Podcasts about cokolwiek

Dziennikarz portalu niezależna.pl naświetla plany nowych ministrów, Waldemara Żurka i Marcina Kierwińskiego. 

Cokolwiek robisz powinieneś się uśmiechać - nie tylko ustami, powinieneś się uśmiechać wszystkim, a przede wszystkim sercem. O to w tym wszystkim chodzi.Możecie robić co tylko chcecie. Dosłownie co tylko chcecie. Tylko nie zapomnijcie się przy tym dobrze bawić.Warto pozwolić sobie na szczęście bezwarunkowo, na każdym etapie życia. Dlatego dziś porozmawiamy o tym jak zrobić :) Patroni odcinka: Ewelina, Barbara, Marcin, Paweł, Roberta, Artur. Dziękuję

Minęły ponad 3 lata i 155 odcinków, odkąd opublikowałem pierwszy odcinek o tym, jak zacząć cokolwiek. Dziś, z zupełnie inną perspektywą, nagrywam ten temat na nowo. Nie chodzi już tylko o to, żeby "po prostu zacząć". Chodzi o to, by zacząć MĄDRZE, strategicznie i z myślą o długim dystansie.W tym odcinku porzucam stare rady i dzielę się 5 nowymi, kluczowymi lekcjami, które zmieniły wszystko w moim podejściu do startowania z nowymi projektami. Jeśli czujesz, że stoisz w miejscu, boisz się zrobić pierwszy krok albo Twoje poprzednie próby kończyły się fiaskiem – ten odcinek jest dla Ciebie.

Czarzasty poucza Hołownię. "Zastanowiłbym się pięć razy zanim cokolwiek powiem"

Rozmowa w ramach zaproszenia na Saletyńskie Spotkania Młodych 2025. Cel? Edukacja, uwrażliwienie. Chcesz mnie wesprzeć? Kup sobie coś na Prawie.PRO: https://Prawie.PRO Mój Instagram: https://www.instagram.com/prawie_pro/ Facebook: https://www.facebook.com/leszekprawiepro/ Najgorzej to jest zaczynać. Najgorzej to jest, zaczyna się jak też widzę te znaki zapytania. Kurde kto to jest? To o czym ja z bartkiem, przez którego między innymi tutaj Jestem, rozmawiałem sporo o kontekście właśnie takim szkolnym. 0:18 Skąd biorą się, skąd bierze się wiele różnych problemów z poczuciem własnej wartości w dorosłości, głównie z tego momentu, w którym jesteście teraz, wy i w którym ja byłem jeszcze chwilę temu miałem przez całe swoje dzieciństwo, poczucie bycia gorszym. 0:37 Tylko, że wtedy mających lat. 10, 15 czy też 16. Człowiek sobie z tego nie zdaje sprawy, że dla niego największym problemem życiowym jest przez cały czas poczucie bycia gorszym. Ja nie miałem w domu komputera, nie miałem konsoli do gier, nie miałem takich ubrań jak być może moi urwieśnicy i jeżeli sobie wyobrazicie człowieka, który jest kozłem ofiarnym w swojej klasie, z którym nikt nie chce siedzieć, to to właśnie Jestem ja. 1:09 I to by się mogło wydawać, że to jest to, to jest banalne, ale z drugiej strony wiem, że w tym wieku dorastania jest to potwornie bolesne, a tym bardziej bolesne, jeżeli nie ma się z kim o tym pogadać i tym bardziej, jeżeli sami sobie z tego nie zdajemy sprawy, nie potrafimy tego tego nazwać, że człowiek czuje się gorszy. 1:30 Dlaczego czuje się gorszy, ponieważ ma gorszy kontakt z rówieśnikami, lubi być częściej sam. Ma mniejsze umiejętności. Też się przed chwilą z tego śmialiśmy. Dlaczego czujesz się gorszy? Albo dlaczego ten Leszek siedzi sam, proszę pani, bo wiesz co, bo on pisze lewą ręką, to to to są rzeczy, z których można się śmiać nie, ale to jest coś, co ja słyszałem. 1:55 W trakcie swojego swojego dorastania i być może z tego, że ja się czułem być, czułem się gorszy. Zawsze próbowałem pokazać, że jest dokładnie inaczej i to można przekuć Na dobre i na na złe rzeczy. Można między innymi w trzeciej klasie podstawówki, żeby czuć się takim jak moi rówieśnicy zacząć jarać fajki. 2:12 Też przechodziłem przez ten etap, to to to może być szokujące, że w trzeciej klasie podstawówki ktoś ma inicjację tytoniową, ale ale tak było, robi się dużo głupot, ale robi się też dużo fajnych rzeczy. Teraz myślę. Efekty wyba, jeżeli pomyślimy o o człowieku, który jest niesamowicie zaangażowany w to, żeby być nie wiem dobrym uczniem, albo żeby robić w tej szkole coś więcej niż tylko się uczyć to to byłem zawsze. 2:36 Ja zawsze garnąłem się do tego, żeby robić coś coś więcej niż niż tylko nauka i mając 16 lat i mając w domu do dyspozycji zamiast komputera i konsolę tylko i wyłącznie odbiornik radiowy przez cały czas słuchałem sobie radzio nagrywałem sobie. Wejścia prezenterskie didżejów aż w pewnym momencie zamarzyłem, żeby być właśnie kimś takim jak taka gwiazda z Radia. 3:00 Kiedyś radio miało zupełnie inną wartość, ponieważ nie było internetu. Jedynym medium był telewizor i tak naprawdę radioodbiornik i ja sobie kiedyś pomyślałem, że kurde, ale fajnie by było pracować przy muzyce w takim Radiu, gdzie jest taka konsoleta i i z tego właśnie poczucia gorszości pomyślałem sobie, że. 3:22 A może bym spróbował i tym sposobem w wieku w wieku 16 lat dostałem w cudzysłowie pierwszą pracę, ten staż i. I tym sposobem weekendy spędzałem będąc praktykantem w Radiu. 3:39 Z poczucia bycia gorszym. I. To był właściwie wiek, w którym też zacząłem swoją po prostu karierę zawodową. Zdałem maturę od razu po maturze dostałem pierwszy etat. Rozpocząłem dosyć intensywną pracę zawodową. 3:58 Właściwie rzuciłem się w nią na 100%. Wtedy też przyszedł taki moment, kiedy sobie pomyślałem, kurde, ale ja Jestem super gość nie, jeżeli sobie wyobrażacie influencera, który właśnie przechodzi pierwsze, co mówi wam cześć? Jestem znany influencerem, to to byłem ja tylko, że to był rok tam powiedzmy 2005 i nadal jeszcze nie było Instagrama ani Facebooka. 4:21 I wszystko było naprawdę świetnie w moim życiu. Wszystko było ułożone do momentu. Aż się okazało, że nie Jestem na co dzień w stanie funkcjonować, ponieważ pojawiło się u mnie coś takiego jak ataki paniki. 4:37 Nie wiem, czy kiedyś ktoś z was czegoś takiego doświadczył. Czym jest atak paniki? To jest taka taka sytuacja, w której? Nic się nie dzieje. A fill twój umysł, twoje ciało chce uciekać. 4:53 Jesteś wystraszony. Nie wiesz, czym twoje ciało reaguje jak na spotkanie z niedźwiedziem? Mimo tego, że tylko i wyłącznie. Jesteśmy w sklepie albo siedzimy w autobusie i mamy nagłą potrzebę uciekania z niego, bo nasze ciało zaczyna wariować. 5:09 To jest straszne doświadczenie, tym bardziej jeżeli się nie wie, co to jest, bo serce strasznie szybko bije, bo człowiek jest potwornie spocony, bo pojawiają się zawroty głowy. Objawy takie, które można było nazwać fizycznymi, nie, że że macie wrażenie, że umieracie dopiero po pewnym czasie. 5:29 Okazało się, że to jest choroba i tą chorobą. Okazała się nerwica. Bardzo silna nerwica to jest oczywiście takie. Dosyć uproszczone sformułowanie nerwica to są zaburzenia lękowe i one między innymi właśnie biorą się z nieprzepracowanych rzeczy w przeszłości, czyli całe to napięcie codzienny stres związany z Nie tylko z pracą, ale właśnie też z dorastaniem z funkcjonowaniem wśród rówieśników w szkole to to to. 6:03 To nie jest tak, że to gromadzi się w naszej głowie i. Tam będzie w jakiś sposób przepalany katalizowane. To się gromadzi problemy w naszym życiu, jeżeli są nieprzepracowane na bieżąco, kumplują się i w którymś momencie to wszystko musi eksplodować. 6:22 Ja właśnie będąc w wieku 15 czy też 16 lat sobie absolutnie z tego nie zdawałem sprawy, ale w wieku 21 także nie zdawałem sobie z tego sprawy, że żyję Na kredyt, czyli jeżeli teraz pochłaniam się na 100% w nie wiem w pracę w karierę w udowadnianie, że nie Jestem wcale taki złym, za jakiego mnie uważacie. 6:45 To to się właśnie mści. To jest właśnie ten kredyt. Doszło do załamania psychicznego. To jest coś, o czym się bardzorzadkorzadko mówi do momentu, dopóki nie zachorujemy my albo ktoś z naszego własnego otoczenia. 7:03 Dzieje się to nie tylko przez nie przepracowanie problemów pod tytułem czuję się gorszy, gorsza w związku z tym przez cały czas żyję w napięciu, bo się boję, że ktoś się zorientuje, że Jestem gorszy w moim własnym mniemaniu, bo czuję się nieakceptowany nie niekochanym, bo nie wiem, rodzice nie poświęcają mi aż tyle czasu. 7:23 Rzuciła mnie dziewczyna albo albo koledzy się ze mnie śmieją, tym bardziej jeżeli zaczynają się. W taki sam sposób śmiać z nas w dorosłym życiu w naszej pracy zamieniliśmy szkołę podstawową czy też liceum na szkołę. Ale schematy pozostają te same. 7:40 Nadal czujemy się gorsi, naszym naszego szefa traktujemy jak rodzica albo jak jak nauczyciela i dalej mamy te same nierozwiązane problemy związane z z poczuciem własnej wartości. I trwa przez cały czas ta kumulacja i w pewnym momencie właśnie musi dojść do momentu, który będzie dla nas takim. 8:05 Sięgnięciem dna. I to może być właśnie wspomniana depresja. Zaburzenia lękowe uniemożliwiające nam kontakt z otoczeniem, czy też z normalnym funkcjonowaniem z pójściem do sklepu. Stąd też niektórzy czasami zbyt za bardzo lubią alkohol, hazard albo maniakalne wydawanie pieniędzy na coraz to coraz to nowsze wynalazki, które nie są wcale nam potrzebne, ale to jest właśnie tak zwana kompensacja. 8:38 Ja też jej doświadczyłem. I. Najfajniejsze, co może zdarzyć się w naszym życiu, to właśnie zdać sobie z tego sprawę, że. Czujemy się gorsi i że te objawy, których doświadczamy, to to są rzeczy, na które jesteśmy w stanie coś poradzić. 8:58 Jesteśmy w stanie rozwiązać ten ten problem albo pójść gdzieś po pomoc i że to jest coś w zupełności normalne, ale i nazywanie tych emocji i proszenie o pomoc jest to najfajniejsza rzecz, którą możemy zrobić dla samych siebie, albo okazać pomoc komuś. 9:17 Kto mamy chociażby podejrzenie, że może mieć jakieś jakieś problemy? To jest najwspanialsza rzecz, którą można dać drugiemu człowiekowi, czyli właśnie atencje. To zrozumienie i też jednocześnie brak oceniania człowieka. A w sposób negatywny bez wgłębiania się w jego też genezę, historię, czy też problemy, których może doświadczać. 9:39 To jest tak zwana właśnie ta wrażliwość emocjonalna, której często się uczymy na swoich własnych błędach i i problemach. To, co jeszcze doprowadziło do tego, że ja w pewnym momencie przestałem normalnie funkcjonować ze względu na na te lęki na tę depresję, to jest brak higieny codziennego życia. 9:59 Higiena kojarzy nam się z braniem prysznica, ale ja potem dopiero się kapnąłem, że kurczę, higiena, to jest też co jem, o której chodzę spać, o której wstaje, na ile jest to regularne, ile czasu poświęcam na naukę pracy, a ile czasu także poświęcam dla siebie nie. 10:17 Dla swoje pasje. U nich kiedyś była tylko albo nauka albo tylko i wyłącznie praca Zero czasu dla samego siebie. Bo przez cały czas miałem wrażenie, że wszyscy ode mnie wymagają, żebym ja zawsze angażował się we wszystkim na 110%. 10:33 Nie to jest właśnie tak, jak z tym czerwonym paskiem. Oczywiście mieć czerwony pasek jest super. Pytanie, jakim kosztem i czy każdy musi go mieć, czy każdy musi być idealny i czy ja muszę być tak idealny jak moja koleżanka, która ma czerwony pasek? Czy ja muszę być co miesiąc pracownikiem miesiąca? 10:51 No nie, kolarzem też nie muszę być najlepszym, dużo wie na ten temat wartek. Zrozumienie tego strasznie pomaga posiadanie pasji, strasznie dużo pomaga, bycie tutaj jest także realizowaniem swoich własnych pasji. 11:07 Jest jakąś ucieczką od tej codziennej monotonii. Jest także sposobem na poznawanie nowych ludzi i ich nowych perspektyw. Często jest to także możliwość zrozumienia tego, że. Jest wiele osób, które posiada bardzo podobne problemy do moich własnych. 11:27 I że nie muszę się wstydzić tego, że Jestem inny, albo że czuję się gorszy. Właśnie nie wiem, że piszę lewą ręką, to, że zawsze mam rozczochrane włosy, bo nigdy nie Jestem w stanie nic z nimi zrobić, żeby nie być rozczochrany. Nie muszę być idealny. 11:44 To stąd prawie pro. A to właśnie prawie protest. Manifest. Powiem wam o co chodzi w sprawie, bo nie dokończyłem wam trochę historii. Ja będąc zakochanym w mediach w Radiu w pewnym momencie stwierdziłem, że kurde ja już nie chcę tego robić. Dlaczego? 12:00 Dlaczego właśnie moja praca moich marzeń? Stała się dla mnie. Taką pułapką, od z której ja chcę uciekać? Dlaczego? Bo ja właśnie zawsze wymagają od siebie tego, że ja będę na przykład świetnym mówcą. 12:17 Ale się okazuje, że ani pieniądze. Ani możliwość mówienia, że nie wiem, że Jestem panem z Radia nie wynagradza mi tego cierpienia na co dzień tych tych starań, tego życia w ciągłym napięciu tego myślenia. W piątek wieczorem, że w poniedziałek muszę znów iść do pracy. 12:35 A może jeżeli bardziej uwierzę w siebie i w swoje własne marzenia, to będę mógł przejść do jakiegoś innego etapu i zacząć robić to, co w życiu naprawdę chcę robić? I że to jest możliwe i że to, że ktoś doszedł do czegoś ktoś, kogo uważamy za lepszego, to to nie jest kwestia tego, że on jest lepszy, być może on jest po prostu konsekwentny i robi w życiu to, co to, co sobie wymarzył, nie dostał tego z dnia na dzień. 13:06 Ale codziennie, konsekwentnie pracując po trochu nie perfekcyjnie. No 90%, możemy możemy zrobić to dojść do tego etapu, o którym marzyliśmy. Ja marzyłem o tym, żeby pracować, łącząc to jednocześnie z pasją. 13:23 Ja Jestem dzisiaj Jestem gościem. W dużym skrócie, który rzucił radio na rzecz sprzedawania odzieży dla kolarzy. Brzmi to strasznie banalnie, ale ja chciałem to robić. Mówię wam serio. Byłem do tego stopnia zmęczony mediami, pracą i tym ciągłym napięciem, że postanowiłem, że chciałbym otworzyć własną firmę. 13:45 I stąd się wziął prawie. Prawie pro manifest bycia nie nie zawodowym kolarzem pro mówi się na tych zawodowych kolarzy z telewizji. Ja sobie pomyślałem, że nie muszę być taki, jak ci z telewizji, których śledzimy na Tour de Pologne, czy też na Tour de France. 14:04 Ja mogę być prawie tacy taki jak jak jak oni, ale w taki sposób sarkastyczny, bo choroba. Depresja czy też właśnie nerwica? Czasami uczy dystansu do samego siebie. 14:21 Przez właśnie te ataki paniki, których doświadczamy codziennie. Stajemy się tak uodpornieni na niektóre problemy. Że poczucie własnej wartości staje się naprawdę niewielkim problemem w stosunku do tego, co co doświadczaliśmy w przeszłości każdego jednego dnia, wtedy jesteśmy w stanie żartować samych siebie. 14:40 Wtedy jesteśmy w stanie zaakceptować samych siebie, takimi, jakimi jesteśmy. Nie wkurzam się o to, że przychodzę tutaj rozczochrany. W zamian za to wiodę sobie bardziej higieniczne życie, gdzie to staram się nieść czas na pracę, ale także na swoją pasję. 15:02 Moja pasja w postaci sportu bycia aktywnym pozwala mi odreagowywać różne złe emocje albo przeszłość, choć oczywiście bywają gorsze momenty w moim życiu i to nie jest tak, że dzisiaj po przepracowaniu różnych przykrych doświadczeń jest tylko i wyłącznie każdego dnia. 15:19 Lepiej nie Jestem gościem, który przez cały czas musi profilaktycznie przyjmować leki przeciwnopadowe też musiałem to zaakceptować. Kurde, no nie Jestem idealny, biorę na co dzień psychotropy, no tak, no bo w taki sposób Jestem w stanie sobie pomóc, korzystam. Z rozwoju medycyny i czy to oznacza, że Jestem słaby, że się poddałem? 15:38 Nie Jestem odpowiedzialny, jeżeli ząb mnie boli, to go leczę i nie doprowadzam do takiej sytuacji, żeby w przyszłości znowu ząb ząb mnie bolał. Ale ten sport to jest te moje pół dodatkowe tabletki, nie uprawianie sportu, bycie aktywnym na co dzień. 15:59 Sprawia nie tylko to, że nie wracam tak jak w przeszłości. O czym wam nie powiedziałem do 120 kg, bo moja choroba. Sprawiła, że co prawda nie uciekłem w alkohol, ale uciekłem w jedzenie jest tak, że osoby, które cierpią na choroby na zaburzenia psychiczne. 16:19 Mają różnego rodzaju swoje różnego rodzaju ucieczki. Moją ucieczką było codzienne żarcie. Ja nie jadłem, ja żarłem wszystko to, co najgorsze, absolutnie i to doprowadziło do tego, że że ważyłem te te 120 kilo, nie poznalibyście mnie i często jak pokazuję jakieś zdjęcia z przeszłości, to ludzie łapią się za głowę. 16:38 Raz, że jak można doprowadzić się do takiego stanu, a 2, jak bardzo zmieniamy się fizycznie, że twarz zupełnie inaczej wygląda, że to dodatkowe kompleksy jeszcze rodzi. Ja też miałem kompleksy ze względu na to. Tak ja wyglądałem, ale też nie zdawałem sobie z tego sprawy. Hello, to jak ty wyglądasz, to to nie jest tylko i wyłącznie kwestia tego, jakie ja mam geny, tylko to także jest w moich rękach. 17:00 Jeżeli będę na co dzień uprawiać sport i przede wszystkim będę pilnować tego, co i ile jem, jak będę liczyć kalorie, to Jestem w stanie wrócić do w miarę normalnego wyglądu. Teraz wygląda w miarę normalnie, choć oczywiście gdzieś tam w tyle głowy cały czas jest kompleksy, są kompleksy, odzywają się, a może jeszcze wschód byś 2 3 kilo? 17:20 Wtedy będziesz wprowadził wtedy. I wtedy bym był pro bardziej mnie albo mniej prawie. Chodzi o to, chodziło też o to, widzisz, ja to zapomniałem właśnie dobrze, że mi przypomniałeś, że często to, w jaki sposób my wyglądamy, to jest kwestia tego, co się dzieje bardzo głęboko w naszym sercu. 17:41 I że to jest w naszych rękach także to jeżeli mamy jakiś kompleks, jesteśmy w stanie go po pierwsze zaakceptować, a po drugie być może codziennym, konsekwentną pracą higieną. Jesteśmy w stanie się jego w jakiś sposób pozbyć, nie zwalając wszystkiego na geny czy też boga. 18:02 Tak tak nie. Bartek zrzucił z 10 kilo, ale nie miał kompleksów, tylko chciałbyś szybszy na rowerze? Nie chciałem dogonić Leszka, a i tak dalej, ale i ale teraz już nie jest na takim etapie, że już mnie przegania, nie. Nie pod górkę. Mnóstwo mam takich sytuacji w życiu, kiedy to uważałem, że wszystkie przykrości, które w życiu mnie spotkają spotykają są tylko po to, żeby były przykrymi doświadczeniami. 18:29 Nie, jeżeli zostałem wyrzucony z jakiejś pracy, to zostałem wyrzucony po to, żeby za chwilę znaleźć o wiele lepszą. I miałem takie sytuacje, takie 2 sytuacje w życiu. Gdybym nie zachorował, to bym nie odkrył na przykład kolarstwa. 18:46 Gdybym nie zachorował, nie żyłbym dzisiaj nie wiem z z pakowania ciuchów, tylko być może dalej bym był smutnym panem na etacie. Takich przykładów jest mnóstwo i czasami one są strasznie banalne przebiłem oponę. I się denerwuję, że przebiłem oponę, ale dzięki temu, że ją teraz przepiłem okazało się, że mam na wykończeniu linkę tylnej przerzutki, jakby ona się zerwała za 100 km to bym nie miał jak wrócić do domu. 19:12 Dobrze to się stało, teraz nie fill. Często rozmawiamy właśnie w taki banalny sposób z bartkiem na temat opatrzności. Pamiętasz naszą ostatnią dyskusję? Nie wiemy, co złego w życiu się zdarza. Po co? I że nie warto w takich momentach się poddawać, przeklinać. 19:30 Tylko to jest po to, żeby wrzucić sobie w życiu pauzę i zastanowić się co dalej nie albo w jaki sposób możemy to przekłuć w coś dobrego. Być może to jest energia? To jest ten czasami pielgrzymka, to jest czasami ten kopniak w tyłek i on czasami jest potrzebny. 19:48 Mi były bardzo przydatne momenty zwątpienia po to, żeby nie unosić się 5 cm nad ziemią. Ile razy w życiu miałem także uważają, że Jestem super, nie patrzcie jaka sinusoida zakompleksiony nastolatek. Ofiara kozioł ofiarny w swojej w swojej szkole, a potem nagle, kurczę, gwiazda Radia miałem taki etap w wieku 19 czy też 20 lat jako dziewiętnastolatek czy tam dwudziestolatek, pracując w największej stacji w Polsce można uważać, że Jestem. 20:20 Kurczę, no, Jestem strasznie blisko, no boga nie. I mija rok i nagle lądujemy z powrotem na na ziemi, po to, żeby. Zrozumieć. Że w życiu przede wszystkim jest jeszcze potrzebna pokora nie i są w tej ta pielgrzymka, to jest to jest taka sinusoida i to nigdy nie będzie ani linia wznosząca, ani opadająca. 20:45 To jest sinusoida i przy tym strasznie ważna jest pokora i zrozumienie właśnie tego, po co coś w naszym życiu się wydarza, nie. Tak to rozumiem. Może być? Może być? 21:03 Jeździsz dużorowerem? Mówisz o tym? To jest sport, czy jest to coś więcej? No właśnie. Ostatnio dużo myślę sobie o płaskim patrzeniu. Jednowymiarowym na życie na na ludzi, bo czasami też się na to łapie nie jeżeli widzę. 21:26 Na swojej drodze kolarza. Jakiegoś gościa, który jedzie narowerze ja jadąc samochodem muszę go jeszcze wyprzedzić. Kurde, stracę 30 sekund. To to, czy to jest człowiek, który po prostu jeździ narowerze, czy to jest człowiek, który być może dla którego być może ten rower? 21:44 To jest właśnie sposób na. Rozwiązywanie codziennych problemów. Być może to jest czas, kiedy właśnie mamy tę chwilę, żeby albo nie myśleć totalnie o niczym, albo żeby właśnie mieć czas na przepracowanie w sobie czegoś w życiu. 22:02 Przez przez cały czas być może niepotrzebny jest ten wspólny mianownik dla rowerów, bo to może być pasja dowolna. Strasznie ważne jest w życiu, żeby mieć pasję, mieć jakieś zainteresowania i żeby dbać o nie i je pielęgnować, żeby mieć właśnie tę swoją ucieczkę. 22:22 Moim ogromnym błędem było to, że ja nie miałem tej ucieczki przez wiele lat. Ja miałem tylko pracę. I telewizor. Nie było tej ucieczki. I przez to właśnie pracujemy na problemy w naszej dorosłości. 22:41 Odpowiadając na pytanie Bartka, to nieważne, jakie to jest narzędzie, to może być rower, ale ten rower to jest tylko i wyłącznie narzędzie. To może być wędka, to może być piłka. Cokolwiek, co sprawia człowiekowi przyjemność, a co nie krzywdzi drugiej osoby. 23:01 Bycie dobrym to słabość. Czy odwagę? Nie uważam się za jakiegoś mega dobrego człowieka jak każdy popełniam błędy. Często bycie dobrym jest uważane za brak asertywności. 23:21 I tutaj jest dosyć duży problem z wyważeniem tego. Czy Jestem dobry, bo Jestem frajerem, czy Jestem dobrym, bo Jestem dobry i chcę pomóc. Z ze szczerego serca. Czy Jestem dobry? 23:36 Dlatego, ponieważ boję się powiedzieć nie, bo boję się, że kogoś skrzywdzę, bo boję się, w jaki sposób zostanę oceniony. Kiedy powiem, nie powiem nie, czyli Jestem nielubianym. Powiem nie, czyli, czyli Jestem, czyli Jestem niekochany. 23:53 Strasznie ciężko jest to wyważyć, strasznie ciężko jest się w życiu nauczyć zdrowej asertywności. A przy tym wszystkim chyba najważniejsze jest. Słuchać swojego serca. Strasznie ciężki temat jak wypośrodkować wydaje mi się, że właśnie najważniejszym w byciu dobrym. 24:20 Jest takie jedno słowo i ono się nazywa empatia, empatia, czyli możliwość współczuwania emocji kogoś innego i empatia bardzo pomaga w rozróżnieniu. Pomagania i bycia dobrym, bo ktoś tego potrzebuje, a byciem dobrym względem drugiego człowieka, ponieważ ktoś próbuje nas w jakiś sposób wykorzystać. 24:44 I to przychodzi wraz z z czasem. Jednakże warto jest być dobrym, być dobrym, czyli być blisko bycie dobrym. To jest często wyciągnięcie pomocnej dłoni względem człowieka drugiego człowieka, który widzimy, że cierpi. Przełamując się, bo niekiedy nie mamy odwagi pomagać. 25:04 Ale często jest tak, że właśnie cię najbardziej uśmiechnięci ludzie wokół wokół nas są niekiedy tymi, którzy. Najbardziej tej pomocy potrzebują, a najmniej o nią proszą i to to też wymaga czasu i i trochę życiowego doświadczenia. 25:20 Właśnie nabycie tej empatii. Czy podczas tej swojej pielgrzymki miałeś taki moment, w którym powiedziałeś? Wszystko mi jedno, nie chce mi się żyć, nie potrzebuję niczego. 25:36 Co patrząc przez swój pryzmat swoje doświadczenie, mógłbyś powiedzieć komuś, kto w taki sposób właśnie w takim momencie swojej pielgrzymki dzisiaj jest? Jestem gościem, który miał wielokrotnie myśli samobójcze, na przykład. 25:55 Też byłem na takim etapie swojego życia. Kiedy autentycznie bałem się, że coś samemu sobie zrobię, bo nie mam siły. Byłem tak wyczerpany chorobą i i tym, co się działo w moim życiu i w moim otoczeniu, że po prostu leżałem w łóżku przez kilka dni i i błagałem samego siebie, żebym sobie czegoś nie zrobił. 26:17 Strasznie ciężkie. Też właśnie traumatyczne, ale też potrzebne doświadczenie, bo ono pomaga zupełnie inaczej patrzeć, potem na życie i potem na przyszłość. To jest to, o czym, o czym mówiłem kilka zdań temu, że dzięki wielu bardzo ciężkim, przykrym doświadczeniom, inne mniejsze problemy na co dzień nie są dla nas problemami. 26:39 Nagle okazuje się, że padający deszcz wcale nie jest problemem. Nie jest problemem, to jak ja wyglądam. Nie jest problemem to. Jakim samochodem jeżdżę i to czy czuje się gorszy, czy też nie, bo wiem, że może być dużo dużo gorzej i że mogą być w życiu o wiele większe problemy. 26:55 Na które często ciężko jest się przygotować? I to takich sytuacji doprowadza albo zbieg różnych okoliczności w naszym życiu, na które nie mamy wpływ, nie mamy wpływu albo takie rzeczy, na które sami zapracowaliśmy. 27:13 Ja samemu przez kilkanaście lat swojego życia pracowałem na to, co mnie w życiu spotkało, popełniając wiele różnych błędów. Dochodzi taki trzeci taki moment, że jesteśmy po prostu bezsilni i to w. Może nie w większości przypadków naszych. 27:35 Ktoś może tego doświadczyć? Ale to, ale musimy być gotowi na to, że przyjdzie taka taka chwila, albo że ktoś z naszych bliskich będzie w takiej sytuacji i tu znowu pojawia się słowo empatia, wrażliwość, uważność względem drugiego człowieka. 27:54 Kurczaki, ktoś w moim otoczeniu potrzebuje pomocy. Czy da się w takiej sytuacji pomóc? Często wystarczy być, żeby żeby przetrwać taki moment, ale też równie często trzeba umieć samemu prosić o pomoc albo kogoś wepchać w te w te pomocne ramiona, co mam na myśli, jeśli depresja jest chorobą, to są też lekarze. 28:26 Można też oczywiście powiedzieć, nie to jest moja kara, ja teraz nie będę prosić o pomoc, bo to jest moja kara za za za moje błędy. Albo coś z tym zrobię? Analogia znowu stomatologiczna, boli mnie ząb to co leży i i czekam aż przejdzie no przejdzie, ale za chwilę znowu ten ból wróci czy czy rozwiązujemy ten problem? 28:48 Nie życie nauczyło żeby problemy rozwiązywać tu i teraz. Nawet jeżeli widzę gdzieś na horyzoncie jakieś zagrożenie, to staram się je w miarę zawczasu wyłapać, rozwiązać, a nie czekać biernie na to, że może przejdzie tak samo jest ze zdrowiem psychicznym. 29:06 Często jest tak, że nie przejdzie i często olewanie tego tematu właśnie sprowadza się do takiego momentu, że nie mamy siły życia, bo przykładowo nie podjęliśmy farmakoterapii, nie poszliśmy do lekarza, bo ktoś się wstydzi słowa psychiatra, bo psychiatra kojarzy nam się z ludźmi, którzy chodzą. 29:23 Albo właśnie unoszą się 10 cm nad nad ziemią. Psychiatra dziś współcześnie, jakby zapytać każdego każdego lekarza w Polsce 70% przypadków, to są zaburzenia związane z lękiem z depresją, myślami samobójczymi, bo te rzeczy te 3 rzeczy są, są ze sobą połączone. 29:45 Lęk i myśli samobójcze. To jest wspólny mianownik, tak samo jak depresja też jest połączona z myślami samobójczymi. Nie jest wstydem pójść do lekarza, nie jest wstydem powiedzieć, że ja od 15 lat codziennie lecę na lekach, no bo tak mam, no musiałem się z tym pogodzić. 30:05 Nie Jestem w stanie bez nich funkcjonować. Mimo wielu lat pracy nad samym sobą jest jest dużo lepiej, ale odpowiedzialnym jest na co dzień. Zaleceń mojego lekarza, czyli przez cały czas być także w tej farmakoterapii. I często jest tak mówiąc właśnie właśnie o tym, że ktoś z naszego otoczenia powie nie, nie idź do psychiatry, bo bo nie nie, nie, nie bierz leków, bo bo nie, bo ja wiem lepiej, bo niekiedy nasz znajomy powie, że te leki nie wiem, zmieniają sposób patrzenia na świat, albo ktoś przeczytał jakąś opinię gdzieś w internecie na jakimś forum, czy na jakiejś grupie facebookowej, że. 30:46 Przez te leki człowiek bardziej się płaci. No i co mam nie podjąć walki o o swoje życie? Mam nie pomóc komuś innemu, bo bo bo ktoś inny się nie zgadza z wiedzą naukową kurczaki nie. Więc dlatego, jeżeli ktoś doświadczy? 31:02 Takiego momentu w swoim życiu, że naprawdę nie będzie mu się chciało żyć, to trzeba. Odpowiedzialnie. Ogarnąć to tak samo jak mając podejrzenie tego, że że ktoś z naszych bliskich ma zawał, zadzwonimy po karetkę tak samo, jeżeli ktoś podejrzewamy, że jest w bardzo złej kondycji psychicznej, wepchnijmy go do lekarza, wepchnijmy go na. 31:24 Na terapię i bądź mu blisko i nie oceniajmy im często gorzej się psychicznie czujemy, tym mniej w ogóle chcemy doświadczać kontaktu z innymi ludźmi. A jednocześnie narzekamy na na poczucie samotności i to też jest. Wydaje mi się w pełni normalny objaw. 31:42 Ciężko jest wtedy podejść pod taką brzozę, ciężko jest z kimś gadać na temat tego, co czujemy, bo czujemy tak niesamowitą beznadzieję i samotność i jednocześnie nie chcemy się otworzyć na na innych ludzi i to jest. Taka pułapka, kwadratura koła i to w psychologii bardzo często właśnie mówi się o tym o tym kręgu zamkniętym. 32:07 Przyczyna rodzi skutek skutek rodzi przyczyny, ciężko jest się przemoc, często jest ciężko wtedy, kiedy ktoś właśnie tu do nas nie podejdzie i nie poda nam tej tej dłoni. Nie izoluj się tak, chodź do nas, nie to jest, to jest właśnie to odpowiadając na pytanie, to się zdarza, to jest to jest w pełni normalne, często tak jest wtedy, kiedy jesteśmy zmęczeni przebodźcowani, to jest też coś, na co ja. 32:33 Staram się uważać ze wszystkim można przegiąć, można przegiąć z ilością pracy z ilością jeżdżenia na rowerze. I to zmęczenie fizyczne będzie się manifestować tym, że będziemy czuć się słabo. Będziemy czuć się samotni. Wszystkie problemy, które odczuwaliśmy w skali 5 x 10 będą się nagle dla nas wydawały, że są już 10 x 10, że nikt nie jest nam w stanie pomóc, najlepiej się zamknąć, położyć do łóżka, nie wychodzić, a właśnie wtedy trzeba totalnie inaczej, czasami trzeba. 33:05 Wyjść do ludzi, uśmiechnąć się i powiedzieć, że Hello jesteśmy i nagle się okazuje. O kurczę, jak dobrze, że dzisiaj poszedłem na basen, jak dobrze, że dzisiaj poszedłem grać w piłkę. Jednak nie jest tak źle, a czasami trzeba po prostu sobie wrzucić totalnie na luz właśnie mieć tę ucieczkę. 33:22 Czasami nie robić nic, dać, odpocząć swojej głowie i swojemu ciału, żeby właśnie się nie przebodźcowywać. Trzeba. Znać ten moment i. Te granice to jest właśnie ta higienizacja służąca właśnie między innymi temu, żeby było tych momentów poczucia samotności, jak najmniej Święty Ignacy jak mówił. 33:42 Ager e kontra. Czyli przeciwko temu. Co się rodzi w nas? Dziękuję całe. Życie czegoś się uczę. Kolejne. Pytanie, czy nie boisz się głośno? Mówić o tym, co czujesz i co przyszedłeś? 33:59 Nie, nie boję. Się oduczyłem się wstydu. Było tak było w pewnym momencie tak źle. To są właśnie takie. Momenty, kiedy jak trwoga to do Boga, nie panie boże, jak znajdę sposób rozwiązanie na te moje problemy, to będę innym mówić, w jaki sposób to rozwiązać? 34:17 Naprawdę to jest. To jest często właśnie tak się mówi. Nie, że o w trakcie modlitwy pójdę na kolanach do Częstochowy, to to jest właśnie ta moja pielgrzymka na kolanach do Częstochowy. Mówię o tym otwarcie po to, żeby. Innym osobom, które doświadczają tego, czego ja doświadczają w przeszłości, wiedziały, w jaki sposób postępować, jakich błędów nie popełniać i że jest na to lekarstwo. 34:43 To, co jeszcze to, o czym wam jeszcze nie zdążyłem powiedzieć w momencie, kiedy ja miałem te takie ataki paniki, co to moje ciało zaczęło wariować i się wydawało, że że umieram. To to było jeszcze wtedy czasy takie, że nie do końca miało się internet w telefonie, więc ciężko było samego siebie zdiagnozować przez przez internet. 35:03 Nie można sobie było wrzucić tam. Szybkie bicie serca, pocenie się, zawroty głowy, objawy co to jest? Nie oczywiście, że w pierwszej kolejności cokolwiek wpisze się do netu, to wychodzi na to, że to jest raki, że że umieramy, ale teraz współcześnie można przynajmniej coś nazwać. 35:19 Nie, że to był atak paniki. Skąd to, skąd to się bierze i nagle się okazuje, że o kurde ktoś już wynalazł na to lekarstwo. Jak zacząłem o tym mówić publicznie na YouTubie w necie nie wiem na Instagramie pisać o tym. Pisząc o tym książkę, odezwało się do mnie na przestrzeni 10 lat. 35:39 Naprawdę setki osób, które mówią mi i tak jest codziennie. Każdego dnia przyjmuję wiadomości, kiedy ktoś mi mówi, mam to samo, nie. Jestem na tym etapie, kiedy ty ważyłeś 120 kilo i nie wychodziłeś z domu, albo czasami są takie historie. 35:55 Słuchaj 10 lat temu, jak o tym mówiłeś, to uważałem, że jesteś, że jesteś idiotą i że przesadzasz, ale od kiedy moja córka czy mój syn choruje, to zmieniłem zdanie na ten temat. Zmieniłem perspektywę. Kurde, jaką mi to daje satysfakcję i energię na codzień do funkcjonowania nie żeby żeby robić to, co to, co robię. 36:14 Nie chcę tego nazywać górnolotnie edukacją? Nie chcę też mówić, że to jest misja, bo to też jest takie strasznie przerysowane, pompatyczne słowo. Ale nie wstydzę się. Ponieważ właśnie te wszystkie doświadczenia oduczyły mnie wstydzenia się przyznawanie się do swoich słabości, to też jest moim zdaniem ważne mogę też nie mieć racji, bo ja nie zawsze mam rację, ale najfajniejszą rzeczą umiejętnością, jaką w tym kontekście można nabyć, to jest możliwość swobodnego mówienia o swoich problemach. 36:54 Lękach o swoich niedoskonałościach zupełnie inaczej jest. Jeżeli ja jako początkujący kolarz pójdę do zaawansowanych kolarzy i powiem, hej, Jestem początkujący, to oni powiedzą jaki zarąbisty gościu nie udaje, nie napina się, tylko mówi, że oni z początkujący. 37:12 Hej, słuchajcie, mogę z wami zagrać w piłkę, ale słabo bronię, ale na skrzydle będę o wiele lepszy, lepiej się gada z kimś takim, kto mówi otwarcie o swoich emocjach, nie i tak samo. Zauważyłem, że w życiu dużo mi jest łatwiej, wtedy, kiedy nazywam wszystko po imieniu. 37:28 Jeżeli się stresuje, mówię, że się stresuje. Jeżeli dzisiaj czuję się słabo, mówię, że że jest, że jest słabo. Jeżeli mam problem, mówię, że mam problem, to jest znowu to zerwanie higienizowanie, nie odkładanie problemów na później, bo problem każdy odłożony na później prędzej czy później wybuchnie. 37:47 Najgorsze co jest robić to liczyć na. Pomoc od randomowych osób w internecie. Jak jest czasami? Na różnych grupach, na różnych takich grupach, które traktują o tematyce, o której dzisiaj my rozmawiamy. 38:04 Moim zdaniem najgorsze, co można sobie zrobić, to niekiedy trafić na jakąś złą grupę facebookową i uważać, że jeżeli ktoś w internecie jest coś napisał, to na pewno ma rację. I tak samo ja sobie również nie uzurpuję prawa do tego, że ja mam rację. Ja mam swój punkt widzenia. 38:22 Odpowiedziałem na pytanie. Dobra. Jak coś tu mówi, że. Ucieczka kojarzy się z czymś tak bardziej negatywnym i jak interpretujesz to uciekanie, nawet jeśli może to być coś rzecz biorąc dobrego o k dobra. 38:41 To. Pytanie jest super, bo ja używam skrótowca mówiąc ucieczkach i faktycznie. I faktycznie to może wprowadzać w błąd ucieczka, niejako unikanie problemu. 38:59 Tylko ucieczka jako forma balansowania sobie swojego życia. Można przez całe życie tylko i wyłącznie uciekać, nie podejmować walki o nic tylko i wyłącznie uciekać, a można mieć ucieczkę jako formę katalizowania emocji. 39:18 Ucieczka, czyli katalizowanie emocji. Często tak jest właśnie. W małżeństwach. Że niekiedy relacje między między ludźmi. Wyglądają w taki sposób, że ani jedna, ani druga strona nie ma swojej ucieczki, nie ma ucieczki, czyli nie ma pasji, nie ma swoich własnych zainteresowań, nie ma niczego poza pracą, dziećmi i telewizorem. 39:45 Nie ma nic, a każdy z nas zasługuje na to, żeby mieć właśnie tę swoją ucieczkę. Cokolwiek to jest, to mogą być te ryby. To może być czasami Weekend ze znajomymi. To. Może być ten rower, to mogą być rolki, piłka nożna cokolwiek, ale wydaje mi się, że każdy zasługuje na to, żeby mieć tę swoją przestrzeń. 40:08 Ucieczka jako przestrzeń, może to będzie lepsze określenie przestrzeń, czy boisz się śmierci? Czujesz się przygotowany i spełniony? Nie chyba śmierci się. Nie boję, nie, nie boję się w sposób taki paniczny. W sensie psychologicznym. 40:29 Znowu słowo pokora. Bo ja nie wiem, kiedy to się wydarzy, często życie, albo to, co dzieje się w naszym otoczeniu, bardzo weryfikuje nasze plany. Najśmieszniejsze najśmieszniejsze to jest mieć plany niepokorne. 40:47 A przygotować się do śmierci to jest. Po prostu codziennie. Sobie pokornie żyć. Gdzie tu każdy dzień? Jest tak samo ważny, każdy każdego dnia może mogę zrobić chociażby jedną dobrą rzecz. 41:04 Mogę mieć jakieś. Plany w sposób odpowiedzialny. Patrzeć na swoją. Przyszłość, ale nie przywiązywać do niej aż tak strasznej wagi, nie w sposób paniczny planować. To gdzie będę za pół roku, gdzie będę za rok, ile będę miał followersów na YouTubie? 41:22 Kurcze, okazuje się, że to nie ma znaczenia, nie często, bardzo ważne jest to, co jest tu i teraz, a wydaje mi się, że ja też tak mam, że czasami nie doceniam tego co jest tu i teraz. Dziękuję. 41:39 Dziękuję, bo zdaję sobie z tego sprawę, że Jestem gościem dziwnym. Że temat, który o którym dzisiaj mówiłem? Są niemodne, nie trendy, ale mam nadzieję, że jeżeli ktokolwiek z was w przyszłości będzie doświadczać jakichś problemów, to będzie mógł sobie wrócić w głowie do jakichś chociażby pojedynczych zdań, które tutaj dzisiaj padły z moich ust. 42:06 I być może dzięki temu ktoś z was będzie mógł pomóc komuś pomóc sobie. Właśnie na podstawie tych moich różnych błędów. Dzięki za. Ten czas z nami.

Przed meczem Legii udało nam się nagrać z Anną Maria Dyner i prof. Andrew Michtą krótki komentarz na temat wizyty czterech premierów w Kijowie. Rozmawialiśmy również o negocjacjach, uroczystościach 9 maja w Moskwie oraz odciągnięciu Rosji od Chin.Zarejestruj się na konferencję Poland–USA Relations in a New Era: Security and Business: https://usa-poland.com/Zgłoś się do Szkoły Przywództwa Instytutu Wolności: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://szkolaprzywodztwa.pl/ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.Mecenasi programu: Zapoznaj się z warunkami oprocentowania wolnych środków w OANDA TMS Brokers: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://go.tms.pl/UkladOtwartyUM ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Casa Playa: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://casaplaya.pl/zakup-nieruchomosci-w-hiszpanii-pdf-instruktaz/ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠AMSO-oszczędzaj na poleasingowym sprzęcie IT: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://amso.pl/Uklad-otwarty-cinfo-pol-218.html⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Módl się z Hallow: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://hallow.app.link/ukladotwarty⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/igorjanke⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ Zachęcam do dołączenia do grona patronów Układu Otwartego. Jako patron, otrzymasz dostęp do grupy dyskusyjnej na Discordzie i specjalnych materiałów dla Patronów, a także newslettera z najciekawszymi artykułami z całego tygodnia. Układ Otwarty tworzy społeczność, w której możesz dzielić się swoimi myślami i pomysłami z osobami o podobnych zainteresowaniach. Państwa wsparcie pomoże kanałowi się rozwijać i tworzyć jeszcze lepsze treści. ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Układ Otwarty nagrywamy w ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://bliskostudio.pl ⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

„Głowa węża” to trzecia książka Patricka Raddena Keefe'a w polskim tłumaczeniu i po raz trzeci ten znakomity amerykański pisarz i dziennikarz śledczy będzie gościem Raportu o książkach.W reportażu „Cokolwiek powiesz, nic nie mów” pisał o konflikcie w Irlandii Północnej i przemianie młodych idealistów w terrorystów, a potem polityków.W „Imperium bólu” pisał o śmiercionośnej epidemii opioidów w Stanach Zjednoczonych i rodzinie Sacklerów, którzy zaczynali jako młodzi lekarze, a skończyli jako mordercy.„Głowa węża” to zaś opowieść o chińskich imigrantach i chińskich gangach w Ameryce, a także pewnej niezwykłej kobiecie zwanej Siostrą Ping – niepozornej starszej pani z Chinatown, która stała na czele ogromnej organizacji przemytniczej wartej 40 mln dolarów.Siostra Ping, jak pozostałe postaci reportaży Keefe'a, to bohaterka niejednoznaczna i pełna paradoksów. Do końca życia wierzyła, że jej misją jest pomaganie rodakom marzącym o lepszym życiu w Ameryce.„Głowa węża” ukazała się w Stanach Zjednoczonych 16 lat temu, ale dziś ten reportaż w wielu aspektach wydaje się bardziej aktualny niż w czasie, gdy był pisany.A sam Radden Keefe mówi, że to dzięki tej książce stał się pisarzem, którym jest dziś.Prowadzenie: Agata KasprolewiczGość: Patrick Radden KeefeKsiążka: Głowa węża, Patrick Radden Keefe / przekład: Jan Dzierzgowski. Wydawnictwo Czarne---------------------------------------------Raport o stanie świata to audycja, która istnieje dzięki naszym Patronom, dołącz się do zbiórki ➡️ ⁠https://patronite.pl/DariuszRosiak⁠Subskrybuj newsletter Raportu o stanie świata ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ ⁠https://dariuszrosiak.substack.com⁠Koszulki i kubki Raportu ➡️ ⁠https://patronite-sklep.pl/kolekcja/raport-o-stanie-swiata/⁠ [Autopromocja]

„Skąd się biorą dzieci?” – odpowiedź na to klasyczne pytanie młodych Homo sapiens dla części ich rodziców nie jest łatwe. A dodatkowo skomplikuje się, gdy spróbują wziąć pod uwagę rozmnażanie dużo dalszych krewnych z królestwa zwierząt, takich jak ślimaki, tasiemce, błazenki czy niejakie Bonellia viridis… – Cokolwiek sobie wyobrazimy, to na pewno jakieś zwierzęta tak robią – śmieje się gość odcinka, dr Piotr Bernatowicz z Zakładu Fizjologii Zwierząt, Wydziału Biologii UW. Rozmawiamy o płci w świecie zwierząt, o tym co ją determinuje. A płeć jest w świecie biologii nierozerwalnie związana z rozmnażaniem.***Zostań Patronem: https://patronite.pl/radionaukoweWesprzyj jednorazowo: https://suppi.pl/radionaukowePoznaj nasze wydawnictwo: https://radionaukowe.pl/wydawnictwoKup książki: https://wydawnictwoRN.plSkorzystaj z kodu na audiobooki: sluchamRN***Przypomnijmy, że część świata zwierząt rozmnaża się bezpłciowo, co ma jednak poważną wadę. – Jeśli organizmy rozmnażają się bezpłciowo, to produkują swoje klony – wskazuje biolog. To ryzyko, bo różnorodność daje ewolucyjną przewagę: jeśli zmienią się warunki środowiskowe, zróżnicowane potomstwo ma większe szanse na przeżycie. Niektóre zwierzęta, np. mszyce, wypracowały więc okolicznościowe rozmnażanie płciowe. W dobrych warunkach (jest ciepło, jedzenia pod dostatkiem) samica mszycy rozmnaża się, tworząc całą kolonię swoich klonów-samic. Kiedy robi się chłodniej i rośnie ryzyko, że kolonia wyginie, zaczynają się rodzic również samce i dochodzi do rozrodu płciowego: z materiału genetycznego samców i samic powstają jaja przetrwalne, z większą szansą na przeżycie.U wielu gatunków zwierząt płeć nie jest determinowana genetycznie, ale zależy od czynników środowiskowych. Na przykład płeć żółwi zależy od tego, w jakim miejscu samica założy gniazdo (zakopie jaja). By wykluły się z nich samce, musi zadziałać enzym syntetyzujący hormony męskie. Jest on bardzo wrażliwy na temperaturę i działa tylko w określonym zakresie ciepła. Jeśli będzie cieplej (np. bardzo słoneczne miejsce) lub zimniej (np. gniazdo głębiej w piasku), to wyklują się z niego same samice.Niektóre gatunki potrafią zmienić płeć w ciągu życia. Ryby błazenki (popularny filmowy Nemo) żyją w grupach złożonych z dominującej samicy i kilku samców, głównego i pobocznych. Jeśli samica zginie, dominujący samiec wkracza w okres przemiany hormonalnej i staje się samicą: zaczyna produkować komórki jajowe zamiast plemników. Tego w Disneyu nie było!– Im bardziej zaawansowane ewolucyjnie zwierzęta, tym bardziej proces rozmnażania jest usztywniony – opowiada mój gość. Ale nietypowe układy zdarzają się nawet u ssaków. Rozmawiamy np. o hienach, u których dominujące samice wytwarzają zewnętrzne organy płciowe podobne do męskich pozostając przy tym płodne.W odcinku usłyszycie o zadziwiającej gamie zachowań i mechanizmów: o skorupiakach, których płeć zależy od długości dnia, o zwierzętach zdolnych do samozapłodnienia, embrionach żywiących się swoim rodzeństwem czy orzęskach, wymieniających się z partnerami seksualnymi… genomem. Gorąco polecam ten odcinek, może się zakręcić w głowie!Dr Bernatowicza możecie pamiętać z odcinka nr 212 o ewolucji strunowców.W rozmowie wspominam też o odcinku o mrówkach, polecam: nr 223 z Igorem Siedleckim.

Nie da się nie komunikować. Skoro nie da się tego uniknąć, może warto przyznać, że nauka komunikacji jest ważna? Do takiego wniosku doszedłem wiele lat temu i od tamtej pory, krok po kroku, dodaję nowe, elementarne umiejętności do swojej metaumiejętności komunikacji. Czasem są to rzeczy bardzo oczywiste, jak lepsze układanie tego, co chcę powiedzieć. Innym razem dotyczą mniej oczywistych aspektów, takich jak powiązanie sygnałów z ciała z emocjami. W tym odcinku podcastu opowiadam o tym, jak przez lata wyglądała moja nauka komunikacji, by ta stała się choć odrobinę lepsza. Na pewno nie jest to jeszcze zamknięty rozdział mojej edukacji. Zapraszam do słuchania i do dyskusji! Linki Intencjonalny newsletter Co tydzień wysyłam list, w którym zapraszam do rozmowy i zadania sobie ważnych pytań. Streszczenie Nie da się nie komunikować. Cokolwiek robimy lub czego nie robimy, to też jest komunikowanie się. W trakcie jednego ze spotkań społeczności intencjonalnie.pl padło pytanie o to, jak moja komunikacja zmieniła się przez lata. Stąd pomysł na ten odcinek podcastu. Najważniejsze zmiany Dwie największe zmiany między Dominikiem mającym 20+ lat a Dominikiem mającym 45 lat: Jak wyglądała moja nauka komunikacji? Emocje To łączy się z badaniem Gallupa. Dowiedziałem się, że mam w Top 5 Empatię. Kiedy zacząłem […] The post #252 Jak uczyłem się lepiej komunikować? appeared first on Near-Perfect Performance.

- Nie potwierdzamy, żeby taki raport był. Cokolwiek nie robi poseł Joński z posłem Szczerbą, wydaje się mało wiarygodne, począwszy od sztuczek na granicy a skończywszy na tym raporcie - mówiła w Polskim Radiu 24 Agnieszka Wojciechowska van Heukelom (Prawo i Sprawiedliwość).

W dzisiejszym odcinku „Na Werandzie” rozmawiamy z człowiekiem, dla którego pomaganie to nie tylko pasja, ale prawdziwa misja serca ❤️. Naszym gościem jest Paweł Wiktorek, zwykły (jak sam o sobie mówi) mieszkaniec Warszawy

Czy naprawdę możesz osiągnąć wszystko, czego pragniesz? W dzisiejszym odcinku poruszam przewrotną myśl: możesz mieć wszystko, ale tylko wtedy, gdy zdasz sobie sprawę, że... nie możesz mieć wszystkiego! Brzmi paradoksalnie? Posłuchaj, jak rozkładam ten temat na czynniki pierwsze. Dowiesz się: Dlaczego skupienie się na tym, co naprawdę ważne, otwiera wszystkie drzwi Jak akceptacja ograniczeń pomaga w realizacji wielkich marzeń. Dlaczego mniej znaczy więcej, jeśli chodzi o osiąganie celów. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak mądrze zarządzać swoimi ambicjami, efektywnie planować i unikać błędów, które powstrzymują większość ludzi, ten odcinek jest dla ciebie! Posłuchaj, jak zmienić sposób myślenia o sukcesie i zacznij działać skuteczniej już dziś.

Cokolwiek w swoim życiu robisz, poruszaj się w tym z Bogiem. Posłuchaj pierwszego odcinka naszej urodzinowej serii, w której będziemy rozmawiać o niesamowitej wierności Boga! W tym odcinku usłyszysz naszego gościa, pastora Stephena Matthew.

Cokolwiek robicie, czegokolwiek słuchacie, porzućcie i włączcie najpodcast! Odcinek długi, eklektyczny, gawędziarski. Jest spora część poświęcona grom i branży. Dzielimy się wrażeniami z bety Concord oraz opowiadamy o świecie dystopijnej przyszłości, snutej w papierosowym dymie i oparach whisky, w grze Nobody Wants To Die. Dorzucimy króciutki kącik gier bez prądu oraz długą, swobodną rozmowę o [...]

- Nie uważam, żeby jazz tak naprawdę był jądrem naszej muzyki. To na razie się dzieje trochę przez to, że wywodzimy się z jazzowego środowiska. Myśląc jednak o naszej przyszłej twórczości nie sądzę, żebyśmy jakoś mocno napierali, żeby ten jazz był w takim ścisłym rozumieniu jej centrum - mówił w Dwójce Jakub Wosik z kwartetu ZIEMIA, który wspólnie z Irkiem Wojtczakiem wystąpi w piątek (26.07) w cyklu "Jazz.PL".

Cześć, tu nadaje podcast Głowa Rządzi. Mamy odcinek numer 123, w którym wracamy do podstaw. Pytania przewodnie - czym jest psychologia i skąd my wiemy cokolwiek w tej psychologii? Łatwo jest się psychologią zauroczyć, zafascynować, ale też… w niej pogubić. Dlatego na łamach tego podcastu, razem z psychometrystą dr Pawłem Atroszko z Uniwersytetu Gdańskiego, bez ogródek rozmawiamy na trudne i niewygodne dla psychologów tematy. Dumnie próbujemy ustalić dlaczego psychologia to dziedzina nauki i praktyki, której należy ufać. I dajemy na to konkretne argumenty. Nie omieszkamy jednak grać też adwokatów diabła, by w pewnym momencie stwierdzić, że psychologia to ściema i obrzucić ją błotem. Co nam z tej dyskusji wyszło, oceńcie sami. Dobrego słuchania! Enjoy! ·       Skąd cokolwiek wiemy w psychologii? ·       Czym jest psychometria? ·       Jak konstruowane są badania psychologiczne? ·       Jak duży jest błąd pomiarowy w badaniach psychologicznych? Co robią psychologowie, żeby być tego błędu świadomym i go niwelować? ·       Jak można podchodzić do zgłębiania wiedzy w ogóle? ·       Czym zatem psychologia różni się od przekonań ludowych, własnych doświadczeń i zwykłej „czutki”? ·       Czy psychologia jest w ogóle użyteczna, a jeśli tak, to w jaki sposób? ·       Dlaczego nie aplikujemy tego, co wiemy? ·       Jakie zarzuty można wysnuć wobec psychologii jako gałęzi nauki i praktyki? ·       Czy społeczeństwo ma zaufanie do psychologii i psychologów? Dlaczego? ·       Kto jest odpowiedzialny za dyseminację wiedzy psychologicznej, czyli tłumaczenia tego, co w badaniach na język zwykłego człowieka? ·       Kto ma rację w przepychankach na linii: praktycy – badacze? ·       Czy psychologia jest w stanie przeciwstawić się pseudonauce i pseudopraktyce? Jeśli tak, to w jaki sposób? ·       Jak rzetelni badacze i praktycy mogą funkcjonować w social mediach? Gdzie są korzyści, a gdzie pułapki?

My się nie mamy czego obawiać, jeżeli chodzi o sprawę Funduszu Sprawiedliwości, PiS z tym związków nie ma. Cokolwiek by to miało nie być, bo ta sprawa – mam wrażenie – wymaga kilku zastrzeżeń (…) Mamy do czynienia z czymś, co ewidentnie ma przejawy gry politycznej (…) Uważam, że nie jest przypadkiem, że ta sprawa się teraz pojawia - powiedział Radosław Fogiel, poseł PiS, w rozmowie z Michałem Kolanką. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Dziś zapraszam Was do czytania i słuchania wierszy, które – mam nadzieję – pasują nastrojem do tego czasu: „Tydzień w świętym mieście” Jakuba Kornhausera i wiersz Herty Muller. Niektórzy przygotowują się teraz do świąt, inni do chwili oddechu, jeszcze ktoś celebruje początek wiosny. Cokolwiek teraz robicie, znajdźcie czas, by pobyć z tymi tekstami. Dać sobie taki prezent w końcówce marca. Posłuchajcie! Magdalena Kicińska --- Partnerem Wiersza na Poniedziałek jest Instytut Kultury Miejskiej, organizator festiwalu Europejski Poeta Wolności, który odbędzie się od 17 do 20 kwietnia 2024 roku w Gdańsku. Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz. https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/

Dziś zapraszam Was do czytania i słuchania wierszy, które – mam nadzieję – pasują nastrojem do tego czasu: „Tydzień w świętym mieście” Jakuba Kornhausera i wiersz Herty Muller. Niektórzy przygotowują się teraz do świąt, inni do chwili oddechu, jeszcze ktoś celebruje początek wiosny. Cokolwiek teraz robicie, znajdźcie czas, by pobyć z tymi tekstami. Dać sobie taki prezent w końcówce marca.Posłuchajcie!Magdalena Kicińska---Partnerem Wiersza na Poniedziałek jest Instytut Kultury Miejskiej, organizator festiwalu Europejski Poeta Wolności, który odbędzie się od 17 do 20 kwietnia 2024 roku w Gdańsku.Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/

Po prawie dziesięciu latach popularyzacji nauki w internecie czas najwyższy zmierzyć się z tym pytaniem...

Pastor Mateusz Godawa

Kup se książkę: zarubieza.pl/ksiazka Zapraszam na moje soszjale, gdzie wrzucam dodatkowe materiały: https://www.instagram.com/zarubieza/ https://www.facebook.com/Za-Rubie%C5%BC%C4%85-109949267414211/ I jeszcze twitter: https://twitter.com/mioszszymaski2 Jeśli chcesz wesprzeć moją twórczość, to zapraszam tutaj: https://patronite.pl/miloszszymanski buycoffee.to/miloszszymanski

„Nieprawdą jest, że cokolwiek przegraliśmy, ponieważ negocjacje jeszcze trwają. Po drugie, w umowie koalicyjnej zostało wpisanych bardzo wiele elementów naszego programu” – tak w Porannej rozmowie w RMF FM Andrzej Szejna komentował doniesienia dotyczące podziału stanowisk w koalicji Lewicy, Trzeciej Drogi i Koalicji Obywatelskiej. Na uwagę, że podobno Lewica ma nie otrzymać nawet resortu edukacji, mówił: „Chcę naprawdę powiedzieć, że nie tylko liczą się kwestie personalne. To jest bardzo ważne. Mam nadzieję, że będziemy mieli bardzo liczną reprezentację wiceministrów”.

Chcesz mnie wesprzeć? Kup sobie coś na Prawie.PRO: https://Prawie.PRO Mój Instagram: https://www.instagram.com/prawie_pro/ Facebook: https://www.facebook.com/leszekprawiepro/ Moja książka: https://prawie.pro/produkt/ksiazka-prawie-pro-wygraj-siebie-z-imienna-dedykacja/ O mnie: https://prawie.pro/leszek-sledzinski/ W sondzie na moim Instagramie wybraliście ten temat. On bardzo mocno łączy się ze sportem. Tak naprawdę jest moją genezą. Gdyby nie patologiczny stres nigdy nie wróciłbym do sportu i kolarstwa, a tym bardziej nie napisałbym o tym książki. Bo to temat na książkę. Tutaj chcę podać tylko koncentrat, bez lania banałów typu unikaj stresu. Co to kurde znaczy? Co to za rada. Aby OGRANICZYĆ napięcie trzeba poznać jego przyczynę i nauczyć się pracować nad błędami, które większość z nas popełnia. Patologiczny, ciągły stres to patologia naszych czasów. Większość z naszych zmartwień to problemy trzeciego świata. Tymczasem gdy my się martwimy o to czy dobrze wyglądasz w koszulce kolarskiej, ktoś inny stresuje się tym, że w promieniu 15 nie działa już ani jedna studnia ze słodką wodą. Ty stresujesz się tym, że coś skrzypi w trenażerze, tymczasem ktoś inny dostał skierowanie do szpitala. Trzeba sobie zdać  sprawę z tego, że większość (nie wszystko) co powoduje u nas troskę jest głupie. Szkoda naszej energii na zamartwianie się, zwłaszcza jeśli nie mamy na coś kompletnie wpływu. Zdanie sobie z tego sprawy bardzo, bardzo pomaga.  https://youtu.be/WKZlLPX76_I?si=3YGid1MAGTyUMrZT Epidemia powiadomień. Duzym problemem, który dotyka nas wszystkich to niehigieniczny tryb życia. Narzucony nam przez współczesność. Nieco na własne życzenie. Mam tu na myśli choćby niewolnictwo powiadomień. Ja sam kiedyś byłem ofiarą sygnałów, dźwięków, wibracji i plakietek. Ja pikole, ile my dziennie przyjmujemy niepotrzebnych bodźców. Prawie całą dobę coś nam wyskakuje i wysysa z nas atencję. Kurczę po co Ci na liczniku rowerowym i zegarku informacja wraz z piknięciem o tym, że sklep z butami ma fajną promkę. Ile razy dziennie marnujemy swoją uwagę i czujność na rzeczy niepotrzebne, które stale nas bodźcują jak telewizja informacyjna. Poświęć 10 minut na zmianę konfiguracji powiadomień. Wycisz telefon, niech zegarek pokazuje tylko połączenia, ustaw harmonogram nie przeszkadzać poza pracą z wyłączeniem osób bliskich. Jeśli nie wiesz jak to zrobić zapytaj dowolnego gadżeciarza. Zrobi Ci to tak, że nawet dojeżdżając do domu wszystkie urządzenia przełączą się w specjalny tryb relaksu. Ograniczenie wiadomości to nie tylko oszczędność czasu, ale także układu nerwowego. Wyobraź sobie, że na przykład każde oderwanie Twojej uwagi zabiera Ci 0.5% energii. Teraz pomnóż to przez ilość komunikatów dziennie a następnie razy 356.  Sen. Jeśli śpisz po 4-5 godzin dziennie to się nie dziw, że jesteś wiecznie spięty(a) i panicznie reagujesz na wszystko. Wszystko Cię stresuje albo wk..ia. Większość problemów zaczyna się od zaburzeń snu. Albo nie potrafimy zasnąć, albo budźmy się dzikich godzinach i nie potrafimy już przejść do offline. To jest problem, który się leczy. Bezsenność się leczy, ale nie tylko ziołami. Trzeba iść do lekarza i wdrożyć czasem inne środki. Tak, są takie leki nasenne, które nie uzależniają, nie wykazują tolerancji ani nie otumaniają. Ja latami dobrowolnie chodziłem spać o 4 albo i nawet 6. Siedziałem przed kompem, jarałem szlugi i grałem. Zawsze po tym czułem się po prostu jak szmata. Koncentracja na dnie, wysoki poziom lęku uogólnionego, wieczne rozdrażnienie i zestresowanie totalnie wszystkim. Mój nieuregulowany zegar spowodował, że nie byłem już w stanie wstawać o innych godzinach jak o 13 rano. W weekendy przesypiałem cały dzień. Jakbym żył w innej strefie czasowej. To był chyba najgorszy etap mojego życia pod względem samopoczucia psychicznego. Regularny zegar i minimum 7 godzin snu to powinien być priorytet. Zwłaszcza dla sportowca amatora. Wiem, że życie nie zawsze na to pozwala, ale wiele osób z własnej woli wybiera imprezowanie, granie, oglądanie TV zamiast snu. Wszystko to na kredyt. Bajzel w życiu i pracy. Bałagan sprzyja ciągłemu stresowi. Robienie 5 rzeczy na raz. Szukanie wiecznie wszystkiego. Weź zrób sobie porządek nie tylko w domu, na biurku czy komputerze, ale też naucz się porządkowania swojej pracy. Zwłaszcza priorytetyzacji. Nie odkładaj też wszystkiego na ostatnią chwilę. Nosz ile to zabiera energii i niepotrzebnie stresuje.  I tak będziesz to musiał(a) zrobić. Masz do zapłacenia podatek i masz kasę to zrób to od razu, a nie myśl o tym 26 dnia miesiąca. Potem to sprowadza się do tego, że przychodzi weekend, a Ty zamiast na rowerze myśleć o tym jak jest super wracasz myślami do miliona niezamkntych spraw. No jak masz odpocząć? Bałaganem jest też zabieranie roboty do domu. Myślami. Wiem, to mega trudne. Nie mniej warto to ćwiczyć. Za każdym razem kiedy w domu albo na szosie wyskakuje Ci służbowa myśl to postaraj się ją wyłapać i zagadać. Wytłumacz sobie, że nikt poza godzinami nie płaci Ci za myślenie o tym co będzie w poniedziałek. Martwić się będziesz tym w poniedziałek od 9. To też jest higiena. Tyle, że myśli. Dzięki porządkowi nagle okazuje się, że masz o wiele mniej stresu i zmartwień, a o wiele więcej czasu na rower. Lęk przed byciem odrzuconym. Ho ho ho. To mój największy problem wywołujący największe, stałe napięcie i mnóstwo stresujących sytuacji na które nawet już nie zwracamy uwagi. Kluczem to jest sobie zdać z tego sprawę. Wychodzenie z tego zajmuje lata. Objawia się to tym, że moimi się być ocenianym. Boimy się panicznie co inni o nas myślą. Boimy się krytyki. Albo tego, że ktoś nas nie polubi. Mamy być fajny, szybcy, śliczni, kochani przez wszystkich. Po prostu perfekcyjni. Po czasie orientujemy się, że temu celowi jest podporządkowane całe nasze życie. Tolerujemy złego szefa latami, bo boimy się wyrażać swoje zdanie. Zadajesz się z ludźmi, których nie lubisz, ale boisz się zerwać tę relację w obawie przed tym, że na świecie będzie ktoś, kto Cię nie kocha. Wiecznie czujemy się gorsi i porównujemy się do innych. Robimy wszystko wbrew sobie tylko po to, aby ktoś nas akceptował. Demonstrujemy swoje pieniądze, status, drogie ubrania, ponieważ chcemy zamaskować inne rzekome braki. Musimy wszystko wykonywać na 130%, bo boimy się, że zrobimy coś nieperfekcyjnie. Wszystko ma się udawać. Zawsze musimy być uśmiechnięci. Nigdy nie mówimy, że idziemy sikać, bo boisz się co pomyślą sobie inni. Ciągły stres przez perfekcjonizm, lęk i poczucie bycia gorszym. Nieperfekcyjnym, znaczy niekochanym. Asertywność  Ona wiąże się z właśnie z tym lękiem przed odrzuceniem. Gorszością. Nie masz ochoty i siły dzisiaj na trasę 70 km, ale się godzisz, bo się obawiasz, że ktoś Cię zostawi. Zamiast powiedzieć, że jesteś zmęczony(a) i proponujesz 30 km, a nadrobimy to następnym razem.  Pomyśl ile razy robisz coś wbrew sobie. Niekiedy trzeba być egoistą. Nie mówię, że zawsze, bo to toksyczne, jednak jest jeszcze coś takiego jak kompromisy. W pracy, sporcie, rodzinie, domu. Trenuj szczere gadanie o tym co czujesz. Nie bój się, że ktoś Cię odrzuci. Jeśli to zrobi, to znaczy, że być może dana relacja nie jest zdrowa. Być może męczy psychicznie co przekłada się na większy stres na codzień. Wampiry energetyczne To określenie najlepiej oddaje niektóre osoby w naszym otoczeniu. Ile jest ludzi, którzy kontaktują się tylko wtedy kiedy coś chcą. Ktoś dzwoni jedynie jak coś trzeba zrobić w rowerze. Gdy już idzie to cały czas gada o sobie, swoich problemach i wylewa na nas swoje nieczystości. Co innego gdy wspólnie możecie siebie wspierać zachowując normalne proporcje. Gorzej jeśli przebywamy z ludźmi, którzy zadają się z nami tylko dlatego, bo jesteśmy ich szambem do którego cały czas pompują swoje ścieki. Bierzemy na swoją głowę cudze wieczne problemy, narzekactwo, a najlepiej stary to weź mi też moje bidony i mi je wieź. Nie musisz zadawać się ze wszystkimi, bo nie wszyscy muszą Cię kochać, bo niektórzy podbijają nam tylko poziom stresu, lęku oraz zmęczenia psychicznego.  Brak swojej enklawy Czyli brak odpoczynku. Tej swojej medytacji i odcięcia. Czasami tak się dzieje w związkach, gdy druga połówka nie akceptuje czyiś pasji, potrzeby wyjścia z chłopakami, na rower albo grzyby. To moim zdaniem też patologia. Brak własnego życia. Tylko praca, dzieci, dom. Można zwariować i się wariuje od tego. Im bardziej jesteś tym zmęczony, tym bardziej się denerwujesz i frustrujesz wszystkim. Im jesteś bardziej sfrutrowany(a), tym gorzej realizujesz swoje role. Rolę pracownika, matki, ojca, syna. Nikt nie jest szczęśliwy. NIekiedy trzeba walnąć pieścią w stół i albo przeorganizować swoje życie prywatne, albo zawodowe. To niekiedy boli, albo sprawia, że kogoś trzeba zranić.  Każdy musi mieć jakąś swoją ucieczkę. 40 minut dziennie na rower, bieganie. Albo paznokcie. Może sauna. Albo samotne wyjście do lasu z wyłączonym telefonem. Cokolwiek. Małostkowość. Przejmujemy się i stresujemy rzeczami, które są pierdołami. Od tego zacząłem. Wytłumacz komuś, kto wychodzi po wizycie w szpitalu onkologicznym, że masz problem z ekspresem do kawy, który cieknie. Albo, że stresujesz się tym, że w koszulce brzuch Ci wystaje. To są pierdoły, które zaczynamy tak postrzegać dopiero wtedy, gdy doświadczymy prawdziwych problemów w swoim życiu. Na przykład ze zdrowiem. Często też się mówi o problemach pierwszego świata. Tak. Poprzez rozwój cywilizacyjny staliśmy się małostkowi. Potrafimy się awanturować, angażować emocjonalnie w rzeczy nieważne, albo na które kompletnie nie mamy wpływu.  Co ogranicza stres i napięcie? Alkohol, narkotyki, hazard, benzodiazepiny i inne uzależniania.  Albo porządkowanie swojego życia zaczynając od snu, oddzielenia pracy od domu, zmiana nawyków, szanowanie swojego własnego czasu, uwagi oraz pojęcie tego, że świat nie kręci się w okół nas i, że ludzie mają w dupie jak dziś wyglądasz.  Niesamowicie pomaga odcinanie się od bodźców. Wspaniale działa aktywny tryb życia. Te choć 40 minut intensywnego treningu co drugi dzień. Stresując się i zamartwiając zrób eksperyment. Idź szybko pobiegać na 30 minut. Wróć i zobacz, że świat wygląda nieco inaczej. Pójdź z przyjaciółmi na rower. Albo totalnie sam. Krótko, ale szybko, aby dostać wyrzut serotoniny. Wyskocz na saunę gdy tak bardzo nie chce się wyjść nawet z łóżka przez paraliżujący strach a potem jeszcze weź zimny prysznic. To też fantastycznie wyładowuje napięcie. Ono znika i pomaga racjonalniej walczyć z codziennymi problemami. Gdy to zrobisz rozmawiaj z innymi o swoich problemach, lękach i potrzebach, choć wiem jak to trudne. Ten film to rozmowa mnie samego z sobą samym nieco. Odświeżenie podstaw. Sięgnięcie do przyczyn ciągłego napięcia, lęku i stresu, który potem zaczyna skręcać w inne zaburzenia. Stąd się bierze nerwica, z tym często współistnieje depresja. Przez patologiczne, ciągłe napięcie nie mamy sił by żyć. Bo ciągle się boimy, że wszędzie czycha katastrofa. Ponieważ tracimy energię na rzeczy bez znaczenia, lub sami marnujemy swój czas, bo mamy bałagan na strychu. Albo jesteśmy leniwi. A może boimy się zawalczyć o siebie i o to, aby było po naszemu. Boimy się myśleć o nas samych na rzecz oczekiwań świata wobec nas.

Zapraszamy na najnowszy odcinek z serii CO JEST GRANE PODCAST! W tym odcinku poruszamy temat jakości w Kościele i w sztuce chrześcijańskiej. „Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo [wiekuiste] jako zapłatę. Służycie Chrystusowi jako Panu!” (Kol 3, 22-24) W rozmowie usłyszysz m.in.: - o stereotypach i skojarzeniach wokół kultury chrześcijańskiej i katolickiej, - o przyczynach niskiej jakości sztuki w Kościele w Polsce i o tym, jak można to zmienić, - o potrzebie wnoszenia profesjonalizmu do Kościoła, - o stanie kultury muzyki chrześcijańskiej w Polsce, - o wartości piękna oraz estetyki i o ich sprawczości, - o tym, dlaczego jakość ma znaczenie, - o jakości w modlitwie i w relacjach, - o wchodzeniu w powołanie i zarządzanie talentami, - o zachowaniu właściwego porządku - o tym, że warunki i okoliczności nie ograniczają Bożego działania. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy!

Czy ten PZPN, z Cezarym Kuleszą i bandą politykierów poutykanych w przeróżnych komórkach związku, ma w ogóle szanse zbudować sensowną reprezentację? Pogodzić piłkarzy, którzy się nie lubią, którzy zarzucają sobie nawzajem kłamstwa, których kapitan twierdzi publicznie, iż koledzy się mentalnie do gry w reprezentacji nie nadają? Atmosferę wokół kadry zmienić mogą tylko wyniki, ale jeśli PZPN będzie działał nadal tak samo, o wyniki może być trudno. Niezależnie czy nowy trener będzie się nazywał Papszun. Probierz, czy Kowalski.

J 2, 1-11 W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

Ile wart jest smartfon, który od lat leży na dnie szuflady? Odpowiedź was zaskoczy. Postanowiliśmy zanieść nasze nieużywane komórki do salonu Orange i poddać je wycenie. Sprawdźcie, czy nam się to opłaciło. 

Czy szkoły w Polsce da się zreformować stopniowo? Gdzie leżą przyczyny problemu? Jak wprowadzenie w życie bonu edukacyjnego, który proponuje  @Konfederacja_Oficjalny  może wpłynąć na naukę dzieci w szkołach i czy będzie remedium na całe zło. Wpadajcie posłuchać i skomentować jeżeli widzicie jakieś inne konsekwencje, o których nie mówiliśmy. O autorach:

W najnowszym odcinku z serii Eseje Małżeńskie Podcast rozmawiamy na temat jakości - w Kościele, w projektach z nim związanych i w naszym życiu w ogóle.  Czy jakość zawsze była dla nas ważna?   Czy nawrócenie zmieniło w jakiś sposób jej postrzeganie?  W jaki sposób Duch Święty popycha człowieka do rozwoju i wyzwala głód jakości życia?  W jakich sferach mamy jej poszukiwać?   W odcinku również:  - o różnicy między perfekcjonizmem a doskonałością - o tym, do jakiej doskonałości mamy zmierzać,  - o potencjale, jaki skrywają nasze słabości,  - o strategiach wobec własnych ograniczeń, o tym, jak przyjmować je bez frustracji,  - o sceptycyzmie wobec jakości w Kościele, o tym, dlaczego dobra jakość może gorszyć,  - o różnorodności w kontekście wrażliwości w Kościele i potrzebie wystrzegania się monomentalności,  - o tym, czy jakość zabiera Ducha i czy Kościół idzie na kompromis ze światem,  - o Kościele w kontekście socjologiczno-historycznym,  - o potrzebie wnoszenia jakości i profesjonalizmu do Kościoła  oraz o tym, jakie motywacje mają leżeć u podstaw naszych starań o jakość w Kościele.  „Niewolnicy, bądźcie we wszystkim posłuszni doczesnym panom, nie służąc tylko dla oka, jak gdybyście się mieli ludziom przypodobać, lecz w szczerości serca, bojąc się [prawdziwego] Pana. Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo [wiekuiste] jako zapłatę. Służycie Chrystusowi jako Panu!” (Kol 3, 22-24)  Zapraszamy do wysłuchania najnowszej rozmowy!

Wcale nie trzeba się rozstawać, żeby doświadczać pożegnań: z pewnymi etapami, z oczekiwaniami, wizjami. Czasem związek wygasza jakieś nasze wcześniejsze aktywności, a czasem lokujemy w nim nadzieję na uleczenie czegoś, co zostało zranione dawno dawno temu.Cokolwiek by to nie było, dobrze mieć tego świadomość i umieć opłakiwać oraz zamykać przebrzmiałe rozdziały - żeby nie dźwigać ich niepotrzebnie na plecach.W tym odcinku wspominam o:książce Judith Viorst "To, co musimy utracić"książce Richarda Schwartza "To na siebie od zawsze czekasz"filmie "Kuracja Yaloma"

To denerwujące, że prawie za wszystko w dzisiejszym świecie musimy płacić. Czasem ciężko ruszyć się z domu nie będąc gotowym na jakieś wydatki. Cokolwiek chcesz dzisiaj mieć prawdopodobnie będziesz musiał za to zapłacić w taki czy inny sposób. Trochę inaczej jest u Boga, ponieważ są rzeczy, które u niego są absolutnie za darmo, a co jeszcze lepsze są dostępne dla Ciebie. Co to jest?

To denerwujące, że prawie za wszystko w dzisiejszym świecie musimy płacić. Czasem ciężko ruszyć się z domu nie będąc gotowym na jakieś wydatki. Cokolwiek chcesz dzisiaj mieć prawdopodobnie będziesz musiał za to zapłacić w taki czy inny sposób. Trochę inaczej jest u Boga, ponieważ są rzeczy, które u niego są absolutnie za darmo, a co jeszcze lepsze są dostępne dla Ciebie. Co to jest?

Cokolwiek obchodzicie - przyjemnego i spokojnego świętowania! --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/tzimp/message

Polski obóz władzy oburzyła wypowiedź szefa austriackiej dyplomacji Alexandra Schallenberga. Czy słusznie? „Austria jest państwem neutralnym. Neutralność niestety oznacza, że również w takich sytuacjach, jak wojna w Ukrainie, to państwo nie będzie się zachowywać tak, jak byśmy chcieli” – ocenia Witold Jurasz. Jednocześnie podkreśla, że „to nie jest szczęśliwa wypowiedź”. Podejmuje się więc analizy tych słów i analizy reakcji na nie polskich władz. „W rodzinie państw uprawiających cywilizowaną dyplomację niemożliwe jest, żeby w ten sposób się odnosić do wypowiedzi szefa dyplomacji kraju, z którym się jest w sojuszu, co prawda nie obronnym, ale gospodarczym” – luźno parafrazuje słowa wiceministra spraw zagranicznych Pawła Jabłońskiego. W tym odcinku Witold Jurasz uwagę skupia jednak głównie wokół wydarzeń w Rosji. Komentuje słowa Siergieja Ławrowa i Jewgienija Prigożyna, a przede wszystkim wystąpienie Władimira Putina w Petersburgu, podczas którego nie ogłosił on - mimo takich spekulacji - kolejnej fali mobilizacji. ”Władimir Putin ma nad nami gigantyczną przewagę, bo cały czas jesteśmy skupieni na tym, co powie, co zrobi, jak zmarszczy brew” – podsumowuje dziennikarz Onetu. Mówi też o tym, czego można dowiedzieć się z rosyjskiego internetu.

Jeśli emocje biorą górę, trudno Ci czasem zapanować nad reakcjami, myślami, natłokiem spraw, i tym wszystkim co przynosi codzienność prawniczego funkcjonowania, to być może znak, że czas zacząć … medytować :) Cokolwiek myślisz o medytacji, jakiekolwiek masz przekonania na jej temat, być może warto, abyś sprawdził/a, czy to nie jedna z najlepszych dróg dojścia do siebie, wewnętrznego komfortu życia i dobrostanu. W 15. odcinku podcastu Toga bez wroga zapraszam Cię do poznania korzyści, które płyną z medytacji. Opowiadam czym medytacja jest, czym nie jest, dlaczego warto medytować. Czy wiesz, że 53% prawników deklaruje, że medytacja jest na liście ich celów? Dla mnie, czterdziestolatka, poznanie cudu medytacji było bardzo transformujące. Gdy medytuję, czuję balans, gdy jednak zaniecham praktyki, dobija się do mojego życia to co stare, nieużyteczne i burzące mój głęboki spokój i równowagę. Jestem zdania, że medytujący mogą mieć przewagę nad tymi, którzy to mają gdzieś. Medytujący stają się empatyczni, współczujący, pełni zrozumienia. Chyba zgodzisz się ze mną, że każdy chciałby być obsługiwany przez takiego prawnika. Czy zatem chcesz być takim prawnikiem? W odcinku znajdziesz dwa ćwiczenia na rozgrzewkę i trochę praktyki medytacyjnej bardzo zbliżonej do mojej ukochanej techniki - vipassany. Opowiadam też gdzie i do kogo możesz się udać po nauki (książki, warsztaty, osoby, których pracę zdecydowanie polecam). Ten odcinek zamyka sezon pierwszy podcastu Toga bez wroga. Wrócę do Was w lutym. Do tego czasu będę zajmować się programem grupowym „Prawnik od nowa”, który przygotowałem dla prawników, którzy chcą zdefiniować lub zredefiniować swoją zawodową drogę, kursem wideo dla prawników oraz … dalszym rozwojem fundacji, którą prowadzę wraz z moją ukochaną żoną. Będzie mnie też więcej „na żywo”, w spotkaniach „1 na 1” oraz w pracy grupowej w podwarszawskim Dobrostanie w Józefowie (k. Otwocka). W lutym w podcaście pojawią się goście i nowe tematy do pracy. Do tego czasu zapraszam - tych, którzy tak czują - do wdrażania tego czym starałem się Was „zarazić” w pierwszych 15 odcinkach. Jeśli potrzebujesz czegoś więcej, zapraszam do programu #prawnikodnowa, sesji „1 na 1” albo do kontaktu ze mną. Dziękuję, że ze mną byłaś/eś przez te 15. epizodów. Przyjmij ode mnie życzenia Spokojnych Świąt. Odpocznij. Po prostu odpocznij - w sobie, z sobą. Życzę Ci pokoju i miłości w sercu, akceptacji i wdzięczności. Nie mam wątpliwości, że jesteś cudownym człowiekiem. Jeśli tego nie widzisz, otwórz oczy. Medytacja Ci w tym pomoże. Nie jesteś swoją historią. Wszystkiego dobrego dla Ciebie i Twoich bliskich. Pozostańmy na łączach :) Adam, Mecenas Odpocznij :) --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/togabezwroga/message

Czułem się jako adwokat najemnikiem, gościem, który reprezentuje tych którzy płacą, bez względu na to, jakie interesy za nimi stoją. Takie było - na tamten czas - moje odkrycie i… przekonanie. Kłótnie i spory - w których byłem dość dobry, a jak niektórzy mawiają dość skuteczny - nie były jednak tym, co sprawiało że czułem się z sobą dobrze. Zarówno jedno - czucie się najemnikiem - jak i drugie - niechęć do sporów - były wynikiem moich przekonań, mojego oprogramowania, software'u, który mnie definiował i definiował moje życie. Dziś wiem, że każde przekonanie można zmienić, a większość warto zmienić. Jeśli czujesz ten temat, zapraszam do 11. odcinka podcastu #togabezwroga pt. „Twój prawniczy software”. To jest odcinek o oprogramowaniu.To nie jest odcinek o sofcie do obsługi kancelarii, czy legaltech-owych rozwiązaniach. To odcinek o Twoim oprogramowaniu. To przekonania - Twój wewnętrzny software - decydują o tym czy jesteś szczęśliwa/y czy nie, spełniona/y czy nie, rozluźniona/y lub spięta/y itd. etc. itp. Ostrzegam! Dowiesz się dziś rzeczy, które mogą zrujnować Twój dotychczasowy sposób myślenia i działania. Być może nawet uznasz, że to o czym mówię, jest niedorzeczne i nie może być prawdą. Cokolwiek uznasz na temat tego, co dziś powiem, jest wynikiem… Twoich przekonań.Z odcinka dowiesz się czym są przekonania, czego mogą dotyczyć przekonania prawnika, dlaczego przekonania nie są prawdą na temat rzeczywistości, jak coś co było prawdą objawioną staje się fałszem, co przekonania mają wspólnego z konfliktami (wewnętrznymi oraz z otoczeniem).Jest też o tym jak przekonania działają, skąd się biorą, jak można z nimi pracować oraz o naukowych dowodach na to, że przekonania tworzą naszą rzeczywistość. Wspominam również jak praca z przekonaniem wpływa na bycie „Prawnikiem dobrze zdefiniowanym”. Zapraszam do słuchania, komentowania, recenzowania, oceniania i wspierania podcastu na #patronite.Miłej lektury :) --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/togabezwroga/message

Ostatnio przemawiałem na konferencji edu innowacje przed 200 nauczycielami i przed prof Bralczykiem i użyłem slajdu na którym były słowa Larrego Kinga:„Każdego ranka przypominam sobie:Cokolwiek powiem tego dnia, niczego mnie nie nauczy.Więc jeśli mam się uczyć, muszę to robić, słuchając”Najwiecej procentowo słuchaczy jest w Korei Południowej, bo ten kraj ma obsesję na punkcie samorozwoju i bycia perfekcyjnym we wszystkim. Oni wiedzą dlaczego warto słuchać podcastów i dlatego to robią.Jedno wiem na pewno. Jeśli pragniesz zmienić swoje życie na lepsze, podcasty przyspieszą ten proces 10x krotnie. Słuchanie podcastów to nauka i rozwój na sterydach. Dlatego odwiedzam szkoły, biblioteki, wyższe uczelnie, oraz wydarzenia dla nauczycieli i edukatorów, konferencje takie jak Edu Innowacje, by promować podcasty wśród uczniów, studentów młodzieży i przede wszystkim wśród nauczycieli. Jeśli jesteś zainteresowany moim wystąpieniem, wszelkie informacje znajdziesz na stronie lepiejteraz.pl . Ewentualnie pisz do mnie na kontakt@lepiejteraz.pl.I to właśnie z dzisiejszego odcinka dowiecie się, jak wykorzystać podcasty w edukacji słuchając mojej rozmowy z Anną i Robertem Sowińskimi, którym miałem przyjemność poznać dzięki pasji podcastingu , bo tak jak ja prowadzą swój podcast: „Od nauczania do uczenia się”, który jest stricte o edukacji. Na co dzień zajmują się propagowaniem tzw. Planu daltońskiego, o których sami najlepiej opowiedzą.Z odcinka dowiesz się m.in, że:Dlaczego zainteresowali się podcastami?Jakich podcastów słuchają?Jak podcasty pomagają w edukacji?Jak nauczyciel może wykorzystać podcasty w klasie szkoły podstawowej, a jak w średniej?Jak sprawić, by młodzież polubiła podcasty, jako narzędzie do nauki?Czy podcasty mogą pomoc w przygotowaniu do ważnych egzaminów lub matury?Od czego ucząc w szkole warto zacząć przygodę z podcastami ?Czy podcasty są rzeczywiście dla każdego ?Jakie widzą ograniczenia rozwoju podcastów w systemowej edukacji?Jakie mają doświadczenia z podcastami wśród swoich odbiorców i kim oni są?UWAGA!!!Jeśli jesteś zainteresowany zarabianiem dzięki podcastom, przygotowałem dla Ciebie KURS PODCASTINGU na stronie: lepiejteraz.pl/sklep

Z rozmowy dowiecie się, że Ania Orska to niezwykle wrażliwa kobieta. Mnie ujęła jej wielka uważność na drugiego człowieka i jego umiejętności oraz historię. Wybrzmiewa to w opowieści o podróżach. Ania powiedziała coś bardzo ważnego - wybory jakich dokonujemy dziś, mają wpływ na nasze jutro. Też czujesz, że to ważne, prawda? Mam nadzieję, że po rozmowie poczujesz też, że i Ty masz wpływ. Bo każdy z nas ma wpływ. Ania zatrudnia kilkadziesiąt osób. To dużo czy mało? To pewnie zależy jaki przyjmiemy punkt odniesienia. Można wyjść z założenia, że to mało i robić biznes bez poszanowania człowieka i natury, bo przecież to i tak nie ma znaczenia. Można wyjść z założenia, że to dużo i prowadzić firmę w tak zrównoważony i pełen szacunku sposób. I z tym chciałabym byś został, byś została po tej rozmowie. Cokolwiek robisz, na jakąkolwiek skalę (nawet jednoosobowo) jest ważne i ma znaczenia. Bo ta rozmowa nie jest wcale o torebkach i biżuterii. Ania - dziękuję. To była wielka przyjemność móc Cię gościć i zadawać Ci pytania. Jesteś dla mnie i ufam, że dla każdego słuchacza dowodem na to, że biznes może być fair i że można go łączyć z działalnością społeczną. Bo jedno drugiego naprawdę nie wyklucza.

Pierwszy odcinek podcastu Finansowe Wsparcie. Dzisiaj 3 rzeczy, które wpłyną na to, że w końcu zaczniesz robić to co sobie obiecasz.

Odessa, Cokolwiek chcesz aby wam ludzie czynili - Andrzej Karzełek

Wydana ponad trzydzieści lat temu autobiografia Kennetha Branagha opowiadała, między innymi, o jego dojrzewaniu w Belfaście. O doświadczaniu teatru, przymusowej emigracji a także i Kłopotach. Teraz nagrał na ten sam temat film – siedmiokrotnie nominowany do Oscara “Belfast”.  W dzisiejszym odcinku “Krótkiego podcastu o kinie” rozmawiamy o karierze aktorskiej i reżyserskiej Branagha – jego adaptacjach szekspirowskich i wątkach nawiązujących do wcześniejszych dzieł. Mówimy także o magii kina – czym jest, w jaki sposób się objawia, wreszcie: zastanawiamy się czy w ogóle istnieje? ︎ “Krótki podcast o kinie” – nowy, cotygodniowy podcast Filmawki, w którym Maciej Kędziora i Kamil Walczak będą omawiali najważniejsze premiery. Założenia są proste – filmowe nowości, spoilerowe oraz kontekstowe omówienia, a także wymienność – raz premiera rodzima, a raz zagraniczna. Za produkcje odpowiadają Szymon Pietrzak i Maja Głogowska. Bibliografia zalecana jako uzupełnienie odcinka: – Peter Bradshaw, Recenzja Filmu Belfast – Kenneth Branagh, Beginning, Chatto & Windus 1989 – Kevin Dettmar, Witnessing the Moon Landing in Ireland, at the Start of the Troubles, New Yorker – Patrick Radden Keefe (tłum. Jan Dzierzgowski), Cokolwiek powiesz, nie mów nic, Czarne 2021 – Mark Kermode, Recenzja filmu Belfast Wywiady z Kennethem Branaghiem: – Roger Ebert – Vulture Podcast jest dostępny na Spotify i Apple Podcasts. Zachęcamy do kliknięcia “follow” oraz do wystawienia pięciu gwiazdek, ponieważ pozwala to podcastowi piąć się do góry w rankingach!  Odcinek można odsłuchać również bezpośrednio na naszej stronie:

W Biblii pojawia się określenie: narodzić się na nowo. Jezus uznał to za coś ważnego, bo powiedział, że bez tego nie da się wejść do Królestwa Bożego ani nawet go ujrzeć. Cokolwiek to jest, musi to być ważne. Co to jest? O co chodzi? I dlaczego przez wszystkie lata w kościele nigdy o tym nie słyszałem? Ani na pierwszej komunii, ani bierzmowaniu, ani na mszy, ani na lekcjach religii - nigdy nawet nie słyszałem takiego określenia a co dopiero, żeby ktoś wyjaśnił o co tu może chodzić i dlaczego to takie ważne. To może nadrobię to czego nie wyjasnił kościół i wyjaśnię w tym odcinku specjalnym, bo nagranym w moje dwudzieste ósme urodziny (drugie w roku).

W Biblii pojawia się określenie: narodzić się na nowo. Jezus uznał to za coś ważnego, bo powiedział, że bez tego nie da się wejść do Królestwa Bożego ani nawet go ujrzeć. Cokolwiek to jest, musi to być ważne. Co to jest? O co chodzi? I dlaczego przez wszystkie lata w kościele nigdy o tym nie słyszałem? Ani na pierwszej komunii, ani bierzmowaniu, ani na mszy, ani na lekcjach religii - nigdy nawet nie słyszałem takiego określenia a co dopiero, żeby ktoś wyjaśnił o co tu może chodzić i dlaczego to takie ważne. To może nadrobię to czego nie wyjasnił kościół i wyjaśnię w tym odcinku specjalnym, bo nagranym w moje dwudzieste ósme urodziny (drugie w roku).

Orzech podsumuje miesiąc swojej przygody z technologią, społecznościami i specyfiką rynku NFT. Cokolwiek nie myśleć o tym trendzie, mówiąc o współczesnych technologiach trudno pominąć ten wątek. Zbierzemy więc wiedzę i opinie do kupy tworząc ostatni taki segment w tym czasie na dłuuuugo. Potem o groźbie Mety, że Facebook i Instagram może zniknąć ze zjednoczonej Europy. Zostań mecenasem naszego podcastu. Już od 3$ odblokuj dostęp do półodcinków After Dark dostępnych tylko dla Patronów. Kliknij tu (https://www.patreon.com/ywp) i wspieraj redakcję Yes Was. Linki: https://twitter.com/pawelorzech/status/1490346883772030980 https://docs.google.com/presentation/d/1k9gw7p7ZIHXe1khy6B-cLCah3XYNS8KejwARab295Jk/mobilepresent?slide=id.g11172a7a46b_1_47 https://www.euronews.com/next/2022/02/07/meta-threatens-to-shut-down-facebook-and-instagram-in-europe-over-data-transfer-issues Porozmawiaj z nami i naszą cudowną społecznością na forum Yes Was Podcast (https://forum.yeswas.pl). Serio, to jedno z takich miejsc, gdzie istnieje kultura wypowiedzi! Gorąco zapraszamy do debaty. Kanał z dobrymi promkami: YesWasDiscount Możesz być z nami w kontakcie także na: grupie na Telegramie, Twitterze i Facebooku. Prowadzący: Paweł Orzech, Wojtek Wieman, Andrzej Kotarski Identyfikacja wizualna: Antoni Kwiatkowski Intro: Breakmaster Cylinder 00:00:00 - Intro BMC 00:00:29 - YWP Radio 00:01:04 - Ostatni odcinek o NFT 00:39:16 - Tajmstemp 00:44:59 - Facebook zniknie z EU? 00:53:32 - EnEfTeJużNie 00:55:50 - No to do zo 00:56:22 - Outro BMC

Szczerze mówiąc, zastanawiałem się czy podzielić się tym, o czym mówię w niniejszym nagraniu. Ale przyszedł mi na myśl werset z Ewangelii Mateusza 10, 27 Co mówię wam w ciemności, opowiadajcie w świetle dnia; a co słyszycie na ucho, głoście na dachach. Więc się dzielę. Mając nadzieję, że to krótkie świadectwo będzie dla Ciebie taką samą zachęta, jaką jest dla mnie.

Jak wyrośliśmy z operetki, ale nie każdy to zauważył. No jak? Normalnie. Wyrośliśmy z operetki z czasem. Jej czas przeminął. Włoska nazwy operetki operetta oznacza małą operę. Coś krótszego, lżejszego, do uśmiechu do zanucenia. Ciekawe, że przeciętny operetkowy utwór mieści się w tzw. czasie radiowym. Jakieś 3 minuty 40 sekund. To jest bardzo przyswajalny czas. Złota zasada. Wciąż działa. W operetce była muzyczka i tańce, naonczas krótkie wstawki baletowe, można było sobie popatrzeć na ludzi o wyćwiczonych mięśniach. Dziś można pójść do siłownie.. mniej więcej. Operetka jest dzieckiem angielskich oper balladowych i francuskiego wodewilu, grywanego w XVII wieku na jarmarkach. A tak w ogóle to narodziła się we Francji za panowania Napoleona III. I podczas bujnego rozwoju życia artystycznego i powstawania teatrzyków bulwarowych. to było świetne i potrzebne. Zawsze w czasach ciężkich, le to zawsze - lekka rozrywka jest niezbędna. Utrzymanie równowagi psychicznej – to sztuka dobierania sztuki. Naprawdę. Nie wiem, co mnie podkusiło... pewnie jakieś wspomnienie z dzieciństwa, pełne dziarskich dźwięków, oraz operetkowego szyku totalnego nadmiaru cekinów i falban. Może magia prostej fabuły i niskiego potencjału egzystencjalnej, filozoficznej troski? A może klimatyczne romansowe opowieści osadzone w scenerii art deco skrzyżowanego z wozem cygańskim? A może filmy kostiumowo-przygodowe? Cokolwiek to było, wybrawszy się na objazdowy show operetkowy (nie wiem jak to nazwać inaczej) - z trudem przełknęłam kolorowe szlagiery, podane w sztywnych ramach mega bajkowych strojów. A też i - baletowe popisy, w których tancerze na siebie nie patrzą, a precyzja powolnego i przewidywalnego ruchu - skutecznie gasi jakąkolwiek pasję. Finalne oklaski w rytm pieśni o tym, że pan by każdą panią całował, ścisnęły mi gardło. Ach, klasyka. Ech, z bardzo już innego świata! Uch, do tego takie te sztywne, rozpisane na role, żarty pana konferansjera, o cudownym głosie i manierze prowadzenie radiowym audycji rodem z 1973 roku... To wszystko mi przypomniało, że krainy snów też muszą robić sobie up date, w przeciwnym razie mają urok zombie. No rusza się, mówi, ale nie żyje. Niektórzy lubią. Ale teraz , już po - mam teraz czkawkę. Nie wiem, dlaczego uznałam, że mogę polubić zombie... Mój błąd. Musiałam w ramach przeprosin dać sobie paczkę śliwek. W czekoladzie. jako cywilizacja jak wyrośliśmy z operetki, która nie zaimportowała świeżości współczesności, nie rozwinęła skrzydeł dodając do swojej historycznej jarmarczności czegoś, co zaiskrzy w na przykład w 2022 roku. Wiem, że niektórzy postanowili nie dorastać, albo na fali sentymentów utknęli w kartonowej krainie snów – i tak, nie mam nic przeciwko temu, ale nigdy przenigdy nie zaeksperymentuję z operetką. Przy tych dawkach śliwek w czekoladzie – to by było bardzo niezdrowe. A co operetkowego cię ostatnio spotkało? Na pewno coś…. *** WIęc jeśli poruszyła Cię moja wizyta w operetce możesz zaprosić mnie na kawę Pomoże na jakiś czas... ;) - www.buycoffee.to/dziennik.zmian fot. polona.pl muz.https://freemusicarchive.org

Musical „The Witness” (Świadek) autorstwa Jimmy i Carol Owens, wykonany przez zespół „Salem” w Filharmonii Częstochowskiej w trakcie Festiwalu „Hosanna” Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP, 18 kwietnia 1992 roku. Materiał filmowy i dźwiękowy zrekonstruowany po 30-tu latach z oryginalnego nagrania VHS (Standard Definition). Wersja zdynamizowana. Kolejność poszczególnych utworów: Początek (Victors In Christ), Wprowadzenie, Prolog Piotra, Świadek, Kołysanka, Nigdy nie zdarzyło się, Musisz pójść, Cokolwiek wam powie, Naródź się, Pójdźmy po życia dar, Moi chłopcy, Być takim jak Ty, Hosanna, Oto ciało me, Srebra garść, Ukrzyżowanie, Z miłości Swej, Golgota, Zwycięzca, Miłuję Cię, Dokąd pójść?, W Górnej Sali, Finał. Copyright © 1992 Ośrodek Radiowo-Telewizyjny „Głos Nadziei”. Wszystkie prawa zastrzeżone. Copyright © 2022 www.nadzieja.tv. Studio Form Eksperymentalnych. Creative Commons Attribution (BY-NC-ND 4.0 PL, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl).

Cokolwiek tutaj napiszę, nie odda mojej radości i podekscytowania, że po 4 latach nagrywania podcastów, usiadłam mikrofon w mikrofon z Legendą i porozmawiałam (dwukrotnie!) z Robertem Makłowiczem. Podcast #wDrodze Grupy Raben z Robertem Makłowiczem znajdziecie we wszystkich appkach do podcastów, na Spotify -> https://open.spotify.com/episode/1cVsNxY2QBKGgdMTXFVUn0?si=ee912f47508b4987&nd=1 na YouTube -> https://www.youtube.com/watch?v=rLxvWVYmj0A Więcej informacji: malgosiazmaczynska.pl

"Nawet ruch "od - do" można spokojnie wyłączyć. Zaproszenie jest tylko by nie przeszkadzać. Nie poruszaj dodatkowo. Cokolwiek by się nie działo, nie reaguj w specjalny sposób. A jeśli coś się dzieje, to po prostu patrz i zwróć uwagę, że już jakaś część Ciebie nie reaguje." ~ Nitya