POPULARITY
Categories
Documenta la verdadera Batalla de Mogadiscio de 1993 a través de testimonios de primera mano de soldados estadounidenses y civiles somalíes, detallando la misión para capturar al señor de la guerra Aidid y el derribo de dos helicópteros. Somalia, 1993. Un esfuerzo por acabar con la hambruna y la guerra civil se torna violento cuando una misión estadounidense para eliminar a un líder rebelde termina con la muerte de varios civiles. Una incursión rutinaria para capturar a dos tenientes de Aidid se convierte en una caótica operación de rescate cuando los Rangers del Ejército se enfrentan a un feroz contraataque somalí. Mientras la noticia del fracaso de la operación Black Hawk conmociona a Estados Unidos, el vídeo de un piloto cautivo conmociona al mundo. ¿Será rescatado?
Michael Hutter zeigt die enorme Bedeutung von Ambiguitäts- und Mehrdeutigkeitstoleranz für den Umgang mit unvermeidlichen Konflikten in einer multipolaren Weltgesellschaft. Sein Buch Anstößige Bilder analysiert mit systemtheoretischen Begrifflichkeiten beispielhaft die vom Autor als „Gesellschaftskampfspiele“ bezeichneten Auseinandersetzungen in Wirtschaft, Politik, Rechtswissenschaft, Kommunikationswissenschaft und nicht zuletzt Kunst rund um die Antisemitismusvorwürfe beim sog. „Documenta-fifteen-Skandal“. Darüber hinaus benennt Michael Hutter kulturhistorische Kontexte, die in dieser Form kaum bekannt sind. Michael Hutter war viele Jahre Leiter des Lehrstuhls für »Theorie der Wirtschaft und ihrer gesellschaftlichen Umwelt« an der Universität Witten/Herdecke sowie Direktor der Abteilung »Kulturelle Quellen von Neuheit« am Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung (WZB) und Professor für »Wissen und Innovation« am Institut für Soziologie der Technischen Universität Berlin. Viel Spaß im Gespräch mit Michael Hutter bei Carl-Auer Sounds of Science. _____________ Folgen Sie auch den anderen Podcasts von Carl-Auer: autobahnuniversität www.carl-auer.de/magazin/autobahnuniversitat Blackout, Bauchweh und kein` Bock www.carl-auer.de/magazin/blackout…eh-und-kein-bock Cybernetics of Cybernetics www.carl-auer.de/magazin/cybernet…s-of-cybernetics Genau Geschaut https://www.carl-auer.de/magazin/genau-geschaut Frauen führen besser www.carl-auer.de/magazin/frauen-fuhren-besser Formen (reloaded) Podcast www.carl-auer.de/magazin/formen-reloaded-podcast Heidelberger Systemische Interviews www.carl-auer.de/magazin/heidelbe…ische-interviews Zum Wachstum inspirieren www.carl-auer.de/magazin/zum-wachstum-inspirieren Zusammen entscheiden www.carl-auer.de/magazin/treffpunkt-entscheidenr – Anstößige Bilder und Gesellschaftskampfspiele
Episode 470 / Lucio Pozzi Lucio Pozzi was born in 1935 in Milan, Italy. After living a few years in Rome, where he studied architecture, he came to the United States in 1962, as a guest of the Harvard International Summer Seminar. He then settled in New York and took the US citizenship. A pioneer in working concurrently across different media, Pozzi has presented videotapeworks at the Museum of Modern Art in New York and watercolor landscapes at the John Weber Gallery in New York, regarded in its day as the “temple of Conceptualism.” He has shown work in Documenta 6 (1977) and at the Venice Biennale (U.S. Pavilion) in 1980. He occasionally writes and has taught at Cooper Union, the Yale Graduate Sculpture Program, Princeton University, School of Visual Arts and Maryland Institute College of Art, among other art schools in the US and Europe. His work is included in the collections of major international museums and private institutions and collectors. He currently lives and works in Hudson, NY, and Valeggio s/M (Verona) Italy.If you're in New York this May, check out Future Fair, an independent contemporary art fair celebrating its fifth anniversary in Chelsea from May 7th to 10th. This year's edition features nearly 70 presentations from around the world, with a focus on emerging voices and thoughtful curation with a community driven approach. We love what they are doing to platform new and underrecognized artists and we will be there hosting a talk - more on that soon. Sound & Vision listeners can get 30% off tickets with the code SOUNDANDVISION all one word at futurefairs.com
Tema del dia Després del Club de Lectura del mes de març, entrevistem l'autor del llibre, per a tots aquells que el vulgueu conèixer amb més profunditat o no hàgin pogut assistir a les videotrucades. En aquest episodi li preguntarem també per la seva faceta com a professor de català i com a divulgador de l'argot juvenil. Som-hi! Està bé, això! Portal Com ho diria? (https://www.ub.edu/comhodiria/) L'expressió de la setmana Fer mans i mànigues ('Esforçar-se molt per aconseguir alguna cosa, fer tots els possibles d'aconseguir-la.') Bonus Pensant en Sant Jordi, en Xavier ens recomana autors catalans o traduïts al català, així com pòdcasts per estar al dia de les novetats en literatura catalana. Fes-te membre de la comunitat per sentir tots els bonus! (https://easycatalan.org/membership) Novel·les La mort i la primavera, de Mercè Rodoreda Fanny, de Carles Soldevila Veus al ras, de Sebastià Perelló Jo, vosaltres, de Jo Maymó La campana, d'Iris Murdoch El mar, el mar, d'Iris Murdoch Pòdcasts L'illa de Maians (https://open.spotify.com/show/5pdHwymppf9fs5UdMyTAFl) Ciutat Maragda (https://open.spotify.com/show/7yWAqRAK6tdE2BUla15MZQ) Gent de merda (https://open.spotify.com/show/4pjW8h2rXiE2j3BeseESzN) Transcripció Andreu: [0:15] Bon dia! Com ja sabeu, aquest mes de març vam estar molt entretinguts a la comunitat llegint un llibre en català, titulat "La mort lenta". Ha estat la primera edició del Club de Lectura en aquest format, i crec que puc parlar per la majoria si dic que ha estat una experiència molt enriquidora, especialment durant les videotrucades, que és on vam poder intercanviar pensaments i opinions sobre la novel·la amb tots els participants. L'última videotrucada va ser amb l'autor, el Xavier Mas Craivotto, i va ser d'allò més interessant, perquè ens va explicar anècdotes sobre el procés d'escriptura i ens va parlar, entre d'altres coses, de com els personatges encara viuen dins seu i encara hi pensa, anys després d'haver publicat el llibre. Una altra cosa molt curiosa és que va quedar sorprès amb algunes de les preguntes i comentaris que li vam fer, perquè segons ell eren reflexions molt profundes que tenien tot el sentit del món, però que ni tan sols es va plantejar mentre escrivia el llibre, o com a mínim no, de manera conscient. Però resulta que el Xavier no només es relaciona amb les paraules i amb la llengua escrivint llibres, sinó també ensenyant-les i divulgant-les, ja que ha estat professor de català a l'estranger durant uns anys i, a més, va iniciar el projecte "Com ho diria", que és una web que recull les paraules que utilitzen els joves catalans. Per això, aquell dia, després de la conversa que vam tenir, vam proposar-li de gravar una entrevista per al pòdcast perquè ens parlés de tots aquests projectes i també, per què no, perquè ens fes algunes recomanacions literàries de cara a Sant Jordi. Així que, sense més preàmbuls, sentim l'entrevista! Andreu: [1:51] Xavier Mas Craviotto, bon dia, com estàs? Xavier: [1:53] Bon dia, què tal? Andreu: [1:55] Molt bé! Bé, com has vist aquest club de lectura? Xavier: [1:57] Ha sigut una experiència fantàstica, la veritat, perquè era el meu primer club de lectura amb persones que estan aprenent català i m'ha sorprès moltíssim el tipus de preguntes que feien. M'han fet preguntes que no m'havien fet mai sobre un llibre que ja fa anys que corre i, per tant, l'he pogut acompanyar molt, i es fixaven molt en detalls que jo potser no havia vist o es notava que havien llegit el llibre amb molta cura, molt al detall i que n'havien parlat moltíssim, no? Andreu: [2:27] Sí, com hem comentat, hem estat comentant el llibre capítol per capítol, fixant-nos en moltes coses, molts petits detalls, i el que té de bo això dels clubs de lectura és que una persona es fixa en una cosa, l'altra en l'altra i el fet de poder-ho compartir fa que l'experiència sigui molt més enriquidora. A més a més, hem comentat ara, a la videotrucada, que ha estat una primera experiència en molts sentits. Com has dit tu ara, el primer cop que feies un club de lectura amb aprenents de català, per nosaltres ha sigut el primer club de lectura amb aquest format. Sí que, dintre de la comunitat s'han llegit altres llibres, hi ha com un club de lectura autogestionat, per tant, ara simplement hem canviat una mica el format. I també ha estat la primera vegada que alguns dels membres han llegit un llibre en català. Per tant, has estrenat, diguéssim, o hem estrenat, amb aquest llibre, no?, moltes coses. Xavier: [3:18] Sí, i tant. Andreu: [3:19] Bé, aquest llibre va ser, "La mort lenta", va ser la primera novel·la que vas escriure, no? Xavier: [3:23] Sí, jo quan tenia 17 anys en vaig escriure un altre, el que passa és que, per sort, no es va publicar a través d'una editorial. Perquè… He dit "per sort", perquè era molt jove i ara quan me la miro em fa una mica de vergonya, no?, però era la part pràctica del meu treball de recerca de batxillerat. Jo vaig fer el treball de recerca dels temes que afecten els joves, com estan tractats en literatura juvenil, per exemple, l'anorèxia, les drogues, el bullying... I com a part pràctica, com que ja m'agradava escriure, em vaig proposar, doncs, fer una novel·la juvenil sobre un d'aquests temes. Llavors, aquí hi ha un precedent, però és veritat que "La mort lenta" és la meva primera novel·la publicada, diguem-ne, que ja vaig escriure una mica més gran. Andreu: [4:10] D'acord, clar, per als lectors és la primera. Xavier: [4:13] Exacte. Andreu: [4:14] Clar, amb "La mort lenta" vas guanyar el premi Documenta l'any 2018 i, si no m'equivoco, això et va convertir en l'autor més jove que l'ha rebut mai. Xavier: [4:23] Sí, això diuen. Andreu: [4:25] Com ho vas viure, això? Publicar la teva primera novel·la i ja, de cop, rebre aquest reconeixement i d'altres que han vingut després? Xavier: [4:33] Clar, va ser tota una sorpresa, perquè al final tu, quan comences a escriure, no?, jo ja feia anys que escrivia, però quan t'hi comences a posar més seriosament, jo em vaig començar a presentar alguns premis, perquè em sembla que els premis són una bona plataforma quan comences, perquè darrere d'un premi hi ha un jurat de professionals que decideixen que allò que tu has enviat és publicable, no? Llavors, això sempre tranquil·litza molt, no?, però tu ho vas provant, i clar, quan et truquen d'un premi com el Documenta, que a més a més era un premi que jo havia seguit molt i que el que havien premiat m'havia interessat molt… Clar, quan et truquen i et diuen que tu formaràs part d'aquella llista de noms, t'agafa un vertigen, no?, i la primera pregunta que et ve al cap és: "Però què hi faig, jo, aquí?", no? Però… I després això, hi va haver la segona sorpresa quan els periodistes o alguns periodistes van dir… van començar a fer càlculs i van dir: "Ets l'escriptor més jove que l'ha guanyat mai", però bé, això al final... Andreu: [5:32] És anecdòtic. Xavier: [5:33] Sí, és anecdòtic, exacte. Però bé, va ser l'oportunitat de poder publicar el meu primer llibre, no? I sempre fa molta il·lusió, evidentment, i més si ve acompanyat per un premi com el Documenta. Andreu: [5:45] Clar, els que t'hem seguit una mica, hem llegit alguna obra teva, t'hem vist parlant de novel·les, com "La mort lenta", però també de poemaris, no? De fet, potser ets més conegut, diria jo, com a poeta? Xavier: [5:56] No t'ho sabria dir, la veritat, perquè suposo que és una percepció que, clar, jo no puc dir de mi mateix, però sí que m'agrada molt conrear tots dos gèneres, eh?, la narrativa i la poesia, i de fet intento conrear-los simultàniament, perquè m'agrada que s'alimentin l'un de l'altre, i també m'agrada molt tenir aquest contacte amb els lectors, com hem tingut ara fa una estona, no? Tant en clubs de lectura per comentar les novel·les, per exemple, però també m'agrada molt fer recitals, no?, de poesia. Llavors, m'agrada molt tot el que m'aporta cadascun dels gèneres, tot i que és veritat que a l'hora d'escriure jo tampoc els concebo com a categories tancades, eh? Per mi no hi ha una frontera entre gèneres, a mi m'agrada molt jugar sempre entre gèneres i situar-me en aquest punt fronterer entre el que es consideren els gèneres, però el que és després, no?, a l'hora de… quan ja publiques el llibre i l'acompanyes, doncs, m'agrada molt el que m'aporta cadascun d'ells, perquè són coses diferents. Andreu: [6:54] De fet, a la novel·la hem notat una mica aquesta part més lírica, no? Xavier: [6:58] Sí. Andreu: [6:59] Crec que s'entreveu entre les línies. D'acord. Clar, els nostres oients o alguns membres de la comunitat potser no et coneixen tant com a escriptor com com a professor de català, perquè abans ho has dit a la videotrucada amb els participants del Club de Lectura, vas treballar com a professor, com a lector, no?, de català, al Regne Unit, a Bristol. Què t'hi va portar, allà? Xavier: [7:25] Jo ja tenia clar que era una de les sortides de Filologia Catalana, que és la carrera que vaig estudiar, el que passa és que després del grau vaig fer un postgrau, i enmig del postgrau va venir la pandèmia, no? Llavors, vam acabar el postgrau en línia, des de casa, quan estàvem tots tancats. Imagina't, el març del 2020. I llavors vaig veure les convocatòries del lectorat de l'Institut Ramon Llull i vaig decidir que volia marxar, que era el moment. Imagina't, enmig de la pandèmia i enmig del Brèxit, jo vaig decidir que era el moment més adequat del món per anar-me'n a l'estranger uns anys, no? Però ha sigut una de les millors decisions de la meva vida, una de les millors etapes de la meva vida. A mi m'agrada molt ensenyar català, allà també, a més, ensenyava literatura catalana, art, política, història dels Països Catalans, i llavors, clar, és molt bonic veure com any rere any tens desenes i desenes i desenes d'estudiants que s'enamoren de la llengua, que s'interessen per la nostra cultura, per la nostra literatura, pel nostre art, i és molt gratificant, no?, perquè tens la sensació que tot i ser lluny de casa encara tens un peu a casa. És una mica com ser casa. I això, aquest vincle que fas amb els estudiants, no?, perquè com que s'ho agafen amb aquest entusiasme, s'acaba creant un ambient molt bonic a les classes, no?, i es creen vincles també molt bonics. De fet, encara estic en contacte amb alguns estudiants que vaig tenir, tot i que ara ja no soc a Bristol, i m'agrada molt saber com els va la vida, saber que continuen estudiant català, sabent que continuen venint a Barcelona de tant en tant… A mi em fa molt content, això, veure que hi ha hagut aquesta continuïtat. Andreu: [8:59] De fet, ara compartim estudiants, o ara he agafat el relleu d'alguna exalumna teva, la Hazel, ara li faig classes jo. Xavier: [9:08] Que bo. Andreu: [9:10] Salutacions, Hazel, des d'aquí, si ens escoltes. Xavier: [9:12] Salutacions, Hazel. Andreu: [9:14] Clar, tu vas anar allà a ensenyar llengua catalana, cultura catalana, literatura, però segur que tu també vas fer com molts aprenentatges, no? Què et va ensenyar, a tu, aquesta experiència de fer de professor a Bristol? Xavier: [9:26] Em va ensenyar a ensenyar. Jo realment vaig aprendre a ensenyar a Bristol, no?, i també vaig aprendre això, a estar sol en un país nou i haver de convertir un lloc desconegut en casa, no?, haver de fer arrels en un lloc que, quan hi arribes, no té cap significat per tu, no?, perquè no t'ho coneixes. I a més, com et deia, no?, en aquesta situació tan complicada de la pandèmia, vull dir que el procés al principi va ser lent, però després, quan ja hi has fet arrels i tens gent molt, molt… bé, tens gent preciosa, no?, al teu voltant que t'acompanya, doncs, tot t'ho fa més fàcil. Per tant, jo et diria que he après sobretot això, aquestes dues coses, que són importants i després, quan he tornat, m'han servit per continuar, no? Andreu: [10:17] Això que has dit de fer arrels, clar, és un tema molt important per a molts dels oients, perquè molts són persones que han vingut d'arreu, d'altres països i s'han establert a Catalunya, Andorra o altres llocs, no?, de parla catalana. Llavors, a tu, com a persona que ha viscut a l'estranger durant un temps, què et va ajudar a fer arrels? Xavier: [10:36] Jo diria que estar obert a tot el que hagués de venir, no?, perquè al final, quan estàs en un país nou, amb una llengua diferent, amb una cultura diferent, amb uns codis socials diferents, crec que és molt important, doncs, anar-hi amb la ment oberta i intentar viure totes les experiències que puguis, veure tot el que puguis, conèixer tota la gent que puguis, no?, perquè una cosa et va portant a l'altra, no? Jo recordo, a Bristol, per exemple, la meva companya de pis era italiana, és una gran música, no?, cantant, cantautora, va fer un concert en un bar, la vaig anar a veure, i allà hi havia un noi de públic, vam començar a parlar i ara és un dels meus millors amics de Bristol, no?, i arran d'ell també vaig conèixer altres persones, no?, vull dir que és una mica l'efecte cadena, si estàs obert, això et porta a nova gent, et porta a nous llocs, et porta a aprendre un munt, no?, perquè al final coneixent gent també aprens un munt de coses. Aquesta seria una mica la cosa que a mi em va ajudar, i també, probablement, acceptar que hi ha moments de solitud, sobretot al principi, no?, és a dir, quan vas a un altre país, inevitablement hi ha aquests moments de solitud. I està bé que sigui així, també, perquè és un moment per estar amb tu mateix, per fer-te preguntes, per construir des de zero, tu sol, i a partir d'aquí ja arriba, la gent, no?, si vas amb aquesta mentalitat oberta. Andreu: [12:11] Hem parlat de literatura, d'escriptura, hem parlat d'ensenyament de llengües, però una altra, diguéssim, aplicació, no?, de la filologia, de la lingüística, és treballar amb les paraules mateixes i tu vas iniciar, o vas ser una de les persones que van iniciar aquest projecte de "Com ho diria". Parla'ns una mica d'això, de què és, com sorgeix... Xavier: [12:34] Sí, això és un treball d'universitat, en realitat. Jo feia segon de Filologia Catalana, si no m'equivoco, i era una assignatura que era Lingüística Aplicada Catalana. El treball de final d'assignatura era "Creeu un recurs públic que sigui útil per als parlants de català". Llavors, amb dos companys, el Gerard Viladomat i la Clara Soler, vam pensar que una cosa que faltava en català era un diccionari on s'hi recollissin totes les paraules de l'argot juvenil, totes les expressions que fan servir els joves en un context col·loquial, informal, entre iguals… I vam decidir que fos en línia, evidentment, perquè s'ha d'actualitzar constantment. L'argot juvenil ja sabem que és efímer, no?, les paraules entren i surten, es comencen a utilitzar de forma massiva i es deixen d'utilitzar de sobte, d'altres tenen més durabilitat, no saps mai quin recorregut farà cada paraula d'argot, no? Per això vam crear aquesta pàgina web, i és una mena de corpus, eh?, vull dir que funciona com a cercador bidireccional, tu pots buscar una paraula d'argot i et donarà sinònims o definició generacionalment menys marcat, i al revés, no?, donar-li una paraula en català estàndard i que et digui com ho diria un jove. Hi ha un apartat de blog, on fem entrevistes a professionals de la llengua sobre el tema... Hem anat fent moltes coses i, clar, quan el vam crear, com que era un treball d'universitat, la idea era deixar-ho allà, no?, però se'ns va fer tan gran en poc temps, que el professor, el Xavier Vila, que actualment és conseller de Política Lingüística, ens va dir: "Home, això no ho deixeu perdre, no? Continueu alimentant-ho". I així ho hem fet, i avui en dia encara continua obert. Alguns membres de l'equip s'han rellevat, eh?, la Clara ja no hi és, però ara han entrat la Judit i la Gal·la, i continuem amb el projecte, i tant. Andreu: [14:21] Per tant, si entreu a com… és comhodiria.cat? Xavier: [14:24] Ub.edu/comhodiria, si està allotjat a la Universitat de Barcelona. Andreu: [14:29] Per tant, és com un… això, com un corpus, com un diccionari, podríem dir, de paraules de l'argot juvenil, de les paraules que utilitzen els joves avui dia en català. Ens podries posar un exemple d'alguna paraula curiosa que hi ha aquí, en aquest portal de comhodiria.cat? Xavier: [14:45] Sí, hi ha molts casos curiosos, eh?, realment, perquè, com et deia abans, cada paraula fa el seu recorregut. A mi m'agraden molt aquells casos en què una paraula d'una altra llengua entra al català i s'adapta seguint el procés d'adaptació de neologismes en català, no? I un exemple molt bonic d'això és el clàssic "estalquejar", no? Andreu: [15:03] Ah, sí. Xavier: [15:04] Això ve de l'anglès "stalk", que vol dir 'assetjar', en certa manera, no?, però que també en anglès va acabar agafant el significat de 'espiar algú a les xarxes socials sense deixar rastre'. I això ha entrat al català amb el sufix aquest de la primera conjugació, "-ejar", i a més a més amb aquesta vocal de suport a davant, perquè el grup "st" no és natural en català, llavors, hi posem una vocal i és més fàcil de pronunciar, no? Aquest és un exemple molt clàssic, que encara s'utilitza, però últimament n'hem entrat algunes d'interessants. Per exemple, n'hem entrat un parell que malauradament designen realitats socials que no són gaire agradables i que quan entres la paraula penses: "Tant de bo no l'haguéssim d'entrar", i que ara estan molt en boga per la sèrie aquesta de Netflix, "Adolescence", que és una sèrie que jo recomano molt, a mi em va agradar moltíssim, no?, que són paraules com "incel" o "manosfera", que el Termcat diu que n'hem de dir "masclosfera", però bé, comencen a fer-se servir molt ara també, perquè és això, designen aquesta realitat que malauradament existeix i que també ve de l'anglès, no?, "manosphere" i el celibat involuntari, no?, l'"incel". Andreu: [16:17] També, amb les paraules que agafem de l'anglès, també és bonic veure com les adaptem, no? Gràficament, els hi posem accents, no? Com l'"spoiler" passa a "espòiler", amb accent obert, no? I li posem el verb "fer" perquè els catalans fem coses, no? Fem petons, fem abraçades, doncs fem espòilers. Xavier: [16:36] I el "ràndom", amb accent, no? Andreu: [16:36] "Ràndom" amb accent, exacte. Molt bé. I a partir d'aquí, després, va venir la versió en llibre, no?, el "Petem-ho". Xavier: [16:45] Sí, això va ser ja uns anys després, quan la web ja feia temps que estava creada. Des de Penguin Random House ens van proposar, doncs, de fer un llibre sobre l'argot juvenil. I clar, de seguida també vam tenir clar que no podíem fer un diccionari, perquè fer un diccionari de l'argot juvenil, ja ho he dit abans, no té cap mena de sentit, però vam fer un llibre divulgatiu, no?, sobre l'argot juvenil i posant sobre la taula alguns temes més o menys polèmics o desmuntant també alguns prejudicis sobre l'argot juvenil, el tema de "l'argot juvenil perjudica el català". A veure, cap registre perjudica la llengua "per se". La llengua ha de tenir tots els registres i tots els recursos, no?, per poder-se desenvolupar en qualsevol context comunicatiu. Llavors, desmuntem uns quants mites, però el que fem sobretot és, a cada capítol, analitzar una mica la relació entre l'argot juvenil i algun àmbit, com per exemple els mitjans de comunicació, les xarxes socials, no?, la literatura, si s'ha inclòs o no s'ha inclòs, quan un escriptor crea un personatge jove, fins a quin punt s'atreveix a fer servir argot o li fa por que quedi desfasat de seguida… L'acadèmia, si s'ha estudiat, si no s'ha estudiat, com ho tracta la normativa, no?, fins a quin punt també hi ha un cert retard a la incorporació dels termes, no?, o si té sentit que el diccionari normatiu inclogui termes d'argot juvenil… Hi ha tot de temes que traiem d'una manera molt desenfadada, molt desinhibida, vull dir, és un llibre de… amb to de broma, però que, en certa manera, doncs, la voluntat és que el lector aprengui com funciona l'argot juvenil, què és, i al final sí que hi ha un glossari de les paraules més utilitzades en el moment de publicar el llibre, eh?, que potser un any després, no?, ja deu fer un any que el vam publicar, ja n'hi ha algunes que estan obsoletes, no?, però n'érem plenament conscients quan el vam publicar. Andreu: [18:38] O paraules noves, no?, perquè, clar, al final... Xavier: [18:41] I paraules noves, exacte. Andreu: [18:42] Van sorgint... Xavier: [18:43] Exacte. Sí, és un no parar. Andreu: [18:45] "Petem-ho", que també està titulat amb una expressió, no?, pròpia de l'argot juvenil, que és "petar-ho", el verb "petar-ho", amb aquest pronom. Què significa "petar-ho"? Xavier: [18:55] "Petar-ho", com les Oques Grasses, no? 'Tenir èxit'. I de fet, és curiós perquè en castellà també ho diuen, no? "Esto lo peta". I hi ha lingüistes que sostenen, i crec que és bastant plausible, que vingui del català, eh?, que aquest ús del "petar" vingui del català, és a dir, que per una vegada, no?, perquè sempre sembla que ho importem tots nosaltres, doncs aquesta vegada sembla que ho han... Andreu: [19:19] La influència és unidireccional. Xavier: [19:21] Exacte, i aquesta vegada sembla que no. I hi ha fonaments, eh?, per defensar aquesta teoria, i és interessant veure també com cap a l'altra banda, cap a l'altra direcció, també hi ha manlleus, evidentment. Andreu: [19:33] Molt bé, doncs si us ha interessat aquest llibre, us el deixarem, deixarem la referència a la descripció de l'episodi. I al bonus parlarem una mica de l'actualitat literària a Catalunya i et demanaré, Xavier, algunes recomanacions, ja que Sant Jordi és aquí mateix, tenim Sant Jordi a tocar. Llavors, hem parlat del teu llibre al Club de Lectura, també aquí al pòdcast, però ens agradaria que tu també, com a lector, ens recomanis altres autors catalans o autors que escriuen en català. Llavors, això ho farem al bonus i abans de parlar d'aquest tema, m'agradaria acabar amb una secció que fem sempre a les entrevistes, que és "L'expressió de la setmana". Com a tots els convidats, doncs et preguntarem per una expressió que a tu t'agradi, una expressió catalana que et sembli curiosa, que potser que utilitzis en el teu dia a dia… Tens alguna expressió que puguis compartir? Xavier: [20:33] M'agrada molt "fer mans i mànigues", per exemple. Andreu: [20:36] Mira, aquesta no ha sortit encara. Xavier: [20:38] No? Soc el primer que l'ha dit? [Sí.] Sí, m'agrada. M'agrada com a expressió, m'agrada el que significa, però hi ha moltíssimes expressions que m'agraden molt, i també paraules concretes, no?, per com sonen. Hi ha una paraula que m'agrada molt, que és "galipàndria", i el que significa és totalment negatiu i desagradable, no?, però com sona m'agrada molt, per exemple, vull dir que... O "obelisc", no?, paraules així que dius: "Per què?", no?, però és ben bé la sonoritat, quan et quedes només amb la sonoritat de la paraula. Andreu: [21:08] Tornem a l'expressió "fer mans i mànigues", perquè l'hem dit però no l'hem explicat. Què vol dir, això? Xavier: [21:13] "Fer mans i mànigues" és quan fas tot el que pots per aconseguir alguna cosa, no? Per exemple, si vols aconseguir entrades per un concert molt multitudinari, no?, d'aquests en què les entrades duren dos segons a la venda, no?, doncs després fas mans i mànigues per aconseguir-ne una, ni que sigui de revenda o… Té una mica aquest significat. Andreu: [21:37] Exacte, d'esforçar-se, no?, "fer mans i mànigues", també perquè un projecte tiri endavant, per exemple. Xavier: [21:43] Exacte. Andreu: [21:44] "Fem mans i mànigues". I una galipàndria, crec que aquesta paraula la vam comentar en el pòdcast i… sí, és, al final, com una grip forta, no? Un virus, un refredat fort. Xavier: [21:55] Exacte. "Agafar una galipàndria", no? Allò de dir: "Estic agafant una galipàndria!" o "Tinc… Porto una galipàndria!" Sí. Andreu: [22:01] Molt bé, fantàstic! Doncs amb això acabem l'episodi. Moltes gràcies altre cop, Xavier, per participar en el Club de Lectura i també aquí al pòdcast. Ha sigut una experiència molt xula, crec. Xavier: [22:13] Gràcies a vosaltres, m'ho he passat molt bé! Andreu: [22:15] Perfecte, doncs a reveure i moltes gràcies a tots els oients. Que vagi molt bé! Adeu adeu! Xavier: [22:20] Adeu! Fes-te membre de la subscripció de pòdcast per accedir a les transcripcions completes, a la reproducció interactiva amb Transcript Player i a l'ajuda de vocabulari. (http://easycatalan.org/membership)
Fittkau, Ludger www.deutschlandfunkkultur.de, Fazit
Ellmenreich, Maja www.deutschlandfunk.de, Kultur heute
No PodCast Rural, Francys de Oliveira proseou com a engenheira agrônoma Ingrid Bicalho, extensionista da Emater MG, sobre linhas de crédito via Pronaf (Programa Nacional de Fortalecimento da Agricultura Familiar). Nesta terceira parte ela informou sobre as diferenças principais entre investimento e custeio; qual a documentação necessária para PRONAF para assentados do Programa Nacional de Reforma Agrária; qual a documentação necessária para os demais agricultores familiares acessarem o Pronaf; qual comprovante de exploração de área são aceitos no caso dos Demais agricultores; se é possível financiar apenas com o Contrato de compra e venda. Confira mais esse trecho da prosa e siga conosco, pois ainda tem mais uma parte. Tá!?
Na semana em que a sondagem SIC e Expresso trouxe ânimo extra à coligação, Luís Montenegro diz-se mais encorajado e a mesma AD apostou num contra-ataque comunicacional. Mas a documentação revelada ao Jornal Observador sobre a Spinumviva foi criticada pelo líder do PS por ser uma "espécie de comissão privada de inquérito" que não mata o tema. Também Pedro Nuno não terá ficado indiferente à sondagem e diz que o Governo e a oposição, metade-metade, são culpados pela crise. Que caminho vai então seguir a campanha? Para refletir o Expresso da Meia-Noite convidou Miguel Pinto Luz, ministro das Infraestruturas e da Habitação, Marina Gonçalves, deputada do Partido Socialista e ex-ministra da Habitação, Sebastião Bugalho, eurodeputado do PSD, e o Bruno Gonçalves, eurodeputado do Partido Socialista. Ouça aqui o programa emitido a 21 de março na SIC Notícias. See omnystudio.com/listener for privacy information.
Probst, Carsten www.deutschlandfunk.de, Kultur heute
Fittkau, Ludger www.deutschlandfunkkultur.de, Studio 9
Probst, Carsten www.deutschlandfunkkultur.de, Fazit
Baixe o material desta aula:https://novaeraestrategia.com/materiais2025Fale com o João:https://wa.me/551732316976Você sabia que ao franquear o seu negócio você tem grandes chances de acelerar o crescimento da sua empresa? Isso pode ser feito mantendo o controle e o padrão de qualidade, mas sem assumir todos os riscos financeiros que geralmente vêm com o crescimento. Se você está interessado em entender como crescer e escalar seu negócio através de franquias, continue lendo. Vamos explorar como esse caminho pode ser a solução ideal para o seu tipo de negócio.O que são Franquias?Quando falamos de franquias, muitas pessoas imediatamente pensam em grandes marcas como McDonald's ou Boticário. No entanto, isso é apenas a ponta do iceberg. Franquias são um modelo de negócios onde um franqueador permite que outros empresários utilizem sua marca, produtos ou serviços de uma maneira padronizada e replicável. Isso significa que você pode expandir seu negócio sem ter que arcar sozinho com todas as dores do crescimento.Vantagens da Expansão por FranquiasExpandir seu negócio através de franquias apresenta várias vantagens. Vamos discutir algumas delas:Crescimento Acelerado: Quando você franqueia seu negócio, pode aumentar rapidamente sua presença no mercado. Em vez de abrir novas unidades por conta própria, você permite que outros empresários, os franqueados, investam na sua marca e abram novas lojas.Menor Impacto Financeiro: Ao invés de gastar todos os seus recursos para abrir novas lojas, você compartilha o investimento com os franqueados. Isso reduz significativamente o impacto financeiro do crescimento.Aumento da Presença de Marca: Com mais unidades espalhadas, sua marca ganha visibilidade. Isso atrai mais clientes e cria um ciclo virtuoso de crescimento.Parcerias Duradouras: Os franqueados se tornam parceiros de longo prazo, comprometidos com o sucesso da sua marca. Um bom franqueado não só opera a loja, mas também contribui com ideias e práticas que podem beneficiar toda a rede.Controle de Qualidade: Você mantém o controle sobre a qualidade dos produtos e serviços oferecidos, mesmo enquanto expande. Isso é fundamental para a reputação da sua marca.Desafios da Expansão por FranquiasEmbora a expansão por franquias tenha muitas vantagens, também apresenta desafios. É importante que você esteja ciente deles para se preparar adequadamente:Manter o Controle de Qualidade: Com várias unidades, é essencial garantir que todas ofereçam a mesma qualidade. Se uma unidade não atender aos padrões, isso pode afetar a percepção da marca.Escolha do Franqueado: Selecionar o franqueado certo é fundamental. Eles precisam compartilhar os valores da sua marca e ter as habilidades necessárias para operar uma unidade de sucesso.Suporte e Treinamento: Você deve estar preparado para oferecer suporte e treinamento adequados aos franqueados para que eles possam ter sucesso em seus negócios.Como Saber se o Seu Negócio Está Pronto para Franquear?Antes de iniciar o processo de franquia, considere os seguintes pontos:O seu modelo de negócio é replicável?Você tem um plano de negócios sólido?A sua marca já tem reconhecimento no mercado?Você possui processos bem definidos e documentados?Passos para o Franqueamento:Aqui estão os passos que você deve seguir para expandir seu negócio através de franquias:Definição do Modelo de Franquia: Decida como será a estrutura da sua franquia. Isso inclui a definição de taxas, royalties e suporte que você oferecerá aos franqueados.Documentação Legal: É essencial ter toda a documentação legal em ordem, incluindo o contrato de franquia e a circular de oferta de franquia.Treinamento e Suporte: Estabeleça um programa de treinamento detalhado para os franqueados. Isso deve incluir informações sobre operação, marketing e atendimento ao cliente.Marketing e Divulgação: Invista em marketing para atrair franqueados potenciais. Isso pode incluir campanhas online, eventos e feiras de franquias.Acompanhamento e Avaliação: Após a abertura das franquias, faça um acompanhamento regular para garantir que todas as unidades estejam operando de acordo com os padrões da marca.
Você já parou pra pensar que todos nós acumulamos um acervo pessoal durante a vida? Neste episódio vamos apresentar como funciona o arquivamento e a musealização de acervos pessoais de escritores e pessoas influentes na história literária e cultural do Brasil. Você vai descobrir as características e particularidades do trabalho de arquivamento e tratamento de acervos pessoais, em particular de pequenas-grandes bibliotecas, com livros que foram adquiridos e utilizados por importantes escritores brasileiros. Nós conversamos com gestores, arquivistas e pesquisadores que atuam diretamente em arquivos e acervos abrigados em museus. Você vai escutar entrevistas com a Roberta Botelho, coordenadora técnica do Centro de Documentação Cultural “Alexandre Eulalio” (Cedae/Unicamp); o Marcelo Tápia, poeta, ensaísta e tradutor, que dirigiu por quinze anos a rede de museus-casa da cidade de São Paulo; a Aline Leal, pesquisadora em práticas arquivísticas, processos e procedimentos de escrita, com foco nas marginálias da biblioteca da escritora Hilda Hilst; o Max Hidalgo, professor associado na Universidade de Barcelona e estudioso do acervo bibliográfico do poeta Haroldo de Campos e o Pedro Zimerman, coordenador do museu do livro esquecido, formado em Psicologia pela USP. Este episódio é parte da pesquisa do Trabalho de Conclusão de Curso na Especialização em Jornalismo Científico do Labjor/Unicamp da aluna Lívia Mendes Pereira e teve orientação do professor doutor Rodrigo Bastos Cunha. As reportagens deste trabalho também foram publicadas no dossiê “Museus” da Revista ComCiência, que você pode ler na página comciencia.br. Mayra: Você já parou pra pensar que todo mundo constrói um acervo pessoal durante a vida? Essas coisas que guardamos em casa: nas gavetas, em armários, em estantes... são objetos diversos e especiais que contam um pouco da nossa própria história de vida e de quem somos. Lidia: “E quem sabe, então O Rio será Alguma cidade submersa Os escafandristas virão Explorar sua casa Seu quarto, suas coisas Sua alma, desvãos” Lívia: Nessa música, “Futuros Amantes”, do cantor e compositor Chico Buarque, que você provavelmente já ouviu tocar por aí e que você ouviu a declamação de alguns versos, é apresentada uma imagem da cidade do Rio de Janeiro submersa pela água do mar. Milênios depois dessa suposta inundação, é imaginada uma cena em que os escafandristas, mergulhadores que investigam o fundo do mar, encontrariam alguns vestígios espalhados pela casa de um casal apaixonado. Esses vestígios seriam cartas, poemas e fotografias, tudo aquilo que a gente costuma guardar como lembranças. Na música, esse acervo pessoal que sobreviveu ao alagamento funciona como a chave para decifrar os vestígios de “uma estranha civilização”. Mayra: E é exatamente isso que os acervos pessoais fazem na vida real. Quando sobrevivem ao tempo e às intempéries, eles revelam nossos traços de personalidade, nossa trajetória pessoal, acadêmica, profissional. Eles contam histórias dos lugares que foram percorridos, daquilo que gostamos e das mudanças no percurso histórico que vivemos. O acervo pessoal também pode refletir nossas escolhas, aquilo que escolhemos guardar ou descartar. Lívia: Já que eles carregam tanta informação, esses acervos devem estar disponíveis para serem acessados. É esse o trabalho que os profissionais em arquivos, fundos e museus fazem com acervos pessoais importantes. Eles permitem acessar um material que contém memórias da história política, social e artística de nosso país. Lidia: “Sábios em vão Tentarão decifrar O eco de antigas palavras Fragmentos de cartas, poemas Mentiras, retratos Vestígios de estranha civilização” Lívia: E sou a Lívia Mendes. Eu sou linguista e esse episódio foi resultado do meu Trabalho de Conclusão de Curso na Especialização em Divulgação Científica no Labjor da Unicamp. Mayra: E sou a Mayra Trinca, que conheci a Lívia nesse mesmo curso de especiali...
En este nuevo episodio, seguimos explorando la ciudad de Barcelona, y nuestra presentadora Maryam Assakat Abarkan nos lleva a conocer la librería Documenta, que parece estar de celebración.Hace años que los lectores disfrutan de esta bonita librería. Para ser más específicos, llevan 50 años abiertos al público, y en todo este tiempo han ido acumulando todo tipo de anécdotas que estamos deseando conocer de la mano del protagonista del Rincón del librero de hoy: Èric del Arco.Èric nos comparte su historia, desde sus días como cliente hasta el momento en que terminó formando parte de la librería. Nos habla de lo que significa cumplir 50 años y de cómo, día a día, suceden todo tipo de eventos en este espacio tan especial. ¿Te imaginas pasar de cliente a librero algún día?¡Te leemos en los comentarios!
La publicación con todos los enlaces esta aquí: Ser programador está chupado.El portfolio tradicional en tu web personal se ha vuelto predecible y poco efectivo. Las plantillas nos fuerzan a encajar nuestros proyectos en un formato rígido que no siempre representa nuestro verdadero potencial.Un nuevo enfoque para mostrar tu trabajo La clave está en crear una presencia digital más auténtica y dinámica. Aquí hay formas concretas de lograrlo:Feed de experimentos: Crea una sección informal donde compartas prototipos, pruebas de concepto y experimentos técnicos. No necesitan ser proyectos completos - el valor está en mostrar tu proceso de aprendizaje y curiosidad.Registro de avances: Documenta los hitos reales de tu camino profesional. Desde la implementación de nuevas herramientas hasta el lanzamiento de proyectos en producción. Cada paso cuenta una historia de crecimiento.Decisiones técnicas: Comparte el razonamiento detrás de tus elecciones tecnológicas. ¿Por qué elegiste esa base de datos? ¿Cómo resolviste ese problema de arquitectura? Estas reflexiones demuestran tu capacidad de pensamiento crítico.Tu stack tecnológico actual tiene valor. Crea una sección de recursos donde documentes:Las herramientas que usas actualmenteExtensiones y plugins que mejoran tu flujo de trabajoPor qué estas herramientas son valiosas para tiLa sección "Now" reemplaza la típica biografía estática con una visión dinámica de:En qué estás trabajando los últimos 3-6 mesesQué proyectos tienes en mente para el futuro cercanoTus áreas actuales de aprendizaje y crecimientoEl valor de la consistencia El contenido perfecto no existe, pero la presencia constante y documentada sí. Dedica tiempo regularmente a:Actualizar tu feed de experimentos con nuevos prototiposRegistrar decisiones técnicas importantesMantener al día tu lista de recursos y estado actualWR | WR300
The Art Bystander No27: Marcus Jansen. In this episode our host Roland-Philippe Kretzschmar, sit down with internationally acclaimed artist Marcus Jansen whose work has been exhibited at the Bronx Museum of the Arts, the Smithsonian Institution, and Documenta among others. From his early years between the Bronx and Germany to serving in the U.S. Army and later becoming one of the most important painters of his generation, Jansen's journey is as compelling as his art.His new exhibition Faceless at CFHILL, Stockholm, in collaboration with Almine Rech and the Marcus Jansen Foundation, dissects power structures, anonymity, and the systems that shape our lives. Jansen's raw, gestural abstraction meets a deeply political and emotional narrative, making his work a powerful lens through which to view contemporary society.We talk about: His transition from soldier to artist; the unseen forces of control in today's world; how his art challenges historical narratives; the intersection of street art in his practice and the socialist structure of the military.Jansen's work has been described as a 21st-century response to Jackson Pollock and Robert Rauschenberg, but his voice is distinctly his own—urgent, fearless, and unfiltered. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Irene Pujadas. La primera not
Irene Pujadas. La primera not
Irene Pujadas. La primera not
Irene Pujadas. La primera not
Irene Pujadas. La primera not
Episodio 501 de Contralínea En Vivo conducido por Nancy Flores: -Inai, en crisis por corrupción: ASF documenta desde nepotismo hasta extorsiones- Transmisión 21 de febrero Contralínea se transmite de lunes a viernes a las 10hrs (hora centro de México). Encuéntranos en Facebook, YouTube, X (antes Twitter), TikTok, Instagram, WhatsApp y Telegram como Contralínea. Escúchanos en Spotify, Apple Podcast e Ivoox como Contralínea Audio.
Manuela Marques é a mais recente autora a entrar na colecção dedicada aos fotógrafos portugueses contemporâneos, a “Série Ph.". A obra foi apresentada nas Éditions Loco, em Paris, a 7 de Fevereiro, e foi a oportunidade para a RFI conversar com a artista que assume “documentar poeticamente o mundo”. Neste programa, falámos também com a crítica de arte Teresa Castro e com o editor da colecção Cláudio Garrudo sobre “a arte da atenção” da fotografia de Manuela Marques. A coleção Ph., editada pela Imprensa Nacional, publicou, desde 2017, monografias de Helena Almeida, Paulo Nozolino, Jorge Molder, Fernando Lemos, Daniel Blaufuks, Rita Barros, Jorge Luís Neto, António Júlio Duarte, Alfredo Cunha, Jorge Guerra, Ernesto de Sousa e José M. Rodrigues.Agora, o foco é dado a Manuela Marques, artista nascida em Portugal em 1959 e a viver em Paris há largos anos. Cláudio Garrudo, o editor da coleção, conta que o objectivo é “ter todos os grandes nomes da fotografia portuguesa” e Manuela Marques faz parte.Nós queremos, com esta colecção, ter todos os grandes nomes da fotografia portuguesa. Obviamente, não podíamos deixar a Manuela de fora com o trabalho que tem desenvolvido ao longo destes anos.Neste “Ph.13”, podemos ver obras realizadas por Manuela Marques entre 1986 e 2024, nas quais um dos fios condutores é a sua visão sobre a paisagem, sublimada para além da realidade imediata e dotada de uma visão intimista e poética.O livro conta com um texto da crítica de arte Teresa Castro, que descreve a fotografia de Manuela Marques como “a arte da atenção”, em que os espaços fotografados são habitados “física e emocionalmente” pela artista. Em conversa com a RFI, Teresa Castro descreve que essa “arte da atenção” está presente na forma de conceber processo criativo, mas também numa certa “ética do olhar” que se poderia resumir - talvez -no facto de ela "fotografar com a natureza" e não se limitar a tirar fotografias da natureza. A expressão ética da atenção parece-me englobar duas coisas muito importantes no trabalho da Manuela Marques. Por um lado, o próprio processo criativo está intimamente ligado a esta ideia da atenção e, e ao mesmo tempo, a uma ética do olhar. Há uma forma de a Manuela trazer, para o centro das imagens e para o primeiro plano, elementos naturais ou fenómenos naturais ignorados ou pouco valorizados pela imagem e, por isso, é que eu acho que o processo de criação tem a ver com uma exploração que é uma forma de tomar atenção às coisas da natureza, de atentar nos elementos naturais, de atentar na matéria. Esta forma de atenção é também uma forma de estar disponível para o mundo (…)Para mim, a ética do olhar é uma forma de fazer com que a nossa atenção não seja apenas um fenómeno perceptivo, mas é convidar-nos também a tomar atenção, por exemplo, aos seixos, aos pedregulhos, à luz, às plantas, às árvores. De facto, há uma série de elementos naturais que estão muito presentes no trabalho da Manuela Marques, mas eu diria que ela não faz tanto fotografias da natureza, ela fotografa com a natureza. Por isso, eu acho que há uma ética ambiental. Teresa Castro sublinha, ainda, à RFI que as imagens de Manuela Marques são “uma experiência completamente sensorial e poética”, ligadas não apenas aos jogos de reflexos, de luz, de enquadramentos e de matérias mas, também, “a uma dimensão quase alquímica”. Tanto é que, no texto do Ph.13, podemos ler que “as fotografias de Manuela Marques têm frequentemente o efeito de uma revelação. Vemos como se víssemos pela primeira vez”. Uma ideia que reforçou na entrevista.É isso mesmo. É ver como se víssemos, por exemplo, uma nuvem, uma pedra, um lago, como se o víssemos pela primeira vez. Como se essas coisas ainda fossem virgens no nosso olhar. A fotografia da Manuela tem essa capacidade de nos fazer sentir isso, que nunca tínhamos visto uma coisa até ela ter sido fotografada pela Manuela Marques. Muitas vezes, são coisas da natureza, mas não só. O trabalho da Manuela Marques não se exclui na questão da natureza, mas as imagens, as fotografias que ela faz têm essa capacidade de nos fazer sentir essa emoção de ver pela primeira vez. Fotografar é “documentar poeticamente o mundo”Para Manuela Marques, fotografar é “documentar poeticamente o mundo”, uma abordagem, talvez “alquímica”, que lhe foi revelada ainda em menina. Quanto à natureza e à paisagem, é aí que a magia opera e que o mistério do processo criativo acontece.Eu acho que há alguns pontos que são para mim essenciais nesta questão da natureza, da paisagem, que é uma matéria viva e em constante transformação. Para mim, no meu trabalho, suscita muito questionamento. É um questionamento que não pára. Eu nunca páro numa ideia da paisagem ou numa ideia da natureza. É uma constante questão, para mim, devido à ligação que temos de uma maneira muito forte e que esquecemos completamente. Então, essa questão reactiva um fio que se perdeu.Eu não tenho medo da palavra ‘poética'. Não acho que seja uma palavra feia, ou suja, ou não sei quê. Eu assumo totalmente a palavra. A questão é que eu não estou muito interessada por uma arte em que a pessoa compreende exactamente o que está a ver à primeira vista. Eu prefiro estar num campo que coloca mais questões do que dá respostas ao que está a ver. Eu acho que é, por isso, que escapa um pouco a essa questão da representação imediata do que se está a ver. É documentar poeticamente o mundo. Vencedora do Prémio BESPHOTO de fotografia, em 2011, Manuela Marques tem exposto em vários países. Em Portugal, por exemplo, destacam-se as exposições “Echoes of Nature”, no Museu Nacional de Arte Contemporânea de Lisboa (2022/2023), “Weather Station”, no Centro de Arte Arquipélago, nos Açores, (2019), “La face cachée du soleil”, na Fundação Calouste Gulbenkian (2017), “Temporada”, na Appleton Square, em Lisboa (2011), “Lá Fora”, na Fundação EDP, e “She is a Femme Fatale”, no Museu Coleção Berardo, ambas em 2009.Em França, expôs no Museu André Malraux, Le Havre (2022), no Centro de Arte Domaine de Kerguéhennec (2022), no Museu de Lodève (2019), no Centro de Arte Cyel em La Roche-sur-Yon (2019), no Centro Fotográfico Île-de-France, FRAC Auvergne e FRAC Normandie. O seu trabalho foi também exposto no Museu SAMoCA, em Riad, na Arábia Saudita (2024). No Brasil, teve uma exposição individual na Pinacoteca de São Paulo (2011) e participou em várias exposições colectivas no Museu de Arte Contemporânea de Niterói, no Museu de Arte Moderna de Brasília e no Centro de Arte Hélio Oiticica, no Rio de Janeiro. A sua obra está representada em várias colecções nacionais e internacionais, públicas e privadas.Oiça a entrevista neste programa.
Tal es el caso de Mateo, mejor conocido como Mateo Yo Guapo, un niño de tan solo cinco años que se volvió viral en TikTok gracias a su carismática respuesta: “No me importa, yo guapo”. Sin embargo, su creciente exposición en redes sociales y medios de comunicación ha desatado críticas sobre el papel de sus padres en su manejo digital y el impacto que esto podría tener en su bienestar. Recientemente, un video alarmante de Mateo ha provocado indignación en redes sociales, reavivando la discusión sobre la privacidad de los niños influencers y los riesgos de ser expuestos desde tan temprana edad. A pesar de su éxito, con presencia en plataformas como Instagram, Spotify y programas de televisión, muchos usuarios se preguntan si realmente está disfrutando su infancia o si su imagen se ha convertido en una estrategia comercial. La falta de regulación en este tipo de contenido infantil preocupa a especialistas y espectadores, pues mientras Mateo y otros pequeños influencers generan millones de vistas, sus derechos y bienestar pueden quedar en segundo plano. ¿Hasta qué punto es correcto exponer a un niño a la fama digital? ¿Debería existir mayor control sobre el contenido protagonizado por menores? Acompáñanos a analizar el lado oscuro de los pequeños influencers. Distribuido por Genuina Media
Ja fa temps que es parla de la Irene Pujadas per dos motius, perqu
Probst, Carsten www.deutschlandfunkkultur.de, Fazit
O Projeto de Extensão de hoje tem como objetivo estabelecer conexões entre a academia e os educadores em formação nos cursos de licenciatura do Coordenação de Educação a Distância (CEAD). Dessa forma, foi criada a Revista Pró-professor, que publica principalmente, trabalhos de documentação narrativa de experiências pedagógicas em seus diversos gêneros possíveis, e também artigos, entrevistas, resenhas, relatos e artigos de pesquisa e de fundamentação teórica sobre o tema das narrativas pedagógicas. A Revista está voltada para os professores atuantes na Educação infantil, no Ensino fundamental e médio, e na Educação de Jovens e Adultos, sendo que estes educadores, além de público-alvo, serão também, os seus autores principais. Neste programa você vai conhecer mais esse projeto de extensão da UFOP, o “Narrativas pedagógicas de educadores da região dos inconfidentes”. Aperte o play e ouça agora. Ficha Técnica Produção: Larissa Antunes Edição de Texto: Elis Cristina Edição de áudio e sonoplastia: Eduardo Rodrigues e Gabriel Pedrosa
Hola Gerardo aquí en otro episodio de Simplemente Yo; La selección de esta semana es Taylor Swift: The Eras Tour, es una película de concierto estadounidense de 2023 producida por la cantautora Taylor Swift y dirigida por Sam Wrench. Documenta los espectáculos en Los Ángeles del Eras Tour (2023-2024), la sexta gira de conciertos de Swift y la gira con mayores ingresos de todos los tiempos. Plot: Experimente el concierto Eras Tour, interpretado por la única e inigualable Taylor Swift. Espero que lo disfruten ;) Información adicional del podcast: Enlace del website official de Filmic Notion Podcast: https://filmicnotionpod.com/ Enlace a nuestra página de Letterboxd: https://boxd.it/446nl
Nesse episódio do Podcast da Lambda powered by TIVIT, Fernando Okuma, Paulo Barros e Rodrigo Monney batem um papo sobre os desafios enfrentados para criar um ambiente de desenvolvimento local que dê autonomia para as pessoas desenvolvedoras trabalhem sem dependências externas. Lambda3 · #417 - Setup de infraestrutura para desenvolvimento local Participantes: Fernando Okuma - @feokuma Paulo Barros - @paulo-henrique-costa-barros Rodrigo Monney - @rodrigo-monney Pauta: Por que precisamos de uma infraestrutura rodando localmente? Ambiente isolado Autonomia para reconstruir tudo sempre que necessário Independencia de recursos externos Quais as formas de ter a infraestrutura rodando localmente Instalar os recursos no sistema operacional (Bancos de dados, mensageria, ferramentas de observabilidade, ...) Ambiente rodando em containers Execução em MicroVM Quais são os desafios em criar essa estrutura localmente? Manutenção para manter alinhado com o que será utilizado em produção Uso de recursos da máquina (memória ram, cpu, ...) Quais estratégias existem para poder lidar com a limitação de hardware Documentação para que as pessoas do time consigam entender como usar Aplicações, serviços e dependências externas Criação de stub Consumir a dependência real Edição: Compasso Coolab Créditos das músicas usadas neste programa: Music by Kevin MacLeod (incompetech.com) licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 - creativecommons.org/licenses/by/3.0
Michael Kretschmer bleibt Regierungschef in Sachsen, allerdings ohne eigene Parlamentsmehrheit. Kann das klappen? Außerdem: Naomi Beckwith wird die neue künstlerische Leiterin der documenta. Documenta? - da war doch was. (15:06) Tobias Armbrüster
Koldehoff, Stefan www.deutschlandfunk.de, Kommentare und Themen der Woche
Koldehoff, Stefan www.deutschlandfunk.de, Kultur heute
Themen u.a.: Schmuck-Ausstellung in Köln; Tiemanns Wortgeflecht: Vertrauen; neue Leitung für die Documenta; der Weihnachtsmann im Film; Musiktipp; Moderation: Claudia Dichter Von WDR 5.
Redes Sociales: Instagram Facebook Twitter (X)
Ep.218 Ibrahim Mahama was born in 1987 in Tamale, Ghana. He lives and works in Accra, Kumasi, and Tamale. Solo exhibitions include Fruitmarket Gallery, Edinburgh (2024); Barbican Centre, London (2024); Kunsthalle Osnabrück, Germany (2023); Oude Kerk, Amsterdam (2022); Frac des Pays de la Loire, France (2022); The High Line, New York (2021); University of Michigan Museum of Art (2020); The Whitworth, The University of Manchester, UK (2019); Norval Foundation, Cape Town (2019); Tel Aviv Art Museum, Israel (2016); and KNUST Museum, Kumasi, Ghana (2013). He has participated in numerous group exhibitions including Desert X AlUla, Saudi Arabia (2024); Sharjah Biennial 15, UAE (2023); 18th International Venice Architecture Biennale, Italy (2023); the 35th Bienal de São Paulo, Brazil (2023); Museum of Fine Arts, Houston, Texas (2021); Centre Pompidou, Paris (2020); 22nd Biennale of Sydney, Australia (2020); Stellenbosch Triennale, South Africa (2020); 6th Lubumbashi Biennale, Democratic Republic of the Congo (2019); Ghana Pavilion, 58th Venice Biennale, Italy (2019); Documenta 14, Athens and Kassel, Germany (2017); Broad Art Museum, Michigan State University (2016); Kunsthal Charlottenborg, Copenhagen and Holbæk, Denmark (2016); 56th Venice Biennale, Italy (2015); and Artist's Rooms, K21, Düsseldorf, Germany (2015). Mahama was also appointed Artistic Director of the 35th Ljubljana Biennale of Graphic Arts, Ljubljana (2023). In 2024, Mahama was selected for the inaugural Sam Gilliam award by the Dia Art Foundation and the Sam Gilliam Foundation, which includes the presentation of a public program at Dia in fall 2024. Photo credit: Carlos Idun-Tawiah White Cube https://www.whitecube.com/artists/ibrahim-mahama Sam Gilliam Award https://www.diaart.org/about/sam-gilliam-award Dia Art Foundation https://www.diaart.org/program/calendar/sam-gilliam-award-program-ibrahim-mahama-dia-talks-11212024/period/2024-11-02 Fruitmarket https://www.fruitmarket.co.uk/about-us/ Stedelijk Museum Amsterdam https://www.stedelijk.nl/en/events/artist-talk-ibrahim-mahama-en Ghana Remembers https://ghanaremembers.com/stories/people/ibrahim-maham-the-first-ghanaian-artist-to-win-the-inaugural-sam-gilliam-award-in-2024.html#google_vignette Barbican https://www.barbican.org.uk/whats-on/2024/event/ibrahim-mahama-purple-hibiscus Observer https://observer.com/2024/09/interview-ibrahim-mahama-artist-white-cube-exhibition/ Vennice Biennale https://www.labiennale.org/en/architecture/2023/force-majeure/ibrahim-mahama Institute for Humanity Activities https://www.humanactivities.org/en/iha-blank/sculpture-workshop-with-ibrahim-mahama/ Edinburgh Art Festival https://www.edinburghartfestival.com/event/ibrahim-mahamasongs-about-roses/ Wallpaper https://www.wallpaper.com/art/exhibitions-shows/ibrahim-mahama-tells-us-why-he-has-covered-the-barbican-in-pink-fabric Reiter Galleries https://www.reitergalleries.com/en/artists/ibrahim-mahama/ NYTimes https://www.nytimes.com/2024/09/19/arts/design/ibrahim-mahama-artist-ghana-white-cube.html The Brooklyn Rail https://brooklynrail.org/2024/10/artseen/ibrahim-mahama-a-spell-of-good-things/ Bonhams https://www.bonhams.com/press_release/38679/ Burlington Contemporary https://contemporary.burlington.org.uk/reviews/reviews/ibrahim-mahama-songs-about-roses The Highline https://www.thehighline.org/art/projects/ibrahim-mahama/ Desert X AlUla https://desertx.org/dx/dx24-alula/ibrahim-mahama C& https://whitewall.art/whitewaller/best-of-new-york-exhibitions-ibrahim-mahama-janaina-tschape-and-more/ artnet https://news.artnet.com/art-world/ibrahim-mahamas-stunning-textile-installation-blankets-the-barbican-in-london-2476760 BBC https://www.bbc.com/news/world-africa-68846770 The Art Newspaper https://www.theartnewspaper.com/2024/08/23/saatchi-collection-ibrahim-mahama-auction-bonhams Whitewall https://whitewall.art/whitewaller/best-of-new-york-exhibitions-ibrahim-mahama-janaina-tschape-and-more/
"State of Silence" es un trabajo que no solo ilumina la pantalla de Netflix, sino que también arroja luz sobre una de las realidades más peligrosas y desafiantes del mundo: la vida de los periodistas - en especial en México. El director Santiago Maza, con su documental “State of Silence”, nos lleva a un viaje profundo y conmovedor a través de las historias de aquellos que arriesgan todo por la verdad. “State of Silence” no es solo un documental; es un testimonio de resiliencia y valentía. En un país donde la libertad de prensa está constantemente bajo amenaza, Santiago y su equipo han logrado capturar la esencia de la lucha diaria de los periodistas que enfrentan la narcopolítica y la corrupción sistémica. Este proyecto, producido por La Corriente del Golfo y con la colaboración de Diego Luna y Gael García Bernal, destaca la urgencia de proteger a quienes se atreven a hablar. La fuerza y capacidad de sobrepasar los obstaculos de Santiago Maza se refleja en cada toma de “State of Silence”. Su capacidad para escuchar, documentar y presentar estas historias con una sensibilidad única es un testimonio de su dedicación y fortaleza como un faro de esperanza y resistencia en tiempos de silencio. Este documental no solo busca informar, sino también inspirar. Nos recuerda que, incluso en los momentos más oscuros, la resiliencia humana puede brillar con una intensidad que desafía todas las adversidades. . . ¡Bienvenidos a este Episodio para todos los Hispanos! . . Invitado: Santiago Maza DISPONIBLE YA EN NETFLIX - Trailer: Estado de Silencio / State of Silence . IG / TW / FB: @PowerLamas @PLamas7 Clubhouse: @PaulaLamas & @PaulaLamas1
Hon bär melankoli i sig och har varit en envis motståndskonstnär i över 45 år. Vad har format Britta Marakatt-Labba? Lyssna på alla avsnitt i Sveriges Radio Play. Hon har fått ett smått sensationellt genombrott de senaste åren efter 45 års idogt konstnärskap i relativ anonymitet.Det plötsliga genomslaget kom via utställningen Documenta i Tyskland 2017, och via den internationella bekräftelsen kom erkännandet även i Sverige.Den senaste tiden har många kunnat ta del av hennes textilkonst. Den samiska motståndskonstnärens utställning på Nationalmuseet i Oslo i somras lockade rekordantal i besökare, och hyllades av kritiker. Samma utställning kommer snart till Kiruna, och därefter till Moderna museet i Stockholm. Hon har även designat Cancerfondens rosa band i år, och blev i veckan utsedd till Årets formbärare i Norrbotten.”Varför skrattar jag så sällan?”Britta Marakatt-Labba föddes 1951 i en kåta under en renflytt på gränsen mellan Norge och Sverige, i Sápmi. Hennes barndoms somrar i Rostadalen beskriver hon som ett paradis.Men åren i nomadskolan, där samiska barn skildes från sina föräldrar och inte fick tala sitt modersmål, beskriver hon som gräsliga.Varför har hösten på senare år gått från mörk till ljus, för Britta Marakatt-Labba? Hur påverkas hon och hennes familj av klimatförändringarna? Och varför vill hon verka mindre allvarstyngd i offentligheten?Programledare: Martin WicklinProducent: Filip BohmKontakt: sondagsintervjun@sr.se
Mamileiros e mamiletes, no programa da semana passada, começamos uma conversa sobre como construir ou reconstruir a nossa autoestima com a Ana Fontes e a Valéria Tinoco. Se você não ouviu, já fica aqui o convite para ouvir também essa parte da conversa porque ela está muito interessante. É o Mamilos 469 “Autoestima: como (re)construir?”. Hoje, na segunda parte dessa conversa sobre como a gente pode viver com mais confiança e leveza no mundo, a gente quer debater sobre como podemos formar uma rede de amigas e como podemos ser amigas legais para outras mulheres. Reunimos um super time de mulheres pra nos ajudar nesse papo: Fe Lopes, psicóloga e psicanalista, Larissa Magrisso, fundadora da Lúcidas, e Maíra Matta, profissional de marketing na indústria de cosméticos e beleza. Vamos juntas! _____ L'ÓREAL PARIS L'Oréal Paris reuniu mulheres incríveis no evento Você Vale Muito, realizado em São Paulo na noite do dia 12 de setembro. Foi uma celebração da beleza como catalisadora da autoestima. No palco estavam Taís Araújo, Zezé Motta, Gabi Lorran, Cris Guterres, Larissa Manoela e muitas outras. E ainda teve show da Liniker! O clima estava de puro poder. Nas conversas promovidas no evento, ficou claro que temos que olhar para dentro de nós para encontrarmos nosso próprio valor. Um exemplo disso foi dado pela compositora e modelo francesa Yseult. Ela disse que ter se envolvido com a moda a ajudou a ter mais consciência corporal e saber melhor se movimentar e se posicionar no palco, na frente das câmeras e diante das luzes. Achamos essa visão ótima! Mas também é fundamental estarmos cercadas por pessoas que podem nos ajudar na nossa trajetória. A atriz Zezé Motta deu exemplo de como ela fez isso. Ela contou que criou o Centro de Informação e Documentação do Artista Negro por conta de ter percebido a quase invisibilidade do negro na mídia. Assim, muitas artistas negras tiveram suas histórias registradas para posteridade. L'Oréal Paris é uma marca com valores femininos e feministas. Há 65 anos no Brasil, apoia cada mulher em sua jornada para o empoderamento, para que ela possa se tornar quem ela quiser. Por meio do slogan ‘Você Vale Muito', L'Oréal Paris lembra todas as mulheres que sua individualidade é seu maior poder. L'Oréal Paris, porque você vale muito. _____ FALE CONOSCO . Email: mamilos@mamilos.me _____ CONTRIBUA COM O MAMILOS Quem apoia o Mamilos ajuda a manter o podcast no ar e ainda participa do nosso grupo especial no Telegram. É só R$9,90 por mês! Quem assina não abre mão. https://www.catarse.me/mamilos _____ Equipe Mamilos Mamilos é uma produção do B9 A apresentação é de Cris Bartis e Ju Wallauer. Pra ouvir todos episódios, assine nosso feed ou acesse mamilos.b9.com.br Quem coordenou essa produção foi Beatriz Souza. A edição foi de Mariana Leão e as trilhas sonoras, de Angie Lopez. A coordenação digital é feita por Agê Barros. O B9 tem direção executiva de Cris Bartis, Ju Wallauer e Carlos Merigo. O atendimento e negócios é feito por Telma Zennaro.
Documenta extraído de YouTube canal: MEGA moderna.
Neste mês de Setembro, convidamos Douglas Fischer, Engenheiro de Redes, para uma conversa sobre a importância dos IXs (Internet Exchanges) na visão de um participante e discutir o papel fundamental que os IXs exercem na infraestrutura da Internet. Douglas falou sobre as melhores práticas de conexão aos IXs, com destaque para o IX.br, quais os principais critérios a serem considerados para se conectar a um IX, como o comportamento dos participantes pode impactar diretamente a eficiência e a segurança dos IXs, e muito mais. Dê o play e confira agora mesmo o novo episódio do quadro Roteamento de Ideias do Camada 8! #Camada8 #ixbr #ix #ptt #Internet #Infraestrutura #Redes Participantes: Eduardo Barasal Morales (Host) - Coordenador da área de formação de sistemas autônomos do Ceptro.br no NIC.br https://www.linkedin.com/in/eduardo-barasal-morales Lucas Jorge da Silva (Host) - Analista de Projetos do Ceptro.br no NIC.br https://www.linkedin.com/in/lucasjorge Douglas Fischer (Convidado) - Engenheiro de Redes https://www.linkedin.com/in/fischerdouglas/ Links citados: Semana de Infraestrutura da Internet no Brasil: https://nic.br/semanainfrabr/ Semana de Capacitação: https://semanacap.bcp.nic.br/9-online/ IX.br: https://ix.br/ Documentação - Tabela de Communities BGP no IX.br: https://docs.ix.br/doc/communities-table-ix-br-v2_1-14082024.pdf Brasil Peering Forum: https://wiki.brasilpeeringforum.org/w/Página_principal Curso BCOP Presencial: https://cursoseventos.nic.br/curso/curso-bcop/ Curso BCOP EaD: https://cursoseventos.nic.br/curso/curso-bcop-ead/ Agenda de ursos do Ceptro|NIC.br: https://ceptro.br/cursos-eventos Redes Sociais: https://www.youtube.com/nicbrvideos/ https://www.twitter.com/comunicbr/ https://www.telegram.me/nicbr/ https://www.linkedin.com/company/nic-br/ https://www.instagram.com/nicbr/ https://www.facebook.com/nic.br/ https://www.flickr.com/NICbr/ Contato: Equipe Ceptro.br cursosceptro@nic.br Direção e edição de áudio: Wanderson Modesto - Analista do Ceptro.br Equipe de Comunicação do NIC.br YouProject Veja também: https://nic.br/ https://ceptro.br/
Anyone who remembers New York City's “golden age” of graffiti in the late '70s and early '80s knows about the lion spray-painted on the handball court at Corlears Junior High School, roaring next to metallic blue letters spelling the word “Lee.” In this episode of the Hyperallergic podcast, we speak with its creator, Lee Quiñones, whose paintings of dragons, lions, and Howard the Duck on over 120 MTA train cars were part of the movement that brought light and color to the otherwise dingy, dark, and drastically underfunded subway system. Quiñones's paintings caught the attention of art collectors and gallerists. By the time he was 19, he was showing his work at Galleria La Medusa in Rome, alongside fellow graffiti writer Fred Brathwaite, also known as “Fab 5 Freddy.” Among other writers, the following years would bring his graffiti art to more shows, both at home in New York City and in the Netherlands, Spain, Belgium, and even Documenta 7 in 1982 in Kassel, Germany. Quiñones is the rare graffiti writer from this era who maintained a successful career in the gallery space. Today, he continues to experiment through paintings, drawings, and collages in an ever-changing range of styles. His art is in the collections of several major museums, including the Whitney Museum of American Art. In this episode, Quiñones reflects on the monster movies that inspired him as a kid, running the tracks as a graffiti-writing teen, making art alongside Keith Haring, Jean-Michel Basquiat, and Jenny Holzer in the 1980s East Village scene, and much more. He also discusses the new book documenting his life and work, Lee Quiñones: Fifty Years of New York Graffiti Art and Beyond, which was published by Damiani on April 30. A solo show of his recent work, titled Quinquagenary, will be on display at Charlie James Gallery in Los Angeles until May 25, 2024. The music in this episode is courtesy of Soundstripe.Subscribe to Hyperallergic on Apple Podcasts, and anywhere else you listen to podcasts.(00:00) - Intro (03:04) - Early life and work (08:06) - Cinema (19:43) - “Howard the Duck” (27:17) - Lee is “WANTED” by the police (28:58) - “Lion's Den” (38:57) - The East Village scene (47:29) - “The buff” in the 80s (53:03) - The 21st century (57:00) - Outro —Subscribe to Hyperallergic NewslettersBecome a member
Michael Raedecker talks to Ben Luke about his influences—from writers to musicians, film-makers and, of course, other artists—and the cultural experiences that have shaped his life and work. Raedecker, born in Amsterdam in 1963, brings together paint, thread and printed imagery to create canvases pregnant with unsettling and uncanny atmosphere. At the heart of his work is the meeting between humanity and nature and, even though his paintings are mostly unpopulated, the presence of people is always implied through their absence. We see the interiors and exteriors of homes, with lights on, beds ruffled, curtains half-drawn, cars outside; we witness empty loungers beside a swimming pool or an unoccupied lilo floating on its surface. We see landscapes that seem only recently to have been vacated. In still lifes we seem to witness a hastened process of decay. Images become almost hallucinatory through the emphases Michael gives elements of his compositions, with heightened texture or colour or surreal disjunctions. We are thrust into riddles, stories or dreams that are familiar yet otherworldly. He discusses his early encounter with the work of Edward Kienholz, how seeing Luc Tuymans at Documenta in Kassel in 1992 was a turning point in his work, and hear about an encounter with Sigmar Polke at the Stedelijk Museum in Amsterdam. Raedecker reflects on the importance of 1980s New Romantic and Blitz Kids culture to his early life and how music continues to be central to his time in the studio today. We hear about more studio rituals and he answers our usual questions, including the ultimate: what is art for?Michael Raedecker: Material Worlds, Kunstmuseum den Haag, The Hague, The Netherlands, 13 April-28 August; Michael Raedecker, Grimm, Amsterdam, 30 May-20 July Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Daniela Arias, coordinadora del Laboratorio Electoral, analizó en entrevista con Carmen Aristegui el preocupante aumento de agresiones en contra de personas vinculadas al proceso político-electoral en México. Según el más reciente informe del Laboratorio Electoral, hasta el 1 de abril, en México se registraron 158 agresiones en contra de aspirantes, de los cuales 52 fueron asesinados y nueve fueron secuestrados. Learn more about your ad choices. Visit podcastchoices.com/adchoices