Podcasts about chilenen

Südamerika ist nunmal doch kein Ponyhof und das werden Sofia und Damian wohl bald auf ihrer Panamericana Reise rausfinden. Wie gefährlich wird es in der ersten Etappe wirklich und auf welche Menschen können sie sich verlassen? Sind es die Argentinier oder doch eher die Chilenen? Nach 2 Monaten haben die beiden einen sehr guten Eindruck bekommen, welches Volk vielleicht doch etwas offener ist.

Vor 50 Jahren starb Pablo Neruda kurz nach dem Militärputsch in Chile. Für die Chilenen war er zusammen mit Salvador Allende eine nationale Ikone. Die meisten Spekulationen gehen von einer Vergiftung durch Agenten der Putschisten aus. Andere vermuten sogar, dass der US-amerikanische Geheimdienst CIA dahinter steckte. Das ist eher unwahrscheinlich. Aber der CIA hat den Nobelpreisträger jahrzehntelang ausspioniert. Bericht von Peter B. Schumann.

En ophef over de verdachte vrijgevigheid van grote Chileense bedrijven. (00:49) Duitse 'nieuwkomer' Wagenknecht populair Sahra Wagenknecht was tot voor parlementslid voor de radicaal-linkse Die Linke, maar sinds gisteren heeft ze zich met een aantal van haar collega-volksvertegenwoordigers afgesplitst. Ze begint aan een nieuwe beweging op teleurgestelde Duitse kiezers.  En die lijken volgens de laatste peilingen hiervoor te porren. Duitslandkenner en journalist Ulrike Nagel over de populaire politicus. (10:53) Eén jaar Sunak: de eerste barsten Rishi Sunak zit in al een jaar aan het roer als minister-president van zijn land. De Britse politicus is gekozen na een roerige periode binnen zijn conservatieve regeringspartij. Maar onder leiding van Sunak dalen de Tories in de peilingen. Er klinkt ook onvrede bij zijn partijgenoten, zeker nu aartsrivaal Labour twee districten afsnoept in tussentijdse parlementsverkiezingen. Oud-correspondent Verenigd Koninkrijk Hieke Jippes over de spanningen binnen Sunaks partij.  (21:42) Buitenland Uitgelicht: Chili Teletón, de jaarlijkse inzameling voor Chilenen met een handicap is elk jaar heel populair in het land. Maar dit jaar ontstond er ophef over de verdachte vrijgevigheid van grote Chileense bedrijven. Correspondent Boris van der Spek legt uit waarom het Latijns-Amerika hierover valt. Presentatie: Tim de Wit.

Streit um die Zukunft - Mein Mann denkt nur noch ans Auswandern!Lena T. (44) und ihr Mann „Money“ haben sich eine große Reise zum 20. Hochzeitstag geschenkt. Sie haben schon immer von Südamerika geträumt, Chile ist also das begehrte Reiseziel. Am Ziel angekommen lassen sich die beiden schnell vom Lebensgefühl der Chilenen anstecken, die Freude und Leichtigkeit reisst sie regelrecht mit was auch ihrem Liebesleben ganz neuen Schwung verleiht…Chili Chili Bang Bang! Die Glückshormone tragen sie durch den ganzen Urlaub und Money spricht das erste Mal darüber wie es wäre einfach hier zu bleiben. Zurück zu Hause lässt Money der Gedanke auszuwandern einfach nicht mehr los. Lena teilt seinen Drang alles hinter sich zu lassen und am anderen Ende der Welt nochmal von vorn anzufangen ganz und gar nicht. Sie fühlt sich in ihrer Heimat sehr wohl und braucht die Nähe von Familie und Freunden, auswandern kommt für sie nicht in Frage. Kann Lena Money von seiner Idee abbringen oder lässt sie sich auf das Abenteuer ein?Euch hat diese Geschichte gefallen, aufgeregt oder ihr habt euch darin sogar wiedererkannt? Das interessiert uns brennend!Schreibt uns in Kommentaren über Facebook und Instagram unter @dramacarbonara. Dort werdet ihr auch die in den Geschichten besprochenen Fotos finden und endlich sehen können, was wir sehen ... Falls ihr noch mehr fantastische Geschichten mit uns lesen wollt, können wir euch schon jetzt versprechen: das Repertoire ist unerschöpflich, wir staunen jedes Mal aufs Neue, was möglich ist. Abonnieren per RSS-Feed, Apple Podcasts, Spotify, Deezer oder Google Podcasts ist der Schlüssel zur regelmäßigen Versorgung. Über Rezensionen freuen wir uns natürlich extrem und feiern diese gern auch prominent in unserem Social Media Feed.Jede zweite Folge kommt übrigens ein/e GastleserIn zu uns ins kuschelige Wiener Hauptquartier und unterstützt uns mit Theorien zu Charakteren und Handlungssträngen. Wenn ihr einen Wunschgast habt oder gern selbst mal vorbeischauen wollt, sagt Bescheid. Wir können nichts versprechen, aber wir freuen uns immer über Vorschläge.Wenn ihr Lust auf Extra-Content und Community-Aktivitäten habt, unterstützt uns mit einem Abonnement auf Steady und kommt in den Genuss des kompletten "Drama Carbonara"-Universums: https://steadyhq.com/de/drama-carbonara/aboutFalls ihr daran interessiert sind, Werbung in unserem Podcast zu schalten, setzt euch bitte mit Stefan Lassnig von Missing Link  in Verbindung. Verbindlichsten Dank!

Gegen 6:20 Uhr am 11. September 1973 klingelt das Telefon von Salvador Allende. Der Präsident Chiles erfährt, dass die Streitkräfte seines Landes gegen ihn putschen. Kurz darauf begeht der linke Politiker Suizid. Eine Militärjunta unter General Augusto Pinochet übernimmt die Macht. Die Obristen internieren und töten Tausende. Ihr politisches System, gepaart mit einer streng neoliberalen Wirtschaft, prägt Chile bis heute. Eine neue Verfassung sollte das Land 2022 von seinem Pinochet-Erbe lösen. Der Entwurf galt international als sehr fortschrittlich. Doch eine Mehrheit der Chilenen stimmte dagegen.

Vor 50 Jahren putschte sich in Chile das Militär an die Macht. Am 11. September 1973 fliegen Kampfflugzeuge über Santiago, es gibt Explosionen, Panzer fahren auf. Die Streitkräfte übernehmen die Kontrolle in der Hauptstadt, putschen gegen den sozialistischen Präsident Allende. Nach einer Radioansprache an sein Volk begeht er Suizid. Eine Militärjunta unter General Pinochet übernimmt die Macht. Die Obristen internieren und töten Tausende. Ihr politisches System, gepaart mit einer streng neoliberalen Wirtschaft, prägt Chile bis heute. Eine neue Verfassung sollte das Land 2022 von seinem Pinochet-Erbe lösen. Der Entwurf galt als sehr fortschrittlich. Doch eine Mehrheit der Chilenen stimmte dagegen. Weitere interessante Informationen: https://www.tagesschau.de/thema/chile

En een opvallend klimaatplan leidt tot weerstand in Zwitserland. (00:33) Wordt de Israëlische rechtsstaat definitief de nek omgedraaid? Het is al maandenlang onrustig in Israël, nadat de regering van premier Netanyahu plannen presenteerde die de macht van het Hooggerechtshof zouden inperken. Het leidde tot massaprotesten, en de onvrede is nog lang niet uit de weg. Uitgerekend dat Hooggerechtshof zelf moet zich morgen buigen over de plannen. De uitkomst daarvan kan verstrekkende gevolgen hebben voor het land. Daarover Bart Wallet, hoogleraar Joodse Studies aan de Universiteit van Amsterdam. (13:53) 50 jaar na staatsgreep in Chili stijgt de populariteit van Pinochet Chili herdenkt vandaag dat vijftig jaar geleden een staatsgreep een einde maakte aan de regering van Salvador Allende. Wat volgde was een dictatuur, die ruim drieduizend mensen het leven kostte. Tot op de dag van vandaag zijn nog zeker 1100 mensen vermist. Nabestaanden van deze vermisten blijven zoeken naar hun geliefden. Tegelijkertijd kijken steeds meer Chilenen, ook de jongere generaties, positief terug op die periode. Pinochet is voor hen een held. Een reportage van correspondent Boris van der Spek. (20:48) Buitenland Uitgelicht: Zwitserland In onze rubriek Buitenland Uitgelicht neemt correspondent Renske Heddema ons mee naar een opvallend klimaatplan in Zwitserland, dat tot veel weerstand leidt.  Presentatie: Sophie Derkzen

Hunderttausende Chileninnen und Chilenen wurden von der Militärdiktatur verfolgt. Kirchen boten ihnen Hilfe und Asyl. Auch in Deutschland entstand eine große Solidaritätsbewegung.

Vergleicht man die Lebenskosten und den durchschnittlichen Lohn in Chile, merkt man schnell, dass sich viele Chileninnen und Chilenen das Leben kaum leisten können. Sie wohnen in einem der Länder mit dem weltweit grössten Unterschied zwischen Arm und Reich.  Auch in Thailand geht die Schere zwischen Arm und Reich weit auseinander, was manche Thailänder auf das Karma zurückführen. Wer im früheren Leben ein guter Mensch war, lebt heute im Reichtum und wer ein schlechter Mensch war, hat in diesem Leben mit der Armut zu kämpfen.  SRF Südamerika-Korrespondentin Teresa Delgado und Südostasien-Korrespondent Martin Aldrovandi berichten über die Armen und Reichen ihren Ländern und vergleichen, welche Auswirkungen dieser Unterschied auf den Alltag in Chile und Thailand hat.  Hast du Feedback zu diesem Podcast oder eine Frage an unsere Korrespondent:innen? Schreib uns an studio@srf3.ch oder schick uns deine Frage via Formular auf srf3.ch .

Seksueel misbruik van vrouwen en kinderen door Verenigde Naties toegedekt Schrijnende verhalen uit een VN-kamp in Zuid-Soedan: hulpverleners van meerdere westerse hulporganisaties zouden daar vrouwen en minderjarigen seksueel misbruiken, blijkt uit onderzoek van Al Jazeera. En dat misbruik blijkt al jaren bekend. Hoe heeft het misbruik zo lang door kunnen gaan? We vragen het Afrika-correspondent Aida Grovestins. Hoe in Brazilië het recht tot politiek wapen werd Op 2 oktober zijn er in Brazilië verkiezingen. De huidige rechts-populistische president Bolsonaro neemt het op tegen de linkse oud-president Lula. Bolsonaro heeft al aangekondigd zich niet neer te leggen bij een eventuele nederlaag. Lula staat op winnen, maar werd bij de vorige verkiezingen op juridische wijze uitgeschakeld, waarbij het recht door de politiek werd misbruikt. In de documentaire ‘Amigo Secreto' reconstrueert de Braziliaans-Nederlandse regisseur Maria Ramos deze zaak, en hoe onder leiding van Bolsonaro de politisering van het recht een hardnekkig probleem werd. Buitenland Uitgelicht: Chili In Chili werd flink feest gevierd het afgelopen weekend. Dat stond namelijk in het teken van de onafhankelijkheid van het land. Maar nu blijkt uit onderzoek dat er tijdens deze festiviteiten zó veel wordt gegeten en gedronken, dat Chilenen tijdens die paar feestdagen flink wat kilo's aankomen. Presentatie: Tim de Wit

In Chili werd flink feest gevierd het afgelopen weekend. Dat stond namelijk in het teken van de onafhankelijkheid van het land. Maar nu blijkt uit onderzoek dat er tijdens deze festiviteiten zó veel wordt gegeten en gedronken, dat Chilenen tijdens die paar feestdagen flink wat kilo's aankomen.

Chiles Bevölkerung lehnte mit überwältigender Mehrheit eine neue Verfassung ab. Eine deutliche Niederlage für ein Dokument, welches Chile seit drei Jahren beschäftigt, um die Verfassung aus der Zeit der Militärdiktatur zu ersetzen. Lateinamerika-Experte Wolf Grabendorff ordnet diese Abstimmung ein. Mehr soziale Rechte, Mehr Rechte für Ureinwohner, mehr Umweltschutz: 15 Millionen Chileninnen und Chilenen waren aufgerufen, über eine Verfassungsreform abzustimmen. Eine deutliche Mehrheit lehnte den Entwurf ab. Vielen in der konservativen chilenischen Gesellschaft ging der Entwurf für eine progressive, soziale und ökologische Verfassung zu weit. Die aktuelle Verfassung stammt noch aus der Zeit der Militärdiktatur unter General Augusto Pinochet (1973-1990). Sie bleibt nun in Kraft. Die Ablehnung der neuen Verfassung ist eine Niederlage für die Regierung von Präsident Gabriel Boric. Der 36-jährige stammt selbst aus der Protestbewegung für eine neue Verfassung. So entwickelte sich die Abstimmung über den Entwurf auch zu einer Abstimmung über die Regierung. Boric hat bereits alle politischen Parteien eingeladen, um ab heute die Weiterführung des verfassungsgebenden Prozesses zu analysieren. Mit dem Lateinamerika-Experten Wolf Grabendorff wollen wir die Ablehnung der neuen Verfassung in Chile genauer unter die Lupe nehmen. Der deutsche Politikwissenschaftler hat in den letzten 40 Jahren in mehreren Ländern Lateinamerikas gelebt. Grabendorff war zudem Programmdirektor der SPD-nahen Friedrich Ebert Stiftung in Chile. Im «Tagesgespräch» ist er zu Gast bei David Karasek.

Themen der Sendung: Gedenken an die Opfer des Münchner Olympia-Attentats von 1972, Nach Stresstest der Netzbetreiber: Zwei deutsche Atomkraftwerke bleiben als Notreserve einsatzbereit, Gemischte Reaktionen auf drittes Entlastungspaket der Bundesregierung, Liz Truss wird neue Premierministerin Großbritanniens, Terroranschlag von Nizza: Prozessauftakt gegen mutmaßliche Unterstützer, Chilenen stimmen gegen neuen Verfassungsentwurf, Das Wetter

Themen der Sendung: Gedenken an die Opfer des Münchner Olympia-Attentats von 1972, Nach Stresstest der Netzbetreiber: Zwei deutsche Atomkraftwerke bleiben als Notreserve einsatzbereit, Gemischte Reaktionen auf drittes Entlastungspaket der Bundesregierung, Liz Truss wird neue Premierministerin Großbritanniens, Terroranschlag von Nizza: Prozessauftakt gegen mutmaßliche Unterstützer, Chilenen stimmen gegen neuen Verfassungsentwurf, Das Wetter

Der Schweizer Wirtschaft geht es nach wie vor gut. Sie wuchs im zweiten Quartal dieses Jahres um 0.3 Prozent im Vergleich zum ersten Quartal. Das Staatssekretariat für Wirtschaft spricht in diesem Zusammenhang von einer Erholung mit «reduziertem Tempo». Was heisst das konkret? Weitere Themen: Mehr soziale Rechte, Mehr Rechte für Ureinwohner, mehr Umweltschutz: 15 Millionen Chileninnen und Chilenen waren aufgerufen, über eine neue Verfassung abzustimmen. Eine deutliche Mehrheit von 62 Prozent lehnte den Entwurf ab. Vielen ging die progressive Verfassung offenbar zu weit. Doch weshalb? Gespräch mit Ulrich Achermann, ehemaliger Südamerika-Korrespondent von SRF. Hip-Hop ist hierzulande beliebt, gleichzeitig steht die Szene im Verruf frauenverachtende Texte zu verbreiten. Dieses Problem will die Stadt Zürich nun anpacken. Gestandene Rapperinnen und Rapper traten am Samstag gemeinsam mit Jugendlichen auf die Bühne, um ein Zeichen zu setzen gegen Sexismus.

Mehr soziale Rechte, mehr Rechte für Ureinwohner, mehr Umweltschutz: 15 Millionen Chileninnen und Chilenen waren aufgerufen, über eine neue Verfassung abzustimmen. Eine deutliche Mehrheit von 62 Prozent lehnte die Reform ab. Vielen ging die progressive Verfassung offenbar zu weit. Doch weshalb? Das Gespräch mit Ulrich Achermann, ehemaliger Südamerika-Korrespondent von SRF. Weitere Themen: - Schweizer Wirtschaft erholt sich weiter - Rafael Grossi: Ein Krisenmanager mit Fingerspitzengefühl - Lac des Brenets soll nicht mehr austrocknen - Neuer Nachhaltigkeits-Standard im Obstbau - Zürich thematisiert Sexismus im Rap - Tagesgespräch: Warum Chile eine neue Verfassung ablehnt

Themen der Sendung: Gedenken an die Opfer des Münchner Olympia-Attentats von 1972, Nach Stresstest der Netzbetreiber: Zwei deutsche Atomkraftwerke bleiben als Notreserve einsatzbereit, Gemischte Reaktionen auf drittes Entlastungspaket der Bundesregierung, Liz Truss wird neue Premierministerin Großbritanniens, Terroranschlag von Nizza: Prozessauftakt gegen mutmaßliche Unterstützer, Chilenen stimmen gegen neuen Verfassungsentwurf, Das Wetter

Themen der Sendung: Gedenken an die Opfer des Münchner Olympia-Attentats von 1972, Nach Stresstest der Netzbetreiber: Zwei deutsche Atomkraftwerke bleiben als Notreserve einsatzbereit, Gemischte Reaktionen auf drittes Entlastungspaket der Bundesregierung, Liz Truss wird neue Premierministerin Großbritanniens, Terroranschlag von Nizza: Prozessauftakt gegen mutmaßliche Unterstützer, Chilenen stimmen gegen neuen Verfassungsentwurf, Das Wetter

Es wäre eine der progressivsten Verfassungen weltweit geworden. Doch die Chileninnen und Chilenen lehnten sie in einer Volksabstimmung ab. Überraschend deutlich. Weitere Themen: * 10 Tote, 15 Verletzte: Was man über die Messerattacken in Kanada aktuell weiss. * Rishi Sunak oder Liz Truss?: Beide Kandidierenden sind sich besonders in Sachen Steuern und möglichen Erleichterungen völlig uneins.

Lange Zeit galt Robert Habeck als beliebtester Politiker des Landes. Doch mit seiner Gasumlage prasselt nun Kritik von allen Seiten auf ihn ein. Petra Pinzler aus dem Hauptstadtbüro der ZEIT hat mit Kollegen recherchiert, wer die Schuld an den Fehlern in der Verordnung der Gasumlage trägt und was hinter der massiven Kritik an Habeck steckt. Vor zwei Jahren kam eine große Mehrheit der Chilenen zu dem Entschluss, dass die Verfassung überarbeitet werden muss. Am Sonntag wird deshalb in einem Referendum über eine neue Verfassung abgestimmt. Sophia Boddenberg ist freie Journalistin und lebt derzeit in Santiago de Chile. Mit ihr spricht Podcast-Host Erica Zingher über die Chancen für das Land durch das Referendum. Und sonst so? Kulinarische Weltreise mit "Somebody feed Phil" Moderation und Produktion: Erica Zingher Mitarbeit: Larissa Kögl und Lisa Pausch Fragen, Kritik, Anregungen? Sie erreichen uns unter wasjetzt@zeit.de. Weitere Links zur Folge: Robert Habeck: Verrannt(https://www.zeit.de/2022/36/robert-habeck-gasumlage-energiekrise-beliebtheit/komplettansicht) Energie: Robert Habeck räumt Fehler bei Konzeption der Gasumlage ein(https://www.zeit.de/wirtschaft/2022-08/robert-habeck-gasumlage-gaslieferung-russland) Chile: Der lange Weg raus aus der Pinochet-Diktatur(https://www.zeit.de/politik/ausland/2020-03/chile-proteste-militaerdiktatur-verfassung-kommunismus-rechte-elite)

Frontlinie: gevolgen klimaatverandering Kenia Bram Vermeulen was op reis naar Kenia, naar de ranch van Kuki Gallmann waar herders strijden om het land met de Italiaanse schrijfster. Bij ons in de studio een reportage en een gesprek met de journalist over de consequenties van klimaatverandering in Afrika. Vermeulen vertelt over het gewapend conflict die hij van dichtbij zag. Chili naar stembus voor nieuwe grondwet Zondag gaat het dan gebeuren: dan mogen de Chilenen eindelijk stemmen voor nieuwe constitutie ter vervanging van het oude exemplaar, die nog stamt uit de tijd van dictator Augusto Pinochet. Er is alleen een probleem: veel mensen vinden het document te links. Chili-correspondent Boris van der Spek over waarom Chilenen niet warmlopen voor de nieuwe grondwet. Uitgelicht: Polen Er voltrekt zich een nationale crisis in Polen. Dore van Duivenbode legt uit dat de Polen de wanhoop nabij zijn nu er bijna geen paddenstoelen te vinden zijn in de bossen door de aanhoudende droogte.

Zondag gaat het dan gebeuren: dan mogen de Chilenen eindelijk stemmen voor nieuwe constitutie ter vervanging van het oude exemplaar, die nog stamt uit de tijd van dictator Augusto Pinochet. Er is alleen een probleem: veel mensen vinden het document te links. Chili-correspondent Boris van der Spek over waarom Chilenen niet warmlopen voor de nieuwe grondwet.

Alia Trabrucco Zerán erzählt von drei jungen Chilenen, die auf geheimnisvolle Weise miteinander verbunden sind. Ihre Eltern gehörten dem Widerstand gegen die chilenische Militärdiktatur an. Der Roman „Die Differenz“ ist eine bedrückende Geschichte von Verrat und Schuld, der auch die nachfolgende Generation nicht entkommen kann. Rezension von Eva Karnofsky. Aus dem chilenischen Spanisch von Benjamin Loy Bahoe Books, 220 S., 19 Euro ISBN 978-3-90329-055-6

Der deutsche Bundeskanzler vermittelt, wo er kann. Gestern in Kiew beim ukrainischen Staats-Chef Wolodymyr Selensky, heute beim russischen Präsidenten Wladimir Putin in Moskau. Olaf Scholz hat alle Hände voll zu tun – wir besprechen, wie das Gespräch mit Putin lief. * Die Türkei vollzieht derzeit einen Balance-Akt zwischen ihren Partnern Ukraine und Russland. Konkret geht es um das Schwarze Meer - Russland verstärkt dort seine Flotte. Dafür müssen die russischen Kriegsschiffe allerdings die türkischen Meerengen passieren. Wir werfen einen Blick auf die diplomatischen Tücken. * In der spanischen Region Kastilien und Leon haben die Menschen am Sonntag gewählt. Grosse Siegerin war die rechts-populistische Vox. Was bedeutet das für die Region und warum geht ihre Strategie so gut auf? Das Gespräch. * Bei den Olympischen Spielen in Peking sind natürlich die grossen Wintersportländer vertreten – es gehen aber auch Sportlerinnen und Sportler aus Südamerika an den Start, ein Teil davon kommt aus Chile. Doch interessieren sich die Chileninnen und Chilenen überhaupt für die Spiele? Der Blick über den Atlantik.

In diesem Podcast erfährt man einige prägende Erlebnisse aus Flakes Kindheit. Er schloss früh Freundschaften mit geflüchteten Chilenen, die er aus der Schule kannte. Daraus entstanden Beziehungen, die bis heute halten. Auch die Musik spielte dabei eine große Rolle. Chile ist das heutige Thema und es gibt nicht nur chilenische Musik zu hören. Keyboarder Flake wird dieses Mal auch als Sänger zu hören sein.

In diesem Podcast erfährt man einige prägende Erlebnisse aus Flakes Kindheit. Er schloss früh Freundschaften mit geflüchteten Chilenen, die er aus der Schule kannte. Daraus entstanden Beziehungen, die bis heute halten. Auch die Musik spielte dabei eine große Rolle. Chile ist das heutige Thema und es gibt nicht nur chilenische Musik zu hören. Keyboarder Flake wird dieses Mal auch als Sänger zu hören sein.

Chili in tweespaltIn Chili zijn alle grijstinten verdwenen. De 15 miljoen Chilenen moeten komende zondag kiezen tussen een uitgesproken linkse, of een extreem conservatieve kandidaat als president. Wordt Chili een modern, progressief land, of blijft het net zo behoudend als het al decennialang is? Vanuit de Chileense hoofdstad Santiago onze correspondent Boris van der Spek.Afghaanse kinderen in de knel Een klein half jaar nadat de Taliban de macht hebben overgenomen in Afghanistan, verkeert het land in een ongekende economische crisis. Hongersnood dreigt deze winter voor miljoenen Afghanen, waaronder heel veel kinderen. Ondervoeding is nu al een heel groot probleem. Er is nog wel eten beschikbaar, maar bijna niemand kan zich de hoge prijzen veroorloven. Gabriella Waaijman van Save the Children bezocht het land en keerde afgelopen week terug.De honkballers van San PedroIn de Dominicaanse Republiek is honkbal volkssport nummer één. En opvallend veel van de succesvolle en beroemde spelers, zoals Robinson Canó, komen uit de stad San Pedro de Macoris.Correspondent Carlijn Teeven ging ernaar toe, op zoek naar jongens die het net zover hopen te schoppen als hun helden

Chili in tweespaltIn Chili zijn alle grijstinten verdwenen. De 15 miljoen Chilenen moeten komende zondag kiezen tussen een uitgesproken linkse, of een extreem conservatieve kandidaat als president. Wordt Chili een modern, progressief land, of blijft het net zo behoudend als het al decennialang is? Vanuit de Chileense hoofdstad Santiago onze correspondent Boris van der Spek.Afghaanse kinderen in de knel Een klein half jaar nadat de Taliban de macht hebben overgenomen in Afghanistan, verkeert het land in een ongekende economische crisis. Hongersnood dreigt deze winter voor miljoenen Afghanen, waaronder heel veel kinderen. Ondervoeding is nu al een heel groot probleem. Er is nog wel eten beschikbaar, maar bijna niemand kan zich de hoge prijzen veroorloven. Gabriella Waaijman van Save the Children bezocht het land en keerde afgelopen week terug.De honkballers van San PedroIn de Dominicaanse Republiek is honkbal volkssport nummer één. En opvallend veel van de succesvolle en beroemde spelers, zoals Robinson Canó, komen uit de stad San Pedro de Macoris.Correspondent Carlijn Teeven ging ernaar toe, op zoek naar jongens die het net zover hopen te schoppen als hun helden

In Chili zijn alle grijstinten verdwenen. De 15 miljoen Chilenen moeten komende zondag kiezen tussen een uitgesproken linkse, of een extreem conservatieve kandidaat als president. Wordt Chili een modern, progressief land, of blijft het net zo behoudend als het al decennialang is? Vanuit de Chileense hoofdstad Santiago onze correspondent Boris van der Spek.

Erst kurz vor seinem Tod wurde Roberto Bolaño berühmt. Deshalb werden viele Romane des Chilenen erst jetzt ins Deutsche übersetzt. So auch die rasante Geschichte um einen übergewichtigen Beamten, die örtliche Eislaufprinzessin und eine Eisbahn. Von Maike Albath www.deutschlandfunkkultur.de, Lesart Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei

Erst kurz vor seinem Tod wurde Roberto Bolaño berühmt. Deshalb werden viele Romane des Chilenen erst jetzt ins Deutsche übersetzt. So auch die rasante Geschichte um einen übergewichtigen Beamten, die örtliche Eislaufprinzessin und eine Eisbahn. Von Maike Albath www.deutschlandfunkkultur.de, Lesart Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei

Trainiere dein Hörverstehen mit den Nachrichten der Deutschen Welle von Montag – als Text und als verständlich gesprochene Audio-Datei.Indigena führt Chiles verfassungsgebende Versammlung Mit der Wahl der indigenen Politikerin Elisa Loncón zur Vorsitzenden hat die verfassungsgebende Versammlung in Chile ihre Arbeit aufgenommen. Die Sprachwissenschaftlerin vom Volk der Mapuche erhielt im zweiten Wahldurchgang mit 96 von 155 Stimmen die absolute Mehrheit. Dies sei ein Beleg dafür, dass die Versammlung politische Teilnahme zulasse, sagte Loncón. Über das neu auszuarbeitende Grundgesetz sollen die Chilenen im nächsten Jahr in einer Volksabstimmung entscheiden. Die aktuelle Verfassung stammt noch aus der Zeit von Diktator Augusto Pinochet. Hohe Lösegeldforderung nach Cyberattacke Die mutmaßlich hinter dem Hackerangriff auf eine IT-Firma in den USA stehende Gruppe fordert ein Lösegeld von 70 Millionen Dollar. Dann sollten Daten wieder freigegeben werden, postete die Gruppe namens "REvil". Ein Experte der Cybersicherheitsfirma Recorded Future teilte mit, der Eintrag scheine echt zu sein. Bei dem Hackerangriff sind seit Freitag weltweit möglicherweise Tausende Firmen lahmgelegt worden. Die Hackergruppe "REvil" steht im Verdacht, das Desktop-Management-Tool VSA von Kaseya gekapert und ein schadhaftes Update aufgespielt zu haben. Der Angriff hat Auswirkungen bis nach Europa. Impfappell des US-Präsidenten US-Präsident Joe Biden hat seine Landsleute am Nationalfeiertag mit Nachdruck zur Impfung aufgefordert, um gemeinsam die Coronavirus-Pandemie zu überwinden. Sich impfen zu lassen sei das "Patriotischste", was die Bürger jetzt tun könnten, sagte Biden vor rund 1000 geladenen Gästen im Garten des Weißen Hauses. Eigentlich sollten bis zu diesem Sonntag 70 Prozent aller Erwachsenen in den USA mindestens eine Impfdosis erhalten haben. Bisher bekamen jedoch nur 67 Prozent oder 173 Millionen Menschen mindestens die erste Spritze. Hochhausruine in Florida gesprengt Die Gebäudereste des vor elf Tagen teilweise eingestürzten Wohnkomplexes in Surfside bei Miami Beach sind kontrolliert gesprengt worden. Die Aktion wurde aus Sorge um die Stabilität der Ruine wegen des nahenden Tropensturms "Elsa" vorgezogen. Der Such- und Rettungseinsatz in den Trümmern soll nach der Sprengung wieder anlaufen. Es gibt allerdings kaum noch Hoffnung, Überlebende zu finden. Bislang wurden 24 Tote geborgen. Mehr als 120 Menschen gelten weiterhin als vermisst, wobei unklar ist, wie viele von ihnen sich zum Unglückszeitpunkt tatsächlich in dem strandnahen Gebäude aufhielten. Konferenz zur Reduzierung von Atomwaffen Bundesaußenminister Heiko Maas reist an diesem Montag zu Beratungen über nukleare Abrüstung nach Spanien. Gemeinsam mit den Außenministerinnen Spaniens und Schwedens leitet er eine Konferenz der sogenannten Stockholm-Initiative, in der sich 16 Länder zusammengeschlossen haben, um die Reduzierung der Atomwaffen weltweit voranzubringen. Nach dem Treffen zwischen US-Präsident Joe Biden und dem russischen Staatschef Wladimir Putin Mitte Juni sind die Hoffnungen auf Fortschritte auf diesem Gebiet wieder gewachsen. Papst in Rom operiert Papst Franziskus hat sich wegen einer Entzündung des Dickdarms einer Operation unterzogen. Er habe gut auf den Eingriff im Gemelli-Universitätskrankenhaus in Rom reagiert, teilte der Vatikan mit. Wie lange das katholische Kirchenoberhaupt in der Klinik bleiben muss, ist noch unklar. Bei dem 84-Jährigen war eine Verengung des Darms infolge einer Entzündung diagnostiziert worden. "Ever Given" darf bald weiterfahren Der Streit um Schadenersatz für die tagelange Blockade des Suez-Kanals durch das festsitzende Containerschiff "Ever Given" ist beigelegt. Die ägyptische Kanalbehörde erklärte, sie werde den seit der Bergung im März festgehaltenen Frachter am kommenden Mittwoch freigeben. Auf welche Schadenersatzsumme sich die Behörde mit dem japanischen Schiffseigner verständigt hat, wurde nicht mitgeteilt. Die "Ever Given" war am 23. März bei starkem Wind im Suez-Kanal auf Grund gelaufen, hatte sich schräg gestellt und so die Wasserstraße sechs Tage lang blockiert. Hunderte Schiffe konnten die Havariestelle nicht passieren, was den weltweiten Handel erheblich störte. Gasfördergebiet in Flammen Nach Berichten über einen Großbrand in einem Gebiet mit Gasvorkommen im Kaspischen Meer hat die staatliche Fördergesellschaft Socar in Aserbaidschan von einem ungestörten Betrieb gesprochen. Die Arbeit werde normal fortgesetzt, so ein Unternehmenssprecher. Auf Videos und Fotos waren ein Feuerball und Rauch zu sehen, die vor der Küste aufstiegen. Die Ursache und das genaue Ausmaß sind noch unklar.

Chile despertó - Chile ist aufgewacht. Eine eigentlich unscheinbare Preiserhöhung im Nahverkehr Santiagos war im Oktober 2019 Auslöser dafür, dass Chileninnen und Chilenen die zahlreichen sozialen Ungerechtigkeiten in ihrem Land nicht mehr hinnehmen konnten. Die Rente, Bildung, Gesundheit oder eben der Nahverkehr - zuviele grundsätzliche Versorgungspfeiler der Landes scheinen nur für die Bessergestellten ausgelegt zu sein und einem Großteil der Bevölkerung unerschwinglich, was zu den größten sozialen Unruhen führte, die das Land je gesehen hat. Die ungerechten, neoliberalen Zustände lassen sich in vielen Punkten noch auf die Konstitution des Landes zurückführen, die über das Ende der Militärdiktatur von 1990 hinaus Bestand hat. In einem Plebiszit am 25. Oktober 2020 votierten schließlich über 78% der chilenischen Bevölkerung für die Ausarbeitung einer neuen Verfassung, um ihr Land in eine demokratischere und sozialere Zukunft zu führen. Wie diese Zukunft mit all ihren Chancen und Risiken im Rahmen des nun eingeleiteten verfassungsgebenden Prozesses aussehen könnte und wie sich die heutigen sozialen Ungerechtigkeiten über Jahrzehnte entwickelt haben, wird in dieser Episode der "Freitagsgesellschaft" bei einer Flasche chilenischem Cabernet Sauvignon diskutiert.

Massenproteste haben in Chile ein Referendum für eine neue Verfassung erzwungen. Am Sonntag stimmen die Chilenen ab

Am 25. Oktober stimmen die Chilenen darüber ab, ob sie eine neue Verfassung wollen. Die alte stammt aus der Zeit von Diktator Pinochet und schreibt die soziale Ungleichheit fest, gegen die im Land seit einem Jahr demonstriert wird. Von Anne Herrberg www.deutschlandfunkkultur.de, Weltzeit Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei

In Chili werden afgelopen zondag kerken in brand gestoken, winkels geplunderd en politiebureaus aangevallen. Achter de rellen schuilt een breed gedragen onvrede over de corruptie, de verdeling van de welvaart en het brute optreden van de politie. Volgens veel Chilenen zou een nieuwe grondwet problemen kunnen oplossen. Komende zondag is daarover een referendum. We spreken erover met correspondent Boris van der Spek in Santiago en hoogleraar Patricio Silva van de Universiteit Leiden.

Am 25. Oktober entscheiden sich die Chilenen für oder gegen eine neue Verfassung. Seit Herbst 2019 ist das Land in Bewegung. Viele Frauen wollen mit dem alten Grundgesetz auch den Machismo abschaffen.

CDU-Bundesparteitag klärt die Führungsfrage - vorerst / Impeachment - die Verteidigungsstrategie der Republikaner / Anklage gegen Benjamin Netanjahu - KOMMENTAR / Warum die Chilenen weiter auf die Straße gehen / Exil-Iraner unterstützen Protestierende im Iran

Catalanen, Chilenen, Nederlandse boeren, Libanezen. Iedereen woest. Maar islamisering in Amsterdam want brave schapen die zich blind naar de slachtbank laten leiden. Mèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèh!

We zijn nu al weer een paar dagen in Nederland... tijd voor een terugblik op 5 jaar Chili. Wat is er in die tijd allemaal veranderd? Nu ik weer wat in Assen rondrijd, moet ik natuurlijk meteen het verkeer in Santiago noemen. Sinds 2014 is het alleen maar gekker geworden op de weg. Steeds meer mensen kunnen een auto betalen en die auto's passen al lang niet meer op het wegennet. Dus worden allerlei trucs bedacht om de capaciteit van de wegen optimaal te benutten. Zo hebben we weefvakken mogen verwelkomen en meerbaans rotondes. Natuurlijk werkt dat in het begin voor geen meter, omdat mensen niet meteen begrijpen hoe ze het weefvak of de meerbaans rotonde moeten gebruiken. De rotonde bij ons in de buurt stond dus meerdere keren helemaal vast. Maar goed, het is gewoon even wennen voor iedereen. De echte oplossing is natuurlijk om mensen úit de auto krijgen, maar dat lukt nog amper. In 2014 was Chili nog een land wat met de rug naar de rest van de wereld stond. Er was veel onbegrip voor andere culturen en gebruiken. Ik heb heel vaak moeten uitleggen waarom ik dingen op een bepaalde manier deed, want "zo hoort het toch niet". Ik merkte ook dat ik als buitenlander een rariteit was, regelmatig werd je aangestaard in de metro of de bus. In de afgelopen vijf jaar werd het voor Chilenen steeds goedkoper om naar het buitenland te vliegen en kwamen er steeds meer toeristen en immigranten naar Chili. Ook het internet helpt natuurlijk mee, vooral omdat steeds meer Chilenen Engels spreken. Je merkt daardoor dat het land zich opent: men vindt het normaler dat er ook andere culturen en gebruiken zijn en staat daar meer voor open. Het is daarmee ook steeds makkelijker om als buitenlander in Chili te leven, al is er natuurlijk nog steeds veel te winnen. Last but not least: voetbal! Kort voor mijn komst naar Chili ontpopte zich een gouden generatie voetballers. Al op het WK van 2014 legden Sanchez, Vidal, Bravo en consorten Brazilië het vuur aan de schenen. Maar waar Nederland na het WK diep wegzakte, ging Chili verder: in 2015 werd Chili in eigen land voor het eerst in de geschiedenis Zuid-Amerikaans kampioen! Ik had kaartjes voor de finale en ik heb nog nooit zoiets meegemaakt... drie uur van tevoren zaten al 50.000 supergespannen fans in het stadion. Na de winnende penalty tegen Argentinië barstte een prachtig volksfeest los, iedereen stond op straat te dansen, volwassen mannen vielen huilend in elkaars armen, alle clichés bij elkaar. En een jaar later werd ook het Amerikaans kampioenschap in de wacht gesleept, weer tegen Argentinië na penalty's, en weer met een groot feest erna. Wat een weelde! Helaas was dat het ook... de daaropvolgende kwalificatie voor het WK ging hartstikke mis en niet Chili, maar Peru ging naar het WK 2018. Ik dacht als Nederlander in Chili twee kansen op een leuk WK te hebben, maar dat ging dus twee keer faliekant mis. De eerste toppers haken nu af bij het Chileense elftal, dus Chili zit nu middenin de crisis waar Oranje twee jaar geleden zat. We hopen maar dat ook Chili zich weer zo weet te herstellen als Oranje momenteel doet! In de studio bij De Wereld van BNNVARA mocht ik er meer over vertellen.

Nog twee blogs, dus we gaan van de geschiedenis naar het nu. De vreemdste historische verhalen vind je als Nederlander natuurlijk rondom de koloniale tijd: het perspectief van een gekoloniseerd land geeft je een ander beeld van die periode. Het is eigenlijk vooral erg jammer die kolonisatie. Want wat een kaalslag heeft het opgeleverd. Dat kun je goed zien in het beroemde Chileense museum "Museo Precolombino", letterlijk vertaald het "Voor-Columbus-Museum". Wat een verscheidenheid van volken en gebruiken bestond er in Chili voordat de Spaanse legers daar vakkundig overheen gewalst zijn. De eerste kolonisators van Chili waren overigens niet eens de Spanjaarden, maar de Inca's, vanuit Peru. Zij kwamen tot de rivier de Maule en kregen het daar aan de stok met de Mapuches. Dat bleek een slecht idee, het is de Inca's nooit gelukt om de Mapuches te verslaan. Daarna kwamen de Spanjaarden, met Diego de Almagro in 1535 en Pedro de Valdivia 1540. Die laatste kwam tot de rivier Bio-Bio en liep daar ook vast op de Mapuches. De Mapuches hebben Pedro de Valdivia gevangen en vermoord. En laat ik even aanhaken bij de Game of Thrones hype: Volgens de legendes hebben de Mapuches Pedro de Valdivia vermoord door hem gesmolten goud te laten drinken. Viserys Targaryen heeft in Pedro de Valdivia dus een lotgenoot. Voordat hij vermoord werd heeft Pedro de Valdivia behoorlijk wat bereikt: hij stichtte de steden Santiago, Concepción, Valparaíso en Valdivia. Met zijn opvolgers heeft hij het Encomiendasysteem (met de fameuze haciendas) geïnstalleerd, feitelijk een systeem van grootgrondbezitters. De grote verschillen tussen arm en rijk van nu in Chili hebben hun wortels in dit systeem. En een bijzonder onderdeel van de historie: ook de Nederlanders waren hier in Chili! Zowel in 1600 en 1642 kwamen er Nederlandse schepen, nota bene gestuurd door een samenwerking van de WIC en de VOC. Omdat Nederland toen middenin de tachtigjarige oorlog zat en Spanje die financierde met zilver uit Zuid-Amerika, was het idee om in Chili zoveel mogelijk rotzooi te schoppen, de Spaanse activiteiten te ontregelen en ook zelf op zoek te gaan naar zilver en goud. Eerst kwam Sebastian de Cordes en later Hendrik Brouwer, een van de beste kapiteins van die tijd. De Nederlanders brachten het tot het eiland Chiloe, waar ze samen met de Mapuches onrust gingen stoken bij de Spanjaarden. Dat leverde geen structurele aanwezigheid op, want toen duidelijk werd dat de Nederlanders zelf ook achter zilver en goud aanzaten, werden ze er bij kop en kont weer uitgegooid door de Mapuches. In 1810 riep Chili (toen het gebied ten noorden van de rivier Bio-Bio) de onafhankelijkheid uit. Vervolgens heeft men zelf de oorlog tegen de Mapuches doorgezet en eigenlijk speelt deze strijd om land en rechten nog steeds. Daarna moest het diepere Zuiden bevolkt worden, daarvoor zijn veel Duitse kolonisten uitgenodigd. Dat zie je in die regio's nog steeds terug. Daarnaast kreeg Chili zelf ook imperialistische trekjes. Dat zie je bijvoorbeeld bij de Salpeteroorlog, waarbij delen van Peru en Bolivia werden veroverd, en bij de annexatie van Paaseiland. Vooral in het uiterste Zuiden, waar de Chilenen begin 1900 aankwamen, hebben ze verschillende volken compleet uitgeroeid. Wat dat betreft is Chili wel vergelijkbaar met de VS: van een kolonie naar een kolonisator. Een leuk feitje om mee af te sluiten: Sebastian de Cordes en zijn mannen werden tijdens hun samenwerking door de Mapuches ook voorzien van levensmiddelen. Daarbij zaten ook aardappelen. Zij zijn daarmee de eerste Nederlanders ooit die aardappelen hebben gegeten. Zo zie je maar weer: al het goede komt uit Chili! Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.

Protesteren zit de Chilenen wel redelijk in het bloed, het lijkt soms alsof iedereen ontevreden is. Toch springt er één categorie uit: de studenten. En hun ontevredenheid is ook wel te begrijpen. De politiek werkt hier vrij simpel: er is een links en een rechts blok van partijen en een president mag maar één termijn zitten, maar kan na de volgende termijn wel weer mee doen. Je ziet dus veel dat de ex-president ook weer de nieuwe president wordt en presidenten dus om en om regeren. Zo zijn de afgelopen vier presidenten hier Bachelet, Piñera, Bachelet en nu Piñera. Je ziet daardoor regelmatig dat het beleid van de voorganger weer wordt teruggedraaid. Dat is nu ook bij de studenten aan de hand: Bachelet wordt onder andere verkozen vanwege haar belofte van gratis universitair onderwijs. Zij was een mooi end op weg, maar Piñera draait die wijzigingen nu weer terug. En dat is redelijk bizar, want Chili is één van de duurste landen ter wereld qua onderwijskosten, terwijl het gemiddelde inkomen helemaal niet in de wereldtop zit. Voor een studie van je kind ben je hier zomaar het gemiddelde inkomen kwijt... en waar moet je dan van eten? Daarnaast zijn er het afgelopen jaar veel problemen aan de oppervlakte gekomen over seksisme. Zo zijn de boeken meestal van mannelijke auteurs, hebben de "beste" opleidingen veelal mannelijke professoren én studenten en worden er veel vrouwonvriendelijke grappen gemaakt. Bovendien zijn er veel problemen met seksuele intimidatie en handtastelijkheden. Klachten daarover worden intern onderzocht, zonder inspraak van studenten of beroepsmogelijkheid. Dat leidt natuurlijk tot problemen. Naar aanleiding van twee rottige gevallen ging het vorig jaar los, we hadden hier een heuse maagdenhuisbezetting. Wekenlang hielden studenten universiteitsgebouwen bezet. Dat deden ze in de winter en de universiteitsleiding zette al snel domweg de kachels uit, dus het was geen pretje voor de studenten. Maar de studenten hebben doorgezet en er is toen toegezegd om stevige veranderingen door te voeren. Ondertussen blijkt dat dat nog wel wat voeten in de aarde gaat hebben, maar het begin is er. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik meer vertellen over protesten.

Deze blog en podcast krijgen nog maar vijf afleveringen dan zit het erop... want wij gaan Chili verlaten! Vijf jaar geleden kwam ik met drie koffers naar Chili om samen te gaan wonen met Flavia. Nu vertrek ik weer naar Nederland met een vrouw, twee kinderen en een container vol spullen. Het waren vijf prachtige jaren, vooral natuurlijk vanwege mijn bruiloft en de geboorte van mijn beide kinderen. Maar nu staat de volgende etappe voor de deur: ik heb in Assen een prachtige baan aangeboden gekregen. Daarnaast is het voor ons een mooie kans om de kinderen in het Nederlandse basisonderwijs te laten instromen, want daar mag je leren met vallen en opstaan, jonge kinderen worden niet meteen onder druk gezet om goede resultaten te halen. Daarbij vind ik het erg belangrijk om mijn kinderen ook echt te zien opgroeien, dus de Chileense werktijden passen daar niet zo bij. Nu dus de laatste weken in Chili en zoals altijd gebeurt er genoeg. Zo is in Las Condes het fietsen weer een thema. Al jaren wordt het fietsen gestimuleerd, maar dat gaat allemaal een beetje rommelig. Zo worden fietspaden hier meestal in de bestaande weg gepropt, dus het fietsen is een avontuur: rondom bomen, drempeltje op, drempeltje af... een hele belevenis. In Concepción maken ze het nog gekker: daar is kortgeleden zelfs een bushokje midden op het fietspad geplaatst. De burgemeester van onze gemeente Las Condes is dit jaar in Amsterdam op werkbezoek geweest en kwam blijkbaar vol inspiratie terug. Afgelopen week is namelijk in drie straten het "Shared Space Concept" geïntroduceerd: 30-kilometerzones waar het de bedoeling is dat auto's, fietsers en steps de weg delen. Het lijkt mij nogal ambitieus, vooral omdat in de rest van Las Condes de auto nog gewoon de koning van de weg blijft. Mijn eerste rit over zo'n gedeelde weg viel nog erg tegen: de auto's crossen er nog steeds 60 en de fietsers kiezen toch maar voor de stoep. Maar goed: het is een pilot, dus we gaan het zien! Het was hier ook weer Dag van de Arbeid. Sowieso een prachtig concept: het werken vieren en daarom vrij zijn en dus niet werken. Hier gaan dan veel mensen de straat op om te protesteren voor voor betere lonen, hogere pensioenen, meer bescherming en vrouwenemancipatie. Dit jaar stak meneer Luksic, een van de rijkste Chilenen, een lont in het kruitvat. In een interview klaagde hij over de middenklasse, die maar niet tevreden lijkt te stellen. En dat terwijl ze nu kunnen reizen, hun tweede auto hebben en een strandhuis kunnen kopen. Uit die opmerking blijkt vooral hoezeer meneer Luksic losstaat van de realiteit, want middenklassers kunnen zich hier meestal niet eens een eerste auto en een eerste woning veroorloven. De meeste mensen zitten in de schulden en als ze hun baan verliezen zitten ze meteen in grote problemen. Reden genoeg dus voor de middenklasse om niet al te tevreden te zijn met hun huidige situatie. Tot slot gaat het hier over de Chinchorros. Dit zijn mummies die in het Noorden van Chili, rondom Arica, gevonden zijn. Het bijzondere is dat zij 2.000 jaar ouder zijn dan de oudste Egyptische mummies, ze komen uit 5.000 voor Christus. Ontzettend bijzonder, zou je zeggen. Toch is er lange tijd maar weinig aandacht voor geweest. Zo is bijvoorbeeld maar 10% van de mummies te bezichtigen, omdat het museum domweg niet meer ruimte heeft. Dat gaat nu veranderen, want de regio wil een UNESCO-aanvraag doen. Daarvoor is het wel nodig dat er enige aandacht voor is, dus daar wordt nu al enige tijd fors op ingezet. Wij hebben de mummies in 2017 gezien, toen we een tripje naar Arica maakten. We zaten toen in het werkelijk magnifieke hotel van Nederlander Hein Storm van Leeuwen. Dus mochten de mummies inderdaad wereldberoemd worden, dan kan zijn hotel vast ook op een fors aantal gasten rekenen. Ik gun het Hein en de mummies van harte! Op de radio bij BNNVARA GAAN! mocht ik er meer over vertellen.

In de discussie over pensioenhervormingen in Nederland wordt Chili vaak genoemd als een voorbeeld van hoe het zou moeten. Toch zijn de Chilenen zelf hartstikke ontevreden met hun pensioenstelsel. Hoe zit dat? Het systeem in Chili is in de basis vrij simpel: je mag hier zelf kiezen uit zes commerciële "pensioenbanken". Daarin lijkt het erg op de Nederlandse zorgverzekering. Elke aanbieder geeft je de keuze uit 5 "strategieën", waarmee je geld met meer of minder risico wordt belegd. Je keuze is niet afhankelijk van je werkgever, dus als je van baan verandert, houd je gewoon hetzelfde pensioenplan. En ben je ontevreden, dan kun je overstappen naar een andere aanbieder. Na het kiezen van een pensioenbank ga je pensioen sparen. Daarin heb je geen keuze: er wordt verplicht 10% van je bruto-inkomen doorgestort naar je pensioenbank, overigens met een bepaald maximum. Sinds kort geldt dit ook voor ZZP'ers, dus iedereen doet mee. Iedereen bouwt geld op in zijn eigen potje en dus niet in een gedeeld fonds, zoals in Nederland. De pensioenbank belegt het geld volgens de door jou gekozen strategie en als alles goed gaat groeit je potje geld zo gestaag. Als je uiteindelijk met pensioen gaat moet je weer kiezen, dit keer voor een pensioenuitvoerder. Die doet op basis van de grootte van jouw potje een voorstel voor een maandelijkse pensioenuitkering. Daarvoor heb je twee mogelijkheden: je kunt een (hogere) uitkering krijgen voor een vast aantal jaren, of een (lagere) uitkering voor zo lang als je leeft. Het systeem heeft ook belangrijke nadelen. Allereerst natuurlijk dat je zelf je potje moet vullen. Mensen die niet hun hele arbeidsleven een betaalde baan hebben gehad, hebben dus aan het eind van hun carrière weinig in het potje zitten. In een land als Chili is de informele sector (grijs en zwart werk) groot en de werkloosheid is regelmatig hoog, dus dat is een serieus probleem. Bovendien is 10% van weinig natuurlijk weinig, dus een slechtbetaalde baan levert ook weinig pensioen op. Uiteindelijk halen de Chilenen maar zo'n 45% van hun gemiddelde (!) salaris als pensioenuitkering, voor vrouwens is dit zelfs maar 31%. Een ander probleem zijn de beheerkosten. Die zijn met gemiddeld 1,5% gewoon hartstikke hoog. Extra vreemd is dat meerdere pensioenbanken eigendom zijn van dezelfde families die ook de grote bedrijven bezitten waar de pensioenbank weer in investeert... dat stinkt natuurlijk. En, net als bij de Nederlandse zorgverzekeraars, is de concurrentie in de praktijk ver te zoeken: in hun kosten kijken de pensioenbanken naar elkaar en de werknemer stapt lang niet zo vaak over als vooraf was verwacht. Uiteindelijk is de gemiddelde pensioenuitkering met zo'n 300 dollar per maand zelfs lager dan het minimumloon. Het is dus wel begrijpelijk dat veel Chilenen aardig tabak hebben van het systeem: het is duur, verplicht en levert een laag pensioen op. Het is wel een ontzettend goed systeem geweest voor de eigenaren van pensioenbanken, omdat de beheerkosten ook bij slechte rendementen gewoon doorlopen en er constant "lucht" lijkt te zitten tussen het gerealiseerde rendement en het gemiddelde marktrendement in dezelfde periode. Daarmee heeft het Chileense pensioensysteem alleen maar bijgedragen aan het grootste probleem van Chili: de gigantische inkomensongelijkheid. Tel daarbij op dat het systeem bedacht is door José Piñera, destijds minister van dictator Pinochet en zijn broertje Sebastian Piñera nu president is en het is wel logisch dat veel Chilenen protesteren tegen het pensioensysteem "van de regering/elite". De regering heeft al wat reparaties en hervormingen aangekondigd, maar dat lijkt bij lange na niet voldoende om het systeem wat socialer te laten functioneren. Ik zou Wouter Koolmees dus willen aanbevelen om het Chileense stelsel als voorbeeld te bekijken, maar zeker niet klakkeloos over te nemen. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.

Een Peter Buurman vervang je niet zo makkelijk. Daarom trommelde Yordi niet 1 maar 2 invallers op in Buurmans afwezigheid. VI Pro-aanvoerder Pieter Zwart en AnnevanDagennacht. Aangezien het Pieter niet was gelukt om de voormalig trainer van Chili naar Zeist te krijgen, nam Yordi hem deze aflevering maar mee naar de Chileense competitie. Met succes: Colo Colo, O’Higgins en Pieter wisten de koude half spaces zonder Buurman met veel plezier te bezetten!Plus:De oproep van Pieter aan Louis van Gaal en Jose MourinhoAuto.nl Speler van de Week: Joao Felix!Tip: dit wordt dé Neutrale Ploeg van komend seizoenExtra: de nabeschouwing van de Total Afrika Cup of Nations-loting⚽️Neutrale Kijkers wordt gepresenteerd door Peter Buurman en Yordi Yamali, in samenwerking met Dag en Nacht Media. De minuut diepteanalyse van de werkvloer wordt verzorgd door Pieter Zwart. De illustratie is van Barry Pirovano. De Gegenpressing-jingle is van Laurens Collée. De intromuziek is 'Tachanka' van Leon Lishner and Friends. Hij is overleden in 1995. Pokoysya s mirom. De remake van Tachanka is van Studio Kloaq.⚽️Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door onze hoofdsponsor Auto.nl! Iedere week kiezen we een auto.nl-speler van de week!⚽️Verder werken we ook nog samen met VI Pro! Iedere week is een artikel naar onze keuze gratis te lezen via https://www.vi.nl/neutralekijkers. Deze week lees je het verhaal over hoe Top Oss met veel succes de tactiek van Sheffield United overnam.⚽️Abonneren kan op iTunes, daar kan je ook een recensie achterlaten. Neutrale Kijkers staat ook op Spotify, Stitcher en andere podcast-apps. Voor meer podcasts, kijk ook eens op www.dagennacht.nl.⚽️Reageren op deze podcast kan ook. Stuur een leuk berichtje naar ons op Twitter, naar @buurtvader en @TheFev. Mailen kan naar neutralekijkers@gmail.com.

Verschillen in taal, in cultuur, in regels... geen wonder dat er af en toe wat ongemakkelijke situaties ontstaan. Vooral bij begroetingen en in discussies is het vaak raak. En om te beginnen met die begroeting: hier krijgen vrouwen altijd een zoen op de wang, of je ze nou kent of nog nooit hebt gezien. En het blijft bij één zoen, nummer twee en drie moet je als Nederlander snel vergeten. Behoorlijk wennen in het begin, want aangezien ik ook wat langer ben dan de gemiddelde Chileense, laat je een vrouw toch wat lullig met haar lippen in de lucht hangen als je niet even inbuigt voor een zoen op de wang. Nog steeds is het lastig als je Nederlandse dames in Chili tegenkomt, doen we dan drie zoenen of maar één? Meestal helpt het dan om gewoon maar even aan te kondigen wat de bedoeling is, anders blijft het gokken. Voordat ik naar Chili kwam dacht ik dat de Nederlandse directheid ook een groot probleem zou zijn, maar dat valt eigenlijk wel mee. Mensen vinden het hier best verfrissend om gewoon te horen wat iemand vindt, zonder omhaal van woorden. Het probleem ligt eigenlijk precies andersom. De Chileen is namelijk vaak erg subtiel (verhullend) in zijn uitspraken, wat betekent dat je er altijd wat achter moet zoeken. Dat doen Chilenen dus bij mij ook, terwijl ik het helemaal niet zo bedoel. Zo waren wij bijvoorbeeld twee jaar achter elkaar aan het strand op vakantie en zei ik na afloop: "Het strand was heerlijk, maar ik wil de volgende keer ook wel eens ergens anders heen." Sindsdien is mijn schoonfamilie ervan overtuigd dat ik het strand HAAT. Je moet hier dus heel goed op je woorden letten, anders wordt je van alles aangewreven. Met de taal heb ik in het begin ook stevig geschutterd. Het beroemdste voorbeeld is een visite aan ene Paula, die ik op dat moment nog niet kende. Aangekomen bij Paula's huis werden we opgewacht door een vrouw die door mijn zwager direct werd begroet met een hartelijk "Hola Linda!". Ik heb Linda dus ook hartelijk begroet en we raakten aan de klets (oftewel: zij druk in het Spaans aan het praten, ik zat er braaf bij). Na drie uur heb ik toch eens geïnformeerd of Paula ook nog kwam. Toen bleek natuurlijk dat "Linda" Spaans is voor "schoonheid" en dat we al drie uur met Paula zaten te praten. Je kunt je voorstellen dat dit verhaal nog elke keer als Paula en ik elkaar treffen uitgebreid wordt verteld... daar kom ik vermoedelijk nooit meer van af. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.

De grootste frustratie van alle buitenlanders in Chili is volgens mij het totale gebrek aan klantvriendelijkheid. Het is niet eens zo dat ze hier bewust gemeen zijn, het zit hier gewoon niet in het systeem van mensen. Het beste voorbeeld daarvan is nog wel dat zelfs Chilenen in een bar of restaurant liever niet door Chilenen bediend willen worden. Dan moet je namelijk hard je best doen om de aandacht van een ober of serveerster te krijgen. De Colombiaanse, Venezolaanse en Peruaanse immigranten hebben meestal wél de aandacht voor je, dat verschil merk je meteen. Blijkbaar zit er toch iets in de Chileense cultuur hier... Op het ondernemend denken van medewerkers hoef je hier in ieder geval niet te rekenen. Zo gingen wij ooit eten bij een hamburgerrestaurant. We waren al verbaasd dat er zoveel plek was, we konden heerlijk op het terras zitten. Totdat ze met de kaart kwamen en daarbij meldden dat de hamburgers op waren. Dat is dus 95% van hun menukaart. Wij zijn aan de overkant op het terras gaan zitten bij de concurrent en tot mijn verbazing is bleef de tent zonder hamburgers de hele avond open, met 5 man personeel, terwijl iedere klant direct weer vertrok omdat er geen hamburgers waren. En niemand denkt "Of ik ga nu hamburgers regelen, of we doen de tent dicht voor vandaag". De mentaliteit van medewerkers is hier nogal strikt, de regeltjes worden gevolgd. Dat gebeurde bijvoorbeeld toen wij een auto hadden gehuurd, alles prima in orde, de totale rekening kwam op 450 euro, die wij meteen hebben afgerekend. Maanden later kreeg ik een algemene mail over de policy van het bedrijf: bepaalde tolkosten worden apart verrekend. Weer een maand later kreeg ik een aparte rekening van maar liefst 80 eurocent voor één of ander tolpoortje. Toen ik vervolgens vroeg of zij werkelijk voor 80 cent een factuurproces gingen inzetten, kreeg ik weer een mail met een algemene uitleg. Ondertussen was het bedrag al afgeboekt.Na enig doorzeuren van mijn kant een mail met "We hebben het besproken en we gaan u de 80 cent terugboeken". Dan heb je dus als bedrijf al zo'n 50 euro besteed aan een rekening van 80 eurocent, heel handig allemaal. Het meest valt op dat elk probleem uiteindelijk jouw probleem is als klant. Zo heeft een simpele reparatie aan onze douche ooit meer dan een maand geduurd, omdat de werklui de glaswand uit hun handen lieten vallen. De levertijd van een nieuwe glaswand was drie weken, dus na drie weken zonder bericht ben ik gaan bellen. Helaas, ze hadden nog niets vernomen van de glasfabriek. Uiteindelijk heb ik zelf gebeld en bleek dat de fabriek al 3 weken zat te wachten op een antwoord van de uitvoerder. Als je dan vervolgens heel kwaad wordt en aangeeft dat het nu heel rap moet, kan het nog weer op redelijke termijn, maar je moet er altijd bovenop zitten hier. En dat dus om een door hen gemaakte fout te herstellen! Het is niet alleen kommer en kwel: vaak nemen medewerkers de tijd voor je, je krijgt hier meestal nog een echt persoon aan de lijn en het blijft fijn dat men praktisch nooit een loopje met je probeert te nemen. Maar er kunnen nog een boel stappen gezet worden qua klantvriendelijkheid in Chili!

In Chili begint de herfst weer en dus is het tijd voor de griepprik. Ook hier wordt veel gepraat over inentingen en besmettelijke ziekten. Natuurlijk zit ik, als vader van twee jonge kinderen en als echtgenoot van een lerares, middenin de verhalen over inentingen en ziektes die rondgaan. Chili heeft een bijzondere geschiedenis qua epidemieën. Het land ligt eigenlijk met de rug naar de rest van de wereld: het Andes-gebergte tussen Chili en Argentinië, de Atacama-woestijn tussen Chili en Peru en de Grote Oceaan tussen Chili en Australië. dat vrijwaarde Chili lang van "buitenlandse virussen". Toen de Spanjaarden binnenvielen met al hun ziekten werd het dan ook een slachtpartij, er zijn veel meer oorspronkelijke bewoners van Chili gestorven door vreemde ziekten dan door gevechten met de Spanjaarden. In de recente geschiedenis hebben we vooral veel "bijna-epidemieën" gehad. Zo was er in 2016 het zikavirus, dat vanuit Brazilië deze kant op kwam. De vliegen die de ziekte verspreiden zijn ook in Arica (in het Noorden van Chili) gevonden, maar gelukkig zaten de autoriteiten er bovenop en is er geen uitbraak geweest. In 2017 was er zelfs een kleine lepra-uitbraak onder Haïtiaanse immigranten. Ik dacht eerlijk gezegd dat lepra al wereldwijd was uitgeroeid. Gelukkig viel ook dat mee, de meeste mensen schijnen overigens resistent te zijn voor lepra. En vorig jaar was er een heftige griepgolf. In Europa hadden toen vooral veel mensen een lichte griep (een B-virus), in Noord- en Zuid-Amerika ging op dat moment een veel heftigere griep (een A-virus) rond. Op een gegeven moment vielen in de Verenigde Staten 4.000 doden per week, dus toen die griep snel oprukte naar Ecuador begon men het in Chili ook wel spannend te vinden. Ook dat is met een sisser afgelopen, maar de protocollen en prikken lagen hier klaar. Er is hier in het algemeen wat minder verzet tegen inentingen. Sowieso nemen Chilenen sneller medicatie bij welk probleem dan ook, dus een prikje kan er dan ook wel bij. De verplichten inentingen zijn gratis verkrijgbaar. Maar als je naar de duurdere ziekenhuizen hier gaat, kun je ook nog allerlei dure varianten op de basis-inentingen krijgen waarvan beweerd wordt dat ze minder bijwerkingen etc. hebben. Wij houden het maar gewoon op het staatsprogramma. Ook andere besmettingen worden heel serieus genomen: zo mag je geen dierlijke en plantaardige producten meenemen naar Chili, op het vliegveld wordt daar scherp op gecontroleerd. Dat geldt ook voor post: een pakketje van mijn ouders met daarin een zak pepernoten is al eens vernietigd. Levensgevaarlijk natuurlijk, die pepernoten! Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.

Deze week was de week van bisschoppen, presidenten en wegenbelasting. Eigenlijk allemaal verhalen met een langere historie. Allereerst de bisschoppen: die liggen nog steeds onder vuur omdat ze misbruikgevallen in de katholieke kerk onder het tapijt zouden hebben geveegd. Dit keer was het verhaal nog wat vreemder: het ging om een priester die een 40-jarige man zou hebben gedrogeerd en verkracht in de belangrijkste kathedraal van Chili. De man heeft dit toen bij de biecht verteld aan Ricardo Ezzati, tot zeer recent de aartsbisschop van Santiago. Ezzati reageerde hierop door de man te vragen vooral te bidden voor de priester, heeft hem 30.000 pesos (40 euro) gegeven en gevraagd verder zijn mond erover te houden. Bij het onderzoek naar dit geval beriep Ezzati zich vervolgens op zijn zwijgrecht. Het zal jullie niet verbazen dat de positie van de beste man volstrekt onhoudbaar werd, hij is dus ook ontslagen en vervangen door Aós Braco. Helaas duiken er ook meteen weer beschuldigen op over deze man, dus deze toestanden zijn nog lang niet ten einde. Iedereen hier is er ontzettend klaar mee, zelfs priesters: een groot aantal begon zondag de mis met het voorlezen van een brief, waarin stond dat zij hopen dat alle misdragingen worden opgespoord en zo streng mogelijk gestraft worden, omdat ze zich kapot schamen. Prachtig statement! Ook de presidenten van Zuid-Amerika waren in het nieuws: gezien de toestanden in Venezuela, lid van de UnaSur (zeg maar de Zuid-Amerikaanse EU), hebben de andere presidenten nu bedacht om dan maar een nieuw clubje te beginnen waar Venezuela niet inzit: De ProSur. deze week werden in Chili de papieren getekend. Nu zijn alle presidenten hier momenteel wat rechtse jongens, maar de Braziliaan Bolsonaro is toch wel de sterspeler van het gezelschap. Hij knoopte er ook meteen een staatsbezoekje aan Chili aan vast, hoewel het gebruikelijk is dat hij eerst naar Argentinië gaat. "Op z'n Trumps" gaat hij dus meteen als een olifant door de porseleinkast en staan de verhoudingen hier meteen verder op scherp. Gezellig! En dan de wegenbelasting: de zomervakantie is net voorbij, bij veel Chilenen is de portemonnee leeg en nu zitten we in de gevreesde maand maart: het is betalen geblazen! Eerst en vooral de schoolkosten: niet alleen het zeer hoge schoolgeld moet nu betaald worden, maar ook de schooluniformen en zelfs hele pakketten met schriften, pennen etc. En daarbij komt dan nog de wegenbelasting, die hier ook jaarlijks betaald wordt. Je krijgt je "rijvergunning" bovendien pas als alle openstaande boetes betaald zijn en de APK geldig is. Wie niet helemaal bij was heeft dus met wegenbelasting, boetes en reparaties een beste kostenpost deze maand. Overigens mag je de wegenbelasting hier bij iedere gemeente betalen, dat hoeft niet in je eigen gemeente. En aangezien het de grootste bron van inkomsten is voor gemeenten, proberen ze je deze maand allemaal te verleiden om de zaken bij hen te regelen. Dat kan makkelijk bij een kraampje langs de weg, soms zelfs middenin de nacht, alles voor de klant! Na deze maand is dat helaas weer over en mag je voor je ID-kaart gewoon weer op kantooruren in de rij gaan staan. We genieten er dus nog maar even van! Op de radio bij BNNVARA GAAN! mocht ik er meer over vertellen.

Chili heeft drie buurlanden: Argentinië, Bolivia en Peru. Maar hoe is de relatie met deze landen? Argentinië is het belangrijkste buurland van Chili. De Andes vormt een mooie schutting tussen Chili en Argentinië en ook hier maakt een goede schutting een goede buur. Natuurlijk is er wel genoeg uitwisseling tussen beide landen. Je merkt ook best wel verschil in mentaliteit: vooral het fanatisme en de "aanwezigheid" van Argentijnen valt op, daarnaast is de Chileen toch wat koeler en ingetogener. Met Peru en Bolivia is de relatie behoorlijk wat koeler. Bolivia wil nog steeds zijn toegang tot de zee terug, die ze tijdens de Salpeteroorlog lang geleden hebben verloren aan Chili. De zaak die Bolivia aanspande bij bij het Internationaal Hof in Den Haag hebben ze verloren, maar toch blijven hierin volharden. Dit wordt vanuit Chili ondertussen wat meewarig bekeken. Tijdens voetbalwedstrijden tussen de beide landen wordt zelfs regelmatig een "wie niet springt die heeft geen zee" ingezet door de Chilenen. Peru had vanuit dezelfde oorlog een vergelijkbaar conflict met Chili. De Peruanen hebben hun zaak bij het hof in Den Haag wel gewonnen, wat een klein stukje zee heeft opgeleverd. Blijkbaar was dat voor beide partijen prima. Dat Peru ten koste van Chili naar het afgelopen WK ging, vond men hier dan wel weer erg jammer. Ook blijft het onduidelijk wie van beide landen de Pisco als nationaal product mag claimen, daar zullen ze vermoedelijk nooit uit komen. Maar voor de rest kunnen we het ondertussen prima vinden met de Peruanen. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.

Rampen en noodhulp In Chili heb je elk jaar tenminste twee grote rampen: als er geen vulkaan uitbarst of grote aardbeving plaatsvindt, dan heb je wel een grote bosbrand over overstroming. De grootste recente ramp was de aardbeving van 2010, waarbij de reactie van de overheid behoorlijk te wensen overliet. Zo werd het leger veel te laat ingezet en kwamen er in eerste instantie geen waarschuwingen voor tsunami's. Als reactie daarop wordt nu vaak meteen het leger naar een ramp gestuurd. Dat levert ook weer de nodige logistieke issues op, want de soldaten die komen helpen moeten natuurlijk ook eten, drinken en naar het toilet. Daar heeft de regering dus vaak ook al de handen vol aan. Ook de gemiddelde Chileen zit niet stil als er een ramp gebeurt: meteen beginnen allerlei mensen met familie en vrienden in het getroffen gebied zelf hulpacties te organiseren. Je wordt dan om een bijdrage gevraagd in geld of in spullen, bijvoorbeeld boodschappen van de supermarkt, een slaapzak of kleding. Meestal geeft iedereen wel wat, dus je hebt snel een busje vol. Daarmee rijdt je dan zelf naar de rampplek, want Chilenen vertrouwen er niet op dat de officiële instanties de hulp op de goede plek kunnen krijgen. En dus heb je nóg een grote groep mensen in de rampregio, die zelf ook weer moeten eten, drinken en naar het toilet. De vrijgevigheid van de Chilenen is dus zeker te prijzen, maar wellicht kan de organisatie wat slimmer. Zo ben ik zelf in 2017 ook eens mee geweest met een hulpproject bij de bosbranden in het zuiden van Chili. We gingen er vanuit dat we stevig de handen uit de mouwen mochten steken met 40 man: greppels graven, huizen herbouwen, noem het maar. Uiteindelijk hebben we met 40 man vooral spullen uitgedeeld die we mee hadden... om heel eerlijk te zijn hadden 6 man dat ook prima gekund. Maar goed, we hebben ons steentje kunnen bijdragen. Ook rijke Chilenen willen wel bijdragen aan de hulp na rampen en dat heeft ook wel impact: zo heeft Lucy Avilés destijds op eigen rekening een blusvliegtuig (inclusief crew) uit de VS gehuurd voor miljoenen dollars om te helpen met het bestrijden van de bosbranden. De Chileense overheid zag vervolgens hoe effectief dat was en heeft de huur voortgezet. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.

Vandaag begint het weer: het Festival Internacional de la Canción de Viña del Mar, oftewel het Festival de Viña! Dit jaar met Marc Anthony, Bad Bunny, Wisin & Yandel, Becky G en, jawel, de Backstreet Boys. Zoals elk jaar zal dit festival het nieuws weer domineren deze week... maar hoe zit het nou eigenlijk in elkaar? Het festival de Viña bestaat sinds 1960 en je mag het zien als het Songfestival van Midden- en Zuid-Amerika. Er is ook nog steeds een heuse competitie met twee categorieën: popmuziek en folkmuziek. En Nederlanders, wees trots: in 1972 won Arubaan Julio Bernardo Euson namens Nederland de competitie met het nummer "Julie". Nu kent niemand Julio Bernardo Euson hier... en ook de winnaar van vorig jaar zullen weinig Chilenen je kunnen noemen. Het festival draait tegenwoordig namelijk helemaal om de voormalige "side acts": de optredens van populaire artiesten zijn tegenwoordig het meest belangrijk. Eigenlijk zijn alle Latin bigshots al meerdere keren langs geweest en daarnaast een mooie stoet van andere artiesten van over de hele wereld. Maar ook deze artiesten gaan de strijd aan... met het publiek. Dat publiek "El Monstruo" genoemd, oftewel "Het monster". Ze zitten met 15.000 man sterk in een ampfitheater van Viña del Mar en staan erom bekend dat ze enorm kritisch zijn. Regelmatig wordt er een artiest "opgegeten door het monster". Die artiest wordt na een minuut of 10 gewoon van het podium gejouwd en gefloten en vervolgens tegen zichzelf in bescherming genomen door de organisatie. Dit gebeurt gemiddeld één keer per jaar. Maar gaat het goed, dat bepaalt het publiek middenin de show ineens dat er een zilveren, gouden of platina meeuw moet worden uitgereikt. En ook daar wordt de show gewoon voor onderbroken. Zit je als artiest net lekker in de flow, krijg je dat ineens! Het is overigens aardig "Mini-Playbackshow": het is helemaal niet gek als er 24 meeuwen uitgaan in een jaar. Het festival is enorm populair en als Latin artiest kun je hier ook echt je doorbraak maken, zoals recent J Balvin (mi gente), Nicky Jam (El Perdon), Wisin (Escápate Conmigo), Don Omar en Maluma (Felices los 4) al meemaakten. Wie het monster temt, is beroemd in Latijns-Amerika. We gaan er weer voor zitten dit jaar, benieuwd wie er dit jaar uitspringen! Op de radio bij De Wereld van BNNVARA mocht ik er meer over vertellen... inclusief een stukje "Julie" van Julio Bernardo Euson! Gaat dat luisteren!

De salarissen in Chili zijn laag, maar de prijzen zijn hier eigenlijk best hoog. Voor veel mensen is dat een probleem, maar een aantal mensen hier zijn zo rijk dat het er makkelijk af kan. Hoe zit dat? Het gemiddelde salaris in Chili ligt rond de 750 euro per maand, het minimumsalaris is slechts 350 euro per maand. En dat is een probleem, want in bijvoorbeeld de supermarkt of voor een hotelkamer betaal je gemakkelijk 50% méér dan in Nederland. Het is daarom best moeilijk om in Chili je hoofd boven water te houden met een "normale" baan. Vaak zie je dat gezinnen inkomens combineren: met twee werkende ouders en inwonende volwassen kinderen met een baan red je het samen aardig. Zo heb je een overgrote meerderheid die elke maand weer ploegt om de eindjes aan elkaar te knopen. Een echte middenklasse bestaat nog steeds niet echt in Chili, dus van daar gaan we rechtstreeks naar een soort mytische groep van 25 families die schathemeltjerijk zijn. Deze families zijn met conglomeraten van bedrijven actief in allerlei sectoren, maar de belangrijkste zijn toch wel de mijnbouw, retail en dienstverlening. Een paar voorbeelden: De familie Luksic is toch wel de bekendste: rijk geworden met kopermijnbouw, een bank, metaalbewerking en bierbrouwer CCU. Van hen hoor je nooit zoveel in de media, maar alles samen zitten ze op zo'n 4,2 miljard dollar aan waarde. Bekender is Horst Paulmann, de Chileen van Duitse afkomst die op geheel eigen wijze leiding geeft aan Cencosud. Cencosud is de grootste retailketen van Chili en verbindt van alles. Zo kun in je een shoppingmall in eigendom van Cencosud naar een supermarkt van Cencosud om daar met je Cencosud creditcard je boodschappen te betalen. Zo verdient meneer Paulmann meteen drie keer aan jouw betaling. Dan schiet het wel op natuurlijk. Eervolle vermelding is voor Sebastian Piñera, de huidige president hier. Hij is rijk geworden met de introductie van de creditcard in Chili. Dat is ironisch, want de creditcard helpt nou juist veel "normale" Chilenen om zich zover mogelijk in de schulden te steken. Piñera heeft er mooi aan verdiend en is vervolgens ook de baas geweest bij de belangrijkste vliegmaatschappij, het belangrijkste televisiestation én de grootste voetbalclub. En nu president, al voor de tweede keer... een echte Chileense Berlusconi dus! Op de radio bij De Wereld van BNNVARA mocht ik er meer over vertellen.

Voetballen in Chili is niet te vergelijken met voetballen in Nederland. Daar is ook op laag niveau het voetbal bijna professioneel georganiseerd. In Chili is dat iets anders: bij de liga's hier is het altijd de gok hoe het georganiseerd is: komt je tegenstander opdagen, is er een veld, een scheidsrechter, een bal, zitten er netten in de goals? En zo gaat de Chileen er zelf ook mee om: veel afzeggingen, veel laatkomers. En daar komt nog iets bij: ook op lagere niveaus gaan de Chilenen er pittig in. Gemiddeld valt er elke wedstrijd wel een rode kaart. Met "La Naranja Mecanica", het team van Nederlanders in Chili, spelen we elke donderdag een onderling vriendschappelijk potje 7 tegen 7. Dat is elke donderdag een avond vol vermaak: een leuk potje voetbal, een biertje op het terras en uitzicht op tenminste één opstootje per avond op de andere velden.

Afgelopen week hebben wij hier de 208e verjaardag van de onafhankelijkheid van Chili mogen vieren. En dat pakken ze meteen goed aan hier: drie vrije dagen met een weekend eraan vast. Dat is dan vijf dagen lang barbecuen, empanadas (deegenveloppen met vlees) eten en bier drinken. En "terremotos", een vreemde combi van zoete witte wijn, grenadine en ananasijs die inslaat als een bom. Daarnaast heb je ook nog de "fondas": feesten in het park met rodeos, dansfeesten... en vooral barbecues, bier en terremotos. Het is echt een ontzettend vreet- en drinkfestijn hier, sommige Chilenen werken in vijf dagen 35.000 calorieën naar binnen en komen tot 5 kilo aan. In één week! Dit keer viel het wel mee, want het weer hielp niet mee. Het was wat regenachtig. Dat betekent niet dat er niet gebarbecued wordt, maar het was wel iets minder dan normaal. Overigens is het goed toeven in Santiago op nationale feestdagen, want de meeste inwoners gaan de stad uit. Dit keer wilden er 525.000 auto's tegelijk de stad uit, afgrijselijke files dus. Maar de dagen daarna is het heerlijk rustig in Santiago. Vooral de feestdagen in Santiago vieren dus en een willekeurig ander weekend prikken om op een normale manier eens een weekendje weg te gaan. Op de radio bij “De Wereld van BNNVARA” mocht ik er meer over vertellen.

Nach drei Meisterschaften zieht es den Chilenen nun wohl nach Katalonien. Ehe sein Vertrag 2019 ausläuft wird der FC Bayern wohl noch mal gut kassieren. Mehr dazu:

Chileense inbrekersbendes die naar Nederland vliegen om hele woonwijken leeg te roven... heftig nieuws over Chilenen in de Nederlandse kranten! En nu ook volop verontwaardiging in Chili. Sinds het WK 2014 (met Chili en Nederland in dezelfde groep) weet ik dat de gemiddelde Nederlander eigenlijk heel weinig van Chili weet. Verder dan chilipepers (niet Chileens!) en chili con carne (ook niet!) komt het eigenlijk niet. En dan komt er een keer iets in het nieuws, gaat het over Chileens tuig dat de Nederlandse woonwijken onveilig maakt. Lekker dan! Los Lanzas Chilenos (de Chileense speren) waren vroeger zeer bekwame zakkenrollers, bijna een soort Robin Hoods. Maar de nieuwe generatie zijn inbrekers die geweld niet schuwen, vaak in combinatie met veel drugsgebruik. Geen frisse jongens dus... en dus ook in Nederland actief. Die berichten bereiken ook Chili, waar men nu weer woedend is omdat dit tuig Chili een slecht imago geeft in de rest van de wereld. Dus als correctie: de meeste Chilenen zijn geen inbrekers, maar gewoon leuke mensen. Op de radio bij “De Wereld van BNNVARA” mocht ik er meer over vertellen.

Die geliebten Zeitstempel: Intro - Dummes Geplapper über die WM & Podcast-Life 04:30 - Besuch des Flüchtlingslagers Skaramagas 12:50 - G'schichten aus'm Flugzeug: Gebrochene Beine & Hängende Sitze 26:00 - Das Mysterium des Aufräumens 29:30 - Wie man eine Mango richtig isst 33:00 - Akon macht Wakanda real mit Crypto 38:40 - Chilenen entwickeln unklaubares Fahrrad 41:50 - Die Sonntagsfrage: Wieso vergisst man seine Träume?

Ach&Krach – Gespräche über Lärmmusik Folge 5 In dieser Folge sprechen wir über Alben von JASSA, MÖRSER, BOHREN & DER CLUB OF GORE und DIE116 Hier ist der Link zur Spotify-Playlist zur dieser Folge: Spotify Aber Achtung, drei der vier Alben sind diesmal nicht bei Spotify gelistet, Alternativen siehe unten. Hier die vier besprochen Alben: JASSA Bandcamp Youtube MÖRSER Bandcamp Youtube BOHREN & DER CLUB OF GORE Youtube DIE116 Spotify Youtube Weitere Musik, die ausführlichere Erwähnung fand: BORIS Spotify Youtube Bandcamp „Boris“ von den MELVINS Spotify Youtube ISIS Spotify Bandcamp Youtube AMENRA Youtube Bandcamp Spotify SUMAC Spotify Bandcamp Youtube MONO Youtube Bandcamp Spotify VORTEX Spotify Youtube Bandcamp DISEMBOWELMENT (war die australische Death-Doom Band, die Robert meinte) Spotify Youtube Bandcamp LEBENSREFORM Spotify Youtube LOXIRAN Spotify Youtube SYSTRAL Youtube MIGHTY MIGHTY BOSSTONES (mit Tänzer) Youtube EAGLES OF DEATH METAL Spotify Youtube Bandcamp ZEKE Spotify Youtube Bandcamp TRIBES OF NEUROT Spotify Youtube Bandcamp 7 INCH BOOTS Youtube AUGUST PRIEBE Youtube Youtube WALD Youtube POTHEAD Youtube KADAVAR Spotify Youtube ORCHID Spotify Youtube Bandcamp GHOST BC Spotify Youtube FUGAZI Spotify Youtube Bandcamp QUICKSAND Spotify Youtube Bandcamp DIE 116 live 1995 Youtube BODY COUNT Spotify Youtube PROPHETS OF RAGE Spotify Youtube MIND OVER MATTER Spotify (Achtung, Spotify fasst diverse Künstler dieses Namens zusammen) Youtube Bandcamp BURN Spotify Youtube Bandcamp Die ORISHAS sind gar keine Chilenen, sondern Kubaner.

Am Samstag, den 11.11., trifft die deutsche Rugby-Nationalmannschaft im ersten ihrer drei November-Tests auf Brasilien. Es ist der fünfte Vergleich dieser beiden Mannschaften innerhalb der letzten 2 1/2 Jahre. Alle vorherigen vier Vergleiche gewann das DRV-Team. Dass daraus ein sicherer Sieg auch dieses Mal im Leipziger Bruno-Plache-Stadion resultiert, ist jedoch keinesfalls sicher. Das Team aus Brasilien unternahm in den letzten Jahren enorme Anstrengungen, um wettbewerbsfähig zu werden. Ein Sprung in der Weltrangliste unter die Top 30 Nationen ist nur ein Indiz dafür. In der Americas Rugby Championship in diesem Jahr besiegten die "Os Tupis" unter anderem WM-Teilnehmer Kanada und den dritten Gegner Deutschlands in diesem November, die Chilenen. Andreas Thies wird das Spiel zusammen mit Donal Peoples vom RK 03 Berlin übertragen. Er schaut auf das Spiel voraus, spricht über die stärksten Spieler der Brasilianer und natürlich auch über den Kader des Teams von Bundestrainer Kobus Potgieter....

Einen Tag nach dem Auftaktsieg des DHB-Teams bei der WM 2017 gegen Ungarn ist die Stimmung während des Medientages sehr gelöst. Trotzdem hört man bei den beiden Gesprächspartnern von Sascha Staat (www.sportpodcast.de), Silvio Heinevetter von den Füchsen Berlin und Kai Häfner von der TSV Hannover-Burgdorf, den Fokus und die Konzentration auf den nächsten Gegner, die gestern überraschend gegen Weißrussland siegreichen Chilenen, heraus. Dennoch waren die Akteure auch für den ein oder anderen Spaß zu haben, wie beispielsweise Finn Lemke vom SC Magdeburg bei seinem Kurzauftritt.

Das ist das Motto der Chilenen, die vom Erdbeben rund um die Stadt Concepción betroffen sind. Miriam und Götz sprachen in Calor Latino, wie sie den Moment des Erdbebens erlebt haben und über die Freude, dass so viele Menschen jetzt ihrem Land helfen möchten. (aus der Sendung Calor Latino vom 7. März 2010)

Norma Rohloff und Tomas von Lüpke sind zwei von einigen Chilenen in München, die u.a. durch das Centro Chileno e.V. die Traditionen ihrer Heimat aufrechterhalten und nach München holen. Über ihr Land, ihre Musik und ihre Ziele sprachen sie in Calor Latino. (aus der Sendung vom 13. August´007)