POPULARITY
Categories
Durante o programa da Escola do Amor Responde, Carolina pediu ajuda para deixar de ser ciumenta. Ela comentou que encontrou um vídeo do Casal Blindado, no qual se falava sobre ciúmes. Disse também que está fazendo terapia (não a Terapia do Amor) e realizando estudos relacionados ao assunto para não acabar com o relacionamento. Ela está há cerca de três anos com o parceiro, e eles já estão noivos.Carolina é insegura e muito ciumenta, e isso tem atrapalhado bastante a relação. Ela considera isso como uma doença e afirma não ver apoio por parte do parceiro. Inclusive, o noivo a critica, pois considera normais as atitudes que ele tem, como manter amizades femininas, o que a incomoda. Ela perguntou se deve continuar em um relacionamento movido pelo amor ou pelas dúvidas. Carolina disse que não consegue tomar uma decisão sozinha.O que faltaAinda hoje, Clarisse perguntou o que fazer para o relacionamento ser duradouro, pois sempre se sente usada. Em todos os namoros que tem, ela é deixada ou trocada. A aluna perguntou aos professores o que falta nela.Bem-vindos à Escola do Amor Responde, confrontando os mitos e a desinformação nos relacionamentos. Onde casais e solteiros aprendem o Amor Inteligente. Renato e Cristiane Cardoso, apresentadores da Escola do Amor, na Record TV, e autores de Casamento Blindado e Namoro Blindado, tiram dúvidas e respondem perguntas dos alunos. Participe pelo site EscoladoAmorResponde.com. Ouça todos os podcasts no iTunes: rna.to/EdARiTunes
Abertura dos trabalhos na Amorosidade
Investimentos, desafios na economia e as movimentações políticas para 2026! Nesta edição do CBN Vitória, o entrevistado é o governador do Espírito Santo, Renato Casagrande (PSB). Entre os destaques, a retrospectiva dos fatos que marcaram o Estado em 2025 e os desafios para o próximo ano, o último de seu mandato à frente do Executivo Estadual. Ouça a conversa completa e confira abaixo alguns dos destaques!
Moçambique asinalou este ano, a 25 de Junho, os 50 anos da sua independência. Por esta ocasião, a RFI propôs-vos um percurso pela história do país e a sua luta pela liberdade. Quando 2025 está prestes a chegar ao fim, tornamos a debruçar-nos sobre este cinquentenário, com alguns momentos marcantes dessa digressão. A luta armada pela independência em Moçambique encontra as suas raízes imediatas em vários acontecimentos. Um deles será o encontro organizado a 16 de Junho de 1960 em Mueda, no extremo norte do país, entre a administração colonial e a população local que reclamava um preço justo pela sua produção agricola. Só que no final dessa reunião, deu-se a detenção de alguns dos representantes do povo e em seguida a execução a tiro de um número até agora indeterminado de pessoas. Dois anos depois do massacre de Mueda, três organizações nacionalistas, a UDENAMO, União Democrática Nacional de Moçambique, a MANU, Mozambique African National Union e a UNAMI, União Nacional Africana de Moçambique Independente, reúnem-se em Dar-es-Salaam, na Tanzânia, a 25 de Junho de 1962 e fundem-se numa só entidade, a Frelimo, Frente de Libertação de Moçambique. Sob a direcção do seu primeiro presidente, o universitário Eduardo Mondlane, e a vice-presidência do reverendo Uria Simango, a Frelimo tenta negociar a independência com o poder colonial -em vão- o que desemboca na acção armada a partir de 1964. O antigo Presidente moçambicano, Joaquim Chissano, recorda essa época. “Nessa altura, nós, já estudantes, que tínhamos deixado Portugal, que estávamos na França, tomamos conhecimento disso juntamente com o Dr. Eduardo Mondlane, que trabalhava nas Nações Unidas. No nosso encontro em Paris decidimos que devíamos trabalhar, a partir daquele momento, para a unificação dos movimentos de libertação, para que houvesse uma luta mais forte. Mesmo a luta diplomática, que foi a coisa que começou, havia de ser mais forte se houvesse um movimento unificado. É assim que surge uma frente. (...) Foram três movimentos que formaram uma frente unida que se chamou a Frente de Libertação de Moçambique. E essa Frente de Libertação de Moçambique continuou a procurar meios para ver se os portugueses haviam de acatar a Resolução das Nações Unidas de 1960 sobre a descolonização. E, finalmente, quando se viu que, de facto, os portugueses não iriam fazer isso, particularmente depois do massacre da Mueda, decidiu-se começar a preparação para uma insurreição armada. E assim houve treinos militares na Argélia, onde foram formados 250 homens, porque também a luta dos argelinos nos inspirou. Então, eles próprios, depois da criação da Organização da Unidade Africana e da criação do Comité de Coordenação das Lutas de Libertação em África, fomos a esses treinos na Argélia e a Argélia é que nos forneceu os primeiros armamentos para desencadear a luta de libertação nacional”, recorda o antigo Chefe de Estado. Ao referir que a causa recebeu apoio nomeadamente da Rússia e da China, Joaquim Chissano sublinha que “a luta foi desencadeada com a ajuda principalmente africana. E mais tarde vieram esses países. A Rússia deu um apoio substancial em termos de armamento. (...)Depois também mandamos pessoas para serem treinadas na China e mais tarde, já em 1965, quando a China fica proeminente na formação político-militar na Tanzânia, mandaram vir instrutores a nosso pedido e a pedido da Tanzânia.” Sobre o arranque da luta em si, o antigo Presidente moçambicano refere que os ataques comeram em quatro frentes em simultâneo. “Nós, em 1964, criámos grupos que enviamos para a Zambézia, enviamos para Niassa, enviamos para Cabo Delgado e enviamos para Tete. Portanto, em quatro províncias simultaneamente. No dia 25 de Setembro (de 1964) desencadeamos a luta armada de libertação nacional. Porque também a ‘insurreição geral armada', como o Presidente Mondlane denominou, começou em quatro províncias em simultâneo”, recorda Joaquim Chissano. Óscar Monteiro, membro sénior da Frelimo integrou as fileiras do partido em 1963, quando era jovem líder estudantil em Portugal. Depois de um período de clandestinidade, ele torna-se representante do partido em Argel, epicentro das lutas independentistas do continente. Ao evocar a missão que lhe incumbia em Argel, Óscar Monteiro refere que o seu trabalho consistia em “fazer a propaganda do movimento de libertação em francês. Nós já tínhamos representações no Cairo, tínhamos um departamento de informação que produzia documentos, o ‘Mozambique Revolution', que era uma revista muito apreciada, que depois era impressa mesmo em offset. Mas não tínhamos publicações em francês. Então, coube-nos a nós, na Argélia, já desde o tempo do Pascoal Mocumbi, produzir boletins em francês, traduzir os comunicados de guerra e alimentar a imprensa argelina que nos dava muito acolhimento sobre o desenvolvimento da luta, a abertura da nova frente em Tete, etc e ganhar o apoio também dos diplomatas de vários países, incluindo de países ocidentais que estavam acreditados na Argélia. Falávamos com todos os diplomatas. Prosseguimos esses contactos. O grande trabalho ali era dirigido sobre a França e sobre os países de expressão francesa. Era um tempo de grande actividade política, é preciso dizer. Eram os tempos que precederam o Maio de 68. Enfim, veio um bocado de toda esta mudança. E tínhamos bastante audiência”. Durante esta luta que durou dez anos, o conflito foi-se alastrando no terreno mas igualmente no campo diplomático. Poucos meses depois de uma deslocação a Londres em que a sua voz foi amplamente ouvida, a 3 de Fevereiro de 1969, em Dar-es-Salam onde estava sediada a Frelimo, o líder do partido, Eduardo Mondlane, abre uma encomenda contendo uma bomba. A explosão do engenho é-lhe fatal. Até agora, pouco se sabe acerca desse assassínio sobre o qual Joaquim Chissano, então responsável do pelouro da segurança da Frelimo, acredita que haverá a mão da PIDE, a polícia política do regime fascista de Portugal. “Havia já alguns indícios de que havia movimentos de pessoas enviadas pelo colonialismo, mesmo para a Tanzânia, como foi o caso do Orlando Cristina, que chegou a entrar em Dar-es-Salaam e fazer espionagem. Disse que trabalhou com os sul-africanos em 1964 e continuou. Depois houve o recrutamento, isso já em 1967-68, de pessoas da Frelimo que tentaram criar uma divisão nas linhas tribais, mas que na realidade não eram representativos das tribos que eles representavam, porque a maioria eram ex-combatentes que estavam solidamente a representar a unidade nacional. Foi assim que tivemos uns traidores que depois foram levados pelos portugueses de avião e de helicópteros e entraram a fazer campanha aberta, propaganda e até houve um grupo que chegou a reivindicar a expulsão do nosso presidente, dizendo que ele devia receber uma bolsa de estudos. Quer dizer, a ignorância deles era tal que eles não viram, não souberam que ele era um doutor -duas vezes doutor- e que não era para pensar em bolsa de estudo. Mas pronto, havia um movimento de agitação. Mas a frente era tão sólida que não se quebrou. Por isso, então, foi se fortalecendo à medida que íamos andando para a frente”, conclui Joaquim Chissano. Outro episódio marcante do inicio do declínio do controlo do regime colonial em Moçambique será o Massacre de Wiriyamu ou "Operação Marosca" . A partir de 16 de Dezembro de 1972 e durante mais de três dias, depois de dois capitães portugueses morrerem quando o seu veiculo pisou numa mina, as tropas coloniais massacraram pelo menos 385 habitantes da aldeia de Wiriyamu e das localidades vizinhas de Djemusse, Riachu, Juawu e Chaworha, na província de Tete, acusados de colaborarem com os independentistas. A ordem foi de "matar todos", sem fazer a distinção entre civis, mulheres e crianças. Algumas pessoas foram pura e simplesmente fuziladas, outras mortas queimadas dentro das suas habitações incendiadas. Mustafah Dhada, historiador moçambicano e professor catedrático na Universidade de Califórnia, dedicou uma parte importante da sua vida a investigar este massacre que foi denunciado pelo mundo fora nos meses seguintes, constituindo segundo o estudioso um acontecimento "tectónico". “O massacre, tem que ser contextualizado no espaço do sistema colonial português em África. E nesse sentido, o massacre era um dos vários massacres que aconteceram em Moçambique, em Angola, na Guiné-Bissau, em São Tomé e Príncipe e também o massacre estrutural do meio ambiente em Cabo Verde. Devemos notar uma coisa: a guerra colonial portuguesa, a baixa era de 110.000 pessoas, aproximadamente civis na nossa parte dos libertadores e dos colonizados e o massacre é somente 385 pessoas que têm um nome e outros que desapareceram sem nome. E neste sentido o massacre é, do ponto de vista quantitativo, um massacre que tem uma significação menor. Mas o que foi importantíssimo é que o massacre não iria ser reconhecido como um evento tectónico se não tivesse havido uma presença da Igreja -não portuguesa- em Tete”, sublinha o historiador aludindo às denúncias que foram feitas por missionários a seguir ao massacre. Após vários anos em diversas frentes de guerra, capitães das forças armadas portuguesas derrubam a ditatura a 25 de Abril de 1974. A revolução dos cravos levanta ondas de esperança em Portugal mas também nos países africanos. A independência pode estar por perto, mas é ainda preciso ver em que modalidades. Pouco depois do 25 de Abril, as novas autoridades portuguesas e a Frelimo começaram a negociar os termos da independência de Moçambique. O partido de Samora Machel foi reconhecido como interlocutor legítimo por Portugal e instituiu-se um período de transição num ambiente de incerteza, recorda o antigo Presidente Joaquim Chissano. “A nossa delegação veio com a posição de exigir uma independência total, completa e imediata. Mas pronto, tivemos que dar um conteúdo a esse ‘imediato'. Enquanto a delegação portuguesa falava de 20 anos, falávamos de um ano e negociamos datas. Deram então um consenso para uma data que não feria ninguém. Então, escolhemos o 25 de Junho. Daí que, em vez de um ano, foram nove meses. E o que tínhamos que fazer era muito simples Era, primeiro, acompanhar todos os preparativos para a retirada das tropas portuguesas com o material que eles tinham que levar e também em algumas partes, a parte portuguesa aceitou preparar as nossas forças, por exemplo, para se ocupar das questões da polícia que nós não tínhamos. Houve um treino rápido. Depois, na administração, nós tínhamos que substituir os administradores coloniais para os administradores indicados pela Frelimo. Falo dos administradores nos distritos e dos governadores nas sedes das províncias. Nas capitais provinciais, portanto, havia governadores de província e administradores de distritos e até chefes de posto administrativo, que era a subdivisão dos distritos. E então, fizemos isso ao mesmo tempo que nos íamos ocupando da administração do território. Nesses nove meses já tivemos que tomar conta de várias coisas: a criação do Banco de Moçambique e outras organizações afins, seguros e outros. Então houve uma acção dos poderes nesses organismos. Ainda houve negociações que foram efectuadas em Maputo durante o governo de transição, aonde tínhamos uma comissão mista militar e tínhamos uma comissão para se ocupar dos Assuntos económicos. Vinham representantes portugueses em Portugal e trabalhavam connosco sobre as questões das finanças, etc. E foi todo um trabalho feito com muita confiança, porque durante o diálogo acabamos criando a confiança uns dos outros”, lembra-se o antigo chefe de Estado moçambicano. Joaquim Chissano não deixa, contudo, de dar conta de algumas apreensões que existiam naquela altura no seio da Frelimo relativamente a movimentos contra a independência por parte não só de certos sectores em Portugal, mas também dos próprios países vizinhos, como a África do Sul, que viam com maus olhos a instauração de um novo regime em Moçambique. “Evidentemente que nós víamos com muita inquietação essa questão, porque primeiro houve tentativas de dividir as forças de Moçambique e dar falsas informações à população. E no dia mesmo em que nós assinamos o acordo em Lusaka, no dia 7 de Setembro, à noite, houve o assalto à Rádio Moçambique por um grupo que tinha antigos oficiais militares já reformados, juntamente com pessoas daquele grupo que tinha sido recrutado para fazer uma campanha para ver se desestabilizava a Frelimo”, diz o antigo líder politico. A 7 de Setembro de 1974, é assinado o Acordo de Lusaka instituindo os termos da futura independência de Moçambique. Certos sectores politicos congregados no autoproclamado ‘Movimento Moçambique Livre' tomam o controlo do Rádio Clube de Moçambique em Maputo. Até serem desalojados da emissora no dia 10 de Junho, os membros do grupo adoptam palavras de ordem contra a Frelimo. Na rua, edificios são vandalizados, o aeroporto é tomado de assalto, um grupo armado denominado os ‘Dragões da Morte' mata de forma indiscriminada os habitantes dos bairros do caniço. Vira-se uma página aos solavancos em Moçambique. Evita-se por pouco chacinas maiores. Antigos colonos decidem ficar, outros partem. Depois de nove meses de transição em que a governação é assegurada por um executivo hibrido entre portugueses e moçambicanos, o país torna-se oficialmente independente a 25 de Junho de 1975. Doravante, Moçambique é representado por um único partido. Ainda antes da independência e nos primeiros anos depois de Moçambique se libertar do regime colonial, foram instituidos campos de reeducação, essencialmente na distante província do Niassa. O objectivo declarado desses campos era formar o homem novo, reabilitar pelo trabalho, as franjas da sociedade que eram consideradas mais marginais ou dissidentes. Foi neste âmbito que pessoas consideradas adversárias políticas foram detidas e mortas. Isto sucedeu nomeadamente com Uria Simango, Joana Simeão e Adelino Guambe, figuras que tinham sido activas no seio da Frelimo e que foram acusadas de traição por não concordarem com a linha seguida pelo partido. Omar Ribeiro Thomaz antropólogo ligado à Universidade de Campinas, no Brasil, que se debruçou de forma detalhada sobre os campos de reeducação, evoca este aspecto pouco falado da História recente de Moçambique. "Os campos de reeducação são pensados ainda no período de transição. Então, isso é algo que ainda deve ser discutido dentro da própria história portuguesa, porque no período de transição, o Primeiro-ministro era Joaquim Chissano, mas o governador-geral era português. Então, nesse momento, começam expedientes que são os campos de reeducação. Você começa a definir pessoas que deveriam ser objecto de reeducação, ao mesmo tempo em que você começa a ter uma grande discussão em Moçambique sobre quem são os inimigos e esses inimigos, eles têm nome. Então essas são pessoas que de alguma maneira não tiveram a protecção do Estado português. Isso é muito importante. Não conseguiram fugir. São caçadas literalmente, e são enviadas para um julgamento num tribunal popular. Eu estou a falar de personagens como a Joana Simeão, o Padre Mateus, Uria Simango, que são condenados como inimigos, como traidores. Esses são enviados para campos de presos políticos. A Frelimo vai usar uma retórica de que esses indivíduos seriam objecto de um processo de reeducação. Mas o que nós sabemos a partir de relatos orais e de alguns documentos que nós conseguimos encontrar ao longo do tempo, é que essas pessoas foram confinadas em campos de trabalho forçado, de tortura, de imenso sofrimento e que chega num determinado momento que não sabemos exactamente qual é, mas que nós podemos situar mais ou menos ali, por 1977, elas são assassinadas de forma vil", diz o antropólogo. Lutero Simango, líder do partido de oposição Movimento Democrático de Moçambique, perdeu o pai, Uria Simango, um dos membros-fundadores da Frelimo, mas igualmente a mãe. Ambos foram detidos e em seguida executados. "O meu pai foi uma das peças-chaves na criação da Frente de Libertação de Moçambique. Ele nunca foi imposto. Os cargos que ele assumiu dentro da organização foram na base da eleição. Ele e tantos outros foram acusados de serem neocolonialistas. Foram acusados de defender o capitalismo. Foram acusados de defenderem a burguesia nacional. Toda aquela teoria, aqueles rótulos que os comunistas davam a todos aqueles que não concordassem com eles. Mas se olharmos para o Moçambique de hoje, se perguntarmos quem são os donos dos nossos recursos, vai verificar que são os mesmos aqueles que ontem acusavam os nossos pais", diz o responsável político de oposição. Questionado sobre as informações que tem acerca das circunstâncias em que os pais foram mortos, Lutero Simango refere continuar sem saber. "Até hoje ninguém nos disse. E as famílias, o que pedem é que se indique o local em que foram enterrados para que todas as famílias possam prestar a última homenagem. O governo da Frelimo tem a responsabilidade de indicar às famílias e também assumir a culpa, pedindo perdão ao povo moçambicano, porque estas pessoas e tantas outras foram injustamente mortas neste processo", reclama Lutero Simango. A obtenção da independência não significou a paz para Moçambique. No interior do país, várias vozes se insurgiram contra o caminho que estava a ser tomado pelo país, designadamente no que tange ao monopartidarismo. Além disso, países segregacionistas como a África do Sul e a antiga Rodésia viram com maus olhos as instauração de um sistema político socialista em Moçambique, Foi neste contexto que surgiu em 1975, a Resistência Nacional de Moçambique, Renamo, um movimento inicialmente dirigido por um dissidente da Frelimo, André Matsangaíssa e em seguida, após a morte deste último em 1979, por Afonso Dhlakama, já dois anos depois de começar a guerra civil. António Muchanga, antigo deputado da Renamo, recorda em que circunstâncias surgiu o partido. "A Renamo nasce da revolta do povo moçambicano quando viu que as suas aspirações estavam adiadas. Segundo os historiadores, na altura em que o objectivo era que depois da frente voltariam se definir o que é que queriam. Só que durante a luta armada de libertação nacional, começou o abate de prováveis pessoas que poderiam 'ameaçar' o regime.(...) E depois tivemos a situação das nacionalizações. Quando a Frelimo chega logo em 1976, começa com as nacionalizações.(...) Então isto criou problemas que obrigaram que jovens na altura Afonso Dhlakama, sentiram se obrigados a abandonar a Frelimo e eram militares da Frelimo e foram criar a Resistência Nacional Moçambicana", recorda o repsonsável político. Apesar de ter sido assinado um acordo de paz entre a Renamo e a Frelimo em 1992, após 15 anos de conflito, o país continua hoje em dia a debater-se com a violência. Grupos armados disseminam o terror no extremo norte do território, em Cabo Delgado, há mais de oito anos, o que tem condicionado o próprio processo político do país, constata João Feijó, Investigador do Observatório do Meio Rural. "Esse conflito não tem fim à vista. Já passou por várias fases. Houve aquela fase inicial de expansão que terminou depois no ataque a Palma, numa altura em que a insurgência controlava distritos inteiros de Mocímboa da Praia. (...) Depois, a entrada dos ruandeses significou uma mudança de ciclo. Passaram a empurrar a insurgência de volta para as matas. Conseguiram circunscrevê-los mais ou menos em Macomia, mas não conseguiram derrotá-los. A insurgência consegue-se desdobrar e fazer ataques isolados, obrigando à tropa a dispersar. (...) Aquele conflito armado não terá uma solução militar. Ali é preciso reformas políticas, mas que o governo insiste em negar. E então continuamos a oito, quase oito anos neste conflito, neste impasse", lamenta o estudioso. Embora o país já não esteja em regime de partido único desde os acordos de paz de 1992, as eleições têm sido um momento de crescente tensão. No ano passado, depois das eleições gerais de Outubro de 2024, o país vivenciou largas semanas de incidentes entre populares e forças de ordem que resultaram em mais de 500 mortos, segundo a sociedade civil. Após a tomada de posse do Presidente Daniel Chapo no começo deste ano, encetou-se o chamado « diálogo inclusivo » entre o partido no poder e a oposição. Em paralelo, tem havido contudo, denúncias de perseguições contra quem participou nos protestos pós-eleitorais. Mais recentemente, foram igualmente noticiados casos, denunciados pela sociedade civil, do desaparecimento de activistas ou jornalistas. Questionada há alguns meses sobre a situação do seu país, a activista social Quitéria Guirengane considerou que o país "dorme sobre uma bomba-relógio". "Assusta-me o facto de nós dormirmos por cima de uma bomba relógio, ainda que seja louvável que as partes todas estejam num esforço de diálogo. Também me preocupa que ainda não se sinta esforço para a reconciliação e para a reparação. Nós precisamos de uma justiça restauradora. E quando eu olho, eu sinto um pouco de vergonha e embaraço em relação a todas as famílias que dia e noite ligavam desde Outubro à procura de socorro", considera a militante feminista que ao evocar o processo de diálogo, diz que "criou algum alento sob o ponto de vista de que sairiam das celas os jovens presos políticos. No entanto, continuaram a prender mais. Continua a caça às bruxas nocturna". "Não é este Moçambique que nós sonhamos. Por muito divididos que a gente esteja, precisamos de pensar em construir mais pontes do que fronteiras. Precisamos pensar como nós nos habilitamos, porque nos últimos meses nos tornamos uma cidade excessivamente violenta", conclui a activista que esteve muito presente nestes últimos meses, prestando apoio aos manifestantes presos e seus familiares.
Dette seminaret fra Veritaskonferansen 2025 tar opp den store forvirringen omkring sex og synd. Noen har inntrykk av at sex er synd. Andre tenker at synd hovedsakelig dreier seg om sex. Disse misforståelsene ødelegger både vårt syn på sex og vår forståelse av synd. Hvordan kan disse misforståelsene rettes opp? Sofie Braut er redaktør i avisen Dagen og en profilert samfunnsdebattant. Dette opptaket er fra “Intro”-sporet på Veritaskonferansen 2025. Bli med på Veritaskonferansen 2026! 16.-18. oktober 2026 https://www.facebook.com/events/1338018751186094
Tunnelboring i berg kan være risikofylt. Bergmassene foran borekronen er i stor grad ukjente og kan skjule svakheter som koster tid, penger og i verste fall setter liv i fare. Samtidig samler moderne boremaskiner inn enorme mengder data om berget. Disse dataene, MWD-data «Measure While Drilling», er blitt lagret, men er sjelden blitt brukt aktivt til å ta beslutninger. Hva om vi kunne bruke disse dataene til å forstå hva som venter foran tunnelveggen? Og hva om maskinlæring og kunstig intelligens kan hjelpe oss å gjøre nettopp det? I denne episoden møter vi Tom Frode Hansen, seniorspesialist ved NGI. I sitt doktorgradsarbeid har han utviklet maskinlæringsmodeller som kan «se gjennom berget» – før vi treffer det. Hvordan kan KI gjøre tunnelbygging tryggere, mer presis og mer bærekraftig? Og hvordan endrer det måten vi tar beslutninger under bakken? Gjest: Tom F. Hansen, seniorspesialist ved Avdeling for ingeniørgeologi og bergteknikk, NGI Programleder: Liv Røhnebæk Bjergene
No festivo mês de junho, o Posto Emissor teve como convidada uma cantora omnipresente em festas e arraiais: Rosinha. Do duplo sentido das suas canções às memórias de momentos inusitados em concertos, a intérprete de tantos êxitos ‘marotos’ da música popular falou-nos ainda sobre a dor provocada pela morte do pai e a fotossensibilidade que a obriga a usar sempre óculos escuros. Foi um dos episódios mais ouvidos de 2025 do Posto Emissor, que agora recordamos.See omnystudio.com/listener for privacy information.
Det er ikke svært at finde gode investeringsmuligheder i egen baghave. Det mener i hvert fald dagens gæst, investor Jens Løgstrup, der igen i år kan brillere med et beundringsværdigt afkast skabt på netop danske aktier. Hør, hvilke han fortsat har fidus til gående ind i 2026, og få hans bedste råd til at vælge til og fra. I studiet tager HC Andersens aktiechef, Michael Friis Jørgensen, turen rundt på de globale markeder og giver sit eget personlige besyv med om gårsdagens vigtige arbejdsmarkedsrapport fra USA. Vært: Bodil Johanne GantzelSee omnystudio.com/listener for privacy information.
Våre medier og politikere har investert så mye i det flerkulturelle samfunn at de kvier seg for å erkjenne at det er voldelig på en helt annen skala enn det homogene som nå er en saga blott.De ansvarlige vil gjerne behandle hendelser isolert, men det skal bare et minimum av hukommelse til så står det klart at vi er inne i en voldsspiral.Bondy Beach er ikke enestående. Bataclan opplevdes som et vannskille. President Francois Hollande sa: -Vi er i krig. Men lot ikke handling følge ord.Det er bare noen måneder siden et ungt jødisk par ble drept av en palestinaaktivist utenfor det jødiske museum i Washington. Det voldsomme engasjementet for Gaza gjør at mediene ikke vil ta volden mot jøder inn over seg. De ønsker ikke at jøder skal få for mye sympati. Det kan svekke oppslutningen om palestinerne.Ingen palestinere er drept i Vesten fordi Hamas drepte og dreper jøder.Et illevarslende tegn det er lett å overse er at også kristne drepes fordi de er kristne og det gjelder ikke bare Nigeria.I USA regnes skytingen av de to nasjonalgardistene i Washington nylig som et angrep på det kristne Amerika. Afghaneren hadde kjørt tvers over hele kontinentet for å drepe.Liberale medier nekter å anlegge den vinkelen. De er anti-kristne og anti-nasjonale. Men den innfødte befolkningen tar budskapet.Dermed åpnes noen store kløfter innad i våre samfunn.Venstresiden har alliert seg med islam og fører krig mot Trump. Bak Trump står 77 millioner velgere og titalls millioner kristne uregistrerte velgere.De liberale mediene reiser bust bare ved tanken på at Huntingtons sivilisasjonskrig er en realitet.Men det er den.Disse perspektivene skremmer vannet av politikere og medier som selv har brakt oss til randen av stupet.En faktor er at mediene og politikerne sammen har løyet så mye og lenge av en del av befolkningen ikke tror dem lenger.Det var ingen kameraer ved inngangen og i korridorene på Brown University på Rhode Island. Det tok fire timer før det ble offentliggjort et dårlig filmklipp. Publikum spør seg selv hvorfor.Det samme så vi ved Charlie Kirks drap. Det skal svært lite til før publikums mistanke blir vakt.De stoler ikke lenger på det de blir fortalt. Denne skepsis til det offisielle narrativet er voksende.Med oss har vi Merete Skar som kjenner USA og hvor Demokratene har gått til krig mot lov og orden.Helena Edlund kan reflektere over Sverige som er et stort fremtidslaboratorium. 12-åringer fengsles for kontraktdrap.Sverige er på mange måter i fritt fall.
I dagens episode, fortæller jeg også om min traditionsrige nytårsworkshop, som nu har åben for tilmelding. Du kan tilmelde dig den gratis nytårsworkshop her. Og også om Daglig Ro 2026, som du kan læse mere om her: Læs mere om Daglig Ro her....Det er snart jul, og hvis du ligner mange andre, så har du lige nu travlt med juleforberedelser og gør dig klar til at nyde julen og forhåbentligt slappe af og hygge dig. Jeg elsker selv jul, men jeg synes også, de sidste uger af året er vigtige som forberedelse til det nye år. Og har du mon overvejet, hvad du ønsker dig af det nye år? Måske er der en vane, du gerne vil ændre. Måske ønsker du dig et helt nyt liv! Jeg har ændret nogle ting på det seneste og indført (eller genindført) nogle enkle ting, jeg gør hver dag, der har medført meget store forandringer. Det har mindet mig om, at når vi ønsker os nye ting i vores liv, skal det komme indefra. I dag på podcasten fortæller jeg dog om 4 enkle ting, jeg gør hver dag, som jeg vil anbefale dig at begynde med nu, hvis du vil tage hul på 2026 med god energi og et klart fokus.
Esta conversa com José Manuel Pureza no Perguntar Não Ofende parte do contraste entre o passado recente do Bloco de Esquerda e a sua situação atual. O episódio revisita um partido que alcança votação expressiva e forte presença parlamentar sem nunca conseguir uma implantação social sólida, seja no plano autárquico, sindical ou militante. Essa fragilidade estrutural surge como elemento central para explicar a dificuldade em interpretar mudanças no país e em resistir a contextos políticos adversos. O declínio eleitoral recente ocupa um lugar central na entrevista. A queda para uma deputada única é apresentada como um ponto de rutura que obriga a uma redefinição estratégica e organizativa. A crise do Bloco é descrita como existencial, agravada pela escassez de militantes, pela falta de recursos próprios e pela perda de representação parlamentar, que limita drasticamente a visibilidade política do partido. É neste contexto que José Manuel Pureza assume a coordenação do Bloco. A entrevista enquadra a sua escolha como um regresso às origens do partido, com uma liderança associada à moderação e à primeira geração bloquista. Fora do Parlamento, Pureza enfrenta simultaneamente uma crise política, organizativa e financeira, sendo chamado a fazer balanços do passado recente para perceber se deles podem emergir pistas para o futuro, seja através de um renascimento do Bloco, seja como parte de um processo mais amplo de reconstrução da esquerda.See omnystudio.com/listener for privacy information.
Henny og Benny graver seg ned i tide med likør, selvbruningskokrem og geniet Tore Ryen! Perler For Svin er en norsk podcast om norsk film! Du finner oss på https://www.instagram.com/perlerforsvin_norskfilmpodcast/ https://twitter.com/Perler_For_Svin, https://www.facebook.com/perlerforsvinpod eller www.PerlerForSvin.no ! Kassett kan kjøpes ved å vippse 140 kroner til Benjamin på 416 53 144, legg ved adresse! Med lydklipp hentet fra åpne kilder på nett og benyttet i henhold til god skikk for sitering. Disse inkluderer klipp fra Bow Wow (That's my name) (Bow Wow), Olsenbanden Siste Skrik (2022), Uno (2004), Lasse og Geir (1976), Flåklypa Grand Prix (1975), Mot i Brøstet (1993), Fort Boyard (1990), Snake Eater (Norihiko Hibino), Døden på Oslo S (1990) og Filmmagasinet (1961).
I hvad der viser sig at være årets andensidste afsnit, får Jakob Trolle ENDELIG lov til at nævne alle de danske boblere, som ikke kom med på hans 2025-årslister. Men holder kærligheden til Morilds black-metal storværk "Disse fugle får ingen at se", eller var det bare en vinter-forelskelse, som måske kan erstattes af Mites nye hardcore power-violence udspil "Pigs in Power"? Anders Bøtter tryktester Trolle og hiver også en masse boblere med ind i heavy metal manegen. Der er desuden ny spændende single fra Møl og meget rørende Giro 666, leveret af Danmarks bedste og vigtigste lytter fællesskab. Værter: Anders Bøtter og Jakob Trolle. Lyddesign og klip: Emil Germod. Udsendelse nr. 687 Sort Søndag er Danmarks vigtigste metal podcast. Hver uge får du 1 times tonser tunge toner, i selskab med værterne Anders Bøtter og Jakob Trolle. Sort Søndags trofaste "Giro 666 lyttere" byder ind med både nye og gamle numre og hver måned gennemgås et klassisk metal album i "Månedens Mesterværk".
Forfulgte kristne har mye å lære sine trossøsken i den frie verden. I dagens program deler Olaug Lilian Bjørke en lærdom fra den forfulgte kirke som går på dette med å ikke frykte. Du får blant annet et møte med Broder Michael* fra Egypt, som utfordrer kristne i Vesten til å legge fra seg fryktens lenker og stole på Gud. I andre halvdel av programmet går vi til GT og dveler ved historien om Daniels venner i ildovnen. Disse tre modige mennene fryktet Gud mer enn mennesker, og stod fast på sin overbevisning selv i møte med press og forfølgelse. Den skotske forkynneren Oswald Chamber uttalte følgende: «Det bemerkelsesverdige med gudsfrykten er at du, når du frykter Gud, ikke frykter for noe annet. Dersom du, på den andre siden ikke frykter Gud, frykter du for alt annet.» I programmet får du ellers høre Marte og Ole Kristian Sameien som synger «Ver ikkje redd!»
Liberale venner!Som liberalist er det meget frustrerende å se folk blande sammen innvandringspolitikk og justispolitikk.Disse må skilles. Det er ingenting i veien for å ha en liberal innvandringspolitikk og samtidig en streng justispolitikk!Dette klarer tydeligvis ikke folk å skille fra hverandre, og for en liberalist er det meget frustrerende å se hvilken gruppetenkning dette til slutt medfører.Dette og flere andre saker i en liten fredags-episode av Liberaleren Podcast!Husk å skrive en liten omtale av oss i Apple Podcast, samt gi oss 5 stjerner i Spotify og Apple Podcast!Vennligst abonner på podcasten i din egen app, så blir du varslet når nye episoder kommer ut.Følg/kontakt oss her: liberalaften@gmail.comhttps://www.facebook.com/liberalerenpodcast/https://www.instagram.com/liberalerenpodcast/https://twitter.com/LiberalerenPRate oss gjerne også i de apper som tilbyr dette!Skriv også positive kommentarer i de podcast apper hvor det er mulig.Kontakt oss / send inn spørsmål:www.podpage.com/liberaleren-podcastLes dine daglige nyheter på Liberaleren:https://www.liberaleren.no/Støtt Liberaleren gjennom diverse bidrag her:https://www.liberaleren.no/donasjoner/Finn mer:https://www.podpage.com/liberaleren-podcastVIPPS valgfrie kroner til Liberaleren: 579172Liberaleren TV:https://www.youtube.com/channel/UCHChWhwyiNrhDlfmvgJRbrALiberaleren Podcast på YouTube:https://www.youtube.com/channel/UCb_4G55--BGOb0vCAf2AFmgLiberal hilsning fra Klaus! Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Det er kommet en serie språkråd fra Bufdir for kjønnsmangfold. Disse er rettet mot ansatte blant annet i skoleverket, helsevesenet og barnevernet. Journalist Helene Reite Uglem forklarer hva rådene handler om og hvordan responsen har vært. Høringsfristen var 1. desember. Andre tema er en fornyet kristen debatt om innvandring og sukessen til det norske barnebibeluniverset «Løven av Juda“. Det er nylig signert avtale med et stort kristent amerikansk forlag om publisering på engelsk, spansk og portugisisk. I samtalen deltar Sofie Braut, Eivind Algrøy og Tore Hjalmar Sævik. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Il Messaggio di Oggi: “DIO DISSE: VÀ PERCHÈ SARÒ CON TE” • Esodo 3: 12 • Atti 7 :7 • Atti 2: 41 • Giovanni 15 :5 • Esodo 4: 12 • Matteo 10: 19-20 • 2 Samuele 23: 2 • Giobbe 37: 21 • Giovanni 15 :4 • 1 Samuele 16 :14 • Efesini 4: 30 • Efesini 4: 25 (26-30) • Efesini 1: 13 • Efesini 3: 16 • 1 Samuele 16 :16 • 1 Samuele 16: 18 • Isaia 42: 1 • Luca 4: 14-15 • Atti 1: 8 • Isaia 44 :3 • Atti 2: 2 • Genesi 1 :2 • Giovanni 1: 1 (2-3) • Colossesi 1 :16 • Genesi 1: 3 • Giovanni 8: 12 • Esodo 33: 15--Guarda Canale 245 | Tivùsat 454 | Sky 854Scopri di più su www.paroledivita.org/linkinbio
Il Messaggio di Oggi: “MARIA DISSE: MI SIA FATTO SECONDO LA TUA PAROLA” • Luca 1: 38 • Luca 1:37 • Esodo 3: 11-12 • Geremia 32 :17 • Giovanni 16 :23 • Matteo 6: 33 • Matteo 6: 10 • Matteo 12 :50 • Luca 1: 26 (27-56) • Isaia 7: 14 • Luca 2: 34 • 1 Pietro 2: 8 • 1 Pietro 2: 7 • Giovanni 19: 25 • Giovanni 19: 34 • Isaia 53: 5 • 1 Pietro 2: 24 • Luca 2: 48-49 • Giovanni 19: 30 • Giovanni 2: 4 • Giovanni 5: 19 • Giovanni 2: 5 • Luca 2: 48-50 • Matteo 12: 46 • Matteo 27: 55-56 • Giovanni 19 :25-26 • Atti 1: 14 • Giovanni 2: 3-5 • Giovanni 3: 30 • Luca 2: 48-51 • Matteo 28: 19-20 • Matteo 16: 20--Guarda Canale 245 | Tivùsat 454 | Sky 854Scopri di più su www.paroledivita.org/linkinbio
No trigésimo episódio da nossa série de estudos bíblicos, mergulhamos no fascinante tema do Apocalipse, compreendendo sua mensagem de revelação, esperança e propósito.Exploramos as expectativas e ansiedades da comunidade cristã após a ascensão de Jesus, o sermão escatológico em que Ele apresentou o fim e o significado por trás da linguagem simbólica da literatura apocalíptica.Relembramos o contexto de livros como Daniel, destacando o que torna o Apocalipse de João único entre os escritos proféticos, e refletimos sobre o verdadeiro tema do livro: a vitória final de Cristo e a fidelidade de Deus ao longo da história.Um estudo para compreender como a escatologia deve ser lida à luz dos ensinamentos de Jesus e como ela inspira fé e perseverança hoje.
Ragnar Hatlem er advokat og tidligere Politimester. Han har jobbet som forsker på Politihøyskolen, og har forsket på de juridiske og folkerettslige forholdene rundt Israel/Palestina i de siste 10 årene, og har utgitt boken «Palestina» på Hermon Forlag om tematikken. Disse samtalene med Ragnar Hatlem ble opprinnelig spilt inn i 2024, og ble da publisert én og én som enkeltepisoder. Nå har jeg slått sammen alle episoden til én enkelt remastret episode på 11 timer.Du kan kjøpe boken hans her: https://www.ark.no/produkt/boker/fagboker/palestina-9788230217771I denne podden på over 11 timer (!) tar vi for oss hele Israels rettslige historie de siste 4000 årene, alle de viktigste hendelsene, og det juridiske grunnlaget for Staten Israel slik vi kjenner den i dag. Vi snakker om San Remo, om Balfourerklæringen, Fredsavtalen i Paris, og hvorfor Israel ikke okkuperer noe som helst. Sett av 11 timer og lær deg alt om Israels rettslige historie.Chapters:00:00 Fra ca. år 1800 fvt. til år 0.01:01:00 Fra år 0 til år 700.02:01:00 Fra år 1091 til 192903:04:30 Fra år 1929 til år 194703:54:06 1948, San Remo-Resolusjonen og Uavhengighet05:27:08 Fra 1949 til 2000-tallet, Seksdagerskrigen, Yom Kippur-krigen, og Oslo-avtalen. 07:02:06 1967-grensene, Okkupasjon, Apartheid og Egypt08:12:15 Om begrepet folkemord09:08:43 Om tostatsløsning, PLO, PA, Fatah, Iran, Saudi-Arabia, Tyrkia og Libanon.10:18:45 Om 7. oktober, ondskap, løsninger og Israels eksistens.► NY BOK UTE NÅ: Frykt og Stillhet - jødiske stemmer i Norge etter 7. oktober. Bestill her: https://bok.norli.no/frykt-og-stillhet► STØTT ARBEIDET PÅ VIPPSOm du ønsker å støtte arbeidet med denne podcasten, kan du bidra med et stort eller lite beløp, etter eget ønske. All støtte settes pris på, og du bidrar til arbeidet med å lage flere episoder. Bruk Vippsnummer: #823278► BLI MEDLEM Fremover vil de som er støttemedlemmer få tilgang til episodene først. Da støtter du podcasten med det samme som prisen av en kaffe hver måned. Setter stor pris på om du blir støttemedlem. Tusen takk.► Annonsere på Henrik Beckheim Podcast?Send en mail til post@henrikbeckheim.no ► MERCH: Kjøp klær, kopper, capser og mer: https://henrikbeckheim.com/store► Linker:Youtube | Nettside | TikTok | Instagram | Podimo | Facebook | Apple
Aprofunde sua devoção a Deus em fiel.in/devocionalCinco razões pelas quais a morte é lucroPorquanto, para mim, o viver é Cristo, e o morrer é lucro. (Filipenses 1.21)Como o morrer é lucro?1) Nossos espíritos serão aperfeiçoados (Hebreus 12.22-23).Não haverá mais pecado em nós. Acabaremos com a guerra interior e com as decepções angustiantes por ofendermos o Senhor que nos amou e a si mesmo se entregou por nós.Mas tendes chegado ao monte Sião e à cidade do Deus vivo, a Jerusalém celestial, e a incontáveis hostes de anjos, e à universal assembleia e igreja dos primogênitos arrolados nos céus, e a Deus, o Juiz de todos, e aos espíritos dos justos aperfeiçoados.2) Nós seremos aliviados da dor deste mundo (Lucas 16.24-25).A alegria da ressurreição ainda não será nossa, mas a alegria da liberdade da dor será. Jesus conta a história de Lázaro e do homem rico para mostrar a grande inversão que está se aproximando.Então, clamando, [o homem rico] disse: Pai Abraão, tem misericórdia de mim! E manda a Lázaro que molhe em água a ponta do dedo e me refresque a língua, porque estou atormentado nesta chama. Disse, porém, Abraão: Filho, lembra-te de que recebeste os teus bens em tua vida, e Lázaro igualmente, os males; agora, porém, aqui, ele está consolado; tu, em tormentos.3) Será concedido um profundo repouso em nossa alma (Apocalipse 6.9-11).Haverá uma serenidade sob o olhar e cuidado de Deus que ultrapassará qualquer coisa que conhecemos aqui, na mais calma noite de verão, diante do lago mais pacífico, em nossos momentos mais felizes.Vi, debaixo do altar, as almas daqueles que tinham sido mortos por causa da palavra de Deus e por causa do testemunho que sustentavam. Clamaram em grande voz, dizendo: Até quando, ó Soberano Senhor, santo e verdadeiro, não julgas, nem vingas o nosso sangue dos que habitam sobre a terra? Então, a cada um deles foi dada uma vestidura branca, e lhes disseram que repousassem ainda por pouco tempo4) Experimentaremos uma profunda familiaridade (2 Coríntios 5.8).Sem que saiba, toda a raça humana sente saudades de Deus. Quando voltarmos para casa e para Cristo, haverá um contentamento além de qualquer senso de segurança e paz que já conhecemos.Entretanto, estamos em plena confiança, preferindo deixar o corpo e habitar com o Senhor.5) Estaremos com Cristo (Filipenses 1.21-23).Cristo é uma pessoa mais maravilhosa do que qualquer outra na terra. É mais sábio, forte e bondoso do que qualquer outro com quem você gosta de estar. Ele é infinitamente interessante. Ele sabe exatamente o que fazer e o que dizer a cada momento para fazer os seus hóspedes tão felizes quanto eles possam ser. Ele transborda em amor e com uma visão infinita de como usar esse amor para fazer seus queridos se sentirem amados. Portanto, Paulo disse:Porquanto, para mim, o viver é Cristo, e o morrer é lucro. Entretanto, se o viver na carne traz fruto para o meu trabalho, já não sei o que hei de escolher. Ora, de um e outro lado, estou constrangido, tendo o desejo de partir e estar com Cristo, o que é incomparavelmente melhor.--Devocional Alegria Inabalável, por John Piper | Editora Fiel.Conteúdo oferecido em parceria entre Desiring God e Ministério Fiel.
In quel tempo, Gesù disse una parabola, perché era vicino a Gerusalemme ed essi pensavano che il regno di Dio dovesse manifestarsi da un momento all'altro. Disse dunque: «Un uomo di nobile famiglia partì per un paese lontano, per ricevere il titolo di re e poi ritornare. Chiamati dieci dei suoi servi, consegnò loro dieci monete d'oro, dicendo: "Fatele fruttare fino al mio ritorno". Ma i suoi cittadini lo odiavano e mandarono dietro di lui una delegazione a dire: "Non vogliamo che costui venga a regnare su di noi". Dopo aver ricevuto il titolo di re, egli ritornò e fece chiamare quei servi a cui aveva consegnato il denaro, per sapere quanto ciascuno avesse guadagnato. Si presentò il primo e disse: "Signore, la tua moneta d'oro ne ha fruttate dieci". Gli disse: "Bene, servo buono! Poiché ti sei mostrato fedele nel poco, ricevi il potere sopra dieci città". Poi si presentò il secondo e disse: "Signore, la tua moneta d'oro ne ha fruttate cinque". Anche a questo disse: "Tu pure sarai a capo di cinque città". Venne poi anche un altro e disse: "Signore, ecco la tua moneta d'oro, che ho tenuto nascosta in un fazzoletto; avevo paura di te, che sei un uomo severo: prendi quello che non hai messo in deposito e mieti quello che non hai seminato". Gli rispose: "Dalle tue stesse parole ti giudico, servo malvagio! Sapevi che sono un uomo severo, che prendo quello che non ho messo in deposito e mieto quello che non ho seminato: perché allora non hai consegnato il mio denaro a una banca? Al mio ritorno l'avrei riscosso con gli interessi". Disse poi ai presenti: "Toglietegli la moneta d'oro e datela a colui che ne ha dieci". Gli risposero: "Signore, ne ha già dieci!". "Io vi dico: A chi ha, sarà dato; invece a chi non ha, sarà tolto anche quello che ha. E quei miei nemici, che non volevano che io diventassi loro re, conduceteli qui e uccideteli davanti a me"». Dette queste cose, Gesù camminava davanti a tutti salendo verso Gerusalemme.
Dal Vangelo secondo LucaIn quel tempo, Gesù disse una parabola, perché era vicino a Gerusalemme ed essi pensavano che il regno di Dio dovesse manifestarsi da un momento all'altro.Disse dunque: «Un uomo di nobile famiglia partì per un paese lontano, per ricevere il titolo di re e poi ritornare. Chiamati dieci dei suoi servi, consegnò loro dieci monete d'oro, dicendo: “Fatele fruttare fino al mio ritorno”. Ma i suoi cittadini lo odiavano e mandarono dietro di lui una delegazione a dire: “Non vogliamo che costui venga a regnare su di noi”. Dopo aver ricevuto il titolo di re, egli ritornò e fece chiamare quei servi a cui aveva consegnato il denaro, per sapere quanto ciascuno avesse guadagnato.Si presentò il primo e disse: “Signore, la tua moneta d'oro ne ha fruttate dieci”. Gli disse: “Bene, servo buono! Poiché ti sei mostrato fedele nel poco, ricevi il potere sopra dieci città”.Poi si presentò il secondo e disse: “Signore, la tua moneta d'oro ne ha fruttate cinque”. Anche a questo disse: “Tu pure sarai a capo di cinque città”.Venne poi anche un altro e disse: “Signore, ecco la tua moneta d'oro, che ho tenuto nascosta in un fazzoletto; avevo paura di te, che sei un uomo severo: prendi quello che non hai messo in deposito e mieti quello che non hai seminato”. Gli rispose: “Dalle tue stesse parole ti giudico, servo malvagio! Sapevi che sono un uomo severo, che prendo quello che non ho messo in deposito e mieto quello che non ho seminato: perché allora non hai consegnato il mio denaro a una banca? Al mio ritorno l'avrei riscosso con gli interessi”. Disse poi ai presenti: “Toglietegli la moneta d'oro e datela a colui che ne ha dieci”. Gli risposero: “Signore, ne ha già dieci!”. “Io vi dico: A chi ha, sarà dato; invece a chi non ha, sarà tolto anche quello che ha. E quei miei nemici, che non volevano che io diventassi loro re, conduceteli qui e uccideteli davanti a me”».Dette queste cose, Gesù camminava davanti a tutti salendo verso Gerusalemme.Parola del Signore
A Piccoli Sorsi - Commento alla Parola del giorno delle Apostole della Vita Interiore
Vorresti ricevere notizie, saluti, auguri dalle Apostole della Vita Interiore?Lasciaci i tuoi contatti cliccando il link qui sotto e con la nostra nuova rubrica digitale potremo raggiungerti.https://www.it.apostlesofil.com/database/- Premi il tasto PLAY per ascoltare la catechesi del giorno e condividi con altri se vuoi -+ Dal Vangelo secondo Luca +In quel tempo, Gesù disse una parabola, perché era vicino a Gerusalemme ed essi pensavano che il regno di Dio dovesse manifestarsi da un momento all'altro.Disse dunque: «Un uomo di nobile famiglia partì per un paese lontano, per ricevere il titolo di re e poi ritornare. Chiamati dieci dei suoi servi, consegnò loro dieci monete d'oro, dicendo: "Fatele fruttare fino al mio ritorno". Ma i suoi cittadini lo odiavano e mandarono dietro di lui una delegazione a dire: "Non vogliamo che costui venga a regnare su di noi". Dopo aver ricevuto il titolo di re, egli ritornò e fece chiamare quei servi a cui aveva consegnato il denaro, per sapere quanto ciascuno avesse guadagnato.Si presentò il primo e disse: "Signore, la tua moneta d'oro ne ha fruttate dieci". Gli disse: "Bene, servo buono! Poiché ti sei mostrato fedele nel poco, ricevi il potere sopra dieci città".Poi si presentò il secondo e disse: "Signore, la tua moneta d'oro ne ha fruttate cinque". Anche a questo disse: "Tu pure sarai a capo di cinque città".Venne poi anche un altro e disse: "Signore, ecco la tua moneta d'oro, che ho tenuto nascosta in un fazzoletto; avevo paura di te, che sei un uomo severo: prendi quello che non hai messo in deposito e mieti quello che non hai seminato". Gli rispose: "Dalle tue stesse parole ti giudico, servo malvagio! Sapevi che sono un uomo severo, che prendo quello che non ho messo in deposito e mieto quello che non ho seminato: perché allora non hai consegnato il mio denaro a una banca? Al mio ritorno l'avrei riscosso con gli interessi". Disse poi ai presenti: "Toglietegli la moneta d'oro e datela a colui che ne ha dieci". Gli risposero: "Signore, ne ha già dieci!". "Io vi dico: A chi ha, sarà dato; invece a chi non ha, sarà tolto anche quello che ha. E quei miei nemici, che non volevano che io diventassi loro re, conduceteli qui e uccideteli davanti a me"».Dette queste cose, Gesù camminava davanti a tutti salendo verso Gerusalemme.Parola del Signore.
Vokt dem for Zico. Perler For Svin er en norsk podcast om norsk film! Du finner oss på https://www.instagram.com/perlerforsvin_norskfilmpodcast/ https://twitter.com/Perler_For_Svin, https://www.facebook.com/perlerforsvinpod eller www.PerlerForSvin.no ! Kassett kan kjøpes ved å vippse 140 kroner til Benjamin på 416 53 144, legg ved adresse! Med lydklipp hentet fra åpne kilder på nett og benyttet i henhold til god skikk for sitering. Disse inkluderer klipp fra Shell reklame, Olsenbanden Siste Skrik (2022), Uno (2004), Lasse og Geir (1976), Flåklypa Grand Prix (1975), Mot i Brøstet (1993), Fort Boyard (1990), Snake Eater (Norihiko Hibino), Døden på Oslo S (1990) og Filmmagasinet (1961).
Casal é preso por ‘Boa noite, Cinderela' em turistas; grupo ostentava luxo com viagens e bebidas. 'Eu sei o quão sujo Donald é', disse Epstein sobre Trump em e-mail. Até R$ 610 mil por pessoa e saídas da Itália às sextas: como é a denúncia sobre 'safári humano' em Sarajevo. Enem 2025: regra de 3 sempre salva na prova de matemática? Veja como escapar de armadilhas. Após bomba falsa no Rodoanel, motorista desmaia em choque: o que faz o corpo ‘colapsar' em situações extremas.
Dois episódios em duas semanas? É um novo recorde para este podcast. (Disse no podcast que hoje era 8 de novembro porque, a princípio, publicaria o podcast nessa data, aí mudei de ideia e só lembrei da marcação tarde demais.) 1:13 STF e o artigo 19 do Marco Civil da Internet: Voto do ministro Luiz Fux *.pdf Meta está faturando uma fortuna com uma avalanche de anúncios fraudulentos, mostram documentos (em inglês), Reuters. Fraude, IA e dinheiro falso, Projeto Brief. 7:54 Lerama: Novo Lerama. Lerama e diretório de newsletters brasileiras se fundem e ganham novos recursos. 10:41 Baixa no streaming pirata: Operação na Argentina derruba acesso de milhares de brasileiros a gatonet, Uol. 12:45 RCS na TIM: iOS 26.2 beta ativa suporte ao RCS para clientes da TIM no Brasil, iHelp BR. RCS em iPhones no Brasil. “Pix das mensagens”, ou um plano para destronar o WhatsApp no Brasil.
Vi snakker Outer Worlds 2, Vampire The Masquerade Bloodlines 2, Unpacking IRL, The Legend of Zelda: Skyward Sword HD, og ikke…
Vi snakker Outer Worlds 2, Vampire The Masquerade Bloodlines 2, Unpacking IRL, The Legend of Zelda: Skyward Sword HD, og ikke minst Topp 5-en denne uka: Disse kjendisene ga sine navn til noen helt spinnville dataspill.
Aos 24 anos, a Andreia Coelho "cumpre" o sonho de viver fora de Portugal. Está desde o início do ano na Alemanha, mas sabe que vai seguir viagem. Diz que´o "mundo é lugar muito melhor" do que as pessoas pensam.
Aos 24 anos, a Andreia Coelho "cumpre" o sonho de viver fora de Portugal. Está desde o início do ano na Alemanha, mas sabe que vai seguir viagem. Diz que´o "mundo é lugar muito melhor" do que as pessoas pensam.
A Piccoli Sorsi - Commento alla Parola del giorno delle Apostole della Vita Interiore
Vorresti ricevere notizie, saluti, auguri dalle Apostole della Vita Interiore?Lasciaci i tuoi contatti cliccando il link qui sotto e con la nostra nuova rubrica digitale potremo raggiungerti.https://www.it.apostlesofil.com/database/- Premi il tasto PLAY per ascoltare la catechesi del giorno e condividi con altri se vuoi -+ Dal Vangelo secondo Luca +In quel tempo, Gesù passava insegnando per città e villaggi, mentre era in cammino verso Gerusalemme. Un tale gli chiese: «Signore, sono pochi quelli che si salvano?».Disse loro: «Sforzatevi di entrare per la porta stretta, perché molti, io vi dico, cercheranno di entrare, ma non ci riusciranno.Quando il padrone di casa si alzerà e chiuderà la porta, voi, rimasti fuori, comincerete a bussare alla porta, dicendo: "Signore, aprici!". Ma egli vi risponderà: "Non so di dove siete". Allora comincerete a dire: "Abbiamo mangiato e bevuto in tua presenza e tu hai insegnato nelle nostre piazze". Ma egli vi dichiarerà: "Voi, non so di dove siete. Allontanatevi da me, voi tutti operatori di ingiustizia!". Là ci sarà pianto e stridore di denti, quando vedrete Abramo, Isacco e Giacobbe e tutti i profeti nel regno di Dio, voi invece cacciati fuori.Verranno da oriente e da occidente, da settentrione e da mezzogiorno e siederanno a mensa nel regno di Dio. Ed ecco, vi sono ultimi che saranno primi, e vi sono primi che saranno ultimi».Parola del Signore.
Começou o julgamento do agente da PSP que matou Odair Moniz. Disse, em tribunal, que disparou ao ver o suspeito com uma faca. Problema: será que havia alguma faca? Este é o tema do Crime e Castigo desta semana, um podcast com Paulo João Santos e Carlos Rodrigues Lima, apresentado por Rita Fernandes Batista e a edição Maria Leonor Correia.
O Bruno conheceu a Luciene pela internet e a conexão entre eles foi imediata. Foram morar juntos e com muito esforço, construíram a casa própria. Eles sonhavam em ter filhos, mas após alguns exames, o Bruno tinha só 8% de chance de ser pai. Mesmo assim, decidiram fazer a fertilização in-vitro e enfrentaram todo o processo com fé e esperança. A gestação foi difícil, marcada por injeções, enjoos e desesperos, mas o amor falou mais alto. No oitavo mês, nasceu a Mariah, prematura, porém saudável. O nascimento trouxe um novo sentido à vida deles e a certeza de que os milagres existem! Hoje, eles celebram 3 aninhos da filha e agradecem por toda graça alcançada.
O que disse Pinto Balsemão no programa "A Três Dimensões" da Renascença?1f9e9a43-59af-f
I dagens episode av i loopen, spilt inn live på frokostseminaret til Deloitte, Finance Innovation og Roaring, tok vi pulsen på en av finansnæringens største utfordringer: økonomisk kriminalitet og svindel. Bankene blir brukt som «verktøy» av kriminelle – men de jobber hardt for å stoppe dem. Nøkkelen? Bedre informasjons- og datadeling mellom banker, politi og andre aktører. Men hvordan gjør vi dette uten å bryte personvernet? Og hva kan vi lære av svenskene? I den episoden som er ldet av Julie McCarthy ha vi med oss tre eksperter som deler innsikt og utfordringer: Marius Styczen, leder for forebygging av økonomisk kriminalitet i SEB, Magnus Mühlbradt, seniorrådgiver i Datatilsynet, og Pontus Holmberg, produkt- og innovasjonssjef i Roaring. Personvern og GDPR er ikke fiender – de er nødvendige rammeverk som sikrer at data håndteres trygt og ansvarlig. En påminnelse: Datatilsynet og Finanstilsynet har invitert banker til å søke om å delta i etatenes regulatoriske sandkasse. Disse prosjektene skal utforske muligheter for bedre datadeling for å bekjempe økonomisk kriminalitet – et viktig steg mot tettere samarbeid i bransjen. Som kunde kan det bety at man må tåle litt mer «friksjon» i kundereisen – for eksempel ekstra kontroller eller spørsmål – men det er en liten pris å betale for et tryggere finanssystem som beskytter oss alle. Lær mer og lytt til episoden der du hører podkasten!
To book your conversation with Eli this very week, go to https://portuguesewitheli.com/get-your-roadmap/And here is the monologue for your benefit:Depois que me divorciei, meus amigos me aconselharam a cuidar de algo, planta ou cachorro, para ocupar a mente. Afinal, cabeça vazia é oficina do Diabo. Mas eu me sentia bem, e o divórcio não foi nem litigioso, foi por incompatibilidade de gênios mesmo... De qualquer forma, ter um cachorro é muito trabalhoso e planta, sem graça, mas, no fim das contas, acatei a sugestão e fui para a floricultura que fica ali perto do centro.— E o senhor já tem um espaço para a planta? — o vendedor me perguntou.O vendedor explicou que eu precisava saber bem o espaço disponível, porque podia tanto levar uma muda quanto uma planta já adulta. Se fosse uma muda, teria que cuidar bem na hora do transplante. Se fosse uma planta grande, o ideal era um vaso com boa drenagem e dar uma soltada no torrão para arejar a terra.— Fica na varanda mesmo — respondi, dizendo que um dia ia ter uma casa de vergonha, mas por enquanto ia ficar na varandinha.O vendedor agradeceu a informação e me conduziu até uma seção em que estavam várias samambaias bem frondosas dentro de vasos. Eram plantas perfeitas para se ter dentro de casa, “especialmente para quem é meio esquecido.”Não sei como o vendedor descobriu essa informação sobre mim, de que sou esquecido, mas ele acertou na mosca. Eu bem que podia passar dois ou três dias sem cuidar da plantinha e ela morreria de sede.— E como é que eu devo regar a plantinha? — perguntei.Era simples. Primeiro, você pode usar um regador ou qualquer outra coisa que tenha em casa. Um regador é melhor, mas um copo d’água dá conta do recado. Agora é muito importante testar o solo antes de molhar.“Mete o dedo na terra e vê se a areia fica grudada no seu dedo. Caso fique, então significa que o solo está bastante úmido, e aí não vai despejar tanta água. E, se perceber que as folhas estão ficando amarronzadas, isso pode ser falta d’água ou o tempo pode estar muito seco.”O vendedor me deu uma cotoveladinha enquanto eu ponderava se levava ou não a planta.— E tem um segredinho — ele confidenciou. — Coloca um pratinho com umas pedrinhas debaixo do vaso e põe água. Isso ajuda a manter a umidade.Depois fez outra pausa e continuou.— E me diz uma coisa. Bate sol na sua varanda?Pior que batia.Ao que o vendedor falou que samambaia era planta de sombra, com no máximo luz de sol indireta. Se eu colocasse a planta no sol, ela ia queimar e morrer.Eu já estava me aporrinhando com a ideia do tanto de trabalho, mas o vendedor não se deu por satisfeito.— E se o senhor perceber que tem muitas folhas secas, é hora de podar. Pode usar uma tesourinha boa de casa, desde que seja bem afiada, para desbastar sem machucar a planta.Quando ouvi isso, me peguei pensando em quem faria a poda das folhas enquanto eu viajasse.E acho que o vendedor leu os meus pensamentos. Disse que, se eu viajasse, não precisava me preocupar tanto: era uma planta de baixa manutenção. Bastava ter regado a planta pelo menos uma vez na semana, além de ter colocado, claro, o substrato correto, ter arejado a terra e deixado a planta num ambiente protegido.— Substrato é tipo adubo? — perguntei, para não dizer estrume e parecer um matuto.Não, não eram a mesma coisa, mas se complementavam.E tinha mais. Ai de mim se colocasse a planta em ambiente com ar-condicionado! E também era bom ter outras coisinhas plantadas por perto. E colocar a samambaia longe do sol não significava colocá-la no escuro, porque era uma planta, não um urso, para ficar entocada dentro de uma caverna. Ficando confortável, tudo ia ficar tranquilo.Depois de ouvir tudo aquilo vindo de um vendedor tão atencioso, decidi me escafeder dali e ir para minha casinha. Ia curtir a solteirice sem nem cachorro nem planta por perto.
Toldspøgelset stak henover weekenden sit ansigt frem igen og skabte bølgegang på markederne. Men lige så hurtigt som det dukkede op, forsvandt investorernes frygt igen. Giver det mere klarhed over, hvordan man skal investere i en omskiftelig verden, hvor få skriv på sociale medier skaber bølgegang? Det diskuterer Millionærklubben denne tirsdag, hvor vi også vender den kommende regnskabssæson og hvilke begivenheder der kan flytte markedet de kommende måneder. Med i studiet er seniorstrateg i Danske Bank Lars Skovgaard Andersen og fast porteføljeforvalter i klubben samt chefanalytiker i Svenssen & Tudborg Lau Svenssen. Vært: Adam Geil See omnystudio.com/listener for privacy information.
Ti Aspetto (prod. Disse, Shune) Buon Esempio feat. Promessa e *** (prod. Disse, Dibla, Jiz) DENTE DI LEONE (prod. Night Skinny) Con Le Mie G feat. Guè (prod. Night Skinny) Quintale (prod. Disse, Tre Flip) 091 (prod. Disse) X Te (prod. Disse) Mai feat. *** (prod. Disse, Estremo, Madfingerz, Pierfranc. Pasini) Windy Days (prod. Disse) Cielo Grigio feat. *** (prod. Disse, Lil Chick) Pixel (prod. Disse) Ombre Di Città feat. Colapesce (prod. Disse, Colapesce) Atlantide (prod. Ele A, Milo Antognini) Il disco non racconta solo il contesto da cui arriva l'artista, ma anche quello che prova adesso: emozioni, pensieri, fragilità e forza. E poi… c'è più respiro, più apertura, sia nella voce che nelle produzioni. E c'è lo stile inconfondibile di Ele A: un rap old school che suona contemporaneo con atmosfere che, a tratti, diventano quasi eteree, vaporizzate. Per annunciare il suo ritorno, Ele A ha aperto un profilo Pinterest, dove ha iniziato a condividere suggestioni visive e il suo immaginario anni 2000, vapor e frutiger aero. ELE A ANNUNCIA L'USCITA DI “PIXEL” Ma non è tutto! Il 26 settembre la rapper regalerà infatti ai suoi fan un'esperienza unica, radunandoli al Parco Sempione di Milano per uno show completamente gratuito, durante il quale potrebbe presentare alcuni dei brani contenuti in Pixel. Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
A Piccoli Sorsi - Commento alla Parola del giorno delle Apostole della Vita Interiore
- Premi il tasto PLAY per ascoltare la catechesi del giorno e condividi con altri se vuoi -+ Dal Vangelo secondo Luca +In quel tempo, Gesù convocò i Dodici e diede loro forza e potere su tutti i demòni e di guarire le malattie. E li mandò ad annunciare il regno di Dio e a guarire gli infermi.Disse loro: «Non prendete nulla per il viaggio, né bastone, né sacca, né pane, né denaro, e non portatevi due tuniche. In qualunque casa entriate, rimanete là, e di là poi ripartite. Quanto a coloro che non vi accolgono, uscite dalla loro città e scuotete la polvere dai vostri piedi come testimonianza contro di loro».Allora essi uscirono e giravano di villaggio in villaggio, ovunque annunciando la buona notizia e operando guarigioni.Parola del Signore.
I denne uge skal vi blandt andet høre om kraftige gammastråle-glimt, flydende vand på asteroider, og to lasere på Tenerife, der skal bruges i kampen mod rumskrot. Og i vores hovedhistorie følger vi op på sidste uges store rumnyhed om fundet af mulige spor efter liv på Mars, blandt andet ved at se tilbage på tidligere missioners jagt på liv på den røde planet. Vi beder også om forslag til (andre) gode podcasts om rummet, som I kan anbefale til os og de andre RumSnak-lyttere – send os en mail eller skriv på en af vores sociale profiler
Un Mistero A Firenze In Toscana c'è tanta magia: colline decorate con olivi, vigneti e cipressi, campanili che suonano ovunque, giardini nascosti, e ovviamente città incantate, piene di storia e bellezza, dove artisti famosi hanno creato opere d'arte meravigliose.In questo racconto ci troviamo nella città di Firenze, dove la magia abbonda e in ogni angolo si nascondono leggende.Un fiume chiamato Arno l'attraversa; e fra i tanti ponti ce n'è uno che giustamente è un po' più famoso degli altri: il Ponte Vecchio. In quelle case sospese adesso non ci abita più nessuno. Ogni giorno è pieno di turisti che lo fotografano e lo vengono a visitare da tutto il mondo, ma tanti e tanti anni fa su questo ponte c'erano macellai, pescivendoli e conciatori come se fosse un mercato, una piazza sospesa sull'Arno e la vita quotidiana era ben diversa dai giorni d'oggi.Ai tempi di questa storia le botteghe erano tutte gioiellerie di proprietà di mastri orafi, che lì ci vivevano, lavoravano e vendevano gioielli d'oro e preziosi di altissima qualità. Era uno dei cuori della città dove i fiorentini del tempo si ritrovavano e si fermavano a chiacchierare mentre andavano e venivano da una parte all'altra del fiume. Anche i ragazzini ci passavano le giornate divertendosi a giocare correndo da un lato all'altro indisturbati.A questo punto dovete sapere che da qualche giorno avvenivano piccoli furti nelle botteghe degli artigiani. Oro e preziosi sparivano come se rubati dal vento, in silenzio e di sorpresa, senza lasciare traccia. Chi sa chi lo sa? Chi poteva essere il colpevole?Gli orafi si riunirono, dopo la chiusura dei negozi, proprio sul ponte."Ma che cosa sta succedendo?" disse uno."Boh, a saperlo…" disse un altro."E mica si può andare avanti così, a passare da bischeri!"Bernardo, uno degli orafi, disse: "Va bene che sono un po' sbadato, ma di sicuro non sono cieco da non vedere se mi manca dell'oro dalla bottega."E via a farsi domande e interrogarsi fra di loro per cercare di trovare una spiegazione per questi furti, scoprire il ladro e magari ritrovare il maltolto.Insomma, era ormai da settimane che dalle botteghe sparivano pagliuzze della lavorazione dell'oro e vari oggetti preziosi — e tutto questo succedeva sotto gli occhi di tutti ma nessuno aveva visto niente.A chi dare la colpa se non a quei monelli dispettosi che si divertivano a giocare a pallone sul ponte! Fra partitelle, risate, corse, giochi vari e nascondino, chissà se qualcuno di loro non si era messo a rubare qua e là.Passarono altri giorni e altro oro era svanito nel nulla. Gli orafi, stanchi di questa storia, uscirono sul ponte e gridarono a gran voce tutti insieme: "Ora ci siamo proprio divertiti ed è ora di farla finita! Catturiamo il ladro!"Anche il fornaio Giulio uscì sull'uscio della sua bottega, a sinistra, in fondo al ponte, e benché non avesse capito di preciso cosa stava succedendo, mostrò a tutti le mani piene di farina gridando: "Io non c'entro, lo giuro! Le mani in pasta le ho solo perché sono sempre a preparare le focacce da cuocere in forno."E così dicendo si unì agli altri gridando: "Prendiamo il ladro con le mani nel sacco prima che quel sacco diventi quello della farina!"In quel fermento, Lapo, un ragazzino assai furbo e curioso, figlio dell'orafo Bernardo che era amico di tutti e giocava insieme agli altri ragazzini sul ponte, dopo aver riflettuto pensò: "C'è qualcosa che non mi torna: noi ragazzi non rubiamo, di chi può essere la colpa?"Così Lapo decise di indagare per conto suo. Perché come gli diceva sempre suo nonno: "conta più una cosa fatta che cento da fare" e poi aggiungeva che "se fai da te fai per tre."Allora, senza tanti discorsi, la sera seguente si organizzò, procurandosi una lente d'ingrandimento, un quaderno con matita per prendere note e una lanterna che lo avrebbe accompagnato nel buio. Quest'ultima la teneva stretta con una mano un po' tremolante, ma non c'era da esitare — la situazione non si sarebbe risolta da sola.All'imbrunire, si avviò dal Ponte Vecchio, dove abitava con suo babbo sopra la bottega, verso la colonna di Piazza Santa Trinita.Lì sopra c'era, e c'è ancora, la Statua della Giustizia che troneggiava così alta da toccare il cielo. Il percorso non era lungo, ma quella sera ci mise più del normale, perché osservava tutto con attenzione e curiosità. Guardava a destra, a sinistra, nei chiassi, oltre il parapetto del Lungarno e se vedeva un sasso spostava anche quello: "non si sa mai dove si possono trovare degli indizi" pensava.Aveva sentito dire che la colonna e la statua della Giustizia fossero magiche e piene di segreti. Ma la cosa più stupefacente era che dalla sua sommità, dove appunto si trovava la statua, si potesse vedere quello che succedeva in ogni punto della città — come si sa la giustizia vede e sa tutto.Arrivato in Piazza Santa Trinita, fece un gran sospiro, mosse un ultimo passo e ai piedi della colonna — che sorpresa… incontrò una lumaca."Una lumaca?" direte voi. "Eh, proprio una lumaca con tanto di casa sulle spalle, con le luci alle finestre e un caminetto acceso" Davvero, ve lo dico io… Credeteci… Insomma era lì, che si muoveva, lenta sì, ma determinata. Quando sentì il passo leggero del visitatore inatteso, si insospettì e ritirando le antenne come fossero freni, si fermò di botto e disse:"Altolà! Chi va là? Ma te chi sei e dove vai? Non starai mica cercando guai, a girellare solo soletto a quest'ora del crepuscolo?""No, ma che guai… anzi, tutt'altro Signora Lumaca" rispose Lapo, "io dovrei andare in cima alla colonna per vedere cosa sta succedendo sul Ponte Vecchio. Ci sono delle cose che non tornano tanto bene e sto indagando. Come può vedere ho pure la lente d'ingrandimento e il cappello!" Disse Lapo mostrando gli oggetti per evitare fraintendimenti. "Ora, visto che mi sembra del posto, mica mi saprebbe gentilmente dire, come posso fare a salire lassù?"La lumaca che abitava ai piedi della colonna ed era a tutti gli effetti la sua guardiana, sbuffò ma poi sorrise e mostrò a Lapo una piccola porticina alla base della colonna, nascosta dall'edera."Carissimo Lapo," disse aggiustandosi gli occhiali "mi sembri un ragazzo coraggioso, un vero amico e anche un bravo investigatore, ma solo dalla cima della colonna potrai conoscere la verità."Detto ciò, la lumaca sfregò i suoi tentacoli e cominciarono a brillare di una luce magica che avvolse Lapo facendolo diventare dell'altezza della porta che si aprì con un gran cigolio; talmente acuto da far scappare tutti gli uccelli che nella notte bazzicavano intorno.Lapo ora piccino, piccino ringraziò la lumaca e senza paura entrò all'interno della colonna. Nell'oscurità, rimase impressionato da uno stretto e alto pozzo che saliva invece di scendere. Sulle pareti luccicanti c'era una spirale di minuscoli scalini che iniziò a salire con passi determinati con la lanterna accesa ben stretta in mano. Arrivò in cima.Nella notte il cielo stellato illuminava la Statua della Giustizia che troneggiava su Firenze. Aveva una bilancia con due piatti in equilibrio in una mano e una spada dorata nell'altra.Come abbiamo detto in precedenza, per incantesimo, da lì si poteva vedere tutta la città — bastava guardare nella direzione giusta e pensare alla parte di Firenze che volevi vedere: una magia incredibile per una visione da togliere il fiato.Adesso era il momento di concentrarsi sul Ponte Vecchio e cercare di risolvere il mistero dei furti, ma nel muoversi intorno alla statua, per andare dalla parte che guardava il fiume, fece una scoperta incredibile. Non poteva credere ai propri occhi — tanto è vero che tirò fuori la lente d'ingrandimento per essere sicuro. Tutti e due i piatti della bilancia erano pieni di pagliuzze d'oro e monili preziosi."Mamma mia! E questa roba come c'è arrivata quassù?" Esclamò Lapo con gli occhi spalancati. "Questo è indubbiamente il bottino dei furti alle gioiellerie!"Prima, confuso e stupefatto non sapeva che pensare, ma poi, osservando meglio le pagliuzze si rese conto che erano tutte intrecciate con braccialetti e collanine: questi erano due nidi e un'idea gli balenò subito nella mente."Le gazze ladre!" Esclamò Lapo. Quegli uccelli furbetti amano tutto ciò che brilla, certamente sono state loro a rapinare le botteghe e a portare quassù la refurtiva.E nel bel mezzo di questo pensiero, all'improvviso comparvero in volo. Atterrarono sulla colonna agitate e furiose "KRAA KRAA KRAA! Oh, ragazzino ma cosa stai facendo a casa nostra? Non ti provare nemmeno a toccare queste meraviglie luccicanti; sono il nostro nido, le abbiamo trovate noi e sono nostre."Lapo non si fece spaventare e con calma rispose: "Ma che dite? A voi piacciono cose luccicanti che brillano e le prendete, ma non vuol certo dire che sono vostre."Le gazze gracchiavano tutte insieme sembravano impazzite e non conoscevano ragione. "Ma cosa dice questo?" Disse una. "Già, uno viene a casa nostra e pretende di comandare?" Aggiunse un'altra. "Sì, bellina la battuta. Non sono nostre? Ma che sei un comico? Cambia lavoro, guarda, perché non ci fai mica ridere." Disse un'altra.E tutte a ridere.Al che Lapo non si fece intimidire. Si frugò in tasca e trovò quello che cercava. Propose uno scambio. "E se si facesse un affare. A dire il vero io ci rimetto parecchio, ma mi state talmente simpatiche che vi darei volentieri queste belle biglie luccicanti in cambio dell'oro e i monili."Vedendo quei piccoli tesori brillanti e colorati, che non avevano mai visto prima, le gazze si calmarono. Si guardarono con uno sguardo furbo e senza esitazione… "Affare fatto!"Gli presero le biglie di mano in un battibaleno e volarono via gridando: "Evviva, siamo ricchissime! Da ora in poi faremo collezione di queste palline."Sospirando di sollievo e di soddisfazione, Lapo recuperò la refurtiva e scese a rotta di collo dalla colonna. La lumaca lo stava aspettando applaudendo. Con un altro incantesimo lo fece uscire dalla porticina e apparire proprio sul ponte vecchio dove diversi Fiorentini erano a prendere il fresco e chiacchierare — inclusi gli orefici."Babbo, babbo ho scoperto il mistero e trovato il colpevole: le gazze ladre! Sono state loro! I miei amici non hanno fatto niente di male." "Calma figliolo, ti ascolto". Rispose Bernardo.Lapo con tutto il fiato che aveva in gola non perse un attimo e raccontò tutto quello che aveva scoperto e visto: il cappello da investigatore, la lente d'ingrandimento, la lumaca magica che conosceva i segreti della colonna, la porticina, la statua in cima, la vista di Firenze, le gazze ladre e il trucco delle biglie colorate. Finalmente il mistero degli strani furti era chiarito, tutta la refurtiva recuperata fu restituita agli orafi del Ponte Vecchio per merito dell'intraprendente e coraggioso Lapo.A quel punto tutti quelli che erano sul Ponte Vecchio applaudirono gridando: "hurra, hurra, hurra, al piccolo investigatore."Mentre il ponte antico, forse incantato, risplendeva di luci dorate.Il fornaio Giulio mentre infornava focacce, canticchiava allegramente e con voce squillante annunciava: "oggi focacce a volontà gratis per tutti, dobbiamo festeggiare!"Le gazze ladre ritornarono a volare su tetti di Firenze e continuarono a trovare piccoli oggetti e persino pezzi di sogni luccicanti; e gracchiando dicevano: "Sarà pure che abbiamo perso un nido, ma di sicuro abbiamo trovato una storia da raccontare."E forse, chissà, una nuova storia ci sarà!— Scritta da Lucia & Marco Ciappelli | Ispirata da una leggenda fiorentina Each story is currently written and narrated in both Italian and English.The translation from Italian (the original language) to English and the reading of the stories are performed using Generative Artificial Intelligence — which perhaps has a touch of magic... We hope it has done a good job!If you like it, make sure to tell your friends, family, and teachers, and subscribe to this podcast to stay updated. You'll be able to read or listen to new stories as soon as they become available. Visit us On The Official Website https://www.storiesottolestelle.com/ Hosted by Simplecast, an AdsWizz company. See pcm.adswizz.com for information about our collection and use of personal data for advertising.
"E conhecereis a Verdade, e a Verdade vos libertará." João 8:32"Disse-lhe Jesus: Eu Sou O Caminho, e a Verdade e a Vida; ninguém vem ao Pai, senão por Mim." João 14:6
Frygten for at den amerikanske økonomi er voldsomt på vej ned i gear er overdrevet. Det mener den kendte investor, forfatter og økonom Andreas Steno, der i stedet vurderer, at vi kan stå overfor et større opsving drevet af rentenedsættelser i USA og massive amerikanske investeringer. I tirsdagens udgave af Millionærklubben uddyber han sit syn på markedet, og fortæller om de tre temaer, han investerer ind i lige nu. Med i studiet er også chefanalytiker hos Svenssen & Tudborg samt fast porteføljeforvalter i Millionærklubben Lau Svenssen, der giver sit syn på markedet og udviklingen på blandt andet tankmarkedet og fortegningsemissionen i Ørsted. Vært: Adam Geil See omnystudio.com/listener for privacy information.
Desde o nascimento, a vida de Pedro Henrique foi atravessada por olhares e palavras que tentaram reduzir quem ele poderia ser. Sua primeira experiência com o capacitismo havia sido poucas horas depois dele nasceu, quando o médico disse à sua mãe, ainda na maternidade: “ele vai ser tipo um anão de circo”. A frase marcou o início de uma trajetória em que sobreviver significou enfrentar, diariamente, um mundo que insiste em não enxergar pessoas com deficiência como iguais.Prematuro de oito meses, Pedro foi direto para a UTI. Sua mãe o reencontrou cheio de tubos e, assustada com os diagnósticos duros, chegou a pensar que talvez fosse melhor o filho não sobreviver a tanto sofrimento. Mas o Pedro sobreviveu e logo descobriu que viver com deficiência seria enfrentar o capacitismo em cada espaço.Na infância, seu primeiro contato com a representação do nanismo foi com os anões da Branca de Neve, retratados como adultos infantilizados. Na escola, o preconceito foi ainda mais cruel quando ele muda de um colégio de bairro, onde todos o conheciam, e vai para uma escola muito maior.Na escola nova, que era religiosa, ele ouviu de professores e colegas que era um karma para os pais. Ao mesmo tempo, assistia à TV transformar pessoas como ele em piada, e nas ruas sofria agressões físicas e verbais. Lembra do “pedala Robinho” popularizado pelo Pânico na TV? A tudo isso se somava ainda a homofobia. Ainda criança, Pedro sabia que se interessava por meninos, mas estudava em uma escola religiosa que dizia que isso era pecado. Imagina uma pessoa com deficiência, que já é vista como uma provação para família, se assumir homossexual? Impossível.Foram quase trinta anos até ele conseguir se assumir como homem com deficiência e como homem gay. Só então começou a se reconhecer digno de existir, de se olhar no espelho e se sentir desejado.Mas no campo afetivo, as marcas do capacitismo persistiam: “fica, mas não assume”, “fica, mas não leva pra família”. Para o Pedro, a exclusão aparece nas relações, nas festas, nos trabalhos que nunca chegam.Hoje, ele é diretor, roteirista, ator, jornalista e influenciador. Vai com medo, mas vai. Porque acredita que pessoas com deficiência não só produzem arte como também transformam as narrativas de um país que insiste em não incluí-las.
De amerikanske selskaber har aflagt regnskaber, og trods nye toldsatser er det gået ganske glimrende. Spørgsmålet er, om det også vil fortsætte sådan i de kommende kvartaler? Det diskuterer Millionærklubben denne tirsdag formiddag, hvor vi har fået besøg af chefstrateg i Nordea Josephine Cetti. Hun diskuterer også, hvor de bedste muligheder i markedet er lige nu, og hvilke sektorer man måske skal holde øje med fremadrettet. Hendes modspil er den erfarne investor Lau Svenssen, der er chefanalytiker hos Svenssen & Tudborg og fast porteføljeforvalter i klubben. Han fortæller også om sit syn på markedet, og hvilke handler han har lavet i Millionærklubbens aktiespil. Her skal vi også høre fra Christian Jacobsen, der dyster med i toppen af ranglisten. Vært: Adam Geil See omnystudio.com/listener for privacy information.
"Disse-lhe Tomé: Senhor, nós não sabemos para onde vais; e como podemos saber o caminho?Disse-lhe Jesus: Eu Sou o Caminho, e a Verdade e a Vida; ninguém vem ao Pai, senão por Mim.Se vós Me conhecêsseis a Mim, também conheceríeis a Meu Pai; e já desde agora O conheceis, e O tendes visto." João 14:5-7
Uma jovem sai para se divertir e acaba violentamente assassinada. O motivo? Disse “não” para um chefe do tráfico. Assista a este IC News e entenda como o caso escancara a vulnerabilidade de mulheres em comunidades dominadas pelo crime. #investigaçãocriminal #crimesreais #casosreais Assista também: https://www.youtube.com/watch?v=51uC7YE4LwI&list=PLM8urkUnySVAv47OaKceerCj3Hc89Cr4USe você curte conteúdo True Crime, inscreva-se no canal e considere se tornar membro! Seu apoio é fundamental para manter o jornalismo investigativo independente!