Podcasts about Wilhelmus

In de bossen van Imola klonk onverwachts weer het Wilhelmus voor Max Verstappen. Wat betekent dit voor de nabije toekomst? Is er Red Bull terug, of moeten we waken voor vals optimisme?En wat is vandaag de dag de bijdrage van Yuki Tsunoda aan het Red Bull-geheel? Die crash in de kwalificatie was niet heel handig, toch Tim Coronel, Ruud Dimmers en Joris Mosterdijk?En over 'handig' gesproken? Hoe beoordelen de heren F1-kenners het optreden van comeback kid Franco Colapinto? Heeft hij Jack Doohan kunnen doen vergeten?

PsPr 72 Themalied – Wij vieren feest NLB 997 Jakobus 3: 1-18 Preek; In vrede zaaien Sela: Gebed om vrijheid Sela: Dona Nobis Pacem Opw 58 Wilhelmus

"Mijn opa droeg het uniform van mensen die de Holocaust hebben uitgevoerd." Het zijn woorden die Tim Berbers de afgelopen jaren vaker heeft uitgesproken. Zes jaar lang dook hij in het oorlogsverleden van zijn opa en dat bracht hem van het bezette Eindhoven tot diep in Rusland. In het boek Wilhelmus: mijn grootvader bij de Waffen-ss wordt het familietaboe voorgoed openbaar. Voor zo ver dat nog kan, tenminste. 

In deze aflevering van Kalm met Klassiek binnen het thema 'Koninklijk' is het tijd om naar ons eigen koningshuis te keren. Vanavond is het immers al Koningsnacht, en morgen barst het echte feest los. Er is dan maar één lied echt op z'n plaats, en dat is natuurlijk: het 'Wilhelmus'. Ab heeft zijn best gedaan op twee rustige varianten. Eerst mag je luisteren naar een versierde versie op piano, en vervolgens naar een meer plechtig Wilhelmus door ensemble Holland Baroque. En eh, meezingen mag! Wil je meer Kalm met Klassiek? Ga naar npoklassiek.nl/kalmmetklassiek (https://www.npoklassiek.nl/thema/kalm-met-klassiek). Alle muziek uit de podcast vind je terug in de bijbehorende speellijst (https://open.spotify.com/playlist/6YgSfm1Sux7CroiJvzeUdx?si=be36463468d84e37). En klik hier (https://www.npoklassiek.nl/podcasts/klassieke-mysteries/53254/9-koningsdag-mysterie-wie-schreef-het-wilhelmus-s04) om te luisteren naar het Koningsdag-Mysterie. 

Johan, Wilfred, René en Jimmy Dijk bespreken in razendsnel tempo de actualiteit: Jostiband reageert op valse versie Wilhelmus, een ongemakkelijk moment bij First Dates en kontjesdag!See omnystudio.com/listener for privacy information.

In this episode of CrossPolitic, author Ben Zornes joins us to talk about his book Tulips on Fire, where he challenges the cold, lifeless view of Calvinism. Instead, he shows how the doctrines of TULIP should ignite a passionate pursuit of holiness. From the Synod of Dort to the fiery piety of the Dutch Reformation, Zornes dives into how figures like Wilhelmus á Brakel and Gisbertus Voetius lit a fire for godliness that still speaks to us today. If you think Calvinism is just dry theology, think again—this conversation will reignite your faith!

In this episode of CrossPolitic, author Ben Zornes joins us to talk about his book Tulips on Fire, where he challenges the cold, lifeless view of Calvinism. Instead, he shows how the doctrines of TULIP should ignite a passionate pursuit of holiness. From the Synod of Dort to the fiery piety of the Dutch Reformation, Zornes dives into how figures like Wilhelmus á Brakel and Gisbertus Voetius lit a fire for godliness that still speaks to us today. If you think Calvinism is just dry theology, think again—this conversation will reignite your faith!

In this episode of CrossPolitic, author Ben Zornes joins us to talk about his book Tulips on Fire, where he challenges the cold, lifeless view of Calvinism. Instead, he shows how the doctrines of TULIP should ignite a passionate pursuit of holiness. From the Synod of Dort to the fiery piety of the Dutch Reformation, Zornes dives into how figures like Wilhelmus á Brakel and Gisbertus Voetius lit a fire for godliness that still speaks to us today. If you think Calvinism is just dry theology, think again—this conversation will reignite your faith!

Strikt Privé de podcast is terug van weggeweest. Duncan Laurence zong het Wilhelmus tijdens de openingsceremonie van de Grand Prix in Zandvoort. Hoofdredacteur Evert Santegoeds merkte iets bijzonders op aan het optreden. In aanloop naar de nieuwe talkshow Bar Laat haalt Sophie Hilbrand uit naar Evert. Hij reageeert op haar sneer. En Martien Meiland is jarig, denkt de realityster al na over zijn pensioen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ondanks alle negatieve berichten over het studentenkorps in Amsterdam is prinses Amalia deze week begonnen aan haar ontgroening. Evert Santegoeds en Jordi Versteegden bespreken in de podcast Strikt Privé de opvallende opdracht die de prinses moet uitvoeren. Verder: de nieuwe talkshowtafel van Eva Jinek is voer voor discussie en ook bij Vandaag Inside zijn er veranderingen doorgevoerd. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op de allerlaatste dag van de Olympische Spelen pakt Sifan Hassan historisch GOUD op de marathon! Susan maakt het van heel dichtbij mee en we bespreken samen de race, de gekozen strategie en het feest. Maar ook over de sluitingsceremonie, het Wilhelmus met een uitzinnige Sifan en de geweldig opgebouwde marathon van Anne Luijten (ze wint de Naar de Vaantjes bokaal!). Susan en Imo keken zaterdagavond samen in het stadion naar de laatste acht finales. Met zilver voor de estafettedames en sterke finales van Nadine Visser en Mike Foppen. De atletiekteller is geëindigd op zes Nederlandse medailles en we zijn op zoek gegaan naar de persoon die dit juist voorspeld had. Parijs Ontwaakt zit erop, maar we gaan gewoon verder met Naar de Vaantjes. Heel veel dank voor het luisteren en al jullie leuke reacties. Bonne journee Parijs Ontwaakt staat weer klaar in alle podcast apps! Presentatie: Imo Muller Vaste co-host: Susan Krumins

Derk Bolt is de man die we voor altijd zullen associëren met zoektochten naar biologische ouders in verre landen voor het programma Spoorloos. Dertig jaar lang was hij bij het programma betrokken; in die tijd dook hij in meer dan 200 zaken. Tijdens zijn werkzaamheden werd hij zelf ooit in de Colombiaanse jungle ontvoerd door een guerrilla-groepering. Spoorloos krijgt nu een ander format. Komende dinsdag kijkt Bolt nog een keer terug in een Spoorloos-special, waarin alle bijzondere momenten nog eens langs komen. Stephan van den Berg is een van de grote namen uit de Nederlandse sporthistorie. In 1984 won hij op de Olympische Spelen van Los Angeles de gouden medaille op het onderdeel windsurfen. Het was de eerste keer dat windsurfen Olympisch werd en daarnaast lang geleden dat het Wilhelmus geklonken had tijdens de Zomerspelen. Zijn weg naar goud was er een vol opofferingen; hij viel dramatisch af om zijn kansen op het windluwe water in LA te vergroten en om krachten te sparen ging hij in de bus naar de wedstrijd tussen de bank op de grond liggen.

De grammofoonplaat is een van de beroemdste uitvindingen van de 19e eeuw. Maar wat waren eigenlijk de allereerste opnames die in Nederland werden gemaakt toen de technologie zijn opmars maakte? Verzamelaar Rinus Blijlevens ontdekte opnames van het Wilhelmus gespeeld door Duitsers, geluiden van vogel-imitatoren en zingende marktkoopmannen. Samen met restaurateur Harry Coster heeft Rinus Blijlevens deze historische opnames op een CD gezet, die binnenkort wordt uitgebracht. Hij is te gast.

El dirigente ponceño visitó la redacción de El Nuevo Día para conversar del gran arranque de Caguas en el Baloncesto Superior Nacional y de otros temas, entre ellos, el día en que falleció en un accidente su amigo y canastero Julián Rodríguez.    

GK 167 Themalied:'k Heb Jezus nodig heel mijn leven LB 314 Handelingen 1:1-8 Preek; Waar U verschijnt wordt alles nieuw GK 38 NLB 103c:1-5 Wilhelmus

Rond Koningsdag klinkt het weer overal: het Wilhelmus. Ook in diverse kerken wordt het volkslied, na de zegen, de zondag na Koningsdag gezongen. In Sprekend RD legt RD-muziekredacteur Jaco van der Knijff uit waarom de ene kerk hier wel voor kiest en de andere niet.Ook gaat Jaco kort in op de herkomst van het Wilhelmus. Die blijkt behoorlijk in nevelen gehuld. Tot op de dag van vandaag is bijvoorbeeld niet helder wie de auteur is. „Heel lang heeft het op naam van Marnix van Sint-Aldegonde gestaan. Later is Datheen ook wel genoemd, op basis van nieuw onderzoek. Maar eigenlijk weten we het gewoon niet.”Jaco deed voor een artikel in het RDMagazine onderzoek naar het gebruik om in de periode rond Koningsdag en 4 en 5 mei het Wilhelmus te zingen in de kerk. Er wordt door kerken verschillend over gedacht, ontdekte hij. „Een aantal kerken zegt: in de dienst passen alleen maar de Psalmen Davids en enkele gezangen. Daar hoort het Wilhelmus niet bij. Anderen vinden dat het gevoel van vaderland en koningshuis ook in de kerk een plek mag krijgen.” In het verleden speelde de discussie ook al. Jaco citeert een stukje uit de Saambinder waarin een lezer rond 1935 aan de hoofdredacteur -ds. G.H. Kersten- vraagt of het Wilhelmus in de dienst gezongen mag worden. Volgens Kersten is het „een kostelijk lied, maar niet om in de kerk te zingen”. Behalve Jaco komen in de podcast ook twee kerkgangers aan het woord die vertellen hoe hun kerk hiermee omgaat. Lees hier het artikel van Jaco over het Wilhelmus in de kerkReageren op deze aflevering? Mail naar podcast@rd.nlMeer Reformatorisch Dagblad?Eerdere afleveringen zijn ook te vinden op: https://www.rd.nl/sprekendrdNieuwsbrief: https://www.rd.nl/nieuwsbriefInstagram: https://www.instagram.com/rdbeeldFacebook: https://nl-nl.facebook.com/refdagYouTube: https://www.youtube.com/refdag

In de nieuwe aflevering van DRS: De Race Show blikken Giedo (ex-F1 coureur) en Joost (die-hard F1 fan) terug op de GP van Australië waar voor het eerst sinds september vorig jaar geen Wilhelmus meer klonk na een race, Sainz zijn blindedarm inruilde voor een champagnefles en Alonso wordt benoemd tot klootzak van de week. Dit is DRS: De Race Show.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Afgelopen zondag was het strand bij Renesse het strijdtoneel voor het NK Strandrace. De race van zo'n zeventig kilometer werd prooi voor Daan van Sintmaartensdijk en Tessa Neefjes, die bij respectievelijk de mannen en de vrouwen het Wilhelmus mochten horen. We blikten erop terug met Alex Schuttert van organisator Exventure. Presentatie: Robert Denneman

In deze aflevering van Songfestival Troubadours spreken Chiel en Jeroen met zanger, acteur en musicalster Bill van Dijk. Toen Bill voor het Nationaal Songfestival van 1982 werd benaderd door Tonny Eyk had hij nog nooit van het Eurovisie Songfestival gehoord. Toch stemde hij in met het verzoek want meedoen aan zo'n liedjeswedstrijd leek ‘m wel leuk!  Toen had Bill nog niet kunnen vermoeden in wat voor circus hij zou stappen! Van een boycot van zijn lied ‘Jij en ik', onsportief gedrag van de concurrentie en een stalker uit Scandinavië; Bill maakte het allemaal mee! Toch kijkt hij blij terug op zijn deelname in Harrogate. Maar de grote vraag: had het lied ‘fantasy island' het niet beter gedaan?  Een eerlijk gesprek over een bijzondere tijd op het Songfestival en een lange carrière voor en na zijn deelname; van bijvoorbeeld het spelen op Broadway tot aan het zingen van het Wilhelmus vóór ontelbare wedstrijden van Oranje. 

Deze week proberen we de verkiezingen te duiden met wat fyiosofische vragen. Daarbij kijken we naar het ontstaan van onze staatsinrichting en antwoord op de luisteraarsvraag; Wat betekent het Wilhelmus? Dit alles afgerond met een oude bekende, de quiz!

We blikken natuurlijk natuurlijk uitgebreid terug op het golfevenement van het jaar, de Ryder Cup. Wat maakte de europeanen zo goed en waarom waren de amerikanen niet bij de les. Wat is het oordeel over de coaches, wie waren de helden en wie waren de kneuzen? Oh en we laten ook het Wilhelmus nog even horen, waarom...? luister maar ..

In heel veel verschillende dingen zit muziek: in je telefoon, op tv of in een piano. Maar muziek verstoppen... dat is weer een heel ander verhaal! Want kan dat wel, muziek verstoppen? Nou, in Museum Speelklok schijnt het te kunnen, want daar hangt een toiletrolhouder die muziek kan spelen. Huh?In deze aflevering zoekt presentator Klaas van Kruistum in alle hoeken en gaten van het museum naar deze ‘verstopte muziek'. Hij krijgt hulp van rondleider Axel, die hem meer vertelt meer over klokken die stiekem ook muziek kunnen spelen: speelklokken! Natuurlijk is er ook weer een muziekmaatje bij. Dit keer gaat Jaxx samen met Klaas op avontuur. Ze moeten op zoek naar een doodnormaal gebruiksvoorwerp dat muziek speelt als je er iets mee doet… weet Ebelin van het museum misschien meer?

Stel je voor: een pianist, een violist én een trommelaar, allemaal in één kast. Dat past toch helemaal niet? En wat voor een kast moet dat dan wel niet zijn? Een boekenkast? Een poppenkast? Of die enorme grote, bruine, houten kast bij je opa en oma op zolder?Presentator Klaas van Kruistum zoekt het voor je uit en gaat op ontdekkingstocht in Museum Speelklok. Daar krijgt hij hulp van rondleider Bente en educator Nina, die hem alles vertellen over deze bijzondere en muzikale kasten, genaamd orchestrions. Van buiten zien ze er misschien uit als normale kasten, maar aan de binnenkant gebeurt er van alles…Samen met muziekmaatje Boaz ontdekt Klaas een muziekmachine die viool kan spelen, zonder dat er ook maar één vinger aan te pas komt. En ook proberen ze de muzikanten te tellen die ze horen in orchestrion de Weber Maesto. Want dat zijn er meer dan je denkt!

UBER DOMINANT! Kan Max Verstappen, samen met Red Bull Racing, de rest van de 2023-races naar zijn hand zetten? Is Oscar Piastri klaar om de F1-wereld te veroveren als 'Super Rookie'? En wat brengt het GP-weekend in Zandvoort ons?Opnieuw een bijna vernederend dominant optreden van Verstappen race in België. In onze studio praten we uitgebreid na over de Belgische Grand Prix en blikken we tevens vast vooruit naar een bijzonder weekend voor de UNDERCUT podcast tijdens het weekend van de Nederlandse GPDeze week in de studio host Daniel de Ruiter, GPblog-mede-oprichters Thierry en Sebastiaan Bakker, en de EIN-DE-LIJK teruggekeerde fan favoriet David Plasman. Terwijl ze Verstappens onstuitbare rit en de toenemende dominantie van Red Bull in de schijnwerpers zetten in de nieuwste aflevering van de Undercut.

Muziekmachines die helemaal zelf kunnen spelen: hoe cool is dat? Presentator Klaas van Kruistum komt er in Museum Speelklok een hele hoop tegen. Hoe werken ze en waarom wilden rijke mensen ze graag in huis hebben? Restaurator Friedell en rondleider Jinke vertellen hem in deze aflevering van de podcast alles over automaten en de bijzondere dieren die je erin terugziet. En vogels met metalen veren? Dat kan toch helemaal niet? Zijn ze dan niet veel te zwaar of storten ze niet neer? Klaas gaat samen met zijn muziekmaatje van de week, Annika, op zoek naar zo'n zeldzame vogel. Onderweg komen ze gekke verklede aapjes tegen. En zien ze hoe een schattig konijntje uit Parijs tot leven komt en intussen ook nog muziek maakt!

In episode 85 of the [i3] Podcast, we speak with Jakob Wilhelmus, who is Director of Thematic Research at PGIM about their new report into food security and the changing food system. We spoke about the impact on the global economy and investment opportunities for institutional investors. Please enjoy the show! Overview of Podcast with Jakob Wilhelmus, PGIM 01:00 PGIM published the report ‘Food for Thought: Investment Opportunities Across a Changing Food System' 02:00 The current food system is increasingly unfit for purpose 03:00 Food security and the broader economy 04:00 About 40 per cent of the global population's employment is tied to the food system 06:30 The combination of increased temperature and more frequent extreme weather events will see crop yields decline by 12 - 15 per cent 07:30 Investment opportunities related to the food theme 11:00 Cultivated meat industry is at an ‘awkward' stage of its life 15:30 Innovation in food supply and security 16:30 Automatic vehicles and farming 17:30 Investing in farmland 19:00 ESG, fertilisers and carbon emissions in food production 21:00 Food packaging, investment opportunities and plastic pollution 24:30 About 40 per cent of all food produced is wasted. Are there any companies tackling this problem? To read the full report, please visit: https://www.pgim.com/megatrends/food-for-thought

In this bonus episode, Dr. Joel Beeke highlights some of the lesser-known Dutch divines. Including names like Wilhelmus a Brakel and Herman Witsius, this informative session unearths some of the richest theology of the 18th century.Click here to check out resources from this episode: www.heritagebooks.org/categories/puritan-conference/the-dutch-puritans.htmlReformation Heritage Books presents The Puritan Conference Podcast, which brings you the addresses from The Puritan Conference (2022). This once-in-a-generation event provided an unparalleled opportunity for believers to immerse themselves in the history and teaching of those who lived courageously, believed with reverential precision, and died boldly for Christ in a way that continues to shape the Christian faith. Listen to theologians and pastors like Joel Beeke, Kevin DeYoung, Steve Lawson, John Piper, and more as they discuss various aspects of Puritan history and theology!Want to read more of the Puritans? Click here: www.heritagebooks.org/categories/puritan-conference.html Follow Reformation Heritage Books on social media:Facebook: https://www.facebook.com/heritagebooks.org Twitter: https://twitter.com/RHB_Books Instagram: https://www.instagram.com/reformationheritagebooks/ Support the show

Jazeker, ons volkslied, het Wilhelmus, kun je opmeten! Klinkt dat gek? Na deze aflevering niet meer! Ontdek hierin alles over draaiorgels en orgelboeken. Hoe kan het dat je met een stuk papier met gaten muziek kunt produceren? En hoe werkt eigenlijk een draaiorgel? Zo'n groot, kleurrijk instrument dat je weleens op straat ziet? Presentator Klaas van Kruistum gaat samen met conservator Joline en rondleider Axel op pad door Museum Speelklok, op zoek naar het orgelboek van het Wilhelmus. Onderweg vertellen ze over de draaiorgels die ze tegenkomen. Wat kunnen ze allemaal hard muziek maken! Ook gaat Klaas samen met Iep het Wilhelmus opmeten en vertelt Iep over zijn favoriete instrument in het museum: een magische poppenmachine.

This episodes guest is Eli Wilhelmus! He is the driver of the #55 mini sprint out of Newburgh, Indiana. The guys go over to his shop and have a nice chat on Sunday. Discussed: Starting racing in go-carts. And making the move to the mini sprint in 2022. Schedule plans for 2023. What is the goal in racing? Will we see a 410 in the future? Some Newburgh restaurant favorites What's cooking at the house? *Ends around 33:00:00 mark* Feature Finish World of Outlaws sprints @ Devils Bowl Speedway USAC/CRA at Mohave Valley Raceway American All-Star Series @ Bristol Joe B. Miller 2 timin' at St. Francoia County and Doe Run Raceway. 2 cars, 2 tracks, 1 night! *Ends around 37:00:00 mark* The Smoke Bunner's Evansville Asian tour @ Shabu Shabu hot pot and Thai Orchids Charlie fires up the grill Terre Haute visit to Charlies Pub Burnin' Daylight pizza @ Rounders Pre-Easter prime rib and chicken quarters Thanks to our new 2023 spring sponsor: Back to the Roots Tree Service! And thanks to Rounders Too Pizza and Hornville Tavern.

God's Decree Defined Wilhelmus à Brakel (1635-1711) From The Christian's Reasonable Service, Vol. 1, 193-198, Reformation Heritage Books, www.heritagebooks.org Song Credit: Brooks Was Here by Thomas Newman --- Support this podcast: https://podcasters.spotify.com/pod/show/rudy-gonzalez0/support

Aan tafel literair-historicus René van Stipriaan over waarom we Willem van Oranje de Vader des Vaderlands noemen, het Wilhelmus als propagandamiddel en hoe het besturen van de gewesten van de Nederlanden overeenkwamen met het huidige Europa. Presentatie: Pieter Jan Hagens Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/buitenhof-18-dec-2022

Aan tafel literair-historicus René van Stipriaan over waarom we Willem van Oranje de Vader des Vaderlands noemen, het Wilhelmus als propagandamiddel en hoe het besturen van de gewesten van de Nederlanden overeenkwamen met het huidige Europa. Presentatie: Pieter Jan Hagens Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/buitenhof-18-dec-2022

Dit is weer eentje in onze rubriek: mensen die je moet kennen, over de invloedrijke personen die onze geschiedenis - en ook onze religieuze geschiedenis - bepaald hebben. Er zijn in Nederland maar weinig mensen invloedrijker geweest dan Willem van Oranje: de Vader des Vaderlands. Een charismatische en briljante diplomaat die de basis legt voor het Nederland zoals we het nu graag omschrijven een vrij, verdraagzaam en calvinistisch landje. Willem van Oranje is ook de reden dat we in het Oranje voetballen en het Wilhelmus zingen, wiens rare verzen je na deze podcast ineens veel beter begrijpt.  Te gast in deze podcast is iemand die alles weet van Willem van Oranje, hij heeft naar verluidt 24 dozen met boeken alleen maar over de prins. Hij is historicus, theoloog maar vooral bekend als CDA-bestuurder en burgemeester van Haarlem: Jos Wienen. Een aantal jaar geleden kwam hij in het nieuws omdat hij een half jaar in een safehouse moest wonen vanwege zware bedreigingen vanuit het criminele circuit.  Wat moeten we weten van Willem van Oranje? Hoe heeft hij ons land en onze religie gevormd? En kan hij ons nog steeds inspireren? David Boogerd spreekt Jos Wienen uiteraard samen met vaste gast, theoloog Stefan Paas. Eerdere afleveringen in onze rubriek 'mensen die je moet kennen': #41 - De zeven levens van Abraham Kuyper #63 - Waarom de moderne mens Henri Nouwen nodig heeft #102 - Misschien wel de machtigste Nederlander ooit: paus Adrianus VI  #104 - De religieuze betekenis van Queen Elizabeth II

"Wil-hèèèl-mus- va-han Na-ha-ssouuu- we....", hoe vaak zou je ons volkslied al gezongen hebben in je leven? Maar heb je ook een idee wat je zingt en waarom nou dat ene lied ons volkslied geworden is? Sterker nog, wist je dat we zelfs een tijdlang een ander volkslied gehad hebben? Waarom dit volkslied helemaal niet populair werd en zelfs tot op de dag van vandaag omstreden is, weet historisch letterkundige dr. Lotte Jensen (Radboud Universiteit). Als klap op de vuurpijl bespreekt ze ook een recenter, niet erg succesvol, "volkslied": het Koningslied. Kijken en meezingen dus!☎️Heb jij een vraag voor een wetenschapper? Laat een voicebericht achter op onze Vriend van de Show-pagina!

Gast: Avalon Wilhelmus. Zij werkt als coördinator opleidingen bij Docendo, een opleidingsinstituut voor de postmortale zorg en uitvaartzorg. Op die wijze leidt zij professionals op en houdt zij kennis op pijl, van de startende zzp’er tot en met doorgewinterde uitvaartondernemer. Avalon zegt: 'Veel mensen hebben een romantisch beeld van ons vak. De communicatie met mensen die verdrietig zijn, iets kunnen betekenen voor een ander. Maar het is ook een lastig vak. Je maakt veel mee en er wordt ongelooflijk veel van je gevraagd. Dat moet je aankunnen.' Avalon volgde zelf de opleiding toen ze nog maar 21 jaar was. Haar fascinate voor alles rondom dood begon al vroeg.

More than mere head knowledge, theology transforms the way we live in this world. In this episode of Open Book, Stephen Nichols and Joel Beeke consider the richly devotional theology that Wilhelmus à Brakel wrote to encourage Christian families. Read the transcript: https://openbookpodcast.com/joel-beeke-on-a-brakels-the-christians-reasonable-service/

Wilhelmus van Nassau zijn Tim en Paul van Duitschen bloed. Vandaag hebben we het over Vader des Vaderlandsch Willem van Oranje. Dat doen we niet alleen, want we hebben de eer René van Stipriaan te mogen ontvangen - auteur van het net verschenen 'De Zwijger. Het leven van Willem van Oranje'. Want por que is hij altijd de koning van Hispanje aan het eren? En hoezo is juist híj de man die de opstand tegen Filips II gaat leiden?

My aim today in this message is to remind you of your salvation. There are so many glorious aspects of our salvation and of redemption that it is like looking at a prism and seeing how the light refracts into different colors. There is only one salvation and yet there is a universe of glories in this great salvation. Psalm 3:8 and Jonah 2:9 both say that “Salvation belongs to the Lord.” And so my goal, by God's grace, is that you would love the redemption of God even a little bit more. That you would understand how we've been redeemed even if just a little bit more. That you would taste and see the riches of His grace that you've been adopted in. And that it may overflow in thanksgiving and multiply into heartfelt sacrificial worship, a true worship that would lead to endurance, to a personal regard of holiness, to a greater love of humanity in general and the family of God specifically, and to an ever deepening appreciation of what Christ has done for you and a boldness to that witness. All for the good of these Cities and for the glory of God. We can't do this in our own strength. This is only possible with God. So let us go to our Father. Father, by the grace of your Spirit, and in your Son's name we ask for your help. We need your grace. Lead us, guide us, in your will, and for your glory. Amen. This passage continues the train of thought from last week's message from Pastor Jonathan which was the second half of Galatians chapter 3. We started seeing the glorious reality that God is our father and we are children of God. We saw that the law was added because of transgressions. We saw that Paul was not being exhaustive about the uses of the law under the New Covenant but because of the specific context that the Galatian church was facing, Paul was being clear that the law could not save. There were false teachers that were saying Christians needed to believe in Jesus and live under the Mosaic law to have life. As I heard it once said, when it comes to salvation, Jesus + something = Nothing, but Jesus + Nothing = Everything. The message of the Gospel is that law keeping does not give life but only grace through faith in Jesus gives life. And so the Apostle Paul here in verses 1 and 2 of Ch.4 finishes his train of thought from the previous passage about how the law was meant to be a guardian. Galatians 4:1–2 (ESV): 4 I mean that the heir, as long as he is a child, is no different from a slave, though he is the owner of everything, 2 but he is under guardians and managers until the date set by his father. V.1 and 2 is describing Paul and all Israelites under the Old Covenant and it's protective role designed to keep them mindful of their condition looking forward to the promises of God. He compares them to a child who has an inheritance but can't use it until they are a certain age or until the date that is set by the parents. The child, in regards to touching and using the inheritance is no different than the lawyer who helped write the will, until that set time. The law under God's specific covenant with the people of Israel in all of its requirements was necessary in that stage of redemptive history. [My 2 sons find car seats very annoying. And you know what I do too.] But in their specific stage of physical development it is meant to protect them. It is meant to guard them. And in a similar way that's what the law under the old covenant was like. V.3 states “In the same way we also, when we were children, were enslaved to the elementary principles of the world.” That phrase, “elementary principles of the world” is the same wording we find in Colossians ch 2v 8, 20 where its translated “elemental spirits of the world”. The context there is similar where people are being taken captive by different teachings and traditions and not walking in Jesus as they were taught. They were replacing faith and obedience to Jesus through biblical standards with a faith and obedience to another set of regulations and standards. Paul says in Colossians 2:23 that “These have indeed an appearance of wisdom in promoting self-made religion and asceticism and severity to the body, but they are of no value in stopping the indulgence of the flesh.” This is similar to what Jesus told the Pharisees, the religious leaders of his day, saying in Matthew 23:28: “So you also outwardly appear righteous to others, but within you are full of hypocrisy and lawlessness.” And it's actually demonic, the Apostle Paul, says in 1 Timothy 4:1 “some will depart from the faith by devoting themselves to deceitful spirits and teachings of demons.” Back in our passage the old covenant was a type of bondage relative to the freedom found in the new covenant. A commentator notes that Paul uses the same phrase in v.3 that he uses in v.9 and he states “v.9 is referring to the idolatrous practices in the Galatians' pagan past, drawing an implicit and shocking link between the false teachers misuse of God's law and the pagans' allegiance to false deities.” Outside of freedom in Christ we are enslaved. It doesn't matter if there is a religious exterior or a non religious exterior. Titus 3:3 “For we ourselves were once foolish, disobedient, led astray, slaves to various passions and pleasures” John 8:34 Jesus says: “everyone who practices sin is a slave to sin.” John Piper describes sin as: The glory of God not honored. The holiness of God not reverenced. The greatness of God not admired. The power of God not praised. The truth of God not sought. The wisdom of God not esteemed. The beauty of God not treasured. The goodness of God not savored. The faithfulness of God not trusted. The promises of God not believed. The commandments of God not obeyed. The justice of God not respected. The wrath of God not feared. The grace of God not cherished. The presence of God not prized. And the person of God not loved. Oh church let us not allow our hearts to be hardened by the deceitfulness of sin but let us love the Lord God with all our heart, mind, soul, and strength. We saw in last weeks passage that the law was added because of transgressions, that the Scripture imprisoned everything under sin… we were held captive under the law… and today in this passage we've seen we were enslaved… but then we are shown the glorious truth of our redemption, and this sets up how our redemption allows us to be adopted to be the children of God— in v.4 and the beginning of v.5 here in this 4th chapter of Galatians it says that “when the fullness of time had come, God sent forth his Son, born of woman, born under the law” Here we see the beautiful Christological truth that Jesus was the God-Man, he was both fully divine and fully human. Truly God and truly man. Though he was born of woman he was sent by God. Sent purposefully at just the right time. Galatians 4 continues saying “He was born under the law, to redeem those who were under the law” He redeemed us. He lived sinlessly under the law and fulfilled all that the law required. In his life of obedience, and through his atoning sacrifice on the cross and His resurrection from death He did all that was necessary to redeem us. And one aspect of our redemption is God declaring us righteous in justification. At the end of Galatians chapter 3 from last week's passage it said “We were held captive under the law… until Christ came, in order that we might be justified by faith.” Some of you might know I have been arrested before. When I was a younger I got into a fight with someone and after the police showed up I ended up getting into an altercation with the police and I was charged with 3 misdemeanors: assault, interfering with an officer, and breach of peace. And one of the things that happened is by God's grace I had the opportunity to go through a specific pre-trial diversion program that they offered in Connecticut, the state I was living in, and I was able to fulfill the requirements needed and it allowed me to avoid criminal conviction. And so when I fill out a job application. And the question comes up “have you ever been arrested?” I can legally say that I've never been arrested. And everytime I've had a background check it comes up clean. In my eyes I know what I've done but in the eyes of the law, I have been legally declared completely innocent and it's like it never happened. And in an infinitely greater way that's what happens with us in Christ. Even though we are guilty, by grace through faith in Christ, we are covered by the righteousness of Christ because of the blood of the cross, and God declares us innocent. Listen, when someone is justified in Christ, when by God's grace, they repent of their sins and put their faith and trust in Jesus' life, death, and resurrection, trusting in Christ alone as their only hope for their salvation, though they are guilty, God looks at them with the innocence of Christ and declares them righteous. And our adoption as children of God is similar. Scottish theologian John Murray wrote “Adoption, like justification, is a judicial act. In other words, it is the bestowal of a status, or standing, not the generating within us of a new nature or character” he goes on “in adoption the redeemed become sons and daughters of the Lord God Almighty; they are introduced into and given the privileges of God's family” John 1:12–13 “12 But to all who did receive him, who believed in his name, he gave the right to become children of God, 13 who were born, not of blood nor of the will of the flesh nor of the will of man, but of God. Joel Beeke, on this verse says, “This may be the clearest statement of adoption by God in the Gospels, for “right” implies a legal authority, liberty, or privilege. A believer does not receive power to make himself into a child of God, but receives the privilege of being counted a child of God.” 1 John 3:1 “See what kind of love the Father has given to us, that we should be called children of God; and so we are.” Yo this is a glorious thought. In one way it's simple. God loves and he makes us his children. And yet in another way there are vast glories in that truth, an ocean of the riches of the goodness of God's love that are contained in that verse. It's a statement that transcends the loftiest places of the human imagination. A truth that ventures deep into the eternal recesses of the heart touching an instinctive familial desire and yet it's also a truth that goes outside of us beyond the reach of space and time and journeys into the shores of eternity, to where as the scriptures say in Ephesians 1 “he chose us in him before the foundation of the world” and that “he predestined us for adoption to himself as sons through Jesus Christ, according to the purpose of his will” An echo of the reality that we find in Revelation that “the dwelling place of God is with man.” and of what God proclaimed through the prophet in Jeremiah 31, when he said “I have loved you with an everlasting love.” “See what kind of love the Father has given to us, that we should be called children of God, and so we are” Romans 5:5 says that “God's love has been poured into our hearts through the Holy Spirit.” Our adoption into the family of God is such a precious truth. God is creating in himself and for his glory a new family. We were dead in our trespasses and sins in which we once walked, following the ways of the world, we were sons of disobedience, children of wrath, we were like the pharisees, when Jesus told them that there “Father was Satan.” But God sent the Son to redeem us and then God sent the Spirit of the Son because he adopted us. V.6 says “And because you are sons, God has sent the Spirit of His Son in to our hearts, crying, “Abba! Father!” We see the word “Abba” which is an aramaic word for Father and here we see a glimpse of the mysterious glory of the Trinity at work that God sends the Spirit of His Son to our hearts, the Spirit of Jesus, the Holy Spirit, who cries out with the very cry of Jesus for His father. And His cry for the Father becomes our cry for the Father so that we can cry out to God our Father as His children. Wilhelmus à Brakel, a pastor in the Netherlands in the 1600's wrote “God hears and answers [his children] as their loving Father. As children they take refuge [in] their Father [even] in perplexity and by reason of this relationship they call Him, “Abba, Father!” In an intimate manner they bring their needs before Him, and with tearful eyes they tell Him what their sorrow is [by crying] out…. “The Lord looks upon such children in love, and is pleased with their childlike complaints and their taking refuge [in] Him. He will most certainly answer them and deliver them at His time and in His manner.” Jesus in the gospel of John says something fascinating. He said, “I will not leave you as orphans.” The disciples hearts were troubled, they knew they were coming to the end of Jesus' ministry even if they didn't fully realize what was going to happen.” Let me read to you John 14:16–18, Jesus says 16And I will ask the Father, and he will give you another Helper, to be with you forever, 17even the Spirit of truth, whom the world cannot receive, because it neither sees him nor knows him. You know him, for he dwells with you and will be in you. 18“I will not leave you as orphans; I will come to you. I will not leave you as orphans. That's why when Jesus taught the disciples how to pray, he astonishingly tells them to say “Our Father in Heaven” “Our Father.” We can call God, “Our Father” And so here in Ch. 4 of Galatians Paul says in v.7, “So you are no longer a slave, but a son, and if a son, then an heir through God.” It is one thing to free someone who is enslaved but God frees us, adopts us, and allows us to be an heir through Him. Our inheritance is through Him. And so one important implication of our adoption is that— we are heirs with Christ if we suffer with Christ I get this from Romans 8:15-17, which is a parallel passage to our Galatians passage. It says. 15For you did not receive the spirit of slavery to fall back into fear, but you have received the Spirit of adoption as sons, by whom we cry, “Abba! Father!” 16The Spirit himself bears witness with our spirit that we are children of God, 17and if children, then heirs—heirs of God and fellow heirs with Christ, provided we suffer with him in order that we may also be glorified with him. Think about this: the span of your life in light of eternity is a speck of dust. It's a grain of sand. And in that short amount of time is the only time and opportunity in your existence that you will get to suffer for Christ and to suffer with Christ. Romans 8:18–19 “For I consider that the sufferings of this present time... are not worth comparing with the glory that is to be revealed to us. 19For the creation waits with eager longing for the revealing of the sons of God.” 2 Corinthians 4:16–18 “So we do not lose heart. Though our outer self is wasting away, our inner self is being renewed day by day. 17For this light momentary affliction is preparing for us an eternal weight of glory beyond all comparison, 18as we look not to the things that are seen but to the things that are unseen. For the things that are seen are transient, but the things that are unseen are eternal. We suffer but we have hope in our suffering. And because of our hope sometimes we even risk suffering. A Pastor in Ukraine this past week in the midst of what's going on in his country wrote, “We have decided to stay, both as a family and as a church. When this is over, the citizens of Kyiv will remember how Christians have responded in their time of need. And while the church may not fight like the nation, we still believe we have a role to play in this struggle. We will shelter the weak, serve the suffering, and mend the broken. And as we do, we offer the unshakable hope of Christ and his gospel.” Oh Father may we live faithfully for your glory in light of these glorious realities, give us grace even right now to live in light of your redemption and the truth that we are your children. Thank you that we have been adopted into a family that spans the globe. Give grace and strength to our brothers and sisters around the world including Ukraine and that whole region. May we live obediently to you in what you have placed before us in our specific lives. May you be to us the God of all comfort who comforts us in all our affliction so that we may be able to comfort those who are in any affliction with your very comfort. Would we be renewed and sanctified through your Spirit and by your truth, going to you and crying out to you. Knowing you are our father who cares for us and loves us with an everlasting love. In Jesus name I pray. Amen.

Oud-staatssecretaris van Economische Zaken Mona Keijzer - Haar petitie Onverdeeld Open voor het afschaffen van de coronatoegangspas is met ruim 750.000 handtekeningen, massaal ondertekend. Er is draagvlak, maar is Nederland er ook klaar voor? Samen met immunoloog Marjolein van Egmond delen we inzichten. Met Evert & Carrie ten Napel blikken we terug op, opnieuw, een succesvolle sportdag op de Olympische Winterspelen - Met goud én zilver!  Meerdere nummer 1 hits - een optreden bij het Eurovisiesongfestival - En het memorabele Wilhelmus tijdens de Grand Prix van Zandvoort. Ik heb het natuurlijk over Davina Michelle - die dit jaar voor haar grootste uitdaging ooit staat - twee solo-shows in Ahoy Rotterdam!  En DebbyGerritsen mag zich overal mee bemoeien want zij is mijn wingman. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Max Verstappen has been driving his races under the Dutch flag for many years. However, it could also just have been that after a Verstappen victory we could have heard The Brabançonne instead of the Wilhelmus. Why did Verstappen choose to drive for the Netherlands instead of Belgium? --- Send in a voice message: https://anchor.fm/gpfansglobal/message

Betrouwbare Bronnen kijkt vooruit. Wat brengen politiek, samenleving en cultuur ons in 2022? En zoals elk jaar sinds deze podcast in 20218 begon, doen Jaap Jansen en PG Kroeger dat vanuit het verleden, met de blik op de historie die juist in het komende jaar gevierd, herdacht en overdacht zal worden. Want zoals in bijna elke aflevering van Betrouwbare Bronnen blijkt: het is treffend hoezeer momenten, ontwikkelingen, mensen en gedachten uit vroeger eeuwen en culturen een stempel drukken op ons en onze tijd. Waar we inspiratie, moed en vreugde aan kunnen ontlenen, maar ook lessen.Jaap en PG staan daarom stil bij de dood, honderd jaar geleden, van een van de grootste schrijvers van de Europese letterkunde: Marcel Proust. Ongetwijfeld zal Frankrijk niet alleen zeer bezig zijn met de presidentsverkiezingen, maar ook met Proust. En wat dacht je van de viering van het menselijk vernuft dat al in 1822 zoiets verzon als wat wij nu 'de computer' noemen?Omdat veel mensen nu al vooruitkijken op het gedenken van 'het Rampjaar' 1672 en de moord op de gebroeders De Witt - en overigens ook op de moord op Fortuyn, nu 20 jaar geleden - kijken wij naar een ander sleuteljaar. Want volgens PG is 1572 van veel grotere betekenis voor wat 'onze streken, onze politieke cultuur en identiteit' zijn geworden. En niet alleen omdat 450 jaar geleden dat propagandalied uit Oost-Friesland een hit werd: het Wilhelmus.1572 was een jaar van revolte, van massaslachtingen, 'de Bloedbruiloft' in Parijs en een zware politieke nederlaag van ‘onze' vorst, Filips II van Spanje, direct nadat hij de grootste victorie van zijn lange bewind had gehaald aan de kust van Griekenland. De troebelen in de Nederlanden waren dan ook veel méér dan een heroïsch moment in onze vaderlandse geschiedenis. Het was een ongekende Europese crisis waarin alle grootmachten verwikkeld waren. En het was een jaar dat de stad Rotterdam eigenlijk groots zou moeten gedenken.Jaap en PG stippen nog meer aan. Dat gruwelijke moment van bureaucratische logistiek en organisatiekracht van SS-topman Richard Heydrich, aan de over van een meer aan de rand van Berlijn, nu 80 jaar geleden. En het jaar 1982, waarin een hele reeks nieuwe, jonge leiders aantrad in Europa, die allemaal geschiedenis zouden schrijven. Met in Nederland Ruud Lubbers.Betrouwbare Bronnen zou zichzelf niet zijn als PG tot slot niet ook nog van 2022 een groot operajaar zou weten te maken. Liefhebbers van het werk van Richard Wagner weten het: 150 jaar Bayreuth en 140 jaar Parsifal, zijn laatste en meest mysterieuze meesterwerk.*** Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door donaties van luisteraars via de site Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk. Stuur een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en we nemen contact met u op! *** Hieronder nog meer informatie. Op Apple kun je soms niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier***Verder kijkenParsifal Bayreuth 1998***Verder luisteren157 - 2021: het jaar van bijzondere verkiezingen, een partijcoup en een opmerkelijke dame van adel75 - 2020: het jaar van grote kunstenaars, gruwelijke uitvindingen en bevrijding van tirannie49 - De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerd18 - PG blikt vooruit op herdenkingsjaar 2019*** Tijdlijn00:00:00 – Deel 1: De Opstand00:54:51 – Deel 2: 1942, 1982 en nog veel meer 01:28:08 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Schrijver en muzikant Nico Dijkshoorn schrijft al jaren columns voor de Voetbal International. De mooiste daarvan zijn nu gebundeld. Dijkshoorn die als schrijver bekend staat om zijn eigenzinnige observaties schrijft in zijn voetbalcolumns nooit over de technische aspecten van het spel. Verwacht van hem geen analyses over een bepaalde assist, maar wel verhalen over de huilbuien van Dick Advocaat, de manier waarop Wout Weghorst het Wilhelmus meezingt en waarom hij wel een snorretje op de leeuwentattoo op de rug van Memphis Depay zou willen tekenen. 

Van de hoogste berg in ons land tot de coupletten van het Wilhelmus. We starten De Etiquette Quizmaand met een aantal kennis- en inschattingsvragen over ons eigen landje. Hoeveel vragen weten onze hosts en wie haalt de meeste punten? Laat weten hoeveel punten jij scoort! Disclaimer: Je hoeft niet naar Schoonenberg, het klopt dat Lizzy's microfoon wat zacht staat.

Luisteraars! Enkele maanden geleden zat ik in mineur. Drie miljoen mensen keken naar een veertien uur durend marathondebat over vier woorden op een A4'tje. Mij bekroop indertijd het gevoel dat we naar een politieke soap keken, waarin af en toe iemand een duur woord als ‘dualisme' gebruikte om het nog enig cachet te geven. Dat deze politiek met een enorm kleine p zo belangrijk werd gemaakt, terwijl veel wezenlijkere onderwerpen volstrekt onder de radar vliegen, gaf aanleiding voor enige deemoed. Mijn gemoed knapte weer op toen ik de eerste persconferentie van de toen nieuwe informateur – en mijn gast van deze week – Herman Tjeenk Willink zag. We stegen meteen op uit de Haagse heisa van poppetjes en partijen. ‘Hoe vaak worden in parlementaire enquêtes incidenten niet gezien als iets waar iemand schuld aan heeft?' zei Tjeenk Willink tijdens die persconferentie. 'En dat ook naar schuldigen wordt gezocht. Daar gaat de suggestie van uit dat als man of vrouw er niet was geweest, het incident niet zou hebben plaatsgevonden.' Hij noemde dat ‘een vrij optimistisch en naïef beeld'. Vaak liggen problemen besloten in ‘de dynamiek van het stelsel zelf', oordeelde hij. ‘Waarvan u overigens ook deel uitmaakt', hield hij de journalisten voor. Toen ben ik opgestaan om het Wilhelmus te zingen. Afijn, ik ben dus een fan! Inmiddels is Tjeenk Willink informateur-af en heeft hij een nieuw boek geschreven getiteld Kan de overheid crises aan? In de podcast hebben we het daarover. En over al die abstracte begrippen die nu de ronde doen in het publieke debat: die nieuwe bestuurscultuur, wat is dat? Dualisme, wat betekent dat? Meer aandacht voor uitvoering, hoe moet dat?

Luisteraars! Enkele maanden geleden zat ik in mineur. Drie miljoen mensen keken naar een veertien uur durend marathondebat over vier woorden op een A4'tje. Mij bekroop indertijd het gevoel dat we naar een politieke soap keken, waarin af en toe iemand een duur woord als ‘dualisme' gebruikte om het nog enig cachet te geven. Dat deze politiek met een enorm kleine p zo belangrijk werd gemaakt, terwijl veel wezenlijkere onderwerpen volstrekt onder de radar vliegen, gaf aanleiding voor enige deemoed. Mijn gemoed knapte weer op toen ik de eerste persconferentie van de toen nieuwe informateur – en mijn gast van deze week – Herman Tjeenk Willink zag. We stegen meteen op uit de Haagse heisa van poppetjes en partijen. ‘Hoe vaak worden in parlementaire enquêtes incidenten niet gezien als iets waar iemand schuld aan heeft?' zei Tjeenk Willink tijdens die persconferentie. 'En dat ook naar schuldigen wordt gezocht. Daar gaat de suggestie van uit dat als man of vrouw er niet was geweest, het incident niet zou hebben plaatsgevonden.' Hij noemde dat ‘een vrij optimistisch en naïef beeld'. Vaak liggen problemen besloten in ‘de dynamiek van het stelsel zelf', oordeelde hij. ‘Waarvan u overigens ook deel uitmaakt', hield hij de journalisten voor. Toen ben ik opgestaan om het Wilhelmus te zingen. Afijn, ik ben dus een fan! Inmiddels is Tjeenk Willink informateur-af en heeft hij een nieuw boek geschreven getiteld Kan de overheid crises aan? In de podcast hebben we het daarover. En over al die abstracte begrippen die nu de ronde doen in het publieke debat: die nieuwe bestuurscultuur, wat is dat? Dualisme, wat betekent dat? Meer aandacht voor uitvoering, hoe moet dat?

Als je weinig verwachtingen van iets hebt, kan het al snel meevallen. De GP van Frankrijk deed dat met een factor 10. Het was een magnifieke wedstrijd met een felle strategische strijd vooraan waarin uiteindelijk onze eigen Max Verstappen naar een vals Wilhelmus mocht luisteren. Daarnaast kijken we alvast vooruit op de Grand Prix van Stiermarken.

Segunda Temporada Episodio 15 Pana: Wilhelmus Caanen #BASKETBALL #BaloncestoSuperiorNacional #NBA #FIBA #PuertoRico #Leonoes #Ponce #SeleccionNacional #COLLEGE #NCAA #BSN #PR #NYC #Mexico #Capitanes #Arecibo

Kalm met Klassiek is jouw dagelijkse dosis klassieke ontspanning. Het is de laatste week van april, en daarom pakt Ab het koninklijk aan. Na het Wilhelmus, Händels vuurwerk en de kroning van Koning Willem-Alexander, kijken we vandaag even naar onze oosterburen. Wist je dat het Duitse volkslied, ‘Das Lied der Deutschen', geschreven werd door niemand minder dan Joseph Haydn? Ontdek het zelf en geniet van de muziek!

Transcriptie: https://www.eenbeetjenederlands.nl/podcast/het-wilhelmus Website: https://www.eenbeetjenederlands.nl Instagram: https://instagram.com/eenbeetjenederlands Aflevering 4: Het Wilhelmus. Het Wilhelmus: we zingen het mee als het Nederlands elftal speelt. En op Koningsdag. En ook op 4 mei, bij de Nationale Dodenherdenking. Het Nederlandse volkslied is een van de oudste volksliederen ter wereld. Waar gaat de tekst van het volkslied eigenlijk over? Een Beetje Nederlands De podcast voor iedereen die beter Nederlands wil leren luisteren! Voor mensen op niveau B1/B2. Afleveringen over allerlei onderwerpen in duidelijk en helder gesproken Nederlands. Iedere aflevering heeft een transcriptie om mee te lezen. Leer met deze podcast Een Beetje Nederlands! Learn Dutch with this podcast for intermediate learners (level B1/B2). This podcast lets you listen to a range of different subjects in clear and slowly spoken Dutch. Every episode comes with a free transcript on the website. Learn a little Dutch with Een Beetje Nederlands.

A new MP3 sermon from Hackberry House of Chosun is now available on SermonAudio with the following details: Title: The Decrees of God Subtitle: Brakel Speaker: Wilhelmus a Brakel Broadcaster: Hackberry House of Chosun Event: Teaching Date: 3/18/2021 Bible: Isaiah 42:1 Length: 14 min.

De Strade Bianche bracht wielerfans een prachtig weekend en zowel bij de mannen als de vrouwen klonk het Wilhelmus. Deze week start ook de Healthy Ageing Tour dus hoogste tijd om de vrouwenteams van de World Tour onder de loep te nemen in het inmiddels vertrouwde ‘Rondje World Tour-concept'. Annemiek van Vleuten sluit aan om meer te vertellen over Movistar, haar aankomende seizoen en zelfs al een korte vooruitblik naar Kerst 2021! Eerst bespreken Jeroen Vanbelleghem, Jan Hermsen en Bobbie Traksel echter de Strade Bianche, met een bijdrage van Kop over Kop coryfee Pieter Serry. We bellen even met Michel Cornelisse die een uniek inkijkje geeft in hoe het gaat in Parijs-Nice en meer vertelt over de sfeer bij Alpecin-Fenix, die met Tim Merlier nog twee overwinningen binnenhaalden de afgelopen week. Na de voorbeschouwing van de Tirreno en de Healthy Ageing Tour is er dan het klapstuk: het Rondje World Tour met fan van de show Annemiek van Vleuten. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Oranje boven in België; Lucinda Brand en Mathieu van der Poel veroveren - net als Pim Ronhaar en Fem van Empel -  de regenboogtrui. Jeroen Vanbelleghem en Jan Hermsen spreken beide elite wereldkampioenen na hun triomf op het strand van Oostende en beschouwen na met Sander Valentijn en Bobbie traksel. Cross-experts Sanne van Paassen en Thijs van Amerongen sluiten aan om hun licht te laten schijnen over de wedstrijden in Oostende, waar tot het ongenoegen van Jeroen enkel het Wilhelmus te horen was. Verder is er aandacht voor het laatste wielernieuws en de eerste rit op de weg – de GP Marseillaise – met ook daar een bijdrage rechtstreeks uit het peloton. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Vandaag zijn we voor de laatste race van het seizoen afgezakt naar de woestijn van Abu Dhabi. Nadat Verstappen pole position pakte op zaterdag, klonk ook op zondag het Wilhelmus na 55 ronden. Verder bespreken wij ook de uitvaller van Perez en hebben we het over de overwinning van Mclaren in het constructeurskampioenschap. Verder heeft Lucas het in zijn column nog over de blamage van Nikita Mazepin. Vandaag bespreken wij de Grand Prix van Abu Dhabi.

Bert Haandrikman is de nieuwe presentator van de dagelijkse ochtendshow op NPO Radio 5. Hij wil elke dag om 6 uur gaan beginnen met een nieuwe uitvoering van het Wilhelmus. Harm, Arjan en Ron scherpen met Bert dit nieuwe idee aan en nu kan Bert niet meer terug! Verder in de 13e editie van deze podcastreeks:   * Edwin Evers is op promotour langs alle radiozenders en komt zelfs in een hoogwerker om aandacht vragen. Of nieuwe ochtendshowhosts advies geven. * Ruud de Wild zit in quarantaine en gooit zelfs zijn elders werkende team eruit. * Wat hoor je liever, Rob Jansen of een draaiorgel? * Jan Joost van Gangelen is nu ook morning-dj op een hitzender (Radio Veronica) * Jort Kelder vindt dat hij alles mag zeggen op de radio. * Frank & Eva doen nu ook een radio musical. * Politicus Henk Krol laat zich vrijwillig interviewen door Sven Kockelmann. Waarom doet hij zichzelf dat aan?  * Mark van der Molen en Alexander Klöpping denken heel verschillend over wat Leuke Radio is. * Prem Radakishun vindt Ischa Meijer geen goeie interviewer, wel een goeie radiomaker. Heeft hij gelijk? * Op L1 wordt Anton Dautzenberg geïnterviewd maar die bespreekt vooral hoe hij wordt aangekondigd. Schurende mooie radio is het gevolg.   Verder veel lijstjes, lijstjes, lijstjes, bloopers, Sybrand Verwer audiograppen. En Tonnie (Toine van Peperstraten) heeft nu eens het laatste woord!    Wil je extra's mogelijk maken, bonusafleveringen voor Echte Vrienden of een leuke locatieshow met vriendjes van de radio bij elkaar? Word Vriend! https://vriendvandeshow.nl/radio/donateurs

We complete our use of Rev. - Brakel's work on Divine Providence--We're finishing off---C. The Third Act of God's Providence- Government--And finally---Practical Exhortations Concerning the Doctrine of Providence

We continue our using part of Rev. - Brakel's work on Divine Providence, taken from his magnum opus, The Christian's Reasonable Service.--We looked at---A- The First Act of God's Providence- Preservation--We're finishing off---B- The Second Act of God's Providence- Cooperation--And we'll start looking at---C. The Third Act of God's Providence- Government

We continue our examination of Question 11 by using part of Rev. - Brakel's work on Divine Providence, taken from his magnum opus, The Christian's Reasonable Service.

We herstarten onze bedevaartstocht op zoek naar waar en aan wie Maria verscheen door de eeuwen heen! Sterke getuigenissen die ons aantonen dat Zij ons verder begeleidt op onze persoonlijke bedevaartweg.

Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood. Een Prinse van Oranje ben ik, vrij, onverveerd, den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd. In Godes vrees te leven heb ik altijd betracht, daarom ben ik verdreven, om land, om luid gebracht. Maar God zal mij regeren als een goed instrument, dat ik zal wederkeren in mijnen regiment. Lijdt u, mijn onderzaten die oprecht zijt van aard, God zal u niet verlaten, al zijt gij nu bezwaard. Die vroom begeert te leven, bidt God nacht ende dag, dat Hij mij kracht zal geven, dat ik u helpen mag. Lijf ende goed tezamen heb ik u niet verschoond, mijn broeders, hoog van namen hebben 't u ook vertoond Graaf Adolf is gebleven in Friesland in den slag, zijn ziel in 't eeuwig leven verwacht den jongsten dag. Edel en hooggeboren, van keizerlijken stam, een vorst des rijks verkoren, als een vroom christenman, voor Godes woord geprezen, heb ik, vrij onversaagd, als een held zonder vrezen mijn edel bloed gewaagd. Mijn schild ende betrouwen zijt Gij, o God mijn Heer, op U zo wil ik bouwen, Verlaat mij nimmermeer. Dat ik doch vroom mag blijven, uw dienaar t'aller stond, de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt. Van al die mij bezwaren en mijn vervolgers zijn, mijn God, wil doch bewaren den trouwen dienaar Dijn, dat zij mij niet verrassen in haren bozen moed, hun handen niet en wassen in mijn onschuldig bloed. Als David moeste vluchten voor Sauel den tiran, zo heb ik moeten zuchten als menig edelman. Maar God heeft hem verheven, verlost uit alder nood, een koninkrijk gegeven in Israël zeer groot. Na 't zuur zal ik ontvangen van God, mijn Heer, het zoet, daar na zo doet verlangen mijn vorstelijk gemoed: welk is, dat ik mag sterven met ere in het veld, een eeuwig rijk verwerven als een getrouwen held. Niet doet mij meer erbarmen in mijnen wederspoed dan dat men ziet verarmen des Konings landen goed. Dat u de Spanjaards krenken, o edel Neerland zoet, als ik daaraan gedenke, mijn edel hart dat bloedt. Als een prins opgezeten met mijner heireskracht, van den tiran vermeten heb ik den slag verwacht, die, bij Maastricht begraven, bevreesde mijn geweld; mijn ruiters zag men draven zeer moedig in dat veld. Zo het den wil des Heren op dien tijd had geweest, had ik geern willen keren van u dit zwaar tempeest. Maar de Heer van hierboven, die alle ding regeert, die men altijd moet loven, en heeft het niet begeerd. Zeer christlijk was gedreven mijn prinselijk gemoed, standvastig is gebleven mijn hart in tegenspoed. Den Heer heb ik gebeden uit mijnes harten grond, dat Hij mijn zaak wil redden, mijn onschuld maken kond. Oorlof mijn arme schapen die zijt in groten nood, uw herder zal niet slapen, al zijt gij nu verstrooid. Tot God wilt u begeven, zijn heilzaam woord neemt aan, als vrome christen leven, 't zal hier haast zijn gedaan. Voor God wil ik belijden en Zijner groten macht, dat ik tot genen tijden den Koning heb veracht, dan dat ik God den Heere, der hoogsten Majesteit, heb moeten obediëren in den gerechtigheid.

De meivakantie zit erop en de mannen zijn er weer! Deze aflevering bespreken we de Berlijnse Luchtbrug, de onthoofding van Johan van Oldenbarnevelt en een aantal opstanden. Daarnaast leggen we het Wilhelmus uit, want wat betekend die tekst nou eigenlijk!?

NLB 978: 1, 2 Lied van de maand 1 Korintiërs 15: 19-28 Tekst:1 Korintiërs 15: 26 Preek; Ook de dood gaat voorbij! Openbaring 21: 1-5a Psalm 68: 1, 8 Muzikaal intermezzo (orgel & cello) NLB 978: 3, 4 Wilhelmus: 1 en 6

Els Stronks is hoogleraar Vroegmoderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Soetgen Gerrits (overleden 1571) was een blinde Rotterdamse schrijfster; dit lied is een van de vele liederen die indertijd geschreven werden en op de melodie van het Wilhelmus gezongen kan worden. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Een podcast over twee koningsliederen, ons eigen Wilhelmus en het Engelse 'The King Shall Rejoice'.

Vandaag vertelt Pieter van Driel, een goede vriend van Chris die werkt op de Spoedeisende Hulp in het Elisabeth-Tweesteden Ziekenhuis in Tilburg, hoe zijn week was. Daarnaast hoor je uitvaartbegeleider Floor die uitlegt wat er nog allemaal mogelijk is bij het overlijden van familieleden. En Bert belt woedend op, want het Koninklijk Concertgebouw Orkest blijkt een idee van hem gejat te hebben. Meegespeeld heeft Bert Kommerij. Heb je een lockdown verhaal dan kun je drie woorden inspreken op nummer: 0848371282. En andere reacties kunnen naar: manmetdemicrofoon@gmail.com

1973 - Maarten, Beerta en Buitenrust-Hettema met zijn drieën naar het station, naar het afscheid van Munting. Op de postzegelmarkt wordt Beerta kraaiend begroet door een jongen, op het station treffen ze Van der Land. Over de spelling van diens voornaam, over Van der Meulen die fout is geweest en over de platen met de toespraken van Mussert. In Enkhuizen voegt Van der Land zich bij Corsten en later bij Van der Meulen, die Maarten negeert. Elco Dreesman leidt Munting binnen. Buitenrust Hettema geeft Maarten een stukje marsepein omdat hij eruitziet alsof hij hoofdpijn heeft. Bij het ontbijt klinkt door de radio het Wilhelmus ter gelegenheid van het 25-jarig ambtsjubileum van de Koningin. Het ontroert Maarten. Balk doet met een kleine buiging de deur voor hem open. Bij de koffie ergert Maarten zich aan de aandacht die Rentjes aan Joop besteedt. Het kontje van Gaby Wildeboer. Gesprek over het watertekort en de wc tussen Rik Bracht, Goud, Freek Matser, van 't Schip, Pastoors en Flip de Fluiter. Balk vraagt Maarten of hij attaches heeft bij het PBF. Freek maakt zich zorgen over Maartens gezondheid. Er is een brief van Pieters die het artikel van Piebenga afwijst. Beerta wil geen ruzie maken over de beslissing van Pieters. Met: Walter Crommelin (Buitenrust Hettema), Krijn ter Braak (Maarten Koning), Joop Keesmaat (Beerta), Bram van der Vlugt (Ritsaert van der Land), Theo de Groot (Elco Dreesman), Diana Dobbelman (Jantje Bavelaar), Theo Pont (Koos Rentjes), Jack Vecht (Meierink), Ad van Kempen (Mark Grosz), Tom Sijtsma (Nico Goud), Paul Hoes (Rik Bracht), Hans Dagelet (Freek Matser), Harry van Rijthoven (Flip de Fluiter), Huub Stapel (Huub Pastoors), Peter van Heeringen (Lex van 't Schip), Mark Rietman (Jaap Balk) en Kees Hulst (Bart de Roode).

Michiel is in gesprek met Marc Wilhelmus. Hij is life design coach. Hij helpt mensen bij het bepalen van hun toekomstige leven. Zie meer informatie: https://marcwilhelmus.nl Kijk voor meer informatie over lifeplanning ook op https://www.vlpn.nl. Wil je meer weten of het doel van Michiel zelf: https://www.michielvanvugt.com

Aankomende zondag om tien over half tien klikken de heren professionals hun schoenen in de pedalen, voor de belangrijkste eendaagse koers van het jaar. De UCI World Championships Men's Elite Road Race - met als inzet: de wereldtitel en een jaar lang rondfietsen in de regenboogtrui. Extra leuk dit jaar: de topfavorieten komen uit Nederland en België - en De Rode Lantaarn is live en ter plaatse - samen met het Oranje Peloton van de Nederlandse Loterij. Het begon alvast lekker vandaag voor de Ollanders, met zes gouden medailles en een forse greep uit de prijzenpot bij de mixed relay. Dat belooft wat voor de komende week - zeker daar het weer in Harrogate met de dag Nederlandser dreigt te worden. Nóg een reden om de leeuw niet in z'n hempie te laten staan - want dan ligt ie een dag later met griep op bed. Zin in zaterdag, zin in zondag - zin in het Wilhelmus in de zeikende regen op een winderig pleintje in Yorkshire. Krijgen we dan éindelijk weer een eigen wereldkampioen - 34 jaar na Joop Zoetemelk?Met grote dank aan onze sponsor voor dit WK: De Nederlandse Loterij.Deze Rode Lantaarn wordt gepresenteerd door Willem Dudok, Tim de Gier en Jonne Seriese - wederom zonder Oliver Naesen - en wordt mede mogelijk gemaakt door Hetiskoers.nl en Dag en Nacht Media. De titelmuziek is van de Swing Ninja’s. Abonneren op de Rode Lantaarn kan bijvoorbeeld via iTunes – waar je ook een recensie kunt achterlaten.Reageren op deze podcast?Je vindt ons op Twitter: @timdegier & @willemdudok & @t0ngarcon.Én we hebben een mailadres: groetjes@derodelantaarnpodcast.nl.

Readings from Wilhelmus à Brakel 's "The Christian's Reasonable Service" on justification & J C Ryle's book "Holiness" on the differences between justification and sanctification. "The Christian's Reasonable Service" - https://www.amazon.com/Christians-Reasonable-Service-Vols/dp/1601781318/ref=sr_1_1?keywords=the+christian%27s+reasonable+service&link_code=qs&qid=1568908294&s=gateway&sourceid=Mozilla-search&sr=8-1 "Holiness" - https://www.amazon.com/Christians-Reasonable-Service-Vols/dp/1601781318/ref=sr_1_1?keywords=the+christian%27s+reasonable+service&link_code=qs&qid=1568908294&s=gateway&sourceid=Mozilla-search&sr=8-1

From the section on Justification from:The Christian’s Reasonable Service by Wilhelmus a Brakel

Voor de oranjeleeuwinnen hun kunsten op het veld vertonen zing je misschien het Wilhelmus mee. Maar hoe Nederlands is dat volkslied eigenlijk? En maken die leeuwinnen nog kans? En hoe bang ben jij dat je het plan van God met je leven misloopt? Groot Nieuws Radio is het christelijke radiostation van Nederland. Luister Groot Nieuws Radio via DAB+, internet, interactieve televisie of download onze app in de Google Play Store of de App Store. www.grootnieuwsradio.nl/hoekanikluisteren

WilHelmus.! ([bassist at large]) is a versatile electric bass player who has played professionally/toured in multiple genres including rock, funk, progressive rock, metal, jazz, classical, and musical theater. Will's diverse musical background and interests helps him bring insightful playing to collaborators with a focus on composition and audience. His voracious appetite for learning and studying has positioned him to be an in-demand teacher of not only bass, but of guitar, harmony, ear training, and theory. Will has had several students go on to attend the Berklee College of Music and William Paterson University to further pursue their music careers. Will is currently playing and writing in Sci-Fi Prog Metal band Valence, the Jazz-Fusion inspired project Surreal Measures, as well as being a hired gun for such acts as Bionic Mash, Winds & Walls, and Julianne Mason.

Je zult het de komende dagen weer veelvuldig gaan horen op straat: het Wilhelmus. Samen met het Japanse is ons volkslied één van de oudste ter wereld. De tekst werd in 1570 geschreven op een bestaande melodie. Zonder tekst zou het Wilhelmus officieel het oudste volkslied zijn. Maar wie is toch die Wilhelmus? En wat is de betekenis van de rest van de 14 coupletten? Samen met Ineke Strouken, voorvechter van tradities en volkscultuur, ging ik het Wilhelmus ontleden.

Animal chats with WilHelmus.! of Valence. --- Support this podcast: https://anchor.fm/wastedattention/support

Wilhelmus Hoekstra, beter bekend als 'De Oranje Man', heeft van zijn passie zijn beroep gemaakt. Onbewust heeft hij zich geweldig in de markt gezet door één plus één op te tellen! Met oranje als lijfkleur zingt en speelt Wilhelmus om mensen te verbinden. Met elkaar, met muziek, met verleden en met plezier in een heel bijzondere doelgroep. Aanpassen is een rode draad in het leven van Wilhelmus. Al jong zijn Wim's ouders overleden werd aanpassen een natuurlijk gegeven. Aardig gevonden worden liep daarmee hand in hand. En met een natuurlijke charme en plezier op het podium zou je toch zeggen dat aanpassen een geweldige eigenschap is.  Dat is het, tot het moment dat Wim werd teruggefloten. Door zijn relaties en door zijn gezondheid. Een radicale omslag volgde.  In deze podcast verteld Wim wat hem drijft, zijn succestips en waarom hij nooit meer stilstaat.

In het vierde couplet van het Wilhelmus is te horen: "Graaf Adolf is gebleven, in Friesland in den slag". Maar klopt dat wel? Graaf Adolf van Nassau, broer van Willem van Oranje, sneuvelde in de slag bij Heiligerlee. Zijn definitieve rustplaats blijft echter een raadsel. Maar recentelijk historisch onderzoek wijst op het Duitse Oldenburg. Een DNA-test moet uitsluitsel gaan bieden. Historicus Lammert Doedens is nauw betrokken bij het onderzoek en vertelt over de laatste ontwikkelingen.

De steile calvinistische Friese CDA-leider Sybrand Buma, die prat gaat op het Wilhelmus en dienstplicht lijkt de absolute tegenpool van de theatrale en vrijzinnige D66-voorman Alexander Pechtold. In de Tweede Kamer zijn ze bijna vijf jaar buren in de oppositiebankjes.

Anne Fleur Dekker doet het met hardrechtse jongens van FvD, Monaco, linkse meisjes rechtse jongens, WIERD DUK, VS, American Football, Amerikaanse volkslied, knielen, Turmp, Newt Gingrich, volkslied, Wilhelmus, vlag, koningshuis, nationalisme, koninginnedag, spijkerkoppen, zaklopen, WIERD DUK NEEMT ZIJN TELEFOON OP, verkiezingen Duitsland, Merkel, AfD, Frauke Petry, AD, Telegraaf, verslaggever, Paul Jansen, CHRIS KLOMP, labiel, social media, twitter, fascist, nazi, podcast, Duitse podcast, Duitse media, Duitse journalistiek, Springer, de TWEEDE WERELDOORLOG, Hitler-haar, FEMKE HALSEMA, burgemeester, Amsterdam, D66, GroenLinks, Martin Bosma, PVV, Alexander Pechtold, Roger van Boxtel, commissaris koning, Johan Remkes, linkse gemeenteraad, verhuizen, Canarische Eilanden, emigreren, skype, Adam Curry, podcast, Candance Owens, redpill, Fox News, Anthony Wiener, victim mentality, liberale, democraten, facts, FACTS ARE INCREDIBLY INSULTING, progressief, politiek-correct, humor, cabaret, ruzie, voorzichtig, oneindige discussie, identity-shit, culturele-shit, islam, Israël, SJW’s, UvA-millennials mijden als de pest, Trump, MAKE AMERICA GREAT AGAIN, MSNBC, Lawrence O’Donnel, dubbele maten, KUT-NPO’ERS, HANS LAROES, KRONCRV, christelijke verbindingsomroepen, belastinggeld, RTL 4, Nynke de Jong, AD, RTL arrogant, RTL Late Night, Boulevard, fatsoen, moralisten, inhoudsloze BN’ers, Humberto Tan, vreemdgaan, moraal, Erland Galjaard, Wendy van Dijk, Dionne Stax, Annechien Steenhuizen, Erik Mouthaan, moraal en wijsheid in pacht, Voetbal International, Johan Derksen, DAT VERSCHRIKKELIJK NPO RADIO 1 MEDIAFORUM, JAN SLAGTER, MAX, KRITIEK BIJ NPO IS VERBODEN, Mediaforum: afvoerputdieptepunt NPO Radio, eigen kritiek organiseren MAG NIET bij NPO, dood aan Radio 1 Mediaforum, dood aan de NPO,

Tengevolge van een telfout door Broekema met het draaiboek van de 169ste aflevering loopt de telling van de draaiboeken één achter. Gasten wethouder Bertus Bruyn uit Haarlem, architect Rens Pijnenborg. Met ondermeer en onder andere - Wilhelmina Kuttje fade in met haar versie van het Wilhelmus, in het kader van de verjaardag van de koningin. [...]

De hele uitzending lang speelt een versie van het Wilhelmus door Wilhemina Kuttje op de achtergrond. Boven het draaiboek staat de aantekening “zeer beroerde uitzending”. Datum  29 april 1987 Aankondiging: 934 oktober 1984 - 739 april 1985 - 424 februari 1986 In  werkelijkheid: 941 oktober 1984 - 759 april 1985 - 453 februari 1986 [...]

395 april 1985 (396 volgens Plafond)/60 februari 1986 Gasten: Regisseur Wim Verstappen (telefoon) Met ondermeer en onder andere: Sjef van Oekel- ‘Juliana, onze Vorstin’. Een klein stukje Juliana-toespraak, zie afl. 12. 3.00 Sjef van Oekel- ‘Wilhelmus’. Dan de rubriek ‘Is er eigenlijk nog wat op de televisie’. “Is dat nou nodig, Vara, om op [...]

Radio Bergeijk is ontstemd. Er is een illegale CD-box verschenen getiteld: 'Radio Bergeijk - De Complete Dieptepunten'. Cas de Bolder van de gemeente geeft de ontstemming woord *live* bij Beeks. Dan een fijne radioreportage van Peer, die langs gaat bij het nieuwe Golfslagbad 'Het Keerpunt'. Deze keer in 'Wat Kunnen Wij Leren Van De Dieren?'... Wat kunnen wij leren van de blauwe aap? Voor een *live* gesprek komen Ans Meul en Tony van der Vorst op tafel staan, want zij zijn kabouters. Peer en Toon geven hun visie over de koningin en haar eisen omtrend het Wilhelmus.

Dromen over Suriname John Jansen van Galen interviewde op 21 juli 1989 zijn vriend de schrijver/journalist/scenarioschrijver/vakbondsleider Rudi Frank Kross. Rudi Kross werd in Paramaribo, Suriname, geboren. Hij zou in de rest van zijn leven heen en weer worden getrokken tussen Nederland en zijn droom en liefde, Suriname. Aan het eind van de jaren vijftig regelde de journalist W.L. Brugsma ervoor dat hij bij het ANP terecht kon. "Ik heb de kansen die voorbij kwamen, met beide handen aangegrepen", zei in betrekking daarop later over de overtocht naar Nederland. In 1970 keerde hij terug; hij stichtte een persbureau en werd vakbondsleider. Om na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 weer te vertrekken. Hij karakteriseerde de nieuwe staatsvorm van Suriname als een fragmentatiebom, het land blijft bestaan, maar de mensen gaan kapot. Na de coup van Desi Bouterse ging hij weer terug om de legerleider van economisch advies te voorzien. Na de Decembermoorden van 1982 verliet hij zijn geboorteland gedesillusioneerd en voorgoed. Hij was bitter teleurgesteld. Het commentaar op Kross' dood - hij stierf op 28 oktober 2002 - van de Surinaamse diplomaat en dichter John Leefmans was kenmerkend: "Hij is aan Suriname gestorven." -------------------------------------- Biografie Rudi Kross Een leven in het teken van een land dat werd 'kapotgemaakt' Duizendpoot Rudi Frank Kross werd op 21 oktober 1938 in een katholiek gezin in Paramaribo, Suriname, geboren. Volgens zijn moeder Vera Zaandam was Rudi een pienter ventje: “Als kind zat hij al altijd te lezen”. Na de m.u.l.o. begon hij op zijn 17e als leerling-journalist bij het dagblad De Surinamer. Daar volgde hij als een bezetene de statenvergaderingen en schreef er scherpzinnige artikelen en analyses over. Die maakten een grote indruk op de Nederlandse journalist W.L. Brugsma. Hij zorgde dat de jonge journalist bij het ANP terecht kon. Kross vertrok naar Nederland en ging in 1961 bij de redactie van het Zaterdags Bijvoegsel van het Algemeen Handelsblad werken. Daarnaast was hij, samen met Ronald Venetiaan – de huidige president van Suriname – en de Surinaams/Nederlandse filmmaker Pim de la Parra redacteur van het Surinaamse tijdschrift Mamjo. Volgens velen schreef Kross prachtige essays, zeer scherpzinnig en in een bloemrijke taal. Maar vaak waren ze te intellectualistisch, te hoog gegrepen, zo zegt althans Michiel van Kempen, die promoveerde op de geschiedenis van de Surinaamse literatuur. “Het grote werk is er nooit gekomen. Hij was het slachtoffer van de versnippering van zijn talent.” Want dat zijn talenten op vele gebieden lagen, bleek toen hij in 1970 weer naar Suriname vertrok. Hij begon het persbureau Informa en werd vakbondsleider. In die laatste functie was hij mede-verantwoordelijk voor de val van het kabinet van Jules Sedney in 1973. Hij kreeg herhaaldelijk een spreekverbod vanwege zijn kritische uitspraken over de ‘oude politiek’. Toen Suriname in 1975 haar onafhankelijkheid verkreeg, zag Kross dat als de werking van een fragmentatiebom: “Het land blijft bestaan, de mensen worden kapotgemaakt”. In hetzelfde jaar kwam de enige film uit die ooit van Surinaamse bodem is verschenen. Kross had het scenario voor Wan Pipel geschreven en Pim de la Parra had het geregisseerd. De film over de liefde tussen een creoolse man en een hindoestaanse vrouw, beiden Surinaams, maar niet in de ogen van hun familie, deed veel stof opwaaien. Kross zei er zelf het volgende over: “De film kwam voort uit een heel oud idee van Pim de la Parra. We hadden het er al in de jaren zestig over en de onafhankelijkheid was een prachtig moment om de film eindelijk te maken. Het paste in de sfeer van toen. De tijd van Wan Pipel was een tijd van nationalisme, van de linkse beweging en anti-imperialisme. Pim wilde eigenlijk het Wilhelmus van Suriname schrijven, ik wilde een film waarin Surinamers zich konden uiten.” Kross verliet Suriname na de onafhankelijkheid, maar kwam – zonder vrouw en kinderen – weer terug nadat legerleider Desi Delano Bouterse in 1980 een militaire coup had gepleegd. Kross werd zijn persoonlijk economisch adviseur en bracht Bouterse de beginselen van het marxisme bij. Dat ging allemaal goed, tot de Decembermoorden van 1982, waarbij enkele goede vrienden van Kross, zoals de vakbondsleider Cyrill Daal en journalist Jozef Slagveer om het leven kwamen. In 1987 schreef hij het boek ‘Anders Maakt het Leven je Dood. De Dreigende Verdwijning van de Staat Suriname’ en droeg het aan Daal en Slagveer op. Kross zelf besloot tot het najaar van 1983 te blijven: “Een onmiddellijk vertrek [na de Decembermoorden] zou – als het mislukt was – zeker gezien zijn als een schuldbekentenis uit het ongerijmde. En er moest toch iemand achterblijven die niet met de wolven meehuilde. In het jaar na de moorden kregen de jonge linkse revolutionairen steeds meer invloed. Van die kant kwamen de anonieme bedreigingen. Werk kreeg ik niet meer. De linksen oefenden sterke druk uit op het leger om, na december 1982, en nu citeer ik, “nog een schok door de samenleving te laten gaan” – vanaf dat moment leek het mij volstrekt zinloos om daar nog te blijven hangen en eventueel op een nogal vroeg moment uit dit leven te verdwijnen.” Kross vertrok naar Rome, waar hij voor de VN-landbouworganisatie Food and Agriculture Organization (FAO) ging werken. Daarna kwam hij terug naar Nederland en werd leraar aan de Hogeschool van Utrecht en de School voor de Journalistiek aldaar. Rudi Kross stierf op 28 oktober 2002 op 64-jarige leeftijd aan kanker. ------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt hier geen bal" De buitengewoon erudiete Rudi Kross was vast en zeker een droomgast voor John Jansen van Galen, die tijdens een reis die hij voor de VPRO maakte - zo meldt spreekstalmeester Cor Galis aan het begin van het marathoninterview - verliefd werd op Kross' herkomstland: Suriname. Maar is of beschouwt Kross, die overal en nergens heeft gewoond, zich wel als Surinamer? "Op het ogenblik wel, het zal altijd formeel zo zijn. En dan bedoel ik met formeel niet alleen maar dat kleine gebied wat staatsrechtelijk omtrent iemand vaststaat. Laat me eerlijk zijn, er zijn van die ochtenden dat ik opsta en dat ik als eerste gedachte het loop te vervloeken dat ik op die vuilnisbelt ben geboren, waarmee ik niet het land waar ik vandaan kom een sneer verkoop. Met vuilnisbelt bedoel ik inderdaad dat residu dat is overgebleven nadat mensen uit Europa ermee zijn gaan handelen. Suriname is uiteindelijk een toevalligheid en dat is een rotgevoel. Maar aan de andere kant, dat is wat ik ben en ik ontleen er op de momenten waarop ik het esprit, wat er onder Surinamers is, mede ervaar, dan vind ik het fantastisch dat ik daar toe behoor." Het land waar Kross zich na Suriname - tegen wil en dank - het meest verbonden mee voelt, is Nederland. Dat neemt niet weg, dat er heel wat op dat land en haar inwoners valt aan te merken: "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt geen bal. Nee, het is nog veel erger, en daarmee daag ik je een beetje uit. Jullie vergewonen alles, en dat is het ergste wat er in het leven kan gebeuren. Het is toch heel vaak zo, dat zo dra iets allure, dimensie, wildheid, kortom geur en onkruid begint te vertonen, dat het teruggetrokken wordt met een rotruk naar het herkenbare. Jullie zeggen bijvoorbeeld heel vaak in conversaties: ”dus wat je eigenlijk bedoelt te zeggen, is dit”. Nou, afgezien van de verwatenheid die daaruit spreekt. Ik bedoel te zeggen wat ik bedoel te zeggen en niet wat dan wacht op de vertaling aan de andere kant. Het sluit aan op een heel begrijpelijke, voortdurende poging van Nederlanders om de dingen terug te benoemen naar een kleine kern van bekende zaken." Jansen van Galen: "Wat jou het meest ergert is dus 'Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'.?" "Voila, dat is inderdaad een van de ellendigste uitvindingen die ooit gedaan zijn. Die ook onrecht aan Nederlanders doet, want tuurlijk, wat dat betreft zijn mensen uit de hele wereld hetzelfde. Waarom hou je weg uit het maatschappelijke verkeer dat je emoties hebt?" Rudi Kross, die uitlegt dat hij popmuziek verfoeit, wil iets van de Zweedse band ABBA laten horen. "Het is een stom toeval, want ik haat alles wat met popmuziek te maken heeft, ik kan het verschijnsel niet uitstaan. Maar dat neemt niet weg dat je soms uit de Geräuschkoulisse om je heen iets hoort, waarvan je denkt: hee wat is dat? Ik hoorde dit dagenlang als een gevangene die zijn eigen gedachten alleen maar hoort, in de kazerne in Suriname na de staatsgreep in 1981, toen ik bij Bouterse zat als een van zijn naaste medewerkers, ik moet het eerlijkheidshalve zo zeggen. Op dat moment werd het me al duidelijk in wat voor een rare, verwarrende en onheilspellende situatie die coup beland was. En ik merkte op een gegeven moment dat, door inblazingen van mensen om hem heen, hij mij wantrouwde, niet wetende dat dat wantrouwen bovendien gekoppeld was aan een samenzwering binnen het leger. Ondertussen speelde dit liedje almaar door, de hele dag door. En een paar dagen later liet Bouterse mij roepen en in het gesprek bleek mij dat hij woordelijk dingen kon herhalen die ik gezegd had, anderen gezegd hadden in gesprekken met andere officieren daar. En toen bleek mij dat twee van de mensen die vaker waren gekomen, op zijn bevel naar mij toegestuurd waren om mij uitspraken te ontlokken. Toen heb ik tegen hem gezegd: ”als je mij wantrouwt, zeg het mij dan ronduit, dan kan ik je ook exact zeggen wat ik vind van sommige dingen." Afijn, dat kwam dus allemaal wel weer goed, zo was ie ook wel. Maar plotseling had Eagle van ABBA een compleet andere betekenis. Ik had de hele tijd iets gehoord wat mijn doodslied had kunnen zijn. Ik begon dat ding mooi te vinden. Wie had ooit gedacht dat ik een flard popmuziek tot iets van Rudi Kross zou verklaren? Bovendien, die twee meiden van ABBA, die spraken mij toch wel in mijn chromosomen aan."

Dromen over Suriname John Jansen van Galen interviewde op 21 juli 1989 zijn vriend de schrijver/journalist/scenarioschrijver/vakbondsleider Rudi Frank Kross. Rudi Kross werd in Paramaribo, Suriname, geboren. Hij zou in de rest van zijn leven heen en weer worden getrokken tussen Nederland en zijn droom en liefde, Suriname. Aan het eind van de jaren vijftig regelde de journalist W.L. Brugsma ervoor dat hij bij het ANP terecht kon. "Ik heb de kansen die voorbij kwamen, met beide handen aangegrepen", zei in betrekking daarop later over de overtocht naar Nederland. In 1970 keerde hij terug; hij stichtte een persbureau en werd vakbondsleider. Om na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 weer te vertrekken. Hij karakteriseerde de nieuwe staatsvorm van Suriname als een fragmentatiebom, het land blijft bestaan, maar de mensen gaan kapot. Na de coup van Desi Bouterse ging hij weer terug om de legerleider van economisch advies te voorzien. Na de Decembermoorden van 1982 verliet hij zijn geboorteland gedesillusioneerd en voorgoed. Hij was bitter teleurgesteld. Het commentaar op Kross' dood - hij stierf op 28 oktober 2002 - van de Surinaamse diplomaat en dichter John Leefmans was kenmerkend: "Hij is aan Suriname gestorven." -------------------------------------- Biografie Rudi Kross Een leven in het teken van een land dat werd 'kapotgemaakt' Duizendpoot Rudi Frank Kross werd op 21 oktober 1938 in een katholiek gezin in Paramaribo, Suriname, geboren. Volgens zijn moeder Vera Zaandam was Rudi een pienter ventje: “Als kind zat hij al altijd te lezen”. Na de m.u.l.o. begon hij op zijn 17e als leerling-journalist bij het dagblad De Surinamer. Daar volgde hij als een bezetene de statenvergaderingen en schreef er scherpzinnige artikelen en analyses over. Die maakten een grote indruk op de Nederlandse journalist W.L. Brugsma. Hij zorgde dat de jonge journalist bij het ANP terecht kon. Kross vertrok naar Nederland en ging in 1961 bij de redactie van het Zaterdags Bijvoegsel van het Algemeen Handelsblad werken. Daarnaast was hij, samen met Ronald Venetiaan – de huidige president van Suriname – en de Surinaams/Nederlandse filmmaker Pim de la Parra redacteur van het Surinaamse tijdschrift Mamjo. Volgens velen schreef Kross prachtige essays, zeer scherpzinnig en in een bloemrijke taal. Maar vaak waren ze te intellectualistisch, te hoog gegrepen, zo zegt althans Michiel van Kempen, die promoveerde op de geschiedenis van de Surinaamse literatuur. “Het grote werk is er nooit gekomen. Hij was het slachtoffer van de versnippering van zijn talent.” Want dat zijn talenten op vele gebieden lagen, bleek toen hij in 1970 weer naar Suriname vertrok. Hij begon het persbureau Informa en werd vakbondsleider. In die laatste functie was hij mede-verantwoordelijk voor de val van het kabinet van Jules Sedney in 1973. Hij kreeg herhaaldelijk een spreekverbod vanwege zijn kritische uitspraken over de ‘oude politiek’. Toen Suriname in 1975 haar onafhankelijkheid verkreeg, zag Kross dat als de werking van een fragmentatiebom: “Het land blijft bestaan, de mensen worden kapotgemaakt”. In hetzelfde jaar kwam de enige film uit die ooit van Surinaamse bodem is verschenen. Kross had het scenario voor Wan Pipel geschreven en Pim de la Parra had het geregisseerd. De film over de liefde tussen een creoolse man en een hindoestaanse vrouw, beiden Surinaams, maar niet in de ogen van hun familie, deed veel stof opwaaien. Kross zei er zelf het volgende over: “De film kwam voort uit een heel oud idee van Pim de la Parra. We hadden het er al in de jaren zestig over en de onafhankelijkheid was een prachtig moment om de film eindelijk te maken. Het paste in de sfeer van toen. De tijd van Wan Pipel was een tijd van nationalisme, van de linkse beweging en anti-imperialisme. Pim wilde eigenlijk het Wilhelmus van Suriname schrijven, ik wilde een film waarin Surinamers zich konden uiten.” Kross verliet Suriname na de onafhankelijkheid, maar kwam – zonder vrouw en kinderen – weer terug nadat legerleider Desi Delano Bouterse in 1980 een militaire coup had gepleegd. Kross werd zijn persoonlijk economisch adviseur en bracht Bouterse de beginselen van het marxisme bij. Dat ging allemaal goed, tot de Decembermoorden van 1982, waarbij enkele goede vrienden van Kross, zoals de vakbondsleider Cyrill Daal en journalist Jozef Slagveer om het leven kwamen. In 1987 schreef hij het boek ‘Anders Maakt het Leven je Dood. De Dreigende Verdwijning van de Staat Suriname’ en droeg het aan Daal en Slagveer op. Kross zelf besloot tot het najaar van 1983 te blijven: “Een onmiddellijk vertrek [na de Decembermoorden] zou – als het mislukt was – zeker gezien zijn als een schuldbekentenis uit het ongerijmde. En er moest toch iemand achterblijven die niet met de wolven meehuilde. In het jaar na de moorden kregen de jonge linkse revolutionairen steeds meer invloed. Van die kant kwamen de anonieme bedreigingen. Werk kreeg ik niet meer. De linksen oefenden sterke druk uit op het leger om, na december 1982, en nu citeer ik, “nog een schok door de samenleving te laten gaan” – vanaf dat moment leek het mij volstrekt zinloos om daar nog te blijven hangen en eventueel op een nogal vroeg moment uit dit leven te verdwijnen.” Kross vertrok naar Rome, waar hij voor de VN-landbouworganisatie Food and Agriculture Organization (FAO) ging werken. Daarna kwam hij terug naar Nederland en werd leraar aan de Hogeschool van Utrecht en de School voor de Journalistiek aldaar. Rudi Kross stierf op 28 oktober 2002 op 64-jarige leeftijd aan kanker. ------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt hier geen bal" De buitengewoon erudiete Rudi Kross was vast en zeker een droomgast voor John Jansen van Galen, die tijdens een reis die hij voor de VPRO maakte - zo meldt spreekstalmeester Cor Galis aan het begin van het marathoninterview - verliefd werd op Kross' herkomstland: Suriname. Maar is of beschouwt Kross, die overal en nergens heeft gewoond, zich wel als Surinamer? "Op het ogenblik wel, het zal altijd formeel zo zijn. En dan bedoel ik met formeel niet alleen maar dat kleine gebied wat staatsrechtelijk omtrent iemand vaststaat. Laat me eerlijk zijn, er zijn van die ochtenden dat ik opsta en dat ik als eerste gedachte het loop te vervloeken dat ik op die vuilnisbelt ben geboren, waarmee ik niet het land waar ik vandaan kom een sneer verkoop. Met vuilnisbelt bedoel ik inderdaad dat residu dat is overgebleven nadat mensen uit Europa ermee zijn gaan handelen. Suriname is uiteindelijk een toevalligheid en dat is een rotgevoel. Maar aan de andere kant, dat is wat ik ben en ik ontleen er op de momenten waarop ik het esprit, wat er onder Surinamers is, mede ervaar, dan vind ik het fantastisch dat ik daar toe behoor." Het land waar Kross zich na Suriname - tegen wil en dank - het meest verbonden mee voelt, is Nederland. Dat neemt niet weg, dat er heel wat op dat land en haar inwoners valt aan te merken: "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt geen bal. Nee, het is nog veel erger, en daarmee daag ik je een beetje uit. Jullie vergewonen alles, en dat is het ergste wat er in het leven kan gebeuren. Het is toch heel vaak zo, dat zo dra iets allure, dimensie, wildheid, kortom geur en onkruid begint te vertonen, dat het teruggetrokken wordt met een rotruk naar het herkenbare. Jullie zeggen bijvoorbeeld heel vaak in conversaties: ”dus wat je eigenlijk bedoelt te zeggen, is dit”. Nou, afgezien van de verwatenheid die daaruit spreekt. Ik bedoel te zeggen wat ik bedoel te zeggen en niet wat dan wacht op de vertaling aan de andere kant. Het sluit aan op een heel begrijpelijke, voortdurende poging van Nederlanders om de dingen terug te benoemen naar een kleine kern van bekende zaken." Jansen van Galen: "Wat jou het meest ergert is dus 'Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'.?" "Voila, dat is inderdaad een van de ellendigste uitvindingen die ooit gedaan zijn. Die ook onrecht aan Nederlanders doet, want tuurlijk, wat dat betreft zijn mensen uit de hele wereld hetzelfde. Waarom hou je weg uit het maatschappelijke verkeer dat je emoties hebt?" Rudi Kross, die uitlegt dat hij popmuziek verfoeit, wil iets van de Zweedse band ABBA laten horen. "Het is een stom toeval, want ik haat alles wat met popmuziek te maken heeft, ik kan het verschijnsel niet uitstaan. Maar dat neemt niet weg dat je soms uit de Geräuschkoulisse om je heen iets hoort, waarvan je denkt: hee wat is dat? Ik hoorde dit dagenlang als een gevangene die zijn eigen gedachten alleen maar hoort, in de kazerne in Suriname na de staatsgreep in 1981, toen ik bij Bouterse zat als een van zijn naaste medewerkers, ik moet het eerlijkheidshalve zo zeggen. Op dat moment werd het me al duidelijk in wat voor een rare, verwarrende en onheilspellende situatie die coup beland was. En ik merkte op een gegeven moment dat, door inblazingen van mensen om hem heen, hij mij wantrouwde, niet wetende dat dat wantrouwen bovendien gekoppeld was aan een samenzwering binnen het leger. Ondertussen speelde dit liedje almaar door, de hele dag door. En een paar dagen later liet Bouterse mij roepen en in het gesprek bleek mij dat hij woordelijk dingen kon herhalen die ik gezegd had, anderen gezegd hadden in gesprekken met andere officieren daar. En toen bleek mij dat twee van de mensen die vaker waren gekomen, op zijn bevel naar mij toegestuurd waren om mij uitspraken te ontlokken. Toen heb ik tegen hem gezegd: ”als je mij wantrouwt, zeg het mij dan ronduit, dan kan ik je ook exact zeggen wat ik vind van sommige dingen." Afijn, dat kwam dus allemaal wel weer goed, zo was ie ook wel. Maar plotseling had Eagle van ABBA een compleet andere betekenis. Ik had de hele tijd iets gehoord wat mijn doodslied had kunnen zijn. Ik begon dat ding mooi te vinden. Wie had ooit gedacht dat ik een flard popmuziek tot iets van Rudi Kross zou verklaren? Bovendien, die twee meiden van ABBA, die spraken mij toch wel in mijn chromosomen aan."

Dromen over Suriname John Jansen van Galen interviewde op 21 juli 1989 zijn vriend de schrijver/journalist/scenarioschrijver/vakbondsleider Rudi Frank Kross. Rudi Kross werd in Paramaribo, Suriname, geboren. Hij zou in de rest van zijn leven heen en weer worden getrokken tussen Nederland en zijn droom en liefde, Suriname. Aan het eind van de jaren vijftig regelde de journalist W.L. Brugsma ervoor dat hij bij het ANP terecht kon. "Ik heb de kansen die voorbij kwamen, met beide handen aangegrepen", zei in betrekking daarop later over de overtocht naar Nederland. In 1970 keerde hij terug; hij stichtte een persbureau en werd vakbondsleider. Om na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 weer te vertrekken. Hij karakteriseerde de nieuwe staatsvorm van Suriname als een fragmentatiebom, het land blijft bestaan, maar de mensen gaan kapot. Na de coup van Desi Bouterse ging hij weer terug om de legerleider van economisch advies te voorzien. Na de Decembermoorden van 1982 verliet hij zijn geboorteland gedesillusioneerd en voorgoed. Hij was bitter teleurgesteld. Het commentaar op Kross' dood - hij stierf op 28 oktober 2002 - van de Surinaamse diplomaat en dichter John Leefmans was kenmerkend: "Hij is aan Suriname gestorven." -------------------------------------- Biografie Rudi Kross Een leven in het teken van een land dat werd 'kapotgemaakt' Duizendpoot Rudi Frank Kross werd op 21 oktober 1938 in een katholiek gezin in Paramaribo, Suriname, geboren. Volgens zijn moeder Vera Zaandam was Rudi een pienter ventje: “Als kind zat hij al altijd te lezen”. Na de m.u.l.o. begon hij op zijn 17e als leerling-journalist bij het dagblad De Surinamer. Daar volgde hij als een bezetene de statenvergaderingen en schreef er scherpzinnige artikelen en analyses over. Die maakten een grote indruk op de Nederlandse journalist W.L. Brugsma. Hij zorgde dat de jonge journalist bij het ANP terecht kon. Kross vertrok naar Nederland en ging in 1961 bij de redactie van het Zaterdags Bijvoegsel van het Algemeen Handelsblad werken. Daarnaast was hij, samen met Ronald Venetiaan – de huidige president van Suriname – en de Surinaams/Nederlandse filmmaker Pim de la Parra redacteur van het Surinaamse tijdschrift Mamjo. Volgens velen schreef Kross prachtige essays, zeer scherpzinnig en in een bloemrijke taal. Maar vaak waren ze te intellectualistisch, te hoog gegrepen, zo zegt althans Michiel van Kempen, die promoveerde op de geschiedenis van de Surinaamse literatuur. “Het grote werk is er nooit gekomen. Hij was het slachtoffer van de versnippering van zijn talent.” Want dat zijn talenten op vele gebieden lagen, bleek toen hij in 1970 weer naar Suriname vertrok. Hij begon het persbureau Informa en werd vakbondsleider. In die laatste functie was hij mede-verantwoordelijk voor de val van het kabinet van Jules Sedney in 1973. Hij kreeg herhaaldelijk een spreekverbod vanwege zijn kritische uitspraken over de ‘oude politiek’. Toen Suriname in 1975 haar onafhankelijkheid verkreeg, zag Kross dat als de werking van een fragmentatiebom: “Het land blijft bestaan, de mensen worden kapotgemaakt”. In hetzelfde jaar kwam de enige film uit die ooit van Surinaamse bodem is verschenen. Kross had het scenario voor Wan Pipel geschreven en Pim de la Parra had het geregisseerd. De film over de liefde tussen een creoolse man en een hindoestaanse vrouw, beiden Surinaams, maar niet in de ogen van hun familie, deed veel stof opwaaien. Kross zei er zelf het volgende over: “De film kwam voort uit een heel oud idee van Pim de la Parra. We hadden het er al in de jaren zestig over en de onafhankelijkheid was een prachtig moment om de film eindelijk te maken. Het paste in de sfeer van toen. De tijd van Wan Pipel was een tijd van nationalisme, van de linkse beweging en anti-imperialisme. Pim wilde eigenlijk het Wilhelmus van Suriname schrijven, ik wilde een film waarin Surinamers zich konden uiten.” Kross verliet Suriname na de onafhankelijkheid, maar kwam – zonder vrouw en kinderen – weer terug nadat legerleider Desi Delano Bouterse in 1980 een militaire coup had gepleegd. Kross werd zijn persoonlijk economisch adviseur en bracht Bouterse de beginselen van het marxisme bij. Dat ging allemaal goed, tot de Decembermoorden van 1982, waarbij enkele goede vrienden van Kross, zoals de vakbondsleider Cyrill Daal en journalist Jozef Slagveer om het leven kwamen. In 1987 schreef hij het boek ‘Anders Maakt het Leven je Dood. De Dreigende Verdwijning van de Staat Suriname’ en droeg het aan Daal en Slagveer op. Kross zelf besloot tot het najaar van 1983 te blijven: “Een onmiddellijk vertrek [na de Decembermoorden] zou – als het mislukt was – zeker gezien zijn als een schuldbekentenis uit het ongerijmde. En er moest toch iemand achterblijven die niet met de wolven meehuilde. In het jaar na de moorden kregen de jonge linkse revolutionairen steeds meer invloed. Van die kant kwamen de anonieme bedreigingen. Werk kreeg ik niet meer. De linksen oefenden sterke druk uit op het leger om, na december 1982, en nu citeer ik, “nog een schok door de samenleving te laten gaan” – vanaf dat moment leek het mij volstrekt zinloos om daar nog te blijven hangen en eventueel op een nogal vroeg moment uit dit leven te verdwijnen.” Kross vertrok naar Rome, waar hij voor de VN-landbouworganisatie Food and Agriculture Organization (FAO) ging werken. Daarna kwam hij terug naar Nederland en werd leraar aan de Hogeschool van Utrecht en de School voor de Journalistiek aldaar. Rudi Kross stierf op 28 oktober 2002 op 64-jarige leeftijd aan kanker. ------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt hier geen bal" De buitengewoon erudiete Rudi Kross was vast en zeker een droomgast voor John Jansen van Galen, die tijdens een reis die hij voor de VPRO maakte - zo meldt spreekstalmeester Cor Galis aan het begin van het marathoninterview - verliefd werd op Kross' herkomstland: Suriname. Maar is of beschouwt Kross, die overal en nergens heeft gewoond, zich wel als Surinamer? "Op het ogenblik wel, het zal altijd formeel zo zijn. En dan bedoel ik met formeel niet alleen maar dat kleine gebied wat staatsrechtelijk omtrent iemand vaststaat. Laat me eerlijk zijn, er zijn van die ochtenden dat ik opsta en dat ik als eerste gedachte het loop te vervloeken dat ik op die vuilnisbelt ben geboren, waarmee ik niet het land waar ik vandaan kom een sneer verkoop. Met vuilnisbelt bedoel ik inderdaad dat residu dat is overgebleven nadat mensen uit Europa ermee zijn gaan handelen. Suriname is uiteindelijk een toevalligheid en dat is een rotgevoel. Maar aan de andere kant, dat is wat ik ben en ik ontleen er op de momenten waarop ik het esprit, wat er onder Surinamers is, mede ervaar, dan vind ik het fantastisch dat ik daar toe behoor." Het land waar Kross zich na Suriname - tegen wil en dank - het meest verbonden mee voelt, is Nederland. Dat neemt niet weg, dat er heel wat op dat land en haar inwoners valt aan te merken: "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt geen bal. Nee, het is nog veel erger, en daarmee daag ik je een beetje uit. Jullie vergewonen alles, en dat is het ergste wat er in het leven kan gebeuren. Het is toch heel vaak zo, dat zo dra iets allure, dimensie, wildheid, kortom geur en onkruid begint te vertonen, dat het teruggetrokken wordt met een rotruk naar het herkenbare. Jullie zeggen bijvoorbeeld heel vaak in conversaties: ”dus wat je eigenlijk bedoelt te zeggen, is dit”. Nou, afgezien van de verwatenheid die daaruit spreekt. Ik bedoel te zeggen wat ik bedoel te zeggen en niet wat dan wacht op de vertaling aan de andere kant. Het sluit aan op een heel begrijpelijke, voortdurende poging van Nederlanders om de dingen terug te benoemen naar een kleine kern van bekende zaken." Jansen van Galen: "Wat jou het meest ergert is dus 'Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'.?" "Voila, dat is inderdaad een van de ellendigste uitvindingen die ooit gedaan zijn. Die ook onrecht aan Nederlanders doet, want tuurlijk, wat dat betreft zijn mensen uit de hele wereld hetzelfde. Waarom hou je weg uit het maatschappelijke verkeer dat je emoties hebt?" Rudi Kross, die uitlegt dat hij popmuziek verfoeit, wil iets van de Zweedse band ABBA laten horen. "Het is een stom toeval, want ik haat alles wat met popmuziek te maken heeft, ik kan het verschijnsel niet uitstaan. Maar dat neemt niet weg dat je soms uit de Geräuschkoulisse om je heen iets hoort, waarvan je denkt: hee wat is dat? Ik hoorde dit dagenlang als een gevangene die zijn eigen gedachten alleen maar hoort, in de kazerne in Suriname na de staatsgreep in 1981, toen ik bij Bouterse zat als een van zijn naaste medewerkers, ik moet het eerlijkheidshalve zo zeggen. Op dat moment werd het me al duidelijk in wat voor een rare, verwarrende en onheilspellende situatie die coup beland was. En ik merkte op een gegeven moment dat, door inblazingen van mensen om hem heen, hij mij wantrouwde, niet wetende dat dat wantrouwen bovendien gekoppeld was aan een samenzwering binnen het leger. Ondertussen speelde dit liedje almaar door, de hele dag door. En een paar dagen later liet Bouterse mij roepen en in het gesprek bleek mij dat hij woordelijk dingen kon herhalen die ik gezegd had, anderen gezegd hadden in gesprekken met andere officieren daar. En toen bleek mij dat twee van de mensen die vaker waren gekomen, op zijn bevel naar mij toegestuurd waren om mij uitspraken te ontlokken. Toen heb ik tegen hem gezegd: ”als je mij wantrouwt, zeg het mij dan ronduit, dan kan ik je ook exact zeggen wat ik vind van sommige dingen." Afijn, dat kwam dus allemaal wel weer goed, zo was ie ook wel. Maar plotseling had Eagle van ABBA een compleet andere betekenis. Ik had de hele tijd iets gehoord wat mijn doodslied had kunnen zijn. Ik begon dat ding mooi te vinden. Wie had ooit gedacht dat ik een flard popmuziek tot iets van Rudi Kross zou verklaren? Bovendien, die twee meiden van ABBA, die spraken mij toch wel in mijn chromosomen aan."

Dromen over Suriname John Jansen van Galen interviewde op 21 juli 1989 zijn vriend de schrijver/journalist/scenarioschrijver/vakbondsleider Rudi Frank Kross. Rudi Kross werd in Paramaribo, Suriname, geboren. Hij zou in de rest van zijn leven heen en weer worden getrokken tussen Nederland en zijn droom en liefde, Suriname. Aan het eind van de jaren vijftig regelde de journalist W.L. Brugsma ervoor dat hij bij het ANP terecht kon. "Ik heb de kansen die voorbij kwamen, met beide handen aangegrepen", zei in betrekking daarop later over de overtocht naar Nederland. In 1970 keerde hij terug; hij stichtte een persbureau en werd vakbondsleider. Om na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 weer te vertrekken. Hij karakteriseerde de nieuwe staatsvorm van Suriname als een fragmentatiebom, het land blijft bestaan, maar de mensen gaan kapot. Na de coup van Desi Bouterse ging hij weer terug om de legerleider van economisch advies te voorzien. Na de Decembermoorden van 1982 verliet hij zijn geboorteland gedesillusioneerd en voorgoed. Hij was bitter teleurgesteld. Het commentaar op Kross' dood - hij stierf op 28 oktober 2002 - van de Surinaamse diplomaat en dichter John Leefmans was kenmerkend: "Hij is aan Suriname gestorven." -------------------------------------- Biografie Rudi Kross Een leven in het teken van een land dat werd 'kapotgemaakt' Duizendpoot Rudi Frank Kross werd op 21 oktober 1938 in een katholiek gezin in Paramaribo, Suriname, geboren. Volgens zijn moeder Vera Zaandam was Rudi een pienter ventje: “Als kind zat hij al altijd te lezen”. Na de m.u.l.o. begon hij op zijn 17e als leerling-journalist bij het dagblad De Surinamer. Daar volgde hij als een bezetene de statenvergaderingen en schreef er scherpzinnige artikelen en analyses over. Die maakten een grote indruk op de Nederlandse journalist W.L. Brugsma. Hij zorgde dat de jonge journalist bij het ANP terecht kon. Kross vertrok naar Nederland en ging in 1961 bij de redactie van het Zaterdags Bijvoegsel van het Algemeen Handelsblad werken. Daarnaast was hij, samen met Ronald Venetiaan – de huidige president van Suriname – en de Surinaams/Nederlandse filmmaker Pim de la Parra redacteur van het Surinaamse tijdschrift Mamjo. Volgens velen schreef Kross prachtige essays, zeer scherpzinnig en in een bloemrijke taal. Maar vaak waren ze te intellectualistisch, te hoog gegrepen, zo zegt althans Michiel van Kempen, die promoveerde op de geschiedenis van de Surinaamse literatuur. “Het grote werk is er nooit gekomen. Hij was het slachtoffer van de versnippering van zijn talent.” Want dat zijn talenten op vele gebieden lagen, bleek toen hij in 1970 weer naar Suriname vertrok. Hij begon het persbureau Informa en werd vakbondsleider. In die laatste functie was hij mede-verantwoordelijk voor de val van het kabinet van Jules Sedney in 1973. Hij kreeg herhaaldelijk een spreekverbod vanwege zijn kritische uitspraken over de ‘oude politiek’. Toen Suriname in 1975 haar onafhankelijkheid verkreeg, zag Kross dat als de werking van een fragmentatiebom: “Het land blijft bestaan, de mensen worden kapotgemaakt”. In hetzelfde jaar kwam de enige film uit die ooit van Surinaamse bodem is verschenen. Kross had het scenario voor Wan Pipel geschreven en Pim de la Parra had het geregisseerd. De film over de liefde tussen een creoolse man en een hindoestaanse vrouw, beiden Surinaams, maar niet in de ogen van hun familie, deed veel stof opwaaien. Kross zei er zelf het volgende over: “De film kwam voort uit een heel oud idee van Pim de la Parra. We hadden het er al in de jaren zestig over en de onafhankelijkheid was een prachtig moment om de film eindelijk te maken. Het paste in de sfeer van toen. De tijd van Wan Pipel was een tijd van nationalisme, van de linkse beweging en anti-imperialisme. Pim wilde eigenlijk het Wilhelmus van Suriname schrijven, ik wilde een film waarin Surinamers zich konden uiten.” Kross verliet Suriname na de onafhankelijkheid, maar kwam – zonder vrouw en kinderen – weer terug nadat legerleider Desi Delano Bouterse in 1980 een militaire coup had gepleegd. Kross werd zijn persoonlijk economisch adviseur en bracht Bouterse de beginselen van het marxisme bij. Dat ging allemaal goed, tot de Decembermoorden van 1982, waarbij enkele goede vrienden van Kross, zoals de vakbondsleider Cyrill Daal en journalist Jozef Slagveer om het leven kwamen. In 1987 schreef hij het boek ‘Anders Maakt het Leven je Dood. De Dreigende Verdwijning van de Staat Suriname’ en droeg het aan Daal en Slagveer op. Kross zelf besloot tot het najaar van 1983 te blijven: “Een onmiddellijk vertrek [na de Decembermoorden] zou – als het mislukt was – zeker gezien zijn als een schuldbekentenis uit het ongerijmde. En er moest toch iemand achterblijven die niet met de wolven meehuilde. In het jaar na de moorden kregen de jonge linkse revolutionairen steeds meer invloed. Van die kant kwamen de anonieme bedreigingen. Werk kreeg ik niet meer. De linksen oefenden sterke druk uit op het leger om, na december 1982, en nu citeer ik, “nog een schok door de samenleving te laten gaan” – vanaf dat moment leek het mij volstrekt zinloos om daar nog te blijven hangen en eventueel op een nogal vroeg moment uit dit leven te verdwijnen.” Kross vertrok naar Rome, waar hij voor de VN-landbouworganisatie Food and Agriculture Organization (FAO) ging werken. Daarna kwam hij terug naar Nederland en werd leraar aan de Hogeschool van Utrecht en de School voor de Journalistiek aldaar. Rudi Kross stierf op 28 oktober 2002 op 64-jarige leeftijd aan kanker. ------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt hier geen bal" De buitengewoon erudiete Rudi Kross was vast en zeker een droomgast voor John Jansen van Galen, die tijdens een reis die hij voor de VPRO maakte - zo meldt spreekstalmeester Cor Galis aan het begin van het marathoninterview - verliefd werd op Kross' herkomstland: Suriname. Maar is of beschouwt Kross, die overal en nergens heeft gewoond, zich wel als Surinamer? "Op het ogenblik wel, het zal altijd formeel zo zijn. En dan bedoel ik met formeel niet alleen maar dat kleine gebied wat staatsrechtelijk omtrent iemand vaststaat. Laat me eerlijk zijn, er zijn van die ochtenden dat ik opsta en dat ik als eerste gedachte het loop te vervloeken dat ik op die vuilnisbelt ben geboren, waarmee ik niet het land waar ik vandaan kom een sneer verkoop. Met vuilnisbelt bedoel ik inderdaad dat residu dat is overgebleven nadat mensen uit Europa ermee zijn gaan handelen. Suriname is uiteindelijk een toevalligheid en dat is een rotgevoel. Maar aan de andere kant, dat is wat ik ben en ik ontleen er op de momenten waarop ik het esprit, wat er onder Surinamers is, mede ervaar, dan vind ik het fantastisch dat ik daar toe behoor." Het land waar Kross zich na Suriname - tegen wil en dank - het meest verbonden mee voelt, is Nederland. Dat neemt niet weg, dat er heel wat op dat land en haar inwoners valt aan te merken: "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt geen bal. Nee, het is nog veel erger, en daarmee daag ik je een beetje uit. Jullie vergewonen alles, en dat is het ergste wat er in het leven kan gebeuren. Het is toch heel vaak zo, dat zo dra iets allure, dimensie, wildheid, kortom geur en onkruid begint te vertonen, dat het teruggetrokken wordt met een rotruk naar het herkenbare. Jullie zeggen bijvoorbeeld heel vaak in conversaties: ”dus wat je eigenlijk bedoelt te zeggen, is dit”. Nou, afgezien van de verwatenheid die daaruit spreekt. Ik bedoel te zeggen wat ik bedoel te zeggen en niet wat dan wacht op de vertaling aan de andere kant. Het sluit aan op een heel begrijpelijke, voortdurende poging van Nederlanders om de dingen terug te benoemen naar een kleine kern van bekende zaken." Jansen van Galen: "Wat jou het meest ergert is dus 'Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'.?" "Voila, dat is inderdaad een van de ellendigste uitvindingen die ooit gedaan zijn. Die ook onrecht aan Nederlanders doet, want tuurlijk, wat dat betreft zijn mensen uit de hele wereld hetzelfde. Waarom hou je weg uit het maatschappelijke verkeer dat je emoties hebt?" Rudi Kross, die uitlegt dat hij popmuziek verfoeit, wil iets van de Zweedse band ABBA laten horen. "Het is een stom toeval, want ik haat alles wat met popmuziek te maken heeft, ik kan het verschijnsel niet uitstaan. Maar dat neemt niet weg dat je soms uit de Geräuschkoulisse om je heen iets hoort, waarvan je denkt: hee wat is dat? Ik hoorde dit dagenlang als een gevangene die zijn eigen gedachten alleen maar hoort, in de kazerne in Suriname na de staatsgreep in 1981, toen ik bij Bouterse zat als een van zijn naaste medewerkers, ik moet het eerlijkheidshalve zo zeggen. Op dat moment werd het me al duidelijk in wat voor een rare, verwarrende en onheilspellende situatie die coup beland was. En ik merkte op een gegeven moment dat, door inblazingen van mensen om hem heen, hij mij wantrouwde, niet wetende dat dat wantrouwen bovendien gekoppeld was aan een samenzwering binnen het leger. Ondertussen speelde dit liedje almaar door, de hele dag door. En een paar dagen later liet Bouterse mij roepen en in het gesprek bleek mij dat hij woordelijk dingen kon herhalen die ik gezegd had, anderen gezegd hadden in gesprekken met andere officieren daar. En toen bleek mij dat twee van de mensen die vaker waren gekomen, op zijn bevel naar mij toegestuurd waren om mij uitspraken te ontlokken. Toen heb ik tegen hem gezegd: ”als je mij wantrouwt, zeg het mij dan ronduit, dan kan ik je ook exact zeggen wat ik vind van sommige dingen." Afijn, dat kwam dus allemaal wel weer goed, zo was ie ook wel. Maar plotseling had Eagle van ABBA een compleet andere betekenis. Ik had de hele tijd iets gehoord wat mijn doodslied had kunnen zijn. Ik begon dat ding mooi te vinden. Wie had ooit gedacht dat ik een flard popmuziek tot iets van Rudi Kross zou verklaren? Bovendien, die twee meiden van ABBA, die spraken mij toch wel in mijn chromosomen aan."

Dromen over Suriname John Jansen van Galen interviewde op 21 juli 1989 zijn vriend de schrijver/journalist/scenarioschrijver/vakbondsleider Rudi Frank Kross. Rudi Kross werd in Paramaribo, Suriname, geboren. Hij zou in de rest van zijn leven heen en weer worden getrokken tussen Nederland en zijn droom en liefde, Suriname. Aan het eind van de jaren vijftig regelde de journalist W.L. Brugsma ervoor dat hij bij het ANP terecht kon. "Ik heb de kansen die voorbij kwamen, met beide handen aangegrepen", zei in betrekking daarop later over de overtocht naar Nederland. In 1970 keerde hij terug; hij stichtte een persbureau en werd vakbondsleider. Om na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 weer te vertrekken. Hij karakteriseerde de nieuwe staatsvorm van Suriname als een fragmentatiebom, het land blijft bestaan, maar de mensen gaan kapot. Na de coup van Desi Bouterse ging hij weer terug om de legerleider van economisch advies te voorzien. Na de Decembermoorden van 1982 verliet hij zijn geboorteland gedesillusioneerd en voorgoed. Hij was bitter teleurgesteld. Het commentaar op Kross' dood - hij stierf op 28 oktober 2002 - van de Surinaamse diplomaat en dichter John Leefmans was kenmerkend: "Hij is aan Suriname gestorven." -------------------------------------- Biografie Rudi Kross Een leven in het teken van een land dat werd 'kapotgemaakt' Duizendpoot Rudi Frank Kross werd op 21 oktober 1938 in een katholiek gezin in Paramaribo, Suriname, geboren. Volgens zijn moeder Vera Zaandam was Rudi een pienter ventje: “Als kind zat hij al altijd te lezen”. Na de m.u.l.o. begon hij op zijn 17e als leerling-journalist bij het dagblad De Surinamer. Daar volgde hij als een bezetene de statenvergaderingen en schreef er scherpzinnige artikelen en analyses over. Die maakten een grote indruk op de Nederlandse journalist W.L. Brugsma. Hij zorgde dat de jonge journalist bij het ANP terecht kon. Kross vertrok naar Nederland en ging in 1961 bij de redactie van het Zaterdags Bijvoegsel van het Algemeen Handelsblad werken. Daarnaast was hij, samen met Ronald Venetiaan – de huidige president van Suriname – en de Surinaams/Nederlandse filmmaker Pim de la Parra redacteur van het Surinaamse tijdschrift Mamjo. Volgens velen schreef Kross prachtige essays, zeer scherpzinnig en in een bloemrijke taal. Maar vaak waren ze te intellectualistisch, te hoog gegrepen, zo zegt althans Michiel van Kempen, die promoveerde op de geschiedenis van de Surinaamse literatuur. “Het grote werk is er nooit gekomen. Hij was het slachtoffer van de versnippering van zijn talent.” Want dat zijn talenten op vele gebieden lagen, bleek toen hij in 1970 weer naar Suriname vertrok. Hij begon het persbureau Informa en werd vakbondsleider. In die laatste functie was hij mede-verantwoordelijk voor de val van het kabinet van Jules Sedney in 1973. Hij kreeg herhaaldelijk een spreekverbod vanwege zijn kritische uitspraken over de ‘oude politiek’. Toen Suriname in 1975 haar onafhankelijkheid verkreeg, zag Kross dat als de werking van een fragmentatiebom: “Het land blijft bestaan, de mensen worden kapotgemaakt”. In hetzelfde jaar kwam de enige film uit die ooit van Surinaamse bodem is verschenen. Kross had het scenario voor Wan Pipel geschreven en Pim de la Parra had het geregisseerd. De film over de liefde tussen een creoolse man en een hindoestaanse vrouw, beiden Surinaams, maar niet in de ogen van hun familie, deed veel stof opwaaien. Kross zei er zelf het volgende over: “De film kwam voort uit een heel oud idee van Pim de la Parra. We hadden het er al in de jaren zestig over en de onafhankelijkheid was een prachtig moment om de film eindelijk te maken. Het paste in de sfeer van toen. De tijd van Wan Pipel was een tijd van nationalisme, van de linkse beweging en anti-imperialisme. Pim wilde eigenlijk het Wilhelmus van Suriname schrijven, ik wilde een film waarin Surinamers zich konden uiten.” Kross verliet Suriname na de onafhankelijkheid, maar kwam – zonder vrouw en kinderen – weer terug nadat legerleider Desi Delano Bouterse in 1980 een militaire coup had gepleegd. Kross werd zijn persoonlijk economisch adviseur en bracht Bouterse de beginselen van het marxisme bij. Dat ging allemaal goed, tot de Decembermoorden van 1982, waarbij enkele goede vrienden van Kross, zoals de vakbondsleider Cyrill Daal en journalist Jozef Slagveer om het leven kwamen. In 1987 schreef hij het boek ‘Anders Maakt het Leven je Dood. De Dreigende Verdwijning van de Staat Suriname’ en droeg het aan Daal en Slagveer op. Kross zelf besloot tot het najaar van 1983 te blijven: “Een onmiddellijk vertrek [na de Decembermoorden] zou – als het mislukt was – zeker gezien zijn als een schuldbekentenis uit het ongerijmde. En er moest toch iemand achterblijven die niet met de wolven meehuilde. In het jaar na de moorden kregen de jonge linkse revolutionairen steeds meer invloed. Van die kant kwamen de anonieme bedreigingen. Werk kreeg ik niet meer. De linksen oefenden sterke druk uit op het leger om, na december 1982, en nu citeer ik, “nog een schok door de samenleving te laten gaan” – vanaf dat moment leek het mij volstrekt zinloos om daar nog te blijven hangen en eventueel op een nogal vroeg moment uit dit leven te verdwijnen.” Kross vertrok naar Rome, waar hij voor de VN-landbouworganisatie Food and Agriculture Organization (FAO) ging werken. Daarna kwam hij terug naar Nederland en werd leraar aan de Hogeschool van Utrecht en de School voor de Journalistiek aldaar. Rudi Kross stierf op 28 oktober 2002 op 64-jarige leeftijd aan kanker. ------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt hier geen bal" De buitengewoon erudiete Rudi Kross was vast en zeker een droomgast voor John Jansen van Galen, die tijdens een reis die hij voor de VPRO maakte - zo meldt spreekstalmeester Cor Galis aan het begin van het marathoninterview - verliefd werd op Kross' herkomstland: Suriname. Maar is of beschouwt Kross, die overal en nergens heeft gewoond, zich wel als Surinamer? "Op het ogenblik wel, het zal altijd formeel zo zijn. En dan bedoel ik met formeel niet alleen maar dat kleine gebied wat staatsrechtelijk omtrent iemand vaststaat. Laat me eerlijk zijn, er zijn van die ochtenden dat ik opsta en dat ik als eerste gedachte het loop te vervloeken dat ik op die vuilnisbelt ben geboren, waarmee ik niet het land waar ik vandaan kom een sneer verkoop. Met vuilnisbelt bedoel ik inderdaad dat residu dat is overgebleven nadat mensen uit Europa ermee zijn gaan handelen. Suriname is uiteindelijk een toevalligheid en dat is een rotgevoel. Maar aan de andere kant, dat is wat ik ben en ik ontleen er op de momenten waarop ik het esprit, wat er onder Surinamers is, mede ervaar, dan vind ik het fantastisch dat ik daar toe behoor." Het land waar Kross zich na Suriname - tegen wil en dank - het meest verbonden mee voelt, is Nederland. Dat neemt niet weg, dat er heel wat op dat land en haar inwoners valt aan te merken: "Jullie zijn een suf volk geworden, er gebeurt geen bal. Nee, het is nog veel erger, en daarmee daag ik je een beetje uit. Jullie vergewonen alles, en dat is het ergste wat er in het leven kan gebeuren. Het is toch heel vaak zo, dat zo dra iets allure, dimensie, wildheid, kortom geur en onkruid begint te vertonen, dat het teruggetrokken wordt met een rotruk naar het herkenbare. Jullie zeggen bijvoorbeeld heel vaak in conversaties: ”dus wat je eigenlijk bedoelt te zeggen, is dit”. Nou, afgezien van de verwatenheid die daaruit spreekt. Ik bedoel te zeggen wat ik bedoel te zeggen en niet wat dan wacht op de vertaling aan de andere kant. Het sluit aan op een heel begrijpelijke, voortdurende poging van Nederlanders om de dingen terug te benoemen naar een kleine kern van bekende zaken." Jansen van Galen: "Wat jou het meest ergert is dus 'Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'.?" "Voila, dat is inderdaad een van de ellendigste uitvindingen die ooit gedaan zijn. Die ook onrecht aan Nederlanders doet, want tuurlijk, wat dat betreft zijn mensen uit de hele wereld hetzelfde. Waarom hou je weg uit het maatschappelijke verkeer dat je emoties hebt?" Rudi Kross, die uitlegt dat hij popmuziek verfoeit, wil iets van de Zweedse band ABBA laten horen. "Het is een stom toeval, want ik haat alles wat met popmuziek te maken heeft, ik kan het verschijnsel niet uitstaan. Maar dat neemt niet weg dat je soms uit de Geräuschkoulisse om je heen iets hoort, waarvan je denkt: hee wat is dat? Ik hoorde dit dagenlang als een gevangene die zijn eigen gedachten alleen maar hoort, in de kazerne in Suriname na de staatsgreep in 1981, toen ik bij Bouterse zat als een van zijn naaste medewerkers, ik moet het eerlijkheidshalve zo zeggen. Op dat moment werd het me al duidelijk in wat voor een rare, verwarrende en onheilspellende situatie die coup beland was. En ik merkte op een gegeven moment dat, door inblazingen van mensen om hem heen, hij mij wantrouwde, niet wetende dat dat wantrouwen bovendien gekoppeld was aan een samenzwering binnen het leger. Ondertussen speelde dit liedje almaar door, de hele dag door. En een paar dagen later liet Bouterse mij roepen en in het gesprek bleek mij dat hij woordelijk dingen kon herhalen die ik gezegd had, anderen gezegd hadden in gesprekken met andere officieren daar. En toen bleek mij dat twee van de mensen die vaker waren gekomen, op zijn bevel naar mij toegestuurd waren om mij uitspraken te ontlokken. Toen heb ik tegen hem gezegd: ”als je mij wantrouwt, zeg het mij dan ronduit, dan kan ik je ook exact zeggen wat ik vind van sommige dingen." Afijn, dat kwam dus allemaal wel weer goed, zo was ie ook wel. Maar plotseling had Eagle van ABBA een compleet andere betekenis. Ik had de hele tijd iets gehoord wat mijn doodslied had kunnen zijn. Ik begon dat ding mooi te vinden. Wie had ooit gedacht dat ik een flard popmuziek tot iets van Rudi Kross zou verklaren? Bovendien, die twee meiden van ABBA, die spraken mij toch wel in mijn chromosomen aan."

Thu, 1 Jan 1548 12:00:00 +0100 http://epub.ub.uni-muenchen.de/10743/ http://epub.ub.uni-muenchen.de/10743/1/W2H.lit.176_161.pdf Unbekannter Autor Cum egregia sit pietas, & praestantissimum in terris Principum munus ac beneficium bonas literas omnesque honestas disciplinas & artes tueri, ac conservare: ... Princ