Podcasts about johrn

Hebbt Ju dat Dingsdag ook in't Radio heuert? Dor keem in de Norichen, dat de Nord-Ostsee-Kanol in „Ost-Nordsee-Kanol“ ümbenennt ward. Dat „Lübecker Institut för Geographische Gliekstellung“ hett siet Johrn dorop klogt un nu vör't böberste Lannesgericht in Sleswig Recht kreegen. In de Begrünnung hett dat heeten, wat dat ni gerecht weer, dat de Nordsee bi den Kanol al siet 77 Johr an Anfang steiht. Nu schall de Ostsee in den Noom för de nästen 77 Johr op Platz een stohn. De Brunsbütteler Börgermeister Martin Schnmedtje hett dor in't Radio ook wat to seggt. He is splitteri un frogt sick, wat för'n „Honk“ ut den Nord-Ostsee-Kanol 'n „ONK“ moken will. Ulf Kämpfer, de böberste Börgermeister vun Kiel, finnd dat good, weil he je an de Ostsee to Huus is. Un Thomas Fischer, de Pressespreeker vun't Woter- un Schippfohrtsamt süht in de Noomsännerung blots 'n grooten Barg Arbeid. Dösig weer overs, dat de ganze Krom blots op een Radiosenner loopen is un ni op all. Un wokeen in Kalenner keeken hett, den weer klor, dat Dingsdag de 1. April ween is. Jo, dat weer 'n Aprilscherz. Ni slecht. Dat hebbt se sick scheun utdacht. Ook dat Schmedtje, Kämpfer un Fischer dor mitspeelt hebbt funn ick drulli. Veele Toheurers weer seeker glieks klor, wat dat Klamauk ween is. Harr de Mellung heeten, dat de NOK in „Donald-Trump-Kanol“ ümbenennt warrn schall, harrn dat wohrschienli mehr Lüüd glöövt. Op de anner Sied is för Trump je geföhlt jeden Dag de 1. April, wenn dat üm de Wohrheit geiht. Un dormit is he lang ni alleent. Na, un wann hebbt Ju toletzt een in April schickt? Dat schient je so'n beten ut de Mod‘ to kom‘. Overs ick finn, dat's 'n feine Sook, wenn man sien graue Zelln bilütten ook mol dorto bruukt, annere Lüüd mit'n harmlose Sook op'n Arm to nehm. Achteran kann man denn tosom doröver to lachen. Denn mit unscheune un weniger amüsante Angelegenheiten ward wi je al mehr as genog op'n Arm nohm… In düssen Sinn

In de Meern vun de 80er Johrn keem de Film „Zurück in die Zukunft“ in de Kinos, mit Michael J. Fox un Christopher Lloyd. Dat weer'n Knaller un de Film is good öllert, den kann man sick hüüt noch good ankieken. Kort geseggt hett dor de verrückte Dokter un Erfinner Emmet Brown ut 'n besünnered Auto, dat weer 'n De Lorean, 'n Tiedmoschien buut. Mit düsse Auto-Tiedmoschien fohrt Marty Mc Fly, de junge Fründ un Bewunnerer vun den Dokter, vun't Johr 1985 no 1955. Dor dreept Marty den 30 Johr jüngeren Doc Brown un dat gifft 'n grooted Spektokel, dormit den junge Mann weller in sien Tied, also „trüch in de Tokunft“, kümmt. To Anfang glöövt de Dokter je noch ni, dat de Jung ut de Tokunft is. An de Steed kümmt dat to 'n ganz interessanten Dialog mang de beiden. Doc Brown froogt, wokeen denn 1985 US-Präsident is. Dorop seggt Marty natüürli „Ronald Reagan“. Dor fangt de Dokter hysterisch dat Lachen an un seggt: „Ronald Reagan? De Filmschauspeeler? Un wokeen is Vizepräsident? Jerry Lewis? Un John Wayne is wohrschienli Verteidigungsminister…“ Tscha, harr Doc Brown sien Kumpel ni no 1955 sünnern no 2025 schickt, denn harr he wiss noch mehr staunt. Dor is nömli to'n tweeten mol de Milliardär Donald Trump Präsident, de noch gediegener to ween schient as Doc Brown. Verteidigungsminister is 'n Fernsehmoderator, de ganz begeistert is vun de Krüüzfohrers ut Middelöller. Dorüm hett he sick de Krüüzfohrer-Symbole ook groot op de Bost tätoweern loten. Un denn is dor je ook de Raketen- un Elektro-Auto-Fabrikant Elon Musk, de de Bürokratie in de USA afbuun schall. Dat is ook good för sien eegen‘ Geschäfte. Gesundheitsminister ward 'n Verschwörungstheoretiker un Impgegner. Jo un so geiht dat wieder. Overs dat is je lang ni allns. Vun dat, wat Marty Mc Fly in 2025 op de Welt to sehn kriegen wurr, kreeg he wohrschienli düchti Hartkloppen. De wurr een, twee, dree weller no sien Tied afsuusen. Leider kümmt he je ni würkli ut de Vergangenheit her. Anners wurr ick em nömli froogen, wat mit no 1985 trüchfohrn kunn… In düssen Sinn

Ok dütmal hebbt wi bi "Wi snackt Platt" wedder ünnerscheedlich Themen för Jo: - Nick Wilder un de Karl-May-Spelen in Bad Segeberg Düt Wekenenn geiht de Saison bi de Karl-May-Spelen in Bad Segebarg toenn. Düt Johr ok mit dorbi weer de Schauspeler Nick Wilder. He weer in en Hauptrull beleven un hett den Halunken Emery Foster speelt. Wi hebbt mit Nick Wilder över siene Tiet bi de Karl-May-Spelen snackt. Twüschen twee Vörstellen. In'n Peerstall. - Quickborn-Pries, Quickborn-Verlag un Quickborn-Vereenigen Al in'e verleden Utgaav hebbt wi vermellt: Gesche un Peer-Marten Scheller vun'n Hamborger Quickborn-Verlag sünd mit den renommeerten Quickborn-Pries vun`e Hamborger Quickborn-Vereenigen för nedderdüütsche Spraak un Literatur uttekent worrn. Dütmal vertellt wi Jo noch en beten wat mehr doröver - un wi stellt de Fraag: wat hett egens de Quickborn-Verlag mit de Quickborn-Vereenigen to doon? De Antwoort vörweg: Hüüttodaags sünd dat twee ünnerscheedlich Institutschonen. Man: se hebbt en gemeensame Geschicht! - De Salt-Ewer "De Sulte" in Lümborg "De Sulte" so heet de Originaal-Nabo vun en olen Salt-Ewer, mit den een op de Ilmau in Lümborg (Lüneburg) Utfohrten maken kann. Bi "Wi snackt Platt" vertellt wi Jo mehr över dat Schipp un de Ehrenamtlichen, de sik üm dat Schipp kümmern doot. - "Finkwarder blifft Finkwarder" - en plattdüütsche Radio-Reportaag ut dat Johr 1957 De Kollegen ut de NDR Retro-Redakschoon hebbt in't NDR Archiv en plattdüütsche Radio-Reportaag ut dat Johr 1958 wedderfunnen, de en sik nu op ndr.de/platt anhöörn kann: "Finkwarder blifft Finkwarder" heet düsse Reportaag vun Wolfgang Christian Seiffert un Otto Tenne und dat geiht dor üm de Geschicht vun Finkwarder un woans ut dat fröhere Fischerdörp en Industrievöroort worrn is. Vele Lüüd, de in'e 50er Johrn op de Elvinsel tohuus weern, kaamt in düsse Reportaag to Woort. Bi "Wi snackt Platt" maakt wi Jo en beten wat Lust op düsse würklich heel interessante Reportaag vun domals. Moderatschoon: Jan Wulf

Worüm ward wi ni eenfach blots öller, worüm seht wi bi't Öllerwarrn ook ümmer öller ut? Na jo, so'n beten to öllern is je in Ordnung. Ick much ook ni mien Levdag utsehn as 'n lütt‘ Kind dat jüst ut'n Kreißsool kümmt. Overs dat weer doch scheun, wenn man bet – seggt wi mol – to'n 29. Gebuurtsdag so öllern wurr, as wi dat kinnt, vun dor an overs jümmers so utsehn deh as mit 29. Denn kunn man twor keen Komplimente mehr moken as, „oh, dien Öller süht man di gor ni an“, overs dor wurr ick dat glatt op ankom‘ loten. Klor, man kunn noch veel doröver spekuleern, wat dat sünst noch allns mit sick bringen wurr, wenn man jümmers as mit 29 utsehn deh. So kunn man sick mit 100 Johr noch 'n junge Fruu afgriepen oder ook 'n jungen Mann, wat man even leever lieden mach, un keeneen wurr een op den Öllersünnerscheed ansnacken. Johannes Heesters harr dat wiss gefulln, un sien Fruu wohrschienli noch mehr. Overs so is dat je ni. Wi ward nu mol öller utsehn, wenn de Johrn in't Land treckt. Un wokeen Johannes Heesters noch kinnt, is wiss öller as 29 Johr. In de Schooltied tellt man veellicht noch de Melktähn, de een utfallt, loter tellt man, wo veele Falten man nied kreegen hett – an Anfang jedenfalls. Denn tominst ick heff intwüschen mehr Falten, as ick fröher mol Melktähn harr. Un dat is ook de Grund dorför, dat hüüt 'n niedet Bild vun mi to'n Döschkassen-Text to sehn is – sogor mit 'n frische Mütz. Dat is je würkli dösig, ne: Op niede Biller würkt man jümmers an öllsten. Je öller de Fotos sünd, je jünger süht man dorop ut. Ut düsse Sicht mutt ick seggen, dat mi ole Fotos mit de Johrn ümmer sümpathischer ward. Nu heuer ick oftmols, dat ick gor ni mehr so utseh, as op dat Bild, dat sünst an düsse Steed to sehn weer. Ick kann ju seggen: Wenn man dat so fief oder teihnmol de Week to heuern kriegt, denn kann man al so'n beten in't Grübeln kom‘. Tscha, heff ick dacht, denn mutt even 'n frisched Bild her. Un nu bün ick mol gespannt wo lang dat niede Bild so utsehn ward as ick… In düssen Sinn

Sien eerste Gitarr hett he in't Öller vun ölben Johr kregen. Nu is Ledermaker Willie Stemwede, de in Hamborg-Rahlsteed tohuus is, al siet mehr as 50 Johrn in'e Hamborger Musikszene ünnerwegens. Vele Johrn hett he Folk-Musik, tomeist op engelsch, maakt. Man ok dat Plattdüütsche - sien Moderspraak in'n besten Sinn, wiel dat sien Moder ut Oostfreesland keem - hett em nie nich loslaten. Bannig vele Songs hett he in'e verleden Johrteihnten op Plattdüüütsch schreven. Leder, de vun dat Meer, den Wind un de wunnerschöne Natur hier bi uns in Norddüütschland hanneln doot. "Broder Wind" - Willie Stemwede sien eerstet Album op Platt "Wind un Meer", "Kumm mit lang" un "De Storm", dat sünd blots dree vun de Leder, de dat nu op Willie Stemwede sien eerstet Album "Broder Wind" op Plattdüütsch to höörn gifft. Bi "Wi snackt Platt" vertellt he mehr över sik un sien ne'et Album un, kloor, dat gifft ok den een oder annern Song dorvun to höörn. Een Leed över de Lüüd op den Rahlsteder Wekenmarkt Un noch en anner Leed op Plattdüütsch, dat nich op Willie Stemwede sien ne'et Album mit op is, warrt Willie Stemwede bi "Wi snackt Platt" spelen: een Leed över den Rahlsteder Wekenmarkt! Siet vele Johrn is Willie Stemwede dor sünnavends mit siene Gitarr to beleven. De Song, den he hen un wenn ok in de Schweriner Straat to'n Besten gifft, hannelt vun de Verköperinnen un Vörköpers op den Wekenmarkt: vun de Veerlanners ut Karkwarder, vun Olli un siene Appels, Mustafa un siene Paprikas - un Aal un Kabeljo vun Fisch Schloh. Henwies: An'n 24. August, namiddags Klock 4, warrt Willie Stemwede sien ne'et Album dat eerste Mal vör Lüüd präsenteern: in't Kulturwark in Rahlsteed (Boizenborger Weg 7). Passlich to de Musik gifft dat bi düt Kunzert ok Gedichten to höörn - vördragen vun Joachim Sassen. Korten för dat Kunzert gifft dat nich vöraf to köpen, sünnern blots an de Avendkass. Moderatschoon: Jan Wulf

„Jungs un Deerns leest Platt“ – so heet de plattdüütsche Leeswettstriet vun'e Hamborger Scholen. Verleden Sünndag, dor weer dat grote Finale in't Ohnsorg-Theater – un dree vun de Geschichten, mit de de Schölerinnen un Schölers bi „Jungs un Deerns leest Platt“ wunnen hebbt, de schüllt Ji in düsse Utgaav vun "Wi snackt Platt" höörn: De Geschicht "Allens kloor, Papa" vun Hans Wilkens, mit de Erich Graudus ut de veerte Klass vun'e School Arp-Schnittger-Stieg in Nefell den eersten Pries in'e Kategorie vun'e 3. un 4. Klassen wunnen hett. Dorto de Geschicht "Voß un Wulf bi't Fischen" vun Wilhelm Wisser, vördragen vun Jana Diercks ut de 6. Klass vun't Gymnasium op Finkwarder - un de Geschicht "Sneewittchen un de söven Öllern" vun A. Sonne, mit de Sissi Dunkel ut 9. Klass vun't Friedrich Ebert-Gmynasium in Heimfeld den eersten Pries in'e Kategorie vun'e 7. bet 9. Klassen wunnen hett. Gedenken an Kurt Wagner Bavento dinkt wi in düsse Utgaag ok noch an een ganz besünnern Mann ut Finkwarder. Al an'n 15. Juni is Kurt Wagner in't Öller vun 89 Johr storven – un dat geev woll keen annern Mann, de so goot över de Geschicht vun Finkwarder Bescheed wuss as he. Dörteihn Böker hett he över Finkwarder schreven un ok wi vun'n NDR weern faken för Interviews bi em to Besöök un hebbt uns wat över de Historie vun Finkwarder vertellen laten un dat – op Hooch un Platt. Wichtig weer Kurt Wagner aver ok för de Kultur un de Vereenen op Finkwarder. 1990 weer he een vun de Lüüd, de den Kulturkrink op Finkwarder in't Leven ropen hebbt, vele Johrn weer he Vörsitter vun den Vereen – un ok Finkwarder Kunstpries weer mit een vun seine Ideen. Un wat för en Bedüden he för Finkwarder harr, dat süht en ok doran, woveele Institutschonen nu Andeel nehmt an sein Doot – vun'n Drachten- un Heimatmuseum, över de Finkwarder Speel, de Freewillige Füerwehr, de Heimatvereen bet hen ton Sportvereen op Finkwarder un vele, vele mehr. Düsse Mann hett veel doon för Finkwarder un: he warrt fehlen. Moderatschoon: Jan Wulf

Man ward je ni jünger, ne. Fröher heff ick mol dacht, wat dat bi mi anners kom‘ wurr. Keem overs ni so. Un weil ick mi mit de Johrn je al dat een‘ oder annere Mol mit Mediziners ut'neensett heff, bün ick dorop kom‘, dat ick mi gesünner ernährn will. Nu weet man op dat Gebiet je ni, wat richti un wat verkehrt is. Man kann je ni dat eene Leven lang blots Gemüse eeten, üm datsülbige Leven nochmol vun vöör antofangen, dorbi overs wat ganz anners to eeten. So harr man twor 'n wunnerborn Vergliek, dat geiht overs leider ni. Also mutt man sick op dat verloten, wat de Dorsten vertellt, de seggt, dat se sick dormit utkinnt. Also heff ick rescherscheert. Un bi mien Rescherschen bün ick jümmers weller op den Begriff „hochverarbeitet“ stött. Dorbi geiht dat üm hochverarbeidete Levensmiddels. De schüllt blang to veel Zucker un to veel Solt nömli ook ni so gesund ween. So heff ick wieder Reschersche dreeven. Hochverarbeidt sünd nömli ni blots Deepköhlpizza, also Mafiatorte ut'n Froster oder den mehrsten Knabberkrom. Nä. Hochverarbeidt sünd ook Mettwuss un alle Oarten vun Brot. Bi so tehmli jede Wuss ward dat Fleesch dör'n Wolf drückt un mit düt un dat in‘ Kutter tosomröhrt un so wieder. Bi Brot ward dat Korn mohln un jüst so mit düt un dat tosommischt, üm no mennige annere Schreed ennli in Backoben to kom‘. Ünnern Streek kann man seggen: Wenn man keen‘ hochverarbeidete Levenmiddels eeten will, denn mutt man den Kohl direkt vun't Feld freeten oder 'n Swien op de Koppel in Mors bieten, wenn man mol Schinken hebben will. Hmm. Ganz scheun figeliensch. Annerlei, ick versöch wiederhen gesund to leven. Nu warr ick je overs nie rutfinnen, wat ick mit mien Idee vun gesunned Eeten richti legen heff. Un an't Enn ward ook mi de grimme Snitter holn, dormit ick mi de Hunn'bloom vun ünnen bekieken kann. Wenn ick denn overs in't Gras beeten heff – dat steiht al fast – denn warr ick mi inäschern loten. Un dormit warr ook ick sülm toletzt „hochverarbeidt“ ween… In düssen Sinn

Leesen vergröttert bilütten je dat Weeten, ne. Wat man achteran Klööger is, dat hangt dorvun af wat man leest. Ick to'n Bispeel weet siet 'n poor Doog dör't Leesen vun so'n Studie, dat de Mannslüüd in Düütschland in Dörsntitt 19 Ünnerbüxen ehr Eegen nöömt. Dor heff ick je glieks mol nokieken musst. Also ni bi annere Mannslüüd, sünnern in't Schapp bi uns to Huus. So. In't Schapp weern 22. Dree weern in de Waschköök ünnerwegens un een harr ick jüst över'n Mors. Dat mokt tosom 26 Stück. Kiek an: Wat de Ünnerbüxen angeiht, ligg ick licht över'n Snitt. Veel interessanter finn ick overs den Vörgang, dör den de Ünnerbüxen överhaupt erst in't Schapp rinkümmt. Dat Inkööpen vun Kleedosch meen ick. Dor gifft dat ook 'n Studie över, un no de dorste Studie geiht dat Inkööpen vun Sooken to'n Antrecken uns Mannslüüd geheuri op de Pump. Wi entwickelt bi't „Schoppen“ gohn desülbigen Stresswerte as'n Kampfpilot in Insatz. Un dat Ergeevnis kann ick ganz un gor bestätigen. Mitünner geiht mi de Blootdruck al dör de Deek, wenn ick blots wat to Eeten inkööpen schall. Wenn ick denn ennli mit mien Porree an de Kass stoh, bün ick al so richti rünner mit de Nerven. Ick weet ook ni, worüm dat so is. Fruunslüüd schient dat nix uttomoken. Dösig. Overs nochmol trüch to de Ünnerbüxen. Bi't Telln heff ick mi de Schinkenbüddels mol genauer bekeeken. Un ick mutt gestohn, dat de een oder anner dorvun al so'n beten in de Johrn kom is. Blangbi: Ünnerbüxen ward mit ehr Öller ni beter, de mööt ni riepen. De een oder annere warr ick wohrschienli bald mit in de Warksteed nehm‘. Ni to'n heelmoken, sünner üm se in ehr tweeted Leeven as Lappen bi't Klütern an de Fohrröd oder so intoföhrn. Overs ick glööv, Ünnerbüxen kööpen goh ick erst weller, wenn de Antohl dorvun op'n eenstelligen Beriek togeiht. Dat is mi eenfach to gefährli för mien Metabolismus. Man ward je ook ni jünger. Dor mutt man ni wegen jeden Snurrkrom op't Ganze gohn. Un ick glööv, wat dat heuchste Tied ward, dat ick över wat anners nodink… In düssen Sinn

Lüüd, ick bün splitteri. Ick weet gor ni mehr, siet wo veel Johrn ick jeden Sünndag Slag viddel no acht vör't Fernsehn sitt un op Udo Lindenberg tööv. De hett nöömli bi de Titelmusik vun‘ Tatort dat Slagtüüch speelt. Intwüschen is de Titelmusik no mien Ansehn overs tomeist ook al dat Beste an den ganzen Krom. Un mit de Meenung stoh ick wiss ni alleent. Vun de Geschichen, de dor vertellt ward, geiht mi jedenfalls jümmers mehr de Hoot hoch. Vun Sünndag to Sünndag geiht dat in de Tatörter mehr üm Spöökenkiekerie. Un ook wenn dat nix mit Översinnliched oder dösigen Krom mit künstliche Intelligenz to kriegen hett, sünd de Geschichen tomeist so unrealistisch, dat man dat so langsom in Kopp ni mehr uthölt. Vun den „Tatort-Kult“, den dat mol geev, is jümmers weniger no. Mien Madam un ick sünd je keen groote Fernsehkiekers. An un för sick is de Tatort so tehmli dat Eenzige, wat wi uns ankiekt. Overs veel Lust hebbt wi dor even ni mehr to. Mitünner nehmt wi uns den Tatort sogor op oder kiekt em in de Mediathek un spoolt de Opteeknung bet to'n Enn vör, wenn uns dat allto to dösig ward. Op de Oart kriegt wi weenstern noch mit, wokeen de Mörder weer. Un so sünd wi denn in bummeli 20 Minuten trech mit den ganzen Snurrkrom. Dat spoort twor Tied, overs dorför jümmers 18,36 Euro an Rundfunkgebühr to bethohln, mokt ni so veel Spoß. Dat is so, as wenn man in't Restaurant jeden Monot betohln mutt, annerlei, wat man överhaupt utwärts eeten geiht, un annerlei, wat dat smeckt, wat dor op'n Disch kümmt, wenn man denn doch mol to'n Eeten utgeiht. Mi dücht, dör de Produktschoons-Mannschopen vun‘ Tatort schull langsom mol 'n Tatortreiniger mit 'n Leuwoog wischen. Un dat bet deep in de dorsten Ecken ut de all de dösigen Ideen kümmt. Dat weer bi de Rundfunkgebühr doch wiss över, denn de Minnestlohn vun'n Reinigungskraft is je ni so hoch. De kann sick no dree Stünnen putzen al den Rundfunkbidrag für een Monot leisten, üm to kieken, wat dat Saubermoken ook wat bröcht hett… In düssen Sinn

Middeweeken weer dat sowiet: Bi uns to Huus is de Spöölmoschien in Dutt gohn. Ick heff de Minna noch ünnern Tresen rutreeten un ehr dörmeeten, overs se is ganz un gor in Mors. Uns‘ Minna hett je al to de Famielje heuert. Un se weer so flieti. Un de Truuer üm uns ole Kamerodin weer groot. Natüürli keem ook Bang op, dat to Huus nu Pütt, Pann‘ Töllers, Tassen, Messen un so weller mit de Hand rein mokt warrn mööt. Dat is nu ook 'n poor Doog so. Intwüschen steiht overs al fast: Minna twee-punkt-null ward bald bi uns in de Köök ehrn Platz kriegen. Dat bringt mi in't Grübeln: Wat ward de niede Spöölmoschien för 'n Gerät? Hett se noch Knööp oder mutt man mit ehr snacken? Dor dink ick över no, weil dat je 'n Trend is, Moschiens dat Snacken bitopuul. Vun ChatGPT hett worschienli jedeneen al mol wat heuert. Vun dat Programm in't Internet, dat Gedichte schrieven kann un all sowat. Jo, un in Lübeck an de Uni ward jüst 'n Roboter Plattdüütsch bibröcht. Pepper heet he – an un för sick harr he je „Peeper“ heeten musst, wenn he 'n Plattdüütschen warrn schall. Na jo, ganz ohne Ingelsch geiht dat anschiend ook bi plattdüütsche Roboters ni. Pepper schall een „humanoiden“ Robotter ween, also minschlich schall he utsehn. Wenn man mi froogt, denn süht he mehr ut as'n witten Huulbessen ut de 70er Johrn. Annerlei. Pepper schall overs noch wat ween: „Sozial“ nömli. Kunn man dat ni kombineern? Veellicht gifft dat je 'n Spöölmoschien, de Platt snackt un de dat Besteck un dat Geschirr sülms weller in't Schapp packt wenn't rein is. Dat wurr ick jedenfalls geheuri sozial vun ehr finnen. Dor kunn se denn je ook mit 'n Gedicht över bescheed seggen. Sowat as: „De Töllers blinkt, allns is werr schier, allns steiht in't Schapp, da freu ich mier“, oder so. Overs wohrschienli mutt man ook de niede Minna sülms in- un utrüüm‘. Un snacken ward se vermootli ook ni. Overs dat mokt nix, so kann man bilütten je ook eenfach mol mit de Minschen in't Huus snacken… In düssen Sinn

Oha, in de Bunneswehr hebbt se 'n russischen Spioon tofot‘ kreegen. Dat hannelt sick üm 'n Offizier, de för de Anschaffung vun Soldaten-Utrüstung‘ un gröttere Waffensüsteme tostänni is – oder beter geseggt – tostänni ween is. Un man mach gor ni glööven, wodör de dorste Spioon sick verroden hett: He is in't russische Generalkunsulat in Bonn un in de russische Botschaft in Berlin ween. Dor hett he sien Tosomarbeid anboden un he hett ook al düt un dat verroden. Dor fallt een echt nix mehr to in. Jüst so good harr he sick 'n russische Flagge an de Wand in sien Stuuv hangen kunnt. Oder he harr in de Kantine jümmers Borschtsch statt Swattsuuer eeten kunnt. Mit de AfD hett he ook al lang op Du un Du stohn. Wo kann dat angohn, dat 'n Offizier mit so'n Opgooven, de sick so un so al verdächti mokt hett, eenfach so mit de russiche Botschaft un dat Konsulat tosomarbeiden kann. Dat is so, as wenn man weet, dat de Marder ünnerwegens is, man over nix dorgegen deiht, sünnern ook noch de Döör vun‘ Heunerstall wiet opmokt. De Vörsitter vun Kontrull-Utschuss för de Geheimdeenste, Konstantin von Notz vun de Greun‘ seggt natüürli, wat dat „grooten Erfolg vun de Spionage-Afwehr“ ween is. Na denn. Uns‘ halved Land hett 40 Johr Stasi-Erfohrung op't Konto, overs 'n Spioon fallt hier erst op, wenn he al meist bi de Spionage-Afwehr op'n Schoot sitten deiht. De Offizier is je ook ni dat erste russiche Kuckucks-Ei, dat bi de Bunneswehr in't Nest leggt worrn is. Ick glööv, mien Oma harr de Banditen gauer tofot kreegen, de kunn man nömli gor nix verheimlichen. Tscha, un James Bond harr sick wechlacht un erstmol 'n Wodka-Martini schlüft. Oogenblick mol – worüm eegentli „Wodka“-Martini? Ohaueha, harr 007 ook Kontakt no Moskau? Jo, dor weer doch wat: „Leevesgrööte ut Moskau“, hett een Bond-Film ut de 60er Johrn mit Jean Connery heeten. Na jo, wo dat bi unse Truppe mit de Leevensgrööte „no“ Moskau wiedergeiht, is overs meist jüst so spannend as 'n „echten“ Bond-Film… In düssen Sinn

No de Wohln in Mai hebbt veele Dörpers un Städte in Dithmarschen niede Gemeendevertredungen (GV) oder 'n frischen Stadtrot kreegen. Mennige Dörpers hebbt nu ook 'n niede Börgermeisterin oder 'n nieden Börgermeister, wenn dat denn wülk geev, de düssen Posten övernehm‘ wulln. Dat weer ni överall so. Bi uns in Windbargen hebbt wi nu overs 'n nieden Börgermeister. Christian Hanßen heet he. Chischan is Schoolmaster un man jüst 38 Johr jung. Noch dorto hett he vörher noch ni veel mit Kommunalpolitik an Hoot hatt. Chapeau! An Dingsdag weer de konstitueernde Sitzung vun de niede GV un de Verafscheedung vun all, de sick ut de GV trüchtrocken hebbt, no dat se sick in de vörigen Johrn hunnerte oder gor duusende vun Stünnen för ehr Dörp insett hebbt. Wat mi overs ümmer weller wunnert, un ick heff al in mennige annere Dörper GV-Sitzungen mitbelevt, is, dat in de Versammlungsrüüm tomeist blots de Gemeendevertreders, een vun't Amt un veellicht noch 'n poor Dörpsbewohners togegen sünd. Un düsse Dörpsbewohners sünd oder weern tomeist sülms in't Ehr'namt engascheert. Bi de Sitzung an Dingsdag in unsen Dörpskrog weer dat mol weller ni anners: Blang de scheedenden un de nieden Gemeendevertreders weern noch söben oder acht Dörpsbewohners op'n Sool – tomeist weller Ehr'namtler oder wülk, de mol 'n Ehrnamt bekleed‘ hebbt. Dösig, ne? Stell di vör, wi begrööt 'n nieden Börgermeister un keeneen geiht hen. Ward in de GV overs wat entscheed, dat de een oder den annern achteran suuer opstött, denn is de Larm groot. Denn ward vun „de dor boben“ snackt. Dat sünd overs keen vun dor boben, de sünd ni höger oder sieder as all de annern. De sitt overs över ehr Ünnerlogen un haut sick op Sitzungen de Tied üm de Ohrn, in de annere ehr Frietied geneet‘. De GV is'n hoged Good. Liekers is dat doch 'n recht eensomed Geschäft. Overs weil de GV sick vör uns, de Bögers, insett, ook, wenn se dat ni all recht moken künnt, hebbt de Lüüd mien allergröttsten Respekt. Un wenn ick gnegeln will, goh ick no de Sitzung‘ anstatt achteran to schimpen... In düssen Sinn

Bi "Wi snackt Platt" sünd wi dütmal bi'n HSV to Besöök. Man dat geiht nich toallereerst üm Football un den Opstieg, dat geiht üm en Chor, den de HSV Supporters in't Johr 2019 grünnt hebbt. Wi weern mal bi en Proov vun den HSV Supporters Chor mit dorbi un stellt Jo den Chor un de Lüüd, de dor mitsingen doot, vör. Denn geiht dat ok noch üm dat ne'e Stück in't Ohnsorg-Theater. De „Heven schall töven“ hett verleden Sünndag Premieer bi Ohnsorgs fiert. Un wi stellt Jo en Mann vör, de en ganz besünnert Hobby hett: Uli Manthey sammelt Telefonapparaten ut de 70er un 80er Johrn. Moderatschoon: Jan Wulf De Leder in düssen Podcast: Mien Weg - Norma Cool bliem - Godewind De Klock is Dree - Ina Müller De Straat nah Westen - Otto Groote Krink ut Füer - Knipp Gumbo

Veellicht warr ick nochmol Buddhist. Blots wegen de Idee mit dat Karma. Un denn wurr ick allns dorför dohn, dat ick in't näste Leven 'n Katt wurr. Also wenn't geiht, 'n Koter. Ick mutt mi overs noch mol erkunnigen, wat man sick bi de Karma-Sook denn utsööken kann, an wat för 'n Steed man dat näste Mol op de Welt kümmt. Denn in Gegenden, in de Katten opfreeten ward, wurr ick dat denn wiss ni so scheun finnen. Ick weer leever hier bi uns 'n Koter, so'n Stuuventiger in 'n fründliche Famielje mit Kattenklapp in de Döör, so dat ick jümmers rin- un rutloopen kunn as ick lusti weer. To Huus kreeg ick denn kostenlos to freeten. Un wenn mi een Kattenmfudder ni smecken deh, denn wurr ick dor blots eenmol an rüüken de Snut vertrecken un dat Eeten liggenloten. Intwüschen wurr ick kieken, wat de Novers mi so henstellt, wenn ick ehr jümmers weller mol üm de Been strieken wurr. No twee Weeken wurr to Huus denn betered Fudder stohn. Ut Mitleid vun mien Minschen. Overs ook ut Bammel dorför, dat ick ganz no de Novers hentrecken kunn. Un mien Minschen, de wurrn sick denn regelrecht dringeln, dat se jo as ersted mit mi schuusen dörft. Wenn ick kuschelt warrn wull, denn wurr ick eenfach bi een vun de Minschen op'n Schoot hüppen un denn gung dat los. Stünnenlang. So oft as ick dat wull. Mitünner wurr ick mien Lüüd ook mol 'n Muus vör de Döör leggen, dormit se sehrt, wo dull ick ehr leev heff. De anner Tied wurr ick eenfach moken, wat mi jüst in Sinn kümmt. Wenn man sick nu overs so'n lütt beten verschätzt, un dat haut ni ganz hen mit dat Katt oder Koter warrn, denn kunn dat ook düchti no achter losgohn. Wat is, wenn man 'n Schwamm in't Polarmeer ward. De Dingers künnt 'n poor duusend Johr old warrn. Duusende vun Johrn dor in düüstern op'n Grund sitten, ni wech köön‘, weil man keen Been hett un sick de ganze Tied den Mors affreern. Nä, dat weer nix för mi. Dat weer mi ook to langwieli. Ick glööv ick warr veellicht erstmol doch keen Buddhist. Dat is mi eenfach veels to riskant… In düssen Sinn

Gewöhnungssooken Man gewöhnt sick an allns, heet dat je, ne. Un wi mööt uns nu an't Weekenenn weller an de Sommertied gewöhn‘. In de Nacht vun Sünnobend op Sünndag ward de Klock vun twee op dree vörstellt. „Jo, fein“, ward denn weller vun Mennige schimpt, „denn hebbt wi je 'n Stünn weniger!“ Dat is natüürli dumm‘ Tüch, de Dag hett jümmers noch 24 Stünnen. Liekers: So'n Stünn fröher optostohn, dat geiht den een oder annern düchti in de Knooken. Un jedet Mol, wenn de Klock op Sommertied ümstellt ward, denn markt man dat ook een twee Weeken an de Gnegeligkeit vun mennige Mitminschen. Dat gifft natüürli ook Gnegels, de jümmers gnegeli sünd, annerlei, wat de Klock jüst anwiest. Un weller annere is dat lang as breed. De seggt sick: Egol, wat wi Sommer- oder Normoltied hebbt, de Hauptsook is doch, dat wi Tied hebbt. Un dor hebbt se Recht. Wenn man nömli keen Tied hett, denn kümmt man düchti in Sweet. Nu ward je al siet veele Johrn in de EU doröver verhannelt, de Sommertied intostampen. Overs as dat so is, eenigen künnt de EU-ler sick erst, wenn dat üm richti veel Geld geiht. Ick kunn mi vörstellt, dat de Sommertied al lang Geschicht weer, wenn de Vörstand vun de Europäische Zentralbank seggt harr, wat de Klockenümstellung wech mutt. De Vörstand hett dat overs ni seggt. So geiht dat wieder mit een Stünn vör in't Fröhjohr un een Stünn trüch in Harvst. De letzte Verännerung weer 1996. De veerteihn Johr dorför wurr in September op Normoltied ümstellt. Vun '96 an denn in Oktober. Dat heet: All, de hüüt 27 Johr old sünd oder öller, de kinnt dat gor ni anners. Un strieden doht sick över de Regeln tomeist blots de, de dat noch anners kinnenlehrt hebbt. Tscha. Mi ward dat ook ni so ganz licht falln, vun Sünndag an 'n Stünn fröher optostohn. Overs ick heff mi doran gewöhnt. Al lang. Ick heff mi ook doran gewöhnt, dat Heiligobend an 24. Dezember is un dat Ostern jümmers 'n annered Dotum hett. Veellicht gewöhnt man sick je doch an düt un dat. Mat mutt blots wulln… In düssen Sinn

As in de süsstiger Johrn will de NASA nu weller no'n Mond fleegen. Un jüst as fröher geev dat 'n „Kauntdaun“. Un jüst as dat fröher weer, wurr de Kauntdaun, mol anholn, mol is he nied anfungen un denn wurr dat Telln ganz afbroken, weil noch irgendwat an de Raket‘ to schoostern weer. Dorbi sitt in de dorste Raket‘ noch ni mol Lüüd bin. Dat is blots 'n Test. Also intwüschen wull ick würkli keen Astronaut mehr ween, liekers ick mi dat in de School so dull wünscht heff. Mien Vadder hett fröher mol seggt, wat de Amis 'n ganzen Barg Kompjuter-Techik in ehr Raketen inbuut harrn un wat dat ook mit all de Technik veele Anlööpe bruukt hett üm de Dingers doch noch in de Ümloopbohn to jogen. De Sowjets, so hett mien oln Herrn meent, hebbt ehr Raketen mit'n Hommer tosom timmert, ehr mit Rietsteeken‘ anzünn'd un de Dingers sünd flogen. Na jo. Ick glööv, de Wohrheit is, dat wi dormols blots ni to sehn kreegen hebbt, wo veel‘ vun de russischen Raketen al op de Startramp in duusend Stücken flogen sünd. Un jeden Versöök, de bi de Amis scheevgohn is, hebbt wi jüst so weni mitkreegen. Wat wi nu overs mitkriegt, is 'n niede Oploog, vun‘ Koln Krieg. Un to so'n anstännigen Koln Krieg heuert anschien'd ook 'n nieden Wettloop no'n Mond. Wat schall dat? Ook wenn dat op'n Mond scheune „Rohstoffe“ gifft – de künnt wi ni eenfach so mit Lastwogens no de Eer henkorrn. Un as „Sprungbrett“ no'n Mars gifft dat ook ni würkli 'n Sinn af. Dor is nömli jüst so wenig los as op'n Mond. Wurr man all de Middels overs anners insetten, denn harrn to'n Bispeel alle Mischen op de Welt in de nästen 50 Johr jeden Morn 'n Stück Brot mit irgendwat dorop to eeten – ook wat Veganed, wenn man will – un dorto 'n Glas Melk oder Woter oder so. Wenn't Not deiht, kümmt man dormit sogor över 'n ganzen Dag. Overs de, de wat to seggen hebbt, fohrt leever no'n Mond oder speelt Krieg un vertellt, wat man den Gürtel eenfach mol 'n beten inger schnalln mutt, wenn man ni so veel hett. Hmm, dinkt man mol över all dat no, wat sick so afspeelt, denn kann man sick bilütten blots noch wunnern... In düssen Sinn

Dat Eegenheem Oh kiek mol, dor is en Bungalow in de Zeitung. Kost blots bummelig en halbe Miljon. Joa, dat is ja....meist ... günstig? Ik fahnde bi de Anzeigen online nah en Egenheem. Wat is dor egens passeert in de letzten Johren? Wohnungsnot in de grötteren Städe warrt al lang diskuteert, aver in jeedeenn Kohdorp op Land hebbt de Priese Lottogewinn-Niveau. Tominnst wenn en wat söggt, dat keen komplett Schaden is. Ik hebb en Anzeig funnen, de gor nich so schlecht utsüht. Klik! Een Huus ut de söventiger Johrn. Dat süht man, besünners in`t Bad. Wat man in`n Momang so finnen deiht schient mi as moderne Fehlbauten un de Reste ut de 70er un 80er Johrn. Seker gifft dat ok mol en Droomhuus dortüschen....wenn man noog lütt Geld op Tasch hett. Ik glöv twee normale Inkamen langt dor al lang nich mehr to. Wenn also dat Budget ehrder begrenzt is, denn mutt man dat annersrum angahn: wat för en Huus gruust mi an'n Minnsten? Dor hebb wi den klassischen Bungalow, praktisch, aver för mien Geschmack ok en beten dröög. Denn kummt de 70er Johr Hüüs. Dor gifft de beste Utwahl an Tegels! In all Klören, de en sik vörstellen kann. De Hüüs ut de 50er sünd faken noch en beten neutraal. Aver hebbt ok en Energieffizienz as en Wittbroot. Man villicht is dat ok so: en egen Huus, dat is so 90er Johr. Man kunn ok in een Tiny House blied ween un Platz is noch in de lüttste Hütt – seggt faken de Lüü, de fein kommodig in ehr egen veer Wännen sitten doht. Jo, dank ok, wo weer dat denn eenfak mit betahlbaren Wohnruum för all? Hier gibt es mehr Plattdeutsch: Podcast: Die plattdeutsche Morgenplauderei "Hör mal 'n beten to" als als kostenloses Audio-Abo für Ihren PC: https://www.ndr.de/wellenord/podcast3096.html Die Welt snackt Platt: Alles rund um das Thema Plattdeutsch: https://www.ndr.de/plattdeutsch

Ist Thomas Lenz morgens mit dem falschen Fuß aus dem Bett aufgestanden? Jedenfalls mokiert er sich darüber, dass am Nachbartisch Intimitäten ausgetauscht werden. "Knutschen" Is dat schön, wenn twei Minschen sik moegen un noch miehr as moegen, sik leiw hebben! Man moet dat uträkend dor sein, wo ik mien Rauh hebben will? Annerletzt op Krögger Korl sein Gordenterrass. Also: hei noemt dat Ding Gordenterrass, wiel achter dat Hus sein Gorden liggt. Man de Terrass liggt vör dat Hus, un dor ruscht op de Strat de Autos vörbi. Eendoont. Op düsse Stratenterrass kannst di liekers verhalen, normalerwies, wenn nich grad weck Frischverleevte sik an de Nahwerdische de Tungen in den Kopp sticken würrn. Ik mag se je ok, de Leev, man nich dat schmatzen, wenn ik blangenbi mien Nahmeddag-Kaffe geneiten will. Ik sitt dor also mit mien Fründ, he grient, ik treck schef Schnut un seggt: Kiek di dor de Höhlenforschers an! De stickt so deep ineinanner fast, sowiet kümmt normalerwies nichmal de Tähnböst! Hei grient un seggt: Lat sei doch! Ik dorgegen kam in Swung: Un de dor, de jungschen, kiek, as'n Huulbessen, de soegt sik gradto anenanner fast! Dor moetst je Bagen hebben, dat dor nich Knutschflecken op de Tung trüggbliewt. Mien Fründ wedder, grient un seggt: Lat sei doch! Ik kiek verbast, will de mi verklapsen? En anner Poor, al beten in de Johrn kamen, gnabbelt ok anenanner rüm, man mehr so as twee Müüs oder Rotten, mit de Tähnen, de biet sik je binah anenanner fast! Ik wies mien Fründ op de ok hen, man wat makt de Kerl? Bögt sik na mi röwer, un zack heff ik'n fixen Söten op de Stirn, he lacht un seggt: Wenn du nix tau griesmulen hest, büst du nich taufräden, ne? Pff! De spinnt je woll! Hier gibt es mehr Plattdeutsch: Podcast: Die plattdeutsche Morgenplauderei "Hör mal 'n beten to" als als kostenloses Audio-Abo für Ihren PC: https://www.ndr.de/wellenord/podcast3096.html Die Welt snackt Platt: Alles rund um das Thema Plattdeutsch: https://www.ndr.de/plattdeutsch

Nu weer je weller de ESC, de European Song Contest, de europäische Leeder-Wettstried. Fröher hett dat je mol Gran Prix Eurovison de la Chanson heeten. Overs so'n richtigen Schangson harr düt Johr blots Litauen in't Gepäck. Un Schangsons sünd je intwüschen ook 'n lütt beten ut de Mood kom‘. Liekers mutt man sick wunnern: Dütmol sünd op Platz een, twee un dree bi den Wettbewerb, Lüüd kom‘, de in ehr eegen‘ Lannessprook sungen hebbt. Dat hebbt wi lang ni hatt. Dat geev Johrn, dor hebbt meist all ingelsch sungen. Mi hett dat Leed, dat de Deern ut Holland sungen hett, an besten gefulln. Op Holländisch hett „Stien“ ehr Leed „De Diepte“ sungen. Wenn man Platt kann, kunn man dat ook ganz good verstohn. Worüm Stien overs Plünn anharr, bi de mang de Hüft un de Bost keen Stoff weer, dat weet ick ni. Mi wurr je ook interesseern, wat Spanien ook denn op Platz dree lannd weer, wenn dor ni de half nokelten Deerns un Jungs op de Bühne rümhüppt weern. Un dat natüürli eendüütig-tweedüütig. Op St. Pauli dörft man sowat erst mit 18 sehn. Na jo, ick bün wiss ni prüde, overs dat schall doch üm de Musik un ni üm den schmücksten Mors gohn. För Düütschland hett Malik Harris sungen. Op ingelsch. Un de Musik, bi de he so dohn hett, as wurr he ehr sülms op all de Instrumente speeln, keem vun Band. Dat kunn man sehn un heuern. To'n Winnen hett dat ni reckt. Overs den letzten Platz hett he ook ni verdeent. Dat he dor lannd is, hett mit de Bunnesregeerung un den Krieg in de Ukraine to kriegen. Dorüm hett de Ukraine ook wunnen. De harrn ook 'n Opa op de Bühne setten kunt, de op'n Kamm blost harr. De harr liekers wunnen. Tscha. No mien Geföhl geiht dat an den Grundgedanken vun den Wettbewerb vörbi. Un wat dat allns an Geld kost‘. Vör een Bühnopbuu kunn man een Monot 'n Kinnergoorn ünnerholn. Mann harr för all dat Geld leever Levensmiddel un Medizin in de Ukraine schicken schullt. Oder man harr dorfun den Chef in‘ Kreml den allerbesten Psychiater besorgt, den man opdrieven kann… In düssen Sinn

Dat harr man ook ni dacht: No föfftig Johr Freedensbewegung kümmt dat mitmol weller in Mod‘ 'n anstännige Armee to hebben. Vör veerdig Johr harr de Bunneswehr je noch Scheep un Panzers un Lastwogens de richti fohrt sünd un Hubschraubers un Düsenjägers, de tatsächlich fleegen kunnen. Dat hett sick intwüschen geheuri ännert. Mit de Tied fungen de Mechanikers bi'n Bund sogor an, nogelniede Gerätschopen ut'neen to schruuven, dormit se Ersatzdeele vör de Oln harrn. So'n verrückten Krom kann man sick alleent gor ni utdinken. Un as Verteidigungsminister Kalle zu Guttenberg noch 'n Doktertitel harr, hett he 2011 de Wehrplicht utsett. För all de Plichtsoldoten geev dat je so un so ni mehr genog Moschiens, mit de se öven kunnen. Dat beten Geld, dat de Bunneswehr harr, wurr denn för schmucke Werbefilme ruthaut, in de no Hollywood-Maneer wiest wurr, wo scheun dat doch bi de „Truppe“ is. Un as Flinten-Uschi noch Militär-Chef weer, hett se de Hubschraubers un Panzers ook ni weller flott mokt. Nä, se hett 135 Million‘ Euro in de Reparatuur vun 'n Segelboot rinbottert. Mit de Gorch Fock, so schmuck se ook is, kann man overs leider keen Gegner Bang‘ moken. Guttenberg, von der Leyen, AKK un wo se all heeten doht, hebbt dat Kommando „stillgestanden“ anschiend in falschen Hals kreegen. Weern de dorsten Ministers bi de Post ween, denn harr ick de Koart, de mien Oma mi to'n teihnten Gebuurdsdag schreeven hett, hüüt noch ni in Breefkassen. Un nu, wo dat doch keddeli ward op de Welt, sünd mitmol 100 Milliarden Euro för de Bunneswehr dor. Jo, un nu? Panzers un Jagdfleegers kann man ni mol even bi Penny kööpen. Un wohen ook mit all den Krom? Een Kaserne no de annere wurr över de Johrn dichtmokt, un op mennige Militär-Floogplätze wasst hüüt Bleum. Man good, dat wi in de Nato sünd. Denn kann uns weenstern noch de polnische Armee bistohn, wenn uns würkli mol een an de Flicken will. Hmm, veellicht harr man de 100 Milliarden leever rechtiedig in de Freedensbewegung steeken schullt... In düssen Sinn

Tscha, nu sünd dat keen 40 Stünnen mehr, bet wi ennli to'n Ankrüüzen loopen dörft. Un wenn all, de to'n Wähln goht, ehr twee Krüüze mokt hebbt, gifft dat een‘, de dree Krüüze moken kunn: Angela Merkel nömli. De kann sick in Tokunft mit Achim Sauer op't Sofa setten, veellicht 'n poor Puttlappens häkeln un sick in't Fernsehn bekieken, wo sick de, de no ehr kümmt, mit den ganzen Snurrkrom afargert. Merkel hett dat je ook würkli plietsch mokt. Bi de Energiewenn‘ to'n Bispeel. De hett se je 2011 infädelt. Wegen Fokushima un de Landdagswohln in NRW weer dat. Dorbi harr se je erst 'n poor Johr vörher de Looptiden för de Atomkraftwerke weller verlängert. Ut den Atomutstieg vun Raud-Greun is se fuurts utsteegen, üm denn no Fokushima un kort vör de NRW-Wohl ut ehr'n eegenen‘ Utstieg uttostiegen. Kiek an, af un to bruukt dat anschien'd blots 'n Landdagswohl, dormit sick wat ännert. So keem dat jedenfalls to de Energiewenn‘, de nu overs de näste Kanzler oder de näste Kanzlerin erst richti dörsetten mutt. Jo, un all de Löckers in‘ Huushalt, de dör Corona reeten wurrn, dörft nu ook de näste Regeerung weller dichtkitten un mit dat opfüll'n, wat se uns ut de Tasch trecken ward. Ick glööv, so lusti ward dat in de nästen Johrn also gor ni, op de Regeerungsbank to sitten. Liekers gifft dat je overs tominst dree Anwärters op Posten as Kanzlerin oder Kanzler. Keen dat overs toletzt ward, dor much ick keen Wetten op afslüüten. Dor hol ick dat mit Wolfgang Schäuble, de mol seggt hett: „Mit Vörhersogen hol ick mi trüch, besünners wenn se sick üm de Tokunft dreiht.“ Liekers will ick dat wogen, hier een Prognos‘ aftogeeven, wat de Bunnesdagswohl angeiht: To de ganz grooten Gewinners ward op jeden Fall de Taschendook-Industrie heuern. Denn de Dronen, ward man sick op alle Sieden ut‘ Gesich wischen: De een‘ weil se verlorn hebbt un de annern, weil ehr klor ward, wat nu allns vör ehr liggt… In düssen Sinn

Hebbt Jüm al mol wat heuert vun „Kontinentaldrift“? Fröher, seggt de Weetenschop, weern de Kontinente Europa, Asien, Afrika, Noord- un Südamerika, Australien un de Antarktis mol een grooten Kontinent. Sogor England un Bayern hebbt dor toheuert. Pangaea oder Pangäa hett de heeten. Dat kann man sülms noprööven. Dor kann man 'n scheun Bastelnomeddag mit de ganze Famielje vun moken. Wenn to'n Bispeel Ju'n Novers noch so'n Globus mit Licht in hebbt, as he in de 80er Johrn in meist jedet Huus stohn hett, denn kann man sick düssen Globus mol utlehn. Un denn bruukt man blots noch 'n Stichsoog mit de man ganz vörsichti an all de Kanten vun de Kontinente langsoogt, bet man ehr all utsneeden hett. Ook de veel‘n lütten Inseln kann man utsnieden. Un denn geiht dat pusseln los. All de Kontinente un Inseln kann man nömli würkli so tosomsetten, dat dor de dorste Superkontinent bi rutkümmt. Allns tosom kann man denn mit Bastelkleever weller op den Globus backen un dor mit Edding „Pangaea“ opschrieven eher man den ganzen Snurrkrom weller no'n Nover röverbringt. Doröver is mi 'n Idee kom‘: Wi hebbt dat je al trechkreegen dat Klima warmer to moken. Kunn‘ wi dat ni ook trechkriegen, de Kontinente mit de grooten Sleepers ut'n Hambörger Hoben weller to een Kontinent tosomtoschuuven? Wenn man dat trechharr, denn kunn man je veellicht ook noch de Eer anholn un den grooten Kontinent direkt no't Licht hendreihn. So harr jedeneen överall 'n Platz an de Sünn, man wurr de Klocken ni mehr op Sommertied ümstelln mööten, man wurr veel Strom för künstliched Licht inspoorn, weil dat je jümmers hell weer, dor wurr man sick ook an gewöhn‘ un noch so veel mehr weer mögli, op dat ick nu gor ni kom‘. Overs dat weer wohrschienli to eenfach. Wi Minschen hebbt dat je leever fiegeliensch. Liekers: Ick mutt dor nochmol genauer över nodinken. Un wenn ick de Lösung heff, segg ick bescheed. Nu mutt ick overs los un in Noverschop rümfrogen, wat dor noch een 'n Globus rümstohn hett... In düssen Sinn

Vör 'n poor Weeken hebbt wi bi uns to Huus 'n niedet Sofa kreegen. Un dat fung so an: In uns‘ Stuuv stunn 'n schmucked raudet Sofa. Över Eck, so dat dor fief Lüüd op sitten oder twee op liggen kunn‘. Mit so'n scheun‘ plüschigen Stoff betrocken, meist so as dat raude Sofa bi de Sennung „DAS!“ in't drütte Programm. Dat Sofa stunn dor al siet veele Johrn, un ick kunn mi jeden Dag doran freun‘ weil dat jümmers noch so schmuck utsehn hett. Mien Fruu fung overs irgendwann in't vörige Johr dormit an, dat wi so langsom mol 'n frisched Sofa bruuken wurrn. Ick kunn ni so recht verstohn worüm. Dat weer ni afwetzt, ni placki un ook sünst weer dor nix mit los. Liekers keem dat Thema jümmers weller mol op. Wi sünd denn sogor no Hamborg fohrt, üm uns annere Sofas to bekieken. Dor keem overs nix bi rut, weil keen Sofa so schmuck utsehn hett as dat, dat bi uns to Huus stunn oder weil de Afmeetung‘ vun de annern Sofas ni passt hebbt. Liekers hett de dorste Sofa-Thematik ünnerschwellig jümmers weller mol 'n Rull speelt. Mien Fruu weer för 'n niedet Sofa un uns Deern ook. Uns Jung un ick wulln dat Ole beholn. Irgendwann heff ick denn no all dat Diskuteern seggt, dat mi dat annerlei is, wat för'n Sofa in uns‘ Stuuv steiht. Dormit seh dat Stimmungsbild so ut: Twee Jo-Stimm‘, een Nä-Stimm‘ un ick heff mi entholn. Op't Letzt hett mien Fruu denn'n frisched Sofa in't Internet bestellt. Dat scheune raude Sofa hebbt wi verschinkt. De Lüüd hebbt Slang stohn üm dat to kriegen. Un denn keem de Dag: Dat niede Sofa keem an un wurr vun de Leeveranten in uns Stuuv sleept. As ick denn obends no Huus keem, stunn dat dor. Un op dat Sofa, dat so gor ni in uns Stuuv passen wull, weer mien Fruu. Half an sitten, half an liggen. Anners geit dat op dat dorste unförmige Möbel nömli gor ni. Un se hett so fürchterli unglückli utsehn. „Jo“, hett se seggt, „du hest Recht hatt. Lach mi man ruhi ut.“ Ick heff ehr overs ni utlacht. Liekers heff ick eenmol mehr begreepen, dat de Demokratie, so good se ook is, een bilütten doch düchti in Mors bieten kann... In düssen Sinn

Nu warr ick mol 'n beten nostalgisch. Ook, wenn ni jedeneen ut Dithmarschen weet vun wat ick nu vertell, dat hangt so'n beten vun't Öller af. Ick vertell nömli vun‘ Hengstenkroog oder op Hochdüütsch Hengstenkrug in Süderhastedt. Dat is bummeli 15 Johr oder länger her, dat dat „Hengsten“ noch mol weller opmokt hett. Twüschendör weer düsse „Disko“ nömli jümmers weller mol dicht, no dat dat „Hengsten“ över veele Johrn „de“ Anlooppunkt för de jungen Lüüd ut Dithmarschen un wohrschienli ook ut annere Region‘ ween is. Mitünner bün ick in mien Jugend ook in't Hengsten ween. Vun lotere Generatschoon wurr ook „Henker“ dorto seggt. Un weil ick ni in Süderhastedt wohnt heff, weer ick so as veele annere dorop anwiest, dat mi een mitnohm hett, de al 'n Auto harr. Bilütten heff ick ook 'n Duum rutholn, dat heet ick bün no Hastedt „trämpt“, wenn sick nix anners ergeven hett. Dat keem ook mol vör, dat man meern in de Nacht op Schooster sien Rappen no Huus loopen is. Overs dat heet je, dat Bewegung good deiht. Ook in Düstern. Un as ick nu, 30 Johr loter no mien hitte Tied mol weller an't Hengsten vörbifohrt bün – intwüschen mit mien eegent‘ Auto – wurr mi doch so'n beten wehmodig toweeg. Dat dor keen Disko mehr stattfinnd‘, un dat dor ook keen Tiern mehr verköfft ward, as dat ganz to Anfang de Fall weer, dat kann man nu op'n ersten Blick sehn. De Luft is dor eenfach rut. Fröher heff ick mol in‘ anner Kolumne, in't „Szeneradar“ in uns‘ Blatt schreeven: „De een verbinnd‘ dat mit den ersten Kuss, de annern mit dat erste blaue Oog!“ So is dat ween: De Jungs, de 'n Deern afkreegen hebbt, de weern an knutschen, bet de Lippen brennt hebbt. Un de Jungs, de keen Deern harrn, hebbt sick buten prügelt. Dor hebbt de Lippen ook düchti vun brennt. Tscha, un hüüt: Hüüt tippt de jungen Lüüd op ehr Smartfohns rüm, bet ehr de Duum‘ brennt. Wat mit de Lippen un de Oogen is, dat wet ick ni. Ick weet ook ni wat beter is. Un doch dink ick gern an düsse „analogen“ Tieden in't Hengsten trüch... In düssen Sinn

Man seggt je, dat de Möhln vun de Bürokratie langsom mohlt. Vör bummeli teihn Johr kunn man dat op't Finanzamt in Meldörp sogor sehn: Dor stunn op'n Fluur nömli 'n Cola-Automat. Un dor hett 'n Schild anhungen wo opstunn: „Bitte nur D-Mark-Münzen einwerfen! D-Mark erhalten Sie an der Information.“ Dor hett man sick doch wunnern musst. Mehr as dat halve Europa hett al siet veele Johrn in Euro reekend, blots op't Finanzamt hett man noch mit Mark betohln musst. Overs ick will nu gor ni över't Finanzamt schimpen. Dor sünd nömli 'n Barg nette Lüüd beschäftigt, de ook blots ehr Arbeid mokt. Nu wull ick an Mondag mol weller mit düsse netten Lüüd snacken. Dorüm heff ick op't Finanzamt in Heid‘ anroopen. Övern dag heff ick üm de twindig Mol de Nummern wählt, de ick vun de ünnerscheedlichen Afdeelung‘ harr. Ick keem overs ni eenmol dör. Dingsdag heff ick dat kort no Klock acht weller versöcht. Un tatsächli heff ick 'n fründlichen Mann an de Stripp kreegen. De hett mi vertellt, dat de Telefoonanlog‘ vun't Finanzamt al siet een Week in Dutt weer. So langsom wurrn eenzelne Nummern overs weller funktschoneern. He hett mi för dat wat ick wull denn de richtige Dörwohl geeven. Dorto hett he overs seggt: „Dat kann ween, dat dor een rangeiht un dat man se dor ook heuern kann.“ Dorblang kunn dat overs angohn, dat de Kollegin ni mit mi snacken kunn. Ick schull leever 'n E-Mail schrieven un de as „Wichti“ markeern. Denn wull ick persönli vörbikom. Dorför harr ick overs 'n Termin bruukt, un 'n Termin harr ick per Telefoon afmoken musst. Hmm. Ick heff denn liekers de Nummer wählt un kreeg ook tatsächli 'n nette Fruu an‘ Droht, de mi ook heuern kunn. Overs se kun ni veel för mi moken, denn nu weer bi ehr de EDV in Dutt. So'n beten wat hebbt wi overs doch besnacken kunnt. Den Rest vun de Week gung mi dat allns ni mehr ut'n Kopp. Wat meent Ju, schüllt wi tosomsmieten un wat an't Finanzamt spennen? Denn kunn de armen Lüüd dor ennli weller arbeiden... In düssen Sinn

Dithmarschen is mang Eider, Kanol un de Nordsee je ’n Insel, ne. Un dat ward wi in Tokunft noch veel düller marken. De Spundwänne an 15 Fähr’n över’n Nord-Ostsee-Konol, de de Rampen hölt sünd je in Dutt. Schwore Lastwogens un sowat dörft dor an un för sick al ni mehr röverfohrn. Dat hebbt de Fohrers vun de sworen Fohrtüüch blots noch ni wusst. Dor stunnen nömli keen Schiller an de Fähr‘n. Un so’n Schild optostelln, dat is bannig fiegeliensch. Worüm dat so is, dat hett ’n Mitarbeider vun’t WSA in‘t Fernsehn vertellt. Man dörft nömli ni eenfach so Verkehrsschiller an de Stroot stelln. Dor is de Kreis för tostänni. Üm sülms Henwies-Schiller optostelln hett man overs erst de „erforderlichen Afsprooken oder Genehmigung‘ inholn musst“. Anners utdrückt: De Afsprooken hett man so dreepen musst, „dat keen Genehmigung‘ sünnern blots Afsprooken erforderli sünd“. Dat hett de Mann in’t Fernsehn so’n beten krüptisch seggt. Un man kunn em ansehn, dat em dat keen grooten Spooß mokt hett, för de Kamera to stohn. Overs dat heuert nu mol to sein Beruf un dor mutt he even hendör. Un dormit dörft dat WSA sick nu sülms Schiller moln oder drucken – wat je ook sien Tied bruukt. Jungedi. Dat niede Johr is noch gor ni richti ingang, dor dreiht de Bürokraten al weller so richti op. Wenn man so veel Energie un Engaschemang in dat Repareern vun de Spundwänne steeken wurr as in dat inholn vun Afsprooken, dormit man keen Genehmigung to’n Schiller moln brukt, denn weer de Sook al vun Disch un de Verkehr kunn rull’n. Dat ward overs noch Johrn duuern, bet de erste Bagger bi de Fähranleggers dat Rieten anfangt. Un bet dorhen blievt wi op uns‘ Insel Dithmarschen even ünner uns. Overs lot man. Bald dörft wi wohrschschienli so un so ni mehr wieder as 15 Kilometer vun’t Huus wech, un denn bruukt wi de Fähr’n ook ni mehr. Tscha, mennige Sooken regelt sick ganz vun alleent, wenn man blots Geduld hett... In düssen Sinn

Vyf hout bokse met 15 silwer muntstukke is opgeveil ten bate van GROOTfm 90.5 se omgee-projekte! Die doelwit was ‘n stewige honderd duisend rand. Ons projekorganiseerder, Lindie Strydom het die gaste vertel van ons verskillende inisiatiewe in die gemeenskap waarna die Hoof Uitvoerende Beampte van Silgonex, Marius du Plessis die eerste R40 000 namens Silgonex geskenk het. Ons eie Johrné van Huysteen was die afslaer wat die veiling behartig het. Marius vertel ons so bietjie meer van wie Silgonex is en die bedrag wat toe uiteindelik gisteraand ingesamel is… Luister gerus weer hier na die Podcast!

Vyf hout bokse met 15 silwer muntstukke is opgeveil ten bate van GROOTfm 90.5 se omgee-projekte! Die doelwit was ‘n stewige honderd duisend rand. Ons projekorganiseerder, Lindie Strydom het die gaste vertel van ons verskillende inisiatiewe in die gemeenskap waarna die Hoof Uitvoerende Beampte van Silgonex, Marius du Plessis die eerste R40 000 namens Silgonex geskenk het. Ons eie Johrné van Huysteen was die afslaer wat die veiling behartig het. Marius vertel ons so bietjie meer van wie Silgonex is en die bedrag wat toe uiteindelik gisteraand ingesamel is… Luister gerus weer hier na die Podcast!

Digitaliseerung. Dat is je anschien’d ’n Woord, mit dat man as Politiker wiesen kann, dat man mit de Tied geiht, ne. Overs dat Woord fallt ut veele Politikers eenfach so rut un denn is dat wech. Nu ward je ook veel vun de Digitaliseerung an Schooln snackt. In der ersten Monot‘ vun de Corona-Krise, in de meist keen Kind no School gohn is, weer je genog Tied de Schoolgebüüd digitaler to moken. Geld weer ook genog dor. Blots togreepen hett dor meist keen School op – op’t Land erst recht ni. De Verantwordlichen harrn wohrschienli Wichtigered to tohn. As ick no Schooln gung, as dat noch ni mol Internet geev, dor hebbt wi al Programmeern lehrt. Dat hebbt wi overs blots lehrt, weil een vun uns‘ Schoolmasters dor sien Frietied för opwenn’d hett. He hett nömli meent, dat wi dat in Tokunft bruuken wurrn. Weil de Schoolleitung em overs blots mitleidig ankeeken hett, kreeg he so weni Geld för sien Idee, dat wi op Reekners programmeert hebbt, de dormols al in’t Museum heuert harrn. Kannst mol sehn, de goode ole Herr Schmidt hett dat vör över 30 Johrn al wusst. Dörsett hett sick sien Ansicht bet hüüt overs ni so recht. In de School schüllt de Kinner je wat för de Tokunft lehrn. De Schooln sülms doht sick mit dat Lehrn för de Tokunft overs recht wat schwörer. Klor gifft dat Schooln, de to’n Bispeel Tablet-Reekners insett, un de düüer vun de Öllern betohln lött. Regelmäßi insett ward de Dingers overs lang ni, un funktschoneern deiht dat Ganze ook oftmols ni so richti. De Schuld doran hebbt denn natüürli jümmers anner Lüüd. Schier! Overs dormit, mol ’n anstänniged Machtwoord to spreeken, doht sick de Kultusministers schwor. Tscha. Schient so, as wenn sick de Tokunft annerwegens afspeelt. Veellicht kann man mit de Technik je weenstern den Tofeldeenst organiseern. Denn so as dat utsüht, ward de Schölers bi uns noch lang mit Kritt un Tofel to dohn hebben. Vellicht kunnen de Schoolleiters je eenfach mol in’t Internet nokieken, wo dat mit de Digitaliseerung löppt. De Schöölers künnt ehr wiss wiesen, wo man mit‘ Internet ümgeiht... In düssen Sinn

Middel-Eer in’t Middel-Meer Moria. Moria hett man fröher je blots ut de Book-Reeg „Herr der Ringe“ vun Tolkien kinnt. Dor weer Moria je de düstere Ünnerwelt, so’n Labyrinth, wo man sick leever ni opholn schull. In düsse düstere Ünnerwelt harr de „Balrog“ dat seggen. Dat weer ’n gruselige Gestalt, de jeden mit sien Füüer verbrenn‘ deh, de to dicht an em rankeem. Un hüüt? Hüüt is’n annered Moria in Griechenland veel bekannter. Düssed Moria in’t Middel-Meer leeg för veele Lüüd op ehr’n langen Weg in ’n betere Tokunft. Un ook dor wurr dat so lang slimmer, bet dat brennt hett. Dösig, bi Tolkien in Middel-Eer weer dat ni veel anners, dor weer je ook ’n Schwung Lüüd ünnerwegens, üm de Tokunft beter to moken. Moria schull op ehr’n Weg ’n Afkörtung warrn. Is dat overs ni worrn. In Moria weer dat ganz fürchterli. Un as se ennli ut Moria rutfunnen hebbt, sünd dat weniger as to Anfang ween. Un ook de Lustigsten ünner de Reisenden hebbt dor ni mehr so recht wat to Lachen hatt. As wenn Tolkien ohnt harr, wat sick in dat echte Moria mol afspeeln schull. Overs dor sünd de Gemeensomkeiten ook vörbi. De Reisenden in dat echte Loger Moria sünd nömli keen lütte tofreedene Hobbits mit groote Fööt, de duernd an eeten sünd. De echten Reisenden sünd nömli al siet veele Johrn ni mehr tofreeden ween. Un to eeten hebbt se meist gor nix. Se kümmt ook ni ut dat Auenland. Velleicht hebbt se dacht, dat dat dor, wo se henwulln as in’t Auenland ween wurr. Also hier bi uns. Overs in uns Land un ook in de annern Länner de to de Europäische Union heuert, de 2012 den Freedensnobelpries kreegen hett, ward över de mehr as 10000 Lüüd in Moria al siet veer Johr schachert un verhannelt as wurr sick dat üm Tiern hanneln. Nä, dat Auenland mutt annerwegens ween. Mi fallt op’n Slag overs ook ni in, wonehm op de Welt dat ween kunn. Veellicht schull de EU langsom mol den Freedensnobelpries trüchgeeven oder se fangt an sick so to verholn as man sick dat vun Nobelpriesdräger vörstellt. Irgendeen mutt dor mol mit anfang‘ wenn’t beter warrn schall... In düssen Sinn

Ons praat oor sy huis in Sunnyside, die kere toe hulle geroof is, sy weirdste geestelike ervaring in 'n vreemde kerk, politiek en oor wanneer Ddisselblom weer gaan show . . . 

Nu, wo je in Momang ni so veel Lüüd in de Büros sitten dörft, ward weller düchti no de Digitaliseerung gröölt. Digitaliseerung – wat weer dat nochmol? Ach jo, dat gung al in de 70er Johrn los, an un för sick noch fröher. Also ick meen de 70er Johrn vun’t vörige Johrduusend. Dor keem‘ de ersten Kompjuters op, un mit düsse Reekners schull allns ganz anners warrn. Vörher wurr je allns mit Poppier mokt, un vun allns wat op irgendeen Formular smeert wurr, sünd denn noch dree Dörsläge mokt worrn. Dat weer ni ganz so scheun vör de Ümwelt un för de Schappen ook ni, denn dor hebbt sick Aktenordners vull mit Poppier in stopelt. So weer dat dormols. Un nu, föffti Johr loter, is dat noch ganz genau so. Mennige Lüüd seggt sogor, dat hüüt noch veel mehr mit Poppier hanteert ward. Wo kann dat angohn? All de Elektroonik is doch ook al ’n halved Johrhunnert old. Ist dor irgendwat scheev loopen? Dat schient meist so, ne. Wenn ick bi uns to Huus kiek, mit de veer Lüüd, de dor wohnt, kümmt dor ’n ganzen Barg Elektroonik tosom: Veer Smartfoons, dree Läptopps, twee Täbletts un een Kompjuter, de all Internetansluss hebbt. Wenn overs een vun uns wat mit’n Amt to kriegen hett, denn mööt wi dat op’n Zeddel schrieven. De Stüüerverloorung kann man intwüschen twor elektroonisch moken, overs utdrucken un ehr no’t Finanzamt sleepen mutt man ehr liekers. Un denn kriegt man den Stüüerbescheed vun‘ Fiskus ook op Poppier trüch. Andräge, Mitdeelung‘, Bescheede un so wieder – allns op Poppier. Un dor wunnert man sick noch doröver, dat de Reegenwald afholt‘ ward. Overs nu mitmol besinnt man sick op dat Woord „Digital“. Dor weer doch wat. Lot uns all den Krom doch mol elektroonisch moken. Jo genau. Overs dat dorbi weniger Poppier rutkümmt, dat glööv ick erst, wenn ick dat ni mehr in Breefkassen heff. Veellicht schulln de Verantwoortlichen mol in’t Internet nokieken, wo dat mit de Digitaliseerung geiht. Un wenn se dat ni trechkriegt, schüllt se bescheed seggen. Ick wurr ehr dat utnohmswies‘ sogor utdrucken... In düssen Sinn

Oupa Stephan en Ouma Karien Greyvenstein van Witrivier in Mpumalanga se enigste kleinseun word vandag een jaar oud hier in Pretoria. Dis vir hulle baie sleg om as gevolg van die inperking nie hier te kan wees om die groot mylpaal te vier nie... Verder is Lize ‘n onafhanklike reisagent en die laaste 3 maande sonder enige inkomste en haar man, Louis is ‘n MS leier wat fisies nie in staat is om te werk of ‘n inkomste te verdien nie. Hulle woon by Lize se skoonouers, Leoné en Louis. Stephan en Karien noem hulle “engele van Bo!” In Oupa Stephan se briefie wat ons hier by GROOTfm ontvang het, skryf hy: “Hoe lekker sou dit wees om daar te kon wees? Net vir ‘n drukkie vir elkeen...” Ons kon nie die drukkie of hier wees vir Stephan en Karien moontlik maak nie, maar die GROOTontbyt het ‘n kampstige telefoniese onderhoud met Lize gereël om te gesels oor toerisme en die aanpassings tydens lockdown. Terwyl sy niksvermoedend op die telefoonlyn en voor die TV skerm gewag het, het ons ‘n boodskap van haar ouers op die GROOTontbyt gespeel. Intussen het ons span buite haar skoonouers se huis gewag met ‘n geskenkie vir klein Louis. “Enigiets Lion King of Wildtuin” het Oupa Stephan gesê. En toe Johrné vir Lize op die telefoon groet, het hy gesê sy moet gaan kyk wat wag by die voordeur... ‘n Sagte leeutjie en tier, ‘n legkaart met regte hare op die welpie se voorkop en ‘n paar balonne om te wys ons vier saam. Baie dankie aan SPAR vir die geskenke asook die geskenkkaart vir Louis en Lize! Mag die Here ons leeutjie Louis seën en nog baie jare spaar met goeie gesondheid en baie geluk!

Oupa Stephan en Ouma Karien Greyvenstein van Witrivier in Mpumalanga se enigste kleinseun word vandag een jaar oud hier in Pretoria. Dis vir hulle baie sleg om as gevolg van die inperking nie hier te kan wees om die groot mylpaal te vier nie... Verder is Lize ‘n onafhanklike reisagent en die laaste 3 maande sonder enige inkomste en haar man, Louis is ‘n MS leier wat fisies nie in staat is om te werk of ‘n inkomste te verdien nie. Hulle woon by Lize se skoonouers, Leoné en Louis. Stephan en Karien noem hulle “engele van Bo!” In Oupa Stephan se briefie wat ons hier by GROOTfm ontvang het, skryf hy: “Hoe lekker sou dit wees om daar te kon wees? Net vir ‘n drukkie vir elkeen...” Ons kon nie die drukkie of hier wees vir Stephan en Karien moontlik maak nie, maar die GROOTontbyt het ‘n kampstige telefoniese onderhoud met Lize gereël om te gesels oor toerisme en die aanpassings tydens lockdown. Terwyl sy niksvermoedend op die telefoonlyn en voor die TV skerm gewag het, het ons ‘n boodskap van haar ouers op die GROOTontbyt gespeel. Intussen het ons span buite haar skoonouers se huis gewag met ‘n geskenkie vir klein Louis. “Enigiets Lion King of Wildtuin” het Oupa Stephan gesê. En toe Johrné vir Lize op die telefoon groet, het hy gesê sy moet gaan kyk wat wag by die voordeur... ‘n Sagte leeutjie en tier, ‘n legkaart met regte hare op die welpie se voorkop en ‘n paar balonne om te wys ons vier saam. Baie dankie aan SPAR vir die geskenke asook die geskenkkaart vir Louis en Lize! Mag die Here ons leeutjie Louis seën en nog baie jare spaar met goeie gesondheid en baie geluk!

Risikogruppen an jede Eck Veele Lüüd sünd düsse Doog je alleent, ne. Se sünd alleent, weil se to ’n Risikogrupp‘ heuert. Dat mutt man sick mol vörstelln: Dor heuert man to Gruppe un liekers is keeneen to’n Snacken dor - ’n feine Grupp‘ is mi dat. Overs ni blots wat den dorsten Virus anheiht – ick segg den Noom nu mol ni, den heuert man je oft genog – hebbt wi Risikogruppen bi uns in’t Land. To de gröttse Risikogrupp, de al siet Johrn dör de Gegend geistert, heuert de, de jümmers op den Apparot kieken doht, den se in de Hand hebbt, op ehr Smartfoon. Wenn se dor eenfach blots so mit op’n Börgerstieg löppt, denn geiht dat je noch. Dat gifft overs ook wülk, de fohrt op‘t Rad meern op de Stroot un kiekt op ehr’n Ackersnacker. Mennige stoht dorbi sogor op so’n elektrisched Rullbrett. Dat is twor ’n zirkusriepe Leistung overs verstohn kann ick dat ni. Wenn man so’n Akrobat nömli mit‘ Auto breedmangelt, denn kann man seeker ween, dat man ook de Schuld dorför kriegt. De mööt gor ni krank ween, üm sick den Mors to breeken oder sick dat Licht ut to knipsen. Op de anner Sied: So ganz gesund kümmt mi de Dorsten ook ni vör. Na jo. Annerlei. Dat is jedenfalls ook ’n Risikogrupp. Un wenn man in de Oarntied op’t Dörp wohnt, so as ick, denn heuert man automatisch to’n anner Risikogrupp. Wenn dor nömli de gewaltigen Treckers üm de Eck prescht kümmt, op de de oftmols jungen Fohrers ook gern op ehrn Ackersnacker kiekt, denn kann een gau mol dat Hart stohnblieven. So kann man ook in verscheedne Risikogruppen togliek ween. Wenn man to’n Bispill över 80 is, in de Oarn gern op sien Händie kiekt, dorbi op’n elektrisched Rullbrett op de Stroot fohrt, Asthma hett overs liekers noch gern smökt, Beer drinkt, sick to fett ernährt un sick bi osten Wind keen Mütz opsett, denn kriegt man wohrschienli de goldene Klubkoart bi’n Bestatter. Un so heuert man – ook wenn man sick alleent föhlt – jümmers irgendwo to, sülms wenn dat blots ’n Risikogrupp is. Overs de Hauptsook is, man blifft gesund... In düssen Sinn

Enn Januar is je weller Winterschlussverkoop, ne. Fröher heff ick mit düssed dösige Woord nix anfangen kunnt. De Winter weer je man jüst süss Weeken old. Overs denn – zack – schull meern in Winter al weller Schluss ween mit den Verkoop vun de warmen Sooken. Dat is je jüst so, as wenn man in Sommer keen Bikinis kööpen kunn. Na jo, ick bün an un för sick ook keen, de gern Bikinis antreckt. Ick meen je blots – so as Bispeel. Ick heff düchti rescherschiert, in Bööker un in’t Internet. Overs worüm de Winter-Schlussverkoop op’n halven Winter un ni an’t Enn dorvun, also würkli an Schluss losgeiht, dor heff ick keen anstännige Antwoord op funnen. Liekers doht all de Lüüd so, as wenn sick dat so heuert. Veellicht wüllt all de annern blots ni togeeven, dat se dor jüst so wenig vun af weet as ick. Man weet dat ni. Op’t Letzt‘ hett dat anschien’d wat dormit to kriegen, dat de Hannel dör düsse Beteeknung mehr verdeen‘ kann. Na jo, worüm ni. De Tüüch-Hökers un all de Angestellten in düsse Brangsche mööt je ook wat in de Supp to krömeln hemm. De verköfft to’n Deel Tieh-Schörts för fief Euro. Wo schall man dorvun leeven könen? Wenn ick mi overs dorop besinn, wat düsse Week so op’t Thermometer stohn hett, denn kom ick op ganz annere Ideen. Vun Mondag bet hüüt weern dat an Dag so in’t Middel süss bet söben Grod Warms – dat hett doch nix mit Winter to kriegen! Vöriged Johr weer dat ni veel anners. In de hunnert Johr dorför weer dat overs düütli kööler. Is dat nu de Klimawannel? De Een‘ seggt jo, de Annern seggt nä. Is je ook annerlei, wat man sick so vertellt, warmer ward dat jedenfalls. Dor kann nu würkli keeneen wat gegenan seggen. Dorüm glööv ick, dat de Tüüch-Hökers dat all de Johrn ganz anners meent hebbt. Se hebbt ni meent, dat de Schluss vun‘ Verkoop to‘n Enn vun‘ Winter losgung – se hebbt meent, dat mit den Winter an sick bald Schluss weer un dat dat ganze Johr över warm blifft! So, wenn ick in Tokunft wat över’t Klima weeten will, denn frog ick keen Meteorologen, denn frog ick mien Herrn-Utstatter... In düssen Sinn

Fröher hett man je man je meent, dat allns, wat in Osten vun uns liggt, so’n beten unmodern, so’n beten vun güstern weer. De Autos seh’n öller ut, as de bi uns, de Farven weern ni so schmuck bunt as hier un all sowat. Dat schient sick nu overs to ännern – in de Ukraine ännert sick dat. Blangbi weet ick bet hüüt ni, wat dat „ai“ bi dat Land as „a-i“, also Ukra-ine, oder as „ei“, also Ukreine, utsnackt ward. Na jo, in de Ukraine oder Ukra-ine ward se dat wohrschienli weeten. Jedenfalls geiht de Ukraine nu mit de Tied, denn dor hebbt se nu ook ennli ’n Komiker as Präsident. Wolodymyr Selensky heet he. Overs mit den as Präsident geiht de Ukraine ni blots mit de Tied, se överholt sogor noch den Rest vun de Welt, denn Selensky hett sien Handwark in Gegensatz to all de Annern Staatschefs würkli vun de Pike op lehrt – also dat Komiker ween. Dorüm hett dat Volk em ook mit över 70 Perzent wählt. Dor künnt annere blots vun dröömen. So veel anners, as de Annern ward Selensky dat an Enn wohrschienli ook ni moken. Overs de Ukrainers hebbt sick anschien’d dacht: „Wenn wi all verschaukelt ward, denn wüllt wi dorbi weenstern wat to Lachen hebben.“ De Amis hebbt sowat Ähnliched je ook al mol versöcht, as se in de 80er Johrn den Schauspeeler Ronald Reagan to’n Präsident mokt hebbt. Un Donald Trump, de versöcht je beides to ween: Schauspeeler un Komiker. Overs mit so’n richtigen Komiker wurr dat doch ’n lütt beten mehr Spoß moken. Wat schodt, dat Jerry Lewis 2017 storven is. De harr dor nochmol so’n beten Pep rinbringen kunnt. Dor harr man ook noch wat för’t Oog hatt, so dösig as de sick bewegen kunn. Liekers seht wi in Vergliek mit uns‘ Angela Merkel so’n lütt beten truuri ut. Overs dat kann je allns noch warrn, denn se will je bald afdanken. Un veellicht ward denn ni AKA oder Merz Kanzler sünnern Dieter Nuhr oder Helge Schneider. Helge kunn sogor noch richti good Musik dorto moken, wenn he uns verschaukeln deh. Ick bün jedenfalls al ganz gespannt dorp, wo sick dat noch entwickelt... In düssen Sinn

Ek het die voorreg gehad om deel te wees van 'n gesprek met Gareth Cliff(Cliff Central), Francois Retief(iono.fm), Johrné va Huyssteen en Willim Welsyn(WAT Podcast)oor die toekoms van Afrikaans in digitale media.