De Gebakken Peren

Wat is er voor nodig om circulaire ketens te kickstarten?Als je die wil aanjagen, welk bedrijfsmodel past er dan eigenlijk bij je?Daar heb ik het over met Martijn ten Kate, oprichter van The Bin.Met The Bin zetten ze al jaren circulaire ketens op.Waar eerst individuele spelers lineair produceerden van grondstof tot afval, begeleiden of managen zij het proces zodat er een circulaire keten gaat draaien.Het afval van de een, is grondstof van de ander. Steeds meer schakels, totdat die rond wordt.Daarnaast hebben we het over:→ hoe lage tarieven je veel tijd en ruimte geven bij de start van het ondernemen;→ hoe het leidinggeven aan het team verandert wanneer je met meer dan 6 bent;→ hoe je kennis over alle problemen met grondstoffen doorsijpelt in je persoonlijke leven;→ de sectoren waar hij écht nog iets mee wil.Martijn combineert als geen ander een idealistische en systemische visie, met harde kennis en realisme.Zo mooi hoe ze in projecten dan ook echt op milieustraten staan om daar data te verzamelen over wat er terugkomt.Bovenal is hij een aanpakker. Iemand die ziet hoe hij het wil en er dan een project van maakt om dat te klaren.Dank Martijn voor dit mooie gesprek!Veel plezier met luisteren!Show Notes met 24 lessenMartijn ten KateThe BinKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.HOOFDSTUKKENModaal opgroeien (0:02:02)Uitvinder worden (0:08:37)Start als ondernemer (0:28:44)Afval of goud (0:37:34)Scheidende wegen en nieuwe kansen (0:50:13)Uitdagingen (0:58:50)LESSENMijn moeder vond het vroeger altijd mooi dat we thuis open konden communiceren met elkaar. Dat is niet bij ieder gezin zo.Mijn moeder zei: Je moet gaan voor goud. Dat is me altijd bij gebleven. Kies voor iets wat jij belangrijk vindt. Sta stil bij jouw leven en wat je eruit wilt halen.Ik ben een laatbloeier op persoonlijk vlak, maar tegelijkertijd kon ik overal wel van genieten.Vroeger wilde ik uitvinder worden. Industrieel ontworpen ging ik niet studeren met volle overtuiging. De beste optie leek niet te bestaan. Achteraf vond ik het een goede keuze.Ik ben ondernemer geworden door de corona-pandemie. Er was geen groeipad voor me bij mijn werk, maar ik was echt een Duracell konijn en wilde door.Ik weet steeds meer van circulariteit en heeft ook een vervelende kant. Hoe meer je weet van circulariteit, hoe meer het uitmaakt welke keuze je maakt voor een product.Het probleem is dat er op dit moment niet genoeg afzet is van circulaire producten. Het kopen van circulaire producten is de grootste aanjager van de markt die de prijs drijft.Samen met Marianne Vollebergh deed ik mee aan de Kraak de Crisis Challenge. Daar werden we tweede en wonnen we geld voor The Bin. Zo startte mijn ondernemerspad.Ons bedrijfsmodel waar we mee begonnen raad ik af. “Jij hebt afval, wij maken daar producten van, jij vindt het vet en koopt het product dan terug.” Er zit voor ons veel werk vooraf aan voordat we weten of de klant het product wil kopen. Het ondernemersrisico is hoog.De kern van The Bin is dat we een bepaald probleem van de circulaire economie proberen op te lossen.“Voor mensen met afval is het heel ingewikkeld om voor te stellen dat je er iets anders mee kan. Afval is het moment dat jij besluit dat je er niks meer mee kan. Dat kan voor ieder op een ander moment zijn.”In de zorgsector en meubelsector zijn grote vraagstukken die ik wil aanpakken.Het is heel basaal, maar mijn ondernemersblik is dat als ik geld uitgeef dat betekent dat geld bij een ander terechtkomt. Je kunt kiezen waar je geld heengaat.We hadden diepgang gevonden in wat circulariteit is en dat mondde uit in twee verschillende bedrijven en dus ook twee verschillende wegen. Dat was mooi en zo gingen we onze eigen weg.“Met elkaar ondernemen is net alsof je met elkaar gaat trouwen.” Bij het scheiden van de wegen moet je opeens veel keuzes gaan maken als: wie pakt deze opdracht op, maar ook wie krijgt de printer?Ik ging voor een laag uurtarief aan de slag en ik werkte heel veel. Dit recept raad ik wel aan wanneer je start.Bij een laag uurtarief kun je jezelf veel uren geven, veel ‘domme' vragen stellen en ik was flexibel.Ik kon snel circulaire ketens opzetten. Je hebt vaak veel verschillende stakeholders en moet dan veel contact leggen. Flexibiliteit en veel uren helpen dan.De zwakte van het gebruikmaken van subsidies is dat betrokken partijen daardoor minder geneigd zijn zelf ook geld in te leggen in een project.Subsidies worden overvraagd. Bovendien hoor je pas na een lange periode of je de subsidie krijgt. Ik zou het niet erg vinden als het wat moeilijker wordt om een subsidie aan te vragen.Toen het bedrijf groeide van 4 naar 6-8 werknemers werd het leidinggeven anders. Er kwamen teamdynamiek op en ik moest HR taken op me nemen en acquisitie voor anderen doen.De klantvragen die we krijgen zijn soms te smal of te klein om een oplossing voor een probleem te vinden. We moeten ons aan de opdracht houden, maar tegelijkertijd willen wij meer dan een deuk in een pakje boter slaan.We willen met The Bin vooral in de begeleidende rol zitten. Bij de start van een project zitten we vaak juist in de trekkende rol en bij gemeenten nemen we ook een meer trekkende rol in.Als opdrachtgever kun je vaak niet het hele (circulaire) systeem overzien, omdat het verder reikt dan je denkt. Veel circulaire systemen bevinden zich bijvoorbeeld niet volledig in Nederland.Ik gun The Bin voor de komende jaren dat we de ruimte hebben om echt het systeem van een product aan te pakken.LINKSHet design en de denkwijze van Bruce Mau

Het tweede stuk gaat over Klimaatontwrichting.Een belangrijk thema, natuurlijk. Maar ik wilde de groottes en de onderlinge verhoudingen van de belangrijkste drijvende krachten ervan eens écht goed op een rij te hebben.Allereerst zet ik de werking van het broeikaseffect de verschillende veroorzakers ervan uiteen.Bijvoorbeeld hoeveel meer CO₂ zit er nu in de atmosfeer vergeleken met vroeger? Hoeveel invloed hebben de andere broeikasgassen zoals methaan en lachgas? Het effect van ontbossing? En, zien we er al opwarming van?Ook zet ik uiteen waarom klimaatontwrichting een probleem is. Hoeveel kost het ons? Welke problemen levert opwarming op? En hoeveel zien we daar nu al van?Als laatste, hoe snel we nu precies actie moeten ondernemen en wat die IPCC-scenario's nu precies betekenen.Het is een lange. Maar het waard om het goed te snappen.Lees hier het hele essayKrijg de beste inzichten uit de reizen van de ondernemers wekelijks in je inbox?Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over het essay. Vind ik leuk.

Dit eerste essay gaat over de meest fundamentele vorm van duurzaamheid. Namelijk dat iets niet voort kan gaan als de bron opraakt. In dit geval onze bron van energie.In dit artikel zet ik uiteen hoe onze maatschappij gebouwd is op een energiesurplus, hoe we dat onderwaarderen, en dat we moeten overstappen.Daarbij beschrijft ik 5 fundamentele verschillen tussen fossiele en de hernieuwbare bronnen van energie (zon en wind) die maken dat overstappen ingewikkelder is dan het lijkt:1. We gaan betalen voor opvangen van energie2. Het is niet hernieuwbaar, maar herbouwbaar3. Fossiele energie is ook de opslag4. Energie is niet hetzelfde als elektriciteit5. Olie wordt voor veel meer gebruikt dan alleen benzineLees hier het hele essay Krijg de beste inzichten uit de reizen van de ondernemers wekelijks in je inbox?Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over het essay. Vind ik leuk.

In deze aflevering - nummer 75 alweer

Al jaren was ik fan van de plantaardige kazen van Willicroft. Toen ik Brad benaderde voor de podcast, moest hij voordat we de studio indoken nog wat kwijt.Na 6 ongelofelijke jaren bouwen aan Willicroft, waren ze toen in de laatste stadia van de verkoop van het bedrijf.Ze waren zó dichtbij om een zelfvoorzienend bedrijf te creëren dat winstgevendheid en positieve impact combineerde.Een prestatie waar Brad terecht trots op is, ook zonder dat ze het uiteindelijke doel hebben bereikt.Het is een inspirerend verhaal. We hebben het over het experimenteren in eigen keuken, naar verkoop op markten en het spel met inkopers van supermarkten.Over de impact van zuivel, de goed georganiseerde industrie, de switch naar Mother Nature als CEO, en over de huidige staat van het plantaardige kaasschap.En, over hoe het voor hem is net niet zover te komen als de droom was. Het siert hem dat hij geen goedweershow wilde opvoeren in de podcast, maar een open en eerlijk verhaal te delen.En nu? Intussen is het bedrijf met recepten verkocht. En neemt Brad de komende tijd om te reflecteren op de reis.Dank je wel Brad, voor het open gesprek, en al jullie werk om het pad te banen voor een volgende generatie. Tot gauw!Veel plezier met luisteren, hier is Brad Vanstone.Show Notes met 27 lessenBrad VanstoneWillicroftOnboarding NatureKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.Laat je reactie achter onder deze LinkedIn-post.HOOFDSTUKKENAl jong aan het bouwen (0:02:08)De start van Willicroft en veganisme (0:21:47)Zo komt je product in de supermarkt (0:49:11)Moeder aarde als CEO (0:55:48)Verkoop (1:07:38)LESSENMijn grootouders bestierden vroeger hun zuivelboerderij al met een holistische insteek. Dat inspireerde me en ik bracht daar veel tijd door.Ik heb het altijd leuk gevonden om van het begin aan iets op te bouwen. Of het nou het organiseren van een clubavond was of het verkopen van blikjes cola op school.Ik heb zoveel geluk gehad met de mensen waarmee we samenwerkten bij Willicroft. Mensen gaven echt om het project.Er moeten gedeelde doelen en waarden zijn in je team om resultaat te halen. Bij Willicroft was een belangrijk doel: het willen creëren van iets wat een commercieel succes én duurzaam is.Gebruik het Working Genius Model om behoeften en gaps te definiëren in je team.Toen ik Willicroft startte was ik extreem positief. De sky is the limit en altijd het goede zien in mensen. Na 6 jaar ben ik iets realistischer.Het is nuttig om je niet teveel zorgen te maken over het grotere geheel aan het begin van je reis, voor je het weet wil je ‘s ochtends niet meer opstaan.In Nederland werd ik veganist. Ik hou van kaas en wilde die liefde niet loslaten, dus ging ik experimenteren. Kan je kaas plantaardig maken?Ik vond het heerlijk om naast al het laptopwerk ook te kunnen experimenteren en te werken met mijn handen.We verkochten onze vegan kaas in het eerste jaar vooral op lokale markten, waardoor we veel klantcontact hadden en snel feedback konden krijgen.Ik werkte het eerste jaar nog 2 dagen naast Willicroft, vanwege de financiële onzekerheid.Na een jaar gingen we opschalen: Van mijn keuken naar een professionele omgeving. We moesten de houdbaarheid verlengen en de recepten aanpassen voor grotere productieschaal.Vanaf het opschalen was er de nieuwe rol van operationeel manager nodig, o.a. voor het opzetten van een B.V. & het optimaliseren van de supply chain.Het was een grote leerschool. In het eerste jaar van grote productie moest de kwaliteit in de supply chain worden verbeterd en wilden we duurzaamheid verhogen.Noten bleken hierbij niet ideaal. Deels was de besparing op CO₂ tov zuivel “slechts” een factor 2 beter (later maakten ze kaas van bonen en peulvruchten die een factor 2,5, 7 tot zelfs 25 beter waren dan hun vergelijkbare zuivelproduct).Maar ook de supply chain van noten is heel inefficiënt en sociaal vaak schimmig. Niet goed te doen als je wilt opschalen én een goede actor wilt zijn.Om in een supermarkt te komen heb je een bestaande connectie nodig óf echt heel erg opvallen.We kwamen op de markt op een moment dat er veel ruimte in de schappen werd gecreëerd voor veganistische producten.Je moet jezelf beschermen in de relatie met een retailer. Zij geven niet allemaal om de toekomst van jouw merk of om een lange en stabiele samenwerking. Het product kan zo weer uit de schappen gaan als het niet loopt, of als het wel loopt worden gekopieerd.Toen we moeder aarde verkozen tot onze CEO vroegen we ons bij iedere beslissing die we namen: Wat is de impact op de wereld?We zijn een B-Corp geworden, om ervoor te zorgen dat het bedrijf de goede duurzame koers blijft varen als Margot of ik er niet zijn. Je kan daar nog verder ingaan. Een golden share, zoals bij Patagonia of een coöperatie met de natuur als lid (zoöp) te worden.De plantaardige industrie is geen trend, maar een oplossing voor langetermijnproblemen die er nu aan zitten te komen. Op het gebied van efficiëntie en organisatie kunnen we echter leren van de zuivelindustrie.Voor de gevestigde orde - zoals supermarkten en zuivelindustrie - is verandering altijd spannender. Dat zit verandering in de weg.De voedingssector werkt echt anders dan de techsector. Het is mensenwerk met complexe productieketens. Daar kun je niet dezelfde snelle groei en opschalen van verwachten als bij software.Als ik opnieuw zou beginnen dan zou ik of niet voor retail maar voor food service kiezen; of kiezen voor een simpelere productgroep zoals boter.Het is nu geen leuke periode. Maar ik heb het altijd met de beste bedoelingen gedaan en zo wil ik het ook afronden.Ik wil me nu niet meteen committeren aan een nieuw project, maar eerst dit met aandacht afronden en reflecteren op de reis.LINKSWorking Genius ModelOnboarding NatureCape Wrath TrailNieuwsbrief: Following the FootprintsPodcast/nieuwsbrief: Planet Critical

Hoe zou jij de maatschappij vormgeven als je het met je medespelers voor het zeggen had?Hoe kom je samen tot een besluit? Hoe zorg je ervoor dat het een wijs besluit is? Dat ieders mening meegenomen is?In deze aflevering is Lisa Hu te gast. Lisa is de ontwikkelaar van het spel Terra Nova Minimaatschappij.Je spoelt aan op een eiland en daar komen problemen en zo filosofische vragen op je af, waar je samen uit moet zien te komen. Echt een kleine maatschappij.Het spel biedt hiervoor verschillende hulpmiddelen aan, zoals meningmuntjes en doorvraagkaarten.Met Stichting Terra Nova zetten ze deze spellen met name in op scholen. Het traint kinderen op school dus in burgerschap.En veel directer, ze ervaren dat iedereen waardevol is en hoe je ruimte creëert voor iedereen.Daarnaast hebben we het over de lange reis van het opzetten een stichting rond dit spel.Over Lisa's kwaliteiten en valkuilen, en haar ideale rol.En natuurlijk, hoe verdeel je een taart?Lisa heeft een sterk moreel kompas en een tomeloze passie om bij te dragen aan een betere samenleving – een samenleving waarin we samen problemen oplossen én naar elkaar omkijken.Op naar een wereld met meer doorvraagkaarten! Dank je wel Lisa voor dit mooie gesprek en al je werk.Veel plezier met luisteren, hier is Lisa Hu van Stichting Terra Nova.Show Notes met 24 lessenLisa HuStichting Terra Nova - Democratisch DesignWat vond jij van de aflevering? Laat je reactie achter op LinkedIn.Krijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.HOOFDSTUKKENSpelregels, dynamieken en leren (0:13:11)De taart en het spel (0:41:32)Van spel naar stichting (1:08:26)Inspiratiebronnen van Lisa (1:13:23)LESSENIk wilde heel graag een goed kind zijn en gezien worden als iemand die het goed bedoeld. Dat heb ik nog steeds in mijn werk. Ik word graag aardig gevonden.Ik hou niet van commercie en marketing, dat past niet bij me.Doordat ik met het dialoogspel (Terra Nova Minimaatschappij) zoveel mensen sprak over hoe zij vonden dat de wereld moest zijn, merkte ik dat ik geen taal en tools had om uit te spreken wat ik ervan vond. Sociologie was daarin een uitkomst.Onze maatschappelijke vraagstukken zijn eindeloos complex. Het is handig om een toolbox te hebben hoe je daarmee om kunt gaan.Veel afgestudeerden van de Design Academy gingen gelijk ondernemen. Bij de opleiding sociologie was dat niet zo. Je kreeg daar veel tools om te analyseren, maar niet per se om te dóen.“Soms wordt iets pas logisch als je er al een hele tijd mee bezig bent.”Het ontwikkelen van het dialoogspel was een flink traject. Veel testen met de doelgroep: Een combinatie van fysiek materiaal meenemen en allerlei vragen stellen om te zien hoe kinderen in gesprek en aan de slag gaan.Een grote vraag was: “Hoe ontwerp je het materiaal en de inhoud zo, dat iemand snapt: Wij hebben het nou voor het zeggen”?In klassen waar we vaker komen met het spel wordt er meer doorgevraagd, ook zonder dat ze de doorvraagkaarten hebben.Minisamenlevingen zijn overal: een school, een klas of een bedrijf met een eigen dynamiek.De consequenties van ons gedrag in het ‘echte leven' liggen vaak te ver van ons af. We overzien ze niet.Ik zou willen dat doorvraagkaarten bestonden in het ‘echt', zodat meer mensen voelen dat ze gehoord mogen worden.We hebben in onze samenleving gekozen voor systemen die sommige dingen meer belonen dan anderen: clicks, kortetermijndenken. Daar kun je je vraagtekens bij zetten.We maken ons hard voor kinderparticipatie met goede opvolging daarvan. Wat gebeurt er vervolgens met de inbreng? Dit is ook een belangrijk punt bij een burgerberaad. Leg vast wat er gebeurd met de uitkomst.Het omslagpunt om een stichting op te richten was toen ik me realiseerde dat veel anderen wilden dat dit spel echt werd.Met een crowdfundingsactie en de winst van de ASN Wereldprijs, heb ik stichting Terra Nova kunnen oprichten. Zonder geld was het niet gelukt, en tegelijkertijd was dit een ongelofelijke waardering.“Ik kan niet zo goed stoppen en dingen loslaten. Dat heeft een hoop valkuilen. Maar dat heeft wel de levensvatbaarheid van Terra Nova betekend.”Er zijn zaken waar we nog financiële stappen willen zetten, zoals een pensioenvoorziening. Een B.V. oprichten die winst maakt met publiek geld, kan ik echter niet verantwoorden voor mezelf.Ik ben graag creatief directeur, maar het is nooit mijn passie om alles heel zakelijk uit te denken. Ik zoek mensen die mijn kwaliteiten aanvullen.Wij zijn constant druk met bestaande klanten. Ook zonder website krijgen we steeds aanvragen. Ergens houden we onszelf daarmee ook nodeloos klein. Maar proactief nieuwe dingen neerzetten komen we zo niet aan toe.De kritische meedenker is mijn favoriete rol. Op dingen schieten.Ik wil nog steeds graag “goed” gevonden worden. Dat is soms lastig in het aansturen van een team. Al hebben we een hele fijne sfeer en dynamiek samen.Ik word vaak gezien als ‘meisje' of als ik dan een zakelijke kant benadruk als “gehaaide tante”. Dat helpt niet om als volwaardig te worden gezien in mijn ondernemersrol.Taart staat voor mij symbool voor het verdelingsvraagstuk. Als een persoon mag kiezen en een ander mag delen, dan weet je zeker dat iedereen erachter staat.LINKSSluier van Onwetenheid - John RawlsKitten of vluchteling? - Tina FaritehWomen on Waves - Rebecca GompertsJelmer Mommers - Zo kan het onderwijs kinderen wél tot kritische burgers opleidenTEDx Lisa Hu - Challenge your normalBrandpunt Plus - PVV'er, een D66'er en een PvdA'er

Als duurzaamheid als geheel te groot voelt, is het makkelijk niks te doen.Maar kom je in actie, dan wordt de volgende stap steeds makkelijker en vanzelfsprekender.In deze aflevering is Nadine Maarhuis te gast. Nadine is socioloog, journalist en intussen drievoudig auteur. Ze was hoofdredacteur bij MaatschapWij, en sinds enkele jaren de hoofdredacteur van We Are The ReGeneration.September dit jaar verscheen haar boek De Groene Actiegids. Ik was bij haar boekpresentatie, het weekend erna verslond ik het boek, alvorens haar te interviewen.In het boek beschrijft ze 8 actiegebieden waarin je kunt starten actie te nemen voor een groenere wereld. Dat zijn bijvoorbeeld ecologische landbouw of biodiversiteit. Maar ook groen wonen, consuminderen en natuuronderwijs. Maar ook meer de (wat zij noemt) systeemhacks zoals rechten van de natuur, grondeigendom en de ecologische economie.In dit gesprek hebben we het over Nadine's interesse in mensen;haar schrijfproces, want man oh man wat heeft zij een hoop geschreven;en natuurlijk over haar boek en waarom ze een boek schreef om mensen in actie te zetten.Want eenmaal in actie verander je. Je kijkt anders naar de wereld, leert natuur lief te hebben, en wil daarmee meer van dat en minder dingen die slecht zijn voor de natuur.Nadine is bevlogen, vol met actie en aanstekelijk positief. Dat is ook waarom ik zo enthousiast ben over het boek. Want hoewel er genoeg is om je zorgen over te maken en verslagen stil te zitten, krijg je hiervan zin om in actie te komen. En dat moeten we!Haar boek inspireert mij persoonlijk om meer biologisch te gaan eten, minder te kopen en meer ondernemers te helpen hun bedrijf in lijn met de natuur in te richten.De meest verrassende takeaway voor mij was dat ik me wil gaan verdiepen in het vroegere landschap rond Utrecht. Wat was hier van nature en hoe kunnen we daarmee in lijn leven?Om je te helpen om ook in actie te komen, start Nadine per 1 januari de Groene Actie Challenge. Meld je aan om per 1 januari elke week een challenge te krijgen die je samen met duizenden anderen kunt uitvoeren.Show Notes met 23 lessenNadine Maarhuis (Linkedin & Website)We Are The ReGenerationBoek: Nadine Maarhuis - De Groene ActiegidsDe Groene Actie ChallengeKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.HOOFDSTUKKENEen geboren schrijfster (00:11:08)Het leven als freelance journalist (00:22:05)Weef- en systeemfouten (00:28:54)De Groene Actiegids (00:43:22)Inspiratiebronnen van Nadine (01:12:04)LESSENIk was vanaf jongs af aan al bezig met natuur en schrijven. Op vakantie liep ik op het strand met een encyclopedie over schelpen onder de arm. Ik was een mini-ecoloog.Het leven werd vroeger bij ons thuis altijd wel gevierd. Het was een warm gezin.Ik dacht als tiener altijd dat ik romanschrijfster zou worden.Ik kon al jong niet tegen onrecht en koos daarom voor een studie sociologie, zodat ik er iets tegen kon gaan doen.Schrijven is voor mij een intuïtief proces. Ik weet gewoon wanneer mijn verhaal af is. Mijn doel is om diepgang, toegankelijkheid en eerlijk te zijn in mijn schrijven.Tijdens de interviews voor MaatschapWij probeerde ik mensen in hun waarde te laten en het gevoel te geven dat we samen het verhaal goed wilden vertellen. Dat deed ik met oprechte interesse en passie.Ik werd door MaatschapWij gevraagd om verhalen voor hun te schrijven, dat mocht alleen als freelancer. Ik was dus op mijn 21e al zzp-er. Ik heb geluk gehad dat ik steeds mooie langdurige projecten van opdrachtgevers kreeg.Het werkt voor mij niet om alle informatie en cijfers op te zuigen over het klimaat. Dat is te overweldigend en een stapje terug is soms wel gezond.Tegelijk zie ik veel klimaatoplossingen en moet soms wel even terug naar het probleem. Het is een balans.Deze mythes houden me bezig: Het idee dat we altijd maar door moeten gaan en kopen. Dat we landbouwgif moeten gebruiken en dat zonder kunstmest niets groeit. Het levert zoveel schade op voor de natuur en onszelf.Ik kies ervoor als journalist om me te focussen op de mensen die binnen dit systeem klimaatoplossingen vinden en implementeren.Er zijn steeds meer boeren die het nu al lukt ecologie centraal te stellen én winstgevend te zijn. Als we alle subsidies voor monoculturen nu stoppen dan zijn die uiteindelijk niet meer winstgevend.Een van de diepste systeemfouten is dat we als mens vergeten zijn dat we op aarde leven en dat we een van de vele soorten in de natuur zijn. We onderdrukken onze eigen natuur en daarmee de natuur om ons heen.Als we allemaal stappen blijven zetten dan zet je aan tot cultuurverandering en komt de status-quo in het nauw. We moeten ons beseffen dat wij óók de systemen zijn en niet alleen het bedrijfsleven en de overheid.Ik hoop dat klimaatactie het leven van mensen verrijkt: Het ons gelukkig maakt, verbindt en terugbrengt naar onze natuur.Eenmaal begonnen wordt het steeds vanzelfsprekender en worden de keuzes die voorheen heel moeilijk of beperkend leken eigenlijk heel simpel.We moeten niet teveel streven naar persoonlijke perfectie: De perfecte ecoconsument. Leg juist de focus op de gemeenschap: Samen aan de gang gaan.Mijn favoriete hoofdstukken in de Groene Actiegids gaan over biodiversiteit en ecologische landbouw. Het gegeven dat je door jouw gedrag een sneeuwbaleffect kan veroorzaken voor de natuur is zo magisch.Iedereen die ik spreek die stappen zet met klimaatoplossingen is blij met de stappen die gezet zijn, ook als ze niet makkelijk zijn geweest.Ik eet zelf voor ongeveer 90% lokaal en ik koop al 2 jaar lang bijna niks nieuws meer.Mijn doel is om binnen 5 jaar meer mensen te bereiken, bijeen te brengen en te inspireren tot actie, zodat de kanteling naar een ecologische samenleving verder op gang komt.Ik zie dat een steeds grotere groep mensen het besef heeft dat er verandering nodig is in hoe we omgaan met de aarde en dat mensen dit ook accepteren. Biodiversiteit is geen ondergeschoven kindje meer.Er zijn een aantal systeemhacks om de status quo op te rekken of te veranderen, zoals Rechten voor de natuur, steward ownership, true pricing en welzijn weer centraal stellen in de samenleving.LINKSVandana Shiva - Earth DemocracyJessica den Outer - Recht van de NatuurBabette Porcelijn - De Verborgen Impact

Of ik open stond voor een experiment?Enkele weken geleden, na afloop van mijn interview met Arnout Visscher (peer #69 en trainer extraordinair), nodigde hij me uit om de rollen eens om te draaien.Ik op de gastenstoel. 2 uur het vuur aan de schenen gelegd. Ik heb het geweten

Hoe zet je knallend een nieuw kledingmerk neer? En, overtuig je mensen zonder dat je nog maar iets gedaan hebt?Hoe ga je om met de realisatie dat het na 10 jaar mooi is geweest?Wat leer je van fietsavonturen? En hoe helpt je dat in je ondernemerschap?In deze aflevering is Steven Borghouts te gast. Steven is een van de oprichters van A-dam. A-dam startte als onderbroekenmerk en is intussen een waar kledingmerk.En vanaf het begin zo duurzaam mogelijk katoen, goede arbeidsomstandigheden en schone productie. En natuurlijk vette prints.Daarnaast is hij de Homies Foundation gestart, waarbij je met je netwerk daklozen kunt helpen er weer bovenop te komen.Steven is ondernemer, maar eigenlijk in eerste plaats een avonturier en creatieveling die dingen maakt.Niet voor niks maakte hij ook een podcastserie “De Spelende Mensch”.Wat hem daarin wel onderscheid is dat hij naast de inspiratie heeft om iets nieuws te maken, ook de discipline heeft om het af te maken.Nóg mooier vind ik dat hij dus wél stopte om met Daniel (die toen nog dakloos was) een praatje te maken én hem vervolgens te willen helpen.Dank Steven voor dit mooie gesprek en je inspirerende persoonlijkheid!Veel plezier met luisteren!Show Note met 18 lessen en linksSteven BorghoutsHomies FoundationA-dam ClothingHoofdstukkenOpgroeien in Twente (00:02:01)Liefde voor fietsen en avontuur (00:16:40)Zaadjes voor goed ondernemerschap en A-dam (00:30:17)Erin en eruit stappen (00:52:00)Noaberschap met Homies Foundation (01:25:00)De belangrijkste inzichten uit het gesprek in je inbox? Abonneer je op Shots of StrategyBijbehorende blog:Building trust; when loyalty doesn't mean you keep going; engaging when uncomfortable.Mijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk kom uit een surfgezin uit Twente. Mijn broers waren een stuk ouder dan ik. Ik keek tegen hen op, zij waren mijn voorbeeld. Al ons zakgeld ging in de planken zitten.“Je krijgt met je enthousiasme veel voor elkaar.”In Twente voelde het alsof je niet je hoofd boven het maaiveld uit mag steken en bijdehand mocht zijn, in Amsterdam kon dat wel.Op de fiets zitten voelt simpel, niemand maakt me iets. Na m'n eerste fietstocht wist ik dat ik verder wilde gaan fietsen, in een flow komen.Ten opzichte van lopen is het mooie van fietsen dat je binnen een dag heel veel kilometers kan maken. Dat geeft een gevoel van vrijheid en kracht.Het mooiste moment tijdens mijn fietstocht naar Barcelona was toen ik op dag 10 mijn portemonnee verloor. Mensen hielpen me en dat was een soort overwinning in het vertrouwen van de mens.“Elk persoon met een gemiddelde conditie kan een lange afstand fietsen.” Je lichaam leert meer tijdens het fietsen en dan kan je nog verder!“Ik droomde vroeger van een eigen fashion label. Maar dat is ook niet alles. Alle cliches zijn waar. Mooi leven zit hem in de kleine dingen. Als je die niet meer kan waarderen, dan moet je echt herijken.”Ik vind het lekker om in het diepe te duiken en niet te weten waar de bodem is. Soms blijkt dan dat het maar 1.20 meter is en dat het ondiep is. Dan moet je ook anders duiken, anders breek je je nek.Ondernemen met goede vrienden is altijd een goed idee, want je weet wat voor vlees je in de kuip hebt en je kunt je vrienden veel blijven zien. Voorwaarde is wel dat je complementair bent aan elkaar.Start met gebruikersonderzoek. Toen we besloten een duurzame onderbroekenlijn te starten zijn we mensen op de Dam in Amsterdam gaan vragen wat ze belangrijk vonden qua draagcomfort.Voor we productie draaiden hebben we het merk gebouwd: van luxe brandmovie tot displaymateriaal. Een brandkit voor distributeurs en grote merken in Europa. We wilden het verschil maken met onze identiteit. En dat werkte.Er was een probleem. We hadden een trackrecord van 0. Er was nog geen winkel die ons product verkocht. Één distributeur zag onze energie en herkende zichzelf daar vroeger in. Hij wilde een stukje droom kopen.“Als loyaliteit resulteert in dat je niet meer de beste persoon op een functie bent, dan ga je voorbij aan het doel van ondernemen.”Je verandert als persoon en ondernemer. Dat betekent: “Ondernemen is soms ergens instappen, en soms eruit stappen.”“Iedereen kan iets betekenen voor een medemens met je eigen netwerk.”Noaberschap bestaat steeds minder in de huidige maatschappij. We zijn met Homies Foundation een tegenbeweging gestart waar veel behoefte aan is. Mensen willen elkaar helpen en zijn op zoek naar zingeving.“Een gesprek kan levensveranderd zijn.” Daar doe ik het voor.Links⏯️: If you've got balls - docu Merijn Kavelaars

Hoe bepalen jouw overtuigingen hoe je bent als leidinggevende?Hoe geef je leiding aan een team op een menselijke en informele manier?Hoe houd je je ziel vitaal?En hoe verbetert de wereld door het allerkleinste goed te doen?In deze aflevering is Arnout Visscher te gast. Arnout is trainer, teamcoach en spreker. Hij ontwerpt en faciliteert team- en leiderschapstrajecten op maat voor snel groeiende organisaties.Hoe werk je als team goed samen? Hoe geef je daar leiding aan? Wat is de bestaansreden van je organisatie ook alweer?Arnout is er zo een waarbij je voelt dat hij het echt grondig snapt, met een schat aan ervaring en je ermee kan helpen.In dit gesprek hebben we het over Arnout's reis als leidinggevende waar hij al jong inrolde.Over beperkende overtuigingen, persoonlijke ontwikkeling, en over zijn drang om te creëren en te spelen.Arnout is heel oprecht en heeft iets ontwapenends over zich. Je voelt je meteen op je gemak. Nu zijn er ook veel overeenkomsten in onze reizen, maar het is die oprechtheid in het contact dat maakt dat ik me meteen verwant aan hem voel.Ik vind het mooi hoe hij in het leven staat. Dat schoonheid zit in het kleine. En dat dat kleine - het contact met je naasten - goed en met aandacht doen, opschaalt naar het grote.Dank Arnout, dit was mooi. En binnenkort dus meer, maar dat laat ik nu als teaser voor de luisteraar hangen.Veel plezier met luisteren! Hier is Arnout Visscher.Show Notes met 21 lessenArnout Visscherarnoutvisscher.nlInner DialogueKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENBij fysiotherapie leerde ik over de term medical shoppers, mensen die te weinig eigenaarschap namen in hun werk om beter te worden. In de wereld van trainingen en zelfhulp heb je ook zulke mensen en organisaties.Een anamnese doen als fysiotherapeut is net zoiets als een sales gesprek. Eindeloos doorvragen om de klant goed te begrijpen. Dat geeft de potentiële klant vertrouwen dat je snapt waarmee die geholpen moet worden.Ik was 24 toen ik mijn eerste afdeling ging aansturen. Het was een fascinerende puzzel hoe ik dat kon doen als one of the guys.Ik had de beperkende overtuiging dat ik als leider het niet niet mocht weten of ik mijn stress mocht laten doorschijnen.Ik maakte een soort omgekeerde groeicurve door. Hoe minder serieus ik mezelf nam, hoe fijner ik was om mee te werken.In veel bedrijven werd veelal traditioneel leidinggegeven en ik wilde laten zien dat het anders kan: menselijker en informeler.Het was vroeger óf een strak georganiseerd bedrijf óf een heel informeel clubje wat wat probeert. Nu staat dat niet meer los van elkaar. Het gaat erom dat er ruimte is voor mens zijn.Ik vond het gek dat uiterlijkheden zo belangrijk waren om serieus genomen te worden. Ik ging die grenzen opzoeken. Had dat ook nodig, om uiteindelijk een beetje in het midden uit te komen.Het werk van Tony Robbins verraste me positief. De Dickens proces-oefening hielp me in te zien dat sommige van mijn overtuigingen me echt niet dienden.“Ik word ergens alleen beter in als ik het ongemak aan ga.”Waarom moet je wachten tot je ziektebed om veranderingen in je leven door te voeren?“Je kunt beter een week tennisles nemen bij Andre Agassi dan anderhalf jaar bij een gemiddelde tennisleraar.”Ik leer het best met mensen die ik hoog heb zitten. Daarom ben ik ook op Frans Hagen afgestapt voor een onbetaalde stage.Thích Nhất Hạnh: “The best way to take care of the future is to take care of the present moment.”“Je bent in de basis genoeg en vanuit daar kun je ontdekken wat je wil met je leven.”“If you want to change the world, go home and love your family”Angst en machteloosheid triggeren ons stress-systeem als geen ander. Dus je kunt je afvragen welke groepen in de maatschappij zich bang en machteloos voelen en hoe die zich nu gedragen.Ik ben in mijn relatie meer realistisch geworden dat het in de kleine dingen zit. Ik wil het gewoon fijn hebben in het ‘mini'. Beschikbaar zijn, aandacht hebben, m'n dierbaren serieus te nemen.Schrijf je persconferentie waar je aankondigt te stoppen. Wat zou de wereld missen als jullie organisatie er niet meer zou zijn? Dat brengt je weer naar de kern waarom jullie ondernemen.Ik creëer in de zakelijke overeenkomsten die ik sluit veel speelruimte voor mezelf.Ik kom uit een warm en harmonieus gezin, daardoor heb ik echt moeten leren om wrijving op te zoeken in werk en samenwerking.Benader eens die een of twee mensen - waarvan je misschien denkt dat die veel te druk zijn of niet op je zitten te wachten - om toch het gesprek aan te knopen.LinksNow Now Clock

Kunnen we “gewoon” verduurzamen? Groene groei?Of is er een diepere verandering nodig in ons zelfbeeld en wereldbeeld?Daar spreek ik over met Manu Busschots, oprichter van KlimaatGesprekken en de Deep Change Academy.Daarnaast praten we over meesterschap, een verschuiving van ego naar eco in midlife, overspannen zijn, klimaatpsychologie en Manu's fascinatie over de discrepantie tussen wat mensen denken en doen.Manu is coach en oprichter van De Ondersteen, zijn coachingspraktijk voor coaching op loopbaanvraagstukken en leiderschap.In 2016 richtte hij KlimaatGesprekken erbij op. Met klimaatgesprekken draaien ze alle principes waarom we maar niet in actie komen helemaal om, en geven ze mensen dmv gesprekken en positieve psychologie handvatten bij het starten en versnellen van hun verduurzaming.Intussen zijn bij klimaatGesprekken honderden vrijwilligers actief en wonnen ze in 2022 de Duurzame Dinsdagprijs.In 2020 richtte Manu de Deep Change Academy op om professionals ín de duurzaamheid samen te brengen en te trainen om meer impact te maken. Zijn boek daarover komt in april uit.Ik hou erg van hoe grondig Manu zijn werk benaderd. En mooi hoe zijn kijk of verduurzamen met elke schakel in zijn pad completer is geworden.Hij verwoordt heel helder wat ik ook voel; die diepere verandering in ons zijn, onze kijk en tegelijk onze systemen, die nodig is om echt een duurzame wereld op deze planeet te creëren.Show Notes met 20 lessenManu BusschotsDe OndersteenKlimaatGesprekkenDeep Change AcademyHet boek Van Duurzaamheid naar Deep Change - Handvatten voor moed, zelfzorg en meer impact maken (via link alle info en pre-order optie voor het boek, itt wat we in de aflevering zeggen, zelfs al vanaf maart te verkrijgen!!)Krijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENMijn vader vond geld vies. Van die visie ben ik later afgekomen. Zonder geld is er niks te investeren in een duurzame wereld.“Ik ben altijd gefascineerd door de discrepantie tussen wat we weten en wat we doen.”“Op het moment dat ik iets weet of voel dan is het voor mij heel moeilijk om aan de kant te blijven staan.” Ik wil dan graag iets bijdragen.Ik kan ‘nee' zeggen, omdat ik zo duidelijk de ‘ja' op anderen dingen voel. En doordat ik door schade en schande wijs ben geworden.Ik ben bijna gevaarlijk optimistisch als je kijkt naar de ondernemersrisico's die ik heb genomen.“Mijn eerste 20 jaar ben ik opgevoed door anderen, daarna ben ik 20-30 jaar bezig geweest met mijn heropvoeding. Worden wie ik wil zijn.”Mijn drive is verschoven van mezelf blijven ontwikkelen en verbeteren, naar hetgeen ik geleerd heb inzetten voor m'n omgeving. “Ik ben van ego-ontwikkeling naar eco-ontwikkeling gegaan.”Je gezin of je onderneming is een beetje als je eigen koninkrijkje bouwen. Een plek die je neerzet waar alles wat je geleerd hebt en jouw waardensysteem gelden.Het product kan wel onderscheidend zijn, maar het verschil moet wel dat verschil zijn wat de klant zoekt. De term ‘mannencoach' werkte niet. Mannen willen niet per se door een man gecoacht worden en vrouwen voelden zich niet aangesproken door deze naam.Hoe persoonlijker je iets maakt, hoe universeler het wordt. Iedereen is onzeker en zal wat herkennen in je verhaal.Er is een fysieke limiet aan wat je lichaam aankan, ook als je je werk heel erg leuk vindt.Overspannenheid is het voorstadium van een burnout.Het succes van de klimaatgesprekken zit hem in de erkenning van de menselijke aard en het aanwakkeren van intrinsieke motivatie.Weet heel goed wat je levenslust geeft. Dan wordt werk leuk. Ik heb er 10 jaar naar gezocht.Denk in ecosystemen en ga waar de interesse ligt. Trek aan levende paarden, niet de dode.Ik ben van nature toch een trainer en ondernemer, en de organisatie Klimaatgesprekken had juist uitbouwen en stabiliteit nodig.Hoe moreel is het als we wel alles verduurzaamd hebben, maar er nog steeds een grote ongelijkheid is? En andersom ook, krijg je wel iedereen mee in het verduurzamen, wanneer er zoveel ongelijkheid is.Ik heb moeite met het begrip duurzaamheid. Het wordt vaak gekaapt voor greenwashing en staat voor mij niet gelijk aan deep change. En regeneratief staat vooral voor eco, daar mist het sociale aspect.Simpelweg alle energiebronnen vervangen is slechts symptoombestrijding. Er is een grotere verandering nodig in onze relatie met de natuur en elkaar. Deep Change is een soort bescheidenheid in je denken en je relatie met elkaar.Ondernemers zouden de consument meer als burger kunnen benaderen om zo bij te dragen aan een duurzamere wereld.LinksHerenboeren

Hoe verander je de buitenwereld? Door innerlijk werk te doen.In deze aflevering is Helene Spork te gast. Met haar bedrijf Get In Place zou je haar executive coach kunnen noemen. Of systemisch werker of geomantisch consultant.Maar liever laat ze mensen zelf invullen wat ze voor hen betekent. Dan komen ze met de mooiste dingen: Kartrekker. Teacher in gratitude. Leermeester. Mogelijkmaker. Tovenaar. Dat vindt ze geweldig.Uiteindelijk gaat het haar erom, dat mensen ontdekken, dat er eigenlijk maar bar weinig buiten henzelf te veranderen valt. En dat innerlijk werk, met welke methode ook, de wereld verandert.En daar hoop ze op. Ze droomt van een wereld, die Glen Albrecht het Symbioceen noemt. De wereld, waarin we bloeien zonder sporen na te laten. Dát vindt ze nou duurzaam ondernemen.In dit gesprek hebben we het overtraumaverwerking en hoe echte duurzaamheid moet starten vanuit overvloed;over het opbouwen van een enorme toolkit, systemisch werk en geomantie;en over kantje boord op de hartbewaking liggen,haar onbegrip voor regels en het belang van het hebben van de juiste woorden.Helene heeft in haar 25 jaar ondernemerschap behoorlijk wat gebakken peren meegemaakt, maar toch vindt ze zelf dat ze gebakken zit. Ze belichaamd een enorm vertrouwen dat het goed is. Die overvloed zie je in hoe ze in het leven staat en hoor je aan de manier hoe ze elke vraag beantwoordt.En ze doet er alles voor om elke ondernemer, die haar pad kruist, een flinke zet in die richting te geven. Of dat nou met een paar goede gesprekken is, met een retreat, een landclearing of dat ze een verhaal mag schrijven over hun essentie.Speciaal voor peers die blij worden van dit gesprek, heeft Helene een retreat in de aanbieding: Beyond Business as Usual.Drie dagen op Terschelling vol plezier en ontdekkingen over hoe je naar volste tevredenheid ècht duurzaam onderneemt. Of een volle week op een paradijselijk plekje in Toscane.Eerst even uitproberen hoe ze werkt? Begin dan met een dag systemisch werk: de kracht van je eigen plek.Je leest er alles over op: www.getinplace.nlMet code BAKPEER krijg je zomaar 25% korting op de vermelde investeringen.Show Notes met 16 lessenHelene SporkGet In PlaceKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSEN“Als kind was ik behoorlijk op mezelf. En daar was ik heel tevreden mee.”Ik had een onbegrip voor regels. Wat maakt dat we die regels zo in elkaar zetten dat je ze het allerliefst wil overtreden?Je kan niet zomaar aan alles beginnen. Sommige dingen passen gewoon niet bij je. En dat is oké.Ik hoef het niet te snappen om te zien dat het werkt.“Mijn dogma is dat ik nooit dogmatisch wil worden.” Ik ben altijd op zoek naar iets wat mijn overtuigingen tot dan toe kan ontkrachten.Als ik ergens klaar mee ben dan zoek ik de snelste weg om het af te ronden.“Mijn belangrijkste principe is dat ik mensen vertrouw.”Mijn belangrijkste les uit de tegenslag was dat als je mensen wilt vertrouwen, je dan een vette reserve in je hart en op de bank moet hebben. Je moet kunnen incasseren.“Al mijn plannen komen uit mijn hart en ik werk ze uit met mijn hoofd.”Bij de behandeling van trauma's proberen we de persoonlijke last eraf te halen. Een trauma kan ook van het systeem zijn.Het woord trauma werd vroeger niet gebruikt en nu wel. Dat betekent dat trauma's op het bord van de nieuwe generaties komt die trauma's wel erkennen.Met (duurzaam) ondernemen vind ik het lastig dat wetgeving voorschrijft dat een B.V. winst moet draaien. Waarom niet quitte draaien? De vraag wordt gevoed door dezelfde tekortkomingen.Ik zou wel eens willen dat we 100.000 coaches hadden die het tekort in een ieder zouden kunnen oplossen. Als de consument en masse stopt met kopen, wordt het niet meer gemaakt.Het inheemse scheppingsverhaal van Skywoman start vanuit overvloed. In het verhaal van Adam en Eva zit het tekort al ingebakken.Mijn (kapitalistische) ideeën/ervaring van ‘het hebben van een tekort' is verdwenen na mijn opname in het ziekenhuis.Solastagia: "the homesickness you have when you are still at home" and your home environment is changing in ways you find distressing.LINKSKULA SocietyKW9Skywoman Origin Story

Hoe verander je een agency van 45 man naar bedrijf dat een platform bouwt? Dat vraagt andere dingen van je medewerkers? Hoe navigeer je dat dan niet voor iedereen plek is?En hoe ga je om met de grote tegenslagen in het leven? En hoe dat op scherp zet wat belangrijk voor je is.In deze aflevering is Steven Lammertink te gast. Steven is co-founder van The Cirqle, een influencer marketing platform dat grote merken helpt om met influencers te partneren in hun marketing. En dat werkt zeer effectief.Ze begonnen als agency dat bedrijven hielp dat te doen en zijn onlangs geswitcht naar een platform dat bedrijven in staat stelt dat zelf te doen. En dat gaat opeens heel hard.In dit gesprek hebben we het over die transitie van een agency naar een platform en hoe dat andere dingen van medewerkers vraagt.En, over hoe dat ook betekende dat ze mensen moesten laten gaan en hoe dat was.We spreken ook over hoe Steven door een serie grote tegenslagen in het leven realiseerde wat hij belangrijk vindt en hoe hij ernaar ging handelen;En over het cultuurverschil in ondernemerschap tussen Nederland en de VS.Ik vind het erg inspirerend hoe groot Steven denkt. En zo knap hoe hij bereid is om het product continu en tot in de kern aan te passen, totdat hij iets heeft wat echt is wat de klant wil. Beide dingen waar ik wel wat meer van kan gebruiken.En, hoewel jammer dat het moest, knap hoe hij die enorme stapel uitdagingen heeft genavigeerd. Opdat we allemaal meer kunnen gaan leven naar wat we belangrijk vinden, zonder diezelfde uitdagingen nodig te hebben!Veel plezier met luisteren! Hier is Steven Lammertink, van The Cirqle.Show Notes met 21 lessenSteven LammertinkThe CirqleKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk kwam er vrij snel achter dat loondienst niet de weg was om snel geld te verdienen.Mijn ouders gaven me mee dat integriteit, vertrouwen en er zijn voor elkaar belangrijke waarden waren.In mijn studietijd in Rotterdam heb ik geleerd om te poetsen en niet alleen maar te lullen.Tijdens mijn bachelor was er amper ruimte voor mijn bedrijf naast de studie. Ik ging voor de zesjes om beide draaiende te houden.In Amerika heb ik geleerd om op veel grotere schaal te denken.Ik wilde een master doen van een jaar en niet meer, want ik wilde zo snel mogelijk weer dingen gaan bouwen, bedrijven en mensen helpen net als in Amerika.Ik leerde bij Adobe dat ik praktisch gezien weinig kon. Engineering is hardcore. Maar ik had wel veel oog voor design.In al mijn bedrijven heb ik gezocht naar mensen en co-founders die (technisch) onderlegd waren om mijn kwaliteiten aan te vullen.Ik ben erachter gekomen dat ik vrij dominant ben in wat ik wil. Dat moet wel passen in de samenwerking.Alignment op missie en visie tussen founders is heel belangrijk.De buy button die we als eerste maakten bleek later niet eens nodig te zijn. Het bleek juist een extra stap waar een simpele affiliate link voor de bloggers genoeg was.Door veel te praten met klanten kom je steeds dichterbij hun pijnpunten en waar je het beste bij kunt helpen om hun bedrijf op te bouwen.Europa is lastig, omdat het veel landjes en marktjes zijn. Amerika is makkelijk, omdat het een hele grote markt is.Ik denk niet dat je gedragsverandering van je klanten moet vragen. Je product moet passen in hun gedrag, dat levert veel sneller tractie op.Bij grote klanten verkochten we onze diensten met het Agency Model, maar dat werkte niet. We wilden te snel, te grote en teveel klanten met The Cirqle. Dat was met dit model niet te managen.In 2019 zat ik 50 keer in het vliegtuig naar New York om met klanten te praten. Dat was te heftig.Corona, kopzorgen op werk, de ziekte van mijn moeder en meer. De combinatie zorgde ervoor dat ik ging nadenken over wat ik wilde.“Ik wil niet leven in een soort staat van: Oh was mijn moeder er nog maar of woonde ik maar in New York. That's life.”“Ik wil vooruit en door kunnen, en vooral omhoog kunnen.”Ik wil ergens overheen kunnen stappen in plaats van dingen weg te stoppen en doorgaan.“Ik vind het belangrijk om nu ervaringen op te doen. Ook omdat ik weet dat mijn moeder dat onwijs mooi vond.”LINKS

Deze week geen nieuwe aflevering, maar een goed excuus om een van mijn favorieten van de 2e 10 afleveringen nog eens onder de aandacht te brengen.Deze aflevering met Tom Elffers is een van de populairste van allemaal. En het is er ook een die ik vaak noem als een waar we in het gesprek precies de sweetspot raken in de mix tussen persoonlijk en zakenlijk.We hebben het over zijn depressie en daarop volgende zelfonderzoek, zijn visie op visie-ontwikkeling, en het opbouwen van een klantenkring als coach.Veel plezier met (nog eens) luisteren!Tom Elffers is coach en visie-ontwikkelaar. En wat voor een. Hij wordt zó vaak aanbevolen en ik kom aan de lopende band mensen tegen die lovend over hem spreken. Tom kijkt holistisch en werkt met modellen als Het Matje, De Innerlijke Familie en de Creatiespiraal.In dit gesprek hebben we het over zijn eigen zelfonderzoek naar aanleiding van zijn depressie; over zijn ontdekking dat coach hetgeen bleek te zijn wat hij voor andere wilde betekenen; en over hoe hij door de jaren heen zijn klantenkring heeft opgebouwd.Tom is onbevangen accepterend en oprecht geïnteresseerd in iemands verhaal en welzijn. Praten met hem is zo vrij van oordeel dat het voelt als thuiskomen. Ik vind het inspirerend hoe hij zijn eigen ontwikkeling vormgeeft en hoe positief hij in alles staat. Heel erg bedankt Tom, voor dit mooie gesprek!Giveaway: Vond je dit nou een leuk gesprek en denk je "dit deel ik graag online". Tag dan De Gebakken Peren even. Als bedankje verloot ik een exemplaar van Tom's boekentip - 'Het Matje' - onder degenen die het delen. Of als je liever een ander boek uit m'n online Boekenkast hebt dan kan dat natuurlijk ook.Tom ElffersTom's websiteTom's nieuwsbriefShow NotesBijbehorende blog: Golden Circle TranslationBoekenkastShots of Strategy in je inboxMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenIk heb nog steeds vaak de behoefte om me na drukte terug te trekken. Maar intussen ken ik mezelf beter en weet ik dat ik die behoefte heb. Plus ik kies nu zelf vaak de context en daarin is die ruimte er.Toen ik depressief raakte wilde ik alleen zijn. Onder mensen blokkeerde ik. Alleen, wanneer ik alleen was ging ik het ook echt voelen. Dat maakte het weer naar.Mensen uitpluizen heb ik altijd leuk gevonden. Pas later begon ik het ook bij mezelf leuk te vinden.De burnout klapt vaak in de vakantie, als je lichaam ruimte voelt om te gaan ontspannen. Mijn zomer was dat jaar zo druk dat het pas klapte toen ik aan de studie wilde en m'n lichaam aangaf "Ho eens even".Wat je in je omgeving ziet krijg je er interesse voor.Soms moet je iets even echt niet leuk vinden om de impuls te krijgen om te stoppen.Ik herkende na verloop van tijd wel wat er was, maar ik erkende nog niet dat ik er iets mee moest. Ik had daar een diagnose voor nodig en moest echt door iets heen.Ik raakte de bodem. Gek genoeg gaf dat een ontspannen gevoel. Dit was het. Erger wordt het niet. Ik was er altijd zo hard van aan het wegrennen, maar dat had niks geholpen. Daarmee hoefde ik dus even niet meer hard te werken.Om ontmoetingen minder spannend te maken, besloot ik om telkens aan het begin voor te stellen dat we eerst elkaar ons levensverhaal zouden delen. Openheid was een voorwaarde voor echt contact en ontspanning."Wat kun je nu al?" werd me gevraagd. "Ik kan open verhaal houden, heel goed luisteren. Zo'n iemand noem je denk ik een coach." Datgeen wat ik zelf nodig had was ook wat ik heel goed anderen kon en wilde geven.Ik durfde de aanpak (die ik ook voor mezelf nodig had) voor te stellen aan de klant omdat ik ook door mijn mentoren gesteund werd in die overweging.Why: In een bepaalde omgeving voel je je het fijnst? Dat is wat je de wereld gunt. How: Hoe ben je wanneer je jezelf bent? What: Wat is de vorm die daarbij past?Pay-as-you-feel was mooi. Maar achteraf gezien deed ik dat ook vanuit een onzekerheid om een prijs te kunnen vragen voor m'n werk. Intussen heb ik meer geleerd over prijzen, de markt en met name ben ik zelf m'n waarde gaan zien. Ik kan nu in rust m'n prijzen noemen.Ik moest m'n eigen onderzoek aangaan. Maar hoewel ik niet anders kon, ik had toch autonomie. Ik mocht het dus doen.Ik heb zo vaak mogen onderzoeken waar een frustratie vandaan komt dat het inmiddels een patroon geworden is waar ik in kan vertrouwen. Dat maakt het, in plaats van eng of spannend, juist leuk en interessant.Soms is iets kleins of iets fysieks de oorzaak waarom ik me niet prettig voel. Maar als je dat (nog) niet weet kun je daar eerst een heel drama van maken.Je bent er aan toe wanneer je er aan toe bent. Stap 1 is altijd jezelf op het matje roepen. Het willen bestuderen.Door mijn rol als tafelvoorzitter bij KULA had ik steeds nieuwe mensen aan wie ik kon delen dat ik coachte.Na 5 jaar was er écht het vertrouwen opgebouwd dat er genoeg klanten binnen zullen blijven komen.Ik ben vaak op zoek geweest naar nieuwe mensen, maar vaak kwamen door mijn acties juist oude mensen weer op de lijn dat ze weer behoefte hadden.Ik realiseerde me dat een nieuwsbrief schrijven belangrijk was, maar dat ik er ook vaak geen zin in kon hebben. Ik ben het toen weer leuk voor mezelf gaan maken door er een dagje uit van te maken. Wandeling, leuke plek, bakje koffie.Ik realiseer me ook dikwijls dat de vraag waar iemand mee zit iets is waar ik niet bij kan helpen. Dat toegeven is zo fijn. Natuurlijk voor de ander, want ik gun diegene iemand die het kan overzien. Maar ook voor mezelf.Ik heb gevonden wat ik - voor nu - denk m'n hele leven te willen doen.LinksVideo: Simon Sinek - Golden Circle (Why-How-What)Boek: Korrie de Vet & Tom Kniesmeijer - Het MatjeDe Innerlijke FamilieBoek: Tara Brach - Radical AcceptanceGedicht (eind ervan, van anonieme bron nav brieven van Rainer Maria Rilke):Het komt erop aan alles te leven.Als je de vragen leeft,leef je misschien langzaam maar zeker,zonder het te merken,op een goede daghet antwoord in.MensenKorrie de Vet (ForEverybody)Jojanneke de Vet (Heel Aandachtig)De UniversiteitKULA en oprichters Jasper Mutsaerts, Kurt Hamming, Wietske de BruinVincent Karremans (Magnet.me)FC De KrachtpatsersInspiratiebronnen: Mensen die in hun werk eerst het contact maken:Thomas Welcker van BamBoek → Boekhouder.Rosalien Derkinderen → Fotografe van kleine grote dingenMarielle Horst-Gussenhoven van Wholebrands → Strategiemarketing & Conceptontwikkeling

Hoe kom je erachter waar diepe karaktereigenschappen van jou vandaan komen? En kun je eraan werken?Dingen als je moeite om grenzen te stellen. Of ruimte in te nemen?Xander Beks ging aan de slag met systemisch werk en familieopstellingen. Hij vond dat de bron ervan lag in het overlevingsmechanisme dat zijn ouders hadden doorgegeven hadden gekregen van hun ouders.Xander is de oprichter van I4NATURE, een coöperatie die de kracht en creativiteit van jongeren verbindt aan de complexe uitdagingen die afkomen op hedendaagse organisaties, die in sectoren zitten die aan de natuur raken.Daarnaast is hij initiatiefnemer achter De Oogst van Overmorgen, een programma waar jonge gedreven boeren, ondernemers en young professionals hun pad en rol vinden in de verduurzaming van het voedselsysteem.We hebben het dus over systemisch werk en familieopstellingen.Maar ook over de kracht van het verbinden van verschillende generaties; en over incasseren, landbouw, het leger, en Noord-Ierland.Xander verbindt van alles aan elkaar. Hij bouwt bruggen tussen oud en nieuw.Want hij mag dan intussen een andere kijk hebben op de sectoren waar hij zolang in gewerkt heeft.Wat ik zo mooi vind, is hoe hij hen met dezelfde verbindende liefde verder wilt helpen en een plek creëert waar zij samen kunnen komen met zij die de nieuwe weg ingeslagen zijn.Dank Xander, voor je openheid in dit mooie gesprek, en voor je werk.Show Notes met 17 lessenXander BeksI4NATUREDe Oogst van OvermorgenKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk zocht altijd de grens op en wilde alles zelf doen. Het ondernemende zat er al vanaf jongs af aan al in.Ik ben opgegroeid met een “mensenmens-gevoel”. Dat vind ik heel belangrijk en heb ik echt aan het opgroeien in Brabant overgehouden.Ik heb moeten leren leren. Achteraf ontdekte ik dat ik dyslectisch, hoogbegaafd en -sensitief ben. Alles waar een boek voor nodig was ging niet.Ik ben jongerenwerk in cross communities gaan doen. Daar heb ik geleerd over gedragspatronen en empatisch vermogen van mezelf, maar ook over conflict, geloof en gemeenschapszin.Het doen van een opleiding voor familieopstellingen en mijn eigen familieopstelling die daaruit volgde waren grote mijlpalen in mijn leven.Uit een familieopstelling vloeit inzicht en daar kun je mee aan de slag. Ik leerde in mijn familieopstelling over de rol van mijn grootouders bij de NSB.Mijn ouders hebben moeten dealen met de trauma's van de oorlogstijd. Zij hadden geleerd voorzichtig te zijn en niet teveel op te vallen. Later werd ik me er bewust van dat dat ook in mijn opvoeding terugkwam.“Mijn empathisch vermogen zie ik echt als een gave en cadeau.”Ik kan nog niet zeggen dat ik heel goed ben in grenzen stellen. En soms is het grenzen loslaten juist krachtig om een gesprek verder te brengen in mijn werk.Ik heb bij boksen en van ervaringen in het verleden geleerd dat incasseren heel waardevol kan zijn.Mijn boksleraar vroeg me altijd: “Waarom doe je altijd je ogen (letterlijk) dicht?”“Als je wilt ondernemen moet je ruimte durven nemen.”Over reservist-zijn: “Ik ben op de appèlplaats bevorderd waar mijn opa geïnterneerd zat.”Mijn fascinatie voor jongeren komt van mijn eigen onbenutte potentieel van vroeger.Jongeren zijn de vertegenwoordigers van de nieuwe en zich snel ontwikkelende wereld. We moeten hen en hun kunde serieus nemen.In het samenbrengen van bedrijven en jongeren is het essentieel om beide partijen goed voor te bereiden en jongeren als volwaardige gesprekspartners te zien.De overheid en het onderwijs zijn qua organisatie nog erg ingedeeld in een ‘harkjes-structuur'. Er zit wel verandering in.LINKSBoek: Out of our minds - Sir Ken RobinsonBritain's Got Talent (”Iedereen krijgt een podium en applaus. Dat ontroert me. Je ziet de persoonlijke ontwikkeling van mensen als ze een keer zichzelf mogen zijn.”)

Hoe begin je met een voedselbos?Hoe ga je om met het diepe? Geloof je dat je het hoe dan ook wel redt?En hoe ga je van de effecten van klimaatverandering snappen, ze ook voelen.In deze aflevering is Bart van Beuzekom te gast. Bart is oprichter van Scave, een regeneratief agroforestry bedrijf met enkele hectare in Nederland bij Waddinxveen, en bijna 200 hectare in Portugal.Door regeneratief te werken vergroten ze de biodiversiteit op het land, én slaan ze CO2 op in het land. Plus, ze verbouwen eten en veel verschillende soorten, zodat ze economisch weerbaarder zijn.Naast Scave heeft Bart nog twee bedrijven: Food.mills in de food tech, om de producten van het land te verwerken, en Mesa om carbon credits te verkopen.Wat je snel door zult hebben wanneer je luistert naar Bart is dat hij én heel groots én heel associatief denkt.Hij ziet het grote plaatje en hoe dingen met elkaar verbonden zijn. Heel knap om zo boven de complexiteit van de wereld uit te kunnen stijgen.En mooi hoe de lijn van het gesprek soms naar voren en terug in de tijd schiet om vervolgens weer precies op z'n plek te landen.We hadden nog uren door kunnen gaan, en misschien doen we dat nog een keer, maar dank voor dit mooie gesprek Bart!→ Mocht je de CO2-uitstoot van jezelf of van je bedrijf willen compenseren, dan kun je via Bart's projecten met Scave carbon credits kopen. Stuur hem een email op bart@scave.world als je interesse hebt!Veel plezier met luisteren, hier is Bart van Beuzekom.Show Notes met 20 lessenBart van BeuzekomScave.WorldKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inboxMijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENBij ons aan de keukentafel werd het verwacht dat je een mening had en dat die logisch en consistent was.Van mijn vader leerde ik visie: waar verwacht je dat de wereld over 10, 15, 30 of 100 jaar is?Van mijn moeder leerde ik focus. Dat kan ook betekenen dat je met dingen moet stoppen als ze niet goed gaan.Ik lees veel en wat ik lees implementeer ik. Eerst praat ik erover met mensen en daarna pas ik mijn levensstijl aan.Toen ik als econometrist werkte leerde ik dat een paradigm shift (wordt niet gemeten, kan je niet zien) niet uit data kan worden gehaald. Je bent gelimiteerd door data. Het is je enige kennisbron.Dankzij de Michel Thomas Methode heb ik snel de basis van talen geleerd.Zodra je directeur wordt, dan moet je directie geven. Dat kun je niet wanneer je ook creatief bent. En dat lukt niet in het dagdagelijkse van directie geven en moet je echt een volle dag voor nemen.Ik leerde over syntropische landbouw dankzij een video van Ernst Götsch die een vriendin me liet zien.Ik ben gestart met een Excel-model, en daarna op verschillende stukken land gaan testen, testen en testen met syntropische landbouw.Een check om te zien of ik nog op de goede weg was met landbouw was door alle grote wereldproblemen (zoals beschreven door de Verenigde Naties en Wikipedia) op te schrijven. Daar feiten van gemaakt en aan elkaar gelinkt. Wat zorgt voor wat? De root causes waren: social justice, energietransitie en landbouw. Ik zat nog goed.Ik heb mezelf aangeleerd dat ik vijf keer zo hard kan leren als ik moeilijke keuzes maak. Ik ga er altijd vanuit dat ik in ieder geval een zesje haal.Ortec opzetten heb ik niet gedaan in een ‘makkelijker' land, zoals Nederland of Denemarken. Brazilië was echt een grote uitdaging.Absorberen, leren en dingen doen leerde ik vroeger door het reizen met mijn ouders. Ditzelfde gevoel ervaarde ik weer toen ik zelf een huis ging kopen. “Wow, wat kan ik veel leren als het moet.”Ik loop nu tegen het limiet aan van hoeveel ik kan leren van vele zaken tegelijkertijd: verschillende bedrijven en een veranderend persoonlijk leven door mijn scheiding.Ik verschuif nu mijn focus van hier leren (in contact zijn met mijn lichaam en gevoelens) naar daar (de omgeving) leren.Ik wilde een mooie wereld voor mijn kinderen achterlaten, maar klimaatverandering gaat zo snel dat het intussen ook gaat om een mooie wereld voor mezelf.“Als ik nu langs een productiebos loop dan voel ik dat het een productiebos is. Het is een woestijn, maar je kan het alleen niet zien.”“Ik wil elke dag de belangrijkste stap van die dag zetten en daar wil ik tijd voor hebben.”“Mensen willen met mensen werken, dus mensen willen mensen kopen.”“Als een boekje zegt: Het is gezond. Dan ga ik het testen.”LINKS

Wat is er voor nodig om met onze samenleving echt binnen de planetaire grenzen te leven?Hoe vraagt dat een wezenlijk ander zelfbeeld als mens?Wat doe je als je plotseling bijna al je zicht verliest?In deze aflevering is Marnix Kluiters te gast. Marnix is de host en oprichter van de Ecosofie Podcast.Hierin interviewt hij nu al 5 jaar lang experts uit de wetenschap, de journalistiek, de politiek en het bedrijfsleven, die een visie hebben op verduurzamen en op hoe we als samenleving echt binnen de planetaire grenzen kunnen leven.De zoektocht naar niet alleen de kennis en de wetten van het huis, maar ook naar de wijsheid van het huis.Wat me vanaf de eerste aflevering die ik van Marnix luisterde aansprak, was de diepgang op de inhoud die hij opzoekt. Hij vraagt echt ver door.En dat is nodig. Het duurzaamheidsvraagstuk is niet simpelweg even wat nieuwe techniek ontwikkelen zodat we alles CO2-neutraal kunnen produceren.Het is zoveel complexer en dat vraagt echt dieper graven.Ik kan de Ecosofie Podcast dus van harte aanbevelen. Mijn favoriete afleveringen zijn die met Wouter van Noort (#99) en die met Chi Chiu (#78).Dank je wel Marnix voor dit leuke gesprek en al je het werk dat je al voor de duurzaamheidstransitie hebt gedaan.Veel plezier met luisteren! Hier is Marnix Kluiters.Show Notes met 29 lessenMarnix KluitersEcosofieKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk heb eigenlijk heel lang gedacht dat een studie precies zou aansluiten op een vacature.Net als dat ik liever nog even wegkeek voor de waarheid rondom mijn oogaandoening, zie je dat in de duurzaamheidstransitie ook. Ik kan hier daardoor wel begrip voor hebben.In de mensenmenigte rondom een rel na een voetbalwedstrijd (Feijenoord - Rome, 2015), merkte ik hoe kwetsbaar ik was geworden zonder zicht. Én ik merkte tegelijkertijd hoe helpend mensen zijn.Ik ben er eigenlijk altijd heel strijdbaar in geweest. Laten we het beste ervan maken.Joost liet me zien dat hij gewoon dingen beter kon dan ik. Leven hoefde dus helemaal niet slechts een afgeleide van een goed leven te worden.Ik ben wel afhankelijk van luisteren, dus ik kan maar 1 ding tegelijkertijd. Dus ben ik ook meer gefocust aan het werk.Ik moet blind vertrouwen op de ski-instructeur die mij met commando's helpt om de berg af te skiën. En tegelijkertijd moeten zij heel goed luisteren naar hoe ik begeleid wil worden.Toen ik ervaarde dat ik weer kon skiën dacht ik dat ik weer alles kon.De mensen die ik uitnodigde vonden het ook leuk om een keer écht de diepte in te kunnen gaan ipv alles telkens in 1 minuut te moeten zeggen.Waar ecologie de kennis van het huis is, economie de wet van het huis, gaat Ecosofie over de wijsheid van huis.Een mede-ondernemer vroeg me wat ik moest doen om te starten. Een mail sturen. Ik zag hem een maand later weer en daarvoor moest het gebeurd zijn. Dat deed ik.Ik verdiep me goed in mijn gasten. Naast veel lezen maak ik een vragenstructuur en zorg ik dat ik die uit m'n hoofd ken. Maar tijdens het gesprek hou ik die er niet bij.“Het is alsof jij precies weet wat de gast wil gaan zeggen en er in het gesprek voor zorgt dat de luisteraar het ook snapt.”Het lijkt me heel erg leuk om in de toekomst ook mensen te interviewen waar ik het heel erg niet mee eens ben. Ik wil daarvoor wel steviger in de wedstrijd zitten.Toen ik zei dat ik naast 3 dagen in dienst slechts 2 dagen per week voor mezelf werkte, corrigeerde een goede vriend me dat dat eigenijk 4 dagen per week en dus 7 in totaal was. Dat was twee weken voordat ik een hersenschudding kreeg.De stap om helemaal voor mezelf te gaan vond ik doodeng. Het scheelde dat ik als freelancer door kon gaan bij Van Lanschot Kempen. En het dwong me veel beter na te denken over de business case van Ecosofie.Van Marten Scheffer: Verandering loopt vaak niet lineair. Een eens veerkrachtig systeem wordt beetje bij beetje instabieler, waardoor het op een gegeven moment een kleine schok kan kantelen.Van Chi Chiu: Voor bereidheid tot verandering moeten naast de biologische basisbehoeftes ook de psychologische basisbehoeftes bevredigd zijn: Binding, competentie en autonomie.Een duurzaamheidstransitie moet dus beginnen bij mensen een gevoel van waardigheid geven.Als je iets doet waar je in gelooft en echt van waarde is, dan moet het mogelijk zijn om er ook geld aan te verdienen.De natuur kent geen afval. Alles wat ergens vandaan komt, gaat ook weer ergens heen. Wij gooien nu materialen echter wel na een keer gebruiken onbruikbaar weer weg.Van Katrien Termeer: Als we erachter komen dat iets niet klopt, willen we transities die snel, diepgaand en systeembreed zijn. Die drie gaan eigenlijk nooit samen. Small wins leiden tot systeemverandering. Startend met de diepgaande stap.Als je licht afneemt ipv lampen, dan heeft de producent de prikkel om lampen te produceren die langer meegaan en zuiniger zijn.Ik denk dat we eerst het systeem goed moeten neerzetten door het juiste te belasten, en dat we op kleinere voet moeten gaan leven.“We zijn iedere keer technologie aan het ontwikkelen om een technologisch probleem op te lossen.”De transitie vraagt echt een andere manier van kijken naar wat een goed leven is en naar wat de positie van de mens is als onderdeel van het ecosysteem.Ik vraag me af of we wel helemaal kunnen berekenen wat de natuur allemaal van waarde voor ons creëert. Veel simpeler is het om die intrinsiek te gaan waarderen.We moeten meer de natuur in en veel minder vluchtig leven.Duurzaamheid is niet alleen voor de activisten. De kernprocessen van reguliere bedrijven moeten ook écht verduurzamen.LINKSAflevering: 2. Strijden voor een duurzame toekomst met Martijn VisserJoost van LoonBabbageAflevering: 88. Een hack tegen winstmaximalisatie met Gijsbert KorenBoek: Mark Siegenbeek - Is dit het nou?Eindbazen PodcastAflevering: 1. Ecofilosoferen met Henk OosterlingAflevering: 5. Impact maken op de beurs met Feike SijbesmaPlanetaire Grenzen FrameworkJesse Frederik - Waarom stoppen met economische groei een slecht idee isAflevering: 100. Rob Jetten over klimaatrechtvaardigheid en de uitdaging na 2030CTalentsSandra BallijVan Lanshot KempenPodcast: Goed DoenAflevering: 63. Kantelpunten met Marten SchefferAflevering: 78. De homo collaboratus met Chi ChiuThomas OudmanAflevering: 114. De Chinese grondstoffenrotonde met Jeff Amrish RitoeAflevering: 82. Kleine stappen voor grote verandering met Katrien TermeerAflevering: 105. Zonder dier heeft de hele wereld voedselplezier met Jaap KortewegAflevering: 25. Een economie zonder afval met Thomas RauAflevering: 81. Groeien binnen grenzen met Barbara BaarsmaAflevering: 116. Systeemverandering tegen klimaatverandering met Heleen de ConinckAflevering: 99. Wat wil die natuur eigenlijk? met Wouter van NoortVideo: Derek Sivers - How to start a movementDocu: VPRO Tegenlicht - Rendement van GelukAflevering: 69. De betekeniseconomie met Kees KlompKees KlompBoeken: Cal Newport - Digital Minimalism; Deep Work; World Without EmailNieuwsbrief: Future Affairs van Wouter van NoortAflevering DGP: 56. Gijsbert Koren van We Are Stewards over steward-ownership, doorzettingsvermogen, het afwikkelen van een bedrijf en de magische wereld van geur.Aflevering DGP: 38. De 6 boeken die mijn denken over ondernemerschap en de wereld het meest hebben gevormd.

Ouders! Verdelen jullie de zorgtaken thuis gelijkwaardig?Waarom is het zo lastig om het over die verdeling te hebben?Gelijkwaardig ouderschap. Daar heb ik het in dit gesprek met Ragna Heidweiller over.Ragna coacht professionals in carrière- en zingevingsvraagstukken, veelal jonge ouders, en helpt hen naar een lichter leven en zinvol werk.Daarbij ziet ze dat de ongelijke verdeling van zorgtaken veelal tot problemen leiden. De meesten zijn het wel voornemens, maar in de praktijk lukt het de meerderheid toch niet.Het greep haar aan en besloot er 2 boeken over te schrijven: “In voor en tegenspoed, zolang jij de afwas doet”. En het bijbehorende werkboek om naar de ideale rolverdeling te komen.Het is een beladen thema. De culturele norm en verwachtingen drukken nog steeds op zowel de vader als de moeder.Daarnaast zijn die eerste jaren als ouder super zwaar. Je bent moe en gestresst. Dan is het moeilijk om beheerste gesprekken te voeren.Sterker nog, het is al moeilijk om die behoefte echt te voelen en er woorden aan te geven.Ragna weet dit subliem - zowel confronterend als ook ontwapenend - bespreekbaar te maken. Het boek is een grote show van herkenning.Daarnaast hebben we het over hoe vroege ervaringen je vormen. En over Ragna's zoektocht naar haar vak als coach.Ik gun iedereen een thuis waarbij er ruimte is voor ieders behoeften. Thuis zijn moet geen strijd hoeven zijn.Stel je voor dat we dat in alle huishoudens weten te fixen. Hoe zouden we ons dan daarbuiten gedragen? Hoe groeien kinderen dan op?Dank Ragna, voor je werk en voor dit mooie gesprek!Show Notes met 21 lessenRagna HeidweillerRagna Indra (website)Krijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENHet verlies van mijn vader heeft me op jonge leeftijd doen inzien hoe kwetsbaar het leven, en hoe groot liefde is.“Ik was een braaf kind. Ik kleurde aardig binnen de lijntjes.” Er was niet zoveel ruimte thuis bij mijn vader om gek te doen en risico's te nemen.Ik leerde vanuit huis uit dat het belangrijk is om jezelf nuttig te maken en dat geluk niet vanzelfsprekend is. Toen ik 15 jaar was, wilde ik al het verschil voor anderen kunnen maken.Voor ik bij het coachen uitkwam, had ik een enorme zoektocht naar wat ik wilde doen. “Ik heb een paar verkeerde afslagen genomen, maar dat had ik nodig om hier te komen.”Ik heb lang naar externe mogelijkheden blijven kijken in plaats van naar mezelf.Ik moet dingen echt op mijn eigen tempo doen. Dat mensen in mijn omgeving ondernemer waren was voor mij niet de grootste stimulans. Ik moest heel erg groeien naar ondernemerschap.Ik ben in staat om een bepaalde sfeer in een ruimte neer te zetten waardoor mensen kunnen groeien.Het is erg veel, om verantwoordelijk te zijn voor een onderneming én voor andere mensen in je privéleven.“Werk krijgt een hele hoge status in ons leven, maar het is ook veel gebakken lucht.”Het is een grote uitdaging om als ondernemer je bedrijf te laten groeien en om een stapje terug te doen van de uitvoering om ook je leven te kunnen leven.De culturele norm is nog steeds heel traditioneel in Nederland met de man als kostwinner en vrouw als primaire zorgen.De helft van de stellen heeft de intentie voor een gelijkwaardige verdeling tussen betaald en onbetaald werk. Slechts een kwart daarvan krijgt dit ook echt voor elkaar.Veel stellen zijn ervan overtuigd dat ze een gelijkwaardige verdeling hebben, maar hebben een blinde vlek. Niemand had het erover of dacht dat het niet over hen ging. Dit zette mij tot het schrijven van mijn boeken.De papadag sneuvelt vaak al in het eerste levensjaar van een kind, omdat vaders de zorgtaken denken te kunnen combineren met werk.“Zorg is fundamenteel, maar heeft geen status.”Systeem is ook niet ingericht op iedereen voltijd werken. De systemen kunnen de hoeveelheid zorgtaken die daardoor uitbesteed moeten worden helemaal niet aan.Altijd die focus op deeltijd werkende vrouwen en niet op voltijd werkende mannen irriteerde me.Het komen tot de gelijkwaardige verdeling en onbetaald werk heeft thuis wel geleidt tot conflict, maar was het uiteindelijk waard.Ik kon m'n behoefte niet uiten en vond het moeilijk om ruimte in te nemen. Taal krijgen hielp daarbij. Zien dat anderen het ook doormaken en dat er zelfs woorden voor zijn geeft veel steun.Voelen dat je gezien wordt is zo belangrijk, helemaal thuis met je partner. Thuis moet niet een plek van strijd zijn.Nog fundamenteler is het erkennen en toegeven van de behoefte aan jezelf. Dat het er mag zijn. Thuiskomen in jezelf. Dat gun ik Iedereen.LINKSBoek: Bessel van der Kolk - The Body Keeps The Score

Hoe is het logisch dat een fysiotherapeut shaman wordt?Hoe zet je leven weer centraal in alles wat je team en organisatie doet?Hoe komen we in verandering?In deze aflevering is Vincent Deinum te gast. Vincent is shaman en regeneratief gids. Werkzaam vanuit de Regeneratie Coöperatie en zijn eigen onderneming U Turn, begeleid hij transformaties in mensen, organisaties en plekken.Dat doet hij door middel van team coaching, hulp in leiding geven vanuit het hart, en begeleiding van rituelen en ceremonies. In mijn woorden, hij ruimt de boel op zodat de energie kan stromen.We hebben het over vitaliteit, holistisch kijken, regeneratie, en shamanisme.Dank Vincent voor dit mooie gesprek. Je pad valt als een schitterende puzzel in elkaar. Een genot om je zo 10 jaar later weer te zien en te zien hoeveel je gegroeid bent.En man oh man, heerlijk om te luisteren hoe strak je jouw transformatie en die we als systeem te maken hebben weet te verwoorden.Veel plezier met luisteren, hier is Vincent Deinum.Show Notes met 23 lessenVincent DeinumU TurnKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk heb een groot deel van mijn leven vooral met de flow mee geleefd. Met datgeen wat er op mijn pad komt. Nu doe ik dat bewuster dan vroeger.Fysiotherapie was niet voor mij. Omdat het teveel om geld verdienen ging en voor mij te weinig holistisch.De ondernemers zijn niet vies, maar er is een kant van ondernemen wat ik minder aantrekkelijk vind. Dat heeft te maken met de intenties.“Vaker niet dan wel, is het doel van organisaties inspirerend.”“Aan welke knoppen kunnen we draaien zodat mensen echt daadwerkelijk gelukkig zijn?”Ik heb U Turn opgericht omdat ik bij mijn werkgever op een te nauw gebied van vitaliteit kon coachen. Ik wilde mensen begeleiden in hun ontwikkeling op een holistische manier.Na 4 jaar ben ik volledig gaan freelancen. Ondanks dat dit financieel spannend was om dit te doen, behield ik mijn flow.Hoe krijg ik mijn mensen mee? Hoe zorg ik dat het gedoe ophoudt in mijn team? Dit zijn de standaardvragen die gesteld worden bij leiderschapstraining.9 van de 10 keer heeft een leidinggevende verwachtingen die niet duidelijk zijn naar het team. Ik kom hier: wat wordt er van me verwacht?Ik zat niet verlegen om projecten als ondernemer. Dit was vanwege mijn grote netwerk binnen de grassroots- en duurzaamheidsbeweging, en ook omdat mijn voormalig werkgever mij af en toe inhuurde.Dit houdt mij mijn hele levenslijn al bezig: “Kunnen we iets transformeren waardoor mensen gelukkiger zijn en werk weer een nuttig iets is om iedereen te laten floreren?”“Hoe kun je leven weer centraal stellen in alles wat je doet?”Regeneratie behelst voor mij alles van herstel bieden. Zorgen dat het leven centraal staat. Zowel voor jou als voor jouw gemeenschap.Organisaties die volledig regeneratief zijn bestaan (nog) niet. Dat vraagt iets onmogelijks binnen het systeem.Stap 1 naar regeneratie is het erkennen van je voorouderschap: de schade en degeneratie vanuit ecologisch of koloniaal perspectief. En heb je dit verwerkt in je missie, visie en doelen?“Het oude paradigma is het paradigma van goed-fout of perfectie. Wij willen geen perfectie, maar integriteit. We willen naar geloven en vertrouwen, niet naar bewijzen.”De cultuur die er nu leeft kijkt graag naar wat er niet goed gaat. Ik wil juist iedereen uitnodigen om te kijken naar de schoonheid van organisaties.Transformatief zelfinzicht ontstaat door op reis te gaan fysiek of spiritueel. Vaak door intense gebeurtenissen.“We hebben drama nodig om te transformeren.” Zonder druk is er geen aanleiding om te veranderen.Activisten zijn onze schaduwwerkers. Zij helpen om de vinger op de zere plek te leggen. Je hebt ruimte, privileges en de capaciteit nodig om dit aan te gaan.Mensen in machtigere posities moeten het dus nog benauwder krijgen of een grotere groep mensen moet meer te zeggen krijgen om een beweging op gang te krijgen.Een sjamaan is in staat om in jouw veld van energie te traceren waar jouw energielekken zitten en hoe je dit kan transformeren zodat je niet een leven leidt wat heel zwaar is.“Het leven is mijn inspiratiebron. Alles wat je meemaakt daar zit zo'n diepe wijsheid achter. Onderga het. Voel wat er is.”LINKSVoorbeelden van bedrijven met een regeneratieve insteek:7th generationPatagoniaWilder LandAls je meer wilt horen over horizontaal organiseren: Luister naar aflevering 7 met Charlotte van Leeuwen, toen nog van Bord&Stift.Meer over regeneratie: Luister naar aflevering 43 met Marielle Gussenhoven van Wholebrands en aflevering 54 Sofie Wartenbergh van de Regeneratie Coöperatie.

De puzzel om ook betaald te krijgen voor de waarde die creëert. En werken met de weerstand omdat dat niet vanzelf gaat.Hoe balanceer je transparant zijn met je medewerkers en niet teveel bij hen neer te leggen?En over Ubuntu, leven en ondernemen vanuit het principe dat jij bent omdat wij zijn.In deze aflevering is Stefanie Caton te gast. Stefanie is eigenaar van De Boshalte. Op het oog is De Boshalte de fietsverhuur met horeca in het Amsterdamse Bos.Maar kijk je dieper, dan zie je een leerwerkbedrijf voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en een plek dat met vele activiteiten de sociale cohesie van de wijk vergroot. De Boshalte is een ontmoetingsplek, een dorpsplein, waar iedereen zich thuisvoelt en gezien wordt. Zo werken ze aan een veiligere en inclusievere wereld.Het is ongekend hoe Stefanie zich inzet voor anderen die net even wat extra nodig hebben. Zij is degene die geen last heeft van het Omstandereffect en te hulp schiet terwijl de rest blijft staan.Prachtig van haar. Maar laten we hen en Stefanie gunnen dat we als maatschappij inzien dat het niet klopt het probleem bij hen en bij haar weg te leggen.Tot na de zomer! Voor nu, veel plezier met luisteren! Hier is Stefanie Caton.Show Notes met 28 lessenStefanie CatonDe BoshalteWil je de top 3 inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENToen m'n zus(je) en ik 11 en 9 waren besloten we dat we na school geen opvang meer nodig hadden. We vertelden m'n moeder dat we de boodschappen en huishouden wel zelf konden doen.Van m'n Indische achtergrond heb ik het verzorgende, bescheiden zijn en voor een ander zorgen meegekregen. En het culturele: het koken, eten en gemeenschapsgevoel.Ondernemen was iets spannends voor mij. De ondernemingen van mijn vader liepen nooit. Ik had ook een vervelende relatie met geld.In de GGZ raakte in gedesillusioneerd. Telkens nieuwe aanpakken of contractafspraken die vanuit het budget gedreven die niet werkten. Ik kon het werk niet meer uitvoeren zoals ik wilde.Het ging steeds minder over geven en alleen nog maar nemen. De maatschappij neemt dan en vergeet dat elk individu bestaat in relatie tot de anderen.Ik wist al dat ik uit de sector weg wilde dus nam alleen nog tijdelijke projecten aan om m'n ogen open te houden voor iets nieuws.Ik zag meteen dat dit een leuke plek kon worden. Iedereen die er langs kwam, gezellig, en praatjes maken met mensen. Koffie, workshops, kleuren, alle leeftijden met elkaar verbinden, tafeltjes op het terras.Mijn man is vaak mijn toetssteen en kan in eerste instantie op de rem trappen als ik weer enthousiaste ideeën heb. Maar hij had net de dag voordat ik het hem vertelde bedacht om een keer enthousiast te reageren.Ik moest het geld lenen van mijn man. Maar dat vond ik (en hij ook) enorm eng. Ik vond het risico spannend en wilde juist altijd onafhankelijk zijn.Ik ben heel veel advies gaan inwinnen om het plan goed genoeg te krijgen; voor mn eigen vertrouwen en om te presenteren voor Het Amsterdamse Bos.De keuzes op onderbuik heb ik me nooit in vergist.We hebben gekozen om klein te beginnen met een paar dingen goed doen.Op de eerste dag stonden er zoveel mensen. Die konden we helemaal niet aan. Maar iedereen was zo enthousiast.Ik hou heel erg van hectiek en crisissituatie. Ik weet dan heel goed rustig te blijven en te bepalen waar ik moet beginnen.Je creëert van horeca een dorpse huiskamer door met iedereen praatjes te maken, mensen te helpen en te onthouden weer ernaar te vragen.We doen dit omdat wij dit ook voor onszelf zouden willen. Het is geven en het komt vanzelf een keer terug om te ontvangen.De financiering rondkrijgen is en blijft een worsteling. We hebben prachtige fondsen, maar die willen ook voor ons een blijvende oplossing.Met ons leerwerkbedrijf verlenen we eigenlijk een dienst aan de gemeente (en verzekeraars). Het bespaart zoveel. Het sommetje komt uit! We doen dit ook officieel als leerbedrijf en het wordt ook door de gemeente gewaardeerd.Toch is er een administratief probleem. We zijn te klein om mee te doen aan de aanbesteding en komen er zo niet tussen om ervoor betaald te worden.Ik vind het onbetaalbaar. Maar het wordt ons ook niet betaald.Met genoeg fondsen kan ik tijd en ruimte creëren om zelf ook minder te doen. Met maar 1 fonds heb ik daar minder ruimte voor.Dat ik teveel doe is ook iets waar we expliciet en actief aan werken met het team.Wij hebben elke dag een rondje voor briefing en debriefing. Daarin delen waar we ons wel of niet goed over voelen en wat zijn m'n wensen en grenzen.Ik wil niet mijn problemen op mijn team leggen. Ik wil dus niet alles delen, maar wel iets.Ik ben vanuit mijn jeugd gewend veel te dragen voor anderen dus heb de neiging dat veel te doen.Het lastigste heb ik altijd gevonden om met alle tegenwerkende krachten om te gaan. Strijd te voeren voor wat voor mij zo logisch voelt. Dat geeft vaak het gevoel dat ik maar moet stoppen.Ubuntu: “Ik ben omdat wij zijn.”Het stelen van de maïs is natuurlijk niet goed. Maar de grotere fout is dat de gemeenschap niet had gezien dat hij arm was.LINKSAdriaan Pals - Toolbox EmmenInterview: 53. Bartel Geleijnse van The Colour Kitchen over verantwoordelijkheidsgevoel en zelfzorg; over harde kaders en zacht op de mens; over intrinsieke motivatie, loyaliteit en een doorstart.Boek: Marshall B. Rosenberg - Geweldloze CommunicatieUitgestelde koffieBoek: Paul Auster - 4321Boek: Mogobe Ramosa - Ubuntu: Stroom van het bestaan als levensfilosofie

Vier jij je grote successen? Ook als ze en passant gebeuren?Hoe leer je medewerkers het zelf te kunnen, terwijl je zo gewend bent het effe snel zelf te doen?Hoe zet je lang genoeg door dat je het doel haalt?Hoe geef je een sprong in het diepe veilig vorm?In deze aflevering is Sven Pluut te gast. Sven is mede-oprichter van ZonnepanelenDelen, een crowdfundingplatform voor zonne-energieprojecten op bijvoorbeeld scholen of zonneweides.Met ZonnepanelenDelen kun je kleinschalig investeren in zulke projecten. Perfect dus als je wel groene stroom wilt opwekken maar je zelf geen dak hebt. Je rendement kan vervolgens als rente uitgekeerd worden of als korting op je energierekening.Sven is een knutselaar, een bouwer. Iemand die ziet wat er mist en aan de slag gaat om de oplossing te creëren.Indrukwekkend ook hoe hij - met z'n co-founder en team - die visie hebben kunnen vasthouden en de lange weg naar break-even hebben kunnen doorlopen. En natuurlijk is hij nu tegelijkertijd alweer bezig met de volgende stappen.Dank Sven voor dit mooie gesprek! Veel luisterplezier. Hier is Sven.Show Notes met alle 17 lessenSven PluutZonnepanelenDelenWil je de top 3 inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENVan het ondernemersbestaan van mijn ouders heb ik geleerd dat dingen je niet zomaar aan komen waaien. Je moet ervoor werken.Het radiomaken op de middelbare school leerde ik stapje voor stapje. Het grote verschil met slap ouwehoeren tot radio of podcasts maken is dat je van tevoren al heel goed bedacht moet hebben wat je wilt dat er gebeurt op welk moment.Ik wilde impact maken met mijn werk. Veel initiatieven stopten mijns inziens doordat ze niet gefinancierd werden. Ik wilde ergens leren waar ik financiering voor elkaar kon krijgen.De zonnepanelenprojecten bleven liggen bij financieringsvraagstukken en ik wilde er zelf graag mee aan de slag.De diepe overtuiging dat dit ging werken en telkens weer een positief signaal van potentiële klanten zorgden ervoor dat we de eerste twee jaar door bleven gaan met het onderzoeken van ons bedrijfsidee.Twee mijlpalen voor ons waren: Het uitvoeren van het eerste pilotproject met zonnepanelen bij Euroborg (proof of concept) en toegelaten worden tot Rockstart Accelerator.Het opzeggen van mijn baan was een rationeel besluit. We hadden het proof of concept in onze vrije tijd uitgevoerd en ik had weinig verantwoordelijkheden. Als het nu niet lukte dan zocht ik wel weer een baan.In plaats van het model van een projectontwikkelaar, kozen we ervoor om een platform te maken. Die route leek ons meer schaalbaar en meer impact op te leveren.Wij kennen niet al die daken, maar er zijn vast wel mensen die die daken kennen.Wij regelen de infrastructuur, zodat mensen lokaal aan de slag kunnen.Ik vind het leuk om dingen te bouwen. Vroeger knutselen, nu een bedrijf opbouwen.Je hebt een goede combinatie van mensen nodig. Aanvullende persoonlijkheden en dat werkt bij ons co-founderschap.Ik heb er wel een handje van om “het toch even snel zelf te doen”. Ik ben er veel beter in geworden om mensen te helpen het te kunnen doen, maar het blijft een tricky balans.De grootste uitdaging van ons bedrijf is de schaal. Die is nodig om alle kosten die komen kijken bij het bouwen van de tools en het uitzoeken van de vergunningen te kunnen dragen.De zonne-energiemarkt staat nog aan het begin van wat er nodig is en wat de potentie is. De komende 8-9 jaar moeten we per jaar nog 25% groeien wereldwijd.Met onze data en monitoring is er een heel nieuw hoofdstuk mogelijk qua dienstverlening als het gaat om rendement van je zonnepanelen.“Je moet een beetje gek zijn. Maar als je ervan overtuigd bent, dan kan iedereen het verschil maken.”LINKSMatthijs OliemanStefan FritzRockstartBoek: Cradle 2 Cradle - William McDonough & Michael BraungartBoek: What Would Google Do - Jeff Jarvis

Hoe vind je het idee waar je ook een onderneming van gaan maken?Hoe vind je een compagnon en hoe test je of jullie een goede match zijn?Hoe ontwikkel je een circulair product?Hoe breidt je je team uit?In deze aflevering is Roel Schatorjé te gast. Roel is oprichter van Moyu, het bedrijf dat notitieboekjes maakt van steenpapier.Van steen ja. Maar het schrijft als papier. Die kun je wel 500x uitwissen en opnieuw beschrijven en dan voelt het nog als nieuw. Je verspilt het papier dus niet.Waarom? 17% van de boomkap in de wereld voor papier. De papierindustrie verantwoordelijk voor 7% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Steenpapier is dus een veel beter alternatief.En, voor elk verkocht product planten ze 1 boom in Kenya. Dat zijn er intussen 150.000!Meer van dit soort cijfers, vind je hier.Roel is een creatieve geest. Hij linkt continu ideeën aan elkaar.Het is mooi hoe Roel systemisch denkt en het voor hem zo voorop staat dat het probleem aangepakt moet worden. Dat is de plek waar vanuit ze vertrekken in al hun beslissingen van productontwerp, tot al nadenken over recyclen van steenpapier al voordat het probleem zich aandoet.Met Moyu gaan ze komende maanden groeigeld ophalen. Ze gaan sharefunden. Je kunt dus een aandeel kopen in het bedrijf. Op hun website kun je je aanmelden om een melding te krijgen wanneer die campagne live gaat.Veel plezier met luisteren! Hier is Roel Schatorjé van Moyu.Show Notes met 25 lessenRoel SchatorjéMOYUWil je de top 3 inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENVolgens mijn moeder zocht ik al van kleins af aan grenzen op.Mijn creativiteit zit in het samenbrengen van toffe ideeën.“Hoe ouder ik word, hoe creatiever ik word. Het heeft te maken met vrijer durven denken.”“Ik heb geen talenknobbel van een talendeuk.” (slecht in talen, goed in beta-vakken).Nu negen jaar later - nadat ik het bankwezen had verlaten - vind ik het nog vet teleurstellend waar banken staan in wat ze doen voor duurzaamheid.“Je kunt zoveel praten, maar je moet gewoon doen.”De planeet hoeft niet te groeien, het economisch systeem moet groeien - Charles EisensteinIk mijn zoektocht naar een leuk cadeau voor mijn vriendin kwam ik een uitwisbaar steenpapier notitieboekje tegen. Daar hadden meer mensen oren naar.Op een gegeven moment dacht ik, wat nou als ik de rest van m'n leven gewoon de natuur ga helpen?50% van het afval van kantoren is papier. Een logische doelgroep voor ons product waren dus bedrijven.Ik wilde een compagnon: Het leek me leuker om samen te doen. En ik zocht iemand die het leuk vond om sales te doen en de interne organisatie te runnen.Om te bepalen of Paul en ik MOYU samen konden runnen, hebben we gesprekken gehad over onze ambities. Betekende succes hetzelfde voor ons?Ik heb Paul gevraagd om geld in te leggen, zodat de samenwerking niet vrijblijvend was. Als het misgaat, dan moet het bij ons beiden een beetje pijn doen.De eerste twee jaar hebben we nauwelijks winst gedraaid. We hadden een laag salaris en staken al ons geld in het bedrijf en marketing.Voor jaar 1 hadden we onszelf als doel gesteld om te kijken of we dit van een hobby naar een bedrijf konden maken. Met een ton omzet zit er de potentie van een bedrijf in.Mensen begrepen dat we aan het begin nog aan het ontwikkelen waren en dat we all-in en gepassioneerd waren.We hebben privé geld geleend bij onze ouders om in de ontwikkeling van het boekje te steken.Mijn ouders zeiden: “We weten nog niet zo goed of we geloven in hetgeen wat je aan het doen bent, maar we willen heel graag jouw passie ondersteunen.”Mijn filosofie is: We moeten op zijn minst 50% van de dag bezig zijn met zichtbaarheid en nieuwe verkoop.Bij het zoeken naar nieuwe medewerkers, was ik vooral op zoek naar mensen die intrinsiek gemotiveerd waren en authentiek. De vaardigheden volgden wel.We hebben het aandeel part-timers afgeschaald. Ieder persoon verdient aandacht, of die nu 8 uur of 40 uur werkt. Dat konden we niet geven aan zo'n groot team met veel stagiaires.Met ervaren mensen in het bedrijf kan ieder team goed groeien.Het boekje moet recyclebaar zijn. “Ik voel me verantwoordelijk van begin tot eind.”“Ik wil oprecht een probleem oplossen.”Met ons product zijn we stap voor stap steeds meer landen aan het aansluiten. We maken amper afval en dragen bij aan bewustzijn over papierafval en de industrie.LINKSPaul SintnicolaasBoek: Sacred Economics - Charles EisensteinBoek: The More Beautiful World Our Hearts Know Is Possible - Charles EisensteinBoek: Richard Powers - The OverstoryBoek: Synchronicity - Joseph Jaworski

Meivakantie, dus geen nieuwe, maar een mooi excuus om om een van mijn favorieten van de 1e 10 afleveringen nog eens onder de aandacht te brengen. Ik merkte dat ik deze aflevering met Lucas Dols bleef aanraden als een om te luisteren. De mix tussen missie en organisatie, persoonlijk en zakelijk bij Lucas zijn zo mooi. En, dat vind ik dan leuk, de boog van het gesprek kwam weer zo goed bij elkaar. Veel plezier met (nog eens) luisteren!——Lucas is de oprichter van Sounds of Change, een organisatie die community builders opleidt om de kracht van muziek en improvisatie te gebruiken om kinderen en jongeren in vluchtelingenkampen en achterstandswijken in het Midden-Oosten weer in hun kracht te doen geloven.We hebben het over:De kracht van muziek en de openingen tot leren die het biedt;Hoe moeilijk het was een andere weg in te slaan toen zijn identiteit zo verwikkeld was met zijn instrument;Dat iets heel vernieuwends aanbieden vraagt dat je meer uitlegt aan je potentiële klanten.Deze aflevering is iets langer dan gebruikelijk. Lucas heeft zo'n rijk verhaal dat ik meer en meer wilde blijven vragen. Ik bewonder Lucas enorm. Als facilitator kan hij zo goed op de energie van een groep inspelen. Met hem erbij is het direct raak. Ook ondernemend kent hij het belang van zowel de creativiteit als het moeten verkopen.Veel plezier met luisteren. Hier is ie!-Show NotesBijbehorende blog: Explaining the innovativeShots of StrategyMail me over de aflevering. Vind ik leuk. tijmen@studiogeorge.nl-Lucas Dols LinkedinSounds of ChangeLucas doet schitterend werk. Steun Sounds of Change door:Word lid van het Orchestra of Changemakers (vanaf €6 per maand, een eigen feest op Valentijnsdag) of geef eenmalig;Leren samenwerken door middel van muziek in teams (in-company);Software met geluiden uit midden oosten voor DJs;Volg de verhalen van hun werk via de nieuwsbrief.LessenLeraar zijn is tweerichtingsverkeer. Als je leerling niks leert, ben je geen leraar.Een afwijzing (conservatorium) is beter te behappen als je nog alternatieven hebt (4 bandjes).Mijn techniek was niet de beste. Dat was soms pijnlijk. Maar voor sommige projecten was het ook juist handig dat ik niet teveel in een traditie ontwikkeld was."Practice what you preach". Zeker. Maar ook "Preach what you practice". Ook het preachen/laten zien wat je doet inspireert/verandert mensen. Sterker nog, je moet actief bezig zijn mensen te helpen te zien wat de waarde is. Als je echt iets nieuws aanbiedt, duurt het even voordat mensen het begrijpen. Maar als ze het eenmaal zien, dan is het ook echt van meerwaarde.Ik wilde niet afhankelijk zijn van de trendgevoeligheid van donaties. Dus we zoeken mensen die echt verbinden voor de langere termijn (dmv het Orchestra of Changemakers), en verkopen we diverse producten (incompany workshop, t-shirts en software met geluiden voor DJs)Muziek brengt dingen aan het licht die je met woorden moeilijker bespreekbaar maakt. Als een groep muziek maakt wordt een andere wereld gecreëerd waar mensen zich blood durven geven omdat iedereen het voor het eerst doet. Dit werkt zowel in conflictgebieden als in bedrijven.Het loslaten van muzikant zijn en een andere richting kiezen was best wel moeilijk om te accepteren. Ik speelde minder, m'n techniek werd minder. Ik gebruikte nog steeds wel muziek maar op een andere manier. Het vroeg ook om een rouwproces van m'n oude identiteit.En het was spannend. Wat als m'n nieuwe richting mislukt, kan ik dan nog wel terug? Nu wil ik niet meer terug, maar in het moment is er toch die twijfel.De pijn en frustratie van de foute noot kan heel krachtig zijn als drijfveer om beter te worden, maar dat wens je eigenlijk niemand toe.Eigenlijk creëren we de wereld die we zelf zouden hebben willen gehad.Diversiteit is niet zo ingewikkeld, maar inclusiviteit wel. Het hebben van verschillen is relatief simpel, maar het omarmen ervan is waar de crux zit.Gregory Bateson: "It's the difference that makes the difference."Verschillen kunnen spannend zijn. Als je accepteert dat alles voor iedereen anders kan zijn, verlies je daarmee ook grip op de wereld en je werkelijkheid.Binnen bepaalde contexten wil ik graag verrast worden, maar heel vaak ook niet. En mijn contexten waar ik het wil zijn voor anderen misschien precies andersom.We zijn gedwongen over te stappen naar online trainingen. En die werken anders maar goed. Zelfs zo goed dat we ook niet helemaal teruggaan naar de oude vorm. Het zal een combinatie worden.Je kunt wel mensen opleiden, maar als die vervolgens niet met die kunde aan de slag kunnen, dan gebeurt er alsnog niks. Het werk zit dus op meerdere vlakken.Sounds of Change over 5 jaar: Een combinatie van online en offline trainingen, we zijn een Community Builders Academy gestart, en ik zie een soort clubhuis voor me voor oud-deelnemers waar zij elkaar kunnen blijven ontmoeten.LinksVideo: Nico Dijkshoorn, ode aan z'n oude leraar Nederlands Jan Dols in DWDDVideo: TEDx Arnhem - Lucas Dols: Double Bass PerspectiveMuziek: Room ElevenMuziek: Janne SchraMuziek: Tin Men and the TelephoneTin Men and the Telephone - World Domination Part One: Furie (over wereldleiders)Knowmads: Creative Business School in AmsterdamMerlijn TwaalfhovenInterview Lucas Dols in Jazzenzo - "Muziek is voor mij een middel, geen doel"Gregory BatesonNora BatesonNora Bateson - Ecology of MindBoek: Hans Rosling - Feitenkennis (13 vragen over ons achterlopende wereldbeeld)Factfulness Quiz (de 13 vragen over ons achterlopende wereldbeeld)Boek: Yuval Noah Harari - Sapiens

Wat doe je als je lichaam schreeuwt dat je moet stoppen?Hoe verhoud je je op een gezonde manier tot het succes van het bedrijf?En hoe leer je ruimte voor jezelf en jouw voorkeuren te maken terwijl je de missie en de anderen zo belangrijk vindt?In deze aflevering is Marieke Hart te gast. Marieke is oprichter van Thuisafgehaald (inmiddels Thuisgekookt). Sinds dat ze dat overgedragen heeft organiseert en begeleidt Marieke groepen impactgedreven ondernemers in peer-to-peer learning om het beste uit zichzelf en het bedrijf te halen.In dit gesprek hebben we het over:→ hun vliegende start en de enorme berg werk die er op haar afkwam;→ hoe ze heeft moeten leren ruimte voor zichzelf te maken en zich op een gezonde manier te verhouden met het succes van het bedrijf;→ hoe ze omging met dat ze opeens niks meer kon als gevolg van een oorontsteking en een beschadiging aan haar evenwichtsorgaan;→ opgroeien in een woongroep, zelfzorg en aandacht voor het hier en nu.Wat een fijn gesprek dit! Natuurlijk omdat Marieke met Thuisafgehaald zoveel mooie contacten tussen mensen teweeg heeft gebracht en ze schitterend verteld over de raketlancering die die periode was.Maar ook omdat, en dat vind ik misschien nog wel belangrijker, ze zo open en helder verteld over haar persoonlijke groei in het ondernemerschap en het belang van goed voor jezelf zorgen. Dat is voor werkelijk élke ondernemer belangrijk!Dank je wel Marieke, voor het voorbeeld dat je daarin zet en het werk dat je nu met en voor ondernemers doet!Veel plezier met luisteren! Hier is Marieke Hart.Show Notes met 24 lessenMarieke HartThuisgekookt (voorheen Thuisafgehaald)Krijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENOp het opgroeien in een woongroep kijk ik dubbel terug. Het was geen stabiele en rustige omgeving, maar mijn ouders gingen echt voor hun (communistische) idealen en waarden voor een betere wereld.Als klein kind organiseerde ik aandacht op een positieve manier. Ik was lief tegen anderen en kreeg daarom ook liefde van de mensen in de woongroep.Mijn ouders zijn beiden heel goed met het begeleiden van groepen en communiceren wat ze over willen brengen. Ze zijn inhoudelijk gedreven, maar zonder een groot ego.Door actief te zijn bij studieverenigingen leerde ik om bijeenkomsten voor te zitten, met mensen om te gaan en goed te organiseren.“Vroeger wilde ik Kofi Anan worden.”Ik zocht tijdens mijn studietijd vakken op die me boeiden: conflict studies, internationale betrekkingen, Latijns-Amerika studies, ongelijkheid en solidariteit.“Als ik de wereld wil verbeteren dan moet er ook hier (in Nederland) wat veranderen.”“In het leven heb ik best vaak moeite met ruimte innemen voor mijzelf.”Het eerste idee voor Thuisafgehaald ontstond toen mijn man en ik van een buurvrouw in Lombok in Utrecht pompoensoep kregen. Je moet gewoon bij je buren aanbellen.Een week nadat de eerste versie van de website voor Thuisafgehaald af was, zaten we bij de Wereld Draait Door dankzij een ander idee wat mijn man had ingestuurd bij de npo.De eerste maanden stuurden we handmatige emails naar mensen die gebruikmaakten van Thuisafgehaald om te vragen of mensen hun ervaring met anderen wilden delen. Mond-tot-mondreclame.In een individualistische samenleving is ook behoefte aan sociale interactie. Eten, koken en delen verbindt.Ik had op een gegeven moment twee banen + twee dochters. Dat was niet houdbaar en hier had ik eerder moeten ingrijpen.“Alles wat ik deed, deed ik voor het eerst.” Niemand is gelijk goed in het werk wat ze doen. Ik ook niet. Dat vond ik pittig aan de beginperiode.Cognitieve gedragstherapie hielp mij binnen een paar sessies al om minder druk te ervaren.Ik heb leren af te bakenen door de hoeveelheid keuzes en mogelijkheden die op me afkwamen met het succes van Thuisafgehaald.Ik voelde me enorm verantwoordelijk, omdat ik me als persoon zo had verbonden met Thuisafgehaald.Je kunt op heel veel verschillende manieren ondernemen en de rol van ondernemer te definiëren.We stelden altijd voorop dat Thuisafgehaald een community van mensen is en dat het platform hiervoor een website was. Niet andersom. “Go meet the people.”Ik bouw nu een pauzeregime in mijn dag. Bijvoorbeeld: Voor en na een afspraak neem ik ruimte voor mijn gedachten en om bij te komen.Mijn perfectionisme van ‘alles moet goed', is niet altijd effectief. Er zijn meerdere wegen naar Rome.Ik voel me heel fijn als ik mijn aandacht in het hier en nu kan hebben: In de natuur zijn, wandelen, mediteren of op stilte retraite.Ik raak geïnspireerd door iedereen die zich op een ondernemende en initiatiefrijke manier inzet voor een betere wereld.Ik realiseer me dat ik in een bubbel zit. Ik omring me door mensen en clubs die bezig zijn met een betere wereld. Zij helpen me optimistisch en positief te blijven in deze ingewikkelde wereld.LINKSCafé FlaterFons van der VeldenJan Thij BakkerRefugee TeamBoek: De valstrik van geluk - Russ Harris

Hoe zorg je dat de goede bedoeling waar een bedrijf om begonnen is ook geborgd wordt? Ook wanneer het financieel rendement wel heel aantrekkelijk wordt?Hoe rond je een bedrijf af, wanneer je het niet wilt verkopen?In deze aflevering is Gijsbert Koren te gast. In zijn eerdere bedrijf - Douw&Koren - liep hij er op een gegeven moment tegenaan dat de standaard aandeelhoudersstructuren soms goede bedoelingen van het bedrijf in de weg staan.Daarvoor heeft hij We Are Stewards opgericht, een stichting die steward-ownership op de kaart zet en bedrijven helpt om door steward-owned te worden hun impact te maximaliseren.In de basis is steward-ownership is een ondernemingsvorm waar het stemrecht en economisch recht van een bedrijf gescheiden worden. Zo houd je de prikkels zuiver zodat die ook in de toekomst in dienst van de bedoeling staan.In dit gesprek nerden we natuurlijk over hoe steward-ownership dan precies werkt; waar je over na moet denken en welke variaties er in bestaan. We hadden zo nog een uur door kunnen gaan.Maar we hebben het ook over zijn persoonlijke reis; over met doorzettingsvermogen voor de tijd uitlopen, het afronden van een bedrijf als je het niet wilt verkopen, over de magische wereld van geur en over de ambitie om een hemel op aarde te creëren.Gijsbert is enorm zuiver. Hij bevraagt of iets dat gebruikelijk is wel echt moet en of het wel ok is. De consequenties van een vervolgens minder profijtelijke weg lijken van hem af te glijden omdat dat hem dan niet meer deert. Heel mooi om te zien.Wil je meer weten over steward-ownership? Op de website van We Are Stewards hebben ze een digitaal boekje gemaakt met alle ins en outs erin, en ze bieden workshops erover aan.Dank je wel Gijsbert, voor dit gesprek en je werk aan deze missie!Show Notes met 21 lessenGijsbert KorenWe Are StewardsKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox.Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENHet maken van een geur of parfum is productontwerp: het toevoegen van ingrediënten die soms goed mixen en soms niet. Het starten van een bedrijf kun je daar ook mee vergelijken.In mijn studietijd kwam ik er pas achter dat het niet voor iedereen zo vanzelfsprekend was om uit een goed en gemoedelijk thuis te komen.Als ik besluit dat ik iets belangrijk vindt dan heb ik een groot doorzettingsvermogen en houd ik vol.“Op het moment dat je al serieus genomen wordt, heb je geen wereld meer te winnen.”De reden om aan de slag te gaan met crowdfunding was verontwaardiging over hoe de banken er een potje van hadden gemaakt tijdens de kredietcrisis.Je hebt een hele sociale component aan crowdfunding met campagnevoeren, mensen betrekken bij je idee en doel en het creëren van meer verbinding. Dat vind ik het leukste aan crowdfunding.Een platform moet - als bare minimum - een goede juridische, financiële en technische structuur bieden. Sommige ondernemers hebben daarnaast meer hulp bij de campagne nodig dan anderen. Als dit teveel tijd kost dan weegt de fee niet meer op tegen de inzet.We hebben één keer bij Douw&Koren met een variabele fee gewerkt. De ondernemer ging daarbij direct achterover leunen, terwijl de succesfactor juist is dat de ondernemer zelf aan de gang gaat met zijn netwerk.Ik heb veel geleerd over crowdfunding door op alles ja te zeggen en dan te leren hoe.“Crowdfunding is niet inherent maatschappelijk waardevol.”We kwamen erachter dat we best mensen aan konden nemen toen we een student projecten zelf lieten doen.De mensen die we inhuurden gaven we vanaf het begin vertrouwen en beschikbaar te zijn voor begeleiding.We zagen onszelf als master craftsmen die hun kennis konden overdragen, zodat medewerkers die kennis zelf toe konden passen op hun manier.We wilden Douw&Koren niet verkopen. Ook omdat we dan nog een paar jaar vast zouden zitten aan het bedrijf.“Leuk om financieren te democratiseren, maar veel essentiëler is om het eigenaarschap anders inrichten, het fundament onder het bedrijf.”Je kan een heel mooi duurzaam bedrijf willen bouwen, maar dat is bij gratie dat de aandeelhouder dat ook wil. Nu ben jij dat misschien nog, maar wat als dat anderen worden? Bijvoorbeeld bij investeerders of overdracht? Je kunt met steward-ownership die duurzaamheidsbelofte borgen.Later is het veel moeilijker om een bedrijf Steward-owned in te richten. Het is het fundament waar iedereen achter moet staan als aandeelhouder met afspraken over bijvoorbeeld winstmaximalisatie.Bij steward-ownership geef je het eigenaarschap van een bedrijf opnieuw vorm: zeggenschap, stemrecht, macht en economisch winstrecht. Wie kan dan het beste welk recht houden, voor hoe lang? Wat en hoeveel vloeit terug naar de onderneming en maatschappij? Wat is genoeg?Een financiële incentive kan helpen mensen beter hun best te laten doen, maar om een betere wereld te creëren zou dat niet de enige incentive of sleutel moeten zijn. Dit kun je vastleggen met steward-ownership.Ons streven is dat ondernemers als ze impact centraal willen stellen, weten dat steward-ownership daar een optie voor is.In de natuur zijn vind ik heel fijn. Als een soort tuinman met de handen in de aarde. Dat maakt mijn hoofd heel erg leeg.LINKSAflevering 52. met Mark Laagewaard VSSD DelftDouw&KorenBoek: Victor Papanek - Design for the Real WorldLijst steward-owned bedrijven in Nederland

Hoe kun je met coöperaties weer meer eigendom en inspraak hebben in de energieproductie?Wat vraagt het van ons om weer actief betrokken te zijn bij alles wat we zo lang over de schutting hebben georganiseerd?Hoe gebruik je de wijsheid van ontoegankelijke filosofen voor maatschappelijke verandering?In deze aflevering is Siward Zomer te gast. Siward is coöperatief directeur van Energie Samen, de landelijke koepelcoöperatie en belangenorganisatie van duurzame energiegemeenschappen van burgers.Steeds meer duurzame energieprojecten worden vanuit een coöperatie opgezet. Waarbij dus een - veelal lokale - groep burgers eigendom en zeggenschap heeft over het project. Zo wordt al 5% van de wind- en 2,5% van de zonne-energie opgewekt. En is stijgende!Dit stemt mij hoopvol. Stel je voor dat coöperatief organiseren de norm wordt; voor energie, maar bijvoorbeeld ook voor voedsel, vervoer, woning, zorg en onderwijs!In dit gesprek hebben we het over hoe coöperatief organiseren zorgt voor meer eigendom en inspraak van individuen. Dat zorgt dus, in een veranderende wereld, voor meer grip op een essentieel deel van je leven zoals energie.Daarnaast hebben we het over tot het diepste niveau filosofie snappen en dat kunnen vertalen naar heldere taal; over doorzetten totdat je het tij mee hebt gecreëerd; en over statuten.Siward weet hier zowel technisch als helder over te spreken. Dat is knap en doen weinigen hem na. Maar hij verstaat daarnaast ook nog eens de kunst om het proces te begeleiden om de verandering te organiseren. Als klap op de vuurpijl was dat er mede dankzij hem ook een regel in het energie-akkoord staat dat 50% van de duurzaam opgewekte energie in eigendom van de lokale omgeving moet zijn.Dank Siward voor dit gesprek. Maar nog meer voor je idealen, al het werk en doorzettingsvermogen!Veel plezier met luisteren. Hier is Siward Zomer.Show Notes met 21 lessenSiward ZomerEnergie SamenKrijg jij al de beste inzichten uit de reizen van ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENBij ons thuis was alles hartstikke nuchter en vrij. Er was geen poespas.In de lessen op school zat ik te dromen over morgen en hoe de toekomst eruit zou zien.Ik heb een hekel aan de postmoderne filosofie. Die filosofen doen moeilijk om het moeilijk doen. Ze maken filosofie expres ontoegankelijk.Arbeid creëert waarde, dus jij hebt het volste recht op goede arbeidsvoorwaarden. Politici van arbeiderspartijen (lees: PvdA) verdiepen zich niet meer in de filosofie van waarden en kunnen dit dus ook niet goed uitleggen aan arbeiders. Je bereikt mensen dan niet. Er is geen tractie.Ik hou van puzzels. Als dit - dan dit en daarop volgt dit. Klopt vervolgens die theorie of tekst? Dat vind ik leuk.De visie en grondbeginselen van extreemrechtse partijen zijn dan wel weer simpel. Daardoor zijn ze effectief in het overbrengen.Als je de grondbeginselen van je coöperatie kent, dan zijn besluiten makkelijk te maken: Dienen deze acties de leden van de coöperatie ja of nee?Bij de Windvogel heb ik 7 jaar gewerkt aan een strategie om (als nationale coöperatie) lokale coöperaties te helpen om windenergie te realiseren.Ik kon me in de tijd bij de Windvogel niet inbeelden dat ik bij een ander soort bedrijf dan een coöperatie zou werken. Een bedrijf waar arbeid waarde creëert en waardoor die waarde goed terecht komt in de wereld.Ik heb een hekel aan ondernemers die denken dat ze de alfa en omega zijn in de wereld, omdat ze wat geld hebben en daarmee menen dat ze gecreëerde de waarde in hun zak mogen steken.In het klimaatakkoord heb ik onderhandeld dat 50% van de opgewekte stroom in eigendom moest zijn van de lokale omgeving. Het dorp en de omgeving zie je dan als gelijke voor winst en risico. En de gemeentes wilden dit ook.Bij het stuk participatie in het Klimaatakkoord kregen we hulp van ervaren bedrijven die ‘echt aan de grond werken' bij windprojecten, zoals Pure Energie en Vattenfall. Zij hadden al processen opgetuigd naar de omgeving.Als coöperatie zijn we dienend en faciliterend aan onze 370 leden. De leden houden toezicht op het bedrijf. Dat is prettig en krachtig ondernemen. We hebben geen marketingbudget, want we kennen onze leden. Ze zitten met ons aan tafel.Binnen het proces van realisatie hebben leden bij veel stappen zeggenschap, zodat er op tijd kan worden ingegrepen als het nodig is.Je mag met zijn allen klagen en op een populistische partij stemmen, maar je kunt ook in je vrije tijd duurzaam ondernemen en de mouwen opstropen.Sommige lokale coöperaties zijn het vertrouwen in de politiek verloren en gaan hun vraagstuk daarom vanuit de economie regelen.De crisissen die we nu hebben zijn complex. We hebben meer maatschappelijk activisme nodig. Dan moet je wel van de bank afkomen.We zijn anders dan andere grote coöperaties, zoals de Rabobank. De Rabobank is vanuit wetgeving gecentraliseerd en FrieslandCampina heeft voornamelijk een economische drijfveer.Ik zie de energietransitie als een bottom up opgave.Nu zijn energiecoöperaties veelal nog investeringsvehikels, maar ze gaan doorgroeien naar energiegemeenschappen.Bijzonder aan de coöperatieve sector is dat je er veelal empatisch leiderschap vindt.LINKSDe WindvogelBoek: John Walsh - A Theory of Justice (over the Veil of Ignorance)Boek: Floor de Ruiter - Bottom up!

Hoe help je mensen uit de impasse van een te grote en complexe uitdaging?Hoe breng je je innerlijke leider weer tot bloei wanneer die een back seat gekregen heeft?En hoe richt je je organisatie ook regeneratief in?In deze aflevering is Sophie Wartenbergh te gast. Sophie is mede-oprichter van de Regeneratie Coöperatie.Een groep ondernemers, wetenschappers, activisten en kunstenaars die zich inzetten voor een gelijkwaardige wereld waarin alle mensen zichzelf zien en gedragen als onderdeel van de natuur.Sophie verstaat de kunst om de complexiteit te vertalen naar concrete en behapbare stappen.En daarbij de zachtheid en kwetsbaarheid om een handreiking te doen, terwijl ze als geen ander de urgentie ziet en ervaart.Heerlijk om op dat niveau en op die manier in gesprek te zijn.Dank Sophie! Op naar een regeneratieve beweging!Veel plezier met luisteren!Show Notes met 21 lessenSophie WartenberghRegeneratie CoöperatieKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENMijn ouders waren altijd in gesprek. Ze gingen de diepte in: over filosofie, ethiek en over het leven. Dat heeft me gevormd, altijd de diepte in willen gaan.We verhuisden naar Texel toen ik 8 jaar was. De fysieke ruimte daar om me heen was belangrijk voor me.Ik ben heel gevoelig voor het gevoel van een ruimte; voor de omgeving, de sfeer en hoe ik me daartoe verhoud.Ik ben meer een leider dan een volger. Maar het leiderschap kwam pas tot bloei nadat ik het nare gevoel had verwerkt van pestgedrag uit het verleden.Op de Gerrit Rietveld Academie leerde ik conceptueel denken en op de Academie van Bouwkunst leerde ik precies zijn.De werkethiek van 80 uur per week hard werken is niet gezond voor mens en maatschappij.De liefde die ik heb voor de wereld en mijn omgeving kan ik kwijt in de sociale en groene thema's die we raken met de Regeneratie Coöperatie.In de klimaatproblematiek zie je een enorme dissonantie. Het is iets heel groots. Dat maakt het moeilijk voor een individu om te bedenken wat je eraan kunt doen. Als je mensen bewust wilt maken van klimaatproblematiek zul je iets moeten doen aan de onmacht die mensen voelen en ze laten weten dat ze niet alleen staan.We zagen allebei in regeneratie een soort duurzaamheid 2.0. Duurzaamheid wil een neutrale voetafdruk, en regeneratie wil de wereld beter achterlaten.We hebben een initiatief uit Nieuw-Zeeland als voorbeeld gebruikt voor de manier van organiseren van de Regeneratie Coöperatie.De twee belangrijkste vragen in het eerste jaar waren: Wat is regeneratie voor ons? En, hoe organiseren we ons op een regeneratieve manier?We wilden zoveel mogelijk mensen, zo snel mogelijk, bij elkaar krijgen om samen aan regeneratie bij te dragen. Het is het ideaal wat ons verbindt.We zijn een sociocratie waarin we zelfsturende teams samenstellen. Dit betekent dat je veel zelf moet doen en inzet moet tonen. Anders gebeurt er niks.We willen ook het ongemak van het holistische laten zien. Regeneratie gaat over een ecologie van dingen, een ecosysteem. Een ecologie is per definitie meer dan een, dat betekent dat we veel dingen tegelijk te doen hebben.Het opgeven van dingen is lastig. We zitten vast in een manier van denken die heel definitief is, terwijl er wel flexibiliteit is. We hebben nieuwe waardesystemen en houvast nodig om gedrag te veranderen en een kentering aan te gaan.Bij regeneratie staat centraal dat we een symbiotische relatie moeten aangaan met de natuur.Het heeft geen zin om mensen te wijzen waar ze naartoe moeten, maar we kunnen wel een handreiking geven en vragen heb je zin om met ons mee te gaan?We zijn verhalenvertellers. Hoe we het verhaal vertellen en met welke insteek, verschilt per publiek. Het narratief wat in ieder verhaal terugkomt is kwetsbaarheid en zachtheid en de realisatie dat we are in deep shit en we moeten er samen uitkomen.We zitten nu op een punt waarop we moeten gaan waarde in geld moeten vertalen, dat is lastig met de mensen die we aanspreken qua inkomen.Dood is een enorm taboe in de Westerse wereld. Ik heb veel geleerd van mijn eigen onbekwaamheid hoe om te gaan met de dood van mijn moeder. We zouden zoveel meer stil moeten staan bij de dood tijdens ons leven, de dimensies die je niet meer direct ervaart.Niemand is onsterfelijk en dat zet dingen in perspectief.LINKSDe boom die alles zagLaura van VellerMarina Abramovic - The Artist is Present. Over het voelen en dragen van ongemak en elkaar eens goed in de ogen kijken.Boek: Merlijn Twaalfhoven - Het is aan onsBoek: Daniel Quinn- Ishmael

In deze aflevering is Bartel Geleijnse te gast. Bartel is oprichter van The Colour Kitchen. In hun eigen restaurant en in verschillende locaties voor bedrijfscatering, geven zij mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt - ofwel ongekend talent - een kans door ze op te leiden tot horecaprofessionals. Dat doen ze door opleidingsprogramma's neer te zetten waarbij ongekend talent de juiste begeleiding krijgt en waar ze fouten mogen maken. Al sinds 2008. Met ups and downs.In dit gesprek hebben we het over de dualiteiten van een hard normbesef en zachtheid, van verantwoordelijkheidsgevoel en zelfzorg, en van voorspelbare orde die veilige kaders voor ontwikkeling creëren. En we hebben het over dat duurzaam ondernemen óók is om goed voor jezelf en de financiële reserves van je bedrijf te zorgen; en over intrinsieke motivatie, loyaliteit, volhouden en terugkomen.Bartel's passie voor het vak spat er vanaf. Meteen duidelijk wordt ook zijn enorme drive voor de missie en de loyaliteit naar z'n mensen. Hij heeft moeten leren dat je goed voor de ander kunt zorgen, wanneer je daarbij óók voor jezelf zorgt. Met The Colour Kitchen zijn zij een van de pioniers van het sociaal ondernemen in Nederland. Hun tijd ver vooruit. Ik ben heel dankbaar dat hij wilde aanschuiven, en natuurlijk meer nog voor z'n werk en inspiratie.Dit gesprek zit bomvol lessen en schitterende verhalen. Echt een om van te smullen. Maar laat het je vooral inspireren om zachtheid mee te nemen in je oordeel naar een ander én naar jezelf. En, misschien, zelfs iets in deze beweging te gaan doen!Dank je wel Bartel voor dit mooie gesprek! Veel plezier met luisteren. Hier is Bartel Geleijnse.Show Notes met alle 26 lessenBartel GeleijnseThe Colour KitchenKrijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENDe gezondheid van en de verzorging voor mijn 3 zussen met cystic fibrosis had invloed op mijn jeugd en opvoeding. Ik was veel zelfstandig en buiten met vrienden.Ik heb een sterk normbesef meegekregen van mijn ouders, van wat goed en kwaad is. Ik was de oudste zoon van de oudste zoon en mijn vader hechtte daar waarde aan.Ondanks alles wat mijn ouders mee hebben gemaakt zijn zij samen gebleven. Ik kan daar alleen met veel respect, warmte en liefde over praten. Dat is het allermooiste wat er is.Ik ben loyaal en ga daar best ver in. Ik heb moeten leren wat er gebeurt als je je daarin miskend of niet gezien voelt. Dat is wat het leven met je mag doen, weerbaarder worden.Mijn moeder was zacht en flexibel en mijn vader was harder en normstellend. Ik heb door die dualiteit geleerd om te nuanceren en dat we ons elke dag bewust van moeten zijn.Bij Restaurant ‘s Molenaarsbrug leerde ik over de waarde van een familiebedrijf. Zo ben ik in het horecavak terechtgekomen. Ik kreeg hier de kans om te leren.Ik zit echt in het horecavak vanwege de interactie met mensen. Wat je kunt doen, voelen en betekenen voor je gasten. Het verschil wat je kunt maken.Ik vind uitdagingen niet eng en ga ze niet uit de weg, maar eerder juist aan. Zo durfde ik de manager van een vijf-sterrenhotel tijdens m'n stage vertellen wat er allemaal beter kon.Ik heb er baat bij gehad dat ik de kant van militairen heb leren kennen tijdens mijn tijd bij Defensie. Ik heb heel veel respect voor het uniform. If the shit hits the fan, dan staan zij vooraan.Bij Defensie leerde ik dat de kunst is om een strak en herkenbaar kader neer te zetten. Binnen de kaders biedt je veiligheid, ruimte voor zelfontplooiing en eigenheid. Dat doen we bij The Colour Kitchen.Balans betekent in beweging zijn. Het is niet statisch. Dat balanceren gaat over de gezondheid van ons bedrijf, de mensen en missie.Ik ben op mijn best als er nog geen kader of duidelijk omschreven pad is. Als ik doelen kan stellen en mensen mag mobiliseren en verbinden.De lakmoesproef voor een ondernemer is: Kun je aangeven, als ík het voor het zeggen heb, hoe we het dan gaan doen. Vanuit die (levens)overtuigingen blijft er een vraag over: Op het moment dat een mogelijkheid zich voordoet, wat doe je dan?Bij mijn eerste bezoek aan The Colour Kitchen werd ik meteen geraakt. Ik begreep toen pas hoeveel ongekend talent er was in Nederland.Je hebt bereidheid nodig om ongekend talent in te zetten en vervolgens om te zetten naar meer aandachtsbeleving van de gast.Het is belangrijk te weten waar je voor staat. Maar beantwoord deze vragen als je sociaal maatschappelijk gaat ondernemen:Wat doe je nou eigenlijk zelf aan maatschappelijke betrokkenheid?Waar ben je nou trots op waar je bedrijf aan bijdraagt?Als een bedrijf in zee wil met ons dan moet het echt zijn. We waken ervoor dat The Colour Kitchen niet gebruikt wordt voor greenwashing.Tegelijkertijd mag en moet het ook goed voor je klant zijn.Er was geen bank die ons hielp om The Colour Kitchen te starten vanuit idealisme. Je moet leren zakelijk te zijn en idealistisch tegelijk. Je bent verantwoordelijk voor de continuïteit van een bedrijf, dat is duurzaam.Bouw reserves op en zet tegelijkertijd je rendement in om andere bedrijven te inspireren om hetzelfde te gaan doen.Intrinsieke motivatie en echtheid zit heel dichtbij elkaar.Je moet cultuur die gepaard gaat met korte lijnen niet onderschatten als je ervoor kiest om de lijnen uit elkaar te halen en weer lagen toe te voegen aan je bedrijf. Je moet contact blijven houden met de basis.Onze opdrachtgevers belden na ons faillissement omdat ze zich zorgen maakten om hún deelnemers, niet om hun broodje kaas.Ik ben een deler. Ik kijk eerst naar de ander en dan naar mezelf.Quote Nelson Mandela passend bij The Colour Kitchen: “De betekenis van ons leven ligt in het verschil dat we maken in de levens van anderen.”Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik weet inmiddels ook dat je door ruimte te geven aan jezelf, je ruimte kan geven aan anderen.LINKSRestaurant ‘s MolenaarsbrugThe Midland Hotel ManchesterVermaat GroepBoek: Bartel Geleijnse & Job Franken - Ongekend Talent

Hoe overbrug je die lange periode waar je nog niet genoeg schaal hebt. Een periode van altijd overal te weinig van?Hoe geef je vanuit nederigheid leiding aan je bedrijf?Hoe krijgen we - via ondernemers - de sociale cohesie uit dorpen terug in onze steden?In deze aflevering is Mark Laagewaard te gast. Mark is oprichter van CrowdAboutNow. Een crowdfundingplatform voor ondernemers die willen doorgroeien maar dan onafhankelijk van de druk van een bancaire lening of een investeerder.Meer dan een tool om geld over te maken. Ze helpen ondernemers hun verhaal scherp te krijgen en het versterken van de community van de ondernemer.Maar liefst 7 oud-gebakken peren hebben via hen succesvol crowdfunding opgehaald!CrowdAboutNow is dus niet zomaar een crowdfundingplatform dat gewoon lekker wil verdienen aan alle campagnes.Ik was echt positief verrast door Mark's idealisme. Het draait er om mensen, niet om bedragen.Ze richten zich op het type ondernemers die zij belangrijk vinden en waar het crowdfundingmodel goed bij past.Opgegroeid in een klein dorp wenst hij die mate van elkaar kennen en voor elkaar zorgen iedereen toe.Dank je wel Mark, voor alle hulp die je ondernemers geboden hebt en de communities die daar op zoveel plekken zijn versterkt; en ook simpelweg voor de mooie manier hoe je erin staat.Veel plezier met luisteren. Hier is Mark Laagewaard.Show Notes met alle 24 lessenMark LaagewaardCrowdAboutNowWekelijks een Shotje Strategie met de beste lessen van ondernemers in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boekenMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk kreeg van huis uit altijd mee om open en dienstbaar te zijn en te zorgen voor (de mensen in) je omgeving.Een krachtige basis van ondernemerschap is voor mij het contact maken met je omgeving en eraan toevoegen wat je belangrijk vindt.De studie sociologie hielp mij wat meer grip te krijgen op de verschillende blikvelden binnen mijn multiculturele achtergrond.Toen ik verhuisde naar de wijk Wittevrouwen in Utrecht merkte ik dat ik het leuk vond om in contact te komen met mensen in de wijk. Ook met ondernemers.In 2008 werd het steeds duidelijker dat ondernemers tegen hetzelfde probleem aanlopen: financiering en hoe je aan die financiering komt.Met CrowdAboutNow draaien we traditionele financiering om: van het presenteren van je vraagstuk aan experts naar crowdfunding en presenteren vanuit passie.Ik begreep dat ik het plan voor CrowdAboutNow niet alleen kon bouwen, maar dat ik anderen nodig had met kennis van o.a. marketing, development, financiën.Achteraf hadden we niet maar één developer nodig hadden, maar een volledig development team. We konden daardoor niet snel groeien als platform.Als er mensen betrokken zijn bij je processen dan heb je nederigheid nodig om te beseffen dat je niet alles kan leiden en uitvoeren.In de begindagen hielden we de kosten zo laag mogelijk en keerden we geen loon uit: alleen kostendekking van vaste lasten. Verder werd alles geïnvesteerd in het bedrijf en de IT partner.De doelgroep van CrowdAboutNow verschoof na de beginfase naar ondernemers die al een sterke sociale context, een klantengroep of community hadden.Als je samenwerkt met ondernemers dan werk je samen met mensen die niet kiezen voor de makkelijke weg. Dat geef energie en het is zo'n fijne groep om mee werken.Ik heb nooit het idee gehad om in een paar jaar een miljoenenbedrijf neer te zetten. Dat kan ik niet. Ik wil bouwen aan iets waar ik lang bij betrokken ben. Na 5-6 jaar begin ik pas te begrijpen wat het echt is.In de basis ben je als mens een sociaal wezen, niet een economisch wezen.In de begintijd van je bedrijf heb je van alles te weinig: mensen, geld en tijd. Je loopt er dan vaak tegenaan dat je niet de juiste mensen hebt om verder te komen of dat ze niet genoeg ruimte of tijd krijgen om een goede rol in te nemen. Investeer in je mensen.Bouwen aan een team brengt me veel energie. Mensen op de juiste plek met de juiste kennis brengen.Ik heb een zekere mate van terughoudendheid of nederigheid wat een kracht kan zijn maar ook een valkuil in een wereld waar de degenen die schreeuwen aandacht krijgen.Ik blijf mijn stempel drukken op CrowdAboutNow, maar ik ga niet op de stoel van collega's zitten. Terughoudend, maar wel gericht.Ik geloof dat we tegenwoordig een groot probleem hebben, omdat we steeds verder uit elkaar bewegen. Er zijn steeds minder onverwachte sociale contacten. Het dorpse contact verdwijnt, maar is juist heel belangrijk.Ondernemers kunnen met hun product of dienst de sociale cohesie bevorderen. CrowdAboutNow kan daar aan bijdragen.Geld komt vaak terecht bij mensen die weten hoe geld werkt. Daar moeten we geen illusies over hebben. Het is een valse en gevaarlijke belofte om mensen met minimumloon te laten investeren in een campagne.Als een team een andere richting op gaat moet je soms afscheid nemen van mensen. Het liefste zou ik iedereen meenemen.De komende vijf jaar wil ik meer impact maken in aantallen ondernemers en uitbreiden naar andere flexibelere financieringsmodellen. Ik ga me dit jaar meer focussen op samenwerking met andere partijen.CrowdAboutNow is maar een klein onderdeeltje van het systeem. Het gaat mij erom dat we het gevoel van cohesie zoals in dorpen terugkrijgen. We zijn bang geworden van elkaar en dingen mogen wel weer wat inefficiënter. Als iets net niet lukt of past, daar leer je van.LINKSDe Gouden ImpulsBar OldenhofBoek: Hoe God verdween uit Jorwerd - Geert MakBoek: The Mom Test - Rob FitzpatrickMuziek:Le Guess WhoClippingHowie Lee

Hoe breidt je wijs uit naar verschillende steden?Hoe beweeg je goed mee met de tijd en werk je goed samen met je “conculega's”?Hoe blijf je je rolverdeling balanceren; en hoe besluit je dat het genoeg is?En natuurlijk, hoe is het als broer en zus om samen te ondernemen?In deze aflevering zijn Manon en Raoul Becher te gast, broer en zus. In een tijd waar starters moeilijk aan een baan konden komen, en al helemaal niet een baan met betekenis, startte Manon Starters4Communities. Daarna haalde ze al gauw Raoul erbij.Starters4Communities is een springplank voor veranderaars. Door middel van programma's helpen zij starters en young professionals om meer impact te maken in hun carrière, of zelfs een bedrijf te starten dat impact maakt.Met S4C hebben Manon en Raoul echt een pad gebaand voor starters en young professionals: om goed te kunnen doen met je werk. Legio alumni hebben nu de tools gekregen om hun carrière op impact in te richten, zijn bedrijven gestart, en dragen vanuit een gezamenlijkheid een nieuw normaal uit.Dank Manon en Raoul, voor dit mooie gesprek en de impact die jullie maken!Veel plezier met luisteren. Hier zijn Manon en Raoul.Show Notes met 22 lessenManon BecherRaoul BecherStarters4CommunitiesDe belangrijkste lessen van m'n gesprekken als een Shotje Strategie in je inbox? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.Mijn boekenkast met favoriete boekenMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENManon: Onze vader is altijd een inspiratiebron geweest doordat hij zijn eigen werkwijze als revalidatiearts ontwikkelde.Raoul: Onze ouders leerden ons om niet alleen maar ‘medisch' bezig te zijn, maar ook aandacht te besteden aan kwaliteit van leven.M: Onze ouders waren altijd al bezig met kwetsbare mensen helpen. Dat droeg al vroeg bij aan mijn rechtvaardigheidsgevoel.M: Ik zocht een baan tijdens een tijd van krapte op de arbeidsmarkt, dat was moeilijk en dus dacht ik: “Ik start zelf wel iets.”R: Deel je idee met iemand die dichtbij je staat. Dat is wat Manon ook deed. Zij pitchte het concept van S4C aan de keukentafel.M: Ik wierf de eerste deelnemers en ambassadeurs voor S4C door koffie met mensen te drinken en hen te vragen om mee te denken. Ga bij je beoogde klant testen of er behoefte aan je idee is.R: Het was een tijd waarin veel afgestuurde jongeren behoefte hadden aan een programma als S4C. Er was weinig (betekenisvol) werk beschikbaar.R: Voor ons werkte het om mensen uit te nodigen om mee te ontwikkelen in plaats van een standaard sales pitch te doen.M: Er was geen geld toen we startten. Trainers en coördinatoren werkten op no-cure-no-pay basis. Het streven was om na een jaar onszelf te kunnen betalen.M: We berekenden van tevoren hoeveel programma's we moesten draaien om uit te komen in een jaar.M: Alle deelnemers van het eerste programma betaalden een deel zelf en draaiden samen een crowdfundingscampagne via het buurtplatform.R: Gemeenten droegen financieel graag bij toen duidelijk werd dat jongeren zich sociaal betrokken voelden bij hun stad.M: Selling point voor deelnemers was: Je krijgt een serie trainingen waar je minder dan marktconform voor betaald, je krijgt de kans jezelf te ontwikkelen en bij te dragen aan je stad.R: Achteraf was het programma ook een vorm van train-de-trainer. We leerden deelnemers goed kennen en konden vertrouwen op de mensen die daarna zelf een S4C-traject wilden starten.R: We hebben nooit discussie gehad van wie S4C nou eigenlijk was. Manon en ik vullen elkaar aan qua skillset en interesses.R: Het bedrijf groeide snel. Een duidelijke rolverdeling werd daardoor heel belangrijk voor onszelf en voor de mensen waarmee we samenwerken.M: De enige keer dat de rolverdeling tussen ons onduidelijk was, was toen Covid aan het licht kwam. Alle programma's waren opeens online en daardoor werd het domein van Raoul veel groter.M: Er moest een knop om toen het bedrijf begon te groeien. Het is nu meer een organisatie waar mensen bij komen werken en daarmee veranderd de verwachting van werknemers.R: Het is een uitdaging om van dingen zelf doen te gaan naar het aansturen van anderen.R: Onze ouders waren geen ondernemers, maar wel heel ondernemend en avontuurlijk. Ze hebben net zoals wij weinig contouren nodig om iets moois te zien en te maken.R: De tijd veranderd, we veranderen mee en we gaan ons nu ook richten op mensen die van baan willen veranderen.R: Ik leer door te beleven en dingen aan te gaan en goed om me heen te kijken naar de community van S4C.LINKSImpact Hub business model challengeBORO*ATELIERBoek: Business Model GeneratieBoek: Verne Harnish - Scaling UpMarshmallow challenge

Wat doe je wanneer het pand dat je zoekt niet te krijgen is? Dan bouw je het zelf. Say what?En wat doe je als een partnership waar je zo blij mee was knapt? Dan zet je zelf een winkel neer. Huh?In deze aflevering wederom, niet één gast, maar twee oud-gasten. Joris Roovers van Vogelfrei en Suzan Becking van HUSK Ceramics. Bij beiden is de afgelopen twee jaar enorm veel gebeurd. En ik wilde eens inchecken hoe het ervoor stond, omdat ik denk dat dat mooie aanvullingen zijn op de eerdere afleveringen.Wie zijn Joris en Suzan ook alweer? Joris is een merkstrateeg en peer nummer 4. In ons eerste gesprek hadden we het over labels die je klant helpen, eigen werk als promotie en de eindeloze stroom creatieve projecten die hij opzette.Nou, zo'n creatief project is hij aangegaan. De afgelopen 2 jaar heeft hij letterlijk een gebouw uit de grond gestampt. Eerst tevergeefs op zoek naar een pand, toen een ton opgehaald dmv crowdfunding om het zelf te bouwen.We hebben het natuurlijk over hoe hij dat voor elkaar kreeg, maar ook over hoe hij er nu over denkt om van dit gebouw, nu het staat, zijn gedroomde speeltuin voor ideeën te maken.Dan Suzan. Suzan is keramist en peer nummer 10. In ons eerste gesprek spraken we uitgebreid over haar liefde voor het ambacht, partneren met iemand die je aanvult, en haar wens voor een winkel met achterin een werkplaats om zo het ambacht aan het publiek te kunnen laten zien.Op beide vlakken is veel gebeurd. Het partnership waar ze zo blij mee was, is helaas niet meer. We hebben het over hoe dat voor haar is.Maar er is wel een winkel gekomen. Een prachtige zaak - samen met andere ontwerpers - op de Choorstraat in hartje Utrecht. Hoe heeft ze dat voor elkaar gekregen? En wat leert ze nu over wat zij het liefst doet?Ik vond het heel leuk om deze twee fantastische mensen weer zo te kunnen spreken. Dank jullie wel daarvoor! En ik hoop dat jij dat als luisteraar ook vindt.Let wel, het is digitaal opgenomen en niet in de fijne Podcast Garden van Ruben May. Dat hoor je af en toe helaas wel.Veel plezier met luisteren. Hier zijn allereerst, Joris Roovers, en daarna Suzan Becking!Show NotesJoris Roovers - VOGELFREI (Havenloods, Nijverheidsweg 6, Utrecht)Suzan Becking - Husk Ceramics - De Winkel: Still (Choorstraat 30, Utrecht)Shots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.Lessen JorisNa tegenslagen met een eerdere locatie kreeg ik bij de Havenloods het gevoel dat het precies moest zijn wat het was. Wat dát ook precies mocht zijn.Het doel was om een onderkomen voor 10 jaar te bouwen, daar hoort ook bij dat je het binnen die periode moet kunnen terugverdienen en ontmantelen.Het vergunningstraject ben ik al gestart tijdens de crowdfunding bij CrowdAboutNow, omdat dat een langlopend traject is.Ik had geen ervaring met crowdfunding en ging er vanuit dat ik binnen mijn grote netwerk genoeg steun zou ontvangen. Het bleek heel erg hard werken om zo'n campagne te runnen.De basis van de crowdfunding was een promotiefilm die zich onderscheid van andere promotiefilms en gemaakt met mensen met wie ik graag samenwerk.Wees niet bang om mensen te vragen om een investering. Mensen zijn vaak enthousiaster dan jij denkt.Begin met je warme netwerk bij crowdfunding, bel en mail mensen persoonlijk.Ik zorgde ervoor dat ik 30 dagen lang steeds net iets andere content deelde, zodat mijn boodschap bij veel verschillende mensen bleef hangen.Platforms en hun algoritmes zorgen ervoor dat niet alle content bij iedereen terechtkomt, daarom is een gevarieerd aanbod van content belangrijk.Toen de constructie stond begon ik beter te begrijpen wat er geklust en gebouwd moest worden aan de playground.Samen met Just bouwden we alles zelf, zodat we tijdens het bouwtraject creatiever naar het gebouw konden kijken en wijzigingen konden doen on the go.Het voordeel is dat ik al 3 marathons aan promo had voordat we open gingen en dus niet zomaar opeens was. Het nadeel is dat ik al 3 marathons gelopen heb.Lessen SuzanIk ben zo vergroeid met dit bedrijf dat ik sowieso door ga.Nadat we het partnership stopten, ben ik hals over kop verder gegaan. Ergens vond ik het misschien wel prettig om even afgeleid te worden door het werk.Het was echt wel weer wennen, voordat ik een partner had vond ik al m'n werk en het vele verschillende werk al veel, plus dat zij ook nog het werk deed dat ik niet leuk vond.Misschien ben ik de winkel ook wel de houding “ik laat wel even zien dat ik het ook alleen kan” aangegaan.De gemeente (Utrecht) heeft een subsidieplan om interessante invulling te geven aan leegstaande locaties in binnenstad.Een nieuwe partner vinden vind ik nu wel heel spannend omdat ik niet weer wil dat het misloopt.Ik heb nu ook een nieuwe samenwerkingspartner, maar alleen voor de winkel.Ik mis het maken wanneer ik dat minder doe, en ik vind de rol van projectleider niet leuk.Ik ga dus een “stapje terug” doen door komend jaar weer meer zelf te gaan maken en minder te account managen.Ergens is het even slikken, maar het was ook simpelweg de manier voor mij om daar achter te komen.Ik kan nu vanuit de interactie in de winkel ook meer leren van mijn klanten en producten te testen.LinksDe Gebakken Peren #4: Joris Roovers over de relatie tussen labeltjes en focus; en vrij werk als de beste PR.De Gebakken Peren #10: Suzan Becking over haar liefde voor het ambacht van de keramist en het vormen van een gezond partnership.

Remote werken is een avontuur, hoe doe je dat voor langere tijd?En ook: Je bedrijf aan het bedrijf weggeven! Hoe dan? Een geslaagd experiment? Wat bezielt haar?In deze aflevering een experiment. Niet één gast, maar twee oud-gasten. Jip de Ridder van CommonEasy en Charlotte van Leeuwen van Bord&Stift. Bij beiden is de afgelopen twee jaar enorm veel gebeurd. En ik wilde eens inchecken hoe het ervoor stond, omdat ik denk dat dat mooie aanvullingen zijn op de eerdere afleveringen.Jip de Ridder van CommonEasy was Peer nummer 1. In ons eerste gesprek hebben we het uitgebreid gehad over hoe het concept werkt, over het andere mensbeeld wat eraan ten grondslag ligt.Deze keer praten we over remote werk, Community Stewardship, en mentale kracht en dankbaarheid.Dan Charlotte. Bord&Stift is een white-board animatiestudio waar zij de oprichter van is maar niet de baas van is. Bij Bord&Stift hebben ze zichzelf horizontaal georganiseerd en zijn er geen managers, maar ook geen chaos. In ons eerste gesprek hebben we het uitgebreid over hoe dat werkt en überhaupt kan.2 jaar geleden heeft Charlotte het bedrijf weggegeven aan zichzelf. Ze vond het maar raar de eigenaar van een bedrijf met mensen te zijn. Maar hoe gaat dat dan precies, dat Steward Ownership? En wat doet dat met de medewerkers.Ik vond het heel leuk om deze twee fantastische mensen weer zo te kunnen spreken. Dank jullie wel daarvoor!Let wel, het is digitaal opgenomen en niet in de fijne Podcast Garden van Ruben May. Dat hoor je af en toe helaas wel.Veel plezier met luisteren. Hier zijn allereerst, Jip de Ridder, en daarna Charlotte van Leeuwen!Show NotesJip de Ridder - CommonEasyCharlotte van Leeuwen - Bord&StiftShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.Lessen JipTijdens de lock-downs zijn we wekelijkse community calls gaan organiseren. Dat gaf, ondanks de afstand, meer verbinding.We hadden al een vast weekritme met hacksessies en check-ins. Dat hielp ook op afstand de productiviteit hoog houden.Online calls kunnen juist veel meer gefocust zijn. Het hogere doel van ons bedrijf en een meditatie-check-in hielp ons ook met echte aandacht te bellen.Apps vergroten het gedrag dat er al is uit. Als je offline al niet gefocust bent, vergeet het online maar.Communities floreren wanneer je met elkaar een hoger doel nastreeft. Dat wil je eigenlijk altijd met je team.Het was mooi te ervaren dat je én dikke vrienden bent, én productief samenwerkt.Ik moet echt in m'n rol als leider gaan staan en de condities creëren voor het team dat iedereen goed kan werken.Ik heb altijd de neiging alles decentraal of vlak te organiseren, vanuit een oude overtuiging die ik toch meedraag dat leiderschap vies is (ego, of de baas over iemand zijn). Maar het is ook echt nodig en het mag.Wanneer je met fysieke dingen bezig bent, is het heel snel duidelijk wanneer er geen leiderschap of beslissingen genomen worden.De dankbaarheid die je ervaart als je er voor iemand kan zijn of vice versa is groots, maar moeilijk in woorden te vatten.Wanneer je andere ondernemers hoort zeggen dat je ondanks je burn-out nog steeds waardevol bent en later zelfs nog waardevoller zult zijn, laat je het oordeel op jezelf een beetje los.ABCD: Autonomie, Betrokkenheid, Competentie, Dankbaarheid. Sluit je dag af door voor elk een voorbeeld te bedenken van die dag en je hebt sowieso een topdag gehad.Lessen CharlotteOmdat we al al ons werk horizontaal hadden georganiseerd, voelde het steeds onlogischer dat ik dan nog steeds de eigenaar van het bedrijf was.Ik vind het überhaupt het eigenlijk helemaal geen goed idee dat 1 mens zoveel kapitaal zoals een bedrijf kan bezitten.Ons bedrijf is nu eigenaar van zichzelf: Stichting Bord&Stift is 100% eigenaar van BV Bord&Stift.In de statuten van de stichting staat dat het bedrijf nooit verkocht mag worden en dat het altijd gerund moet worden door de mensen die er werken.Alle winst gaat of terug het bedrijf is, of wordt door de stichting uitgegeven aan projecten die een positieve bijdrage leveren aan de wereld (goede doelen of gratis werk waar ze in geloven). Dat hebben we bewust breed gehouden en wordt besloten door Team Wereld van Bord&Stift.Het bestuur bestaat uit drie willekeurig gekozen Bord&Stifters.We hebben ook een lijst bedrijven opgenomen waar we niet meer voor willen werken. Ondanks dat dat soms grijze gebieden en discussies oplevert voelt het goed daar een stap in te zetten.Voor mijzelf was het niet zo'n grote beslissing om het bedrijf weg te geven, maar van mijn omgeving kreeg ik wel veel weerstand. “Moet je niet met een psycholoog gaan praten.”Het voelt zo raar om een bedrijf - wat bestaat dankzij en uit hard werkende mensen - te bezitten of te verkopen. Ook al is het heel “normaal” in onze wereld.De juridische overdracht maakte alles net 5% vrijer en gaf de medewerkers net wat meer eigenaarschap. Niet heel veel omdat we ons in de praktijk al zo georganiseerd hadden, maar toch substantieel.Ik ben nog nooit gekozen voor de Commissie Waarde - die gaat over het ontslaan van mensen. Dat geeft me een zekere trots.M'n relatie met het bedrijf voelt erna ook vrijer. Ik kan (en ga toevallig ook) makkelijker weggaan.Het was niet een specifiek moment, maar opeens was het me duidelijk dat het tijd was om weg te gaan.Een realistische erkenning van de eindigheid van mijn tijd motiveert soms snel een keuze te maken of energie achter werk te zetten.Horizontaal Organiseren betekent heel veel voor me, omdat het een veel menselijkere manier van je tot jezelf en de anderen verhouden. En het is ook nog eens veel efficiënter.Ik moedig iedereen graag aan om goed te kijken wat de structuren en de 1e, 2e en 3e orde effecten zijn van hoe we de wereld hebben ingericht.LinksDe Gebakken Peren #1: Jip de Ridder over producten maken voor hoe mensen eigenlijk echt werken.De Gebakken Peren #7: Charlotte van Leeuwen over Horizontaal Organiseren en de maakbaarheid van hoe het werktMiroHolacracyQommunity16 januari: 2e editie Mentale Kracht van CommonEasy.We Are Stewards

Hoe optimaliseer je het bedrijf voor de mensen ipv voor de winst?Hoe leer je leiding te geven aan een bedrijf als je de baas niet wilt zijn?Hoe zorg je dat je eindeloos kunt blijven rennen, maar dan wel op tijd stopt om rust te nemen?In deze aflevering is Niels Klabbers te gast. Niels is oprichter van TeamQ14, een uitzendbureau met échte aandacht voor de mensen.Het gaat ze niet om even een gaatje in de planning vullen, maar ze streven ernaar om vacatures te vullen met mensen die echt bij het bedrijf en de functie passen.Q14 verwijst naar het verenigen van kennis van mensen in verschillende kwartalen in hun leven; begonnen bij Niels en zijn vader.Niels is een man met een groot hart. Een titel, het label of de reputatie interesseren hem geen biet.Hij is gedreven om goed voor mensen te zorgen, en dus om een echte match te vinden tussen werknemer en bedrijf. Goed en passend werk, ook voor mensen die een deukje hebben opgelopen.En die zorgzaamheid zie je ook terug in hoe hij steeds beter leert hoe hij leiding kan geven aan het bedrijf.Dank je wel Niels, voor dit gesprek, maar meer nog voor je instelling in je werk en het leven!Veel plezier met luisteren. Hier is Niels Klabbers.Show NotesNiels KlabbersTeamQ14Wekelijks een Shotje Strategie in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boekenMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSEN“Ik pak alles in het leven serieus aan. Van huis uit heb ik geleerd: ‘Als je iets doet, dan doe je het goed.'”“Ik vond het geen spannende stap om te gaan ondernemen. Als het niet zou werken dan kon ik toch een baan zoeken.”“Tijdens een keer borrelen na het werk tekenden wat vrienden, m'n pa en ik op een bierviltje het plan van een uitzendbureau uit.”“TeamQ14 gaat over het verenigen van de kennis uit verschillende generaties (kwartalen in het leven). Startend met die van mijn vader en van mij.”“Van m'n ouders mocht ik pas beginnen met ondernemen nadat ik mijn HBO-diploma had behaald.”“Ik begon aan de keukentafel met een naam, website en logo. Maar dát vond ik niet interessant. Ik wilde liever snel naar het praktische stuk: de lijntjes uit gaan gooien bij horecazaken.”Een beetje bluffen helpt: “Een grote klant haalden we binnen door te beloven 60 man per dag te zullen regelen voor een festival. Dat was vele malen groter dan we eerder gedaan hadden.”“Die opdracht rondden we succesvol af doordat we ons netwerk in konden zetten: via via, Facebook, mensen telefonisch optrommelen. Hoe dan ook. Het zou ons gaan lukken.”“'Het is niet gelukt' was bij ons thuis bijna een taboe. En als het je niet alleen lukte dan hielp de hele familie mee.”“Ons doel is om mensen duurzaam aan het werk te krijgen. We werken met mensen. Ik wil geen gaatjes vullen, maar vacatures vullen.”“Wij vragen een hoger tarief, maar daar krijg je een goede fit en blijvende werknemer voor terug als werkgever.”“Als ik 60 ben en ik heb de naam van de uitzendbranche beter gemaakt, dan is het niet alsof ik bovenop een berg ga staan en zeg: ‘Yes het is gelukt!' Ik wil dat best, maar uiteindelijk gaat het alleen maar om mensen.”“De titel directeur vind ik niet belangrijk en ik weet soms ook niet of die rol echt wat voor mij is. Maar mensen kijken wel naar je om beslissingen te maken.”“Ik heb geen apart kantoor en ik zit gewoon tussen de collega's. Ik ben meer meewerkend voorman.”“Ik streef naar een open cultuur waar fouten maken mag en het gaat om hoe je zaken oplost en aanpakt.”“Ik vind organisch groeien leuk, we doen het met elkaar en gezamenlijk. Bedrijfsmatig kan het wellicht slim zijn om een investeerder erbij te halen. Maar dan wil ik wel een investeerder die een goed netwerk meebrengt, een partner is.”“Ik heb het ondernemen altijd gedaan met vallen en opstaan. Het is een grote leerschool.”“Je moet niet micro-managen, maar kunt beter loslaten en verantwoordelijkheden verdelen.”LINKSPeer #21: John van de Vorstenbosch over leiding geven aan creatieven en over de onzekerheid van de creatievelingEerste klant: Driessen Food

Wat als het lang duurt voordat de markt ook zover is voor je product?Wat als je eindeloos zou willen sleutelen aan je recept, maar er ook gegeten moet worden?In deze aflevering is Per Vonk van Mesjokke Chocolade te gast.Mesjokke maakt specialty chocola, gemaakt van cacaobonen van kleine coöperaties waar ze direct contact mee hebben. Zij kunnen dus garanderen dat het daar snor zit.Daarnaast doen ze elke stap in het productieproces helemaal zelf. Bean to bar, zoals dat heet.Zoals ze zelf met recht zeggen “Absurd lekkere & eerlijke chocola”.We hebben het over:→ uit geloof blijven doorzetten, terwijl je voor de markt uitloopt;→ over de balans tussen perfectionistisch blijven tunen tot het recept klopt, maar ook moeten kunnen zeggen “nu is het af”; en→ over achter je droom aangaan en verhalen vertellen.Per is een gepassioneerde maker. Je hoort duidelijk hoe hij helemaal op kan gaan in het eindeloos blijven verbeteren van de smaak van de chocola.Maar net zo mooi is dat hij, met net zoveel passie, recht wil doen aan de mensen die met hard werk de cacaobonen hebben geproduceerd.Dank je wel Per, voor al het werk dat je doet!Veel plezier met luisteren! Hier is Per Vonk van Mesjokke.Show NotesPer VonkMesjokke25 winkels waar Mesjokke te koop isWekelijks een Shotje Strategie in je inbox?Mijn boekenkast met favoriete boekenMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSEN“Thuis kon een hele dag om eten draaien.”“De scheiding van mijn ouders zorgde ervoor dat ik als tiener vroeg volwassen moest worden.”“Toen ik 14 was, wist ik al dat ik naar Afrika zou gaan na de middelbare school. Ik werd verliefd op Ghana toen ik daar vrijwilligerswerk ging doen.”“Uit mijn afstudeeronderzoek naar Fairtrade kwam naar voren dat er nog steeds een veel te grote afstand tussen producent en consument is – bij reguliere merken, maar ook bij de Fairtrade sector.”Het eerste idee met Chocolate Explorers was om op projectmatige basis chocolade te maken. Chocoladerepen produceren en via marketing en communicatie de repen aan de man brengen.Over de plannen van Chocolate Explorers Jasper en Wouter: “Dit is precies wat ik zoek, twee jonge mannen die zien dat het nog niet genoeg is en vooruit willen.”“Ik ging naar de beurs waar ze zouden zijn. Na een uur kletsen vroeg Wouter: ‘Wat doe jij eigenlijk hier?'. ‘**Ik kom voor jullie'”**“Ik heb nooit bewust gekozen voor ondernemerschap. Als Wouter en Jasper me een baan aan hadden geboden dan had ik dat gedaan.”“Voor hen was het project met de Chocolate Explorers een hobby. En Luc en ik wilden er een bedrijf van maken.”“Ik kreeg jong al mee ‘Je moet werken voor je kost en niet mekkeren als er een klein dingetje niet goed is'. Dat moet je in ondernemerschap soms ook.”“Continu trial & error tot je het recept hebt gevonden. Wat ik doe met mijn bedrijf dat doe ik thuis ook wanneer ik kook.”“Het lastigste wat er is, is om te zeggen dat iets af is. Ik ben perfectionistisch, maar ook heel realistisch. Ik kan zeggen: Het is niet goed genoeg, maar het wordt op dit moment ook niet beter.”“Een chocoladereep is voor mij niet zomaar een reep, het is bijna een persoon, een karakter. We bouwen om elke reep een heel concept, inclusief artwork en playlist.”“Bij specialty coffee en speciaal bier zie je een hockeystick-curve. De vraag ernaar is sterk gestegen en iedereen vindt het prima om er meer voor te betalen. Dit verwachtten we ook bij chocolade, maar de lijn is nog niet zo snel gestegen. We volgen meer de lijn van whiskey.”“Ik weet dat ik nog niet te ver over mijn grenzen heen ga en genoeg kan leveren aan de mensen om mij heen. Dat check ik door heel simpel aan mensen te vragen of ik niet teveel met mijn werk bezig ben.”“Eindeloze groei is geen doel. We streven naar een productie van 30 ton chocola. Daarmee komen we goed rond en kunnen we de kernwaarden van direct trade volgen: Precies weten waar het product vandaan komt en hoe de geldstromen lopen. Daarna kijken we verder.”“Het leukste aan mijn werk is verhalen vertellen waar ik helemaal achter sta. Als ik aan dat verhaal moet gaan twijfelen, dan gaat het verkeerd.”“Chocolade is een natuurproduct. Niet iets wat je eindeloos consumeert. Wij en de producenten hebben er aandacht aan besteed. Dat vragen we ook van de consument. Geniet ervan, met aandacht.”“We - met alle vergelijkbare makers - moeten samenwerken om een goede typering (een genre) van dit soort chocolade neer te zetten.”“Ik haal veel inspiratie uit de sterke vrouwen dichtbij me: Mijn moeder, mijn oma, mijn zus. Wauw wat zijn jullie krachtig!”“Mijn lijfspreuken komen van Pippi Langkous: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik zal het wel kunnen.' en Bassie en Adriaan: ‘Altijd blijven lachen.'”LINKSLuc JanssensJasper Udink ten CateWouter van WerkumDe Gebakken Peren Episode: 36. Jasper Udink ten Cate (de Creative Chef) over het delen van je moonshot, positionering en hoe zelfacceptatie leidt tot steengoed werk.Silva CacaoThis Side Up CoffeeThe Good Spice

Hoe crisissen je ook helpen je prioriteiten helder te krijgen.Hoe je niet van je medewerkers dezelfde betrokkenheid als van een co-founder kunt verwachten.En hoe je wel eigenwijs mag zijn, maar niet als einzelgänger moet gaan opereren.In deze aflevering is Robbert Maas te gast, Robbert is mede-oprichter van De Maaltuin en eerder ook van De Daktuin en SOON.De Maaltuin is een rondreizend restaurant wat elke keer, voor een periode van ongeveer een maand, neerstrijkt op een unieke plek in Nederland. Plekken als de Botanische Tuinen in Utrecht, het Muiderslot, of Paleis Soestdijk; waar ze eten combineren met muziek en kunst om het verhaal van die plek te vertellen.Zo brengen ze mensen naar deze bijzondere plekken die er normaal niet zouden komen. Met hun 2e concept SterkWater trekken ze langs 5 locaties van de Hollandse Waterlinie.Robbert was er al vroeg bij om sociaal ondernemen normaler te maken. Als je het eenmaal snapt is het misschien ook niet meer anders te zien. Maar het is knap hoe hij - terwijl hij zo voor de troepen uitliep - telkens toch weer allerlei partijen enthousiast wist te krijgen voor zijn ideeën. Heel indrukwekkend! Dank je wel Robbert voor dit mooie gesprek. En ik kijk ernaar uit een keer bij jullie te eten!Veel plezier met luisteren naar Robbert.→ Roseanne kijken met eten op de bank (01:50) → Het echte leven begon in Utrecht (10:21)→ Sociaal en creatief ondernemen in Utrecht (15:39) → Van crisis naar de Maaltuin in een maand (36:30))→ Toekomst en inspiratie (57:03)Show NotesRobbert MaasDe MaaltuinSOONWekelijks een Shotje Strategie in je inbox?Mijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENOver stakeholder management: “Als je tussen werelden (gescheiden ouders) moet schipperen, dan word je daar heel goed in.”Hoe kun je mensen met verschillende achtergronden bij elkaar houden en verenigen? Bekijk de wereld altijd vanuit verschillende perspectieven en verschillende belangen.“Muziek speelde een belangrijke rol in mijn creatieve ontwikkeling en ondernemerschap.”“Met SOON wilden we (Iesja en ik) het logisch maken om sociale dingen te doen: sociaal ondernemen.”“Iesja en ik waren een team: de een chaotisch en de ander van de structuur. Die wisselwerking werkte goed.”“Volledig eigenwijs zijn is nooit handig. Een gezonde dosis eigenwijsheid is goed. Als je té eigenwijs bent dan kun je maar beter een ander tegenover je hebben die óók eigenwijs is. Dan kun je botsen en bereik je een balans.” Begrenzing van eigenwijs zijn.Het vinden van personeel is makkelijker dan het vinden van een compagnon. Ik ging opzoek naar een goede sparringpartner, maar je kunt niet verwachten dat het met een werknemer een gelijkwaardig partnership iszoals met een compagnon.“Ik vind maken heel fijn. Ik wil dat er iets ontstaat, niet over vijf jaar, maar nu.”De droom viel in duigen toen de Daktuin plots niet door kon gaan. Crisis. Binnen een maand hadden we een nieuw creatief concept opgezet waar we achter stonden: De Maaltuin.“Ik vind crisis best wel leuk. Een crisis maakt heel duidelijk wat je moet doen. Je hoeft je geen zorgen te maken over prioriteiten en focus.”“Het doen van iets cultureels, maatschappelijk relevant, creatief en ondernemend. Daar zit mijn sweet spot.”“Ik moet een goede reden hebben om iets te doen, dat je aan iets groters werkt. Zingeving is voor mij belangrijk.”“Het werk zit vol logistieke uitdagingen, maar de basis van wat we doen is: Hoe vet is deze plek, hoe vet zijn de verhalen hier?” Als je zoiets moois kunt laten zien dan maakt het niet zoveel uit dat het een uitdaging is om een rondreizend initiatief uit te voeren.“In de tijden dat we niet konden draaien door corona, werkten we vooruit, zodat we konden knallen toen het weer kon. Net zoals bijvoorbeeld een ijssalon of volgens het festivalmodel.”Als ondernemer moet je je erop voorbereiden dat een crisis uit kan breken – corona óf een andere crisis. Dat is goed ondernemerschap.“Mijn stiefmoeder zei altijd: het leven wordt eigenlijk steeds alleen maar beter. Dat vond ik een fijne geruststelling en ik geloof daar heilig in.” Je wordt met de tijd ook steeds beter in het leven.“Met mijn bedrijf wil ik mensen in hun kracht kunnen zetten.”“Alleen kan ik het niet. Alleen nadenken gaat tot een bepaalde grens. Ik ben vele malen beter en slimmer in interactie en samenwerking met anderen.”LINKSMensen:Iesja WesterbeekLubbert de BoerBedrijven:Naald & KraakBotanische tuinen UtrechtSpeciali SterrenInitiatieven:De DaktuinMeet the future festivalSterk WaterMuziek:Jonathan Richman & Modern Lovers – Egyptian Reggae

Hoe groei je organisch met een abonnementsstructuur wanneer je dure producten verhuurd?Hoe creëer je goeie PR die je merk verder helpt?Hoe neem je ook eens rust en afstand van je bedrijf dat geen UIT-knop heeft?In deze aflevering is Ellyne Bierman te gast. Ellyne is de oprichter van Reflower - de duurzame bloemenbibliotheek.In plaats van steeds weer een nieuwe bos bloemen te kopen, heb je bij hen een abonnement op blijvende én schitterende kunstbloemen. Ze zijn oprecht niet van echt te onderscheiden.1,5 jaar geleden nam ze met Reflower nog deel aan het Boost je Buurt Ondernemerschapsprogramma, en ze groeit maar door.In dit gesprek hebben we het over haar marketingachtergrond en het creëren van goede pr; over circulariteit en crowdfunding; over organisch groeien met een abonnementsmodel; en over hoe je toch even pauze kan nemen van je bedrijf ook al lijkt dat niet ‘uit' te kunnen staan.Ellyne is handig, maakt iets niet ingewikkelder dan nodig en krijgt dingen voor elkaar. Naïef positief noemde ze dat zelf. En ze weet als geen ander telkens weer PR voor haar bedrijf te creëren.Dank Ellyne, voor de mooie producten die je de wereld in brengt, je transparantie en het voorbeeld dat je bent voor het ecosysteem.Veel plezier met luisteren.Show NotesEllyne BiermanReflowerShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIn Naarden ‘moest' je op hockey, maar ik koos voor scouting. En toen dat werkte leerde het me dat je kunt breken met vanzelfsprekende sociale constructies.Ik ben niet veranderd. Ik vind alle kinderdingen nog leuk en ga nog steeds graag van de glijbaan.Tijdens mijn studie was ik naïef optimistisch. Een stand op de Auto-Rai voor Skoda? “Dat kan ik wel. En het lukte.”Events hoeven niet heel duur te zijn. Grappige en creatieve concepten zijn simpel en vaak juist effectief.“Je bent een betere marketeer als je ook weet hoe je moet verkopen.”Het oprichten van een start-up binnen een corporate is makkelijker en leerzaam. Er is altijd geld voor een goed idee. Je werkt met slimme mensen en je hebt een enorme database.Je moet je merk niet bouwen op gehuurde grond. Investeer niet uitsluitend/teveel in social media.Ik moet genoeg klanten hebben om alle kosten te betalen. Maar het hoeft niet extreem groot te zijn om toch een sterk merk te hebben.“Het maken van ambassadeurs voor je merk is het belangrijkste. Dat je de mensen die voor je kiezen ook de tools geeft om het verhaal verder te vertellen.”Als je merk sterk genoeg is, dan kun je die naam gebruiken om meer producten aan te hangen. Zoals bijvoorbeeld Jan Magazine.Het tij zit mee voor Reflower nu de gasprijs zo hoog is. Bloemen zijn duur. En het bloemenabonnement is plots een interessante optie.Bij de start van Reflower dacht ik: Doe het gewoon en ga van start. Ook hier was ik naïef optimistisch. Ik deed alles zelf en had mijn media-achtergrond mee.Ik ben gestart vanuit de filosofie van circulaire economie en ben nog steeds aan het bijleren over duurzaamheid en bloemen.“Het is makkelijker om vriendinnen met klanten te worden, dan je vriendinnen klanten te laten worden.”Maak je doel voor een crowdfunding specifiek: Vraag specifiek en niet te lage bedragen aan een grotere groep mensen in plaats van mensen algemeen te vragen een campagne te steunen.Produceer alleen PR-content als je echt iets te vertellen hebt. Schrijf een persbericht alsof het al een gepubliceerd nieuwsartikel is. Kies een boodschap en een daarbij passend medium.Om sneller autonoom te groeien, gaan we naast een abonnementsmodel een verkooptak opzetten.Om te kunnen groeien, moet ik zelf uit de operatie en daarop goede mensen aannemen.Ik vind het een heel rustgevende gedachte, dat ook als het misgaat, dan verkoop ik de bloemen gewoon weer op marktplaats.LINKSMensen:Claudia StraatmansCharlotte van ‘t WoutMarjon van der MastBoek: Ragna Heidweiller - In voor en tegenspoed, zolang jij de afwas doet.Podcast: De Saar podcastBedrijven:SanomaJan MagazineTiny Library

Hoe ga je om met de spanning om het liefst altijd iets nieuws of interessants te willen doen, en de kracht van herhaling voor een financieel gezonde organisatie?En, hoewel je bedenkt dat het kan gebeuren, wat zijn eigenlijk de effecten van het verliezen van je grootste klant?Hier heb ik het over met Willem Dudok. Willem is de co-founder van communicatiebureau Johnny Wonder. Een bureau met waardevolle communicatie in een digitaal tijdperk.En dat doen ze goed. Zo goed zelfs dat ze ook dikwijls prijzen winnen voor hun werk.Daarnaast startte en co-hostte Willem 5 jaar lang een van de meest populaire wielerpodcast: De Rode Lantaarn.Daarnaast hebben we het over co-founderrelaties, het bouwen van een creatief merk, side-projects, podcasting, en over positiviteit en de ambitie hebben iets goeds te willen doen.Willem leeft zijn oma's motto: “Als je niks positiefs te zeggen hebt, zeg dan niks.”En dat merk je. In een startupklimaat wat veelal individueel en wat kil kan voelen, springt hij eruit als juist extra vriendelijk en welkom hetend.Dit is een super waardevol (en de langste aflevering tot nu toe) gesprek. Willem deelde ook open over wat hij nu lastig en uitdagend vindt.Dank Willem voor je positiviteit, je rol in het ecosysteem en je wijsheid!Veel plezier met luisteren.Show NotesWillem DudokJohnny WonderShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENIk kreeg het van huis uit mee dat het goed is om goede dingen te doen voor anderen. Dat zag ik in de acties van de mensen om me heen, in de keuze van hun (vrijwilligers)werk. Altijd klaarstaan voor anderen.Een voordeel van een creatieve generalist zijn is dat ik snel in staat ben om maatschappelijke onderwerpen te duiden én vervolgens vorm kan geven aan een interessante nieuwe oplossing.Schrijven is een ambacht. Het maken van een goede tekst helpt jezelf en lezers om de essentie binnen een complex vraagstuk te vinden.Er was een gat in de markt binnen de marketingwereld. Sociale media was iets nieuws. Wij zagen de waarde van deze nieuwe online media voor organisaties die we een warm hart toedragen en sprongen erin. Onze verschillende expertises pasten perfect hierbij.Het opgeven van een freelance-leven betekende in positieve zin meer gezamenlijkheid.De sprong wagen: Ik vind deze jongens heel aardig en slim en daar durfde ik het wel mee aan. Ze zijn gewoon goed in wat ze doen en we vullen elkaar aan.Ik zou, als ik nu zou starten, beter nadenken over de rolverdeling tussen de founders.Het driemanschap leidde bij ons tot besluiteloosheid over wat we wilden met de onderneming omdat we zochten naar unanimiteit.Onze drijfveer was vanaf het begin de inhoud en veel minder project- en klantmanagement. Je komt er dan snel achter hoe belangrijk het organisatorische vlak van je onderneming is.Als de nieuwigheid verdwijnt dan kom je op een cruciaal punt: waar ga je heen met dit bedrijf? En willen we hier over een paar jaar nog mee bezig zijn?Onze doorbraak hieruit kwam toevallig in een project waarvan we allemaal het thema interessant vonden én er de capaciteit en skills voor in huis hadden.Het perfectioneren van pitches voor projecten was een goede strategische zet en hielp ons aan onze eerste grote project met een retainer-afspraak waarbij een regelmatige omzet over een aantal jaar mogelijk werd. We konden gaan bouwen aan een team.We pushen ons merk eigenlijk te weinig. Publiciteit volgde altijd door goed werk. Maar we zien nu ook in dat Johnny Wonder onze grootste klant is. Om ook voor deze klant goed te zorgen, moeten we ook werken aan de naamsbekendheid van ons merk.De structuur van je bedrijf verandert naarmate het groeit. Er komt een punt waarop je als generalist niet meer óók HR-manager kan zijn en de financiën goed kan doen. Slim inhuren is de oplossing. Beperk de scope van je eigen werk.Bij de oprichting van ons tweede bedrijf, Sally Bright, kwam een nieuw vraagstuk boven: Hoe blijf je als partners gelijk? Martijn ging meer de kant van bestuur op en ik bleef op de inhoud. Dat is geen probleem, zolang je erover blijft praten en met elkaar kunt lachen. Je wilt voorkomen dat de een verantwoording moet gaan afleggen aan de ander.De praktijk van het opbouwen van een bedrijf is weerbarstig en kost tijd. Je kunt goed de organisatorische vraagstukken analyseren. Maar er is nergens een kant-en-klare oplossing voor.Het bedrijf is te groot geworden dat het alleen een speeltuin kan zijn. Ik streef ernaar dat het nu wel een goed gerunde speeltuin is.Na 5 jaar had ik het gevoel het podcast-medium wel uit te hebben gespeeld. Om te vernieuwen moet je durven te stoppen met dingen.Het hebben van creatieve hobby's naast werk, versterkt me in andere rollen. Het maakt me een betere vader en ondernemer.Het heeft me altijd verrast en verbaasd dat iets futiels als drie mensen die praten over wielrennen (podcast de Rode Lantaarn) veel betekenis kan hebben in iemands leven. Dat heeft me wel geraakt.Zoals oma zegt: “Als je niks aardigs hebt te zeggen, dan zeg je maar niks.”Het is altijd leuk om mensen optimistisch, vrolijk, bewonderend te horen praten over een onderwerp. Passie is aantrekkelijk.Op het effect van het verliezen van een grote klant heb ik me nooit voorbereid. Wat het doet met je mensen, je werkwijze bij projecten, de prioriteit voor andere klanten en je eigen rol in het bedrijf.Het is ook een nieuwe kans om het bedrijf minder vorm te geven om wat nodig was voor die grote klant, maar hoe we het zelf willen.Het is spannend, maar we geven nu geld uit om er beter uit te komen.LINKSANSBKBJaap Stronks (Johnny Wonder)Martijn Beckers (Johnny Wonder)Lennart Booij (BKB)Erik van Bruggen (BKB, 1968-2020)Tim de Gier (Dag en Nacht media)Podcast: De Rode LantaarnPodcast: NPR - It's All PoliticsBoek: Het recht van de snelste - Thalia Verkade & Marco Te BrömmelstroetBoek: Wolfstijd - Harald JähnerBoek: 4000 Weeks - Oliver Burkeman

Hoe neem je afscheid van een oud carrièrepad en zet je je ervaring in voor een betere wereld?Hoe trek je je CEO-pants aan wanneer je jezelf en jouw skills verkoopt?En hoe bepaal je hoe en waar jij bijdraagt in een wereld waar alles verbeteren moet?In deze aflevering is Marielle Gussenhoven te gast. Met haar bedrijf Wholebrands helpt zij ondernemers die willen bijdragen aan regeneratie om de wereld beter achter te laten. Ze helpt hen met hun merkpositionering en marketingstrategie, zodat ze kunnen groeien en zo meer impact kunnen maken. Dit doet ze met name voor merken met een product of retailconcept, zoals Wilder Land, Grutto, Seepje en Yoni.→Opgroeien in Wassenaar (01:45)→Carrière maken in de marketing (16:04)→Overspannen raken en behoefte om bij te dragen (25:20)→Afscheid van een carrière en identiteit. Marie-Stella-Maris (32:43)→Visie Wholebrands (52:46)→Regeneratie (1:06:06)→Het 4xE Model & Holistische Context (1:17:10)→Toekomstvisie & Inspiratie (1:30:18)Marielle brengt de kennis van corporate marketing naar impactondernemers. Maar ze doorleeft ook de kant van natuur en regeneratie; en daarnaast nog de kant van psychologie en systemisch werk. Een knappe combinatie van 3 werelden. En ik ben zo blij met wat zij deze sector inbrengt.Veel plezier met dit fijne gesprek. Hier is Marielle.Show NotesMarielle GussenhovenWholebrandsShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LESSENDe spanning tussen het privilege van in Wassenaar opgroeien en dat die ongelijke kansen niet kloppen zit nog steeds in me.Wat ik zo fascinerend vind aan psychologie is het waarom mensen iets doen.Toen ik begon met werken was m'n beeld van succes nog vrij traditioneel carrière maken in een groot bedrijf.Ik ben toch ook nog steeds gecharmeerd door de marketingwereld en dankbaar voor wat ik daar geleerd heb.We bereikten 90-95% van Nederland met onze communicatie, maar waar ging het eigenlijk over? Dat begon te knagen.Overspannen heeft ook altijd te maken met zelf niet meer goed kunnen aangeven wanneer het teveel is.Mijn benen wilden echt letterlijk het pand niet meer in.Het was lastig dat gezonde voeding maar beperkt ruimte kreeg in de marketingkalender. Als de omzet achterbleef ging Ah toch echt weer hamsteren.Ah probeert wel een omslag te maken, maar het is ook nog steeds een groot bedrijf dat gebouwd is om groei en omzet maken.Ik realiseerde me dat - wanneer ik naar boven keek - wat het vroeg om daar te komen niet meer bij me paste. Dat betekende een lastig afscheid van dat carrièrepad.Ik wilde m'n marketingexpertise gaan inzetten voor maatschappelijke initiatieven.Een bureau dat nog nooit verpakkingen had ontworpen kon juist iets disruptiefs doen in een schap dat al 30 jaar hetzelfde was.Ik wist wel dat ik een goede marketeers was, maar ik had nooit geleerd hoe ik een ondernemer moest zijn.De verkopen van producten voor mijn klanten was anders dan mezelf verkopen.Er zat iets van allergie van mij bij m'n coach (rond verkopen) en daarom wilde ik wel met haar werken. Ik ben toch mijn “CEO pants” gaan aantrekken.Ik werk voor een niche van een niche. Maar omdat die zo erg klopt bij wie ik ben komt er veel energie bij me vrij. En ik begrijp ze supergoed.Ik realiseer me nu dat ik écht iets goeds heb voor de ondernemers. Ik gun het ze.“Mam, we hebben gewoon een Albert Heijn in onze tuin.”Met de aarde komt het wel goed, maar het zijn wij die op het pad naar uitsterven zitten.Het 4xE Model: Ethiek, Esthetiek, Economie en Ecosysteem.Ik ben gedreven om te zorgen dat er in elke categorie een Ethisch merk ligt dat Esthetisch zo goed is dat het aantrekkelijker is dan de status quo.Ik moest bepalen wat regeneratie voor mij was, in mijn context. Daarmee kon ik er gewoon mee aan de slag en werd ik minder overdonderd door de doemscenario's.Regeneratie is altijd kiezen voor leven.Ik help m'n klanten om hun eigen wijsheid over hun merk te ontsluiten.Ik hoop dat Wholebrands de kracht van het netwerk behoud en ik steeds meer juist datgene doe waar ik juist echt goed in ben.Het moeilijkste is eigenlijk geweest om mijn eigen stem te vinden. Het is een soort sportschool stevigheidstherapie geweest. Pas wanneer ik het zelf geloofde ging het pas echt goed.LINKSDe Gebakken Peren #12: Tom Elffers over depressie en zelfonderzoek, zijn visie op visie, en het opbouwen van een klantenkring.Boek: Marjolein Moorman - Rood in WassenaarYoeri van Alteren | Chang Inc.Kees KlompMarie-Stella-MarisYoniDanielle de Nie | Wij.LandWillem Ferwerda | Commonland4 Returns modelDocu: John D. Liu - Groen Goud (Löss-plateau in China)Thekla Teunis, Gijs Boers | GroundedBoerderij De EenzaamheidDe Gebakken Peren #27: Joost van Schie over het overnemen van een familiebedrijf, regeneratieve landbouw en opzetten van corporate-startups.Anne van Leeuwen & Ricardo Cano Mateo | BodemzichtKorrie de Vet | ForeverybodyBoek: Otto Scharmer - Theorie UBoek: Robin Wall Kimmerer - Braiding SweetgrassBoek: Paul Hawken - Regeneration & DrawdownBoek: Brené Brown - De kracht van de KwetsbaarheidIris Veltman (komt met een boek over permacultuur)Boek: Michaeleen Doucleef - Hunt, Gather, Parent

Wat doe je wanneer logisch nog niet vanzelfsprekend is?Als alle partijen waar je mee moet werken alles precies tegenovergesteld ingericht hebben?Hoe balanceer je bemiddelen en directief zijn; en creatieve vrijheid met processen.In deze aflevering is Bianca Ernst te gast. Bianca is medeoprichter en bestuurslid van Het Hof van Cartesius, de circulair gebouwde werkplek voor en door creatieve en duurzame ondernemers van Utrecht.Daarnaast is ze medeoprichter van Buurman Utrecht, een werkplaats en bouwmarkt voor hergebruik van materialen.In dit gesprek hebben we het over de lange weg die nodig was om Het Hof van de grond te krijgen. Om van plan tot bouwen te komen moest er met ontzettend veel partijen en gemeentelijke afdelingen afgestemd worden. Het was nieuw en op alle vlakken anders dan die partijen gewend waren.Daarnaast hebben we het over ondernemen met je familie, en over balanceren; tussen bemiddelen en directief zijn, en tussen creatieve vrijheid en processen.Bianca is echt een enorme doorzetter. Zelf lijkt ze het minder bijzonder te vinden. Maar ik kan me nog steeds haast niet voorstellen hoe ze het voor elkaar gekregen hebben.Maar zoals ze me na het gesprek herinnerde, natuurlijk waren er tijdens het proces ook genoeg successen, lichtpuntjes en prachtige momenten. Juiste persoon, op de juiste plek, met de juiste partners. Knap werk.Dank je wel daarvoor, en natuurlijk voor dit gesprek! Veel plezier met luisteren! Hier is Bianca Ernst.Show NotesBianca ErnstHet Hof van CartesiusBuurman UtrechtShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenWimer: “Programmeren was voor mij een soort digitale lego. Een bak met componenten en het veld ligt open.”Menno: “Ik was op jonge leeftijd al aansturend.”W: “We kregen van de school de sleutels om zelf af te sluiten na het feest. Dat vertrouwen maakte ons misschien ook wel verantwoordelijker.”W: “Tijdens onze studie maakten we samen met vrienden een film. Het maken daarvan gaf me een heel leuk gevoel en dat wilde ik vaker.”M: “Onze ouders waren ondernemer. In die tijd was ik niet zo bewust van het effect daarvan, maar het heeft toch genormaliseerd dat je zelf je werk creëert en omgaat met een bepaalde onzekerheid.”M: “Tijdens de studie was ondernemen vooral ‘ons creatieve ei kwijt kunnen' en was het nog niet het doel er koste wat kost mee door te gaan. Maar achteraf was het wel slim omdat we na het het afstuderen een rollende start konden maken.”W: “Na de studie kwam de beslissing, gaan we hiervoor?”W: “Onze oorspronkelijk derde vennoot was een beetje de aanjager. We waren wel even in mineur toen hij uitstapte. Maar we zijn gaan nadenken hoe we het ook met z'n 2en die rol konden vervullen.”M: “We besloten vroeg dat we uiteindelijk niet zelf (alles) wilden ontwerpen en dat we dus ook managementtaken erbij zouden krijgen.”W: “We verhuisden naar een kantoor dat veel te groot voor ons was. Daarmee namen we een beetje risico, maar er veranderde ook iets in ons hoofd.” M: “Even over-stretchen.”W: “Wij waren geen kunstenaars maar ontwerpers. Er zit dus minder handtekening van onszelf. We verkopen een ontwerpproces. Daarmee konden we ook onszelf eruit halen.”M: “Het is heel moeilijk om op een dag te schakelen tussen het denkniveau van een ontwerper en een manager.”M: “We hebben ook moeten erkennen dat na jaren onze chemie anders was geworden. We gingen overdag zoveel zakelijk met elkaar om dat we eigenlijk steeds minder nog simpelweg als vrienden afspraken.”M: “Als op 8 mensen, een paar mensen achter elkaar weggaan heeft dat echt impact op je business.”W: “We zijn het ondernemen ook serieuzer gaan nemen. Business processen strakker gaan inrichten en actief leren van andere ondernemers.”W: “We realiseerden ons dat we een grotere agency wilde worden. Grotere opdrachten, complexer werk en grotere merken. Maar dat lukte ons niet zelf.”M: “Groter zijn maakt ook mogelijk dat we ons kunnen specialiseren en dat medewerkers meer groeimogelijkheden hebben.”W: “We zijn echt actief gaan onderzoeken of we wel bij elkaar pasten. En met name op de cultuur.”M: “Ergens lijkt het wel op een overname ipv een merger van 3 gelijkwaardige partners. Maar we hebben het zeggenschap wel met 20% elk verdeeld.”W: “Het is ook gewoon fair. We zijn met wat minder. En zij zijn met wat meer.”W: “Het is een sprong in het diepe. Het is ook fair dat we er allemaal vol voor gaan.”M: “We hadden nog door gekund, maar dan waren we bestuurders geworden.”W: “We namen onze medewerkers al heel vroeg mee in het proces, om welke partijen het ging en de redenen erbij.”M: “Als klein bedrijf trek je toch veelal ondernemende medewerkers aan.”M: “Je kunt in ondernemerschap nooit dingen voor lief nemen. Je staat altijd aan want je weet nooit hoe morgen eruit gaan zien.”W: “Het bedrijf is nooit in optimale balans. Het werk gaat erom daar zo goed mogelijk door te laveren.”LinksThe Fact ClubPersbericht: in60seconds, Getting the picture en Booreiland, verder als ClarifyBoek: Thalia Verkade - Het recht van de snelste.Boek: Willem Elsschot - KaasMonokai (Wimer's online lab)

Hoe besluit je tot een fusie en hoe doe je dat dan op een wijze manier?Hoe gaat dat, van jong en dom, naar een professioneel bedrijf?Hoe ga je om met het eigenlijk nooit zeker weten en die oneindige stroom aan problemen die op je afkomen?In deze aflevering zijn Menno Huisman en Wimer Hazenberg te gast. Middelbare schoolvrienden die tijdens de studie begonnen te ondernemen. 15 jaar geleden startten zij Booreiland, wat uitgroeide tot een bureau dat digitale producten en diensten ontwierp om helderheid te creëren.Onlangs zijn ze gefuseerd met 2 andere bureaus, in60seconds en Getting the picture, tot een nieuw bureau Clarify. Wat hét bureau gaat worden, of misschien al is, voor information design: Complexe informatie naar kraakheldere verhalen.Twee fijne mannen. Mooi hoe zij 15 jaar, met alle ups en downs, als een stabiele rots een knalgoed ontwerpbureau zijn geweest in Amsterdam.Ik vond het ontroerend te horen hoe zij hebben gemerkt dat hun vriendschapsrelatie door de jaren heen zakelijker bleek te worden.En super sterk van ze hoe zij durfden te erkennen dat ze wat ze ambieerden niet alleen konden waarmaken en dus wilden werken naar een fusie.Het is een fijn gesprek dat bijna een memoire is geworden van hun Booreiland-verhaal. Een soort audio companion van het boekje wat Menno nog over hun tijd gaat maken.Dank jullie wel mannen. Alle goeds in het nieuwe Clarify-avontuur! En, ik wens jullie ook weer veel tijd samen in de kroeg toe!Show NotesMenno HuismanWimer HazenbergBooreilandClarifyShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenWimer: “Programmeren was voor mij een soort digitale lego. Een bak met componenten en het veld ligt open.”Menno: “Ik was op jonge leeftijd al aansturend.”W: “We kregen van de school de sleutels om zelf af te sluiten na het feest. Dat vertrouwen maakte ons misschien ook wel verantwoordelijker.”W: “Tijdens onze studie maakten we samen met vrienden een film. Het maken daarvan gaf me een heel leuk gevoel en dat wilde ik vaker.”M: “Onze ouders waren ondernemer. In die tijd was ik niet zo bewust van het effect daarvan, maar het heeft toch genormaliseerd dat je zelf je werk creëert en omgaat met een bepaalde onzekerheid.”M: “Tijdens de studie was ondernemen vooral ‘ons creatieve ei kwijt kunnen' en was het nog niet het doel er koste wat kost mee door te gaan. Maar achteraf was het wel slim omdat we na het het afstuderen een rollende start konden maken.”W: “Na de studie kwam de beslissing, gaan we hiervoor?”W: “Onze oorspronkelijk derde vennoot was een beetje de aanjager. We waren wel even in mineur toen hij uitstapte. Maar we zijn gaan nadenken hoe we het ook met z'n 2en die rol konden vervullen.”M: “We besloten vroeg dat we uiteindelijk niet zelf (alles) wilden ontwerpen en dat we dus ook managementtaken erbij zouden krijgen.”W: “We verhuisden naar een kantoor dat veel te groot voor ons was. Daarmee namen we een beetje risico, maar er veranderde ook iets in ons hoofd.” M: “Even over-stretchen.”W: “Wij waren geen kunstenaars maar ontwerpers. Er zit dus minder handtekening van onszelf. We verkopen een ontwerpproces. Daarmee konden we ook onszelf eruit halen.”M: “Het is heel moeilijk om op een dag te schakelen tussen het denkniveau van een ontwerper en een manager.”M: “We hebben ook moeten erkennen dat na jaren onze chemie anders was geworden. We gingen overdag zoveel zakelijk met elkaar om dat we eigenlijk steeds minder nog simpelweg als vrienden afspraken.”M: “Als op 8 mensen, een paar mensen achter elkaar weggaan heeft dat echt impact op je business.”W: “We zijn het ondernemen ook serieuzer gaan nemen. Business processen strakker gaan inrichten en actief leren van andere ondernemers.”W: “We realiseerden ons dat we een grotere agency wilde worden. Grotere opdrachten, complexer werk en grotere merken. Maar dat lukte ons niet zelf.”M: “Groter zijn maakt ook mogelijk dat we ons kunnen specialiseren en dat medewerkers meer groeimogelijkheden hebben.”W: “We zijn echt actief gaan onderzoeken of we wel bij elkaar pasten. En met name op de cultuur.”M: “Ergens lijkt het wel op een overname ipv een merger van 3 gelijkwaardige partners. Maar we hebben het zeggenschap wel met 20% elk verdeeld.”W: “Het is ook gewoon fair. We zijn met wat minder. En zij zijn met wat meer.”W: “Het is een sprong in het diepe. Het is ook fair dat we er allemaal vol voor gaan.”M: “We hadden nog door gekund, maar dan waren we bestuurders geworden.”W: “We namen onze medewerkers al heel vroeg mee in het proces, om welke partijen het ging en de redenen erbij.”M: “Als klein bedrijf trek je toch veelal ondernemende medewerkers aan.”M: “Je kunt in ondernemerschap nooit dingen voor lief nemen. Je staat altijd aan want je weet nooit hoe morgen eruit gaan zien.”W: “Het bedrijf is nooit in optimale balans. Het werk gaat erom daar zo goed mogelijk door te laveren.”LinksThe Fact ClubPersbericht: in60seconds, Getting the picture en Booreiland, verder als ClarifyBoek: Thalia Verkade - Het recht van de snelste.Boek: Willem Elsschot - KaasMonokai (Wimer's online lab)

Hoe innoveer je in de ouderenzorg?Hoe werk je aan de zelfkennis om een club te bouwen die je in je kracht zet, en ook je zwaktes opvangt?Hoe ga je om met het gewicht van je missie?In deze aflevering is Moniek van Daal van Club Goud te gast. Met Club Goud zetten ze zich in om ouderen zolang mogelijk mee te laten doen in de maatschappij.Daarvoor ontwikkelen ze concepten, veelal samen met kunst en cultuur, om te testen hoe dat het beste kan; zoals bijvoorbeeld een huiskamerfestival in een seniorenflat en het Maatjesprogramma. Daarnaast geven ze trainingen en advies aan professionals binnen zorgorganisaties.In dit gesprek hebben we het over snel gaan en innoveren in de ouderenzorg; over de ambitie hebben misbaar te zijn; over het kennen van je kracht en je zwaktes; en over het gewicht van de missie voelen en Ponyclub De Bosruiterkes.Moniek is zó positief en heeft een enorme drive echt bij te dragen. Ze heeft ook het vermogen om anderen mee te krijgen in haar enthousiasme. Het is nogal indrukwekkend wat ze gedaan weet te krijgen. En minstens zo knap is hoe ze zich bewust is van wat ze zelf goed kan en waar ze hulp bij nodig heeft.Hier is Moniek van Daal, van Club Goud.Show NotesMoniek van DaalClub GoudShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.Lessen“Bij ons thuis waren gastvrijheid en zorgen voor anderen heel belangrijke waarden. Een eindeloze liefde die er altijd was.”“Wat me van Brazilië is bijgebleven is de vrolijkheid en het geluk wat daar in de mensen zit, en hoe ze ondanks moeilijke omstandigheden toch heel vrolijk en lichtvoetig in het leven staan.”“Tijdens m'n studie begon ik spelenderwijs te ondernemen. Tegen de tijd dat ik klaar was met de studie stond het.”“Ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren en dat dan ook eerst heel vaak fout te doen. En vervolgens te balen en dan te ontdekken hoe het wel moet. Daar heb ik stiekem wel plezier in.”“In plaats van rond te gaan bellen met “heb je werk voor me?”, wilde ik door mooie projecten neer te zetten laten zien wat ik kon.”“We vroegen ook gewoon of het ook gratis kon. Mensen vinden het heel vaak heel leuk om te ondersteunen.”“Er is heel veel energie in de maatschappij om iets te betekenen voor een ander.”“Als maatje in de verzorgingstehuizen kwam ik enorm buiten m'n bubbel. Het verbreedde m'n horizon.”“Veel mensen waren vrijwilliger op festivals, maar niemand in mijn omgeving deed dat in de ouderenzorg.”“Op donderdag zetten we het formulier voor buitenconcerten online. Zondag hadden 318 zorgorganisaties het ingevuld.”“Alles werd opeens super duidelijk: We gaan in 3 maanden tijd 318 concerten voor elkaar krijgen. We hadden nog geen idee hoe en wie dat ging betalen, maar we gingen het doen.”“Het mooiste is als we iets in gang kunnen zetten wat ook verder kan nadat we er weer uit stappen.”“In m'n droom zijn we niet nodig. Maar ik denk dat we ook lokaal aanwezig moeten blijven om het betrekken van ouderen bij de maatschappij aan te jagen.”“Ik kan heel goed hard rennen. En soms ben ik dan snel gegaan en had ik even langer moeten nadenken.”“Het is een kracht je valkuilen te kunnen zien en daar dan mensen bij te zoeken die dat dan wel goed kunnen.”“Je haalt toch íets uit een situatie waar je steeds weer in komt waarvan je zegt dat je die niet wilt. Drukte kan je ook lekker belangrijk doen voelen.”“Ouderen kunnen een bepaalde mooie mildheid en dankbaarheid hebben.”“Wij zijn manisch positief. Maar ik ben ook vaak verdrietig over de grootsheid van het probleem. Dat sterkt me enerzijds, maar maakt het soms ook extra zwaar.”LinksBoek: Huub Buijssen - Het hart wordt niet dementArt-up IncubatorBoek: Greg McKeown - EssentialismBoek: Jerry Colonna - RebootBoek: Sam Harris - Free willBoek: Murakami - 1Q84Boek: Damiaan Denys - Het tekort van het teveelBoek: Viktor Frankl - Man's Search for MeaningBoek: Ernst-Jan Pfauth - DankboekApp: Waking Up (Sam Harris)Boek: Annaka Harris - Consciousness

Hoe haal je het in je hoofd om een gebouw te gaan bouwen voor een maker-space?En hoe neem je ook écht die stap?Hoe bouw je een gelijkwaardig partnerschap als een van de twee al met het idee begonnen is?Hoe is het om te ondernemen met je vriend van de middelbare school?Daar heb ik het over met Edwin Brouwer en Jochem Bakker van De Bovenkamer.De Bovenkamer is, of wórdt eigenlijk, een houtwerkplaats en maker-space. Denk aan workshops en cursussen in houtbewerking, maar ook echt een plek met de nodige machinerie en mensen waar makers hun ideeën uit kunnen werken. Ze zijn het gebouw letterlijk nú aan het bouwen.Edwin en Jochem zijn al vrienden sinds de middelbare school en dat merk je. Hoewel ze sindsdien natuurlijk volwassen zijn geworden, wakkert hun dynamiek misschien juist wel daarom een enorme speelsheid bij elkaar aan.Daarnaast is het mooi om te zien hoe blind zij elkaar vertrouwen en ben ik blij met de plek voor het houtambacht die zij neerzetten. Dank je wel voor dit mooie gesprek heren!Als laatste. Het bouwen van een gebouw is natuurlijk notoir moeilijk om goed te plannen, zeker in de afgelopen jaren. Daar zijn ze niet uniek in. Ze hebben een crowdfunding nodig voor de laatste loodjes.→ Help jij hen ook mee? Er staan mooie beloningen, waaronder ook workshops houtbewerking, tegenover. De Crowdfunding via VoorjeStadsie → Deadline 3 mei!Veel plezier met luisteren. Hier zijn Edwin en Jochem.Show NotesEdwin BrouwerJochem BakkerDe BovenkamerShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenJochem: “Ik richtte me eigenlijk altijd al op thema's waar anderen zich niet op richten.”Beiden: “Al vanaf het begin hebben wij de dynamiek van grappen maken naar elkaar.”Edwin: “Ik heb tijdens m'n studie 3x een tussenjaar genomen om te reizen en te bedenken wat ik wilde. Ik leerde daar veel, maar nooit het antwoord op die vraag.”E: “In de sales is het vooral belangrijk relaties op te bouwen, vertrouwen weet te wekken, en oprechte interesse weet te tonen in hun problemen.”E: “In elke cultuur werkt sales net een beetje anders. Nederlandse directheid wordt niet altijd gewaardeerd, en soms heb je meer tijd voor small talk nodig. Maar wat altijd goed werkt is jezelf kwetsbaar opstellen.”J: “Ik ben films gaan maken met vrienden om me heen. Altijd eigen werk in eigen tijd.”J: “M'n doel was om voor m'n 30e een speelfilm te maken. 3 jaar lang ging al m'n tijd en al m'n geld daarin. Hij is afgekomen. Maar nooit gereleased.”J: “Ik wist dat ik moest werken om dingen te bereiken. En ik wist ook dat ik iets grootsers wilde dan een grijs baantje. Ik moest en zou het afmaken.”J: “Op een gegeven moment is het moment voorbij. Dan zit je er zo diep in dat je niet meer kan stoppen, maar ook niet meer meer kan vragen.”J: “Op m'n 30e woonde ik weer thuis. Dat was wel een low point. Maar toch ben je ook zo weer opgekrabbeld.”E: “Wat zie jij er uit?” J: “Wat zie ik er uit? Wat zie jij er uit?!”E: “Zien dat Jochem zo zijn passie volgde was echt een eye-opener voor me. Het maakte m'n sales werk daarmee onhoudbaar.”J: “Net als toen in de filmwereld, met een beetje geld op de bank maakte ik de sprong om volledig het hout in te gaan.”E: “Ik was er elke dag en werd met de dag enthousiaster over het idee. Ik heb me er tussen gewerkt.”J: “De uitdagingen die ik al voor me zag werden telkens ingehaald door nog grotere.”J: “We doen het in het echt allang 50-50. En dat gaan we ook officieel maken. Dat moet ook.”E: “Ik had eerst de vrijheid ook nog wel nodig om los te weken van m'n oude werk en leven.”E: “We vertrouwen elkaar in kern heel sterk. We weten van elkaar hoe belangrijk dit project voor ons zijn. En we zijn heel eerlijk en direct naar elkaar. Naast de overeenkomsten in karakter zijn we qua vaardigheden heel verschillend.”J: “Het heeft even geduurd voordat de gemeente erachter was dat ze de gebouwen op ons terrein niet hetzelfde moesten behandelen als grote flatgebouwen.”E: “Het was wel een moeilijke stap om de crowdfunding op te zetten. Het voelde als onze hand ophouden. Maar meer dan het geld, de reacties die we krijgen zijn zo hartverwarmend.”J: “De onvoorspelbaarheid blijft moeilijk. Je denkt dat je heel goed weet wat je aan het doen bent. Maar telkens gaan dingen anders.”E: “We zitten nu al in de fase waarbij ik elke keer als we aankomen ik me trots voel.”LinksDe NijverheidDe HavenloodsDe PlaatsmakersDe Gebakken Peren: #4. Joris Roovers over de relatie tussen labeltjes en focus; en vrij werk als de beste PR.Film: Field of Dreams “If you build it, they will come.”Boek: David van Reybrouck - RevolusiBoek: Ben Horowitz - The Hard Thing about Hard Things

In deze aflevering geen gast, maar ikzelf aan het woord.Ik vraag altijd mijn gasten om hun inspiratie, maar ik dacht, laat ik dat zelf ook eens delen.Daarom de 6 boeken die mijn denken het meest gevormd hebben.Slechte planning en wat uitval van gesprekken gaf me een mooi excuus eens wat anders te doen. Ik ben benieuwd hoe je het vindt.Het was sowieso heel leuk om deze boeken weer eens in te duiken.Hopelijk kun je het waarderen! Hier zijn ze, mijn top 6!Show NotesShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering en met jouw boekentips. Vind ik leuk.DE TOP 6Seth Godin - This is Marketing (02:16)Cal Newport - Deep Work (04:12)Jerry Colonna - Reboot: Leadership and the art of growing up (06:33)Richard Powers - The Overstory (08:58)Brad Feld & Ian Hathaway - The Startup Community Way (11:41)Jeroen Smit - Het Grote Gevecht (13:36)Honorable MentionsBoek: Yuval Noah Harari - SapiensBoek: Viktor Frankl - Man's Search for MeaningBoek: Ryan Holiday - Ego is the EnemyBoek: Steven Pressfield - The War of ArtOther LinksSeth Godin Startup SchoolPaul Graham's essay Maker's Schedule, Manager's Schedule

Hoe voelt het vlak voor je in het diepe spring om mensen aan te nemen?Hoe kom je voor elkaar op compagnons?En, waar komen die rare scheldwoorden van superhelden vandaan? Duivenkaters!In deze aflevering zijn Paul van de Kant en Peter Stekelenburg van Studio Moan te gast. Studio Moan is een full-service designbureau voor betekenisvolle en verrassende communicatie en design op maat. Met mooie projecten zoals een merk- en campagnestrategie voor het International Literature Festival Utrecht (ILFU), de art direction voor het boek Pac-Man: Birth of an Icon, en het ontwerp van de concertherinneringen app Gigit!In dit gesprek hebben we het over het creatieve proces van hen en andere makers; over soepel samenwerken vanuit een afgesproken rolverdeling en voor elkaar opkomen als compagnons; over hoe je omgaat met de beslissing te groeien als studio; en over comics en mieterse scheldwoorden zoals duivenkaters.We spraken elkaar 10 jaar geleden al eens. Alleen, behalve het weer en het eten erbij kan niemand zich meer iets van dat gesprek herinneren. Maar ik herken wel duidelijk de groei tussen toen en nu. Ik bewonder hoe zij hun speelsheid hebben behouden terwijl ze toch veel professioneler zijn geworden; en hoe zij zich hebben ontwikkeld als ontwerpers, kompanen, en ondernemers. Plus, ik ben fan van hoe de stijlelementen van comics en pop culture hun design beïnvloeden.Dank mannen voor dit gesprek. Hier zijn Peter en Paul, van Studio Moan.Show NotesPaul van de KantPeter StekelenburgStudio MoanShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenPeter: “Ik wist op basisschool eigenlijk al dat ik de creatieve hoek in wilde. Ik tekende veel en was al bezig met fotografie.”Paul: “Als kind zei ik al: ‘Als ik teken heb ik altijd een fijn gevoel in m'n buik.'”Paul: “Ik werk met hout omdat - hoewel ik veel ontwerp/creëer - ik toch dat fysieke maken mis.”Paul: “Op de academie leer je jezelf wel kennen. En je leert feedback geven en ontvangen op je werk.”Paul: “Met een klein clubje huurden we een plek om samen aan ons eindexamenproject te werken. Zo creëerden we een gedeeld werkethos om in te werken.”Peter: “Ik was het werken aan een eigen project uit persoonlijke fascinatie een beetje zat. Een project voor een klantvraag vind ik nu ook prettig.”Peter: “De eerste opdrachten kwamen uit vriendengroepen en uit oude stageplekken die wat opdrachten doorzetten.”Paul: “We splitsen onze rollen in opdrachten op als een soort art director (die de klantvraag en richting bewaakt) en de designer.” Peter: “En deze rollen wisselen we ook telkens om.”P&P: “We vinden het beiden heel tof om het maakproces van andere makers te zien.”Paul: “Een muurtje bouwen. Als we een project starten beginnen we met een opdrachtgever in een kick-off-sessie.”Peter: “Wanneer we in een fase komen dat we het niet weten, bevragen we mensen die het al een keer eerder gedaan hebben.”Peter: “In het groeien naar een groter bureau, zoeken we naar een balans tussen eerst mensen aannemen of eerst teveel opdrachten te hebben.”Paul: “Eigenlijk is er wel genoeg werk om de stap te kunnen maken. Maar het blijft dan steken bij ‘wie zoeken we dan precies', of dat we de controle toch bij onszelf te houden.”Paul: “We zijn in eerst plaats goede vrienden, daarnaast pas kompanen.”Peter: “We creëren de afspraken en rolverdelingen ook op zo'n manier dat ze frictie voorkomen.”Peter: “De ander helpen (bijvoorbeeld) de vakantiedagen op te nemen waar die recht op heeft, maakt ook dat je ze vervolgens zelf kan opnemen.”Peter: “Begin van het jaar reflecteren we op de opdrachten van het voorgaande jaar en kijken we wat we daarvan kunnen leren om steeds beter en leukere projecten te doen.”Paul: “Een deel van de lol in ons werk is om elke keer weer in andere wereld te duiken.”LinksAflevering 23. Melissa Marijnen over leergierigheid en het opbouwen van zelfvertrouwen; en over het opbouwen en overdragen van je bedrijf.Aflevering 4. Joris Roovers over de relatie tussen labeltjes en focus; en vrij werk als de beste PR.Subliem vormgegeven Portfolio Studio MoanDocu: The Beatles - Get BackSerie: Superschelden + promovideoMuziek- en Concertherinneringen-app: Gigit!Boek: Paul McCartney - The LyricsDocu: The Last Dance (Michael Jordan)Docu: Jeen-yuhs: A Kanye Trilogy

Als je iets nieuws doet wat buiten alle conventies gaat, hoe zorg je dan dat de buitenwereld je gaat snappen?Hoe verschuif je je aandacht van externe validatie naar jezelf accepteren en daardoor nóg beter werk maken?In deze aflevering is Jasper Udink ten Cate, beter bekend als Creative Chef, te gast.Jasper is kunstenaar en maakt werk met een link naar eten. Van 3D-schilderijen die je meemaakt, tot salades van stof, tot aan een muziekplaat uit de keuken. Bekijk z'n website, want het is om van te smullen.In dit gesprek hebben we het over:→ Jezelf positioneren en de kracht van het delen van je een moonshot;→ Eindeloos leren en investeren in je vak en je merk;→ Meebewegen met de golven van je creativiteit en hoe zelfacceptatie leidt tot steengoed werk.Jaspers werk is een nieuwe categorie. In die zin ook niet zo gek dat de wereld even tijd nodig had om hem te snappen. Alles wat hij maakt is zó anders en zo scherp.Ik vind het bewonderingswaardig hoe hij al die tijd is blijven bouwen aan zijn merk. Het is mooi hoe hij al vroeg wist dat hij zijn eigen pad wilde creëren. Maar ook hoe zijn doelen steeds meer verschoven van gezien worden, naar zichzelf accepteren en het beste werk maken wat hij kan.Dank je wel voor dit mooie gesprek! Veel plezier met luisteren. Hier is Jasper!Show NotesJasper Udink ten CateCreative Chef StudioShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.Lessen“Is het aangeboren interesse? Eten is gewoon lekker en leuk!”“Bij ons op school was het cooler om in het schoolkoor te zitten dan in het voetbalteam.”“Ik wilde drummer of kunstenaar worden. Ik wilde m'n creativiteit kwijt.”“Ik ging koken voor alle mensen in ons huis. Ik kon daar m'n ei in kwijt en het koste me geen moeite.”“Toen ik vertelde dat ik kok wilde worden, bleken de verwachtingen waarvan ik dacht dat m'n ouders die hadden er niet te zijn.” → Les: Meestal ben je zelf het strengst voor jezelf. En, anderen zijn minder met je bezig dan je denkt. In ieder geval is het meestal minder belangrijk voor anderen wat je precies doet dan dat je iets doet dat goed voor jou is.“Ik ben in het begin gratis in restaurants gaan werken om te leren. Ik had wel m'n maniertjes, maar er ging een wereld voor me open. Ik leerde hard werken en overzicht. Maar ook dat ik niet 20 jaar alleen maar tussen die 4 muren wilde staan.” → Les: Het loont overal vol en open in te gaan, ook wanneer je de kanten ervan ziet die je niet wilt.“Ik kreeg op m'n 17e last van epileptische aanvallen. Dat gaf me het besef dat je maar één keer leeft. Dus ik ben mijn leven op mijn manier gaan inrichten.”“Natuurlijk had ik ook twijfel of het wel haalbaar was, of ik goed genoeg was.”“Ik heb zóveel uren gemaakt. Er komt een moment dat je doorhebt ‘dit is mijn stijl'.”“Om ons heen vielen allemaal cateraars om. Maar wij hadden ons bedrijf zó goedkoop ingericht dat we door konden.”“Geen enkele klant zei “ja” op de offertes met mijn creatieve gerechten. Ik moest naast het caterbedrijf een ander merk bouwen: Creative Chef.”“Ik vond het zo gaaf dat bij m'n eerste tentoonstelling mensen stopten en foto's maakten. Dat startte een proces dat ik dit fulltime wilde doen.”“Ik stopte met de catering. Ook al gebeurde er nog geen bal met Creative Chef.”“Ook al huurden nog te weinig mensen me in, genoeg mensen vonden het leuk dat ik een boek kon publiceren via crowdfunding.”“Ik wilde kunstenaar worden, met eten. Ik moest een kunstautoriteit worden.”“Ik wist ook dat ik m'n boek moest uitgeven bij een uitgever van kunstboeken en niet bij een van kookboeken.”“Na het boek, durfde ik steeds een stapje groter te denken. En ik kon het eerste jaar ook wel goed bluffen.”“Ik ging naar elke plek waar creatieve mensen samen kwamen (zoals DutchDesignWeek) en maakte een eetbaar kunstwerk of food art. Dan zei ik op m'n site dat ook daar iets gedaan had.” → Les: Wat kost jou niet veel moeite of geld, wat voor de ander veel waard is? → Les: Autoriteit is naast je meesterschap en kennis, óók de perceptie van anderen.“Ik vertelde aan iedereen mijn grote droom om ook in het MoMA New York te staan. Ik ben dat jarenlang elke dag aan iemand gaan vertellen.”“Ik heb 5 jaar lang gekookt, om m'n nieuwe ideeën te ontwikkelen. Marketingkosten noemde ik het.” → Les: Kan de tijd/het budget dat je besteedt aan marketing je ook verder helpen in je vak?“In het begin huurde de kunstwereld me in als cateraar, en de foodwereld als creatieve kerel. Maar het moest 100% kunst worden.”“Ik zou een keer een keynote geven, maar werd geïntroduceerd als de cateraar die eten kwam maken. Ik baalde wel dat mensen het (en dus mij) niet snapten. Ik stopte er zóveel tijd en geld in.”“Ik weet van mezelf dat ik elk jaar een soort maand van balen en winterslaap heb. Dan zie ik het niet zitten. Op een gegeven moment word ik dan zo boos op mezelf dat ik weer ga knallen.”“Vroeger had ik altijd een oneindige stroom van niet-zulk-goeie-ideeën. Toen werd het iets rustiger maar de ideeën wel beter. Nu merk ik dat ik steeds meer in golven van creativiteit kom, waar ik dan echt naar moet luisteren.“ → Les: Vind de stijl die bij je past. Die kan ook veranderen. En, reken je niet te vroeg de luxe toe dat je op de creatieve golf kunt wachten.“Door een ongeluk en door corona, ben ik minder bezig met het plaatje naar buiten. Maar, ik ben veel meer aandacht gaan besteden om gewoon steengoed werk te maken.”“Ik vraag inmiddels anderen om hulp, voor de dingen die zij veel beter kunnen dan ik.”“Winst maken is niet het doel. Ondernemen gaat om weten wie jij bent als persoon, en op zo'n manier uit je halen wat er in je zit, dat je ervan kunt leven en dat het niet als werk voelt.”“M'n werk is ook verschoven van leuk, gewoon lachen. Nu wil ik ook iets betekenen met m'n werk.”“Het écht lastige van m'n werk was mezelf zijn. Het ontdekken en accepteren wie ik ben.“LinksBoek: Creative ChefLidewij EdelkoortJeroen Prins (Main Chef bij Creative Chef)The Blind Spot in Centraal MuseumKitchen Collective (album). Spot the eierschaal in Funky Beats.Frank Zappa and the Mothers of Invention

Hoe breng je hiërarchie aan in een organisatie waar iedereen gewend is mee te beslissen?Hoe breng je structuur en processen aan op een manier dat je óók oog hebt voor de mens?In deze aflevering is Karen Poot te gast. Karen is mede-eigenaar van De Fietskoerier Utrecht. Door de jaren heen heeft mede Karen ervoor gezorgd dat De Fietskoerier Utrecht groeide en professioneler werd.Intussen is ze ook Buy Social Lead bij Social Enterprise NL; een programma om van maatschappelijk verantwoord inkopen de standaard te maken.Daarnaast hebben we het over de verbindende rol die De Fietskoerier Utrecht vervult in een wereld die steeds globaler, sneller en efficiënter wordt.En over versnellingen, overspannen zijn, en illegale races.Karen zit vol energie en is begaan met de mensen om haar heen. Ze heeft een enorme drive de wereld mooier te maken en meer te verbinden. Ook wanneer het een gevecht tegen de bierkaai lijkt, is ze hoopvol en vastberaden door te gaan, gewoon omdat het juist is. Wat fijn!Ik vind het knap hoe ze die balans tussen aandacht voor de mensen en professionaliteit bewandeld heeft.Heel veel plezier met luisteren.Show NotesKaren PootDe Fietskoerier UtrechtBuy Social van Social Enterprise NLShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.Lessen“Hoe natuurlijk interactie voor me is, na een volle dag werken en AAN staan heb ik toch ook even tijd voor mezelf nodig.” → Les: Leer wat je nodig hebt voor een goede energiebalans en ruim daar tijd voor in!“Voorheen was alles B2B, pakketjes naar consumenten bezorgen bestond nog niet.”“Iedereen navigeert anders. Ik gebruik oriëntatiepunten, anderen op windrichtingen.”“Fietskoerieren is echt een bijzondere baan. Bijna verslavend. Ik start m'n dag ook het liefst op met een postrondje; even lekker in beweging, de wind in je haar, contact met de klanten, in flow door het verkeer. Zelfstandig en toch verbonden.”“Ik ben trots dat mensen het vaak lastig vinden het koerieren bij ons los te laten, ook al kunnen ze makkelijk op andere plekken meer verdienen. Ze blijven dan vaak nog een dag in de week koerieren voordat ze het echt loslaten.”“Ik vind het heel belangrijk dat je als mens gezien en gewaardeerd wordt (en dat het niet alleen draait om efficiency en dat je een nummertje wordt). Ik denk dat ik mede daardoor bijna natuurlijk de personeelskant op ging. Om dit te borgen.” → Les: Het business model ‘helt' naar efficiënter. De competitie doet dat ook. Als je niet bewust oplet dan kun je ook in die valkuil trappen. Speel dus een andere wedstrijd.“We zaten allemaal in het collectief, maar op een gegeven moment was het niet meer te doen om te beslissen en 12 mensen hun mening mee te wegen.” → Les: Betrek je mensen door naar ze te luisteren en hun input mee te nemen. Maar beleg het nemen van de beslissing en de bestuurstaken bij een bestuur.“We moesten professionaliseren om de kansen die we zagen ook te kunnen waarmaken. Dat vroeg om protocollen maken van werkwijzes en de omgang met klanten, een eigen kantoor en bedrijfskleding, en een bestuur.”“Pieter Aart (en Jelle) had de professionalisering in gang gezet. Zodra dit stond gaf hij aan dat het tijd was voor hem om weg te gaan. Om ruimte te maken.” → Les: Soms kun je het ontwerp alleen maken als je er zelf geen onderdeel van gaat zijn.“In het moment was het pijnlijk en was ik wel een beetje pissig op Pieter Aart dat hij wegging. Later zag ik dat dat inderdaad nodig was.” → Les: Iets dat juist is, is niet altijd prettig in het moment. Dat betekent overigens niet dat je dat altijd kunt zien. En ook niet dat de pijn er niet mag zijn.“Iedereen was gewend zeggenschap te hebben en voor een deel viel dat opeens weg. Dus we hebben goede gesprekken gehad over hoe we iedereen dan wel meenamen in besluiten. En het vraagt ook iets om de bestuursrol goed te vervullen.”“In zekere zin veranderd er niks, maar toch levert het discussies op. ““Hoewel het steeds meer werk oplevert ben ik eigenlijk niet zo'n fan van de pakketmarkt. Steeds meer en sneller consumeren is een race to the bottom. Daar kan ik treurig van worden.”“Tegen de trend van sneller en goedkoper in, blijven we toch overeind. We zijn lokaal bekend en hebben hele trouwe klanten die heel bewust voor ons kiezen omdat wij hun zending leveren zoals zij dat willen.”“Eigenlijk zijn we een verbindende partij en houden ervan om lokaal te werken.”“Nu we met zo'n 50 medewerkers zijn komt de noodzaak om processen echt goed te regelen en moet er soms zelfs een ‘laag' bij. Vies woord, maar wel nodig.” → Les: Als je groeit kun je niet meer zelf continu aansturen, uitleg geven of onduidelijkheid gladstrijken. Dan moet het bedrijf vanzelf gaan werken. Dat betekent dat je goed in kaart moet hebben welke verantwoordelijkheden/bevoegdheden bij welke functies/rollen liggen.“Hoe groeien we met de juiste professionaliteit? Hoe zorgen we dat de filosofie van het bedrijf overeind blijft terwijl ikzelf losser van de operatie raak.”“Als het bedrijf verandert moet je meeveranderen. En ben je dan nog wel de juiste persoon op die plek?” → Les: Zoom af en toe uit. Wat heeft het bedrijf nodig? En waar gaat jouw energie naar toen? Past wat je wilt en kunt nog met dat wat het beste is voor het bedrijf?“Als Buy Social Lead, krijg ik nu veel energie van de impact die ik met mijn skills kan hebben door (grote) bedrijven in beweging te krijgen.”“Inspiratie krijg ik met name van nieuwsgierig zijn naar andere mensen en gesprekken aangaan.”LinksPieter Aart Schouten - Communicatie & ConsultancyLibertas PascalCycloonBoek: Sophie van Gool - Waarom vrouwen minder verdienen.WomenInc: Mijn naam is PeterBoek: Margaret Heffernan - Voorbij het meetbareBoek: Ish Ait Hamou - Het moois dat we delen

Hoe balanceer je de behoefte en de waarde van samen opbouwen en gezamenlijk eigenaarschap, met hiërarchie en strakke lijnen?Hoe weet je wanneer je ruimte moet innemen, of wanneer je juist een stap naar achter moet doen?In deze aflevering is Anke van Donkersgoed te gast. Anke is mede-oprichter van Breekjaar. Een tussenjaar voor jongeren die na de middelbare school nog niet weten wat ze willen. Dat zijn we toch eigenlijk allemaal.Het opzetten en het runnen ervan is een flinke reis geweest; vol avontuur, ups en down.In dit gesprek hebben we het over een balans vinden tussen gezamenlijk eigenaarschap en een wirwar van meningen aan de ene kant, en hiërarchie en een strakke lijn aan de andere kant;over hoe je keuzes maakt vanuit je wijsheid;en over hoe je rol verandert en je na ruimte in te nemen ook afstand kunt creëren en ruimte kunt geven.En we hebben het over nóg veel meer. Anke is een bom van energie en vult het gesprek tjokvol wijsheid.Ze werkt vanuit veel vertrouwen en start alles vanuit een gedachte van overvloed. En ook de moeilijke momenten van de rollercoaster schuwt ze niet.Heel erg bedankt Anke, voor het knappe staaltje werk, de inzichten die je deelt, en voor je hele zijn. Veel plezier met luisteren. Hier is Anke.Show NotesAnke van DonkersgoedBreekjaarShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenM'n bedrijf voelt ook als een kindje, waarmee we met Breekjaar ook nog een soort moederschoot voor veel jongeren zijn. Mijn grote schoot aan moederenergie komt dus wel tot haar recht.Pianomuziek gaf veel gevoel in het huis. Een stroom van ontspanning.Vroeger wilde ik arts worden. Dat was toen mijn beeld van hoe je iets voor iemand kunt betekenen.Ik was niet intrinsiek gemotiveerd, gedesillusioneerd na m'n studie, bezig met wat anderen van me dachten en ging over al m'n grenzen heen. Op een dag viel ik opeens om.Nadat alles eruit was wat eruit moest, voelde ik heel veel liefde in mezelf en verbinding met het leven. Daar ging een creatiekracht aan.Mensen gingen aan op Breekjaar omdat iedereen vond dat dit miste. Een plek waar ook de sociaal-emotionele ontwikkeling plaatsvindt en dat leren weer iets moois wordt.Doordat iedereen kon meedenken en vormgeven voelde iedereen zich ook eigenaar. Maar daardoor kon het ook een wirwar van meningen worden.We wilden alles samen doen, maar hoe wars we er ook van waren, we hadden ook hiërarchie nodig. Dat wilden we niet perse, maar we voelden de noodzaak wel.Het kan zoveel prettiger werken wanneer er helderheid is over wie waar over gaat en je elkaar daarop kunt vertrouwen.Op een moment van onzekerheid, zei Patrique me dat er niemand anders dit kon doen. Niet vanwege m'n ervaring, maar omdat ik het bén. Slimmer maakte niet bezielder.Ik kan vooruit zoomen en zien wat er nodig is. En dan weer terug naar het nu om te bepalen er nu moet gebeuren.Ik probeer m'n keuzes vanuit m'n wijsheid te maken: Luisteren naar m'n gevoel, maar ook onderscheiden wat van mij is, wat is van de ander en wat wil de organisatie?We waren in het begin nog jong en gingen er helemaal voor. We gingen in Breekjaar ook ons eigen proces aan. Nu nemen we ons menszijn wel mee, maar scheiden het meer en daardoor zijn we juist veel dienstbaarder.Volleeg noemen we dat: Helemaal voldaan en helemaal leeg.Wie ben ik? Wat kan ik? Wat wil ik? En hoe maak ik keuzes?Moeder worden heeft me meer geaard. Ervoor werkte ik nog steeds best wel veel. Erna had ik veel minder tijd dus moest ik strenger zijn waar ik m'n tijd aan besteedde. Wat is nu de essentie? Wat moet ík echt doen en wat niet.Een mooie balans is eerst buffelen om waar te maken wat we belooft hebben en samen in het team te zitten. En dat dan draaiende kunnen krijgen om weer vrij te kunnen creëren.Het moeilijkste was misschien wel - vanuit de totale betrokkenheid - te realiseren dat Breekjaar toch ook zonder mij kon bestaan. Sterker nog, als ik mezelf zo belangrijk maak dan sta ik de organisatie juist ook in de weg.LinksMede-initiatiefnemers Breekjaar: Patrique Zaman (Pi), Lucas Wirtz, Michiel Stadhouders, Dolf HautvastMaurice Kimman, Maurits Hofman, Annelien HospesMarien Baerveldt, Joost den BoonZielzichtYoungworksKnowmadsAgora ScholenHawaiian Roller Coaster Ride (Lilo&Stitch)Aflevering: 15. Steven van den Tol over de toko verkopen wanneer je ook loyaal naar het team wilt zijn, in of boven het team staan, en de stress tot de landing. (met Patrique mede-oprichter Onderwijshelden)Podcast: OWN - Super Soul SundayBoek: Chérie Carter-Scott - Als het leven een spel is dan zijn dit de regelsBoek: Paul Hora, Narayana Dorje, Paula Horan - The nine principles of self-healingBoek: Otto Scharmer - Theory UBoek: Marc Beaumont - The man who cycled the worldBoek: Marianne Busser en Ron Schröder - De mooiste verhalen van muis en egel

Als je beiden na eerdere werkervaringen heel sterk hebt geleerd wat je wel of niet wilt, dan kan het wel zoeken zijn hoe je erna bij elkaar past.Deze heren flikken het. Vertrouwen in elkaar, en de relatie voorop!Actief werk. 80% van de gesprekken gaan over hoe het met ze gaat.Als dat goed zit, gaan de Containertuintjes vanzelf.In deze aflevering zijn Henk-Jan Room en Martin van Diggele van CityGard te gast.Samen hebben zij Het Containertuintje bedacht en ontwikkeld. Tuintjes om de afvalcontainers heen die de stad vergroenen en aantrekkelijker maken, én die zorgen voor meer contact tussen buurtbewoners.In dit gesprek hebben we het over ruimte creëren voor jezelf in het geheel; over samenwerken vanuit vertrouwen en een goede relatie; en over het balanceren van hard rennen en de lange adem.Henk-Jan en Martin vullen elkaar mooi aan in vaardigheden en in aanpak. Maar die verschillen geven soms ook andere voorkeuren. Het is mooi om te zien hoe zij beiden de relatie zo waarderen dat al het andere ondergeschikt is.En heel mooi hoe zij ondernemen voor meer natuur en meer verbinding. Heel erg bedankt mannen, voor dit voorbeeld en voor jullie werk!Veel plezier met luisteren, hier zijn Henk-Jan en Martin!Show NotesHenk-Jan RoomMartin van DiggeleCityGardBijbehorende blog: To un-go from the flowShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenHenk-Jan: Thuis en ook later op opleidingen, was ik al bezig met me overal tegen afzetten om ruimte te maken voor mezelf en mijn eigen geluid. Nu uit zich dat in m'n eigen ding doen ipv ergens tegenin te gaan.Martin: Geen van al die plekken waar ik heb gewoond is als m'n thuisbasis geworden.Beiden zijn we zoon van een dominee. Dat heeft ons wel bewust gemaakt van dat we impact hebben met ons zijn en werk. Maar we (bij Martin) hadden ons ook voorbeeldig te gedragen. Alhoewel ik dat daardoor veelal juist niet deed. En anderen deden dat ook naar ons, waardoor ik vaak niet écht contact kon maken.M: Mijn ADD maakte ik dat ik me echt alleen maar kon concentreren op dingen die ik zelf interessant vond. Voor de omgeving leek het alsof ik er met de pet naar gooide.HJ: Op dag 1 van m'n studie zag ik al dat dit niets voor mij was. Maar ik wist ook nog niet wat ik wel wilde en ben een doorzetter. Toen ik zag dat ik erna IPO kon doen, heb ik het op m'n tandvlees afgerond.HJ: Ik had meteen twee opdrachten toen ik voor mezelf begon, dat was de kickstart. Door actief mensen te benaderen en af te spreken ontstonden er opties.M: De betere reclamebureaus verkopen een verhaal en niet de features van producten. Daarvoor moet je de spirituele en “waarvoor leef je”-kant opgaan.“Keep your heart with all vigilance, for from it flow the springs of life.”Het verhaal werd steeds enthousiast ontvangen, maar daarna was het stil.M: Ik moest prioriteiten stellen op dingen die wel brood op de plank brachten, maar Henk-Jan is Henk-Jan, en ging door en kreeg beet.HJ: We vonden de juiste persoon in de gemeente. Wij wilden snel, maar hij gaf juist aan dat we trager moestenen wist wie we mee moesten krijgen. Hij bleek gelijk te hebben. Dat was goud.M: Dat Henk-Jan de kartrekker is, er meer tijd in steekt en dat ik ook in andere initiatieven zit, hebben we ook terug laten komen in de aandelenverdeling.HJ: Het gaat me ook eigenlijk om de relatie en het gezamenlijke avontuur. Hoe meer ik geniet, hoe meer je het ook terugziet in de cijfers.M: We vullen elkaar ook aan. Henk-Jan vindt het een succes al het idee gerealiseerd is. Ik ben iets behoudender en wil ook dat we eraan kunnen verdienen.HJ: Als ik het voor me zie, moet ik er achteraan. Martin leert me dan om ook cijfermatig te onderbouwen waar we op inzetten.M: Doordat ik een gezin heb wat absoluut mijn eerste prio is, vertrek ik soms vanuit “wat kan ik geven”. Henk-Jan kijkt naar wat is er nodig en wil dan soms harder gaan.HJ: Als ik zie dat het kan wil ik het creëren en tot die tijd kan het me frustreren als het nog niet gemanifesteerd is. Én, als ik te hard ga kan ik mezelf wel eens voorbij lopen.M: Voor mij is de grens heel duidelijk. Omdat als ik geen aandacht aan m'n kinderen kan geven, ik het meteen van ze terugkrijg.HJ: We werken ook actief aan onze relatie. Door een gesprek over een frustratie komen we altijd weer bij elkaar.M: Als de cultuur/voedingsbodem goed is komen er goede dingen uit. Onze gesprekken gaan voor 80% over hoe het gaat?M: Het gevoel van spanning op zichzelf is al voldoende validatie dat het belangrijk is. Daar hoeft geen reden bij gevonden te worden om aan te geven dat er iets is.HJ: Vertragen of confrontatie is op zich niet erg, zolang ik maar weet dat we nog naar hetzelfde plaatje toewerken.M: Containertuintjes maken dat mensen opeens goede gesprekken hebben rondom de afvalcontainer.LinksRound StoriesRoom for ConceptsBoek: Stephen Covey - The 7 Habits of Highly Effective PeopleBoek: Gabor Maté - Scattered Minds (voor als je het gevoel hebt iets met ADD/ADHD te hebben)Boek: Gabor Maté - In the realm of hungry ghosts (als je denkt verslavingsgevoelig te zijn)Boek: Gabor Maté - When the body says no (als je lichamelijk dingen meedraagt ziekte en pijn die ook uit stress kunnen komen)

Wat is er nodig om tot meesterwerken te komen?Knetterhard werken. En wat kost dat werkelijk?Wat zijn de neveneffecten op je leven? Op je relaties?En, hoe vind je je identiteit opnieuw uit wanneer je de topsport achterlaat? Zeker wanneer je 'meesterwerk-tot-dan-toe' daar lag.In deze aflevering is Wout van Wengerden te gast. Kwetsbare Held is zijn laboratorium waarin hij als filmmaker de essentie van het leven onderzoekt.In een vorig leven was hij Nederlands Kampioen polsstokhoogspringen.Hij heeft net de laatste hand gelegd aan zijn documentaire "Tussen liefde en de leegte; De prins die er een zooitje van maakt".Deze gaat over zijn zoektocht rondom zijn eindeloze ambitie en het effect ervan op z'n relaties.In dit gesprek hebben het over die ambitie en wat het vraagt om tot meesterwerken te komen; over oprechte nieuwsgierigheid naar wat mensen écht beweegt; en over het heruitvinden van je identiteit.Wout is een bom aan energie en passie. Hij spat de microfoon door. Geen wonder dat hij met die polsstok ook zo hoog sprong.Zijn nieuwsgierigheid is zo oprecht dat je met hem mee durft. Hij zoekt graag de grenzen op en ontregelt ook graag het interview door de rollen lekker om te draaien. Krijg je ervan als je een interviewer uitnodigt.Én, dit is de laatste aflevering van 2021 van De Gebakken Peren. Heel erg bedankt voor het luisteren. Heb een goed uiteinde en tot volgend jaar, wanneer ik weer met veel energie nieuwe gesprekken zal hebben.En bij deze laatste aflevering van het jaar wil ik je ook graag bedanken voor het luisteren. Dus, heb een goed uiteinde en tot volgend jaar, waar ik weer met veel energie nieuwe gesprekken zal hebben.Nu eerst, veel plezier met luisteren. Hier is Wout!Show NotesWout van WengerdenKwetsbare Held (& youtube)Shots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenM'n vader was een vakman, en ook eigenlijk een filosoof en kunstenaar. M'n moeder is altijd gefascineerd door mensen en waar het leeft.Om ons heen waren altijd ondernemende geesten en mensen die hun eigen manier van leven gevonden hadden.Ik ben enerzijds een pleasers en een volger, maar ook heb ik geleerd dat ik op een eigen manier het leven moet vormgeven.Ik was altijd al bezig met bijzonder willen zijn. Ik heb altijd een bewijsdrang gehad.Polsstokhoogspringen is ook een beetje toeval. Bij atletiek waren het leuke mensen en polsstokhoogspringen was dan wel het meest opzienbarende onderdeel.Ik zoek altijd de grenzen op. Ik krijg snel de neiging om dingen te gaan ontregelen om te zien hoever ik kan gaan.Om hoger te springen moet je steeds iets verder iets in jezelf overwinnen.Ik wil geen grijze muis zijn.Als de absolute top van een sport bij elkaar is komt er heel veel energie vrij.Als je een droom hebt dan kun je die verkopen (ontdekte ik vrij snel bij polsstokhoogspringen).Uiteindelijk ben ik ook gestopt omdat het wereldje me te klein werd.Topsporters zijn vaak wel een tikje vervelende mensen en egocentrisch. Alles moet wijken voor hun droom. Dat kun je eigenlijk ook over mij zeggen. Hoewel, ik probeer ook wel echt bezig zijn met het beter maken voor de ander.Als jij bereid bent om door te gaan, ook als je een dip hebt, kun je van 5,45m en 5,55m gaan. Je moet echt knetterhard werken om een mooie prestatie te leveren.Voor m'n blessure ging het altijd beter en grootser. Dat gaf steeds genoeg prikkels om door te gaan. Toen ik een jaar niet kon sporten opende dat een nieuwe wereld.Ik stopte door de combinatie van onzekerheid dat ik niet meer het jonge talent was dat steeds beter sprong, en ook van de nieuwsgierigheid voor het leven buiten de sport.Ik was erna wel zoekend wie ik was. Ik voelde me even niemand. Uit de nieuwsgierigheid wie ik dan wel was is Kwetsbare Held ontstaan.Met alle socials moet je wel heel wat presteren om iemand te kunnen zijn. De drang om aan iets vast te houden is heel natuurlijk.Ik ben altijd gefascineerd door wat het echte verhaal is maar onbesproken is.Mijn nieuwsgierigheid is altijd heel oprecht, maar het werd ook een sport om het beste uit het gesprek te halen.Bezig zijn met wat de kijker wil zien leidt af van de puurheid en de échte nieuwsgierigheid.Waar ik nieuwsgierig naar ben bij de ander is natuurlijk ook waar m'n onderzoek bij mezelf over gaat.Waarom willen mensen toch altijd dingen en doen ze het dan niet? Wat nou als ik ze help dat stapje te nemen.Als je op z'n plek komt dat je uit je flow bent, dan is het soms lekker om een spannende prikkel op te zoeken. Dat gevoel herinnert me aan de vrijheid.Ik heb ambitie om te werken aan m'n creatieve projecten en ik kan zo enorm opgaan in het maken. Daar kan ik dan niet mee stoppen en dat wringt dan met m'n naasten en hoe zij met mij willen zijn.Ik voel me ook wel eens alleen in die intensiteit, reis en ambitie.Soms verlang ik wel eens aan genoeg hebben aan een huisje, boompje, beestje, maar het avontuur roept me zo.Je hebt je eigen pad te bewandelen in jouw tempo om het te leren. Het is dus ook bevrijdend om te kunnen berusten in de intensiteit die ik heb.Zoek boeiende vrienden. Laat je inspireren door je omgeving.LinksDe Gebakken Peren aflevering met Steven van den TolDe Gebakken Peren aflevering met John van den VorstenboschTEDxSittardGeleen - Wout van Wengerden - The disarming magic of being sincereKai VermaasKris PouwVideo series: Will Smith - Best Shape of my LifeBoek: Will Smith (Mark Manson) - Will

Wat maakt een co-foundersrelatie succesvol?Hoe vind je een goede balans tussen werk en gezondheid in een veeleisende sector, terwijl je ook beiden kampt met een chronische ziekte?Hoe kom je gaandeweg steeds dichterbij een eigen definitie van succes?In deze aflevering zijn Malou te Wierik en Floor van den Elsen van Buro Dertig te gast.Buro Dertig helpt culturele organisaties en non-profits te groeien door de juiste communicatie, dmv strategieën, campagnes en content.Uitzonderlijk aan Malou en Floor is de chemie die zij hebben en hoezeer zij elkaar vertrouwen. Zij kunnen heel transparant en direct naar elkaar zijn zonder dat dat spannend wordt. Kibbelen zonder ruzie maken noemden ze dat. Super mooi om dat te zien.En knap hoe ze beiden hebben geleerd scherp te zijn op wat ze nodig hebben, ook richting opdrachtgevers, en hoe ze dat thema nu bespreekbaar willen maken.Veel plezier met luisteren!Giveaway: Vond je dit nou een leuk gesprek en denk je "dit deel ik graag online", tag dan De Gebakken Peren even. Onder degenen die het delen voor 17 december, verloot ik als bedankje een exemplaar van Malou's boekentip - 't Hooge Nest' van Roxane van Iperen. Of als je liever een ander boek uit m'n online Boekenkast hebt dan kan dat natuurlijk ook.Show NotesMalou te Wierik & Floor van den ElsenBuro DertigBijbehorende blog: Trust & ChemistryShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenMalou: In ons gezin waren we gewend ruzie te kunnen maken en het ook weer goed te kunnen maken.Beiden zijn we opgegroeid met een voedingsbodem van veel lezen, kunst en cultuur. Onze persoonlijkheden verschillen wel erg.We waren na de stage van onze studie allebei "per ongeluk" freelancer geworden.Floor: Voor mij was ondernemen nog echt iets vreemds. M: Mijn ouders reageerden op banen van "Huh, ga je in loondienst? Doe niet zo gek, je kunt je eigen werk maken."We hadden al wat opdrachten samen en beiden ook wat losse opdrachten, die we toen onder Buro Dertig hebben ondergebracht.F: Ik vond het eerst nog wel spannend om tegen opdrachtgevers te moeten zeggen dat ik niet meer alleen werkte maar een bureau was gestart. Maar dat vonden ze alleen maar leuk.M: Ik deed m'n werk goed, maar als zelfstandige nam ik het ondernemen toch minder serieus. Als we een Buro hebben dan ga ik me daar ook naar gedragen.M: Een bureau gaf dat ik kon werken aan een merk. Het maakte het professioneler en motiveerde me meer. Ook gaf het wat meer afstand tussen mij en m'n werk.We vullen elkaar heel goed aan qua vaardigheden. En we hebben een goede chemie met elkaar. We hebben dezelfde waardenset en andere karakters.En dat moet ook wel, want je zit in alles aan elkaar verbonden. Bijna meer dan met je romantische partner.Beiden houden we van lol, zijn talig en ad rem, nemen het werk serieus, maar onszelf niet zo.F over M: Ze is enthousiast, rent meteen, is open en direct.M over F: Ze is geduldig, kan goed luisteren, situaties inschatten, schrijft als de beste.In het werk zijn we onszelf ook wel naar onze kwaliteiten gaan voegen.Ons 1e jaar was al best turbulent, en na enkele maanden werd Malou ook nog eens ziek.Achteraf was het fijn dat dat in het begin gebeurde. We hadden nog geen hoge vaste lasten of veel verantwoordelijkheden.M: Stressreductie werd hierna voor mij heel belangrijk. Ik ben bijvoorbeeld dus nu niet meer altijd bereikbaar voor klanten.M: Als jij als ondernemer je grenzen aangeeft, dan respecteren mensen/klanten dat.M: We zoeken nog wel onze grens op. We gaan wel ver door. Veel en hard werken is ook wel oké voor me, maar lastige klanten geven me stress.Werk kan ook een goede afleider voor de pijn zijn. Iets meer gas terugnemen zou af en toe wel goed zijn geweest.We kibbelen wel, maar hebben nooit ruzie.M: Je moet elkaar dingen kunnen zeggen. Werk is niet persoonlijk en de ander zegt het uit liefde.F: Van Malou kan ik dat altijd goed hebben, maar niet van iedereen.F: We vinden het niet erg om het even met elkaar oneens te zijn. Als dat zo is gaat het namelijk altijd alleen over de kleine dingen.We hebben allebei wat, daardoor weten we ook hoe het is voor de ander. Misschien kunnen we dit juist goed samen, omdat we het allebei kennen (dat zou misschien wel anders zijn als één het had).Toen we mensen gingen aannemen, kregen we best snel een heldere werkverdeling (financieel de een, personeel de ander).We zijn intussen wel weer van 9 naar 4 mensen gegaan. Omdat we realiseerden dat we het wel leuk vinden om het werk zelf uit te voeren en zelf contact met de klant te hebben.F: Het vereert me nog steeds dat mensen willen werk bij het buro wat we zelf verzonnen hebben. En ik vind het nog steeds geweldig dat we iemand in hun levensonderhoud kunnen voorzien.Groei door groter te worden is voor ons niet het enige succes. Wij willen vooral ook aan onszelf kunnen blijven denken, ons niet te laten leiden door klussen en zelf beslissen waar we heen willen.M: Groei zit er nu in om de klanten te krijgen die we willen krijgen en betaald te worden hoe we betaald willen worden.Soms is het lastig om bij zoveel collega-ondernemers te zien dat het lastig gaat terwijl het bij ons goed gaat.We weten dat we ook wel een keer zelf producten of programma's zouden willen neerzetten, maar daar moet je wel de ruimte voor creëren.Door selectiever te zijn op de klussen die we aannemen hebben we nu meer omzet met 4 mensen dan eerder met 9.Poen, Passie en Prestige. Er moeten altijd 2 van de P's in de klus zitten.De slechtst betalende klanten zijn soms degenen die het meeste stress opleveren.M: Wat voor mij lastig is is grenzen aangeven. En dat ik áltijd bezig ben met werk en leren over hoe het beter kan.F: Wat voor mij lastig is is altijd eindverantwoordelijk zijn. Als je veel gaat doen en veel verantwoordelijkheid hebt, dan heb je meer rekening te houden met allerlei scenario's.We hebben geen meerjarenplannen, maar mikken onze aandacht door op korte termijn steeds te verbeteren. Terugkijkend zien we dan dat we best wel veel progressie geboekt hebben.Er wordt over het algemeen wel te weinig gesproken over beperkingen. In hoe ik erover praat, vind ik het soms wel eens lastig om het niet kleiner te maken dan het is. Ik ben dan bang dat de mogelijke klant het spannend zou vinden om ons de opdracht te gunnen en meer zekerheid wil.M: En het maakt ons ook beter in ons werk. Omdat je je werk iets moet inkaderen zijn we wat meer on point en effectiever. F: En het maakt ons ook menselijker in ons werk en hoe we samenwerken.In de toekomst zouden we kunst en cultuur toegankelijker willen maken.LinksAflevering Snijboon: 17. Frouke en Ruud over hoe je een bedrijf maakt dat net zo goed bij jou past als je product bij je klant.Boek: Patricia Lockwood - Hier hoor je niemand overBoek: Roxane van Iperen - 't Hooge NestZomergasten - Rosanne van Iperen.Podcast: Wind of Change - Did the CIA write a power ballad that ended the Cold War?

Er willen duizend mensen naar binnen en de techniek je in de steek laat. Hoe houd je je hoofd cool?Hoe is het om een bedrijf te verkopen?Hoe neem je risico's op een berekende manier?En hoe zet je een appeltaartgigant op :)?In deze aflevering is Bart Peute te gast. Bart is oprichter van Yourticketprovider: een ticketingservice in de festivalbranche en culturele sector. In een kleine 10 jaar heeft hij het gebootstrapt groot gebracht en onlangs verkocht.Bart is de rust zelve. Kalm en overwogen. Zo knap hoe hij een ogenschijnlijk groot risico nemen als iets gewoons doet lijken. Als een overwogen keuze met beperkt risico.Hij duwt zichzelf niet op de voorgrond, maar door anderen te enthousiasmeren heeft hij een club gecreëerd die zoveel mensen mooiere ervaringen geeft. Heel indrukwekkend!Veel plezier met luisteren! Hier is ie.Show NotesBart PeuteYourticketproviderBijbehorende blog: Calculated RisksShots of Strategy in je inboxMijn boekenkastMail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk.LessenMet z'n drieën op reis, tijdens een tussenjaar in Australië, en er samen voor iedereen iets leuks van willen maken, leert je afstemmen en beslissingen maken.En zo'n jaar leerde me ook hoe tevreden je kunt zijn met weinig middelen.Ik maakte op een gegeven moment zo'n 5-10 taarten per week, toen zei m'n moeder toch wel dat ik zelf de inkoop moest regelen.Ik vond het zonde dat ik als consultant altijd net vertrok op het moment dat we iets met de data konden gaan doen.Ik zocht op welke plekken er al informatie was om iets mee te doen en dat was Google Analytics.Ik wilde iets voor mezelf gaan doen. Om dat uit te moeten gaan spreken tegen m'n baas vond ik best spannend. Maar m'n baas reageerde boven verwachting goed. Hij vond het leuk en had het al zien aankomen. Hij vroeg zelfs naar m'n business plan en wilde me helpen.Ik ben een laagdrempelige quick scan gaan aanbieden. Zo kon ik het gesprek aangaan over hoe we de website konden verbeteren.Ik vroeg het festivalbedrijf of, als ik een ticketingsysteem zou bouwen wat het in 3 clicks kon, ze interesse zouden hebben. Dat hadden ze en zij werden de launching customer.We hadden een keiharde deadline. Op de dag van de verkoop waren we nog bezig om de ideal-koppeling te bouwen. Dat heeft me wel een paar jaar van m'n leven gekost.Uiteindelijk ben ik wel blij met die deadline, anders hadden we het steeds kunnen uitstellen omdat er altijd nog iets is wat je ook erbij wil bouwen.We hebben de code voor enkele functionaliteiten aangeschaft. We hadden het ook zelf kunnen bouwen, maar dat was trager en kostte waarschijnlijk nog meer.Ik ben niet van het nemen van hele grote risico's, maar wel van gecalculeerde risico's.Mijn afweging was dat wanneer ik 6 maanden m'n vaste lasten kon betalen, ik het risico om voor mezelf te beginnen wel aan kon.Vanaf het begin was ik nonstop aan het werk. Leuk zo'n schaalbaar product, maar meer klanten betekent ook meer klantzorg. Klanten verwachten ook dat je de entree van de ticketing regelde.Ik kan goed rustig blijven in stressvolle situaties. Focus op het probleem en mogelijke oorzaken elimineren.De balans tussen gezond blijven en hard werken/geleefd worden is lastig. Ik ben altijd 2x in de week te blijven sporten, gezond te eten en veel te slapen. Dat scheelt een hoop.Maar dat kon niet oneindig doorgaan. Dus een van de eerste mensen die we aannamen was iemand die de operatie kon overnemen.Het moment dat ik de eerste medewerker aannam en die op de loonlijst kwam, voelde ik opeens veel meer druk. Nu was het serieus.M'n oude baas zei ooit: Een grootste fout die ondernemers maken is, wanneer het slecht gaat, zichzelf niet meer betalen. Je moet niet minder uitgeven, maar gewoon meer verdienen.Ik was wel eens jaloers op andere ondernemers die een co-founder hadden om mee te sparren.Ik moest leren hoe ik van alleen eraan werken een team kon leiden. Ik ben onze kernwaarden gaan definiëren, heb een stip op de horizon gedefinieerd, en ben structuur gaan aanbrengen.Ik ben niet graag directief maar enthousiasmeer liever mensen om mee te gaan op een avontuur. Ik luister ook graag lang, om daarna de punten te verbinden.De combinatie tussen IT en mens vond ik leuk. Je impact is heel direct, de ervaring wordt bij de verkoop al leuker.Toen corona erin hakte ging even alles op pauze om het probleem te analyseren. De eerste focus was cash. Uitgaven laag en regelingen aanschrijven. Hope for the best, prepare for the worst.Misschien klinkt het gek. Maar hoe spannend het ook was, het voelde ook weer leuk. Net als het begin van het ondernemen. Opeens moesten we weer met weinig middelen heel creatief zijn en op koers blijven.Corona maakte nog extra duidelijk dat ik, in het aansturen van 20 man, het ondernemen wel een beetje was gaan missen.De verkoop speelde me ook vrij, want veel praktische zaken konden nu door in-house afdelingen gedaan worden.De due diligence van het verkoopproces voelt ook als een soort overhoring.Het bedrijf moest hoe dan ook door. Dus, het zou mooi zijn als de verkoop doorging, maar ik moest me blijven focussen op Yourticketprovider alsof het niet zou gaan lukken.Het speelveld is nu anders, mijn uitdaging is nu om écht groter te denken.Om de kernwaarden van het bedrijf te bedenken moest ik terug naar mezelf en wat mijn kernwaarden zijn: Persoonlijk, Flexibel & Build for success.Ik mis zelf een beetje de standaard eigenschappen van een CFO: Het risicocontrolerende, procesmatige op de day to day. Dat heb ik erbij gezocht.M'n oude baas zei ooit: "Ik wil nooit meer dan 20 mensen, want die passen niet samen in een bus."Heel verschillende bedrijven gaan toch allemaal door dezelfde fases heen.LinksEO acceleratorCM neemt ticketingbedrijf Yourticketprovider overCMBoek: Stephen Covey - The 7 Habits of Highly Effective PeopleBoek: David Allen - Getting Things Done