Podcasts about gombrowicz

W dzisiejszej audycji mówimy o międzynarodowym dialogu, mającym prowadzić do zawieszenia broni oraz pokoju na Ukrainie. Podsumowujemy także genezę oraz obchody Narodowego Dnia Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką. Rozmawiamy o otwartej na Sorbonie wystawie „Gombrowicz. Ja Europejczyk”, przygotowanej przez Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli. Naszym gościem jest profesor Maciej Forycki, dyrektor Instytutu Biblioteka Polska w Paryżu.

W tym wydaniu: Tarcza Wschód trafiła do unijnej tzw. Białej Księgi; realizacja ustawy o Karcie Polaka; wystawa „Gombrowicz. Ja Europejczyk” na paryskiej Sorbonie; spotkanie z Andrzejem Kierulisem z Instytutu Polskiego w Wilnie. Zapraszamy do słuchania!

Tegoroczna, ósma już edycja Festiwalu Teologii Politycznej odbywa się w setną rocznicę przyznania Literackiej Nagrody Nobla niezwykłemu pisarzowi minionego stulecia –nWładysławowi Reymontowi. Każdy dzień Festiwalu rozpocznie się o godzinie 18:00 w Domu Literatury na Krakowskim Przedmieściu 87/89. Władysław Reymont miał nieprzeciętną zdolność do malowania szerokich społecznych krajobrazów i zniuansowanych wizerunków bohaterów, organicznie wrośniętych w swój społeczno-kulturowy kontekst i realia epoki. Podczas pierwszego spotkania Festiwalu postawimy pytanie o to, jak rozwijał się pisarski warsztat Reymonta, jak fascynacja spirytyzmem przebijała się w twórczości młodego pisarza na przykładzie takich powieści jak „Wampir" czy „Marzyciel". Prześledzimy historię powstania pierwszych opowiadań i utworów Reymonta, które początkowo nie spotkały się z większym zainteresowaniem. Niezniechęcony poczuciem odrzucenia i skrajnej biedy, w której przyszło mu żyć, doskonalił swój warsztat pisarski wraz z kolejnymi podróżami wokół wsi i miast, które każdorazowo poszerzały jego wyobraźnię i poczynały rozbudzać zmysł polityczny. Wreszcie, przyjrzymy się okolicznościom, które doprowadziły do stopniowego odchodzenia pisarza od realizmu, którego szczyt osiągnął w Ziemi Obiecanej czy Chłopach. Po dyskusji wyświetlony będzie film „Ziemia obiecana" (reż. Andrzej Wajda). Fragmenty pism czyta: Andrzej Ferenc W spotkaniu udział wezmą:

Gospodynie programu o przedsiębiorczych ludziach poszukujących swojej zawodowej drogi otwierają nowy sezon rozmową z współzałożycielką i zarządzającą kultową dziś marką Kubota. To Alina Sztoch, prawniczka, która marzyła o zostaniu dyrektorką klubu piłkarskiego, działała w produkcji filmowej, a w końcu zrobiła karierę w biznesie. Wraz ze wspólnikami doprowadzili w 2018 roku do reaktywowania starej marki produkująca klapki i z synonimu kiczu uczynili kultowe, kupowane przez tłumy akcesorium. Do dziś pod jej kierownictwem firmie udało się wejść na giełdę, wkroczyć z produktem do największej sieci dyskontowej w Polsce, czy być partnerem Netflixa oraz Coca-Coli. Rozmowa o marzeniach, inspiracjach i chwytaniu momentu, otwartości na inność i potrzebie nieskrępowanej pracy wyobraźni. O tym, że sukces marki opartej na unikalnej koncepcji marketingowej jest o emocjach, a nie o produkcie i co z tym ma wspólnego Gombrowicz oraz absurdalne poczucie humoru.

durée : 02:10:00 - Les Nuits de France Culture - En 1979, dix ans après la mort de l'écrivain, France Culture propose un grand portrait de Witold Gombrowicz. Sa femme Rita Gombrowicz, l'éditeur Christian Bourgois et Dominique de Roux évoquent sa vie et son œuvre. Une émission ponctuée d'entretiens avec l'écrivain et de lectures de ses œuvres. - invités : Rita Gombrowicz Spécialiste en littérature; Christian Bourgois; Dominique de Roux Ecrivain et éditeur français. (1935-1977) créateur de l revue Les Cahiers de l'Herne.; Witold Gombrowicz Écrivain d'origine polonaise

Gdyby tworzył dziś, jego opowieści zapewne stałyby się kasowymi hitami niczym najpopularniejsze współczesne seriale. Wizja historii Sienkiewicza służyła nie tylko pokrzepieniu serc rodaków pod zaborami, ale stała się kuźnią pokoleń patriotów zaczytanych w jego dzieła. Jak wielki wpływ na twórczość pisarza miała rewolucja techniczna, czego szukał na Dzikim Zachodzie i dlaczego stał się obiektem ataku innych polskich pisarzy? Dziś przybliżamy postać mistrza powieści historycznej - Henryka Sienkiewicza. Polacy kojarzą wiek XIX przede wszystkim z zaborami, ale warto pamiętać, że był to okres wielkich przemian społecznych. Dynamiczny rozwój technologiczny przyniósł m.in. maszynę drukarską, prąd elektryczny, a także stworzył nowe miejsca, w których wypadało czytać. To wszystko stanowiło doskonałe warunki do rozwoju czytelnictwa. Jak te zmiany wpłynęły na popularność dzieł Henryka Sienkiewicza? Czy rzeczywiście był pierwszorzędnym pisarzem drugorzędnym, jak go nazwał Gombrowicz? Dlaczego inni pisarze bywali wobec niego tak krytyczni? Jego powieściami żyły pokolenia Polaków, także tych, którzy walczyli o niepodległość naszego kraju. Jak ocenić dorobek autora "Potopu"? O tym wszystkim w podcaście Muzeum Historii Polski z serii Inne historie Polski. Rozmawiają Cezary Korycki i jego gość, prof. Michał Kopczyński z Muzeum Historii Polski, współtwórca i jeden z kuratorów zorganizowanej w Muzeum Historii Polski wystawy czasowej pt. "Potęga opowieści". Wystawę można zwiedzać od 15 czerwca 2024 roku. Wystawę czasową pt. "Potęga opowieści. Od kroniki do nowoczesnego muzeum" będzie można zwiedzać od 15 czerwca w Muzeum Historii Polski na Cytadeli Warszawskiej. Więcej informacji tutaj: https://muzhp.pl/wystawy/potega-opowiesci-od-dawnej-kroniki-do-nowoczesnego-muzeum Program zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

- W tym opowiadaniu ja mam wrażenie, że właśnie to gra: czym jest właściwie ta cnota i dlaczego ona tak bardzo się różni dla mężczyzn i dla kobiet? Mam wrażenie, że to jest opowiadanie, w którym rzeczywiście Gombrowicz zastanawia się nad tym, czym właściwie jest ta kulturowa różnica płci - mówił o debiutanckiej twórczości Witolda Gombrowicza dr hab. Błażej Warkocki w audycji "Alfabet Gombrowicza".

durée : 00:57:47 - Toute une vie - Witold Gombrowicz est né le 4 août 1904 dans le domaine de Maloszyce, propriété de son père. Tiraillé entre la haute aristocratie et le milieu des petits hobereaux déclassés, Gombrowicz choisira l'entre-deux, la lutte du haut avec le bas, de la forme avec l'anti-forme. - invités : Rita Gombrowicz Spécialiste en littérature; Krystian Lupa Metteur en scène; Michel Polac; Malgorzata Smorag-Goldberg; Krystof Mrowcewicz; Pierre Pachet Ecrivain, essayiste; Jean-Pierre Salgas

- Dla Gombrowicza formuła intymności czy formuła tego, co jest osobiste i publiczne, prywatne i zarazem powszechne, nawet uniwersalne, to są wszystko tematy, które go napędzały i które on cały czas rozważał - mówił w Dwójce prof. Włodzimierz Bolecki, historyk literatury. Podczas audycji "Strefa literatury" rozmawialiśmy o "Dzienniku" Witolda Gombrowicza.

Dorota Danielewicz – berlińska pisarka i publicystka – zaprasza na spacer po 200 ostatnich latach historii Berlina w opisach Polaków – od literatów (m.in. Prus, Gombrowicz, Tokarczuk) i dziennikarzy po studentów i robotników przymusowych. Audioprzewodnik Berlinski Tour poleca Maciej Wiśniewski. KONTAKT: cosmopopolsku@rbb-online.de STRONA: http://www.wdr.de/k/cosmopopolsku BĄDŹ NA BIEŻĄCO: https://www.facebook.com/cosmopopolsku Von Maciej Wisniewski.

durée : 01:33:30 - Les Nuits de France Culture - par : Albane Penaranda - Le théâtre de Witold Gombrowicz

Jak to jest z różnicą wieku między partnerami? Każdy z obecnych w studiu ma coś do powiedzenia na ten temat. Magda Boczarska - kobieta z charakterem i z filmografią pełną niezapomnianych ról - w rozmowie z Kubą i Piotrem. Jak gra nagością? Dlaczego przyjęła rolę w “Heaven in Hell” i co ten film mówi o… stanie polskiego sądownictwa? Kto pomieszkiwał u niej w Krakowie? Magda opowiedziała też o tym, kogo chciałaby zagrać, a która rola była dla niej przełomowa. Co można znaleźć w jej śmieciach, po co używać prezerwatyw i… czy Gombrowicz był z Radomia. To było niezwykłe spotkanie. Sprawdź też IG: @wojewodzkikedzierski. 

Alina Sztoch od 16 roku życie prenumeruje Forbesa. Nieoczywiste historie przedsiębiorców zawsze inspirowały i motywowały ją do działania. Na ostatnim roku studiów postanowiła porzucić myśli o aplikacji prawniczej i została producentką filmową. Z tej branży wyniosła bardzo cenną lekcję: nie należy się bać tego, czego musimy się nauczyć.Ciekawość do nowych rzeczy i odwaga w podejmowaniu decyzji doprowadziły do tego, że dziś Alina jest CEO i współwłaścicielką kultowej marki klapek Kubota. Jak do tego doszło? Posłuchaj :)

Sa mémoire n'est plus un secret Bookmakers #20 - L'auteur du mois : Mohamed Mbougar SarrNé à Dakar en 1990, Mohamed Mbougar Sarr est devenu – en 2021 et à 31 ans – le premier écrivain d'Afrique subsaharienne consacré par le plus prestigieux des prix littéraires français, le Goncourt, pour « La plus secrète mémoire des hommes », enquête au long cours et labyrinthe narratif enivrant, inspiré par le destin tragique du Malien Yambo Ouologuem (éditions Jimsaan / Philippe Rey). Mais avant le succès, ce wonderboy des lettres africaines était déjà l'auteur de trois romans diablement maîtrisés, aux sujets casse-gueule : « Terre ceinte » (2015, sur les milices djihadistes), « Silence du chœur » (2017, sur l'accueil de 72 migrants en Sicile) et « De purs hommes » (2018, sur l'homophobie au Sénégal). Il vit et travaille aujourd'hui à Beauvais (Oise). En partenariat avec Babelio. Sa mémoire n'est plus un secret (3/3)« Je vais te donner un conseil : n'essaie jamais de dire de quoi parle un grand livre. Ou, si tu le fais, voici la seule réponse possible : rien. Un grand livre ne parle jamais que de rien, et pourtant tout y est. » Dans « La plus secrète mémoire des hommes », un jeune écrivain sénégalais, Diégane Latyr Faye, « doctorant fainéant écrasé par ses modèles », découvre à Paris, à la faveur d'une rencontre érotique, un roman légendaire « qui tient de la cathédrale et de l'arène ». Ce livre dans le livre s'intitule « Le Labyrinthe de l'inhumain », signé dans les années 30 par l'énigmatique T. C. Elimane qui, vite épuisé par les scandales que son chef-d'œuvre suscite, choisit d'arrêter d'écrire puis de « s'enfoncer dans la nuit » en disparaissant, purement mais pas du tout simplement. D'Amsterdam à Buenos Aires, de Dakar à Saint-Germain-des-Prés, Diégane mène l'enquête – quitte à se perdre dans une toile d'araignée existentielle. À charge pour lui « d'élucider » le secret de la comète Elimane, accusé de plagiat. Conjointement publié à la rentrée 2021 par deux éditeurs indépendants, les Sénégalais de Jimsaan et le Français Philippe Rey, ce roman d'initiation de 500 pages rédigées sans plan, d'une originalité folle, héritier des dédales de Borges, Gombrowicz ou Bolaño (auquel il emprunte son titre), convoque plusieurs genres : « la geste griotique, le récit historique, le rapport ethnologique, mêlés dans un plaisir très gourmand de la narration ». Joyeux ou graves, pleins de mystique et d'ironie, les récits s'enchâssent, du journal intime aux articles universitaires, à coups de « frottements » ou de phrases qui courent parfois sur huit pages. Critiques et libraires sont unanimes. « La plus secrète mémoire des hommes » décroche le Goncourt et s'écoule à près de 500 000 exemplaires. Gloire à Mbougar Sarr, dont l'art paraît déjà si sûr. Dans ce troisième et dernier épisode, écoutons l'auteur raviver sa mémoire, lui pour qui l'écrivain « est un navigateur du Temps », lui qui semble bien là pour durer. Enregistrement : mai 22 - Texte, voix, entretien, découpage : Richard Gaitet - Prise de son, montage : Sara Monimart - Réalisation, mixage : Charlie Marcelet - Musiques originales : Samuel Hirsch - Illustration : Sylvain Cabot - Remerciements : Gloria Saltel, Clarisse Le Gardien - Production : ARTE Radio - Samuel Hirsch

Czy wiecie, że Witold Gombrowicz był o krok od otrzymania Nagrody Nobla? Wie o tym Klementyna Suchanow, pisarka, redaktorka, znawczyni życia i twórczości Gombrowicza, autorka jego biografii. I to właśnie ona w drugim odcinku Wykładów Radio Proza zabiera nas w podróż przez życie tego jednego z najgłośniejszych polskich autorów XX wieku. O Klementynie Suchanow - od lat zajmuje się badaniem życia i twórczości Witolda Gombrowicza oraz historii i literatury Ameryki Łacińskiej. Autorka "Argentyńskich przygód Gombrowicza" (2005) i "Królowej Karaibów" (2013). Książka "Gombrowicz. Ja, geniusz" dała jej Nagrodę Miesięcznika „Odra” oraz Nagrodę O!lśnienia Onetu w kategorii Literatura, a także została nominowana do Nagrody Literackiej Nike.

Odcinek #81, w którym siedzimy w kawiarni w Belgradzie z Milicą Markić, tłumaczką i ambasadorką polskiej literatury i rozmawiamy o pracy tłumacza. Zaczynamy od S jak spotkania z językiem. Porządkujemy wspomnienia: jest H jak historia miłosna ojca, P jak pierwsza wizyta w Polsce: komunia święta i bary mleczne. Przenosimy się do literackiego ogrodu, w którym są Bursa, Poświatowska, Gombrowicz, Tokarczuk, Papużanka, Fiedorczuk. Pytam o W jak wybory tłumaczki i poszukiwania znaczeń. Sprawdzamy ile polskiej prozy i poezji jest w serbskich księgarniach. Pojawia się też S jak słownik serbsko-polski i cztery tysiące stron. Pytam o ulubione słowa i tak trafiamy na kredens z „Transatlantyku” i sękacz z „Ksiąg Jakubowych”.Na koniec dostaję najkrótsze tłumaczenie dobrej książki.

Dziś w Raportowym sezonie nieogórkowym: o Polsce i Polakach, o Bogu, o diable, o okrucieństwach historii, o duszy nieśmiertelnej, o miłości i jej braku, o szaleństwie i jego skutkach, o przyjaźniach, zdradach, o literaturze, która staje się najważniejszą treścią życia i tęsknocie za pięknem. I o czułości. Porozmawiamy o pisarzach, którzy te tematy nie tak dawno poruszali, żyli nimi i całkowicie na poważnie o nich między sobą debatowali. Miłosz, Herbert, Gombrowicz, Iwaszkiewicz, Różewicz, Czapski, Wat, Krynicki - to bohaterowie książki, która jest dziś pretekstem do rozmowy w Raporcie, książka nosi tytuł „Gwiazda Piołun”. Gość: Andrzej Franaszek Prowadzenie: Dariusz Rosiak

En este episodio Tamara y Pablo Pryluka hablan sobre The Wire, Tangerine, Violeta Parra, la última novela de Ariel Magnus y el Diario argentino de Witold Gombrowicz.

“Quentin Euverte“Malaise dans la civilisationà fabre, Parisdu 10 juin au 8 octobre 2022Interview de Quentin Euverte,par Anne-Frédérique Fer, à Paris, le 10 juin 2022, durée 20'54.© FranceFineArt.Communiqué de presseCuratrice : Alexandra Fauà l'initiative du projet : Annabelle PonroyFabre est le fruit de collaborations inédites entre une psychanalyste, une commissaire d'exposition, un artiste. Avant même de s'envisager, Fabre se voyait plutôt comme une aventure singulière offerte à tous dans un lieu intimiste qui privilégie la rencontre avec l'Autre. Un moment en suspens où l'écoute de la parole des artistes embraye des idées, des concepts, des valeurs qui nous rassemblent.Après cinq expositions monographiques inédites (Laëtitia Badaut-Haussmann, Alexandre et Florentine Lamarche-Ovize, Jean-Pascal Flavien, Goni Shifron, Paul Mignard), Fabre s'adapte, étonne, se transforme chaque fois un peu plus au gré des invitations. L'envie première d'échapper aux cadres imposés, aux formats et aux rythmes conventionnels, de soutenir la création contemporaine reste intact. Et Fabre, ouvert à l'inattendu de ce que l'oeuvre d'art nous fait.L'exposition – vue par Alexandra Fau« Au Bord des MondesDepuis sa sortie de la Villa Arson, l'artiste plasticien et producteur indépendant(1) Quentin Euverte (né en 1991) sait s'entourer. Tantôt un photographe tout terrain (Yan Morvan), ou un oncle schizophrène (L'oncle cybernétique, édition Lafayette Anticipation). Rien ne se fait jamais seul. Et pourtant, son moi semble irréductible. Sa parole et ses écrits indissociables de l'oeuvre plastique forment un cosmos qui exprime l'univers. Immédiatement me sont revenus en mémoire les textes de l'écrivain polonais Witold Gombrowicz (1904-1969). J'y retrouve cette fixité interrogative sur l'inanimé ; en lieu et place du moineau pendu à un fil dans l'ouvrage Cosmos, ce sont des dépouilles d'animaux morts ou de simples manteaux de fourrure, allez savoir, entre-aperçus à travers les vitres de caissons réfrigérés. Déjà, cette oeuvre (Canicular Cold, 2014-2016) pour le moins troublante dépendait d'un complexe système d'électrification garant d'une potentielle survie. Cette étrangeté née de l'ambiguïté entre l'inanimé et l'animé trouve son aboutissement dans l'exposition de Fabre « Malaise dans la civilisation » transposant ainsi le célèbre écrit de Sigmund Freud de 1930 dans le 21ème siècle, ère technologique, médiatique et pulsionnelle. Aussi grand lecteur de J.G. Ballard (1930-2009), Quentin Euverte nous propulse dans son projet à la fulgurance d'un corps percutant une glissière métallique d'autoroute à pleine vitesse.Comme dans le livre Cosmos de Gombrowicz, Quentin Euverte part d'éléments factuels, devenus obsessionnels jusqu'au vertige. « 1963 – Je pose deux points de départ, deux anomalies très éloignées l'une de l'autre : a) un moineau pendu ; b) l'association de la bouche de Catherette à la bouche de Léna. Ces deux problèmes se mettent à réclamer un sens. L'un pénètre l'autre en tendant vers la totalité. Ainsi on commence un processus de suppositions, d'associations, d'investigations, quelque chose va se créer, mais c'est un embryon plutôt monstrueux, un avorton… et ce rébus obscur, incompréhensible, va exiger sa solution… chercher une Idée qui explique, qui mette de l'ordre…(2) ».[...]Alexandra Fau1. Producteur indépendant depuis 2017, par le biais de sa structure éditoriale et atelier d'artiste itinérant Bakshish[...]2. Witold Gombrowicz, Cosmos, folio, 1973, p9. Voir Acast.com/privacy pour les informations sur la vie privée et l'opt-out.

Nicola Steiner, Usama Al Shahmani, Raoul Schrott und – als Gast – die Politstrategin Flavia Kleiner diskutieren über «Eine Frage der Chemie» von Bonnie Garmus, «Amur, grosser Fluss» von Leta Semadeni, «Lord Jim» von Joseph Conrad sowie über «Pornographie» von Witold Gombrowicz. Die kalifornische Autorin Bonnie Garmus erlebt mit ihrem Romandebut derzeit einen Welterfolg. Der unterhaltsame Roman, der bereits in 35 Sprachen übersetzt wurde, erzählt die Geschichte der brillanten Chemikerin Elisabeth Zott. Diese bleibt unter ihren Möglichkeiten – weil sie in den USA der 1950er-Jahre lebt, zur falschen Zeit für eine Frau mit Ambitionen. Kleingehalten von ihren männlichen Kollegen in der Wissenschaft, findet sie sich als Präsentatorin einer TV-Kochshow wieder. Da erklärt sie jeden Abend der versammelten Nation, dass Kochen Chemie ist – und damit Verwandlung. Die Bündner Autorin Leta Semadeni ist schon lange als Lyrikerin bekannt. Ihr erster Roman –«Tamangur» war in der Schweiz ein großer Erfolg. Nun ist mit «Amur, grosser Fluss» Semadenis zweiter Roman erschienen und knüpft an die Geschichte des Mädchens aus «Tamangur» an. In poetischen Schlaglichtern setzt Semadeni die Geschichte von Olgas grosser Liebe zusammen. Ihre Liebe zu einem Dokumentarfilmer, der ständig unterwegs ist. Es sind traumartige, surreale Szenen, die sich mit Liebe, Lebensglück und deren Vergänglichkeit befassen. «Lord Jim» ist neben «Herz der Finsternis» einer der grossen Klassiker des polnisch-britischen Schriftstellers Joseph Conrad. Das Buch ist ein Abenteuerroman und zugleich eine Parabel auf die Zerstörungswut des Kolonialismus. Conrad erzählt von Jim, einem jungen britischen Seemann, der Mannschaft und Passagiere im Stich lässt. Danach versucht er dieser Schmach zu entkommen und erreicht nach langen Reisen die Südseeinsel Patusan, wo er schliesslich von den Einheimischen als Friedensstifter «Lord Jim» verehrt wird. Der polnische Schriftsteller Witold Gombrowicz gilt als einer der Grossen des 20. Jahrhunderts. Aktuell erscheint im Zürcher Kampa-Verlag sein Roman «Pornographie» aus dem Jahr 1960 neu. Der Titel legt eine falsche Spur: sexuelle oder eindeutige Szenen finden sich im Buch des Stilisten und Provokateurs nicht. Eher ist es eine erotische Schachpartie mit lebenden Figuren – eine tödlich endende Intrige, die Gombrowicz zur Zeit der deutschen Besatzung in Polen ansiedelt.

Dzisiejszym materiałem kończę tegoroczną serię na temat „Ferdydurke”, chociaż wciąż jeszcze towarzyszy mi uczucie niedosytu, bo o powieści tej można mówić i mówić... Ale może jeszcze wrócę do niej przy innej okazji. Gombrowicz jak nikt inny potrafi kreować bohaterów nietuzinkowych, także tych pozostających na drugim planie, dlatego dziś zapraszam na podcast na temat innych bohaterów utworu, m.in. Pimki, Miętusa, Syfona czy Zuty. Spis treści: 00:00 Intro / 01:46 Profesor Pimko / 06:13 Miętus (Miętalski) / 09:41 Syfon (Pylaszczkiewicz) / 12:05 Zuta Młodziakówna / 14:47 Zosia Hurlecka / 15:56 Walek / 17:15 Konstanty i Zygmunt Hurleccy / 19:52 Zakończenie

durée : 01:33:30 - Les Nuits de France Culture - "Surpris par la nuit" invitait, en 2001, les auditeurs à une plongée dans le théâtre de Witold Gombrowicz. Ses pièces "Le Mariage" ou "Yvonne princesse de Bourgogne" connurent la censure. L'auteur qualifiait son théâtre de "sex-appeal" de son œuvre, l'émission en propose une visite guidée. - invités : Rita Gombrowicz; Dominique de Roux Ecrivain et éditeur français. (1935-1977) créateur de l revue Les Cahiers de l'Herne.

durée : 01:28:30 - Les Nuits de France Culture - "Entretiens avec Witold Gombrowicz", au micro de Gilbert Maurice Duprez ces entretiens avec le grand écrivain polonais, disparu en 1969, ont été enregistrés en 1967 et diffusés pour la première fois du 14 au 20 janvier 1970. - invités : Witold Gombrowicz Ecrivain polonais (1904-1969)

durée : 02:10:00 - Les Nuits de France Culture - En 1979, France Culture proposait un grand portrait de Witold Gombrowicz alors que l'écrivain polonais était mort depuis 10 ans. Sa femme Rita Gombrowicz, l'éditeur Christian Bourgois et Dominique de Roux évoquent sa vie et son oeuvre, avec des archives de l'écrivain et des lectures de ses œuvres. - invités : Rita Gombrowicz; Christian Bourgois; Dominique de Roux Ecrivain et éditeur français. (1935-1977) créateur de l revue Les Cahiers de l'Herne.; Witold Gombrowicz Ecrivain polonais (1904-1969)

durée : 01:27:00 - Les Nuits de France Culture - En 1984, "Les Nuits Magnétiques" retracent la trajectoire de l'écrivain polonais Witold Gombrowicz en proposant de nombreux témoignages de ses proches, notamment sa femme Rita Gombrowicz, Jorge Lavelli, Constantin Jelenski et Marcelin Pleynet. - invités : Rita Gombrowicz; Marcelin Pleynet; Jorge Lavelli Metteur en scène; Witold Gombrowicz Ecrivain polonais (1904-1969)

durée : 00:04:45 - Les Nuits de France Culture - L'écrivain polonais Witold Gombrowicz (1904-1969) est reconnu comme l'un des plus grands auteurs du XXème siècle. Il a influencé nombre de ses pairs, tel Milan Kundera. Mathias le Gargasson propose une sélection d'archives autour de son oeuvre, dont un entretien rare enregistré en 1967.

„Ferdydurke” powinien znać każdy. Nie tylko dlatego że Gombrowicz stworzył w tym dziele interesujący obraz świata, ale może przede wszystkim z powodu głównego bohatera – Józia Kowalskiego. Postać właściwie od samego początku utworu skazana jest na porażkę w starciu z formą, mimo tego nie ustaje w próbach przekraczania siebie, ucieczki od formy. Zastosowana przez Gombrowicza groteska nie przesłania uniwersalnego sensu utworu: wszystko podszyte jest dzieckiem. Przy okazji zapraszam na mój kanał na YT (zdamzdahm), gdzie znajdziecie pełne wideoopracowanie „Ferdydurke”.

Raps schrijft hij al langer, maar er kwamen artiesten als Drs. P en Kees Torn aan te pas om zijn vorm te vinden. In mei debuteert 'allround taalmens' Teun van Laake met het album Niet in het geniep, met beats van zijn neef Justus. In deze aflevering neemt hij ons mee in teksten van Gombrowicz, Proust en Japanese Breakfast.

Nuestros invitados de hoy son Mónica Braun y José Luis Nogales Baena. El tomo II de las Obras completas reúne las traducciones de Juan Manuel Torres a cuentos de Bruno Schulz y Witold Gombrowicz, y la correspondencia que sostuvo con Sergio Pitol, José Emilio Pacheco, Witold Gombrowicz, Jolanta Garbowska y Claudia Torres. El volumen incluye ensayos de académicos invitados que ponen en contexto tanto la obra de Schulz y Gombrowicz como el trabajo de Torres, realzando la valía y singularidad de sus traducciones. También, con testimonios de Héctor Azar y de Claudia Torres.

Podczas naszej wędrówki dowiedzieliśmy się, gdzie sławni pracownicy pióra mieszkali i jak to paryskie zakwaterowanie wpłynęło na ich życiowe perypetie. Przedmiotem obserwacji były same tuzy: Chateubriand, Stendhal, Balzac, Hugo, Flaubert, Proust, Hemingway, Fitzgerald, Apollinaire czy Colette.Z Paryżem kojarzą nam się też: Mickiewicz, Słowacki, Krasiński, Norwid, Sienkiewicz, Zapolska, Gombrowicz. Na bulwarze Saint-Germain odwiedziliśmy Cafe de Flore i Les Deux Magots, kultowe kawiarnie literackie, gdzie bywali: Sartre, Camus czy Simone de Beavoir. Przypomnieliśmy najstarszą i najdłużej działającą kawiarnię w Paryżu – Cafe Procope, do której często zaglądał Voltaire, a także Rousseau.Odwiedziliśmy Panteon, gdzie spoczywa choćby Zola, a spacerując po cmentarzu Pere-Lachaise zatrzymaliśmy się przy wielu sławnych grobach, np. Abelarda i Heloizy, Moliera i Oscara Wilde'a. Spróbowaliśmy przypomnieć dawny czar Montparnasse. Obok katedry Notre Dame zajrzeliśmy do magicznej księgarni Shakespeare and Company, założonej przez Sylvię Beach, która wydała kontrowersyjne arcydzieło „Ulisses” Jamesa Joyce'a.Wybraliśmy się też na wycieczkę śladami bohaterów powieści Williama Whartona „Spóźnieni kochankowie” i z „Kodem Leonarda da Vinci”.Gościem Jerzego Jopa była Grażyna Woźniczka

La Grande Librairie consacre une émission exceptionnelle à l'écrivain qui sait le mieux parler de la mémoire et de l'oubli : Patrick Modiano. Patrick Modiano, Prix Nobel de littérature en 2014, interroge la mémoire, l'oubli et le temps qui passe dans son 30ème roman, Chevreuse (Gallimard) : entre hier, aujourd'hui et avant-hier, un écrivain plonge dans le passé ; Stanislas Dehaene, professeur au Collège de France, est l'un de nos plus grands scientifiques. Il raconte, dans Face à face avec son cerveau (Odile Jacob), une véritable aventure intellectuelle qui interroge sur ce qui caractérise la nature humaine ; Edouard Baer est actuellement à l'affiche au théâtre Antoine, à Paris, pour son spectacle Les élucubrations d'un homme soudain frappé par la grâce (Seuil) dans lequel il rend hommage à Patrick Modiano mais aussi à Boris Vian, Malraux, Gombrowicz et tant d'autres écrivains qu'il aime ;

Znasz Witolda Gombrowicza? Mówią Ci coś tytuły "Ferdydurke", "Pornografia", "Trans-Atlantyk"? Jeśli nie, to koniecznie musisz posłuchać tego odcinka, bo to bardzo ważna osoba w historii polskiej kultury! A jeśli kojarzysz już jego nazwisko, na pewno dowiesz się czegoś nowego z biografii tego pisarza albo przypomnisz sobie główne problemy z jego książek! Pobierz transkrypcję tego odcinka: https://www.polskidaily.eu/course/pd109-----------------------------------------------------------------------------------------------Have you discovered the Polski Daily Club yet? If not go to https://www.polskidaily.eu/signup and join the club!

Si una noche de invierno "una casa" Fecha: 06-05-2021 Buscá el episodio completo en este podcast y en El Destape Radio.

Museo de casas literarias; Ana Frank está viva (y vive en el altillo); Rodolfo Livingston no usa Colbert; Yo vivo en la casa de Gombrowicz; Sombras en la tradición oriental; Wakefield, el tipo que se fue a vivir enfrente de su propia casa.

La obra de Gombrowicz suma cinco novelas, tres obras de teatro, dos diarios, un libro de cuentos y diversas conferencias. Es a menudo absurda, irreverente y erótica, y se caracteriza a grandes rasgos por el problema de la identidad y el de la forma. En este podcast visitamos su novela más importante, Ferdydurke, y ahondamos en los posibles por qués que hacen de Gombrowicz un escritor argentino. Del lado musical escuchamos a The Kurws, banda polaca mezcla de garage y un punk bastante impredecible, pero cuyo sonido me parece el mejor contrapunto para la obra del polaco: 1 - The Kurws - Ciasne Taxi 2 - The Kurws - Lech Walesa 3 - The Kurws - Giganci Jazzu 4 - The Kurws - Dzieciom

We discuss a number of books from Roman's library, including 'Ferdydurke' by Gombrowicz; 'Under the Volcano' by Malcolm Lowry; 'The Mass Psychology of Facism' by William Reich; 'The Letters of Rainer Marie Rilke;' 'Hunger' by Knut Hamsun; and 'The String Quartet' by Paul Griffiths. We also touch upon Masha Gessen, William T. Vollmann, Shostakovich and why Milan Kundera and Paul Auster's stars have faded. Music: “Sunday Smooth" by Scott Buckley, used under a Creative Commons Attribution 4.0 International License - www.scottbuckley.com.au.

Gombrowicz

Po czterech latach od "czarnego protestu" Ogólnopolski Strajk Kobiet ma swoją siedzibę. Tuż obok Sejmu i Senatu, przy ul. Wiejskiej 16 w Warszawie. To biuro-klub, w którym mieszczą się: Fundacja OSK, Poradnia Pomocy Wzajemnej (miejsce konsultacji i wsparcia w sytuacjach kryzysowych) oraz Strefa Wspólna z salami klubową, konferencyjną, coworkingową i warsztatownią. Mogą tu przyjść i popracować lub pogadać albo odpocząć wszyscy działający na rzecz wolności przedstawiciele organizacji feministycznych i demokratycznych. W Parasolkach będzie się też mieścił Instytut Ochrony Praw Człowieka - nowo powołana instytucja prawno-śledcza, na razie działająca w ramach Fundacji OSK, która będzie monitorować wprowadzanie i zmiany przepisów forsowanych przez prawicę i fundamentalistów i przeciwdziałać tym zmianom. Szefową działu śledczego będzie gościni dzisiejszego odcinka Klementyna Suchanow, aktywistka Strajku Kobiet, autorka książek "To jest wojna" i "Gombrowicz. Ja, geniusz". Na podcast zaprasza Michał Nogaś. Więcej odcinków na https://wyborcza.pl/podcast

Jakubowice - kiedyś były zapewne wsią prywatną należącą do jakiegoś Jakuba. Niewiele wiemy o jej początkach. Nazwa w dokumentach historycznych pojawiła się w połowie 14-ego wieku. W wieku XVII-ym Jakubowice należały do rodziny Ligęzów. Po nich Jakubowice przejęli Karscy - tutaj znajdował się ich dwór. W drugiej połowie XIX-ego wieku, dwór został przejęty przez rodzinę Gombrowiczów.W dziejach Jakubowic, które obecnie leżą w gminie Ożarów, dużą rolę odegrały kobiety. Dowiecie się Państwo o tym w kolejnym programie z cyklu "Moc Historii", który jak zawsze prowadzą: Cezary Jastrzębski i Robert Kałuża.

Powszechnie już wiadomo, że Witold Gombrowicz był najprawdopodobniej biseksualny. Wątki homoerotyczne zajmują ważne miejsce w ponad 1000-stronicowej biografii autora napisanej przez Klementynę Suchanow, jego intymnych notatkach opublikowanych kilka lat temu pod tytułem "Kronos" i w dziesiątkach opracowań jego twórczości - to wszystko i jeszcze więcej specjalnie dla Was streściliśmy w kwadrans :)Źródła:K. Tomasik, „Homobiografie", Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2008.W. Gombrowicz, "Kronos", Wydawnictwo Literackie, 2013. K. Suchanow, "Gombrowicz. Ja, geniusz", Wydawnictwo Czarne, 2017.

Grał w szachy w celach zarobkowych, namiętnie palił fajkę i zmyślał historie na swój temat. Zapraszamy dziś Państwa na audiooprowadzanie po Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli.… Czytaj dalej Artykuł Gombrowicz, jakiego nie znamy. Odwiedzamy muzeum pisarza we Wsoli pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

Urodzona w 1937, w przedwojennym Wrocławiu, została w mieście do 1957 roku. A to dlatego, że mama Zuzanny Fels była pielęgniarką. Pracowała m.in. z profesorem Brossem. Jako specjalistka była potrzebna. Ale to dopiero początek niedzielnej opowieści. Fotografka i artystka od 1960 roku mieszka w Berlinie. Tu poznała i fotografowała Witolda Gombrowicza. I o tym też będą niedzielne "Kamienice". A kamienica - też się pojawi. Tej przedwojennej nie ma. Nie ma prawie całej zabudowy ulicy Drukarskiej. My jednak w opowieści wrócimy do przedwojennego Wrocławia. Zapraszam Joanna Mielewczyk

Po wczorajszym Dniu Domeny Publicznej rozmawiamy o dostępności do kultury w necie, dyktacie praw autorskich i wielkich cyfrowych korporacji z Jarosławem Lipszycem, prezesem Fundacja Nowoczesna Polska. W drugiej części audycji, Klementyna Suchanow i: Gombrowicz wczoraj, dzisiaj, jutro i na zawsze.

¿Quieres escuchar el audiolibro completo? Muy pronto en www.megustaescuchar.com«Preferiría no hacerlo -repetí yo como si fuera su eco, levantándome muy alterado y cruzando la habitación de una zancada-. ¿Qué quiere decir?»Considerada una obra maestra de la narración corta, Bartleby, el escribiente constituye una pieza anticipatoria de la literatura existencialista y del absurdo. A través del protagonista, un escribiente que se enfrenta a las demandas de la realidad con una inquietante respuesta, «preferiría no hacerlo», el estoicismo, la ironía, el humor y el sordo desasosiego alegórico presente en la obra del Melville se aúnan para expresar la obstinación del ser humano en su afán de obtener respuesta a las grandes preguntas o, al menos, seguir buscándolas.Esta edición presenta una traducción de María José Chulia y una brillante introducción de Enrique Vila-Matas, que reflexiona sobre esta historia que tiene un claro paralelismo con Kafka y ha influenciado a autores como Beckett, Camus, Gombrowicz o el mismo Vila-Matas. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

durée : 01:30:03 - Les Nuits de France Culture - Par Didier Cahen - Avec Jorge Lavelli, Marcelin Pleynet, Michel Bernard, Severo Sarduy, Rita Gombrowicz et Konstanty A. Jelenski - Réalisation Pamela Doussaud

Parliamo di poesia e di come definirla. Partiamo dalla nuova rubrica dedicata al genere dal quotidiano "laRepubblica", parliamo di gabbiani e cliché, leggiamo una poesia di Cardarelli. Cosa significa poesia e poeta? Lo proviamo a capire da due libri: "Odiare la poesia" di Ben Lerner e "Contro i poeti" di Witold Gombrowicz. Passiamo poi al film "Paterson" di Jim Jarmush e finiamo con un esercizio sulla figura retorica dell'anafora, non senza prima aver accennato all'importanza della retorica, della musicalità e del ritmo.

Litteratur på Blå feirer den nye norske oversettelsen av Witold Gombrowiczs siste, sprøeste og muligens beste roman: Kosmos! Witold Gombrowicz (1904–1969) utga Kosmos i 1965. Det ble hans siste utgivelse og et høydepunkt i et nyskapende og markant europeisk forfatterskap som har vært retningsgivende for flere generasjoner av norske litterater – fra Dag Solstad til Karl Ove Knausgård. Vi inviterer til samtale om romanen Kosmos, forfatterskapet til Gombrowicz og betydningen det har hatt for den norske litteraturen. I panelet: Agnes Banach – litteraturviter og oversetter. Har blant annet oversatt Kosmos, Transatlantyk og Dagbøkene av Gombrowicz til norsk på Flamme Forlag. I 2013 mottok hun Kritikerprisen for sin oversettelse av Dagboken 1953–1958 av Witold Gombrowicz. Tor Eystein Øverås – essayist, forfatter og litteraturkritiker. Samtalen ledes av Julia Wiedlocha fra redaksjonen. Skuespiller Henrik Rafaelsen leser. Dørene åpner kl. 19.00. Samtalen begynner kl. 19.30. cc: 50 kr. Velkommen!

ADVANCED This episode is for everyone who wants to - understand Polish sentiment for the history- get to know Polish classic literature a bit- is searching for Polish books recommendation- is not afraid to dig deep into Polish common identity Follow me on Instagram: www.instagram.com/polski_dailyand on Facebook: www.facebook.com/polskidailyGet full access to the transcripts. Sign up on www.polskidaily.eu/signup

ADVANCED This episode is for everyone who wants to - understand Polish sentiment for the history- get to know Polish classic literature a bit- is searching for Polish books recommendation- is not afraid to dig deep into Polish common identity Follow me on Instagram: www.instagram.com/polski_dailyand on Facebook: www.facebook.com/polskidailyGet full access to the transcripts. Sign up on www.polskidaily.eu/signup

Witold Gombrowicz' hemliga dagbok kommer på svenska, ett kvarts sekel efter den officiella Dagboken. Vi har sett Meta Isæus-Berlins nya utställning och det europeiska filmpriset Lux går 2018 till... En dagbok inuti en dagbok: så kanske man kan beskriva den polske författaren Witold Gombrowicz' "Kronos", som nu kommer på svenska. Författarens "Dziennik" Dagboken publicerades löpande från 1953-1969 och hör idag till den europeiska litteraturens klassiker. Men först 2013 utkom den postuma "Kronos": författarens hemliga dagbok, en betydligt mer ocensurerad och intim journal än "Dziennik". Gombrowiczkännarna Gabriella Håkansson och Göran Sommardal kommer till P1 Kultur för att diskutera "Kronos". I fjol tilldelades svenska "Sameblod" det europeiska filmpriset Lux, och blev därmed textad på alla EU:s 24 officiella språk. Idag utses årets vinnare, efter en omröstning i Europeiska parlamentet. Men ska politiker verkligen dela ut kulturpriser? Kulturredaktionens Emma Engström rapporterar direkt från Strasbourg. "Sömngångerskan" heter Meta Isæus-Berlins aktuella utställning på Borås konstmuseum. Konstnären, främst känd för sina installationer som ofta innehåller vatten, undersöker här den dubbelhet som tillvaron avslöjar i sömngångarens gestalt. Kulturradions kritiker Maryam Fanni recenserar. Bergmanpodden har nått fram till "Viskningar och rop" (1972) och i dagens OBS-essä resonerar idéhistorikern Julia Nordblad om den öppna framtiden som ändlig resurs i skuggan av klimathotet och Maja Lundes dystopiska roman "Blå". Programledare: Måns Hirschfeldt Producent: Mårten Arndtzén

En 1939 el escritor polaco, Witold Gombrowicz, cruzó el Océano Atlántico hasta llegar a la que sería su segunda casa, Argentina. Esta vez el argentino, Nicolás Hochman viene a Polonia a reforzar los puentes entre ambos países. Después de haber organizado el que sería el mayor congreso internacional dedicado a Gombrowicz, Nicolás nos habla de algunos temas como el nacionalismo y las formas en Gombrowicz. ¿Podemos escapar de estas formas? ¿Por qué dedicar su vida a la difusión de este personaje polaco en Argentina?

Florentina Messina y Tomás Fernández son miembros de la compañía argentina de teatro "Pablito no clavó nada". Durante su gira por Europa se detienen en Varsovia para explicarnos cómo en un proceso colectivo trajeron la obra de Witold Gombrowicz al público internacional actual.

Rozmowa z Anną Augustynowicz przed emisją "Ślubu" w TVP Kultura. Kto będzie miał wpływ na spektakl emitowany w telewizji? W jaki sposób Gombrowicz opowiada o patriarchacie? Dlaczego częścią scenografii jest konfesjonał? Emisja telewizyjna spektaklu w TVP Kultura 6 marca o godz. 20:30.

W trzecim odcinku podcastu pt :”Książki moja miłość”, o pisaniu i wydawaniu książek  będę rozmawiała z Basią Stępień, założycielką wydawnictwa Drzewo Babel. O swoim wydawnictwie Basia mówi: "Drzewo Babel to maleńka oficyna wydawnicza, w której pracują trzy osoby. Ze znaczkiem drzewa, narysowanym przez mojego przyjaciela z Paryża, Michała Batorego, wyszły dotychczas cztery miliony książek." Rozmawiamy o tym: Jaką książkę napisać, żeby została wydana Czym różni się redakcja od korekty Czy wysyłając propozycję wydawniczą dołączyć do książki streszczenie W jakim formacie wysłać książkę do Wydawcy Ile trwa proces wydawniczy Czy papierowa książka zniknie i zastąpią ją audiobooki i ebooki Co pisać, by inni chcieli to czytać O życiu, szczęściu, spełnianiu marzeń O tym, jak Basia uzyskała prawa do Alchemika i otworzyła  swoje Wydawnictwo. Basia Stępień żyła w Paryżu, jechała na dachu pociągu przez Ekwador, spała w mongolskiej jurcie... Zobaczyła, że są rzeczy, o których nie miała pojęcia. Potem przeczytała Alchemika. To była jej książka. Wtedy spotkała Paula Coelho. Rozmawiali przez dwanaście godzin. "Powiedziałam mu, że nie mam ani wydawnictwa, ani pieniędzy, ani pojęcia o handlu. Usłyszałam: "Dobrze, wobec tego weź te prawa. Możesz wydać "Alchemika" pod jednym warunkiem: że sama go przetłumaczysz". Przetłumaczyła. Wróciła do Warszawy i założyła wydawnictwo "Wierzy, że w życiu nie ma przypadków. Choć nigdy tego nie robiła, wzięła się za tłumaczenie, za redakcję, za druk... Sama przez kilka lat robiła to, co w innych wydawnictwach robi cały sztab marketingu. Po dwudziestu latach okazało się, że sprzedała tysiące egzemplarzy tej książki, wydała również wiele innych tytułów, a poszukiwanie i wydawanie nowych książek nieodmiennie sprawia jej wielką radość. Zapraszam!   Posłuchaj mojej rozmowy tutaj (nacisnij Play) ↓↓↓   Basia Stępień Linki pomocnicze: Drzewo Babel - strona internetowa Drzewo Babel - strona Facebook'owa "Alchemik" Paulo Coelho - książka Michał Batory - strona internetowa "Gombrowicz. Ja, geniusz. Tom I i II" Klementyna Sucharow - książka "W Azji" Tiziano Terzani - książka "Spotkania z Jerzym Grotowskim" Zbigniew Osiński - książka "Jak wytresować kota?" Dawid Ratajczak - książka   ______________________________________________   Moje pozostałe podcasty dostępne są na stronie podcastu

Długo oczekiwana pierwsza, pełna biografia polskiego pisarza, której premiera planowana jest na 27 września 2017. Wydawnictwo przedstawia swoją nową pozycję w następujący sposób: „Gombrowicz. Ja, geniusz to podróż pełna zagadek i znaków zapytania.… Czytaj dalej Artykuł „Gombrowicz. Ja, geniusz” – pierwsza pełna biografia pisarza pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

CEP #22 – Interrompre le récit. Qu’est-ce qu’un roman ? Comme en passant - épisode 22 Prévu pour le samedi 15 octobre 2016 (en général, le vendredi soir). Le roman n’est pas un récit. Nous nous servirons de quelques passages de Proust et de Balzac, voire de Gombrowicz, sans doute en montrant aussi le cas singulier d’Also sprach Zarathustra de Nietzsche, pour indiquer ces interruptions du récit qui nous font comprendre que le roman, la littérature en fait, n’a que faire du récit, de la petite histoire à raconter. Ou plutôt, ce n’est pas ce récit qui fait du roman un roman, ni le message qui y serait plus ou moins caché, ou conduit dans une trame narrative.

CEP #20 – Ferdydurke, de Witold Gombrowicz Comme en passant - épisode 20 L'épisode 20 de Comme en passant sera diffusé le samedi 17 septembre 2016. L'épisode Ferdydurke commence à la manière d’un texte de Kafka : réveil dans une chambre, réflexion, entrée d’un personnage qui va tout chambouler. Les auteurs sont contemporains, mais Gombrowicz n’aura pas lu Le Procès. Au lieu d’agents venant arrêter le personnage principal, ici nous avons un homme qui va tout simplement conduire Jojo, notre narrateur, à l’école. Ah, c’est ça Ferdydurke ? Mais Jojo a trente ans ! C’est un adulte et on le mène à l’école, parmi les adolescents. Le sujet principal du texte : une critique de l’infantilisation. L'infantilisation Cette critique de l’infantilisation est une entrée, en fait, dans un univers surréaliste. Je dirais que ce n’est pas symbolique, mais bien philosophique. Gombrowicz a inventé des termes, en russe, qui sont comme des concepts. A commencer par le « cucul ». Cucul, visage… on est presque chez Deleuze. Le monde des adultes, l’âge adulte, comme il est conçu par la société, n’est pas adulte, il n’est qu’une soumission et une acceptation des valeurs de l’époque. Est critiquée également la culture telle qu’elle est administrée à l’époque moderne. Le « devenir moderne » vide de sens. Les vieilles tantes de la culture qui croient tout savoir de l’art, qui se croient artistes même, sont des plaies de la pensée et de l’art. Grombowicz, Kafka, Deleuze, Foucault, Beckett… ce sont des potes du XXe siècle.

When I read the book [Witold Gombrowicz’s Cosmos] in preparation for watching the film I was struck by the singular oddness of the writing (albeit a translation) both in style and in content. There were moments when the sheer incessancy of the intricate madness lost me but I battled through and ended up being wholly won over. Three things in particular struck me: the emphasis on the mundane, the staunch surrealism and the never-quite-referencing of the encompassing void of the eponymous cosmos. It’s vivid and evocative in its deliberately obfuscatory pseudo-dullness - and knowing it was adapted by Andrzej Žuławski, the master of surreal existential mania, made me even more curious to see how it would be turned into a film. Safe to say my trust in Žuławski’s mastery - based, I must admit, on only two films as of yet (Possession (1981) and TheDevil (1972)) - was fully validated. It fulfils the major criteria of successful adaptations - that is, hitting most of the same beats and details of the source and capturing its spiritual essence - and then adds its own specific touches. And what a source! And what touches! The film most definitely channels the mundane mania (or… mundania?) of the book but also tops it off with incredible incredulities of its own. All the dead animals are there, the perverse language play is there (made all the more impressive for being translated from Polish to French as well as English in the subtitles), the unrepressable emotional tension, the focus on hands, the frightening absurdity… but there’s also extra discussions of film and literature (including a cheeky self-deprecating namedrop of one of Žuławski’s own films) and the dives into the writing process, as well as a wicked satisfyingly unsatisfying ending. Žuławski’s Cosmos (without forgetting Gombrowicz’s book - he named the main character after himself, by the way) speaks to my adoration and desire of the profoundly inconsequential, the horror of everyday surrealism, the incomprehensible chaos of minutiae… our mouths are a dark cavern and so is space, we are told. Am I totally out of it or is that a huge insignificant revelation of stupid genius? Hours after seeing this at the cinema my head was still spinning. Spinning, spinning, spinning. Spinning with the ridiculous, glorious intensity of life’s tedium and the tedium of life’s ridiculous, glorious intensity. Spinning with how much we know and how little we understand. Spinning with the unnecessariness and the importance of existence. It makes at once perfect sense and no sense at all. The contradictions here are on purpose. I mean, the cosmos is everything, and the cosmos is nothing. And we are all the cosmos… Written by Ben Volchok

When I read the book [Witold Gombrowicz’s Cosmos] in preparation for watching the film I was struck by the singular oddness of the writing (albeit a translation) both in style and in content. There were moments when the sheer incessancy of the intricate madness lost me but I battled through and ended up being wholly won over. Three things in particular struck me: the emphasis on the mundane, the staunch surrealism and the never-quite-referencing of the encompassing void of the eponymous cosmos. It’s vivid and evocative in its deliberately obfuscatory pseudo-dullness - and knowing it was adapted by Andrzej Žuławski, the master of surreal existential mania, made me even more curious to see how it would be turned into a film. Safe to say my trust in Žuławski’s mastery - based, I must admit, on only two films as of yet (Possession (1981) and The Devil (1972)) - was fully validated. It fulfils the major criteria of successful adaptations - that is, hitting most of the same beats and details of the source and capturing its spiritual essence - and then adds its own specific touches. And what a source! And what touches! The film most definitely channels the mundane mania (or… mundania?) of the book but also tops it off with incredible incredulities of its own. All the dead animals are there, the perverse language play is there (made all the more impressive for being translated from Polish to French as well as English in the subtitles), the unrepressable emotional tension, the focus on hands, the frightening absurdity… but there’s also extra discussions of film and literature (including a cheeky self-deprecating namedrop of one of Žuławski’s own films) and the dives into the writing process, as well as a wicked satisfyingly unsatisfying ending. Žuławski’s Cosmos (without forgetting Gombrowicz’s book - he named the main character after himself, by the way) speaks to my adoration and desire of the profoundly inconsequential, the horror of everyday surrealism, the incomprehensible chaos of minutiae… our mouths are a dark cavern and so is space, we are told. Am I totally out of it or is that a huge insignificant revelation of stupid genius? Hours after seeing this at the cinema my head was still spinning. Spinning, spinning, spinning. Spinning with the ridiculous, glorious intensity of life’s tedium and the tedium of life’s ridiculous, glorious intensity. Spinning with how much we know and how little we understand. Spinning with the unnecessariness and the importance of existence. It makes at once perfect sense and no sense at all. The contradictions here are on purpose. I mean, the cosmos is everything, and the cosmos is nothing. And we are all the cosmos… Written by Ben VolchokSee omnystudio.com/listener for privacy information.

"Un Polonais exacerbé par l'histoire": les articulations de la vie de Witold Gombrowicz (1904-1969), correspondent aux grands moments du siècle. Depuis Ferdydurke (1937) jusqu'à Cosmos (Kosmos, 1964) et Opérette (1967), en passant par le Journal (1952-1966) ou encore Souvenirs de Pologne, Jean-Pierre Salgas, critique et professeur d'histoire et de théorie des arts, présente l'oeuvre d'un géant de la littérature du XXe siècle. Né en Pologne, ayant passé de nombreuses années en Argentine, puis en Allemagne et en France, Witold Gombrowicz est l'auteur d'une oeuvre dont les grands thèmes sont l’immaturité, l'incertitude du moi, la peur du vide et les formes, autrement dit "toutes les formes de l’homme, ses gestes et ses masques" (Bruno Schulz). La mode en particulier, thème central d'Opérette, est chez Gombrowicz une expression privilégiée de la comédie humaine, autrement dit un mince vernis de civilisation. Jean-Pierre Salgas explique que la vraie patrie de Gombrowicz, ce sont les lieux "entre" différentes nations et classes sociales, entre littérature et philosophie, entre les sexes, entre l'athéisme et la chrétienté... On pourrait parler ainsi d'une "entropologie" à son propos. "Mon oeuvre est très chic, expliquait Gombrowicz, comme un nécessaire de voyage : une grande valise - ce sont mes romans, deux valises moyennes - ce sont mon Journal et mon théâtre, et une petite valise - ce sont mes contes"...

L'ADDIO DI GOMBROWICZ ALLA SUA POLONIA raccontato da Francesco Cataluccio