra Kardaś oraz Katarzyna Guzek opowiadają o wnioskach z dokumentu. Co nas czeka w najbliższych latach? Co musimy zrobić, żeby spełnił się najoptymistyczniejszy scenariusz ekspertów?

Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu - IPCC - opublikował właśnie raport, z którego wynika, że do 2040 roku przekroczony zostanie wzrost globalnej temperatury na poziomie 1,5 stopnia w stosunku do epoki sprzed rewolucji przemysłowej. Zaledwie kilka dni później na Sycylii odnotowano 48,8 C - europejski rekord wszech czasów. Pod znakiem zapytania stoją aktualnie ustalenia szczytu klimatycznego w Paryżu, zakładające utrzymanie ocieplenia poniżej 2 stopni do 2100 roku. Jednocześnie naukowcy są zdania, że negatywny trend klimatyczny jest jeszcze możliwy do zatrzymania w połowie XXI wieku. W jaki sposób możemy to osiągnąć? Który z analizowanych przez IPCC scenariuszy jest najbardziej prawdopodobny? O tym Jakub Bodziony rozmawia z Aleksandrą Kardaś, fizyczką atmosfery, współautorką książki "Nauka o klimacie" i redaktorką portalu naukaoklimacie.pl

Słuchasz #MiesiacBezAlkoholu Link do pełnego wpisu: https://miesiacbezalkoholu.pl/nigdy-nie-jest-za-pozno-na-przerwe-od-alkoholu/ Facebook: https://www.facebook.com/miesiacbezalkoholu/ WPIS DO ODCINKA: Pamiętaj, że MiesiącBezAlkoholu nie jest przeznaczony dla osób, które rozwinęły silne fizyczne uzależnienie od alkoholu. Wszystkich, którzy czują się w ten sposób, prosimy o profesjonalną pomoc. ALE – MiesiącBezAlkoholu jest dla wszystkich innych. Od 18 do 108 jesteśmy tutaj, aby powiedzieć, że nigdy nie jest za późno ani za wcześnie na rzucenie picia. Oczywiście im dłuższa jest twoja kariera pijąca, tym bardziej zakorzenione są te nawyki. ALE picie alkoholu jest nawykiem, a nawyki można przełamać, zmienić i zastąpić nowymi, zdrowymi, przyjemnymi. Nigdy nie dowiesz się, o ile lepsze i zdrowsze może być Twoje życie, chyba że spróbujesz. Doświadczeni członkowie wyzwania zachwycają się swoją nowo odkrytą energią i witalnością. Podczas gdy wielu naszych młodszych rekrutów uwielbia być na szczycie osobistej efektywności, w każdej jednej strefie swojego życia. Jakkolwiek na to spojrzysz. Rezygnacja z alkoholu na dłuższy czas jest dla Ciebie niczym innym, jak tylko „dobrem”. Niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, że to nie zadziała w jeden dzień. Właśnie dlatego stworzyliśmy wyzwanie i grupę wsparcia. Jesteśmy Twoją wymówką, strefą wsparcia i treningu. Aby pomóc Ci przygotować się i jak najlepiej wykorzystać życie wolne od alkoholu. Wszystko, o co prosimy, to zobowiązanie się do 30, bądź 90 dni. Zaledwie 1-3 miesiące Twojego życia. Masz wszystko do zyskania i nic do stracenia. Następnie, pod koniec 90 dni, możesz zdecydować, po zapoznaniu się z obiema stronami sporu, czy chcesz kontynuować tą podróż, czy też nie. Link do pełnego wpisu: https://miesiacbezalkoholu.pl/nigdy-nie-jest-za-pozno-na-przerwe-od-alkoholu/ ***Disclaimer*** Celem bloga jest popularyzacja wiedzy na tematy związane z nadużywaniem alkoholu. Autor bloga nie odpowiada za treści bloga w jakimkolwiek zakresie, a w szczególności za jakąkolwiek szkodę wyrządzoną zastosowaniem, lub brakiem zastosowania się do tej treści. Autor zastrzega sobie prawo do zmiany tekstów oraz poglądów wyrażonych na blogu. Wszystkie treści na blogu mają charakter wyłącznie informacyjny, żadna zawartość tej witryny nie powinna być nigdy wykorzystywana jako substytut bezpośredniej porady medycznej od lekarza lub innego wykwalifikowanego klinicysty.Alkohol vs Trzustka – dlaczego alkohol może powodować zapalenie trzustki?

Zaledwie kilka dni temu w kioskach pojawił się nowy numer magazynu Star Wars Komiks, a Mando i Jerry już dziś

Zaledwie kilka dni temu w kioskach pojawił się nowy numer magazynu Star Wars Komiks, a Mando i Jerry już dziś zapraszają na jego omówienie. „Ucieczka” to dziesiąta odsłona głównej serii i przedostatni tom pisany przez Kierona Gillena. Czy zmiana rysowników i pewne uspokojenie akcji przed wielkim finałem przypadły nam do gustu? Jak Gillen poradził sobie z nieco lżejszą tonację tego tomu? Dlaczego można potraktować ten komiks niemalże jako tytuł autonomiczny? O tym i wielu innych kwestiach posłuchacie w dzisiejszym podcaście. Ale zanim o samym komiksie to oczywiście zapraszamy na solidną porcję newsów! Spis treści: Blok newsowy 0:01:31 – Zapowiedzi komiksowe na drugą połowę 2021 roku 0:10:46 – „War of Bounty Hunters” – kilka dodatkowych zdań na temat aktualnego crossovera Marvela 0:17:30 – „Trial of Shadows” – mini-seria noir w ramach Wielkiej Republiki Omówienie magazynu „Star Wars Komiks tom 12 (2/2021)” 0:19:24 – Star Wars. Ucieczka (zeszyty #56–61) Przesłuchaj w Konglomeracie: https://konglomeratpodcastowy.pl/konglomerat-podcastowy/star-wars-komiks-ucieczka/ Posłuchaj nas na YouTube: https://youtu.be/eOqLejwntb4 Nasz Facebook: https://www.facebook.com/konglomeratpodcastowy/ Instagram: https://www.instagram.com/konglomeratpodcastowy/

Dziś zapraszam Cię do bardzo szczególnej rozmowy. Rozmowy z Edwardem Ćwierzem, pastorem ewangelicznego Kościoła „Wieczernik” w Kielcach, gdzie formalnie funkcjonuje jako związek wyznaniowy od 1996 roku. Wcześniej „Wieczernik” był charyzmatyczną wspólnotą działającą w Kościele katolickim. Pierwsze spotkanie tej wspólnoty odbyło się we wrześniu 1992 roku. Zaledwie kilka miesięcy później, każdego tygodnia na spotkania przybywało regularnie 400-500 osób, którzy przychodzili, aby wielbić Jezusa Chrystusa i doświadczać suwerennego działania i darów Ducha Świętego. Rok później wspólnota została wykluczona z Kościoła katolickiego, a zaistniały podział odcisnął silne piętno dystansu i poważnych uprzedzeń, które aż do dziś funkcjonują w polskim Kościele, szczególnie w odniesieniu do całej rodziny charyzmatycznej. W tym odcinku usłyszysz historię Edwarda. Możesz wyobrazić sobie, jak różne emocje towarzyszyły mi, gdy przygotowywałem się do tej rozmowy. A przygotowywałem się do niej naprawdę długo. Wiedziałem, że zarówno ja, jak i pastor Edward podejmujemy ryzyko. Dla mnie, jako katolika: ryzyko rozmowy z kimś, kto w moim środowisku był przez lata traktowany jak zwodziciel lub zdrajca. Dla niego, jako protestanta, ryzyko podjęcia rozmowy z przedstawicielem Kościoła, który niegdyś go wykluczył i publicznie potępił. A rany, zarówno po jednej jak i drugiej stronie, goją się długo. W 1995 roku, rok po tamtych trudnych wydarzeniach, biskup Rzymu, Jan Paweł II napisał w swojej encyklice "Ut unum sint" w ten sposób: „Zjednoczenie chrześcijan — także po wszystkich grzechach, które przyczyniły się do historycznych podziałów — jest możliwe. Warunkiem jest pokorna świadomość, że zgrzeszyliśmy przeciw jedności i przekonanie, że potrzebujemy nawrócenia. Zgładzone i przezwyciężone muszą być nie tylko grzechy osobiste, ale także grzechy społeczne, poniekąd „struktury” grzechu, które przyczyniły się i nadal mogą się przyczyniać do podziału i do jego utrwalenia”. Z tą właśnie myślą – nie aby osądzać, oceniać czy komentować, ale aby stanąć w obliczu grzechu, który jako ludzie Chrystusa popełniliśmy przeciwko jedności. I z tą właśnie świadomością przyjechałem do Kielc, aby podczas tej rozmowy usłyszeć w niej mojego brata. I mimo, że miałem wiele obaw dotyczących tej rozmowy wiedziałem, że każdy konflikt, jakkolwiek byłby wielki, aby wejść na drogę pojednania, wymaga wpierw tego, aby się nawzajem posłuchać. I usłyszeć. I do tego chcę Cię zaprosić. Spróbuj usłyszeć tę historię. Usłyszeć ją sercem. Proszę Cię, jeśli to tylko możliwe, przesłuchaj tę rozmowę w całości.

Rosja ogłosiła, że ćwiczenie przerzutu wojsk się zakończyło i że dwie armie, które stanęły ostatnio przy granicy z Ukrainą, mogą wracać do baz. Ukraina przyjmuje tę informację z zadowoleniem, ale i z rezerwą. Prezydent Ukrainy podziękował też sojusznikom za wywarcie presji na Rosję. Główny sojusznik, prezydent Joe Biden, dziś zajmował się innym odwrotem. Oficjalnie ogłosił zwrot wobec polityki Donalda Trumpa i znacząco wzmocnił obietnice Baracka Obamy dotyczące ograniczania emisji CO2 przez Stany Zjednoczone. Prezydent Chin zapowiedział, że od 2025 roku Chiny zaczną odchodzić od węgla. Biorący udział w szczycie prezydent Andrzej Duda dziś mógł się pochwalić porozumieniem rządu z górnikami, które otwiera drogę do likwidacji kopalni w Polsce do połowy wieku. Do wymogów czasu dostosowały się również krokusy w Tatrach, które w obliczu pandemii, a tak naprawdę pogody, w tym roku słabo kwitną. Zaledwie symboliczny będzie też czerwony dywan w Oscarową noc.

Prawie połowa Polaków niepoprawnie segreguje śmieci. Zaledwie tylko połowa Polaków potrafi segregować śmieci. O tym problemie porozmawia z Państwem Michał Mikołajczyk - Prokurent, Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu - Rekopol Organizacja Odzysku Opakowań. Dr Dominik Batorski - socjolog internetu poruszy temat tysięcy wykluczonych dzieci i seniorów. Temat dotyczy kwestii internetowej alieancji. Biznes liczy sam na siebie i otwiera się w lockdownie. Co grozi przedsiębiorcom? Na to pytanie odpowie eskpertka Karolina Wantulok -  prezes Wiślańskiej Organizacji Turystycznej.

#Wiadomości z rynku #bitcoin'a i innych kryptowalut. Zaledwie parę tygodni temu dzieliliśmy się z Wami przełomowym newsem - #PayPal, światowy lider w zakresie usług płatności online, umożliwił zakup, sprzedaż i przechowywanie kryptowalut na swojej platformie. Teraz procesor płatności blokuje konta użytkownikom handlującym kryptowalutami. Co się zmieniło? Dlaczego PayPal zmienia reguły gry w trakcie jej trwania? I co na to rynek? O tym (między innymi) opowiemy w kolejnym odcinku Kwadransa z Kangą. Prowadzący: Łukasz Żeligowski, Sławek Zawadzki. To nagranie nie jest poradą inwestycyjną. Jest to subiektywna opinia prowadzących.

Dziś opowiem o tajemniczej sprawie Jaleayah Davis. Zaledwie kilka godzin po spotkaniu z przyjaciółmi Jaleayah nie żyła, a jej ciało zostało okropnie okaleczone. Sprawa do dziś budzi wiele kontrowersji i pozostawia mnóstwo pytań bez odpowiedzi. Oficjalnie sprawa została uznana za wypadek, ale czy faktycznie tak było?

Zaledwie ok. 14,5 tys. głosów oddano w tegorocznym budżecie obywatelskim w Kielcach. To znacząco mniej niż w roku ubiegłym, kiedy głos oddało 34 tys. kielczan. Czy słabe zainteresowanie budżetem obywatelskim to skutek pandemii, na której skupia się uwaga kielczan, czy powód tkwi w przejęciu idei obywatelskości przez dobrze zorganizowane i wyspecjalizowane, ale wąskie grupy ludzi? Na ten temat dyskutowaliśmy w Punktach Widzenia.

Posłuchaj o rosyjskiej grupie religijnej z XVII–XVIII wieku, której potomkowie mieszkają na gruzińskich rubieżach. Zaledwie 11 km od Ninocmindy znajduję to, po co wybrałem się do Samcche-Dżawachetii. Gorelovka. Nietrudno odnaleźć właściwe podwórze. Już z daleka odzywają się dziwnie znajome słowiańskie echa… Łowicz, Zalipie… Łąki, wrzosowiska, jeziora. Podłużne pobielone chałupy z drewna, drzwi i okiennice malowane w kwiaty, niebieskie płotki, dachy pokryte darnią (ziemią i trawą). Jeszcze w latach 90. XX w. w Gruzji żyło ok. 2000–4000 duchoborców (nikt dokładnie nie liczył). Dziś w każdej porosyjskiej miejscowości mieszka przynajmniej jedna duchoborska rodzina, lecz z biegiem lat ich liczba drastycznie się kurczy. W słynącej z pięknej architektury Gorelovce duchoborców jest najwięcej – ale to wciąż mała populacja, ledwie 40 osób, przeważnie starszych. Tylko w kilku rodzinach są dzieci.Więcej w artykule - https://www.polakogruzin.pl/gorelovka-wioska-rosyjskich-duchoborcow-w-gruzji/

Miniony tydzień obfitował w elektryczne premiery polskich marek motoryzacyjnych. FSO z Kutna pokazało gamę prototypów elektrycznej Syreny Vosco oraz projekt Poloneza. Melex n.50 - drogowego pojazdu dostawczego, którym firma uczci w przyszłym roku swoje 50-lecie. Wystartowała nowa marka - Izera. Czy pojazdy z Polski mają szansę zaistnieć na dynamicznie zmieniającym się rynku? O to zapytaliśmy Michała Zielińskiego, dziennikarza autokult.pl. Z Marcinem Mizgalskim, prowadzącym profil Mój samochód EV zastanowiliśmy się, czy jest sprawdzona recepta na sukces na rynku elektromobilnym. Pod lupę wzięliśmy Arrival, Rivian i Street Scooter. Zaledwie dwa dni dzielą nas od finałowych 6. wyścigów szóstego sezonu Formuły E. Agata Rzędowska sprawdziła, jak wygląda reżim sanitarny w padoku.

Zaledwie 12 km na północ od Tbilisi leży Mccheta – dawna stolica Królestwa Kartlii i religijne serce Gruzji, gdzie w 337 r. proklamowano przyjęcie chrześcijaństwa jako religii państwowej. Atrakcje Mcchety obejmują trzy zabytki sakralne z listy UNESCO: cerkiew Dżwari (VI w.), położoną na wzgórzu, skąd roztacza się wspaniały widok na styk rzek Mtkwari i Aragwi, najważniejszą gruzińską katedrę – Sweticchoweli (XI w.) z licznymi reliktami religijnymi, a także żeński klasztor Samtawro (IV–XVI w.), gdzie pochowano króla Miriana, królową Nanę i św. Gabriela . Mccheta to zarazem dobre miejsce na zakup pamiątek z Gruzji – a po odwiedzeniu straganów pora ruszać w dalszą drogę, do Gori. W rodzinnym mieście Józefa Stalina można zwiedzić poświęcone mu muzeum. Z miasteczka tchnącego aurą komunizmu najlepiej wyskoczyć na łono natury. Położony 15 km dalej starożytny, wykuty w skałach gród Uplisciche to wyborne miejsce na spotkanie z nierozwikłanymi tajemnicami historii i relaks z genialnym widokiem na meandrującą rzekę Mtkwari. Wycieczki jednodniowe z Tbilisi - http://bit.ly/WycieczkiJednodniowe

Pożar w Biebrzańskim Parku Narodowym zniszczył ponad 5000 hektarów bezcennej przyrody. Spłonęło prawie 10% parku. Jak wyglądał pożar z bliska? Jak wielkie są straty? Czy przyroda się odrodzi? Zaledwie kilka dni po pożarze rozmawialiśmy z Agnieszką Zach, przewodniczką po BPN, która była naocznym świadkiem tych przerażających wydarzeń. Agnieszka spotkała się z nami wieczorem, mimo zmęczenia, po wielu godzinach w terenie, gdzie wypatrywała źródeł ognia. Agnieszka, nazywana prze miejscowych Wiedźmą Biebrzańską, nie jest zwykłym przewodnikiem. To artystka, zielarka, zakochana w etnografii. „Widzisz tyle ile wiesz. Przewodnik jest po to, żeby pokazać, że zwykła łąka to jest cud!”, tak o swojej pracy mówi Wiedźma, która dziś zaprowadzi nas tam, gdzie sami byśmy nie trafili. Ruszamy na szlak BARWIK! Fundacja WWF Polska włączyła się w pomoc w gaszeniu pożaru, przekazując strażakom Ochotniczej Straży Pożarnej sprzęt gaśniczy o wartości 36 000 zł. Pokryliśmy również koszt paliwa (2 000 zł), użytego do koszenia terenu parku. Teren wykosili pracownicy Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Zmiana klimatu i katastrofalna susza, sprawiają, że pożarów będzie coraz więcej. Ogień w Biebrzańskim Parku Narodowym nie będzie ostatnim! Pożary bagien będą się nasilać!

Zapraszamy do Betlejem - miejsca urodzenia Jezusa. Odwiedzimy grotę, w której zamknął się Hieronim, jeden z tzw. ojców kościoła, aby przetłumaczyć Biblię na łacinę. I dokonał tego! Zaledwie w ...24 lata! A czy wiecie, dlaczego Jezus wyprowadził się od rodziców z Nazaretu? Potem pojedziemy nad rzekę Jordan, gdzie Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela i tym samym rozpoczął swoją publiczną działalność. Prawdopodobnie też w tym samym miejscu Izraelici przekroczyli cudownie Jordan suchą nogą! _ _ _ Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła? Skontaktuj się! Napisz na: kontakt@megakosciol.pl Prowadzimy również grupy studium Biblii przez Internet - zgłoś się i dołącz do projektu MEGAKOŚCIÓŁ w Polsce! Więcej na megakosciol.pl Grupy biblijne KNP: Bawaria, Białystok, Calgary, Chicago, Corby, Dublin, East Coast, Głogów, Holandia, Kielce, Koszalin, Kraków, Krosno, Leeds, Linz , Londyn, Łódź, Montreal, Nowy Sącz, Olsztyn, Poznań , Słubice, Śląsk, Terespol, Toruń, Trójmiasto, Warszawa, Wrocław Jeżeli chcesz, aby nasz program gościł u Ciebie codziennie - WESPRZYJ NASZĄ TELEWIZJĘ: http://idzpodprad.pl/wsparcie . Twoje wsparcie jest potrzebne do codziennego nadawania! Oglądaj nas na: http://youtube.com/idzpodpradtv http://idzpodprad.tv http://twitter.com/PawelChojecki http://idzpodprad.pl/mp3 tel.814 669 315, koszt jak za połączenie http://idzpodprad.fm http://vimeo.com/idzpodprad http://cda.pl/idzpodprad KONTAKT: kontakt@idzpodprad.pl Bądź na bieżąco: http://idzpodprad.pl Support this podcast

Nieco ponad tydzień temu wróciliśmy z Indii. Zaledwie tydzień temu... a wydaje się to być tak odległym... Tyle się w międzyczasie zmieniło... Dziś dowiaduję się, że również Indie wprowadzają obowiązek zamknięcia się w domach jako sposób na walkę z Covid019... Zamknąć 1/5 ludzkości w domach...? Na trzy tygodnie... Jak? Myśli krążą, ale spróbuję. Spróbuję opowiedzieć Ci o tym jakie były dla mnie nasze Indie sprzed tygodnia.   Posłuchasz? Zapraszam na nowy odcinek! ------------- Posłuchaj Zalatanej na:

Zaledwie pół metra pod współczesną posadzką archeolodzy odkryli mur z czasów Kazimierza Wielkiego. Na lubelskim Zamku, w północnym skrzydle, tam gdzie do niedawna była ekspozycja numizmatyczna. Sam mur z czasów Kazimierzowskich zaskoczeniem nie jest, ale odkopanie go tak płytko - już tak. Dlaczego? I jakie jeszcze tajemnice kryje lubelskie Wzgórze Zamkowe? O tym opowiedzą archeolodzy.

Dzisiaj porozmawiamy na temat snu. Dlaczego jest taki ważny? Co możesz zrobić, by spać lepiej? Jakie czynniki mogą go zaburzać? Zapraszam do słuchania :)

Zaledwie kilka minut po wylądowaniu na lotnisku w Nowym Jorku, na antenie Radio RAMPA, w programie na żywo gościliśmy polską wokalistkę Annę Dąbrowską. Wokalistka tłumaczy co było powodem tego, że nie pojawiła się na koncercie w Chicago.W krótkiej rozmowie w drodze do hali koncertowej, Ania Dąbrowska mówi o swoim przepisie na hit, a także o tym, z czego jest najbardziej dumna na przestrzeni swojej kariery zawodowej.

Autor: Jacob i Wilhelm GrimmTytuł: PaluszekTłumaczenie: Marceli TarnowskiCzytał: Wojciech StrózikŻył sobie kiedyś biedny chłop. Pewnego wieczoru, kiedy podsycał ogień na kominie, powiedział do żony, która siedziała przy kołowrotku i przędła:— Jaka to szkoda, że nie mamy dzieci! U nas jest tak smutno i cicho, a u innych tak gwarno i wesoło.— Prawda — odparła żona wzdychając — gdybyśmy mieli chociaż jedno, nawet tak maleńkie jak paluszek, byłabym szczęśliwa. Na pewno kochalibyśmy je z całego serca.I stało się, że po kilku miesiącach urodziło się im dziecko, które wyglądało jak wszystkie dzieci, ale było nie większe od palca. Rodzice zaś rzekli:— Stało się tak, jak sobie życzyliśmy, więc kochajmy to nasze maleństwo — i nazwali je PaluszkiemChociaż nie brakło mu jedzenia ani picia, dziecko nie rosło wcale i było ciągle tak małe, jak w chwili urodzenia. Paluszek był jednak mądrym i sprytnym dzieckiem i wszystko, do czego się tylko zabrał, udawało mu się znakomicie.Pewnego dnia chłop wybierał się do lasu po drewno, a wychodząc z chałupy rzekł do siebie:— Dobrze by było, gdyby ktoś później przyjechał z wozem i pomógł mi zabrać drewno do domu.— Ojcze — zawołał Paluszek — ja ci pomogę i przyjadę z wozem, zaufaj mi, zobaczysz, że w samą porę będę w lesie.Chłop roześmiał się i rzekł:— Ależ to niemożliwe. Jesteś taki malutki, że nie możesz powozić koniem.— To nic, ojcze, niech tylko matka zaprzęgnie, a ja usiądę w uchu konia i będę mu mówił, jak ma iść.— No — rzekł ojciec — możemy spróbować.Kiedy nadeszła oznaczona pora, matka zaprzęgła konie do wozu i wsadziła Paluszka do ucha jednego z nich, a malec wołał, jak konie mają iść.— Hejta, wiśta, hola, wio!Szło to bardzo składnie i wóz zajechał prostą drogą do lasu. W chwili, kiedy konie skręcały za róg, a malec zawołał: — Hejta, hejta! — przechodzili właśnie tamtędy dwaj nieznajomi i zdumieli się bardzo.— Cóż to może znaczyć? — rzekł jeden. — Wóz jedzie, słychać głos woźnicy, a jego samego nie widać.— To nieczysta sprawa — odparł drugi — pójdźmy za wozem i zobaczmy, gdzie się zatrzyma.Ale wóz wjechał w głąb lasu, prosto do miejsca, gdzie drwal rąbał drzewo.Kiedy Paluszek ujrzał ojca, zawołał:— Widzisz, ojcze, przyjechałem. Teraz wyjmij mnie tylko z kryjówki.Ojciec ujął konia jedną ręką, drugą zaś wydobył mu z ucha Paluszka, który wesoło skoczył zaraz na trawkę i usiadł na źdźble.Kiedy dwaj nieznajomi to ujrzeli, zdumienie ich nie miało granic. Wówczas jeden z nich rzekł do drugiego.— Ten malec może nam przynieść majątek, jeśli będziemy go pokazywali w wielkim mieście za pieniądze. Kupmy go.Podeszli więc do chłopa i rzekli:— Sprzedajcie nam tego malca, będzie mu u nas dobrze.— Nie — odparł ojciec — to moje najdroższe dziecię, nie oddam go za skarby świata.Ale Paluszek słysząc tę rozmowę wdrapał się po fałdach ubrania ojca, stanął mu na ramieniu i szepnął do ucha:— Sprzedajcie mnie, ojcze, niedługo do ciebie powrócę.Gdy to ojciec usłyszał, zgodził się sprzedać go za dużą sumę pieniędzy.— Gdzie chcesz siedzieć? — zapytali nieznajomi Paluszka.— Posadźcie mnie na kapeluszu — odparł malec — będę sobie mógł spacerować, oglądać okolicę, no, i nie spadnę stamtąd.Nieznajomi spełnili jego życzenie, a gdy Paluszek pożegnał się z ojcem, ruszyli w drogę.Kiedy zapadł zmrok, malec zawołał nagle:— Zdejmijcie mnie na chwilę, muszę koniecznie zejść!— Zostań na górze — odparł ten, na czyjej głowie chłopiec siedział — nie krępuj się, ptaszki też nieraz upiększyły mi tak kapelusz.— Nie — odparł Paluszek — już ja wiem, co wypada. Zdejmijcie mnie natychmiast!Musieli więc nieznajomi zdjąć Paluszka z kapelusza i postawić na ziemi, w tej chwili jednak malec skoczył do mysiej dziury i zawołał stamtąd:— Do widzenia, moi panowie, ruszajcie do domu beze mnie! — i roześmiał się głośno.Na próżno biegali dokoła mysiej dziury, rozgrzebując ją laskami; Paluszek znikał im ciągle z oczu, a że było już ciemno, musieli ze złością i z pustą kiesą ruszyć z powrotem do domu.Kiedy Paluszek spostrzegł, że nieznajomi oddalili się, wyszedł ze swej nory.— Niebezpiecznie jest chodzić w ciemnościach po polu — pomyślał — łatwo można skręcić kark i połamać nogi.Na szczęście znalazł muszlę ślimaka.— Bogu dzięki — rzekł — mam teraz gdzie przenocować! — i wszedł do muszli.Po pewnym czasie, gdy chciał się właśnie ułożyć do snu, usłyszał, jak dwaj ludzie przechodzili obok jego schronienia, a jeden z nich rzekł:— Co więc zrobimy, aby zabrać bogatemu proboszczowi złoto i srebro?— Ja ci poradzę! — zawołał Paluszek.— Co to było? — rzekł złodziej przerażony — słyszałem jakiś głos.Stanęli obaj i poczęli nasłuchiwać, Paluszek zaś rzekł znowu:— Weźcie mnie z sobą, ja wam dopomogę.— A gdzie jesteś?— Szukajcie na ziemi i uważajcie, skąd dochodzi głos — odparł malec.Po długim szukaniu złodzieje znaleźli go wreszcie i podnieśli do góry.— Więc to ty, smyku, chcesz nam dopomóc! — zawołali.— Naturalnie — odparł Paluszek — wśliznę się do pokoju proboszcza i podam wam stamtąd wszystko, czego zapragniecie.— Dobrze — odparli złodzieje — zobaczymy, co potrafisz.Kiedy przybyli na plebanię, Paluszek wśliznął się do pokoju i zawołał jak mógł najgłośniej:— Co chcecie wziąć z tego pokoju?Złodzieje przerazili się i rzekli:— Cicho, bo ktoś się obudzi.Ale Paluszek udał, że ich nie zrozumiał, i krzyknął jeszcze głośniej.— Co wam podać? Co chcecie wziąć z tego pokoju?Usłyszała to kucharka i poczęła nasłuchiwać. Ale złodzieje uciekli już kawałek drogi, wreszcie jednak nabrali odwagi i rzekli:— Ten smyk droczy się z nami!Wrócili więc pod okno i szepnęli:— No, dość tych żartów, teraz podaj nam coś.Paluszek zaś zawołał jeszcze raz jak mógł najgłośniej:— Dam wam wszystko, czego chcecie, wyciągnijcie tylko ręce.Usłyszała to nasłuchująca kucharka, zerwała się więc z łóżka i podeszła do drzwi. Złodzieje zaś uciekli, jakby ich sam diabeł gonił. Służąca zapaliła świecę, ale na próżno szukała kogokolwiek w pokoju, gdyż Paluszek zdążył już wymknąć się do sieni, a stamtąd do stodoły. Położyła się więc z powrotem do łóżka, sądząc, że śniła z otwartymi oczyma.Paluszek zaś wdrapał się po źdźbłach na stóg siana, aby się tam przespać, a rano wrócić do rodziców. Ale czekał go inny los! Tak, na świecie zdarzają się różne nieszczęścia. O świcie kucharka weszła do stodoły, chwyciła naręcz[2] siana wraz ze śpiącym Paluszkiem i zaniosła krowom. Paluszek spał tak mocno, że nie czuł nic i obudził się dopiero w pysku krowy, która żuła go razem z sianem.— O Boże! — zawołał — jestem chyba w młynie! — ale wnet spostrzegł, gdzie się znajduje.Musiał dobrze uważać, aby się nie dostać między zęby i nie ulec zmiażdżeniu. Wreszcie znalazł się żywy i cały w żołądku.— Zapomniano porobić okna w tej izdebce — pomyślał malec — ani słońca tu nie ma, ani lampy.W ogóle nowe mieszkanie nie podobało mu się, a najgorsze było to, że przez drzwi wejściowe napływały coraz nowe ilości siana i Paluszkowi było coraz ciaśniej. Zawołał więc w trwodze:— Nie dawajcie mi więcej siana! Nie dawajcie mi więcej siana!Służąca doiła właśnie krowę, a gdy usłyszała znowu ten głos, który słyszała już w nocy, i znowu nikogo nie było widać, przeraziła się tak bardzo, że spadła ze stołka i rozlała mleko. W trwodze pobiegła do swego pana i zawołała:— O Boże, księże proboszczu, krowa mówi!— Oszalałaś — odparł proboszcz, ale poszedł do obory, aby sprawdzić słowa kucharki.Zaledwie jednak przestąpił próg obory, usłyszał głos:— Nie dawajcie mi więcej siana! Nie dawajcie mi więcej siana!Proboszcz przeraził się bardzo, a sądząc, że to zły duch wstąpił w krowę, kazał ją natychmiast zabić. Rzeźnik zabił krowę, a żołądek, w którym znajdował się Paluszek, wyrzucił do śmietnika.Z wielkim trudem torował sobie nasz zuch drogę do wolności, zaledwie jednak udało mu się wytknąć głowę, spotkało go nowe nieszczęście. Właśnie przebiegał tamtędy zgłodniały wilk i połknął za jednym zamachem żołądek wraz z Paluszkiem. Ale malec nie stracił odwagi i zawołał:— Drogi wilku, wiem o wyśmienicie zaopatrzonej spiżarni!— Gdzie? — zapytał wilk.— W tym a tym domu — (i opisał mu dokładnie dom swego ojca) — jeśli zakradniesz się tam przez ściek, znajdziesz pod dostatkiem ciasta, słoniny i kiełbasy.Wilk nie dał sobie tego dwa razy powtarzać, zakradł się w nocy przez ściek do spiżarni[3] i do syta najadł się kiełbas i szynek. Ale gdy chciał już wracać tą samą drogą, okazało się, że był teraz za gruby i nie mógł się przedostać przez otwór. Na to tylko czekał Paluszek i począł w żołądku wilka wyć, krzyczeć, wołać, ile sił.— Będziesz ty cicho — rzekł wilk — pobudzisz ludzi.— To i cóż — odparł malec — ty się najadłeś do syta, to i ja się chcę poweselić! — i począł na nowo krzyczeć ze wszystkich sił.Wreszcie obudził tym krzykiem ojca i matkę, którzy nadbiegli do spiżarni i zajrzeli przez szparę. A kiedy ujrzeli wilka, wrócili do izby, ojciec po siekierę, a matka po kosę.— Stań za mną — rzekł chłop do żony — jeżeli nie padnie on od mego uderzenia, to ty przetniesz go kosą.Gdy Paluszek usłyszał głos ojca, zawołał:— Drogi ojcze, jestem tu, siedzę w brzuchu wilka!Ojciec ucieszył się bardzo i rzekł:— Dzięki Bogu, odnaleźliśmy nasze dziecię! — i kazał żonie odłożyć kosę, aby nie uczyniła krzywdy Paluszkowi.Potem za jednym zamachem odrąbał wilkowi głowę, dobył nożyczek, rozciął mu brzuch i wyciągnął stamtąd malca.— Ach — rzekł ojciec — tak się o ciebie martwiliśmy!— Tak, ojcze — odparł Paluszek — wielu przygód zaznałem na świecie. Dzięki Bogu, że znowu oddycham świeżym powietrzem!— A gdzież to byłeś?— Ach, ojcze, byłem w mysiej dziurze, i w żołądku krowy, i w brzuchu wilka. A teraz już pozostanę przy was, kochani rodzice.— My zaś nie sprzedamy cię za żadne skarby świata! — odparli rodzice, całując serdecznie swe odzyskane dziecię.Po czym nakarmili go, napoili i przebrali w nowe ubranie, gdyż stare zniszczyło się podczas wędrówek i przygód.

Autor: Jacob i Wilhelm GrimmTytuł: KopciuszekTłumaczenie: Bolesław LondyńskiCzyta: Wojciech StrózikŻadna z bajek całego świata nie cieszy się takim rozgłosem, jak fantastyczna baśń Grimma pt. Kopciuszek.Różni różnie opowiadają bajkę, ale my opowiemy ją tak, jak nam ją kiedyś opowiadała poczciwa i nigdy nie zapomniana nianiusia.Za górami, za lasami, a w każdym razie hen, na dalekim wschodzie, mieszkała na wsi zamożna wdowa, mająca dwie córki i pasierbicęRózię. Córki nie były ładne, ale chciały się wszystkim podobać, więc zaniedbując gospodarstwo i pracę domową, cały czas spędzały tylko na strojeniu się przed lustrem i na różnych zabawach. Że zaś pannom tym nieustannie potrzebna była służąca do grzania rurek, do prania i prasowania drobiazgów, do czyszczenia bucików i sukien, przeto cały ciężar tej roboty zwalił się na Rózię, przyrodnią siostrępanien.Matka ich, pomimo całej zamożności, nie mogła podołać wydatkom na wszystkie potrzeby córek, a że wywoływało to zły humor, przeto pastwiła się nad swoją nieszczęsną pasierbicą Rózią, która dość często otrzymywała od niej potężnego szturchańca. Rózia była bardzo ładną, smukłą i zgrabną dziewczyną, ale używana do ciężkiej pracy, często musiała przebywać w kuchni, pilnować garnków, grzebać się w węglach i w ogóle spełniać roboty najpośledniejsze. Zdarzało się więc, że często była zamorusana i tak obdarta jak żebraczka. Od kopcia, jaki czernił jej buzię przez ciągłe przebywanie w kuchni, siostry przezwały ją Kopciuszkiem i nazwa ta tak się z nią zrosła, że nikt inaczej nie wołał na nią, jak: Kopciuszku daj, Kopciuszku zrób, Kopciuszku leć, Kopciuszku przynieś!Rózia sama zapomniała swego imienia, ale jednak nie godziła się ze swoim losem. Czuła ona, że jej się dzieje krzywda i nieraz myślała sobie o poprawieniu losu. Że jednak miała serce złote, z pokorą przeto znosiła doznawane przykrości, dogadzając nie tylko macosze i siostrom, ale pamiętając zarazem o domowych zwierzątkach, a nawet o głodnych ptaszkach za oknami domu. Żebraka nigdy nie pominęła, ażeby się z nim kawałkiem suchego chleba nie podzielić, a chorym sąsiadom zawsze umiała tak się przysłużyć, że wszyscy wychwalali jej dobroć. A że ludzie dobrzy zawsze otrzymują nagrodę na tym świecie, przeto nieuznawana przez siostry i macochę Rózia zdobyła sobie potężną opiekunkę w postaci jednej z czarodziejek, która tylko czekała sposobności, ażeby wywrzeć potęgę swego gniewu na winnych a niegodziwych. Sposobność ta zdarzyła się właśnie wtedy, gdy monarcha owego państwa, w którym się to działo, postanowił ożenić swojego syna.Syn ten, książę Krasnolicy, miał sobie wybrać dozgonną towarzyszkę życia z liczby dziewcząt całego kraju, które król Ćwieczek, jego ojciec, zaprosił do siebie wraz z rodzinami na wspaniały festyn, tak samo ze sfery niższej, jak i wyższej.Przy rozsyłaniu zaproszeń nie pominięto i macochy Rózi wraz z jej córkami. — Kopciuszkowi serce się z żalu ścisnęło, gdy macocha oświadczyła, że zabierze z sobą tylko dwie córki do dworu, a Rózia w domu zostanie. Siostry wykpiły Kopciuszka i po prostu pojąć nie mogły takiej bezczelności z jej strony, ażeby taka służąca im dorównać chciała! Cóż było robić? Rózia zmartwiła się, ale jak zwykle żale swoje stłumiła w sobie i pokorniutko zaczęła pomagać siostrom w przygotowaniach do balu.Kiedy już panny były prawie gotowe, kiedy z liczby kilkunastu sukienek zdecydowały się wybrać co najwspanialsze, Kopciuszek widząc, że i dla niej jeszcze znalazłaby się piękna suknia, rzecze do macochy:— Mamusiu droga, weź i mnie na bal z siostrami!— Ach, brudasie jeden, czego ci znowu się zachciewa! — ofuknęła macocha, uderzywszy dziewczynę w plecy: — Pójdziesz, ale najpierw z tego popiołu wybierz mak do czysta.Co mówiąc, wsypała do popiołu maku, wymieszała razem i postawiła przed zapłakanym Kopciuszkiem.Po wyjściu macochy Rózia zaczęła wybierać mak, ale robota była tak ciężka, że i za rok by jej nie skończyła. Usiadła więc pod oknem i płacze. Na to gołębie, karmione codziennie przez nią, zastukały w okno i mówią:— Puść, nas, puść, Kopciuszku, to ci pomożemy.Rózia wpuściła do kuchni gołąbki, które natychmiast powybierały mak z popiołu i wesoło gruchając, sfrunęły znów na dziedziniec.— Mamusiu droga, mak już wybrany! — zawołała Rózia: — Pójdę na bal, pójdę!— Co? ty, na bal? A kto by cię tam wpuścił? — zadrwiły z niej siostry.— Za mało widocznie wsypałam ci popiołu i maku — rzekła macocha — bo inaczej całą noc siedzieć byś musiała. My wyjeżdżamy, a jeżeli za powrotem nie zastanę wybranego tego oto maku, to mi się nie pokazuj na oczy!I jeszcze raz oknem wleciały gołąbki i mak z popiołu wybrały, a widząc płacz dziewczyny, szepnęły jej na pożegnanie.— Niech sobie jadą, a ty siedź cicho i bądź spokojna. Będziesz na balu, już my ci to zrobimy.Spojrzała wdzięcznym wzrokiem za ptaszkami, wyprawiła siostry z domu i macochę, siadła pod piecem, zamyśliła się i znużona pracą usnęła: śniła o balu, na który pójść jej nie pozwolono. Wtem zrywa się na równe nogi, bo przed jej okiem zabłysło coś złotem i srebrem, jakaś nieziemska postać stanęła pośrodku kuchni.Była to Baba-Dziwo, czarnoksiężniczka. Młoda i piękna, że oczu od niej trudno było oderwać, miała wspaniałą, złocistą gwiazdę nad czołem; całą jej postać otulał niebieski płaszcz srebrem tkany, a brylantami zdobne trzewiczki stopy jej stroiły. W ręce trzymała laskę czarnoksięską, którą dotknęła Kopciuszka.— Pójdź ze mną, Kopciuszku. — rzekła słodkim głosem. — Ubiorę cię i wyślę na dwór królewski.Doszły do jakiegoś dębu, a Baba-Dziwo stuknęła w drzewo po trzykroć swoją pałeczką.Dąb się otworzył i oczom olśnionej Rózi ukazały się piękne, wymarzone szaty, tak cudne, że chyba cudniejszych nie było na świecie. Pantofelki były jakby szklane, bo były z samych diamentów.W jednej chwili, bez najmniejszego trudu, dziewczyna została umytą, ubraną i wypiękniała tak, że nikt by jej poznać nie mógł.Sama wieszczka zawołała nawet:— Ach, jakaś ty piękna!— O, nie piękniejsza od pani — rzekł skromnie Kopciuszek. I chciała w rączkę pocałować wieszczkę, ale ta znikła jej z oczu.Natomiast zajechał śliczny powóz, zaprzężony w cztery cudnie przybrane ogiery, i już miała doń wsiąść Rózia, gdy głos Wieszczki dał się słyszeć tuż nad jej uchem:— Pamiętaj, że z balu masz do domu wrócić przed północą najpóźniej, bo czary wówczas stracą moc i obdarta i brudna ukazałabyś się wszystkim na sali.— Będę pamiętała! — odparł Kopciuszek. Żywo wsiadła do powozu, a rącze ogiery szybko popędziły w dal.Festyn króla Ćwieczka, ojca księcia Krasnolicego, należał do rzędu największych uroczystości, jakie król ten wydał kiedykolwiek w kraju.Ale dziwić się nie można, bo wszak okazja była wyjątkowa — jego królewska wysokość, książę następca tronu, królewicz Krasnolicy, wybierał sobie żonę spośród najpowabniejszych panien królestwa.A jednak książę Krasnolicy wzgardził wszystkim, a natomiast wyróżnił… kogo? Naszego ukochanego Kopciuszka! Bo właśnie w chwili, gdy się tańce ogólne rozpocząć miały, piękna nieznajoma wkroczyła na salę balową i od razu powszechną zwróciła na siebie uwagę.Krasnolicy, patrząc na nią, bladł i rumienił się na przemian, tak wielce był wzruszony; na razie nie miał odwagi przybliżyć się do niej. Gdy się przemógł jednak, gdy ją poprosił do tańca i gdy pokręcił się z nią dookoła sali, już był tak rozkochany, że nic go od niej nie było w stanie oderwać. Zaraz jął się pytać skąd jest, z jakiego kraju pochodzi, ale Kopciuszek uśmiechnął się tylko, nie zdradzając ani jednym słowem swego pochodzenia.Macocha i siostry wpatrywały się w nią z podziwem i zazdrością, ale ani przypuszczały, że to jest ta sponiewierana Rózia, pozostawiona w domu przed miską maku i popiołu.Czas leciał niepostrzeżenie. Nagle Rózia spojrzała na zegar. Do północy brakowało zaledwie pięciu minut.Przerażona wysunęła się z rąk Królewicza i wybiegła na dziedziniec do swego powozu. Ale śpiesząc się, na progu zgubiła jeden ze szklanych pantofelków i utykając z lekka wpadła do powozu i odjechała do domu.Zaledwie weszła do kuchni już pozbawiona swych ozdób, było już parę minut po północy, usiadła niby do zadanej roboty i wkrótce doczekała się powrotu z balu sióstr i macochy.Chcąc się pochwalić przed Kopciuszkiem, co też to one użyły, jęły opowiadać o cudnej zabawie, aż nareszcie wspomniały o prześlicznie wystrojonej dziewicy, która przed samą północą uciekła z balu i swoją ucieczką wszystkie humory zwarzyła.— Ale to nic — dodała macocha — król Ćwieczek wyda drugi festyn, a wtedy jedna z was, córeczki drogie, musi dostać koronę!Nazajutrz, od samego rana, specjalny goniec królewski obiegał wszystkie domy i dworki, szukając właścicielki zgubionego trzewiczka, gdyż królewicz z nią tylko postanowił się ożenić.Niestety, pantofelek nie pasował na żadną nóżkę okolicznych dziewic.Macocha Kopciuszka starała się, o ile możności, wciągnąć pantofelek na nogi swoich kochanych córeczek, ale było to niepodobieństwem. I już goniec miał dworek wdowy opuścić, gdy wtem spostrzega w kuchni przy piecu jej pasierbicę.— A to co za panienka? — zapytuje.— To moja pasierbica, używam ją tylko do pomocy w kuchni, bo i nieładna i rozumu nie posiada — odparła wdowa niechętnie.— To nic nie szkodzi — rzekł goniec. — Rozkaz dany mi przez królewicza jest tego rodzaju, że żadnej panienki pomijać nie wolno.Zażądał więc stanowczo, ażeby i pasierbica wdowy przyszła do pokoju i spróbowała włożyć pantofelek.Weszło dziewczątko krokiem pewnym i choć usmolona, nie zawstydziła się królewskiego sługi, bo praca nikogo nie hańbi.Śmiało wsunęła nóżkę w pantofelek szklany. I, o dziwo! wszedł — i nadał się wyśmienicie.Zdziwiona i ze złości prawie od zmysłów odchodząca macocha i siostry przyrodnie musiały patrzeć bezsilnie, jak zabiedzony Kopciuszek, to nieszczęsne, wzgardzone przez nich dziewczę, wsiadła do karety i jak ją powieziono na ślub z królewiczem. Ślub ten odbył się niebawem, a młodzi małżonkowie byli najszczęśliwszymi na kuli ziemskiej.

W 51. lekcji Kwadransu na angielski poznasz wyrażenia używane do opisywania mieszkań i domów pod najem. Dowiesz się jak opisywana jest wielkość domów i na którym piętrze może znajdować się mieszkanie. Ponadto, dowiesz się jak nazywają się elementy AGD przydatne w mieszkaniu, które chcemy wynająć krótko lub długoterminowo. Całość lekcji kończy dialog pomiędzy właścicielem a potencjalnym najemcą.Notatki do lekcji znajdziesz na stronie www.szymon.edu.pl/kwadrans-na-angielski-lekcja 51.Odcinek można również odsłuchać na Spotify i na YouTube.-----------------------------Zaledwie 3% naszych słuchaczy wspiera nasz podcast finansowo. A wystarczy 5 zł miesięcznie, aby zapewnić nam lepsze warunki do tworzenia tych treści. Wesprzyj KNA wchodząc na www.patronite.pl/kwadrans i załóż odnawialną subskrypcję.

10 stycznia 2004 roku o godzinie 04.47 na policje w Uppsala dzwoni mezczyzna, ktory probuje powiedziec, ze zostal postrzelony. Rozmowe przejmuje jego współlokator i wyjasnia, ze potrzebuja pomocy. Zaledwie poltorej godziny pozniej policja odnajduje cialo kobiety w sasiednim domu. Motyw tej zbrodni sprawil, ze o Knutby, malej miejscowosci mowiono jeszcze dlugo po morderstwie nie tylko w Szwecji, ale i na calym swiecie. https://instagram.com/kryminalnaskandynawia/

Zaledwie 14 lat temu pewne wydarzenie w amerykańskim stanie Kansas wywołało ogromny szum w publicznej edukacji. Niewiele później zmieniło się w ogólnoświatowy fenomen, który w niektórych krajach stał się pełnoprawną religią...

Sytuacja obróciła się o 180 stopni – teraz ja zalegam z graniem, a Toy szaleje, skacząc pomiędzy tytułami. Doskonale pamiętam, jak jeszcze kilka miesięcy temu to ToyBlackHat musiał się tłumaczyć z braku ogrywanych tytułów do odcinka, bo praca, bo życie itd. Sytuacja się odmieniła i teraz ja „się ociągam”. Zaledwie parę słów ode mnie o No Man’s Sky oraz Onrush. Natomiast Toy pograł w Fallout 76, Spyro Reignited Trilogy oraz Persona 5: Dancing in Starlight. Na koniec odcinka poruszyliśmy jeszcze temat reklam wewnątrz gier, który ostatnio elektryzował social media w giereczkowie. Miłego słuchania.Agenda odcinkaW CO GRALIŚMY?(00:04:48) Germanos: No Man’s Sky(00:12:04) Germanos: Onrush(00:22:03) ToyBlackHat: Fallout 76(00:30:20) ToyBlackHat: Spyro Reignited Trilogy(00:37:30) ToyBlackHat: Persona 5: Dancing in StarlightTEMATY/ NEWSY/ PLOTECZKI/ PYTANIA SPOŁECZNOŚCI(00:47:38) Temat od ToyBlackHat – Reklamy w grach. Wyciąganie kasy od graczy, czy sposób na monetyzacje i utrzymanie cen gier ?Zachęcamy do komentarzy pod wpisem. Serio dawajcie nam znać, co Wam się podoba, co nie w odcinkach. Jesteśmy dopiero na początku drogi z podcastem i prawdopodobnie robimy masę rzeczy „nie tak”. Czekamy na feedback.Sound effects used in podcast: Christian DeTamble – http://therefactory.bplaced.net, TheMindnaut – https://www.gamedevmarket.net/member/themindnaut/. http://www.PlayOnLoop.com

Poznajcie Krystiana Pietrzaka, najszybszego z Polaków na tegorocznym Tor des Geants - 330km trasę o przewyższeniach 24km pokonał w czasie 121 godzin i 27 minut plasując się na 143 pozycji. Zaledwie tydzień później zajął 2 miejsce open podczas 120km Marathon Trail Lago di Como wyprzedzając o jedną pozycję Sabrinę Stanley, która w kategorii kobiet wygrała w tym roku HardRock100. Krystian przeszedł długą drogę biegową od sprintów, przez maratony uliczne do biegania ultra w formacie XXL. Studiował na akademiach sportowych a obecnie, poza pracą, studiuje medycynę by, jak mówi, jeszcze lepiej zrozumieć procesy zachodzące w organizmie biegacza. Niesamowicie świadomy biegacz, którego myśli pochłaniają coraz to dłuższe dystanse.

Zaledwie ponad dekadę temu zespół badawczy pracował nad misją spenetrowania i zbadania zachodniego wybrzeża Kuby, gdy urządzenia sonarowe wykryły zdumiewającą serię struktur kamiennych, leżących około 650 metrów pod powierzchnią wody. Struktury wydawały się całkowicie jednolite z "jałową" pustynią oceanicznego dna i przypuszczalnie ukazywały symetrycznie poukładane kamienie - pozostałości rozwoju cywilizacji ludzkiej. W wyniku medialnego poruszenia, na łamach serwisów informacyjnych pojawiły się nagłówki, takie jak "Atlantyda odkryta na Kubie" czy też "Odnaleziono Zaginione Miasto Karaibów".