Podcasts about hofland

De Wormerveerse oud-verzetsstrijder Toffie Hofland kan na de oorlog zijn draai in Nederland niet meer vinden. Bovendien is hij bang dat de Russen West-Europa in hun greep krijgen. Hij vertrekt in 1947 met zijn vrouw naar Curaçao waar hij in de loop der jaren een enorm zakenimperium opbouwt: een grote in- en exportfirma en een reeks van supermarkten. Hij wordt de grootste werkgever van Curaçao. Zijn neef Jan Schoen schreef een boek over Toffie. Piet Bakker spreekt over dat boek en over Toffie met de auteur. In dit tweede deel komt het leven van Toffie na de Tweede Wereldoorlog aan bod.

Violist, postzegelhandelaar, waterpoloër. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, leidt Wormerveerder ‘Toffie' Hofland een onbezorgd leven. De oorlog maakt daar een abrupt eind aan. Over het veelbewogen leven van Toffie Hofland schreef zijn neef Jan Schoen – onder de naam Jan Scarpa – de roman In het pak genaaid. Piet Bakker sprak met de auteur. In dit eerste deel staat het verzetswerk van Toffie centraal.

Michel Hofland nous décrit son itinéraire, depuis ses premiers pas en conseil à l'ESSEC jusqu'à sa position actuelle dans le secteur de la peinture. À la suite de ses expériences chez L'Oréal et Urgo, il a opté pour une ETI afin d'avoir un impact plus direct sur la stratégie de l'entreprise. AkzoNobel, acteur majeur sur le marché des peintures et revêtements dans le monde, privilégie l'innovation durable en proposant des produits à base d'eau. Enfin, le groupe considère la responsabilité sociétale des entreprises comme un enjeu crucial. Ils ont donc mis en place des initiatives concrètes, comme des actions citoyennes menées au sein d'hôpitaux ou de logements sociaux.Hébergé par Ausha. Visitez ausha.co/politique-de-confidentialite pour plus d'informations.

"Het huis van Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) staat in brand. Het lijkt ons niet meer te lukken om die brand te blussen. We moeten redden wat er te redden valt", zo stelde de synodevoorzitter van de CGK onlangs. Hoe ervaren Marco en Bram Hofland (vader en zoon) als CGK-predikanten de huidige crisis? Zijn er nog mogelijkheden om het kerkverband te redden? Beluister de themapodcast over actuele ontwikkelingen binnen de CGK.

In deze podcast ga ik voor een keer niet in gesprek met een gast, maar deel ik zelf informatie over een belangrijke onderwerp, namelijk schooltrauma.Tijdens de Week van de Hoogbegaafdheid 2024 heb ik een drukbezocht webinar georganiseerd over dit onderwerp. Helaas kon niet iedereen hierbij zijn en ik ontving veel reacties of ik het webinar nogmaals kon organiseren. Om ouders en andere betrokkenen op de valreep van 2024 deze informatie te kunnen geven, heb ik deze podcast opgenomen.In de podcast ga ik in op wat schooltrauma nu eigenlijk is en waarom dit juist zo veel voorkomt bij hoogbegaafde kinderen en kinderen waarbij sprake is van andere vormen van neurodiversiteit.Ook ga ik in op het herstelproces en wat er nodig is om te kunnen herstellen van schooltrauma en uiteindelijk weer tot ontwikkeling en leren te kunnen komen.Het is een interessante podcast geworden voor ouders en alle betrokkenen rondom een kind, zoals hulpverlening, jeugdconsulenten bij gemeentes, leerkrachten, intern begeleiders, samenwerkingsverbanden, schoolartsen en leerplichtambtenaren.Mochten er naar aanleiding van deze podcast nog vragen zijn, dan kom ik graag in contact!Sámen kunnen we het verschil maken in het belang van deze kinderen.

Ferry ligt helaas nog thuis op de bank met een pot morfinepillen, dus daarom neemt Woke ten Have nog even zijn plek in. We bespreken uitgebreid de Hollandse Knallers playlist, bellen Kevin Hofland, hebben een Alex Pastoor quiz ter ere van zijn verjaardag en voorspellen weer komend KKD-weekend!De link naar de Hollandse Knallers-playlist: https://open.spotify.com/playlist/2VevCPydaLBhIZAna5TE9M?si=c749870212a54cabProfortoSnelle levering: Een groot gedeelte van het assortiment ligt voor jou klaar in ons magazijn. Dat betekent: voor 23u besteld, morgen in huis.Het grootste assortiment van Europa: Met meer dan 150+ merken onder één (online) dak, vinden onze klanten altijd iets wat past bij zijn/haar beroep en omstandigheden. Of je nu op zoek bent naar werkkleding, veiligheidsschoenen of persoonlijke bescherming. Je vindt op Proforto alle topmerken voor werkkleding zoals Snickers Workwear, Carhartt, Redbrick, Grisport, EMMA, Blaklader en Fristads.Bedrukken en borduurstudio: Of het nu gaat om een logo of een naam, wij zorgen ervoor dat jouw werkkleding er professioneel en representatief uitziet. Wij hebben onze eigen atelier zodat we de bedrukte of geborduurde kleding altijd snel bij de klant kunnen krijgen.We staan altijd voor je klaar: Vragen? Onze klantenservice vol met productexperts staan voor je klaar om je te helpen.Met de code BESTE15 krijg je 15 procent korting in de webshop bij een bestelling vanaf 150 euro.Voor de beste werkkleding ga je natuurlijk naar https://www.proforto.nl!Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

River Cities Speedway staff - Head of Concessions, Scott Iverson & Facilities Manager, Tommy Hofland join the Bullring Boys to go over all the behind-the-scenes details that makes the races possible! For all the latest River Cities Speedway updates this season, check out their Facebook page - https://www.facebook.com/RiverCitiesSpeedway Show is recorded at Grand Forks Best Source. For studio information, visit www.gfbestsource.com For easy access to past Dirty Thursday episodes visit https://dirtythursday.podbean.com/   #racing #dirtracing #rivercitiesspeedway #gfbs #grandforksbestsource #sprintcars #latemodels

Episode 10 - Peter talks with Paul Lavender, head of Education at Karger Publishers, based in the Basel - Switzerland, about publishing your medical and scientific (research) studies in a medical journal. Disclaimer: Please note that all information and content on the UK Health Radio Network, all its radio broadcasts and podcasts are provided by the authors, producers, presenters and companies themselves and is only intended as additional information to your general knowledge. As a service to our listeners/readers our programs/content are for general information and entertainment only.  The UK Health Radio Network does not recommend, endorse, or object to the views, products or topics expressed or discussed by show hosts or their guests, authors and interviewees.  We suggest you always consult with your own professional – personal, medical, financial or legal advisor. So please do not delay or disregard any professional – personal, medical, financial or legal advice received due to something you have heard or read on the UK Health Radio Network.

De komst van sociale media heeft de reclamewereld volledig veranderd. Welke extra kansen biedt sociale media? En draagt de reclamewereld een verantwoordelijkheid om de negatieve impact van sociale media binnen de perken te houden?  Te gast is Vanessa Hofland, algemeen directeur van digitaal marketing- en reclamebureau MediaMonks. Gasten in BNR's Big Five van de Sociale Media: - Thijs Launspach, psycholoog en auteur van het boek Asociale media - Vanessa Hofland, algemeen directeur van MediaMonks Nederland - Dian de Vries, hoofddocent digitale vaardigheden aan de Hogeschool Utrecht - Marcel Molenaar, Country manager Benelux bij LinkedIn - Kim van Sparrentak, GroenLinks-EuroparlementariërSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Episode 9 - Peter talks with Steven Spellman, Vice President and Senior Scientific Director at Be The Match-CIBMTR and the Center for International Blood and Marrow Transplant Research. Discussing cryopreservation of hematopoietic cell grafts… Disclaimer: Please note that all information and content on the UK Health Radio Network, all its radio broadcasts and podcasts are provided by the authors, producers, presenters and companies themselves and is only intended as additional information to your general knowledge. As a service to our listeners/readers our programs/content are for general information and entertainment only.  The UK Health Radio Network does not recommend, endorse, or object to the views, products or topics expressed or discussed by show hosts or their guests, authors and interviewees.  We suggest you always consult with your own professional – personal, medical, financial or legal advisor. So please do not delay or disregard any professional – personal, medical, financial or legal advice received due to something you have heard or read on the UK Health Radio Network.

Het is weer maandag en dat betekent weer een nieuwe aflevering van TITELSTRIJD! De uitblinkers en tegenvallers van de topper tussen PSV en Feyenoord en ook de prestatie van Ajax én de buitenkansjes voor de Amsterdammers op de transfermarkt worden besproken. Daarnaast doen we een rondje buitenland en laten Kevin Hofland én Willy van der Kerkhof zich uit over Feyenoord en PSV.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Episode 8 - Blood and Marrow Transplant Research - Dr. Auletta is Senior Vice President Patient Outcomes… and CSO of the National Marrow Donor Program-Be the Match… at the Medical College of Wisconsin. Disclaimer: Please note that all information and content on the UK Health Radio Network, all its radio broadcasts and podcasts are provided by the authors, producers, presenters and companies themselves and is only intended as additional information to your general knowledge. As a service to our listeners/readers our programs/content are for general information and entertainment only.  The UK Health Radio Network does not recommend, endorse, or object to the views, products or topics expressed or discussed by show hosts or their guests, authors and interviewees.  We suggest you always consult with your own professional – personal, medical, financial or legal advisor. So please do not delay or disregard any professional – personal, medical, financial or legal advice received due to something you have heard or read on the UK Health Radio Network.

Episode 7 - Dr Eli Benaim, the CMO and Executive Vice President Development and Dr Mark De Souza, President and CEO of SonALAsense talk about new technologies in the treatment of difficult to treat cancers. Disclaimer: Please note that all information and content on the UK Health Radio Network, all its radio broadcasts and podcasts are provided by the authors, producers, presenters and companies themselves and is only intended as additional information to your general knowledge. As a service to our listeners/readers our programs/content are for general information and entertainment only.  The UK Health Radio Network does not recommend, endorse, or object to the views, products or topics expressed or discussed by show hosts or their guests, authors and interviewees.  We suggest you always consult with your own professional – personal, medical, financial or legal advisor. So please do not delay or disregard any professional – personal, medical, financial or legal advice received due to something you have heard or read on the UK Health Radio Network.

Welke rol heeft kunstmatige intelligentie in de toekomst van digitale reclame en marketing? En: hoe lukt het MediaMonks om razendsnel te groeien? Vanessa Hofland, algemeen directeur van MediaMonks Nederland is te gast in BNR Zakendoen.    Macro met Mujagic  Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.  Lobbypanel  Partijen schrijven haastig hun verkiezingsprogramma. Biedt dat kansen voor lobbyisten? En: De KNVB betaald cybercriminelen losgeld. Is het wel verstandig dat te communiceren? Dat en meer bespreken we om 11.10 in het lobbypanel met: -Pieter Walraven, Managing Partner bij Public matters  -Jurgen Warmerdam Public affairs advisor Trias Politica  Luister l Lobbypanel  Contact & Abonneren  BNR Zakendoen zendt elke werkdag live uit van 11:00 tot 13:30 uur. Je kunt de redactie bereiken via e-mail en Twitter.  Abonneren op de podcast van BNR Zakendoen kan via bnr.nl/zakendoen, of via Apple Podcast  en Spotify.                           See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat merkt reclame- en marketingbureau MediaMonks van het slechte economisch tij? En: wat betekenen de ontwikkelingen in kunstmatige intelligentie voor het internationaal opererende mediabedrijf?  In ‘De top van Nederland' een uitgebreid gesprek met Vanessa Hofkamp, algemeen directeur van MediaMonks Nederland     Abonneer je op de podcast  Ga naar ‘De top van Nederland' en abonneer je op de podcast, ook te beluisteren via Apple Podcast en Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

This week Kevin Pifer, America's Land Auctioneer, is joined by Dwight Hofland, Vice President of Farmland Management for Pifer's. Dwight provides a review of the crop status in the Northern Plains and all of the reasons why a landowner and tenant would benefit from a Farmland Manager. What is a farmland manager and how can they help landowners? At Pifer's Land Management, their mission is to manage the client's farm and property for maximum economic return with prudent management, improvements and stewardship practices for the farm and farm resources, so the land can be enjoyed by future generations.Follow Kevin at www.americalandauctioneer.com and on Instagram & Facebook

Wandelen met de hond is niet alleen gezond, het geeft je ook tijd om na te denken. Kevin Hofland is zo'n denker. Iemand die zijn prestaties continu evalueert. Hoe pak ik iets aan? Wat kan er beter?

Deze aflevering spreek ik met Rick van ‘t Wout Hofland, een freelance solution architect die onder andere werkte voor Tweakers, Deloitte en nu het Nederlandse Forensisch Instituut. Als PO weet je ondertussen waarschijnlijk dat we het bij architecten niet meer hebben over mensen die huizen tekenen, maar technische oplossingen. Maar wat is dan een solution architect? En hoe werk jij er goed mee samen als PO? En welke Architect rollen zijn er nog meer? In deze aflevering gaan we het hebben over die IT architecten, wat het veld is waarin zij opereren en wat wij daar als PO's van kunnen leren. Over deze podcast: In de Product Owner podcast spreken we elke week met een interessante gast uit de wereld van digital en gaan we in op echte ervaringen, lessen en tactieken van product owners, ondernemers en specialisten. De Product Owner podcast is een initiatief van productowner.nl.

Het WK is in volle gang, maar er is natuurlijk ook nieuws buiten het WK! Daarom zijn we er op ons vaste moment ook om dit kort te bespreken! Vandaag hebben Jamil en Wouter het over het ontslag van Hofland, de nieuwe bondscoaches van de toplanden en de laatste transfergeruchten!Kom naar Club Atelier tijdens het WK!Alle WK-wedstrijden live op groot scherm samen met de Afkicken crew kijken? Kom naar Club Atelier!Én Club Atelier zorgt ook nog eens voor speciale acties rond de wedstrijden!Tickets vind je hier: https://bit.ly/3WYZvrH(00:00) Intro(01:33) Kevin Hofland ontslagen(07:13) Nieuwe bondscoaches gezocht(11:50) TransfergeruchtenZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In de podcast ‘Stoere Kerels' bespreken de BD-clubwatchers Dolf van Aert en Max van der Put wekelijks het wel en wee van Willem II. In aflevering 18 blikken ze terug op het trainingskamp en twee oefenwedstrijden en vooruit naar de derby tegen NAC. Dit keer is Willem II-icoon (maar ook oud-NAC-speler) John Feskens de belgast. Uiteraard wordt de systeemswitch uitgebreid besproken. Hofland is afgestapt van 4-3-3 en heeft gekozen voor 5-3-2 in een poging voor meer aanvalskracht te kunnen zorgen. Net als de clubwatchers is ook belgast John Feskens positief gestemd over deze switch. ,,In 5-3-2 spelen hoeft niet verdedigender te zijn dan 4-3-3.” Van Aert blikt ook terug op het uitgebreide interview dat hij had met Teun Jacobs en waarin de technisch directeur de ploeg én zichzelf een onvoldoende gaf tot nu toe. Wie gaan de twee spitsposities bezetten tegen NAC zondag? In het oefenduel met NEC koos trainer Kevin Hofland voor Jizz Hornkamp en Elton Kabangu, in de tweede helft voor Jeremy Bokila en Michael de Leeuw. Beide koppels waren goed voor één treffer. Tenslotte doet John Feskens een voorspelling over de uitslag van WIllem II - NAC. Beluister de podcast om te weten wat d'n Beitel voorspelt.Beluister al onze podcasts: https://www.bd.nl/podcastSee omnystudio.com/listener for privacy information.

This week on Open Sources Guelph, it's back to normal. Or, at least, what passes for normal. With the election over, the format is getting back to normal at least with two news items and an interview. This week, we're talking about the inquiry into the Emergencies Act, and the still relatively new government in Queen's Park, plus we will have an interview with an outgoing member of city council about a job well done. This Thursday, October 27, at 5 pm, Scotty Hertz and Adam A. Donaldson will discuss: Inquiry Minds Want to Know. For the past two weeks, officials have been probing the use of the Emergencies Act. Testimony so far has revealed a complete breakdown in planning and intelligence gathering during the so-called "Freedom Convoy", but we kind of knew that already. Also, Premier Doug Ford is of the opinion he doesn't have to testify even after other witnesses have thrown him under the bus. We'll catch up. Fall Back to Queen's Park. The Government of Ontario took some time off to let the municipal elections unfold, but they were back in business in a big way Tuesday with new legislation meant to help with the housing crisis. The real dark cloud though is the gathering spectre of job action as CUPE educational workers are in a legal strike position a week from today. So how are things going in the House of Ford? Done Hasslin' With the Hof'. She wasn't running for re-election on Monday, but this week we're going to talk to June Hofland, now the outgoing Ward 3 City Councillor. Hofland's been on council since 2006, so she's leaving with a wealth of experience and insight dealing with municipal matters, and we're going to pick her brain about some of those lessons, plus, we will ask her about her legacy and her unfinished business. Open Sources is live on CFRU 93.3 fm and cfru.ca at 5 pm on Thursday.

Ein ganz lieber Freund hat einmal gesagt, dass dieses Buch daherkommt, wie in Tagebuchform. Es sind 11 einzelne Kapitel, wie Berichte aus den verschiedenen Teilen des Jahres. Man ist sofort »mit dabei«, sofort in der der Geschichte, wenn man sich einmal darauf eingelassen hat. Rechts hatte er - wirklich! Und ich bin heute noch mehr als glücklich, dass mir genau dieser Freund und Kollege auch 2013 zugesagt hatte, die Geschichte einzulesen. Und er hat das ganz wunderbar getan - und daran möchte ich sie heute teilhaben lassen.

On today's Dirty Thursday, we have on special guests Tommy Hofland and Robbin Anderson of the River Cities Speedway to breakdown the behind-the-scenes magic that makes a night at the races possible!  Show is recorded at Grand Forks Best Source. For studio information, visit www.gfbestsource.com #gfbestsource.com @GFBestSource #local #grandforksnd #grandforksbestsource #visitgreatergrandforks @grandforksnd #NOSA #dirtythursday #dirttrack #dirtracing  #dirttrackracing #sprints #midwestmodifieds #legends #midwestracing #purestock #streetstock #lightningsprints #minnkota #latemodels #gfbsdirtythursday @rivercitiesspeedway 

In de dagelijkse podcast van FC Afkicken bespreken Bruce, Lars en Jaron onder meer de conclusie van de degradatiestrijd in de Eredivisie, het ontslag van Wormuth bij Heracles, de opvallende voorselectie van Oranje en een transferupdate over binnen- én buitenland!(00:00) Intro(01:05) Willem II ‘onnodig' gedegradeerd, blijft Hofland?(04:59) Bizarre ontsnapping Fortuna bij N.E.C. dankzij Flemming(08:57) De emoties van Mats Seuntjens(10:29) Sparta safe, paniekvoetbal bij Heracles, Wormuth weg(20:19) Doekhi naar Union Berlin, Viergever naar Utrecht(26:45) Club Brugge van Alfred Schreuder verpest sprookje Union(28:44) AC Milan nog 1 punt verwijderd van titel(31:12) Manchester City houdt Liverpool in de race(33:33) Transferupdate Suárez en Lewandowski(38:59) Vincent Janssen in voorselectie Oranje, Wijnaldum nietZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

America's Land Auctioneer, is joined by Dr. Frayne Olson, Crop Economist/Marketing Specialist with the North Dakota State University Extension and Director of the Quentin Burdick Center for Cooperatives.  Dr. Olson highlights the economic outlook for the corn and soybean market in 2022. America's Land Auctioneer, is also joined by Dwight Hofland, Pifer's Vice President of Farmland Management, and Steve Link, Real Estate Broker for Pifer's.  Hofland and Link provide updates on current farmland values and farmland rent values.  Link and Hofland also answer questions from listeners.Follow Kevin at www.americalandauctioneer.com and on Instagram & Facebook.

At first glance, some may see very little overlap between the world of art and the world of business. Today's guest on the Empowering Leadership podcast helps us see beyond the surface and dig deep into this issue. Amy Hofland is the Senior Director of the Crow Museum of Asian Art at the University of Texas at Dallas, and she joins host Doug McVadon to talk about how art and business intersect, and how each of those worlds can learn from each other. Amy is also a practitioner of mindfulness, and she talks to Doug about how her use of mindfulness has helped her overcome obstacles and become a better leader.

Twee van de vijf clubs die deze Europese week startten zijn door. PSV en Feyenoord plaatsen zich voor de kwartfinales van de Conference League. Sterker nog, PSV is de enige ploeg in Nederland die nog op drie fronten actief is. Over de wedstrijden in Europa en De Klassieker praat Etienne Verhoeff met Maarten Wijffels in een nieuwe AD Voetbalpodcast. Feyenoord won vrij makkelijk thuis van Partizan Belgrado en PSV kende geen problemen in Denemarken met FC Kopenhagen. Was dit de beste wedstrijd van de Eindhovenaren onder Schimidt? 'Tegen Ajax voor de Johan Cruijff schaal was het goed.  De wedstrijd Vitesse uit (0-5) zat veel in. Maar dit zag er ook goed uit', analyseert Wijffels. 'Ik ben heel benieuwd of PSV nu een frisheid heeft in de eindfase van het seizoen omdat er zoveel gewisseld is door Schmidt. Dat is vaak het verhaal bij teams in deze fase. Denk maar aan de teams van Rutten die instorten in de tweede competitiehelft.' In de kwartfinale kunnen Feyenoord en PSV elkaar treffen. 'Dat zou ik wel mooi vinden. Dan heb je ook in ieder geval een Nederlandse club in de halve finale. Maar ze mogen elkaar natuurlijk ook in de finale treffen van mij.' AZ en Vitesse speelden beiden gelijk en werden uitgeschakeld. AZ na een verlenging. En Vitesse in de laatste minuut. ‘Die Wittek. Laatste minuut. Vitesse staat 0-1 voor. En dan laat je je toch kloppen bij de tweede paal als linksback. Bij Benfica zag je dat niet dinsdag. Maar bij een Nederlandse club denkt een linksback weer ‘het kan wel even'. Wittek is de spelers van Vitesse in aanvallende zin, maar je zo laten foppen in de laatste minuut kan echt niet.' Verder aandacht voor de Klassieker. De eerste wedstrijd van Hofland bij Willem II en de strijd om de titel. Support the show: https://krant.nl See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wie is Sjoerd Swane? Journalisten Lisa Dekker en Jiri Glaap duiken het gemeentelijk archief in en lezen dat Swane in Maarssen niet warm wordt onthaald. Burgemeester Ed d'Hont is ook op zijn hoede. Later in Swane's politieke carrière ervaart de familie Hofland aan den lijve hoe de wethouder zijn macht laat gelden. In het Brabantse Vught bezoeken Lisa en Jiri een mysterieus landhuis.

Tryggvi Hofland Sigurðsson á veitingastaðinn Hofland Eatery í Hveragerði. Í þessu spjalli sem ég átti við Tryggva í oktober síðastliðnum segir Tryggvi okkur frá tilkomu veitingastaðarins og hvernig honum tókst með elju, góðum vinum og fjölskyldu að koma þessum stað upp.

Senior Smarts - "Meet Laura Hofland" Debby Bradley, Chaplin of St. Crispin Living Community and Ava LaRue with a 10-15 minute program covering items of interest to area seniors.

Kevin Pifer, America's Land Auctioneer, is joined by Steve Link, Pifer's Real Estate Broker, and Dwight Hofland, Senior Vice President of Land Management for Pifer's. The three highlight current Pifer's farmland auctions in North Dakota that continue to set record highs.  The impressive rise in farmland prices over the past nine months has surprised these veterans.  What is causing this notable increase in farmland values?  Will it continue?  This engaging discussion is entertaining and riveting as they share their insight and experience going back to 2000.Follow Kevin at www.americalandauctioneer.com and on Instagram & Facebook.

This week on America's Land Auctioneer radio show, we have three members of the Pifer's Auction & Realty and Land Management team discussing the current farmland market and farmland values. Kevin Pifer, America's Land Auctioneer, is joined by Steve Link, Pifer's Real Estate Broker, and Dwight Hofland, Pifer's Vice President of Farm Land Management.  The trio offers incredible insight into today's surging farmland market and offer their in-depth analysis on farmland values and cash rent values. Steve Link, recaps Pifer's recent land auction results and what is driving the strong farmland market in the region.  Dwight Hofland, recaps 2021; how the drought affected producers this year, and gives a glimpse of what is likely to unfold in 2022.Follow Kevin at www.americalandauctioneer.com and on Instagram & Facebook.

This week America's Land Auctioneer is joined by Dwight Hofland, the Senior Vice President of Pifer's Land Management. Dwight shares harvest updates on corn, soybeans, sugar beats and how the dry conditions of this past year have affected the crops. Kevin and Dwight have a dynamic discussion on how genetics, crops and production in agriculture has changed over the last 20 years. Although each year brings new challenges, farmers remain optimistic and hopeful.Follow Kevin at www.americalandauctioneer.com and on Instagram & Facebook.To get a free consultation or inquire about Pifer's Land Management please visit https://www.pifers.com/

Nikky Hofland, de managing director van TechMeUp, is onze gast. TechMeUp is een techfonds dat investeert in de kansen van mensen. Ze geloven dat opleidingen toegankelijk moeten zijn voor iedereen, wat je situatie ook is. Daarom zetten zij zich in voor een diverser en inclusiever tech ecosysteem. We gaan er met Nikky over in gesprek. In De Week van... komt onder andere Clippy aan bod; de virtuele paperclip die vroeger in Office zat. Verder Whatsapp op meerdere devices en interessante toepassingen voor crypto tokens. Columnist Hermaniak sluit af met Twitter nieuws, onder andere over de veelbesproken edit-knop! Tijdschema: 00:01:45 Nikky Hofland van TechMeUp 00:30:51 De Week van... met o.a. Clippy, Whatsapp en crypto tokens 00:42:59 Columnist Hermaniak met Twitter nieuws

Hoe ga je van droom, naar plannen, naar mensen uitnodigen om geld te geven aan jouw grote plan, tot uiteindelijk dat geld krijgen en echt gaan DOEN? Nikky Hofland, topondernemer, start-up-powerhouse en pitchkoningin, deelt in dit gesprek hoe zij investeerders aan boord krijgt om haar grootse missie realiteit te maken. Hoe kan jij grote investeringen ophalen voor jouw droombedrijf? Wat moet je doen? En wat kun je laten? Luister en leer van deze young and impressive working mom.

Jaron vervangt vandaag Neal en dus is er uitgebreid aandacht voor wat voetbal in het buitenland. Karim Benzema wordt hoogstwaarschijnlijk geselecteerd voor het Franse team, na zes jaar afwezigheid. Harry Kane wil weg bij Spurs. En Wolfsburg wil Van Bommel en Hofland!

Wist je dat Albert Heijn (bijna) alle content in huis produceert? Met een team van maar liefst 75 creatives! In deze HelloMasters marketing podcast vertelt de Director van AH studio over de in-house agency van Alber Heijn. Vanessa Hofland-Noordervliet is bijna twee jaar geleden de AH studio opgestart. Het is de content en marketing machine van de Albert Heijn.  In deze HelloMasters marketing podcast vertelt Vanessa over: innovatie en experimentatie in de AH studio hoe marketing gelokaliseerd is bij Albert Heijn.  hoe zij haar creatieven creatief houdt; ook vertelt ze 3 inspiratie tips! de voor- en nadelen van een in-house studio bouwen. No rain, no flowers.  Gelijk aan de slag met vaste prijs marketing? Ga naar www.hellomaas.com

Nikky Hofland is managing director van TechMeUp; een tech-fonds dat mensen helpt met omscholing richting tech en innovatie. We praten met haar over educatie en de tech industrie. Verder vraagt Mark zich af wat hij met de 4Ps moet en heeft Joris een verhaal over rattenstaarten.

Woensdagmiddag 13 januari van 15.00 uur tot 17.00 uur in ‘Met Van Mill door de middag' Ad Los over de verkoop van Museum Johannes Postschool en fractie Winnie Hofland.

Raising healthy, well-adjusted, thoughtful children takes an unmatched level of consistency and intention. While there will be watershed moments in parenting, much of our children's character can be traced back to the small, every day practices we emphasize as a family. Our kids leading mindful, compassionate lives starts with us.  Amy Lewis Hofland has long recognized the importance of these principles, both in her role as a mother and as Senior Director of the Crow Museum of Asian Art in Dallas, Texas. She speaks today about what each role has taught her about the other, and how her family has found way to encourage mindfulness and compassion in each other throughout this turbulent year.

De sportredactie van De Limburger blikt terug op het afgelopen voetbalweekend. 

This week, the Fat Dude is joined by Rose Ann Hofland of Levitt Shell Sioux Falls. We discuss theatre, what it is like to book events in the midst of a pandemic, and the love/hate relationship people can have with the Academy Awards. We also discuss the greatness that is Cinema Paradiso.Follow Fat Dude Digs Flicks across social media:Facebook - Fat Dude Digs FlicksInstagram - FatDudeDigsFlicksTwitter - FatDudeFlicksSubscribe to this podcast on Apple Podcasts, Stitcher Radio, Spotify, or wherever you get your podcasts. Search for Fat Dude Digs Flicks and click on that subscribe button. Please take a second to rate and review the show, while you’re at it!Subscribe to the Fat Dude Digs Flicks YouTube channel and send a thumbs up or two my way!If you’d like to contact me for any recommendations, questions, comments, concerns, or to be a future guest, you can email me at FatDudeDigsFlicks@gmail.com. With everything currently going on in the world, please — if you are able — consider researching and donating to one of the following organizations focused on racial equality, police reform, and justice:The American Civil Liberties UnionThe Bail ProjectBlack Lives MatterBlack Trans Travel FundCOVID Bail Out NYCColor of ChangeFemme Empowerment ProjectGeorge Floyd Memorial FundThe Innocence ProjectJustice For BreonnaJustice For ElijahKnow Your Rights Camp Legal Defense FundMilwaukee Freedom FundNAACP Legal Defense and Education FundNational Bail Fund NetworkNational Police Accountability ProjectRun With MaudUnicorn RiotListen to these podcasts:Black Men Can’t Jump in Hollywood Black on Black CinemaCode SwitchDope Black DadsHey, I’m DeeDee: A Podcast About StuffThe Micheaux MissionScam GoddessSnap JudgementStill ProcessingThe ReadTruth Be Told

Vrijdagmiddag 18 september van 15.00 tot 17.00 uur in ‘Met Van Mill door de middag' zijn te gast Arco van der Lee met het laatste nieuws, Winnie Hofland (PvdA) en Dirk Vermaat (EVB) en Petra Teunissen over de dag van de minibieb.

Our conversation was taped on April 25, 2020.In our debut episode, we speak with Amy Lewis Hofland, Senior Director Crow Museum of Asian Art at the University of Texas at Dallas. We discuss her career trajectory from an elementary school art teacher to a university museum director. Starting with an internship at the Metropolitan Museum to meeting the Dalai Lama. She has shepherded the collection from a private family collection to a university museum with a global reach. The collection is the largest collection devoted specifically to the Arts of Asia in the Southwest, and “an expression of how Dallas is designing the Asian art history of its own city.” She discusses the challenge and benefits of going digital, including Crow Unscripted that’s live-streamed through the Museum's Facebook page. Her development as a leader, mentors, and the need to be a museum without walls.Our discussion was taped at the outset of the pandemic and during the shelter in place order issued in Dallas. She speaks eloquently about the future and the need to create and contemplate during this time:I think the world will be different. We’re not going back to normal. I’m almost calling this a pre-set: what do we need to design to be in place for us to know that we’re living this life that’s more closely connected between what we want to be and how we show up to the world. (36:30)Wish for the Art World: All internships are paid. Museum visitors understand the importance of joining the insertions they support and that because of technology that artists make themselves more accessible to communities. Since our taping, the museum announced plans to reopen Friday, September 18 with regular weekly hours every Friday through Sunday, from 11 a.m. to 5 p.m.Crow Museum website: https://crowcollection.org/Museum’s Facebook Page: https://www.facebook.com/CrowMuseumAbout Amy: Senior Director Amy Lewis Hofland leads the Crow Museum of Asian Art in Dallas, Texas, the preeminent museum dedicated to the arts and cultures of Asia in the southern United States. On staff since the museum’s inception in 1998, Hofland’s footprint can be found throughout the museum, including her recruitment and hire of leading Asian art scholars; launching the Crow Museum as the first “wellness museum” in the United States, and molding the museum’s award-winning education programs to emphasize collaboration and collective learning; helping to draw over 100,000 museum visitors a year. In 2018, Hofland led the acquisition of the Crow Museum to The University of Texas at Dallas, helping to ensure the care and preservation of the permanent collection in perpetuity and the planning of a second museum location on campus, making the Crow the only museum in the region with two distinct locations. Hofland holds a Bachelor of Fine Arts degree from the University of Texas at Austin and a Master of Arts degree in art education from the University of North Texas, where she was part of the distinguished Marcus Fellow program. In addition to her work at the Crow Museum, Hofland is a noted author, speaker, and community leader serving on various board leadership positions in the Dallas-Fort Worth community. She is also working to create Dallas as a City of Compassion and recently formed and co-chaired The Compassion Council for the Dallas Arts District.Music credit: Maurice Ravel's String Quartet in F major - II. Assez vif, très rythmé produced by the Isabella Stuart Gardener Museum (issued under a Creative Commons License).

Op 1 juli 1863 schaft Nederland als één van de laatste Europese landen slavernij af in hun koloniën. In de afgelopen jaren kwam het slavernijverleden weer steeds vaker in het nieuws. Met name de Zwarte-pietendiscussie roept bij veel mensen steeds meer negatieve gevoelens op. Zwarte piet wordt steeds vaker gezien als een slaaf van Sinterklaas. Journalist, historicus en maker Nooit Bewust Opgeslagen podcast vertelt alles over het slavernijverleden. Presentatie: Morad El Ouakili Gaan! hoor je elke werkdag tussen 04.00 uur en 06.00 uur op NPO Radio 1.

Veenendaal telt veel kerken en kerkgenootschappen. Tot aan de 19de eeuw was het plaatje nog overzichtelijk: er waren protestanten, katholieken, doopsgezinden en joden. Maar in de 19de eeuw komt daar verandering in. In 'Hapklare Historie' vertellen we je over een stukje geschiedenis van Veenendaal. Wil je meer ontdekken over de geschiedenis van Veenendaal ga naar gemeentearchief.veenendaal.nl. Bronnen: ‘Kerken in Veenendaal' door R. Bisschop, in: Geschiedenis van Veenendaal pp. 265-281 Aanzienlijk vlek in 't Stichtse door D. van Manen Uit de geschiedenis van de Hervormde Gemeente te Veenendaal door J. van Barneveld en H. Diepeveen 160 jaar Christelijke Gereformeerde Bethelkerk te Veenendaal door W. Th. Hofland

1981 - in de koffieruimte over ideële koffie, de vakantie van Jaring en Hans, Meierink en de auto. Met Eef en Joost over fietsen naar het werk, de badkamer en de problemen van Joost, met Rie en Frits over het boedelonderzoek en een leesapparaat, met Carla Tulp over Roermond en over Gert die geen tijd heeft haar te begeleiden. Institutendag. Op de afdeling over de Institutendag. Met: Krijn ter Braak (Maarten Koning), Marcel Musters (Henk Wigbold), Geert Lageveen (Jaring Elshout), Wilbert Gieske (Hans Wiegersma), Jack Vecht (Geert Meierink), Kees Hulst (Bart de Roode), Felix-Jan Kuypers (Eef Batteljee), Mike Reus (Joost Kraai), Thijs Römer (Frits Bloembergen), Nettie Blanken (Rie Veld), Marieke van Weelden (Carla Tulp), Mark Rietman (Jaap Balk), Han Römer (Hofland), Jaap Spijkers ('t Hooft), Han Kerckhoffs (Okkermans), Roos Ouwehand (Sien de Nooijer-Flipse) en Jacqueline Blom (Joop Schenk).

1973 - Gesprek op het Departement met Balk, Van Ditvorst en Hofland. Het gebouw staat op de plaats waar Maarten vroeger salamanders ving. Maarten krijgt opdracht een organisatierapport te schrijven, Balk mag Lex bevorderen, tot ongenoegen van Maarten. Na afloop met Balk naar Delft om wijn op te halen. Balk wil De Roode als opvolger van Haan. Bavelaar is verontwaardigd dat Lex wel en Sien geen salarisverhoging heeft gehad. Bart brengt over dat er een meneer heeft gebeld met het verzoek een inleiding te schrijven bij een herdruk van Ter Laan. Bespreking van het organisatierapport met de afdeling. Bart valt uit en vergelijkt Maarten met Eichmann. Ruzie met Nicolien over Jakir en Panagoulis, de interviews met Spel en het vragen om geld voor zijn mensen. Met: Wim van der Grijn (Van Ditvorst), Krijn ter Braak (Maarten Koning), Han Römer (Hofland), Mark Rietman (Jaap Balk), Diana Dobbelman (Jantje Bavelaar), Jacob Derwig (Bart Asjes), Hans Hoes (Ad Muller), Roos Ouwehand (Sien de Nooijer-Flipse) en Yvonne van den Hurk (Nicolien).

1977 - In de koffieruimte over het houden van symposia. Balk roept Maarten en De Roode bij zich, onderstreept het belang van de vragenlijst-methode en het redden wat te redden is. Later vernedert hij Maarten als blijkt dat die de anderen heeft verteld dat het gevaar geweken is. Maarten loopt gedeprimeerd naar het Bureau. Hij ergert zich aan een Engelse spreuk achter het raam van de OBAS-winkel. Spreekt Sien moed in voor haar bevorderingsgesprek. Jaring brengt zijn artikel, dat waardeloos blijkt te zijn. Panday belt dat Balk ziek is. Hofland en Uitdenhaag melden zich en worden naar Sien gebracht. Gesprek met Ad over een artikel over het dorsen ter vervanging van het artikel van Jaring.. Met: Ton Kas (Gerrit Bekenkamp), Theo Pont (Koos Rentjes), Niels Croiset (Aad Ritsen), Evert van der Meulen (Wim Bosman), Kathenka Woudenberg (Elleke Laurier), Marieke van Weelde (Mia van Idegem), Huub Stapel (Huub Pastoors), Carine Crutzen (Engelien Jansen), Krijn ter Braak (Maarten Koning), Tom Sijtsma (Nico Goud), Jaap Balk (Mark Rietman), Kees Hulst (Bart de Roode), Hans Dagelet (Freek Matser), Roos Ouwehand (Sien de Nooijer-Flipse), Geert Lageveen (Jaring Elshout), Ramdew Krishna (Rahman Panday), Hans Hoes (Ad Muller), Han Römer (Hofland), Rob van de Meeberg (Uitdenhaag) en Maureen Teeuwen (Manda Kraai).

1974 - Zorgelijk naar het Bureau. De brief aan De Vlaming om hem uit te nodigen voor het symposion. Bart blijkt over die brief gedroomd te hebben. Bij de koffie klaagt Mia over het ziekenfonds, Beerta, Tjitske, Joop, Ad en Sien praten over sexualiteit vroeger en nu. Over de derde mei en de Kruisvinding. Bezoek aan Jonker. Onaardige opmerking over het niet-publiceren van Bart. Met Sien over het bezoek aan de margarinefabriek. Balk belt dat Hofland komt. Spel belt om een afspraak te maken. Met Beerta over margarine. Met Manda en Hans Wiegersma over een kaart. Van der Land belt. Maarten is ontroerd dat Hans Wiegersma zijn pen heeft gerepareerd. Bart weigert de verantwoordelijkheid voor de ontvangst van Hofland. Met: Krijn ter Braak (Maarten Koning), Jacob Derwig (Bart Asjes), Hans Hoes (Ad Muller), Jacqueline Blom (Joop Schenk), Anneke Blok (Tjitske van den Akker), Roos Ouwehand (Sien de Nooijer-Flipse), Mark Rietman (Jaap Balk), Lucas Dijkema (Anton Spel), Maureen Teeuwen (Manda Kraai), Bram van der Vlugt (Ritsaert van der Land), Geert Lageveen (Jaring Elshout) en Wilbert Gieske (Hans Wiegersma).

1974 - De vriend van Tjitske komt binnen en later de man voor het linoleum. Bart is toch naar het Bureau gekomen en reageert verongelijkt als blijkt dat Maarten niet naar de vergadering is gegaan. Over de afsluiting van de Oosterschelde. Bezoek van Hofland en Uitdenhaag voor Manda en Tjitske. Bezoek aan de vader van Maarten in het ziekenhuis. Met: Jacqueline Blom (Joop Schenk), Krijn ter Braak (Maarten Koning), Jacob Derwig (Bart Asjes), Hans Hoes (Ad Muller), Theo de Groot (vriend van Tjitske), Cas Enklaar (J. de Vries), Leslie de Gruyter (Dekking), Diana Dobbelman (Jantje Bavelaar), Rob van de Meeberg (Uitdenhaag), Han Römer (Hofland), Maureen Teeuwen (Manda Kraai), Anneke Blok (Tjitske van den Akker) en Yvonne van den Hurk (Nicolien).

Today on the Naturally Inspired Podcast we have Susan Hofland joining us.  Susan has a Bachelors of Science in Nutrition from the University of California at Davis.  She is a Licensed Practical Nurse.  She is a Certified Nutrition Therapy Practitioner.  She is certified in Nutrition Response Testing and has completed course work in Integrative Manual Therapy.  Susan also is the owner of Restorative Nutritional Therapy.  Welcome Susan Hofland to the Naturally Inspired Podcast.   Tune in every Monday for the latest Naturally Inspired Podcast.  Find it on your favorite podcast platform like Apple Podcast, Tunein, Spotify etc.., watch it on Youtube, Vimeo, Facebook and Instagram and get all the latest info on our episodes here: http://bit.ly/NIPEpisodes   Text the word "Advocate" to 833-838-1020 for Weekly Deals and Updates   Subscribe to Our Weekly Newsletter for Show Notes, Health Tips, Tricks & Hacks and Weekly Deals at http://bit.ly/NIPnewsletter   Learn More About Us At http://bit.ly/niphome   Naturally Inspired Podcast Recommended Products/Resources   How Healthy Are You?  Take Our Quick Evaluation - http://bit.ly/niphealthevaluation   What Essential Nutrients to take and why? - http://bit.ly/why90   What Are Plant Derived Minerals? - http://bit.ly/pdminerals   Why Core Essential Nutrients Are Critical To Your Health?  - http://bit.ly/essential90pack   What You Need To Lose Weight And Keep It Off For Good - http://bit.ly/advanced90pack     We Are Grateful For Your Support! Please Visit Us Often at https://naturallyinspiredpodcast.com     Keep in mind that we may receive commissions when you click our links and make purchases. However, this does not impact our reviews and comparisons. We try our best to keep things fair and balanced, in order to help you make the best choice for you.

De sportredactie van De Limburger praat je elke week bij over het afgelopen voetbalweekeinde in De Limburger Voetbalpodcast.

Special guest alert! Today we have an incredibly fun episode with Elling Hoffland who's a Product Manager for Sportradar! We break down all the news from around the league including the latest on the Astros scandal, Yasmani Grandal signing with the White Sox, some Minnesota Twins off-season updates, as well as tons of Brewers talk and a game where we run through some of the funniest names in MLB history!   In This Episode: Welcome, Elling Hoffland! [2:00] News from around the league [11:00] Zack Wheeler to.... Minnesota? [21:00] Brewers! Brewers! Brewers! [26:00] Astros Drama Continues [33:00] Funny Baseball Player Names! [55:00]   Midwest Swing is a weekly podcast where Host Brandon Warne interviews experts, coaches, and players around the league on the state of the Minnesota Twins, The Major and Minor Leagues, and the latest MLB news. — Brandon Warne (@Brandon_Warne) is a Zone Coverage utility writer and our Minnesota Twins beat writer. Tom Schreier (@tschreier3) is the proprietor of ZoneCoverage.com and previously wrote about Minnesota sports for Bleacher Report and Yahoo! Sports before joining 105 The Ticket in 2014.

What’s it all about? Solar power is my first love, and whilst in recent years it has been battery storage, EV Charging infrastructure and eMobility that has dominated my work at Hyperion, we’ve kept our love for and focus on the solar industry. I was introduced to Haggai by Ulrich Seitz at Bay Wa Ventures, and I love what they are doing. As ever it’s another great start-up story for an entrepreneur with a passion to make a difference to the world. About our guest Solar energy has been part of Haggai Hofland’s life for as long as he can remember. The CEO and founder of Raycatch was born and raised on a kibbutz in the Arava Desert in southern Israel, where his father built one of Israel’s largest solar energy companies. Solar energy has been the most installed energy source in the past few years. At Raycatch we believe that cutting-edge software will make it even more cost-effective and will enable a higher global adoption rate. The next leap in solar adoption will be led by the data revolution! The Raycatch team includes solar industry experts and serial software entrepreneurs and the company is successfully enhancing over 2.5GW in solar assets worldwide. Raycatch’s leading solution, DeepSolar, is a pure SaaS AI solution that provides actionable insights for solar asset owners and operators to significantly enhance yield and improve asset ROI. Haggai holds a B.A. in economics and management with a specialization in entrepreneurship, and has been working in tech companies in the renewable energy sector since 2010. He is passionate about creating tech solutions for real-world problems with a global impact. Prior to Raycatch, Haggai co-founded Webper, a start-up that personalizes feeds in content websites and served as VP Business Development at Brighttech, a leading Israeli software developer. Haggai also advises public companies in PV production and data analysis of renewable energy assets. GUEST LINKS Raycatch on LinkedIn: https://www.linkedin.com/company/raycatch Haggai Hofland onLinkedIn : https://www.linkedin.com/in/haggaihofland/ Raycatch Website: https://www.raycatch.com/ Raycatch YouTube channel: https://www.youtube.com/channel/UCc9FbY2rAPBtiBxDks1qq2w Raycatch Direct video link: https://youtu.be/eA8-raT7tpI EPISODE LINKS Follow us online, write a review (please) or subscribe I'm very keen to hear feedback on the podcast and my guests, and to hear your suggestions for future guests or topics. Contact via the website, or Twitter. If you do enjoy the podcast, please write a review on iTunes, or your usual podcast platform, and tell your cleantech friends about us. That would be much appreciated. Twitter https://twitter.com/weekincleantech Facebook https://www.facebook.com/thisweekincleantech/ Instagram https://www.instagram.com/davidhunt2013/

In. Episode 11 nimmt Sie Markus Zosel mit hinien in eine ganz besondere Erzählung, dessen Kapitel mehr Seelenbilder als einzelne Abschnitte sind. Folgen Sie ihm in die Welt von HOFLAND und dessen einzigartigem Zauber auf den Ebenen des ostwestfälischen Kulturlandes. Dort, wo auf einigen Hektar Land nur zwei oder drei Höfe stehen...

Manuela Klerkx en Oscar van Gelderen in gesprek met Gerhard Hofland van de gelijknamige galerie Gerhard Hofland over zijn liefde voor kunst in het algemeen en Duitse kunstenaars in het bijzonder, het verschil tussen werken met emerging en mid-career kunstenaars en de vraag: wie of wat zijn The Amazing Popping Eyes?

Pastor Mark Hofland Guest Pastor for April 28, 2019 Scripture: Luke 24:13-35

For most of us starting out in business, growth is a slow and steady journey. BUT what happens when we find ourselves growing TOO much and TOO fast? How do we make sure we’re taking time for ourselves and not on the fast train to BURNING OUT. Ellie Hofland runs White Fox Massage in the beautiful Blue Mountains of NSW and found herself with the AMAZING problem of experiencing INSANE growth over a 12-week period and ending up with TOO many clients! Starting out, Ellie learnt the foundational business skills she needed from working in a day spa and local massage parlours around her town, giving her the insight into what TO do and what NOT to do in business. Ellie shares some of the tactics she used to BOOST her growth, the positive mindset and trust in the universe she needed, and some of the challenges she faced in saying ‘no’ to other people and ‘yes’ to herself in order to maintain balance. Listen to Ellie’s UNBELIEVABLE success story!   

What is the connection between art, faith and a fearless heart? Tune in to this week’s Good God episode to learn from Amy Lewis Hofland, the Executive Director of the Crow Museum of Asian Art, to find out.

What in the world do yoga, compassion and Asian art have in common? Our guest for Good God is Amy Lewis Hofland, the Executive Director for the Crow Collection of Asian Art (crowcollection.org), and created and chairs The Compassion Council for the Dallas Arts District. She is mindful about the intersection of physical, mental, and spiritual wellness, and how the arts contributes to that. Don't miss her conversation with George.

Conversation with Lauren Hofland, Senior Corporate Giving Analyst at Kohler Company in Kohler, Wisconsin. This podcast is focused on the wisdom she has gained throughout her life and how she applies that wisdom in her life today. Enjoy!

Conversation with Lauren Hofland, Senior Corporate Giving Analyst at Kohler Company in Kohler, Wisconsin. This podcast is focused on the wisdom she has gained throughout her life and how she applies that wisdom in her life today. Enjoy!

Conversation with Lauren Hofland, Senior Corporate Giving Analyst at Kohler Company in Kohler, Wisconsin. This podcast is focused on the wisdom she has gained throughout her life and how she applies that wisdom in her life today. Enjoy!

Conversation with Lauren Hofland, Senior Corporate Giving Analyst at Kohler Company in Kohler, Wisconsin. This podcast is focused on the wisdom she has gained throughout her life and how she applies that wisdom in her life today. Enjoy!

'Tegels lichten, of ware verhalen over de autoriteiten in het land van de voldongen feiten'. Zo heet de klassieker uit 1972 van de onlangs overleden journalist Henk Hofland. Het is hét boek van Hofland en hét boek van een generatie. Geert Mak, schrijver en collega van Henk Hofland bespreekt het.

Pre-listen for what I will play next Thursday at Adagio in Zürich. More info: https://www.facebook.com/events/1391366161138005/?fref=ts Tracklist: Dale Howard - Right Now Tuccillo - Witness German Brigante - Manitox Detroit Swindle - Unifished Business Hot Since 82 - Chords Tapesh & Maximiljan - Virtues Sonic Future - Do It Huxley - Creeper Shadow Child & Sinden - Get At Shadow Child - The Only One

Make sure your subwoofer is connected before hitting the play and + buttons. Some very deep tracks this week that I might be playing coming Thursday in bQm, Zürich. Tracklist: Einmusik - Silk N´ Saw (David Jach Remix) Gran Cavaliere - Hataway (The Dualz Remix) Gui Boratto - Telecaster (Original Mix) Ruede Hagelstein - Minus (Original Mix) Akra - Pure (Lake People Remix) RAR - Hool (Original Mix) Andre Lodemann - Coming Your Way Vinayak A - Set Her Free (Martin Buttrich Remix) Dahu - Deep In The Woods (Bartok Remix)

All the way from 100bpm to 122bpm. Some chilled tunes for the weekend in this week's OMM! Tracklist: Ed Sheeran - I See Fire (Kygo Remix) Thomas Jack - The Final Speech Anthony Hamilton & Elayna Boynton - Freedom (Fat Sushi Re-Cut) Kasper Bjorke - Heaven (Nicolas Jaar remix) Robin Schultz - Shape of my Heart (Bootleg) Crussen - Crussen Is Sun Walking Hanne & Lore - Blah Debra Debs - Fizzy Lemonade (Reel People Remix) Kink - Tropic (Original Mix)

Some deep club sounds this week, mainly inspired by Fat Sushi and Friend Within.

Collecting the latest tracks for my performance in Lech/Zürs resulting in a much deeper episode this week. Baselines form the basis of this week's mix, cheers!

Datum  16 december 1987 (953 april 1985 - 648 februari 1986 - 1158 oktober 1984) 990 april 1985 - 684 februari 1986 - 1172 oktober 1984 Gasten Trea Dobbs (zangeres, telefonisch, over haar revivaltour en optreden in Zoetermeer) Henk (H.J.A.) Hofland (journalist, telefonisch, over zijn boekje ‘Het kruiend wereldbeeld’ dat voor geen meter verkoopt) [...]

Hij was meer dan tachtig jaar en nog vaak in de krant. Jan Blokker bleef zich over van alles en nog wat verbazen en opwinden en deed dat tot 6 juli 2010. Twintig jaar daarvoor, op 20 juli 1990, was hij te gast in het Marathoninterview. Toen omspande zijn journalistieke carrière al tweederde van de uiteindelijke bijna zes decennia. Eigenlijk best aardig Via Het Parool, Algemeen Handelsblad, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer (1963-1964) van de VARA en de VPRO-televisie, kwam hij bij de Volkskrant terecht, waar hij jarenlang zou werken en waarvan hij ook adjunct-hoofdredacteur werd. En dit alles zonder zijn studie Nederlandse Taal- en Letterkunde en Geschiedenis te hebben afgerond. Blokker ontwikkelde zich tot het geweten van links-intellectueel Nederland. Samen met H.J.A. Hofland en Harry Mulisch, die hij bij het Algemeen Handelsblad leerde kennen, vertegenwoordigd hij nog altijd de éminence grise van de Nederlandse intelligentsia. Sinds 2006 – het jaar van zijn breuk met de Volkskrant – schrijft hij zijn commentaarstukken voor het NRC Handelsblad. Tijdens het marathoninterview met Chris Kijne in de zomer van 1990 hoefde het allemaal niet zo pretentieus. Blokker bleek heel wat aimabeler dan zijn columns soms doen vermoeden. ------------------------------------- Biografie Jan Blokker "Een potentieel vadermoordenaar" Jan Andries Blokker werd op 27 mei 1927 geboren in de Admiraliteitenbuurt in Amsterdam. Hij kwam in een gezin terecht dat, zoals hij in november 2003 in een artikel in Trouw zegt, “redelijk belezen, maar niet outstanding van afkomst is. Geen adel, maar keurige middenstanders met een sterke neiging tot overdracht.” Van zijn ouders hoorde hij de verhalen die zij hadden meegemaakt, waardoor hij “de Eerste Wereldoorlog heeft meegemaakt. Daar begint mijn herinnering, aangespoeld uit het verleden.” Blokkers vader was kantoorbediende bij een bank, die het ver had kunnen schoppen als hij niet als kind aan tbc had geleden. Door dat op zijn werk te melden waren de promotiekansen verkeken. Tbc speelde een grote rol in huize Blokker: “Tocht! Pas op voor tocht. Ook als de mussen van het dak vielen. Als ik een deur niet achter mij had dichtgetrokken, kon ik van mijn moeder op mijn lazer krijgen, omdat vader bij een open raam zat en ik een aanslag op zijn leven had gepleegd.” Blokker bezocht de HBS op de Keizersgracht in Amsterdam en deed in 1944 zijn examen: “Ik heb nog een foto, genomen van mijn eindexamenklas, in 1944. Daar staan we, met z’n allen, op de Keizersgracht. Op de achtergrond zie je het huis van Anne Frank. Ze kon zo op ons neerkijken. Daar kan ik met schaamte aan terugdenken.” Hij studeerde daarna Nederlands en Geschiedenis, maar maakte die studies niet af. Op 24-jarige leeftijd debuteerde hij met de novelle Séjour, waarvoor hij de Reina Prinsen Geerligsprijs won. Er volgden nog twee romans, Bij Dag en Ontij (1952) en Parijs, Dode Stad (1954), maar in 1952 legde hij zich op het dagbladwezen toe. Hij werd leerling-verslaggever bij Het Parool, waar Simon Carmiggelt hem onder zijn hoede nam en hem aan het schrijven van filmrecensies zette. Twee jaar later maakte hij de overstap naar het Algemeen Handelsblad. Daar kwam hij Henk Hofland en Harry Mulisch tegen, die ook net hun (journalistieke) carrière waren begonnen. Een vriendschap die velen in de loop van de decennia tot de verbeelding heeft gesproken, het triumviraat van intellectueel Nederland. Een wat bredere publieke bekendheid kreeg Blokker door zijn deelname aan het roemruchte satirische televisieprogramma van de VARA, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer, waar ook Gerard Reve en Mies Bouwman aan meewerkten. Het programma liep één seizoen, in 1963-1964. In 1967 verliet hij het Algemeen Handelsblad. Hij was uitermate ongelukkig met de samenwerking die het dagblad aanging met De Telegraaf. “Het is voor een groot percentage een gevoelsargument, maar ik vind De Telegraaf nu eenmaal een stinkkrant.” In 1968 begon hij bij de VPRO als chef informatieve programma’s. Ook stond hij in dat jaar voor het eerst met een column in De Volkskrant. Er zouden 3815 columns voor De Volkskrant volgen. Tien jaar later werd hij adjunct-hoofdredacteur, tot 1985. Daarnaast schreef hij film- en operascenario’s, was hij voorzitter van het Productiefonds voor de Nederlandse Film en Bijzonder hoogleraar Persgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Blokker schreef ook een aantal boeken. Met zijn zoons Bas en Jan schreef hij Het Vooroudergevoel. Jan Blokker verwierf een grote schare fans met zijn scherpe columns, de zuurste azijnpissers van de Azijnbode. Een hekel aan hypocrisie en opgeblazen gedoe, een sceptische kijk op de politiek en een haarfijn gevoel voor wat wel en niet door de beugel kwam. Premier Balkenende werd en wordt in de hoek gezet als ‘ventje’ en Alexander Pechtold als ‘kereltje’. Een groepje trouwe lezers dat vlak voor Blokkers vertrek bij De Volkskrant in 2006 langs mocht komen op de redactie verwoordde het als volgt: “Het ergste verwijt dat ik De Volkskrant maak, is dat jullie mij niet kunnen garanderen dat Jan Blokker het eeuwige leven heeft.” Die uitspraak kwam dus vlak voor de veelbesproken en breed in de pers uitgemeten breuk met De Volkskrant. Blokker had niet langer het gevoel er thuis te horen, en er waren ook wat ruzies aan zijn vertrek voorafgegaan. Hij stapte over naar het NRC Handelsblad, waar hij voor de ochtendtabloid NRC next ging schrijven. ------------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Ik was een ontzettende schijtebroek als kind" Jan Blokker haalt de inspiratie voor zijn columns uit het nieuws. Chris Kijne wilde om te beginnen weten of die gretige nieuwsgierigheid van huis uit was meegegeven. "Het nieuws werd gevolgd, ik weet uit mijn allervroegste jeugdherinneringen, dat elke ochtend om zeven uur, op woensdag met de VARA begon met a: De Haan en b: dat, soms in honderd coupletten, socialistische strijdlied. En dan kwam pas Vas Diaz, dat moest wachten tot de VARA zijn ochtendwijding achter de rug had." En waar komt toch dat wantrouwen vandaan? Blokkers vader leed aan tbc en kreeg geen promotie doordat hij zo eerlijk was geweest dat op te biechten. Daardoor kreeg hij het gevoel sociaal gedupeerd te zijn. "Het was absoluut geen man die ooit op een barricade zou zijn geklommen. [Maar] ik ben wel groot geworden met het idee dat je mensen die iets te vertellen hebben om te beginnen moet wantrouwen. Dat vind ik nog steeds een buitengewoon bijzondere opvatting en levensopvatting." Die achterdocht tegen autoriteit viel ook zijn moeder ten deel, want die had thuis de broek aan, en niet zonder reden: "Mijn moeder was in veel opzichten een hele dominante vrouw, dus die heeft heel veel bijgedragen. Dat heeft ook weer met die tbc te maken, daar moet je niet te, nou ja, je mag er wel gering over denken, maar een raar soort ziekte is dat toch. Dat heeft een deel van mijn jeugd echt ontzettend beheerst. Een van de dodelijkste angsten die ik als kind had, was als mijn vader bloed opgaf. Dan rochelde hij en dan gaf ie een beetje bloed op en dat was levensgevaarlijk, nou ja, een beetje gevaarlijk was het ook wel. Ik ben opgegroeid met drie dingen die mij als kind, die ik aanvaardde als noodlottigheden. Het eerste was dat ik veel moest eten, want ik moest van mijn moeder een vetlaag om mijn longen kweken, want tbc was dan misschien niet erfelijk, maar het kon wel overspringen. Dus veel dikke havermoutpap, griesmeelpap en behoorlijke vette jus bij het eten. Het tweede was dat tocht levensgevaarlijk was. Dus ook als de mussen van het dak vielen en het was bloedheet in de zomer en het raam was open in de kamer en mijn vader zat in de kamer en ik liet de deur achter mijn gat open staan, was ik een vadermoordenaar, potentieel. Het derde was avondlucht. De mooie lucht van overdag werd vervangen door een buitengemeen smerige, giftige lucht. Dat zijn kleine gevolgen van het tbc-syndroom. Ik was een ontzettende schijtebroek als kind. Maar als kind had ik ook wel iets van: het is allemaal niet waar! Dus dat wantrouwen jegens de autoriteiten zat er al vroeg in. Mijn moeder was de autoriteit thuis." In het laatste uur van het marathoninterview vraagt Chris Kijne zich af of Blokker niet gewoon een burgermannetje is. Die suggestie wordt ruimschoots omarmd. "Ik ben inburgerlijk, denk ik. In mijn hele leven en manier van doen. Ik ben erg geneigd rekening te houden met wat andere mensen van mij vinden, dat is wel het prototype van de burgerman. Ik ben Hollander, ik ben geen calvinist, nou ja, dat wil zeggen we zijn allemaal calvinist. Maar ik ben geen dominee, wel een burgerman. Ik zou best mijn burgernorm aan de samenleving op willen leggen, een kleine verborgen machtswellust. Ik zou bijvoorbeeld morgen best een politieverordening af willen kondigen dat iedereen die zijn huis timmert of een schilderwerk verricht die op straffe van iets heel ergs zijn muziek uit moet doen. Ik kan wel groots en meeslepend willen leven, maar dat is onzinromantiek. Als ik de kans krijg, doe ik het toch niet." Als het gesprek op de 'zachte sector' komt, knapt er iets in Blokker. Het blijkt al jaren een bron van enorme opwinding: "Met regelmaat in de geschiedenis komen die dingen voor, aberraties in de samenlevingen. Ik sluit het echt rigoureus uit dat er mensen zijn die er baat bij gevonden hebben. Dat iemand ooit baat heeft gevonden bij een RIAGG, de grootste zwendelvereniging van Nederland, waar jaarlijks 700.000 mensen bij aankloppen. Ik ben resultaatgericht en pragmatisch. Ik bedoel met baat: ik heb een kwaal, ik heb een probleem en dat hindert me en dan ga ik naar een therapeut of een psychiater of een andere boef, nou ja, een boef, ja, eigenlijk zijn het allemaal boeven. En dan is het voorbij: nee, dat bestaat niet. Dat is een grote kwakzalverij, mensen geloven erin, net zoals ze in het marxisme geloofden. Ik ken niemand die er baat bij gehad heeft. Ik geniet elke keer weer van een berichtje als er weer een dame in haar bil is geknepen door zo'n figuur, dat bevestigt mijn gelijk. Werkgelegenheid, in dat circuit moet het geld toch ook rondgepompt worden. Als handelsreizigers die langs de deur gaan en hun voet tussen de deur zetten om jou of mij of onze vrouwen een stofzuiger te slijten, zo gaan de dames en heren therapiebedrijvers echt een, twee en drie hoog langs de deur met garen en band van psychische aard. In voorbije tijden en nu in Cambodja of in Spaanse Burgeroorlog had men toch ook geen psychiatrische hulp nodig. Dat hebben die mensen toch op de een of andere manier zelf gedaan. In deze krankzinnige luxemaatschappij woekert die sector wel voort. Het is een maffia van geldingsdrang, geweld." En tot slot een andere (schokkende) ontboezeming: "Ik val een beetje op d'r, ja [minister Hanja Maij-Weggen]. Ik heb haar "meisje Maij" gemunt. Dat heb je bij veel vrouwen, die een tamelijk onooglijk meisje zijn geweest. Die worden dan aan het eind van hun vierde decade opeens mooi. Ik zou ook nooit als oudere man op jonge meisjes kunnen vallen. Ik vind het veel fascinerender om bij vrouwen van een certain age, waarvan ik het dan weet dat ze vroeger niet zo mooi waren, te zien dat ze mooi worden. Maar verder niets, ik heb geen erotische dromen van haar." --------------- De interviewer Chris Kijne “Een aimabel man en begenadigd ouwehoer” Wat ik nooit zal vergeten, en ik schaam me er eigenlijk nog steeds voor, is dat we vijf uur lang hebben gepraat en dat het niet over de Volkskrant is gegaan. Daar was hij toch van 1979 tot midden jaren negentig adjunct-hoofdredacteur van, en we hebben het er gewoon niet over gehad. Het was hem ook niet opgevallen – we hadden het er toevallig vorige week nog over -, maar dat is iets wat ik als ik hem nu zou spreken anders had gedaan. Ik kende Blokker niet goed voor het marathoninterview, alleen van de columns die hij voor de Gids schreef, waar ik toen ook voor werkte. Hij was en is nog steeds één van mijn journalistieke idolen. Ik was nog vrij onervaren, het was mijn allereerste marathoninterview en ik was nog maar twee jaar bij de radio. Daardoor was ik waarschijnlijk iets servieler dan ik nu zou zijn. Op een gegeven moment, toen we op de zachte sector kwamen, ging hij naar mijn idee te ver: hij versleet alle therapeuten en psychiaters voor kwakzalvers. Als ik hem nu zou moeten interviewen zou ik vragen of er iets in zijn persoonlijk leven was voorgevallen waardoor hij zo’n blinde haat voor die mensen had ontwikkeld. Dat heb ik toen nagelaten. Je vraagt je natuurlijk altijd af hoe je je in een interview op moet stellen. Een marathoninterview is er natuurlijk in de eerste plaats om een persoon te portretteren. En je kunt niet meteen, zeker niet als het een gesprek van vijf uur betreft, ruzie gaan maken, want dan valt er in de rest van de uitzending weinig te praten. Ik had het nu alleen wel anders gedaan, wat meer tegengas gegeven. Je hebt achteraf natuurlijk nog honderd vragen over, de l’esprit d’escalier maakt zich van je meester, maar dat was nou ook weer niet zo ernstig dat ik dacht: wat heb ik veel laten liggen. Als mens is Jan Blokker toch vele malen sympathieker dan als columnist. Hij geeft dat ook toe: achter het bureau schrijft hij dingen, die hij nooit in iemands gezicht zou zeggen. Het was een leuk gesprek met een aimabele man en een begenadigd ouwehoer.

Hij was meer dan tachtig jaar en nog vaak in de krant. Jan Blokker bleef zich over van alles en nog wat verbazen en opwinden en deed dat tot 6 juli 2010. Twintig jaar daarvoor, op 20 juli 1990, was hij te gast in het Marathoninterview. Toen omspande zijn journalistieke carrière al tweederde van de uiteindelijke bijna zes decennia. Eigenlijk best aardig Via Het Parool, Algemeen Handelsblad, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer (1963-1964) van de VARA en de VPRO-televisie, kwam hij bij de Volkskrant terecht, waar hij jarenlang zou werken en waarvan hij ook adjunct-hoofdredacteur werd. En dit alles zonder zijn studie Nederlandse Taal- en Letterkunde en Geschiedenis te hebben afgerond. Blokker ontwikkelde zich tot het geweten van links-intellectueel Nederland. Samen met H.J.A. Hofland en Harry Mulisch, die hij bij het Algemeen Handelsblad leerde kennen, vertegenwoordigd hij nog altijd de éminence grise van de Nederlandse intelligentsia. Sinds 2006 – het jaar van zijn breuk met de Volkskrant – schrijft hij zijn commentaarstukken voor het NRC Handelsblad. Tijdens het marathoninterview met Chris Kijne in de zomer van 1990 hoefde het allemaal niet zo pretentieus. Blokker bleek heel wat aimabeler dan zijn columns soms doen vermoeden. ------------------------------------- Biografie Jan Blokker "Een potentieel vadermoordenaar" Jan Andries Blokker werd op 27 mei 1927 geboren in de Admiraliteitenbuurt in Amsterdam. Hij kwam in een gezin terecht dat, zoals hij in november 2003 in een artikel in Trouw zegt, “redelijk belezen, maar niet outstanding van afkomst is. Geen adel, maar keurige middenstanders met een sterke neiging tot overdracht.” Van zijn ouders hoorde hij de verhalen die zij hadden meegemaakt, waardoor hij “de Eerste Wereldoorlog heeft meegemaakt. Daar begint mijn herinnering, aangespoeld uit het verleden.” Blokkers vader was kantoorbediende bij een bank, die het ver had kunnen schoppen als hij niet als kind aan tbc had geleden. Door dat op zijn werk te melden waren de promotiekansen verkeken. Tbc speelde een grote rol in huize Blokker: “Tocht! Pas op voor tocht. Ook als de mussen van het dak vielen. Als ik een deur niet achter mij had dichtgetrokken, kon ik van mijn moeder op mijn lazer krijgen, omdat vader bij een open raam zat en ik een aanslag op zijn leven had gepleegd.” Blokker bezocht de HBS op de Keizersgracht in Amsterdam en deed in 1944 zijn examen: “Ik heb nog een foto, genomen van mijn eindexamenklas, in 1944. Daar staan we, met z’n allen, op de Keizersgracht. Op de achtergrond zie je het huis van Anne Frank. Ze kon zo op ons neerkijken. Daar kan ik met schaamte aan terugdenken.” Hij studeerde daarna Nederlands en Geschiedenis, maar maakte die studies niet af. Op 24-jarige leeftijd debuteerde hij met de novelle Séjour, waarvoor hij de Reina Prinsen Geerligsprijs won. Er volgden nog twee romans, Bij Dag en Ontij (1952) en Parijs, Dode Stad (1954), maar in 1952 legde hij zich op het dagbladwezen toe. Hij werd leerling-verslaggever bij Het Parool, waar Simon Carmiggelt hem onder zijn hoede nam en hem aan het schrijven van filmrecensies zette. Twee jaar later maakte hij de overstap naar het Algemeen Handelsblad. Daar kwam hij Henk Hofland en Harry Mulisch tegen, die ook net hun (journalistieke) carrière waren begonnen. Een vriendschap die velen in de loop van de decennia tot de verbeelding heeft gesproken, het triumviraat van intellectueel Nederland. Een wat bredere publieke bekendheid kreeg Blokker door zijn deelname aan het roemruchte satirische televisieprogramma van de VARA, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer, waar ook Gerard Reve en Mies Bouwman aan meewerkten. Het programma liep één seizoen, in 1963-1964. In 1967 verliet hij het Algemeen Handelsblad. Hij was uitermate ongelukkig met de samenwerking die het dagblad aanging met De Telegraaf. “Het is voor een groot percentage een gevoelsargument, maar ik vind De Telegraaf nu eenmaal een stinkkrant.” In 1968 begon hij bij de VPRO als chef informatieve programma’s. Ook stond hij in dat jaar voor het eerst met een column in De Volkskrant. Er zouden 3815 columns voor De Volkskrant volgen. Tien jaar later werd hij adjunct-hoofdredacteur, tot 1985. Daarnaast schreef hij film- en operascenario’s, was hij voorzitter van het Productiefonds voor de Nederlandse Film en Bijzonder hoogleraar Persgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Blokker schreef ook een aantal boeken. Met zijn zoons Bas en Jan schreef hij Het Vooroudergevoel. Jan Blokker verwierf een grote schare fans met zijn scherpe columns, de zuurste azijnpissers van de Azijnbode. Een hekel aan hypocrisie en opgeblazen gedoe, een sceptische kijk op de politiek en een haarfijn gevoel voor wat wel en niet door de beugel kwam. Premier Balkenende werd en wordt in de hoek gezet als ‘ventje’ en Alexander Pechtold als ‘kereltje’. Een groepje trouwe lezers dat vlak voor Blokkers vertrek bij De Volkskrant in 2006 langs mocht komen op de redactie verwoordde het als volgt: “Het ergste verwijt dat ik De Volkskrant maak, is dat jullie mij niet kunnen garanderen dat Jan Blokker het eeuwige leven heeft.” Die uitspraak kwam dus vlak voor de veelbesproken en breed in de pers uitgemeten breuk met De Volkskrant. Blokker had niet langer het gevoel er thuis te horen, en er waren ook wat ruzies aan zijn vertrek voorafgegaan. Hij stapte over naar het NRC Handelsblad, waar hij voor de ochtendtabloid NRC next ging schrijven. ------------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Ik was een ontzettende schijtebroek als kind" Jan Blokker haalt de inspiratie voor zijn columns uit het nieuws. Chris Kijne wilde om te beginnen weten of die gretige nieuwsgierigheid van huis uit was meegegeven. "Het nieuws werd gevolgd, ik weet uit mijn allervroegste jeugdherinneringen, dat elke ochtend om zeven uur, op woensdag met de VARA begon met a: De Haan en b: dat, soms in honderd coupletten, socialistische strijdlied. En dan kwam pas Vas Diaz, dat moest wachten tot de VARA zijn ochtendwijding achter de rug had." En waar komt toch dat wantrouwen vandaan? Blokkers vader leed aan tbc en kreeg geen promotie doordat hij zo eerlijk was geweest dat op te biechten. Daardoor kreeg hij het gevoel sociaal gedupeerd te zijn. "Het was absoluut geen man die ooit op een barricade zou zijn geklommen. [Maar] ik ben wel groot geworden met het idee dat je mensen die iets te vertellen hebben om te beginnen moet wantrouwen. Dat vind ik nog steeds een buitengewoon bijzondere opvatting en levensopvatting." Die achterdocht tegen autoriteit viel ook zijn moeder ten deel, want die had thuis de broek aan, en niet zonder reden: "Mijn moeder was in veel opzichten een hele dominante vrouw, dus die heeft heel veel bijgedragen. Dat heeft ook weer met die tbc te maken, daar moet je niet te, nou ja, je mag er wel gering over denken, maar een raar soort ziekte is dat toch. Dat heeft een deel van mijn jeugd echt ontzettend beheerst. Een van de dodelijkste angsten die ik als kind had, was als mijn vader bloed opgaf. Dan rochelde hij en dan gaf ie een beetje bloed op en dat was levensgevaarlijk, nou ja, een beetje gevaarlijk was het ook wel. Ik ben opgegroeid met drie dingen die mij als kind, die ik aanvaardde als noodlottigheden. Het eerste was dat ik veel moest eten, want ik moest van mijn moeder een vetlaag om mijn longen kweken, want tbc was dan misschien niet erfelijk, maar het kon wel overspringen. Dus veel dikke havermoutpap, griesmeelpap en behoorlijke vette jus bij het eten. Het tweede was dat tocht levensgevaarlijk was. Dus ook als de mussen van het dak vielen en het was bloedheet in de zomer en het raam was open in de kamer en mijn vader zat in de kamer en ik liet de deur achter mijn gat open staan, was ik een vadermoordenaar, potentieel. Het derde was avondlucht. De mooie lucht van overdag werd vervangen door een buitengemeen smerige, giftige lucht. Dat zijn kleine gevolgen van het tbc-syndroom. Ik was een ontzettende schijtebroek als kind. Maar als kind had ik ook wel iets van: het is allemaal niet waar! Dus dat wantrouwen jegens de autoriteiten zat er al vroeg in. Mijn moeder was de autoriteit thuis." In het laatste uur van het marathoninterview vraagt Chris Kijne zich af of Blokker niet gewoon een burgermannetje is. Die suggestie wordt ruimschoots omarmd. "Ik ben inburgerlijk, denk ik. In mijn hele leven en manier van doen. Ik ben erg geneigd rekening te houden met wat andere mensen van mij vinden, dat is wel het prototype van de burgerman. Ik ben Hollander, ik ben geen calvinist, nou ja, dat wil zeggen we zijn allemaal calvinist. Maar ik ben geen dominee, wel een burgerman. Ik zou best mijn burgernorm aan de samenleving op willen leggen, een kleine verborgen machtswellust. Ik zou bijvoorbeeld morgen best een politieverordening af willen kondigen dat iedereen die zijn huis timmert of een schilderwerk verricht die op straffe van iets heel ergs zijn muziek uit moet doen. Ik kan wel groots en meeslepend willen leven, maar dat is onzinromantiek. Als ik de kans krijg, doe ik het toch niet." Als het gesprek op de 'zachte sector' komt, knapt er iets in Blokker. Het blijkt al jaren een bron van enorme opwinding: "Met regelmaat in de geschiedenis komen die dingen voor, aberraties in de samenlevingen. Ik sluit het echt rigoureus uit dat er mensen zijn die er baat bij gevonden hebben. Dat iemand ooit baat heeft gevonden bij een RIAGG, de grootste zwendelvereniging van Nederland, waar jaarlijks 700.000 mensen bij aankloppen. Ik ben resultaatgericht en pragmatisch. Ik bedoel met baat: ik heb een kwaal, ik heb een probleem en dat hindert me en dan ga ik naar een therapeut of een psychiater of een andere boef, nou ja, een boef, ja, eigenlijk zijn het allemaal boeven. En dan is het voorbij: nee, dat bestaat niet. Dat is een grote kwakzalverij, mensen geloven erin, net zoals ze in het marxisme geloofden. Ik ken niemand die er baat bij gehad heeft. Ik geniet elke keer weer van een berichtje als er weer een dame in haar bil is geknepen door zo'n figuur, dat bevestigt mijn gelijk. Werkgelegenheid, in dat circuit moet het geld toch ook rondgepompt worden. Als handelsreizigers die langs de deur gaan en hun voet tussen de deur zetten om jou of mij of onze vrouwen een stofzuiger te slijten, zo gaan de dames en heren therapiebedrijvers echt een, twee en drie hoog langs de deur met garen en band van psychische aard. In voorbije tijden en nu in Cambodja of in Spaanse Burgeroorlog had men toch ook geen psychiatrische hulp nodig. Dat hebben die mensen toch op de een of andere manier zelf gedaan. In deze krankzinnige luxemaatschappij woekert die sector wel voort. Het is een maffia van geldingsdrang, geweld." En tot slot een andere (schokkende) ontboezeming: "Ik val een beetje op d'r, ja [minister Hanja Maij-Weggen]. Ik heb haar "meisje Maij" gemunt. Dat heb je bij veel vrouwen, die een tamelijk onooglijk meisje zijn geweest. Die worden dan aan het eind van hun vierde decade opeens mooi. Ik zou ook nooit als oudere man op jonge meisjes kunnen vallen. Ik vind het veel fascinerender om bij vrouwen van een certain age, waarvan ik het dan weet dat ze vroeger niet zo mooi waren, te zien dat ze mooi worden. Maar verder niets, ik heb geen erotische dromen van haar." --------------- De interviewer Chris Kijne “Een aimabel man en begenadigd ouwehoer” Wat ik nooit zal vergeten, en ik schaam me er eigenlijk nog steeds voor, is dat we vijf uur lang hebben gepraat en dat het niet over de Volkskrant is gegaan. Daar was hij toch van 1979 tot midden jaren negentig adjunct-hoofdredacteur van, en we hebben het er gewoon niet over gehad. Het was hem ook niet opgevallen – we hadden het er toevallig vorige week nog over -, maar dat is iets wat ik als ik hem nu zou spreken anders had gedaan. Ik kende Blokker niet goed voor het marathoninterview, alleen van de columns die hij voor de Gids schreef, waar ik toen ook voor werkte. Hij was en is nog steeds één van mijn journalistieke idolen. Ik was nog vrij onervaren, het was mijn allereerste marathoninterview en ik was nog maar twee jaar bij de radio. Daardoor was ik waarschijnlijk iets servieler dan ik nu zou zijn. Op een gegeven moment, toen we op de zachte sector kwamen, ging hij naar mijn idee te ver: hij versleet alle therapeuten en psychiaters voor kwakzalvers. Als ik hem nu zou moeten interviewen zou ik vragen of er iets in zijn persoonlijk leven was voorgevallen waardoor hij zo’n blinde haat voor die mensen had ontwikkeld. Dat heb ik toen nagelaten. Je vraagt je natuurlijk altijd af hoe je je in een interview op moet stellen. Een marathoninterview is er natuurlijk in de eerste plaats om een persoon te portretteren. En je kunt niet meteen, zeker niet als het een gesprek van vijf uur betreft, ruzie gaan maken, want dan valt er in de rest van de uitzending weinig te praten. Ik had het nu alleen wel anders gedaan, wat meer tegengas gegeven. Je hebt achteraf natuurlijk nog honderd vragen over, de l’esprit d’escalier maakt zich van je meester, maar dat was nou ook weer niet zo ernstig dat ik dacht: wat heb ik veel laten liggen. Als mens is Jan Blokker toch vele malen sympathieker dan als columnist. Hij geeft dat ook toe: achter het bureau schrijft hij dingen, die hij nooit in iemands gezicht zou zeggen. Het was een leuk gesprek met een aimabele man en een begenadigd ouwehoer.

Hij was meer dan tachtig jaar en nog vaak in de krant. Jan Blokker bleef zich over van alles en nog wat verbazen en opwinden en deed dat tot 6 juli 2010. Twintig jaar daarvoor, op 20 juli 1990, was hij te gast in het Marathoninterview. Toen omspande zijn journalistieke carrière al tweederde van de uiteindelijke bijna zes decennia. Eigenlijk best aardig Via Het Parool, Algemeen Handelsblad, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer (1963-1964) van de VARA en de VPRO-televisie, kwam hij bij de Volkskrant terecht, waar hij jarenlang zou werken en waarvan hij ook adjunct-hoofdredacteur werd. En dit alles zonder zijn studie Nederlandse Taal- en Letterkunde en Geschiedenis te hebben afgerond. Blokker ontwikkelde zich tot het geweten van links-intellectueel Nederland. Samen met H.J.A. Hofland en Harry Mulisch, die hij bij het Algemeen Handelsblad leerde kennen, vertegenwoordigd hij nog altijd de éminence grise van de Nederlandse intelligentsia. Sinds 2006 – het jaar van zijn breuk met de Volkskrant – schrijft hij zijn commentaarstukken voor het NRC Handelsblad. Tijdens het marathoninterview met Chris Kijne in de zomer van 1990 hoefde het allemaal niet zo pretentieus. Blokker bleek heel wat aimabeler dan zijn columns soms doen vermoeden. ------------------------------------- Biografie Jan Blokker "Een potentieel vadermoordenaar" Jan Andries Blokker werd op 27 mei 1927 geboren in de Admiraliteitenbuurt in Amsterdam. Hij kwam in een gezin terecht dat, zoals hij in november 2003 in een artikel in Trouw zegt, “redelijk belezen, maar niet outstanding van afkomst is. Geen adel, maar keurige middenstanders met een sterke neiging tot overdracht.” Van zijn ouders hoorde hij de verhalen die zij hadden meegemaakt, waardoor hij “de Eerste Wereldoorlog heeft meegemaakt. Daar begint mijn herinnering, aangespoeld uit het verleden.” Blokkers vader was kantoorbediende bij een bank, die het ver had kunnen schoppen als hij niet als kind aan tbc had geleden. Door dat op zijn werk te melden waren de promotiekansen verkeken. Tbc speelde een grote rol in huize Blokker: “Tocht! Pas op voor tocht. Ook als de mussen van het dak vielen. Als ik een deur niet achter mij had dichtgetrokken, kon ik van mijn moeder op mijn lazer krijgen, omdat vader bij een open raam zat en ik een aanslag op zijn leven had gepleegd.” Blokker bezocht de HBS op de Keizersgracht in Amsterdam en deed in 1944 zijn examen: “Ik heb nog een foto, genomen van mijn eindexamenklas, in 1944. Daar staan we, met z’n allen, op de Keizersgracht. Op de achtergrond zie je het huis van Anne Frank. Ze kon zo op ons neerkijken. Daar kan ik met schaamte aan terugdenken.” Hij studeerde daarna Nederlands en Geschiedenis, maar maakte die studies niet af. Op 24-jarige leeftijd debuteerde hij met de novelle Séjour, waarvoor hij de Reina Prinsen Geerligsprijs won. Er volgden nog twee romans, Bij Dag en Ontij (1952) en Parijs, Dode Stad (1954), maar in 1952 legde hij zich op het dagbladwezen toe. Hij werd leerling-verslaggever bij Het Parool, waar Simon Carmiggelt hem onder zijn hoede nam en hem aan het schrijven van filmrecensies zette. Twee jaar later maakte hij de overstap naar het Algemeen Handelsblad. Daar kwam hij Henk Hofland en Harry Mulisch tegen, die ook net hun (journalistieke) carrière waren begonnen. Een vriendschap die velen in de loop van de decennia tot de verbeelding heeft gesproken, het triumviraat van intellectueel Nederland. Een wat bredere publieke bekendheid kreeg Blokker door zijn deelname aan het roemruchte satirische televisieprogramma van de VARA, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer, waar ook Gerard Reve en Mies Bouwman aan meewerkten. Het programma liep één seizoen, in 1963-1964. In 1967 verliet hij het Algemeen Handelsblad. Hij was uitermate ongelukkig met de samenwerking die het dagblad aanging met De Telegraaf. “Het is voor een groot percentage een gevoelsargument, maar ik vind De Telegraaf nu eenmaal een stinkkrant.” In 1968 begon hij bij de VPRO als chef informatieve programma’s. Ook stond hij in dat jaar voor het eerst met een column in De Volkskrant. Er zouden 3815 columns voor De Volkskrant volgen. Tien jaar later werd hij adjunct-hoofdredacteur, tot 1985. Daarnaast schreef hij film- en operascenario’s, was hij voorzitter van het Productiefonds voor de Nederlandse Film en Bijzonder hoogleraar Persgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Blokker schreef ook een aantal boeken. Met zijn zoons Bas en Jan schreef hij Het Vooroudergevoel. Jan Blokker verwierf een grote schare fans met zijn scherpe columns, de zuurste azijnpissers van de Azijnbode. Een hekel aan hypocrisie en opgeblazen gedoe, een sceptische kijk op de politiek en een haarfijn gevoel voor wat wel en niet door de beugel kwam. Premier Balkenende werd en wordt in de hoek gezet als ‘ventje’ en Alexander Pechtold als ‘kereltje’. Een groepje trouwe lezers dat vlak voor Blokkers vertrek bij De Volkskrant in 2006 langs mocht komen op de redactie verwoordde het als volgt: “Het ergste verwijt dat ik De Volkskrant maak, is dat jullie mij niet kunnen garanderen dat Jan Blokker het eeuwige leven heeft.” Die uitspraak kwam dus vlak voor de veelbesproken en breed in de pers uitgemeten breuk met De Volkskrant. Blokker had niet langer het gevoel er thuis te horen, en er waren ook wat ruzies aan zijn vertrek voorafgegaan. Hij stapte over naar het NRC Handelsblad, waar hij voor de ochtendtabloid NRC next ging schrijven. ------------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Ik was een ontzettende schijtebroek als kind" Jan Blokker haalt de inspiratie voor zijn columns uit het nieuws. Chris Kijne wilde om te beginnen weten of die gretige nieuwsgierigheid van huis uit was meegegeven. "Het nieuws werd gevolgd, ik weet uit mijn allervroegste jeugdherinneringen, dat elke ochtend om zeven uur, op woensdag met de VARA begon met a: De Haan en b: dat, soms in honderd coupletten, socialistische strijdlied. En dan kwam pas Vas Diaz, dat moest wachten tot de VARA zijn ochtendwijding achter de rug had." En waar komt toch dat wantrouwen vandaan? Blokkers vader leed aan tbc en kreeg geen promotie doordat hij zo eerlijk was geweest dat op te biechten. Daardoor kreeg hij het gevoel sociaal gedupeerd te zijn. "Het was absoluut geen man die ooit op een barricade zou zijn geklommen. [Maar] ik ben wel groot geworden met het idee dat je mensen die iets te vertellen hebben om te beginnen moet wantrouwen. Dat vind ik nog steeds een buitengewoon bijzondere opvatting en levensopvatting." Die achterdocht tegen autoriteit viel ook zijn moeder ten deel, want die had thuis de broek aan, en niet zonder reden: "Mijn moeder was in veel opzichten een hele dominante vrouw, dus die heeft heel veel bijgedragen. Dat heeft ook weer met die tbc te maken, daar moet je niet te, nou ja, je mag er wel gering over denken, maar een raar soort ziekte is dat toch. Dat heeft een deel van mijn jeugd echt ontzettend beheerst. Een van de dodelijkste angsten die ik als kind had, was als mijn vader bloed opgaf. Dan rochelde hij en dan gaf ie een beetje bloed op en dat was levensgevaarlijk, nou ja, een beetje gevaarlijk was het ook wel. Ik ben opgegroeid met drie dingen die mij als kind, die ik aanvaardde als noodlottigheden. Het eerste was dat ik veel moest eten, want ik moest van mijn moeder een vetlaag om mijn longen kweken, want tbc was dan misschien niet erfelijk, maar het kon wel overspringen. Dus veel dikke havermoutpap, griesmeelpap en behoorlijke vette jus bij het eten. Het tweede was dat tocht levensgevaarlijk was. Dus ook als de mussen van het dak vielen en het was bloedheet in de zomer en het raam was open in de kamer en mijn vader zat in de kamer en ik liet de deur achter mijn gat open staan, was ik een vadermoordenaar, potentieel. Het derde was avondlucht. De mooie lucht van overdag werd vervangen door een buitengemeen smerige, giftige lucht. Dat zijn kleine gevolgen van het tbc-syndroom. Ik was een ontzettende schijtebroek als kind. Maar als kind had ik ook wel iets van: het is allemaal niet waar! Dus dat wantrouwen jegens de autoriteiten zat er al vroeg in. Mijn moeder was de autoriteit thuis." In het laatste uur van het marathoninterview vraagt Chris Kijne zich af of Blokker niet gewoon een burgermannetje is. Die suggestie wordt ruimschoots omarmd. "Ik ben inburgerlijk, denk ik. In mijn hele leven en manier van doen. Ik ben erg geneigd rekening te houden met wat andere mensen van mij vinden, dat is wel het prototype van de burgerman. Ik ben Hollander, ik ben geen calvinist, nou ja, dat wil zeggen we zijn allemaal calvinist. Maar ik ben geen dominee, wel een burgerman. Ik zou best mijn burgernorm aan de samenleving op willen leggen, een kleine verborgen machtswellust. Ik zou bijvoorbeeld morgen best een politieverordening af willen kondigen dat iedereen die zijn huis timmert of een schilderwerk verricht die op straffe van iets heel ergs zijn muziek uit moet doen. Ik kan wel groots en meeslepend willen leven, maar dat is onzinromantiek. Als ik de kans krijg, doe ik het toch niet." Als het gesprek op de 'zachte sector' komt, knapt er iets in Blokker. Het blijkt al jaren een bron van enorme opwinding: "Met regelmaat in de geschiedenis komen die dingen voor, aberraties in de samenlevingen. Ik sluit het echt rigoureus uit dat er mensen zijn die er baat bij gevonden hebben. Dat iemand ooit baat heeft gevonden bij een RIAGG, de grootste zwendelvereniging van Nederland, waar jaarlijks 700.000 mensen bij aankloppen. Ik ben resultaatgericht en pragmatisch. Ik bedoel met baat: ik heb een kwaal, ik heb een probleem en dat hindert me en dan ga ik naar een therapeut of een psychiater of een andere boef, nou ja, een boef, ja, eigenlijk zijn het allemaal boeven. En dan is het voorbij: nee, dat bestaat niet. Dat is een grote kwakzalverij, mensen geloven erin, net zoals ze in het marxisme geloofden. Ik ken niemand die er baat bij gehad heeft. Ik geniet elke keer weer van een berichtje als er weer een dame in haar bil is geknepen door zo'n figuur, dat bevestigt mijn gelijk. Werkgelegenheid, in dat circuit moet het geld toch ook rondgepompt worden. Als handelsreizigers die langs de deur gaan en hun voet tussen de deur zetten om jou of mij of onze vrouwen een stofzuiger te slijten, zo gaan de dames en heren therapiebedrijvers echt een, twee en drie hoog langs de deur met garen en band van psychische aard. In voorbije tijden en nu in Cambodja of in Spaanse Burgeroorlog had men toch ook geen psychiatrische hulp nodig. Dat hebben die mensen toch op de een of andere manier zelf gedaan. In deze krankzinnige luxemaatschappij woekert die sector wel voort. Het is een maffia van geldingsdrang, geweld." En tot slot een andere (schokkende) ontboezeming: "Ik val een beetje op d'r, ja [minister Hanja Maij-Weggen]. Ik heb haar "meisje Maij" gemunt. Dat heb je bij veel vrouwen, die een tamelijk onooglijk meisje zijn geweest. Die worden dan aan het eind van hun vierde decade opeens mooi. Ik zou ook nooit als oudere man op jonge meisjes kunnen vallen. Ik vind het veel fascinerender om bij vrouwen van een certain age, waarvan ik het dan weet dat ze vroeger niet zo mooi waren, te zien dat ze mooi worden. Maar verder niets, ik heb geen erotische dromen van haar." --------------- De interviewer Chris Kijne “Een aimabel man en begenadigd ouwehoer” Wat ik nooit zal vergeten, en ik schaam me er eigenlijk nog steeds voor, is dat we vijf uur lang hebben gepraat en dat het niet over de Volkskrant is gegaan. Daar was hij toch van 1979 tot midden jaren negentig adjunct-hoofdredacteur van, en we hebben het er gewoon niet over gehad. Het was hem ook niet opgevallen – we hadden het er toevallig vorige week nog over -, maar dat is iets wat ik als ik hem nu zou spreken anders had gedaan. Ik kende Blokker niet goed voor het marathoninterview, alleen van de columns die hij voor de Gids schreef, waar ik toen ook voor werkte. Hij was en is nog steeds één van mijn journalistieke idolen. Ik was nog vrij onervaren, het was mijn allereerste marathoninterview en ik was nog maar twee jaar bij de radio. Daardoor was ik waarschijnlijk iets servieler dan ik nu zou zijn. Op een gegeven moment, toen we op de zachte sector kwamen, ging hij naar mijn idee te ver: hij versleet alle therapeuten en psychiaters voor kwakzalvers. Als ik hem nu zou moeten interviewen zou ik vragen of er iets in zijn persoonlijk leven was voorgevallen waardoor hij zo’n blinde haat voor die mensen had ontwikkeld. Dat heb ik toen nagelaten. Je vraagt je natuurlijk altijd af hoe je je in een interview op moet stellen. Een marathoninterview is er natuurlijk in de eerste plaats om een persoon te portretteren. En je kunt niet meteen, zeker niet als het een gesprek van vijf uur betreft, ruzie gaan maken, want dan valt er in de rest van de uitzending weinig te praten. Ik had het nu alleen wel anders gedaan, wat meer tegengas gegeven. Je hebt achteraf natuurlijk nog honderd vragen over, de l’esprit d’escalier maakt zich van je meester, maar dat was nou ook weer niet zo ernstig dat ik dacht: wat heb ik veel laten liggen. Als mens is Jan Blokker toch vele malen sympathieker dan als columnist. Hij geeft dat ook toe: achter het bureau schrijft hij dingen, die hij nooit in iemands gezicht zou zeggen. Het was een leuk gesprek met een aimabele man en een begenadigd ouwehoer.

Hij was meer dan tachtig jaar en nog vaak in de krant. Jan Blokker bleef zich over van alles en nog wat verbazen en opwinden en deed dat tot 6 juli 2010. Twintig jaar daarvoor, op 20 juli 1990, was hij te gast in het Marathoninterview. Toen omspande zijn journalistieke carrière al tweederde van de uiteindelijke bijna zes decennia. Eigenlijk best aardig Via Het Parool, Algemeen Handelsblad, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer (1963-1964) van de VARA en de VPRO-televisie, kwam hij bij de Volkskrant terecht, waar hij jarenlang zou werken en waarvan hij ook adjunct-hoofdredacteur werd. En dit alles zonder zijn studie Nederlandse Taal- en Letterkunde en Geschiedenis te hebben afgerond. Blokker ontwikkelde zich tot het geweten van links-intellectueel Nederland. Samen met H.J.A. Hofland en Harry Mulisch, die hij bij het Algemeen Handelsblad leerde kennen, vertegenwoordigd hij nog altijd de éminence grise van de Nederlandse intelligentsia. Sinds 2006 – het jaar van zijn breuk met de Volkskrant – schrijft hij zijn commentaarstukken voor het NRC Handelsblad. Tijdens het marathoninterview met Chris Kijne in de zomer van 1990 hoefde het allemaal niet zo pretentieus. Blokker bleek heel wat aimabeler dan zijn columns soms doen vermoeden. ------------------------------------- Biografie Jan Blokker "Een potentieel vadermoordenaar" Jan Andries Blokker werd op 27 mei 1927 geboren in de Admiraliteitenbuurt in Amsterdam. Hij kwam in een gezin terecht dat, zoals hij in november 2003 in een artikel in Trouw zegt, “redelijk belezen, maar niet outstanding van afkomst is. Geen adel, maar keurige middenstanders met een sterke neiging tot overdracht.” Van zijn ouders hoorde hij de verhalen die zij hadden meegemaakt, waardoor hij “de Eerste Wereldoorlog heeft meegemaakt. Daar begint mijn herinnering, aangespoeld uit het verleden.” Blokkers vader was kantoorbediende bij een bank, die het ver had kunnen schoppen als hij niet als kind aan tbc had geleden. Door dat op zijn werk te melden waren de promotiekansen verkeken. Tbc speelde een grote rol in huize Blokker: “Tocht! Pas op voor tocht. Ook als de mussen van het dak vielen. Als ik een deur niet achter mij had dichtgetrokken, kon ik van mijn moeder op mijn lazer krijgen, omdat vader bij een open raam zat en ik een aanslag op zijn leven had gepleegd.” Blokker bezocht de HBS op de Keizersgracht in Amsterdam en deed in 1944 zijn examen: “Ik heb nog een foto, genomen van mijn eindexamenklas, in 1944. Daar staan we, met z’n allen, op de Keizersgracht. Op de achtergrond zie je het huis van Anne Frank. Ze kon zo op ons neerkijken. Daar kan ik met schaamte aan terugdenken.” Hij studeerde daarna Nederlands en Geschiedenis, maar maakte die studies niet af. Op 24-jarige leeftijd debuteerde hij met de novelle Séjour, waarvoor hij de Reina Prinsen Geerligsprijs won. Er volgden nog twee romans, Bij Dag en Ontij (1952) en Parijs, Dode Stad (1954), maar in 1952 legde hij zich op het dagbladwezen toe. Hij werd leerling-verslaggever bij Het Parool, waar Simon Carmiggelt hem onder zijn hoede nam en hem aan het schrijven van filmrecensies zette. Twee jaar later maakte hij de overstap naar het Algemeen Handelsblad. Daar kwam hij Henk Hofland en Harry Mulisch tegen, die ook net hun (journalistieke) carrière waren begonnen. Een vriendschap die velen in de loop van de decennia tot de verbeelding heeft gesproken, het triumviraat van intellectueel Nederland. Een wat bredere publieke bekendheid kreeg Blokker door zijn deelname aan het roemruchte satirische televisieprogramma van de VARA, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer, waar ook Gerard Reve en Mies Bouwman aan meewerkten. Het programma liep één seizoen, in 1963-1964. In 1967 verliet hij het Algemeen Handelsblad. Hij was uitermate ongelukkig met de samenwerking die het dagblad aanging met De Telegraaf. “Het is voor een groot percentage een gevoelsargument, maar ik vind De Telegraaf nu eenmaal een stinkkrant.” In 1968 begon hij bij de VPRO als chef informatieve programma’s. Ook stond hij in dat jaar voor het eerst met een column in De Volkskrant. Er zouden 3815 columns voor De Volkskrant volgen. Tien jaar later werd hij adjunct-hoofdredacteur, tot 1985. Daarnaast schreef hij film- en operascenario’s, was hij voorzitter van het Productiefonds voor de Nederlandse Film en Bijzonder hoogleraar Persgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Blokker schreef ook een aantal boeken. Met zijn zoons Bas en Jan schreef hij Het Vooroudergevoel. Jan Blokker verwierf een grote schare fans met zijn scherpe columns, de zuurste azijnpissers van de Azijnbode. Een hekel aan hypocrisie en opgeblazen gedoe, een sceptische kijk op de politiek en een haarfijn gevoel voor wat wel en niet door de beugel kwam. Premier Balkenende werd en wordt in de hoek gezet als ‘ventje’ en Alexander Pechtold als ‘kereltje’. Een groepje trouwe lezers dat vlak voor Blokkers vertrek bij De Volkskrant in 2006 langs mocht komen op de redactie verwoordde het als volgt: “Het ergste verwijt dat ik De Volkskrant maak, is dat jullie mij niet kunnen garanderen dat Jan Blokker het eeuwige leven heeft.” Die uitspraak kwam dus vlak voor de veelbesproken en breed in de pers uitgemeten breuk met De Volkskrant. Blokker had niet langer het gevoel er thuis te horen, en er waren ook wat ruzies aan zijn vertrek voorafgegaan. Hij stapte over naar het NRC Handelsblad, waar hij voor de ochtendtabloid NRC next ging schrijven. ------------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Ik was een ontzettende schijtebroek als kind" Jan Blokker haalt de inspiratie voor zijn columns uit het nieuws. Chris Kijne wilde om te beginnen weten of die gretige nieuwsgierigheid van huis uit was meegegeven. "Het nieuws werd gevolgd, ik weet uit mijn allervroegste jeugdherinneringen, dat elke ochtend om zeven uur, op woensdag met de VARA begon met a: De Haan en b: dat, soms in honderd coupletten, socialistische strijdlied. En dan kwam pas Vas Diaz, dat moest wachten tot de VARA zijn ochtendwijding achter de rug had." En waar komt toch dat wantrouwen vandaan? Blokkers vader leed aan tbc en kreeg geen promotie doordat hij zo eerlijk was geweest dat op te biechten. Daardoor kreeg hij het gevoel sociaal gedupeerd te zijn. "Het was absoluut geen man die ooit op een barricade zou zijn geklommen. [Maar] ik ben wel groot geworden met het idee dat je mensen die iets te vertellen hebben om te beginnen moet wantrouwen. Dat vind ik nog steeds een buitengewoon bijzondere opvatting en levensopvatting." Die achterdocht tegen autoriteit viel ook zijn moeder ten deel, want die had thuis de broek aan, en niet zonder reden: "Mijn moeder was in veel opzichten een hele dominante vrouw, dus die heeft heel veel bijgedragen. Dat heeft ook weer met die tbc te maken, daar moet je niet te, nou ja, je mag er wel gering over denken, maar een raar soort ziekte is dat toch. Dat heeft een deel van mijn jeugd echt ontzettend beheerst. Een van de dodelijkste angsten die ik als kind had, was als mijn vader bloed opgaf. Dan rochelde hij en dan gaf ie een beetje bloed op en dat was levensgevaarlijk, nou ja, een beetje gevaarlijk was het ook wel. Ik ben opgegroeid met drie dingen die mij als kind, die ik aanvaardde als noodlottigheden. Het eerste was dat ik veel moest eten, want ik moest van mijn moeder een vetlaag om mijn longen kweken, want tbc was dan misschien niet erfelijk, maar het kon wel overspringen. Dus veel dikke havermoutpap, griesmeelpap en behoorlijke vette jus bij het eten. Het tweede was dat tocht levensgevaarlijk was. Dus ook als de mussen van het dak vielen en het was bloedheet in de zomer en het raam was open in de kamer en mijn vader zat in de kamer en ik liet de deur achter mijn gat open staan, was ik een vadermoordenaar, potentieel. Het derde was avondlucht. De mooie lucht van overdag werd vervangen door een buitengemeen smerige, giftige lucht. Dat zijn kleine gevolgen van het tbc-syndroom. Ik was een ontzettende schijtebroek als kind. Maar als kind had ik ook wel iets van: het is allemaal niet waar! Dus dat wantrouwen jegens de autoriteiten zat er al vroeg in. Mijn moeder was de autoriteit thuis." In het laatste uur van het marathoninterview vraagt Chris Kijne zich af of Blokker niet gewoon een burgermannetje is. Die suggestie wordt ruimschoots omarmd. "Ik ben inburgerlijk, denk ik. In mijn hele leven en manier van doen. Ik ben erg geneigd rekening te houden met wat andere mensen van mij vinden, dat is wel het prototype van de burgerman. Ik ben Hollander, ik ben geen calvinist, nou ja, dat wil zeggen we zijn allemaal calvinist. Maar ik ben geen dominee, wel een burgerman. Ik zou best mijn burgernorm aan de samenleving op willen leggen, een kleine verborgen machtswellust. Ik zou bijvoorbeeld morgen best een politieverordening af willen kondigen dat iedereen die zijn huis timmert of een schilderwerk verricht die op straffe van iets heel ergs zijn muziek uit moet doen. Ik kan wel groots en meeslepend willen leven, maar dat is onzinromantiek. Als ik de kans krijg, doe ik het toch niet." Als het gesprek op de 'zachte sector' komt, knapt er iets in Blokker. Het blijkt al jaren een bron van enorme opwinding: "Met regelmaat in de geschiedenis komen die dingen voor, aberraties in de samenlevingen. Ik sluit het echt rigoureus uit dat er mensen zijn die er baat bij gevonden hebben. Dat iemand ooit baat heeft gevonden bij een RIAGG, de grootste zwendelvereniging van Nederland, waar jaarlijks 700.000 mensen bij aankloppen. Ik ben resultaatgericht en pragmatisch. Ik bedoel met baat: ik heb een kwaal, ik heb een probleem en dat hindert me en dan ga ik naar een therapeut of een psychiater of een andere boef, nou ja, een boef, ja, eigenlijk zijn het allemaal boeven. En dan is het voorbij: nee, dat bestaat niet. Dat is een grote kwakzalverij, mensen geloven erin, net zoals ze in het marxisme geloofden. Ik ken niemand die er baat bij gehad heeft. Ik geniet elke keer weer van een berichtje als er weer een dame in haar bil is geknepen door zo'n figuur, dat bevestigt mijn gelijk. Werkgelegenheid, in dat circuit moet het geld toch ook rondgepompt worden. Als handelsreizigers die langs de deur gaan en hun voet tussen de deur zetten om jou of mij of onze vrouwen een stofzuiger te slijten, zo gaan de dames en heren therapiebedrijvers echt een, twee en drie hoog langs de deur met garen en band van psychische aard. In voorbije tijden en nu in Cambodja of in Spaanse Burgeroorlog had men toch ook geen psychiatrische hulp nodig. Dat hebben die mensen toch op de een of andere manier zelf gedaan. In deze krankzinnige luxemaatschappij woekert die sector wel voort. Het is een maffia van geldingsdrang, geweld." En tot slot een andere (schokkende) ontboezeming: "Ik val een beetje op d'r, ja [minister Hanja Maij-Weggen]. Ik heb haar "meisje Maij" gemunt. Dat heb je bij veel vrouwen, die een tamelijk onooglijk meisje zijn geweest. Die worden dan aan het eind van hun vierde decade opeens mooi. Ik zou ook nooit als oudere man op jonge meisjes kunnen vallen. Ik vind het veel fascinerender om bij vrouwen van een certain age, waarvan ik het dan weet dat ze vroeger niet zo mooi waren, te zien dat ze mooi worden. Maar verder niets, ik heb geen erotische dromen van haar." --------------- De interviewer Chris Kijne “Een aimabel man en begenadigd ouwehoer” Wat ik nooit zal vergeten, en ik schaam me er eigenlijk nog steeds voor, is dat we vijf uur lang hebben gepraat en dat het niet over de Volkskrant is gegaan. Daar was hij toch van 1979 tot midden jaren negentig adjunct-hoofdredacteur van, en we hebben het er gewoon niet over gehad. Het was hem ook niet opgevallen – we hadden het er toevallig vorige week nog over -, maar dat is iets wat ik als ik hem nu zou spreken anders had gedaan. Ik kende Blokker niet goed voor het marathoninterview, alleen van de columns die hij voor de Gids schreef, waar ik toen ook voor werkte. Hij was en is nog steeds één van mijn journalistieke idolen. Ik was nog vrij onervaren, het was mijn allereerste marathoninterview en ik was nog maar twee jaar bij de radio. Daardoor was ik waarschijnlijk iets servieler dan ik nu zou zijn. Op een gegeven moment, toen we op de zachte sector kwamen, ging hij naar mijn idee te ver: hij versleet alle therapeuten en psychiaters voor kwakzalvers. Als ik hem nu zou moeten interviewen zou ik vragen of er iets in zijn persoonlijk leven was voorgevallen waardoor hij zo’n blinde haat voor die mensen had ontwikkeld. Dat heb ik toen nagelaten. Je vraagt je natuurlijk altijd af hoe je je in een interview op moet stellen. Een marathoninterview is er natuurlijk in de eerste plaats om een persoon te portretteren. En je kunt niet meteen, zeker niet als het een gesprek van vijf uur betreft, ruzie gaan maken, want dan valt er in de rest van de uitzending weinig te praten. Ik had het nu alleen wel anders gedaan, wat meer tegengas gegeven. Je hebt achteraf natuurlijk nog honderd vragen over, de l’esprit d’escalier maakt zich van je meester, maar dat was nou ook weer niet zo ernstig dat ik dacht: wat heb ik veel laten liggen. Als mens is Jan Blokker toch vele malen sympathieker dan als columnist. Hij geeft dat ook toe: achter het bureau schrijft hij dingen, die hij nooit in iemands gezicht zou zeggen. Het was een leuk gesprek met een aimabele man en een begenadigd ouwehoer.

Hij was meer dan tachtig jaar en nog vaak in de krant. Jan Blokker bleef zich over van alles en nog wat verbazen en opwinden en deed dat tot 6 juli 2010. Twintig jaar daarvoor, op 20 juli 1990, was hij te gast in het Marathoninterview. Toen omspande zijn journalistieke carrière al tweederde van de uiteindelijke bijna zes decennia. Eigenlijk best aardig Via Het Parool, Algemeen Handelsblad, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer (1963-1964) van de VARA en de VPRO-televisie, kwam hij bij de Volkskrant terecht, waar hij jarenlang zou werken en waarvan hij ook adjunct-hoofdredacteur werd. En dit alles zonder zijn studie Nederlandse Taal- en Letterkunde en Geschiedenis te hebben afgerond. Blokker ontwikkelde zich tot het geweten van links-intellectueel Nederland. Samen met H.J.A. Hofland en Harry Mulisch, die hij bij het Algemeen Handelsblad leerde kennen, vertegenwoordigd hij nog altijd de éminence grise van de Nederlandse intelligentsia. Sinds 2006 – het jaar van zijn breuk met de Volkskrant – schrijft hij zijn commentaarstukken voor het NRC Handelsblad. Tijdens het marathoninterview met Chris Kijne in de zomer van 1990 hoefde het allemaal niet zo pretentieus. Blokker bleek heel wat aimabeler dan zijn columns soms doen vermoeden. ------------------------------------- Biografie Jan Blokker "Een potentieel vadermoordenaar" Jan Andries Blokker werd op 27 mei 1927 geboren in de Admiraliteitenbuurt in Amsterdam. Hij kwam in een gezin terecht dat, zoals hij in november 2003 in een artikel in Trouw zegt, “redelijk belezen, maar niet outstanding van afkomst is. Geen adel, maar keurige middenstanders met een sterke neiging tot overdracht.” Van zijn ouders hoorde hij de verhalen die zij hadden meegemaakt, waardoor hij “de Eerste Wereldoorlog heeft meegemaakt. Daar begint mijn herinnering, aangespoeld uit het verleden.” Blokkers vader was kantoorbediende bij een bank, die het ver had kunnen schoppen als hij niet als kind aan tbc had geleden. Door dat op zijn werk te melden waren de promotiekansen verkeken. Tbc speelde een grote rol in huize Blokker: “Tocht! Pas op voor tocht. Ook als de mussen van het dak vielen. Als ik een deur niet achter mij had dichtgetrokken, kon ik van mijn moeder op mijn lazer krijgen, omdat vader bij een open raam zat en ik een aanslag op zijn leven had gepleegd.” Blokker bezocht de HBS op de Keizersgracht in Amsterdam en deed in 1944 zijn examen: “Ik heb nog een foto, genomen van mijn eindexamenklas, in 1944. Daar staan we, met z’n allen, op de Keizersgracht. Op de achtergrond zie je het huis van Anne Frank. Ze kon zo op ons neerkijken. Daar kan ik met schaamte aan terugdenken.” Hij studeerde daarna Nederlands en Geschiedenis, maar maakte die studies niet af. Op 24-jarige leeftijd debuteerde hij met de novelle Séjour, waarvoor hij de Reina Prinsen Geerligsprijs won. Er volgden nog twee romans, Bij Dag en Ontij (1952) en Parijs, Dode Stad (1954), maar in 1952 legde hij zich op het dagbladwezen toe. Hij werd leerling-verslaggever bij Het Parool, waar Simon Carmiggelt hem onder zijn hoede nam en hem aan het schrijven van filmrecensies zette. Twee jaar later maakte hij de overstap naar het Algemeen Handelsblad. Daar kwam hij Henk Hofland en Harry Mulisch tegen, die ook net hun (journalistieke) carrière waren begonnen. Een vriendschap die velen in de loop van de decennia tot de verbeelding heeft gesproken, het triumviraat van intellectueel Nederland. Een wat bredere publieke bekendheid kreeg Blokker door zijn deelname aan het roemruchte satirische televisieprogramma van de VARA, Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer, waar ook Gerard Reve en Mies Bouwman aan meewerkten. Het programma liep één seizoen, in 1963-1964. In 1967 verliet hij het Algemeen Handelsblad. Hij was uitermate ongelukkig met de samenwerking die het dagblad aanging met De Telegraaf. “Het is voor een groot percentage een gevoelsargument, maar ik vind De Telegraaf nu eenmaal een stinkkrant.” In 1968 begon hij bij de VPRO als chef informatieve programma’s. Ook stond hij in dat jaar voor het eerst met een column in De Volkskrant. Er zouden 3815 columns voor De Volkskrant volgen. Tien jaar later werd hij adjunct-hoofdredacteur, tot 1985. Daarnaast schreef hij film- en operascenario’s, was hij voorzitter van het Productiefonds voor de Nederlandse Film en Bijzonder hoogleraar Persgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Blokker schreef ook een aantal boeken. Met zijn zoons Bas en Jan schreef hij Het Vooroudergevoel. Jan Blokker verwierf een grote schare fans met zijn scherpe columns, de zuurste azijnpissers van de Azijnbode. Een hekel aan hypocrisie en opgeblazen gedoe, een sceptische kijk op de politiek en een haarfijn gevoel voor wat wel en niet door de beugel kwam. Premier Balkenende werd en wordt in de hoek gezet als ‘ventje’ en Alexander Pechtold als ‘kereltje’. Een groepje trouwe lezers dat vlak voor Blokkers vertrek bij De Volkskrant in 2006 langs mocht komen op de redactie verwoordde het als volgt: “Het ergste verwijt dat ik De Volkskrant maak, is dat jullie mij niet kunnen garanderen dat Jan Blokker het eeuwige leven heeft.” Die uitspraak kwam dus vlak voor de veelbesproken en breed in de pers uitgemeten breuk met De Volkskrant. Blokker had niet langer het gevoel er thuis te horen, en er waren ook wat ruzies aan zijn vertrek voorafgegaan. Hij stapte over naar het NRC Handelsblad, waar hij voor de ochtendtabloid NRC next ging schrijven. ------------------------------------------------ Hoogtepunten uit het interview "Ik was een ontzettende schijtebroek als kind" Jan Blokker haalt de inspiratie voor zijn columns uit het nieuws. Chris Kijne wilde om te beginnen weten of die gretige nieuwsgierigheid van huis uit was meegegeven. "Het nieuws werd gevolgd, ik weet uit mijn allervroegste jeugdherinneringen, dat elke ochtend om zeven uur, op woensdag met de VARA begon met a: De Haan en b: dat, soms in honderd coupletten, socialistische strijdlied. En dan kwam pas Vas Diaz, dat moest wachten tot de VARA zijn ochtendwijding achter de rug had." En waar komt toch dat wantrouwen vandaan? Blokkers vader leed aan tbc en kreeg geen promotie doordat hij zo eerlijk was geweest dat op te biechten. Daardoor kreeg hij het gevoel sociaal gedupeerd te zijn. "Het was absoluut geen man die ooit op een barricade zou zijn geklommen. [Maar] ik ben wel groot geworden met het idee dat je mensen die iets te vertellen hebben om te beginnen moet wantrouwen. Dat vind ik nog steeds een buitengewoon bijzondere opvatting en levensopvatting." Die achterdocht tegen autoriteit viel ook zijn moeder ten deel, want die had thuis de broek aan, en niet zonder reden: "Mijn moeder was in veel opzichten een hele dominante vrouw, dus die heeft heel veel bijgedragen. Dat heeft ook weer met die tbc te maken, daar moet je niet te, nou ja, je mag er wel gering over denken, maar een raar soort ziekte is dat toch. Dat heeft een deel van mijn jeugd echt ontzettend beheerst. Een van de dodelijkste angsten die ik als kind had, was als mijn vader bloed opgaf. Dan rochelde hij en dan gaf ie een beetje bloed op en dat was levensgevaarlijk, nou ja, een beetje gevaarlijk was het ook wel. Ik ben opgegroeid met drie dingen die mij als kind, die ik aanvaardde als noodlottigheden. Het eerste was dat ik veel moest eten, want ik moest van mijn moeder een vetlaag om mijn longen kweken, want tbc was dan misschien niet erfelijk, maar het kon wel overspringen. Dus veel dikke havermoutpap, griesmeelpap en behoorlijke vette jus bij het eten. Het tweede was dat tocht levensgevaarlijk was. Dus ook als de mussen van het dak vielen en het was bloedheet in de zomer en het raam was open in de kamer en mijn vader zat in de kamer en ik liet de deur achter mijn gat open staan, was ik een vadermoordenaar, potentieel. Het derde was avondlucht. De mooie lucht van overdag werd vervangen door een buitengemeen smerige, giftige lucht. Dat zijn kleine gevolgen van het tbc-syndroom. Ik was een ontzettende schijtebroek als kind. Maar als kind had ik ook wel iets van: het is allemaal niet waar! Dus dat wantrouwen jegens de autoriteiten zat er al vroeg in. Mijn moeder was de autoriteit thuis." In het laatste uur van het marathoninterview vraagt Chris Kijne zich af of Blokker niet gewoon een burgermannetje is. Die suggestie wordt ruimschoots omarmd. "Ik ben inburgerlijk, denk ik. In mijn hele leven en manier van doen. Ik ben erg geneigd rekening te houden met wat andere mensen van mij vinden, dat is wel het prototype van de burgerman. Ik ben Hollander, ik ben geen calvinist, nou ja, dat wil zeggen we zijn allemaal calvinist. Maar ik ben geen dominee, wel een burgerman. Ik zou best mijn burgernorm aan de samenleving op willen leggen, een kleine verborgen machtswellust. Ik zou bijvoorbeeld morgen best een politieverordening af willen kondigen dat iedereen die zijn huis timmert of een schilderwerk verricht die op straffe van iets heel ergs zijn muziek uit moet doen. Ik kan wel groots en meeslepend willen leven, maar dat is onzinromantiek. Als ik de kans krijg, doe ik het toch niet." Als het gesprek op de 'zachte sector' komt, knapt er iets in Blokker. Het blijkt al jaren een bron van enorme opwinding: "Met regelmaat in de geschiedenis komen die dingen voor, aberraties in de samenlevingen. Ik sluit het echt rigoureus uit dat er mensen zijn die er baat bij gevonden hebben. Dat iemand ooit baat heeft gevonden bij een RIAGG, de grootste zwendelvereniging van Nederland, waar jaarlijks 700.000 mensen bij aankloppen. Ik ben resultaatgericht en pragmatisch. Ik bedoel met baat: ik heb een kwaal, ik heb een probleem en dat hindert me en dan ga ik naar een therapeut of een psychiater of een andere boef, nou ja, een boef, ja, eigenlijk zijn het allemaal boeven. En dan is het voorbij: nee, dat bestaat niet. Dat is een grote kwakzalverij, mensen geloven erin, net zoals ze in het marxisme geloofden. Ik ken niemand die er baat bij gehad heeft. Ik geniet elke keer weer van een berichtje als er weer een dame in haar bil is geknepen door zo'n figuur, dat bevestigt mijn gelijk. Werkgelegenheid, in dat circuit moet het geld toch ook rondgepompt worden. Als handelsreizigers die langs de deur gaan en hun voet tussen de deur zetten om jou of mij of onze vrouwen een stofzuiger te slijten, zo gaan de dames en heren therapiebedrijvers echt een, twee en drie hoog langs de deur met garen en band van psychische aard. In voorbije tijden en nu in Cambodja of in Spaanse Burgeroorlog had men toch ook geen psychiatrische hulp nodig. Dat hebben die mensen toch op de een of andere manier zelf gedaan. In deze krankzinnige luxemaatschappij woekert die sector wel voort. Het is een maffia van geldingsdrang, geweld." En tot slot een andere (schokkende) ontboezeming: "Ik val een beetje op d'r, ja [minister Hanja Maij-Weggen]. Ik heb haar "meisje Maij" gemunt. Dat heb je bij veel vrouwen, die een tamelijk onooglijk meisje zijn geweest. Die worden dan aan het eind van hun vierde decade opeens mooi. Ik zou ook nooit als oudere man op jonge meisjes kunnen vallen. Ik vind het veel fascinerender om bij vrouwen van een certain age, waarvan ik het dan weet dat ze vroeger niet zo mooi waren, te zien dat ze mooi worden. Maar verder niets, ik heb geen erotische dromen van haar." --------------- De interviewer Chris Kijne “Een aimabel man en begenadigd ouwehoer” Wat ik nooit zal vergeten, en ik schaam me er eigenlijk nog steeds voor, is dat we vijf uur lang hebben gepraat en dat het niet over de Volkskrant is gegaan. Daar was hij toch van 1979 tot midden jaren negentig adjunct-hoofdredacteur van, en we hebben het er gewoon niet over gehad. Het was hem ook niet opgevallen – we hadden het er toevallig vorige week nog over -, maar dat is iets wat ik als ik hem nu zou spreken anders had gedaan. Ik kende Blokker niet goed voor het marathoninterview, alleen van de columns die hij voor de Gids schreef, waar ik toen ook voor werkte. Hij was en is nog steeds één van mijn journalistieke idolen. Ik was nog vrij onervaren, het was mijn allereerste marathoninterview en ik was nog maar twee jaar bij de radio. Daardoor was ik waarschijnlijk iets servieler dan ik nu zou zijn. Op een gegeven moment, toen we op de zachte sector kwamen, ging hij naar mijn idee te ver: hij versleet alle therapeuten en psychiaters voor kwakzalvers. Als ik hem nu zou moeten interviewen zou ik vragen of er iets in zijn persoonlijk leven was voorgevallen waardoor hij zo’n blinde haat voor die mensen had ontwikkeld. Dat heb ik toen nagelaten. Je vraagt je natuurlijk altijd af hoe je je in een interview op moet stellen. Een marathoninterview is er natuurlijk in de eerste plaats om een persoon te portretteren. En je kunt niet meteen, zeker niet als het een gesprek van vijf uur betreft, ruzie gaan maken, want dan valt er in de rest van de uitzending weinig te praten. Ik had het nu alleen wel anders gedaan, wat meer tegengas gegeven. Je hebt achteraf natuurlijk nog honderd vragen over, de l’esprit d’escalier maakt zich van je meester, maar dat was nou ook weer niet zo ernstig dat ik dacht: wat heb ik veel laten liggen. Als mens is Jan Blokker toch vele malen sympathieker dan als columnist. Hij geeft dat ook toe: achter het bureau schrijft hij dingen, die hij nooit in iemands gezicht zou zeggen. Het was een leuk gesprek met een aimabele man en een begenadigd ouwehoer.