Podcasts about bernhards

Bernhard Raimann war zu Gast und hat uns ausführlich von seinen ersten Jahren in der NFL berichtet: Wie es ist, als frischgebackener Vater und Österreicher in der größten Football-Liga der Welt zu leben – und wie sich Bernhards, Jakobs und Marks Erfahrungen überschneiden. Außerdem gibt es einen Ausblick auf die kommende Saison und eine mögliche Rivalität zwischen Jakobs und Bernhards Teams. Viel Spaß beim Hören!

Wir starten das Jahr mit einem inspirierenden Reisebericht!

 ⭐ Bernhard, 39 Jahre alt, Vater von zwei Kindern, war jahrelang "der Dickere" in der Familie. Kein Abnehm-Trick hat funktioniert – weder Shakes, noch Punkte zählen, noch die Blutgruppendiät. Frustriert von unzähligen Fehlschlägen, fühlte er sich wie ein Versager. Sein Selbstbewusstsein war am Boden: Er wollte nicht mehr rausgehen, sich nicht mehr im Spiegel ansehen und schwimmen war keine Option mehr. Immer das gleiche T-Shirt, weil nichts anderes mehr passte – so konnte es nicht weitergehen.Und heute? Bernhard hat unglaubliche 20 Kilo abgenommen und sein Leben komplett verändert!

Was passiert, wenn ein leidenschaftlicher Radiomoderator und zweifacher Vater seine Karriere neu erfindet? Bernhard Vosicky nimmt uns mit auf seine Reise vom Radio, dem "Papa Mia" Podcaster und Moderator auf großen Bühnen. In dieser Folge teilen wir ehrliche Gespräche über die unerwarteten Wendungen des Vaterseins, die Herausforderungen der Vereinbarkeit von Familie und Beruf und warum es so wichtig ist, dass auch Männer ihre verletzliche Seite zeigen. Lass dich von Bernhards authentischen Einblicken und seinem Engagement für eine ausgewogene Elternschaft inspirieren.

Stāsta klarnetists un diriģents Guntis Kuzma Vai zini, ka Ēvalds Rimbenieks bijis nevien ievērojams politiķis, bet arī baptistu draudzes mācītājs un īstens kultūras cienītājs? No laikabiedru atstātām liecībām var secināt, ka Rimbenieks bijis viens no ievērojamākajiem Kurzemes dēliem, dedzīgs Latvijas patriots, taisnas muguras un gaiša gara īpašnieks. Dzimis 1888. g. Smaižos Aizvīķu pagastā, kas tagad Dienvidkurzemes novada Gramzdas pagasts, mūžībā devies 1943. g. izsūtījumā Vjatkas koncentrācijas nometnē. Kā politiķis valsts mērogā bijis 3. un 4. Saeimas deputāts, pārstāvot Kristīgo darbaļaužu savienību. Aktīvi darbojies visdažādāko sfēru komisijās: tirdzniecības, rūpniecības, sociālās likumdošanas, ārlietu komisiju ekonomiskie līgumi, bijis pat Latvijas hipotēku bankas padomē. Kārļa Ulmaņa valdībā — finanšu ministrs 1934. Gadā, burtiski dažus mēnešus pirms apvērsuma. Jau pirms finanšu ministra amata un arī pēc tam Liepājas mērs: 1922–1928 un 1934–1940. Ēvalda Rimbenieka personība labi atklājas šajā pašraksturojumā: "Es dziļi izjūtu atbildību, kas gulst uz mani, un es labi apzinos, ka mani spēki ir ļoti vāji un nepietiekoši lielo uzdevumu sekmīgai veikšanai, bet es no sirds paļaujos uz Dieva žēlastību un vadību." Liepājā, līdzās rūpniecības, transporta, sporta un izglītības veicināšanai, viņa laikā arī būtiski attīstās kultūras dzīve — Kurzemes muzeju biedrība, Liepājas pilsētas un vēstures muzejs, Liepājas tautas konservatorija, Liepājas Opera, Liepājas filharmonija, kurā ir gan orķestris, gan koris. Jaunās filharmonijas atklāšanas koncertā skan Vāgnera "Tannheizera" uvertīra, Haidna Simfonija Solmažorā, Jurjāna kantāte "Tēvijai" un Vītola "Dramatiskā uvertīra". Filharmonija piedzīvo būtisku attīstību, skatuves paplašināšana nodrošina daudz lielāka sastāva izvietojumu (dokumentos fiksēti 54 mūziķi), ar biļešu ieņēmumiem gan šādus izdevumu nebija iespējams segt, taču noteikti var izcelt, ka sezonai 2000 abonementu izpārdošana ir vērā ņemama, vidējais apmeklētāju skaits katrā koncertā esot bijis virs 1000 cilvēkiem. Atskaņoto autoru skaitā: Mocarts, Bēthovens, Šūberts, Rosīni, Mendelszons, Šopēns, Vāgners, Gļinka, Čaikovskis, Sibēliuss, Dārziņš, Vītols un Ādolfs Ābele. Kritika labi pieņem pārbaudītas vērtības, taču mēdz būt skarbāka pret modernistiem: Stravinski, Ravelu un Šēnbergu. Neskatoties uz to, koncertu repertuārā parādās Sibēliusa, Aterberga, Korngolda un arī Respīgi skaņdarbi. Operai pirmajā sezonā jau seši jauniestudējumi: Verdi "Traviata" un "Rigoleto", Bizē "Karmena", Guno "Fausts", Čaikovska "Jevgēņijs Oņegins" un Rosīni "Seviļas bārddzinis". Šeit gan jābilst, ka diriģentam bija jābūt pietiekami radošam aranžētājam, jo orķestra štatu vietu sarakstā vien 18 mūziķi. Liepājas Operas māksliniecisko izdomu un entuziasmu recenzijā novērtē Haralds Eldgasts: "Ja dekorāciju, orķestra un kora dalībnieku skaita ziņā tā būtu jāatzīst par nabagāku kā Rīgas opera, tad toties tā ir labāka ar savu tīri māksliniecisko entuziasmu un ar to ideālo aizraušanos kalpot cilvēka dvēseli un prātu izdaiļojošam skaistumam." Tai laikā Liepājā uzstājušies daudzi tā laika ievērojami latviešu mākslinieki, to skaitā diriģenti: Hanss Hohapfels, Bernhards Ķuņķis, Nikolajs Kreicbergs, Arvīds Pārups, Teodors Reiters; Rūdolfs Nīliuss no Vīns esot bijis īsts publikas mīlulis. Dziedājuši: Helēna Cinka, Mariss Vētra, Natālija Ūlande, Alberts Verners; uzstājusies pianiste Salome Graudāne, čellisti Ēvalds Berzinskis un Atis Teihmanis. Vēlāk orķestra mūziķu vidū ir vijolnieks Arvīds Jansons, kas kļūst par izcilu diriģentu. Atgriežoties pie Ēvalda Rimbenieka, svarīgi pateikt, ka viņš bijis arī Liepājas Nācaretes baptistu draudzes mācītājs un kalpojis tur līdz 1930. gadam. Rimbenieks izkārto, ka viena no Liepājas skolām kļūst par baptistu skolu, gan ne visi audzēkņi no babtistu ģimenēm, taču vecāki iecienījuši šo skolu. Rimbeniekam pašam esot paticis dziedāt un spēlēt klavieres, paša sarakstītam dzejolim viņš komponējis mūziku, bet kā hobiju izvēlējies dārzniecību. Joprojām nenovērtēts, bet daudzināms, un to citstarp dara mūzikas festivāls, kas nosaukts Rimbenieka vārdā.  

Latvijas hokeja izlase šodien ar maču pret Poliju sāks pasaules čempionātu. Latvijai šis būs pirmais mačs pasaules čempionātā kopš pagājušā gada maija beigām, kad Tamperē spēlē pret ASV papildlaikā tika izrauta uzvara un izcīnītas vēsturiskās bronzas medaļas. Polija pasaules čempionāta spēcīgāko izlašu pulkā atgriežas pirmo reizi kopš 2002.gada. Tolaik, kad poļi izkrita no augstākās divīzijas, Latvijas izlasē vēl spēlēja pašreizējie treneri Harijs Vītoliņš un Artūrs Irbe. Pasaules čempionāts vakar sākās ar četrām spēlēm, daudz gūtiem vārtiem. Tiesa, oficiālajā čempionāta atklāšanas cīņā Prāgā starp Čehiju un Somiju vārti pamatlaikā netika gūti. Čehija pēcspēles metienos ar 1:0 uzveica Somiju. Poļiem šis ir pirmais pasaules čempionāts Elitē kopš 2002. gada turnīra Zviedrijā. Toreiz viņi bija 14. vietā un formāli būtu saglabājuši vietu augstākajā divīzijā, taču tolaik viena vieta automātiski pienācās komandai no Āzijas, tāpēc pēdējā vietā finišējusi Japāna palika Elitē, bet 14. un 15. vieta, proti, Polija un Itālija izkrita. Mūsējiem toreiz 11. vieta un kā spēlētāji vēl bija gan Harijs Vītoliņš un Artūrs Irbe, savukārt Lauris Dārziņš vēl bija jauniešu vecumā. Tagad viņi visi trenē izlasi. Kā norit Polijas hokeja čempionāts, stāsta cilvēks, kurš aizvadītajā sezonā tur uzspēlēja – tas ir Ričards Bernhards. Viņš sezonu sāka Polijā, bet pabeidza Zemgale/LBTU sastāvā.

17. februārī Lielajā ģildē festivāla "Vīnes klasika" kopā ar Valsts kamerorķestri Sinfonietta Rīga uzstāsies austriešu sitaminstrumentālists Bernhards Šimpelsbergers un britu vijolnieks Tomass Gūlds, atskaņojot Ludviga van Bēthovena Sesto simfoniju ("Pastorālā"), Jozefa Haidna 22. simfoniju ("Filozofs") un austriešu komponista Johannesa Berauera dubultkoncerts NoWhere. Londonā dzimušais Tomass Gūlds no 2005. līdz 2016. gadam kā koncertmeistars darbojās kamerorķestrī Aurora Orchestra, bet šobrīd viņš ir kamerorķestra Britten Sinfonia pirmā vijole, kā arī bieži uzstājas kopā ar ievērojamiem orķestriem visā pasaulē, toskait vairākkārt koncertējis arī Latvijā. Ar Tomasu Gūldu runājam par austriešu komponista Johannesa Berauera mūziku, indiešu klasiskās mūzikas ritmiem, par žanru robežām un to neviennozīmību un pārvērtēšanu, par džeza un klasiskās mūzikas iespaidiem Gūlda bērnībā, mazliet arī par Naidželu Kenediju, Žilu Apapu, leģendāro vijolspēles pasniedzēju Ņujorkā Dorotiju Deleju un džeza vijolnieku Stefanu Grapelli. Sarunā arī par Haidna inovatīvo muzikālo izdomu viņa 22. simfonijā "Filozofs" un citos darbos, par to, kā aiziet no Eiropas Savienības ar Haidna "Atvadu" simfoniju, arī pāris vārdi par Bēthovena Sesto "Pastorālo" simfoniju un Tomasa Gūlda muzikālajiem plāniem 2024. gadā. Neriskēšu teikt, ka Johannesa Berauera mūzika Rīgā vēl nav skanējusi, bet tas varētu būt tuvu patiesībai. Kāda no jūsu skatupunkta ir Berauera mūzika? Domāju, šī būs pirmā reize, kad Johannesa Berauera mūzika skanēs Latvijā. Viņš ir to komponistu skaitā, kas nojauc robežas starp žanriem, šos ne visai noderīgos, tradicionālos nodalījumus starp džezu un klasisko mūziku. Ir tik daudz jaunas mūzikas, kas pastāv kaut kur pa vidu šiem dalījumiem. Ir grūti kategorizēt, bet Johanness ir klasiski skolots komponists, viņš caurcaurēm izstudējis Ravela un Šēnberga orķestrāciju. Viņš izcili pārzina orķestrēšanas mākslu. Un vienlaikus viņš ir pilnībā iegremdējies džeza mūzikā. Pazīstu viņu jau daudzus gadus, domāju, tas bija pirms gadiem desmit, kad viņš mani uzaicināja piedalīties kamermūzikas koncertā Londonā. Viņš meklēja vijolnieku, un mani kāds bija ieteicis, jo arī es spēlēju gan klasisko, gan džeza mūziku, un visu, kas ir kaut kur pa vidu šiem žanriem. Tā desmit gadus esam strādājuši kopā, un tas viss mūs aizvedis pie šī koncerta, kas ir fantastisks darbs. Ceru, ka klausītājiem tas patiks. Tad varētu teikt, ka ar Johannesu esat domubiedri tajā, kā domājat par mūziku, atskaņojumu, žanriem? Domāju, jā. Mums ir visai līdzīga pieredze tādā nozīmē, cik dažādos mūzikas stilos izpaužamies, kādu mūziku klausāmies. Mana personīgā interese par džezu sakņojas bērnībā. Maniem vecākiem bija apjomīga džeza un klasiskās mūzikas ierakstu kolekcija. Mani nosauca par Tomasu, jo vecākiem ļoti patika Tomasa Tallisa darbi. Tad nu varat iedomāties – mājās skanēja daudz klasiskā mūzika, bet tāpat Mailss Deiviss, Džons Koltreins, Hērbijs Manns un Ārts Bleikijs. Bērnībā paguvu iepazīt savu vecāku lielo mūzikas kolekciju. Tad sāku spēlēt bungas. Esmu mācījies trīs klasisko instrumentu spēli: vijoli, klavieres un sitaminstrumentus. Tā nonācu pie bungu komplekta, un caur to nonācu pie džeza spēlēšanas. Un man tas bija ļoti dabisks ceļš, kā nonākt līdz džezam. Domāju, ka Johanness varētu izstāstīt līdzīgu stāstu. Klasiskās mūzikas izglītībai kopumā ir problēma, ka tā ir ļoti preskriptīva, noteiktu rīcību paģēroša. Ir populārs stāsts par vijolnieku Naidželu Kenediju, kurš savulaik studēja pie slavenās pedagoģes Dorotijas Delejas Džuljarda skolā Ņujorkā. Tas bija pirms 30, 40 gadiem. Ap to laiku Ņujorkā bija džeza vijolnieks Stefans Grapelli, un viņš uzaicināja Naidželu Kenediju, kurš tolaik bija ļoti jauns mūziķis, pievienoties uz koncertu džeza klubā. Dorotija Deleja par to nebija sajūsmā. Viņa teica: ja vēlies būt īstens klasiskais vijolnieks, tev nebūtu jāizšķiež laiks džeza klubos. Droši vien tajā ir savs patiesības grauds. Bet domāju, ka spēja muzicēt dažādos žanros un zināšanas, kas aptver visu, kas mūzikā ir labs, nāk tikai par labu, tas ir veselīgi. Es saku – labais mūzikā, bet laba mūzika ir gan klasikā, gan džezā, gan smagajā metālā, kantri mūzikā, it visur. Ir arī daudz sliktas mūzikas, kurai vajadzētu mest līkumu. Bet, ziniet, ir arī slikta klasiskā mūzika. Un laba mūzika sliktos ierakstos. Protams. Turklāt mūslaikos ir tik daudz mūzikas. Dažreiz vēlos paklausīties mūziku, un vienlaikus jūtos pārsātināts no izvēļu daudzuma, kas 2024. gadā man ir pieejams. Sestdien koncertā spēlēsim arī Bēthovena "Pastorālo simfoniju" un Haidna 22. simfoniju ar nosaukumu „Filozofs”. Ja ierakstāt, piemēram, Bēthovena "Pastorālo" Apple Music meklētājā, tur būs vismaz 70, 80 ierakstu, tā ir neaptverams klāsts. Ja runājam par labiem ierakstiem, domājams, Naidželam Kenedijam tomēr nāca par labu dažādu žanru iepazīšana. Vienā no agrākām intervijām stāstījāt par koncertu, kurā Mocarta Vijolkoncertam nospēlējāt džeza kadenci, un publika to īsti nesaprata. Bet manā pieredzē ar vijoļkoncertu repertruāru viena no virsotnēm ir Naidžela Kenedija ieskaņotais Mocarta Ceturtais vijoļkoncerts kopā ar Polijas kamerorķestri. Kad pienāk brīdis pirmās daļas kadencei, orķestris sāk spēlēt izvērstu ostinato, bet Kenedijs pie vijoles pieslēdz ģitāras pedāļus, pilnībā izmainot instrumenta skaņu. Es domāju, ka Naidžels Kenedijs ir paveicis daudz laba, nojaucot robežas starp mūzikas žanriem. Un, ja runājam par Mocarta koncertu kadencēm, noteikti jāpiesauc arī Žils Apaps. Tas patiesi ir viens no vislieliskākajiem vijoļspēles paraugiem. Tas patiesībā mani iedvesmoja pamēģināt darīt kaut ko citādāk, bet tas jau bija krietnu laiku atpakaļ. Pirms kādiem 14 gadiem, un pēc koncerta izcēlās neliels skandāls, jo toreiz spēlēju nelielā mūzikas festivālā uz Anglijas un Velsas robežas, un viņi pavisam noteikti negaidīja džeza kadenci Mocarta vijoļkoncertā, par to vēlāk rakstīja presē, tas bija neliels šoka moments. Jūs dabūjāt sliktu atsauksmi? Recenzijā viss bija ļoti slikti, bet es arī saņēmu daudz atbalsta. Tas bija polarizējoši. Pusei no klausītājiem tas patika, pusei nepatika. Bet manā ieskatā tā bija vērtīga pieredze, jo no tā izrietēja dziļāka saruna par to, cik lielā mērā kadence pieder komponistam, cik svarīgi ir kadencē ievērot to mūzikas stilu, kas ir pirms un pēc kadences, vai kadence nozīmē iespēju mūziķim lauzt vecās tradīcijas un darīt kaut ko pilnīgi individuālu? Es nezinu, tā joprojām ir aktuāla saruna. Tomēr es nekad vairs neatkārtoju eksperimentu ar džeza kadencēm Mocarta mūzikā. Atklāti sakot, tas patraucēja atskaņojumam. Un es domāju, ka atskaņotāja darbs ir vienmēr dot visgodprātīgāko versiju komponista rakstītajam materiālam. Jums nekad nevajadzētu doties prom no Mocarta vijoļkoncerta atskaņojuma ar domu, ka Tomass Gūlds bija lielisks. Tā vietā būtu jābūt pēcsajūtai – jā, tas Volfgangs Amadejs patiešām ir īpašs. Cik noprotu, arī Johanness Berauers jums un jūsu kolēģim pie sitaminstrumentiem uzrakstījis koncertdarbu. Vai arī Johanness savā darbā iekļāvis kadences? Darba pirmajā daļā ir vieta kadencei, bet tā nav sevišķi virtuoza. Tas drīzāk ir pārdomu brīdis, un lielumties sitaminstrumentālistam Bernhardam. Domāju, būtu labi viņu iepazīstināt. Viņam ir īsta austrieša vārds: Bernhards Šimpelsbergers, bet tas nav tas, ko domājat. Viņš ir ļoti moderns, fleksibls, daudzpusīgs mūziķis, kurš daudz laika paadījis Indijā, studējot indiešu ritmus. Sevišķi konakolu – prasmi vokalizēt ritma paternus. Neesmu eksperts, bet Bernhards to ir izstudējis līdz kaulam, viņš ir ļoti autentisks. Johannesa koncertā ir daudz indiešu mūzikas iespaidu. Bernhardam ir mikrofons, lai klausītāji varētu dzirdēt visas konakola nianses. Arī kadencē dzirdēsim konakolu. Vai atminaties, kā sākās jūsu interese par Jozefa Haidna mūziku? Domāju, ka pirmais Haidna skaņdarbs, ko spēlēju, bija „Pēdējie septiņi vārdi”, ko atskaņoju kvarteta sastāvā. Toreiz biju students, tas bija Lielajā piektdienā. Mūzika mani ļoti uzrunāja, sajutu stipru saikni ar Haidnu. Par simfonijām runājot, tās bieži uztver kā dzīvespriecīgu, bezrūpīgu, visai vieglu koncerta ievadu. Anglijā nebūs retums, ka spēlē Haidna simfoniju, un mēģinājumos tai netiks veltīts daudz laika, jo vispārpieņemts, ka tā ir viegla mūzika, kuru mūziķi pazīst. Ja pievēršam uzmanību „Filozofa” simfonijai, tai ir ļoti neparasta pirmā lēnā daļa, tajā ir ilgstošs ostinato, repetitīva, motoriska figūra čellos, tā ilgst ap 8 minūtēm. Tas patiesībā ir ļoti savādi. Vijoles spēlē surdinēti, tas piešķir neparastu skaņas nokrāsu. Un melodiju spēlē divi mežragi un divi angļu ragi. Haidnam tas ir ļoti neparasts veids, kā iesākt simfoniju. Domāju, ka Haidns bija ļoti inovatīvs komponists. Praktiski jebkurā simfonijā, jebkurā stīgu kvartetā atradīsim kaut ko oriģinālu, piemēram, norādi vijolēm spēlēt melodiju augstā pozīcijā uz sol stīgas, vai surdīņu pielietošanu, vai putnu treļļu imitācijas – Haidna izdoma un humora izjūta ir neizsmeļama.  Vari just, ka viņš bija ļoti laipns, augstsirdīgs cilvēks. Es mīlu viņa mūziku. Domāju, jau viņa pirmajās simfonijās izdoma un asprātīgi risinājumi ir kas tāds, ko gaidi katrā nākamajā Haidna simfonijā. Piemēram tas, cik daudzveidīgi viņš izmanto mežragu zelta gājienu no simfonijas uz simfoniju. Jā, es pilnībā piekrītu. Nāk prātā „Atvadu” simfonija, kuras beigās mūziķi noiet no skatuves. Man bija iespēja spēlēt šo darbu ļoti sāpīgā, un ļoti zīmīgā brīdī. Tas bija Briselē uzreiz pēc tam, kad nobalsojām par izstāšanos no Eiropas Savienības. Es par to nenobalsoju, bet, diemžēl, daudzi mani tautieši tā izdarīja. Mēs spēlējām šo simfoniju Daiļo mākslu pilī Briselē īsi pēc balsojuma. Mūziķi nogāja no skatuves, un tas bija, jūs varat iedomāties, cilvēkiem acīs bija asaras. Tas bija ļoti emocionāli. Lūdzu, dažus vārdus par Bēthovena Sesto šī koncerta kontekstā. Šis koncerts būs daļa no Vīnes klasikas festivāla, tāpēc vēlējāmies kaut ko no Bēthovena, viena no centrālajiem Vīnes komponistiem. "Pastorālā simfonija" lieliski sader ar Berauera darbu, kurā arīdzan ir pastorāli elementi. Un Bernhardam uz skatuves ir ļoti savādi instrumenti, kurus viņš ieguvis ceļojumos pa visu pasauli. Un tas viss ļoti labi veido koncerta kopainu un papildina dabas tematiku. Domāju, ka "Pastorālā" no visām Bēthovena simfonijām ir ļoti parocīga atskaņojumam bez diriģenta, jo tā ir ļoti kamermuzikāla, tas ir smalks darbs. Tai nepiemīt ekstravertais ārišķīgums, kas raksturīgs iepriekšējām – Piektajai, Trešajai, arī Septītajai. Tie ir daudz ekstrovertāki, spožāki darbi. Turpretim pāra skaitļu simfonijas – Otrā, Ceturtā, Sestā – ir introvertākas, klusākas, smalkākas. Un Sestā ir par dabu, virs katras daļas ir teksts, kas vēsta par notikumiem mūzikā. Vētra, strautiņš, maza upīte, ciema ļaudis svētku noskaņā un tā tālāk. Tie ir Bēthovena simfoniju četri gadalaiki. Vai vēlaties pastāstīt klausītājiem par to, kā izskatās jūsu 2024. gads uz skatuvēm? Šī ir aizņemta nedēļa, vēl pagūšu aizlidot atpakaļ uz Londonu un nospēlēt koncertu ar savu orķestri, patiesībā kaut ko līdzīgu kā šeit. Piebildīšu, ka Sinfonietta Rīga ir viens no maniem vismīļākajiem orķestriem pasaulē. Tiekamies ceturto reizi, un tas ir ļoti priviliģējoši un gandarījoši – veidot ilgstošu sadarbību ar orķestri, nevis vienreiz satikties, nospēlēt koncertu un pamāt ardievas. Atgriežoties pie jautājuma, Londonā spēlēsim Bēthovena Lielo fūgu, Bartoka Divertismentu, un izcilu Džona Tavenera darbu, čellkoncertu „Sargājošais plīvurs”. Taveners devās mūžībā pirms desmit gadiem. Tad ar Britten Sinfonia dosimies spēlēt uz Mančesteru un Dublinu. Kas vēl, šogad spēlēšu Maksa Rihtera pārkomponētos Vivaldi „Gadalaikus”, būšu visai aizņemts, lai gan tagad, kad man ir 40, cenšos aizņemtību mazināt, vēlos arī atlikt laiku tenisam un saviem kaķiem. Tomas, paldies par sarunu, lai viss izdodas!

In dieser Ausgabe tauchen wir in die faszinierende Welt des Unbekannten und der Magie ein, begleitet von einem ganz besonderen Gast: Bernhard Reicher, Gründer der "Magieschule Reicher" und Co-Moderator von "Reicher und Stark". Gemeinsam mit Bernhard erkunden wir in dieser Episode die tiefen Einflüsse des legendären Schriftstellers H.P. Lovecraft auf Bernhards magische Praxis. Erfahrt, wie Lovecrafts Werke nicht nur literarische Inspiration bieten, sondern auch einen einzigartigen Einfluss auf die magische Arbeit von Bernhard Reicher ausüben. Wir vertiefen uns in die faszinierende Welt von H.P. Lovecraft, dessen kunstvolle, verschachtelte Sätze und Ausdrucksweise eine unvergleichliche Stimmung erzeugen konnten. Bernhard teilt mit uns, wie Lovecraft durch seine ästhetische Ausdrucksweise und die meisterhafte Kunst des Erzählens eine Atmosphäre schuf, die tief in die Psyche der Leser eindringt und Emotionen weckt, die nur schwer in Worte zu fassen sind. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/neugierigkontakt/message

Het afgelopen jaar in 70 vragen! Weet jij alles over Barbie, brandende auto's op schepen, prins Bernhards lidmaatschappen, hevige overstromingen, Yvonne Coldeweijer, stakende acteurs en schrijvers, Bassie & Adriaan docu's, PVV, Matthew Perry, marathonrecords, Wonka, vrouwelijke wereldkampioenen, Franse pensioenleeftijden, Televizierringen, Hazesjes, het Songfestival, Bokito, HDP en nog veel meer? Dan zit je goed!  En er zijn in samenwerking met Denksport mooie prijzen te winnen als je meespeelt via Instagram: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠@thuispubquiz⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ of Facebook: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠@thuispubquiz⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.  Volg ons op: Instagram: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠@thuispubquiz⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Facebook: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠@thuispubquiz⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ThuisPubQuiz.nl: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠thuispubquiz.nl⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

Ze was het rijkste meisje van Italië: Luisa Casati Stampa di Soncino. Het fortuin dat ze op jonge leeftijd erfde besloot ze aan te wenden voor de goede zaak: het organiseren van de meest exuberante feesten. Alle Europese adel trok naar Venetië om erbij te kunnen zijn, en een glimp op te vangen van deze uitbundige bezienswaardigheid van een markiezin. Te slim voor haar tijd, te overspelig voor d'Annunzio: Nn het uitlaten van haar jachtluipaarden dook ze steevast met een ander 't bed in. Uiteraard eindigt ze in de schulden. Yvo heeft een vacature voor een vrouw zónder schulden. Voorts, Yvo eet een kadetje met de Soldaat van Oranje en Jort bezingt Bernhards snobwaardigheid. Verder ratelen de snobs nog wat over horloges. Yvo raadt iedereen aan om bij een Daytona van twee miljoen voor 't gemak naar Zürich te verhuizen...❤️ Insta: @desnobcast

Internationaal nieuws deze week dat prins Bernhards officiële lidmaatschapskaart van de NSDAP was gevonden, gewoon in het eigen Koninklijke Huisarchief. Biograaf en historicus dr. Gerard Aalders (https://www.gerardaalders.nl/) (voormalig medewerker van het NIOD) had al in 1995 bewezen dat onze wijlen prins lid was geweest van Hitlers partij, maar toen wilde niemand luisteren. Zelfs de prins belde Aalders vanaf zijn sterfbed nog op dat hij het totaal mis had.  Een lange aflevering van de Jortcast met Aalders die na jaren graven in de archieven exact weet hoe vaak Bernhard van Lippe-Biesterfeld zich heeft verrijkt en heeft gelogen. 

Door het trage handelen van de Haagse ministeries kwam de evacuatie uit Kabul veel te laat op gang, is de harde conclusie van een onderzoeksrapport dat vandaag verscheen. Verder lijkt de VVD het fraudebeleid goed te praten in de parlementaire enquêtecommissie. Is Rutte hier al campagne aan het voeren? En welke rol speelde de Nederlandse regering in prins Bernhards foute verleden? Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar  www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie Elke Dag: Pieter Klok en Sheila SitalsingPresentatie de Kamer van Klok op vrijdag: Gijs GroentemanRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen en Julia van AlemMontage: Rinkie Bartels, Simone EleveldSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Geen journalist kent prins Bernhard zo goed als Jan Tromp, die de prins samen met toenmalig Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Broertjes meerdere keren lang interviewde tussen 2001 en 2004. Bernhard  ontkende altijd lid te zijn geweest van Hitlers NSDAP, tegenover Tromp en Broertjes zelfs ‘met de hand op de bijbel'. Een glasharde leugen, blijkt nu zijn lidmaatschapskaart van de partij is aangetroffen, nota bene in Bernhards eigen archief. Heeft deze ontdekking Tromps kijk op de prins doen veranderen, en is Bernhard nu definitief van zijn voetstuk gevallen?Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar  www.volkskrant.nl/podcastactie  Presentatie Elke Dag: Pieter Klok en Sheila SitalsingPresentatie de Kamer van Klok op vrijdag: Gijs GroentemanRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen en Julia van AlemMontage: Rinkie Bartels, Simone EleveldSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan de rechterhand van Sophie zit Jörgen Raymann! Zij nemen het nieuws van de dag door.    Vandaag kreeg David Mulder (31) euthanasie. David leed een leven lang aan ernstige depressies en kwam, na een lang traject, in aanmerking voor euthanasie wegens ernstig psychisch lijden. De lange wachttijd brak hem op, maar psychiater Menno Oosterhoff besloot hem te helpen en hem euthanasie te verlenen. Sophie sprak eerder deze week met David, zijn vrouw en ouders, en psychiater. In het aangrijpende gesprek, dat we vanavond uitzenden, licht hij zijn missie toe: een waardig einde.    Historicus Gerard Aalders schreef in 1995 dat Prins Bernhard lid geweest zou zijn van de NSDAP van Adolf Hitler. Dit werd door de prins ontkend. Nu is het lidmaatschapsbewijs in Bernhards privéarchief gevonden, wat Aalders gelijk geeft. Vanavond schuift hij aan.    Mark Rutte wordt vandaag verhoord door de parlementaire enquêtecommissie Fraudebeleid over het beleid dat leidde tot de toeslagenaffaire. Sophie praat met Tom-Jan Meeus over hoe het tot de affaire heeft kunnen komen.   

Michael Stavaric begibt sich mit seinem Roman "Das Phantom" in den Kopf einer Thomas Bernhard-Gestalt, die mit sich und der Welt hadert. Stavarič - der auch Gedichte und Kinderbücher verfasst - begibt sich aus seiner sprachlichen "Komfortzone" und imitiert und verfremdet den mäandernden Sprachstil Thomas Bernhards solange, bis aus Unglück Groteske wird. Damit stellt sich der in Brünn geborene Autor in die tschechische Literaturtradition des ironischen Tons, der absurden Tragikomik. Stephan Ozsváth hat ihn in Thomas Bernhards Wiener Stamm-Kaffeehaus, dem "Café Bräunerhof" getroffen, hier hat Stavarič auch geschrieben. Der Ort atmet den Geist Thomas Bernhards, sagt der Autor, im Café ist weder Handy noch Kartenzahlung vorgelesen, am Wochenende spielt das hauseigene Trio Kaffeehausmusik. Der Autor Michael Stavarič wurde 1972 in Brno (Tschechoslowakei) geboren. Er wuchs in Laa an der Thaya auf, eigentlich hatten seine Eltern nach Kanada emigrieren wollen. Er lebt heute als freier Schriftsteller, Übersetzer und Dozent in Wien. An der Universität Wien hat er Bohemistik und Publizistik/Kommunikationswissenschaften studiert. Über 10 Jahre lang war er Lehrbeauftragter für Inline-Skating an der Sportuniversität Wien. Er schreibt Lyrik, Romane und Kinderbücher, hat viele Preise gewonnen, darunter den Adalbert-Chamisso-Preis oder den Österreichischen Staatspreis für Kinder- und Jugendliteratur. Das Buch: Das Phantom, Luchterhand. 320 Seiten. Michael Stavarič empfiehlt Wenedikt Wassiljewitsch Jerofejew: Die Reise nach Petuschki, Piper. Bohumil Hrabal: Allzu laute Einsamkeit, Suhrkamp. Karel Capek: Das Absolutum oder Die Gottesfabrik, Verlag Das Neue Berlin, antiquarisch. Stephan Ozsváth empfiehlt Gábor Fónyad: Als Jesus in die Puszta kam. Elster & Salis. Der Ort Café Bräunerhof, Stallburggasse 2 in 1010 Wien, Thomas Bernhards Lieblingscafé. Am Wochenende Live-Kaffeehaus-Musik.

"Het speelkameraadje van de prins"  Het voorgelezen krantenartikel over Toto geschreven door Annejet van Zijl, gepubliceerd in Het Parool op 4 maart 2023.  Hoe het jongetje Toto van prins Bernhards zijde verdween. - https://photos.app.goo.gl/FAR3SAhrSMXgWfV3A - Meer? https://linktr.ee/berntoto

Sat, 20 May 2023 03:45:00 +0000 https://jungeanleger.podigee.io/799-sportwoche-podcast-s3-12-bernhard-hafenscher-sportpass-austria-mehr-als-50-sportarten-digital-und-die-borse c988c117bd43ddf19a6e3daa28ec0974 Bernhard Hafenscher ist Co-Founder der Sport Pass Medien GmbH, die die Mulitsportplattform SportPass Austria betreibt, auf der mittlerweile mehr als 50 Sportarten ihre digitale Heimat gefunden haben. Wir reden in diesem Zusammenhang vor allem über den spannenden Case Tennis und wie das alles so funktioniert, wie alles mit Swisscom und der Schweiz zusammenhängt bzw. träumen ein wenig in Richtung Skisport. Freilich sind auch Bernhards frühere Stationen wie zB als Software Trainer, Head of Marketing (T-Systems) oder Global Head of Sales (Red Bull Media) Thema. Da mit der aktuellen Aktivität auch ein Börsegang nicht ausgeschlossen wird, denke ich umso mehr, dass man noch einiges voneinander hören wird. http://sportpassaustria.at http://www.asport.tv About: Die Marke, Patent, Rechte und das Archiv der SportWoche wurden 2017 von Christian Drastil Comm. erworben, Mehr unter http://www.sportgeschichte.at . Der neue SportWoche Podcast ist eingebettet in „ Wiener Börse, Sport, Musik (und mehr)“ auf http://www.christian-drastil.com/podcast und erscheint, wie es in Name SportWoche auch drinsteckt, wöchentlich. Bewertungen bei Apple machen mir Freude: https://podcasts.apple.com/at/podcast/audio-cd-at-indie-podcasts-wiener-boerse-sport-musik-und-mehr/id1484919130 . Unter http://www.sportgeschichte.at/sportwochepodcast sieht man alle Folgen, auch nach Hörer:innen-Anzahl gerankt. 799 full no

Mon, 01 May 2023 03:45:00 +0000 https://jungeanleger.podigee.io/756-borsepeople-im-podcast-s6-14-bernhard-dorflinger 79456385a505198b8eadb745f751d781 Bernhard Dörflinger ist Sales Manager Österreich und Schweiz bei der baha GmbH (the Company formerly know als TeleTrader). Wir sprechen über ein IT-Studium, Bernhards erste Aktien und den Einstieg beim heutigen Arbeitgeber im Jahr 2008, dies kurz nach Lehman. Die Unterschiede zwischen Schweiz und Östererreich in vielen Facetten arbeiten wir besonders heraus, auch steuerlich, Financial Literacy, Superfund, mein 3rd Screen und Pink Floyd werden ebenfalls erwähnt. Free Tipps für Private: Webseite: https://www.baha.com/ iPhone App: https://itunes.apple.com/app/teletrader/id430284508 Android App: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.teletrader.android About: Die Serie Börsepeople findet im Rahmen von http://www.audio-cd.at und dem Podcast "Audio-CD.at Indie Podcasts" statt. Es handelt sich dabei um typische Personality- und Werdegang-Gespräche. Die Season 6 umfasst unter dem Motto „23 Börsepeople“ wieder 23 Talks Presenter der Season 6 ist saisongerecht 6b47, https://6b47.com/de/home . Welcher der meistgehörte Börsepeople Podcast ist, sieht man unter http://www.audio-cd.at/people. Nach den ersten drei Seasons führte Thomas Tschol und gewann dafür einen Number One Award für 2022. Der Zwischenstand des laufenden Rankings ist tagesaktuell um 12 Uhr aktualisiert. Bewertungen bei Apple (oder auch Spotify) machen mir Freude: https://podcasts.apple.com/at/podcast/audio-cd-at-indie-podcasts-wiener-boerse-sport-musik-und-mehr/id1484919130 . 756 full no Christian Drastil Comm.

Plötsligt älskar lyckade människor att berätta om sina misslyckanden. Får fiaskon ens ses som något annat än en lärdom? undrar skribenten och litteraturvetaren Maja Andreasson. ESSÄ: Detta är en text där skribenten reflekterar över ett ämne eller ett verk. Åsikter som uttrycks är skribentens egna. Ursprungligen publicerad 2020-09-16.Att vara framgångsrik duger inte längre. Nej, för att verkligen göra succé i vår samtid måste man först ha misslyckats. På den digitala föreläsningsplattformen Ted Talks håller professorer och näringslivstoppar kvartslånga föreläsningar om modet att misslyckas, och på den årliga konferensen FailCon går det att lyssna till entreprenörer som glatt delar med sig av sina nederlag. FailCon har sitt ursprung i teknologins högsäte San Fransisco men har sedan starten 2009 turnerat runt i världen. På talarlistan genom åren märks bland andra Chris DeWolfe, grundaren av den en gång i tiden så populära plattformen MySpace. Numera är MySpace förbisprunget av Facebook och andra sociala nätverk och ämnet för DeWolfes anförande handlar om just detta, att falla från en höjd, för att sedan resa sig och dra lärdomar.Men det är inte bara inom teknologins värld som motgångar är på modet. I Time Magazine uppmuntrar Diane Tavenner, vd för den amerikanska skolkoncernen Summit Public Schools, föräldrar att låta sina barn misslyckas. I artikeln tar hon sin egen son som exempel. Till en början var det svårt att se på när trettonåringen skulle lära sig att laga mat. Diane och hennes man lade sig ständigt i och snart var det de som stod där och hackade löken. Men genom att visa tålamod, och acceptera en och annan vidbränd maträtt, lärde sig sonen till sist att laga mat.Vurmen för misslyckanden är med andra ord helt beroende av att det inuti misslyckandet finns ett frö till förbättring. Diane Tavenners son lär sig att laga mat, och Chris DeWolfe går vidare i karriären, grundar nya, globala succéer. Inte heller i föreläsningarna på Ted Talks är det någon som sätter sig ner och tjurar. De påminner helt enkelt om pepp-talk.Men det finns motvikter till denna hurtiga syn på misslyckandets potential. Som en kontrast till alla framgångssagor i Sommar i P1, lanserade den journalistiska plattformen Kontext sin egen Missommar-serie, där olika personer berättar om sina upprepade besvikelser och krossade drömmar.Själv tycker jag att det är befriande att vända mig den österrikiske författaren Thomas Bernhard. Hos honom är nederlaget ständigt närvarande och ingen av hans romanfigurer reser sig på slutet. De koketterar inte med sina motgångar, utan ältar dem, fastnar i dem. Somliga så intensivt att de till slut går under. I romanen Undergångaren skildras vänskapen mellan tre pianovirtuoser som träffas på en kurs i början av femtiotalet. En av deltagarna är, den i verkligheten existerande pianisten, Glenn Gould. De andra två är den dekadenta Wertheimer och berättaren själv. Efter att ha hört Glenn Gould spela Bachs Goldbergvariationer inser både Wertheimer och berättaren att de aldrig kommer att kunna komma i närheten av detta musikaliska geni. Trots att de bägge hör till landets bästa pianister, och själva skulle kunna leva på sitt musicerande, blir mötet med Glenn Gould spiken i kistan för deras karriärer. Varken berättaren eller Wertheimer står ut med tanken på att vara näst bäst, att komma tvåa. Sämst går det för Wertheimer, som 28 år efter att ha hört Glenn Gould bestämmer sig för att ta sitt eget liv.Bernhards romanfigurer blickar sällan framåt. De blickar bakåt, funderar över varför det blev som det blev, men utan kravet på att ta lärdom av sina misstag. Att vara den näst bästa pianovirtuosen är väl förvisso inget fiasko direkt. Men Wertheimers oförmåga att hämta sig från nederlaget, nuddar vid något som är mer förbjudet än misslyckandet som sådant; nämligen lusten att ge upp. Och då syftar jag inte bara på något så definitivt som ett självmord, utan på den där lågt puttrande pessimismen, som maler på i bakhuvudet, förintar varje hopp. Lika bra att lägga ner. Lika bra att sluta spela piano, sluta skriva på den där romanen, sluta försöka få den där åtråvärda tjänsten, eller ens ett jobb, vilket som helst, eftersom man ändå aldrig får komma på intervju. Och så vidare. De flesta av oss har väl någon gång burit på liknande tankar, eller åtminstone lyssnat till en vän, som badat i sitt elände. Likt vetenskapsmannen i Bernhards roman Ja, som efter några månader av social isolering och skrivkramp, beger sig hem till vännen Moritz bara för att få vräka ur sig. “Jag pratade och pratade och misshandlade Moritz på det mest nedriga vis genom att jag oavbrutet pratade ihjäl honom”.Bernhards ältande persongalleri behöver inte ses som en samling isolerade pessimister, utan kan också förstås i relation till hans kritik av hemlandet. Staden Salzburg med sin förrädiska skönhet beskrivs i hans självbiografier som “alltigenom nazistisk” och Bernhard skulle aldrig förlåta den nationalsocialistiska terror som han utsattes för som ung. I sitt testamente förbjöd han alla uppsättningar av sina pjäser i Österrike, liksom utgivningen av opublicerade arbeten. Så även om galghumorn glimmar till då och då är kritiken mot hemlandet alltid allvarligt menad. Den misantropiska filosofi som utmärker hans litteratur, är inte bara en jargong eller en pose, utan springer ur barndomens mörker.En liknande pessimistisk livshållning finns hos den irländske Nobelpristagaren Samuel Beckett. Men där Bernhards prosa kännetecknas av ändlösa, repetitiva meningar, är Becketts mer asketisk. Som i den dunkla novellen ”Worstward ho”, där de korthuggna meningarna också hugger av meningen på ett djupare plan. Vad handlar den om? Vem handlar den om? Ja, hur ska man veta. Kroppar introduceras för att sedan försvinna.Misslyckandet blev en poetik för Beckett. I en berömd intervju distanserar han sig från den äldre författarkollegan James Joyce genom att definiera Joyces arbete som omnipotent, och sitt eget som impotent. Det impotenta, det kraftlösa, är med andra ord inte en språngbräda för att en dag kunna åstadkomma det fulländande konstverket. För något sådant finns inte.Men att utgöra en anti-tes till den hurtiga sortens misslyckanden är kanske ändå inte så lätt. Både Bernhard och Beckett skulle mycket väl kunna fungera som självhjälpslitteratur. För den som är lat, ledsen, eller tvivlar på om framtiden är särskilt ljus, kan dessa författare bli till trogna bundsförvanter. För andra kan mörkret i deras texter få världen att lysa lite klarare än den annars brukar göra.I en berömd passage i ”Worstward ho” står det: Fail Again. Fail better. Formuleringen återfinns idag på muggar och T-shirts och för den bästsäljande självhjälpsboksförfattaren Tim Ferris fungerar citatet som ett motto. Att misslyckas igen och att misslyckas lite bättre, passar bra in i bilden av det kreativa geniet, som inte ger sig, utan kastar sig ut på nytt. På sätt och vis kan också Beckett ses som sinnebilden för just detta. I början av sin karriär blev han refuserad men räknas idag till en av efterkrigstidens främsta författare. Det verkar med andra ord som att det inte går att komma undan misslyckandets leende självhjälpsapostlar.Det enda sättet är nog att återigen dyka ner i litteraturen och påminnas om att den egentligen inte låter sig ryckas ur sitt sammanhang. Och inte ens den bredast leende, före detta misslyckade näringslivstoppen, kan göra ett slagord av den slutliga spya som kommer om man följer passagen i ”Worstward ho” vidare:Try again. Fail again. Better again. Or better worse. Fail worse again. Still worse again. Till sick for good. Throw up for good.Maja Andréasson, skribent och litteraturvetare

Hur kan trehundra sidor om nästan ingenting förvandlas till ett helgjutet konstverk? Det har med musikaliteten att göra, menar översättaren Jan Erik Bornlid. ESSÄ: Detta är en text där skribenten reflekterar över ett ämne eller ett verk. Åsikter som uttrycks är skribentens egna. Ursprungligen publicerad 2016-02-17.Min fascination för den österrikiske författaren Thomas Bernhards skrivkonst började för ett kvartssekel sedan med läsningen av Alte Meister (Gamla mästare) på originalspråk. Jag hade visserligen läst några av delarna i Självbiografin dessförinnan och tyckt att de höll god kvalitet men det var först mötet med en av hans romaner på tyska som väckte mitt stora intresse. En tanke slog mig att jag en dag kanske skulle kunna översätta honom och jag började undersöka vilka böcker som ännu inte översatts. Alte Meister var en av dem.Vad var det då i boken som fascinerade mig? Det är svårt att sätta fingret på enskildheter i det som är sammanfogat till ett helgjutet konstverk - trehundra sidor om nästan ingenting. En person sitter på en bänk på Konsthistoriska Muséet i Wien i två timmar och betraktar den enda tavlan på hela muséet som är värd att betrakta, den italienske 1500-talsmålaren Tintorettos Den vitskäggige mannen, och samtidigt iakttas personen i smyg av jag-berättaren från en angränsande sal. Det måste finnas kvalitet i språk och struktur för att ett sådant grepp ska fungera över mer än fem sidor.Thomas Bernhards språk äger en oerhörd energi och i kombination med musikaliteten och modet att inte skygga för upprepningar, utan snarare göra dem till viktiga delar i framställningen, skapas en verkningsfull text. Givetvis beror min uppskattning av honom också på hans kompromisslösa hållning mot nationalsocialismen och den hycklande katolska kyrkan, som genomsyrar många av hans verk under 1980-talet. Det hade sina politiska orsaker i Österrike. Jörg Haider var på väg att göra sitt främlingsfientliga och antisemitiska parti till en maktfaktor och Kurt Waldheim valdes till president. I samma veva uppdagades den senares SS-verksamhet under kriget, då han bland annat var delaktig i deporteringen av judar till utrotningsläger.Musikaliteten i Bernhards texter är både explicit och implicit. Nästan alla hans romaner och pjäser innehåller ett musikstycke, Undergångaren även tre unga pianister, en av dem är en högst verklig utövare av musik - den kanadensaren Glenn Gould, som spelar Bachs Goldbergvariationer på ett oefterhärmligt sätt, inte ens Vladimir Horowitz kommer i närheten av Goulds ekvilibrism vid flygeln, vilken också får de två andra huvudkaraktärerna i romanen att avsluta pianistkarriären.Men musiken finns också integrerad i många av Bernhards verk. Kompositionen av pjäserna följer ofta sonatens tre satser och i en pjäs - i Jaktsällskapet - anges det i en not att den tredje akten är den "långsamma satsen". I dess andra akt pågår för övrigt ett kortspel, där spelarnas utrop "jag vann" och kortens smällande mot bordet rytmiskt ackompanjerar dialogen. Lika viktiga för rytmen i romaner är de av jag-berättaren ständigt återkommande "hade jag sagt till Gambetti" i Utplåning och "tänkte jag i fåtöljen" i Skogshuggning. I första halvan av Korrigering fungerar "den höllerska vindskammaren" på samma vis. Även hans frekventa bruk av kursiveringar framkallar en musikalisk effekt, som det återkommande "den konstnärliga kvällsmåltiden" i Skogshuggning. Frasen laddas efter hand med betydelser och till slut står den för ett av jag-berättaren avskytt möte med kulturpersoner som han tjugo år tidigare haft en nära relation till.Går det egentligen att översätta Thomas Bernhard till andra språk? Nej, skulle man vilja säga och får visst stöd av originalets upphovsman själv som ansåg att en översättning inte har något alls med originalet att göra. Ändå har många gett sig i kast med uppgiften. Bernhard har ju också viss förkärlek för överdrifter så det kanske ändå finns en möjlighet att överföra hans texter till andra språk och samtidigt bevara något av deras kännetecken. När en översättning av en Bernhard-roman har gått till tryckeriet känner jag mig ändå som många av karaktärerna i hans verk - otillräcklig, ett nytt misslyckande har lämnat min hand. Efter en tid har jag trots allt lockats att gripa mig an ett nytt verk.Jag har eftersträvat en rytm och komplexitet som i någon mån svarar mot Bernhards tyska. Det stöter ibland på problem, som i debutromanen Frost, där den gamle konstnären Strauchs långa monologer har varannan mening i direkt anföring (i presens) och varannan i presens konjunktiv. Eftersom svenskan nästan saknar konjunktiv blir det egentligen ingen skillnad på svenska. Därför översatte jag varannan mening i presens och varannan i preteritum, som man kanske ändå ska använda i svenskan vid konjunktiv - i bästa fall blir det ett slags stämsång som ligger nära originalets.En annan svårighet utgör Bernhards förkärlek för att framställa parallella skeenden och växla mellan dem i samma mening. Vilka satser hör egentligen ihop? Inte minst förekommer det i Korrigering, där Bernhard för övrigt tappar bort sig själv flera gånger. Han inleder ett resonemang som avbryts av ett antal inskjutna satser om helt andra saker och återvänder aldrig till den inledande tankegången. Många gånger har jag stått undrande inför en komplicerad mening och tänkt att det här klarar jag inte av. Men liksom svårlösta korsord kan lösa sig efter en natts sömn finner jag ofta en lösning på problemet dagen därpå. Som om det undermedvetna hade ältat meningen och nästa dag lagt fram en lösning.Ett exempel ur Korrigering får visa utformningen och effekterna av Bernhards språk och hur det kan översättas. Det är ett utsnitt i en tre sidor lång mening i början av boken, den som för ordet är huvudkaraktären Roithamer, som ofta tog sin tillflykt till ett av Höller konstruerat och bebott hus:hier in der höllerschen Dachkammer ist mir alles möglich gewesen, was mir außerhalb der höllerschen Dachkammer immer unmöglich gewesen war, meines Geistesgaben nachzugeben und dadurch meine Geistesfähigkeiten zu entwickeln und meine Arbeit vorwärts zu bringen, denn war ich außerhalb der höllerschen Dachkammer immer gehindert gewesen, meine Geistesfähigkeiten zu entwickeln, so konnte ich sie in der folgerichtigsten Weise in der höllerschen Dachkammer entwickeln, alles in der höllerschen Dachkammer ist meinem Denken entgegengekommenDet låter som poesi. Och Bernhards första litterära verk var faktiskt två diktsamlingar.På svenska kan det bli så här:här i den höllerska vindskammaren blev allt det som varit omöjligt för mig utanför den höllerska vindskammaren möjligt för mig, att ge efter för mina förståndsgåvor och därigenom utveckla min intellektuella förmåga och bringa mitt arbete framåt, för var jag utanför den höllerska vindskammaren alltid förhindrad att utveckla min intellektuella förmåga så kunde jag utveckla den på det mest följdriktiga vis i den höllerska vindskammaren, allt i den höllerska vindskammaren tillmötesgick mitt tänkandeNär jag läser Thomas Bernhard idag kan jag delvis förstå att han väckte en hel del rabalder. Han var ofta också ute efter att provocera och inte sällan blev det rättsliga efterspel. Ett exempel är processen efter utgivningen av Skogshuggning 1984 då en tonsättare, Gerhard Lampersberg, kände igen sig i den inte särskilt positivt skildrade huvudpersonen Auersberger. Bernhard och förlaget anklagades för förtal och boken drogs in i Österrike, först ett halvår senare fanns den återigen i bokhandeln. Idag och från svensk horisont förknippar man inte romanpersonerna lika mycket med verkliga "förebilder". Nu läser jag romanen som en uppgörelse med ett kotteri inom kulturvärlden, som nog kan ha sin motsvarighet lite varstans. Och därtill utformad på ett ypperligt språk som i alla fall leder till vissa abstinenssymptom hos mig när jag inte har läst det på ett tag.Jan Erik Bornlid, översättare

Šajā sērijā esam dziļi iekšā poētiskās, skaisti skumjās un skumji skaistās lappusēs.Janas Egles dzejas krājums "Ledus debesis" ir himna nobriedušas sievietes sirdij.Tikmēr Agnese Rutkēviča eseju grāmatā "Skumjais laikmets" apdzied aizgājušo laikmetu, PIRMS pasaule mainījās.Noteikti aicinām baudīt šīs lappuses.Seko Sandrai Instagram https://www.instagram.com/pielasit_sirdi/Seko Zanei Instagram https://www.instagram.com/mom.who.reads.a.lot/Seko Aijai Instagram https://www.instagram.com/piedzivot/Kļūsti par raidieraksta atbalstītāju https://www.patreon.com/PiedzivotRaidierakstā minētie autori un grāmatas.*Jana Egle "Ledus debesis"*Agnese Rutkēviča "Skumjais laikmets"*Tommi Kinnunens "Stikla upe"*Marija Parra "Vafeļu sirdis"*Trīnu Lāna "Skeleta Juhana gaitas"*Fredriks Bakmans "Vīrs, vārdā Ūve"*Serhijs Žadans "Internāts"*Inka "Savējās"*Alesandro Bariko*Jā Džasi "Mājupiešana"*Bernhards Šlinks "Priekšlasītājs"*Igne Zarambaite "Melndzelmji"*Jevgēņija Ņekrasova "Katja un Kikimora"*Dēlija Ouensa "Kur vēži dzied"*Žanete Lazdovska "Neatskaties"*Pāvels Sanajevs "Apglabājiet mani aiz grīdlīstes"*A Dowry of Blood by S. T. Gibson*Slavomirs Ravičs "Ilgais gājiens"

Par pirmo latviešu vēstures stāstnieku Frīdrihu Bernhardu Blaufūsu un viņa latviešu valodā sarakstīto Vidzemes vēstures apcerējumu, arī par to, ko pētniekiem vēl izdevies atrast par Blaufūsu Brāļu draudzes arhīvā Hernhūtē stāsts raidījumā Grāmatai pa pēdām. Šoreiz par pirmo latviešu valodā sarakstīto vēstures grāmatu „Stāsti no tās vecas un jaunas būšanas to Vidzemes ļaužu, uzrakstīti 1753”. Vēstures apcerējuma autors vācu tautības latviešu literāts, mācītājs Frīdrihs Bernhards Blaufūss. Kā atzīst vēstures doktors Jānis Šiliņš, tā ir ne tikai pirmā latviešu valodā sarakstītā latviešu vēsture, ne tikai pirmā laicīgā grāmata latviešu valodā, bet arī pirmā novadu vēsture, Vidzemes vēsture. Par Blaufūsu uzzināsim aizvien vairāk, jo Latvijas Nacionālās bibliotēkas vadošā pētniece Beata Paškevica Brāļu draudzes arhīvā Hernhūtē atradusi paprāvu burtnīcu, kurā mācītājs aprakstījis savu dzīvi, un Blaufūsa teksts kā unikāla 18.gadsimta vidū Vidzemē dzīvojoša mācīta vīra autobiogrāfija tiek gatavota izdošanai. Savukārt Blaufūsa vēstures apcerējums kopā  ar mūsdienu pētnieku komentāriem grāmatā „Vidzemes stāsti” jau izdots. Nedrīkstam arī noklusēt, ka pētnieku vidū valda dažādi uzskati, kas īsti ir Vidzemes stāstu autors. Dodamies aizraujošā izpētes ceļojumā! Senie teksti un izdevumi ne vienmēr nonāk ērtā un viegli lasāmā veidā pie mūsdienu lasītāja.  Ar Blaufūsa Vidzemes stāstiem ikviens latviešu valodas pratējs var iepazīties, jo 2015.gadā Vēstures izpētes un popularizēšanas biedrība izdeva Blaufūsa  darbu „Stāsti no tās vecas un jaunas būšanas to Vidzemes ļaužu” ar komentāriem. Vēsturnieks  Jānis Šiliņš pārstāv Vēstures izpētes un popularizēšanas biedrību un vispirms  iezīmē savu sastapšanos ar Frīdriha Bernharda Blaufūsa apcerējumu. Frīdrihs Bernhards Blaufūss nāk no Tīringenes  dienvidu daļas, kur skatam paveras skaista  ainava ar kalniem, dzimis Frauenbreitungā  kantora ģimenē,  viņa tēvs ir skolotājs, māca arī dziedāšanu. Frīdrihs nonāk latīņu skolā, seko gadi Gotas ģimnāzijā, tad teoloģijas studijas Halles universitātē. 1726.gadā ieradies Vidzemē un bijis viens no mājmācītājiem Magdalēnai Elizabetei fon Hallartei piederošajā Valmiermuižā. LNB vadošā pētniece  Beata Paškevica Blaufūsa vārdu minēja jau raidījumā par hernhūtisma aizsākumiem Vidzemē. Nupat pētniece atgriezusies no Hernhūtes, kur strādājusi arhīvā un atradusi paprāvu burtnīcu, kurā mācītājs aprakstījis savu dzīvi. Blaufūsa autobiogrāfija ir iztulkota un ar zinātniskiem  komentāriem divās valodās tiek gatavota izdošanai. Beata Paškevica uzsver, ka Blaufūsa autobiogrāfijā, kā jebkura mācītāja autobiogrāfijā tajā laikā daudz runāts par garīgo dzīvi. Turpinot par Blaufūsa sarakstīto vēstures apcerējumu, Jānis Šiliņš apliecina, ka Blaufūsa aprakstītajā Vidzemes vēsturē hernhūtiešu tēma ir, pirmām kārtām, tādēļ, ka Blaufūss pats ir cieši saistīts ar hernhūtiešiem, viņam ir ļoti labas attiecības ar Jānis Šteinhaueru, kurš ir Rīgas un Doles latviešu  hernhūtiešu līderis. „Šis darbs nekad nav parādījies iespiestā formā un ir izplatīts tikai rokrakstā, kā laba tiesa brāļu draudzes literatūras šai laikā. Jādomā ir bijuši vairāki noraksti,” par Blaufūsa „Vidzemes vēsturi” spriež kultūrvēsturnieks Jānis Krēsliņš (juniors), kurš arī iedziļinājies Blaufūsa personībā. Ar Beatu Paškevicu aplūkojam norakstu, kas veikts ļoti glītā rokrakstā. Viens noraksts, ap kuru vijas leģendas, un pētnieku versijas, vai Blaufūss ir pirmās latviešu valodā sarakstītās vēstures autors? Šo jautājumu skārām raidījumā par Jākobu Langi, un sarunā ar literatūrzinātnieci Māru Gruduli  pieskārāmies arī Vidzemes stāstu autorībai. Pagaidām paliekam pie populārās versijas, ka „Stāsti no tās vecas un jaunas būšanas to Vidzemes ļaužu” ir Blaufūsa sarakstīti.  Vai katrs vidzemnieks izlasīs Blaufūsa 18.gadsimta vidū rakstīto vēstures apcerējumu, neņemos spriest, taču grāmatas eksemplārs „Vidzemes stāsti”, ko pasūtīju Rīgas Centrālajā bibliotēkā un kurā Blaufūsa teksts ar komentāriem, ir daudz lasīts. Tāpat iepriecina ziņa, ka vēstures apcerei drīzumā pievienosies Frīdriha Bernharda Blaufūsa autobiogrāfija, kurā uzzināsim vēl daudz ko aizraujošu par Vidzemes stāstu autoru.  Vairāk par projektu “Latviešu grāmatai 500” var uzzināt šeit:

Een nieuwe, verhelderende kijk op de oorlogsgeschiedenis van prins Bernhard. Over het wonderlijke en niet zelden spectaculaire leven van de Prins der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog. Uitgegeven door Querido Spreker: Chris Kijne

Ko lasīt decembrī?Kopā ar šīs sērijas grāmatu koučiem Ulriku un Eviju izskatījām jaunumus mūsu grāmatu plauktos. Ko lasām šobrīd? Kas ir pēdējā mūsu izlasītā grāmata? Ko noteikti iesakām no pēdējā laikā lasītā? To klausies jaunākajā sarunā.Protams, pēc labākās sirdsapziņas centāmies palīdzēt tiem, kas iekūlušies grāmatu problēmās.Seko mums IG!Ulrika https://www.instagram.com/vairak.par.gramatam/Evija https://www.instagram.com/evija_ar_gramatu/Aija https://www.instagram.com/piedzivot/Kļūsti par raidieraksta atbalstītāju https://www.patreon.com/PiedzivotSarunā pieminētie autori un grāmatas.*Monika Kompaņīkova "Piektā laiva"*Jesika Aro "Putina troļļi"*Sāra Pennere "Zudusī aptieka"*Hanss Kristians Andersens "Sniega karaliene"*Linda Apse "De Profundis. Mārtiņš Rītiņš"*Manas [ie]spējas. Māris Verpakovskis"*Kristīne un Kristaps Liepiņi "Pamirs mana sirds mīlestībā"*Jevgēņija Ņekrasova "Katja un kikimora"*Deivs Grols "Stāstnieks"*Dž. K. Roulinga "Harijs Poters un Filozofu akmens"*Anastasija Volhovska "Melleņu lācis: sapņotāja kalendārs"*In My Dreams I Hold a Knife by Ashley Winstead*Kolina Hūvere*Thnk You for Listening by Julia Whelan*Jā Džasi "Mājupiešana"*Juvāls Noass Harari "Neapturamie mēs"*Metjū Makonahijs "Zaļās gaismas"*Friends, Lovers and the Big Terrible Thing: A Memoir by Matthew Perry*Jānis Joņevs "Decembris"*Serhijs Žadans "Decembris"*Bernhards Šlinks "Atvadu krāsas"*Inguna Ula Cepīte "Emma un ekrāni"*Mērija Ričardsa "Vārdu vēsture"*Gendrutis Morkūns "No nomdirša dzīves"*Ērihs Marija Remarks*Fredriks Bakmans "Nervozie ļautiņi", "Vīrs, vārdā Ūve"*Haruki Murakami "Norvēģu koks", "Kafka liedagā"*Sergejs Timofejevs "Bruņinieks, kuram sāpēja zobi"*"Kurbads. Latvju varoņstāsts"*Ingo Zīgners "Mazais pūķis Kokosrieksts un Melnais bruņinieks"

- Kreistag Fulda: CDU beantragt regionalen VHS-Kochkurs. - Radweg zwischen Steinau und Bernhards im Kreis Fulda soll bis Herbst 2023 neu gebaut werden.

Stāsta Andreja Pumpura Lielvārdes muzeja galvenā speciāliste Irēna Arāja Indriķa hronikā latīņu valodā lietots vārds Lenewarde. Domājams, ka lībieši, kas toreiz apdzīvoja tagadējo Lielvārdes teritoriju, lietoja vārdu, kas tuvs Indriķa saklausītajam. Kādā lībiešu-vācu valodas vārdnīcā atrodams: lin – nocietinājums, pils; vart – apslēpt, paslēpt. Varētu būt, ka lībieši dēvējuši savu apdzīvoto vietu par pili, kur paslēpties. Bet kādā Zviedrijā izdotajā grāmatā par vikingiem var atrast uz vikingu laika Eiropas kartes Ziemeļjūras krasta tuvumā vārdu Leeuwarden ar paskaidrojumu, ka tajā vietā ir pilsēta ar jauniem nocietinājumiem. Tiek izteikts minējums, ka Lielvārdei nosaukumu devuši vikingi. Te bijusi viņu apmetne. Senākā dzīvesvieta Lielvārdes apkārtnē konstatēta Dievukalnā, kas atrodas Rumbiņas upītes kreisajā krastā pie tās ietekas Daugavā. Tieši te atrasta tīruma vieta, kas tikusi arta pirmajā gadu tūkstotī pirms mūsu ēras. No 9. līdz 12. gs. Lielvārde ietilpst Daugavas lībiešu apdzīvotajā apgabalā, kas sniedzās no Rīgas jūras līča līdz Aizkrauklei. Lielvārdes lībiešu pils atradusies tajā pašā vietā, kur tagad atrodas mūra vācu pils drupas. 1201. gadā bīskaps Alberts piešķir Lielvārdes pili par lēni bruņiniekam Danielam no Bannerovas. Jāpiemin, ka tieši šajā gadā Lielvārdes novada nosaukums – Lenewarden – parādās arī rakstītajos avotos. Vācu feodāļi Lielvārdes novadu pārvaldīja no viena centra, kurš tika izveidots kādreizējā lībiešu pārvaldes centra vietā. Nav īsti zināms, kad tieši uzsākta Lielvārdes mūra pils celtniecība, kā arī - kad izveidojās Lielvārdes muiža, jo 1557. gadā, Livonijas kara laikā, Kokneses pilī sadeg arhibīskapijas dokumenti. Tādēļ pilnīgi atainot Lielvārdes novada vēsturi nav iespējams. Livonijas kara laikā tiek nopostīta arī Lielvārdes pils. Pilsnovads nonāk Lietuvas-Polijas pakļautībā. Pils mūra drupu tuvumā uzceļ jaunas kungu ēkas. Daudz posta lielvārdiešiem nodarīja arī biežie kari, kas laiku pa laikam piemeklēja Latviju. Nebija tāda lielāka mēroga kara, kas netika skāris lielvārdiešus, jo viņi dzīvoja pie svarīga un sena karaceļa, kas gar Daugavas labo krastu veda uz zemes lielāko pilsētu Rīgu. Kad Lielvārde līdz ar pārējo Vidzemi nonāk zem Zviedrijas karaļa virsvaras, senais Lielvārdes pilsnovads līdz ar muižām tiek atdots Rīgas naudas kaltuves pārzinim Heinriham Vulfam, kas vēlāk tiek uzņemts muižniecības kārtā ar pavārdu Volfenšilds. No šīs dzimtas pēctečiem Lielvārdes muižu savā īpašumā iegādājās muižniecības apriņķa maršals Bernhards fon Vulfs. Vulfu dzimtai Lielvārdes muiža piederēja līdz 1920. gadam. Mierlaika apstākļos pieaugot iedzīvotāju skaitam, nostiprinājās arī zemnieku sētas. Tomēr šo nostiprināšanās procesu pārtrauca neražas gadi, kas noveda pie bada. 1700. gadā zemnieki vēl nebija pilnīgi attapušies no bada posta, kad jau iesākās Ziemeļu karš. Taču daudz smagākus upurus prasīja Lielais mēris, kad pēc aptuveniem aprēķiniem Lielvārdē izmira apmēram septiņdesmit procentu iedzīvotāju. Lielu postu Lielvārdei atnesa arī Pirmais pasaules karš. Karaklausībai padotos vīriešus iesauca cara armijā, un Daugavas labais krasts pārvērtās par stipru krievu armijas nocietinājuma līniju. Frontes līnija te pastāvēja divus gadus. 1917. gadā cara armijai nācās atkāpties. Ko nebija paspējusi sagraut vācu artilērija, to krievu karavīri nopostīja atkāpjoties. Šodien lielvārdieši savu trīs tūkstošus gadu garo vēsturi pēta un tur godā, un cenšas attaisnot senču doto Lielo Vārdu.

Was hat ein Lindenbaum mit der Vision von Bernhard Russegger und dem SV9 zu tun?

Ralf Spreckels greift ganz tief in die musikalische Klamottenkiste und verbindet diese mit ganz viel Gefühl. In uns Familie wüssen wi, dat Unkel Bernhard dicht an`t Water buut hett. Wenn he truurige Musik hörte, schööt em dat Water in de Ogen. Domaals levte he mit sien Magda still un vergöögt op dat Olendeel. „Vergnöögt jo“, schimpt he, „aver to still, mi fehlt so`n moderne Plattenspeler.“ Magda glieks: „Nix dor, denn höörst du bloots noch melanklöterige Musik un blarrst den ganzen Dag.“ Naja, he wull sik nich mit Magda vertöörn. Wunsch opgeven? – Nee, nix dor! Denn wörr 1953 en Slager överall dudelt. Ene heel trurige Geschicht vun en dootbleven Pony, dat sien Besitter dat Leven rett hett: „Es hängt ein Pferdehalfter an der Wand“. Sungen vun de Kilima Hawaiians. As Bernhard dat `n paarmaal höört hett, un so fein wenen müss, stünn fast, de Schallplatt mutt her. As denn ok noch bi mien Öllern de Wunsch: „Musikschapp“ mit inbuten Plattenspeler opkeem, aver veel to düer weer, hebbt Vadder un Unkel sik tosamendoon. Heemlich! Bernhard, good bi Kass, kunn sik sien Plattenspeler liekers nich köpen. Un uns Öllern harrn to knapp Geld. Uns Unkel hett twee Drüttel vun de Musiktruhe betahlt, Vadder hett uns Andeel afstottert. De Platt wöör köfft un afmaakt, dat Bernhard sik sien Leed ümmer bi uns anhöörn kunn. Un dat hett he doon. In` Schaukelstohl rin. Swatte Schiev opleggen. Mit toe Ogen hett he sien Leed genaten un de blanken Tranen lepen em de Backen hendaal. Wenn ik hüüt dat ole Leed höör, heff ik mien weekhartigen Unkel vör Ogen un denk, heel un deel ut de Welt is bloots de, den man vergeten hett. Un denn freu ik mi. Hier gibt es mehr Plattdeutsch: Podcast: Die plattdeutsche Morgenplauderei "Hör mal 'n beten to" als als kostenloses Audio-Abo für Ihren PC: https://www.ndr.de/wellenord/podcast3096.html

Der Tag ist vorbei und man fragt sich, was man heute erreicht hat. Durch Störungen und Multitasking verliert man schnell den Fokus und es fehlt Zeit für die wichtigen Aufgaben und Ziele. Häufig verlängert sich ein Arbeitstag um unnötige Stunden und die Life-Balance bleibt auf der Strecke. Markus Dörr ist Diplom-Psychologe und Experte für Zeit- und Selbstmanagement. Er referiert am 12. Mai 2022 in der Event-Lounge des Bernhards zum Thema "Wirksames Zeitmanagement mit Erfolgsgarantie" (klicken für Infos & Anmeldung).

Turpinām šķirstīt grāmatnieku anketu kladi un atbildēt uz visai āķīgiem, provokatīviem un visādi citādi aizraujošiem jautājumiem par un ap grāmatām.Šajā sarunā klausies mūsu atbildes uz 10 jautājumiem.1. Vai esi kādreiz lasījis/-usi pašizdotu grāmatu? Pastāsti par savu pieredzi!2. Kuras grāmatas vai grāmatu sērijas ekranizāciju gaidi ar nepacietību?3. Kuras grāmatas ekranizācija ir labāka nekā pati grāmata?4. Pastāsti par grāmatu, kuru mīli, bet kuras ekranizāciju burtiski ienīsti.5. Kas Tev patīk vairāk un ko Tu lasi biežāk – romānus vai stāstus?6. Kas piesaistu Tavu uzmanību grāmatai? Vāks? Apraksts? Citu atsauksmes?7. Ko Tu domā par klasiku?8. Kura grāmata Tevi ir nobiedējusi un likusi naktī murgot?9. Vai ir kāda ļoti populāra grāmata, kura Tev ļoti nepatīk?10. Vai ir kāda grāmatu, kuru lielākais vairums uzskata par briesmīgu, bet Tu klusībā ļoti mīli?Sarunā kā vienmēr Zanes (@mom.who.read.a.lot), Sandras (@pielasit_sirdi) un Aijas (@piedzivot) balsis. Ļoti gaidām arī Tavas atbildes uz jautājumiem.Sarunā pieminētie autori un grāmatas.*Zane Nuts "Zosāda"*Mārtiņš Zvīdriņš "#Fudzi 161km"*Raimonds Platacis "Grāmata par nonullēšanos"*Delfīne de Vigāna "Lojalitātes", "No un es", "Bērni ir karaļi", "Gratitude"*Juns Kore Roke "Ledus"*Tamāra Horiha Zerņa "Meitiņa"*Džons Boins "Puisēns svītrainā pidžamā"*Čārlzs Mārtins "Kalns starp mums"*Bernhards Šlinks "Priekšlasītājs"*Dž. K. Roulinga "Harijs Poters"*Stefānija Meiere "Krēsla"*Jana Egle*Džena Andersone "Dadži"*Guna Roze "Zemenes ar pienu"*Jānis Joņevs "Tīģeris"*Laura Vinogradova*Lisa Sī*Jevgēņija Ņekrasova "Katja un Kikimora"*H. F. Lavkrafts*Dafne di Morjē "Rebeka"*Ļevs Tolstojs "Anna Kareņina"*Hermanis Hese "Stepes vilks"*Džeimss Orvels*Kurts Vonnegūts*Ērihs Marija Remarks*Mihails Bulgakovs*Kristiāne F. "Mēs, Zoostacijas bērni"*Kims Leine "Mūžības fjorda pravieši"*Jūs Nesbe "Sniegavīrs"*Edgars Alans Po*Stīvens Kings "Zvēru kapiņi"*Žaume Kabrē "Es atzīstos"*Karīna Račko*Roberts Aigers "Brauciens mūža garumā"*Alesandro Bariko "Misters Gvins", "Jaunā līgava", "Tūkstoš deviņsmit"*Anna Gavalda*Haruki Murakami*Katrīna Randela "Vilku meitene"*Emēlija Šepa "Prioritāte Nr.1"*Marija "ernestama "Mīlestības pavasaris"*Viktorija Masa "Trako sieviešu balle"*Andruss Kivirehks "Vīrs, kas zināja čūskuvārdus"*Henrika Andersone "Gabaliņš dvēseles"

Der Übertreibungskünstler Herbert Fritsch inszeniert in Hamburg "Die Jagdgesellschaft". Was genau in Thomas Bernhards Text steckt, weiß er noch nicht, die Applausordnung ist aber schon geplant. "Da gibt es noch einen Kick", sagt Fritsch.Herbert Fritsch im Gespräch mit Susanne Burkhardtwww.deutschlandfunkkultur.de, Rang 1Direkter Link zur Audiodatei

Joschka Fischer war's, der Bernhard Eder (Foto, Mitte) seinerzeit zum Laufen gebracht hat. Das ist gut 20 Jahre her, heute ist Bernhard Anfang 60 und hat das Laufen schon ganz lange als festen Bestandteil in sein Leben integriert. Als Dozent an zwei Hochschulen ist sein Arbeitsalltag manchmal stressig, Ausgleich findet Bernhard, Ihr könnt es Euch denken, in Laufschuhen. Gemeinsam mit Laufcoach Andreas Werneke bietet Bernhard außerdem regelmäßig Wochenenden unter dem Motto „Es geht mir laufend besser“ an. Laufen und Frömmigkeit, wie das zusammenpasst, darüber sprechen wir in dieser Folge der Laufmasche. Außerdem darüber, wie sich Bernhards sportliche Ziele verändert haben, wie er schlank bleibt und wir verabreden uns mit Kathrin zum Achtsamen Laufen. Ganz viel Spaß mit dieser Folge zwischen Sport und Spritualität! https://www.lvh-hardehausen.de/person/bernhard-eder

Denne udsendelse er den anden ud af to med forfatter og litteraturforsker, Søren R. Fauth. Søren er lektor ved Århus Universitet og har udgivet en lang række af forskningspublikationer om tysk litteratur og tænkning. Derudover har han forfattet fire digtsamlinger: Universet er slidt, På Jupiter findes fortiden ikke, Digt om døden og senest Moloch. De kan alle varmt anbefales.Temaet for denne anden udsendelse er todelt. For det første handler udsendelsen om den østrigske forfatter Thomas Bernhard (1931-89). Bernhard anses af mange for at være en af det tyvende århundredes største forfattere. Hans værker omhandler ofte store eksistensspørgsmål og aspekter ved kunst, tradition og den moderne tidsalder. Søren har bl.a. oversat  Bernhards værk Undergængeren, som han også læser også op fra i denne udsendelse.For det andet så omhandler udsendelsen Søren R. Fauths egen digtning. Søren læser et udvalg af digte op fra en kommende samling. Forud for dét taler vi om de inspirationskilder og tematikker, der generelt er på spil i hans tekster. Her i anden del kommer vi ind i samtalen, netop som Søren skal til at læse en passage op fra Bernhards Undergængeren.God fornøjelse! Vært: Victor LangeMusik: Victor Lange & Heine VolderProduktion: Heine Volder

Denne udsendelse er den første ud af to med forfatter og litteraturforsker, Søren R. Fauth. Søren er lektor ved Århus Universitet og har udgivet en lang række af forskningspublikationer om tysk litteratur og tænkning. Derudover har han forfattet fire digtsamlinger: Universet er slidt, På Jupiter findes fortiden ikke, Digt om døden og senest Moloch. De kan alle varmt anbefales. Temaet for denne første udsendelse er den østrigske forfatter Thomas Bernhard (1931-89). Bernhard anses af mange for at være en af det tyvende århundredes største forfattere. Hans værker omhandler ofte store eksistensspørgsmål og aspekter ved kunst, tradition og den moderne tidsalder. Fauth har oversat ti af Bernhards værker, blandt andet Undergængeren og Forstyrrelse.Denne første udsendelse omhandler Bernhards biografi og værk generelt. Søren læser desuden op fra netop Undergængeren. God fornøjelse! Vært: Victor LangeMusik: Victor Lange & Heine VolderProduktion: Heine Volder

Hannes S. Macher, 1943 in München geboren, ist Studiendirektor a.D. und Publizist. Von 1973 bis 2008 war er Gymnasiallehrer für Deutsch, Geschichte, Sozialkunde und Ethik in München. 1985 war er Mitbegründer der “Literatur in Bayern” und ist nun seit 30 Jahren Mitglied im Redaktionsbeirat der Zeitschrift. für einige Zeitungen verfasst er seit vier Jahrzehnten Münchner Kulturberichte und ist als Rezensent hauptsächlich von Bavarica-Novitäten für den BR und Fachzeitschriften tätig. Autorenporträts sind von ihm u.a. im “Handbuch der Literatur in Bayern” (Regensburg 1987), im “Lexikon der deutschsprachigen Gegenwartsliteratur” (München 1997) und in “Autoren und Autorinnen in Bayern” (Dachau 2004) ebenso enthalten wie Beiträge zur bayerischen Geschichte in Zeitschriften und Sammelbänden (u.a. in “Die Chronik Bayerns”). Als Herausgeber von bisher knapp einem Dutzend Anthologien (u.a. “Föhn – Ein literarischer Trostspender für Wetterfühlige”, “Zum Christkindl” und “Liebeserklärung an München” in zwei Bänden) hat er (zusammen mit Alfons Schweiggert) “Unsere Heimat München”, Benedikt Hirschbolds Grundschulklassiker, mit dem alle Münchner Kindl seit 1949 groß geworden sind, in der 22. Auflage erweitert und aktualisiert.

Abats Bernhards Nābers OSB ir palīdzējis ļoti daudziem: Katoļu Baznīcai Latvijā, skolām, privātpersonām, organizācijām. Par savu nesavtīgo palīdzību Latvijai mūsu valsts bijusī prezidente Vaira Vīķe – Freiberga 2000. gadā pasniedza abatam Bernhardam Nāberam Trīszvaigžņu zelta ordeni. Šodien, 2022. gada 27. janvārī ir abata Bernharda Nābera OSB nāves 4. gadadiena. Tādēļ, viņu pieminēdami dalījāmies atmiņu stāstos par viņa dzīvi, aicinājām arī klausītājus aktīvi dalīties atmiņās.

Ricklefs, Svenwww.deutschlandfunk.de, Kultur heuteDirekter Link zur Audiodatei

Landefeld, Annawww.deutschlandfunkkultur.de, FazitDirekter Link zur Audiodatei

Šodien mūsu ēteru apmeklē RM pasaules ģimenes pārstāvis Bernhards, kurš ir stāvējis pie Latvijas RM šūpuļa. Viņš mums stāsta kāda šobrīd ir situācija ar Radio Marija pasaulē un kāda ir Radio Marija misija.

Jan Mom spreekt schrijver Robert Pollack over zijn roman De Vier Elementen. De Duitse industrieel Bernhard Wenzel wordt ervan beschuldigd dat zijn bedrijf vier kostbare schilderijen verbergt. Deze schilderijen, De Vier Elementen, zijn tijdens de Kristallnacht door de nazi's van een joodse familie geroofd. Wenzel ambieert een politieke carrière binnen de rechts-nationalistische partij en kan dit schandaal er niet bij hebben. Aan advocaat Leo Spier de taak hem te helpen.  Maar wat is er tachtig jaar geleden gebeurd? Bernhards vader mocht niet kiezen voor de half-joodse vrouw van wie hij hield, omdat de familieonderneming afhankelijk was van de Duitse oorlogsindustrie. Hebben De Vier Elementen toen al een rol gespeeld? Voor advocaat Spier is deze delicate zaak een grote uitdaging, niet alleen vanwege zijn joodse achtergrond, maar ook omdat hij tegenover Christine Lavergne komt te staan, een Franse advocaat met wie hij een verleden heeft.

Besser das Land verlassen? Regisseur Falk Richter über seine Neuinszenierung des Skandalstücks von 1988. Mit Preview auf der BR-Kulturbühne. Und: Tue Greenfort macht Kunst mit Algen / Shortlist zum Deutschen Buchpreis

Unser wöchentliches Live-Training: https://www.geschichtendieverkaufen.de/live-training Nr. 134 - 30.000 Euro verloren: Bernhards größter Fehler und was er daraus gelernt hat. Persönlichkeitsentwicklung und Erfolg haben vor allem damit zu tun, wie schnell du aus deinen Fehlern lernst. Je schneller dein Wachstum in diesem Bereich ist, desto erfolgreicher wirst du im Unternehmertum und in der Karriere. Das G.D.V. Storytelling White Paper: https://www.geschichtendieverkaufen.de/white-paper Der Podcast für Content Marketing, Business Storytelling, Social Media und Kommunikation in Marketing, HR und Vertrieb & Sales.

•Roadtrip• Bernhard ist 82, extrem kurzsichtig und schon schwer vergesslich. Eigentlich wollte er sich ein Handy kaufen. Doch dann wird's ein Diktiergerät. Es wird zu Bernhards Begleiter auf seiner letzten großen Reise. // Von Mariann Kaiser / Regie: Robert Steudtner / WDR 2011 / www.wdr.de/k/hoerspiel-newsletter

Der Albtraum für jedes Schulkind: Bibi ist versetzungsgefährdet! Doch anstatt Ihre Eltern um Rat zu fragen, vernichtet die kleine Hexe den bösen Brief und organisiert sich selbst Nachhilfe bei Florian. Bei Inside Neustadt analysieren wir das große Lügengebilde, rechnen fleißig “Dreisatz” und hinterfragen Bernhards plötzliche Diät. Werbung: Mit Bookbeat könnt ihr so viele Hörbücher und Hörspiele hören, wie ihr wollt! Probiert es aus: 1 Monat BookBeat Premium gratis: www.bookbeat.de/neustadt oder Rabattcode “neustadt” eingeben. Viel Spaß!

Lūgšana, gavēnis un garīgais svētceļojums – ticības atbilde uz šī brīža izaicinājumiem “Svētceļojuma gars, uz kuru esam aicināti, ir garīga atbilde uz šī brīža situāciju. Būsim atklāti – vai mēs, cilvēces ģimene, ar visiem sasniegumiem, iespējām un perspektīvām, kuras mums ir, spējam izkļūt ārā no krīzes? Vai varam uzskatīt, ka šīs krīzes risinājums nāks no politikas, zinātnes vai tehnoloģijām? Pirmkārt un galvenokārt mums ir jāzina un jāapliecina, ka laikā, kāds ir šis laiks, glābšana nāk no Dieva, nevis no cilvēkiem” (Bernhard Mitterutzner, Radio Marija Pasaules ģimene) Radio Marija Pasaules ģimene aicina klausītājus visā pasaulē katra mēneša pirmo piektdienu veltīt kā lūgšanu un gavēņa dienu, kā arī šī gada laikā ar Radio Marija starpniecību doties garīgā svētceļojumā – kopā ar ar citu valstu klausītājiem vienoties Rožukroņa lūgšanā, kas tiks pārraidīta no dažādām mariāniskajām svētvietām pasaulē: 25. martā no Nācaretes, 13. maijā no Fatimas Portugālē, 25. jūnijā no Medžugorjes, 16. jūlijā no Karmela kalna Svētajā zemē, 7. oktobrī no Pompejas Itālijā, 28. novembrī no Kibeho Ruandā, 12. decembrī no Gvadelupes Meksikā. Lai uzzinātu par šo iniciatīvu vairāk, uz sarunu aicinājām Radio Marija Pasaules ģimenes pārstāvi Bernhard Mitterutzner.

"Mit der Klarheit nimmt die Kälte zu". Der Titel einer Rede. Die Sendung versucht eine zeitgeschichtliche und biografische Einordnung des jungen Dichters Thomas Bernhard. (BR 2006)

Anlässlich des 90. Geburtstags von Thomas Bernhard wird in Frankfurt am Main dessen Stück "Theatermacher" geprobt. Nicht allein, weil es darin um Isolation gehe, passe es in die Zeit der Pandemie, sagt der Schauspieler Wolfram Koch. Wolfram Koch im Gespräch mit Susanne Burkhardt www.deutschlandfunkkultur.de, Fazit Hören bis: 19.01.2038 04:14 Direkter Link zur Audiodatei

Wie konnte das nur passieren? Nach einem fatalen Hexspruch aus einem geheimnisvollen Buch landen Bibi und Moni zusammen im fernen Dschungel, wo große Gefahren wie Spinnen, Nashörner und verrückte Forscher auf sie lauern. In dieser frischen Ausgabe sprechen wir unter anderem über Barbara und Bernhards interessante Freunde aus dem Harz, die unterschätzte Todesursache Kokosnuss und hinterfragen die Existenz des Zauberdschungels. +++ Werbung +++ 1 Monat BookBeat Premium gratis: www.bookbeat.de/neustadt oder Rabattcode “neustadt” eingeben +++ Werbung +++

Thomas Bernhard (1931-1989) blev kontroversiell i sitt hemland, Österrike, som han i dramer och romaner ihärdigt anklagar för att vara genomdrypt av katolicism och nazism. Karakteristiskt för författaren är utdragna monologer av undantagsmänniskor som avskyr det mesta, framför allt föräldrar, lärare och läkare, rollfigurer som har hindrat dem från att vara autentiska och originella, fullt levande. Bernhards gestalter dignar, med hans egna ord, under ”den fruktansvärda bördan av såväl sin egen inre värld som omvärlden”. Djupast tränger han i en självbiografisk romansvit, som startar med Orsaken. En antydan (1975) och avslutas med Ett barn (1982). Richard Swartz, journalist och författare, sedan länge bosatt i Wien, samtalar med Peter Luthersson.

Ich freue mich, euch diese außergewöhnliche Folge präsentieren zu dürfen, denn ein Vater-Sohn-Gespann hatte ich im Zusammenhang mit einer Rennfahrerkarriere bisher noch nicht zu Gast und natürlich sind es oftmals die Väter und Familien, die unter größten Entbehrungen das preisintensive Hobby der Kinder anschieben. Nicht immer gelingt eine solche Weltkarriere wie bei Timo Bernhard und noch seltener bleibt es auch nach dem Karriereende bei einem Familybusiness, denn im eigenen Rennstall "Team 75 Bernhard" ziehen auch wieder alle Bernhards an einem Strang. Es gibt viel zu erzählen: von den Anfängen in Kart und Formel Ford, über den ersten Werksvertrag bei Porsche, Siege bei den 24 Stunden von Le Mans, auf dem Nürburgring und in Daytona, den Gewinn der American Le Mans Serie bis hin zur Nordschleifen-Rekordrunde im modernen Hybrid-Boliden Porsche 919. Es sind so viele interessante Karriereabschnitte und zugehörige Anekdoten, dass ich das Gespräch in zwei Teile aufgeteilt habe und um die Zeit bis zum 2. Teil zu überbrücken, könnt ihr euch auf YouTube ja noch mal seine Rekordrunde ansehen - dann habt ihr immerhin schon mal 5 Minuten und 19 Sekunden rumbekommen... Viel Spaß mit Rüdiger und Timo Bernhard!

Bibi muss mal wieder unbedingt wissen, welche Note sie in der Mathearbeit geschrieben hat. Als ihr der Hexspruch misslingt, sucht ein erkälteter Flugdrache Neustadt heim und hinterlässt ein riesiges Chaos. Wir sprechen in dieser Ausgabe erneut über Bernhards geistigen Zustand, klären den Unterschied zwischen Astrologie und Astronomie, und begeben uns auf die Suche nach der Lehre dieser Geschichte.

In dieser Episode des Baruli Podcasts Espresso Doppio wendet sich Uli Niedersteiner mit einer Herzensangelegenheit an euch. Uli spricht mit Bernhard, dessen 16-jähriger Sohn Sandro Mitte diesen Jahres durch einen schweren Badeunfall querschnittsgelähmt wurde. Nach diesem erschütternden Unglück ist es Bernhards erklärtes Ziel seinem Sohn die größtmögliche Eigenständigkeit im Leben zu ermöglichen. Dafür sind teure Therapien und umfassende Umbauten am Eigenheim der Familie nötig. In diesem Podcast hört ihr die Geschichte von Bernhard und Sandro und was wir alle tun können um Sandro bei seinem Kampf zurück ins Leben zu unterstützen.

Ist es notwendig, sich gegen Donald Trump zu positionieren? Das fragte sich der britisch-indische Künstler Anish Kapoor vor ein paar Jahren und beantwortete die rhetorische Frage gleich selbst: Natürlich ist es nötig, sich gegen Trump zu positionieren! Und weiter: Ist es notwendig, Nationalismus zu bekämpfen? Natürlich auch das! Nur sieht der heute 66-Jährige die Kunst dafür nicht als das richtige Medium an, denn Kunst, die sich an politischen Verhältnissen abarbeite, unterliege einem raschen Verfallsdatum. Wahre Kunst dagegen weise über ihre Entstehungszeit hinaus. Dementsprechend schafft Anish Kapoor abstrakte Skulpturen, die sich einer eindeutigen Lesart und damit der Indienstnahme durch eine politische Agenda entziehen. Für die Pinakothek der Moderne in München hat er nun eine ortsspezifische Skulptur mit dem Titel "Howl" geschaffen, die gestern, zum 18. Jahrestag der Eröffnung des Museums, installiert wurde. Außerdem in der Sendung:"Voll das Leben" - Harald Hauswalds Bilder aus dem Alltag der DDR / Claus Peymann inszeniert Bernhards "Ein deutscher Mittagstisch". Und: "Nackte Tiere" - Filmdebüt von Melanie Waelde

Plötsligt älskar lyckade människor att berätta om sina misslyckanden. Får fiaskon ens ses som något annat än en lärdom? undrar skribenten och litteraturvetaren Maja Andreasson. ESSÄ: Detta är en text där skribenten reflekterar över ett ämne eller ett verk. Åsikter som uttrycks är skribentens egna. Att vara framgångsrik duger inte längre. Nej, för att verkligen göra succé i vår samtid måste man först ha misslyckats. På den digitala föreläsningsplattformen Ted Talks håller professorer och näringslivstoppar kvartslånga föreläsningar om modet att misslyckas, och på den årliga konferensen FailCon går det att lyssna till entreprenörer som glatt delar med sig av sina nederlag. FailCon har sitt ursprung i teknologins högsäte San Fransisco men har sedan starten 2009 turnerat runt i världen. På talarlistan genom åren märks bland andra Chris DeWolfe, grundaren av den en gång i tiden så populära plattformen MySpace. Numera är MySpace förbisprunget av Facebook och andra sociala nätverk och ämnet för DeWolfes anförande handlar om just detta, att falla från en höjd, för att sedan resa sig och dra lärdomar. Men det är inte bara inom teknologins värld som motgångar är på modet. I Time Magazine uppmuntrar Diane Tavenner, vd för den amerikanska skolkoncernen Summit Public Schools, föräldrar att låta sina barn misslyckas. I artikeln tar hon sin egen son som exempel. Till en början var det svårt att se på när trettonåringen skulle lära sig att laga mat. Diane och hennes man lade sig ständigt i och snart var det de som stod där och hackade löken. Men genom att visa tålamod, och acceptera en och annan vidbränd maträtt, lärde sig sonen till sist att laga mat. Vurmen för misslyckanden är med andra ord helt beroende av att det inuti misslyckandet finns ett frö till förbättring. Diane Tavenners son lär sig att laga mat, och Chris DeWolfe går vidare i karriären, grundar nya, globala succéer. Inte heller i föreläsningarna på Ted Talks är det någon som sätter sig ner och tjurar. De påminner helt enkelt om pepp-talk. Men det finns motvikter till denna hurtiga syn på misslyckandets potential. Som en kontrast till alla framgångssagor i Sommar i P1, lanserade den journalistiska plattformen Kontext sin egen Missommar-serie, där olika personer berättar om sina upprepade besvikelser och krossade drömmar. Själv tycker jag att det är befriande att vända mig den österrikiske författaren Thomas Bernhard. Hos honom är nederlaget ständigt närvarande och ingen av hans romanfigurer reser sig på slutet. De koketterar inte med sina motgångar, utan ältar dem, fastnar i dem. Somliga så intensivt att de till slut går under. I romanen Undergångaren skildras vänskapen mellan tre pianovirtuoser som träffas på en kurs i början av femtiotalet. En av deltagarna är, den i verkligheten existerande pianisten, Glenn Gould. De andra två är den dekadenta Wertheimer och berättaren själv. Efter att ha hört Glenn Gould spela Bachs Goldbergvariationer inser både Wertheimer och berättaren att de aldrig kommer att kunna komma i närheten av detta musikaliska geni. Trots att de bägge hör till landets bästa pianister, och själva skulle kunna leva på sitt musicerande, blir mötet med Glenn Gould spiken i kistan för deras karriärer. Varken berättaren eller Wertheimer står ut med tanken på att vara näst bäst, att komma tvåa. Sämst går det för Wertheimer, som 28 år efter att ha hört Glenn Gould bestämmer sig för att ta sitt eget liv. Bernhards romanfigurer blickar sällan framåt. De blickar bakåt, funderar över varför det blev som det blev, men utan kravet på att ta lärdom av sina misstag. Att vara den näst bästa pianovirtuosen är väl förvisso inget fiasko direkt. Men Wertheimers oförmåga att hämta sig från nederlaget, nuddar vid något som är mer förbjudet än misslyckandet som sådant; nämligen lusten att ge upp. Och då syftar jag inte bara på något så definitivt som ett självmord, utan på den där lågt puttrande pessimismen, som maler på i bakhuvudet, förintar varje hopp. Lika bra att lägga ner. Lika bra att sluta spela piano, sluta skriva på den där romanen, sluta försöka få den där åtråvärda tjänsten, eller ens ett jobb, vilket som helst, eftersom man ändå aldrig får komma på intervju. Och så vidare. De flesta av oss har väl någon gång burit på liknande tankar, eller åtminstone lyssnat till en vän, som badat i sitt elände. Likt vetenskapsmannen i Bernhards roman Ja, som efter några månader av social isolering och skrivkramp, beger sig hem till vännen Moritz bara för att få vräka ur sig. Jag pratade och pratade och misshandlade Moritz på det mest nedriga vis genom att jag oavbrutet pratade ihjäl honom. Bernhards ältande persongalleri behöver inte ses som en samling isolerade pessimister, utan kan också förstås i relation till hans kritik av hemlandet. Staden Salzburg med sin förrädiska skönhet beskrivs i hans självbiografier som alltigenom nazistisk och Bernhard skulle aldrig förlåta den nationalsocialistiska terror som han utsattes för som ung. I sitt testamente förbjöd han alla uppsättningar av sina pjäser i Österrike, liksom utgivningen av opublicerade arbeten. Så även om galghumorn glimmar till då och då är kritiken mot hemlandet alltid allvarligt menad. Den misantropiska filosofi som utmärker hans litteratur, är inte bara en jargong eller en pose, utan springer ur barndomens mörker. En liknande pessimistisk livshållning finns hos den irländske Nobelpristagaren Samuel Beckett. Men där Bernhards prosa kännetecknas av ändlösa, repetitiva meningar, är Becketts mer asketisk. Som i den dunkla novellen Worstward ho, där de korthuggna meningarna också hugger av meningen på ett djupare plan. Vad handlar den om? Vem handlar den om? Ja, hur ska man veta. Kroppar introduceras för att sedan försvinna. Misslyckandet blev en poetik för Beckett. I en berömd intervju distanserar han sig från den äldre författarkollegan James Joyce genom att definiera Joyces arbete som omnipotent, och sitt eget som impotent. Det impotenta, det kraftlösa, är med andra ord inte en språngbräda för att en dag kunna åstadkomma det fulländande konstverket. För något sådant finns inte. Men att utgöra en anti-tes till den hurtiga sortens misslyckanden är kanske ändå inte så lätt. Både Bernhard och Beckett skulle mycket väl kunna fungera som självhjälpslitteratur. För den som är lat, ledsen, eller tvivlar på om framtiden är särskilt ljus, kan dessa författare bli till trogna bundsförvanter. För andra kan mörkret i deras texter få världen att lysa lite klarare än den annars brukar göra. I en berömd passage i Worstward ho står det: Fail Again. Fail better. Formuleringen återfinns idag på muggar och T-shirts och för den bästsäljande självhjälpsboksförfattaren Tim Ferris fungerar citatet som ett motto. Att misslyckas igen och att misslyckas lite bättre, passar bra in i bilden av det kreativa geniet, som inte ger sig, utan kastar sig ut på nytt. På sätt och vis kan också Beckett ses som sinnebilden för just detta. I början av sin karriär blev han refuserad men räknas idag till en av efterkrigstidens främsta författare. Det verkar med andra ord som att det inte går att komma undan misslyckandets leende självhjälpsapostlar. Det enda sättet är nog att återigen dyka ner i litteraturen och påminnas om att den egentligen inte låter sig ryckas ur sitt sammanhang. Och inte ens den bredast leende, före detta misslyckade näringslivstoppen, kan göra ett slagord av den slutliga spya som kommer om man följer passagen i Worstward ho vidare: Try again. Fail again. Better again. Or better worse. Fail worse again. Still worse again. Till sick for good. Throw up for good. Maja Andréasson, skribent och litteraturvetare

Autor: Meyerhoff, Joachim Sendung: Rang I Hören bis: 19.01.2038 04:14

Steigere deine Wirksamkeit im Verkauf: https://abouelela.com/ Nr. 24 – Startup Hacks: Interview mit Bernhard Kalhammer. Bernhard ist Mitgründer von kinoheld - dem Ticketingsystem für Kinokarten und hat dieses Unternehmen vor einigen Jahren erfolgreich verkauft. Dass das bereits sein 7. Startup war, ist nicht auf Anhieb sichtbar. Denn meist bekommen wir immer nur die schillernden Seiten des Entrepreneurships mit. Bernhard berichtet in der heutigen Episode von spannenden Insights seiner aktuellen Unternehmen, gibt Tipps rund um's Gründen und erklärt warum nicht alles immer Eitel Sonnenschein ist. Bernhard findest du hier: Bernhards & Uwes neusten Projekt: https://www.geschichtendieverkaufen.de/ Website: https://bernhardkalhammer.com/ Podcast: https://podcasts.apple.com/de/podcast/startup-hacks/id1278863919 LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/bernhardkalhammer/?originalSubdomain=de My Bali Coffee: https://mybali-coffee.de/ Buch Startup Hacks: https://amzn.to/2K1Sqm5 Yoga mit Anna Kalhammer: https://www.baliflowyoga.com/ Tarek findest du hier: LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/tarek-abouelela-a67a8417a/ Instagram: https://www.instagram.com/tarek_abouelela/ Facebook: https://www.facebook.com/abouelelaofficial/ Die Sales Couch – Exzellenz im Vertrieb mit Tarek Abouelela. In meinem Podcast verrate ich dir alle Learnings, Strategien und Techniken aus 30 Jahren Vertrieb und Unternehmertum. Ohne Verkaufen ist die beste Idee nichts wert! Daher freue ich mich, mittlerweile seit über zwei Jahrzehnten Menschen dabei zu unterstützen, ihre Wirksamkeit im Vertrieb zu steigern. In meiner Rolle verstehe ich mich dabei weniger als Trainer, sondern als Verkäufer, der andere Verkäufer inspiriert. Möchtest Du endlich erfolgreich Preise durchsetzen und der Rabattschlacht ein Ende setzen? Suchst Du nach wirkungsvollen Telefonleitfäden, um Deine Terminierungsquote auf das nächste Level zu heben? Und hast Du es satt, Dich von den immer und immer gleichen Einwänden abspeisen zu lassen? Dann bist du mit meiner Einwandbehandlung perfekt ausgerüstet! Getreu meinem Firmenclaim #wirmachenchampions, teile ich in diesem Podcast mit Dir die besten Strategien und Hacks, um Deiner Vertriebskarriere einen echten Erfolgsboost zu versetzen, Deinen Vertrieb zu verbessern und Deine Wirkung als Unternehmer zu erhöhen. Denn ich möchte dich dabei unterstützen, dein besseres Selbst zu jagen und mit dem richtigen Mindset über dich hinauszuwachsen, damit du all deine Ziele erreichst, mehr Erfolg bei der Gewinnung von Kunden hast und mehr Geld verdienst. Gesagt, getan, begeistert ist unser Anspruch und gleichzeitig unser Versprechen an Dich. In diesem Sinne wünsche ich Dir allzeit „fett Cäsh in the Täsch“ ;-) Ich freue mich jederzeit auf eine Nachricht von dir. Viele Grüße, Tarek INFO: Aufgewachsen in Ludwigsburg und Kopenhagen schloss Tarek Abouelela das Studium der Verwaltungswissenschaften an der Universität in Konstanz ab. Seine Leidenschaft für das Verkaufen und die Begeisterung andere mitzureißen, verhalfen ihm bereits während des Studiums zu einem der erfolgreichsten Verlagsbüros des Berufskunde-Verlages. Dort leitete er bis Ende 2017 den deutschlandweiten Vertrieb auf Mandatsbasis. Darüber hinaus ist Tarek Abouelela gesellschaftender Geschäftsführer der LUDOKI GmbH, die 2010 das von ihm mitentwickelte Verkaufsspiel LUDOKI Sales auf den Markt gebracht hat. Mittlerweile bietet die LUDOKI GmbH mit Sitz in der Schweiz Trainern und Unternehmen 15 Entwicklungsspiele in Lizenz und als freie Version an. Tarek Abouelela lebt mit seiner Partnerin am Bodensee. Seinen Ausgleich findet er im Sport. Und nun wünsche ich dir viel Spaß bei der Sales Couch! Der Podcast für Vertrieb, Unternehmertum und Persönlichkeitsentwicklung

The group managed to infiltrate and rescue both prisoners and Bernhards long lost friend Leosin Erlanthar. Now they need to get going and get the hell out of sight for soon hundreds of raiders will be on their trail.Join our DM Agnes with the players of Fredrik, Louise and Jim in the iconic story of the Forgotten Realms!Follow us on Instagram, Twitter, Facebook and other media by searching for DunDice! If you like what you hear, tell your friends about us and make sure to give us a good review on iTunes to show your support - this means we can keep on doing what we love and provide more content for you!Dungeons & Dragons 5th Edition & the adventure "Hoard of the Dragon Queen" is published by Wizards of the Coast.

Nachdem Bernhard und Manfred im letzten Podcast über deren Kabaretttheaterprojekt "Jessas, Marant, Josef" geplaudert haben, widmen sich unsere beiden Helden dieses Mal der Amstettner Band Gurgl Murgl.Nicht nur Bernie, der Frontman und Leadsänger der Formation, darf dabei über Vergangenheit, Gegenwart und Zukunft der Band sprechen, nein auch Gitarrist Axel und sogar Mitbegründer Keule sind mit von der Partie.Auf jeden Fall ist dieser Podcast höchst interessant für alle jene, die sich als Freund von Bernhards und Manfreds Talkshow bezeichnen, oder dies in naher oder ferner Zukunft tun wollen.Nicht zuletzt deswegen, weil Gurgl Murgl fünf Songs zum neuen Stück von "Jessas, Marant, Josef" (live) beisteuern wird!

Thomas Bernhard (1931-1989) blev kontroversiell i sitt hemland, Österrike, som han i dramer och romaner ihärdigt anklagar för att vara genomdrypt av katolicism och nazism. Karakteristiskt för författaren är utdragna monologer av undantagsmänniskor som avskyr det mesta, framför allt föräldrar, lärare och läkare, rollfigurer som har hindrat dem från att vara autentiska och originella, fullt levande. Bernhards gestalter dignar, med hans egna ord, under ”den fruktansvärda bördan av såväl sin egen inre värld som omvärlden”. Djupast tränger han i en självbiografisk romansvit, som startar med Orsaken. En antydan (1975) och avslutas med Ett barn (1982). Richard Swartz, journalist och författare, sedan länge bosatt i Wien, samtalar med Peter Luthersson.

Warum feiern wir Weihnachten um den 24. Dezember? Ist der Weihnachtsmann eine Erfindung von Coca Cola?Diese und noch viel weniger Fragen, versuchen Bernie und Mandi in der Weihnachtsepisode von "Bernhards und Manfreds depperte Welt der Schwerelosigkeit" zu klären.Musik zum Heiligen Abend, erheiternde Geschichten - all das in diesem Podcast enthalten.Klick rein und feier mit uns das besinnungsloseste...ähm...besinnlichste Fest deines Lebens.

Teil1 Bernhard und Fella werfen einen kurzen aber knackigen Blick zurück auf den zweiten Tag der Battle of Los Angeles Veranstaltung von Pro Wrestling Guerilla. Teil2 Danach direkt im Anschluss dann Bernhard , Espada und Tim zum Tag 3 der Finalen Stage. Aber auch sehr viel fernab von PWG und der Anteaser zu Bernhards ersten WWE Sendung bei uns mal sehen wem auffällt was neu ist :)

Klassikerrummet 7 augusti 2012. Den österrikiske författaren Thomas Bernhard räknas idag till de riktigt stora tyskspråkiga författarna som haft stor betydelse för nobelpristagarna Jelinek och Kertész. Men i Österrike är han fortfarande omstridd trots att han varit död sedan 1989. "Självbiografierna, är en samlingsvolym av fem romaner där han beskriver sin barndom i en nazistisk internatskola i staden Salzburg som utsätts för amerikanernas bombningar. Maarja Talgre samtalar med gästerna Magnus Florin och Katarina Wikars. --

Here's Bernhard's Ulysses 31 cover he said we can release. Enjoy.

  NOTE: This was also cross posted in the otakugeneration LJ community. Shownotes :: (show 148) :: (website) :: (podcast feed) :: (direct download) :: (direct iTunes link) With Kevin Cooney (a.k.a. TokyoCooney), recorded live April 7th, 2008. This week we finally had a chance to talk with Kevin Cooney a vlogger who lives in Japan and shares his unique perspectives with the culture. Not to mention we had some fierce discussions over feedback. So join us this week the segments and awesome (and very long) interview with Kevin Cooney. Google Desktop users zOMG HARK there's a OG RSS Google Gadget! (O.o)?! Download it here! We introduced a LIVE video stream while we record... for all of you stalkers... as well as talkshoe. So now you have a couple options to interact with us while we record the weekly show. NEWS: Vas built something unique for IE7 and FF 2.0 users... a search option for OGlink (click here) and shortner (also click here) that will let you get to the shortner/oglink redirect pages quicker! Check it out! Call Us! ::: Skype Voicemail ::: You can leave us voicemail using Skype, at: otakugeneration or call: (610) 628.3154 -or- (206) 965.8154 ::: GoogeTalk Voicemail ::: You can also leave us voicemail with GoogleTalk, at: otaku.generation@gmail.com ::: Gizmo ::: You can also leave us voicemail with using Gizmo, at: otakugeneration Mentioned Stuff and Link(s) (during the show) OG Link Shortner the OG twitter OG talkshoe site OG LIVE "Studio Cam" Bacon Salt (ringtones) Bernhards (linky #1) Bernhards (linky #2) Bernhards (linky #3) Bernhards (linky #4) Bernhards (linky #5) Bernhards (linky #6) Bernhards (linky #7) Bernhards (linky #8) Tokyo Punch Convention Schedule (1.0) by Anne Packrat Convention Schedule @ fansview.com Promos / Break Heavens a Lie :: by Lacuna Coil (now on music.podshow.com) Another Year In America :: by Jack in the Pulpit (now on music.podshow.com) Weekly DVD Releases (1.0) by Albert :: (releases@otakugeneration.net) 2008-04-01 Appleseed Ex Machina (HD DVD) Cutey Honey / Kekko Kamen Double Feature Melancholy of Haruhi Suzumiya Vol. #1 Bundle 2008-04-08 Hell Girl Vol. #5 Night Shift Nurses: Karte 5.5 Simoun Vol. #3 Super Robot Wars: OG - Divine Wars Vol. #5 Yukikaze Box Set (Blu-Ray) Fanboy Forecast (1.0) by Bryce :: (fanboyforecast@otakugeneration.net) (game) :: Super Mario Cart (wii) (album) :: the Brilliant Green (the WINTER album) Nickname ME! by Alan :: (nickname@otakugeneration.net) None this week... but don't let that stop you letting us torture... uh I mean from you emailing us and telling us something about yourself... than we'll give you a nick! This way you can be uniquely identifiable among the other OG listners! This week... people who we've already nick'd, requested logos ...email us for your nickname and you'll get one as well! Yagami Rimmer and Kitsune Jr logo mash-ups... ...and now you get your own logo-mashup for your nickname... If you send us feedback, and you want us to nickname you, email us, at: otaku.generation@gmail.com With somewhere in the subject: NICKNAME ME NOTE: If we've already nicknamed you, you can't be re-nicked... unless you plead... lots! ...and we mean LOTS!!! =D For Podcast promos or MP3 Feedback, email us, at: otaku.generation@gmail.com With the exact subject: MP3 PROMOTION :: (for podcast promos) MP3 FEEDBACK :: (for audio feedback) In the body of the message, put: Your Name Your Podcast Your website Brief copy about your podcast for us to read NOTE: No copyrighted music, or clips! We won't play promos with this kind of content! Unless you own the copyright, and have given us written authorization! Join us next week... for more of something we used to call a "podcast talky" ...back in the day! Cause we like it that way! A new show every Wednesday, so "podcast-in" with us! Download us, snear at us, but give us a listen... and maybe we won't respect you in the morning... *meh* It's April! Give us your votes! [insert OG-bribes here... it's late ((>.

  NOTE: This was also cross posted in the otakugeneration LJ community. Shownotes :: (show 147) :: (website) :: (podcast feed) :: (direct download) :: (direct iTunes link) With Colin Devroe (of Viddler.com), recorded live March 31st, 2008. This week we had a chance to talk with Colin Devroe of Viddler (www.viddler.com) a really slick video service for vloggers, social networkers, online media producers and you! ...a refreshing alternative online video service. In addition we received goodies from Vas, Alan was given delicious cake and we had segments. So, join us this week for laughs, knowledge and delicious cake! Google Desktop users zOMG HARK there's a OG RSS Google Gadget! (O.o)?! Download it here! We introduced a LIVE video stream while we record... for all of you stalkers... as well as talkshoe. So now you have a couple options to interact with us while we record the weekly show. NEWS: Vas built something unique for IE7 and FF 2.0 users... a search option for OGlink (click here) and shortner (also click here) that will let you get to the shortner/oglink redirect pages quicker! Check it out! Call Us! ::: Skype Voicemail ::: You can leave us voicemail using Skype, at: otakugeneration or call: (610) 628.3154 -or- (206) 965.8154 ::: GoogeTalk Voicemail ::: You can also leave us voicemail with GoogleTalk, at: otaku.generation@gmail.com ::: Gizmo ::: You can also leave us voicemail with using Gizmo, at: otakugeneration Mentioned Stuff and Link(s) (during the show) OG Link Shortner the OG twitter OG talkshoe site OG LIVE "Studio Cam" Igor Bars Bacon Salt (ringtones) URBIS Bernhards (linky #1), Bernhards (linky #2) Moribito Colin's Blog Viddler SxSW videos Mashable Habari Project Convention Schedule (1.0) by Anne Packrat Convention Schedule @ fansview.com Promos / Break I Believe :: by miggs (now on music.podshow.com) Devil Aint Got A Chance :: by Jeff Schram (now on music.podshow.com) Jefferson's Wierd News (1.0) by Jefferson This week Jefferson brings us some news that interests him... Indoor Shopping Mall for Cars Opens in Japan The Adult Obsession for Toys in Japan The World's First Diplo-cat Japan's Latest Animal Star Paper Airplanes in Space Figurine Review (1.0) by vas@otakugeneration.net :: (reviews@otakugeneration.net) MOHS Bunny girl Mikuru Asahina 1/4 (website) :: where to buy (pictures) :: gallery (review) :: read-a-long Fanboy Forecast (1.0) by Bryce :: (fanboyforecast@otakugeneration.net) (game) :: Super Mario Galaxy Nickname ME! by Alan :: (nickname@otakugeneration.net) None this week... but don't let that stop you letting us torture... uh I mean from you emailing us and telling us something about yourself... than we'll give you a nick! This way you can be uniquely identifiable among the other OG listners! Last week... this was the logos and nicks we made/gave... pretty nifty huh? ...email us for your nickname and you'll get one as well! Fisty-G's (previously nick'd) logo-mash up... and a new one this week/show! ...and now you get your own logo-mashup for your nickname... If you send us feedback, and you want us to nickname you, email us, at: otaku.generation@gmail.com With somewhere in the subject: NICKNAME ME NOTE: If we've already nicknamed you, you can't be re-nicked... unless you plead... lots! ...and we mean LOTS!!! =D For Podcast promos or MP3 Feedback, email us, at: otaku.generation@gmail.com With the exact subject: MP3 PROMOTION :: (for podcast promos) MP3 FEEDBACK :: (for audio feedback) In the body of the message, put: Your Name Your Podcast Your website Brief copy about your podcast for us to read NOTE: No copyrighted music, or clips! We won't play promos with this kind of content! Unless you own the copyright, and have given us written authorization! Join us next week... for more of something we used to call a "podcast talky" ...back in the day! Cause we like it that way! A new show every Wednesday, so "podcast-in" with us! Download us, snear at us, but give us a listen... and maybe we won't respect you in the morning... *meh* It's not March, it's April! Give us your votes! [insert OG-bribes here... it's late ((>.