Podcasts about marokkanen

In deze aflevering van de Van Niets naar Iets Podcast duiken we in het inspirerende succesverhaal van Youssef Koukouh, beter bekend als YOUSTOUB. Met meer dan 300.000 volgers op YouTube, TikTok en Instagram heeft Youssef zich in de afgelopen 10 jaar ontwikkeld tot een van de meest invloedrijke en ondernemende creator/influencer van Nederland. Youssef groeide op in de Schilderswijk in Den Haag. Hoewel hij actief was op school, vond hij het nooit echt leuk. Op 18-jarige leeftijd maakte hij zijn eerste video als reactie op Geert Wilders' uitspraak over "meer of minder Marokkanen." Dit filmpje ging viraal en werd het startschot van zijn creatieve carrière. Vandaag de dag heeft Youssef met zijn sketches, vlogs en humoristische video's meer dan 100 miljoen views verzameld en blijft hij mensen entertainen én inspireren. Verder vertelt Youssef over zijn huwelijk en geloof en hoe dit hem helpt met ondernemen en rust in zijn leven. Benieuwd hoe YousToub van een baan bij de Action uitgroeide tot bijna een half miljoen volgers en een succesvol ondernemer? Bekijk deze aflevering en laat je inspireren door zijn unieke reis!

Leugens over aantallen nareizigers speelden een grote rol bij de val van kabinet Rutte IV, en migratie werd hét thema van de verkiezingen die de PVV vervolgens won. Het verschil tussen feit en fictie leek veel kiezers niet te deren. In deze aflevering verwonderen de Mediadoctoren zich over misverstanden over migratie. Dat doen we met Saskia Bonjour, Universitair Hoofddocent Politicologie aan de UvA. Ze kreeg in 2019 een VIDI-beurs voor 5 jaar onderzoek in het project Strange(r) Families. Gender en seksualiteit spelen historisch een grote rol in het vaststellen van welke migranten 'anders' en daarmee ongewenst zijn, zoals via het idee dat bepaalde mannen buiten gehouden moeten worden om vrouwen te beschermen. We bespreken opvattingen over het kerngezin en monogamie in het licht van het Vreemdelingenrecht. Welke rol spelen gender en seksualiteit bij misverstanden over migratie? Links bij deze aflevering: Project Strange(r) Families; Artikel Bonjour en Diepenmaat over ‘de facto families'; Artikel Westra, Bonjour en Vermeulen over familiemigratierechten na Suriname's onafhankelijkheid; Podcast De Verbranders van Universiteit Leiden over migratie. Verwante afleveringen uit het archief: Afl 175: Hoe ras niet bestaat, maar toch steeds wordt gemeten, met Amada M'Charek; Afl 150: Marokkanen in de media, met Nadia Bouras; Afl 139: Oost/west-denken, met Remco Beuker; Afl 188: De Indonesische verbeelding van ons koloniaal verleden.

Het duurde even, toen was de pogrom in Amsterdam veranderd in een jacht op Marokkanen. Althans, die indruk wekt de aaneenschakeling van jammerklachten over de ‘discriminatie van moslims', die vanuit de media op ons neerdaalde, constateert verslaggever Wierd Duk in een nieuwe aflevering van de podcast Het Land van Wierd Duk. „Wat we zien gebeuren is verbijsterend”, aldus Duk. „De vraag is of we ooit nog een gemeenschappelijke taal zullen vinden met deze mensen.” Verder in de podcast: de Trumprevolte en: polygamie en uithuwelijking in Nederland.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Twee peilingen schetsen deze week een ontnuchterend beeld. Terwijl de andere partijen redelijk stabiel blijven, lijkt NSC te zijn verdampt. Hoewel we bij BNR peilingen graag negeren, hebben we het er toch over. Want zoiets zet de verhoudingen binnen de coalitie op scherp. En het gaat al niet zo lekker tussen die vier partijen. Er lagen deze twee weken leden van het kabinet onder vuur. Landbouwminister Femke Wiersma (BBB) en staatssecretaris Openbaar Vervoer en Milieu Chris Jansen (PVV). Beide door politieke onervarenheid, lijkt het. Wiersma probeerde handig gebruik te maken van een afspraak over het stoppen met 'nationale koppen op Europees beleid', om zo het verbod op veedrijvers te blokkeren. Maar de Kamer, die dat verbod in overgrote meerderheid wil, accepteerde het njet van Wiersma niet. Jansen zei, heel onhandig, dat hij achter de minder minder Marokkanen-uitspraak van Wilders staat. Wilders werd daarvoor veroordeeld wegens groepsbelediging. Redelijk snel daarna moest Jansen een brief aan de Kamer schrijven dat hij dat 'als staatssecretaris' niet meer vindt. Maar als privépersoon lijkt hij het toch een prima opvatting te vinden. De vraag is nu of hij nu genoeg afstand genomen heeft van die uitspraak. Deze aflevering is gemaakt door Lydia van Rooijen, Mats Akkerman, Leendert Beekman en Mark Beekhuis  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vanavond in Bar Laat met Sophie! We hebben het onder meer over staatssecretaris Chris Jansen die door het stof moet vanwege de 'minder-Marokkanen uitspraak'. Nadia Moussaid is net terug uit Egypte, waar ze sprak met Palestijnen op de vlucht. Joël Broekaert vertelt waarom je prima een muskusrat in een stoofschotel kan verwerken én Trijntje Oosterhuis zingt vanavond Hazes! 

Staatssecretaris Chris Jansen van Openbaar Vervoer en Milieu moet diep door het stof vanwege het steunen van de ‘minder Marokkanen'-uitspraak van Geert Wilders. Bij omroep WNL zei hij – 10 jaar later – nog altijd achter de uitspraken te staan waarvoor de PVV-leider is veroordeeld. Nadat Jansen onder vuur kwam te liggen vanwege zijn steun aan Wilders liet Jansen later toch weten zijn uitspraken terug te trekken ‘als staatssecretaris'. ‘Als staatssecretaris zat hij bij een tv-programma. Dan weten we allemaal dat wanneer je uitspraken doet, je dat doet namens het kabinet', benadrukt politiek verslaggever Leendert Beekman. Israël heeft een luchtaanval van Hezbollah op Tel Aviv afgeslagen op woensdagmorgen. Niet vaak gebeurt het dat Hezbollah op de Israëlische havenstad een aanval uitvoert. ‘Het kan een flinke escalatie betekenen', vreest Israël-correspondent Ralph Dekkers. ‘Voor Israël is een aanval op Tel Aviv een rode lijn.' See omnystudio.com/listener for privacy information.

Staatssecretaris Chris Jansen van Openbaar Vervoer en Milieu moet diep door het stof vanwege het steunen van de ‘minder Marokkanen'-uitspraak van Geert Wilders. Bij omroep WNL zei hij – 10 jaar later – nog altijd achter de uitspraken te staan waarvoor de PVV-leider is veroordeeld. Nadat Jansen onder vuur kwam te liggen vanwege zijn steun aan Wilders liet Jansen later toch weten zijn uitspraken terug te trekken ‘als staatssecretaris'. ‘Als staatssecretaris zat hij bij een tv-programma. Dan weten we allemaal dat wanneer je uitspraken doet, je dat doet namens het kabinet', benadrukt politiek verslaggever Leendert Beekman.

Joop neemt eerst het belangrijkste nieuws in Israel met jullie door, waarna Nausicaa aan de keukentafel plaatsneemt en wij gaan spreken over de door de FNV gesteunde demonstraties tegen Israel, maar ook over ⁠sterkok Ottolenghi die door NL culinaire journalisten van dagblad Trouw (waaronder Marokkanen) onder druk wordt gezet om het Israëlische optreden in Gaza fors te veroordelen en veel andere onderwerpen.

Elianne van Rens was bijna veertig jaar was ze civiel- en strafrechter: Bekend werd ze vooral door het ‘minder Marokkanen-proces' van Geert Wilders, dat de PVV-leider een strafblad opleverde. En waarbij ze door Wilders werd weggezet als ‘vooringenomen, knettergek en neprechter.' Nog steeds noemt ze rechter zijn het mooiste beroep ter wereld. Al bezorgde dat haar eelt op de ziel.

Met Jan Roos praat ik over actuele thema's zoals genderidentiteit, racisme en de multiculturele samenleving. We richten ons op de rol van de media in het bevorderen van gelijkheid. Jan Roos, scherp zoals hij altijd is, legt uit hoe sommige sociale bewegingen, hoewel goed bedoeld, misschien meer kwaad dan goed doen. We kijken naar hoe raciale termen en labels in de media ons begrip van racisme beïnvloeden. Deze aflevering biedt een scherpe blik op hoe identiteit en media met elkaar verweven zijn en hoe maatschappelijke vraagstukken en ideologieën onze samenleving beïnvloeden. Of je het nu eens bent of niet met de standpunten, je krijgt een waardevolle discussie over deze belangrijke onderwerpen. Abonneer je op mijn YouTube-kanaal en steun dmv een donatie als je onze gesprekken waardeert!Support the Show.☆☆STEUN WIJSDOM☆☆Waardeer je wat ik maak & bespreek? Help me zodat ik deze podcasts kan blijven maken. Steun via: https://www.sanaeorchi.com/doneren Volg Sanae Orchi & WijsDom op Social Media:https://www.instagram.com/orchisanae/https://www.tiktok.com/@orchisanaewww.linkedin.com/in/sanae-orchi-88442a140https://www.instagram.com/wijsdompodcast/ Bekijk hier de videos:https://youtube.com/@wijsdom?si=wIKir5L0HfJQ2tU7

Agressie tegen volksvertegenwoordigers lijkt schrikbarend toegenomen, met als een van de meest schrijnende voorbeelden de intimidatie van toenmalig minister Kaag door een man met een fakkel voor haar huis. Wat zijn de gevolgen hiervan voor de democratie? In deze aflevering verwonderen de Mediadoctoren zich over geweld tegen politici. Dat doen we met Liza Mügge, universitair hoofddocent bij de afdeling politicologie van de Universiteit van Amsterdam.  Het gesprek gaat onder andere over identiteit, intersectionaliteit en Männer partijen. Hoe kunnen we geweld tegen politici begrijpen en voorkomen?  Links bij deze aflevering:  Opiniestuk Mügge en Schulten in NRC;  Studie Mügge en Runderkamp naar maiden-speeches.  Verwante afleveringen uit het archief:  Afl 49: Benoemen van afkomst; Afl 150 Marokkanen in de media, met Nadia Bouras; Afl 166: Waarom boeren geportretteerd worden als de ware Nederlanders, met Esther Peeren; Afl 179: Hoe populaire cultuur de democratie kapotmaakt, met Joke Hermes.

En Trump begint een handel in bijbels. (00:45) Frankrijk klaagt leerling aan na hoofddoek-incident  Drie Franse schoolmeisjes moesten hun hoofddoek af doen in de klas, zoals de wet voorschrijft. Toen één van hen weigerde, zou de docent haar geslagen hebben. De docent ontkent, maar kreeg wel te maken met hevige bedreigingen. Dat de angst in Frankrijk voor Islamisten er goed in zit na twee eerdere moorden op docenten, blijkt wel doordat de zaak direct door premier Attal opgepakt wordt. Hij zegt dat de leerling aangeklaagd wordt wegens het geven van een valse verklaring. Hierover onze correspondent Eva Rammeloo. (07:22) De Duits-Marokkaanse droom Hoe ga je om met arbeidsmigratie in een vergrijzend Europa? In Duitsland lijken ze een antwoord op die vraag te hebben: onder meer jonge Marokkanen zijn er van harte welkom om te gaan werken. En dat zijn niet per se de hoogopgeleide IT'ers, maar ook verplegers die hard nodig zijn bij onze oosterburen. Journalist en Bureau Buitenland-collega Abdou Bouzerda volgde deze groep. (20:19) Buitenland Uitgelicht: VS Donald Trump is bijbelverkoper geworden. Vanaf deze week is zijn 'hele speciale' God Bless America-bijbel verkrijgbaar. Correspondent Karlijn van Houwelingen praat ons bij.  Presentatie: Chris Kijne

En een omstreden maatregel tegen de droogte in Marokko. (00:44) Afluisterschandaal brengt Scholz in verlegenheid   Moet Duitsland die gewilde Taurus-raketten sturen – de vraag ligt al maanden op tafel. Vooral bondskanselier Scholz lijkt erg terughoudend te zijn. In het uitgelekte gesprek tussen vier hooggeplaatste Duitse militairen, dat op een Russische tv-zender werd uitgezonden, wordt ook die mogelijke levering besproken. Wat doet dit afluisterschandaal met het aanzien van Scholz op nationaal en internationaal toneel? We vragen het aan correspondent Guy Hoeks. (06:51) Diverse kiezer weinig enthousiast over VS-presidentskandidaten  Morgen is het Super Tuesday in de Verenigde Staten en kiezen vijftien staten de presidentskandidaten voor de Democraten en de Republikeinen. Niemand twijfelt eraan dat het Joe Biden en Donald Trump worden: mannen op leeftijd waar niet iedereen zich bij thuis voelt. Vrouwelijke kiezers of mensen van kleur voelen zich niet vertegenwoordigd. Correspondent Karlijn van Houwelingen legt uit dat er bij hen weinig enthousiasme is voor de politieke campagnes. (19:01) Buitenland Uitgelicht: Marokko Door extreme droogte in Marokko moeten mensen bewuster omgaan met water. En dat betekent ook minder naar het traditionele badhuis de hamam gaan. Correspondent Samira Jadir vertelt dat Marokkanen daar niet erg blij mee zijn.  Presentatie: Tim de Wit

‘Casting call' is de nieuwe telefilm van filmregisseur Sharif Abd el Mawla. De film draait om de jonge Amir, die droomt van een carrière als acteur. Abd el Mawla maakte eerder korte films als ‘Jetski' en ‘7 Marokkanen en Jos'. Presentatie: Floris Kortie

Een jaar na dato blikken we terug op het unieke succes van Marokko tijdens het WK 2022. Dit doen we samen met Ice, ook wel bekend als Tonnano, Soufiane Touzani en Noureddine. Ice maakte afgelopen jaar de docu Superleeuwen wat in het teken stond van het Marokkaanse succes op het WK; met onder andere Marokkaanse spelers die geboren zijn in Nederland, zoals: Hakim Ziyech, Noussair Mazraoui, Zakaria Aboukhlal en Sofyan Amrabat. 00:00 - Terugblik op Spanje - Marokko 8:28 - "De oud-trainer van Marokko moest weg"10:51 - Marokkanen en discipline12:25 - "Ziyech is de allerbeste Marokkaanse speler ooit" 15:25 - De balans van het Marokkaanse elftal20:29 - De opleiding van Marokkaanse spelers26:01 - Hoe gaan andere spelers met dubbele nationaliteit kijken?29:32 - Het succes van Marokko gaat dieper dan voetbal31:40 - Keuze maken als speler voor welk land34:00 - Ice's docu 'Superleeuwen'35:40 - De belevenis is in Qatar44:15 - Hakimi z'n penalty49:06 - De penaltyserie tegen Spanje en voorbereiding50:07 - Impact Marokkaans succes 54:10 - Touzani z'n belevenis rondom het WK58:20 - Afrika Cup 2024

Welke invloed heeft de openlijke oorlog tussen Hamas en Israël op de Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen van 22 november? Die vraag stellen PIM VAN GALEN en SYP WYNIA zich in hun nieuwe video en podcast https://www.wyniasweek.nl/podcast/ van Wynia's Week TV. Dat die invloed er zal zijn, is zeer waarschijnlijk. Syp Wynia maakt de vergelijking met 2001/2, toen Pim Fortuyn mede door de terreuraanslagen op New York en Washington furore kon maken. En dan niet per se door die aanslagen zelf maar doordat bleek dat inwoners van Nederland (moslims, Marokkanen in het bijzonder) massaal sympathiseerden met de terroristen of de aanslagen zelfs steunden. Hoe ‘9/11' de Nederlandse politiek beïnvloedde Volgens Syp Wynia kunnen de oorlogsgebeurtenissen in Gaza en Israël een soortgelijk effect als in 2001/2 hebben op de Kamerverkiezingen van 22 november 2023. Welke politieke partijen daar voor- dan wel nadeel van hebben op 22 november is ongewis. Maar dat er binnen en tussen de fuserende partijen PvdA en GroenLinks (‘Verenigd Links) barsten aan het ontstaan zijn is evident. Wynia's Week is er twee keer per week, ook met video's en podcasts. Die zijn vrij beschikbaar, voor iedereen. Dat wordt mogelijk gemaakt door de donateurs. Doet u al mee? https://www.wyniasweek.nl/doneren/ Hartelijk dank! Foto: ANP / Remko de Waal

Op de avond van 8 september werd Marokko getroffen door een zware aardbeving. Meer dan 2.000 mensen kwamen hierbij om het leven, talloze huizen in veelal kleine en lastig te bereiken dorpjes werden verwoest. Noodhulp kwam direct op gang, Marokkanen in de diaspora zetten diverse acties op, maar ook ngo's in het gebied gingen meteen aan de slag. In deze podcast praten acteur en presentator Nora Akachar en Lilith co-founder Hasna El Maroudi met schrijfster Aya Sabi en podcastmakers en hulpverlener Mariam El Maslouhi. Ze hebben het over het gebied, bespreken waarom noodhulp voor sommige dorpen langzaam op gang kwam en waarom Marokko noodhulp weigert van vele landen. Ook spreken ze met de van oorsprong Afghaanse tandarts Sharif Tairi, die toevallig in Tanger op vakantie was tijdens de aardbeving en besloot naar het rampgebied te gaan om te helpen, en met de Haagse Mina El Kadiri. Haar familie komt uit de regio en is zwaar getroffen. Twee ooms hebben het niet overleefd, net als een aantal nichtjes. Tot slot luister je naar Sara Alaoui Dekker die ons vertelt waarom gender sensitieve noodhulp zo belangrijk is. De podcast is mede mogelijk gemaakt door Dag en Nacht Media, onder redactie van Salima Bouchtaoui en Fairouz Hofman. Editing door Mariam El Maslouhi.Wil jij de slachtoffers helpen? Dat kan op verschillende manieren:- Amal Women's Training Center: zij hebben een Relief Fund opgezet en zijn de afgelopen week druk in de weer geweest om eten voor te bereiden voor slachtoffers - https://www.instagram.com/amalnonprofit/- Rif Tribes Foundation; zij promoten de traditionele Amazigh-kunst en -cultuur en creëren tegelijkertijd een betere toekomst voor de jeugd van Marokko door middel van ontwikkelings- en humanitaire missies, en hebben nu een speciale missie opgezet voor hulp - https://www.instagram.com/riftribes/?hl=en- Stichting Rizq:Stichting RizQ is een non-profitorganisatie, die direct aan de slag is gegaan om noodhulp te brengen naar Marokko- EFA, education for all, een organisatie uit de regio Haouz waar jonge meiden in huis wonen en naar school kunnen. De meiden waren nog thuis in hun dorpen vanwege de zomervakantie, 5 van 6 boarding houses zijn verwoest. - Artists for Morocco. Verschillende Marokkaanse kunstenaars bieden hun werk te koop aan. Alle winst gaat naar de getroffen regio.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In deze podcast het tweede deel dat in het teken staat van de 22 daagse reis die Hans Wensveen en zijn vrouw Marleen door Marokko maakten. Marokko is een land dat 11 keer zo groot is als Nederland en dat 38 miljoen inwoners bevat. 60% daarvan zijn Arabisch sprekende Marokkanen en 40% is Berbers. Deze laatste groep zijn de oorspronkelijke bewoners van het land. Tijdens deze zeer complete rondreis is elke dag anders. Van vruchtbare boomgaarden, door ruige maanlandschappen, en zoals zo zult horen naar een gebied met wit besneeuwde bergen. Ze bezochten onder andere de vier koningssteden Fés, Meknes, Rabat en Marrakech. Ze zijn inmiddels als een week in het land en dag 8 is zojuist gestart.

De komende drie weken staat in het teken van de 22 daagse reis die Hans Wensveen en zijn vrouw Marleen door Marokkko maakten. Marokko is een land dat 11 keer zo groot is als Nederland en dat 38 miljoen inwoners bevat. 60% daarvan zijn Arabisch sprekende Marokkanen en 40% is Berbers. Deze laatste groep zijn de oorspronkelijke bewoners van het land. Tijdens deze zeer complete rondreis is elke dag anders. Van vruchtbare boomgaarden, door ruige maanlandschappen, naar wit besneeuwde bergen. Ze bezochten onder andere de vier koningssteden Fés, Meknes, Rabat en Marrakech.

Vrouwen aan de macht in het kabinet. Pizza's onbetaalbaar door hittegolven. Maxim wil BOA zijn op de Zwarte Cross. Haters vaak niet creatief. René poept plassend na eten kapsalon. Mobieltje in je kontzak is pure uitlokking. Dames mogen niet dikker worden. Oude witte man schrijft tientallen geile Bouqet romans. Zorg dat je voldoende DNA van anderen hebt. Dat en véél meer in een nieuwe Wat een week! De tweede week van augustus zijn we er weer!Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Fris en fruitig zitten ze er weer bij! Hoewel, Edino werd gevloerd door een flinke buikgriep maar is min of meer hersteld voor de opnames. We bespreken het kort en komen tot de conclusie: Mannen met griep denken vaak dat het einde van de wereld nadert Verder praten we over een Koreaanse sekte welke invloeden heeft in de Japanse regering, boetes die vanaf 2023 hoger worden, deelscooters, rellende Marokkanen én Ferry herkende laatst iemand aan zijn stem. Wat aansluit op het volgende onderwerp: herkend worden! Beiden heren hebben hier mee te maken gehad. Volg ons hier: https://instagram.com/over.leven.podcast https://instagram.com/edinovandorsten https://instagram.com/ferry_zandvliet Over Leven is ook te boeken in de vorm van een duo lezing. Info en boekingen via info@ferryzandvliet.nl  

In deze aflevering draaien we een stevig en lang wasje met Hassnae Bouazza. Zij is o.a. programmamaker, columnist (LINDA. en NRC) en auteur van meerdere boeken waaronder Arabieren kijken en Een koffer vol citroenen. Hassnae vertelt ons hoe het was om laaaang, laaaang geleden, als enige Marokkaanse Nederlander bij een Hilversumse omroep te werken. Spoiler alert: vrij intens. De dominante witte norm in de media uit zich dus niet alleen in hoe er journalistiek wordt bedreven, maar ook in hoe er met collega's wordt omgegaan die daar niet toe behoren. We vroegen Hassnae of ze als columnist de vrijheid heeft om te schrijven en of ze vindt dat alle columnisten die vrijheid zouden moeten hebben.In het Hardnekkige Vlekken Kwartet halen we o.a. een problematische column aan van Rosanne Hertzberger, vragen we ons hardop af of het oké is om Surinaamse klederdracht te omschrijven als ‘traditioneel', bespreken we de manier waarop er (kritiekloos) bericht wordt over de migratiedeal en delen we kijktips van programma's die met humor de actualiteit bespreken en een nieuwe interessante serie waarin een groep diverse twintigers elkaar opzadelt met grote levensvragen.Plakshot kijk je hier: https://www.vpro.nl/programmas/plakshot.html Even tot hier kijk je hier: https://www.bnnvara.nl/eventothier Hoe Dan kijk je hier: https://www.eo.nl/programmas/hoedan Wat schreven Nederlandse kranten na één dag oorlog?: https://www.villamedia.nl/artikel/mei-1940-wat-schreven-nederlandse-kranten-na-een-dag-oorlog Transcript: One'sy Dit is Bonte Was Podcast   Zoë Uw favoriete wasprogramma over mediamissers en -opstekers.   One'sy Ik ben One'sy Muller.   Zoë En ik ben Zoë Papaikonomou.   One'sy En in deze aflevering zijn we in goed gezelschap, want Hassnae Bouazza is onze gast, welkom!   Hassnae Dankjewel.   Zoë Hassnae, Wat fijn dat je er bent. Jij werkt als programmamaker, vertaler, journalist, columnist en je bent auteur van meerdere boeken, waaronder Arabieren kijken. En iets recenter van vorig jaar, Een koffer vol citroenen. Wat ik nu ook heel mooi aan het aanwijzen ben, dat staat bij ons op tafel. Voor mijn neus, maar het is jouw boek. We duiken met jou, denk ik, in heel veel dingen vandaag, maar we moesten het toch samenvatten op een manier. We hebben het genoemd, de hardnekkige witte normen in de media en het gebrek aan oog voor intersectionaliteit.   Hassnae Helemaal goed.   Zoë Ja? Kan je er mee werken?   Hassnae Ja hoor. (lachen allemaal)   One'sy Het is genoeg kader. We gaan zo hebben over hoe je eigenlijk in de mediawereld terechtkwam, want dat is een hele interessante weg. Maar waar werk je nu aan?   Hassnae O, nou ja, verschillende dingen. Nog steeds schrijven dus columns en stukken enzo voor bladen en de krant. En een documentaireserie over de Rif, waar ik nog niet heel veel over kan vertellen. Ik ben heel bijgelovig, ik wil nooit te veel vertellen over dingen die nog moeten komen of gaande zijn.   Zoë Ik wil heel graag beginnen met een citaat uit jouw boek, Een koffer vol citroenen. Dat ben ik heerlijk, ik heb het bijna uit, aan het lezen. Het is een prachtig boek. Mag ik het ook een ode aan je moeder noemen?   Hassnae Zeker. Dat is het.   Zoë Die is een paar jaar geleden overleden. Het is heel lief en heel ontroerend. Maar je verwerkt er ook heel mooi in hoe het is geweest om op te groeien in Nederland als Marokkaans-Nederlands persoon. En je beschrijft dus ook hoe mensen eigenlijk in Nederland dan kijken naar mensen die hier ook wonen en die niet een geheel, nou laten we zeggen, geheel inheems Nederlandse achtergrond hebben. Heel herkenbaar op verschillende punten en op een gegeven moment beschrijf je heel mooi iets over, volgens mij gaat dat ook over jouw vader die op een gegeven moment naar Algerije is gemigreerd en dat er eigenlijk niet zoveel hierover bekend is, en een documentaire van Mohamed Bouzia daarover. Die heeft het ook over Marokkanen die naar Algerije migreerden een documentaire gemaakt en in het boek heb je dan een hele mooie zin staan en die raakte mij over dus die documentaire van Mohamed zeg je: "Het is een mooi testament dat de geschiedenis vertelt van een avontuurlijke generatie die onderbelicht is gebleven, die voor altijd in de geschiedenisboeken bestempeld is als migrant." Zou je daar misschien wat meer over kunnen vertellen?   Hassnae Ja, zeker. Die generatie van mijn vader inderdaad. Dat was ten tijde van de koloniale bezetting van Algerije en Marokko was een protectoraat, het noorden. We hadden natuurlijk de Spaanse bezetting in het noorden van Marokko. En veel mensen uit de Rif gingen lopend naar Algerije omdat daar werk was. Lopend. Dat is een enorme afstand en gewoon puur dat alleen al is hoe mensen op zoek gingen naar een beter bestaan en vervolgens in Algerije terechtkwamen, net zoals mijn vader. Mijn vader heeft daar mijn moeder ontmoet. Ze zijn getrouwd. Vervolgens ontstond er heibel tussen Marokko en Algerije. Marokkanen waren niet meer welkom. Ze zijn toen naar Marokko terug verhuisd, naar Oujda, waar ik ben geboren en van daaruit is mijn vader, omdat het daar ook weer niet al te florissant ging, is hij naar Europa geëmigreerd. Eerst via Spanje, Frankrijk en dan Nederland. En dat geldt voor veel van die mensen, van de generatie van mijn vader. Het waren mensen die inderdaad avontuurlijk waren, die het onbekende tegemoet gingen, die heel veel moeite deden om een goed bestaan op te bouwen en die, als je de persoonlijke verhalen hoort, ook in Nederland hun stempel achterlieten, het waren gewilde mannen. Er zijn veel dubbelbloed Marokkanen in Nederland uit de jaren 70 tot 80. Het waren exotische vogels, het waren sjacheraars, het waren flirters.   Zoë Of dubbelbloed Grieken. (lacht)   One'sy  Of dubbelbloed Surinamers.   Hassnae Dus er was heel veel gaande. Ik bedoel, ze lieten een indruk achter. Maar als je kijkt naar hoe ze in de berichtgeving zijn vastgelegd, zijn het gewoon besnorde mannen die in pensions werkten en fysieke arbeid deden. Migranten, niks meer, die stempel, één laag, verder niks, terwijl, het zijn complexe persoonlijkheden en dat is waarom ik dat heb geschreven. Ik heb mijn vader ook, door het boek heb ik natuurlijk mezelf en mijn moeder beter leren kennen, maar ook mijn vader. Ze verdienen gewoon veel meer een gelijkwaardige beschrijving en meer gelijkwaardige toenadering ook van de beschouwers.   Zoë Ja, ik vond dat zo mooi beschreven, want ik merk dat ik er nu ook weer kippenvel van krijg omdat wat ik erin herken is ook bijvoorbeeld, ik ben inderdaad dan een dubbelbloed of hoe je het wil noemen, maar dus Nederlandse moeder en Griekse vader. Mijn vaders migratieverhaal, dat is iets heel anders; hij is een kennismigrant, ook wel interessant, hoe noemen we wat? Maar dat verhaal is al ingewikkeld om te vertellen. Ze zijn uit elkaar gegaan, dan interesseert het eigenlijk niemand meer waarom, want dat is gewoon cultuurverschil. Weet je, die recht van eigenheid, gezien de complexiteit dat dat gezien mag worden, dat slaan we helemaal plat. Dat slaan we natuurlijk in media sowieso al wat sneller plat. Maar al helemaal als het inderdaad gaat over mensen die wij als de ander dan zouden zien.   Hassnae Ja, en er zou nooit gezegd worden, als twee mensen uit dezelfde cultuur scheiden, zou dat nooit geweten worden aan de cultuur. Maar op het moment dat er mensen uit twee verschillende culturen samen zijn, dan moet het dat wel zijn. Het is lekker makkelijk. Het is ook heel erg lekker simpel natuurlijk en op die manier word je ook soort van klein gehouden. Niet voor vol aangezien, want relaties die stranden nu eenmaal misschien. Misschien is de één wel verliefd geworden of zo. Het kan van alles zijn. Mijn geliefde is een witte Nederlandse man en hij zegt ook altijd tegen me dat hij en ik veel meer cultureel delen dan bijvoorbeeld zijn Nederlandse ex. En weet je, daar wordt gewoon aan voorbijgegaan.   Zoë Totaal. Nee, dat vind ik dus heel mooi, ook aan jouw boek. Want het leidt er bij mij toe dat ik zelfs vrij zuinig ben in wat ik daarover vertel in de publieke ruimte. Helemaal niet in mijn eigen omgeving, omdat er heel snel duizend etiketten op komen en wordt het heel erg geplaatst in de projectie van de ander of dus het wordt heel eendimensionaal en daar heb ik geen zin in. En dat vind ik wel heel mooi. Je hebt natuurlijk gewoon zelf helemaal jouw verhaal van al die kanten en al die kleine schakeringen kunnen opschrijven.   Hassnae Ja en dat is heel belangrijk. En het is ook wat je zegt: mensen gaan ermee aan de haal en dan is het niet meer van jou. En dan gaat het over iets dat op geen enkele manier over jou gaat of waarin je jezelf herkent. En dat is wel, denk ik, wat we, in ieder geval, laat ik voor mezelf spreken, al die jaren in Nederland hebben gehad, is dat er verhalen en gebeurtenissen op je worden geplakt waar je je voor moet verantwoorden of uitleg moet geven waar je echt helemaal niks mee hebt. Ik noem het migrantenkitsch.   Zoë Zo' n goede term is dat!   Hassnae Het is echt de clash binnenshuis en buiten ben je lekker vrij. Nederlandse cultuur vrij versus de verstikkende cultuur thuis. Tuurlijk, het zal voor mensen gelden, maar het geldt niet voor iedereen. Het geldt zeker niet voor mij. En ik wil daar niet mee besmet raken. Ik wil daar niets over vertellen en ik wil er ook niet op aangesproken worden. Het probleem is dat je dat decennialang moest doen. Iedere keer, iedere keer als er weer zo'n verhaal naar buiten sijpelde en media er gretig opdoken. Ze duiken er nog steeds heel erg op, niks liever dan dat. Dan wordt je weer opgetrommeld, moet je weer alert zijn, want dan krijg je weer een vraag erover of moet je weer uitleggen...   One'sy Dan ben je weer woordvoerder.   Hassnae Jaaa, ga toch weg! Echt zo klaar mee.   Zoë Het is mooi hoeveel woordvoerders van de Marokkaanse gemeenschap we in de loop der jaren wel niet hebben gezien. Het is wel mooi dat mensen dat dan zelf ook niet allemaal prima hebben gevonden.   Hassnae Nou, sommigen absoluut wel.   Zoë Maar sommigen wel.   Zoë Ik wil graag de woordvoerder van alle allochtonen worden, bij dezen. (lachen)   One'sy En zeggen, we zijn allemaal verschillend, en daarmee af. Maar dit is eigenlijk ook, we hebben het een beetje aangestipt, maar zeg maar die eendimensionaliteit, is dat ook wat jij hebt meegemaakt tijdens je werk in de media?   Hassnae Ja, natuurlijk. Ik denk dat het onvermijdelijk is. Ik zit nu even te denken wat ik voor voorbeelden zou kunnen geven, maar het zijn de clichés, weet je wel. Mensen zijn heel erg op zoek naar de clichés. En zelfs als ze dat niet zijn, dan gaan ze wel op een bevooroordelende manier met jou zelf om. Ik kan me herinneren dat ik bij een omroep ging werken jaren geleden en ik was de enige Marokkaanse en dat dat echt door het hele gebouw ging. En dat iedere dag weer kwamen er mensen…   Zoë Attentie, attentie.   One'sy We hebben er één!   Hassnae Er is een Marokkaan in het gebouw! (lachen)   Hassnae Ja, en dan kwamen ze met de meest, weet je wel, ken je een Iraniër? Ik heb daar een keer een stukje over geschreven, iets aangedikt. Ken je nog een Turk met één teelbal? Dat soort vragen. Op gegeven moment weet ik nog dat een collega van mij echt dacht van, laat dat meisje met rust! Het was echt, wauw, en ook heel erg het allochtonenhoekje moeten bemannen.   One'sy Nou, daar ging letterlijk mijn visie voor mijn eindexamen, mijn het afstuderen van journalistiek over. Mijn stelling was, toen zeiden we dat nog: "allochtone journalisten zouden niet alleen maar over allochtone berichten moeten schrijven", in mijn geval. Dat was mijn stelling. En het is heel vervelend, want ik ben dat natuurlijk zelf wel een beetje gaan doen, omdat het mijn interesse heeft. Maar ik vond dat wel heel irritant, want misschien wil ik het wel over sport hebben. Doe even normaal.   Hassnae Ja, precies. Dat is ook zo. Maar dat is echt een een gevecht ook geweest. Ik had ook ambitie. Ik wilde interviewen. Ik dacht ik spreek vloeiend: Frans, Engels, Arabisch. Ik kan mensen overhalen om een interview te geven. Nee hoor. Dat was echt… Ik moest echt wel mijn plek kennen. Een eindredacteur zei echt tegen me van: ja, interessant, maar weet je Hassnae, we zijn bezig met een programma voor en door allochtonen. Is dat niks voor jou? Je zou denken dat ik het verzin, maar het is gewoon echt zo, en dat is echt heel lang geweest en voor mij was het een reden om dan zelf maar een beetje op mijn eigen blogje of zo te schrijven over de dingen die ik leuk vind. En ik bedoel, ik schrijf ook over de Arabische wereld, want ik vind dat belangrijk.   Hassnae Ik bedoel die cultuur, die bagage heb ik, en het is heel belangrijk dat ik daar gebruik van maak en dat ik andere perspectieven deel. Maar ik ben ook gewoon een mens met voorkeuren, liefdes, passies en noem het maar op. Ik bedoel, als Ruud de Wild gaat schilderen, dan wordt dat ineens serieus genomen of weet ik veel, een acteur die dan foto's gaat maken, moeten we dan allemaal in katzwijm voor vallen. Maar mensen zoals ik worden daarin niet serieus genomen en je moet toch altijd wel je plek kennen.   Zoë Ik ben trouwens ook wel benieuwd, want je hebt ook verschillende programma's gemaakt rondom de Arabische wereld bijvoorbeeld. En toen Annebregt en ik bezig waren met Heb je een boze moslim voor mij? dan hebben we jou natuurlijk ook over gesproken, maar ook Sinan Çan en die had het ook heel erg over die reisdocumentaire wereld. Ik ben erg benieuwd wat je van de huidige ontwikkelingen daarin vindt, want hij beschreef heel erg van, het draait vaak om de witte westerse heer die zich gaat verwonderen ergens anders. Het voorbeeld was natuurlijk Paul Rosenmöller. Daar ben ik trouwens ook nog voor gevraagd om daar redactie voor te doen. Daar heb ik toch wel voor gepast. Nou, dat was wel helemaal, zeg maar, die moest iets op tv doen dus dat. En nu zie ik zelf wel een soort van ontwikkeling dat het nu de westerse witte heer of mevrouw is die wel de taal dan spreekt en die gaat er dan naar toe. Ik zit het natuurlijk wel weer lekker in te vullen allemaal. Maar hoe zie jij het?   Hassnae (lacht) Je kan het volgens mij niet anders zien. Het is echt Kuifje in noem het land maar op en daar zitten ze allemaal. Je ziet nu wel dat er iets meer bewustzijn is bij omroepen, dat er ook vrouwen en vrouwen van kleur ook af en toe iets mogen doen en op reis mogen. Maar als je er middenin zit, voel je de ongelijkheid. De rode loper wordt uitgerold voor al die witte mannen die allemaal bewonderd worden: och, wat zijn ze leuk. En als je kritisch kijkt, valt er nog wel wat af te dingen op hoe leuk ze zijn of hoe goed ze zijn. En ik vind het allemaal heel erg egocentrisch. Uiteindelijk draait het allemaal om de presentator, terwijl die vind ik helemaal niet interessant. Ik ben benieuwd naar de mensen zelf. Ik ben ook heel erg allergisch voor al die presentatoren. Maar goed, als je binnen een omroep werkt en je wilt iets erdoor krijgen, dan moet je concessies doen. Maar ik heb er helemaal niks mee. Dan zitten ze daar knikkend in beeld en o, wat zijn ze interessant en o, wat zijn ze charmant. En ik denk: nee, jij bent niet interessant. Ik wil die vrouw zien of ik wil die man zien of ik wil het verhaal. En dat is hardnekkig.   Zoë Ja, we zijn sowieso een beetje BN'er verslaafd natuurlijk in medialand.   Hassnae En het wordt gecultiveerd, want ze zeggen: anders scoort het niet. Ja, maar dat is omdat je mensen niks anders voorschotelt precies. Dat vind ik heel ergerlijk.   Zoë Ik zit te denken. One'sy, heb ik in Bonte Was de voorspelling gedaan. Ik moet denken over witte mannen voor wie de loper wordt uitgerold. Ik moet dan altijd meteen aan een zekere presentator van College Tour denken, die uitstapjes maakte en gewoon weer terugkon. Dat is allemaal helemaal prima.   Hassnae Laten we eerlijk zijn, is hij nou zo getalenteerd? Ik was tijdens de Arabische Lente, die ik meer Arabische opstanden noem, één keer uitgenodigd. Heette het toen al Nieuwsuur of NOVA? Één van de twee.   Zoë Ik denk al Nieuwsuur.   Hassnae Ja, ik denk het ook. Maar goed, ik schreef in die tijd over de Arabische wereld in Vrij Nederland. Dus ik ben niet van de straat, dus ik word uitgenodigd en ik neem plaats en dat is dus laat. Ik bedoel, je komt helemaal vanuit huis, dan ga je naar die studio. Je doet moeite, je hebt eigenlijk slaap. Je wilt eigenlijk liever thuis zijn, maar je doet die moeite. Je gaat naar die studio. Hij kwam zich voorstellen. En volgens mij zei die, ik weet het niet meer, maar ik zei wel: ik schrijf erover. Ik ben niet gewoon iemand die de taal spreekt. Maar goed, ik neem plaats. Het is live.   Zoë Iemand die random van straat is geplukt. (lacht)   Hassnae Dus ik neem plaats en tegenover mij zit een witte meneer.   One'sy Oh boy. Ik denk dat ik weet waar dit naartoe gaat.   Hassnae Hij kondigt me aan als Hassnae Bouazza. Je spreekt de taal. Ja, maar serieus. O ja, je had willekeurig wie dan ook uit kunnen nodigen. (sarcastisch) Ik zeg: nee, maar ik schrijf erover. Ik heb letterlijk zonder overdrijven één vraag gehad en de rest van de tijd ging naar de witte man.   One'sy Want die was natuurlijk dé specialist op het gebied van de Arabische wereld.   Hassnae En ik weet nog dat was die tijd van Twitter en dat mensen, mijn matties zeiden van "hey, wat is hier gaande? Waar is Hassnae nou?" Nooit meer! Dat doe ik gewoon niet meer, weet je, rot op. En hij kan inderdaad een beetje een uitstapje maken voor acht ton. Hij kan daar falen, hij mag weer terugkomen, alles weer oppakken. Als iemand als ik faalt, dan lig je eruit.   Zoë Dan ben je gewoon klaar. Ik wil dus nu ook de voorspelling doen, want ik las dat Coen Verbraak in gesprek is met Matthijs van Nieuwkerk over een interview en ik zeg de hele tijd, begrijp me niet verkeerd, ik vind reparatie niet dat mensen altijd voor eeuwig verdoemd moeten zijn. Daar ben ik het niet mee eens, maar mijn voorspelling is op 16 juni 2023. Naar de tijdspanne ben ik nu benieuwd, daar kun je misschien een wedje over leggen. Er komt een boek aan van Matthijs van Nieuwkerk, een bestseller en er wordt veel geld aan verdiend. Nou, ik denk over een jaar of drie, vier misschien. Het interview komt er volgend jaar en dan is die gewoon weer volledig terug en krijgt hij weer alle programma's. Ben ik nu te cynisch?   Hassnae Nee, ik denk helemaal niet nee. En ik ben het met je eens. Ik ben er ook niet voor dat mensen afgemaakt worden. We maken allemaal fouten. Maar het zou fijn zijn als we allemaal even gelijke kansen zouden krijgen en ook de vergiffenis. En dat is niet zo. Je ziet gewoon die dubbele maatstaf.   Zoë Ja, en inderdaad, wie zijn we wel en niet bereid om te vergeven, maar ook, dat was dus waarom ik de heer Twan Huys noemde in dit geval. Ik gun iedereen van alles. Oké... ik weet niet waarom ik dat eigenlijk zeg.   Hassnae Ik niet hoor. (lachen)   Zoë Nee, precies. Misschien eigenlijk wel helemaal niet. Maar ze houden dus wel weer allemaal posities de hele tijd bezet. Terwijl ik denk: maak ruimte voor anderen. Het is mooi geweest en inderdaad, zo fucking fantastisch zijn jullie nou ook weer niet, hè.   Hassnae En dat is ook iets wat me ergert: wie bepaalt wat goed is? Zij hebben dat al die tijd bepaald. Onze stem, onze mening deed er niet toe, doet er nog steeds niet toe, eerlijk gezegd. En ik vind dat daar al te makkelijk mee om wordt gegaan. We hebben ook een mening. Ik moet dan denken aan die column van Peter Middendorp. Ik vind het een sympathieke man. Hij komt sympathiek over op me, maar daags voor de Libris Literatuurprijs, bekendmaking van de nominaties. Hij had ook een boek en hij wist dat hij niet genomineerd zou zijn waarschijnlijk, dan ging die klagen van: "o, sinds vrouwen en diversiteit belangrijk zijn, winnen alleen nog maar kutboeken." En dacht ik vriend, er wonnen altijd al kutboeken, alleen waren ze allemaal witte auteurs en hoorden jullie onze mening niet. Maar nu praten we mee, maar het feit dat die kwaliteit zo ondubbelzinnig wordt gelinkt aan een witte huidskleur, hoe kun je daar niet cynisch van worden?   Zoë Kauthar en ik hebben dat ook best een aantal keer gehad, het was natuurlijk hilarisch dat wij Managementboek van het Jaar 2022 werden, maar toen was de reactie: het is ook wel 'hot' nu diversiteit. Het hele idee dat het gewoon misschien best wel een vet goed boek is. Dat is natuurlijk niet aan de orde.   Hassnae En dat is toch gewoon om helemaal ziedend van te worden?   Zoë Ja, het is echt heel sneu.   One'sy Dat is iets waar we later nog op terug gaan komen, denk ik, in het kwartet.   Zoë Grijp in, One'sy, grijp in.   One'sy Want we moeten het eigenlijk nog eventjes hebben over hoe je in de journalistiek bent beland.   Hassnae Ja, dat is een soort domino-effect geweest of zo. Ik heb Engels gestudeerd in Utrecht en toen heb ik nog een jaar Franse literatuur gedaan en toen ben ik gaan ondertitelen voor televisieprogramma's, films, Jerry Springer, noem het allemaal op.   Zoë (Zoë en One'sy lachen) Jerry, Jerry!   One'sy Wat leuk!   Hassnae Maar Jerry was dus heel moeilijk om te ondertitelen, want als je kijkt denk je dat is simpel, maar omdat mensen zo door elkaar heen lullen. Het was echt hels. Maar goed, dus dat soort dingen. En via dat ondertitelen kwam ik op gegeven moment bij de VPRO terecht. Ik ging daar op locatie ondertitelen, met Tegenlicht werken en toen viel een vertaling van dat beroemde debatprogramma van Al Jazeera op, dus werd ik gevraagd of ik voor De Volkskrant toen een aantal stukken wilde schrijven over de berichtgeving van Al Jazeera. En op een gegeven moment kwam ik zo, ook per toeval bij Vrij Nederland, want ik wilde columns of stukken schrijven over Arabische media waar mensen naar kijken. Uiteindelijk heeft dat geresulteerd in Arabieren kijken. Want mijn idee was: als je weet waar mensen naar kijken, waar ze het over hebben, wat de schandalen zijn, dan leer je ze ook beter kennen. En dat was echt na 11 september en ik bedoel de manier waarop er naar de Arabische wereld werd gekeken, vond ik stuitend. Als je het hebt over stereotypen en gevaarlijke stereotypen ook en vijandschap en zo. Dus ik wilde die Arabische mensen in al hun diversiteit, van Marokko tot en met Saudi Arabië, Noord-Afrika, Midden-Oosten, dichterbij brengen. Dus dat heb ik een aantal jaar gedaan en schreef af en toe een opiniestuk of zo. Dus ik ben er gewoon er steeds ingerold. En dat televisie maken, doordat ik daar zat, ben ik gevraagd als redacteur-researcher voor de VPRO, dus ik heb ook lang daar gezeten. En ja, van het ene naar het andere. Op gegeven moment ben ik wel weggegaan bij de VPRO, dan vond ik het genoeg geweest, maar ik ben altijd wel docu's blijven maken als freelancer en blijven schrijven en ik vind het de ideale combinatie.   One'sy Hoe was het bij de VPRO? (iedereen lacht)   Hassnae Ja, weet je, ik heb daar hele leuke mensen ontmoet met wie ik nog steeds contact heb. Maar de VPRO is ook wel een log instituut dat zichzelf zeker progressief vond en vindt, maar nog veel kon bijleren, laat ik het zo zeggen. Je ziet nu wel dat ze een inhaalslag aan het maken zijn, maar ik denk dat er nog, laat ik even denk hoe ik het zeg, de intentie of het uiterlijk is mooier dan zeg maar de binnenkant.   One'sy Dat geldt volgens mij wel voor heel veel plekken in Hilversum.   Hassnae Weet je wat de meest progressieve omroep is waar ik ooit mee heb gewerkt en waar de mensen ook echt doen wat ze zeggen en staan voor de idealen? De IKON.   One'sy Ja, makes sense.   Zoë Die is nu opgeslurpt door de EO.   Hassnae Ja, en dat is ook een van de afschuwelijkste omroepen, zeg ik er meteen bij (lacht). De EO was echt, toen ik daar kwam, ben ik gebeld door de IKON anderhalf of twee jaar voordat ze opgeslurpt werden. Daar was het echt van, ‘er is een moslim in het gebouw.' (lacht)   One'sy O, echt?   Zoë Attentie, attentie.   Hassnae Daar ging het zo ook een beetje van, gaat dat wel goed enzo? Alsof je een soort wijwater en Dracula hebt, zeg maar, twee chemische samenstellingen hebt die niet samengaan of zo. Ik vind het eeuwig zonde dat IKON niet meer bestaat, want dat is dus echt een hele kleine, dat is zeg maar Gallië. Asterix en Obelix weet je wel, tegen die stroom in, voor de menselijkheid en heel erg idealistisch. Dus ze zijn er wel, maar ook weer niet helemaal, want op een gegeven moment bestaan ze niet meer en dat is zonde.   Zoë Trouwens nog wel benieuwd, want ik hoor je nu inderdaad zeggen van, er is een moslim in het gebouw, maar we hadden natuurlijk ook een beetje beloofd om het over intersectionaliteit te hebben. Maar het is natuurlijk wel interessant. Jij schrijft daar natuurlijk ook vaker over, bij jou komen er natuurlijk meerdere dingen samen. Is daar oog voor? En hoe kan je ook je eigenheid daarin bewaren binnen zo'n media?   Hassnae Binnen de IKON sowieso wel. Het is ook wel een kwestie van volhouden, doorzetten. Ik was net kritisch over de VPRO, maar ik heb tegelijkertijd bij de VPRO wel hele goede dingen kunnen maken, ook over de Arabische wereld, dus dat is wel weer de andere kant. En die intersectionaliteit is wat mij betreft essentieel. Het is niet een strijd van alleen vrouwen of alleen gehoofddoekte vrouwen of alleen zwarte mensen of joodse mensen of transseksuelen. Het is een gezamenlijke strijd. Het gaat over de gelijkheid van iedereen en rechten voor iedereen. Ik merk wel dat veel mensen die op de voorgrond treden toch wel intersectionaliteit prediken, maar er niet naar leven en niet naar handelen. En dat vind ik heel erg jammer. Ik merk wel dat veel mensen alleen opstaan als het hen direct zelf raakt. Dat is niet hoe het zou moeten zijn. Het is belangrijk dat we voor elkaar opkomen, dat we sterker zijn, want links-progressief is al heel erg versnipperd en klein. Dat is wel waar ik voor sta. En ik ga het dan niet voor die of die groep opnemen omdat ik ze niet hoor, dan zit je over jezelf alleen maar zorgen te maken. Dat is sneu.   Zoë Maar ik kan me wel voorstellen. Er komen zoveel dingen bij elkaar, ook in jou, dat zorgt er wel voor... We gaan het straks ook nog over jouw columns. Ik kan me wel voorstellen dat je voor veel mensen een rode lap op een stier bent.   One'sy Ja, heel erg kortsluiting.   Zoë En 'moslim' is vaak wat mensen op jou plakken. Dat bedoel ik ermee.   Hassnae Ik ben het ook. Daar hebben ze het maar mee te doen. Maar dat is ook zo. Mensen reageren heel erg agressief, maar echt met zoveel woede.   One'sy In de media?   Hassnae Nee, nou ook, de ranzige media, laat ik het zo zeggen, maar ook gewoon lezers en de anonieme types. En de komende jaren komt heel veel woede vrij. Maar ik lees het gewoon niet. Dat helpt verschrikkelijk goed. Dan kun je je er ook niet aan ergeren, dan word je ook niet verleid om erop te reageren. Want vroeger deed ik dat nog wel, tot ik dacht: het is waanzin. Totaal nutteloos. En ik benut mijn momenten.   Zoë Ja, precies. Maar dit vind ik zo mooi. Dit vind ik echt een tip ook aan luisteraars die misschien zelf of het nou op social media is of op andere vlakken publiceren. Voor mij is het ook zo'n gevoel van macht dat ik denk: ik ga het lekker niet lezen. Het interesseert me niets wat je schrijft.   Hassnae Precies, laat 'm lekker spartelen. Ik heb dat ook op Twitter, want je kan daar mensen negeren of blokkeren, maar ik vind een blok een erkenning van diens bestaan. Je mag niet eens weten dat ik het gezien heb.   Zoë O, heerlijk. We moeten straks natuurlijk naar het hardnekkige vlekken kwartet, maar ik ben nog wel benieuwd. Je stipte het net even aan. Je zei ook van, bepaalde dingen zijn echt nog steeds zo. We zijn natuurlijk allemaal eeuwig 31 jaar, maar inmiddels zit je 25 jaar al in de media.   Hassnae Ja, helaas. (lacht)   Zoë Heb je ook positieve verandering gezien?   Hassnae Jazeker. Er is veel meer kleur, veel meer andere perspectieven die ruimte krijgen. Dus ik bedoel, onmiskenbaar. We zitten niet in 2001 of 2004 of 2010, wat dat betreft. Dus er is echt wel wat veranderd en ik merk ook wel dat de media zich daar heel erg bewust van zijn, van de noodzaak van andere perspectieven, andere verhalen en andere personen überhaupt. Ik merk dat ook heel erg aan mijn eigen krant, NRC. Ik krijg daar echt ruimte. Ik hoor mensen weleens klagen over dat NRC racistisch is, en denk: hoho, dat is de krant die ook mijn perspectief deelt. Dus ik vind altijd wel dat je daar wel eerlijk in moet zijn. En ook gewoon veel andere medewerkers die bij de krant werken en hun stempel drukken. Dus er is absoluut veel veranderd. Maar wat je wel ziet, is dat die verandering niet gepaard gaat met meer acceptatie in de samenleving of politiek, dus er is een averechts effect.   Hassnae Racisme wordt veel openlijker geuit in de politiek. Het was heel lang van, als ze maar integreren, aanpassen en een goede baan hebben. Maar we hebben die goede banen, we hebben echt topposities. Mensen vinden dat heel erg moeilijk om te accepteren en dat leidt gewoon tot nog meer explosief racisme.   One'sy Zijn dat de laatste stuiptrekkingen, denk je? Want dat zeggen ze toch? Als het heel heftig wordt, daarna gaat het een beetje...   Hassnae Ja, weet je, ik vind het moeilijk om het laatste stuiptrekking te noemen, omdat je ziet dat ze in de politiek oppermachtig zijn. Dus het is niet die 20% waar iedereen het altijd over heeft. Het is gewoon ruim de helft en dus dat vind ik heel moeilijk. Ik heb steeds gedacht als je goede progressieve leiders hebt, dat je de tij kunt keren. Maar ik vind ze erg hardnekkig. En degenen die winnen zijn echt, hoe zal ik ze noemen, laat maar (lacht). Dit zijn interessante tijden, maar ik vind het ook heel zorgelijke tijden.   One'sy Dit is een media podcast. De rol van media moeten we daarin zeker meenemen.   Hassnae Ja, media maken die rechtse en reactionaire populisten, extreemrechtse types allemaal groot. Dat kun je gewoon zien. Ze hebben Wilders groot gemaakt, meermaals tot politicus van het jaar verkozen. Politicus van het jaar! Iemand die zegt: minder Marokkanen en die Europa weer wil de-islamiseren. Je hebt daarin gewoon een verantwoordelijkheid. Baudet, glamour shoots, is ook tot grote hoogten gestuwd, won de provinciale verkiezingen. Nou ja, die heeft het voor zichzelf verpest, want anders zaten we echt wel met hem opgescheept. Hij werd wappie en het was echt zijn positie, zijn standpunten ten aanzien van de coronapolitiek, die hebben hem genekt. Niet zijn racisme.   Hassnae Dus dat zegt heel veel. Vervolgens Eerdmans scheidde zich af van Baudet en toen was hij niet meer weg te denken uit de talkshows. En daarna kwam die ‘Trekker Truus', die verschrikkelijke Caroline (in koor). Dat is echt een heel ranzig figuur die consequent met extreemrechts PVV en FVD mee stemt. En nou ja, een soort van waas van onschuld, boerennuchterheid of zo? Het is een oplichter. Het is een gevaarlijk iemand. Zij was geloof ik dagelijks bij Jinek of zo. Dus de media die maken die mensen groter. Vervolgens denken ze: o, hoe heeft dit kunnen gebeuren? Misschien heb je ze wel… One'syDat gebeurt onder je neus.   Zoë Een gratis promotiebureau, ja.   One'sy Dat weet ik nog. Dat was rond vier vijf mei op Villamedia hadden ze artikelen van rond 1940 gepost van, hoe berichtten media over die Duitse bezetting? Heel, heel, heel interessant. Ik ga eens kijken of ik dat nog kan vinden. Misschien in de shownotes posten. Maar ik ben zo benieuwd, want we gaan zometeen inderdaad lekker kwartet spelen. Hassnae, je hebt het al een beetje aangestipt dat je columns schrijft voor onder andere LINDA. en NRC. Ik ben zelf ook een tijdje 'columnist' geweest, tussen aanhalingstekens, bij het personeelsmagazine van H&M en ook bij Spreekbuis. Voor wie niet weet wat dat is, dat is een magazine voor omroepmedewerkers. En nou ben ik benieuwd. Ik weet de column is een beetje een soort van rare eend in de bijt in de media, vooral in de schrijvende pers. Heb jij de vrijheid om te schrijven waar je over wil schrijven?   Hassnae Ja, dat zeker wel. Een column geeft inderdaad heel veel vrijheid. Het is niet zoals een artikel of reportage waarin je je aan allerlei journalistieke regels moet houden, maar de column, je kan er veel uithalen als je wilt en ik vind columns mogen ook lekker polemisch zijn, maar ook vol twijfel of heel persoonlijke of politiek. Ik maak er wel altijd gebruik van om het over de maatschappelijke verhalen te hebben.   One'sy Ja, want wat is jouw stijl en wat zijn nou thema's waar jij het altijd over hebt?   Hassnae Nou ja, de stijl is afhankelijk van het medium. De columns voor NRC zijn niet hetzelfde als voor LINDA. Het is ander publiek, een ander soort stijl. Waarbij ik wel aanteken dat ik ook bij Linda veel vrijheid heb om echt de maatschappelijke onderwerpen aan te kaarten die ik belangrijk vind. Dus ik vind seksisme, racisme, achterstelling, noem al dat soort onderwerpen, vind ik heel belangrijk. Ik schrijf bijvoorbeeld ook heel graag over eten. Maar zeg maar in zo'n column, en  ik lees ook weleens columns en die gaan dan over heel erg het persoonlijke leven. Dan heeft een partner ruzie gehad met zijn partner en dan denk ik: dat zou ik niet kunnen, want er staat zoveel op het spel als je bicultureel bent. Ik wil het me niet veroorloven. Ik kan het me niet veroorloven om dan te gaan babbelen. Dus ik kies wel echt voor de onderwerpen die ik belangrijk vind en waarvan ik vind dat ze ons raken als mensen en waarbij ik steeds wel dat perspectief van de ander naar voren wil brengen. Hoe het is om als vrouw achtergesteld te worden of als biculturele Nederlander of als moslim of als vrouw met een hoofddoek. Dat het niet oké is dat er in het parlement wordt gepraat over dat het niet oké is dat vrouwen in het parlement met een hoofddoek weggezet worden als terroristen bijvoorbeeld. Dus dat soort onderwerpen vind ik heel erg belangrijk en ik vind dat daar niet genoeg verontwaardiging over is. Ik vind niet dat er genoeg tegengeluid is.   Zoë Nou ja, ik ben benieuwd. Vind jij dat er een grens is? Want wat ik soms moeilijk vind,  ik zie dat sommige media ook wel de column misbruiken om de meest racistische en extreemrechtse shit de wereld in te poepen. En dat kan dan onder het mom van vrijheid van meningsuiting en deze persoon. Ik ben heel blij met columnisten zoals jij of natuurlijk een Clarice Gargard en een aantal anderen die juist maatschappelijke problemen aankaarten. Maar ik vind dat heel moeilijk. Hoe kijk jij daar naar?   Hassnae Ja, ik dat je het moeilijk vindt. Het probleem is natuurlijk dat dat een beetje de norm is. Het anti-multiculturele, anti-diversiteit en de stemmen die daar tegen ingaan zijn schaars en dat maakt het moeilijk. Tegelijkertijd vind ik wel dat als ik die vrijheid heb om helemaal los te gaan, de andere kant het ook moet hebben.   Zoë Ja, maar jij bent niet racistisch. Is Artikel 1 niet ook voor media een grens? Of overheerst dan de vrijheid van meningsuiting?   One'sy Dat wordt er natuurlijk niet onder geschaard. Wij vinden het racisme, maar dan is het: nee, dat is jouw mening. Dat is volgens mij wel een beetje de teneur.   Hassnae Ik vind wel dat je als columnist ook feitelijk moet zijn. Je moet niet liegen. En dat doen heel veel columnisten wel. En daar komt dan natuurlijk ook het racisme bij kijken. Als jij dingen beweert zoals zwarte mensen zijn genetisch inferieur, dan heb ik daar wel moeite mee.   One'sy Maar ja, een krant grijpt dan dus niet in, want dit is een column en wij gaan niet...   Hassnae Ik denk dat je daarin dus verantwoordelijkheid hebt als krant of als blad. En dat je daarin keuzes moet maken. Ik zie wel dat kranten en podia dat ze onder het mom van het debat en de polemiek inderdaad veel plaatsen wat kwalitatief, laat ik het dan zo noemen, absoluut niet de norm zou halen. Ik heb hier al vaak over nagedacht en het erover gehad, het is ook weer een beetje wie nodig je uit, wie nodig je niet uit en dan zeggen ze: ja, maar je moet ook rechtse geluiden uitnodigen. En dan denk ik: ja natuurlijk, maar er zijn toch ook redelijke rechtse mensen?   Hassnae Rechtse politiek an sich, daar is helemaal niks mis mee. Maar moet het dan zo ranzig en racistisch zijn? Meer dan dat je het zou verbieden, zou ik er gewoon voor zijn dat media hun verantwoordelijkheid nemen. En dan moet je niet bij De Telegraaf zijn natuurlijk, dat blijft dat riool. Maar de anderen zouden daar best over mogen nadenken.   Zoë Ik bedenk me net. Let op de drie R'en: rechts, ranzig en racistisch.   Iedereen Lacht en Rrrrrr...   Zoë Volgens mij moeten we gaan kwartetten of niet?   One'sy Over columns gesproken, daar wil jij ook nog iets over zeggen, toch Hassnae? (hardnekkige vlekken kwartet lied) In het hardnekkige vlekken kwartet delen we voorbeelden van wat wel en niet goed gaat in de media. Hassnae, heb jij voor mij een voorbeeld in de categorie columnisten?   Hassnae Ja, ik moet eraan geloven. Zij moet eraan geloven. Maar de voorlaatste column van Rosanne Hertzberger over het standbeeld in Rotterdam. Dat was in zijn geheel een blinde vlek. Daar werd weer kwaliteit gelinkt aan huidskleur.   One'sy Even de context schetsen.   Hassnae Nou ja, ze vond het standbeeld van het zwarte meisje in joggingbroek en op Nikes in Rotterdam een belediging. En haar punt was: tegenwoordig als je maar vrouw bent of gehandicapt of een hoofddoek draagt, dan krijg je al sympathie en wordt de rode loper voor je uitgerold. Nou, ik dacht dan weet jij niet hoe het is.   One'sy Ik weet niet in welke wereld jij leeft, Rosanne?   Zoë Hoe kom je erbij?   Hassnae Nou ja, ze vond het allemaal slechte kunst en zo en dan dacht ik: maar hoezo ben jij de norm? En hoezo bepaal jij wat goede of slechte kunst is? En dat is waar we het eerder over hadden. Die norm is altijd bepaald door mensen als Rosanne Hertzberger en nu zijn er andere mensen die zichtbaar zijn, die hun plek opeisen, die terugpraten en die geen 'nee' accepteren. En dan wordt opeens de kwaliteit meteen gelinkt aan de cultuur en vindt er degeneratie plaats en slechte kunst en weet ik veel wat allemaal. Het is stuitend en schokkend. Het is verbijsterend, maar het bevestigt wel waar je elke dag mee te maken hebt.   One'sy Het is niet verrassend dat ze dit zegt of dat iemand dit zegt.   Hassnae En het interessante is haar echtgenoot. Je moet mensen niet aanspreken op hun partners, maar haar echtgenoot Arjen van Veelen - ik neem aan dat ze getrouwd zijn, het kan ook gewoon haar partner zijn -  die twitterde een keer, verbijsterend openhartig, dat hij het makkelijker vond toen allochtonen nog, biculturele Nederlanders, gewoon mindere baantjes deden en sinds ze het beter deden maatschappelijk had hij daar best wel moeite mee. En ik vond, zeg maar, de eerlijkheid wel verfrissend. Omdat we het weten en het merken en hij zei het of hij schreef het gewoon. En dat is die norm, hè. Dus dat je altijd moet bewijzen dat je goed genoeg bent en dat je niet bent gekozen omdat je vrouw bent of omdat je biculturele of moslim of gehandicapt of trans bent. Maar nee, wat ik doe, dat is waardevol. Ik vind dat heel moeilijk hoor, dat je steeds klein wordt gehouden en tegengewerkt en gekleineerd, zelfs vernederd. Ik ben ook weleens vernederd bij de omroep. Het is niet oké.   Zoë Nee, en ook bij haar zeg maar, je ziet ook het zelfvertrouwen en ook het gewoon vinden dat je dat maar eens even mag bepalen. En dat is hardcore.   Hassnae Zoë, heb jij voor mij een voorbeeld in de categorie othering?   Zoë Zeker. Altijd. Er is een tip van een kennis van mij, Siela, die mij een stuk stuurde van Het Parool en dat ging over de aftrap van de Keti Koti maand. Ooit van One'sy geleerd. Ik zeg het nog maar weer eens: het is Keti Koti, niet Keeti Kooti (spreekt het fout uit). Het was op zich een prima stuk over de aftrap daarvan en zij had dat ook echt omcirkeld. Ze stuurde het me op, want ze viel over bepaalde frases en ik zal er één noemen en ik snapte dat wel een beetje. Dan stond er bijvoorbeeld: er waren ook veel vrouwen uitgedost in traditionele kledij. Ik ga toch eerst naar jou kijken, One'sy.   One'sy Ja. Ik denk dat de auteur heeft gedacht. Ik ben een reportage aan het schrijven en ik beschrijf nu gewoon wat ik zie, maar wat hij beschrijft... Ik weet wel precies wat hij bedoelt. Hij bedoelt vrouwen in koto en misschien dat hij dan denkt, als ik dat zeg, dan weet niemand waar ik het over heb. Dus net als een msemmen is Marokkaanse pannenkoek of roti is een Surinaamse pannenkoek. Laten we het maar lekker vernederlandsen. Dat is eigenlijk wat hij hier heeft gedaan. Ik las het en ik stoorde me er niet zo aan, maar ik kan me wel voorstellen dat je daarmee inderdaad weer doet alsof het bijzonder is. Nee, want dat moet ik zeggen, het is ook bijzonder. In Suriname loopt niet iedereen elke dag in een koto. Dat doe je tijdens feestelijke gelegenheden. Het komt natuurlijk ook uit de slavernij.   One'sy Een koto is dus een Surinaamse jurk en daar hoort dan een jackje bij en dat is ook echt bedacht om zeg maar de tot slaaf gemaakte vrouwen die mochten hun vormen niet laten zien, dus het is echt heel wijde kleding en er zaten in die hoofddoeken, angisa's, zaten ook allemaal boodschappen waarin vrouwen dat aan elkaar doorgeven, dus er zit heel veel lading achter en daarom snap ik ook dat mensen dat droegen tijdens die aftrap. Dus het is ook niet gewone kleding.   Zoë Ik denk voor mij zit het 'm toch een beetje in het woord traditioneel of zo. Ook met het woord traditie of traditioneel is er niet perse iets mis. Maar dat is denk ik iets waar we geneigd zijn om dat voor bepaalde groepen veel meer te gebruiken en dat vind ik wel interessant . Ik gaf onlangs een workshop en ik doe dan ook altijd een bepaalde oefening met de groep en dan moeten mensen zich op een bepaalde manier voorstellen. En toen omschreef iemand zichzelf als dragende klassieke kleding, vond ik ook zo interessant. Wat zij gewoon bedoelde was, ik denk een beetje Frans of zo. Wat is klassieke kleding? Het heeft bij mij ook een beetje te maken met welke waarden je waaraan hecht. Dus ik voelde 'm wel een beetje. Voel jij 'm Hassnae? Of denk je nou valt mee?   Hassnae Ik weet wie het geschreven heeft en dat maakt ook dat ik er veel milder over ben. Want waar ik ook aan zit te denken, is wat misschien ook wel goed is om te zeggen, want we zijn heel kritisch geweest en denk er zijn ook heel veel medestanders die ik afgeschrikt zie worden door mensen die zich toch progressief noemen en omdat ze bijvoorbeeld wit zijn en net het verkeerde woorden zeggen of ze moeten hun mond houden omdat ze wit zijn. En dat is één van de dingen waar ik me het meest aan stoor, want we zijn al zwak en ik wil niets liever dan witte medestanders.   Zoë Zeker, je hebt helemaal gelijk.   Hassnae We hebben elkaar nodig en we houden van elkaar en dus ik denk dat we soms ook gewoon mild mogen zijn en mensen, als ze een misstap begaan, gewoon laten gaan.   One'sy Of het met liefde zeggen.   Hassnae Ja, absoluut.   Zoë Ik ben ook blij als mensen mij op iets wijzen. Dat is echt een oefening, een gezamenlijke oefening, een oefening voor iedereen. Maar om ook als iemand gewoon zegt: hé, luister. Bonte Was is voor ons ook een liefdevol programma.   One'sy Vlekken moet je nou eenmaal wegwassen. (lachen)   Zoë One'sy, ik ga even naar jou. Heb jij een voorbeeld van dubbele moraal of met twee maten meten?   One'sy Zeer zeker. Het bericht over de racistische agent die een leidinggevende functie kreeg bij de vreemdelingenpolitie. Dat is inmiddels teruggedraaid. Ja, dat is wel een interessant verhaal natuurlijk. Allereerst wat ik interessant vind is dat sommige media besloten om voluit te schrijven wat hij heeft gezegd tegen arrestanten, waarvan ik denk: o, daar zijn we weer. En laten we vooral het N-woord lekker uitschrijven, want dat heeft relevantie alsof niemand het weet. Maar ik zag ook een heleboel media die wel het N-woord gebruikten, waaronder dan weer allemaal trollen gingen reageren. "Met het woord an sich wordt toch niks racistisch bedoeld?" Ik weet ook niet waarom ik dit stemmetje doe.   Iedereen Lacht.   One'sy Dit is jouw 'vervelende comments'-stemmetje.   Hassnae Dat zijn meestal de mensen die echt ziedend worden, echt rood waas voor de ogen krijgen, als je ze wit noemt.   One'sy O ja, tuurlijk. En dan, de term an sich is niet... Oké, maar dan kunnen we niet praten als we daar nog zijn. Maar goed, het was natuurlijk groot nieuws en ik moet wel even een soort van schouderklopje geven aan het AD die een hele kritische vraag heeft gesteld aan degene die besloten had dat deze man een leidinggevende functie kon krijgen bij de vreemdelingenpolitie. Want ze vroegen ook aan hem van: goh, heb je er zelf niet over nagedacht dat dit een beetje een slecht idee was? En wat zegt dit over jouw eigen functioneren dat je dit niet hebt gezien? Ja, daar heb ik eigenlijk nog niet over nagedacht, dus dat vond ik wel heel goed dat ze zo kritisch waren ook. Alleen is natuurlijk wel weer interessant dat er veel mensen in de media zijn die ook racistisch zijn en doen. En daar wordt natuurlijk nooit over bericht of die moeten ooit hun functie afstaan. Ik noem een zekere hoofdredacteur die pepernoten op het bureau gooide van een zekere presentatrice, "voor de enige Zwarte Piet op onze redactie."   One'sy Ik denk dat de beste man geen promotie gemist zal hebben daarom.   Zoë Ik ben altijd blij als hier goede en veel aandacht voor is, maar ik vind dat altijd wel interessant. We zijn natuurlijk wat kritischer richting onszelf, eindelijk of het ene medium is graag kritisch op het andere medium, nog niet zozeer op zichzelf. Dus dat is positief natuurlijk. Maar ik dacht wel meteen: ik ken er ook wel een aantal. Wat ik daarbij trouwens ook wel weer wil zeggen: groei moet mogelijk zijn. Deze man heeft inderdaad een enorme uitglijder gemaakt, maar volgens mij liep het hoger beroep ook nog. Het was een hele onhandige actie en het is ook teruggedraaid. Maar het gaat erom hoe dat zo ‘plump', en daarna zag ik de term vreemdelingenpolitie. Maar goed, het is te veel. Hassnae, wil jij daar nog iets over zeggen?   Hassnae Ik ben het met je eens dat groei mogelijk moet zijn, maar wel wanneer het gepast is. En dit nu was echt niet gepast. (lachen)   One'sy Ik zat gisteren dus met mijn producer te denken: hoe zou dat gesprek nou gegaan zijn? En het enige wat wij konden bedenken, is dat ze hebben gedacht: voor jouw imago zou het goed zijn als je laat zien dat je goede wil hebt en dat je daarom dus bij de vreemdelingenpolitie aan de slag gaat.   Hassnae O, meen je dat nou?   Zoë Denk je dat ze daar überhaupt aan gedacht hebben? Ik denk dat ze er gewoon niet eens over hebben nagedacht.   Hassnae Ik denk dat het zo vanzelfsprekend is, dat racisme binnen de politie echt zo vanzelfsprekend is.   One'sy Nee, maar anders snap ik het echt niet. Dat was mijn enige verklaring.   Zoë Nee, het is toch lullig als iemand dat de hele tijd tegenhoudt.   Hassnae Nee nee nee.   Zoë Maar je hebt een mooi hart, schat.   One'sy (lacht) Hassnae, heb jij voor ons nog een voorbeeld in de categorie framing of terminologie?   Hassnae Ja, ik denk dan misschien wel aan het voorbeeld van die migratiedeal.   Zoë Ook een goed woord, hè? Migratiedeal.   Hassnae Inderdaad. Waar de media behoorlijk kritiekloos over schrijven. Ik zeg trouwens: de media doe ik nog steeds meervoud.   One'sy Ja, dat is het toch ook.   Hassnae Ze gaan mee in wat de politiek beweert. Dus het gaat over een enorm hoge asielinstroom die niet enorm hoog is. De deal wordt beschreven alsof het een volstrekt normale deal is die is gesloten met de dictator in Tunesië die de eigen mensen onderdrukt. Alle oppositie is opgepakt en achter tralies. Racisme aanwakkert tegen Afrikaanse migranten. Het is een boef. Het is een boef die onrechtmatig aan de macht is gekomen. En dan gaat Europa met al die mooie woorden... Rutte zat erbij. Meloni zat erbij.   Zoë Ook zo'n doldwaze, heerlijke...   Hassnae Ja, en dan gaan ze het hebben over Europese waarden, mensenrechten en vrijheid. Wat ze doen is, je bent mensen aan het weigeren, je bent mensen terug de dood aan het injagen en daar wordt gewoon kritiekloos verslag van gedaan. Er zijn geen kritische beschouwingen en dat zie je dus steeds als het gaat over asiel - ik wil het niet problematiek noemen, want het is een probleem dat gecreëerd is door de overheid - maar over mensen die vluchten voor een beter lot. En je kan het over alles hebben, over of je draagkracht hebt of over de huidige manier van werken of die werkt. Je kan het over heel veel hebben. Maar zolang we geen eerlijk gesprek hebben over de mensenrechten. Dat gaat over mensen die je op dezelfde manier moet behandelen als je zelf behandeld wilt worden, dat je die niet laat verdrinken in zee, dat je die niet terug naar Libië duwt, dan komen we gewoon nergens. En als je willens en wetens voorzieningen sluit en vervolgens mensen in Ter Apel buiten in de lucht moet slapen, dan is dat niet de asielinstroom. Dan is dat jouw verderfelijke politiek. En dat eerlijke gesprek en die eerlijke analyses, die mis ik heel erg.   Zoë Ja, mooi. Ik vind het ook een zorgwekkende daad. Ik wilde het ontwikkeling noemen, maar ik denk dat het er altijd al is geweest. Maar media, wat natuurlijk ook de taak is: waakhond van de macht, weet ik veel hoe we onszelf allemaal noemen en dat is ook helemaal waar. Maar ze nemen hier zo de taal van de macht over "illegale migratie", weet ik veel. Neem dat niet zomaar klakkeloos over. Denk na wat je opschrijft en bijvoorbeeld het feit dat enorm trieste gegeven dat er weer een een schip is gezonken of een boot is gezonken, moet ik zeggen, en waarschijnlijk minimaal honderd doden. Het is gewoon vreselijk. Griekenland is ook schandalig bezig, laat me dat als eerste zeggen. Maar die ligt natuurlijk ook totaal aan de leiband van West-Europa.   Zoë Ze kunnen zeker andere keuzes maken, maar dat is dus ook weer hoe die imperiale en koloniale macht werkt. Ook hoe ze dan naar Tunesië gaan: "we gaan eens even daar honderden migratiedealtjes sluiten. Walgelijk! Ik vind het echt walgelijk op alle fronten. Griekenland kondigt dan drie dagen van nationale rouw aan, dan denk ik: waarom kondigen wij niet drie dagen aan van nationale rouw? Waarom wij in West-Europa niet? Wij werken hier allemaal aan mee. Ik vind het echt een schande. Natuurlijk zijn er wel kritische geluiden in mediaberichtgeving, maar die liggen net zo hard aan de leiband van de macht. Je moet hier op een heel andere manier over gaan berichtgeven.   Hassnae Terecht. Maar ook omdat ze gewoon het narratief van de overheid reproduceren.   Zoë Daar ben je er toch niet voor.   One'sy Dat maakt het dus heel lastig als de overheid andere dingen zegt om ze te geloven. Dit is waarom het tijdens de coronapandemie zo mis is gegaan of mensen tenminste twee verschillende wegen in zijn geslagen, omdat politici gewoon liegen en omdat media dingen klakkeloos overnemen. Ik wil nog een heel klein voorbeeld aanhalen van een Twitter-account dat ik volg, Nieuwscheckers, en die hebben toen ook ontdekt dat veel media de berichtgeving over een boekenban in Amerika ergens hebben overgenomen, wat helemaal niet klopte. Dat was een boekverbod in Florida. Dat was helemaal niet zo en iedereen heeft daarover bericht en ze zijn erachter gekomen dat het eigenlijk helemaal meeviel. Dus dat vond ik wel interessant. Dit gebeurt dus echt heel veel en heel vaak.   Zoë Ja, maar ik vind dit dus echt een primaire vaardigheid van een journalist, is dat je niet dat je niet klakkeloos overneemt wat de machthebber zegt. Het gaat niet over wantrouwen, dat is weer iets anders. Maar je moet het niet klakkeloos overnemen. En dat gebeurt wel omdat er allemaal snel berichtjes moeten worden getypt. En dat is heel schadelijk, want dat wordt in een frame neergezet, wat dus allesbepalend is en waardoor we praten over mensen alsof ze een stroom of een tsunami zijn.   Hassnae Ja, je ontmenselijkt. Het zijn geen mensen meer waar je mee meeleeft, maar het is een ding, een overlast en dan maakt het niet uit als het in de zee...   Zoë Waar je even een dealtje over kan sluiten. We doen even een dealtje.   Hassnae Daar word ik wel boos om, weet je. En daarna lullen over democratie en mensenrechten. Laat je nakijken.   One'sy Mooie titel voor een podcast.   Zoë Laat je nakijken! (lacht)   One'sy Ik heb net al een tip gegeven, maar volgens mij, Zoë, heb jij ook nog een tip?   Zoë Ja, ik kende dat eigenlijk helemaal niet. Jij wel weet ik, One'sy, maar dat ga je straks nog wel vertellen. Dat is Plakshot, een YouTube-kanaal van...   One'sy Nou nee, het is gewoon een programma op tv.   Zoë O, ik zag het op YouTube.   One'sy Ja, dat is om jonge mensen te bereiken.   Zoë Ik ben zo jong, ik kijk het alleen op YouTube.   One'sy Dat is Roel Maalderink. Ik weet niet of hij nou echt comedian is, maar - en dat vind ik ook heel tof, want dat deed me ook meteen denken waar we het nu over hadden - aan dat dus gewone media dit soort dingen niet behandelen, maar dat dan soort van humoristische actualiteitenprogramma's dat wel doen. En dat is Plakshot eigenlijk. En je hebt ook dat programma van BNNVARA dat heet Even tot hier en die hadden toen ook een hele toffe sketch over Zwarte Piet en er waren allemaal kindjes die gingen zingen: Papa... nou, ja ik weet het liedje niet meer, maar in ieder geval een variant op Papa van Stef Bos. En dan van waarom gedraag je je zo over Zwarte Piet? Voor mij hoef je het niet te doen, er waren allemaal kindjes die dat gingen zingen. En ze hebben het ook inderdaad gehad over de vluchtelingenproblematiek en dat doen ze op een humoristische manier. En dat doet ze Plakshot ook, een hele lange aanleiding om te zeggen: wat heb jij gezien, Zoë?   Zoë Ja, misschien moeten we even een klein fragment beluisteren.   Fragment uit Plakshot Moeten er meer vrouwen aan de top? Ja, dat denk ik wel ja. Ja hoor, hartstikke leuk, gezellig. Ja, tuurlijk. Waarom niet? Ja, sowieso. Moeten er wat u betreft minder mannen aan de top? Dat hoeft ook weer niet. Maar gewoon wel meer vrouwen die aan de top mogen. Moeten er wat minder mannen op topfuncties? Nee, nee, het blijft gewoon hetzelfde. Nee, laat ze maar gewoon kijken wie het beste is voor dat toch? Of niet? The best man on the best job, zeg ik altijd.   Zoë Ja, wat ik gewoon zo hilarisch vind, ook iemand die in één zin zegt: Nee, meer vrouwen, maar niet minder mannen. Dus ja, hoe gaan we het doen, vriend?   One'sy Ja, dat vraagt Roel toch ook letterlijk van: maar hoe komen er dan meer vrouwen aan de top? Ja, je denkt echt: oh my goodness, hoe zie je dit niet? En hij doet dit dus altijd. Hij heeft ook een keer over klimaatactivisten iets gedaan. Wat vind je daarvan? Dan doet hij straatinterviews. "Ja, allemaal oppakken" en dan de boerenprotesten: "Dat is echt heel goed." Dat vraagt hij dan dezelfde mensen. Laatst heb ik er ook een gezien die vond ik ook briljant over vlees eten: "dat is goed, lekker." En dan zegt Roel: "Heel even iets anders. Er is dus een man hier in de buurt en die vermoordt dieren." Hij snijdt ze dan open en hangt ze aan hun nek, aan een haak en dan haalt hij die organen eruit." Walgelijk. Wat een dierenbeul. Hoe kan je dat nou doen? En dan uiteindelijk zegt hij dan: en dan verpakt hij het in een plastic en dan brengt hij het naar de supermarkt. Die mensen hebben gewoon totaal geen idee dat hij het over hun eigen vleesconsumptie heeft, maar ik vind dat hij dat echt heel goed doet. Dus dat is meteen een tip denk ik van ons allemaal. Ken jij het ook, Hassnae?   Hassnae Ja, ik ken het zeker.   One'sy Ja, ik vind het zo'n goed programma. Plakshot.   Zoë Verder heb ik een hekel aan wat dan de vox pop heet. Ik ben erg tegen in nieuwsprogramma's. Vreselijk!   Hassnae Ook eens.   One'sy De mening van de straat.   Zoë Wel grappig. Toen ik net bij AT5 werkte, waren dat altijd witte mensen in Amsterdam. Dat was prachtig.   Hassnae Ja, ze kunnen ze niet vinden. (sarcastisch)   One'sy Of daar hebben ze die ene allochtone collega voor nodig, want die moet dan even zijn hele familie optrommelen.   Zoë Of FunX, hè.   One'sy O ja, laten we daar even binnenlopen. Tuurlijk. En in Even tot hier doen ze dat echt heel goed om op een soort van humoristische manier - ik weet niet of humor nou per se de bedoeling is - maar om allemaal onderwerpen aan te snijden waardoor je toch een beetje anders gaat kijken naar onderwerpen. Dus ik vind het heel goed gedaan. Dat zijn zijn twee tips. En dan had ik er nog eentje, want je had het net, Hassnae, over de EO die echt een verschrikkelijke omroep is of die jij een verschrikkelijke omroep vindt, maar die hebben echt een hele toffe serie gemaakt en die heet Hoe dan? Dat is een serie waarin zes jongeren gevolgd worden met levensvragen. En dat kan zijn van, ik ben bang voor de dood en dat is dan een dame die een hartafwijking in de familie heeft. Maar ook een jongen die zegt: hoe kan ik meer bij mijn eigen gevoel komen?   One'sy Of een andere jongen die zegt van, ik heb het idee dat mijn relatie niet helemaal lekker loopt. We hebben net een kind gehad. Hoe zorg ik ervoor dat we dat toch goed houden want anders gaan we gewoon uit elkaar? En dan gaan die andere jongeren ze helpen die levensvragen op te lossen, en op te lossen klinkt een beetje groot, maar ik vind het echt een heel tof programma. Ze zijn heel goed gecast. Er zitten wat christelijke jongeren in. Er zit een moslim jongen die ook in, hoe heet die serie nou van Jalal Bouzamour?   Hassnae Poldermocro's.   One'sy Ja, die best wel uitgesproken jongen. Hoe heet ie nou? Ik ben zijn naam even vergeten, in ieder geval, die zit dus ook in deze serie. Zijn aflevering is trouwens ook écht heel mooi, want het gaat over dat ‘ie eigenlijk altijd humor gebruikt om de grappen die mensen over Marokkaanse Nederlanders maken, zelf maar te maken. Dus heel verdrietig eigenlijk, dat je denkt: ach liefje, kom eens hier, je krijgt een knuffel. Er zit een jongen in die - ik ben even vergeten uit welk Afrikaans land zijn vader komt - maar die wil dan een gouden tand en die heeft het dan over: ik weet wel wat voor stereotiepe ideeën daaraan vastzitten, dus moet ik het wel doen? Ik vind dat echt een hele toffe serie om te zien. Die duurt niet zo lang en ik vind het dus ook goed gecast. Ik heb helemaal niet het idee dat ze dachten van: we moeten er nog eentje en we moeten nog eentje zo en dan gaat het alleen maar daarover. Ik vind het heel subtiel ingewerkt. Dat is mijn kijktip.   Zoë We gaan gewoon naar the final thought.   Zoë en One'sy in koor Hassnae, Hassnae!   Hassnae Nou ja, ik mis wel de klappen   Zoë en One'sy klappen en gillen   Hassnae Nee, ik bedoelde de fysieke klappen met het gevecht.   One'sy We gaan natuurlijk niet vechten.   Hassnae Vooral doorgaan. (lachen) We laten ons niet kisten en we gaan gewoon door.   One'sy We blijven de witte norm bevechten. Dank je wel, Hassnae dat je hier was en met ons hebt willen praten over die witte norm. Nou, Bonte Was, we gaan, omdat het bijna zomer is, er even lekker tussenuit. Het is tijd voor vakantie. En eind september gaan we weer nieuwe wasjes voor je draaien. Dus in de tussentijd is er nog genoeg wat je kan horen. Beluister bijvoorbeeld onze eerdere aflevering waarin we het met Lisa Jansen hadden over hoe er in de media bericht wordt over dikke mensen. (fragment met Lisa speelt)   Zoë Dit was Bonte Was Podcast.   One'sy Abonneer je op onze podcast via je favoriete podcastapp en laat als dat kan ook een recensie achter, want dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was Podcast te vinden.   Zoë Heb je ook voorbeelden van missers of opstekers in de media? Volg ons dan op Instagram of Twitter via @BonteWasPodcast en geef ze daar aan ons door.   One'sy En word vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast. One'sy Dahaaag.Zoë Doei.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nederlandse jongeren klinken meertalig. Ze lenen woorden uit Surinaams en Marokkaans, leggen speciale accenten en maken ogenschijnlijke taalfouten. Straattaal is een manier om te laten zien wie ze zijn. Dat blijkt geen twintigste eeuwse uitvinding. In deze aflevering verwonderen de Mediadoctoren zich over 'foute' taal. Dat doen we met Jacomine Nortier, Universitair Hoofddocent bij de afdeling Taalkunde van de opleiding Nederlands aan de Universiteit Utrecht.  Taal is een kwestie van afspraken en in die zin is er geen foute taal. Jongeren kiezen bewust voor straattaal op bepaalde momenten, terwijl ze goed weten dat je die taal niet bij een sollicitatiegesprek hanteert. De meertaligheid van hedendaagse jongeren zit ook in laatmiddeleeuwse liederen. We bespreken de functies van zulke foute taal.  Verwante afleveringen uit het archief:  Afl 46: Internettaal; Afl 135: Het vak Nederlands; Afl 150: Marokkanen in de media.  Links bij deze aflevering:  Profielpagina Jacomine Nortier; Blogpost kaolo; Studie gender en Moroccan Flavored Dutch; Studie lidwoordomissie in Moroccan Flavored Dutch.

Help ons mee en doneer

In deze aflevering van "Het Perspectief" onderzoeken we de controversiële opvattingen van Dries Van Langenhove over belangrijke kwesties zoals de holocaust, slavernij, het N-woord en de ervaringen van zwarte mensen in België. We bespreken de impact van zijn standpunten en hoe deze worden gezien in de bredere context van de Belgische geschiedenis en maatschappij. We gaan ook in op hoe deze controverses aansluiten bij bredere debatten over racisme, discriminatie en vrijheid van meningsuiting. Daarnaast verkennen we in deze aflevering ook de persoonlijkheid van Dries Vanlangenhove. We bespreken zijn recente uittreding uit het Vlaams Parlement en zijn connecties met de extreemrechtse beweging in Vlaanderen. We praten ook over het standpunt van Vlaams Belang over Marokkanen en Turken en hoe Dries hierin past. Tot slot bespreken we zijn mening over de Oekraïne-oorlog en zijn standpunten over de relatie tussen Rusland en de rest van Europa. Door deze onderwerpen te combineren, hopen we een genuanceerde en diepgaande analyse te bieden van de controversiële figuur die Dries Vanlangenhove is en hoe zijn opvattingen passen binnen de bredere context van de Belgische samenleving en politiek. We streven naar een open en respectvol gesprek om verschillende perspectieven te belichten en tot een beter begrip te komen van deze complexe en belangrijke kwestiesIn de auto of op het werk? Elke aflevering valt ook te bekijken op Youtube:https://linktr.ee/podcasthetperspectiefVolg Dries op zijn social media accounts: https://www.instagram.com/dvanlangenhove/ https://www.youtube.com/ @KiesDries

John Van Den Heuvel: 'Emotioneel ging er iets stuk bij mij' Deze week hebben we in Real Talk misdaadjournalist John van den Heuvel te gast. Hij geef ons een kijkje in zijn jeugd, het leven met een riskant beroep en zijn band met Peter R. de Vries. John van den heuvel neemt ons mee in zijn leven dat begon in Amsterdam. Nadat zijn biologische vader zijn moeder verliet en niet meer omkeek, bracht John zijn jeugd tot zijn achttiende door in Eindhoven, waarna hij weer terugging naar Amsterdam om een carrière te beginnen bij de politie. Ondanks dat John een Marokkaanse vader heeft die hij niet kent, heeft hij nooit de behoefte gevoeld om contact te zoeken of deze roots verder te ontdekken. Het feit dat zijn moeder in de steek was gelaten en John opgroeide met een stiefvader die hem als zijn eigen kind behandelde, maakten dat hij deze drang niet had. Wel herkent John zijn temperament terug in zijn Marokkaanse afkomst. Wanneer Fernando benoemd dat het best ironisch is dat hij nu strijd tegen de Mocro Maffia, geeft hij aan dat de term eigenlijk heel stigmatiserend is. Omdat er verschillende nationaliteiten bij de Mocro Maffia aangesloten zijn en niet alleen Marokkanen. “Het gros van de Marokkanen doet het uitstekend.” Volgens John zijn we in Nederland wel een voorloper in Europa als het gaat om drugscriminaliteit. Hij vindt dat we in Nederland doorgeslagen zijn in het normaliseren van drugsgebruik. De vraag ernaar houdt het aanbod in stand. In de politiek zou dit voor John een speerpunt zijn. Criminaliteit terugdringen door gebruikers aan te pakken. Over Peter R. de Vries zegt hij dat ze altijd op een vriendschappelijke en respectvolle manier met elkaar om gingen. Er kwam een moment waarbij ze in conflict raakten over hoe bepaalde dingen geregeld waren tijdens het Mocro Maffia proces. Dit escaleerde. Ze hebben het nooit meer uit kunnen praten. John herinnert zich nog goed dat hij verkleed als oliesjeik op het Arabische afscheidsfeestje van Gordon stond, toen hij hoorde dat Peter neergeschoten was. Realtalk: In de podcast Real Talk spreekt radio dj, presentator en mediamaker Fernando Halman met bekende namen. Grote artiesten, influencers, ondernemers en topsporters vertellen over hun successen, maar ook over de obstakels op hun pad. Gesprekken vanuit oprechte interesse en zonder oordeel. Fernando wil met deze podcast en zijn platform de kijkers en luisteraars stimuleren om hun dromen na te jagen. Als het denkbaar is, is het mogelijk. Educatie en inspiratie voor the culture! Mocht je geïnspireerd worden door de content die je ziet, vergeet dan niet je opgedane kennis te delen met je eigen omgeving. Delen is vermenigvuldigen! Volg me op Instagram: www.instagram.com/fernandohalman Geproduceerd door: Halmedia Adverteren in deze podcast? Mail naar info@fernandohalman.com

(00:41) Valse start Zweedse regering door bendegeweld  De kersverse Zweedse regering had grootse plannen om een einde te maken aan het bendegeweld dat het land teistert. Een belofte waarmee rechts de jongste verkiezingen heeft gewonnen. Maar een paar maanden later lijkt dat makkelijker gezegd dan gedaan. Waarom is deze vorm van jeugdcriminaliteit zo complex en in hoeverre ontstaat er nu teleurstelling bij de kiezers? Correspondent Tjade Michels legt uit. (06:24) Armpje drukken Marokko en Algerije  De twee Noord-Afrikaanse presenteerden recent hun defensiebegroting en weer verbreken ze records. En daar blijft het niet bij; ook diplomatiek maken de buurlanden elkaar het leven zuur. Het laatste incident is het gesteggel over deelname van Marokko bij een voetbaltoernooi in Algerije, omdat de Marokkanen niet direct vanuit Casablanca naar Algerije mogen vliegen. En het blijft niet bij regionale gekissebis, ook Europa wordt meegezogen in dit conflict. Te gast Marokko-correspondent Samira Jadir en historicus en Algerije-kenner Niek Pas (UvA). (21:03) Europa Draait Door over het World Economic Forum In een nieuwe aflevering van Europa Draait Door kijken Tim de Wit, Arend-Jan Boekestijn en Mathijs Bouman naar het jaarlijkse congres van het World Economic Forum. Wat gebeurt er werkelijk op die berg in Zwitserland? Presentatie: Sophie Derkzen.

Het Marokkaanse elftal deed het fantastisch tijdens het wereldkampioenschap voetbal in Qatar. Bij de verslaggeving rond dit succes werd steevast een keerzijde benoemd van rellen. Wat zit er achter die rellen? Hoe kan journalistiek Nederland hiermee omgaan? Benoemen dat het om Marokkaanse relschoppers zijn of dat het om relschoppers gaat, juist zonder die achtergrond te benoemen?

Het houdt de gemoederen al even bezig: het excuus van het kabinet voor het slavernijverleden. Deze week is een kort geding verworpen wat door diversen belangengroepen is aangespannen. Volgens Talitha associëren veel mensen dit discussiepunt aan prominente activisten. Volgens haar zou de samenleving zich meer moeten verdiepen in de betekenis van zo'n excuus en het sentiment waar daarachter leeft. ‘We hebben als Nederland een schaamdag nodig', vindt Cocky. ‘Dat we ons schamen voor de dingen die we in het verleden hebben gedaan en waar we in het nu van kunnen leren.'  Online of in kranten kon je er niet omheen: het voetbalsprookje van Marokko. Het WK-succes van Marokko heeft onder Nederlanders zonder migratie achtergrond en bi-culturele Nederlanders voor verbinding gezorgd. Waar Nederlandse Marokkanen zich voor het WK zich als een underdog voelden, zorgde de voetbal prestaties voor hoop en verbroedering. ‘Ik heb huilende vrienden gehad die mij vertelden ‘ik zou willen dat ik niet Marokkaans was', vertelt Talitha. ‘Puur door de manier waarop ze hier als vuil werden aangekeken. Dat is een deel waaruit dat fanatieke sentiment van support en trots vandaan komt.' De manier waarop over Marokkanen wordt gesproken raakt Cocky. ‘We moeten stoppen met het eisen van dankbaarheid!' In de nieuwe EO-podcast ‘Hart tegen hart' vertellen verschillende stellen hoe zij door het oog van de relatienaald zijn gekropen. Cocky deelt de pijlers en tips voor een gezonde relatie. ‘Hebben we niet een te geromantiseerd beeld van relaties?', vraag Talitha zich af. 

In deze Bonte Was Eindejaarsspecial blikken we terug op de meest indrukwekkende mediamissers- en opstekers van 2022 zoals de Op1 talkshow vanuit Ter Apel, Oekraïne en het apenpokkenvirus. Maar eerst duiken we in de berichtgeving over een actueel onderwerp: het WK voetbal. We bespreken hoe in de berichtgeving over rellen na wedstrijden een automatische link wordt gelegd met afkomst, er gesproken wordt over de eerste vrouwelijke scheidsrechter op het toernooi en de westerse blik op Afrikaanse en Aziatische voetbalteams. Hot topic van vorige maand was het (seksueel) wangedrag en misbruik in de mediawereld. We doen in deze aflevering nog een aanvulling hierop die we toen zijn vergeten.Uiteraard hebben we ook een hoop tips en interessante linkjes. Hieronder een selectie daarvan:**Opiniestuk van politiek econoom Mohammed El Baroudi over het verschil in berichtgeving over relschoppers: https://www.trouw.nl/opinie/alleen-hooligans-van-marokkaanse-afkomst-zorgen-voor-ophef~bc3b6ea4/ **Hoe zit het met grensoverschrijdend gedrag op mediaredacties: https://www.groene.nl/artikel/mooi-dat-jurkje**Documentaire 1 over de Decembermoorden in Suriname – ‘Het is geen verleden' van documentairemaakster Ida Does: https://www.2doc.nl/documentaires/2022/12/het-is-geen-verleden.html **Documentaire 2 over de Decembermoorden in Suriname – ‘Beste meneer Bouterse' van filmmaker Ananta Khemradj: https://www.2doc.nl/documentaires/2022/12/beste-meneer-bouterse.html **Reza Kartosen-Wong, mediawetenschapper en journalist, schreef een opiniestuk over Kick Out Zwarte Piet in Het Parool en een stuk over modelminderheden in Trouw: https://www.parool.nl/columns-opinie/opinie-we-moeten-ons-laten-inspireren-door-kick-out-zwarte-piet~b41d79bd/ https://www.trouw.nl/tijdgeest/ook-als-nederlands-aziatische-modelminderheid-heb-ik-last-van-racisme-en-machtsmisbruik~b1364ed17/   Lees hier de transcriptie van deze aflevering: One'sy  Dit is Bonte Was Podcast.    Zoë  Uw favoriete wasprogramma over mediamissers en -opstekers.    One'sy  Ik ben One'sy Muller.    Zoë  En ik ben Zoë Papaikonomou en dit is onze eindejaarsspecial! (vuurwerk geluidjes)    One'sy  We bespreken de hoogte- en dieptepunten van 2022 in medialand.    Zoë  Maar we beginnen natuurlijk even met de meest recente mediamissers en -opstekers. Ja, het zou leuk zijn als dat een keer niet zou hoeven.    One'sy  Nee, dat we alleen hoeven terug te blikken.     Zoë  Ja, of alleen opstekers te melden. Maar neen.    One'sy  Nee, zo'n feest is het niet.    Zoë  We gaan toch weer terugkomen op het WK. Dat is nog steeds gaande op dit moment. En we hebben vorige aflevering al iets gezegd over hoe we wel kijken en niet kijken naar het WK, over Qatar, over mensenrechtenschendingen, hypocrisie wanneer we het daar wel en niet over hebben. Maar zoals de luisteraar misschien ook gevolgd heeft, doet Marokko het ontzettend goed op het WK. En dat is onwijs leuk! Maar het is natuurlijk wel weer interessant om te zien wat er dan gebeurt in de berichtgeving daarover. Helaas zijn er na de winstpartijen van Marokko hier en daar in steden rellen en vernielingen uitgebroken. Dat is natuurlijk ontzettend naar en vervelend. Dat gebeurt vaker met allerlei belangrijke voetbalwedstrijden. Of ze nou winnen of verliezen, maakt niet uit. Als Ajacied heb ik me helaas ook moeten meemaken dat er dan toch altijd wat gespuis overblijft die het nodig vindt om dingen stuk te maken. Nou, dat is vervelend, belachelijk en daar moet je tegen optreden. Alleen wat gebeurt er op dit soort momenten altijd weer.    One'sy  Dan komen de racisten weer onder een steen vandaan gekropen!    Zoë  Ja, was het maar zo'n feest dat we daarover leuk en vrolijk konden zijn. Dan gaat het natuurlijk weer over dat het veel Marokkaanse Nederlanders zijn die de straat op gaan. En ja, ik weet niet of jij heel goed heb gecheckt wie allemaal is gaan rellen, maar daar worden ook weer allerlei aannames over gedaan. Daar moet dan ineens wat over gezegd worden. Dat moet aan afkomst gekoppeld worden.    One'sy  Het moet weer geduid worden. Er moet weer afstand van genomen worden.    Zoë  Nou, dat ook. En met alle respect, ik begrijp dat mensen denken: oh, ik ga er toch maar weer iets over zeggen. Maar je hoeft echt geen excuses aan te bieden, hoor. Iedereen keurt dit natuurlijk af, maar het zegt weer iets over hoe wij in dit land kijken naar mensen die ook een niet-Nederlandse afkomst hebben, in dit geval een Marokkaanse afkomst. Daar wordt weer eens extra wat aan gevonden. We kunnen daar een eindeloze serie van voorbeelden over geven, maar we moesten ons toch ook wat beperken. Dus ik wil 'em aanzwengelen met wat dit jaar NOS Studio WK 2 heet. Het praatprogramma van de NOS na elke voetbalwedstrijd. Daar zitten steeds verschillende voetbalanalisten. Een van de vaste analisten is Rafael van der Vaart, een andere is Ibrahim Afellay. Dit zijn twee voormalig profvoetballers. Ik hoop dat ik dat nu goed zeg, of nee Afellay is volgens mij ook gestopt inmiddels. Anders sorry, Afellay.    One'sy  Ik kan je niet helpen, want ik weet het echt niet.    Zoë  Je zit me ook heel vragend aan te kijken. (lacht) Het zou wel heel leuk zijn als Ibrahim Afellay naar deze podcast zou luisteren, maar dat is even een raar zijpaadje. Maar goed, die zaten in de studio met een aantal andere mensen aan tafel en die rellen werd besproken nadat Marokko de achtste finale won tegen Spanje, geloof ik. En wat doet Rafael van der Vaart? Die zegt dat het belachelijk is; daar ben ik het natuurlijk mee eens. En dan zegt hij: Ibi, spreek je volk toe of spreek het volk toe. Ibrahim Afellay zegt dan braaf: moet je op zo'n moment daar iets over zeggen?    One'sy  Je kan Rafael confronteren met zijn onzinnige uitspraak.    Zoë  Zeker, maar daar zat ik ook over na te denken op weg naar de studio. Wat is het fijn om weer in de studio te zitten. Dat moment had hij natuurlijk kunnen pakken, maar ook dan krijg je weer veel shit overheen. Je wordt zo voor het blok gezet. Rafael zegt geloof ik dus nog wel: Het is een beetje lullig. En ik zeg: nee, het is een beetje racistisch. Dat is waar dit over gaat en ook die presentator die doet niets. Die presentator lult alleen maar mee en dan denk ik: grijp in man! Zeg gewoon tegen Rafael van der Vaart: wat is dat nou voor rare vraag? Waarom stel je die aan Ibrahim Afellay? Pak hem maar aan, weet je wel. Dat mag best wel eens even.    One'sy  Ik kan wel bedenken waarom hij dat niet doet. Hij had misschien die vraag zelf wel aan Afellay willen stellen.    Zoë  Ja, hij heeft het niet door.    One'sy  We hebben het nu over Studio WK voetbal of hoe het ook heet. Maar dit gebeurde natuurlijk ook in allerlei andere media waarin Marokkaanse Nederlanders ineens weer Marokkanen werden genoemd. Als we het toch even bij studio WK houden, ik zag ook een interessante tweet voorbijkomen van 'onze koningin' Seada Nourhussen die eigenlijk altijd rake tweets eruit gooit. Zij zat namelijk te kijken en zag dat er een poging tot sociologische duiding werd gedaan door aan de Marokkaans-Nederlandse correspondent te vragen hoe feestende Marokkanen in Marokko kijken naar de rellende Marokkaanse Nederlanders. En toen zei die correspondent: Ja, zee snappen de vraag niet. Ze zeggen: dat zijn toch Nederlanders? Daar zit je dus met je bek vol tanden. En Rafael van der Vaart, daar was hij weer, zegt dan: krijgt Nederland nou de schuld?    Zoë  O, nee!     One'sy  Waarop de presentator zegt: nou ja, ze zijn wel hier geboren en getogen. En toen zei, volgens mij Rafael: maar ze gingen de straat op vanwege Marokko. Jeetje jongens. They can never win. Dat is in ieder geval één ding. Ze mogen dus niet voor Marokko zijn, maar ze mogen ook niet voor Nederland zijn want "jullie zijn Marokkanen". Het is dus nooit goed. Dit was natuurlijk een zeer treffend antwoord van die correspondent, want wat hebben Marokkanen in Marokko hier nou weer mee te maken?    Zoë  Voor mensen die zich hier nog verder in willen verdiepen of die denken: ik begrijp het toch niet helemaal. Mohammed El Baroudi, een politiek econoom, heeft een geweldig goed stuk voor Trouw geschreven. Een opiniestuk waarin hij uitlegt hoe racistisch dit is en hoe pijnlijk dit is. Hoe je continu nog mensen gaat aanspreken op een soort gedeelde afkomst. Zoals ik net al zei, ik ben Ajacied. Niemand gaat aan mij of aan jou als Amsterdammer vragen om je verontschuldigingen aan te bieden of iets dergelijks als Ajax-hooligans de boel kort en klein slaan. Daar gaat het om. Dat in dit geval ineens afkomst wel weer erbij gepakt wordt. Lees vooral ook dat stuk van Mohammed El Baroudi die legt dat heel goed uit. En ook weer echt een legendarische tweet van Seada, want dit is dus precies waar het over gaat. Het laat de absurditeit zien.    One'sy  En het is ook mooi dat nou gewoon wordt blootgelegd in een talkshow. Zo kan iedereen dat zien en die hele gedachtegang kan dus gevolgd worden door iedereen die aan het kijken is: o ja, misschien is dit inderdaad een rare vraag. Tenminste ik hoop dat ze dat dan denken. Maar goed, het zal wel niet zo zijn.    Zoë  Nou, we blijven gewoon toch beduidend slecht in staat in Nederland om het begrip van wie Nederlander is te verbreden. En dat is natuurlijk gewoon een heel pijnlijk gegeven.    One'sy  Ik moet toch nog eventjes uh verder gaan met... ik noem het maar even de WK poep. (lachen) Dat is er niet een van mij, maar ik vond het wel mooi want hij is toch wel een beetje besmet door mijn kijk op de media. Mijn vriend zat vol verbazing te kijken naar hoe er werd gesproken over de winst van Senegal. Ik weet niet tegen wie ze speelden, maar daar waren de commentatoren of de mensen in de studio blijkbaar superverbaasd over en hij zei: maar hoezo? Zij zijn de winnaar van de Afrika Cup, dus ze zijn gewoon heel goed en dat geldt echt voor een heleboel landen. Er zijn nu best wel verrassende landen die dan door zijn gegaan of die hebben gewonnen van andere partijen van wie we hadden verwacht dat die zouden winnen. En dan wordt daar toch op een bepaalde manier over gesproken. Overigens is dit nog een onderwerp dat we ook een keertje gaan aansnijden in Bonte Was, de sportjournalistiek en hoe er wordt geschreven over spelers van kleur ten opzichte van witte spelers. Ik vond dit dus ook weer zo treffend dat je dan helemaal verbaasd bent over dat Senegal een wedstrijd wint. Wat zegt dat over jouw kijk op zijn Senegal?    Zoë  Ah, het is navelstaarderig, maar toch weer dat westerse suprematistisch denken. Ik hoop dat ik dat nu goed uitspreek. Zich dat niet kunnen voorstellen en het is ook gewoon slechte journalistiek dat je daarvan allemaal niet op de hoogte bent. Ik heb het echt bij veel verschillende wedstrijden gehoord. Mijn partner en ik die leggen daar ook wel eens een wedje om van, wanneer zal er nu weer een foute uitspraak worden gedaan, op welke manier dan ook. Ik heb het bij Japan en Zuid-Korea gehoord, alle Afrikaanse landen, noem maar op. Ze zijn gewoon niet in staat om daar op een normale manier commentaar op te leveren, omdat het geen Europees land is. Of in dit geval wordt er nog wel eens een uitzondering gemaakt voor een Zuid-Amerikaans land, omdat zij het traditioneel goed doen in voetbal. Dat is ook een reden waarom ik vaak Belgische commentaar of Britse commentaar luister. Hadden we nog meer WK poep?    One'sy  Er is zeker nog meer seksistische WK poep.    Zoë  O, ja. Natuurlijk.    One'sy  Er was voor het eerst een vrouwelijke scheidsrechter en I kid you not bij Op1 was de vraag die werd gesteld in de tease: eerste vrouwelijke scheidsrechter. Goed of niet? We vragen het aan een oude witte man.    Zoë  O nee, dat was bij het AD.    One'sy  En ook bij het AD inderdaad. "FIFA stelt voor het eerst vrouwelijke scheidsrechter aan bij WK-duel voor mannen" en dan is de vraag: goed of niet? Sorry? Ik ga ook niet eens uitleggen waarom dit seksistisch is, maar ik zat echt te schreeuwen tegen de tv.    Zoë  Ze doen dit met opzet. Ik geloof niet meer dat dit onbewust is. Het is gewoon om kijkers te trekken en te sarren.    One'sy  Ja. Er zat dus iemand aan tafel en die zei ook: kijk, als je iedere keer komt met het 'kwaliteitsargument'; dat was natuurlijk het verhaal van die oude witte man die daar wat van mocht vinden. Die oude witte man zei van: ja, maar ze is nog niet op het niveau dat ze op het WK mag. En toen zei iemand aan die tafel: maar als ze nu niet de kans krijgt, dan gaat ze daar toch nooit komen? Dus eigenlijk het welbekende verhaal: we kunnen ze niet vinden of we gaan voor kwaliteit. Ja, maar ik moet wel eerst een kans krijgen om te bewijzen dat ik die kwaliteit ook heb, want anders dan hoor ik er nooit bij. Ik vond het in ieder geval heel mooi dat aan tafel er eigenlijk al iemand was die weersprak wat die oude witte man zei. Ik weet zijn naam niet eens, iets met voetbal. I don't know.     Zoë  Ja, ik wil daar nog even op aanhaken. Stichting WOMEN Inc. kaart dat ook wel terecht aan, want jij daarnet zei. Ik denk misschien dat ze dat dan wel goed hadden gedaan in het AD door te zeggen voor het eerst bij een WK voor mannen, want er zijn natuurlijk al veel vrouwelijke scheidsrechters geweest op EK's en WK's voor vrouwen. En wat we gemakshalve ook nog wel eens durven vergeten in sportjournalistiek is dat ook vrouwen sporten. Vrouwen sporten ook op topniveau en winnen ook wel eens wat.    One'sy  Maar dat was sowieso. Dan is het WK vrouwenvoetbal (benadrukt ‘vrouwen') en het andere WK is gewoon het WK voetbal.    Zoë  Ja, het WK mannenvoetbal kijk ik voor mannen. Mannen spelen daar. Ik vind het zo knap van ze dat ze kunnen sporten. (sarcastisch)    One'sy  Ja, dat ze dat kunnen ook naast hun gezin en zo. (sarcastisch en lachen)    Zoë  Daarover gesproken trouwens. Bruggetje! Je kan het je bijna niet voorstellen na al het nieuws wat er is geweest over het toeslagenschandaal. En dan vervolgens ook nog over dat continue verhaal over personeelstekort en dat vrouwen maar meer aan het werk moeten. Wat doet de Nederlandse regering? We maken de kinderopvang duurder. Jawel. (sarcastisch) Ik kreeg bijna de slappe lach. Het is natuurlijk niet grappig. Dat nieuws was er, ik ben nu veertig, en soms betrap ik mezelf erop dat ik denk: nee, gaan we dit nu weer uit de kast trekken? Een LinkedIn-connectie van mij, Ellen de Bruin, postte heel terecht kritiek op het NOS-journaal, want bij dit nieuws haalden ze echt die oude koe weer uit de sloot. Dit was trouwens ook al een seksistische koe. Dus die seksistische koe kwam de sloot weer uit.    One'sy  Daar ben ik. (lachen beiden)    Zoë  Joehoe! (lachen beiden)    One'sy  Ja, sorry, we worden hier gewoon melig van.    Zoë  Ze hadden dus letterlijk een dame geïnterviewd die twee kinderen heeft, een tweeling. De man was nergens te bekennen en ze was dus een heteroseksuele dame. Haar partner was er niet. Hij werkte vier dagen en zij werkte drie dagen. Ze kwamen serieus met de vraag of het voor haar nog wel loonde om door te werken. Ja, want dat ging allemaal op naar de kinderopvang, dus dat aloud argument weer van "werk is natuurlijk bezigheidstherapie voor vrouwen". Ik kan het gewoon bijna niet meer serieus aankaarten, maar dat bedoel ik een beetje met dat ik oud word en het verdrietig vind dat dit dus weer gebeurt. NOS stop het.    One'sy  Ja, en laten we het inderdaad maar helemaal niet hebben over die tariefsverhoging in de kinderopvang, want dat is echt verschrikkelijk treurig. Maar ik heb ook al die gesprekken met vrouwen voorbij zien komen die zeggen: het loont voor mij eigenlijk nu niet meer om te werken. Ik zit er echt aan te denken om te stoppen.    Zoë  Weet je wat ik wel echt een rechtmatig argument vind als we het hebben over al die werkende vaders. Die kunnen net zo goed stoppen met werken nu, toch?    One'sy  Ja, want voor hen loont het ook niet. Het probleem is natuurlijk wel dat de gemiddelde man nog steeds meer verdient dan een vrouw. Nou, goed, dan duiken we weer in een compleet ander onderwerp. En daar hebben we vrij weinig tijd voor, want we hebben nog verschrikkelijk veel wat we met je willen doornemen. We zijn namelijk nog steeds niet bij de terugblik. Er zijn wat recente dingen die we willen aanstippen.    Zoë  Zeker. Deze week was het veertig jaar geleden dat de Decembermoorden plaatsvonden. Dat was in mijn geboortejaar.    One'sy  Ja, vijftien critici van het militair bewind in Suriname zijn opgepakt, midden in de nacht naar Fort Zeelandia gebracht en daar gemarteld en daarna geëxecuteerd omdat zij het niet eens waren met de coup die Bouterse en het leger had gepleegd. Het is een verschrikkelijke gebeurtenis. Het is nog steeds niet afgerond. En daar zijn twee documentaires over. Eentje heet Het is geen verleden van documentairemaakster Ida Does. Die was gisterenavond op tv om 22.15 uur (kwart over tien 's avonds). We nemen dit op op vrijdag 9 december. Ik heb in mijn programma op Sublime met haar gebeld om het daarover te hebben. Het is een heel zwaar onderwerp. Het is niet gezellig, het is niet leuk. Maar wat zij heel mooi aangaf, is dat ondanks dat het in Suriname zo lang geleden is, het geen verleden is, zoals de titel zegt. Maar zij trekt ook heel mooi een parallel met dat nu ook andere landen zijn waar dit soort dingen gebeuren. Kijk naar Iran, uh kijk naar Noord-Korea en nog andere landen, dus om aan te geven dat dit blijft gebeuren, ook al is het voor sommige mensen inderdaad van: o, dat is al veertig jaar terug. Daarom moeten we daar scherp op zijn. Het is trouwens in de documentaire zo dat Noraly Beyer met een nabestaande praat, en dat zijn dan nabestaanden van de slachtoffers, maar ook met mensen die volgens mij in het ziekenhuis hebben gewerkt, dus echt getuigen. Ik ben daar wel heel benieuwd naar. Het is me nog niet gelukt, want ik ging gisteren even een filmpje kijken. Maar ik heb wel een andere documentaire gezien die ook over de Decembermoorden gaat, of eigenlijk over de nasleep daarvan, en dat is Beste meneer Bouterse gemaakt door Ananta Khemradj en dat is ook een journaliste die deels is opgegroeid in Suriname, deels in Nederland. Zij is een dertiger en ze heeft in haar documentaire geprobeerd aan te stippen dat het voor haar generatie eigenlijk niet mogelijk is om verder te gaan als ze dat gesprek over die Decembermoorden niet aangaan. En dat is heel moeilijk omdat er eigenlijk altijd twee kampen zijn. Er zijn ook veel Surinamers of Surinaamse Nederlanders die zich daar niet echt over durven uitspreken omdat je jezelf dus meteen of in de pro-Bouta hoek of in de anti-Bouta hoek. Dat zijn de twee kampen. Zij merkt dus dat dat vooruitgang in de weg staat en zij wilde dat gesprek met haar leeftijdsgenoten aangaan. Dat was heel ingewikkeld, maar het is haar wel gelukt. Het is eigenlijk een zoektocht naar hoe dat gesprek aan te gaan. Ze heeft ook niet echt antwoorden hoor, maar het is wel heel mooi om te zien hoe dat proces gaat en ook hoe gevoelig dat dus veertig jaar later nog steeds ligt. Dus twee kijktips over deze zeer zwarte bladzijde in de Surinaamse én Nederlandse geschiedenis, want laten we dat vooral niet vergeten. Het is geen verleden - 08 12 1982. En Beste meneer Bouterse.    Zoë  Zullen we gaan terugblikken?    One'sy  Ja, laten we dat doen.    Zoë  We dachten een algemene kop te nemen: De journalistiek/mediawereld wordt eindelijk een beetje wat steviger aangepakt. Maar dat is geen vlotte kop. (lacht)    One'sy  Nee, wij zijn geen koppenmakers. Dat is wel duidelijk. Dat is helemaal niet clickbaiterig, Zoë. (lachen)    Zoë  Je had natuurlijk de berichtgeving over The Voice waar veel seksueel wangedrag, seksueel misbruik achter de schermen gaande bleek te zijn. Dan hadden we natuurlijk wat recenter De Wereld Draait Door en ook breder. Dat meldpunt Mores krijgt nu ook heel veel meldingen binnen over andere programma's.    One'sy  En over de radio. Dat zag ik ook en toen dacht ik: ja, dat verbaast me niets.    Zoë  Laat ik beginnen met te zeggen dat ik op zich blij ben; doordat ik nu al op zich zeg, weet je dat er een hele dikke vette ‘maar' aankomt. Kijk, ik ben heel blij dat die aandacht er nu meer is. De Volkskrant heeft onderzoek gedaan naar BNNVARA en De Wereld Draait Door. Nou, BNNVARA had weer onderzoek gedaan naar de misstanden bij The Voice. Soms vraag ik me wel eens af in die journalistiek van: hoe kaarten we dit nou aan? Want ik zie toch dat we als mediamakers, zeg maar mediaprogramma's, heel slecht in staat zijn om het goed bij onszelf te onderzoeken. Dus misschien moeten we een soort roulatiesysteem bedenken, want het is toch ook wel mooi als andere media dan nu weer aan de slag gaan met De Volkskrant en dat het zo doorgeven wordt. Want ik denk dat we overal wel wat onderzoek kunnen gebruiken om het zo maar te zeggen. Dus ik ben wel blij dat dit gebeurt. Ik denk dat dat heel goed is en dat het ook erg noodzakelijk is. Want wat we toch heel lang hebben gezien, is dat media niet graag over zichzelf praten. Dat vind ik altijd heel interessant, want ze nodigen wel elkaar uit in praatprogramma's om visies te geven, maar echt elkaar kritisch aan de tand voelen. In de vorige aflevering hadden we het natuurlijk al over De Wereld Draait Door. Ik ben toen iets vergeten te zeggen dat voor mij wel een heel belangrijk punt is. Wat ik ook nu weer jammer vind, laat ik maar zeggen pijnlijk, is dat vooral bij De Wereld Draait Door ook witte mannelijke medewerkers en redacteuren slachtoffers zijn van intimiderend gedrag of gewelddadig gedrag, hoe je het ook wil noemen. Ik ben heel blij dat er commissies en onderzoeken worden ingesteld. Maar ik vind het wel opvallend, want ook weer hier een onderdeel van is discriminerend gedrag, waaronder ook racistisch gedrag. En wanneer dat wordt aangekaart, jij verwoordde het eerder heel goed, dan is het vervelend, maar valt het wel mee, of hoe zei je het nou?    One'sy  Ja, van: ga maar gewoon naar het meldpunt. We betreuren dit. Het zou niet zo moeten zijn, maar we gaan niet allerlei onderzoeken instellen, want het zijn incidenten.    Zoë  Precies. En dat vind ik wel een heel pijnlijk gegeven. Ik heb het daar natuurlijk met Annebregt Dijkman over gehad, waarmee ik jou natuurlijk ook ooit voor geïnterviewd hebben voor Heb je een boze moslim voor mij? Het zijn geen incidenten, ook dit is gaande. En dan zijn er niet allerlei commissies en is het niet wekenlang in het nieuws. Dat vind ik wel heel erg belangrijk om te benoemen, want die commissie is, geloof ik, nog niet helemaal compleet, maar de mensen die nu dit onderzoek gaan trekken, komen van, Goden zij gedankt, buiten de NPO en zijn ongetwijfeld allemaal goede mensen. Maar het zijn toch wel weer allemaal witte mannen van een zekere leeftijd. En dan denk ik: zo'n commissie moet ook breder.    One'sy  Sorry, ik moet daar echt om lachen. Want is er dan niemand die denkt: jongens, dit moeten we niet doen.     Zoë  Nou, blijkbaar bij de NPO in ieder geval niet. (lachen) Wel mensen die het van buiten zien. Ik kan nog eindeloos doorgaan over wat ik hiervan vind. Ik ben heel benieuwd hoe dit ook verder verloopt, want het wordt nu gesignaleerd, het wordt onderzocht. Maar we blijven steeds onderzoeken dat intimidatie, intimiderend gedrag bestaat, dat seksueel misbruik en wangedrag bestaat. Maar laten wij eens actie ondernemen. Hoe kijk jij terug op dit jaar?    One'sy  Net als de vorige keer. Het verbaast me niet. Heel eerlijk gezegd ik verwacht niet veel van die commissie. Ik denk dat mensen misschien eventjes scherp gehouden worden, net als na Black Lives Matter: o jee, racisme. Maar we vervallen toch allemaal weer in oude patronen of dat nou is omdat we er baat bij hebben of omdat we uiteindelijk toch te bang zijn om ons uit te spreken. Misschien ben ik pessimistisch hoor, maar ik weet niet of ik echt geloof in echte verandering. Ik denk niet dat zo'n commissie het verschil gaat maken. We zijn er allemaal verbaasd over. We zijn geschokt. Maar ja, morgen wordt er gewoon weer tegen iemand geschreeuwd, hoor.    Zoë  De vraag is ook inderdaad: hoeveel bereidheid is er om echt actie te ondernemen? Ik kom natuurlijk in heel veel verschillende type organisaties, ook vanuit De inclusiemarathon natuurlijk, het boek dat ik met Kauthar Bouchallikht heb geschreven. En dit is natuurlijk geen uniek gedrag voor de mediawereld. Ik zie het zelf wat meer beroepsgroepen waar heel veel tijdsdruk is en waar ook soms de buitenwereld onveilig is. Nou, de buitenwereld is voor de DWDD niet per se onveilig, maar er wordt heel erg naar je gekeken. Ik denk bijvoorbeeld aan politie of brandweer. En voor actualiteitjournalisten geldt dat natuurlijk wel degelijk. Je ziet dat er binnen de organisatie soms hele gekke dingen. Wat vaak inderdaad moeilijk wordt gevonden, is als het al aan de kaak gesteld en echt gesignaleerd wordt, dan is er toch een soort huivering om écht paal en perk te gaan stellen. Natuurlijk kan je kijken of je mensen nog meekrijgt die dit gedrag vertonen, maar het betekent ook dat je soms afscheid moet gaan nemen van mensen, dat er type leidinggevende moeten worden aangesteld die een heel ander gedrag vertonen. En ik zie dat dat vaak toch nog heel moeilijk wordt gevonden en dat heeft inderdaad voor een groot deel te maken met wat jij ook beschrijft, mensen zijn dan gewend om iets op een bepaalde manier te doen. Waar we het de vorige keer over hadden is dat daar zelfs nog kwaliteit aan verbonden wordt van; ja, dat hoort er nou eenmaal bij of dat is nou eenmaal de beste manier om het beste programma te maken. En dan ben je een zacht ei of een sukkel als je daar allemaal niet tegen kan.    One'sy  Ik knik. Ik wil nog wel even een korte tip geven voordat we overgaan naar de volgende terugblik. Dat hebben we ook gedeeld op onze Twitter-pagina @bontewaspodcast. Het is een artikel van De Groene Amsterdammer over MeToo in de journalistiek; dat vond ik wel mooi. De Groene Amsterdammer heeft ook wel naar binnen gekeken van: hoe zit dat eigenlijk? We bespreken het de hele tijd op allerlei andere gebieden, maar hoe zit het bij ons? En natuurlijk gebeurt dat ook in de journalistiek, want we zijn allemaal mensen. Maar dat is een tip die we nog even in de show notes gaan toevoegen.    Zoë  Ja, en toch mis ik hier nog die zelfreflectie. Jij noemde Erik Dijkstra vorige keer die je dat hoorde doen. Maar ik zie heel halfbakken af en toe een hoofdredacteur of iemand die dan zo drie zinnen in zijn columnpje of iets wijdt aan: heb ik datzelfde gedrag dan ook wel eens vertoond? Nou, misschien heb ik ook wel een keer tegen iemand geschreeuwd, maar... En dan denk ik: ja, als je niet bereid bent naar je eigen gedrag te gaan kijken. Laten we dat dan eens massaal gaan doen in plaats van dan allemaal te gaan wijzen naar anderen: "maar daar was het wel heel erg", dat hoor ik de hele tijd. Kijk even naar jezelf alsjeblieft. Ja, zoveel dingen gebeuren natuurlijk in een jaar. Een heel opvallende was de manier waarop er bericht werd over de inval van Rusland in Oekraïne en Oekraïense vluchtelingen. Nou ja, laat ik voorop stellen dat daarover op een goede manier wordt bericht is, in de zin dat daar veel aandacht voor was. Je merkte dat het veel meer gevoeld werd, dus ook door de mediamakers die aandacht aan besteden aan hoe erg dat was. Maar de andere kant daarvan is dat we dus blijkbaar als Nederlandse media niet in staat zijn om die gevoeligheid en die aandacht te hebben voor vluchtelingen in het algemeen. Want er zijn natuurlijk al heel lang veel vluchtelingen en dan worden er toch ineens hele andere dingen over geschreven.    One'sy  Ja, zoals die geweldige kop van De Volkskrant die we ook in een van de Bonte Was afleveringen van dit jaar hebben besproken en die ik niet meer ga herhalen. Ik vind dat ook weer heel pijnlijk om te zien hoe mensen niet in staat waren om via de media de empathie voor bijvoorbeeld mensen uit Afghanistan over te brengen in artikelen en voor mensen uit Oekraïne wel. Wat écht een dieptepunt was die verslaggever die letterlijk zei: dit raakt ons natuurlijk veel meer, want nu lijken ze op ons. Dat was een journalist.    Zoë  Dat was in Amerika geloof ik.    One'sy  Een Engelstalige man. Ik weet niet of dat in Engeland was, maar hij sprak Engels en toen dacht ik: je laat je zo kennen nu.    Zoë  Ja, maar hij is tenminste nog eerlijk. (One'sy lacht) Want dit is natuurlijk wel wat er schuilt achter al die andere berichtgeving. Ik heb ooit boze reacties gekregen, maar dat is echt wat langer geleden, omdat ik een vergelijking had gemaakt met hoe er ook bericht wordt gegeven over moorden. Je had toen op een gegeven moment, Thijs H, ik weet even niet wat zijn achternaam was, maar die had zomaar drie mensen neergestoken. Een paar maanden daarvoor, of misschien was het een jaar daarvoor, dat weet ik niet meer helemaal, had je iemand met een Arabisch-Nederlandse naam die ook een aantal mensen had neergestoken. Daar werden meteen dingen over gezegd als 'terrorist' en noem het allemaal maar op. Dat bleek ook iemand in een waan te zijn net als die Thijs H. Dat is natuurlijk allebei vreselijk, maar dat er een redelijk vergelijkbare achtergrond in. En de manier waarop daarover bericht werd, was heel verschillend.    One'sy  Nou, dat is in Amerika aan de orde van de dag. Als je daar een high school shooter hebt, dat zijn eigenlijk altijd witte jongens, dan hadden ze een moeilijk verleden. Je ziet in Amerika heel duidelijk zelfs dat de foto's van slachtoffers als mug shots worden neergezet in plaats van foto's van de leuke jongeren die ze waren en de dader die wordt dan inderdaad gewoon neergezet als: ja, het was een normale jongen.    Zoë  Nou ja, en wat ik toen ook schreef in die post waar ik zoveel boze reacties, ook heel andere reacties, op kreeg. Die jongen of man heette dus Thijs H. en als ik meteen even nadenk kan ik minstens vijf tot misschien wel twintig Thijssen opnoemen die in de media werken. En ik kan niet zo veel, ik weet dus niet hoe die andere man heette, maar Ismaels of Ibrahims opnoemen die in de media werken en dit ligt daar dus ook aan ten grondslag. We zijn zo homogeen als media waardoor dit soort dingen ook steeds gebeuren. Er is dan ineens ook een behoefte om te weten hoe dat komt en wat erachter zit: hoe kan dat nou dat zo'n Thijs H. zomaar mensen neersteekt? Wat jij ook beschrijft over die highschool shootings, dan moeten daar allerlei verklaringen voor zijn en heb je ineens recht op verklaringen en zichtbaarheid. In het andere geval is het terrorist, weet ik veel wat er allemaal bedacht wordt. Dat is dus ook zo als je het hebt over vluchtelingen uit Oekraïne. Het is heel belangrijk dat daar zoveel aandacht voor is, dat daar empathie bij is, dat mensen tot op het bot daarover willen berichten en ook veel over willen berichten, maar mogen andere mensen die zichtbaarheid ook hebben?    One'sy  Over zichtbaarheid gesproken die niet terecht was: het apenpokkenvirus. Want naast Corona hadden we natuurlijk nog een virus dat ons eventjes op scherp zette. Ik vond het ook een beetje ingewikkeld. Er waren ook mensen die zeiden dat het heel homofoob is om zo te focussen op dat het vooral gays betreft of mannen die seks hebben met mannen. Maar ik luisterde naar een podcast van Dan Savage, Savage Lovecast en die doet dan altijd aan het begin een soort van commentaar op wat er is gebeurd in het nieuws. En hij zei: ik ben juist blij dat ze dat doen, want wij als gay men and men that have sex with men moeten weten dat dit ons meer treft dan andere mensen. Dus dat vond ik een beetje moeilijke kwestie. Maar gewoon eventjes een voorbeeldje uit die berichtgeving. Dat apenpokkenvirus speelde dus vooral in Europa. Ik weet niet of het nou Frankrijk was of zo waar het voor het eerst in Europa ontdekt was. Maar ze deden dan een foto bij de tekst "het apenpokkenvirus is in Europa" van een zwart persoon uit een Afrikaans land waar het apenpokkenvirus ook al was.    Zoë  O, jeetjemina.    One'sy  Ik denk dat het RTL was. Ik weet het niet zeker hoor, maar daar zijn ze toen op aangesproken en die foto hebben ze natuurlijk aangepast. Maar het feit dat je dus niet in eerste instantie al een passende foto erbij doet, geeft ook weer aan dat je lekker aan framing doet.    Zoë  Dat sluit aan op wat we natuurlijk bespraken; het zijn hele homogene redacties en dan ben je blijkbaar zo homogeen dat er nergens in die schijf iemand zegt: hé jongens, let eens op. Nou ja, dan gaan we misschien wel naar één van de meest betreurenswaardige/vreemde/beschamende mediamomenten van het jaar. Het is sowieso heel beschamend in algemene zin wat er gebeurt en wat nog steeds niet helemaal is opgelost in de vluchtelingenopvang, asielzoekersopvang in Nederland. Maar in de zomer liep dat natuurlijk echt de spuigaten uit in Ter Apel, waar mensen continu buiten moesten slapen in vreselijke omstandigheden. En de redactie van Op1 dacht: weet je wat? We gaan daar onze tafel voor het asielzoekerscentrum opstellen. En dan zie je daar mensen praten aan een tafel, maar dus niet met de mensen over wie het gaat. Deze mensen mochten leuk als achtergrond dienen, terwijl ze achter tralies staan te kijken naar ik. Het is een zeldzaam... Ik wou zeggen een zeldzaam beschamend moment. Het woord zeldzame haal ik weg. Maar het was wel echt een beschamend moment.    One'sy  Ja, als je er weer over nadenkt, het is echt verdrietig. Ik vraag me ook af: zijn ze daar nou trots op? Hoe kijken ze daar op terug?    Zoë  Ik heb daar niet heel veel over gehoord. Het kan aan mij liggen hoor, maar ik denk niet dat daar een hele stevige dieptesessie over is geweest bij Op1. Ze zullen het er wel over gehad hebben; dat kan niet anders en er zullen vast ook discussies zijn geweest. Maar ergens, en dit is mijn cynische kant, denk ik doordat hierop ook zoveel kritiek was, hebben ze ook weer veel aandacht gekregen. En elke aandacht is goede aandacht, toch?    One'sy  I suppose. Nou, dan is er nog een dingetje dat ik nog even wil aanstippen; wat ik in eerdere afleveringen ben vergeten te noemen en daarom gewoon eventjes in deze eindejaarsspecial wil meenemen. Eerder dit jaar waren de verkiezingen en omroep NTR die had een programma Kiespijn waarin ze met mensen gingen praten over waar ze op zouden moeten stemmen. Daar was dan een fragment van een dame waarbij ze volgens mij moesten raden wie de longboarder was en er waren dan drie dames neergezet. En toen zei Rutger Castricum over Esma Kendir, zo heet die dame: nee, zij kan niet de longboarder zijn, want ze draagt een hoofddoek. Dat is natuurlijk al een pijnlijke opmerking an sich. Volgens mij heeft ze daar in die uitzending wat over gezegd. Maar wat heeft de omroep NTR gedaan in plaats van dit pijnlijk moment te laten zien en te laat zien hoe mensen denken, hebben ze het eruit geknipt.    Zoë  O ja, ik heb dit bericht inderdaad ook voorbij zien komen. Ze deelde dat zelf volgens mij. Daar ben ik dan wel heel blij over, want dit zijn natuurlijk dingen van de achterkant van de media die we dus te weinig te zien krijgen. Terwijl het juist zo belangrijk is dat dit fragment er wel in was gebleven. Ik ben ook heel benieuwd of die Rutger Castricum zelf wilde dat het eruit ging of dat de NTR dat toen heeft besloten. Maar dit moet je dus wel laten zien. Zij beschreef dat ook heel goed. Dat overkomt je dan; dat is heel pijnlijk. En dan wordt dat er ook nog uitgehaald alsof het niet gebeurd is.     One'sy  Want jouw gevoel telt dan dus blijkbaar niet. Heel erg pijnlijk. We hebben nu genoeg pijnlijks besproken vind ik. Het is tijd voor wat opstekers.    Zoë  Ja, want er zijn natuurlijk ook weer lichtbrengers/goede journalisten en mensen die verantwoordelijk zijn geweest voor prachtige opstekers. Laten we OneWorld in z'n geheel natuurlijk weer noemen. Ze blijven zelf kritisch op hun eigen taalgebruik en blijven van alles aan de kaak stellen. Wat we toch helaas in de reguliere media veel minder voorbij zien komen. Dat geldt ook over Hassnae Bouazza. We hebben haar ook meerdere malen genoemd. Zij houdt zeker ook de politieke verslaggeving scherp. Ik wil graag ook nog even The Reference Man noemen. Een geweldige documentaire die eerder dit jaar is gemaakt over hoe de gehele wereld is ingericht op de witte man van ongeveer 1 meter 72 centimeter, en over wat voor levensgevaarlijke consequenties dat heeft voor mensen die dat niet zijn.    One'sy  Wij! (lachen)    Zoë  En heel veel mensen met ons. Jij noemde vorige week nog Poldermocro's. Ik gooi deze er ook nog een keer in.    One'sy  Ja! Dat is nog steeds een kijktip, net als uh de serie dertigers. Het is een leuke serie als je even wat wil bingen. Er zit ook iets van diversiteit in, dus dat is fijn. En Seef spees.    Zoë  Ja, dat was ook lachen.    One'sy  Ja, van Clarice Gargard en ...    Zoë  Hasna El Maroudi.    Zoë  En dan toch nog een klein uitsmijtertje erbij. Dit wilde ik eigenlijk in het begin noemen, maar dat kan ook lekker hier. Lees ook nog even twee recente stukken van mediawetenschapper en journalist Reza Kartosen-Wong. Hij schreef dus twee stukken. Een stuk verscheen in Het Parool en ging over Kick Out Zwarte Piet. Daarin maakt hij ook een analyse over hoe zij de afgelopen jaren zijn behandeld, ook door de politie die niet ingrijpt of te laat ingrijpt. Dat is een goed stuk om te lezen. En hij heeft ook een essay geschreven voor een weekendeditie in Trouw. Dat gaat over modelminderheden. Daar schrijft hij vaker over. Dat is heel interessant. Een groot deel van Aziatische Nederlanders wordt bijvoorbeeld vaak zo neergezet, maar dit is ook heel erg een imperiaal, koloniale manier van mensen indelen. Hij beschrijft heel goed hoe dan het idee wordt gewekt dat jij een soort betere allochtoon bent of een allochtoon die het wel goed doet. Dat wordt bijvoorbeeld vaak over Iraanse Nederlanders ook gezegd. Maar in wezen heb je ook met veel van hetzelfde type racisme en machtsmisbruik te maken. Dat zijn dus nog twee leestips. We gaan natuurlijk ook de vakantietijd in.    One'sy  Ik heb ook nog een kijktip als we het toch hebben over modelminderheden, Hanky panky goodbye gemaakt door Roosmarijn Wind, een actrice die onderzoek doet naar haat en racisme tegen Aziaten. Het is een heel mooi persoonlijk verhaal en het duurt niet zo heel lang. O ja, deze hebben we natuurlijk ook al eerder genoemd, maar die wil ik toch nog weer eventjes noemen: Stil Leven. De documentaire van Rowan Blijd over de doodgeboorte van haar zoon Amari. Dat is niet vrolijk om mee af te sluiten, maar die wilde ik toch nog eventjes genoemd hebben. Nou, dan heb ik toch nog, ook niet vrolijk om mee af te sluiten, twee dingen die ik met terugwerkende kracht nog even wil noemen. De documentaireseries Klassen en Schuldig zijn echt even de moeite waard om te zien als je ze nog niet gezien hebt. Daar hoort dan ook nog de serie Nablijven bij. Dat is een gesprek in de studio met gasten en Schuldig wordt ook nog een podcast, een jaar later gaan ze weer naar al die hoofdrolspelers terug. Dat wil ik toch nog eventjes tippen.    Zoë  Jullie hebben huiswerk. (lacht)    One'sy  Ja en laat ons ook weten wat je ervan vindt en of jij nog tips hebt. Altijd welkom.    Zoë  Zeker. Dank voor het luisteren iedereen, ook dit jaar weer 2022. En weer heerlijk komen we vlot en babbelig tot jullie vanuit de studio. Dat is toch heel gezellig. We zijn er volgend jaar weer; dan hopen we toch wat vaker gasten te kunnen uitnodigen. We zullen ook weer in de studio zijn. One'sy, het was weer een eer en een gezelligheid om het dit jaar met jou weer allemaal vol te lullen deze podcast.    One'sy  Ja en alvast een Happy New Year!    Zoë  Happy New Year!    One'sy  Dit was onze eindejaarsspecial van Bonte Was Podcast.    Zoë  Abonneer je op onze podcast via Spotify, Apple Podcast of een andere podcastapp en laat dan ook een recensie achter. Dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was Podcast te vinden.    One'sy  Heb je ook voorbeelden van missers of opstekers in de media? Of wil je meer weten over Bonte Was Podcast? Volg ons dan op Twitter of Instagram via @bontewaspodcast.    Zoë  En word vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast.     See omnystudio.com/listener for privacy information.

Marokkanen voetballen als Nederland in zijn beste jaren. Corruptie in de EU. Dickpics bestaan nog steeds. Silvio is de weg kwijt. Links Nederland vreest Twitter.

Presentator Arno Vermeulen bespreekt samen met commentator Jan Roelfs, commentator Jeroen Elshoff en commentator Philip Kooke de halve finale van vandaag en de finale van zondag. Het doorzettingsvermogen van de Marokkanen, het prachtige doelpunt van Theo Hernández en de missie van Lionel Messi.

Vanavond staat het te gebeuren (of niet). Gaan we voor het eerst in de geschiedenis een Afrikaanse WK-finalist krijgen? Voetbalfans uit de Marokkaanse diaspora maken zich op voor een gedroomde halve finale – met uitzicht op meer. Ook in Enschede.

In deze WK Update blikken Robert Denneman en Bart van der Wijst terug op de halve finale tussen Argentinië en Kroatië en vooruit op de andere halve finale tussen Frankrijk en Marokko. De Argentijnen mogen zich als eerste finalist noemen. Ze versloegen Kroatië met 3-0 en maakten daarbij gretig gebruik van de vele ruimtes die Kroatië achterin liet. Een discutabel moment was de penalty die Argentinië kreeg nadat Dominik Livaković een aanstormende Julián Álvarez niet kon ontwijken. De wedstrijd tussen Frankrijk en Marokko zou wel eens dezelfde kant op kunnen gaan als Argentinië - Kroatië. Hoe fit zijn de Marokkanen nog na hun avontuur en gaat spanning nog een rol spelen? Aan de andere kant, gaat de Fransen Marokko onderschatten? Kunnen we spektakel verwachten? De WK Updates worden in samenwerking gemaakt met Sportnieuws.nl en verschijnen elke werkdag voor de start van de eerste wedstrijd.

Het Marokkaanse elftal laat dit WK zien dat voetbal niet meer alleen een westerse sport is. Na eerdere winst op voormalige kolonisators als België, Spanje en Portugal speelt Marokko in de halve finale tegen Frankrijk. Wat betekent deze wedstrijd voor het land en voor Marokkanen in Europa? We praten met schrijver Abdelkader Benali en correspondent Dion Mebius in Casablanca. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar  www.volkskrant.nl/podcastactiePresentatie Elke Dag: Pieter Klok en Sheila SitalsingPresentatie de Kamer van Klok op vrijdag: Gijs GroentemanRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Tiemen Hageman en Sofia RobbenMontage: Rinkie Bartels, Daan HofsteeSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Frankrijk is de topfavoriet en de Marokkanen zijn een echt team. Stel je vragen:https://www.instagram.com/metopenvizierpodcast/https://twitter.com/Metopenvizier_‘Met open vizier' wordt geproduceerd door Bruno Bobbink & Alex Pastoor. Voor vragen of wil je adverteren in de podcast dan kan je terecht bij: metopenvizierpodcast@gmail.com Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Voor de nationale ploeg van Marokko is het WK in Qatar nu al een succes, want voor het eerst staat de ploeg in een kwartfinale. En de droom is nog niet voorbij, want het kan zomaar zijn dat ze na Spanje ook Portugal de baas zijn, zeggen oud-voetballer Dries Boussatta en voetballiefhebber en schrijver Abdelkader Benali in podcast De Dag.  Bousatta, die voor zowel het Marokkaanse als Nederlandse elftal uitkwam, en Benali vertellen over de impact die de prestaties van het huidige elftal hebben op de spelers zelf - die nu al voor het leven een heldenstatus hebben -, op de ontwikkeling van de sport in Marokko, maar vooral ook op de manier waarop er naar Marokko en Marokkanen gekeken wordt. "De prestaties van dit elftal worden gezien als een spiegel voor de eigen drang naar voren." Reageren? mail de dag@radio1.nl

Studio Socrates WK 2022 #16Daan zag de Japanse Berbatov aan het werk, Jonne baalt dat Zuid-Korea weer niet in hun uitshirt speelde. Jasper was nog steeds Sinterklaas aan het vieren maar verblijdde ons wel met een schitterend gedicht.Verder: Richarlison krijgt zelfs Tite aan het dansen, twee Marokkanen in ons Panini-elftal, de slechtste penaltyserie ooit, een keuze maken tussen Jan Roelfs of Aster Nzeyimana, een buschauffeur aan het stuur bij Brazilie, twee schitterende inzendingen van luisteraars en nog veel meer.P.S. Morgen is Jasper er weer.

Abbie Chalgoum werd geboren in Marokko en verhuisde naar Nederland toen hij drie jaar was. Zijn vader was al eerder naar Nederland vertrokken in de hoop op een beter bestaan. De twee leren elkaar in Nederland kennen, maar Abbie krijgt geen vaderliefde, maar een harde hand. Voor de Nederlanders blijft hij altijd de Marokkaan en voor de Marokkanen de Nederlander. Waar hoort Abbie bij? In gesprek met Jan van den Bosch vertelt de acteur over zijn zoektocht.

Volgende maand krijg je van ons een eindejaarsspecial, maar daarvoor duiken we eerst de (echte!) studio in voor een gewoon wasje. We bespreken hoe de koppen in Nederlandse kranten druipen van de framing in de berichtgeving over Kick Out Zwarte Piet demonstranten die Staphorst probeerden te bereiken. Uiteraard hebben we het over ‘de kwestie De Wereld Draait Door' en of we zelf hufterig en giftig gedrag hebben ervaren op onze werkplekken in de media. Ook komt aan bod hoe weinig sensitief de EO is geweest bij het plaatsen van social posts over de webserie Kofi's Tori. Daarmee hebben ze voor acteur Daniel Kolf, hoofdpersoon in de serie over de slavernij in Suriname, letterlijk een onveilige situatie gecreëerd die voorkomen had kunnen worden. Gelukkig is er ook altijd positief nieuws uit medialand. We geven beiden tips, waaronder de serie Poldermocro's, waarin zes Marokkaans-Nederlandse jongeren in Marokko op zoek gaan naar hun identiteit. Die serie bekijk je hier: https://www.npostart.nl/poldermocros/BV_101408392Luister hier naar Mediameiden die De Wereld Draait Door bespreken: https://open.spotify.com/episode/5xDryHqPEM4YXj0Eb2P6Tr?si=5f131f96593440e0&nd=1     Lees hieronder de transcriptie van deze aflevering:    One'sy Dit is Bonte Was Podcast.   Zoë Uw favoriete wasprogramma over mediamissers en -opstekers   One'sy Ik ben One'sy Muller.   Zoë En ik ben Zoë Papaikonomou   One'sy En dit een na laatste wasje van 2022 hebben we weer behoorlijk wat te bespreken.   Zoë Jazeker, we gaan natuurlijk afronden dit jaar nog met een eindejaarsspecial, dus die komt er ook nog aan. Ja, One'sy. Wat doen we? Beginnen we met de grotere zaken of de kleinere?   One'sy Nou, ik stel voor dat we groots beginnen.   Zoë Zeker. (lacht)   One'sy Ik ga eerst even zuchten. Een grote zucht. Staphorst.   Zoë Ja.   One'sy Ja. Maar dat is echt wat ik voel bij wat daar is gebeurd. Zullen we even een wegje leggen over een jaar? Dat we weer een aflevering maken? Hoeveel kranten zullen dan weer dezelfde framende koppen hebben over wat daar gebeurt als Kick Out Zwarte Piet probeert te demonstreren. Met de nadruk op 'probeert', want ze hebben Staphorst niet eens gehaald.   Zoë Toen we dit ook weer aan het voorbereiden waren dacht ik nou dat is inderdaad de zoveelste keer zo lang Bonte Was Podcast loopt. Het is elk jaar weer raak. Zullen we er een paar koppen bij pakken? Want Kick Out Zwarte Piet heeft heel goed op hun website gezet hoe er geframed wordt. Ik begin met de eerste kop. Dat is ook de eerste die op hun Instagram-account staat. Deze kop is van Trouw. "Vernielingen en vuurwerk bij onrustige demonstratie tegen Zwarte Piet. ME grijpt in."   One'sy Ja en dan ook nog uh de foto erbij. Dan zie je een oude witte man en een wat jongere zwarte man en die staan met hun ogen heel dicht bij elkaar, met hun gezichten dicht bij elkaar, heel dreigend naar elkaar te kijken. Ik vraag me überhaupt af of dit een foto was van Staphorst. Maar wat er is gebeurd in Staphorst is dat er demonstranten geen kans hebben gekregen om naar Staphorst te komen. Zij zijn tegengehouden door pro-Zwarte Piet terroristen. Zo noem ik ze gewoon. Dit is echt wat volgens mij de media niet echt heeft gehaald of waar mensen de ernst niet van inzien. Ze hebben olie op auto's gegooid en daarna fakkels naar die auto's gegooid. Sorry, maar volgens mij heet dat poging tot doodslag of poging tot moord. Als jij dat met met voorbedachten rade doet. Maar je hebt in ieder geval kwaad in de zin als jij olie op een auto gooit en daar een fakkel achteraan. Dat staat niet in deze kop.   Zoë En hadden ze niet ook weer op de snelweg mensen geblokkeerd?   One'sy Ja, volgens mij bij een benzinestation.   Zoë Bij een benzinestation. Nog extra lekker gevaarlijk.   One'sy Nou ja, de volgende kop is van de NOS. "De intocht Sinterklaas in Staphorst verloopt in grimmige sfeer."   Zoë Ja, totaal vaag ook weer. Totaal niet duidelijk. We gaan zo nog twee koppen voorlezen, maar wat ik überhaupt vaak zie gebeuren is dat het doormist, maar het mist alleen als het gaat om mensen die racistisch of discriminerend bejegend worden. Ik vind het echt belangrijk om dit nog een keer te benadrukken. Gloria Wekker heeft dat al vaker aangestipt, meerdere mensen natuurlijk, en ook iemand die ik geweldig vind, Sara Ahmed, zij is een Brits-Australische wetenschapper. Wat zij zeggen is: In landen zoals Nederland is nog altijd degene die discrimineert veiliger dan degene die gediscrimineerd wordt. En dat uit zich dus in dit soort koppen. Want als het andersom was geweest, dat zou nooit gebeuren maar stel het je voor, als toch een aantal Kick Out Zwarte Piet demonstranten een agressieve daad hadden gedaan, dan was dat meteen benoemd. Dan waren zij meteen als agressor aangewezen, terwijl hier de veiligheid om niet als agressor te worden aangewezen of als terrorist. Dat bevalt dus de mensen die eigenlijk de discriminerende partij zijn. Daarom draag je daar als media aan bij. Je helpt die veilige sfeer in stand te houden. En het is zo onterecht. Laat ik nog maar ook weer een volgende kop voorlezen. Ja, die is natuurlijk wel van De Telegraaf; daar verwacht je dit misschien iets meer bij. "Politie grijpt in bij confrontaties Kick Out Zwarte Piet en tegendemonstranten." Confrontaties. Waar halen ze het vandaan? Alsof er een soort evenwichtig verhaal aan de gang is.   One'sy Want de context is dat Kick Out Zwarte Piet natuurlijk netjes demonstratie heeft aangevraagd. De burgemeester heeft gezegd "dat mag". Kick Out Zwarte Piet heeft daarbij gezegd: Realiseer je goed dat als wij daar naartoe gaan, dat er waarschijnlijk mensen zijn die het niet met ons eens zijn, dus zorg dat die veiligheid gewaarborgd wordt. "Oké, gaan we doen." Wat er uiteindelijk gebeurt is, is dat de mensen die willen demonstreren tegen zwarte Piet wordt gezegd: nee, we kunnen jullie veiligheid toch niet garanderen, dus jullie mogen niet demonstreren en ze worden afgevoerd door de politie en de ME (Mobiele Eenheid). Terwijl je ook zou kunnen denken: misschien moet de politie en de ME de mensen die hen aanvallen weggeleid worden? Dat is even de context van dit hele verhaal. Ze hebben netjes aangevraagd of ze mochten demonstreren. Dat is goedgekeurd. En uiteindelijk wordt er dan toch 'nee' gezegd omdat ze het niet veilig genoeg vinden. Dat vind ik trouwens ook een interessante vraag om een keertje beantwoord te zien in de media. Hoe kan het nou steeds dat gemeentes eerst toezeggen en dan besluiten op het laatste moment dat ze de veiligheid toch niet kunnen garanderen? Wat heb jij niet meegekregen van de afgelopen tien jaar aan demonstraties? Waarom denk je dan dat het nu ineens wel goed gaat lopen? Waarom geloof je dat de mensen in jouw gemeente zich nu wel kunnen gedragen?   Zoë Maar net als wat we in de vorige aflevering ook benadrukten. We gaven Hassnae Bouazza een pluim over dat zij dingen aankaart die steeds niet worden aangekaart door institutionele media, op enkele uitzonderingen na. En dat zie je hier weer gebeuren. Ik heb dit wel in een aantal kleinere media aangekaart zien worden. Maar die institutionele media laten dit weer liggen terwijl er wordt een groep mensen hun grondwettelijk recht ontzegd en dat wordt niet goed voorbereid. Sterker nog: politie heeft op gegeven moment ook besloten om helemaal niets meer te doen omdat ze bang waren dat dat nog verder zou escaleren. En met alle respect voor politiemensen, want die hebben natuurlijk ook een hele ingewikkelde taak. Je bent er als media voor om ook de macht tegen het licht te houden, om te kijken wat hier allemaal gebeurt. Hoe kan dit gebeuren? Wie weet komen al die wervelende stukken nog. Ik wil het niet op voorhand uitsluiten, maar dat heb ik ook erg gemist hierin. Behalve bij een aantal onder andere op Nieuw Wij en op Joop.nl BNNVARA heb ik wel een aantal stukken gezien die dit aankaarten, maar veel te weinig. En ook op OneWorld natuurlijk. En dat vind ik heel erg jammer. En hoewel er op verschillende plekken in de media echt wel wordt geprobeerd iets realistischer noem ik het dan verslag te geven, maar het blijven toch vrij homogene witte bolwerken. Het wordt niet gevoeld. En dit is zo'n voorbeeld weer van wat het betekent als media homogeen zijn. Het onrecht wordt niet gevoeld. Sterker nog, ik weet dat op sommige plekken bewust en sommige plekken onbewust zelfs mensen bang zijn… ik wil ook weer niet heel Staphorst over één kam scheren. De media zijn dat als ze te kritisch zijn op de pro-Zwarte Piet terroristen; dat ze daar weer gedoe mee krijgen. Dat zien ze nog steeds veel meer als hun primaire doelgroep, denk ik dan. Ik vind dus dat ook media hierbij hun taak echt verzaken.   One'sy Nou, dan hebben we natuurlijk nog dat andere grote verhaal dat de afgelopen week, want wij nemen dit op op 25 november, heeft gedomineerd. Dat is een week geleden dat dat bekend werd.   Zoë Ja, ik zal je wel eerlijk bekennen One'sy, toen ik het las in De Volkskrant heb ik er in eerste instantie een soort fictieve bak popcorn bijgepakt en ben ik even goed gaan zitten. Ja, het is natuurlijk helemaal niet goed.   One'sy Ik verslik me in mijn thee. (lacht)   Zoë Pas op. Ja, de heer Matthijs van Nieuwkerk, De Wereld Draait Door en dan BNNVARA. Eerst VARA, later BNNVARA. Ik noem het hufterig gedrag, giftig gedrag, toxisch gedrag. Dit wist in principe iedereen die in de mediawereld werkte, of je daar nou hebt gewerkt of ergens anders in de mediawereld. Dit was redelijk bekend. Of was dat voor jou een nieuwsflash?   One'sy Nee.   Zoë Natuurlijk niet.   One'sy Ik dacht ook: waar is de verrassing in dit verhaal?   Zoë Ik heb natuurlijk veel mensen gesproken die niet in de media werken. Verder is daar ook veel herkenning van dit type gedrag. Wat toch ook wel heel tragisch is. Dat laat iets zien over hoe wij met elkaar samenwerken op veel plekken. Maar ik moest ook meteen terugdenken aan zo'n moment. Deze vraag is er vaak gekomen: waarom duurt zo lang voordat dingen uitkomen? Nou, ik heb helemaal niet bij De Wereld Draait Door gewerkt. Maar ik ben ooit begonnen bij AT5. Het gold natuurlijk niet voor iedereen, maar daar kwam dit type gedrag zeker ook voor. En door sommige leidinggevenden werd dat echt getolereerd, sterker nog, aangemoedigd af en toe. Het punt is dat dit in de mediawereld op verschillende plekken voorkomt, op sommige plekken ook niet. Dat is echt iets wat ik niet alleen zelf heb ervaren, maar ook onderzoek naar heb gedaan voor Heb je een boze moslim voor mij? Ik heb heel veel mensen gesproken die op redacties werken. En dit is gewoon iets wat in de hele mediawereld veel voorkomt. De reden waarom mensen zich er niet tegen uitspreken, is omdat je in het begin, AT5 was de eerste redactie waar ik werkte en bij een bepaald type gedrag dacht ik echt: waar slaat dit op? Maar je denkt ook dat het erbij hoort ten dele. Je ziet mensen soms ook kiezen: ga ik erin mee of ga ik er niet in mee? Een deel van de mensen die er niet in mee gaat die vertrekt ook, of naar andere plekken of helemaal uit de media. Je bent aan de ene kant je er niet zo bewust van dat het ook anders kan en aan de andere kant is het niet alleen bij het programma zelf en zeker in Hilversum wat echt ook een bolwerkje is. Mensen lullen ontzettend over elkaar, dus als jij degene bent die de hele tijd in opstand komt, dan krijg je een bepaalde naam. Het moment waar ik naartoe wil is dat ik een tijdje onderdeel ben geweest van Het Mediaforum op Radio 1. Daar ben ik na twee jaar mee gestopt toen ik het wel welletjes vond. Dat was bij het programma Spraakmakers overigens. Voor mij was de druppel ook dat ik na afloop van een uitzending daar toegeschreeuwd werd door een redacteur die boos was over iets wat ik over het programma zei in het programma. Daar houden ze niet van. Maar die laatste uitzending van De Wereld Draait Door. Ik moest toen toevallig komen in dat Mediaforum en ik zat daar met een aantal van die mediabonzen en dat moesten we natuurlijk gaan bespreken. En toen werd er ook in het voorbereidende gesprek door een van die redacteuren aan mij gevraagd: Wat zou je hier over willen zeggen? Ik antwoordde: als dat kan heel weinig, want ik ben niet zo'n ontzettende fan. Het is natuurlijk een knap gemaakt programma, maar ik weet gewoon wat er allemaal omheen gebeurt en dat wist iedereen. Ik ken natuurlijk ook veel mensen die daar zelf gewerkt hebben. En toen zei die redacteur: oh, dat moet je zeggen in het programma. Ik zeg: Ben je helemaal besodemieterd? Ben je mal? Dat ga ik niet zeggen natuurlijk! En ik heb daar ook zelf niet gewerkt, maar natuurlijk ga je dit soort dingen niet zeggen en dan werk ik niet eens in de media, maar je weet gewoon wat je wel en niet kan aanraken. Je wordt niet serieus genomen, het wordt je nagedragen en dat is gewoon nog, wat ik met een wat langere omweg, wat ik wel hierover wil zeggen is dat het niet alleen een programma is, of misschien twee. Dit is echt de manier van omgaan die helaas, zeker op echt actualiteitenprogramma's en nieuwsprogramma's, gewoon eerder schering en inslag is. En daar moeten we echt mee aan de slag, want we jagen veel mensen de journalistiek uit. We verliezen heel veel talent. Plus, het is dus ook een bepaald type figuur dat bepaalt wat we zien, horen en lezen. Daar moeten we ook over nadenken. Nou, nu hou ik even m'n snaveltje.   One'sy Ja. Ik zit zo'n beetje te denken van: herken ik dat soort gedrag? Er heeft sowieso nooit iemand mij in m'n gezicht geschreeuwd of gezegd dat ik op m'n knieën moet gaan en sorry moet zeggen.   Zoë Ja, dat is wel echt absurd.   One'sy Want je moet het durven. Maar ik ben natuurlijk mijn journalistieke carrière bij FunX begonnen. En hoewel ik daar ook echt hard heb gewerkt, is dat nooit zo'n giftige werksfeer geweest. Er werd natuurlijk veel van je verwacht en ervan uitgegaan dat je altijd die extra paar stappen zet. Waar je natuurlijk ook een beetje je vraagtekens bij kan hebben, want we moeten gewoon niet altijd maar bereikbaar willen zijn voor onze werkgever. Maar ik heb het nooit ervaren als dit is echt te zwaar en er zijn hufters die mij toeschreeuwen wat dan ook. Nee, dat was absoluut niet aan de orde. Dus ik herken het niet vanuit mezelf, maar waar ik me echt over verbaasde in de hele nasleep van het De Wereld Draait Door-schandaal is de verrassing, vooral binnen de media over dat dit gebeurt. Daar moest ik echt om lachen. Waarom gaan we nou allemaal doen alsof het een schok is? Dat is gewoon onzin. Ik vond een mooi gesprek van Jakhals Erik bij de ochtendshow Jan-Willem Start Op bij Radio 2 die eerlijk toegaf: "Ik ben ook onderdeel geweest van het systeem." Hij deed een beetje aan zelfreflectie en dat vind ik netjes. En dat hij zei van: "Nu denk ik ook, waarom deed ik daar eigenlijk aan mee?" Dat is gewoon wat veel meer mensen zouden moeten doen in plaats van: "hoe kan het dat dit is gebeurd? Ik herken me hier helemaal niet in. Matthijs was zo'n aardige vent." Kom op, lieve mensen. En dan nog, al was hij een aardige vent, dan hoeft het je toch nog steeds niet te verbazen. Waar ik thuis dan wel eens discussies over heb gehad, niet per se over dit geval, maar in het algemeen, is over dat het blijkbaar nodig is om zo met mensen om te gaan om een goed programma neer te zetten. En ik vind dat echt een denkfout.   Zoë Ja, dat is een enorme denkfout.   One'sy Ik heb dat eerder ook wel eens gehad met mijn eerste vriendje die werkte in de horeca. We weten ook dat je in de horeca vaak wordt afgeblaft, bijna afgebroken. En hij zei ook altijd: dat hoort er nou eenmaal bij. Dan zei ik: ja, ik geloof daar gewoon niet in. Maar je ziet dus op allerlei fronten dat mensen echt gaan geloven dat je alleen maar tot grote hoogtes komt als je helemaal wordt afgebroken.   Zoë Ik vind dat zelfs gewoon heel gevaarlijk. Het is ook heel mooi dat jij beschrijft wat je bijvoorbeeld bij FunX hebt meegemaakt. Dat je dus wel gewoon kwaliteit kan leveren, onder druk kan werken. Want dat is steeds de denkfout die wordt gemaakt. Nog een tip: de podcast De Mediameiden is sowieso een geinige podcast voor mensen die in de media werken of dat interessant vinden. Zij vertellen over achter de schermen. Ze zijn allebei redacteur. En een van hen heeft ook bij De Wereld Draait Door gewerkt en vertelt over haar eigen ervaringen hierin. Zij zeggen enkele hele goede dingen wat jij aanstipt, zoals het verschil tussen werkdruk en werksfeer. De kwaliteiten die je nodig hebt of eigenschappen die je nodig hebt, is dat je goed onder druk kan werken, onder deadlinedruk bijvoorbeeld; er moet vaak snel gewerkt worden, dat je doorzettingsvermogen hebt. Dat zijn heel belangrijke dingen.   Zoë Maar dat is iets heel anders dan dat iemand tegen je gaat zitten schreeuwen en je afbreekt. Dat is helemaal niet nodig. Ik vind het ook iets gevaarlijks. Het berokkent mensen echt schade. Voor mij is het jaren geleden dat ik op dat type redacties heb gewerkt. En toch heb ik deze week twee nachten wakker gelegen omdat er allemaal herinneringen terugkwamen. Dat hoor je dus ook over veel mensen die ziek zijn geworden door bij De Wereld Draait Door te werken. Je berokkent mensen schade terwijl dat echt onnodig is. Nog een ander ding wat zij aanhalen, is wat macht doet met mensen. Dat gaat in de media natuurlijk dubbelop.  Dat is iets waar ik in mijn werk mee bezig ben en wat ik ook veel zie. Zij zeggen dat mensen vervormd raken, zeker bij presentatoren. Dat doet macht sowieso met je; als je machtiger wordt binnen een bedrijf bijvoorbeeld ook. Maar bij de media zit er nog een buitenkant, want je wordt ook BN'er. Dus mensen gaan ook op een bepaalde manier op je reageren. Laatst maakte iemand een hele mooie beeldspraak over machtige mensen, zeker die bekend zijn. Zij noemde dat het Willem-Alexander en Maxima-syndroom. Ze werkt op een ministerie en vertelt: daar worden gewoon de muren gesausd als zij langskomen. Alles wordt schoongemaakt en geveegd. Dus de rode loper wordt de hele tijd voor je gerold en dat doet iets met hoe je in het leven staat, wat je gewend raakt. Dat geven ze in die podcast heel goed aan. Dat geeft ons een verantwoordelijkheid als mediamakers met z'n allen en ook zeker leidinggevenden over hoe ver we dat laten gaan. Ik ken ook nog los van DWDD, Matthijs van Nieuwkerk, en stiekem hoop ik ergens wel dat mensen tot introspectie komen. Ik ken heel veel voorbeelden ook nog van allerlei kopstukken die daar in Hilversum zitten, waar ik de meest absurde verhalen over ken. Ze laten mensen 's avonds laat naar hun huis komen om nog een draaiboek te brengen. Het is gewoon niet hoe je met elkaar wil omgaan, maar ik vind het mooi dat Jakhals Erik (Erik Dijkstra) een voorzet geeft. En ik hoop dat meer mensen dat gaan doen, want de enige manier is dat je naar jezelf wil gaan kijken.   One'sy Van deze heftigheid gaan we naar andere heftigheid. In ieder geval een heftig onderwerp: slavernij. Ik weet niet of je van Koffie Story hebt gehoord.   Zoë Nee!   One'sy Dat is een webserie gemaakt door de EO die gaat over de tot slaaf gemaakte Koffie, een jongen van veertien die op een plantage in Suriname woont. Dat is vanaf half november online. En hij vertelt al vloggend over zijn leven. Dat is iets wat de EO al eerder heeft gedaan. Ze hebben een serie gemaakt over de oorlog en het videodagboek van Anne Frank waarin zij ook echt met een telefoon vertelt hoe het is om onder te duiken en ga zo maar door. Dit is dus gefilmd vanuit het hoofdpersonage en die neemt de kijkers mee om het een beetje behapbaar te maken. De doelgroep is tussen de acht en twaalf jaar. Als je dat zo hoort, dan kun je daar misschien je twijfels bij hebben of het wel de juiste manier is om zulke thema's te benaderen. Dat laat ik heel even in het midden. Want waar ik het even over wil hebben, waar ik echt een beetje verdrietig van werd, dat is dat de EO losse fragmenten online heeft gegooid om de serie te teasen. De fragmenten kwamen zonder context echt veel te jolig over en riepen dus terecht heel veel negatieve reacties op. En zoals dat vaak gaat, werd er toen een poging tot damage control gedaan door een excuus te posten op de socials. Ik lees daar even een stukje uit voor van de EO en NPO Zapp. "We begrijpen de ophef. Een eerste losse post plaatsen zonder context was niet goed. Daarmee hebben we niet de juiste toon neergezet. Dat was een inschattingsfout en daarvoor bieden we onze excuses aan. We vinden het belangrijk om hier actief over in gesprek te gaan met mensen uit de gemeenschap. Dat gesprek zoeken we op. Daar geven we de komende dagen verder vorm aan. En we hebben besloten om de serie niet meer in losse fragmenten op Instagram te delen. De hele serie is nu te zien op Zapp.nl en YouTube. Die plek doet in onze ogen meer recht aan het hele verhaal dat we willen vertellen." Het vervelende, en dat is een understatement, is dat door deze inschattingsfout acteur Daniël Kolf, die overigens echt uitgesproken is tegen racisme in de acteerwereld, zijn eigen statement heeft moeten posten op zijn Instagram. Hierin geeft hij aan dat hij zoveel bedreigingen heeft ontvangen waardoor hij inmiddels niet meer met z'n kinderen over straat durft.   One'sy Hij is het hoofdpersonage. Daniël Kolf speelt Koffie. Als je die serie in z'n geheel ziet, krijg je blijkbaar wel een goed beeld van hoe de serie is gemaakt. Het is overigens door heel veel Surinaamse Surinamers gemaakt en is ook echt in Suriname geschoten. Ik heb de serie niet gezien, want ik ben niet zo heel erg van dingen over slavernij kijken, want dat doet pijn. Maar als je die losse fragmenten ziet, dan snap je dat niet en dan denk je: WTF, doet hij hier aan mee? En dat is dus wat er is gebeurd. Veel mensen die de serie sowieso niet vonden kunnen of aan de hand van die fragmenten zich hebben afgevraagd wat er gaand is, hebben hem dus aangevallen.   One'sy En daardoor durfde hij gewoon niet meer met zijn gezin over straat. Ik vind dit echt een exemplarisch voorbeeld van hoe weinig sensitief witte redacties zijn. Ze hebben dus geen idee hoeveel onveiligheid ze hebben gecreëerd voor Daniël door zonder na te denken die losse fragmenten te posten. Dat is eigenlijk waar ik naartoe wilde. Je had het er daarnet ook over dat mensen geen idee hebben waar het nou precies over gaat. Die jongen heeft hier verschrikkelijk veel last van en hij koopt helemaal niets voor een gepost excuus op Instagram.   Zoë Nee, dat kwaad is dan allang geschied. Heel goed dat je dit aankaart, want dit is zeker niet de eerste keer dat dit gebeurt. De onnadenkendheid hierbij. En de redacties die zich hier wellicht in herkennen; dat zijn er toch nog wel veel die misschien de voelsprieten nog niet hebben. Alsjeblieft, maak hier een strategie dan op wanneer je dit naar buiten gaat brengen. Je kunt niet elke socialemediastrategie van elk programma een-op-een copy-pasten. Denk erover na. Weet dat je dingen aanroert. Ik was hier ook altijd heel scherp op als ik bij dat Mediaforum zat, want daar wilden ze ook nog wel eens een los quoteje van mij pakken en dat op Twitter flikkeren. Ik zit met veel doordachte redenen niet op Twitter, maar dan komen de wappies met alle respect weer op je af en dat bedoel ik in de breedste zin van het woord. Dat gebeurt gewoon heel erg snel. En die verantwoordelijkheid heb je, in dit geval ook als werkgever om je mensen te beschermen. Als jezelf die sensitiviteit nog niet goed hebt ontwikkeld, werk eraan of huur die dan in op z'n minst. En realiseer je dat je niet overal dezelfde copy-paste socialemediastrategie kan gebruiken. Goed dat je dit aansnijdt. Ik wilde nog even iets zeggen voordat we naar een paar opstekers gaan. Ik wil gewoon weer Nederlandse media in algemene zin aanspreken op scherp blijven op wat er in Iran nog steeds gaande is. In mijn netwerk zitten veel Iraans-Nederlandse mensen die hier gelukkig vaak over posten en continu aandacht blijven vragen voor wat daar gaande is, hoe het regime blijft onderdrukken. Je ziet ook wel hoe moeilijk het wordt gevonden in media om situaties, niet alleen in het begin als het ontstaat te belichten en dan ook nog op een goede manier te belichten. Daar hebben we het natuurlijk al eerder af gehad. Het lijkt moeilijk om daar ook steeds maar alert op te blijven en follow-ups op te blijven maken. Het is ook weer opvallend in welke gevallen dat wel lukt, als het dichter bij voelt voor de mensen die in de media werken en wanneer dat verder weg voelt.   One'sy Ja, want over Oekraïne lezen we nog steeds vrijwel elke dag wat.   Zoë Ja, alhoewel je ook zelfs daar kan zeggen dat de aandacht verslapt. Dan wordt het ineens zo'n lange onduidelijke oorlog en dan hebben er allemaal toch wat minder zin in. Maar dat is zeker een belangrijk verschil. Ik vind dat ook weer pijnlijk om te zien. Je hebt een verantwoordelijkheid en je hebt ook de macht om dingen onder de aandacht te blijven houden. Die wilde ik er toch weer even inwerpen.   One'sy Ik zit nu te denken. Moesten we het niet nog even hebben over hoe het WK wordt besproken? Ik heb vrij weinig met voetbal, maar wat me wel is opgevallen is dat ze eigenlijk op allerlei manieren toch een beetje dat hele mensenrechtenverhaal erin proberen te fietsen. Ik vind het wel interessant dat we ons nu ineens héél druk maken om mensenrechten. En ik ben niet van de whataboutisms; ik ben dus niet van de: waarom doen we het nu en waarom doen we het daar niet? Maar het valt me wel een beetje op dat er in de media is beslist om daar soort van tegen wil en dank naartoe gaan, maar wel kritisch te berichten over hoe ze daar omgaan met mensenrechten, terwijl we dat ook over Rusland hadden kunnen doen en nog andere WK-plekken.   Zoë Ja, laat ik naïef hopen dat dit dan de eerste keer van vele keren is dat het steeds gebeurt. Misschien kan Nederland dan ook een kritische blik richten op de eigen omgang met arbeidsmigranten, bijvoorbeeld uit Oost-Europa, want zij werken in zeer trieste omstandigheden op heel veel plekken in dit land. Af en toe wordt daar iets over geschreven, maar veel aandacht is daar niet voor. Het is een ingewikkelde, want als mens en ook als journalist snap ik natuurlijk dat die aandacht er is en wil ik dat inderdaad niet afdoen als nu wel en anders niet. Het is weer duidelijk wanneer de neiging wordt gevoeld om dit heel erg te benadrukken en wanneer niet. Dus laat ik het dan maar als hoopvolle opmaat nemen. Doe dat dan elke keer als het WK ergens wordt georganiseerd. Dat je heel kritisch onder de loep neemt wat daar allemaal voor gelaten moet worden. En ik zou zeggen sluit jezelf daarbij niet uit Nederland.   One'sy (lacht) We gaan naar de tips. Begin jij met een tip of ik?   Zoë Nou, ik heb gewoon alleen een korte. Ik zag veel om me heen gepost worden dat het heel mooi is om te zien dat Gloria Wekker als een van de Women of the Year bij Harper's Bazaar op de voorkant staat. Kijk, ik kan er alle kanten mee opgaan, ook over dit blad weer. Maar dit is toch iets moois. Iemand die al heel lang een belangrijke rol speelt, ook in wetenschap, maar die ook lang in bredere media niet is gezien en erkend. Dit zijn wel waardevolle momenten en daarom wilde ik dit er toch even ingooien.   One'sy Ik heb nog een kijktip en dat is wel een tip van een serie die al in september online is gekomen of is uitgezonden. Maar ik ben het eigenlijk vorige keer gewoon vergeten. (lacht) Dat is de serie Poldermocro's. Heb je die toevallig gezien?   Zoë Nee, nog niet.   One'sy Het is een serie van Jalal Bouzamour. Die ken jij denk ik ook wel. Hij is een cameraman en een regisseur die volgens mij ook voor Expeditie Robinson camerawerk heeft gedaan. Maar hij heeft nu eindelijk na jaren, in zijn eigen woorden, denken, schrijven, leuren, casten, praten, plannen en nog een keer casten, filmen, monteren, deze serie van de grond gekregen. Dat is een serie over zes Marokkaans-Nederlandse jongeren die compleet verschillend zijn, die naar Marokko gaan om te onderzoeken hoe Marokkaans en hoe Nederlands ze eigenlijk zijn. En ik vind dat zo'n mooie serie. Ze zijn heel goed gecast, want het zijn zeg maar allerlei soorten Marokkaanse Nederlanders.   Zoë Ja, want ook allochtonen zijn niet allemaal hetzelfde.   One'sy Dat is dus eigenlijk de takeaway. Ik heb hem hierover helaas niet gesproken, maar ik denk dat dat wel zijn idee was om te laten zien: wij zijn ook niet allemaal hetzelfde, ook al denken mensen dat natuurlijk wel. En die jongeren hebben veel meer gemeen met andere jongeren dan misschien met Marokkanen in Marokko. Het is ook al leuk om te zien als je zelf in Marrakech bent geweest, want dan herken je veel. Poldermocro's een aanrader om te kijken.   Zoë Leuk! Nou, ik ga deze serie zeker ook kijken. Ik vind het ergens ook nog wel triestig dat dat nog steeds bewezen moet worden van: wij zijn ook mensen die verschillen. Maar nee, klinkt hartstikke leuk. We zijn helemaal aan het begin iets vergeten te zeggen. Het schiet me nu ineens te binnen, maar we zitten weer in een studio. Jullie denken natuurlijk: wat klinken jullie weer mooi.   One'sy Ja, dat klopt!   Zoë Geen gekraak van dat Zencastr geluid!   One'sy Ja, we zitten inderdaad weer in de studio en ik vind heel fijn om jou gewoon weer te zien. Het is wel een hele grote tafel, dus ik kan je niet aanraken.   Zoë Hallo!   One'sy Ja, maar vanaf nu gaan we dat gewoon elke keer weer doen.   Zoë Ja, hartstikke fijn. Nou, we gaan afronden. De volgende keer gaan we de eindejaarsspecial opnemen. Altijd feest. Wat waren de grootste missers en opstekers van 2022? Hopelijk met gast. We gaan we zien of dat gaat lukken.   One'sy Dit was Bonte Was Podcast.   Zoë Abonneer je op onze podcast via de bekende podcastplatforms en laat ook een recensie achter. Dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was Podcast te vinden.   One'sy Heb je ook voorbeelden van missers of opstekers in de media? Volg ons dan op Instagram of Twitter via @bontewaspodcast en geef ze daar aan ons door.   Zoë En word vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

De social media-redactie van Vlaams Belang draaide overuren na de rellen rond België-Marokko. Maar de scherpste veroordeling kwam deze keer van Marokkaanse stemmen zelf. “Je voelde de kwaadheid: Doe dit niet in onze naam", zegt Liesbeth Van Impe. "Hopelijk haalt dat iets uit."Verder hebben we het over het onverwachte loonakkoord - "Decroo heeft zijn Waterloo voorlopig vermeden" - en een #metoo-brief die geen impact had. "Ze hebben dat eigenlijk compleet verkeerd aangepakt." Productie Nieuwsblad Podcasts | Stemmen Jeroen Roppe, Liesbeth Van Impe, Hannes Heynderickx | Montage Pieter Santens & House of Media | Eindredactie Joni Keymolen & Bert Heyvaert

Johan, Wilfred, René en Dick Advocaat bespreken in razendsnel tempo de actualiteit: de zege van Oranje op Qatar, de rellende Marokkanen na België-Marokko en de eerste werkdag van Dick bij ADO.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Presentator Jeroen Elshoff bespreekt samen met commentator Frank Wielaard, verslaggever Chiel van Koldenhoven en commentator Stef Wijnants de wedstrijden van de dag. De nederlaag van de Belgen, de overwinning van de Marokkanen en de nederlaag van de Japanners.

Vergeet het beeld van Marokkaanse vrouwen die gedwee hun man volgen. Nadia Bouras, expert op het gebied van migratie en integratie van Marokkanen in Nederland, vertelt hoe het juist de vrouwen zijn die de motor zijn geweest achter gezinshereniging. Hoe in Marokko al voortvarend koffers werd gepakt terwijl de mannen in Nederland juist nog genoten van hun vrijgezelle bestaan. En Nadia vertelt over haar liefde voor geschiedenis die ze van haar moeder heeft meegekregen. Over het belang van verhalen vertellen en dat soms de waarheid anders in elkaar steekt dan je zelf altijd hebt aangenomen. En dat juist onderzoek doen zo waardevol is. Benieuwd naar de podcast over gastarbeiders? Van Fez naar Veghel: gastarbeiders in Brabant vind je hier: https://bhic.fireside.fm/10 Alle info over onze podcast vind je hier: https://bhic.nl/podcast

Werken bij Mars in Veghel of Jansen de Wit in Schijndel: in de jaren zestig kwamen de eerste 'knappe mannen met donkerkrul haar' naar Brabant. Deze gastarbeiders uit onder meer Marokko, Turkije en Italie kregen een warm welkom en voelden zich winnaar, vertelt expert Nadia Bouras. Hoe het kwam dat dit gevoel volledig omsloeg, hoor je in deze aflevering. Margot heeft als speciale vondst een handgeschreven taalcursus voor buitenlandse werknemers. Hoe we in de jaren zeventig met zinnetjes als "Vader geeft opa een hand, moeder schenkt koffie in" gastarbeiders de Nederlandse taal en cultuur proberen bij te brengen. Uit het archief van de Stichting Welzijn Buitenlandse Werknemers Oost-Brabant. Voor Brabant in Beelden moet Mathilde flink graven voor een geschikte foto. Werden ze niet gemaakt of werden ze niet bewaard? Misschien, omdat de buitenlandse arbeiders, als gast door bedrijven naar Brabant gehaald, slechts tijdelijk zouden blijven? En we nu, achteraf, pas inzien dat hun verblijf, hun invloed, blijvend was? Mathilde vertelt over deze foto. De Stem uit het Verleden laat het geluid horen van verzoekschriften en adviezen om geschikte woonruimte vinden voor Turkse gastarbeiders en hereniging met hun gezinnen. In de briefjes wordt toegelicht hoe lang de mannen al in Nederland werken en hoe belangrijk het is dat ze samen komen met hun vrouw en kinderen. Dat dat ook zo in het thuisland wordt ervaren, blijkt uit de acties van daadkrachtige vrouwen die soms alvast een ticket naar Nederland boeken, terwijl hun man nog geen passende woning heeft gevonden. Nadia Bouras, expert op het gebied van migratie en integratie van Marokkanen in Nederland staat Op het podium. Zij is universitair docent voor de opleidingen Geschiedenis en Urban Studies. Daarnaast is Nadia Bouras vertegenwoordiger van het Nederlands Instituut in Marokko (NIMAR). In dit gesprek vertelt ze over de ontwikkelingen rond Marokkaanse migratie en de misverstanden die daar soms over bestaan. In Old Case, Cold Case stuiten Christian en Marilou in hun zoektocht naar Marietje Kessels iets bijzonders tegen: online staat een aantekening dat er een film moet zijn gemaakt van de rechtszaak in 1901. Dan moeten er beelden zijn van de betrokkenen: advocaat Pels Rijcken, de schilder en de koster, en wellicht ook de pastoor. Maar waar is die film dan? Anton vertelt het verhaal van Duits dienstmeisjes die soms al op 14-jarige leeftijd moederziel alleen naar Nederland kwamen om hier te gaan werken. Archieven, foto's en sites in deze aflevering vind je hier: https://www.bhic.nl/podcast/afleveringen Alle info over onze podcast vind je hier: https://bhic.nl/podcast Muziek bij Stem uit het verleden: "Comfortable Mystery 3" Kevin MacLeod (incompetech.com) Licensed under Creative Commons: By Attribution 4.0 License http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

Videolink: https://www.youtube.com/watch?v=BfjLv9UJRRk Ömer gaat viral en haat zijn leven, donaties, grote infleuncers en burnouts, negativity bias, onderzoek integratie 2020, Turken, Antilianen en Surinamers zelfde risico op criminaliteit na controle, culturele dissonantie, helft van steiging in Marokkanen nogsteeds onverklaard, criminaliteitcijfers doortrekken naar asielzoekers, alle middenoosters uitziende mensen als Marokkaan bestempelen, Wilders en zijn marokkanenprobleem, gelukszoekers, vluchtelingen zijn allemaal jonge single mannen, Amsterdam is een allochtonen stad en meer van dat soort onzin. Steun ons op: https://ikgaleven.backme.org Telegram groep: https://t.me/+xq-XvwsHg74wYTM0 Lale Gül: https://instagram.com/laaalegul/ Ömer Uyar: https://instagram.com/omer_34/ Instagram: https://instagram.com/ikgalevenpodcast/ Twitter: https://twitter.com/ikgaleven TikTok: https://www.tiktok.com/@ikgalevenpodcast

(Scroll down for English) Hoe geef je een stem aan de mensen die zo vaak onzichtbaar blijven in literatuur? Kun je schrijven in de taal van de onderdrukker? In de derde aflevering van Current Literary Affairs gaat Lisanne Snelders in gesprek met de Marokkaanse schrijver en regisseur Abdellah Taïa over de macht van taal, homofobie en de doorwerking van koloniale verhoudingen. En over zijn moeder. * Current Literary Affairs is een podcast over de actualiteit door de lens van de literatuur, waarin journalist we in gesprek gaan met een schrijvers van over de hele wereld. Hoe beïnvloedt de politieke situatie in hun land hun leven en werk? Waar moeten we het écht over hebben? Urgente gesprekken over angst en hoop, woede en trots, het persoonlijke en het politieke, boeken en kunst. Current Literary Affairs is een productie van SLAA en Read My World. De podcast is in het Engels.  Deze podcast is tot stand gekomen met dank aan Productiehuis Noord, het mediakanaal van Verdedig Noord.  * Abdellah Taïa werd in 1973 geboren in Rabat en woont in Parijs. Hij publiceerde verschillende Franstalige romans, waaronder de gay coming-of-age-roman L'Armee du Salut, die hij in 2013 verfilmde en die op het filmfestival van Venetië te zien was. Zijn boeken zijn in vele talen vertaald, waaronder in het Nederlands en Engels. Zijn laatste boek in Engelse vertaling is A Country For Dying, dat werd bekroond met de PEN America Literary Award 2021. Taïa staat bekend als de eerste Arabische schrijver die openlijk uitkwam voor zijn homoseksualiteit en is een boegbeeld voor een generatie Marokkanen die zich willen bevrijden van strikte culturele normen. Presentatie: Lisanne Snelders Redactie: Maya Shamir  Productie: Kerem Özilhan Omslagillustratie: Astrid Martirossian English: How do you give a voice to people that so often remain invisible in literature? Is it possible to write in the language of the oppressor? In this third episode of Current Literary Affairs, Lisanne Snelders speaks with Moroccan writer and director Abdellah Taïa about the power of language, homophobia and the continuation of colonial power relations. And about his mother. * Current Literary Affairs is a podcast about current events through the lens of literature, in which we engage in conversation with writers from all over the world. How do the political circumstances in their country of residence influence their life and work? What are the topics we really should be talking about? CLA brings urgent conversation about fear and hope, outrage and pride, personal and political topics, books and art. Current Literary Affairs is a podcast by SLAA and Read My World. The podcast is in English. This is the third episode. This podcast was realized thanks to Productiehuis Noord, the media channel of ‘Verdedig Noord'. Special thanks to OBA, the Amsterdam Public Library. *  Abdellah Taïa was born in 1973 in Rabat and lives in Paris. He published several novels written in French, like the gay coming of age novel L'Armee du Salut. He adapted the book to a movie in 2013, which was screened at the Venice Film Festival. Taïa's books have been translated into many languages, including English and Dutch. His latest book in English translation is A Country for Dying, which was awarded the PEN America Literary Award 2021. Taïa is known as the first Arab writer to come out as homosexual and is a source of inspiration for a generation of Moroccans who want to free themselves of strict cultural norms. www.slaa.nl

[Engelse aflevering]In this episode, I talk with migration and sexuality historian/scholar Andrew Shield about migration and sexual politics. We discuss homonationalist politics under Pim Fortuyn to today, and how this contributes to the exclusion of migrants from LGBT communities. We go further back in time to look at the overlap, solidarities and common struggles between migrants and the sexual liberation movement.For further reading check out Witte Innocence by Gloria Wekker, Marokkanen in Nederland: die pioniers vertellen by Nadira Bouras and Annemarie Cottaar, and the work by Wigbertson Julian Isenia, Chelsea Schields and Chandra Frank. 

Van knuffelmarokkaan tot mocro maffia, media zijn dol op Marokkaanse Nederlanders. Zij krijgen veel meer aandacht dan Duitsers, Polen en Turken - andere groepen uit de top 6 herkomst inwoners met migratieachtergrond van het CBS. In deze aflevering verwonderen de Mediadoctoren zich over Marokkanen in de media. Dat doen we met Nadia Bouras, universitair docent voor de opleidingen Geschiedenis en Urban Studies aan de Universiteit Leiden.  In 1960 waren er officieel drie Marokkanen in Nederland. De migranten die daarna kwamen werden aanvankelijk met open armen ontvangen. We hebben het over de Kerkmarokkanen, zielige Marokkanen en feministische Marokkanen. We bespreken keerpunten in de manier waarop over Marokkanen werd gedacht en gesproken, zoals de fatwa over de Duivelsverzen in 1989 en de August Allabé-rellen van 1998. De professionele Marokkaan, de jij-bent-anders-Marokkaan en de-hand-in-eigen-boezem-Marokkaan komen voorbij. De Marokkaan blijkt een mediagevoelige identiteit, maar tegelijkertijd zijn media niet geïnteresseerd in Marokko.

De Meilandjes worden gecanceld, mensen zoeken beef en Badr legt uit waarom Marokkanen niet moeten integreren en gebrek aan diversiteit soms gewoon prima is....

Schrijver Abdelkader Benali trok zich onlangs terug als spreker van de 4 mei-lezing. Aanleiding was de ophef over zijn uitspraken over Joden in 2006. Hij blikt terug op de onrust en reflecteert op de moeilijke en ondankbare rol van Marokkanen in Nederland. ‘Voetbal, discriminatie, vrouwenrechten, islam. De Marokkaan is een grabbelton.’ Abdelkader Benali heeft zijn essay zelf ingesproken.

Marokko sluit zich via de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling aan bij de automatische overdracht van belastinggegevens vanaf september 2021. Jaaaa, dat klinkt als een buitengewoon saai en technisch ambtelijk dingetje, maar dat vindt de in het buitenland wonende Marokkaanse gemeenschap helemaal niet. Daar is veel onrust. In Marokko is correspondent Samira Jadir.

Marokkanen financieel met de billen bloot - Papieren voor twee miljoen vluchtelingen in Colombia - Biden voert druk op richting Afghaanse regering en Taliban

Marokkanen financieel met de billen bloot - Papieren voor twee miljoen vluchtelingen in Colombia - Biden voert druk op richting Afghaanse regering en Taliban

„Waarom schoffeert het Comité 4/5 mei telkens de slachtoffers van de Holocaust?”, vraagt Telegraaf-verslaggever Wierd Duk zich af in de podcast ‘Het land van Wierd Duk’. ,,Auteur Abdelkader Benali heeft herhaaldelijk schurende uitspraken gedaan over Joden en de staat Israël maar hij wordt niettemin gevraagd om de 4 mei lezing uit te spreken. Nadat eerder Arnon Grunberg al voor ophef zorgde omdat hij Marokkanen vergeleek met Joden. Waarom zou je zo willen provoceren en kwetsen?” Verder in de podcast: de avondklok is niet te legitimeren als er geen duidelijke exit-strategie achter dit besluit zit. En: hoe zijn de emotionele reacties in Nederland te verklaren op het aantreden van Joe Biden – dé personificatie van het politieke establishment in Washington? Ook: wat nieuwe partijen allemaal moeten doen om in de Tweede Kamer te kunnen komen, is niet mis. Zeker in tijden van corona.

In deze KiesAdvies aflevering bespreken we de PVV. Een partij met één lid (ons Geert) en géén jongerenorganisatie, dus een uitdaging voor ons! Gelukkig was daar PVV'er Evander Hartog, met zijn 18 jaar misschien wel het jongste gemeentecommissielid van Nederland. Hij wil zich vanuit de gemeente Dordrecht hard maken voor een vrij Nederland, waarin ruimte is voor de oude Nederlandse tradities. We babbelen over de gebruikelijke thema's onderwijs, wonen en de arbeidsmarkt onder het genot van de Dordtse snack, de frikandel. We verwijzen naar het instagram account @freecandlespecial, dat met hart en ziel deze snack op de internationale markt probeert te krijgen. Natuurlijk bespreken we de politieke kleur van de PVV, en doen we een poging deze partij te plaatsen op het KiesKompas. Best lastig, want cultureel is de PVV vet rechts, maar sociaal-economisch soms meer links... Tot slot (Evander zag het al aankomen) komen er extra veel kritische luisteraarsvragen aan bod, onder andere over racisme en de 'minder Marokkanen' uitspraak van Wilders. Wil je zelf actief worden voor de PVV maar heb je geen idee waar te beginnen? De gemeente- of jongerenraad zijn heel toegankelijk, dus daar kun je zeker terecht. Eerst nog wat meer lezen over de PVV? Op https://pvv.nl/ vind je meer info en het verkiezingsprogramma! Kleine trigger warning: we kennen natuurlijk allemaal de sociaal-culturele standpunten over, voornamelijk, de Islam van de PVV. Wij hebben de aflevering alleen met informatieve doeleinden gemaakt (as always), maar snappen dat dit emoties kan oproepen. Dan misschien een keertje niet luisteren, over twee weken staat er opnieuw een heerlijke aflevering voor jullie klaar!

Geert Wilders spendeerde de afgelopen jaren een vermogen aan advocaatkosten voor zijn ‘minder minder'-zaak. In september leidde die tot zijn definitieve veroordeling voor groepsbelediging van Marokkanen. Maar wie betaalde Wilders' advocaat? Een stichting met één bestuurder, zo blijkt uit onderzoek van Follow the Money: de schatrijke Amerikaanse zakenman Robert Shillman. In strijd met de integriteitsregels vermeldde Wilders diens donaties niet in het geschenkenregister van de Tweede Kamer. Liever zelf het artikel lezen? ➪ bit.ly/2LuJSZk

Geert Wilders spendeerde de afgelopen jaren een vermogen aan advocaatkosten voor zijn ‘minder minder’-zaak. In september leidde die tot zijn definitieve veroordeling voor groepsbelediging van Marokkanen. Maar wie betaalde Wilders’ advocaat? Een stichting met één bestuurder, zo blijkt uit onderzoek van Follow the Money: de schatrijke Amerikaanse zakenman Robert Shillman. In strijd met de integriteitsregels vermeldde Wilders diens donaties niet in het geschenkenregister van de Tweede Kamer. Liever zelf het artikel lezen? ➪ bit.ly/2LuJSZk

X-tra Time #17. "We zijn overgegaan van diversiteit naar superdiversiteit. Ongeveer 55 jaar geleden spraken we vooral over Marokkanen in de zin van gastarbeiders, vandaag zit er, in de Marokkaanse community alleen, al super veel variatie wat betreft etniciteit. Wat echter belangrijk is, is dat niet iedereen zich in die super diverse context bevindt. Er zijn mensen die enkel iemand met een andere huidskleur zien als ze naar televisie kijken." Luister naar onze conversatie met Hanan Challouki, oprichter van Inclusify. We spraken haar over integratie, diversiteit & inclusie, quota, Colruyt, racisme, Coca-Cola, en nog veel meer. Vermeld in de podcast - Inclusify - BOEK: Factfulness - Hans Rosling - BOEK: Waarom de Meeste Mensen Deugen - Rutger Bregman - BOEK: Waarom de Wereld Niet Naar de Knoppen Gaat - Maarten Boudry - Kimberlé Crenshaw - Simon Sinek Meer van dit? Abonneer en volg ons op je favoriete podcast app om mee te zijn met de volgende afleveringen!

Aan tafel zitten Catherine Keyl, Frénk van der Linden en Spraakmaker Bertho Nieboer. Het mediamoment van Van der Linden gaat over Facebook. Het platform gaat berichten die de Holocaust ontkennen verbieden. Van der Linden noemt het ‘too little too late’. Volgens hem had Zuckerberg veel eerder actie moeten ondernemen. Van der Linden: “Het invoeren van Facebook ging heel wat sneller dan kritisch kijken hoe je er misschien beter mee om zou kunnen gaan”. Moet Facebook pro-actiever zijn met uitleggen hoe het wel zit? Of is doorverwijzen naar andere bronnen al goed genoeg? Het Mediamoment van Keyl gaat over een fragment uit Op1, waarin Arnon Grunberg uitleg geeft over zijn nieuwe boek ‘Als ze het over Marokkanen hebben’. Waardoor was Keyl zo onder de indruk? Nu we in een tweede golf zijn beland, lijkt het erop dat de overheidscommunicatie steeds meer bestaat uit uiteenlopende meningen. Dit komt de duidelijkheid over wat het juiste beleid is, niet ten goede. Juul Paradijs schreef in de Volkskrant dat het schadelijk is dat experts en deskundigen op stoel van politici kruipen. Veroorzaakt te veel transparantie ruis op de lijn? Gaan experts te ver met hun goedbedoelde uitleg in talkshows? Is het goed om experts met een verschillende mening te laten horen? Nieboer: “Ik zou banger zijn als iedereen dezelfde mening had, als er geen discussie meer was”. In NRC constateert een grote groep wetenschappers: ‘Het RIVM loopt achter de feiten aan’. Wat moet er anders in de overheidscommunicatie naar het publiek toe? En welke rol moeten journalisten hierin spelen? Tot slot: de Britse journalist Darren Grimes hield in juni voor zijn YouTube-kanaal een interview met David Starkey. Deze controversiële historicus, die beweerde onder meer dat slavernij niet kan worden beschouwd als genocide omdat er nog steeds ‘so many damn blacks’ zijn. Dit veroorzaakte grote ophef. Nu doet de Britse politie onderzoek naar Grimes wegens racistische uitspraken van zijn gesprekspartner Starkey. In hoeverre is een interviewer verantwoordelijk en te vervolgen? Waar ligt de grens van persvrijheid?

(00:06) Xander van der Wulp en Peter Kee over het nieuwe pakket aan coronamaatregelen. (14:16) Voorzitter Acute Zorg Mark Kramer en fractievoorzitter van PvdA Amsterdam Sofyan Mbarki over afschaling reguliere zorg en oververtegenwoordiging niet-westerse patiënten op IC's. (28:40) Advocaat Gerald Roethof over zijn betoog van vandaag voor cliënt Jos B. in de zaak Nicky Verstappen. (38:24) John van den Heuvel en moeder van Insiya, Nadia Rashid, over de straf tegen de ontvoerder van Insiya. (51:16) Arnon Grunberg over zijn nieuwe boek ‘Als ze het over Marokkanen hebben.' Presentatie: Erik Dijkstra & Willemijn Veenhoven (BNNVARA)

Deze week komt er eindelijk een einde aan het 'Minder Marokkanen'-proces tegen Geert Wilders. De uitspraak in het hoger beroep volgt dik zes jaar na de bewuste avond in maart 2014, waarop een café vol PVV-aanhangers reageerde op een vraag van de politicus of ze meer of minder Marokkanen in dit land wilden.  Parlementair verslaggever Tobias den Hartog praat in Achter het Verhaal met presentator Kevin Goes over het proces, de uitspraken, het hoger beroep en wat je nog kunt bereiken met een strafblad. Support the show: https://www.krant.nl See omnystudio.com/listener for privacy information.

Tata loopt te kloten, Amalia is nog steeds te dik en waarom Zwarte mensen betere slaven zijn dan Marokkanen.

Badr is Anti Max en Pro Lewis, Erdogan moet mega moskee bouwen, blanken moet niet zo zeiken en Marokkanen zich nergens mee bemoeien.

Op het lastig vallen van Thierry Baudets vriendinnetjes in de trein na, ziet 2020 er nieuwstechnisch gezien er erg goed uit voor ons Marokkanen. Corona, Black Lives Matter en vanaf begin augustus de Zwarte Pieten discussie weer in het land; Sj7al lekker die rust wella!

Marokkanen! Marokkanen! Marokkanen! Marokkanen! Marokkanen! Marokkanen! Marokkanen! Marokkanen! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! BOA's! En: Joe Biden wint NOS Divibokaal.

Bij zijn herdenking van de Jodenvervolging  riep Nederlands beroemdste auteur Arnon Grunberg zichzelf uit tot Marokkaan: de vervolging van Joden toen was immers dezelfde als de discriminatie van Marokkanen en moslims vandaag. Hij vergeleek dus de Holocaust met de Europese reserves tegenover ongelimiteerde migratie en asiel. Rondas maakt de echte vergelijking en stelt dat het zinnetje ‘Moslims zijn de nieuwe joden' een bliksemafleider is om het debat te beletten over antisemitisme in de islam, over culturele apartheid, en over terrorisme. Het zinnetje maakt van Joden, Israëli's en zionisten ook nazi's. Grunberg inspireerde zich op Tariq Ramadan, en wordt gevolgd door Othman el Hammouchi en Rachid Aziz.Support the show (https://doorbraak.be/steun/)

De tweet van Thierry Baudet over Marokkanen in de trein was een van de grootste nieuwsverhalen van afgelopen week. Politiek verslaggever Avi Bhikhie van NU.nl sprak zijn partijgenoot Theo Hiddema en bevroeg Baudet zelf. Samen met hoofdredacteur Gert-Jaap Hoekman bespreekt hij waarom dit tweetje meerdere dagen nieuws opleverde.

En je weet vast wat er gebeurde. Maar waarom? Misschien heb je iets aan dit inzicht.

We hebben het over de tweet van Thierry Baudet. Vrijdagavond twitterde hij het volgende: “Vanavond zijn twee dierbare vriendinnen ernstig lastig gevallen door vier Marokkanen in een trein. Aangifte doen is natuurlijk volstrekt zinloos. Oh lieve, kinderlijk naïeve Nederlanders! Stem nou toch eindelijk voor verandering. Breek los van politiek correct gelul! Red dit land!” Wat vinden onze mediakenners hiervan? Wordt Baudet hier door zijn kiezers op afgerekend? Leonard vindt het ‘wederzijdse demonisering’. Wat bedoelt hij daarmee? Aan tafel zitten Leonard Ornstein, Angela de Jong en Spraakmaker Onno Hoes. Tot slot: de informatiepositie van de Tweede Kamer wordt regelmatig geschaad door het kabinet. Dat schrijft Kamervoorzitter Arib aan premier Rutte. Volgens Arib zijn journalisten vaak eerder op de hoogte van beleidsvoornemens dan de Kamer. Zo worden Kamerleden regelmatig door journalisten gebeld om te reageren op beleidsplannen, maar de Kamerleden weten dan nog van niks. Is dit een nieuw verschijnsel?

Marokkaanse Nederlanders willen niet meer automatisch een Marokkaans paspoort, Giovanca eert Diana Ross en boerin Ursula Lolkema over de stikstofcrisis.

Marokkaanse Nederlanders willen niet meer automatisch een Marokkaans paspoort, Giovanca eert Diana Ross en boerin Ursula Lolkema over de stikstofcrisis.

Tijdlijn Betrouwbare Bronnen aflevering 4800:00:00 - Intro door Jaap Jansen00:05:48 - PG Kroeger over het boek De Welvaart Van Landen van Adam Smith01:03:44 - Gerrit Voerman & Koen Vossen over Geert Wilders 02:04:24 - Uitro02:05:34 - Einde***Op weg naar Prinsjesdag behandelt PG Kroeger het boek dat de grondslag legde voor het denken over de moderne economie en de rol van staat, bedrijven en burgers daarin. Zonder Het boek van Adam Smith over 'The Wealth of Nations' geen Prinsjesdag, rijksbegroting of koffertje van Wopke Hoekstra.Het boek verscheen in 1776, enkele maanden voor de Amerikaanse revolutie echt uitbrak. Dat jaar is revolutionair geworden in de wereldgeschiedenis en Smith droeg daar zeer aan bij. Hij laat in zijn boek blijken dat hij de opstandige Amerikanen zeer goed begreep en dat de redenering van het Britse bewind over de onderwerping van hun onderdanen aan de andere kant van de plas nergens op sloeg. Dat was niet erg gebruikelijk,'to say the least'.Smith was dan ook een uitzonderlijke man, een geleerde uit Schotland, die ook zeer kritisch was over de Britse elite en haar instituties, zoals Oxford en Cambridge. In zijn boek analyseert hij gedurfd en vaak profetisch hoe de nieuwe economie van de industriële revolutie zich zou ontwikkelen en wat de overheden moesten doen om die tot bloei te helpen brengen. Zijn reputatie als de 'bedenker' van het liberaal kapitalisme is wat dat betreft eigenlijk niet terecht en verdient in elk geval nuancering.Smith deed nog meer. Hij analyseerde ook de theorie van geld en kapitaal, bespotte het protectionisme en 'avant la lettre' de obsessie met tollen en tarieven van iemand als president Donald Trump. Zo blijkt zijn boek dus nog steeds zeer actueel. Nu het voor het eerst in modern Nederlands is vertaald, kan elke Betrouwbare Bronnen-luisteraar ervan meegenieten.Ook verscheen net een vertaling van een essentieel boek van een tijdgenoot van Smith, het in Ierland geboren Lagerhuislid Edmund Burke. Naast het werk van Smith was ook het denken van Burke zeer inspirerend voor zowel de bloei van de nieuwe Verenigde Staten van Amerika als van het revolutionaire Pruisen van de gebroeders Von Humboldt.De boekenAdam Smith - De Welvaart van Landen. Uitgeverij Boom, 2019Edmund Burke - Bespiegelingen over de revolutie in Frankrijk. Uitgeverij Wereldbibliotheek, 2019 ***Gerrit Voerman (Rijksuniversiteit Groningen) en Koen Vossen (Radboud Universiteit Nijmegen) stelden een boek samen over vijftien jaar Geert Wilders als onafhankelijk politicus. Met Jaap Jansen maken ze de balans op.Hij stelt onder meer de vraag: is Wilders een succesvol politicus, wie zijn zijn kiezers en wat is zijn toekomst?Voerman vindt de beschuldiging van Wilders dat de regering onder één hoedje speelt met de rechterlijke macht hypocriet.Het is gebruikelijk dat de politiek op afstand blijft van het Openbaar Ministerie. Wilders heeft aanwijzingen dat ambtenaren van voormalig minister van Justitie Ivo Opstelten en mogelijk ook de oud-minister zelf zware invloed hebben uitgeoefend op het Openbaar Ministerie in het ‘minder Marokkanen’-proces.“De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet”, zegt Voerman in de politieke podcast Betrouwbare Bronnen. “Op allerlei manieren heeft Wilders geprobeerd de rechterlijke macht afhankelijker te maken van de politiek. En tegelijkertijd verwijt hij de rechterlijke macht gepolitiseerd te zijn.”Wilders heeft het vaak over ‘D66-rechters’ die niet doen wat het volk wil. Voerman: “Wilders wil dat rechters niet langer voor het leven worden benoemd, maar voor zes, zeven jaar. Hij wil functioneringsgesprekken met ze houden en als ze niet zwaar genoeg gestraft hebben, kunnen ze inpakken en wegwezen. Ze mogen geen rekening houden met verzachtende omstandigheden. Dat is een verstrekkend voorstel dat de zelfstandigheid en de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht beperkt. Zo maak je de rechterlijke macht afhankelijk van politieke willekeur.”Als de wensen van Wilders wet worden, krijg je volgens Voerman ‘Poolse toestanden’. De Poolse regering probeert al enkele jaren de rechterlijke macht onder controle krijgen. Omdat de onafhankelijkheid van Poolse rechters in gevaar is, startte de Europese Commissie een strafprocedure tegen Polen.Wilders stapte vijftien jaar geleden uit de VVD en richtte later de Partij voor de Vrijheid op, waarvan hij het enige lid is. Volgens Voerman zou Wilders er goed aan doen, de PVV alsnog om te vormen naar een ledenpartij. “Wilders wilde geen LPF-toestanden. Maar om iets voor te stellen in de Nederlandse politiek, moet je ook in de Eerste Kamer vertegenwoordigd zijn en daarvoor heb je Statenleden nodig. Dat kun je niet meer allemaal vanuit Den Haag controleren. Dan is een bepaalde vorm van organisatie helemaal niet zo gek. De PVV is nu vertegenwoordigd in een 30-tal gemeenten. Er is hier en daar al wat gedoe. Je kunt wachten op nog meer gelazer. Juist ook omdat er geen structuur is. PVV’ers die ermee stoppen, klagen vaak: ‘We horen niks uit Den Haag’. Dat is logisch, want Wilders kan het niet allemaal bijbenen.”Koen Vossen wijst op een extra voordeel van een ledenpartij: je krijgt subsidie. “De partij wordt financieel en door gebrek aan menskracht ernstig gehinderd. Maar karakterologisch is het voor Wilders en zijn rechterhand Martin Bosma bijna een nederlaag als ze nu gaan toegeven dat ze wel een ledenpartij nodig hebben”, aldus Vossen.Het boek Gerrit Voerman en Koen Vossen - Wilders Gewogen. Uitgeverij Boom, 2019***Wil je reageren op deze aflevering, doe dat op Twitter bij @pgkroeger of @jaapjansenHet kan ook per mail: betrouwbarebronnen@dagennacht.nlOverweeg je te adverteren in Betrouwbare Bronnen of misschien zelfs uitgebreidere sponsoring, stuur dan een mailtje naar Bob den Hartog: bob@dagennacht.nl

Deze week is Wilders weer in het nieuws. Zijn ‘minder-Marokkanen-proces’ zou onrechtmatig zijn vanwege bemoeienis van minister Opstelten die het Openbaar Ministerie zou hebben gepusht om tot vervolging over te gaan.Wilders is na 15 jaar politieke aanwezigheid nog steeds beeldbepalend in de vaderlandse politieke zandbak. Zo schijnt het ten minste, al lijkt zijn hoofdrol met de komst van Baudet uitgespeeld. De historici Gerrit Voerman en Koen Vossen evalueerden zijn optreden in Wilders gewogen – 15 jaar reuring in de Nederlandse politiek. Koen Vossen komt praten over de politicus.

In de extra beveiligde rechtbank op Schiphol staat vandaag het hoger beroep in de ‘minder Marokkanen’-strafzaak tegen Geert Wilders op de agenda. De vraag is of er sprake is van politieke bemoeienis met de vervolging van Wilders. Over deze zaak praten we met rechtbankverslaggever Joris Peters.

Er zijn goede en slechte Marokkanen - dat is het beeld dat media schetsen. Hoog tijd dat we elkaar (buiten media en eigen bubbels om) wat beter leren kennen, betoogt dr. Nadia Bouras, universitair docent Geschiedenis te Leiden, migratie-expert en 'succesmarokkaan'.

Een serie van 10 programma’s over buitenlanders die Nederland groot hebben gemaakt. Deze aflevering gaat over de Marokkanen. Door: Rob Muntz, Arthur van Amerongen en Willem Davids. Met medewerking van linguïst Willem Hietbrink. (Eerste uitzending: 20 november 2004)

Jamal ben Saddik heeft zijn zinnen maar op een ding gezet: hij wil ooit kampioen worden. Maar hij bewandelt geen makkelijk pad. De Marokkaans-Belgische vechter overwon twee keer kanker en maakte een heftig auto-ongeluk mee. Het zijn gebeurtenissen die een diepe indruk op hem hebben gemaakt, maar zijn vechterslust is er niet minder op geworden. Fernando sprak met de vechter voor Real Talk over zijn winnersmentaliteit en de donkerste periodes uit zijn leven. STRIJD TEGEN KANKER In 2012 kreeg Ben Saddik voor de eerste keer te horen dat hij kanker had. Een moeilijk moment dat voor altijd in zijn geheugen geschrift staat. Hij had vlak voor zijn vakantie in Marokko een paar onderzoeken laten doen en kreeg terwijl hij op het Marokkaanse strand lag te horen dat hij snel moest terugkomen. "Ik wist meteen dat het niet goed zat." Een aantal zenuwslopende uren volgden en toen hij eenmaal tegenover de arts zat, kreeg hij het slechte nieuws te horen. Zijn eerste gedachte? "Ik ga dood. Hoe kan dit mij overkomen?" Jamal accepteerde meteen dat hij de ziekte had en wilde vooral weten hoe hij nu verder kon gaan. De artsen raadden hem aan te stoppen met sport, maar dat was voor hem geen optie: "Ik dacht: goed, ik heb die ziekte. Maar ik was niet van plan te stoppen met de dingen die ik leuk vond." Hij zocht een andere arts voor een tweede opinie en die arts zei hem dat hij wel door kon gaan, maar uit ervaring kon zeggen dat topsport en schildklierkanker moeilijk samengaan. Omdat Jamal heel graag zijn kinderdroom wilde waarmaken en mee wilde doen aan een groot toernooi in Japan, wilde hij de ingreep die noodzakelijk was uitstellen. Zijn arts ging daar uiteindelijk mee akkoord en Jamal ging verder met trainen. "Het was moeilijk, maar ik heb het aan de kant geschoven en ben begonnen met de voorbereiding."  DODELIJK ONGELUK Het tijdelijk parkeren van zijn problemen ging allemaal goed, tot een paar weken voor het toernooi. Hij belandde in een auto-ongeluk met een dodelijk slachtoffer. "Ik reed iemand aan. Dat was gewoon zo erg." Jamal raakte een zestig jarige fietser die door rood reed.  Jamal werd meegenomen naar het politiebureau en daar werd hem verteld dat de man op slag dood was. "Dat was al erg genoeg, maar ik werd ook nog in de cel gestopt." Jamal kreeg geen slachtofferhulp en moest een nacht in de cel doorbrengen zonder dat hij iemand mocht spreken. Het werden de negen moeilijkste uren uit zijn leven.  "Ik heb geen oog dichtgedaan en alleen maar zitten nadenken. Ik zat daar maar en ik kon met niemand praten, terwijl ik dat echt nodig had. Ik ben daar echt gek geworden. Ik heb daar gehuild, ik heb negen uur lang niks anders gedaan." Jamal heeft heel veel over het incident gepraat. Toch heeft hij het zes jaar later nog steeds niet verwerkt. "Mijn familie was er voor mij, maar als je gaat slapen, ben je weer alleen en dan komt alles terug in je hoofd." Jamal kan er nog steeds niet mee dealen, ook al zegt iedereen tegen hem dat het niet zijn schuld is. "Ik heb het wel gedaan en ik moet ermee kunnen leven." OPNIEUW KANKER In 2014 kreeg Jamal opnieuw te maken met kanker. Na wat onderzoeken, belde het ziekenhuis hem op. "Ik dacht: nee alsjeblieft niet, ik kan niet nog zoiets verwerken." Helaas vertelde de arts hem dat de kanker terug was. "Het was zelfs erger, het was uitgezaaid." Jamal moest de volgende dag terugkomen voor een spoedoperatie. Omdat zijn familie op dat moment in Marokko was, besloot hij niemand iets te vertellen. "Een dag na de ingreep vertelde ik mijn ouders dat ik een kleine ingreep had. Ik heb niet de waarheid verteld. Ik wilde hun rust niet verpesten." VECHTEN TEGEN BADR Inmiddels gaat het goed met Jamal. Hij werkt hard om zijn dromen waar te maken. Hij moet en zal kampioen worden: "En ik weet ook zeker dat dat gaat lukken." Een tegenstander die bovenaan zijn lijstje staat is Badr Hari. Hij heeft nog wat met hem recht te zetten: "Hij staat op mijn lijst vanwege zijn grote mond." De Marokkaanse Belg noemt Badr een goede vechter en zelfs zijn voorbeeld in de ring. Buiten de ring zit dat wat anders.  "Hij heeft te weinig betekent voor de Marokkaanse gemeenschap in Marokko. Hij woont wel daar maar hij heeft niks betekent voor Marokkanen in Marokko. Hij heeft nooit een seminar gegeven of een sportschool bezocht. Het zijn harde woorden, maar het is de waarheid."

Betere zorg, meer werk en minder onderdrukking. Dat zijn de eisen van de Riffijnse protesten in Marokko, die twee jaar geleden begonnen na de dood van een visverkoper. De 'eenvoudige' Nasser Zefzafi groeide in korte tijd uit tot de leider van de beweging, werd opgepakt en veroordeeld tot een lange gevangenisstraf. Donderdag bepaalt het Europees Parlement of hij de politiek beladen Sacharovprijs wint. De protestleider behoort namelijk tot de drie genomineerden. De lobby voor zijn nominatie begon bij de Nederlands-Marokkaanse Hossnia, die met medestanders Europarlementariërs bestookten om voor Zefzafi te stemmen. Dat bleek geen eenvoudige klus, want voornamelijk uit Frankrijk en Spanje klinkt de vrees dat de EU met Zefzafi's nominatie Marokko tegen zich in het harnas werkt. Hossnia, die niet herkenbaar in de openbaarheid wil verschijnen, vertelt in podcast De Dag over haar strijd voor de Riffijnse leider. Turkije pakt groot uit met de zaak van de vermoorde Saudische journalist Khashoggi. Het geeft Astrid van Unen van de Stichting Röportaj een wat wrang gevoel dat juist dit land zich als beschermheer van de waarheid opgesteld. "'Opruiing' of 'propaganda voor terreur': Turkije is heel creatief in het aanklagen van journalisten."

Onder migranten in Nederland, voornamelijk Turken en Marokkanen, is het gebruikelijk dat kinderen hun ouders opvangen op hun oude dag. Maar is dat nog wel realistisch in deze tijd? In deze podcast gaat Nian Bakal in gesprek met Salih Turker en Mustafa Kus die zich allebei op hun eigen manier inzetten voor ouderen. Mustafa Kus is oprichter van Stichting Omalief en Salih Türker is van het Seniorencollege, een initiatief van de Turkse Ouderenraad in Amsterdam.

Aflevering #14 alweer met stand up comedian Klaas Prins, over zijn eerste solo tour, roken, accenten, wij Marokkanen en jullie NEderlanders!

Met in deze uitzending:- Het gerechtshof Den Haag begint vandaag met de inhoudelijke behandeling van het hoger beroep in de strafzaak tegen Geert Wilders. Het draait om de ‘minder Marokkanen’-uitspraken die Wilders deed in 2014. Je hoort rechtbankverslaggever Joris Peters.- De Waddenvereniging publiceerde woensdag een stevig rapport over de staat van de Waddenzee. In het kort: de vogelstand zal afnemen en sommige vissen hebben geen goed toekomstperspectief. Een remedie zou zijn één beheerder voor het Nederlandse deel van de zee. Wij belden met Lutz Jacobi, directeur van de Waddenvereniging

Hoe spoken je leven slechter maken en het verschil tussen Marokkanen waar nooit iemand het over heeft. Hasna El Maroudi in gesprek met Francisco van Jole.

Arthur van Amerongen over zijn leven en werk én Het Grote Foute Jongensboek dat hij schreef met Telegraafcolumnist Rob Hoogland. Van Amerongen studeerde Semitische Talen, was van 1990 tot 2001 correspondent in het Midden-Oosten, met als standplaatsen Jeruzalem en Beiroet en daarna verslaggever in Latijns-Amerika. Van Amerongen won in 2004 de Nipkowschijf voor radio, samen met Rob Muntz en in 2006 samen met Loes de Fauwe de Prijs voor de Nederlandse Dagbladjournalistiek met de serie 'Kasba Amsterdam', over Marokkanen in Amsterdam na de moord op Theo van Gogh. Van Amerongen werd met zijn boek Brussel: Eurabia in 2008 genomineerd voor de AKO-literatuurprijs. Hij schrijft sinds 2012 columns voor de Volkskrant en HP/De Tijd.

Pat Donnez praat met Serge van Duijnhoven over het dal waar hij uit kruipt. Serge neemt afscheid van Brussel en vertelt hoe zijn immense liefde voor deze metropool, ontaardde in een rampzalige depressie met een bijna zelfmoord tot gevolg. ot voor kort woonde Serge van Duijnhoven in het oude hart van de stad Brussel. Bijna twintig jaar. Hij beleefde er vele hoogte- en dieptepunten. Schreef er, trouwde er, scheidde er, werd op straat beschoten door een groep Marokkanen, werkte als nachtportier in het sjiekste hotel van de stad. Op 22 maart 2016 raakte Van Duijnhoven betrokken bij de aanslagen in de metro van Brussel. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Wie vragen heeft over zelfdoding, kan terecht op het gratis nummer 1813 en www.zelfmoord1813.be.

Dinsdag 30 mei praten Samira Bouchibti (VVD) en Thibaud Delpeut (Theater Utrecht) met elkaar. Samira Bouchibti schreef onder meer 'De moslim bestaat niet, een zoektocht naar de Islam', was programmamaker (van o.m. Surinamers zijn beter dan Marokkanen), columniste en presentatrice. Ze was van 2006 tot 2010 voor PVDA Tweede Kamerlid. In maart 2011 zegde ze haar lidmaatschap van de PvdA op en werd een jaar later lid van de VVD. Momenteel is ze woordvoerder cultuur van de VVD-fractie in de Amsterdamse Gemeenteraad. Thibaud Delpeut is artistiek directeur van Theater Utrecht. Hij studeerde klinische psychologie en volgde daarna de regieopleiding in Amsterdam. Sindsdien werkte hij als regisseur voor o.a. Toneelschuur Producties, het Nationale Toneel en Toneelgroep Amsterdam.

Redacteur Meredith Greer zat met Ahmed Marcouch en Tomas Derckx in het Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond. Zij praten over anti-homogeweld naar aanleiding van de mishandeling deze week in Arnhem, want is dit nou een zogenoemd Marokkanen probleem? Ze praten erover in Joop-café.

'Makakken' is het Vlaamse scheldwoord voor Marokkanen. Het is slechts één van de racistische beledigingen die je deze dagen om de oren vliegen in België. Wat is er aan de hand? De angst voor ‘de ander' is sinds de terreuraanslagen in België flink toegenomen, met steeds meer racistische incidenten als gevolg.Een ándere uitleg luidt: Het was er altijd al, maar alle gêne is verdwenen.De beerput staat hoe dan ook open, merkt correspondent Tijn Sadée, op reportage in een land dat op scherp staat.

Nog vier nachten slapen voordat in Marokko de stembureaus opengaan. Deze verkiezingen worden een testcase voor de islamistische regeringspartij PJD, die voor het eerst mocht regeren. Het Noord-Afrikaanse land heeft sinds de Arabische Lente in 2011 een nieuwe grondwet en ook een machtiger parlement. Hét gezicht van de regering de afgelopen 5 jaar is de kleurrijke premier Abelilah Benkirane. Hoe tevreden men over hem is, bepalen de Marokkanen komende vrijdag. Te gast: Jan Hoogland, oprichter en ex-directeur van het NIMAR, het Nederlandseinstituut in Marokko.

De VPRO-radio introduceert een nieuwe podcast-serie: de halve marathon-interviews. In de traditie van de marathon-interviews, waarin al meer dan 25 jaar bekende programmamakers live drie uur met een bijzondere gast in gesprek gaan, voeren jonge radiomakers anderhalf uur lang openhartige en spraakmakende gesprekken met een dichter, rock-en-roller en een directeur van de open state foundation. Aflevering 4: Fouad Laroui “Ik hou van je” waren de eerste woorden die de uit Marokko afkomstige Fouad Laroui kon zeggen in het Nederlands. Verliefd was hij niet op een Hollandse schone, wel al snel op de Nederlandse taal. Hij schreef meerdere romans en boeken over zijn geloof, de Islam. En ook Poldermarokkanen, over de tweede generatie Marokkanen in Nederland. De auteur kreeg er verschillende prijzen voor, de meeste overigens in Frankrijk, waar hij heel bekend is. Laroui: een voorbeeld voor velen. Dat zou zelfs Geert Wilders moeten toegeven. Want wat is hij slim: hij studeerde wis- en natuurkunde èn econometrie. Hij doceert nu Frans, maar spreekt meerdere vreemde talen. Een zondagskind dus, die over alles mee kan praten. Staat hij ook open voor kritische vragen en discussie? Abdou Bouzerda daagt hem uit.

Het boek Poldermarokkanen bevat geen statistieken of wetenschappelijke analyses over immigratie. Het zijn anekdotes die Fouad Laroui de afgelopen jaren optekende. Beschrijvingen van situaties die typerend gedrag verklaren - van zowel Nederlanders als Marokkanen - waarbij zich veel misvattingen en vooroordelen voordoen. Het zijn kleine nuances die hij aanstipt, alsof het om schijnproblemen gaat. Maar [...]

Nieuwsgierigheid is zijn drijfveer en het SCP verschaft hem de wetenschappelijke kennis over de leefsituatie van de Nederlandse bevolking. Paul staat al sinds 1998 aan het hoofd van het Sociaal Cultureel Planbureau. Een typische Schnabel waarneming: wij worden hier steeds hysterischer. Luister hier naar het gesprek van Djoeke Veeninga met SCP-directeur P.Schnabel over de behoefte aan hoffelijkheid, over babyboomers en oud worden, de afbraak van de verzorgingsstaat en de geestelijke gezondheid van Nederland. -------------------------------------- Samenvatting Paul Schabel's Marathongesprek EERSTE UUR In de twaalf jaar dat Paul Schnabel directeur is van het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft hij niets van zijn enthousiasme verloren. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) verricht onderzoek en het mooiste vindt Paul Schnabel als hij kan zeggen: “U dacht dat het zo zat, maar het is nu juist heel anders dan u dacht.” Volgens hem is het SCP uniek. Het is het grootste en meest invloedrijke van de drie planbureaus die Nederland kent. Een organisatie die de ideeën en visies van politieke partijen doorrekent en er over adviseert. Zo’n instituut bestaat eigenlijk in andere landen niet. En er wordt zeker regelmatig iets bereikt. Verder ging het over de grootste uitdaging voor een nieuw kabinet: Het op orde brengen van de financiële nood, de hoog opgelopen staatsschuld terugdringen en dus bezuinigen. Al valt het relatief gesproken nog mee, er zijn geen Griekse toestanden in Nederland. Maar toch. TWEEDE UUR Paul Schnabel blijft bij zijn visie op ‘De multiculturele utopie’, zoals hij het ooit omschreef. Wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Maar zijn analyses zijn er niet door veranderd. Sterker, de tijd lijkt hem gelijk te hebben gegeven. Een gezonde ‘verhollandsing’ van de Surinamers in Nederland stemt hem tot tevredenheid en hij vermoedt dat die ontwikkeling ook voor de Turken en Marokkanen in Nederland zal volgen. Verder ging het over het succes van de PVV, het onzekere ‘21ste eeuw-pad’, en het modern conservatisme dat gekenmerkt wordt door belang te hechten aan de eenheid van de natie. En aan sociale zekerheid. Weinig zelfinzicht en een korzelige houding ten opzichte van elkaar, dat typeert de Nederlander, aldus Schnabel. “We vinden dat de ander niet beleefd is, maar we kijken daarbij onvoldoende naar onszelf.” Paul Schnabel, geboren in 1948, is dus volgens de statistieken een babyboomer, signaleert Djoeke Veeninga. Hij is 62 jaar. Hij vindt met pensioen gaan geen schrikbeeld, omdat hij blijft doen wat hij nu doet. Excessief onderzoek verrichten. “Ja ,maar dat is nu juist wat al die babyboomers doen: blijven zitten en geen plaats maken voor jongeren,” merkt Djoeke op. “Wat ik zorgwekkender vind,” zegt Schnabel, “is de tweespalt die er steeds meer gaat ontstaan tussen mensen zonder vast contract, dertigers vaak, en mensen in vaste dienst. Die flexibilisering van de arbeidsmarkt heeft ertoe geleid dat juist jongere mensen heel moeilijk goed werk krijgen.” Vanaf dan wordt het gesprek persoonlijker. Over zijn jeugd, zijn werkervaring in de gezondheidszorg en homoseksualiteit. Het tweede uur eindigt met een overpeinzing over eenzaamheid. DERDE UUR Nog even door over de katholieke jeugd, en over zijn moeder die nu nog wel leeft, maar in een verpleegtehuis, waar hij en zijn broer en zus op bezoek gaan. Welk beeld van vrouwen heeft ze hem gegeven? Vroeger hielpen de mannen mee in huize Schnabel, en zijn moeder was een lady. Er was veel humor maar geen grof taalgebruik. Vuilbekken waardeert Paul nog altijd niet bij dames. Hoe staat het met het depressieve gevoel van de Nederlanders? Schnabel ziet niet méér ongelukkigheid, maar er wordt anders over gepraat. We hebben het goed in ons land, er is op het werk ruimte en ook veel vrije tijd. We zijn niet tevreden genoeg. Er wordt wel veel te veel gedronken en drinkers kunnen somber van worden. En de antidepressiva worden in heel europa geslikt. Er zijn natuurlijk wel depressieve mensen, daar kijken we tegenwoordig anders tegenaan en benoemen veel meer verschillende soorten. Er is veel meer bekend over oorzaak, gevolg en behandeling. Vanaf zijn tijd bij het Trimbos-instituut hebben psychische aandoeningen zijn speciale aandacht. Maar we moeten het niet overdrijven, hij noemt prof Trudy de Hue als waardevolle deskundige. Maar wie moet er zorgen voor de mensen die zich niet gelukkig voelen, maar die niet ziek genoeg zijn voor officiële verpleging? Niemand is perfect maar we accepteren het steeds minder dat een kind bijvoorbeeld minder mooi is dan een ander. Daar zijn de ouders dan aan zet. Tegenwoordig moeten we allemaal leuk en aardig zijn. In de praktijk lukt dat niet iedereen en daardoor zijn er ook weer frustaties. Schnabel keek met plezier naar de Datingshows op TV omdat daar de sociologie amusant inzichtelijk werd gemaakt. Verder kijkt ie nog veel meer onbenullige dingen op de televisie. Dat houdt hem bij de les, maar ook daar kan het hem te gek worden. Op radiogebied zijn Radio 4 en BNR zijn favorieten. Met Radio6 is dit de eerste ontmoeting. Het onderzoek naar luister en kijkgedrag wordt steeds moeilijker door dat deze media vaak als behang dienen.

Nieuwsgierigheid is zijn drijfveer en het SCP verschaft hem de wetenschappelijke kennis over de leefsituatie van de Nederlandse bevolking. Paul staat al sinds 1998 aan het hoofd van het Sociaal Cultureel Planbureau. Een typische Schnabel waarneming: wij worden hier steeds hysterischer. Luister hier naar het gesprek van Djoeke Veeninga met SCP-directeur P.Schnabel over de behoefte aan hoffelijkheid, over babyboomers en oud worden, de afbraak van de verzorgingsstaat en de geestelijke gezondheid van Nederland. -------------------------------------- Samenvatting Paul Schabel's Marathongesprek EERSTE UUR In de twaalf jaar dat Paul Schnabel directeur is van het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft hij niets van zijn enthousiasme verloren. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) verricht onderzoek en het mooiste vindt Paul Schnabel als hij kan zeggen: “U dacht dat het zo zat, maar het is nu juist heel anders dan u dacht.” Volgens hem is het SCP uniek. Het is het grootste en meest invloedrijke van de drie planbureaus die Nederland kent. Een organisatie die de ideeën en visies van politieke partijen doorrekent en er over adviseert. Zo’n instituut bestaat eigenlijk in andere landen niet. En er wordt zeker regelmatig iets bereikt. Verder ging het over de grootste uitdaging voor een nieuw kabinet: Het op orde brengen van de financiële nood, de hoog opgelopen staatsschuld terugdringen en dus bezuinigen. Al valt het relatief gesproken nog mee, er zijn geen Griekse toestanden in Nederland. Maar toch. TWEEDE UUR Paul Schnabel blijft bij zijn visie op ‘De multiculturele utopie’, zoals hij het ooit omschreef. Wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Maar zijn analyses zijn er niet door veranderd. Sterker, de tijd lijkt hem gelijk te hebben gegeven. Een gezonde ‘verhollandsing’ van de Surinamers in Nederland stemt hem tot tevredenheid en hij vermoedt dat die ontwikkeling ook voor de Turken en Marokkanen in Nederland zal volgen. Verder ging het over het succes van de PVV, het onzekere ‘21ste eeuw-pad’, en het modern conservatisme dat gekenmerkt wordt door belang te hechten aan de eenheid van de natie. En aan sociale zekerheid. Weinig zelfinzicht en een korzelige houding ten opzichte van elkaar, dat typeert de Nederlander, aldus Schnabel. “We vinden dat de ander niet beleefd is, maar we kijken daarbij onvoldoende naar onszelf.” Paul Schnabel, geboren in 1948, is dus volgens de statistieken een babyboomer, signaleert Djoeke Veeninga. Hij is 62 jaar. Hij vindt met pensioen gaan geen schrikbeeld, omdat hij blijft doen wat hij nu doet. Excessief onderzoek verrichten. “Ja ,maar dat is nu juist wat al die babyboomers doen: blijven zitten en geen plaats maken voor jongeren,” merkt Djoeke op. “Wat ik zorgwekkender vind,” zegt Schnabel, “is de tweespalt die er steeds meer gaat ontstaan tussen mensen zonder vast contract, dertigers vaak, en mensen in vaste dienst. Die flexibilisering van de arbeidsmarkt heeft ertoe geleid dat juist jongere mensen heel moeilijk goed werk krijgen.” Vanaf dan wordt het gesprek persoonlijker. Over zijn jeugd, zijn werkervaring in de gezondheidszorg en homoseksualiteit. Het tweede uur eindigt met een overpeinzing over eenzaamheid. DERDE UUR Nog even door over de katholieke jeugd, en over zijn moeder die nu nog wel leeft, maar in een verpleegtehuis, waar hij en zijn broer en zus op bezoek gaan. Welk beeld van vrouwen heeft ze hem gegeven? Vroeger hielpen de mannen mee in huize Schnabel, en zijn moeder was een lady. Er was veel humor maar geen grof taalgebruik. Vuilbekken waardeert Paul nog altijd niet bij dames. Hoe staat het met het depressieve gevoel van de Nederlanders? Schnabel ziet niet méér ongelukkigheid, maar er wordt anders over gepraat. We hebben het goed in ons land, er is op het werk ruimte en ook veel vrije tijd. We zijn niet tevreden genoeg. Er wordt wel veel te veel gedronken en drinkers kunnen somber van worden. En de antidepressiva worden in heel europa geslikt. Er zijn natuurlijk wel depressieve mensen, daar kijken we tegenwoordig anders tegenaan en benoemen veel meer verschillende soorten. Er is veel meer bekend over oorzaak, gevolg en behandeling. Vanaf zijn tijd bij het Trimbos-instituut hebben psychische aandoeningen zijn speciale aandacht. Maar we moeten het niet overdrijven, hij noemt prof Trudy de Hue als waardevolle deskundige. Maar wie moet er zorgen voor de mensen die zich niet gelukkig voelen, maar die niet ziek genoeg zijn voor officiële verpleging? Niemand is perfect maar we accepteren het steeds minder dat een kind bijvoorbeeld minder mooi is dan een ander. Daar zijn de ouders dan aan zet. Tegenwoordig moeten we allemaal leuk en aardig zijn. In de praktijk lukt dat niet iedereen en daardoor zijn er ook weer frustaties. Schnabel keek met plezier naar de Datingshows op TV omdat daar de sociologie amusant inzichtelijk werd gemaakt. Verder kijkt ie nog veel meer onbenullige dingen op de televisie. Dat houdt hem bij de les, maar ook daar kan het hem te gek worden. Op radiogebied zijn Radio 4 en BNR zijn favorieten. Met Radio6 is dit de eerste ontmoeting. Het onderzoek naar luister en kijkgedrag wordt steeds moeilijker door dat deze media vaak als behang dienen. EERSTE UUR In de twaalf jaar dat Paul Schnabel directeur is van het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft hij niets van zijn enthousiasme verloren. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) verricht onderzoek en het mooiste vindt Paul Schnabel als hij kan zeggen: “U dacht dat het zo zat, maar het is nu juist heel anders dan u dacht.” Volgens hem is het SCP uniek. Het is het grootste en meest invloedrijke van de drie planbureaus die Nederland kent. Een organisatie die de ideeën en visies van politieke partijen doorrekent en er over adviseert. Zo’n instituut bestaat eigenlijk in andere landen niet. En er wordt zeker regelmatig iets bereikt. Verder ging het over de grootste uitdaging voor een nieuw kabinet: Het op orde brengen van de financiële nood, de hoog opgelopen staatsschuld terugdringen en dus bezuinigen. Al valt het relatief gesproken nog mee, er zijn geen Griekse toestanden in Nederland. Maar toch. TWEEDE UUR Paul Schnabel blijft bij zijn visie op ‘De multiculturele utopie’, zoals hij het ooit omschreef. Wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Maar zijn analyses zijn er niet door veranderd. Sterker, de tijd lijkt hem gelijk te hebben gegeven. Een gezonde ‘verhollandsing’ van de Surinamers in Nederland stemt hem tot tevredenheid en hij vermoedt dat die ontwikkeling ook voor de Turken en Marokkanen in Nederland zal volgen. Verder ging het over het succes van de PVV, het onzekere ‘21ste eeuw-pad’, en het modern conservatisme dat gekenmerkt wordt door belang te hechten aan de eenheid van de natie. En aan sociale zekerheid. Weinig zelfinzicht en een korzelige houding ten opzichte van elkaar, dat typeert de Nederlander, aldus Schnabel. “We vinden dat de ander niet beleefd is, maar we kijken daarbij onvoldoende naar onszelf.” Paul Schnabel, geboren in 1948, is dus volgens de statistieken een babyboomer, signaleert Djoeke Veeninga. Hij is 62 jaar. Hij vindt met pensioen gaan geen schrikbeeld, omdat hij blijft doen wat hij nu doet. Excessief onderzoek verrichten. “Ja ,maar dat is nu juist wat al die babyboomers doen: blijven zitten en geen plaats maken voor jongeren,” merkt Djoeke op. “Wat ik zorgwekkender vind,” zegt Schnabel, “is de tweespalt die er steeds meer gaat ontstaan tussen mensen zonder vast contract, dertigers vaak, en mensen in vaste dienst. Die flexibilisering van de arbeidsmarkt heeft ertoe geleid dat juist jongere mensen heel moeilijk goed werk krijgen.” Vanaf dan wordt het gesprek persoonlijker. Over zijn jeugd, zijn werkervaring in de gezondheidszorg en homoseksualiteit. Het tweede uur eindigt met een overpeinzing over eenzaamheid. DERDE UUR Nog even door over de katholieke jeugd, en over zijn moeder die nu nog wel leeft, maar in een verpleegtehuis, waar hij en zijn broer en zus op bezoek gaan. Welk beeld van vrouwen heeft ze hem gegeven? Vroeger hielpen de mannen mee in huize Schnabel, en zijn moeder was een lady. Er was veel humor maar geen grof taalgebruik. Vuilbekken waardeert Paul nog altijd niet bij dames. Hoe staat het met het depressieve gevoel van de Nederlanders? Schnabel ziet niet méér ongelukkigheid, maar er wordt anders over gepraat. We hebben het goed in ons land, er is op het werk ruimte en ook veel vrije tijd. We zijn niet tevreden genoeg. Er wordt wel veel te veel gedronken en drinkers kunnen somber van worden. En de antidepressiva worden in heel europa geslikt. Er zijn natuurlijk wel depressieve mensen, daar kijken we tegenwoordig anders tegenaan en benoemen veel meer verschillende soorten. Er is veel meer bekend over oorzaak, gevolg en behandeling. Vanaf zijn tijd bij het Trimbos-instituut hebben psychische aandoeningen zijn speciale aandacht. Maar we moeten het niet overdrijven, hij noemt prof Trudy de Hue als waardevolle deskundige. Maar wie moet er zorgen voor de mensen die zich niet gelukkig voelen, maar die niet ziek genoeg zijn voor officiële verpleging? Niemand is perfect maar we accepteren het steeds minder dat een kind bijvoorbeeld minder mooi is dan een ander. Daar zijn de ouders dan aan zet. Tegenwoordig moeten we allemaal leuk en aardig zijn. In de praktijk lukt dat niet iedereen en daardoor zijn er ook weer frustaties. Schnabel keek met plezier naar de Datingshows op TV omdat daar de sociologie amusant inzichtelijk werd gemaakt. Verder kijkt ie nog veel meer onbenullige dingen op de televisie. Dat houdt hem bij de les, maar ook daar kan het hem te gek worden. Op radiogebied zijn Radio 4 en BNR zijn favorieten. Met Radio6 is dit de eerste ontmoeting. Het onderzoek naar luister en kijkgedrag wordt steeds moeilijker door dat deze media vaak als behang dienen.

Nieuwsgierigheid is zijn drijfveer en het SCP verschaft hem de wetenschappelijke kennis over de leefsituatie van de Nederlandse bevolking. Paul staat al sinds 1998 aan het hoofd van het Sociaal Cultureel Planbureau. Een typische Schnabel waarneming: wij worden hier steeds hysterischer. Luister hier naar het gesprek van Djoeke Veeninga met SCP-directeur P.Schnabel over de behoefte aan hoffelijkheid, over babyboomers en oud worden, de afbraak van de verzorgingsstaat en de geestelijke gezondheid van Nederland. -------------------------------------- Samenvatting Paul Schabel's Marathongesprek EERSTE UUR In de twaalf jaar dat Paul Schnabel directeur is van het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft hij niets van zijn enthousiasme verloren. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) verricht onderzoek en het mooiste vindt Paul Schnabel als hij kan zeggen: “U dacht dat het zo zat, maar het is nu juist heel anders dan u dacht.” Volgens hem is het SCP uniek. Het is het grootste en meest invloedrijke van de drie planbureaus die Nederland kent. Een organisatie die de ideeën en visies van politieke partijen doorrekent en er over adviseert. Zo’n instituut bestaat eigenlijk in andere landen niet. En er wordt zeker regelmatig iets bereikt. Verder ging het over de grootste uitdaging voor een nieuw kabinet: Het op orde brengen van de financiële nood, de hoog opgelopen staatsschuld terugdringen en dus bezuinigen. Al valt het relatief gesproken nog mee, er zijn geen Griekse toestanden in Nederland. Maar toch. TWEEDE UUR Paul Schnabel blijft bij zijn visie op ‘De multiculturele utopie’, zoals hij het ooit omschreef. Wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Maar zijn analyses zijn er niet door veranderd. Sterker, de tijd lijkt hem gelijk te hebben gegeven. Een gezonde ‘verhollandsing’ van de Surinamers in Nederland stemt hem tot tevredenheid en hij vermoedt dat die ontwikkeling ook voor de Turken en Marokkanen in Nederland zal volgen. Verder ging het over het succes van de PVV, het onzekere ‘21ste eeuw-pad’, en het modern conservatisme dat gekenmerkt wordt door belang te hechten aan de eenheid van de natie. En aan sociale zekerheid. Weinig zelfinzicht en een korzelige houding ten opzichte van elkaar, dat typeert de Nederlander, aldus Schnabel. “We vinden dat de ander niet beleefd is, maar we kijken daarbij onvoldoende naar onszelf.” Paul Schnabel, geboren in 1948, is dus volgens de statistieken een babyboomer, signaleert Djoeke Veeninga. Hij is 62 jaar. Hij vindt met pensioen gaan geen schrikbeeld, omdat hij blijft doen wat hij nu doet. Excessief onderzoek verrichten. “Ja ,maar dat is nu juist wat al die babyboomers doen: blijven zitten en geen plaats maken voor jongeren,” merkt Djoeke op. “Wat ik zorgwekkender vind,” zegt Schnabel, “is de tweespalt die er steeds meer gaat ontstaan tussen mensen zonder vast contract, dertigers vaak, en mensen in vaste dienst. Die flexibilisering van de arbeidsmarkt heeft ertoe geleid dat juist jongere mensen heel moeilijk goed werk krijgen.” Vanaf dan wordt het gesprek persoonlijker. Over zijn jeugd, zijn werkervaring in de gezondheidszorg en homoseksualiteit. Het tweede uur eindigt met een overpeinzing over eenzaamheid. DERDE UUR Nog even door over de katholieke jeugd, en over zijn moeder die nu nog wel leeft, maar in een verpleegtehuis, waar hij en zijn broer en zus op bezoek gaan. Welk beeld van vrouwen heeft ze hem gegeven? Vroeger hielpen de mannen mee in huize Schnabel, en zijn moeder was een lady. Er was veel humor maar geen grof taalgebruik. Vuilbekken waardeert Paul nog altijd niet bij dames. Hoe staat het met het depressieve gevoel van de Nederlanders? Schnabel ziet niet méér ongelukkigheid, maar er wordt anders over gepraat. We hebben het goed in ons land, er is op het werk ruimte en ook veel vrije tijd. We zijn niet tevreden genoeg. Er wordt wel veel te veel gedronken en drinkers kunnen somber van worden. En de antidepressiva worden in heel europa geslikt. Er zijn natuurlijk wel depressieve mensen, daar kijken we tegenwoordig anders tegenaan en benoemen veel meer verschillende soorten. Er is veel meer bekend over oorzaak, gevolg en behandeling. Vanaf zijn tijd bij het Trimbos-instituut hebben psychische aandoeningen zijn speciale aandacht. Maar we moeten het niet overdrijven, hij noemt prof Trudy de Hue als waardevolle deskundige. Maar wie moet er zorgen voor de mensen die zich niet gelukkig voelen, maar die niet ziek genoeg zijn voor officiële verpleging? Niemand is perfect maar we accepteren het steeds minder dat een kind bijvoorbeeld minder mooi is dan een ander. Daar zijn de ouders dan aan zet. Tegenwoordig moeten we allemaal leuk en aardig zijn. In de praktijk lukt dat niet iedereen en daardoor zijn er ook weer frustaties. Schnabel keek met plezier naar de Datingshows op TV omdat daar de sociologie amusant inzichtelijk werd gemaakt. Verder kijkt ie nog veel meer onbenullige dingen op de televisie. Dat houdt hem bij de les, maar ook daar kan het hem te gek worden. Op radiogebied zijn Radio 4 en BNR zijn favorieten. Met Radio6 is dit de eerste ontmoeting. Het onderzoek naar luister en kijkgedrag wordt steeds moeilijker door dat deze media vaak als behang dienen.