Podcasts about Witold Gombrowicz

Phil and Jake discuss Witold Gombrowicz's "Against Poets" and Czeslaw Milosz's "Ars Poetica?" The Manifesto: Witold Gombrowicz, "Against Poets" https://www.degruyter.com/document/doi/10.12987/9780300183399-006/html?lang=en&srsltid=AfmBOopUFE9LX61sfmOAYszduQw78uOlvfHGgFOUPvi-0afjm9eQ2nhI The Art: Czeslaw Milosz, "Ars Poetica?" https://www.poetryfoundation.org/poems/49455/ars-poetica-56d22b8f31558

„Trans-Atlantik“, 1953 erstmals in Polen erschienen, ist nach „Ferdydurke“ Witold Gombrowiczs zweites Meisterwerk: eine Satire auf patriotisches Denken, ein avanciertes Spiel mit dem Grotesken und ein urkomisches Selbstporträt des in Argentinien gestrandeten Autors. Rezension von Ulrich Rüdenauer

„Trans-Atlantik“, 1953 erstmals in Polen erschienen, ist nach „Ferdydurke“ Witold Gombrowiczs zweites Meisterwerk: eine Satire auf patriotisches Denken, ein avanciertes Spiel mit dem Grotesken und ein urkomisches Selbstporträt des in Argentinien gestrandeten Autors. Rezension von Ulrich Rüdenauer

- Pochodziła ze skromnej rodziny. Jej matka urodziła dziesięcioro dzieci i to było dokładnie to, czego ona nie chciała. W wieku 12 lat została oddana do internatu przy szkole prowadzonej przez siostry zakonne. Jej wczesne kanadyjskie życie to było ogólnie przebijanie się przez różnego rodzaju trudności - mówiła w Dwójce o Ricie Labrosse Klementyna Suchanow, badaczka twórczości jej męża, Witolda Gombrowicza.

Wykład prof. Andrzeja Mencwela w ramach Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki [18 listopada 2024 r.] https://wszechnica.org.pl/wyklad/fascynacja_konstelacja/ Czy Józef Czapski fascynował Jerzego Giedroycia, a Giedroyc Czapskiego? Czy Juliusz Mieroszewski współredagował „Kulturę”, chociaż nigdy nie przestąpił progu redakcji? Czy w ogóle istniała redakcja „Kultury”, czy też była ona wyjątkową twórczą konstelacją? I jak się mieli w tej konstelacji Witold Gombrowicz, Czesław Miłosz, Gustaw Herling-Grudziński, Konstanty Jeleński, Jerzy Stempowski, Stanisław Vincenz? Czy konstelacja ta stworzyła nie tylko bibliotekę dzieł pierwszorzędnych, ale także nowy „zakon polskości”? O tym i wszystkim innym, co wiąże się z Książką o „Kulturze”, rozmawiać będzie Agnieszka Papieska z jej autorem Andrzejem Mencwelem. prof. Andrzej Stanisław Mencwel - historyk literatury, krytyk literacki i kulturowy, antropolog kultury, eseista i publicysta. Profesor nauk humanistycznych, emerytowany wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Teatralnej. Autor licznych książek, esejów oraz prac z zakresu historii i antropologii kultury, m.in. „Etos lewicy” i „Wyobraźnia antropologiczna”. Był kierownikiem Katedry Kultury Polskiej UW oraz dyrektorem Instytutu Kultury Polskiej. Laureat wielu nagród, w tym Nagrody im. Jana Strzeleckiego i Nagrody Literackiej „Nike” (nominacje). Członek licznych organizacji naukowych i kulturalnych, odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Mencwel jest także autorem scenariusza filmu „Sceny dziecięce z życia prowincji” oraz współtwórcą ważnych opracowań literackich i kulturowych. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kawiarnianaukowa #andrzejmencwel #historia #kultura #FestiwalNauki #KawiarniaNaukowa #AndrzejMencwel #Kultura #JerzyGiedroyc #JózefCzapski #Literatura #PolskaKultura #Wykład #HistoriaLiteratury #wszechnica

Nadie soporta la actitud del rey. Su codicia avergüenza a funcionarios de todo rango. Pero el día de la boda, cuando la conveniencia de la Corona está en juego, los cortesanos deben impedir que el monarca deje al descubierto sus miserias. ¿Cómo tapar el ridículo? ¿Cuál es el límite? El cuento El banquete salió en 1954 en la revista cubana Ciclón y en 1968 se reprodujo en la Argentina gracias a la publicación rosarina El Lagrimal Trifurca (acá la leo por la digitalización del Archivo Histórico de Revistas Argentinas, AHIRA). Por entonces, el polaco Witold Gombrowicz ya había vivido 24 años en el país. Su figura -clásica en su patria, ignorada en estas pampas- se volvió una meca a la que siguen peregrinando viejos y nuevos lectores. ++++++++++++++++++++++++++++++++++ Pre producción y voz: CECILIA BONA Editó este episodio: DANY FERNÁNDEZ (@danyrap.f) para @activandoproducciones.proyecto La ilustración es de FEDERICO RAIMAN @federicoraiman ¡Ayudanos a crecer! Patrociná POR QUÉ LEER: https://porqueleer.com/patrocina Nuestras redes sociales: ⚡https://instagram.com/porqueleerok ⚡https://twitter.com/porqueleerok ⚡https://www.facebook.com/porqueleerok/

durée : 02:10:00 - Les Nuits de France Culture - En 1979, dix ans après la mort de l'écrivain, France Culture propose un grand portrait de Witold Gombrowicz. Sa femme Rita Gombrowicz, l'éditeur Christian Bourgois et Dominique de Roux évoquent sa vie et son œuvre. Une émission ponctuée d'entretiens avec l'écrivain et de lectures de ses œuvres. - invités : Rita Gombrowicz Spécialiste en littérature; Christian Bourgois; Dominique de Roux Ecrivain et éditeur français. (1935-1977) créateur de l revue Les Cahiers de l'Herne.; Witold Gombrowicz Écrivain d'origine polonaise

Tym razem w audycji z cyklu "Alfabet Gombrowicza" litera "S" jak szkoła. Witold Gombrowicz nie cenił instytucji edukacyjnych, najdobitniejszy dowód tego dał w swojej wczesnej powieści, czyli "Ferdydurke".

1939 - Witold Gombrowicz baja del barco en Buenas Aires. El día que debe zarpar de regreso, sube al barco, pero luego se baja, angustiado, balbuceando que no puede hacerlo. Se queda. Sn hablar español, casi sin ropa, ni dinero ni contactos. Finalmente consigue una residencia, se instala en Berlín primero, en Francia después, regresa a Europa con el reconocimiento que tanto quiso, pero no estuvo dispuesto a hipotecar, tampoco olvidó nunca sus años argentinos ni a sus amigos, a uno de ellos Jorge Di Paola le escribe una carta que será también prólogo de su libro “Hernán” y dice... Un espacio de Bárbara Espejo.

- W tym opowiadaniu ja mam wrażenie, że właśnie to gra: czym jest właściwie ta cnota i dlaczego ona tak bardzo się różni dla mężczyzn i dla kobiet? Mam wrażenie, że to jest opowiadanie, w którym rzeczywiście Gombrowicz zastanawia się nad tym, czym właściwie jest ta kulturowa różnica płci - mówił o debiutanckiej twórczości Witolda Gombrowicza dr hab. Błażej Warkocki w audycji "Alfabet Gombrowicza".

durée : 00:57:47 - Toute une vie - Witold Gombrowicz est né le 4 août 1904 dans le domaine de Maloszyce, propriété de son père. Tiraillé entre la haute aristocratie et le milieu des petits hobereaux déclassés, Gombrowicz choisira l'entre-deux, la lutte du haut avec le bas, de la forme avec l'anti-forme. - invités : Rita Gombrowicz Spécialiste en littérature; Krystian Lupa Metteur en scène; Michel Polac; Malgorzata Smorag-Goldberg; Krystof Mrowcewicz; Pierre Pachet Ecrivain, essayiste; Jean-Pierre Salgas

This episode we're discussing The Possessed, the great, almost-lost novel by Witold Gombrowicz, arguably Poland's greatest modernist writer. The Possessed is a Gothic-infused romp set in the roaring twenties, centred around an uncanny love story between Maja, an upper class tennis player, and her coach Leszczuk, but also featuring a haunted castle, lost treasure, and a mad prince…as every good Gothic novel should.It has been published by Fitzcarraldo in a lively and highly-readable translation by Antonia Lloyd-Jones and with a sharp-witted and insightful introduction by Adam Thirlwell, who join us to discuss it. Buy The Possessed: https://www.shakespeareandcompany.com/books/the-possessed-2*Antonia Lloyd-Jones has translated works by many of Poland's leading contemporary novelists and reportage authors, as well as crime fiction, poetry and children's books. Her translation of Drive Your Plow Over the Bones of the Dead by 2018 Nobel Prize in Literature laureate Olga Tokarczuk was shortlisted for the 2019 International Booker Prize.Adam Thirlwell is the author of four novels. His work has been translated into thirty languages, while his awards include a Somerset Maugham Award and the EM Forster Award from the American Academy of Arts and Letters; in 2018 he was made a Fellow of the Royal Society of Literature.Adam Biles is Literary Director at Shakespeare and Company. His latest novel, Beasts of England, a sequel of sorts to Animal Farm, is available now. Buy a signed copy here: https://www.shakespeareandcompany.com/books/beasts-of-englandListen to Alex Freiman's latest EP, In The Beginning: https://open.spotify.com/album/5iZYPMCUnG7xiCtsFCBlVa?si=h5x3FK1URq6SwH9Kb_SO3w Get bonus content on Patreon Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Att gestalta just det som ska gestaltas är en svår konst. Det som brukar hyllas som konstnärlig precision. Men vad är det då egentligen som avses? Boel Gerell reflekterar över ett svårfångat begrepp. Lyssna på alla avsnitt i Sveriges Radio Play. ESSÄ: Detta är en text där skribenten reflekterar över ett ämne eller ett verk. Åsikter som uttrycks är skribentens egna. Söker jag på nätet efter ordet precision dyker en rad till synes avancerade ting upp. Löparskor i distinkta färger, med fartränder på sidorna. Kontaktlinser som sägs vara avsevärt förbättrade och en laptop hanterad av en kvinna med målmedvetet utseende. Och dessutom: ett antal recensioner skrivna av mig själv som scenkonstkritiker.Och jag minns upplevelserna som föranledde mig att famla efter just det där ordet. En skådespelare med ”osviklig precision” och en regissör som med ”total precision” skapade ett ”helgjutet verk” och jag skäms lite när jag läser de översvallande formuleringarna. Men inser efter en stunds fortsatt scrollande att jag inte är ensam. Konstnärlig precision är ett begrepp som används ofta, för att beskriva något som är helt rätt.Men, om man ska vara noga och det ska man ju i det här fallet. Rätt, i förhållande till vad? I begreppet ligger att det är något exakt. En fullträff i måltavlans mitt kan vara en passande bild, så länge man vet vad som är tavlans bulls eye och varifrån skottet avfyras. För precision kan bara existera i förhållande till något annat. Ett ideal krävs att sträva efter och en position att utgå för att uppnå ett resultat som är mer eller mindre mitt i prick. I boken ”Perfektionisterna - precision, ingenjörskonst och den moderna världens tillkomst” reflekterar den brittisk-amerikanske författaren och journalisten Simon Winchester över ordets ursprung i latinets och franskans ”snitt eller hugg” som i att skära och frilägga från dödkött och oväsentligheter. En betydelse som allt mer övergått i att motsvara just ”riktighet”.Vad som utmärker den vetenskapliga precisionen, menar Winchester, är förmågan att närma sig ett uppsatt mål med så lite variation i utfallet som möjligt. Han tar som exempel tillverkningen av en maskindel där varje exemplar i allt väsentligt ska likna den förra. Ett sådant resultat är bara lönt att eftersträva i hårda material som metall, glas och keramik menar han och fortsätter:”Begrepp som precision och riktighet går aldrig i strikt mening att tillämpa på träföremål eftersom träet är flexibelt; det sväller och drar ihop sig på oförutsägbara vis; det kan aldrig ha verkligt fasta dimensioner eftersom det till själva sin beskaffenhet är fast förankrat i den naturliga världen.”Slut citat.I sin distinktion skiljer alltså Winchester på träet som är ”fast förankrat i den verkliga världen” och anses ”oförutsägbart” medan de med precision skapade lösdelarna i metall tycks höra hemma någon annanstans, i en parallell tillvaro fri från frustrerande förgänglighet och där uppmätta resultat med säkerhet är riktiga och dessutom beständiga.Ett annat sätt att se på det är att hela vår värld, just på grund av de med precision uppnådda tekniska landvinningarna och den följande industrialiseringen är satt i oförutsägbar förvandling. Under klimatkatastrofens härjningar vet ingen av oss med säkerhet vilka villkor som gäller för vår existens i morgon. Kanske är det i själva verket det flexibla träet som i längden utgör det hållbaraste materialet? Kanske är bästa sättet att överleva i förändringens tid att vara just oprecis och föränderlig.Och ändå eller kanske just därför denna längtan efter något att hålla fast vid när allt är i rörelse, något som skapar illusionen av att vår tillvaro går att mäta och väga och i förlängningen styra och kontrollera. Medan det gamla bondesamhället klarade sig bra med godtyckliga mått som famn, fot och tum krävde det sena 1700-talets gryende maskinsamhälle mer distinkta och framförallt universellt gångbara mätmetoder.I efterdyningarna av franska revolutionen hade inte bara kungen utan också måttet pieds de roi – alltså kungens steg – spelat ut sin roll. I stället för att sätta sin lit till den utbytbara överheten vände man blicken mot marken under sig och i början av 1790-talet skickade det franska parlamentet ut två vetenskapsmän med uppgift att mäta jordens meridian, alltså fjärdedelen av dess omkrets. Mätningarna tog sex år av svåra umbäranden för de utsända och resulterade 1799 i den nya måttenheten standardmetern som för högtidlighetens skull gjöts i platina och överlämnades till nationalförsamlingen.Med metern som allmänt accepterad norm kunde industrialiseringen ta sin början. I stället för att låta hantverkarens ögonmått bestämma proportionerna massproducerades maskindelarna efter noga förutbestämda dimensioner som säkerställde att de med största möjliga precision passade ändamålet. I den högblanka platinametern tycktes det moderna samhället ha fått ett pålitligt riktmärke i sin halsbrytande färd in i framtiden.Om det inte vore för naturen, som precis som Winchester skriver är oförbätterligt oberäknelig. Då klotets meridian mättes på nytt visade det sig att avståndet krympt när berg och åsar vittrat och den dyrbara metern var plötsligt 0,2 millimeter för kort och fick gjutas om.Kanske är detta, att läget är instabilt och i rörelse det enda vi med största säkerhet kan lita på. Ändå måste vi utgå från något i vår blick på världen, för att undvika att bli vansinniga. När poeten och litteraturforskaren Gabriel Itkes-Sznap i sin avhandling ”Nollpunkten” söker definiera vad litterär precision är tar han avstamp i tankegångar först formulerade av den rumänske författaren Paul Celan.Till skillnad från Winchester anser inte Celan att generell precision är möjlig. Precisionen är alltid en individuell strävan på samma vis som verkligheten vi utgår från aldrig är allmängiltig utan unik för var och en av oss. Genom våra erfarenheter sätter vi gränserna för världen och bestämmer vad som är himmel och vad som är jord, rätt eller fel och överhuvudtaget möjligt.Genom nya erfarenheter – eller datum – som Celan skriver kan denna värld i ett slag vändas upp och ner så att det som nyss var fast mark blir till en avgrundsdjup himmel. Hans eget datum är 20 januari 1942, dagen då Wannseekonferensen tar plats utanför Berlin och beslutet om ”den slutgiltiga lösningen” fattas för det tyska rikets judar. Samma år deporteras Celans föräldrar till ett koncentrationsläger och mördas.En händelse som denna är så oerhörd menar Celan, att den tvingar människan att ompröva världen utifrån en ny verklighet, där det som nyss skett är möjligt. I den mån han skriver med precision är det fortsättningsvis alltid i förhållande till denna nollpunkt i historien.Någon platinastav som måttstock för den konstnärliga precisionen ges alltså inte, om man ska tro Celan. Ingen allmängiltig skala för kritikern att utgå från i teatermörkret, som säkert avgör med vilken exakthet skådespelaren träffar målet. Bara en mer eller mindre vanmäktig strävan hos en aktör med sitt alldeles eget bulls eye för ögonen. Något i grunden ofattbart som inte låter sig fångas och som just därför kvarstår som en fråga. Och som samtidigt utgör svaret på varför den som skapar måste fortsätta att skapa.Boel Gerell, författare och kritikerReferenser:Simon Winchester: Perfektionisterna – precision, ingenjörskonst och den moderna världens tillkomst, 2020 (Daidalos)Gabriel Itkes-Sznap: Nollpunkten – precisionens betydelse hos Witold Gombrowicz, Inger Christensen och Hertha Müller, 2021 (Nirstedt)

Jak się tłumaczy książki? Czy tłumacz literatury pięknej korzysta ze sztucznej inteligencji? Czego nie da się przetłumaczyć? Niemiecki Instytut Spraw Polskich zaprasza do zgłaszania kandydatur do Nagrody im. Karla Dedeciusa a gościem Tomasza Kyci jest laureat tej nagrody i były członek jury Olaf Kühl. KONTAKT: cosmopopolsku@rbb-online.de STRONA: www.wdr.de/k/cosmopopolsku BĄDŹ NA BIEŻĄCO: www.facebook.com/cosmopopolsku Von Thomas Kycia.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Vertė Irena Aleksaitė, Išleido leidykla „Odilė“.„Lenkiški prisiminimai" – vienas įspūdingiausių XX amžiaus Vidurio Europos intelektualinių tekstų, iki šiol beveik nepažintas Lietuvos skaitytojų. Jis gimė radijo stoties „Laisvoji Europa" užsakymu ir buvo skirtas skaityti per radiją. Todėl apie esminius dalykus čia kalbama laisvu, šnekamuoju, kartais netgi liežuvautojo stiliumi. Meno ir literatūros pasaulis, politika, moterys, aristokratija ir inteligentija, jauno žmogaus branda – tai temos, kurios aptariamos šmaikštaus ir atviro kritiko žvilgsniu. Knygos ištraukas skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Vertė Irena Aleksaitė, Išleido leidykla „Odilė“.„Lenkiški prisiminimai" – vienas įspūdingiausių XX amžiaus Vidurio Europos intelektualinių tekstų, iki šiol beveik nepažintas Lietuvos skaitytojų. Jis gimė radijo stoties „Laisvoji Europa" užsakymu ir buvo skirtas skaityti per radiją. Todėl apie esminius dalykus čia kalbama laisvu, šnekamuoju, kartais netgi liežuvautojo stiliumi. Meno ir literatūros pasaulis, politika, moterys, aristokratija ir inteligentija, jauno žmogaus branda – tai temos, kurios aptariamos šmaikštaus ir atviro kritiko žvilgsniu. Knygos ištraukas skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Antonia Lloyd-Jones in conversation with Daniel Hahn: Antonia Lloyd-Jones, translator of Polish literature including Olga Tokarczuk's Drive Your Plow Over the Bones of the Dead and Witold Gombrowicz's The Possessed, speaks to Daniel Hahn, translator of Portuguese, Spanish and French literature and author of Catching Fire: A Translation Diary, about her work to date, including the reasons why she started learning Polish, the dynamism of the translator's role and the necessity of producing a text that is ‘alive' in translation. Recorded at Young Space in September 2023. Edited by Frankie Wells. Music composed by Kwes Darko.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Vertė Irena Aleksaitė, Išleido leidykla „Odilė“.„Lenkiški prisiminimai" – vienas įspūdingiausių XX amžiaus Vidurio Europos intelektualinių tekstų, iki šiol beveik nepažintas Lietuvos skaitytojų. Jis gimė radijo stoties „Laisvoji Europa" užsakymu ir buvo skirtas skaityti per radiją. Todėl apie esminius dalykus čia kalbama laisvu, šnekamuoju, kartais netgi liežuvautojo stiliumi. Meno ir literatūros pasaulis, politika, moterys, aristokratija ir inteligentija, jauno žmogaus branda – tai temos, kurios aptariamos šmaikštaus ir atviro kritiko žvilgsniu. Knygos ištraukas skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Vertė Irena Aleksaitė, Išleido leidykla „Odilė“.„Lenkiški prisiminimai" – vienas įspūdingiausių XX amžiaus Vidurio Europos intelektualinių tekstų, iki šiol beveik nepažintas Lietuvos skaitytojų. Jis gimė radijo stoties „Laisvoji Europa" užsakymu ir buvo skirtas skaityti per radiją. Todėl apie esminius dalykus čia kalbama laisvu, šnekamuoju, kartais netgi liežuvautojo stiliumi. Meno ir literatūros pasaulis, politika, moterys, aristokratija ir inteligentija, jauno žmogaus branda – tai temos, kurios aptariamos šmaikštaus ir atviro kritiko žvilgsniu. Knygos ištraukas skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Vertė Irena Aleksaitė, Išleido leidykla „Odilė“.„Lenkiški prisiminimai" – vienas įspūdingiausių XX amžiaus Vidurio Europos intelektualinių tekstų, iki šiol beveik nepažintas Lietuvos skaitytojų. Jis gimė radijo stoties „Laisvoji Europa" užsakymu ir buvo skirtas skaityti per radiją. Todėl apie esminius dalykus čia kalbama laisvu, šnekamuoju, kartais netgi liežuvautojo stiliumi. Meno ir literatūros pasaulis, politika, moterys, aristokratija ir inteligentija, jauno žmogaus branda – tai temos, kurios aptariamos šmaikštaus ir atviro kritiko žvilgsniu. Knygos ištraukas skaito aktorius Saulius Sipaitis.

A partir de la nota de opinión publicada por Tamara Tenenbaum titulada “Elogio de la precariedad”, el Dr. Nicolás Trivi nos invitó a conocer el nacimiento del turismo, ver quienes lo piensan como una tradición snob, lo que pasa con el turismo y las redes y el impacto que pueden tener en la vida urbana con los alquileres temporarios y en la naturaleza. Nos recomendó la serie The White Lotus y la película Veneciafrenia de Alex de la Iglesia. También el libro Peregrinaciones Argentinas de Witold Gombrowicz.Somos letercermonde: Manu Mendizábal, Paty Mayonnaise, Tristán Basile, Santi Abel y Anita Lorenzi. Nos escuchás en vivo los sábados de 11 a 13 hs por Universidad1075. Suscribite y activá la campanita para recibir los recordatorios. En todas las redes sociales somos @letercermonde 

Si te gusta lo que escuchas y deseas apoyarnos puedes dejar tu donación en PayPal, ahí nos encuentras como @IrvingSun --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/irving-sun/message

Pierwsze, pisemne wzmianki o miejscowości pojawiają się w XIV wieku. Dokładnie opisuje ją Jan Długosz w swojej „Księdze uposażeń diecezji krakowskiej”. To tu, po bitwie pod Opatowem schronił się Ludwik Zwierzdowski, jeden z dowódców powstania styczniowego. Często bywał tu też słynny pisarz Witold Gombrowicz. Do Kosowic, w gminie Bodzechów zapraszają Cezary Jastrzębski i Robert Szumielewicz.

Der polnische Autor Witold Gombrowicz lässt seine Figuren mit Konventionen brechen. Und zeigt zugleich, wie sie in der Masse ihre Individualität verlieren. Gegen diesen Zwang zur Anpassung hat sich der Provokateur Gombrowicz, Meister des grotesken Humors, sein Leben lang gewehrt. (BR 2011) Autorin: Hanna Dragon

A sorozat e rendhagyó, lengyel irodalomnak szentelt alkalmán a „lengyel és antilengyel”, jogot végzett, majd avantgárd rendezőként ismertté vált Witold Gombrowicz munkássága került reflektorfénybe az életmű egyik legavatottabb ismerője, Pályi András kalauzolásával. 

durée : 01:33:30 - Les Nuits de France Culture - par : Albane Penaranda - Le théâtre de Witold Gombrowicz

Good day friends! Join the Abyss crew as they check out the excellent R.J. Joseph's Bettina. While discussing this story of amputations and betrothals, they also dig into The Outwater, the Rocky series, The Last of Us 2, The Deluge by Stephen Markley, Roland Topor's The Tenant, Ferdydurke by Witold Gombrowicz, a podcast called Bridgewater, and Theresa Braun's Dead Over Heels.   Listen to Bettina

As part of the Rendez-vous littéraires rue Cambon [Literary Rendezvous at Rue Cambon], the podcast "les Rencontres" highlights the birth of a writer in a series imagined by CHANEL and House ambassador and spokesperson Charlotte Casiraghi. Listen to author and critic Erica Wagner in conversation with Claire-Louise Bennett, writer of “Checkout 19”, her first novel published by Jonathan Cape in 2021. Together, they talk about her writing process and the influence of drama on the construction of her characters. They also discuss her relationship with reading and the evolution of her work since "Pond", her first collection of short stories.Claire-Louise Bennett, Checkout 19, Vintage Publishing, 2022.© The New York Times Company. All rights reserved. Used under license.© Goldsmiths Prize.Claire-Louise Bennett, Pond, Fitzcarraldo Editions, London, 2015. Copyright © Claire-Louise Bennett. 2015. Originally published in Ireland by The Stinging Fly Press, 2015.© The Swansea University Dylan Thomas Prize.© University of Roehampton.© The White Review.© The Stinging Fly.© Vogue Italia.© Frieze, tous droits réservés.Penguin Random House.© The Dublin Review.Witold Gombrowicz, Diary, Translated by Lillian Vallee, © Yale University Press, 2012.Günter Grass, The Tin Drum, Penguin, 2005.E. M. Forster, A Room with a View, Penguin, 2012.Françoise Sagan, Bonjour tristesse [1954], Julliard, 2008.The Nobel Prize in LiteratureAnnie Ernaux, Getting Lost, Fitzcarraldo Editions, London, 2022. Copyright © Editions Gallimard, 2001. Translation copyright © Alison L. Strayer, 2022.Annie Ernaux, Getting Lost, Translated by Alison L. Strayer, © Seven Stories Press, 2022.Annie Ernaux, Simple Passion, Fitzcarraldo Editions, London, 2021. Copyright © Editions Gallimard, 1991. Translation copyright © Tanya Leslie, 1993.Annie Ernaux, A Girl's Story, Seven Stories Press, New York, and Fitzcarraldo Editions, London, 2020. Copyright © Editions Gallimard, 2016. Translation copyright © Alison L. Strayer, 2020.Annie Ernaux, A Girl's Story, Translated by Alison L. Strayer, © Seven Stories Press, 2020.Jeanette Winterson, Oranges Are Not The Only Fruit, © Grove Press, 1997.Elizabeth Smart, By Grand Central Station I Sat Down and Wept, Penguin, 1992.

Albath, Maikewww.deutschlandfunk.de, BüchermarktDirekter Link zur Audiodatei

Plath, Jörgwww.deutschlandfunk.de, BüchermarktDirekter Link zur Audiodatei

"Diário" I e II, de Witold Gombrowicz, Edição Antigona. Tradução Teresa Fernandes Swiatkiewicz

In „Pornographie“ umkreist Witold Gombrowicz in meisterlicher Manier die Lust an der Manipulation von Menschen und am Überschreiten moralischer Grenzen. Witold Gombrowicz gilt als einer der bedeutendsten Schriftsteller Polens und ebenso als großer Provokateur wie auch als großer Stilist. Die Hälfte seines Lebens verbrachte er im Exil und starb 1969 als Kosmopolit. Der Schweizer Kampa-Verlag hat jetzt sein Spätwerk Pornographie in neuer Übersetzung herausgebracht – eine wunderbare Gelegenheit zur Wieder- und Neuentdeckung dieses außergewöhnlichen Schriftstellers. Von Karsten Herrmann

Martin, Markowww.deutschlandfunkkultur.de, BuchkritikDirekter Link zur Audiodatei

Plath, Jörgwww.deutschlandfunkkultur.de, LesartDirekter Link zur Audiodatei

Plath, Jörgwww.deutschlandfunkkultur.de, LesartDirekter Link zur Audiodatei

Der Autor Witold Gombrowicz war in den 1960er Jahren sehr bekannt, jetzt bringt der Kampa Verlag sein Werk erneut heraus. Sein Roman "Pornographie" beschreibt subtil ein Schachspiel mit Menschen und deren Gefühlen. Von Denis Scheck.

Czy wiecie, że Witold Gombrowicz był o krok od otrzymania Nagrody Nobla? Wie o tym Klementyna Suchanow, pisarka, redaktorka, znawczyni życia i twórczości Gombrowicza, autorka jego biografii. I to właśnie ona w drugim odcinku Wykładów Radio Proza zabiera nas w podróż przez życie tego jednego z najgłośniejszych polskich autorów XX wieku. O Klementynie Suchanow - od lat zajmuje się badaniem życia i twórczości Witolda Gombrowicza oraz historii i literatury Ameryki Łacińskiej. Autorka "Argentyńskich przygód Gombrowicza" (2005) i "Królowej Karaibów" (2013). Książka "Gombrowicz. Ja, geniusz" dała jej Nagrodę Miesięcznika „Odra” oraz Nagrodę O!lśnienia Onetu w kategorii Literatura, a także została nominowana do Nagrody Literackiej Nike.

En este episodio Tamara y Pablo Pryluka hablan sobre The Wire, Tangerine, Violeta Parra, la última novela de Ariel Magnus y el Diario argentino de Witold Gombrowicz.

“Quentin Euverte“Malaise dans la civilisationà fabre, Parisdu 10 juin au 8 octobre 2022Interview de Quentin Euverte,par Anne-Frédérique Fer, à Paris, le 10 juin 2022, durée 20'54.© FranceFineArt.Communiqué de presseCuratrice : Alexandra Fauà l'initiative du projet : Annabelle PonroyFabre est le fruit de collaborations inédites entre une psychanalyste, une commissaire d'exposition, un artiste. Avant même de s'envisager, Fabre se voyait plutôt comme une aventure singulière offerte à tous dans un lieu intimiste qui privilégie la rencontre avec l'Autre. Un moment en suspens où l'écoute de la parole des artistes embraye des idées, des concepts, des valeurs qui nous rassemblent.Après cinq expositions monographiques inédites (Laëtitia Badaut-Haussmann, Alexandre et Florentine Lamarche-Ovize, Jean-Pascal Flavien, Goni Shifron, Paul Mignard), Fabre s'adapte, étonne, se transforme chaque fois un peu plus au gré des invitations. L'envie première d'échapper aux cadres imposés, aux formats et aux rythmes conventionnels, de soutenir la création contemporaine reste intact. Et Fabre, ouvert à l'inattendu de ce que l'oeuvre d'art nous fait.L'exposition – vue par Alexandra Fau« Au Bord des MondesDepuis sa sortie de la Villa Arson, l'artiste plasticien et producteur indépendant(1) Quentin Euverte (né en 1991) sait s'entourer. Tantôt un photographe tout terrain (Yan Morvan), ou un oncle schizophrène (L'oncle cybernétique, édition Lafayette Anticipation). Rien ne se fait jamais seul. Et pourtant, son moi semble irréductible. Sa parole et ses écrits indissociables de l'oeuvre plastique forment un cosmos qui exprime l'univers. Immédiatement me sont revenus en mémoire les textes de l'écrivain polonais Witold Gombrowicz (1904-1969). J'y retrouve cette fixité interrogative sur l'inanimé ; en lieu et place du moineau pendu à un fil dans l'ouvrage Cosmos, ce sont des dépouilles d'animaux morts ou de simples manteaux de fourrure, allez savoir, entre-aperçus à travers les vitres de caissons réfrigérés. Déjà, cette oeuvre (Canicular Cold, 2014-2016) pour le moins troublante dépendait d'un complexe système d'électrification garant d'une potentielle survie. Cette étrangeté née de l'ambiguïté entre l'inanimé et l'animé trouve son aboutissement dans l'exposition de Fabre « Malaise dans la civilisation » transposant ainsi le célèbre écrit de Sigmund Freud de 1930 dans le 21ème siècle, ère technologique, médiatique et pulsionnelle. Aussi grand lecteur de J.G. Ballard (1930-2009), Quentin Euverte nous propulse dans son projet à la fulgurance d'un corps percutant une glissière métallique d'autoroute à pleine vitesse.Comme dans le livre Cosmos de Gombrowicz, Quentin Euverte part d'éléments factuels, devenus obsessionnels jusqu'au vertige. « 1963 – Je pose deux points de départ, deux anomalies très éloignées l'une de l'autre : a) un moineau pendu ; b) l'association de la bouche de Catherette à la bouche de Léna. Ces deux problèmes se mettent à réclamer un sens. L'un pénètre l'autre en tendant vers la totalité. Ainsi on commence un processus de suppositions, d'associations, d'investigations, quelque chose va se créer, mais c'est un embryon plutôt monstrueux, un avorton… et ce rébus obscur, incompréhensible, va exiger sa solution… chercher une Idée qui explique, qui mette de l'ordre…(2) ».[...]Alexandra Fau1. Producteur indépendant depuis 2017, par le biais de sa structure éditoriale et atelier d'artiste itinérant Bakshish[...]2. Witold Gombrowicz, Cosmos, folio, 1973, p9. Voir Acast.com/privacy pour les informations sur la vie privée et l'opt-out.

(00:00:36) Philipp Hildebrand, der frühere Nationalbankpräsident, wird Präsident der Zürcher Kunstgesellschaft. Eine umstrittene Personalie. Nach dem Desaster rund um die Bührle-Sammlung bräuchte es einen Neuanfang für das Zürcher Kunsthaus. Doch kann der so gelingen? Weitere Themen: (00:04:12) Anklage wegen Ketzerei – ukrainische Gemeinden bereiten ein Verfahren gegen den Moskauer Patriarchen Kyrill I. vor. (00:08:19) Klimakrise auf der Bühne – das Theater St. Gallen zeigt «Die nicht geregnet werden» von Maria Ursprung. (00:12:37) Sehnsucht nach Jugend – der zeitlose Roman «Pornographie» von Witold Gombrowicz wird neu aufgelegt. (00:17:32) Fremd in der neuen Heimat – die Ausstellung «Und dann fing das Leben an» im Stadtmuseum Aarau erzählt die Geschichten türkischer Hilfsarbeiter in der Schweiz. (00:22:04) Meteorologe des Zeitgeists – ein Nachruf auf den verstorbenen Schriftsteller F.C. Delius.

Nicola Steiner, Usama Al Shahmani, Raoul Schrott und – als Gast – die Politstrategin Flavia Kleiner diskutieren über «Eine Frage der Chemie» von Bonnie Garmus, «Amur, grosser Fluss» von Leta Semadeni, «Lord Jim» von Joseph Conrad sowie über «Pornographie» von Witold Gombrowicz. Die kalifornische Autorin Bonnie Garmus erlebt mit ihrem Romandebut derzeit einen Welterfolg. Der unterhaltsame Roman, der bereits in 35 Sprachen übersetzt wurde, erzählt die Geschichte der brillanten Chemikerin Elisabeth Zott. Diese bleibt unter ihren Möglichkeiten – weil sie in den USA der 1950er-Jahre lebt, zur falschen Zeit für eine Frau mit Ambitionen. Kleingehalten von ihren männlichen Kollegen in der Wissenschaft, findet sie sich als Präsentatorin einer TV-Kochshow wieder. Da erklärt sie jeden Abend der versammelten Nation, dass Kochen Chemie ist – und damit Verwandlung. Die Bündner Autorin Leta Semadeni ist schon lange als Lyrikerin bekannt. Ihr erster Roman –«Tamangur» war in der Schweiz ein großer Erfolg. Nun ist mit «Amur, grosser Fluss» Semadenis zweiter Roman erschienen und knüpft an die Geschichte des Mädchens aus «Tamangur» an. In poetischen Schlaglichtern setzt Semadeni die Geschichte von Olgas grosser Liebe zusammen. Ihre Liebe zu einem Dokumentarfilmer, der ständig unterwegs ist. Es sind traumartige, surreale Szenen, die sich mit Liebe, Lebensglück und deren Vergänglichkeit befassen. «Lord Jim» ist neben «Herz der Finsternis» einer der grossen Klassiker des polnisch-britischen Schriftstellers Joseph Conrad. Das Buch ist ein Abenteuerroman und zugleich eine Parabel auf die Zerstörungswut des Kolonialismus. Conrad erzählt von Jim, einem jungen britischen Seemann, der Mannschaft und Passagiere im Stich lässt. Danach versucht er dieser Schmach zu entkommen und erreicht nach langen Reisen die Südseeinsel Patusan, wo er schliesslich von den Einheimischen als Friedensstifter «Lord Jim» verehrt wird. Der polnische Schriftsteller Witold Gombrowicz gilt als einer der Grossen des 20. Jahrhunderts. Aktuell erscheint im Zürcher Kampa-Verlag sein Roman «Pornographie» aus dem Jahr 1960 neu. Der Titel legt eine falsche Spur: sexuelle oder eindeutige Szenen finden sich im Buch des Stilisten und Provokateurs nicht. Eher ist es eine erotische Schachpartie mit lebenden Figuren – eine tödlich endende Intrige, die Gombrowicz zur Zeit der deutschen Besatzung in Polen ansiedelt.

In dieser Folge mit Anika, Meike und Robin: „Bär“ von Marian Engel, „Pornographie“ von Witold Gombrowicz und „Die Imker“ von Gerhard Roth. Bei der Schriftsteller*innenvereinigung PEN kracht's gewaltig: Deniz Yücel hat keinen Bock mehr, Präsident "dieser Bratwurstbude" (O-Ton) zu sein. Was ist da los? Wir klären auf! Außerdem: Wir haben den Film zu Sibylle Bergs neuem Roman "RCE" geschaut, und wir haben Meinungen.

durée : 01:28:30 - Les Nuits de France Culture - "Entretiens avec Witold Gombrowicz", au micro de Gilbert Maurice Duprez ces entretiens avec le grand écrivain polonais, disparu en 1969, ont été enregistrés en 1967 et diffusés pour la première fois du 14 au 20 janvier 1970. - invités : Witold Gombrowicz Ecrivain polonais (1904-1969)

durée : 02:10:00 - Les Nuits de France Culture - En 1979, France Culture proposait un grand portrait de Witold Gombrowicz alors que l'écrivain polonais était mort depuis 10 ans. Sa femme Rita Gombrowicz, l'éditeur Christian Bourgois et Dominique de Roux évoquent sa vie et son oeuvre, avec des archives de l'écrivain et des lectures de ses œuvres. - invités : Rita Gombrowicz; Christian Bourgois; Dominique de Roux Ecrivain et éditeur français. (1935-1977) créateur de l revue Les Cahiers de l'Herne.; Witold Gombrowicz Ecrivain polonais (1904-1969)

durée : 01:33:30 - Les Nuits de France Culture - "Surpris par la nuit" invitait, en 2001, les auditeurs à une plongée dans le théâtre de Witold Gombrowicz. Ses pièces "Le Mariage" ou "Yvonne princesse de Bourgogne" connurent la censure. L'auteur qualifiait son théâtre de "sex-appeal" de son œuvre, l'émission en propose une visite guidée. - invités : Rita Gombrowicz; Dominique de Roux Ecrivain et éditeur français. (1935-1977) créateur de l revue Les Cahiers de l'Herne.

durée : 00:04:45 - Les Nuits de France Culture - L'écrivain polonais Witold Gombrowicz (1904-1969) est reconnu comme l'un des plus grands auteurs du XXème siècle. Il a influencé nombre de ses pairs, tel Milan Kundera. Mathias le Gargasson propose une sélection d'archives autour de son oeuvre, dont un entretien rare enregistré en 1967.

durée : 01:27:00 - Les Nuits de France Culture - En 1984, "Les Nuits Magnétiques" retracent la trajectoire de l'écrivain polonais Witold Gombrowicz en proposant de nombreux témoignages de ses proches, notamment sa femme Rita Gombrowicz, Jorge Lavelli, Constantin Jelenski et Marcelin Pleynet. - invités : Rita Gombrowicz; Marcelin Pleynet; Jorge Lavelli Metteur en scène; Witold Gombrowicz Ecrivain polonais (1904-1969)

Mercedes Monmany, escritora, crítica literaria, traductora y editora española conversará en Centro Sefarad-Israel con la periodista Karina Sainz Borgo sobre su obra Sin tiempo para el adiós editado por Galaxia Gutemberg (2021). El siglo XX está atravesado por éxodos continuos y dramáticos que se dan la mano, sin cesar. Escritores, artistas e intelectuales, de las más diversas nacionalidades y procedencias, escapan de los totalitarismos, de las persecuciones raciales y políticas, de las guerras, de las deportaciones e internamientos en campos de concentración y, en general, de la barbarie y de gigantescos «océanos de odio», como los llamaría Robert Musil. «Decir adiós es un arte difícil y amargo» dirá por su parte Stefan Zweig en el funeral de su amigo igualmente exiliado Joseph Roth. «El exiliado es el devorado por la Historia», añadirá la filósofa española María Zambrano. En “Sin tiempo para el adiós” Mercedes Monmany dirige su vista a algunos de los más grandes creadores europeos del pasado siglo que se vieron obligados a emprender el doloroso camino del exilio. Ahí estarían antinazis alemanes como Thomas y Klaus Mann, Alfred Döblin y Hannah Arendt, austriacos como Robert Musil, Joseph Roth y Franz Werfel, rusos que huían de la tiranía soviética como Nabokov y Joseph Brodsky, confinados de la época musoliniana como Pavese y Natalia Ginzburg, españoles exiliados tras la Guerra Civil como María Zambrano, Luis Cernuda o Chaves Nogales, polacos como Witold Gombrowicz y el Premio Nobel de Literatura Czesław Miłosz o escapados hacia Estados Unidos a causa de las incesantes olas de antisemitismo y la catástrofe del Holocausto como Isaac Bashevis Singer y Henry Roth. Sus historias serán las protagonistas de esta conversación.

Nuestros invitados de hoy son Mónica Braun y José Luis Nogales Baena. El tomo II de las Obras completas reúne las traducciones de Juan Manuel Torres a cuentos de Bruno Schulz y Witold Gombrowicz, y la correspondencia que sostuvo con Sergio Pitol, José Emilio Pacheco, Witold Gombrowicz, Jolanta Garbowska y Claudia Torres. El volumen incluye ensayos de académicos invitados que ponen en contexto tanto la obra de Schulz y Gombrowicz como el trabajo de Torres, realzando la valía y singularidad de sus traducciones. También, con testimonios de Héctor Azar y de Claudia Torres.

En este nuevo capítulo tenemos como invitado a Daniel Saldaña París, escritor, poeta, ensayista y traductor mexicano. Ganador del Eccles Centre & Hay Festival Writers Award, concedido por la Biblioteca Británica y el Hay Festival en Reino Unido. Además, podrás escuchar la novela Cosmos de Witold Gombrowicz en Escucha para leer y no podrás perderte de nuestra sección de clasificados. Dale play y comienza a escuchar.

"Ferdydurke" to jedno z pierwszych, a zarazem jedno z najwybitniejszych dzieł Witolda Gombrowicza. Powieść została wydana w 1938 roku, jednak sam autor sławę i uznanie zyskał dopiero pod koniec życia za sprawą nominacji do Nagrody Nobla z dziedziny literatury, którą otrzymał dwukrotnie: w 1966 oraz 1966 roku. Posłuchaj streszczenia i opracowania "Ferdydurke" i dowiedz się, jak interpretować dzieło Witolda Gombrowicza.

In Operette - een productie van Timeau De Keyser, tibaldus en Toneelhuis - stelt Witold Gombrowicz de geschiedenis van de twintigste eeuw voor als een reeks kostuumwissels. Daartegenover plaatst hij de mens die zich uit dit proces wil terugtrekken om ‘naakt' te kunnen zijn. Luister hier naar de gesproken inleiding op de voorstelling. De inleiding bevat ook beschrijvingen van de visuele elementen (personages, kostuum en decor) speciaal bedoeld voor blinden en slechtzienden. > https://toneelhuis.be/nl/programma/operette

La caída de Piñera es un cuento que detiene el tiempo y extiende las descripciones. ¿Cuánto demora un hombre en caer al precipicio? Este cuento muestra la maestría técnica de Virgilio Piñeira. Virgilio Piñera fue un escritor cubano. Su obra se caracteriza por la exploración de temas como la alienación, el absurdo y la locura a través de un mordaz sentido del humor. Según Witold Gombrowicz, Piñera se aplica a "construir mundo en el que priva lo absurdo", la lógica insensata, haciéndoles sentir a sus lectores un escalofrío metafísico. Más contenido en ► https://kafka.ec Si tienes alguna consulta escribe a ► info@kafka.ec Whatsapp ► +593 9845 59273

“Miscellaneous“Nolwenn Brod / Melchior Tersen / Elliott VerdierFocus : Nolwenn Brod pour « Le Temps de l'Immaturité »chez agnès b. au 17 rue Dieu – Paris – La Fab. hors les mursdu 11 novembre au 1er décembre 2021Interview de Nolwenn Brod,par Anne-Frédérique Fer, à Paris, le 17 novembre 2021, durée 19'49.© FranceFineArt.Communiqué de presseLa Galerie du Jour annonce sa nouvelle exposition Miscellaneous, avec Nolwenn Brod, Melchior Tersen et Elliott Verdier. agnès b. souhaite ici mettre en avant le travail de trois jeunes artistes qui, chacun à leur manière, documentent le monde qui les entoure.Elliott Verdier, photographe de 27 ans aux reportages plusieurs fois primés, qui s'attache dans son travail à capturer des espaces et conditions de vie humaine à travers le monde, nous présente sa série Reaching for Dawn sur l'après-guerre civile au Libéria.Profondément inspiré par la pop culture pré-internet de sa jeunesse, obsédé par les archives et collectionneur compulsif, Melchior Tersen propose quant à lui aussi bien des témoignages personnels de cette époque que des images de communautés aux identités fortes. Il proposera à cette occasion une installation inédite dédiée au Black Metal.Le Temps de l'Immaturité, série initiée en 2018 par Nolwenn Brod, fait référence au premier ouvrage de l'écrivain Witold Gombrowicz qui explore les thèmes de l'immaturité, de la jeunesse et des relations interpersonnelles en ce qu'elles façonnent les individus. L'artiste dresse ici le portrait d'une jeunesse polonaise dont les corps sont en prise avec l'inconfort de tensions politiques, sociales, relationnelles ou introspectives.Focus – Nolwenn Brod – Le Temps de l'Immaturité (2018, en cours)Depuis plusieurs années j'explore la dimension de la rencontre, à la recherche de la Forme au sens du comportement. Il est souvent question de la représentation d'un combat intérieur, d'un duel, des formes que les forces ont créées dans leur conflit. Chaque portrait, chaque affaire individuelle est politique, elle devient indispensable, nécessaire, et fragmentée, une toute autre histoire s'agite en elle (structuralisme). Tout y prend une valeur collective.Ce que peut un corps pris entre les autres corps, le monde, et lui-même. Jean-Pierre Salgas«Le temps de l'immaturité» a été initié à Lodz en Pologne sur une invitation de Raphaëlle Stopin en novembre 2018 dans le cadre d'une résidence de création d'un mois. J'envisageais de travailler en photographie et en vidéo autour de l'oeuvre de Krzysztof Kieślowski et de son cinéma de l'inquiétude morale. J'ai découvert la littérature de Witold Gombrowicz quelques jours avant mon départ : ce fut une véritable révélation littéraire. L'écrivain né en Pologne en 1904 a immigré en Argentine en 1939, au moment où les nazis envahissaient la Pologne.[…]Nolwenn Brod Voir Acast.com/privacy pour les informations sur la vie privée et l'opt-out.

​Virgilio Piñera (Cárdenas; 4 de agosto de 1912 - La Habana; 18 de octubre de 1979) fue un escritor cubano. Incursionó en la poesía, el cuento, la novela y el teatro; sus obras más conocidas incluyen el poema La isla en peso (1943), el libro de relatos Cuentos Fríos (1956), la novela La carne de René (1952) y la obra Electra Garrigó (1959). Es uno de los autores más importantes de la literatura cubana. Su obra se caracteriza por la exploración de temas como la alienación, el absurdo y la locura a través de un mordaz sentido del humor. Según Witold Gombrowicz, Piñera se aplica a "construir mundo en el que priva lo absurdo", la lógica insensata, haciéndoles sentir a sus lectores un escalofrío metafísico. (Fuente: Wikipedia)

„Trzeba odwagi, by napisać książkę o Gombrowiczu” - zachęcamy do wysłuchania rozmowy prof. Tomasza Bocheńskiego z Wydziału Filologicznego UniLodz z prof. Józefem Olejniczakiem z Uniwersytetu Śląskiego, autorem publikacji „Witold Gombrowicz. Ja!”. Nowa książka o Witoldzie Gombrowiczu została wydana przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego: https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/produkt/witold-gombrowicz-ja/

For full episode subscribe to the show on Patreon Contain's most requested guest, Writer, Art Columnist, and Spike New York Editor Dean Kissick comes on to discuss leaving society, identity, and the ways in which we might free ourselves from individualism. Many people have tried on all sides of the political spectrum and failed, either through new trad movements, social media "friend" networks, and secular utopianism. Does spirituality in a base or broad sense help answer this question? Michel Houellebecq's The Elementary Particles, Witold Gombrowicz's Ferdyduke, Byung Chul Han's Psychopolitics, and Tao Lin's Leave Society (reviewed in his Downward Spiral Column) set examples of ego liberation, maybe through emancipatory DADA nihilism, kratom, Jesus, baroque art, being Black Dean Kissick, and more. Lots to unpack here, and hopefully some ideas to enjoy. Read his latest column for Spike on Tao Lin's Leave Society

Manlighet och litteratur - är det ett problem? Gästabudet tar sig an Casanovas memoarer, Horace Engdahls aforismer, Witold Gombrowicz hyperboliserade jag och Henrik Bromanders skildringar av den samtida svenska manlighetens patetik. Dessutom pratar vi pappaledighet, svagbegåvade barn, om feminismen gör heterorelationer lesbiska och Ulf Lundells traumatiska sexdebut.   Med Mikaela Blomqvist, Victor Malm, Rebecka Kärde och Lyra Koli.

Manlighet och litteratur - är det ett problem? Gästabudet tar sig an Casanovas memoarer, Horace Engdahls aforismer, Witold Gombrowicz hyperboliserade jag och Henrik Bromanders skildringar av den samtida svenska manlighetens patetik. Dessutom pratar vi pappaledighet, svagbegåvade barn, om feminismen gör heterorelationer lesbiska och Ulf Lundells traumatiska sexdebut.   Med Mikaela Blomqvist, Victor Malm, Rebecka Kärde och Lyra Koli.

Episodio Nº13: Construimos un Frankenstein que anda en subtrenmetrocleta y que forma un gran diario a partir de los cuadernos personales de Franz Kafka, Witold Gombrowicz, Alejandra Pizarnik, Enrique Vila-Matas, Marguerite Duras, Sándor Márai, John Cheever, Susan Sontag, Abelardo Castillo, Anaïs Nin, Ricardo Piglia y Fernando Pessoa. No necesariamente en ese orden. Escuchá Si una noche de invierno un viajero todos los jueves a las 23.59 por El Destape Radio. Con Tebo Lo Sasso, Gaby Delelisi y Diego Tomasi.

Witold Gombrowicz (1904–1969) var en polsk journalist och författare som befann sig på resa i Sydamerika när andra världskriget bröt ut. Han bestämde sig för att stanna i Buenos Aires. Här påbörjade han den dagbok som blev hans främsta litterära verk, en dagbok som från början av 1950-talet fortlöpande publicerades i en polsk exiltidskrift. Egentlig litterär berömmelse vann han sent, först på 1960-talet, och då med en roman som hade tillkommit och utgivits redan i Polen, Ferdydurke. De inkomster som följde med berömmelsen gjorde det möjligt för honom att återvända till Europa, dock inte till Polen men väl till Frankrike. Han häcklade återkommande förhållandena i sitt forna fosterland men bekände sig till radikal individualism och inte till någon oppositionsrörelse. Richard Swartz, journalist och författare, tidigare Svenska Dagbladets korrespondent i Central- och Östeuropa, samtalar med Peter Luthersson.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Skaito aktorius Saulius Sipaitis.

Witold Gombrowicz. „Lenkiški prisiminimai“. Skaito aktorius Saulius Sipaitis.

The PULCH team touch bases to network and brainstorm a content strategy raising awareness around Witold Gombrowicz's 1965 novel Cosmos. Nic gets a new microphone, and a young British boy's wristwatch torments him for years. --- Support this podcast: https://anchor.fm/pulch/support

Hoy hacemos un viaje Polonia-Argentina-Francia pero en realidad viajamos al pasado. Diego Tomasi nos cuenta qué pasó hace un año, cuando una radio transmitió 24 horas dedicadas solamente a un escritor. Hoy recordamos qué fue Radio Gombro.

Powszechnie już wiadomo, że Witold Gombrowicz był najprawdopodobniej biseksualny. Wątki homoerotyczne zajmują ważne miejsce w ponad 1000-stronicowej biografii autora napisanej przez Klementynę Suchanow, jego intymnych notatkach opublikowanych kilka lat temu pod tytułem "Kronos" i w dziesiątkach opracowań jego twórczości - to wszystko i jeszcze więcej specjalnie dla Was streściliśmy w kwadrans :)Źródła:K. Tomasik, „Homobiografie", Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2008.W. Gombrowicz, "Kronos", Wydawnictwo Literackie, 2013. K. Suchanow, "Gombrowicz. Ja, geniusz", Wydawnictwo Czarne, 2017.

Agnes Banach har oversatt flere romaner av den polske forfatteren Witold Gombrowicz. I denne sendingen av Tekstbehandlingsprogrammet prater vi om den siste oversettelsen, Pornografi. I tillegg anbefaler Emily den illustrerte Syndige Folkeeventyr, og Torolf reflekterer over Amtmannens døtre. I studio var Emily Nerland og Hanna Nordlien Berg. Tekniker var Helje Svensson.

Uwagi na marginesie wykładu noblowskiego Olgi Tokarczuk: zamieszczam w trzech częściach. Ale wprowadzenie tylko tutaj ^_^ Ciekawym kluczem do do zrozumienia (i docenienia) wykładu noblistki jest wychwycenie chociaż części nawiązań, które w mniej lub bardziej zawoalowany sposób wykorzystywane są w omawianej wypowiedzi. Sygnalna lista poniżej - z pewnością może być poszerzana; wymieniam tylko te, które nie są przywołane bezpośrednio w wypowiedzi Tokarczuk; w kolejności pojawiania się: - Roland Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii. Warszawa 1996 - Tadeusz Różewicz, Matka odchodzi, Wrocław 2001 - Marcin Wicha, Rzeczy których nie wyrzuciłem, Kraków 2017 - Małgorzata Musierowicz, cykl: Jeżycjada - Stanisław Barańczak, Tablica z Macondo, Londyn 1990 - Psalm 27 - Zbigniew Herbert, Tkanina, [w:] tegoż, Epilog burzy, Wrocław 1998 Jan Rybowicz, Tabletki ze słów, [w:] tegoż, Wiersze, Kraków, 1986 - Czesław Miłosz, Czytając japońskiego poetę Issa, [w:] tegoż, Hymn o perle, Kraków 1983 - Witold Gombrowicz, Dzienniki, Paryż, 1957-1966 - Olga Tokarczuk, Podróż ludzi Księgi, Kraków 1993 - Papież Franciszek, Kazanie, Lampedusa, 2013 - Yuval Noah Harari, Homo deus. Krótka historia jutra, Kraków 2018 - Wiliam Szekspir, Makbet - Roman Ingarden, Szkice z filozofii literatury, Łódź 1947 (jako przykład fenomenologii dzieła literackiego) - Michael Dylan Foster, Yokai. Tajemnicze stwory w kulturze japońskiej, Kraków 2017 (jako przykład częstej współczesnej refleksji nad znaczeniem i rolą ożywionych przedmiotów) - Papież Franciszek, Laudato si, Watykan 2015 - Tadeusz Różewicz, Zawsze fragment, Wrocław 1996 Uwaga dla tych, którzy odważnie dotarli do tego miejsca - nie wykorzystuję wszystkich w swojej wypowiedzi, i tak jest zbyt długa ^_^

In this podcast we talk to Nicole Cushing about A Sick Gray Laugh, The Half Freaks, Witold Gombrowicz, and much more. About Nicole Cushing Nicole Cushing is the Bram Stoker Award® winning author of Mr. Suicide and a two-time nominee for the Shirley Jackson Award. Show notes [03:30] Conversation start [08:20] Completing her first marathon … Continue reading

durée : 01:30:03 - Les Nuits de France Culture - Par Didier Cahen - Avec Jorge Lavelli, Marcelin Pleynet, Michel Bernard, Severo Sarduy, Rita Gombrowicz et Konstanty A. Jelenski - Réalisation Pamela Doussaud

Parliamo di poesia e di come definirla. Partiamo dalla nuova rubrica dedicata al genere dal quotidiano "laRepubblica", parliamo di gabbiani e cliché, leggiamo una poesia di Cardarelli. Cosa significa poesia e poeta? Lo proviamo a capire da due libri: "Odiare la poesia" di Ben Lerner e "Contro i poeti" di Witold Gombrowicz. Passiamo poi al film "Paterson" di Jim Jarmush e finiamo con un esercizio sulla figura retorica dell'anafora, non senza prima aver accennato all'importanza della retorica, della musicalità e del ritmo.

Litteratur på Blå feirer den nye norske oversettelsen av Witold Gombrowiczs siste, sprøeste og muligens beste roman: Kosmos! Witold Gombrowicz (1904–1969) utga Kosmos i 1965. Det ble hans siste utgivelse og et høydepunkt i et nyskapende og markant europeisk forfatterskap som har vært retningsgivende for flere generasjoner av norske litterater – fra Dag Solstad til Karl Ove Knausgård. Vi inviterer til samtale om romanen Kosmos, forfatterskapet til Gombrowicz og betydningen det har hatt for den norske litteraturen. I panelet: Agnes Banach – litteraturviter og oversetter. Har blant annet oversatt Kosmos, Transatlantyk og Dagbøkene av Gombrowicz til norsk på Flamme Forlag. I 2013 mottok hun Kritikerprisen for sin oversettelse av Dagboken 1953–1958 av Witold Gombrowicz. Tor Eystein Øverås – essayist, forfatter og litteraturkritiker. Samtalen ledes av Julia Wiedlocha fra redaksjonen. Skuespiller Henrik Rafaelsen leser. Dørene åpner kl. 19.00. Samtalen begynner kl. 19.30. cc: 50 kr. Velkommen!

En 1939 el escritor polaco, Witold Gombrowicz, cruzó el Océano Atlántico hasta llegar a la que sería su segunda casa, Argentina. Esta vez el argentino, Nicolás Hochman viene a Polonia a reforzar los puentes entre ambos países. Después de haber organizado el que sería el mayor congreso internacional dedicado a Gombrowicz, Nicolás nos habla de algunos temas como el nacionalismo y las formas en Gombrowicz. ¿Podemos escapar de estas formas? ¿Por qué dedicar su vida a la difusión de este personaje polaco en Argentina?

Florentina Messina y Tomás Fernández son miembros de la compañía argentina de teatro "Pablito no clavó nada". Durante su gira por Europa se detienen en Varsovia para explicarnos cómo en un proceso colectivo trajeron la obra de Witold Gombrowicz al público internacional actual.

Speciale Salone del Libro di Torino. - David Trueba, “La canzone del ritorno” - Witold Gombrowicz, “Kronos” - Yasha Mounk, “Popolo vs. Democrazia” - Gianfranco Di Fiore, “QUANDO SARAI NEL VENTO”

Speciale Salone del Libro di Torino. - David Trueba, “La canzone del ritorno” - Witold Gombrowicz, “Kronos” - Yasha Mounk, “Popolo vs. Democrazia” - Gianfranco Di Fiore, “QUANDO SARAI NEL VENTO”

Follow Erin on Twitter @ingletime; visit her site eriningle.com Notes: The House of the Spirits and Eva Luna by Isabel Allende; One Hundred Years of Solitude by Gabriel Garcia Marquez; Ferdydurke by Witold Gombrowicz; El Tunel by Ernesto Sabato; Bill Peet An Autobiography; A People’s History of the United States by Howard Zinn; White Girls by Hilton Als; Moonwalking With Einstein by Joshua Foer; Brokeback Mountain by Annie Proulx; Shipping News, band; Bad Dirt: Wyoming Stories by Annie Proulx; Blindness by Jose Saramago; The Glass Castle by Jeannette Walls; Snow Falling on Cedars by David Guterson Theme song from Schnupp & the pups (schnuppthepups.bandcamp.com/album/demo Follow Brent @blentfryberg; brentflyberg.com Follow Kelly @kerlyhan; kellyhannahcomedy.com

Witold Gombrowicz (1904–1969) var en polsk journalist och författare som befann sig på resa i Sydamerika när andra världskriget bröt ut. Han bestämde sig för att stanna i Buenos Aires. Här påbörjade han den dagbok som blev hans främsta litterära verk, en dagbok som från början av 1950-talet fortlöpande publicerades i en polsk exiltidskrift. Egentlig litterär berömmelse vann han sent, först på 1960-talet, och då med en roman som hade tillkommit och utgivits redan i Polen, Ferdydurke. De inkomster som följde med berömmelsen gjorde det möjligt för honom att återvända till Europa, dock inte till Polen men väl till Frankrike. Han häcklade återkommande förhållandena i sitt forna fosterland men bekände sig till radikal individualism och inte till någon oppositionsrörelse. Richard Swartz, journalist och författare, tidigare Svenska Dagbladets korrespondent i Central- och Östeuropa, samtalar med Peter Luthersson.

Episode 33 de Comme en passantCritiquer, c’est seulement constater qu’un concept s’évanouit (…). Mais ceux qui critiquent sans créer (…), ceux-là sont la plaie de la philosophie. (Gilles Deleuze, Qu’est-ce que la philosophie ?) Critiquer Le 33e épisode de Comme en passant s’intitule “Ceux qui critiquent sans créer” et est consacré à une vieille épine dans le pied de l’histoire de la philosophie, ainsi que, et surtout, de l’histoire de l’art.Je veux parler des critiques, commentateurs et spécialistes, qui sont les vieilles tentes de la culture de Witold Gombrowicz, nés principalement au XXe siècle et qui ont participé, comme le présage Honoré de Balzac dans Illusions perdues, à un appauvrissement, ainsi que, et surtout, à un empoisonnement du livre, comme le dénoncera également Gilles Deleuze à la lettre C de son Abécédaire, et de la représentation de l’art en société.Nous allons donc opposer deux figures ici, deux personnages : d’une part, l’artiste, d’autre part, le critique. Le premier est un créateur, le second un orateur. Le critique, cet intellectuel creux qui commente, raconte, répète, sans faire de différence, sans distinguer. Et nous en connaissons aujourd’hui, même en podcast, de ces spécialistes improvisés d’un domaine ou d’un art, qui jugent, donnent leurs opinions comme de grande valeur, tandis qu’ils ne produisent rien.Nous irons, enfin, vers une réponse à cette question : Est-il possible d’être un critique créateur ? Références servant à la préparation de l’épisode Honoré de Balzac, Illusions perdues : Lucien, poète, fait le choix du métier de critique, de journaliste. Lecture d’un passage où l’on dit ce que sera le journalisme. Marcel Proust, « Mondanité de Bouvard et Pécuchet » dans Ecrits sur l’art : « Ils en firent spirituellement la critique… ». Gilles Deleuze et Félix Guattari, Qu’est-ce que la philosophie ? : la critique, la communication. Ce que dit Deleuze enfin sur la critique au cinéma, soit dans les textes Image-mouvement et Images-temps, soit dans ses cours à l’université de Vincennes.Contribuer au podcast Si vous voulez apporter votre contribution à cet épisode, vous pouvez contacter votre dévoué serviteur à podcastcep@gmail.com.

Continua il percorso di Eduardo Zarelli nelle filosofie di pensatori non conformisti, anche se oggi ci parla di un concetto generale piuttosto che ti una figura particolare. L’argomento è: la perdita della qualità rispetto alla quantità, alla mancanza di una scala, di una misura, nella nostra vita moderna. Un tema di primaria importanza. Eduardo ci guida in questo percorso attraverso citazioni bibliche, qualità e quantità, gigantismo e anonimato, morale e letteratura polacca.

Continua il percorso di Eduardo Zarelli nelle filosofie di pensatori non conformisti, anche se oggi ci parla di un concetto generale piuttosto che ti una figura particolare. L’argomento è: la perdita della qualità rispetto alla quantità, alla mancanza di una scala, di una misura, nella nostra vita moderna. Un tema di primaria importanza. Eduardo ci guida in questo percorso attraverso citazioni bibliche, qualità e quantità, gigantismo e anonimato, morale e letteratura polacca.

CEP #20 – Ferdydurke, de Witold Gombrowicz Comme en passant - épisode 20 L'épisode 20 de Comme en passant sera diffusé le samedi 17 septembre 2016. L'épisode Ferdydurke commence à la manière d’un texte de Kafka : réveil dans une chambre, réflexion, entrée d’un personnage qui va tout chambouler. Les auteurs sont contemporains, mais Gombrowicz n’aura pas lu Le Procès. Au lieu d’agents venant arrêter le personnage principal, ici nous avons un homme qui va tout simplement conduire Jojo, notre narrateur, à l’école. Ah, c’est ça Ferdydurke ? Mais Jojo a trente ans ! C’est un adulte et on le mène à l’école, parmi les adolescents. Le sujet principal du texte : une critique de l’infantilisation. L'infantilisation Cette critique de l’infantilisation est une entrée, en fait, dans un univers surréaliste. Je dirais que ce n’est pas symbolique, mais bien philosophique. Gombrowicz a inventé des termes, en russe, qui sont comme des concepts. A commencer par le « cucul ». Cucul, visage… on est presque chez Deleuze. Le monde des adultes, l’âge adulte, comme il est conçu par la société, n’est pas adulte, il n’est qu’une soumission et une acceptation des valeurs de l’époque. Est critiquée également la culture telle qu’elle est administrée à l’époque moderne. Le « devenir moderne » vide de sens. Les vieilles tantes de la culture qui croient tout savoir de l’art, qui se croient artistes même, sont des plaies de la pensée et de l’art. Grombowicz, Kafka, Deleuze, Foucault, Beckett… ce sont des potes du XXe siècle.

When I read the book [Witold Gombrowicz’s Cosmos] in preparation for watching the film I was struck by the singular oddness of the writing (albeit a translation) both in style and in content. There were moments when the sheer incessancy of the intricate madness lost me but I battled through and ended up being wholly won over. Three things in particular struck me: the emphasis on the mundane, the staunch surrealism and the never-quite-referencing of the encompassing void of the eponymous cosmos. It’s vivid and evocative in its deliberately obfuscatory pseudo-dullness - and knowing it was adapted by Andrzej Žuławski, the master of surreal existential mania, made me even more curious to see how it would be turned into a film. Safe to say my trust in Žuławski’s mastery - based, I must admit, on only two films as of yet (Possession (1981) and TheDevil (1972)) - was fully validated. It fulfils the major criteria of successful adaptations - that is, hitting most of the same beats and details of the source and capturing its spiritual essence - and then adds its own specific touches. And what a source! And what touches! The film most definitely channels the mundane mania (or… mundania?) of the book but also tops it off with incredible incredulities of its own. All the dead animals are there, the perverse language play is there (made all the more impressive for being translated from Polish to French as well as English in the subtitles), the unrepressable emotional tension, the focus on hands, the frightening absurdity… but there’s also extra discussions of film and literature (including a cheeky self-deprecating namedrop of one of Žuławski’s own films) and the dives into the writing process, as well as a wicked satisfyingly unsatisfying ending. Žuławski’s Cosmos (without forgetting Gombrowicz’s book - he named the main character after himself, by the way) speaks to my adoration and desire of the profoundly inconsequential, the horror of everyday surrealism, the incomprehensible chaos of minutiae… our mouths are a dark cavern and so is space, we are told. Am I totally out of it or is that a huge insignificant revelation of stupid genius? Hours after seeing this at the cinema my head was still spinning. Spinning, spinning, spinning. Spinning with the ridiculous, glorious intensity of life’s tedium and the tedium of life’s ridiculous, glorious intensity. Spinning with how much we know and how little we understand. Spinning with the unnecessariness and the importance of existence. It makes at once perfect sense and no sense at all. The contradictions here are on purpose. I mean, the cosmos is everything, and the cosmos is nothing. And we are all the cosmos… Written by Ben Volchok

When I read the book [Witold Gombrowicz’s Cosmos] in preparation for watching the film I was struck by the singular oddness of the writing (albeit a translation) both in style and in content. There were moments when the sheer incessancy of the intricate madness lost me but I battled through and ended up being wholly won over. Three things in particular struck me: the emphasis on the mundane, the staunch surrealism and the never-quite-referencing of the encompassing void of the eponymous cosmos. It’s vivid and evocative in its deliberately obfuscatory pseudo-dullness - and knowing it was adapted by Andrzej Žuławski, the master of surreal existential mania, made me even more curious to see how it would be turned into a film. Safe to say my trust in Žuławski’s mastery - based, I must admit, on only two films as of yet (Possession (1981) and The Devil (1972)) - was fully validated. It fulfils the major criteria of successful adaptations - that is, hitting most of the same beats and details of the source and capturing its spiritual essence - and then adds its own specific touches. And what a source! And what touches! The film most definitely channels the mundane mania (or… mundania?) of the book but also tops it off with incredible incredulities of its own. All the dead animals are there, the perverse language play is there (made all the more impressive for being translated from Polish to French as well as English in the subtitles), the unrepressable emotional tension, the focus on hands, the frightening absurdity… but there’s also extra discussions of film and literature (including a cheeky self-deprecating namedrop of one of Žuławski’s own films) and the dives into the writing process, as well as a wicked satisfyingly unsatisfying ending. Žuławski’s Cosmos (without forgetting Gombrowicz’s book - he named the main character after himself, by the way) speaks to my adoration and desire of the profoundly inconsequential, the horror of everyday surrealism, the incomprehensible chaos of minutiae… our mouths are a dark cavern and so is space, we are told. Am I totally out of it or is that a huge insignificant revelation of stupid genius? Hours after seeing this at the cinema my head was still spinning. Spinning, spinning, spinning. Spinning with the ridiculous, glorious intensity of life’s tedium and the tedium of life’s ridiculous, glorious intensity. Spinning with how much we know and how little we understand. Spinning with the unnecessariness and the importance of existence. It makes at once perfect sense and no sense at all. The contradictions here are on purpose. I mean, the cosmos is everything, and the cosmos is nothing. And we are all the cosmos… Written by Ben VolchokSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In the seventh episode of Daughters of Darkness, Kat and Samm conclude their four-part exploration of the career of director Andrzej Zuławski, beginning with a discussion of La note bleue (1991). This unconventional biographical drama explores the fading relationship between Chopin and French writer George Sand, which is complicated by the intrusion of her teenage daughter, Solange (played by Zuławski’s then partner and longtime muse Sophie Marceau), who is also in love with Chopin. Next they look at Zuławski’s first Polish-made film in nearly two decades, the strange and sublime Szamanka (1996), about an uncontrollable young woman whose sexual relationship with an anthropologist begins to consume his life. Finally, they explore La fidélité (2000), his final film with Marceau, which follows a headstrong artist and her difficult, but passionate marriage to a book publisher that is thrown into chaos when an attractive young photographer enters her life. They wrap up the episode with a discussion of Zuławski’s recent, final film, Cosmos (2015), an absolutely beautiful adaptation of Witold Gombrowicz’s absurdist novel of the same name, about two young men who discover an existential mystery at a boarding house in the countryside.

Skriver du dagbok, eller er du nysgjerrig på andres dagbøker? Her kan du høre et foredrag av Morgenbladets Margunn Vikingstad, om dagbøkene til forfattere som Anaïs Nin, Olav H. Hauge og Witold Gombrowicz. Podkasten handler også om dagbokinspirerte romaner, og som om det ikke var nok, så får du et innblikk i tvilsomme tannpusserutiner i familien Knausgård.

"Un Polonais exacerbé par l'histoire": les articulations de la vie de Witold Gombrowicz (1904-1969), correspondent aux grands moments du siècle. Depuis Ferdydurke (1937) jusqu'à Cosmos (Kosmos, 1964) et Opérette (1967), en passant par le Journal (1952-1966) ou encore Souvenirs de Pologne, Jean-Pierre Salgas, critique et professeur d'histoire et de théorie des arts, présente l'oeuvre d'un géant de la littérature du XXe siècle. Né en Pologne, ayant passé de nombreuses années en Argentine, puis en Allemagne et en France, Witold Gombrowicz est l'auteur d'une oeuvre dont les grands thèmes sont l’immaturité, l'incertitude du moi, la peur du vide et les formes, autrement dit "toutes les formes de l’homme, ses gestes et ses masques" (Bruno Schulz). La mode en particulier, thème central d'Opérette, est chez Gombrowicz une expression privilégiée de la comédie humaine, autrement dit un mince vernis de civilisation. Jean-Pierre Salgas explique que la vraie patrie de Gombrowicz, ce sont les lieux "entre" différentes nations et classes sociales, entre littérature et philosophie, entre les sexes, entre l'athéisme et la chrétienté... On pourrait parler ainsi d'une "entropologie" à son propos. "Mon oeuvre est très chic, expliquait Gombrowicz, comme un nécessaire de voyage : une grande valise - ce sont mes romans, deux valises moyennes - ce sont mon Journal et mon théâtre, et une petite valise - ce sont mes contes"...

Dagbøkene til polske Witold Gombrowicz foreligger nå komplett på norsk

Witold GombrowiczLe Regard Littéraire.Editions Complexe.Texte lu par Strofka Télécharger le fichier mp3 Clic droit / Enregistrer sous... Téléchargement :[mp3 : 2,1 Mo / Durée : 2'14]corps et âme exprimerd'un geste farouchenous voulons rendreses rapports avec l'universloin d'être une forceen réalité une erreur de styleposition réelle dans le mondele ton héroïque entre l'universet lui entrer en transesune faiblesse dans le monde