Podcasts about dodaje

Błażej Wojtowicz, prezes Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Nietoperzy, przygląda się oddziaływaniu turbin wiatrakowych na nietoperze. Na początku rozmowy z redaktorem Konradem Mędrzeckim i wiceprezesem Stowarzyszenia Antywiatrakowców im. Don Kichota Zbigniewem Zielińskim, ekspert wyjaśnia pojęcie barotraumy:To jest śmiertelny uraz spowodowany gwałtownymi zmianami ciśnienia. Za obracającym się śmigłem tworzy się ciśnienie. Jeżeli nietoparz wleci w tę strefę, to niestety uszkodzone są płuca i się dusi. Uszkodzenie jest na tyle poważne, że nietoperz najczęściej nie przeżywa, spada i ginie w męczarniach. Czyli nie musi dojść do bezpośredniego zderzenia ze śmigłem, najczęstszą przyczyną śmierci neitoperzy jest właśnie barotrauma.Gość Radia Wnet dodaje też, że najbardziej zagrożonymi gatunkami nietoperzy są te, które wędrują w celu poszukiwania nowej kwatery w okresie zmian pór roku, czyli przede wszystkim borowce, karliki, mroczaki posrebrzane. Jak mówi, aby zapobiegać ich śmierci należałoby zprzestać budowania farm wiatrowych.Żeby postawić farmę wiatrową, konieczne jest badanie przedrealizacyjne, monitoring, jak wygląda sytuacja, czy są tam nietoperze, czy występują czy nie. To jest o tyle trudne, że tak naprawdę te nietoperze migrują na dużych wysokościach.~ mówi Błażej Wojtowicz. Dodaje, że takie badania są wprawdzie robione, ale nie przynoszą zamierzonego efektu:Później, jeżeli stawiane są takie farmy, to ich praca zmienia środowisko, bo nietoperze często są przyciągane przez takie wiatraki. Są zainteresowane, co nagle powstało w tym miejscu. Podlatują, sprawdzają, czy może to się nada na hibernację, czy do hibernacji, czy do założenia kolonii rozrodczej. I podlatując tracą życieEkspert twierdzi, że decyzje o budowaniu farm wiatrowych sprowadzają się do biznesu.Bez odpowiednich regulacji prawnych interes nietoperzy nie będzie należycie chroniony. Priorytetem są zyski, a nie ochrona przyrody. Obecnie trwają prace nad wytycznymi dotyczącymi badań przedrealizacyjnych i porealizacyjnych farm wiatrowych, w tym nad wprowadzaniem okresowych wyłączeń czy innych działań ograniczających śmiertelność nietoperzy. Każdy inwestor jest zobowiązany do przeprowadzenia takich badań. Pojawia się jednak pytanie o ich skuteczność – inwestor zatrudnia eksperta, ten przygotowuje raport o oddziaływaniu na środowisko, który trafia do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Urząd na tej podstawie wydaje decyzję i określa zapisy mające minimalizować negatywne skutki inwestycji. Co jednak faktycznie dzieje się później w terenie, to już zupełnie inna kwestia.Na koniec rozmowy, Błażej Wojtowicz zachęca do obserwowania wydarzeń organizowanych przez Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Nietoperzy./ab

Grzegorz Ślak w rozmowie z Radiem Wnet twierdzi, że jego aresztowanie w 2020 roku było częścią planu przejęcia firm. Sprawa – jak podkreśla – dotyczy strat sięgających setek milionów zł. Przedsiębiorca Grzegorz Ślak w rozmowie z Radiem Wnet twierdzi, że jego areszt w 2020 roku był elementem planu przejęcia jego firm i majątku. Jak podkreśla, w grę wchodzą straty sięgające setek milionów złotych oraz dziesiątki procesów, które do dziś prowadzi w sądach.To była gra na pozbawienie mnie majątku. Znalazł się prokurator i mój obrońca, którzy współpracowali przy utrzymywaniu mnie w areszcie– twierdzi Ślak. Dodaje, że w czasie gdy był pozbawiony wolności, w spółkach miało dochodzić do fałszerstw dokumentów, podstawiania zarządów i wyprowadzania majątku.Skomplikowana sprawaŚlak mówi, że część dowodów zebrał sam, a część – jak twierdzi – potwierdziły prokuratury prowadzące inne śledztwa. Zapewnia, że jest blisko odzyskania niektórych spółek, choć – jak ocenia – zostały one „wydrenowane” i wykorzystane m.in. do wyłudzania VAT.To historia, która kosztowała mnie kilkaset milionów złotych i wymusiła ponad 30 postępowań sądowych– podsumowuje przedsiębiorca.

Fałszywa depesza PAP podważyła wiarygodność Polski na świecie – mówi w Poranku Radia Wnet Maciej Świrski. Były szef KRRiT, a wcześniej członek zarządu Polskiej Agencji Prasowej. Fałszywa depesza Polskiej Agencji Prasowej, w której przypisano Donaldowi Trumpowi słowa, których nigdy nie wypowiedział, wywołała burzę nie tylko w Polsce, ale i na świecie.To wydarzenie podważyło wiarygodność Polski. Patrzą na nas jak na kraj niepoważny– mówi Maciej Świrski w Poranku Radia Wnet, były przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.Świrski zna PAP od podszewki. W latach 2006–2009 był członkiem zarządu agencji, a we wrześniu 2020 roku objął funkcję przewodniczącego rady nadzorczej. Jak podkreśla, zna procedury obowiązujące przy publikacji depesz i dlatego uważa, że wydarzenia ostatnich dni to poważne naruszenie standardów.„Depesza nigdy nie miała prawa się ukazać”Depesza w PAP nie ma prawa wyjść bez zatwierdzenia przez redaktora dyżurnego. Sprawdza on, czy tekst pokazuje obie strony problemu, czy opiera się na źródłach i czy jest poprawny językowo. W sprawach istotnych decyzję podejmuje nawet prezes agencji– wyjaśnia Świrski.Dodaje, że system edycyjny „Tryton”, wprowadzony w PAP w latach 2008–2010, rejestruje każde kliknięcie.Nie można go ominąć. Jeśli depesza wyszła, to ktoś musiał ją świadomie zatwierdzić. A jeśli śladów w systemie brakuje, to znaczy, że dane zostały usunięte – a to już przestępstwo– zaznacza.Kto odpowiada?Zdaniem Świrskiego odpowiedzialność spoczywa na trzech poziomach:likwidatorze pełniącym obowiązki prezesa – „To stanowisko jest nielegalne, bo PAP została powołana ustawą i tylko ustawa może ją zlikwidować”;redaktorze dyżurnym, który wypuścił depeszę;kierownictwie redakcji zagranicznej i redaktorze naczelnym, którzy odpowiadają za treści.Bezpośrednią odpowiedzialność ponosi człowiek, który bezprawnie pełni funkcję prezesa. Po drugie – redaktor dyżurny, który zatwierdził tekst. Po trzecie – kierownictwo redakcji. Te osoby odpowiadają za to, co trafiło do abonentów– mówi.PAP jako gwarant prawdyByły szef KRRiT przypomina, że depesze PAP mają szczególny status w polskim systemie medialnym.Jeśli medium powoła się na depeszę PAP, a ta okaże się fałszywa, odpowiedzialność spada wyłącznie na PAP. To czyni z agencji podstawowe źródło prawdy w polskich mediach. Abonentami są wszystkie największe redakcje i liczne instytucje gospodarcze– wyjaśnia.Teraz jednak reputacja PAP – jego zdaniem – została zachwiana.Każdy redaktor naczelny, który dostaje depeszę z PAP, musi się zastanawiać, czy można jej zaufać. To podważa fundamenty systemu informacyjnego w Polsce– ocenia.Skutki międzynarodoweŚwirski nie ma wątpliwości, że konsekwencje są poważne.Świat patrzył na histerię w Polsce, wiedząc, że Trump nic takiego nie powiedział. W efekcie Polacy zostali przedstawieni jako ludzie niepoważni. To uderza w naszą reputację i wizerunek Polski jako partnera– podkreśla.Dodaje, że pracownicy PAP to profesjonalni dziennikarze, choć słabo wynagradzani.To dobrzy fachowcy, ale całe to wydarzenie niszczy zarówno agencję, jak i Polskę. Obecne kierownictwo dołożyło cegiełkę do psucia naszego wizerunku na świecie– konkluduje.

W studiu Radia Wnet goszczą Marek Głowacki i Marek Dorsz - współorganizatorzy wydarzenia, którzy osobiście znali Marię Dłużewską.Maria Dłużewska była osobą niezwykłą. W latach 70. pracowała jako aktorka, ale świadomie zrezygnowała z kariery zawodowej, by poświęcić się działalności w konspiracji, szczególnie w obszarze kultury niezależnej i w podziemnym Radiu Solidarność. Warto podkreślić, że było to radio działające nielegalnie – dziś mało kto zdaje sobie sprawę, co kryje się za określeniem „program drugi Radia Solidarność” w jej biogramach. Udział w takiej aktywności niósł realne ryzyko: więzienia, represji, pobicia, a nawet śmierci.~ mówi Marek Głowacki. Dodaje, że działalność Marii Dłużewskiej była wszechstronna: kolportowała niezależną prasę, tworzyła teatr domowy i działała w Solidarności Walczącej:I trzeba mocno podkreślić: nie chodziło tu o krótki epizod, pół roku czy rok działalności. To były długie lata, od 1982 do 1989, wypełnione stresem, poniewierką i ciągłym lękiem przed aresztowaniem. Maria wybrała taką drogę. A później, gdy zaczęła tworzyć filmy dokumentalne – ponad czterdzieści, w których była reżyserką, scenarzystką czy producentką – można uznać, że była to w pewnym sensie kontynuacja jej wcześniejszej pracy w podziemiu.26 września w sali widowiskowej Kościoła Wszystkich Świętych na pl. Grzybowskim w Warszawie odbędzie się pierwszy przegląd filmów Marii Dłużewskiej pod hasłem Patrzę na Ciebie. Marek Głowacki mówi o tym, dlaczego należy pamiętać o twórczości polskiej reżyserki:Tukidydes powiedział: Narody tracąc pamięć, tracą życie. To jest uniwersalna sentencja, którą w szczególny sposób można odnieść do Marii. Ona przypominała naszą historię, odkłamywała naszą historię, przypominała zapomniane albo wręcz wycinane z naszej świadomości postaci, takich jak Joanna i Andrzej Gwiazdowie, takich jak Andrzej Kołodziej i wiele innych. Czyli to może służyć nam jako to powiedzenie, może służyć jako motto praktycznie do wszystkich filmów Marii Dłużewskiej.Dodaje, że na tegorocznym przeglądzie, zdecydowano się pokazać dwa filmy: Zorza 2 nad Gdańskiem oraz Dzielnieśmy stali i celnie rzucali:Oba filmy dokumentalne bazują na odkrytych, niezwykle interesujących i nigdzie wcześniej niepublikowanych materiałach historycznych. Jeden z nich przedstawia wizytę papieża Jana Pawła II w Gdańsku w 1987 roku oraz jego decyzję o złożeniu kwiatów pod pomnikiem stoczniowców, a dalsze konsekwencje tej decyzji są ukazane w filmie. Drugi film, Dzielnieśmy stali i celnie rzucali, opiera się na dokumentach z narad specjalnego sztabu MSW odpowiedzialnego za tłumienie tzw. rewolty grudniowej, która w rzeczywistości była brutalną masakrą w grudniu 1970 roku. Te niezwykle cenne materiały stanowią punkt wyjścia do głębszych analiz historycznych.Marek Dorsz dzieli się też refleksją na temat pierwszego z wymienionych filmów:Mogę tylko podkreślić, że film o wizycie papieża nie powstał przypadkowo. To bardzo ważne wydarzenie. Pamiętam, jak Maja wraz z Pawłem montowali ten film. Pokazuje ono sytuację, która odsłania nasze dzisiejsze zaniedbania wobec ojczyzny i społeczeństwa – bo papież został tam potraktowany w sposób wyjątkowo brutalny. Nie chcę teraz opowiadać całej fabuły filmu, ale to wydarzenie miało ogromne konsekwencje i nadal nas porusza. Nigdzie na świecie papież nie doświadczył takiego afrontu, jaki spotkał go pod pomnikiem stoczniowców w Gdańsku, i to jest dla nas wszystkich bolesne, zwłaszcza że sprawcami byli nasi rodacy.Na koniec audycji, goście zachęcają do uczestniczenia w wydarzeniu:Zapraszamy serdecznie wszystkich, którzy kochają Polskę, wszystkich, którzy cenią sobie polską tożsamość narodową, polską historię, ale również wszystkich tych, którzy cenią sobie prawdę, wierność i szacunek dla drugiego człowieka.

1 października w Polsce rusza system kaucyjny. - Nie zgniatamy butelek i puszek, tylko odnosimy je do sklepu. Oczywiście możemy nadal wrzucać butelki do kosza, ale wtedy tracimy pieniądze. Po co tracić? - mówi w Polskim Radiu 24 wiceminister klimatu i środowiska Urszula Zielińska. Dodaje, że branża jest przygotowana na wdrożenie nowego rozwiązania.

Dziś Dzień Sybiraka. 17 września 1939 r. Armia Czerwona zaatakowała Polskę. Krzysztof Jabłonka mówi o kulisach natarcia oraz jego długotrwałych konsekwencjach.Historyk przypomina, że o tym, co się działo 17 września należy otwarcie mówić, ponieważ kiedyś, nie było takiego przywileju:My jako starsze pokolenie wiemy, że w czasach komunizmu, ta data była zwalczana. Jak ktoś o niej wspominał, to był bohaterem. Wszyscy raczej mówili: cicho, cicho, niech Pan nie mówi głośno. Ja mówię – trzeba głośno, bo inaczej będzie cicho.Decyzje polskiego Rządu i początek natarciaKrzysztof Jabłonka rozpoczyna swoją opowieść, od opisania sytuacji Rządu Polskiego, który w chwili najazdu przebywał w Kutach na granicy z Rumunią: Rząd polski, który mógł w Kutach wytrzymać jeszcze co najmniej trzy dni, opuścił je z chwilą zbliżenia się Armii Czerwonej.– mówi historyk i zaznacza, że Rumuni ostrzegali przed możliwym sowieckim atakiem od wschodu. Dodaje, że marszałek Edward Rydz-Śmigły był krytykowany za ucieczkę. Jednak Krzysztof Jabłonka staje w jego obronie, twierdząc że nie miał innego wyjścia:Przyjrzyjmy się rządom Łotwy, Estonii – tam wszyscy zginęli w obozach koncentracyjnych. I dodaje:Rydz-Śmigły trzykrotnie przechodził przez most graniczny. Ostatecznie dopiero o świcie 18 września zdecydował się na internowanie w Rumunii.O świcie 17 września 1939 roku Armia Czerwona rozpoczęła ofensywę. Dwa potężne fronty, cztery armie, pół miliona żołnierzy. To było nie do zatrzymania. A mimo to mamy wschodnie Westerplatte, czyli Tynne– przypomina historyk. Kontynuuje, zaznaczając że los obrońców Tynne był tragiczny – zostali spaleni miotaczami ognia, a poddanych zestrzelono.Problem polega na tym, że na wschodzie wszystkich mordowano. I to jest ta potężna różnica, którą warto zauważać– dodaje, porównując sytuację do kapitulacji Westerplatte, gdzie Niemcy zachowali minimum szacunku wobec pokonanych. Puentując, zwraca uwagę na ironię historii:Rosjanie, którzy napadli nas o 03.15 tego czasu, zostali napadnięci o 03.15 przez Niemca. Przypadek? Nie. Po prostu taka jest historia. O świcie najłatwiej kogoś zaatakować, zaskoczyć.Tajny układ i jego konsekwencjeKrzysztof Jabłonka odsłania też kulisy paktu Ribbentrop–Mołotow:Turcy przekazali Polakom informację o tajnym porozumieniu. Przedstawiciel Turcji zaprosił ambasadora Sokolnickiego i, wychodząc z pokoju, umożliwił mu odczytanie francuskiej depeszy. Wynikało z niej, że układ dotyczy nie tylko podziału Polski, ale także Litwy, Łotwy, Estonii i Finlandii. Początkowo nie wspominano o Mołdawii, ale to szybko się wyjaśniło. Co ciekawe, w pierwszej wersji Litwa miała przypaść Niemcom, a Polska – Rosji aż po linię Wisły.Historyk przypomina, że w ostateczności Litwa została oddana Sowietom, a granicę Polski przesunięto do Bugu:Podpisano traktat o „przyjaźni i granicach”. Rosjanie mówili o przyjaźni z Niemcami faszystowskimi i granicach, a Niemcy – o granicach przy okazji przyjaźni– zauważa Krzysztof Jabłonka, podkreślając różnicę akcentów. Jak mówi, Pakt Ribbentrop-Mołotow okazał się także niemiłym zaskoczeniem dla przekonanych o sojuszu z Niemcami Japończyków, którzy toczyli w tym czasie walkę z Armią Czerwoną:Najbardziej zabolało ich, że Niemcy nie poinformowali o układzie. Japończycy tego bardzo nie lubią. I odwzajemnili się, nie wypowiadając Rosji wojny do 1945 roku.W konsekwencji Japończycy nie reagowali, gdy artyleria ZSRR była transportowana przez Daleki Wschód i w rekordowym tempie trafiała na front. W tym sensie Pakt Ribbentrop-Mołotow przyczynił się do zatrzymania Hitlera przed wkroczeniem na Wschód./ab

Sławomir Mentzen wyraźnie ustawia się przeciwko PiS-owi – ocenia Mariusz Staniszewski. Publicysta nazywa tę strategię niedojrzałą i ostrzega, że może zagrozić przyszłym sukcesom całej prawicy.Sławomir Mentzen coraz wyraźniej pozycjonuje się przeciwko Prawu i Sprawiedliwości – ocenia dziennikarz i publicysta Mariusz Staniszewski w Poranku Radia Wnet.Walczy o prawicowy elektorat, ale robi to w sposób, który pokazuje jego brak doświadczenia. Partie mniejszościowe nie mogą stawiać warunków zaporowych, bo same eliminują się z udziału w rządach– mówi.Zdaniem Staniszewskiego, lider Konfederacji ustawia się w roli „antypis i antywszyscy”, co odcina mu możliwość manewru wewnątrz prawicy.Część Konfederacji chciałaby współrządzić i odsunąć obecny gabinet Tuska, Sikorskiego, Kosiniaka-Kamysza czy Hołowni. Mentzen koncentruje się jednak na konflikcie z PiS-em– zauważa.PiS i Konfederacja umie razemPublicysta przypomina, że wybory prezydenckie pokazały skuteczność paktu o nieagresji PiS-u i Konfederacji.Dzięki temu udało się zablokować Trzaskowskiego i lewicową agendę. Sukcesem całej prawicy jest prezydent Nawrocki. Jeśli Mentzen teraz idzie na kontrze, ten sukces za dwa lata może się nie powtórzyć– podkreśla.Według Staniszewskiego PiS nie musi rozbijać Konfederacji, bo ta jest już wewnętrznie podzielona. Po wyborach mogą powstać dwa oddzielne kluby parlamentarne.W tym kontekście postawa Mentzena jest po prostu niedojrzała– ocenia.Koalicja Obywatelska tonieKomentując sytuację koalicji rządzącej, Staniszewski zgadza się z Adamem Bielanem:  To chwiejna konstrukcja. Brakuje spójnej wizji, wszyscy się zwalczają. Każdy wariant sondażowy pokazuje, że ta koalicja oddaje władzę.Najmocniej oberwało się jednak PSL-owi.Notowania są dramatyczne, około 1,5 proc., czyli na poziomie Bezpartyjnych Samorządowców. Mając wicepremiera i ministrów, osiągają takie poparcie. To pokazuje, że Kosiniak-Kamysz zawiódł jako lider i polityk– mówi Staniszewski. Dodaje, że kryzys PSL-u jest dziś głębszy niż kiedykolwiek w III RP.

NEPAL PRAWDZIWA HISTORIA

TSUE przekroczył swoje kompetencje. Ten wyrok nie odbiera statusu sędziom, to absurd – mówi dr Oskar Kida. Dodaje, że pomysły ministra Żurka są antypolskie i antypaństwowe.W czwartek Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że polski sąd krajowy nie może pominąć faktu, iż Trybunał odmówił Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych polskiego Sądu Najwyższego statusu sądu, ponieważ izba ta nie spełnia ustanowionych w prawie Unii wymogów dotyczących niezawisłości, bezstronności i uprzedniego ustanowienia na mocy ustawy. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok, który – zdaniem ministra sprawiedliwości Adama Żurka – daje sędziom prawo do kwestionowania statusu swoich kolegów w Sądzie Najwyższym.To bzdura i przekłamanie– ocenia konstytucjonalista dr Oskar Kida.TSUE orzekając o ustroju wymiaru sprawiedliwości w Polsce przekroczył swoje kompetencje. To wyrok ultra vires, czyli poza zakresem uprawnień. Polska konstytucja jasno wskazuje, że status sędziego nie może być podważany– podkreśla.Chodzi o skład a nie IzbęJak zaznacza, TSUE wcale nie odebrał statusu całej Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, lecz odnosił się do jednego konkretnego składu orzekającego, w wyjątkowej sprawie dotyczącej prawa Unii.To nie jest delegalizacja sędziów, a twierdzenia, że prezydent Karol Nawrocki nie jest prezydentem, są kompletnym absurdem– mówi Kida.Jego zdaniem część sędziów „aktywistów” użyje wyroku TSUE jako oręża politycznego.To oni wprowadzają chaos, a nie sam Trybunał. TSUE daje opcję, ale nigdy nie stwierdził, że wszyscy sędziowie powołani po 2018 r. nie są sędziami– zaznacza.Ignorować, to nie są kompetencje TSUEKida ostro krytykuje plany ministra Żurka: „Próba wygaszenia Izby Kontroli czy odtworzenia KRS uchwałą Sejmu to pomysły antypolskie i antypaństwowe. Na szczęście w samej koalicji nie ma do tego większości”Na pytanie, jak Polska powinna traktować takie wyroki, odpowiada krótko:Powinniśmy je ignorować. TSUE nie może ingerować w ustrój sądownictwa w Polsce. Sędziowie mają konstytucyjny zakaz podważania statusu innych sędziów– pokreśla.

To nie jest zwykły sojusznik, to zależność – mówi w Radiu Wnet Jan Parys o Rosji uzależnionej od Chin. Dodaje, że Polska musi dbać, by Amerykanie nie wycofali wojsk z naszego kraju.Dr Jan Parys, ekspert ds. międzynarodowych powiedział w Poranku Radia Wnet, że „jesteśmy w fazie dużych zmian w życiu międzynarodowym – dawny porządek się zawalił, a nowy jeszcze nie powstał. Trwają przygotowania do stworzenia nowego układu sił”. Zdaniem byłego ministra obrony, świat stoi dziś wobec niebezpiecznego sojuszu.Chiny i Rosja to państwa niedemokratyczne, posiadające roszczenia terytorialne wobec innych. Sojusz tych krajów nie zapowiada stabilizacji, ale raczej groźbę wojny– ocenia Parys.Rosja w cieniu ChinParys podkreśla, że choć Pekin jest dla Moskwy potężnym partnerem, to oznacza to coraz większą zależność Rosji.Jeżeli Rosja polega na pomocy finansowej, militarnej i politycznej Chin, to traci samodzielność i suwerenność. To nie jest zwykły sojusz – to zależność– mówi.Słabość EuropyW ocenie eksperta, obecne relacje Europy z USA obnażają słabość Starego Kontynentu.Zdjęcia ze spotkań unijnych liderów z prezydentem USA są odbiciem realnych potencjałów: ogromnej siły gospodarczej i militarnej Ameryki oraz znacznie mniejszego potencjału Europy– stwierdza i dodaje, że źródła tego stanu rzeczy leżą w decyzjach politycznych Brukseli.Europa odeszła od myślenia ekonomicznego na rzecz ideologii. Wpuszczono migrantów, forsowano zieloną transformację energetyczną. To osłabiło europejski przemysł i zdolność budowy własnego potencjału. Stany Zjednoczone i Chiny stosują kryteria ekonomiczne i idą naprzód, a Europa prawie stoi w miejscu– ocenia Parys.Polska i wojska USAEkspert podkreśla, że przez najbliższe kilkanaście lat Europa nie będzie w stanie samodzielnie odeprzeć ataku rosyjskiego.Musi polegać na USA. Z własnej winy jesteśmy niesamodzielni politycznie i militarnie, co ogranicza nasze możliwości prowadzenia własnej polityki– mówi.Dlatego jego zdaniem kluczowe jest, by Polska zabiegała o utrzymanie obecności wojsk USA.Głównym tematem rozmów prezydenta Karola Nawrockiego z Donaldem Trumpem powinien być amerykański przegląd strategiczny i planowane redukcje sił. Polska musi dążyć, by redukcji u nas nie było, bo Rosja nie jest mniej groźna, ale bardziej niż kilka lat temu– podkreśla.

W rozmowie z Konradem Mędrzeckim joginka, nauczycielka i współautorka albumu „777 Asan” opowiada o tym, jak rozpoczęła się jej przygoda z jogą oraz wyjaśnia, jak powstawała jej najnowsza publikacja.  Rozmowa rozpoczyna się od krótkiego wyjaśnienia pojęć. Jak mówi gość audycji Cała naprzód, samo słowo „joga” jest wieloznaczne – pod tym pojęciem kryje się m.in. zbiór etycznych i moralnych zasad mających za zadanie wyciszenie umysłu.Wśród tych technik mamy również asany, czyli pozycje jogi. To jest zazwyczaj ten element, nas w tym momencie najbardziej przyciąga do jogi. Te ćwiczenia mają bardzo terapeutyczny wpływ na nasze zdrowie, na nasz kręgosłup, na nasze samopoczucie.– mówi Karolina Jaworska. Dodaje, że jej przygoda z jogą również zaczęła się od zainteresowaniem aspektem fizycznym:To ten element bardzo przyjemnego ruchu, który daje mnóstwo przestrzeni w ciele, uczy świadomości ciała i powoduje, że człowiek po prostu bardzo dobrze się czuje po treningu.Opowiada, że z czasem ta praktyka stała się dla niej drogą życiową, prowadząc do nauczania, otwarcia studia jogi, a po pandemii – przeniesienia działalności do internetu. Pomysł na album dojrzewał wiele lat:Kiedy zaczęłam szkolić nauczycieli, poczułam, że brakuje takiej encyklopedii – ściągawki z asanami.Pierwotnie planowano około stu pozycji, później 300, a ostatecznie – po ponad dwóch latach pracy – zdecydowano się na liczbę 777, łącząc szczęśliwe skojarzenia z estetyką. Album obejmuje zarówno klasyczne pozycje, jak i liczne modyfikacje, przydatne dla osób o różnych możliwościach:Chcieliśmy znaleźć optimum między tym, co współczesny człowiek jest w stanie wypracować w swoim ciele, a tym, co może mu się realnie przydać.Karolina Jaworska podkreśla, że w książce zastosowano system oznaczeń poziomu trudności (od jednej do czterech gwiazdek) oraz „jogowych pierwiastków” – piktogramów pokazujących, które partie ciała są w danej pozycji rozciągane lub wzmacniane. Dzięki temu czytelnik może bezpiecznie dobierać ćwiczenia i planować progresję nawet bez nauczyciela, choć obecność instruktora pozostaje cenna.Album można kupić wyłącznie na stronie jogahome.pl, a z twórcami można ćwiczyć poprzez ich kanał YouTube, gdzie dostępnych jest blisko tysiąc praktyk na różnym poziomie zaawansowania. Z kodem WNET10 obowiązuje 10% zniżki oraz darmowa wysyłka do końca października./ab

Važno je da ljudi učine sve da održe porodicu, ali kad shvate da će biti srećniji odvojeni, onda treba da se raziđu, jer to je bolja opcija i za dete, priča gošća Mamazjanije i mama jedne Senje, Ivana Marinković “Frajerka”, koja je doktor filoloških nauka, zaposlena u Institutu za srpski jezik SANU, organizatorka venčanja, influenserka, a uz sve to, naglašava, uvek ima vremena za sebe i za svoje dete. Ivana se tokom razgovora osvrnula na bolne periode kada je pokušavala da održi i iznese trudnoću, ali, nažalost, nije uspevala. "Imala sam vanmateričnu trudnoću, potom i sponatni, a kad sam treći put ostala trudna, ležala sam dva meseca u bolnici. Hospitalizovana sam kad sam bila tek u petoj nedelji. Imam utisak da sam uspela, jer sam 'pustila', odnosno konačno sam se opustila i rekla sebi, ‘šta bude, biće'. Takođe sam se obraćala i bebi u sebi, i rekla joj da i ona mora malo da poradi na ovome", kroz osmeh priča Ivana. Ona je danas ponosna mama devetogodišnje Senje kojoj posvećuje najveći deo svog slobodnog vremena. "Imala sam neke poslovne ponude, ali sam ih odbila jer želim da provodim više vremena sa ćerkom dok je još mala. Aktivnost na mrežama je išla tom putanjom da mi oduzme dosta vremena, a već radim u Institutu i bavim se organizacijom venčanja i to je sve zajedno mnogo posla". Dodaje da kad ne radi i nije sa ćerkom, voli i sebi da udovolji, da se opusti i napuni baterije. "Bar pola sata dnevno odvojim samo za sebe, da izađem negde i popijem kafu. Mislim da je jako važno da žena bude ostvarena i zadovoljna da bi bila dobra mama", kaže Ivana. Nakon borbe da održi trudnoću, iz koje je stigla Senja, nažalost, došlo je do razvoda. "Ona je bila mala, a mi smo odlučili da se rastanemo. To nikad nije lako. Čovek sve čini da mu se porodica ne raspadne, nije to samo dvoje ljudi koji se razilaze, to je rascep porodice, a okolina krivicu uvek nekako svaljuje na ženu. Svakako, ne kajem se, jer mislim da je za dete daleko bolje da bude sa roditeljima koji su odvojeni, a srećni, nego da živi u disfunkcionalnoj zajednici", objašnjava Ivana. Opisuje i kako je ćerki dosta pomogla psihoterapija da prebrodi težak period. "Kad smo joj zajedno saopštili, počela je da se smeje, ali to je delovalo kao odbrambeni mehanizam deteta koje ne može odmah da prihvati tako drastičnu promenu", priča naša gošća. Ono što je problem su ljudi, koji i danas, u 21. veku, stigmatizuju samohrane majke. “Doživljavamo da u centru Beograda stičeš utisak da bi lakše prihvatili da žena, majka, ima pored sebe bilo kakvog muškarca, makar i onog koji je bije, samo da nije sama. Da je tu ta muška figura, kakva god i to je prosto neverovatno”, naglašava Ivana. U razgovoru je navela da ćerki pruža dosta slobode i da nije helikopter mama. “Ima nekih ljudi koji kažu da je 'nestašna', jer se popela na drvo, a ona je samo živahno dete, puno energije i deca treba da budu napolju, a ne da sede sa tabletom po ceo dan. Dogovorile smo se da može da koristi tablet pola sata radnim danima i sat vremena kad ne ide u školu. Za sad nekako uspeva, ali videćemo koliko će potrajati. Svakako, ono što želimo da naša deca budu i kako želimo da žive i da se ponašaju, treba mi prvo da pokažemo, jer je naš model taj na koji se ugledaju”, zaključuje Ivana “Frajerka”.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. [AUTOPROMOCJA] W najnowszym odcinku podcastu “Raport międzynarodowy” prowadzący, Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz, zaczynają nietypowo – od zaproszenia na specjalne wydanie programu, które odbędzie się we wtorek, 25 lutego, o godzinie 17:00. Gościem będzie prezydent Aleksander Kwaśniewski, który, mimo że będzie świeżo po podróży do Kijowa, zgodził się przyjąć zaproszenie. Przy okazji trzeciej rocznicy wojny w Ukrainie podzieli się swoimi uwagami na temat najnowszych wydarzeń międzynarodowych dotyczących sytuacji wokół Ukrainy. Osoby subskrybujące Onet Premium mogą zapisać się na wydarzenie poprzez link: https://eventory.cc/event/raport-miedzynarodowy-3?private_code=dSI6KtPQaA. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat samego wydarzenia, zapraszamy tutaj: https://www.onet.pl/informacje/onetwiadomosci/specjalne-wydanie-raportu-miedzynarodowego-jak-sie-zapisac/gc43ldn,79cfc278?5360 Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz informują również słuchaczy i słuchaczki o zmianie formuły podcastu. Od teraz zarówno wtorkowe wywiady z gośćmi, jak i czwartkowe przeglądy wydarzeń będą prowadzone wspólnie przez obu gospodarzy. Oba podcasty będą również dostępne w wersji audio i wideo. W dalszej części programu prowadzący pogrążają się w "szaleństwie", próbując wyjaśnić zarówno słuchaczom, jak i sobie samym, o co chodzi Donaldowi Trumpowi. Problem polega na tym, że sami nie są tego pewni. Mają wręcz wątpliwości, czy sam Trump wie, o co mu chodzi. Liczą na to, że Władimir Putin nie ma tej wiedzy, ale są przekonani, że europejscy przywódcy jej nie mają. W tym miejscu można by postawić kropkę – gdyby nie to, że wciąż mówimy o wojnie i o tym, jak ją zakończyć tak, by było to trwałe rozwiązanie, a nie jedynie krótki epizod przed wielką europejską wojną. Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz komentują wymianę uprzejmości między Donaldem Trumpem a Wołodymyrem Zełenskim. Przy okazji cytują e-mail od jednego ze słuchaczy, który – w przeciwieństwie do prowadzących – “odpowiednie dał rzeczy słowo”. Prowadzący zastanawiają się, czy Amerykanie poszli na realne ustępstwa wobec Rosji, czy jedynie na ustępstwa o charakterze PR-owym. Zaznaczają przy tym, że w polityce międzynarodowej ustępstwa wizerunkowe są w istocie ustępstwami politycznymi. Rozważają również, czy Ukraina może “machnąć ręką” na Stany Zjednoczone i porozumieć się z Chinami. Dochodzą jednak do wniosku, że choć jest to konstrukcja intelektualnie ciekawa, to w praktyce całkowicie pozbawiona sensu. Następnie pojawia się pytanie, czy Ukraina mogłaby zamiast tego porozumieć się z Europą. I tu pojawia się kolejny problem – czy Europa w ogóle istnieje? Niestety, prowadzący nie są w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi. W podcaście omawiany jest także szczyt europejski w Paryżu. Zbigniew Parafianowicz konstatuje, że niedobrze się stało, iż to prezydent Emmanuel Macron, a nie Donald Tusk, zwołał to spotkanie. Na co Witold Jurasz odpowiada, że nie da się być przywódcą Europy, jeśli nie można zadeklarować wysłania wojsk na Ukrainę. Dodaje, że PiS nie może mieć pretensji do Donalda Tuska o brak przywództwa, skoro sam go w tej kwestii szantażuje. Konkluduje, że Donald Tusk i Jarosław Kaczyński w gruncie rzeczy szantażują się nawzajem, a w tym wszystkim zakładnikiem stają się interesy państwa polskiego. Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz zastanawiają się również, czy prezydent Macron chciałby być Napoleonem Bonaparte. Dochodzą do wniosku, że źle postawili pytanie, bo oczywiste jest, że prezydent Macron chciałby nim być – nie wiadomo tylko, czy ma ku temu odpowiednie warunki. W dalszej części programu prowadzący analizują także kwestię ewentualnego wysłania polskich wojsk do Ukrainy oraz próbę nawiązania rozmów między Stanami Zjednoczonymi a Białorusią. Na koniec Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz pozwalają sobie na liczne złośliwości wobec polityków prawicy, którzy niegdyś zachwycali się Donaldem Trumpem. Witold Jurasz przypomina, że kiedyś określił ten zachwyt jako "inną czynność polityczną". Prowadzący ironizują również na temat liberalnego salonu, który – w słusznym zapewne potępieniu Trumpa – zdaje się zapominać, że w interesie Polski leży utrzymanie jedności świata euroatlantyckiego, a nie przyczynianie się do jego rozpadu. Stwierdzają, że na szczęście Donald Tusk w tej sprawie nie słucha liberalnych elit. Na zakończenie Witold Jurasz z właściwą sobie złośliwością odnotowuje, że w Polsce nie brakuje komentatorów, którzy zaczęli krytykować Niemcy za ich politykę wobec Ukrainy i Rosji dopiero w momencie, gdy Niemcy sami zaczęli się krytykować. Podobnie słabość Unii Europejskiej dostrzegli dopiero wtedy, gdy zauważyła ją Ursula von der Leyen. Jurasz podsumowuje, że najlepiej postawę tych osób oddaje tytuł książki autora przemówień Wojciecha Jaruzelskiego – “Teraz już można”. Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz mogą, nawet gdy “jeszcze nie można” – i dlatego zachęcają do słuchania podcastu.

Wykład Krystyny Pęchalskiej, VII Festiwal Sąsiedzki „Wespół w Zespół dla Solca”, 23 czerwca 2020 [1h48min]https://wszechnica.org.pl/wyklad/opowiesc-o-hannie-chrzanowskiej-pielegniarce-z-wizja-sluzenia-chorym/Hanna Chrzanowska (1902-1973) uważała, że opieka powinna objąć zarówno ciało, jak i duszę pacjenta. Była aktywną zawodowo pielęgniarką i nauczycielką profesji. Zasłynęła jako twórczyni pielęgniarstwa parafialnego w Krakowie. Kościół katolicki uznaje ją za osobę błogosławioną. Jej postać przybliża Krystyna Pęchalska w nagraniu wykładu zarejestrowanego podczas VII Festiwalu Sąsiedzkiego „Wespół w Zespół dla Solca”.„Co za radość na stare lata dorwać się do chorych: myć, szorować, otrząsać pchły” – pisała w swoich wspomnieniach Hanna Chrzanowska.Pielęgniarka, dzięki pomocy ze strony ówczesnego kard. Karola Wojtyły oraz proboszcza parafii mariackiej ks. Ferdynanda Machaya zorganizowała w latach 50. Krakowie pielęgniarstwo parafialne. W założeniach przedsięwzięcia, które przedstawiła ks. Machayowi, pisała, że pomoc powinna obejmować zarówno ciało jak i duszę chorego. Opieka obejmowała jednak również osoby obojętne religijnie.– Hanna bardzo uczulała, żeby nie nawracać na siłę – mówi Krystyna Pęchalska. Dodaje, że kiedy ze strony niewierzących chorych padały pytania, dlaczego Bóg zezwala na zło i cierpienie, odpowiadała, że to tajemnica. – W ten sposób robi się taką przestrzeń, że opadają emocje z jednej i drugiej strony. Potem można ewentualnie wrócić do tematu i zaproponować spotkanie z kapłanem – tłumaczy.Hanna Chrzanowska i jej biografiaHanna Chrzanowska w 1920 roku skończyła przyspieszony kurs pielęgniarstwa, by nieść pomoc rannym w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1922-1924 pobierała naukę w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa. Nauczała w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i Higienistek w Krakowie. Była aktywnym członkiem Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych. Uczestniczyła m.in. w pracach nad ustawą o pielęgniarstwie z 1935 roku. Była wieloletnią redaktorką naczelną czasopisma „Pielęgniarka Polska”. W czasie II wojny światowej włączyła się w działalność Rady Głównej Opiekuńczej.Po wojnie uczestniczyła w reaktywacji Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Higienistek, przekształconej w Szkołę Pielęgniarsko-Położniczą. Prowadziła kursy dla pielęgniarek, uczyła również metodyki nauczania.Hanna Chrzanowska była również literatką. Pod pseudonimem Agnieszka Osiecka opublikowała powieści „Niebieski klucz” (1934) i „Krzyż na piaskach” (1938).Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historiahttps://anchor.fm/wszechnica-fww-naukahttps://wszechnica.org.pl/#hannachrzanowska #społeczeństwo #chorzy #pomoc #pielęgniarka #historia

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. [AUTOPROMOCJA] Tematem najnowszego odcinka podcastu “Raport międzynarodowy” są przede wszystkim wydarzenia wokół Ukrainy, a zwłaszcza rozmowa prezydentów Stanów Zjednoczonych, Donalda Trumpa, i Federacji Rosyjskiej, Władimira Putina. Prowadzący podcast, Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz, omawiają również wypowiedzi sekretarza obrony Stanów Zjednoczonych, Pete'a Hegsetha, podczas spotkania z sojusznikami NATO w Brukseli. W podcaście dochodzi do sporu między prowadzącymi na temat interpretacji najnowszych wydarzeń. Linia podziału jest w pewnym sensie tradycyjna – Zbigniew Parafianowicz pozostaje raczej pesymistą i nie wierzy, że ewentualne zakończenie wojny będzie trwałe. Z kolei Witold Jurasz argumentuje, że pomiędzy polityką nowej administracji USA a podejściem prezydenta Joe Bidena nie ma większych różnic. Jego zdaniem bezpieczeństwo Ukrainy i trwałość pokoju nie zależą od przebiegu granic, lecz od tego, czy na Ukrainie powstanie misja wojskowa dysponująca realną siłą. Zbigniew Parafianowicz podkreśla, że Trump i Hegseth, stwierdzając, iż Ukraina nie odzyska wszystkich terytoriów ani nie wejdzie do NATO, już na starcie poczynili ustępstwa wobec reżimu w Moskwie. Witold Jurasz zwraca jednak uwagę, że reakcje w Polsce graniczą z histerią, co jest przesadą. Jego zdaniem w debacie publicznej pomijana jest kluczowa kwestia – realne zagrożenie dla Polski pochodzi nie z Ukrainy, lecz z Białorusi. Rosjanie, gdyby mieli zaatakować Polskę, uderzyliby właśnie od strony Białorusi, a nie Ukrainy – chociażby dlatego, że Ukrainę musieliby jeszcze pokonać, podczas gdy na Białorusi rosyjskie wojska już stacjonują, zaledwie 250 km od Warszawy. Prowadzący podcast zastanawiają się, czy Polska powinna wysłać wojska na Ukrainę. Witold Jurasz stwierdza jednoznacznie, że tak, ponieważ kraj, w którego interesie leży utworzenie misji wojskowej w Ukrainie, nie może jednocześnie deklarować, że nie weźmie w niej udziału. Dodaje jednak, że kluczowe jest, aby polskie wojska stacjonowały na zapleczu sił brytyjskich, francuskich i innych państw zachodnich. Taki układ miałby zniechęcić Rosję do rozpętania kolejnej wojny, dając jej jasny sygnał, że w przypadku agresji będzie musiała zmierzyć się nie tylko z Ukrainą, ale również z zachodnimi mocarstwami, a Polska nie będzie pierwszym celem ataku. W dalszej części podcastu Jurasz i Parafianowicz wracają do kwestii pomnika polskich ofiar niemieckiego nazizmu, który od lat nie może powstać w Berlinie. Odnotowują tekst Estery Flieger w “Rzeczpospolitej”, która zwraca uwagę, że jeżeli pomnikowi miałby towarzyszyć tzw. Dom Polsko-Niemiecki – instytucja niemiecka promująca niemiecką wizję historii – to idea pomnika zostałaby całkowicie rozwodniona. Prowadzący podcast komentują również doniesienia Szymona Jadczaka z “Wirtualnej Polski” oraz Macieja Miłosza z “Rzeczpospolitej” dotyczące szefa Instytutu Pileckiego, Krzysztofa Ruchniewicza. Wynika z nich, że w zarządzanych przez niego instytucjach dochodziło do poważnych nieprawidłowości finansowych. W dalszej części podcastu omawiane są także informacje “Washington Post” o planowanym przez Izrael uderzeniu na irańskie instalacje jądrowe. Zbigniew Parafianowicz zauważa, że doniesienia o tym, iż Donald Trump próbuje powstrzymać rozwój irańskiego programu jądrowego drogą dyplomatyczną, mogą wskazywać, że jego radykalne wypowiedzi o wysiedleniu Palestyńczyków ze Strefy Gazy są jedynie PR-ową zagrywką, mającą na celu zapewnienie premierowi Netanjahu propagandowego sukcesu, który niekoniecznie będzie poparty realnymi działaniami. Witold Jurasz zauważa, że podobnie można traktować pozorne koncesje Trumpa wobec Putina – przyjazne deklaracje mogą nie przekładać się na realne ustępstwa. Jego zdaniem w relacjach między Rosją a Stanami Zjednoczonymi, biorąc pod uwagę nałożone na Moskwę amerykańskie sankcje, to właśnie Rosja znajduje się “na musiku”. Na koniec podcastu prowadzący rozważają, czy Polska powinna dążyć nie tylko do rozmieszczenia amerykańskiej broni jądrowej na swoim terytorium, ale także do budowy własnego potencjału nuklearnego. Witold Jurasz podkreśla, że stworzenie tajnego programu atomowego jest całkowicie nierealne, jednak Polska mogłaby dążyć do uzyskania statusu “państwa progowego”, czyli kraju dysponującego technologią umożliwiającą szybkie wejście w posiadanie broni jądrowej. Jego zdaniem, jeśli Polska chciałaby w przyszłości aspirować do takiego statusu, powinna wybierać reaktory jądrowe niekoniecznie amerykańskiej produkcji.

Brak mieszkań wciąż jest palącym problemem na Szmaragdowej Wyspie. W 2024 r. wybudowano zaledwie nieco ponad 20 tys. lokali, znacznie poniżej obietnic rządu.Standardowy cel to 33 tys. mieszkań rocznie. Po 2020 r. tylko dwa razy udało się osiągnąć ten celwskazuje szef portalu Polska-IE.com Bogdan Feręc. Jak podkreśla, jedną z istotnych przyczyn takiego stanu rzeczy jest permanentny brak rąk do pracy. Dodaje, że polityka Unii Europejskiej również przyczynia się do pogłębiania irlandzkiego problemu mieszkaniowego.Jeżeli nie obniżymy kosztów produkcji przemysłowej, nigdy nie będziemy konkurencyjnitrwają pracę nad przepisami zakazującymi irlandzkim firmom z firmami funkcjonującymi na okupowanych terytoriach palestyńskich.Premier Micheal Martin przekazał ustawę do prokuratora generalnego, który stwierdził, że w niektórych punktach jest ona sprzeczna z konstytucjąrelacjonuje Bogdan Feręc.Jakub Grabiasz omawia wyniki 1 kolejki Pucharu Sześciu Narodów: Irlandia-Anglia 27:22 Francja-Walia 43:0, Szkocja-Włochy 31-19.W kolejce kibiców czekają następujące mecze: Włochy-Walia, Anglia-Francja, Szkocja-Irlandia.

Uczniowie w Polsce są przemęczeni. Czy lepsza organizacja roku szkolnego pozwoliłaby im lepiej rozłożyć siły w ciągu dziesięciu szkolnych miesięcy? – Trzeba się nad tym zastanowić – mówi w podcaście „Szkoła na nowo” wiceministra edukacji Paulina Piechna-Więckiewicz. Resort edukacji przygląda się organizacji roku szkolnego. Urzędnicy się zastanawiają, w jaki sposób rozłożyć okresy wolne od dydaktyki, by osiągnąć lepszą równowagę między nauką a odpoczynkiem. Chodzi o to, że np. w tym roku pierwsza tura ferii zimowych rozpoczyna się już 20 stycznia (w województwach kujawsko-pomorskim, lubuskim, małopolskim, świętokrzyskim i wielkopolskim), podczas gdy wiele dzieci wróciło do szkoły po świątecznej przerwie dopiero 7 stycznia. Czyli w styczniu będą mieć zaledwie dziewięć dni nauki. A potem będą pracować bez przerwy aż do Wielkanocy, która w tym roku wypada dopiero 20 kwietnia. – Na pewno nad organizacją roku szkolnego trzeba się zastanowić. Do MEN trafia w tej sprawie wiele postulatów, jest to jedna z sześciu–siedmiu najczęściej zgłaszanych przez rodziców spraw – mówi w podcaście „Szkoła na nowo” wiceministra edukacji Paulina Piechna-Więckiewicz. Dodaje też, że możliwość częstszego odpoczynku byłaby dobra dla dzieci. MEN się przygląda, ale żadne prace w resorcie nie są jeszcze prowadzone Wiceszefowa resortu zastrzegła jednak, że na razie w ministerstwie nie toczą się w tej sprawie żadne prace. – Na razie się przyglądamy. Ewentualna zmiana organizacji roku szkolnego musiałaby być poprzedzona dużymi konsultacjami społecznymi, bo to przecież nie tylko dotknie szkoły, ale także rodziców, którzy będą musieli inaczej zaplanować swoje urlopy. Wypowiedzieć powinna się także branża turystyczna, bo to wiąże się z innym harmonogramem wyjazdów dzieci – mówi Piechna-Więckiewicz w podcaście „Rzeczpospolitej”. Zmiana organizacji roku szkolnego wzbudza w Polsce wiele emocji. Obecnie zdecydowano, że ferie zimowe będą odbywały się nie w czterech turach, ale w trzech.  Odczytano to jako skrócenie ferii, choć każdy uczeń będzie miał tyle samo wolnego co do tej pory – dwa tygodnie. I wywołało to sporą dyskusję. Przy tej okazji nauczyciele zwrócili uwagę, że okres nauki od początku roku szkolnego do Bożego Narodzenia jest zbyt długi i już pod koniec listopada widać, że uczniowie wysiadają. A to może niekorzystnie odbić się na ich kondycji psychicznej. Dlatego zdaniem wielu nauczycieli należałoby rozważyć wprowadzenie ferii jesiennych kosztem skrócenia zimowych do tygodnia (dzieci dziś rzadko wyjeżdżają na całe dwa tygodnie) albo wręcz skrócenia wakacji. Kiedy są ferie w Wielkiej Brytanii i Niemczech Nie jest to rozwiązanie rewolucyjne, bo np. w Wielkiej Brytanii czy w Niemczech okresy wolne od nauki szkolnej są tak właśnie rozłożone. I tak na Wyspach nauka rozpoczyna się w połowie sierpnia, a rok szkolny podzielony jest na trzy trymestry. Pierwszy trwa do Bożego Narodzenia, ale przedzielony jest feriami w październiku. Drugi od stycznia do Wielkanocy, ale w połowie są ferie zimowe. Trzeci trymestr zaczyna się po Świętach Wielkanocnych i trwa do wakacji. Z kolei w Niemczech układ ferii i daty rozpoczęcia okresów nauki szkolnej są różne w poszczególnych landach, ale uczniowie tak samo mogą odpocząć w czasie ferii jesiennych, zimowych i wiosennych. Wakacje są krótsze. – Przykład Niemiec pokazuje, że można rok szkolny zorganizować inaczej, bardziej elastycznie – mówi Piechna-Więckiewicz. Uruchomienie dodatkowego terminu ferii pozwoliłoby też rodzicom wyjechać na wakacje poza sezonem. Dziś wielu to robi na własną rękę kosztem nauki w szkole.

Polska stoi w obliczu kryzysu demograficznego. Autor książki Demografia jest przyszłością, wyjaśnia, co stoi za spadkiem dzietności i jak odwrócić ten trend. Pod względem dzietności Polska wypada bardzo słabo. Jesteśmy wśród krajów o najniższej dzietności w Unii Europejskiej, rywalizując z Maltą czy Albanią – mówi Mateusz Łakomy. Dodaje jednak, że Polska ma atut w postaci większego przywiązania do małżeństwa i trwałości związków, co daje potencjał na poprawę sytuacji.Ekspert ds. demografii porusza kluczowe zagadnienia związane z niską dzietnością w Polsce i Europie. Jakie są przyczyny tego zjawiska i czy możemy coś z tym zrobić?Rozmówca Jaśminy Nowak wskazuje, że podstawą kryzysu jest trudność w tworzeniu trwałych związków. Najważniejszym czynnikiem, który zbliża pary jest podobieństwo pod względem statusu społeczno-ekonomicznego. Idealna sytuacja jest wtedy gdy status mężczyzny jest wyższy, kiedy jest wyższy fizycznie, starszy i lepiej zarabia– wyjaśnia.Jednak w Polsce problemem jest duża różnica w poziomie wykształcenia między młodymi kobietami a mężczyznami.W krajach zachodnich, takich jak Francja czy Irlandia, odsetek mężczyzn z wyższym wykształceniem jest znacznie większy. W Polsce mężczyźni mają trudności w dostępie do studiów technicznych i politechnicznych – zauważa gość "Poranka Wnet".Mateusz Łakomy podkreśla, że potrzebujemy długofalowych działań: Polityka prorodzinna, poprawa dostępu do mieszkań, inwestycje w edukację – to kluczowe kroki.

Gospodarz Studia Za Nysą naświetla sytuację gospodarczą, określana jako najgorsza od stu lat, wynikająca z polityki socjalistycznej i działań Zielonych, która rzutuje na całą Europę, w tym na Polskę. Jan Bogatko porusza również kwestie bezpieczeństwa w kontekście tragicznych wydarzeń w Magdeburgu, gdzie zamach na jarmark bożonarodzeniowy wstrząsnął krajem, oraz problem rosnącej liczby ataków nożowników. Rozmówca Jaśminy Nowak podkreśla, że reakcja Niemców - składanie kwiatów i zniczy - nie jest wystarczającą odpowiedzią na zagrożenia terrorystyczne. Dodaje, że sprawca zamachu, Taleb al-Abdul Mohsen, był znany władzom policyjnym, a brak odpowiednich działań w celu monitorowania jego działań budzi poważne wątpliwości co do skuteczności niemieckiego systemu bezpieczeństwa. 

Czy startup może się narodzić po przepychance z kontrolerem biletów? Tak było w przypadku naszego kolejnego rozmówcy - przedsiębiorcy i pasjonata technologii. Adam Sobczak, twórca PriceR, a wcześniej co-founder INPLUS, Fundacji SiePomaga i Cenatorium był gościem audycji “Biznes bez Lukru”. Z rozmowy poznacie jego niezwykłą drogę - od fascynacji fizyką, poprzez pierwsze inwestycje giełdowe, aż po budowanie firm, które zmieniają oblicze rynku, nie tylko nieruchomości. Dlaczego jeszcze warto spędzić z nami najbliższe kilkadziesiąt minut? Dowiemy się m.in.: * Jak pozyskać finansowanie na startup od funduszu inwestycyjnego i na co zwrócić uwagę, negocjując warunki? * Czy łatwo jest przekonać wspólników do długoterminowej wizji, gdy na stole leżą szybkie zyski? * Jak zbudować produkt, który wyprzedza konkurencję o lata i staje się standardem w branży? * Jak odnaleźć się w roli lidera, gdy Twoje wizjonerskie pomysły napotykają na opór?* Czy etyka i biznes idą ze sobą w parze i czy przedsiębiorca ma obowiązek dzielić się swoim sukcesem? Adam Sobczak przekonuje, że nie można bać się zmiany kierunku, kiedy rynek tego wymaga. Dodaje, iż warto doceniać perspektywę drugiej strony, a firmy zakłada się przede wszystkim po to, by tworzyć wartość. To zaś wymaga czasu i pracy. Poznajcie lepiej naszego gościa ▶️

Publicysta komentuje wczorajszą konferencję prasową Donalda Tuska, gna której ogłosił dodanie dwóch stacji telewizyjnych do listy przedsiębiorstw chronionych. Michał Karnowski krytykuje tę decyzję, określając ją jako niewłaściwą i wskazując na brak prawnych podstaw do takich działań. Dodaje, że na dłuższą metę temat ten nie będzie miał większego wpływu na sytuację polityczną, a wiele spraw pozostaje znacznie pilniejszych, w tym konieczność pomocy powodzianom. 

Aż 83 procent graczy pracuje, z czego większość w pełnym wymiarze godzin – wynika z raportu SW Research „Różne twarze polskiego gracza” na zlecenie HP Inc Polska, a w Podcaście Pracownia zastanawiamy się jakim pracownikiem jest gracz i jak gry mogą służyć pracodawcom. – Gracze są pracownikami kreatywnymi, którzy się nie poddają a w razie trudności szukają nowych rozwiązań – mówi w Podcaście Pracownia Urszula „xirreth” Klimczak, NAVI Performance Coach, która na co dzień pracuje z e-sportowcami. Dodaje też, że gry mogą służyć także pracodawcom do budowania relacji i wzmacniania więzi w zespole, a także jako dopasowane do potrzeb benefity. Można również wykorzystać je w rekrutacji. Współpraca: Partnerem odcinka jest firma HP Inc Polska. Kontakt: pracowniapodcast[at]gmail.com   Źródła i dodatkowe lektury:   [1] Raport:  https://swresearch.pl/news/rozne-twarze-polskiego-gracza-2024 [2] Gry wideo w rekrutacji https://pomoc.erecruiter.pl/pl/articles/6141881-gry-kompetencyjne-w-rekrutacji-czyli-integracja-competence-game-z-erecruiter [3] Gry rozwijają umiejętności zawodowe: ⁠https://kadry.infor.pl/5697417,popularne-gry-wideo-rozwijaja-umiejetnosci-zawodowe-i-pomagaja-w-rekrutacji-pracownikow.html⁠

Ekonomista podkreśla, jak silne uzależnienie polskiego przemysłu od Niemiec może wpływać na lokalne rynki oraz jakie szanse mogą się pojawić dla Polski w kontekście niezależnego rozwoju gospodarczego.Prezes Instytuty Jagiellońskiego zwraca uwagę na potrzebę efektywnych projektów infrastrukturalnych oraz o to, jakie kroki muszą zostać poczynione, aby Polska mogła stać się silniejszym konkurentem na rynku europejskim. Wskazuje, że kluczowe projekty infrastrukturalne, takie jak port kontenerowy w Świnoujściu oraz budowa CPK, wymagają silnej woli politycznej.Polska gospodarka na początku lat 90. traktowała Niemcy jako pierwszy szczebel drabiny. Teraz mamy szansę zbudować alternatywę – mówi Marcin Roszkowski.Ponadto, rozmówca Jasminy Nowak naświetla wykorzystanie funduszy z Krajowego Planu Odbudowy. Marcin Roszkowski zwraca uwagę, że środki te nie są bezpośrednio dostępne dla przeciętnego Polaka, lecz trafiają głównie na projekty związane z IT, energetyką czy termomodernizacją. Dodaje, że popularne programy, takie jak „Czyste Powietrze”, zostały tymczasowo wstrzymane z powodu braku środków.Także ekonomista wyjaśnia, że system ETS (handlu emisjami) oraz wojna na Ukrainie mają istotny wpływ na wysokie koszty:Polska znajduje się „w pół drogi” między różnymi technologiami wytwarzania energii, co utrudnia stabilizację rynku.

"Vreme će pokazati da li je Vesićevo hapšenje dogovorena akcija", kaže za N1 profesor Pravnog fakulteta u Beogradu Tanasije Marinković. Dodaje da je postupanje predsednice Skupštine Ane Brnabić, koja je, kako je rekao, pregazila pretres o budžetu, protivustavan. Marinković je pozdravio odluku opozicije koja je najavila da će zbog sumnje na zloupotrebu službenoj položaja podneti krivičnu prijavu protiv Brnabić.

Salezjanin i były członek Federacji Młodzieży Walczącej opisuje swoje wieloletnie relacje z Karolem Nawrockim, które rozpoczęły się ponad 20 lat temu w związku z jego pracą w IPN.Ks. Jarosław Wąsowicz mówi o swojej przyjaźni z Karolem Nawrockim, znanym z działalności w dziedzinie upamiętniania historii Polski oraz organizowania ważnych wydarzeń społecznych, takich jak pielgrzymka kibiców na Jasną Górę i odnowienie pamięci żołnierzy wyklętych.Karol Nawrocki to niezwykle pracowity człowiek i wierny przyjaciel, bardzo szybko się uczy i jest otwarty na drugiego człowieka. Uczestniczyliśmy razem w pielgrzymkach kibiców - wspomina salezjanin. W szczególności salezjanin wspomina o pogrzebie Danuty Siedzikówny, Inki, w 2016 roku, podczas którego Karol Nawrocki odegrał kluczową rolę organizacyjną. Ksiądz Jarosław Wąsowicz wyraża uznanie dla umiejętności kandydata na prezydenta do łączenia różnych środowisk wokół ważnych spraw historycznych, co zaowocowało sukcesem wielu wydarzeń upamiętniających narodowych bohaterów.Ponadto, historyk odnosi się do publicznego wystąpienia Nawrockiego w kontekście jego kandydatury na urząd prezydenta. Gość "Poranka Wnet", będąc świadkiem rozwoju osobistego i profesjonalnego Karola Nawrockiego, zwrócił uwagę na jego autentyczność i zaangażowanie w sprawy społeczne. Na koniec, ks. Jarosław Wąsowicz poruszył również temat wartości, które kształtują prawdziwego lidera, podkreślając potrzebę wierności i autentycznych relacji w polityce. Dodaje, że w kontekście nadchodzących wyborów, ważne jest, aby wspierać osoby, które z osobistym zaangażowaniem przyczyniają się do dobra społecznego.

Anja Franczak jest założycielką Instytutu Dobrej Śmierci, towarzyszką w żałobie, doulą końca życia, edukatorką. Już ją Państwo poznali: rozmawiałem z Anją w K3 dwukrotnie. Ta rozmowa też, mam nadzieję i dla Państwa, jest bardzo poruszająca. Daje też dużo wiedzy na temat tego, czym jest śmierć, jakie są jej fazy, jaką logikę, a nawet mądrość zawiera w sobie jej proces. Dodaje też otuchy i zdejmuje sporo lęku, taką w każdym razie mam nadzieję, osobom towarzyszącym wtedy swoim bliskim. Jest w tym może jeszcze coś więcej… Ale, proszę, posłuchajcie!   Foto: Rafał Masłow

Wykład Przemysława Głowackiego towarzyszący wystawie „Polska. Siła obrazu”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 29 października 2020 [1h15min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/polska-sila-obrazu Przemysław Głowacki podczas wykładu „oprowadza” słuchaczy po wystawie „Polska. Siła obrazu” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Prelegent przedstawia poszczególne części ekspozycji, opowiadając o kontekście powstania oraz interpretacji wybranych dzieł. Nagranie powstało w ramach muzealnego cyklu edukacyjnego, który towarzyszył wystawie. Wystawa „Polska. Siła obrazu” w Muzeum Narodowym w Warszawie prezentuje dzieła najwybitniejszych polskich malarzy z XIX wieku. Stanowi adaptację wystawy „Pologne 1840–1914. Peindre l'âme d'une nation”, która odbyła się w filii Luwru w Lens. Okazją do jej przygotowania było 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Dodatkową okolicznością był fakt, że we francuskim miasteczku wciąż mieszka wielu potomków polskich emigrantów, którzy przyjechali tu pracować w kopalniach węgla. – Szybko okazało się, że pierwotny pomysł rozrósł się do nowej wystawy, która samych organizatorów zaskoczyła w tym sensie, że rozpoznali terra incognita, jaką było malarstwo polskie. Nasi koledzy nie tylko zachwycili się twórczością Malczewskiego, Ruszczyca, Krzyżanowskiego, Matejki, ale zrozumieli także, że jest to sztuka w pełni europejska – mówiła dr hab. Agnieszka Rosales Rodriguez w wykładzie Wystawa o Polsce w Louvre-Lens i w Warszawie. Przemysław Głowacki o wyjątkowości wystawy „Polska. Siła obrazu” – Wystawa została przygotowana przez kuratorów z Muzeum Narodowego w Warszawie oraz kuratorów francuskich, opierając się przede wszystkim o zbiory warszawskiego muzeum. Ale to co czyni tę wystawę wyjątkową, to nagromadzenie na niej najlepszych polskich obrazów – mówi Przemysław Głowacki. Dodaje, że wyeksponowanie w jednym miejscu dzieł zgromadzonych w magazynach, eksponowanych na co dzień na wystawie stałej, jak też wypożyczonych z innych instytucji kultury, stworzyło wyjątkową panoramę sztuki polskiej drugiej połowy XIX i początku XX wieku. Prelegent wskazuje, że tytuł „Polska. Siła obrazu” podkreśla „znaczenie sztuk plastycznych dla utrzymania ducha narodu, który podzielony był zaborami”. Zapraszamy do wysłuchania wykładu, podczas którego Przemysław Głowacki „oprowadza” słuchaczy po poszczególnych częściach wystawy, przybliżając kontekst powstania oraz interpretację wybranych dzieł. Przemysław Głowacki – historyk sztuki, edukator muzealny, nauczyciel, od wielu lat zajmuje się popularyzacją wiedzy o sztuce, współpracuje m.in. z Muzeum Narodowym w Warszawie, Zamkiem Królewskim w Warszawie, Stołecznym Centrum Edukacji Kulturalnej, Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kultura #sztuka #muzeum #muzeumnarodowe #obrazy #malarstwo

Rozmowa z dr. hab. Sławomirem Kalinowskim, Fundacja Wspomagania Wsi, 3 sierpnia 2020 [0h40min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/moja-sytuacja-w-okresie-koronawirusa Dr hab. Sławomir Kalinowski w rozmowie z Justyną Duriasz-Bułhak opowiada o wnioskach z badania „Moja sytuacja w okresie koronawirusa”. Badacze z Instytutu Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN przeprowadzili je w dwóch edycjach, w kwietniu i czerwcu 2020. Respondenci odpowiadali na pytania o pogorszenie sytuacji finansowej oraz o obawę utraty pracy w związku epidemią. Co mówili ankietowani? Justyna Duriasz-Bułhak pytała Gościa Wszechnicy o najbardziej zaskakujący wniosek z badania „Moja sytuacja w okresie koronawirusa”. Zdaniem dr. hab. Sławomira Kalinowskiego jest nim rozbieżność pomiędzy oceną sytuacji osobistej ankietowanych i ogółu społeczeństwa. Przykładem tego są choćby ich odpowiedzi na pytania dotyczące wzrostu poziomu ubóstwa w związku z epidemią. – Ponad 60 proc. uznało, że ubóstwo wzrośnie. Ponad 40 proc. była pewna, że wzrośnie. Ale jak się zapytaliśmy, czy ty będziesz ubogi, czy twoja sytuacja finansowa się pogorszy, tu nagle spadła ilość odpowiedzi do 20 proc., 18 proc – opisuje rozmówca Justyny Duriasz-Bułhak. Podobnie kształtowały się odpowiedzi ankietowanych na pytania o sytuację na rynku pracy i bezrobocie. – Jak zapytaliśmy, czy bezrobocie wzrośnie, ponad 90 proc. w pierwszym, a około 80 proc. drugim badaniu stwierdziło, że na pewno wzrośnie. Ale jak zapytaliśmy się, cz ty stracisz pracę, okazuje się, że w drugim badaniu niecałe 10 proc. stwierdziło – tak, mogę stracić pracę – mówi Gość Wszechnicy. Dodaje, iż płynie stąd najważniejsze spostrzeżenie, że nastroje zmieniają się wraz oddalaniem się niebezpieczeństwa. Dr hab. Sławomir Kalinowski o wnioskach z badania „Moja sytuacja w okresie koronawirusa”: Znacząca liczba osób uważa, że problem ich nie dotyczy Rozmówca Justyny Duriasz-Bułhak wskazuje również na większy optymizm, jaki cechuje odpowiedzi respondentów w czerwcu w porównaniu z kwietniem. Można to zaobserwować, mimo iż pomiędzy jednym a drugim badaniem wzrosła liczba chorych jak i ofiar śmiertelnych wirusa. – Pojawia się znacząca różnica osób, które uważają, że właściwie nic takiego się nie stało czy nie dotyczy ich sytuacja z koronawirusem – tłumaczy Kalinowski. Trzeci wniosek płynący z badań to przekonanie respondentów, że w związku z utratą pracy i zwiększeniem poziomu ubóstwa będą musieli ograniczać potrzeby. Wśród ewentualnych cięć wskazywali wydatki na wypoczynek, odzież i obuwie oraz kulturę. Tutaj Gość Wszechnicy wątpi w szczerość odpowiedzi badanych. Zwraca uwagę, liczba osób korzystających obecnie z wypoczynku każe przypuszczać, deklarowanie ograniczenia wydatków na wypoczynek miało jedynie charakter postulatywny. Więcej w nagraniu rozmowy. Część I raportu "Moja sytuacja w okresie koronawirusa" do pobrania tutaj: http://admin2.irwirpan.waw.pl/dir_upload/site/files/IRWiR_PAN/Raport_cz.1.pdf Sławomir Kalinowski - jest doktorem habilitowanym nauk ekonomicznych i profesorem w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, zajmuje się sprawami ubóstwa oraz poziomem życia na obszarach wiejskich Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #covid #pandemia #wirus #gospodarka #fiannse #ekonomia #koronowirus #irwirpan #irwir

Temat świadczenia 500+, a później 800+, od lat wywołuje liczne emocje w Polsce, zarówno społeczne, jak i polityczne. W najnowszym odcinku podcastu „Rzecz w tym” Bogusław Chrabota rozmawia z Bartoszem Marczukiem, ekspertem ds. polityki rodzinnej, który był odpowiedzialny za wprowadzenie programu. Dyskusja koncentruje się na wpływie 500+ na demografię, a także na przyszłości programu oraz możliwościach jego modyfikacji w celu poprawy wskaźnika dzietności. Już po ośmiu latach od wprowadzenia 500+ Polska odnotowuje spadek dzietności do poziomu 1,17, co dalekie jest od progu zapewniającego stabilność populacyjną na poziomie 2,1. Jak wskazuje Marczuk, początkowy wzrost dzietności do 1,45 w latach 2017-2019 dawał nadzieję, ale wiele czynników, takich jak pandemia, wojna i inflacja, wpłynęło na pogorszenie sytuacji. - Mimo wprowadzenia programu 500+, nie udało się osiągnąć wskaźnika dzietności gwarantującego odtworzenie populacji - zauważa Bogusław Chrabota. Co nie zadziałało w programie 500+? Marczuk wyjaśnia, że choć 500+ pomogło w walce z ubóstwem, to nie rozwiązało problemu niskiej dzietności. Zwraca uwagę na zmiany kulturowe i niepewność ekonomiczną jako na główne czynniki, które zaważyły na decyzjach o posiadaniu dzieci. - Od 2020 roku żyjemy w permanentnym czasie niepewności – najpierw COVID, potem wojna i kryzys energetyczny - tłumaczy. Dodaje, że młodsze pokolenia, które dorastały w czasach stabilności i wzrostu gospodarczego, nie są przygotowane na tak intensywne kryzysy, co skutkuje niższą dzietnością. Chrabota proponuje wprowadzenie kryterium dochodowego do programu 800+, co według niego mogłoby lepiej skierować wsparcie do najuboższych. Marczuk podchodzi do tego z rezerwą, wskazując, że wprowadzenie progów dochodowych mogłoby mieć jedynie symboliczny efekt, a oszczędności byłyby niewielkie. Jego zdaniem, kluczowe jest utrzymanie długoterminowej stabilności programów prorodzinnych, aby Polacy mogli planować przyszłość w poczuciu bezpieczeństwa. Alternatywy dla 800+ – bon mieszkaniowy? Podczas rozmowy Bogusława Chraboty z Bartoszem Marczukiem pojawia się również pomysł zastąpienia części środków przeznaczanych na 800+ innymi programami wspierającymi rodziny, na przykład bonem mieszkaniowym. - Bon mieszkaniowy mógłby pomóc młodym rodzinom w zakładaniu własnych gospodarstw domowych, co mogłoby przełożyć się na wzrost dzietności - ocenia Marczuk. Wylicza, że taki program kosztowałby ok. 18 miliardów złotych, co jest niższym kosztem niż podniesienie wysokości świadczenia 500+ do 800złotych. W dyskusji pojawia się także wątek roli zmian kulturowych w spadku dzietności. Marczuk zwraca uwagę na rosnącą indywidualizację społeczeństwa oraz opóźnianie decyzji o założeniu rodziny z powodu kariery zawodowej. - To proces globalny, którego nie da się odwrócić jednym programem socjalnym - podkreśla. Chrabota z kolei przekonuje, że za pieniądze nie da się kupić dzietności i zwraca uwagę na potrzebę wsparcia relacji między kobietami a mężczyznami oraz walki z kryzysem męskości. Czy ograniczenie prawa do aborcji wpłynęło na dzietność? Bogusław Chrabota pyta też o wpływ prawa dotyczącego aborcji na dzietność. Marczuk odpowiada, że badania Instytutu Pokolenia nie potwierdzają takiego wpływu, podkreślając, że Polacy generalnie chcą mieć dzieci, ale nie realizują swoich planów z powodów ekonomicznych i społecznych. - Ograniczenia aborcji nie mają wpływu na decyzje o posiadaniu dzieci - stwierdza. Wsparcie dla rodzin w Polsce Marczuk sugeruje rozważenie wprowadzenia tzw. ilorazu rodzinnego, wzorowanego na rozwiązaniach francuskich. Dzięki niemu rodziny mogłyby korzystać z bardziej korzystnych rozliczeń podatkowych, uwzględniających liczbę dzieci. - To mogłoby realnie odciążyć finansowo rodziny i zachęcić do posiadania większej liczby dzieci - mówi. W odpowiedzi na pytanie Chraboty o związki partnerskie, Marczuk wskazuje, że nie mają one realnego wpływu na dzietność. Zaznacza, że ułatwienie zawierania takich związków mogłoby przynieść korzyści w zakresie bezpieczeństwa prawnego i majątkowego partnerów. W podcaście pada stwierdzenie, że potrzeba długoterminowej, stabilnej polityki prorodzinnej, która obejmowałaby nie tylko wsparcie finansowe, ale również programy związane z mieszkalnictwem i elastycznym rynkiem pracy. - Nie da się co kilka lat zmieniać polityki rodzinnej. Ludzie muszą mieć pewność, że wsparcie ze strony państwa będzie trwałe - mówi Marczuk. Więcej na stronie: rp.pl Twitterze: twitter.com/rzeczpospolita Facebooku: facebook.com/dziennikrzeczpospolita Linkedin: linkedin.com/company/rzeczpospolita/ #800plus #500plus #demografiaPolski #politykaRodzinna #dzietność #BartoszMarczuk #BogusławChrabota #bonMieszkaniowy #kryzysDemograficzny #ubóstwo #inwestycjaWRodziny #reforma500plus #wsparcieRodzin #podcastPolityczny #Rzeczwtym #polityka

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. W najnowszym odcinku podcastu “Raport międzynarodowy” prowadzący Zbigniew Parafianowicz i Witold Jurasz dyskutują na temat irańskiego ataku rakietowego na Izrael i zastanawiają się, czy różnił się on w zasadniczy sposób od tego z kwietnia bieżącego roku. Jeśli tak, to czy celem Iranu było zadanie naprawdę dużych strat Izraelowi, czy też nadal była to jedynie demonstracja? Prowadzący rozważają również scenariusze odwetu ze strony Izraela i zastanawiają się, czy Tel Awiw uderzy w obiekty atomowe Teheranu. Zaznaczają przy tym, że temu ostatniemu wyraźnie sprzeciwia się prezydent Joe Biden. Przede wszystkim jednak Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz zastanawiają się, co jest tak naprawdę najistotniejsze: kto zaatakował pierwszy, czy też kto w obecnej sytuacji eskaluje, a kto deeskaluje napięcie. W dalszej części podcastu prowadzący dyskutują na temat upadku Wuhłedaru na Ukrainie, podkreślając, że jest to porażka – ale nadal taktyczna, a nie strategiczna. Zbigniew Parafianowicz zwraca uwagę na działania ukraińskiej posłanki, której aktywność w mediach społecznościowych mogła zaszkodzić obronie Wuhłedaru. Następnie prowadzący analizują konflikt wewnątrz rosyjskiej opozycji, który wybuchł między obozem Michaiła Chodorkowskiego a środowiskiem związanym z nieżyjącym już Aleksiejem Nawalnym. Relacje między tymi grupami są na tyle złe, że dochodzi do oskarżeń o wynajmowanie zbirów, którzy pobili młotkiem jedną z kluczowych postaci obozu Nawalnego. Na tym tle Witold Jurasz przytacza plotki o rzekomym ataku na dom Ilji Ponomariowa, który miał zostać zaatakowany przez rosyjskiego drona, ale niekoniecznie rządowego. Kolejnym wątkiem, który prowadzący omawiają, jest sukces wyborczy skrajnej prawicy w Austrii oraz pytanie, czy powstaje coś na kształt "osi populizmu" w Europie. Witold Jurasz złośliwie zauważa, że skrajną prawicę w Europie łączy nie tylko ideologia, ale i kwestie obyczajowe, które są w sprzeczności z oficjalnym wizerunkiem tej prawicy. Prowadzący dyskutują także na temat wizyty prezydenta Andrzeja Dudy na urodzinach byłego prezydenta Czech Miloša Zemana, podkreślając, że Duda mógł złożyć wizytę bardziej dyskretnie i dyplomatycznie. Witold Jurasz wskazuje, że od lat w otoczeniu prezydenta, nie tylko Dudy, ale także jego poprzedników, brakuje doświadczonych dyplomatów. Dodaje jednak, że nie jest to zarzut wobec Szefa Biura Polityki Międzynarodowej, Mieszka Pawlaka, a być może raczej problem z nieprzyjmowaniem rad przez prezydenta. Na zakończenie podcastu omawiane są pozytywne sygnały z Ukrainy w sprawie Wołynia – choć są one obiecujące, prowadzący podkreślają, że jest zbyt wcześnie, by uznać je za przełomowe.

- Napięcie, które wprowadziła ostatnio i Lewica, i PSL, to szansa koalicji. Ta rozmowa powinna być o tym, jak stworzyć przestrzeń polityczną, by PSL i Lewica mogły rozwijać swoje ideowe skrzydła, jedni w lewo, drudzy w prawo, tak, by na końcu nie szkodziło to podejmowaniu wspólnych decyzji - mówił w Polskim Radiu 24 politolog prof. Sławomir Sowiński (UKSW), który dyskutował z socjologiem, prof. Ireneuszem Krzemińskim (UW).

Reprezentacja Polski ma za sobą bardzo udane mistrzostwa Europy w sportach wodnych. Zdobyliśmy 18 medali - 3 z nich wywalczyliśmy w skokach do wody, a aż 15 w pływaniu. Główny trener reprezentacji Polski w pływaniu Paweł Wołkow mówi w rozmowie z RMF FM o satysfakcji i dumie. Dodaje, że na igrzyskach olimpijskich w Paryżu też nas stać na sukcesy.

Opowiadam o książce Andersa Hansena „Rozruszaj swój mózg”, bo to znakomita lektura, która zbiera wiadomości rozproszone w bazie naukowej wiedzy i podaje wszystko przyjemnie prostym językiem. Wcześniejsze książki Andersa to „Uspokój swój mózg” czy „Wyloguj swój mózg”. Hansen tym razem mówi o tym, że trzydziestominutowy spacer raz dziennie wydłuża życie od trzech do pięciu lat. Dodaje, że ruch radykalnie poprawia nasze zdrowie, chroni przed przeziębieniami, zmniejsza ryzyko zapadalności na poważne schorzenia: nowotwory czy choroby krążenia. Ruch poprawia pamięć, odchudza i radykalnie odmładza. W KTIPie opowiadam co wyczytałam w książce „Rozruszaj swój mózg” Andersa Hansena i dzielę się swoimi doświadczeniami. Zapraszam do słuchania! Tematy poruszone w KTIPie: • 0:00 – start • 0:28 – zapowiedź • 0:47 – o czym jest książka Andersa Hansena „Rozruszaj swój mózg” • 2:11 – forma książki • 2:35 – aktywni „kanapowcy” • 4:03 – dlaczego kanapa jest niebezpieczna? • 5:24 – dużo trudnych słów • 5:56 – otrząsaj się! • 6:53 – jak oglądać telewizję? • 7:36 – zaburzony zmysł równowagi • 8:12 – kręcenie czym się da • 9:17 – pomysły na spalenie tłuszczu • 10:35 – najleniwsze kraje • 11:57 – przed egzaminem – kawa czy bieganie? • 14:51 – inteligencja • 15:15 – ruch a Alzheimer • 16:52 – a co z genami? • 17:45 – tempo chodzenia jest genetyczne • 18:30 – staruszki powinny biegać i chodzić na siłownię • 20:26 – starzenie się (sarkopenia) • 24:33 – o tłuszczu • 27:00 – interwały • 33:00 – jak człowiek jest zbudowany • 35:30 – warto zacząć się ruszać • 36:40 – astma cię nie zatrzyma • 39:00 – podsumowanie • 39:50 – a teraz na spacer! Warto zajrzeć: Posłuchaj również KTIP „Wyloguj swój mózg”: https://tiny.pl/d1587 Książka Andersa Hansena „Rozruszaj swój mózg”, Wydawnictwo Znak: https://tiny.pl/d158m Propozycje na ćwiczenia, by rozruszać się podczas pracy: https://tiny.pl/d1564 Jak żyć długo? Dlaczego się starzejemy i czy naprawdę musimy KTIp – https://tiny.pl/d11hl

"Niestety Adam Glapiński nie ratował polskiej gospodarki. Prezes Narodowego Banku Polskiego musi działać zgodnie z konstytucją. Jego podstawowym zadaniem jest to, żeby zadbać o wartość złotego i to jest wpisane w konstytucję. Natomiast jego działania przyczyniły się do tego, że inflacja wzrastała" - mówi w Popołudniowej rozmowie w RMF FM wiceminister edukacji narodowej Katarzyna Lubnauer pytana, dlaczego rządzący chcą postawić prezesa NBP przed Trybunałem Stanu. Dodaje, że Glapiński dodatkowo "bardzo angażował się w kampanię wyborczą, a zgodnie z Konstytucją NBP ma być apolityczny".

"Jesteśmy w innym położeniu, niż byliśmy dwa czy trzy lata temu. Musimy być przygotowani na różne scenariusze, natomiast de facto wojna podprogowa się toczy. Toczy się wojna w cyberprzestrzeni, (...) wojna informacyjna, wojna gospodarcza" - mówi w Popołudniowej rozmowie w RMF FM gen. Mieczysław Bieniek, doradca ministra obrony narodowej. Dodaje, że "rosyjska armia się wykrwawia". "Wcale ich nie żałujemy, ale jest potęgą surowcową i nuklearną" - podkreśla gość Piotra Salaka. Pytany o ostrzeżenia, jakie płyną od niemieckiego wywiadu, że Rosja może zaatakować jeden z krajów NATO już za dwa lata, generał odpowiada: "Musimy być przygotowani i dlatego też ta nasza ostatnio wzmożona aktywność, jeśli chodzi o modernizację sił zbrojnych, o modernizację systemów - to jest bardzo istotne".

"W 2022 roku to z ust Jarosława Kaczyńskiego po raz pierwszy padło potwierdzenie: tak, polski rząd, rząd PiS-u posiada cyberbroń" - mówi w Popołudniowej rozmowie w RMF FM poseł Koalicji Obywatelskiej Witold Zembaczyński, członek sejmowej komisji śledczej ds. Pegasusa. Gość Popołudniowej rozmowy w RMF FM podkreśla, że "zakup Pegasusa został przeprowadzony w sposób nieakceptowalny, niezgodny z prawem". Dodaje, że skandalem jest także "sposób używania Pegasusa, niedostosowanie przepisów prawnych, lista osób inwigilowanych oraz kwestia wyprowadzenia danych na zewnątrz".

Dušan Tončić u Beču kaže za Radio karantin da podizanje dece u dijaspori puno pomaže prilikom integrisanja u novu zemlju i kulturu. Dodaje da njegov sin voli da kaže kako je tata Srbin, a on - Bečlija.

„Bywam szczęśliwa. Głównie kiedy planuję. Niespecjalnie umiem żyć tu i terz, choć miewam takie incydenty" - pisze Dorota Szelągowska. Dodaje też: „Smutek interesuje mnie dużo bardziej niż cokolwiek innego. I jakoś mi specjalnie nie przeszkadza. Choć wiem, że gorzej się sprze­daje". W środę porozmawiamy o poczuciu niedopasowania, presji, stanach lękowych, ale też o uśmiechaniu się do życia. Pogadamy na smutno i na wesoło. Szczerze. Szybko się okaże, że „pani z telewizji" mierzy się z tym samym, co wszyscy. Do zobaczenia!

Nie ma określonego wieku, kiedy powinniśmy stworzyć sobie plan na naszą starość. Nasze codzienne życie, uważność, zastanowienie się kto nam towarzyszy, jakie są okoliczności naszego życia, czy pracujemy zawodowo, czym się zajmujemy - jest wiele czynników, które mogą wskazywać moment, w którym należy zacząć myśleć, jak chcielibyśmy, żeby nasza starość wyglądała – mówi w podcaście Zdrowie bez cenzury Anna Jochim - Labuda, dyrektor Puckiego Hospicjum, założonego przez księdza Jana Kaczkowskiego. – Nie powinniśmy przegapić takiej chwili, nie możemy mówić: jakoś to będzie, będzie dobrze, ktoś się mną zaopiekuje, są służby państwowe, jest rodzina, która będzie się mną opiekować. Trzeba zaplanować trudny okres naszego życia, czy okres życia z chorobą albo okres życia w sędziwym wieku, jeśli będzie nam dane go dożyć – mówi Anna Jochim - Labuda. Dodaje, że codziennie chętnie tworzymy projekty, które dotyczą naszych dzieci, budowy domu, planujemy z dużym wyprzedzeniem urlopy, dlaczego by więc nie poświęcić chwili tematowi, który jest tak bardzo oczywisty, jeśli w dobrym lub gorszym zdrowiu dożyjemy późnego wieku. Jej zdaniem, ważne jest, żeby rozmawiać z bliskimi. Jeśli uważamy, że w sytuacji, kiedy będziemy niesamodzielni, chcemy żeby zajął się nami specjalistyczny ośrodek, powinniśmy o tym koniecznie powiedzieć bliskim. Możemy sami wcześniej wybrać takie miejsce. Oczywiście trzeba pamiętać, że taka profesjonalna opieka bywa bardzo kosztowna. Dlatego warto dowiedzieć się, czy stać nas na takie miejsce. Ewentualnie odłożyć pieniądze na taką okoliczność, ponieważ rodzina może nie poradzić sobie z takim obciążeniem finansowym

"Zawsze traktowałam Jana Pawła II jako świętego człowieka. Miałam poczucie, że jest kimś niezwykłym, wspaniałym. Bardzo dużo zawdzięczam jego modlitwie" - mówi w Popołudniowej rozmowie w RMF FM doktor filozofii Anna Karoń-Ostrowska, prywatnie wieloletnia przyjaciółka Jana Pawła II. Dodaje, że ma poczucie, iż to papież-Polak "wymodlił jej syna". Jednocześnie podkreśla: "Natomiast nie można udawać, że Jan Paweł II nie popełniał błędów, robił złe rzeczy, jak teraz się to odsłania. Dla mnie takim momentem przełomowym była sprawa arcybiskupa Juliusza Paetza.

"To nie jest przegrana Solidarnej Polski, tylko Polski" - mówi w Popołudniowej rozmowie w RMF FM wiceminister rolnictwa Janusz Kowalski odpowiadając na pytanie, czy Solidarna Polska przegrała z Prawą i Sprawiedliwością w sprawie KPO. Dodaje, że jeszcze nie wiadomo, jak Solidarna Polska będzie głosować ws. poprawek Senatu do ustawy o Sądzie Najwyższym. “Ta ustawa o Sądzie Najwyższym jest niekonstytucyjna, powstała poza Ministerstwem Sprawiedliwości, za plecami Zbigniewa Ziobry. Mam taką nadzieję, że pan prezydent Andrzej Duda będzie bronił polskiej konstytucji, bo chcę przypomnieć, że ta (ustawa - przyp. red.) pana premiera, która była konsultowana z Brukselą, zmienia ustawę pana prezydenta" - mówi Kowalski.

Stanisław Żaryn jest przekonany, że doszło do ataku związanym z blokadą odstępności. Dodaje, że był to tzw. atak typu DDoS. Szczegóły są ustalane przez służby specjalne. Rozmówca Jaśminy Nowak zwraca uwagę na to, że atak nie miał ma celu pozyskanie danych pozostających w gestii Senatu. Z informacji którymi dysponuje na ten moment nie wynika żeby jakiekolwiek zasoby zostały zaatakowane czy przejęte. Na pewno mamy do czynienia z próbą zablokowania i paraliżu tej witryny internetowej. Ponadto, podkreśla, iż funkcjonowanie Senatu nie zostało zakłócone. Gość "Kuriera w samo południe" wskazuje na zwiększenia aktywności działań Rosji w cyberprzestrzeni. Jest to jeden z elementów wojny przeciwko Ukrainie oraz zagrożenie dla krajów ją wspierających. Znaczący wzrost ataków na polskie instytucje powoduje konieczność wzmocnienia cyberbezpieczeństwa. Jak podaje Stanisław Żaryn, w tym celu jest znacznie ułatwiona współpraca wszystkich służb specjalnych, a także przygotowywane są rozwiązania na działania hackerskie i dezinformacyjne. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Anna Łabuszewska komentuje doniesienia Amerykańskiego Instytutu Studiów nad Wojną o Jewgeniju Prigożynie, który jest nazywany "kucharzem Putina". Obecnie jest założycielem i przywódcą Grupy Wagnera - prywatnej firmy wojskowej, biorącej czynny udział w wojnie z Ukrainą. Badacze twierdzą, że jego wpływy rosną co jest zagrożeniem dla Putina. Gość "Kuriera w samo południe" jest sceptyczna co do tych informacji. Zaznacza, że kucharz Putina jest lojalny wobec prezydenta Rosji: Musimy zadać sobie pytanie - kim jest Jewgienij i skąd się wziął w elicie rosyjskiej. To jest człowiek, który jednak swoją karierę w pełni zawdzięcza Władimirowi Putinowi. Rzeczywiście Grupa Wagnera stanowi realną siłę. Myślę, że na tej podstawie powstała ta teza, że to jest jakieś zagrożenie dla władzy Putina. Jednak ja tego nie widzę w tej chwili. Dodaje, że po aneksji Krymu w 2014 roku przypisywano mu stworzenie fabryki trolli, które były bardzo ważnym narzędziem wojny informacyjnej. Rozmówca Magdaleny Uchaniuk podaje przykład innych przedstawicieli obecnej elity Rosji, które wzmocniły swoją pozycje podczas wojny w Ukrainie. Jednym z nich jest Ramzan Kadyrow, ktory zgromadził własną armię w Czeczenii i bezpośrednio dowodzi nią w Ukrainie. Także wspomina o Igorze Girkinie, który jest głównodowodzącym prorosyjskich separatystów i bojówek w Doniecku. Igor Girkin przez kilka miesięcy od początku wojny rzeczywiście bardzo mocno krytykował poczynania rosyjskiej armii w Ukrainie. Obecnie wiemy, że zaciągnął się do batalionu ochotniczego i udał się na front, więc już przeszedł od słów do czynów. Ale od tamtego czasu nic o nim nie wiadomo. To jest natomiast osoba która zapewne nie byłaby bardzo przydatna Prigożynowi, bo myślę że bez bez gierki bez krytyki takiej właśnie otwartej krytyki dowództwa rosyjskiego umacnia swoją pozycję i właściwie buduje obok tej oficjalnej struktury ministerstwa obrony buduje swoją własną armię prywatną - podsumowuje Anna Łabuszewska. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Reakcja sojuszników Polski na konflikt, który potencjalnie mógłby wyjść poza Ukrainę - to jeden z wątków, który Witold Jurasz podejmuje w rozmowie z Anną Clunes, ambasadorką Wielkiej Brytanii w Polsce. Na czym polega działanie artykułu 5. NATO i jak w praktyce wygląda jego uruchomienie? “NATO już odstrasza potencjalnego przeciwnika, już jest odpowiedź, już jest jasna i ważna sygnalizacja, że NATO jest gotowe i że jesteśmy razem” - przekonuje rozmówczyni dziennikarza Onetu. Dodaje, że wschodnia flanka NATO została znacznie wzmocniona, a Polska w sytuacji zagrożenia może liczyć na Wielką Brytanię. “Na pewno będzie pomoc, jesteśmy gotowi” - deklaruje Anna Clunes. W rozmowie z Witoldem Juraszem tłumaczy, czym dokładnie jest pakt AUKUS (Australia, Wielka Brytania, USA) i jaka jest dziś rola Wielkiej Brytanii w Europie. O wyobrażeniach końca wojny mówi: “Wszystko zależy od Zełenskiego, wszystko zależy od wyboru Ukraińców”. Cały odcinek do wysłuchania w aplikacji Onet Audio.

Reakcja sojuszników Polski na konflikt, który potencjalnie mógłby wyjść poza Ukrainę - to jeden z wątków, który Witold Jurasz podejmuje w rozmowie z Anną Clunes, ambasadorką Wielkiej Brytanii w Polsce. Na czym polega działanie artykułu 5. NATO i jak w praktyce wygląda jego uruchomienie? “NATO już odstrasza potencjalnego przeciwnika, już jest odpowiedź, już jest jasna i ważna sygnalizacja, że NATO jest gotowe i że jesteśmy razem” - przekonuje rozmówczyni dziennikarza Onetu. Dodaje, że wschodnia flanka NATO została znacznie wzmocniona, a Polska w sytuacji zagrożenia może liczyć na Wielką Brytanię. “Na pewno będzie pomoc, jesteśmy gotowi” - deklaruje Anna Clunes. W rozmowie z Witoldem Juraszem tłumaczy, czym dokładnie jest pakt AUKUS (Australia, Wielka Brytania, USA) i jaka jest dziś rola Wielkiej Brytanii w Europie. O wyobrażeniach końca wojny mówi: “Wszystko zależy od Zełenskiego, wszystko zależy od wyboru Ukraińców”. 

Dr Paweł Basiukiewicz tłumaczy, w jakich przypadkach należy zażywać jodek potasu. Dodaje, że zabezpiecza on tarczyce przed pochłonięciem radioaktywnego jodu. Nie należy natomiast zażywać go profilaktycznie. W przypadku skażenia radioaktywnego, normalna dawka jodku potasu dla osoby dorosłej to 100 mg. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

125. odcinek podcastu w programie "Jutronauci". Oczekiwanie na Cyberpunk 2077 wyniosło cenę akcji jego producenta pod niebiosa. Jednak w dniu debiutu kurs się załamał. Z kolei jeszcze dłużej wyczekiwany sequel "Top Gun" zadebiutował w kinach zgodnie z oczekiwaniami. Czy analizując komentarze w mediach społecznościowych i na forach, można było przewidzieć oba wyniki? Damian Grimling z firmy Sentimenti, twierdzi, że tak. Dodaje przy tym, że stworzony przez jego zespół bot handluje obecnie bitcoinem. I potrafi na tym zarobić. Jakie emocje można wyczytać z informacji zostawianych w sieci? Czy giełdą rządzi chciwość? I ktoś jeszcze pamięta o stagflacji? Na te pytania w rozmowie z Vadimem Makarenko z firmy Statista odpowiada Damian Grimling, założyciel i szef firmy Sentimenti. Więcej tekstów i rozmów o przyszłości znajdziesz w najnowszej edycji programu "Jutronauci": https://wyborcza.pl/jutronauci

Dmytro Antoniuk podaje, że intensywność natarcia wojsk ukraińskich spadła. Jest to spowodowane zgromadzeniem przez Rosjan dużej ilości sprzętu wojskowego w obwodzie chersońskim. Zauważa, że Ukraina utrzymuje odbite pozycje. Jak donosi korespondent Radia Wnet, nowomobilizowani oraz zrekrutowani więźniowie już są na linii frontu. Dodaje, że wiele z nich się poddaje. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Dr Janusz Wdzięczak komentuje ostatnie dane GUS, dotyczące wskaźniku inflacji we wrześniu, który wynosi 17,2 procent. Wskazuje, że ta informacja jest niepokojąca, jednak należy patrzeć na inflację średnioroczną. Inflacja rośnie. 17 procent to jest wzrost cen na poziomie mniejszym niż jedna piąta. Badania pokazują, że inflacja, jaką odczuwamy, jest niestety o wiele większa. Patrząc na to, ważnym elementem obecnej gospodarki są właśnie nastroje konsumentów i nastroje przedsiębiorców, czyli różnego rodzaju czynniki psychologiczne. One jeszcze bardziej napędzają inflację. Ekonomista z Instytutu Sobieskiego wymienia przyczyny, jakie wpływają na ten wzrost: Zdecydowanie są czynniki zewnętrzne. Przede wszystkim jest to wojna na Ukrainie i destabilizacja sytuacji politycznej także gospodarczej, którą spowodował ten konflikt. Na początku tego roku, przed wybuchem wojny widzieliśmy, że wzrost inflacji jest nieduży, a nawet zahamował. Na zakończenie, dr Janusz Wdzięczak mówi o wpływie mobilizacji na gospodarkę rosyjską. Nie uważam, żeby ta mobilizacja jakoś była znaczącą zmianą dla gospodarki rosyjskiej, ponieważ gospodarka rosyjska już poniosła bardzo duże straty. Dodaje, że większość wysoko wykwalifikowanych pracowników wyjechała z Rosji już po rozpoczęciu wojny, więc obserwowana liczna emigracja nie będzie miała dużego wpływu. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message