Podcasts about europeaan

‘Weet je wat het pijnlijke is? Al ver voor de Tweede Wereldoorlog kon de Europeaan zich niet inleven in de jood, tegenwoordig lukt het ze niet om te voelen voor de Palestijn.' Zo schrijft Sinan Cinankaya in zijn boek Galmende geschiedenissen. Een interview met de auteur, die het zelfingenomen en beperkte westerse geschiedenisbeeld fileert.Niet de heftige uitspraken, maar de bescheiden woorden en kleine gebaren lijken bij ons te overheersen. Maar klopt dat beeld wel, vraagt historicus Henk te Velde zich af in zijn boek Land van redenaars en debat. Want we hadden toch ook onbescheiden en luidruchtige types als Abraham Kuyper, Domela Nieuwenhuis en Pim Fortuyn? Recensent Pieter van Os bespreekt het boek.Lijfeigenschap is in Rusland in 1861 afgeschaft, maar het land draagt er nog altijd de sporen van. Redacteur Bram van der Wilt vertelt over de lange schaduw van de lijfeigenschap onder Stalin en Poetin, en over de andere verhalen in het nieuwste nummer van Historisch Nieuwsblad.

Nog 1.432 nachtjes slapen en dan is Donald Trump geen president meer van de Verenigde Staten. Dat staat vast. Wat niet zeker is, maar wel waarschijnlijk, is dat de EU dan nog steeds bezig is met het beleggen van de ene na de andere top. Dat daar ooit iets uit komt over gezamenlijke defensie of een buitenlandbeleid is zo goed als uitgesloten. Als er ooit reden is geweest om dat als de wiedeweerga te doen, was het vanaf het moment waarop Donald Trump Republikeins presidentskandidaat werd. Trump heeft exact gezegd wat hij van plan was: de steun aan Oekraïne opzeggen, een deal sluiten met Vladimir Poetin, en het hele probleem dumpen waar het volgens hem hoort: bij Europa. Vanaf de zijlijn heeft hij de afgelopen jaren de Republikeinen in het Congres zwaar onder druk gezet om zich te distantiëren van Oekraïne. Het is naïef maar nog wel begrijpelijk dat Europa zo lang heeft gedacht dat Kamala Harris de verkiezingen zou winnen, maar vanaf 6 november wist iedereen dat Amerika had gekozen voor het isolationismel. Big brother is misschien nog steeds big, maar geen brother meer. Hetzelfde geldt voor de NAVO. Trump zegt het lidmaatschap niet op, maar hij ziet het meer als een vereniging waaraan hij wat contributie betaalt dan het machtige blok dat Amerika-als-hoeder-van-de-vrije-wereld bestiert. Het bondgenootschap dat Emmanuel Macron in 2019 ‘hersendood’ noemde, en dat bij de tweede Russische invasie in Oekraïne, op 24 februari 2022, weer even opleefde, is een soort scoutingtroep, ondanks het bewonderenswaardige optimisme van hopman Mark Rutte. Macron riep in Parijs een Europese top bijeen – jawel, alweer een top. Drie dingen vielen op: het VK was even terug van weggeweest, er kwam geen gezamenlijk standpunt over de Europese rol en het leveren van vredestroepen, en het was niet de hele EU, maar slechts een handjevol landen. Waar was de rest? Er komt ongetwijfeld een top om daarover uitgebreid te discussiëren. In Saoedi-Arabië is het eerste contact tussen de Russische en Amerikaanse ministers van buitenlandse zaken redelijk verlopen. Onderhandelaars van beide landen gaan nu serieus aan de slag. Opnieuw werd duidelijk dat Europa daarbij geen rol speelt, hooguit bij het leveren van vredestroepen na een staakt-het-vuren. Eigen schuld. Er is geen gezamenlijk standpunt en geen gezamenlijk beleid. Met welke Europeaan zouden Amerika en Rusland trouwens moeten praten, en waarover? Daarover gaan we vast weer… over de top.See omnystudio.com/listener for privacy information.

We hebben ons in de kou allemaal uitgesloofd op de Tee to green challenge op ChiChi. Verder kijken we uit naar een teamtraining en tellen we af naar een uitje richting Portugal. Dubai was het toneel voor de Desert Classic, favoriet Rory was niet op tik maar weet dan toch 4e te worden. Hillier begon de 4e ronde als leider maar moest in een spannende strijd de win toch laten aan Hatton. Op de Am Ex op de PGA tour deed een andere Europeaan goede zaken voor de Ryder cup, Sepp Straka. Bij TGL was Tiger aan de beurt en zijn team was kansloos tegen het team van Rose. In de korte ronde: een korte update van ons jaarspel, 'content creators', blads zijn overrated, Lofoten links, Australian Open tennis, shorttrack, voetbal, snooker en UFC. Afsluiting: Raad de Speler 0:00 - 8:33 Eigen golf 8:33 - 38:56 Professioneel golf 38:56 - 54:39 Korte Ronde 54:39 - 56:36 Raad de Speler

[click here for the transcript in English] >>> intro Welkom in de tiende aflevering van seizoen twee van de podcast Let's talk about Work. De podcast van de groep WEB-Blenders waarin inclusie de rode draad vormt. Fijn dat je meeluistert. Deze keer nemen Bart Wuyts en Deniza Miftari je mee in een gesprek over identiteit, rolmodellen, het belang van netwerk en welzijn op de werkvloer. Veel luisterplezier! Beste luisteraars, van harte welkom opnieuw op onze podcast. We hebben vandaag een heel boeiende, geëngageerde dame voor de micro die luistert naar de naam Deniza. Deniza komt helemaal uit Roeselare naar Turnhout gereden vandaag. Dat ging allemaal heel vlot heb ik gehoord. Maar misschien is het goed om even te starten met jou te vragen wat jij in je dagelijks leven, Deniza, zoal doet in Roeselare. Ja, goedemorgen Artemis en Bart. In Roeselare werk ik in Kenniscentrum Arhus. Wij zijn een bibliotheek, deels een bibliotheek, deels ook een projectmatige organisatie waar ik vooral actief ben in projecten rond jongeren. Taal en leesbevordering is een groot onderdeel. Maar ook alles wat te maken heeft met diversiteit en inclusie. Het laatste doe ik eigenlijk vooral als side hustle of als hobby noem ik het nog steeds, maar ik ben wel van plan om daar binnenkort serieuzer mee aan de slag te gaan. Ik denk vooral met mijn eigen achtergrond was ik heel gefascineerd geweest. Zo vraag ik me af, heb ik ervoor gekozen of heeft het mij gekozen om daarmee bezig te zijn? Dus ja, dat is een beetje waar ik in mijn dagelijks leven mee bezig ben. Je triggert me al direct, want je verwijst ook naar je achtergrond. Kun je daar iets meer over zeggen? Ik ben geboren in Kosovo, 29 jaar geleden ondertussen. En op mijn derde zijn we gevlucht uit oorlog. We hebben toen een jaar in Verviers gewoond in België. Nooit met de bedoeling om hier te settelen. Vooral echt weg uit de oorlog, de veiligheid opzoeken. En eenmaal de oorlog voorbij was of het toch weer veilig was, zijn wij terug naar Kosovo gegaan met ons gezin. Dat is dan mijn ouders en mijn broer en ik. Maar daar, mijn ouders hadden dan wel heel rap het gevoel dat er niet veel in aanbieding was voor onze toekomst. En hebben we heel snel beslist om toch wel weer te kijken om richting België te komen. Niet meer Wallonië, maar liefst West-Vlaanderen. Heel bewuste keuze van mijn ouders omdat ze een beetje bang waren dat we te rap in verschillende community's gingen geviseerd worden. Of dat is toch altijd hoe mijn ouders het hebben uitgelegd. We hebben heel veel familie in het Brusselse. Daar wilden ze ook niet gaan wonen. Dus echt wel West-Vlaanderen. Eerst is mijn papa naar hier gekomen. Hij heeft dan gewerkt in Brugge. En eenmaal alles wat ok was zijn we hem via gezinshereniging gevolgd. Dan had hij werk gevonden in Roeselare en een huis. En wij zijn dan achterna gekomen. En ik denk dat ik de dag nadat ik hier toekwam in België al naar school ging. Ik zei het voor het gesprek net al: mocht je het niet zeggen, je zou het ook niet horen. Je klinkt als een echte Roeselaarse. Ja, dat weet ik. Probeer wel AN te praten. Roeselaars kan ik niet en Roeselaren horen wel dat ik geen echte West-Vlaamse ben, want dat dialect begrijp ik ook niet. Ik was zes jaar, dus die taal heb ik heel gemakkelijk opgenomen. Maar ook als ik terugdenk aan die eerste schooldag. Ik weet wel dat ik mijn leerkracht niet begreep, maar ik heb geen herinnering aan het niet kunnen Nederlands spreken. In mijn geheugen kon ik zelfs voor de oorlog Nederlands spreken. Wat niet kan natuurlijk. Maar omdat ik ook denk in het Nederlands is mijn brein heel Nederlandstalig beïnvloed. Ook Albanees natuurlijk. Kosovaars is geen echte taal. We spreken Albanees, maar het Nederlands was altijd een deel van mijn leven, in mijn ervaring toch. En dus je bent tot op vandaag in West-Vlaanderen blijven plakken. Ja, ik blijf altijd in Roeselare bij de kerktoren gebleven, maar ja, binnenkort hoop ik daar wel verandering in te brengen. Tijd voor de wijde wereld. Je sprak over een een side activity, voor jou nog een beetje in de vrijetijdssfeer, maar daar ben je nog meer dan in je huidige job met het thema inclusie en diversiteit bezig. Omdat je daar zelf vanuit je eigen ervaring iets over te vertellen hebt en expertise in opgebouwd hebt. Ja. Ik was er eigenlijk altijd mee bezig. Vooral integratiegewijs denk niet dat ik heel veel moeite heb gehad om te integreren. Niet veel jonge kinderen die hier toekomen moeten heel actief integreren, vind ik. Naar school gaan helpt daar heel veel bij. Ik denk dat grote integratie uitdagingen bij volwassenen zitten. Maar als we zoeken naar een gepaste identiteit die een goeie mengeling is van beiden, maar waar je je toch goed bij voelt, wat voor mij altijd een uitdaging is, het erbij horen.  Ik heb op dit moment ook niet het gevoel dat ik 100% in Vlaanderen hoor, of 100% in Kosovo. En ik zoek dat soms ook wel op, mijn Kosovaarse identiteit door fysiek naar daar te gaan en nog eens te voelen van oké. Ik heb het precies nodig om nog een keer geshockeerd te worden dat ik niet 100% Kosovaars ben. Want als ik hier te lang ben geweest, de jaren in België heb meegedraaid, voel ik mezelf wel wat ontwortelen of zo. Dus ik denk dat dat gevoel van verlangen naar belonging of naar het bijhoren kenmerkt wel een heel stuk van mijn leven. Want het is een voortdurend aanpassen of je sociaal wenselijk beginnen gedragen. En dat zijn wel dingen die ik soms zie bij andere mensen met een migratieachtergrond van mijn leeftijd. Ik heb een vriendin van Marokkaanse origine. En ik kan heel goed herkennen, dit is heel sociaal wenselijk in deze setting omdat er Vlamingen zijn. Maar we doen dat niet bewust. Dat is zo'n aangeleerd automatisme. En dat is wel jammer omdat, je weet gewoon niet altijd: Ben ik nu wie ik ben? Dat zijn toch de vragen waar ik mee bezig ben in mijn vrije tijd. Ik heb dan ook sociaal werk gestudeerd vanuit het grote engagement en verlangen om een impact te hebben. En ook met de droom om ooit terug te gaan naar mijn land en iets te doen van project. En dan in mijn laatste jaar kon ik een keuzetraject kiezen of specialisatietraject en heb ik gekozen voor migratie en intercultureel werken waarin dan een stukje diversiteitsbeleid zat. Waarom is diversiteit interessant voor organisaties en bedrijven? Dan dacht ik: Wat heeft dat ermee te maken en zelfs ook op de non-profit en in de privé. Nog nooit over nagedacht en dan ontdekt dat er zelfs verdienmodellen aan vasthangen. En toen zat ik met echt de vraag van dat is dan super logisch om divers te rekruteren en met diverse mensen samen te werken. Waarom doen wij dat niet? Een beetje vanuit heel naïeve vragen natuurlijk. Ik dacht dat is nu toch super normaal. Ik zie echt nog schema's en tabellen voor me, want ik heb daar nog foto's van. Ik ben zelf ook boeken beginnen lezen van stel je hebt een project waarrond je wil brainstormen. Het is een groep van mensen die heel erg op elkaar lijken die daarover brainstormen. Dezelfde achtergrond, zelfde studies, precies zelfs dezelfde kledingstijl, ... dat ging echt heel ver. En dan heb je een groep heel diverse mensen die brainstormen rond dat project en gewoon de succesratio van dat tweede project was zoveel groter dan dat eerste project, want die bevestigen elkaar ook voortdurend. Die zitten in dezelfde mindset. En dat was dat ook. Die brainstorm was veel sneller gedaan bij de eerste dan bij de tweede, want bij de tweede waren heel wat meningsverschillen. Je moest elkaar overtuigen en argumenteren. En dat vind ik ook super interessant om te zien en het is gewoon altijd zo logisch. Je leest dat, je bedenkt daar een kader rond of je weet, ... ik heb dat een keer meegemaakt en inderdaad dat was ook veel makkelijker of veel evidenter, veel succesvoller. En dan had ik de microbe te pakken en ik lees daar ook supergraag over. Ik zat toen in mijn eerste jaar toen ik er al een beetje mee begon bezig te zijn. Ik ging heel graag naar lezingen over vluchtelingen en over mensen die iets betekenden. En dan werd het erger. Dan ben ik daar echt actief naar gaan zoeken. Waar kon ik lezingen volgen en mensen ontmoeten die daar echt mee bezig zijn? Ik grijp nog even terug naar wat je net zei. Ik dacht dat je zei dat het je afstudeeropdracht was waar je mee bezig was rond hoe kan inclusie ook in organisaties sterker neergezet worden? Dat was één van de vakken in de vakken hè? Want dat is toch zo evident, zeg je. En waarom gebeurt het dan te weinig? Als het toch zo evident is. Wat is jouw analyse? Hoe ik het, hoe ik het soms zie. Je kan mensen misschien wel aanwerven om bij jou te komen werken, wat al een uitdaging is, maar die blijven niet lang want de arbeidssfeer is misschien niet aangepast aan de noden van die persoon, dus ik vind ook, ... Ik spreek ook wel vooral over West-Vlaamse context. Misschien is dat hier iets minder van toepassing? De Kempen en West-Vlaanderen lijken in veel opzichten op elkaar Dat is dan iets herkenbaarder dan ik denk maar in West-Vlaanderen is er wel een heel traditionele werkcultuur. Heel weinig diversiteit op de werkvloer, zeker hoe hoger je komt in de hiërarchie, hoe minder diversiteit er is. Het is ook algemeen geweten dat mensen mensen rekruteren die op hen lijken en dat zie ik ook. Ik zie dat ook gewoon life altijd. Ook de interpretatie van wat kwaliteit is, is heel westers. Daar heb ik ook onlangs over nagedacht met iemand die HR studeerde. Wat is kwaliteit in het westen en wat is kwaliteit bijvoorbeeld in mijn land of in haar land. Dat waren heel verschillende zaken. Hard werken en op tijd komen. Ja, soms is dat ook niet super belangrijk. Of wordt daar niet zo hard aan getild in andere Het culturen. hard werken natuurlijk wel, maar het op tijd komen of planmatig te werk gaan, niet in elke job is dat nodig. Dus ik denk dat die lat soms heel hoog ligt. Maar ook gebrek aan kennis over de verschillende gemeenschappen die er zijn. Ook soms het stellen van vooroordelende vragen of soms wat ongepast. Ik denk dat er heel veel zaken zijn die aantonen dat het werkleven of het bedrijfsleven soms ook gewoon nog niet klaar is of niet genoeg de interne oefening heeft gemaakt om divers te rekruteren of inclusief te zijn. En eigenlijk zeg je: de benefits zijn zo voor de hand liggend. Maar er zijn heel wat drempels om er te geraken. Ja, ook misschien wat angst van mensen om hun plaats af te staan. Als ik met mensen in gesprek ga over meer diversiteit in de organisatie dan: ja, we hebben al tekort of we zijn allemaal veel. Ik kan mijn job niet verliezen. Ook het feit van met quota werken gaat precies ten koste van jou als persoon. En dat is zo mijn job. Of eigenlijk ben ik als ik eerst. Hoewel ik me kan voorstellen dat dat argument in een krappe arbeidsmarkt wat minder speelt hé. Het gaat nu veel meer om we hebben überhaupt te weinig mensen. We vinden ze niet om de dingen te kunnen doen. Dat hoor je vaak bij werkgevers vandaag. Maar wat ik je tussen de regels door eigenlijk ook horen zeggen is dat we misschien inclusie ook vanuit een professionele context nog te veel zien als, we moeten zorgen dat we mensen aanwerven vanuit een andere achtergrond, vanuit laten we zeggen één of andere minderheidsgroep. En we moeten vooral dat doen op een manier dat wij onszelf niet te hard moeten aanpassen.  Wellicht is het ook onvermijdelijk dat het een aanpassing langs twee kanten vergt. Ja, dat het helpt met integratie natuurlijk. Je leert samenleven. ‘t Is niet alleen maar aan de persoon die naar hier komt om zich om zich aan te passen. Ja, dat is iets wat ikzelf ook vaak meekrijg in gesprekken met werkgevers. Dat ze merken van de wil is er wel. Het besef ook wel, maar heel vaak gaat het over een soort van ongemak uit de weg gaan. Vanuit een zorg om het goed te doen. Wij willen fatsoenlijk omgaan met iedereen, maar met de mensen die ik nu ken die hier zijn, weet ik al hoe ik dat kan doen. En ik wil niet per ongeluk op iemand zijn tenen trappen of per ongeluk iets fout doen. Maar stel je voor dat je een manier vindt om dat ongemak om daar toch op een goeie manier mee om te gaan. Dan ga je uiteindelijk ook veel zorgender kunnen zijn en veel meer aandacht hebben voor de noden, ook van de mensen met wie je dacht dat er geen ongemak was of dat er geen noden waren. Dus uiteindelijk denk ik als je je adaptief kunt opstellen naar een veel grotere diversiteit, dan ga je ineens ook meer diversiteit zien bij de mensen die dat ge al rond u had. En dan kun je ook uw werksfeer en uw arbeidsomstandigheden daar beter voor maken. Ja, dat is waar. Dat ken ik ook zeker wat jij nu zegt. Niet iedereen is bezig rond die thema's, maar er wordt wel verwacht in een bedrijfscultuur dat je inclusief bent en mee bent en dat je open staat voor iedereen. Maar het is niet raar dat mensen wat wantrouwig zijn of angst hebben voor het onbekende. Dus wat ik zie als eerste stap dat alle organisaties moeten doen als ze daarrond willen werken is eigenlijk, ook al is het een uitsluitend witte organisatie, eigenlijk moet je natuurlijk al beginnen bij het belongingsgevoel van de collega's of de medewerkers dat je op dat moment in huis hebt op punt te krijgen. Want als zij zich al niet goed voelen of al zoiets hebben van, niet alleen op het werk, misschien hebben ze ook van thuis uit. Het is altijd voor mensen met migratieachtergrond of voor mensen die werkloos zijn dat er heel veel effort voor wordt gedaan. En ik doe zoveel moeite en ik word dan niet gehoord op mijn werk. Al die negatieve gevoelens zorgen ook wel voor een beetje een verzuurde houding, denk ik. Vooral als er op de werkvloer totaal geen ruimte is voor gesprekjes daarrond of training. Ik heb persoonlijk zelf ook een collega die mij ooit aansprak op het feit van ik ben geen racist, maar ik snap ook niet waarom ik het N woord niet mag zeggen. En dat is ook oprecht iemand waar ik nog nooit negativiteit van heb ervaren of dat is een heel lief aangenaam persoon. En die durfde dat bijna ook niet toegeven dat ze dat niet begreep en ook ja, onze generatie, de digitale generatie zoekt rap dingen op. Maar iets oudere collega's misschien zijn daar ook oncomfortabeler in en weten niet waarom mag ik dat ook niet zeggen. Of ik bedoel dat niet slecht. Ook over andere woorden, dat gaat ook nog over gender thema's misschien. Er moet daar gewoon en een plaats voor zijn in de organisatie om erover te kunnen in gesprek gaan en ook te meten als werkgever. Oké, daar zitten de pijnpunten en daar kan ik expertise voor inhuren of iets voor aanbieden zodat collega's er wel mee kunnen leren omgaan. En ‘t is ook soms een beetje een handelingsverlegenheid noemen wij dat. Soms durven ze ook niet te stappen naar iemand die er anders uitziet. Gewoon uit angst. Zoals jij ook zegt, maar ook een beetje uit beschaamdheid. Dat is niet gemakkelijk. En uiteindelijk mensen die elkaar ontmoeten. 90% verloopt dat positief want mensen spreken mensen. En als jij vriendelijk bent gaat die automatisch vriendelijk zijn tegen jou. Dat zit eigenlijk heel in de basics. En soms denk ik we zijn eigenlijk heel zotte formules aan het uitvinden om zoiets menselijks uit te leggen. Ja, je hebt gelijk. Je sprak over dat dat jou hard bezig houdt. Dat je daar zelfs in enige zin wat activistische neigingen toe hebt. Wat houdt dat in? Wat doe jij daar rond dat thema zelf? Of wat wil je daar nog meer in gaan doen? Ik ben ermee begonnen in mijn eerste jaar. Dan is mijn activisme aangewakkerd. Of ben ik echt stappen beginnen zetten. En vroeger droomde ik daar al altijd van. Mijn vader was zelf ook politiek activist in tijden van Joegoslavië. Ja, nu Slovenië dus. Om altijd op straat te komen tegen het regime van Milosevic. Bij ons is dat ook iets waar hij heel veel over vertelde thuis en benadrukte dat het belangrijk is om op te komen voor je waarden en te vechten voor hetgeen waar je in gelooft. Maar ik heb al heel lang niet gedaan. Een beetje uit angst van hoor ik in die ruimte en ik zie niemand die dat doet. Dan zie ik vanuit mijn cultuur, de meeste Kosovaarse meisjes doen geen zo'n dingen. En dan had ik les van Andy Debrabandere, een socioloog en hij vertelde Dat is aan mij. Ik denk dat dat de start was van mijn activisme. Want op een bepaald moment zei hij, je netwerk is je grootste rijkdom. Je kan nog zoveel geld hebben als je wilt, maar als je een heel homogeen netwerk hebt of je bent dokter en al je vrienden zijn dokters. En daar stopt het. Het moment dat je auto kapot is en je kent geen garagist, dan mag je nog je chirurgische vriend opbellen, maar ik die gaat je niet kunnen helpen. Maar als je Jan met de pet bent en je hebt een vriend die kapper is en iemand die bakker is en een garagist en iemand die misschien in de gemeenteraad zit. Zo'n beetje een divers netwerk. Dan ben je eigenlijk een heel rijk persoon. En op dat moment besefte ik dat ik een heel arm netwerk had, want ik kende vooral Kosovaarse mensen. Onze ouders werkten een beetje in dezelfde sectoren. Onze mama's waren poetsvrouw en onze papa werkte in de bouw. Dat was zo'n beetje ja, de voorbeelden waar ik mee ben opgegroeid. Oké, onderling persoonlijk waren zij natuurlijk heel divers van elkaar. Maar qua wat kunnen ze mij leren of kunnen ze mij wegwijs maken in de maatschappij, besefte ik. Ja, ik ken eigenlijk niemand. Ik woon al zo lang in Roeselare. Ik ken alleen maar de mensen waar ik bijna gedwongen mee in contact kom. Dat zijn dan ook mijn leerkrachten misschien, maar daar stopt het ook. En toen was een eerste stap. Toen zij hij: hoe kan je dat doen om je netwerk te verruimen? Vrijwilligerswerk was een optie en toen dacht ik oké, wat kan ik doen van vrijwilligerswerk? En ben ik in de studentenraad aangesloten en op dat moment ook in de jeugdraad van Roeselare. En dan is de bal aan het rollen gegaan. Ben ik nooit meer gestopt. Ik vond dat zo leuk om te doen. Dan ben ik ook voorzitter geworden van de overkoepelende studentenraad van de Vives Hogeschool. En je netwerk groeide exponentieel. Ja, superhard. En ik had het zelf niet meer onder controle en ik kreeg dan ook door het feit dat ik ook een paar keer was gaan protesteren aan het kabinet van Theo Francken, indertijd staatssecretaris van Asiel en Migratie. Dat vonden mensen wel een coole link om je daar vragen over te stellen en misschien over, je bent een vluchteling, je bent heel geëngageerd en toen heb ik ook wel aan den lijve ondervonden dat sinds ik mij begon te engageren en wat activisme deed, maar ook ook wel soms het voortouw te nemen voor anderen. Ja, zo zijn er heel veel deuren voor mij opengegaan die misschien moest ik al die dingen niet gedaan hebben en gewoon braaf gestudeerd hebben, ze mij ook misschien niet echt veel hebben bijgebracht. Je zou nooit op deze podcast stoel terecht gekomen zijn. Je bent eigenlijk met dat thema vandaag in je huidige job ook maar een beetje zijdelings bezig. Het is, begrijp ik van jou, in Roeselare ook nog geen groot beleidsthema waar hard op ingezet wordt. Mag ik dat zeggen? Er zijn heel veel grote vooruitgangen geweest de afgelopen jaren, dat wel. Maar ik vind dat ze nog heel braaf zijn in Roeselare en West-Vlaanderen. Dan zijn we nog heel braaf als ik kijk naar Brussel Antwerpen zijn er wel heel veel leuke voorbeelden waarvan ik soms denk zij doen het, wij kunnen dat toch ook? Maar je moet de mensen wat tijd geven. Geef eens wat voorbeelden, waar denk je dan aan? Van zij doen het, wij kunnen dat ook. In het Brusselse zowel als in het Antwerpse zijn er veel mensen met een migratieachtergrond die wel echt topposities bekleden. Maar in Roeselare ken ik eigenlijk niemand. Bijvoorbeeld in de stad van Roeselare werken er, ik durf het bijna niet zeggen, ik denk minder dan vijf mensen met een migratieachtergrond. En dat is een heel groot stadsbestuur. En in veel andere organisaties in West-Vlaanderen is dat een beetje hetzelfde. Net voor het gesprek zei je dat je eigenlijk toch van plan bent om dat stuk van je professionele leven nog wat uit te bouwen. Wat is je ambitie daarin? Op dit moment word ik soms gevraagd om workshops te geven of keynotes of samen methodieken uit te denken met organisaties. Ik geef eigenlijk vooral mee wat ik weet. Ik zeg niet dat ik al heel succesvolle methodieken heb. Ik heb zelf ook heel veel vormingen en trainingen gevolgd, dus I spread the word een beetje. Maar ik ben ook een boek aan het schrijven. Dat is ook iets waar ik graag in verder wil. Ik ben altijd een grote lezer geweest. En ik schrijf heel veel. Ik heb altijd dagboeken bijgehouden en blogs die niet online staan. Gelukkig. Maar zo'n dingen vind ik wel belangrijk om verder te zetten. Dat ik kan maken dat er iets is waar mijn hart in ligt. En waar ik ook heel hard van droom is misschien iets op te zetten voor jongeren in West-Vlaanderen met een migratieachtergrond om hen wat te leren netwerken en te leren uit hun comfortzone stappen en ook wel op die white spaces te durven komen. Want dat is bij ons wel iets, die mengen heel weinig. Er bestaan daar ook heel veel vooroordelen langs beide kanten in. Uhm. ‘t Is ook soms vanuit verschillende culturele gemeenschappen ben je een schande als je te hard integreert of te hard op white spaces komt. Je moet een beetje de juiste balans vinden, terwijl dat er daar heel veel voordelen aan gekoppeld zijn. Dus ja, zoiets bestaat bij ons nog niet, dus daar droom ik ook wel van. Het is zo het ondernemende en daar iets mee doen op mezelf, allee op mezelf klinkt zo erg, niet op mezelf maar samen met andere mensen, maar ik wil daar wel een initiatief in nemen. Dat is wel iets wat ik naast mijn job, wat eigenlijk echt al een drukke job is, probeer te doen. Maar ja en dan ga ik ook nog efkes een boek schrijven tussendoor. Dat is meer ontspanning. Dat is eigenlijk alle frustraties. Als je een boek wil gaan schrijven, dan heb je ergens de drang om een boodschap de wereld in te sturen. Wat zou die boodschap vooral zijn? In mijn opgroeien waren er eigenlijk geen boeken die gingen over het Kosovaars zijn. Maar ja, ik ben er wel een beetje door gefascineerd omdat wij heel Europees acceptabel zijn of zo. Geografisch gezien liggen wij ook niet in een ander continent, maar we zijn een zodanig klein landje altijd. Ja, wij hoorden altijd bij Servië of mensen zien dat een beetje als deel van Servië. We zijn ook maar sinds 2008 onafhankelijk. Die oorlog was daar dan geweest, maar we zijn een heel nationalistisch trots volk. We hebben een eigen normen- en waardenkader. Ja, redelijk patriarchaal, een beetje ouderwets als ik het zo mag zeggen. Zeker qua mentaliteit zijn er wel heel wat dingen waar ik niet mee akkoord ga. Die invloed is zo sterk aanwezig ook geweest in mijn opvoeding in Roeselare. We hebben een gemeenschap van Kosovaren. We zijn eigenlijk overal. In elke stad heb je Kosovaren of Albanezen. Ik maak altijd onderscheid tussen Kosovaren en Albanezen omdat ik het woordje Kosovaren gewoon wil verspreiden. Maar ik miste daar heel wat boeken rond, zeker als ik wat volwassener werd. En ik las dan boeken van schrijvers met een andere achtergrond. Ja, dat waren vaak Marokkaanse schrijvers, want die gemeenschap is natuurlijk al veel langer aanwezig in België en hebben ook al denk ik al die fenomenen doorlopen. Maar ik herkende mezelf er niet altijd in want aan mij zie je niet bijvoorbeeld dat ik van een andere cultuur ben of je ziet niet dat ik moslima ben, maar toch heeft dat wel een invloed op mijn ontwikkeling gehad en ik was er altijd hongerig naar. Dus iedere keer dat ik dan wel een Albanese schrijver ergens tegenkwam, dan dacht ik, ah nee gaat het daarover, nee. En het was altijd een beetje teleurstellend wat ik las. Dus mijn boodschap waar ik in mijn boek over spreek gaat ook heel veel over die biculturaliteit, het opgroeien met ja, ik wil een goeie Kosovaarse dochter zijn, maar ik wil ook wel een leuke job. Of ik ben ook ambitieus. Hoe match ik dat? Maakt dat nu van mij echt een niet geschikte echtgenote zoals veel mensen zeggen? Moet ik daarvoor echt minder praten of minder kritisch zijn? Die vraagstukken komen aan bod, maar ik ga er ook over in gesprek met andere Kosovaarse vrouwen. Maar niet enkel in België. Eigenlijk overal, want ik zie ook wel een andere interpretatie van onze cultuur van Kosovaren die bijvoorbeeld in Duitsland of Zwitserland zijn opgegroeid. En ja, wij horen nooit ergens thuis. We gaan naar Kosovo en daar zijn we de Europeaan, de geprivilegieerde, de rijke. Dan denk ik. We hebben superveel belastingen die we moeten betalen. Ze weten niet hoe duur en hoe anders het leven in het buitenland is, omdat alles daar natuurlijk anders is. Het is ook een beetje een boodschap naar hen toe of een inkijk en ons leven hier en vooral ook ergens een pleidooi. Daar wil ik ook de nadruk op leggen naar minder hard te zijn voor elkaar, want we oordelen heel graag over elkaar. Ja, die is te Kosovaars en die is te geïntegreerd en ik denk, we maken allemaal een beetje datzelfde parcours mee en iedereen klaagt dat het moeilijk is of iedereen klaagt dat er geroddeld wordt. Maar iedereen doet ook mee aan dat roddelen en ‘t is ook een beetje dat dat ik wil verspreiden. Je bent eigenlijk een goeie Kosovaar wanneer je ook een goed mens bent. Als je je eigen dromen wil najagen, doe maar. Maar judge niet als iemand anders iets helemaal anders is dan wat jij doet. Het gaat een beetje daarover. En die uitdaging die je nu beschrijft. Ik kan mij voorstellen dat die voor vrouwen nog groter is dan voor mannen. Ja, eigenlijk wel. Dat vind ik jammer genoeg wel. Omdat de verwachtingen en de normen naar vrouwen, zeker ook vanuit de cultuur waar je vandaan komt, toch heel anders liggen dan voor mannen. Ja, eigenlijk heel traditioneel. Een goeie vrouw is iemand die goed kan koken en kan schoonmaken. Maar ook het wordt zeker aangemoedigd om te werken en om een job te hebben. Maar ‘t is ook te zien wat voor job je hebt. De soort job die ik doe bijvoorbeeld, waarvoor ik veel in sociaal contact moet treden met mensen, dus ook met mannen en gewoon een heel open houding moet hebben, wat in veel culturen heel flirterig kan overkomen, heb ik deze zomer nog gehoord zelfs. Iemand die zei, je hebt een heel flirterige persoonlijkheid. En dan zei ik, kan je dat een keer beargumenteren? Ja, je kijkt gewoon recht in de ogen als je praat en je lacht. Dan dacht ik, dat is gewoon beleefd zijn. Ik heb ook uitgelegd, in België zijn dat beleefdheidsvoorwaarden. Maar daar wordt het dan geïnterpreteerd als je bent open, je bent te flirterig, dus ja dat maakt je dan al een minder betrouwbare echtgenote. Zo, die dingen zijn bij ons nog een klein beetje, we lopen daar nog wel wat in achter. Maar ik neem het hen zeker niet kwalijk, want in Kosovo, we mogen eigenlijk nog maar sinds dit jaar in januari visumvrij reizen. Dus mijn familieleden hebben sinds dit jaar eindelijk de kans om de wereld te zien en daarvoor hebben zij alleen maar Kosovo gekend. Iets dat werd opgelegd en het was een heel onderdrukt volk. Ik heb zelfs een politiek verleden, dat is al helemaal not done, met affiches in de stad rondhangen. Hoe durf je? Ja, waar je recht in de camera kijkt. Ja, recht en lacht. Maar daarover verschillen de meningen. Veel mensen zeggen dan wel op een bepaald moment van ah, goed. Op een bepaald moment, ik weet nog de periode toen ik begon activistisch te worden. Daar werden mijn ouders wel heel vaak op aangesproken door andere ouders dat ze mij moesten tegenhouden en meer onder controle houden. Maar eenmaal dat ik dan het gemaakt had, ik was afgestudeerd, maar ook, ik was dan ook verkozen in de gemeenteraad en dan mocht het, dan was het van ah ja oké en nu heb ik het gevoel dat ik precies alles mag. Ik heb mezelf al bewezen. Maar dat is ook natuurlijk een nadeel, want de lat ligt gewoon super hoog eenmaal dat je dat respect hebt gewonnen. Ja, dat is ook het probleem met die rolmodellen. Je legt de lat zodanig hoog om het goede voorbeeld te zijn. Eerst en vooral niet iedereen wil dat doen. Dat is niet voor iedereen weggelegd, dat interesseert niet iedereen. Maar het is ook, ik denk ook altijd dat ik vanuit een heel naïef perspectief of vanuit een heel naïef idee van dat lukt wel, daar altijd mee ben begonnen. En dan lukte dat ook. Maar ook niet omdat ik besefte wat ik aan het doen was, denk ik. Want soms denk ik nu, amai, moest ik weten hoeveel werk ik moest steken in de gemeenteraad, dan had ik daar nooit zelfs durven aan beginnen, uit angst dat ik het niet kan. Het is echt zo die naïviteit heeft me wel geholpen om dingen te doen. Maar ja, zoals ik het zeg, niet iedereen wil dat doen. En je bent op een punt dat je zegt, ik ben nu eigenlijk een soort rolmodel, maar ik word dan ook wel ... Alles wat ik doe en zeg, wordt wat met een vergrootglas bekeken en in die zin ligt de lat hoog. Ja zeker, je moet wel aan die verwachtingen blijven voldoen. Zeker. En het is gewoon ook gevaarlijk voor andere mensen. Ik vind, rolmodellen moeten heel toegankelijk zijn, want ik ken ook heel wat rolmodellen die echt wel heel succesvol zijn en heel zotte zaken hebben bereikt. Maar je moet ook weten. Dat is ook in de Vlaamse Gemeenschap zo. Dat zijn heel schaarse posities. Je kan niet van elk persoon met migratieachtergrond verwachten dat dat het doel is. Sommige mensen dromen er gewoon van om nail artist te worden. En ik vind een rolmodel eigenlijk al iemand, ik heb er ook over nagedacht wat voor mij eigenlijk rolmodel is, gewoon iemand die durft een beetje uit de comfortzone te stappen en z'n dromen najagen. Dat is al een rolmodel. Maar je moet niet elke week in de afspraak uitgenodigd worden bij manier van spreken. En dat vind ik zo een beetje de risky kant van rolmodel zijn. Maar ook ja, je krijgt ook zelf heel veel backlash, want mensen denken dat ze wel weten wie je bent of zoeken net naar flaws? Het maakt je gewoon niet zo toegankelijk. Ben je dan een rolmodel? Ik weet het niet. En je vertegenwoordigt ook niet meer de groep die je wil vertegenwoordigen, want de kloof ... Ik merk dat bijvoorbeeld heel hard, ik heb een jaar gemeenteraad gedaan, dan ben ik er ook bewust uitgestapt omdat ik merkte dat de periode voor ik politicus was, want je wordt dan echt wel zo aanzien, je bent niet meer Deniza, je bent die persoon van die partij. Was ik vroeger in bepaalde organisaties, toen was het allemaal ok dat ik langskwam en op bepaalde momenten aanwezig was. Maar ook voor de dag van verzet tegen armoede. Ik heb daar vaak in meegewandeld, gewoon in die parades. Maar eenmaal ik in de gemeenteraad zat, werd er wel anders naar mij gekeken. Dan hoorde ik tot die mensen en dan had ik het gevoel dat ze mij niet meer vertrouwden of zo. Er werd ook wel op gelet, bij communicatie naar mij toe en dat vond ik echt niet leuk en ik dacht ... Ik had ook op een bepaald moment niet meer het gevoel dat ik wist waar het over ging of wat er gaande was. Wat zijn de evoluties geweest. Wat gebeurt er hier nog allemaal. En dan ging ik ook niet meer zo graag want ik voelde me een beetje uitgesloten of zo raar bekeken. En eenmaal ik dan gestopt ben, voelde ik me wel weer zo, mezelf. Ik wilde zo niet meer die afstand voelen. Eigenlijk kaart je een probleem aan waar wellicht veel mensen mee kampen. Die uit groot idealisme en met een groot engagement in de politiek stappen en vervolgens zit je daar en krijg je een stempel op je hoofd en word je door heel wat mensen anders bekeken waardoor je relatie weer verandert en je dezelfde rol niet meer kan spelen. Enfin eigenlijk is dat op zich ook wel een maatschappelijk probleem als het engagement in de politiek ertoe leidt dat je afstand creëert, dan is dat een intrinsiek probleem van ons systeem bijna. Ja, dat is, want ook als ik dan bijvoorbeeld bepaalde standpunten wilde verdedigen op de gemeenteraad en ik wilde daarover in gesprek gaan met mensen of organisaties, dan stonden die daar niet altijd voor open, want die kregen dan ook vragen van andere partijen en ze mochten geen kleur bekennen en dan dacht ik, maar eigenlijk gaat het bij mij niet om ‘ik wil per per se mijn gelijk halen in de gemeenteraad', wat wel vaak het geval is, want het is daar vooral ego's en gelijk halen. Maar ik wil vooral echt … Het is daar toch dat we dit probleem moeten bespreken en ik wil jouw boodschap verkondigen dus. Maar ja, iedereen zegt dat waarschijnlijk, dus die vertrouwde mij evenmin als die andere politici dat vroegen. En dat is ook gewoon niet de manier waarop ik wel werken. Ik wil constructief samenwerken. En dat was ook mijn naïviteit dan in de gemeenteraad. Ik dacht dat we gingen samenwerken, maar ik voelde hier niets samen. Het was allemaal tegen elkaar. Als ik deze week iets vroeg, werd het misschien uitgelachen, maar de maand later werd het door een andere partij voorgesteld en dan was dat oké. Ik vond dat echt raar om te begrijpen. Het was echt theater. Ja, maar nu zijn we helemaal aan het afwijken over politiek. Dat is een interessant thema voor een volgende podcast. Ja, inderdaad. Maar dat was dan het probleem altijd, om terug te komen op rolmodellen, waar ik heel allergisch aan ben geworden. Ja, ja, maar je hebt dat snel ingezien bij jezelf van oei, dit voelt niet juist aan. Nee, ik ben echt een heel intuïtief persoon en als mijn buikgevoel niet juist zit, het zit heel snel niet juist, dan kan ik niet meer verder doen. Af en toe kijk ik eens, en zeker naar het einde van het gesprek, naar Artemis, want die heeft vaak nog een brandende vraag die toch gesteld moet worden. Ja, misschien toch dat politieke niet helemaal loslaten. Maar je haalt wel aan dat eigenlijk het moeten draaien om verbinding. Het stukje netwerk hoorde ik ook al naar boven komen dat dat zo belangrijk is. Wat zou jouw advies nog zijn Denise, rond hoe dat we meer verbinding kunnen creëren in de samenleving en is misschien de werkplaats of de werkvloer daar een soort oefening voor? Of hoe zie jij dat? Ik ga zeker akkoord dat verbinding meer sterkte uitdraagt. Als je gewoon kijkt naar een net, dat is ook verbonden aan elkaar. En hoe steviger dat net, ja, hoe sterker het geheel. Als ik daarover nadenk moet ik ook heel hard denken aan Bart Brandsma zijn polarisatie theorie. Ik denk dat het op dit moment het probleem is dat de extremen heel hard aan het woord zijn. Ja, die extremen communiceren vaak ook op een bepaalde manier dat het voor heel veel mensen begrijpelijk is wat ze zeggen of niet met moeilijke woorden. Dus ik denk, puur op die theorie, en dat is ook gewoon een heel gestaafde theorie, moeten we meer het midden in de picture zetten en meer aan het woord laten. Dat zijn vaak ook zo de meer bescheiden mensen of zo, de meer op de achtergrond. En die hebben heel wat te zeggen, maar eigenlijk komt daar ook niet veel aan bod. Op de werkvloer, om op jouw vraag te antwoorden … Ik ben ook niet echt voorstander van mensen die zeggen, ik ben in een vergadering en iedereen moet zijn mening zijn. Ik ben niet echt van dat principe dat iedereen zijn mening moet zeggen. Er zijn soms zodanig uitgesproken meningen die dan ook redelijk hoogdrempelig klinken omdat die persoon dat misschien gewend is om op die manier te praten, waardoor iemand met een andere mening, die het misschien wat minder goed kan formuleren, maar dan zo tot de middenmoot behoort, iets meer genuanceerd, niet aan bod komt want die mening was al zodanig ja, anti of voor en echt heel uitgesproken wat heel afschrikkend werkt. En ik vind, als organisatie of als teamleider of manager, raad ik altijd aan van die mensen wel wat in toom te houden en dat is al uitdagend. Ik zit zelf ook vaak in vergadering met mensen die heel uitgesproken meningen hebben en dan denk ik, ja oké, de gespreksleider mocht eigenlijk wel wat meer daar oog voor hebben gehad, want ik heb nu de helft niet gehoord. Of die mensen, je ziet dan misschien aan hun gezichtsuitdrukking dat ze niet akkoord gingen. Dus in dat opzicht, klein beginnen, al in een teamvergadering kan je al het verschil maken denk ik. Niet iedereen moet altijd zijn mening zeggen en dat vind ik over de ganse lijn. Niet alle meningen moeten altijd gevraagd worden. Oké, interessante filosofische bedenking waarmee we dit zeer boeiende gesprek afronden. Ik dank jou geweldig Deniza om helemaal tot hier te komen en dit heel boeiend gesprek te voeren samen. En ik wens jou heel veel succes in alles wat je verder onderneemt. Dank je wel en merci om mij uit te nodigen. Het was heel aangenaam. [outro] Je luisterde naar een aflevering van Let's talk about Work, de podcast van de groep WEB-Blenders. Al onze gesprekken gaan over werk, de weg naar werk, welzijn op de werkvloer en alles wat daarbij komt kijken. Je vindt ons op je favoriete podcast platform en op www.blenders.be/podcast. Op social media kan je ons volgen op LinkedIn onder podcast Let's talk about Work en op Instagram als Blenders podcast Let's talk! Ook via de Blenders nieuwsbrief kan je up-to-date blijven. Was je geboeid? Zet dit gesprek je aan het denken? Ben je zelf graag één van onze volgende gasten? Laat het ons weten via info@blenders.be en wie weet schuif jij binnenkort mee aan tafel!

(1) Hikikomori in Vlaanderen: meer en meer jongeren verlaten hun kamer bijna nooit (2) Coucou de Namur: Christophe Deborsu over Waalse nieuwe feiten (3) Philip Vergote (64) haalt als eerste Europeaan een Beatlediploma (4) Het Middagjournaal van Nico Dijkshoorn

Journalist, filmmaker en presentator Ikenna Azuike presenteert de zesdelige serie ‘De Afro-Europeaan' bij de VPRO. Hij reist langs verschillende Afro-Europese gemeenschappen in Europa, zoals Somalische Finnen en Kaapverdische Portugezen, op zoek naar hoe zij een thuis hebben gecreëerd in hun nieuwe omgeving. Azuike, van Nigeriaans-Britse afkomst, verkent in de serie zijn eigen ‘culturele gespletenheid' en probeert het evenwicht te vinden tussen de Afrikaan en de Europeaan in zichzelf. Presentatie: Willemijn Veenhoven 

Als Donald Trump in beeld komt, schudt de gemiddelde Europeaan meewarig het hoofd. Trump is een gevaarlijke narcist en een potentiële dictator; zijn Republikeinse partijgenoten zijn extremisten – en wat dan te denken van hun kiezers, ook bij de presidentsverkiezingen van 2020 nog altijd met 74 miljoen? Verdienen de Trumpstemmers de overheersende reputatie van slaafse volgelingen wel? Professor Marc Buelens ging op bezoek bij Republikeinen en praat erover met Bruno Wyndaele.

Koersklappers:  Sander De Pestel, Ward Vanhoof, Stijn De BockMet een prachtige rode podiumtrui van Ben O'Connor: zo kwam Décathlon-man Sander De Pestel zijn eerste grote ronde bespreken. Flanders Baloise-renner Ward Vanhoof en geslepen kermiscoureur Stijn De Bock palaverden lustig mee over de knotsgekke derde week van de Vuelta.Over de toeren van Lachlan Morton en een Afghaanse die geschiedenis schrijft, maar ook over Wilco en Robert, rechtdoor rijden, de ideale koolhydratenmix en Bini de Europeaan.Steun Radio Stelvio

In de laatste aflevering van deze serie onderzoeken we de machtspositie van Rutte, en daarmee die van Nederland in de Europese Unie. Terwijl nationale krachten in Europa groeien, vragen lidstaten steeds meer van de EU. Denk aan het gezamenlijk inkopen van vaccins, het beschermen van data van burgers tegen tech-giganten als Facebook, het vluchtelingenbeleid. Hoe speelt Rutte dit (machts)spel? En komt zijn verhaal voor de Nederlandse bühne overeen met zijn besluiten in Brussel? Hiervoor praten we met journalist en EU-expert Caroline de Gruyter. Het boek van Caroline de Gruyter heet ‘Beter wordt het niet'. Een briljant boek over de relatie tussen Oost- en West-Europa is ‘Falend licht' van Ivan Krastev en Stephen Holmes. Ga naar voor alle boeken uit de podcast naar: https://www.boekenwereld.com/wie-is-rutteSee omnystudio.com/listener for privacy information.

De val van de Berlijnse Muur in 1989 inspireerde fotografe en journaliste Lieve Blancquaert om met een camper een epische reis door Europa te maken. Ze bezocht alle 27 lidstaten van de Europese Unie om de wortels van onze identiteit te onderzoeken. Haar doel was te ontdekken wat ons samenbindt en wat ons scheidt. Tijdens haar vele persoonlijke ontmoetingen werd keer op keer duidelijk dat onze taal, geschiedenis, zorgen, verlangens en dromen universeler zijn dan we denken. Hoewel er niet één type Europeaan bestaat, zijn we op vele manieren met elkaar verbonden, of we dat nu willen of niet. In honderden indringende foto's en tientallen kleurrijke verhalen legt Lieve Blancquaert, als in een reisdagboek, de complexiteit, diversiteit en schoonheid van dit kwetsbare continent vast. Nele Dierick, communicatie- en studiomedewerker, ging met haar in gesprek over haar boek.

De Belgen hebben zondag 9 juni 2024 niet alleen Europese verkiezingen, maar ook nationale en nog veel meer. Maar wat weten wij Nederlanders daar eigenlijk van? Hun fascinerende politieke cultuur lijkt ons te ontgaan.Hoe onterecht! Hier ontmoeten Noord en Zuid in Europa elkaar. Germaans en Latijns. Koning Boudewijns vrome soberheid en Berlusconi-achtige joyeuze handigheid. Jaap Jansen en PG Kroeger schetsen een tableau der Belgen en hun rijke politieke cultuur in zes portretten.Zes premiers die dat land hun kleurrijk stempel opdrukten. Een loodgieter, een vader, een dandy, een staatsman, ‘da joenk' en ‘Saucissen Pol'.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Deze aflevering bevat een advertentie van Podimo. Ga voor meer informatie naar podimo.com/nl/luisterbeterEn ook een advertentie van Lendahand. Ga naar Lendahand.com en gebruik de code betrouwbarebronnen500Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***1] Paul-Henri Spaak – de staatsmanSociaaldemocraat Spaak stond politiek aan de top gedurende vele decennia. Nationaal was hij een belangrijk sociaal vernieuwer. Strateeg van de buitenlandse politiek. De Brusselse socialist speelde hoofdrollen bij alle grote doorbraken en vernieuwingen. Hij bedacht in Londen, in ballingschap de Benelux en realiseerde deze meteen; leidde (als eerste!) de VN; de Raad van Europa, de EGKS, de NAVO en bedacht Euratom en de EEG. Als strategisch denker en vurig spreker was Spaak een briljant voorzitter en onderhandelaar.2] Gaston Eyskens - vader der crisesDe Vlaamse christendemocraat Eyskens werd als premier van zes kabinetten gedurende vier decennia een soort vader des vaderlands. Hij wist schijnbaar onverstoorbaar de grootste crises te bedwingen en een duidelijke koers vast te houden.Hij botste hevig met Koning Leopold III en diens zoon Boudewijn. Maar ze konden niet om 'vader Eyskens' heen. Koningskwestie, bloederige dekolonisatie van Kongo, financiële en sociale ellende en de taalstrijd tekenden zijn loopbaan. Hij begon met panache de Belgische staat te hervormen. "Les dernières cinq minutes!" De laatste vijf minuten van elke crisissessie waren de belangrijkste, vertelde hij en had daar een joyeus geheim bij!3] VDB - ‘Saucissen Pol'Flamboyanter premiers dan Paul Vanden Boeynants zijn nimmer geweest. Een Brussels Ketje dat als slagerszoon een vleesimperium bouwde en vastgoedmagnaat werd en niet vies was van zaken doen in wapentuig. Hij was een rechtse Waal, maar wars van volksnationalisme en bleef zo een 'chrétien social'. Politiek was hij de eerste moderne media ster. Van 'JFK' jatte hij het 'VDB' idee. Fameus werd hij als minister van Landsverdediging en als schepen van Brussel die daar een Manhattan aanlegde. Als premier wierp hij zijn charisma, onnavolgbaar proza en zakelijk vaak dubieuze streken in de strijd. Na zijn loopbaan werd hij wereldberoemd. Gangsters ontvoerden hem en wekenlang onderhandelde hij zélf over zijn losgeld. "Ze hebben geen traan van me gezien!"4] Jean-Luc Dehaene – de loodgieter"De afgelopen 50 jaar de grootste premier van allemaal." EU-president Van Herman Rompuy wond er geen doekjes om. Dehaene kon alles. Al jong was hij de onmisbare klusjesman van premier Wilfried Martens. Oplossingenmachine, saneerder, architect van doorbraken, formateur van coalities. Boudewijn en Albert zwoeren bij Dehaenes toverkunsten. "Sire, geef mij honderd dagen!"De ongelikte volksjongen had daarbij geen vijanden, was bemind bij pers en opponenten door zijn gebrek aan kapsones en zijn schuddebuikende humor. En hij werd een groot Europeaan, ondanks dat-ie Jacques Delors niet mocht opvolgen. De EU van nu is in hoge mate zijn 'loodgieterswerk'.5] Guy Verhofstadt – van ‘Baby Thatcher' tot vurig EuropeaanDe liberale premier van het Belgische 'Paars' schreef daarmee geschiedenis. Maar eigenlijk had hij drie politieke levens. Hij begon als de jonge, provocatieve 'Baby Thatcher' die de begroting van bankroet België gretig saneerde. Gehaat als 'da joenk'. Zijn politieke experimenten als liberaal leider mislukten aanvankelijk. Maar zijn comeback - gelouterd en vernieuwd - was een triomf. Hij smeedde paarse coalities en saneerde het failliette pensioenstelsel.Ook hij werd gepassioneerd Europeaan en leider van de liberalen in Europa, Spitzenkandidat in 2014. Hij geselde extreemrechts en leidde de Toekomstconferentie die Macron had bedacht.6] Elio Di Rupo - Een sprookjeHij is een unicum. Eerste migrantenkind als leider van het land en eerste openlijke homo als premier. Uit het allerarmste mijnwerkersmilieu verloor hij met één jaar oud zijn vader. Zijn brille en volharding gaven hem een wetenschappelijke en een politieke carrière die ongekend mogen heten. Hij veroverde bijna planmatig de macht in de rode burcht van Wallonië. Hervormde en saneerde zijn Parti Socialiste met harde hand, pakte corruptie en verkalkte structuren aan. Met Italiaanse elegantie, charme, kunstzin en welsprekendheid niettemin een spijkerhard ambitieus politiek dier.Hij werd premier na de langste parlementaire crisis ooit. Saneerde en hervormde met succes de vastgelopen politieke verhoudingen. Nu wil hij als elder statesman naar het Europees Parlement, net als eerder Dehaene, de premier die hem zo fel verdedigde tegen vuige geruchten. Zijn unieke levenslot duidde hij zo: "Mijn leven is als een sprookje. Je kunt zoiets nooit verzinnen, zelf."Beschreef Elio Di Rupo daarmee niet zijn vaderland? België is immers het enige land op aarde dat in de opera begon, het land van de magie van Magritte en Kuifje, het land van levensgenieters en van kunstenaars als Brel en Stromae.***Verder luisteren391 - België wordt voorzitter van de EU. Waarom de Nederlanders hun zuiderburen nooit helemaal zullen begrijpen373 - Nederland en België: de scheiding die niemand wilde282 - Hoe Sammy Mahdi - de nieuwe Vlaamse leider - de christendemocraten er weer bovenop wil helpen252 - Guy Verhofstadt over Oekraïne, Rusland en zijn ontluikende vriendschap met Poetin, die plots voorbij was229 - Kristof Calvo: wat de Nederlandse en Belgische politiek van elkaar kunnen leren190 - Napoleon, 200 jaar na zijn dood: zijn betekenis voor Nederland en Europa49 - De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerd385 - Jan de Koning en het verschil tussen een greppel en de laatste gracht***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:38:39 – Deel 201:20:00 – Deel 301:42:33 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Over een paar dagen mogen we naar de stembus voor de Europese verkiezingen. In de campagnes van de verschillende partijen gaat het veel over veiligheid, klimaat en migratie en het belang of juist de bedreiging van Europa op deze beleidsterreinen. Heel belangrijk, maar hoe zit het eigenlijk met onze meer emotionele band met Europa? Hoe denken Nederlanders over Europa en de EU? En bestaat er zoiets als een Europese identiteit; voelen we ons naast Nederlander ook expliciet Europeaan? Hierover praten we in deze podcast met Elske van den Hoogen en Joris Melman. Elske promoveerde dit jaar op een proefschrift over publieke denkbeelden over de Europese Unie. Ze werkt als postdoctoraal onderzoeker aan de UvA en onderzoekt de verkiezingen voor het Europees Parlement, met een focus op electorale integriteit en desinformatie. Joris is postdoctoraal onderzoeker bij Studio Europa Maastricht. Hij promoveerde op de publieke perceptie van de euro en schreef het hoofdstuk over Europese identiteit voor de bundel 14 missies voor Europa van de Mr. Hans van Mierlo Stichting.  Presentatie: Suzanne van den Eynden en Daniël Schut Bestel hier de bundel 14 missies voor Europa: https://webshop.d66.nl/product/missies-voor-europa/Word ook Vriend van Appèl en steun ons met een klein bedrag naar keuze: www.vriendvandeshow.nl/appel 

(01:20) Afgelopen maand trok de Verenigde Staten een rode lijn: geen aanval op Rafah. Toch ging Israël deze week in de aanval. Het is een ontwikkeling die naadloos past in de geschiedenis van de diplomatieke ‘rode lijn', aldus historicus Ivo van de Wijdeven. Hij is te gast. (13:39) Sinds deze week is de film 'Maria Montessori' in de bioscoop. Daarin wordt een onderbelicht deel van haar leven getoond: wat deed ze voor ze haar revolutionaire onderwijsmethode ontwikkelde? Joke Verheul is te gast. (25:50) De column is deze week van Nelleke Noordervliet. (29:48) We worden allemaal als Europeaan geboren; tenminste, als we onze paspoorten mogen geloven. Toch lijkt de verbondenheid met Europa bij kiezers steeds minder te resoneren. Hoe kunnen we dit historisch plaatsen? Europeaan Thomas Huttinga vertelt.  (40:52) Sanne Frequin bespreekt 3 historische boeken en een website: -        Marion Anker – Kunstbunkers en cultuurkaravanen -        Jacob van Maerlandt (vert. Ingrid van Biesheuvel) - Der Naturen Bloeme -        Ineke Huysman – Moeder des Vaderlands  Meer info: https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2024/02-06-2024.html (https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2024/02-06-2024.html)

We worden allemaal als Europeaan geboren; tenminste, als we onze paspoorten mogen geloven. Maar hoewel de landen in de EU economisch en op het gebied van defensie steeds verder met elkaar verweven raken lijkt het gevoel van verbondenheid met Europa steeds verder van de kiezer af te staan. Hoe kunnen we dat historisch plaatsen? En welke lessen kunnen we uit de Europese geschiedenis trekken in aanloop naar de verkiezingen? Thomas Huttinga dook in de historische ontwikkeling en schreef het boek Waarom we Europeaan zijn. Hij is te gast.

Luisteraars! Wat is Europeser dan het Songfestival en idealistischer dan Rutger Bregman? Juist, ja: Volt. De enige ‘pan-Europese partij' die meedoet met de Europese verkiezingen. Haar inzet: een federaal Europa, waarin we straks niet alleen op een Nederlandse afgevaardigde kunnen stemmen, maar op een Europeaan naar keuze! Wij, Robbie en Freddie, spreken de co-lijsttrekkers Reinier van Lanschot (34) en Anna Strolenberg (28), die niet alleen heel jong maar ook heel bevlogen zijn (dat ze met z'n tweeën zijn, is daar een voorbeeld van: geen toeval, maar een kwestie van principe – ze zijn voor eerlijke representatie van man en vrouw op de lijst). We spreken over de ontstaansgeschiedenis van Volt (een gekke Italiaan met een gek plan) en over Europa tussen droom en daad. Want, ook al is Volt pro-Europa, ze is ook kritisch op hoe Europa nu georganiseerd is: te weinig democratisch en te veel vanuit het nationale belang. Kan dat anders? En is dat nodig? Want is het niet juist ook de kracht van Europa dat ze niet voortdurend meewaait met de electorale wind van de dag? We spreken ook over Volts grootse plannen: van een basisinkomen voor iedere Europese burger (jawel) tot haar droom van een hogesnelheidstrein langs iedere Europese stad met meer dan honderdduizend inwoners. Klinkt fantastisch. Maar kan het ook? Of is dat toch een beetje peperduur wensdenken? Kortom, genoeg food for thought en voer voor discussie!

Luisteraars! Wat is Europeser dan het Songfestival en idealistischer dan Rutger Bregman? Juist, ja: Volt. De enige ‘pan-Europese partij' die meedoet met de Europese verkiezingen. Haar inzet: een federaal Europa, waarin we straks niet alleen op een Nederlandse afgevaardigde kunnen stemmen, maar op een Europeaan naar keuze! Wij, Robbie en Freddie, spreken de co-lijsttrekkers Reinier van Lanschot (34) en Anna Strolenberg (28), die niet alleen heel jong maar ook heel bevlogen zijn (dat ze met z'n tweeën zijn, is daar een voorbeeld van: geen toeval, maar een kwestie van principe – ze zijn voor eerlijke representatie van man en vrouw op de lijst). We spreken over de ontstaansgeschiedenis van Volt (een gekke Italiaan met een gek plan) en over Europa tussen droom en daad. Want, ook al is Volt pro-Europa, ze is ook kritisch op hoe Europa nu georganiseerd is: te weinig democratisch en te veel vanuit het nationale belang. Kan dat anders? En is dat nodig? Want is het niet juist ook de kracht van Europa dat ze niet voortdurend meewaait met de electorale wind van de dag? We spreken ook over Volts grootse plannen: van een basisinkomen voor iedere Europese burger (jawel) tot haar droom van een hogesnelheidstrein langs iedere Europese stad met meer dan honderdduizend inwoners. Klinkt fantastisch. Maar kan het ook? Of is dat toch een beetje peperduur wensdenken? Kortom, genoeg food for thought en voer voor discussie!

'Welkom in Europa, blijf hier tot ik doodga', zingt Joost Klein vanavond wel heel toepasselijk op Europadag tijdens het Eurovisie Songfestival. Maar je Europeaan voelen is niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Moet Europa zichzelf beter gaan verkopen en zo ja, hoe doe je dat? Te gast: Sarah Schoenmaekers, Universitair hoofddocent Europees recht aan de Universiteit Maastricht en Hoogleraar aan de Open Universiteit. En Marc Oosterhout, adviseur op het gebied van merken en communicatie.

Een week voor hij afgelopen kerst overleed schreef hij de laatste zinnen van zijn Erinnerungen. Wolfgang Schaüble was de langst dienende parlementariër van democratisch Duitsland, een kampioen in politiek en bestuur, vurig Europeaan, fijnzinnig, bewonderd en gevreesd.Zijn memoires kwamen geheel onverwacht. Zijn een politieke sensatie. Jaap Jansen praat met PG Kroeger over dat rijke boek, dit dramatische leven, de finesses van de staatsman, zijn hardheid, zijn humor en zijn blijvende betekenis. Vanuit Berlijn praat liberaal Bondsdaglid Otto Fricke mee.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Schaüble vertelt openhartig, verrassend fair en zelfkritisch over zijn belevenissen als Bondsdaglid vanaf 1972 en hoe hij met Helmut Kohl als Junge Wilde hun bedaagde CDU openbraken. Vanaf 1983 is hij zelf ineens de op één na machtigste man in Kohls regering. Hij raakt meteen verzeild in de meest geheime, riskante situaties als directe contactman met de dictatuur in Oost-Berlijn.Schaüble beleeft zo van binnenuit de ondergang van het Oostblok en de Stasi-tirannie. En de absurdistische kanten daarvan tijdens een wandelvakantie. De val van de Muur maakte dat hij de klus van zijn leven kreeg: in een moordend tempo onderhandelen over de Wiedervereinigung van Oost en West. In die historische dagen ontdekt hij de dan nog onbekende Angela Merkel.Dramatisch zijn de verhalen in zijn boek over de moordaanslag op hem direct na het eenheidsfeest; de ondergang van Kohl in het Parteispendenskandal en hoe Merkel hem een tweede loopbaan gunt. Die maakt hem nog meer een Europees staatsman. Onthullend vertelt hij over de Eurocrisis, de Griekse troebelen en over de worsteling met zijn eigen partij, met Merkel, de liberalen en de sociaaldemocraten en zijn zwak voor de Grünen.Otto Fricke zag het van dichtbij gebeuren. Zijn perspectief als FDP'er en gedreven parlementariër is dan ook extra interessant. Hij merkte Schaübles hardheid, ook tegen zichzelf trouwens, maar ook de humorvolle warmte én zijn onmiskenbare zwak voor vrouwen als Ursula von der Leyen: pittig, intelligent en ambitieus.De passie voor Europa deelde Fricke met de CDU-staatsman. En die voor de finesses van het politieke vak. Vol vuur vertelt hij over hun permanente worsteling met begrotingen en belastingen en hoe spannend en allerminst saai-technisch dat was. Ook zag hij van dichtbij Schaübles complexe relaties met zowel de patriarch Kohl als de modererende Merkel met haar Schritt für Schritt. Vaak hadden ze pittige meningsverschillen, geen 'strijd', wel 'dispuut' op een hoog intellectueel, ideologisch en politiek niveau.Fricke vertelt ook over Schäubles wijze, kort en scherp geformuleerde inzichten. Over geld, macht, democratie, leiderschap. Over waarom de DDR wel ten onder moést gaan. Zijn rolstoel. Fouten en ongewisheden bij de Euro. Zijn geloof én geestelijke Liberalität als conservatief uit het ruimdenkende Baden.Natuurlijk komen Schaübles liefdes aan de orde: Frankrijk en klassieke muziek. Fricke kreeg kippenvel toen president Emmanuel Macron in Berlijn in zeer goed Duits de laatste eer bracht aan Frankrijks vriend. En we eindigen met Richard Wagners Der Engel.***Verder lezenWolfgang Schäuble - Erinnerungen***Verder kijkenWolfgang Schäuble ist tot: Wie er zur Politik-Legende wurde (ZDF)Wolfgang Schäuble - Lebenslänglich Politik (SWR)Macron ehrt Schäuble im Bundestag mit auf Deutsch gehaltener Rede (AFP)***Verder luisteren135 - 30 jaar Duitse eenheid: Carlo Trojan, de Nederlander die meeonderhandelde84 - Hoe Kohl met Gorbatsjov de Duitse eenwording regelde72 - 'Wir sind ein Volk!', December 1989: Helmut Kohl spreekt in Dresden + Geheim gifwapen Sovjet Unie61 - PG Kroeger over de val van de Berlijnse Muur53 - 1989 - PG en de viering van 40 jaar Deutsche Demokratische Republik46 - De zomer van 1989276 - 30 jaar politiek, 16 jaar bondskanselier en de hond van Poetin: Angela Merkel blikt terug218 - Angela Merkel, een bijzondere bondskanselier - gesprek met biograaf Ralph Bollmann42 - Merkels vertrouweling Elmar Brok: 40 jaar Europese geschiedenis331 – De Groenen 40 jaar in de Bondsdag: van ‘narrenschip' naar solide regeringspartij321 - Umwertung aller Werte - Parijs en Berlijn van elkaar vervreemd op hun eigen feest302 - De Frans-Duitse motor hapert. Gesprek met Bondsdaglid Otto Fricke290 - Bondskanselier Olaf Scholz en de razendsnelle ontwikkeling van de EU02 - Jeroen Dijsselbloem en Coen Teulings over de Eurocrisis***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:37:58 – deel 201:03:33 – Deel 301:51:00 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Het lijkt misschien nog ver weg, maar volgende week vergadert het Europees Parlement alweer voor de laatste keer voordat de verkiezingsstrijd losbarst. In de aanloop naar die verkiezingen van 6 tot 9 juni wordt volop geprobeerd om iedereen enthousiast te maken om te gaan stemmen. Deze week is het de Europese jongerenweek, maar gaat het lukken om ook juist de jonge Europeaan naar de stembus te lokken? Te gast: Nikki Trip, van initiatief 'Stem op een jongere'.

In deze aflevering gaan we opzoek naar onszelf. Ofja, naar dé Europeaan. Of Spanjaard. Of Catalaan.

In de tweede aflevering van 'Achter de Frontlinie' heeft Bram Vermeulen een stekelig gesprek met voormalig politicus René van der Linden. De uitgesproken Limburger én Europeaan onderhoudt nauwe banden met Azerbeidzjan maar werd ook geschaduwd door de AIVD wegens zijn contacten met Rusland. Ze praten over het onderbelichte maar voor Europa o zo cruciale Azerbeidjzan. Sinds de Russische invasie in Oekraïne lopen de Europese leiders er de deur plat op zoek naar olie en gas.  René van der Linden was namens het CDA van 1977 tot 2015 een vertrouwd gezicht in Den Haag, in zowel de Eerste als de Tweede Kamer. Ook was hij staatssecretaris voor Europese Zaken (1986-1988) en voorzitter van het parlement van de Raad van Europa (2005-2008).  Als 'Onze man in Azerbeidzjan' vertelt hij over het land, dat al dertig jaar onder de leiding staat van de familie Aliyev, en dat vorig jaar wereldnieuws werd, toen het de enclave Nagorna-Kabarach definitief innam. Abonneer je op Achter de Frontlinie en mis geen nieuwe aflevering. Wil je meer weten? Schrijf je dan ook vooral in op de nieuwsbrief en ontvang elke twee weken extra verhalen van Bram Vermeulen, achtergronden en lees-, kijk- en luistertips in je inbox. Of kijk Frontlinie op NPO Start (https://npo.nl/start/serie/frontlinie). Alles van Frontlinie vind je op vpro.nl/frontlinie (https://www.vpro.nl/programmas/frontlinie.html)

De Europese verkiezingen vinden dit jaar plaats op 6 juni. Om de vijf jaar gaan de Europeanen naar de stembus. Er zijn veel actuele thema's die ons aangaan als Nederlander, als Europeaan en natuurlijk als kiezer. Maar wat valt er te kiezen? En hoe kom je tot een afgewogen besluit? Mendeltje van Keulen is Europa-expert en verbonden als lector aan de Haagse Hogeschool. Samen met haar duiken we de Europese politiek in en bespreken we de uitdagingen waar partijen voor staan.

Welkom bij geschiedenis van en bij een mini reeksje over het jaartal 1492. U weet wel, het jaar waarin een zekere Cristoffer Colombus Amerika ontdekt heeft. Zogezegd, want natuurlijk zit de realiteit ietsje gecompliceerder in elkaar dan dat. Het hele continent zat natuurlijk al vol met mensen en Colombus was niet eens de eerste “Europeaan” die voet zette aan die kant van de Atlantische Oceaan. Moeten we 1492 dan nog altijd met een dikke fluostift aanduiden in onze geschiedenisboekjes of niet? Of zijn de gevolgen van die eerste stapjes van Colombus op Amerikaanse bodem te groot om dat jaartal te kunnen negeren? Antwoorden op deze vragen en meer in dit reeksje van Geschiedenis van.

Jaap en PG wensen de luisteraars van Betrouwbare Bronnen alle goeds, veel inspiratie en geluk in het nieuwe jaar. Om hier meteen een kleine bijdrage aan te geven duiken we in deze laatste aflevering van 2023 alvast in dát verleden dat nu juist 2024 van bijzondere betekenis maakt. Voor de zesde maal sinds de start van Betrouwbare Bronnen kijken we naar momenten en mensen die in het nieuwe jaar herdacht en herinnerd zullen worden.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij nemen contact met u opOp sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Met de Europese parlementsverkiezingen in aantocht komt allereerst het jaar 2004 in beeld. Toen immers traden liefst tien nieuwe landen toe tot de EU. Het is de moeite waard hun ontwikkeling en rol sindsdien te beschouwen. De drie Baltische staten, de Tsjechen, Slovenen, Slowaken en Polen werden groeibriljanten die soms zelfs in hoog tempo klaar waren om mee te doen in de Eurozone. Buitenbeentje blijkt Hongarije, dat zich economisch en politiek ging isoleren. 2024 wordt dan ook extra spannend als Viktor Orbán in de tweede helft van 2024 EU-voorzitter wordt na de Belgen! In 2004 was één Europeaan nog vol goede moed. Otto, de hoogbejaarde, laatste Habsburgse kroonprins, was dankbaar en geroerd bij de triomf waardoor zijn Hongaarse vaderland ging meedoen in een vrij Europa.1824 is voor Europa eens te meer een jaar om nu te vieren. Toen klonk op 7 mei in Wenen voor het eerst de Negende van Beethoven! Dat had nog heel wat voeten in de aarde, vertelt PG.In Amerika zijn er twee historische momenten die juist nu actueel en relevant zijn. Ten eerste een tragedie. Wie kan vergeten hoe in 1974 Richard Nixon ten onder ging? Het 'Smoking Gun' bandje van zijn gesprekken deed hem finaal de das om. En juist waar het in de Watergate-affaire om ging, gaat het nu ook in de vele zaken tegen Donald Trump om: 'cover ups', 'obstruction of justice', knoeien en verdoezelen.De triomf bij de presidentsverkiezing van 1984 zal ook volop in beeld zijn. De toen oudste president ooit zegevierde als bijna niemand eerder. Met argumenten waarmee Joe Biden nu ook wil pronken. Lukt het hem Ronald Reagans 'morning again in America' te evenaren?Voor Nederland is 2024 een waarin we terugkijken naar grote momenten in onze historie. Bovenal naar 1949. 75 jaar geleden kwam een einde aan het land zoals we dit sinds 1648 hadden gekend. Het koloniaal imperium werd opgedoekt en de toetreding tot de NAVO eindigde de politiek van neutraliteit en 'nationale soevereiniteit' die eeuwenlang domineerde. Nederland werd ingebed in een Europees en geopolitiek geheel, als waardengemeenschap en als verdedigingsalliantie tegen tirannie. Nu actueler dan ooit.In 1994 begon ook een nieuw tijdperk. Dat van de paarse jaren met Wim Kok als premier. Nu zien we scherper dat toen ook de opmars van versplintering en populisme zich aandiende. En met dit begin kreeg ook de loopbaan van Geert Wilders een opmerkelijke impuls. Hij bleek toen al een consistente politiek te volgen - als een Orbán voordat Orbán zelf dat pad insloeg!Ook Europees kijken we terug naar momenten van tragedie en triomf. In 1974 dumpte het Kremlin Nobelprijswinnaar Aleksandr Solzjenitsyn door hem in een vliegtuig naar Frankfurt te zeten. De Sovjetleiding hoopte van zijn verzet en inspiratie af te zijn, een fatale denkfout. Ook dit is nu weer hoogst actueel. Waarom Frankfurt? Dat was te danken aan bondskanselier Willy Brandt. Een gul gebaar naar de grote schrijver was zijn laatste mooie moment in 1974. Brandts politieke ondergang was een ongekende tragedie.2024 is in kunst en cultuur zonder twijfel een groot herdenkingsjaar. Op 3 juni 1924 stierf Franz Kafka. En heel recent kwam weer een uniek aspect van zijn werk aan het licht. De schrijver blijkt ook een fascinerend tekenaar. En zijn leven wordt nu zelfs een filmserie!1824 is het geboortejaar van Anton Bruckner. Het Concertgebouworkest zal daarom uitpakken met een cyclus van zijn grootse negen symfonieën onder een reeks bijzondere dirigenten. Bruckners werk is immers het hart van het repertoire van dit orkest en zijn traditie.En natuurlijk 1724! 300 jaar geleden klonk in Londen de première van een van de meest flitsende en politieke opera's: 'Giulio Cesare in Egitto' van Georg Friedrich Händel. Een vilein, sexy, wreed, machtsbelust en moorddadig stuk in het Midden-Oosten met een verliefde veroveraar en heerser en een meedogenloze prinses die zélf de Farao wil zijn. Krijgen we de historie nóg actueler in 2024?***Verder kijkenNixon: the smoking gun tapeDe complete film Im Schatten der Macht (over het politieke einde van Willy Brandt)Handel: Giulio Cesare in Egitto, opera in three acts, HWV 17 | Andrea Marcon & La Cetra***Verder luisteren (hier in de volgorde zoals ze in aflevering 392 genoemd worden)63 - Judit Varga, minister van Justitie van Hongarije: lessen uit de geschiedenis346 - Alle Menschen werden Brüder!51 - Nixon, Clinton, Trump - PG en de historie van het fenomeen 'Impeachment'345 - Leiders op leeftijd. Krasse knar Joe Biden is niet de enige361 - Vilnius, juli 2023: NAVO-top in het oog van de storm359 - Nederland en de slavernij, 150 jaar na de afschaffing64 - Wim Kok, een leven op eigen kracht - gesprek met biograaf Marnix Krop09 - Special: leven en werk van Wim Kok. Met Jeltje van Nieuwenhoven, Joop van den Berg, Gijs van Dijk en PG Kroeger161 - Hans van Mierlo, een politieke popster169 - Vijftien jaar Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders260 - De toesprakentournee van Volodimir Zelenski en de worsteling van de SPD met de erfenis van Brandt en Schröder70 - 'Voorzitter, het is Kafka!' - PG Kroeger over leven en werk van Franz Kafka387 - Niets is zó politiek als opera - 100 jaar Maria Callas***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:27:05 – Deel 201:05:37 – Deel 301:31:16 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

We moeten het eens over Ursula von der Leyen hebben, de voorzitter van de Europese Commissie, zeg maar een beetje de baas van de EU. Waar ze een verenigd Europa moest tonen in reactie op het extreme geweld in het Midden-Oosten, leek zij vooral de EU uit verband te spelen. Wat zegt dit over haar, haar ambities en de relaties met die andere top-Europeaan, Charles Michel See omnystudio.com/listener for privacy information.

In augustus 1830 barstte in de Zuidelijke Nederlanden een opstand los tegen het koninklijk gezag van Willem I. In Brussel nam een Voorlopig Bewind de macht over. Heel Europa was in rep en roer, van Warschau tot Parijs. Over dit nationale en Europese drama schreef Willem de Bruin een meeslepend boek, vol tot nu toe vaak onbekende feiten, personen en lotgevallen. Jaap Jansen en PG Kroeger praten met hem over De scheiding die niemand wilde, Nederland en België, de vereniging en de breuk, 1815-1839.***Deze aflevering is opgenomen met publiek in Beeld & Geluid in Hilversum in het kader van de Dutch Media Week 2023Betrouwbare Bronnen is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Als vriend kun je meedingen naar een van de vijf exemplaren van het boek. Kijk hier voor meer informatie (alleen leesbaar voor vrienden!)Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij nemen contact met u opOp sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***De Belgische Opstand begon in het operahuis. Willem de Bruin vertelt vol rijke details dat de spontane demonstraties bij de uitvoering van het revolutionaire stuk 'La Muette de Portici' niet zo maar een opwelling waren van groepjes studenten. Er was inspiratie uit Parijs, maar er waren ook de nodige waarschuwingen en geruchten vooraf.De wortels van de rebellie zaten diep. Eeuwen diep. Het Noorden en het Zuiden van de Nederlanden waren met ruw geweld gescheiden tijdens het Habsburgs bewind in de 16e eeuw. Cultureel, religieus, institutioneel en economisch gingen zij daarna eeuwenlang een geheel eigen weg. Totdat de Britten en de Oostenrijkse Habsburgers in 1814 na de val van Napoleon heel Europa opnieuw wilden inrichten. Elk vanuit eigen geopolitieke belangen en machtsdromen concludeerden zij dat de Nederlanden weer één geheel moesten worden, onder de Oranjes.De gebeurtenissen achter de schermen waren adembenemend. Voor het Europa van nu een verrassend herkenbaar machtsspel met tegenstrijdige belangen en compromisvernuft. Koning Willem I kreeg van de grootmachten de troon van een nieuwe staat die verder niemand wilde.Hij was een doener maar ook een drammer. Een ijveraar, maar politiek en sociaal onhandig. Vaak jaloers, ruziemakend met zijn zoon en zijn beste adviseurs. En hij vergat soms dat zijn machtspositie door anderen was geregeld die van hem dankbaarheid en meer behendigheid verwachten.De opstand in Brussel in 1830 was allereerst een Europees fenomeen en werd zo meteen een crisis die de grootmachten van die tijd dreigde mee te slepen in een confrontatie. Ook dat is voor elke Europeaan van nu verrassend herkenbaar. Er werd in Brussel geknokt, geïntrigeerd en gepolderd. En ook toen waren de Hollanders koppig, onhandig en soms onhandelbaar. Zo verspeelden zij een machtig vorstendom, een sterke positie in Europa en goodwill bij hun buren.Willem de Bruin leert ons vele fascinerende figuren kennen. Van Louis de Potter, een rebelse journalist die te laat kwam voor het leiderschap tot een briljant diplomaat, Anton Reinhard Falck, die voor Willem I het spel van de 'haute politique' speelde. Maar ook een sterke minister die gedurende 40 jaar bij zo'n beetje elke heerser der Nederlanden kwam bovendrijven en de macht greep, Cornelis Felix van Maanen. En Tsaren, kanselier Klemens von Metternich, Franse koningen en een Duitse prins die door Londen koning Leopold der Belgen werd gemaakt. Als tv-serie vol verrassingen, rijke aankleding en wufte Brusselse decors zou dit boek een hit kunnen zijn!Maar moest het echt zo droevig aflopen? Kon de scheuring in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden niet vermeden worden? Hoorden we niet gewoon bij elkaar, juist met en dankzij zoveel culturele en politieke diversiteit? Zo'n Benelux als nationale staat zou in Europa en de wereld een dominante factor zijn geweest.***Verder luisteren282 - Hoe Sammy Mahdi - de nieuwe Vlaamse leider - de christendemocraten er weer bovenop wil helpen252 - Guy Verhofstadt over Oekraïne, Rusland en zijn ontluikende vriendschap met Poetin, die plots voorbij was229 - Kristof Calvo: wat de Nederlandse en Belgische politiek van elkaar kunnen leren190 - Napoleon, 200 jaar na zijn dood: zijn betekenis voor Nederland en Europa71 - Caroline de Gruyter: 'Brexit maakt Europa sterker' - De EU als het Habsburgse Rijk van onze tijd49 - De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerd11 - Sybrand en Wiete Buma over Gerlacus Buma, soldaat van Napoleon én Willem I ***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:47:30 – Deel 201:35:23 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Wat zit er in De 7 vandaag?De Belgen werken nog altijd minder dan voor corona. Niet alleen de Belgen trouwens. Zowat elke Europeaan. En daar kan de ECB volgens experts maar beter rekening mee houden.We hebben hier bij De Tijd bekeken hoeveel winst de zes grootste banken in ons land tijdens de eerste zes maanden geboekt hebben. Zowat een kwart meer dan in dezelfde periode vorig jaar, zo blijkt.En de Limburgse fabrikant Vandersanden gaat CO2-negatieve gevelstenen maken. De CEO legt uit hoe dat in zijn werk gaat. Host: Bert RymenProductie: Joris VanderpoortenSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Met de Russische invasie van Oekraïne heeft De tragedie van Midden-Europa van de onlangs overleden Tsjechische schrijver Milan Kundera een nieuwe, profetische lading gekregen. Het essay uit 1983 ontlokte destijds een vurig debat over het lot van Midden-Europa. Het lijkt alsof de door Kundera geschetste polaire situatie tussen West en Oost nu weer helemaal terug is van weggeweest. De Oekraïner staat nu als model-Europeaan tegenover de barbaarse Rus. Kundera's essay waart tegenwoordig rond in allerlei opiniebijdragen en politieke speeches. Macron parafraseerde eruit op een conferentie in Bratislava eind mei van dit jaar, aan de vooravond van de bijeenkomst van de Europese Politieke Gemeenschap in Moldavië. Guido van Hengel is schrijver en historicus en publiceerde eerder boeken over Joegoslavië. Deze week schuift hij aan om te vertellen over veertig jaar weerklank op Kundera's essay.Lees ook het artikel 'Ruslands angstaanjagende vreemdheid' deze week in De Groene Amsterdammer.Productie: Stephan Sanders, Gizelle Mijnlieff en Liesbet Samyn.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In de laatste aflevering van deze serie onderzoeken we de machtspositie van Rutte, en daarmee die van Nederland in de Europese Unie.Terwijl nationale krachten in Europa groeien, vragen lidstaten steeds meer van de EU. Denk aan het gezamenlijk inkopen van vaccins, het beschermen van data van burgers tegen tech-giganten als Facebook, het vluchtelingenbeleid. Hoe speelt Rutte dit (machts)spel? En komt zijn verhaal voor de Nederlandse bühne overeen met zijn besluiten in Brussel? Hiervoor praten we met journalist en EU-expert Caroline de Gruyter.Het boek van Caroline de Gruyter heet ‘Beter wordt het niet'. Een briljant boek over de relatie tussen Oost- en West-Europa is ‘Falend licht' van Ivan Krastev en Stephen Holmes. Ga naar voor alle boeken uit de podcast naar: https://www.boekenwereld.com/wie-is-rutteWie moet er volgens jou centraal staan in het volgende seizoen van de Wie Is-reeks? Stem mee op: www.wieis.nl‘Wie is Rutte?' is een productie van VBK AudioLab en Uitgeverij Atlas Contact. Redactie is in handen van Rachel van de Pol en Simon Dikker Hupkes. Productie: Ellen van Dalsem, Hedi de Vree en Bart Jeroen Kiers. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

De verbeelding kwam aan de macht. Zo beschouwden velen in mei 1973 het aantreden van het kabinet-Den Uyl. PvdA-leider Joop den Uyl werd minister-president en de vijf deelnemende partijen zetten een nieuwe generatie in de ministerraad. Van Ruud Lubbers tot Wim Duisenberg, van Dries van Agt tot Jos van Kemenade. In deze aflevering ontmoeten Jaap Jansen en PG Kroeger drie van deze ‘jonge wilden'. En nog altijd spetteren de vonken eraf.Oudste van hen was Laurens Jan Brinkhorst (D66) die op zijn 36ste staatssecretaris voor Europese Zaken werd. Ontwikkelingssamenwerking deed de 33-jarige minister Jan Pronk (PvdA). De ‘benjamin' - in zijn eigen woorden - was de 31-jarige staatssecretaris voor fiscale zaken, Martin van Rooijen (KVP en daarna CDA). Elk van hen had een bijzondere en intensieve relatie met Den Uyl en zat ook bijna altijd in de ministerraad. Elk van hen vertelt dan ook opmerkelijke persoonlijke herinneringen en belevenissen.***Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier*** Zo was de premier bepaald geen vurig Europeaan, hij liet aan Brinkhorst alle ruimte om zelf in Brussel de zaken te doen. Het contrast met deze tijd en haar indringende EU-overleggen, agendering en geopolitieke uitdagingen kan bijna niet groter. Pronk ontdekte pas gaandeweg het kabinet zijn eigen 'Europees vuur' toen hij merkte dat hij zo op wereldschaal méér kon betekenen. Van Rooijen werkte intussen aan een bijna revolutionaire financiële hervorming, die de grondslag legde voor een 'herlancering' van de Europese samenwerking na jaren van stagnatie.Het gesprek met deze drie levert een reeks van zulke verrassende observaties en inzichten. Heel veel jolijt en plagerijen tussen de drie over de jaren. En gegroeid zelfinzicht. Pronk: “Ik was een broekie, iedereen was ouder en wijzer. Ik was vooral eigenwijs.”Heel wat legendes worden doorgeprikt. Zo staat het kabinet-Den Uyl te boek als ‘het meest progressieve kabinet uit de Nederlandse geschiedenis'. Maar veel van wat het kabinet juist zeer daadkrachtig deed, was allesbehalve 'links' te noemen. Het zorgde wel dat de ploeg van Den Uyl onverwacht veel respect wist te oogsten. Zeker bij de ongekende crises waarmee het voortdurend geconfronteerd werd: oorlog in het Midden-Oosten, olieboycot, terrorisme, de Lockheed-affaire en crisis in het Oranjehuis. Het eerst labiel geachte 'gedoogkabinet' werd daardoor hecht aaneengesmeed. Veel kabinetten bestonden uit managers, zegt Pronk. “Maar wij waren politici." Dat veel van de progressieve hervormingsplannen niet of pas later en afgezwakt gerealiseerd werden, blijft de jonge drie van toen ook nu nog verdelen.Nuanceringen horen we ook als de stijl en aanpak van Den Uyl uitgediept wordt. Hij had de gave zeer scherp te kunnen luisteren en dan knappe compromissen te smeden. Maar dat luisteren kon ook oneindige discussies opleveren, kreunt Brinkhorst. Cruciaal was niettemin dat iedereen besefte dat zijn inbreng en visie er serieus toe deed en lanterfanten dus niet aan de orde was. En opvallend is hoezeer destijds sprake was van sterk dualisme tussen kabinet en parlement. Dichtgetimmerde afspraken bestonden niet. Elke strijd moest eerst in het kabinet en daarna nog eens opnieuw helemaal in en met de Kamer gevoerd worden. Alle drie benadrukken daarvan te hebben genoten.In de kern was de periode-Den Uyl een fase waarin de nieuwe maatschappelijke bewegingen die in de jaren '60 waren ontstaan vertaald werden in concreet politiek beleid. Brinkhorst wijst erop dat die bewegingen allesbehalve puur nationaal waren. Ook werd toen al duidelijk dat grote economische en geopolitieke spanningen niet langer strikt nationaal konden worden aangepakt. Een nieuwe tijd was aangebroken en deze drie beleefden die - en gaven die ook vorm - met elan en hartstocht.Opmerkelijk is hoe eensgezind ze zijn over de nasleep. Van Rooijen benadrukt dat 'dat Tweede Kabinet-Den Uyl' in feite in kannen en kruiken was. Pronk bevestigt dit voluit en vertelt verbluffende ontwikkelingen en details uit het interne PvdA-beraad. Hij vindt nu dat zijn partij zich overgaf aan arrogantie. En hij worstelt hoorbaar met de vraag of Den Uyl toch niet had moeten doorzetten, tegen fractie en partijcongres in. Geëmotioneerd zegt Pronk: "Joop was daarna nooit meer de oude."De politiek van 2023 roept bij de drie jonge bewindslieden van vijftig jaar geleden minstens zo veel vurigheid op. Van Rooijens filippica tegen premier Mark Rutte en het monisme van nu loeit als een orkaan. Pronk komt zelfs met een concreet voorstel om in tijden van electorale versplintering 'progressieve macht' te bundelen om de kiezers optimale duidelijkheid te bieden. Alle drie laten ze merken hoe actueel, hoe radicaal soms nog en hoe enthousiast zij het politieke vak ook vijf decennia later nog bedrijven.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl***Verder lezenJan Pronk - De verbeelding aan de macht (essay)PvdA; D66; PPR - Keerpunt 1972: Regeerakkoord van de progressieve drie. [Verkiezingsprogramma]ARP, CHU en KVP: Schets van beleid voor 1973 en volgende jarenPeter Bootsma, Willem Breedveld - De verbeelding aan de macht, geschiedenis van het kabinet-Den UylDik Verkuil - De gedrevene - Joop den Uyl 1919-1987Anet Bleich - Joop den Uyl 1919-1987. Dromer en doordouwer***Verder kijkenTerugblik 50 jaar Kabinet Den Uyl in de Pletterij in HaarlemJoop den Uyl van de Partij van de Arbeid wordt premier (1973)Verkiezingen 1977 - Den Uyl (PvdA)De PvdA van Den Uyl in de oppositie (VPRO, 1978)De illusie aan de macht - 1412 dagen kabinet Den Uyl deel 1 (1998)De illusie aan de macht - 1412 dagen kabinet Den Uyl deel 2 (1998)***Verder luisteren naar eerdere afleveringen326 - Willem Aantjes, een politiek leven in de 20ste eeuw325 - De mythe van Joop den Uyl; het spookbeeld van Mark Rutte300 - Ethische politiek: het bijzondere Nederland met zijn 'moreel hoogstaande opvattingen'217 - Kabinetsformatie 2021: Wordt Rutte IV het tweede kabinet-Den Uyl?210 - Kabinetsformatie 2021: Herman Tjeenk Willink over het verval van de democratische rechtsorde195 - PvdA en CDA: ooit dominante machtspartijen, nu grote verliezers. Hoe komt dat? En hoe nu verder?164 - Dries van Agt 90 - Eigenzinnig politicus, paradijsvogel, wereldburgerBB 161 - Hans van Mierlo, een politieke popster149 - De zeven levens van Abraham Kuyper, een ongrijpbaar staatsmanBB 127 - De geheime politieke memoires van Ruud Lubbers123 – Hoe de PvdA in de greep kwam van het neoliberalisme88 - Leven en werk van onderwijsvernieuwer Jos van Kemenade87 - Het tragische laatste jaar van kabinetten64 - Wim Kok, een leven op eigen kracht - gesprek met biograaf Marnix Krop60 - Coen Brummer & Daniël Boomsma: De canon van het sociaal-liberalisme34 - 140 jaar Anti-Revolutionaire PartijBB 09 – Special: leven en werk van Wim Kok. Met Jeltje van Nieuwenhoven, Joop van den Berg, Gijs van Dijk en PG Kroeger06 - Piet de Jong***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:57:54 - Deel 201:55:16 - EindeZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Op 9 mei Europa Dag zijn overal bijeenkomsten waar je de Europese hymne hoort, het slotkoor van Beethovens negende Symfonie. Alle Menschen werden Brüder! Jaap Jansen en PG Kroeger duiken in het verhaal van dat muziekstuk, van de componist, de dichter en zijn artistieke en politieke milieu en hoe verrassend rebels en actueel Ludwig van Beethoven was.Dit is bovendien de start van een bijzondere samenwerking van Betrouwbare Bronnen met de plek in Europa waar Beethoven mooier klinkt dan waar ook: Het Concertgebouw in Amsterdam! Ter gelegenheid van het Beethoven-festival met het Orkest van de Achttiende Eeuw slaan we de handen ineen. Wie Vriend van de Show is of nog snel wordt, kan meedingen naar twee (van de 80!) kaartjes voor het concert op 24 mei met enkele van zijn meest indrukwekkende composities door Alexander Melnikov en Jonathan Darlington.***Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier***Het werk van de toondichter uit Bonn - met familiebanden in de Nederlanden - is zeer politiek. In de Europese Raad is daarover nog slaande ruzie gemaakt en premier Jan Peter Balkenende moest alles uit de kast halen om het gedoe te sussen en president Nicolas Sarkozy tot bedaren te brengen. Politieke controverses waren al tijdens Beethovens leven bon ton. Hij was een rebel, vurig bewonderaar van Napoleon en het vrijheidsideaal van de Franse Revolutie.En hij was een Europeaan avant la lettre. Inspiratie kreeg hij uit het werk van Shakespeare, uit gedichten van Goethe, van zijn voorganger Mozart, Italiaanse muziek, Franse politiek en het revolutionair denken van de Jena Kreis. Juist daarover spraken Jaap en PG recent met Andrea Wulf die haar boek Magnificent Rebels schreef over die jeugdige tijdgenoten van de componist.Hij vereerde net als de Jena-rebellen, de Humboldt-broers en Goethe de dichter Schiller en zijn streven naar vrijheid. Beethoven was heel zijn leven bezig met het maken van muziek voor diens gedicht Ode an die Freude. Het werd de apotheose van zijn symfonisch werk. Maar PG wijst op nog een hele reeks andere politieke en rebelse muziekstukken. Van een ouverture voor een opstandig stuk van Goethe tot een opera over de ontsnapping uit een strafkamp.Op het concert van 24 mei klinkt niet toevallig Beethovens meest politieke symfonie, de Derde. Die was bedoeld als hommage aan Napoleon. Maar die pleegde volgens Beethoven zo'n groot politiek verraad, dat die heel hardhandig ingreep in de partituur van dat stuk.Beethoven schreef dus niet alleen die hymne voor Europa, hij wás Europa. Zijn vurig verlangen naar vrijheid, mensenrechten, zijn inspiratie uit vele culturen en allerlei landen en zijn voortdurende pogingen de muziek te vernieuwen en nieuwe ideeën, klanken en werken te ontdekken maken hem zelf weer een bron van inspiratie, ook 200 jaar nadien. 'Freude, schöner Götterfunken!'.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Dan kun je meedingen naar een set van twee vrijkaartjes voor 24 mei (vrienden krijgen hierover een aparte mail of lezen het op de site in een bericht dat alleen voor vrienden leesbaar is). In de pauze willen Jaap en PG met de vrienden van de show klinken op Beethoven en Betrouwbare Bronnen!Sowieso kun je er met 30% korting naartoe via deze linkEn ook naar het concert van 23 mei, waarin Beethovens prachtige vioolconcert wordt uitgevoerd door Alena Baeva!*** Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Stuur voor informatie een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl***Een aantal muziekfragmenten in deze aflevering is afkomstig uit Orchestra of the 18th Century – Frans Brüggen – Beethoven The Symphonies***Verder lezenChristine Eichel - Der empfindsame Titan. Ludwig van Beethoven im Spiegel seiner wichtigsten Werke***Verder luisteren344 - Nederland in Europa: een masterclass door Tom de Bruijn336 - Timothy Garton Ash: Hoe Europa zichzelf voor de derde keer opnieuw uitvindt329 - Staatssecretaris Gunay Uslu staat pal voor de cultuursector, maar er moet wel wat veranderen312 - Schurend verleden - over cancelculture, politiek en geschiedenis231 - Geschiedenis als politiek wapen190 - Napoleon, 200 jaar na zijn dood: zijn betekenis voor Nederland en Europa148 - Stefan Zweig als inspirator van Europa als culturele en politieke gemeenschap71 - Caroline de Gruyter: 'Brexit maakt Europa sterker' - De EU als het Habsburgse Rijk van onze tijd57 - PG Kroeger over Alexis de Tocqueville49 - De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerd43 - Mozart op het Binnenhof40 - De geniale broers Von Humboldt11 - Gerlacus Buma, soldaat van Napoleon en Willem I***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:23:59 – Deel 201:06:31 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Charles Michel ligt onder vuur voor zijn weinig duurzame werkreizen. Het is niet de eerste keer sinds Michel voorzitter van de Europese Raad is dat hij kritiek krijgt, denk maar aan Sofagate. Zelf beweert hij dat er mensen aan het werk zijn die zijn gezag willen ondermijnen. Wat is er van die kritiek aan? Wat zijn de verdiensten van Michel in zijn topjob? En wat zeggen deze incidenten over de man zelf?See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ontwikkelingshulp. Herken je die beelden van hutjes gemaakt van koeienstront. Treurig kijkende kindertjes, omringt door vliegen, hulpeloos en afhankelijk, wachtend op hulp van de genereuze Europeaan. Ontwikkelingshulp heet nu: ontwikkelingssamenwerking. We willen niet helpen, maar samenwerken. Is dit nu echt fundamenteel anders? Hoe steekt ontwikkelingssamenwerking in elkaar en zijn onze interventies wel duurzaam? Vandaag mogen we al deze belangrijke vragen stellen aan niemand minder dan oud-kamerlid van de Christenunie, Joël Voordewind. In de ruim 14 jaar als Tweede Kamerlid voor de Christenunie hield hij zich vooral bezig met buitenlandse zaken, immigratie en asiel, defensie en ontwikkelingssamenwerking. Joël Voordewind is momenteel ook speciaal ambassadeur van christelijke noodhulp- en wederopbouworganisatie ZOA. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/africast/message

De argeloze Europese Unie levert zich uit aan het Rijk van Xi Jinping. De Green Deal, de haven van Rotterdam: ze kunnen niet zonder China. Intussen bespioneert China Europese burgers en bedrijven. Matthijs van Schie bespreekt met René van Rijckevorsel diverse zwakke plekken waar China Europa in de tang heeft. Ook aandacht voor het Europees Parlement, dat maar weer eens negatief in het nieuws komt, en een bespreking van het boek Het Lied van Europa van de Europeaan om in de gaten te houden Leon de Winter. Uiteraard eindigt ook deze aflevering met een quizvraag: Welke Nederlandse actrice speelt de rol van Moniek van Dalen in Leon de Winters serie ‘Brussel'? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees ook: 'Hoe Europa nog altijd rode loper uitrolt voor China': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/hoe-europa-nog-altijd-rode-loper-uitrolt-voor-china-32172w/  Lees ook het artikel 'Scholz drukt door: China koopt kwart haven Hamburg': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/scholz-drukt-door-china-koopt-kwart-haven-hamburg-907653/  Lees ook de recensie van Jeroen Vullings van het boek Het Lied van Europa van Leon de Winter: https://www.ewmagazine.nl/cultuur/achtergrond/2022/10/het-lied-van-europa-wervelende-toekomstroman-over-het-continent-30106w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/See omnystudio.com/listener for privacy information.

De argeloze Europese Unie levert zich uit aan het Rijk van Xi Jinping. De Green Deal, de haven van Rotterdam: ze kunnen niet zonder China. Intussen bespioneert China Europese burgers en bedrijven. Matthijs van Schie bespreekt met René van Rijckevorsel diverse zwakke plekken waar China Europa in de tang heeft. Ook aandacht voor het Europees Parlement, dat maar weer eens negatief in het nieuws komt, en een bespreking van het boek Het Lied van Europa van de Europeaan om in de gaten te houden Leon de Winter. Uiteraard eindigt ook deze aflevering met een quizvraag: Welke Nederlandse actrice speelt de rol van Moniek van Dalen in Leon de Winters serie ‘Brussel'? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees ook: 'Hoe Europa nog altijd rode loper uitrolt voor China': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/hoe-europa-nog-altijd-rode-loper-uitrolt-voor-china-32172w/  Lees ook het artikel 'Scholz drukt door: China koopt kwart haven Hamburg': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/scholz-drukt-door-china-koopt-kwart-haven-hamburg-907653/  Lees ook de recensie van Jeroen Vullings van het boek Het Lied van Europa van Leon de Winter: https://www.ewmagazine.nl/cultuur/achtergrond/2022/10/het-lied-van-europa-wervelende-toekomstroman-over-het-continent-30106w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/See omnystudio.com/listener for privacy information.

De argeloze Europese Unie levert zich uit aan het Rijk van Xi Jinping. De Green Deal, de haven van Rotterdam: ze kunnen niet zonder China. Intussen bespioneert China Europese burgers en bedrijven. Matthijs van Schie bespreekt met René van Rijckevorsel diverse zwakke plekken waar China Europa in de tang heeft. Ook aandacht voor het Europees Parlement, dat maar weer eens negatief in het nieuws komt, en een bespreking van het boek Het Lied van Europa van de Europeaan om in de gaten te houden Leon de Winter. Uiteraard eindigt ook deze aflevering met een quizvraag: Welke Nederlandse actrice speelt de rol van Moniek van Dalen in Leon de Winters serie ‘Brussel'? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees ook: 'Hoe Europa nog altijd rode loper uitrolt voor China': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/hoe-europa-nog-altijd-rode-loper-uitrolt-voor-china-32172w/  Lees ook het artikel 'Scholz drukt door: China koopt kwart haven Hamburg': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/scholz-drukt-door-china-koopt-kwart-haven-hamburg-907653/  Lees ook de recensie van Jeroen Vullings van het boek Het Lied van Europa van Leon de Winter: https://www.ewmagazine.nl/cultuur/achtergrond/2022/10/het-lied-van-europa-wervelende-toekomstroman-over-het-continent-30106w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/

De argeloze Europese Unie levert zich uit aan het Rijk van Xi Jinping. De Green Deal, de haven van Rotterdam: ze kunnen niet zonder China. Intussen bespioneert China Europese burgers en bedrijven. Matthijs van Schie bespreekt met René van Rijckevorsel diverse zwakke plekken waar China Europa in de tang heeft. Ook aandacht voor het Europees Parlement, dat maar weer eens negatief in het nieuws komt, en een bespreking van het boek Het Lied van Europa van de Europeaan om in de gaten te houden Leon de Winter. Uiteraard eindigt ook deze aflevering met een quizvraag: Welke Nederlandse actrice speelt de rol van Moniek van Dalen in Leon de Winters serie ‘Brussel'? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees ook: 'Hoe Europa nog altijd rode loper uitrolt voor China': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/hoe-europa-nog-altijd-rode-loper-uitrolt-voor-china-32172w/  Lees ook het artikel 'Scholz drukt door: China koopt kwart haven Hamburg': https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/10/scholz-drukt-door-china-koopt-kwart-haven-hamburg-907653/  Lees ook de recensie van Jeroen Vullings van het boek Het Lied van Europa van Leon de Winter: https://www.ewmagazine.nl/cultuur/achtergrond/2022/10/het-lied-van-europa-wervelende-toekomstroman-over-het-continent-30106w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/

Van Afghanistan tot Oekraïne: de Europese Unie was het afgelopen jaar vooral druk met geopolitiek. Wat is dat eigenlijk precies, en welke lessen zijn er in Brussel geleerd van de Taliban en Vladimir Poetin? En wie zijn de voornaamste geopolitieke uitdagers van de EU? René van Rijckevorsel zit nu ruim een jaar in de EU-hoofdstad en maakt de balans op. De quizvraag van deze week luidt: Tijdens een gezamenlijk bezoek aan Ankara met Charles Michel (voorzitter van de Europese Raad) in april 2021 kreeg Commissievoorzitter Ursula von der Leyen van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan een plek aan de zijkant toegewezen. Michel nam wel plaats naast Erdogan, en protesteerde niet. Hoe wordt deze gênante vertoning in de volksmond ook wel genoemd? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees het profiel van Ursula von der Leyen hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/von-der-leyen-grenzeloos-gedreven-regentes-van-europa-26998w/  Lees het interview met Theo Francken hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/francken-helaas-zit-de-europese-unie-vol-met-wegkijkers-26824w/  Lees meer over de Europeaan om in de gaten te houden, Kaja Kallas: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/attractiepark-eu-sluiten-voor-rus-24190w/ Lees het profiel van Sanna Marin hier: https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/05/van-instagram-naar-de-navo-19047w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/ 

Van Afghanistan tot Oekraïne: de Europese Unie was het afgelopen jaar vooral druk met geopolitiek. Wat is dat eigenlijk precies, en welke lessen zijn er in Brussel geleerd van de Taliban en Vladimir Poetin? En wie zijn de voornaamste geopolitieke uitdagers van de EU? René van Rijckevorsel zit nu ruim een jaar in de EU-hoofdstad en maakt de balans op. De quizvraag van deze week luidt: Tijdens een gezamenlijk bezoek aan Ankara met Charles Michel (voorzitter van de Europese Raad) in april 2021 kreeg Commissievoorzitter Ursula von der Leyen van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan een plek aan de zijkant toegewezen. Michel nam wel plaats naast Erdogan, en protesteerde niet. Hoe wordt deze gênante vertoning in de volksmond ook wel genoemd? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees het profiel van Ursula von der Leyen hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/von-der-leyen-grenzeloos-gedreven-regentes-van-europa-26998w/  Lees het interview met Theo Francken hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/francken-helaas-zit-de-europese-unie-vol-met-wegkijkers-26824w/  Lees meer over de Europeaan om in de gaten te houden, Kaja Kallas: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/attractiepark-eu-sluiten-voor-rus-24190w/ Lees het profiel van Sanna Marin hier: https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/05/van-instagram-naar-de-navo-19047w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/ 

Minister Liesje Schreinemacher was vorig jaar nog ‘gewoon' Europarlementariër. En nu zit ze bij BNR Europa. Met een hartstochtelijk pleidooi voor Nederlandse Kamerleden en Europarlementariërs: "Politici moeten veel vaker bij elkaar in Brussel en Den Haag op bezoek." Op het ministerie van Buitenlandse Zaken praten Eurocommissarissen Hahn en De Vries een half uur met de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Over of de Nederlandse economie niet gewoon een Europese economie is, met 77% uitvoer richting andere landen in onze Unie, over handel met Rusland ("de helft loopt nog door") en over het afgeven wapenexportvergunningen ("dat vind ik een hele zware verantwoordelijkheid").  Urbi et Gorbi: Het overlijden van Mikhail Gorbatsjov levert veel reacties op. Was hij nou een ware Europeaan? Wat wilde hij met een 'Europees Huis'? Door verschillende Europese brillen maken Hahn en De Vries de balans op. De tweeënzeventigste aflevering van BNR Europa (voorheen Europa Podcast): Hahn en De Vries houden Brussel, de Europese Unie, Schengen, de eurozone en de rafelranden van ons continent in de smiezen. En hoe we ons over dat continent bewegen. Daarnaast is er ook wekelijks aandacht voor 'muziek' van ons continent. En deze aflevering gaan we naar ... Finland, natuurlijk! De hele playlist Eurotrash kun je hier vinden! Shownotes: -Het nieuwste CBS-rapport 'Nederland Handelsland'-Minister Schreinemacher over hulp aan Oekraïne, over bezoek Irpin en over voedselcrisis.-Over Gorbatsjov: Olaf Scholz, het Griekse ministerie van Buitenlandse Zaken en Adam Michnik (deze week en in 2021)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Van Afghanistan tot Oekraïne: de Europese Unie was het afgelopen jaar vooral druk met geopolitiek. Wat is dat eigenlijk precies, en welke lessen zijn er in Brussel geleerd van de Taliban en Vladimir Poetin? En wie zijn de voornaamste geopolitieke uitdagers van de EU? René van Rijckevorsel zit nu ruim een jaar in de EU-hoofdstad en maakt de balans op. De quizvraag van deze week luidt: Tijdens een gezamenlijk bezoek aan Ankara met Charles Michel (voorzitter van de Europese Raad) in april 2021 kreeg Commissievoorzitter Ursula von der Leyen van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan een plek aan de zijkant toegewezen. Michel nam wel plaats naast Erdogan, en protesteerde niet. Hoe wordt deze gênante vertoning in de volksmond ook wel genoemd? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees het profiel van Ursula von der Leyen hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/von-der-leyen-grenzeloos-gedreven-regentes-van-europa-26998w/  Lees het interview met Theo Francken hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/francken-helaas-zit-de-europese-unie-vol-met-wegkijkers-26824w/  Lees meer over de Europeaan om in de gaten te houden, Kaja Kallas: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/attractiepark-eu-sluiten-voor-rus-24190w/ Lees het profiel van Sanna Marin hier: https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/05/van-instagram-naar-de-navo-19047w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/ See omnystudio.com/listener for privacy information.

Van Afghanistan tot Oekraïne: de Europese Unie was het afgelopen jaar vooral druk met geopolitiek. Wat is dat eigenlijk precies, en welke lessen zijn er in Brussel geleerd van de Taliban en Vladimir Poetin? En wie zijn de voornaamste geopolitieke uitdagers van de EU? René van Rijckevorsel zit nu ruim een jaar in de EU-hoofdstad en maakt de balans op. De quizvraag van deze week luidt: Tijdens een gezamenlijk bezoek aan Ankara met Charles Michel (voorzitter van de Europese Raad) in april 2021 kreeg Commissievoorzitter Ursula von der Leyen van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan een plek aan de zijkant toegewezen. Michel nam wel plaats naast Erdogan, en protesteerde niet. Hoe wordt deze gênante vertoning in de volksmond ook wel genoemd? Stuur uw antwoord naar bruxl@ewmagazine.nl en maak kans op een Speciale Editie Europese Unie.  Vragen of opmerkingen? Mail naar bruxl@ewmagazine.nl of matthijs.van.schie@ewmagazine.nl Lees het profiel van Ursula von der Leyen hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/von-der-leyen-grenzeloos-gedreven-regentes-van-europa-26998w/  Lees het interview met Theo Francken hier: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/francken-helaas-zit-de-europese-unie-vol-met-wegkijkers-26824w/  Lees meer over de Europeaan om in de gaten te houden, Kaja Kallas: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2022/08/attractiepark-eu-sluiten-voor-rus-24190w/ Lees het profiel van Sanna Marin hier: https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2022/05/van-instagram-naar-de-navo-19047w/  Heeft u interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/ See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ursula von der Leyen gevolgd door Olaf Schultz, Emanuel Macron en Mario Dhragi gingen weer naar Kiev om de Oekraïne, het meest corrupte land naast Nederland, zo snel mogelijk lid te maken van de EU. Ondertussen pleit WEFFER Mark Rutten op 17 juni voor een permanente proxy-oorlog vand e NAVO tegen Rusland, in plaats van te pleiten voor een staakt het vuren en te gaan onderhandelen. Hij overweegt de slogen "Samen tegen de Russen" op de Matrix borden boven de snelweg te projecteren. De WEFFERS interesseert het niet wat er met de gemiddelde Oekraïner of Europeaan gebeurd. De WEFFERS hebben andere belangen. Rusland dwarsboomt die belangen en moet worden uitgeschakeld. Daarom zijn een week later Oekraïne en Moldavië kandidaat lid van de Eu. WEFFER Rutte heeft het over een belangrijke dag, een historische dag vond hij te ver gaan. Het zijn natuurlijk loze beloftes, schijnperspectief voor deze corrupte staten, eigenlijk passen zij perfect bij de EU... --- Deze video is geproduceerd door Café Weltschmerz. Café Weltschmerz gelooft in de kracht van het gesprek en zendt interviews uit over actuele maatschappelijke thema's. Wij bieden een hoogwaardig alternatief voor de mainstream media. Café Weltschmerz is onafhankelijk en niet verbonden aan politieke, religieuze of commerciële partijen. Waardeer je onze video's? Help ons in de strijd naar een eerlijker Nederland, vrij van censuur en Steun Café Weltschmerz en word Stamgast! https://cafeweltschmerz.nl/register/ Wil je onze nieuwsbrief ontvangen in je mailbox? https://cafeweltschmerz.nl/nieuwsbrief/ Wil je op de hoogte worden gebracht van onze nieuwe video's? Klik hierboven dan op Abonneren!

PATREON

Op 4 juni 1872, overleed Johan Rudolf Thorbecke. 150 jaar geleden, maar zijn naam klinkt nog dagelijks in bestuurlijk Nederland in discussies over grondrechten, vrijheden en liberale ideeën. Thorbecke was "ontegenzeggelijk een niet gewone man, de leegte zal zeer groot zijn”, schreef een van zijn opvolgers als minister-president in zijn dagboek. Maar wat weten we eigenlijk van hem?Jaap Jansen en PG Kroeger gaan daarom op zoek naar de minder bekende feiten en karakteristieken van deze staatsman die leefde van 1798 tot 1872. Dus van de tijd van Napoleon tot die van Bismarck, van Goethe tot Wagner.Het eerste dat Thorbecke sterk onderscheidt van zijn tijdgenoten, collega's en eigenlijk al zijn opvolgers is dat hij een allochtoon was uit een in die tijd marginale 'culturele minderheid'. Zijn Duitse afkomst en Lutherse opvoeding maakten hem iemand met een veel bredere bagage en blik, zowel als wetenschapper als in zijn politieke en bestuurlijke rollen. Zijn herkomst bleek een krachtig pluspunt.En die achtergrond maakte Thorbecke onmiskenbaar een Europeaan, zowel in culturele en geestelijke zin als in zijn politieke en wetenschappelijke werk. De contacten met zijn familie en met die van zijn Duitse echtgenote zorgden ervoor dat hij eigenlijk permanent over de grenzen heen keek en ook veel bezoeken bracht aan Dresden. Heel bijzonder was daarbij zijn sterke band met de nummer één van de vorsten van zijn tijd, de ruimdenkende koning Leopold van het nieuwe land België.De historische betekenis van Thorbeckes werk aan de Grondwet van 1848 staat buiten kijf, maar de echte gebeurtenissen van die fase laten zien dat hij veel minder 'de maker' ervan was dan vaak gedacht. Niettemin was het meer dan wie ook Thorbecke die de nieuwe constitutie overeind hield en zo grondvestte dat felle tegenstanders als koning Willem III het onderspit moesten delven. Hun strijd was ongekend scherp en zelfs de paus werd in dat conflict partij!Met de nieuwe Grondwet en de energieke uitwerking van de nieuwe bestuurlijke en politieke principes werd Thorbecke een van de grootste emancipatoren in onze geschiedenis. Het maakte hem geliefd en bewonderd, niet alleen bij 'partijgenoten', maar bijvoorbeeld ook bij de katholieken die dankzij hem gelijkberechtigde burgers werden. Hij schafte de slavernij af en op zijn sterfbed tekende hij nog het besluit dat voor het eerst een jonge vrouw toeliet aan de universiteit: Aletta Jacobs.Hij was een echte doener, een man van concrete daden. Hij maakte het Torentje heel bewust de cockpit van macht. Zo werd hij 'de Humboldt der Nederlanden', een groot innovator van de modernste infrastructuur en mobiliteit. Het is dan ook geen wonder dat iemand met zoveel daadkracht en vernuft niet alleen maar vrienden maakte. Daarbij kwam dat Thorbecke een zeer fel en emotioneel mens was.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door donaties van luisteraars via Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk. Stuur een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl voor informatie.***Verder lezenRemieg Aerts - Thorbecke wil het (Uitgeverij Bert Bakker)Matthijs van de Waardt - De man van 1848, Dirk Donker Curtius (Uitgeverij Vantilt)***Verder luisteren249 - Gedrag en omgangsvormen in de Tweede Kamer200 - De Heerser: Machiavelli's lessen zijn nog altijd actueel80 - Rutte en de ministeriële verantwoordelijkheid60 - Coen Brummer & Daniël Boomsma: De canon van het sociaal-liberalisme50 - PG Kroeger over de vrijheid van onderwijs43 - Het Binnenhof, een eeuwenoud ratjetoe***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:47:16 – Deel 201:26:00 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Als Europa een schip is, is Portugal het kraaiennest. Dit is je laatste stuk land voordat je de onmetelijke oceanen betreedt. Niets van jouw moderne leven had bestaan zonder de eeuwen van ontdekkingsreizen waarvoor de Portugezen het startschot gaven. Voor veel 15e en 16e eeuwse aardbewoners was een João, een Afonso of een Tristão de eerste Europeaan die ze zagen. Roerige tijden braken aan in de eeuwen daarna. Als natie van zeevaarders hebben de Portugezen daarna veel vijanden, maar ook veel vrienden gemaakt. Wij Nederlanders zijn hun vrienden op cultureel, economisch en politiek vlak. Maar, eens in de paar jaar komt het tot een confrontatie op de grasmat, en kunnen we die jammerende en kermende Portugezen wel schieten. Verder is alles koek en ei. Maak je klaar voor een zonnige aflevering. De Grote Podcastlas wordt gemaakt door Leon Boelens, Max Gerritsen en Hugo Noordman. De eindmontage wordt gedaan door Jonas van Impe. We zijn nooit volledig, maar wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten via Twitter of Instagram op @GrotePodcastlas. Je kunt ons enorm helpen door je vrienden, familie en collega's te vertellen over onze podcast óf door vriend van de show te worden. Daarmee steun je ons jaarlijks voor een klein bedrag en kunnen wij weer mooie nieuwe afleveringen maken. Dit kan op Vriend van de Show. Heb je interesse om te adverteren in deze podcast? Neem dan contact op met Dag en Nacht Media via adverteren@dagennacht.nlVolgende week reizen we naar Sri Lanka. Adeus!Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Vandaag vieren we in Nederland de bevrijding. Bijna niemand realiseert het zich, maar een paar dagen later, maandag 9 mei, vieren we opnieuw onze vrijheid. In 1985 besloten de Europese regeringsleiders dat we op 9 mei de Dag van Europa vieren. Precies die datum omdat op 9 mei 1950 de eerste stap werd gezet naar wat we nu kennen als de Europese Unie. In een plechtige verklaring pleitte die dag de Franse minister Robert Schuman voor het onder gezamenlijk beheer plaatsen van de Franse en Duitse productie van kolen en staal. Als Frankrijk en Duitsland, die vaak oorlog tegen elkaar hadden gevoerd, samen de middelen die je daarvoor nodig hebt produceren, zouden ze elkaar nooit meer naar het leven staan. Andere landen konden zich aansluiten en Nederland deed dit meteen. De Dag van Europa wordt in Brussel een beetje gevierd, maar verder is het alleen in Luxemburg een officiële feestdag. Nog maar een jaar of wat geleden vroegen Europese leiders zich zelfs af of je bij het publiek nog wel kunt aankomen met Europa als waarborg voor vrede. Oké, dat de EU voor economische voorspoed zorgt begrijpt iedereen – maar vrede? In Nederland vinden de meeste Kamerleden het maar onzin om in de plenaire zaal naast de nationale vlag ook de Europese te zetten. Nederland is een handelsland en de EU zorgt voor vrijhandel. Dat die vlag zoveel meer betekent wil er niet in. Twee jaar geleden zei toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok dat hij Europa belangrijk vond omdat het wijn, olijven, Franse kaas en Nederlandse snijbloemen betaalbaar maakt voor de gewone Europeaan. ‘De EU moet niet vluchten in grootse visies', zei hij. Handel, misschien nog een paar andere samenwerkingsprojecten en dat was het dan. Hoe lui dit denken was, dringt nu pas door. Inmiddels voltrekt zich een omslag. ‘De Europese Unie moet slagvaardiger, economisch sterker, groener en veiliger worden', schrijft minister Wopke Hoekstra in de Staat van de Unie waarover de Tweede Kamer binnenkort debatteert. Nederland moet daarbij zelfs ‘een leidende rol' vervullen, zegt Hoekstra. Heel anders dan nog maar twee jaar geleden Stef Blok. Die kanteling zie je ook in de publieke opinie. Bij diverse opiniepeilers spreken groeiende meerderheden zich uit voor méér Europese samenwerking. De minderheid die uit de EU wil is gekrompen. Anderhalf jaar geleden wilde nog 39 procent eruit, nu 25. Met zijn oorlog in Oekraïne jaagt Vladimir Poetin dit Europese besef nog verder aan. Niet dat we nu allemaal meteen naast 5 mei ook 9 mei gaan vieren, maar die Europese vlag plaatsen naast de nationale is juist nu een extra krachtig signaal. Want Europa is zoveel meer dan kaas en snijbloemen. Europa is overleven. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Poetins invasie in Oekraïne heeft de verhoudingen op het wereldtoneel in rap tempo veranderd. In Europa zou je zelfs kunnen spreken van een nieuw IJzeren Gordijn. Dat vindt Uri Rosenthal, voormalig minister van Buitenlandse Zaken. Rosenthal ziet ook dat de de oorlog in Oekraïne invloed heeft op andere brandhaarden in de wereld. Hij is te gast. Luister ook | Toekomst van Rusland op het spel in Oekraïne De oorlog in Oekraïne vanuit de Chinese media China houdt zich afzijdig wat betreft de oorlog in Oekraïne. Maar in de Chinese media wordt de Russische propaganda voor een groot deel overgenomen. Zo wordt er bijvoorbeeld niet over een 'oorlog' gesproken. Te gast is Ardi Bouwers, sinoloog en directeur van China Circle. Luister ook | #55: Het Europese defensiebeleid en de angst aan de oostgrens Europa Update: Alle ogen op Biden Hij is dan wel geen Europeaan. Maar de spotlights stonden in Brussel gericht op Joe Biden. Naast de G7 en de NAVO deed de Amerikaanse president ook de EU-top aan, dat is nog nooit vertoond. Europa-verslaggever Geert Jan Hahn is net terug van een reis uit Litouwen en Polen en neemt de pijnpunten van de EU-top door. See omnystudio.com/listener for privacy information.

In dit nieuwe Gastgesprek gaat Talitha Muusse in gesprek met schrijver en publicist Thomas Huttinga over Stefan Zweigs boek: 'De wereld van gisteren.'

De afgelopen maanden gingen in verschillende Europese steden inwoners van de Europese Unie met elkaar ingesprek over de EU. Wat is er nodig om je bijvoorbeeld Europeaan te voelen? Hoe kan Europa het beste integratie en de economie aanpakken? Op disndag 22 februari worden hiervan de conclusies gedeeld met de Tweede Kamer. In Vroeg! schuiven Eline Schmeets, promovenda aan de Universiteit van Maastricht en Job Zomerplaag, programmamaker bij Studio Europa Maastricht aan.  Is er een toekomst voor de Europese Unie?